Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 40000UZS
Hajmi 5.3MB
Xaridlar 0
Yuklab olingan sana 07 May 2025
Kengaytma docx
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Biologiya

Sotuvchi

Dilshodbek

Ro'yxatga olish sanasi 29 Mart 2025

2 Sotish

Yashash muhiti omillari va hayvonlarning moslanish xususiyatlari

Sotib olish
O`ZBEKISTON RESPUBLIKASI
OLIY TA`LIM  FAN VA INOVATSIYALAR VAZIRLIGI
___________ DAVLAT UNIVERSITETI
TABIIY FANLAR FAKULTETI
BIOLOGIYA TA`LIM YO`NALISHI
____-BOSQICH ____-GURUH TALABASI
_________________________________NING
ZOOLOGIYA FANIDAN   “ Yashash muhiti omillari va
hayvonlarning moslanish xususiyatlari ”
MAVZUSIDA YOZGAN
KURS ISHI
Topshirdi:                                                                   ______________
Qabul qildi:                                                                ______________ YASHASH MUHITI OMILLARI VA HAYVONLARNING
MOSLANISH XUSUSIYATLARI
MUNDARIJA:
KIRISH…………………………………………………………………………3
1. HAYVONLARNING ASOSIY YASHASH MUHITLARI VA ULARGA 
HAYVONLARNING MOSLASHUV XUSUSIYATLARI……………………5
2.   HAYVONLARNING TURLI MUHIT SHAROITLARGA MOSLANISHI..10
3. SUV YASHASH MUHITI SIFATIDA………………………………………14
4.   QURUQLIK-HAVO, TUPROQ, TIRIK ORGANIZMLAR YASHASH 
MUHITLARI SIFATIDA......................................................................................21
XULOSA…………………………………………………………………………24
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR………………………………………..26
2 KIRISH
  Mavzuning   dolzarbligi:   Kurs   ishida   hayvonlar   va   mikroorganizmlarning
o'zgaruvchan   atrof-muhit   sharoitlariga   biokimyoviy   moslashuvini   o'rganishga
bag'ishlangan adabiyot sharhidir. Butun organizm, alohida organlar va fermentativ
tizimlar   darajasida   moslashish   mexanizmlarini   o'rganishning   biokimyoviy
usullarini   tahlil   qilish   biokimyo,   atrof-muhit   tibbiyoti   va   boshqa   sohalarda   ilmiy
tadqiqotlar olib borish uchun muhimdir. Moslashuv mexanizmlarini o'rganishning
biokimyoviy   usullari   Atrof-muhit   o'zgarishlarining   tabiatdagi   organizmlarga   ta'sir
qilish   mexanizmlarini   tushunish   qiyosiy   biologlar   va   ekologlar   uchun   katta
qiziqish   uyg'otadi   va   tobora   ortib   bormoqda   muhimroq,   chunki   iqlim
o'zgarishining   biosferadagi   oqibatlari.   Natijada   aniqlashga   qiziqish
organizmlarning   fiziologik   holati   tabiiy   kontekst.   Tananing   barqarorligi,   uning
o'zgaruvchan   ekologik   omillarga   moslashish   muhim   masalalardan   biri   bo'lib
qolmoqda   biologiya.   Bu   muammo   ancha   vaqtni   oladi   ko'plab   umumiy   biologik
fanlarni   o'rganishda   muhim   rol   o'ynaydi,   chunki   u   bir   qator   ta'sir   qiladi   tirik
organizmlarning   asosiy   xususiyatlari.   Ko'pchilikning   muvaffaqiyati   uchun
markaziy   Moslashuvni   rivojlantirish   ushbu   integrativ   tadqiqotlarning   diqqat
markazida bo'ldi, lekin u har doim ham bevosita muhokama qilinmaydi. Ko'pincha
biologiyani o'rganish biologik nuqtai nazardan boshlanadi organizmlarning xilma-
xilligi. 
Qoida   tariqasida,   ularning   turli   hududlarda   yashashi   ham   hisobga   olinadi.
atrof-muhitga   morfologik   va   biokimyoviy   moslashish   g'oyasini   qo'llab-
quvvatlaydigan   tabiiy   sharoitlar   Moslashuv   vazifalari   turli   darajalarda,   jumladan,
ko'rib chiqiladi va ekologik jihatdan. 
Atrof-muhit   sharoitlariga   moslashish   universal   biologik   hodisa   sifatida
turlicha   shakllanadi   va   namoyon   bo‘ladi   biologik   tashkilot   darajalari   -
molekulyardan   biotsenotikgacha.   Xulq-atvor   darajasida   organizmlar   odatda
shunday harakat qiladilar imkoniyatlarini oshiradi ma'lum bir muhitda omon qolish
3 va foydalanish bu muhit. Moslashuvga ikkalasi ham ta'sir qilishi mumkin ekologik
va   biokimyoviy   omillar.   Atrof-muhit   omillari   ta'sir   qiladi   tirik   organizmlar   turli
ta'sirlar, keyin Ularga ta'sir qilishi mumkin bo'lgan ba'zilar mavjud:
1) tirnash xususiyati beruvchi sifatida - bu holda
ular   moslashuvchan   o'zgarishlarni   keltirib   chiqaradi   fiziologik   va   biokimyoviy
funktsiyalar;
2) cheklovchilar sifatida - ular belgilaydilar
muayyan sharoitlarda mavjud bo'lishning mumkin emasligi;
3) morfologik va anatomik o‘zgarishlarni keltirib chiqaruvchi modifikatorlar
sifatida organizmlar;
4) ko'rsatuvchi signallar sifatida boshqa ekologik omillarning o'zgarishi
Kurs ishining tuzlishi : Kirish, 2  ta bob, 6 ta reja , xulosa va foydalanilgan
adabiyotlar ro`yxati, hamda rasm va jadvallardan iborat.
4 1. HAYVONLARNING ASOSIY YASHASH MUHITLARI VA ULARGA
HAYVONLARNING MOSLASHUV XUSUSIYATLARI
Yer   yuzida   hayvonlarning   2   mln   ga   yaqin   turi   tarqalgan.Quruqlik,   havo,
tuproq,suv havzalari hayvonlar uchun asosiy yashash muhiti hisoblanadi. Yashash
muhiti   tarkibiy   qismlarini   tashkil   etuvchi   namlik,   harorat,   yorug’lik   va   boshqalar
ekologik omillar deb ataladi. 
Mana bir nechta asosiy yashash joylari va hayvonlarning ularga moslashish
xususiyatlari:   CHO’L.   Cho’llardagi   hayvonlar   yuqori   harorat   va   taqchil   suvga
bardosh   berishga   moslashgan.Ko’pchilik   suvni   tejashning   samarali
mexanizimlarini   ishlab   chiqqan.Masalan,kenguru   ,kalamush   ichimlik   suvisiz
yashay   oladi   va   namlikni   ovqatdan   oladi.   O’RMON.   O’rmonlardagi   hayvonlar
daraxtlar va zich o’simliklar orasida hayot kechirishga moslashgan.Ular ko’pincha
toqqa   chiqish   va   tebranish   uchun   kuchli   oyoq-qo’llarga,zaif   yoritilgan   muhitda
harakat   qilish   uchun   o’tkir   sezgilarga   va   atrif-muhitga   aralashish   uchun
kamuflyajga   ega.   Masalan,   yalqovning   sekin   harakatlanishi   va   daraxtda   yasgash
uchun   kuchli   tutqichligi   va   yirtqichlardan   qochish   uchun   ba’zi   hasharotlarning
kamuflyaj naqshlari. 
TOG’.   Tog’li   yashash   joylaridagi   hayvonlar   past   kislorod   darajasiga   va   tik
yerlarda yashashga moslashgan.Ko’pchilik hayvonlar kislorodni qabul qilish uchun
kattaroq hajmli o’pka ,shuningdek toqqa chiqish uchun kuchli oyoqqo’llarni ishlab
chiqdi.Masalan, qorli yerlarda harakat qilish uchun katta panjalar, tog’ cho’qqisiga
chiqish uchun mo’ljallangan mustahkam tuyoqlar. 
OKEAN.   Dengiz   hayvonlari   okeanda   omon   qolish   uchun   turli   xil
moslashuvlarga   ega.Ulardan   suzish   uchun   qulay   jismlar,   suzishni   boshqarish
mexanizimlari   va   suvdan   kislorod   olishning   turli   usullari   mavjud.Misol   uchun
delfinning tez harakatlanishi uchun ravon tanasi va qanotlari , shuningdek, chuqur
dengiz   jonzotlari   haddan   tashqari   suv   bosimi   va   qorong’ilikka   bardosh   berishga
moslashishni o’z ichiga oladi. 
5 SAVANNA: O’tloqlardagi hayvonlar keng ochiq joylarga va oziq-ovqat  va
suvning mavsumiy o’zgarishiga moslashgan.Ular  ko’pincha yirtqichlarni  uzoqdan
aniqlash,   shuningdek,   qochish   uchun   tez   yugurish   qobiliyatiga   ega.Masalan,
gepardning ochiq o’tloqlarda ov qilishda ajoyib tezligi va chaqqonligi. Hayvonlar
o’ziga   xos   yashash   muhitida   omon   qolish   uchun   turli   xil   moslashuvlarni
rivojlantirgan.   Ushbu   moslashuvlarni   fiziologik,   anatomik,   va   xulq-atvorga
moslashishga bo’lish mumkin. 
FIZIOLOGIK   moslashuvlar   tananing   ichki   funksiyalaridagi   o’zgarishlarni
o’z   ichiga   oladi,   masalan,   tana   haroratini   tartibga   solish   yoki   yuqori   sho’rlangan
yoki past kislorodli muhit kabi ekstremal sharoitlarda omon qolish qobiliyati.Ba’zi
baliqlarning   tuzli   suv   muhitida   tanadagi   tuz   miqdorini   tartibga   solish   qobiliyati
fiziologik moslashuvga misoldir. 
ANATOMIK   moslashuvlar   hayvonlarning   atrof-muhitda   omon   qolishida
yordam   berish   uchun   rivojlangan   jismoniy   xususiyatlarni   anglatadi,masalan,
oziqovqat   olish   uchun   qush   tumshug’ining   shakli   yoki   izolyatsiya   uchun   Afrika
hayvonlarining   qalin   mo’ynasi,suv   qushlarining   katta   tekis   oyoqlari   ularga
cho’kmasdan yumshoq loyda yurishga yordam beradi. 
6 1- rasm . Arktika quyoni
XULQ-ATVORga   moslashish   bu   hayvonlarning   yashash   imkoniyatini
oshirish   uchun   qiladigan   harakatlar,   masalan,   qish   uyqusi,   migratsiya   yoki
boshpana   topish.Ba’zi   hayvonlarning   atrof-muhitga   aralashish   uchun   o’zlarini
kamuflyaj qilish qobiliyati ularga yirtqichlardan qochishga yordam beradigan xatti-
harakatlar moslashuvidir. 
Ushbu   moslashuvlar   cho’llar ,   o’rmonlar,   tog’lar,   okeanlar,   o’tloqlar   va
savannalar   kabi   turli   xil   yashash   joylarida   sodir   bo’ladi   va   ularning   tegishli
muhitida   turlarning   omon   qolishi   uchun   juda   muhimdir.   Ushbu   moslashuvlarni
tushunish   tabiatni   muhofaza   qilish   va   turlarni   boshqarish   harakatlari   uchun   juda
muhimdir.
Arktika   quyonlari   Shimoliy   Amerikadagi   eng   katta   quyonlardir,   ammo
negadir ularning quloqlari nisbatan qisqa. Bu og'ir sharoitlarda omon qolish uchun
hayvon nimani qurbon qilishi mumkinligining ajoyib namunasidir - uzun quloqlar
yirtqichni   eshitishga   yordam   berishi   mumkin   bo'lsa-da,   kaltalari   arktik   quyonlar
uchun muhimroq bo'lgan qimmatbaho issiqlikning tarqalishini kamaytiradi.
Fiziologik   yoki   tizimli   moslashuvlar   haqida   gap   ketganda,   qalin   mo'yna
birinchi   o'rinda   turadi.   Bu   arktik   quyonlarga   tabiatning   ajoyib   sovg'asi.   Bu   qalin
mo'yna   ularga   tana   issiqligini   saqlashga   yordam   beradi,   shuningdek   ularni   sovuq
va kuchli havo oqimlaridan himoya qiladi. Ularning panjalari qorning ustki yuzasi
bo'ylab   tez   yugurishda   yordam   beradi,   shuningdek,   mo'ynasining   oq   rangi   ham
kamuflyaj orqali omon qolishga yordam beradi.  
Ba'zi   xatti-harakatlar   ham   og'ir   sharoitlarga   moslashishga   yordam   beradi.
Ularning   holati   va   yo'nalishi   ularga   ochiq   tana   sirtining   miqdorini   kamaytirishga
yordam beradi. Xuddi shunday, ovqatlantirish va dam olish paytida ular tanalarini
asosiy   havo   oqimlari   orqa   tomonga   yo'naltirilgan   holda   yo'naltiradilar.   Ushbu
ikkala xatti-harakat o'zgarishi ularga tana issiqligini saqlashga yordam beradi.  
Osiyo g'ozlari Himoloy tog'larini kesib o'tishda ulkan balandliklarga uchadi.
Ushbu   qushlarning   eng   baland   parvozi   10   ming   metr   balandlikda   qayd   etilgan!
7 G'ozlar   tana   haroratini   to'liq   nazorat   qiladi,   hatto   og'ir   sharoitlarga,   muzli,   nozik
havoga moslashish uchun qonning kimyosini o'zgartiradi.
2-rasm.Osiyo g`ozlari
8 3-rasm.Nikaragua to`tiqushi
Nikaraguadagi   to'tiqushlarning   bir   turi   faol   Masaya   vulqonining   (oxirgi
otilishi 2008 yilda sodir bo'lgan) atrofiga shunchalik ko'nikib qolganki, u o'zining
kraterida   uya   quradi.   Ammo   bunday   yashash   joyi   to'tiqushlarga   qanday
moslashishga   imkon   berdi?   Qanday   qilib   zaharli   sharoitlar   umidsiz   qushlarni
o'ldirmasligi  noma'lum, ammo bunday taktika yirtqichlardan himoya qilish uchun
joziba kabi ishlaydi.
"Qora   chekuvchilar"   ekotizimlari   -   okean   tubidagi   gidrotermal   teshiklar   -
hayratlanarli narsa emas. U yerdagi suv vodorod sulfidi va zaharli moddalar bilan
to'yingan, ammo undagi hayot xuddi yuz millionlab yillar avval bo'lgani kabi hali
ham qaynab turibdi. 
Bu   yerda   oltingugurtni   parchalaydigan   bakteriyalar,   chodirli   mayda
naychalar - ular bilan simbiozga kirgan vestimentiferanlar, mollyuskalar va qurtlar,
qisqichbaqalar, sakkizoyoqlar va baliqlar yashaydi. Bunday sharoitda organizmlar
o'zlarini   ajoyib   his   qiladilar,   chunki   bu   ularning   atrofdagi   dunyoga   moslashishi
uchun ideal sharoitlardir.
9 2.   HAYVONLARNING TURLI MUHIT SHAROITLARGA MOSLANISHI
Biosferaning   tarkibiy   qismlari   hisoblangan   tirik   organizmlarni,   jumladan
hayvonot   dunyosini   har   tomonlama   o’rganish   nafakat   nazariy,   balki   amaliy
ahamiyatga ham ega.
• Ma’lumki,   insonning   oziqa   rastionining   asosiy   qismlaridan   biri-hayvon
mahsulotlaridir.   Dengizlar,   okeanlar,   ko’llar   va   er   yuzining   quruqlik
qismidagi   yovvoyi holda yashovchi ov hayvonlariiing biosferada tarkalishini
aniqlash,   ulardan   rastional   foydalanish   biologik   resurslarni   asrash   va   qayta
ko’paytarish imkonlarini yaratadi.
• Xayvonlar   oziqa   zanjirlarining   asosiy   tarkibiy   qismi,   moddalarning   biogen
migrastiyasini amalga oshishida muhim zveno sifatida biosferada o’ziga xos
ahamiyat kasb etadi. Bu jihatdan olganda, er yuzasining turli mintaqalarida
hayvonlarning tur tarkibi va zichligini turlicha ko’rsatkichga egaligi har bir
mintakada   modda   va   energiya   almashinuvi   jadallignning   turlicha   namoyon
bo’lishiga sabab bo’ladi,
Har   bir   kishi   biosferadagi,   jumladan   o’zi   yashayotgan   hududdagi   hayvonot
dunyosishng   tur   tarkibi,   uning   tarqalishi   va   ularni   belgilovchi   muhim   zkologik
omillar to’g`risida ma’lumotga ega bo’lishi muhim nazariy va amaliy axamiyatga
zga.   Bu   esa   insoniyatning   biosferadagi   o’rnini   (noosfera)   belgilashda,   hayvonot
dunyosini muhofaza kilishda muhimdir.
Biosferada,   jumladan   barcha   tabiiy   sistemalarda   hayvonot   dunyosi   muhim
rol   o’ynaydi.   Hayvonot   dunyosining   biosferadagi   o’rnini   ularning   moddalarni
biogei   aniqlanishidagi   faoliyati   va     uning   ahamiyati   bilan   tushuntirish   mumkin.
Modddalarning   biogen   migrastiyasi   esa   har   kanday   ekosistemaning   mavjudligini
ta’minlaydigan ko’rsatkich hisoblanadi.
       Quruqliqdagi   organik   dunyo   tur   tarkibining   boyligi   jihatidan   suv   muhitidai
ancha ustun turadi. Agar quruklikda butun hayvonot dunyosining 93   %   i uchrasa,
10 suv   muhitida   atigi   3%   i   uchraydi.   O’simliklar   olamida   ham   turlarning   92%
quruklikda, 8% suv muhitida uchrashi qayd .etilgan. Bunday nisbatlarning mosligi
ham   o’simlnk   va   hayvonot   dunyosnning'   muayyan   muvofiqlikda   tarqalganligidan
dalolatdir.   Shu   bilan   birga   keltirilgan   nisbatlar   quruklikda   tur   hosil   bo’lishi
jarayonlari   suv   muhitiga   karaganda   nisbatan   qulay   va   samarali   kechganligini
isbotlaydi.
Ye rning   yuza   qismida   uchraydigan   hayvon   turlari   turlicha   tarkalish
moslanishlariga   ega   bo’lishadi.   Ularning   tarkalishi   harakatlanish   organlarining
tuzilishiga yoki harakatlanish uslubiga bog`liq bo’lmaydi 
Juda       ko’p       omillar       hayvonot       dunyosining       er       yuzasini   egallashiga
yoki    muayyan    hududlarda    tarqalishiga    to’sqinlik qiladi. Bunday     omillarga
harorat,             namlik,   oziqa.   organizmlarning   atrof-muhit   bilan   va   o’zaro
munosabatlari va boshqalarni kiritish mumkin.
Dengiz va okeanlarda hayvonlarning tarqalishi hamda yashash sharoitlari
Okeanlar  va dengizlar  planetaning 71%  ni  egallaydi. Hasharotlarni  hisobga
olmaganda   160   ming   tur   hayvon   okean   va   dengnzlarda   yashasa,   qolgan   90   ming
tur hayvon kuruklikda yashaydi. Okean va dengizlar hayot paydo bo’lgan dastlabki
muhit ekanligini hisobga olganda, buni tushunish mumkin.
Okean   va   dengizlarda   million   yillardan   buyon   yashayotgan,   nisbatan   juda
kam   o’zgargan   hayvonlar   uchraydi.   Bunday   xususiyat   mazkur   xududlarda
evolyustiya   jarayonining   quruqlikka   nisbatan   juda   sekin   yuz   berishidan   dalolat
beradi.
Dengiz    va    okeanlarda    asosan    ikki    guruhga    mansub biotollar   farq
qilinadi.         Bu       biotoplar       substrat       bilan   alokadorligiga       ko’ra       guruhlanadi.
Suvning`   substrat   bilan bog`lik bo’lmagan qismi-pelagial deb yuritilsa. suvning
qirg`oq   qismi   va   uning   ostki   qismi-   ya’ni   tubi   bengal   deb   ataladi.Pelagyaalda
yashovchi  organizmlar hayot        stiklining barcha   davrlarida   passiv     yoki   aktiv
harakatlanish  xususiyatiga    ega bo’lishadi. Maxsus harakatlanish organlariga ega
bo’lgan va aktiv       harakatlanuvchi         organizmlar-dedtiu         deyiladi         (baliqlar,
karpsimonlar, yirik bosh oyokli mollyuskalar va boshqalar).
11 Yuqorida qayd etilganidek, dengiz va okeanlarda 160 mim turdagi hayvonlar
yashaydi.   Ulariing   16   mingini   baliklar,   10   mingini   mollyuskalar,   20   mingini
kiskichbaqalar,   15   mingini   sodda   hayvonlar   (asosan   radiolyariya   va
foraminiferalar),   I   mingini   bo’shliqichlilar   va   boshqalar   tashkil   etadi.
Umurtqalilardan baliqlar bilan bir qatorda toshbaqalar ilonlar, sut emizuvchilarning
yuzdan ortiq turlar (kitsimonlar, kurakoyoqlilar) yashaydi. 
Okeanlar   bilan   241   turdagi   suv   qushlarining   hayoti   bog`liqdir   (pingvinlar
buronqushlar, baliqchilar va boshkalar).
4-rasm.  Megateriya
Megateriya o'zining tana massasidan  foydalangan holda issiqlik hosil  qilish
orqali   og'ir   sharoitlarga   moslashadi   va   shu   bilan   sovuq   sharoitda   qonida   antifriz
bo'lmasa   ham   omon   qoladi.   Ba'zi   dengiz   toshbaqalari   bundan   foydalanadi,   ular
atrofidagi suv deyarli muzlaganda harakatchan bo'lib qoladilar.
Nototheniform   baliqlar   Antarktida   suvlarida   shunchalik   sovuq   yashaydiki,
oddiy   baliqlar   muzlab   o'ladi.   Dengiz   suvi   faqat   -2°C   haroratda   muzlaydi,   bu
butunlay   yangi   qon   haqida   gapirish   mumkin   emas.   Ammo   Antarktika   baliqlari
12 qonda   muz   kristallari   paydo   bo'lishiga   to'sqinlik   qiladigan   tabiiy   antifriz   oqsilini
chiqaradi - bu tufayli nototheniform baliqlar suv muhitiga moslashdi.
Kist   bakteriyalar   va   ko'plab   bir   hujayrali   organizmlar   mavjudligining
vaqtinchalik  shakli   bo'lib,   unda   organizm   o'zini   agressiv   tashqi   muhitdan  himoya
qilish uchun o'zini zich himoya qobig'i bilan o'rab oladi. Bu to'siq juda samarali -
ba'zi   hollarda   u   uy   egasiga   atrof-muhitga   moslashishi   va   bir   necha   o'n   yillar
davomida yashashiga yordam beradi.
Sovuqqa moslashish uchun mantis diapauza tuxum qo'yadi. Ular atrof-muhit
ta'siridan   himoyalangan   va   past   haroratlarga   chidamli.   Tuxum   qo'yish   yozda
boshlanadi   va   kech   kuzgacha   davom   etadi.   Ayol   o'zining   tuxum   qo'yuvchisidan
tuxum chiqaradi va o'ziga xos himoya kapsulasini yaratadigan yopishqoq suyuqlik
chiqaradi.
13 3.  SUV YASHASH MUHITI SIFATIDA
Yerda   hayot   taxminan   3,7   milliard   yil   oldin   paydo   bo‘lgan   va   rivojlanish
bugungi   kungacha   davom   etmoqda.   Tirik   organizmlar   tabiatda   muayyan   yashash
muhitiga ega va muhit ularga doimiy ta’sir  etadi. Muhit  tirik organizmlarni  o‘rab
turuvchi   va   ularga   bevosita   bilvosita   tasir   etuvchi   omillar   yig‘indisidir.
Organizmlar   muhitdan   hayotiy   jarayonlar   uchun   zarur   bo‘lgan   barcha
mahsulotlarni   qabul   qiladi   va   muhitga   moddalar   almashinuvi   mahsulotlarini
ajratadi.   Organizmlarning   yashash   muhiti   populyatsiya   yoki   tur   yashaydigan,
ularga   bevosita   bilvosita   tasir   etadigan   muhitning   biotik,   abiotik   sharoitlarini
majmuasini qamrab oladi. 
Muhit   va   tirik   organizmlarning   o‘zaro   bog‘liqligi   va   o‘zaro
tasirlari   ,,organizm-muhit”   sistemasidagi   asosiy   qonuniyatlardan
hisoblanadi.   ,,Organizm-   muhit   “   tizimidagi   asosiy   qonuniyatlar   V.I.Vernadskiy
tomonidan   kashf   etilgan   bo‘lib,   organizm   va   uning   yashashmuhiti   birligi   qonuni
dep ataladi. Yer yuzida tirik organizmlar uchun 4 xil yashash muhiti mavjud: Suv,
quruqlik-   havo,   tuproq,   tirik   organizm   muhiti(   parazi   va   simbiontlar   uchun).   Har
bir muhit o‘ziga hos shart sharoitlarga ega.
14 Suv   muhiti   yer   yuzida   eng   keng   tarqalgan   yashash   muhiti   bo‘lip   okeanlar,
kontinentlarning   suv   havzalari   va   yer   osti   suvlarini   o‘z   ichiga   oladi.   Suv   juda
ko’plab   organizmlar   uchun   yashash   muhiti   bo’lib   xizmat   qiladi.   Ular   suv
muhitidan hayot uchun zarur bo’lgan moddalar oladi: oziqlar, suv, gaz. 
           Suv muhitida yashovchi organizmlar gidrobintlar d е b ataladi. Suv yashash
muhiti   sifatida   bir   qanch   hususiyatga   ega:   suv   yuqori   zichlik,   shaffoflik,   katta
issiqlik   sig‘imi   va   issiqlik   o‘tkazuvchanlik,   muzlaganda   kengayish   kabi
xususiyatlari bilan kislorod miqdorini nisbatan kamligi, yorug‘likni kam o‘tkazishi
bilan harakterlanadi. Suv harakatchan oquvchan muhit. 
           Uning harakatlanishi natijasida suvda yashaydigan organizmlar kislorod va
oziq modda bilan ta'minlanadi. Suv havzasida harorat deyarli bir xil taqsimlangan
bo‘ladi.   Suvning   zichligi   katta   bo‘lgani   uchun   suvda   yashaydigan   organizmlarga
tayanch   vazifasini   bajaradi.   Bir   hujayrali   hayvonlar   meduzalar   suv   o‘tlar,   mayda
qisqichbaqasimonlar tanasidagi turli o‘simtalar bilan tasirlashish yuzasini  oshiradi
va ularni suzuvchanligini ta'minlaydi. 
15                 Suvda   faol   harakatlanuvchi   hayvonlar   tanasi   suyri   shaklida   bo‘lgani   va
maxsus suzgichlarga egaligi tufayli suvni qarshiligini oson yenga oladi. Suv katta
issiqlik   sig‘imiga   egaligi   va   issiqlikni   o‘tkazuvchanligi   tufayli   quruqlik   muhitiga
nisbatan harorat kam darajada o‘zgaradi. 
  
       Havo harorati 10 C ga ko‘tarilganda suv harorati faqat 1 C ga ko‘tariladi. Suv
qarida   harorat   doimiy   +4   C   atrofida   bo‘ladi.   Suv   muhitidagi   organizmlarning
ekologik guruhlari va ularning tarqalish qonuniyatlari o‘ziga hosdir. Suv muhitida
organizmlarning   bir   nechta   ekologik   guruhlari   mavjud:   plankton,   nekton,   bentos,
nerifiton, neyston.
Plankton (lotincha: planktos — sayr qiluvchi) — suv qatlamida yashab, suv
oqimi bilan harakatlanuvchi organizmlar majmui. Plankton organizmlar juda ko‘p
moslanishlar   bilan   harakterlanadi:   ularning   tanalari   kattaligini   qisqarishi   hisobiga
tanani   umumiy   yuzasini   kattaligini   yalpoq   uzun   holga   kelishi,   turli   tikan
o‘simtalarni hosil bo‘lishi esa organizmlarni suvda ishqalanishini kuchaytiradi. 
Ularni tana zichligini kamayishi tanasidagi skaletini reduksiyalanishi huyajra
va  tanada   yog‘   hamda   gaz   pufakchalarini   hosil   bo‘lishi   natijasida   yuzaga   kelgan.
Plankton   tarkibiga   o simliklar   (fitoplankton),   bakteriyalar   (bakterioplankton),ʻ
hayvonlar (zooplankton) kiradi. 
16            Ko l planktoni limnoplankton, daryo planktoni potamoplankton deb ataladi.ʻ
Fitoplankton   suvning   fotosintez   qilish   uchun   zarur   yuqori   (50–   100   m   gacha)
katlamida, bakterio va zooplankton suvning barcha katlamida uchraydi. 
        
      Dengiz   fitoplaktoni,   asosan,   diatom   suvo tlar,   peridiniyalar,   kolitoforid	
ʻ
xivchinlilardan,   chuchuk   suv   fitoplaktoni   diatom,   ko kyashil   va   ayrim   yashil	
ʻ
suvo tlardan iborat. 	
ʻ
                      Chuchuk   suv   zooplanktonida   kurakoyokli   va   shoxdor   mo ylovli	
ʻ
qisqichbaqasimonlar, og izaylangichlar, bir hujayralilar; dengiz zooplanktonida har	
ʻ
xil   qisqichbaqasimonlar,   bir   hujayralilar,   bo shliqichlilar,   taroklilar,   baliklar	
ʻ
tuxumi va linchinkasi, umurtqasiz hayvonlar lichinkasi ko p bo ladi. 	
ʻ ʻ
17 O lchamiga   binoan:   Plankton   nannoplakton   (bakteriyalar,   juda   maydaʻ
suvo tlar), mikroplankton (suvo tlar, bir hujayrali hayvonlar, og izaylangichlar, har	
ʻ ʻ ʻ
xil lichinkalar), mezoplankton (o lchami 1 sm gacha bo lgan qisqichbaqasimonlar	
ʻ ʻ
va  boshqa   hayvonlar),   makroplanktonlar   (o lchami   1   sm   dan  bir   necha   sm   gacha	
ʻ
bo lgan   mizidlar,   krevetkalar,   meduzalar),   megaplankton   (yirik   hayvonlar,   qutb	
ʻ
meduzasi   —   diametri   2   m   gacha;   zuxro   kamari   uzunligi   1,5   m   gacha)   ajratiladi.
Okean   fitoplanktoni   umumiy   massasi   (550   mlrd.   tonna)   zooplanktonga   nisbatan
10-marta   ko proq.   Fitoplankton   zooplankton   uchun   oziq,   suv   havzalaridagi   oziq	
ʻ
zanjirining asosini tashkil etadi. 
     
    Nekton (yunoncha ,,nektos”-suzuvchi ) suvda faol harakatlanadigan suv oqimiga
qarshilik   ko‘rsata   oladigan,   katta   masofalarni   suzib   o‘ta   oladigan   organizmlardir.
Ularga:   bosh   oyoqli   molyuskalar,   baliqlar,   kitsimonlar,   kurakoyoqlilar   misol
bo‘ladi. 
                  Bu   hayvonlarda   evolyutsiya   jarayonida   suvda   faol   harakatlanish   va   suv
qarshiligini yengish uchun bir qancha moslanishlar vujudga kelgan. Muskullarning
18 kuchli   rivojlanganligi,   tanasining   suyri   shaklda   bo‘lishi,   terini   tangachalar   bilan
qoplanganligi   va   shilimshiq   modda   ajratishi,   suzgich   va   kurak   oyoqlarning
mavjudligi shunday moslanishlardan hisoblanadi. 
Bentos (grekcha: benthos — chuqurlik) — dengiz va chuchuk suv havzalari
tubidagi   balchikda   va   uning   ustida   yashaydigan   organizmlar.   Bentos   organizmlar
harakati   ular   joylashgan   biotop   harakatiga   bog‘liq.   Qattiq   muhit   toshlardan   hosil
bo‘ladi va ular ustida organizmlar mahkam joylashadi, tez va yaxshi harakat qiladi.
Bentos o simliklar (fitobentos) va hayvonlar (zoobentos)ga ajratiladi. ʻ
Zoobentos   o z   navbatida   loyqada   yashaydigan   hayvonlar   —   infauna   (ko p	
ʻ ʻ
tuklilar.   ikki   pallali   mollyuskalar,   exiuridlar,   sipunkulidlar,   ayrim   ignaterililar   va
boshqalar)ga,   loyqa   ustida   o rmalab   yuruvchilar   —   onfauna   (ko p   tuklilar,	
ʻ ʻ
mollyuskalar, ignaterililar, qisqichbaqasimonlar), substratga yopishib yashovchilar
— epifauna (g ovak tanlilar, gidroidlar, aktiniyalar. 	
ʻ
                 Tanasining  o lchami  bo yicha Bentos  makrobentos  (5 – 10 mm  va undan	
ʻ ʻ
yirikroq organizmlar), meyobentos (0.5 mm dan 10 mm
gacha)   va   mikrobentosga   (0.5   mm   dan   kichik)   bo linadi.   Dengizning   sayoz	
ʻ
qismida fitobentos asosan makrofitlar suvo tlaridan, chuqur qismida esa hayvonlar	
ʻ
va bakteriyalardan iborat. 
Dengizlarda   Bentos   biomassasi   chuqurlik   ortishi   bilan   kamayib   boradi.
Okean Bentos yalpi biomassasi 10— 12 mlrd. t ga teng. Chuchuk suvlarda Bentos
19 son   va   turlar   jihatidan   nisbatan   xilmaxil   bo lmaydi.   Zoobentos   tarkibiga   har   xilʻ
umurtqasiz hayvonlar, fitobentosga suv o tlari va gulli o simliklar kiradi. 	
ʻ ʻ
Bentos ko pchilik baliklar va boshqa hayvonlar uchun oziq hisoblanadi. Suv	
ʻ
pardasidagi   neustonni   hosil   bo‘lishida   bakteriyalar,   sodda   tuzilishga   ega   bo‘lgan
hayvonlar,   qisqichbaqasimonlar,   molyuskalar,   turli   hashorotlar,   baliqlarning
tuxumlari, baliqchalar qatnashadi. 
Neuston   guruhining   ayrim   organizmlari   suv   yuzasida   hosil   bo‘lgan
pardalarni   pastki   tomoniga   yopishib   ham   yashaydi   va   pardadan   ozuqa   sifatida
foydalanadi.
Suv   muhitida   pleyston   organizmlar   guruhi   ham   bo‘lip,   ular   uchun   ikki   xil
yashashga   moslanish   mavjud.   Ular   tanasining   yarmi   suvda   bo‘lsa,   yarmi   havo
muhitida   bo‘ladi.   Pleyston   guruhiga   suvdagi   ko‘pchilik   gulli   o‘simliklar   vakillari
kiradi.   Pleystonda   uchraydigan   hayvonlardan   sifonaforalar-diskonantlargina
havoda nafas olish qobiliyatiga ega. Ularning ko‘pchilik vakillari harakat qilishda
shamol kuchidan foydalanadi. Xulosa qilib aytish mumkinki biz bu izlanishlarimiz
davomida suv muhitida yashaydigan organizmlarning yashash joyiga qarab ularda
morfologik   o‘zgarishlar   yuz   berganini   kuzatdik.   Har   bir   tirik   organizm   hayot
kechirishi   uchun   qaysi   muhit   suv,   havo,   tuproq   bol‘ishidan   qat’i   nazar   ularda
20 morfologik fiziologik o‘zgarishlarni ko‘rdik. Biz keyingi izlanishlarimiz davomida
har   bir   yashash   muhitining   tirik   organizmlarga   tasir   ko‘rsatishidan   qati   nazar   ,
ularni   shu   muhitda   saqlanib   qolishlari   uchun   muhim   chora   tadbirlarni   amalga
oshirmoqchimiz.
4.   QURUQLIK-HAVO, TUPROQ, TIRIK ORGANIZMLAR YASHASH
MUHITLARI SIFATIDA
21 Quruqlik-havo muhiti.  Quruqlik-havomuhitining o‘ziga xos jihatlaridan biri,
bu muhitda yashovchi  tirik organizmlar  quruqlikda harakatlangani bilan, ularning
hayoti bevosita havo muhiti bilan ham bog‘liq. Havo gazlar aralashmasidan iborat.
Havo   tarkibida   gazlar   miqdori   nisbatan   doimiy   bo‘lib,   78,08%   i   azot,   20,9%   i
kislorod, 1% i inert gazlar, 0,03% i karbonat angidrid gazlaridan tashkil topgan
Quruqlik-havo   muhitida   tirik   organizmlarga   ta’sir   ko‘rsatadigan   ekologik
omillar   ham   bir   qancha   o‘ziga   xos   xususiyatlari   bilan   xarakterlanadi.   Quruqlik-
havo muhitida yorug‘lik kuchliroq ta’sir qiladi, harorat va namlik geografik hudud,
yil   mavsumi   va   kunning   turli   vaqtlariga   bog‘liq   holda   juda   o‘zgaruvchan.   Havo
massalari   gorizontal   va   vertikal   yo‘nalishlarda   harakatlanishi   tufayli   yana   bir
ekologik omil – shamolni keltirib chiqaradi.
22 Havoning   bilvosita   ta’siri   shamol   orqali   amalga   oshadi,   chunki   shamol
harorat  va namlik kabi  muhim  ekologik omillarning ta’sir  xarakterini o‘zgartiradi
va   organizmlarga   mexanik   ta’sir   ko‘rsatadi.   Bir   yo‘nalishda   esadigan   kuchli
shamollar   o‘simliklarning   novdasi,   poyalarini   egishi   natijasida   ularni   shamol
yo‘nalishi   tomon   burilib   o‘sishiga,   ayniqsa   daraxtlar   shox-shabbalarining   shakli
o‘zgarishiga olib keladi.
23 Quruqlik-havo muhiti  uchun geografik kengliklar  va mintaqalar  xos bo‘lib,
Yer   sharining   turli   mintaqalarida   iqlim   sharoitlarining   turlicha   bo‘lishi,   har   bir
iqlim   mintaqasidagi   o‘ziga   xos   o‘simliklar   va   hayvonot   dunyosida   aks   etadi.
Quruqlik-havo muhiti cho‘l, dasht, o‘rmon, g‘or, botqoqlik, tekislik va tog‘lar kabi
xilma-xil yashash muhitlari bilan xarakterlanadi.
O‘simlik   va   hayvonlardagi   quruqlik-havo   muhitida   yashashga
moslanish   lar.   Suv   muhitidan   farq   qilib,   havoning   zichligi   katta   emas.   Shuning
uchun   bu   muhitda   o‘simliklarda   tayanch   vazifasini   bajaruvchi   mexanik
to‘qimaning   rivojlanishi   katta   ahamiyatga   ega.   Iqlim   omillarining   keskin
o‘zgaruvchanligi esa o‘simliklarda qoplovchi to‘qimalarning hosil bo‘lishiga sabab
bo‘ldi.
Hasharotlar   va   qushlarda   uchishga   moslanishlar   yuzaga   keladi.   Havo
massalarining harakati ayrim mayda organizmlar (o‘rgimchaklar, hasharotlar) ning
passiv   tarqalishini   ta’minlaydi.   Evolutsiya   jarayonida   hayvonlarda   tashqi
(bo‘g‘imoyoqlilar)   va   ichki   skeletning   (xordalilar)   mukammallashuvi   havo
zichligining pastligi bilan bog‘liq.
Tuproq   muhiti.   Yer   po‘stining   g‘ovak,   unumdor   yuza   qatlami
tuproq deyiladi.   Tuproq   iqlim   va   biologik   omillar   ta’sirida   hosil   bo‘lgan.   Qattiq
tuproq zarralari orasida havo va suv bo‘ladi.
Tuproq   organizmlarning   yashash   muhiti   sifatida   katta   zichlikka   egaligi,
yorug‘likning   bo‘lmasligi,   haroratning   kam   darajada   o‘zgarishi,   kislorod
miqdorining   kam,   karbonat   angidrid   miqdorining   ko‘p   bo‘lishi   kabi   xususiyatlar
bilan xarakterlanadi.
Tuproqning   yuqori   qatlamida   o‘simliklarning   ildizlari   o‘rnashgan   bo‘lib,
ularning   hayotiy   jarayonlari   mobaynida   va   nobud   bo‘lgandan   so‘ng   tuproq
qatlamini   yumshatib,   tuproqda   yashovchi   organizmlar   hayoti   uchun   sharoit
yaratadi.   Tuproqda   yashovchi   hayvonlar   tuproq   massasini   aralashishini
ta’minlaydi.
24 XULOSA
O‘simlik   va   hayvonlarning   tuproqda   hayot   kechirishga   moslanishi.
Quruq iqlim sharoitlarida o‘sadigan o‘simliklarda suv tanqisligi kuzatiladi. Kuchli
darajada sho‘rlangan tuproq tarkibidagi eritmaning osmotik bosimi yuqori bo‘lgani
tufayli osimliklar uchun bunday tuproqdan suvni o‘zlashtirishi qiyin. Sovuq iqlim
mintaqalarida   tuproqning   namligi   yetarli   bo‘lsa-da,   o‘simliklar   suv   tanqisligiga
moslashadi,   chunki   sovuq   harorat   ildiz   tizimining   normal   faoliyat   ko‘rsatishiga
to‘sqinlik qiladi.
Tirik   organizmlar   yashash   muhiti   sifatida.   Tirik   organizmlar   parazit   va
simbioz   hayot   kechiradigan   organizmlar   uchun   yashash   muhiti   hisoblanadi.   Tirik
organizmlar   –   o‘simliklar,   hayvonlar,   shu   jumladan,   odam   tanasi   boshqa
organizmlar   uchun   yashash   muhiti   bo‘lib   xizmat   qiladi.   Bir   organizm   ikkinchi
organizmdan   yashash   muhiti   sifatida   foydalanishi   tabiatda   qadimdan   mavjud   va
keng tarqalgan hodisa hisoblanadi.
Simbioz   munosabatlarning   bir   necha   xil   shakllari   mavjud,   bu   bilan   siz
keyingi   mavzularda   tanishasiz.   Xo‘jayin   organizmning   ichki   organlari   va
to‘qimalarida   yashovchi   organizmlar   endobiontlar (yunoncha   «endon»   –   ichki,
«biontos» – yashovchi) deyiladi.
Tirik   organizmlar   tanasida   yashashga   moslanishlar.   Bir   organizmning
(parazit)   boshqa   organizm   (xo‘jayin)   hisobiga   yashashi   parazitlik   deb   yuritiladi.
Xo‘jayin   organizm   bilan   o‘zaro   munosabatiga   ko‘ra   parazitlikning   ikki   turi
farqlanadi:  ektoparazitlar  xo‘jayin organizm tanasining tashqi qismlarida yashaydi
(bit,   burga,   kana,   to‘shak   qandalasi);   endoparazitlar   xo‘jayin   organizmning   tana
bo‘shlig‘ida,   ichki   organ   va   to‘qimalarida,   hujayralarida   yashaydi   (bezgak
plazmodiysi, askarida, qilbosh chuvalchang, tasmasimon chuvalchanglar).
Tashqi   muhit   omillarining   bevosita   ta’siri   ostida   erkin   hayot
kechiruvchi   organizmlardan   farq   qilib,   parazitlar   tashqi   muhit   bilan   bevosita
munosabatda   bo‘lmaydi.   Bu   esa   nerv   sistemasining   va   sezgi   organlarining
25 soddalashuviga   sabab   bo‘lgan.   O‘zini   dushmanlardan   himoya   qilishga   qaratilgan
moslanishlarga   ham   ehtiyoj   yo‘q.   Parazit   organizmlar   hayot   siklida   asosiy   va
oraliq   xo‘jayin   almashinadi.   Bu   hodisa   bir   xo‘jayin   organizmida   parazitlar
sonining   haddan   tashqari   ko‘payib   ketishi   va   xo‘jayin   organizmning   nobud
bo‘lishiga imkon bermaydi. Parazit o‘simliklarning xo‘jayin o‘simlik shirasi bilan
oziqlanishi   natijasida   ulardagi   fotosintez   jarayoni   mexanizmi   va   xlorofill
pigmentlarining yo‘qolishiga olib keladi.
26 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1. G.G.Abrikosov va boshqalar. «Zoologiya» 1 - 2 jilt. T: 1966.
2. V.F.Natali «Umurtqasiz hayvonlar zoologiyasi». T: 1966.
3. S.P. Naimov. «Umrtqali hayvonlar zoologiyasi» 1995 y.
4. O Mavlonov .Sh.Xurramov «Umirqasizlar zoologiyasi» T. 1988 y. 
5. E.I.Lukin «Zoologiya» Moskva 1989
6. B. А .Kuzn е tsov, A.Z.Ch е rnov, L.N.Katonova «Kurs zoologiya». M.1989 y. 
7. A.M.Muhammadi е v «Umurtqasiz hayvonlar zoologiyasi». T: 1970.
8. S.A.Murodov, N.Axm е dov «Talabalarning bilimini r е yting va t е st bilan 
aniqlash» bo’yicha «Zoologiya va tut ipak qurti biologiyasi» fanlaridan o’quv 
uslubiy qo’llanma. T: 1997.
27

Yashash muhiti omillari va hayvonlarning moslanish xususiyatlari

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • Exinokokkoz kasalligi patomarfologiyasi
  • Ikkilamchi va uchlamchi qoplovchi to‘qima periderma va po‘stloq bilan tanishish
  • Ikkilamchi va uchlamchi qoplovchi to‘qima periderma va po‘stloq bilan tanishish
  • Genetik injeneriya
  • Amfibiyalarni kelib chiqishi va evolyutsiyasi

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский