Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 40000UZS
Hajmi 58.2KB
Xaridlar 0
Yuklab olingan sana 02 May 2025
Kengaytma docx
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Pedagogika

Sotuvchi

Telzor Uchun

Ro'yxatga olish sanasi 21 Aprel 2025

9 Sotish

A.Avloniy asarlarida ta’lim tarbiya masalasining yoritilishi

Sotib olish
MAVZU:  A.AVLONIY ASARLARIDA TA’LIM TARBIYA
MASALASINING YORITILISHI
MUNDARIJA:
KIRISH…………………………………………………………………………….3
I.BOB.   A.AVLONIY   IJODI………………………………………………………
5
1. 1.   Avloniyning   “madaniyat   to‘lqinlari”   maqolasi ………………………….
……..5
1.2.   E.Tofflerning   “uchinchi   to’lqin”   asarini   qiyosiy   taxlil   etish … ………….
…….11
II.BOB.   ASOSIY
QISM ……………………………………………………….....15
2.1.  Axloqiy tarbiyalashda Abdulla Avloniy pedagogik
merosining imkoniyatlari ………………………………………………… …….... . 15
2.2.  Avloniy asarlarida ta’limiy-axloqiy va tarbiyaviy qarashlar   …………… .. … 24
XULOSA… ……………………………………………………………………....38
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR …………………………………….… . 39 KI RISH
Kurs   ishining   dolzarbligi:   O‘zbek   pedagogikasi   tarixida   yangi   usul
maktabi   tarafdorlari   harakati,   ularning   boy   pedagogik   merosi   muhim   ahamiyatga
ega  bo‘lib,  bunda,  shubhasiz,   Abdulla  Avloniyning  pedagogik  asarlari  o‘ziga  xos
o‘ringa ega.  
Uning   “Turkiy   guliston   yoxud   axloq”,   “Adabiyot”,   “Birinchi   muallim”,
“Ikkinchi   muallim”,   “Uchinchi   muallim”,   “Hisob”,   “Tarixi   anbiyo”,   “Maktab
jug‘rofiyasi”   kabi   darslik-lari;   “Pinak”,   “Advokatlik   osonmi?”,   “Biz   va   siz”   kabi
dramalari   Turkiston   o‘lkasi   xalqlari   o‘rtasida   ma’lum   va   mashhur   bo‘lgan.
Avloniyning   yuqorida   ta’kidlab   o‘tilgan   darsliklarining   ba’zilari   bir   necha   marta
nashr qilingan bo‘lsa, ba’zilari qo‘lyozma holicha qolib ketgan 1
.  
Abdulla   Avloniy   darsliklaridagi   badiiy   matnlar   talabalarga   ta’lim   berish
bilan   birga   tarbiya,   asosan,   axloqiy   tarbiya   berishda   muhim   ahamiyatga   ega.
Axloqqa Avloniy quyidagicha ta’rif  beradi: “Insonlarni  yaxshilikka chaqirguvchi,
yomonlikdan   qaytarguvchi   bir   ilmdur.   Yaxshi   xulqlarning   yaxshiligini,   yomon
xulqlarning   yomonligini   dalil   va   misollar   ila   bayon   qiladurgan   kitobni   axloq
deyilur».
Abdulla   Avloniy   har   bir   axloqiy   kategoriyani   tahlil   va   talqin   qilar   ekan,
bevosita   o‘z   davri   muammolari   bilan   bog‘laydi,   shuning   uchun   ham   asarda   davr
nafasi   ufurib   turadi.   Mustamlaka   Turkistonning   fojiali   ahvoli,   erksizligi,   chor
hukumatining   o‘lkada   olib   borayotgan   dahshatli   iqtisodiy   siyosati   asar   qatlariga
mohirona   singdirib   yuborilgan:   “Ovrupoliklar   o‘zimizdan   olgan   besh   tiyinlik
paxtamizni   keltirib,   o‘zimizga   yigirma   besh   tiyinga   soturlar.   Ammo   biz
turkistonliklar   dumba   sotub,   chandir   chaynaymiz,   qaymoq   berib,   sut   oshaymiz,
non   o‘rniga   kesak   tishlaymiz.   So‘zning   qisqasi   hozirgi   zamonga   muvofiq   kishi
bo‘lmak   uchun   ilm   va   ma’rifat   ila   barobar   iqtisod,   insof,   tuganmas   say’,   bitmas
g‘ayrat lozimdur”.
1
  Hamroyev Sh.E. (2021). Boshlang‘ich sinflarda jadidlar merosidan foydalanish.  Monografiya. Qarshi: “Fan va 
ta’lim”, – B. 216.   
3 Kurs   ishining   maqsadi   va   vazifalari:   Asarda   muallifning   o‘zbekcha
so‘zlarni  nihoyatda  nafis  his  qilishi  ko‘zga yaqqol  tashlanadi.  A.Avloniy  “Turkiy
guliston   yoxud   axloq”   asarini   zamondoshlari   —   muallimlarning   taklif   va
istaklarini   nazarda   tutgan   holda,   garchi   og‘ir   bo‘lsa-da,   Shayx   Sa’diy   uslubida
yozmoqni   muqaddas   deb   bildi.   Sa’diyning   “Guliston”   asariga   chuqurroq   razm
solsak,   hayotdagi   salbiy   voqea-hodisalarni,   yaramas   xulqli   kishilarni   fosh   etishda
g‘azab-nafrat,   kuchli   hajv   bilan   ifodalashdan   ko‘ra   yengil   kulgi,   mutoyiba,
kinoyadan ustalik bilan foydalanganligining guvohi bo‘lamiz.
Kurs   ishining   tuzilishi:     kirish,   ikkita   bob,   har   bobda   ikkitadan   rejalar,
xulosa va foydalanilgan adabiyotlar.
4 I.BOB. A.AVLONIY IJODI
1. 1.   Avloniyning “madaniyat to‘lqinlari” maqolasi
Abdulla Avloniy. madaniyat to‘lqunlari
Har   kimga   ma’lumdirki,   dengizlarning   to‘lqunlari   bir   tarafdan   ikinchi
tarafg‘a ko‘chub yuriydir.
Bu   kun   bir   tarafda   to‘lqun   bo‘lsa,   ertasi   ikinchi   tarafda   boshlanub,   avvalgi
shovullab, qichqirub, shodligindanmi  yoki boshqa bir sababdanmi  bir  necha sajin
yuqoriga sakrashub turgon yerlari sukut va sokit bo‘lub qoladir.   Shunga o‘xshash
Bani   bashar   (Odam   bolalari)   orasida   ham   madaniyat   to‘lqunlari   quvishub   va
surishub   yuriydir.   Bir   asr   ichinda   taraqqiy   va   madaniyat   dunyosinda   g‘o‘ta   urub,
suzishub yurgan bir qavmni ko‘rasanki, ikinchi asrda tanazzul dunyosiga yuzlanub,
vahshiylik olamining eng og‘ir nuqtasiga borub yetadur. Buning sababi ijtihod va
g‘ayratning   ozayuvi,   ittifoq,   insof   va   adolatning   yo‘qoluvi,   xalqning   ilmu
ma’rifatdan uzoqlashub, buzuq ishlarga mayl va rag‘batlari ortuvidir.
Har   bir   millat   maishat   tarafindan   taraqqiyga   yuz   qo‘ymasa,   ma’naviy
tarafdan,   ya’ni   ma’rifat   tarafidan   ham   taraqqiy   qilolmas,   bir   kishining   o‘z
maishatiga yetarlik molu ashyosi bo‘lmasa va bularning sababiga harakat qilmasa,
moddiy   va   ma’naviy   ishlarni   qilmoqdan   ojiz   qolur.   Va   bunday   ochu   yalang‘och
o‘z avqotini o‘tkaraolmayturgan bir xalqga ma’rifat, madaniyat, ulum va funundan
dars vermak munosib bir ish o‘lmasa kerak, chunki faqir xalqlarning kecha-kunduz
fikri-zikri   non   topmak   va   bola-chaqasining   qornini   to‘yg‘uzmakdir.   Taajjubki,
mamlakatimizning yerlari, o‘simlik tuprog‘i barakatlik bo‘lib turub, yerli xalq och
va yalang‘och, boyqush kabi vayronalarda umr o‘tkaradirlar 2
.
Qariya [1]   va   qishloq   odamlarini   bir   tarafga   qo‘yub   turib,   shahardagi
madaniylarimizga ko‘z solsak, madaniyat to‘lqunlari bizlarni kemalarimiz ila qayu
yerga olib ketub turg‘onlig‘i ochiq ma’lum bo‘ladir. Xalqimizning yuzdan to‘rtini
boyga, ikisini ulamoga, uchini eshonga, beshini dehqonga chiqarsak, qolgan 86 si
ko‘mirchi, temirchi, yamoqchi, fanarchi va qorovulchilik kabi eng past xidmatlarda
2
  Hamroyev Sh.E. (2021). Boshlang‘ich sinflarda jadidlar merosidan foydalanish.  Monografiya. Qarshi: “Fan va 
ta’lim”, – B. 216.   
5 turub,   kunlik   avqotlarini   zo‘rg‘a   o‘tkazadilar.   Bularning   orasida   oyda,   yilda   bir
martoba   go‘sht,   yog‘   ko‘rmay   umr   o‘tkaradurg‘onlari,   butun   yilni(ng)   birgina
kiyim ila o‘tkaradurg‘onlari, hifzi sihhat qaysi, madaniyatni na ekanini tushunmay-
dirganlari   ko‘bdir.   Bularga   oni   tushundirmak,   yerdan   turub,   yulduzlarga   qo‘l
so‘zmak ila barobardir.
Bu taraqqiy zamoni va madaniyat asri, bilmam, bizni na yerga olib borajak,
ibrat   ko‘zi   ila   Eski   shahrimizning   musulmon   dahalariga   nazar   solgan   kishi   har
mahallada   yuzdan   to‘qson   xonalarni(ng)   buzilgan,   yorilgan,   vayrona   va   inqiroz
dunyosiga   yuzlangan   bir   holda   ko‘radir.   Go‘yo   bu   xonalarning   devorlari,   tomlari
lisoni hol ila bizni ilmsizlik, tarbiyasizlik, to‘y deb minglarcha aqchalarni behuda
isrof   qilmak,   to‘ylarda   jomafurushlik   qilmak   vayrona   va   xarobazorlikg‘a   soldi,
deyurlar.   Emdi,   vayrona   sohiblarini   faqir   va   xorlikda   yashagan,   bola-chaqalarini
qo‘l   kuchi   ila   to‘ydiradirgon,   to‘y   degan   yerda   muqaddas   Vatanini   sotub,   sarf
qilmoqdan   tortinmaydirgan   «hoziram   huzuram»   deb   istiqbolini   o‘ylamagan   va
bolalarining   saodatini   tushunmagan   bir   qavmdan   qanday   taraqqiy,   madaniyat   va
ma’rifat kutmak kerak? Och-yalang‘och, kulfat, mehnat va zahmat balolari orasida
o‘ralib   qolgan   bir   qavmga:   «Madaniyatga   kiringiz,   maktab   solingiz,   o‘qungiz,
taraqqiy qilingiz» kabi so‘zlarning foydasi o‘lmadig‘i oftobdan ham ravshandir. Bu
faqirlikning   eng   qo‘rqunch   to‘lqunlari   orasida   ezilgan   xalqimizni   to‘y   marazidan
qutqarurga tirishmak va iloj istamak lozimdir.
Buning   davosi   va   chorasi   uchun   hech   bir   tabibga   muhtoj   o‘lmasdan,   balki
bir oz orqa-o‘ngg‘a qaramak, hamyonning og‘zini mahkam qilmak, iqtisodni rioya
qilmak, isrofdan saqlanmak lozimdir. Ajabo. Bu isrof to‘lqunlari bizlarni na yerga
olub  boradir?..   «Dard  ustiga   chipqon»   degandek,   kundan-kun   bid’at   ustiga   bid’at
ortmakda.   Ulamo,   fuzalo   va   eshonlarimiz   zikr   va   tasbeh   o‘rniga   «to‘y   ustiga
to‘ylar   bo‘lsun»   so‘zini   virdi   zabon   qilmaqda.   Ag‘niyo   va   sarvatdorlarimiz   to‘y
poygasi   qilub,   bir-birlarining   bor-yo‘qlariga   qaramasdan,   faqir   va
kambag‘allarimiz   uylarini,   bog‘larini,   otlarini,   to‘nlarini   sotub   to‘yga   sarf
qilmaqdadurlar. Bir tarafdan, madaniyat to‘lqunlari shoshirmoqda, ikinchi tarafdan
faqirlik va miskinlik ko‘paymakda, yana bid’at ustiga bid’at ortmakdadir. Mundan
6 besh-olti   yil   muqaddam   eng   sarvatli   kishilarimiz   uch   kundan   ortiq   osh   ham
yigirma-o‘ttizdan   ortiq   chopon   bermas   edilar.   Hozir   bu   tarafdan   ko‘b   taraqqiy
qilib, olti-etti kun osh va yuzlab chopon bermakdadirlar.   Avvalda bir yarim — iki
so‘mlik   chopon   beradigan   kishilarga,   hozir   20—25   so‘mlik   zarrinlar,   baxmallar
berurga boshladilar. Mana  shul  tariqada biz keyinga qarab taraqqiy qilmakdamiz,
bilmam, bizim bu isrof va bid’atlarimiz qachon yo‘q bo‘lib ketar?!.
Hama poyon ba bolo metariqad,
Man az bolo ba poyon metariqam.
Muhtaram   o‘quvchilarga   ibrat   uchun   madaniyatning   koni,   manbai   va
chiqg‘on   yeri   o‘lan   Osiyo   qit’asidagi   Arabiston   yarim   otosini   go‘starajagam.
Oltinchi   asrda   dini   mubiyn   Islom   ila   barobar   madaniyat   dengizlari   harakat   qildi.
Va bu qit’ada yashamish arablar o‘zlari borgan mamlakat va qit’alarga madaniyat
suvlarini   ham   surub   bordilar.   Oradan   bir   asr   o‘tar-o‘tmas   madaniyat   to‘lqunlari
Osiyodan   ko‘chub,   Ovrupo   qit’asini   bosdi.   Ovrupolilar   hozirgi   yigirmanchi
asrgacha   madaniyat   to‘lqunlari   ichra   yashadilar   va   bu   cholishqon   ovrupolilar
madaniyat   to‘lqunlaridan   qo‘rqmadilar,   qochmadilar,   harakat   qildilar,   asbob   va
mashinalar   hozirladilar.   Va   bu   madaniyat   to‘lqunlarini   o‘zlarig‘a   asiru   musaxxar
qilub   oldilar.   15   nchi   asrda   madaniyat   suvlarini   surib,   Amriqo   qit’asig‘a   olib
bordilar.  Amriqoning  yerli   vahshiy   xalqlari   «eshiklaridan   oqg‘on   suvning   qadrini
bilmadilar», madaniyatga kirishmadilar, qabul qilmadilar. Ota-bobolaridan qolg‘on
odatlarini   tashlamadilar,   o‘zlaricha   vahshatda   avratlarini   yaproqlar   ila   o‘rtub,
boshlarig‘a tovus patlarini sanchub, yalang‘och goh daraxtlar ustida, goh kafalarda,
goh  yerto‘lalarda  do‘mbira  va  chirmandalarni   cholub,  yashay   berdilar,  madaniyat
orqalaridan   quvdi,   qochdilar.   Na   yerga   borsalar,   madaniyat   ham   bordi,   qochib
qutulolmadilar,   oxirida   madaniyat   g‘alaba   qilib,   inqiroz   dunyosig‘a   kuzatub
yubordi.   Mana   shu   jumladan,   yarim-yorti   vahshatda   yashash   O‘rta   Osiyoga,
Turkistonimizg‘a Rusiya hukumati ila barobar madaniyat suvlari kelub kirdi. Hozir
yarim asrdurki madaniyat bizni orqamizdan quviyur. Biz qirdan-qirg‘a qochurmiz,
qarshimizda maishat mashaqqatlari chiqub hujum qilur, o‘ngimizdan bilimsizlik va
jaholat   kelub,   jonlarimizni   siqur,   so‘ngimizdan   musriflik,   faqirlik   va   bid’atlar
7 chiqub   yo‘limizni   to‘sur.   Dangasalik,   yalqovlik,   ishsizlik   ustimizdan   bosub
bo‘g‘mak istar.
Ajabo!   Bizlar   hamon   bu   eskincha   romka   orasidan   chiqub   qochmak
istamaymiz.   Bir   oz   tushunmak   va   o‘ylamak   lozimki,   bu   romka   orasindan   chiqub
qochmak   va   qutulmak   mumkinmi?   Yo‘qmi?   Bizim   fikrimizcha,   qochmoqning
imkoni   yo‘q,   kutulmaku   xalos   bo‘lmakning   faqat   birgina   chorasi   bordurki,
madaniyatni   qabul   qilmak   va   madaniyatga   kirishmakdir.   Lekin   kirishganda   ham
madaniyatning   haqiqatini   bilmak   va   haqiqiy   madaniyatga   kirishmak   lozimdir.
Ba’zi   yoshlarimizga   o‘xshash   usti   yaltiragan,   ichi   qaltiragan   bo‘lub,   boshlariga
Yevrupo   qalpog‘ini   kiyub   «Madaniyat!»,   «Madaniyat!»   deb   og‘izlarini
ko‘purturub,   oz-moz   musulmoncha,   chala-yarim   ruscha   so‘ylashub   kulgu   bo‘lib
yurmak madaniyat bo‘lmay, masxarabozlikning bir shu’basidur. Agarda tabiatning
jilovini nafsimiz qo‘lig‘a bersak, ul bizlarni na yerga olub bormasun? Chiroylik va
chikka   bel   qizlari   ila   o‘ynashmakni,   resturan   va   fivaxonalarga   borub,   qimor
o‘ynamak va ichkulik qilub, tong otquzmakni, bir oz qizishgandan so‘ng odobdan
tashqari   madaniyatga   yarashmagan   so‘zlarni   aytishmakni,   hatto   urushmakni,   jabr
va zulm qilmoqni xohlaydir. Lekin madaniyat qonunida (ustofida) munday fano va
buzuq   ishlar   bo‘lmasa   kerak.   Madaniy   bo‘lmak   va   madaniyatga   kirmak   uchun
unday yomon sifatlardan saqlanmak va hazar qilmak ila barobar haqiqiy madaniyat
ilmi, maishiy va axloqiy ishlar ila uch qismg‘a bo‘linadir. Agar millat bolalari bu
xislatni   mukammal   suratda   o‘zlariga   darbar   olsalar,   mana   shul   vaqtda   biz
«madaniyatni   qabul   qilduk,   madaniy   bo‘lduk»   deb   lof   ursak,   maqtansak   kulgi
bo‘lmaymiz.
Yoshlarimizdan   madaniyatga   loyiq   ravishda   o‘qub,   diniy   va   madaniy
kishilar hozirlansa, tarbiya va ta’limg‘a mohir olim va olima, adib va adibalarimiz
yetushsa, maktab va madrasalarimiz muntazam va tartiblik bo‘lsa, ziroat, sanoat va
tijorat ishlariga mohir kishilar yetushub, zamonag‘a muvofiq ravishda ish yuritilsa,
tartiblik   «Dorul-yatim»   —   yetimxonalar,   «Dorul-ojizin»   —   kambag‘alxonalar,
kutubxonalar   va   qiroatxonalar   ochilsa,   shirkat   (tovarishistvo)lar   barpo   qilinsa,
yuqorida   dedigimiz   kabi,   xalqimiz   orasida   zamonag‘a   loyiq   ulum   va   funundan
8 boxabar ulamolarimiz ko‘paysa, och va yalang‘och kishilarimizning maishatlarini
tuzatmak   uchun   harakat   qilinsa,   o‘qutilsa,   axloq   va   odob   o‘rgatilsa,   shul   vaqtda
eskincha   orasidan   chiqub,   haqiqiy   madaniyat   bo‘stonig‘a   yuzlang‘on   hamda
madaniyat   to‘lqunlaridan   qutulub,   sohili   salomatg‘a   chiqg‘on   bo‘lur   eduk.   Sohili
salomatg‘a chiquvimizga zamon musoid verurmi, vermasmi bilmaymiz.
Ilm ila olam musaxxar bo‘ldi, biz johil hanuz,
Xobi g‘aflat boshimizg‘a yetsa ham g‘ofil hanuz,
Ochmayin ibrat ko‘zin biz uyqug‘a moyil hanuz,
Ilmi hikmatlarg‘a bizlar bo‘lmaduk qobil hanuz
she’rini virdi zabon qilmakdan boshqa choramiz yo‘q.
XX   asrning   oxirgi   choragida   insoniyat   o z   taraqqiyotining   yangiʻ
pog onasiga   ko tarildi.   Inson   ongi,   dunyoqarashi,   ma naviyati,   madaniyati,	
ʻ ʻ ʼ
turmush   tarzi   yuksaldi.   Olimlar   endi   bu   o zgarishlarning   qudrati   va   ko lamini	
ʻ ʻ
ifodalab   bera  oladigan   munosib   so z   qidirishga   tushdilar.   Ba zilar   “kosmos   asri”,	
ʻ ʼ
ba zilar   “elektron   davr”,   ba zilar   “global   qishloq”   deb   tilga   ola   boshlashdi.   J.   F.	
ʼ ʼ
Liotara   bu   davrni   “postzamonaviy   jamiyat”,   D.   Gabor   –   “etuk   jamiyat”,   T.
Kompanella va T. Mor – “ideal jamiyat” deb nomlayapti. Zbignev Bjezinskiy esa
“biz   “texnotron   davr”   arafasida   turibmiz”,   deya   izohlasa,   Daniel   Bell
“postindustrial   jamiyat”ning   kirib   kelayotganini   yozadi.     Elvin   Toffler
superindustrial jamiyatga qadam qo yayotganimizni qalamga oladi	
ʻ 3
.
Biz esa hozircha bu yangi jamiyatni “axboriy jamiyat” deb atayapmiz. Zero,
mamlakatimizning   birinchi   prezidenti   Islom   Karimov   BMT   Bosh
Assambleyasining 48-sessiyasi (1993 yil 28 sentyabr, Nyu-York)dagi ma ruzasida	
ʼ
(Asarlar,   2-jild)   aytgan   edi:   “Haqiqatdan   ham,   insoniyatning   ertangi   kuni   qanday
bo lar   ekan?   U   yangi   davrga   qay   xolatda   kirib   boradi?   U   o tmishning   og ir	
ʻ ʻ ʻ
merosini   bartaraf   eta   oladimi?   O zaro   hadiksirash,   ishonchsizlik,   hukm   o tkazish	
ʻ ʻ
hollari   yo q   bo lib   ketganda   u   davlatlararo   munosabatlarda   ro y-rostlik   va	
ʻ ʻ ʻ
samimiylikning shunday darajasiga erishadimi? Millatlar hamjamiyatining kelajagi
mana   shu   savollarga   beriladigan   javoblarga   bog liq”.   Mamlakatimizning   birinchi	
ʻ
3
 Hamroyev Sh.E., Karimov B.P., Muhammadiyev Sh.M. (2021). Jadidlarning  darsliklaridagi badiiy matnlar 
asosida boshlang‘ich sinf o‘quvchilarini axloqiy  tarbiyalash. Monografiya. Qarshi: “Fan va ta’lim”. – B. 186.  
9 prezidenti bildirgan bu fikrlar bugun biz qalamga olayotgan mavzu mohiyatini ham
ochib   beradi.   Zero,   keyingi   davrlarda   hayot   va   inson   turmushi   tarzida   keskin
o zgarishlar   yuz   berdi.   Sivilizatsiyaning   birlamchi   asosi   bo lib   kelgan   qishloqʻ ʻ
xo jaligi   ko pgina   mamlakatlarda   o z   hukmron   mavqeini   yo qotdi.   Bugun
ʻ ʻ ʻ ʻ
dunyodagi o ndan ortiqrok mamlakatda mehnatga layoqatli aholining atigi 15 foizi	
ʻ
mazkur   tarmoqlarda   band.   Dunyo   taraqqiyoti   tarixida   insoniyat   birinchi   marta,
ta bir joiz bo lsa o z yelkasidan qishloq xo jaligi bo yinturug ini uloqtirib tashladi,	
ʼ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
qo l   mehnatining   mashaqqatidan   halos   bo ldi.   Jahonda   xizmat   ko rsatish
ʻ ʻ ʻ
iqtisodiyoti   paydo   bo ldi.   Rivojlangan   mamlakatlar   (Shvetsiya,   Buyuk   Britaniya,	
ʻ
Belgiya,   Kanada,   Niderlandiya   va   hakozo)   bu   yo lga   tezkor   qadam   qo yishdi.	
ʻ ʻ
Aniqroq   aytganda,   qishloq   xo jaligi   insoniyat   tarixida   o n   ming   yil   hukmronlik	
ʻ ʻ
qildi,   ikki-uch   asrcha   industrial   hukmronlikni   boshdan   kechirdi.   Endi   esa   yangi
sivilizatsiya – axboriy jamiyat ostonasida turibdi.
10 1.2.  E.Tofflerning “uchinchi to’lqin” asarini qiyosiy taxlil etish.
Amerikalik olim Elvin Toffler o zining “Uchinchi to lqin” asarida insoniyatʻ ʻ
tarixda   ikki   tamaddun   bilan   yuzlashganini,   ya ni   o zgarishlarning   ikki   ulkan	
ʼ ʻ
to lqinini   boshidan   kechirganligini   aytadi.   O zgarishlarning   birinchi   to lqini   –	
ʻ ʻ ʻ
qishloq xo jaligi inqilobi  bo ldi. U ming yil  umr ko rdi. Ikkinchi  to lqin – sanoat	
ʻ ʻ ʻ ʻ
sivilizatsiyasi bo lib, atigi uch yuz yil hukmronlik qildi. 	
ʻ Elvin Tofflerning bashorat
qilishicha,   kelajakda   texnikaviy   taraqqiyot   yanada   kuchayadi   va   oqibatda
superindustrial   jamiyat   shakllanadi.   Insoniyat   boshidan   yana   bir   o zgarishlar	
ʻ
to foni,   uchinchi   to lqin   –   (yangi   sivilizatsiya)   superindustrial   jamiyatni	
ʻ ʻ
kechirishini ham aytadi u.
Bugunga   kelib,   tarix   yanada   ildam   tezlanishlar   shohidi   bo lmokda.   Toffler	
ʻ
“Uchinchi to lqin” asarida birinchi to lqin davrini miloddan avval taxminan 8 ming	
ʻ ʻ
yil   muqaddam   boshlangan   va   u   yer   yuzida   taxminan   milodiy   1650–1750
yillargacha   yakka   hukmronlik   qilgan   hodisa   sifatida   ko rib   chiqadi.   XVII-XVIII	
ʻ
asrlarga kelib esa uning harakatchanligi  susayganligini  va ikkinchi to lqin borgan	
ʻ
sari   qudrat   kasb   eta   boshlaganligini   aytadi.   “Aynan   shu   ikkinchi   to lqin   hosilasi
ʻ
bo lmish   industrial   sivilizatsiya   sayyoramizda   ustuvor   mavqeni   egallay   bordi   va	
ʻ
oxirida   u   o z   rivojining   eng   yuqori   cho qqisiga   ko tarildi”   –   deydi   olim   va	
ʻ ʻ ʻ
burilishning tarixan bu so nggi nuqtasi Qo shma Shtatlarda taxminan 1955 yildan	
ʻ ʻ
boshlangan   davrga   to g ri   kelishini   yozadi.   Toffler   uchinchi   to lqinni   avval	
ʻ ʻ ʻ
Qo shma   Shtatlarda   yuz   berganini,   o sha   o n   yillikda   birinchi   marta   “ok	
ʻ ʻ ʻ
yoqaliklar” soni (ya ni xizmat ko rsatish sohasi xodimlari) “ko k yoqaliklar” (qora	
ʼ ʻ ʻ
mehnat   bilan   shug ullanuvchilar)   sonidan   ortib   ketganligini   ham   aytadi.
ʻ
Keyinchalik   bu   to lqin   har   xil   muddatlarda   boshqa   mamlakatlarga   (jumladan,	
ʻ
Buyuk Britaniya, Fransiya, Shvetsiya, Germaniya va Yaponiyaga) ham yetib bordi.
Hozirgi   kunda   yuksak   texnologiyalarga   ega   bo lgan   hamma   mamlakatlar	
ʻ
uchinchi   to lqin   bilan   ikkinchi   to lqin   o rtasidagi   ixtiloflarga   duch   kelishyati.	
ʻ ʻ ʻ
Ya ni,   bugungi   kunda   juda   kam   davlatlar   axboriy   jamiyat   tuzumiga   o tdi.   Kurrai	
ʼ ʻ
zaminning   boshka   bir   qismlarida   esa   sanoatlashtirish   hamon   davom   etmoqda.
Avvallari   qishloq   xo jaligi   bilan   ustuvor   ravishda   shug ullanib   kelgan   bir   qancha	
ʻ ʻ
11 mamlakatlar   endilikda   jon-jahdlari   bilan   po lat   quyish   zavodlari,   avtomobil,ʻ
to kimachilik   va   oziq-ovqat   mahsulotlarini   qayta   ishlaydigan   korxonalar,	
ʻ
shuningdek   temir   yo llar   qurmoqda.   Tofflar   ikkinchi   to lqin   deb   atagan   mazkur	
ʻ ʻ
sivilizatsiya   hali   o z   kuchini   uzil-kesil   yo qotib   bo lgani   yo q.   Biroq,   axboriy	
ʻ ʻ ʻ ʻ
jamiyat   kirib   kela   boshladi.   Ayniqsa,   internetning   tobora   ommaviylashishi   uning
kirib   kelishini   tezlashtirmoqda.   Qay   bir   davlat   bu   jamiyat   tuzumiga   qanchalik
chuqur   kirib   borgan   bo lsa,   demak,   uning   shunchalik   rivojlanganlik   belgisini	
ʻ
bildiradi.   Lekin,   shu   o rinda   yana   bir   masala   olimlarni   o ylantirib   turibdi.   Turli	
ʻ ʻ
mamlakatlar   axboriy   jamiyatga   turli   davrda   o tadi,   ya ni,   biri   –   oldinroq,   biri   –	
ʻ ʼ
keyinroq. Afsus, bunday tafovvut salbiy oqibatlarga olib kelishi mumkin. Chunki,
axboriy   jamiyatga   oldinroq   o tgan   davlat   o zidan   qoloqroq   davlat   ustidan	
ʻ ʻ
hukmronlik  qilish  harakatiga  tusha  boshlaydi.   Bu  esa   o z-o zidan  ularda  mafkura	
ʻ ʻ
va madaniyatlarning integratsiyalashuviga, ba zi milliy mafkura va madaniyatning	
ʼ
yo qolishiga ham sabab bo ladi.	
ʻ ʻ
So nggi   yillarda   siyosatshunoslar   tomonidan   xalqaro   miqyosdagi   mavjud	
ʻ
mojarolar   va   ziddiyatlar   mohiyatini   aniqlash   borasida   muayyan   ilmiy   kuzatishlar
olib borilmoqda. Ularda katta qiziqish uyg otgan Amerika siyosatshunosi  Samuel	
ʻ
Xantingtonning “Madaniyatlar to qnashuvi” nomli asari bo ldi. Asarda ziddiyatlar	
ʻ ʻ
endilikda davlatlararo emas, madaniyatlar o rtasida kechishi haqida fikr yuritiladi.	
ʻ
Olim   kelajakda   dunyodagi   vaziyat   yettita   yoki   sakkizta   madaniyatlarga   bog liq	
ʻ
bo lib qoladi, deya bashorat qiladi va g arbiy madaniyat, konfutsion, yapon, islom,	
ʻ ʻ
hindi,   slavyan,   Lotin   Amerikasi   hamda   ehtimol   tarzda   Afrika   madaniyatlarini
sanab o tadi. Muallif o z qarashlarida konflikt(ziddiyat)lar rivojini, ularning o zaro	
ʻ ʻ ʻ
qarama-qarshilik   xususiyatlari   mohiyatini   metodologik   (uslubiy)   jihatdan
asoslashga   ham   urinadi.   Albatta,   olimning   ba zi   tahliliy   fikrlari   bilan   qo shilib	
ʼ ʻ
bo lmaydi.   U   islomni   g arb   uchun   katta   tahdid   soluvchi   yirik   madaniyat   sifatida	
ʻ ʻ
qaraydi   va  bu  tahdidlarni  madaniyatlarga  qarshi   turish   yo li   bilan  bartaraf  etishni	
ʻ
taklif etadi.  
Shuning   uchun,   bizningcha,   S.   Xantingtonning   bu   fikrlari   unchalik   ham
to g ri   emas.   Chunki,   ziddiyatlar   negiziga   chuqurrok   qaraydigan   bo lsak,   mavjud	
ʻ ʻ ʻ
12 muammolar   madaniyat   xilma-xilligiga   emas,   balki,   inson   zotining   xalqaro
miqyosda   gegemon(hukmron)lik   qilish   kayfiyati   bilan   bog liq.   Muammolar   esaʻ
ayrim   millatlarda   boshqa   millatlar   ustidan   ustuvor   bo lish,   zo ravonlik   qilish	
ʻ ʻ
tuyg usi   bilan   shakllanadi.   Bunday   kayfiyatdagi   millatda,   shubhasiz   militar   ruh	
ʻ
kuchayadi.   Militar   mafkura   so ngra   siyosatga   aylanadi.   Germaniya,   Yaponiya,	
ʻ
Rossiya   xalqi   tarixidan   ma lumki,   militar   siyosat   nafaqat   boshka   xalqlar   uchun,	
ʼ
balki shu g oyani mafkuraga aylantirgan xalqning o zi uchun ham halokatlidir.	
ʻ ʻ
Bugungi   kunda   axborot   davri   mafkurasi   haqida   turlicha   qarash   va
nazariyalar   bor.   Ba zi   olimlar   axboriy   jamiyatda   dunyo   bo yicha   yaxlit   universal	
ʼ ʻ
mafkura   bo ladi   desa,   boshqalari   dunyo   bo yicha   bir   nechta   dinlarga   bog liq	
ʻ ʻ ʻ
mafkuralar   vujudga   keladi,   deb   bashorat   qilmoqdalar.   Yana   ba zilari   –   dunyoda	
ʼ
ko pgina milliy mafkuralar bo ladi deyishsa, ba zilari umuman mafkura bo lmaydi,	
ʻ ʻ ʼ ʻ
deb   ham   taxmin   qilishmoqda.   Dunyo   bo yicha   yagona   mafkura   bo lishi   –	
ʻ ʻ
zamonaviy axborot texnologiyalari  hukmronligi va turli  xalqlarning turmush tarzi
bir xilda bo lishi bilan izohlanadi.	
ʻ
Elvin   Toffler   yangi   jamiyatga   xos   bo lgan   oltita   xususiyat   (prinsip)ni	
ʻ
ko rsatib   o tadi.   Ularning   barchasi   bir-biri   bilan   bog liq   bo lib,   hayotning   barcha	
ʻ ʻ ʻ ʻ
jabhalarida   aks   etadi:   standartlashtirish;   ixtisoslashish;   sinxronlashtirish;
konsentratsiya; kattalashtirish; markazlashish.
Lekin   bu   jarayonlarni   Toffler   salbiy   baholaydi.   Uning   fikricha,   uchinchi
to lqin  odamlari   ana  shu   prinsiplarga  qarshi   kurashadi.   Chunki,  bu  prinsiplar   bir-
ʻ
birini   kuchaytirgan   holda   muqarrar   tarzda   byurokratiyaning   o sishiga   olib   boradi	
ʻ
va   ular   eng   yirik,   eng   bag ritosh,   eng   qudratli   byurokratik   tashkilotlarni   vujudga	
ʻ
keltiradi.
Toffler   bashorat   qilgan   jarayon   kurtaklarini   bugungi   kunda   xam   ko rish	
ʻ
mumkin.   Masalan,   hozirgi   sivilizatsiya   –   sanoat   davri   mahsuli.   Sanoat   esa   bu
texnika degani. Axboriy jamiyat ham aynan sanoat tufayli vujudga kelgan. Sanoat
bora-bora   axboriy   jamiyatni   takozo   etdi.   Demak,   ko rinib   turibdiki,   ular   bir-biri	
ʻ
bilan chambarchas bog liq.	
ʻ
13 Biz hamma joyda ishlab chiqarishning asosiy prinsiplari mavjudligini ko ribʻ
turibmiz.   Industrial   jamoalar   mutlaqo   bir   xil   millionlab   mahsulotlar   ishlab
chiqaryati.   Bu   jarayonni   hatto   ommaviy   axborot   vositalarida   ham   ilg ayapmiz.	
ʻ
Ya ni,   fabrika   millionlab   kishilar   uchun   katta   miqdorda   bir   xil   buyum   yasab	
ʼ
tashlaganiday,   ommaviy   axborot   vositalari   ham   millionlab   odamlarning   miyasi
uchun   bir   qolipdagi   axborotlarni   keragicha   chiqarib   yotibdi.   Bu   kelajakda   hatto
axborotlar   ham   standartlashib   boraveradi   degani.   Boshqacha   aytganda,   ommaviy
tarzda tayyorlangan, standart axborotlar standart mahsulotlar egizaklariday gap.
Shunday qilib, pirovardida axboriy jamiyat – infosfera maydonga keladi. Bu
–   aloqa   kanallaridir.   Ular   yordamida   individual   va   ommaviy   ma lumotlar   xuddi	
ʼ
xom ashyo va tovarlar kabi samarali taqsimlanadi. Natijada infosfera texnosfera va
ijtimoiy   sohalar   bilan   uyg unlashib   ketadi.   Aslini   olganda   bu   jarayon   bugungi	
ʻ
kunda   allaqachon   boshlanib   bo lgan   ham.   Standartlashtirish   prinsipi   kundalik	
ʻ
hayotning   barcha   sohalariga,   xususan   ommaviy   axborot   vositalariga   o z   muhrini	
ʻ
bosib   ulgurgan,   deyish   mumkin.   Millionlab   odamlar   aynan   bir   xil   reklamani
ko radigan, o qiydigan, aynan bir xil yangiliklar va hikoyalarni eshitadigan bo lib	
ʻ ʻ ʻ
qoldilar. Bular  kelajakda  biz axborot  jamiyati  deb atayotgan jamiyatning ijtimoiy
ongi, mafkurasi, munosabatlari va madaniyatiga ta sir qilmay qolmaydi.	
ʼ
14 II.BOB. ASOSIY QISM
2.1. Axloqiy tarbiyalashda Abdulla Avloniy pedagogik merosining
imkoniyatlari
Abdulla   Avloniyning   fikricha,   insonlarga   eng   muhim,   ziyoda   sharaf,   baland
daraja   berguvchi narsa axloq tarbiyasidur. Abdulla Avloniy inson xulqini ikkiga:
yaxshi va  yomon xulqlarga bo‘ladi: “Axloq ulamosi insonlarning xulqlarini ikkiga
bo‘lmishlar: agar   nafs tarbiyat topib, yaxshi ishlarni odat qilsa, yaxshilikka tavsif
bo‘lub, “yaxshi  xulq”; agar   tarbiyasiz o‘sub, yomon ishlarni ishlaydurgon bo‘lub
ketsa, yomonlikka tavsif bo‘lub,  “yomon xulq” deb atalur”.  
Abdulla Avloniydan axloqiy tarbiyaga oid boy pedagogik meros qolgan. Biz
ilmiy- tadqiqot ishimizning o‘ziga xos xususiyatlaridan kelib chiqib, uning she’r va
hikoya-   laridan   talabalarni   axloqiy   tarbiyalash   imkoniyatlariga   ko‘ra   quyidagi
yo‘nalishlarga  ajratdik:  
– vatan, vatanparvarlik;  
– do‘stlik, o‘rtoqlik;  
– rostgo‘ylik;  
– ustoz, ota-ona va qavm-u qarindoshlarga hurmat;  
– ilm-u ma’rifatga da’vat;  
– sabr, qanoat;  
– saxovat.  
Vatan, vatanparvarlik haqidagi she’r va hikoyalar. XX asr boshlarida vatan,  
vatanparvarlik haqida ko‘plab badiiy hamda pedagogik asarlar yozildi. Bular
ichida     Abdulla   Avloniyning   vatan,   vatanparvarlik   haqidagi   merosi   o‘ziga   xos
o‘ringa ega bo‘lib, u  hozirgi kunda ham o‘z ahamiyatini yo‘qotgani yo‘q. Abdulla
Avloniyning   1912   yilda   nashr     qilingan   “Turkiy   guliston   yoxud   axloq”   asarida
vatan, vatanparvarlik, o‘z yurtiga sadoqat  va sodiqlik haqidagi “Vatanni suymak”
bobida shunday yozadi: “Har bir kishining  tug‘ulub o‘skan shahar va mamlakatini
shul   kishining   vatani   deyilur.   Har   kim   tug‘ulgan,     o‘sgan   yerini   jonidan   ortiq
suyar…  
15 Biz   turkistonliklar   o‘z   vatanimizni   jonimizdan   ortiq   suydigimiz   kabi   arablar
Arabistonlarini, qumlik, issig‘ cho‘llarini, eskimo‘lar-shimol taraflarini, eng sovuq
qor   va     muzlik   yerlarini   boshqa   yerlardan   ziyoda   suyarlar.   Agar   suymasalar   edi,
havosi yaxshi,  tiriklik oson yerlarga o‘z vatanlarin tashlab, hijrat qilurlar edi”.  
Talabalarni   axloqiy   tarbiyalashda   Abdulla   Avloniyning   “Bahor”,   “Yoz”,
“Kuz”,   “Qish”     she’rlari;   o‘quvchilarni   vatanparvarlik   ruhida   tarbiyalashda   esa
“Vatan” hamda “Hijron  so‘zi” she’rlari, ayniqsa, diqqatga sazovor.  
Bizningcha, bunga asosiy sabablar:  
–   “Vatan”   hamda   “Hijron   so‘zi”   she’rlari   bevosita   ilm   oluvchilarga   atab
yozilgan;  
–   bu   she’rlar   ilm   oluvchilarning   bilim   darajasiga,   dunyoqarashiga,   yoshi,
ruhiy  holatlariga mos keladi;  
– she’rlardagi ma’no va mazmun sodda, ravon tilda bayon qilingan;  
–   bu   she’rlarning   yozilganiga   yuz   yilga   yaqin   vaqt   bo‘lsa-da,   ular   hozirgi
adabiy  tilimizga mosligi bilan alohida ajralib turadi.  
Abdulla   Avloniyning   vatan,   vatanparvarlik   ruhida   yozilgan   hikoya   va
she’rlari   XX asr boshlaridagi pedagogik fikrlarni o‘rganishda muhim ahamiyatga
ega   bo‘lib,     ulardan   talabalarni   vatanparvarlik   ruhida   tarbiyalash   imkoniyatlari
beqiyosdir.  
Talabalarda   do‘stlik,   o‘rtoqlikni   tarbiyalash.   “Turkiy   guliston   yoxud   axloq”
asarining   bir   bobi   “Munislik”   deb   nomlangan.   Unda   “Munislik   deb   har   kim   o‘z
tengi,     maslakdoshini   topub,   ulfat   bo‘lmakni   aytilur.   Dunyoning   lazzati   sodiq
do‘stlar ila suhbat    qilmoqdan iboratdur”,– deb ta’kidlangan. Bu bobda do‘st  ikki
xil   –   sodiq,   chin   va   nodon,     yolg‘on   bo‘lishi,   ularning   bir-biridan   farqi,
tafovutlarini   ko‘rsatib,   yolg‘on,   nodon   do‘stdan     uzoqroq   yurish,   ehtiyot   bo‘lish,
chin   va   sodiq   do‘stlar   qanday   bo‘lishi   lozimligi   ta’kidlab     o‘tilgan.   Abdulla
Avloniy   “qissadan-hissa”   usulidan   unumli   foydalangan.   Bunda   Sharq,     xususan,
o‘zbek   xalq   folkloridan,   Sharq   klassiklarining   she’rlaridan   va,   albatta,   Hadisi
Sharif   namunalaridan   ijodiy   ravishda   foydalangan.   Ba’zi   hollarda   o‘zi   ham   she’r
bitgan.  “Munislik” bobida quyidagi she’r qissadan-hissa tarzida keltirib o‘tilgan:  
16 Yaxshi do‘st aybi yor-u do‘stini,  
Ko‘zgudek ro‘baro‘sida so‘zlar.  
Yomon o‘rtog‘ tarog‘cha ming til ila,  
Orqadan birmalab terib so‘zlar.   
Abdulla   Avloniy   deyarli   barcha   darsliklarida   ilm   oluvchilarning   do‘stlik,
o‘rtoqlik     fazilatlarini   o‘stirishga   katta   e’tibor   bergan.   Chunonchi,   “Birinchi
muallim” darsligidagi   “Ittifoq”, “Ikkinchi muallim” darsligidagi “Yolg‘on do‘st”,
“Ayiqning do‘stligi” hikoyatlari  bunga yaqqol misol bo‘la oladi. “Turkiy guliston
yoxud   axloq”   asaridagi   “Nifoq”   bobida;     “Birinchi   muallim”   darsligidagi
“Yaxshilik   erda   qolmas”,   “Arslon   ila   Ayiq”,   “Xo‘roz   ila     Bo‘ri”,   “Ahmad   ila
otasi”,   “Ko‘r   ila   cho‘loq”   hikoyalarida   ham   do‘stlik,   o‘rtoqlik   haqidagi     fikrlar
mavjud.  
Rostgo‘ylikni tarbiyalash. O‘zbek xalqi yoshlarda rostgo‘ylikni tarbiyalashga
juda  katta e’tibor bilan qaragan. Abdulla Avloniyning pedagogik merosida to‘g‘ri
so‘zlash,   rost     gapirish   haqidagi   she’r   va   hikoyalar   anchagina   bo‘lib,   “Turkiy
guliston   yoxud   axloq”     asaridagi   “Haqqoniyat”,   “Kizb”   boblari,   bolalarga   atab
yozilgan   “Yolg‘onchi   cho‘pon”     she’ri   bunga   yaqqol   misol   bo‘la   oladi.   Abdulla
Avloniy   haqqoniyatga,   to‘g‘ri   so‘zlashga     quyidagicha   ta’rif   beradi:   “Haqqoniyat
deb   ishda   to‘g‘rilik,   so‘zda   rostlikni   aytilur.   Inson     bo‘stoni   salomatga,   gulzori
saodatga   haqqoniyat   yo‘li   ila   chiqar.   Insoniyatning   ildizi   o‘lan     rahmdillik,
haqshunoslik, odillik kabi eng yaxshi sifatlarning onasi haqqoniyatdur”.   
Avloniyning fikricha, haqqoniyat ikki turga bo‘linadi: ishda haqqoniyat, ishda
to‘g‘rilik   hamda   so‘zda   to‘g‘rilik.   Aql   egalari,   vijdon   sohiblari   har   doim   ko‘rgan
va     bilganlarini,   haqiqatni   va   to‘g‘risini   so‘zlaydilar.   Ishda   to‘g‘rilik   birovning
nafsiga,   moliga     xiyonat   qilmaslikdir.   So‘zda   to‘g‘rilik   har   doim   rost
so‘zlamoqlikdir. Aqlli, vijdonli inson  yuqoridagilarga amal qiladi.  
Rostgo‘ylikning   teskarisi   bu   yolg‘onchilikdir.   Yolg‘on   so‘zni   Avloniy   kizb
deb  
ataydi.   Yolg‘onchi   kishilarni   esa   kazzob   deb   nomlaydi.   Oqil   va   diyonatli
kishilarga yolg‘on   so‘zlardan tillarini saqlamoq bilan birga avlodlarini yolg‘onga
17 odat   qildirmasdan   tarbiya     qilmoqlari   eng   muqaddas   insoniy   vazifalardan
hisoblanadi.  
Xalq  og‘zaki   ijodi   badiiy-pedagogik  asarlarga   muhim   ta’sir   ko‘rsata   olishini
biz   bir     qator   pedagoglarning   ta’limiy-axloqiy   asarlarida   ko‘rishimiz   mumkin.
Chunonchi,   Abdulla     Avloniyning   pedagogik   merosi   bunga   yaqqol   misol   bo‘la
oladi.   Xalq   og‘zaki   ijodi   ta’sirida     Abdulla   Avloniy   bir   qator   she’rlar   yozgan.
Ulardan   boshlang‘ich   sinf   o‘quvchilarini     rostgo‘ylik   ruhida   tarbiyalashda
foydalanish mumkin. “Yolg‘onchi cho‘pon” she’ri shular  jumlasidandir.  
Sabr,   qanoatlilikni   tarbiyalash.   Abdulla   Avloniyning   pedagogik   merosida
sabr,     qanoat   haqidagi   hikoya   va   she’rlar   ko‘plab   uchraydi.   Ayniqsa,   “Turkiy
guliston   yoxud     axloq”   asaridagi   “Sabr”   bobi;   “Birinchi   muallim”   darsligidagi
“Taqsim”,   “Ochko‘zlik”,     “Arslon   ila   Ayiq”   kabi   hikoyalar   bunga   yaqqol   misol
bo‘la   oladi.   Avloniy   sabrga   ta’rif     berib,   shunday   yozadi:   “Sabr   deb   boshimizga
kelgan   balo   va   qazolarga   chidamli     bo‘lmakni   aytilur.   Har   bir   ishda   sabr   va
sovuqqonlik   ila   harakat   qilmak   lozimdur”.   Har   bir     kishi   har   bir   ishda   sabr   va
sovuqqonlik bilan harakat  qilishi  lozim. Har  ishda sabr va   matonat, qanoat  bilan
faoliyat ko‘rsatilsa, o‘sha odam o‘z maqsadiga tinch va rohatda   borib etar, uning
farog‘atini   ko‘rar.   Kishi   shoshqaloqlik   bilan   ish   yuritsa,   o‘z   maqsadiga     etishi
g‘oyat   mushkuldir.   Abdulla   Avloniy   “Sabr”   bobida   nafsni   tiyish,   oziga   qanoat
qilish  fikrini ilgari suradi.  
Abdulla   Avloniyning   xalqni   ilm-u   ma’rifatga   da’vat   qiluvchi   ilmli,   bilimli
bo‘lishga    chaqiruvchi  she’r  va hikoyalari  axloqiy tarbiyaning muhim  vositasidir.
“Turkiy   guliston     yoxud   axloq”   darsligidagi   “Ilm”,   “Aqsomi   ilm”,   “Fatonat”,
“Hifzi   lison”,   “Jaholat”,     “Haqqoniyat”   boblarida   bu   masalaga   batafsil   to‘xtalib
o‘tadi.   Avloniyning   fikricha,   ilm   deb     o‘qimak,   yozmakni   yaxshi   bilmak,   har   bir
kerakli narsalarni o‘rganmakni aytilur. Millat   kelajagi, taraqqiysi yoshlarning ilm
va   ma’rifatga,   hunar   va   san’atiga   bog‘liqdir.   Avloniy     pedagogik   ijodida   ilm-u
ma’rifatga da’vat qiluvchi she’rlar muhim o‘rin egallaydi. Shuni  alohida ta’kidlab
o‘tish   joizki,   shoirning   “Adabiyot   yoxud   milliy   she’rlar»   to‘plamiga     kirgan
aksariyat   she’rlardan   o‘quvchilarni   axloqiy   tarbiyalash   maqsadida   foydalanish
18 mumkin.   Shu   sababli   biz   Abdulla   Avloniyning   “Adabiyot   yoxud   milliy   she’rlar”
to‘plamiga  kirgan ilm-u ma’rifatga da’vat qiluvchi she’rlarini 4
:  
– talabalarni axloqiy tarbiyalash imkoniyatlari keng bo‘lgan jihatlar;  
– yuqori sinf o‘quvchilarini axloqiy tarbiyalash imkoniyatlari mavjud bo‘lgan
she’rlar;  
–   boshlang‘ich   sinf   o‘quvchilarini   axloqiy   tarbiyalash   imkoniyatlari   mavjud
bo‘lgan  she’rlarga bo‘ldik.  
Talabalarni axloqiy tarbiyalashda Abdulla Avloniyning ilm-u ma’rifatga doir
bir  qator she’rlari va hikoyalari mavjud. Ayniqsa, “Maktab”, “Maishatimizdan bir
manzara”,     “Istiqboldan   orzularim”,   “Maktaba   targ‘ib”,   “Saodat   shundadur”,
“Jaholat”;   “Ikkinchi     muallim”   darsligidagi   “Maktab”,   “Bog‘cha”,   “Bolalar
bog‘chasi”,   “Maktabga   da’vat”,     “Ilmsizlik   balosi”,   “Maktab   bolasi”,   “Yalqov
shogird   tilidan”,   “Yalqov”   kabi   she’rlari     diqqatga   sazovordir.   Bu   she’rlarda
talabalarini   axloqiy   tarbiyalash   imkoniyatlari   mavjud     bo‘lib,   bizningcha,   bunga
asosiy sabab quyidagilar:  
– ular ilm oluvchilarining yoshi, bilim darajasiga mos ravishda sodda, oddiy
tilda  yozilgan;  
–   yoshlarni   savodli,   bilimli,   ilmli   qilishga   katta   ahamiyat   berganligi   muhim
ahamiyat kasb etganligi bilan alohida diqqatga sazovor;  
–   ilm-u   ma’rifat   haqidagi   she’r   va   hikoyalarida   xalqimizning   urf-odatlari,
an’analari  va qadriyatlari alohida e’tiborga olinganligi;  
–   ilm-u   ma’rifatga   da’vat   qiluvchi   islom   ahkomlaridan   keng
foydalanilganligi;  
– o‘zbek xalq pedagogikasiga asoslanilganligi;  
– sharq donishmandligining boy pedagogik merosi ta’sirida yozilganligidadir.
Abdulla   Avloniy   ota-onani   e’zoz   qilishga   undovchi   bir   qator   hikoya   va
she’rlar   yozib     qoldirgan.   Ayniqsa,   “Turkiy   guliston   yoxud   axloq”   asaridagi
“Tarbiyaning zamoni”,   “Itoat”;  “Adabiyot  yoxud milliy she’rlar” asaridagi  “Oila
4
  Hamroyev Sh.E. (2021). Boshlang‘ich sinflarda jadidlar merosidan foydalanish.  Monografiya. Qarshi: “Fan va 
ta’lim”, – B. 216.   
19 munozarasi”,   “Mardikorlar     ashulasi”,   “Onasining   o‘g‘liga   aytgan   so‘zlari”,
“O‘g‘lining   onasiga   aytgan   so‘zi”,   “Xotuniga     aytgan   so‘zi”;   “Ikkinchi   muallim”
darsligidagi   “Aqlli   bog‘bon”,   “Ahmad   ila   otasi”,   “Soqi   ila     onasi”   kabi   she’r   va
hikoyalari   shular   jumlasidandir.   Ota-onani   hurmat   qilmoq   lozimligi,     ularga   itoat
qilish insonlarga xos eng yaxshi fazilatlardan hisoblanishi haqida Avloniy  “Turkiy
guliston   yoxud   axloq”   asaridagi   “Itoat”   bobida   shunday   yozadi:   “Itoat”   deb
bo‘ysunmakni   aytilur...   Ota-ona,   ustod,   muallim   kabi   o‘zidan   ulug‘   kishilarga
bo‘ysunib  itoat qilmak eng yaxshi sifatlardandur”.   
“Oila munozarasi” she’ri o‘g‘lini ilm-u ma’rifatli, bilimli bo‘lishini xohlovchi
ota     hamda   o‘g‘lining   bilimsiz   qolishini   xohlovchi   johil   ona   o‘rtasidagi   bahs
haqida boradi.  
Bundan   tashqari,   “Mardikorlar   ashuvlasi”   asarida   ota-onani   hurmat   qilish,
e’zozlash   haqida   muhim   fikrlar   bor.   Abdulla   Avloniyning   “Ikkinchi   muallim”
darsligida  ham bu mavzudagi hikoyalar anchagina bor, ulardan biri ota nasihatiga
amal qilib, boyib  ketgan o‘g‘il haqidagi “Aqlli bog‘bon” hikoyasidir.  
Saxiylik,   saxovatpeshalik   xalqimizning   qon-qoniga   singib   ketgan
fazilatlardan     biridir.   Abdulla   Avloniy   ham   ko‘plab   pedagoglar   kabi   saxiylik
haqida   hikoya   va   she’rlar     yozib   qoldirgan.   Shulardan   biri   “Ikkinchi   muallim”
darsligidagi “Saxiylik” hikoyasidir.  
Oliyhimmatlik   haqida   Abdulla   Avloniy   “Turkiy   guliston   yoxud   axloq”
asarida   shunday  yozadi:  “Olihimmat   deb din  va millatga  foydali   ishlarni  mol   va
jon ila ishlamakni  aytilur.  
“Himmat shunday bir olijanob fazilatdurki, insoniyatning koni, yaxshi xulq  
sohiblari karim sifatlik, rahm tabiatlik bo‘lur. O‘z jinsining avlodidan har vaqt
yordamini     ayamas.   Xayr-u   saxovatlik   ishlardan   o‘zini   tortmas.   Pul   va   molini
millat yo‘lida sarf  etmakdan qizg‘anmas, olihimmat kishi soyasi latif, mevasi laziz
daraxt   kabidurki,   bu     soyaga   yaqin   bo‘lgan   kishilar   har   vaqt   foydalanurlar”,   –
Avloniy   fikrini   davom   qildirib,     olihimmat   insonlarda   vijdon   mavjuddir   degan
g‘oyani ilgari suradi.  
20 Saxiylikning   qarama-qarshisi   baxillikdir.   Abdulla   Avloniy   “Ikkinchi
muallim”     asarida   “Baxillik”   hikoyasini   keltirgan.   Unda   baxil   kishining   hech
qachon bog‘i ko‘karmas- ligini ta’kidlaydi.  
Yuqoridagilardan ko‘rinib turibdiki, Abdulla Avloniyning pedagogik asarlari
vositasida talabalarni axloqiy tarbiyalash uchun keng imkoniyatlar mavjud.  
Abdulla   Avloniy   tarbiya   xakida.   Tarbiya   "peadgogika"   ya’ni   bola
tarbiyasining fani demakdir. Ilmi axlokning asosi tarbiya, uldugindan shul xususda
bir   oz  suz   suylaymiz.   Bolaning   saodati   va  salomati   uchun   yaxshi   tarbiya  kilmak,
tanini   pok  tutmak,   yosh  vaktidan  maslakini   tuzatmak,  yaxshi   xulklarni  urgatmak,
yomon xulklardan saklab usdirmakdir.
Tarbiya kilguvchilar tabib kabidirki, tabib xastaning badanidagi kasaliga davo
kilgoni kabi tarbiyani bolaning vujudidagi jaxl marazi "yaxshi xulk" degan davoni
ichidan "poklik" degan davoni ustidan berub, katta kilmok lozimdir.
...   "Beshikdan   to   kabrgacha   ilm   urgan"   deymishlar.   Bu   xadisi   sharifning
ma’nosi   bizlarga   dalildir.   Xakimlardan   biri:   "xar   bir   millatning   saodati,
davlatlarning   tinch   va   roxati   yoshlarning   yaxshi   tarbiyasiga   boglikdir,   demish   uz
bolalarni yaxshilab tarbiya kilmak   otalarga farzi ayni, uz millatning yetim kolgan
bolalarini tarbiya kilmok farzi kifoyadir" (25 bet).
...   Emdi   ochik,   ma’lum   buldiki,   tarbiyani   tugulgan   kundan   boshlamak,
vujudimizni   kuvvatlandurmak   fikrimizni   nurlandurmak,   axlokimizni
guzallandurmak, zexnimizni ravshanlandurmak lozim ekan.
...   Badan   tarbyaisining   fikr   tarbiyasiga   yordami   bordur.   Jism   ila   rux   ikkisi
choponning   ung   ila   terisi   kabidir.   Agar   jism   tozalik   ila   ziynatlanmasa,   yomon
xulklardan   saklanmasa,   choponi   ustini   kuyib   astarini   yuvib   ovora   bulmok
kabidurki,   xar   vakt   ustidagi   kiri   ichiga   uradur.   Fikr   tarbiyasi   uchun   maxkam   va
soglom bir vujud kerakdur.
...   Fikr   tarbiyasi   eng   kerakli,   kup   zamonlardan   beri   takdir   kilinub   kelgan,
muallimlarning   dikkatlariga   suyangan,   vijdonlarga   yuklangan   mukaddas   bir
vazifadir. Fikr insonning sharofatlik, gayratlik bulishiga sabab buladur.
21 Uning   pedagogik   qarashlari   bugungi   kunda   o`zbek   milliy   maktabini
yaratishda   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Avloniy   ijodiy   merosini   chuqur
o`rganishga qiziqish ortib bormoqda.
U insonga xos xulqni ikkiga – yaxshi va yomonga ajrata-di. “Yaxshi xulqlar”
deb   nomlangan   birinchi   qismida   u   31   fa-zilat,   “Yomon   xulqlar”   deb   atalgan
ikkinchi   qismda   esa   20   il-latga   ta`rif   beradi.   O`z   mulohazalarini   dalillash   uchun
Qur-`on   oyatlari   va   hadislardan,   shuningdek,   Arastu,   Suqrot,   Ibn   Sino,   Sa`diy,
Mirzo Bedil singari mashhur mutafak-kirlarning fikrlarini keltiradi. Har bir axloqiy
katego-riyaga  o`z  munosabatini   bildirgach,  o`sha   fikrning  mazmunini   ifodalovchi
bayt yo biror maqol-hikmat ilova qiladi.
Avloniy   “axloq   ulamosi”ning   qarashlari   asosida   insonlarning   xulqlarini
yaxshi   va   yomon   xulqlarga   ajratadi,   bunga   ularning   nafs   tarbiyasini   asos   qilib
oladi. U yaxshi xulqlarga fatonat, nazofat, shijoat, intizom, vijdon, vatanni suymak
kabi   fazilatlarni   kiritsa,   g`azab,   shahvat,   jaholat,   safohat   kabi   illatlarni   yomon
xulqning belgilari deb biladi.
Avloniyning   ma`rifatparvarlik   va   milliy   uyg`onish   g`oyalarini   kuylagan
dastlabki   she`rlari   o`zbek   milliy   uyg`onish   davri   adabiyotining   hamisha   bebaho
mulki   bo`lib   qoladi.   U   bu   turkumga   mansub   she`rlarida   o`zbek   mumtoz
adabiyotidagi   she`riy   shakllarni   katta   ijtimoiy   mazmun,   ma`rifatparvar-lik
g`oyalari, hajviy ruh va xalqona ohanglar bilan boyitdi.
Abdulla   Avloniy   bolalar   uchun   ham   bir   qancha   she`r   va   masallar   yozgan.
SHoir   bu   asarlarida   maktab   yoshidagi   bolalarning   fikr   doirasini   kengaytirish,
ularda   maktab   va   kitobga,   mehnatga,   tabiatga,   Vatanga   muhabbat   uyg`otishni
maqsad   qilib   qo`ygan.   Uning   ko`pgina   she`rlari   zamirida   Vatanni   sevish   g`oyasi
yotadi.   SHoir   bu   she`rlarida   Vatanni   sodda   va   samimiy   misralarda   tasvirlaganki,
faqat   o`sha   10-yillarning   o`rtalaridagina   emas,   balki   bugungi   maktab   yoshidagi
bolalar  ham  ulardan katta  estetik zavq  olishlari  mumkin. Darhaqiqat, shoir  Vatan
ta`rifini boshlab, “Tog`laridan konlar chiqar, Erlaridan donlar chiqar… Havosi o`ta
yoqumlik, CHo`llari bor toshlik, qumlik, Toshkand emas, toshqand erur, Kesaklari
gulqand erur”, deya bolalarda ona diyorga katta mehr uyg`otishga erishadи.
22 Ma`rifatchilik   va   ijtimoiy   mavzu   Avloniy   she`riya-tida   markaziy   o`rin
egallaydi.   SHoir   ilm-fanning   fazilat-larini   zavq   bilan   kuylaydi.   “Maktab”,
“maorif”,   “ilm”,   “fan”   kabi   tushunchalar   shoir   she`rlarida   ezgulikning   betim-sol
ramzi,   obrazi   darajasiga   ko`tariladi,   “jaholat”   va   “nodon-lik”   esa   zulmat   va
yovuzlik timsoli sifatida talqin qilinadi.
Abdulla   Avloniyning   “Muxtasar   tarixi   anbiyo   va   tarixi   Islom”   asari   ham
mavjud.   Ushbu   asar   boshlang`iч   maktablarning   o`quvchilariga   mo`ljallangan.   Bu
asar   birinchi   marta   1910   yilda   Munavvarqori   tomonidan   Toshkentda   Il’in
bosmaxonasida   bosilgan.   Mustaqillik   yillarida   esa   Zokirxon   Afzalov   SHokirxon
o`g`li   tomonidan   1994   yilda   “Fan”   nashriyotida   chop   etilgan.   Risolada   Odam
alayhissa-lomdan   Muhammad   alayhissalomgacha   o`tgan   payg`ambarlarning
qissalari va zuhuri islom zikr etilgan.
Islom   tarixi   fanida   payg`ambarlar   tarixi,   payg`am-barimiz   Muhammad
alayhissalomning   hayotlari   va   Islom   dini   tarixi,   shuningdek,   ilk   xalifalik   davri
tarixi   uch bosqichda o`rganiladi. Nasiruddin Rabg`uziyning “Qissayi Rabg`uziy”,
Alisher Navoiyning “Tarixi anbiyo va hukamo” asarlari payg`ambarlar tarixiga oid
bo`lsa, Alixonto`ra  Sog`uniyning “Tarixi Muhammadiy”si ikkinchi va Rizoud-din
ibn   Faxrud-dinning   “Xulafoi   roshidin”   asari   uchinchi   davrni   o`z   ichiga   oladi.
Abdulla Avloniy asari mana shu uch davrni mujassam-lashtirgan. Adibning asosiy
ko`zlagan   maqsadi   millat   kelajagi   bo`lgan   bolalarni   boshlang`ich   sinf-danoq
qisqacha   bo`lsa-da   Islom   tarixi   bilan   tanishtirish,   diniy   ma`rifatlarni   oshirish,
ularning qalblariga iymon nurini singdirish bo`lgan. Abdulla Avloniyning bu asari
tahsinga sazovordir.
U   o`zbek   xalqi   madaniyati,   ma`rifati   bilan   bir   qator-da   qo`shni   afg`on   xalqi
ijtimoiy-siyosiy   hayotidа   ham   1919-1920   yillarda   muhim   rol’   o`ynagan.   SHo`ro
hukumatining Af-g`onistondagi siyosiy vakili va konsuli vazifasini bajargan.
Abdulla   Avloniy   asarlar   yozish   bilan   bir   qatorda   maktablar   ochish,   xalqni
savodxon   qilishi,   o`zbeк   xotin-qizlarini   o`qitish,   o`qituvchilar   va   ziyoli   kadrlar
tayyorlash bilan shug`ullanadi. U 1923-24 yillarda eski shahardagi xotin-qizlar va
erlar   maorif   bilim   yurtlari   mudiri,   1924-29   yillarda   Toshkent   harbiy   maktabida
23 o`qituvchi,   1925-34   yillarda   O`rta   Osiyo   Kommunistik   universiteti,   O`rta   Osiyo
Qishloќ   xo`jaligi   maktabida,   O`rta   Osiyo   Davlat   universi-tetida   dars   beradi.
Pedagogika   fakul’tetining   til   va   adabiyot   kafedrasi   professori   va   mudiri   bo`lib
ishladi 5
.
5
  Hamroyev Sh.E., Karimov B.P., Muhammadiyev Sh.M. (2021). Jadidlarning  darsliklaridagi badiiy matnlar 
asosida boshlang‘ich sinf o‘quvchilarini axloqiy  tarbiyalash. Monografiya. Qarshi: “Fan va ta’lim”. – B. 186.  
24 2.2. Avloniy asarlarida ta’limiy-axloqiy va tarbiyaviy qarashlar
Yetuk   olim   va   pedagog   o‘z   davrida   o‘zining   yangi   jadid
harakatlari,pedagogik     qarashlari,orqali   ta’lim   va   fan   sohasi   hamda   dars
jarayonlariga   bir   qancha   o‘zgarish     va     yangilanishlar   kiritgan   Abdulla   Avloniy
asarlarida   ta’lim-tarbiya   masalalari   muhim   o‘rinni     egallagan.   O‘z
mustaqilligimizga,milliy   istiqlolimizga   erishganimizdan   keyin,har   tomonlama
taraqqiy   etib   borayotgan     jamiyatimiz   ma’naviyatini   yanada   rivojlantirishga   katta
ahamiyat  berildi.O‘zbek adabiyoti bunday asarlariga boy.Bunday asarlar biz yosh
avlod   uchun     barkamol,komil   inson   sifatida   tarbiyalashga   muhim   ahamiyat   kasb
etadi.Shunday     adiblarimizdan   biri     Abdulla   Avloniydir.Uning   maktab   uchun
yaratgan   to‘rt   qismdan   iborat     “Adabiyot   yoxud   milliy   she’rlar,hamda   “Birinchi
muallim”,”Turkiy   guliston   yoxud     axloq”,”Ikkinchi   muallim”,”Maktab   gulistoni”
kabi   darslik   va   o‘qish   kitoblari   ham   xarakterli     bo‘lib,yaxlit   bir   tadqiqot   uchun
manba   bo‘la   oladi.Ayniqsa   uning   ilk   savod   chiqarishda   bilim     va   tushunchalarni
bolalar   ongiga   sodda   va   tushunarli   yetkazishi   alohida   e’tiborni     tortadi..Shuni
inobatga   olib,bu   asarlarni   jiddiy   o‘qib   chiqish   va   unda   ilk   darslikka   xos
tuzilmani,g‘oyaviy   to‘liqlikni,kitoblardagi   o‘ziga   xos   xususiyatlarini   o‘rganib
chiqishimiz  zarur.   
Avloniyning   “Ikkinchi   muallim”   kitobi   “Birinchi   muallim”kitobining
davomi  hisoblanadi.  
Maktab-xazinayi adab-u ilm(u)izzating  
Maktab-bog‘I jannati firdavs,ne’mating,,  
Maktab kishini jahl(u) daniydan qilur xalos,  
Maktab-kaliti ka’bayi qalb(u) zakovating  
Bu   she’rda   Avloniy   maktabni   insonning   najot   yo‘li,hayotning   gulshani,
kishilarni   kamolot sari safarbar qiluvchi kuch,deb maqtaydi.Abdulla Avloniyning
pedagogikaga   oid     asarlarini   ichida   “Turkiy   guliston   yoxud   axloq”asari   XX   asr
boshlaridagi   pedagogik   fikrlar     taraqqiyotini   o‘rganish   sohasida   katta   ahamiyatga
molikdir.Ushbu   asar   axloqiy   va   ta’limiy     tarbiyaviy   asar   hisoblanadi.Asarda
insonlarni   yaxshilikka   chaqiruvchi,yomonliklardan     qaytaruvchi   axloq   sifatida
25 yaratildi   degan   fikrlar   aytib   o‘tilgan.O‘zbek   pedagogikasi   tarixida     Abdulla
Avloniy   birinchi   marta   pedagogikaga   “Pedagogika”inson   tarbiyasining   fanidir
deya     ta’rif   berilgan.Avloniy   bola   tarbiyasini   nisbiy   ravishda   quyidagi   to‘rt
bo‘limga ajratadi:  
1.”Tarbiyaning zamoni”, 
2.”Badan tarbiyasi, 
3.”Fikr tarbiyasi”
4.”Axloq tarbiyasi”   
“Al-hosil  tarbiya  bizlar   uchun  yo hayot-yo mamot,  yo najot-yo halokat,  yo
saodat-yo   falokat  masalasidur”   deb  uqtiradi,  Avloniy.  Tarbiya  xususiy  ish  emas,
milliy,   ijtimoiy   ishdir.     Har   bir   xalqning   taraqqiy   qilishi,   davlatlarning   qudratli
bo‘lishi   avlodlar   tarbiyasiga   ko‘p     jihatdan   bog‘liq,   deb   hisoblaydi   adib.   Tarbiya
zurriyot dunyoga kelgandan boshlanib,   umrning oxiriga qadar davom etadi. U bir
qancha   bosqichdan   -   uy,   bog‘cha,   maktab   va     jamoatchilik   tarbiyasidan   tashkil
topgan. Avloniy tarbiyaning doirasini keng ma'noda   tushunadi. Uni birgina axloq
bilan   chegaralab   qo‘ymaydi.   U   birinchi   navbatda   bolaning     sog‘ligi   haqida
g‘amxo‘rlik qilishi lozimligini uqtiradi. Avloniyning fikricha, sog‘lom fikr,  yaxshi
axloq,   ilm-ma'rifatga   ega   bo‘lish   uchun   badanni   tarbiya   qilish   zarur.   “Badanning
salomat   va   quvvatli   bo‘lmog‘i   insonga   eng   kerakli   narsadur.   Chunki   o‘qumoq,
o‘qutmoq,     o‘rganmoq   va   o‘rgatmoq   uchun   insonga   kuchli,   kasalsiz   jasad
lozimdir”.   Abdulla   Avloniy     badan   tarbiyasi   masalasida   bolani   sog‘lom   qilib
o‘stirishda   ota-onalarga   murojaat   qilsa,     bolani   fikr   tomondan   tarbiyalashda
o‘qituvchilarning faoliyatlariga alohida e'tibor beradi.  
“Turkiy   guliston   yoxud   axloq”   kitobi   ma'rifatparvarlik   g‘oyalarini   targ‘ib
qiladi.   Abdulla     Avloniy   kitobda   ilm   to‘g‘risida   bunday   deydi:   “Ilm   dunyoning
izzati,   oxiratning   sharofatidur.     Ilm   inson   uchun   g‘oyat   oliy,   muqaddat   bir
fazilatdur. Zeroki, ilm bizga o‘z ahvolimizni,   harakatimizni oyina kabi ko‘rsatur.
Zehnimizni, fikrimizni qilich kabi o‘tkur  qilmoq, ... Ilmsiz   inson mevasiz  daraxt
kabidur...”.   Avloniy   ilmni   umuman   emas,   balki   uning   amaliy   va     hayotiy
foydalarini   aytib,   “Bizlarni   jaholat,   qorong‘ulikdan   qutqarur.   Madaniyat
26 insoniyatni     ma'rifat   dunyosiga   chiqarur,   yomon   fe'llardan,   buzug‘   ishlardan
qaytarur, yaxshi xulq va  odob sohibi qilur... Alhosil butun hayotimiz, salomatimiz,
saodatimiz,   sarvatimiz,     maishatimiz,   himmatimiz,   g‘ayratimiz,   dunyo   va
oxiratimiz   ilma   bog‘lidur”.   Adibning   obrazli     ifodasiga   ko‘ra,   ilm   bamisoli
bodomning ichidagi mag‘iz. Uni qo‘lga kiritish uchun mehnat  qilish, ya'ni chaqib
uni   po‘chog‘idan   ajratib   olish   kerak.   U   ilmning   jamiyat   taraqqiyotidagi     rolini
yaxshi tushunadi. 
Shuning uchun ham u, yoshlarni ilm sirlarini bilishga, hodisalar   mohiyatini
yechishga,   kitob   mutolaa   qilishga   chaqiradi.   Uning   fikricha,   ilm   agar   jamiyat
manfaatiga   xizmat   qilmasa,   xalq   farovonligi   yo‘lida   qo‘llanmasa,   u   o‘likdir.
Abdulla.Avloniy     o‘z   ilmini   amalda   qo‘llay   oladigan   kishilarga   yuksak   baho
beradi, ularni dono insonlar, deb  ataydi. Abdulla Avloniy “Turkiy guliston yoxud
axloq”   asarining   “yomon   xulqlar”   qismi   18     bobdan   iborat.   Muallif   insonning
bunday   xulqlarini   “saodati   adabiyadan   mahrum,   hayoti     jovidonimiz   uchun
masmum   bo‘lgan   axloqi   zamimalar...”   deb   ataydi.   A.   Avloni   kishilarning     ham
ijobiy   xuldarini,   ham   salbiy   xulldarini   bayon   qilib,   kitobxonlar   mulohazasiga
havola  qiladi. U “Bu sanalgan yomon xulqlarning fanoliqlarini, yuqorida sanagan
yaxshi xulqlarning   go‘zalligini insof muvozanasi ila o‘lchab, vijdon muhokamasi
ila tahqiqlab, yaxshilarini    tinglab amal  qilmak yomonlarini  onglab, hozir  qilmak
lozimdur”, deydi. Abdulla Avloniy   g‘azabning ikki xil xususiyatini bayon qiladi.
Biri   dushmandan   o‘zini,   millatini   mudofaa     qilishda   insonning   g‘azabi   muhim
ahamiyatga   ega   bo‘lsa,   ikkinchisi   birovni   jabr-zulm   yo‘li     bilan   ishlatish,
odamlarga   sovuq   muomilasi   bilan   dahshat   solishdan   iborat   bo`lgan   salbiy
xususiyatdir. Hilm - yumshoq tabiatlilik bilangina g‘azabning oldini olish mumkin.
Abdulla     Avloniy   bu   haqda   Imom   Shofe`i   havzratlarining   so‘zlarini   keltiradi:
“Qilich   va   nayza   ila   hosil     bo‘lmagan   ko‘p   ishlar   yumshoqlik   va   muloyimlik   ila
hosil   bo‘lur   ,   g‘azabning   zarari   egasiga     qaytur”,   -   demishlar.   Abdulla   Avloniy
asarning “Yomon xulqlar” qismida yana bir nihoyatda   muhim masalaga e`tiborni
qaratadi. 
27 Bu  “Jaholat”  va  “Aqsomi   jaholat”  boblarida  Abdulla   Avloniy o‘z  bilimini
amalda   qo‘llaydigan   kishilarga   yuksak   baho   beradi,ularni   dono   insonlar     deya
ta’riflaydi.   Avloniyning   vijdon   haqidagi   mulohazalari   ham   diqqatga   sazovor.
“Vijdon     deb   ruhimizga,   fikrimizga   ta‘sir   qiladurgon   hissiyot,   ya‘ni   sezuv
tuymakdan   iborat   ma‘naviy     quvvatni   aytilur.   Biz   har   vaqt   afolu   va
harakatimizning yaxshi va yomonligini, foyda va   zararligini onjak vijdonimiz ila
bilurmiz.  Vijdon  insonning  aql   va  fikrini   haqiqiy  mezonidurki,    bu  tarozu  ila  o‘z
kamchiliklarini o‘lchab, bilmaq barobar boshqalarning ham faol harakatini   sezur.
Agar   ishlagan   ishi   sharoit,   aql   va   hikmatga   muvofiq   bo‘lsa,   muhabbat   qilur.
Qabohat    va yomon ishlarni  qilsa,  nafrat  qilur... Vijdon yaxshi  ishlarning manbai
o‘ldig‘indin   vijdon     sohiblari   har   bir   ishni   beg‘araz,   xolis   niyat   ila   ishlar.   Shul
sababli har kim nazarida maqbul va  suyukli bo‘lur... Al-hosil, vijdon har kimning
afol va harakatini ko‘rsatadugon musaffo bir   oyinadurki, bu ko‘zguga chin nazar
qilg‘on kishi o‘z aybu kamchiliklarini tuzatmak   harakatida bo‘lub, boshqalarning
ayb   va   qusurlarini   ohtarmoqg‘a   vaqti   bo‘lmas..”   Avloniy     tarbiyaning   aslini
ko‘rsatadigan mezon – bu vijdon deydi. Vatan tuyg‘usi eng insoniy, eng  mo‘tabar
tuyg‘ulardan biri. Vatan dardi bilan yashamoq, uning baxtidan quvonmoq, u bilan
faxrlanmoq   kerak.   Vatan   Onadek   muqaddas.   Uni   qadrlash,   e‘zozlash,   uning
shodlik va   quvonchiga sherik bo‗lish, g‘am-hasratini  baham  ko‘rish farzandning
burchi.   Avloniy   vatan     va   uning   oldilagi   burchini   shunday   tushunadi.   U   deydiki:
“Har   bir   kishining   tug‘ilib   o‘sgan     shahri   va   mamlakati   shul   kishining   vatani
deyilur. Har kim tug‘ilgan, o‘skon yerini jonidan   ortiq suyar. Hatto bu vatan his-
tuyg‘usi  hayvonlarda ham bor. Agar bir hayvon o‘z vatanidin   - uyuridan ayrilsa,
o‘z   yeridagi   kabi   rohat   farog‘atda   yashamas.   Maishati   talx   bo‘lub,   har     vaqt
dilining bir go‘shasida o‘z vatanining muhabbati turar. 
O‘zbekiston   Respublikasi     taraqqiyotining   hozirgi   bosqichida   yoshlaming
ma‘naviy   qiyofasini   shakllantirishda,   ulami     ilm-ma’rifatli,   diyonatli,   yuksak
axloqli   bo‘lishlari   bilan   birga,   zamonaviy   texnika   va     texnologiyalami   puxta
o‘zlashtirib   olishlariga   katta   axamiyat   berilmoqda.   O‘zbekiston     Davlati
fuqarosining   ma’naviy   qiyofasini   belgilovchi   fazilatlar-vatanparvarlik,
28 insonparvarlik,     milliy   g‘urur,   mehnatsevarlik,   baynalminalchilik   kabilar   maktab
va   o‘qituvchining   faol     ishtirokida,   tarbiyaviy   ta’siri   ostida   shakllanadi.   Bugungi
kunda yoshlarimizning nafaqat  ilmli balki yuksak axloqiy fazilatlarga ega bo’lishi
va   bu   fazilatlarni,   ilmiy   salohiyatini     namoyon   qilib   Vatanimiz   ravnaqiga   hissa
qo‘shmoqda.   Yurtboshimiz   Oliy   Majlisga     murojaatnomasida   ham   yoshlarning
ta‘lim- tarbiyasiga to‘xtalib o‘tganlar. 
O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Sh.Mirziyoyevning   Oliy   Majlisga
murojaatnomasida:   ―Biz   o‘z     oldimizga   mamlakatimizda   Uchinchi   Renessans
poydevorini barpo etishdek ulug‘ maqsadni  qo‘ygan ekanmiz, buning uchun yangi
Xorazmiylar,   Beruniylar,   Ibn   Sinolar,   Ulug‘beklar,     Navoiy   va   Boburlarni
tarbiyalab   beradigan   muhit   va   sharoitlarni   yaratishimiz   kerak.   Bunda,     avvalo,
ta‘lim   va   tarbiyani   rivojlantirish,   sog‘lom   turmush   tarzini   qaror   toptirish,   ilm-fan
va     innovatsiyalarni   taraqqiy   ettirish   milliy   g‘oyamizning   asosiy   ustunlari   bo‘lib
xizmat   qilishi     lozim.   Ushbu   maqsad   yo‘lida   yoshlarimiz   o‘z   oldiga   katta
marralarni   qo‘yib,   ularga     erishishlari   uchun   keng   imkoniyatlar   yaratish   va   har
tomonlama   ko‘mak   berish   -   barchamiz     uchun   eng   ustuvor   vazifa   bo‘lishi   zarur.
Shundagina   farzandlarimiz   xalqimizning   asriy   orzu-   umidlarini   ro‘yobga
chiqaradigan   buyuk   va   qudratli   kuchga   aylanadi.   Shu   maqsadda   “Yangi
O‘zbekiston   –   maktab   ostonasidan,   ta’lim-tarbiya   tizimidan   boshlanadi”,   degan
g‘oya  asosida keng ko‘lamli islohotlarni amalga oshiramiz.   
O‘qituvchi   va   murabbiylar   kuni   munosabati   bilan   Milliy   uyg‘onish
harakatining   tom   ma’nodagi   rahnamolari   Abdulla   Avloniy,   Mahmudxo‘ja
Behbudiy,   Munavvarqori   Abdurashidxonovlarning   Prezident   Shavkat   Mirziyoyev
farmoniga   muvofiq   “Buyuk   xizmatlari   uchun”   ordeni   bilan   taqdirlanishi
xalqimizning   Istiqlol   qahramonlariga   nisbatan   ulug‘   ehtiromining   yorqin   ifodasi
bo‘ldi.
Jadid   maktablari   taraqqiyotining   yangi   davri   –   bunday   maktablar   uchun
zamon   talablariga   to‘la   javob   bera   oladigan   pedagoglar   guruhini   tarbiyalab
yetishtirish,   ilg‘or   pedagogik   texnologiyalarni   o‘zida   mujassamlashtirgan
darsliklar,   o‘quv   qo‘llanmalari   yaratish,   yangi   texnik   vositalar,   ko‘rgazmali
29 qurollar   ishlab   chiqish   XX   yuzyillikning   10-yillaridan   ko‘zga   tashlana   boshladi.
Buning   uchun   endi   ushbu   maktablarning   nazariy   asoslarini   yara tish,   yangi
zamonaviy o‘qitish usullarini ishlab chiqish va ulardan yosh avlod o‘qituvchilarini
bahramand qilish kerak edi. Mana shunday buyuk vazifani ado etish zamonasi ning
ulug‘ mutafakkirlari Abdulla Avloniy hamda Abdurauf Fitratlar zimmasiga tushdi.
Abdulla   Avloniy   –   shoir,   yozuvchi,   dramaturg,   publitsist.   Shu   bilan   birga,
pedagogik   faoliyat   ham   uning   hayotida   muhim   sahifani   tashkil   etadi.   U
faoliyatining ilk bosqichidan to umrining so‘nggi damlarigacha o‘qituvchilik qildi,
pedagogika   fanining   ham   nazariy,   ham   amaliy   masalalari   bilan   muttasil
shug‘ullandi,   darsliklar   yaratdi.   Aytish   mumkinki,   u   musulmon   sharqi   mumtoz
pedagogikasining katta bilimdoni, shu bilan birga, XX asr zamonaviy o‘zbek peda -
gogikasining asoschisi, o‘zbek tili va adabiyoti o‘qitish metodikasi fanining tamal
toshini   qo‘ygan   mutafakkirdir.   U   faoliyati   davomida   ko‘plab   zamonaviy
pedagoglarni, metodist olimlarni tarbiyalab yetishtirdi.
Ma’lumki,   o‘quvchilarni   ifodali   o‘qishga   o‘rgatish   adabiy   o‘qish
darslarining   asosiy   vazifalaridan   biri   hisob lanadi.   Ko‘rgazmali   vosita   vazifasini
bajaruvchi   ifodali   o‘qish   natijasida   asar   voqealari,   g‘oyasi   o‘quvchilar   ko‘z
o‘ngida   namoyon   bo‘ladi.   Abdulla   Avloniy   savod   chiqarishga   qanchalik   katta
e’tibor   bergan   bo‘lsa,   asarni   tushunib   o‘qish,   ifodali   o‘qish,   badiiy   asarni   his
qilishga shunchalik ko‘p diqqat qiladi. U ifodali o‘qishning bir necha turini ishlab
chiqdi. O‘quvchilarning xor bo‘lib o‘qishlarini o‘qituv chi A.Avloniy dirijyor kabi
(chunki u dirijyorlik san’atidan xabardor edi – U.D.) boshqarib borgan. Hur fikrlar
bilan   ma’rifat   maydoniga   chiqqan   mutafakkir   o‘z   darslarida   ifo dali   o‘qishning
ibtidoiy   shakllari   bilangina   cheklanib   qolmadi,   shu   bilan   birga,   uning   yangi,
zamonaviy shakllarini ishlab chiqdi.
1910-yillarda   Riga   shahridagi   “Grammofon”   jamiyati   vakillari   O‘rta   Osiyo
shaharlariga   kelib,   o‘zbek,   qozoq,   tojik,   turkman   xalqlari   orasidagi   mashhur
hofizlarning   kuy   va   qo‘shiqlarini,   dostonlarini,   xalq   maqomlarini   yozib   oladilar.
O‘z   zamonasining   yirik   ma’rifatparvar   shoiri,   pedagogi   Abdulla   Avloniy
o‘qitishda   birinchilardan   bo‘lib   texnik   vositalardan   foydalandi.   U   “Maktabga
30 targ‘ib”   she’rini   bastakor   sifatida   alohida   diqqat   bilan   kuyga   soladi   va
o‘quvchilarni xor bo‘lib o‘qishga o‘rgatadi. Bu o‘rinda u asarni timsollarga bo‘lib
o‘qitishga   ham   alohida   e’tibor   berdi.   So‘ngra   1911-yili   bolalar   xorini
gramplastinkaga   yozdirdi.   Unda   she’rning   4   misrasi   ovozi   baland   ikki   o‘quvchi
tomonidan o‘qiladi:
Oqil qoshida, millat boshida
Nurlar sochub, yashnab turgan maktab emasmi?
Ilm-u hunarlar, gullar, chamanlar
Yoshlar uchun ochub turgan maktab emasmi?
Ko‘p bolalar musiqa sadolari ostida xor bo‘lib o‘qiy dilar:
O‘qusun yoshlarimiz, bid’atni tashlarmiz,
Ketsun g‘aflat! Kelsun himmat! Yashasun millat!
Shu   tarzda   she’rning   boshqa   qismlari   ham   kuyga   solib   o‘qiladi.   E’tiborli
tomoni   shundaki,   ushbu   “Maktabga   targ‘ib”   Avloniy   o‘quvchilari   xori   yozilgan
noyob   plastinka   O‘zbekistonda   xizmat   ko‘rsatgan   artist   Zokirjon   Sultonov
fonotekasida saqlanadi.
Shuni   ham   unutmaslik   kerakki,   Abdulla   Avloniy   birinchi   o‘zbek   teatri
tashkilotchilaridan   edi.   Teatr   uchun   bir   necha   drama   yaratdi,   ularni   rejissyor
sifatida sahnalashtirdi.
Uning   bu   faoliyati   o‘z   maktabida   xor,   ifodali   o‘qish,   musiqa   va   ashula
darslarini tashkil qilishda muhim ahamiyat kasb etdi. Abdulla Avloniyning badiiy
asarlarni ifodali o‘qish sohasidagi bunday faoliyati tezda Toshkentning usuli qadim
va usuli jadid maktablariga ham kirib bordi.
Mana   shunday   sharoitda   yangi   ochilayotgan   maktablar   uchun   zamon
talablariga   javob   bera   oladigan   o‘qituvchilarni   tarbiyalab   yetishtirish,   maktablar
uchun milliy ruh ufurib turgan darslik va majmualar  yaratish uchun dasturulamal
bo‘ladigan qo‘llanma kerak edi. Shuning uchun ham Abdulla Avloniyning “Turkiy
guliston   yoxud   axloq”   asari   Turkiston   jadidlarining   rahnamosi   Munavvarqori
Abdurashidxonov hamda ilg‘or pedagoglarning taklifi bilan yaratilgan edi.   
31 To‘g‘ri,   Abdulla   Avloniy   asarida   axloqiy   kategoriyalar   haqida   fikr   yuritar
ekan, birinchi o‘rinda o‘quvchilarni ko‘zda tutadi, ammo ularni bolalar tarbiyasiga
singdirish vazifasini muallimlar zimmasiga yuklaydi. Demak, asar o‘quvchilardan
ko‘ra ko‘proq muallimlar uchun yaratilganligiga ishonch hosil qilish mumkin. Shu
nuqtayi   nazardan,   Abdulla   Avloniyning   muallimlarga   qarata   aytgan   quyidagi
so‘zlari “Turkiy guliston yoxud axloq” asarining maqsadini to‘la ifodalaydi: “Fikr
tarbiyasi eng kerakli, ko‘b zamonlardan beri taqdir qilinib kelgan, muallimlarning
diqqatiga suyalgan, vijdonlariga yuklangan muqaddas bir vazifadur. Fikr insonning
sharofatlik,   g‘ayratlik   bo‘lishiga   sabab   bo‘ladur.   Bu   tarbiya   muallimlarning
yordamiga   so‘ng   daraja   muhtojdurki,   fikrning   quvvati,   ziynati,   kengligi
muallimning tarbiyasiga bog‘lidur. Ta’lim ila tarbiya orasida bir oz farq bor bo‘lsa
ham,   ikkisi   biridan   ayrilmaydurgan,   birining   vujudi   biriga   boylangan   jon   ila   tan
kabidur”.
Bu so‘zlar o‘quvchilarga emas, kattalarga, ayniqsa, bo‘lg‘usi o‘qituvchilarga
qaratilganligini   anglash   qiyin   emas.   Chunki   ular   kelgusida   bularni   bolalar   —
o‘quvchilar ongiga singdirishlari kerak. Shu tariqa, “Turkiy guliston...” asari buyuk
mutafakkir   Shayx   Muslihiddin   Sa’diyning   “Guliston”   asariga   nazira   sifatida
yaratilgan.
Barkamol   insonni   voyaga   yetkazish,   ularni   yaxshilikka   chorlash,
yomonlikdan   qaytarish   tarbiya   orqali   amalga   oshiriladi.   Avloniyning   pedagogika
haqidagi ta’rifi ham hozirgi zamon ta’rifiga ancha mos keladi: “Tarbiya – “Peda -
gogiya”, ya’ni bola tarbiyasining fani demakdur”.
Shu tariqa “Turkiy guliston yoxud axloq” asari ko‘plab pedagoglar   tavsiya
va  takliflariga  binoan   yaratildi.   Asarga   bo‘lgan   ehtiyojning  kattaligi   tufayli   o‘sha
yillariyoq
2 marta  — 1913 va 1917-yillarda bosmadan  chiqdi. Bu asar,  asosan,  inson
axloqi,   ya’ni   yaxshi   va   yomon   xulqlar   haqida   fikr   yuritadi.   Asarning   boshidayoq
zamondoshlar   e’tibori  inson  hayotida  tarbiyaning  buyuk  ahamiyatiga jalb  etilgan.
Inson   hech   qachon   yomon   bo‘lib   tug‘ilmaydi   yoki   yaxshi   odamdangina   yaxshi
32 farzand   yoki   yomon   odamdangina   yomon   odam   tug‘ilmaydi,   farzandning
barkamol inson bo‘lib yetishuvida tarbiyaning ahamiyati buyukligi ta’kidlanadi.
Farzand   tarbiyasi   shaxsiy   masala   emas,   u   jamiyat,   davlat   ahamiyatiga   ega
bo‘lgan   buyuk   ijtimoiy   ishdir.   U   shu   darajada   buyuk   ishki,   Vatan   istiqboli   ham,
millat  taqdiri ham  tarbiya bilan bog‘liq. Abdulla Avloniy so‘zlari  bilan aytganda,
“Al-hosil, tarbiya bizlar uchun yo hayot — yo mamot, yo najot — yo halokat, yo
saodat — yo falokat masalasidur. Rasuli akram nabiyyi muhtaram sallallohu alayhi
vasallam  afandimiz:  “Insonlarning karami  dinidadur, muruvvati  aqlindadur, hasbi
axloqindadur”, demishlar”.
Abdulla   Avloniy   inson   tarbiyasini   bir-biri   bilan   uzviy   bog‘liq   bo‘lgan   uch
yo‘nalishga   bo‘ladi:   badan   tarbiyasi,   fikr   tarbiyasi   va   axloq   tarbiyasi.   Xalqimiz
“sog‘   tanda   –   sog‘   aql”   deganidek,   inson   uchun   avvalo   badan   (tan)   salomat
bo‘lmog‘i   zarur,   badan   sog‘   bo‘lgandagina   inson   uchun   zarur   bo‘lgan   boshqa
amallarni   singdirish   mumkin.   Buning   uchun   inson   badanini   ichkilik,   ko‘knor,
nasha   kabi   bevaqt   zalolatga,   tubanlikka   eltuvchi,   salomatlikka   zarar,   “ba’zisi
harom, ba’zisi  makruh” narsalardan asrashi  kerak. Bu esa, A.Avloniy yozishicha,
fikr tarbiyasi uchun zamin yaratadi. Fikr tarbiyasi farzandni komil inson darajasiga
ko‘tarishda   muhim   omil   hisoblanadi.   Bu   vazifani   amalga   oshirishda   asosiy
mas’uliyat   o‘qituvchi   zimmasiga   tushadi.   Chunki   muallim   dars   jarayonida
o‘quvchilarni   fikrlashga,   har   qan day   voqea-hodisaning   mohiyatini   chuqur   idrok
qilishga o‘rgatadi. Bu o‘rinda Abdulla Avloniy ta’lim va tarbiya birligiga alohida
ahamiyat beradi. Inson aqliy faoliyatining ifodasi bo‘lmish fikr tarbiyasi orqaligina
katta   sharafga,   barkamollikka   erishadi,   bu   o‘rinda   o‘qituvchining   fikrlash
doirasining   kengligi,   bilim   saviyasining   har   jihatdan   yuksakligi   o‘quvchilar
tarbiyasida   hal   qiluvchi   ahamiyatga   ega.   Fikrlash   qobiliyatini   rivojlantirish   aql
bilan  ish  tutishga   olib  keladi:   o‘quvchilarni   yaxshi  xulqlar   bilan  yomon  xulq larni
farqlashga,   komil   inson   uchun   zarur   bo‘lgan   yaxshi   xulqlarni   egallashga,   insonni
zalolatga yetaklovchi yomon xulqlardan uzoq bo‘lishga o‘rgatadi 6
.
6
  Hamroyev Sh.E. (2021). Boshlang‘ich sinflarda jadidlar merosidan foydalanish.  Monografiya. Qarshi: “Fan va 
ta’lim”, – B. 216.   
33 Mutafakkir   Abdulla   Avloniy   asarning   “Yaxshi   xulqlar”   bobida   diyonat,
islomiyat,   nazofat,   qanoat,   shijoat,   sabr,   intizom,   vijdon,   vatanni   sevmoq,
haqqoniyat, iffat, hifzi  lison,  sadoqat  kabi   insoniy  fazilatlar   haqida atroflicha fikr
yuritadi, o‘z qarashlarini dalillash uchun Qur’oni karim oyatlaridan, Hadisi  sharif
da’vatlaridan   namunalar,   ulug‘   mutafakkirlar   Aflotun,   Arastu,   Suqrot,   Ibn   Sino,
Mavlono   Rumiy,   Shayx   Sa’diy,   Alisher   Navoiy,   Bedil   fikrlaridan   namunalar
keltiradi.
Jadidchilik   harakati   namoyandalari   ham   Yevropa   ma’rifatparvarlari   kabi
ilm-ma’rifatni,   zamonaviy   taraqqiyotni   bayroq   qilib   ko‘tardilar,   taraqqiyotga
to‘g‘anoq bo‘la yotgan, Qur’oni karim sura va oyatlarini, Hadisi sharif da’vatlarini
o‘z manfaatlari yo‘lida buzib talqin qiluvchi mutaassib ulamolarga, qadimchilarga
qarshi   keskin   kurash   olib   bordilar.   Shuni   ham   unutmaslik   kerakki,   o‘zbek   jadid
ma’rifatparvarlarini   Yevropa   ma’rifatparvarlaridan   ajra tib   turadigan   asosiy   jihat
shundaki, ularning faoliyati zami nida millatni Rusiya mustamlakasi zulmidan ozod
etish,   istiqlol,   mustaqillik   g‘oyasi   yetakchilik   qilar,   jadid   mutafakkirlari   olib
borgan  faoliyat  oq  va qizil   mustamlakachilarga  birdek  ma’qul  emas  edi.  Shuning
uchun   ham   ular   bir   umr   ta’qib,   tazyiq   ostida   faoliyat   ko‘rsatdi   va   oxir   oqibatda
qirib tashlandilar.
Avloniy pedagogik qarashlarida aql va ilmning yuksak darajada ulug‘lanishi
bevosita   insonni   ulug‘lash   bilan   uzviy   bog‘lanadi.   Chunki   Olloh   insonni   barcha
mavjudotlardan,   maxluqotlardan   ulug‘   qilib   yaratdi.   Unga   ikki   dunyo
saodati(saodati   dorayn)ga   erishishdek   buyuk   maqsad   uchun   Aql   berdi.   Inson   shu
Aql   yordamida   ilm-ma’rifatni,  taraq qiyotni   egallaydi,   dunyoni   boshqaradi.   Mana,
Abdulla Avloniyning Aqlga bergan ta’rifi: “Aql insonlarning piri komili, murshidi
yagonasidur.   Janobi   Haq   insonni   hayvondan   so‘z   va   aql   ila   ayirmishdur.   Rasuli
akram nabiyyi muhtaram afandimiz: “Ey insonlar! Aqlingizga tavoze’ qilingiz. Siz
janobi Haq buyurgan va qaytargan narsalarni aqlingiz ila bilursiz”, —   demishlar”.
A.Avloniy   inson   salomatligi   to‘g‘risida   fikr   yuritar   ekan,   uning   asosiy
omillaridan biri – tozalik haqida alohida bob ajratadi. “Nazofat” deb nomlanuvchi
bobda   odamni   xalq   o‘rtasida,   hatto   Olloh   qoshida   sevimli   qiladigan   vosita
34 pokizalik, nazofatdir. Inson nafaqat o‘z badanini, kiyim-kechagini, shu bilan birga,
yashab   turgan   joyini,   muhitini,   shahrini,   Vatanini   pokiza   saqlashi   kerak.   Atrof-
muhitning   nopokligi   turli-tuman   kasalliklarning   paydo   bo‘lishiga   sabab   bo‘ladi.
Ifloslik,   nopoklik   balosidan   poklik,   nazofat   davosi   bilan   qutulish   kerakligini
alohida ta’kidlaydi.    
A.Avloniy shu tariqa sabr, hilm, miqyosi nafs, intizom, vijdon kabi insoniy
fazilatlar   haqida   chuqur   ma’noli   fikrlar   bayon   qiladi.   Ammo   Vatan   haqidagi
qarashlari yanada muhimroq, yanada e’tiborliroq. Vatan — Ona kabi yagona, Ona
kabi muqaddas. Bu mavzu necha-necha asrlar davo mida adabiyot va san’at ahllari
e’tiborini   o‘ziga   maftun   etib   kelgan.   E’tibor   bering,   1960-yillarda   Erkin
Vohidovning   “O‘zbegim”,   Abdulla   Oripovning   “O‘zbekiston”   qasidalari,   “Men
nechun sevaman  O‘zbekistonni?” she’ri  o‘zbek xalqi  orasida shunchalar  aks sado
berdiki, hatto sho‘ro maf kurachilarini talvasaga solib qo‘ydi. O‘zbekiston bo‘ylab
birorta to‘y-u tomosha yo‘q ediki, bu she’rlar to‘lib-toshib yoddan o‘qilmasa yoki
qo‘shiq qilib aytilmasa. Nega millat his-tuyg‘ularini shunchalar junbushga soldi bu
she’rlar?!   Ongimizga   130   yildan   ortiq   vaqt   davomida   o‘zga   millat,   o‘zga   vatan,
o‘zga   til   “buyuk”ligini   singdirib   keldilar,   xalqimiz   esa   o‘z   millati   va   o‘z   ona-
Vatani,   o‘z   ona   tili   haqida   iliq   bir   so‘zga   intiq   edi.   Vatan   va   millat   tushunchasi
jism-u jondir. Shuning uchun ham Abdulla Oripov yozadi:
Xo‘sh, nechun sevaman O‘zbekistonni,
Sababini aytgin desalar menga,
Shoirona go‘zal so‘zlardan oldin
Men ta’zim qilaman ona xalqimga.
Sho‘rolar   hukumati   o‘sha       vaqtlarda   o‘zbek   farzandlari   ongiga,   shuuriga
singdirmoqchi   bo‘lgan   Vatan,   Millat,   til   haqidagi   “sovet   vatani”,   “sovet   xalqi”,
“buyuk rus tili” kabi soxta tushunchalarni chilparchin qilib tashladi bu she’rlar.
Sho‘rolar   davrida   oliy   o‘quv   yurtlari   va   o‘rta   maktablar   uchun   tuzilgan   bir
qancha   adabiyot   darslik   va   majmualari   muallifi,   O‘zbekiston   Xalq   o‘qituvchisi,
Respublikada   xizmat   ko‘rsatgan   fan   arbobi   rahmatli   otam   Subutoy   Dolimov   bir
kuni 25 yil davomida qayta-qayta ishlanib nashr etilgan o‘zi tuzgan 5-sinf “Vatan
35 adabiyoti”   darslik-majmuasini   ko‘rsatib:   “Shu   ham   “Vatan   adabiyoti”   majmuasi
bo‘ldimi?   65–70   foizi   rus   adabiyotidan   qilingan   tarjimalar!   Qani   endi,   o‘zbek
yozuvchi   va   shoirlarining   milliy   ruh   ufurib   turgan   eng   go‘zal   nazmiy   va   nasriy
asarlaridan bolalarimiz uchun majmualar tuzsang!”, deb orzu qilgan edi.
XIX asrning 90-yillarida rus-tuzem maktablarida o‘qiy digan mahalliy millat
bolalari   uchun   S.Gramenisiyning   uch   kitobdan   iborat   “Книга   для   чтения”
(“O‘qish   kitobi”)   asari   darslik   sifatida   nashrdan   chiqarildi.   N.Ilminskiy ning
ruslashtirishga qaratilgan qarashlari zaminida yaratilgan ushbu darslikda Rusiyani,
rus   xalqini   ulug‘lovchi,   ko‘klarga   ko‘tarib   maqtovchi,   Rusiyani   buyuk   vatan
sifatida   ta’rif-tavsif   etuvchi   o‘nlab   nazmiy   va   nasriy   matnlar   beril gan   edi.   Bu
tasodifiy   hol   emas,   aksincha,   uzoqni   ko‘zlab   amalga   oshirilgan   tadbir   edi.
Darslikning   shovinistik   maqsadini   jadid   pedagoglari   tushunib   yetgan   va   millat
farzandlarini vatanparvarlik, millatparvarlik ruhida tarbiyalash masalasiga  alohida
e’tibor   qaratgan   edilar.   Bu   hol   ular   yaratgan   har   bir   darslikda,   har   bir   ilmiy   va
badiiy   asarlarida   yaqqol   ko‘zga   tashlanadi.   Abdulla   Avloniyning   “Turkiy
guliston...” asarida “Vatanni suymak” degan bob bor. Unda yosh qalblarda o‘z ona
Vatani   Turkistonga   nisbatan   muhabbat   tuyg‘ularini   mavjga   keltiruvchi   shunday
misralar bor:
Vatan, Vatan deya jonim tanimdan o‘lsa ravon,
Banga na g‘am, qolur avlodima o‘y-u Vatanim.
G‘ubora do‘nsa g‘amim yo‘q vujud zeri vahm,
Choraki, o‘z Vatanim xokidur go‘ru kafanim.
Tug‘ub o‘san yerim ushbu Vatan vujudim xok,
O‘lursa aslina roje’ bo‘lurmi man g‘amnok.
Ushbu   asar   yozilgan   davrni   —   Vatanimiz   mustamlaka   iskanjasida   fojey
ahvolga tushgan, kelgindilar oyog‘i ostida toptalgan davrni to‘la his qilib, “Vatanni
suymak” bobi o‘qilsa, Vatan istiqloli, ozodligi uchun inson, hatto jonini ham fido
qilishi   kerak,   degan   g‘oya   asar   qatlariga   singdirib   yuborilganligini   sezish   qiyin
emas 7
.   Vatan   tuprog‘i   muqad das:   unda   ajdodlarimizning   xoklari,   kelajak
7
  Hamroyev Sh.E., Karimov B.P., Muhammadiyev Sh.M. (2021). Jadidlarning  darsliklaridagi badiiy matnlar 
asosida boshlang‘ich sinf o‘quvchilarini axloqiy  tarbiyalash. Monografiya. Qarshi: “Fan va ta’lim”. – B. 186.  
36 nasllarimizning haqlari bor. Shuning uchun ham Vatanni oddiygina sevish mumkin
emas,  uning istiqboli  uchun kuyunish, kurashish,  kelguvsi  avlodlarga to‘la-to‘kis,
ozod,   farovon   holda   topshirish   hissi   ham   mavjud.   Abdulla   Avloniy   ona-Vatanga
mana   shunday   yoniq   qalb   bilan   munosabatda   bo‘ladi.   U   kelgusida   yaratilajak
darslik va majmualarda millatparvarlik, vatanparvarlik ruhi barq urib turgan badiiy
matnlarni ko‘proq berish kerakligini nazarda tutgan edi 8
.
“Turkiy   guliston   yoxud   axloq”   asarida   bir   kichik   bob   “Hifzi   lison”   (“Til
muhofazasi”)  deb nomlanadi. Hamma vaqt,  hamma ijtimoiy-siyosiy  formatsiyada
millatning mavjudligini, e’tiborini belgilovchi ko‘zgu — uning tili va adabiyotidir.
Ulug‘   san’atkor   shoir   Abdulhamid   Cho‘lpon   “Adabiyot   o‘lsa,   millat   o‘lur”   deb
yozgan   edi   “Adabiyot   nadur?”   maqolasida.   Har   bir   inson,   birinchi   navbatda,   o‘z
ona   tilini   mukammal   bilishi,   tilining   ravnaqi,   sofligi   uchun   kurashishi,   jon
kuydirishi   kerak 9
.   Asar   muallifi   o‘rinsiz   o‘zga   til   so‘zlarini   qo‘shib,   aralash-
quralash   ishla tishga   keskin   qarshi   chiqadi   va   buni   madaniyatsizlikning   yaqqol
ko‘rinishi deb biladi. Avloniyning ona tiliga bunday qarashlari hozirgi kunimizda
—   mustaqillik   davrida   ham   har   bir   gapiga,   albatta,   2-3   o‘rischa   so‘zni   qo‘shib
gapiruv chi   yoshlarimizga   yoki   o‘ris   tilini   durustroq   bilmasa-da,   radio   va
televideniye orqali ruscha intervyu beruvchi, o‘rischa gapirishni madaniyat belgisi
deb   biluvchi,   hatto   ba’zi   bir   nodon   kattalarga   ham   to‘la   taalluqlidir:   “Har   bir
millatning dunyoda borlig‘in ko‘rsatadurgon oyinayi hayoti — til va adabiyotidur,
— deb yozadi Avloniy. — Milliy tilni yo‘qotmak millatning ruhini yo‘qotmakdur.
Hayhot!   Biz   turkistonliklar   milliy   tilni   saqlamak   bir   tarafda   tursin,   kundan-kun
unutmak  va  yo‘qotmakdadurmiz.  Tilimizning  yarmi  arabiy,  forsiy  o‘lgani  kamlik
qilib,   bir   chetiga   rus   tilini   ham   yopishdurmakdamiz...   Zig‘ir   yog‘i   solib,
moshkichiri qilib aralash-quralash qilmak tilning ruhini buzadur”.
Muallif   tomonidan   ushbu   bobning   yaratilishi   kuchli   hayotiy   ehtiyoj,
ma’naviy   zarurat   samarasidir.   Jadidlar   milliy   ta’limning   zamini   sifatida   ona   tili
o‘qitish masalasiga e’tiborni kuchaytirdilar, chunki milliy ruh, milliy ma’naviyatni
8
  Hamroyev Sh.E., Karimov B.P., Muhammadiyev Sh.M. (2021). Jadidlarning  darsliklaridagi badiiy matnlar 
asosida boshlang‘ich sinf o‘quvchilarini axloqiy  tarbiyalash. Monografiya. Qarshi: “Fan va ta’lim”. – B. 186.  
9
  Hamroyev Sh.E. (2021). Boshlang‘ich sinflarda jadidlar merosidan foydalanish.   Monografiya. Qarshi: “Fan va 
ta’lim”, – B. 216.   
37 “sut bilan kirgan...” deganlaridek, faqat ona tili orqaligina singdirish mumkin. Bu
—   jadid   mutafakkirlari   peda gogik   qarashlarining   tub   mag‘zini   tashkil   qiladi.
Mahalliy   millat   bolalari   uchun   maxsus   ochilgan   davlat   tasarrufidagi   rus-tuzem
maktablarida ona tili, uning adabiyoti, dini va tarixini o‘qitish masalasiga maxsus
e’tibor   berilmadi.   O‘z   tili,   dini,   madaniyati,   tarixidan   xabarsiz   kichik   ma’murlar
toifasini   tarbiyalab   yetishtirish   ruslashtirish   siyosatining   birinchi   va   hal   qiluvchi
bosqichi   edi.   Munavvarqori   Abdurashidxonov,   Mahmudxo‘ja   Behbudiy,   Abdulla
Avloniy, Abdurauf Fitratlar rahnamoligida ochilgan va xalq o‘rtasida katta e’tibor
qozongan jadid maktablari mohiyat e’tiboriga ko‘ra rus-tuzem maktablariga qarshi
qaratilgan edi.
38 XULOSA
Zotan, umumiy mafkura, umumiy madaniyat oxir-oqibatda milliy qadriyatlar
va   milliy   ma naviyatlar   yemirilishiga   sabab   bo lishi   muqarrar.   Harqandayʼ ʻ
“inqilob” odamlar   hayotiga qandaydir   yangiliklar   olib kirishi,  odamlarni   notanish
va   ko nikmasiz   vaziyatlarga   ro paro   qilishi   mumkin   bo lganidek,   tug ilib	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
kelayotgan   yangi   sivilizatsiya   ham   o zi   bilan   birga   yangicha   dunyoqarash,	
ʻ
yangicha munosabatlar, yangicha turmush tarzi, yangicha iqtisodiyot hamda yangi
siyosiy   ixtiloflar   olib   keladi.   Tushunchalar,   qarashlar,   mafkuralar,   g oyalar,	
ʻ
qadriyatlar, madaniyatlar o zgaradi. Lekin, bizning nazarimizda, har bir millat o z	
ʻ ʻ
mentaliteti,  o z  tarixi,  o z   tabiiy  jo g rofiy   sharoiti   va   manfaatlariga   mos   bo lgan	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
o z   davlatchiligi,   o z   turmush   tarzi,   o z   mafkurasi   hamda   madaniyatini   uchinchi	
ʻ ʻ ʻ
bosqich   –   axboriy   jamiyatda   ham   asrab,   rivojlantirib   borishga   intilib   yashashi
kerak.
O‘quvchilarning   og‘zaki   va   yozma   nutqini   o‘stirish   hamma   vaqt   ta’lim-
tarbiya   tizimining   birlamchi   va   asosiy   vazifasi   bo‘lib   kelgan   va   shunday   bo‘lib
qoladi.   Abdulla   Avloniy   atoqli   metodist   olim   sifatida   mazkur   asarida
o‘quvchilarning   og‘zaki   nutqini   o‘stirish   masalasiga,   voizlik   (notiqlik)   san’atini
egallashga alohida e’tibor qaratadi. Muallif fikricha, har bir o‘quvchi ona tilida o‘z
fikrini   aniq,   ta’sirchan,   shu   bilan   birga,   chiroyli   bayon   qilish   qobiliya tiga   ega
bo‘lishi,   so‘zning   nozik   tovlanishlarini   his   qilishi   kerak.   Buning   uchun   esa
o‘quvchi ona tilining nozik, go‘zal ifodalarini, nafosatini puxta egallagan bo‘lishi
shart.   Bu   so‘zlar   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   yozma   nutq   o‘stirish   masalasiga   ham   bevosita
taalluqlidir: “Umumiy milliy tilni saqlamak ila barobar xususiy og‘iz orasidagi tilni
(og‘zaki nutqni — U.D.) ham saqlamak lozimdur. Chunki so‘z insonning daraja va
kamolini   ko‘rsatadurgon   torozusidur.   Aql   sohiblari   kishining   dilidagi   fikr   va
niyatini, ilm va quvvatini, qadr va qiymatini so‘zlagan so‘zidan bilurlar”.
39 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR:
1. Mirziyoyev Sh.M. “Erkin va farovon, demakratik O’zbekiston   davlatini
mard va olijanob xalqimiz bilan birga quramiz” mavzusidagi Prezidenti lavozimiga
kirishish   tantanali   marosimiga   bag’ishlangan   Oliy   Majlis   palatalarining   qo’shma
majlisidagi nutqi.-T.: “O’zbekiston”, 2016.-56.
2. Mirziyoyev Sh.M. “Qonun ustuvorligi va inson manfaatlarini ta’minlash-
yurt   taraqqiyoti   va   xalq   farovonligi   garovi   ”   mavzusidagi   O’zbekiston
Respublikasi   Konstitutiyasi   qabul   qilinganining   24   yilligiga   bag’ishlangan
tantanali marosimdagi ma’ruzasi. -  T.: “O’zbekiston” , 2016.-48.
3. Mirziyoyev   Sh.M.   Tanqidiy   tahlil,   qat’iy   tartib   intizom   va   shaxsiy
javobgarlik   –   har   bir   rahbar   faoliyatining   kundalik   qoidasi   bo’lishi   kerak.   -     T.:
“O’zbekiston” , 2016.-102 b.
4. Mirziyoyev Sh.M. Buyuk kelajagimizni mard va olijanob halqimiz bilan
birga quramiz. - T.: “O’zbekiston” , 2016.- 488 b.
5. Karimov   I.A.  Yuksak   ma’naviyat   –  yengilmas   kuch.-T.:   “Ma’naviyat”   ,
2008.-176 b.
6. I.A.Karimov. "Yuksak Ma'naviyat yengilmas kuch".  Toshkent. 2008.
7. Karimov I.A.”Yangicha fikrlash va ishlash davr talabi”.  T.: 1997. 5- jild.
Asosiy adabiyotlar
8. Ne‘matov H. va b. O’zbek tili struktural sintaksisi. -T.: Universitet, 2000.
9. Mengliev B. O’zbek tilining struktur sintaksisi –Qarshi.,  2003.
10.   G’ulomov   A.,   Asqarova   M.   Hozirgi   o’zbek   adabiy   tili.   Sintaksis.   -T.:
1989.
11. O’zbek tili grammatikasi. II tom.  Sintaksis. - T.: Fan, 1975. - 548 b. 
12. Qosimov B. (2002). Milliy uyg‘onish. T.: “Ma’naviyat”, – B. 400.  
13. Qosimov   B.,   Yusupov   Sh.,   Dolimov   U.   va   boshqalar.   (2004).   Milliy
uyg‘onish davri  o‘zbek adabiyoti. T.: “Ma’naviyat”, – B. 464.  
14. Hamroyev   Sh.E.   (2021).   Boshlang‘ich   sinflarda   jadidlar   merosidan
foydalanish.  Monografiya. Qarshi: “Fan va ta’lim”, – B. 216.  
40 15. Орипова Н.Х., & Туропова М.С. (2021). Основные виды занятий для
детей  дошкольного возраста. Экономика и социум, (1-2), 291–294.  
16. Жамият   ва   инновациялар   –   Общество   и   инновации   –   Society   and
innovations  Special Issue – 04 (2022) / ISSN 2181-1415  
17. Munavvarqori   Abdurashidxon   o‘g‘li.   (1912).   Adibi   soniy.   Toshkent:
G ulom  Hasan Orifjonov litografiyasi, – B. 48.  ʻ
18.   Shuhrat   H.   (2022).   Boshlang‘ich   sinf   o'quvchilarida   tabiatga   oid
g‘oyalarni     shakllantirishda   “Boburnoma”   asaridan   foydalanish.   Барқарорлик   Ва
Етакчи  Тадқиқотлар Онлайн Илмий Журнали, 528–530.  
19. Орипова   Н.Х.,   &   Мухаммадиева   А.   (2013).   Способы   обучения
креативности  детей дошкольного возраста.  Science and world, 50.  
20. Hamroyev   Sh.E.,   Karimov   B.P.,   Muhammadiyev   Sh.M.   (2021).
Jadidlarning     darsliklaridagi   badiiy   matnlar   asosida   boshlang‘ich   sinf
o‘quvchilarini   axloqiy     tarbiyalash.   Monografiya.   Qarshi:   “Fan   va   ta’lim”.   –   B.
186.  
Int е rn е t  saytlari:
21. www  tdpu.  uz
22. www  pedagog.  uz
23. www  Ziyonet.  uz
24. www  edu.  Uz
41

A.Avloniy asarlarida ta’lim tarbiya masalasining yoritilishi

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • Ona tili darslarida oʻquvchi tasavvurini rivojlantirish metodikasi. 5-sinf
  • 3-sinfda ona tili va o’qish savodxonligi darslarida o’quvchilarning yozuv malakalarini shakllantirish usullari.
  • Boshlangʻich sinf oʻquvchilarining ijodiy fikrlashini rivojlantirishni STEAM taʼlimi orqali amalga oshirish usullari kurs ishi
  • Elektron darsliklar va ularga qo‘yiladigan talablar
  • 1–2-sinf o‘quvchilarining matematik madaniyatlarini shakllantirish

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский