Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 25000UZS
Hajmi 148.5KB
Xaridlar 0
Yuklab olingan sana 14 Fevral 2025
Kengaytma doc
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Tarix

Sotuvchi

G'ayrat Ziyayev

Ro'yxatga olish sanasi 14 Fevral 2025

80 Sotish

Аl-Ya’qubiyning “Ta’rix” asari tarixiy manba sifatida

Sotib olish
Аl-Ya’qubiyning  “Ta’rix” asari tarixiy manba sifatida
MUNDARIJA:
KIRISH ....................................................................................................... ......      4-6
I   BOB.   AL-YAQUBIYNING   HAYOTI   VA   UNING   MARKAZIY   OSIYO
XALQLARI TARIXIDA TUTGAN О’RNI…. …………………………..     7-16
1.1  Al-Ya’qubiyning hayoti va ijodi……………………...………………....     7-11
1.2   О’rta   Osiyo   xalqlari   tarixi   о’rganishda   Al-Ya’qubiyning   tutgan
о’rni…………………………………………………………………...…….     12-16
II   BOB.   АL-YA’QUBIYNING   “TARIX”   ASARI   TARIXIY   MANBA
SIFATIDA........... …………………………………………… ......................     17-25
2.1  Asarning yaratilish tarixi..........................................................................     17-21
2.2   Al-Ya’qubiyning   “Tarix”   asarida   keltirilgan   muhim   ma’lumotlar
tahlili........................................................ ......................................................     22-25
XULOSA ................................................................................................... ...        26-27
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RО’YXATI .................................    28 - 29
1 KIRISH
Xalqimizning asrlar sinovida yanada kuchayib, toblanib borgan mustahkam
irodasi, iymon-e’tiqodi nafaqat qadimiy ma’naviyatimiz, balki  milliy o‘zligimizni
saqlab qolishga asos  bo‘ldi. “Agar biz dunyo tarixiga nazar  tashlaydigan bo‘lsak,
boshqa   xalqlar   ham   ozodlik   va   mustaqillikni   qo‘lga   kiritish,   milliy   tiklanish,   o‘z
davlatchiligini,   havas   qilsa   arziydigan   fuqarolik   jamiyatini   mustahkamlash
jarayonida   ana   shunday   fazilatlarga   tayanib   va   suyanib,   barcha   sohalarda   -   bu
iqtisodiyot   yoki   ijtimoiy   hayot   bo‘ladimi,   madaniyat,   ta’lim-tarbiya   va   ilm-fan
bo‘ladimi   —   o‘zining   beqiyos   ichki   qobiliyat   va   salohiyatini   ishga   solish,   uni
ro‘yobga   chiqarish   hisobidan   taraqqiyotga   erishganini   ko‘ramiz” 1
.   Masalan,
A rab mamlakatlarini olaylik.
Ular   nimaning   evaziga   uzoq   davr   mobaynida   bu   qadar   rivojlanishga   erisha
oldi? Bu o‘lkalarda mo‘l-ko‘l tabiiy xomashyo manbalari, mineral resurslar deyarli
yo‘q.   Albatta,   bu   borada   o‘sha   paytda   dunyoda   mavjud   bo‘lgan   siyosiy   omillar,
xalqaro   vaziyatning   ta’sirini   inkor   etib   bo‘lmaydi.   Lekin   arab   xalqi   asrlar
davomida   shakllanib,   katta   bunyodkor   kuchga   aylangan   o‘ziga   xos   milliy
ma’naviyati hisobidan ham rivojlangani bugungi kunda hech kimga sir emas.
Shuning   uchun   Arab   mamlakatlari   haqida   gap   ketganda,taniqli   ekspert   va
mutaxassislar   ham   birinchi   galda   arab   xarakteri,   arablar   tabiati   degan   iboralarni
tilga   oladi.   Tabiiyki,   ular   bu   o‘rinda   avvalo   mazkur   xalqlarga   mansub   ma’naviy
fazilatlarni   nazarda   tutadi.   Ya’ni,   bu   xalqlarning   ichki   dunyosi   va   irodasi
ma’naviyat   negizida   yanada   toblangan,   kamolga   yetgan.   Bunday   xulosaning
tasdig‘ini   nafaqat   mazkur   arab   davlatlari,   balki   boshqa   mamlakat   va   xalqlar
misolida ham ko‘rish qiyin emas.  Vijdon pokligi va bedorligi asrlar, zamonlar osha
inson ma’naviyatining tayanch ustunlaridan biri bo‘lib kelmoqda.
O‘zbekiston   Respublikasining   birinchi   Prezidenti   Islom   Abdug‘aniyevich
Karimov o‘zining “Yuksak ma’naviyat – yengilmas kuch” nomli asarida shunday
yozadi:”   O‘z   tarixini   bilmaydigan,   kechagi   kunini   unutgan   millatning   kelajagi
yo‘q. Bu haqiqat tarixida ko‘p bora o‘z isbotini topgan” 2
. O‘zbekistan Respublikasi
1
Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kelajak yo‘q. T.: Sharq, 1998. – b.28.
2
Karimov I.A.Yuksak manaviyat – yengilmas kuch. T.:Manaviyat. 2008.  – b. 74.
2 istiqlolga erishishi natijasida jamiyatimizning barcha sohalarda tubdan o‘zgarishlar
amalga   oshirilmoqda.   Xususan,   Vatanimiz   tarixiga   milliy   vatanparvarlik   nuqtai-
nazaridan   qiziqish   ortmoqda.   Sovet   mustamlakachiligi   yillarida   eng   qadimgi
davrlardan   to   O‘zbekiston   mustaqillika   erishguniga   qadar   bo‘lgan   tariximiz
soxtalashtirildi.   Endilikda,   ya’ni   mustaqillik   yillarida   tarixshunosligimizda   bir
qator   amaliy   ishlar   amalga   oshirildi   va   amalga   oshirilmoqda.   Hozirgi   kunda
mamlakatimiz   olimlari   tomonidan   qadimgi   dunyo   tarixidan   boshlab,   to   hozirgi
kungacha bo‘lgan davr tarixi qaytadan o‘rganib chiqilib, unga xolisan yondashish
natijasida   ko‘plab   yangi   tarixiy   faktlar   yaratilmoqda.   Buning   zamirida   albatta
hukumatimiz tomonidan tarixga qaratilayotgan e’tibor ayniqsa yetakchi omil bo‘lib
xizmat   qiladi.   Nafaqat   tarixchi   olimlar   balki   ilm-fan   sohasida   ilmiy   tadqiqot   olib
borayotgan   barcha   soha   hodimlariga   hukumatimiz   tomonidan   kata   e’tibor   hamda
iqtisodiy   tomonlama   yordam   ko‘rsatilmoqda.   Kurs   ishida   Arab   tarixshunos
olimlari,   xususan   Markaziy   Osiyo   tarixini   o‘rganishda   kata   hissa   qo‘shgan   arab-
islom   olimlari   to‘g‘risida   batafsil   to‘xtalib   o‘tishga   harakat   qilindi.Buning
natijasida o‘zim bilmagan ko‘plab yangi ma’lumotlarga ega bo‘ldim. Davr nuqtai
nazaridan   kelib   chiqib,   har   bir   tarixiy   hodisalarga   tarixchi   sifatida   baho   berishga
harakat qildim va bunga qisman erishdim. 
Mavzuning   dolzarbligi.   O‘rta   asrlar   tarixini   yoritib   berish,   va   tarixiy
voqeeliklar   bilan   boyitib   berish   hozirgi   kunda   har   bir   tarixchi   olimlarning   asosiy
vazifalaridan   biri   hisoblanadi.   Shu   nuqtai   nazardan   kelib   chiqib,   shuni   ayta
olamanki   ilk   o‘rta   asrlarning   nafaqat   vatanimiz   tarixiga   oid   qismi,   balki   jahon
tarixi   ham   yangidan   yangi   tadqiqot   va   izlanishlarga   muhtoj.   Chunki   biz   tarixni
o‘rganar   ekanmiz   o‘rganish   davomida   bir   davrdan   boshqa   davrga   o‘tish   uchun
mazkur   davrga   oid   bilim   va   ko‘nikmalar   bizga   poydevor   vazifasini   o‘taydi.
Xronologik   jahatdan   olib   qaraydigan   bo‘lsak   ham   o‘rganish   jarayonida   o‘rtada
uzilish yoki kamchilik holati yuz bersa albatta kerakli natijaga erishilmaydi.
O‘rganilayotgan   mavzu   doirasida   ko‘plab   tarixchi   olimlar   ilmiy   izlanishlar
olib   borishgan.   Ushbu   olimlar   tomonidan   amalga   oshirilgan   ishlar   hamda   ilmiy
3 yangiliklar va xulosalardan kelib chiqib, mavzuga doir o‘z xulosamizni kurs ishida
keltirib o‘tdik.
Ishning   maqsad   va   vazifalari.   Har   bir   inson   biron   bir   ishga   kirishsa,
inson   o‘sha   olib   boryotgan   ishiga   nisbatan   o‘z   oldiga   maqsad   va   vazifalar
qo‘yib   oladi.   Jumladan,   Arab-islom   tarixchi   olimlari   to‘g‘risidagi   manbaalarda
ushbu   olimlarning   hayot   yo‘li,   amalga   oshirgan   ishlari   hamda   tarix   sohasini
rivojiga   qo‘shgan   hissalari   to‘g‘risidagi   ma’lumotlar   uchraydi.   Biz   mazkur   kurs
ishimizda   Markaziy   Osiyo   tarixini   o‘rgangan   Arab-islom   olimlarining   diyorimiz
tarixini   o‘rganishda   qo‘shgan   hissalarini   yoritib   berishni   asosiy   maqsad   qilib
qo‘yildi.
Ushbu kurs ishida:
- Arab islom tarixshunoslik maktabining vujudga kelishi;
- Arab tarixchi olimlarining ilm-fanga qo‘shgan ulkan hissasi;
- Arab islom tarixshunoslik maktabi yirik namoyondalarining hayoti, ilmiy
me’rosi   to‘g‘risidagi   ma’lumotlarni   tahlil   qilish   kabi   vazifalarni   o‘z
oldiga maqsad qilib olindi.
Kurs ishining predmeti va obyekti.   Mazkur kurs ishi nazariy asosini o‘rta
asrlarga   oid   tarixiy   manbalar,   hamda   keyingi   davrlarda   nashrdan   chiqqan
adabiyotlar,   maqolalar,   ilmiy   ishlar,   mustaqillik   davrida   e’lon   qilingan   xolis
yoritilgan tarixiy materiallar maqola va monografiyalar shu kabilarga qaratilgan.
Mavzuning o‘rganganlik darajasi.  O‘rta asrlarda arab-islom tarixshunoslik
maktabida faoliyat yuritgan olimlarning ilmiy merosini ko‘plab tadqiqotchi olimlar
o‘rganishgan.   Bular   qatoriga:   A.Doniyorov,   A.Meds,   G.Fuzailov,   A.Madraimov,
B.Abduhalimov,   F.Sulaymonova,   Ch.H.Haskins,   S.Hangtinton,   V.Smirnova,
M.Rakitina va boshqa ko‘plab olimlarni misol qilishimiz mumkin.
Kurs ishining tuzilishi.  Kirish, ikki bob, to‘rt bo‘lim, xulosa, foydalanilgan
manba va adabiyotlar ro‘yxati hamda ilova qismidan iborat.(Jami 29 bet)
I BOB.  AL-YAQUBIYNING HAYOTI VA UNING MARKAZIY OSIYO
XALQLARI TARIXIDA TUTGAN О’RNI
4 1.1 Al-Ya’qubiyning hayoti va ijodi
Yorqin   musulmon   sivilizatsiyasining   asosiy   yutuqlaridan   biri   uning   boy
geografik   adabiyoti   edi.   O‘sha   davrning   eng   katta   davlati   –   Bag‘dod   xalifati
o‘zining   ma’muriy   idoralari   orqali   bo‘ysunuvchi   va   boshqa   mamlakatlar   haqida
ma’lumotga   ehtiyoj   sezardi.   Bu   esa   geografiyaning   turli   yo‘nalishlar,   jumladan,
tasviriy geografiyaning rivojlanishiga asosiy sabab bo‘ldi.
“Umuman   olganda,   —   deb   yozgan   edi   o‘rta   asr   arab   geografiyasi   haqida
I.Yu.Krachkovskiy,   —   arablarning   geografik   adabiyoti   juda   katta   qiziqish
uyg‘otadi.   Boy   va   xilma-xil,   ilmiy   ham,   ommabop   ham,   texnik   ham,   afsonaviy
ham,   qiziqarli   va   tarbiyaviy   –   u   o‘sha   davrda   dunyoning   hech   bir   burchagida
uchramaydigan   ma’lumotlar   majmuasini   taqdim   etadi.   Bu   adabiyot   unga   asos
solgan insonlarning iste’dodi, jasorati va fidoyiligi uchun sharafdir” 3
.
Shunday   insonlardan   biri   IX   asrda   yashagan   va   xalifat   hamda   boshqa
ko‘plab   hududlar   tavsifini   o‘z   ichiga   olgan   “Kitob   al-buldon”   (“Mamlakatlar
kitobi”) asarini yozgan ilk arab geograf va tarixchilaridan Ahmad ibn Abu Ya’qub
ibn   Ja’far   ibn   Vahb   ibn   Vodih   al-Kotib   al-Abbosi,   ya’ni   al-Ya’qubiy   edi.   Uning
ismi   o‘rta   asr   arab   manbalarida   turlicha   yozilgan.   Ushbu   kitobda   al-Ya’qubiy
nomining birinchi nashriyotchilari – golland arabshunoslari M.Ya. de Gue (1831–
1909) va M.T. Xautsmadan (1851–1943) foydalanilgan variant asos qilib olindi.
Al-Ya’qubiyning   hayoti   haqida   juda   oz   ma’lumot   saqlanib   qolgan.   Uning
ismidan   shuni   anglash   mumkinki,   u   ta’sirli   davlat   arbobi   va   shia   mazhabining
e’tiborli   vakillaridan   biri   bo‘lgan   Vodihning   avlodidan   edi.   Uning   bobosi   Ja’far
xalifa   al-Ma’munning   (813–833)   nabirasi   Muhammadning   kotibi   bo‘lib   xizmat
qilgan.   Bizning   muallifimiz   bolaligini   Bag‘dodda,   otasi   –   xizmatchi   Abu
Ya’qubning   uyida   o‘tkazgan   (u   ehtimol   pochta   idorasida   ishlagan).   Al-Ya’qubiy
erta   yoshdan   davlat   xizmatiga   kirgan.   Hayotining   birinchi   yarmida   u   xalifatning
shimoli-g‘arbiy qismida, ya’ni Armaniston (Arminiya) hududida turli  hukmdorlar
3
  Историография   IX-нач.   XX   вв.   Отечественной   истории   Под   ред.   О.В.   Сидоренко.   Изд-во
«Дальневосточного университета». Владивосток. 2004.   –  C .18.
5 va   noiblar   saroyida   xizmat   qilgan,   keyin   esa   Xurosonda   Tohiriylar   saroyida
ishlagan va 873 yilda ularning qulashigacha shu yerda qolgan.
Uning   “al-Kotib”   –   “yozuvchi”   yoki   “kotib”   laqabi   o‘sha   davrda   oliy
martabali   mansabdor   shaxsga   ishora   qilgan,   ammo   al-Ya’qubiy   aynan   qanday
lavozimda ishlagani noma’lum. Uning “al-Axbariy” laqabi esa uni yirik yozuvchi
va tarixiy yilnomalar  tuzuvchisi  sifatida tavsiflaydi, “al-Abbosi” laqabi  esa uning
ajdodi Vodihning Abbosiylar sulolasiga aloqadorligini bildirgan.
Xurosonni   tark   etgach,   al-Ya’qubiy   biroz   vaqt   Hindistonda   bo‘lib,   keyin
xalifatning g‘arbiy qismida, Misrda paydo bo‘lgan (o‘sha paytda u yerni Tulinilar
sulolasi  boshqarayotgan edi). Taxminan 880 yilda u Mag‘ribga sayohat  qilgan va
Tohertda qisqa muddat yashagan. Keyinchalik u yana Misrga qaytgan va 897-yilda
yoki 907-yilning 6-avgustidan keyin vafot etgan.
Bag‘dod xalifati o‘zining siyosiy va iqtisodiy yuksalishi bilan birga ilm-fan
va   san’atning   gullab-yashnagan   pallasini   boshdan   kechirgan   bir   davrda   al-
Ya’qubiy   ta’lim   olgan.   O‘sha   yillarda   intellektual   doira   vakillari   bilan   muloqot
qilish uning asosiy qiziqishlarini belgilab berdi: bu – geografiya va tarix edi.
Aynan   o‘sha   davrda   qadimgi   yunonlar   ilmiy   an’analari   arab   olimlari
tomonidan   o‘zlashtirila   boshlandi.   Yunon   ilmiy   asarlarini   tarjima   qilish   ishi   hali
xalifa   Horun   ar-Rashid   (786–809)   hukmronligi   davrida   boshlangan   edi.
Keyinchalik,  al-Ma’mun  (813–833)  bu  jarayonga  rasmiy  davlat  maqomi  berdi   va
Bag‘dod   ilmiy   tarjimalar   markaziga   aylandi.   Yunon   tilidan   suriyacha   tarjima
qilingan   matnlar   arab   olimlariga   yunon   ilmiy   merosini   tezroq   o‘zlashtirish
imkonini berdi 4
.
Al-Ya’qubiy   yunon   olimlarining   asarlari   bilan   tanish   bo‘lgan,   jumladan,
qadimgi   yunon   astronomi   va   geograf   Ptolemeyning   “Almagest”   asari   bilan.
Ptolemey   asarining   arab   tiliga   tarjima   qilinishi   arab   ilm-fani   tarixida   yangi
bosqichni   boshlab   berdi.   Al-Ya’qubiy   o‘zining   chuqur   bilimlari   va   keng
4
  Hoji   Ismatilloh   Abdulloh.   Markaziy   Osiyoda   Islom   madaniyati.   Qisqacha   ma`lumotnoma   /Mas`ul   muharrir
N.Ibrohimov/ - T.: Sharq.  2005 . – B.36.
6 sayohatlari   tufayli   katta   miqdordagi   tarixiy   va   geografik   ma’lumotlarni   to‘plash
imkoniga ega bo‘ldi.
Al-Ya’qubiyning   dastlabki   muhim   asari   –   u   nomlanmagan   bo‘lsa-da   –
Xurosonda   yozilgan   bo‘lishi   mumkin.   Mashhur   tarixchi   al-Mas’udi   bu   asarni
«Abbosiylar tarixi» deb ataydi, M.Ya. de Gue esa uni “Jahon tarixi konspekti” deb
baholagan.   Ushbu   asar   1883   yilda   Leydenda   chop   etilgan   va   1969   yilda   qayta
nashr qilingan.
Bu   asarning   birinchi   jildi   insoniyat   tarixini   payg‘ambar   Odam   davridan
Muhammad payg‘ambar davrigacha qamrab oladi. U Injil va apokrifik manbalarga
asoslangan   holda   Iso   va   havoriylarning   tarixini   yoritgan.   Shuningdek,   Ossuriya,
Hindiston, Makedoniya, Rim va Xitoy tarixi haqida ham ma’lumotlar berilgan.
Ikkinchi   jild   Muhammad   payg‘ambar   hayoti   va   xalifalar   tarixiga
bag‘ishlangan. Unda har bir xalifaning hukmronligi alohida bo‘limlarda yoritilgan.
Ayniqsa,   Ali   avlodlariga   alohida   e’tibor   berilgan   bo‘lib,   bu   muallifning   shia
e’tiqodiga mansub bo‘lishi bilan bog‘liq.
Bu   asar   arab   geografik   adabiyotida   muhim   o‘rin   egallaydi.   Kitob   889–891
yillarda Misrda yozilgan. Unda al-Ya’qubiy xalifat va unga yondosh mamlakatlar
haqida qimmatli ma’lumotlarni jamlagan.
Al-Ya’qubiy   o‘z   zamondoshi   Ibn   Xurdodbihdan   farqli   o‘laroq,   bu   asarga
yunon   geografi   Ptolemeyning   yerning   sharsimonligi   haqidagi   qarashlarini
kiritmagan.   O‘sha   paytda   geografik   tasniflash   yerdagi   yashashga   yaroqli
hududlarni  iqlim  zonalariga  ajratish  asosida   amalga  oshirilgan.  U  yerdagi   harorat
va sharoitga qarab yer 7 iqlim mintaqasiga bo‘lingan edi 5
.
Al-Ya’qubiyning geografik asarlari xalifatning siyosiy, iqtisodiy va madaniy
hayoti   haqida   qimmatli   manba   bo‘lib,   keyingi   asrlarning   olimlari   uchun   bebaho
dalillarni taqdim etgan.
Al-Yaqubiyning ijodida Bag‘dod xalifalik poytaxti haqida katta bob mavjud.
U   Bag‘dodning   savdo   yo‘llaridagi   qulay   joylashuvi,   tabiiy   sharoitlarining   a’lo
darajada   ekanligi   haqida   yozadi.   Al-Yaqubiyshaharni   geografik   tasnif   bo‘yicha
5
  Адам Мец Мусульманский ренесанс  M ., 1973. –  C .87.
7 markaziy, to‘rtinchi iqlim mintaqasiga kiritadi va shu bilan yunon geografiyasidan
xabardor   ekanligini   ko‘rsatadi.   Keyin   u   poytaxt   qurilishining   batafsil   tarixini
keltiradi:   joy   tanlash,   Bag‘dodning   asos   solinishi,   qal’a   devorlari   va
darvozalarining   tasviri,   Doira   shaharning   topografiyasi,   al-Mansur   va   al-Mahdi
tomonidan hadya qilingan yer uchastkalari  va ularning egalari, shuningdek, kanal
tizimi haqida ma’lumotlar beradi. Shundan keyin kichik bir bobda ikkinchi poytaxt
– Samarri haqida yoziladi, uning ham qurilish tarixi va topografiyasi yoritiladi.
Al-Yaqubiyyunoncha   iqlim   nazariyasiga   asoslanmagan   holda,   o‘z   tasnifida
dunyoni   to‘rt   qismga   bo‘lish   usulini   qo‘llagan:   sharq,   janub,   shimol   va   g‘arb.
Bunday   bo‘linish   unga   an’anaviy   yunon   nazariyalari   chegaralaridan
cheklanmagan, ancha erkin va real hayotga yaqin tavsif berish imkonini bergan.
Birinchi   qism   –   sharqiy   (ko‘proq   shimoliy-sharqiy)   hudud   Bag‘doddan
“turklar yurti” – Turkiston va Tibetgacha bo‘lgan yerni o‘z ichiga oladi. Bu qismga
Jibal, Jurjon, Tabariston hamda Xuroson va Sijistonning bir qismi kiradi. Ikkinchi
qism – janubiy hudud, Al-Yaqubiytasnifiga ko‘ra, G‘arbiy Iroq, Hijoz (Madina va
Makka   bilan   birga)   va   Yamanni   qamrab   oladi.   Uchinchi   qism   –   shimoliy   hudud,
Sharqiy   Iroq   shaharlarini   o‘z   ichiga   oladi,   jumladan,   Bag‘doddan   janubda,   Tigr
daryosi bo‘ylab joylashgan Madain, Vosita va boshqa shaharlar. Bu qismda Basra
haqida   yozish   boshlangan   bo‘lsa-da,   matnda   bo‘shliq   mavjud   va   keyin   bir   yo‘la
Vizantiya harbiy tashkiloti haqida gap ketadi.
Asosiy   matnda   Vizantiya   mavzusidan   keyin   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   Suriyaning
harbiy-ma’muriy   to‘rt   viloyati   tasvirlangan,   ammo   ularning   qaysi   qismga   tegishli
ekanligi noma’lum. Shundan keyin Misr, Nubiya, Mag‘rib, Andalusiya va G‘arbiy
Sudanning bir qismi tavsiflanadi.
Al-Yaqubiyo‘z kuzatuvlari  va so‘roq-savollar  orqali  olingan ma’lumotlarga
katta   ahamiyat   bergan.   Uning   informatorlari   orasida   xalifa   al-Mu’tasim   saroyida
xizmat   qilgan   Ja’far   al-Xushshokiy,   Tohiriylardan   bo‘lgan   bir   kishi,   Idrisiylar
sulolasidan  Abu Ma’bad at-Tahartiy kabi  shaxslar  bor  edi. Andalusda  bo‘lganligi
haqida aniq dalillar yo‘q, u yer haqidagi ma’lumotlarini og‘zaki manbalardan olgan
bo‘lishi mumkin.
8 Al-Yaqubiysoliq   idoralaridan   Xuroson   va   Sijiston   kabi   viloyatlardan
olinadigan   xiroj   (soliq)   miqdorlari,   Qazvin,   Qum   va   Isfahon   kabi   shaharlarning
soliq   summalari   haqida   ma’lumot   olgan   bo‘lishi   mumkin.   Xuroson   va   Sijiston
hokimlari ro‘yxati ham ehtimol soliq idoralaridagi rasmiy hujjatlardan olingan.
9 1.2 О’rta Osiyo xalqlari tarixi о’rganishda Al-Ya’qubiyning tutgan
о’rni
Manbalari   orasida   8–9-asrlarga   oid   arab   geografik   asarlari   ham   bo‘lishi
ehtimol.   U   o‘sha   davrda   mashhur   bo‘lgan   masālik   va   mamālik   (yo‘llar   va
mamlakatlar)   janriga   oid   asarlardan   foydalanishi   mumkin   edi.   Masalan,   9-asrda
yozilgan   va   bizgacha   yetib   kelmagan   Ja’far   al-Marvaziy   asari   yoki   musulmon
geografiyachilari   Vizantiya   haqida   ma’lumot   olgan   Muslim   ibn   Abi   Muslim   al-
Jarmiyning asarlari shular jumlasidandir.
Al-Yaqubiyning   “Kitob   al-Buldon”   asari   o‘z   davrida   mashhur   bo‘lgan
boshqa geografik asarlardan farqli  ravishda,  yo‘l  marshrutlari  va  soliq tushumlari
ro‘yxatidan   iborat   emas.   Aksincha,   uning   asarida   xalifalik   va   unga   qo‘shni
mamlakatlarda   yashovchi   odamlar,   ularning   tabiati   va   hayoti   haqida   keng
ma’lumotlar keltirilgan. Uning asari Bag‘dod, Samarri, Kufa, Makka, Iskandariya,
Tahert, Qayruvon va Movarounnahr shaharlarini batafsil tasvirlaydi.
X   asrda   masālik   va   mamālik   janri   yangi   sayohatchi   olimlar   tomonidan
rivojlantirildi. Masalan, Ibn Havqal 977-yilda al-Istaxri (951-yilda yozgan) asariga
qo‘shimchalar   kiritgan,   al-Istaxri   esa   al-Balxiy   (920-yilda   yozgan)   asaridan
foydalangan.   Shu   davrning   eng   mashhur   geograf   va   sayohatchilaridan   biri   al-
Muqaddasiy bo‘lib, u 985-yilda o‘z asarini yozgan va 988-yilda qayta ishlagan 6
.
XI asrda Xorazm olimi Abu Rayhon al-Biruniy Hindiston haqida mukammal
geografik   tadqiqotlar   yozgan.   1068-yilda   esa   ispan   arab   olimi   al-Bakri   G‘arbiy
xalifalik haqida batafsil asar yozgan, lekin uning hammasi saqlanib qolmagan.
XIII-XIV   asrlarda   mamlyuk   Misrida   byurokratik   ensiklopediyalar   janri
paydo   bo‘ldi.   An-Nuvayriy   (1279–1332),   al-’Umari   (1301–1349)   va   al-
Qalqashandiy   (1355–1418)   ushbu   janrning   yirik   namoyandalari   edi.   Masālik   va
mamālik janri  keyinchalik  ham   rivojlanib,  arab  geografiyasi   16-asr   boshlarigacha
uzluksiz   davom   etdi.   Shu   tariqa,   Al-Yaqubiyning   «Kitob   al-Buldon»   asari   ushbu
6
  Историография   IX-нач.   XX   вв.   Отечественной   истории   Под   ред.   О.В.   Сидоренко.   Изд-во
«Дальневосточного университета». Владивосток. 2004.   –  C .29.
10 an’analar   asosida   rivojlangan   geografik   tadqiqotlarning   dastlabki   namunalardan
biri bo‘ldi.
“Kitob   al-Buldan”   (Mamlakatlar   kitobi)   qo‘lyozmasi   Misrdan   Sankt-
Peterburg   universiteti   professori   A.D.   Muxlinskiy   (1808–1877)   tomonidan   olib
ketilgan.   Uning   muallifi   va   mazmuni   haqidagi   ma’lumotlarni   rus   sharqshunosi
X.D. Fren (1782–1851) e’lon qilgan bo‘lib, bu Rossiya  va G‘arbda katta qiziqish
uyg‘otgan.
Bu   ilmiy   doiralardagi   qiziqish   natijasida   fransuz   arabshunosi   J.T.   Reno
tomonidan   «Sharq   geografiyasiga   umumiy   kirish»   asarida   al-Ya’qubi   haqida
ma’lumotlar paydo bo‘ldi. 1860 yilda M.Ya. de Gué «Mamlakatlar kitobi»ning bir
qismini nashr qildi. Bu al-Mag‘rib (Shimoliy Afrika) haqidagi katta parcha bo‘lib,
lotincha   tarjima   va   izohlar   bilan   chop   etildi.   Bu   izohlar   hanuzgacha   o‘z
ahamiyatini yo‘qotmagan.
Qo‘lyozmaning   to‘liq   matni   esa   1861   yilda   niderlandiyalik   sharqshunos
T.V.Ya.   Yeynbol   tomonidan   nashr   etildi.   1892   yilda   esa   «Arab   geograflari
kutubxonasi»ning VII jildida M.Ya. de Gué bu asarning to‘liq matnini yana bir bor
chop etdi. U boshqa o‘rta asr arab mualliflarining asarlari bilan solishtirgan holda
batafsil   izohlar   qo‘shgan.   Al-Ya’qubi   haqidagi   ma’lumotlar   yirik   Yevropa
sharqshunoslik   manbalariga,   xususan   K.   Brokelman   tomonidan   yozilgan   «Arab
adabiyoti tarixi» va “Islom ensiklopediyasi”ga kiritilgan 7
.
Keyinchalik   “Mamlakatlar   kitobi”ni   G‘arb   va   Rossiya   olimlari   keng
o‘rgangan   va   foydalanishgan.   1913-yilda   G.   Ferran   BGA   VII   matnining   B
guruhidan   ayrim   parchalarning   fransuzcha   tarjimasini   chop   etdi.   1932   yilda   R.
Blasher   tomonidan   yana   qisman   tarjima   amalga   oshirildi.   1937   yilda   esa   G.   Viet
“Mamlakatlar   kitobi”ning   to‘liq   fransuzcha   tarjimasini   e’lon   qildi.   Bizning
mamlakatimizda   esa   turli   yillarda   Kavkaz,   Markaziy   Osiyo   va   Sahro   janubidagi
Afrikaga oid parchalar tarjima qilingan.
7
  Hoji   Ismatilloh   Abdulloh.   Markaziy   Osiyoda   Islom   madaniyati.   Qisqacha   ma`lumotnoma   /Mas`ul   muharrir
N.Ibrohimov/ - T.: Sharq.  2005 . – B.44.
11 Yuqoridagi   ma’lumotlar   M.Ya.   de   Gué   nashr   etgan   matnning   rus   tiliga
birinchi   to‘liq   tarjimasidir.   Ilgari   tarjima   qilingan   ayrim   parchalar   qayta   ko‘rib
chiqildi  yoki  qaytadan tarjima  qilindi, eskirgan  izohlar  esa  almashtirildi. Afsuski,
XIX   asrda   topilgan   “Mamlakatlar   kitobi”ning   ikkinchi   qo‘lyozmasi,   nemis
sharqshunosi F. Kernga tegishli bo‘lgan nusxa, ikki jahon urushidan omon chiqqan
va Berlindagi  Prussiya  davlat kutubxonasida saqlanayotgan bo‘lsa-da, men uchun
mavjud emas edi.
Ko‘rinib   turibdiki,   “Mamlakatlar   kitobi”   faqat   davlat   idoralari   amaldorlari
uchun emas, balki o‘sha davrning savodli qatlamlari uchun ham mo‘ljallangan edi.
Chunki abbosiylar xalifaligida turli geografik asarlarga talab juda yuqori bo‘lgan.
Bu   kitob   uzoq   o‘tmishning   qimmatli   yodgorligi   bo‘lib,   o‘sha   davr   haqidagi
ishonchli   ma’lumotlarning   kamligi   sababli   bugungi   va   kelajakdagi   olimlar   uchun
katta   ahamiyat   kasb   etadi.   Shu   bilan   birga,   u   bilimga   chanqoq   keng   kitobxonlar
doirasi uchun ham qiziqarli manba bo‘lib xizmat qiladi.
Tarix   –   bu   bizning   o‘zimiz,   bizning   ijodiy   hayotimizdir.   Nahotki,   o‘zimiz
haqimizda   haqiqatni   bilish   kerak   bo‘lmasa?   Bizning   mehnatimizni   qanchalik
yashirmasinlar, u baribir davr hujjati, norozi o‘quvchining ovozi bo‘lib qolaveradi
va bu ovoz kechmi-kech, baribir  eshitiladi... Biz «Ruslar  tarixi»ni  bekorchilikdan
yoki  shunchaki  qiziqish  uchun  yozayotganimiz  yo‘q.  Go‘yoki  o‘tmishda   shunday
va   shunday   voqealar   bo‘lganini,   bir   knyaz   boshqasini   taxtdan   tushirmoqchi
bo‘lganini  yoki tarixiy shaxslar  bilan qanday sarguzashtlar  sodir  bo‘lganini  bilish
uchun   emas.   Bizni   eng   avvalo   bugunimiz   qanday   shakllangani   va   nega   aynan
shunday   ekanligi   qiziqtiradi.   Bizni   tarixning   shunchaki   faktlari   emas,   balki
ularning   to‘g‘ri   yoritilishi   qiziqtiradi,   chunki   faqat   shu   yo‘l   bilan   biz   ertangi
kunimizni qurish uchun foydali saboqlar chiqarishimiz mumkin. 8
Sharq   yozuvchilari   bizga   qadimgi   Rus   haqida   juda   katta   meros   qoldirib
ketishgan.   Afsuski,   bu   ma’lumotlar   tartibga   solinmagan,   to‘g‘ri   izohlanmagan   va
nihoyat,   Garqavi,   Xvolson   va   boshqa   olimlarning   asarlari   nihoyatda   noyobligi
8
  Адам Мец Мусульманский ренесанс  M ., 1973. –  C .88.
12 sababli   oddiy   o‘quvchiga   deyarli   yetib   bormaydi.   Garqavining   asosiy   ishining
xalqaro bozor narxi hayratlanarli darajada — 50 ingliz funtini tashkil qiladi.
Bu   manbalarga   bo‘lgan   e’tiborsizlikning   asosiy   sababi   yana   normanizmga
borib   taqaladi:   sharq   yozuvchilari   «rus»   atamasini   norman-germanlarga   taalluqli
deb   bilganliklari   sababli   rus   tarixchilari   bu   ma’lumotlarga   katta   qiziqish
bildirmagan,   chet   ellik   tarixchilar   esa,   ular   normanlarga   tegishli   bo‘lmaganligi
sababli ularga qiziqmagan.
Hozirgi   vaqtda   qadriyatlarning   to‘liq   qayta   ko‘rib   chiqilishi   davom   etar
ekan, bu borada ishlarni yangidan boshlash zarur. Birinchidan, sharq yozuvchilari
tomonidan   qadimgi   Rus   haqida   yozilgan   barcha   ma’lumotlarni   jamlash   lozim,
chunki   Garqavidan   keyin   ham   ko‘plab   qo‘shimcha   materiallar   chop   etilgan.
Ikkinchidan,   Garqavi,   Xvolson   va   boshqa   tarjimonlarning   asarlarini   qayta
tekshirib, barcha mavjud nusxalar bilan taqqoslash kerak, chunki ularda shubhasiz
xatolar   va   noto‘g‘ri   izohlar   mavjud.   Uchinchidan,   ma’lumotlarning   izchilligini
o‘rganish,   ya’ni   qaysi   yozuvchi   oldingi   manbalardan   nimalarni   olganini   aniqlash
lozim.   To‘rtinchidan,   barcha   ma’lumotlarni   izohlash   va   undagi   skandinav
afsonalarini   chetga   surish   lozim.   Beshinchidan,   barcha   mavjud   ma’lumotlarning
tanqidiy va bog‘liq sharhini berish kerak.
Bu   juda   ulkan   ish,   ammo   zarur,   chunki   u   rus   tarixchilari   ishining   asosi
hisoblanadi. Bu ishlarsiz ruslarning tarixi havo uzra muallaq qoladi.
Birinchi   tom   Odam   Ato   zamonidan   Muhammad   payg‘ambargacha   bo‘lgan
davrni qamrab oladi. Unda Eski Ahd rivoyatlari hamda Masih va havoriylar tarixi
bayon   qilinadi.   Ushbu   ma’lumotlar   kanonik   bo‘lmagan   Injillardan   arab   tiliga
tarjima qilingan bo‘lib, ularning siriyacha versiyasidan (Peshitta) olingan.
So‘ng Islom paydo bo‘lishidan oldingi xalqlarning tarixi keltiriladi. Ayniqsa,
yunonlarga   bag‘ishlangan   bob   qiziqarlidir,   chunki   unda   faqatgina   «podshohlar»
tarixi   emas,   balki   faylasuflar   va   boshqa   olimlar   haqida   ham   so‘z   yuritiladi.
Shuningdek,   Ossuriya,   Hindiston,   Makedoniya,   Rim,   Vizantiya   va   boshqa
mamlakatlarning, jumladan, shimoliy xalqlar va Xitoyning hukmdorlari va aholisi
haqida ma’lumotlar beriladi.
13   Shu   bois   X.   Gibb   Al-Yaqubiy   asarini   «umumiy   tarix»   emas,   balki   tarixiy
ensiklopediya   deb   atash   lozimligini   ta’kidlagan.   Shundan   so‘ng   Islomgacha
bo‘lgan arablar tarixi yoritiladi.
Ikkinchi   tom   payg‘ambar   Muhammadning   tarjimai   holiga   bag‘ishlangan.
Undan keyin xalifalar tarixi bayon qilinadi. Har bir xalifaning hukmronligi alohida
bobda yoritilgan. Masalan, at-Tabariy asarida voqealar yillar bo‘yicha tartiblangan
bo‘lsa, Al-Yaqubiy har bir xalifaga bag‘ishlangan boblarda ularning hukmronligini
alohida tasvirlaydi. Al-Yaqubiy, ayniqsa, Alaviylarga katta e’tibor qaratgan. Buni
shunday izohlash mumkin: muallif o‘zi ham, ajdodi Vodih singari, shia bo‘lgan.
14 II BOB.  АL-YA’QUBIYNING “TARIX” ASARI TARIXIY MANBA
SIFATIDA
2.1  Asarning yaratilish tarixi
Umaviyyalar  davri  haqidagi  ma’lumotlar   juda to‘liq bayon  qilingan  bo‘lsa-
da, Al-Yaqubiy yashagan davrga yaqinlashgan sari voqealar tavsifi tobora qisqarib
boradi.   Ikkinchi   tom   al-Mu’tamidning   hukmronligi   va   Tohiriylarning   qulashi,
ya’ni 873-yilgacha davom etadi.
Al-Yaqubiy   “Tarix”  asarining  asosiy  afzalligi  shundaki,   u  arab   adabiyotida
ilk bor musulmonlarning tarixini ularni o‘rab turgan xalqlar tarixi bilan birgalikda
yoritishga harakat qilgan.
Al-Yaqubiyning saqlanib qolgan keyingi asarlaridan biri  — “Mushakalat an-
nas   li   zamanihim”   (“Insonlarning   o‘z   zamonasiga   moslashuvi”)   nomli   kichik
tarixiy risola bo‘lib, uning to‘liq nusxasi XIX asr o‘rtalaridan beri ma’lum. Bu asar
amerikalik sharqshunos V. Millvard tomonidan 1962-yilda Bayrutda nashr etilgan.
Risolada   Abu   Bakr   (632–634)dan   boshlab   al-Mu’taid   (892–902)gacha   bo‘lgan
xalifalar   davri   qisqacha   bayon   qilinadi.   Konkret   faktlarni   tahlil   qilgan   holda,   Al-
Yaqubiy   shunday   xulosaga   keladi:   musulmon   sivilizatsiyasining   rivojlanishida
taqlid   (o‘xshashlik)   tamoyili   eng   muhim   omillardan   biri   bo‘lgan.   Ya’ni   xalifalar
nafaqat   oliy   tabaqa,   balki   oddiy   xalq   uchun   ham   me’morchilik,   kiyim-kechak   va
kundalik   turmushda   did   va   nafislik   namunalari   bo‘lib   xizmat   qilgan.   Ushbu   asar
orqali Al-Yaqubiy tarixiy voqealarni bayon qilishdan tashqari, tarixiy jarayondagi
umumiy kuchlar va ularning jamiyat taraqqiyotiga ta’siri haqida fikr yuritgan.
Al-Yaqubiyning yo‘qolgan beshta kitobi ham ma’lum:
1. “Asmo‘   al-buldan”   (“Geografik   lug‘at”,   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   tarjimada
“Mamlakatlarning nomlari”).
2. “Kitob   fi   axbor   al-umam   as-salifa”   (“Qadimgi   xalqlar   haqida   xabarlar
kitobi”).
3. “Fath Ifriqiya”  (“Afrikiyaning zabt etilishi”).
4. Tohiriylar haqidagi kitob.
15 5. “Axbor bilad ar-Rum va rijdaliha va muduniha va xusuniha va mavaniha va
jibaliha”   (“Rum   mamlakati,  uning   aholisi,   shahar   va  qal’alari,  portlari   va   tog‘lari
haqida xabarlar”). Ushbu asar Vizantiya tarixi va geografiyasiga oid 9
.
Shuningdek, Al-Yaqubiyning ikkita she’ri ham bizgacha yetib kelgan. Ulardan
birinchisi,   ehtimol,   Tuluniylar   sharafiga   bitilgan   qasidaning   bir   qismi   bo‘lishi
mumkin. Ikkinchisi esa Samarqand shahriga bag‘ishlangan.
“Mamlakatlar   kitobi” mazmuniga  o‘tishdan   oldin,  Islomdan  avvalgi  Arabiston
va   dastlabki   Islom   davrida   arablarning   geografik   qarashlari   qanday   bo‘lganini
eslab o‘tish lozim.
Ko‘chmanchilar   astronomik   geografiya   borasida   katta   amaliy   bilimlarga   ega
edilar,   ayniqsa,   oy   haqida   ko‘proq   ma’lumotga   ega   bo‘lishgan.   Shuningdek,   ular
boshqa   sayyoralar   bilan   ham   tanish   edilar.   Biroq   Arabiston   yarim   orolining   yer
yuzasiga   oid   tasavvurlari   juda   cheklangan   bo‘lib,   uning   hududidan   tashqariga
chiqmagan.   Ayrim   geografik   ma’lumotlar   keyinchalik   filologik   adabiyotlarda,
fantastik sayohat tavsiflarida va hadislar (Muhammad payg‘ambar va uning yaqin
safdoshlariga oid rivoyatlar)da saqlanib qolgan.
Xalifatning   ilk   yillarida   geografik   bilimlarning   kengayishi,   asosan,   shahar
muhitida sodir bo‘lgan bo‘lsa-da, yozma manbalarda bu juda kam aks etgan. Lekin
keyinchalik,   musulmonlar   bosib   olgan   hududlar   Hindistondan   Andalusiyagacha,
Volgadan   Nilgacha   kengaygan   sari,   arablarning   geografik   dunyoqarashi   beqiyos
darajada   oshdi.   VIII   asrning   o‘rtalariga   kelib,   geografik   xaritalar   va   tasviriy-
administrativ   hamda   iqtisodiy   geografiya   bo‘yicha   asarlar   paydo   bo‘la   boshladi.
Ehtimol,   aynan   shu   davrda   pochta   yo‘nalishlari   ham   shakllangan   bo‘lib,
keyinchalik geografik asarlar uchun asos bo‘lib xizmat qilgan.
Musulmon   geografiyasining   boshlanishi   zamonaviy   tadqiqotchilar   tomonidan
VIII   asr   oxiri   yoki   IX   asr   boshi   deb   hisoblanadi.   Dastlab   bu   matematik   yoki
astronomik geografiya bo‘lib, avval hind, keyinchalik yunon fanining ta’siri ostida
rivojlangan.   Yunon   olimi   Ptolemey   asarlari   arab-musulmon   olimlariga   eng   katta
9
  Историография   IX-нач.   XX   вв.   Отечественной   истории   Под   ред.   О.В.   Сидоренко.   Изд-во
«Дальневосточного университета». Владивосток. 2004.   –  C .36.
16 ta’sir ko‘rsatgan. Unga asoslangan “ zidj”lar , ya’ni koordinatalar katalogi, IX asrda
geografik asarlarning ikki asosiy turidan birini tashkil etdi. Musulmon olimlari bu
kataloglarni   o‘z   davrining   ma’lumotlari   bilan   to‘ldirib,   yangilab   borishgan.
Astronomik geografiyaning eng yuqori cho‘qqisi X asrda  «Islom atlasi»  yaratilishi
bo‘ldi. Zidjlar keyingi asrlarda ham tuzilgan.
Biroq   arab   geografiyasining   boshqa   yo‘nalishi   —   “al-Masalik   va-l-Mamalik”
(“yo‘llar va saltanatlar”) , ya’ni  tasviriy geografiya, mutlaqo boshqacha yo‘l  tutdi.
Bu yo‘nalish dastlab astronomik geografiya bilan bir vaqtda shakllangan bo‘lsa-da,
keyinchalik   sayohat   hikoyalari   bilan   chambarchas   bog‘liq   holda   rivojlandi.
“Mamlakatlar   kitobi”   arab   geografik   adabiyotida   aynan   shu   janrning   birinchi
namunasi hisoblanadi.
Ushbu   asarning   katta   qismi   bizgacha   yetib   kelmagan   bo‘lsa   ham,   muallifning
Kirish   qismidan   uning   keng  qamrovli   ekanligini   bilish   mumkin.   Al-Yaqubiy   o‘zi
yozganidek, bu asar  Samarra shahrining barpo etilganidan 55 yil o‘tib tugallangan.
Samarra   834–836-yillarda   qurilgan   bo‘lib,   demak,   “Kitob   al-Buldan”   889–891-
yillarda yakunlangan 10
.
Ehtimol,   Al-Yaqubiy   ushbu   asarni   Misrda   yozgan.   Ilgari   qilgan   yozuvlari   —
geografik,   topografik,   statistik   va   tarixiy   ma’lumotlarga   boy   bo‘lib,   keyinchalik
tizimlashtirilgan.   Ayrim   bo‘limlari   ancha   oldinroq   yozilgan   bo‘lishi   mumkin,
chunki u «bu kitob ustida uzoq vaqt ishlaganman» deb ta’kidlaydi.
Al-Yaqubiy zamondoshi  Ibn Xurdodbih (taxminan 820–912)  dan farqli o‘laroq,
yunon   geografiyasidan   olingan   umumiy   kosmologik   tamoyillarni   o‘z   asariga
kiritmagan. Yunon nazariyasiga ko‘ra:
 Yer sharsimon bo‘lib, olam markazida joylashgan.
 Faqat uning  to‘rtdan bir qismi , ya’ni  shimoliy yarim sharning yarmi  yashash
uchun   qulay,   qolgani   esa   yoki   suv   (Qorong‘u   dengiz)   bilan   qoplangan,   yoki
haddan tashqari issiq yoki sovuq bo‘lgani sababli yashash mumkin emas.
10
  Hoji   Ismatilloh   Abdulloh.   Markaziy   Osiyoda   Islom   madaniyati.   Qisqacha   ma`lumotnoma   /Mas`ul   muharrir
N.Ibrohimov/ - T.: Sharq.  2005 . – B.41.
17  Yashash mumkin bo‘lgan hududlar   ekvatorga parallel bo‘lgan yetti iqlim ga
bo‘lingan.
Biroq   Al-Yaqubiy   bu   yunoncha   nazariyani   chetga   surib,   dunyo   xaritasini
to‘rtta asosiy yo‘nalishga (rub’) bo‘lib tasvirlaydi:
1. Sharqiy   yoki   shimoliy-sharqiy   hudud:   Bag‘doddan   turk   yurtlarigacha   —
Turkiston   va   Tibetni   o‘z   ichiga   olgan.   Shuningdek,   Jibol,   Jurjon,   Tabariston   va
Markaziy Osiyoning bir qismi: Xuroson va Sijiston ham shu bo‘limga kirgan.
2. Janubiy hudud :  G‘arbiiy Iroq, Hijaz, Madina, Makka va Yaman .
3. Shimoliy hudud :  Sharqiy Iroq, Tigr daryosi bo‘yida joylashgan shaharlar  —
qadimgi Fors poytaxti Madain, Vasit va boshqalar.
4. G‘arbiy hudud  haqida esa ma’lumotlar yetarli emas.
Kitobning asosiy qismlari:
 Bag‘dod   haqida   katta   bo‘lim :   Al-Yaqubiy   poytaxtning   savdo   yo‘llari
kesishgan   joyda   joylashgani,   tabiiy   sharoitining   qulayligi   haqida   yozadi.   U
Bag‘dodni  to‘rtinchi iqlim ga joylashtiradi, bu esa uning yunoncha geografiya bilan
tanish bo‘lganini ko‘rsatadi.
 Bag‘dodning   qurilishi :   shaharning   joylashuvi,   devorlari,   darvozalari,   doira
shaklidagi  shahar  tuzilishi, al-Mansur  va  al-Mahdi  tomonidan ajratilgan  yerlar  va
ularning egalari haqida batafsil ma’lumotlar.
 Samarraning tarixi va topografiyasi 11
.
Shuningdek,   Shimoliy-sharqiy   Arabiston,   Sind,   Hindiston   va   Xitoy   tasviri
ham   bo‘lishi   kerak   edi,   lekin   ular   bizgacha   yetib   kelmagan.   Asarda   Vizantiya
harbiy tuzilmasi  haqida qisqa ma’lumotlar bor, ammo matnda bo‘shliqlar mavjud.
Bu   asosiy   matndagi   bo‘shliq   qisman   kechroq   arab   geograf   va
tarixchilarining   asarlaridan   keltirilgan   parchalar   bilan   to‘ldirilgan.   Nashriyotchi
ularni aslida “Kitob al-Buldan”ning uchinchi choragiga kirgan (A guruhi) yoki al-
Y а ’qubiyning   boshqa   nomlanmagan   asarlariga   tegishli   bo‘lgan   (B   guruhi)   deb
hisoblagan. Birinchi guruhda Shimoliy Suriya, al-Jazira, Kavkaz, Xuziston va Fors
haqidagi   parchalar   bor.   Ikkinchi   guruh   esa   Hindiston,   Xitoy   va   Janubi-Sharqiy
11
  Адам Мец Мусульманский ренесанс  M ., 1973. –  C .106.
18 Osiyo   davlatlariga   oid   ma’lumotlarni   o‘z   ichiga   oladi.   Shuningdek,   Ibn   al-Faqih
asarlarida Kavkazga oid yana bir katta bo‘lak saqlanib qolgan bo‘lib, u M.Ya. de
Guga ma’lum bo‘lmagan.
Asosiy matnda esa Vizantiya haqidagi qismdan keyin Suriya va Falastinning
to‘rtta harbiy-ma’muriy okruglari bayon etiladi, shuning uchun muallif ularni qaysi
dunyo   tomoniga   kiritganligi   noma’lumligicha   qolmoqda.   Shundan   so‘ng,   Misr,
Nubiya,   al-Mag‘rib,   Andalusiya   va   G‘arbiy   Sudan   ichida   joylashgan   bir   hudud
tasvirlanadi.
Umuman   olganda,   asarning   mazmuni   shuni   ko‘rsatadiki,   unda   qabul
qilingan dunyo qismlari bo‘yicha bo‘linish hozirgi davrdagi tushunchalarga to‘liq
mos   kelmaydi.   Bu   o‘sha   davrda   mamlakatlarning   tomonlarini   aniq   belgilash
usullarining mukammal emasligi bilan bog‘liq, ayniqsa, Makkaga yo‘nalish (qibla)
hisobga olinishi bunga ta’sir qilgan.
Al-Y а ’qubiyning   ijodida   uning   shaxsiy   kuzatuvlari   va   savol-javob   orqali
olingan   ma’lumotlar   asosiy   o‘rin   tutgan.   U   o‘z   axborotchilari   orasida,   masalan,
xalifa al-Mu’tasim  saroy a’zolaridan biri  bo‘lgan Ja’far  al-Hushshakiy,  Taxiriylar
sulolasi   a’zosi   va   Idrisiylardan   bo‘lgan   Abu   Ma’bad   at-Tahartiy   haqida   eslatib
o‘tadi.
19 2.2  Al-Ya’qubiyning “Tarix” asarida keltirilgan muhim ma’lumotlar
tahlili
Al-Y а ’qubiyning Andalusiyaga safar qilgani haqida aniq ma’lumotlar yo‘q,
ammo uning bayonotlari asosan og‘zaki manbalarga asoslangan ko‘rinadi.
Muallifning   boshqa   mumkin   bo‘lgan   manbalari   haqida   faqat   taxmin   qilish
mumkin.   U   soliq   idoralaridan   Xalifatning   ayrim   viloyatlaridan   (Ozarbayjon,
Tabariston,   Sijiston)   yoki   shaharlardan   (Qazvin,   Qum,   Isfahon   va   boshqalar)
yig‘ilgan soliq miqdorlari haqidagi ma’lumotlarni olgan bo‘lishi mumkin. Xuroson
va Sijiston noiblari ro‘yxatlari ham rasmiy hujjatlardan olingan bo‘lishi ehtimoldan
xoli   emas.   Xuddi   shu   manbalar   XI   asrda   noma’lum   muallif   tomonidan   yozilgan
“Tarixi Siston” (Siston tarixi) asariga asos bo‘lgan.
Al-Y а ’qubiyning rivoyatlar asosidagi  manbalari haqida u hech qanday aniq
ma’lumot   bermaydi,   ammo   u   dastlabki   arab   tavsifiy   geografiyasi   bilan   tanish
bo‘lgan   bo‘lishi   mumkin.   Masalan,   faqat   keyingi   mualliflarning   asarlarida   bir
necha   parchalar   orqali   bizga   yetib   kelgan   Tamim   ibn   Bahrning   Sharqqa   qilgan
sayohati (VIII asr oxiri – IX asr boshi), hozir bizga yetib kelmagan, ammo masalik
va mamalik janriga mansub bo‘lgan Ja’far al-Marvaziyning (887 yilda vafot etgan)
asari   yoki   musulmon   geograf   va   tarixchilari   tomonidan   Vizantiya   haqidagi
ma’lumotlarni   olish   uchun   foydalanilgan   Muslim   ibn   Abi   Muslim   al-Jarmiy
asarlari shular jumlasidandir.
Shuningdek,   J.   Sovajning   tadqiqotlari   shuni   ko‘rsatadiki,   al-Y а ’qubiyning
arab   savdosi   haqida   Hind   okeani   orqali   berilgan   ma’lumotlari   mustaqil   bo‘lib,
Sulaymon   savdogar   va   Ibn   Vahbning   hikoyalariga   bog‘liq   emas.   Bu   hikoyalar
keyinchalik (X asr boshlari) Abu Zayd Sirafiy tomonidan yozib olingan 12
.
Yana   bir   ehtimoliy   manba   –   Ahmad   ibn   Tayfur   (893   yilda   vafot   etgan)
tomonidan   yozilgan   “Kitob   Bag‘dod”,   ya’ni   Bag‘dodning   birinchi   tarixi   bo‘lishi
mumkin.   Hozircha   bu   asarning   faqat   oltinchi   jildi   ma’lum   bo‘lib,   u   sof   tarixiy
xarakterga ega.
12
  Историография   IX-нач.   XX   вв.   Отечественной   истории   Под   ред.   О.В.   Сидоренко.   Изд-во
«Дальневосточного университета». Владивосток. 2004.   –  C .56.
20 Nemis   arxeologlari   XX   asrning   birinchi   choragida   Iroqda   ishlagan   paytida
“Kitob   al-Buldan”ni   o‘rganib,   al-Y а ’qubiyning   Bag‘dod   tavsifida   mustaqilligi   va
boshqa   yozma   manbalarga   bog‘liq   bo‘lmaganligini   tasdiqlashgan.   Bu   J.   Sovaj
tomonidan   keyinroq   boshqa   materiallar   asosida   tasdiqlangan   xulosalar   bilan
hamohangdir.
“Kitob al-Buldan”ning mazmuni faqat yo‘l marshrutlari, stansiyalar va soliq
tushumlarining   ro‘yxati   bilan   cheklanmaydi.   Bu   uning   zamondoshlari,   Ibn
Xurdadbeh   (864   yilda   yozgan)   va   Qudama   ibn   Ja’far   (880   yilda   yozgan)
asarlaridan   farqli   jihati.   Aksincha,   al-Y а ’qubiyning   asarida   turli   hududlarda
yashovchi   odamlar,   ularning   hayoti,   shaharlar   va   tabiat   haqidagi   turli   xil
ma’lumotlar markaziy o‘rinni egallaydi.
U   tabiatni   ham   batafsil   tasvirlab,   dengizlar,   daryolar,   tog‘lar,   daralar,
vodiylar, ob-havo sharoiti, tuproq turlari va foydali qazilmalar haqida aniq va qisqa
ma’lumotlar beradi.
Ibn   Xurdodbeh   asosan   Xalifatning   markaziy   hududlariga   e’tibor   qaratgan
bo‘lsa, al-Y а ’qubiy musulmonlarning uzoq mintaqalarini ham o‘rganib chiqqan. U
Armanistonni   (uning   tavsifi   juda   qisqa   saqlanib   qolgan),   Sijiston,   Movarounnahr
va al-Mag‘ribni tasvirlagan 13
.
Shuningdek,   u   Bag‘dod,   Samarqand,   Kufa,   Makka,   Iskandariya,   Tohart,
Qayruvon va Markaziy Osiyo shaharlarini batafsil tasvirlagan. Uning asari keyingi
mualliflar   tomonidan   ko‘p   ishlatilgan,   lekin   ularni   ortda   qoldirgan   noyob
ma’lumotlarni o‘z ichiga oladi.
Masalik   va   mamalik   janrining   gullab-yashnashi   X   asrga   to‘g‘ri   keladi.   Al-
Y а ’qubiyning   o‘rnini,   uning   shaxsiy   kuzatuvlari   asosida   tafsilotlarga   boy
ma’lumotlar qoldirgan bir qancha sayohatchi olimlar egalladi.
Ularning   orasida   eng   mashhurlaridan   biri   –   Ibn   Havqal   bo‘lib,   u   977   yilda
al-Istaxriyning   951-yilda   yozgan   asarini   kengaytirib,   ko‘plab   qo‘shimcha
13
  Hoji   Ismatilloh   Abdulloh.   Markaziy   Osiyoda   Islom   madaniyati.   Qisqacha   ma`lumotnoma   /Mas`ul   muharrir
N.Ibrohimov/ - T.: Sharq.  2005 . – B.50.
21 ma’lumotlar,   xususan   Fors   viloyati,   Shimoliy   Hindiston   va   Xuziston   haqida
qo‘shgan.
X   asrda   yana   ikkita   mashhur   sayohatchi   ham   geografiyaga   katta   hissa
qo‘shgan.   Bular   –   al-Mas’udiy   (956   yilda   vafot   etgan)   va   al-Muqaddasiy.   Al-
Mas’udiyning “Muruj az-zahab” asari tarixiy-geografik ensiklopediya sifatida katta
ahamiyatga ega.
Al-Muqaddasiy   esa   o‘zidan   oldingi   asarlarni   o‘rganib,   ularni   to‘ldirib,   985
yilda   asar   yozgan   va   988   yilda   uni   qayta   ishlagan.   V.F.   Minorskiy   al-
Muqaddasiyni eng ajoyib musulmon geograflaridan biri deb hisoblagan.
Masālik   va   mamālik   janriga   oid   asarlar   qatoriga   forsiy   tilida   yozilgan
noma’lum   muallifning   «Hudud   al-Olam»   («Olam   chegaralari»)   nomli   geografik
asari   ham   kiradi.   Bu   asar   982-yilda   yozilgan   bo‘lib,   O‘rta   Osiyo   haqida   ko‘plab
qimmatli ma’lumotlarni o‘z ichiga olgan. Ushbu ma’lumotlar, ehtimol, hozirgacha
yetib kelmagan al-Jayhanining asarlaridan olingan.
Xalifalik   parchalanganidan   keyin   musulmon   geografiyasi   bir   necha
yo‘nalishda   rivojlandi.   O‘sha   davrning   mustaqil   mualliflari   orasida   Xorazmiy
olimi   Abu   Rayhon   al-Biruni   (XI   asr   boshi)   alohida   o‘rin   tutadi.   U   astronomik
geografiyaga   oid   asarlari   bilan   bir   qatorda   Hindistonni   tasvirlab,   mahalliy
manbalarga hamda o‘z kuzatuvlariga tayangan 14
.
Shuningdek,   ispan   arab   olimi   al-Bakri   ham   muhim   geografik   asarlar
yaratgan.   Uning   1068-yilda   yozilgan   asari   to‘liq   saqlanmagan   bo‘lsa-da,   asosan
G‘arbiy  Xalifalik  tasviriga oid  qiziqarli   ma’lumotlarni  o‘z  ichiga olgan.  Yana  bir
ispan   arab   sayyohi   Ibn   Jubayr   (XII   asr   oxiri)   o‘z   asarida   haj   safari   tafsilotlarini
batafsil bayon qilgan.
XIII   asrda   musulmon   dunyosining   boshqa   chekkasida,   Mamluk   Misrida
yangi   janr   –   devonxona   ensiklopediyalari   paydo   bo‘ldi.   Bu   ensiklopediyalarda
davlat xizmatchilari bilishi lozim bo‘lgan masalalar, shuningdek, turli yurtlarga oid
umumiy ma’lumotlar keltirilgan edi.
14
  Адам Мец Мусульманский ренесанс  M ., 1973. –  C .114.
22 Bu   yo‘nalishdagi   eng   yirik   ensiklopedistlar   qatoriga   an-Nuvayri   (1279–
1332),   al-’Umari   (1301–1349)   va   al-Qalqashandiy   (1355–1418)   kiradi.   Ayniqsa,
al-’Umarining   “Masālik   al-absār   fī   mamālik   al-amsār”   («Yirik   shaharlar
joylashgan   mamlakatlar   bo‘ylab   sayohat»)   nomli   asari   musulmon   geografik
an’analarining   rivojini   yangi   bosqichga   olib   chiqqan.   Bu   ensiklopedistlar
o‘zlaridan   oldingi   olimlarning   keng   qamrovli   bilim   doirasiga   ergashib,   o‘z
asarlarida   aniq,   tushunarli   va   xayoliy   elementlardan   xoli   tasvirlash   uslubini
qo‘llaganlar.
23 XULOSA
  O‘zbekiston   istiqlolga   erishgandan   so‘ng   jamiyat   ijtimoiy   siyosiy
hayotining   barcha   jabhalarida   keng   o‘zgarishlar   davri   boshlandi.   Bu   jarayon
intelektual   sohada   ham   o‘z   aksini   topdi.   Eng   asosiy   ijtimoiy   gumanitar   fan
hisoblangan   tarix   fani   oldiga   hal   etilishi   lozim   bo‘lgan   dolzarb   muammolarni
ko‘ndalang   qilib   qo‘ydi.   Oqibatda   sovet   tarixshunosligi   nuqtai   nazaridan
o‘rganilgan   mavzular   qaytadan   ilmiy   tadqiqot   sifatida   o‘rganila   boshlandi.   Buning
isboti   sifatida   birinchi   prezidentimiz,   “Tarixiy   xotira   tuyg‘usi   to‘laqonli   ravishda
tiklangan   xalq   bosib   o‘tgan   yo‘l   o‘zining   barcha   muvaffaqiyat,   yo‘qotish   va
qurbonlari, quvonch va iztiroblari bilan xolis va haqqoniy o‘rganilgan taqdirdagina
chinakam   tarix   bo‘ladi” 15
,   deb   aytgan   fikrlari   nihoyatda   o‘rinlidir.Bundan   tashqari
tarixning   “oq   dog‘lari”   sifatida   o‘rganilmagan   mavzularni   tadqiq   qilish
imkoniyatiqo‘lga kiritildi. “Dunyo haritasida yangi mustaqil davlatlar paydo bo‘ldi,
ularhozirgi   til   bilan   aytganda   sotsialistik   o‘tmishga   ega   bo‘lgan   o‘z   siyosiy
mustaqilligini   tinch   yo‘l   bilan   qo‘lga   kiritgan   davlatlardir.   Bu   davlatlar   mustaqil
rivojlanish   va   ijtimoiy   munosabatlarni   yaxshilash   yo‘liga   qadam   qo‘ydi.   Ular
dunyodagi   boshqa   mamalakatlar   orasida   o‘z   mavqeini   mustahkamlashga
intilmoqda”.
Kurs   ishi   mavzusi   doirasida   o‘rganilgan   mavzu   ya’ni,   Arab-islom
tarixshunoslik   maktabi   va   uning   yirik   namoyondalari   mavzusiga   oid   ko‘plab
ma’lumotlar   bilan   tanishib   chiqdik.   Ushbu   ma’lumotlarga   tayangan   holda   Arab-
islom   tarixshunoslari   tomonidan   tarixga   doir   amalga   oshirilgan   ishlar,   yaratilgan
tarixiy asarlarning davrga mutanosibligini tahlil qilib ko‘rdik.
Arab-islom tarixshunoslik maktabi yirik namoyondalari to‘g‘risidagi kerakli
ma’lumotlarni ushbu kurs ishining asosiy qismida bayon etib o‘tdik. Ularning hayot
yo‘li va tarix sohasidagi ilmiy yangiliklariga batafsil to‘xtalib o‘tildi.
Xulosa   qilib   aytganda   mamlakatimiz   tarixini   o‘rganishda   (asosan   ilk   o‘rta
asrlar   va   o‘rta   asrlar   tarixini)   arab-islom   maktabi   tarixchi   olimlarining   ahamiyati
beqiyosdir.
15
Karimov   I . A . Yuksak   manaviyat  –  yengilmas   kuch .  T .:   Manaviyat , 2008. –  b . 48.
24 Chunki   aynan   ular   tomonidan   yozib   qoldirilgan   adabiyotlar   orqali   biz
ma’lum   bir   davr   to‘g‘risida   to‘liq   ma’lumotga   ega   bo‘lamiz.   Ushbu   adabiyotlarni
tahlil qilish orqali biz o‘z tariximizga xolisona baho berish imkoniga ega bo‘lamiz. 
Mamlakatimizning   o‘rta   hamda   ilk   o‘rta   asrlar   tarixiga   oid   manbalarning
aksariyat   qismi   arab   tarixchi   olimlari   tomonidan   yaratilgan   bo‘lib,   ushbu   asarlar
hozirgi   kunda  o‘zining  xolisligi  bilan  ajralib  turadi.  Albatta  tarixchi   sifatida ushbu
asarlarni   tahlil   qilish   orqali   ma’lum   bir   davr   yoki   ba’zi   bir   tarixiy   shaxslar
to‘g‘risidagi   ma’lumotlarni   analiz   qilib,   xolislik   prinsipi   asosida   bir   to‘xtamga
kelishimiz mumkin.
Ushbu   kurs   ishi   ma’lumotlaridan   o‘rta   ta’lim   maktablari   va   oily   ta’lim
muassasalarida tarix fani mashg‘ulotlarida foydalanish mumkin.
25 Foydalanilgan adabiyotlar  ro‘yxati
I. Rahbariy adabiyotlar:
1. Mirziyoyev Sh.M. ,,Buyuk kelajagimizni mard va oliyjanob xalqimiz bilan birga 
quramiz’’T.:,,O‘zbekiston’’ 2016.
2. Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kelajak yo‘q. T., 1998.
3. Karimov I.A. Yuksak ma’naviyat-yengilmas kuch. – T., 2008.
II. Ilmiy tadqiqotlar va adabiyotlar
1. Axunjanov   E.   Kutubxonashunoslik,   arxivshunoslik,   kitobshunoslik   nazriyasi   va
tarixi. T .: « T afakkur bo‘stoni» 2011.
2. Berdiyeva Z., Mamatraimova H., Zokirova T. Bibliografiya. –  Т .:O‘qituvchi, 2014.
3. Doniyorov  A.  Markaziy Osiyo xalqlari tarixshunosligi. –T.: NIF MSH, 2020
4. Drachuk V. Yozuvlar – o‘tmish sirlari shohidi.- T.:O‘zbekiston, 1980.
5. Hoji   Ismatilloh   Abdulloh.   Markaziy   Osiyoda   Islom   madaniyati.   Qisqacha
ma`lumotnoma /Mas`ul muharrir N.Ibrohimov/ - T.: Sharq.  2005
6. Kabirov A. Qadimgi Sharq tarixi. -T.,1992.
7. Pugachyov   V.P.,   Solovev   A.I.   Siyosatshunoslikka   kirish.   -T:,   YAngi   asr  
avlodi, 2014.
8. Shoniyozov K. O‘zbek xalqining shakllanish jarayoni. –T.: ―Sharq , 2001.‖
9.  Xoja Ubaydulloh Ahror. Tabarruk risolalar. –T.: ―Adolat.  2004 .
10.   Адам Мец Мусульманский ренесанс  M ., 1973
11. Арслонзода Р.А. Источниковедение: Учебник. – Т.: Навруз, 2019.
12.   Голицын   Н.   С.   Всеобщая   военная   история.   Древний   мир.   Часть   2.   От
Александра Великого до 2-ой Пунической войны (356-218 до Р.Х.).  M:1966.    
13.   Сэмёнов В.Ф. Ўрта асрлар тарихи  Т .: Ўқитувчи 1973
14. Историография   IX-нач.   XX   вв.   Отечественной   истории   Под   ред.   О.В.
Сидоренко. Изд-во «Дальневосточного университета». Владивосток. 2004. 
15.  Мадраимов А., Фузайлова Г. Манбашунослик. Тошкент, 2008.
16.   Репина   Л.П.,   Зверева   В.В.,   Парамонова   М.Ю.   История   исторического
знания. М., 2004.
26 17. Удалцова   З.В.,   Карпов   С.П.,,История   средних   веков’’   (1
том).М.:История,1990
III. Internet manbalari:
1. https://oefen.uz/ru/documents/diplom-ishlar/umumiy/arab-xalifaligi-tarixi-g-   
arb-tarixchilari-tadqiqotlarida
2. https://arxiv.uz/uz/documents/referatlar/tarix/o-rta-osiyoning-ix-xii-9-12-   
asrlar-tarihini-o-rganishda-arab-manbalarining-o-rni
3. https://oefen.uz/ru/documents/referatlar/umumiy/arab-xalifaligi-davrida-   
movarounnahr-va-xuroson
4. https://cyberleninka.ru/article/n/arab-manbalarida-axsikent-tarixining-   
yoritilishi
27

Аl-Ya’qubiyning “Ta’rix” asari tarixiy manba sifatida

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский