Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 30000UZS
Hajmi 290.5KB
Xaridlar 0
Yuklab olingan sana 03 Iyun 2025
Kengaytma doc
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Tarix

Sotuvchi

G'ayrat Ziyayev

Ro'yxatga olish sanasi 14 Fevral 2025

82 Sotish

Ikkinchi jahon urushi yillarida Germaniya

Sotib olish
IKKINCHI JAHON URUSHI YILLARIDA GERMANIYA
MUNDARIJA
KIRISH ............................................................................................................................................ 2
I.BOB. URUSHDAN OLDINGI AGRESSIV SIYOSAT ............................................................... 6
I.1. Germaniyaning qayta qurollanishi va Versal shartnomasining buzilishi .................................. 6
I.2.Germaniyaning harbiy strategiyasi va dastlabki muvaffaqiyatlari ........................................... 15
II.BOB.   GERMANIYANING   STRATEGIK   MUVAFFAQIYATSIZLIKLARI   VA
MAG LUBIYATʻ ........................................................................................................................... 32
II.1. Barbarossa operatsiyasi. Stalingrad va Kursk jangi ............................................................... 32
II.2. Germaniyaning mag lubiyat jarayoni va urushning yakuniy bosqichlari	
ʻ .............................. 39
XULOSA ....................................................................................................................................... 48
FOYDALANILGAN MANBA VA ADABIYOTLAR RO YXATI	
ʻ ............................................ 50
1 KIRISH
Kurs   ishi   mavzusining  dolzarbligi.   Hozirgi   dunyo   murakkab   va   turfa   xil.
Unda turli madaniyatlar yonma-yon yashaydi va bir -biriga ta sir ko rsatadi.ʼ ʻ   Butun
dunyo   bilan   muvaffaqiyatli   munosabatlarga   kirishish,   do stlik   va   hamkorlikni
ʻ
rivojlantirish   uchun   mavjud   voqelikning   muammolarini   chuqur   bilish   va   bu
bilimdan umum iy  manfaat yo lida foydalanish lozim bo ladi.	
ʻ ʻ
O zbekiston   Respublikasi   Birinchi   Prezidenti   I.Karimov   o zining  	
ʻ ʻ ʼʼ
O zbekiston   XXI   asr   bo sag asida:	
ʻ ʻ ʻ   xavfsizlikka   tahdid,   taraqqiyot   shartlari   va
kafolatlari   kitobida dunyo mamlakatlari bilan tinch-totuv yashash va hamkorlik	
ʼʼ
qilishning   ahamiyati   xususida   to xtalib,   shunday   yozadi:	
ʻ   “Biz   yashayotgan   davr
qanday   xususiyatlarga   ega?   So nggi   vaqtlarda   yuz   bergan,   dunyoning   jug rofiy   -	
ʻ ʻ
siyosiy   tuzilishini   va   xaritasini   tubdan   yangilagan   o zgarishlar   hozirgi   zamon   va	
ʻ
kelajak   uchun   qanday   tarixiy   ahamiyatga   molik?   Bular   haqida   mulohaza   y u ritish
va ularga to g ri baho berish juda muhim”	
ʻ ʻ 1
.
Dunyo   iqtisodiy   hayotining   globallashuvi   muhim   hayotiy   va   milliy
manfaatlarga   javob   beradi.   Chunki   u   davlatlarning   dunyo   xo jalik   jarayoniga	
ʻ
qo shilishiga   va   dunyo   texnologiyasi,   fani   va   madaniyati   yutuqlaridan	
ʻ
foydalanishga   ko maklashadi.	
ʻ   Shu   munosabat   bilan   Birinchi   Prezidentimiz
shunday  yozadi:   Milliy  tafakkur  o z  taraqqiyotida  madaniy  qurilish   vazifalariga	
ʼʼ ʻ
dunyo   miqyosida   yondashishi,   boshqa   xalqlarning   taqdiri,   ularning   o zaro	
ʻ
munosabatlari   bilan   yaqindan   qiziqishi,   ular   hayotining   eng   teran   nuqtalarigacha
kirib borishi, milliy manfaatlarni hisobga olish kerak.	
ʼʼ 2
Mavzuning   dolzarbligi   bir   nechta   asosiy   jihatlar   bilan   izohlanadi.
Birinchidan,   Ikkinchi   Jahon   urushi   sabablarini   o rganish   orqali   totalitar	
ʻ
rejimlarning   yuzaga   kelishi,   iqtisodiy   inqirozlar   va   millatchilikning   xavfli
oqibatlari   haqida   chuqur   tushuncha   shakllanadi.   Germaniyaning   urushdagi   roli,
xususan, Versal shartnomasining qattiq shartlari, Veymar Respublikasidagi siyosiy
beqarorlik va Natsistlar partiyasining hokimiyatga kelishi kabi omillar zamonaviy
1
  Karimov I., O zbekiston XXI asr bo sag asida: xavfsizlikka tahdid, barkamollik shartlari va taraqqiyot kafolatlari,	
ʻ ʻ ʻ
T., 1997.  – b .98 .
2
  Karimov I.A.Yuksak  ma naviyat	
ʼ  – yengilmas kuch. T.:Manaviyat. 2008.  – b. 74.
2 jamiyatlarda   ham   ekstremizm   va   populizm   xavfini   tahlil   qilishda   muhim   saboq
beradi.
Ikkinchidan,   Holokost   va   boshqa   urush   jinoyatlari   inson   huquqlari   va
xalqaro   adolat   tamoyillarini   himoya   qilishning   dolzarbligini   ko rsatadi.ʻ
Germaniyaning   urushdagi   jinoyatlari,   shuningdek,   Nyurnberg   sudlari   orqali
xalqaro   huquqning   rivojlanishi   bugungi   kunda   genotsid   va   insoniyatga   qarshi
jinoyatlarga qarshi kurashda muhim asos bo lib xizmat qiladi.	
ʻ
Uchinchidan,   Germaniyaning   urushdan   keyingi   tiklanishi   va   Yevropa
Ittifoqining asosiy a'zolaridan biriga aylanishi davlatlarning o tmishdagi xatolardan	
ʻ
saboq   olib,   barqaror   rivojlanishga   erishish   imkoniyatini   namoyish   etadi.
Germaniyaning   xotira   siyosati,   xususan,   Holokost   yodgorliklari   va   ta'lim   tizimi
orqali   tarixiy   mas'uliyatni   o z   zimmasiga   olishi   boshqa   davlatlar   uchun   namuna	
ʻ
bo la oladi. Shu sababli, ushbu mavzu nafaqat tarixiy tadqiqotlar, balki zamonaviy	
ʻ
global   muammolar,   masalan,   tinchlikni   ta'minlash,   xalqaro   hamkorlik   va
ekstremizmning oldini olish nuqtai nazaridan ham dolzarb hisoblanadi.
Nihoyat,   Ikkinchi   Jahon   urushining   saboqlari   bugungi   kunda   ham   davom
etayotgan   geosiyosiy   ziddiyatlar,   millatchilikning   kuchayishi   va   inson   huquqlari
bilan  bog liq  muammolarni   tushunishda   muhim   ahamiyatga   ega.   Ushbu   kurs   ishi	
ʻ
orqali   Germaniyaning   urushdagi   roli   tahlil   qilinib,   uning   tarixiy   va   zamonaviy
kontekstdagi   o rni   chuqur   yoritiladi,   bu   esa   global   tinchlik   va   barqarorlikni	
ʻ
ta'minlashda muhim saboqlarni aniqlashga yordam beradi.
Kurs   ishining   maqsadi   va   vazifalari.   Ikkinchi   Jahon   urushi   davrida
Germaniyaning   siyosiy,   harbiy,   iqtisodiy   va   ijtimoiy   faoliyatini   har   tomonlama
tahlil   qilish   orqali   uning   urushdagi   rolini,   oqibatlarini   va   tarixiy   saboqlarini
aniqlash, shuningdek, ushbu jarayonlarning zamonaviy dunyoga ta'sirini baholash.
 Urushning   boshlanishiga   olib   kelgan   tarixiy   sharoitlarni,   xususan,   Birinchi
Jahon   urushidan   keyingi   Germaniyaning   iqtisodiy   va   siyosiy   inqirozlarini,
Versal   shartnomasining   ta'sirini   va   Natsistlar   partiyasining   hokimiyatga   kelish
jarayonini tahlil qilish.
3  Germaniyaning   urushning   dastlabki   bosqichlaridagi   harbiy   strategiyalarini
(Blitzkrieg,   Barbarossa   operatsiyasi)   va   ularning   muvaffaqiyatlari   hamda
muvaffaqiyatsizliklarini o rganish.ʻ
 Urushning burilish nuqtalarini, masalan, Stalingrad (1942–1943), Kursk (1943)
va   Normandiya   (1944)   janglarini   tahlil   qilib,   Germaniyaning   mag lubiyat	
ʻ
sabablarini aniqlash.
 Holokostning   tarixiy   va   ijtimoiy   oqibatlarini,   shuningdek,   natsist   rejimining
insoniyatga   qarshi   jinoyatlarini   tahlil   qilish   va   ularning   xalqaro   hamjamiyatga
ta'sirini baholash.
 Urushdan   keyingi   Germaniyaning   bo linishi,   ishg ol   zonalarining   tashkil	
ʻ ʻ
topishi,   Sharqiy   va   G arbiy   Germaniyaning   shakllanishi   va   Nyurnberg	
ʻ
sudlarining xalqaro huquqqa ta'sirini o rganish.	
ʻ
 Germaniyaning   urushdan   keyingi   iqtisodiy   va   siyosiy   tiklanish   jarayonini,
Yevropa Ittifoqidagi rolini va xotira siyosatini tahlil qilish.
 Ikkinchi   Jahon   urushining   zamonaviy   dunyodagi   aksini,   xususan,   tinchlikni
ta'minlash,   inson   huquqlari   va   ekstremizmga   qarshi   kurashdagi   ahamiyatini
muhokama qilish.
 Urushning   tarixiy   saboqlarini   zamonaviy   global   muammolarga,   masalan,
geosiyosiy   ziddiyatlar   va   millatchilik   xavfini   bartaraf   etishga   qo llash	
ʻ
imkoniyatlarini   ko rib   chiqish.	
ʻ   Tadqiqot   jarayonida   olingan   ma'lumotlarni
umumlashtirib,   Germaniyaning   Ikkinchi   Jahon   urushidagi   rolini   va   uning
bugungi kunda global kontekstdagi ahamiyatini xulosa qilish.
Kurs   ishining   ob’ekti   va   predmeti .   Ikkinchi   Jahon   urushi   davridagi
Germaniyaning   siyosiy,   harbiy,   iqtisodiy   va   ijtimoiy   faoliyati,   shu   jumladan,
natsist rejimining tashkil topishi, urush jarayonlari va uning oqibatlari.
Germaniyaning   Ikkinchi   Jahon   urushidagi   roli,   uning   harbiy   strategiyalari
(Blitzkrieg,   Barbarossa   operatsiyasi   va   boshqalar),   Holokostning   ijtimoiy   va
axloqiy oqibatlari, urushdan keyingi bo linish va tiklanish jarayonlari, shuningdek,	
ʻ
ushbu voqealarning zamonaviy dunyodagi akslari va tarixiy saboqlari.
4 Kurs ishining ilmiy va amaliy ahamiyati .   Ushbu kurs ishi Ikkinchi Jahon
urushining   Germaniya   va   dunyo   tarixidagi   o rnini   chuqur   tushunishga   yordamʻ
beradi.   Tadqiqot   orqali   totalitar   rejimlarning   yuzaga   kelish   sabablari,   urushning
ijtimoiy-iqtisodiy oqibatlari va inson huquqlari masalalari tahlil qilinadi. Shu bilan
birga,   urush   saboqlarini   zamonaviy   global   muammolarga,   xususan,   tinchlikni
ta'minlash,   ekstremizmga   qarshi   kurash   va   xalqaro   hamkorlikka   qo llash	
ʻ
imkoniyatlari   aniqlanadi.   Kurs   ishi   talabalar   va   tadqiqotchilar   uchun   tarixiy
xotirani   saqlash,   natsizm   kabi   xavfli   ideologiyalarning   qayta   yuzaga   kelishini
oldini   olish   va   global   barqarorlikni   ta'minlashda   muhim   ilmiy   va   amaliy
ahamiyatga ega.
Kurs   ishining   tuzilishi.   Kurs  ishi  kirish, ikki  bob, to rt  paragraf  va xulosa	
ʻ
qismidan iborat.
5 I.BOB.  URUSHDAN OLDINGI AGRESSIV SIYOSAT
I.1.  Germaniyaning qayta qurollanishi va Versal shartnomasining buzilishi
Birinchi   Jahon   urushi   (1914–1918)   Germaniya   uchun   og ir   mag lubiyatʻ ʻ
bilan   yakunlandi.   1919-yilda   imzolangan   Versal   shartnomasi   Germaniyaga   qattiq
shartlar yukladi, bu esa mamlakatning iqtisodiy va siyosiy hayotiga uzoq muddatli
ta’sir   ko rsatdi.   Shartnomaga   ko ra,   Germaniya   o zining   katta   hududlarini,	
ʻ ʻ ʻ
xususan,   Elzas-Lotaringiya   va   Polsha   yo lagini   yo qotdi.   Shuningdek,	
ʻ ʻ
mamlakatning   harbiy   kuchi   keskin   cheklandi:   armiya   100   ming   askarga
qisqartirildi,   harbiy   xizmat   majburiyati   bekor   qilindi,   havo   kuchlari   va   suv   osti
kemalari   taqiqlandi.   Bundan   tashqari,   Germaniya   urushning   barcha   zararlarini
qoplash uchun katta miqdorda reparatsiya to lashga majbur bo ldi. Ushbu shartlar	
ʻ ʻ
Germaniya   jamiyatida   o zini   “tahqirlangan”   deb   his   qilish   tuyg usini   keltirib	
ʻ ʻ
chiqardi, bu esa keyinchalik natsistlarning targ ibotida muhim rol o ynadi.	
ʻ ʻ
Versal   shartnomasining   iqtisodiy   oqibatlari   Germaniya   uchun   halokatli
bo ldi.   Reparatsiya   to lovlari   mamlakat   iqtisodiyotini   zaiflashtirdi,   chunki	
ʻ ʻ
Germaniya  o z   resurslarini   eksport   qilish   va   og ir   moliyaviy   yuklarni   ko tarishga	
ʻ ʻ ʻ
majbur edi. 1923-yilda Fransiya va Belgiya reparatsiya to lovlarining kechikishiga	
ʻ
javoban   Ruhr   mintaqasini   bosib   oldi,   bu   esa   Germaniyada   inflyatsiyaning   keskin
o sishiga olib keldi. O sha yili Germaniya markasi deyarli qadrsiz holga keldi: bir	
ʻ ʻ
AQSh dollari milliardlab markaga teng edi. Ushbu iqtisodiy inqiroz o rta sinfning	
ʻ
moliyaviy   barqarorligini   yo qotishiga   sabab   bo ldi,   bu   esa   ijtimoiy   norozilikni	
ʻ ʻ
kuchaytirdi.
Veymar   Respublikasi   (1919–1933)   Germaniyada   demokratik   boshqaruvni
o rnatishga   urinish   bo ldi,   ammo   u   doimiy   siyosiy   beqarorlik   va   iqtisodiy	
ʻ ʻ
muammolar   girdobida   qoldi.   Respublika   tashkil   topganidan   so ng,   mamlakatda	
ʻ
o ng   va   so l   qanot   ekstremistlari   o rtasidagi   to qnashuvlar   avj   oldi.   1920-yilda	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Kapp   qo zg oloni   va   1923-yilda   Myunxen   puchisi   kabi   voqealar   Veymar	
ʻ ʻ
Respublikasining   zaifligini   ko rsatdi.   Siyosiy   partiyalar   o rtasidagi	
ʻ ʻ
kelishmovchiliklar   va   koalitsion   hukumatlarning   barqaror   bo lmasligi   tufayli	
ʻ
mamlakatda   samarali   boshqaruv   tizimi   shakllana   olmadi.   Iqtisodiy   inqiroz,
6 xususan,   1920-yillardagi   giperinflyatsiya   va   undan   keyingi   moliyaviy
qiyinchiliklar aholining demokratiyaga bo lgan ishonchini yanada pasaytirdi.ʻ
1929-yilda   boshlangan   Buyuk   Depressiya   Germaniya   iqtisodiyotiga   katta
zarba   berdi.   Dunyo   bo ylab   iqtisodiy   inqiroz   Germaniyaning   eksportga   bog liq	
ʻ ʻ
iqtisodiyotini   qattiq   silkitdi.   Ishsizlik   darajasi   1932-yilga   kelib   30%   ga   yetdi,
millionlab odamlar o z daromadlarini yo qotdi. Shahar va qishloq aholisi o rtasida	
ʻ ʻ ʻ
ijtimoiy   ziddiyatlar   kuchaydi,   kommunistik   va   natsist   kabi   radikal   partiyalarga
qiziqish   ortdi.   Buyuk   Depressiya   Germaniya   jamiyatida   umidsizlik   va   norozilik
muhitini   yanada  chuqurlashtirdi, bu  esa  natsistlar   partiyasining  ommaviy  qo llab-	
ʻ
quvvatlashiga zamin yaratdi. 3
Natsistlar   partiyasi,   yoki   Milliy   Sotsialistik   Germaniya   Ishchilar   Partiyasi
(NSDAP),   1920-yillarda   kichik   bir   siyosiy   guruh   sifatida   faoliyat   boshlagan
bo lsa-da,   Buyuk   Depressiya   davrida   katta   shuhrat   qozondi.   Adolf   Gitlerning	
ʻ
karizmati,   partiyaning   samarali   targ iboti   va   iqtisodiy   muammolarga   “oddiy”	
ʻ
yechimlar taklif qilishi natsistlarni ommaviy qo llab-quvvatlashga olib keldi. 1932-	
ʻ
yilgi parlament saylovlarida NSDAP ovozlarning 37% ini qo lga kiritdi, bu esa uni	
ʻ
mamlakatdagi eng yirik partiyaga aylantirdi.
Gitler 1933-yil 30-yanvarda Germaniya kansleri etib tayinlandi. Bu jarayon
bir qator siyosiy manipulyatsiyalar orqali amalga oshirildi. Gitlerning hokimiyatga
kelishi   Veymar   Respublikasining   barham   topishi   va   totalitar   rejimning
o rnatilishiga   olib   keldi.   1933-yilda   Reyxstag   yong ini   natsistlar   kommunistlarga	
ʻ ʻ
qarshi   repressiyalarni   boshlash   uchun   bahona   sifatida   ishlatdi.   “Favqulodda   holat
to g risida”gi   farmon   orqali   fuqarolar   huquqlari   cheklandi,   oppozitsion   partiyalar
ʻ ʻ
taqiqlandi va natsistlar mamlakatda to liq nazoratni qo lga kiritdi.	
ʻ ʻ
Natsist   ideologiyasi   milliy   sotsializm,   antisemitizm   va   “yashash   maydoni”
(Lebensraum)   tushunchasiga   asoslangan   edi.   Milliy   sotsializm   iqtisodiy
muammolarga   yechim   sifatida   davlatning   iqtisodiyotga   aralashuvini   va   nemis
xalqining   “milliy   birligi”ni   targ ib   qildi.   Antisemitizm   natsistlarning   asosiy	
ʻ
ideologik poydevori bo lib, yahudiylar Germaniyaning barcha iqtisodiy va ijtimoiy	
ʻ
3
 Шirer, У. Л. Взлёт и падение Третьего рейха: история нацистской Германии / У. Л. Шirer; пер. с англ. Л. А.
Игоревский. — Москва: АСТ, 2015. — 896 с.
7 muammolarida   aybdor   sifatida   ko rsatildi.   1935-yilda   qabul   qilingan   Nyurnbergʻ
qonunlari   yahudiylarni   fuqarolik   huquqlaridan   mahrum   qildi   va   ularni   ijtimoiy
hayotdan   izolyatsiya   qildi.   “Yashash   maydoni”   tushunchasi   esa   Germaniyaning
sharqiy   Yevropada   hududlarni   bosib   olish   orqali   “nemis   xalqi   uchun   yashash
joyi”ni   kengaytirishni   maqsad   qildi.   Bu   agressiv   ekspansionistik   siyosat   Ikkinchi
Jahon urushining asosiy sabablaridan biri bo ldi.	
ʻ
Germaniyaning   qayta   qurollanishi   Versal   shartnomasining   ochiqdan-ochiq
buzilishi   edi.   1935-yilda   Gitler   harbiy   xizmatni   qayta   joriy   qildi   va   armiyani
kengaytira   boshladi.   1936-yilda   Reyn   mintaqasi   qayta   militarizatsiya   qilindi,   bu
esa xalqaro hamjamiyat tomonidan deyarli e’tiborsiz qoldi. Germaniya iqtisodiyoti
urushga   tayyorgarlik   ko rishga   yo naltirildi:   avtomobilsozlik,   samolyotsozlik   va	
ʻ ʻ
og ir sanoat rivojlantirildi. Gitlerning “to rt yillik reja”si (1936–1940) mamlakatni	
ʻ ʻ
urush iqtisodiyotiga o tkazdi, bu esa ishsizlikni kamaytirishga yordam berdi, lekin	
ʻ
uzoq muddatda iqtisodiy beqarorlikka olib keldi.
Natsistlarning   tashqi   siyosati   agressiv   ekspansionizmga   asoslangan   edi.
1938-yilda   Avstriyaning   Germaniyaga   qo shib   olinishi   (Anschluss)   va   Sudet	
ʻ
mintaqasining Chexoslovakiyadan tortib olinishi xalqaro hamjamiyatning zaifligini
ko rsatdi.   1938-yilda   Myunxen   kelishuvi   orqali   Buyuk   Britaniya   va   Fransiya	
ʻ
Gitlerning   talablariga   bo ysundi,   bu   esa   uning   tajovuzkor   siyosatini   yanada	
ʻ
rag batlantirdi.   1939-yilda   Germaniya   Polshaga   bostirib   kirdi,   bu   esa   Ikkinchi	
ʻ
Jahon urushining boshlanishiga sabab bo ldi.	
ʻ
Natsistlarning   targ ibot   mashinasi   urushga   tayyorgarlikda   muhim   rol	
ʻ
o ynadi.   Jozef   Gebbels   boshchiligidagi   targ ibot   vazirligi   ommaviy   axborot	
ʻ ʻ
vositalari, radio, kino va plakatlar orqali nemis xalqini urush g oyasiga tayyorladi.	
ʻ
“Yahudiy   xavfi”   va   “nemis   millatining   ulug vorligi”   kabi   tushunchalar   doimiy	
ʻ
ravishda targ ib qilindi. Bu targ ibot nafaqat ichki qo llab-quvvatlashni ta’minladi,	
ʻ ʻ ʻ
balki xalqaro miqyosda natsistlarning imidjini shakllantirishga xizmat qildi.
Ikkinchi  Jahon  urushi  davridagi  Germaniya tarixi  murakkab va ko p qirrali	
ʻ
jarayonlar   zanjiridir.   Birinchi   Jahon   urushidan   keyingi   iqtisodiy   va   siyosiy
inqirozlar,   Versal   shartnomasining   og ir   shartlari,   Veymar   Respublikasining	
ʻ
8 beqarorligi   va   Buyuk   Depressiyaning   halokatli   oqibatlari   natsistlar   partiyasining
hokimiyatga   kelishiga   zamin   yaratdi.   Adolf   Gitler   boshchiligidagi   natsist   rejimi
o zining   agressiv   siyosati,   antisemitizm   va   ekspansionistik   maqsadlari   orqaliʻ
dunyoni global mojaroga olib keldi. Ushbu davrning oqibatlari nafaqat Germaniya,
balki butun dunyo tarixiga chuqur ta’sir ko rsatdi, millionlab odamlarning hayotini	
ʻ
yo qotishiga   va   global   tartibning   o zgarishiga   sabab   bo ldi.   Ushbu   tarixiy	
ʻ ʻ ʻ
jarayonlar bugungi kunda ham o z ahamiyatini yo qotmay, insoniyat uchun muhim	
ʻ ʻ
saboqlar beradi.
1936-yil 7-mart kuni Germaniya Versal shartnomasining muhim bandlaridan
birini buzib, Reynxud mintaqasini qayta militarizatsiya qildi. Versal shartnomasiga
ko ra, Reyn daryosining g arbiy qirg og i va sharqiy qirg oqda 50 kilometrlik zona	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
demilitarizatsiya   qilingan   bo lib,   Germaniyaga   ushbu   hududda   harbiy   kuchlarni	
ʻ
joylashtirish   taqiqlangan   edi.   Bu   shartnoma   Fransiya   va   Belgiya   xavfsizligini
ta’minlash   uchun   kiritilgan   bo lib,   Germaniyaning   harbiy   tajovuzini   cheklashga	
ʻ
xizmat   qilardi.   Biroq,   Gitler   bu   cheklovni   ochiqdan-ochiq   e’tiborsiz   qoldirdi   va
nemis qo shinlarini Reynxudga kiritdi.	
ʻ
Reynxudning   qayta   ishg ol   qilinishi   Gitlerning   xalqaro   hamjamiyatning	
ʻ
munosabatini   sinab   ko rishdagi   dastlabki   jiddiy  qadamlaridan   biri   edi.  Bu   vaqtda	
ʻ
Germaniya   hali   to liq   harbiy   jihatdan   qudratli   emas   edi,   ammo   Gitlerning   bu	
ʻ
harakati   Buyuk   Britaniya   va   Fransiyaning   “tinchlantirish   siyosati”   (appeasement)
tufayli   jiddiy   qarshilikka   uchramadi.   Fransiya   o z   ittifoqchisi   Buyuk   Britaniyasiz	
ʻ
harbiy   choralar   ko rishdan   qochdi,   Buyuk   Britaniya   esa   iqtisodiy   va   siyosiy	
ʻ
inqirozlar   tufayli   urushdan   qochishga   intildi.   Natijada,   Millatlar   Ligasi   faqat
rasmiy norozilik bildirish bilan cheklandi.
Reynxud   voqeasi   Gitlerning   jasoratini   oshirdi   va   uning   keyingi   agressiv
qadamlariga   yo l   ochdi.   Bu   voqea,   shuningdek,   Germaniya   ichida   natsist	
ʻ
rejimining   imidjini   mustahkamladi.   Gitler   bu   harakatni   nemis   xalqining   “milliy
g ururi”ni tiklash sifatida targ ib qildi, chunki Versal shartnomasi ko plab nemislar	
ʻ ʻ ʻ
tomonidan  tahqir   sifatida   qabul   qilingan   edi.   Reynxudning   qayta  ishg ol   qilinishi	
ʻ
9 Germaniyaning   harbiy   qayta   qurollanish   dasturini   tezlashtirdi   va   Ikkinchi   Jahon
urushiga tayyorgarlikning muhim bosqichi bo ldi.ʻ 4
1938-yil   12-martda   Germaniya   Avstriyani   o z   tarkibiga   qo shib   oldi,   bu	
ʻ ʻ
jarayon “Anshlyus” deb ataldi. Anshlyus Gitlerning “Barcha nemislar bir davlatda
yashashi   kerak”   degan   millatchilik   g oyasini   amalga   oshirishdagi   muhim   qadam	
ʻ
edi.   Avstriya,   nemis   tilida   so zlashuvchi   aholiga   ega   bo lib,   Birinchi   Jahon	
ʻ ʻ
urushidan keyin mustaqil davlat sifatida tashkil topgan edi. Versal shartnomasi va
Sent-Jermen   shartnomasi   (1919)   Avstriya   va   Germaniya   o rtasidagi   ittifoqni	
ʻ
taqiqlagan bo lsa-da, Gitler bu cheklovni e’tiborsiz qoldirdi.	
ʻ
Anshlyus jarayoni siyosiy bosim va harbiy tahdidlar orqali amalga oshirildi.
1938-yilning   boshlarida   Gitler   Avstriya   kansleri   Kurt   Shushniggni
Berxtesgadendagi uchrashuvga chaqirdi va undan Avstriyada natsistlar partiyasiga
ko proq   vakolat   berishni   talab   qildi.   Shushnigg   Anshlyusga   qarshi   plebissit	
ʻ
o tkazishga   urindi,   ammo   Gitlerning   bosimi   va   nemis   qo shinlarining   chegaraga
ʻ ʻ
yig ilishi   uni   iste’foga   chiqishga   majbur   qildi.   12-mart   kuni   nemis   qo shinlari	
ʻ ʻ
Avstriyaga   kirdi   va   hech   qanday   qarshiliksiz   mamlakatni   ishg ol   qildi.   Avstriya	
ʻ
aholisining   bir   qismi,   ayniqsa   natsist   g oyalarni   qo llab-quvvatlovchilar,   bu	
ʻ ʻ
voqeani “milliy birlashish” sifatida qabul qildi.
Xalqaro   hamjamiyat   Anshlyusga   deyarli   munosabat   bildirmadi.   Buyuk
Britaniya   va   Fransiya   bu   voqeani   “nemis   xalqining   o z   taqdirini   o zi   belgilash	
ʻ ʻ
huquqi” sifatida qabul qildi va harbiy aralashuvdan qochdi. Italiya, fashistik rejim
boshqaruvidagi   ittifoqchi   sifatida,   Anshlyusni   qo llab-quvvatladi.   Millatlar   Ligasi	
ʻ
esa   bu   masalada   samarasiz   bo lib   qoldi.   Anshlyus   Germaniyaning   hududiy	
ʻ
kengayishidagi   muhim   muvaffaqiyat   bo ldi   va   Gitlerning   keyingi   tajovuzlariga	
ʻ
ishonchni   oshirdi.   Bundan   tashqari,   Avstriyaning   Germaniyaga   qo shilishi   natsist	
ʻ
rejimiga   iqtisodiy   resurslar,   shu   jumladan   oltin   zaxiralari   va   sanoat   quvvatlarini
taqdim etdi, bu esa urushga tayyorgarlikni tezlashtirdi.
Sudet mintaqasi, Chexoslovakiyaning Germaniya bilan chegaradosh hududi
bo lib,   unda   asosan   nemis   tilida   so zlashuvchi   aholining   katta   qismi   yashardi.	
ʻ ʻ
4
 Кершоу, И. Гитлер: 1889–1936. Гордыня / И. Кершоу; пер. с англ. И. Ю. Новак. — Москва: КоЛибри, 2010.
— 512 с.
10 Gitler   bu   hududni   “nemis   xalqini   himoya   qilish”   bahonasi   bilan   Germaniyaga
qo shib   olishni   maqsad   qildi.   1938-yilning   boshlarida   natsistlar   Sudetdagi   nemisʻ
aholisini   qo zg atib,   Chexoslovakiya   hukumatiga   qarshi   noroziliklarni   qo zg adi.	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Gitler   Sudet   nemislarining   “zulmga   uchraganligi”ni   da’vo   qilib,   mintaqani
anneksiya qilish uchun harbiy tayyorgarlikni boshladi.
Xalqaro   vaziyat   keskinlashganda,   Buyuk   Britaniya   bosh   vaziri   Nevill
Chemberlen   va   Fransiya   bosh   vaziri   Eduard   Daladye   urushning   oldini   olish
maqsadida   Gitler   bilan   muzokaralarga   kirishdi.   1938-yil   29–30-sentabrda
Myunxen   shahrida   tuzilgan   Myunxen   kelishuvi   Germaniyaga   Sudet   mintaqasini
qo shib   olishga   ruxsat   berdi,   evaziga   Gitler   Chexoslovakiyaning   qolgan   qismiga	
ʻ
da’vo   qilmaslikka   va’da   berdi.   Bu   kelishuv   Buyuk   Britaniya   va   Fransiyaning
“tinchlantirish siyosati”ning cho qqisi bo ldi, chunki ular urushdan qochish uchun	
ʻ ʻ
Gitlerning talablariga bo ysunishdi. Chexoslovakiya hukumati kelishuvda ishtirok	
ʻ
etmadi va o z hududining bir qismini yo qotishga majbur bo ldi.	
ʻ ʻ ʻ
Myunxen   kelishuvi   xalqaro   diplomatiyadagi   muhim   muvaffaqiyatsizlik
sifatida   baholanadi.   Gitlerning   va’dasiga   qaramay,   u   Chexoslovakiyaga   qarshi
tajovuzlarini davom ettirdi. Kelishuv nafaqat Chexoslovakiyani zaiflashtirdi, balki
Gitlerning   tajovuzkor   siyosatini   rag batlantirdi.   Buyuk   Britaniya   va   Fransiyaning	
ʻ
bu   harakati   ularning   xalqaro   obro siga   putur   yetkazdi   va   Millatlar   Ligasining
ʻ
samarasizligini   yana   bir   bor   isbotladi.   Sudet   mintaqasining   anneksiyasi
Germaniyaga   strategik   jihatdan   muhim   hududlarni,   shu   jumladan
Chexoslovakiyaning mudofaa tizimlari va sanoat infratuzilmasini berdi.
Myunxen   kelishuvidan   bir   necha   oy   o tib,   1939-yil   15-martda   Germaniya	
ʻ
Myunxen   kelishuvining   shartlarini   buzib,   Chexoslovakiyaning   qolgan   qismini
ishg ol   qildi.   Chexiya   hududi   “Boxemiya   va   Moraviya   Protektorati”   sifatida	
ʻ
Germaniya   nazorati   ostiga   o tdi,   Slovakiya   esa   Germaniyaga   qaram   bo lgan	
ʻ ʻ
mustaqil   davlat   sifatida   tashkil   qilindi.   Bu   voqea   Gitlerning   Myunxen
kelishuvidagi   va’dalariga   sodiq   emasligini   va   uning   kengroq   ekspansionistik
rejalari borligini aniq ko rsatdi.	
ʻ 5
5
  Снайдер,   Т.   Кровавые   земли:   Европа   между   Гитлером   и   Сталиным   /   Т.   Снайдер;   пер.   с   англ.   Л.   Ю.
Пантиелеева. — Киев: Дуx i Лiтера, 2011. — 576 с.
11 Chexoslovakiyaning   ishg ol   qilinishi   xalqaro   hamjamiyatda   katta   shov-ʻ
shuvga   sabab   bo ldi.   Buyuk   Britaniya   va   Fransiya   bu   safar   qattiqroq   munosabat	
ʻ
bildirishdi,   ammo   harbiy   aralashuvdan   qochdilar.   Chexoslovakiyaning   ishg oli	
ʻ
Gitlerning “yashash maydoni” (Lebensraum) g oyasini amalga oshirishdagi muhim	
ʻ
qadam   edi, chunki   bu Germaniyaga  qo shimcha   iqtisodiy  resurslar,  shu  jumladan	
ʻ
Skoda   zavodlari   kabi   yirik   harbiy-sanoat   majmualarini   berdi.   Bu   resurslar
Germaniyaning Ikkinchi Jahon urushiga tayyorgarligini yanada kuchaytirdi.
Chexoslovakiyaning   ishg ol   qilinishi   Buyuk   Britaniya   va   Fransiyaning	
ʻ
“tinchlantirish   siyosati”ning   muvaffaqiyatsizligini   aniq   ko rsatdi.   1939-yilning	
ʻ
mart   oyida   Buyuk   Britaniya   va   Fransiya   Polshaga   qarshi   har   qanday   tajovuzga
qarshi   turish   uchun   kafolat   berdi,   bu   esa   keyinchalik   Ikkinchi   Jahon   urushining
boshlanishiga   olib   keldi.   Chexoslovakiyaning   ishg oli   Gitlerning   tajovuzkor	
ʻ
rejalari   to xtatilmasligini   ko rsatdi   va   xalqaro   hamjamiyatni   urushga   tayyorgarlik	
ʻ ʻ
ko rishga majbur qildi.	
ʻ
Germaniyaning   1936–1939-yillardagi   agressiv   siyosati   Ikkinchi   Jahon
urushining   boshlanishiga   zamin   yaratdi.   Reynxudning   qayta   ishg ol   qilinishi	
ʻ
Gitlerning   Versal   shartnomasini   buzishga   jur’at   etgan   dastlabki   sinovi   bo lib,	
ʻ
xalqaro   hamjamiyatning   javobsizligi   uning   keyingi   qadamlariga   ishonch
bag ishladi.   Anshlyus   va   Sudet   mintaqasining   anneksiyasi   Gitlerning   millatchilik	
ʻ
g oyalarini   amalga   oshirishdagi   muvaffaqiyatlari   bo ldi,   ammo	
ʻ ʻ
Chexoslovakiyaning   to liq   ishg ol   qilinishi   uning   haqiqiy   maqsadlari   –   Sharqiy	
ʻ ʻ
Yevropada kengayish va “yashash maydoni”ni yaratish – ni oshkor qildi.
Buyuk   Britaniya   va   Fransiyaning   “tinchlantirish   siyosati”   qisqa   muddatli
tinchlikni   saqlashga   xizmat   qilgan   bo lsa-da,   uzoq   muddatda   Gitlerning	
ʻ
tajovuzkorligini   rag batlantirdi.   Myunxen   kelishuvi,   xususan,   xalqaro	
ʻ
diplomatiyadagi   muvaffaqiyatsizlik   sifatida   tarixda   qoldi,   chunki   u   nafaqat
Chexoslovakiyani   zaiflashtirdi,   balki   Gitlerga   o z   rejasini   davom   ettirish   uchun	
ʻ
imkoniyat   berdi.   Ushbu   voqealar   Millatlar   Ligasining   samarasizligini   va   xalqaro
tashkilotlarning global mojarolarni oldini olishdagi cheklovlarini ko rsatdi.	
ʻ
12 Germaniyaning   agressiv   siyosati,   shuningdek,   natsist   rejimining   ichki
targ ibot   strategiyasini   mustahkamladi.   Har   bir   muvaffaqiyat   –   Reynxud,ʻ
Anshlyus,   Sudet   va   Chexoslovakiya   –   Gitlerning   nemis   xalqi   oldidagi   imidjini
oshirdi.   Natsistlarning   targ ibot   mashinasi,   Jozef   Gebbels   boshchiligida,   ushbu	
ʻ
voqealarni “nemis millatining tiklanishi” sifatida ko rsatdi, bu esa rejimning ichki	
ʻ
qo llab-quvvatlanishini yanada kuchaytirdi.	
ʻ
1936–1939-yillardagi Germaniyaning agressiv tashqi siyosati Ikkinchi Jahon
urushining   boshlanishiga   olib   kelgan   muhim   omil   bo ldi.   Reynxudning   qayta	
ʻ
ishg ol   qilinishi   Versal   shartnomasining   cheklovlarini   buzdi,   Anshlyus   va   Sudet	
ʻ
mintaqasining   anneksiyasi   Gitlerning   millatchilik   g oyalarini   ro yobga   chiqardi,	
ʻ ʻ
Chexoslovakiyaning   to liq   ishg ol   qilinishi   esa   uning   kengroq   ekspansionistik	
ʻ ʻ
rejalari   ochiq-oydin   ko rindi.   Ushbu   voqealar   xalqaro   hamjamiyatning   urushni
ʻ
oldini   olishdagi   muvaffaqiyatsizligini   va   natsist   rejimining   tajovuzkor   tabiatini
aniq   ko rsatdi.   Natijada,   1939-yil   1-sentabrda   Germaniyaning   Polshaga   bostirib	
ʻ
kirishi   bilan   Ikkinchi   Jahon   urushi   boshlandi,   bu   esa   dunyo   tarixini   butunlay
o zgartirdi. Ushbu davrning saboqlari xalqaro munosabatlarda tinchlikni saqlash va	
ʻ
tajovuzkor rejimlarga qarshi o z vaqtida choralar ko rish muhimligini ko rsatadi.	
ʻ ʻ ʻ
1939-yil   23-avgustda   Germaniya   va   Sovet   Ittifoqi   o rtasida   imzolangan	
ʻ
Molotov-Ribbentrop   pakti   Ikkinchi   Jahon   urushining   boshlanishida   muhim   rol
o ynadi.   Ushbu   pakt,   rasmiy   ravishda   “Germaniya   va   Sovet   Sotsialistik	
ʻ
Respublikalari   Ittifoqi   o rtasida   tajovuz   qilmaslik   to g risidagi   shartnoma”   deb	
ʻ ʻ ʻ
atalgan   bo lib,   ikki   davlat   o rtasida   o zaro   hujum   qilmaslik   majburiyatini   o z	
ʻ ʻ ʻ ʻ
ichiga   oldi.   Biroq,   paktning   eng   muhim   qismi   maxfiy   protokollar   bo lib,   unda	
ʻ
Sharqiy   Yevropaning   taqdiri,   xususan,   Polsha,   Baltika   mamlakatlari   va   boshqa
hududlarning   taqsimlanishi   belgilandi.   Ushbu   maxfiy   protokollarga   ko ra,   Polsha
ʻ
Germaniya   va   Sovet   Ittifoqi   o rtasida   bo linib   olinishi   kerak   edi:   Germaniya	
ʻ ʻ
g arbiy   Polshani,   Sovet   Ittifoqi   esa   sharqiy   Polshani,   shuningdek,   Finlyandiya,	
ʻ
Estoniya, Latviya va Litvani o z ta’sir doirasiga oladi.	
ʻ
Molotov-Ribbentrop pakti Gitler uchun strategik jihatdan muhim edi, chunki
u   sharqiy   chegarada   Sovet   Ittifoqi   bilan   urush   xavfini   yo qqa   chiqardi   va	
ʻ
13 Germaniyaga Polshaga qarshi to liq kuch bilan hujum qilish imkonini berdi. Gitlerʻ
G arbiy Yevropa davlatlari – xususan, Buyuk Britaniya va Fransiya – bilan urush	
ʻ
boshlanishi   ehtimolini   hisobga   olgan   holda,   sharqda   ikkinchi   front   ochilishining
oldini   olishni   maqsad   qildi.   Sovet   Ittifoqi   uchun   esa   bu   pakt   vaqtinchalik
xavfsizlikni ta’minladi, chunki Iosif Stalin o z mamlakatining harbiy tayyorgarligi	
ʻ
hali   yetarli   emasligini   tushunardi.   Shu   bilan   birga,   pakt   Sovet   Ittifoqiga   Sharqiy
Yevropada o z ta’sir doirasini kengaytirish imkonini berdi	
ʻ 6
.
Paktning imzolanishi  xalqaro hamjamiyatda katta hayratlanish va noaniqlik
keltirib   chiqardi,   chunki   natsist   Germaniyasi   va   kommunistik   Sovet   Ittifoqi
ideologik jihatdan bir-biriga keskin qarama-qarshi kuchlar sifatida qaralardi. Biroq,
bu ittifoq pragmatik manfaatlar asosida tuzilgan edi. Paktning maxfiy protokollari
faqat Ikkinchi Jahon urushidan keyin, 1945-yilda Nyurnberg sudlari paytida oshkor
bo ldi, ammo 1939-yilda Polshaga qarshi tajovuzning oldindan rejalashtirilganligi	
ʻ
xalqaro hamjamiyat tomonidan sezilgan edi.
Molotov-Ribbentrop   pakti   Polshaning   taqdirini   oldindan   belgilab   qo ydi.	
ʻ
Germaniya   1939-yil   1-sentabrda   Polshaga   hujum   qilganda,   Sovet   Ittifoqi   17-
sentabrda   sharqiy   Polshani   ishg ol   qildi.   Bu   ikki   tomonlama   bosqin   Polshaning	
ʻ
mudofaa   qobiliyatini   butunlay   yo q   qildi   va   mamlakatning   mustaqilligini   tezda	
ʻ
yo qotishiga   olib   keldi.   Paktning   oqibatlari   nafaqat   Polsha   bilan   cheklanmadi;   u	
ʻ
Baltika   mamlakatlarining   Sovet   Ittifoqi   tomonidan   anneksiya   qilinishiga   va
keyinchalik Yevropada kengroq mojarolarga zamin yaratdi.
Germaniyaning Polshaga bostirib kirishi natsist rejimining blitzkrieg (yorqin
urush)   deb   atalgan   harbiy   strategiyasining   birinchi   muvaffaqiyatli   qo llanilishi	
ʻ
bo ldi.   Blitzkrieg   strategiyasi   tez,   kutilmagan   va   keng   ko lamli   hujumlarga	
ʻ ʻ
asoslangan   bo lib,   dushman   mudofaasini   tezda   sindirish   va   uning   qarshilik	
ʻ
ko rsatish qobiliyatini yo qotishni maqsad qildi. Bu strategiya tanklar, aviatsiya va	
ʻ ʻ
piyoda   qo shinlarning   muvofiqlashtirilgan   harakatlariga   tayandi,   bu   esa   dushman	
ʻ
hududida   chuqur   kirib   borish   va   uning   aloqa   tizimlarini   uzib   qo yish   imkonini	
ʻ
berdi.
6
  Снайдер,   Т.   Кровавые   земли:   Европа   между   Гитлером   и   Сталиным   /   Т.   Снайдер;   пер.   с   англ.   Л.   Ю.
Пантиелеева. — Киев: Дуx i Лiтера, 2011. — 576 с.
14 Polshaga   qarshi   kampaniyada   Germaniya   Vehrmacht   (qurolli   kuchlari)
o zining   zamonaviy   harbiy   texnikasi   va   strategiyasini   to liq   namoyish   etdi.ʻ ʻ
Luftvaffe (Germaniya havo kuchlari) Polsha havo kuchlarini bir necha kun ichida
deyarli   butunlay   yo q   qildi,   shu   bilan   havo   ustunligini   qo lga   kiritdi.   Masalan,	
ʻ ʻ
1939-yil   1-sentabr   kuni   Germaniya   Varshava   va   boshqa   yirik   shaharlarga   keng
ko lamli   havo   hujumlarini   uyushtirdi,   bu   esa   Polsha   mudofaasining   dastlabki	
ʻ
kunlarda   zaiflashishiga   olib   keldi.   Germaniyaning   Panzer   diviziyalari   (tank
birlashmalari) tez harakatlanuvchi jangovar guruhlar sifatida ishlatildi, ular Polsha
armiyasining front chizig ini yorib o tib, chuqur orqa hududlarga kirib bordi.	
ʻ ʻ
Blitzkriegning   muvaffaqiyati   bir   qator   omillarga   bog liq   edi.   Birinchidan,	
ʻ
Germaniya harbiy texnologiyasi, xususan, Panzer III va Panzer IV tanklari, Polsha
armiyasining eskirgan texnikasidan ancha ustun edi. Polsha armiyasi asosan piyoda
qo shinlar   va   otliq   qismlarga   tayangan   bo lsa,   Germaniya   zamonaviy	
ʻ ʻ
motorlashtirilgan   va   mexanizatsiyalashgan   qo shinlarga   ega   edi.   Ikkinchidan,	
ʻ
Germaniyaning   aloqa   va   razvedka   tizimlari   yuqori   darajada   samarali   edi.   Radio
aloqa   va   havo   razvedkasi   orqali   nemis   qo mondonlari   real   vaqtda   jang
ʻ
maydonidagi   vaziyatni   boshqarib,   tezkor   qarorlar   qabul   qila   oldi.   Uchinchidan,
blitzkrieg   strategiyasi   dushman   armiyasini   psixologik   jihatdan   sindirishga
qaratilgan   edi:   kutilmagan   hujumlar,   doimiy   havo   bombardimonlari   va   tezkor
harakatlar Polsha qo shinlarida tartibsizlik va vahimani keltirib chiqardi.	
ʻ 7
I.2.Germaniyaning harbiy strategiyasi va dastlabki muvaffaqiyatlari
1939-yil   1-sentabrda   Germaniyaning   Polshaga   bostirib   kirishi   Ikkinchi
Jahon   urushining   rasmiy   boshlanishi   sifatida   qabul   qilinadi.   Germaniya   hujumi
“Gleivitz voqeasi” deb atalgan soxta provokatsiya bilan boshlandi, bunda natsistlar
Polsha   chegarasidagi   nemis   radio   stansiyasiga   hujum   uyushtirganlikda
polshaliklarni   ayblash   uchun   sahnalashtirilgan   voqeani   ishlatdi.   Bu   Gitlerning
Polshaga qarshi tajovuzini oqlash uchun targ ibot vositasi sifatida foydalandi.	
ʻ
Germaniya   hujumidan   ikki   kun   o tib,   3-sentabrda   Buyuk   Britaniya   va
ʻ
Fransiya   Germaniyaga   urush   e’lon   qildi.   Bu   qaror   ularning   Polshaga   bergan
7
  Франк, А. Дневник Анны Франк / А. Франк; пер. с нидерл. Р. И. Райт-Ковалёва. — Москва: Иностранная
литература, 2018. — 320 с.
15 xavfsizlik   kafolatlariga   asoslangan   edi,   ammo   amalda   G arbiy   ittifoqchilarʻ
Polshaga   jiddiy  harbiy  yordam   ko rsata   olmadi.  “Soxta   urush”   (Phoney   Var)   deb	
ʻ
atalgan   davrda   Buyuk   Britaniya   va   Fransiya   G arbiy   frontda   faol   harbiy	
ʻ
harakatlarni   boshlamadi,   bu   esa   Germaniyaga   Polshani   tezda   egallash   imkonini
berdi.
17-sentabrda   Sovet   Ittifoqi   Molotov-Ribbentrop   paktining   maxfiy
protokollariga   muvofiq   sharqiy   Polshani   ishg ol   qildi.   Sovet   qo shinlari   hech	
ʻ ʻ
qanday   qarshiliksiz   sharqiy   hududlarga   kirdi,   chunki   Polsha   armiyasi   allaqachon
Germaniya bilan janglarda zaiflashgan edi. Sovet Ittifoqi o z harakatlarini “sharqiy	
ʻ
Polshadagi   ukrain   va   belarus   xalqlarini   himoya   qilish”   sifatida   oqladi,   ammo   bu
anneksiya   paktning   oldindan   rejalashtirilgan   qismi   edi.   Natijada,   Polsha
Germaniya   va   Sovet   Ittifoqi   o rtasida   bo linib,   mustaqil   davlat   sifatida   o z	
ʻ ʻ ʻ
mavjudligini yo qotdi.	
ʻ
Polshaning   bo linishi   xalqaro   huquqning   ochiqdan-ochiq   buzilishi   edi.	
ʻ
Germaniya g arbiy Polshani “Umumiy Hukumat” (Generalgouvernement) sifatida	
ʻ
tashkil qildi, bu hudud natsistlar tomonidan qattiq nazorat qilindi va yahudiylar va
boshqa   “kiruvchi”   guruhlarning   ommaviy   qirg iniga   zamin   yaratdi.   Sovet   Ittifoqi	
ʻ
sharqiy Polshani o z respublikalari – Ukraina va Belorussiya SSR tarkibiga qo shib	
ʻ ʻ
oldi.   Polsha   elitasiga   qarshi   repressiyalar   ham   keng   ko lamda   amalga   oshirildi:	
ʻ
masalan,   1940-yilda   Sovet   Ittifoqi   tomonidan   Katyn   qirg inida   20   mingdan   ortiq
ʻ
polsha zobitlari va ziyolilari o ldirildi.	
ʻ
Polshaning   bo linishi   Ikkinchi   Jahon   urushining   global   miqyosda	
ʻ
tarqalishiga   olib   keldi.   Buyuk   Britaniya   va   Fransiyaning   urush   e’lon   qilishi
G arbiy Yevropada yangi front ochdi, ammo ularning dastlabki passivligi Gitlerga	
ʻ
keyingi tajovuzlarini davom ettirish imkonini berdi. 1940-yilda Germaniya Daniya,
Norvegiya,   Belgiya,   Niderlandiya   va   Fransiyani   ishg ol   qildi,   bu   esa   blitzkrieg	
ʻ
strategiyasining muvaffaqiyatini yana bir bor isbotladi. 8
Germaniyaning   Polshaga   bosqini   va   uning   oqibatlari   Ikkinchi   Jahon
urushining   boshlanishidagi   muhim   burilish   nuqtasi   bo ldi.   Molotov-Ribbentrop	
ʻ
8
 Бивор, Э. Сталинград / Э. Бивор; пер. с англ. С. М. Саксин. — Москва: Азбука-Аттикус, 2010. — 512 с.
16 pakti natsist Germaniyasi va Sovet Ittifoqining vaqtinchalik ittifoqi sifatida xalqaro
munosabatlarda misli ko rilmagan hodisa edi. Ushbu pakt Gitlerga Polshani ishg olʻ ʻ
qilishda   strategik   ustunlik   berdi,   ammo   uzoq   muddatda   Sovet   Ittifoqi   bilan
ziddiyatning   muqarrarligini   ko rsatdi.   1941-yilda   Germaniyaning   Sovet   Ittifoqiga	
ʻ
qarshi “Barbarossa” operatsiyasi bilan bu ittifoqning soxta tabiatini ochib berdi.
Blitzkrieg strategiyasi  Germaniyaning harbiy qudratini va zamonaviy urush
usullarining   samaradorligini   namoyish   etdi.   Polshaga   qarshi   kampaniya
Vehrmachtning   tezkor   harakat   qilish   qobiliyatini   va   dushman   mudofaasini
sindirishdagi   muvaffaqiyatini   ko rsatdi.   Biroq,   bu   strategiyaning   muvaffaqiyati	
ʻ
Polsha kabi kichikroq va harbiy jihatdan zaifroq mamlakatlarga qarshi osonlikcha
qo llanilgan   bo lsa-da,   keyinchalik   kengroq   frontlarda,   xususan,   Sovet   Ittifoqida	
ʻ ʻ
qiyinchiliklarga duch keldi.
Polshaning bo linishi xalqaro huquqning qo pol ravishda buzilishi va natsist	
ʻ ʻ
rejimining   tajovuzkor   tabiatini   ko rsatdi.   Buyuk   Britaniya   va   Fransiyaning	
ʻ
dastlabki   passivligi   Gitlerning   keyingi   tajovuzlariga   yo l   ochdi,   ammo   ularning	
ʻ
urush   e’lon   qilishi   global   mojaroning   boshlanishini   rasmiylashtirdi.   Polsha   xalqi
uchun   bu   bosqin   millionlab   odamlarning   o limi,   yahudiylar   holokosti   va	
ʻ
mamlakatning uzoq muddatli ishg ol qilinishi kabi fojiali oqibatlarga olib keldi.	
ʻ
Germaniyaning   1939-yilda   Polshaga   bostirib   kirishi   Ikkinchi   Jahon
urushining   boshlanishi   va   natsist   rejimining   agressiv   ekspansionistik   siyosatining
cho qqisi   bo ldi.   Molotov-Ribbentrop   pakti   Germaniya   va   Sovet   Ittifoqining	
ʻ ʻ
pragmatik   ittifoqi   sifatida   Polshaning   bo linishini   oldindan   belgilab   qo ydi.	
ʻ ʻ
Blitzkrieg   strategiyasi   Germaniyaning   harbiy   ustunligini   namoyish   etdi,   ammo
uning   muvaffaqiyati   Polsha   kabi   zaifroq   dushmanga   qarshi   qo llanilganda   eng	
ʻ
yuqori   natija   berdi.   Polshaning   bo linishi   nafaqat   mamlakatning   mustaqilligini	
ʻ
yo qotishiga, balki  xalqaro munosabatlarda yangi  mojaro davrining boshlanishiga	
ʻ
olib   keldi.   Ushbu   voqealar   natsist   rejimining   tajovuzkor   tabiatini,   xalqaro
hamjamiyatning   zaifligini   va   global   urushning   muqarrarligini   ko rsatdi.   Polshaga	
ʻ
bosqin insoniyat  tarixidagi  eng fojiali davrlardan birining ochilish sahifasi  bo lib,	
ʻ
uning oqibatlari butun dunyo bo ylab millionlab odamlarning hayotiga ta’sir qildi.	
ʻ
17 1940-yilning   aprel   oyida   Germaniya   “Veserübung”   operatsiyasi   doirasida
Daniya   va   Norvegiyani   ishg ol   qildi.   Ushbu   operatsiya   Gitlerning   Shimoliyʻ
Yevropadagi   strategik   maqsadlariga   erishish   uchun   muhim   qadam   bo ldi.   Daniya	
ʻ
va   Norvegiya   Shimoliy   dengiz   va   Atlantika   okeanidagi   muhim   dengiz   yo llarini	
ʻ
nazorat   qilish,   shuningdek,   Germaniyaning   temir   rudasi   ta’minotini   ta’minlash
uchun strategik ahamiyatga ega edi. Norvegiya, ayniqsa, Shvetsiyadan temir rudasi
importi   uchun   muhim   tranzit   nuqtasi   bo lib,   uning   portlari,   masalan,   Narvik,	
ʻ
Germaniya sanoati uchun hayotiy edi.
Daniya   ishg oli   1940-yil   9-aprelda   boshlandi   va   bir   necha   soat   ichida	
ʻ
yakunlandi.   Daniya   armiyasi   kichik   va   zaif   bo lib,   nemis   qo shinlariga   jiddiy	
ʻ ʻ
qarshilik   ko rsata   olmadi.   Germaniya   qo shinlari   Kopengagenni   egalladi,   Daniya	
ʻ ʻ
hukumati   va   qirol   Christian   X   taslim   bo lishga   majbur   bo ldi.   Daniya   ishg oli	
ʻ ʻ ʻ
deyarli qonsiz kechdi, chunki mamlakat harbiy jihatdan Germaniyaga qarshi turish
imkoniyatiga   ega   emas   edi.   Daniya   Germaniya   nazorati   ostida   “protektsiya”
maqomida   qoldi,   ammo   uning   hukumati   dastlabki   yillarda   ma’lum   darajada
avtonomiyani saqlab qoldi. 9
Norvegiya   ishg oli   esa   ancha   murakkab   bo ldi.   1940-yil   9-aprelda	
ʻ ʻ
Germaniya qo shinlari Norvegiyaning asosiy shaharlariga, jumladan, Oslo, Bergen	
ʻ
va   Narvikka   desant   tushirdi.   Norvegiya   armiyasi   qarshilik   ko rsatdi,   ammo	
ʻ
nemislarning   havo   va   dengiz   ustunligi   tufayli   tezda   mag lubiyatga   uchradi.	
ʻ
Luftvaffe Norvegiya havo kuchlarini deyarli yo q qildi, bu esa nemis qo shinlariga	
ʻ ʻ
havo   yordami   orqali   tez   harakatlanish   imkonini   berdi.   Shu   bilan   birga,   Buyuk
Britaniya   va   Fransiya   Norvegiyaga   qo shin   yuborib,   Narvik   yaqinida   janglarni	
ʻ
davom   ettirdi.   Biroq,   Ittifoqchilarning   muvofiqlashtirilmagan   harakatlari   va
nemislarning   strategik   ustunligi   tufayli   ular   1940-yil   iyun   oyida   Norvegiyadan
evakuatsiya qilindi.
Norvegiya   ishg oli   Germaniyaga   strategik   jihatdan   muhim   portlar   va	
ʻ
resurslarni   berdi,   ammo   u   natsist   rejimi   uchun   uzoq   muddatli   muammolarni   ham
keltirib   chiqardi.   Norvegiyada   nemis   ishg oliga   qarshi   qarshilik   harakati   faol	
ʻ
9
  Оверманс,   Р.   Немецкие   военные   потери   во   Второй   мировой   войне   /   Р.   Оверманс;   пер.   с   нем.   А.   П.
Харитонов. — Санкт-Петербург: Питер, 2014. — 384 с.
18 bo lib,   partizanlar   nemis   qo shinlariga   doimiy   muammo   tug dirdi.   Bundanʻ ʻ ʻ
tashqari,   Norvegiyada   katta   miqdorda   nemis   qo shinlarini   joylashtirish	
ʻ
Germaniyaning boshqa frontlardagi resurslarini chekladi.
1940-yilning   may-iyun   oylarida   Germaniya   G arbiy   Yevropaga   qarshi
ʻ
“Sariq   reja”   (Fall   Gelb)   operatsiyasini   boshladi,   unda   Fransiya,   Belgiya,
Niderlandiya   va   Lyuksemburg   ishg ol   qilindi.   Ushbu   kampaniya   blitzkrieg	
ʻ
strategiyasining eng muvaffaqiyatli qo llanilishi  sifatida tarixda qoldi. Germaniya
ʻ
Vehrmachti   tank   diviziyalari,   havo   kuchlari   va   piyoda   qo shinlarning	
ʻ
muvofiqlashtirilgan   harakatlari   orqali   Ittifoqchilarning   mudofaasini   tezda   yorib
o tdi.	
ʻ
Lyuksemburg   1940-yil   10-mayda   bir   kunda   ishg ol   qilindi.   Uning   kichik	
ʻ
hududi va harbiy kuchi yo qligi tufayli nemis qo shinlari hech qanday qarshiliksiz	
ʻ ʻ
mamlakatni   egalladi.   Belgiya   ishg oli   esa   ancha   jiddiy   qarshilik   bilan   kechdi.	
ʻ
Belgiya   armiyasi,   Buyuk   Britaniya   ekspeditsion   kuchlari   (BEF)   va   Fransiya
qo shinlari   yordamida   nemislarning   oldini   olishga   urindi.   Biroq,   nemislarning	
ʻ
Ardennes   o rmonlari   orqali   kutilmagan   hujumi   Ittifoqchilarning   mudofaa	
ʻ
strategiyasini   butunlay   barbod   qildi.   Belgiya   qirol   Leopold   III   28-mayda   taslim
bo ldi,   bu   esa   Ittifoqchilarning   G arbiy   frontdagi   pozitsiyalarini   yanada	
ʻ ʻ
zaiflashtirdi.
Niderlandiya ishg oli 1940-yil 10-mayda boshlandi va besh kun davom etdi.	
ʻ
Germaniya   Luftvaffe   Rotterdam   va   boshqa   yirik   shaharlarni   bombardimon   qildi,
bu esa katta talafot va vayronagarchilikka olib keldi. Rotterdamning bombardimon
qilinishi (1940-yil 14-may) Niderlandiya hukumatini taslim bo lishga majbur qildi.	
ʻ
Nemislarning   desant   qo shinlari   va   tezkor   tank   hujumlari   Niderlandiya	
ʻ
armiyasining   mudofaa   liniyalarini   tezda   yorib   o tdi.   Niderlandiya   qirolichasi	
ʻ
Vilgelmina Londonga qochib, surgunda hukumat tashkil qildi.
Fransiyaning ishg oli Germaniyaning blitzkrieg strategiyasining eng muhim	
ʻ
sinovi bo ldi. Ittifoqchilar Fransiyaning Maginot liniyasiga – Birinchi Jahon urushi	
ʻ
uslubidagi mustahkam mudofaa tizimiga – tayangan edi. Biroq, nemislar Ardennes
o rmonlari   orqali   kutilmagan   hujum   uyushtirib,   Maginot   liniyasini   aylanib   o tdi.	
ʻ ʻ
19 General   Ervin   Rommel   va   Heinz   Guderian   boshchiligidagi   Panzer   diviziyalari
Sedan   yaqinida   Fransiya   mudofaasini   yorib   o tdi   va   tezda   Shimoliy   Fransiyagaʻ
yo l   oldi.   Luftvaffe   havo   ustunligini   qo lga   kiritdi,   bu   esa   nemis   qo shinlariga	
ʻ ʻ ʻ
yerda tezkor harakatlanish imkonini berdi.
1940-yil   14-mayda  nemis  qo shinlari  Fransiya  hududida chuqur   kirib  bordi	
ʻ
va 10-iyunga kelib Parij ishg ol qilindi. Fransiya hukumati Vichiga ko chirildi, va	
ʻ ʻ
22-iyunda   marshal   Filip   Peten   boshchiligidagi   hukumat   Germaniya   bilan   sulh
shartnomasini   imzoladi.   Ushbu   shartnomaga   ko ra,   Fransiya   ikkiga   bo lindi:	
ʻ ʻ
shimoliy va g arbiy qismi Germaniya ishg oli ostida qoldi, janubiy qismi esa Vichi	
ʻ ʻ
hukumati   deb   atalgan   Germaniyaga   qaram   rejim   tomonidan   boshqarildi.
Fransiyaning ishg oli Yevropada Ittifoqchilarning mag lubiyatini aniq ko rsatdi va	
ʻ ʻ ʻ
Germaniyaning harbiy qudratini namoyish etdi.
1940-yilning   may-iyun   oylarida   Dunkirk   yaqinidagi   evakuatsiya
operatsiyasi,   yoki   “Dunkirk   mo jizasi”,   Ikkinchi   Jahon   urushidagi   muhim	
ʻ
voqealardan   biri   bo ldi.   Germaniya   qo shinlari   Ittifoqchilarning   Buyuk   Britaniya	
ʻ ʻ
ekspeditsion   kuchlari   (BEF)   va   Fransiya   armiyasining   katta   qismini   Dunkirk
sohiliga siqib chiqardi. 1940-yil 26-maydan 4-iyungacha davom etgan “Dynamo”
operatsiyasi doirasida Ittifoqchilar 338 mingdan ortiq askarni – asosan britaniyalik
va fransuz askarlarini – evakuatsiya qilishga muvaffaq bo ldi. Bu operatsiya kichik	
ʻ
kemalar,   baliqchi   qayiqlari   va   harbiy   kemalarning   keng   ko lamli   jalb   qilinishi	
ʻ
tufayli muvaffaqiyatli amalga oshirildi.
Dunkirk   evakuatsiyasi   “mo jiza”   deb   ataldi,   chunki   Ittifoqchilar   deyarli	
ʻ
umidsiz  vaziyatdan  katta miqdordagi  askarni  qutqarib qoldi.  Biroq, bu  operatsiya
strategik   mag lubiyat   sifatida   ham   qaraladi,   chunki   Ittifoqchilar   o zlarining   og ir	
ʻ ʻ ʻ
harbiy   texnikasi,   tanklari   va   artilleriyasini   Dunkirkda   tashlab   ketishga   majbur
bo ldi.   Germaniya   Vehrmachti   ushbu   jihozlarni   qo lga   kiritdi,   bu   esa   ularning	
ʻ ʻ
keyingi kampaniyalarida foydalanish imkonini berdi.
Dunkirk   mo jizasining   strategik   oqibatlari   ikki   tomonlama   edi.   Bir	
ʻ
tomondan,   evakuatsiya   qilingan   askarlar   Buyuk   Britaniyaning   mudofaa
qobiliyatini   saqlab   qolishga   yordam   berdi.   Bu   askarlar   keyinchalik   “Britaniya
20 jangi”   (1940)   va   boshqa   frontlarda   muhim   rol   o ynadi.   Ikkinchi   tomondan,ʻ
Dunkirk   Ittifoqchilarning   G arbiy   Yevropadagi   harbiy   zaifligini   ko rsatdi.	
ʻ ʻ
Germaniya   Fransiyani   ishg ol   qilgandan   so ng,   Buyuk   Britaniya   Yevropada
ʻ ʻ
yagona qarshilik ko rsatuvchi kuch sifatida qoldi. Dunkirkdan keyin Gitler Buyuk	
ʻ
Britaniyaga   qarshi   “Dengiz   sher   operatsiyasi”ni   rejalashtirdi,   ammo   Luftvaffe
Britaniya   havo   kuchlariga   qarshi   “Britaniya   jangida”   mag lub   bo ldi,   bu   esa	
ʻ ʻ
bosqinchilik rejasini to xtatdi.	
ʻ
Dunkirkning   psixologik   ta’siri   ham   muhim   edi.   Buyuk   Britaniyada
evakuatsiya   xalqning   ruhini   ko tardi   va   qarshilik   ko rsatish   irodasini	
ʻ ʻ
mustahkamladi.   Britaniya   bosh   vaziri   Uinston   Cherchillning   “Biz   sohillarda   jang
qilamiz”   nutqi   Dunkirkdan   keyin   xalqni   birlashtirishga   xizmat   qildi.   Shu   bilan
birga, Germaniya uchun Dunkirk strategik xato sifatida qaraladi, chunki Gitlerning
qo shinlarni to xtatish to g risidagi qarori – ehtimol, Luftvaffe orqali Ittifoqchilarni	
ʻ ʻ ʻ ʻ
yo q   qilishga   ishongani   tufayli   –   katta   miqdordagi   askarlarning   qochib   ketishiga
ʻ
imkon berdi.
Germaniyaning   1940-yildagi   G arbiy   Yevropadagi   yutuqlari   natsist	
ʻ
rejimining   harbiy   qudrati   va   blitzkrieg   strategiyasining   samaradorligini   namoyish
etdi.   Daniya   va   Norvegiyaning   ishg oli   Germaniyaga   Shimoliy   Yevropada
ʻ
strategik ustunlik berdi, Fransiya, Belgiya, Niderlandiya va Lyuksemburgning tez
ishg ol   qilinishi   esa   Vehrmachtning   zamonaviy   urush   usullarining   ustunligini	
ʻ
ko rsatdi.   Ardennes   orqali   kutilmagan   hujum,   havo   ustunligi   va   tank
ʻ
diviziyalarining   tezkor   harakatlari   Ittifoqchilarning   eskirgan   strategiyalarini
mag lub qildi.	
ʻ
Ammo,   ushbu   muvaffaqiyatlar   Germaniya   uchun   uzoq   muddatli
muammolarni   ham   keltirib   chiqardi.   Ishg ol   qilingan   hududlarda   qarshilik	
ʻ
harakatlari,   ayniqsa   Norvegiya   va   Fransiyada,   nemis   resurslarini   bog lab   qo ydi.	
ʻ ʻ
Bundan   tashqari,   Dunkirk   mo jizasi   Ittifoqchilarning   katta   miqdordagi   askarini	
ʻ
saqlab   qolishga   yordam   berdi,   bu   esa   keyinchalik   Britaniyaning   qarshilik
ko rsatish   qobiliyatini   mustahkamladi.   Germaniyaning   Yevropadagi   dastlabki	
ʻ
yutuqlari Gitlerning o ziga ishonchini oshirgan bo lsa-da, u Sovet Ittifoqiga qarshi	
ʻ ʻ
21 “Barbarossa”   operatsiyasi   (1941)   kabi   yanada   katta   sinovlarga   olib   keldi,   bu   esa
natsist rejimining mag lubiyatiga zamin yaratdi.ʻ
Xalqaro   hamjamiyatning   ushbu   tajovuzlarga   qarshi   samarasizligi,   xususan,
Buyuk Britaniya va Fransiyaning dastlabki passivligi, Gitlerning agressiv rejalarini
rag batlantirdi.   Millatlar   Ligasi   va   boshqa   xalqaro   tashkilotlarning   kuchsizligi	
ʻ
global mojarolarni oldini olishning imkonsizligini ko rsatdi. G arbiy Yevropadagi	
ʻ ʻ
ishg ollar   Ikkinchi   Jahon   urushining   kengayishiga   olib   keldi   va   dunyo   tarixini	
ʻ
o zgartirgan fojiali oqibatlarga sabab bo ldi.	
ʻ ʻ
Germaniyaning 1940-yildagi G arbiy Yevropadagi harbiy yutuqlari Ikkinchi	
ʻ
Jahon urushidagi muhim burilish nuqtasi bo ldi. Daniya va Norvegiyaning ishg oli	
ʻ ʻ
Germaniyaga   Shimoliy   Yevropada   strategik   ustunlik   berdi,   Fransiya,   Belgiya,
Niderlandiya   va   Lyuksemburgning   tez   ishg ol   qilinishi   esa   natsist   rejimining	
ʻ
blitzkrieg   strategiyasining   muvaffaqiyatini   ko rsatdi.   Dunkirk   mo jizasi	
ʻ ʻ
Ittifoqchilar   uchun   strategik   mag lubiyat   bo lsa-da,   ularning   keyingi   qarshilik	
ʻ ʻ
ko rsatish   qobiliyatini   saqlab   qoldi.   Ushbu   voqealar   Gitlerning   Yevropadagi	
ʻ
ustunligini   vaqtincha   mustahkamladi,   ammo   uzoq   muddatda   nemis   resurslarini
haddan   tashqari   tarqatib   yubordi   va   Ittifoqchilarning   qarshilik   harakatlarini
kuchaytirdi.   G arbiy   Yevropadagi   ishg ollar   Ikkinchi   Jahon   urushining   global	
ʻ ʻ
miqyosda tarqalishiga olib keldi va insoniyat tarixidagi eng fojiali davrlardan birini
belgiladi.
Britaniya   jangi,   1940-yilning   iyul   oyidan   noyabrgacha   davom   etgan,
Ikkinchi   Jahon   urushidagi   birinchi   yirik   havo   jangi   sifatida   qabul   qilinadi.
Germaniyaning 1940-yil may-iyun oylarida G arbiy Yevropada, xususan, Fransiya,	
ʻ
Belgiya,   Niderlandiya   va   Lyuksemburgni   ishg ol   qilishi   Buyuk   Britaniyani	
ʻ
Yevropada natsist rejimiga qarshi yagona faol qarshilik ko rsatuvchi davlat sifatida	
ʻ
qoldirdi.   Gitler   Britaniyani   mag lub   etish   va   uni   taslim   bo lishga   majbur   qilish	
ʻ ʻ
uchun   havo   ustunligini   qo lga   kiritishni   maqsad   qildi,   chunki   bu   “Dengiz   sheri”	
ʻ
operatsiyasi – Britaniya orollariga desant tushirish rejasining muvaffaqiyati uchun
zarur edi.
22 Luftvaffe,   Hermann   Göring   boshchiligida,   1940-yilda   Yevropaning   eng
kuchli   havo   kuchlaridan   biri   edi.   Germaniya   Polsha,   Daniya,   Norvegiya   va
Fransiyani   ishg ol   qilishda   havo   ustunligining   muhimligini   isbotlagan   edi.ʻ
Luftvaffe   zamonaviy   samolyotlarga,   jumladan,   Messerschmitt   Bf   109   jangovar
samolyotlariga, Heinkel  He 111 va  Junkers Ju  88 bombardimonchilariga ega  edi.
Luftvaffening   asosiy   maqsadi   RAFni   yo q   qilish,   Britaniya   havo   mudofaa	
ʻ
tizimlarini, ayniqsa, radar stansiyalarini va harbiy infratuzilmani vayron qilish edi.
Bu   hujumlar   “Adler”   (Burgut)   operatsiyasi   sifatida   rejalashtirildi,   unda   Luftvaffe
dastlab Britaniya janubidagi harbiy nishonlarga, keyin esa London va boshqa yirik
shaharlarga havo hujumlarini amalga oshirdi.
Luftvaffening   dastlabki   hujumlari   1940-yil   iyul   oyida   boshlandi,   asosan
Britaniya   janubidagi   aerodromlar   va   radar   stansiyalariga   qaratildi.   13-avgust,
“Burgut   kuni”   (Adlertag)   deb   atalgan   kuni,   Luftvaffe   keng   ko lamli   havo	
ʻ
hujumlarini boshladi, ammo RAFning qarshiligi kutilganidan ancha kuchli bo ldi.	
ʻ
Luftvaffening   asosiy   muammolaridan   biri   uning   samolyotlarining   qisqa   masofali
jangovar imkoniyatlari edi. Masalan, Messerschmitt Bf 109 samolyotlari Britaniya
uzra   faqat   20-30   daqiqa   jang   qila   olardi,   chunki   ularning   yoqilg i   zaxiralari	
ʻ
cheklangan   edi.   Bundan   tashqari,   Luftvaffe   razvedkasi   RAFning   radar   tizimi   va
jangovar   samolyotlar   sonini   noto g ri   baholadi,   bu   esa   ularning   strategik	
ʻ ʻ
rejalashuvida xatolarga olib keldi.
Britaniya Qirollik havo kuchlari, Air Marshal Hugh Dovding boshchiligida,
cheklangan resurslarga qaramay, samarali mudofaa tizimini tashkil qildi. RAFning
muvaffaqiyatining   asosiy   omillaridan   biri   Britaniyaning   “Dovding   tizimi”   deb
atalgan   havo   mudofaa   tizimi   edi.   Bu   tizim   radar   stansiyalari,   kuzatuv   postlari   va
samolyotlar   o rtasidagi   muvofiqlashtirilgan   aloqa   tarmog iga   asoslangan   edi.	
ʻ ʻ
Britaniyaning   Chain   Home   radar   tizimi   Luftvaffening   kelayotgan   samolyotlarini
erta  aniqlash  imkonini  berdi,  bu esa  RAFga  o z  jangovar  samolyotlarini  samarali	
ʻ
boshqarish va hujumlarga tez javob berish imkonini yaratdi.
RAFning   asosiy   jangovar   samolyotlari   Supermarine   Spitfire   va   Havker
Hurricane edi. Spitfire yuqori manevr qobiliyati bilan ajralib turardi, Hurricane esa
23 bombardimonchilarni   yo q   qilishda   samarali   edi.   RAFning   strategiyasiʻ
Luftvaffening   hujumlarini   qaytarish   va   o z   resurslarini   samarali   boshqarishga	
ʻ
qaratildi.   Dovding   o z   qo shinlarini   ortiqcha   yo qotishlardan   saqlash   uchun   faqat	
ʻ ʻ ʻ
muhim nishonlarni himoya qilishga e’tibor qaratdi, bu esa RAFning uzoq muddatli
qarshilik ko rsatish qobiliyatini saqlab qoldi.	
ʻ
Britaniya   jangi   bir   necha   bosqichda   kechdi.   Iyul   oyida   Luftvaffe   Britaniya
janubidagi kemalar va portlarga qarshi hujumlar bilan boshladi, ammo bu hujumlar
RAFning qarshiligi  tufayli  katta muvaffaqiyat  keltirmadi. Avgust  oyida Luftvaffe
RAF aerodromlari  va radar stansiyalariga qarshi  intensiv hujumlar uyushtirdi. Bu
bosqich RAF uchun eng og ir davr bo ldi, chunki ko plab aerodromlar zarar ko rdi,	
ʻ ʻ ʻ ʻ
pilotlarning   yo qotishlari   ortdi.   Biroq,   radar   tizimining   barqaror   ishlashi   va	
ʻ
RAFning  tezkor   javoblari   nemislarning  havo  ustunligini   qo lga   kirita  olmasligiga	
ʻ
olib keldi.
1940-yil 7-sentabrdan boshlab Luftvaffe strategiyasini o zgartirdi va London	
ʻ
va boshqa yirik shaharlarga qarshi  keng ko lamli  bombardimonlarni  boshladi. Bu	
ʻ
davr   “Blitz”   deb   ataldi,   unda   London   57   kecha-kunduz   bombardimon   qilindi.
Ushbu   hujumlar   fuqarolar   orasida   katta   talafot   keltirdi   –  taxminan   43   ming   tinch
aholi halok bo ldi va millionlab uylar vayron bo ldi. Biroq, bu strategik xato edi,	
ʻ ʻ
chunki   shaharlarning   bombardimon   qilinishi   RAFga   aerodromlarni   tiklash   va
pilotlarini   qayta   tayyorlash   uchun   vaqt   berdi.   15-sentabr,   “Britaniya   jangi   kuni”
deb atalgan kuni, Luftvaffe katta hujum uyushtirdi, ammo RAF 60 ga yaqin nemis
samolyotini urib tushirdi, o z yo qotishlari esa ancha kam bo ldi. Bu Luftvaffening	
ʻ ʻ ʻ
mag lubiyatini aniq ko rsatdi.	
ʻ ʻ
  “Dengiz   sheri”   operatsiyasi   Gitlerning   Buyuk   Britaniyaga   desant   tushirish
va   mamlakatni   ishg ol   qilish   rejasi   edi.   Ushbu   operatsiya   muvaffaqiyatli   bo lishi	
ʻ ʻ
uchun   Luftvaffe   havo   ustunligini   qo lga   kiritishi   kerak   edi,   chunki   Britaniya	
ʻ
Qirollik dengiz floti (Royal Navy) Germaniya dengiz kuchlaridan ancha ustun edi.
Agar Luftvaffe RAFni yo q qila olmagan bo lsa, nemis desant qo shinlari dengizda	
ʻ ʻ ʻ
oson nishonga aylanardi.
24 “Dengiz   sheri”ning   rejalashtirilishi   1940-yilning   yozida   boshlandi.   Gitler
1940-yil   16-iyulda   1-sonli   direktivani   imzoladi,   unda   Britaniyaga   qarshi   keng
ko lamli   bosqinchilik   rejalari   belgilandi.   Reja   Britaniya   janubidagi   sohillarga,ʻ
xususan,   Kent   va   Sussex   hududlariga   desant   tushirishni   o z   ichiga   oldi.   Biroq,	
ʻ
Luftvaffening   RAFni   mag lub   eta   olmagani   va   Britaniya   havo   mudofaasining	
ʻ
barqarorligi bu rejaning amalga oshirilishini imkonsiz qildi.
1940-yil   17-sentabrda   Gitler   “Dengiz   sheri”   operatsiyasini   noma’lum
muddatga   qoldirdi,   bu   esa   amalda   uning   bekor   qilinishi   edi.   Luftvaffening
Britaniya   uzra   havo   ustunligini   qo lga   kirita   olmagani,   RAFning   qarshiligi   va	
ʻ
Royal   Navyning   dengizdagi   ustunligi   nemislarning   bosqinchilik   rejasini   barbod
qildi.   Bundan   tashqari,   Luftvaffening   samolyot   va   pilot   yo qotishlari   katta   edi   –	
ʻ
taxminan 1900 samolyot yo qotildi, RAF esa 1200 ga yaqin samolyotini yo qotdi.	
ʻ ʻ
Bu yo qotishlar Luftvaffening keyingi kampaniyalardagi imkoniyatlarini chekladi.	
ʻ
Britaniya jangi Ikkinchi Jahon urushidagi muhim burilish nuqtasi bo ldi. Bu	
ʻ
jang   Gitlerning   Yevropada   to liq   hukmronlik   o rnatish   rejasiga   birinchi   jiddiy	
ʻ ʻ
to siq qo ydi. RAFning muvaffaqiyati nafaqat Britaniyaning mustaqilligini saqlab	
ʻ ʻ
qoldi,   balki   Ittifoqchilarning   ruhini   ko tardi   va   ularning   natsist   rejimiga   qarshi	
ʻ
kurashda   davom   etishiga   imkon   berdi.   Britaniya   jangi,   shuningdek,   havo
kuchlarining zamonaviy urushdagi muhimligini ko rsatdi, chunki bu birinchi marta	
ʻ
faqat havo janglari orqali hal qilinadigan mojaro edi.
Luftvaffening mag lubiyatining asosiy sabablari bir necha omillarga bog liq	
ʻ ʻ
edi.   Birinchidan,   RAFning   radar   tizimi   va   muvofiqlashtirilgan   mudofaa
strategiyasi nemislarning hujumlarini qaytarishda muhim rol o ynadi. Ikkinchidan,	
ʻ
Luftvaffening   shaharlarning   bombardimon   qilinishiga   o tishi   strategik   xato   edi,	
ʻ
chunki   bu   RAFga   o z   kuchlarini   qayta   tiklash   imkonini   berdi.   Uchinchidan,	
ʻ
Britaniya pilotlarining jasorati va xalqning qarshilik ruhi – Uinston Cherchillning
“Hech qachon bu qadar ko p odam bu qadar oz sonli odamlarga bunchalik qarzdor	
ʻ
bo lmagan”   degan   so zlari   bilan   tasvirlangan   –   jangning   muvaffaqiyatida   muhim	
ʻ ʻ
omil bo ldi.	
ʻ
25 “Dengiz   sheri”   operatsiyasining   bekor   qilinishi   Gitlerning   strategik
rejalashuvidagi   muhim   muvaffaqiyatsizlik   edi.   Bu   nafaqat   Britaniyaning   ishg olʻ
qilinishi   imkoniyatini   yo qqa   chiqardi,   balki   Germaniyaning   resurslarini   boshqa	
ʻ
frontlarga, xususan, 1941-yilda Sovet Ittifoqiga qarshi “Barbarossa” operatsiyasiga
yo naltirishga   majbur   qildi.   Britaniya   jangidagi   mag lubiyat   Luftvaffening   katta	
ʻ ʻ
yo qotishlariga   olib   keldi,   bu   esa   keyingi   yillarda   Germaniyaning   havo
ʻ
kuchlarining zaiflashishiga sabab bo ldi.	
ʻ 10
Britaniya jangining ijtimoiy va psixologik oqibatlari ham muhim edi. “Blitz”
davrida   London   va   boshqa   shaharlarning   bombardimon   qilinishi   Britaniya
xalqining   qarshilik   ruhini   mustahkamladi.   Fuqarolar   o z   uylarini,   oilalarini   va	
ʻ
mamlakatlarini himoya qilish uchun birlashdi, bu esa natsist  rejimiga qarshi uzoq
muddatli   kurashda   muhim   omil   bo ldi.   Shu   bilan   birga,   jang   Ittifoqchilar   uchun	
ʻ
Britaniyaning   Yevropada   qarshilik   ko rsatish   markazi   sifatida   muhimligini	
ʻ
ko rsatdi, chunki u keyinchalik AQSh va Sovet Ittifoqi bilan ittifoqda natsistlarga	
ʻ
qarshi kurashda muhim baza bo lib xizmat qildi.	
ʻ
Britaniya   jangi   Ikkinchi   Jahon   urushidagi   eng   muhim   voqealardan   biri
bo lib, Germaniyaning Yevropada to liq hukmronlik o rnatish rejasiga jiddiy to siq	
ʻ ʻ ʻ ʻ
qo ydi.   Luftvaffe   va   RAF   o rtasidagi   to qnashuvlar   natsist   rejimining   havo
ʻ ʻ ʻ
ustunligini   qo lga   kirita   olmasligini   ko rsatdi,   RAFning   radar   tizimi,   strategik	
ʻ ʻ
rejalashuvi   va   pilotlarining   jasorati   esa   Britaniyaning   mustaqilligini   saqlab   qoldi.
“Dengiz   sheri”   operatsiyasining   bekor   qilinishi   Gitlerning   Britaniyani   ishg ol	
ʻ
qilish   rejasining   muvaffaqiyatsizligini   anglatdi   va   Germaniyaning   resurslarini
boshqa frontlarga yo naltirishga majbur qildi. Britaniya jangi nafaqat harbiy, balki	
ʻ
ijtimoiy   va   psixologik   jihatdan   ham   muhim   bo lib,   Ittifoqchilarning   natsist	
ʻ
rejimiga   qarshi   kurashda   birlashishiga   zamin   yaratdi.   Ushbu   jangning   oqibatlari
Ikkinchi   Jahon   urushining   yo nalishini   o zgartirdi   va   insoniyat   tarixida   chuqur   iz	
ʻ ʻ
qoldirdi.
1941-yilning   aprel   oyida   Germaniya   “25-sonli   direktiva”   doirasida
Yugoslaviya   va   Gretsiyaga   qarshi   keng   ko lamli   harbiy   operatsiyalarni   boshladi.	
ʻ
10
  Оверманс,   Р.   Немецкие   военные   потери   во   Второй   мировой   войне   /   Р.   Оверманс;   пер.   с   нем.   А.   П.
Харитонов. — Санкт-Петербург: Питер, 2014. — 384 с.
26 Ushbu   bosqinlar   Gitlerning   Balkan   mintaqasini   nazorat   qilish   va   Sovet   Ittifoqiga
qarshi “Barbarossa” operatsiyasiga tayyorgarlik ko rish maqsadlariga xizmat qildi.ʻ
Balkanlar   strategik   jihatdan   muhim   edi,   chunki   ular   neft   resurslari   (ayniqsa,
Ruminiyaning  Ploeshti  neft  konlari), transport  yo llari   va  Germaniyaning  janubiy
ʻ
qanotidagi   xavfsizlikni   ta’minlash   uchun   zarur   edi.   Bundan   tashqari,   Italiyaning
Gretsiyaga   qarshi   muvaffaqiyatsiz   kampaniyasi   (1940-yil   oktabr)   Gitlerni   o z	
ʻ
ittifoqchisini   qo llab-quvvatlash   va   mintaqada   Ittifoqchilarning   ta’sirini   yo q	
ʻ ʻ
qilishga majbur qildi.
Yugoslaviyaga   bosqin   1941-yil   6-aprelda   “Marita”   operatsiyasi   sifatida
boshlandi.   Bu   bosqin   Yugoslaviyada   natsistlar   tomonidan   qo zg atilgan   siyosiy	
ʻ ʻ
inqirozga   javob   sifatida   amalga   oshirildi.   1941-yil   27-martda   Yugoslaviyada
Germaniya   bilan   ittifoqqa   qarshi   harbiy   to ntarish   sodir   bo ldi,   bu   Gitlerning	
ʻ ʻ
g azabini keltirdi. Natijada, Germaniya, Italiya, Vengriya va Bolgariya qo shinlari	
ʻ ʻ
Yugoslaviyaga   bir   vaqtda   hujum   qildi.   Luftvaffe   Belgradni   keng   ko lamli	
ʻ
bombardimon   qildi,   bu   esa   minglab   fuqarolarning   o limiga   va   poytaxtning   katta	
ʻ
qismining vayron bo lishiga olib keldi.	
ʻ
Yugoslaviya   armiyasi   nemislarning  blitzkrieg  strategiyasiga  qarshi  turishga
tayyor   emas   edi.   Germaniyaning   Panzer   diviziyalari   va   havo   kuchlari
muvofiqlashtirilgan   hujumlari   Yugoslaviya   mudofaasini   tezda   yorib   o tdi.	
ʻ
Yugoslaviya   armiyasi   mamlakatning   tog li   hududlarida   qarshilik   ko rsatishga	
ʻ ʻ
urinadi,   ammo   17-aprelga   kelib   hukumat   taslim   bo ldi.   Yugoslaviya   hududi	
ʻ
Germaniya,   Italiya,   Vengriya   va   Bolgariya   o rtasida   bo linib,   mustaqil   Xorvatiya	
ʻ ʻ
davlati   (Ustashe   rejimi)   Germaniyaga   qaram   bo lgan   qo g irchoq   davlat   sifatida	
ʻ ʻ ʻ
tashkil qilindi.
Yugoslaviya   ishg oli   Germaniyaga   Balkanlarda   strategik   ustunlik   berdi,	
ʻ
ammo   uzoq   muddatda   katta   muammolarni   keltirib   chiqardi.   Yugoslaviyada   Iosip
Broz  Tito  boshchiligidagi   partizan   harakati   faollashdi,   bu  esa   nemis  qo shinlarini	
ʻ
doimiy ravishda chalg itdi va resurslarni bog lab qo ydi. Partizanlarning qarshilik	
ʻ ʻ ʻ
harakati,   ayniqsa,   1943–1944-yillarda   Germaniyaning   mintaqadagi   nazoratini
zaiflashtirdi.
27 Gretsiyaga   bosqin   ham   1941-yil   6-aprelda   boshlandi   va   Yugoslaviya   bilan
birgalikda   amalga   oshirildi.   Italiyaning   1940-yilda   Gretsiyaga   qarshi
muvaffaqiyatsiz   hujumi   (Greko-Italiya   urushi)   Gitlerni   aralashishga   majbur   qildi,
chunki   Gretsiya   Buyuk   Britaniya   tomonidan   qo llab-quvvatlanardi.   Britaniyaʻ
qo shinlari va Ittifoqchilarning ekspeditsion kuchlari Gretsiyada joylashgan bo lib,	
ʻ ʻ
bu Gitlerning “Barbarossa” operatsiyasi uchun janubiy qanotda xavf tug dirdi.	
ʻ
Germaniya qo shinlari  Bolgariya  orqali  Gretsiyaga  kirib, Metaxas  mudofaa	
ʻ
liniyasini yorib o tdi. Luftvaffe Gretsiya portlari va harbiy nishonlariga qarshi keng	
ʻ
ko lamli   hujumlar   uyushtirdi,   bu   esa   Gretsiya   armiyasining   qarshilik   qobiliyatini	
ʻ
zaiflashtirdi. 1941-yil 27-aprelga kelib nemis qo shinlari Afinani egalladi, Gretsiya	
ʻ
hukumati va qirol Jorj II Kret oroliga, keyin esa Misrga evakuatsiya qilindi. May
oyida Germaniya “Merkuriy” operatsiyasi doirasida Kret orolini ishg ol qildi, unda	
ʻ
desant qo shinlari katta yo qotishlarga qaramay muvaffaqiyat qozondi.	
ʻ ʻ
Gretsiya   ishg oli   Germaniyaga   O rta   er   dengizi   mintaqasida   qo shimcha	
ʻ ʻ ʻ
nazorat   berdi,   ammo   bu   kampaniya   “Barbarossa”   operatsiyasini   bir   necha   hafta
kechiktirdi.   Bu   kechikish   Sovet   Ittifoqidagi   qishki   sharoitlarda   nemis   qo shinlari	
ʻ
uchun   jiddiy   muammolar   keltirib   chiqardi.   Gretsiyada   ham,   Yugoslaviyada
bo lgani   kabi,   qarshilik   harakati   faollashdi,   bu   nemis   resurslarini   yanada   tarqatib	
ʻ
yubordi.
Germaniyaning   Shimoliy   Afrikadagi   faoliyati,   ayniqsa,   general   Ervin
Rommel   boshchiligidagi   Afrika   korpusining   kampaniyalari,   Ikkinchi   Jahon
urushidagi muhim frontlardan biri bo ldi. Shimoliy Afrika kampaniyasi Italiyaning	
ʻ
natsist   rejimi   bilan   ittifoqda   bo lishiga   qaramay,   mintaqada   muvaffaqiyatsiz	
ʻ
harakatlaridan   so ng   boshlandi.   Gitler   Italiyani   qo llab-quvvatlash   va   O rta   er	
ʻ ʻ ʻ
dengizida   strategik   ustunlikni   saqlash   uchun   Afrika   korpusini   1941-yil   boshida
Liviyaga yubordi.
Afrika   korpusi   1941-yil   fevral   oyida   general   Ervin   Rommel   boshchiligida
Shimoliy   Afrikaga   yetib   keldi.   Bu   korpus   dastlab   ikkita   Panzer   diviziyasi   va
qo llab-quvvatlovchi qismlardan iborat bo lib, Italiya qo shinlariga yordam berish	
ʻ ʻ ʻ
uchun   yuborilgan   edi.   Italiya   1940-yilda   Misrga   qarshi   hujum   boshlagan,   ammo
28 Britaniya qo shinlari tomonidan mag lubiyatga uchragan edi. Rommelning vazifasiʻ ʻ
Liviyadagi   nemis-italyan   pozitsiyalarini   mustahkamlash   va   Britaniya   nazorati
ostidagi Misr, xususan, Suez kanalini egallash edi. Suez kanali O rta er dengizi va	
ʻ
Hind okeani o rtasidagi muhim transport yo lagi bo lib, uning nazorati Germaniya	
ʻ ʻ ʻ
va Ittifoqchilar uchun strategik ahamiyatga ega edi.
Ervin   Rommel,   “Cho l   tulki”si   sifatida   tanilgan,   o zining   jasur   va	
ʻ ʻ
innovatsion taktikasi bilan Shimoliy Afrikada dastlabki muvaffaqiyatlarga erishdi.
1941-yil   mart   oyida   Rommel   Britaniya   qo shinlariga   qarshi   kutilmagan   hujum	
ʻ
boshladi,   bu   “Quyosh   guli”   operatsiyasi   deb   ataldi.   Uning   Panzer   diviziyalari
Liviyada Britaniya mudofaasini yorib o tdi va Tobruk shahrini qamal qildi. Tobruk	
ʻ
strategik port bo lib, uning nazorati Shimoliy Afrikadagi ta’minot liniyalari uchun	
ʻ
muhim edi. 1941-yilning aprel-iyun oylarida Rommelning qo shinlari Kirenaikani	
ʻ
(Liviyaning sharqiy qismi) qaytarib oldi va Misr chegarasiga yaqinlashdi.
Rommelning   muvaffaqiyatining   asosiy   omillari   uning   tezkor   qaror   qabul
qilish   qobiliyati,   Panzer   diviziyalarining   manevr   qobiliyati   va   dushman
razvedkasini   aldash   taktikasi   edi.   Masalan,   Rommel   ko pincha   kichikroq   kuchlar	
ʻ
bilan   katta   muvaffaqiyatlarga   erishdi,   chunki   u   dushman   pozitsiyalarini   aniqlab,
ularni   kutilmagan   hujumlar   bilan   sindirardi.   Luftvaffe   qo llab-quvvatlovi   va	
ʻ
nemislarning zamonaviy tanklari, masalan, Panzer III va Panzer IV, Britaniyaning
eskirgan Matilda tanklariga nisbatan ustunlik berdi.
Tobruk   qamali   (1941-yil   aprel-noyabr)   Shimoliy   Afrika   kampaniyasining
muhim epizodlaridan biri bo ldi. Avstraliya va Britaniya qo shinlari Tobrukni uzoq	
ʻ ʻ
muddat   himoya   qildi,   bu   esa   Rommelning   Misrga   yurishini   sekinlashtirdi.
Tobrukning strategik ahamiyati  uning porti  va ta’minot  liniyalaridagi o rnida edi.	
ʻ
Ittifoqchilarning   qarshiligi,   ayniqsa,   Avstraliya   9-diviziyasining   jasorati,
Rommelning rejasini  izdan chiqardi. 1941-yil noyabrda Britaniyaning “Crusader”
operatsiyasi Tobruk qamalini yorib o tdi va Rommelni orqaga chekinishga majbur	
ʻ
qildi.
1942-yilning   yanvar   oyida   Rommel   qayta   hujum   boshladi   va   Kirenaikani
qaytarib   oldi.   1942-yil   iyun   oyida   u   Tobrukni   egalladi,   bu   uning   eng   katta
29 muvaffaqiyatlaridan biri bo ldi. Bu g alaba Gitler tomonidan yuqori baholandi, vaʻ ʻ
Rommel feldmarshal unvoniga sazovor bo ldi. Biroq, Rommelning Misrga yurishi	
ʻ
1942-yilning   yozida   El-Alameyn   yaqinida   to xtatildi.   Birinchi   El-Alameyn   jangi	
ʻ
(1942-yil iyul)  va Ikkinchi El-Alameyn jangi  (1942-yil  oktyabr-noyabr) Shimoliy
Afrikadagi   burilish   nuqtasi   bo ldi.   Britaniya   8-armiyasi,   general   Bernard	
ʻ
Montgomeri boshchiligida, Rommelning Afrika korpusini mag lub etdi.	
ʻ
El-Alameyn   janglarida   Ittifoqchilarning   muvaffaqiyatining   asosiy   omillari
ularning   ta’minot   liniyalarining   barqarorligi,   havo   ustunligi   va   Montgomerining
ehtiyotkor,   lekin   samarali   strategiyasi   edi.   Rommelning   qo shinlari   esa   ta’minot
ʻ
muammolariga   duch   keldi,   chunki   O rta   er   dengizidagi   Britaniya   dengiz   floti	
ʻ
nemis-italyan   ta’minot   kemalarini   doimiy   ravishda   nishonga   oldi.   1942-yil
noyabrga   kelib   Rommel   Tunisga   chekindi,   va   1943-yil   may   oyida   nemis-italyan
qo shinlari Shimoliy Afrikada to liq mag lub bo ldi.	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Germaniyaning   Balkanlar   va   Shimoliy   Afrikadagi   kampaniyalari   natsist
rejimining   harbiy   qudrati   va   strategik   cheklovlarini   ko rsatdi.   Yugoslaviya   va	
ʻ
Gretsiyaga   bosqinlar   blitzkrieg   strategiyasining   muvaffaqiyatini   isbotladi,   ammo
bu   kampaniyalar   “Barbarossa”   operatsiyasini   kechiktirdi   va   nemis   resurslarini
tarqatib   yubordi.   Partizan   harakatlarining   faollashishi,   ayniqsa,   Yugoslaviyada,
Germaniyaning   mintaqadagi   nazoratini   zaiflashtirdi   va   uzoq   muddatli   qarshilikni
keltirib chiqardi.
Shimoliy   Afrikada   Rommelning   kampaniyalari   dastlab   muvaffaqiyatli
bo ldi, ammo ta’minot muammolari, Ittifoqchilarning havo va dengiz ustunligi va	
ʻ
Montgomerining   strategik   mahorati   nemislarning   mag lubiyatiga   olib   keldi.   El-	
ʻ
Alameyn   janglari   Ittifoqchilar   uchun   muhim   g alaba   bo lib,   Shimoliy   Afrikada	
ʻ ʻ
natsist   rejimining   ta’sirini   yo qotishiga   sabab   bo ldi.   Bu   mag lubiyat	
ʻ ʻ ʻ
Germaniyaning   O rta   er   dengizi   mintaqasidagi   rejasini   barbod   qildi   va	
ʻ
Ittifoqchilarning 1943-yilda Italiyaga bostirib kirishiga zamin yaratdi. 11
Balkanlar   va   Shimoliy   Afrika   kampaniyalari   Germaniyaning   resurslarini
haddan   tashqari   tarqatib   yubordi,   bu   esa   Sovet   Ittifoqiga   qarshi   Sharqiy   frontda
11
  Эванс,   Р.   Дж.   Третий   рейх:   трилогия.   В   3   т.   /   Р.   Дж.   Эванс;   пер.   с   англ.   В.   Д.   Кайдалов.   —   Москва:
Проспект, 2016. — Т. 1: Становление. — 672 с.
30 muammolarni   keltirib   chiqardi.   Rommelning   taktik   mahorati   nemis   qo shinlarigaʻ
dastlabki   muvaffaqiyatlarni   keltirdi,   ammo   strategik   cheklovlar   –   ta’minot
muammolari,   havo   va   dengiz   ustunligining   yo qligi   –   uning   uzoq   muddatli	
ʻ
maqsadlariga   erishishiga   to sqinlik   qildi.   Ushbu   kampaniyalar,   shuningdek,	
ʻ
Ittifoqchilarning   muvofiqlashtirilgan   qarshilik   strategiyasining   muhimligini
ko rsatdi.	
ʻ
Germaniyaning   1941-yildagi   Balkanlar   va   Shimoliy   Afrikadagi   harbiy
kampaniyalari   Ikkinchi   Jahon   urushidagi   muhim   epizodlar   bo lib,   natsist	
ʻ
rejimining   agressiv   siyosati   va   harbiy   qudratini   namoyish   etdi.   Yugoslaviya   va
Gretsiyaga   bosqinlar   Balkanlarda   strategik   nazoratni   ta’minladi,   ammo   partizan
harakatlari   va   resurslarning   tarqalishi   uzoq   muddatli   muammolarni   keltirib
chiqardi.   Shimoliy   Afrikada   Rommelning   Afrika   korpusi   dastlabki
muvaffaqiyatlarga   erishdi,   ammo   ta’minot   muammolari   va   Ittifoqchilarning
qarshiligi   El-Alameyn   janglarida   nemislarning   mag lubiyatiga   olib   keldi.   Ushbu	
ʻ
kampaniyalar   Germaniyaning   harbiy   strategiyasining   kuchli   va   zaif   tomonlarini
ko rsatdi, shu  bilan birga  Ikkinchi  Jahon  urushining  global  miqyosda tarqalishiga	
ʻ
hissa   qo shdi.   Ushbu   voqealar   insoniyat   tarixida   chuqur   iz   qoldirdi   va   xalqaro	
ʻ
munosabatlarda tajovuzkor siyosatning oqibatlari haqida muhim saboqlar berdi. 12
12
 Лакёр, В. История сионизма и Холокоста / В. Лакёр; пер. с англ. Е. М. Григорьева. — Москва: Текст, 2009.
— 464 с.
31 II.BOB.  GERMANIYANING STRATEGIK MUVAFFAQIYATSIZLIKLARI
VA MAG LUBIYATʻ
II.1.  Barbarossa operatsiyasi. Stalingrad  va  Kursk jangi
1941-yil   22-iyunda   Germaniya   “Barbarossa”   operatsiyasini   boshlab,   Sovet
Ittifoqiga   qarshi   keng   ko lamli   hujum   uyushtirdi.   Bu   operatsiya   Ikkinchi   Jahon	
ʻ
urushidagi   eng   yirik   harbiy   kampaniya   bo lib,   3   milliondan   ortiq   askar,   3500   ta	
ʻ
tank va 4000 ga yaqin samolyot  ishtirok etdi.   Gitlerning maqsadi  Sovet Ittifoqini
bir necha oy ichida mag lub etish, uning resurslarini, xususan, neft, don va sanoat	
ʻ
quvvatlarini   qo lga   kiritish   edi.   Operatsiya   uchta   asosiy   yo nalishda   amalga	
ʻ ʻ
oshirildi:   shimolda   Leningrad,   markazda   Moskva   va   janubda   Kiyev   va   Qrimni
egallash.
“Barbarossa” operatsiyasi  blitzkrieg (yorqin urush) strategiyasiga asoslandi,
unda   tezkor   tank   hujumlari,   havo   bombardimonlari   va   piyoda   qo shinlarning	
ʻ
muvofiqlashtirilgan   harakatlari   orqali   dushman   mudofaasi   sindirilishi
rejalashtirildi.   Germaniya   Vehrmachti   Polsha,   Fransiya   va   Balkanlarda   bu
strategiyaning   muvaffaqiyatini   isbotlagan   edi,   ammo   Sovet   Ittifoqining   ulkan
hududi,   iqlimi   va   resurslari   bu   rejaning   amalga   oshirilishini   murakkablashtirdi.
Gitler  va  uning qo mondonlari  Sovet  Ittifoqining harbiy va iqtisodiy salohiyatini,	
ʻ
shuningdek, uning xalqining qarshilik ruhini past baholadi.
Molotov-Ribbentrop   paktining   (1939)   buzilishi   bu   operatsiyaning
boshlanishi   bilan   sodir   bo ldi.   1939-yilda   imzolangan   ushbu   pakt   Germaniya   va	
ʻ
Sovet Ittifoqiga vaqtinchalik ittifoq imkonini bergan bo lsa-da, Gitlerning sharqda	
ʻ
kengayish   rejasi   bu   kelishuvning   barham   topishiga   olib   keldi.   Operatsiyaning
dastlabki kunlarida nemis qo shinlari katta muvaffaqiyatlarga erishdi, chunki Qizil	
ʻ
Armiya   kutilmagan   hujumga   tayyor   emas   edi.   Sovet   qo shinlarining   ko p   qismi	
ʻ ʻ
chegarada   joylashgan   bo lib,   ular   nemislarning   tezkor   hujumlari   oldida   tezda	
ʻ
mag lubiyatga uchradi.	
ʻ
  “Barbarossa”   operatsiyasining   dastlabki   oylari   Germaniya   uchun   katta
muvaffaqiyatlar   bilan   boshlandi.   Nemis   qo shinlari   Sovet   Ittifoqining   g arbiy	
ʻ ʻ
hududlarida   chuqur   kirib   bordi,   millionlab   sovet   askarlarini   asir   oldi   va   yirik
32 shaharlarni egalladi. Ushbu davrning asosiy janglari Minsk, Smolensk va Kiyevda
bo lib o tdi, ular nemislarning blitzkrieg strategiyasining samaradorligini ko rsatdi.ʻ ʻ ʻ
Minsk   jangi   operatsiyaning   dastlabki   haftalarida,   1941-yil   22-iyundan   3-
iyulgacha   bo lib   o tdi.   Germaniyaning   “Markaz”   armiya   guruhi,   general-	
ʻ ʻ
feldmarshal   Fyodor   von   Bok   boshchiligida,   Belorussiyada   Sovet   Ittifoqining
G arbiy   frontini   qurshab   oldi.   Nemislarning   Panzer   diviziyalari,   general   Heinz	
ʻ
Guderian va Hermann Hoth qo mondonligida, tez harakatlanib, sovet qo shinlarini	
ʻ ʻ
ikkiga   bo lib,   katta   qurshov   halqasini   yaratdi.   Natijada,   300   mingdan   ortiq   sovet	
ʻ
askari   asir   olindi,   minglab   tanklar   va   artilleriya   qurollari   yo q  qilindi.  Minskning	
ʻ
egallanishi   nemislar   uchun   strategik   muvaffaqiyat   bo ldi,   chunki   u   Moskva	
ʻ
yo lidagi muhim transport markazini nazorat qilish imkonini berdi.	
ʻ
Smolensk   jangi   1941-yil   10-iyuldan   10-sentabrgacha   davom   etdi   va
nemislarning   Moskvaga   yurishidagi   keyingi   muhim   bosqich   bo ldi.   “Markaz”	
ʻ
armiya   guruhi   Smolensk   atrofida   yana   bir   katta   qurshov   operatsiyasini   amalga
oshirdi,   unda   300   mingga   yaqin   sovet   askari   asir   olindi.   Biroq,   bu   jangda   Sovet
qo shinlari   ancha   qattiqroq   qarshilik   ko rsatdi.   Marshal   Semyon   Timoshenko	
ʻ ʻ
boshchiligidagi   sovet   qo shinlari   nemislarning oldinga  siljishini   sekinlashtirdi,  bu	
ʻ
esa “Barbarossa”ning dastlabki rejasini qisman izdan chiqardi. Smolensk jangidagi
qarshilik   Sovet   Ittifoqining   mudofaa   qobiliyatini   tiklashga   birinchi   urinishlar
sifatida qaraladi.
Kiyev   jangi   1941-yil   avgust-sentabr   oylarida   “Janub”   armiya   guruhi,
general-feldmarshal   Gerd   von   Rundstedt   boshchiligida,   Ukrainada   bo lib   o tdi.	
ʻ ʻ
Nemislar   Kiyev   atrofida   katta   qurshov   operatsiyasini   amalga   oshirdi,   unda   600
mingdan ortiq sovet askari asir olindi. Bu jang Ikkinchi Jahon urushidagi eng yirik
qurshov   operatsiyalaridan   biri   bo ldi.   Kiyevning   egallanishi   nemislar   uchun	
ʻ
Ukrainaning   resurslariga,   xususan,   uning   qishloq   xo jaligi   va   sanoat   salohiyatiga	
ʻ
yo l   ochdi.   Biroq,   bu   muvaffaqiyat   Moskvaga   yurishni   kechiktirdi,   chunki   Gitler	
ʻ
qo shinlarning bir qismini janubga yo naltirdi, bu esa “Markaz” armiya guruhining
ʻ ʻ
zaiflashishiga olib keldi.
33 1941-yilning   kuzida   nemis   qo shinlari   Moskvaga   yaqinlashdi,   ammoʻ
“Tayfun”   operatsiyasi   deb   atalgan   bu   yurish   qishki   sharoitlar   va   sovet   qarshiligi
tufayli   muvaffaqiyatsizlikka   uchradi.   Oktyabr   oyida   nemislar   Moskva   atrofida,
xususan,   Mozhaysk   va   Vyazma   yaqinida   katta   yutuqlarga   erishdi,   ammo   sovet
qo shinlari, general Georgiy Jukov boshchiligida, qattiq qarshilik ko rsatdi. Sovet	
ʻ ʻ
Ittifoqining   chuqur   orqa   hududlaridan   yangi   qo shinlar,   ayniqsa,   Sibirdan   olib	
ʻ
kelingan diviziyalar, Moskvani himoya qilishda muhim rol o ynadi.	
ʻ
1941-yil   noyabr-dekabr  oylarida  Rossiyaning   qattiq qishi   nemis  qo shinlari	
ʻ
uchun   katta   muammo   bo ldi.   Vehrmacht   qishki   sharoitlarga   tayyor   emas   edi:	
ʻ
askarlarning   kiyimlari   yetarli   emas,   tanklar   va   transport   vositalari   sovuqda
ishlamay   qoldi,   ta’minot   liniyalari   esa   uzilib   qoldi.   Sovet   qo shinlari   1941-yil   5-	
ʻ
dekabrda   qarshi   hujumga   o tdi,   bu   nemislarning   Moskvadan   100-250   kilometr	
ʻ
orqaga   chekinishiga   olib   keldi.   Bu   qarshi   hujum   “Barbarossa”   operatsiyasining
dastlabki   maqsadlarini   –  Sovet   Ittifoqini   tezda   mag lub   etishni   –  amalga   oshirish	
ʻ
imkoniyatsizligini ko rsatdi.	
ʻ
Moskva yaqinidagi muvaffaqiyatsizlik Gitlerning blitzkrieg strategiyasining
chegaralarini   ochib   berdi.   Sovet   Ittifoqining   ulkan   hududi,   iqlimi   va   aholisining
qarshilik ruhi nemislarning rejasini izdan chiqardi. Shu bilan birga, bu mag lubiyat	
ʻ
Vehrmachtning  uzoq   muddatli   urushga   tayyor   emasligini   ko rsatdi,   chunki   nemis	
ʻ
qo shinlari bir vaqtning o zida bir necha frontda jang qilishga majbur bo ldi.	
ʻ ʻ ʻ
1942-yilning   yozida   Germaniya   “Blau”   (Ko k)   operatsiyasini   boshladi,	
ʻ
uning   maqsadi   Sovet   Ittifoqining   janubidagi   neft   konlarini,   xususan,   Kavkaz   va
Volga   daryosi   hududlarini   egallash   edi.   Stalingrad   jangi   (1942-yil   17-iyuldan
1943-yil 2-fevralgacha) ushbu operatsiyaning markaziy epizodi bo ldi va Ikkinchi	
ʻ
Jahon   urushidagi   eng   muhim   burilish   nuqtasi   sifatida   qabul   qilinadi.   Stalingrad
shahri nafaqat strategik ahamiyatga ega edi – u Volga daryosidagi muhim transport
markazi   bo lib,   Kavkaz   neft   konlariga   yo l   ochardi   –   balki   ramziy   ma’noga   ham	
ʻ ʻ
ega edi, chunki u Iosif Stalin nomi bilan atalgan edi. 13
13
 Гилберт, М. Вторая мировая война / М. Гилберт; пер. с англ. А. Г. Больных. — Москва: Вече, 2013. — 832
с.
34 1942-yil   avgust   oyida   Germaniyaning   6-armiyasi,   general   Fridrix   Paulus
boshchiligida,   Stalingradga   yaqinlashdi.   Luftvaffe   shaharni   keng   ko lamliʻ
bombardimon  qildi,  bu  esa   minglab  fuqarolarning  o limiga  va  shaharning   deyarli	
ʻ
butunlay vayron bo lishiga olib keldi. Sovet qo shinlari, general Vasiliy Chuykov	
ʻ ʻ
boshchiligida,   shahar   ichida   qattiq   qarshilik   ko rsatdi.   “Har   bir   uy   uchun   jang”	
ʻ
strategiyasi   sovet   qo shinlariga   nemislarning   oldinga   siljishini   sekinlashtirish	
ʻ
imkonini   berdi.   Chuykovning   62-armiyasi   shahar   romashkalarida,   zavodlarda   va
uylarda   o ta   shiddatli   janglar   olib   bordi,   bu   esa   nemislar   uchun   har   bir   metrni	
ʻ
qimmatga tushirdi.
Nemislarning   dastlabki   muvaffaqiyatlariga   qaramay,   ular   shaharni   to liq	
ʻ
egallay olmadi. Sovet qo shinlari Volga daryosi orqali doimiy ravishda ta’minot va	
ʻ
qo shimcha kuchlar olib keldi, bu esa ularning qarshilik qobiliyatini saqlab qoldi.	
ʻ
Nemislarning   ta’minot   liniyalari   esa   uzilib,   qo shinlari   charchab,   resurslari	
ʻ
kamayib bordi.
1942-yil   19-noyabrda   Sovet   Ittifoqi   “Uran”   operatsiyasini   boshladi,   bu
Stalingrad   atrofida   nemis   qo shinlarini   qurshab   olishga   qaratilgan   keng   ko lamli	
ʻ ʻ
qarshi   hujum   edi.   General   Georgiy   Jukov   va   Aleksandr   Vasilevskiy   tomonidan
rejalashtirilgan   bu   operatsiya   nemislarning   zaif   pozitsiyalariga,   xususan,   6-
armiyaning   yonboshlarida   joylashgan   Ruminiya   va   Vengriya   qo shinlariga	
ʻ
qaratildi.   Sovet   qo shinlari   nemis   mudofaasini   yorib   o tib,   23-noyabrga   kelib	
ʻ ʻ
Stalingrad atrofida 250 ming nemis askarini qurshab oldi.
Gitler 6-armiyaga shaharni tark etmaslikni va qurshovdan chiqishga urinish
o rniga   o z   pozitsiyalarini   ushlab   turishni   buyurdi.   Hermann   Göring   Luftvaffe	
ʻ ʻ
orqali qurshovdagi qo shinlarni havo orqali ta’minlashni va’da qildi, ammo bu reja	
ʻ
amalda   muvaffaqiyatsiz   bo ldi.   Sovet   havo   kuchlari   va   qishki   sharoitlar   nemis	
ʻ
ta’minot samolyotlarining faoliyatini chekladi, natijada 6-armiya ochlik, sovuq va
doimiy hujumlar ostida qoldi.
1943-yil   2-fevralda   general   Fridrix   Paulus   boshchiligidagi   Germaniya   6-
armiyasi taslim bo ldi. Bu Ikkinchi Jahon urushidagi nemislarning eng katta harbiy	
ʻ
mag lubiyati bo ldi. Taxminan 91 ming nemis askari asir olindi, ulardan faqat 5-6	
ʻ ʻ
35 mingtasi urushdan keyin vataniga qaytdi. Stalingrad jangida nemislar 800 mingdan
ortiq   askarni   yo qotdi,   sovet   qo shinlari   esa   1,1   milliondan   ortiq   yo qotishlargaʻ ʻ ʻ
duch   keldi.   Bu   jang   nafaqat   harbiy,   balki   psixologik   jihatdan   ham   muhim   edi,
chunki   u   Sovet   Ittifoqining   natsist   rejimiga   qarshi   g alaba   qozonish   imkoniyatini	
ʻ
ko rsatdi.	
ʻ
Stalingrad   jangidagi   g alaba   Sovet   Ittifoqiga   Sharqiy   frontda   tashabbusni	
ʻ
qo lga   kiritish   imkonini   berdi.   1943-yilning   fevralidan   boshlab   sovet   qo shinlari	
ʻ ʻ
keng   ko lamli   qarshi   hujumlarni   boshladi,   ulardan   eng   muhimi   1943-yil   iyuldagi	
ʻ
Kursk   jangi   bo ldi.   Kursk   jangida   sovet   qo shinlari   nemislarning   so nggi   yirik	
ʻ ʻ ʻ
hujumini  qaytarib, Vehrmachtning tank diviziyalarini  deyarli  butunlay  yo q qildi.	
ʻ
Bu   g alaba   Sovet   Ittifoqining   Sharqiy   Yevropaga   yurishini   boshladi,   natijada	
ʻ
1944–1945-yillarda Germaniya hududiga kirib bordi.
Stalingrad   jangining   oqibatlari   nafaqat   harbiy,   balki   siyosiy   va   ijtimoiy
jihatdan   ham   muhim   edi.   Sovet   xalqining   qarshilik   ruhi   mustahkamlandi,
Ittifoqchilar   esa   natsist   rejimiga   qarshi   g alaba   qozonish   imkoniyatiga   ishonch	
ʻ
hosil qildi. Stalingrad Gitlerning sharqda “yashash maydoni”ni yaratish rejasining
barham topishini  anglatdi va nemis qo shinlarining uzoq muddatli mag lubiyatiga	
ʻ ʻ
zamin yaratdi.
 “Barbarossa” operatsiyasi va Stalingrad jangi Ikkinchi Jahon urushining eng
muhim   burilish   nuqtalarini   tashkil   etdi.   “Barbarossa”ning   dastlabki   yutuqlari   –
Minsk,   Smolensk   va   Kiyev   janglaridagi   muvaffaqiyatlar   –   nemis   blitzkrieg
strategiyasining   samaradorligini   ko rsatdi,   ammo   Sovet   Ittifoqining   ulkan
ʻ
resurslari,   iqlimi   va   qarshilik   ruhi   bu   rejaning   muvaffaqiyatsizligiga   olib   keldi.
Moskva yaqinidagi to xtash Gitlerning tezkor g alaba umidlarini puchga chiqardi,	
ʻ ʻ
Stalingrad   jangi   esa   nemislarning   Sharqiy   frontdagi   tashabbusini   butunlay
yo qotishiga sabab bo ldi.	
ʻ ʻ
Germaniyaning   strategik   xatolari,   xususan,   resurslarning   haddan   tashqari
tarqalishi,   qishki   sharoitlarga   tayyorgarlikning   yo qligi   va   Sovet   Ittifoqining	
ʻ
salohiyatini   past   baholash,   “Barbarossa”ning   muvaffaqiyatsizligida   muhim   rol
o ynadi.   Stalingrad   jangida   nemislarning   mag lubiyati   Vehrmachtning   uzoq	
ʻ ʻ
36 muddatli   urushga   tayyor   emasligini   ko rsatdi   va   Sovet   Ittifoqining   qarshiʻ
hujumlarini rag batlantirdi.	
ʻ
Ushbu   voqealar   xalqaro   miqyosda   ham   katta   ta’sir   ko rsatdi.   Stalingrad	
ʻ
jangidagi g alaba Ittifoqchilarning, xususan, AQSh va Buyuk Britaniyaning Sovet	
ʻ
Ittifoqiga   yordamini   kuchaytirdi,   bu   “Lend-Liz”   dasturi   orqali   ta’minotning
oshishiga   olib   keldi.   Shu   bilan   birga,   Stalingrad   nemis   xalqining   va   harbiy
rahbariyatning   Gitlerning   strategiyasiga   bo lgan   ishonchini   zaiflashtirdi,   bu   esa	
ʻ
keyingi yillarda ichki qarshilik harakatlarining kuchayishiga zamin yaratdi.
 “Barbarossa” operatsiyasi va Stalingrad jangi Ikkinchi Jahon urushidagi eng
muhim   voqealar   bo lib,   Germaniyaning   Sovet   Ittifoqiga   qarshi   agressiyasining	
ʻ
cho qqisi   va   pasayishini   ko rsatdi.   “Barbarossa”ning   dastlabki   yutuqlari	
ʻ ʻ
nemislarning   harbiy   qudratini   namoyish   etdi,   ammo   qishki   muvaffaqiyatsizliklar
va   Moskva   yaqinidagi   to xtash   ularning   tezkor   g alaba   rejasini   barbod   qildi.	
ʻ ʻ
Stalingrad   jangi   esa   urushning   eng   muhim   burilish   nuqtasi   bo lib,   Germaniya   6-	
ʻ
armiyasining   taslim   bo lishi   va   Sovet   Ittifoqining   qarshi   hujumga   o tishi   natsist	
ʻ ʻ
rejimining   mag lubiyatini   muqarrar   qildi.   Ushbu   voqealar   nafaqat   Sharqiy	
ʻ
frontdagi, balki butun urushning yo nalishini o zgartirdi, Ittifoqchilarning yakuniy	
ʻ ʻ
g alabasiga   zamin   yaratdi.   Stalingrad   jangining   ramziy   va   strategik   ahamiyati	
ʻ
insoniyat   tarixida   chuqur   iz   qoldirdi   va   tajovuzkor   siyosatning   oqibatlari   haqida
muhim saboqlar berdi.
1943-yil   iyul-avgust   oylarida   bo lib   o tgan   Kursk   jangi   Ikkinchi   Jahon	
ʻ ʻ
urushidagi eng muhim va eng katta tank janglaridan biri sifatida qabul qilinadi. Bu
jang   Germaniyaning   “Tsitadel”   operatsiyasi   deb   atalgan   hujumi   bo lib,   uning	
ʻ
maqsadi Sovet Ittifoqining Kursk so hasidagi  mudofaa pozitsiyalarini yorib o tish	
ʻ ʻ
va   Sharqiy   frontda   tashabbusni   qaytarib   olish   edi.   1942-yildagi   Stalingrad
jangidagi   halokatli   mag lubiyatdan   so ng,   Adolf   Gitler   Vehrmachtning   hujum	
ʻ ʻ
qobiliyatini   tiklash   va   Sovet   qo shinlarining   oldinga   siljishini   to xtatish   uchun	
ʻ ʻ
katta resurslarni safarbar qildi. Biroq, bu jang Germaniyaning strategik tashabbusni
butunlay yo qotishiga olib keldi.	
ʻ
37 Kursk   jangi   Kursk   so hasida,   ya’ni   Sovet   Ittifoqining   g arbiy   qismidaʻ ʻ
joylashgan   katta   strategik   hududda   bo lib   o tdi.   Bu   hudud   nemis   va   sovet	
ʻ ʻ
qo shinlari   o rtasida   muhim   front   chizig ini   tashkil   qilardi.   Sovet   razvedkasi	
ʻ ʻ ʻ
“Tsitadel”   operatsiyasi   haqida   oldindan   ma’lumotga   ega   bo lib,   general   Georgiy	
ʻ
Jukov   va   Konstantin   Rokossovskiy   boshchiligida   chuqur   mudofaa   liniyalarini
qurdi. Sovet qo shinlari 300 kilometrlik frontda millionlab askar, 20 mingdan ortiq	
ʻ
artilleriya   qurollari   va   5000   ga   yaqin   tanklarni   joylashtirdi.   Germaniya   esa   900
ming askar, 2700 ta tank va 2000 ga yaqin samolyot bilan hujumga o tdi.	
ʻ
Jang   1943-yil   5-iyulda   nemis   qo shinlarining   hujumi   bilan   boshlandi.	
ʻ
Germaniya   Vehrmachti   yangi   va   kuchli   tanklar,   jumladan,   Panther   va   Tiger   I
tanklarini   jangga   kiritdi,   ammo   sovet   qo shinlari   T-34   tanklari   va   mustahkam
ʻ
mudofaa   tizimlari   bilan   qattiq   qarshilik   ko rsatdi.   Eng   muhim   to qnashuv	
ʻ ʻ
Proxorovka   yaqinida   bo lib   o tdi,   bu   yerda   12-iyul   kuni   1500   dan   ortiq   tank	
ʻ ʻ
ishtirok   etgan   ulkan   tank   jangi   yuz   berdi.   Bu   jang   dunyodagi   eng   yirik   tank
to qnashuvi   sifatida   tarixga   kirdi.   Nemislar   dastlabki   kunlarda   ba’zi   hududlarda	
ʻ
oldinga siljishga muvaffaq bo ldi, ammo sovetlarning chuqur mudofaa liniyalari va	
ʻ
qarshi hujumlari ularning harakatini to xtatdi.	
ʻ 14
Germaniya  qo shinlari   katta   yo qotishlarga   duch   keldi:   taxminan   200  ming	
ʻ ʻ
askar   va   700   ta   tank   yo qotildi.   Sovet   qo shinlari   ham   katta   talafot   ko rdi   –   800	
ʻ ʻ ʻ
mingdan ortiq askar  va 1500 ga yaqin tank yo qotildi – ammo ularning resurslari	
ʻ
va aholisining soni nemislarning yo qotishlarini qoplash qobiliyatidan ancha ustun	
ʻ
edi. 1943-yil 23-avgustga kelib, nemislar hujumni to xtatdi va orqaga chekinishga	
ʻ
majbur   bo ldi.   Sovet   qo shinlari   esa   “Kutuzov”   va   “Rumyantsev”   operatsiyalari	
ʻ ʻ
doirasida qarshi hujumga o tdi, Xarkov va boshqa muhim shaharlarni ozod qildi.	
ʻ
Kursk   jangining   muhim   oqibati   Germaniyaning   Sharqiy   frontdagi
tashabbusni   butunlay   yo qotishi   bo ldi.   Vehrmachtning   eng   yaxshi   tank
ʻ ʻ
diviziyalari   va   tajribali   askarlari   yo qotildi,   bu   esa   nemislarning   keyingi   hujum	
ʻ
qobiliyatini   keskin   zaiflashtirdi.   Sovet   Ittifoqi   esa   bu   g alabadan   so ng   keng	
ʻ ʻ
14
 Гилберт, М. Вторая мировая война / М. Гилберт; пер. с англ. А. Г. Больных. — Москва: Вече, 2013. — 832
с.
38 ko lamli  qarshi  hujumlarga  o tdi,  natijada   1944–1945-yillarda  Sharqiy  Yevropaniʻ ʻ
ozod qilib, Germaniya hududiga kirib bordi. 15
II.2. Germaniyaning mag lubiyat jarayoni va urushning yakuniy bosqichlari	
ʻ
1942–1943-yillarda Ittifoqchilarning G arbiy frontdagi faolligi, xususan, El-	
ʻ
Alameyn   jangi   va   Italiyaga   desant   tushirilishi,   Germaniyaning   global   miqyosda
strategik   pozitsiyalarini   zaiflashtirdi.   Bu   kampaniyalar   natsist   rejimining   O rta   er	
ʻ
dengizi   mintaqasidagi   ta’sirini   yo qotishiga   va   Italiyadagi   fashistik   rejimning	
ʻ
qulashiga olib keldi.
El-Alameyn  jangi,  1942-yil  oktyabr-noyabr  oylarida  Misrda   bo lib  o tdi   va	
ʻ ʻ
Shimoliy   Afrikadagi   burilish   nuqtasi   sifatida   qabul   qilinadi.   General   Ervin
Rommel   boshchiligidagi   Afrika   korpusi   1941–1942-yillarda   Liviyada
muvaffaqiyatli   yurishlar   olib   borgan   bo lsa-da,   ta’minot   muammolari   va	
ʻ
Ittifoqchilarning   kuchayib   borayotgan   qarshiligi   ularning   oldinga   siljishini
to xtatdi.   Britaniya   8-armiyasi,   general   Bernard   Montgomeri   boshchiligida,   El-	
ʻ
Alameyn   yaqinida   mustahkam   mudofaa   pozitsiyalarini   egalladi   va   nemis-italyan
qo shinlariga qarshi keng ko lamli hujumga o tdi.
ʻ ʻ ʻ
1942-yil   23-oktabrdan   11-noyabrgacha   davom   etgan   Ikkinchi   El-Alameyn
jangi Ittifoqchilarning strategik ustunligini ko rsatdi. Montgomeri o z qo shinlarini	
ʻ ʻ ʻ
sinchkovlik   bilan   tayyorladi,   200   ming   askar,   1000   dan   ortiq   tank   va   katta
miqdorda   artilleriyani   safarbar   qildi.   Rommelning   Afrika   korpusi   esa   ta’minot
muammolaridan  aziyat   chekdi,  chunki  O rta  er  dengizidagi  Britaniya   dengiz  floti	
ʻ
nemis-italyan   ta’minot   kemalarini   doimiy   ravishda   nishonga   oldi.   Luftvaffe   havo
ustunligini   ta’minlay   olmadi,   bu   esa   nemislarning   mudofaa   qobiliyatini
zaiflashtirdi.
Jangda   Britaniya   qo shinlari   nemis-italyan   mudofaasini   yorib   o tdi,	
ʻ ʻ
Rommelni Tunisga chekinishga majbur qildi. Nemislar taxminan 50 ming askar va
500 ta tankni yo qotdi, Ittifoqchilarning yo qotishlari esa 13 ming askar va 400 ga	
ʻ ʻ
yaqin   tankni   tashkil   etdi.   El-Alameyn   jangidagi   g alaba   Ittifoqchilar   uchun	
ʻ
psixologik va strategik jihatdan muhim bo ldi, chunki u Shimoliy Afrikada natsist	
ʻ
15
 Манштейн, Э. Утерянные победы / Э. фон Манштейн; пер. с нем. Б. Л. Харитонов. — Москва: АСТ, 2003.
— 896 с.
39 rejimining   ta’sirini   yo qotishiga   olib   keldi.   Bu   g alaba,   shuningdek,   1942-yilʻ ʻ
noyabrda   AQSh   va   Britaniya   qo shinlarining   Shimoliy   Afrikaga   desant   tushirishi	
ʻ
(“Chiroq”  operatsiyasi)  uchun zamin yaratdi, natijada 1943-yil  may oyida nemis-
italyan qo shinlari Tunisda to liq mag lub bo ldi.	
ʻ ʻ ʻ ʻ
1943-yilning   yozida   Ittifoqchilar   O rta   er   dengizi   mintaqasida   tashabbusni	
ʻ
qo lga   olish   uchun   Italiyaga   desant   tushirdi.   Bu   kampaniya   “Husky”   operatsiyasi	
ʻ
deb   ataldi   va   1943-yil   10-iyulda   Sitsiliyaga   qo shin   chiqarish   bilan   boshlandi.	
ʻ
AQSh   7-armiyasi   (general   Jorj   Patton)   va   Britaniya   8-armiyasi   (general   Bernard
Montgomeri)   Sitsiliyada   nemis-italyan   qo shinlariga   qarshi   hujum   uyushtirdi.	
ʻ
Nemis   qo shinlari,   general   Hans-Valentin   Hube   boshchiligida,   qattiq   qarshilik	
ʻ
ko rsatdi,   ammo   Ittifoqchilarning   havo   va   dengiz   ustunligi,   shuningdek,   ularning	
ʻ
son   jihatidan   ko pligi   g alabani   ta’minladi.   1943-yil   17-avgustga   kelib   Sitsiliya	
ʻ ʻ
to liq ozod qilindi.	
ʻ
Sitsiliya   ishg olidan   so ng   Ittifoqchilar   Italiya   materikiga   desant   tushirdi.	
ʻ ʻ
1943-yil   3-sentabrda   “Baytovn”   operatsiyasi   doirasida   Britaniya   qo shinlari	
ʻ
Italiyaning   janubiy   qismiga   kirdi,   9-sentabrda   esa   AQSh   va   Britaniya   qo shinlari
ʻ
Salerno   yaqinida   desant   tushirdi   (“Lavina”   operatsiyasi).   Nemis   qo shinlari,
ʻ
general Albert Kesselring boshchiligida, mustahkam mudofaa liniyalarini, xususan,
Gustav liniyasini qurdi, ammo Ittifoqchilar asta-sekin oldinga siljidi.
Italiyaga desant tushirilishi Italiyada fashistik rejimning qulashiga olib keldi.
1943-yil   25-iyulda   Benito   Mussolini   Fashistik   katta   kengash   tomonidan
lavozimidan   chetlatildi   va   qirol   Viktor   Emmanuel   III   tomonidan   hibsga   olindi.
Yangi   hukumat,   marshal   Pietro   Badoglio   boshchiligida,   Ittifoqchilar   bilan
muzokaralarga kirishdi va 1943-yil 8-sentabrda Italiya taslim bo lish to g risidagi	
ʻ ʻ ʻ
kelishuvni   imzoladi.   Biroq,   Gitler   Italiyaning   shimoliy   qismini   ishg ol   qildi   va	
ʻ
Mussolinini ozod qilib, Italiya Sotsial Respublikasi deb atalgan qo g irchoq davlat	
ʻ ʻ
tashkil qildi.
Italiyaga   desant   tushirilishi   va   Mussolinining   qulashi   Germaniyaning   O rta	
ʻ
er   dengizi   mintaqasidagi   pozitsiyalarini   keskin   zaiflashtirdi.   Nemis   qo shinlari	
ʻ
Italiyada   uzoq   muddatli   mudofaa   janglarini   olib   borishga   majbur   bo ldi,   bu   esa	
ʻ
40 ularning   resurslarini   yanada   tarqatib   yubordi.   Italiyaning   Ittifoqchilar   tomoniga
o tishi,   shuningdek,   fashistik   rejimning   qulashi   natsist   Germaniyasiningʻ
ittifoqchilar tizimidagi yoriqlarini ko rsatdi.	
ʻ
Kursk   jangi   va   G arbiy   frontdagi   Ittifoqchilarning   faolligi   Germaniyaning	
ʻ
Ikkinchi   Jahon   urushidagi   mag lubiyatini   tezlashdirdi.   Kursk   jangidagi	
ʻ
mag lubiyat Vehrmachtning Sharqiy frontda hujum qobiliyatini deyarli yo q qildi.	
ʻ ʻ
Nemislarning   eng   yaxshi   tank   diviziyalari   va   tajribali   askarlari   yo qotildi,   bu   esa	
ʻ
Sovet   Ittifoqining   1944-yilda   “Bagration”   operatsiyasi   kabi   keng   ko lamli   qarshi	
ʻ
hujumlarga yo l ochdi. Kursk jangi, shuningdek, sovet qo shinlarining strategik va	
ʻ ʻ
taktik   mahoratini   ko rsatdi,   chunki   ular   nemislarning   hujumini   oldindan   bilib,	
ʻ
chuqur mudofaa tizimini qurgan edi.
El-Alameyn   jangidagi   mag lubiyat   Germaniyaning   Shimoliy   Afrikadagi	
ʻ
ta’sirini   yo qotishiga   olib   keldi   va   Ittifoqchilarning   O rta   er   dengizida   ustunlik	
ʻ ʻ
qilishiga   imkon   berdi.   Bu   g alaba   Ittifoqchilarning   psixologik   ruhini   ko tardi   va	
ʻ ʻ
ularning   keyingi   operatsiyalari,   xususan,   Italiyaga   desant   tushirish   uchun   zamin
yaratdi.   Italiyaning   taslim   bo lishi   va   Mussolinining   qulashi   natsist   rejimining	
ʻ
ittifoqchilar tizimidagi zaifliklarini ochib berdi va Germaniyani bir vaqtning o zida	
ʻ
bir necha frontda jang qilishga majbur qildi.
Ushbu   voqealar   Germaniyaning   resurslarini   haddan   tashqari   tarqatib
yubordi.   Sharqiy   frontda   sovet   qo shinlarining   qarshi   hujumlari,   G arbiy   frontda	
ʻ ʻ
esa   Ittifoqchilarning   desant   operatsiyalari   Vehrmachtni   ikki   tomondan   siqib
chiqardi.   Bu,   ayniqsa,   1944-yilda   Normandiyaga   desant   tushirilishi   (“Overlord”
operatsiyasi)   bilan   yanada   kuchaydi.   Germaniyaning   strategik   xatolari,   masalan,
resurslarni   nochor   joylarga   yo naltirish   va   Gitlerning   qo mondonlarning
ʻ ʻ
maslahatlariga quloq solmasligi, mag lubiyatni tezlashdirdi.
ʻ
Psixologik jihatdan, Kursk va El-Alameyn janglaridagi mag lubiyatlar nemis	
ʻ
xalqining   va   harbiy   rahbariyatning   Gitlerning   strategiyasiga   bo lgan   ishonchini
ʻ
zaiflashtirdi. Shu bilan birga, Ittifoqchilarning g alabalari ularning birlashishini va	
ʻ
natsist  rejimiga qarshi  kurashda  ishonchini  oshirdi. Italiyaning taslim  bo lishi  esa	
ʻ
41 fashistik   rejimlarning   barqaror   emasligini   ko rsatdi   va   boshqa   mamlakatlardaʻ
qarshilik harakatlarini rag batlantirdi.	
ʻ
Kursk   jangi   va   Ittifoqchilarning   G arbiy   frontdagi   faolligi   Ikkinchi   Jahon	
ʻ
urushidagi   muhim   burilish   nuqtalarini   tashkil   etdi.   Kursk   jangidagi   mag lubiyat	
ʻ
Germaniyaning   Sharqiy   frontda   tashabbusni   butunlay   yo qotishiga   olib   keldi,   bu	
ʻ
esa   Sovet   Ittifoqining   keng   ko lamli   qarshi   hujumlariga   yo l   ochdi.   El-Alameyn	
ʻ ʻ
jangidagi   mag lubiyat   O rta   er   dengizi   mintaqasida   natsist   rejimining   ta’sirini	
ʻ ʻ
yo qotishiga sabab bo ldi, Italiyaga desant tushirilishi va Mussolinining qulashi esa	
ʻ ʻ
Germaniyaning ittifoqchilar tizimini  zaiflashtirdi. Ushbu voqealar Germaniyaning
resurslarini tarqatib yubordi va Ittifoqchilarning yakuniy g alabasiga zamin yaratdi.	
ʻ
Kursk   va   El-Alameyn   janglari,   shuningdek,   Italiyaga   desant   tushirilishi   insoniyat
tarixida   chuqur   iz   qoldirdi   va   tajovuzkor   siyosatning   oqibatlari   haqida   muhim
saboqlar berdi. 16
1944-yil   6-iyunda   Ittifoqchilar   tomonidan   boshlangan   “Overlord”
operatsiyasi   Ikkinchi   Jahon   urushidagi   eng   muhim   harbiy   kampaniyalardan   biri
bo ldi.   Bu   operatsiya   G arbiy   Yevropada   ikkinchi   front   ochish   va   natsist	
ʻ ʻ
Germaniyasini   mag lub   etish   maqsadini   ko zladi.   AQSh,   Buyuk   Britaniya   va	
ʻ ʻ
Kanada qo shinlari boshchiligidagi Ittifoqchilar Fransiyaning Normandiya sohiliga	
ʻ
katta miqyosli desant tushirdi. Operatsiya general Dvayt Eyzenxauer boshchiligida
sinchkovlik   bilan   rejalashtirildi   va   156   mingdan   ortiq   askar,   7000   ta   kema   va   11
ming samolyot ishtirok etdi.
Desantning   asosiy   maqsadi   Normandiyada   mustahkam   pozitsiyalarni
egallash va Fransiyani natsist ishg olidan ozod qilish edi. Ittifoqchilar besh sohil –	
ʻ
Utah,   Omaha,   Gold,   Juno   va   Svord   –   bo ylab   hujum   qildi.   Omaha   sohilidagi	
ʻ
janglar   ayniqsa   shiddatli   bo ldi,   chunki   nemis   qo shinlari   mustahkam   mudofaa	
ʻ ʻ
pozitsiyalariga   ega   edi.   Biroq,   Ittifoqchilarning   havo   va   dengiz   ustunligi,
shuningdek,   muvofiqlashtirilgan   hujumlari   nemis   mudofaasini   yorib   o tishga	
ʻ
imkon   berdi.   1944-yil   avgust   oyiga   kelib   Ittifoqchilar   Parijni   ozod   qildi,   bu
Fransiyaning qayta tiklanishi uchun ramziy ahamiyatga ega bo ldi.	
ʻ
16
 Шirer, У. Л. Взлёт и падение Третьего рейха: история нацистской Германии / У. Л. Шirer; пер. с англ. Л. А.
Игоревский. — Москва: АСТ, 2015. — 896 с.
42 Germaniya   mudofaasi   Normandiyada   keskin   zaiflashdi.   Vehrmachtning
“Atlantik   devori”   deb   atalgan   mudofaa   tizimi   Ittifoqchilarning   katta   kuchlari   va
strategik   rejalashtiruvi   oldida   samarasiz   bo lib   chiqdi.   Nemis   qo shinlari   Sharqiyʻ ʻ
frontda   Sovet   Ittifoqining   qarshi   hujumlari   tufayli   resurslarning   yetishmasligidan
aziyat chekdi. General Ervin Rommel  va Gerd von Rundstedt  kabi qo mondonlar	
ʻ
o z resurslarini samarali boshqara olmadi, chunki Gitler qo shinlarni tarqatib, ikki	
ʻ ʻ
frontda   bir   vaqtda   jang   qilishni   buyurdi.   Normandiyadagi   mag lubiyat	
ʻ
Germaniyaning   G arbiy   Yevropadagi   pozitsiyalarini   yo qotishiga   olib   keldi   va	
ʻ ʻ
Ittifoqchilarning Germaniya hududiga yurishiga zamin yaratdi.
1944-yil dekabrda Germaniya Ardenn jangida, “Vacht am Rhein” (Reyndagi
soat)   operatsiyasi   deb   nomlangan   so nggi   yirik   qarshi   hujumini   boshladi.	
ʻ
Gitlerning   maqsadi   Ittifoqchilarning   G arbiy   frontdagi   ta’minot   liniyalarini,
ʻ
xususan, Antverpen portini egallash orqali ularning oldinga siljishini to xtatish edi.	
ʻ
Ushbu   operatsiya   250   ming   nemis   askari,   1000   ta   tank   va   katta   miqdorda
artilleriyani   o z   ichiga   oldi.   Nemislar   Ardennes   o rmonlarining   qishki	
ʻ ʻ
sharoitlaridan foydalanib, Ittifoqchilarni kutilmagan hujum bilan hayratda qoldirdi.
Jang 1944-yil 16-dekabrdan 1945-yil 25-yanvargacha davom etdi va “Bulge
jangi”   deb   ataldi,   chunki   nemis   hujumi   Ittifoqchilar   frontida   chuqur   “cho ntak”	
ʻ
hosil   qildi.   Dastlab   nemislar   muvaffaqiyat   qozondi,   ammo   Ittifoqchilar,   general
Jorj   Patton   va   Bernard   Montgomeri   boshchiligida,   tezda   qarshi   choralar   ko rdi.	
ʻ
Bastogne shahridagi janglar ayniqsa muhim bo ldi, bu yerda AQShning 101-havo-	
ʻ
desant   diviziyasi   nemis   qurshoviga   qarshi   qattiq   qarshilik   ko rsatdi.	
ʻ
Ittifoqchilarning   havo   ustunligi   va   ta’minot   imkoniyatlari   nemislarning   hujumini
to xtatdi.	
ʻ
1945-yil yanvar oyiga kelib Ittifoqchilar nemis qo shinlarini orqaga surdi, bu	
ʻ
esa   Germaniyaning   so nggi   yirik   hujum   qobiliyatini   yo qotishiga   olib   keldi.	
ʻ ʻ
Ardenn   jangida   nemislar   100   mingdan   ortiq   askar   va   800   ta   tankni   yo qotdi,	
ʻ
Ittifoqchilarning   yo qotishlari   esa   80   ming   askar   atrofida   edi.   Bu   mag lubiyat	
ʻ ʻ
Vehrmachtning   G arbiy   frontdagi   mudofaa   qobiliyatini   butunlay   yo q   qildi   va
ʻ ʻ
Ittifoqchilarning Reyn daryosidan o tib, Germaniya hududiga kirishiga yo l ochdi.	
ʻ ʻ
43 1945-yil mart-aprel oylarida Ittifoqchilar Germaniyaning g arbiy qismini egalladi,ʻ
bu Berlin tomon yurishni tezlashdirdi.
1945-yil   aprel-may   oylarida   Sovet   Ittifoqining   qo shinlari   Berlinni   ishg ol	
ʻ ʻ
qildi,   bu   natsist   Germaniyasining   yakuniy   mag lubiyatini   belgiladi.   Sovet	
ʻ
qo shinlari,  marshal   Georgiy  Jukov   va  Ivan  Konev  boshchiligida,   “Vistula-Oder”	
ʻ
operatsiyasidan so ng Germaniya hududiga chuqur kirib bordi. 1945-yil 16-aprelda	
ʻ
boshlangan   Berlin   operatsiyasi   2,5   million   sovet   askari,   6250   ta   tank   va   7500
samolyot ishtirokida amalga oshirildi. Nemis qo shinlari esa faqat 1 million askar	
ʻ
va cheklangan resurslarga ega edi.
Berlin   jangi   shiddatli   ko cha   janglari   bilan   kechdi.   Nemis   qo shinlari,   SS	
ʻ ʻ
bo linmalari   va   Volkssturm   (xalq   militsiyasi)   qarshilik   ko rsatdi,   ammo   Sovet	
ʻ ʻ
Ittifoqining son jihatidan ustunligi va artilleriya qudrati ularni mag lub qildi. 1945-	
ʻ
yil 30-aprel kuni Adolf Gitler Berlinga yaqinlashgan sovet qo shinlaridan umidsiz	
ʻ
bo lib,   Fuhrerbunkerda   o z   joniga   qasd   qildi.   Uning   o limi   natsist   rejimining	
ʻ ʻ ʻ
ramziy   yakuni   bo ldi.   2-mayga   kelib   Berlin   to liq   sovet   qo shinlari   nazoratiga	
ʻ ʻ ʻ
o tdi, shahar komendanti general Helmut Veydling taslim bo ldi.	
ʻ ʻ
1945-yil   7–8-mayda   Germaniya   shartsiz   taslim   bo lish   aktini   imzoladi.	
ʻ
Birinchi   hujjat   7-mayda   Reymsda,   ikkinchisi   8-mayda   Berlinda   imzolandi.   Bu
voqea   Ikkinchi   Jahon   urushining   Yevropadagi   yakunini   belgiladi.   Sovet
Ittifoqining Berlinni  egallashi  nafaqat  harbiy, balki siyosiy va ramziy ahamiyatga
ega   bo ldi,   chunki   u   natsist   rejimining   to liq   qulashini   va   Ittifoqchilarning	
ʻ ʻ
g alabasini tasdiqladi.	
ʻ
Holokost   natsist   Germaniyasining   eng   dahshatli   jinoyati   bo lib,   yahudiylar	
ʻ
va boshqa guruhlarga qarshi genotsid sifatida insoniyat tarixida misli ko rilmagan	
ʻ
fojia   sifatida   qoldi.   1933-yildan   1945-yilgacha   natsistlar   6   million   yahudiy,
shuningdek, romlar, nogironlar, siyosiy mahbuslar va boshqa “nochor” guruhlarni
muntazam   ravishda   yo q   qildi.   “Yakuniy   yechim”   (Endlösung)   deb   atalgan   bu	
ʻ
genotsid konslagerlar tizimi orqali amalga oshirildi.
Osventsim-Birkenau,   Treblinka,   Sobibor   va   Belzec   kabi   konslagerlar
ommaviy   qirg in   markazlari   sifatida   ishlatildi.   Osventsim,   masalan,   1,1   million	
ʻ
44 odamning   o limiga   sabab   bo ldi,   ulardan   90   foizi   yahudiylar   edi.   Natsistlar   gazʻ ʻ
kameralari,   ommaviy   otishmalar   va   majburiy   mehnat   orqali   genotsidni   amalga
oshirdi.   Holokostning   fosh   bo lishi,   Ittifoqchilarning   konslagerlarni   ozod   qilishi	
ʻ
bilan,   xalqaro   hamjamiyatni   hayratda   qoldirdi   va   natsist   jinoyatlarining   dahshatli
miqyosini ochib berdi.
Urush   jinoyatlari   xalqaro   miqyosda   katta   oqibatlarga   olib   keldi.   Holokost
inson   huquqlari   va   xalqaro   huquq   tushunchalarini   qayta   shakllantirdi.   1948-yilda
BMT   tomonidan   qabul   qilingan   Genotsid   to g risidagi   konventsiya   ushbu	
ʻ ʻ
jinoyatlarga   javob   sifatida   ishlab   chiqildi.   Holokost,   shuningdek,   yahudiy
xalqining   Falastinga   ko chishi   va   1948-yilda   Isroil   davlatining   tashkil   topishiga	
ʻ
turtki bo ldi.	
ʻ
Ikkinchi   Jahon  urushi   Germaniyada  misli   ko rilmagan  iqtisodiy  va  ijtimoiy	
ʻ
vayronagarchilikni   keltirib   chiqardi.   Drezden,   Gamburg   va   Berlin   kabi   yirik
shaharlar   Ittifoqchilarning   havo   bombardimonlari   natijasida   xarobaga   aylandi.
1945-yil   fevral   oyida   Drezden   bombardimoni   25   mingdan   ortiq   fuqaroning
o limiga   sabab   bo ldi   va   shahar   markazining   deyarli   butunlay   vayron   bo lishiga	
ʻ ʻ ʻ
olib   keldi.   Gamburg   1943-yilda   “Gomorra”   operatsiyasi   doirasida   bombardimon
qilindi,   bu   esa   40   mingga   yaqin   odamning   o limiga   va   yuz   minglab   uylarning	
ʻ
vayron bo lishiga sabab bo ldi.	
ʻ ʻ
Urushdan keyingi Germaniyada ochlik va qashshoqlik keng tarqaldi. Sanoat
infratuzilmasining   yo q   qilinishi,   transport   tizimlarining   ishlamay   qolishi   va	
ʻ
qishloq   xo jaligining   tanazzulga   uchrashi   millionlab   odamlarni   oziq-ovqat   va	
ʻ
boshpana   muammosiga   duch   keldi.   1945–1947-yillarda   Germaniyada   ochlik
tufayli   o n   minglab   odamlar   halok   bo ldi.   Millionlab   qochqinlar   va   ko chirilgan	
ʻ ʻ ʻ
shaxslar,   xususan,   Sharqiy   Yevropadan   qaytgan   nemislar,   ijtimoiy   inqirozni
yanada   kuchaytirdi.   Ittifoqchilar   tomonidan   taqdim   etilgan   gumanitar   yordam,
masalan,   AQShning   “Marshall   rejasi”   (1948),   bu   muammolarni   qisman
yengillashtirdi, ammo iqtisodiy tiklanish yillar davom etdi.
1945-yilda   Germaniya   Ittifoqchilar   tomonidan   to rt   ishg ol   zonasiga	
ʻ ʻ
bo lindi:   AQSh,  Buyuk   Britaniya,   Fransiya   va   Sovet   Ittifoqi   zonalariga.  Yalta   va	
ʻ
45 Potsdam konferensiyalarida (1945) Ittifoqchilar Germaniyaning kelajagi to g risidaʻ ʻ
kelishuvga erishdi, ammo ularning ideologik farqlari tezda ziddiyatlarga olib keldi.
1949-yilda   AQSh,   Buyuk   Britaniya   va   Fransiya   zonalarida   G arbiy   Germaniya	
ʻ
(Federal   Germaniya   Respublikasi,   FRG)   tashkil   topdi,   Sovet   zonasi   esa   Sharqiy
Germaniya (Germaniya Demokratik Respublikasi, GDR) deb e’lon qilindi.
Germaniyaning   bo linishi   Sovuq   urushning   boshlanishi   bilan   uzviy   bog liq	
ʻ ʻ
edi.   G arbiy   Germaniya   kapitalistik   tuzumga   asoslangan   bo lsa,   Sharqiy	
ʻ ʻ
Germaniya   sotsialistik   modelni   qabul   qildi.   Berlin,   shahar   sifatida   to rt   zonaga	
ʻ
bo lingan   bo lsa-da,   Sovuq   urushning   markaziy   ramziga   aylandi,   ayniqsa,   1961-	
ʻ ʻ
yilda Berlin devori qurilgandan so ng. Germaniyaning bo linishi global geosiyosiy	
ʻ ʻ
muvozanatda   muhim   rol   o ynadi   va   Sovuq   urush   davrida   Yevropadagi	
ʻ
ziddiyatlarning asosiy markazlaridan biri bo lib qoldi.	
ʻ
1945–1946-yillarda   bo lib   o tgan   Nyurnberg   sudlari   natsist   rahbarlarini	
ʻ ʻ
urush   jinoyatlari,   insoniyatga   qarshi   jinoyatlar   va   tajovuzkor   urush   boshlashda
ayblash   uchun   tashkil   qilindi.   Ushbu   sudlar   xalqaro   adolat   tushunchasini
mustahkamlashda muhim qadam bo ldi. 22 nafar yuqori martabali natsist  rahbari,	
ʻ
jumladan, Hermann Göring, Rudolf Hess va Yoaxim von Ribbentrop sudlandi. Sud
jarayoni   xalqaro   huquqning   yangi   tamoyillarini,   xususan,   “insoniyatga   qarshi
jinoyatlar” tushunchasini joriy qildi.
Sud   natijasida   12   nafar   aybdor   o limga   hukm   qilindi,   uchalasi   umrbod	
ʻ
qamoqqa,   boshqalari   esa   turli   muddatli   qamoq   jazosiga   hukm   qilindi.   Nyurnberg
sudlari   nafaqat   natsist   jinoyatlarini   fosh   qildi,   balki   kelajakda   shunga   o xshash	
ʻ
jinoyatlarni   oldini   olish   uchun   xalqaro   huquqiy   asos   yaratdi.   Ushbu   sudlar
BMTning   tashkil   topishi   va   inson   huquqlari   deklaratsiyasining   qabul   qilinishiga
(1948) turtki bo ldi.	
ʻ
Normandiyaga   desant,   Ardenn   jangi   va   Berlinning   qulashi   Germaniyaning
Ikkinchi   Jahon   urushidagi   yakuniy   mag lubiyatini   belgiladi.   “Overlord”	
ʻ
operatsiyasi Ittifoqchilarning G arbiy Yevropada ikkinchi front ochish qobiliyatini	
ʻ
ko rsatdi,   Ardenn   jangidagi   muvaffaqiyatsizlik   esa   Vehrmachtning   hujum	
ʻ
salohiyatini   yo qotganini   isbotladi.   Berlinning   sovet   qo shinlari   tomonidan	
ʻ ʻ
46 egallanishi va Gitlerning o z joniga qasd qilishi  natsist  rejimining to liq qulashiniʻ ʻ
anglatdi.
Holokost   insoniyat   tarixidagi   eng   dahshatli   jinoyat   sifatida   xalqaro
hamjamiyatni   genotsidning   oldini   olish   va   inson   huquqlarini   himoya   qilish
zarurligiga   ishontirdi.   Iqtisodiy   va   ijtimoiy   vayronagarchilik   Germaniyani   o n	
ʻ
yillik   tiklanish   jarayoniga   olib   keldi,   ammo   Marshall   rejasi   kabi   tashabbuslar
G arbiy   Germaniyaning   iqtisodiy   mo jizasiga   (Virtschaftsvunder)   zamin   yaratdi.	
ʻ ʻ
Germaniyaning   bo linishi   Sovuq   urushning   boshlanishi   va   Yevropada   yangi	
ʻ
geosiyosiy tartibning shakllanishini belgiladi.
Nyurnberg  sudlari  xalqaro  adolatning muhim  ramziga  aylandi   va kelajakda
shunga   o xshash   jinoyatlarni   sudlash   uchun   pretsedent   yaratdi.   Ushbu   sudlar	
ʻ
natsist   rahbarlarining   javobgarligini   ta’minlash   bilan   birga,   insoniyatning
birgalikda tinchlik va adolatga intilishi muhimligini ko rsatdi.	
ʻ
Ikkinchi   Jahon   urushining   so nggi   bosqichlari   –   Normandiyaga   desant,	
ʻ
Ardenn   jangi,   Berlinning   qulashi,   Holokostning   fosh   bo lishi,   iqtisodiy	
ʻ
vayronagarchilik,   Germaniyaning   bo linishi   va   Nyurnberg   sudlari   –   natsist	
ʻ
Germaniyasining   yakuniy   mag lubiyatini   va   urushning   global   oqibatlarini	
ʻ
belgiladi.   Ushbu   voqealar   nafaqat   harbiy   va   siyosiy   jihatdan,   balki   ijtimoiy,
iqtisodiy   va   axloqiy   nuqtai   nazardan   ham   insoniyat   tarixini   o zgartirdi.   Holokost	
ʻ
va   Nyurnberg   sudlari   inson   huquqlari   va   xalqaro   adolat   tushunchalarini   qayta
shakllantirdi,   Germaniyaning   bo linishi   esa   Sovuq   urushning   boshlanishiga   olib	
ʻ
keldi.   Ushbu   davrning   fojiali   va   murakkab   voqealari   insoniyatga   tajovuzkor
siyosatning   oqibatlari   va   tinchlikni   saqlash   muhimligi   haqida   muhim   saboqlar
berdi. 17
17
  Снайдер,   Т.   Кровавые   земли:   Европа   между   Гитлером   и   Сталиным   /   Т.   Снайдер;   пер.   с   англ.   Л.   Ю.
Пантиелеева. — Киев: Дуx i Лiтера, 2011. — 576 с
47 XULOSA
Ikkinchi Jahon urushi (1939–1945) insoniyat tarixidagi eng yirik va halokatli
mojarolardan   biri   bo lib,   Germaniya   bu   urushning   markaziy   ishtirokchisi   sifatidaʻ
dunyo   tarixiga   chuqur   ta'sir   ko rsatdi.   Urushning   boshlanishi   va   rivojlanishida	
ʻ
Germaniyaning   natsist   rejimi,   Adolf   Gitlerning   agressiv   siyosati   va   harbiy
ambitsiyalari   muhim   rol   o ynadi.   Ushbu   xulosa   Germaniyaning   urushdagi	
ʻ
faoliyati, uning mag lubiyati, oqibatlari va tarixiy saboqlarini umumlashtiradi.	
ʻ
Urushning   boshlanishi   Germaniyaning   Birinchi   Jahon   urushidan   keyingi
iqtisodiy va siyosiy inqirozlar, xususan, Versal shartnomasining qattiq shartlari va
Buyuk   Depressiya   oqibatlari   bilan   uzviy   bog liq   edi.   Bu   sharoitlar   Natsistlar	
ʻ
partiyasining   hokimiyatga   kelishiga   zamin   yaratdi.   Adolf   Gitlerning   karizmatik
rahbarligi,   milliy   g urur   va   "yashash   maydoni"   (Lebensraum)   ideologiyasi   nemis	
ʻ
xalqining   keng   qatlamlarini   o ziga   jalb   qildi.   1930-yillarda   Germaniya   qayta	
ʻ
qurollandi, Reynxud va Avstriyani ishg ol qildi, Chexoslovakiyani qisman, so ngra	
ʻ ʻ
butunlay bosib oldi. 1939-yilda Polshaga  qilingan bosqin Ikkinchi  Jahon urushini
boshlab   berdi,   bu   esa   Germaniyaning   dastlabki   yutuqlari   bilan   davom   etdi.
Blitzkrieg   strategiyasi   G arbiy   Yevropada   misli   ko rilmagan   muvaffaqiyatlarga	
ʻ ʻ
olib   keldi,   ammo   Britaniya   jangidagi   (1940)   muvaffaqiyatsizlik   va   Barbarossa
operatsiyasidagi   (1941)   strategik   xatolar   Germaniyaning   mag lubiyat   yo lini	
ʻ ʻ
belgilab berdi.
Urushning   burilish   nuqtalari,   xususan,   Stalingrad   jangi   (1942–1943)   va
Kursk   jangi   (1943),   Germaniyaning   harbiy   qudratini   sindirdi.   Stalingrad   jangida
nemis 6-armiyasining taslim  bo lishi  Sharqiy frontda tashabbusni  Sovet Ittifoqiga	
ʻ
o tkazdi.   Shu   bilan   birga,   Shimoliy   Afrikada   va   Italiyada   Ittifoqchilarning	
ʻ
muvaffaqiyatlari,   shuningdek,   Normandiyaga   desant   tushirishi   (1944)
Germaniyaning mudofaa qobiliyatini  zaiflashtirdi. 1945-yil  may oyida Berlinning
qulashi va Gitlerning o z joniga qasd qilishi bilan Germaniya shartsiz taslim bo ldi.	
ʻ ʻ
Urushning   yakuniy   bosqichi   Germaniya   uchun   nafaqat   harbiy,   balki   iqtisodiy   va
ijtimoiy falokat bilan yakunlandi.
48 Germaniya   uchun   urushning   oqibatlari   juda   og ir   bo ldi.   Holokost,ʻ ʻ
millionlab   yahudiylar   va   boshqa   guruhlarning   genotsidi   natsist   rejimining   eng
dahshatli   jinoyati   sifatida   tarixda   qoldi.   Shaharlar   vayronaga   aylandi,   iqtisodiyot
tanazzulga yuz tutdi, millionlab odamlar qochqin yoki uysiz qoldi. Germaniya to rt	
ʻ
ishg ol   zonasiga   bo lindi,   bu   esa   keyinchalik   Sharqiy   va   G arbiy   Germaniyaning	
ʻ ʻ ʻ
tashkil topishiga olib keldi. Nyurnberg sudlari (1945–1946) orqali natsist rahbarlari
javobgarlikka   tortildi,   bu   xalqaro   adolat   va   insoniyatga   qarshi   jinoyatlarga   qarshi
kurashda muhim qadam bo ldi.	
ʻ
Urushning   Germaniya   va   dunyoga   ta'siri   uzoq   muddatli   bo ldi.   Germaniya	
ʻ
urushdan   keyingi   yillarda   o zini   iqtisodiy   va   siyosiy   jihatdan   qayta   tikladi,	
ʻ
Yevropa Ittifoqining asosiy a'zolaridan biriga aylandi. Shu bilan birga, natsizmning
dahshatli   oqibatlari   haqidagi   xotira   Germaniya   jamiyatida   chuqur   ildiz   otgan.
Holokost   yodgorliklari,   muzeylar   va   ta'lim   tizimi   orqali   Germaniya   o z   tarixiy	
ʻ
mas'uliyatini doimiy ravishda eslatib turadi. Urush saboqlari, xususan, ekstremizm
va totalitarizmning xavf-xatarlari, bugungi kunda ham dolzarb bo lib qolmoqda.	
ʻ
49 FOYDALANILGAN MANBA VA  ADABIYOTLAR RO YXATIʻ
I. Nоrmativ huquqiy hujjatlar va metоdоlоgik ahamiyatga mоlik nashrlar
1. Karimov I., O zbekiston XXI asr bo sag asida: xavfsizlikka tahdid, barkamollik	
ʻ ʻ ʻ
shartlari va taraqqiyot kafolatlari, T., 1997.  – b .98.
2. Karimov I.A.Yuksak  ma naviyat	
ʼ  – yengilmas kuch.  T.:Manaviyat. 2008.  – 
b. 74.
II. Manbalar
1. Шirer,   У.   Л.   Взлёт   и   падение   Третьего   рейха:   история   нацистской
Германии   /   У.   Л.   Шirer;   пер.   с   англ.   Л.   А.   Игоревский.   —   Москва:   АСТ,
2015. — 896 с.
2. Кершоу,  И. Гитлер:   1889–1936. Гордыня  /   И. Кершоу;  пер.  с англ.  И.  Ю.
Новак. — Москва: КоЛибри, 2010. — 512 с.
3. Снайдер,   Т.   Кровавые   земли:   Европа   между   Гитлером   и   Сталиным   /   Т.
Снайдер;  пер. с англ. Л. Ю. Пантиелеева. — Киев: Дуx i Лiтера, 2011. —
576 с.
4. Франк,   А.   Дневник   Анны   Франк   /   А.   Франк;   пер.   с   нидерл.   Р.   И.   Райт-
Ковалёва. — Москва: Иностранная литература, 2018. — 320 с.
5. Бивор,   Э.   Сталинград   /   Э.   Бивор;   пер.   с   англ.   С.   М.   Саксин.   —   Москва:
Азбука-Аттикус, 2010. — 512 с.
6. Оверманс,   Р.   Немецкие   военные   потери   во   Второй   мировой   войне   /   Р.
Оверманс; пер. с нем. А. П. Харитонов. — Санкт-Петербург: Питер, 2014.
— 384 с.
7. Эванс, Р. Дж. Третий рейх: трилогия. В 3 т. / Р. Дж. Эванс; пер. с англ. В.
Д. Кайдалов. — Москва: Проспект, 2016. — Т. 1: Становление. — 672 с.
8. Лакёр,   В.   История   сионизма   и   Холокоста   /   В.   Лакёр;   пер.   с   англ.   Е.   М.
Григорьева. — Москва: Текст, 2009. — 464 с.
9. Гилберт,   М.   Вторая   мировая   война   /   М.   Гилберт;   пер.   с   англ.   А.   Г.
Больных. — Москва: Вече, 2013. — 832 с.
10. Манштейн,   Э.   Утерянные   победы   /   Э.   фон   Манштейн;   пер.   с   нем.   Б.   Л.
Харитонов. — Москва: АСТ, 2003. — 896 с.
50

Ikkinchi jahon urushi yillarida Germaniya

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • XI-XV asrlarda Xitoyning siyosiy rivojlanishi va tashqi siyosati test savollari 25
  • Shaybonixon tomonidan Toshkentni egallanishi
  • Amir Temur va temuriylar davrida yer egaligi turlari. kurs ishi
  • XVI-XVII asrlarda Afrika
  • Amir Temur vafotidan so‘ng hokimiyat uchun kurash

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский