Matlab dasturi yordamida ikki o’zgaruvchili issiqlik tarqalish tenglamasini chekli ayirmalar yordamida taqribiy yechish

MAVZU: MATLAB DASTURI YORDAMIDA IKKI O’ZGARUVCHILI
ISSIQLIK TARQALISH TENGLAMASINI CHEKLI AYIRMALAR
YORDAMIDA TAQRIBIY YECHISH.
MUNDARIJA: 
KIRISH…………………………………………………………………………3
I.BOB. ISSIQLIK TARQALISH TENGLAMASI VA CHEKLI
AYIRMALAR USULI ASOSLARI
1.1.  Issiqlik tarqalish tenglamasining matematik modeli ………………….……5
1.2.  Chekli ayirmalar usulining nazariy asosi …………………………….…….9
II.BOB. CHEKLI AYIRMALAR USULINI QO‘LLASH VA 
DASTURIY REALIZATSIYA
2.1.  Chekli ayirmalar sxemalarining turlari va ularning barqarorligi ………….19
2.2.  Issiqlik tarqalish tenglamasi uchun dasturiy algoritm ……………………..22
XULOSA………………………………………………………………………27
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR……………………………………..28 KIRISH
Issiqlik   tarqalish   tenglamasi   fizika   va   matematikada   asosiy   o‘rin   tutuvchi
tenglamalardan biri bo‘lib, u turli muhitlarda issiqlikning vaqt o‘tishi bilan qanday
tarqalishini   tasvirlaydi.   Ushbu   tenglama   nafaqat   nazariy   bilimlar   uchun   muhim,
balki  ko‘plab amaliy  masalalarni  yechishda  ham  qo‘llaniladi. Masalan,  qurilishda
materiallarning   issiqlik   o‘tkazuvchanligini   aniqlash,   elektronika   sohasida
chiplarning   issiqlik   tarqalishini   modellashtirish   va   boshqa   ko‘plab   amaliyotlarda
bu tenglama asosiy o‘rinni egallaydi.
Zamonaviy fan va texnologiyada bu masalalarni  raqamli usullar  yordamida
yechish   yanada   dolzarb   bo‘lib   bormoqda.   Shu   sababli,   ikki   o‘zgaruvchili   issiqlik
tarqalish  tenglamasini   yechish  uchun samarali  raqamli  usullarni   ishlab  chiqish  va
tadqiq   qilish   muhim   vazifalardan   biridir.   Ushbu   kurs   ishida   issiqlik   tarqalish
tenglamasini   yechishda   chekli   ayirmalar   usuli   qo‘llaniladi,   chunki   u   differensial
tenglamalarni   yechishda   eng   keng   tarqalgan   va   ishonchli   usullardan   biri
hisoblanadi.
Issiqlik tarqalish tenglamasi fizikadagi va matematika sohasidagi eng muhim
tenglamalardan biridir. Bu tenglama turli muhitlarda issiqlikning vaqt o‘tishi bilan
qanday  tarqalishini  tasvirlaydi.  Uning  qo‘llanilishi   nafaqat   nazariy  jihatdan,  balki
amaliy   fanlarda   ham   keng   tarqalgan.   Masalan,   muhandislikda   qurilish
materiallarining   issiqlik   o‘tkazuvchanligini   hisoblash,   atrof-muhit   monitoringida
iqlim   o‘zgarishini   tahlil   qilish,   shuningdek,   biologiyada   organizmlarning   issiqlik
tarqalishi   jarayonlarini   o‘rganishda   ushbu   tenglamaning   ahamiyati   kattadir.   Shu
nuqtai nazardan, issiqlik tarqalish tenglamasini yechishda samarali usullarni ishlab
chiqish va tahlil qilish dolzarb vazifalardan biri hisoblanadi.
Mazkur   kurs   ishida   ikki   o‘zgaruvchili   issiqlik   tarqalish   tenglamasini
yechishda   chekli   ayirmalar   usulini   qo‘llash   masalasi   ko‘rib   chiqiladi.   Chekli
ayirmalar usuli differensial tenglamalarni yechishda keng qo‘llaniladigan va yuqori
aniqlik  bilan  yechim   topishga  imkon  beradigan  raqamli   usullardan  biridir.  Ushbu
usulning   dolzarbligi   shundan   iboratki,   u   matematik   hisob-kitoblarni   algoritmlar
shaklida   amalga   oshirishga   moslashgan   va   zamonaviy   kompyuter
3 texnologiyalaridan   foydalangan   holda   masalalarni   samarali   hal   etishga   yordam
beradi.
Kurs   ishining   dolzarbligi:   Zamonaviy   dunyoda   differensial   tenglamalar
yordamida   turli   murakkab   jarayonlarni   modellashtirish   amaliy   fanlarning   muhim
qismi hisoblanadi. Issiqlik tarqalish tenglamasi nafaqat issiqlik jarayonlarini, balki
boshqa fizik, kimyoviy va biologik hodisalarni tushuntiradi. Chekli ayirmalar usuli
kabi   raqamli   usullarning   rivoji   ushbu   jarayonlarni   aniq   va   samarali
modellashtirishga imkon beradi. Shuning uchun bu kurs ishi ikki asosiy masalaga
yo‘naltiriladi: issiqlik tarqalish jarayonlarini chuqur tushunish va ularni matematik
jihatdan hal qilishning raqamli usullarini tadqiq qilish.
Kurs   ishining   maqsadi:   Kurs   ishining   asosiy   maqsadi   ikki   o‘zgaruvchili
issiqlik   tarqalish   tenglamasini   yechishda   chekli   ayirmalar   usulini   qo‘llashni
o‘rganish   va   uning   qo‘llash   sohalarini   tahlil   qilishdan   iborat.   Shuningdek,   ushbu
usulning afzallik va cheklovlarini o‘rganish orqali uning samaradorligini baholash
ham ushbu ishning asosiy maqsadidir.
Kurs   ishining   vazifalari:   Issiqlik   tarqalish   tenglamasining   matematik
modelini tahlil qilish.
1. Chekli   ayirmalar   usulining   nazariy   asoslarini   o‘rganish   va   ularning
matematik formulalarini aniqlash.
2. Chekli   ayirmalar   usulining   ikki   o‘zgaruvchili   issiqlik   tarqalish
tenglamasi uchun qo‘llanilishini o‘rganish.
3. Algoritmlar yordamida amaliy misollarni yechish va natijalarni tahlil
qilish.
4. Issiqlik   tarqalishi   masalasini   yechishda   chekli   ayirmalar   usulining
afzalliklari va cheklovlarini aniqlash.
5. Chekli   ayirmalar   usulini   dasturiy   modellashtirish   orqali   natijalarni
vizualizatsiya qilish.
Kurs   ishining   tuzilishi :   kirish,   ikkita   bob,   har   bobda   ikkitadan   rejalar,
xulosa va foydalanilgan adabiyotlar.
4 I.BOB. ISSIQLIK TARQALISH TENGLAMASI VA CHEKLI
AYIRMALAR USULI ASOSLARI
1.1. Issiqlik tarqalish tenglamasining matematik modeli.
Issiqlik Tarqalish Tenglamasining Matematik Modeli
1. Issiqlik Tarqalish Jarayonining Fizik Asoslari
Issiqlik   tarqalish   jarayoni   fizik   muhitda   energiyaning   yuqori   haroratli
nuqtalardan   past   haroratli   nuqtalarga   qarab   uzatilishini   anglatadi.   Bu   jarayon
Fourier qonuniga asoslanadi:
bu yerda:
- q – issiqlik oqimi (energiyaning birlik vaqtda o‘tuvchi miqdori),
- k – issiqlik o‘tkazuvchanlik koeffitsienti, bu materialning issiqlikni qanday
o‘tkazishini ko‘rsatadi,
-  ∇ u – harorat gradienti, ya’ni haroratning fazoviy o‘zgarish tezligi.
Bu   qonun   issiqlik   oqimi   har   doim   issiqlik   tarqaladigan   hududda   yuqori
haroratdan past haroratga qarab yo‘nalishini tasdiqlaydi.
2. Issiqlik Tarqalish Tenglamasining Umumiy Matematik Modeli
Issiqlik tarqalish tenglamasi uch o‘lchamda quyidagicha yoziladi:
Bunda:
– harorat,
–   issiqlik   tarqalish   koeffitsienti,   material   xususiyatlariga
bog‘liq.
Ikki o‘lchamli model:
Bir o‘lchamli model:
5 Chegaraviy va Boshlang‘ich Shartlar
Differensial   tenglamani   yechishda   boshlang‘ich   va   chegaraviy   shartlar
qo‘llaniladi. Ushbu shartlar muammoning fizik mohiyatini to‘liq aks ettiradi.
-   Boshlang‘ich   shartlar:   t=0   vaqtda   haroratning   boshlang‘ich   tarqalishini
ko‘rsatadi:
-   Chegaraviy   shartlar:   issiqlikning   o‘tkazilishi   yoki   chegaralarda   qanday
harakatlanishini aniqlaydi:
1. Dirixle sharti: 
2. Neyman sharti: 
3. Robin sharti: 
4. Issiqlik Tarqalish Tenglamasini Yechish Usullari
Issiqlik   tarqalish   tenglamasini   yechish   uchun   quyidagi   asosiy   usullar
qo‘llaniladi:
- Analitik usullar:
   1. Ajratish usuli (Separation of Variables): Tenglama va shartlarni ajratib,
oddiy funksiyalar yig‘indisi sifatida yechim topiladi.
    2.   Fourier   qatori   usuli:   Haroratni   trigonometrik   funksiyalar   qatorlari
sifatida ifodalaydi.
    3.   Laplas   va   Furye   transformatsiyalari:   Transformatsiya   yordamida
tenglamani oson yechishga mos shaklga keltiradi.
- Raqamli usullar:
    1.   Chekli   ayirmalar   usuli   (Finite   Difference   Method):   Fazoviy   va   vaqt
o‘zgaruvchilarini diskretlashtirish orqali tenglamani raqamli yechadi.
    2.   Chekli   elementlar   usuli   (Finite   Element   Method):   Tenglamani   mayda
elementlarga bo‘lib, yechimni lokal funksiyalar yig‘indisi sifatida ifodalaydi.
   3. Chekli hajmlar usuli (Finite Volume Method): Energiya balansi asosida
hosil qilinadigan tenglamalar tizimini yechadi.
5. Amaliy Qo‘llanilish Sohalari
6 Issiqlik tarqalish tenglamasi turli sohalarda qo‘llaniladi:
-   Muhandislik:   Qurilish   materiallarining   issiqlik   o‘tkazuvchanligini
hisoblash, energetik qurilmalarning samaradorligini oshirish.
-   Meteorologiya:   Iqlim   o‘zgarishini   modellashtirish,   tuproq   va   suvning
issiqlik dinamikasini tahlil qilish.
-   Elektronika:   Komponentlarning   ortiqcha   qizishini   oldini   olish   uchun
issiqlik tarqalishini aniqlash.
-   Biologiya:   Tirik   organizmlardagi   issiqlik   almashinuv   jarayonlarini
o‘rganish.
-   Kimyo   va   farmatsevtika:   Reaktor   va   mahsulotlarning   issiqlik   ta’sirida
qanday harakat qilishini kuzatish.
6. Raqamli Modellashtirishning Ahamiyati
Bugungi   kunda   issiqlik   tarqalish   jarayonlarini   tahlil   qilishda   raqamli
modellashtirish keng qo‘llaniladi. Bu, ayniqsa, murakkab geometrik shakllar yoki
murakkab   chegaraviy   shartlar   mavjud   bo‘lgan   hollarda   qo‘l   keladi.   Chekli
ayirmalar  usuli   yordamida  differensial   tenglamani   diskret  ko‘rinishga   keltirish   va
kompyuter   algoritmlari   orqali   yechim   topish   matematik   va   texnik   amaliyotning
muhim qismidir.
7. Issiqlik Tarqalish Tenglamasining Cheklovlari
Ushbu tenglama bir qator soddalashtiruvchi taxminlarga asoslanadi:
- Muhit gomogen va izotrop deb hisoblanadi (bir xil issiqlik xususiyatlariga
ega).
- Issiqlik tarqalish tezligi muhitning haroratiga bog‘liq emas deb olinadi.
- Fazoda haroratning aniqligi cheklangan bo‘lishi mumkin.
Murakkabroq   holatlarni   modellashtirishda   bu   tenglamaga   qo‘shimcha
noxatoliklar kiritilishi kerak.
Issiqlik tarqalish tenglamasi turli jarayonlarni modellashtirish va tahlil qilish
uchun asosiy matematik vositadir. Uning nazariy va amaliy ahamiyati katta bo‘lib,
muhandislikdan   biologiyaga,   iqlimshunoslikdan   elektronika   sohasigacha   keng
qo‘llaniladi. Chekli  ayirmalar  va boshqa raqamli  usullar yordamida tenglamaning
7 samarali   yechimlari   topilib,   bu   usullar   zamonaviy   texnologiyalarda   keng
foydalanilmoqda.   Shu   sababli,   ushbu   tenglamaning   fizik   va   matematik   asoslarini
o‘rganish muhim ilmiy vazifalardan biridir.
8 1.2. Chekli ayirmalar usulining nazariy asosi.
Bugungi   kunda   inshootlar   qurish   loyixalarining   muttasil   murakkablashib
borishi,   yangi   konstruktiv   yechimlarning   loyixalardan   urin   olishi,   seysmik   aktiv
joylarda   binolar   mustaxkamligiga   kuyiladigan   talablarning   ortishi   loyixa
kursatkichlarini   chukur   asoslash   zaruriyatini   keltirib   chikaradi.   Bunday   kurilish
masalalari   bilan   bir   katorda   suv   ta’minoti   va   kanalizatsiya,   issiklik   ta’minoti,
kommunal   xujaligi   va   boshka   bir   kator   muammolarni   xal   kilish   uchun   tegishli
amaliy masalalarni yechish kerak buladi.
Yukoridagi   turli   soxalarga   tegishli   masalalarni   yechishda   asosan   kuyidagi
konstruksiyalardan foydalaniladi.
1)    2) 	  3)	
 
Anikrok kilib aytadigan bulsak:
1) Ikki   chetidan   sharnirli   maxkamlangan,   elastik   tusinning   yukoridan
beriluvchi kuch ta’sirida egilishi
(bunda chetki a,b nuktalar uchun u(a)	
= 0, u(b)	= 0 shartlar kuyiladi.)
2) Bir   uchidan   maxkamlangan   elastik   tusinning   tashkaridan   beriluvchi   kuch
ta’sirida   egilishi   (bunda   esa   chetki   a,b   nuktalar   uchun   u(a)	
= 0,   u’(b)	= 0
shartlar kuyiladi.)
3) Ikki   uchi   maxkamlangan   tusinning   yukoridan   beriluvchi   kuch   ta’sirida
egilishi (bunda  u(a)	
= 0, u(b)	= 0 shartlar kuyiladi.)
Bu   konstruksiyalarning   egilish   va   sikilish   xolatlariga   chidamliligini
tekshirish   va   ulardan   amaliy   inshootlarni   kurishda   foydalanish   uchun   ularning
9 matematik   modellarini   kurish   lozim   buladi.   Mazkur   masalalarning   matematik
modeli   kuprok   kuyidagi   kurinishdagi   ikkinchi   tartibli,   uzgaruvchan   koeffitsientli
oddiy differensial tenglamalar orkali ifodalanadi, ya’ni:
(1)
differensial   tenglamaning   yechimlariga   [a,   b]   oralikning   chetki   a   va   b
nuktalarida
(2)
chegaraviy shartlar berilgan bulsin, (1) tenglama va (2) chegaraviy shartlarni
kanoatlantiruvchi     funksiya   differensial   tenglamaning     xususiy   yechimi
deyiladi.
(1) da berilgan  koeffitsient funksiyalarning [a, b] oralikda
uzluksizligi   talab   kilinadi.     chegaraviy   shart   belgilari   bulgan
uzgarmas sonlar xisoblanadi.
Bu   uzgarmaslarga   turli   kiymatlar   berilishi   orkali   zarur   bulgan   chegaraviy
shartni xosil kilishimiz mumkin.
kuyilgan   chegaraviy   masalaning   turgun   yechimini   olish   uchun   bu
uzgarmaslar kuyidagi shartlarni kanoatlantirishi lozim:
; 
Ayrim paytlarda yechilishi lozim bulgan masalalarning matematik modellari
turtinchi tartibli oddiy differensial tenglamalar orkali xam ifodalanishi mumkin.
Amalda   kupincha   turtinchi   tartibli   differensial   tenglamalarning   kuyidagi
kurinishi uchraydi:
bu yerda k kiymati   anik beriluvchi koeffitsient xisoblanadi. Bu differensial
tenglama   uchun   kuyidagi   belgilashlarni   kiritib,   uni   ikkinchi   tartibli   differensial
tenglamalar sistemasiga keltirish mumkin.
10 noma’lum   funksiyani     funksiya   orkali   belgilab   olib,   kuyidagi
almashtirishlar kilamiz, ya’ni:
Shunday   kilib,   turtinchi   tartibli   differensial   tenlamaning   urniga   ikkita
ikkinchi tartibli differensial tenglamalar   sistemasini xosil kilamiz. Shuning uchun
biz   asosan   ikkinchi   tartibli   differensial   tenglamalarning   chegaraviy   shartlarni
kanoatlantiruvchi xususiy yechimlarini topishni urganamiz.
Avval   ta’kidlab   utganimizdek,   ikkinchi   tartibli   differensial   tenglamalarda
xususiy   yechimni   ajratib   olish   uchun   ikkita       kushimcha   shart,   ya’ni   chegaraviy
shartlar   berilgan   bulishi   lozim.   Bundan   buyon   kulaylik   uchun   ikkinchi   tartibli
oddiy   differensial   tenglamalarni   yechish   masalasini   chegaraviy   masala   deb
yuritamiz.
Chegaraviy   masalalarni   yechish   usullarini   kuyidagi   guruxlarga   bulish
mumkin:
1. analitik usullar
2. sonli-takribiy usullar 
3. takribiy-analitik usullar.
1.   Analitik   usullar   bilan   oliy   matematika   kursida   tanishganmiz.   Unda
chizikli,   bir   jinsli   bulmagan   differensial   tenglamaning   umumiy   yechimi   bu
tenglamaning   xususiy   yechimi   va   mos   bir   jinsli   tenglamaning   umumiy   yechimi
yigindisidan iboratdir. Chizikli bir jinsli tenglamalarning umumiy yechimini topish
uchun esa uning xususiy   yechimlari fundamental sistemasini  topish kerak buladi.
Xususiy   yechimlarni   differensial   tenglamalarga   mos   xarakteristik   tenglamalar
yordamida   topiladi.   Yukoridagi   barcha   bajariladigan   amallar   differensial
tenglamaning kurinishi juda sodda bulgandagina biror bir natija berishi mumkin.
Demak,   analitik   usullar   bilan   barcha   ikkinchi   tartibli   differensial
tenglamalarni yechish imkoni deyarli yuk.
11 2. Sonli-takribiy usullar.
Sonli-takribiy   usullarda   yechim     sonlar   yoki   sonlar   jadvali   kurinishida
olinadi.
Albatta,   bunda   differensial   tenglamalar   oldin   diskret   tenglamalar   bilan
almashtirib   olinadi.   Sonli   usullarning   imkoniyatlari   boshka   takribiy   usullarga
karaganda ancha kengdir. Sonli usullar ikki guruxga bulinadi:
1) Chegaraviy masalalarni Koshi masalasiga keltiruvchi usullar;
2) Chekli ayirmalar usuli.
Sonli usullar ichida eng kup ishlatiladigani chekli ayirmali usullardir.
3. Takribiy-analitik usullar.
Bu   usulda   differensial   tenglama   va   kushimcha   shartlar   u   yoki   bu   darajada
soddalashtirilib,   masala   osonrok   masalaga   keltiriladi.   Takribiy-analitik   usullarga
Galyorkin usuli, eng kichik kvadratlar  usuli, kollokatsiya usuli, Rits va boshkalar
kiradi. Amalda  eng kup ishlatiladigan amallardan biri bu Galyorkin usulidir.
Chekli ayirmalar usuli
Demak, bizga kuyidagi
     (1)
ikkinchi   tartibli,   uzgaruvchan   koeffitsentli   oddiy   differensial   tenglamaningx∈[a,b]
 oralikning chetki nuktalarida kuyilgan
(2)
chegaraviy shartlarni kanoatlantiruvchi yechimini topish lozim bulsin.
Bu   yerda   lar   [a,   b]   oralikda   uzluksiz   funksiyalar   sinfiga
kiradi.  - uzgarmaslar, ya’ni  chegaraviy shart belgilari.
Yukoridagi masalani sonli-takribiy usul xisoblanmish chekli ayirmalar usuli
bilan   yechish   uchun   yechim   kidiriladigan   [a,b]   oralikda   kuyidagi   turni   kiritamiz,
12 ya’ni   oralikni   koordinatalari     formula  bilan aniklanuvchi  tugun  nuktalar
bilan bulaklarga bulamiz, bu yerda ,  n - tugun nuktalar soni.
  nuktalar   uchun   yukoridagi   (1)   tenglama   urinli   bulgani   uchun,   uni   shu
nuktalarda yozib olamiz:
 kulaylik uchun, bu tenglamani kuyidagi kurinishda yozib olamiz:
(3)
Ma’lumki,   izlanuvchi   funksiyaning  xi   nukta   atrofidagi     Teylor   katoriga
yoyilmasini kuyidagicha ifodalash mumkin:
(4)
yoki
(4’)
(4)   va   (4’)   katordagi   ikki   va   undan   yukori   tartibli   xosilalar   katnashgan
xadlarni   tashlab   yuborsak,   izlanuvchi   funksiyaning  	
xi   nuktadagi   xosilalari   uchun
kuyidagi takribiy xisoblash formulalari xosil buladi.
(4) formuladan (5)
(4’) formuladan     	
y'(xi)≈y(xi)−y(xi−1)	
h  (6) 
formulalar kelib chikadi.
(5)-formula   ung   chekli   ayirmali   formula,   (6)-formula   chap   chekli   ayirmali
formula deyiladi.
Bu formulalar O(h) mikdorli xatoliklar bilan baxolanadi.
Endi (4) va (4’) Teylor katoridagi uchinchi va undan yukori tartibli xosilalar
katnashgan   xadlarni   tashlab   yuborib,   xosil   bulgan   takribiy   tengliklarni   ayirish
13 xisobiga   birinchi   tartibli   xosilani   takribiy   xisoblashning   markaziy   chekli   ayirmali
formulasini xosil kilamiz: 
(7)
bu almashtirishning xatolik darajasi O(h 2
) mikdor bilan belgilanadi.
Agar   yukoridagi  (4)  va (4’)  formuladagi  2 tartibli xosila katnashgan  xadni
xam kushib olib, xosil bulgan tengliklarni xadlab kushsak, y''=y(xi+1)−2y(xi)+y(xi−1)	
h2
(8)
dan   iborat   izlanuvchi     funksiyaning  	
xi   nuktalari   uchun   ikkinchi   tartibli
xosilasini  takribiy xisoblash  formulasi  kelib chikadi. Bu almashtirishning xatoligi
xam  O(h 2
) mikdor bilan baxolanadi.
(1)   differensial   tenglamadagi  	
y',y''   xosilalar   urniga   xosil   kilingan   chekli
aymrmali   formulalarni     kuyamiz   va   (1)   differensial   tenglama   urniga   xosilalar
katnashmagan va 	
yi  noma’lumlardan iborat tenglamalarni xosil kilamiz.
(7) va (8) takribiy kattaliklarni (1) differensial tenglamaga kuyamiz:	
yi+1−2yi+yi−1	
h2	+pi
yi+1−	yi−1	
2h	+qiyi=	fi
.
Xosil   bulgan   tenglamani     xar   ikkala   tomonini  	
h2 ga   kupaytiramiz   va   mos
xadlarni gruppalaymiz:	
yi+1(1+pih
2	)−	yi(2+h2qi)+yi−1(1−	pih
2	)=	fih2
     buladi.
kuyidagicha belgilashlar kiritish natijasida:	
Ai=1+h
2	pi	
Bi=	2−h2qi	
Ci=1−h
2	pi	
Di=h2fi
(9)
kuyidagi tenglamalar sistemasini xosil kilamiz:	
Aiyi+1−Biyi+Ciyi−1=Di
(10)
Bu   yerda    	
i=1,n−1   gacha   uzgargani   uchun  	i   ga   mos   kiymatlarni   berib,
kuyidagi tenglamalar sistemasini xosil kilamiz:
14 A1y2−B1y1+C1y0=	D1	
A2y3−B2y2+C2y1=	D2	
A3y4−B3y3+C3y2=D3            (11)
. . . . . . . . . . . . . . . . .	
Anyn+1−Bnyn+Cnyn−1=	Dn
Xosil bulgan sistema  	
y0,y1,...,yn   lardan iborat (	n+1 )ta noma’lumli,  	(n−1) ta
tenglamadan iborat uch diagonalli chizikli tenglamalar sistemasidan iborat.
Uch diagonalli bulishiga sabab, sistemadagi xar bir tenglamada fakat 3 tadan
noma’lum   katnashgan   xadlar   mavjud   bulib,   sistemada   ularning   joylashgan   urni
asosiy diagonal, uni pasti va yukorisidagi diagonallarga mos keladi
Ma’lumki,   tenglamalar   sistemasining   yagona   yechimini   aniklash   uchun
tenglamalar   va   noma’lumlar   soni   teng   bulishi   kerak.     Shuning   uchun   ikkita
tenglamani chegaraviy shart  xisobiga   tuldirib olamiz.  	
x0   va  	xn   oralikning chetki
nuktalari uchun (2) shartlarni kuyidagicha yozib olamiz:	
{m0y0+m1y0
¿
=m2¿¿¿¿	
y0
¿,yn
¿
-larni   mos   ravishda   (5)   va   (6)   chekli   ayirmalar   formulalar   bilan
almashtiramiz, ya’ni  	
y(x) ni  	x=	x0  yoki  	x=a  nuktadagi xosilasi uchun ung chekli
ayirma formulasini,  	
x=	xn   yoki  	x=b   nuktadagi xosilasi uchun chap chekli ayirma
formulasini kuyamiz:
g0yn+g1
yn−	yn−1	
h	
=	g2
Xosil bulgan tenglamalarni  h ga kupaytirib, uxshash xadlarni yigamiz. 	
{(hm	0−m1)y0+m1y1=hm	2¿¿¿¿
   (12)
15   kuyidagicha belgilashlarni kiritib ,A0=	hm	0−	m1	
C0=hm	2	
Bn=−	g1	
B0=	m1	
An=	hg	0+g1	
Cn=	hg	2
Xosil   kilingan   tenglamalarni     (10)   tenglamalar   sistemasiga   “ulaymiz”   va
natijada   (	
n+1 )ta   noma’lumli,       (	n+1 )ta   tenglamadan   iborat    	y0,y1,...,yn
noma’lumlarga   nisbatan   yozilgan   kuyidagi   chizikli   algebraik   tenglamalar
sistemasiga ega bulamiz:	
{A
0
y
0
+B
0
y
1
=C
0¿{A
i
y
i+1
−B
i
y
i
+C
i
y
i−1
=D
i¿¿¿¿
    (	
i=1,n−1 ) (13)
Ma’lumki,   kidirilayotgan   takribiy   yechimning   aniklik   darajasini   oshirish
uchun   [a,b]   oralikda   kiritilgan  	
xi=	a+ih   turning  	h   kadamini   kichraytirish   lozim.
Bu   mikdorni   kichraytirish   uchun   esa   uz   navbatida   tugun   nuktalar  	
xi ning   sonini
keskin   oshishiga   olib   keladi.   Shunday   kilib,   kuyilgan   masalani   zarur   aniklikda
yechish uchun xosil kilingan (13) sistemaning tartibi ming, ayrim xollarda esa un
mingdan xam ortik bulishi mumkin.
Yukorida   eslatganimizdek,   sistemaning   xar   bir   tenglamasida     fakat
uchtadangina   noma’lum   katnashgan   xadlar   mavjud.   kolgan   noma’lumlarning
koeffitsentlari   0   ga   teng.   Agarda   biz   bunday   sistemani   an’anaviy   usullar(Gauss,
Kramer,   teskari   matritsa   kabi)   yordamida   yechmokchi   bulsak,   nollar   ustida
ma’nosiz bulgan xajmdagi amallarni bajarishimizga tugri keladi.
Shuning   uchun,   bunday   maxsus   sistemalarni   yechishning   maxsus   usullari
ishlab   chikilgan.   Bu   usullarning   eng   soddasi,   dasturlashga   kulayi,   xatolar
yigilmasini xosil kilmaydigani “xaydash” usuli  xisoblanadi.
kuyida “Xaydash ” usulining kiskacha moxiyati bilan tanishib chikamiz.
Maxsus,   diagonalli   sistemalarni   yechishga   muljallangan   “Xaydash”   usuli
ikki boskichdan iborat:
- noma’lum koeffitsentlarni aniklash (tugri boskichi)
- sistemaning yechimlarini aniklash (teskari) boskichi.
16 1-boskichda   (13)   sistemaning   noma’lum   yechimini   kuyidagi   kurinishda
kidiramiz:yi=αi+1yi+1+βi+1	yi+1=	αiyi+βi
(14)
bu yerda 	
αi+1  va 	βi+1  noma’lum xaydash koeffitsentlari.
Noma’lum 	
αi+1,βi+1 koeffitsentlarni topish uchun (14)
  tenglikni  	
x=	xi   va  	x=xi−1   nuktalardagi   kurinishini   (13)   formuladagi
ikkinchi tenglamaga ketma-ket kuyib,	
Aiyi+1−	Bi(αi+1yi+1+βi+1)+Ci(αi(αi+1yy+1+βi+1)+βi)=	Di
yoki	
(Ai−	Biαi+1+Ciαiαi+1)yi+1+(−	Biβi+1+Ciαiβi+1+Ciβi−	Di)=0
ni xosil kilamiz.
Bu   chizikli   ifoda   aynan   0   ga   teng   bulishi   uchun,   barcha   koeffitsentlar   0
bulishi kerakligini xisobga olib, kuyidagi tenglamalarni xosil kilamiz:	
{Ai−	Biαi+1+Ciαiαi+1=	0¿¿¿¿	
¿	
¿
Xosil   kilingan   tengliklardan  	
αi+1,βi+1   noma’lum   koeffitsentlarni   topish
unchalik kiyin emas.	
αi+1=	Ai	
Bi−Ciαi
;	
βi+1=	ciβi−	Di	
Bi−Ciαi ;  	i=1,n−1 (15)
Mazkur rekkurent formuladagi barcha 	
α1  va 	βi+1  larni aniklash uchun yoki
boshkacha   aytganda   rekkurent   formulani   “yurishi”   uchun   dastvlabki  	
α1   va  	β1
kiymatlarni   topishimiz   kerak.   Bu   kiymatlarni   topishimiz   uchun  	
x=	a   nuktadagi
chegaraviy   shartdan   xosil   kilingan   (13)   formuladagi   birinchi   tenglamadan
foydalanmiz.	
A0y0+B0y1=C0
 tenglamani xar ikkala tomonini 	A0  ga bulib, 	y0  ni topamiz:	
y0=−	B0
A0
y1+C0
A0
;
17 Keltirib chikarilgan formulani  (14)  formulaning   i=	0   dagi  kiymatida xosil
kilingan 	
y0=α1,y1+β1  bilan solishtirish natijasida 	
αa	=−	
B0
A0
;	
β1=	
C0
A0  ekanligi kelib chikadi.
Eslatib utamiz, 	
A0,B0,C0  larning kiymati oldinrok aniklangan edi.	
α1,β1
lar   ma’lum   bulgach,   barcha   keyingi  	αi,βi   lar   (15)   rekkurent
formuladan topiladi. Bu jarayon “xaydash” usulining  tugri boskichini tashkil etadi.
2-boskichda  	
αi,βi   noma’lum koeffitsentlarning barcha kiymatlari topilgach
(14)  rekkurent  formula  yordamida kidirilayotgan yechim  	
yi   larni  topish  mumkin,
bu yerda xam rekkurent formulaning ishlashi uchun dastlabki kiymat sifatida 	
yn ni
aniklash lozim. Bu ishni bajarish uchun  	
x=b   nuktadagi chegaraviy shartdan xosil
kilingan (13) sistemaning uchinchi tenglamasi 	
Anyn+Bnyn−1=Cn
va   (14)   formulaning  	
i=	n−1   nuktadagi   kurinishidan  
foydalanamiz, ya’ni ularni sistema deb karab, bu sistemadan 	
yn ni aniklaymiz.	
yn=	Cn−	Bnβn	
An+Bnαn
kidirilayotgan  	
yn   xisoblangach,  	yi=αi+1⋅yi+1+βi	+1   rekkurent   formulasi
yordamida (	
i=n−1,0 ) barcha kolgan yechimlar topiladi.
Bu   jarayon  
i   ga   nisbatan   teskari   tartibda   bulgani   uchun,   uni   xaydashning
teskari boskichi deb ataymiz.
18 II.BOB. CHEKLI AYIRMALAR USULINI QO‘LLASH VA DASTURIY
REALIZATSIYA
2.1. Chekli ayirmalar sxemalarining turlari va ularning barqarorligi.
1. Chekli Ayirmalar Sxemalarining Turlari
Chekli   ayirmalar   (конечные   разности)   usullari   differensial   tenglamalarni
yechishda   va   sonli   hisoblashda   keng   qo'llaniladi.   Bu   usullarning   sxemalari
hisoblash algoritmlarini tuzishda va ularning xususiyatlarini o'rganishda muhim rol
o'ynaydi.   Quyida   chekli   ayirmalar   sxemalarining   asosiy   turlari   bilan   tanishtirib
o'tamiz.
1. Eksplisit (ochiq) sxemalar
Eksplisit   sxemalarda   joriy   paytdagi   qiymatlar   faqat   avvalgi   qadamdagi
ma'lumotlarga   asoslanib   hisoblanadi.   Bular   sodda   va   tezkor   hisoblanadi,   lekin
turg'unlik sharti (stability condition) qattiqroq bo'ladi.
Misol:
- Eylеrning eksplisit usuli
- To'lqin tenglamasi uchun eksplisit sxema
Afzalliklari:
- Oson amalga oshiriladi.
- Hisoblash tezligi yuqori.
Kamchiliklari:
- Turg'unlik masalalari tez-tez yuzaga keladi.
2. Implitsit (yopiq) sxemalar
Implitsit   sxemalarda   yangi   vaqt   qatlamidagi   qiymatlar   tenglamaning   o'zi
orqali hisoblanadi. Bu sxemalar odatda turg'unroq bo'ladi, lekin hisoblash qiyinroq
va qimmatroq.
Misol:
- Eylеrning implitsit usuli
- Trapesiya usuli
- Krank-Nikolson usuli
Afzalliklari:
19 - Turg'unlik yuqori.
- Katta vaqt qadamlarida ishlashga imkon beradi.
Kamchiliklari:
- Hisoblashda murakkabroq va resurs talab qiladi.
3. Yarim eksplisit (yoki yarim implitsit) sxemalar
Bu   sxemalar   eksplisit   va   implitsit   usullarning   kombinatsiyasidir.   Ba'zi
qismlar eksplisit, ba'zilari esa implitsit hisoblanadi.
Misol:
- Alternatsiyalangan yo'nalishlar usuli (ADI - Alternating Direction Implicit)
Afzalliklari:
- Turg'unlik va samaradorlikning yaxshi muvozanati.
- Yirik masalalarda oson ishlatiladi.
Kamchiliklari:
- Yechimni qo'llash uchun ba'zan murakkab o'zgartirishlar talab qilinadi.
4. Markaziy (simmetrik) sxemalar
Markaziy   ayirmalar   usulida   hosilalar   o'rtacha   qiymatlar   bilan   taxmin
qilinadi.   Bular   yuqori   aniqlikni   ta'minlaydi,   ammo   turg'unlikka   sezgir   bo'lishi
mumkin.
Misol:
- Markaziy ayirmalar sxemasi issiqlik o'tkazuvchanligi uchun.
Afzalliklari:
- Aniqligi yuqori.
- Oddiy formulalar orqali amalga oshiriladi.
Kamchiliklari:
- Turg'unlikni ta'minlash uchun vaqt qadamining chegaralanishi talab etiladi.
2. Chekli Ayirmalar Batafsil Tahlil
Chekli   ayirmalar   usullari   zamonaviy   ilm-fan   va   texnika   sohalarida   keng
qo‘llaniladigan   va   murakkab   differensial   tenglamalarni   yechishda   yuqori
samaradorlikka   ega   bo‘lib,   ular   nafaqat   nazariy   jihatdan   muhim,   balki   amaliy
sohalarda   ham   dolzarb   hisoblanadi.Masalan,   fizik   jarayonlarni   model   qilish,
20 muhandislik   hisob-kitoblarini   amalga   oshirish   va   iqtisodiy   prognozlash   singari
masalalarda keng qo‘llaniladi.
Eksplisit   (ochiq)   sxemalar   o‘zining   sodda   ishlash   printsipi   bilan   ajralib
turadi; bu usullarda joriy vaqt qatlamidagi qiymatlar faqat oldingi vaqt qatlamidagi
qiymatlar   orqali   hisoblanadi.   Ushbu   usul   oddiy   formulalar   yordamida   amalga
oshiriladi, bu esa uni dasturlash va kompyuterda amalga oshirishni osonlashtiradi.
Misol uchun eksplisit Eylеr usuli yuqori samaradorlikka ega.
Implitsit (yopiq) sxemalarda yangi vaqt qatlamidagi qiymatlar tenglamaning
o‘zi   orqali   hisoblanadi,   ya’ni   ular   yangi   qiymatlarni   topish   uchun   iteratsion
usullarni   talab   qiladi;   bu   esa   hisoblash   jarayonini   eksplisit   sxemalarga   nisbatan
qiyinlashtiradi,   ammo   turg‘unlik   shartlari   bo‘yicha   eksplisit   sxemalardan   ancha
qulaydir.
Chekli   ayirmalar   usullari   muhandislik,   fizik   jarayonlar   modelleştirilishi,
atmosferaning   haroratini   tahlil   qilish   va   boshqa   sohalarda   keng   qo‘llaniladi;   bu
sohalarda masalalar odatda yuqori aniqlik va turg‘unlikni talab qiladi. Shuningdek,
iqtisodiyot,   biologiya   va   kimyo   sohalarida   ham   sonli   hisoblashlarni
optimallashtirish uchun ushbu usullar muvaffaqiyatli qo‘llanilib kelmoqda.
21 2.2. Issiqlik tarqalish tenglamasi uchun dasturiy algoritm.
1-misol
 tenglamaning
shartni qanoatlantiruvchi yechimini toping.
% Issiqlik tenglamasi uchun yechim (FTCS usuli)
% Parametrlar
dx = 0.02; % Fazoviy qadam
dt = 0.00005; % Vaqt qadam
x = 0:dx:1; % Fazoviy koordinatalar
t = 0:dt:0.1; % Vaqt intervali
alpha = 1; % Issiqlik tarqalish koeffitsienti
r = alpha * dt / dx^2; % Barqarorlik sharti uchun parametr
if r > 0.5
    error('Barqarorlik sharti buzildi: r = %f. dt yoki dx ni kamaytiring.', r);
end
% Dastlabki shart: u(x, 0) = 4x(1-x)
u = zeros(length(x), length(t));
u(:, 1) = 4 * x .* (1 - x); % Dastlabki holat
% Chegara shartlari: u(0, t) = 0, u(1, t) = 0
u(1, :) = 0;
u(end, :) = 0;
% FTCS usuli bilan hisoblash
22 for n = 1:length(t)-1
    for i = 2:length(x)-1
        u(i, n+1) = u(i, n) + r * (u(i+1, n) - 2*u(i, n) + u(i-1, n));
    end
end
% Natijani tasvirlash
[X, T] = meshgrid(x, t);
surf(X, T, u', 'EdgeColor', 'none');
xlabel('Fazoviy koordinata, x');
ylabel('Vaqt, t');
zlabel('Harorat, u(x, t)');
title('Issiqlik tenglamasi yechimi');
colorbar;
Natija: 
23 2-misol
% Issiqlik tenglamasi uchun MATLAB kodi (FTCS usuli)
% Parametrlar
dx = 0.1; % Fazoviy qadam
dt = 0.001; % Vaqt qadam
x = 0:dx:1; % Fazoviy koordinatalar
t = 0:dt:0.025; % Vaqt intervali
alpha = 1; % Issiqlik tarqalish koeffitsienti
r = alpha * dt / dx^2; % Barqarorlik sharti uchun parametr
if r > 0.5
    error('Barqarorlik sharti buzildi: r = %f. dt yoki dx ni kamaytiring.', r);
end
% Dastlabki shart: u(x, 0) = sin(pi*x)
u = zeros(length(x), length(t));
u(:, 1) = sin(pi * x); % Dastlabki holat
% Chegara shartlari: u(0, t) = 0, u(1, t) = 0
u(1, :) = 0;
u(end, :) = 0;
% FTCS usuli bilan hisoblash
for n = 1:length(t)-1
    for i = 2:length(x)-1
        u(i, n+1) = u(i, n) + r * (u(i+1, n) - 2*u(i, n) + u(i-1, n));
    end
end
24 % Natijani tasvirlash
[X, T] = meshgrid(x, t);
surf(X, T, u', 'EdgeColor', 'none');
xlabel('Fazoviy koordinata, x');
ylabel('Vaqt, t');
zlabel('Harorat, u(x, t)');
title('Issiqlik tenglamasi yechimi');
colorbar;
Natija:
25 3-misol
% Misol 4.1: Issiqlik tenglamasi uchun MATLAB kodi (Haydash usuli)
% Parametrlar
dx = 0.04; % Fazoviy qadam
dt = 0.00005; % Vaqt qadam
x = 0:dx:1; % Fazoviy koordinatalar
t = 0:dt:0.1; % Vaqt intervali
alpha = 1; % Issiqlik tarqalish koeffitsienti
r = alpha * dt / dx^2; % Barqarorlik sharti uchun parametr
if r > 0.5
    error('Barqarorlik sharti buzildi: r = %f. dt yoki dx ni kamaytiring.', r);
end
% Dastlabki shart: u(x, 0) = 4x(1-x)
u = zeros(length(x), length(t));
u(:, 1) = 4 * x .* (1 - x); % Dastlabki holat
% Chegara shartlari: u(0, t) = 0, u(1, t) = 0
u(1, :) = 0;
u(end, :) = 0;
% Haydash usuli bilan hisoblash
A = diag(2 * (1 + r) * ones(length(x)-2, 1)) + ...
    diag(-r * ones(length(x)-3, 1), 1) + ...
    diag(-r * ones(length(x)-3, 1), -1);
26 for n = 1:length(t)-1
    b = u(2:end-1, n) * (1 - 2 * r) + ...
        [r * u(3:end-1, n); 0] + [0; r * u(1:end-3, n)];
    u(2:end-1, n+1) = A \ b;
end
% Natijani tasvirlash
[X, T] = meshgrid(x, t);
surf(X, T, u', 'EdgeColor', 'none');
xlabel('Fazoviy koordinata, x');
ylabel('Vaqt, t');
zlabel('Harorat, u(x, t)');
title('Issiqlik tenglamasi yechimi (Misol; Haydash usuli)');
colorbar;
Natija:
27 XULOSA
Ikki   o‘zgaruvchili   issiqlik   tarqalish   tenglamasini   yechish,   fizik   jarayonlarni
modellashtirishda   muhim   ahamiyatga   ega.   Ushbu   masala   MATLAB   dasturi
yordamida   chekli   ayirmalar   usulida   taqribiy   yechim   topish   orqali   samarali   hal
qilinadi.   Chekli   ayirmalar   usuli   tenglamani   fazoviy   va   vaqt   o‘zgaruvchilari
bo‘yicha   diskretizatsiya   qilib,   uzluksiz   differensial   tenglamani   algebraik
tenglamalar tizimiga aylantiradi.
Mazkur usul quyidagi afzalliklarga ega:
Universallik: Tenglamani  har  qanday dastlabki  va chegaraviy shartlar bilan
hal qilishga imkon beradi.
Oddiylik:   Diskretizatsiya   qilingan   tenglamalar   MATLAB   kabi   dasturiy
muhitlarda sodda algoritmlar yordamida hisoblash imkonini beradi.
Grafik   vizualizatsiya:   MATLAB   yordamida   natijalarni   grafik   shaklda
ko‘rish mumkin, bu esa jarayonni yaxshiroq tushunishga yordam beradi.
Barqarorlik   sharti   va   vaqt   bosqichi   (Δ ?????? )   tanlanishiga   alohida   e'tibor   berish
kerak,   chunki   noto‘g‘ri   tanlov   hisoblashni   barqaror   emas   qilib   qo‘yishi   mumkin.
Ushbu   loyiha   ikki   o‘zgaruvchili   issiqlik   tenglamasi   bo‘yicha   fizik   jarayonlarni
model   qilishda   amaliy   qo‘llanma   bo‘lib   xizmat   qiladi   va   real   muammolarni   hal
qilish uchun keng qo‘llanilishi mumkin.
28 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1. Chapra   S.C.,   Canale   R.P.   "Numerical   Methods   for   Engineers".
McGraw-Hill, 2015.
2. Smith   G.D.   "Numerical   Solution   of   Partial   Differential   Equations:
Finite Difference Methods". Oxford University Press, 1985.
3. Kreyszig E. "Advanced Engineering Mathematics". Wiley, 2011.
4. Strikwerda   J.C.   "Finite   Difference   Schemes   and   Partial   Differential
Equations". SIAM, 2004.
5. MATLAB   Documentation.   "Partial   Differential   Equations   Toolbox".
MathWorks, 2023. https://www.mathworks.com
6. Thomas   J.W.   "Numerical   Partial   Differential   Equations:   Finite
Difference Methods". Springer, 1995.
7. Mitchell A.R., Griffiths D.F. "The Finite Difference Method in Partial
Differential Equations". Wiley, 1980.
8. Süli   E.,   Mayers   D.F.   "An   Introduction   to   Numerical   Analysis".
Cambridge University Press, 2003.
9. PDE   Toolbox   User’s   Guide.   "Solving   Partial   Differential   Equations
Using MATLAB". MathWorks, 2023.
10. LeVeque   R.J.   "Finite   Difference   Methods   for   Ordinary   and   Partial
Differential Equations". SIAM, 2007.
29