• Всего документов: 5844
  • Число пользователей: 15251

Janubiy iqtisodiy rayoni qishloq xo’jaligi

Qoramollar
Jumladan,   sog’in
sigirlar
Qo’y va echkilar 
Cho’chqalar
Yilqilar 4553,4
1966,9
9968,6
312,2
123,4 5437,3
2295,7
11454,4
545,9
94,2 4581,3
1856,2
9230,2
716,3
105,1 5351,6
2248,3
9330,6
86,8
147,3 6571,4
2821,3
11351,9
86,9
--- 9783,3
3956,0
16687,2
93,4
150,0
Qo’ychilik.   Respublikada Qorako’l, hisori va jaydari qo’ylar ko’p boqiladi.
Ularning   soni   echkilarni   ham   qo’shib   hisoblaganda   11351,9   ming   boshdan   ko’p.
Shundan yarmidan ortig’i Qorako’l qo’ylaridir.
1.1.3-rasm. Qorako`l qo`ylari.
Iqtisodiy   islohotlarning   dastlabki   bosqichidayoq   mamlakat   chorvachiligi
ancha   barqarorlashdi.   Qorako’l   qo’y   zoti   respublika   qo’ychiligining   faxri
hisoblanib, u mamlakat eksportida alohida o’rin tetadi. Qorako’l qo’ylari ko’p xil
tovlanadigan sifatli qorako’l terisi, go’shti hamda jun olish uchun katta-katta cho’l
11 Iqtisodiy rayon (mintaqa) tarkibiga Surxondaryo va Qashqadaryo viloyatlari
kiradi.   Uning   umumiy   maydoni   48,7   ming   km 2
  bo’lib,   bu   O’zbekiston
Respublikasi hududining 10,9 foizini tashkil qiladi.   Janubiy mintaqada 4058 ming
yoki   mamlakatning   16,2   foiz   aholisi   yashaydi.   Yuqoridagi   hudud   va   demografik
saloxiyatning nisbiy ko’rsatkichlaridan kelib chiqib aytish mumkinki, bu erda aholi
zichligi   respublikaning   o’rtacha   darajasidan   1,8   barobar   katta.   Iqtisodiy   rayon
hozirgi tarkibda 60—70-yillarda ham ajratilgan edi. Hatto qisqa muddat davomida
bu ikki  qo’shni  hudud ma’muriy jihatdan bitta—Surxondaryo viloyati  nomi bilan
ham   yuritilgan.   Keyingi   yillarga   kelib,   xususan   qarshi   dashtini   o’zlashtirish,   bu
erda   hududiy   agrosanoat   va   yoqilg’i-energetika   majmuasini   shakllantirish
munosabati   bilan   Qashqadaryo   ba’zan   alohida,   ba’zan   esa   Samaqand   Qarshi
iqtisodiy   rayoni   deb   atalgan.   Darxaqiqat,   Sobiq   Ittifoq   davrida   Surxondaryo
viloyati iqtisodiy geografik jihatdan O’zbekistonning qolgan qismidan biroz ajralib
turuvchi   hudud   edi.   Uning   Respublikaning   boshqa   viloyatlari   bilan   iqtisodiy
aloqalari   (temir   yo’l   orqali)   qisman   Turkmaniston   hududi   orqali   amalga   oshirilib
kelinmoqda.   Respublikamiz   mustaqillikka   erishgach   mamlakatning   yagona
transport   tizimini   shakllantirishga   ham   katta   e’tibor   berilmoqda.   Ana   shu
maqsadda   hozirgi   kunda   G’uzor—Boysun—   Qumqo`r g` on   temir   yo’li   qurilyapti.
Bu   yo’l   nafaqat   Surxondaryoning       iqtisodiy   aloqalarini   yaxshilaydi,   balki,   shu
bilan   birga   u   mazkur   viloyatni   qo’shni   Qashqadaryo   viloyati   bilan   iqtisodiy
geografik jihatdan yaqinlashtiradi. Hisor tizmasi va uning davomi  bo’lmish  uncha
baland   hisoblanmaydigan     Boysun     va   boshqa   tog’lar   avvallari   bu   ikki   hududni
tabiiy  geografik  nuqtai        nazardan        ajratib        turgan        bo’lsa,         endi         ularni
iqtisodiy   geografik   holatini   yaxlitlaydi.   Natijada,   Surxondaryo   viloyatini   alohida
iqtisodiy   rayon   sifatida   ajratishga   asos   qolmaydi   va   uni   Qashqadaryo   bilan
birgalikda   ancha   salmoqli   hududiy,   iqtisodiy   va   demografik   salohiyatga   ega
bo’lgan makon—Janubiy  iqtisodiy rayon darajasida qarash imkonini beradi.
20 bulg‘or   qalampiri–   30   ga   (issiqxonalarda);   pomidor   –   1   895   ga,   bodring   –   432   ga,
sabzi   –   887   ga,   piyoz   –   165   ga,   sarimsoq   –   60   ga,   karam–   774   ga   (gulkarm
–   118   ga,   brokkoli   –   25   ga,   karam   –   631   ga),   ko‘kat   –   1   738   ga   (ukrop   –   707   ga,
petrushka –   751   ga, koriandr – 277   ga, ko‘kpiyoz –   3   ga); rediska –   47   ga, bulg‘or
qalampiri–   329   ga,   qalampir   –   1   ga,   baqlajon   –   257   ga,   lavlagi   –   85   ga,   sholg‘om
–   76   ga, turp –   39   ga   (bahorda asosiy ekin maydonlarida); poliz ekinlari –   3 386   ga
(tarvuz   –   2   440   ga,   qovun   –     712   ga,   qovoq   –   234   ga);   kartoshka   –   4   128   ga;
ozuqabop ekinlar –   17 502   ga; past ball bonitetli ko‘p yillik daraxtlar –   13 162   ga
(mevali   daraxtlar   –   8   228   ga   (danaklilar   –   6   203   ga,   mevalilar–   2   025   ga),
uzumzorlar–   1 698   ga, tutzorlar –   3   236   ga).
Takroriy   ekin   uchun   yer   maydoni   –   94   389   ga.   Shundan:   sabzavotlar   –   19
512   ga   (sabzi   –   4   362   ga,   pomidor   –   1   656   ga,   bodring   –   141   ga,   sholg‘om
–   320   ga,   turp   –   237   ga,   karam   –   3   308   ga,   baqlajon   –   97   ga);   ko‘kat   –   8   877   ga
(petrushka   –   2   310   ga,   koriandr   –   334   ga,   ko‘kpiyoz   –   98   ga,   ukrop   –   6   035   ga,
rediska   – 100   ga);  bulg‘or qalampiri  –   396   ga; qalampir –   11   ga; lavlagi –   107   ga;
poliz   ekinlari   –   5   356   ga   (tarvuz   –   3   752   ga,   qovun   –   861   ga,   qovoq   –   743   ga);
moyli ekinlar–   1   ga (kunjut); ozuqabop makkajo‘xori –   5 803   ga; dukkaklilar –   40
194   ga   (mosh   –   20   480   ga,   loviya   –   154   ga,   fasol   –   251   ga,   yeryong‘oq
–   19   309   ga); ozuqabop ekinlar –   17 508   ga.
Mevali daraxtlar va uzumzorlar qator oralariga ekiladigan yer maydoni –   23
551   ga   (mevali   bog‘lar   –   14   735   ga,   uzumzorlar   –   8   816   ga).   Ekinlar.   Avgust-
sentyabr:   piyoz   –   86   ga;   sarimsoq   –   240   ga.   To‘qsonbosti   usulida:   piyoz   –   1
667   ga, sabzi –   1 061   ga, lavlagi –   146   ga, ko‘katlar –   1 191   ga, karam –   1 997   ga.
Bahorda:  pomidor  –   299   ga; bodring –   69   ga; sabzi  –   43   ga; piyoz –   37   ga, karam
–   108   ga;   ko‘kat   –   124   ga;   poliz   ekinlari   –   986   ga;   dukkaklilar   –   570   ga,
makkajo‘xori –   360   ga. Hozirgi vaqtda viloyatda   2   667   ga yer maydoni   525   fermer
xo‘jaliklariga intensiv bog‘lar uchun ajratilgan.
Surxon   nе’matlari   eksport   qilinmoqda.   O‘zbеkiston   Rеspublikasi   Vazirlar
Mahkamasining 2016 yil 9 noyabrdagi 382-sonli "Surxondaryo viloyatida dеhqon
xo‘jaliklarining   imkoniyatlaridan   samarali   foydalanishga   doir   qo‘shimcha   chora-
37 qator ijobiy natijalarga erishildi. Tarmoqda mulkni davlat tasarrufidan chiqarishga
va   xususiylashtirishga   alohida   e’tibor   qaratildi.   Islohotlarning   birinchi   bosqichida
(1991-1997   yillar)   1006   ta   davlat   xo’jaliklari   tugatilib,   ular   negizida   jamoa
xo’jaliklari   tashkil   etildi.   Chorvachilik   fermalari,   bog’   va   tokzorlar,   kichik   er
maydonlari hamda issiqxonalar xususiylashtirildi.
Qishloq   xo’jaligining   moddiy-texnika   ta’minotini   yaxshilash   maqsadida
yangi texnika, o’g’it, yoqilg’i  va moylash  materiallari  etqazib berishni  yaxshilash
bo’yicha   davlat   dasturi   ishlab   chiqilgan   va   u   bosqichma-bosqich   amalga
oshirilmoqda.   Jumladan,   chet   ellardan   (AQSh,   Germaniya)   yuqori   mehnat
unumdorligiga   ega   bo’lgan   paxta   teradigan,   g’alla   o’radigan   (Keys)   kombaynlari
keltirildi.   Ularning   ayrim   turlari   va   ehtiyot   qismlarini   o’zimizda   ishlab   chiqarish
yo’lga qo’yildi. 
O’tqazilayotgan   iqtisodiy   islohotlardan   ko’zda   tutilgan   bosh   maqsad
qishloqda   haqiqiy   mulkdorlar   sinfini,   er   va   mahsulotning   haqiqiy   egalarini
shakllantirishdir.   Qishloq   joylarda   tadbirkorlikni   rivojlantirish   orqali   qishloq
xo’jalik   korxonalarining   iqtisodiy   samaradorligini   oshirish   asosiy   masalalardan
hisoblanadi.
Ilg’or   mamlakatlar   tajribasiga   ko’ra,   qishloq   xo’jaligining   yuqori   darajada
rivojlanishi   avvalo   sanoat   rivoji   bilan   bog’liqdir.   Ma’lumki,   AQSh   hamda
Evropaning   bir   qator   rivojlangan   mamlakatlarida   aholining   4-5   foizini   tashkil
etadigan, zamonaviy texnika va texnologiyaga ega bo’lgan fermer xo’jaliklari o’z
xalqini qishloq xo’jaligi mahsulotlari bilan to’liq taminlab qolmasdan ularning bir
qismini eksportga ham chiqaradilar. Hozirgi vaqtda respublikamiz xalq xo’jaligida
ish   bilan   band   bo’lgan   3,8   mln.   aholining   salkam   yarmi   hamon   qishloq   xo’jaligi
sohasida   mehnat   qilmoqda.   Kelajakda   ana   shu   ortiqcha   mehnat   resurslarini
sanoatga,   xizmat   ko’rsatish   sohalariga   jalb   etish   iqtisodiy   siyosatning   muhim
yo’nalishi bo’lib qolishi lozim.
1.2.   Janubiy iqtisodiy rayon haqida
19 kesimidagi   hajmi   bo‘yicha   qaraydigan   bo‘lsak,   Chiroqchi   (3   532,1
mlrd.so‘m),   Koson   (2   766,3   mlrd.so‘m),   Qamashi   (2   699,5   mlrd.so‘m),   Kasbi   (2
598,3 mlrd.so‘m),   Kitob   (2 474 mlrd.so‘m),   Qarshi   (2 431,3 mlrd.so‘m)  tumanlari
yuqori   ko‘rsatkichni   tashkil   qilgan.   Tumanlar   kesimida   qishloq,   o‘rmon   va
baliqchilik   xo‘jaligi   mahsulotlarining   hajmi   (mlrd.   so‘mda)   2021   yil   yakuni
bo‘yicha   viloyatda   ovlangan   baliqlarning   jami   hajmi   6   505,1   tonnaga   yetib,
respublikadagi   ulushi   3,7%ni   tashkil   qildi.   Nishon   (2   102,0
tonna),   Qarshi   tumanlari   (1   194,7   tonna)   yuqori   ko‘rsatkich,   Mirishkor   (857,1
tonna),   Shahrisabz   (637   tonna),   Yakkabog‘   (550,3   tonna),   Chiroqchi   (453,1   tonna)
tumanlari   o‘rta   ko‘rsatkich,   Kitob   (155,5   tonna),   Kasbi   (136,4
tonna),   G‘uzor   (133,7   tonna),   Qamashi   (119,4   tonna),   Muborak   (77,3
tonna),   Koson   (68,6   tonna)   tumanlari   va   Qarshi   shahri   (20   tonna)   past
ko‘rsatkichni   tashkil   qilgan   hududlar   hisoblanadi.   Viloyatda   yetishtirilgan   don   va
dukkakli   don   ekinlarining   jami   hajmi   801   865   tonnani   tashkil   qilgan   bo‘lib,
shundan   bug‘doy   – 753 718 tonna,   dukkakli don ekinlari   – 11 937 tonnani tashkil
qilgan.   Shuningdek,   viloyatda   sut   –   1   248   399   tonna,   sabzavotlar   –   504   998
tonna,   go‘sht   (tirik vaznda) – 310 808 tonna,   kartoshka   – 181 776,1 tonna,   oziqbop
poliz ekinlari   – 177 112 tonna,   mevalar va rezavorlar   – 172 334 tonna,   uzum   – 100
579 tonna,   asal   – 1 303 ming tonna,   tuxum   - 519255 ming dona,   olingan qorako‘l
terilar   - 256280 dona,   pilla   - 2141,6 tonnani tashkil qilgan.
Viloyatda   qishloq   xo‘jaligi   yerining   umumiy   maydoni   2   322   754   gektarni
tashkil   etadi.   Umumiy   ekin   maydoni   –   362   871   gektar.   Hammasi   bo‘lib,
Qashqadaryo   viloyatida   34   ta   agroklaster   ishlaydi.   Shundan   13   tasi   paxtachilik-
to‘qimachilik,   15   tasi   g‘allachilik   va   6   tasi   meva-sabzavotchilik   klasterlari.
Viloyatda   12   339   ta   fermer   xo‘jaligi   va   462   606   ta   dehqon   xo‘jaliklari   mavjud.
353,9   gektar   maydon   382   ta   fermer   xo‘jaligi   tomonidan   issiqxonalarga
taqsimlangan.   Ayni   paytda   131   ta   fermer   xo‘jaligiga   3   213   gektar   yer   intensiv
bog‘lar   uchun   ajratib   berilgan.   Asosiy   yerlarning   maydoni   –   381   875   gektar.
Shundan:   vaqtinchalik   yoshlarga   ajratiladigan   yerlar   –   34   517   gektar;   texnik
ekinlar   (paxta)   –   135   900   gektar;   g‘alla   ekinlari   –   140   ming   (bug‘doy   –   137
28 Janubiy iqtisodiy rayoni qishloq xo’jaligi
Reja:
.BOB  O`ZBEKISTONNING Ⅰ QISHLOQ XO`JALIGI HAQIDA
1.1.  O`zbekistonning  qishloq xo`jaligi haqida
1.2. Janubiy iqtisodiy rayon haqida
.BOB  
Ⅱ JANUBIY IQTISODIY RAYONI QISHLOQ XO`JALIGI
2.1.  Janubiy iqtisodiy rayon qishloq xo`jaligi haqida
2.2.  Qashqadaryo viloyati va uning qishloq xo`jaligi
2.3.  Surxondaryo viloyati, uning qishloq xo`jaligi tarmoqlari va eksport salohiyati
Xulosa
Foydalanilgan adabiyotlar ro`yxati 8. Abdunazarov. H. M., Niyozov. X. M. “ISSUES OF ECONOMIC AND SOCIAL
DEVELOPMENT OF KUMKURGAN DISTRICT”, Middle scientific bulletin, vol
13 june 2021 
9. Allanov Q.A., & Choriev A.Q. (2021). Effects on the Location and Development
of   the   Production   Forces   of   the   South   Surkhan   Reservoir.   Middle   European
Scientific Bulletin, 11.  https://doi.org/10.47494/mesb.2021.11.495 .
Internet manbalari
1. www.stat.uz     internet sayti
2. www.yuz.uz     internet sayti
3. www.zamin.uz     internet sayti
4. www.agro.uz     internet sayti
5. www.toshvil.uz     internet sayti
6. www.agronet.uz     internet sayti
7. www.agroinspeksiya.uz     internet sayti
8. www.qxjurnal.uz     internet sayti
Mundarija:
Kirish .....................................................................................................................3-4
.BOB.  O`ZBEKISTONNING Ⅰ QISHLOQ XO`JALIGI HAQIDA .
1.1.  O`zbekistonning  qishloq xo`jaligi haqida.....................................................5-19
1.2. Janubiy iqtisodiy rayon haqida..........................................................................19-22
.BOB.  
Ⅱ JANUBIY IQTISODIY RAYONI QISHLOQ XO`JALIGI
2.1.  Janubiy iqtisodiy rayon qishloq xo`jaligi.........................................................23
2.2.  Qashqadaryo viloyati va uning qishloq xo`jaligi…………………………24-30
2.3.  Surxondaryo viloyati va uning qishloq xo`jaligi………………………….30-37
41 qurilish   materiallari
sanoati uchun katta istiqbollar ochadi.
Kurs   ishining   maqsadi:   Janubiy   iqtisodiy   rayonning   qishloq   xo`jaligi
mavzusi haqida bilimlar berish. Ushbu mavzu bo`yicha bor bo`shliqlarni to`ldirish
va yangi ma`lumotlar bilan tanishtirish.
Kurs   ishining   vazifalari:   Mavzuni   yoritishda   qo`yilgan   vazifalar
quyidagilar:
-mavzuga doir manbalarni to`plash,
-mavzuga oid adabiyotlarni to`plash,
-mavzuga oid adabiyotlarni o`rganish va tahlil qilish,
-mavzuni yoritib berish
Kurs   ishining   obekti   va   predmeti.   Janubiy   iqtisodiy   rayonning   qishloq
xo`jaligi   bilan   bog`liq   tarixiy   jarayonlar   tadqiqotning   predmetini   tashkil   qilsa,
mavzuni   o`rganishga   xizmat   qiluvchi   yozma   manbalar,   tadqiqotchilarning
bizgacha yetib kelgan asarlari, internet ma`lumotlari obyektini tashkil qiladi.
Mavzuning   nazariy   asosi.   Mavzuni   o`rganish   jarayonida   unga   haqqoniy   ,
ilmiy   tahlillarga   asoslanganqarash,   xolislik,   tarixiy   tamoyili,   bugungi   kun
talablaridan kelib chiqqan holda yondashishga harakat qilindi. Mavzuni yoritishda
manbashunos, tarixchi olimlarning tarixiy-ilmiy yutuqlari, tadqiqotlari, g`oyalar va
fikrlari nazariy-uslubiy asos bo`lib xizmat qilmoqda kurs ishimda.
Ishning   tarkibiy   tuzilishi.   Ushbu   kurs   ishi   kirish,   ikki   bob,   xulosa,
foydalanilgan adabiyotlar ro`yxatidan iborat.
4 O’zbekiston   mustaqillikka   erishganidan   keyin   mamlakatning   g’alla
mustaqilligiga erishish, don mahsulotlariga bo’lgan talab-ehtiyojni respublikaning
o’zida   yetishtirilgan   hosil   hisobiga   qondirish   muhim   strategik   vazifa   qilib
belgilandi.   Istiqlolning   dastlabki   yillaridanoq   g’ alla   ekin   maydonlarini
kengatirishga   asosiy   e’tibor   berildi.   Ayniqsa,   mamlakat   g’alla   mustaqilligini
ta’minlashda 1995 xo’jalik yilida katta qadam tashlandi. O’sha yili respublikadagi
jami  ekin  maydonining 40  foizi   g’alla  eqish  uchun  ajratildi.  G’alla  ekin  maydoni
1300   ming   gektarga   etkazildi.   Shundan   828   ming   gektari   sug’oriladigan   zonaga
to’g’ri keldi. 2005 yilda mamlakatning lalmikor va sug’oriladigan zonasida 1616,1
ming ga erga (jami ekin maydonining 44,3 foiziga) donli ekinlar ekildi va 6,4 mln.
tonna hosil yig’ib olindi.
Sholikorlik.  O’zbekiston g’allachiligida sholikorlik ham muhim o’rin tetadi.
Sholi qimmatli oziq-ovqat ekinidir. Garchi O’zbekiston suv resurslari bilan yaxshi
ta’minlangan   bo’lmasada,   uning   ayrim   daryo   qayirlarida   sholikorlik   yaxshi
rivojlangan.   Sholi asosan suv ichida o’sadi, etiladi. 
Sholi   o’simligi   sho’rxok   tuproqlarni   yoqtiradi.   Ayni   paytda   issiqsevar
bo’lgan   mazkur   ekin   Amudaryo,  Sirdaryo,   Surxondaryo  va   boshqa   yirik  daryolar
qayirlarida yaxshi hosil beradi. U ayniqsa, Amudaryo etaklarida ko’p etishtiriladi.
Xorazm   viloyatiga   respublikamiz   sholi   ekin   maydonlarining   va   yalpi   hosilining
43,2   foizi,   Qoraqalpog’iston   respublikasiga   37   foizi   to’g’ri   keladi.   Shuningdek,
sholi   Toshkent,   Sirdaryo,   Surxondaryo,   Andijon,   Namangan   viloyatlarida   ham
keng   maydonlarda   etishtiriladi.   Sholining   “O’zROS   7-13”,   “Qoraqalpo-g’iston”
“O’zROS-17”, “Nukus-2”, “Avangard” navlari serhosildir.
Kartoshka,   sabzavot,   poliz   ekinlari.   Respublikaning   iqlimi,   unumdor
tuprog’i,   sug’orma   dehqonchilik   sharoitlari   sabzavot,   poliz   ekinlari   va
kartoshkadan   hosil   olishga   imkon   beradi.     Bu   tarmoqda         sabzi,   piyoz,   lavlagi,
sholg’om,   turp,   pomidor,   karam,   bodring,   sarimsoq,   baqlajon,     qovun,   tarvuz,
qovoq,   bargli   sabzavotlar   (kashnich,   ukrop,   petrushka   va   b.),   kartoshka   ekiladi.
Ayni   paytda   O’zbekistonda   har   yili   o’rtacha   5,0-5,5   mln  tonna   sabzavot   va   poliz
8 kanali orqali Zarafshondan suv keltirilishi natijasida obikor yerlar maydoni ancha
kengaydi 
Tuproq     va     iqlim     sharoiti     ingichka     tolali   paxta,   sabzavot,   kartoshka   va
mevalar   yetishtirishga     qulay.   Biroq   G‘uzordaryo   kamsuv   bo‘lib,   faqat   bahor
(aprel)da   to‘lib   oqadi.   Uning   oqimini   tartibga   solish   maqsadida   Pachkamar   suv
ombori qurilgan. Shuningdek, vohada Hisorak suv ombori, deyarli 1 million gektar
maydonni sug‘ora oladigan Amu–Qarshi mashina kanali qurilgan. Bu kanal yo‘lida
bir yarim milliard kub metr suv sig‘adigan Talimarjon suv ombori, kuch     li nasos
stansiyalari barpo etildi.    Nasoslar suvni 132 metr yuqoriga ko‘tarib beradi.
Qarshi   cho‘li   mintaqasida   ixtisoslashgan   paxtachilik,   mevachilik,
chorvachilik xo‘jaliklari tashkil etilgan. Paxta yetishtirish majmuyi takomillashgan
rayonga     aylandi.   Viloyat   qishloq   xo‘jaligida   bahorikor   don   xo‘jaligi,   yaylov
chorvachiligi,   ayniqsa,   qorako‘lchilik     katta     sal     moqqa     ega.   Viloyat     bug‘doy
yetishtirish     bo‘yicha   qadimgi   mavqeyini     tiklamoqda.   Pillachilik,   mevachilik   va
sabzavotchilik   ixtisosli   xo‘jaliklarning   qo‘shimcha   tarmoqlaridir.   Paxta,   asosan,
Kitob–Shahrisabz   botig‘i   va   Qarshi   vohasida   ekiladi.   Kuzgi   don   ekinlari   yozgi
issiq   kun     lar   boshlanmasdan   pishib   ulguradi.   Tabiiy   sharoit   tok   hamda   danakli
meva   daraxtlari   uchun   ham   qulay.   Qarshi   uzumi,   ayniqsa,   uning   «maska»   navi
shirinligi  bilan  mashhur.   Olma,  nok,     anjir,     anor   kabi   issiqsevar   mevali   daraxtlar
ham   o‘stiriladi.   Mevazorlar,   sabzavot   va   poliz   ekin   maydonlari     ham,     asosan,
Kitob–Shahrisabz   botig‘ida     bo‘lib,   ulardan   shu   yerning   o‘zida   sharob,   meva-
sabzavot konservalari ishlab chiqariladi.
Qishloq   xo‘jaligining   asosiy   tarmoqlari:   g‘allachilik,   paxtachilik,
bog‘dorchilik, uzumchilik, go‘sht-sut chorvachiligi, qo‘ychilik, pillachilik.
Shaharlari.   Viloyatda 12 ta sha     har bor.   Qarshi     vilоyatning ma’muriy, mada
niy   markazi.   Qadimiy   karv о n   yo‘li   usti     da   bunyod   bo‘lgan   mazkur   shaharning
2700   yillik   tantanalari   nish о nlandi.   Qarshi   shahrining   mayd о ni   75,5     kv.km   ni
tashkil   etadi.   Bugungi   Qarshi     ko‘p     funksiyali     shahar   his о blanadi.   Shahardagi
san о at   tarm о qlari   tarkibida   y е ngil   san о at   va   о ziq- о vqat   san о ati   y е takchi   o‘rin
tutadi. Pa х ta t о zalash zav о di, yog‘-sut zav о di, tikuv fabrikasi, qurilish mat е riallari,
25 Bundan   tashqari   aholi   tomorqa   yerlari   198   gektar   fermer   va   qishloq   xo’jaligi
yerlari 91 ming gektar mavjud.  
Viloyatda   qishloq   xo‘jaligi   yerlarining   umumiy   maydoni   276   399   gektarni
tashkil   etadi.   Umumiy   ekin   maydoni   –   237   471   gektar.   Surxondaryo   viloyatida
jami   29   ta   agroklaster   faoliyat   ko‘rsatmoqda.   Ulardan   8   tasi   paxta-to‘qimachilik
(ishlab   chiqarish   hajmi   24   677   tonna),   8   tasi   g‘allachilik   (ishlab   chiqarish   hajmi
–   171   500   tonna)   va   13   tasi   meva-sabzavotchilik   (ishlab   chiqarish   hajmi   –   92
688   tonna).   Ularga   169   217   gektar   yer   biriktirilgan,   shundan   11   340   gektari
klasterga   biriktirilgan   bo‘lsa,   klasterga   kiradigan   4   961   ta   fermer   xo‘jaligi   157
877   gektar maydonga egalik qiladi.   3   ta agrologistika markazlari faoliyat yuritadi.
Viloyatda   5 698   ta fermer xo‘jaligi faoliyat ko‘rsatmoqda, ulardan   1 859   tasi paxta-
g‘allachilik,   136   tasi   g‘allachilik,   964   tasi   bog‘dorchilik,   780   tasi   bog‘dorchilik-
uzumchilik,   465   tasi   uzumchilik,   98   tasi   bog‘dorchilik   va   polizchilik,   86   tasi
bog‘dorchilik-g‘allachilik,   983   tasi   chorvachilik,   31   tasi   ipakchilik,   35   tasi
parrandachilik,   189   tasi   baliqchilik,   21   tasi   asalarichilik,   51   tasi   boshqa
yo‘nalishlarga   ixtisoslashgan.   Viloyatda   404,1   gektar   maydon   122   ta   fermer
xo‘jaliklari   tomonidan   issiqxonalar   uchun   ajratilgan   bo‘lib,
ularning   45   gektarlik   5   tasi   gidroponika   usulidagi,   359,1   gektarlik   117   tasi   esa
plyonka usulidagi issiqxonalardir.
Asosiy   yer   maydondari   –   231   428   gektar.   Shundan:   yoshlarga   vaqtinchalik
beriladiganlari   –   16   020   gektar;   texnik   ekinlar   –   72   370   gektar   (paxta   –   72
370   gektar); g‘alla ekinlar (bug‘doy) –   90 800   gektar; ozuqabop makkajo‘xori –   2
450   gektar;   sholi   –   2   424   ga;   dukkaklilar   –   6   131   ga   (no‘xat   –   363   ga,   mosh
–   1   062   ga, loviya –   37   ga, yeryong‘oq –   4   669   ga); moyli ekinlar –   1 000   ga (soya
–   1   000   ga);   sabzavotlar   –   18   075   ga,   shundan:   piyoz     –   461   ga,   sarimsoq
–   383   ga   (avgust-sentyabrdagi   ekish);   piyoz   –   3   358   ga,   sabzi   –   595   ga,   lavlagi
–   89   ga,   ko‘kat–   3   361   ga   (selderey   –   2   ga,   aysberg   –   2   ga,   ukrop   –   1   878   ga,
petrushka   –   1   347   ga,   koriandr   –   34   ga,   ko‘kpiyoz   –   98   ga,   karam   –   2   719   ga
(gulkaram –   593   ga, brokkoli –   340   ga, kolrabi –   11   ga, karam –   1 775   ga); rediska
–   46   ga   (to‘qsonbosti   usulida);   pomidor   –   172   ga,   bodring   –   63   ga,   ko‘kat   –   13   ga
36 tadbirlar  to‘g‘risida"gi  qarori asosida mamlakatimizning janubiy sarhadi  bo‘lmish
Surxon   vohasining   har   bir   tumanida   O‘zmilliybank   Toshkеnt   shahar   Bosh
boshqarmasi   filiallari   va   O‘zmilliybank   qoshidagi   Kichik   biznеs   va   xususiy
tadbirkorlik   sub’yektlari   eksportini   qo‘llab-quvvatlash   Jamg‘armasi   (kеyinchalik
Jamg‘arma)   ishtirokida   agrofirmalar   tashkil   etilgan   edi.   Bugungi   kunda   mazkur
agrofirmalar   viloyatda   qishloq   xo‘jaligi   mahsulotlarini   eksport   salohiyatini
ko‘paytirish maqsadida samarali  faoliyat olib bormoqda. "Surxon eksport import"
agrofirmasi   Rossiya   Fеdеratsiyasining   “Agro   yug”   korxonasi   bilan     qishloq
xo‘jaligi   mahsulotlari   yetkazib   bеrish   maqsadida     15   mln.   AQSh   dollariga   t е ng
shartnoma imzolanib, joriy yilning apr е l, may oylarida 200 ming AQSh dollaridan
ortiq   mahsulotlar   eksport   qilindi.   Bugungi   kunda   korxona   tomonidan   2,8   mln.
AQSh dollarlik qishloq  xo‘jaligi   mahsulotlari  eksporti  amalga  oshirilgan. Birgina
Jarqo‘rg‘on   tumanidagi   "Agro   peanut   trade"   agrofirmasi   joriy   yilda   BAA   davlati
bilan   78   000   AQSH   dollariga   t е ng   130   tonna   mosh   mahsulotiga   shartnoma
imzolangan bo‘lsa, Xitoyning «Kwok luen trading Co» korxonasi bilan 117 ming
AQSH   dollariga   t е ng   195   tonna   mosh   mahsuloti   yetkazib   b е rish   maqsadida
shartnoma imzolagan bo‘lib, k е lishilgan mahsulotlar to‘liq yetkazib b е rildi.
XULOSA
Qashqadaryo   viloyatida   eng   avvalo   ikkita   shakllanayotgan   asosiy   ichki
iqtisodiy   rayon   ajratiladi.   Quyi   mintaqa   yoki   Qarshi   iqtisodiy   rayoni     paxta   va
g’alla,   chorvachilikka,   neft-gaz,   tog’-kon   hamda   elektroenergetikaga
ixtisoslashgan.   Uning   tarkibiga   Qarshi   shaxri,   Qarshi,   Nishon,   Muborak,   Kosoy,
G’uzor, U.Yusupov, Kasbi va Baxoriston tumanlari kiradi.
Yuqori   yoki   Shaxrisabz   iqtisodiy   rayonida   ko’proq   agrosanoat   majmuasi
rivojlangan. U  Shaxrisabz,  Yakkabog’  va Kitob tumanlarini  birlashtiradi. Bu ikki
shakllangan   rayonlardan   tashqari   Qashqadaryo   geografi   M.Yangiboev   yana   ikki
«oraliq»   Shimoliy   (Chiroqchi   tumani)   va   Janubiy   (Dexqonobod   va   Qamashi
tumanlari)   rayonlarni   ham   ajratgan.   Albatta,   bu   yangi   rayonlarda   hududiy   ishlab
chiqarish majmuasining shakllanishi kelajakda yuz berishi mumkin.
38 Agrosanoat   majmuasi   (ASM)   -   qishloq   xo’jaligi   mahsulotlarini   ishlab
chiqarish,   ularni   tayyorlash,   qayta   ishlash,   saqlash   va   tayyor   mahsulotni
iste’molchilarga   et k azib   berish   bilan   bog’liq   tarmoqlar   yig’indisidir.   Agrosanoat
majmuasining   asosiy   vazifasi-aholining   oziq-ovqat   mahsulotlari   va   xalq   iste’moli
tovarlariga bo’lgan ehtiyojlarini to’laroq va samaraliroq qondirishdan iborat.
Mamlakatimiz ASM agrosanoat integratsiyasi va kooperatsiyasining mahsuli
bo’lib,   o’tgan   asrning   70-yillaridan   boshlab   yagona   tizim   sifatida   shakllana
boshladi.   Bu   davrga   kelib   bir   nechta   tarmoqlarning   yagona   majmuaga   birlashishi
uchun moddiy-texnik va ijtimoiy-iqtisodiy shart-sharoitlar barpo etilgan edi.
ASMning   pirovard   mahsulotini   yaratishda   ishlab   chiqarish   va   muomala
sohasining turli bosqichlarida bevosita va bilvosita 70 dan ortiq tarmoqlar ishtirok
etadi.   ASM   tarkibiga   texnologik   va   iqtisodiy   jihatdan   o’zaro   bog’liq   va   qishloq
xo’jaligi   mahsulotlarini   ishlab   chiqarishdan   oxirgi   iste’molchiga   etqazib
berishgacha   bo’lgan   jarayonda   bevosita   ishtirok   etuvchi   tarmoqlar   kiradi.   Ushbu
jarayonda ishtirok etayotgan tarmoqlar o’rtasidagi nisbat agrosanoat majmuasining
tarmoq tarkibini tashkil etadi. 
ASM   3   ta   sohani   o’z   ichiga   qamrab   oladi.   Birinchi   soha   sanoatning
agrosanoat  majmuasini  ishlab chiqarish vositalari  bilan ta’minlovchi, shuningdek,
qishloq   xo’jaligiga   ishlab   chiqarish   va   texnik   xizmat   ko’rsatuvchi   tarmoqlardan
iborat.   Bu   sohaga   ASM   uchun   mashina,   traktor,   kombayn,   stanoklar,   ishchi
mashinalar,   qishloq   xo’jaligi   texnikalari   uchun   ehtiyot   qismlar,   yoqilg’i-moylash
materiallari   etqazib   beruvchi,   mineral   o’g’it   va   ximikatlar,   qishloq   xo’jaligi
zararkunandalariga qarshi vositalar ishlab chiqaruvchi, chorvachilik uchun omixta
em   ishlab   chiqaruvchi   korxonalar,   qishloq   xo’jaligi   ekinlari   va   chorva   mollari
uchun   dori-darmon   ishlab   chiqaruvchi   ixtisoslashgan   korxonalar   va   boshqalar
kiradi.
ASMning   birinchi   sohasiga   kiruvchi   tarmoqlar   ishlab   chiqarish   jarayonini
resurslar   bilan   ta’minlash,   qishloq   xo’jaligini   sanoatlashtirish   va   qayta   ishlash
sanoatida texnika taraqqiyoti uchun asos yaratish, majmuaning barcha bo’g’inlarini
samarali   faoliyat   ko’rsatishi   uchun   shart-sharoit   barpo   etishga   imkon   yaratadi.
15 bo’lgan.   Demak,   agrar   sohada   iqtisodiy   o’sishga   dehqonchilik   salmoqli   ta’sir
ko’rsatgan.   Qishloq   xo’jaligidagi   iqtisodiy   islohotlar   mamlakatimiz   oziq-ovqat
mustaqilligini   mustahkamlashga   yanada   qulayroq   shart-sharoitlar   yaratmoqda.
2005   yilda   oldingi   yilga   nisbatan   paxta   xom   ashyosi   etishtirish   126,1,   meva   va
sabzavot   etishtirish-110,5,   uzum-143,9,   Go’sht   ishlab   chiqarish-106,4,   sut   ishlab
chiqarish-106,2,   tuxum   ishlab   chiqarish-113,9,   jun   tayyorlash-106,8   foizga
ko’paydi. 
  Ma’lumki,   er   va   suv   resurslari   agrar   sektorning   asosiy   ishlab   chiqarish
vositalari   hisoblanadi.   O’zbekistonda   erlarning   72   foizi   qishloq   xo’jaligida   turli
yo’nalishda foydalaniladi hamda respublika suv limitining 86 foizi agrar sektorda
ishlatiladi.   Vatanimiz   er   yuzasidagi   sug’orma   dehqonchilik   hamda
chorvachilikning   eng   qadimiy   mintaqalaridan   biri.   Uning   qulay   tabiiy   sharoitiga
muvofiq   tarzda   xalqimizning   mehnat   ko’nikmasi   tufayli   O’zbekiston   paxta,   pilla,
qorako’l terisi, mayiz, qovun va boshqa mahsulotlar etishtirish bilan jahonga dong
taratgan.
Yaqin o’tmishda mamlakat qishloq xo’jaligi bir tomonlama rivojlantirilgan,
"O’zbekiston-mamlakatning asosiy paxta bazasi" shiori amalda edi. Respublikamiz
mustaqilligining   dastlabki   yilidanoq,   paxta   yakka-   hoqimligini   bartaraf   etishga
kirishildi   va   "g’alla   mustaqilligi"ni   taminlash   maqsadida   dastur   ishlab   chiqildi.
Paxta yakkahoqimligiga barham berilib, don va boshqa ozuqa ekinlari maydonlari
kengaytirildi.   2005   yilda   1,5   mln.   ga   maydonga   boshoqli   don   ekinlari   ekildi.   6,4
mln.   t.   boshoqli   don,   jumladan,   5,9   mln.   tonnadan   ko’proq   bug’doy   hosili   yig’ib
olindi. 2012 yil qishloq xo’jalik ekin maydonlari tarkibi quyidagicha: don ekinlari-
44,9%,   texnik   ekinlar-37,8%,   sabzavot-poliz   ekinlari   va   kartoshka-8,6%,   em-
xashak ekinlari-8,7%. Ekinlar tarkibi o’zgardi.
Qishloq   xo’jalik   mahsulotlarini   ishlab   chiqarishda-fermer   xo’jaliklari-25,1
%,   dehqon   xo’jaliklari-72,8   %,   qishloq   xo’jalik   korxonalari-2,1   %.   Etishtirilgan
qishloq   xo’jaligi   mahsulotlarida-53,9   foizi   dehqonchilikka,   46,1   foizi
chorvachilikka to’g’ri keladi (2012 yil).
O’zbekistonda   mustaqillik   yillarida   agrar   sertorni   isloh   qilish   sohasida   bir
18 ko'ra,   yakunlangan   yilda   viloyatda   jami   19   trillion   904   million   so'mlik   qishloq
xo'jaligi mahsulotlari yetishtirilgan.  Jumladan:
?????? 808,6 ming tonna g'alla;
?????? 383,4 ming tonna paxta;
?????? 714,8 ming tonna sabzavot;                                            
?????? 187,9 ming tonna kartoshka;
?????? 315,7 ming tonna poliz mahsulotlari;
?????? 149,5 ming tonnaga yaqin meva;
?????? 2013 tonna pilla;
?????? 132,4 ming tonna go'sht;
?????? 523,8 ming tonna sut;
?????? 270,9 mln dona tuxum tayyorlashga erishilgan.
Shuningdek, joriy yilda G'uzor tumanida ilk bor soya yetishtirildi, Chiroqchi
va   Koson   tumanida   esa   12,4   ming   tonna   tarvuz   hosili   yig'ib   olindi.   Qovun
mahsulotlari chetga eksport qilingan.
2.3.   Surxondaryo viloyati va uning qishloq xo`jaligi
Surxondaryo       viloyati     O’zbekistonning sharqda Tojikiston Turkmaniston
viloyati   bilan,   janubda   esa   Amudaryo     orqali   Afg’oniston   bilan   chegaradosh.
Viloyat   1941   yil   martda   tashkil   topgan.   Uning   maydoni   20,8   ming   km 2
.
Surxondaryo   viloyati   ma’muriy   jihatidan   o’n   to’rtta   tumanga   bo’linadi.   Ular
quyidagilardir:   Angor,   Bandixon,   Boysun,   Denov,   Jarqo’rg’on,   Muzrobot,
Oltinsoy, Sariosiyo, Termiz, Uzun, Sherobod, Shurchi, Qizirik va Qumqo’rg’on.
Viloyat   markazi   Termiz   shaxri   bo’lib,   unda   120   mingdan   ko’proq       aholi
istiqomat qiladi. Termizdan poytaxtimiz Toshkent shaxrigacha bo’lgan masofa 708
km   ga   teng.   Viloyat   aholisi   1800   ming   kishini   tashkil   etadi.   U   Respublika
xududining   4,6   %   ini   tashkil   etgani   holda   aholisi   7,2   foizga   teng.   Viloyatga
30 bir-biridan   keskin   farq   qiladi.   Qashqadaryo   viloyatida,   asosan,
qazib   oluvchi   sanoat   hisobiga   sanoat   yuksak   rivojlangan   bo‘lsa,
Surxondaryo   viloyatining   sanoatini   mamlakat   sanoatidagi
hissasi   juda   kam.   Qashqadaryodagi   Talimarjon   IES,   «Muborakgaz»   kabi   yirik
korxonalar   nafaqat   iqtisodiy   rayon,   balki   mamlakatimiz   iqtisodiyotini   faxri
hisoblanadi.   AQSH   va   Yaponiya   kompaniyalari   ishtirokida   qurilgan,   600
atmosfera   bosimi   ostida   ishlaydigan,   bir   kecha-kunduzda   4,2   mln   kub   m
gaz   ishlab   chiqaradigan   Ko‘kdumaloq   kompressor   stansiyasi,   strategik
ahamiyatga molik «Sho‘rtangaz» majmuasi ham shular jumlasidandir.
Transporti.   Iqtisodiy   rayonda   transportning   barcha   turlari   mavjud.   So‘nggi
vaqtlarda   rayondagi   har   ikkala   viloyatning   ijtimoiy-iqtisodiy
taraqqiyotini   tezlashtirish,   yuk   tashishning   transport   ta'minotini   yaxshilash
maqsadida   «Toshg‘uzor-Boysun-Qumqo‘rg‘on»   yangi   temiryo‘li   ishga
tushirildi.   Bu   temiryo‘l   Boysun   tumani   orqali   iqtisodiy   va   ijtimoiy   jihatdan
kam   rivojlangan   tuman   qishloqlariga   sanoatning   kirib   kelishiga,   yerusti   va
yerosti   boyliklaridan   keng   foydalanishga,   musaffo   tog‘   havosida   davolash
maskanlari,   turistik   bazalar,   dam   olish   uylari   qurishga   katta   imkoniyat
yaratadi.   Eng   muhimi,   yangi,   zamonaviy   ijtimoiy-iqtisodiy   obyektlar
qurilishi   yangi   ish   o‘rinlarining   yaratilishi,   tadbirkorlikning   rivojlanishi
uchun   keng   yo‘l   ochib   berdi.   Natijada   iqtisodiy   rayonda   yuk   tashish
hajmi   keskin   ko‘paydi,   mahalliy   xomashyolarni   qayta   ishlash   asosida   100
dan   ziyod   yangi   korxonalar   ishga   tushirildi,   o‘n   minglab   aholi   ish   bilan
ta'minlandi.
22 sanoati,   yog’-moy,   go’sht,   sut   sanoati,   konserva   sanoati,   un   tortish   va   yorma
sanoati,   tamakichilik   sanoati,   engil   va   oziq-ovqat   sanoati,   qishloq   xo’jaligidan
olingan mahsulotlarni iste’molchilarga etqazib beruvchi (ulgurji va chakana savdo)
tarmoqlar.
2013-yilda   2000-yilga   nisbatan   g’alla   etishtirish   2-marta,   kartoshka-3,1
marta, sabzavot-3,2 marta, uzum-2 marta, go’sht va sut-2,1 marta, tuxum-3,4 marta
oshdi.   Qishloq   xo’jalik   mahsulotlarini   ishlab   chiqaruvchilar   tarkibi   va   hissasini
foizda   quyidagicha   ko’rishimiz   mumkin:   dehqon   xo’jaliklari-jun   ishlab
chiqarishda-82,   tuxumda-58,   sutda-98,   go’shtda-96,   boshoqli   donda-18,
sabzavotda-64, kartoshkada-84.
  Qishloq   xo’jaligi   ASMning   muhim   bog’lovchi   bo’g’ini   hisoblanadi.   U
nafaqat   agrosanoat   majmuasida,   balki   milliy   iqtisodiyotda   alohida   o’rin   tetadi.
Darhaqiqat,   qishloq   xo’jaligi   O’zbekiston   iqtisodiyotining   etakchi   tarmog’i
hisoblanib,   bugungi   kunda   mamlakatimiz   aholisining   6 0   foiz dan   ortig’i   qishloq
joylarida   istiqomat   qiladi ,   YaIMning   16,8   foizi   to’g’ri   keladi,   2000-yilda   30,1
foizni   tashkil   etgan.   Bu   mamlakatimiz   iqtisodiyoti   tarkibiy   tuzilishidagi   ijobiy
o’zgarishlarning,   ya’ni   agrar   respublikadan   izchil   ravishda   sanoati   rivojlangan
industrial   davlatga   aylanayotgani   alomati   deya   faxrlanmog’imiz   lozim.   2013   yil
qishloq   xo’jaligi   mahsulotlari   ishlab   chiqarish   hajmi   2000-yilga   nisbatan   2,3
barobar ko’paydi. 2013 yil qishloq xo’jalik mahsulotlar   ishlab chiqarish 6,8%ga,
jumladan   dehqonchilik-6,4%ga,   chorvachilik-7,4foizga   o’sdi.   G’alla   etishtirish
2000 yilga nisbatan 2 barobar, kartoshka-3,1 marta, sabzavot-3,2 barobar, uzum-2
marta, go’sht va sut-2,1 karra, tuxum-3,4 barobar oshdi. 7,8 mln tonna g’alla, 8,4
mln tonna sabzavot, 3 mln 360 ming tonna paxta etishtirildi. Hozirda ko’p tarmoqli
fermer   xo’jaliklar   soni   18   mingdan   ziyod.   2008   yildan   boshlab   1   mln   500   ming
gektar   sug’oriladigan   erlarni   meliorativ   holati   yaxshilandi,   er   osti   suvlari   yuqori
bo’lgan   maydonlar   415   ming   gektarga   yoki   salkam   10   foizga   qisqardi,   kuchli
sho’rlangan maydonlar 113 ming gektarga kamaydi. 
Agrar   sohada   iqtisodiy   o’sish   sur’atlari   2000-2004   yillarda   yiliga   o’rtacha
6,2   %,   jumladan,   dehqonchilikda   7,2   %   va   chorvachilikda   5,0   foizdan   iborat
17 2.3.7-rasm. Termiz shahri
Denov   -   qadimgi   yirik   savdo   va   hunarmandchilik   qishlog‘i   o‘rnida   barpo
bo‘lgan   shahar.   1929-yilda   Denovdan   temiryo‘l   o‘tgach,   ishlab   chiqarish   tez
rivojlana   boshladi.   Denov   sanoati   qishloq   xo‘jalik   xomashyosini   qayta   ishlashga
ixtisoslashgan.   Unda   paxta   tozalash,   sharob,   moy-sut,   motor   ta'mirlash,   g‘isht
zavodlari   bor.   R.Shreder   nomidagi   Respublika   bog‘dorchilik,   uzumchilik   va
sharobchilik ilmiy tadqiqot institutining tajriba stansiyasi shu shaharda.
Viloyatda   bog’dorchilik   maxsulotlarini   qayta   ishlash   ham   viloyatning
rivojlanmayotgan  sohalaridan  biri   hisoblangan  bog’dorchilik  maxsulotlarini   qayta
ishlash   va   xususan   sitrus   mevalarni   o’zimizda   qayta   ishlash   orqali   viloyat   sanoat
maxsulotlari   ulishini   oshirish  muhim  sanaladi.   Bu  borada  viloyat  iqtisodiyotining
rivojlanishiga   hamda   bog’zorchilikning   rivojlanishiga   birqancha   omillar   ta`sir
ko`rsatadi.   Chunonchi:   viloyatning   geografik   o`rni;   yetarli   tabiiy   sharoit,   yer   suv
bilan   yaxshi   ta`minlanganligi;   tashqi   bozorning   yaqinligi   (viloyat   3   ta   xorijiy
davlat   bilan   chegaradosh);   demografik   vaziyatning   qulayligi.
Ayni   vaqtda   mintaqada   bog’dorchilik   maxsulotlarini   qayta   ishlashga   va   ularni
33 Pillachilik.   Qishloq   xo’jaligining   qadimiy   va   istiqbolli   tarmoqlaridan   biri
bo’lgan pillachilik ham mamlakatimiz iqtisodiyotida katta o’rin tetadi.   O’zbekiston
hududida ipak qurti juda qadimdan boshlab boqilgan. Ayrim ma’lumotlarga ko’ra
ipak   qurti   boqish   milodning   IV   asrida   Xitoydan   O’rta   Osiyoga   tarqalgan.   1913
yilda O’zbekistonda 4 ming tonnaga yaqin pilla yetishtirilgan bo’lsa, uning 90 foizi
Farg’ona   vodiysiga   to’g’ri   kelgan.   Sobiq   Ittifoq   davrida   pillachilik   geografiyasi
ancha o’zgarib ketdi. Endilikda pillachilik O’zbekistonning barcha viloyatlarida va
Qoraqalpog’istonda ham rivojlangan.
Baliqchilik   O’zbekistonda   tabiiy   va   sun’iy   suv   havzalarida
rivojlantirilmoqda.   O’zbekistonning   daryo   va   ko’llarida   62   baliq   turi   yashaydi.
Shulardan zog’ora baliq, do’ngpeshona, sudak, oqcha (leshch), ilonbosh, cho’rtan
qizilko’z   xo’jalik   ahamiyatiga   ega.   1960   yilgacha   Respublikada   baliqning   asosiy
qismini   Orol   dengizi   berar   edi.   Orol   suvining   kamayib   ketishi   natijasida   uning
baliqchilikdagi   ahamiyati   tobora   pasayib   bormoqda.   Ayni   paytda   baliq
mahsulotlari etishtirishda intensuv rivojlanayotgan sun’iy suv havzalarining hissasi
oshib   bormoqda.   Yirik   baliqchilik   xo’jaliklari   Jizzax,   Sirdaryo   (Aydarko’l,
Arnasoy),   Toshkent   (Damachi),   Xorazm   viloyatlari   va   Qoraqalpog’iston
Respublikasidadir.   Arnasoy   suv   havzasida   yiliga   2   ming   t,   Qoraqalpog’iston
Respublikasining   Orolbo’yi   ko’llarida   esa   3   ming   tonnagacha   baliq   ovlanmoqda.
Respublikadagi   suv   omborlari   ham   baliqchilikni   rivojlantirishda   ma’lum
ahamiyatga   ega.   Har   yili   To’dako’l   suv   omboridan   500,   Chimqo’rg’on   va   Jizzax
suv omborlaridan 70-100 tonnagacha baliq ovlanadi.
Darrandachilik.   Respublika   chorvachiligining   an’anaviy   tarmoqlari
qatorida darrandachilik ham rivojlanmoqda. Asosan muskulli kalamush (ondatra),
suv   bobri   (nutriya),   tulki,   norqa   kabilar   Quyi   Amudaryo,   Mirzacho’l   hamda
Surxondaryo   mintaqalarida   boqiladi.   Shuningdek,   mamlakat   chorvachiligida
quyonchilik   va   asalarichilik   kabi   tarmoqlar   ham   mavjud.   Mazkur   tarmoqlarining
mamlakat   chorvachilik   mahsulotlari   etishtirishdagi   salmog’i   uncha   katta
bo’lmasada, o’ziga xosligi bilan ajralib turadi.
13 000   gektar,   arpa   –   3   000   gektar);   ozuqabop   makkajo‘xori   –   2   450   gektar;
dukkaklilar   –   15   308   gektar   (no‘xat   –   6   490   gektar,   mosh   –   4   850   gektar,   loviya
–   1896)   fasol   –   1   310   gektar,   yeryong‘oq   –   756   gektar);   moyli   ekinlar   –   17
722   gektar (soya –   15 000   gektar, kungaboqar –   1 972   gektar, kunjut –   750   gektar);
sabzavotlar –   9 744   gektar, ulardan piyoz –   1 862   gektar, sarimsoq –   1 078   gektar
(avgust-sentyabr uchun ekish); sabzi –   1 422   gektar, lavlagi –   161   gektar, ko‘katlar
–   1 000   gektar, ukrop –   468   gektar, petrushka –   522   gektar, ko‘kpiyoz –   10   gektar,
karam   –   494   gektar   (gulkaram   –   161   gektar,   brokkoli   –   145   gektar,   karam
–   188   gektar)   (to‘qsonbosti   usulida);   pomidor   –   69   gektar,   bodring   –   57   gektar,
ko‘katlar  –   4   gektar (issiqxonalarda);  pomidor –   373   gektar, bodring –   455   gektar,
sabzi –   727   gektar, piyoz –   503   gektar, sarimsoq –   323   gektar, karam –   319   gektar,
(gulkaram   –   91   gektar,   karam   –   228   gektar),   ko‘katlar   –   378   gektar,   ukrop
–   195   gektar,   petrushka   –   178   gektar,   ko‘kpiyoz   –   5   gektar,   bulg‘or   qalampiri
–   281   gektar,   qalampir   –   156   gektar,   sholg‘om   –   80   gektar   (bahorda   asosiy   ekin
yerlarida); poliz ekinlari –   3 478   gektar (tarvuz –   1 760   gektar, qovun –   479   gektar,
qovoq –   1239   gektar); kartoshka –   3 968   gektar; ozuqabop ekinlar –   45 379   gektar;
past   ball   bonitetli   ko‘p   yillik   daraxtlar   –   7   926   gektar   (mevali   daraxtlar   –   3
000   gektar   (danaklilar   –   3000   gektar);   uzumzorlar   –   2   700   gektar,   tutzorlar   –   2
700   gektar.
Takroriy   ekin   uchun   yer   maydoni   –   85   418   gektar.   Shundan:   sabzavot   –   4
935   gektar   (sabzi   –   4   935);   kartoshka   –   2   500   gektar;   poliz   ekinlari   (tarvuz)
–   520   gektar; moyli ekinlar –   9 006   gektar (kunjut –   1 806   gektar, kungaboqar –   7
200   ga);   ozuqabop   makkajo‘xori   –   9   155   gektar;   dukkaklilar   –   24   220   gektar
(mosh –   23 020   gektar, loviya –   450   gektar, yenyorg‘oq –   750   gektar.
Qashqadaryoda   yil   davomida   20   trillion   so mga   yaqin   qishloq   xo jaligiʻ ʻ
mahsulotlari   yetishtirildi .   Joriy   yilda   G'uzor   tumanida   ilk   bor   soya   yetishtirildi,
Chiroqchi   va   Koson   tumanida   esa   12,4   ming   tonna   tarvuz   hosili   yig'ib   olindi.
Viloyat   hokimligi   matbuot   xizmati   xabariga   ko'ra,   Qashqadaryo   bo'yicha
etishtirilgan   qishloq   xo'jaligi   mahsulotlarining   statistikasi   ma'lum   qilindi.   Unga
29 .BOB  O`ZBEKISTONNING Ⅰ QISHLOQ XO`JALIGI HAQIDA
1.1.  O`zbekistonning  qishloq xo`jaligi haqida
Mamlakatimizda   qishloq   xo‘jaligi   texnika   bilan   yaxshi   ta'minlangan.
Dehqonchilik va chorvachilikdagi sermehnat ishlarni mashinalar bajarmoqda. Ko‘p
ish   jarayonlari   elektrlashtirilgan,   kimyoviy   o‘g‘itlardan,   o‘simlik
zararkunandalariga   qarshi   zaharli   kimyoviy   moddalardan   hamda   chorva
mollari   kasalliklariga   qarshi   kurash   vositalaridan   keng   foydalanilmoqda.
Shuningdek,   kartoshka   va   sabzavotlarning   serhosil,   tashishga   chidamli
navlari   ekila   boshlandi.   Bog‘dorchilikda   ishlov   berish   hamda   terishga
qulay   meva   navlari   yaratildi.   Natijada   qishloq   xo‘jaligi   mahsulotlarini
yetishtirish   va   tayyorlash   texnologiyasida   tub   o‘zgarishlar   yuz   berdi,
mehnat unumdorligi ortdi. Bu hodisa  «Yashil inqilob»   deb baholandi. Agar qishloq
xo‘jalik   yalpi   mahsuloti   ekin   maydonlarini   kengaytirish
va   chorva   mollari   sonini   oshirish   hisobiga   ko‘paysa,   bu   ekstensiv   qishloq
xo‘jaligi   deyiladi.   Aksincha,   qishloq   xo‘jalik   yalpi   mahsuloti   maydon   birligida
agrotexnika   vositalaridan   samarali   foydalanish   evaziga   hosildorlikni
oshirishga   erishish   va   chorva   zotlarini   yaxshilash   hisobiga   uning   mahsuldorligi
oshsa,   u   intensiv   qishloq   xo‘jaligi   deb   ataladi.   Qo‘riq   yerlarni   o‘zlashtirish   va
5 Kirish
Mavzuning   dolzarbligi.   Janubiy   iqtisodiy   rayon   mamlakatimizning
janubiy   qismida   joylashgan   bo‘lib,   Qashqadaryo   va   Surxondaryo
viloyatlaridan   tashkil   topgan.   Rayon   uchta   davlat   -   Afg‘oniston,
Turkmaniston
va   Tojikiston   bilan,   shimolda   esa   Zarafshon   iqtisodiy   rayoni   bilan
chegaralanadi. Maydoni qariyb   O‘zbekiston maydonining 1/10 qismiga
teng   bo‘lib,
bu   hududda   mamlakat   aholisining   har   yettitasidan   biri
yashaydi.   Iqtisodiy   rayon   mamlakatimizning   janubiy   darvozasi
hisoblanadi.
Amudaryoda   qurilgan   avtomobil   va   temiryo‘l   ko‘prigi   rayonning
iqtisodiy
geografik   o‘rnini   xalqaro   miqyosga   ko‘targan.   O‘zbekistonga
nisbatan   shimolda   joylashgan   aksariyat   davlatlar   Afg‘oniston   bilan
savdoiqtisodiy   aloqalarini   shu   ko‘prik   orqali   amalga   oshirmoqda.
Iqtisodiy   rayonda   cho‘l   va   tog‘   yaylovlarini   o‘zlashtirilishi   bilan
tabiiy yaylovlar tobora qisqarib bormoqda. Bundan qorako‘lchilik zarar
ko‘rmasligi   uchun   cho‘llarda   fitomeliorativ   tadbirlar   ko‘rilmoqda.
Iqtisodiy   rayonda   yoqilg‘i-energetika   boyliklari   nihoyatda   ko‘p.
Sho‘rtan   gazi   Sirdaryo   IESni,   hatto   Angren   IESni   ham   yoqilg‘i   bilan
ta'minlaydi.   Muborak   gaz   konlari   butun   mamlakatga   va   xorijiy
davlatlarga
yoqilg‘i   yetkazib   bermoqda.   Bir   nechta   neft,   yonuvchi   slanes   konlari
aniqlangan.   Osh   tuzi,   marmar,   ohaktosh,   gips   zaxiralari   kimyo   va
3 Ishlab   chiqarishni   to’g’ri   joylashtirish   va   uning   xududiy   tashkil   etilishini
takomillashtirishdan   boshqa   muammolar   ham   dolzarbdir.   Ular   jumlasiga   mehnat
resurslari  va rekreatsiya  boyliklaridan  foydalanish,  yoqilg’i-energetika va qurilish
sanoati bazasini mustaxkamlash, trans port va ijtimoiy infrastrukturani rivojlantirish
muxim   hisoblanadi.   Qishloq   sanoati   va   infrastrukturasini   yaxshilash,   aholini   toza
ichimlik suvi  va tabiiy gaz bilan ta’minlash ham  mintaqaviy muammolar sirasiga
kiradi.
Tabiiy   gaz   zaxirasiga   eng   boy   bo’lgan   viloyatda   ana   shu   yoqilg’i   bilan
ta’minlanganlik   darajasining   nixoyatda   pastligi   ayanchli   holdir.   Mazkur
ko’rsatkich   viloyat   bo’yicha   o’rtacha   55,2   foizga   teng,   holos.   Dexqonobod,
Qamashi,   Chiroqchi,   Yakkabog’   tumanlarida   esa   u   yanada   pastroq   (ularning
ba’zilarida   mazkur   ko’rsatkich   xatto   20   foizga   ham   etmaydi).   Dexqonobod
tumanida   toza   ichimlik   suvi   bilan   ta’minlanish   darajasi   viloyat   o’rtacha
ko’rsatkichidan ikki barobar past.
Shunday   qilib,   Surxondaryo   va   Qashqadaryo   viloyatlari   iqtisodiyotida
o’xshashlik   hamda   farqlar   mavjud.   Ularning   rivojlanishini   o’zaro
muvofiqlashtirish,   viloyatlararo   iqtisodiy   integratsiya   jarayonlarini   kuchaytirish,
yoqilg’i-energetika (Surxondaryodagi ko’mir konlari asosida ham).
Tog’-kon kimyosi, mintaqa transport tizimini shakllantirish bu erda yagona
iqtisodiy rayonning shakllanishiga olib keladi. Qolaversa, O’zbekiston kartasida bu
ikki   viloyat   xududi   mamlakatning   janubida   alohida   ajralib   turadi,   xatto   ularning
kartasi   ham   ko’pincha   birgalikda,   yaxlit   tuziladi.   Binobarin,   Surxondaryo   va
Qashqadaryo viloyatlarini Janubiy iqtisodiy rayon doirasida ko’rish xar tomonlama
asoslarga ega.
Xulosa   o’rnida   shuni   takidlash   joizki   viloyatda   yangi   turdagi   bog’larni
tashkil   qilishni   ko’paytirish   xususan   Zaytun   bog’larni   kirib   kelishini   ko’paytirish
hamda   uni   qayta   ishlashni   rivojlantirish,   zaytuning   mevasi,   bargi,   hattoki   tanasi
ham inson salomatligi uchun foydali. Hozirgi kunda Jarqo’rg’on tumanida 6 g yer
maydonga zaytun ko’chatlari ekilgan, takidlash joizki Oltinsoy tumanida 35 so’tix
joydan   2021   yil   oxirida   200   kg   maxsulot   olish   rejalashtirilgan,
39 Agrar   sohani   isloh   qilish,   qishloq   xo‘jaligida   bozor   mexanizmlarini,
zamonaviy   innovatsion   texnologiyalarni   joriy   qilishning   normativ-huquqiy
bazasini takomillashtirish maqsadida jami   63 ta   hujjatlar, shundan   6 ta   O‘zbekiston
Respublikasining   Qonuni,   O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   9
ta   Farmoni,   26   ta   qarori,   Vazirlar   Mahkamasining   42   ta   qarori   qabul   qilinib,
islohotlarning   huquqiy   asoslari   yanada   takomillashtirildi.   Qishloq   xo‘jaligida   yer
munosabatlarini   tartibga   solish,   oziq-ovqat   sanoatini   rivojlantirish   hamda   sohani
raqamlashtirish   bo‘yicha   qo‘shimcha   vazifa,   funksiya   va   vakolatlar   vazirlikka
o‘tkazildi.   Dastlabki   hisob-kitoblarga   ko‘ra,   joriy   yilda   22   mln   tonnadan   ortiq
meva-sabzavotlar   ishlab   chiqarildi   va   o‘sish   106,1   foizni   (sh.j:   dehqonchilikda
107,5%)   tashkil   etdi.   Jumladan,   11,6   mln.   tn   (111,4%)   sabzavotlar,   3,3   mln   tn
(115,8%)   kartoshka, 2,3 mln tn (108,6%)   poliz, 3 mln tn (106,3%)   meva, 1,8 mln.
tn (111,5%)   uzum, shuningdek, 7,9 mln tn (104,8%)   don va dukkakli   don ekinlari,
qariyb 3,4 mln tn (110%) paxta xomashyosi  yetishtirildi. Davlat  tomonidan agrar
sohani   qo‘llab-quvvatlash,   iqtisodiy   manfaatdorligini   oshirish   bo‘yicha   amalga
oshirilgan   tizimli   tadbirlar   natijasida   joriy   yilda   1   gektar   maydondan   olingan
o‘rtacha   daromad   47,2   mln   so‘mni   (o‘tgan   yilga   nisbatan   2   barobar   ko‘p)   tashkil
etdi.   Misol   uchun,   Andijon   viloyatida   97,7   mln   so‘mni,   Samarqandda   86,5   mln
so‘mni, Buxoroda 85,3 mln so‘mni, Namanganda 66 mln so‘mni, Farg‘onada 61,3
mln   so‘mni,   Navoiyda   52,3   mln   so‘mni   tashkil   etib,   Respublika   o‘rtacha
ko‘rsatkichidan yuqori bo‘ldi.
Yer   va   suv   resurslaridan   foydalanishga   bo‘lgan   munosabatni   tubdan
o‘zgartirish,   samaradorligini   keskin   oshirish   yo‘nalishida   ham   izchil   islohotlar
amalga   oshirilib,   joriy   yilda   Yer   va   suv   resurslaridan   samarali   foydalanish
konsepsiyasi doirasida jami 274,8 ming ga (2020 yilda 101,8 ming ga, 2,7 barobar
ko‘p) shundan, 99 ming ga sug‘oriladigan, 171 ming ga lalmi-yaylov va suv talab
qilmaydigan ekin ekiladigan yerlar hamda 5 ming ga o‘rmon yerlari foydalanishga
kiritildi.   O`zlashtirish   uchun   Respublikada   1410   km   sug‘orish   tarmoqlari   qurildi,
396 km kollektor tarmoqlari ta mirlandi,ʼ   1522 dona   quduq qazildi, 221 dona nasos
agregatlari o‘rnatildi hamda   2169 km   elektr uzatish tarmoqlari tortildi.
14 Qashqadaryo viloyatining qishloq xo‘jaligi sohasida keskin o‘sish kuzatildi.
2021   yilda   viloyatning   qishloq   xo‘jaligi   mahsulotlari   2020   yilga   nisbatan   101,9
foizga   o‘sgan.   Bu   haqda   Iqtisodiy   tadqiqotlar   va   islohotlar   markazi   ekspertlari
tomonidan   Qashqadaryo   viloyatining   qishloq   xo‘jaligi   sohasi   ko‘rsatkichlarini
tahlilida   keltirilgan.   Shuningdek,   qishloq,   o‘rmon   va   baliqchilik   xo‘jaligi
mahsulotlarining tumanlar kesimidagi hajmi bo‘yicha ham ma’lumotlar keltirilgan.
Viloyatda   2021   yilda   yetishtirilgan   qishloq   xo‘jaligi   mahsulotlarining   umumiy
miqdori 28 342,6 mlrd.so‘m (2020 yilga nisbatan 101,9% o‘sish) bo‘lib, shundan
dehqonchilik – 11 117,7 mlrd so‘m, chorvachilik – 17 224,9 mlrd so‘mni  tashkil
qilgan.   Viloyat   qishloq   xo‘jaligi   mahsulotlari   qiymatining   Respublikadagi   ulushi
9,4%.   Viloyat   qishloq,   o‘rmon   va   baliqchilik   ho‘jaligining   YaHM   tarkibidagi
ulushi 41,4% (2020 yilda 42,2%)ni tashkil qilgan. 
2.2.6-rasm. Qashqadaryo viloyatining qishloq xo`jalik mahsulotlati.
Viloyat   qishloq   xo‘jaligi   ekinlari   uchun   foydalanilgan   umumiy   ekin
maydoni   426   174   gektar   (2020   yilda   454   629   gektar)ni   tashkil   qilgan.   Qishloq
xo‘jaligi   mahsuloti   ishlab   chiqarishda   dehqon   (shaxsiy   yordamchi)
xo‘jaliklari   70,7%,   fermer   xo‘jaliklarining   ulushi   26,2%,   qishloq
xo‘jaligi   faoliyatini   amalga   oshiruvchi   tashkilotlar   3,1%ni   tashkil   qilgan.
Viloyatdagi   qishloq,   o‘rmon   va   baliqchilik   xo‘jaligi   mahsulotlarining   tumanlar
27 Qishloq xo’jaligi mahsulotlari va umuman pirovard mahsulot ishlab chiqarishning
bir   maromda   kechishi,   uzluksizligi   va   ommaviyligi   ushbu   tarmoqlar   faoliyatiga
bog’liq.
Ikkinchi sohaga bevosita qishloq xo’jaligi mahsulotlari ishlab chiqarish bilan
shug’ullanuvchi   korxonalar,   birinchi   navbatda,   fermer   va   dehqon   xo’jaliklari
kiradi.   Bundan   tashqari   ASMning   ikkinchi   sohasiga-pillachilik,   asalarichilik,
qisman   o’rmonchilik   (tabiiy   oziq-ovqat   va   dorivor   o’simliklar   etishtirish)   hamda
baliqchilik kiradi. Bu soha ASMning asosini, yadrosini tashkil etadi. Majmuaning
boshqa sohasiga  kiruvchi tarmoqlar asosan shu soha mahsulotlari asosida faoliyat
yuritadilar yoki ushbu sohaga xizmat ko’rsatadilar. 
ASMning   uchinchi   sohasi   qishloq   xo’jaligi   mahsulotlarini   tayyorlovchi,
qayta   ishlovchi   va   tayyor   mahsulotlarni   iste’molchilarga   etqazib   beruvchi
tarmoqlar va korxonalarni o’z ichiga qamrab oladi. Paxta, Go’sht va sut zavodlari,
meva sharbatlari chiqaruvchi zavodlar, yog’-moy kombinatlari, jun, kanop, pillani
qayta ishlash korxonalari, qishloq xo’jaligi mahsulotlarini yoki ularni qayta ishlash
natijasida   olingan   mahsulotlarni   saqlaydigan   korxonalar,   ularni   sotish   bilan
shug’ullanuvchi korxonalar shu sohaning tarkibiy qismlari hisoblanadi.
ASMning   uchinchi   sohasi   qishloq   xo’jaligi   xom   ashyosini   sanoat   usulida
birlamchi   qayta   ishlash,   uni   tayyorlash   va   saqlash,   shuningdek,   xom   ashyoni
ikkilamchi   qayta   ishlash   va   aholiga   sotish   uchun   tayyor   darajaga   etkazishni
ta’minlaydi. Ushbu sohaga kiruvchi tarmoqlar tayyor mahsulotni saqlash va sotish
joyiga   etqazib   berishni   ham   amalga   oshiradi.   Mamlakat   aholisining   turmush
darajasi   ASM,   ayniqsa,   uning   uchinchi   sohasi   rivojlanishining   holati   va
sur’atlariga   bog’liq.   Agrosanoat   majmuasi   tarmoqlari   uchun   ishlab   chiqarish
vositalari   ishlab   chiqaruvchi   soha:   Qishloq   xo’jaligi   mashinasozligi,   kimyoviy
mahsulotlar   ishlab  chiqarish,   omuxta   em   ishlab  chiqarish  sanoati,  mikrobiologiya
sanoati va boshqalar.
Qishloq   xo’jaligi:   Qishloq   xo’jaligi,   o’rmon   xo’jaligi,   baliqchilik,   pillachilik,
asalarichilik   Qishloq   xo’jaligi   mahsulotlarini   tayyorlovchi,   qayta   ishlovchi,
saqlovchi   va   tayyor   mahsulotlarni   iste’molchilarga   etkazib   beruvchi   soha:   Paxta
16 tonna  paxta   xom   ashyosidan   o’rtacha   320-350  kg   tola  (3500   m²   gazlama),   10  kg
momiq, 620 kg chigit olinadi. O’z navbatida 620 kg chigitdan 110 kg moy, 225 kg
kunjara,   175   kg  shulxa   35   kg  lint,  30   kg  tuk   (delint)   chiqadi.   Umuman   paxtadan
sanoat usulida 1200 dan ortiq   mahsulotlar ishlab chiqarish mumkin.
G ` allachilik .   O’zbekiston   azal-azaldan   aholisini   don,   un   va   un
mahsulotlariga bo’lgan ehtiyojini o’z ichki imkoniyatlari hisobiga qondirib kelgan
va bug’doy etishtirishda yangi-yangi serhosil navlar yaratib, katta tajriba orttirgan
mamlakatlardan   biridir.   Biroq   sobiq   Ittifoq   davrida   bug’doy   va   arpa   maydonlari
keskin qisqarib bordi, ular sug’oriladigan zonadan siqib chiqarilib asosan ekstensiv
rivojlanishga   ega   bo’lgan   lalmikor   hududlarda   yetishtirildi .   2   Jahon   urushidan
oldin   bug’doy va arpa qariyb 1,5 mln ga erga eqilgan (1940 y). Bug’doy va arpa
barcha   g’alla   ekinlari   maydonining   90   foizdan   ortiqrog’ini   tashkil   etar   edi.   1970
yilda   640   ming   ga   bug’doy   va   387,4   ming   ga   arpa   ekildi,   hosildorlik   8,5   sG’ga,
yalpi hosil 1 mln tonnani tashkil etdi. 2013 yil 7,8 mln tonna g’alla etishtirildi.
1.1.1-rasm. G`alla o`rimi jarayoni
7 Respublika   bog’larida   meva   va   rezavor   meva   beradigan   20   turga   mansub   daraxt,
buta   va   o’t   o’simliklar   o’stiriladi.   Urug’li   meva   daraxtlari   (olma,   nok,   behi),
danakli meva daraxtlari (o’rik, shaftoli, olxo’ri, gilos, olcha), subtropik o’simliklar
(anor,   anjir),   yong’oq   mevalilar   (yong’oq,   pista,   bodom),   rezavor   mevalilar
(qulupnay,   malina,   smarodina   (qoraqat))   asosiy   o’rinni   egallaydi.   Olma,   nok   va
tokning yozgi, kuzgi va qishki navlari muhim xo’jalik ahamiyatiga ega. Tokchilik
qadimdan Samarqand, Toshkent  viloyatlari  va Farg’ona vodiysida taraqqiy etgan.
Tokchilik   xo’raki,   mayizbop   va   konserva   mahsulotlari   (shinni,   murabbo,
sharbatlar) hamda vinochilik yo’nalishlariga ega. 
Qishloq   xo‘jaligining   chorvachilik   tarmog‘i:   qoramolchilik,   qo‘ychilik,
pillachilik,   yilqichilik   va   parrandachilikka   bo‘linadi.   Unga   asalarichilik,
cho‘chqachilik   va   baliqchilik   ham   kiritiladi.     Qishloq   xo‘jalik   yerlarining   2/3
qismidan   chorvachilikda   foydalaniladi.   Mamlakatimizning   dasht   va   cho‘llaridagi
o‘tloq va butazorlar qorako‘l   qo‘ylari va tuya boqish uchun qulay. Tog‘ va tog‘oldi
mintaqalarida   anchagina   sero‘t   yaylovlar   bor.   Bu   mintaqalarda   qo‘y,   mayin   junli
echki,   go‘shtsut   uchun   qoramol   boqiladi   hamda   yilqichilik   rivojlangan.
Chorvachilik   paxtachilik   bilan   ko‘p   tomonlama   bog‘liq.   Buni   fermer
xo‘jaliklarda   paxtachilikdan   olinadigan   (kunjara,   sheluxa   singari)   ozuqa
yemdan   foydalanishda   yaqqol   ko‘rish   mumkin.   Paxtani   beda   va   jo‘xori   bilan
almashlab ekish go‘sht-sut chorvachiligini ozuqa bilan ham ta'minlaydi.
Qoramolchilik -   R espublika chorvachiligining etakchi tarmoqlaridan biri. U
respublikada   etishtiriladigan   Go’shtning   to’rtdan   uch   qismini   va   sutning   deyarli
hammasini   beradi.   Mamlakatda   qoramolchilikning   sut,   sut-go’sht,   go’sht,   go’sht-
sut   yo’nalishlari rivojlangan. Sut va sut-go’sht yo’nalishidagi qoramolchilik yirik
shahar   atrofi   xo’jaliklarida   hamda   yaqinda   o’zlashtirilgan   mintaqalarda,   Go’sht-
sut,   Go’sht   yo’nalishidagi   qoramol   zotlari   esa   tog’   va   tog’oldi   mintaqalarida
nisbatan ko’proq boqiladi.  
1.1.1-jadval.   O’zbekistonda   chorva   mollarining   soni(barcha   turdagi
xo’jaliklarda, yil boshida, ming bosh hisobida)
Chorva mollari 1971 1981 1990 1996 2006 2012
10 .BOB  Ⅱ JANUBIY IQTISODIY RAYONI QISHLOQ XO`JALIGI
2.1.   Janubiy iqrisodiy rayon qishloq xo`jaligi
Viloyat   iqtisodiyotida   qishloq   xo’jaligi   y etakchi   o’rinda   turadi.   U
mamlakatimiz janubida joylashganligi sababli vegetatsiya davri ancha uzoq bo’lib,
bu   davrda   xarorat   yig’indisi   55°-59°C   ga   etadi.   Bu   ingichka   tolali   paxta,
shakarqamish   kabi   issiqsevar   o’simliklar   yetishtirishga   qulay   sharoit   yaratadi.
Shuningdek,   Surxon   vodiysida   anjir,   anor,   pista,   uzum,   xurmo   kabi   o’simliklar
ko’plab   ekiladi.   Tog’   yonbag’irlarida   lalmikor   dexqonchilik   (bug’doy),
sug’oriladigan   yerlarda   esa   sholi   ham   yetishtiriladi.   Viloyat   Respublika
paxtasining 10 foizi, shu jumladan ingichka tolali paxtaning 75 foizini beradi.
Surxondaryoning cho’l va tog’ yaylovlarida chorvachilik yaxshi rivojlangan.
Viloyatga O’zbekistonning 9 foiz yirik shoxli qoramollari hamda 10 foiz atrofida
qo’ylari to’g’ri keladi. Bu yerda qorako’l va xisori qo’ylari ko’plab boqiladi.
Viloyatda qishloq xo’jaligi xar tomonlama     rivojlangan. Bu soxada asosan
sug’orib   dexqonchilik   qilish   ustun   turadi.   Surxondaryoda   272   ming   ga   sug’orish
mumkin   bo’lgan   yerlar   bo’lib,   hozirgi   kunda   buning   230   ming   gektardan   ortig’i
sug’orilmoqda.   Viloyatda   sug’orishni   yaxshilash       uchun       Qazorbog’,
Qumqo’rg`on,   Zang,   Katta   Hisor,   Sherobod,   Amu-Zang   mashina   kanallari,
Uchqizil, Degrez, Janubiy Surxon kabi suv  omborlari qurilgan. Paxta yetishtirish,
ayniqsa   ingicha   tolali   paxta   etishtirish   yaxshi   rivojlangan.   Viloyatning   Angor,
23 yaylovlarida   boqiladi.   Qorako’l   qo’y   zoti   Zarafshon   vohasida   yashagan
chorvadorlar yaratgan zot hisoblanadi.
Yilqichilik   xalq   xo’jaligida   muhim   ahamiyatga   ega.   Otlarning   eng   asosiy
mahsuldorligi ularning ish layoqati bilan belgilanadi. Sut, Go’sht, teri va boshqalar
esa   ulardan   olinadigan   qo’shimcha   mahsulotlardir.   Qorabayir   Markaziy   Osiyo,
jumladan   O’zbekistondagi   asosiy   mahalliy   ot   zotidir.   Bu   otdan   minishga,   yuk
tasishda,   harbiy   ishlarda,   qishloq   xo’jaligi   ishlarida,   sport   musobaqalari   (ayniqsa
ko’pkari)da   va   go’sht-sut   ishlab   chiqarishda   foydalaniladi.       Ot   go’shti   yuqori
sifatli   parhez   xususiyatiga   ega.   Biya   sutidan   shifobaxsh   qimiz   tayyorlanadi.
Biyalarning   sog’in   davri   6-9   oy,   bu   davrda   har   biyadan   750-3700   kg   sut   sog’ib
olish   mumkin.   Biya   suti   (qimiz)   sil,   kamqonlik,   oshqozon-ichak,   yurak,   asab
kasalliklarini davolashda qo’llanadi. 
Tuyachilik.   Tuyalar   miloddan   2000   yilcha   ilgari   xonakilashtirilgan.
Ularning   bir   o’rkachli   (dromedar)   va   ikki   o’rkachli   (baktriya)   turlari   mavjud.
Tuyachilik cho’l, chalacho’l va quruq dasht zonalarida taraqqiy etgan. Buyuk ipak
yo’li   orqali   boshqa   ashyolar   qatori   Xitoyga   Baqtriya   va   Davan   (Farg’ona
vodiysi)dan tuyalar ham olib ketilgan. Tuyachilik O’zbekistonda Qoraqalpog’iston
Respublikasi,   Navoiy,   Buxoro   va   Qashqadaryo   viloyatlarida   yaxshi   rivojlangan.
Tuyalardan   asosan   ulov   sifatida   (200-400   kg   yuk   ko’taradi),   shuningdek,   go’sht,
sut   va   jun   tayyorlashda   foydalaniladi.   O’rtacha   bir   bosh   tuya   300-350   kg   g o’sht,
sog’in   davridagi   har   bir   biyadan   1500-5300   kg   sut   olish   mumkin.   Bir   o’rkachli
tuyalardan   2-4   kg,   ikki   o’rkachlilaridan   5-10   kg   jun   olish   mumkin.   Tuya   juni
to’qimachilik sanoati va gilamchilik uchun xom ashyo hisoblanadi. Tuya junining
75 foizini tivit tashkil qiladi.
  Parrandachilik   ham   tez   ko’payadigan   va   serdaromad   tarmoqdir   (tovuq
yetti   xazinaning   biri).   Bu   tarmoq   keyingi   davrda   Respublikaning   barcha
mintaqalarida   asosan   shaxsiy   va   fermer   xo’jaliklarda   tez   rivojlanib   bormoqda.
Tarmoqda   2005   yilda   1966,7   mln   dona   tuxum   ishlab   chiqarilgan.   Mamlakatda
poytaxt viloyati tuxum ishlab chiqarishda etakchi. Unda 2005 yil 596,6 mln dona,
Samarqand viloyatida esa 362,3 mln dona tuxum tayyorlangan .
12 rivojlanishiga   ayrim   salbiy   ta`sir   ko`rsatuvchi   omillar   ham   mavjud.   Ularga
quyidagilarni kiritish mumkin;
-aksariyat   bog’dorchilik   fermer   xo’jaliklarining   tog’li   va   tog’   oldi
hududlarda joylashganligi;
-intensiv bog’larning kamligi;
-bog’dorchilik   maxsulotlarini   qayta   ishlaydigan   zavod   va   korxonalarning
kamligi;
Viloyat   iqtisodiyotini   yaqin   kelajakda   barqaror   rivojlanishi   ko`p   jihatdan
qishloq xo`jaligi va qayta ishlash sanoatiga bog`liq. Viloyat qishloq xo`jaligi 1960-
1990   yillar   davomida   yangi   yerlarni   o`zlashtirish   hamda   chorvachilik   sohasida
chorva mollar bosh sonini oshirish evaziga, ya`ni ekstensiv tarzda rivojlanib bordi.
Yaqin   kelajakda   esa   qishloq   xo`jaligi   tarmoqlarini
rivojlantirish,   dehqonchilikda   va   bog’dorchilik   mahsuldorligini   intensiv   tarzda
oshirib borish  nazarda tutiladi. Viloyatning hozirgi  eksport  tarkibini  asosan  paxta
tolasi   tashkil   etadi.   Ayni   vaqtda   bu   yerda   paxta   va   ipak   xom   ashyosi   yetarli
bo`lsada,   uni   qayta   ishlash   negizida   tayyor   mahsulotlar   ishlab   chiqarish   sust
rivojlangan.   Bu   sohada   qo’shimcha   tarmoq   sifatida   viloyat   iqilimidan   kelib
chiqqan holda zamonaviy sitrus bog’lar tashkil etish yangi daraxt va ekin turlarini
joriy qilish nazarda tutilgan.
2.3.2-jadval. Surxondaryo viloyatidagi bog’dorchilik bilan shug’ullanadigan
fermerlar va ularning yer maydoni
Tuman
nomlari  Fermerlar
soni Umumiy
maydoni ga Shu
jumladan,
bog’zorlar
ga
Angor  82  1053  474
Bandixon  19  235  72
Boysun  78  4070  329
Denov  95  1450  520
Jarqo’rg’on  56  924  409
Qiziriq  43  457  142
Qumqo’rg’on  44  467  123
Muzrabot  34  409  202
Oltinsoy  74  1292  377
34 Jarqo’rg’on,   Qumqo’rg’on,   Termiz,   Sherobod   tumanlari   ingichka   tolali   paxta
etishtirishga  ixtisoslashgan.
O’zbekiston mustaqillikka erishgandan so’ng g’alla maydonlari kengaytirilib
bug’doy,   arpa,   sholi,   makkajo’xori   ko’plab   ekilmoqda.   Donli       ekinlar
sug’oriladigan   yerlardan   tashqari   lalmikor   yerlarda   ham   etishtiriladi.   Ammo   bu
yerlarda hosildorlik nisbatan kam.
2.2.   Qashqadaryo  viloyati va uning  qishloq xo`jaligi
Maydoni   28,6   ming   km.kv.   Aholisi   3   mln.   213   ming   100   kishidan   ortiq
(01.01.2019-yil).   Qashqadaryo   viloyatida   13   ta   tuman,   12   ta   shahar   va   117   ta
shaharcha.   Qashqadaryo   viloyati   mamlakat   hududining   6,4     foizini     egallaydi.   U
yerda O‘zb е kiston aholisining 9,6 foizi ya     shaydi. R е spublikamizdagi asosiy n е ft
va   gaz   konlari   shu   hududda   joylashgan.   Qashqadaryo   yoqilg‘i   sanoati   yalpi
mahsulot   hajmi   bo‘yicha   mamlakatda   1-o‘rinda   turadi.   Shuningd е k,   r е spublikada
ishlab   chiqariladigan   el е ktroen е rgiyaning   1/10   qismini,   y е ngil   sanoat
mahsulotlarining   7   foizdan   ortig‘ini   b е radi.   Qulay   tabiiy   sharoiti   tufayli   ekin
maydonlari   katta.   Viloyat   jami   ekin   maydoni,   xususan,   g‘alla   va   pa х ta   ekin
maydonlari bo‘yicha r е spublikada birinchi o‘rinda turadi.
Iqtisodiy geografik   o‘rni   va   tabiiy   boyliklari.   Bu   viloyatda   yillik   o‘rtacha
harorat O‘zbekistonning boshqa joylaridagidan birmuncha yuqori. Viloyatda 1 mln
gektarga   yaqin   sug‘orishga   yaroqli   yer   bor,   biroq   suv     tanqis.   Hatto   suvdan   eng
samarali foydalanilganda ham ko‘p yerlarga suv yetib bormaydi. Shu tufayli aksar
yerlarga bahorikor donli ekinlar ekilmoqda. Qashqadaryo vodiysi Qashqadaryo va
uning   chap   irmoqlari   –   Oqsuv,   Tanxozdaryo,   Yakkabog‘   va   G‘uzordaryo   suvi
bilan   sug‘oriladi.   Vodiyda   Chimqo‘rg‘on   suv   ombori   qurilib,   Qashqadaryoning
o‘rta   va   quyi   oqimida   suv   sarfanishining   tartibga   solinishi   hamda   Eski   Anhor
24 buysunuvchi shaxarlar soni 2 ta, (bular Termiz va Denov). Tumanga buysunuvchi
shaxarlar esa 6 ta.
Iqtisodiy geografik o‘rni va tabiiy boyliklari.   Surxondaryo O‘zbekistonning
eng   janubida   joylashgan.   Viloyatning   Surxon-Sherobod   vodiysidan   bo‘lak
qismi,   asosan,   tog‘lardan   iborat.   Tog‘lar   shimoldan   keladigan   sovuq   havo
oqimini   to‘sib   turadi.   Shu   sababli   viloyat   O‘zbekistonning   subtropik   o‘lkasi
hisoblanadi.   Hududning   yana   bir   o‘ziga   xosligi   janubdan   issiq   va   quruq
«afg‘on   shamoli»   esib,   ekinlargajiddiy   zarar   yetkazishidir.   Ziroatchilikni   tashkil
etishda,   albatta,   bu   omil   e'tiborga   olinadi.   Tekislik   va   tog‘lardan   yaylov   sifatida
foydalaniladi.   TogTardagi   mevali   daraxtlar   oziq-ovqat   sanoati   uchun   qimmatli
xomashyo   yetkazib   beradi.   Surxondaryo   viloyatida   foydali   qazilmalar
Qashqadaryo   viloyati   kabi   ko‘p.   Yer   bag‘rida   neft,   gaz,   ko‘mir,   rangli   metall   va
qurilish   materiallarining   borligi   sanoatning   bir   qancha   tarmoqlarini   rivojlantirish
uchun imkon beradi. Hududda sanoatni rivojlantirish, tabiiy boyliklarni oqilona va
samarali   ishlatish   yuzasidan   qator   loyihalar   amalga   oshirilmoqda.
Jumladan,   Sariosiyo   tumanidagi   Xonjiza   konida   polimetall   rudalarni,   ya'ni   rux,
qo‘rg‘oshin,   mis   va   kumushning   katta   zaxirasini   qayta   ishlash   bo‘yicha   yirik
loyiha amalga oshirildi.  Sobiq Ittifoq davrida Surxondaryo vdoyati Respublikasida
Surxondaryo hududidan qazib olinadigan neftning tarkibida viloyatining salmog‘i
bitum   qotishmasi   ko‘pligi   sababli   u,   asosan,   yo‘l   qurilishida   ishlatilar   edi.   Bu
xomashyodan   qo‘shimcha   mahsulot   olish   uchun   Jarqo‘rg‘on   neftni   qayta   ishlash
zavodi   barpo   etildi.  Zavodda  yiliga   80  ming   tonna  neft   qayta   ishlanib,   benzin   va
dizel yoqilg‘isi olinmoqda.
Qishloq   xo‘jaligi .   Viloyat   xo‘jaligida   agrosanoat   majmuasi   yetakchilik
qiladi.   Vohaning   eng   issiq   janubiy   qismida   ingichka   tolali   paxta   yetishtiriladi.
Pillachilik   va   go‘sht-sut   chorvachiligi   ham   yo‘lga   qo‘yilgan.   Dehqonchilikni
rivojlantirishda   Surxon   va   Sherobod   daryolari   alohida   ahamiyatga   ega.
Janubiy   Surxon   va   Uchqizil   suv   omborlarining   qurilishi   talaygina
yerlarni o‘zlashtirish imkonini bergan.   Aholining qishloq xo‘jaligidagi faoliyatida
mevachilik,   polizchilik,   sabzavotchilik   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Ayniqsa,
31 ekinlari   etishtiriladi.   Jumladan,   2005   yilda   respublikamizda   222,7   ming   gektarga
ushbu tarmoq ekinlari ekilib, 3517,5 ming t sabzavot, 615,3 ming t poliz ekinlari,
924,2 ming t kartoshka yetishtirilgan. Sabzavot mahsulotlari etishtirishda Toshkent
viloyati   (716,5   ming   t),   Samarqand   (625,0   ming   t)   va   Andijon   viloyatlari   (461,7
ming   t)   etakchi.   Qoraqalpog’iston   Respublikasi   va   Navoiy   viloyatlariga   esa
mamlakatda yetishtirilgan sabzavotlarning mos holda 1,4 va 2,4 foizi to’g’ri kelgan
(2005 y). Polizchilik Sirdaryo (109,9 ming t) va Jizzax viloyatlarida (107,4 ming t)
eng yaxshi rivojlangan.
1.1.2-rasm. Poliz ekinlari
Mevachilik   va   uzumchilik.   O’zbekistonning   agroiqlim   resurslari   har
qanday   meva   va   uzum   donasining   qandlilik   darajasini   oshirishga   qodir.   Shuning
uchun serquyosh diyorimizda etishtiriladigan turli mevalar va uzum navlari shirin-
shakar,   o’ta   lazzatli   bo’ladi.   O’zbekiston   hududida   meva   daraxtlari   haqidagi
dastlabki   ma’lumotlar   miloddan   avvalgi   bir   ming   yillik   o’rtalariga   to’g’ri   keladi.
Asrlar   davomida   xalq   seleksiyasi   asosida   shaftoli,   o’rik,   olma,   yong’oq,   bodom,
anor,   tut   hamda   tokning   juda   sarxil   mevali   navlari   yaratilgan.   XX   asr   boshlarida
hozirgi   O’zbekiston   hududida   24   ming   ga   bog’,   30,6   ming   ga   tokzor   bo’lgan.
9 Denov va Oltinsoy   tumanlarida bog‘lar va uzumzorlar ko‘p.   Chorvachilik keyingi
muhim   tarmoqdir.   Sug‘orib   dehqonchilik   qilinadigan   yerlarda   go‘sht-sut   uchun
jaydari zot qoramollar boqiladi. Tog‘ yaylovlarida go‘sht va yog‘ uchun hisor zotli
qo‘ylar   boqiladi.   Bu   qo‘ylarning   ba'zilari   150-160   (tirik   vazni)   kg   keladi.   Tog‘li
tumanlarda go‘sht, tivit   va dag‘al jun uchun angor echkilari boqiladi. Viloyatning
cho‘l   mintaqasida   qorako‘l   qo‘ylari   boqish   yaxshi   yo‘lga   qo‘yilgan.   Jahonga
mashhur «Surxon suri» qorako‘l terisi shu hududda yetishtiriladi.
Shaharlari.   Termiz   viloyatning   ma'muriy   hamda   madaniy   markazidir
U   O‘rta   Osiyoning   qadimiy   shaharlaridan   hisoblanadi.   O‘tgan   asr
boshlariga   qadar   Termiz   harbiy   va   kichik   chegara   shahri   edi.   Unda   yarim
hunarmandchilik   holatidagi   bittagina   paxta   tozalaydigan   zavod   bo‘lgan.
Hozirgi Termiz obod shahar. Amudaryo porti hamda temiryo‘l va avtomobil yo‘li
qurilgach,   shahar   muhim   transport   tuguni   bo‘lib   qoldi.   1995-
yilda   Termizda   yangi   zamonaviy   aeroport   qurildi.   Afg‘onistonga   va   u   orqali
boshqa   davlatlarga   chiqariladigan   hamda   xorijdan   keltiriladigan   yuklarning   talay
qismi   Termiz   porti   orqali   o‘tadi.   Demak,   Termiz   qishloq   xo‘jalik   xomashyosini
qayta ishlovchi  markaz hamda  yirik daryo porti  sifatida rivojlanmoqda. Shaharda
paxta   tozalash   zavodi,   sut-yog‘,   non   va   go‘sht   kombinatlari,   limonad   zavodi,
binokorlik materiallari ishlab chiqaradigan va boshqa mahalliy sanoat korxonalari
bor.   Shaharda   zamonaviy   ko‘rinishga   ega   bo‘lgan   Termiz   davlat   universiteti
viloyatda   ilmiy,   ma'rifiy   va   madaniy   markaz   hisoblanadi.   Shaharda,   shuningdek,
kinoteatrlar,   kutubxonalar,   klublar,   o‘lkashunoslik   muzeyi   faoliyat   ko‘rsatmoqda.
Termizda hayvonot bog‘i ham mavjud.  
32 bundan   ko’rinib   turibdiki   viloyatimiz   sitrus   va   tropik   maxsulotlarni   yetishtirish
samaraliroq   natija   beradi.   Surxondaryo   viloyati   respublikada   limon,   apilsin,
mandarin   maxsulotlarini   yetishtirishda   yetakchilar   qatorida   turadi.   Ushbu
maxsulotlarni   viloyatimiz   yetishtiradi   va   sotadi,   vaholanki
ularni   qayta   ishlasak   olinadigan   daromat   bundan   ham   ko’proq   bo’ladi.   Limonli
kundalik   suv   ichish   (qorin   bo'shlig'iga,   nonushta   oldidan   20   daqiqa   oldin)   ichish
immun   tizimini   mustahkamlash,   yurak   funktsiyasini   va   terining   ko'rinishini
yaxshilash,   ovqat   hazm   qilish   jarayonlarini   normallashtirishi   mumkinligiga
ishoniladi.   Limonli   suv   tomoq   og'rig'i   bilan
og'riydi,   og'iz   bo'shlig'i   esa   shilliq   qavatning   yallig'lanishi   bilan   tavsiya   etiladi.
Sochni   terining   shunday   yog'li   sochlari   bilan   yuvish   foydalidir,   chunki   u   yog`-
bezlarini   ishlashini   yaxshilaydi,   sochlar   ipak   va   porloq   bo'ladi.   Bundan   ko’rinib
turibdiki   tibbiyot   sohasida   ham   situris   mevalardan   foydalanish   mumkun.
Viloyatimizdagi   qulay   agroiqilimiy   resurslardan   munosib   foydalanishimiz
xalqimiz uchun foydali xisoblanadi.
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO’YXATI
1. Baratov P. ,,O`zbekiston tabiiy geografiyasi” Toshkent, 2019-y.
2. Soliyev A., Muxamadaliyev R., ,,Iqtisodiy geografiya asoslari” Toshkent 2021-y.
3. Salimov   X.,   Xatamov   A.,   Mamajonov   M.   O’zbekiston   iqtisodiy   va   ijtimoiy   geogra
fiyasi.   O’quv qo’llanma. – T.: “Yangi asr avlodi”, 2008.
4. А. А. Solyev “Qishloq xo’jaligi geografiyasi” Toshkent  2002 -y 
5. Н .   Т ў хлиев ,   Қ . Ҳ а қ бердиев ,   Ш .   Эрматов ,   Н .   Холматов .   –   T.:   “O’zbekiston
milliy ensiklopediyasi”   Давлат   илмий   нашриёти , 2020-y
6. Abriqulov Q., Qurbaniyazov R., ,,Iqtisodiy geografiya” Urganch 2018-y.
7. Новейший энциклопедический  справочник.  Страны   мира  /  Авт.  – сост.  Д.О.
Хвостова. – М. :   ОЛМА Медиа Групп, 20 20.  
40 Sariosiyo  142  3970  579
Termiz  70  604  230
Uzun  100  1072  441
Sherobod  174  3274  730
Sho’rchi  91  1357  483
Termiz sh.  1  10  4
JAMI:  1101  18725  4471
Surxondaryo viloyatida bog’dorchilik bilan shug’ullanuvchi  1101 ta fermer
xo’jaligi   faoliyat   ko’rsatmoqda   (01.03.2020   y).   Bog’dorchilik   bilan   tog’   oldi
tumanlar   xususan   Sho’rchi,   Denov,   Qumqo’rg’on   tumanlarida   ko’proq
yetishtirilishini   ko’rishimiz   mumkin,   ayniqsa,   bog’dorchilikka   Denov   tumani
anchayin   iqtisoslashganini   ko’rishimiz   mumkin,   ushbu   tumanda
100   ga   yaqin   bog’dorchilik   fermer   xo’jaliklari   faoliyat   ko’rsatayotgan   bo’lib,
ularning   aksari   bog’dorchilik   bilan   shug’ilanadi.   Ushbu   tumanda   viloyatda
yetishtiriladigan   sitrus   mevalarning   (   limon,   apelsin,   mandarin,   xurmo,   banan)
daraxt   ko’chatlari   va   mevalarini   barcha   tumanlarga   va   qo’shni   viloyatlarga   ham
yetkazib   bermoqda,   viloyatimizning   janubiy   tumanlarida   Qiziriq,   Muzrabod,
Angor   tumanlarida   tuprog’i   sho’rtob   bo’lganligi   tufayli,   hattoki,   ko’p   yillik   yirik
daraxtlarni   ham   uchratish   qiyin,   bunga   asosiy   sabab   qilib   yer   osti   suvlarining
yaqinligi va ushbu suvlarning sho’rligini hamda obhavo injiqliklari sabab bo’ladi.
Surxondaryo   viloyatida   bundan   tashqari   uzumchilik   bilan   ham   shug’ullanuvchi
465   ta   fermer   xo’jaligi   faoliyat   ko’rsatib   kelmoqda,   ushbu   fermer   xo’jaliklariga
5652   ga   yer   ajratilgan   bo’lib,   ularning   aksari   Oltinsoy   400   ta,   Jarqo’rg’on   16   ta,
Qiziriq 12 ta va boshqa tumanlar hissasiga to’g’ri keladi. Ko’rib turganimizdek, bu
soha   bo’yicha   Oltinsoy   tumani   mutloq   yetakchi   sanaladi   ushbu   tumanda
uzumchilik   fermer   xo’jaliklari   uchun   ajratilgan   yerlar   4661   ga
ni   tashkil   qiladi.   Surxondaryo   vohasida   qoriq   va   bo’z   yerlarni   o’zlashtirish
maqsadida   bo’glar   va   ekinzor   maydonlari   hosil   qilinmoqda.   Hozirgi   kunda
viloyatning umumiy yer maydoni 289 ming gektarni tashkil qiladi. Shundan yangi
intensiv   bog’lar   36   ming   gektarni   va   xosilli   maydon   254   ming   gektarni   tashkil
qiladi   va   bu   bog’lardan   kutilayotgan   yalpi   hosil   miqdori   16.5   tonnaga   teng.
35 Xulosa …………………………………………………………………………38-39
Foydalanilgan adabiyotlar ro`yxati …………………………………………….40
42 rekultivatsiya   ishlari   natijasida   qishloq   xo‘jaligida   foydalaniladigan   yer   maydoni
ortadi.   Ayni   vaqtda   sanoat   va   transport   yuksalishi,   uy-joy   massivlari   ko‘payishi
bilan   qishloq   xo‘jaligida   foydalanilayotgan   yerlar   qisqaradi.   Yerdan   foydalanish
qoidalariga   rioya   qilmaslik   azaldan   foydalanilayotganyerlar   sho‘rlanishi,   hatto
cho‘llashishiga   sabab   bo‘ladi.   Binobarin,   qishloq   xo‘jaligida   foydalaniladigan
yerlar   kengayishi   va   ayni   vaqtda   qisqarishi   ham   mumkin.
Qishloq   xo‘jaligi   maqsadlaridagina   foydalaniladigan   yerlar   qishloq
xo‘jalik   yerlari   deyiladi.   Qishloq   xo‘jaligidagi   bosh   vazifa   -   ishlab   chiqarishni
intensivlashtirish,   ya'ni hosildorlikni va chorva mahsuldorligini oshirishdir. Yer va
suv   resurslari   cheklanganini   hisobga   olib,   mamlakatimiz   qishloq   xo‘jaligini
rivojlantirishning   yagona   to‘g‘ri   yo‘li   -   qishloq   xo‘jaligini   intensiv   rivojlantirish,
yerlarning   meliorativ   holatini   tubdan   yaxshilash,   seleksiya   ishlarini
chuqurlashtirish,   yuksak   agrotexnologiyalarni   joriy   etish   va   suvdan   oqilona
foydalanishdan   iborat.     Qishloq  xo‘jaligi  yalpi   mahsulotining yarmidan  ortiqrog‘i
dehqonchilikdan, qolgani esa chorvachilikdan olinadi. 
Dehqonchilikda   tuproq-iqlim   sharoiti   qat'iy   hisobga   olinadi.   Dehqonchilik
dalachilik,   bog‘dorchilik   va   uzumchilikdan   iborat.   Ekin   turlari   bo‘yicha   don
ekinlari,   texnika   ekinlari,   yem-xashak,   sabzavot,   kartoshka   va   poliz   ekinlari
xo‘jaliklariga bo‘linadi.
Paxtachilik     Respublika   qishloq   xo’jaligining   asosiy   tarmog’idir.     Uning
mamlakat iqtisodiyotida ahamiyati juda katta bo’lib asosiy valyuta tushumlari shu
sohaga   to’g’ri   keladi.   O’zbekistonning   saxiy   tabiati,   issiq   iqlimi,   er,   suv   va   boy
mehnat   resurslari,   xalqining   asrlar   davomida   to’plagan   tajribasi   paxtachilikning
serdaromad   tarmoqqa   aylanishini   taminlagan.   Shuning   uchun   ham   uning   paxta
etishtirishdagi   yuksak   ko’rsatkichlari   jahondagi   katta   mavqeini   belgilab   bergan.
O’zbekiston   paxta   etishtirishda   jahondagi   kuchli   to’qqizlik   orasida   beshinchi
o’rinni   mustahkam   egallab   kelmoqda.   Paxta   tolasini   eksport   qilishda   esa
O’zbekiston   jahondagi   (AQSh   dan   keyin   2-o’rinda)   eng   yirik   mamlakatlardan
biridir.
Paxtachilikning pirovard asosiy mahsuloti – paxta tolasi va paxta moyidir. 1
6 m е tallga   ishl о v   b е ruvchi   k о mbinatlar   vil о yat   iqtis о diyotining   riv о jiga   mun о sib
ulush qo‘shib k е lm о qda. H о zirgi vaqtda Qarshi shahrida ko‘plab qo‘shma k о r хо na
fa о liyat  ko‘rsatm о qda. « Ме valar  kamalagi» O‘zb е kist о n–Britaniya, «Qarshiyog‘»
O‘zb е kist о n–Singapur   qo‘shma   k о r хо nalari   mahalliy   хо mashyoni   qayta     ishlash
yo‘li   bilan   mahsul о t   ishlab   chiqarm о qda.   Qarshi     va     uning     tevaragida     paxta,
ipak,     yog‘     zavodlari,   metall     ishlash   korxonalari,     tikuvchilik     fabrikalari,
binokorlik   materiallari   kombinati   kabi   korxonalar   qurilib,   Qarshi   sanoat tuguniga
aylandi. Cho‘lni o‘zlashtirishda Qarshi     tayanch manzil hisoblanadi. Temiryo‘l va
avtomobil   yo‘llari   Qarshida   birlashadi.   Bu   hol   Nishon,   Talimarjon,   Koson   kabi
shahar   va   shaharchalarning   ishlab   chiqarish   aloqalarini   rivojlantiradi.   Shaharda
Qarshi   davlat   universiteti,   Qarshi   muhandislikiqtisodiyot   instituti,   Toshkent
axborot texnologiyalar universitetining Qarshi filiali va boshqa ta’lim muassasalari
bor.   Shahrisabz.   Shahar   azaldan   hunarmand     chilik     ning   yirik   markazi   bo‘lib
kelgan.   Shahri     sabzning   gilam   do‘ppisi   Parij   ko‘rgazmasida   yuqori   baholangan.
Paxta   tozalash   zavodi   shahardagi   yirik   korxonalardan   hisoblanadi.   Shahrisabz
buyuk   jahongir   Amir   Temur   tug‘ilgan   yurt.   Shahar     qiyofasida   qadimiy
me’morchilik   obidalari,   shu   jumladan,   Oqsaroy   yodgorligi   ko‘zga   yaqqol
tashlanadi.
2.2.5-rasm. Shahrisabzdagi Amir Temur haykali.
26 1.2.4-rasm. Janubiy iqtisodiy rayon.
Hozirgi   kunda   mazkur   rayon   Respublikamizda   neft-gaz,   engil   sanoat,
asosan,     paxta   tozalash   sanoati,     paxta,     pilla   etishtirish,   bog’dorchilik   kabi
iqtisodiyot   tarmoqlari   bilan   ajralib   turadi.   U   mamlakatning   11,5   foiz   yalpi   ichki
maxsuloti,   shu   jumladan,   10,6   foiz   sanoat   va   15,7   foiz   qishloq   xo’jaligi
mahsulotlarini   etqazib   beradi.   Ana   shu   raqamlardan   kelib   chiqqan   holda   ushbu
rayon   iqtisodiyotini   ko’proq   agrar-industrial   yo’nalishli   deb   ta’riflash   mumkin.
Ammo,   ta’kidlash   joizki,   Janubiy   rayon   katta   tabiiy   boylikka       (agroiqlimiy
resurslar, er maydoni, yoqilki-energetika, tog’-kon   kimyosi,   rangdor metallar va
b.) ga bo’lsada, uning iqtisodiyoti hozircha yuqori darajada rivojlanmagan.
Aholisi.   Iqtisodiy   rayon   bo‘ylab   aholi   juda   notekis   joylashgan.   Sug‘orib
dehqonchilik qilinadigan tumanlarda aholi zich (har bir kv. km ga 100-250 kishi),
tog‘,   cho‘l,   chala   cho‘llarda   aholi   siyrak.   Shaharlar   kengaymoqda,   yangi
shaharchalar paydo bo‘lmoqda. 
Xo‘jaligi   va   uning   hududiy   tashkil   etilishi.   Iqtisodiy   rayon   qishloq
xo‘jaligidachorvachilik   alohida   o‘rin   tutadi.   Qorako‘l   yetishtirish   bo‘yicha   rayon
mamlakatda   yetakchi   o‘rinlardan   birini   egallaydi.   Keng   yaylovlar,
makkajo‘xori   va   beda   yetishtirish,   sanoat   chiqindilaridan   foydalanish
chorvachilik   yuksalishiga   imkon   bermoqda.   Go‘sht   va   yog‘   uchun
boqiladigan dumbali qo‘ylar hamda echkilar tog‘ va tog‘oldi yaylovlarida boqiladi.
Tog‘   oldilarida   hamda   quruq   dashtlarda   mayin,   uzun   junli   qo‘y   va   echkilar
boqilmoqda.   Iqtisodiy   rayonni   tashkil   etgan   ikki   viloyatda   sanoatni   holati
21

Janubiy iqtisodiy rayoni qishloq xo’jaligi