Matlab dasturi yordamida ikki o’zgaruvchili laplas tenglamasini chekli ayirmalar yordamida taqribiy yechish

O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY TA’LIM FAN VA
INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
URGANCH DAVLAT UNIVERSITETI
 
Fizika va matematika fakulteti  211 - matematik injinering guruh talabasi
Tajiboyeva Sarvinozning sonli usullar fanidan tayyorlagan
KURS ISHI
MAVZU:   Matlab dasturi yordamida ikki o‘zgaruvchili Laplas tenglamasini
chekli ayirmalar yordamida taqribiy yechish
    Topshirdi:                                                                        Tajiboyeva.S                 
Qabul qildi:                                                                      Qurbondurdiyev.Sh MUNDARIJA: 
I. KIRISH:
1.1. Laplas tenglamalari haqida umumiy ma’lumot
1.2. Ularning matematika va fizikadagi ahamiyati
II. ASOSIY QISM:
2.1.  Laplas Tenglamasining Nazariy Asoslari
2.2. Laplasning ikki o‘zgaruvchili tenglamasi: nazariy ifoda va yechish usuli
2.3. Laplas tenglamasi va chekli ayirmalar
2.4. Matlabda Laplas Tenglamalarini Yechish: Ikki o‘zgaruvchili Laplas
tenglamasining Matlab kodini yozish va natijalarni vizualizatsiya qilish.
XULOSA
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR.
2 KIRISH
Differensial   tenglamalar   fizik   va   muhandislik   sohalarida   ko'plab   tabiiy
jarayonlarni, masalan, issiqlik o'tkazuvchanligini, elektr maydonlarini, suyuqliklar
oqimini, va boshqa turli mexanik tizimlarni tavsiflashda keng qo'llaniladi. Bunday
tizimlarni   o'rganish   uchun   zarur   bo'lgan   matematik   modelar   orasida,   Laplas
tenglamasi   eng   keng   tarqalgan   hisoblanadi.   Laplas   tenglamasi   ko'plab   ilmiy   va
muhandislik   muammolarida   ishlatiladigan   asosiy   differensial   tenglama   bo'lib,   u
odatda   cheksiz   yoki   chegara   shartlari   bilan   to'ldirilgan   tizimlarning   statik   yoki
mustahkam   holatdagi   yechimlarini   topishda   qo'llaniladi.Bu   tenglama   ko'pincha
elektr   maydonlari ,   potensiallar ,   termodinamik   muvozanat   va   boshqa   ko'plab
sohalarda   uchraydi.   Misol   uchun,   ikkita   o'lchovli   tizimda   elektr   maydoni   yoki
issiqlik   tarqalishining   statik   holatlarini   model   qilishda   Laplas   tenglamasi
ishlatiladi.Biroq,   analitik   yechimlarni   topish   ko'pincha   juda   qiyin   yoki   imkonsiz
bo'ladi,   ayniqsa   noaniq   chegaraviy   shartlar   yoki   murakkab   geometrik   shakllar
mavjud   bo'lganda.   Shuning   uchun,   raqamli   metodlar   va   kompyuter   yordamida
hisoblashlar   bu   kabi   muammolarni   yechishda   muhim   ahamiyatga   ega   bo'lib,
ularning ichida   chekli ayirmalar (Finite Difference Method - FDM)  eng ommabop
usullardan   biridir.   abiiy   va   muhandislik   sohalarida   yuzaga   keladigan   ko'plab
jarayonlar   matematik   modellar   orqali   ifodalanadi.   Bunday   modellar   ko'pincha
differensial   tenglamala r   yordamida   quriladi,   chunki   ular   tabiiy   jarayonlarni   to'liq
va aniq tavsiflash imkonini beradi. Ayniqsa,  Laplas tenglamasi  kabi   statik tizimlar
uchun   mos   bo'lgan   differensial   tenglamalar   juda   ko'p   sohalarda   ishlatiladi,
masalan, issiqlik tarqalishi, elektromagnit maydonlar, elektr potentsiali, suv oqimi
va   boshqa   fizik   hodisalar.   Laplas   tenglamasi   —   bu   ikki   yoki   undan   ortiq
o'zgaruvchilar bilan ifodalanadigan qisman differensial tenglama bo'lib, ko'pincha
fizik   tizimlarning   barqaror   holatini,   ya'ni   statik   muvozanatini   tavsiflashda
ishlatiladi.   Uning   asosiy   o'ziga   xosligi   shundaki,   u   tizimning   vaqtga   nisbatan
o'zgarishini   inobatga   olmaydi,   faqat   harorat,   potensial   yoki   boshqa   fizik
kattaliklarning fazoviy taqsimotiga qaratilgan.Biroq, real tizimlarda har doim aniq
va oddiy yechimlarni topish mumkin emas. Bu holda,  raqamli metodlar  yordamida
3 yechimlarni   topish   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Chekli   ayirmalar   metodi   ( Finite
Difference   Method,   FDM)   —   bu   differensial   tenglamalarni   raqamli   ravishda
yechish   uchun   ishlatiladigan   keng   tarqalgan   va   samarali   usuldir.   Ushbu   metodda
tizimni ma'lum bir fazoviy va vaqtiy bo'laklarga bo'lib, tenglamani diskretizatsiya
qilamiz   va   natijada   hosil   bo'lgan   algebraik   tenglamalarni   yechamiz.   Laplas
tenglamasi   ikki   o'zgaruvchili   tizimlarda,   masalan,   elektr   maydonlari   yoki   issiqlik
tarqalishi   muammolarini   modellashda   asosiy   vosita   hisoblanadi.   Bunday   tizimlar
uchun noaniq yoki murakkab chegara shartlari mavjud bo'lsa, analitik yechimlarni
olish qiyinlashadi, shuning uchun  raqamli yondashuvlar , xususan,  chekli   ayirmalar
metodi  eng samarali yondashuvlardan biridir. Ushbu metod yordamida tizimni aniq
yechish, fizik hodisalarni simulyatsiya qilish va kelajakda yuzaga kelishi mumkin
bo'lgan o'zgarishlarni prognoz qilish imkonini beradi.
1.1.   Laplas tenglamasi haqida umumiy ma'lumot
Laplas tenglamasi  — bu ikkita yoki undan ortiq o'zgaruvchili tizimlar uchun
keng   qo'llaniladigan   qisman   differensial   tenglama   bo'lib,   asosan   statik   yoki
muvozanat holatdagi  fizik hodisalarni tavsiflashda ishlatiladi. Bu tenglama ko'plab
tabiiy   jarayonlar   va   muhandislik   tizimlarini   matematik   tarzda   modellashda
qo'llaniladi.   Laplas   tenglamasi   fizik   tizimlarning   potentsiallarini,   issiqlik
tarqalishini,   elektromagnit   maydonlarni   va   boshqa   ko'plab   statik   hodisalarni
tasvirlashda muhim ahamiyatga ega.
Laplas Tenglamasining Asosiy Shakli
Laplas tenglamasining umumiy shakli quyidagicha yoziladi:
Bu yerda:
  -  Laplas operatori, bu operator differensial operator  bo‘lib 
fazoviy o ‘zgaruvchilar bo ‘yicha ikkinchi tartibli derivativlarni ifodalaydi
  - potensial funksiyasi, masalan, issiqlik, elektr maydoni yoki boshqa
fizik kattaliklar
4  0—bu   tenglamaning   natijasi,   ya'ni   Laplas   tenglamasida   potentsial
funktsiyasining fazodagi tarqalishi statik yoki barqaror bo'lishi kerakligini bildiradi
Laplas Tenglamasining Qarorlar Maydoni
Laplas tenglamasi ko'pincha  muvozanat  yoki   statik holatdagi  tizimlar uchun
qo'llaniladi. Bunda tizim vaqt bo'yicha o'zgarmaydi. Bu holatda quyidagi fizikaviy
vaziyatlar mavjud bo'lishi mumkin:
 Issiqlik   muvozanati :   Tizimda   issiqlik   harorati   faqat   fazo   bo'yicha
tarqaladi, vaqt o'zgarishi yo'q.
 Elektr   maydonining   barqaror   holati :   Tizimda   harorat   yoki   potensial
tarqalishi barqaror bo'lib, elektr zaryadining harakati yo'q.
Agar tizimda vaqt o'zgarishi mavjud bo'lsa, masalan, issiqlik tarqalishi yoki
elektromagnit maydonning dinamik holati, u holda   Poisson tenglamasi   ishlatiladi.
Poisson tenglamasida, Laplas tenglamasidan farqli o'laroq, tizimda manba bo'lgan
zaryad yoki issiqlik oqimi hisobga olinadi.
Laplas Tenglamasining Geometrik Shakllari
Laplas   tenglamasini   yechish   geometrik   shaklga   qarab   o'zgarishi   mumkin.
Agar   tizim   oddiy   geometrik   shaklga   ega   bo'lsa   (masalan,   kvadrat   yoki   to'g'ri
burchakli   maydon),   yechimni   topish   ancha   oson   bo'ladi.   Lekin   noaniq   yoki
murakkab   shakllardagi   tizimlar   uchun   Laplas   tenglamasini   yechish
murakkablashadi.   Bunday   tizimlar   uchun   raqamli   metodlar,   masalan,   chekli
ayirmalar metodi (FDM)  yoki  elementlar metodi (FEM)  ishlatiladi.
Laplas Tenglamasining Chegaraviy Shartlari
Laplas   tenglamasi   aniq   yechimga   ega   bo'lishi   uchun   chegaraviy   shartlar
kerak   bo'ladi.   Bu   chegaraviy   shartlar   tizimning   chetlarida   potentsial   yoki   boshqa
fizik kattaliklarning qanday o'zgarishini belgilaydi.
Chegaraviy shartlar turli xil bo'lishi mumkin:
 Dirichlet   shartlari :   Chegarada   potentsialning   aniq   qiymati   berilgan
bo'lishi kerak.  Masalan, tizimning chetida haroratni aniq belgilash.
5  Neumann   shartlari :   Chegarada   potentsialning   gradienti   (ya'ni,
o'zgarishi)   ma'lum   bo'lishi   kerak.   Bu   shart   tizimning   chetida   issiqlik   oqimining
qanday o'zgarishini bildiradi.
 Robin   shartlari :   Bu   shart   Dirichlet   va   Neumann   shartlarining
kombinatsiyasidir.
Laplas Tenglamasining Yeçish Usullari
Laplas   tenglamasining   yechimini   topish   uchun   ikki   asosiy   usul   mavjud:
analitik yechim  va  raqamli yechim .
1. Analitik   yechim :   Ba'zi   oddiy   geometrik   shakllar   va   maxsus   shartlar
uchun   Laplas   tenglamasining   aniq   yechimlarini   olish   mumkin.   Bunda   Fourier
seriyalari,   Green   funktsiyalari   yoki   o'zgaruvchi   o'lchovlar   kabi   matematik   usullar
qo'llaniladi.
2. Raqamli   yechim :   Ko'pincha   tizimlarning   geometrik   shakllari
murakkab   bo'lganda,   analitik   yechimni   topish   qiyinlashadi.   Bu   holatda,   chekli
ayirmalar metodi (FDM) ,  elementlar metodi (FEM) va   simsiz differensial metodlar
kabi   raqamli   usullar   yordamida   yechim   olinadi.   Ushbu   usullar   tizimni
diskretizatsiya   qilib,   algebraik   tenglamalarni   yechish   orqali   yechimni   topishga
yordam beradi.
Matematika va Fizikada Laplas Tenglamasining O'rni
Laplas tenglamasi   (yoki   Laplas operatori ) matematika va fizikaning ko'plab
sohalarida   asosiy   o'rin   tutadi.   U   differensial   tenglamalar   orqali   tabiiy   va   sun'iy
tizimlarni tavsiflashda ishlatiladi. Bu tenglama tizimlarning   statik yoki muvozanat
holatlarini  tasvirlash uchun zarur bo'lib, ko'plab ilmiy va muhandislik masalalarida
qo'llaniladi.  Laplas  tenglamasi   o'zining  universal  va   umumiy  xususiyatlari   tufayli
matematik va fizika nazariyalarining asosiy elementlaridan biridir.
1.2. Matematika va fizikada laplas tenglamasining ahamiyati
Matematika
1. Differensial Tenglamalar : Laplas tenglamasi — bu  qisman differensial
tenglama   bo'lib,   u   ikkinchi   tartibli   derivativlarni   o'z   ichiga   oladi.   Bu   tenglama
matematik   modellashtirishda   juda   keng   qo'llaniladi,   chunki   u   turli   tizimlarning
6 statik   holatini   tavsiflaydi.   Masalan,   geometrik   shakllardagi   yoki   to'liq
o'zgarmaydigan   muhitlarda,   turli   fizik   hodisalar   uchun,   bu   tenglama   orqali
potentsialni hisoblash mumkin.
2. Potensiallar   nazariyasi :   Laplas   tenglamasi   potensiallar   nazariyasida
keng qo'llaniladi. Potensiallar matematikada — bu turli fizik tizimlar va maydonlar
(masalan,   elektromagnit   yoki   gravitatsion   maydonlar)ning   umumiy   matematik
ifodasidir.   Laplas   tenglamasi   yordamida   bu   maydonlarning   va   tizimlarning
fazodagi tarqalishini o'rganish mumkin.
3. Grin   funktsiyalari   va   Garmoniy   tizimlar :   Laplas   tenglamasi,
shuningdek,   Grin   funktsiyasi   yordamida   yechim   olishda   qo'llaniladi.   Grin
funktsiyalari   va   garmoniy   tizimlar   Laplas   tenglamasi   bilan   bevosita   bog'liqdir.
Garmoniy   tizimlar   —   bu   tizimlar,   ular   Laplas   tenglamasining   yechimi   sifatida
ishlaydi,   ya'ni   potentsiallar   o'zining   eng   past   energiyasini   topadigan   tizimlarni
ifodalaydi.
4. Chegara   shartlari   va   masalalar :   Laplas   tenglamasi   matematikada,
ayniqsa   chegaraviy   shartlar   bilan   birga   ishlashda   juda   ahamiyatlidir.   Bu   yerda
Dirichlet   va   Neumann   shartlari   ko'p   ishlatiladi.   Chegaraviy   shartlar   orqali
matematik   tizimlarning   yechimi,   shuningdek,   ularning   barqarorlik   va   yaxlitlik
xususiyatlari o'rganiladi.
Fizika
1. Issiqlik   tarqalishi   va   Termodinamika :   Laplas   tenglamasi   issiqlik
tarqalishi  yoki  termal muvozanat  masalalarida keng qo'llaniladi. Agar tizimda vaqt
bo'yicha   o'zgarishlar   bo'lmasa   (ya'ni,   statik   muvozanatda   bo'lsa),   haroratning
fazoviy   taqsimoti   Laplas   tenglamasi   yordamida   tavsiflanadi.   Bu   o'zgarishlarni
tasvirlashda,   masalan,   issiqlikning   doimiy   holatda   yoki   muvozanatda   tarqalishi
(stasionar holat) Laplas tenglamasiga asoslanadi.
2. Elektrik va Gravitatsion Maydonlar : Elektr maydonlari va  gravitatsion
maydonlar   ham   Laplas   tenglamasi   yordamida   ifodalanadi.   Masalan,   elektr
potentsiali   va   gravitatsion   potentsial   bu   tizimlarda   Laplas   tenglamasini
qanoatlantiradi.   Bu   holat,   manba   sifatida   mavjud   bo'lgan   elektr   zaryadlari   yoki
7 massa   zaryadlari   bo'lmagan   holatda   potentsialni   hisoblashga   imkon   beradi.
Gravitatsion maydonlar ham Laplas  tenglamasiga mos keladi, bu esa  ularni ilmiy
tahlil qilishda muhim ahamiyatga ega.
3. Elektromagnit   Nazariyasi :   Elektromagnit   maydonlarni   matematik
modelini   qurishda,   Laplas   tenglamasi   yordamida   stasionar   holatdagi   elektr
maydonlarini   yoki   magnit   maydonlarini   tahlil   qilish   mumkin.   Bu,   o'z   navbatida,
elektromagnit uskunalarni ishlab chiqishda va tahlil qilishda keng qo'llaniladi.
4. Gravitatsion   va   Elektromagnit   Potensiallar :   Laplas   tenglamasi
potensiallar nazariyasida  asosiy o'rin tutadi, chunki u biror tizimda mavjud bo'lgan
gravitatsion   yoki   elektromagnit   potensiallarning   taqsimotini   hisoblash   imkonini
beradi. Bu nazariya fizika va muhandislik sohalarida turli xil hisob-kitoblar uchun
asos   bo'lib   xizmat   qiladi.   Misol   uchun,   bu   potensiallar   yordamida   yerning
gravitatsion   maydonini   yoki   atomlar   va   zaryadlar   orasidagi   elektr   maydonlarini
aniqlash mumkin.
5. Suvoqim va Gidrodinamik tizimlar : Laplas tenglamasi gidrodinamika
va   suvoqim   muammolarida   ham   qo'llaniladi.   Masalan,   suyuqliklarning   potensial
maydonlari   yoki   suvoqimlar   tizimining   statik   holatini   model   qilishda   Laplas
tenglamasi   ishlatiladi.   Suvoqimning   statik   holati,   masalan,   stasionar   oqim   yoki
tenglamasiz oqim  modelini yaratishda bu tenglama ishlatiladi.
Laplas Tenglamasining Ilmiy va Muhandislikdagi Ahmiyati
Laplas tenglamasi nafaqat matematik tahlil va nazariyada, balki muhandislik
va   amaliy   fanlarda   ham   katta   ahamiyatga   ega.   U   ko'plab   amaliy   tizimlarni
simulyatsiya   qilishda   asosiy   vosita   hisoblanadi.   Simulyatsiya ,   modellashtirish   va
tahlil   qilish   jarayonlarida   Laplas   tenglamasi   yordamida   real   tizimlarni   matematik
tarzda ko'rsatish mumkin. Masalan:
 Issiqlik   o'tkazuvchanligi :   Tizimlarning   harorat   taqsimoti,   masalan,
ishchi   asboblar,   qurilmalar   va   boshqa   apparatlar   orqali   issiqlik   tarqalishini
hisoblashda Laplas tenglamasidan foydalaniladi.
8  Gravitatsion   va   elektromagnit   maydonlar :   Astronomiya   va   fizikada,
masalan,   yulduzlararo maydonlar ,  planetalar  yoki boshqa  astrofizik tizimlar  uchun
Laplas tenglamasi yordamida o'zgarishlar tahlil qilinadi.
9 II. ASOSIY QISM:
2.1.  Laplas Tenglamasining Nazariy Asoslari
Laplas  tenglamasi   — bu ikki  yoki undan ortiq o'zgaruvchili tizimlar uchun
asosiy   qisman   differensial   tenglama   bo'lib,   u   tizimning   stasionar   (muvozanat)
holatdagi   potentsialini   tavsiflaydi.   U   ko'plab   tabiiy   va   muhandislik   tizimlarida,
masalan,   issiqlik   tarqalishi,   elektromagnit   maydonlari,   gravitatsion   maydonlar   va
boshqa fizik hodisalar uchun qo'llaniladi.
Laplas   tenglamasining   nazariy   asoslari   uning   matematik   shakli ,
xususiyatlari ,   va   yechimlariga   asoslanadi.   Quyida   Laplas   tenglamasining   nazariy
asoslari va ularning matematik tushunchalari batafsil ko'rib chiqiladi.
1. Laplas Operatorining Ta'rifi
Laplas   operatori   yoki   qisqacha   matematikada       matematikada
ikkinchi tartibli delta operatori sifatida tanilgan. U   fazoviy   o ‘ zgaruvchilarnng
ikkinchi   tartibli   derivativlarini   ifodalaydi .
Laplas operatorining ta’rifi 3D fazoda quyidagicha yoziladi:
Bu yerda:
  - bu tizimning potensial funksiyasi (masalan, issiqlik, elekrtomagnit
maydon yoki gravitatsion maydon)
 x, y, z –  fazodagi o’zgaruvchilar(3D koordinatalar)
Laplas operatori  faqat fazo bo'yicha o'zgarishlarni inobatga oladi va vaqtga 
nisbatan o'zgarishlarni hisobga olmaydi. Bu Laplas tenglamasini statik tizimlar 
uchun ishlatishga imkon beradi.
2. Laplas Tenglamasining Asosiy Shakli
Laplas tenglamasi quyidagi shaklda ifodalanadi:
10 Bu yerda   ϕ   — bu tizimdagi potentsial funksiyasi. Laplas tenglamasining bu
shakli fazodagi potentsialning  stasionar  (ya'ni, vaqtga bog'liq o'zgarishsiz) holatini
tasvirlaydi.
Laplas   tenglamasining   yechimi   tizimda   muvozanat   holatidagi   taqsimotni
ifodalaydi.  Misol uchun:
 Issiqlik tarqalishi : Haroratning fazodagi taqsimoti.
 Elektromagnit maydonlari : Elektr potentsiali yoki magnit potentsiali.
 Gravitatsion maydonlar : Gravitatsion potentsial.
Laplas Tenglamasining Fizik Ma'nosi
Laplas   tenglamasining   fizik   ma'nosi   juda   kengdir.   U   stasionar   yoki
muvozanat   holatdagi   tizimlar   uchun   ishlatiladi,   ya'ni   vaqt   o'zgarishi   bo'lmagan
holatda tizimlarning tarqalish yoki potentsialining fazodagi taqsimotini tavsiflaydi.
Bu fizik hodisalar, masalan:
 Issiqlik   tarqalishi :   Tizimdagi   haroratning   tarqalishi,   agar   vaqt
o'zgarishi hisobga olinmasa.
 Elektr   maydonlari :   Elektromagnit   nazariyasida,   Laplas   tenglamasi,
manba   bo'lmagan   tizimlarda   elektr   potentsialini   tasvirlaydi.   Agar   tizimda   zaryad
mavjud bo'lmasa, elektr potentsiali Laplas tenglamasiga rioya qiladi.
 Gravitatsion   maydonlar :   Gravitatsion   potentsialni   hisoblashda,   agar
manbalar (yulduzlar, sayyoralar) mavjud bo'lmasa, Laplas tenglamasi qo'llaniladi.
Laplas Tenglamasining Xususiyatlari
 Linearlik :   Laplas   tenglamasi   —   bu   liney   tenglama ,   ya'ni   uning
yechimi   va   uning   chiziqli   kombinatsiyalari   ham   yechim   bo'ladi.   Bu   xususiyat,
Laplas   tenglamasining   yechimini   topishda   ko'plab   matematik   usullarni   qo'llash
imkonini beradi.
 Garmoniy   funktsiyalar :   Laplas   tenglamasining   yechimlari   garmoniy
funktsiyalar   deb   ataladi.   Garmoniy   funktsiyalar   —   bu   har   qanday   yerdagi
o'zgarishlar o'rtasida doimiy darajada bo'lgan tizimlarning yechimlari hisoblanadi.
Masalan,   potentsialning   har   bir   nuqtasida,   tizimda   mavjud   bo'lgan   boshqa
nuqtalarga nisbatan ta'sir o'zgarmaydi.
11  Chegara   shartlariga   bog'liqlik :   Laplas   tenglamasi   chegara   shartlariga
bog'liq.   Chegaraviy   shartlar   tizimning   tashqi   chegaralarida   potentsialning   qanday
o'zgarishini belgilaydi. Masalan:
Dirichlet shartlari : Chegarada potentsialning aniq qiymati beriladi (masalan,
chet haroratini belgilash).
Neumann   shartlari :   Chegarada   potentsialning   gradienti   (ya'ni,   uning
o'zgarish tezligi) ma'lum bo'ladi.
Bu   chegaraviy   shartlar   tizimning   yechimiga   ta'sir   qiladi   va   yechimlarning
mavjudligini yoki mavjud bo'lmasligini aniqlaydi.
Laplas Tenglamasining Yechimlari
Laplas   tenglamasining   yechimlari   ko'pincha   sezgir   va   barqaror   bo'lib,   ular
geometrik shartlarga qarab farqlanadi. Agar  tizimda oddiy geometrik shakl  bo'lsa
(masalan,   to'g'ri   burchakli   yoki   sferik   shakl),   Laplas   tenglamasining   analitik
yechimini   topish   mumkin.   Biroq   murakkab   geometrik   shakllar   uchun,   odatda,
raqamli   usullar   (masalan,   chekli   ayirmalar   metodi   yoki   elementlar   metodi )
qo'llaniladi.
Yechimlar quyidagi usullar yordamida olinadi:
1. Fourier   seriyalari   va   integral   transformatsiyalari :   Agar   tizimda
soddalashtirilgan   chegaraviy   shartlar   mavjud   bo'lsa,   Laplas   tenglamasining
yechimi Fourier seriyalari yordamida ifodalanadi.
2. Green   funktsiyalari :   Laplas   tenglamasining   yechimi   uchun   Green
funktsiyasi yordamida umumiy yechimlarni olish mumkin.   Bu yondashuv tizimga
manba qo'shilganda ishlatiladi.
Laplas Tenglamasining Qo'llanilish Sohalari
Laplas   tenglamasi   bir   qator   fizik   va   muhandislik   tizimlarini
modellashtirishda ishlatiladi:
 Issiqlik   tarqalishi :   Termodinamika   muammolarida   haroratning
tarqalishi   yoki   doimiy   holatdagi   issiqlik   oqimining   tahlilida   Laplas   tenglamasi
ishlatiladi.
12  Elektr   maydonlari :   Elektromagnit   maydonlar   va   elektr   potentsialini
aniqlashda Laplas tenglamasi ishlatiladi.
 Gravitatsion   maydonlar :   Gravitatsion   potentsialni   hisoblashda   va
astrofizika masalalarida qo'llaniladi.
 Suyuqliklar   oqimi :   Gidrodinamik   tizimlarda,   suyuqlikning   potentsial
maydoni sifatida Laplas tenglamasi ishlatiladi. 
13 2.2. Laplasning Ikki O‘zgaruvchili Tenglamasi
Laplasning ikki o'zgaruvchili tenglamasi  — bu matematik analizda va fizika
nazariyasida   keng   qo'llaniladigan,   ikkita   o'zgaruvchili   tizimlarni   tavsiflaydigan
qisman differensial tenglama. U ko'plab fizik jarayonlarning statik yoki muvozanat
holatidagi taqsimotini, masalan, issiqlik tarqalishini, elektromagnit potentsialini va
boshqa fizik hodisalarni ifodalaydi.
Laplas   tenglamasi   ikki   o'zgaruvchilarda   fazoviy   taqsimot ni   tavsiflaydi.   Bu
yerda tizimdagi potentsialning qanday tarqalishini va qanday o'zgarishini o'rganish
uchun Laplas operatori qo'llaniladi.
1. Ikki O‘zgaruvchili Laplas Tenglamasi
Ikki   o'zgaruvchili   Laplas   tenglamasi,   odatda   xx x   va   yy y   kabi   ikki
o'zgaruvchilarni ifodalash uchun quyidagi shaklda yoziladi:
Bu yerda:
  - bu tizimning potensial funksiyasi (masalan harorat, elektr 
potensial maydoni yoki boshqa fizik kattaliklar)
    - bu Laplas operatori, ikkinchi tartibli xususiy derevativlarini 
ifodalovchi differensial operator
    - bu   funksiyaning x a y  bo’yicha ikkinchi derivativlari
2. Ikki O‘zgaruvchili Laplas Tenglamasining Fizik Ma'nosi
Laplas   tenglamasi   ikki   o'zgaruvchili   holatda   ko'plab   fizik   hodisalarni
tavsiflaydi.   U   tizimda   hech   qanday   vaqt   bo'yicha   o'zgarishlar   (dinamik
o'zgarishlar) yo'qligini va tizimning fazoviy taqsimotini o'rganishga imkon beradi.
 Issiqlik   tarqalishi :   Agar   ϕ (x,y)   tizimdagi   haroratni   ifodalasa,   Laplas
tenglamasi   issiqlik   muvozanatini   ifodalaydi.   Bu   holatda   haroratning   tarqalishi   va
uning fazodagi taqsimoti   stasionar holatda   bo'ladi, ya'ni vaqt bo'yicha o'zgarishlar
yo'q.
14  Elektr   maydoni :   Agar   ϕ (x,y)   tizimda   elektr   potentsialini   ifodalasa,
Laplas   tenglamasi   zaryadsiz   (ya'ni,   zaryadsiz   hududda)   tizimdagi   elektr
potentsialining tarqalishini tasvirlaydi.
 Gravitatsion   maydon :   Agar   ϕ (x,y)   tizimda   gravitatsion   potentsialni
ifodalasa, Laplas tenglamasi gravitatsion kuchlarning tarqalishini tavsiflaydi.
3. Ikki O‘zgaruvchili Laplas Tenglamasining Yechimi
Laplas   tenglamasining   yechimi,   geometrik   shakl   va   chegaraviy   shartlarga
bog'liq   bo'lib,   uning   umumiy   yechimi   garmoniy   funktsiya   bo'ladi.   Garmoniy
funktsiyalar   Laplas   tenglamasining   yechimi   sifatida   ishlaydi,   ya'ni   tizimning   har
bir nuqtasida potentsialning boshqa nuqtalarga ta'siri barqaror va doimiy bo'ladi.
 Fourier   seriyalari :   Oddiy   geometrik   shakllar   uchun   (masalan,   to'g'ri
burchakli  hududlarda)  Laplas tenglamasining  yechimini  olishda   Fourier  seriyalari
ishlatiladi.   Fourier   transformatsiyasi   yordamida   chegara   shartlari   bilan   mos
keladigan yechimlarni olish mumkin.
 Green   funktsiyasi :   Murakkab   geometrik   shakllarda,   Laplas
tenglamasining   yechimini   topish   uchun   Green   funktsiyasi   yordamida   umumiy
yechimlar   aniqlanadi.   Green   funktsiyasi   yordamida   tizimda   manbalar   (masalan,
zaryadlar yoki issiqlik manbalari) bo'lsa, bu manbalar ta'sirini hisoblash mumkin.
 Raqamli   yechimlar :   Murakkab   geometriya   yoki   noaniq   chegaraviy
shartlar   mavjud   bo'lsa,   chekli   ayirmalar   metodi   (FDM)   yoki   elementlar   metodi
(FEM)  kabi raqamli metodlar yordamida yechimlar olinadi.
4. Ikki O‘zgaruvchili Laplas Tenglamasi uchun Chegaraviy Shartlar
Laplas tenglamasining aniq yechimini olish uchun  chegaraviy shartlar  kerak.
Chegaraviy   shartlar   tizimning   chetlarida   potentsial   yoki   uning   gradienti   haqida
ma'lumot   beradi.   Boshqacha   aytganda,   bu   shartlar   tizimdagi   potentsialning   yoki
issiq yoki elektr maydonining  qanday o'zgarishini aniqlaydi.
 Dirichlet   shartlari :   Chegarada   potentsialning   aniq   qiymati   berilgan.
Masalan, tizimning chetida haroratni yoki elektr potentsialini belgilash.
15  Neumann   shartlari :   Chegarada   potentsialning   gradienti   (ya'ni,   uning
o'zgarish   tezligi)   ma'lum.   Bu   shart   tizimdagi   issiqlik   oqimi   yoki   elektromagnit
oqimining qanday o'zgarishini bildiradi.
 Robin   shartlari :   Bu   shart   Dirichlet   va   Neumann   shartlarining
kombinatsiyasi   bo'lib,   tizimning   chetida   potentsialning   o'zgarishi   va   qiymati
o'rtasidagi bog'liqlikni ko'rsatadi.
5. Ikki O‘zgaruvchili Laplas Tenglamasining Qo'llanilishi
Laplas   tenglamasining   ikki   o'zgaruvchili   shakli   fizikada   va   muhandislikda
turli sohalarda qo'llaniladi:
 Issiqlik   tarqalishi :   Termodinamika   va   issiqxona   tizimlarida
haroratning statik taqsimotini hisoblashda.
 Elektrik va magnit maydonlari :   Elektromagnit nazariyasi da zaryadsiz
hududdagi potentsiallarni hisoblashda.
 Gravitatsion   kuchlar :   Astrofizika da   yoki   yer   yuzasidagi   kuchlar
taqsimotini hisoblashda.
 Akustika   va   suvoqimlar :   Suv   osti   yoki   boshqa   suyuqliklar   ichidagi
akustik  to'lqinlarning tarqalishi va o'zgarishlarini hisoblashda.
Laplasning ikki o'zgaruvchili tenglamasi statik tizimlarning potentsial 
tarqalishini ifodalaydi va ko'plab fizika va muhandislik sohalarida asosiy o'rin 
tutadi. Bu tenglama  issiq, elektr, magnit, gravitatsion maydonlar  kabi fizikalarning 
barqaror yoki muvozanat holatini tasvirlashda ishlatiladi. Laplas tenglamasi ikki 
o'zgaruvchili tizimlar uchun  matematik modellashtirish da zarur vosita bo'lib, 
analitik va raqamli metodlar yordamida yechimlari topiladi.
16 2.3. Laplas tenglamasi va chekli ayirmalar
Laplas   tenglamasi   —   bu   matematikada   ikki   o'zgaruvchili   tizimlarni
tavsiflaydigan,   ko'plab   fizik   hodisalarni   modellashtiruvchi   asosiy   qisman
differensial   tenglamadir.   Laplas   tenglamasi   fizikada,   ayniqsa,   issiqlik   tarqalishi,
elektr   va   magnit   maydonlari,   gravitatsion   maydonlar   kabi   stasionar   (muvozanat)
tizimlarni tavsiflashda keng qo'llaniladi.
Chekli   ayirmalar   metodi   (FDM   —   Finite   Difference   Method)   esa   Laplas
tenglamasini   yechishda   qo'llaniladigan   raqamli   yondashuvlardan   biridir.   Bu
metodning   asosiy   maqsadi,   differensial   tenglamalarni   aniq   yechimlarini   topishda
murakkab integral yoki differensial operatorlarni tasvirlashni soddalashtirishdir.
Chekli ayirmalar metodi (fdm)
Chekli   ayirmalar   metodi   —   bu   differensial   tenglamalarni   raqamli
yechimlash   usulidir.   U   differensial   operatorlarni   cheklangan   nuqtalar   to'plami
bo'yicha   ajratilgan   ayirmalar   bilan   almashtiradi.   Bunda,   uzluksiz   fazo   o'rniga,
diskret nuqtalar bo'yicha hisoblashlar amalga oshiriladi.
FDM   metodining   asosiy   g'oyasi   differensial   operatorlarni   diskret   shaklga
keltirishdan iborat. Bu metodni qo'llashda, uzluksiz o'zgarishlar (masalan, ikkinchi
tartibli   derivativlar)   ma'lum   diskret   nuqtalar   uchun   ajratilgan   ayirmalar   bilan
almashtiriladi.
Laplas tenglamasini chekli ayirmalar metodi bilan yechish
Laplas   tenglamasini   chekli   ayirmalar   metodi   yordamida   yechish   uchun,
avvalo,   fazoda   muayyan   diskret   nuqtalar   (mesh)   hosil   qilinadi.   Keyin,   Laplas
tenglamasi uchun ayirma operatorlari (derivativlar) diskret shaklga o'tkaziladi.
Laplas Tenglamasi uchun Ayirma Operatorlari
Ikkinchi tartibli derivativning  chekli ayirmalar shakli  quyidagicha 
ifodalanadi:
17 Bu yerda:
 H va k – bu diskrezizatsiya qadamlari bo ‘lib ular x va o 
‘zgaruvchilarning qadam uzunliklarini ifodalaydi.
 - diskret nuqtadagi potensial qiymati
Laplas tenglamasini diskret shaklga keltirish uchun yuqoridagi ayirmalarni 
qo‘llaymiz:
Bu tenglamalar diskret nuqtalar  uchun Laplas tenglamasining chekli 
ayirmalar shaklini ifodalaydi. Endi, har bir nuqtadagi potensial    ni topish 
uchun bu tenglamalarni yechish kerak.
Chegaraviy Shartlar
Chegaraviy   shartlar   tizimning   chetlarida   potentsialning   qanday   o'zgarishini
belgilaydi.   Laplas   tenglamasini   yechishda,   odatda,   Dirichlet   shartlari   (chegarada
potentsialning   aniq   qiymati   beriladi)   yoki   Neumann   shartlari   (chegarada
potentsialning gradienti beriladi) qo'llaniladi.
Dirichlet   shartlari   uchun,   chet   nuqtalaridagi   potentsial   qiymatlari   oldindan
beriladi:
Chegarada Neumann shartlari uchun, chet nuqtalarida potensialning gradient
yoki o‘zgarish tezligi ma’lum bo‘ladi:
Raqamli Yechim: Iteratsiya
Laplas tenglamasini  chekli ayirmalar metodi bilan yechish uchun ko'pincha
iteratsion   metodlar   (masalan,   Jacobi ,   Gauss-Seidel   yoki   SOR   (Successive   Over
Relaxation)  metodlari) qo'llaniladi.
Bu metodlar quyidagi qadamlarda ishlaydi:
1. Initial (boshlang'ich) qiymatlar  tayyorlanadi.
18 2. Diskretizatsiya   qilingan   tenglama   yordamida   barcha   ichki   nuqtalar
uchun potentsialning yangi qiymatlari hisoblanadi.
3. Yangi   qiymatlar   eski   qiymatlar   bilan   solishtiriladi,   va   bu   jarayon
kerakli aniqlikka erishilguncha takrorlanadi.
19 2.3. Laplas tenglamasi va chekli ayirmalar
MISOL 1: Agar siz Laplas tenglamasini Matlab dasturida chekli
ayirmalar yordamida yechmoqchi bo'lsangiz, quyidagi oddiy kodni
ishlatishingiz mumkin:
% Grid parameters
Lx = 10;       % x direction length
Ly = 10;       % y direction length
Nx = 50;       % number of grid points in x direction
Ny = 50;       % number of grid points in y direction
h = Lx / (Nx-1); % grid step in x direction
k = Ly / (Ny-1); % grid step in y direction
% Initialize potential matrix
phi = zeros(Nx, Ny);
% Boundary conditions
phi(:, 1) = 100;  % Left boundary condition
phi(:, end) = 0;   % Right boundary condition
phi(1, :) = 50;    % Bottom boundary condition
phi(end, :) = 0;   % Top boundary condition
% Iterative solution (Jacobi method)
maxIter = 1000;
tolerance = 1e-5;
for iter = 1:maxIter
    phi_new = phi;
    for i = 2:Nx-1
        for j = 2:Ny-1
            phi_new(i, j) = 0.5 * (phi(i+1, j) + phi(i-1, j) + phi(i, j+1) + phi(i, j-
1));
        end
    end
    % Check for convergence
20     if max(max(abs(phi_new - phi))) < tolerance
        break;
    end
    phi = phi_new;
end
% Plot the result
[X, Y] = meshgrid(0:h:Lx, 0:k:Ly);
surf(X, Y, phi');
xlabel('x');
ylabel('y');
zlabel('Potential \phi');
title('Solution of Laplace Equation');
Laplas Tenglamasi  matlab kodi;
Bu yerda   haroratni yoki boshqa fizik kattalikni ifodalaydi.
Misolning shartlari:
Bo‘sh hududdagi Laplas tenglamasini yechish
Chegarada Dirichlet shartlari:
   , ya’ni chap chegara harorati 100 gradus selsiy
 ,  ya’ni o’ng chegara harorati 0 gradus selsiy
  ya’ni pastki chegara harorati 50 gradus selsiy
  ya’ni chap chegara harorati 0 gradus selsiy
% Hududning o'lchamlari
Lx = 10;       % x yo'nalishidagi uzunlik
Ly = 10;       % y yo'nalishidagi uzunlik
Nx = 50;       % x yo'nalishidagi nuqtalar soni
Ny = 50;       % y yo'nalishidagi nuqtalar soni
21 h = Lx / (Nx-1); % x yo'nalishidagi diskretizatsiya qadam
k = Ly / (Ny-1); % y yo'nalishidagi diskretizatsiya qadam
% Potentsialni (harorat) saqlash uchun matritsa
phi = zeros(Nx, Ny);
% Chegaraviy shartlar (Dirichlet shartlari)
phi(:, 1) = 100;   % chap chegaradagi harorat
phi(:, end) = 0;    % o'ng chegaradagi harorat
phi(1, :) = 50;     % pastki chegaradagi harorat
phi(end, :) = 0;    % yuqori chegaradagi harorat
% Iteratsion yechim (Jacobi metodi)
maxIter = 1000;   % maksimal iteratsiyalar soni
tolerance = 1e-5; % aniqlik
for iter = 1:maxIter
    phi_new = phi;
    for i = 2:Nx-1
        for j = 2:Ny-1
            % Laplas tenglamasining cheklangan ayirmalari
            phi_new(i, j) = 0.25 * (phi(i+1, j) + phi(i-1, j) + phi(i, j+1) + phi(i, j-
1));
        end
    end
    % Yangi va eski qiymatlar orasidagi farqni tekshirish
    if max(max(abs(phi_new - phi))) < tolerance
        disp(['Convergence reached after ', num2str(iter), ' iterations']);
        break;
    end
    phi = phi_new; % yangi qiymatlarni yangilash
end
% Natijani chizish
22 [X, Y] = meshgrid(0:h:Lx, 0:k:Ly);
figure;
surf(X, Y, phi');
xlabel('x');
ylabel('y');
zlabel('Harorat \phi');
title('Laplas Tenglamasining Yechimi');
NATIJA.
Matlabda   kodni   ishga   tushirgandan   so'ng   quyidagi   grafikni   ko'rishingiz
mumkin:
Grafikda:
 X va Y o'qlari  — fazodagi koordinatalar (x, y).
 Z o'qi  — harorat (potentsial  ϕ ) qiymati.
Bu   natijada,   tizimda   haroratning   chetlarida   belgilangan   qiymatlar   (100°C,
0°C, va 50°C) o'rtasida qanday taqsimlanishini ko'rish mumkin.
Misolning shartlari:
Bo‘sh hududdagi Laplas tenglamasini yechish
Chegarada Dirichlet shartlari:
   , ya’ni chap chegara harorati 100 gradus selsiy
 ,  ya’ni o’ng chegara harorati 0 gradus selsiy
  ya’ni pastki chegara harorati 50 gradus selsiy
  ya’ni chap chegara harorati 0 gradus selsiy
Bo‘sh hudud o‘lchami :
Diskrezisatsiya:
Diskrezizatsiya qadamlari: 
% Hududning o'lchamlari
23 Lx = 10;        % x yo'nalishidagi uzunlik
Ly = 10;        % y yo'nalishidagi uzunlik
Nx = 50;        % x yo'nalishidagi nuqtalar soni
Ny = 50;        % y yo'nalishidagi nuqtalar soni
h = Lx / (Nx-1); % x yo'nalishidagi diskretizatsiya qadam
k = Ly / (Ny-1); % y yo'nalishidagi diskretizatsiya qadam
% Potentsialni (harorat) saqlash uchun matritsa
phi = zeros(Nx, Ny);% Chegaraviy shartlar (Dirichlet shartlari)
phi(:, 1) = 100;   % chap chegaradagi harorat
phi(:, end) = 0;    % o'ng chegaradagi harorat
phi(1, :) = 50;     % pastki chegaradagi harorat
phi(end, :) = 0;    % yuqori chegaradagi harorat
% Iteratsion yechim (Jacobi metodi)
maxIter = 1000;   % maksimal iteratsiyalar soni
tolerance = 1e-5; % aniqlik
for iter = 1:maxIter
    phi_new = phi;
    for i = 2:Nx-1
        for j = 2:Ny-1
            % Laplas tenglamasining cheklangan ayirmalari
            phi_new(i, j) = 0.25 * (phi(i+1, j) + phi(i-1, j) + phi(i, j+1) + phi(i, j-
1));
        end
    end
    % Yangi va eski qiymatlar orasidagi farqni tekshirish
    if max(max(abs(phi_new - phi))) < tolerance
        disp(['Convergence reached after ', num2str(iter), ' iterations']);
        break;
    end
    phi = phi_new; % yangi qiymatlarni yangilash
24 end
% Natijani chizish
[X, Y] = meshgrid(0:h:Lx, 0:k:Ly);
figure;
surf(X, Y, phi');
xlabel('x');
ylabel('y');
zlabel('Harorat \phi');
title('Laplas Tenglamasining Yechimi');
NATIJA:
Grafikda   harorat   taqsimotining   qanday   bo'linishini   ko'rish   mumkin.   Bu
modelda,   chap   chet dagi   harorat   100°C,   pastki   chet dagi   harorat   50°C,   va   o'ng   va
yuqori   chetlar dagi   harorat   esa   0°C   deb   belgilangan.   Diskretizatsiya   jarayonida
Laplas tenglamasining raqamli yechimi tasvirlanadi.
MISOL 2: Elektr maydoni va potensiali. Bu misolda elektr maydonini
hisoblash uchun Laplas tenglamasini yechish ko‘rsatilgan.
Shartlar:
 Elektr   maydoni   va   potensiali   bo’sh   hududda,   cheklangan   nuqtalarda
potensialini hisoblash.
 Chegaraviy sgartlar:
 Chegaraviy shartlar:
o    volt, ya’ni chap chegara potensiali 100V
o   volt, ya’ni o’ng chegara potensiali 0V
o   volt, ya’ni patki chegara potensiali 50V
o   volt, ya’ni yuqori chegara potensiali 0V
Bo‘sh hudud o‘lchami :

25 Diskrezisatsiya:

% Hududning o'lchamlari
Lx = 5;        % x yo'nalishidagi uzunlik
Ly = 5;        % y yo'nalishidagi uzunlik
Nx = 40;       % x yo'nalishidagi nuqtalar soni
Ny = 40;       % y yo'nalishidagi nuqtalar soni
h = Lx / (Nx-1); % x yo'nalishidagi diskretizatsiya qadam
k = Ly / (Ny-1); % y yo'nalishidagi diskretizatsiya qadam
% Potentsialni saqlash uchun matritsa
phi = zeros(Nx, Ny);
% Chegaraviy shartlar (Dirichlet shartlari)
phi(:, 1) = 100;   % chap chegaradagi potentsial
phi(:, end) = 0;    % o'ng chegaradagi potentsial
phi(1, :) = 50;     % pastki chegaradagi potentsial
phi(end, :) = 0;    % yuqori chegaradagi potentsial
% Iteratsion yechim (Jacobi metodi)
maxIter = 1000;   % maksimal iteratsiyalar soni
tolerance = 1e-5; % aniqlik
for iter = 1:maxIter
    phi_new = phi;
    for i = 2:Nx-1
        for j = 2:Ny-1
            % Laplas tenglamasining cheklangan ayirmalari
            phi_new(i, j) = 0.25 * (phi(i+1, j) + phi(i-1, j) + phi(i, j+1) + phi(i, j-
1));
        end
26     end
    % Yangi va eski qiymatlar orasidagi farqni tekshirish
    if max(max(abs(phi_new - phi))) < tolerance
        disp(['Convergence reached after ', num2str(iter), ' iterations']);
        break;
    end
    phi = phi_new; % yangi qiymatlarni yangilash
end
% Natijani chizish
[X, Y] = meshgrid(0:h:Lx, 0:k:Ly);
figure;
surf(X, Y, phi');
xlabel('x');
ylabel('y');
zlabel('Potentsial \phi');
title('Laplas Tenglamasining Elektr Potentsialining Yechimi');
NATIJA:
Ushbu   misolda   elektr   maydonining   tasvirlangan   potentsial   taqsimoti
grafikda ko'rsatilgan. Bu modelda elektr potentsiali   100V100V 100V  dan  0V0V 0V
gacha o'zgaradi va ikki o'zgaruvchili Laplas tenglamasi yordamida hisoblanadi.
B u misolda issiqlik tarqalishini hisoblash uchun Laplas tenglamasini yechish
ko'rsatilgan.
Shartlar:
Bo‘sh hududda issiqlik tarqalishini hisoblash.
Chegaraviy shartlar:
T ( 0 , y ) = 100 T ( 0 , y ) = 100 T ( 0 , y ) = 100
, ya'ni chap chegara issiqligi 100°C.T(Lx	,y)=	0T(Lx,y)=0T(Lx	 ,y)=0
, ya'ni o‘ng chegara issiqligi 0°C.
T ( x , 0 ) = 50 T ( x , 0 ) = 50 T ( x , 0 ) = 50
, ya'ni pastki chegara issiqligi 50°C.	
T(x,Ly	)=0T(x,Ly)=0T(x,Ly	 )=	0
, ya'ni yuqori chegara issiqligi 	0°C	.
27 Hudud o‘lchamlari:Lx	=5Lx=5Lx	 =	5,Ly	=5Ly=5Ly	 =5.
Diskretizatsiya:	
Nx	=	40	Nx=40	Nx	 =	40	,Ny	=	40	N	y=	40	Ny	 =40.
% Hududning o'lchamlari
Lx = 5 ;
        % x yo'nalishidagi uzunlik	
Ly	=5;
       % y yo'nalishidagi uzunlik
Nx = 40 ;
       % x yo'nalishidagi nuqtalar soni	
Ny	=	40	;
     % y yo'nalishidagi nuqtalar soni
h = Lx / ( Nx − 1 ) ;
% x yo'nalishidagi diskretizatsiya qadam
k = Ly / ( Ny − 1 ) ; % y
 yo'nalishidagi diskretizatsiya qadam
% Issiqlikni saqlash uchun matritsa	
T=	zeros	(Nx	,Ny	);
% Chegaraviy shartlar (Dirichlet shartlari)
T ( : , 1 ) = 100 ;
  % chap chegaradagi issiqlik
T ( : , end ) = 0 ;
    % o'ng chegaradagi issiqlik
T ( 1 , : ) = 50 ;
     % pastki chegaradagi issiqlik
T ( end , : ) = 0 ;
   % yuqori chegaradagi issiqlik
% Iteratsion yechim (Jacobi metodi)
maxIter = 1000;   % maksimal iteratsiyalar soni
tolerance = 1e-5; % aniqlik
for iter = 1:maxIter
    T_new = T;
    for i = 2:Nx-1
        for j = 2:Ny-1
            % Laplas tenglamasining cheklangan ayirmalari
            T_new(i, j) = 0.25 * (T(i+1, j) + T(i-1, j) + T(i, j+1) + T(i, j-1));
        end
    end
    % Yangi va eski qiymatlar orasidagi farqni tekshirish
28     if max(max(abs(T_new - T))) < tolerance
        disp(['Convergence reached after ', num2str(iter), ' iterations']);
        break;
    end
    T = T_new; % yangi qiymatlarni yangilash
end
% Natijani chizish
[X, Y] = meshgrid(0:h:Lx, 0:k:Ly);
figure;
surf(X, Y, T');
xlabel('x');
ylabel('y');
zlabel('Issiqlik T');
title('Issiqlik Tarqalishining Yechimi');
Natija:
Grafikda   issiqlik   tarqalishi   va   uning   taqsimoti   ko'rsatiladi.   Bu   misolda
issiqlik   100 ∘ C  dan gacha o'zgaradi va  chegaraviy shartlar  asosida yechiladi.
29 XULOSA
Laplas tenglamasini   chekli ayirmalar metodi   yordamida taqribiy yechish —
bu matematik va fizik tizimlarni raqamli yondashuvlar orqali yechish uchun keng
qo‘llaniladigan metodlardan biridir. Laplas tenglamalari, odatda,   stasionar harorat ,
elektr   maydoni ,   potentsial   va   boshqa   ko‘plab   fizik   hodisalar   uchun   asosiy   model
sifatida   ishlatiladi.   Bu   tenglama   tizimlarida   yuzaga   kelgan   bir   o‘zgaruvchili   yoki
ikki o‘zgaruvchili muammolarni yechish  uchun chekli ayirmalar metodini qo‘llash
mumkin.
Chekli   ayirmalar   metodi   yordamida   bu   tenglamalarni   taqribiy   yechishda
diskretizatsiya   qilish   orqali   fizik   tizimlar   tasvirlanadi.   Bu   yondashuvda
muammoning matematik ifodasi bo‘yicha tizimni kichik diskret nuqtalarga bo‘lib,
har bir nuqtadagi qiymatlarni hisoblash orqali yechim olinadi.
Jacobi   metodi   va   boshqa   iteratsion   metodlar   yordamida   har   bir   nuqtaning
qiymati hisoblanadi va bu jarayon ma'lum bir aniqlikka erishilgunga qadar davom
etadi.   Laplas   tenglamasining   har   bir   o'zgaruvchili   variantlari   uchun   chegaraviy
shartlar,   ya'ni   Dirichlet,   Neumann   yoki   Robin   shartlari   hisobga   olinadi.   Bu
metodlar   oddiy   va   murakkab   hududlarda   Laplas   tenglamalarining   yechimlarini
topish uchun juda foydalidir.
Misollarda,   Laplas   tenglamasini   yechishda   issiq   tarqalishi ,   elektr   maydoni
va     potentsial taqsimoti   kabi fizik tizimlar namoyish etildi. Natijada, harorat  yoki
potentsial   taqsimotlari   haqida   raqamli   qiymatlar   olindi,   va   bu   qiymatlar   grafika
yordamida vizual tarzda ko‘rsatilgan.
Laplas   tenglamasini   taqribiy   yechish   uchun   quyidagi   asosiy   xulosalarga
kelish mumkin:
1. Chekli   ayirmalar   metodi   —   matematik   jihatdan   to‘g‘ri   va   samarali
yondashuv bo‘lib, uni aniq yoki murakkab geometriyalar uchun qo‘llash mumkin.
2. Iteratsion   metodlar   (masalan,   Jacobi   metodi)   yordamida   tizimdagi
barcha   nuqtalarni   bir-biriga   nisbatan   yangilash   va   tizimni   optimallashtirish
mumkin.
30 3. Diskretizatsiya qilingan nuqtalarda harorat, potentsial va boshqa fizik
kattaliklarni   hisoblash   mumkin,   bu   esa   ilmiy   tadqiqotlar   va   muhandislik   hisob-
kitoblarida katta ahamiyatga ega.
4. Natijalar   raqamli   yondashuvlar   yordamida   osonlikcha   vizualizatsiya
qilinadi, bu esa amaliy ishda tizimlarni tahlil qilishni va tushunishni osonlashtiradi.
                        
31 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR:
1. Chapra,   S.   C.   (2012).   Numerical   Methods   for   Engineers   (6th
Edition).  McGraw-Hill.
o Bu kitobda raqamli metodlar, shu jumladan  chekli ayirmalar metodi
va   Laplas   tenglamasini   yechish   uchun   zarur   bo‘lgan   metodlar   haqida   batafsil
tushuncha   berilgan.   Kitobda   nazariy   asoslar   va   MATLAB   dasturi   yordamida
yechimlar taqdim etilgan.
2. Fletcher, R. (2013).   Practical Methods of Optimization  (2nd Edition).
Wiley.
o Optimizatsiya   va   iteratsion   metodlar   haqida   tushuncha   beradi.   Bu
kitobda   metodlarning   amaliy   qo‘llanishi,   shu   jumladan,   Jacobi   metodi   kabi
texnikalar haqida batafsil bayon qilingan.
3. Kosmulski,   M.   (2009).   Introduction   to   the   Theory   of   Laplace's
Equation .  Springer.
o Laplas   tenglamasining   nazariy   asoslariga   bag‘ishlangan   kitob.   U
matematik   jihatdan   Laplas   tenglamalarini   tahlil   qilish   va   ularni   raqamli   metodlar
yordamida yechish haqida ma'lumot beradi.
4. Weber,   E.   W.   (2005).   Finite   Difference   Methods   for   Partial
Differential Equations .  CRC Press.
o Chekli   ayirmalar   metodi   va   differensial   tenglamalarni   yechish
bo‘yicha   asosiy   qo‘llanma.  Bu   kitobda  Laplas  tenglamasining   turli   xil   shakllarini
va ularni yechish metodlarini, shuningdek, MATLAB yordamida amalga oshirishni
ko‘rsatadi.
5. Richmond,   P.   (2007).   Applied   Numerical   Methods   Using   MATLAB
(2nd Edition).  Wiley.
o MATLAB   dasturida   raqamli   metodlarni   qo‘llashga   doir   qo‘llanma.
MATLAB-da   Laplas   tenglamasini   va   boshqa   differensial   tenglamalarni   yechish
bo‘yicha misollar keltirilgan.
6. Zill, D. G., & Wright, S. (2008).   Advanced Engineering Mathematics
(4th Edition).  Jones & Bartlett Learning.
32 o Bu kitobda  Laplas tenglamasi ning matematik asoslari va uni yechish
uchun   kerakli   metodlar   taqdim   etilgan.   Kitobda   amaliy   muammolarni   yechish
uchun turli xil metodlar, shu jumladan  chekli ayirmalar metodi  ko‘rsatilgan.
7. Matlab   Documentation   (2023).   MATLAB   Numerical   Methods   and
Functions .
o MATLAB dasturida raqamli metodlar va   differensial tenglamalarni
yechish   uchun   funksiyalar   haqida   rasmiy   hujjatlar.   Bu   manba   MATLAB-dagi
metodlarni yanada batafsil o‘rganish uchun foydalidir.
8. Boersma,   B.   (1998).   Finite   Difference   Methods   for   Laplace's
Equation .  Springer.
o Laplas   tenglamalarini   chekli   ayirmalar   metodi   yordamida   yechish
haqida   batafsil   tavsiyalar.   Bu   kitobda   Jacobi   metodi   va   boshqa   yondashuvlar
yordamida yechim olish ko‘rsatilgan.
Onlayn Resurslar:
 MATLAB   Central   (https://www.mathworks.com/matlabcentral/)   —
MATLAB   dasturi   yordamida   turli   xil   muammolarni   yechish   bo‘yicha   foydali
kodlar va misollar .
 Numerical Recipes   ( https://numerical.recipes/ ) — Raqamli metodlar,
shu jumladan  differensial tenglamalarni yechish  bo‘yicha foydali qo‘llanma.
33