Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 15000UZS
Hajmi 45.2KB
Xaridlar 1
Yuklab olingan sana 22 Sentyabr 2024
Kengaytma docx
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Tarix

Sotuvchi

Bohodir Jalolov

Kichik Osiyo hududidagi qadimgi podsholiklar tarixi

Sotib olish
MUNDARIJA:
KIRISH
I bob. Kichik Osiyo hududidagi mamlakatlarining o’rganish tarixi
II.bob.   Kichik   Osiyo   eng   qadimiy   davlatlari.   Ossuriya,   Urartu   davlatlari
haqida
III.bob.Yevropa   davlatlari   uchun   Kichik   osiyo   hududidagi   qadimgi
podsholiklar  qadri
XULOSA
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO’YXATI Kirish
Mavzuning   dolbzarbligi.   O zbekiston   Respublikasi   birinchi   Prezidentiʻ
Islom   Karimov   о zining   “Yuksak   ma’naviyat   -   yengilmas   kuch”   kitobida   “O z	
ʻ ʻ
tarixini   bilmaydigan,   kechagi   kunini   unitgan   millatning   kelajagi   yo q”,   -   deb	
ʻ
ta’kidlashi   bilan   birga   har   qanday   inson   jahon   tarixini,   umumbashariy   taraqqiyot
yo lini   chuqur   idrok   etishi   zararligini   ham   uqtirganlar.   Darhaqiqat,   mustaqillik	
ʻ
sharofati bilan biz jahon tarixini haqqoniy  о rganish imkoniyatiga ega bo ldik.	
ʻ ʻ
Mavzusining   dolzarbligi   shundan   iboratki,   Kichik   Osiyo   hududidagi
mamlakatlarining   tarixini   o’rganish,   Ossuriya,   Urartu   davlatlari   haqida   yetarlicha
ma’lumotlar toppish va topilgan ma’lumotlarga aniqlik kiritish.
Kurs ishi ob’ekti:  Kichik Osiyo hududidagi mamlakatlari tarixini o’rganish.
Kurs ishi predmeti:  Kichik Osiyo hududidagi mamlakatlari.
Kurs   ishining   amaliy   ahamiyati.   Kurs   ishi   jarayonida   ilgari   surilgan
fikrlardan,   yondashuvlardan   hamda   samaradorligini   ta’minlovchi   Kurs   ishi
natijalaridan   pedagogik   fanlar   bo’yicha   ma’ruzalar   tayyorlash,   qo’llanmalar
yaratish,   shuningdek   metodik   tavsiyanomalar   yaratishda,   ish   tajribalarini
ommalashtirishda samarali foydalanishga xizmat qiladi.
Mavzuning   maqsadi   va   vazifalari.   Ishdan   maqsad   Kichik   Osiyo
hududidagi mamlakatlarni va bu mamlakatlarining tarixini o rganishdir.	
ʻ
Ushbu maqsadga erishish uchun quyidagi vazifalarni hal qilish kerak:
- Kichik Osiyo hududidagi mamlakatlari  geografik joylashuvini o rganish;	
ʻ
- Bu hududdagi mamlakatlarni tarixini yoritib berish.
Davriy   (xronologik)   chegaralanishi.   Kurs   ishi   miloddan   avvalgi   I   va   II
mingyillik voqealarini o’z ichiga oladi.
Kurs   ishining   tarkibiy   tuzilishi   va   hajmi:   ish   kirish,   3   bob,   umumiy
xulosalar va tavsiyalar, foydalanilgan adabiyotlar ro’yxatidan iborat. I bob.  Kichik Osiyo mamlakatlarining o’rganish tarixi
Kichik   Osiyoning   g arbiy   davlatlari   tarixiga   oid   asosiy   manbalar   moddiyʻ
madaniyat   yodgorliklari,   epigrafik   hujjatlar   va   antik   davr   mualliflarining
asarlaridir.   1870-1890   yillarda   Hisorlik   tepaligidagi   Troya   xarobalarini   qazish
ishlari   katta   ahamiyatga   ega   edi.   Bu   shahar   tarixi   haqida   yorqin   va   maftunkor
gapirgan nemis havaskor arxeologi G. Schliemann.  
1932-1938-yillarda   Troyani   qazish   ishlari   K.Blegen   boshchiligidagi
Amerika   ekspeditsiyasi   tomonidan   davom   ettirilib,   madaniy   qatlamlar   ketma-
ketligi   va   ularning   xronologiyasini   aniqlab   berdi.   Keyinchalik   amerikalik,   nemis,
turk   arxeologlari   Frigiya   poytaxti   Gordion   va   Lidiya   poytaxti   Sardisni,
shuningdek, G arbiy Kichik Osiyoning boshqa markazlarini qazishdi.	
ʻ   XIX-asrning
birinchi   yarmida.   Karian   yozuvlari   ma’lum   bo’ldi,   ular   keyinchalik   Kichik
Osiyoning   o’zida   va   uning   chegaralaridan   tashqarida   -   Misr   va   Shimoliy
Amerikada   ko’p   miqdorda   topilgan.   60-yillardan   beri   tilshunoslar   paralidiya   va
parakariya deb nomlangan yangi yozuvlarni ochish va o’qish ustida ishlamoqda.  
Troya tarixiga oid muhim manba Gomerning “Iliada” va “Odisseya” yunon
dostonlaridir.   Lidiya   tarixi   qadimgi   mualliflarning   asarlarida,   birinchi   navbatda
Gerodotning “Tarix” da tasvirlangan.   G arbiy Kichik Osiyo yodgorliklarini tadqiq	
ʻ
etishning arxeologik va lingvistik yo nalishlari bilan bir qatorda Troya, Frigiya va	
ʻ
Lidiya   podsholiklari   tarixi   va   madaniyatini   o rganish   ham   rivojlandi.	
ʻ   K.
Blegenning Troya haqidagi, E. Akurgalning Frigiya san ati haqida, G. Kaletcha, K.	
ʼ
Mazetining Lidiya xronologiyasiga ko ra asarlari qiziq.	
ʻ   Troya tarixiga oid muhim
manba   Gomerning   “Iliada”   va   “Odisseya”   yunon   dostonlaridir.   Lidiya   tarixi
qadimgi   mualliflarning   asarlarida,   birinchi   navbatda   Gerodotning   “Tarixi”   da
tasvirlangan.   G arbiy Kichik Osiyo yodgorliklarini tadqiq etishning arxeologik va	
ʻ
lingvistik   yo nalishlari   bilan   bir   qatorda   Troya,   Frigiya   va   Lidiya   podsholiklari	
ʻ
tarixi va madaniyatini o rganish ham rivojlandi.	
ʻ   K. Blegenning Troya haqidagi, E.
Akurgalning   Frigiya   san ati   haqidagi,   G.   Kaletcha,   K.Mazetining	
ʼ   Lidiya
xronologiyasiga ko ra asarlari qiziq.	
ʻ   Troya tarixiga oid muhim manba Gomerning
“Iliada”   va   “Odisseya”   yunon   dostonlaridir.   Lidiya   tarixi   qadimgi   mualliflarning asarlarida, birinchi navbatda Gerodotning “Tarixi” da tasvirlangan.   G arbiy Kichikʻ
Osiyo yodgorliklarini  tadqiq etishning  arxeologik va  lingvistik  yo nalishlari  bilan	
ʻ
bir qatorda Troya, Frigiya va Lidiya podsholiklari tarixi va madaniyatini o rganish	
ʻ
ham   rivojlandi.   K.Blegenning   Troya   haqidagi,   E.Akurgalning   Frigiya   san ati	
ʼ
haqida, G. Kaletcha, K. Mazetining Lidiya xronologiyasiga ko ra asarlari qiziq.	
ʻ
        Kichik   Osiyo   hududi   nisbatan   erta   paleolit   ovchilari   tomonidan   joylashtirgan
bo’lib,   ular   rivojlanishning   keyingi   bosqichlarida   yovvoyi   don  ekinlarini   iste’mol
qila boshlaganlar.   Miloddan avvalgi VIII-VII- ming yilliklarda.   Kichik Osiyoda bir
qancha   aholi   punktlari   paydo   bo’lgan,   ularning   aholisi   loydan   uylarda   yashagan,
ovchilik   va   dehqonchilik   bilan   shug’ullangan.   Dehqonchilik   va   chorvachilikka
o’tish muhim madaniy taraqqiyot uchun asos bo’lib xizmat qildi.   Masalan, Chatal-
g’uyuk   aholisi   12   ga   yaqin   o’simlik   turlarini,   shu   jumladan   bug’doy,   arpa,
no’xatning   bir   necha   navlari,   zotli   uy   hayvonlari   -   echki   va   qo’ylarni
etishtirgan.   Muhim  texnologik yutuq metall  eritishning  boshlanishi  bo’ldi:  mis va
qo’rg’oshindan turli xil mayda buyumlar - boncuklar, iplar va ovlar yasaldi.   Ammo
asboblarning   asosiy   qismi   hali   ham   tosh   edi.   Rivojlangan   qishloq   xo’jaligi   va
chorvachilik   iqtisodiyoti   farovonlikning   yuqori   darajasini   ta’minladi.   Hozirgi
vaqtda   metall   buyumlar   tobora   keng   tarqalgan,   tosh   asboblar   soni   esa
kamaymoqda.   Asta-sekin metallurglar va kulollarning ixtisoslashuvi  paydo bo’ldi,
ularni   o’z   jamoasi   ehtiyojlariga   xizmat   qiluvchi   jamoa   hunarmandlari   sifatida
ko’rish   mumkin.   Kichik   Osiyoda   yarim   orolning   tabiiy   sharoiti   ma’lum   bir
madaniy   va   etnik   tarqoqlikni   keltirib   chiqardi.   Arxeologlar   bir   vaqtning   o’zida
mavjud   bo’lgan   10   ga   yaqin   madaniyatni   hisoblashadi.   Kichik   Osiyoda   yarim
orolning   tabiiy   sharoiti   ma’lum   bir   madaniy   va   etnik   tarqoqlikni   keltirib
chiqardi.   Arxeologlar bir vaqtning o’zida mavjud bo’lgan 10 ga yaqin madaniyatni
hisoblashadi.   Kichik   Osiyoda   yarim   orolning   tabiiy   sharoiti   ma’lum   bir   madaniy
va   etnik   tarqoqlikni   keltirib   chiqardi.   Arxeologlar   bir   vaqtning   o’zida   mavjud
bo’lgan 10 ga yaqin madaniyatni hisoblashadi.    Miloddan avvalgi III- ming yillikda, mustahkamlangan markazlarning o sishi vaʻ
hunarmandchilik   sanoatining   yuksalishi   qayd   etilgan   davrda   hal   qiluvchi
o zgarishlar ro y beradi.	
ʻ ʻ   Bu markazlarga Troya, Poliochni, Ahlatlibel kiradi.  
Akkad - miloddan avvalgi XIV-XX- asrlarda mavjud bo lgan davlat, shuningdek,	
ʻ
Mesopotamiyaning o rta qismida, hozirgi Iroq hududidagi qadimiy hudud.	
ʻ   Poytaxti
- Akkade shahri.   Bu o’z davrining eng yirik davlati edi.
        Akkad   davlati   Shumerlar   va   Sharqiy   Semitlarning   yerlarini   o’z   hukmronligi
ostida   birlashtirgan,   shu   jumladan   Qadimgi   Mesopotamiya   va   bir   qator   qo’shni
hududlarning   barcha   nomlarini   o’z   tasarrufida   birlashtirgan   Qadimgi   Sargonning
agressiv yurishlari natijasida vujudga kelgan.
          Akkadlar   davrida   Shumer-Akkad   podsholigi,   Bobil   va   Ossuriya   davlat
tuzumiga asos solingan.   Qadimgi Sharq xalqlari orasida Akkad namunaviy davlat,
qadimgi monarxiyaning o’ziga xos namunasi hisoblangan.
     Miloddan avvalgi XXIII-asr oxirida davlat tanazzulga yuz tutdi va uning asosiy
hududi gut qabilalari tasarrufiga o tdi.	
ʻ
         Akkadning tub hududi Dajla va Furot daryolari oqimining o’rta qismini: Quyi
Mesopotamiyaning   shimolini   va   Diyala   daryosi   vodiysini   egallagan.   Ko p   sonli	
ʻ
istilolar natijasida Akkad o z davrining eng yirik davlatiga aylanib, hozirda mavjud	
ʻ
bo lgan   davlatlar   ichida   eng   yirik   davlatga   aylandi,   uning   tarkibiga   yangi   Kish,	
ʻ
Sippar,   Eshnunna,   Bobil,   Kutu   va   boshqalar   kiradi 1
.Uning   hududi.   "Yuqori
dengizdan   Quyigacha"   cho’zilgan,   ya’ni.   O’rta   er   dengizidan   Fors   ko’rfaziga
qadar,   shuningdek,   kelajakdagi   Finikiyaning   bir   qismi,   Suriya,   Kichik   Osiyoning
chegara   hududlari,   Mesopotamiya,   Zagros   tog’larining   bir   qismi   va   Elam
(zamonaviy   Eronda).   Quyi   Mesopotamiya   Bobil   tomonidan   bosib   olingandan
keyin Shumer va Akkad yerlari Bobiliya deb atalgan.
     Boshqaruv shakli - monarxiya.   Akkad despotik davlat bo’lib, unda qirol mutlaq
hokimiyatga   ega   bo’lgan   deb   ishoniladi.   Biroq,   Akkad   hukmdori   chetlab   o’ta
olmagan   bir   qator   omillar   mavjud:   eng   muhimlaridan   biri   qirolning   yerning   oliy
egasi   emasligi   va   shuning   uchun   uni   o’z   xohishiga   ko’ra   tasarruf   qila   olmasligi
1
Piotrovskiy B.B Van qirolligi (Urartu ) Obreli I.A- Moskva : Sharq adabiyoti nashriyoti .2019.B.286-288. edi.   Yangi   davlatning   tashkil   topishi   davrida   Akkadning   birinchi   hukmdori
Sargonning   harakatlari   aftidan   xalq   tomonidan   qo llab-quvvatlangan,   ammoʻ
keyinchalik   u   zaiflasha   boshlagan.   Qirol   hokimiyatining   asosiy   tayanchi   yangi
paydo   bo’lgan   xizmatchi   aristokratiya,   shuningdek,   qirolga   tegishli   bo’lgan   katta
hajmdagi   (jami   40-50%   ga   yaqin)   er   fondi   edi.   Hukmdorlar   ruhoniylarni   qo’llab-
quvvatlashga   intilishdi,   ammo   Akkad   qirollarining   despotik   intilishlari   ularning
munosabatlarini juda sovuqlashtirdi.   Qirol diniy kultning boshlig’i ham edi, u o’z
qo’l   ostidagi   shaharlarning   oliy   ruhoniylarini   tayinlashi   mumkin   edi.   Bundan
tashqari, uning to’liq unvoni eng muhim xudolarning kultlari bilan bog’liq bo’lgan
ruhoniy unvonlarini o’z ichiga olgan.
Mamlakat   hududiy   jamoalarga   yoki   nomlarga   bo’lingan.   Ularga   Sargon   davridan
beri   ensi   yoki   shagan   (gubernator)   unvonlari   bilan   tayinlangan   “Akkad   o g illari	
ʻ ʻ
(ya ni fuqarolari)” boshchilik qilgan.	
ʼ   Qoida tariqasida, bular o’z mavqeini qirolga
qarzdor   bo’lgan   va   shuning   uchun   nisbatan   ishonchli   bo’lgan   kamtar   odamlar
edi.   Rasmiy ravishda davlat tarkibiga kirmagan, lekin unga bevosita siyosiy qaram
bo lgan   (masalan,   Elam)   hududlarni   nazorat   qilish   uchun   ularning   hukmdorlari
ʻ
yonida   maxsus   elchi   —   sukkal   bo lgan.	
ʻ   Sargon   qabila   aristokratiyasini
itoatkorlikda   ushlab   turish   uchun   poytaxtda   ular   orasidan   garovga   olishni   mashq
qilgan.   Naram-Suen (Sargonning nabirasi) o’z o’g’illari va qarindoshlarini joylarga
tayinlash   orqali   bu   tartibni   almashtirishga   harakat   qildi.   Mamlakatdagi   vaziyat
beqaror edi, ruhoniylar va zodagonlar qirol siyosatidan juda norozi edilar.
Akkadlarning ajdodlari - Sharqiy Semitlar alohida jamoalarning homiylari bo’lgan
turli   xudolarga   sig’inishgan,   semitlar   esa   qadimdan   xudolarni   o’z   nomlari   bilan
chaqirishdan   qochishgan.   Har   bir   qabila   yoki   jamoa   o zining   homiy   xudosini	
ʻ
“lord”   –   ba al   yoki   bel,   homiy   ma budasi   “ma buda”   —   astar   yoki   ishtor   deb	
ʼ ʼ ʼ
atagan.   Akkad   davlati   vujudga   kelgan   paytga   kelib   semit   xudolari   shumer
mifologiyasiga moslashgan edi.   “Bel” oliy xudo Enlilni anglata boshladi, “Ishtar” -
har   qanday   ma’budaga   aylandi.   Shumer   xudolari   ham   semitik   tarzda   qayta
nomlandi:   Enlil   Ellilga   aylandi;   Inanna   Ishtarga   aylandi;   quyosh   xudosi   Utu   -
Shamash;   oy ma’budasi Zuen - Suen;   Enki - Haya;   Ishkur - Adad.   Panteon, turli xil tasvirlar   va   syujetlar   ko’pincha   ikkala   madaniyatda   bir   xil   bo’lganiga   asoslanib,
ular odatda bitta Shumer-Akkad ifologiyasi haqida gapirishadi.
Akkad   davri   madaniyati   va   san’atida   qahramon  g’oyasi   asosiy   sabab   bo’lgan.   Bu
yoki hokimiyatga erishish, yig’ish va uzoq mamlakatlarga olib borishga muvaffaq
bo’lgan   kamtarin   kelib   chiqishi   ilohiy   shohdir   (Qadimgi   Sargon   va   Naram-
Suen).   Yoki   bu   jamiyatning   quyi   tabaqalaridan   bo’lgan,   o’z   kuchi   va   qobiliyati
tufayli   harbiy   yurishlarda   ajralib   turuvchi   va   podshoh   tomonidan   yuksaklikka
ko’tarilgan   odam   edi.   Shunday   qilib,   san’atda   akkadlar   insonning   shaxsiyatiga
ko’proq ahamiyat berishgan.
Oldingi   davrlardan   Akkad   turli   hunarmandchilik   texnologiyasini   meros   qilib
oldi.   Bu   yerda   kulolchilik,   metallurgiya,   tosh   o’ymakorligi,   to’quvchilik,
kemasozlik   va   boshqa   ko’plab   sohalar   rivojlangan.   Biroq,   ko’plab   qimmatbaho
narsalarni   ishlab   chiqarish   uchun   Mesopotamiyada   topilmaydigan   yoki   juda   kam
uchraydigan   materiallar   kerak   edi.   Shuning   uchun   xalqaro   savdo   muhim   rol
o’ynadi.   Erta antik davrdagi savdo, qoida tariqasida, ayirboshlash xususiyatiga ega
edi,   garchi   naqd   pul   ekvivalentlari   asta-sekin   paydo   bo’lgan   bo’lsa   ham:
Mesopotamiyada   u   qimmatbaho   metal   edi.   Mamlakatning   boyligi   non   bo’lib,   uni
qo’shni   mamlakatlarga   muvaffaqiyatli   etkazib   berdi.   Buning   evaziga   u   kerakli
materiallarni   oldi.   Elam   va   Sharqiy   O’rta   er   dengizi   Akkadga   sifatli   qurilish
yog’ochlari manbai sifatida qiziqish bildirgan.   Magan mis yetkazib beruvchilardan
biri   edi.   Sargonidlar   “qora   mamlakat”   -   Melluxa   bilan   yaqin   aloqada   bo’lib,   u
erdan   Dilmun   vositachiligida   karnelian   va   oltin   etkazib   berildi.   Xalqaro   savdo,
qoida   tariqasida,   davlatga   tegishli   edi.   Biroq,   tsivilizatsiyaning   ishlab   chiqarish
quvvati   ularning   resurslarga   bo’lgan   ehtiyojlarini   qondirish   uchun   etarli   emas
edi.   Bunday   holda,   u   qo’shni   hududlarni   talon-taroj   qilishga   yoki   ularni   o’z
tarkibiga   kiritishga   murojaat   qildi.   Sargon   tomonidan   davlat   chegaralarining
kengaytirilishi,   shuningdek,   butun   mamlakat   uchun   yagona   kalendar,   o lchov   vaʻ
tarozilar   tizimi   joriy   etilishi   savdo-sotiqning   gullab-yashnashiga   olib
keldi.   Keyingi an’ana Sargon qirolligiga yo’llar tizimini va “soxta marshrut” - ular
orasidagi  masofani ko’rsatadigan mintaqalar va shaharlar ro’yxatini yaratish bilan bog’liq.   Biroq,   sivilizatsiyaning   ishlab   chiqarish   quvvati   ularning   resurslarga
bo’lgan   ehtiyojlarini   qondirish   uchun   etarli   emas   edi.   Bunday   holda,   u   qo’shni
hududlarni   talon-taroj   qilishga   yoki   ularni   o’z   tarkibiga   kiritishga   murojaat
qildi.   Sargon  tomonidan davlat   chegaralarining kengaytirilishi,  shuningdek,  butun
mamlakat  uchun yagona kalendar, o lchov va tarozilar  tizimi  joriy etilishi  savdo-ʻ
sotiqning gullab-yashnashiga olib keldi.   Keyingi an’ana Sargon qirolligiga yo’llar
tizimini va “soxta marshrut” - ular orasidagi masofani ko’rsatadigan mintaqalar va
shaharlar ro’yxatini yaratish bilan bog’liq.   Biroq, sivilizatsiyaning ishlab chiqarish
quvvati   ularning   resurslarga   bo’lgan   ehtiyojlarini   qondirish   uchun   etarli   emas
edi.   Bunday   holda,   u   qo’shni   hududlarni   talon-taroj   qilishga   yoki   ularni   o’z
tarkibiga   kiritishga   murojaat   qildi.   Sargon   tomonidan   davlat   chegaralarining
kengaytirilishi,   shuningdek,   butun   mamlakat   uchun   yagona   kalendar,   o lchov   va	
ʻ
tarozilar   tizimi   joriy   etilishi   savdo-sotiqning   gullab-yashnashiga   olib
keldi.   Keyingi an’ana Sargon qirolligiga yo’llar tizimini va “soxta marshrut” - ular
orasidagi  masofani ko’rsatadigan mintaqalar va shaharlar ro’yxatini yaratish bilan
bog’liq. II.bob.  Kichik Osiyo eng qadimiy davlatlari. Ossuriya, Urartu davlatlari
haqida
Zamonaviy   ilm-fan   Urartuni   XIX   asr   boshlarida   kashf   etgan.   Olimlar   e’tiborni
o’rta   asr   arman   tarixchisi   Movses   Xorenatsining   Van   ko’li   bo’yida   shahar
qurilishida Ossuriya malikasi Shamiram (Semiramid) ishtiroki haqidagi hikoyasiga
qaratdi.   1827-   yilda   Fransuz   Osiyo   jamiyati   Van   viloyatiga   birinchi   tadqiqotchi
yosh olim Shulsni yubordi.   1829 -yilda u kurd qaroqchilari tomonidan o’ldirilgan,
ammo   1840-   yilga   kelib   uning   ishining   materiallari   Frantsiyaga   kelib,   nashr
etilgan.   Shults   o zi   kashf   etgan   mixxat   yozuvlarining   eskizini   chizib,   Urartuʻ
shohlarining   Urartu   poytaxti   Tushpadagi   qadimiy   qarorgohi   bo lgan   Van	
ʻ
qoyasining   birinchi   ta rifini   berdi   va   keyingi   tadqiqotlar   shuni   ko rsatdiki,   bu	
ʼ ʻ
yozuvlar   ossuriy   tilida   yozilmagan,   garchi   ilgari   Yevropa   tadqiqotchilar   ossuriya
madaniyati   izlari   uchun   Van   va   Urartu   yozuvlari   yaqinidagi   xarobalarni
olib,   Urartu   esa   miloddan   avvalgi   V-   asrdan   boshlab   “unutilgan   saltanat”   bo lib	
ʻ
qolgan.  
         Qadimgi Ossuriya shaharlaridagi arxeologik qazishmalar Urartuni o’rganishga
yanada   turtki   berdi.   1842-1844-yillardagi   qazishmalar   paytida.   Nineviyada,
Xorsoboddagi   Sargon   II   saroyida,   fransuz   konsuli   tomonidan,   shuningdek,   1845-
1849-   yillarda   Layard   qazishmalarida.   Nimrud   tepaligidan   ko’plab   Ossuriya
mixxatlari   topilgan.   Jumladan,   mashhur   Ashurbanipal   qirollik   kutubxonasi.   XIX-
asrning o rtalariga kelib, ko plab olimlarning sa y-harakatlari bilan mixxat yozuvi	
ʻ ʻ ʼ
ochildi va Ossuriya gil lavhalari Urartu haqidagi eng muhim ma lumot manbasiga	
ʼ
aylandi.
Birinchi   marta   Shults   tomonidan   nashr   etilgan   Urartuning   mixxat   yozuvlarini
dekodlash   sekinroq   davom   etdi.   XIX-asrning   ikkinchi   yarmida   urartu   tilining
gruzin,   arman   va   semit   tillari   bilan   aloqasi   to’g’risida   taxminlar   paydo   bo’ldi,
keyinchalik bu asossiz bo’lib chiqdi 2
.
2
  Dyakov I.M. Urartu xatlari va hujjatlari . -Moskva : -Leningrad:SSSR Fanlar akademiyasining nashriyoti 1963. 
B.115-117.      Urartu   tilini   o’rganishdagi   yutuq   faqat   XIX-asrning   oxirida,   nemis   olimi   Says
birinchi   to’g’ri   grammatikani   nashr   etganida   yuz   berdi.   Urartu   tilini   o’rganishga
bo’lib   urartu   va   hurriy   tillari   o’rtasidagi   munosabat   to’g’risida   keyinchalik
tasdiqlangan taxminni ilgari surgan va asarini nashr etgan. yangilangan.
SSSRda   u   bir   vaqtning   o’zida   urartu   tilining   kavkaz   tillari   bilan   aloqalarini
o’rgangan   N.Ya.Marr   va   gruzin   olimi   G.A.Melikishvili   50-yillarda   Urartu
yozuvlarining   butun   korpusini   tarjima   qilgan   va   nashr   etgan.   Rus   sharqshunosi
I.M.Dyakonov   o sha   davrda   Urartuni   o rganishni   rivojlantirish   maqsadidaʻ ʻ
Ossuriya   manbalarida   Urartuga   oid   barcha   ma lumotlarni   to plagan   va   tarjima	
ʼ ʻ
qilgan.   Shuningdek, u 60-yillarda topilgan yangi Urartu yozuvlarining tarjimalarini
nashr etdi.
Urartuni arxeologik tadqiq qilish dastlab faqat Van shahri yaqinida, Van qoyasi va
Toprak-Qal’ada olib borilgan.   1879 -yilda Britaniya muzeyi ekspeditsiyasi u yerda,
1898-1899-   yillarda   nemis   ekspeditsiyasi   qazishma   ishlarini   olib   bordi.   Bu
ekspeditsiyalar Urartu qoyalarining ko plab yozuvlarini topib, ko chirdi.	
ʻ ʻ   Jumladan,
Britaniya muzeyi  va Berlindagi Yaqin Sharq muzeyida saqlangan qirol Argishti I
yilnomasi   va   Urartu   moddiy   madaniyatining   bir   qator   ob’ektlari.   Urartu
hududining   salmoqli   qismi   Rossiya   imperiyasi   tasarrufida   bo lgan   1911-1916-	
ʻ
yillarda   akademiklar   I.A.   Orbeli   va   N.Ya.   Marra.   Van   qoyasining   uyasida   ular
Urartu   tarixiga   oid   ikkinchi   muhim   hujjat   -   shoh   Sarduri   II   yilnomasini   topishga
muvaffaq bo’lishdi.   Turkiya sharqidagi keyingi qazishma ishlariga jahon urushlari,
davom etayotgan siyosiy beqarorlik va turk kurdlarining mustaqillik uchun kurashi
to’sqinlik qildi.   Ba zi Urartu yodgorliklari (masalan, Toprax-qal a) turk muntazam	
ʼ ʼ
armiyasi   tomonidan   hozirgacha   iste dod   sifatida   foydalaniladi.	
ʼ   Bu   hududda   olib
borilgan   qazishmalar,   hozirgi   zamon   Urartu   tadqiqotchilarining   ta biri   bilan	
ʼ
aytganda, “ibtidoiy holatda” 3
.
Erondagi   Urartu   madaniyati   yodgorliklarida   arxeologik   qazishmalar   uzoq
vaqtdan buyon u yerda sodir bo lgan inqilob tufayli  to siq bo lgan, biroq keyingi	
ʻ ʻ ʻ
3
Melikishvili G.A Urartu mixxat yozuvlari . Moskva SSSR Fanlar akademiyasining nashriyoti 1960 .B.136-138. yillarda vaziyat o zgargan va Erondagi bir qancha Urartu obidalarida bir vaqtningʻ
o zida qazishmalar olib borilmoqda.	
ʻ
1939-   yildan   beri   muntazam   arxeologik   qazishmalar   olib   borilayotgan
zamonaviy   Armaniston   hududidagi   Urartuning   shimoli-sharqiy   chekkasida
tadqiqotlar   ancha   faol   va   malakali   bo’ldi.   Karmir   Blur   tepaligidagi   qazishmalar
Urartuning   boshqa   shaharlariga   qaraganda   Urartuni   o’rganish   uchun   eng   boy
material   bo’ldi.   Bunga   tungi   hujum   natijasida   shaharning   birdaniga   vayron
bo’lganligi   va   qazish   ishlarining   o’ta   sinchkovlik   bilan   olib   borilganligi   sabab
bo’lgan.   Karmir   Blurdagi   qazishmalar   rahbari   B.B.   Piotrovskiy   Urartuni
o’rganishga   juda   katta   hissa   qo’shgan   va   uning   “Van   qirolligi”   kitobi   bir   necha
tillarga   tarjima   qilingan,   ko’p   yillar   davomida   butun   dunyoda   Urartu   tarixi
bo’yicha eng to’liq va “klassik” kitob bo’lgan.
Zamonaviy   ilm-fanda   Urartu   davlati   haqidagi   ma’lumotlar   cheklangan,   shuning
uchun   Urartu   tarixida   hal   etilmagan   masalalar   ko’p.   Bu,   asosan,   arxeologik
ishlarning   yetarli   hajmda   emasligi   bilan   bog’liq.   Yozma   manbalardan   olimlar
bilishadi:   Miloddan   avvalgi   XIII-VIII-asrlarda   Ossuriya   Urartuga   ishora
qiladi.   Ossuriya manbalari Urartu haqidagi ko pgina tarixiy ma lumotlarning asosi,	
ʻ ʼ
shuningdek,   Urartu   xronologiyasining   asosidir.   Ossuriya   va   Urartu   hukmdorlari
o rtasida   o rnatilgan   munosabatlar   tufayli   olimlar   Urartu   shohlari   hukmronlik	
ʻ ʻ
qilgan   davrlarni   aniqlashga   va   Urartudagi   turli   tarixiy   voqealarni   solishtirishga
muvaffaq bo ldilar.	
ʻ   Shuningdek qarang: 
Urartu hukmdorlari ro yxati;	
ʻ
Miloddan   avvalgi   VII-asrdagi   Bobil   yilnomalari.   Asosan   Urartuning   tanazzulga
uchrashi bilan bog’liq;
Xet ieroglif matnlarida qisqacha havolalar;
Urartu yozuvlari, asosan mixxat yozuvida, ossuriyaliklardan olingan.
Ushbu manbalarning aksariyati Urartu haqida qisqacha ma’lumotni o’z ichiga oladi
va   ko’pincha   tor   yo’nalishga   ega.   Urartu   manbalarining   barchasi   shoh   yozuvlari
bo lib, Urartudagi iqtisodiy, ijtimoiy va diniy hayot haqida kam ma lumot beradi.	
ʻ ʼ Yozma   manbalardan   tashqari   Urartu   yodgorliklari   va   san at   buyumlari   hamʼ
saqlanib   qolgan,   ularning   ayrimlari   hozirgacha   o rganilmagan.	
ʻ   Urartu   yozuvi   va
san’atining   topilgan   yodgorliklari   ko’plab   mamlakatlarda   tarqalgan   va   Britaniya
muzeyi,   Ermitaj   va   Germaniya,   Turkiya,   Armaniston   va   Gruziya   tarixiy
muzeylarida   namoyish   etilgan.   Urartu   qadimiylarining   eng   katta   kolleksiyasi
hozirda Van muzeyida jamlangan.
Urartu   Armaniston   tog’larida   -   G’arbiy   Osiyodagi   dengiz   sathidan   1500-
1800 m balandlikda joylashgan tog’ tizmasida joylashgan edi.   Arman tog’larining
relyefi   juda   xilma-xil   bo’lib,   buning   natijasida   Armaniston   mamlakatida   bo’lgani
kabi, unga "qarama-qarshiliklar  mamlakati" nomi berilgan.   Arman tog’lari baland
tog’   tizmalarini   birlashtiradi,   ulardan   biri   G’arbiy   Osiyoning   eng   katta   cho’qqisi
Ararat   tog’i   va   yumshoq   iqlimi   va   unumdor   tuproqli   havzalarni   o’z   ichiga
oladi.   Sobiq   Urartu   hududidagi   landshaftlar   xilma-xil:   alp   alp   o’tloqlari   (dengiz
sathidan   2700-2950   m   balandlikda),   cho’llar,   o’rmonlar,   unumdor
tekisliklar.   G’arbiy Osiyoning to’rtta eng yirik daryolari ham shu erdan boshlanadi:
Dajla, Furot, Murot va Araks.   Armaniston tog’larida uchta ko’l bor.
Van ko’li.   Dengiz sathidan 1720 m balandlikda joylashgan, ko lda suv sathi	
ʻ
davriy   ravishda   o zgarib   turadi,   suvi   sho r,   ichib   bo lmaydi.	
ʻ ʻ ʻ   U   sazan   oilasiga
mansub baliqlarning yagona turlari uchun yashash joyi bo’lib xizmat qiladi.
Urmiya   ko’li.   Dengiz   sathidan   1250   m   balandlikda   joylashgan   suv   juda
sho r.	
ʻ   Ko’lning past qirg’oqlari qishloq xo’jaligi uchun qulaydir.
Sevan ko’li.   Dengiz sathidan 1915 m  balandlikda joylashgan,  suvi  chuchuk, ko li	
ʻ
baliqlarga boy.
Armaniston tog’lari iqlimi asosan kontinental bo’lib, qishi sovuq bo’ladi.   Ayniqsa,
og ir iqlim sharoiti baland tog larning shimoli-g arbiy qismida, Erzurum platosida	
ʻ ʻ ʻ
(dengiz sathidan 1800 m balandlikda) joylashgan.   Arman tog’larining past-baland
hududlarida   yog’ingarchilik   kam,   ularda   qishloq   xo’jaligi   faqat   sun’iy   sug’orish
yordamida   rivojlanadi.   Tog’larning   janubi-sharqiy   qismida   yumshoqroq   O’rta   er
dengizi iqlimi mavjud. Armaniston   tog’larida   qadimgi   davrlarda   qimmatli   bo’lgan   foydali
qazilmalar konlari mavjud: temir, mis, qo’rg’oshin va qalay.
Urartu   aholisi   etnik   jihatdan   xilma-xil   bo’lganligi   sababli,   yaqinda   ilmiy
adabiyotlarda   urartularning   kelib   chiqishi   hukmron   qabila,   yozma   urartu   tilida
so’zlashuvchi   qabilasining   haqiqiy   kelib   chiqishi   deb   tushuniladi.   Urartu
elementining   o’ziga   kelsak,   urartu   tilining   hurriy   tili   bilan   bevosita   bog’liqligi,
shuningdek,   urartiyaliklarning   G’arbiy   Ozarbayjondagi   Revanduz   viloyatidan
Armaniston   tog’lari   bo’ylab   tarqalishi   ehtimoli   haqida   olimlarning   kelishuvi
mavjud,   bu   erda   qadimgi   shahar   joylashgan.   Musasir   joylashgan   edi.   Qadimgi
Urartu  Musasir  shahri   bu qabilaning  asl  manzilgohi   hududida joylashgan  bo’lishi
ehtimoldan yiroq.
Arxeologik   materiallarning   kamligi   va   boshqa   “Nairi   qabilalari”   orasida
yozma   tilning   yo’qligi   ularning   kelib   chiqishi   haqida   ishonchli   gapirishga   imkon
bermaydi.   Tadqiqotchilar   Urartu   aholisi   orasida   ham   o troq,   ham   ko chmanchiʻ ʻ
aholi bo lishi ehtimoli bor, deb hisoblaydilar va turli darajadagi aniqlik bilan ular	
ʻ
Urartuda   janubi-sharqdan,   shimoli-sharqdan   va   g arbdan   kelgan   muhojirlarning	
ʻ
turli   guruhlari   mavjudligini   taxmin   qiladilar.   Shu   bilan   birga,   Urartu   aholisi,
ehtimol,   ossuriyaliklar   tomonidan   “Nairi”   so’zi   sifatida   belgilab   qo’yilgan,
Mitannilar   davlati   parchalanganidan   keyin   saqlanib   qolgan   hurriylarning   katta
massasini o’z ichiga olganligiga shubha yo’q.
        Urartu   tarkibidagi   protoarman   qabilalarining,   ya’ni   protoarman   tilining
tashuvchisi   qabilalarning   kelib   chiqishi   masalasi   alohida   va   chuqur
o’rganildi.   Armanlarning   etnogenezi   tabiiy   ravishda   Armanistonda   qiziqish
uyg’otdi   va   bundan   tashqari,   siyosiy   sabablarga   ko’ra   Armaniston   uchun
Armaniston   tog’larida   armanlarning   avtoxtonligini   tasdiqlash   muhim   edi,   bu   esa
o’rganilayotgan   masalani   qo’shimcha   dolzarblik   bilan   ta’minladi.   Jahon
tarixshunosligida   protoarman   qabilalari   (ehtimol,   Ossuriya   manbalarining
pashshalari)   Arman   tog’lariga   g’arbdan   ko’chib   kelgan   va   Urartu   davlati   tashkil
topgunga   qadar   -   oxirida   tarixiy   Armaniston   hududiga   joylashgan   degan   fikr
hukmronlik   qiladi.   miloddan   avvalgi   2-ming   yillikda.   (tarixiy   Melitena   o’rnida zamonaviy   Turkiyaning   Malatya   viloyati).   Arman   tarixshunosligida   Hayyas
mintaqasidagi   Arman   tog’larida   armanlarning   avtoxtonligi   haqida   gapirish
(ehtimol   siyosiy   sabablarga   ko’ra)   tendentsiyasi   ustunlik   qiladi,   xususan,   Ivanov-
Gamkrelidzening arman gipotezasiga asoslanib, ko’pchilik tilshunoslar tomonidan
rad etilgan.   Batafsil ma’lumot uchun Armanlarning etnogeneziga qarang.
Urartu   haqidagi   eng   qadimgi   eslatma   Ossuriya   shohi   Shalmanesar   I
(Shulman-Ashared   I,   miloddan   avvalgi   1280-1261-   yillarda   hukmronlik   qilgan)
yozuvlarida   uchraydi.   Matnlardan   shunday   xulosaga   kelish   mumkinki,   bu   davrda
“Urartu   shohlari”   Ossuriya   bilan   uzoq   muddatli   harbiy   to qnashuvda   bo lgan   vaʻ ʻ
ossuriyaliklarning   uyushtirilgan   harbiy   yurishlari   ularga   muntazam   ravishda
Urartular   bilan   urushlarda   muvaffaqiyat   olib   kelgan.   O’sha   paytda   kuchliroq
Ossuriya   qo’shinlari,   qoida   tariqasida,   yirtqich   maqsadlarni   ko’zlagan,   Urartuga
bosqinlarning   asosiy   maqsadi   qimmatbaho   narsalarni   tortib   olish   va   chorva
mollarini o’g’irlash edi.
Ossuriyaliklarning   harbiy   yurishlaridan   biri   Shalmaneser   I   nomidan   quyidagicha
tasvirlangan:   Mening   oliy   ruhoniyligimning   boshida   Uruatri   mamlakatlari   menga
qarshi isyon ko’tarishdi.   Ashurga va buyuk xudolarga, janoblarim, men qo’llarimni
ko’tardim, lashkarlarimni to’pladim.   Men ularning qudratli tog’larining qoyalariga
chiqdim;   Himme,   Vatkun,   Barg’un,   Salua,   Xalila,   Luha,   Nilipaxri   va   Zingun
mamlakatlarini qo’shinlari bilan sakkiz davlatni zabt etdim.   Ellik bir aholi punktini
vayron   qildim,   yoqib   yubordim,   asirlarini,   mol-mulkini   olib   ketdim.   Uruatrining
barcha   mamlakatlari,   hazratim,   men   uch   kun   ichida   Ashurning   oyoqlariga   ta’zim
qildim.   Farzandlarini   tanladim,   xizmatiga   oldim.   Tog’larning   og’ir   o’lponini
to’xtovsiz qo’ydim.
Ko’pgina   Ossuriya   matnlarida   urartuliklar   Nairi   deb   ataladi,   ehtimol   bu   Urartuda
yashagan odamlarning nomidir.   Bir qancha “Uruatri mamlakatlari”ni sanab o’tish,
ko’p sonli “Uruatri shohlari” va “Nairi shohlari”ni eslatib o’tish, tadqiqotchilarning
fikriga ko’ra, bu davrda Urartu hali yagona davlat bo’lmagan, balki xalqlar ittifoqi
bo’lgan. qarindosh qabilalar. Urartu   tadqiqotchilarining   fikriga   ko’ra,   aynan   Ossuriya   o’z   harakatlari   bilan
Arman   tog’larida   Urartu   davlatining   paydo   bo’lishiga   hissa   qo’shgan.   Mahalliy
aholining   ossuriyaliklarning   yirtqich   bosqinlaridan   himoyalanish   istagi   qabila
ittifoqlarining   paydo   bo’lishiga   va   oxir-oqibat   davlat   shakllanishiga   yordam
berdi.   Arman tog’larining tabiiy boyligi dastlab bu erda davlatning paydo bo’lishi
uchun iqtisodiy shart-sharoitlarni yaratdi, ammo harbiy-siyosiy shartlar va shunga
mos ravishda bunday davlatni yaratish imkoniyati faqat temir asrida paydo bo’ldi:
Temir asboblarni toshni qayta ishlash texnologiyasi Armaniston tog’larida ko’plab
mudofaa   qal’alarini   qurishga   imkon   berganidan   keyingina   mahalliy   aholi   kuchli
Ossuriya armiyasiga samarali qarshilik ko’rsatishga muvaffaq bo’ldi.  
Qabilalarni   birlashtirish   va   qal’alar   qurish   texnologiyasini   ishlab   chiqish   jarayoni
asrlar   davomida   davom   etgan.   Qirol   Arama   boshchiligida   birlashishga   birinchi
urinish   muvaffaqiyatsiz   tugadi.   Miloddan   avvalgi   IX-asrda.   Ossuriya   Urartuga
qarshi  so’nggi   muvaffaqiyatli   yurishlarini   o’tkazishga   muvaffaq  bo’ldi:  Miloddan
avvalgi   858-856-yillarda   Shalmaneser   III   (Shulman-Ashared   III)
boshchiligida.   Arama   hukmronligi   davrida   Shalmanesar   III   Urartuning   birinchi
poytaxtlarini,   aniq   joylashuvi   aniqlanmagan   Suguniya   va   Arzashka   shaharlarini
vayron qildi va Urartuga muvaffaqiyatli kirib bordi.
Shalmanaser III davriga oid Ossuriya barelyefi Urartularni mag lub etgan Ossuriyaʻ
qo shini   tasvirlangan   bronza   barelyef   parchasi.	
ʻ   Miloddan   avvalgi   858-yil
Shalmaneser   III   qo’mondonligida   Van   ko’li   qirg’og’idagi   jangda.   Darvoza
bezaklari sifatida kengligi 27 sm bo lgan barelyef ishlatilgan.	
ʻ
Barelyefdagi yozuv: “Men o’z suratimni Nairi mamlakatining dengiziga qo’ydim,
xudolarimga qurbonliklar qildim”.
Keyingi   urinish   yanada   muvaffaqiyatli   bo’ldi:   miloddan   avvalgi   844-yil   atrofida.
Urartuga Sarduri  I (Lutiprining o g li) boshchilik qilgan, u Van ko lining sharqiy
ʻ ʻ ʻ
qirg og ida   Urartuning   yangi   poytaxti   Tushpa   shahrini   qurgan   va   poytaxt	
ʻ ʻ
chekkasida   mudofaa   qal alarining   butun   tarmog ini   yaratgan.	
ʼ ʻ   Ossuriya   shohi
Shalmanaser   III   hukmronligi   davridan   boshlab   Ossuriya   va   Urartu   manbalari
Urartuda hokimiyatning markazlashganligi va Urartu qirollik sulolasining vujudga kelishidan   guvohlik   beradi.   Poytaxt   uchun   joy   tanlash,   aftidan,   Tushpa   o’rnida
Urartu quyosh xudosi Shiviniga sig’inish uchun qadimiy diniy markaz bo’lganligi
bilan   bog’liq.   Van   qoyasining   g arbiy   etagida   chetdan   olib   kelingan   yirikʻ
toshlardan qurilgan, uzunligi 6 m, balandligi 1 m ga yetgan qal a devori saqlanib	
ʼ
qolgan.   Bu   devorda   ossuriy   tilida   Sarduriy   shohi   qal a   qurganligidan   dalolat	
ʼ
beruvchi yozuvlar bor.
Yozuvning   tarjimasi:   Sarduri,   Lutipri   o’g’li,   buyuk   shoh,   qudratli   shoh,
koinot   shohi,   Nairi   mamlakati   podshosi,   tengi   yo’q   podshoh,   hayratga   loyiq
cho’pon,   janglardan   qo’rqmagan,   unga   bosh   eguvchi   podshoh.   Shohlar   shohi
Lutiprining o’g’li Sarduri barcha shohlardan o’lpon oldi.   Lutiprining o’g’li Sarduri
shunday   deydi:   “Men   bu   ohaktoshni   Alniunu   shahridan   olib   keldim,   bu   devorni
o’rnatdim”.
Sarduri   I   davrida   Ossuriya   bosqinlari   endi   Urartu   poytaxtiga   etib   bora   olmadi,
faqat mamlakatning janubiy chekkalarini bezovta qildi.   Urartu qo’shini to’g’ridan-
to’g’ri   to’qnashuvda   Ossuriya   qo’shiniga   yutqazgan   bo’lsa-da,   urartiyaliklar
tomonidan   qurilgan   qal’alar   Ossuriya   qo’shinining   uzoq   ichki   hududlarga   kirib
borishiga imkon bermadi.   Bundan tashqari, Arman tog’larining qattiq qishki iqlimi
ossuriyaliklar   uchun   vazifani   murakkablashtirdi,   ular   barcha   hujum
kampaniyalarini   faqat   yozda   o’tkazishlari   mumkin   edi   va   endi   ular   o’zlari   bilan
og’ir qamal qurollarini olib yurishga majbur bo’lishdi.   Bunday sharoitda Ossuriya
qo’shinining   kuchi   faqat   kichik   muvaffaqiyatlar   uchun   etarli   edi.   Mintaqada
Ossuriyaning   hokimiyati   tuga   boshladi,   Yaqin   Sharqda   yangi   kuch   -   birlashgan
Urartu gullab-yashnadi.
IX-asr   oxirida   Sarduriy   I   ning   o g li   Ishpuini   podshosi   (miloddan   avvalgi	
ʻ ʻ
828-810-yillar   hukmronlik   qilgan)   davrida   Tushpaning   markaziy   hokimiyati
yanada   mustahkamlanadi.   Urartu   chegaralari   kengayib   bormoqda:   janubdan   Van
va   Urmiya   ko llari   oralig idagi   hudud   Urartuga,   shuningdek   Urmiya   ko lining	
ʻ ʻ ʻ
janubidagi   hududga   qo shiladi;	
ʻ   shimolda,   Transkavkazda   Araks   daryosining
unumdor   vodiysini   egallash   uchun   muvaffaqiyatli   harbiy   yurishlar   olib
borilmoqda.   Urartu   dinining   “markazlashuvi”   ham   mavjud.   Ayrim   qabilalarning xudolari   mamlakatning   markaziy   qismidagi   xudolar:   Xaldi,   Teysheba   va   Shivini
boshchiligidagi   yagona   panteonga   birlashgan.   Xuddi   shu   davrda   urartu   tilida
mixxat lavhalar paydo bo’ldi.
Ishpuini   o g li   Menua   taxtga   o tirishi   bilan   Urartu   hududida   katta   qurilishʻ ʻ ʻ
ishlari olib borildi.   Menua hukmronligi davrida (miloddan avvalgi 810-786-yillar)
Vanga   yaqinlashish   joylarini   himoya   qiluvchi   qal’alar,   ko’plab   Urartu   aholi
punktlarida   saroylar   va   ibodatxonalar,   shuningdek,   Tushpa   shahrini   suv   bilan
ta’minlaydigan kanal qurilgan bo’lib, u hozirgi kungacha saqlanib qolgan.   Menua
hukmronligi   mashhur   Ossuriya   malikasi   Semiramida   hukmronligi   bilan
kesishadi.   Ossuriya   bilan   bo lgan   harbiy   harakatlardagi   sukunat   Ossuriyaning	
ʻ
Urartuga   madaniy   ta siri   bilan   ajralib   turdi.	
ʼ   Menua   hayoti   davomida   Van   ko’li
yaqinidagi ko’plab binolar, jumladan, Tushpaga boradigan kanal ham uning nomi
bilan bog’langan bo’lsa-da, bir muncha vaqt o’tgach, ular Semiramida nomi bilan
bog’lana   boshlagan,   chunki   ular   o’z   davrida   qurilgan.   Armanistonlik   o’rta   asr
tarixchisi Muso Xorenskiy Menua davrida qirolichaning Van yaqinidagi binolarni
qurishda shaxsan ishtirok etgani haqidagi afsonalarni keltiradi.   Menua hukmronligi
davrida   butun   mamlakat   bo’ylab   sug’orish   ishlari   ham   jadal   olib   borildi   va
Urartularning kengayishi shimolga Zakavkaziyada va Urartu chegaralari Furotning
o’rta oqimiga qadar bo’lgan janubi-g’arbda davom etdi.
Van   qoyasidagi   qal’a   bir   necha   asrlar   davomida   Urartu   shohlarining
qarorgohi   bo’lib   xizmat   qilgan.   Van   qoyasining   ichida   Urartu   hukmdorlari   o’z
xudolariga sig’inadigan bir nechta maishiy va diniy binolar o’ralgan edi.   Ehtimol,
bu erda qirollik xonalari bo’lgan.   Bir nechta qo’shimcha istehkomlar qarorgohning
butun   maydonini   mustahkamladi,   shuning   uchun   Van   qoyasi   yaqinidagi   qal’a
ko’pincha   qal’a   deb   ataladi.   Urartu   qulagandan   so ng   qal a   birinchi   jahon	
ʻ ʼ
urushigacha   turli   janglarda   foydalanilgan,   uning   yuqori   qismi   bir   necha   marta
qayta qurilgan.
Urartu chegaralarining janubga kengayishi Ossuriyadan Kichik Osiyoga boradigan
savdo   yo llarining   urartiylar   nazoratiga   o tishiga   olib   keldi,   bu   esa   Kichik	
ʻ ʻ
Osiyodan   uzoq   vaqtdan   beri   temir   va   ot   olib   kelayotgan   Ossuriyaning   strategik mavqeini   murakkablashtirdi.   Urmiya   ko li   sharqidagi   hududlardan   ot   yetkazibʻ
berishni qiyinlashtirdi.   Ossuriya hukmdori Shalmanaser IV (Shulman-Ashared IV,
miloddan   avvalgi   783-772-yillarda   hukmronlik   qilgan)   hukmronligining   o n	
ʻ
yilidan olti yilini Urartuga qarshi yurishlarda o tkazdi.	
ʻ   Bu vaqtga kelib, Menuaning
o’g’li   Argishti   I   allaqachon   Urartuda   hukmronlik   qilayotgan   edi,   u   yozma
manbalarga ko’ra, shimoliy chegaralarida Ossuriya bilan keskin kurash olib borgan
va   oxir-oqibat,   Shalmaneser   IV   ga   yo’l   qo’ymasdan,   undan   g’alaba   qozongan.
Ossuriyaning   chegara   hududlarida   yo’qolgan   ta’sirini   qaytarish.   Bundan   tashqari,
Argishti  I janubi-sharqga, Urmiya ko’li  hududiga manneanlarga  qarshi  bir  nechta
muvaffaqiyatli   yurishlar   qildi.   Argishti   I,   shuningdek,   Zakavkazda,   zamonaviy
Armaniston hududida yangi  aholi  punktlari va qal’alar  qurilishini amalga oshirdi,
xususan,   uzoq  vaqt  davomida  Rossiyaning   yirik  ma’muriy  markazi  bo’lib  qolgan
Argishtixinili   (zamonaviy   Armavirdan   unchalik   uzoq   bo’lmagan)   shahriga   asos
soldi.   Urartu   va   zamonaviy   Yerevan   yaqinidagi   Erebuni   shahri.   Erebuni   qal’asi
keyinchalik   Urartu   qo’shinlari   tomonidan   Sevan   ko’li   hududiga   yurish   va   Ararat
vodiysini himoya qilish uchun ishlatilgan.
         Miloddan avvalgi 786-764-yillarda Argishti I hukmronligi davrida. Urartu o’z
qudratining   cho’qqisida   edi   va   G’arbiy   Osiyoning   eng   qudratli   davlatiga
aylandi.   Urartu   Urmiya   ko li   atrofidagi   hududlarni,   Zaqafqaziya   hududlarini	
ʻ
mustahkam egallab oldi va Kichik Osiyodan Ossuriyaga boradigan savdo yo llarini	
ʻ
to sib qo ydi.	
ʻ ʻ   Urartuning azaliy raqibi Ossuriya shu tariqa harbiy strategik otlar va
temir   ta’minotidan   mahrum   bo’lib,   o’sha   paytda   iqtisodiy   va   siyosiy   tanazzul
holatida   edi.   Ossuriya   podshosi,   Arg’shti   I   ning   zamondoshi   Shalmanaser   IV
Urartu   podshosini   shunday   deb   atagan:   “Arg’ishi   Urart,   uning   nomi   dahshatli,
kuchli bo’rondek, kuchlari bepoyondir”.   Argishti I taxtga o g li Sarduriy II o tirdi,	
ʻ ʻ ʻ
u   otasining   ishini   davom   ettirib,   qator   harbiy   yurishlar   uyushtirdi,   mamlakat
chegaralarini yanada kengaytirdi.
Miloddan   avvalgi   VIII   -asr   o’rtalaridagi   Urartu   davlati.   o’sha   davrga   xos   holat
edi.   Urartu   podsholari   despotik   mutlaq   hokimiyatga   ega   bo’lib,   qo’shni   qabilalar
va mamlakatlarning mulkini zo’rlik bilan tortib olishga intilardilar.   Qo’lga olingan aholi   ko’pincha   qullikka   aylantirilgan   yoki   boshqa   hududlarga   majburan
ko’chirilgan.   U   paytlarda   aniq   chegaralar   mavjud   emas   edi,   Urartu   podshohlari
yildan-yilga   o z   chekkalarida   vayronkor   yurishlar   uyushtirib,   qo l   ostidagiʻ ʻ
qabilalarni   qo rqitishdi.
ʻ   Biroq,   Urartu   mintaqada   hech   qachon   Ossuriya   ega
bo’lgan   kuchga   erisha   olmadi:   Urartuning   ko’plab   qo’shni   qabilalar   ustidan
hokimiyati   vaqtinchalik   deb   hisoblangan.   Urartuning   o’ziga   xos   xususiyati   uning
madaniy   va   lingvistik   parchalanishi   edi 4
.   Qisqa   vaqt   ichida   markaziy   hukumat
temir   qilichli   katta   hududda   harbiy-madaniy   davlat   modelini   o’rnatdi,   asosan
Ossuriyadan   qarz   oldi,   shu   jumladan   markazlashtirilgan   sug’orish,   mixxat
yozuvlari,   Mesopotamiyaga   xos   bo’lgan   politeistik   din   yordamida   qishloq
xo’jaligini   faollashtirdi   va  yuqori   darajada   kanonlashtirilgan   san’at.   Ushbu   model
Urartuning   haqiqiy   yutug’i   -   yuqori   sifatli   tosh   mudofaa   me’morchiligi   bilan
to’ldirildi.   Bunday   sharoitda   Tushpa   bo’ysundirgan   hududlar   davlat   tarkibiga
yetarlicha   chuqur   qo’shilmagan   va   kuchlar   nisbati   o’zgarsa,   osongina   boshqa
kuchliroq markazga  qayta bo’ysunishi  mumkin edi.   Mesopotamiyaga  xos  bo’lgan
politeistik   din,   kuchli   kanonlashtirilgan   san’at.   Ushbu   model   Urartuning   haqiqiy
yutug’i   -   yuqori   sifatli   tosh   mudofaa   me’morchiligi   bilan   to’ldirildi.   Bunday
sharoitda   Tushpa   bo’ysundirgan   hududlar   davlat   tarkibiga   yetarlicha   chuqur
qo’shilmagan   va   kuchlar   nisbati   o’zgarsa,   osongina   boshqa   kuchliroq   markazga
qayta bo’ysunishi mumkin edi.   Mesopotamiyaga xos bo’lgan politeistik din, kuchli
kanonlashtirilgan   san’at.   Ushbu   model   Urartuning   haqiqiy   yutug’i   -   yuqori   sifatli
tosh   mudofaa   me’morchiligi   bilan   to’ldirildi.   Bunday   sharoitda   Tushpa
bo’ysundirgan   hududlar   davlat   tarkibiga   yetarlicha   chuqur   qo’shilmagan   va
kuchlar   nisbati   o’zgarsa,   osongina   boshqa   kuchliroq   markazga   qayta   bo’ysunishi
mumkin edi.
4
Arutyunyan N.V. Biaynili – Urartu . Harbiy -siyosiy tarix va toponimika masalalari . – Sant- Peterburg unversiteti 
nashriyoti , 2006 .B.212-217.  III.bob. Yevropa davlatlari uchun  Kichik osiyo hududidagi qadimgi
podsholiklar  qadri
Miloddan   avvalgi   3-ming   yillik   o rtalariga   oid   shahar-davlatga   oid   mixxatʻ
lavhalarining   dalillari   ham   muhim   ahamiyatga   ega.   Ebla.   Ushbu   matnlarga   ko’ra,
Ebla   va   Kichik   Osiyo   chegaralariga   yaqin   joylashgan   Shimoliy   Suriya   va
Mesopotamiyaning   ko’plab   nuqtalari   -   Karchemish,   Harran,   Urshu,   Xashshu,
Xaxxa o’rtasida yaqin savdo aloqalari mavjud edi.   Keyinchalik bu va yana janubiy
hududlarda   qadimgi   Xettlar,   keyinroq   esa   Yangi   Xet   podshohlari   o’zlarining
harbiy korxonalarini amalga oshirdilar.   Oxir-oqibat, bu hududlarning bir qismi Xet
davlati tarkibiga kirdi.
          Miloddan   avvalgi   III-ming   yillikda   Kichik   Osiyoda   shahar-davlatlarning
mavjudligi   haqidagi   xulosa.   Anadoluning   o’zidan   kelib   chiqqan   matnlarni
(“Kapadokiya   lavhalari”)   tahlil   qilish   natijalari   bilan   ham   yaxshi   rozi.   Bu   XIX-
XVIII-asrlarda   bu   yerda   mavjud   bo lgan   Kichik   Osiyo   savdo   markazlaridan
ʻ
topilgan   ish   hujjatlari   va   xatlardir.   Miloddan   avvalgi.   Ular   akkad   tilining   eski
ossuriya   (ashuriy)   shevasida   mixxat   yozuvida   yozilgan.   Ushbu   hujjatlar   tahlili
shuni   ko’rsatadiki,   savdogarlar   faoliyati   mahalliy   Anadolu   shahar-davlatlari
hukmdorlari   tomonidan   nazorat   qilingan.   Xorijiy   savdogarlar   ikkinchisiga   savdo
qilish   huquqi   uchun   ma’lum   bir   haq   to’laganlar.   Kichik   Osiyo   shaharlari
hukmdorlari   tovarlarni   sotib   olishda   imtiyozli   huquqqa   ega   edilar.   Kichik   Osiyo
shahar-davlatlaridan   XIX-XVIII-asrlardan   boshlab.   Miloddan   avvalgi   ancha
rivojlangan siyosiy tuzilmalar edi, keyin bu qirolliklarning shakllanishi, shubhasiz,
Savdo   markazlaridagi   savdogarlar   orasida   nafaqat   Ashuriylar   (Sharqiy   Semitlar),
Shimoliy Suriya mintaqalaridan, xususan, G’arbiy Semit lahjalarida so’zlashuvchi
xalqlar   yashaydigan   ko’plab   odamlar   bor   edi.   G’arbiy   semit   (amorit)   so’zlari,
masalan,   Kanish   arxivlari   lug’atida   mavjud.   Amorit   savdogarlari   Shimoliy
Suriyadan   Anadoluga   yo’l   ochgan   birinchi   savdogarlar   emas   edi.   Akkad
savdogarlarining o’rnini bosgan Ashuriya savdogarlari singari, ular ham miloddan
avvalgi 3-ming yillikdagi Shimoliy Suriya savdogarlariga ergashib Anado’ligacha borishgan.   Savdo   eramizdan   avvalgi   3-2-ming   yillik   boshlarida   Kichik   Osiyoda
sodir bo lgan ko plab ijtimoiy-iqtisodiy jarayonlarning muhim katalizatori bo lgan.ʻ ʻ ʻ
Savdo markazlari faoliyatida mahalliy savdogarlar faol rol o’ynagan:	

xetlar

Luviylar

shlyapalar
Ular   orasida   Hurriy   savdogarlari,   Shimoliy   Suriya,   Shimoliy   Mesopotamiya
shaharlari   va,   ehtimol,   Kichik   Osiyodan   kelgan   odamlar   bor   edi.   Savdogarlar
Anadoluga   gazlama   va   chiton   olib   kelishdi.   Lekin   savdoning   asosiy   buyumlari
metallar   edi:   sharqiy   savdogarlar   qalay,   g arb   savdogarlari   esa   mis   va   kumush	
ʻ
yetkazib berishardi.   Ashur savdogarlari katta talabga ega bo’lgan boshqa metallga
alohida qiziqish ko’rsatdilar;   kumushdan 40 barobar, oltindan 5-8 barobar qimmat
turadi.   So’nggi   yillardagi   tadqiqotlar   shuni   ko’rsatdiki,   bu   metall   temir   edi.   Uni
rudadan   eritish   usulini   kashf   etganlar   X e tlar   edi.   Bu   yerdan   temir   metallurgiyasi
Kichik   Osiyoga,   keyin   esa   butun   Yevroosiyoga   tarqaldi.   Aftidan,   Anadoludan
tashqariga   temir   eksporti   taqiqlangan   edi.   Aynan   shu   holat   bir   qator   matnlarda
tasvirlangan kontrabandaning takroriy holatlarini tushuntirishi mumkin.
Savdo   yuk   yirtqich   hayvonlarga,   asosan   damashq   eshaklariga   yuk   yetkazuvchi
karvonlar   yordamida   amalga   oshirilgan.   Karvonlar   kichik   chorrahalarda
harakatlanardi.   Shimoliy   Mesopotamiya,   Shimoliy   Suriya   va   Kichik   Osiyoning
sharqiy qismidan o’tadigan yo’lda 120 ga yaqin to’xtash joylari nomi ma’lum 5
.
Ossuriya   savdo   markazlari   mavjudligining   oxirgi   bosqichida   (taxminan   miloddan
avvalgi   XVIII-asrda)   Anadoludagi   shahar-davlatlar   hukmdorlarining   siyosiy
yetakchilik   uchun   kurashi   sezilarli   darajada   kuchaydi.   Ular   orasida   yetakchi   rolni
dastlab   Purusxonda   shahar-davlati   egallagan.   Faqat   bu   saltanatning
hukmdorlarigina   “buyuk   hukmdor”   unvoniga   ega   bo’lgan.   Keyinchalik,
Purusxanda   va   Kichik   Osiyoning   boshqa   shahar-davlatlariga   qarshi   kurashni
Kichik Osiyo shahar-davlati Kusariy podsholari: Pitana va uning o’g’li Anitta olib
borgan.   Uzoq davom etgan kurashdan so’ng Anitta Xattusa shahar-davlatini qo’lga
5
Dyakonov I.M Urartu xatlari va hujjatlari. – Moskva – Leningrad : SSSR Fanlar akademiyasining nashriyoti , 1963 
yil .B. 153-159.   kiritdi,   uni   vayron   qildi   va   kelajakda   uni   joylashtirishni   taqiqladi.   U   Nesuni
egallab,   uni   Xet   tilida   so’zlashuvchi   aholi   qismining   qal’alaridan   biriga
aylantirdi.   Ushbu shahar nomiga ko’ra, Xetitlarning o’zlari o’z tillarini Nesian yoki
Kanessian   deb   atay   boshladilar.   Anitta   Purusxanda   hukmdori   ustidan   g’alaba
qozonishga   muvaffaq   bo’ldi.   O’zining   vassaliga   e’tirof   etib,   u   Anittaga   o’z
qudratining atributlarini - temir taxt va tayoqni olib keldi.
Anadoluda   siyosiy   gegemonlik   uchun   kurashda   sezilarli   muvaffaqiyatlarga
erishgan Kussara Pithana va Anitta qirollarining nomlari “Kapadokiya lavhalari”da
tilga   olinadi.   Anittaning   ismi   yozilgan   qisqa   yozuvli   xanjar   ham   topilgan.   Biroq,
Pithana   va   Anitta   o’rtasidagi   muvaffaqiyatli   kurash   tarixi   bizga   Anitta   bilan
bog’liq voqealardan taxminan 150 yil  o’tgach tashkil  topgan  Xet  davlati  arxivida
topilgan   keyingi   hujjatdan   ma’lum.   Anitta   hukmronligi   davridan   Xet   davlatining
tashkil   topishigacha   bo’lgan   bu   davr   yozma   hujjatlarda   yoritilmagan.   Xett
davlatining   tashkil   topishi   (miloddan   avvalgi   XVII-XII-asrlar)   ijtimoiy-iqtisodiy,
etnik-madaniy   va   siyosiy   jarayonlarning   mantiqiy   natijasi   bo’lib,   u   ayniqsa
miloddan   avvalgi   3-2-   ming   yilliklar   bo’sag’asida   kuchaydi,   deb   taxmin   qilish
mumkin.   va miloddan avvalgi II-ming yillikning boshida.
Yozma hujjatlar  - Xet  davlati  tarixini  yorituvchi  mixxat  lavhalar  asrimizning eng
boshida  Xet   poytaxti  Xattusha  (hozirgi  Bog ozko y,  Anqaradan  150  km  sharqda)ʻ ʻ
arxivlarida   topilgan.   Nisbatan   yaqinda,   Kichik   Osiyoning   shimoli-sharqida,   Zile
shahri   yaqinidagi   Mashat-Hyuyuk   shahrida   yana   bir   Xet   arxivi   topildi.   Xattusdan
topilgan   bir   necha   o n   minglab   mixxat   yozuvlari   va   parchalari   (Mashat-Xuyukda	
ʻ
150 dan ortiq matn va parchalar topilgan) orasida tarixiy, diplomatik, huquqiy (shu
jumladan   qonunlar   to plami),   epistolyar   (xat,   ish   yozishmalari)   mavjud.   ,   adabiy
ʻ
matnlar   va   marosim   mazmunidagi   hujjatlar   (bayramlar,   afsunlar,   afsunlar   va
boshqalar tavsifi).
Matnlarning   aksariyati   xet   tilida;   boshqa   ko’plar   akkad,   luviy,   palay,   hatti   va
hurrian  tillarida.   Xet   arxivlarining  barcha  hujjatlari   mixxat   yozuvining  o’ziga  xos
ko’rinishida yozilgan bo’lib, bu Ashur savdo markazlari xatlari va ish hujjatlarida
qo’llanilgan   imlodan   farq   qiladi.   Taxminlarga   ko’ra,   Xet   mixxatlari   Suriya shimolidagi   hurriylar   tomonidan   qo’llanilgan   eski   akkad   mixxatlarining   bir
variantidan olingan.   Xet mixxat tilidagi matnlarni  dekodlash birinchi  marta 1915-
1917-yillarda amalga oshirilgan.   atoqli chex sharqshunosi B.Grozniy.
XULOSA Miloddan   avvalgi   1-ming   yillik   boshlarida.   Kichik   Osiyoning   sharqiy   chekkasida
joylashgan   Van   ko li   mintaqasida   bir   qancha   mayda   davlatlar:   Xubushkiya,ʻ
Mussayr   va   boshqalar   tashkil   topgan.Bu   davlatlardan   biri   Urartu   bo lib,   poytaxti	
ʻ
Tushna   bo lgan.	
ʻ   Bu   podsholiklarning   Ossuriyaga   qarshi   kurashi   IX-asr   oxirida
yagona   Urartu   podsholigining   tashkil   topishi   bilan   yakunlanadi.   Urartu   qirollari
asta-sekin o’z qirolliklari hududini sharq va janubga, Zakavkazda kengaytirmoqda.
Urartu   saltanati   o zining   eng   katta   qudratiga   XIII-   asrning   birinchi   yarmida	
ʻ
Argishti I (miloddan avvalgi 781-760) va Sarduriy II (miloddan avvalgi 760-730)
davrida erishgan.   Argishti sharqqa ko’p sayohat qildi, Ossuriya bilan jang qildi va
Zaqafqaziyada mustahkamlandi.
XIII-asrning   ikkinchi   yarmida   Ossuriya   mustahkamlanganda,   Tiglat-Pileser   III
davrida   Urartuga   kuchli   zarba   berildi.   743-yilda   Sarduri   II   qo’shinlari
mag’lubiyatga   uchradi.   Sarduri   vafotidan   keyin   tartibsizliklar   boshlandi.   Eng   hal
qiluvchi zarbani miloddan avvalgi 714- yilda Ossuriya shohi Sargon bergan.
VII-asr   boshlarida   skiflarning   halokatli   bosqini   sodir   bo ldi.	
ʻ   VI   -asrda   Urartu
davlati midiyaliklar tomonidan nihoyat vayron qilingan.
    
Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati 1. Piotrovskiy B.B.   Van qirolligi (Urartu) / Orbeli I.A. - Moskva: Sharq adabiyoti
nashriyoti, 2019. - 286 b.   - 3500 nusxa.
2.   Melikishvili   G.A.   Urartu   mixxat   yozuvlari.   -   Moskva:   SSSR   Fanlar
akademiyasining nashriyoti, 1960 yil.
3.   Arutyunyan   N.V.   Biaynili   -   Urartu.   Harbiy-siyosiy   tarix   va   toponimika
masalalari   ..   -   Sankt-Peterburg:   Sankt-Peterburg   universiteti   nashriyoti,   2006.   -
368 b.   - 1000 nusxa.   - ISBN 5-8465-0133-8.
4. Dyakonov I.M.   Urartu xatlari va hujjatlari.   - Moskva - Leningrad: SSSR Fanlar
akademiyasining nashriyoti, 1963 yil.
5.   Zimanskiy   P.   Ekologiya   va   imperiya:   Urartu   davlatining   tuzilishi.   -   Chikago:
Chikago   universiteti   Sharq   instituti,   1985.   -   (Qadimgi   sharq   sivilizatsiyalarini
o’rganish).   - ISBN 0-918986-41.
6. Qadimgi dunyo tarixi Y.S. Krushkol tarixi ostida 2-j T:,1975.
7. Rajabov.R. Jahon tarixi I-qism “Qadimgi Sharq, Yunoniston, Rim”; -T:,“Yangi
asr avlodi” nashriyoti;, 2015;, 603-b.
8. Kabirov.A. Qadimgi Sharq tarixi; -T: “Tafakkur” nashriyoti; 2016;, 365-b.
9.   Sagdullayev.A,   Kostetskiy   V.   Qadimgi   dunyo   tarixi;   -T:   “Yangiyo’l   Poligraf
Servis” nashriyoti; 2017; 190-b.

Kichik Osiyo hududidagi qadimgi podsholiklar tarixi

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский