Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 25000UZS
Hajmi 126.2KB
Xaridlar 2
Yuklab olingan sana 07 Dekabr 2024
Kengaytma docx
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Tarix

Sotuvchi

Islombek

Ro'yxatga olish sanasi 17 Fevral 2024

64 Sotish

Buxoro-Qo'qon munosabatlari

Sotib olish
O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY TA’LIM,
FAN VA INNOVATSION VAZIRLIGI
OSIYO XALQARO UNIVERSITETI
IJTIMOIY VA TEXNIKA FAKULTETI
_______________________________________________ KAFEDRASI
«___________________________________________________» fanidan
K U R S   I S H I
MAVZU:  BUXORO AMIRLIGI VA QO’QON XONLIGI O’RTASIDAGI
MUNOSABATLAR
Bajardi: _______ __________guruhi talabasi ________________________
(imzo)                                                           (ismi sharifi)
Kurs ishi himoya qilingan sana   “____” __________2024 y.
Baho  “_____” ___________
Ilmiy rahbar:            __________     ____________________
(imzo)                (ismi sharifi)
Komissiya a’zolari:  __________     ____________________
(imzo)                (ismi sharifi)
__________     ____________________
(imzo)                (ismi sharifi)
Buxoro – 2024 yil
1 IJTIMOIY VA TEXNIKA FAKULTETI
______________________________________________KAFEDRASI
«_______________________________________________» fanidan
Guruh______________________________________________________
Talaba familiyasi va ismi-sharifi_______________________________________
Kurs ishi
mavzusi___________________________________________________________
___________________________________________________________
Kurs ishining tarkibi_______________________________________________
___________________________________________________________
Kurs ishi himoyasida talabaga berilgan savollar ro'yxati:
___________________________________________________________
___________________________________________________________
__________________________________________________________________
________________________________________________________
Jadval va grafik materialning miqdori  (muhim chizmalarning  ko'rsatgichi):
___________________________________________________________
___________________________________________________________
Kurs ishining ijobiy tomonlari:
___________________________________________________________
___________________________________________________________
Kurs ishining kamchiliklari:
___________________________________________________________
___________________________________________________________
Kurs ishiga qo'yilgan baho
“_______”_______________________________________
Kurs ishi rahbarining ismi sharifi va imzosi
……………………………………………………………………………
2 Mundarija
Kirish…………………………………………………………………2-5
I – BOB. Qo‘qon xonligi va Buxoro amirligi o‘rtasida siyosiy munosabatlar.
1.1   Qо‘qon xonligi va buxoro amirligi о‘rtasidagi siyosiy 
munosabatlar ……………………………………………………………….6-12
1.2.  Qо‘qon xonligi va Buxoro amirligi о‘rtasidagi  harbiy to‘qnashuvlar..13-25
II – BOB. Qo‘qon xonligi va Buxoro amirligi o‘rtasida olib borilgan iqtisodiy 
– ijtimoiy diplomatik aloqlar.
2.1  Qо‘qon xonligi va Buxoro amirligi о‘rtasidagi diplomatik 
aloqalar…………………………………………………………................26-32
2.2 Qo‘qon xonligi va Buxoro amirligi o‘rtasida iqtisodiy aloqlar……….33-36
Xulosa …………………………………………………………………….37-38
Foydalanilgan adabiyotlar ………………………………………………39
3 KIRISH
Mavzuning   dolzarbligi:   Mustaqilikka   erishganimizdan   boshlab
mamlakatimiz   hayotida   tub   о‘zgarishlar   yuz   berdi.   О‘z   mustaqilligini   qо‘lga
kiritgan   О‘zbekiston   Respublikasi   milliy   davlatchiligini   barpo   qilish   bilan   bir
qatorda   xalqaro   maydonda   ham   о‘zining   barqaror   tashqi   va   ichki   siyosati,   buyuk
va   qadimiy   tarixi,   takrorlanmas   ma’naviy   merosi   va   milliy   qadriyatlari   bilan
dovru g‘   tarata   boshladi.   Garchi   mustabid   shо‘rolar   hukmronligi   davrida
О‘zbekiston   tarixi   fani   tо‘laqonli   tadqiqotini   amalga   oshira   olmagan   bо‘lsada,
о‘zining   boy   tarixiy   merosini   kо‘z   qorachi g‘ idek   asrab   keldi.   Bu   tarix   sahifalari
xalqimizning   boy   о‘tmishini   bizgacha   yetkazib   bera   olgan   qо‘lyozma   asarlarimiz
va   xalqimizning   xotirasi   edi.   Ma’naviy   hayotning   ajralmas   qismi   bо‘lgan   tarixga
yangicha   kо‘z   bilan,   xolisona,   ilmiy   jihatdan   hech   bir   mafkuraviy   aqidasiz
yondashish  imkoniyati  bо‘ldi. Avvalo, tarixiy xotirasini  tiklash,  haqqoniy tarixini
yaratish vazifasi  qо‘yildi. «Tarix xotirasi, xalqning, jonajon о‘lkaning, davlatimiz
hududining   xolis   va   haqqoniy   tarixini   tiklash,   milliy   о‘zlikni   anglash,   ta’bir   joiz
bо‘lsa, milliy iftixorni tiklash va о‘stirish jarayonida  g‘ oyat muhim о‘rin tutadi», -
deb ta’kidlaydi О‘zbekiston Respublikasi birinchi Prezidenti I.A.Karimov 1
.
Mazkur   jarayonda   о‘zbek   davlatchiligini   tarixi   о‘rganish,   uni   xolisona   tahlil
etish   muhim   omillaridan   biri   hisoblanadi.   “…   о‘zbek   tarixchilarining   bugungi
kundagi   asosiy   vazifasi…   davlatchiligimizni   ilmiy   nuqta’i   nazardan   asoslangan
tarixini   yaratishdir”,   -   deb   ta’kidlaydi   О‘zbekiston   Respublikasi   prezidenti   Sh.
Mirziyoyev 2
.
Albatta, yuqorida ta’kidlanganimizdek mustaqillik biz uchun, tariximiz uchun
qoron g‘ u sahifalarni yanada oydinroq yoritish imkoniyatini yaratib beradi. О‘tgan
yaqin   yillar   orali g‘ ida   ajdodlarimizning   yuzlab   qо‘lyozma   asarlari   dunyo   yuzini
1
  Каримов И.А.   Ў збекистон ХХI аср б ў са ғ асида: хавфсизликка таҳдид, барқарорлик шартлари ва тараққиёт
кафолатлари.   -Т.:  Ў збекистон,   1997.   B.   140.
2
  Mirziyoev   Sh.M.   Erkin   va   farovon   demokratik   O‘zbekiston   davlatini   birgalikda   barpo   etamiz.   O‘zbekiston
Respublikasi Prezidenti lavozimiga kirishish tantanali marosimiga bag‘ishlangan Oliy Majlis palatalarining ko‘shma
majlisidagi nutq. -T.: O‘zbekiston, 2016.  B. 12 .
4 kо‘rdi.   Respublikamizda   va   xorijda   minglab   nusxalarda   nashr   etildi.   Bu   ham
tariximizning boy  о‘ tmishiga va merosiga k о‘ rsatilgan ehtirom va e’tirofdir. 
О‘ zbek   davlatchiliginining   uzviy   b о‘ lagi   b о‘ lgan   Q о‘ qon   xonligi   va   Buxoro
amirligi   о‘rtasidagi   siyosiy,   iqtisodiy   va   madaniy   aloqalar   tizimini   ushbu   tarixiy
q о‘ lyozma  va  manbalar  asosida  aniq  dalillarga  tayangan   holda   ochib  berish,tahlil
qilish tarix fani uchun dolzarb ahamiyatga egadir. 
Milliy   davlatchilik   tarixidan   ma’lumki,   mamlakatimizning   tara qq iyoti
davomida   uning   hududida   bir   qator   yirik   davlatlar   tarkib   topgan   va   kо‘plab
sulolalar   о‘z   hukmronligini   amalga   oshirgan.   Ta’kidlash   joizki,   mazkur
davlatlarning   tashkil   topishi,   rivojlanishi   va   barham   topishiga   bir   qator   omillar
sabab   bо‘lgan.   Binobarin,   ushbu     omillar   qatorida   ularning   muhim   geostrategik
hududda   joylashganligi,   О‘rta   asrlarda   G‘arb   bilan   Sharqni   bog‘lovchi   muhim
karvon   yо‘llarining   о‘tganligi,   islom   madaniyati   о‘choqlaridan   hisoblangan
Samarqand, Buxoro va Urganch (keyinchalik Xiva) shaharlarining joylashganligi,
savdo-sotiq   va   hunarmandchilikning   rivojlanganligi   va   boshqa   qator   jihatlarni
sanab о‘tish mumkin. Biroq tadqiqot doirasida о‘rganilayotgan davrga kelib, ya’ni
XVIII   asr   о‘rtalari   -   XX   asr   boshlarida   Markaziy   Osiyo   davlatlari,   xususan,
Buxoro, Qо‘qon va Xiva xonliklari savdo-sotiq, ilm-fan va boshqa sohalarda jahon
sivilizatsiyasidan birmuncha ortda qolib ketdi. 
Mavzuning   manbashunosligi:   Qо‘qon   xonligi   va   Buxoro   amirligi
о‘rtasidagi   aloqalar   о‘sha   davr   muarrixlari   asarlarida   keltirib   о‘tilgan.   О‘z
davrining   yirik   tarixiy   manbalardan   biri   «Tarixi     Shoxruxiy»   bо‘lib   Niyoz
Muhammad Xо‘qandiy qalamiga mansub. Niyoz Muhammad Xо‘qandiy 1803 yil
Qо‘qonda   yirik   harbiy   xizmatchi   oilasida   tug‘ilgan.   Madrasada   ta ’ lim   olgan.
Xudoyorxon   qо‘shinida   harbiy   kotib   lavozimida   xizmat   qilgan.   1860   yillarda
iste ’ foga chiqkandan sо‘ng ilmiy ish bilan mashg‘ul bо‘lgan. 1876 yili vafot etgan.
«Tarixi   Toshkandiy»   (Beysembiyevning   yozishicha)   1871-1872   (xijriy   1288   yil)
yillarda   yozilgan.   Asar   Xudoyorxonning   kо‘rsatmasi   bilan   fors   tilida   yozilgan.
Asar   birinchi   marotaba   1876   yili   tarixchilar   nazariga   tushgan.   1885   yili
N.N.Pantusov tomonidan Qozonda   chop ettirilgan. Ayrim qismlari V.V.Bartol’d,
5 I.G.Mallitskiy   va   V.A.   Romodin   tomonidan   rus   tiliga   tarjima   qilingan.   Asarda
Qо‘qon   xonlarining   ayrim   yurishlari,   xususan   xonlikning   Buxoro,     Sharqiy
Turkiston   va   boshqa   mamlakatlar   bilan   ijtimoiy-iqtisodiy   va   madaniy   aloqasi
haqida   qimmatli   ma ’ lumotlar   mavjud.   Asarning   davrlari   XVIII   asr   boshlaridan
tortib to XIX asrning 70 yillarigacha bо‘lgan vaqtni о‘z ichiga oladi.
«Farg‘ona   tarixi»   asari   ham   Qо‘qon   xonligi   tarixiga   katta   xissa   qо‘shgan
manbalardan   hisoblanadi.   Asar   1916   yilda   tarixchi   olim   Isxoqxon   Jо‘naydullo
о‘g‘li   Ibrat   tomonidan   yozib   qoldirilgan.   Asarda   minglarning   hokimiyat   tepasiga
kelishidan   tortib   to   ruslar   tomonidan   istilo   qilinishigacha   bо‘lgan   ulkan   davr
tasvirlab   berilgan.   Har   bir   Qо‘qon   xonlari   davrlari,   harbiy   yurishlar,   ijtimoiy-
siyosiy   vaziyat,   qо‘zg‘olonlar,   rus   bosqini   va   nixoyasida   xonlikning   eng   katta
shaharlari   haqidagi   ma’lumotlar   berilgan.   Bundan   tashqari   asarda   Buxoro   amiri
Nasrulloning   Qо‘qon   xonligiga   yurishi   va   uning   sabablari   haqida   ma’lumotlar
berilgan.
Qо‘qon   xonligi   va   Buxoro   amirligi   о‘rtasidagi   urushlar   haqida   ma’lumot
beruvchi   yana   bir   qimmatli   manba   Mulla   Olim   Maxdum   Xojining   «Tarixi
Turkiston»   asaridir.   Asar   1992   yili   «Qarshi»   nashriyotida   lug‘at   va   izohlar   bilan
nashr   qilingan.   Asarda   Minglarning   hokimiyatni   qо‘lga   olishidan   to   ruslarning
xonlikni   bosib   olganga   qadar   bо‘lgan   davr   «Tarixi   Turkiston»   asarining   1-jildida
berilgan. Keyingi jildlar Buxoro tarixiga oid.
Mavzuning maqsad  va  vazifalari.   О‘rta  Osiyo,  xususan  yurtimiz hududida
mavjud   bо‘lgan   Qо‘qon   xonligi   va   Buxoro   amirligining   bir-birlari   bilan   bо‘lgan
о‘zaro   munosabatlarini   chuqur   о‘rganish   va   har   bir   masalaga   alohida
yondashishdan iborat.
Mavzuning   obekti   va   predmeti.   Buxoro   amirligi   va   Qo’qon   xonligi
munosabatlari  mavzuning obekti  etib bergilandi, Predmeti  esa  Buxoro va Qo’qon
xonligi o’rtasidagi siyosiy, iqtisodiy, madaniy aloqalarni yoritib berishdir.
Kurs   ishining   tuzilishi.   Kirish,   uchta   reja,   xulosa   hamda   foydalanilgan
adabiyotlar rо‘yhatidan iborat.
6 I – BOB.  QО‘QON  XONLIGI VA BUXORO AMIRLIGI  О‘RTASIDA
SIYOSIY MUNOSABATLAR.
1. QО‘QON XONLIGI VA BUXORO AMIRLIGI О‘RTASIDAGI
SIYOSIY MUNOSABATLAR 
XV   asrda   yevropaliklarning     Sharqqa   olib   boruvchi   dengiz   y о ‘lining   kashf
etishlari   bilan   Buyuk   Ipak   y о ‘li   inqirozga   uchraydi.   О ‘rta   Osiyo   esa   jahon
sivilizatsiyasidan   chetda  qolib ketdi.  Xalqaro aloqalarning susayishi  iqtisodiyotga
ham og‘ir  ta ’ sir k о ‘rsatib   О ‘rta Osiyo tushkunlikka yuz tutdi. XVI  asr boshlarida
hokimiyatning     Shayboniylar   tomonidan   e g allanishi   ham,   Ashtarxoniylarning
hokimligi ham Movoraunnahrni ilgarigi darajasiga olib chiqa olmadi. 
О ‘rta Osiyodagi inqirozlardan q о ‘shni davlatlar, ayniqsa, Eron foydalanishga
urindi.   Oqibatda   1510   yili     Shoh   Ismoil   Xorazmni   bosib   oldi,   Xuroson   esa
butunligicha   Eronga   q о ‘shib   olindi.   Eronliklarning   Xivadagi   hukmronligi   uzoqqa
ch о ‘zilmadi.   1511   yili   Xiva   shayboniylar i dan   Elbarsxon   Eronliklarni   quvib
chiqarib,   Xiva   xonligiga   asos   soldi.   1524-yili     Shoh   Ismoilning   о ‘limi   Xiva
xonligining  о ‘z hududini kengaytirish imkonini berdi.   1
  Shayboniylarning   Movoraunnahrda     tashkil   etilgan   davlati   Buxoro   xonligi ,
deb   ataldi .     Shu   tariqa   Movoraunnahrda   ikki   mustaqil   davlat   paydo   b о ‘ldi.   Bu
shundoq ham og‘ir b о ‘lgan  iqtisodiy va ijtimoiy  hayotni qiyinlashtirdi. Buxoro va
Xiva   о ‘rtasida   doimiy   dushmanlik   saqlanib   qoldi. 2
  Ubaydullaxon   1537   yili
Urganchni   egalladi   (1539   yilgacha)   Abdullaxon   davrida   Xiva   (1593   yil)   qayta
egallandi.   Oradan   ikki   yil   о ‘tgach   Xiva   turkmanlar   yordamida   mustaqilligini
tikladi,   lekin   tez   orada   Xoji   Muhammadxon   yana   Eronga   qochdi.   1598   yili
Abdullaxonning     о ‘limi   oqibatida   Buxoroda   taxt   uchun   kurashgani   Xoji
Muhammad   (Xojimxon)   ning   Xivada   hokimiyatini   tiklashga   yordam   berdi.
Abdulg‘ozixon   davrida   (1655   yil)   Buxoro   atrofi   ikki   marta   talon-taroj   qilindi.
1
  Shamsutdinov R, Karimov Sh, Ubaydullaev O’. Vatan tarixi (XVI-XX asr boshlari). Ikkinchi kitob. – T.: “Sharq”.
2010. B.90 .
2
  Shamsutdinov   R,   Mo’minov   H.   O’zbekiston   tarixi   (Oliy   o’quv   yurtlarining   notarix   fakultetlari   uchun   o’quv
qo’llanma). – T.: “Sharq”, 2013. B .270 .
7 Qorak о ‘l, Karmana   vayron qilindi. 1658   yil Vardonze talanib, bosqinchilik 1662
yili Buxoroga   yet ib keldi. Lekin Xivada taxt uchun kurash, b о ‘lmachilik avj oldi.
Bunday   harakat   Buxoroni   ham   qamrab   olgan   edi.   Ayniqsa,   yuqori   mansabdorlar
q о ‘lida   yer-mulk   t о ‘planib   qoldi.   Yalangt о ‘shbiy,   Olloxberdibiy   kabi
mansabdorlarning   q о ‘lida   ulkan   mulk   va   bepoyon   yerlar   t о ‘plangan   edi.   Bunday
shaxslar  xon xazinasiga ham xiroj t о ‘lamay q о ‘ygan edilar. Xon xazinasi b о ‘shab
qoldi  va  oqibatda   о ‘z yerlarini   sotuvga  q о ‘ygan.  Katta  yer-mulk egalari   b о ‘lmish
ruxoniylarning ham mavqei  о ‘sdi.
О ‘rta   Osiyo   yerlarida   ilgarigidek   sun’iy   sug‘orish   inshootlari   qurish   davom
etmadi,   sug‘orish   tarmoqlari   izdan   chiqdi.   Amudaryoning   о ‘zanini   о ‘zgartirishi
ahvolini   yanada   og‘irlashtirdi.   qishloq   x о ‘jaligi   inqirozga   uchradi.   Qishloq
x о ‘jaligida   dehqonchilikdan   yaxshi   naf   y о ‘q   b о ‘lsa,   hunarmandchilikni   og‘ir
soliqlar   rivojlanishidan   t о ‘xtatdi.   Iqtisodiy,   siyosiy   hayot   ilm-fanga   ham   о ‘z
ta’sirini     о ‘tkazmay   qolmadi.   Dunyoviy   ilmni   о ‘rganish   sekin   davom   etayotgan
b о ‘lsada ikkinchi darajaga tushib qoldi, mutaasiblik asosiy  о ‘ringa chiqdi.
Buxorodagi   taxt   uchun   kurash,   b о ‘lginchilik   (separat)   va,   nihoyat,   Xiva
xonlarining     Buxoroga   qayta-qayta   qilgan   bosqinchilik   yurishlari   Abdulazizxonni
1680   yili   taxtni   ukasi   Subxonquliga   topshirishga   majbur   etdi.   U   xajga   j о ‘nadi.
Subxonqulixonga   Buxoroda   juda   og‘ir   ahvol   meros   b о ‘lib   qolgan   edi.   Uning
hokimligi   davrida   ichki   va   tashqi   ahvol   yanada   og‘irlashdi. 1
  Viloyat   hukmdorlari
mustaqillik   talab   qilibgina   qolmay   xazinaga   soliq   t о ‘lashdan   bosh   tortishdi.
Xonning   о ‘g‘illari   bilan   munosabati   urushgacha   borib   etdi.   Samarqand   viloyati
hokimi   Xojiqulibiy   о ‘tarchi  urush  uchun  Xiva   xoni  Anushaxonga  q о ‘shildi.  Xiva
q о ‘shinlari   Buxoro,   Karmana,   Vardonze   va   xatto   Samarqandgacha   etib   keldilar.
Samarqand   olingach   Anushaxonning   nomiga   xutba   о ‘qitilib,   uning   nomiga   tanga
zabt   etildi.   Badaxshon   hokimi   Mahmudbiy   yordamida   xivaliklarni   z о ‘rg‘a   quvib
chiqargan Subxonqulixon Balxga  q о ‘shin tortdi,   о ‘g‘li  Si d diq Muhammad xibsga
olinib   о ‘ldirildi.   1686   yili   Anushaxon   saroyida   fitna   uyushtirilib   о ‘ldirildi.   Lekin
1
  Эшов Б. Ўзбекистонда давлат ва маҳаллий бошқарув тарихи.  –  T .:  Янги аср авлоди , 2012.  Б. 274.
8 ahvol yaxshilanmadi.  Shunday bir og‘ir sharoitda b о ‘lmachilik harakatlaridan biri
Farg‘onada yuz bermoqda edi, xojalar uchun eng qulay payt kelgan edi.
1708   yili   Targ‘ova,   Pillaxon,   Tо‘qaytepa,   Parnok,Tepaqо‘rg‘on   va   Qaynar
mavzelarining xо‘jayinlari bо‘lmish nufuzli xojalar jamoasi о‘zlarini mustaqil, deb
e’lon qildilar. Xuddi shu paytda mamlakatda nufuzi ortib ketgan minglar qabilasi
Ubaydullaxon tayziqiga uchragan va mustaqil davlat qurish niyatida edilar. Qabila
oqsoqollari   kengashida   mustaqil   davlat   qurish     rejasi   tо‘la   tasdiqlandi.   1709   yili
xojalar ag‘darilib, ming sulolasi Farg‘onada  mustaqil davlatga asos soldilar, qabila
oqsoqollaridan   biri     Shoxruxbiy   xon,   deb   e’lon   qilindi.   Mulla   olimning   “Tarixi
Turkiston”   asarida   keltirilishicha,   о‘zbeklar   chodak   xо‘jalari   hukmronligi
asoratidan xalos bо‘lishga ahd qilib Ashurbek о‘g‘li ShohruhbiyniTarg‘ovada xon
qilib   saylashga   qaror   qiladilar.   Shohruhbiy   о‘rda   va   qо‘rg‘on   uchun   qulay   joy
tanlashga   farmon   beradi.   Yuborilgan   odamlar   “Kо‘k   tо‘nliklar”   yashaydigan   ikki
nsoy oralig‘ida jiylashgan hufdudni qulay joy, deb hisoblaydilar.  Ular bu yerda ark
quradilar   va   u ning   atrofida   saroy   va   binolar   qura   boshlaydilar.   Shundan   keyin
Shohruhbiyni   taxtga   о ‘tqazadilar.   Shu   tariqa   Farg‘ona   vodiysi   Buxoro   amirligiga
b о ‘ysunishdan   bosh   tortdi   va   о ‘zini   mustaqil   deb   e’lon   qildi.   Buxoro   xonligidan
ajralib  chiqqan  vodiyda Q о ‘qon  xonligi  tashkil  topdi. 1
      Shu tariqa vodiyda  1876
yilgacha   167   yil   davomida   xukm   sо‘rgan     yangi   о‘zbek   davlati   vujudga   keldi.
Tarixchi   H.Bobobekov   ham   boshqa   kо‘plab   musulmon   va   rus   tarixchilari     kabi
Qо‘qon xonlari sulolasini Oltin Beshik bilan u orqali Bobur bilan bog‘laydi. 2
 
Keling,   shu   о‘rinda   butun   e’tiborimizni   Oltin   Beshik   afsonasiga   qaratsak:
Yangi   tashkil   topgan   Qо‘qon   davlati   hukmdorlari   –   о‘zbeklar   shajaralarini   ota-
bobolari bilan jangu jadalda olishib, omadi yurishmay, Vatandan  bosh olib ketgan,
ammo qalami va jasorati tufayli nomini qoldirtgan Bobur Mirzo bilan bog‘lashga
urinib, g‘aroyib afsonalar tо‘qidilar.   Mana shunday hikoyalardan biri qator tarixiy
bitiklarda   qayd   etilgan   Oltin   beshik   afsonasidir.   Biz   ushbu   afsonani   atoqli
tarixchimiz   Ishoqxon   Junaydullox о‘ ja   о‘g‘ li   Ibratning   “Far g‘ ona   tarixi”   asari
1
  Shamsutdinov   R,   Mo’minov   H.   O’zbekiston   tarixi   (Oliy   o’quv   yurtlarining   notarix   fakultetlari   uchun   o’quv
qo’llanma). – T.: “Sharq”, 2013.  B.272 .
2
  Shamsutdinov R, Karimov Sh, Ubaydullaev O’. Vatan tarixi (XVI-XX asr boshlari). Ikkinchi kitob. – T.: “Sharq”.
2010. B.90 .
9 asosida   hikoya   qilib   beramiz 1
.   H о‘ qand   shahri   Far g‘ ona   iqlimida   b о‘ lmagan.
Uning   о‘rnida   tevarakda   Targ‘ova ,   Chonkat   va   Saroy   degan   qishloqlar   bо‘lgan
ekan.  Mana shu qishloqlarning biri d a ,  aniqrog‘i Targ‘ovada bir kishi bо‘lib,
u   bu   qishloqlar   xalqi   xonzodasi   bо‘lmasa,   itoat   qilmasligini   bilib   bir   tadbir
ishlatgan ekan. U Andijon xonlaridan Bobur ibn Umarshayxning shu qishloqlarga
yaqin   joydan   qochib   о‘tganini     bilgani   uchun   о‘zining   emizikli   о‘g‘liga   juda
qimmatbaho   liboslar   kiydirib,   oltin   beshik   yasatib,   beshikni   noyob   kimxobu
atlaslarga   о‘rab,   Bobur   Mirzo   о‘tib   ketgan   yо‘ l   chetida   yashirib   qо‘ygan   ekan.
Begona   odamlar   olib   ketmasligi   uchun   bir   necha   xizmatkorini   soqchi   ham   qilib
qо‘yibdi. 2
Bir   necha   kundan   sо‘ng   uch   qishloqdan   suv   ochmoq
uchun   chiqqan   odamlar   mana   shu   atayin   qoldirilgan   bola   yotgan   beshikka   duch
kelib   qolibdilar.   Uch   qishloq   ahli   bola   ustida   talashib   qolibdilar.   Oxiri   ichlaridan
bir   kishi   chiqib   bu   talashni   chek   tashlash   yо‘li   bilan   hal   qilishni   taklif   qilibdi.
Hamma   rozi   bо‘libdi ,   chek   tushishiga   qarab   oltin   beshik   –   saroyliklarga ,   uning
yopuqlari   –   chonkatliklarga ,   bola   esa   targ‘ovulliklarga     nasiv   qil i bdi.   Bolani
tarbiyalariga olgan targ‘ovulliklar unga Oltin Beshik deb ism berishibdi. 
Ibrat  ushbu asarida yana quyidagilarni
bayon qiladi. “bu Oltin Beshikni (ng) xalqqa xonzoda ekanligini ravshan qilmoqda
necha   ilova     sо‘zlar   qо‘shilib   bolani(ng)   boshida   bulut   soya   qilgan   ekan,   kiyik
emizib turgan ekan va qush soya solgan ekan, deb xalqning qulog‘iga о‘rnatib to
ungacha yigit bо‘lib, hurmati  va ruxsori ziyoda bо‘lib xushaxloq va xushmuruvvat
bо‘lsa   ham   Tirg‘ova   qishlog‘idan   bо‘lak   xalq   anqiyot   (itoat   qilmay)   har   bir
jamoada   bir   biy   bо‘lib   kelsa   ham   Oltin   Beshikning   biyligi   shuhratliroq   bо‘lib,
mundin   olti   avlod   bir   suratda   о‘tib,   yettinchi   avlodga   kelganda   bul   kishi   xoni
Hoqqand   bо‘lub...nihoyatda   sо‘zi   nufuzli   bо‘lib   xon   ismini   rivojlantirib
Shohruhxon deb shuxrat topgan... 3
Bu   g‘aroyib   afsona
bejiz yaratilmagan. Yillar о‘tib olis Hind tuprog‘idan Bobur Mirzoning sog‘inchli
g‘azallari tog‘u sahrolari oshib kelib Farg‘ona qolaversa, butun Movarounnahr ahli
1
  Исҳоқхон Тўра Ибрат. Тарихи Фарғона.  – T.:  “ Маънавият ” ,  2005 ,   Б. 28 .
2
  X уршид Даврон. Самарқанд ҳаёли . – T.:  “K амалак ” ,  1991 .   Б .88 . 
3
 Alibekov. U Buxoro va Qo’qon xonliklari tutash hududlarida siyosiy-etnik jarayonlar .   T .: 2022.  B .24.
10 dilini   zabt   etadi.   Xalq   dilidagi   mana   shu   о‘chmas   mehni   sezib-bilib   yurgan
hukmdorlar   о‘z  nasl  nasablari     vatangado  podshoh   nomi  bilan  bog‘lab,  shu   mehr
tufayli xalqning о‘zi ham g‘aroyib afsonalar tо‘qiydi. 
Buxoro xonligida yuz berayotgan boshqa voqealar, umuman, shart-sharoitlar
Qо‘qon xonligining mustahkamlanib olishi va rivojlanishiga yordam berdi: Juybor
shayxlari   kabi   yirik   mavqega   va   yer ga   ega   bо‘lgan   mulkdorlarning   markazga
buysunmaslik harakati; yirik mulkdorlar soliq tо‘lashdan ham bosh tortishgan edi;
kambag‘al   aholining     mushkul   ahvoli     tufayli   tinimsiz     qо‘zg‘olon   kо‘tarish;
Ubaydullaxon   II   ning   1708   yilgi   pul   islohotining   salbiy   oqibatlari;   Ayniqsa,
Ubaydullaxonning ukasi Abulfayzxonning saroydagi bо‘lginchiligi va fitnachiligi (
xon   shunday   fitna   asosida   1711   yilda   о‘ldirilgan)..   Ubaydullaxondan   s о ‘ng
ashtarxoniylar   xukmronligi   yanada   susaydi.   Ikki   davlat   о ‘rtasidagi   munosabatlar
Q о ‘qon xonligi tashkil topgan ilk davrlardanoq mavjud b о ‘lgan edi. Buning asosiy
sababi   Q о ‘qon   xonligi   Buxoro   xonligi   tarkibidan   ajralib   chiqqanligi   edi.
Shohruhbiy   Q о ‘qon   xonligini   Buxoro   amirligidan   ajratib   olgan   b о ‘lsada,   uning
hokimiyati  hali  ashtarxoniylardan  tо‘la yoki  batamom  mustaqil  emas edi. Chunki
manbalarda Shohruhbiyning   nomi   ashtarxoniy   Abulfayzxondan   sо‘ng   tilga   olinib,
Shohruhbiyga   Buxoro   xoni   tomonidan   otaliq   unvoni   berilgani  e slatiladi. Bu   haqda
tadqiqotchilarning   ham   fikrlari   munozaralidir.   Nima   bо‘lganda   ham,   Shohruhbiy
Buxoro   xonligidan   mustaqil   ravishda   (nisbatan   bо‘lsa   ham)   siyosat   olib   borishga
harakat   qilib,   minglar   sulolasi   tasarrufidagi   yer larni   kengaytira   boshladi.
Shohruhbiy   hukmronligi   davrida   Qо‘qon,   Namangan,   Marg‘ilon,   Konibodom,
Isfara   va   ularning   atroflaridagi   qishloqlar   minglar   sulolasi   qо‘lida   bо‘lgan. 1
Qо‘qon xonligi va Buxoro amirligi о‘rtasidagi munosabatlar asosan hududlar
borasidagi mojarolar, о‘zaro urushlardan iborat bо‘lgan. Kо‘lob, О‘ratepa, Xо‘jand
ikki  davlat  о‘rtasidagi  doimiy talash  bо‘lgan  hududlardan bо‘lib qolaverdi, ayrim
vaqtlarda bu hududlar  Qо‘qon xonligi  tasarrufida bо‘lsa,  ayrim  vaqtlarda u urush
yо‘li  bilan Buxoro amirligi hududiga qо‘shib olingan. Davlatlar о‘rtasidagi  nizoli
vaziyatlarni biz Shohruhbiyning   о‘g‘li   va   vorisi   Muhammad   Abdurahimbiy (1721-
1
 Эшов Б. Ўзбекистонда давлат ва маҳаллий бошқарув тарихи. – T.: Янги аср авлоди, 2012. Б.  30 7.
11 1733 yy.) davrida ham kо‘rishimiz mumkin. Abdurahimbiy 1724 yilda   Andijonni
bosib   olgandan   sо‘ng,   1725   yilda   Xо‘jandni,   1726   yilda   О‘ratepani   bosib   olib,
xonlik   hududlariga   qо‘shib   oldi.   U   qisqa   muddat   bо‘lsada   Buxoroga   qarashli
Samarqand   va   Kattaqо‘rg‘onni  e gallab, Shahrisabzga   ham   tahdid   solgan.
1.2. Qо‘qon xonligi va Buxoro amirligi о‘rtasidagi harbiy to’qnashuvlar
12 1729-1730 (ba’zi   manbalarda   hijriy 1145, milodiy 1732) yilda   Abdurahimbiy
Samarqandga   yurish   qilib,   shaharni   qamalga   oladi.   Lekin   shahar   ayonlari   va
oqsoqollari   bir   necha   kun   о‘tmay,   shahar   darvozalarini   ochib   beradi.   Bu   va q tda
Turkistonning   kо‘p     joylarida   qabila   va   urug‘lar   о‘zaro   urush   va   janglar   bilan
mashg‘ul  e di. Shu   bois   Abdurahimbiy   qabila   va   urug‘   rahbarlari   bilan   ittifoq   tuzib,
davlat   chegaralarini   kengaytiradi. Shahrisabz   voliysi   Ibrohim   otaliq   kenagas   bilan
e sa   qarindosh   bо‘lib,   uning   qiziga   uylanadi.   Minglarning   kenagas   urug‘i   bilan
tuzgan   bu     ittifoqi XIX asrning 60- yillarigacha   davom   e tadi. Ammo   orada   olti   oy
о‘tmay,   Buxoro   xoni   Abulfayzxon   Samarqandni   о‘z   tasarrufiga   qayta   kiritadi.
Abdurahimxon   bundan   xabardor   bо‘lgach,   Qо‘qondan   Xо‘jandga   kelganida
о‘ldiriladi   va   о‘rniga   Abdulkarimbiy   ibn   Shohruxbiy (1734-1750)   xon   b о‘ ldi. 1
Bu   haqida   manbalarda   ushbu   ma’lumotlar   uchraydi,   “Shoxruxxon   vafotidin
keyin   oning   katta   о‘g‘li   Abdurahimxon   oning   о‘rniga   xon   bо‘lubdur.   Mazkur
Abdurahimxon   hushyor,   oqil-u   dono   va   sohibi   tadbir   e kan.   Uning   asrida
Buxoroning   hukmronlik   ishlari   benihoya   zaif   va   bequvvat   va   besaronjom   ilan,
hukumatdorlik   tadbir   va   maslahatlaridin   bilkulli   yiroq   tushgan   e kan.   Bul   vaqtni
g‘animat   fahmlab, Abdurahimxon   о‘zbakiya   va   sartiyalardin   qariyib   yigirma, о‘ttiz
ming   askar   tartib aylab, Xо‘jand   tarafiga   azimat   aylabdur. Bir   kecha-kunduz   jadal
ila   yurub,  Xо‘jand   shahriga   yetib, sahar   vaqtida Xо‘jand   shahrini   musaxxir   q ilib,
Xо‘jand   hokimi   Oqbо‘tabiyni   dasggir   aylab,   ul   shaharning   ayoni   va   ashrofi
viloyatlariga   navozish   va   marhamatlar   qilib,   har   qayulariga   munosibi   ahvol
mansab berib, Xо‘qand shahriga bozgasht qilibdur. Ikkinchi yil yangidin askar va
qо‘shin   tartib   etib   О‘ratepa   shahriga   borib,   muhosara   aylab,   oni   ham   fath   qilib,
Qulika   nomli   О‘ratepa   hokimini   dasggir   aylab,   fath   va   nusrat   ilan   Xо‘qand
shahriga qaytibdur. Va bir necha yildan keyin 1145/1732 yili yana din kо‘p askar
jam’ aylab Samarkand tarafiga ravona bо‘lub, andak fursatda Samarkand shahriga
yetib, shaharga yaqin joyga qо‘nub, shaharni muhosara qilibdur. Bir necha kundin
sо‘ngra   musolila   ilan   shaharga   doxil   bо‘lub,   Samarkand   shahridagi   ulamo   va
fuzalolarga   in’om-u   ehson   aylab,   bir   necha   kundin   keyin   Shahrisabz   voliysi
1
  Мирзо Олим Маҳдум ҳожи. Тарихи Туркистон. – T.:  “Янги аср авлоди”,  2009. Б.7.
13 Olimbek vanna’miy (valine’ma)ga elchi yuborib, oning qizini о‘ziga talab qilibdur.
Vanna’miy   ham   elchilarga   e’zoz   va   ikromlar   kо‘rsatib,   bir   necha   mehmondorlik
lavozimotini bajo kelturub, tо‘y asbobini saranjom aylab, о‘z qizini bir necha xos
zaifalar ilan tajammul aylab yuboribdur. Va bul xushxabarni  Samarkand shahrida
Abdurahimxon   eshitib,   alarning   istiqboliga   о‘z   haramlaridin   qancha   zaifalar
yuborib,   Samarqandga   olib   kelib,   benihoya   tо‘y-tomosha   ilan   nikoh   aylab,   bir
necha   kun   Samarkandda   turib,   ondin   Xо‘jand   shahriga   qaytib   kelibdur.   Balki,
Abdurahimxon   Xо‘qandga   kelgandin   keyin   amiri   Buxoro   kelib,   qaytadin
Samarqandni   olibdur.   Bul   xabarni   eshitib,   amiri   Buxoroni   oldiga   qarshi   chiqmoq
niyati   ilan   Abdurahimxon   kо‘p   qо‘shun   ilan   Xо‘jand   shahriga   boribdur.   Lekin,
amiri   Buxoro   Samarqanddin   bul   tarafga   qarab   yurish   qilmagonini   bilib,   Xо‘jand
shahrida bir  necha kun tavaqquf  aylab «vamoin dari  nafs bavayarz namud» [nafs
о‘gay   onasi   unga   vafo   qilmadi]   mazmunicha,   Xо‘jand   shahrida   Abdurahimxon
vafot qilibdur.” 1
Abdurahimbiydan sо‘ng Erdonabiy ham Xо‘jand va О‘ratepaga yurish qiladi,
biroq   uning   bu   yurishlari   muvaffaqiyatli   yakun   topmaydi.   Uning   bu   ishlarini
Olimxon   davom   ettiradi.   1805   yili   yetti   yillik   harakatlardan   sо‘ng   Olimxon
Xо‘jandni,   1806   yili   esa   О‘ratepani   zabt   qilib,   itoatiga   kirgizadi.   Manbalarda
yozilishicha   О‘ratepaga   hujum   vaqtida   Olimxon   anchagina   talofat   kо‘radi   va
shahar   aholisidan   darg‘azab   bо‘lib,   о‘z   sarkarda   va   beklariga   О‘ratepa   shahrini
talon-taroj   qilishga   buyruq   beradi.   Bundan   xabar   topgan   Buxoro   amiri   Amir
Haydar   О‘ratepaga   hujum   qilishga   qaror   qiladi.   Bu   haqda   tarixiy   manbalarda
quyidagi   ma’lumotlar   uchraydi.   “Bul   xabarni   eshitib,   amiri   Buxoro   о‘z
muqarrablaridin   bir   odamni   Samarqandga   yuborib,   ul   shaharning   istehkomotiga
amr qilibdurlar. Amir Olimxon О‘ratepa shahriga Qadam  inoq   degan tojikni hokim
va   Mulla   Rahmatullohni   oqsoqol   aylab,   obrо‘yi   tamom   ilan   Xо‘qand   shahriga
qaytibdur.
Xо‘qand   amiri   Olimxon   О‘ratepani   fath   qilib,   Xо‘qand   tarafiga   qaytganini
Buxoro   amiri   eshitib,   arkoni   davlati   ilan   mashvarat   qilishibdurki,   alhol   О‘ratepa
1
 Мирзо Олим Маҳдум ҳожи. Тарихи Туркистон. – T.:  “Янги аср авлоди”,  2009. Б. 51 .
14 aholilari   xо‘qandliklarni   talon-toroj,   zarb-u   qatllarining   sababi   din   halovati
zindakorchiliklari   qattig‘   va   achchig‘   bо‘lub   turgan   holda   qо‘shun   tortib   borsak,
ehtimolkim,   bizlar   borgan   hamono   ular   ichkari   tarafdin   g‘ayrat   qilib,   bizlarga
shahar   darvozasini   ochib   bersalar   deb.   Bul   maslahatni   hamma   Buxoro   umaro   va
fuzalolari   istihson   qilishib,   daf’atan   lashkar   jamlab   sur’at   ilan   О‘ratepa   ustiga
ravona   bо‘lub,   andak   fursatda   О‘ratepa   ustiga   kelib,   О‘ratepa   shahrining   atrof-
jonibini   ihota   qilib   qо‘nubdirlar.   Har   kuni   ikki   tarafdin,   ya’ni   tashqari   va   ichkari
tarafdin,   bir-birlariga   tо‘p-u   tо‘fang   otishib,   muddati   о‘ttiz   kun   Buxoro   qо‘shuni
О‘ratepani qamab, har kuni urush, otish bо‘lsa ham Xо‘qand amiri tarafidin qolgan
shahar ichidagi ilg‘or askarlar Buxoro qо‘shuniga muqovamat va muhorabat qilib,
jonsiporlik   ilan   qal’ani   saqlabdurlar.   Oqibat   ul   amr   Buxoro   qо‘shuni   mayus   va
noumid,   qal’a   atrofidin   qaytib   о‘z   qо‘shxonalariga   kelibdur.   Bul   asnoda   amiri
Buxoroga   xabar   aytishibdurlarkim,   Xо‘qand   xoni   О‘ratepa   tarafiga   azimat
aylabdur   deb.   Bul   xabarni   eshitgandin   sо‘ngra   amiri   Buxoro   О‘ratepa   ustida
tavaqquf   qilmoqni   maslahat   kо‘rmay,   andin   jо‘nab,   Jizzax   shahriga   kelib,   ul
shaharda uch-tо‘rt kun tavaduf aylab, Jizzax  shahriga bir  qancha ilg‘or askar ilan
kо‘p  adad   tо‘p,  tо‘pxona,  miltiq  asbob-aslaha   va  g‘alla   jamlab,   xudi   amir  qolgan
askar ilan Samarkand shahri tarafiga jо‘nabdurlar” 1
. 
Mirzoolim   Mushrifning   «   Ansob   us-salotin   va   tavorix   al-xavoqin   »   ida   esa,
Amir   Nasrullo   bosqining   boshqa   bir   sababiga   urg‘u   beriladi   :   «   1252   sanada
(milodiy   1836-1837   yil)   Farg‘ona   xoni   Muhammad   Alixon   birla   Amir   Nasrullo
oralarida Bashog‘ir nom qal’a ta’miri xususida munozaat (nizo) bо‘ldi... Bashog‘ir
qal’asi     munoze’i   va   ham   boshqa   sabablar   ila   amir   Nasrullo   Bahodirxon   qо‘shin
jamlab,   Farg‘ona   о‘lkasiga   yurish   qilib,   nizomiy   askarlari   birla   osonlik   ilan
Bashog‘irg‘a   istilo   qilib,   andin   О‘ratepa   va   Xо‘jand   shaharlarig‘a   doxil   bо‘lub
turgan Xо‘qand ustiga kelib, qatl aylab Buxoroga jо‘nadi   ». 2
О‘sha  davr  muarrixlarining barchasi  Amir Nasrulloning Qо‘qonga qilgan bu
bosqini sababini, avvalo, Muhammad Alixon Qо‘qon xonligi sarhadlari dahlsizligi
1
  Мирзо Олим Маҳдум ҳожи. Тарихи Туркистон. – T.:  “Янги аср авлоди”,  2009. Б.64.
2
  Sharif    Yusupov .  Mash’um     xato yoki gap kanizakda edimi?  // “O’zbekiston adabiyoti va san’ati” gazetasi. 2005-
yil, 24-son.
15 uchun   amirlikka   chegaradosh   Bashog‘ir   qal’asini   mustahkamlganida,   qolaversa,
Muhammad Alixon nikohiga olgan kanizak – Poshshoxonning husn-jamoli ta’rifini
eshitgan amir unga g‘oyibona «   oshiq   » bо‘lib qolganida kо‘radilar.
Buxoro   amiri   Amir   Nasrulloga   Qо‘qonga   hujum   qilish   uchun   bir   bahona
kerak edi. Kо‘p о‘tmay bu bahona topildi. Nasrulloxon Madalixonga о‘z otasining
xotiniga uylandi, kofir bо‘ldi deb ayb qо‘yadi.   1
G‘ayridinlarga qarshi kurashda g‘ozi unvonini olgan Madalixonning marhum
otasining xotini, ya ’ ni о‘gay onasi Xonposhsha oyimga uylanishi faqat saroydagina
emas, butun xonlikda ham uning obrо‘sini tushirib yubordi. Tarixchi Y. Qosimov
xonning о‘gay onasi bilan Madalixonning aloqalari tо‘g‘risida ma ’ lumot bergan V.
Nalivkin,   Muhammad   Hakimxon   kabi   tarixchilarga   raddiya   bildirgan.   Lekin   fakt
qaysardir.   Xullas,   Madalixon-Xonposhsha   munosabati   busiz   ham   keskinlashgan
Buxoro-Qо‘qon munosabatiga ta ’ sir kо‘rsatmay qolmadi: 1840 yil Madalixonning
saroydagi   dushmanlari   Qо‘qonda   xon   boshchiligidagi   shariat   qonunlari
b u zilayotganligi   haqida   xat   yozib,   shariat   qonunlarini   tiklanishi   uchun   (gо‘yo-ki)
Nasrulloxondan yordam sо‘raydilar. 1840   yilda Nasrulloxon esa о‘z elchilari orqali
Madalixonga   maktub   yо‘llab,   uni   о‘z   о‘gay   onasiga   uylanganlikda   ayblaydi,
haqorat   qiladi.     Bunga   javoban   Ma’dalixon   amirning   elchilarini   tutib   qamadi.
Shundan   keyin   u   Buxoroga   qarshi   yurish   boshladi.   Madalixon   Jizzax   bilan
О ‘ratepa   о ‘rtasidagi     Peshagar   q о ‘rg‘oniga   kelib   t о ‘xtadi.   Nasrulloxon   ham   katta
kuch t о ‘plab, Abdusamad boshchiligidagi k о ‘p t о ‘plari bilan Ma’dalixonga  qarshi
yurishga   chiqdi.   Madalixon     Peshagar   atrofidagi     yerlarni   k о ‘rish   maqsadida   400
askari   bilan   y о ‘lga   chiqqan   paytida,   Buxoro   amirligiga   qarashli   harbiy-mudofaa
q о ‘rg‘onida turgan 800 askar Ma’dali xonga t о ‘satdan hujum boshladi. Ma’dalixon
esa   9   askari   bilan   z о ‘rga   qochib   qutuldi.   Ma’dalixon   о ‘sha   kuni   kechasi   harbiy
kuchlarini   о ‘z     holiga   tashlab,   Q о ‘qonga     qaytadi.   Xonning   Q о ‘qonga   qochib
ketishi   harbiy   boshliqlarni   va   safarbar   qilingan   askarlarni   g‘azablantirdi.   Ular
orasida parokandalik yuz berdi. 2
 
1
 Каримов Н. Абдулла  Қодирий ва Амир Умархоннинг канизи. // “Водийнома” журнали. 2017 йил. №2 (4). –
Б.87.
2
  Соатов С.С. Ўзбекистон тарихидан ўқув қўлланма . – Т.: “Ўқитувчи”, 1973. Б.60.
16 Buxoro   amirining   q о ‘shinlari   fursatdan   foydalanib,   26   t о ‘p   bilan   Peshagarni
qurshab   oldilar   va   uni   о ‘qqa   tutib,   q о ‘rg‘onni   vayron   qildilar.   Shundan   sо‘ng
Qо‘qonning   harbiy   kuchlari   turli   tomonga   chekinishga   majbur   bо‘ldi .
Amir  q о ‘shinlari  1840   yilning avgust  oyida Peshagar  shahrini  egallash  bilan
Q о ‘q onga   qarshi   yurishning   birinchi   davrini   tamomlab,   Buxoroga   qaytdilar.
Qо‘qon   xonligi   bilan   Buxoro   amirligi   о‘rtasidagi   munosabatlar   yanada   keskinlasha
bordi .   Nasrulloxon   Q о ‘qonga   qarshi   hujum   boshlash   uchun   z о ‘r   tayyorgarlik
ishlarini   olib   bordi.   Yangi   harbiy   yurish   uchun   bahona   topishga   harakat   qilindi.
Maxfiy ravishda alohida harbiy kuchlar yuborib,  Q о ‘q on xonligiga qarashli qishloq
aholisi   talab   ketiladigan   b о ‘ldi.   Bunga   javoban   Q о ‘qon   q о ‘shinlari   Buxoroga
qarashli  Urmiton  atrofidagi  qishloqlarni talab,  aholining chorva  mollarini tortib
olib   ketdilar.   Bu   esa   Buxoroning   Q о ‘qonga   qarshi   yangi   yurishi   uchun   bahona
b о ‘ldi.
1841   yil   6   sentabr   kuni   Nasrullo   о‘zining   60   ming   kishilik   qо‘shini   bilan
yurish   boshlaydi.   Nasrulloxon     barcha     kuchlarini   Jizzaxga   tо‘plab   bо‘lganidan
sо‘ng,  bu  yerdan  Qо‘qonga  qarshi  yurish boshladi. 21 sentabr kuni buxoroliklar
Jizzaxdan   chiqib,   Iomani   qurshovga   oladilar.   470   ta   tо‘p   bilan   uch   kun   о‘q
yog‘dirilib,   qо‘rg‘on   vayron   qilinadi.     Shahar     aholisidan     omon     qolganlari   turli
tomonga   qochib   ketishdi.     Ioma   qо‘rg‘oni   qо‘lga     kiritilgach,     amir   shahar
hokimini   о‘ldirib,   Sulton   Mahmud   hokim   qilib   tayinlanadi.   22   sentabrda
buxoroliklar О‘ratepa qamalini boshlaydilar.  Shahar begi taslim bо‘lishini bildirib,
amirga   elchi   yuboradi,   Amir   vakillarni   qabul   qilib,   qimmatbaho   sovg‘alar   berib,
qaytarib     yubordi.     Amir     askarlari     Qо‘qon   xonli gining   О‘ratepa   atrofidagi   15
minglik  qо‘shini  bilan  tо‘qnash  keldilar.   Jangning   boshlaridayos   xon   qо‘shini  3
—4   ming     askar   yо‘qotib ,    chekinishga     majbur     bо‘ldi .   О ‘ratepa   jangsiz   taslim
b о ‘lsa  ham,  lekin  amir  farmoniga  muofiq  Buxoro  askarlari  shaharni  talashdi.
Buxoro   qо‘shinlarining   bir   qismi   Sulton   Mahmud   boshchiligida   Xо‘jandga
yurish   boshlaydi,   biroq   shahar   taslim   bо‘lganligini   bildiradi.   Shunday   qilib,
Buxoro askarlari  qarshilikkka uchramay Qо‘qon xonligi yerlarini egalab bordilar.
Xо‘jand    ishg ‘ ol    qilinishi  bilanoq, Sulton Mahmud  va Nasrullo qо‘shinlari  1841
17 yil   8   oktabrda   Xо‘jandda   birlashib,   askarlarning   bundan   keyingi   yurishiga
rahbarlik qilib turdilar. 
Sulton   Mahmud   va   Nasrullo   qо‘shinlari   Toshkentni   egallashga   tayyorgarlik
kо‘ra  boshlashadi,  lekin  bu gal   ham  ularning  jang qilish  rejasi   amalga oshmaydi.
Chunki,   Toshkent   о‘z-о‘zidan   Buxoroga   о‘tishni   ixtiyor   etgan   edi.   Osonlik   bilan
g‘alabaga   erishgan   Buxoro   qо‘shinlari   tez   orada   Toshkentdan   sо‘ng   Konibodom,
Mahram   va   Beshariqni   egallab,   Qо‘qon   shahridan   30   chaqirim   masofada   lager’
(qarorgoh)   qurishadi.   Nasrulloxon   Qо‘qon   shahrini   jangsiz   taslim   bо‘ladi,   deb
о‘ylagan edi, biroq qо‘qonliklar butun harbiy kuchlarini shahar atrofiga tо‘plagan
edilar.  
Xonning   harbiy   kuchlari   shahar   atrofiga   tо‘planib ,  dushman   askarlariga   qattiq
zarba   bera   boshladilar .   Bu   ho l   amirning   Q о ‘qonni   qarshiliksiz   egallash   rejasini
barbod   qildi,   Buxoro   q о ‘shini   shahar   ostonalarida   t о ‘xtab   q olib,   urush   uzoqqa
ch о ‘ziladigan b о ‘ldi. Natijada askarlar  о ‘rtasida amirga qarshi norozilik harakatlari
kuchaya  boshladi.   Amir   qо‘shiniga   majburan   safarbar   qilingan  60   ming   kishining
asosiy     qismi   dehqonlar   va   kambag‘al     kosiblar     edi .   Urushning   ch о ‘zilib   ketishi
kuz   tugab,   qish   kirishi   jang   maydonlaridagi   dehqonlarni   kelajakda   oila   a’zolari
bilan   birga   och   qolish   xavfiga   solmoqda   edi.   Urush   kosiblar   ahvolini   ham
og‘irlashtirdi. Bundan tashqari urushning uzoqqa ch о ‘zilishi har ikkala xonlikning
iqtisodiy   va   siyosiy   ahvoliga   salbiy   ta’sir   qilib,   aholi   о ‘rtasidagi   norozilik
harakatlarini   borgan   sari   kuchaytirardi.   Oziq-ovqat   va   kiyimlarning   yetarli
b о ‘lmasligi   jang   maydonlaridagi   q о ‘shinlar   orasidagi   norozilikning   kuchayishiga
sabab b о ‘ldi. Urush uzoqqa chо‘ziladigan bо‘ldi. Qish yaqinlashganligi
uchun Buxoro qо‘shinida ahvol og‘irlashdi. Oziq-ovqat va kiyim-kechak tanqisligi
sezilib   qoldi.   Qо‘shinning   asosiy   qismini   dehqonlar   tashkil   etganligi   uchun   о‘z
yer laridagi   hosilni   yig‘ishtirib   olish   g‘ami   jang   qilishdan   ustun   keldi.   Qо‘shinda
norozilik   kuchaydi.   Nasrulloxonning   sulh   tо‘zishdan   boshqa   yо‘li   yо‘q   edi.
Madalixonning   ham   ahvoli   Nasrulloxonnikidan   yaxshi   emas   edi.   Sulh   har   ikki
hukmdor uchun ma ’ qul edi. 1841   yil 26   oktabrda Buxoro amiri bilan Qо‘qon xoni
о‘rtasida   sulh   shartnomasi   imzolandi.   Sulh   shartnomasiga   kо‘ra   bosib   olingan
18 О‘ratepa,   Zomin,   Ioma   va   Kan   yer lari   Buxoroniki,  deb   tan  olindi.   Toshkent   ham
Buxoroga   bо‘ysundirildi .   Xо‘jand   va   uning   atrofidagi     yer lar     alohida   mustaqil
davlat ,   deb   tan   olindi .   Sulton   Mahmud   yangi   davlatning   hukmdori,   deb   e’lon
qilindi.   Bu   xonlik,   albatta,   Buxoro   nazorati   ostida   edi.   U ni   kuzatib   turish   uchun
amir   tо‘rtta   eng   ishonchli   amaldorini   Sulton   Maxmud   huzurida   qoldirdi . 1
 
Amir   Nasrulloxon   sharqiy   chegaralarning   mustahkamligiga   ishonch   hosil
qilib ,   Buxoroga   qaytdi .   Bu   haqda   Mirzoolim   Mahdum   xoji   о ‘zining   “Tarixi
Turkiston” asarida quyidagicha yozadi: “ Muhammadalixon Farg‘ona taxtiga julus
qilg‘onining   20-   nchi   yilida   [1841]   amiri   Buxoro   fasli   tiyramoh   [kuz]   da,   aqra
boyida,   q о ‘shun   tortib   kelib,   qish   fasli   b о ‘lgan   sababdin   to   Mahramg‘acha   kelib,
Mahramda   t о ‘xtab,   X о ‘qandga   kelmasdin   qaytib   ketibdur.   Agar   о‘shal   vaqtda
kelsa   ham ,  fathi   Farg‘ona   tezlik   va   osonlik   ilan   muyassar   bо‘lmas   ekan ”. 2
Ma’dalixon shu sulh shartnomasiga muvofiq Sulton Maxmud boshchiligidagi
xonlikka   va   Buxoro   amirligiga   qarshi   urush   ochmaslik   majburiyatini   zimmasiga
oldi. Har  ikkala xonlik   о ‘rta sidagi  sulh shartlariga k о ‘ra, Q о ‘qon xonligi   о ‘z q о ‘l
ostidagi yerlarning mustaqilligini saqlab qoldi. Lekin, shunday b о ‘lsa ham Q о ‘qon
xonligiga   qarashli   yerlarning   Buxoro   amiri,   Sulton   Maxmud   va   Ma’dalixon
о ‘rtasida taqsimlanishi Q о ‘qon xonligini ancha zaiflashtirib q о ‘ydi.  
Haqiqatda   ham   amirning   Q о ‘qon   xonligi   yerlarini   parchalab   yuborishdan
k о ‘zlagan   asosiy   maqsadi   о ‘z   raqibini   zaiflashtirish   va   keyinchalik   unga   qarashli
barcha yerlarni  о ‘z q о ‘l ostida birlashtirish edi.
Ma’dalixon   b о ‘lsa   sulh   shartnomasining   og‘ir   shartlariga   qaramasdan,   о ‘z
hukmronligini   saqlab   qolish   uchun   bu   shartlarni   qabul   qilishga   majbur   b о ‘ldi.
Lekin xonlikning parchalanishi, uzoqqa ch о ‘zilgan urushning og‘ir oqibatlari faqat
mehnatkashlar   о ‘rtasidagina   emas,   balki   yuqori   tabaqalar   va   saroy   xodimlari
orasida ham xonga qarshi norozilik harakatlarini jiddiylashtira bordi. Bu norozilik
1842   yilga   kelib   umumiy   xalq   harakatiga   aylandi.   Ma’dalixon   о ‘z   hukmronligini
1
  Соатов С.С. Ўзбекистон тарихидан ўқув қўлланма . – Т.: “Ўқитувчи”, 1973. Б. 61-63.
2
 Мирзо Олим Маҳдум ҳожи. Тарихи Туркистон. – T.:  “Янги аср авлоди”,  2009. Б. 60.
19 vaqtincha   saqlab   qolgan   b о ‘lsa   ham,   biroq   u   uzoqqa   ch о ‘zilmadi.   Xon   о ‘zining
ichki va tashqi siyosati bilan xalqdan ajralib qolgan edi.   1
Yuqoridagi  sulh shartnomasi asosida Amir Nasrulloxon Turkistonning asosiy
yerlari   Buxoroga   uzil-kesil   b о ‘ysundirildi,   deb   his   e tib,   о ‘zini   butun   о ‘lkaning
podshosi   deb   e’lon   qildi.   Shu   bilan   birga,   Toshkent   bekligiga   katta   huquqlar
berildi,.   Urgut   bekligini   avloddan-avlodga   qoldirish   huquqini   berdi.   Bu   siyosat
bilan   Toshkent   bekligini   Buxoroga   doimo   qaram   hol da   saqlash   nazarda   tutilgan . 
Lekin Toshkentning Buxoroga qaramligi va amir bilan Q о ‘qon xoni  о ‘rtasida
tuzilgan sulh uzoqqa ch о ‘zilmadi. Buxoro amirining Sulton Maxmud boshchiligida
X о ‘jandda   yangi   xonlik   tashkil   qilishdan   asosiy   maqsadi   uni   Q о ‘qon   xonligiga
qarshi   q о ‘yish,   kelajakda   Q о ‘qon   ustiga   qilinadigan   yurishlarda   undan   asosiy
tayanch sifatida foydalanish edi. 
Sulton   Maxmud   dastlabki   davrda   Ma’dalixonga   qarshi   siyosatni   davom
ettirib,   hatto   uning   xonligini   ham   tanimadi.   U   bu tun   Q о ‘qon   xonligi   b о ‘yicha
о ‘zini   xon   deb   e’lon   qildi   va   Ma’da lixondan   norozi   b о ‘lgan   yuqori   tabaqalarni
X о ‘jandga   t о ‘play   boshladi.   Sulton   Maxmud   о ‘z   q о ‘l   ostidagi   yerlarda   davlat
ishlarini   mustahkamlash   va   ichki   tartibni   saqlash   uchun   bir   qancha   tadbirlarni
amalga   oshirishi   bilan   birga,   q о ‘shni   davlatlar   bi lan   diplomatik   munosabatlar
о ‘rnatish   sohasida   ancha   ishlar   qildi. 2
  Sulton   Maxmud   eshonqul   dodxoh
boshchiligida   Peterburgga   о‘z   vakillarini   yubordi . U, podshoga yozgan maktubida
akasi Ma’dalixonning taxtdan tushirilganligini va  о ‘zi xonlik taxtiga chiqqanligini,
Toshkent   va   unga   qarashli   yerlar   ham   uning   xonligiga   qaratilganligini,   Rossiya
bilan   qadimgi   vaqtlardan   buyon   davom   etib   kelayotgan   q о ‘shnichilik   asosidagi
d о ‘stona   munosabatlarni   yana   davom   ettirishni   istaganligini   bildirdi.   Sulton
Maxmud   о ‘z diplomatik vakillarini Sibir general-gubernatori Gorchakov huzuriga
ham   yuborib,   unga   yozilgan   maktubda   о ‘zining   Q о ‘qon   xon ligi   taxtiga
chiqqanligini,   Rossiya   bilan   d о ‘stona   munosabatlar ni   davom   ettirajagini   ma’lum
qildi va q о ‘shnichilik aloqalarini rivojlantirishni s о ‘radi. 
1
  Бобобеков Ҳ. Қўқон тарихи. – Т.: “Фан”, 1996. Б.42-43.
2
  Мирзо Олим Маҳдум ҳожи. Тарихи Туркистон. – T.:  “Янги аср авлоди”,  2009. Б.78.
20 Sulton   Maxmud   1839   yilda   Ma’dalixon   tomonidan   Peter burgga   yuborilgan
diplomatik  vakillar  boshligi  Said  eshon  Mu xammad  Halilga  ham  alohida  maktub
yozib,   Q о ‘q onda   b о ‘lgan   voqealarni   va   о ‘zining   taxtga   chiqqanligini,   Rossiya
bilan d о ‘stona munosabatlarni davom ettirishini bildirdi.
Lekin   Sulton   Mahmudning   hukmronligi   va   Q о ‘qon   xonligining   ikkiga
b о ‘linishi   uzoqqa   ch о ‘zilmadi.   Uning   onasi   Mohlaroyim     (shoira   Nodirabegim),
Umarxon vafotidan s о ‘ng, davlatni idora qilishda asosiy rol   о ‘ynardi. U   о ‘g‘illari
о ‘rtasidagi   nizolarga   barham   berish   y о ‘li   bilan   xonlikda   tinchlik   о ‘rnatishga   z о ‘r
berib   intiladi.   Mohlaroyim   Q о ‘qonning   yuqori   tabaqa     namoyandalari     bilan
birlikda     X о ‘jandga   borib   Sulton   Maxmudni   Ma’ dalixon   bilan   yarashishga
k о ‘ndiradi   va   uni   Q о ‘q onga   chaqirib,   Ma’dalixon   bilan   yarashtiradi.   Sulton
Mahmud     qо‘l   ostidagi   yer lar   yana   Qо‘qon     xonligiga     birlashtirildi .   Sulton
Mahmud   esa   Toshkent   begi   qilib   tayinlandi.   U   Q о ‘qon   harbiy   kuchlari   bilan
Toshkentga     yurish     qilib     shaharni     egalladi.     Shu   tariqa,     X о ‘jand   va   Toshkent
yana   Q о ‘qon     xonligiga   q о ‘shib   olindi.   Xonlikda   qisqa   muddatga   b о ‘lsa   ham,
tinchlik   о ‘rnatildi.   Amir Nasrulloxon Q о ‘qon xonligida r о ‘y bergan   о ‘zgarishlarni
eshitib  g‘azablandi  va  Q о ‘qon  xonligiga qarshi   yangi   yurishga  tayyorgarlik  k о ‘ra
boshladi.   Lekin   qattiq   qish   tushganligi   tufayli   bahor   oylarida   kelganda   hujum
qilmoqchi b о ‘ldi. 
Q о ‘qonda   xon   avlodlari   orasida   taxt   uchun   kurashlar   vaqtincha   t о ‘xtab
xonlikdan     ajratilgan     yerlarning     katta     qismi     qaytadan     birlashtirilgan     b о ‘lsa
ham,   lekin     mamlakat     hamon   og‘ir   ahvolni   boshdan   kechirmoqda   edi.   Xonga
qarshi   norozilik   harakatlari   kun   sayin   kuchayib   bormoqda   edi.   Xondan   norozi
b о ‘lgan kuchlar hatto unga bir necha marta suiqasd   qildilar. Norozilik harakatlari
1842   yilda   yanada   keskinlashib,   ommaviy   tus   oldi.   Xalq   harakatlaridan
foydalangan  saroy  amaldorlari  tezlik bilan Ma’dalixonni taxtdan tushirib,  о ‘rniga
Norb о ‘tabiy avlodlaridan birini xon qilib k о ‘tarishga qaror berdilar. 
Bu   harakatga   mingboshi,     Toshkent     qushbegisi,   qozikaloni,   harbiy   boshliq
Isa hoji va bolqalar boshchilik qildilar.  Saroy ayonlarining bir qismi  Sheralini, bir
21 qismi   Murodbiyni,   uchinchi   guruh   esa   Sulton   Mahmudni   xon   qilib   k о ‘tarishga
zimdan harakat qilishayotgan edilar. 
Shunday   qilib   saroy   amaldorlari   davlat   t о ‘ntarishi   qilish   uchun   z о ‘r
tayyorgarlik  ishlarini olib bordilar,  lekin bu masalani  faqat  о ‘z kuchlari bilan hal
qila   olmasliklarini   yaxshi   bilib,   Buxoro   amirining   qurolli   kuchlaridan
foydalanishga   qaror   qildilar.   Shu   maqsadda   ular   Nasrulloxon   huzuriga   elchilar
yuborib,     amirning     Q о ‘qonga   kelishini   iltimos   qildilar.   Nasrullo xon   biron   vaj
topib,   Q о ‘q on   xonligining   ichki   ishlariga   aralashib,   Ma’dalixon   va   Sulton
Mahmuddan    о ‘ch   olish   uchun payt poylab yurgan b о ‘lsa ham, elchilar keltirgan
maktubga ishonmadi. U faqat ikkinchi marta maktub olgandan keyin ishonch hosil
qilib, darhol  harbiy kuchlarni t о ‘plash va tezlik bilan Q о ‘qon ustiga yurish haqida
farmon berdi.
1842   yil   2   aprelda   Nasrulloxon   7   tо‘p   va   18   ming   askar   bilan     Qо‘qonga
ikkinchi   yurishni   boshlandi .   Xiva-Buxoro   chegarasida   ahvol   yaxshilanmaganligi
sababli   amir   q о ‘shinlarining   bir   qismi   Buxoroda   qoldirildi.   Nasrulloxonning
Q о ‘qonga ikkinchi yurishini Mirzo Olim Mahmud hoji “Tarixi Turkiston” asarida
quyidagicha yozadi: “Julusning yigirma birinchi yili bahor faslida kim iborat savr
faslidur, amiri Buxoro behad va beadad q о ‘shun va tajammuli tamomilak Farg‘ona
fathi   niyatida   Buxorodin   j о ‘nab,   Farg‘ona   sarhadi   Beshariq   mavzeiga   kelib
q о ‘nganlik xabari  Toshkandg‘a, Sulton Mahmudxonga  yetib, Sulton Mahmudxon
Toshkand q о ‘shuni ilan X о ‘qandga kelib, Muhammadalixonga q о ‘shilibdur. Amiri
Buxoro   Besharig‘din   j о ‘nab   Sarig‘suv   mavzeiga   q о ‘nub,   andin   Naymanchaga
kelib   tushub,   о ‘shal   kuni   muqaddimoti   lashkarni   X о ‘qand   shahrini   qamab,   atrof
jonibidin   yugurmoqga   amr   qilibdur.   Ertasi   amir   Naymanchadin   j о ‘nab,   Oyim
qishloqg‘a kelib q о ‘nub, bir hafta x о ‘qandliklar ila urush qilib, fuqaro va rayo ahli
sipohlarila   muhorabaga   sustlik   va   ojiz   ekanligini   fahmlabdur.   Va   yana   о‘shal
vaqtda   Xо‘qand   shahrining   atrofida   mustahkam   qal’a   qо‘rg‘on   yо‘q   ekan . Bovujud
bir hafta urush qilgandin keyin olomoni mang‘itiyaning yutilishidin x о ‘qandliklar
ojiz kelib, qochmoqga majbur b о ‘lubdur.
22 Buxoro   q о ‘shuni   k о ‘pligidin   fuqarolarni   zer-zabar   qilib,   t о ‘g‘ri   X о ‘qand
shahriga   bostirib   kiribdur.   Bovujud,   X о ‘qandning   ba’zi   yosh   bahodir   yigitlari
shahar   k о ‘chalarida   to   Madrasayi   Xonvasoy   labig‘acha   bir   necha   joyda
mang‘itiyalarni t о ‘xtatib, urush qilib, alardin k о ‘p nobud va halok qilsa ham, oxiri
X о ‘qand   sipohiylari   Muhammadalixon   va   Sulton   Mahmudxonni   olib,   shahardin
chiqib qochibdurlar.
Amiri Buxoro shaharga doxil b о ‘lub, t о ‘rt soat shaharni talon-toroj qilmoqga
amr   qilib, hattoki,  madrasalardagi  kitoblar  va  masjidlardagi   joynomozlar   qolmay,
hammasini   olomoni   mang‘itiya   yag‘mo   va   toroj   qilib,   erkak   va   zaifalarni
yalang‘och va barahna aylabdur. T о ‘rt soatdan keyin amir askarlarni talon-torojdan
t о ‘xtatib,   Muhammadalixon   va   Sulton   Mahmudxonning   onasini   bir   necha
ulug‘larning   zaifalari   ilan   dastgir   aylab,   qatl   qilib,   ulardin   boshqa
Muhammadalixonni   bir   necha   davlat   xonlari   ilan   Muhammadalixonning   о ‘g‘li
Muhammadaminxonni 14 yasharlik holatida qatl qilibdur”. 1
Q о ‘qon   yurishida   7   ta   t о ‘p   bilan   18   ming   askar   ishtirok   etdi.   17   aprelda
Buxoro   q о ‘shinlari   Q о ‘qondan   15-16   chaqirim   masofada   qarorgoh   qurdilar.   О ‘z
kuchiga   ishongan   Muhammad   Alixon   sulh   tuzish   maqsadida   katta   о ‘g‘li
Muhammad   Amin,   qushbegi   va   qozikalon   boshchiligida   elchi   j о ‘natadi.   Lekin
xonga   qarshi   b о ‘lgan   saroy   ayonlari   bu   vakillardan   oldin   amir   huzuriga   о ‘z
vakillarini mahfiy ra vishda  yuborib, uni shaharga taklif qiladilar va xonni hech kim
q о ‘llamasligini   bildirdilar.   О ‘sha   vaqtda   Q о ‘qon   shahrida   kambag‘al   kosiblar   va
boshqa mehnatkashlarning xonga qarshi ommaviy  harakatlari  davom etmoqda edi.
Xalqdan   uzoqlashgan   xonni   hatto   harbiy   kuchlar   ham   q о ‘llab-quvvatlamay
q о ‘ygan   edi.   Bu   haqda   t о ‘liq   ma’lumot   olgan   Nasrulloxon   shaharga   bostirib
kirishga   tayyorgarlik   kurdi.   U,   xon   vakillarini   juda   ustalik   bilan   qabul   q ilib,
Q о ‘qon   xonligi   о ‘zini   Buxoroga   qaram   deb   bilishi   lozimligini,   xonlikdagi
masjidlarda   amir   nomiga   xutba   о ‘qittirish,   Q о ‘qonda   zarb   qilinadigan   tilla   va
1
 Мирзо Олим Маҳдум ҳожи. Тарихи Туркистон. – T.:  “Янги аср авлоди”,  2009. Б. 96-97.
23 kumush   pullarni   amir   nomi   bilan   chiqartirish   kabi   sulh   shartlarini   q о ‘yib   ularni
Q о ‘qonga qaytarib yubordi va Ma’dalixonni  о ‘z huzuriga kelishga taklif etdi. 1
  Xon esa   о ‘limi  yaqinlashganini  sezib, mol-mulkini  aravalarga ortib 1000 ta
sarbozi   bilan   Namanganga   qarab   qochadi.   Sarbozlarning   esa   faqat   3   tasi   xonga
sodiq   chiqdi.   Qolganlari   y о ‘lda   xon   mulkini   talab,   Q о ‘qonga   qaytadilar.   Xonsiz
qolgan   poytaxtni   qushbegi   va   qozikalon   Nasrulloga   ochib   beradilar.   Amir   hech
qanday qarshiliksiz  shaharga kirib keladi.   Natijada, 1842 yili  may oyida Buxoro
amiri   Nasrulloh     Quqon   shahrini   egallaydi.   Bu   yurish   har   xil   guruhlarning   ichki
siyosiy   qarshiliklari   natijasi   edi.   «Shu   guruhlardang   biri   Toshkent   ayonlari   va
Shahrisabzdagi   q о ‘qonlik   muhojirlar   birlashgach,   о ‘z   dushmanlarini   y о ‘q   qilish
uchun   hamma   vositalardan   foydalanib,   maqsadlariga   erisholmay,   Buxoro   amiri
Nasrullohdan   madad   s о ‘rashdi»,   deb   yozilgan   manbalarda.   Bu   yurish
tashkilotchilaridan   biri   muhojirlikda   b о ‘lgan   Q о ‘qon   xonlari   avlodiga   mansub
Hakimxon tura ibn Ma’sumxon shayx ul-islom edi.
Amir poytaxtga kirgach,  о ‘z q о ‘shiniga 50-60 ming kishilik shahar aholisinni
4   soat   davomida   talashga   ruxsat   beradi.   18   ming   askar   shu   vaqt   ichida   oddiy
dehqon va hunarmanddan tortib to saroy amaldorlari, hatto amirga Q о ‘qon shahri
darvozalarini   ochib   bergan   ayonlargacha   talab,   shaharni   ship-shiydom   qiladilar.
Aholidan   tortib   olingan   narsalar   yana   majburan   aholining   о ‘ziga   sotildi,   pul   esa
amir xazinasiga topshirildi. 
Nasrullo   Q о ‘qonni   batamom   qaram   etish   maqsadida   Buxoro   va   Q о ‘qon
yuqori   mansabdorlari   ishtirokida   favqulotda   Oliy   Kengash   chaqiradi.   Y.
Qosimovning ma ’ lumot berishicha, kengashda amirning farmoni  о ‘qib eshittiriladi:
1. Q о ‘qon xonligi Buxoro amirligiga butunlay qaram, deb e’lon qilinsin.
2. Taxtni da ’ vo qiluvchi barcha xon avlodlarini majlis paytida qatl ettirishga
farmoni oliy berilsin.
3.   Amir   uchun   xavfli   deb   hisoblangan   barcha   amaldorlar   va   yuqori   tabaqa
vaqillari Buxoroga olib ketilishi e’lon qilinsin va h.k. 2
 
1
 Соатов С.С. Ўзбекистон тарихидан ўқув қўлланма . – Т.: “Ўқитувчи”, 1973. Б. 60-62.
2
 Қосимов Й. Қўқон хонлиги тарихи очерклари.  – Тошкент- Наманган :  1994. 89-бет .
24 Qо‘qon   xoni   Muhammad   Alixonga   qо‘shib   Sulton   Mahmud,   о‘g‘illari
Muhammad Amin, Muzaffar, onasi Nodirabegim va katta xotinlari qatl etildi. Oliy
kengash   vaqtida   Qо‘qon   mingboshisi   va   qozikalon   tomon idan   bildirilgan
noroziliklarga   amir   mutlaqo   e’tibor   bermadi.   U   shaharni   vahshiylarcha   talatib,
qonga bо‘yadi.
2.1 Qо‘qon xonligi va Buxoro amirligi о‘rtasidagi diplomatik aloqalar
Qо‘qon xonligi va Buxoro amirligi о‘rtasidagi  munosabatlar  asosan  siyosiy
nizolardan iborat edi. Ammo, shunga qaramay ikki davlat о‘rtasida,   kamdan-kam
25 bо‘lsa   ham,   о‘zaro   diplomatik   aloqalar,   elchi   almashishlar   ham   bо‘lgan.
Manbalarda   keltirilishicha,     hukmdorlar   ayrim   maqsadlar   yо‘lida   vaqtinchalik
ittifoqlar ham tuzishgan.
Qо‘qon   xonligi   tashkil   topgan   vaqtdan   boshlab,   to   Umarxon   hokimiyat
tepasiga   kelgunga   qadar   bо‘lgan   vaqtda   Qо‘qon   xonlari   о‘z   davlatining
mustaqilligini   mustahkamlash   uchun   Buxoro   amirligi   bilan   doimiy   urushlar   olib
borishiga   tо‘g‘ri   keldi.   Umarxon   hukmronligining   dastlabki   vaqtlarida   Buxoro
amirligi   bilan   bо‘lgan   mavjud   siyosiy   ziddiyatlar   ma’lum   darajada   yaxshilandi.
XIX asr boshlarida Qо‘qon xonligi qо‘shni davlatlar bilan aloqalar о‘rnatib, ularga
о‘z   elchilarini   ham   yuboradi.   Qо‘qonning   Xiva,   Sharqiy   Turkiston,   Buxoroga
yuborgan elchilari haqida ma’lumotlar bor. 1
Shunday   ma’lumotlardan   biri   tarixchi   Is’hoqxon   tо‘ra   Ibratning   “Tarixi
Farg‘ona”   asarida   keltiriladi.   Asarda   Qо‘qon   xonligiga   Buxoro   amirligi   va   Xiva
xoligidab   elchilar   kelgani   va   ularga   Qо‘qon   xoni   Umarxonning   javobi   keltirib
о‘tilgan.   “   ...   ul   vaqtda   Buxoro   amiridan   amir   Haydardan   elchi   kelib,   tobe’
qilmoqda amirdan inoyatnoma olib kelib ekan, Umarxon о‘zi javobig‘a bir misra’
javob yozub, qaytargan ekan. YA’ni, amiri Buxoro manga tobe о‘lmaq lozimdur,
na uchunki, martabai xilofat hazrati Umarga tobe bо‘lub, sо‘ngra hazrati Haydari
karror Aliyu-l-Murtazog‘a keladur” 2
.
Bundan   tashqari   Qо‘qon   xonlgi   mohirona   diplomatik   tadbirlar   orqali   о‘z
yurtini Buxoro amiri bosqinidan asrab qoladi. 
Qо‘qon   xonligi   Amir   Nasrullo   tomonidan   zabt   etilgandan   sо‘ng   Qо‘qon   о‘z
mustaqilligini   qayta   tiklab   oladi.   Shunday   sharoitda   Amir   Nasrullo   katta   qо‘shin
bilan   Qо‘qon   ustiga   yurish   boshlaydi.   Musulmonqul   Qо‘qonni   Buxoro   amiri
qо‘shinidan   himoya   qilib,   amir   Nasrullohni   qaytishga   majbur   etdi.   U   Buxoro
qо‘shini   о‘rtasida   varaqalar   tarqatib,   ularni   qо‘rqitdi.   Jigdalik   qishlog‘ida   harbiy
mashvarat   о‘tkazib,   amir   Nasrullohga   maxsus   maktub   yubordi.   Unga   qipchoqlar
tomonidan   mag‘lub   bо‘lish   oqibatlarini   tushuntirib,   «bir   kо‘chmanchi   xalq»
1
Alibekov. U Buxoro va Qo’qon xonliklari tutash hududlarida siyosiy-etnik jarayonlar. T.: 2022. B.36.
2
 Исҳоқхон Тўра Ибрат. Тарихи Фарғона.  – T.:  “ Маънавият ” ,  2005 . Б.17.
26 ustidan   g‘alaba   qozonishning   о‘zi   sharmandalik   ekanini   aytadi.   Mulla   Olim
Mahdum   hoji   Musulmonqulning   ayyorona   tadbiri   haqida   quyidagicha   ma’lumot
beradi:   “Musulmonqul   chо‘loq   tо‘rt   kishini   amirga   elchi   qilib,   yana   alarga   ikki
kishini   qо‘shub,   qо‘llariga   boshqa-boshqa   maktublar   berib,   amir   sо‘ragan   vaqtda
maktublarni berarsiz, dedi. Ammo tо‘rt elchiga amr qilibdurkim, amir Nasrullohga
borib etganda arz qilursiz, bizlar elchi tо‘rt kishimiz, ammo yо‘lda bizga ikki kishi
hamroh   bо‘ldi,   ularning   kim   ekanligi   bizga   ma’lum   emas   deb,   amir   Nasrullohga
borganda   arzi   xol   qilib,   taftish   qilinganda   maktublar   biri   Shahrisabz   voliysig‘a,
boshqa bir necha maktub amirning yonidagi bir necha ulug‘ darajadagi sarkardalar
nomiga   «ahdu   ittifoqimiz   bо‘yicha   biz   xorijdin   Bahodirxon   askariga   hujum
qilmoqchimiz, sizlar xam doxil-din ahdingizga vafo qilursizlar» degan mazmunda
ekan.   Amir   bu   xatni   о‘qub,   daf’atan   ul   ikki   kishini   qatl   qilib,   xavfga   tushub,
otlanib,   Buxoroga   qarab   qaytdi.   Mundin   keyin   Far g‘ ona   qayg‘usi   qolib,
Samarkand   va   aning   atrofini   muhofaza   qilmak   fikriga   tushdi.   Musulmonqul   bu
makru hiyla ilan murodiga  yet ib, Farg‘onani batamom Sheralixon nomidin zabt va
rabt   qila   boshladi” 1
.   Musulmonqulning   diplomatik   san’ati   katta   tо‘qnashuvning
oldini oldi, amir Nasrulloh Buxoroga qaytdi.
Ikki   davlat   о‘rtasidagi   elchilik   aloqalari   Qо‘qon   xoni   Mallaxon   va   Buxor
amiri   Muzaffar   hukmronlik   paytida   ham   yо‘lga   qо‘yiladi.   Mallaxon   Xо‘jandni
egallab, Jizzax va Samarqandga hujum qiladi. Bu habarni eshitgan amir Muzaffar
Samarqandga keladi. Mallaxon amir oldiga Boboxо‘ja shayx ul-islomni elchi qilib
yuboradi.   Muzokaralardan   sо‘ng   amir   Muzaffar   va   Mallaxon   о‘rtalarida   sulx
tuzilib,   ikki   davlat   chegarasi   aniqlanadi.   Qо‘qonning   g‘arbiy   chegarasi
Qozoqbuloq   mavzesidan   о‘tadigan   b о‘ ladi.   Mallaxon   bu   shartni   Xо‘jandga   kelib
qabul qiladi va shartnomaga muhrini bosadi. 2
  
1862-yil 24-fevral kuni Mallaxon suiqasd natijasida о‘ldiriladi. Suiqasdchilar
Shohmurodxon   ibn   Abdurahmonbekni   taxtga   kо‘taradi.   Bundan   xabar   topgan
Xudoyorxon Qо‘qon xonligi taxtini qayta egallash maqsadida yordam sо‘rab, amir
1
  Мирзо Олим Маҳдум ҳожи. Тарихи Туркистон. – T.:  “Янги аср авлоди”,  2009. Б.182.
2
  Мирзо Олим Маҳдум ҳожи. Тарихи Туркистон. – T.:  “Янги аср авлоди”,  2009. Б.188.
27 Muzaffar   oldiga   Mirzo   Ahmad   parvonachini   yuboradi.   Amir   rozi   bо‘pib,
О‘ratepaga   hujum   qiladi.   Xudoyorxon   Toshkentga   chiqib,   Nov-qal’asida   amir
Muzaffar   bilan   uchrashib,   Xо‘jandga   kelishadi.   Xudoyorxon   Qо‘qonga   xujum
qilmoqchi   bо‘lib   turganida   shahar   aholisi   shimoliy   darvozalarni   ochib,
Xudoyorxonni   poytaxtga   kirgizadi.   Xon   ayonlari   Shohmurodxon   qо‘shinidagi
kо‘plab   qipchoq-qirg‘izlarni   о‘ldiradi.   Buxoro   amiri   esa   Xо‘jandga   Mallaxondan
qolgan  hamma   qurol-aslahalarini,   ya’ni   29   tup,  150   katta  qaroqо‘ndoq,  900   dona
miltiqlarni olib Qaroqchiqum va Mavram urtasida qо‘sh quradi". Mang‘itlar 6 kun
davomida Mahramdan Konibodomgacha bо‘lgan mavzelar – Niyozbek, Xamirjuy,
Kuchgak,   Qorayantoq   qishloqlarini   talon-taroj   qiladi.   Hijriy   1278-yili   zu-l-
hijjaning   6   kuni   (milodiy   1862   yil   5   may)   chorshanbada   Xudoyorxon   Qо‘qonga
kirib kelib, ikkinchi marta xonlik taxtiga о‘tiradi. 
Poytaxtda Xudoyorxon amir  Muzaffarni katta tantana va shukuh bilan qabul
qilmoqchi   bо‘ladi.   Qanoatshox   amir   madadi   bilan   xon   dushmanlariga,   ya’ni
qirg‘iz-qipchoq ittifoqiga zarba berib, ularni butunlay tor-mor etishni taklif qiladi.
Lekin   amirlar   Mirzo   Ahmad   qо‘shbegi,   Rustambek   dodxoh   va   xonning   ukasi
Sulton   Murodbek   unga   qarshi   chiqib,   amirni   Xо‘janddan   qaytarishni   talab
qiladilar.   Ular   shunday   da’vo   qiladilarki,   «bu   Muzaffar   Qо‘qonni   bosib   olgan
о‘sha  Nasrullohning  о‘g‘lidir   va  uning  va’dalariga  ishonib   bо‘lmaydi».  Xon  ham
bu   fikrga   rozi   bо‘lib,   Qanoatshoh   otaliqni   elchi   qilib,   Xо‘jandga   amir   Muzaffar
oldiga   yuboradi.   Amir   bu   taklifga   rozi   bо‘ladi   va   Buxoroga   qaytmoqqa   rozilik
beradi, Qanoatshohni о‘zi bilan olib ketib, о‘ldirtirib yuboradi. 1
Oradan   kо‘p   о‘tmay,   ya’ni   1863   yil   26   aprelda   qirg‘iz-qipchoq   urug‘lari
birlashib,   xonga   qarshi   isyon   kо‘taradi.   Isyonchilar   Mallaxonning   kuyovi   Sulton
Sayidxon   ibn   Mallaxonni   о‘zlariga   xon   deb   e’lon   qiladi.   Ular   Andijon   va
Marg‘ilonni egallagach, Qо‘qonga hujum boshlaydi. Buxoro amiri Xudoyerxonga
yordam   bermoqchi   bо‘lib,   О‘ratepa   hokimi   Olloyorbek   va   Jizzax   hokimi
Yoqubbekni   qо‘shinlari   bilan   yuboradi.  Orada   bо‘lgan   qattiq  urushda   ikki   tomon
ham   kо‘p   talafot   kо‘radi.   Nihoyat,   qirg‘iz-qipchoqlar   qо‘shini   chekinib,   Oqtepa
1
 Alibekov. U Buxoro va Qo’qon xonliklari tutash hududlarida siyosiy-etnik jarayonlar. T.: 2022. B.58.
28 mavzeiga   ketishadi.   Sо‘ng   ular   Yormozorda   mudofaaga   о‘tishadi.   Orada   Buxoro
amiri   xam   Farg‘onaga   keladi.   Buxoro   va   Qо‘qon   qо‘shinlari   birlashib   Oltiariq
qishlog‘iga kelganda, qirg‘iz-qipchoq lashkari  Asaka  tomonga ketib, Qarog‘ulcha
darasida   himoyaga   о‘tadi.   Amir   va   Xudoyorxon   yuborgan   elchilar   maqsadlariga
erisholmay   qaytib   keladi.   Qabilalar   ittifoqi   birlashgan   qо‘shinlardan   Marg‘ilonga
chekinishini   talab   qiladi.   Xudoyorxon   va   amir   Muzaffar   lashkarlari   bilan
Marg‘ilonga   kelishadi.   Lekin   Mirzo   Axmad   va   Yoqubbek   eshikog‘asi
qо‘zg‘olonchilar   tomoniga   о‘tib,   Qorag‘ulchaga   borishadi.   Bu   esa   ikkala   hokim
uchun ham  og‘ir  hodisa bо‘ladi. Amir va xon qо‘zg‘olonchilar oldiga qayta elchi
yuborganida,   ular   amirdan   Xudoyorxon   Xо‘jandga   ketish   va   Dо‘st   Muxammad
bilan   Niyozalini   о‘z   vazifalaridan   olib,   Sulton   Murodbekni   esa   Toshkentga
yuborish shartlarini Mirzo Ahmad qо‘shbegi maslahati bilan qо‘yadi. Xudoyorxon
amir talabi   bilan bu shartlarni qabul qiladi. Isyonchilar ikkala lashkarni bir-biridan
ajratib,   avval   О‘zgan,   keyin   Asaka,   sо‘ng   Marg‘ilon   tomonga   yо‘l   oladi.   Amir
Muzaffar   bu   jamoa   hiylasidan   xabarsiz   ular   huzuriga   elchi   yuborib,   Marg‘ilonga
sulh   tuzish   uchun   qabila   ulug‘larini   yuborishini   sо‘raydi.   Elchi   Asakada
qо‘zg‘olonchilar rahbarlari bilan uchrashadi va quyidagi javobni oladi: «Hozircha
biz Buxoroi Sharif hukmdori janobi amirni xurmat qilib keldik va munosib Hokim
deb bilib, uning yordamida Fargona mulkida tinchlikni о‘rnatmoqchi bо‘ldik. Endi
esa   bildikki,   janobning   maqsadlari   о‘lka   tinchligi   va   totuvligi   bо‘lmay,   bitim
imzolash   baxonasida   bizni   о‘ldirib,   Farg‘ona   diyorini   bosib   olish   ekan.   Vaqtida
otalari amir Nasrulloh ham shunday qilgan edi. Biz о‘z zararini foydasidan ajratib
ololmaydigan   nodonlardan   emasmiz.   Buxoro   amiri   hurmati   uchun   biz   uch   kun
muhlat   berib,   Buxoro   lashkarining   ketishini   kutamiz.   Agarda   shu   maktubni   olib,
Buxoroga   ketmasangiz,   turtinchi   kuni   Marg‘ilon   yonida   urushga   tayyor   bо‘ling.
Albatta,   zafar   va   g‘olibiyat   sirlari   parda   ostida   bо‘lib,   Tangrining   inoyatiga
bog‘liq, lekin jangdan oldin Alloh bir tomonga zafar  va nusratini bergan. Agarda
biz   mag‘lub   bо‘lsak,   or   qilmaymiz,   chunki   xonimiz   hali   gо‘dak   va   bizlar   bir
k о‘ chmanchi   jamoamiz.   Lekin   Alloh   inoyati   va   mar h amati   bilan   amir   mag‘lub
bо‘lib,   tor-mor   etilsa,   Buxoro   davlatining   sha’ni   va   sharafi   qolmay,   d о‘ stu
29 dushman   oldida   sharmanda   bо‘ladi.   Bu   sharmandalikning   oqibati   qiyomatgacha
Buxoro amirlari   yelkalariga yuklanadi.  Jangimiz  Farg‘onaning   о‘ rtasida   о‘ tadi  va
agarda   Buxoro   qо‘shini   mag‘lub   bо‘lsa,   buxoroliklardan   biror   kishi   tirik
qolmaydi».
Amir   bu da’vodan  xavfsirab,  Buxoroga  qaytmoqchi  bо‘ladi, lekin  Qо‘qonga
kelib,   undagi   hamma   mohi r   ustalar,   hunarmand   kosiblar   hamda   asli   buxorolik
bо‘lgan ustalarni ham oilalari bilan Buxoroga olib ketadi. Qо‘qon xazinasi, qurol-
aslahalar,   poytaxtning   eng   gо‘zal   xotin-qizlari,   yosh   bolalarni   zо‘rlik   bilan   olib,
1863   yili   safar   oyida   (iyul   va   avgustga     muvofiq)   amir   Yormasjidga,   keyin
Beshariqqa keladi. 1
 XIX asr ikkinchi yarmida Turonzaminning Rossiya tomonidan
nisbatan   osongina   bosib   olinishi   sabablari   xususida   gap   borganda,   k о‘ p   hollarda,
о‘ lkadagi   Qо‘qon,   Xiva   xonliklari,   Buxoro   amirligi   hukmdorlari   о‘zaro   ahil
bо‘lmagani   masalasi   ta’kidlanadi.   Bu   fikr   muayyan   darajada   t о‘g‘ ri.   Negaki,
Rossiya   bosqinidan   oldingi   davrlarda   ham   bu   uch   xonlik   orasida   turli   nizolar
chiqib,   ular   bir birlarining   yerlariga   hujum   qilib,   aholini   talon toroj   etayotgan   bir
paytda,   Rossiya   imperatorlari   Markaziy   Osiyoni   bosib   olish   fikrini
qat’iylashtirganidan   keyin   muttasil   ravishda   xonliklarni   bir biriga   gij gijlash,   ular
orasida   о‘tib   bо‘lmas   choh   paydo   qilish   maqsadini   amalga   oshirishga   intildilar.
Arxiv   materiallari   ham   buni   tasdiqlaydi.   Gapni   olis   davrlardan   boshlamay,   XIX
asrning   birinchi   va   ikkinchi   choragida   yuz   bergan   voqealarga   nazar   tashlay
qolaylik. Rossiya  hukmron doiralari savdogar, sayyoh  niqobida ketma ket josuslar
yollab,   xonliklardagi   haqiqiy   ahvoldan   puxta   xabardor   bо‘lgach,   ularning
bosqinchilik   rejalarida   aldam qaldam   «diplomatiya»   tobora   kо‘proq   о‘rin   egallay
boshlaydi. Turonzaminga bosqin onlari yaqinlashgani sari uch xon orasidagi nizoni
ataylab   kuchaytirishga   qaratilgan   manfur   diplomatiyani   imperator   va   uning   eng
yaqin ayonlari ishtirokida amalga oshirishga erishadilar. Bu siyosiy nayranglardan
biri 1842   yil bahorida Qо‘qon xonligi amir Nasrullo tomonidan bosib olinib, talon -
toroj qilinib, ommaviy qatl о‘tkazilib, bu ham yetmagandek, butun xonlik hududi
1
  Султонов У., Ерметов А. Тошкент-Қўқон сиёсий муносабатларига доир // ЎзМУ хабарлари. – Т:, 2009. B .
14
30 Buxoro   amirligining   tarkibiy   qismi,   deya   rasman   e’lon   etilishidan   keyin   Rossiya
imperatori Nikolay Birinchi tomonidan amirga yollangan maktub edi. Ikki  xonlik
о‘rtasidagi bu adolatsiz urushning bosh sababchisi amir Nasrullo ekanligini yaxshi
bilgan imperator amirning Qо‘qondagi   g‘ alabasidan mamnun ekanini bildirgan va
unga   gо‘yo   iltifot   kо‘rsatayotgandek   bunday   deb   yozgandi:   «Qо‘qondagi   taxt
uchun kurashlarni bartaraf qilish zarur. Shundan keyin Turkiston va Toshkent bilan
Sirdaryo bо‘yigacha, Jizzaxdan boshlab О‘ratepa, Xо‘jand, Qо‘qon, Mar g‘ ilon va
Koshg ‘ ar   chegarasigacha   bо‘lgan   yerlar   siz   hazrati   oliylarining   qо‘llarida   bо‘lib,
hukmronlik   qilishingizni   istaymiz».   Vaholanki,   bu   maktubdan   atigi   uch   oy
chamasi   avval,   1842   yilning   25   fevralida   xonlik   elchisi   Muhammad   Xalil
Sohibzoda   orqali   Muhammad   Alixonga   yо‘ llagan   maktubida   ayni   shu   Nikolay
birinchining   о‘zi:   «Sizning   qudratli   Rossiya   davlati   bilan   muntazam   ravishda
dо‘stona   aloqalarda   bо‘lish   istagingizni   bilish   biz   uchun   g‘ oyat   yoqimli   bо‘ldi.
Sizning   bu   yaxshi   niyatlaringizni   о‘z   tomonimizdan   kamoli   ehtirom   ila   qabul
etamiz.   Ishonamizki,   sizning   о‘zaro   dо‘stona   qо‘shnichilik   aloqalarini   yо‘ lga
qо‘yish   haqidagi   samimiy   g‘ amxо‘rligingiz   kelgusida   muvaffaqiyatli   natijalarga
olib keladi. Sizga barcha ezguliklarni tilab qolamiz», deb yozgan edi.   1
Rossiya imperiyasining bunday siyosatni bejizga amalga oshirmagan. Chunki
Qо‘qon   va   Buxoro   kuchlari   birlashsa   katta   harbiy   kuch   bо‘lishini   ruslar   juda
yaxshi anglar edilar. Mirzo Olim Mahdum hoji о‘zining “Tarixi Turkiston” asarida
bu haqda shunday yozadi: “… majmui elatiya va uzbakiya va Turkiston atrofidagi
qozoqiyalar   Rossiyalarg‘a   borib   aytibdurlarkim,   alhol   Turkiston   shahri   ichidagi
xalqdin   boshqa   hamma   tavobiotlari   Rossiyaning   tahti   tasarrufig‘a   kirgandur.
Movaraunnahr   xonlari,   chunonchi,  Buxoro   va  Xо‘qand   xonlari   orasida   adovat   va
xusumat   paydo   bо‘lub,   amiri   Buxoro   Farg‘ona   mamlakatini   tahti   tasarrufig‘a
olmoq   muddaosidadur.   Agar   Buxoro   va   Farg‘ona   bir   mamlakat   bо‘lub   qolsa,   ul
holda Buxoro mahkumi ikki poytaxtni ihota qilib, to Tibet va Qandahor tog‘laridin
tortib,   lashkar   jam’   qilgudek   bо‘lsa,   ish   og‘ir   bо‘ladur.   Alhol   olarning   oralarida
nizo va beittifoqlik paydo bо‘lub turgan holda ishni tezlik va osonlik ilan saranjom
1
  Sharif    Yusupov  .  Mash’um xato yoki gap kanizakda edimi?  “ O’zbekiston adabiyoti va san’ati” gazetasi ,  2005-yil , 
24-son.
31 qiladurmiz, xususan Sirdaryoning kema о‘tadurgon joylari Rossiya qо‘lig‘a kirgan
vaqtda ikki  mamlakat, ya’ni  Buxoro va Xо‘qand va Toshkand  orasi  band bо‘lub,
Movaraunnahr mamlakati osonlik ilan qо‘lga kiradur” . 1
Mirzo   Olim   Toshke nt   shahrining   bosib   olinishini   ham   О‘rta   Osiyodagi   ikki
mamlakat   orasidagi   qarama-qarshilik   va   ichki   nizolardan   deb   biladi:   «Rossiyalar
Toshkandni   muxosara   qilib   turgan   vaqtda   ikki   hamsoya   musulmoniya
mamlakatlarining   podshohlari   Rossiyalarning   tо‘p   ovozi   yet adurg‘on   yaqin
masofada   mamlakatlarig‘a   istilo   kilib   kelib,   urush   qilib   turg‘on   holda,   anga
ahamiyat   bermay,   bir-birlari   ilan   urush-talash   qilishib,   viloyatni   barbod   berdilar,
ya’ni Rossiyalar himoyatsiz qolgan Toshkand shahrini bir necha kun qamab, oxiri
1865 yil 15  iyunda subh vaqtida Kamolon darvozasidin kirib fath qildilar». 2
2.2   Qo’qon xonligi va Buxoro amirligi o’rtasida iqtisodiy aloqlar
Qо‘qon   xonligi   va   Buxoro   amirligi   о‘rtasidagi   doimiy   siyosiy   nizolarga
qaramasdan,   ikki   davlat   о‘rtasidagi   iqtisodiy   aloqalar   bir   qadar   rivojlandi.   Bu
aloqalar asosan  davlatlar о‘rtasidagi  savdo   aloqalarida k о‘rinadi. Chunki  har  ikka
davlat ham о‘zaro savdodan katta daromad olar edi. Savdogarlardan olinadigan boj
tо‘lovlari   va   soliqlar   davlat   xazinasini   boyitgani   sababli,   davlatlar   hukmdorlari
savdoni   rivojlantirish   uchun   harakat   qilar   edilar.   Xususan,   Buxora   amiri   Buxoro
1
  Ahmedova M.T. Qo’qon xonligining tashkil topishi, davlat tizimi va huquq manbalari. Yurid. fanlar nomzodi. …
diss. – T., 2010 .  B. 165.
2
  Мирзо Олим Маҳдум ҳожи. Тарихи Туркистон. – T.:  “Янги аср авлоди”,  2009. Б.168.
32 shahrining   о‘zida   savdogarlar   tunab   qolishi   uchun   bir   necha   karvonsaroylar
qurdirgan.
Buxorodagi   karvonsaroylarning   bir   qismi   amirniki,   boshqalari   esa   xususiy
kishilarniki   edi.   Buxoroda   9   ta   tim   bor   edi.   Har   bir   timning   uzuinligi   yarim
chaqirimgacha   chо‘zilgangan   bо‘lib,   har   ikkala   tomoniga   qator   dо‘konlar
joylashgan edi.   Timlardagi d о ‘konlar  sotiladigan mol  va mahsulotlar turiga qarab
о ‘rnatilgan edi. Masalan, bir tim tagida faqat temirchilik d о ‘konlari, boshqa timlar
tagida   po yab zal   d о ‘konlari,   kiyimlar   sotiladigan   d о ‘konlar,   qassoblik,   zargarlik
d о ‘konlari   b о ‘ l ar   edi.   Shahar   ichkarisida   mol   va   mahsulot   turlariga   qarab   50   ta
bozor, tashqarisida esa 30 ta bozor bor  e di. 1
Buxoroning   savdo   y о ‘li   ustida   b о ‘lishi   q о ‘shni   davlatlar,   xususan,   Q о ‘qon
xonligi   bilan   olib   boriladigan   savdo-sotiq   ishlarining   tobora   rivojlanishiga   katta
ta’sir   k о ‘rsatgan   edi.   Q о ‘y   bozori   juda   katta   b о ‘lib,   bu   yerga   xonlikka   qarashli
joylardan, ayniqsa, Shahrisabz va Xisordan k о ‘plab zotdor q о ‘ylar keltirilardi. Bu
q о ‘ylarga Q о ‘qon xonligi aholisining ham ham qiziqishi yuqori b о ‘lganligi uchun,
bu   yerdan   Q о ‘qonga   ham   q о ‘ylar   olib   ketilar   edi.   Shuningdek,   Q о ‘qonlik
savdogarlar  tomonidan Buxoroning ip va ipakdan t о ‘qilgan gazlamalariga,  gilam,
kigiz,   ipakli   kiyimliklar,   r о ‘mollar,   turli   ma’danlar,   xususan   qorak о ‘l   terilariga
qiziqish yuqori edi.
Q о ‘qon   xonligi   hududida   ham   savdo   ishlarini   rivojlantirish   masqadida
k о ‘plab   karvonsaroylar   qurilgan   edi.   Q о ‘qon   shahrida   9   ta   karvonsaroy   mavjud
b о ‘lib,   ularning   t о ‘rttasi   eng   yiriklari   hisoblanardi.   Ular   asosan   q о ‘shni   davlatlar,
Buxoro,   Rossiya,   Hindiston,   Tibet,   Qashqar,   Afg‘oniston   kabi   mamlakatlardan
kelgan savdogarlarga xizmat k о ‘rsatar edi.
Q о ‘qon   xonligi   va   Xiva   xonligi   о ‘rtasidagi   savdo   aloqalari   bir   muncha   sust
edi.   Bu   ikki   davlat   о ‘rtasidagi   savdo-sotiq   ishlari   Buxoro   amirligi   orqali   olib
borilar   edi.   Xivadan   Buxoroga   borgan   savdogarlar   Q о ‘qondan   kelgan   mollarni,
Q о ‘qon   savdogarlari   esa   Xiva   mollarini   sotib   olar   edilar.   Xiva   bilan   Q о ‘qonning
о ‘zaro   savdosi   Sirdaryoning   quyi   tomonidan,   ayniqsa   Oqmachitda,   1814   yildan
1
  Соатов С.С. Ўзбекистон тарихидан ўқув қўлланма . – Т.: “Ўқитувчи”, 1973. Б.43.
33 keyin   esa,   Q о ‘qon   xonligi   harbiy   baza   va   chegara   shaharlari   sifatida   qurdirgan
Q о ‘shq о ‘rg‘on, Chimq о ‘rg‘on, Yangiq о ‘rg‘on tomonlarida b о ‘lar edi. 
Qо‘qon   Buxoro   bilan   yaxshi   savdo   aloqalarini   о‘rnat gan.   Buxorodan
Qо‘qonga   bо‘yoq,   ip   gazlama,   shu   jumla dan   Mashxaddan   olib   keladigan   ingliz
materiallari   keltirilib,   bu   tovarlar   mahalliy   savdogarlarga   12—13   oy   muddatga
qarzga berilardi.   Qо‘qonga   Buxorodan yana oz   miqdorda   bо‘lsa   ham   hind   attorlik
tovarlari va  Qo bulning  tо‘n  va sallalari keltirilar edi. 1
Qо‘qondan   Buxoro   bozorlariga   ipak,   shoyi   kiyimliklar,   ayniqsa   Marg‘ilon
atlaslari,   choy,   har   xil   chinni   idishlar,   turli   xil   quruq   mevalar,   guruch,   tamaki,
rо‘mol  va ba’zi xitoy va  mahalliy  ipak-gazlamalari  keltirilardi. Qо‘qon xonligidan,
xususan Toshkentdan Buxoroga Rossiya mollari: temir, pо‘lat va chо‘yan asboblar
olib   borilgan.   Toshkent   savdogarlari   Buxoro   bozorlariga   olib   bo r gan   bu   mollarni
kо‘proq   Xisor,   Badaxshon,   Xulim,   M a ymana   va   boshqa   joylardan   kelgan
savdogarla r ga   sotar   edilar.   Buxorodan   Qо‘qonga,   umuman   Farg‘ona   vodiysiga
paxta,   doka,   qorakо‘l   teri,   qand,   baqqollik   mollari,   temir   va   chо‘yan   asboblar   va
shunga о‘xshash narsalar keltirilar edi. 
Ammo bu  savdo   aloqalari   о‘zaro   urushlar   tufayli   tо‘xtatilardi. Lekin shunga
qaramay   Qо‘qon   —   Buxoro   savdo   aloqalarining   о‘ziga   xos   afzalliklari   ham   bor
edi.   Masalan,   yukni   tashishda   Qо‘qon   —   Buxoro   yо‘lida   aravalar   ishlatilar   edi,
chunki «bu yerlarning   о‘zi   savdogarlarning bunday yuk tashishi uchun   qulayliklar
yaratgandi. Ammo asosiy yuk tashuvchi tuya edi. Buxorodan  Qо‘qonga  karvon 20
—22 kun yurardi. Yuk tashuvchi tuya uchun 2,5—3 tillo  tо‘lanar  edi.
Karvon   yо‘li   quyidagicha   edi:   Buxoro—Samarkand—   Jizzax   —   Zomin   —
О‘ratepa—Xо‘jand —   Mahram —Beshariq—Q о‘ q on.   Shuningdek:   Buxoro—
Samarqand—Yangiqо‘rg‘on—   Jizzax—Rovot—Jom—О‘ratepa   —Xо‘jand—
Mahram — Beshariq — Qо‘qon. 2
Toshkent   shahri   Qо‘qon   xonligining   muhim   madaniy   va   iqtisodiy
markazlaridan biri edi. Toshkent orqali qо‘shni davatlar – Buxoro amirligi va Xiva
1
  Бобобеков Ҳ. Қўқон тарихи. – Т.: “Фан”, 1996. Б.137.
2
  Бобобеков Ҳ. Қўқон тарихи. – Т.: “Фан”, 1996. Б. 138.
34 xonligi,   Xitoy,   Afg‘oniston,   Hindiston   va   Rossiya   bilan   savdo-sotiq   amalga
oshirilar edi.
Qо‘qon,   Andijon,   Marg‘ilon   va   Xо‘janddan   Toshkentga   ipak,   ipakli
kiyimliklar,   shoyi   rо‘mollar,   turli   gilam,   qog‘oz,   Buxorodan   ip   va   ipakli
kiyimliklar,   chit,   sallalik   mato   kelar   edi.   Toshkentga   kelgan   turli   mollarning   bir
qismi boshqa tomonlarga, jumladan, Rossiyaga olib ketilar edi. 
Xonliklar о‘rtasidagi  savdo-sotiq ishlari oltin, kumush va mis tangalar orqali
amalga   oshirilgan.   Qо‘qon   xonligi   va   Buxoro   amirligi   pul   birliklari   deyarli   bir-
biriga о‘xshash bо‘lgan 1
. 
Ichki va tashqi savdoni rivojlantirishda karvon yо‘llarining ahamiyati kattadir.
Bu borada M.A. Terentevning ma’lumotlari diqqatga sazovordir:
1. Qо‘qondan Tilov va Kandirtog‘ orqali Toshkentga. Bu yо‘l Tilovgacha ikki
yо‘nalishga   bо‘linadi:   biri   Angrenning   chap   tomoni   orqali   Kurd   volosti   orqali
Bishkent,   Tо‘ytepa   va   Toshkentga   borardi;   ikkinchisi   esa   Tilov   yonidagi
Angrendan   о‘tib   Qoraxitoy   qishlog‘idan   ikki   yо‘nalishga   bо‘linardi:   biri   —
Tо‘ytepaga, ikkinchisi — Kovardan Niyozbek va Toshkentga bо‘linib, bu yо‘l eng
uzun hisoblanar va faqat suv toshqinlari vaqtida Tо‘ytepadan Toshkentgacha yurib
bо‘lmasligi sababli foydalanilar edi.
2. Qо‘qondan   Uchtog‘i   orqali   Mirzo   Rabot   yonidan. Bu yо‘l Uralsk  (Rabot)
stansiyasida   7   verst   yetmasdan   ik ki   yо‘nalishga   bо‘linardi:   biri   —   Bishkent   va
Tо‘ytepaga,   ikkinchisi   —   chaproq   yurib   Bо‘ka,   Jafon,   Zangiota   (Zangiota)
qishlog‘i orqali Toshkentga.
3.   Qо‘qon   va   Namangandan   Tire   orqali   yо‘l   bor   edi,   u   Chotqol   vodiysidan
yuqori   kо‘tarilib,   keyin   Qorabura   darasidan   о‘tib   Avliyoota   uezdiga   borib   bir
о‘zangi   chapga   yо‘nalib   Chimkent   uezdi   orqali   Yettisuv   tog‘i,   Okjar   volosti   va
Qoplonbek   bilan   Toshkentga   borardi.   Bu   yо‘ldan   faqat   yozda   foydalanilardi,
chunki qish paytlarida bu yerlarda qor kо‘p bо‘lardi.
Sayram   vodiysidan   Tadgov   orqali   Qо‘qonga.   Bu   yо‘l   Say ram   vodiysidan
Yettisuv   va   Oqjar   volostlaridan   о‘tib   Darvoz   (Darbesen)   dovonidan   о‘tib
1
 Соатов С.С. Ўзбекистон тарихидан ўқув қўлланма . – Т.: “Ўқитувчи”, 1973. Б.46.
35 Aleksandrovsk   volostiga   kelib,   Xо‘jand   kо‘prigi   orqali   Chirchiq   daryosidan
о‘tardi,   keyin   Kuchqо‘rg‘on,   Xitoytepa,   Qanjig‘al   volostlari   orqali   Tilovgacha
borib   katta   Qо‘qon   yо‘li   bilan   Qо‘qon   shahriga   borardi.   Bu   yо‘l   asosan   qо‘y
podalarini Avliyoota uezdidan Qо‘qonga haydab о‘tish uchun foydalanilar edi.
Karvon   yо‘llari   haqida   M.   Venyukov   ham   qiziqarli   ma’lumotlar   qoldirgan.
Masalan, uning ma’lumotiga kо‘ra, Toshkentdan Qо‘qonga karvon yо‘li bо‘lib, u
yerda aravalarda ham yurish qulay bо‘lgan. Bu yо‘l Dо‘yluq yonida parom orqali
Chirchiq   daryosidan   va   Chilmahram   oldida   Sirdaryodan   о‘tardi.   Avliyootadan
Qо‘qonga esa qiyin yо‘l bor edi. U tog‘lar orqali Qorabura va Chanish (Jomashu)
daryosidan о‘tib Namangan orqali — Eskiobod qishlog‘i  bilan Qо‘qonga kelardi.
Bu yо‘l bilan karvon Farg‘ona tekisligi bо‘ylab Sang yonida Sirdaryodan о‘tib 20
vyorst   qumlardan   yurishga   tо‘g‘ri   kelardi.   Namangandan   Toshkentga   yaxshi   va
aholi   yashaydigan   qulay   joylardan   о‘tadigan   yо‘l   mavjud   edi.   О‘shdan   Jizzaxga
boradigan   aravada   yurishga   qulay   bо‘lgan   katta   karvon   yо‘li   bо‘lib,   u   asosan
Fargona   vodiysi   orqali   о‘tar   edi.   Bu   yо‘l,   shuningdek   Marg‘ilon,   Qо‘qon   va
Xо‘jandga olib borardi.
XULOSA
Asrlar davomida shakllanib kelgan о‘zbek davlatchiligi tarixi Amir Temur va
temuriylar davrida о‘zining eng yuksak chо‘qqisiga erishadi. Lekin, ming afsuski,
Amir Temur vafotidan sо‘ng temuriy shahzodalar  о‘rtasida taxt uchun kurash avj
oladi.   Movarounnahr   hududidagi   bu   siyosiy   nizolardan   tashqi   kuchlar   о‘z
maqsadlari yо‘lida unumli foydalanadilar. Dashti Qipchoqdan kirib kelgan о‘zbek
qabilalari   Movarounnahr   hududini   egallab,   bu   yerda   Buxoro   xonligi   deb   atalgan
yangi   davlat   barpo   etadi.   Yana   bir   Shayboniylar   naslidan   bо‘lgan   Elbarsxon
Xorazmdan   Eronliklarni   quvib   chiqarib,  Xiva   xonligiga   asos   soladi.   Keyinchalik,
36 ya’ni   XVIII   asr   boshlarida   Buxoro   xonligidan   Qо‘qon   xonligi   mustaqil   davlat
sifatida ajralib  chiqadi. Shu  tariqa  О‘rta  Osiyo  hududi  uchta  mustaqil   davlatlarga
ajralib ketadi. 
Bu uch davlatlar о‘rtasidagi munosabatlar hech qachon dо‘stona munosabatda
bо‘lmagan.   Hokimiyat   tepasiga   kelgan   har   qaysi   hukmdor,   dastavval,   qо‘shni
davlat   hududiga   talonchilik   yurishlarini   uyushtirish,   uning   hududlarini   о‘ziga
bо‘ysundirish   haqida   о‘ylar   edi.   Xususan,   biz   о‘rganayotgan   Qо‘qon   xonligi   va
Buxoro   amirligi   о‘rtasidagi   munosabatlar   ham   doimiy   bir-biriga   dushmanlik
kayfiyatida edi.  
Dastavval, XVII asr oxiri, XVIII asr boshlaridagi Buxoroda yuz bergan og‘ir
siyosiy   vaziyat,   iqtisodiy   inqirozdan   о‘z   maqsadi   yо‘lida   foydalangan   minglar
sulolasidan   bо‘lgan   Shohruhbiy   Farg‘onani   mustaqil   davlat   sifatida   ajratib   oladi.
Shohruhbiy   va   uning   vorislari   hukmronlik   paytida   Qо‘qon   xonligi   о‘zining
mustaqilligini   mustahkamlash   uchun   Buxoro   amirligi   bilan   tinimsiz   urushlar   olib
borishga majbur bо‘ladi. Davlat mustaqilligini mustahkamlangandan sо‘ng Qо‘qon
xonlari о‘z hududini qо‘shni davlatlar hududlarini bosib olish hisobiga kengaytira
boshlaydi. Shu maqsadda ular Buxoro amirligiga qarashli bо‘lgan Jizzax, Xо‘jand,
О‘ratepa   kabi     shaharlarga   hujumlar   uyushtiradi.   Bu   shaharlar   ikki   davlat
о‘rtasidagi  talash hudud hisoblanib, doimiy urushlarga sabab bо‘ladi. Bu shaharlar
goh Qо‘qon xonligi tasarrufida bо‘lsa, goh u Buxoro amirligiga bо‘ysundiriladi. 
Shu   asnoda   davlatlar   о ‘rtasida   doimiy   urushlar   sodir   b о ‘lib   turadi.   Urushlar
s о ‘ngida goh u taraf, goh bu tarafning q о ‘li baland keladi. Lekin,   о ‘zaro urushlar
natijasida   oddiy   xalqning   ahvoli   tobora   yomonlashadi.   Chunki   urushning   barcha
sarf-harajatlari, urushdan k о ‘rilgan zararlar soliqlar tariqasida mehnatkash aholidan
yig‘ib olinadi. 
Birinchi prezidentimiz I. A. Karimov xonliklar davri tarixiga yangicha nazar
tashlar   ekan,   quyidagi   savollar   bilan   murojaat   qiladi:   "Nega   jahonga   Ahmad
Farg‘oniy,   Muhammad   Xorazmiy,   Ibn   Sino,   Abu   Rayhon   Beruniy,   Imom   al-
Buxoriy,   Amir   Temur,   Ulug‘bek,   Alisher   Navoiy,   Bobur   kabi   buyuk   siymolarni
bergan   bu   millat   XVII-XIX   asrlarga   kelib   to   shu   choqqacha   erishgan   yuksalish
37 darajalaridan tushib ketdi? Nega s о ‘nggi uch asr mobaynida boshimiz qoloqlikdan
chiqmay qoldi? Ajdodlarimizning qattiq qarshiligiga qaramay, chor Rossiyasining
о ‘lkamizni   nisbatan   oson   zabt   etishida   ana   shu   qoloqlikning   ham   о ‘rni
b о ‘lmaganmikan?" 1
 
Asrlar   davomida   bir   butun   b о ‘lib   kelgan   mamlakatning,   bir   iqtisodiy   va
madaniy   makonda   yashab   kelgan   aholining   uchga   b о ‘linib   ketishi,   xonliklar
о ‘rtasida   tinimsiz   davom   etgan   urushlar   mamlakatni   qoloqlikka   mahkum   etgan
asosiy   sabablardan   biri   edi.   Xonliklardagi   о ‘zaro   nizo   va   urushlar,   parokandalik,
oxir-oqibat,   ularning   Rossiya   imperiyasi   tomonidan   istilo   etilishi   uchun   qulay
imkoniyat yaratdi. 
  Xulosa   qilib   aytganda,   о ‘zbek  xonliklari   yagona   zaminda   yashab   turib,  bir-
birlari   bilan   d о ‘stona   aloqa   о ‘rnatmadi.   Doimiy   urushlar   natijasida   davlatlar
iqtisodi   deyarli   о ‘sishda   t о ‘xtab,   iqtisodiy   tanglik   holati   vujudga   keldi.   Davlatlar
rivojlanishdan t о ‘xtab qoldilar va oxir-oqibat,   о ‘z mustaqilligini y о ‘qotib, Rossiya
imperiyasiga qaram b о ‘lib qoldilar.
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RО‘YXATI
1. Mirziyoev   Sh.M.   Erkin   va   farovon   demokratik   O‘zbekiston   davlatini
birgalikda   barpo   etamiz.   O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   lavozimiga
kirishish   tantanali   marosimiga   bag‘ishlangan   Oliy   Majlis   palatalarining
ko‘shma majlisidagi nutq. -T.: O‘zbekiston, 2016.
2. Karimov  I.A. Tarixiy xotirasiz kelajak y о ‘q. –T: Sharq. 1998. 
3. Avaz   muhammad   Attor   Xо‘qandiy.   Tarixi   Jahonnamoyi.   “Sharq   yulduzi”,
1991. № 3-4.
4. Azamat   Ziyo.   О ‘zbek davlatchiligi tarixi   (Eng qadimgi davrlardan Rossiya
bosqiniga qadar) .  – T.: “Sharq”,  2001.
5.  Beysembiyev T.K. Tarixi Shoxruxi – kak istoricheskiy istochnik. Alma-ata:
1987. 
6.  Bababekov X. Narodnoye dijeniye v Kokandskom xanstve. – T.: 1990.
1
  Каримов  И.А. Тарихий хотирасиз келажак йўқ.    –Т: Шарқ ,  1998.  Б .9.
38 7.  Bobobekov H. Qо‘qon tarixi. – T.: “Fan”, 1996.
8.  Boboyev H., Xidirov Z., va boshqalar. О‘zbek davlatchiligi tarixi (2-kitob).
– Toshkent: 2009.
9.    Eshov B. О‘zbekistonda davlat va mahalliy boshqaruv tarixi. – T.: “Yangi
asr avlodi”, 2012.
10.  Isxoqxon Junaydullaxuja о‘g‘li Ibrat. Tarixi Farg‘ona. – T.: “Meros”, 1991.
11.  Nabiyev R. Iz istorii Kokandskogo xanstva. – Tashkent: 1973.
12.  Mullo Olim Mahdum hoji. Tarixi Turkiston. – T.: “Yangi asr avlodi”, 2009.
13.   Murtazayeva   R.H.,   va   boshqalar.   О‘zbekiston   tarixi   (Oliy   о‘quv   yurtlari
notarix   ta’lim   yо‘nalishlari   talabalari   uchun   darslik).   –   T.:   “Yangi   asr
avlodi”, 2003.
14.   Sagdullayev   A.S.,   va   boshqalar.   О‘zbekiston   tarixi:   davlat   va   jamiyat
taraqqiyoti. – T.: “Akademiya”, 2000.
15.   Soatov   S.S.   О‘zbekiston   tarixidan   о‘quv   qо‘llanma   .   –   T.:   “О‘qituvchi”,
1973.
16.  Shamsutdinov R., Karimov SH., Ubaydullayev О‘. Vatan tarixi ( XVI – XX
asr boshlari). Ikkinchi kitob. – T.: “Sharq”, 2010.
17.   Shamsutdinov   R.,   Mо‘minov   X.   О‘zbekiston   tarixi   (Oliy   о‘quv   yurtlari
notarix fakultetlari uchun о‘quv qо‘llanma). – T.: “Sharq”, 2013.
18.   Qosimov   Y.   Qо‘qon   xonligi   tarixi   ocherklari.   –   Toshkent   –   Namangon:
1994.  
39
Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский