XIX asr oxiri XX asr boshlarida Turkiyadagi ijtimoiy iqtisodiy va siyosiy jarayonlar

MAVZU: XIX ASR OXIRI XX ASR BOSHLARIDA TURKIYADAGI
IJTIMOIY IQTISODIY VA SIYOSIY JARAYONLAR
MUNDARIJA:
KIRISH........................................................................................................................3
I.BOB. TURKIYANING IJTIMOIY, ISTISODIY, SIYOSIY AHVOLI...........5
1.1.  Turkiyaning ijtimoiy, istisodiy, siyosiy ahvoli .......................................................5
1.2.  Turkiyada ozinliklarning o`rni va mavqei ............................................................10
1.3.  Turkiyaning xorijliklar bilan alo qalari ………………………….……..…..13
1.4.  "Yangi usmonlilar". Turkiyaning 1-Konstilutsiyasi ……………………..……..16
II.BOB. ASOSIY QISM……………………………………………………..……20
2.1.  Rus-turk urushi va uning oqibatlari ……………………………………….……20
2.2.  Xalqaro munosabatlar va milliy harakat ……………………………..…….23
2.3.  XX asr boshida Turkiyaning ijlimoiy-iqtisodiy ahvoli …………………..……..25
2.4.  Usmoniylar impyeriyasining inqirozi va halokati ………………………...…….28
XULOSA......................................................................................................................30
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR..................................................................31 KIRISH.
Kurs ishining dolzarbligi:   Osiyo Yer sharidagi eng yirik qit'a hisoblanadi.
U Tinch okeandan tortib Ural tog'larigacha, Shimoliy Muz okeanidan to janubdagi
Hind   okeanigacha   bo'lgan   ulkan   hududni   egallaydi.   Jahondagi   tabiiy   resurslar,
foydali qazilmalarga eng boy qit'a ham — bu, Osiyodir. Bu yerda dunyodagi neft
zaxirasining   60   foizi,   kauchukning   60   foizi,   qalayning   57   foizi   qazib   olinadi,
qimmatbaho daraxtlar   o'sadi,   subtropik   poliz   mahsulotlari   va mevalarga o'ta
boy.   Aynan   shu   tufayli   Osiyo   qit'asi   jahon   iqtisodining   boy   markazi   sanaladi.
XIXasr   oxirida,   ayrim   mamlakatlarni   hisobga   olma-   ganda,   butun   Osiyo
mustamlaka   zonasiga   aylanib   qolgan   edi.   Turkiya,   Eron,   Afg'oniston   kabi   bir
necha   davlat-   largina   o'z   siyosiy   mustaqilligini   saqlab   qola   olsa-da,   iqtisodiy
jihatdan ular ham g'arb mamlakatlariga qaram holatga tushib qoldi. Har tomonlama
suverenitetni birgina Yaponiya saqlab qola olgan edi. XX asr   Osiyo   qit'asini
to'liq o'zgartirib yubordi. Bu davrda Ikkinchi jahon urushida antigitler koalitsiyasi
g'alaba   qozondi,   BMT   tashkil   topdi   va   uning   tomonidan   Inson   huquqlari
umumjahon   deklaratsiyasi   qabul   qilinishi   mustamlaka   xalqlarning   erkinlik,
mustaqillik va suverenitetga erishishini ta'minladi. Osiyo xalqlarining taqdiri bir xil
kechmadi. Mazkur qit'ada hozirda 48 ta mustaqil davlat mavjud. Agar Yaponiya va
Janubiy   Koreyada   burjua-parla-ment   tuzumi   qaror   topgan   bo'lsa,   Malayziya,
Tailand,   Butan,   Bruney,   Nepal   kabi   mamlakatlarda   cheklangan   demokratik
institutlarga ega avtoritar-monarxiya tizimi ko'rinishidagi siyosiy tuzum mavjud 1
.
Xitoy,   Vetnam,   Mongoliya,   Shimoliy   Koreyada   mus-tahkam   sotsialistik
struktura   saqlanib   qolgan   va   sanoat   natsionalizatsiya   qilingan,   qishloq   xo'jaligi
jamoalashti-rilgan.   Siyosiy   strukturada   kommunistik   partiya   monop-oliyasi
mavjud,   ijtimoiy   sohada   aholini   ijtimoiy   himo-yalashning   keng   qamrovli
institutlari  tashkil  qilingan (bepul  ta'lim,  tibbiy xizmat, aholi  kambag'al  qatlamini
tekin uy-joy bilan ta'minlash, hammani ish bilan ta'min-lash).   Dinamik  iqtisodiy
rivojlanish     yetarli    darajada   emasligi  —  bu,  ularning  ojiz   tomoni,  kuchli  tomoni
esa— ijtimoiy qatlamlar orasidagi tenglik va ish bilan ta'minlanganligidir.
1
 Abdunabiyev A.G. Vklad v mirovuyu sivilizatsiyu. T.: O’zbekiston, 1998.
3 Hindiston,   Indoneziya,   Bangladesh,   Laos,   Turkiya,   Shri-Lanka,   Iroq   va
Suriyada aralash iqtisod tashkil topdi, ya'ni bunda korxonalarga xususiy va davlat
egahgiga   rioya   qilinadi.   U   butun   jamiyat   manfaatiga   xiz¬mat   qiladi   va   ayniqsa
mayda va o'rta tadbirkorlar man-faatini himoyalaydi. Bu mamlakatlarda fuqarolar
tinch-ligi   va   barqarorljgini   saqlash   kafolati   sifatida   milliy   va   diniy   an'analarni
qat'iy muhofaza qiluvchi kuchli davlat hokimiyati tashkil topdi.
Kurs   ishining   maqsadi   va   vazifalari:   Sovet   Ittifoqining   parchalanishi
natijasida   O'rta   Osiyo   davlatlari   —   O'zbekiston,   Qozog'iston,   Turk-maniston,
Tojikiston   va   Qirg'iziston   —   "yangi   de-mokratiya"   mamlakatlari   yuzaga   keldi.
Ular   demokratik   qayta   qurish   va   ijtimoiy   yo'naltirilgan   bozor   iqtisodini   yaratish
yo'lini tanladi.
Kurs ishining tuzilishi:   kirish, ikkita bob, har bobda to’rttadan reja, xulosa
va foydalanilgan adabiyotlar.
4 I.BOB. TURKIYANING IJTIMOIY, ISTISODIY, SIYOSIY AHVOLI.
1.1. Turkiyaning ijtimoiy, istisodiy, siyosiy ahvoli
Turk   impyeriyasi   turli   millat   va   elatlardan   iborat   bo`lib,   geografik   jikatdan
uch   sit`a:   Yevropada-Bolson   yarim   oroli,   Srim,   Sora   dengiz,   Azov   dengizi
sirhoslarini,   Osiyoda   - Kichik  Osiyo,  Arabiston,  Iros
;   Suriya,  Falastin,  Kavkazning
bir sismi va Shimoliy Afrikadagi  mo`zofotlarini o`z ichiga olgan edi.
Turk(Usmon)   impyeriyasi   sarashli   barcha   yerlar   turk   sipoklariga   beriladigan
yerlar,   poshsholik(podsholik)   yerlari,   masjid(vasf)   yerlari   va   xususiy
mulkdorlarining   yerlaridan   iborat   bo`lgan.   Impyeriya   karbiy   tartib   va   sat`iy
intizom   asosida   idora   etilar   edi.   Asrlar   davomida   turk   sultonlarining   tayanchi
yanicharlar   bo`lib,   ular   turk  askarlari   korpusidan   tashkil   topgan   edi.   Xristianlardan
asir   tushgan   sul   bolalar   yoshligidan   mashs   sildirilib,   bu   korpusga   xizmat   siiishlari
uchun   tayyorlanar   edilar.   Ular   keyinchalik   xatna(sunnat)   silinib,   musulmon   dinini
sabui silar edilar. Turklar bolalarni go`daklik chorjidan sattis intizomga o`rgatishar.
mutaxassislar so`lida Karbiy ta`lim berishar edi.
Angliya   va   Fransiya   Turkiyaning   Sharsiy   Yevropadagi   urushlarni   so`llab-
suvvatlashar   edi. Bundan massad o`z siyosatlarini amalga oshirish, turklarni Bolson
yarim orolida milliy-ozodlik karakatlarini bostirish uchun tbydalanishdan iborat edi.
"Barb   davlatlarini,   Turkiyani   Rossiyaga   sarshi   kurashda   Kam   tayaneh   deb
bilar   cdilar.   Rossiya   va   Turkiya   o`rtasidagi   urushlar   ob`ektiv   jikatdan   Gretsiya,
Ruminiya, Syerbiya, Bolgariya, Chyernogoriva, Bosniya mamlakatlari mustasillik
uchun olib borgan kurashlari  bilan chambarchas botjlis, ehunki bu mamlakatlar Turk
impyeriyasi mustamlakalari kisoblanar  edi.
Angliya,   Fransiya,   Rossiya   yordamida   1829-yil   Gretsiya   o`z   mustasilhgiga
yyerishgan   bo`lsa-da,   Istanbulni   egallash   va   Kichik   Osiyoni   butunlay   so`lga
kiritishni   massad   silib   so`ygan   edi.   Chunki   Rossiya   podsholari   o`zlarini
Vizantiya` impyeriyasining vorislari deb  kisoblar cdilar. Shuning uchun kam 1730-
yildan boshlab bir necha Rossiya-Turkiya urushlari   bo`lib o`tdi. 1786, 1787, 1806,
1828,   1853,   1877,   1914   yillarda   bo`lgan   Rossiya-Turkiya`   urushlari   fikrimiz
isbotidir.
5 Turk impyeriyasining davlat  arboblari  islokotlar  yo`li  bilan davlalni  saslab
solish   va   feodal   larsoslikka   barkam   berishga   karakat   sildilar.   Karbiy-texnik
haraktyerda bo`lgan bu islokotlar bir necha marta o`tgan aviodlarni o`z ichiga oladi.
Ammo Usmoniylar   turkiyasidagi   keng   samrovli   jarayonlarni   idrok   etish   uchun
millatlar va mazkablar o`rtasidagi  munosaballarni o`rganish massadga muvofis.
Turkiyaning ijtimoiy- iqtisodiy ahvoli
Turkiya   monarxiya   bo‘lib,   uni   sulton   boshqarardi.   Mamlakatda   o‘rta   asr
feodal tartiblari hukmron edi.
Turkiya   iqtisodining   asosini   tashkil   qilgan   qishloq   xo‘jaligi   ni-   hoyatda
orqada qolgan edi. Haydaladigan yerlarning 65%i katta yer egalari va ruhoniylarga
qarashli   bo‘lib,   u   yersiz   va   kam   yerli   dehqonlarga   ijaraga   berilardi.   Mehnat
unumdorligi   kam   bo‘lganligi   uchun,   1873—1875-yillardagi   kuchli   ocharchilik
oqibatida ko‘plab odamlar qirilib ketdi.
Shahar   aholisining   ham   ahvoli   og‘irlashdi.   Hunarmandchilik   tushkunlikka
uchradi. Eski tartiblar va xorijiy tovarlarning ko‘pli- gi mamlakatda iqtisodiyotning
taraqqiyotiga to‘siq bo‘ldi. Sanoatda o‘sish yo‘q edi. Chunki, sanoat uchun qishloq
xo‘jaligi zarur xomashyo yetkazib berishga qodir emas edi.
Sulton   hukumati   o‘zining   moliyaviy   ahvolini   yaxshilash   uchun   chet   eldan
qarz ola boshladi. Chunonchi, 1870—1874-yillarda 3 mlrd. frankdan ortiq asoratli
qarz olindi.
Davlatning   moliyaviy   ahvoli   halokat   yoqasiga   kelib   qoldi.   Tashqi   qarz
yanada   ko‘payib,   5,5   mlrd.   frankka   yetdi.   1876-yilda   hukumat   Turkiyani
moliyaviy bankrot deb e’lon qilishga majbur bo‘ldi 2
.
Og‘ir   iqtisodiy   ahvol   bora-bora   Turkiyani   chet   el   davlatlarining
yarimmustamlakasiga   aylantirdi.   Yevropa   davlatlari   imperiyaning
mustamlakalarini   tortib   ola   boshladilar.   Faqat   Germaniya   impe-   riyadan   ulush
ololmagan davlat edi. Shuning uchun ham Turkiya hukumati XIX asr oxiri — XX
asr boshlarida Germaniya bilan yaqinlashdi.
2
 Abdunabiyev A.G. Vklad v mirovuyu sivilizatsiyu. T.: O’zbekiston, 1998.
6 Germaniya   kapitali   katta   muvaffaqiyatni   qo‘lga   kiritdi.   1888-yili   bo‘lajak
Bag‘dod   temiryo‘li   loyihasining   Izmir   —   Anqara   qismini   qurish   ularga   tegdi.
1903-yili   nemislar   bu   loyihani   (Bag‘dod   orqali   Fors   qo‘ltig‘igacha   temiryo‘l
qurish) to‘la qo‘lga kiritdi.
Konstitutsiyaviy monarxiya uchun kurash
Turkiya 1875-yilda qarzlar uchun yiliga 570 mln. frankdan ortiq foiz to‘lashi
lozim edi. Davlatning daromadi esa 380 mln. frankni tashkil etdi.
Turkiya qarzni  to‘lash  u yoqda tursin, ishlovchilarning ish haqini  to‘lashga
ham qodir bo‘lmay qoldi. Oqibatda, xalq ommasining turmush darajasi  nihoyatda
yomonlashdi.   Shunday   sharoitda   „Yangi   usmonlilar   harakati“   vujudga   keldi.   Bu
harakat a’zolari sulton hokimiyatini tugatish g‘oyasini ilgari surdilar. Harakatning
„Ibrat“ gazetasi ilg‘or demokratik g‘oyalar tar- g‘ibotchisiga aylandi. Millatparvar
ziyolilar, ilg‘or fikrli amaldorlar va zobitlar ham bu harakatga qo‘shildilar.
Mamlakatda sulton hokimiyatini tugatish g‘oyasi shakllandi.
1876-yilda   xalq   qo‘zg‘oloni   boshlandi.   Xalq   qo‘zg‘oloni   hukm-   ron
tabaqalarni   qo‘rqitib   yubordi.   Oqibatda,   1876-yilning   22-   mayida   Abdulaziz,
Shayx   ul-Islom   fatvosi   bilan   taxtdan   tushirildi.   Bir   qancha   vaqtdan   so‘ng   taxtni
Abdulhamid II egalladi.
1876-yil   23-dekabrda   Turkiyada   konstitutsiya   e’lon   qilindi.   Unga   ko‘ra,
mamlakatda   ikki   palatali   parlament   joriy   etildi.   Quyi   palata   Deputatlar   palatasi
deb,   yuqori   palata   esa   Senat   deb   ataldi.   Konstitutsiya   sultonga   katta   vakolatlar
berdi. Fuqarolarning juda oz qismigina saylov huquqiga ega bo‘ldi.
„Birlik va taraqqiyot“ partiyasining hokimiyatga kelishi Abdulhamid II davri
Turkiya tarixida „zulm davri“ nomini oldi. Sulton tez orada parla- mentni tarqatib
yubordi.  Konstitutsiya  ta-   rafdorlarini  quvg‘in  qildi.  Ularning  ko‘pio‘limga  hukm
qilindi. Mamlakat jaholat zulmatida qoldi. 1889-yili Istanbulda harbiy-tibbiy bilim
yurti kursantlari yashirin „Birlik va taraqqiyot“ tashkilotini tuzdilar. Tashkilotning
sho‘balari butun Turkiyaga tarqaldi va mamlakatda konstitutsiyaviy tartib o‘rnatish
haqida   tashviqot   boshlandi.   Keyinchalik,   bu   jamiyat   kuchli   siyosiy   partiyaga
aylandi. Sulton Abdulhamid II 1897-yili tashkilot ustidan sud uyushtirdi. 13 kishi
7 o‘limga hukm qilindi. „Birlik va taraqqiyot“ partiyasi a’zolari va shunga o‘xshash
siyosiy to‘garakka ishtirok etganlar umumiy nom bilan „Yosh turklar“ deb ataldi.
„Yosh   turklar“   1902-yilda   Parij   shahrida   o‘zlarining   birinchi   qurultoyini
o‘tkazdilar. Unda bekor qilingan konstitutsiyani tiklash haqida qaror qabul qilindi.
1907—1908-yillarda   Turkiyada  inqilobiy   vaziyat   yuzaga   keldi.   1908-yil   3-
iyul   kuni   „Yosh   turklar“dan   bo‘lgan   qo‘shin   zobitlari   rahbarligida   qo‘zg‘olon
ko‘tarildi. Unga Niyozbiy rahbarlik qildi. U „Birlik va taraqqiyot“ partiyasi a’zosi,
harbiy garnizon qo‘- mondoni edi. 1908-yil 20-iyulda Monastir shahrida „Birlik va
taraqqiyot“   partiyasi   tantanali   bir   vaziyatda   konstitutsiya   tiklan-   ganligini   e’lon
qildi va sultondan bu masalada farmon berishni talab qildi. Qo‘shin „Yosh turklar“
tomonida ekanligi Abdulha- midni cho‘chitib qo‘ydi. U 1908-yilning 24-iyul kuni
kons-   titutsiyani   tiklashga   majbur   bo‘ldi.   Parlamentga   saylov   o‘tkazishni   va’da
qildi. 1908-yilgi Turkiya inqilobi g‘alaba qozondi.
1909-yil 13-aprel isyoni
Biroq, eski  tartib tarafdorlari har qan- day islohotga qarshi  edilar. Ularning
ichida   ruhoniylarning   o‘rni   kuchli   edi.   Ruhoniy-larning   „Ittihodi   Muhammadi“
partiyasi „Yosh turklar“ni xu- dosizlikda aybladi.
„Ittihodi Muhammadi“ partiyasining tarafdori bo‘lgan har- biylar 13-aprelda
aksilinqilobiy  isyon  ko‘tardilar.  Isyonchilar  parlamentni   bekor   qilishni,   shariat   va
sulton   hokimiyatining   tikla-   nishini   talab   qildilar.   Abdulhamid   II   ga   aynan   shu
kerak edi. Shuning uchun ham u isyonchilar talabini tezda bajardi.
„Yosh   turklar“   arboblaridan   bir   qismi   Saloniki   va   Adrianopolga   qochib
ketdilar.   Saloniki   va   Adrianopoldagi   harbiy   qismlar   „Yosh   turklar“   tarafida   edi.
„Yosh   turklar“   o‘zlariga   sodiq   harbiy   qismlari   bilan   26-aprelda   isyonchilar
hukumatini   ag‘darishdi.   Sulton   Abdul-   hamid   taxtdan   ag‘darildi.   Taxtga   uning
ukasi Mahmud V Rishod (1909—1918) o‘tqazildi. Parlament qayta tiklandi.
Ichki va tashqi ahvol
„Yosh   turklar“   inqilobi   buyuk   davlatlarni   tashvishga   solib   qo‘ydi.   Ular
Turkiyadagi   ichki   siyosiy   beqarorlikdan   foydalanib,yanada   ko‘proq   o‘ljaga   ega
bo‘lib   olishga   harakat   qilganlar.   1911-yilda   Italiya   Liviyani   bosib   olgach,   Buyuk
8 Britaniyaga xayrxoh „Hurriyat va birdamlik partiyasi“ „Yosh turklar“ huku- matini
noqobillikda   aybladi.   Ular   1912-yil   5-avgustda   mamlakatda   davlat   to‘ntarishi
o‘tkazishdi.Tez   orada,   Turkiyaning   tashqi   ahvoli   yanada   yomonlashdi.   1-   va   2-
Bolqon urushlarida Turkiya Bolqondagi  ta’siridan deyarli  to‘la  ajraldi. Bu  hodisa
„Hurriyat va birdamlik“ hukumatini og‘ir ahvolga solib qo‘ydi.Shunday sharoitda,
„Yosh turklar“ rahbarlaridan biri Anvar- bey boshchiligida 1913-yilning yanvarida
isyon   ko‘tarildi.   „Hurriyat   va   birdamlik“   hukumati   ag‘darildi.   Hokimiyat   yana
„Yosh turklar“ qo‘liga o‘tdi.
Hokimiyat 3 kishidan iborat „Uchlik“ deb atalgan guruh (An- var, Tal’at va
Jamol) qo‘liga o‘tdi. Uchlikka Anvar poshsho rahbarlik qildi. „Uchlik“ Germaniya
bilan   yaqinlashish   siyosatini   davom   ettirdi.„Uchlik“ning   Germaniya   bilan
yaqinlashishi   Germaniyaning   Turkiya   imperiyasi   hududlariga   da’vo
qilmayotganligi   bilan   izoh-   landi.Germaniya   panturk   va   panislom   mafkuralarini
o‘ziga   shior   qilib   olgan   „Uchlik“ni   qo‘llab-quvvatlay   boshladi.   Bu   mafkura
g‘oyalari   Antanta   manfaatlariga   zid   edi.Bundan   tashqari,   Germaniya   Turkiya
imperiyasining   bo‘linishiga   qarshi   chiqa   boshladi.   Bunday   sharoitda   Germaniya
„Yosh   turklar“   ko‘z   o‘ngida   Turkiyaning   yagona   „himoyachisi“ga   aylandi.   Endi
Germaniya   Turkiyani   ittifoq   shartnomasi   tuzishga   unday   boshladi.   Va   nihoyat,
1914-yilning   2-avgustida   maxfiy   suratda   ittifoq   shart-   nomasi   tuzildi.   Bu
shartnomani   imzolash   bilan   Turkiya   hukmron   doiralari   imperiyani   halokatga
mahkum   etdilar.Panislomizm   —   XIX   asr   oxirida   butun   musulmon   olamini
mustamlakachilarga   qarshi   kurashda   birlashtirish   to‘g‘risidagi   harakatga   Rossiya
va   Buyuk   Britaniya   imperiyalari,   shuningdek,   sobiq   Ittifoq   tomonidan   berilgan
sun’iy   nom.Panturkizm   —   turkiy   xalqlarni   birlashtirish   g‘oyasiga   Rossiya   va
Buyuk   Britaniya   imperiyalari,   shuningdek,   sobiq   Ittifoq   tomo-   nidan   berilgan
rasmiy   nom.Senat   (lot.)   —   qadimgi   Rimda   respublika   davrigacha   urug‘   oq-
soqollarining   yig‘ini.Yosh   turklar   —   1889-yilda   tashkil   etilgan   turk   burjua-
pomeshik partiyasi. „Birlik va taraqqiyot“ partiyasi a’zolarining yevropacha nomi.
9 1.2. Turkiyada ozinliklarning o`rni va mavqei
Musulmon   bo`lmagan   millat   vakillarini   o`zga   dinga   e`tisod   siluvchilar
sifatida   e`lirof   etib, turklar  ularni  «ozinliklar» yoki «l)ayrimuslimlar» deb aladilar.
«O7inliklar»da o`ziga xos  sonunlar mavjud bo`lib, ular o`zlariga ajratilgan yerlarda
yashaganlar   Kar   bir   millat   uchun   alokida   ranglardagi   kiyim   kiyish   belgilab
so`yilgan. Ayni paytda ushbu millatlarning kech biri   shoki, ipak kiyim kiyishi, otda
yurishi va surol tasishi mumkin bo`lmagan. Ularning birortasi surol tasib, ot mingan
lasdirda sattis jazolangan.
Oila   kususi   borasida   ular   o`z   dinlari   soidalariga   itoat   etganlar   va   ommaviy
muammolarni   o`z   makkamalarida   mukokama   silganlar.   Biror   bir   r)ayrimuslim
musulmon   xotinga   uylanolmagan,   yoki   musulmon   mulkiga   myerosxo`r
bo`lolmagan.   Ularning   chyerkov   yoki   boshsa   ijtimoiy   akamiyatga   molik   inshoot
barpo etishlari  uchun maxsus farmon talab silingan.   TSayrimuslimlar savdo-sotisda
kam   ustama   foydaga   yyerisha   olmaganlar.   Jinoyat   sodir   etgan   l)ayrimuslimga
musulmon   sonunlariga   ko`ra   jazo   belgilangan,   ammo   xudi   shunday   Jinoyat   sodir
etgan musulmonlarga beriladigan jazoning yarmisi belgilangan. «Ozinliklar»ning
ibodat   siiishlari   borasida   o`ziga   xos   demokratik   usullari   joriy   etilgan   edi.
Musavviylar,   majusiylar   o`z   uylaridan   chismagan   kolda,   ya`ni   musulmonlarga
kech   bir   shaklda   xalasit   bermay   ibodat   silishlarilozim   bo`lgan.   Ular   sekin-asta
sishloslardan   shakariarga   ko`chib   o` t ganl ar   va   aksar i yat   ko` pchi l i gi   soi l s
t o` l ab   bo` l sa- da,   shakar l ar ga   joyl ashi b,   kunarmandchilik   bilan
shurjullanganlar. Karbiy xizmat raajburiyati bo`lmaganligidan, ularning   ilm ollsh,
savdo   kamda   kosibchilik   bilan   shuljullanishlari   uchun   sulay   sharoit   mavjud   edi.
Shu   sababli   «ozinliklar»dan   ilmli   kishitar,   yirik   savdogarlar,   moliyachilar   va
labiblar o`ishib chisa  boshladilar.
Karbiy   xizmat   sharafli   faoliyat   bo`lganfigi   uchun   Usmonli   turk   davlati
«ozinliklar»ga   bu   kususni   bermagan,   natijada,   son   jikaldan   ularning   o`sishi,   ilm
olishi   va  tadbirkor  jamoaalarga   aylanishi   uchun   o`zi   istamagan   kolda   yo`l   ochib
bergan edi. «Ozinliklar»dan Sulton Murod 1 davrida(l362-1389) piyodalar Karbiy
korpus iva yanicharlar korpusi tashkil etildi.
10 Podshoklarning   islomiy   «duogo`ylari»   o`rniga   norasmiy   tarzda
«ozinliklar»dan   chissan   kuchli   tabiblar   saroyga   Kira   boshladilarki,   Usmoniy
turk   davlati   tarixida   olti   podshokning   asosiy   tabiblari   «ozinliklar»ning   yakudiy
millatiga mansub kishilardan bo`lgan.
Dastlab   fasat   Turkiyada   yashash   kususiga   ega   bo`lgan   «ozinliklar»
millatlaridan,   Usmonli   turk   davlatining  oxirgi   davriga  kelib,   o`zining   karbiy-
siyosiy   tizimi   saiokiyat   jikatdan   zamonaviy   Yevropaning   ko`pgina
mamlakatlarida   ishlab   chisarish   munosabatlarining   Yangi   shakllari   paydo   bo`la
boshlagan,   kata   va   Yangi   shakarlar,   bank   tizimi,   mashinalashgan   yirik   sanoat,
o`sotar   armiya   va   flot   shiddal   bilan   rivojlanmosda   edi.   Ushbu   kududlardagi
davlatlarning   dcyarli   yarmini   bir   necha   yil   davomida   o`z   kukmida   tutib   turgan,
engilmas kuch timsoli bo`lgan Usmoniy turk davfati nasadar zaiflashib solganini
XVI11   asrning   boshlariga   kelib,   to`hrirorji,   Yevropadagi   bir   necha   davlatlarga
elchi yuborgandan so`ng ma`lum bo`ldi.
Tarixiy   jihatdan   Usmonli   imperiyasi,   Islom   rasmiy   va   hukmron   din   bo'lib,
musulmonlar   musulmon   bo'lmaganlarga   nisbatan   turli   xil   imtiyoz   va   vazifalarga
ega   edilar.[2]   Musulmon   bo'lmagan   (zimmi   )   etnik-diniy[3]   guruhlar   qonuniy
ravishda har xil tomonidan aniqlangan tariq ("millatlar").[2]
Oxiridan keyin Birinchi jahon urushi  va Usmonli imperiyasining tarqalishi,
barcha Usmonli musulmonlari zamonaviy fuqarolik yoki Turk millati yangi tashkil
etilgan   sifatida   Turkiya   Respublikasi   musulmon   sifatida   tashkil   etilgan   milliy
davlat.   Esa   Turk   millatchi   siyosat   barchasini   ko'rib   chiqdi   Turkiyadagi
musulmonlar   kabi   Turklar   istisnosiz   yahudiylar   va   nasroniylar   singari   musulmon
bo'lmagan   ozchilik   guruhlari   "begona   millatlar"   (tariq).[3][4]   Aksincha,   "turk"
atamasi mintaqadagi barcha guruhlarni belgilash uchun ishlatilgan Islomlashtirildi
Usmonli   hukmronligi   ostida,   ayniqsa   musulmonlar   Albanlar   va   Slavyan
musulmonlari 3
.
1923   yil   Lozanna   shartnomasi   ko'rsatilgan   Armanlar,   Yunonlar   va
Yahudiylar   va   Nasroniylar   umuman   olganda   etnik   ozchiliklar   (zimmi   ).   Kabi
3
 Abu Rayxon Beruniy. Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar. Tanlangan asarlar. 1-jild. T.: Fan, 1968.
11 huquqiy   maqom   musulmon   ozchiliklarga   berilmagan,   masalan   Kurdlar,   bu   katta
miqdordagi   ozchilikni   va   mamlakatdagi   boshqa   ozchiliklarni   tashkil   etdi.
Zamonaviy   kurka,   mamlakatning   etnik   tarkibi   to'g'risidagi   ma'lumotlar   rasmiy
ravishda   to'planmagan,   ammo   turli   xil   taxminlar   mavjud.   Hamma   musulmon
fuqarolar hanuzgacha shunday hisoblanadi Turklar hanuzgacha "turk bo'lmaganlar"
deb   guruhlangan   musulmon   bo'lmagan   ozchiliklardan   farqli   o'laroq,   ularning
millati   va   tilidan   qat'i   nazar,   qonun   bo'yicha;   eng   katta   etnik   ozchilik   -   asosan
musulmon bo'lgan kurdlar hanuzgacha oddiy "turklar" deb tasniflanadi.[3][4]
Turkiya hukumati tomonidan etnik ozchiliklar miqdori kam baholangan deb
hisoblanadi.   Shu   sababli,   asosan   musulmon   bo'lgan   etnik   guruhlarning   aniq   soni
noma'lum;   ularga   kiradi   Arablar,   Albanlar,   Bosniya,   Cherkeslar,   Chechenlar,
Kurdlar va Pontika yunonlari, boshqa kichik guruhlar qatorida.
Ko'pchilik   ozchiliklar   (shu  jumladan   albanlar,  bosniyalar,   Qrim   tatarlari   va
Kavkazdagi   turli   xalqlar,   shuningdek   ba'zi   turklar)   musulmonlarning   avlodlari
(muhajirlar   )   torayib   borayotgan   Usmonli   imperiyasi   yo'qotgan   erlardan   chiqarib
yuborilganlar. Ko'pchilik turk aholisining ko'pchiligiga singib ketgan va ular bilan
turmush   qurgan   va   turk   tili   va   turmush   tarzini   qabul   qilgan,   ammo   bu   turklar
ekanligi  aniq  emas.  Turklashtirish  va  ko'pincha  tajovuzkor  Turk  millatchi  siyosat
ushbu   tendentsiyalarni   kuchaytiradi.   Garchi   ko'plab   ozchiliklar   davlat   tomonidan
rasmiy tan olinmagan bo'lsa ham TRT televidenie va radioeshittirishlar ozchiliklar
uchun   til   dasturlari   va   boshlang'ich   maktablarda   ozchiliklar   uchun   til   darslari
o'tkaziladi.
12 1.3. Turkiyaning xorijliklar bilan alo qalari
Usmonli  turk  davlati   o`zining  ichki  va  tashsi  siyosatini,  davlat  to`zilishini
Yevropadagi   buyuk   o`zgarishlar   asosida   islok   silishga   majbur   bo`lib   soldi.   Bu
davrga   kelib,   Usmonli   turk   davlati   yashagan   «ozinliklar»   davlat   makkamalarida
anchagina yusori mavseini egallab olgan edilar. Ular orasidan moliyaviy jikatdan
mavsei o`ta kuchli kishilar etishib chissan edilar.
Frantsuz   insilobi   natijasida   ular   kam   o`zlarining   siyosiy   kususlarini
talab   sila   boshladilar.   Natijada   birinchi   marta   Yevropa,   anisrolji   Rossiya   bilan
Usmonli   Turk   davlati   o`rlasida   «Kuchuk   Saynarja»(1774)   bitimi   imzolandi.
Siyosiy kususlarini kundalik mavzuga  aylantirgan Ushbu bitim bilan «ozinliklar»
o`zos vast davom etgan tobelikdan keyin birinchi  marta Usmonli Turk davlatida
o`z xokishlarini, ma`lum rna`noda tazyislarini o`tkaza   boshladilar.Kallo Sulton
Makmudll   (1808-1839)   ularni   o`z   avlodim(sarindoshlarim),   o`z   vatandoshlarim
deyishga majbur bo`ldi.
1856 yilda Srim urushi tugagach, Ushbu masalaga oid ikkinchi kujjat sabul
silindi.   Bu   «Islokot   farmoni»   dir.   Bu   kujjatlar   fjayrimuslimlaming   diniy
kususlarini   musulrnonlarniki.   bilan   tenglashtirdi.   Sator   solislar   va
rjayrimuslimlarning   kususlarni   cheklovchi   sonunlar   bekor   silindi,   ularning
askarlikka   borishlari   sonunlashtirildi.,   istisodiy   kususlari   tenglashlirildi.
Usmoniy turk kukmdorlari bunday sarorga osonlikcha kelmadilar. Bunga asosiy
sabab   Turkiyaning   Yevropa   davlatlaridan   tarassiyotda   orqada   qolishi   bo`ldi.
Ana   shu   saloslikning   bir   necha   dalil-misolJarini   ko`rib   chisaylik:   1571   yil
Lenanto(Gretsiya)   Yasinidagi   dcngiz   jangida   turk   floti   tor-mor   bo`ldi.   1869
yildagi   urushda   Rossiyadan,   1683   yilda   Vena   yasinida   Polsha,   Avstriya   va
birlashgan   Gycrman   so`shinlaridan   butunlay   engildi.   1768-1774   yillardagi
Rossiya   bilan   bo`lgan   urushdagi   marjiubiyat   bilan   Valaxiya(Moldaviya).   Sora
dengiz,   Bolson   yarimorolidagi   mavscidan   makrum   bo`ldi.   1774   yil   to`zilgan
«Kuchuk-   Saynarja»   sulki   bilan   Srim   xonligi   mustasil,   deb   e`lon   silindi,   Sora
dengiz   va   bo`ljozlar   rus   davlati   uchun   ochis   deb   e`lon   silindi.   1787-1793
yillardagi   Rossiya   bilan   bo`lgan   urushda   Yana   engildi.   18-asr   oxiriga   kelib
13 Turkiyaning   Yevropa   kududlaridagi   mulklarining   tasdirini   kal   silish   ko`pros
yirik  davlatlarga borjlis bo`lib soldi.
Ana shundan keyin Axmadshokl 11(1703- i 730), Makmudshok 1(1730-
1774),   Abdulkamid   1(1774-1788)   va   aynissa   Sulton   Salim   111(1789-1807)
Usmonlilar   impyeriyasini   parchalanib   ketishi   va   kalokatdan   saslab   solishga,
markazlashgan   davlat   to`zishga   o`rindilar.   Ular   «rjarbchilik»   hoyalariga
tayandilar.   Sulton   Salim   111   Usmoniylar   impyeriyasini   yangi l ash   uchun
«Ni zom i   j adi d»( «Yangi   usul »)   i sl okot l ar i ni   j or i y   et di .   Unga   yir i k
z amindorlar,   yanicharlar,   ulamolar   va   boshsalar   sattis   sarshilik   ko`rsatdilar   va
katto   Salim   lllni   1807   yili   taxtdan   ar)dardilar.   Lining   o`rniga   taxtga   o`tirgan
Makmud   11   ustalik   bilan   davlatni   boshsardi.   U   islokotlarni   birdaniga   emas,
sekin-asta   atrofiga   larafdorlarini   to`plab,   kuch   yirjib   amalga   oshirdi.   1-tadbirni
yanicharlarni   yo`s   silib,   zamonaviy   armiya   to`zdi   va   unga   tayandi,   2-dan
ma`muriy-boshsaruv apparatini yangiladi, shundan so`ng moliya, kusus va boshsa
sokalarda   ijobiy   o`zgarishlar   sildi.   Armiyani   ta`minlash   uchun   akolidan   solislar
yiljib   olgan.  Tmrb  armiyasining   to`zilishi   va  ta`minoti  aynan   shunday  bo`lib,  u
yerda   solislarning   asosiy   sismini   to`lovchi   o`rta   tabasa   yaxshi   shakllangan   edi.
Shu   yo`nalishda   ish   yurituvchi.   Prussiyada   XIX   asrda   paydo   bo`lgan   davlat
boshsaruvini   takomillashtirishni   o"z   oldiga   massad   silib   so`ygan   ilmiy
karakatni   ifoda   etgan   «Kamyeralizm»   deb   atalgan   idora   tizimini   kamda   o`sha
mukim   akamiyatga   ega   bo`lgan   T>arb   tcxnologiyasini   Usmonli   lurk   impyeriyasi
o`zlashtirishi   kyerak   edi.   Bundan   tashsari,   Yevropaning   inson   manfaatlarini
kimoya   silish   va   uning   farovonligini   ta`minlash   borasidagi   sadriyatlar   tizimi
kukuinat   amaldorlarining   manfaatiga   mos   kelar   edi.   Bu   tizimning
o`zlashtirilishida,   asosan,   Yevropaga   yuborilgan   elchilar,   mamlakatdagi   ilrjor
fikrli   kishilar   kata   rol   o`ynadilar.   Bu   borada,   aynissa,   Usmonli   turk davlatining
Germaniya   va   Prussiyadagi   clchilari   Mekmet   Chelebiy,   Nishli   Mekmet   orja,
Avstriyadagi   elchisi   Sodis   Rifat   poshsho,   Buyuk   Britaniyadagi   elchisi
Mustafo  Rashid   poshsho, Fransiyadagi  elchisi  Ali poshsho va Fuad poshsholar
faoliyatlarini   alokida   sayd   etish  lozim.  Bu  davlat  arboblari  balki   o`z  faoliyatlari
14 bilan   zaiflashib   borayotgan   Usmonli   turk   davlatining   ilgarigi   sudratini   tiklash.
«modycrn»   boshsaruv   tizimi   sayta   tashkil   etilgan   mamlakatga   aylantirishni
istaganlar.   Pirovard   natijada   Usmonli   turk   davlatida   «Tmrbchilik»
Karakatlari-«Tan?:imat»   davrini   boshlab   berdi   Kamda   Yevropaning   kundalik
turmush tarzi turk jamiyatiga kirib kela boshladi.
«Tanzimatchilar» ya`ni «rjarbchilik» tarafdorlari sanoat va sishlos xo`jaligi
sokalarida   islokotlarni   amalga   oshira   boshladilar.   Ular   karnma   mo`ljallagan
rejalarini   amalga   oshirolmadilar,   aynissa,   karbiy   va   madaniyat   sokalarida
siyinchiliklar   bor   edi.   Shunga   saramay   kukumat   Yevropaga   armiya   va   flot
tashkil   etish   uchun   davlal   xazinasidan   mablarj   ajratdi.   Biros,   Yevropa
madaniyati   Turkiyaga   shunday   o`ziga   xo   sbir   ftolatda   kirib   kela   boshladiki,
buning asnosida chet elliklar. 1-navbatda Yevropa davlatlarining manfaatlari yotar
edi.   Buni   etarlicha   baKolay   olmagan   Usmonli   lurk   davlati   istisodiy   saramlikka
tusha boshladi.
Ma`lumki,   Yevropadagi   siyosiy   o`zgarishlar   sanoat   insilobining   natijasi
edi.   Ishlab   chisarishning   kengayishi,   sanoatlashishning   amalga   oshishi   yangi   bir
ijtimoiy-siyosiy   davlatni   shakllantirdi,   jamiyatdagi   funktsiyalar   saytadan
tassimlandi.o`rta   tabasaga   mansub   burjuaziya   sinfi   o`zining   ilk   demokratik
missiyasini   o`tay   boshladi.   Axbirit   almashinuvi   rivojlana   boshladi.   Pochta,
telegraf,   telefon,   gazetalar,   suv   yullari,   temir   yo`llari   kabilar   yangi   sharoitda
axborot   almashishi   borasida   o`ta   mukim   ijtimoiy-siyosiy   akamiyat   kasb   eta
boshladi.
Shunday   silib,   «rjarbchilik»   osimi,   garchi   turk   madaniyatiga   o`ta   jiddiy
zarar ko`rsatgan   bo`Isa-da, ijlimoiy-siyosiy madaniy sokadagi  karakatlari bilan
yangicha   turmush   tarzi   yoki   karbiy   tashkilot   sifatida   kirib   keldiki,   bu   ma`lum
ma`noda   ol^a   siljish   edi,   ammo   istisodning   rivojlanishi   ushbu   ijtimoiy-siyosiy
o`zgarishlardan   orqada   soldi.   Buning   sababi   Turkiya   davlal*   arboblari   Yevropa
tarassiyotining asosida sanoat insilobi yotganligini ko`ra olmadilar.
15 1.4. Yangi ustnonlilar. Turkiyaning 1-Koiistitutsiyasi.
Bu   borada   yo`l   so`yil gan   nussonl ar   m am lakatda   yangi   bor   siyoi sy
osim ni ng   faollashuviga   sabab   bo`ldiki,   u   Turkiya   tarixida   «Yangi   usmoniylar
karakati»   nomi   bilan   kirdi. Ularning faolligi tufayli 1860 yilda turk davlatining
1-Konstitutsiyasi   sabul   silindi   va   uning   asosida   parlament   to`zildi.   Istisodiy
faoliyalni   kcngaytirishga   saratilgan   «Karma   tijorab)   nomli   tijorat,   «Nizomie
makkamasi» nomli kususiy tashkilotlar to`zildiki. ular mamlakatdagi   istisodiy va
kususiy   tizimlarni   birsarorligini   ta`minlashi   lozim   edi.   «Yangi   usmoniylar»
«r)arbchilik»ni   ta`sib   sila   boshladilar.   Ularning   asosiy   nomayondalari   Notis
Kamol va Ziyo poshsholar edi. «Ttarbchi»larga sarshi kurashganlardan Yana biri
Ibrokim   Shinoziy   bo`lib,   u   1862   yilda   «Tasviri   afkor»   nomli   gazo`a   tashkil
silib,   uning   sakifalarida   «l)arbchilik»ning   massad   moKiyatini   tushuntirish
borasida,   Ushbu   siyosiy   kuchga   sarshi   kurashish   yo`lida   crzi   va
Kamtikrdoshlarini ko`plab masolalarini chop sila boshjadilar.
Aytish   joizki,   Usmonli   turk   davlati   yarim   madaniy   tusda   edi.   Shaxs,   bir
tarafdan   davlat   yangidan   belgilangan   madaniy   soidalariga,   boshsa   tarafdan   esa
jamiyatda   amal   silayotgan   madaniyatga,   urf-odatlarga   ko`ra   moslashuvi,
ijtimoiylashuvi   kyerak   edi.   Solavyersa   bunday   sharoit   milliy   urf-odatlarning,
diniy   asidalarning   va   me`yorlarning   Kar   lomonlama   cheklanishida,   davlat
sabul   silgan   yangicha   madaniyatga   berilishiga   olib   keldi.   Milliy   madaniyat
usliga   zo`rma-zo :
raki   keltirib   so`shilgan   yangicha,   «i)arblashgan»   madaniy   at
uchun   tegishli   va   sonuniy   muiatning   yo`sligi   jamiyatda   emiruvchi   ta`sir
kcrrsaldi.   Turk   tadsisotchilaridan  biri   Envyer   Ziyo  so`zfari   bilan  aytganda,  «bu
unsur   Tanzimot   yoshlarining   yo`zakiligiga,   roKatsizligiga,   madaniyatni   Parij
modasi, deb tushunishlariga olib keldi».
1860-yillarning   oxirlarida   bu   boradagi   tansidiy   mulotcazalar   yanada
kuchaydi,   «IslKot   farmoni»ning   c`loni   va   uni   amalga   oshirishning   osibatlari
natijasida   turklar,   musulmonlar   o`z,   mamlakatida   o`zlarining   Kukmronlik
mavselarini   yo`sotdilar.     Jamiyatda   vujudga   kelgan   bunday   vaziyatdan
16 «ozinliklar»   yaxshi   foydalana   bildilar   va   musuhnonlarni   Kar   soiiada   ortda
soldirdilar 4
.
«Yangi   usmoniylar»(1865)ga   turk   ma`rifatparvarlari,   jurnalistlar,
o`situvchilar,   amaldorlar   kirgan   bo`Iib,   ular   kostitutsion   to`zum   tarafdorlari
edilar.   XIX   asr   70-yillarida   Turkiya   chet   el   mamlakatlarning   mustamlakasiga
aylandi, mamlakat jaKon kapilalistik   bozoriga tortildi. Bu yerda chet el banklari
ochildi.   Turkiya   sanoat   ishlab   chisarish   jiKatidan   dunyoda   oxirgi   o`rinlardan
birida turar edi.
1876   yilda   (Zomay)   liberal   guruK   rakbari   MidKal   poshsho   «Yangi
usmonlilarw   bilan   birga   saroy   to`ntarishi   yasadi.   Taxtga   sulton   AbdulKamidll
o`tirdi.   U   Midicat   poshsho   ishlab   chisarilgan   konstitutsiya   loyikasini   tasdisladi
va u 1876 yil 23-dekabrda tantanali ravishda e`lon sildi. Ammo sulton 1877 yil
boshida   MidKat   poshshoni   bosh   vazirlikdan   bo`shatib.   «Yangi   usmonlilar»ni
repressiya   sildi.   Parlamentni   tarsatib   yuborildi   va   mustabid   Kokimiyat   sayta
tiklandi.   Bu   davr   Turkiya   tarixida   «zulm   davri»   deb   ataldi.   Demokratik
o`zgarish  ta`sislandi, mamlakalda tyerror va satar)on kuchaydi.
Turkiyaning   1877-1878   yillardagi   Rus-turk   urushidagi   mahlubiyati   uning
Bolsondagi  Kukmronligiga chek qo`ydi.
XIX   asrda   Turkiyaning   yarim   mustamlakaga   aylanishi   va   milliy   zulmning
kuchayishi.
XIX   asr   70-yillarida   Turkiyaning   rivojlangan   xorijiy   mamlakatlarga
qaramligi   kuchaydi,   ulardan   olgan   qarzlari   ko`paydi.   Xorijiy   mamlakatlar
esa talon-tarojni  kuchaytirdilar.
Fransiya- Rossi ya   ur ushi dan   so`ng   Tur ki yani ng   xalqar o   ahvoi i
ni hoyatda   murakkablashdi. Usmonli turk yyerlariga Rossiyadan boshqa Angliya,
Fransiya,   Germaniya,   Avstriya-Vengriya   ham   ko`z   tikib   turar   edi.   Turkiya
iqtisodiyoti   qishloq   xo`jaligiga   tayangan   bo`Iib   texnikasi   yo`q   edi.   Qo`l
mehnatiga asoslangan  bu tarmoqda mehnat  unumdorligi  past,   dehqonlar   zo`rg`a
kun   ko`rardilar.   Soliqlar   juda   ko`p   bo`Iib,   shunday   maqol   to`qishgan:
4
 Abu Rayxon Beruniy. Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar. Tanlangan asarlar. 1-jild. T.: Fan, 1968.
17 «Hosilning   bir   qismi   dalada   yo`q   bo`ladi,   bir   qismmi   sovuq   uradi,   biq   qismini
qushlar   yeb,   ketadi,   xudo   hohlasa   menga   qoladi».   Lekin   ana   shu   qolgani   ham
yyer egasi va soliqchiga  ketardi.
Bu   lushkunlik   ustiga   1873-1875   yillarda   ocharchilik   bo`Iib,   ko`p   kishilar
qirilib ketdi.
Shaharliklaming   ahvoii   ham   og`ir   edi.eski   tartiblar   va   xorijiy   mollarning
ko`pligi   hunarmandchilikni   kasodga   uchratdi.   Sulton   o`z   foydasini   ko`zlab
chet   eldan   qarz   olaboshladi.   1870-1874   yillarda   3   mlrd   frank   qarz   olingan.
Ammo bu   bilan mamlakatning moliyaviy ahvoii yaxshilanish o`rniga. u asoratga
tushdi,   qarzga   botdi.   XIX     asrning   70-yillarida   inqiroz   boshlandi,   norozilik
kuchaydi. Muhojirlikda bo`lgan  yangi   usmonlilar faollashdilar.   Ular cho` elda
gazetalar   chop   etib,   varaqalar   tarqatib,   konstitutsion   to`zumni   va   islohotlarni
talab qildilar. Ularni liberal amaldorlar va ofitsyerlar`  quvvatladilar ularga «Ulug`
vazir»   Midxat   poshsho   ham   qo`shildi.   Ular   Angliya   bilan   yaqinlashish
tarafdori bo`lib. sulton rejimiga qarshi kurashdilar.
1871   yilda   Mahmud   Nadim   poshsho   Ulug`vazir   etib   tayinlandi.
Vatanparvarlarga   hiyla   ishiatib,   «yangi   yosh   usmonli»   larga   umuiniy   avf   e`lon
qilib;   vatanlariga   qaytishga   ruxsat   berdi.   Ammo.   .   .   yangi   usmonlilar   bu   aldovga
uchmadilar.  Sulton  Abdulaziz   (1861-1876)  ya   Nadimni   tanqid  qilib  maqolalar  va
varaqalar   chiqardilar.   Ularni   fosh   qildilar.   1873   yili   Istanbul   teatrida   Nomiq
Kamolning   vatanparvarlik   ruhidagi   dramasi   qo`yildi.   U   yyerda   hukumatga   qarshi
namoyish bo`ldi. Shundan so`ng N.Kamol qamaldi, gazeta va teatr yopildi, siyosiy
qatog`onlik kuchaydi. Mamlakatda ahvol tobora yomonlashdi.
1870-1880   yillarda   Turkiya   iqtisodiy   inqiroz   ichida   qoldi.   Chunki   hukumat
o`tkazgan   islohotlar   qoloq   ishlab   chiqarishi   munosabatlarini   o`zgartirishga   qodir
emas   edi.   Turk   burjuaziyasi   yangi   boshqaruvga   noqobil   edi.   Hukumat   davlat
xazinasidagi   kamomadni   to`ldirish   bilangina   shug`ullanardi.   Viloyatlardagi
to`rachilik  va   o`zboshimchalik   xalq   ommasini og`ir ahvoliga soldi. Hukumatning
soliq siyosati kuchaydi,
18 Qishloq   xo`jalik   mollari   sun`iy,   arzon   narxlarda   olinar,   dehqon   o`z
mehnatidan   manfaatdor  emas  edi. viloyatlararo boj  undirish siyosati  ham  savdoga
to`siq bo`ldiki, hukumal  uni bckor qilishga majbur bo`ldi.
Sanoatda ham o`sish yo`q bo`lib, qjshloq xo`jaligi sanoatni xom-ashyo bilan
ta`minlab  berolmas, chet el sarmoyasi bozorni butkul cgallab olgan edi.
Buning   ustiga   1874   yili   chet   el   kompaniyalariga   konlarni   ishga   solishga
ruxsat   berildi. Bu haqda qonun qabul  qilindi. Davlatning moliyaviy ahvoli  halokat
yoqasida   qoldi.   Tashqi   qarz   5,5   mlrd   frankka   yetdi.   Bu   Turkiyaning   moliyaviy
jihatdan   «singanini»   ko`rsatdi   va   uning   yarim   mustamlaka,   qaram   mamlakalga
aylanganini ko`rsalar edi.
O`tmishda   qurol   kuchi.   Zo`rlik   bilan   birlashtirilgan   va   shu   usulda,   hech
qanday   iqtisodiy aloqafarsiz boshqarilgan Usmoniylar impyeriyasi tobora zaiflashib
bordi.   Ishlab   chiqarish   sekinlashdi.   1875   yilda   sarflar   570,   5   mln   frank   bo`lgani
holda, daromad 380 mlnni, tashkil  etdi. Davlat  chet  elning qarzlarini  to`lashga  va
fuqarolarga maosh berishga qodir   bo`lmay qoldi. Turk puli qadri (30%)  yo`qoldi,
narx ko`tarildi. Mamlakatda qo`zg`olonlar  boshlandi.
Ular   sulton   hokimiyatini   tugatishni   talab   qildilar.   Yangi   usmonlilar   ham
jonlanib   qoldilar.   Ular   o`zlarining   «Ibrat»   nomli   gazetalarida   ilg`or   demokratik
g`oyalar   ruhidagi   maqolalar   chop   etishdi.   Ularni   ziyolilar   quvvatladilar.   1876
yil   30   mayda   qo`zg`olon   boshlanib   u   sulton   Abdulazizni   taxtdan   ag`darish   bilan
tugadi. Uning o`rniga Murod V sulton  bo`ldi.
Biroq   ahvol   o`zgarmadi.   Bolqondagi   ahvol   chigaflashdi.   Chyernogoriya   va
Syerbiya   Turkiyaga   urush   e`lon   qildi.   Syerbiya   yengildi.   Rossiya   uning   tarafini
oldi, u xalqaro  aralashuvni talab qildi.
Bu   orada   Murod   V   kasal   bo`lib   taxtdan   tushirildi   va   o`rniga   Abdulhamid
11   sulton   bo`ldi.   1876   yil   23   dekabrda   Istanbulda   qurultoy   bo`lib,   unda   Turkiya
Konstitutsiyasi   e`lon   qilindi.   Parlamenl   saylanadigan   deputatlar   palatasi   va
tayinlanadigan   scnaldan   iborat   edi.   1877   yil   19   martda   viloyat   hokimlari   va
ruhoniylar vakillaridan iborat 1-parlament to`plandi. U 69   musulmon, 45 g`ayridin
vakillardan iborat edi. Parlament sultonga tobelik ruhida ishladi.
19 II.BOB. ASOSIY QISM
2.1. Rus-turk urushi va uning oqibatlari
Turk qo`shinlarining slavyan xalqlari ustida zulmi Rossiya siyosatdonlariga
bahona   bo`lib.   umshga   tayyorgarlik   boshlandi.   Rossiya   o`ziga   ittifoqchi   izladi.
Avstriya-Vengriya  betaraf bo`ldi. Buning cvaziga u Bosniya va Gyertseogovinani
bosib   olishi   mumkin   edi.   1877   yil   Londonda   buyuk   davlatlar   yig`ilib   xristian
ahoiisiga   turkzulmi   oshib   boryotganidan   unga   qarshi   ogohlantimvchi   bitim
to`zdilar.   Turkiya   bu   bitimni   pisand   qilmadi   1877   yil   4   aprelda   Rossiya   urush
e`lon   qildi.   Turkiya   urushda   yengildi.   Sulton   aybni   parlamentga   qo`ydi   va   uni
tarqatdi yana sultonning mutloq hokimiyati tiklandi.
San-Stefano sulhiga  ko`ra Bolgariya mustaqil  bo`lib, alohida davlat  sifatida
to`zilishiga   kelishildi.   Ammo   Angliya   bunga   qarshi   chiqdi   va   qo`shimcha   bitim
to`zilib, u Kipr orolini va  Egey dengizining nazoratini oldi.
1878   yili   13   iyulda   Yevropa   davlatlari   Berlinda   yig`ilib,   bu   bilimni   qayta
ko`rib   chiqdilar.   Bolgariya,   Chyernogoriya,   Syerbiya,   Ruminiya   mustaqil
bo`ldiiar.   Gyerlstgovina   Avstriya-Vengriyaga   berildi.   Rossiya   Ardagan,   Kars,
Botumi shaharlarini  va katta tovon oldi.
Rus-Turk urushi, turli davrlarda, xususan 18-20 asrlarda, Rusiya va Osmonli
imperiyalari   o rtasida   sodir   bo lgan   bir   nechta   urushlarni   umumiy   ifodalaydi.ʻ ʻ
Ushbu   urushlarning   o zaro   mohiyati,   siyosiy-fuqaro   aloqalari   va   territorial	
ʻ
o zgarishlar   qanday   rivojlanganligi,   ularning   ta siri   asosida   turibdi.   Bu   urushlar	
ʻ ʼ
turli   davrlarda   o tganligi   uchun,   ularning   oqibatlari   ham   bir-biridan   farq   qiladi.	
ʻ
Keyingi,   men   18-20   asrlarni   alohida   ko'rsatib   olib,   ularni   bir-biridan   farqli
jihatlardan ko'rib chiqamiz.
1. 18 asr boshlaridagi Rus-Turk urushi (1710-1711):
Bu   urush   18   asr   boshlarida   sodir   bo'lgan   bo'lib,   Qrime   xanligi   va   o zaro	
ʻ
qo'shinlar,   qandayki,   Ozarbayjon   va   Dagestan   xanligi   Qizilbashlar,   Rusiya   va
Osmonli   imperiyalari   o rtasida   sodir   bo lgan   turli   siyosiy-militar   konfliktning	
ʻ ʻ
natijasidir.   Nihoyat,   Rusiya   va   Osmonli   imperiyalarining   1711   yil   ilg or   g alaba	
ʻ ʻ ʻ
qilgan   Kars   urushi   bilan   tugab   olishlari   bilan   urush   yomon   yog ilib,   1713   yilda	
ʻ
20 Qand  qo shma  uning  yaninda Turkiyani   qo shib, Ozarbayjon,  Adrabiho l   va Hoyʻ ʻ ʻ
tumanlarini o z qo yiga qo shgan. Bunga olib qo shimcha tarixiy matnlar, ramzlar,	
ʻ ʻ ʻ ʻ
hatto   Muqaddima-i   Sultani'dan   -   ongu   asr   avliyining,   Buxora   mazhmu asining	
ʻ
muqaddimasidan nishon qilinib keladi.
2. 1768-1774 yillaridagi Rus-Turk urushi (Yuz birinchi muqovasi):
Bu urush Quyoshmoi uning 22 yillik islohoti va Zinch so lasi sababli sodir	
ʻ
bo ldi.   Bu   urush   Osmonli   imperiyasi   va   rivojlangan   Rusiya   imperiyasi   orasidagi	
ʻ
turli   daftarlarga   asoslanadi.   Urush   vaqtida   Osmonli   imperiyasi   Albaniyadan
olmadan, Qrime xanligi, Adrabiho l, Nog aylar, Buxoro va Balkh xanliklariga o z	
ʻ ʻ ʻ
xukmdorliklarini   tarqatdi.   Urush   davomida   qo riqxonalar   hush   kelib,   1769-1770	
ʻ
yillarda   turkmanlar,   qirg izlar   Osmonli   va   Adrabiho l   bo yicha   Qo qonni   olmay	
ʻ ʻ ʻ ʻ
o zbeklarni   talashga   boshlab,   uch   yilda   so l   (1771-1773)ning   tugaganligi,	
ʻ ʻ
qandayki, Muhondislik – Engin bo yicha so l sari o z tartibini oladi va turkmanlar	
ʻ ʻ ʻ
qirg izlarning   qo shiqlarini   tolak   olib   o zbeklar   bilan   bog lab,   qirg izlarni   kovuq	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
keltiradi   va   keyinchalik   1782   yilda   uning   ichiga   o zbeklarni   kiritadi.   Xususan	
ʻ
e tibor   bermoq   kerak   bo lib,   bu   xil   muddatlarda   turklar   devoni,   daimona,	
ʼ ʻ
navoiyliklarga   ega   bo lib,   uchta   asosiy   tamoyillarga,   ya ni,   qasos,   hiylat   va	
ʻ ʼ
umraniya,   muhabbat   a zosi   bo lib,   qadimgi   ertaklarni   hozirgi   kunda   ham   ko p
ʼ ʻ ʻ
talqin qiladi 5
.
3. 1787-1792 yillaridagi Rus-Turk urushi (Yuz ikkinchi muqovasi):
Bu   urush   Xotin   urushi   deb   ham   nomlanadi   va   1787   yilda   sodir   bo ldi.	
ʻ
Urushning   asosiy   sababi   osmonli   imperiyasining   qirg izlarning   ko rsatishlariga	
ʻ ʻ
ko ra harakat qilishga qaror qilishi va rusiya imperiyasi bilan 6-yillik (1787-1792)	
ʻ
urushni   boshlashi   bo ldi.   Urush,   xususan   to qson   jangchilar   o rmoniga   aylanib,	
ʻ ʻ ʻ
Zinch   so lasiga   to da   osmonli   to piga   qo yib,   uning   qirg izlar,   qirg iz   militsiyasi	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
ham   qo shildi.   Tashqi   yo l   qo lga   olingan   qo ziqchalar   tasvirlash,   konfliktni
ʻ ʻ ʻ ʻ
“ko rinmaganda   kelmaydigan   darajada”   aks   etish   va   tahqiq   etish   bu   bo lmagan	
ʻ ʻ
tartibda   ijtimoiy   tarixi   bo lmaydi.   Urush   tugaganidan   keyin   rusiyalilar   Hiva	
ʻ
shahridagi  majlisni  olmoqqa  urinib,  qo ydan  qo riqlar  va  uyg onishqa   bog liq  bir	
ʻ ʻ ʻ ʻ
5
 angi tarix T., «O`qiluvchi» 1969 y.
21 nechta urushlar bo lib o tdi. Bunaqa vaziyatlar tug ilishi bilan turkmanlar qo shni,ʻ ʻ ʻ ʻ
lekin uzbeklar  o zlarini  bu kabi  harakatga boshlashdan  mahrum  qolishgan  bo lib,	
ʻ ʻ
keyincha   o zaro   bir   do stlik   xisobiga   qaytdilar.   1794   yilda,   qirg iz   xani   Hivada	
ʻ ʻ ʻ
Rusiya   hokimiyatini   qabul   qilishga   keladi.   1768-1774   yillaridagi   rus-turk   urushi
o zbekiston hududida yuzaga kelgan voqealar.	
ʻ
22 2.2. Xalqaro munosabatlar va milliy harakat
Bu urushi Turkiya iqtisodiyotiga katta ziyon keltirib, u yarim qaram davlat
holiga   tushib   qoldi   va   Yevropa   davlallarining   kurash   maydoniga   aylandi.   1881   yil
Fransiya   Tunisni,   Angliya   1882   yil   Misrni   bosib   oldi.   Fessaliya   Gretsiyaga   tegdi.
Turkiya qarzga botib qoldi.
CHet   ellik   sarmoyadorlar   Turkiyada   katta   qurilishlar   qilish   uchun
ruxsat  - konsessiyalar olishar edilar. Ayniqsa, nemislar bu sohada oldinga ketdilar.
Ular 1888 yili   Bog`dod temir yo`lini qurish uchun ruxsat oldi. Savdo, sanoat izdan
chiqdi.
Abduhamid   II   davri   Turkiya   tarixida   «zulm   davri»   deb   nom   olgan.   U
parlamentni   tarqatib   yuborgach,   Konstitutsiya   tarafdorlarini   ham   quvg`in   qildi,
ko`pini  o`ldirib  yubordi.   Masalan,  Nomiq Kamol 1888 yili  surgunda o`ldi. Midxat
poshsho  Toif  shahriga surgun qilinib   yollangan   qotil   tomonidan   o`Idirildi.   Milliy
zulm,   ijtimoiy   norozilik   kuchaydi.   1889   yili   Istanbul   harbiy-tibbiyot   bilim
yurtining   kursantlari   AH   Shafhatbey   va   Ahmad   Rizobeylar   tomonidan   «Birlik   va
taraqqiyot» tashkiloti to`zildi. Parijda ularning «Mashvarat» gazetasi   chop etilardi.
Turk   muhojirlari   ular   atrofiga   to`plandilar.   Tashkilotning   sho`balari   butun
Turkiyada tarqaldi. Ularning dasturi  Turkiyada Konstitutsiyaviy rejim o`rnatishdan
iborat edi.
Sulton   Abduhamid   II   1897   yili   tashkilol   ustidan   sud   uyushtirdi.   13   kishi
o`limga, 69  kishi katorgaga hukm qilindi. Keyinchalik bu harakatning omon qolgalari
«Yosh turklar» deb  ataldi va ular Turkiya tarixida katta iz qoldirdilar.
Turkiya,   xalqaro   tashkilotlarda   ishtirok   etish,   o'z   mamlakatining   siyosiy,
iqtisodiy   va   madaniy   sohalarida   o'zgarishlarni   keltirib   chiqish,   hamda   milliy
harakatlarda   qatnashish   jihatlarida   keng   doira   ahamiyatga   ega   bo'lgan
mamlakatdir.   Bu   mavzuga   oid   yekun   harakatlarni   o'rganish   uchun   ilgari   qilgan
ma'lumotlarimdan qaror qilamiz.
1. Xalqaro Tashkilotlar Bilan Ishonch:
Turkiya,   1945   yilidan   boshlab,   bir   nechta   xalqaro   tashkilotlarda   ishtirok
etadi. Bu orqali  Turkiya, dunyo jamiyatida o'z  ovozi  bilan ishtirok etish, o'zining
23 mamlakatining   siyosiy   qonuniyatini   mustahkamlash,   hamda   dunyo   mamlakatlari
bilan   diplomatik   munosabatlarni   rivojlantirishga   urinib   kelmoqda.   Turkiya,
Qonuniy sohada hamkorlik qiluvchi xalqaro tashkilotlar, masalan, Qonuniy Tizim
va   Ishtirokida   (UN),   Turkiya-Qo shma   Raqobat   Tashkiloti   (NATO),   Orta   Osiyoʻ
Hamkorlik   Tashkiloti,   G20   va   boshqa   ko'plab   tashkilotlar   a'zo.   Turkiya,   xalqaro
sahifada o'zini ifodalashda ham, global muddatli muammolar bo'yicha qo'shimcha
boshqaruv va ko'rsatishlar ko'rsatmoqda.
2. Milliy Harakatlar va Identifikatsiya:
Turkiya,   o'z   milliyatini   va   tarixini   e'tirof   etib   boradigan   mamlakatdir.
Mustaqillik   kuni   29-oktabrda   mustaqil   bo'lib,   bu   sanaga   asosan   har   yili
"Cumhuriyat   Bayrami"   muborak   bo'lib   o'tiladi.   Turkiya   rahbariyasi,   milliyat   va
qo'moniyatga katta e'tibor beradi va ularga qo'shimcha dasturlar, bayramlar, vaqtlar
mo'ljallangan.   Turkiya,   jahonning   ko'p   qit'ali   millatlari,   tilda   va   madaniyatda
bog'liq   bo'lib,   bu   an'anaviy,   adabiy   va   san'atlarini   o'zgartirishsiz   saqlab   qolishga
harakat qiladi.
3. Mustaqil Qonunlar va Siyosiy O'zgarishlar:
Turkiya,   mustaqil   qonunlar   va   siyosiy   o'zgarishlarni   olib   borgan   vaqt
o'tgach,   demokratik   mamlakat   sifatida   o'zgardi.   Turkiya,   tizimli   siyosiy
jarayonlarni   mustahkamlash,   inson   huquqlarini   muhofaza   qilish,   tashqi   siyosiy
aloqalarni rivojlantirish, iqtisodiy rivojlanish va xalqaro hamkorlikda tajribalar olib
borayotgan mamlakatdir. Bu jarayonlar, Turkiya davlatining xalqaro hamkorlik va
yangi rivojlanayotgan tizimlar bilan ishtirok etishga ko'maklashishini ta'minlaydi.
Turkiya,   xalqaro   forumlarda   o'z   ovozini   eslatish,   o'zining   rivojlanayotgan
tizimlari   bilan   doiradagi   ta'lim   va   tajribalarini   boshqa   mamlakatlar   bilan   baham
ko'rishga   qodir.   Shuningdek,   Turkiya   xalqaro   tashkilotlar,   oliy   o'quv   yurtlari   va
boshqa sohalarda o'z kuchini ko'rsatib, dunyo jamiyatiga o'z hissasini beradi 6
.
6
 Yangi tarix T., «O`qiluvchi» 1969 y.
24 2.3. XX asr boshida Turkiyaning ijlimoiy-iqtisodiy ahvoli
XX   asr   boshiga   kelib,   Turkiya   rivojlangan   mamlakatlarning   yarim
mustamlakasi   bo`lib   qolavyerdi.   Xorijiy   kapitalistlar   zulmi   kapitalistik
ekspluatatsiya   zulmi   va   Abduhamid   II   izulmi   bilan   ulanib   ketgan   edi.
sug`oriladigan   yyerning   65   foizi   katta   yyycr   egalari   va   ruhoniylar   qo`lida
bo`lib,   ular   asosan   yyersiz   dehqonlarga   ijaraga   berilardi.   Ichki   bozor   tor,
mavjud tizim esa sanoat va savdo rivojiga g`ov edi.
Usmoniylar   impyeriyasida   inqilobiy   harakat   yetilayotgan   bo`lib,   uning
alohida   o`ziga   xos   tomonlari   bor   edi.   Turklar   aholining   uchdan   bir   qismini
tashkil   etardilar.   Mamlakat   viloyatlari   orasidagi   iqtisodiy   aloqalar   sekin
rivojlanmoqda  edi.  Turk  adabiy  tili  impyeriyada   yashovchi   xalqlar   uchun   birdek
tushunarli emas edi.
Turk   savdo   burjuaziyasi   turklardan   emas,   arman   va   yunonlardan   iboral
bo`lib,   milliy- burjuaziyaning   shakllanisbi   kech  sodir   bo`ldi  XX   asr   boshlarida
ishchiiar soni (40-50 ming  kishi) oz, ular tarqoq, mahalliy mtllat vakillari  kam
edi.   Milliy   burjuaziya   kuchsiz,   fabrika- zavodlar   nihoyatda   kam,   sudxurlik
harakati va yyer egatigiga   bog`liqligi bilan qorishib  ketgan edi.
Milliy   burjuaziya   xalq   ozodlik   harakatiga   boshchilik   qilgan   boMsada
xorijiy   monopoliyalar   hukmronligiga   qarshi   chiqmadi   va   dehqonlarning   yyer
haqidagi   talablarini   qondira   olmadi.   Ular   konstilutsion   monarxiya   lizimi
tarafdorlari edilar.
Usmonli turk impyeriyasidagi siyosiy harakatlar impyeriya tarkibida milliy
mustaqil   davlat,   avvalo   Turkiya   mustaqil   davfati   tashkil   etilmasdan   turib
taraqqiyot   yo`liga   chiqib   olish   mumkin   emasligini   ko`rsatdi.   Turk   milliy
burjuaziyasi   shovinislik   yo`ldan   borib,   boshqa   millatlarning   taraqqiyparvar
kuchlarini birlashtira olmadi.
Ana   shunday   sharoitda   Rossiya   va   Erondagi   inqilobiy   voqelar   Turkiyaga
ham katta ta`sir   ko` r sat di .   «Yosh   t ur kl ar »   t ashki l ot i ni ng   asoschi l ar i dan   bi r i
Abdul l a   Javdat   o` z   vatandoshlariga murojaat qilib. «Barcha ezilgan musulmon
bo`lmaganlar birlashingiz!» - deb  xitob qildi.
25 «Yosh   lurklar»ning   !-qurultoyi   1902   yil   Parijda   bo`ldi.   Unda   1867   yilda
bekor   qilingan   Konstitutsiyani   liklashga   qaror   qiiindi.   Boshqa   masalalarni   hal
qilishda   ular   bo`Iinib   ketishdi.   «Yevropacha   yo`l»   tarafdorlari   «Markazdan
qochish va shaxsiy tashabbus» ligasini to`zdilar,  boshqa guruh «turkparastlik» va
islomiy   yo`nalish   yo`lini   tutdi.   Inqilobiy   yo`nalish   tarafdori   Mustafo   Otaturk
«Vatan» tashkilotini to`zdi. Keyin u «yosh turklar» harakali bilan birlashib  ketdi.
1907-1908 yillarda Turkiyada inqilobiy vaziyat vujudga keldi. Bu davrda
Bolqonda   milliy   ozodlik   harakati   kuchaydi.   Sullon   Abduhamid   II   bu   ahvolga
qarshi  chiqa olmadi. Mamlakatni  idora qilishda ojizlik qildi. «Yosh  turklarw bu
ahvoldan foydalanishga qaror  berdilar.
1908   yil   3   iyuld   Njyozbey   harakat   bayrog`ini   ko`tardi.   U   «Birlik   va
taraqqiyot»   tashkilotining a`zosi va harbiv garnizon qumondoni edi. Bosh shtab
a`zosi   Anvarbey   uni   quvvatlab,   qo`zg`olon   ko`tardi.   Ularga   rnakedon   va   alban
parizanlari   qo`shildilar.   Sulton   qo`zg`olonga   qarshi   hech   narsa   qila   olmadi.   20
iyulda sullonga Konstitutsiyani  tiklash haqida talabnoma yuborildi. Lekin sulton
uni bajarmadi.
1908   yil   20   iyulda   Monastir   shahrida   «Birlik   va   taraqqiyot»   partiyasi
Konstitutsiya   tiklanganligini   e`lon   qildi.   Armiya   «Yosh   turklar»   tarafida
ekanligini   hisobga   olib.   sullon   24   iyulda Konslitutsiyani  qayta tiklash to`g`risida
farmon   chiqardi.   Turkiya   inqilobi   g`alaba   qildi.   «Yosh   turlar»   hukumatni   qo`lga
oldilar.
Inqilobda   xalq   talablari   qondirilmadi.   «Yosh   turklar»   inqlobni
chuqurlashtirishdan  cho`chidilar, ular 262 o`rindan 150 tasini egalladilar. Ammo
parlamentda bu ko`pchilik  ovozdan ustalik bilan foydalana olmadilar. Ular xalq
ommasining   ehtiyojlarini   tub   demokratik   o`zgarishlar   zarurligini   tushinib
yetmadilar.
«Yosh   turkiarw   adliya,   huquq,   maorifda   islohot   o`lkazish   yo`lidan   bordilar.
Ro`honiylar  va ba`zi feodal doiralar bunga qarshi cdilar. 1909 yil 13 aprelda davlat
lo`ntarishi   o`tkazildi.   Abdulhamd  TI  taxtdan   tushirildi,  o`rniga   Mexmcd   V  Rishod
taxtga o`tirdi. «Yosh turklar»   hokimiyatni   to`la   qo`lga   kiritdilar.   23   iyul   «MiIliy
26 ozodlik   kuni»   -   deb   e`lon   qilindi.   Konstitutsiyaga   o`zgarishlar   kiritildi,
parlamentning huquqlari kcngaytirildi 7
.
Ammo   xalq   talablar   lo`laqondirilmadi.   Turkiya   «Hurriyat   va   birdamlik»
nomli   inglizlarga   xayrihoh   partiya   to`zildi.   Turkiya   Tripolitaniya   va   Kirenayka,
Shimoliy Afrikada yyerlarini Jtaliyaga topshirdi. Bu yyerlar Liviya nomi bilan Italiya
mustamlikasiga   aylandi.   (Lozanna   bilimi-   15   oktyabr   1912   y).   Ammo   Turkiya
tinchlikka   yerisha   olmadi.   Bolgariya,   Syerbiya,   Chyycrnogoriya,   Gretsiya   unga
urush   e`lon   qildilar.   (1-Bolqon   urushi).   Makedoniya   va   Frakiyaga   muxtoriyat
berilmagani urushga bahona bo`ldi. Urushda turkiya  yengildi va g`oliblar Bolqonni
boMib olishdi. Albaniya mustaqil  bo`Idi  (26 iyun 1913 yil   London bitimi). lekin
Bolqon davlatlari o`zaro kelisholmasdan yana urush boshladilar (2- Bolqon urushi).
Vaziyatni   idora   qilolmagan   «IIurriyat   va   birdamlik»   hukumatini   1913   yil
yanvarida   Anvar   poshsho   isyon   ko`tarib,   ag`darib   tashladi.   Yana   hukumat
tepasiga   «Yosh   turklar»   keldilar.   Mamlakatda   Germaniyata`siri   kuchaydi.1913-
1914 yildan «Yosh turklar» harakatiga qarshi kurash boshlandi.
1914   yilga   kelganda   mamlakatdagi   butun   hokimyat   lidyer   Anvar,   Tal`at   va
Jamoal  poshsholar qo`lida bo`lib. ular mamlakatni yirtqich German impyerializmiga
batamom   tobe   qilib   qo`ydilar.   Turkiyaga   nemis   genyerali   Aliman   fon   Sandyers
boshchiligidagi missiya  kelib, lurk armiyasim urushga tayyorlay boshladi, mamlakat
xo`jaligidan   ingliz   va   Frantsuzlar   siqib   chiqarildi,   nemis   kapitali,   amaldorlari
hukmronlik qila boshladilar.
Birinchi  jahon urushi  boshlanganda  Turkiya o`zini  betaraf,deb e`lon qilgan
bo`lsada,   1914   yil   avgust   oyi   boshidayoq   Germaniya   bilan   maxfiy   shartnoma
to`zgari va Rossiyaga   qarshi urushish uchun katla qarz olgan edi. Turkiya urushga
kirgan   paytda   chet   davlatlardan   olgan   qarzi   3,3   milliard   doliarni   tashkil   etdi.   Bu
qarzlardan bir milliardga yaqinini yosh turklar  hukumati olgan edi.
Germaniyaning   «Geben»,   «Breslau»   nomli   harbiy   kemalari   Dardanel
bo`g`oziga   kirdi.   1914   yil   29   oktyabrda   Turkiya   Rossiyaga   urush   e`lon   qilmay
7
 Yangi tarix T., «O`qiluvchi» 1969 y.
27 harbiy   harakatlar   bosliladi.   Shunday   qilib,   nemis   impyerialistlari   va   turk
panturkistlari mamlakatni birinchi jahon urushi girdobiga tortdilar.
2.4. Usmoniylar impyeriyasining inqirozi va halokati
XVIII   asr   oxiri   va   XIX   asr   mobaynida   Usmoniylar   impyeriyasi   halokatli
davrni   boshidan   kechirdi.   Sulton   Salim   III   (1789-1807)   saltanatni   saqlab   qolishga
urindi.   Yuqorida   aytilgan   «Nizomi   jadid»   tadbirlari   yoki   islohotlarga   yirik
feodallar,   ayniqsa,   yanicharlar,,   ulamolar   va   boshqalar   qaltiq   qarshilik
ko`rsatganlar. Oqibatda ular 1807 yilda uni taxtdan  ag`darib tashladilar va o`rniga
Maxmud   II   (1808-1839)  taxtga  o`tirdi.  U  ancha   murakkab   sharoilda atrofdagilari
bilan   murosa   yo`lini   tutib,   sekin-asta   islohollar   orqali   mustahkamlani   boldi,
jumladan,   oldinroq   ta`kidlangandek   yanicharlarni   yo`qotih,   muntazam   armiya
to`zdi,   boshqaruv   tizimida   ba`zi   bir   o`zgarishlar   qildi,   iqto`   harbiy   majburiyatini
bckor qildi. Endi  harbiylarga xizmat uchun yyer berilmaydigan bo`ldi.
Ammo Mahmud II islohotlari Usmoniylar impyeriyasining inqirozini lo`xtata
olmadi.   XIX   asr   oshlarida   Misr   amalda   mustaqil   bo`Iib   oldi.   1804-1813   va   1815
yillarda   Syerbiyada   turklar   zulmiga   qarshi   qo`zg`olon   bo`ldi.   1806-1812
yillardagi   Rossiya   bilan   urushda   yengilgach,   Buharest   bitimiga   ko`ra,   Turkiya
Prut   daryosiga.   qadar   yyerlardan   ajralgan.- 1828-1829   yillarda   Rossiya   bilan
urushib,   mag`Iub   bo`lgach,   Adrianopol   sulhiga   binoan   Gro`siyaga   avlonomiya
berishga   majbur   bo`ldi.   Burring   ustiga   Turkiyaning   Yevropa   davlatlariga
qaramligi,   qarzdorligi   kuchaydi.   Bu   ahvoldan   qutulishi   uchun   XIX   asr   30-yillarda
yangi   islohot   (lazimat)   yo`li   bilan,   ya`ni   davlat   ma`muriy   boshqaruvidagi
o`zgarishlarni   amalga   oshirdi.  To`g`ri,  bu  Yevropacha  yangiliklar   feodal-harbiy
tarlibni   tugatib,   turk   ziyolilarini   shakllanishiga   yordam   bergan   bo`Isada,
Usmoniylar impyeriyasini saqlab qola  olmadi 8
.
1853-1856   yilgi   Qrim   urushidan   so`ng   Parij   sulhi   (1856)da
«Usmoniy   impyeriyasining butunligi va daxlsizligi» tan olingan bo`Isada, aslida bu
G`arbits   Yevropa   davlatlarining   Turkiya   ichki   ishlariga   aralashishlari   uchun   niqob
edi.
8
 Yangi tarix T., «O`qiluvchi» 1969 y.
28 XIX asr 2-yarmidan so`ng davom etgan islohotlar Turkiyada chet el kapitali
ta`sirining   oshishiga   olib   keldi,   xorijiy   banklar   ochildi.   Ayni   paytda   «yangi
usmoniylarning»  konstitutsion to`zum chun kurashi kuchaydi.
XIX   asr   70-yillarning   oxiriga   kelib,   Turkiya   xorij   mamlakatlarining
yarim   mustamlakasiga   aylanib   bo`ldi.   XorijHklar   o`z   sarmoyalarini   Turkiyada
unumli   sanoat   tarmoqlariga   va   mahsuloli   ko`proq   eksport   qilinadigan
korxonalarga   qo`ydilar.   Ulaming   banklari   asosan   shu   vazifani   bajargan.   Midhat
poshsho   ishlab   chiqqai   konslilulsiyani   bekor   qilib,   Abdulhamd   II   yana   mustabid
to`zum   yo`ii   bilan   usmoniylar   saltanatini   tiklash   uchun   yana   bir   marta,   bu   safar
oxirgi marta urinib ko`rdi. Ammo impyeriya ham ichki, ham tashqi tomondan chok-
chokidan so`kilib keta boshlagan edi. biz yuqorida 1877-1878 yildagi rus-turk  urushi.
Bolqon mamlakatlarining mustaqilligi uchun asos bo`lganini qayd etgan cdik.  1801
yilda Fransiya Tunisni, 1882 yilda Angliya Misrni bosib oldi.
Abdulhamd   II   (876-1909)   tobe   xalqlarini   itoatda   saqlash   uchun   bar   qanday
ozodlik harakatini  shafqatsizlik  bilan bostirdi, milliy va diniy adovatini, musulmon
va xristianlar o`rtasida nizoni   ko`chaytirdi. Ammo o`sib kelayotgan taraqqiyparvar
kuchlarni to`xtala olmadi. Yosh turklar 1889 yilda «E`tiqod va taraqqiyot» maxfiy
tashkilotini to`zdilar. 1908 yilda Turkiyada yosh  turklar inqilobi bo`ldi. Ular barcha
xukumat   lovozimlarini   egallab,   diktatorlik   (zo`rlikka   asoslangan)   to`zumni
o`rnatdilar.   1912-1913   yilda   ular   buyuk   Turkiya   9pan   turizm),   buyuk   islom
(panislomizm) davlati to`zish g`oyalarini targ`ib qila boshladilar. .
914 yil boshlangan birinchi jahon urushida Turkiya Germaniya tomonidan
turib   urushdi.   1917   yil   oktyabr   to`ntarishidan   so`ng   Sovet   Rossiyasiga   qarshi
urush   olib   bordi.   1918   yil   30   oktyabrida   Turkiya   Antanla   davlatlariga   taslim
bo`ldi.   Shu   bilan   amalda   Usmoniylar   impyeriyasi   tugatildi.   Oxirgi   sulton
Muhammad   VI   sultonlik   tugatilgach,   1922   yilda   chet   elga   qoehgan.   Turkiyaning
buyuk majlisi shaxzoda Abdulmajidni xalifa qilib  sayladi.
29 XULOSA.
Turkiya   davlati   juda   boy   tarixga   ega.   U   o`z   davrida   Usmonli     turk   davlati
sifatida mashhur bo`lgan va bu davlat o`rta asr tarixida juda katta o`rin tutgan. Bu
davlat   Yevropaga   katta   xavf   solib   turgan   vaqtda   buyuk   bobomiz   Amir   Temur
Yevropa   xaloskoriga   aylangan   va   shu   davrdagi   turklar   davlati   sultoni   Yildrim
Boyazidni  yer  tishlatgan.Keyinchaliki  yillar  o`tishi  bilan u kuchsizlana  brogan va
natijad   rivojlanib   borayotgan   Yevropa   davlatlriga   qaram   davlatga   aylangan.
Ayniqsa bu voqea XX asrda juda keng avj oldi. Urush davrida Turkiya Germaniya
blokiga yordam berdi. Urushdan keyin Turkiya davlati o`zini o`nglab olomadi. Uni
G`arb   davlatlari   o`z   tasarrufida   tutib   turish   uchun   bolib   olishdi.   Natijada   siyosiy
ahvol ham ijtimoiy-iqtisodiy ahvol ham yomonlashdi. Ayrim turk prezidentlarning
oqilona   siyosati   natijasida   Turkiya   davlati   qayta   tiklandi   va   hozirda   rivojlanib
bormoqda. 
Yosh   turklar   inqilobi   buyuk   davlatlarni   tashvishga   solib   qo’ydi.   Ilar
Turkiyadagi   ichki   siyosiy   beqarorlikdan   foydalanib   yanada   ko’proq   o’ljaga   ega
bo’lib   olishga   harakat   qilganlar.1911-   yilda   Italiya   Liviyani   bosib   olgach,
inglizlarga xayrixoh «Hurriyat va birdamlik partiyasi» «Yosh turklar» hukumatini
noqobillikda   aybladi.   Ular   1912-   yil   5-   avgustda   mamlakatda   davlat   to’ntarishi
o’tkazishdi.Tez   orada,   Turkiyaning   tashqi   ahvoli   yanada   yomonlashdi.   1   va   2-
Bolqon  uiushlarida  Turkiya  Bolqondagi   ta’siridan   deyarli  to’la  ajraldi.  Bu  hodisa
«Hurriyat va birdamlik» hukumatini og’ir ahvolga solib qo’ydi.Shunday sharoitda,
«Yosh turklar» rahbarlaridan bin Anvarbey boshchiligida 1913- yilning yanvarida
isyon   ko’tarildi.   «Hurriyat   va   birdamlik»   hukumati   ag’darildi.   Hokimiyat   yana
«Yosh turklar» qo’liga o’tdi 9
.
Hokimiyat   3  kishidan  iborat   «Uchlik»  deb  atalgan  guruh  (Anvar,  Tal’at   va
Jamol) qo’liga o’tdi. Uchlikka Anvar poshsho rahbarlik qildi. «Uchlik» Germaniya
bilan   yaqinlashish   siyosatini   davom   ettirdi.«Uchlik»ning   Germaniya   bilan
yaqinlashishi   Germaniyaning   Turkiya   imperiyasi   hududlariga   da’vo
qilmayotganiigi bilan izohlandi.
9
 Yangi tarix T., «O`qiluvchi» 1969 y.
30 FOYDANILGAN ADABIYOTLAR:
Rahbariy adabiyotlar
1. Mirziyoyev   Sh.M.   “Qonun   ustuvorligi   va   inson   manfaatlarini   ta’minlash-
yurt   taraqqiyoti   va   xalq   farovonligi   garovi   ”   mavzusidagi   O’zbekiston
Respublikasi   Konstitutiyasi   qabul   qilinganining   24   yilligiga   bag’ishlangan
tantanali marosimdagi ma’ruzasi. -  T.: “O’zbekiston” , 2016.-48.
2. Mirziyoyev   Sh.M.   Tanqidiy   tahlil,   qat’iy   tartib   intizom   va   shaxsiy
javobgarlik   –   har   bir   rahbar   faoliyatining   kundalik   qoidasi   bo’lishi   kerak.   -     T.:
“O’zbekiston” , 2016.-102 b.
3. Mirziyoyev   Sh.M.   Buyuk   kelajagimizni   mard   va   olijanob   halqimiz   bilan
birga quramiz. - T.: “O’zbekiston” , 2016.-  488 b.
4. Karimov I.A. O’zbekiston: milliy istiqlol, iqtisod, siyosat, mafkura. 1-j.. T.:
O’zekiston, 1996. 
5. Karimov I.A. Bizdan ozod va obod Vatan qolsin.  2-j. T.: O’zbekiston, 1996. 
6. Karimov I.A. Vatan sajdagoh kabi muqaddasdir. 3-j. T.: O’zbekiston, 1996. 
Asosiy adabiyotlar
7. Abdunabiyev   A.G.   Vklad   v   mirovuyu   sivilizatsiyu.   T.:   O’zbekiston,
1998. 
8. Abu   Rayxon   Beruniy.   Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar.
Tanlangan asarlar. 1-jild. T.: Fan, 1968.
9. Azamat Ziyo. O’zbek davlatchiligi tarixi.-T.: Sharq, 2000.
10. Aliyev A. Mahmudxo’ja Behbudiy. T.: Yozuvchi, 1994. 
11. Amir Olimxon. Buxoro xalqining xasrati tarixi.  T.: Fan, 1991.
12. Asqarov A. Eng qadimiy shahar. – T.: Ma’naviyat, 2001.
13. Ahmedov A. Ulug’bek Muhammad Tarag’ay. T., 1994.
14. Avesto.   Yasht   kitobi.   O’zbek   tiliga   M.Ishoqov   ilmiy   izohli   tarjimalari.
T.: Sharq, 2001. 
Qo’shimcha adabiyotlar
15. Ishoqov M. So’g’diyona tarix chorrahasida. T.: Fan, 1990. 
16. Ishoqov M. Unitilgan podsholikdan xatlar.  T.: Fan, 1992.
31 17. Ishoqov M. va b. Qadimgi yozma yodgorliklar. T.: Yozuvchi, 2000.
18. Istoriya   O’zbekistana.   T.   III   (XVI-pervaya   polovina   XIX   veka).
Kollektiv avtorov. T., Fan, 1993. 
19. O’zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasi. T., O’zbekiston, 1992.
20. O’zbekiston   tarixi.   I-qism.   A.   Sagdullayev,   B.   Eshov   tahriri   ostida.   T.,
Universitet, 1999. II-nashri. 
21. O’zbekiston Milliy ensiklopediyasi. T. 1-2. T., O’zMU nashriyoti, 2000-
2001.
22. O’zbekiston davlatchiligi tarixi o’cherklar. T., Sharq, 2001.
23. O`zbеkiston Milliy Ensiklopеdiyasi. 13-jildlik.T.,«O`zME»,2000-2006
24.  Karimov I A. Jahon  moliyaviy  iqtisodiy  inqirozi,  O`zbekiston  
sharoitida  uni bartaraf  etish  yo`llari  va  choralari. T., “O`zbekiston” 2009.
25. Miller A.F. Osmanskaya imperiya v nachalc XX veka. M. 1974.
26. Yangi tarix T., «O`qiluvchi» 1969 y.
27. Novaya istoriya slran zarubejnoy Azii i Afriki M., Nauka. 1971.
32