Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 30000UZS
Размер 278.3KB
Покупки 1
Дата загрузки 22 Май 2024
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет Физика

Продавец

Valmurodov Yorqin

Дата регистрации 09 Май 2024

11 Продаж

Optik aberatsiyalar

Купить
OLIY VA O’RTA MAXSUS TA’LIM VAZIRLIGI BERDAQ NOMIDAGI
QORAQALPOQ DAVLAT UNIVERSITETI FIZIKA FAKULTETI 2-G
FIZIKA GURUH TALABASI JUMABOYEVA CHAROSNING OPTIKA
FANIDAN   OPTIK   SISTEMALARNING   ABERRATSIYASI   MAVZUSIDA
YOZGAN
KURS  ISHI
ILMIY   RAHBAR: AYTIMBETOV   N.
BAJARDI: JUMABOYEVA   CH
NUKUS_2022 MUNDARIJA
I. KIRISH ................................................................................................................... 3
1.1. Optik   sistemalar   haqida   ma’lumot ....................................................................... 7
II. ASOSIY   QISM.   OPTIK   SISTEMALARNING   ABERRATSIYASI ................... 7
2.1. Optik   aberratsiyalar ............................................................................................. 7
2.2 Xromatik   aberratsiya ........................................................................................... 9
2.3. Sferik   aberratsiya .............................................................................................. 12
2.4. Optik   o‘qdan   chetda   kuzatiladigan   aberratsiya   va   uni   kamaytirish   yo‘llari ..... 16
2.5. Refraktorlar.   Reflektor   va   teleskopik   tizimlar .................................................. 19
III. XULOSA ........................................................................................................... 24
IV. FOYDALANILGAN   ADABIYOTLAR ........................................................... 25 I. KIRISH
O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat Mirziyoyev   oliy   ta‘lim   tizimini
2030-yilgacha   rivojlantirish   konsepsiyasi   tasdiqladi   va   unda   quyidagilar
nazarda   tutiladi:   oliy   ta‘lim   sohasida   davlat-xususiy   sheriklikni   rivojlantirish,
hududlarda   davlat   va   nodavlat   oliy   ta‘lim   muassasalari   faoliyatini   tashkil   etish
asosida   oliy   ta‘lim   bilan   qamrov   darajasini   50   foizdan   oshirish,   sohada   sog‘lom
raqobat   muhitini   yaratish;   O‘zbekiston   Milliy   universiteti   va   Samarqand   davlat
universitetini   mamlakatimizdagi   nufuzli   oliy   ta‘lim   muassasalarining   flagmaniga
aylantirish;   respublikadagi   kamida   10   ta   oliy   ta‘lim   muassasasini   xalqaro   e‘tirof
etilgan   tashkilotlar   (Quacquarelli   Symonds   World   University   Rankings,   Times
Higher   Education   yoki   Academic   Ranking   of   World   Universities)   reytingining
birinchi   1000   ta   o‘rindagi   oliy   ta‘lim   muassasalari   ro‘yxatiga,   shu   jumladan,
O‘zbekiston   Milliy   universiteti   va   Samarqand   davlat   universitetini   birinchi   500
ta o‘rindagi  nufuzli  oliy ta‘lim  muassasalari  ro‘yxatiga kiritish;  oliy  ta‘lim   berish
muassasalarida   ta’lim-tarbiya   o‘quv   jarayonini   bosqichma-bosqich   kredit-modul
tizimiga o‘tkazish; xalqaro tajribalardan kelib chiqgan holda, oliy ta‘limning ilg‘or
standartlarini   joriy   etish,   jumladan,   oliy   o‘quv   dasturlarida   nazariy   bilim   olishga
yo‘naltirilgan   ta‘limdan   amaliy   ko‘nikmalarni   shakllantirishga yo‘naltirilgan   ta‘lim
tizimiga   bosqichma-bosqich   o‘tish;   oliy   ta‘lim   tizimi   mazmunini   sifat   jihatidan
yangi   bosqichga   ko‘tarish,   ijtimoiy   soha   va   boshqa   iqtisodiyot   tarmoqlarining
barqaror   rivojlanishiga   munosib   hissa   qo‘shadigan,   mehnat   bozorida   o‘z   o‘rnini
topa   oladigan   yuqori   malakali   kadrlar   tayyorlash   tizimini   yo‘lga   qo‘yish;   oliy
ta‘lim muassasalarining akademik mustaqilligini ta‘minlashdan iborat [1].
O'zbekiston   Respublikasida   ta’lim   tizimi   sohasida   bo'layotgan   o'zgarishlar
davlatimizning   istiqbolini   ta’minlovchi   asosiy   omillardan   biri   sifatida   jahon
ommasi   tomonidan   e'tirof   etilmoqda.   O‘z   navbatida   “Kadrlar   tayyorlash   milliy
dasturi”ning qimmati unda har bir shaxsni jamiyat ehtiyojiga javob beruvchi kasb
egasi   qilib   tarbiyalashga   asosiy   yuksak   e’tibor   qaratilganligi   bilan   belgilanadi.
Ushbu   asosda   o'quvchilarni   ijodkorlik   faoliyatiga   tayyorlash   ishlarining   samarali
yo'lga   qo'yilishi   ta’lim   islohotlari   muvaffaqiyatini   ta’minlovchi   eng   muhim   omil
vazifasini o'taydi. Ta’lim   islohotlarining   hozirgi   bosqichida   erkin   fikrlovchi   shaxsni   tarbiyalash
muammosi alohida dolzarblik kasb etmoqda. Bu boradagi milliy ta’lim modelining
asosiy   g'oyasi   va   mazmuni   “Ta’lim   to   ‘g‘risida”gi   qonun   hamda   “Kadrlar
tayyorlash   milliy   dasturi”da   o'z   ifodasini   topgan.   Respublikamizda   umumiy   o'rta
ta’lim muassasalari oldiga qo'yilgan o'quvchilarni xalq xo'jaligining turli sohalarida
samarali   mehnat   qilishga,   kasb-hunarlarni   ongli   ravishda   tanlashga   tayyorlash
bo'yicha   ijtimoiy   buyurtmasini   bajarishda   mehnat   ta’limi   o'qituvchisining   roli
beqiyosdir.   Davlat   ahamiyatiga   molik   ushbu   vazifani   bajarish   uchun   mehnat
ta’limi o'qituvchisidan umum-mehnat bilim, ko'nikma hamda malakalarini, kasbiy-
ilmiy   kompetensiyalarni   takomillashtirish   va   rivojlantirishni   hamda   dinamik
ravishda   tobora   rivojlanib   borayotgan   pedagogik   jarayon   talablari   darajasida
pedagogika,   psixologiya,   metodika   fanlari   yutuqlari,   zamonaviy   texnika   va   ilg'or
texnologiyalar,   ishlab   chiqarish   va   bozor   iqtisodiyoti   munosabatlari   bo'yicha
mukammal   bilim   hamda   ko'nikmalarni   egallashni   taqazo   etadi.   Shu   munosabat
bilan,   mehnat   ta’limi   o'qituvchisining   bilim,   ko'nikma   ham   da   malakalari   ko'lami
va   sifati,   uning   ta   ’lim-   tarbiya   jarayonini   umumiy   o'rta   ta'lim   DTS   talablari
asosida   tashkil   etish   va   o'tkazish   bo'yicha   erishgan   yutuqlari   va   yo'l   qo'ygan
kamchiliklari,   kasbiy   mahorati   va   shu   kabi   mehnat   faoliyatiga   oid   murakkab   va
ko'p qirrali faoliyatini takomillashtirish jarayonlarining didaktik shart-sharoitlarini
aniqlash, nazorat maqsadiga muvofiq ravishda uning shakl, tur, usul va vositalarini
optimal   tanlash   asosida   nazorat   o'tkazish   metodikasini   ishlab   chiqish,   uning
mazmunini   boyitish,   bu   sohada   mamlakatimiz   miqyosida   amalga   oshirilayotgan
tashkiliy ishlarning tahlili bu borada amalga oshirilavotgan barcha tadbirlarni ilmiy
uslubiy asosda tashkil etilishini talab qilmoqda [2].
Optika   grekcha   "opticos"   -   ko`raman,   degan   so`zdan   olingan   bo`lib,
fizikaning   bu   bo`limida   yorug`likning   tabiati,   yorug`lik   hodisalaridagi   qonuniyatlar
va   yorug`lik   bilan   moddalarning   o`zaro   ta’siriga   doir   jarayonlar   o`rganiladi.
Yorug`lik   manbalari   deb   atom   va   malekulalari   ko`rinadigan   nurlanish   hosil
qiladigan   barcha   jismlarga   aytiladi.   Yorug`likni   quyidagi   manbalari   mavjud:
Тabiiy   yorug`lik   manbalari:   quyosh,   yulduzlar,   nurlanuvchi   tirik   organizmlar
(masalan baliqlar,   hashoratlar,   ayrim   mikroblar)   va   hakozolar.   Sun’iy   yorug`lik   manbalari:
qizdirilganda   nur   chiqaruvchi   jismlar,   gaz   razryadi,   lyuminessensiyalanuvchi   qattiq
va   suyuq   jismlar.   Jismga   tushayotgan   yorug`lik   nuri   unda   turli   xil   o`zgarishlarni
vujudga   keltiradi.   Masalan:   jismni   isishi,   bo`yalgan   jismlar   ranglarini   o`zgarishi,
kimyoviy   reaksiyalarni   vujudga   kelishi   va   hakazo.   Bularni   hammasi   yorug`likni
energiya tashishini ko`rsatadi. Fazoda energiyani yo harakatlanayotgan jismlar, yo
muxitda   tarqalayotgan   to`lqinlar   ko`chirishi   mumkin   bo`lgani   tufayli   yorug`lik
nurlanishi  yo mayda zarralar oqimi, yo biror muxitdagi  to`lqin jarayonidan iborat
bo`lishi mumkin.
Yorug’likning   to’g’ri   chiziq   bo’ylab   tarqalishi   qadimgi   Mesopotamiya   va
qadimgi   Misrda   ma lum   bo’lgan   hamda   undan   qurilish   ishlarida   foydalanishgan.ʼ
Tasvirning   ko’zguda   hosil   bo’lishi   bilan   miloddan   avvalgi   3-asrda   Aristotel,
Platon,   Yevklidlar   shug’ullanishgan.   Optikaningning   rivojlanishi   Isak   Nyuton,   R.
Guk,   F.   Grimaldi,   X.   Gyuygens   va   boshqalarning   ishlari   bilan   bog’liq.   XI-asrda
arab   olimi   Ibn   al-Xaysam   (Algazen)   Optika   to g risida   risola   yozgan   bo’lsada,	
ʻ ʻ
yorug’likning  sinishi   qonunini   ifodalay   olmagan.   Faqat   1620-yillarda   bu   qonunni
tajriba   yo’li   bilan   golland   olimi   V.   Snellius   va   R.   Dekart   isbotladi.   XVII   asrdan
yorug’lik   haqida   korpuskulyar   va   to’lqin   nazariyalar   paydo   bo’la   boshladi.
Yorug’lik korpuskulyar (zarra) nazariyasining targ’ibotchisi X. Gyuygens edi [2].
Optik   tizimlarning   abratsiyalari   (lotincha.   Aberra   tio   -   qochish),   buzilishlar,
optik   tizimlar   tomonidan   shakllangan   tasvir   xatolari.   Optik   tizimlarning
abratsiyalari   optik   tasvirlar   unchalik   farq   qilmasligi,   ob'ektlarga   aniq   mos
kelmasligi   yoki   ranglarga   aylanishi   bilan   izohlanadi.   Optik   tizimlarning   quyidagi
buzilishlari   eng   keng   tarqalgan:   sferik   -   tasvirning   etishmasligi,   unda   tizimning
optik o'qiga yaqin joylashgan ob'ektning bir nuqtasi va tizimning o'qidan uzoqroq
qismidan   o'tadigan   nurlar   bir   nuqtada   to'planmaydi:   koma   -   optik   tizim   orqali
yorug'lik   nurlarining   oqib   o'tishidan   kelib   chiqadigan   aberatsiya.   Agar   optik
tizimning   o'tishida   sharsimon   yorug'lik   to'lqini   deformatsiyalanib,   obyektning
biron bir nuqtasidan chiqadigan nurlar bir nuqtada kesishmasa, lekin bir-biridan bir
oz   masofada   ikkita   o'zaro   perpendikulyar   segmentlarda   joylashgan   bo'lsa,   unda
bunday nurlar astigmatik deb ataladi   va   bu   nurning   o'zi   aberatsiya   astigmatizm.   Buzilish   deb   nomlangan
abratsiya ob'ekt va uning tasviri o'rtasidagi geometrik o'xshashlikni buzilishiga olib
keladi.   Optik   tizimlarning   buzilishlari,   hamda   shuningdek,   tasvir   maydonining
egriligini   ham   o'z   ichiga   oladi.   Optik   tizimlar   bir   vaqtning   o'zida   bir   nechta
buzilishlarga ega bo'lishi   mumkin.   Ularni   yo'q   qilish   tizimning   maqsadiga   muvofiq
amalga   oshiriladi;   ko'pincha   bu   qiyin   ish.   Optik   tizimlarning   yuqoridagi
abratsiyalari   geometrik   deyiladi.   Optik   muhitning   sinishi   indeksining   yorug'lik
to'lqin   uzunligiga   bog'liqligi bilan bog'liq bo'lgan xromatik aberatsiya ham mavjud
[3].
Kurs   ishining   dolzarbligi:   Hozirgi   kunga   kelib   jadallik   bilan   rivojlanib
borayotgan   ayni   davrda   insonlar   hayotini   optika   fizikasisiz   tasavvur   etib
bo’lmaydi.   Optik   qurilmalar   va   asboblarga   ham   talab   yuqori   ekanligi   ham   optika
fizikasiga   talab yuqori darajada ekanligiga yaqqol misol bo’la oladi. Ayniqsa, optik
qurilmalarga   bo’lgan   talab   oshib   bormoqda.   Ular   har   bir   sohada   o’zining   muhim
ahamiyatiga   ega   va   foydalanish   sohalari   keng   qamrovlidir.   Yangi   optik
qurilmalarning   kashf   etilishi   esa   insoniyat   tarqqiyoti   va   rivojlanishiga   katta   hissa
qo’shadi. 1.1. Optik   sistemalar   haqida   ma’lumot
Optik sistemalar - optik elementlar (linza, ko zgu, prizma, plastinka va h.k.)ʻ
majmui.   Quyidagi   ko rsatkichlar	
ʻ   bilan   ifodalanadi:   chiziqli   apertura,   burchakli
yoki   chiziqli   kuzatish   maydoni,   optik   kattalashtirish   o lchamlari,   tasvirning	
ʻ
sifatliligi,   ajrata   olish   qobiliyati   va   yorug lik   energiyasini   taqsimlay   olishi.   Optik	
ʻ
tizimlar  yordamida buyum  tasviri  fotoplastinka,  fotoelement  va boshqalarda hosil
qilinadi yoki   yorug lik	
ʻ   manbaidan   chiqqan   nur   dastasining   yo nalishi,	ʻ   intensivligi
va   boshqa   o zgartiriladi.   Optik   tizimlar   ko rsatkichlariga   tegishli   masalalar   ideal	
ʻ ʻ
optik   tizim   qonunlari   orqali   hal   qilinadi.   Tasvirning   sifatliligi   va   ajrata   olish
qobiliyatida   esa   Optik   tizimlarning   quyidagi   nozik   xususiyatlari   ham   hisobga
olinadi: optik tizim aberratsiyasi,   difraksion hodisalar. Optik tizimlarning noto g ri	
ʻ ʻ
tayyorlanganligi va
h.k.   Tasvirning   sifatliligini   belgilaydigan   omillar   sifatida   yo   ko ndalang   to lqin	
ʻ ʻ
aberratsiyaning   qiymati,   yoki   chastota-kontrast   harakteristika   kattaligi   olinadi.
Optik tizimlar  kinotexnika, televideniye,  fotografiya,  mikroskopiya,  harbiy ish  va
boshqa ko p sohalarda qo llaniladi	
ʻ ʻ .
II. ASOSIY   QISM.   OPTIK   SISTEMALARNING   ABERRATSIYASI
2.1. Optik   aberratsiyalar
Optik   sistemalarning   aberratsiyalari   (lot.   aberratio   -   og‘ish),   optik   tizimlar
tomonidan berilgan tasvirlardagi xatolar — ular ba’zi hollarda optik tasvirlarning
unchalik aniq emasligi, ob’yektga to‘liq mos kelmasligi yoki rangli bo‘lib chiqishi
bilan   namoyon   bo‘ladi.   Eng   muhimi   shundaki   aberatsiyaning   quyidagi   turlari:
sferik aberratsiya   optik   tasvirning   kamchiliklari   bo‘lib,   optik   o‘q   yaqinida   o‘tgan
yorug‘lik nurlari   va   optik   tizimning   o‘qdan   uzoqda   joylashgan   qismlaridan
o‘tgan   nurlar (masalan, linzalar) birgina nuqtada yig‘ila olmaydi. Sferik
aberratsiyalarni maxsus mo‘ljallangan linzalar birikmalari yordamida deyarli
butunlay yo‘q qilish mumkin. Agarda difraksiya hodisalami inobatga olmasak, biz
ideal optik sistemadan kuzatilayotgan   narsaning   har   bir   nuqtasi   uchun   tasvirda
aynan   yagona   bir   nuqta   mos kelishini   (yorug‘lik   dastasining   gomo—sentrikligi
sharti),   xususan,   har   bir   nuqtaviy manba   o‘lchamga   ega   bo‘lmagan   nuqta
(stigmatik   tasvir)   bo’lib   tasvirlanishini   talab qilishimiz   mumkin.   Astronomik
amaliyotda   gomosentriklik   sharti   quyidagichadir: obyektiv   (ko‘zgu)ga   tushayotgan   yassi   to’lqin   Q   sferik   to’lqin   S   ga   aylantiriladi,
uning markazi Φ aynan tasvirlanayotgan nuqtaviy obyekt tasviri o‘rnidir. Amalda
esa,   ayrim   xususiy   hollardan   tashqari,   optik   sistema   berayotgan   tasvir   stigmatik
bo’lmaydi,   nuqta   tasviri   qandaydir   chekli   o’lchamlarga   ega   bo’ladi,   ya’ni   optik
sistemaning   aberratsiyalari   deb  nomlanuvchi   qandaydir   buzilishlar   yuzaga   keladi.
Geometrik   ko‘rinishda   bu   quyidagi   holga   to‘g‘ri   keladi:   obyektiv   yoki   ko‘zgu   bilan
o‘zgartirilgan   yassi   to’lqin   sfera   bo’lmay   qoladi;   uning   sirtiga   normal   bo‘yicha
nurlami   o‘tkazib,   ular   kesishgan   joyda   aberratsiya   bilan   buzilgan   hajmli   tasvir
paydo boigan fazoning butun bir sohasini topamiz. Amaliy hamda nazariy optikada
aberratsiyani   qandaydir   ma’lum   chegaradan   kamaytirish   maqsad   qilib   qo‘yiladi,
difraksiyadan qutulib bo’lmasligi tufayli bu chegarani difraksion tasvir o’lchamlari
bilan  bog’lanadi.   Olingan   tajribalar   shuni   ko‘rsatadiki,   agar   to’lqin  fronti   sistema
fokusi markaziga ega sfera S dan chetlashishlari ta’sir etayotgan to’lqin uzunligi λ
ning   choragidan,ya’ni   1/4λ   Reley   mezonidan   oshmasa,   sezilarli   bo’lmaydi.
Birinchi darajali optik sistemalar bu shartni qanoatlantiradi [4].
Optik sistemalardagi eng asosiy aberratsiyalar ikki turga, ya’ni, geometrik va
fizik aberratsiyalarga taqsimlanadi; fizik aberratsiyalar turiga xromatik aberratsiya
kiradi. Yulduzlar  nuqtasimon  yorug‘lik manbalaridir  hamda teleskoplarning fokal
tekisligida   ularning   tasviri   qancha   kichik   bo‘lsa,   tasvirning   yorug‘ligi   shuncha
yuqori   bo‘ladi. Biroq   teleskopning optik   qismlari va   sirtlaridan   nurlar o‘tayotganda
va   qaytayotganda   o‘z   yo‘nalishlarini   har   xil   o‘zgartiradi.   Buning   sababi   optikada
aberratsiya   (yorug‘lik   nurini   egilishi,   chetlashishi)   hodisasidir.   Fizik
laboratoriyada   nuqtasimon   manba   qaralmaydi,   shuning   uchun   optika   kursida
linzaning   nuqsonlari   ko‘p   hollardagina   sanab   o‘tiladi   xolos,   ularni   kamaytirish
yo‘llari ham qaralmaydi. Astrofizikada kuzatish-tekshirishlarning samaradorligi bu
nuqsonlarni kamaytirish bilan bog‘liq. Bu nuqsonlarni to‘la bartaraf etib bo‘lmaydi
va kichik teleskoplarda buning   keragi   ham   yo‘q   bo‘lishi   mumkin.   Sababi   shundaki
kichik   teleskop   (D<1   m)   da   aberratsiya   tufayli   tasvirni   kengayishi   difraksion
gardishchadan   kichik   bo‘lishi   mumkin.   Sferik   sirtga   ega   ob’ektivga   tushayotgan
yassi   to‘lqin   fronti   undan   o‘tgach   (agar   botiq   ko‘zgu   bo‘lsa,   qaytgach)   sferik
to‘lqin   frontiga   aylanishi   kerak,   biroq   bu shart bajarilmaydi. Bunday ob’ektivdan o‘tgan to‘lqin   uning aberratsiyalari tufayli
sferik   sirtdan   chetlashadi   va   natijada   hosil   bo‘lgan   yulduz   tasvir   nuqtasimon
bo‘lmaydi, u biroz kengayadi. Yuqorida biz ta‘kidlagan teleskop ob’ektivi chetida
yorug‘lik   difraksiyasi   tufayli   yulduz   tasviri   ma’lum   kattalikdagi   gardishcha
shaklda   bo‘ladi   va   buni   bartaraf   etib   bo‘lmaydi   degan   edik.   Endi   esa   aberratsiya
ham   yulduz tasvirini  kengaytirishi  mumkinligini  ko‘rib turibmiz. Aberratsiyalarni
kamaytirish yo‘llari ko’plab ishlab chiqilgan. Demak, teleskoplarni shunday yasash
kerakki   ularda   aberratsiya   tufayli   kengaygan   yulduz   tasviri   shu   teleskopda
yulduzning   difraksion   tasviridan   katta   bo‘lmasin.   Tajriba   shuni   ko‘rsatadiki,   bu
shart   bajarilishi   uchun   ob’ektivdan   o‘tgan   (qaytgan)   to‘lqin   frontni   sferadan
chetlashishi      amaldagi nurlanish to‘lqin uzunligining to‘rtdan (sakkizdan) biridan
(           
4   ) oshmasligi  kYerak bo‘ladi. Bu shart   Reley sharti   deb ataladi. Bunday
shart parabolik ko‘zgularda bajariladi (e’tibor bering   televizion antenna parabolik
antennadir)[4].
Aberratsiyalar ikki turga bo‘linadi: fizik va geometrik. Fizik aberratsiya fizik
hodisa   (muhitning   sindirish   koefitsenti   har   xil   rangli   nurlar   uchun   har   xilligi)
tufayli  ro‘y   bersa   (mas.   xromatik   aberratsiya),   geometrik   aberratsiya   har   xil   optik
sirtlardan har xil burchak ostida tushish, sinish va qaytish tufayli ro‘y beradi (mas.
sferik   aberratsiya).   Ayrim   aberratsiyalar   faqat   optik   o‘qdan   tashqarida   kuzatiladi
(koma, astigmatizm, distorsiya).
2.2 Xromatik   aberratsiya
Linza   moddasining   dispersiyasi   (sindirish   ko‘rsatkichining   to‘lqin
uzunligiga bog‘liqligi) hisobiga berilgan linza uchun turli rangli nurlarning turli xil
sinishi   hisobiga   linzaning   bitta   fokusi   o‘rniga   turli   xil   ranglarga   mos   keluvchi
fokuslar   bir-   birlariga   nisbatan   siljigan   bo‘ladi.   Binafsha   nurlar   va   qizil   nurlar
uchun   chizilgan   F
b   va   F
q   fokus   nuqtalar   ko‘rsatilgan.   Buning   natijasida   dog‘ning
tasviri   rangli   bo‘lib   chiqadi.   Ranglarning   almashinib   kelishi   kuzatish   ekranining
joylashgan   o‘rniga   bog‘liq.   Tasvirning   bunday   buzilib   rangli   bo‘lish   nuqsoniga
xromatik aberratsiya deb ataladi. Xromatik aberratsiya ham sferik aberratsiya kabi
miqdoriy   bo‘ylama   xromatik   aberratsiyasi   (F
b ,   F
q )   bilan   ham   xarakterlanadi.
Xromatik aberratsiyani  kamaytirib,   imkon   boricha   minimumga   keltirish   uchun maxsus   tanlab   olingan moddalardan   yasalgan   linzalar   kombinatsiyasidan   foydalaniladi.   Bunday   eng   oddiy
linzalar sistemasi kronglas (yengil shisha sorti)dan yasalgan qavariq linza va unga
yopishtirilgan   flintglas   (shishaning   og‘ir   sorti)dan   yasalgan   ikki   yoqlama   qavariq
linzadan iborat bo‘ladi. Bu sistemaga yana sochuvchi linza qo‘shilsa sistemasining
fokus masofasi uzaytirilgan bo‘ladi. Lekin fokus masofani bunday uzaytirish yana
to‘lqin   uzunligiga   bog‘liq   holda   bo‘ladi.   Shunday   qilib,   xromatik   aberratsiyani
minimumga keltirish mumkin bo‘lsa ham, uni butunlay yo‘qotib bo‘lmaydi.
Xromatik   aberratsiyaning   manbayi   yorug‘likning   sinish   koeffitsiyenti   n
λ
to'lqin uzunligi λ ga bog‘liqligidir. Shu sababga ko‘ra, turli uzunlikdagi to’lqinlar
obyektivdan   turli   masofalarda   to‘planadilar;   to’lqinning   har   bir   uzunligi   o‘zining
fokusi F
λ  ga ega. Yorug’liklarning akslanishi to’lqin uzunligiga bog’liq bo’lmaydi,
shuning   uchun   ko‘zguli   sistemalarda   xromatik   aberratsiya   kuzatilmaydi,   bu   esa
ulaming refraktorlar oldida afzalligidir [5].
Xromatik   aberratsiya   linzani   sindirish   koefitsentini   nurning   to‘lqin
uzunligiga   bog‘liqligi   ( n
      1/
 )   tufayli   ro‘y   beradi.   Bu   yerda  
   ko‘rilayotgan
to‘lqin   uzunligi,

0   –   o‘lchanayotgan   o‘rtacha   to‘lqin   uzunligi.   Oddiy   sferik   linzaning   fokus
masofasi   F
   uning   sirtlari   egrilik   radiuslari   r   va   sindirish   koefitsenti   n
   orqali
quyidagicha 
ifodalanadi:
1 
   ( n      1)(   1  
   1  
)   . (1)
 r
1 r
2
Bu formuladan ko‘rinib turiptiki, har xil ranglarda linzaning fokusi undan har xil  
masofada joylashadi,   ya’ni yakka linza oq   nurni optik o‘q bo‘ylab spektrga yoyadi.
1- rasm.   Xromatik   aberratsiya
Qizil nurlar ob’ektivdan yoki o‘rtacha fokusdan uzoqroqda, havorang nurlar 
esa   –   ob’ektivga   yaqinroqda   yig‘iladilar.   Natijada,   o‘rtacha   fokusda   yulduz   tasviriF ranglarga bo‘yalgan kattagina gardishcha ko‘rinishga ega bo‘ladi. Agar kuzatishlar
natijasida   monoxromatik   nurda   bajarilayotgan   bo‘lsa,   xromatik   aberratsiyaning
ta’siri   bo‘lmaydi.   Masalan,   koronograf   bitta   linzali   teleskop   va   unda   Quyosh   toji
yashil   toj   chizig‘i   (530.3   nm)   nurida   suratga   olinadi.   Bitta   linzali   ob’ektivning
xromatik   aberratsiyasi   unda   hosil   bo‘lgan   difraksion   gardishchadan   kam   chetga
chiqishi   uchun   uning   fokus   masofasiF (cm	)  18.6	  D 2 (D, 	
cm	)
ga   teng   bo‘lishi   kerak.
Bu   juda   uzun   fokusli,   demak   kam   optik   kuchga   ega,   ob’ektiv   bo‘ladi   va   u
astrofizik tekshirishlarga yaramaydi.
Ko‘pchilik   yoritqichlarning   monoxromatik   nurlanishi   (radio   va   rentgen
nurlanish   bundan   mustasno)   kuchsiz,   shuning   uchun   keng   (100   nm)   spektral
diapazonda   kuzatishlar   bajarishga   to‘g‘ri   keladi.   Bunday   hollarda   bu   har   xil
rangdagi nurlarni bitta fokusga keltirish maqsadida, har xil sindirish koefitsenti va
egrilik   radiusiga   ega   ikkita   linzalardan   tuzilgan   ob’ektiv   qo‘llaniladi.   Bu
linzalarning   biri   krondan   (shisha   navi)   ikkinchisi   esa,   flintdan   tayyorlanadi.
Krondan   yasalangan   linza   musbat   va   u   ikki   linzali   obektivning   oldi   tomoniga
o‘rnatiladi.   Flintdan   (shisha   navi)   yasalangani   esa   manfiy   linzadir.   Bunday   ikki
linzali   ob’ektiv   qizil   va   havorang nurlarni   bitta   fokusga   keltiradi   va   u   axromatik
ob’ektiv   deb   ataladi.   Axromatik
ob’ektivlarning   fokus   masofalari   F   ( cm )      1.12      D   2
  ( D ,   cm )   , ya’ni   yakka   holdagi  
linzali
ob’ektivnikidan 16 marta qisqa va uni astronomik kuzatishlarda qo‘llash mumkin.
Maktab refraktor teleskopiga shunday ikki linzali ob’ektiv o‘rnatilgan [7].
Ko‘zguli   ob’ektivlarda   xromatik   aberratsiya   bo‘lmaydi.   Sababi   shundayki,
aks   qaytish   qonuni   nurning   to‘lqin   uzunligiga   bog‘liq   emas.   Astrofizik
teleskoplarning   ob’ektivi   botiq   ko‘zgudan   iborat   bo‘ladi   (ular   reflektor   deb
ataladi). Botiq ko‘zgu sferik, parabolik yoki giperbolik sirtli qilib yasaladi. Bunday
sirtlardan qaytgan to‘lqin fronti har xil shakl oladi va ko‘zguning fokal tekisligida
nuqtaviy yoritqichning turlicha shakldagi fazoviy tasvirlarini hosil qiladi.
Optik   sistemalarni   oq   nur   bilan   yoritilganda   xromatik   aberratsiya   kelib
chiqadi.   Bu   abberratsiya   sindirish   ko’rsatkichi   har   xil   to’lkin   uzunlikdagi   nurlar
uchun xar xil bo’lishidan kelib chiqadi. Qisqa to’lkin uzunligidagi binafsha nurlar A
1   nuqtada to’planadi,   uzunligi     λ   -   li   nurlar   A
11   nuqtada   to’planadi,   bu   nuqtalar
orasida   qolgan nurlar   fokuslanadi.   Yetti   hil   nur   uchun   linza   fokusi   bitta   nuqtada   bo’lmaydi.
Natijada ta’sir bo’yalgan bo’lib ko’rinadi (2-rasm).
2- rasm
Sferik   abberratsiya   kamaytirish   uchun   linzalar   sistemasidan   foydalaniladi.
Xromatik   aberratsiyani   yo’qotish   uchun   linza   sirtiga   yupqa   tiniq   qatlam   surtiladi.
Linzalarning   kamchiligidan   yana   biri   astigmatizmdir.   Bu   quyidagicha:   Agar
buyum   bosh   optik   o’qga   nisbatan   ancha   uzoqda   bo’lsa   ta’sir   xira   bo’ladi.   Lekin
ekranni u yoq bu yoqga surib ikki joyda ikki xil ta’sirni ko’rish mumkin (3-rasm).
3- rasm
Bundan   tashqari   distorsiya   ham   mavjud   bo’lib   bu   ta’sirni   linzadan   o’tganda
keyin   hamma   nuqtalari   bir   hilda   katta   bo’lmasligidan   kelib   chiqadi.   Astigmatizm
hamda   distorsiya ishlatish soxasiga qarab imkoniyati boricha kamaytiriladi.
2.3. Sferik   aberratsiya
Sferik   sirtga   ega   botiq   ko‘zguda,   shuningdek,   sferik   sirtlarga   ega   qavariq
linzalarda sferik  aberratsiya  kuzatiladi.  Bu  aberratsiyani  tushuntirish  uchun  sferik
ko‘zgudan   qaytgan   nurlarning   fokusga   yig‘ilishini   parabolik   ko‘zgudan   qaytgan
nurlarning yig‘ilishi bilan solishtirib o‘rganamiz. 4- rasm.   Sferik   aberratsiyani   tushuntirish.
Parabolik   ko‘zgudan   aks   qaytgan   to‘lqin   frontlari   uchun   ko‘zguning   fokuslari
gomotsentrikdir,   sferik   ko‘zguniki   –   bunday   emas.   Shuning   uchun   sferik
ko‘zguning optik o‘qidan uzoqlashgan sari undan qaytgan parallel nurlar ko‘zguga
yaqinroq nuqtalarda kesishadi.
Parabolik   ko‘zguning   sirti   parabola   deb   ataluvchi   geometrik   egri   chiziqni
uning   o‘qi   atrofida   aylanishi   natijasida   hosil   bo‘lgan   sirtga   o‘xshash   bo‘ladi.
Parabolik   ko‘zguga   uning   o‘qiga   parallel   holda   tushayotgan   nurlar   undan   aks
qaytadi   va   fokusida   kesishadi.   Ma’lumki,   parabola   bu   uning   fokusidan   va
direktrisasidan   birxil   uzoqlikda   joylashgan   nuqtalar   o‘rnidir.   Parabolaga
tushayotgan   to‘lqin   frontining   o‘rni   uning   direktrisasi   bilan   ustma   ust   tushadi.
Demak,   yulduzdan   kelayotgan   va   parabolik   sirtdan   aks   qaytgan   parallel   nurlar
(yassi to‘lqin fronti) uning fokusida kesishadi va yulduz tasvirini hosil qiladi.
Endi   sferik   ko‘zguni   parabolik   ko‘zgu   ichiga   shunday   joylashtiraylikki,
ularning   optik   o‘qlari   ustma-ust   tushsin   (4-rasmga   qarang).   Ko‘zgularning   optik
o‘qi   yaqinida   ikkala   ko‘zgudan   aks   qaytgan   (paraksial)   nurlar   ularning   umumiy
fokusi   F
0   da   kesishadi.   Optik   o‘qdan   uzoqda   parabolik   ko‘zgdan   qaytgan   nurlar
ham F
0   da kesishadi. Biroq sferik ko‘zgudan aks qaytgan va optik o‘qdan uzoqdagi
nurlar   ko‘zguga   yaqinroq   masofada   kesishadi.   Buning   sababi   optik   o‘qdan
uzoqlashgan   sari   sferik   sirtni   parabolik   sirtdan   chetlashishini   kuchayaborishidir.
Shuning   uchun   ayrim   hollarda   (masalan,   quyosh   teleskoplarida)   uzun   fokusli
sferik   ko‘zgular qo‘llaniladi,   chunki   bunday   ko‘zgu   paraksial   (optik   o‘k   yaqinidagi)   nurlar   uchun
parabolik   ko‘zgudan   farq   qilmaydi.   Biroq   bunday   sferik   ko‘zgu   juda   kam   (1:30)
optik   kuchga   ega   va   yulduzlarni   kuzatishda   yaramaydi.   Yulduzlarni   kuzatishda
katta (1:3) optik kuchga ega teleskoplar qo‘llaniladi.
Sferik  ko‘zguga   yassi   to‘lqin  fronti  tushganda   sferik  aberratsiya   ro‘y  beradi.
Sferik   ko‘zguning   sferik   aberratsiyasini   ko‘zguga   tushayotgan   to‘lqin   frontini
o‘zgartirish   yo‘li   bilan   bartaraf   etish   mumkin.   Bu   amal   sferik   ko‘zgu   oldiga
o‘rnatiladigan   va   yassi   to‘qin   frontga   hisoblagandek   shakl   beradigan   yupqa   linza
yordamida bajariladi. Bu linza yassi to‘lqin frontni shunday o‘zgartiradiki u sferik
sirtdan qaytgach, linzaning fokusga nisbatan gomotsentrik frontga aylanadi.
Maksutov teleskopida bunday   linzaning bir tomoni kichik egrilikka ega botiq
ikkinchisi   esa   qabariq   sitrdan   iborat   va   u   menisk   deb   ataladi.   Shmidt   kamerasida   bu
linza   murakkab   shaklga   ega.   Bu   linza   undan   o‘tayotgan   yassi   frontga   shunday
shakl beradiki, u sferik ko‘zgudan qaytgach gomotsentrik frontga aylanadi [11].
Sferik   linzalarning sferik aberratsiyasi   linza sirtlarining   egriligini tanlash yo‘li
bilan   kamaytirilishi   mumkin.   Masalan   bir   tomoni   (yoritqichga   qaragan)   qabariq
ikkinchisi   tekis   linzaning   sferik   aberratsiyasi   kam   bo‘ladi.   Yuqorida   ko‘rilgan
axromatik ob’ektivdagi flint linzani qabariq-botiq shaklda yasash yo‘li bilan sferik
aberratsiyani bartaraf etish mumkin. Bunday ikki linzali ob’ektiv endi   apoxromat
deb   ataladi   va   unda   sferik   aberratsiya   kuzatilmaydi   va   xromatik aberratsiya   kuchsiz
bo‘ladi.
Linzalarda   ko’pgina   hollarda   bir   necha   kamchiliklar   mavjuddir.   Shuning
uchun   linzalarni   biriktirib   ishlatishga   to’g’ri   keladi.   Bir-biriga   jips   birlashgan
linzalar   optik sistemani tashkil kiladi.
Yuqorida   yupqa   linzani   ko’rib   o’tganda   bosh   optik   o’qga   juda   yaqin
yo’nalgan   nurlarni   ko’rgan   edik.   Amaliyotda   bosh   optik   o’qdan   ancha   yuqorida
yotgan  nurlar   bilan   ish   ko’rishga   to’g’ri   keladi.   Bunday   vaqtlarda   tasvirlar   uncha
aniq   bo’lmaydi.   Linza   orqali   o’tgan   nurlar   bosh   optik   o’qni   bitta   nuqtada   kesib
o’tmaydi,   xar   hil   nuqtada   kesib   o’tadi.   Bu   kamchilik   sferik   aberratsiya   deyiladi.
Sferik aberratsiya, ko’ndalang , bo’ylama sferik aberratsiyaga bo’linadi . 21. Ko’ndalang sferik abberatsiya. Biror A nuktadan nur chiqaryotgan bo’lsin,
bosh   optik   o’qga   yaqinroq   bo’lgan   nurlar   ozroq   va   bosh   optik   o’qdan   uzoqroq
bo’lgan nurlar ko’proq sinib A nuqtaning bir necha tasviri hosil bo’ladi (5-rasm).
5- rasm
Agar bosh optik o’qga tik ekran qo’yilsa ekranda noaniq yoyilgan tasvir xosil
bo’ladi. Bu kamchilik ko’ndalang sferik aberratsiya deyiladi.
2. Bo’ylama   sferik   abberatsiya.
Aytaylik, linzaga parallel bo’lgan nurlar dastasi tushayotgan bo’lsin. U holda
paraksial   nurlar linzaning f 1
  uzoq fokusida, chetki nurlar esa yakinroq f 1
2  fokusida
to’planadi,   f 1
  va f 1
  orasida qolgan hamma nurlarning fokuslari yotadi. Bu xildagi
abberatsiya bo’ylama sferik abberratsiya deyiladi (6-rasm).
6- rasm
Astrofizik kuzatishlar, birinchidan, yorug‘ligi va kattaligi bir-birinikidan juda
katta farq qiladigan yoritqichlarni o‘z ichiga olsa, ikkinchidan, tekshirishlar har xil
spektral  diapazonlarda	  olib	  borilishi	  mumkin,	  uchinchidan,	  qo‘llanilayotgan nurlanish   priemniklar   har   xil   spektral   sezgirlikka   hamda   kvant   chiqishlarga   ega,
to‘rtinchidan,   qo‘yilgan   masalalar   har   xil   bo‘lishi   mumkin   (masalan,   yulduzlar
osmonini sur’atga olish yoki birorta yulduzni alohida holda tekshirish).
Qo‘yilgan   astrofizik   tekshirishlardan   chiqqan   holda   teleskop   turi   tanlanadi.
Teleskopni   yasashga   kirishishdan   oldin,   unda   bajariladigan   tekshirishlarda
qo‘yilgan   shartlardan   (ajrataolish   qobiliyati,   ko‘rish   maydoni   kengligi   va
boshqalar)   chiqqan   holda,   uning   optik   sxemasi   va   qismlari   sirtining   egriligi   va
ularni   bir-biriga   nisbatan   joylashtirilish   uzoqliklari   hisoblab   chiqiladi   hamda
yasash   uchun   zarur   xomashyolarning   optik   ko‘rsatgichlari   (masalan   sindirish
koeffisenti)   beriladi.   Optik   usto   yoki   optik   avtomat   mashina   maxsus   nazorat
tizimlari   yordamida   optik   qismlarni   yasaydi.   Bu   qismlar   texnik   buyurtmada
belgilangandek   ketma-ket   optik   o‘qqa   joylashtiriladi   va   mahkamlanadi.   Tayyor
teleskop   maxsus   nazoratdan   o‘tkaziladi   va   uning   optik   ko‘rsatgichlari
buyurtmadagiga   mos   kelsa,   uni   amalda   qo‘llashga   ruxsat  beriladi.
Optik   teleskoplar   uchta   turga   bo‘linadi.   1)   refraktor,   ya’ni   linzalardan
yasalgan   teleskop.   Nurlarni   yig‘ish   linzalarda   ularni   sinishi   (refraksiyasi)   ga
asoslangan.   2)   reflektorlar,   ya’ni   botiq   ko‘zgudan   yasalgan   teleskop.   Nurlarni
yig‘ilishi   botiq   ko‘zgudan   aks   qaytish   natijasida   ro‘y   beradi.   3)   katadioptrik
teleskop,   ya’ni   botiq   ko‘zgu   va   linzalar   (minisk,   korreksion   plastinka   va   afokal
sistema)   dan   yasalgan   teleskop.   Ular   optik   sxemasi   yoki   nurni   yig‘ish   va   tasvir
hosil   qilish   prinsipi,   aberrasiyalarni   qanday   bartaraf   etish   yo‘llari   hamda   ulardan
qanday   ishlar   bajarishga mo‘ljallanganliklari bilan bir-biridan farq qiladilar
2.4. Optik   o‘qdan   chetda   kuzatiladigan   aberratsiyalar   va   ularni   kamaytirish
yo‘llari
Biz yuqorida, optik o‘qqa parallel nurlar hosil qilgan tasvirda kuzatiladigan
aberratsiyalar   bilan   tanishib   chiqdik.   Bu   tasvir   optik   o‘qda   yotadi.   Ob’ektivga
uning optik o‘qiga qiyshiq tushayotgan  parallel  nurlar  hosil  qiladigan tasvir optik
o‘qdan   chetda   hosil   bo‘ladi   va   bunday   tasvirda   o‘qdan   tashqi   aberratsiyalar
kuzatiladi.   Bular   koma,   astigmatizm,   ko‘rish   maydonining   egrilanishi   va
distorsiyadir. a) Koma.   Yulduzdan   kelayotgan   va   teleskopning   optik   o‘qiga      burchak   ostida
tushayotgan   parallel   nurlari   dastasi   hosil   qilgan   yulduz   tasviri   bu   aberratsiya   tufayli
o‘qqa   nisbatan   radial   yo‘nalishda   cho‘ziladi   yoki   tasvirda   radial   yo‘nalishda
«o‘simta» paydo bo‘ladi (7-rasmga qarang). Tasvirning cho‘zilish miqdori tushish
burchagiga      hamda   ob’ektiv   zonalari   radiusi   kvadratiga   proporsional   bo‘ladi.
Ob’ektivning chetki zonalaridan o‘tgan nurlar uning markazidan o‘tgan (paraksial)
nurlarga   nisbatan   radial   yo‘nalishda   cho‘zilgan   tasvirlar   hosil   qiladi.   Koma
ob’ektivning yorug‘lik kuchi  (A) kvadratiga proporsional  va yorug‘lik kuchi  kam
ob’ektivlarda u tasvirni ko‘p buzmaydi.
Refraktorlarda   bir-biridan   ma’lum   masofaga   uzoqlashtirilgan   ikki   linzali
tizmlar   yordamida   xromatik,   sferik   aberratsiyalar   va   koma   bartaraf   etiladi   va
bunday ob’ektiv  aplanat  deb ataladi [10].
Parabolik   ko‘zgularda   koma   kuchli   bo‘ladi   va   u   teleskopning   fokal   tekisligi
yaqiniga   o‘rnatilgan   linza   (afokal   sistema)   lar   yordamida   bartaraf   etiladi.   Ikki
ko‘zguli teleskopik tizimlarda (Kassegren, Richi-Kreten) bosh ko‘zguning komasi
maxsus   hisoblashlar   yo‘li   bilan   tanlangan   ikkinchi   ko‘zgu   (u   odatda,   do‘ng
giperbolik sirtga ega) bilan bartaraf etiladi.
7- rasm.   Optik   o‘qdan   chetda   kuzatiladigan   aberratsiyalar.   a)   manbalar,   b)
sferik abberatsiya, v) koma, g) astigmatizm.
b) Astigmatizm . Bu nuqson  hatto kam  yorug‘lik kuchga (A)  ega  teleskoplarning
optik   o‘qidan   chetida   kuchli   bo‘lishi   mumkin.   Astigmatizm   ob’ektivga   tushayotgan
parallel   nurlar   bilan   optik   o‘q   orasidagi   burchakning   kvadratini   A   ga
ko‘paytmasiga proporsional   bo‘ladi.  Astigmatizm   meredianal  va  ularga tik  yo‘nalishdagi  sagittal
nurlarning fokusi har xil bo‘lishi bilan bog‘liq.
Optik   o‘qqa      buchak   ostida   tushayotgan   parallel   nurlarning   yo‘nalishidagi
ob’ektivning   eng   katta   kesimi   meredional,   unga   tik   yo‘nalishdagi   kesim   esa   sagittal
kesim   deb   ataladi.   Meredional   kesm   fokusi   bilan   sagittal   kesm   fokusi   orasidagi
masofa ob’ektivning astigmatik farqi ( l ) deb ataladi. Astigmatizm   kuchli bo‘lsa, bu
farq   katta   bo‘ladi   va   aksincha.   Astigmatizm   tasvirni   buzmaydi   deb   hisoblanadi
agar  l    2  /A 2
  bo‘lsa.
v)   Ko‘rish   maydonining   egriligi.   Ob’ektivning   meredional   va   sagittal   fokuslari
o‘rtasidagi   nuqtada   tasvir   eng   aniq   bo‘ladi.   Biroq   bu   nuqta   optik   o‘qdan
chetlashgan   sari   undagi   tasvir   fokal   tekislikdan   chetlashaboradi.   Bu   ko‘rish
maydonining   egriligini   ko‘rsatadi.   Ko‘rish   maydonining   egrilanishi    2
proporsional.   Ko‘rish   maydoni   ikkinchi   darajali   egri   sirtdan   (sfera,   paraboloid)
iborat.   Bunday   holda,   yaxshi   tasvir   olish   uchun   fotoplenkani   shu   sirt   bo‘ylab
joylashtirish   (egish)   kerak.   Teleskop   ob’ektivi   ustolari   fokal   tekislikni   yassi   sirt
darajasiga   yetkazishga   harakat   qiladilar.   Bunday   ob’ektiv   anastigmat   deb   ataladi
va   bunga   misol   Kukning   (Kuk   –   amerikalik   mashhur   optik   usto)   uch   linzali
ob’ektividir.
g)   Distorsiya .   Bu   optik   sirt   nuqsoni   yulduz   tasviri   markazini   bo‘zmaydi,   biroq
tasvir   chetida   to‘rtta   uch   hosil   qiladi.   Distorsiya   bartaraf   etilgan   katta   (5x5 0
)
astrograflar   ixtiro   etilgan.   Masalan,   O‘zFA   Astronomiya   institutining   Kitob
(Qashqadaryo) filialiga o‘rnatilgan astrograf to‘rtta linzadan iborat ob’ektivga ega.
O‘qdan   chetda   kuzatiladigan   aberratsiyalar   teleskopning   yuqori   sifatli   tasvir
hosil bo‘ladigan maydonini, ko‘rish maydonini, kichraytiradi. Misol uchun 5 m li
Polomar teleskopining (yorug‘lik kuchi 1:3.3) qoniqarli ko‘rish maydoni diametri
12   mm.   Teleskop   parabolik   ko‘zgusining   fokus   masofasi   17   m   va   uning   12   mm
ko‘rish   maydon   diametriga   2.5   yoy   minuti   to‘g‘ri   keladi.   Bu   teleskopda   Oy
gardishi (burchakiy diametri 31 yoy minuti) chetlari koma tufayli noaniq ko‘rinadi.
Bir   xil   shishadan   yasalgan   biri   musbat   ikkinchisi   manfiy   ikkita   linzadan   iborat
Ross   afokal   sistemalari   Polomar   teleskoplarining   ko‘rish   maydonlari   diametrlari
15   sm   gacha kattalashtiradi.   Linzalar   teleskoplarning   fokusi   yaqiniga   o‘rnatiladi   hamda   endi,
Oy gardishi, uning markazidan chetigacha, aniq ko‘rinadi.
Hozirgi   paytda   astrofizik   tekshirishlarda   keng   qo‘llaniladigan   Richi-Kreten
(amerikalik   astronom   va   optik   ustolar   Jorj   Richi   va   A.   Kreten)   teleskopi   ikkita
giperbolik ko‘zgudan iborat. Giperbolik ko‘zguda manfiy (o‘qdan chetdagi nurlar
o‘qdagi   nurlardan   uzoqroqda   yig‘iladi)   sferik   aberratsiya   kuzatiladi.   Bosh
ko‘zguning   bunday   sferik   aberratsiyasi   va   komasini   maxsus   hisoblab   yasalgan
ikkinchi   giperbolik   ko‘zgu   tuzatadi.   Richi-Kreten   teleskopining   astigmatizmi   va
maydonning   egriligi   uning   fokal   tekisliklari   oldiga   qo‘yiladigan   asferik   shisha
plastinka yordamida bartaraf etiladi.
2.5. Refraktorlar.   Reflektor   va   teleskopik   tizimlar
Reflektor va teleskopik tizimlar. Bunday teleskoplarning nur yig’uvchi qismi,
ob’ektivi,   botiq   ko‘zgu   bo‘lib,   u   teleskop   quvri   yoki   tanasining   quyi   (pastki)
qismiga   o‘rnatiladi   (8-rasm).   Bosh   ko‘zguning   nur   qaytaruvchi   sirti   parabolik
(parabolani   o‘qi   atrofida   aylanishdan   xosil   bo‘lgan   sirt)   shaklga   ega   va   uning
fokusi teleskop quvri ichida bo‘ladi. Fokusni quvr tashqarisiga chiqarish maqsadga
muvofiqdir.   Buni   birnecha   usullari   bor   va   har   xil   kuzatishlar   bajarishga   imkon
beradigan   birnecha   optik   elementlardan   tashkil   topgan   teleskopik   tizimlar   ishlab
chiqilgan.   Bu   tizimlar   ularni   ishlab   chiqqan   olimlarning   nomlari   bilan   ataladilar.
Masalan, N’yuton, Kassegren,   Gregori va   Richi-Kreten tizimlari. N’yuton tizimida
parabolik   bosh   ko‘zguning   fokusi   oldiga,   uning   optik   o‘qiga   45°   burchak   ostida
kichik   yassi   ko‘zgu   o‘rnatiladi.   Bu   yassi   ko‘zgu   ob’ektivdan   qaytgan   va
yig‘ilayotgan   nurlarni   yon   tomonga   qaytaradi.   Kichik   (u   odatda   bosh   ko‘zgudan
o‘n marta kichik) yassi  ko‘zgu bosh ko‘zguning markaziy qismini bekitib to‘radi.
Bu uning optik kuchini biroz   kamaytiradi   xolos.   Kassegren   tizimida   bosh   parabolik
botiq   ko‘zguning   fokusi   (u   bosh   fokus   deb   ataladi)   oldiga,   undan   ma’lum
uzoqlikda,   optik   o‘qqa   tik   holda   qabariq   giperbolik   ko‘zgu   o‘rnatiladi   va   undan
qaytgan   va   yig‘ilayotgan   nurlar   bosh ko‘zguning   o‘rtasidagi   teshikdan   o‘tib   uning
orqasida,   kassegren   fokusida,   kesishadi   va   tasvir   hosil   qiladi.   Bir   necha   optik
elementlar (ko‘zgu va linza) dan iborat optik tizimni kuzatishga qo‘llashdan oldin uni yustirovka (optik sozlash) va fokusirovka 
qilish lozim.
8- rasm. N’yuton, Kassegren, Gregori Richi-Kret’en teleskopik tizmlarda
osmon   yoritqichidan   kelayotgan   nurlarni   yo‘li   Ф
1 -Kassegren,   Richi-Kretin   va
Grigori fokusi, Ф
2   – Nyuton fokusi.
Bunday   tizimning   ekvivalent   fokus   masofasiFэ  F1  F2 /(F1  F2  d )	(2)
formula   yordamida   hisoblanadi   va   tizimning   asosiy   ko‘rsatgichi   hisoblanadi.   Bu
yerda   Ф
1   -   bosh   ko‘zguning   (botiq   parabolik),   Ф
2   –   qo‘shimcha   (qabariq
giperbolik) ko‘zguning fokus masofalari, d - ko‘zgular orasidagi masofa. o‘lchash
va   nazorat   qilish   asboblari   kassegren   fokusiga   o‘rnatiladi.   Kassegren   teleskopi
uzun fokus masofaga, kichik ko‘rish maydon va kam (1:15) optik kuchga ega, bu
nuqtai nazardan Richi-Kreten teleskopi  (u Kassegren tizimi singari tuziladi, biroq
ko‘zgularning   ikkalasi   ham   giperbolik)   ikki marta   kuchli.   Gregori   tizimida   ikkinchi
ko‘zgu (u botiq elliptik shaklga ega) bosh fokusning orqasiga o‘rnatiladi va undan
qaytgan nurlar bosh (parabolik) ko‘zgu o‘rdasidagi teshikdan o‘tib uning orqasida
yig‘iladi.
N’yuton   tizimi   xromatik   va   sferik   aberrasiyalardan   xoli,   biroq   optik   o‘qdan
chetda kuzatiladigan barcha aberrasiyalarga ega   va   ular   o‘qdan chetlashgan sari tez
sur’atlar   bilan   kuchayib   boradi.   Kassegren   va   Gregori   tizmlarining   ekvivalent
fokus masofalari   uzun   bo‘lgani   uchun   ularning   ko‘rish   maydonlari   kichik   bo‘ladi.
Ularda koma   va   astigmatizm   tasvirni   deyarli   bo‘zmaydi.   Bunday   tizimdagi   teleskoplar
yulduzlarni   alohida   -   alohida   tekshirishda   qo‘llaniladi.   Yetarli   darajada   keng
hamda yaxshi   sifatli   ko‘rish   maydoniga   ega   bo‘lgan   reflektor   amerikalik   astronom
va   optik ustolar J. U. Richi (1864-1945) va A. Kret’en   tomonidan ishlab chiqilgan.
Richi-Kret’en teleskopi Kassegren teleskopiga o‘xshash,  biroq ikkala ko‘zgu
ham   giperbolik   sirtga   ega.   Bosh   ko‘zguning   sferik   aberrasiyasi   (u   manfiy)   va
komasi   ikkinchi   ko‘zgu   yordamida   bartaraf   etilgan.   Fokal   tekisligi   oldiga
o‘rnatilgan korrektor (u binecha yupqa linchalardan iborat) astigmatizm va maydon
egriligini bartaraf etadi. Biroq bu teleskopning ham   ko‘rish maydoni katta emas, u
odatda   bir   kv.   gradusni   tashkil   etadi.   Bunday   teleskoplarning   nisbiy   teshigi
A=1:7 ~ 1:9 oraliqda bo‘lib, katta   bosh ko‘zgu qo‘llanilganda uzun fokus masofaga
ega   bo‘ladi.   Richi-Kreten   tizimining   optik   kuchi,   xuddi   shunday   Kassegren
teleskopinikidan,   ikki   marta   katta.   Shuning   uchun   hozirgi   zamon   astrofizik
teleskoplarining   ko‘pchiligi   (ayniqsa,   katta   teleskoplar)   Richi-Kret’en   tizimida
yasalgan.   Shunday   teleskoplardan   ikkitasi   O‘zFA   Astronomiya   institutining
Maydanak   baland   Tog‘   Observatoriyasida   o‘rnatilgan.   Yetarli   darajada   yorug‘lik
kuchiga   va   uzun   fokus   masofaga   ega   bunday   teleskop   yulduzlarni   yorug‘ligini
o‘lchashda va spektrini olishda   yaxshi   samara   beradi.   Yuqori   kattalashtirishga   ega
bunday   teleskoplar   tungi   osmon   fonida   xira   yulduzlarni   qayd   qilishga   imkon
beradi.   Biroq   o‘ta   xira   yulduzlarni   qayd   qilishda   Richi-Kret’en   teleskopi
yaramaydi,   chunki   uning   yorug‘lik   kuchi   (1:8)   kam.   Katta   yorug‘lik   kuchga   ega
teleskoplarni katadioptrik teleskoplar orasidan qidirish kerak.
Optik tizimni sozlash va fokusga   keltirish. Bir necha   optik elementlar (ko‘zgu
va   linza)   dan   iborat   optik   tizimni   kuzatishga   qo‘llashdan   oldin   uni   yustirovka
(optik sozlash)   va   fokusirovka   qilish   lozim.   Ko‘zgu   (linza)   ning   markazidan   unga
va   fokal   tekislikka   tik   holda   o‘tuvchi   chiziq   teleskopning   optik   o‘qi   deb   ataladi.
Optik   elementlar   (botiq   ko‘zgu,   linza,   menisk)   ning   optik   o‘qlarini   bir   chiziqqa
keltirish yustirovka qilish, to‘g‘rilash, deyiladi. Demak teleskopning optik o‘qi uni
tashkil   etuvchi   optik   elementlarning   ham   markazidan,   ularga   tik   holda   o‘tadi.
Nur   qabul qiluvchi   asbobning   nur   sezuvchi   qatlami   ham   optik   o‘qqa   tik  holatda   o‘rnatilishi
kerak.
Optik   element   (linza,   menisk)   odatda   teleskop   quvri   ichiga   uchta   tayanch
nuqtaga o‘rnatiladi.   Ular optik elementni o‘q bo‘ylab birnecha   mm   ga oldinga yoki
orqaga   surishga   va   o‘qqa   nisbatan   birnecha   gradusga   burishga   imkon   beradi.
Yustirovka qilish uchun ob’ektiv oldiga kichik (1-2 mm) teshikli ekranni shunday
joylashtiramizki, u faqat ob’ektivning markaziy qismidan nur  o‘tkazsin. Agar  nur
manbai nuqtaviy manba bo‘lsa, uning tasviri optik o‘qda yotadi. Tasvirni teleskop
quvri   o‘rtasiga   keltiramiz.   Shundan   keyin   boshqa   optik   elementlarni   birin   ketin
optik o‘qqa o‘rnataboshlaymiz va nazorat qilib boramiz. Ular tasviri optik o‘qdan
chetga chiqmasliklari kerak.
Agar   optik   tizim   yig‘ilgan   bo‘lsa,   uni   tekshirish   uchun   yorug‘   nuqtasimon
manbaga   yo‘naltiramiz   va   quvrning   quyi   qismiga,   bir-biriga   diametrial   tik
tortilgan   iplar   kesishish   joyidan   tizim   orqali   manbaga   qaraymiz.   Bunda   optik
sirtlardan   nurni   aks   qaytishi   natijasida   hosil   bo‘lgan   yorug‘   nuqtalar   ko‘rinadi.
Yaxshi yustirovka qilingan optik tizimda nuqtalar bir chiziqda yotadi.
Teleskopni   fokusga   keltirish   uchun   yordamchi   (ikkinchi)   ko‘zguni   yoki
teleskopning kamera qismini optik o‘q bo‘ylab oldinga yoki orqaga suriladi (optik
tizim   shunday   qilish   imkoniyatiga   ega   bo‘ladi).   Teleskopning   fokal   tekisligi
fotoplastinkaning   nur   sezuvchi   sirtiga   tushiriladi.   Bu   ishni   kassetani   oldinga   va
orqaga   surib,   har   xil   masofalarda   yulduzlar   osmonini   suratga   olish   yo‘li   bilan
bajarish   mumkin.   Eng   aniq   tasvir   bergan   masofa   teleskopning   fokus   masofasi
bo‘ladi.   Vizual   kuzatishlarda   fokusga   keltirish   okulyar   o‘rnatilgan   quvrchani
oldinga yoki orqaga surish yo‘li bilan bajariladi.
Teleskopni   o‘rnatish   va   aylantirish.   Osmon   yoritqichlarining   gorizontga
nisbatan   vaziyati   vaqt   bo‘yicha   asta-sekin   o‘zgarib   boradi.   Bu,   avvalo,   Yerni   o‘z
o‘qi  atrofida   sutkaviy  aylanishi   bilan  bog‘liq.   Shuningdek,  yoritqichning  haqiqiy
harakati   yoki   Yerning   Quyosh   atrofida   aylanishi   bilan   bog‘liq   bo‘lgan   ko‘rinma
harakat tufayli uning gorizontga nisbatan vaziyati o‘zgarib boradi [9]. Kuzatish   mobaynida   yoritqich   teleskopning   ko‘rish   maydonidan   chiqib
ketmasligi   uchun   teleskopni   yoritqichning   ko‘rinma   harakati   yo‘nalishida   u   bilan
bir   xil   tezlikda   aylantirish   kerak   bo‘ladi.   Bundan   tashqari,   har   xil   yo‘nalishdagi
osmon   yoritqichlarini   teleskopda   ko‘rish   uchun   teleskopni   ikkita   o‘q   atrofida
aylantirish   zarur   bo‘ladi.   Bu   ishni   ikki   xil   usul   bilan   bajarish   mumkin   va   shunga
ko‘ra   teleskopni   o‘rnatishning   ikkita   usuli   mavjud.   1)   azimutal   qurilma,   2)
ekvatorial   qurilma.   Teleskopni   gorizontal   hamda   vertikal   o‘qlar   atroflarida
aylantirishlarni taminlaydigan qurilma azimutal montirovka (montirovka, qurilma)
yoki   o‘rnatish   deb   ataladi.   Azimutal   qurilma   odatda   komp’yuter   yordamida
boshqariladi   va   katta   aniqlik   bilan   yoritqichni   ko‘rish   maydonida   ushlab   turishga
imkon   beradi.   Azimutal   qurilma   asosan   katta   optik   va   radio-   teleskoplarda
qo‘llaniladi. III. XULOSA
Xulosa qilib aytganda sifatli tasvirni olish uchun monoxromatik va xromatik
aberatsiyalar   kichik   bo'lishi   kerak.   Odatda   ba'zi   bir   murosali   yechim   tanlanadi,
chunki   umumiy   holatda   barcha   turdagi abratsiyalarni bir   vaqtning o'zida   yo'q qilish
mumkin emas. Ko'pincha tanlangan to'lqin uzunligi uchun xromatik aberatsiyadan
xalos bo'lish kifoya. Ushbu to'lqin uzunliklarini tanlash tabiiy ravishda ma'lum bir
optik   tizimning   maqsadiga   bog'liq;   masalan,   fotografik   linzalar,   vizual   kuzatish
uchun   ishlatiladigan   asboblardan   farqli   o'laroq,   odatda   spektrning   ko'k   uchiga
yaqin   ranglar   uchun   "akromatizatsiyalanadi",   chunki   oddiy   fotosurat   plitasi   inson
ko'ziga   qaraganda   spektrning   ko'k   mintaqasiga   nisbatan   sezgirroqdir.   Albatta,
ikkita to'lqin uzunligi uchun akromatizatsiya rang xatosini to'liq bartaraf etmaydi.
Ilgari,   Zaydelning   beshta   buzilishlaridan   uchtasi   (sharsimon,   koma   va
astigmatizm) tasvirning ravshanligini buzilishi aniqlangan edi xolos. Qolgan ikkisi
(maydon egri va buzilish) uning holati va shaklini o'zgartiradi. Umuman olganda,
barcha boshlang'ich aberatsiyalardan ham, yuqori darajadagi tartibsizliklardan ham
erkin   tizim   qurish   mumkin   emas;   shuning   uchun   ham   har   doim   ularning   nisbiy
qadriyatlarini hisobga oladigan mos keladigan yechim izlash kerak. Ba'zi hollarda,
Seidel   abrations   sezilarli   darajada   kamayishi   tufayli   kamayishi   mumkin.   Boshqa
hollarda,   abrations   boshqa   turlari   paydo   bo'lishiga   qaramasdan,   ba'zi   bir
abrationsni butunlay yo'q qilish kerak. Masalan, teleskoplarda koma butunlay yo'q
qilinishi   kerak,   chunki   agar   u   mavjud   bo'lsa,   rasm   asimmetrik   bo'ladi   va
pozitsiyaning   barcha   nozik   astronomik   o'lchovlari   o'z   ma'nolarini   yo'qotadi   .
Boshqa   tomondan,   ba'zi   bir   egrilik   va   buzilishlarning   mavjudligi   nisbatan
zararsizdir, chunki ularni tegishli hisob-kitoblar yordamida yo'q qilish mumkin. IV. FOYDALANILGAN   ADABIYOTLAR
1. Sh.   M.   Mirziyoyev   "Erkin   va   farovon,   demokratik   O'zbekiston   davlatini
birgalikda barpo etamiz" Toshkent: “O’zbekiston". 2016. - 56 b.
2. Sh. M. Mirziyoyev. "Tanqidiy tahlil, qat'iy tartib - intizom va shaxsiy 
javobgarlik   har   bir   rahbar   faoliyatining   kundalik   qoidasi   bo'lishi  
kerak”. Toshkent: “O'zbekiston”, 2017. - 104 b.
3. Saveliev   I.V.   Umumiy   fizika   kursi,   3-jild,   optika,   atom   fizikasi.
4. Sivuxin   D.V.   Umumiy   fizika   kursi,   4-jild,   optika.
5. Landsberg   G.   S.,   Optika,   4-jild.,   M.,   1957
6. Фриш   С.   Э.,   Тиморева   А.   В.,   Курс   общей   физики,   7   изд.,   т.   3,   М.
7. O zME.ʻ   Birinchi   jild.   Toshkent,   2000- yil
8. Г.С.   Ландсберг   Умуимий   физика   курси.   «Укитучи».1981   Й.
9. www.fayllar.org        
10. www.arxiv.uz        
11. www.aim.uz
Купить
  • Похожие документы

  • Harakat qonuni berilgan nuqtaning tezlanishi EHM dasturida hisoblash
  • Chegaraviy masalalar
  • Mexanik sistema dinamikasining umumiy teoremasi
  • Jismning og`irlik markazi
  • Nazariy mexanika faniga kirish

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha