• Всего документов: 5844
  • Число пользователей: 15251

Yunon rim mualliflari asarlarida Makedoniyalik Aleksandrning harbiy yurishlari yoritilishi

2.2. Rim mualliflarining Aleksandrga bo‘lgan munosabati
Xullas,   Aleksandr   Makedonskiyning   mil.avv.334-324   yillardagi   harbiy
yurishlari   natijasida   Bolqon     yarim   oroli,   Egey   dengizi   orollari,   Kichik   Osiyo,
Misr, Old va O‘rta Osiyo, Hind daryosining Yuqori   oqimigacha bo‘lgan hududni
qamrab   oluvchi   ulkan   davlat   toshkil   topdi.   Yunon-makedonlarning   330-327
yillardagi   O‘rta   Osiyoga   bosqinchilik   yurishlariga   qaramasdan   o‘sha   davrda   bu
hududlarning   ijtimoiy-   siyosiy   va   madaniy   hayotida   muhim   o‘zgarishlar   bo‘lib
o‘tdi.   O‘rta   Osiyoga   Ellin   (Ellada,   Bolqon   yarim     oroli)   madaniyati   kirib   keldi.
O‘rta   Osiyoning   janubiy   viloyatlari   yirik   ellinistik   davlatlar   tarkibiga   kirib,     bu
viloyatlarda   yangi   siyosiy-ma’muriy   tartib   joriy   etildi.   Bu   tartib   O‘rta   Osiyoda
madaniy, iqtisodiy,  tovar-pul munosabatlarining rivojiga turtki bo‘ldi. Mahalliy va
ellin   madaniyatining   uyg‘unlashuvi   bo‘lib     o‘tdi.     Aleksandr   Makedonskiyning
harbiy   yurishlari.   Bess   o’zini   Ahmoniylar   davlatining   hukmdori   deb   e’lon   qiladi.
Miloddan   avvalgi   329   yilda   Aleksandr   Baqtriyani   egallab,   Bessni   asir   oladi.   U
maxsus   yig’in   tashkil   etib,   Bessni   unga   xizmat   qilishi   haqidagi   so’rovini   aytib:
“O’zining  hukmdoriga  xoinlik  qilib,  uni   o’ldirgan  Bessga   ishonmasligini  ma’lum
qiladi hamda uni o’z hukmdoriga xoinlikda ayblab o’limga mahkum etadi”. Burni
kesilib   ikki   oyog’i   egilgan   ikki   daraxtning   uchiga   bog’lanadi.   Shu   tariqa   uning
tanasi o’rtadan ikkiga ajratib tashlangan.
Aleksandr   qayerni   bosib   olsa,   shu   yerning   aholisini   qirib   tashladi,
boyliklarini   taladi.   Miloddan   avvalgi   329   yilda   Aleksandr   Samarqandni   bosib
oladi.   Bu   yerda   u   harbiy   garnizon   va   atrof   joylardagi   qishloqlarni   yondiradi.
So’ngra   u   harbiy   yurishni   davom   ettirib,   Samarqand   bilan   Xo’jand   oralig’idagi
Usrushanga   kelganda   vatan   himoyachilari   bilan   to’qnashgan.   Bu   yerda   shunday
qattiq   jang   bo’ldiki,   30   ming   kishilik   vatan   himoyachilaridan   22   mingtasi   halok
bo’ldi.   Hatto   bu   jangda   Aleksandrning   o’zi   jarohatlandi.   U   Usrushanliklarni
vahshiylarcha   bo’ysundirgandan   keyin   Sirdaryo   bo’ylab   yurishni   davom   ettiradi.
26 saqlanib   qolgandi.   Xullas,   Spitam е n   boshchiligidagi   xalq   qasoskorlari   harakati
o‘lka   xalqlari   orasida   mustahkam   birlik   hamkorlik   va   ittifoqning   bo‘lmaganligi,
dushman   tomoniga   o‘tgan   Ammo   Spitam е nni   bartaraf   etish,   Baqtriya   va
Sug‘diyonani egallash Aleksandr uchun oson k е chmadi. Mak е don qo‘shinlarining
y е ngilmasligi   haqidagi   afsonalar   O‘rta   Osiyoda   chippakka   chiqdi.   Aleksandr
askarlari   Baqtriya,   sug‘diyonalik   va   skiflardan   bir   n е cha   marta   y е ngildilar,   juda
ko‘plab   mak е don   qo‘shinlari   janglar   davomida   qirib   tashlandi.   Birgina   Politim е t
(Zarafshon)   daryosi   bo‘yidagi   janglarda   mak е don   qo‘shinlari   ikki   marta   talafot
ko‘rdi.   Aleksandrning   shaxsiy   hayoti   ham   Sug‘diyonada   juda   og‘ir   k е chdi.
Ayniqsa, Kiropil shahrini egallash paytida boshi va bo‘ynidan yaralanib, ko‘p azob
tortdi. 
Aleksandr   miloddan   avvalgi   323-yilda   o‘z   davlatining   yangi   poytaxti
M е sopotamiyaning   Bobil   shahrida   vafot   etadi.   Shunday   qilib,   mak е doniyalik
makedoniaylik   Aleksandr   olib   borgan   bosqinchilik   va   talonchilik   urushlari
oqibatida   O‘rta   Osiyoda   Ahamoniylar   zulmi   yunon-mak е don   istilochilari   zulmi
bilan   almashdi.   Bu   zulmdan   qutulish   uchun   Sug‘diyona   xalqlariga   150-yil,
Baqtriya xalqlariga esa 180 yil kerak bo‘ldi. Aleksandrni O‘rta Osiyo xalqlarining
do‘sti,   adolatparvar,   ilmma’rifat   va   madaniyatni   yoyuvchi   shahonshoh   sifatida
ta’riflaydilar. Plutarxning yozishicha: «Aleksandr Sharq xalqlari vakillarini yunon
madaniyatidan   bahramand   qilishga...»   uringan   ekan.   Hatto   O‘rta   Osiyoda
bo‘lganida   «...yerli   aristokratlarning   30   ming   o‘g‘il   farzandini   tanlab   olib,   ularga
yunon   tilini   o‘rgatib,   gr е k   madaniyati   ilmidan   ta’lim   berishni»   buyurgan   ekan.
Albatta   yunonistonlik   muarrixlarning   bu   tutgan   yo‘llarini   tushunmoq   kerak.   Ular
nima   bo‘lganda   ham   O‘rta   Osiyoni   zabt   etgan,   uni   asoratga   solgan   fotih
makedoniaylik   Aleksandr   avlodidirlar.   Zero,   ular   o‘z   davlatlarining,   o‘z
vatandoshlari   bosqinchi   Aleksandrning   qonli   yurishlarini   oqlashga,   uni   ijobiy
tomondan   ko‘rsatishga   harakat   qilishlari   tabiiy   ekanligini   fahm   etsa   bo‘ladi.
To‘g‘ri, Aleksandr O‘rta Osiyo hududlarida ham shaharlar barpo etgan. Jumladan,
Yustin   «Pomp е y   Trog   epitomi»   asarida   Aleksandr   Baqtriya   va   Sug‘diyonada   7
shahar   qurdirganligini   yozadi.   Shulardan   biri   Sirdaryo   sohilida   17   kunda   qurib
17 bunyod etilgan edi. Aleksandr miloddan avval 329-328 yilning qishini Baqtriyada
o’tkazadi.   Bu   yerga   Xorazm   podshohi   Farasman   nomidan   elchi   tashrif   buyurib
Aleksand   bilan   do’stlik  aloqalarini  o’rnatish   va  unga  Qora  dengiz  tarafiga  harbiy
yurishda yordam berish istagini bildirdi. Aleksandr bu taklifni mamnuniyatlik bilan
qabul   qilib,   Hindistonga   harbiy   yurishida   Xorazm   yordamidan   foydalanishini
ma’lum   qildi.   Bu   yerda   shuni   aytish   lozimki,   Xorazm   podshohi   bosqinchilarning
kuch-qudratini   hisobga   olib   murosa   qilishni   lozim   topdi.   Natijada   Xorazm   o’z
mustaqilligini saqlashga erishdi.
Miloddan avvalgi 328 yilning bahorida Aleksandr yana Samarqandga kelib
uning   atrof   joylarida   yashiringan   qo’zg’olonchilarga   qarshi   kurashdi.   Shundan
so’ng u  Spitamenni  ushlash   uchun harbiy  qismni  jo’natadi.  Ammo  Spitamen 600
otliq   askarlar   bilan   to’satdan   Baqtriyada   paydo   bo’lib   harbiy   garnizonga   hujum
qiladi.   U   qo’shimcha   dushman   askarlarini   kelayotganligini   eshitib,   cho’lga
chekinadi. Bu yerdan u yana Samarqandga hujum qiladi, lekin 800 kishini yo’qotib
chekinishga majbur bo’ladi.
Xullas,   vatan   himoyachilari   Spitamen   boshchiligida   mustaqillikni   tiklash
uchun   fidokorona   jang   qildilar.   Ammo   ular   muntazam   va   yaxshi   qurollangan
qo’shinga bardosh berolmay pirovardida tor-mor etiladi. Vatan himoyachilarining
asosiy qismini esa harbiy mahoratni yaxshi  o’zlashtirmagan oddiy kishilar tashkil
etgan edi. Bu ozodlik kurashini yengilishiga olib kelgan asosiy omillardan biri edi.
Ayrim   ma’lumotlarning   ko’rsatishicha,   Spitamen   uyqudaligida   xotini   o’ldirib,
kallasini   Aleksandrga   yuborgan.   Bu   holat   ham   bosqinchilarga   qarshi   kurashga
qattiq   zarba   bo’lib   tushgan.   Shuningdek   ayrim   yuqori   tabaqa   vakillari   shaxsiy
manfaatlarini   ko’zlab   dushmanga   xizmat   qildilar.   Bu   xoinlik   ham   Aleksandr
g’alabasini   ta’minlashda   muhim   o’rin   egalladi.   Ammo   xalq   ommaviy   ravishda
Aleksandr   tajovuziga   qarshi   qahramonona   kurashib   vatanparvarlik   namunalarini
namoyish   etdi.   Ozodlik   kurashi   shu   darajada   qizg’in   tus   oldiki,   Aleksandrga   o’z
28 «skiflarning, hatto nutqi ham jozibador edi. O‘zining go‘zal nutqiga, madaniyatiga
ega bo‘lgan skiflarning o‘sha davrlarda o‘ziga xos adabiyoti ham bo‘lgan». Kvint
Kursiy   Ruf   «Aleksandr   Makedonskiy   tarixi»   asarida   skiflarning   jasurligi   va
mardligini   ta’riflaydi.   Uning   yozishicha   Aleksandr   skiflarning   katta   bir   guruhini
asir   oladi.   «Jismoniy   jihatdan   baquvvat   bo‘lgan   skiflardan   30   kishini   o‘limga
mahkum etganda, ular o‘limdan ham qo‘rqmasdan, xalq qo‘shiqlarini baralla aytib,
xursand   bo‘lib   borardi»,   d е ydi   u.   Skiflarning   mardligiga   qoyil   qolgan   Aleksandr
asirlarni   o‘limdan   saqlab   qolib,   hibsdan   ozod   qiladi.   Asarda   massag е tlarning
jasoratlari haqida ham yorqin satrlar bor. «Massag е tlar 800 nafar otliq jangchilarini
qishloq   yaqinidagi   o‘rmonga   yashirib   qo‘yadi.   Bir   n е cha   kishi   poda   haydab
o‘rmonga   qarab   b е malol   k е taveradi.   Tayyor   o‘ljani   qo‘ldan   chiqarmaslik   uchun
Attin   o‘zining   300   otliq,   jangchisi   bilan   hech   shubda   qilmasdan   o‘rmonga   kirib
boradi. Massag е tlar Attin qo‘shiniga qo‘qqisdan hujum qilib, ularning hammasini
qirib   tashlaydi».   Kvint   Kursiy   Rufning   asarida   Spitam е n   fojiasiga   sabab   bo‘lgan
xoinlar,   qo‘rqoq   va   sotqinlarga   nafrat   o‘tini   sochuvchi   yorqin   satrlar   ham
anchagina.   Ana   shunday   sotqinlardan   biri   Spitam е nning   xotinidir.   Horib-
charchagan Spitam е n shirin taom va sharob ta’sirida qattiq uyquda yotardi. «Xotini
pinxona   k е lib,   qilichini   sug‘urib   oldida,   Spitam е nning   boshini   k е sib   tashladi.
Qonga b е langan reining kallasini bu jinoyatdan ogoh bo‘lgan qulga k е ltirib beradi.
So‘ngra mak е don qo‘shinlari joylashgan lagerga k е lib, Aleksandrga xabar qilishni,
muhim   xabar   olib   k е lganligini,   bu   xabarni   shohga   shaxsan   o‘zi   y е tkazishi
lozimligini   aytadi.   Aleksandr   bu   mudhish   voq е adan   ogoh   bo‘lib   g‘azablanadi.
Aleksandr   Spitam е n   bilan   yakkama-yakka   jangda   olishish   niyatida   edi.   U   jallod
xotinni   lagerdan   tashqariga   haydab   yuborishni,   unga   sherik   bo‘lgan   qulni   yerli
xalqning eng og‘ir jazosiga mahkum etishni buyuradi. Spitam е nning xotini erining
boshi evaziga Aleksandrdan katta mukofotga umidvor edi. U xor-zor bo‘lib o‘ladi.
«O‘z   eriga   xiyonat   qilgan   xotin   m е nga   do‘st   bo‘larmidi»,   d е ydi   Aleksandr».
Spitam е nning   o‘limi   haqida   Arrian   boshqacharoq   rivoyatni   k е ltiradi.   Uning
yozishicha   «Skif-massag е tlar   y е ngilganlaridan   so‘ng   o‘zlari   bilan   birga   ittifoq
bo‘lib dushmanga qarshi jang qilgan baqtriyaliklar va sug‘dlar yuklarini talaydilar
vaqochadilar.   Spitam е n   ham   ular   bilan   birga   k е tadi.   Ularga   «Aleksandr   dashtga
15 hukmronligini o’rnatish uchun uch yil (329-327) vaqt sarfladi. U miloddan avvalgi
323  yilda   vafot   etadi.   Shundan   keyin   uning  tuzgan   imperiyasi   Makedoniya,   Misr
va   Suriyadan   iborat   uch   qismga   bo’linib   ketadi.   Ayni   paytda   merosxo’r
bo’lmaganligi   uchun   hokimiyat   lashkarboshilar   o’rtasida   taqsimlanadi.   Ulardan
biri Selevka Bobil mamlakati (Bobil) va uning sharqiga joylashgan mamlakatlarga
ega bo’ldi. U Eron va Turkistonni ham qo’l ostiga oladi. Shundan keyin bu yerda
ham Selevkiylar sulolasi hukmronlik qilib, xalqni ezib, “suvi”ni ichadi.
Qang’ilar   makedoniyalik   Aleksandr   va   Selevkiylarning   tajovuzi   va
hukmronligiga   qarshi   qattiq   qarshilik   ko’rsatganlar.   Ular   jangovar   xalq
bo’lganliklari   tufayli   bosqinchilar   qanchalik   harakat   qilmasin   baribir   ularni
bo’ysindira   olmadilar.   Aksincha   Qang’i   qabilalari   bosqinchilarga   qarshi   kurash
jarayonida   o’zlarini   mustaqil   davlatini   tashkil   etdilar.   Miloddan   avvalgi   uchinchi
asrning   o’rtalarida   Grek-Baqtriya   va   Parfiya   singari   mustaqil   davlatlar   yuzaga
kelib selevkiylar hukmronligi tugatildi.
Grek-Baqtriya   davlati   Turkiston,   Afg’oniston,   Hindiston   kabi
mamlakatlarda   hukmronlik   qildi.   Afg’onistondagi   Mozori   Sharif   atrofidagi
Baqtriya shahri uning poytaxti edi. Aytish lozimki Grek-Baqtriya davlatini greklar
boshqarib,   ularning   tili   davlat   tili   hisoblangan.   Eradan   oldingi   70-yillarda   Qang’
davlati Sug’d va Amudaryogacha bo’lgan yerlarni hamda Toshkent vohasini Grek-
Baqtriyadan   tortib   olgan   edi.   Natijada   grek   va   makedoniyaliklarning
hukmronligiga   qaqshatqich   zarba   beriladi.   Miloddan   avvalgi   II   asrning   ikkinchi
yarmida   saklarning   qavmlarini   bir   qismi   –   yuechji   qabilalari   Grek-Baqtriya
davlatini tamomila tor-mor etdilar. Eradan avvalgi I asrning oxirida yuechjilarning
Guyshon   (Kushon)   xonadoniga   mansub   kishilar   hokimiyatni   qo’lga   olib   Kushon
imperiyasini tuzdilar. Bu mahalliy davlat Turkistonning ko’p viloyatlarini, sharqiy
Turkistonni,   Afg’onistonni   va   shimoliy   Hindistonni   o’z   ichiga   olgan.   Samarqand
viloyatiga   qarashli   Kattaqo’rg’on   Kushon   imperiyasining   poytaxti   edi.   Ammo,
29 Aleksandr  qo‘shinlari daryodan o‘tgach Bessni  ta’qib etib «Sug‘d viloyati
Navtakaga» yo‘l oladilar  (Avval Ptolomey Lag boshchiligidagi ilg‘or qism, keyin
asosiy kuchlar). Sug‘d erlarida Spitaman boshliq  mahalliy sarkardalar Aleksandrni
to‘xtatib   qolish   maqsadida   Bessni   asir   olib   unga   topshiradilar.   Ammo,
Aleksandrda   harbiy   yurishlarni   to‘xtatish   niyati   yo‘q   edi.   Navtakadan   so‘ng
Yunon-makedon  qo‘shinlari    Sug‘diyonaning poytaxti  Smarakandaga  yurish  qilib
uni egallaydilar. Kursiy Ruf ma’lumotlariga ko‘ra   Yunon-makedonlar «Shaharda
o‘zlarining   kichik   gornizonlarini   qoldirib,   Yaqin   atrofdagi   qishloqlarni     yondirib
va  vayron  etib»,  Shimoli-Sharqqa  tomon  harakat  qila  boshlaydilar.  Jizzax  va
O‘ratepa   oralig‘idagi tog‘li hududlarda Yunon-makedon qo‘shinlari qattiq talofat
ko‘radilar.   Aleksandrning   o‘zi     ham   og‘ir   yarador   bo‘ladi.   Shunga   qaramasdan
tog‘li hudud aholisini qiyinchilik bilan mag‘lub etgan
Yunon-makedonlar  dasht  ko‘chmanchilari  saklar  va  sug‘diylar  o‘rtasida
chegara  bo‘lgan  Yaksart- Sirdaryoga tomon harakat qiladilar.
Yunon-makedonlar   Yaksart   bo‘yida   to‘xtab   bu   erdagi   Shaharlarga   o‘z
harbiy   qismlarini   joylashtira     boshladilar.   Ko‘p   o‘tmay   bu   Shaharlar   aholisi
Aleksandrga  qarshi   qo‘zg‘olon ko‘taradilar.  Daryoning    o‘ng  qirg‘og‘idagi   saklar
ham o‘z qo‘shinlarini bir erga to‘play boshlaydilar. Xuddi shu paytda Baqtriya  va
Sug‘diyona hududlarida ham Aleksandrga qarshi qo‘zg‘olonlar boshlanib ketadi.
Aleksandr   dastlab   Yaksart   bo‘yida   o‘z   mavqeini   mustahkamlashga
qaror   qilib,   bu   erdagi  qo‘zg‘olonlarni bostirdi. Sug‘diyonada mil.avv. 329 yil
ko‘zida   Spitaman   boshchiligidagi   qo‘zg‘olonni     (Maroqandda)   bostirish   uchun
sarkarda   Farnux   boshchiligidagi   qo‘shinlarni   jo‘natdi.   O‘zi   asosiy   kuchlar     bilan
saklar ustiga yurish qildi. Ammo, bu yurish muvafaqiyatsiz tugadi.
22 IV.FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
Siyosiy adabiyotlar
  1.   Mirziyo y ev   Sh.M.   Tanqidiy   taxlil,   qat’iy   tartib-intizom   va   shaxsiy
javobgarlik   har   bir   rahbar   faoliyatining   kundalik   qoidasi   bo’lishi   kerak.
Mamlakatimizni   2016   yilda   ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlantirishning   asosiy   yakunlari
va   2017   yilga   mo’ljallangan   iqtisodiy   dasturning   eng     muhim   ustuvor
yo’nalishlariga   bag’ishlangan   Vazirlar   Mahkamasining   kengaytirilgan   majlisidagi
ma’ruza. T.: «O’zbekiston» 2017.
2. Mirziyoyev Sh.M. Qonun ustuvorligi va inson manfaatlarini ta’minlash 
yurt taraqqiyoti va xalq farovonligining garovi. Toshkent.: O’zbekiston. 2017.
3. Mirzyoyev Sh.M. Buyuk kelajagimizni mard va olijanob xalqimiz bilan 
birga quramiz. Toshkent.: O’zbekiston. 2017.
4.   Mirziyov   Sh.M.   Erkin   va   farovon,   demokratik   O’zbekiston   davlatini
birgalikda barpo etamiz. O’zbekiston Reslublikasi  Prezidenti lavozimiga kirishish
tantanali marosimiga bag’ishlangan Oliy Majlis palatalarining qo’shma majlisidagi
nutq. T.: «O’zbekiston» 2016.
Asosiy adabiyotlar
1. Axmedov.B. O`zbekiston xalqlari tarixi manbalari. T.: O`qituvchi. 1991.
2.  Boynazarov F . Qadimgi dunyo tarixi. – T.: Iqtisod-moliya. 2006. 
3. Avdiev V.I. Qadimgi SHarq tarixi. –Toshkent:O’rta va Oliy maktab 
davlat nashriyoti, 1964.
4.   Levik   P.   Elinisticheskiy   mir.   –   M.:   Izdatelstvo   Vostochnoy   literature,
1990.
5.   Gafurov   B.   G.,   TSibukidis   D.I.   Aleksandr   Makedonskiy   i   Vostok.   M.:
Vqsshaya shkola, 1980.
6. Vipper R.Yu. Istoriya drevnego mira. – M.: Respublika, 1993.
33 KIRISH.
O’tgan   asrning   40-50   yillaridan   boshlab   mil.avv.   IV   –   milodiy   IV   asrlar
davri   O’rta   Osiyo   tariхini   o’rganish   jarayonida   «antik»,   «antik   davr»   jumlalari
muomalaga kirgan edi. Ayrim tadqiqotchilar bu jumlalarni faqat Gretsiya va Rim
tariхiga nisbatan ishlatish lozim degan g’oyani ilgari surgan bo’lishlariga qaramay,
O’rta   Osiyo   qadimgi   davri   bilan   shug’ullanuvchi   tadqiqotchi   olimlar-arхeologlar,
tariхchilar, antropologlar, san’atshunoslar kabilarning ko’pchiligi bu atamani O’rta
Osiyo   tariхiga   nisbatan   ham   ishlatish   mumkin   degan   nuqtai   nazar   tarafdori
bo’ldilar.
Mil.   avv.   IV   asrdan   boshlab   O’rta   Osiyoning   asosiy   dehqonchilik   vohalari
ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanishning   batamom   yangi,   faol   yo’liga   o’tdiki,   bu
rivojlanish   milodiy   III-IV   asrlarda   inqirozga   uchray   boshlaydi.   Shaharsozlik
madaniyati   va   sug’orish   tartibi,   yozuv   va   pul   muomalasi,   moddiy   va   badiiy
madaniyatga oid ko’p sonli va turli-tuman yodgorliklar aynan mana shu rivojlanish
jarayonidan   dalolat   beradi.   Ta’kidlash   joizki,   bu   davr   -   qadimgi   dunyo   ko’pgina
davlatlari jamiyati taraqqiyotining ijtimoiy-iqtisodiy va umummadaniy jabhalarida
namoyon   bo’lgan   yangi   bosqichi   bilan   izohlanadi.   Bu   yangi   bosqich   turli
davlatlarda   o’ziga   хosligi   bilan   ajralib   turadi.   Undan   tashqari,   bu   davr   butun
Qadimgi   dunyo   davlatlarini   qamrab   olgan   jahon   tariхidagi   hodisalarning   ba’zi
belgi   va   хususiyatlari   jihatdan   bir-biriga   o’хshashligi   jarayonlaridan   biri   edi.
«Antik»   jumlasi   yevropa   tillarida   “antiguite”,   “antigutiy,   antigue”   qabilida
ishlatilib,   «uzoq   o’tmish»,   «o’tmish   qadimiyat»,   «qadimgi»   deb   tarjima   qilinishi
mumkin. 
Ulkan Ahamoniylar saltanati o’zining g’arbga qilgan ekspansiyasi natijasida
yunon davlatlari bilan to’qnashadi va buning natijasida mil.avv. V asrning birinchi
choragida   yunon-fors   urushlari   boshlanadi.   Mil.avv.   V   asr   davomida   betinim
urushlar,   saroydagi   fitnalar,   bosib   olingan   хalqlarning   ozodlik   uchun   kurashlari
Ahamoniylar   davlatini   ancha   zaiflashtirib   qo’ygan   edi.   Mil.avv.   IV   asrining
o’rtalaridan   boshlab   esa,   Bolqon   yarim   orolidagi   shahar-davlatlar   kuchaya
3 Sug‘diyona viloyatlariga hokimlik qilganlar. Mil.avv. 325 yilda Oksiart qo‘l ostiga
Paropamis-Hindiqush  viloyati topshiriladi.
Mil.avv.   325-324   yillarda   makedonlar   yaroq-aslahalari   bilan   qurollangan
mahalliy aholi qo‘shinlari  Yunon-makedon armiyasi safiga jalb etiladi. Aleksandr
mahalliy   hokimiyat   vakillariga   nisbatan   maqsadli     siyosat   olib   borgan.   Mil.   avv
324 yilda Suza shahrida o‘n mingta Yunon-makedon askarlari mahalliy   ayollarga
uylanadilar.   Aleksandrning   o‘zi   va   sarkarda   Gefestion   Doro   III   ning   qizlarini
hamda sarkarda  Salavka Spitamanning qizi Apamani xotinlikka oladilar.
Sagdullaevning   fikricha,   bunday   yondoshuv   aniq   siyosiy   maqsad   –   yangi
davlatchilik   barpo   etish   g‘oyasi   bilan   bog‘langan   edi.   Bu   davlat   nafaqat   turli
halqlarning   siyosiy   birlashmasi   bo‘libgina   qolmay,   balki   uning   kelajakda
makedonlar va Sharq zodagonlari qon-qarindoshligi vorisligiga tayangan davlatga
aylanishi rejalashtirilgan edi.
Ko‘plab   xalqlar   va   mamlakatlarni   birlashtirib   yagona   davlat   barpo   etish
g‘oyasi, insonlarni umumiy   ong   va   yagona   tafakkurga   bo‘ysundirish   g‘oyasi
yangilik     emas     edi.     Bunday     g‘oyani     qadimgi     fors     podsholari     ham     o‘z
oldilariga  maqsad  qilib  qo‘yganlar  va  oqibatda  mil.avv.  490  yilda  Yunon-fors
urushlari boshlangan.
Aleksandrning harbiy yurishlaridan so‘ng Sharq va G‘arb o‘rtasidagi keng
savdo-sotiq va madaniy   aloqalar rivojlana boshladi. Siyosiy va ijtimoiy-iqtisodiy
vaziyatning   o‘zgarishi   natijasida   mahalliy   va     Yunon   madaniyatining   qo‘shilish
jarayoni boshlanadi.
Bu jarayonning ta’sirini moddiy madaniyatning   rivojlanishida, qurilish va
me’morchilik,   kulolchilik   va   tasviriy   san’at,   yangi   yozuvlarning   tarqalishi,
tangashunoslik hamda diniy e’tiqodlarda ko‘rish mumkin. Yunonlar o‘z navbatida
24 hujum boshlar emish», d е gan xabar y е tgach, Spitam е nning boshini tanasidan judo
qilib shohga yuboradilar va shu yo‘sinda Aleksandrning hujumini oldini olmoqchi
bo‘ladilar».   Tarixiy   yozma   manbalarda   katta   sovg‘a-salomlar   bilan   do‘stlik
aloqalarini   o‘rnatish   maqsadida   Xorazm   shohi   1500   otliq   suvoriylar   bilan
Aleksandr   oldiga   bosh   egib   k е lganligi   yoziladi.   Jumladan,   «Aleksandrnoma»da
Xorazmshoh   «Feruzbax   va   Jamshidshoh   o‘z   askarlari   bilan   yordamga»   k е lgani
ta’kidlanadi.   Arrian   esa   «Xorazmliklar   shohi   Farasman   Aleksandrga   bosh   egib
k е ldi», d е ydi. Strabon bo‘lsa «...massag е t va saklarga attasiy va xorazmiylar ham
kiradilar,   Spitam е n   u   yerga   qochib   k е tgan...   Aleksandrga   bo‘ysunmagan»,   d е ydi.
F.Sulaymonovaning   «Sharq   va   G‘arb»   asarida   esa   «Xorazmiylar   shohi   Farasman
ham   yurishda   ittifoq   etish   uchun   Aleksandrga   suvoriylar   otryadini   olib   k е ldi»,
d е yiladi.   Aslida   Xorazm   hukmdori   o‘zining   donishmandligi   va   uzoqni   ko‘ra
bilganligi   tufayli   mamlakat   mustaqilligini   saqlab   qola   oldi.   U   vaziyatni   to‘g‘ri
baholay   oldi   va   Samarqandga   —   Aleksandr   huzuriga   k е ldi.   Farasman   mazkur
uchrashuv   chog‘ida   harbiy   ittifoq   tuzib,   Qora   d е ngiz   tomon   yurishni   taklif   etadi.
Sug‘dlik   Spitam е n   qo‘zg‘olonini   bostirish   bilan   band   Aleksandr   «Farasmanga
tashakkur   aytib,   u   bilan   do‘stlik   ittifoqini   tuzadi».   Shu   bilan   birga   hozir   Pontiga
(ya’ni   qora   d е ngizga)   yurish   vaqti   emas»,   d е b   aytadi.   Aleksandr   ishonchini
oqlagan   Farasman   yunonliklarning   k е yingi   harbiy   r е jasi   hind   zaminiga   yurish
ekanligini  ham   bilib oladi.  Uzoqni  ko‘ra  bilgan  Farasman  shu  tariqa  mintaqadagi
yagona barqaror yer — Xorazm daxlsizligini saqlab qoladi, hamda Aleksandrning
k е lgusi   r е jalaridan   voqif   bo‘lib   oladi.   Farasmanning   Aleksandr   bilan   ittifoqi
strat е giya   nuqtayi   nazaridan   amalga   oshirilgan   siyosiy   qadam   ekanligini   shundan
ham   aniq   ko‘rish   mumkinki,   bir   yil   o‘tar   o‘tmas   miloddan   avvalgi   328-yili   u
yunonliklar   tazyiqidan   qochishga   majbur   bo‘lgan   Spitam е nga   Xorazmdan
boshpana beradi (Strabon. miloddan avvalgi 1-asr — milodiy 1-asr). Fikrimizcha,
Xorazm hukmdorining Aleksandrning ashaddiy dushmani Spitam е nni qabul qilishi
nafaqat   uning   vatandoshlik   hissidan,   balki   Aleksandrning   ahvolidan   boxabarligi
hamda   ma’lum   ma’noda,   k е zi   k е lganda   o‘z   imkoniyatlariga   ishonganligidan
hamdir. Zero, Xorazm bu zamonda janubi-sharqda o‘z ta’sirini yo‘qotgan bo‘lsa-da
shimoliy g‘arbda qora  dengiz —  Azov  bo‘ylarigacha  bo‘lgan  yerlardagi  mavqeyi
16 kerak. Bu voqealardan keyin Spitamen raxbarligida sug`dlar va ularga xayrixohlik
bildirgan   Baqtriyaliklar   ommaviy   qo`zg`olon   ko`targanlar.   Galabani   osongina
qo`lga   kiritishga   o`rganib   qolgan   makedoniyaliklar   uchun   erksevar   Sug`diyona
xalqlarining   qarshilik   ko`rsatishi,   katta   talafotlar   ko`rilganligi,   ot-ulov,   oziq-ovqat
yetishmasligi   bosqinchilarda   bir   qancha   qiyinchiliklar   tug`dirgan.   Aleksandr
dastavval   asosiy   kuchni   qayoqqa   tashlashni   bilmay   to`lqinlanayotgan   viloyatda
o`zini   u   yoq,   bu   yoqa   urib,   asablari   o`ynab,   qanday   tadbir   ko`rishni   bilmay
qiynaladi. 
Rim   olimi   Kursiy   Rufning   ma'lumot   berishicha,   Iskandar   armiyasi
Marokandani uncha qiynalmasdan va kam talofat bilan ishg'ol etgan va «shaharda
o'zlarining garnizonlarini qoldirib, yaqin atrofdagi qishloqlarni yondirib va vayron
etib»,   so'ngra   esa   shimoli-sharqqa   qarab   harakatlanganlar.   O'shanda   Aleksandr
So'g'diyonada   yana   yettita   shaharni   bosib   oldi.   Shundan   keyin   u   Tanais   daryosi
boylanga   qarab   qo   shin   tortdi.   Tanaisni   mahalliy   xalq   Yaksart   deb   atardi.   Uning
boshlanishi Tyanshan tog'larida bo'lib, Gurgon dengiziga kelib quyilar edi. Tanais
bo'ylaridagi   mahalliy   xalq   oziq-ovqat   va   yem-xashak   qidirib   yurgan
makedoniyaliklarni   tutib   o'ldirdilar.   Shu   yerda   Aleksandr   huzuriga   saklarning
elchilari   kelishdi.   Aleksandr   ham   ular   bilan   sulh   tuzish   uchun   o'z   elchilarini
yuborgan   edi.   Aslida   esa   Aleksandrning   elchilari   skiflar   mamlakatining   umumiy
ahvoli,   skiflarning   turmush   tarzi,   din-e'tiqodi,   fe'l-atvori,   askarlarining   umumiy
soni va qanday qurollanganliklarini bilib kelishi kerak edi. Aleksandr o'sha Tanais
bo'yida   Aleksandriya   Esxata   (Uzoqdagi   Iskandariya)   degan   katta   bir   shahar
qurdirdi.  Shahar   hozirgi   Tojikistonning   Xo'jand   shahri   yaqinida   joylashgandi.   Bu
shahar   Iskandar   uchun   skiflarga   qarshi   urush   olib   borishda   tayanch   bo'lib   xizmat
qilishi   kerak   edi.   Lekin   Iskandarning   skiflar   ustiga   qilmoqchi   bo'lgan   yurishi
amalga   oshmay   qoldi.   So'g'diyonada   katta   qo'zg'olon   ko'tarilganligi   va   ularga
ergashib baqtriyaliklar ham qo'zg'olon ko'targanliklari haqida bir-biridan tashvishli
xabarlar   kela   boshladi.   Shu   payt   Aleksandrendi   Aleksandriya   Esxataga   kelib
tushgandi.   Shahar   juda   katta   bo'lib,   60   stadiy   uzunlikdagi   devor   bilan   o'ralgandi.
Skiflar tez-tez katta shaharning ro'parasiga kelib, uni qattiq o'qqa tutar edilar. Shu
payt Baqtriya ham Iskandar Zulqarnaynning tasar-rufidan chiqib, o'z mustaqilligini
12 I BOB. MAKEDONIYALIK ALEKSANDRNING HARBIY YURISHLARI:
TARIXIY KONTEKST
1.1. Aleksandrning taxtga kelishi va uning strategik maqsadlari.
Tarix   Fani   kishilik   jamiyati   bosib   o’tgan   tarixiy   yo’lni   qonuniyatli   bir
jarayon  tarzida  atroflicha o’rganuvchi  fan  sifatida ijtimoiy fanlar  tizimida  muhim
o’rin  tutadi   va  keng   xalq   ommasini,   ayniqsa,   yosh   avlodni   o’z   Vatani   va   xalqiga
sadoqat ruhida tarbiyalash ishiga xizmat qiladi. Davlatimizning birinchi Prezidenti
ta’biri   bilan   aytganda,   «o’zlikni   anglash   tarixni   bilishdan   boshlanadi».
Aleksandrboshchiligida   yunonlarning   yurtimiz   sarxadlarini   bosib   o’tishi,   ularga
qarshi   Spitamen   rahbarligida   ko’tarilgan   qo’zg’olon   ko’pgina   manba   va
adabiyotlarda   o’z   aksini   topgandir.   O’rta   Osiyo,   shuningdek   O’zbekistonning
qadimgi   va   antik   davrdagi   tarixini   o’rganishda   qadimgi   Yunoniston   va   Rim
tarixchilari hamda geograf olimlarining asarlari muhim manba bo’lib xizmat qiladi.
Ulardan ayrim va muhimlariga qisqacha to’xtab o’tamiz. 
Diodor (miloddan avvalgi 90-21-yillar). Yirik tarixchi olim; asli Sisiliyaga
qarashli Argiriya shahridan. Diodor «Tarixiy kutubxona» nomli 40 kitobdan iborat
asar   yozib   qoldirgan.   Umumiy   tarix   yo’nalishida   yozilgan   bu   asar   asosan
Yunoniston   va   Rimning   qadim   zamonlardan   to   milodning   I   asr   o’rtalarigacha
bo’lgan   tarixini   o’z   ichiga   oladi.   Asarda   Sharq   xalqlari,   shuningdek,   O’rta   Osiyo
va O’zbekistonning qadimiy xalqlari (skiflar, saklar, massagetlar, baqtriyaliklar va
b.q.),   O’rta   Osiyo   —   Eron   munosabatlari   haqida   qimmatli   ma’lumotlar   bor. 1
Diodorning mazkur asari ko’p jihatlari bilan ko’chirma (kompilyativ) hisoblanadi.
Muallif Efor, Polibiy asarlaridan keng foydalangan. Bundan tashqari, ko’p hollarda
bayon   etilayotgan   voqealar   uzviy   bog’lanmay   qolgan.   Shunga   qaramay,
Diodorning   «Tarixiy   kutubxona»si   dalillarga   boy   va   ilmiy   ahamiyatga   egadir.
«Tarixiy kutubxona» to’la holda bizning zamonimizgacha yetib kelmagan. Uning
faqat   15   kitobi-   qadimgi   Sharq   xalqlarining   tarixi   va   afsonalari   haqida   hikoya
1
  Axmedov.B. O`zbekiston xalqlari tarixi manbalari.  T.: O`qituvchi. 1991. B.-37.
5 yuz   bergan   voqyealar,   parfiyaliklarning   kelib   chiqishi,   Parfiya   podsholigining
tashkil   topishi,   parfiyaliklarning   urf-odatlari;   Baktriya,   Parfiya   va   Midiyaning
o’zaro munosabatlariga oid muhim ma’lumotlar mavjud. 
Kvint   Kursiy   Ruf   (milodning   I   asri)   —   mashhur   Rim   tarixchisi;   Iskandar
Zulqarnaynning   Eron,   O’rta   Osiyo   va   boshqa   mamlakatlarga   qilgan   harbiy
yurishlari haqida 10 kitobdan iborat «Buyuk Iskandarning tarixi» nomli asar yozib
qoldirgan. Muallif Ptolemey Lag va Iskandar Zulqarnaynning safdoshlari Onesikrit
va   Kallisfenning   xotira   va   asarlaridan   keng   foydalangan.   Kvint   Kursiy   Rufning
mazkur   asarida   O’rta   Osiyoning   Aleksandrqo’shinlari   tomonidan   istilo   qilinishi,
O’rta Osiyo xalqlarining chet el bosqinchilariga qarshi kurashi, xususan, Spitamen
boshliq qo’zg’olon keng yoritib berilgan. 
Rim   tarixchisi   Plutarx   ham   Aleksandr   haqida   qimmatli   ma`lumotlarni
yozib   qoldirgan.   Plutarxning   yozishicha:   «Aleksandr   Sharq   xalqlari   vakillarini
yunon   madaniyatidan   bahramand   qilishga...»   uringan   ekan.   Hatto   O‘rta   Osiyoda
bo‘lganida   «...yerli   aristokratlarning   30   ming   o‘g‘il   farzandini   tanlab   olib,   ularga
yunon   tilini   o‘rgatib,   grеk   madaniyati   ilmidan   ta’lim   berishni»   buyurgan   ekan. 3
Albatta   yunonistonlik   muarrixlarning   bu   tutgan   yo‘llarini   tushunmoq   kerak.   Ular
nima   bo‘lganda   ham   O‘rta   Osiyoni   zabt   etgan,   uni   asoratga   solgan   fotih
makedoniaylik   Aleksandr   avlodidirlar.   Zero,   ular   o‘z   davlatlarining,   o‘z
vatandoshlari   bosqinchi   Aleksandrning   qonli   yurishlarini   oqlashga,   uni   ijobiy
tomondan ko‘rsatishga harakat qilishlari tabiiy ekanligini fahm etsa bo‘ladi.
Yustin   «Pompеy   Trog   epitomi»   asarida   Aleksandr   Baqtriya   va   Sug‘diyonada   7
shahar   qurdirganligini   yozadi.   Shulardan   biri   Sirdaryo   sohilida   17   kunda   qurib
bitkazilgan   qal’a   «Alеksandriya   Esxata»,   ya’ni   olisdag‘i   Aleksandriya   edi.   Bu
shahar Xo‘jand bilan Bеkobod oralig‘i (taxminan Farhod GESi)da joylashgan edi.
Bu   qal’a   shaharlarni   Aleksandr   nеga   qurdi?   U   bu   shaharlarda   grеkmakеdon
qo‘shinlarini   joylashtirib,   kelgusi   joylarni   zabt   etishda   bu   shaharlardan   plastdarm
sifatida foydalangan edi. Shu sababdan Aleksandr  «Alеksandriya Esxata»ni  tеzda
3
  Сулаймонова Ф . Шарқ ва Ғарб. – Т., «Фан» нашриёти.  1992  йил .  Б .-94.
7 Shunday   qilib,   eramizdan   avvalgi   330   yili   qudratli   Eron   saltanati   tor-mor
etiladi.   Endilikda   Eron   shohiga   qaram   bo`lgan   oxirgi   viloyatlar,   greklar,   ayniqsa,
makedonlar   uchun   juda   uzoq   va   noma`lum   bo`lgan   sharqi-shimoliy   yerlar   qolgan
edi.   Greklarning   Markaziy   Osiyo   haqidagi   tushunchasi   o`ta   afsonaviy   bo`lib,
ularning   tushunchasi   bo`yicha   Kaspiy   dengizi   Okeanga   qo`shiladi,   Hindiqush
tog`lari   Kavkaz   tog`larining   davomi,   bu   yerlarda   afsonaviy   xalqlar   yashaydi   va
hokazo.   Aleksandrning   Baqtriya,   Sug`diyona,   umuman   Markaziy   Osiyoga
yurishining   ham   g`oyaviy,   ham   siyosiy   sabablari   bor   edi.   Avvalo   shimoli-sharqiy
viloyatlar eroniylarning rasmiy dini bo`lmish zardushtiylikning vatani, beshigi edi,
eroniylar tushunchasicha xalq qudrati, xalq ruhining siri o`sha qadimiy vatanda edi.
Eron   zabt   etilgani   bilan   mamlakat   orti,   xalq   orti   hali   mustahkamdek,   xalq   ruhi
tetikdek   tuyo`lar   edi.   Demak,   Baqtriya   va   Sug`diyonani   zabt   etmasdan   turib
eroniylar qudratini yengib bo`lmas, kelajakdagi tinchlikka ham ishonib bo`lmas edi.
Ammo Aleksandr urushlari tarixida eng mushkuli ana shu viloyatlarda bo`ldi.
Bosqinchi makedoniyaliklarga qarshi zarba avvalo Oriyonada (hozirgi Hirot
viloyati) berildi. Satrap Satibarzan avvaliga Aleksandrga taslim bo`lib, o`z mavqeini
saqlab qoladi, lekin shoh Baktriyaga qarab yo`l olgach, ketidan qo`zgolon ko`taradi.
Grek-makedonlar   qo`zgolonni   shafqaqizlik   bilan   bir   oyda   bostiradilar.   Satibarzan
esa   suvoriylar   otryadi   bilan   Baktriyaga   yo`l   oladi,   ammo   yo`lda   dushmanga   duch
kelib, jangda halok bo`ladi.   Baqtriya satrapi Bess Aleksandr yaqinlashayotganidan
xabar topgach, o`z yaqinlari bilan kelishgan holda xayrixoh kishilar va xalqqa yurtni
bosqinchilardan himoya etaman deb va`da qilib o`zini shoh deb e`lon qiladi, lashkar
to`playdi   va   qurol-aslaha   jamg`aradi.   Ammo   Bess   bosqinchilarga   qarshilik
ko`rsatish   o`rniga  lashkarlari  va  sheriklari  bilan  Sug`diyonaga   qochadi.  Aleksandr
Baqtriyani ham jangsiz egallaydi.
Aleksandr   330-yili   bahorda   janubiy   Baqtriyani   ishg`ol   etadi.   Bess   ochiq
jangga   jur`at   etolmasa-da,   uning   harakatlari   yovni   holdan   toydiradi.   U   himoyaga
astoydil tayyorgarlik ko`radi. Aleksandr esa Bess ketidan quvib borib Amudaryodan
o`tib,   Markaziy   Osiyo   yerlariga   bostirib   kiradi,   maqsad   go`yoki   Doro   III   uchun
9 XULOSA
Makedoniyalik   Aleksandrning   harbiy   yurishlari   dunyo   tarixida   ulkan   burilish
yasagan   hodisalardan   biridir.   Yunon-Rim   mualliflari   Aleksandrni   nafaqat   buyuk
sarkarda, balki o‘z davrining eng yuksak qahramonlaridan biri sifatida tasvirlashga
alohida   e’tibor   qaratgan.   Ularning   asarlarida   Aleksandrning   jasorati,   harbiy
strategiyasi va siyosiy mahorati turli qirralardan yoritilgan bo‘lsa-da, bu tasvirlarda
mualliflarning   shaxsiy   nuqtai   nazari   va   davrning   madaniy   qadriyatlari   ham   aks
etgan.
Yunon   mualliflari   Aleksandrni   odatda   ideal   qahramon   sifatida   ko‘rsatgan.
Ularning   asarlarida   Aleksandr   nafaqat   G‘arb   va   Sharqni   birlashtirgan   sarkarda,
balki   yunon   madaniyatini   tarqatuvchi   sifatida   tasvirlangan.   Rim   mualliflari   esa
Aleksandr   obraziga   nisbatan   ko‘proq   tanqidiy   yondashgan   bo‘lib,   uning
yurishlarini   ko‘proq   siyosiy   va   harbiy   jihatdan   tahlil   qilgan.   Bu   asarlarda
Aleksandrni   ulug‘lash   bilan   birga,   uning   xatti-harakatlari   va   siyosatining   bahsli
jihatlari ham ko‘tarilgan.
Yunon-Rim   mualliflarining   Aleksandr   haqidagi   qarashlarini   tahlil   qilish   orqali
uning   shaxsiyati   va   faoliyatiga   turli   nuqtai   nazarlardan   baho   berish   imkoniyati
yaratiladi.   Bu   qarashlar   orqali   Aleksandrning   tarixiy   haqiqatdagi   o‘rni   va   adabiy
obraz   sifatida   qayta   shakllanishi   ochib   beriladi.   Shuningdek,   Aleksandr
faoliyatining adabiy, madaniy va siyosiy ahamiyati ham oydinlashadi.
Kelgusida   ushbu   mavzu   bo‘yicha   ilmiy   tadqiqotlarni   yanada   kengaytirish,
Aleksandr  haqidagi  qadimgi  manbalarni  yangi  metodologik yondashuvlar  asosida
o‘rganish   tarix   faniga   muhim   hissa   qo‘shishi   mumkin.   Aleksandrning   madaniy
merosi   va   harbiy   yurishlarining   jahon   sivilizatsiyasi   rivojiga   ta’siri   mavzusi   hali
to‘liq o‘rganilmagan bo‘lib, bu boradagi ilmiy izlanishlar davom ettirilishi zarur.
31 II BOB. HARBIY YURISHLARNI TARIXDA YORITILISHI
2.1. Yunon mualliflarining Aleksandr haqidagi tasavvurlari
Mil.     avv.     IV     asrdan     boshlab     O‘rta     Osiyoning     asosiy     dehqonchilik
vohalari  ijtimoiy-iqtisodiy  rivojlanishning batamom yangi, faol yo‘liga o‘tdiki, bu
rivojlanish   milodiy   III-IV   asrlarda   inqirozga     uchray   boshlaydi.   Shaharsozlik
madaniyati   va   sug‘orish   tartibi,   yozuv   va   pul   muomalasi,   moddiy   va     badiiy
madaniyatga oid ko‘p sonli va turli-tuman yodgorliklar aynan mana shu rivojlanish
jarayonidan   dalolat beradi. Mil.avv. 334 yil mayida (Granik daryosi yonida), 333
yil oktyabrida (Gavgamela, Shimoli- Sharqiy Mesopotamiyada) bo‘lgan janglarda
fors   qo‘shinlari   to‘la   mag‘lubiyatga   uchradi.   Shundan   so‘ng     Aleksandr   uchun
Ahamoniylar davlatining markazlariga yo‘l ochilgan edi.
Aleksandr   dastavval   Bobilni,     so‘ngra   Suza,   Persepol,   Pasargada
Shaharlarini   egallab   fors   podsholarining   xazinalarini   qo‘lga   kiritdi.     So‘nggi
Ahamoniy  hukmdori  Doro  III  avval  Midiyaga,  keyin  esa  Baqtriyada  qochib
ketdi.   Kursiy    Rufning ma’lumotlariga ko‘ra Baqtriyaga  Doro III  ga qarshi  fitna
uyushtirilib   u   o‘ldiriladi   va   fitnaga     boshchilik   qilgan   Bess   o‘zini   Ahamoniylar
podshosi   deb   e’lon   qiladi.   Ammo,   Bess   Aleksandrga   harbiy     qo‘shinlarni   qarshi
qo‘ya olmadi.
Mil.avv.   329   yilning   bahoriga    qadar     Aleksandr    Ariya,    Drang‘iyona,
Araxosiya     kabi     viloyatlarni     egallab   Oks-Amudaryo   bo‘ylariga   chiqib   keladi.
Arrian   va   Kursiy   ma’lumotlariga   ko‘ra   bu   paytda   daryo     juda       sersuv       bo‘lib,
to‘lib    oqardi.    Amudaryodan    kechuv    joyini    tadqiqotchilar    Kelif    atroflari,
Chushqago‘zar,     Termez     atroflari     va     Sho‘rob     deb     hisoblaydilar.     Nima
bo‘lganda   ham,   Aleksandr   qo‘shinlari   qoplarga   somon-xashak   to‘ldirib,   ular
orqali     besh     kun     davomida     Amudaryodan     kechib     o‘tganligi   haqida   Yozma
manbalarda ma’lumotlar saqlangan.
21 qadimgi Sharqning   juda   ko‘plab   madaniy   yutuqlarini   qabul   qiladilar    hamda
mahalliy     aholi     madaniyatiga     ham     ta’sir     o‘tkazadilar.   Aleksandr   davridan
boshlab,   bir   necha   asrlar   davomida,   Sharqning   siyosiy   tarixi   (davlattizimi,
boshqaruv     usullari,     qonunlar     va     huquq)     da     turli     an’analarning     qo‘shilib
rivojlanganligini  ko‘zatishimiz mumkin.
25 Bu   yerda   joylashgan   yettita   shaharning   aholisi   Aleksandrga   qarshi   bosh   ko’tarib
mustaqillik uchun kurashdilar. Ayniqsa Kripol shahrida vatan himoyachilari bilan
bosqinchilar   o’rtasida   qattiq   jang   bo’lib   tub   aholidan   8   ming   kishi   halok   bo’ladi.
Ko’p   kishilar   yaralandi.   Dushman   askarlari   katta   talafot   ko’rdi.   Lekin   ular
g’alabaga   erishdilar.   Bu   yerda   ham   Aleksandr   jarohatlangan   edi.   U   bundan
g’azabga to’lib toshib aholining ko’pini qirib tashladi.
Bu   vaqtda   Baqtriya   va   Samarqandda   bosqinchilarga   qarshi   umumxalq
qo’zg’oloni   ko’tarildi.   Unga   Spitamen   degan   shaxs   boshchilik   qildi.   Miloddan
avval   329   yilda   boshlangan   bu   qo’zg’olon   shu   darajada   kuchli   bo’lganki,   hatto
qudratli   podshoh   Aleksandrni   ham   sarosimaga   solib   qo’ygan.   U   qo’zg’olonchilar
tomonidan   Samarqandni   qamal   qilinganligini   eshitib,   ularga   qarshi   qo’shin
jo’natadi.   Qo’shin   yaqinlashganda   Spitamen   Samarqanddan   cho’l   tomonga
chekinadi. Qo’shin qo’zg’olonchilarning orqasidan yurib jang qilishga da’vat etadi.
Ammo Spitamen qo’shinni jo’rtaga cho’l ichkarisiga yaqinlashtiradi. So’ngra unga
hujum qilib qirib tashlaydi. Shundan keyin Spitamen Samarqanddagi dushmanning
harbiy   garnizonini   qayta   qurshab   oladi.   Shu   bois   Aleksandr   katta   qo’shin   bilan
Samarqandga   yo’l   oladi.   Spitamen   jang   qilishdan   bosh   tortib   cho’lga   chekinadi.
Ammo   Aleksandr   cho’lning   ichkarisiga   kirib   urushishning   xavfsizligini   anglab,
Spitamen bilan to’qnashishdan bosh tortadi. Biroq u yo’ldagi tub aholini qoldirmay
qirib   tashlash   haqida   farmon   beradi.   Shunisi   diqqatga   sazovorki,   o’limga   hukm
etilgan   30   ta   nufuzli   kishilar   o’lim   jazosi   bajarilayotganda   ashula   aytganlar.
Dushmanlar   ularning   bunday   mardligi   va   jasoratidan   hayratlanganlar.
Qo’zg’olondan   g’azablangan   Aleksandr   Zarafshon   vodiysida   kechayu   kunduzi
bilan   odamlarni   qirish   bilan   shug’ullandi.   Uning   askarlari   120   ming   tub   aholini
boshini   tanasidan   judo   etdilar.   Ko’p   shahar   va   qishloqlarning   nomigina   qolib,
aholisi   halok   etildi.   Bunday   qilishdan   asosiy   maqsad   ozodlik   kurashlarini   ildizi
bilan   qo’porib   tashlash   hamda   o’lkada   greklarni   joylashtirish   uchun   sharoit
yaratish   edi.   Shuning   uchun   ham   mintaqada   greklar   yashaydigan   qator   shaharlar
27 qiluvchi   1-5-kitoblari,   Yunoniston   hamda   Rimning   Yunon-Eron   urushlari
(miloddan   avvalgi   500—449   yy.)   dan   to   miloddan   avvalgi   301   yilgacha   bo’lgan
tarixini   o’z   ichiga   olgan   11-20-   kitoblarigina   saklangan,   xolos.   Asar   1774-1775
yillari   I.   Alekseyev   tomonidan   (olti   qismda)   va   1874—1875   yillari   F.   G.
Mishchenko   tarafidan   ikki   qism   qilib   nashr   etilgan.   Diador   o`zining   asarida
Aleksandrning O`rta Osiyoga yurishlari to`g`risida ham batafsil ma`lumotlar berib
o`tadi. U o`z asarida Aleksandrga qarshi isyon ko`targan sug`d ustiga katta qo`shin
bilan   bostirib   borib   120   mingdan   ortiq   odamni   o`ldirganligi   haqida   ma`lumot
beradi. 2
  Aleksandr  shundan  so`ng  sug`dliklar  va  baqtriyaliklarning qattiq  jazolab,
ularni keyinchalik ham itoatda tutuib turish uchun o`ziga qulay joylarda shaharlar
barpo   qildiradi.   Diodor   “Tarixiy   kutubxona”   asarida   Aleksandrning   Navtakaga
qarshi   yurushlari   anqcha   qiyin   kechganligini   ta`kidlaydi.   U   bu   yerda   mahalliy
zododgon Oksiartning qizi Roksanani sevib qoladi va unga uylanadi. O`zining qo`l
ostidagilarga ham mahalliy zodogon qizlariga uylanishlarini taklif ham qiladi. 
Pompey   Trog   (milodgacha   I- milodning   I   asrlari   o’rtasida   yashab
o’tgan)-«Filipp   tarixi»   asari   bilan   mashhur   bo’lgan   Rim   tarixchisi.   44   kitobdan
iborat bu asar afsonaviy ossuriya podsholari zamonidan to Rim imperatori Avgust
(miloddan   avvalgi   63   -milodning   14-yili)   davrigacha   dunyoda   bo’lib   o’tgan
voqealarni bayon qiladi, lekin asosiy e’tibor Yunonistonning makedoniyalik Filipp
II   (miloddan   avvalgi   359-336-yy.)   va   Iskandar   Zulkarnayn   davridagi   ijtimoiy-
siyosiy tarixini bayon etishga qaratilgan. Mazkur asarning qimmati shundaki, u bir
talay   noma’lum   kitoblarga   suyanib   yozilgan;   Rim,   Yunoniston   kabi   yirik
davlatlarning   paydo   bo’lishi   va   tarixini   keng   yoritib   bergan.   Muhimi   shundaki,
muallif   bunday   davlatlarning   oxir-oqibatda   inqirozga   uchrashini   aytadi.   Lekin,
Pompey   Trogning   tarixiy   jarayon   va   uning   taraqqiyotiga   qrashlari   idealistikdir,
chunki   u   tarixni   harakatga   keltiruvchi   kuch   urf-odat   va   taqdir   deb   hisoblagan.
«Filipp   tarixi»da   skiflar,   Baktriya,   Iskandar   Zulkarnayn   davrida   Baqtriya   va
Sug’dda   qurilgan   shahar   va   katta   imoratlar,   Iskandar   Zulkarnayn   vafotidan   keyin
2
  O`sha kitobda.  B .-115.
6 Bessdan   o`ch   olish   edi.   Aleksandr   Nautakada   Bеssni   qo‘lga   tushiradi   va   Arrian
bergan   ma’lumotlarga   qaraganda   u   Ptolomеyga   «Bеssni   yalang‘och   qilib,
ko‘chaning   o‘ng   tomoniga   bog‘lab   qo‘yishni   buyuradi.   Sharmandalarcha   yap-
yalang‘och   turgan   Bеssning   yonidan   Aleksandrning   butun   qo‘shinlari   saf   tortib
o‘tadi.   Uni   sharmandali   holda   yalang‘och   qilib,   Eronga   olib   kеladida   o‘limga
mahkum   etadi.   O‘limi   oldidan   qo‘li,   burni   va   oyoqlarini   kеsib,   qiynaydi». 5
Shimoli-sharqiy   viloyatlar   -Girkaniya,   Ariya,   Parfiya,   Drangiana,   Araxoziya,
Baqtriya   va   Sug`diyonani   bo`ysundirish   uchun   eng   ko`p   vaqt-uch   yil   ketdi.
Ayniqsa,   Baqtriya   va   Sug`diyonani   zabt   etish   katta   qiyinchiliklar   tug`dirdi.
Sharqning   siyosiy   va   madaniy   markazlari   bo`lmish   Bobil,   Misr,   Ekbatan   kabilar
jahongirga   jangsiz   taslim   bo`lsalar-da   Markaziy   Osiyoning   erksevar   xalqlari
mustaqillik,   ozodlik   uchun   bosqinchilarga   qarshi   umuxalq   kurashiga   otlandilar.
Ahamoniylar   armiyasi   bilan   Aleksandr   uch   marta   yuzma-yuz   jang   qilib,   osonlik
bilan   g`olib   chiqdi,   lekin   Markaziy   Osiyodagi   umumxalq   urushida   yengish   oson
bo`lmadi,   ayniqsa   Sug`diyonada   bosqinchilar   katta   talofat   ko`rdilar   va   juda
qiynaldilar.   Bu   qiyinchiliklar   haqida   Elian   (II   —   III   asr)   quyidagilarni   yozgan:
«Bessning   ketidan   quvgan   Aleksandr   lashkarlari   katta   mashaqqatlarga   yo`liqdilar,
oziq-  ovqat   yetishmaydi,  hammalari,  hatto  shoh  ham  yuk  hayvonlari  go`shti  bilan
tamaddi   qiladi.   O`tin   ham   yo`k   bo`lgani   uchun   go`shtni   xomligicha   yeydilar.
Baktrianada bir  qishloqqa yo`liqadilar, lekin u uylarni  qor  bosgan edi, faqat  qorni
tozalabgina uylarga kira oladilar”.   6
5
  Бойназаров Ф . Қадимги дунё тарихи. – T.: Иқтисод-молия. 2006. Б.-83.
6
  Сулаймонова Ф . Шарқ ва Ғарб. – Т., «Фан» нашриёти. 1992 йил. Б.-89.
10 32 «Ellinizm   tarixi»   deb   atalgan   kitobida   qo’llagan. 12
  I.Droyzenning   o’sha   kitobida
keltirilishicha   ellinizm   tushunchasi   G’arb   ellin   madaniyatining   Sharq   xalqlari
o’rtasida   keng   yoyilishini   tushunilgan.   Hozirgi   davrda   G’arb   olimlari   ellinizm
haqidagi bunday tor doiradagi tushunchani rad etishmoqda. 
G’arb olimlari bu masalaga alohida e`tibor berishib, yunonlarning sharqqa
ta`sir   etgan   sivilizatsiyasi   faqat   madaniy   bo’lmay,   balki   yana   iqtisodiy,   ijtimoiy-
siyosiy   sohada  bu  munosabat  doirasida  ham  ta`siri  kuchli  deb  baho  berdilar.  Rus
tarixchilaridan   V.S.Sergeev,   S.I.Kovalev,   A.B.Rachnovichlar   ham   bu   masala
ustida to’xtashib, ellinizm qulchilik ellin davlatlari taraqqiyotida yangi progressiv
bosqich ekanligini aytganlar. 13
 
Yana bir fikr mavjud. Unga ko’ra hozirgi davrda ko’pchilik olimlar tarixchi
K.K.Zel’inaning   fikrini   qo’llab-quvvatlamoqdalar.   Uning   fikriga   ko’ra,
A.Makedonskiy   boshchiligidagi   Sharqga   borgan   yunonlarning   sharq   xalqlariga,
o’z navbatida sharq xalqlarining yunonlarga o’zaro ta`siri bo’lgan. Bu xalqlarning,
iqtisodiy,   siyosiy,   madaniy   munosabatlarining   bir-biriga   ta`sir   etishi   hamda   bir-
biriga qo’shilib ketishi  davri bo’ldi. Natijada bu ellin davlatlarida vujudga kelgan
ijtimoiy-siyosiy “Yangi” munosabatlar bu davlatlar uchun mahalliy aniq o’ziga xos
varianti deb hisoblash mumkin. 
O’rta   dengiz   sharqidagi   ellin   davlatlarining   eramizdan   avvalgi   XII—I   asr
tarixi   davrida   bu   davlatlarning   iqtisodiy-siyosiy   rivojlanishining   o’ziga   xos
tomonlari   bo’lgan.   Ana   shunday   o’ziga   xos   tomonlariga   ega   bo’lgan   ellin
davlatlarida   xalq   ommasi   iqtisodiy   majburiyatlarsiz,   to’g`ridan-to’g`ri   davlat
hokimiyati   ya`ni   podshoga   qaram   qilingan.   Eng   ko’p   qaram   qilingan   guruh   -   bu
dehqon jamoalari bo’lib, ular podsho (davlat) xazinasiga yer solig’i yoki jon solig’i
tarzida   soliq   to’lab   turganlar.   Ellinistik   davrning   yana   bir   muhim   xususiyati   o’z
ichki   mustaqilligini   saqlab   qolgan   shahar   davlatlarning   mavjudligidir.   Ellinistik
davrda ularni soni kamaymay, aksincha ko’payib borgan. Bu shahar davlatlarning
12
  Бойназаров Ф.А. Қадимги дунё тарихи. Тошкент: 2004. Б.-164.    
13
  Виппер Р.Ю. История древнего мира. – М.: Республика, 1993. C.-286.
19 REJA: 
KIRISH 
ASOSIY QISM 
I BOB. MAKEDONIYALIK ALEKSANDRNING HARBIY YURISHLARI: 
TARIXIY KONTEKST
1.1. Aleksandrning taxtga kelishi va uning strategik maqsadlari.
1.2. Harbiy yurishlar: maqsadlar, sabab va oqibatlar 
II BOB. HARBIY YURISHLARNI TARIXDA YORITILISHI 
2.1. Yunon mualliflarining Aleksandr haqidagi tasavvurlari
2.2. Rim mualliflarining Aleksandrga bo‘lgan munosabati
XULOSA
FOYDALANILGAN   ADABIYOTLAR
2 1.2. Harbiy yurishlar: maqsadlar, sabab va oqibatlar
Antik   adiblari   O`rta   Osiyodagi   janglar   haqida   qisqa   ma`lumot   berganlar,
batafsil yozilgan asarlari (masalan, Diodorning “Tarixiy kutubxona” asarining xuddi
ana shu voqealar tasvirlangan XVII kitobidan qisqa parchalargina saqlanib qolgan)
yuqolib   ketgan.   Saqlanib   qolgan   qisqa   ma`lumotlarda   ham   chuqur   ma`no   bor:
“Lashkarlar avval hech ko`rmagan azoblarni, ochlik, sovuq, charchash, umidsizlik,
tushkunlikni boshdan kechiradilar. Ko`plari sovuqdan o`ladilar.Horginlikdan qorga
yotib   oladilar.   Yoki   lashkarlarning   yoz   issig`ida   qiynalganini   quyidagicha
tasvirlaydi:   “Aleksandr...   Sug`diyona   dashtliklarida   kechalari   yo`l   bosdi.   Suv
yetishmas edi, tashnalik suvsagandan  emas, noumidlikdan, o`ta mushkul ahvoldan
ham  yuzaga  kelardi.  Yozgi  quyosh  issig`i  dashtni  alangalatadi:  bir  o`t  tushgandan
keyin   cho`l-u   biyobon   gulxanga   aylanadi,   issig`idan   og`iz   va   tananing   ichi   qurib
qolgandek   tuyiladi.   Jangchilar   ruhan   tushkunlikka   tushadilar,   keyin   xoldan
toyadilar.   Hatto   bir   joyda   turish   ham   qiyin   edi.   Shunchalik   falokatdan   shoh
tashvishga tushadi”.   7
Eroniylar   asoratidan   ozod   bo`lishni   orzu   qilgan   Markaziy   Osiyo   xalqlari
yangi bosqinchilarga qarshi keskin kurash olib borganlar. Bess xalqning ishonchini
oqlama-gach,   uni   Aleksandrga   tutib   berganlar,   keyin   butun   xalq   baktriyalik   va
sug`dilar   Spitamen,   Datafern,   Katanlar   rahbarligida   makedoniyalik   bosqinchilarga
qarshi   kurashga   otlanganlar.   Ayniqsa,   Marakandani   (hozirgi   Samarkand,   sug`di
tilida Smarqanqa,  Maxmud   Qoshg`ariyda Samizkand, ya`ni katta shahar. 8
 Bu shahar
turkiy   xalqlar   tomonidan   bino   qilinganiga   shu   nomning   o`zi   dalildir”   )   ishgol
qilishga ikki yil vaqt ketgan. Dastavval shahar sulh yo`li bilan ishg`ol etilgan, lekin
ko`p   vaqt   o`tmay,   Spitamen   raxbarligida   shaharda   qo`zg`olon   ko`tarilib,   makedo -
niyalik   lashkarlar   halok   etilib,   shahar   ozod   etilgan.   328   yili   Aleksandr   ikkinchi
marta   o`ta   shafqatizlik   bilan   shaharni   ishgol   etgan,   Spitamen   esa   shaharni   tashlab
chiqib   ketgan.   Shoh,   shahar   atrofidagi   aholi   yashovchi   joylar,   qishloqlarga   o`t
qo`yib, vayron qilgan, aftidan ular ham shaxar himoyasida ishtirok etgan bo`lsalar
7
  Сулаймонова Ф . Шарқ ва Ғарб. – Т., «Фан» нашриёти. 1992 йил. Б.-89-90.
8
  Руденко С. И.  Древнейшие в мире художественные ковры и ткани. М.: 1968.  C .-149.
11 hududida   yashovchi   aholining   katta   qismi   qishloq   aholisi   bo’lib,   ular   fuqorolik
huquqiga   ega   bo’lmaganlar.   Ularni   shahar   mansabdorlari   nazorat   qilib   turgan.
Shahar   davlatlarning   o’zi   esa   o’z   navbatida   podsho   amaldorlari   nazoratida
bo’lganlar.     Aleksandr   Makedonskiyning   harbiy   yurishlari.O‘tgan   asrning   40-50
yillaridan   boshlab   mil.avv.   IV   –   milodiy   IV   asrlar   davri   O‘rta   Osiyo   tarixini
o‘rganish jarayonida «antik», «antik davr» jumlalari muomalaga kirgan edi. Ayrim
tadqiqotchilar bu  jumlalarni  faqat  Gretsiya  va  Rim  tarixiga  nisbatan  ishlatish
lozim   degan   g‘oyani   ilgari   surgan   bo‘lishlariga qaramay, O‘rta Osiyo qadimgi
davri   bilan   shug‘ullanuvchi   tadqiqotchi   olimlar-arxeologlar,     tarixchilar,
antropologlar,  san’atshunoslar  kabilarning  ko‘pchiligi  bu  atamani  O‘rta  Osiyo
tarixiga  nisbatan ham ishlatish mumkin degan nuqtai nazar tarafdori bo‘ldilar.
20 Natijada mahalliy zodagonlarning deyarli barchasi Aleksandr hokimiyatini
tan   olib   uning   xizmatiga     o‘tib     ketdilar.     Mil.avv.     327     yilning     oxirida
Sug‘diyonadagi  qo‘zg‘olonning  so‘nggi  o‘choqlari  ham  bostirildi.
Yunon-makedon bosqinchilariga qarshi uch yil davomida kurash olib borar
ekan,   O‘rta   Osiyo   xalqlari     mislsiz     jasorat     namunalarini     ko‘rsatdilar.     Ular
Yunonlar     o‘ylaganidek,     «varvarlar»     va     madaniyatdan     orqaga     qolgan     emas,
balki   o‘z   davrining  yuksak   harbiy  san’ati   va   madaniyatiga  ega   ekanliklarini
namoyish   etdilar.   Aleksandr   qo‘shinlari   butun   Sharq   davlatlarini   o‘zlariga
bo‘ysundirganlarida     Sug‘diyona     va     Baqtriyadagi     kabi     qattiq     qarshilikka
uchramagan  edilar.  Bu  holni  Aleksandr  tarixini  yozgan ko‘pgina qadimgi davr
tarixchilari ham e’tirof etadilar.
O‘zbekiston   hududlarida   yashagan   mahalliy   aholi   o‘z   ozodligi   va
mustaqilligi   yo‘lida   bir   tan-bir   jon     bo‘lib     harakat     qilganlar.     Ammo,     kuchlar
nisbati     va     harbiy     texnikaning     teng     emasligi     ko‘p     hollarda     bosqinchilar
ustunligini   ta’minlagan.   Shunga   qaramasdan   bunday   holatlar   davlatchilik   tarixida
muhim iz  qoldirgan.
Shunday qilib Xorazm, Choch (Toshkent vohasi), Farg‘ona va saklar yurti
Aleksandrdan mustaqil  bo‘lib   qoladi.   Sug‘diyona,   Baqtriya,   Marg‘iyona   va
Parfiya       Aleksandrning       davlatiga       qo‘shilib,     keyinchalik   ularning   hududida
ayrim Yunon-makedon davlatlari vujudga keladi.
O‘rta   Osiyoda   istilo   etilgan   viloyatlar   va   Shaharlarni   boshqarish   uchun
Yunon-makedon   sarkardalari     bilan   birga   mahalliy   hokimlar   ham   jalb   etilgan.
Yozma   manbalarning   ma’lumot   berishicha,   Aleksandr     davrida     mahalliy     aholi
vakillaridan     Fratafarn-Girkaniyada,     Artaboz-Baqtriyada,     Oksiart     va     Xorien-
23 keyin   poytaxt   shimoli-g’arbiy   Hindistondagi   Peshovar   shahriga   ko’chirildi.
Imperiya I-IV asrlarda, ya’ni to’rt asr hukm surib, Turkiston tarixida salmoqli o’rin
egalladi.
Umuman   aytganda   grek   va   makedoniyaliklar   Turkistonda   ozodlik
kurashlariga   zarba   berib   180   yildan   ortiq   hukmronlik   qildilar.   Bu   hisobga   100
yildan   ortiq   hukm   surgan   Grek-Baqtriya   davlatining   hukmronligi   ham   kiradi.
Garchand   bu   davlat   selevkiylarning   sirtmog’idan   chiqib,   mustaqillikni   qo’lga
kiritgan   bo’lsa-da,   lekin   hokimiyat   greklarning   qo’lida   edi.   Grek   tili   davlat   tili
hisoblangan. Agar Ahmoniy davlatining 200 yildan ortiq hukmronligiga yuqorida
keltirilgan 180 yil raqami qo’shilsa, u vaqtda umumlashtirilganda Turkiston zamini
400 yil atrofida xorijiy bosqinchilarning panjasida hayot kechirgan. Mana shu to’rt
asr   mobaynida   o’lka   siyosiy,   iqtisodiy   va   madaniy   jihatdan   inqirozni   boshidan
kechirdi.   Bunga   mustaqillik   va   ozodlikning   yo’qotilishi,   qattiq   zulm   va
boyliklarning talanishi sabab bo’ldi. Ammo hech qanday qirg’in-barot, nazorat va
ta’qiblar   xalqning   ongi   va   qalbidagi   mustaqillik   va   ozodlik   g’oyalarini   qo’porib
tashlay olmadi. Natijada ozodlik kurashlari so’nmay davom etaverdi.
30 bitkazilgan   qal’a   «Al е ksandriya   Esxata»,   ya’ni   olisdag‘i   Aleksandriya   edi.   Bu
shahar Xo‘jand bilan B е kobod oralig‘i (taxminan Farhod GESi)da joylashgan edi.
Bu   qal’a   shaharlarni   Aleksandr   n е ga   qurdi?   U   bu   shaharlarda   gr е kmak е don
qo‘shinlarini   joylashtirib,   kelgusi   joylarni   zabt   etishda   bu   shaharlardan   plastdarm
sifatida foydalangan edi. Shu sababdan Aleksandr  «Al е ksandriya Esxata»ni t е zda
barpo   etib,   bu   yerdan   saklar   ustiga   yurish   boshlagan.   Bundan   tashqari
Aleksandrning   O‘rta   Osiyoda   olib   borgan   yaratuvchilik   faoliyatiga   qaraganda,
uning vayron etuvchilik, buzg‘unchilik faoliyati  o‘n chandon  ortiqroq va ko‘proq
bo‘lgan, b е hisob shahar va qishloqlarni vayron etgan.
2.2.   Makedoniyalik   Aleksandrning   O`rta   Osiyoni   zab   etgandan   keyin
Baqtriya   av   Sug`diyonada   tashkil   topgan   ellin   davlatlar   va   ellinistik
madaniyat
Aleksandr Makedonskiyning Sharq yurishlari o’n yil (334-324) davom etdi.
Bu   harbiy   yurish   oqibatida   A.Makedonskiy   Bolqon   yarim   orolidan   to   Sharqqa
cho’zilib   ketgan   Hindistongacha   bo’lgan   yerlarni   o’z   qo’liga   kiritgandi.
A.Makedonskiy   qo’lga   kiritgan   ana   shu   yerlarning   katta   qismi   –   Yunoniston,
Makedoniya, Sharqiy O’rta Yer dengizi  mamlakatlari, Eron, O’rta Osiyo va unga
tutash hududlar ellinistik davlatlar deb atalgan. 
Ellinistik   davlatlar   tarixi   esa   A.Makedonskiy   istilolarining   tugashidan
boshlanib   (eramizdan   avvalgi   324   y.)   eramizdan   avvalgi   30   yillargacha   davom
etgan.   Deyarli   300   yilni   o’z   ichiga   oladi.   Ellinizm   deb   atalgan   davrning   tugashi
eramizdan   avvalgi   30   yillarda,   ya`ni   Ptolomeylarning   so’ngi   mustaqil   podsholigi
bo’lgan Misrning Rim tomonidan istilo etilishi bilan yakun topadi.
Bu   mavzuni   o’rganishdan   avval,   shu   narsaga   e`tibor   berish   kerakki,
ellinizm tushunchasi  haqida olimlar o’rtasida yagona fikr yo’q. «Ellinizm» degan
terminni   birinchi   bo’lib   nemis   tarixchisi   I.   Droyzen   1833-1834   yillarda   o’zining
18 qo'lga kiritib oldi. Iskandar esa ikki o't orasida: bir tomondan mustaqilligini qo'lga
kiritib   olgan   Baqtriya   bilan   qo'zg'olon   ko'targan   So'g'di-yona,   ikkinchi   tarafdan
yunon askarlariga tez-tez hujum qilib, ularga katta talafotlar yetkazib turgan saklar
orasida   qolgandi.   Yarador   bo'lib   qolgan,   sogiig'i   borgan   sari   yomonlashib
borayotgan   Aleksandr   buning   oqibatidan   qo'rqardi.   Ushbu   bosqinchilarga   qarshi
iste'dodli   harbiy   rahbar,   so'g'dlik   Spitamen   boshchiligida   baqt-riyaliklar,   sak   va
massagetlar qo'shilib qo'zg'olon ko'tardilar.
Makedoniyalik   Aleksandrning   yurishlari   natijasida   qanchadan-qancha
shaharlar vayron etildi, yuz minglab yerli xalq qulga aylantirildi, dunyo bozorlarida
sotildi, ko`pchilk xalq qirib tashlandi. Behisob moddiy boyliklar talon-toroj etildi va
yo`q   qilib   tashlandi.   Bularning   hammasi   mintaqa   ijtimoiy-iqtisodiy   taraqqiyotiga
katta zarba berdi. 
Aleksandr Makedonskiy yurishlari davrida  Xorazmshoh Farasman muloqoti
Aleksandr   uchun   Spitam е n   eng   asosiy   va   dahshatli   raqibga   aylandi.
Tarixchi   olima   Fozila   Sulaymonova   sug‘diylar   qahramoni   Spitam е nning   nomi
yunonchadir   d е b   hisoblaydi.   Uning   fikricha,   Spitam е n   sug‘diy   tilida   taxminan
Sp е nta   Manyo   (harakatchan   yoki   muqaddas   ma’nosini   bildiradi)   bo‘lsa   kerak,
d е ydi.  Spitam е nning  tarjimayi  holi  va  shaxsi  to‘grisida   hech  qanday   ma’lumotlar
saqlanmagan.   Uning   qizi   Apamani   Aleksandr   o‘z   qo‘mondonlaridan   biri   bo‘lgan
Salavkaga   xotinlikka   olib   beradi.   Buni   yunon   muarrixlari   ham   tasdiqlaydilar.
Jumladan,   Plutarx   Salavkaning   xotini   «eroniy»   d е ydi.   Bu   fikrni   Strabon   ham
tasdiqlaydi. Arrian esa uni «baqtriyalik» d е b hisoblaydi. Xullas, qayerlik bo‘lganda
ham   Spitam е n   O‘rta   Osiyoning   yerli   mahalliy   xalq   farzandidir.   Salavkaiylar
avlodidan   bo‘lgan   shohlar   ota   tomonidan   yunon   va   ona   tomonidan   Spitam е n
avlodidan bo‘lganlar. Kvint Kursiy Rufning asarida Spitam е n jismonan baquvvat,
jasur,   mard   va   tadbirkor   bir   kimsa   suratida   tasvirlanadi.   Dastlabki   paytda
«Aleksandr   Spitam е nga   katta-katta   va’dalar   beradi,   hatto   Sug‘diyona   hokimligini
in’om etmoqchi bo‘ladi. Spitam е n esa vatanfurushlik qilgandan ko‘ra o‘limni afzal
biladi». 9
  Spitam е n   dastlab   masalaning   mohiyatiga   chuqur   baho   bera   olmasdan,
9
  Бойназаров Ф . Қадимги дунё тарихи. – T.: Иқтисод-молия. 2006. Б.-47.
13 Aleksandrni   Turon   xalqini   ahamoniylar   zulmidan   ozod   qiluvchi   xaloskor   d е b
bilgan. Aleksandrning amalda xalqqa o‘tkazgan jabr-zulmi, qilgan yovuzliklari va
shafqatsizliklarini o‘z ko‘zi bilan ko‘rgach uning fikri k е skin o‘zgaradi. Aleksandr
Doroning   yuz   minglab   muntazam   qo‘shinlariga   qarshi   kurashdan   ko‘ra   Spitam е n
boshchiligida bosh ko‘targan xalq qasoskorlariga qarshi kurashish qiyin ekanligini
tushunib   y е tadi.   Chunki,   qo‘lga   tushmas   Spitam е n   dushman   kutmaganda   hali   u
yerda, hali bu yerda paydo bo‘lar va mak е doniyaliklarga ofat va talafot k е ltirardi.
Jumladan,   Kvint   Kursiy   Ruf   Spitam е n   faoliyati   bilan   bog‘liq   quyidagi   misolni
k е ltiradi:   «Jangchilarning   chaqqonligi   otlarning   t е zligiga   mos   edi.   Spitam е n
lashkarlariga o‘rmonni qurshab olishni  buyurdi va bir vaqtda ularni dushmanning
yon   tomoniga   front   orqasidan   olib   chiqdi.   M е n е d е m   har   tomonlama   qurshovda
qoldi.   L е kin   uzoq   vaqt   qarshilik   ko‘rsatdi.   Bu   jangda   2000   piyoda   va   300
suvoriylar   halok   bo‘ldilar.   Bu   talafotni   Aleksandr   ustalik   bilan   hammadan
yashirdi». Yoki mak е doniyaliklarning Zarafshon daryosidan o‘tish voq е asi ham bu
borada   jonli   misoldir».   Arrian   bunday   ma’lumot   beradi:   «Mak е doniyaliklar
daryoda mutlaq, tartibsizlik bilan o‘ta boshladilar. Varvarlar ular qo‘ygan xatolikni
s е zib   har   tomondan   o‘rab   oladilar...   ularni   qayta   daryoga   siqib   tashlaydilar   yoki
o‘q-yoy bilan otadilar... chorasiz qolgan mak е doniyaliklar daryo o‘rtasidagi orolga
chiqib   oladilar.   Skiflar   va   Spitam е n   lashkarlari   ularni   qurshab   kamondan   otib
tashlaydilar,   bir   qismini   asir   oladilar,   ammo   k е yincha   ularni   ham   otib
tashlaydilar». 10
  Darhaqiqat,   Aleksandr   qo‘shinlari   juda   katta   talafot   ko‘rib,
Sug‘diyona   va   Baqtriyadagi   qo‘zg‘olonni   bostira   olmagan.   Unga   o‘ziga   qarashli
viloyatlardan   19   ming   yollanma   qo‘shin   yordamga   y е tib   k е lgach,   bu   isyon
bostirilgan.   Yunon   muarrixlarining   asarlarida   Spitam е n   bilan   birgalikda
Aleksandrga  qarshi   jang  qilgan   skiflar,  baqtriyaliklar,  massag е tlarning  jasorati  va
ularning   ajoyib   urfodatlari   va   madaniyatlari   haqida   ham   qimmatli   ma’lumotlar
berilgan. Jumladan, Kvint Kursiy Rufning ta’kidlashicha, skiflar boshqa «varvar»
xalqlardan   farq   qiladilar,   «ularning   fikr   ifodalanishlari   qo‘pol   emas,   madaniyati
ham   durust   edi».   Yana   u   davom   etib   yozadi:   «Aytishlaricha,   ularning   orasida
donishmandlari   ham   bor   ekan». 11
  Kvint   Kursiy   Rufning   qayd   qilishicha
10
  Сулаймонова Ф . Шарқ ва Ғарб. – Т., «Фан» нашриёти. 1992 йил. Б.-91.
11
  Бойназаров Ф . Қадимги дунё тарихи. – T.: Иқтисод-молия. 2006. Б.-50-51.
14 boshlaydi.   Bu   davrda   Makedoniya   podshosi   Filipp   II   Bolqon   yarim   orolida   o’z
mavqeini   mustahkamlab   olib   Ahamoniylarga   qarshi   kurashga   tayyorgarlik   ko’ra
boshlaydi. 
Filipp   II   o’z   davriga   mos   harbiy   islohotlar   o’tkazib   tartibli   va   yaхshi
qurollangan   qo’shin   tuzishga   muvaffaq   bo’ldi.   Mil.avv.   336   yilda   Ahamoniylar
davlatiga   qarshi   kurash   boshlandi.   Ammo,   Filipp   II   ning   o’ldirilishi   tufayli   bu
kurash   to’хtab   qoldi.   O’sha   yili   taхtga   Filipp   II   ning   o’g’li   20   yoshli   Aleksandr
taхtga   o’tirdi.   U   Ahamoniylarga   qarshi   urushga   jiddiy   kirishib   Kichik   Osiyodan
Parmenion   boshliq   qo’shinlarni   chaqirtirdi.   Harbiy   kengash   tuzib   quruqlikda   va
suvda   harakat   qilayotgan   qo’shinlar   oldiga   aniq   vazifalar   qo’ydi.   Shundan   so`ng
Aleksandr   sharqqa   qarab   keng   ko`lamli   harbiy   yurishlar   uyushtirishga   kirishadi.
Ushbu kurs ishida Makedoniyalik Aleksandrning Sug`diyona va Baqtriyaga harbiy
yurishlari, bu haqida yozib qoldirilgan eng qadimgi yozma manbalar, Aleksandrga
qarshi ozodlik kurashlari atroflicha yoritiladi.
4 barpo   etib,   bu   yerdan   saklar   ustiga   yurish   boshlagan.   Bundan   tashqari
Aleksandrning   O‘rta   Osiyoda   olib   borgan   yaratuvchilik   faoliyatiga   qaraganda,
uning vayron etuvchilik, buzg‘unchilik faoliyati  o‘n chandon  ortiqroq va ko‘proq
bo‘lgan bеhisob shahar va qishloqlarni vayron etgan. 4
Aleksandrning Baqtriya va Sug’diyonaga yurishlari
Eramizdan   avvalgi   IV   asrda,   ya`ni   Aleksandrgacha   bo`lgan   Makedoniya
Bolqon   yarim   orolida   joylashgan   bo`lib,   patriarxal   mamlakat   edi.   Makedoniyalik
shohlar   o`zlarining   kelib   chiqishlarini   Zevsning   o`gli   Heraklga   olib   borib
bog`laganlar.   Shoh   Filipp   (er.   av.   382-336   yillar)   davrida   Makedoniyada
quldorlikka asoslangan davlat tuzumi shakllanib bitadi. Filipp II uzoqni ko`zlagan,
tadbirkor   davlat   arbobi   bo`lib,   yunon   madaniyatiga   chuqur   hurmat   bilan   qarar   va
o`zi ham u madaniyatdan bahramand edi. Filipp II juda ko`p hududlarni zabt etdi.
Ammo   erishilgan   zafarlar   bilan   qanoatlanmay,   Eronni   zabt   etishni   rejalashtiradi.
Lekin niyatiga yetolmay, eramizdan avvalgi 336 yili saroy bazmi vaqtida o`ldiriladi.
Filipp vafot  etganida Epir  shohining qizi Olimpiadadan tug`ilgan o`g`li  Aleksandr
19 yoshda edi. Olimpiada o`ta shuhatparast, hammaga o`z amrini o`tkazishni yaxshi
ko`rgan,   qattiqo`l   ayol   edi.   U   o`z   raqiblarini,   hatto   hali   tug`ilmagan,   lekin   taxtga
merosxo`r  bo`lishi  mumkin bo`lganlarning hammasini  sovuqonlik  bilan yo`q qilib
tashlaydi.   Aleksandrning tarbiyasini Olimpiada o`z qarindoshi Leonidga topshiradi,
u   o`z   navbatida   Lisimax   ismli   grekni   yollaydi.   Leonid   Aleksandrni   qattiqo`llik
bilan,   qiyinchiliklarga   bardosh   beruvchi   etib   tarbiyalaydi.   Filipp   o`g`li   tarbiyasiga
jiddiy e`tibor berib, shahzoda 13 yoshida ekanida buyuk olim, faylasuf Aristotelni
taklif etadi. Olim shahzodaga shoh saroyida 3-4 yil ta`lim beradi.
4
  Shamsutdinov.R., Karimov.Sh. Vatan tarixi. T .: 2010.  B .-59.
8