Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 9000UZS
Hajmi 193.8KB
Xaridlar 27
Yuklab olingan sana 12 Dekabr 2023
Kengaytma docx
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Iqtisodiyot

Sotuvchi

Bohodir Jalolov

Makroiqtisodiyot, uning maqsadlari va vazifalari

Sotib olish
O’ZBEKISTON   RESPUBLIKASI   OLIY   VA   O’RTA
MAXSUS   TA’LIM  VAZIRLIGI
BUXORO DAVLAT UNIVERSITETI
“IQTISODIYOT VA TURIZM” FAKULTETI
 “Iqtisodiyot nazariyasi” fanidan
“ Makroiqtisodiyot, uning maqsadlari va vazifalari ”
mavzusidagi
KURS ISHI
1 Mundarija:
Kirish……………………………………………………………………………..3 
I. Bob.  Makroiqtisodiyot fani va uning xususiyatlari………………….6
I.1.   Makroiqtisodiyot fani…………………………………………………6
I.2. Makroiqtisodiyot va iqtisodiy siyosat……………………………….15
II. Makroiqtisodiyot maqsad va vazifalari……………………………...18
II.1. Makroiqtisodiyotning predmeti va vazifalari………………………..18
II.2. Makroiqtisodiyotning shakllanishi va rivojlanishi………………….28
Xulosa……………………………………………………………………………36
Foydalanilgan adabiyotlar……………………………………………………….38
2 Kirish
Bugungi   kunga   kelib,   resurslar,   daromadlar   va   tayyor   mahsulotlar   bilan
ayirboshlashning   barcha   jarayonlari   uzluksiz,   bir   tekis   kechayotgan   bo’lsa,   unda
iqtisodiy   tizim   barqaror   va   muvozanatli   deb   tushuniladi.   Lekin,   har   qanday
iqtisodiy   tizimning   bunday   deb   qaralishi   xato   xisoblanadi.   Amalda   u   yoki   bu
resurslarning,   tovar   hamda   daromadning   ortiqchaligi   yoki   yetishmasligi   doimo
uchrab   turadi.   Iqtisodiyotda   umumiy   muvozanatning   shu   kabi   buzilish   hollari
inflyatsiya   va   ishsizlik   darajasining,   yalpi   ichki   mahsulot   va   milliy   daromadning
o’sish sur’atlarini o’zgarishida namoyon bo’ladi. 
Yuqorida   sanab   o’tilgan   hodisalarimiz   va   jarayonlarimiz   ijtimoiy   ishlab
chiqarishning barcha qatnashuvchilari yoki tizimning barcha iqtisodiy agentlarning
faoliyatlari natijasida paydo bo’ladi va milliy iqtisodiyotni yaxlit ifodalaydi, ya’ni
ular   keng   qamrovli   xususiyatga   ega.   Shuning   uchun   ularni   makroiqtisodiy
jarayonlar   va   hodisalar   deb   ataladi,   uni   o’rganuvchi   fanni   makroiqtisodiyotnomi
bilan ataladi.
Makroiqtisodiyot   fani   bozor   xo jaligi   umumiy   nazariyasining   bo limi,ʻ ʻ
mamlakat   iqtisodiyoti,   umuman   milliy   xo jalikka   oid   katta   miqyosdagi   iqtisodiy	
ʻ
hodisalar va jarayonlarni o rganadi.	
ʻ
Mamlakatning   iqtisodiyoti   holati   va   rivojlanishini   ifolalovchi   umumlashgan
ko rsatkichlar tizimi — milliy boylik, yalpi ichki mahsulot, yalpi milliy mahsulot,	
ʻ
sof   milliy   mahsulot,   milliy   daromad,   aholi   daromadlari,   davlat   va   xususiy
investitsiyalar yig'indisi, muomaladagi jami pul miqdori va shu kabi jami xo jalik	
ʻ
bo yicha   jamlanma,   umumlashtiruvchi   ko rsatkichlarni   Makroiqtisodiyot	
ʻ ʻ
o rganadigan   ob yektlar   hisoblanadi.   Ayni   paytda   Makroiqtisodiyot   mamlakat
ʻ ʼ
miqyosida   o rtacha   daromadlar,   o rtacha   ish   haqi,   inflyasiya   darajasi,   ishsizlik,	
ʻ ʻ
bandlik,   mehnat   unumdorligi   singari   o rtacha   iqtisodiy   ko rsatkichlarni   hamda	
ʻ ʻ
ularga   davlatning   iqtisodiy   siyosati   ko rsatadigan   ta sirini   o rganadi   va   tadqiq
ʻ ʼ ʻ
etadi.      
Makroiqtisodiy   ko rsatkichlar,   bir   tomondan,   ma lum   vaqt   oralig ida   ishlab	
ʻ ʼ ʻ
chiqarish  hajmini   hisoblash   va  milliy  iqtisodiyotning   faoliyat  yuritishiga  bevosita
3 ta sir   qiluvchi   omillarni   aniqlash   imkonini   bersa,   ikkinchi   tomondan,   ular   yalpiʼ
milliy   mahsulot   harakatining   barcha   bosqichlarida,   ya ni   ishlab   chiqarish,	
ʼ
taqsimlash, qayta taqsimlash va foydalanish bosqichlarida uni ko rgazmali shaklda	
ʻ
aks   ettirishga   imkon   beradi.   Shuningdek,   o sishning   umumlashtiruvchi	
ʻ
ko rsatkichlari, mamlakat iqtisodiyotini tavsiflaydigan ko rsatkichlarning pasayishi	
ʻ ʻ
hamda   ortishi   sur atlari   va   unda   yuz   berayotgan   iktisodiy   jarayonlar,   tuzilmaviy	
ʼ
proporsiyalar   ham   Makroiqdisodiyot   predmeti   hisoblanadi.   Makroiktisodiy
ko rsatkichlar moddiy ishlab chiqarish va nomoddiy xizmat ko rsatish sohalaridagi	
ʻ ʻ
barcha xo jalik yurituvchi sub yektlar iqtisodiy faoliyatining umumiy va pirovard	
ʻ ʼ
natijalarini   qamrab   oladi.   Makroiqtisodiyotning   asoslari   ingliz   olimi   J.M.
Keynsiint  1936 yilda nashr  etilgan "Bandlik, foiz va pulning umumiy nazariyasi"
asarida   bayon   etilgan.   Hozirgi   zamon   Makroiqdisodiyot   nazariyasida   3   oqim
(neokeynschilik,   monetarizm   va   yangi   klassik   yo nalish)   mavjud,   ular   o rtasidagi	
ʻ ʻ
asosiy farq makroiktisodiy siyosatga nisbatan berilgan tavsiyalarning har xilligida.
Makroiqtisodiyot   umumiy   iqtisodiy   nazariyaning   bo’limi   hisoblanib,   unda
milliy xo’jalik darajasida iqtisodiyotning fundamental muammolari tadqiq qilinadi.
Makroiqtisodiy nazariyaning ikki ko’rinishi o’zaro farqlanadi:
a) pozitiv makroiqtisodiyot;
b) normativ makroiqtisoiyot.
Pozitiv   makroiqtisodiyot   real   iqtisodiy   hodisalarni   va   ularning
aloqadorliklarini   o’rganadi.   Normativ   makroiqtisodiyot   esa   qaysi   sharoitlar   yoki
jihatlar   maqbul   yoki   nomaqbul   ekanligini   belgilaydi,   harakatning   aniq
yo’nalishlarini   taklif   etadi.   Shu   o’rinda   iqtisodiy   nazariyaning   ikki   mustaqil
bo’limi   sifatida   makroiqtisodiyot   va   mikroiqtisodiyot   fanlarining   predmetlarini
o’zaro farqlab olishimiz zarur. 
Makroiqtisodiyot yalpi ishlab chiqarishining barqaror o’sishini, resurslarning
to’liq   bandliligini,   inflyatsiyaning   past   sur’atlarini   va   to’lov   balansining
muvozanatini ta’minlash nuqtai nazaridan mamlakat iqtisodiyotini bir butun holda
tadqiq   qiladi   va   uni   makroiqtisodiy   tartibga   solishning   iqtisodiy   mexanizmlarini
4 o’rganadi.   Keltirilgan   ta’rifdan   ko’rinib   turibdiki   makroiqtisodiyot   predmetida
o’zaro bog’liq uch jihatni ajratib ko’rsatish mumkin. Bular:
1) milliy iqtisodiyot;
2) davlat tomonidan iqtisodiy siyosati yuritish va iqtisodiyotni tartibga solish;
3)   jahon   xo’jaligi   doirasida   milliy   iqtisodiyotni   boshqa   mamlakatlar
iqtisodiyoti bilan o’zaro munosabatlari masalasi. 
Uy xo’jaliklari, firmalar, davlat va tashqi dunyo makroiqtisodiyot sub’ektlari
hisoblanadilar.   Bu   sub’ektlar   orasida   davlatning   roli   bahsli   masala   hisoblanib
kelmoqda. 
Keynschilar   bozor   tizimi   mexanizmlarining   iqtisodiyotni   barqaror   o’sishini
ta’minlashga   doim   ham   qodir   emas   va   davlatning   iqtisodiyotga   aralashuvi   zarur
deb   hisoblasalar,   iqtisodiy   nazariyaning   klassik   maktabi   namoyondalari   bunday
aralashishga qarshi fikrlar bildiradilar. 
Bugungi   kunga   kelib   ko’pchilik   mamlakatlarda   davlatning   iqtisodiyotdagi
ro'li   sezilarli   darajada   katta   ekanligini   hisobga   olsak,   davlatning   iqtisodiy
rivojlanish strategiyasini belgilash, bozor mexanizmlariga putur etkazmagan holda
iqtisodiyotni   tartibga   solishi   muhim   ekanligiga   iqror   bo’lamiz.   Davlat
makroiqtisodiyotning   boshqa   sub’ektlari   hatti-harakatini   belgilovchi   omillarni
hisobga   olgan   holda,   barqaror   iqtisodiy   rivojlanishni   ta’minlash   maqsadida,   o’z
tasarrufida   mavjud   bo’lgan   vositalar   orqali   ularni   yo’naltirib   turadi.   Bu   vositalar
esa fiskal (byudjet-soliq) va monetar (pul-kredit) siyosatdir. 
Xulosa   qilib   aytganda   makroiqtisodiyot   fani   alohida   mamlakatda   iqtisodiy
siyosatning   va   jahon   xo’jalik   aloqalarini   tashkil   etishning   nazariy   asosi
hisoblanadi.   Zamonaviy   makroiqtisodiyot-   ning   asosiy   belgisi   va   afzalligi   bu
jamiyatdagi   jarayonlarda   mavjud   resurslarni   cheklanganlarini   qayd   etib,   ularni
tejab ishlatish, farovonlikni oshirish yo’llarini asoslab berish hisoblanadi.
5 I. Bob.  Makroiqtisodiyot fani va uning xususiyatlari
I.1. Makroiqtisodiyot fani
Makroiqtisodiyot   -   bu   milliy   iqtisodiyotning   umuman   ishlashini
o'rganadigan   iqtisodiy   nazariyaning   bir   qismi.   Umuman   iqtisodiyotga   tegishli
savollar har birimizning manfaatlarimizga ta'sir qiladi. Bunga iqtisodiy muhitning
o'zgarishi,   bandlik,   inflyatsiya,   valyuta   kursining   tahlili   kiradi.
Makroiqtisodiyotning   ilm-fan   sifatida   qanchalik   muhimligini,   Yalpi   ichki
mahsulotning   o'sish   sur'atlari,   to'lov   balansi   holati   va   rasmiy   oltin-valyuta
zaxiralari,   bandlikni   rag'batlantirish   choralari   va   davlat   byudjeti   xarajatlari
to'g'risida   ommaviy   axborot   vositalarida   qanchalik   tez-tez   eshitishimiz   va
o'qishimiz mumkin.
Makroiqtisodiyot   iqtisodiy   nazariyaning   mustaqil   tarmog'i   sifatida   nisbatan
yaqinda   paydo   bo'ldi.   Garchi   XIX   asrda.   Iqtisodchilarning   asarlarida
makroiqtisodiy   muammolar,   masalan   iqtisodiy   o'sish,   ijtimoiy   mahsulotni   takror
ishlab   chiqarish,   pul   nazariyalari   kabi   muammolar   ko'rib   chiqilgan,   ammo   1930
yillarda rivojlangan iqtisodiyot faoliyatining ajralmas tushunchasi sifatida.
Makroiqtisodiyotning fan sifatida paydo bo'lishi "Mehnat, foizlar va pulning
umumiy nazariyasi" kitobining muallifi J.M. Keynsning nomi bilan bog'liq bo'lib,
unda  birinchi  marta  makroiqtisodiy  muammolar   tadqiqot   mavzusi  sifatida  taqdim
etilgan. Keynsning qarashlariga asosan Buyuk depressiya ta'sir ko'rsatdi, bu esa uni
butun tizim sifatida iqtisodiyotni jiddiy o'rganishga undadi.
Makroiqtisodiyot fanining xususiyatlari
Makroiqtisodiyot predmeti o'ziga xos xususiyatlarga ega.
1.   Birinchi   xususiyat   -   bu   makroiqtisodiyotning   fan   sifatida   eklektizmidir,
chunki mavjud iqtisodiy nazariyalarning hech biri sodir bo'layotgan jarayonlar va
hodisalarni   har   tomonlama,   to'la-to'kis   tavsiflamaydi.   Shuning   uchun
makroiqtisodiyotni va iqtisodiy siyosatning turli xil vositalarini o'rganishga har xil
yondoshuvlarni   o'rganishga   ehtiyoj   bor.   Makroiqtisodiy   siyosatni   amalga
oshirishning   maqsadlari   va   usullari   masalasi   iqtisodiy   nazariyada   eng   munozarali
masalalardan biridir. Ushbu masala bo'yicha iqtisodiy maktablar o'rtasidagi tafovut
6 eng   aniq   ko'rinadi.   Ushbu   tafovutlar   doirasi   juda   keng:   davlatning   iqtisodiyotga
aralashishini   deyarli   rad   etishdan   tortib,   iqtisodiy   muammolarni   hal   qilishda
davlatning faol rolini tan olishgacha.
Davlatning   iqtisodiyotdagi   rolini   noaniq   talqin   qilishning   nazariy   asosi
bozorning o'zini  o'zi  tartibga solish va inqirozsiz iqtisodiy rivojlanish qobiliyatini
tushunishdir. Zamonaviy makroiqtisodiy nazariya maktablar va hududlarning keng
doirasi   bilan   ifodalanadi.   Ayrim   maktablar   va   tendentsiyalar   vakillari   ba'zi
masalalarda   qarama-qarshi   fikrlarni   bildiradilar,   boshqalarini   birlashtiradilar   va
uchinchisida  hamfikr  bo'lishga harakat  qiladilar. Bu zamonaviy  iqtisodiy fikrning
ilmiy tasnifini murakkablashtiradi.
1950-1960   yillarda.   keynsian   modeli   davlatni   barqarorlashtirish,   antitsiklik
siyosati   uchun   umumiy   qabul   qilingan   nazariy   asosga   aylandi.   Bu   hukumat
tanazzul   davrida   yalpi   talabni   kengaytirishga   va   uni   iqtisodiy   o'sish   va   natijada
narxlarni   ko'tarish   bosqichida   cheklashga   qaratilgan   faol   harakatni   ta'minladi.
Bunday tartibga solishning asosiy vositalari sifatida soliq-byudjet siyosati (soliqlar,
davlat   xarajatlari,   byudjet   taqchilligi),   shuningdek   uni   qo'llab-quvvatlovchi
markaziy   banklar   tomonidan   olib   borilayotgan   pul-kredit   siyosati   (ochiq   bozor
operatsiyalari,   qayta   moliyalash   stavkalari,   zaxira   talablari)   bo'lgan.   Keynsning
fikriga ko'ra, pul-kredit siyosati soliq-byudjet siyosatini moslashtirishi va to'ldirishi
kerak.   Bu   davrda   iqtisodiyotning   asosiy   muammosi   ishsizlik   edi,   iqtisodiyot
minimal   ochiqlik   bilan   ajralib   turdi,   qat'iy   belgilangan   valyuta   kurslariga   ega   edi
(Bretton-Vudsning 1944 yildagi kelishuviga binoan).
Tartibga   soladigan   Keyns   retseptlarini   amalga   oshirish   byudjet
taqchilligining   oshishiga   va   davlat   qarzlarining   to'planishiga   olib   keldi.   Bunday
sharoitda   inflyatsion   tendentsiyalar   kuchayishni   boshladi,   o'sish   sur'atlari
pasayishining   birinchi   belgilari,   birinchi   navbatda,   mehnat   unumdorligi   paydo
bo'ldi.   Iqtisodiyotdagi   vaziyat   stagflyatsiya   sifatida   xarakterlana   boshladi.
Iqtisodiyotdagi   vaziyat   OPEK   mamlakatlari   jahon   neft   bozorini   nazoratga
olgandan   keyin   yuzaga   kelgan   energetik   inqiroz   tufayli   keskinlashdi.   1971   yilda
sobit   valyuta  kurslari   bekor   qilindi.   Bularning  barchasi   birgalikda   makroiqtisodiy
7 tartibga   solishning   barcha   tuzilmasini   qayta   ko'rib   chiqishga   olib   keldi.   Ta'sir
kuchaydi   neoklassik   nazariya,   bu   davlatning   iqtisodiyotga   aralashmaslik
printsipiga asoslangan. Bozor mexanizmi, neoklassik yo'nalish nazariyotchilarining
fikriga   ko'ra,   talab   va   taklif,   ishlab   chiqarish   va   iste'mol   o'rtasidagi   muvozanatni
o'rnatadi.
Monetarizm,   ratsional   taxminlar   nazariyasi,   ta'minot   iqtisodiyoti   nazariyasi
va real tsikllar nazariyasi iqtisodiy voqelikni tahlil qilishda yangi yondashuvlar va
iqtisodiy siyosatning rolini nazariy jihatdan asoslab berdi.
Asosiy   qoidalardan   biri   monetarizm,   uning   vakillari   iqtisodiy   tsiklni
tushuntirishning   o'z   versiyasini   ishlab   chiqish   asosida   shu   asosda   pul   real
daromadni, bandlikni va narxlarning umumiy darajasini o'zgartirishda juda muhim
rol   o'ynaydi.   Monetarizm   vakillari   pul   miqdorining   o'sish   sur'atlari   va   nominal
daromadlar   o'rtasida   bog'liqlik   borligini   ta'kidlaydilar:   pul   massasining   tez   o'sishi
bilan nominal daromad ham tez o'sadi va aksincha.
Pul   massasining   o'zgarishi   narx   darajasiga   ham,   ishlab   chiqarish   hajmiga
ham ta'sir qiladi. Bundan kelib chiqadiki, pulning miqdoriy nazariyasining monetar
versiyasi   pulga   bo'lgan   talabni   boshqarish   funktsiyasini   bajaradi   va   shu   orqali   -
iqtisodiy.
jarayonlari. AQSh Federal  Rezervi  tomonidan belgilangan pulning nominal
miqdoridagi   o'zgarishlarni   ko'rib   chiqadi   Milton   Fridman   (1912-2006)   qisqa
muddatli istiqbolda ishlab chiqarish va bandlikka hamda uzoq muddatda narxlarga
sezilarli   ta'sir   ko'rsatdi.   "AQShning   pul   tarixi.   1867-1960   yillar"   kitobida   M.
Fridman   pul   taklifidagi   o'zgarishlar   va   iqtisodiy   faoliyatdagi   davriy   tebranishlar
o'rtasidagi munosabatlarning yuqori barqarorligini ta'kidlaydi.
Ratsional   taxminlar   g'oyasi   birinchi   marta   1961   yilda   bildirilgan.   Jon
Moot   (1930-2005)   "Ratsional   taxminlar   va   narxlar   harakati   nazariyasi"   asarida
ishlangan   va   keyinchalik   ishlab   chiqilgan   ratsional   taxminlar   nazariyasi   Robert
Lukas   (1937   yilda   tug'ilgan).   Agar   Keynsning   nazariyasi   statik   taxminlarga
asoslanib,   unga   muvofiq   sub'yektlar   hozirgi   vaqtda   yuz   beradigan
kon'yunkturaning   parametrlariga   e'tibor   qaratgan   holda   qarorlar   qabul   qilsalar,
8 unda   oqilona   taxminlar   iqtisodiy   sub'ektlar   o'zlarining   mavjud   rejalarini   mavjud
bo'lgan   barcha   ma'lumotlarni   tahlil   qilish   asosida   o'z   rejalarini   tuzadilar   va   xulq-
atvorlarini   shakllantiradilar.   ...   Oqilona   harakat   qiluvchi   aktyorlar   nafaqat   o'tgan
tajribaning   xatolarini   hisobga   olishadi,   balki   kelajakka   ham   qarashadi.   O'z
qarorlarini   qabul   qilayotganda,   ular   iqtisodiy   boshqaruv   modeli   to'g'risida
o'zlarining   fikrlariga   tayanadilar   va   iqtisodiy   vaziyatga   ta'sir   qilishi   mumkin
bo'lgan   kutilayotgan   voqealar   haqida   mavjud   bo'lgan   barcha   ma'lumotlarga
asoslanadilar.   Bu   ularga   kutilmagan   zarbalar   bo'lmagan   taqdirda   kelajakdagi
o'zgarishlarni   aniq   bashorat   qilishga   imkon   beradi.   Natijada,   ma'lum   bo'ladiki,
sub'yektlar   kelajakdagi   narxlar   darajasi   to'g'risidagi   prognozlarini   tuzishda
bozorning haqiqiy narxlarni belgilashi bilan bir xil tarzda harakat qiladilar, shuning
uchun davlatning iqtisodiyotga aralashuvi keraksizdir.
Ta'sischi   ta'minot   iqtisodiyoti   nazariyasi   hisoblanadi   Artur   Laffer   (1940
yilda tug'ilgan),  buni   "Global   inflyatsiya  fenomeni"  (1975  y. D.  Meiselman   bilan
birgalikda) va "Soliq to'lashdan bo'yin tovlashning iqtisodiy nazariyasi" (1979 y. J.
Seymur   bilan   birgalikda)   asarlarida   ta'kidlab   o'tgan.   Nazariyaning   rivojlanishiga
katta   hissa   qo'shildi   Martin   Feldshteyn   (1939   yilda   tug'ilgan).   Ammo   ushbu
maktab   vakillari   aholiga   tovarlar   va   xizmatlarni   samarali   ishlab   chiqarish   uchun
barcha   sharoitlarni   yaratish   kerak,   deb   hisoblashadi.   Shunday   qilib,   ish   kuchi   va
kapital   taklifini   rag'batlantirish   iqtisodiyotni   rivojlantirishning   muhim   mezoni
bo'ldi.   Qoida   tariqasida,   ta'minot   iqtisodiyoti   nazariyasi   tarafdorlari   davlat
tomonidan   soliqlarni   qisqartirishni   faol   ravishda   qo'llab-quvvatlaydilar,   chunki
ko'p   hollarda   firmalar   soliqlarni   har   bir   qo'shimcha   ishlab   chiqarish   birligi   uchun
qo'shimcha   xarajatlar   va   soliqlarning   oshishi   yalpi   taklifning   pasayishiga   olib
kelishi mumkin, chunki bu o'z navbatida bunday oqibatlarga olib kelishi mumkin.
stagflyatsiya va narx inflyatsiyasi kabi.
Haqiqiy   biznes   tsikllari   nazariyasi   Fin   Kidland   (1943   yilda   tug'ilgan)
va   Edvard   Preskott   (1940   yilda   tug'ilgan)   2004   yildagi   Nobel   mukofoti
laureatlari,   iqtisodiyotdagi   tsiklik   tebranishlar   yalpi   taklifning   tebranishidan   kelib
chiqqanligini   isbotlaydilar.   Bunday   tebranishlarni   davlat   siyosati,   texnologik
9 taraqqiyot sur'atlaridagi o'zgarishlar, ish tashlashlar, tabiiy ofatlar aniqlaydi. Ushbu
nazariyalarni   tahlil   qilish   natijasida   olingan   xulosalar   Keyns   nazariyasining
nomuvofiqligining qo'shimcha dalili edi.
Bularning   barchasi   avvalgi   Keynsianizm   pozitsiyalarini   qayta   ko'rib
chiqishga  turtki   bo'ldi. Avvalo,  byudjet   siyosatining  roli   va mohiyati   qayta  ko'rib
chiqildi. Byudjet  taqchilligini kamaytirish, davlat xarajatlarining o'sish  sur'atlarini
pasaytirish,   soliq   yukini   va   davlat   qarzini   kamaytirish   uchun   soliq   islohotlari   -
bularning   barchasi   byudjet   siyosatidan   makroiqtisodiy   tartibga   solishning   muhim
vositasi sifatida foydalanish imkoniyatini kamaytirdi.
Makroiqtisodiy   barqarorlashtirishda   pul-kredit   siyosati   va   markaziy   bank
faoliyati,   xususan   foizlar   siyosati   muhim   rol   o'ynay   boshladi.   Biroq,   ushbu
vositadan   globallashuv   va   spekulyativ   kapitalning   nazoratsiz   harakati   sharoitida
foydalanish   ehtiyotkorlik   talab   qiladi.   Foiz   stavkalarining   pasayishi   va   davlat
xarajatlarining   daromadlardan   oshib   ketishi   spekulyativ   kapitalning   chiqib
ketishiga,   valyuta   kursining   pasayishiga   va   import   qilinadigan   mahsulotlar
narxining oshishiga olib keladi. Bu inflyatsiya uchun sharoit yaratadi.
1999 yilda u Nobel mukofotiga sazovor bo'ldi   Robert Mundell   (1932 yilda
tug'ilgan)   fiskal   va   pul   siyosatining   valyuta   kursiga   bog'liqligini   tavsiflovchi
nazariya   uchun.   Agar   qat'iy   belgilangan   almashinuv   kursi   rejimi   pul-kredit
siyosatining   samaradorligini   pul-kredit   siyosatining   rolini   kamaytirish   orqali
oshirsa,   unda   moslashuvchan   almashinuv   kurslari   sharoitida   pul-kredit   siyosati
birinchi   o'ringa   chiqadi   va   soliq-byudjet   siyosati   oldingi   ahamiyatini   yo'qotadi.
Orqaga 1960 yillarda. u ilgari surdi   maqbul valyuta maydoni nazariyasi.
Eng maqbul valyuta maydoni - bu valyuta kurslarini belgilash kerak bo'lgan
hudud. Bu dunyoning qolgan qismiga nisbatan moslashuvchan almashinuv kursini
ushlab   turishda   sobit   stavkalar   rejimi   yoki   yagona   valyuta   rejimi   qabul   qilingan
davlatlar   ittifoqidir.   Ushbu   nazariyaga   ko'ra,   yagona   valyutani   joriy   etadigan   bir
guruh mamlakatlar narxlarning oshkoraligi, iqtisodiy hisob-kitoblarning arzonligi,
tranzaktsion   xarajatlarning   pasayishi,   noaniqlik   va   raqobatning   kuchayishi   tufayli
ma'lum foyda oladi. Shu bilan birga, davlatlar mustaqil ravishda olib borilayotgan
10 pul-kredit   siyosatidan   voz   kechishlari   kerak.   Ushbu   nazariya   Evropa   Ittifoqi
hududida yagona valyuta zonasini shakllantirish uchun asos sifatida tan olingan.
Byudjet   siyosatini   amalga   oshirish,   unga   muayyan   "byudjet   qoidalari"   ni
kiritish   zarurati  tug'ildi.  Biz  byudjet  siyosati  samaradorligining  mezonlari   bo'lishi
mumkin bo'lgan bunday qoidalar yoki normalar haqida gapiramiz. Qoidaga ko'ra,
uch xil  qoidalar  mavjud. Birinchidan,  muvozanatli  byudjet. Ikkinchidan,  kreditlar
bo'yicha   qoidalar.   Ular   davlatning   ichki   manbalaridan   qarz   olishni   taqiqlashlari
mumkin;   davlatning   markaziy   bankdan   qarz   olishini   taqiqlash;   ushbu   ssudalarni
avvalgi   davlat   xarajatlari   va   daromadlari   bilan   bog'liq   ravishda   cheklash.
Uchinchidan,   davlat   qarzi   yoki   zaxira   hajmi   to'g'risidagi   qoidalar.   Qonun   bilan
tasdiqlangan   yoki   "ijtimoiy   shartnoma"   sifatida   qabul   qilingan   bunday   me'yorlar
demokratik   tarzda   saylangan   hukumatlar   faoliyatining   salbiy   tomonlarini   yo'q
qilishga   qodir,   ular   o'zlarining   daromadlaridan   ko'pini   elektorat   bosimi   ostida
sarflashga,   shu   bilan   qarzlarni   to'lashga   va   to'lovlarni   kelajak   avlodlarga
o'tkazishga   moyil.   Bunday   qoidalarni   amalga   oshirishning   namunasi   Evropa
Ittifoqidir, bu erda moliya siyosati, pul-kredit siyosatidan farqli o'laroq, EIga a'zo
davlatlarning o'zlari nazoratida.
Keyns   nazariyasining   inqirozi,   neoklassik   maktabning   birinchi   o'ringa
ko'tarilishi,   iqtisodiy   tartibga   solish   mexanizmlarining   yangi   tendentsiyalari   -
bularning   hammasi   Keynsianizmning   tez   yangilanishiga   va   makroiqtisodiyot   va
neoklassik maktab sinteziga olib keldi. Ushbu sintezga katta hissa qo'shgan   Jeyms
Tobin   (1918-2002),   1981   yil   uchun   Nobel   mukofoti   laureati.   U   moliya
bozorlarining   ishlash   muammosini   ishlab   chiqish   uchun   javobgardir.
Keynsian   likvidlikni   afzal   ko'rish   nazariyasi   ichida   rivojlandi   portfel
nazariyasi.   Unga   ko'ra,   har   bir   investor   daromad   darajasi   va   uni   yo'qotish   xavfi
tanlagan holda, ushbu mezonni nafaqat naqd pulga, balki butun moliyaviy va real
aktivlarga   nisbatan   qo'llaydi.   Pul-kredit   va   soliq   siyosati   aktivlarning   tarkibini
tanlashga   ta'sir   qiladi   va   shu   bilan   real   o'zgaruvchilarga   -   investitsiyalar,
jamg'armalar, iste'molga ta'sir qiladi. Tobin bu yondashuvni zamonaviy neoklassik
11 nazariyalar   bilan   (shu   jumladan   monetarizm)   qarama-qarshi   qo'ydi,   bu
hukumatning makroiqtisodiy siyosati samarasizligini isbotlaydi.
Neoklassik   nazariyalarga   javob   sifatida   yangi   Keyns   nazariyalari   va   ish
tsiklining   modellari   paydo   bo'ldi.   Ularning   rivojlanishi   Gregori   Mankov   (1958
yilda   tug'ilgan)   va   iqtisodchilar   nomi   bilan   bog'liq   Jorj   Akerlof   (1940   yilda
tug'ilgan).   Ular   asosiy   e'tibor   makroiqtisodiyotning   mikroiqtisodiy   asoslarini
rivojlantirishga   qaratdilar.   Ularning   fikriga   ko'ra,   talab   shoklari   biznes   tsiklining
sababchisi bo'lib, ular firmalarning talab o'zgarishiga moslashishiga va narxlarning
o'zgarishi   tufayli   qayta   balanslanishiga   to'sqinlik   qiladigan   sabablarni   aniqlashga
harakat   qilmoqdalar.   Bu   ko'plab   iqtisodiy   fikr   tadqiqotchilariga   "neo-Keynsian"
sintezi haqida yozishga imkon beradi.
Tomas   Sargent   (1943   yilda   tug'ilgan)   va   Kristofer   Sims   (1942   yilda
tug'ilgan), 2011 yilgi Nobel mukofoti sovrindorlari makroiqtisodiyotdagi  sabablar
munosabatlarini   empirik   tekshirishlari   uchun   o'z   tadqiqotlarini   iqtisodiyotda,
iqtisodiy   ko'rsatkichlar   o'rtasida   qandaydir   bog'liqlik   mavjud   bo'lganda,   qanday
qilib   savol   tug'iladi:   degan   savol   tug'iladi.   aslida,   bitta   o'zgaruvchi   boshqasiga
bog'liq   va   aksincha.   Faqatgina   ma'lumotlarga   qarab   to'g'ri   javob   berishning   iloji
yo'q,   buning   uchun   siz   nazariyani   taklif   qilishingiz   kerak.   Ushbu   savolga   javob
izlash ularni tizimli regression tahlil usulini ishlab chiqishga undadi. Ushbu tahlil
ma'lumotlarga   iqtisodiy   nazariya   prizmasidan   qarashga   va   qaysi   nazariya
ma'lumotlar   tomonidan   inkor   etilishini   va   qaysi   tasdiqlanganligini   aniqlashga
imkon beradi.
2. Makroiqtisodiyotning ikkinchi xususiyati shundaki, umuman iqtisodiyotni
o'rganish o'z ichiga oladi   yig'ish   va foydalanish   jamlangan parametrlar   va yalpi
ichki   mahsulot   (YaIM),   yalpi   milliy   daromad   (Yalpi   milliy   daromad),   narxlar
indekslari, ishsizlik darajasi va boshqalar kabi ko'rsatkichlar.
Makroiqtisodiyotda to'rtta fan mavjud: uy xo'jaliklari, firmalar, hukumat va
chet   elliklar.   Birlashtirilgan   sub'ektlarning   har   biri   ushbu   turdagi   amaldagi
sub'ektlarning to'plamidir. Shu bilan birga, ularning har biri ushbu turdagi xo’jalik
yurituvchi sub’ektlarning tipik vakili hisoblanadi va makroiqtisodiy tahlilni amalga
12 oshirish   uchun   faqat   sub’ekt   xatti-harakatlarining   har   biriga   xos   xususiyatlar
tanlanadi. Bu shuni anglatadiki, yig'ilish va ularning xatti-harakatlarining tabiati.
Mikroiqtisodiy   tahlildan   farqli   o'laroq,   ishlab   chiqaruvchilar   va
iste'molchilarning   qarorlari   va   ularning   alohida   bozorlardagi   harakatlari   mustaqil
deb   qaraladi,   umuman   iqtisodiyotni   o'rganish   iqtisodiy   sub'ektlarning   o'zaro
munosabatlarini o'zaro bog'liq bozorlar tizimi orqali ko'rib chiqishni talab qiladi.
Makroiqtisodiyotda   birlashtirilgan   bozorlar   ko'rib   chiqiladi,   buning   uchun
mikroiqtisodiy bozorlarning barcha to'plami to'rt xil bozorga guruhlangan:
 Tovarlar   va   xizmatlar   bozori.   Tovar   va   xizmatlarning   mikroiqtisodiy
bozorlaridagi barcha individual farqlar yo'qoladi. Tadqiqot ob'ekti - bu yalpi talab
va   yalpi   taklifning   shakllanish   mexanizmlari,   narx   darajasi   va   muvozanat
sharoitlari.
 Resurslar   bozori   -   bu   firmalar   xonadonlardan   ishlab   chiqarish   uchun
zarur bo'lgan resurslarni: mehnat, kapital va tabiiy resurslarni oladigan bozor.
 Xo’jalik   yurituvchi   sub’ektlar   o’rtasida   mablag’lar   qayta
taqsimlanadigan   moliya   bozori.   Pul   bozori   va   qimmatli   qog'ozlar   bozori   moliya
bozorining tarkibiy qismlari hisoblanadi.
 Xalqaro   bozor   chet   el   sektori   tomonidan   taqdim   etilgan.   Ochiq
iqtisodiyotni tahlil qilib, xalqaro bozor tovarlar va xizmatlar bozori, mehnat bozori,
aktivlar bozori va valyuta bozoriga bo'lingan.
 3.   Makroiqtisodiyotning   uchinchi   xususiyati   bu   davlat
funktsiyalarini   o'rganish ...   Davlatni   iqtisodiyotning   asosiy   sub'ekti   sifatida
ajratish   makroiqtisodiyotni   iqtisodiy   nazariyaning   boshqa   bo'limlaridan   tubdan
farq qiladi. Davlat barcha davlat tashkilotlari va muassasalarining to'plami sifatida
taqdim   etiladi.   Barcha   davlat   institutlari   funktsiyalari   jihatidan   juda   xilma-xil,
ammo   makroiqtisodiyotda   ularning   barchasi   bitta   predmetga   -   davlatga
birlashtirilgan.  Davlat   adolat,  qonun  va  tartib,  mudofaani  o'z   ichiga  olgan  jamoat
mahsulotlarini ishlab chiqarish bilan shug'ullanadi. Ushbu imtiyozlarni olish uchun
davlat   firmalar   va   uy   xo'jaliklaridan   soliq   yig'adi.   Iqtisodiy   inqiroz   davrida
barqarorlik   siyosatini   yuritish   davlatning   eng   muhim   vazifasidir.
13 Makroiqtisodiyotda muvozanat modellari o'rganiladi va makroiqtisodiy muvozanat
uchun shart-sharoitlarni shakllantirishdagi davlatning o'rni o'rganiladi.
 4.   To'rtinchi   xususiyat   shundaki,   makroiqtisodiyot   fani   iqtisodiyotni
o'rganadi   qisqa   muddat   va   uzoq   muddat ,   xususiyatlari   mikroiqtisodiyotda   qabul
qilinganlardan   farq   qiladi.   Ikki   davrga   bo'linish   makroiqtisodiy   modellarning
asosiy   taxminlaridan   biri   -   mavjud   bozor   sharoitlariga   muvofiq   narxlar   va   ish
haqining   o'zgarishi   to'g'risida.   Iqtisodchilar   odatda   narxlar   talab   va   taklif   ta'sirida
o'zgaradi   deb   taxmin   qilmoqdalar,   ya'ni.   ular   ma'lum   narxda   xaridor   xohlagan
narsani   sotib   oldi   va   sotuvchilar   o'zlari   xohlagan   narsani   sotishdi   deb   taxmin
qilishadi.  Natijada bozorda muvozanat yuzaga keladi.
Ammo bozor muvozanatining barqarorligi to'g'risidagi taxmin har doim ham
haqiqatga mos kelmaydi. Ushbu muvozanatni doimiy ravishda ushlab turish uchun
narxlar   va   ish   haqi   moslashuvchan   bo'lishi   kerak.   Aslida   narxlar   va   ish   haqidagi
tegishli   o'zgarishlar   sekin.   Bu   bozor   kuchlari   bilan   narxlarni   boshqaradigan
monopoliyalarning   hukmronligi   natijasidir.   Narxlarning   pasayishiga,   mehnat
shartnomasining   butun   davri   uchun   ish   haqi   miqdorini   belgilaydigan,   ish
beruvchilar   va   xodimlar   kiradigan   shartnomaviy   munosabatlar   to'sqinlik   qiladi.
Mehnat   bozorida   kasaba   uyushmalari   eng   kam   ish   haqi   miqdorini   belgilashga
intilib, ish haqining moslashuvchanligini pasaytirmoqda.
Bozorda kuzatilayotgan narxlarning moslashuvchanligi muvozanat modellari
qo'llanilmaydi   degani   emas.   Narxlar   to'liq   muzlatilmagan   va   uzoq   muddatli
istiqbolda   talab   va   taklif   o'zgarishiga   qarab   hamon   o'zgarib   turadi.   Bozorni
muvozanatlash modellari har qanday vaqtda har doim iqtisodiyotni tavsiflashi shart
emas,   lekin   ular   bozorlar   jozibador   bo'lgan   holatni   tavsiflaydi.   Aksariyat
iqtisodchilarning   fikriga   ko'ra,   narxlarning   moslashuvchanligi   taxminiy
ko'rsatkichlar   (narxlar)   o'zgaradigan   uzoq   muddatli   davrlarni   o'rganish   uchun
asosli, ammo real ko'rsatkichlar (ishlab chiqarish hajmi) o'zgarishsiz qoladi, ya'ni.
nominal va real ko'rsatkichlar bir-biriga ta'sir qilmaydi. Shunday qilib, davlatning
iqtisodiyotdagi ishtiroki cheklanganligi to'g'risida xulosa chiqariladi.
14 Yillik   iqtisodiy   tebranishlar   kabi   qisqa   muddatli   davrlarni   o'rganish   uchun
narxlarning   moslashuvchanligi   taxminlari   noto'g'ri.   Qisqa   muddatli   davrlarda
narxlarning   ko'p   turlari   bir   xil   darajada   qolmoqda.   Masalan,   jurnal   nashriyotlari
obuna   shartlarida   belgilanganidek   yil   davomida   o'z   narxlarini   o'zgartirmaydilar.
Shu   sababli,   iqtisodchilarning   fikricha,   qisqa   muddatda   nominal   ko'rsatkichlar
(narxlar) barqaror, real ko'rsatkichlar (ishlab chiqarish hajmi) o'zgaradi. Yalpi talab
va   mahsulot   hajmini   rag'batlantirish   uchun   davlat   tomonidan   tartibga   solish
usullari   va   vositalari   qo'llaniladi.   Keynesiya   vakillari   asosan   qisqa   muddatni
o'rganishga e'tibor  berishadi, neoklassik  maktab asosan  uzoq muddatli  tadqiqotlar
bilan shug'ullanadi.
I.2. Makroiqtisodiyot va iqtisodiy siyosat
Makroiqtisodiyot   fan   sifatida   hukumatning   iqtisodiy   siyosatining   nazariy
asosidir.   Makroiqtisodiy   nazariya   rivojlanishining   dastlabki   bosqichlarida
hukumatlar   bozor   nomukammalligini   to'g'irlashi   mumkin   va   kerak   edi.   Biroq,
so'nggi   o'n   yilliklarning   tajribasi   shuni   ko'rsatadiki,   hukumatning   harakatlari
natijasizdir.   Iqtisodchilar   o'rtasidagi   asosiy   ajratuvchi   yo'nalishlardan   biri   ularni
bozor   buzilishidan   qo'rqadiganlarga   va   hukumatning   muvaffaqiyatsizligidan
qo'rqadiganlarga ajratadi. Har bir mamlakat hukumati iqtisodiyotni saqlash uchun
javobgardir. Saylov kampaniyalari davrida hokimiyatdagi hukumatlar, avvalambor,
iqtisodiy ko'rsatkichlari bo'yicha baholanadi.
Umuman olganda, makroiqtisodiyot barcha iqtisodiy omillarni ikki guruhga
bo'lish   uchun   pastga   tushmoqda:   tovarlar   va   xizmatlarga   talabni   ta'sir   qiluvchi
omillar   va   ushbu   tovarlar   va   xizmatlarning   taklifiga   ta'sir   etuvchi   omillar.   Ushbu
asosiy   farq   davlat   siyosatining   ikkita   alternativ   turi   va   ishbilarmonlik   muhitida
yuzaga keladigan huquqbuzarlik turlari o'rtasidagi aniq farqga mos keladi.
Talab   tomoni   iqtisodiy   agentlarning   sarf-xarajatlar   to'g'risidagi   qarorlarini
o'rganish   bilan   bog'liq.   Umumiy   talabni   boshqarish   hukumatlar   tanazzul   va
iqtisodiy  o'sishning   oldini   olish   uchun   tebranishlarni   kamaytirish   yoki   yo'q   qilish
maqsadida firmalar va uy xo'jaliklarining harakatlarini zararsizlantirish choralarini
15 ko'rishga   asoslanadi.   Talablarni   boshqarish   fiskal,   pul-kredit   va   tashqi   savdo
siyosatlari orqali amalga oshiriladi.
Ta'minot tomoni iqtisodiyotning ishlab chiqarish qobiliyati bilan bog'liq. Ish
vaqti   miqdorini,   mehnat   unumdorligi   omillarini   aniqlash,   resurslarni   taqsimlash
samaradorligini oshirish umumiy ta'minotga ta'sir qiladi. Ishsizlikni qisqartirish va
umuman   ishlab   chiqarish   samaradorligini   oshirish   siyosati   ta'minot   iqtisodiyotida
hal qiluvchi rol o'ynaydi.
Agar   mikroiqtisodiyotda   firmaning   ishlash   maqsadi   daromadni   ko'paytirish
shaklida   aniq   belgilangan   bo'lsa,   makroiqtisodiyotda   davlat   tomonidan   amalga
oshiriladigan bitta maqsadni  ajratib bo'lmaydi, bularning bir  nechtasi  bor va ba'zi
hollarda   ular   bir-biriga   ziddir.   TO   makroiqtisodiy   siyosatning
maqsadlari   quyidagilarni o'z ichiga oladi.
 1. Barqaror iqtisodiy o'sish. Ishlashning asosiy mezoni - bu yalpi ichki
mahsulotning o'sishi. Aholi farovonligi darajasi uning o'sish sur'atlariga bog'liq.
 2.   Barqaror   narx   darajasi.   Barqaror   raqobatbardosh   narxlar   talab   va
taklifning   o'zaro   bog'liqligi   asosida   belgilanadi.   Narxlar   darajasining
barqarorlashishi inflyatsiya darajasini minimallashtirishni ta'minlaydi.
 3. Resurslardan foydalanishning yuqori darajasi.
 4. Faol tashqi savdo balansi. Mamlakat raqobatbardosh mahsulotlarni
ishlab   chiqaradi   va   ularni   jahon   bozorida   sotadi,   milliy   talabning   yalpi   talabi   va
kursining barqarorligi oshadi.
Ba'zi   maqsadlar   bir-biriga   zid   bo'lishi   mumkin,   masalan,   iqtisodchilar
iqtisodiy   o'sish   va   bandlikning   yuqori   sur'atlari   inflyatsiyaga   olib   kelishi
mumkinligini   ta'kidlaydilar.   Narxlar   barqarorligi   va   bandlikning   yuqori   darajasi
o'rtasidagi   ziddiyat   jonli   munozaralar   mavzusidir.   Agar   ba'zi   makroiqtisodiy
maqsadlar   bir-biriga   zid   bo'lsa,   unda   hukumat   ushbu   maqsadlarga   ustuvor
ahamiyat berishi kerak.
Makroiqtisodiyot   iqtisodiy   nazariyaning   tarkibiy   qismlaridan   biri   sifatida
iqtisodiyotning   yaxlit   bir   butun   sifatida   o'zini   tutishi   haqidagi   fandir.   U   tsiklik
16 tebranishlarning   sabablarini   va   ishlab   chiqarish   hajmi   dinamikasi,   inflyatsiya   va
ishsizlik o'rtasidagi bog'liqlikni o'rganadi.
Makroiqtisodiyot mikroiqtisodiy hodisalar va jarayonlarga asoslanadi. Va bu
shuni anglatadiki:
Makroiqtisodiy   ko'rsatkichlar   -   bu   shaxsiy   uy   xo'jaliklari   va   firmalarning
iqtisodiy   ko'rsatkichlari   to'g'risida   xulosaning   natijasi;   makroiqtisodiy   modellar
mikro darajada ommaviy xatti-harakatlar tendentsiyalarini aks ettiradi;
Makroiqtisodiy   modellarni   qurishda   ular   uy   xo'jaliklari   va   firmalar
mikroiqtisodiy qarorlarni maqbul qabul qilishadi degan taxmindan chiqadi;
Makroiqtisodiy jarayonlar iqtisodiy agentlarning o'zaro ta'siri  va davlatning
iqtisodiy siyosati natijasidir.
Iqtisodiy siyosat  - pul ishlab chiqarish, soliq va davlat  xarajatlari darajasini
o'zgartirish   orqali  davlatning  ishlab   chiqarish,  daromadlar,  bandlik,  inflyatsiya   va
boshqa makroiqtisodiy ko'rsatkichlarga maqsadli ta'siri.
Makroiqtisodiy omillar (masalan,  bozor foiz stavkalari  darajasi, inflyatsiya,
ishsizlik   va   boshqalar)   uy   xo'jaliklarining   tejash,   investitsiya   va   iste'mol
xarajatlarini qaror qilishiga ta'sir qiladi, bu esa o'z navbatida yalpi talabning hajmi
va   tuzilishini   belgilaydi.   Shuning   uchun   mikro   va   makroiqtisodiy   jarayonlar   bir-
biri bilan chambarchas bog'liqdir.
Mikroiqtisodiyotdan   farqli   o'laroq,   makroiqtisodiyot   o'z   tahlilida
umumlashtirilgan   qiymatlardan   foydalanadi:   yalpi   ichki   mahsulot   (va   individual
firmaning   mahsuloti   emas),   o'rtacha   narx   darajasi   (va   alohida   tovarlarning   narxi
emas), bozor foiz stavkasi (va individual bankning foiz stavkasi emas), inflyatsiya ,
ish bilan ta'minlash, ishsizlik va boshqalar.
Asosiy makroiqtisodiy ko'rsatkichlar quyidagilar:
YaIMning real o'sish sur'ati;
Inflyatsiya darajasi;
Ishsizlik darajasi.
17 II. Bob. Makroiqtisodiyot maqsad va vazifalari
II.1. Makroiqtisodiyotning predmeti va vazifalari
 Zamonaviy iqtisodiy nazariya ikkita tarkibiy qismni o'z ichiga oladi: siyosiy
iqtisod va iqtisodiyot (iqtisodiyot).
"Siyosiy   iqtisod"   atamasi   frantsuz   iqtisodchisi,   merkantilist   Antuan
Montchretienning ser-de Vattevilning "Siyosiy iqtisod to'g'risidagi risolasi" (1615)
kitobidan   kelib   chiqadi.   "Iqtisodiyot"   (iqtisod)   atamasining   paydo   bo'lishi   XIX
asrning ikkinchi yarmidagi ingliz iqtisodchisi nomi bilan bog'liq. Alfred Marshall.
Dastlab,   iqtisodiyot   bitta   komponentga   ega   edi   -   mikroiqtisodiyot;   30-yillardan
boshlab.   XX   asr,   Keynsianizmning   paydo   bo'lishi   bilan   yana   bir   tarkibiy   qism
paydo   bo'ldi   -   makroiqtisodiyot.   Shunday   qilib,   hozirgi   vaqtda   iqtisodiyot
mikroiqtisodiyot va makroiqtisodiyotga bo'linadi.
Mikroiqtisodiyot   -   bu   individual   iqtisodiy   sub'ektlarning   xatti-harakatlarini
o'rganadigan   ratsional   aktyorlar   tomonidan   qarorlar   qabul   qilish   haqidagi   fan.
"Mikroiqtisodiyot"   tushunchasi   noaniq   tarzda   talqin   etiladi.   Ba'zi   bir
iqtisodchilarning fikriga ko'ra mikroiqtisodiyot individual  firmalar, qarorlar  qabul
qilish   va   tadbirkorlik   harakatlarining   sabablari   bilan   shug'ullanadi.   Boshqa
mualliflarning   ta'kidlashicha,   mikroiqtisodiyot   nafaqat   har   bir   firma,   uy   xo'jaligi,
balki sanoatning muammolarini, shuningdek, resurslardan foydalanish, tovarlar va
xizmatlarning narxini aniqlash masalalarini ham o'rganadi.
Makroiqtisodiyot   -   milliy   ishlab   chiqarish,   ishsizlik   va   inflyatsiyaning
umumiy   darajasini   o'rganish;   u   umuman   iqtisodiy   tizimning   xususiyatlari   bilan
shug'ullanadi,   umuman   mamlakat   iqtisodiyotining   rivojlanish   omillari   va
natijalarini o'rganadi.
Mustaqil   ilmiy   yo'nalish   sifatida   makroiqtisodiyot   30-yillarning   boshlarida
shakllana   boshladi.   XX   asr,   mikroiqtisodiyotning   shakllanishi   esa   XIX   asrning
oxirgi   uchdan   bir   qismini   anglatadi   (L.   Valras,   K.   Menger,   A.   Marshall).
Makroiqtisodiyotning asoslarini Jon Maynard Keyns qo'ygan.
J. Keyns o'zining "Bandlik, foizlar va pulning umumiy nazariyasi" kitobida
(1936)   bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   yuqori   ishsizlik   va   ishlab   chiqarish
18 quvvatlaridan   barqaror   foydalanishning   mumkinligini   isbotladi,   lekin   shu   bilan
birga davlatning to'g'ri soliq-byudjet va pul-kredit siyosati ishlab chiqarishga ta'sir
qilishi   mumkin.   shu   bilan   ishsizlikni   kamaytirish   va   iqtisodiy   inqirozlarning
davomiyligini   qisqartirish.   Shunday   qilib,   Keyns   umuman   iqtisodiyotni   davlat
tomonidan   tartibga   solish   zarurligini   asosladi.   Keynsian   iqtisodiy   nazariyasi
makroiqtisodiyot va davlat siyosatida ustunlikka aylandi.
Urushdan   keyingi   davrdan   60-yillargacha.   makroiqtisodiy   siyosatning   har
qanday   tahlili   Keyns   postulatlariga   asoslangan   edi.   Keyns   tomonidan   ishlab
chiqilgan g'oyalar uning izdoshlari - J. Xiks, A. Xansen, P. Samuelson tomonidan
ishlab chiqilgan.
Biroq,   yangi   nazariy   ishlanmalar   Keyns   makroiqtisodiy   nazariyasining
oldingi   ahamiyatini   yo'qotdi.   Keynsianizmning   eng   muhim   tanqidini   M.Fridman
boshchiligidagi monetarizm yo'nalishi taqdim etdi.
"Makroiqtisodiyot" atamasi ilmiy aylanishga nisbatan yaqinda joriy qilingan,
ammo umumiy iqtisodiy tendentsiyalarning juda makroiqtisodiy tahlili ko'p asrlar
davomida   markaz   bo'lib   kelgan.   Shunday   qilib,   frantsuz   iqtisodchisi-fiziokrati   F.
Quesnay   "Iqtisodiy   jadval"   (1758)   asarida   ijtimoiy   fanni   birinchi   bo'lib   ijtimoiy
ishlab   chiqarishni   ijtimoiy   mahsulotning   tabiiy   va   qiymat   elementlari   o'rtasidagi
mutanosiblik nisbatlarini aniqlash nuqtai nazaridan amalga oshirdi. Makroiqtisodiy
tahlilning   ba'zi   jihatlari   ingliz   iqtisodchisi   D.   Xyumning   to'lov   balansiga
monetaristik   yondashuvida   aks   etgan.   Ijtimoiy   takror   ishlab   chiqarishni   tahlil
qilishda makroiqtisodiy yondoshuv K.Mars tomonidan o'z modelida foydalanilgan
bo'lib,   u   kapitalning   2-jildida   (1885)   aytib   o'tilgan,   unda   u   jami   ijtimoiy
mahsulotning tabiiy-moddiy va qiymat tuzilmalari o'rtasidagi yozishmalardan kelib
chiqqan.
Makroiqtisodiyotda aniq maqsadlar va vositalar mavjud.
Maqsadlar tizimi quyidagi elementlarni o'z ichiga oladi.
Milliy   ishlab   chiqarishning   yuqori   va   o'sib   borayotgan   darajasi,   ya'ni.   real
yalpi ichki mahsulot (YaIM) darajasi;
Kichik ixtiyoriy ishsizlik bilan yuqori bandlik;
19 Erkin   bozorlarda   talab   va   taklifning   o'zaro   ta'siri   natijasida   narxlar   va   ish
haqini aniqlash bilan birga narxlarning barqaror darajasi;
To'lov balansining nol balansiga erishish.
Birinchi maqsad iqtisodiy faoliyatning pirovard maqsadi aholini tovarlar va
xizmatlar   bilan   ta'minlashdir.   Yakuniy   tovarlar   va   xizmatlarning   bozor   qiymatini
ifodalovchi   yalpi   ichki   mahsulot   (YaIM)   milliy   ishlab   chiqarishning   umumiy
ko'rsatkichidir.
Makroiqtisodiy   siyosatning   ikkinchi   maqsadi   yuqori   bandlik   va   past
ishsizlikdir. Ishsizlik darajasi  iqtisodiy tsikl davomida o'zgarib turadi. Tushkunlik
davrida   bozor   kuchiga   talab   kamayadi   va   ishsizlik   darajasi   oshadi.   Qayta   tiklash
davrida ish kuchiga talab ortadi va ishsizlik kamayadi. Biroq, barchaning munosib
ishlashga bo'lgan ehtiyojini qondirish qiyin ishdir.
Uchinchi   makroiqtisodiy   maqsad   -   erkin   bozorlar   mavjud   bo'lganda
narxlarning   barqarorligi.   Narxlar   umumiy   darajasining   umumiy   o'lchovi   iste'mol
tovarlari  va xizmatlarning belgilangan "savati"  ni  sotib olish xarajatlarini  hisobga
oladigan iste'mol narxlari indeksidir.
To'rtinchi   maqsad   ochiq   iqtisodiyotga   taalluqlidir   va   to'lovlar   nol   balansi
bilan to'liq bandlik darajasida umumiy iqtisodiy muvozanatga erishishni anglatadi.
Asosiy   makroiqtisodiy   maqsadlarning   nisbati   makroiqtisodiy   siyosatning
asosiy   vazifasini   aks   ettiradigan   asosiy   makroiqtisodiy   maqsadni   belgilaydi,
ularning amalga oshirilishi ikki shaklda namoyon bo'ladi:
O'rta makroiqtisodiy maqsadlar;
Taktik makroiqtisodiy maqsadlar.
Birinchisi   asosiy   makroiqtisodiy   o'zgaruvchilarning   qiymatlarini   tartibga
soladi, ikkinchisi milliy iqtisodiyotni qayta qurishni amalga oshiradi.
Davlat   o'z   ixtiyorida   iqtisodiyotga   ta'sir   ko'rsatishda   foydalanishi   mumkin
bo'lgan tegishli vositalarga ega.
Siyosat   vositasi   deganda   davlat   tomonidan   boshqariladigan   va   bir   yoki   bir
nechta   makroiqtisodiy   maqsadlarga   erishishga   yordam   beradigan   iqtisodiy
o'zgaruvchi tushuniladi.
20 Makroiqtisodiy siyosatning quyidagi vositalari ajralib turadi.
Soliq-byudjet siyosati , bu iqtisodiyotga ta'sir ko'rsatish uchun soliqlarni va
davlat   xarajatlarini   manipulyatsiya   qilishni   anglatadi.   Soliq-soliq   siyosatining
birinchi tarkibiy qismi umumiy iqtisodiy vaziyatga ikki jihatdan ta'sir qiladi:
Uy   xo'jaliklarining   foydalanish   mumkin   bo'lgan   yoki   sarflanadigan
daromadlarini   kamaytiradi.   Masalan,   soliqlar   aholining   tovarlar   va   xizmatlarni
sotib olishga sarflaydigan pul miqdorini kamaytiradi, buning natijasida tovarlarga
yalpi talab kamayadi va bu YaIMning pasayishiga olib keladi;
Mahsulot narxiga va ishlab chiqarish omillariga ta'sir qiladi. Shunday qilib,
foyda   solig'ini   oshirish   firmalarning   yangi   kapital   tovarlariga   sarmoya   kiritishini
kamaytiradi.
Pul-kredit   siyosati davlat   tomonidan   mamlakatning   pul-kredit   va   bank
tizimlari orqali amalga oshiriladi. Pul massasini tartibga solish foiz stavkalariga va
shu   tariqa   iqtisodiy   muhitga   ta'sir   qiladi.   Masalan,   qimmat   pul   siyosati   foiz
stavkalarini   ko'taradi,   iqtisodiy   o'sishni   pasaytiradi   va   ishsizlikni   oshiradi.
Aksincha,   arzon   pul   siyosati   iqtisodiy   o'sishga   va   ishsizlikning   pasayishiga   olib
keladi.
Daromadlar siyosati   - bu hukumatning inflyatsiyani siyosat choralari bilan
qamrab olish istagi: ish haqi va narxlarni bevosita nazorat qilish, yoki ish haqi va
narxlarni ko'tarishni ixtiyoriy ravishda rejalashtirish.
G'arb   iqtisodiy   adabiyotida   daromad   siyosati   eng   ziddiyatli   hisoblanadi.
O'ttiz-qirq   yil   oldin   ushbu   siyosat   inflyatsiyaga   qarshi   kurashda   samarali   deb
hisoblangan.   Hozirgi   kunda   ko'plab   iqtisodchilar   buni   nafaqat   samarasiz,   balki
zararli   deb   bilishadi,   chunki   bu   inflyatsiyani   pasaytirmaydi.   Shuning   uchun,
rivojlangan mamlakatlarning aksariyati uni favqulodda vaziyatlarda ishlatadilar.
Tashqi   iqtisodiy   siyosat.   Xalqaro   savdo   samaradorlik   va   iqtisodiy   o'sishni
oshiradi,   aholining   turmush   darajasini   oshiradi.   Tashqi   savdoning   muhim
ko'rsatkichi   sof   eksportdir,   bu   eksport   qiymati   va   import   qiymati   o'rtasidagi
farqdir.   Agar   eksport   importdan   oshib   ketsa,   ortiqcha   bo'ladi,   agar   import
eksportdan oshsa, savdo defitsiti mavjud.
21 Savdo   siyosati   eksport   va   importni   rag'batlantiruvchi   yoki   cheklovchi
tariflar,   kvotalar   va   boshqa   tartibga   solish   vositalarini   o'z   ichiga   oladi.   Tashqi
sektorni   tartibga   solish   turli   iqtisodiy   mintaqalarda   makroiqtisodiy   siyosatni
muvofiqlashtirish   orqali   amalga   oshiriladi,   lekin   asosan   valyuta   bozorini
boshqarish   orqali   amalga   oshiriladi,   chunki   tashqi   savdo   mamlakatning
ayirboshlash kursiga ta'sir qiladi.
Makroiqtisodiyot fan sifatida quyidagi funktsiyalarni bajaradi:
nazariy va kognitiv;
amaliy;
mafkuraviy va ma'rifiy;
uslubiy.
Makroiqtisodiyot   xalq   xo'jaligining   rivojlanish   naqshlarini,   jamiyatning
iqtisodiy   hayotidagi   jarayonlar   va   hodisalarni   tushuntirganda   nazariy   va   kognitiv
funktsiyani   bajaradi.   Bu   nima   uchun   ba'zi   davlatlar   tez   rivojlanayotganini,
boshqalari esa ortda qolayotganligini tushunishga imkon beradi; nima uchun ba'zi
davrlarda   narxlar   nisbatan   barqaror,   boshqalarida   esa   yuqori   inflyatsiya   darajasi
mavjud; nega barcha davlatlar tanazzul va tushkunlikka duch kelmoqdalar. Nazariy
va   kognitiv   funktsiyani   bajaradigan   makroiqtisodiyot   ijobiy   makroiqtisodiyot
deyiladi. Makroiqtisodiyotning nazariy va kognitiv funktsiyasi ishlab chiqarishning
tovar   shakliga   va   mulkning   plyuralizmiga   asoslangan   iqtisodiy   tizim   faoliyatiga
xos bo'lgan qonuniyatlarni aniqlashga qaratilgan.
Makroiqtisodiyot   iqtisodiy   qonunlarning   oddiy   tavsifi   bilan   chegaralanib
qolmaydi: uning nazariy va kognitiv funktsiyasi amaliy funktsiya bilan to'ldiriladi.
Uning   mohiyati   makroiqtisodiyot   iqtisodiy   siyosatni   olib   borishga   tavsiyalar
berishida.   Makroiqtisodiyot   davlat   arboblariga   ularning   oldida   yuzaga   keladigan
ko'plab   qiyin   masalalarni   hal   qilishga   yordam   beradi.   Masalan:   kamomadni
bartaraf etish uchun soliqlarni yig'ish kerakmi; eng kam ish haqini oshirish tavsiya
etiladimi;   agar   hukumat   tijorat   banklari   faoliyatini   biroz   qattiqroq   nazorat   qilsa;
Grivnaning   kursini   ushlab   turishga   arziydimi?   Ushbu   masalalarda   siyosiy
rahbarlarga   maslahatlar   prezident   va   bosh   vazirlarga   maslahat   beradigan
22 professional   makroiqtisodchilar   tomonidan   beriladi.   Agar   ushbu   maslahatchilar
chuqur bilimga ega bo'lsalar  va samarali  echimlarni  taklif  qilsalar, unda iqtisodiy
siyosat choralari puxta o'ylangan va kerakli natijalarni beradi.
Uning   mafkuraviy   va   tarbiyaviy   vazifasi   makroiqtisodiyotning   nazariy,
kognitiv   va   amaliy   funktsiyalari   bilan   chambarchas   bog'liqdir.   Uning   mazmuni
odamlarning   iqtisodiy   tafakkurini,   iqtisodiy   psixologiyasini   va   iqtisodiy
madaniyatini shakllantirishdan iborat. Ushbu xususiyatning ahamiyatini tushunish
uchun   shunchaki   gazeta   o'qing   yoki   yangiliklar   dasturini   tinglang.   Ommaviy
axborot   vositalarida   biz   tez-tez   shunday   nomlarni   uchratamiz:   "2000   yilda
Ukrainaning   yalpi   ichki   mahsuloti   o'sishni   boshladi",   "neft-gaz   kompleksiga   aniq
sarmoyaning   etishmasligi"   yoki   "AQSh   iqtisodiyotida   YaIM   deflyatori   CPIga
nisbatan sekin  o'smoqda".  Agar  biz makroiqtisodiyot  tilini  yaxshi  bilmasak, unda
bu   nomlar   bema'ni   bo'lib   ko'rinadi.   Makroiqtisodiyotni   o'rganish   jamiyatning
barcha   a'zolari   uchun   zarur   bo'lgan   ushbu   tilni   tushunishga   imkon   beradi.
Pensiyada   yashaydigan   keksa   fuqarolar   narxlarning   ko'tarilish   sur'ati   bilan
qiziqishadi.   Ish   qidirayotgan   universitet   bitiruvchilari   milliy   iqtisodiyot   o'sishni
qayta tiklaydimi yoki firmalar ishchilarni yollaydimi yoki yo'qmi, degan xavotirda.
To'g'ri   qaror   qabul   qilish   uchun   saylovchilar   milliy   iqtisodiyotdagi   ishlarning
holatini   bilishlari   kerak.   Makroiqtisodiyotni   o'rganish   qora   tuproqqa   va   boshqa
resurslarga   boy   bo'lgan   Ukraina   nima   uchun   o'z   fuqarolarining   ko'pchiligini
munosib   hayot   bilan   ta'minlay   olmaganligini   va   rivojlangan   mamlakatlarda
farovonlik   darajasiga   erishish   uchun   nima   qilish   kerakligini   tushunishga   imkon
beradi. Makroiqtisodiyot bozor iqtisodiyotining voqeliklariga mos keladigan yangi
iqtisodiy   madaniyatni   shakllantirishga   yordam   beradi.   Uning   asosiy   xususiyatlari
tejash   istagi,   iqtisodiyotni   iqtisodiy   boshqarish,   intizom,   ish   natijalari   uchun
javobgarlik va boshqalar.
Va   nihoyat,   makroiqtisodiyot   metodologik   funktsiyaga   ega.   U   xalq
xo'jaligining   ishlash   mexanizmi   va   boshqa   iqtisodiy   fanlar   tomonidan
ishlatiladigan   tushunarli   kategoriya   apparati   -   tarmoq   va   funktsionalga   oid   ilmiy
g'oyalarni shakllantirgan.
23 Agar   ilmiy   fanning   predmeti   ana   nimani   o'rganadi   degan   savolga   javob
bersa, unda usul - bu fan qanday o'rganilayotganligi.
Usul   deganda   ma'lum   fan   mavzusini   o'rganish   usullari,   usullari,   shakllari,
ya'ni tushuniladi. o'ziga xos tadqiqot vositasi.
Makroiqtisodiyot,   boshqa   fanlar   singari,   umumiy   va   o'ziga   xos   tadqiqot
usullaridan foydalanadi.
Umumiy ilmiy usullarga quyidagilar kiradi:
Ilmiy abstraktsiya usuli;
Tahlil va sintez usuli;
Tarixiy va mantiqiy birlashish usuli;
Tizimli-funktsional tahlil;
Iqtisodiy va matematik modellashtirish;
Normativ va ijobiy yondoshuvlar kombinatsiyasi.
Shu   bilan   birga,   har   bir   fan   o'ziga   xos,   o'ziga   xos   tadqiqot   usullaridan
foydalanadi,   o'z   atamalari   va   tamoyillariga   ega.   Masalan,   kimyoda   molekula
tushunchasi   ishlatiladi,   fizikada   -   kvant,   matematikada   -   integral,   radikal   va
boshqalar.   Makroiqtisodiyot   o'z   tushunchalaridan   foydalanadi,   ularning   asosiylari
toifalar   deb   ataladi.   Makroiqtisodiyotning   rivojlanishi   bilan   bir   qatorda   ba'zi
toifalar   nobud   bo'ladi,   boshqalari   o'zgartiriladi.   Boshqacha   aytganda,   toifalar
tarixiydir.
Makroiqtisodiyotning   asosiy   o'ziga   xos   usuli   hisoblanadi   makroiqtisodiy
umumlashtirish, hodisalar va jarayonlarning yaxlit birlashishi sifatida tushuniladi.
Yig'ilgan qiymatlar bozorning holatini va uning o'zgarishini tavsiflaydi (bozor foiz
stavkasi,   YaIM,   yalpi   ichki   mahsulot,   narxlarning   umumiy   darajasi,   inflyatsiya
darajasi, ishsizlik darajasi va boshqalar).
Makroiqtisodiy   umumlashtirish   xo'jalik   sub'ektlariga   (uy   xo'jaliklari,
firmalar,   hukumat,   chet   elda)   va   bozorlar   (tovarlar   va   xizmatlar,   qimmatli
qog'ozlar, pullar, ish kuchi, real kapital, xalqaro, valyuta) uchun qo'llaniladi.
Makroiqtisodiyot foydalanadi   iqtisodiy modellar - ular orasidagi funktsional
munosabatlarni   aniqlash   uchun   turli   xil   iqtisodiy   hodisalar   va   jarayonlarning
24 rasmiylashtirilgan tavsiflari (mantiqiy, grafik, algebraik). Makroiqtisodiy modellar
sizga   ikkilamchi   elementlardan   mavhumlashtirishga   imkon   beradi   va   tizimning
asosiy   elementlariga   va   ularning   o'zaro   bog'liqligiga   e'tibor   beradi.   Iqtisodiy
voqelikning mavhum ifodasi bo'lgan makroiqtisodiy modellar keng qamrovli bo'la
olmaydi,   shuning   uchun   makroiqtisodiyotda   turli   xil   mezonlarga   ko'ra
tasniflanadigan juda ko'p turli modellar mavjud:
Umumlashtirish darajasi bo'yicha (mavhum-nazariy va aniq-iqtisodiy);
Tuzilish darajasi bo'yicha (kichik va ko'p o'lchovli);
Elementlarning   o'zaro   munosabati   tabiati   nuqtai   nazaridan   (chiziqli   va
chiziqli bo'lmagan);
Qoplash darajasi bo'yicha (ochiq va yopiq: yopiq - yopiq milliy iqtisodiyotni
o'rganish uchun; xalqaro - iqtisodiy munosabatlarni o'rganish uchun ochiq);
Vaqtni hodisalar va jarayonlarni belgilovchi omil sifatida hisobga olish bilan
(statik - vaqt omili hisobga olinmaydi; dinamik - vaqt omil sifatida ishlaydi).
Makroiqtisodiyotda   juda   ko'p   turli   xil   modellar   mavjud:   dumaloq   oqim
modeli;   Keynsning   xochi;   model   IS   -   LM;   Baumol   -   Tobin   modeli;   Marksning
modeli;   Solow   modeli;   Domar   modeli;   Xarrodning   modeli;   Samuelson-Xiks
modeli   va   boshqalar   Bularning   barchasi   milliy   o'ziga   xos   xususiyatlarga   ega
bo'lmagan holda umumiy vositalar to'plamidir.
Har   bir   makroiqtisodiy   modelda   ma'lum   bir   vaqt   oralig'ida   muayyan
muammoning   makroanalizi   uchun   ahamiyatli   bo'lgan   omillarni   tanlash   juda
muhimdir.
Har bir model ajralib turadi   ikki xil o'zgaruvchilar:
a) ekzogen;
b) endogen.
Birinchilari   tashqi   tomondan   modelga   kiritiladi,   ular   modelni   yaratishdan
oldin   o'rnatiladi.   Bu   asosiy   ma'lumot.   Ikkinchisi   ilgari   qo'yilgan   muammoni   hal
qilish jarayonida model doirasida yuzaga keladi va uni hal qilish natijasidir.
Modellarni qurishda,   to'rt xil funktsional bog'liqliklar:
a) aniq;
25 b) xulq-atvor;
c) texnologik;
d) institutsional.
Belgilangan (lat   dan.   Ta'rif   -   ta'rif)   o'rganilayotgan   hodisa   yoki   jarayonning
mazmuni   yoki   tuzilishini   aks   ettiradi.   Masalan,   tovarlar   bozoridagi   yalpi   talab
deganda   uy   xo'jaliklarining   umumiy   talabi,   biznes   sektorining   investitsion   talabi,
davlat   va   chet   ellardagi   talab   tushuniladi.   Ushbu   ta'rifni   shaxs   sifatida   ko'rsatish
mumkin:
Y   =   C   +   Men   +   G   +   Shimoliy.
Xulq-atvor   - iqtisodiy   agentlarning   afzalliklarini   ko'rsatish.   Shunday   qilib,
iste'mol funktsiyasi   C   =   C(Y)   va tejash funktsiyasi   S   =   S(Y)   .
Texnologik -   iqtisodiyotdagi   texnologik   bog'liqlikni   tavsiflash,   ishlab
chiqarish   omillari,   ishlab   chiqarish   kuchlarining   rivojlanish   darajasi,   ilmiy-
texnikaviy   taraqqiyot   bilan   belgilanadigan   aloqani   aks   ettirish.   Bunga   ishlab
chiqarish   hajmi   va   omillari   o'rtasidagi   bog'liqlikni   ko'rsatadigan   ishlab   chiqarish
funktsiyasi misol bo'ladi.
Y   =   f(L,   N,   K),
qayerda   Y   - ishlab chiqarish hajmi,   L   - mehnat,   N   - Yer,   K   - poytaxt.
Institutsional -   tashkil   etilgan   qaramlikni   ifoda   etish;   muayyan   iqtisodiy
ko'rsatkichlar va iqtisodiy faoliyatni tartibga soluvchi davlat institutlari o'rtasidagi
bog'liqlikni   aniqlash.   Masalan,   soliq   tushumlari   miqdori   (T) funktsiyasi
mavjud   (Y)   va belgilangan soliq stavkasi   (ty)   :
T \u003dty   x   Y.
Ta'kidlash   kerakki,   makroiqtisodiyotda   vaqt   omili   mikroiqtisodiyotga
qaraganda   ko'proq   rol   o'ynaydi.   Shuning   uchun,   makroiqtisodiyotda   iqtisodiy
agentlarning "taxminlariga" katta ahamiyat beriladi.
Kutish muammosi birinchi navbatda shved iqtisodchisi, iqtisodiyot bo'yicha
Nobel mukofoti laureati (1974) G.K. Myrdal (1898-1987).
Iqtisodiy taxminlar quyidagicha tasniflanadi   ikkita guruhlar:
Ex post kutish;
26 Ex ante taxminlari.
Oldingi   taxminlar   -   bu   xo'jalik   yurituvchi   sub'ektlar   tomonidan   to'plangan
tajribani baholash, haqiqiy baholar, o'tmishni baholash.
Oldindan kutilgan natijalar iqtisodiy agentlarning prognoz ma'lumotlari.
Makroiqtisodiyotda   bor   uch taxminlarni   shakllantirishning   asosiy
tushunchalari.
Statik   taxminlar   tushunchasi. Ushbu   kontseptsiyaga   ko'ra,   kelajakda
iqtisodiy  ishtirokchilar   o'tmishda   duch  kelgan   narsalarni   kutishadi.   Masalan,   agar
o'tgan yili narxlar oyiga 3 foizga o'sgan bo'lsa, bu yil ularning o'sishi ham 3 foizni
tashkil etadi.
Moslashuvchan   taxminlar   kontseptsiyasi, unga   ko'ra   iqtisodiy
ishtirokchilar   o'tmishdagi   xatolarni   hisobga   olgan   holda   o'zlarining   taxminlarini
to'g'rilaydilar.
Ratsional   taxminlar   tushunchasi. Yondashuv,   unga   ko'ra   xo'jalik
yurituvchi   subyektlarning   istiqbollari   prognozlari   ularning   ixtiyorida   bo'lgan
barcha   ma'lumotlarni,   shu   jumladan   hukumatning   joriy   iqtisodiy   siyosati
to'g'risidagi   ma'lumotlarni   qayta   ishlashning   maqbul   natijasi   sifatida
shakllantiriladi. Ratsional  taxminlar  kontseptsiyasi  70-yillarda paydo bo'lgan.  XX
asr. R. Lukas uning asoschisi hisoblanadi.
Ratsional   taxminlar   kontseptsiyasining   mualliflari   ta'kidlashlaricha,   statik
taxminlar tushunchasi ham, adaptiv taxminlar tushunchasi ham ratsional sub'ektlar
tomonidan   baholashni   shakllantirish   mexanizmini   sodda   tarzda   izohlaydi.   Biroq,
ratsional taxminlar kontseptsiyasi kelajak taxminlarini shakllantirish modellari soni
to'g'risida aniq bir javob bermaydi.
Makroiqtisodiyot ijobiy va normativ yondoshuvlarni ajratib turadi.
Ijobiy yondashuv   Iqtisodiy tizimning amaldagi faoliyati tahlili.
Ijobiy va me'yoriy yondashuvlarning uyg'unligi, makroiqtisodiy tadqiqotlar,
ilmiy abstraktsiyaning yuqori darajasiga qaramay, davlat iqtisodiy siyosatini ishlab
chiqishda nazariy asos bo'lib xizmat qiladi.
27 II.2. Makroiqtisodiyotning shakllanishi va rivojlanishi
  Makroiqtisodiyot   fani   rivojlanishning   muhim   tarixiy   yo'lini   bosib   o'tdi.
Birinchi   makroiqtisodiy   nazariya   frantsuz   fiziokratlar   maktabining   vakili   F.
Kveening   ta'limoti   hisoblanadi   (1694   -   1774).   U   o'zining   "Iqtisodiy   jadval"   da
ijtimoiy   agregat   mahsulotining   harakatini   ijtimoiy   qayta   tiklanishning   tabiiy   va
qiymat nisbatlarining ma'lum bir tizimi nuqtai nazaridan tahlil qildi.
XIX   asrda.   K.   Marks   (1818   -   1883)   oddiy   va   kengaytirilgan   qayta   qurish
sxemalarini   ishlab   chiqdi   va   L.Valras   (1834   -   1910)   umumiy   muvozanat
nazariyasini   tadqiq   qildi.   Makroiqtisodiyot   fanining   rivojlanishiga   ingliz
iqtisodchisi J.M. Keyns (1883 - 1946) katta hissa qo'shgan. Uning ta'limoti klassik
iqtisodiy   maktab   g'oyalariga   qarshi   qaratilgan   bo'lib,   erkin   bozor   iqtisodiyoti
modelini   muvozanat   o'zini   o'zi   boshqarish   tizimi   sifatida   tasdiqladi.
Makroiqtisodiyot   eng  yosh   iqtisodiy   fanlardan   biridir.  U   o'zining   kamolotiga  XX
asrning   30-yillarida   erishgan.   global   iqtisodiy   inqiroz   davrida,   u   iqtisodiy
amaliyotga ta'sir ko'rsatish qobiliyatini olganida. Makroiqtisodiyot fani XIV asrda
paydo bo'lgan. 1576 yilda fransuz Jan Boden inflyatsiyani pul miqdori va tovarlar
o'rtasidagi   nisbatning   o'zgarishi   natijasida   oqladi.   Ushbu   nazariya   zamonaviy   pul
nazariyasining asosiga aylandi.
Angliya   iqtisodchisi   V.   Pettining   tadqiqotlari,   birinchi   marta   Angliya   va
Frantsiyaning   milliy   daromadlarini   hisob-kitob   qilib,   makroiqtisodiy   yo'nalishga
ega edi. V. Petti  mamlakatda soliq tizimini  takomillashtirish bilan bog'liq bo'lgan
iqtisodiyotga va daromadlarning taqsimlanishiga ta'siri masalasini tadqiq qildi.
Makroiqtisodiy   tahlilning   keyingi   rivojlanishi   XVIII   asrda   qo'lga   kiritildi.
Fiziokratlarning yozuvlarida. Fransua Kven iqtisodiy aylanishning makroiqtisodiy
modelini   ishlab   chiqdi   -   "Iqtisodiy   jadval"   (1758   yilda).   Ushbu   jadvalda
iqtisodiyotning   asosiy   tarmoqlari   va   jamiyat   sinflari   uchun   tovarlar   va   xizmatlar
aylanmasining   umumiy   manzarasi   aks   ettirilgan   va   umuman   iqtisodiyotning
ishlash   mexanizmi   to'g'risida   tushuncha   berilgan.   Ammo   uning   kamchiliklari   bor
edi.
28 Klassik   nazariyaga   ko'ra,   iqtisodiyotda   tabiiy   tartib   deb   ataladigan   narsaga
erishish   uchun   bozorning   o'zini   o'zi   tartibga   solish   qobiliyati   |   tomonidan
ta'minlanadi. narxlash mexanizmi. A. Smit ikkita narxni ko'rib chiqadi: 1. Tabiiy,
bu   xarajatlarni   qoplaydi   va   o'rtacha   daromad   keltiradi.   2.   Bozor,   ya'ni   mahsulot
bozorda   sotiladigan   haqiqiy   narx.   Bu   holda   narxlarning   tartibga   soluvchi   roli
quyidagicha   amalga   oshiriladi:   agar   talab   taklifdan   yuqori   bo'lsa   va   bozor   narxi
tabiiy   narxdan   yuqoriga   qarab   siljiydigan   bo'lsa,   u   holda   ushbu   mahsulot   ishlab
chiqariladigan   sohada   daromad   o'rtacha   stavkadan   yuqori   bo'lsa,   u   holda   kapital
tabiiy   ishlab   chiqaruvchidan   daromadliroq   sohaga   o'tkaziladi   va   agar   talab
taklifdan   past   bo'lsa.   ,   bozor   narxi   tabiiy   |   tabiiy   |   dan   kam,   va   foyda   o'rtacha
darajadan   past   bo'ladi,   keyin   kapital   past   daromadli   sohadan   olinadi.   Bu
iqtisodiyotdagi   muvozanatni,   ya'ni   ijtimoiy   ehtiyojlarni   qondiradigan   alohida
tarmoqlar   o'rtasida   resurslarni   shunday   taqsimlanishini   ta'minlaydi   ...   ya'ni   narx
mexanizmi   orqali   bozor   avtomatik   ravishda   makroiqtisodiy   muvozanatga
erishishni   ta'minlaydi.   Karl   Marks   nazariyasi   bozorning   tartibga   solish
imkoniyatlarini   baholashga   qarama-qarshi   yondashuvni   taklif   qiladi.   U   iqtisodiy
tsiklning ikkita modelini ishlab chiqdi. U kapitalning doimiy to'planib borgan sari
foyda   darajasi   pasayish   tendentsiyasiga   ega   (xulosa   qilish   tendentsiyasi   qonuni
pasayadi) degan xulosaga keldi. Natijada iqtisodiy aylanish jarayoni sekinlashadi,
ishlab   chiqarish   kamayadi,   inqiroz   yuzaga   keladi,   odamlar   qashshoqlashadi,
natijada   kapitalistik   bozor   tizimini   vayron   qiladi.   J.   Keyns   ishsizlik   holatida
iqtisodiyotda   muvozanat   bo'lishi   mumkinligini   va   uni   yo'q   qilish   uchun   hukumat
aralashuvi   zarurligini   isbotladi.   Hukumat   aralashuvidan   oldin   Keyns   moliya   va
pul-kredit siyosatini olib bordi va ta'sir ob'ekti sifatida yalpi talabni tanladi. Keyns
"Bandlik,   foizlar   va   pulning   umumiy   nazariyasi"   (1936)   kitobida   shtat   ba'zi
makroiqtisodiy   ko'rsatkichlarga   ta'sir   ko'rsatib,   iqtisodiyotni   samarali   tartibga
solishi mumkinligini ko'rsatdi.
70-yillarning   yangi   jahon   iqtisodiy   inqirozi   davrida.   XX   asr   hukumatning
iqtisodiyotga   aralashuvi   har   doim   ham   ijobiy   natija   bermasligi   va   iqtisodiy
tanazzul   davrida   hukumatning   yalpi   talabga   ta'siri   ishlab   chiqarish   o'sishini
29 ta'minlamasligi, balki inflyatsiyani keltirib chiqarishi ma'lum bo'ldi. Birinchi marta
stagflyatsiya kabi hodisa, ya'ni ishlab chiqarish pasayib, narxlar bir vaqtning o'zida
ko'tarilganda   paydo   bo'ldi.   "Neoklassik   nazariya"   70-yillarda   paydo   bo'lgan   jadal
rivojlana   boshladi.   XIX   asr   Bu,   bir   tomondan,   kapitalizmni   tanqid   qilish   bilan
marksizmga   bo'lgan   munosabat   va   boshqa   tomondan   neoklassik   nazariyaga   bir
qator   yangi   takliflarni   yozishga   urinish   edi.   Ushbu   nazariya   juda   ko'p   turli
yo'nalishlarga ega. Farovonlik nazariyasi davlat yordamiga muhtoj bo'lgan "jamoat
tovarlari",   "tashqi   narsalar",   "monopoliyalar"   ilmiy   tushunchalariga   kiritildi.
Neoklassik   maktab   vujudga   keldi,   unga   neineziyaliklarga   zid   bo'lgan   bir   qator
nazariyalar kiradi.
Zamonaviy makroiqtisodiyotda yagona  dominant  nazariya mavjud emas.  U
bir-birini   to'ldiradigan   va   bir-birini   to'ldiradigan   va   amaliyotchilarga   sub'ektiv
g'oyalariga   qarab,   shuningdek,   ma'lum   bir   mamlakatning   iqtisodiy   siyosatining
individual   shartlari,   maqsadlari   va   ustuvorliklarini   hisobga   olgan   holda   har   bir
nazariyaning   samaradorligini   aniqlash   imkoniyatini   beradigan   bir   qator
nazariyalarga tayanadi.
Makroiqtisodiyot   makroiqtisodiyot   bozorlaridagi   jarayonlarni   hisobga
olmasa ham, makroiqtisodiyot kursi ushbu bozorlarning o'zaro ta'sirini o'rganadi va
ularning   asosida   butun   iqtisodiyot   miqyosida   umumiy   muvozanat   nazariyasini   va
makroiqtisodiy dinamika nazariyasini (ya'ni iqtisodiy o'sish nazariyasi va iqtisodiy
tsiklik).
Makroiqtisodiyot   mikroiqtisodiyotda   o'rganilayotgan   mutanosibliklarning
o'zgarishidan   mavhum   bo'lib,   iqtisodiyot   miqyosini   (xususan,   ishlab   chiqarish   va
narxlar   ko'lamini)   va   iqtisodiyot   miqyosidagi   o'zgarishlarni   o'rganadi.   Bular
masalan,   makroiqtisodiyot   turli   tovarlarning   narxlari   nisbati   bilan   qiziqmaydi,
ammo inflyatsiya jarayonida ularning birgalikda o'zgarishiga qiziqish bildiradi.
Shuningdek,   makroiqtisodiyotning   manfaatlar   sohasiga   iqtisodiyotdagi
global   miqdordagi   o'zaro   bog'liqliklar   kiradi,   shu   bilan   birga   ushbu   o'zaro
bog'liqliklarni   sifatli   tahlil   qilish   makroiqtisodiy   tahlilga   emas,   balki   umumiy
iqtisodiy nazariya manfaatlariga tegishli. Makroiqtisodiyot faqat amaliy xarakterga
30 ega   bo'lgan   modellarni   yaratganligi   sababli,   nazariy   bazaning   rivojlanmaganligi
bilan bog'liq xatolar uchun ta'qib qilinmasligi kerak.
Makroiqtisodiyotning asosiy usullari quyidagilar:
Yig'ish,   ya'ni.   butun   iqtisodiyotni   tavsiflovchi   umumlashtirilgan
ko'rsatkichlarni yaratish, masalan, alohida xo'jalik yurituvchi sub'ektlar va alohida
bozorlarni tavsiflovchi ko'rsatkichlar to'plamining o'rniga;
Makroiqtisodiyotda   individual   xususiyatlar   va   unchalik   katta   bo'lmagan
ko'rsatkichlarni   tahlil   qilishdan   bosh   tortishni   anglatadigan   abstraktsiya;
Og'zaki   va   matematik   modellashtirish,   ya'ni.   makroiqtisodiyotning   mantiqiy   va
matematik   formulalar   bilan   tavsiflanishi   mumkin   bo'lgan   munosabatlar   to'plami
shaklida   taqdimoti.   Bundan   tashqari,   hozirgi   bosqichda   makroiqtisodiyotda
matematik modellar tahlil qilish va prognoz qilishning asosiy vositasi hisoblanadi.
Makroiqtisodiy   modellashtirishning   maqsadi   -   o'zi   qidirayotgan
iqtisodiyotning   maqbul   (muvozanatli)   holatini   aniqlash;   shuningdek,   yalpi
mahsulot,   narxlar   darajasi   yoki   inflyatsiya,   bandlik   yoki   ...   kabi   makroiqtisodiy
parametrlarni   prognozlash   kabi   makroiqtisodiy   prognozlash.   makroiqtisodiy
tahlilning maqsadlari ijtimoiy va davlat xususiyatiga ega bo'lib, bu makroiqtisodiy
tahlildan   foydalanishi   kerak   bo'lgan   davlat   hokimiyati   vakillari   ekanligini
anglatadi.  To'g'ri,  ular   makroiqtisodiy  tadqiqotlar  maqsadlari   to'g'risida  o'z  nuqtai
nazarlariga   ega,   chunki   ular   hamma   narsani   davlatga   bo'ysunishi   uchun
makroiqtisodiyotni (fan sifatida) iqtisodiyotni boshqarish vositalarini talab qiladi.
Bu kurs ikki qismdan iborat:
1) makroiqtisodiyotda alohida bozorlarni tahlil qilish (quyidagi 
makroiqtisodiy bozorlarning tahlilini anglatadi: tovarlar bozori; mehnat bozori; pul
bozori va kapital bozori);
2) umumiy iqtisodiy muvozanatni o'rnatish jarayonida, shuningdek, iqtisodiy 
tizimdagi dinamik o'zgarishlar jarayonida makroiqtisodiy bozorlarning o'zaro 
ta'sirini tahlil qilish.
Makroiqtisodiy dinamikaning uchta turini ko'rib chiqamiz:
31 1) iqtisodiy tsiklik;
2) inflyatsiya jarayoni;
Ushbu makroiqtisodiyot kursi asosan iqtisodiy mutaxassislik talabalari 
uchun mo'ljallangan, ammo siz bilganingizdek, hamma iqtisodiyotni va xususan 
makroiqtisodiyotni bilishi kerak! Dastlab, ushbu kurs makroiqtisodiyotning 
masofaviy o'qitishning standart kursi sifatida yaratilgan, ammo tez orada muallif 
standart makroiqtisodiyotning ba'zi holatlarida, yumshoq qilib aytganda, 
noto'g'riligini payqadi. Natijada makroiqtisodiyotning standart kursi nostandart 
modellar bilan to'ldirildi. Va muallif bu shaklda makroiqtisodiy nazariya haqiqatni 
yaxshiroq tasvirlaydi deb o'ylaydi.
Siz bu erda istalgan mavzuni tanlashingiz mumkin, unga o'tishingiz bilan siz
to'liq makroiqtisodiyot  darsligiga  va uning qisqartirilgan versiyasiga,  shuningdek,
makroiqtisodiyot   darsligini   aks   ettirgan   misollar   va   modellarga   kirishingiz
mumkin; shuningdek, aks ettirish uchun berilgan vazifalarga. Saytning ro'yxatdan
o'tgan   foydalanuvchilari,   shuningdek,   makroiqtisodiyot   bo'yicha   maslahat   olish
uchun   murojaat   qilishlari   mumkin.   Foydalanuvchilarning   qulayligi   uchun   biz   bir
vaqtning o'zida alohida qismga makroiqtisodiyot bo'yicha vazifalarni qo'yamiz.
Makroiqtisodiyot nazariyasi
Makroiqtisodiy   muammolar   XVIII   asrda   ilgari   surilgan   va   o'rganilgan
bo'lishiga   qaramay   (1752   yilda   D.   Xumning   savdo   balansi   va   narx   darajasi
o'rtasidagi   bog'liqlikni   o'rganishga   bag'ishlangan),   makroiqtisodiyot   fan   sifatida
faqat   30   -   40-yillarda   paydo   bo'ldi.   XX   asr.   Buning   katalizatori   1930-yillardagi
Buyuk   tushkunlik   edi,   bu   ko'pgina   G'arb   mamlakatlarida   ishlab   chiqarishning
keskin   pasayishiga   olib   keldi   va   shu   tariqa   misli   ko'rilmagan   ishsizlikni   keltirib
chiqardi, natijada ushbu mamlakatlar aholisining katta qismi qashshoqlik yoqasida
edi.   Birinchi   jahon   urushidan   keyin   sodir   bo'lgan   demokratlashtirish   ham   muhim
rol   o'ynadi.   Demokratik   hukumat   aholining   turmush   darajasining   halokatli
pasayishidan   xavotirda   edi   va   depressiyani   engishning   iqtisodiy   usullarini   ishlab
chiqishi kerak edi.
32 1936   yilda   ingliz   iqtisodchisi   Jon   Maynard   Keynsning   "Bandlik,   foizlar   va
pulning   umumiy   nazariyasi"   asarining   paydo   bo'lishi   makroiqtisodiyotning
mustaqil   iqtisodiy   fan   sifatida   shakllanishiga   asos   yaratdi.   Keynsning   asosiy
g'oyasi   shundaki,   ular   har   doim   o'z-o'zini   tartibga   solishga   qodir   emas,   chunki
klassiklar   ishonganidek,   ma'lum   narx   o'zgarishi   mumkin.   Bunday   holda,
iqtisodiyot   narxlar   mexanizmi   tufayli   tushkunlikdan   mustaqil   ravishda   chiqa
olmaydi,   lekin   rag'batlantirish   shaklida   aralashuv   talab   etiladi.   Keyns   uslubining
paydo bo'lishi keyinchalik iqtisodiyotda "Keyns inqilobi" deb nomlandi.
Makroiqtisodiyotning   shakllanishiga   yordam   bergan   yana   bir   holatni   ham
ta'kidlash   lozim.   Bu   milliy   hisoblar   bo'yicha   muntazam   statistikaning   paydo
bo'lishi. Ma'lumotlarning mavjudligi makroiqtisodiy fenomenlarning dinamikasi va
o'zaro   bog'liqligini   kuzatish   va   tavsiflash   imkonini   berdi,   bu   makroiqtisodiyot
fanining rivojlanishi uchun zarur bo'lgan qadamdir.
Makroiqtisodiyotda rivojlanish jarayonida ikkita asosiy maktab paydo bo'ldi.
Klassik   maktab   erkin   bozorlarning   o'zlari   iqtisodiyotni   mehnat   bozorida
muvozanatga   (to'liq   bandlikka)   va   resurslarni   samarali   taqsimlashga   olib   keladi
deb ishonishgan va shunga muvofiq davlat aralashuviga ehtiyoj yo'q.
Keyns   maktabi   narxlarning   ma'lum   bir   nomutanosibligi   mavjudligi   va
shuning   uchun   bozor   mexanizmining   yutuq   nuqtai   nazaridan   ishlamay   qolishi,
xususan,   bu   mehnat   bozorida,   hech   bo'lmaganda   qisqa   muddatda
nomutanosibliklar   mavjudligi   bilan   bog'liq.   Natijada,   bozor   mexanizmining
bunday muvaffaqiyatsizligi barqarorlashtirish siyosati shaklini oladigan davlatning
aralashuvini talab qiladi.
Keynsian   modeli   iqtisodiyotni   etarlicha   tasvirlab   berdi   va   XX   asrning   70-
yillariga   qadar   keng   qo'llanildi.   70-yillarda   yangi   muammo   paydo   bo'ldi:
turg'unlikning   yuqori   inflyatsiya   bilan   uyg'unligi.   Ko'pchilik   ushbu   vaziyatning
sababini   hukumatning   iqtisodiyotga   faol   aralashuvida   ko'rdi.   Keynsning   aksil-
inqilob   deb   nomlangan   harakati   sodir   bo'ldi.   Bunga   javob   klassik   paradigmani
qayta   ko'rib   chiqish   va   uning   asoschisi   Milton   Fridman   boshchiligidagi
monetarizm   doktrinasining   paydo   bo'lishi   edi.   Ular   o'z-o'zini   tartibga   soluvchi
33 bozorlar g'oyasiga qaytdilar va pul taklifini birinchi o'ringa qo'ydilar. Barqaror pul
ta'minoti,   uni   doimiy   ravishda   faol   Keyns   siyosatini   yuritish   uchun
almashtirishning   o'rniga,   monetaristlarning   fikriga   ko'ra   barqaror   makroiqtisodiy
vaziyatning kalitidir. Monetarizm bozorlarni o'z-o'zini tartibga solishga asoslangan
va   neoklassik   makroiqtisodiyotni   shakllantirgan   iqtisodiy   nazariyalarning   yangi
to'lqinini keltirib chiqardi.
Bunga   parallel   ravishda   alternativ   neokinnes   yo'nalishi   ishlab   chiqilgan,
ammo hozirda tegishli mikroiqtisodiy xatti-harakatlar modellari asosida.
Makroiqtisodiy muammolar
Makroiqtisodiyot   -   bu   butun   iqtisodiyotni   yoki   uning   yirik   tarkibiy
qismlarini   (agregatlarini)   xatti-harakatlarini   o'rganadigan   fan,   shu   bilan   birga
iqtisodiyot   murakkab   jarayonlar   va   hodisalar   va   ularning   ko'rsatkichlari
kombinatsiyasi   sifatida   murakkab   yirik   birlashtirilgan   ierarxik   tartiblangan   tizim
sifatida qaraladi. Makroiqtisodiyot iqtisodiy nazariyaning bir tarmog'idir.
Alohida bozorlarda individual (individual) xo'jalik yurituvchi sub'ektlarning
(iste'molchi   yoki   ishlab   chiqaruvchi)   iqtisodiy   harakatlarini   o'rganadigan
mikroiqtisodiyotdan   farqli   o'laroq,   makroiqtisodiyot   umuman   iqtisodiyotni
o'rganadi.   Butun   iqtisodiyot   uchun   xos   bo'lgan   muammolarni   ko'rib   chiqadi   va
yalpi   ichki   mahsulot,   milliy   daromad,   yalpi   talab,   yalpi   iste'mol,   investitsiya,
narxlarning   umumiy   darajasi,   ishsizlik   darajasi,   davlat   qarzi   va   boshqalar   kabi
yalpi miqdorlar bilan ishlaydi.
Makroiqtisodiyot o'rganadigan asosiy muammolar: iqtisodiy o'sish va uning
sur'atlari;   iqtisodiy   tsikl   va   uning   sabablari;   bandlik   darajasi   va   ishsizlik
muammosi; narxlarning umumiy darajasi va inflyatsiya muammosi; foiz stavkalari
darajasi   va   pul   muomalasi   muammolari;   davlat,   byudjet   taqchilligini
moliyalashtirish muammosi va davlat qarzi muammosi; valyuta kursining holati va
muammolari; makroiqtisodiy siyosat muammolari.
Makroiqtisodiy usullar
Usul   deganda   ma'lum   fan   mavzusini   o'rganish   usullari,   usullari,   shakllari,
ya'ni ilmiy tadqiqotlar uchun o'ziga xos vositalar to'plami tushuniladi.
34 Makroiqtisodiyotda   ham   umumiy,   ham   o'ziga   xos   tadqiqot   usullari
qo'llaniladi.
Umumiy ilmiy usullarga quyidagilar kiradi:
Ilmiy abstraktsiya usuli;
- va sintez;
- tarixiy va mantiqiy birlashish usuli;
- tizim-funktsional tahlil;
- iqtisodiy va matematik modellashtirish;
- me'yoriy va ijobiy yondashuvlarning kombinatsiyasi.
Makroiqtisodiyotning  asosiy  o'ziga  xos  usuli   -  bu  hodisalar  va  jarayonlarni
bir   butunga   birlashtirgan   makroiqtisodiy   agregatsiya.   Yalpi   qiymatlar   bozorni   va
uning   o'zgarishini   tavsiflaydi   (bozor   foiz   stavkasi,   YaIM,   yalpi   ichki   mahsulot,
narxlarning umumiy darajasi, inflyatsiya darajasi, ishsizlik darajasi  va boshqalar).
Makroiqtisodiy   umumlashtirish   xo'jalik   sub'ektlariga   (uy   xo'jaliklari,   firmalar,
hukumat, chet elda) va bozorlar (tovarlar va xizmatlar, qimmatli qog'ozlar, pullar,
ish kuchi, real kapital, xalqaro, valyuta) uchun qo'llaniladi.
Makroiqtisodiyotda   iqtisodiy   modellar   keng   qo'llaniladi   -   ular   orasidagi
funktsional   munosabatlarni   kashf   etish   uchun   turli   xil   iqtisodiy   hodisalar   va
jarayonlarning rasmiylashtirilgan tavsiflari (mantiqiy, grafik, algebraik).
35 Xulosa
Shunday   qilib,   makroiqtisodiyot   zamonaviy   iqtisodiy   nazariyaning   butun
iqtisodiyotni,   shuningdek   uning   eng   muhim   tarkibiy   qismlarini   (biznes,   davlat
sektori va boshqalarni) o'rganadigan qismidir.
Makroiqtisodiyot   nazariyasining   predmeti   -   bu   iqtisodiyotning   biron   bir
sohasi bilan bog'liq bo'lmagan, ammo iqtisodiyotning barcha sohalari bilan bog'liq
bo'lgan   va   umumiy   (makroiqtisodiy)   tushuntirishga   ega   bo'lgan   makroiqtisodiy
hodisalarni   o'rganishdir.   Ta'kidlash   joizki,   ba'zi   makroiqtisodiy   muammolar
mamlakat   iqtisodiyotiga   taalluqlidir,   ba'zilari   bir   qator   mamlakatlar   uchun   ta'sir
ko'rsatishi mumkin (masalan, jahon neft yoki moliyaviy inqirozlari).
Asosiy muammolar makroiqtisodiyotni o'rganadiganlar quyidagilar: iqtisodiy
o'sish   va   uning   sur'atlari;   iqtisodiy   tsikl   va   uning   sabablari;   bandlik   darajasi   va
ishsizlik   muammosi;   narxlarning  umumiy  darajasi  va   inflyatsiya   muammosi;   foiz
stavkalari   darajasi   va   pul   muomalasi   muammolari;   davlat   byudjetining   holati,
byudjet   taqchilligini   moliyalashtirish   muammosi   va   davlat   qarzi   muammosi;
to'lovlar   balansi   va   valyuta   kursi   muammolari;   makroiqtisodiy   siyosat
muammolari.
Makroiqtisodiyot   va   mikroiqtisodiyot   bir-biri   bilan   chambarchas   bog'liq   va
o'zaro ta'sir qiladi. Mikroiqtisodiyot makroiqtisodiyotning asosidir. Ushbu ikki fan
o'rtasidagi   sezilarli   tafovut   makroiqtisodiyotning   paydo   bo'lishi   davrida   mavjud
bo'lgan va asta-sekin kamayib bormoqda.
Alohida bozorlarda individual (individual) xo'jalik yurituvchi sub'ektlarning
(iste'molchi   yoki   ishlab   chiqaruvchi)   iqtisodiy   harakatlarini   o'rganadigan
mikroiqtisodiyotdan   farqli   o'laroq,   makroiqtisodiyot   umuman   iqtisodiyotni
o'rganadi.   butun   iqtisodiyot   uchun   umumiy   bo'lgan   muammolar ,   va
ishlaydi   umumiy  qiymatlar kabi   yalpi   ichki   mahsulot,  milliy  daromad,  yalpi   talab,
yalpi   taklif,   yalpi   iste'mol,   investitsiya,   narxlarning   umumiy   darajasi,   ishsizlik
darajasi, davlat qarzi va boshqalar.
Makroiqtisodiyot   shuningdek,   quyidagi   umumiy   bozorlarni   ko'rib   chiqadi:
tovar bozori, mehnat bozori, pul bozori va qimmatli qog'ozlar bozori.
36 Makroiqtisodiyot umumiy iqtisodiy nazariyadan vujudga kelgan fanning bir
tarmog'i sifatida barcha tipik iqtisodiy usullar bilan ishlaydi.
Makroiqtisodiyotning   umumiy   usullari   quyidagilarni   o'z   ichiga   oladi:
induksiya   va   deduksiya   usuli,   analogiya   usuli,   ilmiy   abstraktsiya   usuli,
mavhumdan   betonga   ko'tarilish   usuli,   tahlil   va   sintez   usuli,   tarixiy   va   mantiqiy
o'rganishda birlashish usuli.
Makroiqtisodiyotning   o'ziga   xos   usullariga   quyidagilar   kiradi:
umumlashtirish, makroiqtisodiy modellashtirish va muvozanat printsipi.
37 Foydalanilgan adabiyotlar ro'yxati
1.   Makroiqtisodiyot.   2-nashr.   -   SPb   .:   Pyotr,   2008   -   544   p.:   Kasal.   -
("Universitetlar uchun darslik" seriyasi).
2.   Makroiqtisodiyot:   rivojlanish   va   rivojlanishning   rivojlanishi:   Navch.
Posib. - K .: VD "Professional", 2006. - 272 p.
3.   Agapova   Τ . Α .,   Seregina   S.F.   Makroiqtisodiyot:   darslik   /   jami.
tahrirlangan A.V. Sidorovich. -  Μ  .: Biznes va xizmat, 2000. - Ch. 1.
4.   Iqtisodiy   nazariya   kursi:   Darslik   /   Jami.   tahrirlangan   Μ . Η .   Chepurin.   -
Kirov: ASA, 1999. - Ch. 2.
6.   Mikroiqtisodiyot   va   makroiqtisodiyot:   Pidruch.   talabalar   uchun   ekon.
mutaxassis.   prl.  ta'lim:  soat  2  da  /  S. Budagovska,  O.  Kilievich, I. Lunina va  iy.;
Zag   uchun.   tahrirlangan   S.   Budagovskaya.   -   K   .:   Solomiya   Pavlichkoning
"Osnovi" manzarasi, 2003. - 517 b.
38

Makroiqtisodiyot, uning maqsadlari va vazifalari

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • O’z Milliy bank amaliyot hisoboti
  • Iqtisodiyot va moliya bo‘limi amaliyot hisoboti amaliyot hisoboti
  • Ipoteka bank amaliyot Mirobod filiali
  • "Trastbank" bitiruv oldi amaliyot
  • Turonbank bitiruv oldi amaliyoti

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский