Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 30000UZS
Размер 159.0KB
Покупки 0
Дата загрузки 22 Май 2024
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет Физика

Продавец

Valmurodov Yorqin

Дата регистрации 09 Май 2024

11 Продаж

Izoton va magik yadrolar

Купить
O‘ZBEKISTON
RESPUBLIKASI OLIY
TA’LIM, FAN VA
INNOVATSIYALAR
VAZIRLIGI
TERMIZ DAVLAT
UNIVERSITETI FIZIKA-MATEMATIKA FAKULTETI NAZARIY FIZIKA
KAFEDRASI «ATOM YADROSI VA ELEMENTAR ZARRALAR FIZIKASI»
fanidan
KURS ISHI
Mavzu:   Izoton va magik yadrolar
Bajardi:  ______ guruh talabasi ___________________________ 
Kurs ishining rahbari:  __________________________
Kurs ishining himoyasi komissiya a’zolari: __________________________
__________________________
TERMIZ 2024
1 KIRISH…………………………………………………………………………… 3
1. Magik sonlar va magik yadrolar………………………………………………... 9
2. Atom yadrosi va izotonlar…………………………………………………….. 15
3. Bog’lanish energiyasi………………………………………………………….  16
Xulosa…………………………………………………………………………….
2 0
Foydalanilgan adabiyotlar……………………………………………………... 2 2
2 KIRISH
Buyuk   ajdodlarimizning   ilmiy   an’analarini   munosib   davom   ettirgan   holda,
XX   asrning   40-yillaridan   boshlab   O zbekistonda   fizika   fanini   rivojlantirishʻ
jarayonida   nufuzli   ilmiy   maktablar   tashkil   etildi,   ularning   vakillari   х alqaro
mukofotlarga sazovor bo ldi va 	
ʻ х orijiy akademiyalar a’zolari bo lib saylandi. Eng	ʻ
muhim ilmiy yo nalishlarni shakllantirishda Fanlar akademiyasining taniqli ilmiy	
ʻ
maktablar   yaratgan   atoqli   fiziklari   muhim   o rin   tutdi.   Mamlakatimiz   fizika	
ʻ
maktabi   qattiq   jismlar fizikasi, atom yadrosi  fizikasi, yarim o tkazgichlar fizikasi,	
ʻ
lazer   fizikasi   va  issiqlik   fizikasi   sohalarida  jahon  ilm-faniga  ulkan   hissa   qo shdi.	
ʻ
[1]
Sh.Mirziyoyev
Yadro fizika – atom yadrosining tuzilishi, xususiyatlari va yadro ichida yuz
beradigan jarayonlarni o‘rganuvchi fandir. XIX asr oxirlariga qadar atom tuzilishi
haqida hyech narsa ma’lum emas edi. 
1896   yil   A.Bekkerel   (1852-1908)   radioaktivlikni   kashf   etdi.   Radioaktiv
nurlanishlarning   fotoplastinkaga   ta’sir   etishligini   va   ionlash   xususiyatlarini
aniqladi. Ikki yildan so‘ng Per Kyuri (1859-1906) va Mariya Skladovskaya Kyuri
(1867-1934)   uran   tuzlarining   ham   radioaktivlik   xususiyatiga   ega   ekanligini
aniqlashdilar.   Radioaktivlik   vaqtida   uch   xil   (  ,    ,    )   nurlanish   vujudga   kelib,
nurlanish intensivligi tashqi ta’sirlarga (temperatura, elektromagnit maydon ta’siri,
deformasiya)   boq’liq   emas   ekanligi   aniqlandi.   1900   yili   Kyuri,   E.Rezerford,
F.Soddilar   radioaktiv   namunalardan   chiquvchi      nur   ikki   marta   ionlashgan   geliy
atomi,      nur   tez   elektronlar   oqimi,      esa   qisqa   elektromagnit   to‘lqin   ekanligini
aniqladilar.   Shuning   uchun,   radioaktivlikni   atom,   molekulalarda   bo‘ladigan
jarayonlar   deb   tushuntirib   bo‘lmaydi,   balki   yangi   bir   soha   yadroda   deyishlikni
taqoza etadi.
J.J.Tomson 29 aprel 1897 yilda elektronni kashf etdi. 1904 yili esa o‘zining
atom modelini tavsiya etdi, bunga ko‘ra atom o‘lchami R=10 -8
 sm bo‘lgan musbat
va   manfiy   zaryadlarga   aralash   neytral   shar   deb,   atom   nurlanishini   kvazielastik
kuchlarga   ko‘ra   tebranishi   tufayli   deb   qaradi.   Atomdagi   musbat   va   manfiy
3 zaryadlarning taqsimlanishi xarakterini o‘rganish maqsadida E.Rezerford va uning
xodimlari    -zarrachalarning   moddalarda   sochilishini   o‘rganishdilar.   Tajriba
natijasida    -zarralar   o‘zlarining   dastlabki   yo‘nalishini   turli   burchak   ostida
o‘zgartirgan.   Ba’zilari   juda   katta   (deyarli   180 0
  gacha)   burchakka   sochilgan.
Olingan natijalarga asoslanib Rezerford atom ichida juda kichik hajmga to‘plangan
va   katta   massaga   tegishli   kuchli   musbat   elektr   maydon   (yadro)   mavjud
bo‘lgandagina    -zarralar   shunday   katta   burchakka   sochilishi   mumkin,   degan
xulosaga keladi va 1911 yili o‘zining planetar modelini yaratdi. Bu modelga ko‘ra
elektronlar   yadro   atrofida   joylashadi.   Elektronlar   soni   esa   shundayki,   ularning
yig‘indi   manfiy   zaryadi   yadroning   musbat   zaryadini   neytrallab   turadi.   Atomning
bunday   yadroviy   modeliga   ko‘ra   uning   deyarli   butun   massasi   kattaligi   taxminan
10 -12
  sm   ga   teng   bo‘lgan   atomning   markazi   yadrosida   to‘plangan.   Rezerford    -
zarralar sochilishini atom markaziy yadro zaryadi Ze ni   -zarraning zaryadi Z
 e ni
nuqtaviy deb, ular orasidagi o‘zaro ta’sirlashuvni Kulon qonuni [2]
                           (1)
ga   bo‘ysunadi   deb   hisobladi,   bunda   r-zaryadlar   orasidagi   masofa.   Energiya   va
harakat   miqdori   momentining   saqlanish   qonuniga   ko‘ra   sochilish   uchun   quyidagi
formulani yaratdi
            (2)
Bu   yerda:   dN-sochilish   nuqtasidan   r   masofada   d    jismoniy   burchakka   to‘g‘ri
kelgan va      burchak ostida sochilgan    -zarralar soni;    -  -zarraning sochilishdan
oldingi   va   keyingi   yo‘nalishi   o‘rtasidagi   burchak;   N
o -sochuvchi   yaproqchaga
tushayotgan   dastadagi    -zarralar   soni;   t-sochuvchi   yaproqcha   qalinligi;   n
o -
42r
eZe	Z	F			
		


	


	




	




	
	
2	
sin	2
1
2	
16	4	
2	
2
2	
2
0	0		
	
		
d	
v	m
Ze	
r
t	N	n	dN sochuvchi   moddaning   1   sm 3
  dagi   yadrolar   soni;   m ,   v -mos   ravishda   zarraning
massasi va boshlanq’ich tezligi. 
(1) formulada.dN
d	
Sin	4
(3)
Tajribalar (2) formulaning to‘g‘ri ekanligini tasdiqladi, ya’ni    -zarralar moddadan
o‘tayotganda og‘ir zaryadli zarralardan kulon kuchi ta’sirida sochilishligini, hamda
 -zarralar bilan sochuvchi yadro orasidagi masofa 10 -12
 sm bo‘lganga qadar to‘g‘ri
ekanligini   tasdiqlaydi.   Rezerford   taklif   etgan   atomning   planetar   modeli   atomning
barqarorligini, spektrning diskretligini tushuntira olmaydi. Chunki atom qobig‘ida
elektron   yadro   atrofida   aylanib   turar   ekan.   Zaryadli   zarra   elektrodinamika
qonunlariga   ko‘ra   o‘z   energiyalarini   nurlab   borishligi   lozim   va   nihoyat   elektron
yadroga kelib tushishligi kerak.
Bu qarama – qarshilikni 1913 yili daniyalik olim N.Bor o‘z postulatlari bilan
bartaraf   etdi.   N.Bor   postulatalariga   ko‘ra   atomda   elektronlar   aniq   barqaror
orbitalarda   (K,   L ,   M ,...)   harakatlanadilar.   Har   bir   orbita   bir-birlaridan   muayyan
masofada   joylashgan   aniq   energiyaga   egadirlar,   bunda   energiya   yutmaydi   yoki
chiqarmaydilar. Energiya yutish va chiqarish faqatgina elektronning bir orbitadan
ikkinchisiga   o‘tishida   ro‘y   beradi.  N.Bor   o‘z   postulatalari   bilan  atom   yadrosidagi
jarayonlarni   klassik   tasavvurlashdan   kvant   tasavvurlashga   asos   soldi.   Shunday
qilib, klassik fizika qonunlaridan kvant fizikaga o‘tish davri boshlandi.
1926   yili   Geyzenberg,   Shredingerlar   mikrodunyo   jarayonlarini   kvant
mexanikasi   qonunlariga   ko‘ra   tushuntira   boshladilar.   Kvant   mexanikasiga   ko‘ra
zarralar harakatini o‘rganishda ularning harakat trayektoriyasini, bir vaqtda turgan
joyi va tezliklarini aniq bilish mumkin emas.
5	
		
const	2
 Geyzenberg   noaniqlik   prinsipini,   Shredinger   kvant   fizikaning   to‘lqin
nazariyasini   ishlab   chiqdi.   1919   yil   Aston   mass-spektograf   yaratdi   va   atomning
massalarini   aniq   o‘lchash   imkoniyatini   berdi.   Element   massalari   har   xil   bo‘lgan
izotoplar   aniqlandi.   Rezerford   birinchi   marotaba   alfa-zarralar   bilan   azot  7
14	N
yadrosini   bombardimon   qilib  	
2
4α+	7
14	N	→	8
17	O	+1
1H   yadro   reaksiyasini   amalga
oshirdi.   Bu   hodisa   insoniyatning   tabiat   kuchlari   ustidan   erishilgan   dastlabki
g‘alabasi   edi.   Reaksiyada   vujudga   kelgan   vodorod   atomining   yadrosi   barcha
yadrolar   tarkibiga   kiruvchi   elementar   zarra   ekanligi   aniqlandi   va   proton   (p)   deb
nom   berildi.   Proton   birinchi   degan   (yadro   tarkibiga   kiruvchi   birinchi   zarra)
ma’nosini   anglatadi.   Proton   massasi   m
p =1836,1   m
e ,   zaryadi   q
p =1,6*10 -19  
Kl
elektron zaryadiga teng ishorasi qarama-qarshi. 
Proton   kashf   etilgandan   so‘ng   yadroning   proton-elektron   modeli   yaratildi,
lekin bu model yadro momentlarini tushuntira olmadi. 
Yadro   ichki   sirlarini   o‘rganish   uchun   yuqori   energiyali   tezlatgichlar   qurila
boshlandi.   Shu   maqsadda   elektrostatik   generator   Van-de-Graf:   E.Lourens
tomonidan siklotron yaratildi. 1932 yili D.Chedvik (1891-1974) zaryadsiz massasi
proton massasiga yaqin  m
n =1838,6  m
e  neytral zarra neytronni kashf etdi. 
Neytron   kashf   etilgach,   D.D.Ivanenko,   Geyzenberglar   atom   yadrosining
proton-neytron   modelini   tavsiya   etishdilar.   Bu   modelga   ko‘ra   atom   yadrolari
proton   va   neytronlardan   tashkil   topgan   deb   qaraladi.   Hozirgi   kungacha   ham
shunday tasavvur saqlanib kelmoqda. D.Kokroft, E.Uoltonlar sun’iy tezlashtirilgan
protonlar   bilan   birinchi   yadro   reaksiyasini   amalga   oshirdi.   K.Anderson   kosmik
nurlar tarkibida pozitron (e +
) ni kashf etdi.    Kosmik nurlar va yadro nurlanishlarni
o‘rganish uchun Vilson kamerasi va fotoemulsiya usullari yaratildi.  Yadro tarkibini
o‘rganish   bilan   bir   vaqtda   yadro   kuchlar   xususiyatlari   aniqlashga   jiddiy   e’tibor
qaratildi.   I.E.Tamm   1895-1971,   D.D.Ivanenko   va   1907-1981,   keyinchalik   1935
yillarda   yapon   olimlaridan   X.Yukavalar   yadro   kuchlar   oraliq   mezon   zarralar
yordamida   amalga   oshadi   deb   qarab   o‘zlarining   mezon   nazariyasini   ishlab
chiqishdilar.
6 1934 yili I.Kyuri va F.Jolio-Kyurilar su’niy radioaktivlik hodisasini E.Fermi
  -yemirilish nazariyasini yaratdi.
1937   yil   K.Anderson,   S.Nedermeyerlar   kosmik   nurlar   tarkibida    -mezon
zarralar ochildi. Bu vaqtga kelib ko‘plab elementar zarralar va bu zarralarning bir-
birlariga o‘tishliklari o‘rganila boshlandi.
1939-1945 yillar og‘ir yadrolarning neytronlar ta’sirida bo‘linishini bu bilan
katta energiya ajralishini, ya’ni yadro zanjir reaksiyalari amalga oshirildi.
Yadro   bo‘linish   nazariyasini   1939yil   Ya.I.Frenkel,   N.Bor   va   J.Uylerlar   tomchi
modeliga asosan  ishlab chiqishdi. E.Fermi boshchiligida AQSh da 2-dekabr 1942
yil   atom   reaktori   ishga   tushdi.   1944-1945   yillarda   V.I.Veksler,   E.Mak-Millan
zaryadli  zarra tezlatgichlariga  avtofazirovka  prinsipini  ishlab  chiqdilar   bu esa  o‘z
navbatida tezlatgichlar energiyasini bir necha tartib oshirish imkoniyatini berdi. 
1946   yildan   boshlab   ko‘plab   (betatron,   sinxrotron,   sinxrofazotron,   chiziqli
rezonans) tezlatgichlar qurila boshlandi.[3]
Tezlatgichlar   yaratilishi   ko‘plab   elementar   zarralar   (mezonlar,   adronlar,
giperonlar,   rezonans   zarralari)   ochilishiga   va   ularning   xususiyatlarini   o‘rganish,
bundan tashqari, turli yadro reaksiyalarini o‘tkazish imkoniyatini berishdi.
Bu   davrga   kelib   ko‘plab   yadro   modellari   yaratildi.   1954   yil   27   iyunida   sobiq
SSSRda   birinchi   atom   elektro-stansiyasi   (AES)   ishga   tushirildi.   Bu   bilan   yadro
energiyasidan   tinchilik   maqsadida   foydalanish   davrini   boshlab   berdi,   hozirgi
vaqtda yuzlab (AES) lar ishlab turibdi. Yadro ichki energiyalardan foydalanishning
yana   bir   turi   yengil   yadrolar   qo‘shilishi   (sintez)   reaksiyalari   ya’ni   termoyadro
reaksiyasi   hisoblanadi.   Hozirgi   vaqtda   termoyadro   reaksiyasini   boshqarish   eng
aktual muammo, bu muammo hal etilsa, insoniyatning energiyaga bo‘lgan ehtiyoji
to‘la qondirilgan bo‘lur edi.
Mavzuning   dolzarbligi:   Hozirgi   vaqtda   yadro   fizika   fani   oldida:   yadro
kuchlar tabiatini, elementar zarralar xususiyatlarini hamda termoyadro reaksiyasini
boshqarish kabi eng muhim muammolar turibdi. 
Bu   xil   muammolarni   hal   etishda,   yagona   nazariyani   yaratishdagi   asosiy
qiyinchilik   shundan   iboratki,   yadrodagi   nuklonlar   orasidagi   o‘zaro   ta’sirlashuv
7 kuchlarini   bilmaymiz   (yadro   kuchlari   tabiatda   eng   katta   kuch,   bu   kuchdan   katta
kuchga   ega   emasmiz,   qisqa   masofada   R~10 -13
  sm,   ta’sirlashuv   vaqti   t=10 -23
s
bo‘lganligi   uchun).   Ikkinchi   tomondan   nuklonlar   orasidagi   ta’sirlashuvni
bilganimizda   ham   ta’sirlashuv   qiymatini   hisoblash   uchun   matematik   hisoblash
imkoniyatiga   ega   emasmiz,   chunki   yadro   ko‘p   nuklonli   sistema.   Hozirgi   zamon
EHM ham hisoblash uchun ojizlik qiladi.
Shuning uchun hozirgi yaratilayotgan nazariyalar tajriba natijalarini umumiylashga
asoslangan   fenomenologik   xususiyatga   egadir.   Yadro   fizika   fani   hozirgi   zamon
tezlatkichlari,   qayd   qiluvchi   detektorlar,   kameralar,   EHM   lar,   elektron   avtomatik
qurilmalar   yordamida   rivojlanib   bormoqda.     Yadro   fizika   taraqqiyoti   energetika,
geologiya,   tibbiyot,   avtomatika,   ekologiya   kabi   ko‘plab   sohalarda   keng
qo‘llanilmoqda.
Mavzuning maqsad va vazifalari:  Yadroning turli modellariga ko`ra yadro
kvant xarakteristikalarini o`rganish.yadroning spini, orbitasi, izomer holatlari bilan
tanishish.
8 1. Magik sonlar va magik yadrolar
Qator   o‘tkazilgan   tajribalar   yadrolar   xususiyatlari   massa   sonining
o‘zgarishligi bilan davriy o‘zgarishligini ko‘rsatdilar. Nuklonlar soni 2, 8, 20, 50,
82,   126   ga   teng   bo‘lgan   yadrolar   barqaror   tabiatda   ko‘proq   tarqalgan,   bog‘lanish
energiyalari   va   uyg‘onish   energiyalari   yuqori,   reaksiya   effektiv   kesimi   kichik,
radioaktiv   oilalar   yemirilib   shu   yadrolarga   kelib   to‘xtaydi   (barqarorlashadi).
Bundan   tashqari   elektr   kvadrupol   momentlari   nol   bo‘lishadi.   Bu   sonlarga   magik
sonlar, yadrolarga magik yadrolar deb ataladi.
Bog‘lanish   energiyasi  1
1H	,1
2H	,2
3He	,2
4He   dastlabki   uchta   yadroga   nuklon
qo‘shilish energiyalari 2,2; 5,5; 20,6 MeV magik yadroda eng katta. Lekin  	
24He ga
yana bir nuklon qo‘shilsa energiya manfiy 	
2
5He  uchramaydi.
Tabiatda tarkalishi 	
2040Ca - tabiiy aralashmaning 97% tashkil etsa, qo‘shni 	1836Ar
-0,3%,  	
2244Ti   esa   tabiatda   uchramaydi.   Yoki   tabiiy   radioaktiv   qator   Z =82,   N =126
bo‘lgan   ikki   marta   magik   yadro  	
82
208	Pb ga   kelib   to‘xtaydi.   Yadrolar   elektr
kvadrupol   momentlari   magik   yadrolarda   nol   bo‘ladi   va   keyin   magik   sonlardan
so‘ng   kvadrupol   moment   ishorasini   o‘zgartiradi   va   magik   sondan   kancha
uzoklashsa kvadrupol moment oshib boraveradi.
Yuqorida   bayon   qilingan   yadro   xususiyatlarining   davriy   o‘zgarishi
yadrodagi   nuklonlar   ham   atom   elektronlari   qobiqda   harakatlanganliklari   kabi
qobiqlarda harakatlanadilar deyishlik imkonini beradi.
Qobiqli   modelning   mualliflari   M.G.Mayer   (1906-1972),   O.Xankel,
X.Yensen (1907-1973) va Zyuslar hisoblanadilar.[4]
Qobiqli modelga ko‘ra nuklonlar yadro zichligi (  =2*10 14
  g/sm 3
) bo‘lishiga
qaramasdan,  yadro  ichida  bir-birlari   bilan   to‘xnashmay,   o‘zaro  moslashgan  holda
butun   nuklonlar   tomonidan   vujudga   kelgan   yadro   maydonida   deyarli   aloqasiz
orbitalarda harakat qiladilar deb qaraladi. Bunday holda atomdagi elektron harakati
kabi   nuklonlar   harakati   ( n ,   l ,   j ,   m )   kvant   sonlari   bilan   xarakterlanadi.   Proton   va
9 neytronlar   alohida   energiya   oshishi   tartibida   ketma-ket   energiya   holatlariga
joylashadilar.
Eslatma:   Pauli   prinsipiga   ko‘ra   har   bir   proton   holatida   N =2 j +1   tadan   oshik
bo‘lmagan protonlar tura oladi. Xuddi shuningdek neytron holatida ham  N =2 j +1 ta
neytron bo‘ladi.  l -moment orqali   N =2(2 l +1) nuklon joylasha oladi. Yadroda yopiq
qatlamlar bor deb qarashlik uchun quyidagi shartlar bajarilishi kerak:
1. Nuklonlar Fermi-Dirak statistikasiga bo‘ysungan bo‘lishi
2. Har bir nuklonning harakati orbital kvant soni bilan xarakterlanishi kerak.
Birinchi shart bajariladi nuklonlar femionlar Pauli prinsipiga bo‘ysunadilar.
Ikkinchi shart hozirgacha nazariy asoslangani yo‘q. Nuklonlarning yadroda o‘zaro
kuchli   kiska   masofada   ta’sirlashuviga   ko‘ra   nuklonlarni   sferik   simmetrik
maydonda bir-birlari bilan aloqasiz harakatlanadilar deyishlik mumkin.
Yuqorida   aytilganlardan   ko‘rinib   turibdiki,   biz   tanlaydigan   yadro
potensialida nuklonlar tekis taksimlanishi, ya’ni nuklonlarning markazdagi zichligi
maydonning   boshqa   nuktalaridagi   zichligidan   farq   qilmasligi,  (
dU
dr	)r=0
=	0
bo‘lishi. 
Bundan  tashqari   potensial  qiymati  yadro  chegarasiga   yaqinlashganda   nolga
intilishi kerak.	
(
dU
dr	)>|U
r|
 agar r=R
Yuqoridagi   talablarga   javob   beradigan   potensial   to‘gri   burchakli   potensial   ura
hamda garmonik ossillyatordir.
1) To‘g‘ri burchakli potensial ura 	
U	(r)=¿{−U0=const	¿¿¿¿  	r<	R	
r>	R
2) Garmonik ossillyator potensiali 	
U(r)=¿{−U0[1−	
r
R]
2
¿¿¿¿  	r<	R	
r>	R
Xususiy holda garmonik ossillyator yechimi 	
ε=	[2(n−	1)+l]hω	0=	n0hω	0
10 n-tebranish kvant soni, l-orbital harakat miqdori momenti. 
Xususiy   holda   garmonik   ossillyatorning   turli   xolatlari   yadroni   energiya   sathlari
sistemasini beradi (1 va 2 jadvallar).
1-jadval.   Xususiy   holda   garmonik   ossillyatorning   turli   xolatlari   yadroni   energiya
sathlari sistemasini
n / l s
0 P
1 d
2 f
3 g
4 h
5 i
6
1 0 1 2 3 4 5 6
2 2 3 4 5 6 7 8
3 4 5 6 7 8 9 10
4 6 7 8 9 10 11 1  
2-j а dv а l.   Xususiy   holda   garmonik   ossillyatorning   turli   xolatlari   yadroni   energiya
sathlari sistemasini
N Qоbiq Juftligi Хilmа-хil
kаrrаsi S а th   nukl.
to‘l а  s о ni
0 1 s + 2 2
1 1 p – 6 8
2 2 s , 1 d + 12 20
3 2 p , 1 f – 20 40
4 3 s , 2 d , 1 g + 30 70
5 3 p , 2 f , 1 h – 42 112
6 4 s , 3 d , 2 g , 1 i + 56 168
Bu   yerda   n-son   sathlar   tartib  rakami,   l-orbital   kvant   soni,   magnit   kvant   soni   m-1
dan   m+1   gacha   bo‘lgan   2(2l+1)   kiymatni   qabul   qiladi.   Ossillyator   h olatining
juftligi    =(-1) l
  l-orbital   kvant   soni   juft   bo‘lsa   h olat   juftligi   juft,   l-son   toq   bo‘lsa
h olat juftligi toq. Har bir holat 2(2l+1) yoki (n+1)(n+2) karrali turlangan (aynigan)
xilma-xillik   karrasiga   ega   bo‘ladi.   Jadvaldan   ko‘rinishicha   garmonik   ossillyator
11 uchun yadrolarda nuklonlar soni 2, 8, 20, 70, 112 va 168 bo‘lganda to‘liq qobiqlar
vujudga   keladi.   Oldingi   uchta   son   sehrli   sonlarga   to‘g‘ri   keladi.   Qolgan   sehrli
sonlarni   turli   potensiallar   tanlash   va   o‘zgartirish   bilan   erishib   bo‘lmaydi.   Shu
vaqtga qadar energiya sathlarini faqat n, l-kvant sonlari bilan tavsiflab kelgan edik.
Bu   muammoni   nemis   olimasi   M.Gippert-Mayer   ta’sirlashadigan   spin-orbital
kuchlarni kiritishlik bilan hal qildi.[5]U	ls=	−	U	(r)(ls	)
bunda  s -nuklonlar spini,  U ( r )-nuklondan yadroning markazigacha bo‘lgan masofa  r
ga bog‘liq funksiya.	
I=	(l+s)2=	l2+s2+2(ls	)
 dan 	
(ls	)=	
1
2	
(I
2
−	l
2
−	s
2
)=	¿
{
1
2	
l;I=+	
1
2	
¿¿¿¿ (4)
                                       
1-rasm[11]
Har   qaysi   orbital   moment   l   ga   mos   keluvchi   sath   ikkita,   ya’ni   nuklon   spinining
orbital-moment   yo‘nalishiga   paralel   ( I=l+S ),yoki   antiparallel   ( I=l-S ),   bo‘lgan
holatlarga ajraladi. Bunda harakat miqdori momenti katta bo‘lgan  I=l+s  h olat I=l-s
xolatdan energiyasi kichik bo‘ladi.
Spin-orbital ajralish l-ning ortishi bilan oshib boradi.
l   ≥3   qiymatidan   boshlab   spin-orbital   ta’sirlashuv   tufayli   ajralgan   sathlar   bir
qobiqda boshqa qobiqka o‘tib ketadi.
12 Masalan,   3-qobiqka   1g
9/2   4-qobiqka   1h
11/2 ,   5-qobiqka   1i
13/2   ko‘shilishi   bilan
50,82,126   sonlari   hosil   bo‘ladi.   Bir   zarrali   qobiq   modeli   uchun   hosil   qilingan
energetik sathlar 3-rasmda keltirilgan.
Yadroning   asosiy   holatining   spini   proton   va   neytronlar   soni   juft   bo‘lganda   0   ga
teng bo‘ladi, toq nuklonli yadro uchun esa o‘sha toq proton yoki toq neytronining
tula spini I=l±s bilan aniqlanadi. Yadro toq-toq bo‘lsa yadroning spini shu ikki toq
nuklonlar momentlarining yigindisi bilan aniqlanadi va h.k.
Masalan, 715N -yadrosini olaylik. 
Bu   yadro   spinining   7-proton   holat   spini   xarakterlaydi,yadrodagi   8-neytron
juft  bulgani  uchun  spin   0  buladi.  Sxemaga  ko’ra  7-proton  1P
1/2   holatni   egallaydi,
demak  	
715N   spini   I=1/2,   orbita   R-holat   bo‘lgani   uchun   l=1   juftligi   toq,   I=l-s
bo‘lgani   uchun   orbital   moment   bilan   xususiy   moment   antiparallel.   Bu   yadroning
uygonish  h olati asosiy 1R
1/2 - h olatga eng yaqin  h olat 1d
5/2  - bo‘lishi lozim.
Bir   zarrali   qobiq   modeliga   ko‘ra   energetik   sathlar   3-   rasmda   keltirilgan.
Yana   bu   modelga   ko‘ra   asosiy   holat   spini-orbita   soni   va   parallel   yoki
antiparallelligi   ma’lum   bo‘lganda   Shmidt   modeliga   ko‘ra   magnit   momentini
hisoblash mumkin.
Yadroning   qobiqli   modeli   yadrolarda   uchraydigan   izomer   holatlarni   va   izomer
yadrolarning   to‘p-to‘p   bo‘lib   uchrashini   ya’ni   “izomer   orolchalar”   bo‘lishligini
tushuntiradi.
Izomer   yadrolar   bir   hil   proton   va   bir   hil   neytron   sonlariga   ega   bo‘lishiga
qaramasdan   yarim   yemirilish   davri,   to‘la   bog‘lanish   energiyasi,   spinlari   bilan
farqlanadi.
Izomer   holatlarda   energiyalari   yaqin   lekin   kvant   sonlari   spin   va   juftliklari
bir-birlaridan keskin farq qiladilar. Bunday holatlar 3-jadvalga ko‘ra:
1). 2p
1/2   -1g
9/2   holatlar o‘rtasida bunga toq proton (z)va neytronlar (n) soni 39 - 49
oralig‘idagi yadrolar.
2). 1h
11/2 →2d
3/2 ,1h
11/2  →3S
1/2  holatlar o‘rtasida N va Z 65-81 bo‘lgan.
13 3).   Ii
13/2 →3P
1/2 ,   1i
13/2 →3R
3/2 ,1i
13/2 →2f
5/2   holatlar   o‘rtasida   N   va   Z   soni   101   -   125
soni orasida bo‘lganlar yadrolarda izomer holatlar kuzatiladi. 
Izomer   holatlar   barchasida   juftlik   o‘zgartirishi   bilan   elektromagnit   o‘tishlar
multiptolligi 4 - 5 va undan yuqori tartibda bo‘ladi.
Qobiqni   modelga   ko‘ra   yadro   beta   yemirilish   ehtimoliyatini   aniqlash
mumkin.
Ma’lumki   beta   yemirilish   izobar   yadrolar   o‘rtasida   ro‘y   beradi.   Bunda   dastlabki
yadro   xususiyatini   toq   proton   (neytron)   holati   xarakterlasa   hosilaviy   yadro
hususiyatini   neytron   (proton)   holati   bilan   xarakterlanadi.   Beta   yemirilish
ehtimoliyati   esa   bu   holatlar   kvant   sonlarining   (spin,   orbita,   juftlik)   kanchalik
o‘zgarishiga   bog‘liq.   Masalan   quyidagi   ikkita      -   yemirilishni   ko‘raylik:917	F8⃗β+	817	O	9
  va  	50123	Sn	73⃗β−	51123	Sb	73 .   Birinchi    +
-yemirilishda  	917F   ning   9-protoni	
8
17O
ning 9-neytroniga o‘tadi. Qobiqli modelga ko‘ra bu ikki nuklon holatlari bir xil
bo‘lib 1d
5/2  bo‘ladi. Bu beta o‘tishdan keyin spin, orbita juftlik o‘zgarmaydi. Bu xil
o‘tishlar o‘ta ruhsat etilgan o‘tishlar. 
Ikkinchi  	
50123	Sn	73⃗β−	51123	Sb	73    -
  yemirilishda   kalay  	50123	Sn   ning   1h
11/2   holatdagi
73-neytroni,  	
51123	Sb   ning   51-proton   holatiga   mos   keluvchi   1g
7/2   holatiga   o‘tadi.   Bu
bilan   spin    I=2   orbita    l=1   ga   juftlik   o‘zgarishi   ro‘y   beradi.   Bu   xil   beta   o‘tish
oldingiga nisbatan qiyinlashgan bo‘ladi. 
Yadroning qobiq modelining yuqorida aytilgan yutuklariga qaramay,  uning
qo‘llanish   sohasi   juda   cheklangan.   U   sferik   yadrolar   asosiy   va   o‘yg‘otilgan
holatlarining   hususiyatlarini   yaxshi   to‘shuntiradi.   Bu   model   berk   qobiq   o‘rtasiga
mos   keluvchi   juft-juft   yadrolarda   kuzatiladigan   aylanma   strukturaga   ega   bo‘lgan
energiya   holatlarini   tushuntira   olmaydi.   Bunday   yadrolarning   elektr   kvadrupol
momenti,   E
2   xarakterdagi    -o‘tishlar   ehtimolligi   nazariy   kiymatlarga   qaraganda
katta   bo‘lib   chiqadi.   Yadroning   qobiq   modelining   bu   kamchiliklari   tabiiydir,
chunki   potensial   shakli   sferik   simmetriyaga   ega   va   nuklonlar   o‘zaro
ta’sirlashmaydi,   yadroning   mexaniq,   magnit   va   elektr   momenti   oxirgi   toq
14 nuklonning momentidan iborat deb faraz qilindi. Bu kamchiliklarni hisobga olgan
yadro modeli yadroning umumlashgan modeli deb ataladi.[6]
15 2. Atom yadrosi va izotonlar.
Atom   yadrolari   massasini   boshqa   usullarda   ham   yuqori   aniqlikda   o‘lchash
mumkin.   Masalan,   yadroviy   reaksiyalar,   radioaktiv   yemirilishlarda   energiya
balansini   tahlil   qilishlik   va   radiospektroskopik,   mikroto‘lqin   va   boshqa   usullar.
Yadrodagi   nuklonlar   mikdorlariga   qarab   izotop,   izobar,   izoton,   ko‘zguli   yadrolar
deb ataladilar.
Bir xil zaryadga ( Z e) ya’ni bir xil sonli protonga, ammo har xil massa soniga A ega
bo‘lgan yadrolarga izotoplar deb ataladi.
Masalan,  8
16	О	,8
17	О	,8
18О   protonlar   soni   bir   xil,   neytronlar   soni   turlicha,
elementlar  davriy sistemasida   bir   joyda  joylashadi.  Izotoplar  bir  xil  ximiyaviy  va
optik xususiyatlarga egadirlar. Lekin fizik xususiyatlari  massa soni, toq-juftliklari
va hokazo turlichadir.
Massa soni A bir xil zaryadlari har xil yadrolarga izobar yadrolar deb ataladi.
M: 	
4
10	Ве	,	5
10	В	,6
10	С  
Izobarlar   ximiyaviy   xususiyatlari   turlicha,   fizik   xususiyatlar,   nuklon   soni   bir   xil
bo‘ladi. Lyokin bir xil A bo‘lganda ham izobar yadrolar massalari birmuncha farq
qiladilar.
Birinchi   yadroning   protonlari   ikkinchi   yadroning   neytronlariga,   ikkinchi
yadroning   protonlari   birinchi   yadroni   neytronlariga   teng   bo‘lsa   ko‘zguli   yadrolar
deb ataladi.
M:	
0
1n→	1
1P	,  	1
3H	2→	2
3He	1,  	4
7Be	3→	3
7Li	4
Ko‘zguli yadrolardan biri radioaktiv bo‘ladi.  Har qanday o‘zgarishlardan so‘ng bir-
biriga o‘tishadilar.[7]
Bu   yadro   xususiyatlari   bir-birlariga   ancha   yaqin.   Ko‘zguli   yadrolar,   yadro
kuchlar   tabiatini   va   yadro   kuchlariga   elektromagnit   maydonining   hissasini
aniqlashda   keng  qo‘llaniladi.  Neytronlari   bir  xil   bo‘lgan   yadrolarga  izotonlar   deb
ataladi.
M: 	
7
15	N	8,8
16	O	8,9
17	F8
16 3. Bog‘lanish energiyasi
Yadro   bog‘lanish   kuchlari   tufayli   A   nuklondan,   ya’ni   Z-proton   va   N=A-Z
neytrondan   tashkil   topgan   sistemadan   iborat.   Agar   yadroni   uni   tashkil   qiluvchi
nuklonlarga   ajratmoqchi   bo‘lsak,   bog‘lash   kuchining   ta’siriga   qarshi   ish   bajarish
kerak.   Bu   ishning   kattaligi   bog‘lanish   energiyasi   yoki   yadro   barqarorligining
o‘lchamidir.   Bog‘lanish   energiyasi   nuklonlarga   kinetik   energiya   bermasdan
nuklonlar   orasidagi   bog‘lanishni   (o‘zaro   aloqani)   uzish   uchun   kerak   bo‘lgan
energiyaga aytiladi.
Bu   energiyani   yadrodagi   nuklonlarning   o‘zaro   ta’sir   (yadro   kuchlar)
qonuniyati   hozircha   noma’lum   bo‘lsa   ham,   energiyaning   saqlanish   qonuni   va
nisbiylik   nazariyasining   massa   bilan   energiyani   bog‘laydigan   E=mc 2
  ifodasidan
foydalanib topish mumkin. 
Agar   yadroning   massasi   M(A,Z)   ni,   uni   tashkil   qilgan   nuklonlar   massa
soniga   tug‘ri   keluvchi   massalari   yig‘indisi   [Zm
p +Nm
n ]   ga   solishtirsak,   birinchi
massa   ikkinchisidan   bir   oz    m   ga   kichik   ekanligini   ko‘ramiz.   Bu   massalarning
farqi massa defekti deb atalidi. Δm	=	[Zm	p+(A−	Z	)m	n−	M	(A	,Z	)]
                                  (5)
Bu   yerda   Zm
p -protonlar   massasi,   (A-Z)m
n -neytronlar   massasi,   M(A,Z)-yadroning
massasi.
Massa defekti nuklonlarning jipslashib yadro hosil qilish natijasida ajralib chiqqan
E bog‘lanish energiyasining kattaligini ifodalaydi.	
Ebog	'=	Δ	mc	2=	[Zm	p+(A−	Z	)m	n−	M	(A	,Z	)]c2
                     (6)
Hozirgi vaqtda yadro massasini  yuqori aniqlikda o‘lchashlik defekt massani ya’ni
yadro bog‘lanish energiyasini katta aniqlikda hisoblash imkoniyatini yaratdi. 
Bog‘lanish   energiyasi   formulasini   neytral   atomlar   massalari   orqali   ifodalash
kulaydir,   chunki   odatda   jadvallarda   atom   massalari   keltiriladi.   Buning   uchun
proton massasini  o‘sha  yadro atomining massasi  bilan almashtiriladi va atomdagi
tegishli elektronlarning massasi hisobga olinadi:
17 Ebog	'l=	{ZM	аt(1
1H	)−	Zm	e+(A−	Z)mn−	[M	аt(A,Z)−	Zm	e]}c2=	
=	[ZM	аt(1
1H	)+(A−	Z)mn−	M	аt(A,Z)]c2Yadro   bog‘lanish   energiyasining   bitta   nuklonga   to‘g‘ri   keluvchi   qiymati
solishtirma bog‘lanish energiyasi deb ataladi.
ε=	
E	bog	'l	
A
                                              (7)
Yadroning   mustahkamligini   xarakterlashda   bog‘lanish   energiyasidan   tashqari
zichlashish   koeffitsiyenti   ishlatiladi.   Har   bir   nuklonga   to‘g‘ri   keluvchi   defekt
massaga zichlashish (upakovka) koeffitsiyenti deb ataladi.[8]	
f=	
Δm
A
                                                    (8)
Mavjud   yadrolar   solishtirma   bo g‘ lanish   energiyasining   massa   soniga   bog‘li q lik
grafigi 2-rasmda keltirilgan.
2-rasm.  Mavjud yadrolar solishtirma bo g‘ lanish energiyasining massa soniga
bog‘li q lik grafigi[12]
Solishtirma   bog‘lanish   energiyasi   juda   yengil   elementlardan   tashqari   barcha
elementlar   uchun   taxminan   bir   xildir.   Massa   soni   A>11   bo‘lgan   yadrolarda
o‘rtacha   solishtirma   bog‘lanish   energiyasi   7,4   dan   8,8   MeV.   Eng   katta   kiymat
18 (~8,8   meV)   massa   sonlari   A=60   (temir   va   nikel)ga  yaqin   sohasiga   to‘g‘ri   keladi.
Argon 40 dan kalay-120 gacha bo‘lgan oraliqda E=8,6 MeV deyarli o‘zgarmaydi.
Og‘ir elementlar tomoniga borgan sari egrilikning maksimumdan pasayishi  ancha
sekin   sodir   bo‘ladi.   Nihoyat,   eng   og‘ir   yadrolarda   bir   nuklonga   to‘g‘ri   keladigan
o‘rtacha   solishtirma   bog‘lanish   energiyasi   taxminan   7,5   MeV   ni   tashkil   etadi.
Ancha yengil elemenlar tomon pasayishi A ning kamayib borishi bilan tezrok sodir
bo‘ladi.   Solishtirma   bog‘lanish   energiyasi   yadrodagi   nuklonlarning   (proton   va
neytronlarning)   toq   yoki   juftligiga   bog‘liq   ekan.   Odatda   juft-juft   yadrolarning
bog‘lanish   energiyasi   toq-toq   yadrolarning   E
bogl   energiyasidan   sezilarli   katta
bo‘ladi. Juft-toq yoki toq-juft yadrolarning E
bogl  energiyasi ham juft-juft va toq-toq
yadrolar   bog‘lanish   energiyalaridan   farq   qiladi.   Eng   katta   bog‘lanish   juft-juft
yadrolarga, eng kuchsiz bog‘lanish toq-toq yadrolarga to‘g‘ri keladi. [9]
Haqiqatdan,   har   xil   element   izotoplarining   barqarorligi   Z   va   N   larning   juft
yoki toqligiga bog‘liq. Masalan, turg‘un izotoplarning ko‘pchiligida A juft bo‘ladi.
Juft-toq   va   toq-juft   yadrolarning   turg‘unligi   juft-juft   yadrolarnikiga   nisbatan
kamroq.   Toq-toq   yadrolarning   ko‘pchiligi   beqarordir.   Tabiatda   fakat   4   ta   turg‘un
toq-toq   yadrolar   uchraydi.  1
2H	,3
6Li	,5
10	B,7
14	N .   Proton   va   neytronlar   soni   “sehrli”
(magik)   sonlar   deb   nom   olgan   2,   8,   20,   50,   82,   126   sonlarga   teng   bo‘lganda
yadrolar, ayniqsa, katta turg‘unlikka ega bo‘lib, tabiatda keng tarqalgan. Protonlar
va   neytronlar   soni   “sehrli”   songa   teng   bo‘lsa,   yadrolar,   ayniqsa,   juda   katta
turg‘unlikka   ega   bo‘lib,   ular   ikki   qarra   “sehrli”   yadrolar   deb   ataladi.   Tajribada
aniqlangan   yadro   boq’lanish   energiyasini   tahlil   qilishlik   ko‘pgina   yadro
xususiyatlari to‘g‘risida xulosalar chiqarish imkoniyatini beradi. 
1.   O‘rtacha   solishtirma   bog‘lanish   energiyasi   ko‘pgina   yadrolar   uchun   8   MeV\
nuklon   ga   teng.   Bu   elektronning   atomda   bog‘lanish   energiyasidan   juda   katta.
Masalan,   vodorod   atomida   elektronning   bog‘la-nish   energiyasi   (ionizasiya
potensiali) 13,6 eV. Eng og‘ir elenment atomlarida ham K-elektronning bog‘lanish
energiyasi   0,1   MeV   dan   oshmaydi.   Demak,   yadro   kuchi   ta’siri   tufayli   nuklonlar
yadroda   bir-birlari   bilan   juda   qattiq   bog‘langan.   Shuning   uchun   ham   tabiatda
19 uchraydigan   gravitasiya,   elektromagnit   va   kuchsiz   o‘zaro   ta’sirlardan   farqli
ravishda yadroviy kuch kuchli o‘zaro ta’sir etuvchi kuch deb ataladi. 
2.   Solishtirma   bog‘lanish   energiyasining   o‘rtacha   qiymatining   (8   MeV\nuklon)
o‘zgarmas   bo‘lishligi   yadro   kuchlari   qisqa   masofada   ta’sirlashuv   xarakteriga   ega
deyishlikka   asos   bo‘ladi.   Ta’sir   sferasi   nuklonlar   o‘lchamidan   hatto,   undan   ham
kichik, yadroda har bir nuklon o‘ziga yaqin turgan nuklonlar bilangina ta’sirlasha
oladi   deb   karaladi.   Haqiqatdan   ham   yadrodagi   A   nuklon   qolgan   (A-1)   nuklonlar
bilan   ta’sirlashganda   bog‘lanish   energiyasi   E   ~   A ( A -1)   massa   sonini   A 2
-   bog‘liq
bo‘lgan bo‘lar edi. Aslida bog‘lanish energiyasi E=  A- massa sonining A 1
-birinchi
darajasiga bog‘liq, demak, yadro kuchlari to‘yinish xarakteriga ham ega ekan. 
3.   Yadro   energiyasi   qaysi   jarayonlarda   vujudga   kelishligi   qancha   energiya
ajratishligini   bilish   mumkin.   Yengil   yadrolar   ko‘shilib   (sintez)   og‘irroq   yadrolar
hosil qilishsa solishtirma bog‘lanish energiyalari farqiga to‘g‘ri keluvchi energiya
ajraladi termoyadro reaksiyasi.[10]
M:    1
2Н	+	1
3Н	→	2
4Не	+	n+17	,59	meV	
2
3Не	+	1
2Н	→	2
4Не	+	р+18	,3	meV
Bundan   tash q ari   o g ‘ir   yadrolar   bo‘linishidan   o‘rta   yadrolar   hosil   bo‘lishsa   ham,
yadro energiyalari ajralishligi mumkin ekanligi aniqlandi. 
20 Xulosa
Atom   yadrosi   ikki   xil   nuklon,   n   va   p   lardan   tashqil   topgan   murakkab
kvantomexanik   sistemadir.   Nuklonlarning   o‘zaro   ta’sir   konunlariga   asoslanib,
atom   yadrosi   xususiyatlarini   bayon   etish,   yadro   strukturasini   aniqlash   va   har   xil
sharoitlarda unda sodir bo‘layotgan jarayonlarni tadqiq qilish yadro fizika bo‘yicha
olib   borilayotgan   ilmiy   tadqiqot   ishlarining   asosiy   vazifasini   tashqil   qiladi.Ikki
nuklon orasidagi o‘zaro ta’sir etuvchi kuch to‘g‘risida ma’lumot olishning bevosita
usuli   nuklonni   nuklonda   sochilishini   o‘rganish   va   2
N   ning   xususiyatlarini   tahlil
qilishdan iboratdir.
Hisoblashlar   uchun   ikki   nuklon   orasida   ta’sir   etuvchi   kuchning   kattaligini
emas (fazoviy, spin, izospin) koordinatalar funksiyasi potensial energiyasini bilish
kerak bo‘ladi. Biroq yadro potensiali kulon va gravitasion potensiallariga nisbatan
ancha   murakkab.Garchi   hozircha   yadro   potensialini   analitik   ravishda   ifodalash
mumkin   bo‘lmasa   ham   uning   ayrim   xususiyatlari   hakida   yetarlicha   ma’lumotga
egamiz. Yadro potensiali sferik simmetriyaga ega emas. Bunga   2
N ning kvadrupol
momentga ega bo‘lishi misoldir. Yadro potensiali chekli radiusga ega. U 0,5*10 -15
m   dan   kichik   masofalarda   chukurligi   bir   necha   10   MeV   bo‘lgan   tortishish
potensiali   potensial   o‘ra   bilan   almashinishi   mumkin.   Yadro   kuchlari   atomlarni
molekulalarda   birlashtirib   turuvchi   ximiyaviy   kuchlarga   nisbatan   million   marta
katta bo‘lsa ham ta’sir radiuslari kichik bo‘lganligidan ular nisbatan zaif tuyuladi.
Hozircha   yadro   xususiyatlarining   barcha   ta’sirlarini   hisobga   olgan   hisoblashning
iloji   yo‘q.   Real   yadroning   xarakteristikalarini   emas,   balki   matematik   va   fizik
jihatdan   soddalashtirilgan   yadro   modellari   deb   ataladigan   har   xil   sistemalarning
xususiyatlarini   hisoblashga   to‘g‘ri   keladi.   Yadro   modeli   tajriba   natijalariga
asoslangan   holda   tanlab   olinadi,   so‘ngra   bu   modelga   mos   keluvchi   turlicha
taxminlar   ishlab   chiqiladi.   Demak   birgina   fizik   jarayonni   bayon   qilish   uchun
turlicha modellar mavjud bo‘lishi mumkin.
Yadroning   xususiyatlarini   hisoblash   mumkin   bo‘lishi   uchun   model   yetarli
darajada   sodda   bo‘lishi   shu   bilan   birga   hech   bo‘lmaganda   u   real   yadrolarning
xususiyatlarini   taxminan   aks   etishi   lozim.   Har   qanday   model   yadro   xususiyatlari
21 haqidagi   fizikada   mavjud   bo‘lgan   bilimlarning   xulosasi   va   umumlashuvidan
iboratdir. Har qanday model yadro xususiyatlarini to‘la aks ettira olmaydi. Shuning
uchun har bir modelning qo‘llanish chegarasi mavjud. Model tadqiqotlarni davom
ettirishda asosiy yo‘nalishni kursatadi va har xil xossalarni ma’lum nuqtai nazarda
turib bir-biri bilan bog‘lanishga imkon beradi.
 
22 Foydalanilgan adabiyotlar
1. Sh.M.Mirziyoyev,,Qonun ustuvorligi va inson manfaatlarini taminlash-yurt 
taraqqiyoti va xalq farovonligining garovi” Toshkent 2016
2. M o‘minov T.M., Xoliqulov A.B., Xushmurodov Sh.X. Atom yadrosi va 
zarralar fizika. Oliy o‘quv yurtlarining fizik bakalavr ta’lim yo‘nalishi  talabalari 
uchun o‘quv qo‘llanma. Toshkent-2009. 171-202 -betlar.
3. R.B.Bekjonov. Atom yadrosi va zarralar fizika. T.1995. 367-432 betlar.
4. Muminov T.M.,Xoliqulov A.B.,Xushmurodov Sh.X. Atom yadrosi va zarralar 
fizika maruzalar matini Samarqand, 2001.
5. K.T.Teshaboyev. Yadro va elementar zarralar fizika. T.1992. 163-189
6. Д.С.Сивухин. Общий курс физики.  X .2.М.1989.236-304 с.
7. К.Н.Мухин. Экспериментальная ядерная физика.  T .1, М.1974.438-574
8. Ю.М.Широков, Н.П.Юдин. Ядерная физика. М.1980. 535-620 с.
9. А.И.Наумов. Физика атомного ядра и элементарных частиц.  M . 1984. 
10. П.Е.Калпаков. Основы ядерной физики. М.1969, 324-336
11. Wikipediya.org   
12. https//saviya.uz
13. https//element.ru
14. https//uz.denemetr.com
23
Купить
  • Похожие документы

  • Harakat qonuni berilgan nuqtaning tezlanishi EHM dasturida hisoblash
  • Chegaraviy masalalar
  • Mexanik sistema dinamikasining umumiy teoremasi
  • Jismning og`irlik markazi
  • Nazariy mexanika faniga kirish

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha