Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 15000UZS
Hajmi 253.5KB
Xaridlar 2
Yuklab olingan sana 13 May 2023
Kengaytma doc
Bo'lim Diplom ishlar
Fan Tarix

Sotuvchi

Bohodir Jalolov

Amir Temur davlatida moliya-pul siyosati

Sotib olish
O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI
OLIY VA O’RTA MAXSUS TA’LIM VAZIRLIGI
QARSHI DAVLAT UNIVERSITETI 
TARIX VA IJTIMOIY FANLAR FAKULTETI 
TARIX   KAFEDRASI
“5120300”- Tarix (mamlakatlar va mintaqalar bo`yicha) ta’lim
yo’nalishi bakalavr darajasini olish uchun
“Amir Temur davlatida moliya-pul siyosati” 
mavzusida yozilgan
     
   “Himoyaga tavsiya etildi”
Fakultet dekani _____ 
“__”_______ 
Qarshi
1 MUNDARIJA
KIRISH …………………………………………………………………………3-4
I-BOB. AMIR TEMUR OLIB BORGAN MOLIYA-PUL SIYOSATI VA 
ZARB QILDIRGAN TANGALARI.
1.1.   Amir Temurni   hokimiyat tepasiga kelishi va olib borgan moliya-pul 
siyosati.................................................................................................................5-12
1.2. Amir Temurni zarb qildirgan tangalari.......................................................13-32
II-BOB. TEMURIYLAR DAVRIDA ZARB ETILGAN TANGALAR.
2.1. XV asrning 50 yillarigacha bo’lgan davrda Temuriylar tomonidan zarb 
ettirilgan tangalar...............................................................................................33-42
2.2. Ulug’bek Mirzodan keyingi davrlarda Temuriy larni Turon  va Xurosonda zarb
ettirgan tangalar..................................................................................................43-58
XULOSA ……………………………………………………………...............59-61
FOYDALANILGAN MANBA VA ADABIYOTLAR RO’YXATI .............61-62
ILOVALAR……………………………………………………………….
2 KIRISH
Mavzuning   dolzarbligi.   O’z   o’tmishini   chuqur   o’rganmagan,   uni
qadrlamagan   xalqning   kelajagi   bo’lmaydi.   Buyk   ajdodlarimiz   qoldirgan   boy
merosimizni   asrab-   avaylab   kelgusi   avlodlarga   etkazish   eng   muqaddas   vazifa
hisoblanadi.   Bugun   zahmatkash   va   fidoyi   olimu   tadqiqotchilarimizning
mashaqqatli va samarali mehnati evaziga jahon jamoatchiligi bebaho merosimiz va
ajdodlarimiz  erishgan   ulkan  yutuqlardan   voqif  bo’lmoqda.   Prezidentimiz   Shavkat
Mirziyoyev   ta’kidlaganlaridek   ”Buyuk   tarixda   hech   narsa   izsiz   ketmaydi.   U
xalqlarni qonida, tarixiy xotirasida saqlanadi va amaliy ishlarda nomoyon bo’ladi.
Shuning   uchun   ham   u   qudratlidir.   Tarixiy   merosni   asrab-avaylash,o’rganish   va
avlodlardan   avlodlarga   qoldirish   davlatimiz   siyosatining   eng   muhum   ustivor
yo’nalishlaridan biridir”. 1
Amir   Temur   buyuk   davlat   arbobi,   ulug’   hukumdor,   diplomat,   iqtisodchi,
islohotchi, olijanob shaxs, fan va madaniyat homiysi sifatida XIV asr oxiri va XV
asr boshlaridayoq Sharqu G’rbda mashhur edi.
Amir   Temur   va   uning   sulolasi   tomonidan   zarb   qilingan   turli   qiymatdagi
tangalar   pul   sifatida   nafaqat   ushbu   mamlakat   hududida,   balki   boshqa   qo’shni
davlatlarda ham to’lov va muomala vositasi bo’lib xizmat qilgani, o’sha davrda pul
chiqarish va uning muomalasini tartibga solish bilan bog’liq joriy etilgan qoidalar,
xizmatlar mohiyatini imkon qadar ochib berish mavzuni dolzab jihati hisoblanadi.  
Ishning maqsad va vazifalari 
Mazkur ishning maqsadi   Amir Temur davlatida moliya-pul siyosati   tarixini
o’rganish va tahlil qilishdan iborat.
Asosiy   maqsaddan   kelib   chiqib,   mazkur   ishda   quyidagi   vazifalar   asosiy
vazifalar tarzida belgilab olindi:
-   Amir   Temurni   hokimiyat   tepasiga   kelishi   va   olib   borgan   moliya-pul
siyosati ni yoritib berish;
-  Amir Temurni zarb qildirgan tangalar tarixini  ochib berish;
1
   Mirziyoyev Sh.   Milliy taraqqiyot yo`limizni qat’iyat bilan davom ettirib, yangi bosqichga ko`taramiz. T; 
“O’zbekiston”  201 7 . - B .  29 .
3 -   XV   asrning   50   yillarigacha   bo’lgan   davrda   Temuriylar   tomonidan   zarb
ettirilgan tangalar ko’rsatib berish;
- Ulug’bek Mirzodan keyingi davrlarda Temuriy larni Turon   va Xurosonda
zarb ettirgan tangalarni  tahlil qilish;
Ishning   ilmiy   yangiligi   va   ahamiyati .   Amir   Temur   va   temuriylar
sulolasi   davrida   muomalada   bo’lgan   tanga   pullar,   ular   bilan   bog’liq   tarixiy
voqealar, davlatning shakillanishi va rivojlanishi tarixi, uning moliya- pul tizimini
boshqarish   to’g’risidagi   joriy   etgan   va   amal   qilgan   tamoyillardan   ayrimlarga   shu
bilan   birga   tangalari   tarixini   ko’plab   ishonchli   dalillar   bilan   yangi   ilmiy
adabiyotlardan foydalanib tadqiq etish mavzuni ilmiy yangiligini tashkil etadi.
Bitiruv   malakaviy   ishning   tadqiqot   va   xulosa   qismida   keltirilgan
ma’lumotlardan   umumiy   o‘rta   ta’lim   maktablari,   akademik   litsey   va   kasb-hunar
kollejlarida   tarix   fani   darslarida   va   ma’ruza   matnlari   tayyorlashda   foydalanish
mumkin.
Ishning   aprobatsiyasi.   Bitiruv   malakaviy   ish   Qarshi   Davlat   universiteti
Tarix”   kafedrasi   qoshidagi   “Yosh   O’lkashunos”   to’garagida   ma’ruza   qilingan,
hamda 2017-2018 o’quv yili davomida “Tarix ” kafedrasida muhokama qilingan.
I shning tuzilishi.
Bitiruv   malakaviy   ish   kirish,   ikki   bob,   to’rt   fasl,   xulosa,   foydalanilgan
adabiyotlar ro‘yxati dan  iborat.   I shning umumiy hajmi  62  - betni tashkil etadi.
I-BOB. AMIR TEMUR OLIB BORGAN MOLIYA-PUL SIYOSATI VA
ZARB QILDIRGAN TANGALARI.
4 1.1. AMIR TEMURNI HOKIMIYAT TEPASIGA   KELISHI VA OLIB
BORGAN MOLIYA-PUL SIYOSATI.
Odatda pul deganda ko’z ongigizda qiymati ko’rsatilgan turli rangli qog’oz
pullar (bahknotlar) gavdalanadi.
Olimlarning   aytishicha,   yer   yuzida   insonlar   faoliyatining   boshlanganligiga
bir million yildan ko’proq bo’lgan. Endi insonlarning yashashi uchun zarur bo’lgan
oziq-ovqat,   kiyim-kechak   va   boshqa   ehtiyojli   buyumlarni   sotib   olish   vositasi
bo’lgan oulning paydo bo’lganligiga esa hali uch ming yil ham bo’lgan emas.
Juda   qadim   davrlarda   birinchi   ijtimoiy   mehnat   taqsimoti   yuzaga   kelib,
chorvachilik,   dehqonchilik,   qo’l   hunarmandchiligi   va   kulolchilik   paydo   bo’lishi
bilan   qabila-yu   jamoalar   o’rtasida   o’zlari   ishlab   chiqargan   mahsulotlarni   boshqa
qabila   va   jamoalar   ishlab   chiqargan   buyumlar   bilan   ayirboshlashning   rivojlanishi
natijasida   natural   (tabiiy)   ayirboshlash   kelib   chiqdi.   Masalan,   kulollar   o’z
mahsulotlari-kosa,   lagan,   ko’za,   xum   kabilarni   bozorga   olib   borib,   bug’doyga
almashtirishgan,   kimga   qanday   idish   kerak   bo’lsa   (kosami,   xummi)   o’shani
bug’doyga   to’ldirib   to’kkan,   don   kulolniki,   idish   esa   dehqonniki   bo’lgan.   Yoki
tarozining bir pallasiga guruch ikkinchi pallasiga esa bug’doy solib almashtirilgan. 
Rus   olimi   akademik   A.E.   Fersmanning   yozishicha,   Afrika   qit’asining   tuz
tansiq joylarida bir hovuch tuzga bir hovuch tilla almashtirish mumkin bo’lgan.
Bir vaqtlarda arab sahrolarida ko’chmanchilar uchun ayirboshlash vazifasini
xurmo   mevasi   o’tagan   bo’lsa,   Mo’g’ulistonda   bir   taxta   xitoy   choyiga   bitta   qo’y
yoki echki, yoxud 2 ta mol terisi yo sayohatnomasida yozib qoldirgan.
Buyuk   vatandoshimiz   Abu   Rayhon   Beruniy   o’zining   “Javohirlar”   kitobida
javohirlar bilan bog’liq bo’lgan voqealarni ham keltirib o’tadi. U natural almashuv
to’g’risida   bunday   bir   voqeani   hikoya   qiladi.   Kunlardan   bir   kuni   notanish   orolga
kelib qolgan sayyoh u yerlik odamning qo’lida o’zi uchun kerakli narsani  ko’rib,
bir oltin dinor beradi. Mahalliy odam dinorni qo’liga olib aylantirib ko’radi, so’ng
hidlaydi  va ta’mini  bilmoqchi  bo’ladi. Dinorda hech  qanday foydali  belgilarni  va
ta’mni   sezmaydi,   uni   egasiga   qaytarib   berib:   “Den   bergan   narsaning   men   uchun
hech   qanday   foydasi   yo’q   ekan”-   deydi.   Ana   shu   hikoya   orqali   Abu   Rayhon
5 Beruniy   qadimiy   davrlarda   odamlar   o’z   mahsulotlarini   faqat   o’zi   uchun   zarur   va
ehtiyojli bo’lgan buyumlar bilan ayirboshlaganini ko’rsatadi. 
Qadimgi   turk   tilida   mo’ynasi   qimmat   jonzod-olmaxon-”tiyin”deb   atalgan.
Uning terisi natural ayirboshlashda muhim rol o’ynaganligi uchun “tiyin” so’zi pul
qimmat birligini ko’rsatadigan atama bo’lib qolgan.
Hozirgi o’zbek tilidagi “tanga” so’zi qadimgi turk tilidagi “tamg’a” so’zidan
kelib   chiqqan   bo’lib,   qadimda   har   bir   hukmron   hokimlar   turli   metall,   oltin,
kumush,   mislarga   o’z   tamg’asini   bosib   muomalaga   chiqarganlar   va   bu   pullar
“tamg’a” pul deb yuritilgan, keyinroq borib bu “tanga” so’ziga aylanib qolgan. Rus
tilidagi “dengi” so’zi ham “tanga” so’zidan olingan.
Demak,   tanga   pullar   qadimiy   davrlarda,   ya’ni   ijtimoiy   mehnat   taqsimoti
tug’ilib,   ishlab   chiqarish   ancha   rivojlangan,   mahsulotlar   o’z   ehtiyojidan   ortib
qolgan   va   uni   boshqa,   masalan,   qishloq   xo’jalik   yoki   (qo’l)   hunarmandchilik
mahsulotlari   bilan   almashtirish   zaruriyati   paydo   bo’lgan   bir   davrda   tovarlarning
almashtirish ekvivalenti (muqobil qiymatli o’lchov) sifatida paydo bo’ladi. 
Mahsulot   ishlab   chiqarish   va   ayirboshlash   jarayonining   tobora   rivojlanib
borishi   turli   qabila,   xalq   va   mamlakatlar   o’rtasida   savdo-sotiqning,   Tovar
ayirboshlashning   zaruriyatini   yuzaga   keltirdi.   Turli   xalq   va   mamlakatlarda   turli
tovarlar   umumiy   ekvivalent   hisoblanganligi   bu   jarayonning   taraqqiy   etishiga
to’sqinlik qildi. Natijada butun tovarlar dunyosidan shunday tovar ajralib chiqdiki,
u   barcha   hudud   va   mamlakatlarda   umumiy   ekvivalent   (teng   qiymatli   o’lchov)
sifatida   qo’llanila   boshladi.   Bu   vazifani   qimmatbaho   metallar,   avval   mis   va
kumush, keyinchalik esa oltin bajaradigan bo’ldi.
Oxir-oqibatda   oddiy   tovar   ko’rinishidagi   umumiy   ekvivalent   o’rniga   pul
shaklidagi elvivalent maydonga keldi. Bunday oltin (dinor), kumush (dirham), mis
(fulus)   oddiy   tovar   emas,   balki   o’ziga   xos   maxsus   tovar   bo’lib,   unda
ayirboshlashning natura shakli bilan ekvivalent shakli birlashib ketgandir.
Dunyoda   eng   qadimiy   birinchi   tanga   pullar   Yunoniston,   Midiya,   (Kichik
Osiyo)   va   Xitoyda   miloddan   avvalgi   VIII-VII   asrlarda   muomalaga   kiritilgan.
O’zbekiston   qadimdan   tovar   –   pul   munosabatlari   rivojlangan   davlatlardan   biri
6 bo’lganligi   uchun   bu   hududda   siyosiy,   iqtisodiy   ustaqillik   ramzi   bo’lgan   tanga
pullar bundan taxminan 2500 yillar muqaddam zarb qilingan. 
Tarixchilarning   tadqiqotlariga   ko’ra,   miloddan   avvalgi   V-IV   asrlarda
Ahmoniylar imperiyasida zarb qilingan oltin dakidlar!   
Amir   Temur   bin   Tarag’ay   736   hijriy   yili   (milodiy   1336   yil   9   aprelda)
Shahrisabz   shahriga   yaqin   Xo’ja   Ilg’or   qishlog’ida   tug’ilgan.   Hozir   bu   qishloq
Yakkabog’   tumaniga   qarashlidir.   Otasi   Tarag’ay   Barlos   urug’ining   nufuzli
beklaridan bo’lganligi uchun ham har yili bir marta Ili daryosi  bo’yidagi Olmaliq
shahriga   xon   tomondan   chaqiriladigan   qurultoyga   taklif   qilinar   edi.   U   xudojo’y
kishi   sifatida   shayxlar   bilan   yaqin   munosabatda   bo’lar,   ayniqsa   piri   Shayx
Shamsiddin Kulol Amir Temurning ham piri bo’ldi. Tarag’ay 1360 yili vafot etgan
va   Kesh   shahriga   dafn   etilgan.   Amir   Temurning   onasi   Tegina   Xotun   mushtipar
ayollardan edi.
   1362 yilning kuzida Tug’luq Temurxon Movarounnahrni o’g’li Ilyosxo’jaga
qoldirib   o’z   qarorgohi   Mog’uliston   (Sharqiy   Turkiston)ga   qaytib   ketayotib,
o’g’liga   yordamlashish   uchun   Amir   Temur   Ilyosxo’ja   bilan   chiqisha   olmay
Samarqandni   tashlab   ketishga   majbur   bo’ldi.   Uning   sababini   Amir   Temur:
“Ilyosxo’ja   bo’lsa   davlat   va   siyosat   ishlarida   layoqatsiz   bo’lgani   tufayli   u   turli
zulmu sitamga barham berishga ojiz edi. Men bo’lsam o’z salobatim va haybatim
bilan   …   mazlumlarni   zolimlarni   jabridan   xalos   qildim.   Bu   Ilyosxo’ja   va   uning
amirlarining   menga   nisbatan   dushmanlik   qilishlariga   sabab   bo’lib.   (Shundan
keyin)   barlos   ulusining   bahodir   yigitlarini   o’z   atrofimga   to’plab,   ularni
birlashtirdim”- deb yozadi.
Ana shunday bir  paytda 1363 yili Tug’luq Temurxon to’satdan vafot etadi.
Ilyosxo’ja shoshilib Samarqandni tashlab, xonlik taxtiga o’tirish uchun Olmaliqqa
jo’nab ketadi. Ilyosxo’ja Samarqanddan ketishi bilanoq Amir Temur Balx qal’asini
egallab   olgan   o’z   qaynog’asi   Husayn   (Amir   Qozog’anning   nabirasi)   bilan   o’zaro
bahamjihat   harakat   qilishga   kelishib   oldi.   1362   yilda   o’zaro   bahamjihat   harakat
qilishga   kelishib   oldi.   1362   yilda   Seistonda   bo’lgan   janglarda   Amir   Temur   o’ng
qo’li   va   o’ng   oyog’idan   og’ir   yaralanadi.   Ilyosxo’ja   1365   yili   mayda
7 Movarounnahrni qaytadan o’ziga bo’ysindirish uchun Toshkentga yurish boshladi.
Amir Temur va Xusayn boshchiligidagi lashkar Ilyosxo’ja qo’shinlari bilan Chinoz
va Toshkent oralig’idagi bir maydonda to’qnashdi. Jang paytida kuchli jala quyadi,
hamma   ot   va   jangchilar   botqoqqa   botib   ketadilar,   shuning   uchun   bu   jang   tarixda
”Jangli loy” deb ataladi.
Bu   jangda   Temur   qo’shini   shijoat   ko’rsatib   urushni   davom   ettirayotgan   bir
paytda,   Husayn   qanotining   qat’iyatsizlik   qilishi   oqibatida   jang   boy   berilib,
Sirdaryo ortiga chekinishga majbur bo’ldilar.
Shundan so’ng Amir Temur Qarshiga chekindi, Amir Husayn o’z qo’shinlari
bilan dastlab Samarqandga, keyin esa janubga Amudaryodan o’tib Balx qal’asiga
kelib to’xtadi. Ilyosxo’ja qo’shinlari uchun endi Samarqandga yo’l ochiq edi, lekin
uning   qo’shinlari   Samarqandga   kirolmaydi.   Chunki   bu   yerda   mug’ullarga   qarshi
xalq qo’zg’alib shaharni mudofaa qilishga qat’iy kirishgan, ularga Samarqanddagi
sarbadorlar   harakati   rahbarlaridan   tolibi   ilm   Mavlonozoda,   shahar   guzarlaridan
birining   oqsoqoli   (kalavachi)   Abubakr   Kalaviy   hamda   kamonmergan   Xo’rdak
Buxoriy   boshchilik   qilar   edi.   Ular   butun   Samarqand   xalqini   harakatga   keltirib,
”Mug’ullar   zulmini   yo’q   qilamiz   yoki   bu   yo’lda   o’zimizni   qurbon   qilib   dorga
osilishga   rozimiz”-   deb   o’zlarini   ”sarbadorlar”,   ya’ni   boshi   dorga  tikilganlar,  deb
atadilar.
Ilyosxo’ja   qo’shini   janglar   davomida   nihoyatda   ko’p   talofat   ko’radi,   uning
ustiga   Ilyosxo’janing   otlari   orasida   o’lar   tarqalib   qirilib   ketadi.   Ana   shunday
sharoitda u o’z qo’shinlari bilan Samarqandni tashlab chekinishga majbur bo’ladi. 
Ilyosxo’ja   Mo’g’uliston   (Sharqiy   Turkiston)ga   qaytib   borib,   yangi   suvoriy
lashkar   tuzmoqchi   edi,   biroq   Sharqiy   Turkistonga   yetar-yetmas   uni   dug’latlar
boshlig’i Amir Qamariddin o’ldirdi va taxtini egalladi.
Sarbadorlarning   g’alabasi   haqidagi   xabar   Amir   Temurga   yetib   borgandan
so’ng Amir Temur darhol Husaynga bu haqda xabar berdi. Ular kelasi yili bahorda,
ya’ni   1366   yili   Movarounnahrga   tayyorgarlik   ishlarini   amalga   oshirishga
kirishdilar.
8 Sarbadorlar   qo’zg’olonidan   o’z   maqsadlari   uchun   foydalanishni   reja   qilib,
qo’ygan   Husayn   va   Amir   Temur   Samarqand   atrofiga   kelib,   ularning   rahbarlari
bilan   uchrashish   orzusida   ekanligini   bildirdilar.   Ularga   va   ularning   bergan
va’dasiga   ishongan   sarbadorlar   rahbarlari   Konigildagi   qarorgohga   kelganlarida,
amirlar   avvalda   ularga   izzat-ikrom   ko’rsatishdi,   ammo   ertasi   kuni   Husayn   Amir
Temurga   bildirmay   sarbadorlarning   rahbarlarini   to’satdan   jazoga   hukm   etadi.
Shuni   aytish   kerakki,   bu   yerda   sarbadorlar   ikki   amir   orasidagi   pinhona   raqobat
qurboni bo’lib kelganday ko’rinadilar. Abubakr Kalaviy va Xurdak Buxoriylarning
dorga   osadilar.   Amir   Temur   Mavlonozodani   dorning   tagidan   saqlab   qolishga
ulgurdi.
Sarbadorlar   harakatidan   foydalanib   Samarqandni   qo’lga   kiritgan   amirlar
o’rtasida   ko’p   o’tmay   o’zaro   nizo,   pinhona   raqobat   paydo   bo’ldi.   Bunda   Amir
Husaynning ochko’zligi va hokimiyatni mustaqil egallash uchun olib borgan turli
hiyla-nayranglari   sabab   bo’ldi.   Bu   esa   Amir   Temur   bilan   Husayn   o’rtasidagi
munosabatlarning   keskinlashuviga   olib   keldi   va   ular   o’rtasidagi   do’stlik   va
qarindoshlik munosabatlari ham uzilgach, faqat dushmanlik qolgan edi.
Muarrix   Nizomiddin   Shomiy   o’zining   ”Zafarnoma”   asrida:   ”Amir
Husaynning   odamlarga   nisbatan   niyati   buzilib,   ularning   moliga   tama   etib,   ma’nu
nomusiga   tegadigan   haqoratlar   qilgach,   xalqning   undan   ko’gli   sovidi.   Davlat   va
mamlakat ahli undan yuz o’girdi ... qaysi bir podshoh o’z raiyati va arqon davlati
moliga   tama   qilsa,   u   devor   ustida   turib,   o’zi   turgan   devorning   ostini   kovlab
bo’shatgan kishiga o’xshaydi. Agar devor qulasa, u kishining halok bo’lishi xavfi
bordir”-deb yozadi.
1370   yil   bahorida,   9   aprel   kuni   Chig’atoy   ulusining   barcha   beklari   Balx
shahriga   to’planishib   qurultoy   ochdilar,   unda   Amir   temurni   Movarounnahrning
yagona   hukmdori   deb   e’lon   qildilar.   Amir   Temur   Husaynning   haramidagi
ayollardan   biri   Chig’atoy   avlodidan   Qozonxonning   qizi   Saroymulkxonimni   o’z
nikohiga   qabul   qilgandan   so’ng   o’z   nomiga   ”kuragon”   (mug’ulcha-kuyov)   degan
faxrli laqab qo’shib atay boshladi. 
9 Amir   Temurning   Turon   yurtida   mo’g’ul   shahzodalari   va   nuyonlari   ustidan
g’alaba   qozonib,   uni   bir   butun   davlatga   birlashtirishda   ko’rsatgan   jasoratini
frnsiyalik   fan   va   jamoat   arbobi,   temurshunos   olim   Lyusen   Keren:   ”Amir   Temur
ruhining   tanasidan   ustun   kelganligi,   irodasini   bu   qadar   yuksaklarga   ko’tara
bilganligi,   uning   qozongan   g’alabalarining   eng   kattasi   bo’lsa   ajab   emas”-deb
yozadi.
Amir   Temur   jasoratining   yana   bir   manbai   haqida   rus   tarixshunos   olimi
M.Ivanin   o’zining:   ”Ikki   buyuk   sarkarda.   Chingizxon   va   Amir   Temur”   deb
nomlangan  kitobida,  yerli  xalq   tomonidan  og’izdan  –og’izga  o’tib  kelayotgan  bir
rivoyatni keltiradi: “Amir Temur taqdirning og’ir sinovlarini o’z boshidan kechirib
Xorazm   cho’llarida   va   Xurosonda   berkinib   yurgan   kunlarining   birida,   u   buta
soyasida dam olib o’tirganda, kattagina qumursqaning bir shoxning uchiga chiqish
uchun   harakat   qilayotganiga,   lekin   shamol   esib   shox   tebranishi   natijasida   yerga
qulab   tushishiga   e’tibor   beradi.   U   ikkinchi   marta   yuqoriga   ko’tarila   boshlaydi   va
yana   qulab   tushadi.   Qumursqaning   shoxtepasiga   chiqish   uchun   harakat   qilishi   va
qulab   tushishi   bir   qancha   marotaba   takrorlangandan   so’ng,   u   nihoyat   shohning
uchiga   chiqib   olib,   ozuqa   topishga   erishadi.   Buni   kuzatib   turgan   Amir   Temur:
”Mana shu mittigina qumursqa chidamlilik va tirishqoqlikda bizga o’rnak bo’lishi
kerak,   taqdirning   bevafoliklariga   qaramay   biz   umidsizlikka   tushmasak,   puxta
o’ylangan,   aniq   maqsad   sari   chidam   bilan   harakat   qilsak,   unga   erishishimiz
muqarrar”-degan ekan. 
Amir Temur Turon yurtiga yakkayu yagona hukmron bo’lganidan so’ng bu
hududdagi   xalqlar   uzoq   davrlardan   buyon   orzu   qilgan   tinchlik,   barqarorlik   va
osoyishtalik vujudga keldi.
Amir Temur hokimiyat boshiga kelgan davrda nafaqat Turon, balki qo’shni
mamlakatlarda   ham   feodal   tarqoqlik   ,   parokandalik   va   o’zaro   urushlar   avjiga
mingan,   ayrim   harbiy   –   siyosiy   guruhlar   o’zlariga   yaqin   qo’shnilari   yirlarinigina
emas,   balki   Turon   ustiga   ham   qilgan   talon-tarojlik   xurujlari   kuchaygan   edi.
Mo’g’iliston   (Uyg’uriston)dagi   Chig’atoy   avlodlaridan   Ilyosxo’jaxon
o’ldirilgandan   (1369   yil)   so’ng   bu   mamlakatda   ham   feodal   tarqoqlik   va   o’zaro
10 urushlar   kuchayib   ketdi.   Hokimiyat   tepasiga   kelgan   Qamariddin   va   bosh   beklar
Amir Temur saltanatining dastlabki yillarida Toshkentni bosib oldilar. XIV asrning
80-yillarida   ular   Andijon   ustiga   bostirib   keldilar   va   uning   tevarak-   atrofidagi
yerlarni talon-taroj qildilar.  
Shuning   uchun   ham   Amir   Temur   o’z   davlat   sarhadlarini   mustahkamlash
uchun eng oldin harbiy yurishlarni Mo’g’ulistondan boshladi. 
Amir   Temur   1375-1390   yillari   Mo’g’ilistonga   yetti   marta   harbiy   yurish
uyushtirdi va eng oxirgi harbiy yurishlarida Qamariddin va uning amirlarini Irtish
daryosining narigi tarafiga surib tashladi va Qamariddin o’sha joylarda vafot etdi.
Qamariddin   (1360-1390   y)   so’ng   xonlik   taxtiga   o’tirgan   Xizirxo’jaxon   o’z   qizi
Tukal xonimni Amir Temurga nikohlab berdi va shu orqali o’zining Amir Temurga
tobeligini bildirdi. Amir Temur Movorunnahrning g’arbidagi Xorazm shohlaridan
Husayn, Yusuf va Sulaymo Sufiylarga qarshi 1370-1390 yillari besh marta harbiy
yurish   olib   borib,   Xorazmni   o’z   mamalakati   tasarrufiga   kiritdi,   so’ng   o’zining
asosiy kuchini janubdagi Forsu Iroq davlatlariga qaratdi. 
Bu   haqda   Sharafiddin   Ali   Yazdiy:   ”Ul   mahalda   Eron   viloyatlarida   har
mamlakatda   bir   jamoat   bosh   chiqarib,   podsholik   qilur   erdilar.   Hazrat   Sohibqiron
Turon   mamlakatini   Musahhar   qilg’onidan   so’ng,   Chig’atoy   ulusi   va   Jo’ji   ulusini
o’z gumashtalarining tasarrufi ostiga olgandan so’ng muborak xotiraga tushdikim,
Eron viloyatini zabt qilg’ay, Eron sari mutavajjih bo’ldi”-deb yozadi. 
”Amir   Temur   ojiz   kishilaru   raiyatlarni,   savdogar,   dehqonlarni   muhofaza
etishda qonunlarga rioya qilib, adolat rasmini bajo keltirdi. Asrlar mobaynida hali
biror   talabgorning   aqdu   nikohiga   kirmagan   ikki   bo’yi   yetgan   go’zaldek   bo’lmish
Eronu   Turon   mamlakatlarini   to’la   zabt   etish   va   adolatli   siyosat   yuritish   orqali
shunday   boshqarmoqdaki,   u   yerlarning   donishmandlari   hayron   qolmoqda.   Uning
adolatiyu   siyosati   o’rnatilgan   kunlarda   Movarounnahrning   eng   chekka
joylaridagina   emas,   balki   Xitoy   va   Xo’tan   chegarasidan   Dehli   atroflarigacha,
Bobuldan   to   Misr   va   Rum   hududigacha   bo’lgan   yerlardan   savdogarlar   u   yoqda
tursin, bolalaru beva xotinlar ham ipakli matolar, oltin-kumush va eng zarif tijorat
mollarini   keltiradilar   va   olib   ketadilar.   Hech   bir   kimsa   ularning   bir   doniga   ham
11 ko’z olaytira olmaydi va bir dirhamiga ham ziyon yetkazmaydi. Bu cheksiz ne’mat
va poyonsiz marhamatlar Amir sohibqironning siyosati va adolati natijasidandir”. 
Demak   Amir   Temurning   Xuroson   va   Eronga   yurishlaridan   asosiy   maqsad
jahongirlik da’vo qilib, dunyoni egallash emas, balki mayda xonliklarga bo’lingan
doimiy urush-janjal azobida qolgan xalqlarni o’z himoyasiga olish, u yerda tinchlik
va osoyishtalik o’rnatish bo’lgan edi.
Amir   Temur   jahondagi   27   mamlakatni   bosqichma-bosqich   o’z   davlati
tarkibiga   kiritib,   yagona   davlat   sifatida   birlashtirdi   va   ularning   iqtisodiyoti   va
moliya   tizimini   takomillashtirdi.   Davlatning   boshida   bosh   hukmdor-Amir   Temur
turgan bo’lsa, undan keyingi ikkinchi bo’lib moliya devoni turar edi.
Moliya   devonining   asosiy   vazifalari-davlat   soliq   ishlarini   yuritish,   qishloq
xo’jalik ishlarini boshqarish, davlat xazinasiga turli daromad tushumlarini keltirish,
tangalar zarb qilish va soliqlar bilan bog’liq qonunbuzarlik hamda boshqa iqtisodiy
muammolar bilan shug’ullanar edi.
Har bir shahar, viloyat va o’lka shu shahar va yoki viloyat hokimi-dorug’asi
tomonidan   boshqarilgan,   ular   ma’muriy,   huquqiy,   mahkama   ishlaridan   tashqari,
zarur   topilganda   askar   va   soliqlarni   yig’ishga   ham   yuborilar   edi.   Dorug’alarni
tayinlash va vazifasidan olish ishlarini molya devoni hal qilar edi.
Davlat   xazinasi   Samarqanddagi   Ko’ksaroy   va   Hirotdagi   Ixtiyoriddin
qal’asida,   shuningdek,   davlatning   yillik   umumiy   daromadi   va   uning   kirim-
chiqimlari   haqida   aniq   bir   ma’lumotlarga   ega   emasmiz,   lekin   davlat   daromadlari
bilan   uning   chiqimlari   har   yili   belgilangan   bo’lib,   bular   davlat   tomonidan   qat’iy
nazorat ostida bo’lganligi bizga turli manbalardan ma’lumdir.
Amir   Temur   bu   o’lkalarni   iqtisodiy   tomondan   idora   qilish   usullari   haqida
o’ylar   ekan,   ularning   har   birida   yiliga   qancha   yalpi   daromad   vujudga   kelishi,   u
qanday   usullar   bilan   taqsimlanishi,   davlat   ixtiyoriga   to’lanadigan   to’lovlar   va
boshqa   masalalar   to’g’risida   fikr   yurgizar,   ularni   shariat   qonunlarida   ko’rsatilgan
tavsiyalar, avval o’tgan podsholar tajribasi bilan solishtirar va ma’lum xulosalarga
kelar edi. 
12         1.2.   Amir Temurni zarb qildirgan tangalari. 
Amir   Temur   jahondagi   27   mamlakatni   bosqichma-bosqich   о‘z   davlati
tarkibiga   kiritib,   yagona   davlat   sifatida   birlashtirdi   va   ularning   iqtisodiyoti   va
moliya   tizimini   takomillashtirdi.   Mazkur   davlatning   tepasida   Sohibqironning   о‘zi
bosh bо‘libyu turgan bо‘lsa, undan keyingi ikkinchi о‘rinda moliya devoni turgan
edi.   Bu   devonni   bitta   devonbegi   va   uning   kotibiyati   boshqarardi.   Mazkur
devonning asosiy vazifalari davlat soliq ishlarini yuritish, qishloq xо‘jalik ishlarini
boshqarish,   davlat   xazinasiga   turli   daromadni   tushirish,   tangalar   zarb   qilish   va
soliqlar   bilan   bog‘liq   qonunbuzarlik   hamda   boshqa   iqtisodiy   muammolar   bilan
shug‘ullangan.                                                                                          
Mamlakatdagi   har   bir   shahar,   viloyat   va   о‘lka   shu   shahar   yoki   viloyat
hokimi   –   dorug‘asi   tomonidan   boshqarilgan,   ular   mamuriy,   xuquqiy,   mahkama
ishlaridan   tashqari,   zarur   topilganda   askar   va   soliqlarni   yig‘ishga   ham   yuborilar
edi. Dorug‘alarni tayinlash va vazifasidan olish ishlari uchun moliya devoni masul
edi.
Davlat   xazinasi   Samarqanddagi   Kо‘ksaroy   va   Xirotdagi   Ixtiyoriddin
qalasida   saqlangan.   Biroq,   bu   xazinaning   shakli   va   miqdori   tо‘g‘risida,
shuningdek, davlatning yillik umumiy daromadi va uning kirim-chiqimlari haqida
aniq   malumotlar   mavjud   emas,   ammo   davlat   daromadlari   bilan   uning   chiqimlari
har   yili   belgilangan   bо‘lib,   bular   davlat   tomonidan   qatiy   nazorat   ostida
bо‘lganligini turli manbalar tasdiqlaydi 2
. 
Sohibqiron bu о‘lkalarni iqtisodiy tomondan idora usullari xaqida teran fikr
yuritib, ularning har birida yiliga qancha yalpi daromad vujudga kelishi, u qanday
usullar   bilan   taqsimlanishi,   davlat   ixtiyoriga   tо‘lanadigan   tо‘lovlar   va   boshqa
masalalar   tо‘g‘risida   jiddiy   bosh   qotirgan,   ularni   shariat   qonunlarida   kо‘rsatilgan
qoidalar,   burungi   podsholar   tajribasi   bilan   taqqoslab,   aniq   xulosalar
chiqargan.Amir   Temur   о‘z   “Tuzuklar”ida   har   qanday   davlat   uchun   iqtisodiyot
2
  Ibn Arabshoh. Amir Temur tarixi.T.,1992.B.278.
13 ustuvorligi  muhim  ahamiyatga  ega ekanligini  takidlagan:  “... davlatu  saltanat  uch
narsa bilan: mulk, xazina va lashkar bilan tikdir
“Kamolotga   erishgan   vazir   ulkim,   davlat   muomalalarini   tartibga   keltirib,
mulkiy va moliyaviy ishlarni tо‘g‘rilik bilan, asli-nasli  tozaligini kо‘rsatib, ajoyib
tarzda bajaradi” 3
. 
Yana   “Tuzuklar”da   takidlanganki:   “Qaysi   vazir   soflik,   tо‘g‘rilik   bilan
vazirlik   ishiga   kirishib,   davlatning   moliya-mulk   ishlarini   diyonat,   savob   bilan,
nafsi   buzuqlik   qilmay,   omonatga   xiyonat   etmay   bajarar   ekan,   unday   vazirni   eng
oliy   martabalarga   yetkazsinlar.   Qaysi   vazir   buzuqlik   qilib,   yomonlik   yо‘li   bilan
mamlakat   ishlarini   yurgizar   ekan,   kо‘p   о‘tmay   unday   saltanatdan   xayru   barakot
kо‘tariladi”.
Amir Temur davlatining mustaqil moliya siyosatini takomillashtirishi uchun
о‘z davlati tarkibiga kirgan barcha mamlakatlar moliyasini bir tizimga birlashtirgan
va ularni mamuriy boshqarish talablari asosida idora qilish usullarini joriy etgan.
Agar Yevropada birinchi byudjet tizimini Angliya va Fransiyada XVII asrda
paydo bо‘lgan bо‘lsa, Amir Temur о‘z davlatida undan uch asr burun mamlakatni
idora etishda byudjetning dastlabki kurtaklarini ishlab chiqilib, joriy qilingan, edi.
О‘zbek   davlatchiligining  Amir  Temurgacha   bо‘lgan   tarixida  xazinani   idora
qilishda   Saljuqiylar   sulolasining   mashhur   vaziri   Nizomumulkning
“Siyosatnoma”sida tushuntirib berilgan tartibot saqlanar edi.
Davlat   ixtiyoridagi   xazina   ikki   jamg‘armadan   tarkib   topgan.   Birinchisi   –
asosiy   xazina  bо‘lib,  bunda  uzoq  yillar   davomida  avloddan-avlodga  meros   bо‘lib
kelgan   durdonalar   saqlanar   edi.   Ikkinchi   jamg‘arma   joriy   xarajatlar   uchun
mо‘ljallangan,   buning   uchun   mablag‘   yetishmaganda   birinchi   fonddan   “qarz”
olinar   edi.   Yillar   davomida   xazinaning   ahvoli   о‘zgarib   turgan,   bazan   taqchillik
sezilib, uni tо‘ldirish uchun qо‘shimcha soliq va yig‘imlar chiqarilgan.
“Tuzuklar”da   shunday   qayd   etiladi:   “Amr   etdimki,   raiyatdan   mol-xiroj
yig‘ishda   ularni   og‘ir   ahvolga   solishdan   yoki   mamlakatni   qashshoqlikka   tushirib
qо‘yishdan   saqlansinlar.   Negaki,   raiyatni   xonavayron   qilish   (davlat)   xazinasining
3
  Temur tuzuklari. T. ,  2013 . B. 10 7.
14 kambag‘allashishiga   olib   keladi.   Xazinaning   kamayib   qolishi   esa,   sipohning
tarqalib   ketishiga   sabab   bо‘ladi.   Sipohning   tarqoqligi,   о‘z   navbatida   saltanatning
kuchsizlanishiga olib boradi” 4
.
Bu   davrdagi   asosiy   milliy   daromad   qishloq   xо‘jaligidan   kelar   edi.   “Yana
buyruq berdimki, - deb yozadi u “Tuzuklar”da, -har mamlakat fath etilsa yoki jang
dahshatlarisiz eminu omonlik tilasa, uning hosil va daromadlarini hisobga olsinlar.
Agar   yerlik   fuqaro   azaldan   berib   kelgan   xiroj   miqdoriga   rozi   bо‘lsa,   ularning
roziligi  bilan  ish   kо‘rsinlar,  aks   holda   (xirojni)  tuzukka  muvofiq  yig‘sinlar.  Yana
amr   qildimki,   xirojni   ekindan   olingan   hosilga   va   yerning   unumdorligiga   qarab
yig‘sinlar. Agar raiyat rо‘yxatga olingan yerlardan beriladigan soliqni naqd aqcha
bilan   tо‘lashga   rozi   bо‘lsa,   naqd   aqcha   miqdorini   sarkorning   hissasi   hisoblangan
g‘allaning mazkur davrdagi narxiga muvofiq belgilasinlar”.
Amir Temurning о‘zi tuzgan saltanatida yuritgan iqtisodiy siyosati ayniqsa,
pul-moliya tizimini rivojlantirishi mamlakatning iqtisodiy yuksalishiga kuchli tasir
qilar   edi.   Shuning   uchun   bu   davlat   ishlab   chiqarish   kuchlarining   taraqqiyotiga,
ichki   bozor   hamda  tashqi   dunyo   bilan  savdo-sotiqning  о‘sishiga   ham   kuchli   tasir
kо‘rsatgan eng asosiy omillardan biriga aylangandi.
Pulning   jamiyat   iqtisodiyotida   о‘ynagan   roli   kundan-kunga   kuchayib
borganligi   uchun   ham   qishloq   xо‘jalik   maxsulotlaridan   olinadigan   soliqni   naqd
aqcha bilan olishga imkon bergan.
Bu davrda, asosan, qishloq xо‘jaligi bilan bog‘liq bо‘lgan ikki turdagi- xiroj
va   ushr   solig‘idan   boshqa,   savdogarlar   va   hunarmandlar   zakot   tо‘laganlar,
chegaradan   о‘tgan   mollar   hisobidan   boj   olingan.   Bularning   hammasi   davlat
xazinasining asosiy manbai hisoblangan.
Yuqorida   kо‘rsatib   о‘tilgan   soliqlardan   boshqa   soliqsiz   daromadlar   ham
mavjud edi. Masalan, oltin va kumushga о‘xshash nodir metallarni qazib olish va
ularni sotish, tangalar zarb qilish, bedarak yо‘qolgan shaxslardan qolgan, vorissiz
mol-mulklar, turli jarimalar, sovg‘alar ham davlat xazinasiga kelib tushar edi.
4
Temur tuzuklari. T. ,  2013 . B. 1 43 .  
15 Amir   Temur   о‘zidan   ilgari   turli   soliqlar   sari   shо‘mor   (jon   solig‘i)   va   xona
shо‘mordan (har bir xonadondan olinidigan soliq) xalqni ozod qilgan. 
“Tuzuklar”da   yozilganidek:   “saltanat   ishlarini   yurituvchi   vazir.   U   butun
saltanat   idoralarining   kirim-chiqimlari,   xazinadan   sarf   qilingan   tamom   xarajatlar,
(hatto)   otxona   va   (saroydagi)   boshqa   jonzotlarga   qilingan   boshqa   xarajatlargacha
ogoh   bо‘lish   lozim.   Saltanatning   har   bir   idorasida   bо‘ladigan   kirim-chiqimlarni,
kundalik xarajatlarini yozib borish uchun bir kotib tayinlansin” 5
.
Amir   Temur   davriga   kelib,  byudjetda   nafaqat   tushumlar   va   chiqimlar   qayd
etilibgina   qolmay,   balki   keyingi   moliya   yili   uchun   mо‘ljallangan   chiqimlaru
kirimlar miqdorlari ham rejalashtirilgan.
Davlatning   markaziy   va   mahalliy   bо‘g‘inlaridagi   xarajatlarni   asosan,
mamuriy   idora   va   saroyning   umumiy   sarflari,   harbiy   yurishlarga   sarf   qilinadigan
xarajatlar,   mamlakat   obodonchiligi   va   yurt   farovonligini   oshirishga   qaratilgan
xarajatlar,   ilm-fan,   madaniy   va   diniy   tadbirlar   bilan   bog‘liq   xarajatlar,   ijtimoiy
himoya   xarajatlari   va   boshqa   muhim   ahamiyatga   ega   bо‘lgan   ishlarga   ajratish
mumkin edi.
Davlat   byudjetidagi   xodimlarga   oylik   maosh   berishda   pul   va   yani   moddiy
(natura) normalarida tо‘lash tizimi qо‘llanilgan.
“Amr qildimki, - deyiladi “Tuzuklar”da – amirlar amirining maoshi о‘z qо‘l
ostidagilardan   о‘n   barobar   ortiq   bо‘lsin.   Shunga   о‘xshash,   devonbegi   va
vazirlarning maoshlari esa amirlarnikidan о‘n barobar kо‘p bо‘lsin.
“Oddiy   sipohiyga   о‘z   vazifasini   о‘rinlatib   bajarishi   sharti   bilan,   maoshi
mingan   otining   bahosi   bо‘lsin.   Bahodirlarning   maoshi   ikki   ot   bahosidan   tо‘rt
otgacha tayin qilinsin”.
Davlat  byudjetidagi  xodimlarga  moddiy  (natura  ot   va  yoki   qishloq  xо‘jalik
mahsulotlari bо‘lgan bug‘doy bilan) shaklda maosh tо‘langanda, bozor bahosining
о‘sib   ketishi   yoki   pul   qadr-qimmatining   tushib   ketishidan   qatiy   nazar,   byudjet
xodimlarining turmushiga hech qanday tasir qilmaydi. Bu Amir Temurning buyuk
5
  Temur tuzuklari. T. ,  2013 . B. 1 23 .
16 davlat   arbobi   bо‘libgina   qolmay,   balki   buyuk   islohotchi   va   iqtisodchi   ekanligini
kо‘rsatadigan muhim dalildir.
Amir  Temur  davlatida   shakllanayotgan   byudjet   kurtaklaridan  biri  markaziy
devonda   va   uluslarda,   tumanlarda   moliya   nazorati   о‘rnatilib,   davlat   mol-mulkini
о‘g‘irlab,   unga   xiyonat   qiluvchilarga   nisbatan   jazo   choralari   belgilanganidandir.
Agar о‘zlashtirib olgan mablag‘i о‘ziga tegishli haq miqdoridan oshmasa, mazkur
mablag‘   unga   unvon,   inyom   о‘rnida   qoldirilsin.   Agar   о‘zlashtirib   olgan   mablag‘i
maoshidan   ikki   barobar   ortiq   bо‘lsa,   ortig‘i   oladigan   maoshidan   ushlab   qolinsin.
Agar   maoshidan   uch   barobar   kо‘p   bо‘lsa,   xammasi   (saltanat   xazinasiga)   tortiq
sifatida olinsin 6
.
Davlatdagi   xarajatlarning   tarkibiy   qismlaridan   biri   ijtimoiy   himoya
xarajatlari edi. “Faqiru miskin, nogironlarga nafaqa tayin qilsinlar.
Arab   muarrixi   Ibn   Arabshohning   yozishicha   “Amir   Temur   davrida   xalq
manfaatlarini   kо‘zlab,   bozor,   narx-navoni   maxsus   tekshiruvchilar   bо‘lib,   ular
vaznlar (tosh-tarozi), narxu navolar tо‘g‘risida unga zikr qilib, manzilu shaharlarni
tavsiflashgan”.
Davlat iqtisodini rivojlantirishda tadbirkor va ishbilarmon kishilarning roliga
alohida   baho   bergan   “Tuzuklar”da   kо‘rsatilishicha:   “Tajribamda   kо‘rilgankim,
azmi   qatiy,   tadbirkor,   hushyor   jang   kо‘rgan,   mard,   shijoatli   bir   kishi   mingta
tadbirsiz, loqayd kishidan yaxshiroqdir. Chunki  tajribali bir kishi  minglab kishiga
ish buyuradi”.
Sohibqiron davrida garchi xabar va pochta vazirligi rasman tilga olinmasada,
ammo   bu   jarayon   bilan   shug‘ullanadigan   xizmat   mazmunan   о‘zining   eng   yuksak
darajasiga   kо‘tarilgan   edi.   Zero,   ulkan   saltanatni   muvofiq   ravishda   boshqarib
borishda   uning   turli   burchaklarida   sodir   bо‘layotgan   voqea-hodisalardan   boxabar
bо‘lish,   markazdan   buyruq,   farmon   ,   kо‘rsatmalar   jо‘natish   va   markazga   turli
xujjat,   hisobotlarni   yetkazish,   tashqi   siyosiy,   iqtisodiy   diplomatik   munosabatlarni
puxta va tezkor ravishda yо‘lga qо‘yish uchun xabar va pochta xizmati ahamiyatini
6
  Temur tuzuklari. T. ,  2013 . B. 1 05 .
17 avval  boshdanoq  yaxshi  tushungan  Amir  Temur  о‘zining dastlabki  farmonlaridan
birida uni yо‘lga qо‘yish haqida kо‘rsatma bergan.
Ispaniya   elchisi   Rui   Gonsales   de   Klavixoning   yozishicha,   butun   saltanat
uzra bir kunlik yо‘l  oralig‘idagi har bir maskanda  tо‘xtash joylari – karvonsaroy,
mehmonxonalar   bino   etilgan   bо‘lib,   ularda   10   tadan   200   tagacha   ot   ulov
saqlangan,  maxsus   xizmatchilar  mulozamat   kо‘rsatganlar.  Bu  yumushlarning bari
davlat xazinasidan taminlangan.
Bu   xaqda   L.Keren   yozadi:   “Amir   Temur   shunday   kuchli   hamda   о‘zaro
bog‘liq   fuqaroviy   va   harbiy   bir   mamuriyat   tuzdikim,   u   hukmdor   uzoq   muddatli
safarga   ketganda   ham   samarali   faoliyat   kо‘rsata   boshladi.   Bir   guruh   adiblardan
iborat kotibiyat uning kо‘rsatmalariga muntazir turar, barcha voqealarni rо‘yxatga
olar,   viloyatlar   va   chet   ellar   bilan   yozishmalarga   javob   berar   va   mavjud
malumotlar   asosida   yangilanib   boradigan   hujjatlar   markazi   ishini   yuritishardi.
Ulug‘ Amir narx-navo va ayniqsa, oziq ovqat mahsulotlari narxini tekshirib borar
hamda   hunarmandlar   uyushmalarining   unumli   ishlashiga   homiylik   qilardi.   U
yо‘lovchilarning   xavfsizligini   taminlash   maqsadida   butun   Movarounnahrda   yuk
tashish va pochta xizmatini yaxshi yо‘lga qо‘ydi” 7
.
XVIII   asrning   oxiri,   aniqroq   qilib   aytganda   1776   yilda   G‘arb,   Yevropa
siyosiy   iqtisodchilari   (Adam   Smit   va   David  Rikardolar)   о‘z  asarlarida   davlatning
boyligi   uning   xazinasida   saqlanayotgan   oltin,   kumush   bilan   emas,   balki   shu
davlatda   yashayotgan   xalqlarning   о‘zlari   ishlab   chiqargan   mehnat   maxsulotlarini
chet ellarga erkin chiqarib savdo-sotiq qilishi bilan belgilanadi deb yozgandi va bu
fikr Yevropadagi kapital dunyosida katta shov-shuvga sabab bо‘lgan edi.
Yevropa   siyosiy   iqtisodchilaridan   tо‘rt   asr   muqaddam   savdo-sotiq
ishlarining davlat uchun juda katta daromad manbai ekanligini yaxshi bilgan Amir
Temur   davlat   ichkarisi   va   tashqarisidagi   savdo   ishiga   keng   yо‘l   ochib   bergan   va
savdogarlarni moliyaviy qо‘llab-quvvatlagan. Samarqand tо‘qimachilik va boshqa
hunarmandchilik   turlari   rivojlangan   xalqaro   savdo-sotiq   markazi   hisoblanar   edi.
Klavixoning   yozishiga   kо‘ra,   xatto   Iskandariya   bozorlarida   ham   bu   yerdagi
7
Lyusyen Keren. Amir Temur saltanati. T. ,  1993. B. 37 . 
18 narsalarni   topib   bо‘lmasdi.   Dashti   Qipchoq   va   mо‘g‘ul   yurtlaridan   teri,   Chindan
ipak,   Xо‘tandan   olmos,   yoqut   kabi   qimmatli   toshlar   keltirilardi.   Klavixo   о‘z
xotiralarida   yozadiki:   “Temur   Samarqandni   dunyoning   eng   mukammal   shahriga
aylantirish uchun har doim savdo-sotiqni kuchaytirdi” – deb yozadi.
Hozirda   hammaning   og‘zida   bо‘lgan   chek   tizimi   dastlab   о‘sha   uzoq
zamonlardayoq joriy qilingan edi. Chek (chak) tushunchasi  aslida yevropaliklarga
biz   orqali   kirib   borgan   bо‘lib,   savdogarlar   yirik   savdo   tadbirlarini,   amalga
oshirayotganlarida   yonlarida   katta   mablag‘ni   olib   yurmasdan,   har   bir   shaharda
mavjud   ishonchli   sarroflar   (pul   maydalab   beruvchilar,   almashtiruvchilar)ga   naqd
pul topshirib, shu xaqda hujjat, yani  chek olganlar. Mо‘ljaldagi  shaharlarga borib
xuddi shunday sarroflarga yoki yirik savdogarlarga chekni kо‘rsatib, о‘z rejalarini
amalga oshirganlar. 
Mahmud Koshg‘ariy lug‘atida chek aslida ip-gazlama turlaridan biridir, deb
yozilgan. “Alloma lug‘atida keltirilgan chek gazlama turi bilan savdo muomalasida
ishlatilgan chek о‘rtasidagi bog‘liqlikka shubxa qilmasa ham bо‘ladi. Zero, bundan
ming   yil   burun   yozuv   obyekti   о‘rnida   qog‘oz   bilan   bir   qatorda   gazlama
parchalaridan foydalanilgan” 8
. 
Savdogar   va   tadbirkorlar   bir   shahardan   ikkinchi   shaharga   og‘irdan-og‘ir
tilla,   kumush   tanga   pullarni   kо‘tarib   yurmay   о‘zaro   “chek”   bilan   hisob   kitob
qilishgan   bо‘lib,   bu   xam   ularning   ishini   yengillashtirish   uchun   qilingan   qulay
chora tadbirlardan biri edi.
Sohibqiron   xalqaro   savdo,   iqtisodiy   aloqalar   davlat   moliya   iqtisodini   va
xalqlarning   turmush   darajasini   kо‘tarishdagi   muhim   vosita   deb   belgilanganligi
uchun   ham   ichki   va   tashqi   savdolarning   kengayishiga   alohida   etibor   berib,
Samarqand   va   boshqa   shaharlarda   usti   yopiq   maxsus   savdo   bozorlari   –   Chorsu,
toq, tim, karvonsaroylar  qurdirdi, Sharq va G‘arbning siyosiy,  iqtisodiy, madaniy
aloqalarini   tag‘in   ham   kuchaytirdi.   “Tuzuklar”da:   “Har   bir   mamlakatga   diyorga
savdogarlar   va   karvonboshilar   tayinladimki,   ular   Xо‘tan,   Chinu   Mochin,
Hindiston, arab mamlakatlari, Misr, Shom, Rum, Jazoir, Farangistongami qayerga
8
  Azamat Ziyo. О‘zbek davlatchiligi tarixi. T. 2007 .  B.  45.
19 borishmasin,  u yerlarning nafis matolari  va munosib tuhfalaridan keltirsinlar. Har
bir   mamlakat   hukmdorining   о‘z   raiyatiga   qanday   muomalayu   munosabatda
ekanligini aniqlasinlar”, - deb yozilishi buning isbotidir 9
.
“Yana shunday amr qildim, sarmoyasi qо‘lidan ketib qolgan savdogarga о‘z
sarmoyasini qaytadan tiklab olishi uchun xazinadan yetarli miqdorda oltin berilsin”
– deb takidlaydi Amir Temur.
Amir   Temur   davrida   Movarounnahrdagi   tinchlik   va   barqarorlik   bu   joydagi
shaharlarning   iqtisodiy   rivojlanishiga   ijobiy   tasir   kо‘rsatdi,   yani   shahar   bilan
qishloq о‘rtasidagi savdo aloqalari taraqqiyoti uchun ichki va tashqi bozor ehtiyoji
uchun ishlovchi kasb-hunarlar ham rivojlandi.
Amir   Temurning   pul-moliya   siyosatida   qо‘llangan   chora-tadbirlardan   eng
muhimi,   albatta,   Sohibqiron   tomonidan   barcha   hududlarda   о‘z   nomiga   “xutba”
о‘qitib, yagona pul muomalasini yо‘lga qо‘yganidir. Shuning bilan birga, bu butun
saltanatning   siyosiy,   iqtisodiy   jihatdan   bir   butun   yaxlit   davlat   ekanligini
kо‘rsatuvchi ramzi hisoblangan. 
Amir   Temur   davrida   zarb   qilingan   barcha   tanga   pullar   eng   asosiy   tо‘lov
vositasi sifatida davlatning ichki va tashqi savdo aloqalarida qо‘llanadigan yagona
pul   birligi   (valyuta)   bо‘lganligi   uchun   ham   bu   pullar   Amir   Temur   davlatining
xalqaro   siyosiy   va   iqtisodiy   qudratini   oshirishga   va   mustahkamlashga   xizmat
qilgan.
Sohibqiron  (1370-1405)   davrida  davlatning  tanga pullariga  talab va  extiyoj
kuchli   bо‘lganligi   uchun   ham   bu   pullar   nafaqat   Movarounnahrdagi   markaziy
shaharlarda,   balki   Xuroson,   Eron,   Iroq   va   Ozarbayjon   hududlarida,   chunonchi,
Astrobod, Astora (Ashpara), Boku, Basra, Bag‘dod, Bomiyon, Damg‘on, Darband,
Yazd,   Isfaxon,   Qarshi,   Kermon,   Qum,   Mordin,   Mahmudobod,   Mashhad,   Sava,
Samarqand, Sultoniya, Tabriz, Xorazm, Shibankar, Sheroz, Shemaxa, Shayx Abu
Isxoq, Hirot va boshqa 40 ga yaqin shaharlarda ham zarb qilinganligi manbalardan
malum.
9
  Temur tuzuklari. T. ,  2013 . B.  94.
20 Shuningdek   Hindiston,   Turkiya,   Misr   va   Shom   podshohlari   ham   Amir
Temur   nomi   bilan   tilla,   kumush   tangalar   zarb   qilganligi   malum.   Masalan,   Ibn
Arabshoh   о‘zining   “Amir   Temur   tarixi”   asarida   yozilishicha,   “turk   sultoni
Boyazidning   ustidan   g‘alaba   qilgandan   sо‘ng   uning   о‘g‘illaridan   Rum
podshohlaridan   biri   Isfandiyor   Temur   huzuriga   kelib,   Amir   Temurga   itoat   izhor
etgan. Temur uni sevinch bilan qarshi olib, Isfandiyorni Rumdagi о‘z martabasiga
barqaror etgan va unga о‘zi tevarak atrofdagi amirlarga Mahmudxon va ulug‘ Amir
Temur   Kо‘ragon   nomi   bilan   xutba   о‘qitib,   pul   zarb   qilishlarini   amr   etgan” 10
.
Sharafuddin   Ali   Yazdiy   “Zafarnoma”da:   “Amir   Temur   Turk   sultoni   ustidan
g‘alaba   qilgandan   sо‘ng   о‘z   elchilarini   shu   davrdagi   Misr   va   Shom   podshohi
Barquqning   о‘g‘li   Malik   Nosirga   jо‘natdi.   Malik   Nosir   Sohibqironga   muxolifat
bо‘lish   mumkin   emasligini   anglab,   о‘z   taqdirining   omonligini   tilab,   Amir   Temur
nomiga xutba о‘qitib, tangalar zarb qildirgan”.
Amir   Temur   о‘zi   qurgan   juda   katta   davlatning   pul-moliya   ishlarini   bir
markazdan   turib   boshqarish   qiyinligini   tushunganligi   uchun   xam   yerli
hokimiyatlarga   markaziy   hokimiyatni   etirof   qilgan   holda,   о‘z   nomi   bilan   pullar
zarb qilishga ijozat bergan edi.
Kimki   Amir   Temur   nomi   bilan   emas   о‘z   nomi   bilan   tangalar   zarb   qilsa,
unday   shaxslar   qatiy   jazolangan.   Sharafuddin   Ali   Yazdiy   “Fors   va   Iroqda   1392
yillari hukmronlik qilgan Muzaffar va Sulton Ahmadlar о‘z nomi yozilgan tangalar
zarb   qilganidan   darg‘azab   bо‘lgan   Amir   Temur   ularni   tutib,   butun   mollari   va
xazinasini musodara qilib, 1393 yili Forsni shahzoda Umarshayx Mirzoga berdi”.
Tanga   pullarning   davlat   belgilab   bergan   andoza   (standart)   bо‘yicha,   oltin,
kumushning sofligi va vazniga alohida etibor bergan holda zarb qilinishini  davlat
tomonidan qattiq nazorat  qilib turilar  edi.  Ayni  chog‘da bu tangalardagi  mahalliy
bezaklarning о‘ziga xos nafisligi saqlanib qolgan bо‘lib, Hirot, Mashhad, Isfahon,
Tabriz   va   Bag‘dodda   zarb   qilingan   tangalarda   bu   xususiyat   yaqqol   kо‘zga
tashlanadi.
10
  Ibn Arabshoh. Amir Temur tarixi 2-k. U.Uvatov nashrga tayyorlagan T., 1992. B. 278.
21 Amir Temur о‘zining birinchi tanga pullarini 774/1372-73 yillari Chig‘atoy
xonlarining andozasi bо‘yicha zarb qilgan bо‘lsa ham, lekin 1380 yillarda esa pul
islohoti   olib   borilishi   natijasida   yangi   shakldagi   pullarni   о‘z   nomi   bilan   zarb
qildirgan.
Eski   tanga   pullarni   esa   xazinaga   qaytarib   olib,   ularni   eritgan.   Yangi
andozadagi   tanga   pullarni   zarb   qilganligi   uchun   ham   uning   birinchi   chiqargan
pullari turli joylarda topilgan dafina (xazina)larda juda kam uchraydi.
Amir   Temur   davlatida   1380   yillari   Samarqand   va   Xorazmda   bazan   oltin
tangalar   zarb   qilingan   bо‘lsa   ham,   bu   tangalar   butun   dunyodagi   numizmatika
kolleksionerlari uchun nixoyatda kamyob va nodir tanga hisoblanadi.
Sohibqiron   kumush   tanga   pullarining   qadr-qimmati   shuncha   baland
bо‘lganki,   1403   yili   Amir   Temur   saltanatini   ziyorat   qilgani   kelgan   Kastiliya
(Ispaniya) elchisi Rui Gonsales de Klavixoning yozishicha: “Bu yurt (Samarqand)
don-dun,   moy,   meva-cheva,   har   xil   gо‘sht,   qо‘yingki,   hamma   narsaga   boy
mamlakatdir.   Qо‘ylari   katta   dumbali,   juda   yirik   qо‘ylar.   Dumbasi   odam   qо‘lida
zо‘rg‘a   kо‘taradigan   darajada   og‘ir   –   yarim   pud,   yani   sakkiz-о‘n   kilogramm
keladigan   qо‘ylar   bor.   Bunday   serdumba   qо‘ylar   shu   qadar   kо‘p   va   arzon   ediki,
shoh   lashkari   Samarqandga   yig‘ilib   kelgan   kezlarda   bunday   qо‘ylar   bir   jufti   bir
dukat (yani taxminan 10 tanga) turardi. Boshqa mollar ham shu qadar arzon ediki,
bir yarim qop arpaning bahosi yarim real (yani taxminan bir miri) edi” 11
.
Shuningdek   xotiralarda,   Samarqand   shahrida   har   yili   juda   kо‘p   turli   xil
mollar   sotilar,   bu   mollar   esa   Xitoy,   Hindiston,   Rossiya,   (Dashti   Qipchoq)   va
boshqa   mamlakatlardan   keltirilganligi   takidlangan.   Amir   Temur   о‘zi   bevosita
Chingizxon   avlodidan   bо‘lmagani   uchun   о‘zini   “Amir”   deb   ataydi.   1372   yildan
1388 yilga qadar qо‘g‘irchoq xon Suyurg‘atmish xon, undan keyin esa uning о‘g‘li
Mahmudxon   nomidan   ish   yuritadi.   Manbalarda   takidlanganidek:
“Suyurg‘atmishxon   vafotidan   sо‘ng   Amir   Temur   nо‘yonlar,   amirlar   va   davlat
arkonlari   bilan   о‘tkazayotgan   qurultoyda   bu   borada   bahs   va   mashvarat   qilib,
saltanat  taxtiga uning layoqatli  о‘g‘li Sulton Mahmudni  о‘tirg‘izdi va duosi  bilan
11
Rui Gonsales de Klavixo. Samarqanddagi Amir Temur saroyiga sayohat kundaligi. “San ’ at” jurnali, 1990 yil 9-
son, B.22 .  
22 tangalar   zarb   qildirdi”.   Bu   tangalarga   esa   Amir   Temur   Mahmudxon   nomi   bilan
birga, о‘z nomini qо‘shib zarb qildirdi 12
.
Yuqorida takidlanganidek, 1402 yili Mahmudxon vafot etgach, Amir Temur
boshqa   qо‘g‘irchoq   xon   tutmay,   о‘sha   Mahmudxonning   nomi   bilan   pul   zarb
qilishni davom ettirgan.
Amir   Temurning   geometrik   va   har   xil   nafis   naqshlar   bilan   bezatilgan
tangalariga   tamg‘a   (gerb)   urilgan.   Bu   tamg‘alar   uchta   chambaraksimon   kichik
xalqachalardan   iborat.   Ispaniya   qirolining   elchisi   Klavixoning   fikricha,   bu
tamg‘alar: “Temur dunyoning uch qismi podshosi”, - degan manoni anglatadi. 
Ibn Arabshoh “Temur tamg‘asining naqshi “Rosti-rusti” bо‘lib, bu “xaqgо‘y
bо‘lsang,   najot   topasan”   demakdir.   Uning   otlaridagi   tamg‘a,   tangayu   tillolariga
zarb   beriladigan   (asosi)   belgi   ham   mana   shunday   uch   xalqadan   iborat   edi”   deb
yozad .
Sohibqiron   “Rosti-rusti”,   yani   “Kuch   adolatda”   degan   shior   bitilgan   uch
xalqadan   iborat   bayroqni   о‘zining   tug‘i   etib   belgiladi.   Tug‘dagi   uch   doira   kurrai
zaminning Amir Temur hukmronlik qilishini istagan uch qismini bildirar, mо‘g‘ul
urf-odatlari   bо‘yicha   esa   u   о‘z   xо‘jasiga   omad   keltiruvchi   sehrli   belgilardan   biri
hisoblanadi. Mazkur tamg‘a о‘ziga boj tо‘lab turadigan mamlakatlarning pullarida
ham zarb etilgan.
Amir   Temur  saroyida  arab  yozuvi  bilan  birga  eski  turk (uyg‘urcha)  yozuvi
ham qо‘llanilgan. Bu yozuv bilan bitilgan yozma yodgorlik va yorliqlar temuriylar
sulolasining eng oxirgi vakillari davrida ham ishlatilib kelingan. Amir Temur 1391
yili   mart   oyi   oxirida   Oltin   О‘rda   xoni   Tо‘xtamishxonga   qarshi   harbiy   yurishlari
xaqidagi   xotira   toshini   ham   ana   shu   yozuv   bilan   bitdirgan   edi.   Sohibqiron
tangalarida arabcha, forscha, turkcha va mо‘g‘ulcha sо‘zlar mavjud. Turon yurtida,
Samarqandda   Chig‘atoy   avlodlari   hukmronlik   qilgan   150   yil   (1220-1370)   ichida
biron   katta   ijtimoiy   foydali   imorat   deyarli   qurilmagan   bо‘lsa,   Amir   Temur   va
uning   avlodlari   zamonida   davlatning   markazi   hisoblangan   Samarqand   siyosiy-
12
  Nizomiddin Shomiy. Zafarnoma. T. ,  1996. B.150 .
23 iqtisodiy,   fan-madaniyat   jihatidan   ravnaq   topib,   dunyodagi   eng   katta   gо‘zal
shaharlardan biriga aylangan.
Shaharning   atrofidagi   qishloqlarda   esa   musulmon   davlatlaridagi   yirik
shaharlarning   nomi   berilgan.   Masalan,   Damashq   (Ummaviylar   xalifaligining
markazi), Bag‘dod (Abbsiylar sulolasining markazi), Misr (Fotimiylar sulolasining
markazi).   Amir   Temur   davrida   Samarqandda   Bibixonimning   Jome   masjidi,
Kо‘ksaroy,   Bо‘stonsaroy,   Shohizinda   ansambli,   Bog‘i   Chinor,   Bog‘i   Shamol,
Bog‘i   Dilkusho,   Bog‘i   Behisht   va   boshqa   bog‘lar   barpo   etilgan.   Shuning   uchun
ham,   Samarqand   “Samarqand   sayqali   rо‘yi   zamin   ast”   (Samarqand   yer   yuzining
kо‘rki, sayqali) deb atalar edi 13
.
Bu haqda manbalarda takidlanganidek: “Temur har bir foydali nimaiki narsa
bо‘lsa   sarasini   Samarqandga   keltirdi.  Natijada,  Samarqandda  har  bir   ajib  fan  ahli
namoyandasidan   va   sanatlar   g‘aroyib   uslubidan   fazilati   peshonasida   nishona
bо‘lib, о‘z tengqurlaridan ustun turgan о‘z sohasida alloma kishilar yig‘ilgan edi”. 
Muarrix  yana  yozadiki:   “Amir   Temur   Damashqdan   fazilat   sohiblarini,  turli
hunar   ahillarini,   mohir   kosiblarni   -   tо‘quvchilar,   tikuvchilar,   sangtaroshlar,
duradgorlar,   (temir)   qalpoq   yasovchilar,   otboqarlar   (mol   tabiblari),   chodir
yasovchilar,   naqqoshlar,   yoy   yasovchilar,   lochindorlar   –   bir   sо‘z   bilan   aytganda
qanday hunar ahli bо‘lsa ularni Samarqandga yetkazishlarini buyurdi”.
Ibn   Arabshoh   Samarqandda   Amir   Temur   tomonidan   amalga   oshirilgan
shahar   obodonchiligi   va   u   yaratgan   bog‘lar   va   sayilgohlar   haqida   ham   shunday
sо‘zlarni   keltirdi:   “Temur   Samarqandda   kо‘pdan-kо‘p   bо‘stonlar   barpo   qilib,
baland va mustahkam qasrlar bunyod etdi. Ulardan birini Eram bog‘i, ikkinchisini
Dunyo ziynati, yana boshqasini Firdavs jannati, unisini Shimol bog‘i, bunisini Oliy
jannat  deb atadi”. U  bо‘stonlarda har  biri  ichida bir  qasr  qurdilar. Bu qasrlarning
qay   biriga   о‘z   majlislarini,   о‘z   suratini   turli   shakllarda   birida   kulib   turgan,
ikkinchisida   qaxrlangan,   о‘zi   qilgan   janglar   tasvirlarini,   rasmiy   tantanalardagi
suratlarini,   Hind,   Dashti   Qipchoq   va   Ajam   janglariyu   о‘z   zafarlari   suratini,   о‘z
avlodlari,  nabiralari,  amirlari,  qо‘shinlari   suratlarini,  о‘z  ulfati   qо‘shiqchilarining,
13
Bartold V.V. Sb. soch. T.1. M., 1963. S. 89 . 
24 turli   maqomdagi   g‘azalxonliklar   tasvirlangan.   Bular   hammasi   hech   bir   nuqsonsiz
va   oshirmay,   qay   tarzda   yuz   bergan   bо‘lsa,   shundayligicha   aks   ettirildi.   Bundan
maqsadi   о‘zining   ishlaridan   g‘oyibona   xabardor   bо‘lib,   ularni   о‘z   kо‘zi   bilan
mushohada etmaganlarga yaqqol namoyon qilib kо‘rsatish edi.
Agar   Temur   biror   tomonga   otlanib,   Samarqand   (uning)   qо‘shinlariyu
yordamchilaridan   xoli   bо‘lib,   о‘sha   bо‘stonlar   bо‘sh   qolsa,   shahar   ahlidan
badavlatu   miskinlar   u   (bо‘ston)   larga   qarab   yо‘l   oladilar.   Chunki   bu   bog‘lardan
kо‘ra yaxshi va ajoyib dam oladigan, bulardan kо‘ra rohatlanishga muvofiqroq va
osoyishtaroq   joy   yо‘q   edi.   Bog‘lardagi   shirin,   mazali   mevalar   esa   barchaga
babbaravar   (tekin)   edi.   Chunki   mevalardan   birontasi   ham   arzimagan   bahoga
bо‘lsada sotilmasdi 14
. 
Yuqorida   keltirilgan   dalillar   Amir   Temur   davrida   О‘rta   Osiyo   shaharlari
iqtisodiy   va   madaniy   jixatdan   yuksalib,   jahonga   mashhur   bо‘lganini   kо‘rsatadi.
Amir   Temur   “Tuzuklar”ida   yozganidek:   “saltanat   ishlarini   tо‘qqiz   ulushi
mashvarat, tadbir va kengash, qolgan bir ulushi esa qilich bilan bajo keltirildi”.
Xullas   Amir   Temur   Markaziy   Osiyo,   Xuroson   va   Iroq,   Eron   yerlarini   о‘z
saltanatiga   qо‘shib   olishda   ot   surib,   qilich   kо‘targan   bо‘lsa   ham,   lekin   uni
boshqarish,   iqtisodi,   fan   madaniyatini   yuksaltirishda   turli   kengash   va   chora-
tadbirlar qо‘llagan, buyuk strategik va taktika sohibi, diplomat, islohotchi, olijanob
inson,   shuningdek   tizimli   pul-moliya   siyosatini   olib   borgan   bemisl   davlat   arbobi
bо‘lganligi tarix sahnalarida abadiy muhrlanib qolgan.
Miloddan   avvalgi   III   asr   va   II   asrning   oxiriga   borib,   Xorazm,   Buzoro,
So’g’d,   Shimoliy   Baqtriyada   kumush   va   suberatli   (bronza   ustiga   yupqa   kumush
qoplangan)   ”tahlid”   tangalar   zarb   qilingan   bo’lib,   bu   mustaqil   tanga   zarb   qilish
boshlanganligini ko’rsatadigan muhim dalildir.
So’g’dda   miloddan   III   asr   avval   Salavk   podshohi   Antiox   tangasi   tipidagi
draxma tangalarni zarb qilgan edi. So’g’dning g’arbiy qismi (Buzoro vohasi)da esa
Girkod tangalari, Sharqiy qismi (Samarqand vohasi)da esa kamon otayotgan odam
14
 Ibn Arabshoh. Amir Temur tarixi. 2-k. U.Uvatov nashrga tayyorlagan. T. ,  1992. B.8 2-83.
25 tasvirlangan tangalar zarb qilingan bo’lib, har ikkisining kelib chiqishi to’qqiz yuz
yil davom etgan Antioxning qadimgi draxma tangalariga borib taqaladi.
Buxoro so’g’dlari Yunon-Baqtriya podshohlaridan Yevtidemning (miloddan
avvalgi   235-220   yoki   200   yillar)   Tetradraxmasiga   (miloddan   avvalgi   II   asrdan
miloddan   keyingi   VI   asrlargacha)   taqlid   qilib,   tangalar   zarb   qilgan   bo’lsalar,
Xorazmda   miloddan   avvalgi   II   asrlarda   Yevkratid   tetradraxmasiga   taqlid   qilib
tangalar zarb etdilar.
Yunon-Baqtriya-Toharistonda   miloddan   avvalgi   256-250   va   255-130   yillar
hukmronlik   qilgan   podsholar   tanga   pullarni   muomalaga   kiritgan   bo’lsalar,   keyin
Yunon-Baqtriya   podshohlaridan   Yevkratidning   kumush   va   misdan   tayyorlangan
draxma, tetradraxma va obollariga taqlid etilgan kumush va mis tanga pullarni zarb
qila   boshladilar.   Keyinchalik   borib   va   savod   aloqalaridagi   o’zgarishlarga   qarab
tanga   pullaridagi   tasvirlar   ham   o’zgarib   bordi.   O’rta   Osiyoda   ko’chmanchi
qabilalarning   paydo   bo’lishi   bilan   ikki   daryo   oralig’idagi   joylarda   ilgarigi   ellin
namunasidagi   tangalar   sarmatlarining   yumaloq   shakldagi   tamg’asi   va   boshqa
elementlar bilan to’ldirildi. 
Amir   Temur   o’z   ”Tuzuklar”ida   har   qanday   davlat   uchun   iqtisodiyot
ustuvorligi   muhim   ahamiyatga   ega   ekanligini   ta’kidlab:   ”   Davlatu   saltanat   uch
narsa   bilan:   mulk,   (podsho)   xazina   va   vazir   ulkim,   davlat   muomalalarini   tartibga
keltirib, mulkiy va moliyaviy ishlarni to’g’rilik bilan, asli-nasli tozaligini ko’rsatib,
ajoyib   tarzda   bajaradi.   Yana   ”Tuzuklar”da:   ”Qaysi   vazir   soflik,   to’g’rilik   bilan
vazirlik   ishiga   kirishib,   davlatning   moliya-mulk   ishlarini   diyonat,   savob   bilan,
nafsi   buzuqlik   qilmay,   omonatga   xiyonat   etmay   bajarar   ekan,   unday   vazirni   eng
oliy   martabalarga   yetkazsinlar,   qaysi   vazir   buzuqlik   qilib,   yomonlik   yo’li   bilan
mamlakat   ishlarini   yurgizar   ekan,   ko’p   o’tmay   saltanatdan   xayru   barakat
ko’tariladi”-deb yozadi.
Amir   Temur   davlatning   mustaqil   moliya   siyosatini   takomillashtirish   uchun
o’z davlati tarkibiga kirgan barcha mamlakatlar moliyasini bir tizimga birlashtirdi
va ularni ma’muriy boshqarish talablari asosida idora qilish usullarini joriy etdi.
26 Agar Yevropada birinchi byujet tuzilishi Angliya va Fransiyada XVII asrda
paydo   bo’lgan   bo’lsa,   Amir   Temur   o’z   davlatida   undan   3   asr   avval   mamlakatni
idora etishda byujetning dastlabki kurtaklarini ishlab chiqdi va joriy qildi.
O’zbek   davlatchiligining   Amir   Temurgacha   bo’lgan   tarixida   qadim
zamonlardan   beri   xazinani   idora   qilishda   saljo’qiylar   sulolasining   mashhur   vaziri
Nizomumulkning ”Siyosatnomasida tushuntirib berilgan tartibot saqlanar edi.
Hozirgi   zamon   tili   bilan   aytganda,   davlat   ixtiyoridagi   xazina   ikki   fonddan
tarkib   topgan.   Birinchisi-asosiy   xazina   bo’lib,   bunda   uzoq   yillar   davomida
avloddan-avlodga   meros   bo’lib   kelgan   durdonalar   saqlanar   edi.   Ikkinchisi   fond
joriy   xarajatlar   uchun   mo’ljallangan,   buning   uchun   mablag’   yetishmaganda
birinchi   fonddan   ”qarz”   olinar   edi.   Yillar   davomida   xazinaning   ahvoli   o’zgarib
turgan, ba’zan taqchillik sezilib, uni to’ldirish uchun qo’shimcha soliq va yig’imlar
chiqarilgan.
Amir   Temur   ”Tuzuklar”   da   shunday   qayd   etadi:   ”Amr   etdimki,   raiyatdan
mol-xijor yig’ishda ularni og’ir ahvolga solishdan yoki mamlakatni qashshoqlikka
tushirish   qo’yishdan   saqlanish   kerak.   Negaki,   raiyatni   xonavayron   qilish   davlat
xazinasining   kambag’allashishiga   olib   keladi.   Xazinaning   kamayib   qolishi   esa,
sipohning   tarqalib   ketishiga   sabab   bo’ladi.   Sipohning   tarqoqligi,   o’z   navbatida
saltanatning ko’chsizlanishiga olib boradi”.
Shubhasiz, bu davrdagi asosiy milliy daromad qishloq xo’jaligidan kelar edi.
”Yana buyruq berdimki,-deb yozadi u ”Tuzuklar”da,-har mamlakat fath etilsa yoki
jang   dahshatlarisiz   amnu   omonlik   tilasa,   uning   hosil   va   daromadlarini   hisobga
olsinlar.   Agar   yerlik   fuqaro   azaldan   berib   kelgan   xiroj   miqdoriga   rozi   bo’lsa,
ularning   roziligi   bilan   ish   ko’rsinlar,   aks   holda   (xirojni)   tuzukka   muvofiq
yig’sinlar.   Yana   amr   qildimki,   xirojni   ekindan   olingan   hosilga   va   yerning
unumdorligiga   qarab   yig’sinlar....   Agar   raiyat   ro’yxatga   olingan   yerlardan
beriladigan   soliqni   naqd   aqcha   bilan   to’lashga   rozi   bo’lsa,   naqd   aqcha   miqdorini
sarkorning   (saltanat   xazinasi)   hissasi   hisoblangan   g’allaning   mazkur   davrdagi
narxiga muvofiq belgilasinlar”-deb yozadi.
27 Amir Temurning o’zi tuzgan saltanatda yuritgan iqtisodiy siyosati, ayniqsa,
pul-moliya   qizimini   rivojlantirishi   mamlakatning   iqtisodiy   yuksalishiga   kuchli
ta’sir   qilar   edi.   Shuning   uchun   bu   davlat   ishlab   chiqarish   kuchlarining
taraqqiyotiga, ichki bozor hamda tashqi dunyo bilan savdo-sotiqning o’sishiga ham
kuchli ta’sir ko’rsatgan eng asosiy omillardan biriga aylangandi.
Pulning jamiyat iqtisodida o’ynagan roli kundan-kunga kuchayib borganligi
uchun   ham   qishloq   xo’jalik   mahsulotlaridan   olinadigan   soliqni   naqd   aqcha   bilan
olishga imkon bergan.
Bu davrda, asosan, qishloq xo’jaligi bilan bog’liq bo’lgan ikki turdagi-xiroj
va   ushr   solig’idan   boshqa,   savdogarlar   va   hunarmandlar   zakot   to’laganlar,
chegaradan   o’tgan   mollar   hisobidan   boj   olingan.   Bularning   hammasi   davlat
xazinasining asosiy manbai hisoblangan.
Yuqorida ko’rsatib o’tilgan soliqlardan boshqa soliqsiz daromadlar ham bor
edi.   Masalan:   oltin   va   kumushga   o’xshash   nodir   metallarni   qazib   olish   va   ularni
sotish,   tangalar   zarb   qilish,   bedarak   yo’qolgan   shaxslardan   qolgan,   vorissiz   mol-
mulklar, turli jarimalar, sovg’alar ham davlat xazinasiga kelib tushar edi.
Amir   Temur   o’zidan   ilgari   bo’lgan   turli   soliqlar   sari   sho’mor   va   xona
sho’mordan xalqni ozod qilgan.
Amir   Temur   davrida   zarb   qilingan   barcha   tanga   pullar   eng   asosiy   to’lov
vositasi sifatida davlatning ichki va tashqi savdo aloqalarida qo’llanadigan yagona
pul   birligi   (valyuta)   bo’lganligi   uchun   ham   bu   pullar   Amir   Temur   davlatining
xalqaro   siyosiy   va   iqtisodiy   qudratini   oshirishga   va   mustahkamlashga   xizmat
qilgan. 
Amir   Temur   (1370-1405   yillarda   hukmronlik   qilgan   davrlarda)   davlatining
tanga   pullariga   talab   va   ehtiyoj   kuchli   bo’lganligi   uchun   ham   bu   pullar   nafaqat
Movarounnahrdagi   markaziy   shaharlarda,   balki   Xuroson,   Eron,   Iroq   va
Ozarboyjon   hududlarida,   chunonchi,   Astrobod,   Astora   (Ashpara),   Baku,   Basra,
Bag’dod, Bamiyon, Damg’on, Darband, Yazd, Isfahon, Qarshi, Kashon, Kermon,
Qum,   Mordin,   Mahmudobod,   Mashhad,   Sava,   Samarqand,   Sultoniya,   Tabriz,
28 Xorazm,   Shabankar,   Shiroz,   Shemaxa,   Shayx   Abu   Ishoq.   Hirot   va   boshqa   40   ga
yaqin shaharlarda ham zarb qilingan. 
Yozma   manbalarda   biz   yuqorida   tilga   olgan   hududlardagi   shaharlardan
boshqa   Hindiston,   Turkiya,   Misr   va   Shom   podshohlari   ham   Amir   Temur   nomi
bilan   tilla,   kumush   tangalar   zarb   qilganligi   ma’lum.   Masalan,   Ibn   Arabshoh
o’zining   “Amir   Temur   tarixi”   asarida   “Turk   sultoni   Boyazidning   ustidan   g’alaba
qilgandan   so’ng   uning   o’g’illaridan   Rum   podshohlaridan   biri   Isfandiyor   (Amir)
Temur   huzuriga   kelib,   Amir   Temurga   itoat   izhor   etdi.   Temur   uni   sevinch   bilan
qarshi   olib,   Isfandiyorni   Rumdagi   o’z   martabasida   barqaror   etdi   va   unga   o’z
tevarak   atrofdagi   amirlarga   Mahmudxon   va   ulug’   Amir   Temur   Ko’ragon   nomi
bilan   xutba   o’qitib,   pul   zarb   qilishlarini   amr   etdi”-deb   yozsa,   Sharafuddin   Ali
Nazdiy   “Zafarnoma”da:   “Amir   Temur   Turk   sultoni   ustidan   g’alaba   qilgandan
so’ng o’z elchilarini shu davrdagi Misr va Shom podshohi Barquqning o’g’li Malik
Nosirga   jo’natdi.   Malik   Nosir   Amir   Sohibqironga   muxolifat   bo’lish   mumkin
emasligini   anglab,   o’z   taqdirining   omonligini   tilab,   Amir   Temur   nomiga   xutba
o’qitib tangalar zarb qildi”-deb qayd etadi.
Amir   Temur   o’zi   qurgan   juda   katta   davlatning   pul-moliya   ishlarini   bir
markazdan   turib   boshqarish   qiyinligini   tushunganligi   uchun   ham   yerli
hokimiyatlarga   markaziy   hokimiyatni   e’tirof   qilgan   holda,   o’z   nomi   bilan   pullar
zarb qilishga ijozat bergan edi 15
.
Kimki   Amir   Temur   nomi   bilan   emas   o’z   nomi   bilan   tangalar   zarb   qilsa,
unday   shaxslar   qat’iy   jazolangan.   Masalan,   “Fors   va   Iroqda   1392   yillari
hukmronlik qilgan Muzaffar va Sulton Ahmadlar o’z nomi yozilgan tangalar zarb
qilganidan darg’azab bo’lgan Amir Temur ularni tutib, butun mollari va xazinasini
musodara qilib, 1393 yili Forsni shahzoda Umarshayx Mirzoga berdi”
Tanga   pullarning   davlat   belgilab   bergan   andoza   (standart)   bo’yicha,   oltin,
kumushning   sofligi   va   vazniga   alohida   e’tibor   bergan   holda   zarb   qilinishi   davlat
tomonidan qattiq nazorat  qilib turilar  edi.  Ayni  chog’da bu tangalardagi  mahalliy
bezaklarning o’ziga xos nafisligi  saqlanib qolgan bo’lib, Hirot Mashhad,  Isfahon,
15
  Sharafuddin Ali Yazdiy.Zafarnoma.T.,1997.B.271.
29 Tabriz   va   Bag’dodda   zarb   qilingan   tangalarda   bu   xususiyat   yaqqol   ko’zga
tashlanadi. 
Amir Temur o’zining birinchi tanga pullarini 774/1372-73 yillari Chig’atoy
xonlarining andozasi bo’yicha zarb qilgan bo’lsa ham, lekin 1380 yillarga kelib pul
islohoti   olib   borilishi   natijasida   yangi   shakldagi   pullarni   o’z   nomi   bilan   zarb
qildirdi.
Eski   tanga   pullarni   esa   xazinaga   qaytarib   olib,   ularni   eritgan.   Yangi
andozadagi   tanga   pullarni   zarb   qilganligi   uchun   ham   uning   birinchi   chiqargan
pullari turli joylarda topilgan dafina (xazina)larda juda kam uchraydi.
Amir   Temur   davlatida   1380   yillari   Samarqand   va   Xorazmda   onda-sonda
oltin tangalar  zarb qilingan bo’lsa ham, bu tanglar  butun dunyodagi  numizmatika
kollekцionerlari uchun kamyob nodir tanga hisoblanadi.
Amir   Temur   kushum   tanga   pullarining   qadr-qimmati   shuncha   baland
bo’lganki,   1403   yili   Amir   Temur   saltanatini   ziyorat   qilgani   kelgan   Kastiliya
(Ispaniya)   elchisi   Ryui   Gonsales   de   Klavixonning   yozishicha:   “Bu   yurt
(Samarqand) don-dun, moy, meva-cheva, qush go’shti, har xil go’sht, qo’ying-chi,
hamma   narsaga   boy   mamlakatdir.   Qo’ylari   katta   dumbali,   juda   yirik   qo’ylar.
Dumbasi   odam   qo’lida   zo’rg’a   ko’taradogan   darajada   og’ir-yarim   pud,   ya’ni
sakkiz-o’n kilogramm keladigan qo’ylar bor. Bunday serdumba qo’ylar shu qadar
ko’p   va   arzon   ediki,   shoh   lashkari   Samarqandga   yig’ilib   kelgan   kezlarda   bunday
qo’ylar   bir   jufti   bir   dukat   (ya’ni   taxminan   10   tanga-I.T.)   turardi.   Boshqa   mollar
ham   shu   qadar   arzon   ediki,   bir   yarim   qop   arpaning   bahosi   yarim   real   (ya’ni
taxminan bir miri-I.T.) edi” 16
Yana   u   o’z   xotiralarida,   Samarqand   shahrida   har   yili   juda   ko’p   turli   xil
mollar   sotiladi,   bu   mollar   esa   Xitoy,   Hindiston,   Tatariston   (Dashti   Qipchoq)   va
boshqa mamlakatlardan keltirilar ekan, deb yozadi. 
Amir   Temur   o’zi   bevosita   Chingizxon   avlodidan   bo’lmagani   uchun   o’zini
”Amir” deb ataydi. 1372 yildan 1388 yilga qadar qo’g’irchoq xon Suyurg’atmish,
undan   keyin   esa   uning   o’g’li   Mahmudxon   nomidan   ish   yuritadi.   Manbalarda
16
  Ryui Gonsales de Klavixo . Samarqanddagi  Amir Temur saroyiga sayohat kundaligi  (1403-1406 
yillar) .T.,2010.B.185.
30 ”Suyurg’atmish   vafotidan   so’ng   Amir   Temur   Sohibqiron   no’yonlar,   amirlar   va
davlat   arkonlari   bilan   o’tkazilayotgan   qurultoyda   bu   borada   bahs   va   mashravat
qilib,   saltanat   taxtiga   uning   layoqati   o’g’li   Sulton   Mahmudni   o’tirgizdi   va   uning
nomi   va   duosi   bilan   tangalar   zarb   qidirdi”,-   deb   yozadi.   Bu   tangalarga   esa   Amir
Temur Mahmudxon nomi bilan birga, o’z nomini qo’shib zarb qildirdi”.
1402   yili   Mahmudxon   vafot   etgach,   Amir   Temur   boshqa   qo’g’irchoq   xon
tutmay o’sha Mahmudhonning nomi bilan pul zarb qilishni davom ettiradi.
Tangalar   asosan   kumushdan   zarb   etilgan   bo’lib,   og’irlik   vazni   6   grammni
tashkil   qilgan   bo’sa,   u   tanga   deb   atalgan.   Tanganing   to’rtdan   biriga   to’g’ri
keladigan 1,5 grammlik kumush pullar esa ”Amir” so’zidan ”miri” deb yuritilgan.
Undan   boshqa   kundalik   turmushda   ishlatiladigan   juda   ko’p   mis   chaqalar   Amir
Temur nomi bilan zarb qilingan.
Bu haqda manbalarda: ”(Amir) Temur har bir (foydali) nimaiki narsa bo’lsa
sarasini   Samarqandga   keltirdi.   Natijada,   Samarqandda   har   bir   ajib   fan   ahli
namoyandasidan   va   san’atlar   g’aroyib   uslubidan   fazilati   peshonasida   nishona
bo’lib, o’z tengqurlaridan ustun turgan o’z sohasida alloma kishilar yig’ilgan edi”.
”Amir   Temur   Damashqdan   fazilat   sohiblarini,   turli   hunar   ahllarini...   mohir
kosiblarni,   to’quvchilar,   sangtaroshlar,   duradgorlar,   (temir)   qalpoq   yasovchilar,
otboqarlar   (mol   tabiblari),   chodir   yasovchilar,   naqqoshlar,   yoy   yasovchilar,
lochindorlar-bir   so’z   bilan   aytganda   qanday   hunar   ahli   bo’lsa...   Samarqandga
yetkazishlarini buyurdi”,-deb yozilgan.
Ibn   Arabshoh   Samarqandda   Amir   Temur   tomonidan   amalga   oshirilgan
shahar   obodonchiligi   va   u   yaratgan   bog’lar   va   sayilgohlarhaqida   ham   shunday
so’zlarni   keltiradi:   ”Temur   Samarqandda   ko’pdan-ko’p   bo’stonlar   barpo   qilib,
baland va mustahkam qasrlar bunyod etdi... ulardan birini Eram bog’i ikkinchisini
Dunyo ziynati, yana boshqasini   Firdavs   jannati,   unisini   Shamol bog’i, bunisini
Oliy   jannat   deb   atadi.   U   bo’stonlarda   har   biri   ichida   bir   qasr   qurdilar.   Bu
qasrlarning   qay   biriga   o’z   majlislarini,   o’z   suratini   turli   shakllarda-birida   kulib
turgan,   ikkinchisida   qahrlangan,   o’zi   zafarlari   suratini,   ...   hind,   Dashti   (Qipchoq)
va   Ajam   janglariyu   o’z   zafarlari   suratini,   ...   o’z   ulfati   qo’shiqchilari,   turli
31 maqomdagi g’azalxonliklar tasvirlangan. Bular hammasi hech bir kamchiliksiz va
oshirmay, qay tarzda yuz bergan bo’lsa, shundayligicha aks ettiriladi.
Bundan   maqsadi-o’zining   ishlaridan   go’yibona   xabardor   bo’lib,   ularni   o’z
ko’zi bilan mushohada etmaganlarga yaqqol namoyon qilib ko’rsatish edi.
Agar   Temur   biror   tomonga   otlanib,   Samarqand   (uning)   qo’shinlariyu
yordamchilaridan   xoli   bo’lib,   o’sha   bo’stonlar   bo’sh   qolsa,   shahar   ahlidan
badavlatu   miskinlar   u   (bo’ston)   larga   qarab   yo’l   olardilar,   Chunki   bu   bog’lardan
ko’ra yaxshi va ajoyib dam oladigan, bulardan ko’ra rohatlanishga muvaffaqroq va
osoyishtaroq   joy   yo’q   edi.   Bog’lardagi   shirin,   mazali   mevalar   esa   barchaga   bab-
baravar (tekin) edi. Chunki mevalardan birontasi ham arzimagan bahoga bo’lsa-da
sotilmasdi”
Yuqorida   keltirilgan   dalillar   Amir   Temur   davrida   O’rta   Osiyo   shaharlari
iqtisodiy   va   madaniy   jihatdan   yuksalib,   jahonga   mashhur   bo’lganini   ko’rsatadi.
Amir Temur ”Tuzuklar”ida: ”U menga (ya’ni, pirning maktubi-muharrir.) saltanat
ishlarining to’qqiz ulushi mashvarat, tadbir va kengash, qolgan bir ulush esa qilich
bilan bajo keltirilishini anglatadi”- deb yozadi.
Juda   ko’p   tarixiy   dalillarni   xulosalaganimizda,   shunday   fikrga   kelamiz:
garchand   Amir   Temur   Markaziy   Osiyo,   Xuroson   va   Iroq,   Eron   eralarini   o’z
saltanatiga   qo’shib   olishda   ot   surib   qilich   ko’targan   bo’lsa   ham.   Lekin   uni
boshqarish,   iqtisodi,   fan   va   madaniyatini   yuksaltirishda   turli   kengash   va   chora-
tadbirlar   qo’llagan,   o’ziga   xos   strategiya   va   taktika   sohibi,   diplomat,   islohotchi,
olijanob   insonparvar   davlat   arbobi   bo’lganligini   isbotlaydi.   Yozma   manbalarda
Hindiston, Turkiya, Misr va Shom podshohlari ham Amir Temur nomi bilan tilla,
kumush tangalar zarb qilinganligi ma’lum. 17
II-BOB.   TEMURIYLAR DAVRIDA ZARB ETILGAN   TANGALAR.
17
 I. To’xtiyev. Amir Temur va temuriylarning moliya-pul siyosati.,T.2006.B.40.
32 2.1.   XV asrning 50 yillarigacha bo’lgan davrda Temuriylar tomonidan zarb
ettirilgan tangalar.
O’rta   Osiyoda   shakllangan   imperiyalar   tarkibiga   qo’shni   davlatlarning
qo’shib olinishi natijasida tangalarda Hind va Eronning turli ramzlari paydo bo’la
boshladi. 
Kushon   podshohlarining   (miloddan   avvalgi   I   asr   va   miloddan   keyingi   III
asr) tangalarida hind xudolaridan Shiva tasvirlangan bo’lib, u ellin ma’budalari va
mahalliy zardushtiy  xudolar  bilan  ”tinchlikda birga  yashadi”  va  ular   tangalarning
ters tomoniga joylashtirildi.  
Amir   Temurning   to’rt   o’g’li   bo’lib,   katta   va   suyukli   o’g’li   Jahongir   Mirzo
1356 yili tug’ilib 1376 yili 20 yoshida kasak bo’lib vafot etgan. Undan ikki o’g’il
qolgan: birinchisi Muhammad Sulton, ikkinchisi Pirmuhammad Mirzodir. 
Muhammad   Sulton   Amir   Temurning   eng   sevimli   nabirasi   bo’lib,   otasi
Jahongir Mirzo vafot qilgandan keyin, uni o’zining taxt vorisi etib tayinlagan edi.
Amir Temurning ikkinchi o’g’li Umarshayx Mirzo 1356 yilda tug’ilib, 1394
yili   Fors   viloyatining   hokimi   qilib   tayinlangan.   U   Kurdistondan   o’tib   borayotib,
yo’l   ustida   Xarmotu   nomli   kichik   bir   qal’ani   tomosha   qilish   maqsadida   tepalik
ustiga   chiqib   kuzatayotgan   paytda   qal’a   ichidan   otilgan   o’qdan   1394   yili   38
yoshida halok bo’ladi. 
Undan   olti   o’g’il-Pirmuhammad   Mirzo,   Rustam   Mirzo,   Iskandar   Mirzo,
Ahmad Mirzo, Said Ahmad Mirzo va Boyqaro Mirzolar qoldilar.
Amir   Temurning   uchinchi   o’g’li   Mironshoh   Mirzo   bo’lib,   1366   yilda
tug’ilgan,   unga   avval   Xuroson,   keyinchalik   1393   yilda   shimoliy   Eron,   Bag’dod,
Ozarbayjon, Armaniston va Gurjistonlar berilgan edi. U 1408 yili Tabriz yaqinida
Qora   Yusuf   bilan   bo’lgan   jangda   o’ldiriladi.   Undan   besh   o’g’il-   Abubakr   Mirzo,
Umar Mirzo, Xalil Sulton Mirzo, Iyjal Mirzo va Suyurg’amish  Mirzolar qoldilar. 
Amir   Temurning   to’rtinchi   o’g’li   Shohruh   Mirzo   bo’lib,   u   1377   yilda
tug’ilgan. Shohruh Mirzo 1396 yili Xuroson hokimi etib tayinlangan. Amir Temur
vafot   qilgan   davrda   uning   yetti   o’g’li   –   Ulug’bek   Mirzo,   Ibrohim   Mirzo,
33 Boysung’ur   Mirzo,   Suyurg’atmish   Mirzo,   Muhammad   Jo’ki   Mirzo,   Jon   O’g’lon
Mirzo va Muhammad Yordi Mirzolar bor edi.
Garchi Amir Temur o’z o’limi oldida uning eng kichik o’g’li Shohruh Mirzo
hayot   bo’lsa-da,   biroq   saltanatning   taxtini   uning   qo’liga   topshirmagan,   taxtni
avvaldan   Jahogir   Mirzoning   1376   yilda   tug’ilgan   o’g’li   Muhammad   Sultonga
vasiyat   qilgan   edi.   Muhammad   Sulton   24   yoshida   40   ming   lashkarga   boshchilik
qilib, hozirgi Qirg’izistondagi Ashpara shahri uchun bo’lgan  janglarda  qatnashib,
g’olib   chiqqan.   1399   yili   Amir   Temur   Hindistonga   yurish   qilgan   vaqtda,
Muhammad   Sultonni   Samarqandning   hokimi   etib   tayinlangan.   1401-1402
yillardagi   harbiy   yurishlarda   shimoli   -   g’arbiy   Eron   va   Kichik   Osiyodagi
urushlarda   Turkiya   sultoni   Boyazidga   qarshi   janglarda   qatnashib,   qaytib
kelayotgan   vaqtda   to’satdan     kasalga     chalinib,   1403   yili   13   martda   vafot   etgan.
Shahzodaning   jasadi   Samarqandda   dafn   qilingan   bo’lib,   hozirgi   Go’ri   Amir
maqbarasi   Sohibqironning   ardoqli   nabirasi   Muhammad   Sulton   nomi   bilan
bog’liqdir, maqbara dastavval unga qurilgan edi.
1405 yili 18 fefralda Amir  Temur  vafot  etgandan so’ng uni  shu yerga dafn
etdilar.
Bu   maqbara   qurilishi   faqat   Ulug’bek   davriga   kelibgina   tamomlandi   va
temuriylar avlodining xilxonasiga aylantirildi. Shohruh va Ulug’bek Mirzolar ham
shu joyga dafn qilingan.
Amir   Temur   o’zining   bu   nabirasidan   bevaqt   judo   bo’lganligiga   juda   qattiq
qayg’urib,   uning   nomini   mangu   yod   etish   maqsadida   Muhammad   Sulton   nomi
bilan tangаlar zarb ettirilgan.
Bu   tanglarning   old   tomoniga   iymon   keltirish   kalimadа   va   uning   to’rt
burchagiga   chahoryorlar,   ya’ni   to’rt   xalifaning   nomi,   boshqa   burchaklariga   esa
tanglarni zarb qilgan shahar hamda yillar yozilgan.
Muhammad   Sulton   Amir   Temurdan   oldin   vafot   etganligidan,   Amir   Temur
to’ng’ich   o’g’li   Jahongir   Mirzoning   ikkinchi   o’g’li   Pirmuhammad   Mirzoni   o’z
taxtiga   voris   qilib   tayinladi   va   uni   vafotidan   ilgari   o’z   qarorgohida   hozir   bo’lgan
34 barcha   shahzodalar,   maliklar   va   arkoni   davlatga   e’lon   qildi   va   ularni   saltanatni
boshqarishda Pirmuhammad Mirzoga Ko’maklashishga da’vat etdi.
Jahongir   Mirzoning   o’g’li   Pirmuhammad   o’sha   paytlarda,   Kobul,   Qunduz,
Bomiyon   va   Qandahpr   viloyatlarining   hamda   Hindistonga   olib   o’tuvchi   mashhur
dovonlar,   jumladan   Haybar   dovoni   joylashgan   mintaqalarni   o’z   ichiga   olgan
”kichik Hindiston”ning noibi edi.
Hazrat Sohibqiron o’limi oldidan farzandlariga boqib: ”Har nekim mamlakat
maslahati uchun ayttim, qulog’ingizga tutinglar va rioya, fuqarou miskin holatidan
g’ofil   bo’lmag’aysiz   va   qilichning   sopini   mahkam   tutingiz,   to   mendek   podshoh
bo’lg’aysiz. Eron Turonni muxoliflardan xalos qilg’aysizlar. Nechukkim, men adlu
ehson bila olamni obod qilsanggiz, ko’b yillar davlat va mamlakat sizlarda qog’usi
turur, Va agar sizlar arosida muxolifat bo’lsa, yaxshi bo’lmag’usidur”-deb vasiyat
qilgan edi.
Biroq   Sohibqiron   Amir   Temur   vafotidan   so’ng   shahzodalar,   harbiy
boshliqlar va arkoni davlat orasida parokandalik boshlanib ketdi.
Amir   Temur   vasiyatlariga   sodiq   qolishga   qasamyod   qilgan   shahzodalar   tez
kunda bobolarining vasiyatidan yuz o’girib, toj-taxt talashib o’zaro qonli janglarga
kirishdilar.
Taxt   vorisi   etib   tayinlangan   Pirmuhammad   Mirzo   esa   bu   paytda   G’azna
viloyatida   bo’lganligi   uchun   Samarqandga   yetib   kelguncha   oradan   bir   oy   vaqt
o’tgan   bo’lib,   fursatdan   foydalangan   Mironshoh   Mirzoning   o’g’li   Xalil   Sulton
taxtni egallab olgan edi 18
.
1406 yili fevralda taxtning haqiqiy merosxo’ri bo’lgan Pirmuhammad Mirzo
Xurosonda Shohruh Mirzo qo’shinlari bilan o’zaro birlashib Xalil Sultonga qarshi
kurashgan bo’lsa ham, lekin jang qizib turgan bir paytda Pirmuhammad Mirzoning
bir   necha   amirlari   xiyonat   qilib,   jang   maydonini   tashlab   ketdilar.   Natijada   Xalil
Sulton   jangga   g’olib   chiqib,   Pirmuhammad   Mirzo   Balxga,   Shohruh   Mirzo
qo’shinlari esa Xurosonga qochdilar.
18
 I. To’xtiyev. Amir Temur va temuriylarning moliya-pul siyosati.,T.2006.B.55.
35 Ana shu mag’lubiyatdan bir yil o’tgach, 1407 yil 22 fevralda Pirmuhammad
Mirzo o’z amiri Pir Ali Tos tomonidan bo’g’ib o’ldirildi.
Xalil Sulton 1384 yilda tug’ilgan bo’lib, uni Amir Temurning katta malika –
sevimli xotini Saroymulukxonim tarbiya qilgan edi. U 15 yoshidan boshlab bobosi
bilan   harbiy   yurishlarda   qatnashgan   bo’lib,   harbiy   va   siyosat   ishlaridan   bohabar
edi.   Amur   Temur   Xalil   Sultonni   Xitoyga   qarshi   yurishda   (1404   yili)   o’ng   qanot
askarlarining   qo’mondoni   qilib   tayinlagan   edi.   U   Amur   Temur   vafotidan   so’ng
Samarqand taxtini egalladi.
Nima uchun Amur Temur Xalil Sultonni o’z merosxo’ri deb e’lon qilmadi?
Bu   haqda   akademik   B.   Ahmedov   bunday   yozadi:   ”Xalil   Sultonni   ilgari   Amur
Temurning jiyani amirzoda Alining qizi Johon Sulton begimga o’ylantirib qo’ygan
edilar.   Xalil   Sulton   qonuniy   xotini   bo’la   turib   Amir   Xoji   Sayfuddinning   cho’risi
sohibjamol  shodimmulkni yoqtirib qoladi  va uni  xojasidan tortib olib yashirincha
nikohga o’tkazadi. Amur Temur buni eshitib darg’azab bo’ladi va yasovul boshini
chaqirtirib: ”shahzodani  qayda bo’lsa ham  tutib keltirilsun va maxdi  uliyo Bayon
og’a turgan qasirga qamab qo’yilsin, behayo Shodimulkni ersa g’ulomlardan biriga
xotin   qilib   berib   yuborilsin”,   deb   farmon   beradi.     Lekin   amirlar   Sohibqironning
kayfiyati   durustroq   paytni   poylab   uning   ko’nglini   yupatishga   erishadilar.   Ammo
Amir   Teur   o’zboshimcha   nabirasining   gunohidan   o’tsada,   uni   valiohd   qilish
niyatidan qaytgan edi”
Ma’lumki,   qadimgi   turk   va   mug’ul   an’anasi   bo’yicha   hokimiyat,   otasidan
so’ng katta o’g’liga, katta o’g’li vafot etgan bo’lsa, uning o’g’illariga meros qilib
berilar edi.
Ana shu an’anaga sodiq qolgan Amir Temur to’ng’ich o’g’li Jahongir Mirzo
1376   yilda   vafot   etgandan   so’ng   uning   katta   o’g’li   Muhammad   Sultonni   o’z
merosxo’ri   qilib   tayinlagan.   Lekin   Muhammad   Sulton   1403   yili   vafot   etganidan
so’ng,   Amir   Temur   o’z   o’limi   oldidan   yana   katta   o’g’li   Mirzo   Jahongirning
ikkinchi   o’g’li   Pirmuhammad   Mirzoni   hokimiyat   merosxo’ri   etib   tayinlaydi.
Sohibqironning  o’limi   haqidagi   xabar   tarqalishi   bilan  har   bir   temuriy   shahzoda   u
yoki   bu   darajada   vorislik   ishtiyoqi   bilan   yongani,   yo   bo’lmasa   bundan   buyongi
36 vaziyatda   o’zi   tutishi   mumkin   bo’lgan   mavqei   borasida   o’ylagani   aniq.   Masalan,
kenja o’g’il Shohruh Mirzo Hirotda o’z nomidan xutba o’qitib, tanga zarb qilishini
joriy   etgan.  Bu   bilan   u  Pirmuhammad  Mirzo   u  yoqda   tursin,   hatto  boshqalarning
ham da’volari bilan hech qanday ishi yo’qligini bildirgandi. Taxt uchun kurashda
Sohibqironning   qizi   Oqa   Begi   xonimning   (vafoti   1382   yil)   o’g’li   Sulton   Husayn
Mirzo   (1380-1405)   ham   tog’alaridan   orqada   qolishni   istamagan.   Abjirlikda   esa
Xalil Sulton hammadan o’tib tushgandi.
  Bosh   shahar   Samarqandni   egallab   u   Muhammad   Sulton   Mirzoning   o’g’li
Muhammad Jahongir Mirzoni (1396-1435) xon deb e’lon qiladi. Chamasi bu yo’l
bilan   Xalil   Sulton,   Amir   Temir   vaziyatiga   xilof   ish   tutishda   ayblanishning   oldini
olmoqchi   bo’lgan.   Chunki   Muhammad   Sulton   Mirzo   bobosi   hayotligidayoq
rasman e’lon qilingan taxt vorisi edi. Ammo bevaqt o’lim mazkur rejaning amalga
oshishiga   to’siq   bo’lgandi.   Xalil   Sulton   esa   Sohibqironning   ilk   niyatini   nazarda
tutgan   holda   Muhammad   Sulton   Mirzoning   o’g’li   Muhammad   Jahongir   Mirzoni
nomiga xon deb e’lon qildi. 
Xalil   Sulton  hokimiyat   tepasiga   chiqqanidan   so’ng,   zarb   qilgan  kumush   va
mis oullarga o’z nomi bilan birga Muhammad Jahongirning nomiga ”xon” so’zini
qo’shmay zarb qildirdi. 
Tanglarning   old   tomoniga:   iymon   keltirish   kalimasi   va   uning   to’rt
burchagiga   birinchi   to’rt   xalifa   nomi   va   tanga   (miri)   larni   zarb   qilgan   shahar,
sanalar yozilgan.
Muhammad Jahongir al-jalil al-diyon amir Xalil Sulton xaldolloh mulikixu,
zarbi sana 1 ashara samanmia; zarb 810/ 140-08 yil.
Sharafuddun   Ali   Yazdiy   shunday   yozgan   edi:   ”Xalil   Sulton   Samarqand
saltanatida   qaror   topgandan   so’ng,   xazina   eshigini   ochib,   oltinu   kumushlarni
beklarga   bug’doy   tortgan   tarozularga   in’om   qilib   ulashtirdi.   Bu   xazinani   Amir
Temur   35   yil   jarayonida,   Eronu   Turondagi   podshohlarning   yig’ilgan   xazinalari,
Qalmoqdan   Rumgacha   va   Hindistondin   Shomgacha,   Xorazmdan   Dashti
Qipchoqqacha, Rus  va Bulg’ar, Farangdan kelturub jam qilgan edilar. To’rt  yilda
37 andoq   qildikim,   ul   moldin   hech   asar   qolmadi   va   bu   davlatning   zabol   bo’lishiga
asosiy sabab bo’ldilar”.
ХV asrda yashagan  tazkiravanis olim Davlatshoh Samarqandiy (1435-1495
y.y.)   esa   bu   haqda:   ”Shohruh   Mirzo  Samarqand   taxtiga   о‘tirgach   (1409  y.)   Amir
Temurning Kо‘ksaroy va Samarqand arkida joylashgan xazinasiga kirdi. Ablahlar
dimog‘i   aqldan   xoli   bо‘lganiday,   (Shohruh   ham)   ul   xazinaniganjidan   xoli   topdi.
Shundan   keyin   ayog‘i   bir   narsaga   tekkanday   bо‘ldi.   Qarasa,   kо‘zi   yerda   chang
orasida yotgan bir dinor aqchaga tushdi. Zudlik bilan uni olib peshiga artdi, sо‘ng
kо‘zlariga surtib ”Otamizdan qolgan shu dinor birlan g‘aniy (boy) bо‘ldik”- degan
sо‘zlarni keltiradi.
Bu   ma’lumotlar   Xalil   Sulton   davrida  Samarqanddagi   Amir   Temur   xazinasi
butunlay talon-toroj qilinganligini anglatadi.
Iqtisodiy   asosga   ega   bо‘lmagan   har   qanday   saltanat   inqirozga   uchrab,
davlatni halokat girdobiga olib kelishi begumondir. 
Bunga   tarixdan   juda   kо‘p   misollar   keltirishimiz   mumkin:   Ahamoniylar
imperiyasi   (miloddan  avvalgi   540-330  yillar),  makedoniyalik  Iskandar  imperiyasi
(miloddan  avvalgi  336-323  йиллар),  Xunlar  imperiyasi  (miloddan   avvalgi   III   asr
va miloddan keyingi I asrlar), Turk xoqonligi (VI-VII asrlar), Qoraxoniylar davlati
(IХ-ХIIIасрлар), Chingizxon imperiyasi (1205-1370 yillar) misol bо‘la oladi.
Xalil Sulton hokimiyatga kelishi bilan Amir Temurning kenja о‘g‘li Shohruh
Mirzo   va   nabiralari   о‘rtasidagi   hokimiyat   uchun   bо‘lgan   kurash   tinib-tinchimadi.
Bu kurash ba’zan yashitin, ba’zan oshkora tusda olib borildi.
Xalil   Sulton   Mirzoning   hukmronligini   Movarounnahrdan   tashqarida   hech
kim   tan   olmadi.   Bunday   vaziyatdan   foydalangan   Shohruh   Mirzo   turli   chora   va
tadbirlarni qо‘llab Xalil Sulton qarorgohida isyon chiqarishga muvaffaq bо‘ldi. 
1409   yil   bahorida   Shohruh   Mirzoning   qо‘shini   Bodhez   mavzeyida,   Xalil
Sulton qо‘shini esa Kesh (Shahrisabz)da jangga tayyor holda turar edi. Shu asnoda
shimolda   Amir   Xudoydodning   qozg‘olon   kо‘targani   haqida   xabar   keldi.   Xalil
Sulton asosiy qо‘shinni Shahrisabzda qoldirib, faqat tо‘rt ming askar bilan isyonni
bostirishga   ketdi.   Ammo   1409   yil   30   marta   Xalil   Sulton   amir   Xudoydod
38 tomonidan   asirga   olindi.   K о ‘p   о ‘tmay,   amir   Shayx   Nuriddinning   vositachiligida,
Shohruh Mirzo bilan uning  о ‘rtasida bitim imzolandi. Unga muvofiq, Xalil Sulton
Movarounnahr   taxtiga   b о ‘lgan   da’vosidan   voz   kechdi   va   buning   evaziga   Ray
viloyatining   hokimi   etib   tayinlandi.   K о ‘p   о ‘tmay,   1411   yili   shu   shaharning
shimolidagi Shahriyor q о ‘rg‘onida vafot etdi.
1409 yilda Shohruh Mirzo Samarqand taxtini, Movarounnahr hukmronligini
katta  о ‘g‘li Ulug‘bek Mirzoga in’om qildi.
Shohruh   Mirzo   asta-sekin   о ‘z   akalari   Jahongir   Mirzo   va   Umarshayx
Mirzolar  avlodlarini   о ‘z atrofiga  birlashtirib,Movarounnaxr,  Xuroson  va  shimoliy
Afg‘onistondan iborat katta bir davlat jilovini q о ‘lida saqlab qoldi.
Shohruh   Mirzo   umrining   oxirigacha   о ‘ziga   valiahd   tayinlashga   ikkilanib
yurdi   va  muayyan   bir   qarorga  kelolmay   1447  yili   12  mart   kuni   70  yoshida   vafot
etdi.
Shohruh Mirzo turon va Xurosonning bosh hukmdori sifatida bu joylardagi
hamma   katta   shaharlarda,   jumladan,   Astrobod,   Buxoro,   Domg‘on,   Isfahon,
Kushon,   Kirmon,   Qum,   Nishopur,   Marv,   Samarqand,   Sabzavor,   Sova,   Sultoniya,
Tabriz,   Xorazm,   Hirot,   Sheroz   va   boshqa   shaharlarda   о ‘zining   kumush   tanga
pullarini zarb qildirdi. Bu tangalarning old tomoniga:
Ulug’bek   Mirzo   Amir   Temurning   nabirasi   va   Shohruh   Moirzoning   o’g’li
bo’lib, u 1394 yil 22 martda G’arbiy Erondagi Sultoniya shahrida tug’ilgan. Onasi
Gavharshod oqa turk amirlaridan G’iyosiddin Tarxonning qizi edi.
Ulug’bekning   asl   ismi   Muhammad   Tarag’ay   bo’lib,   bu   nom   Amir   Temur
padari   buzrukvorining   nomi   edi,   hali   temuriy   shahzodalardan   hech   biriga
berilmagandi.   Lekin  ko’p  o’tmay,  chaqaloqning   haqiqiy   ismi   tildan   tushib,   uning
o’rniga   Ulug’bek   deb   atala   boshlangan.   Buning   sababi   nimada?   Bu   haqda
manbalarda   hech   qanday   ma’lumot   uchramaydi.   Fikrimizcha,   (Amir)   Temur
huzurida   yosh   bolani   Muhammad   Tarag’ay   deb   chaqirishga   istihola   qilishgan,
chunki   Tarag’ay   –bobosining   oti,   Sharq   xalqlari   udumida   esa   kattani   ulug’lash
odat   bo’lgan.   Harholda,   (Amir)   Temurni   “bek”   deb,   otasi   Muhammad   Tarag’ay
bahodirni   hurmat   yuzasidan   “katta   bek”,   ya’ni   “ulug’   bek”,   deb   atashgan.
39 “Ulug’bek” nomi berilgan bolani mazkur ramziy ism bilan, ya’ni beklarning ulug’I
deb atashgan bo’lsalar ajab emas. Shunday qilib, Muhammad Tarag’ay Ulug’bekka
mubaddal   bo’lib,   abadiylashib   ketgan   bo’lishi   kerak,   degan   fikrga   temurshunos
olim Turg’un Fayziyev.
Ulug’bek   Mirzo   yoshligidanoq   bobosi   Amir   Temur   saroyida   tarbiyalanib,
unda saroyga yig’ilgan olimu fuzalolar ta’sirida ilm-fanga katta qiziqish uyg’onadi.
U   Samarqand   saltanatida   40   yil   (1409-1449)   hukmronlik   qilgan.   Musulmon
olamida   Ulug’bek   Mirzodan   boshqa   biron   podshoh   bu   qadar   ilm-fanda   dovrug’
taralmagan. Alloma podshoh Samarqandni ilm-fan maskaniga aylantirdi, falakiyot
fani rivojiga ulkan hissa qo’shdi. Ulug’bek Mirzo davrida Turon mamlakatida ilm-
fan va madaniyat gulladi, savdo-sotiq ravnaq topdi. 
Ulug’bek   Mirzo   davrida   garchi   Samarqand   va   Buxoroda   kumush   tangalar
zarb   qilingan   bo’lsa   ham,   ular   o’z   nomi   bilan   emas,   balki   padari   buzrukvori
Shohruh   Mirzoning   nomi   bilan   chiqarildi.   Ulug’bek   Mirzo   otasi   Shohruh   Mirzo
vafotidan   keyingina   o’z   nomidan   kumush   pullarni   zarb   qilishga   kirishdi.   Bunday
kumush   pullarni   zarb   qilish   ishlari   Samarqand   va   Hirotda   faqat   ikki   yo’lu   yetti
oygina davom etdi. Shuning uchun ham Ulug’bek Mirzo nomi bilan zarb qilingan
kumush tangalar kam uchraydi va noyob hisoblanadi.
Ulug’bek   Mirzo   Turonda   savdo-sotiq   ishlarini   rivojlantirish   va   bozorda
savdo muomalasida yuritilgan mis pullarni tartibga keltirish maqsadida 1428-1429
yillari   pul   islohoti   o’tkazib,   mis   pullarni   yangi   ko’rinishdagi   shaklda   zarb   qildi.
Bizga   ma’lum   bo’lgan   Sharq   manbalari   ichida   Ulug’bek   Mirzoning   pul   islohoti
o’tkazganilgi   haqida   hech   qanday   ma’lumot   uchramaydi.   Lekin   uning   davrida
Movarounnahrda   zarb   qilingan   mis   pullarni   chuqur   o’rganish   bu   davrda   pul
islohoti o’tkazilganligi tasdiqlaydi 19
.
Shunday   qilib,   numizmatika   fani   XV   asrning   birinchi   yarmida   O’rta
Osiyoning   hayotida   muhim   rol   o’ynagan   pul   islohoti   o’tkazilganligini   moddiy
dalillar bilan isbotlab, Turon tarixini o’rganishda yana bir sahifani ochib berdi. 
19
  I. To’xtiyev. Amir Temur va temuriylarning moliya-pul siyosati.,T.2006.B.76.
40 Bunday   mis   pullar   faqat   Buxoroda   emas,   balki   butun   O’rta   Osiyoda   ko’p
tarqalgan. 832/1428-29 yillarda zarb qilingan pullardan bunnday ko’p topilishining
asosiy sababi, bu pullar ushbu sana bilangina zarb qilinib qolmasdan, balki undan
keyingi yillarda chiqarilgan pullarga ham 1428 yil sanasi qo’shib zarb qilinganidir.
Xuddi   shunday   pullar   Movarounnahrdagi   boshqa   shaharlarda   ham,   Xuroson,
Andigon   (Andijon),   Qarshi,   Termiz,   Samarqand   va   Shohruhiyada   ham   zarb
qilingan   bo’lsa,   keyinroq   bunday   pullarni   zarb   qilish,   asosan,   Buxoroda
markazlashtirilgan   edi.   832/1428-29   yillari   zarb   qilingan   mis   pullar   XV   asrning
oxiri   va   XVI   asrning   boshlarida   ham   savdo   muomalasida   bo’lgan.   Lekin   bu
pullarning ustiga har bir shahar o’z tamg’asini urib muomalaga chiqargan 20
. 
Shohruh   Mirzo   vafotidan   so’ng   Xuroson   hukmronligini   uning   nabirasi
G’iyosiddin Boysunqur Mirzoning o’g’li Aloud-Davla egallab olgan edi.
Shohruh Mirzoning barcha o’g’illari vafot etgan bo’lsa ham, ammo to’ng’ich
o’g’li   Ulug’bek   Mirzo   hali   hayot   edi.   U   ota   taxtiga   da’vogar   bo’lib,   o’z   o’g’li
Abdullatif Mirzoni (1428-1450 yy.) Xuroson taxtiga o’tkazish maqsadida 1448 yili
bahorda   90   ming   kishilik   qo’shin   bilan   yengilib   Mashhadga,   so’ngra   ukasi
Abdulqosim   Bobur   oldiga   Ko’changa   qochib   ketdi.   Garchi   Ulug’bek   Mirzo
g’alaba qilgan bo’lsa ham, lekin bu jang keyin Ulug’bek Mirzo bilan uning o’g’li
Abdullatif   Mirzo   o’rtasida   nizo   tug’ilishiga   sabab   bo’ldi.   Chunki   Hirotdan   14
farsax narida bo’lgan Tarnob jangida Abdullatif Mirzo jasorat ko’rsatib, g’alabani
ta’minlagan bo’lsa ham, Ulug’bek Mirzo g’alaba sha’nini sevikli o’g’li Abdulaziz
Mirzo nomiga yozilgan edi.
Undan   tashqari,   Ulug’bek   Hirotni   egallagach,   o’g’li   Abdullatif   Mirzoga
Ixtiyoriddin   qal’asiga   kirishini   man   etdi.   Bu   qal’ani   Shohruh   Mirzo   hayotlik
davrida  Abdullatif  Mirzoga in’om  qilganligidan, u bobosi  bilan 1446 yili  Isfahon
tomon   yurishga   ketayotib,   qal’aga   o’ziga   tegishli   bir   necha   ming   misqol   oltin   va
kumush   buyumlar   hamda   200   tuman   pulni   berkitib   ketgan   edi.   Ulug’bek
Mirzoning yuqoridagidek bu qal’ga kirishni man etishi Abdullatifning o’z otasiga
nisbatan noroziligini keltirib chiqargan sabablardan biri edi.
20
 T.Fayziyev. Mirzo Uiug’bek avlodlari.T.,1994.B.4.
41 1449   yili   bahorda   Ulug’bek   Mirzo   Xurosonni   qaytadan   zabt   etish   uchun
taraddud ko’rayotgan bir paytda taqdir taqozosi bilan o’z o’g’li Abdullatif Mirzoga
qarshi jang qilishga majbur bo’ldi.
Bu jangda Ulug’bek Mirzo behuda  qon to’kmaslik  uchun o’z  ixtiyori  bilan
taslim   bo’ldi.   Abdullatif   Mirzo   taslim   bo’lgan   otasini   Ka’batullo   ziyoratiga
jo’natish haqida farmon berdi. Yo’lga chiqqan Ulug’bek Mirzo hali Samarqanddan
uzoqlashgan   edi.   Orqadan   chopar   kelib   shu   atrofdagi   qishloqda   bir   kun   to’xtab
turish haqida farmon yetkazdi. Ulug’bek Mirzo chorasiz buyurilgan hujraga Abbos
ismli   kirib,   sobiq   hukmdorni   tashqariga   sudrab   olib   chiqdi,   ariq   bo’yiga
cho’kkalatib   qilichning   bir   zarbi   bilan   boshini   tanidan   judo   qildi.   Bu   mudhish
voqea 1449 yil 25 oktyabrda yuz bergan edi.
42 2.2.   ULUG’BEK MIRZODAN KEYINGI DAVRLARDA
TEMURIYLARNI TURON VA XUROSONDA ZARB ETTIRGAN
TANGALARI.
O’rta   Osiyodagi   tangalarga   xudolarning   tasvirlari   chizilishi   Eron   sosiniylar
davlati   (milodning   III-VIII   asrlar)ga   juda   katta   ta’sir   ko’rsatdi.   Buzoro
so’g’dlarining   tanga   pullarida   otashparastlarning   Olov   mehroblari   va   boshqa
ramziy belgilar paydo bo’ldi. 
Ayniqsa   IV   asrlardagi   Soson-Kushon   podsholarining   mis   va   tilladan   zarb
qilingan   tanga   pullarida   turli   e’tiqod   (kultlar)   elementlari   aks   ettirilgan.   Bunga
kuchli ko’chmanchi imperiyalardan Kanguy, kidaritlar, xionitlar, eftalitlar va turk
xoqonlarining   madaniyat   elementlari   tangalarda   o’z   aksini   topganligi   misol   bo’la
oladi.
Dastlab   Ellning   davridagi   tangalarga   taqlid   qilib   zarb   qilingan   tangalarda
qabila belgilariga oid tamg’alarning paydo bo’lishi keyinroq borib tangalarning bir
tomoniga   asosiy   mabudalar   sur’ati   tushirilishi   tanglarning   qiyofasini   tubdan
o’zgartirib   yubordi.   III   asrlardagi   So’g’d,   Coch,   Xorazm,   Toharistondagi
tangalarda   va   undan   keyingi   qadimiy   va   ilk   o’rta   asr   tangalarida   ana   shunday
bo’lgan   edi.   Keyinroq   borib   mavhum   (topishmoq)   bo’lib   qolgan   qabila   belgilari
o’rniga   ko’chmanchi   qabilalar   podsholarining   tasviri,   an’anaviy   taralgan   soch   va
murakkab bosh kiyimlarda burgut, tuya va boshqalar tasviri berila  boshladi.
V   asrlarga   kelib   yangi   ko’rinishdagi   tangalar,   eftalitlar   davlati   tangalari
paydo   bo’ldi.   Sosoniylar   sulolasining   kumush   draxmalaridagi   asosiy   rasmlar   va
qadimiy   yozuvlar   ustiga   eflatalitlar   kichik   qoliplar   bilan   o’z   tamg’alarini   qayta
urishdi.   Bunday   uslubni   milodning   I   asrlaridagi   O’zbekistonning   janubidagi
Parfiya   podshohlaridan   Friatning   draxmalarida   ko’rish   mumkin.   Eflatalitlar   ana
shu   an’analarni   davom   ettirib,   sosoniylar   tangalariga   qayta   tamg’alar   urish   bilan
birga o’zlari ham unga o’xshatib draxmalarni zarb qilishga kirishdilar. 
Tangalar   noyob   tarixiy   manba   bo’lib   unda   faqatgina   qadimgi
podshohlarning   tashqi   qiyofasi   aks   ettirilib   qolmay,   balki   o’tgan   asrlardagi   diniy
43 e’tiqodlar ham aks etgan. Faqat tangalardagina qadimgi tillar, yozuvlar, unvonlar,
hokimlar, shahar va zarbxonalar nomi saqlanib qolgan. 
Eng  qadimgi  tanglarda  yunon yozuvining  belgilari   bo’lib  miloddan  avvalgi
II   asrlarda   So’g’d   va   Baqtriya   yozuvlari   paydo   bo’lishi   So’g’d   yozuvi   oromiy
yozuvi   asosida,   Baqtriya   yozuvi   qadimgi   yozuvi   asosida   kelib   chiqqan.   Undan
boshqa  tangalarda  qadimiy  hind yozuvi   kxarushtiy  va qadimgi   eronning  paxlaviy
yozuvi ham uchrab turadi. 
VIII   asrlarda   hokimiyat   boshiga   arab   xalifaligi   kelishi   bilan   tangalarga
podshohlarning   rasmini   solish   butunlay   yuqoldi.   Arab   xalifaligida   VII   asrlarda
Vizantiya va Eron sosoniylar tangalari muomalada yuritilga bo’lsa, VII asr oxirlari
va   VIII   boshlariga   kelib   xalifa   Abd-   al   -   malik   Vizantiya   va   Eron     sosoniylar
tangalari   o’rniga   xalifalikning   turli   shaharlarida   arab   yozuvida   emon   keltirish
kalimasi bilan tangalarni zarb qila boshladi. 
VIII   asr   boshlarida   arablar   O’rta   Osiyoni   bosib   olishi   bilan   bu   joylarda
arablarning tillo tanga pullari (denor  4,25 g.), kumushdirham (2,95 g.) va misdan
tayyorlangan fulus (2,9 g) tanga pullari muomlada yuritildi.
Bu   tanga   pullarda   hech   qanday   tasviriy     suratlar     berilmagan   bo’lib,   uning
old tomonidagi  yuziga kalimai toibi (iymon keltirish kalimasi) orqa tomoniga esa
arab   yozuvida   tangalarni   zarb         qilgan   sana,   zarbxona   va   xalifa   nomi   bilan     bir
mahalliy hokimning nomlari yozilgan. 
O’rta Osiyoda mustaqil tohiriylar sulolasi (821-873) va Somoniylar sulolasi
(874-999)   davrida   juda   ko’p   kumush   tangalar   (dirham)   va   mis   tangalar-fuluslar
zarb qilina boshladi 21
. 
Qoraxoniylar   davlati   dastlab   Sharqiy   turkistonda   (IX   asrlar)   tashkil   topgan
bo’lib,   keyin   kuchaygan   vaqtlarda   o’z   hukmronligini   Yetti   suv   va   O’rta   Osiyoga
qadar kengaytirdi. 
Qoraxoniylar   davlatining   birinchi   tanga   pullari   Somoniylar   sulolasining
dirham pullari namunasi asosida zarb qilingan bo’lsa keyinroq borib Qoraxoniylar
davlati o’z tanga pularining ilk namunasining shakllantirdi. Bu  tanga pullarda yuz
21
  I. To’xtiyev. Amir Temur va temuriylarning moliya-pul siyosati.,T.2006.B.76.
44 tomonning   markaziy   qismiga   iymon   keltirish   kalimasi   yozilgan   bo’lsa,   uning
aylanasiga tangalar zarb qilingan sana va zarbxonalar nomi berilgan. Tangalarning
orqa   (ters)   tomoniga   esa     Bag’dod   xalifasi   bilan   birga   yerli   hokimning   nomi
yozilgan.
XII-XIII   asr   boshlarida   xalifa   nomisiz   zarb   qilingan   dirhamlarning   soni
ancha ko’paydi. Bunday tangalar asosan markaziy Movarounnahrdan  tashqaridagi
joylarda zarb qilingan tangalar hisobiga oshgan edi. 
XIV   asr   o’rtalariga   kelib   O’rta   Osiyodagi   Chig’atoy   davlati   juda
kuchsizlanib   ketgan   bir   paytda   Amir   Temur   ibn   Tarag’iy   bahodir   hokimiyat
tepasiga   keldi.   Amir   Temur   hokimiyatni   ma’lum   vaqt   Chig’atoy   avlodlaridan
qo’g’irchoq   xon   Suyurg’atmish   (1370-1388)   so’ng   uning     o’g’li   Mahmudjon
(1388-1402) lar nomi bilan boshqargan edi. 
XV   asr   oxiriga   kelib   Amir   Temur   avlodlari   o’rtasidagi   o’zaro   qarashlar
kuchayib   ketgan   bir   paytda   ko’chmanchi   o’zbek   qabilalari   Shayboniyxon   (1451-
1510) boshchiligidagi 1500 yili Samarqandni urushsiz, 1507 yilda esa Xurosondagi
Temuriylar avlodlarining markazi bo’lgan Hirotni bosib oldi. Shunday qilib butun
Markaziy Osiyo Shayboniyxon tasarrufiga kirdi.
1507   yili   Shayboniyxon   pul   islohoti   olib   borib   o’zi   egallagan   katta
shaharlarda o’z nomi bilan kumush tangalarni zarb qila boshladi. Bu tangalarning
vazni dastlab 4,8 gramm bo’lsa, keyinroq borib 4,4 grammni tashkil qildi. Shuning
bilan   birga   yangi   tipagi   mis   tangalarni   ham   zarb   qilinib,   ularning   orqa   tomonida
qush va turli hayvonlar tasvirlangan.
Shayboniylar     avlodidan     Abdulmumin   (1598)   vafot   qilgan   so’ng
Shayboniylar   davlatida     bir     necha   yil   o’zaro   qirg’inbarot   urushlari   bolib   o’tdi.
Shundan so’ng ya’ni 1601 yilning Shayboniy amirlari Buxoroda yashayotgan kelib
chiqishi   ashtarxonli   (astraxanli)   shayboniylardan   bo’lgan   Abdullaxon   II   ning
(1583-1598) singlisiga uylangan Jonibek   Sultonni   xon qilib ko’tardilar. Shunday
qilib   tarixda   joniylar   yoki   kelib   chiqishi   joyi   bilan   Ashtarxoniylar   deb   atalgan
yangi bir sulola paydo bo’ldi. 
45 Ashtarxoniylar   sulolasi   to’la   yumaloq   bo’lmagan   shakldagi   kumush
tangalarni zarb qilgan bo’lib, odatda bu pullarning hammasi siyqa, faqat tanganing
markaziy qismidagi yozuvlargina qisman o’qilishi mumkin edi. 
1747 yili Abufayzxon o’ldirilgandan so’ng Muhammad Rahim taxtga uning
to’qqiz   yoshli   o’g’li   Abdulmuminni   o’tqazdi.   Lekin   uning   davlatni   boshqarish
ishlarida   hech   qanday   ta’siri   bo’lmadi.   Mang’it   urug’idan   chiqqan   Muhammad
Rahim   1753   yili   Buxoro   davlati   arboblari   va   ruhoniylarning   roziligini   olib   Amir
unvoni   bilan   Buxoro   taxtiga   o’tirdi.   Shunday   qilib,   Buxoroda   yangi   Mang’itlar
sulolasi   hukmronlik   qila   boshladi.   Shohmurod   hukmronlik   qilgan   (1785-1800)
yillarda pul  islohoti  o’tkazilib, to’la qimmatga  ega bo’lgan ”Ashraf” yoki  ”Tillo”
deb   nomlangan   oltin   tanga,   kumush   va   mis   tanga   pullarni   zarb   qildi.   Bu   an’ana
butun   Buxoro   amirligi   hukmronlik   qilgan   davrdan   boshlab   Buxoroda   tanga
pullarning zarb qilish to’xtatilgan 1904 -1905 yillargacha davom etdi. 
XVIII asrda Farg’ona vodiysida ”Ming” sulolasi  vakillari Qo’qon xonligini
barpo etdilar, bu xonlikka Norbo’tabiy (1763-1798) asos soldi. 
Norbo’tabiy davrida faqat fulus pullar zarb etilga bo’lsa, Muhammad Alixon
hukmronlik   qilgan   davrlarda   mis   pullar   bilan   birga   misning   ustiga   kumush
qoplangan dirhamlarni zarb qildirdi.
Muhammad   Umarxon   hukmronligining   oxirgi   davrlarda   pul   islohotini
o’tkazib tillo kumush va mis pullarni zarb ettirdi, bu pullar 1876 yilga qadar ya’ni
Qo’qon xonligining Chor Rossiyasi  bosib olgunga qadar zarb qilingan edi. XVIII
asrning 60 yillarida Xivada hokimiytat boshiga o’zbeklarning qung’irot urug’idan
Inoq   Muhammad   Amin   o’tirdi.   U   1770   turkmanlar   va   1782   yili   Buxoroliklar
ustidan   muvoffaqiyat   qozondi.   Xiva   xoni   Muhammad   Rahimxon   I   (1806-1825)
Xiva   xonligini   birlashtirish   uchun   kurashni   muvaffaqiyat   bilan   yakunlab,   oliy
kengash   tashkil   qilindi.  Soliq  islohoti   o’tkazilib  bojxona   va  zarbxona   qurdirdi.  U
4,5   grammli   tillo,   3,20   va   2,00   grammli   kumush   tanga,   2,50   yoki   3,80   grammli
fulus mis pullarini zarb qildi. Bu tanga pullarining yuz (old) tomoniga Qo’qon va
Buxoro   tangalariga   o’xshash   xonlarning   unvoni   berilgan   bo’lsa,   ularning   orqa
tomoniga bu tangalar zarb qilingan yil sana shahar va uning sifatlari berilgan. 
46 Agar   Somoniylar   sulolasi   davrida   yigirmata   shaharda   zarb   xonalar   ishlab
turgan   bo’lsa,   Qoraxoniylar   davriga   kelib   ularning   soni   40   taga   yetgan.   Amir
Temur   va   temuriylar   sulolasi   davrida   50,   shayboniylar   davrida   26   ta   zarbxonalar
mavjud.   Uch   xonlik   davrida   zarbxonalar   asosan   poytaxtga:   Buxoro,   Xiva   va
Qo’qon   shaharlariga   markazlashtirilgan   bo’lib   Toshkentda   tanga   pullar   kamdan-
kam zarb qilingan.
Padarkush   Abdullatif   Mirzo   o’z   inisi   Abdulaziz   Mirzoni   ham   qatl   ettiradi.
Lekin   ko’p   o’tmay   Abdullatif   Mirzo   Ulug’bek   Mirzoning   amirlaridan   biri   Bobo
Husayn   bahodir   tomonidan   o’ldirdi.   Padarkushning   jazosi   ana   shunday   bo’ladi,
deb uning boshini Ulug’abek madrasasining peshtoqiga osib qoydilar 22
.
Abdullatif   Mirzo   otasidan   so’ng   Samarqand   saltanatida   6   oy   hukmronlik
qilgan bo’lsa ham u o’z nomidan pul chiqarishga ulgurdi. Bu tangalarga o’z nomi
bilan birga bobosi Shohruh Mirzo nomini ham qo’shib zarb qildirdi:
Abdullatif   Mirzoning   o’limidan   so’ng   Samarqandda   arkoni   davlat
kengashiib,   Abdullo   Mirzoni   Ko’ksaroy   qamog’idan   olib   chiqdilar   va   saltanat
taxtiga   o’tkazdilar.   Abdullo   Mirzo   (1433-1451   yy.)   aslida   Ulug’bek   Mirzoning
ukasi   Ibrohim   Sultonning   (1394-1435   yy.)   o’g’li   bo’lib,   uni   Ulug’bek   Mirzo
Abdullatif   Mirzoga   qarshi   Amudaryo   qirg’og’idan   jangga   tortgan   edi.   Ana
shunday   janglarning,   birida   Abdullo   Mirzo   asirga   olinib   Ko’ksaroyga   qamalgan
edi.
Ammo Abdullo Mirzoning Samarqand taxtiga o’tirishiga qarshi bo’lgan, taxt
da’vogarlaridan Mironshoh Mirzo avlodiga mansub bo’lgan Sulton Abusaid Mirzo
unga   qarshi   isyon   ko’tardi,   lekin   mag’lub   bo’lgach,   Sirdaryoning   shimolidagi
ko’chmanchi o’zbeklar xoni Abdullayrxonga elchi yuborib yordam so’radi. 
Abdullayrxon   fursatdan   foydalanib,   Turonning   eng   boy   shaharlaridan   biri
bo’lgan   Samarqandni   bosib   olish   niyarida   o’z   qo’shinini   Sulton   Abusaid   Mirzo
qo’shini bilan birlashtirib, avval Toshkent va Xo’jandni egalladi, Mirzacho’l orqali
yurib,   Bulg’urda   Abdullo   Mirzo   qo’shiniga   ro’para   keldi.   1451   yil   iyun   oyida
Bulung’ur   dashtining   janubidagi   Sheroz   qishlog’i   yaqiniga   qonli   jang   bo’ldi.
22
  I. To’xtiyev. Amir Temur va temuriylarning moliya-pul siyosati.,T.2006.B.69-71.
47 Natijada   Abulxayrxon   qo’shini   Abdullo   Mirzoning   qo’shini   ustidan   g’alaba
qozondi. Abdullo Mirzo mardona kurashib, jang maydonidan orqaga qaytayotgan
o’q tegib 19 yoshida halok bo’ldi.
Sulton Abusaid Mirzo esa hech qanday qarshilikka uchramay Samarqandga
kirib taxtga o’tirdi.
Abdullo Mirzo Samarqand taxtida bor-yo’g’i bir yil hukmronlik qildi va shu
vaqt ichida o’z nomidan tanga pullarni zarb qilib ulgurdi. 
1451   yili   Sulton   Abusaid   Mirzo   ko’chmanchi   o’zbeklar   xoni   Abulxayrxon
yordamida   Samarqandni   zabt   qilgandan   so’ng,   unga   o’z   minnatdorchiligini
bildirib,   Ulug’bek   Mirzoning   kenja   qizi   Robiya   Sultonbegimni   boshqa
qimmatbaho   hadyalar   qatorida   Abulxayrxonga   peshkash   qiladi.   Abulxayrxon
Robiya Sultonbegimni o’z nikohiga kiritib, Turkisronga olib ketadi. 
Robiya   Sulton   begim   Abulxayrxondan   ikki   o’g’il   ko’rdi,   kattasiga
Ko’chkinchixon, ikkinchisiga esa Suyunxon deb nom beradilar.
Mazkur   xonzodalar   o’sib   –   ulg’ayib,   Shayboniyxon   O’rta   Osiyoni   bosib
olgandan so’ng Movoraunnahr siyosiy tarixida ma’lum rol oynadilar.
Abusayid   Mirzo   Movoraunnahr   taxtini   egallagandan   so’ng   u   Xurosonda
ham   hokimiyatini   tiklash   uchun   Abulqosim   Boburga   qarshu   kurashdi   va   bu
joylarni   Abulqosim   Bobur   vafotidan   so’ng   ya’ni   1457   yili   egallab,   Temuriylar
davlatini   bir   muncha   tiklashga   muvoffaq   bo’ldi.   Lekin   bu   davrga   kelib   Iroq,
g’arbiy   Eron   va   Ozorbayjondagi   Temuriylarga   qarashli   bir   qator   joylar   qo’ldan
ketib qolgan edi. 
1453   yilda   Qora   Yusufning   o’g’li   Jahonshoh   G’arbiy   Eronni   bosib   olgan
bo’lib,   1467   yili   Jahonshoh   vafot   etgandan   so’ng   bu   joylarda   Abusaid   o’z
hukmronligini   tiklash   uchun   turkmanlarga   qarshi   urush   olib   bordi   va   ana   shu
urushda 1469 yili halok bo’ldi.
Abusaid   1451-1457   yillarda   Turon,   1457-1469   yillarda   esa   Turon   va
Xurosonning bosh hokimi bo’lib Xurosonda turdi, uning katta o’g’li Sulton Ahmad
1469-1494   yillari   Samarqandda   hokim   bo’ldi.   U   1494   yil   uyul   oyida   vafot
48 etgandan keyin Samarqandda hokimiyatni uning inisi  Sulton Mahmud egalladi  (u
ilgari Hisor va Badaxshon hokimi edi).
XV  asrning  oxiri   va  XVI  asr   boshlaridagi   temuriylarning  Xurosondagi  eng
tanilgan va atoqli hukmronlaridan biri Husayn Boyqarodir. Husayn ibn Mansur ibn
Boyqaro ibn Umarshayx ibn Temur 1438 yilda Hirotda tug’ilgan.
Husayn Boyqaroning otasi Mansur Mirzo temuriylardan bo’lishiga qaramay
faqir  odam  kabi  hayot  kechirgan,  taxminan  1445-1446  yilda  vafot   etgan.  Husayn
Boyqaro   o’n   to’rt   yoshida   onasi   Feruza   begim   bilan   maslahatlashib,   Abulqosim
Bobur (Boysunqur o’g’li) xizmatiga kirgan.
1454   yili   Abulqosim   Bobur   bilan   Samarqand   hukmdori   Sulton   Abusaid
Mirzoga qarshi muvaffaqiyatsiz yurshlarda qatnashgan. Abulqosim Bobur Hirotga
qaytishga   majbur   bo’ldi.   Ammo   Husayn   Samarqandda   qoldi.   Uzoq   o’tmay
Samarqanddagi   Abusaid   saroyidagi   Umarshayx   Mirzo   avlodiga   mansub   bo’lgan
Sulton   Vays   Mirzo   isyon   uyushtirib   Abusaid   Mirzoga   qarshi   chiqdi.   Shundan
so’ng Abusaid Mirzo Samarqanddagi Umarshayx Mirzo avlodiga mansub bo’lgan
13 nafar shahzodani, shu jumladan Husayn Boyqaroni ham hibsga oldi.
Bu   voqeadan   tashvishga   tushgan   Husaynning   onasi   Feruza   begim   Sulton
Abusaid   Mirzo   saroyiga   borib   Sultondan   iltifot   so’rab,   Husaynni   hibsdan   ozod
qildi va o’zi bilan birga Hirotga qaytarib keldi va yana Abulqosim Bobur saroyida
xuzmatda bo’ldi.
Lekin   1457   yili   Abulqosim   Bobur   vafot   etgandan   so’ng   Abusaid   Mirzo
Hirotni   egallash   bilan   Xuroson   va   Turondagi   temuriylar   sulolasi   hukmronligini
yana ma’lum vaqt tiklagan bo’ldi. 
Mansab,   hokimiyat   va   shon-shuhrat   orzusida   yurgan   Husayn   Boyqaro
Hirotni   tark   etib,   Marv,   Jom   va   Moxon   viloyatlarining   hukmdori   Sanjar   Mirzo
huzuriga   bordi.   Sanjar   Mirzo   Abulqosim   Boburning   vafotidan   so’ng   bu
viloyatlarni o’zi mustaqil boshqarmoqda edi.
Kuch-   quvvatga   to’lgan   19   yoshli   Sulton   Husayn   Boyqaroni   Sanjar   Mirzo
juda   samimiy   va   iliq   kutib   oldi   va   unga   o’zining   15   yoshli   qizi   Beka   Sulton
begimni   nikohlab   qo’ydi.   Sanjar   Mirzo   uning   ishonchi   va   e’tiborini   qozongan
49 kuyovi Husayn Boyqaroni  Marvga hokim qilib tayinlab, o’zi  Mashhadni  egallash
uchun yo’lga otlandi.
Husayn Boyqaro 1458 yilning bahor faslida o’zining suvoriylari bilan Tajan
tomon  yuradi.  Jurjon,  Niso   va  Asteobod   shaharlarini   egallab,  Abusaid   Mirzoning
eng kuchli raqibiga aylandi.
1460   yili   Abusaid   Mirzo   Husayn   Boyqaroga   qarshi   juda   kuchli   qo’shin
tortadi.   Vaziyatni   tog’ri   baholagan   Husayn   Boyqaro   Astrobodni   tashlab   chiqib,
Amudaryodan   kechib   o’tadi   va   Xorazm   sari   yo’l   oladi.   U   ko’p   umrini   Xorazm
bilan   Buxoro   o’rtasida   kezib   yurib   o’tkazdi   va   kutilmaganda   1469   yili   Abusaid
Mirzo   Iroqda   oqquyunli   turkmanlarning   hokimi   Uzun   Hasan   bilan   Mug’on
cho’lida bo’lgan jangda halok bo’ldi. Bu xabarni  eshitgan Husayn Boyqaro Hirot
sari   yo’lga   otlanib,   Abusaid   Mirzoning   o’g’illari   Sulton   Ahmad   Mirzo   va   Sulton
Mahmud   Mirzolarga   qarshi   yurish   boshladi.   Husayn   Boyqaroga   qarshi   tura
olmaslikka   ko’zlari   yetgan   Sulton   Ahmad   va   Mahmud   Mirzolar   Hirotni   tashlab
chiqadilar va Samarqand sari yo’l oladilar. 
Shunday   qilib   Xuroson   va   uning   markazi   Hirot   uchun   olib   borilgan   uzoq
yillik kurashlardan so’ng Sulton Husayn Boyqaro g’alaba qilib, bu hududda 38 yil
hukmronlik qildi.
Husayn   Boyqaro   Hirotda   hokimiyat   tepasiga   kelgan  yili   uning   maktabdosh
do’sti,   bo’lajak   buyuk   shoir   Mir   Alisher   Navoiy   ham   uning   xizmatiga
Samarqanddan   Hirotga   kelgan   edi.   Sulton   Husayn   Boyqaro   uning   yordamida
davlatni turli ichki nizolardan tinchitibgina qolmay, balki uning ijtimoiy-iqtisodiy,
madaniy ahvolini birmuncha yaxshiladi. Uning davrida Xurosonda fan-madaniyat
va adabiyot rivoj topib, fuqarolar osoyishta va farovon kun kechirganlar.
Husayn   Boyqaro   1469   yili   24   martda   Hirot   shahrini   egallagandan   so’ng,
uning  nomiga   Jome   masjidida   xutba  o’qildi   va   o’z   nomidan   tangalar   zarb  qildira
boshladi.
Sulton   Husayn   Boyqaro   zamonida   875/   1479-912/   1506   Xurosonning
Astrobod,   Mashhad,   Marv,   Sabzavor,   Semnon   singari   katta   shaharlarida   oltin,
kumush va mis tangalar zarb qilinib, savdo muomalasida keng yuritildi. 
50 Sulton   Husayn   Boyqaro   68   yil   yashab   umrining   oxirgi   yillarida   kasalga
mubtalo bo’lib qo’ldi. Uning on to’rt nafar o’g’li bo’lib eng kattasi baddiuzzamon
edi. O’g’illaridan yettitasi otasi hayot vaqtida vafot etgan edilar, qolganlaridan ikki
nafari Baddiuzzamon va Muzaffar o’zaro taxt uchun kurash boshladilar. 1506 yili
Sulton   Husayn   Boyqaroning   vafot   etganini   va   uning   o’g’illari   o’rtasidagi   o’zaro
ittifoqsizlikni ko’rgan Shayboniyxon otning jilobini Hirot tomon burdi.
Ana   shunday   jiddiy   bir   paytda   Abusaid   Mirzoning   nabirasi   (Umarshayx
Mirzoning   o’g’li)   Zahiriddin   Muhammad   Bobur   Hirotga   boprib   Sulton   Husayn
Boyqaro   o’g’illarini   ittifoqlashtirib   Shayboniyxonga   qarshi   kurashga   chaqirdi.
Garchi   Bobur   Mirzoni   Sulton   Husayn   Husayn   o’g’illaridan   Badiuzzamon   va
Muzaffarlar   juda   iliq   kutib   olgan   bo’lsalar   ham,   lekin   ular   birlashib   ketolmagan
edilar.
Shunday   bir   pallada   Shayboniyxonning   juda   ko’p   askarlar   bilan   Balxni
egallagani   haqidagi   xabar   Hirotga   etib   keladi.   Zahiriddin   Muhammad   Bobur
Sulton   Husayn   Boyqaro   o’g’illari   bilan   bir   umumiy   ittifoqqa   kela   olmaganligi
uchun   orqaga   qaytib   otni   Qobul   tomon   qamchilaydi.   So’ngra   Hindiston   tomon
yuzlangan Bobur Mirzo 1526 yili Shimoliy Hindistonda temuriylar hukmronligini
o’rnatishga muvaffaq bo’ldi. Boburiylar sulolasi bu ko’hna zaminda rasman 1858
yilga qadar hukmronlik qildilar.
1507   yili   Baddiuzzamon   bilan   Muzaffarlar   Shayboniyxonga   qarshi
kurashgan   bo’lsalar   ham,   lekin   ular   yengilib,   har   tomonga   qarab   qochib   o’z
jonlarini   saqlab   qolishga   harakat   qiladilar.   Ular   Gurgan   tarafga   qochib   ketadilar,
Muzaffar Mirzo ikki yildan so’ng kasalga chalinib o’ladi. Baddiuzzamon esa 1517
yili Istambulda dunyodan o’tadi.
913/1507 yili Shayboniyxon hech qanday qarshilikka uchramay Hirot taxtini
qo’lga   kiritadi   va   o’sha   yilning   o’zidayoq   Hirotdagi   katta   Jome   masjidida   o’z
nomiga   xutba   o’qittirib,   tangalar   zarb   qildiradi.   Ana   shu   xutba   Amir   Temur   va
temuriylar avlodining Xurosondagi hukmronligi tugaganligini bildirardi.
Biroq  Amir  Temur  va   temuriylar   yuritgan  yagona   moliya-pul  siyosati   tarix
qa’rida beiz qolib ketmadi.
51 Amir   Temur   davlatning   mustaqil   moliya   siyosatini   takomillashtirish   uchun
o’z  davlat   tarkibiga  kirgan  barcha  mamlakatlar   moliyasini   bir   tizimga birlashtirdi
va ularning ma’muriy boshqarish talablari asosda idora qilish usullarini joriy etdi.
Agar   Ovro’poda   birinchi   byudjet   tuzilishi   Angliya   va   Fransiyada   XVII   asrda
amalga   oshirilgan   bo’lsa,   Amir   Temur   davlatida   undan   3   asr   avval   mamlakatni
idora qilishda byudjetni dastlabki ishlab chiqilib, joriy qilingan edi.
Amir   Temurning   pul-moliya   siyosati   davlat   ishlab   chiqarish   kuchlarining
taraqqiyotiga, ichki bozor hamda tshqi dunyo bilan asosiy omillardan biri bo’lgan
edi.
Amir   Temurning   bu   borada   qo’llagan   chora-tadbirlarining   eng   muhim
shubhasiz,   bu-barcha   hududlarga   o’z   nomiga   ”xutba”   o’qitib,   zarb   qilgan   yagona
pul   namunalaridir.   Shuning   bilan   birga   bu   butun   imperiya   siyosiy,   iqtisodiy
jihatdan   bir   butun   yaxlit   davlat   ekanligini   ko’rsatuvchi   o’ziga   xos   ramziy   belgi
ham edi.
Xulosa   qilib   aytganda,   Amir   Temur   davrida   zarb   qilingan   barcha   tanga
pullar   eng   asosiy   to’lov   vositasi   sifatida   davlatning   ichki   va   tashqi   savdo
aloqalarida qo’llanadigan pul birligi (valyuta) bo’lganligi uchun ham bu pullar xalq
orasida   Amir   Temur   davlatining   siyosiy   va   iqtisodiy   qudratini   oshirishga   va
mustahkamlashga   xizmat   qilgan.   Amir   Temur   va   temuriylarning   moliya-pul
siyosati keyingi sulolalarga ham dastirulamal bo’lgan. Bu ulug’ bobomizning boy
tajribasi bugungi avlodlarga ham o’ziga xos tajriba bo’lib xizmat qilmoqda.
Milliy valyuta, Bayroq, Tug’ro, Madhiya, Konstitutsiya kabi davlat va qalq
ramzlari   O’zbekiston   mustaqilligining   ham   muqaddas   ramzlaridir.
O’zbekistonning   istiqlolini   mustahkamlash,   uni   barqaror   iqtisodiy   yo’lga   solish
uchun albatta milliy valyutamizni chiqarish kerak edi.
”O’zbekiston   Respublikasi   Konstitutsiyasining   122-moddasiga,
”O’zbekiston   Respublikasi   davlat   mustaqillgining   asoslari   to’g’risida”gi
qonunning   11-moddasiga   va   O’zbekiston   Respublikasi   muvofiq,   bozor
munosabatlari shakllanayotgan sharoitda xalq turmushini davlat yo’li bilan ijtimoiy
kafolatlantirish uchun, Prezidentimizning farmoni bilan, O’zbekiston Respublikasi
52 1993 yil 15 noyabrdan boshlab o’zining oraliq valyutasi-so’m kuponga o’tdi va 1,
3,   5,   10,   25,   50,   100,   200,   500,   1000,   5000   va   10.000   so’m   qimmatidagi   so’m-
kuponlar muomalag kiritildi.
O’zbekiston Respublikasi Oliy Kengashining 1993 yil 3 sentabrdagi 952-XII
son   qaroriga   muvofiq   1994   yilning   1   iyulidan   boshlab   O’zbekiston
Respublikasining   milliy   valyutasi   muomalaga   kiritildi.   Yangi,   1,   3,   5,   10,   20,   50
tiyinlik   metall   tanga   pullar   va   1,   3,   10,   25,   50,   100   qimmatidagi   ”so’m”pul
chiqarila boshladi.
Aynan   istiqlol   yillarida   mamlakatiiz   makroiqtisodiy   barqarorlikka   erishdi,
isglab-chiqarishing   o’sishi   bilan   milliy   valyuta-so’mning   qadri   kuchayib   bordi,
joriy opera ц iyalar hisobi bo’yicha uning almashuvi qobiliyatiga erishildi.
Hozirgi   davr   rivojlanish   jarayonining   ildizlari   asrlar   qa’riga   borib   taqaladi.
O’z   davrida,   Amir   Temur   tomonidan   asos   solingan   va   umumiy   qonunlarga   rioya
etishga asoslangan davlatchilik, siyosat, iqtisod va moliyani boshqarishning o’ziga
xos   tamoyillari,   usullari   va   an’analari   bugungi   kunda   ham   o’z   ahamiyatini
yo’qotgani yo’q.
O’zbekiston   Respublikasi   mustaqillik   yo’llari   davomida   o’zining   milliy
valyutasi-so’mini   va   bir   qator   yubiley,   esdalik   tangalarni   chiqardi.   Ular   o’zida
milliy   qayta   uyg’onish   jarayonlarini   va   mustaqil   O’zbekistonning   eng   ilk   pul
tarixining shakllanishini aks ettiradi.
O’zbekiston   Respublikasi   Moliya   vazirligi   va   Markaziy   banki   O’zbekiston
Respublikasi   mustaqilligining   uch   yilligi   munosabati   bilan   1994   yil   1   sentabrdan
har birining qiymati 10 so’mlik ikkita yubiley tangasini muomalaga chiqardi.
1. Oq rangdagi, qiymati 10 so’mlik 999,9 probali kumushdan tayyorlangan,
vazni bir un ция -31 б 301 grammdan iborat.
2.   Sariq   rangdagi   yubiley   tangasi   mis-nikel   qotishmasidan   tayyorlangan,
vazni 28,28 grammdan iborat bo’lib, u 10 milli gramm og’irlikdagi 999,9 probali
oltin bilan qoplangan.
Har ikki yubiley tangasining diametri 38,6 millimetrli doira shaklida bo’lib,
yuz va orqa tomonidagi aylanasida bo’rtiq hoshiya bor.
53 Bu yubiley tangalarining yuz tomonida Amir Temurning Toshkent shahrida
o’rnatilgan haykali tasvirlangan, tanganing yuqori qismida ”TOSHKENT” yozuvi
bo’lib, bu so’z ikki tomondan nuqta bilan ajratilgan. Qo’yi qismida haykal aylanasi
bo’ylab ”AMIR TEMUR HAYKALI” va ”10 SO’M” yozuvlari bor.
Yubiley   tangalarining   orqa   tomoni   markaziy   qismiga   O’zbekiston
Respublikasi   Davlat   Gerbining   tasviri   berilgan,   uning   aylanasi   bo’ylab:
”O’ZBEKISTON   MUSTAQILLIGINING   3   YILLIGI”   va   ”1994”   yozuvi   hamda
naqsh solingan.
Yubiley tangalarning aylanasidagi bo’rtgan qismlari taram-taram chiziqlidir.
Bu   tangalar   cheklangan   miqdorda   zarb   qilingan   bo’lib,   numizmatik   qiymatga
egadir.
O’zbekiston   Respublikasi   Moliya   vazirligi   va   Markaziy   banki   Muhammad
Tarag’ay   Ulug’bek   tavalludining   600   yilligi   munosabati   bilan   1994   yil   10
oktabrdan qiymati bir so’mlik yubiley yodgorlik tangasini muomalaga chiqardi.
3. Sariq rangdagi yubiley yodgorlik tangasi mis qotishmasidan tayyorlangan,
vazni 16 grammdan iborat bo’lib, u 0,5 MKR qalinlikdagi 999,9 probali oltin bilan
qoplangan.
Yubiley yodgorlik tangasining diametri 31 millimetrli doira shaklida bo’lib,
yuz   va   orqa   tomoni   aylanasida   bo’rtiq   hoshiya   bor.   Tanganing   yuz   tomonida
Ulug’bek Mirzoning qabariq barel’efi tasvirlangan, yuqori qismida aylana shaklida
”MUHAMMAD   TARAG’AY   ULUG’BEK”  yozuvi  bo’lib,  ikki   tomonidan   nuqta
bilan   ajratilgan.   Qo’yi   qismida   ”1394-1449”   raqami   bor.   Ilm-fan   ramzi   sifatida
astrologik asbob-uskuna astrolobiya tasviri tushirilgan. 
Yubiley   yodgorlik   tangasining   orqa   tomoni   markaziy   qismiga   esa
O’zbekiston   Respublikasining   Davlat   gerbi   berilgan   va   uning   aylanasida
”O’ZBEKISTON   RESPUBLIKASI”   ”1   SO’M-1994”   yozuvi   tushirilgan.
Tanganing butun aylanasi bo’ylab naqsh solingan. 
Yubiley   tangasining   bo’rtgan   qismlari   taram-taram   chiziqlidir.   Bu   yubiley
yodgorlik tangasi cheklangan miqdorda zarb etilgan bo’lib, numizmatik qiymatga
egadir.
54 O’zbekiston   Respublikasi   Markaziy   banki   1996   yil   1   sentabrdan   boshlab
Amir   Temur   tavalludining   660   yilligi   sharafiga   100   so’mlik   ikki   xil   yubiley
tangasini chiqardi.
4. Oq rangli yubiley tangasi 999, 9 probali kumushdan tayyorlangan bo’lib,
uning diametri 38 mm., vazni 31,1 grammga teng.
5. Sariq rangli yubiley tangasi 999,9 probali kumushdan tayyorlangan bo’lib,
uning diametri 38 mm, vazni 31,1 gramm. Bu tanga og’irligi 0,011 grammga teng
0,25 MKR qalinlikdagi oltin bilan qoplangan.
Har   ikki   tanga   yuz   tomonining   markaziy   qismida   ot   mingan   Amir   Temur
haykali tasvirlangan. Tanganing qo’yi qismida uning qiymatini ko’rsatuvchi ”100”
raqami bor bo’lib, uning ostida ”SO’M” yozuvi bitilgan. Tasvirning so’l tomonida
1336 va o’ng tomonida esa 1405 raqamlari berilgan. Tanganing aylanasiga ”AMIR
TEMUR -660 YIL”-deb yozilgan.
Tanganing   orqa   tomonida   O’zbekiston   Respublikasi   Gerbi   tasvirlangan   va
uning aylanasi   bo’ylab  ”O’ZBEKISTON  RESPUBLIKASI   1996”  yozuvi  bitilgan
va bu tasvir, yozuvlar qabariq holda berilgan.
Bu tangalar  cheklangan  miqdorda chiqarilgan bo’lib, numizmatik qiymatga
egadir. 
    6.   O’zbekiston   Respublikasi   Markaziy   banki   1997   yili   Sohibqiron   Amir
Temur tavalludining 660 yilligi munosabati bilan oltin yubiley tangasini zarb qildi.
Mazkur tanga sof oltindan tayyorlangan bo’lib 999,9 probaga ega, uning diametri
38 mm., og’irligi 31,1 grammni tashkil etadi.
Tanga   old   tomonining   markazida   ot   mingan   Amir   Temur   haykali   aks
ettirilgan,   uning   tagida   tanga   qiymatini   anglatuvchi   ”100   SO’M”   yozuvi   mavjud.
Haykalning chap tarafida 1336 va o’ngida 1405 raqamlari  joylashgan. Tanganing
yuqori qismida yoy shaklida ”AMIR TEMUR-660 YIL” deb yozilgan. Tanganing
orqa tomonida O’zbekiston Respublikasining Gerbi aks ettirilgan va uning yuqori
qismiga   yoy   shaklida   ”O’ZBEKISTON   RESPUBLIKASI”   deb   yozilgan   bo’lib,
pastki qismida esa AU 999,9, 1997, 31,1 GR yozuvlari berilgan.  Tanga cheklangan
miqdorda zarb qilingan bo’lib, numizmatik qiymatga egadir.
55 O’zbekiston Respublikasi mustaqilligining o’n yilligi munosabati bilan 2001
yilning 1 sentabridan qiymati 100 so’m bo’lgan diametri 38 mm., og’irligi 31,1 gr.,
999,9   probali   kumushdan   tayyorlangan   tangalar   seriyasi   muomalaga   chiqarildi.
Ularda   tarixiy   yodgorliklar,   mustaqillik   davrida   bunyod   etilgan   me’morchilik
obidalari va sportning rivojlanishi aks ettirilgan. Tangalarning old qomonida Amir
Temur,   Alisher   Navoiy   haykallari,   Toshkent   Kuranti,   Registon   me’moriy
yodgorligi,   Oq   Saroy   va   O’zbekiston   Respublikasi   Oliy   Majlisi   binolari,
Temuriylar   muzeyi,   Mustaqillik   maydoniga   o’rnatilgan   monument,   sportning
tennis, milliy kurash, futbol turlari va Olimpiada Shuhrati muzeyi tasvirlangan.
Pastki   qismida   ”100”   raqami   mavjud.   Barcha   tasvirlar   atrofida
”O’BEKISTON   MUSTAQILLIGINING   10   YILLIGI”   degan   matn   bor.
Tangalarning   orqa   tomonida   O’zbekiston   Respublikasi   Gerbi   tasvirlangan   bo’lib,
tanga chiqarilgan yil-”2001”  raqami  aks  ettirilgan.  Shuningdek, tanga  chiqarilgan
yilning   chap   tarafida   ”Ag   999,9   ”   va   o’ng   tomonida   metalning   sof   og’irligini
bildiruvchi ”31,1 gr” ko’rsatilgan.
Gerb   atrofida   ”O’ZBEKISTON   MARKAZIY   BANKI”   deb   yozilgan.
O’zbekiston Respublikasi mustaqilligining o’z yilligi munosabati bilan muomalaga
chiqarilgan   yubiley   tangalari   cheklangan   miqdorda   tayyorlangan   bo’lib,   bu
tangalar ham numizmatik qiymatga egadir.
Respublikamiz   mustaqilligini   mustahkamlashda,   iqtisodiy   islohotlarni
amalga   oshirishda   milliy   valyutaning   joriy   etilishi   juda   katta   ahamiyatga   ega
bo’ldi.   Butun   bank   tizimining   barqaror   ishlashi,   mustaqil   va   qat’iy   pul-kredit
siyosatini   yuritish   uchun   ”O’zbekiston   Respublikasi   Markaziy   banki   to’g’risida”
va ”Banklar va bank faoliyati to’g’risidagi” qonunlar qabul qilindi. Ularda xalqaro
tajriba   ham,   O’zbekiston   iqtisodiyotining     o’ziga   xos   xususiyatlari   ham
mujassamlashgan bo’lib, bu hujjatlar so’mni mustahkamlashga yordam berdi.
Makroiqtisodiy barqarorlashtirish yo’lining izchillik bilan amalga oshirilishi
pulning qadrsizlanishini kamaytirish, ishlab chiqarish hajmini oshirish va iqtisodiy
yuksalishning boshlanishi tamoyillarini ta’minladi.
56 Milliy pul tizimi qiyin iqtisodiy sharoitlarni o’z boshidan kechirdi. Hozir esa
milliy   pul   tizimi   amal   qilishi   uchun   zarur   bo’lgan   yangi   infratuzilma-respublika
Valyuta   birjasi   tashkil   etilgan.   Pul   bosib   chiqarish   fabrikasi   qurilgan,   qog’oz
fabrikasi   va   tanga   zarb   etadigan   korxona   barpo   etilgan.   Shuni   aytib   o’tish
muhimki,   O’zbekiston   MDH   mamlakatlari   arasida   o’z   ehtiyojiga   yarasha   valyuta
va qimmatli qog’ozlar chiqara oladigan kamdan-kam mamlakatlardan biridir.
Respublika   banklararo   elektron   to’lovlar   tizimining   barpo   etilishi   pul
muomalasini   mustahkamlashga   jiddiy   ta’sir   o’tkazdi   va   to’lovlarning   o’tish
muddatini bir necha haftadan bir necha daqiqagacha qisqartirish imkonini berdi.
Milliy   valyutani   yanada   mustahkamlash   moliya-bank   tizimidagi   tashkiliy
islohotlarni   chuqurlashtirish   bilan   bog’liq.   Bu   islohot   nayijasida   yirik   va   o’rta
tijorat   banklari   bilan   bir   qatorda   xususiy   banklar,   boshqa   kredit   tashkilotlari   ham
ishlay boshladi.
Milliy   valyutani   barqarorlashtirish,   mustahkamlashda   qimmatli   qog’ozlar
bozorining   ahamiyati   kattadir.   Tez   orada   xorijiy   sarmoyadorlar   O’zbekiston
qimmatli   qog’ozlarini-qisqa   muddatli   davlat   obliga цияларни ,   республика
korxonalarining   katimizda   qimmatli   qog’ozlar   fond   bozorini   rivojlantirishdagi
muhim bosqichdir.
Milliy   valyutani   mustahkamlashda   elektron   plastik   kartochkalardan
foydalanib,   naqdsiz   hisob-kitob   qilishning   milliy   tizimini   rivojlantirish   ham   katta
ahamiyatga ega bo’lib, bu tizim butun respublikada amalga oshirildi.
  Ikkinchi   chaqiriq   O’zbekiston   Respublikasi   Oliy   Majlisining   birinchi
sessiyasida   so’zlagan   nutqida   (2000   yil   22   yanvar),   O’zbekistondagi   iqtisodiy
islohotlarni  yanada chuqurlashtirish va bank  tizimini  rivojlantirish  haqida alohida
to’xtalib,   shunday   degan   edi:   ”Iqtisodiyotni   erkinlashtirishdagi   bosh   vazifa-   eng
avvalo,   davlatning   nazoratchilik   va   boshqaruvchilik   vazifalarini   –funksiyalarini
qisqartirish,   uning   korxonalar   xo’jalik   faoliyatiga,   birinchi   galda,   xususiy   biznes
faoliyatiga aralashuvini cheklashdan iborat. 
Ayniqsa,   xususiy   biznesga   ko’proq   erkinlik   berish   lozim,   Umumuan,
iqtisodiy faoliyatining bozorga xos mexanizmlariga ko’proq erkinlik berish zarur.
57 Buning   uchun   tegisgli   huquqiy   zamin,   tashkiliy   va   iqtisodiy   shart-sharoit   va
kafolatlarni yaratishimiz kerak.”
Bunday   qadamlar   mamlakatimizning   valyuta   tushumlarini   keskin
ko’paytirish   manbai   bo’lgan   eksport   salohiyatini   oshirish,   raqobatbardosh
mahsulotlar   ishlab   chiqarish,   chetga   tayyor   mahsulot   sotish   hajmini   o’stirish,
valyuta   bozorini   yanada   erkinlashtirish   va   milliy   valyutamizning   xalqaro   joriy
opera ц iyalar bo’yicha erkin ayirboshlashini ta’minlash uchun mustahkamlash asos
bo’lib qoladi.
Ana shu sharoitlar pishib yetilgandan so’ng, 2003 yil 15 oktabrdan boshlab
O’zbekistonda milliy valyutamizning joriy operasiyalar bo’yicha erkin almashuvi. 
 
 
58 XULOSA.
Amir   Temurning   pul-moliya   siyosatida   qо‘llangan   chora-tadbirlardan   eng
muhimi,   albatta,   Sohibqiron   tomonidan   barcha   hududlarda   о‘z   nomiga   “xutba”
о‘qitib, yagona pul muomalasini yо‘lga qо‘yganidir. Shuning bilan birga, bu butun
saltanatning   siyosiy,   iqtisodiy   jihatdan   bir   butun   yaxlit   davlat   ekanligini
kо‘rsatuvchi ramzi hisoblangan. 
Amir   Temur   davrida   zarb   qilingan   barcha   tanga   pullar   eng   asosiy   tо‘lov
vositasi sifatida davlatning ichki va tashqi savdo aloqalarida qо‘llanadigan yagona
pul   birligi   (valyuta)   bо‘lganligi   uchun   ham   bu   pullar   Amir   Temur   davlatining
xalqaro   siyosiy   va   iqtisodiy   qudratini   oshirishga   va   mustahkamlashga   xizmat
qilgan.
Yuqorida   keltirilgan   dalillar   Amir   Temur   davrida   О‘rta   Osiyo   shaharlari
iqtisodiy   va   madaniy   jixatdan   yuksalib,   jahonga   mashhur   bо‘lganini   kо‘rsatadi.
Amir   Temur   “Tuzuklar”ida   yozganidek:   “saltanat   ishlarini   tо‘qqiz   ulushi
mashvarat, tadbir va kengash, qolgan bir ulushi esa qilich bilan bajo keltirildi”.
Xullas   Amir   Temur   Markaziy   Osiyo,   Xuroson   va   Iroq,   Eron   yerlarini   о‘z
saltanatiga   qо‘shib   olishda   ot   surib,   qilich   kо‘targan   bо‘lsa   ham,   lekin   uni
boshqarish,   iqtisodi,   fan   madaniyatini   yuksaltirishda   turli   kengash   va   chora-
tadbirlar qо‘llagan, buyuk strategik va taktika sohibi, diplomat, islohotchi, olijanob
inson,   shuningdek   tizimli   pul-moliya   siyosatini   olib   borgan   bemisl   davlat   arbobi
bо‘lganligi  tarix sahnalarida abadiy  muhrlanib qolgan. Amir  Temur  jahondagi  27
mamlakatni bosqichma-bosqich o’z davlati tarkibiga kiritib, yagona davlat sifatida
birlashtirdi va ularning iqtisodiyoti va moliya tizimini takomillashtirdi.  Davlatning
boshida   bosh   hukmdor-Amir   Temur   turgan   bo’lsa,   undan   keyingi   ikkinchi   bo’lib
moliya devoni turar edi.
Moliya   devonining   asosiy   vazifalari-davlat   soliq   ishlarini   yuritish,   qishloq
xo’jalik ishlarini boshqarish, davlat xazinasiga turli daromad tushumlarini keltirish,
tangalar zarb qilish va soliqlar bilan bog’liq qonunbuzarlik hamda boshqa iqtisodiy
muammolar bilan shug’ullanar edi.
59 Har bir shahar, viloyat va o’lka shu shahar va yoki viloyat hokimi-dorug’asi
tomonidan   boshqarilgan,   ular   ma’muriy,   huquqiy,   mahkama   ishlaridan   tashqari,
zarur   topilganda   askar   va   soliqlarni   yig’ishga   ham   yuborilar   edi.   Dorug’alarni
tayinlash va vazifasidan olish ishlarini molya devoni hal qilar edi.
Davlat   xazinasi   Samarqanddagi   Ko’ksaroy   va   Hirotdagi   Ixtiyoriddin
qal’asida,   shuningdek,   davlatning   yillik   umumiy   daromadi   va   uning   kirim-
chiqimlari   haqida   aniq   bir   ma’lumotlarga   ega   emasmiz,   lekin   davlat   daromadlari
bilan   uning   chiqimlari   har   yili   belgilangan   bo’lib,   bular   davlat   tomonidan   qat’iy
nazorat ostida bo’lganligi bizga turli manbalardan ma’lumdir.
Amir   Temur   bu   o’lkalarni   iqtisodiy   tomondan   idora   qilish   usullari   haqida
o’ylar   ekan,   ularning   har   birida   yiliga   qancha   yalpi   daromad   vujudga   kelishi,   u
qanday   usullar   bilan   taqsimlanishi,   davlat   ixtiyoriga   to’lanadigan   to’lovlar   va
boshqa   masalalar   to’g’risida   fikr   yurgizar,   ularni   shariat   qonunlarida   ko’rsatilgan
tavsiyalar, avval o’tgan podsholar tajribasi bilan solishtirar va ma’lum xulosalarga
kelar edi. 
       Birinchidan . Amir Temurni   hokimiyat tepasiga kelishi va olib borgan moliya-
pul siyosati ni yoritib berildi.
     Ikkinchidan.  Amir Temurni zarb qildirgan tangalar tarixini ochib berildi.
    Uchunchidan .XV asrning 50 yillarigacha bo’lgan davrda Temuriylar tomonidan
zarb ettirilgan tangalar ko’rsatib berildi.
        To’rtinchidan. Ulug’bek   Mirzodan   keyingi   davrlarda   Temuriy   larni   Turon   va
Xurosonda zarb ettirgan tangalarni  tahlil qilindi.
   
60 FOYDALANILGAN MANBA VA ADABIYOTLAR 
1. O’zbekiston Respublikasining Konstitusiyasi. Toshkent, “Ozbekiston”, 2018.
2. O’zbekiston Respublikasi Prezidentining Farmoni. O’zbekiston Respublikasini 
yanada rivojlantirish bo’yicha harakatlar strategiyasi to’g’risida. 
Toshkent-“Adolat”, 2017.
3.  Mirziyoyev Sh.M.  Buyuk kelajagimizni mard va olijanob xalqimiz bilan birga 
quramiz.  “O’zbekiston”, 2017.
4. Mirziyoyev Sh.M.   Milliy taraqqiyot yo`limizni qat’iyat bilan davom ettirib, yangi
bosqichga ko`taramiz. T .,  “O’zbekiston” ,  2017. 
5. Zahriddin Muhammad Bobur. Boburnoma.T.,1989.
6. Ibn Arabshoh.Amir Temur tarixi.T.,1992.
7.Nizomiddin Shomiy. Zafarnoma.T.,1996
8.Ryui Gonsales de Klavixo . Samarqanddagi Amir Temur saroyiga sayohat 
kundaligi  (1403-1406 yillar) .T.,2010. 
9. Temur tuziklari.T.,2005.
1 0 . Sharafuddin Ali Yazdiy. Zafarnoma.T.,1997.
1 1 . Ivanin M. Ikki buyuk sarkarda.T.,1994.
12.Mirzo Uiug’bek.To’rt ulus tarixi.T.,1994. 
13.Muhammad Ali. Ulug’ saltanat.T.,2003.
14. Muhammad Ali.Sarbadorlar.T.,1992.
15.Lyus’en Karen. Amir Temur saltanati.T.,1999. 
16. Ahmedov.B.A. Sohibqiron Temur.T.,1996.
17.Fayziyev.T. Mirzo Uiug’bek avlodlari.T.,1994.
1 8 .  Fayziyev.T. Temuriylar shajarasi.T.,1995.
19.To’xtiyev. I.Amir Temur va temuriylarning moliya-pul siyosati.,T.2006.
61

Amir Temur davlatida moliya-pul siyosati

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский