Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 25000UZS
Hajmi 1.9MB
Xaridlar 0
Yuklab olingan sana 14 Fevral 2025
Kengaytma doc
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Tarix

Sotuvchi

G'ayrat Ziyayev

Ro'yxatga olish sanasi 14 Fevral 2025

80 Sotish

Qadimgi Sug‘d arxeologiyasi

Sotib olish
Qadimgi Sug‘d arxeologiyasi
MUNDARIJA:
KIRISH……………………………………………………………………………… 4-1 7
  I BOB. QADIMGI SUG‘DNING O‘RGANILISH TARIXI VA TABIIY 
GEOAGRAFIYASI………………………………………………………………..18-34
1.1. Markaziy Sug‘dning shaharsozlik madaniyatining  shakllanish 
jarayonlari……………………………………………………….…………………..17-27
1.2. Qadimgi Sug‘d shaharsozligining o‘rganilish tarixi………..…………………..28-34
  II BOB. QADIMGI SUG‘DDA MODDY MADANIYAT……………………….35-42
2.1. Sug‘d kulolchiligi………………………………………………………………35-38
2.2. Sug‘dda qurilish va me’morchilik……………………………………………...39-42
  XULOSA…………………………………………………………………………..43-44
  FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR………………………………………….45-47
FOTOALBOM……………………………………………………………………..48-55 KIRISH
  “Bugun   yangi   o‘zbek   davlati   barpo   etar   ekanmiz ,   biz   tarixdan,   ajdodlar
merosidan,  ularning ruhi pokidan , Turkiston xalqlarining qadriyatlaridan, ma’naviy
merosidan bahramand bo‘lishimiz tabiiydir”. 
  Yuqoridagi   fikrdan   ham   ko‘rinib   turibdiki,   Vatanimiz   tarixi ,   uning
hududidagi   qadimiy   shaharlari   tarixini   bilmay   turib   Vatanimiz   tarixini,   o‘zbek
davlatchilik tarixini yaratib bo‘lmaydi. Bu borada Vatanimizda bir qator ishlar olib
borilmoqdaki,   biz   bu   ishlarni   keng   ko‘lamda   olib   borilayotgan   arxeologik   ishlar
asosida ham ko‘rishimiz mumkin.
Sug dʻ ,   So g d,   Sug ud   –  	ʻ ʻ ʻ Markaziy   Osiyodagi   qadimiy   tarixiy-madaniy
viloyat. Ilk bor miloddan avval VII-VI asrlarda qadimiy  „Avesto“ da  tilga olingan.
Bu   nom   XX   asr   boshlarigacha   saqlangan.  Turli   manbalardagi   So g da,   So g uda,	
ʻ ʻ ʻ ʻ
So g diyona nomlarining kelib chiqishi va ularning ma nosi hozircha noma lum.	
ʻ ʻ ʼ ʼ 1
„Sug d“ so zining ma nosi fanda har xil talqin qilib kelinadi. Masalan, So ch	
ʻ ʻ ʼ ʻ
—So z   –   kuymoq,   yonmoq,   porlamoq   deb   izohlangan.   Bundan   Sug dni	
ʻ ʻ
„Muqaddas ilohiy olov ( Zardushtiylik  tasavvuriga ko ra) bilan poklangan yer kabi	
ʻ
ma noda   talqin   etishga   harakat   qilingan   (V.   Tomashek).   Yana   bir   izohga   ko ra,	
ʼ ʻ
„Sug d“ so zi sernam, unumdor yer deb tushuniladi. Bunga hozirga qadar pastlik,	
ʻ ʻ
suv yig iladigan yer „S, Sug ut“ deb nomlanishini dalil qilib ko rsatiladi.	
ʻ ʻ ʻ 2
 
Avestoda   Sug d   mamlakat   nomi   sifatida   bir   marta   uchraydi.   „Ardvisura	
ʻ
Yashti“   —   („Obon  Yasht“)   va Ardvi   (Amudaryo)   Ishkata,   Paruta,   Mouri,   Suguda
va   Xvarazm   tomon   hayotbaxsh   suvlarini   eltadi,   deya   ta kidlanadi.   Avestoning	
ʼ
Videvdat naskida esa Axuramazda yaratgan ezgu yurtlardan biri Gava deyiladi va u
yerda sug‘dlar yashaydi deb ko rsatiladI.	
ʻ 3
So g diyonaning   markazi   Maroqanda   shahri   bo lgan.   Maroqandaning	
ʻ ʻ ʻ
qoldiqlari   –   bu   hozirgi  Afrosiyob   shahar   xarobalaridir.  Ahamoniylar   davrida   bu
1
 Sagdullayev A. Qadimgi O‘rta Osiyo tarixi. O‘quv qo‘llanma -T.: Universitet, 2004.
2
  Azamat Ziyo. O‘zbek davlatchiligi tarixi.-T.: Sharq, 2000.
3
    https://www.krugosvet.ru/enc/kultura_i_obrazovanie/religiya/AVESTA.html
2 shaharning   maydoni   219   gektardan   iborat   bo‘lib,   u   mudofaa   devorlari   bilan
o ralgan   edi.   Yunon   tarixchilarining   ma’lumotlariga   qaraganda,   Maroqandaningʻ
uzunligi   11   km   ga   yaqin   bo‘lgan   tashqi   devori   va   qo rg oni   bo‘lgan.	
ʻ ʻ 4
So g diyonaning   markaziy   shaharlari   qatoriga   Qarshi   atrofidagi   Yerqo rg on,	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Qashqadaryoning sharqiy qismidagi Uzunqir yodgorliklarini ham kiritish mumkin.
Bu   yodgorliklarda   olib   borilgan   arxeologik   tadqiqotlar   qadimgi   So g diyona	
ʻ ʻ
aholisining xo jaligi va madaniyatini chuqurroq o rganish imkonini beradi.	
ʻ ʻ
„Avesto“   ning   „Yasht“   kitobida   tilga   olingan   „So g d   makoni   Gava“   -	
ʻ ʻ
So gdiyonaning eng qadimgi viloyati bo‘lishi mumkin. Ba zi ma lumotlarga ko ra,	
ʻ ʼ ʼ ʻ
Gava   (Gau)   –   „buqa“,   „poda“   degan   ma nolarini   bildirib,   u   Qashqadaryo   vohasi	
ʼ
bilan   bog‘lanadi.   Bu   so z   viloyatning   juda   ko p   geografik   nomlarida   takrorlanib	
ʻ ʻ
saqlangan.   Qadimgi   yunon   tarixshunoslari   So g‘diyonani   Baqtriya   yoki   sak-	
ʻ
massagetlariga   nisbatan   kamroq   tilga   olganlar.   Makedoniyalik   Iskandar
yurishlaridan   so ng   So g‘diyona   haqida   ma lumotlar   ancha   to‘liqroq   bo‘lib,	
ʻ ʻ ʼ
kengayib boradi. So g diyona – bu Zarafshon, Qashqadaryo vohalarida joylashib,	
ʻ ʻ
janubi-sharqda Baqtriya va shimoli  -  g‘arbda Xorazm  bilan chegaradosh bo‘lgan.
Qadimgi   zamonlarda   ham   So g diyona   muhim   savdo   yo‘llarining   chorrahasida	
ʻ ʻ
joylashgan.   So g diyona   haqida   „Avesto“,   Gerodot   va   Ahamoniylar   davri	
ʻ ʻ
yozuvlarida ma’lumotlar berilgan. 5
Miloddan avval VI asrda Ahamoniylar sulolasi vakillarining qoyatosh xotirot
bitiklarida Suguda shaklida qadimiy Eron saltanatiga tobe qilingan satrapliklardan
biri,   mamlakat   nomi   sifatida   qayd   etilgan. 6
  Yunon   manbalarida   –   Sogdianoy.   Bu
shakl   yunonlar   tomonidan   so z   tarkibidagi   –   anaka   –   tegishlilik,   mansublik	
ʻ
ma nosini   bildiruvchi   nisbat   qo shimchasini   so z   o zagiga   qo shib   yuborishdan	
ʼ ʻ ʻ ʻ ʻ
paydo bo lgan. 	
ʻ
IV-VIII   asrlarda   so g dlar  	
ʻ ʻ Uzoq   Sharq ,   Markaziy   Osiyo   va   Yaqin   Sharq
mintaqalari   savdosida   asosiy   vositachi   bo lganlar   va   butun  	
ʻ Buyuk   ipak   yo li	ʻ
4
 Eshov B.J. O‘rta Osiyo qadimgi shaharlari tarixi. O‘quv qo‘llanma. - Toshkent, 2006.
5
    h   ttps://cyberleninka.ru/article/n/avesto-da-ta-lim-tarbiyaga-oid-fikrlar-   
6
  Sagdullayev A. va boshqalar. O‘zbekiston tarixi: davlat va jamiyat taraqqiyoti. O‘quv qo‘llanma -T.: Akademiya,
2000.
3 bo ylab muntazam xalqaro karvon savdosini tashkil etganlar. So g d bu davrlardaʻ ʻ ʻ
bekliklar   va   erkin   shaharlar   hamdo stligidan   iborat   bo lgan   va   ular   orasida	
ʻ ʻ
Samarqand ,   Maymurg	
ʻ ,   Kesh ,   Naxshab ,   Ishtixon ,   Kushaniya ,   Buxoro ,   Amul   va
Andxoy  ajralib turgan.  Xitoygacha  bo lgan butun yo l bo ylab, janubdagi 	
ʻ ʻ ʻ Xotan  va
Sharqiy   Turkiston   orqali   Lob   Nor   va   Yettisuv   shimoligacha   so g d   mulkiy	
ʻ ʻ
hududlari tarkib topgan va ular XII asrgacha mavjud bo lgan. So g dlarning Turon	
ʻ ʻ ʻ
va Xitoydagi eng yirik mulklari ularning alohida jamoalar bo lib yashagan Kucha,	
ʻ
Chanan, Lanchjou, Dunxuan, Loyan kabi shaharlarda mavjud bo lgan.	
ʻ 7
IV asrda Dunxuanning  o zida so g d  jamoasi   taxminan 1000  kishidan  iborat	
ʻ ʻ ʻ
bo lgan.   Samarqandning   sharqiy   darvozalari   „Xitoy“   nomi   bilan   ataladi.   Xalqaro	
ʻ
savdo   aloqalari   Samarqand,   Paykend   va   boshqa   yirik   shaharlardagi   boy   so g d	
ʻ ʻ
uylari   tomonidan   nazorat   qilinar   edi.   Ular   o z   vositachilari   orqali   kreditlar	
ʻ
berishgan,   savdo   kelishuvlarini   boshqarishgan.   Tan   sulolasi   tarixida   qayd
etilishicha, Kan hukmdorligida „yangi tug ilgan o g il chaqaloq shirinso z bo lishi	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
hamda   pulni   mahkam   ushlashi   uchun   uning   tiliga   tosh   asal,   kaftlariga   esa   yelim
surtilgan.   20   yoshga   to lgan   erkak   xorijga   ketgan   va   qaysi   joyda   manfaat   ko rsa,	
ʻ ʻ
o sha   yerga   borgan“.   Olis   safarlar,   Chin,   Hindiston,   Eron,   Kichik   Osiyo   xalq	
ʻ
hunarmandchiligi   va   an analari   bilan   tanishuv   orqali   G arb   va   Sharq   yutuqlarini	
ʼ ʻ
o zida mujassam etgan noyob va ochiq so g d madaniyati shakllangan. 	
ʻ ʻ ʻ 8
Markaziy   Osiyo   o‘z   geografik   joylashuviga   ko‘ra   Yevrosiyo   materigining
azaliy   sivilizatsion   jarayonlar   kesishadigan   eng   qulay   hududi   hisoblanadi.  Aynan
shu   hududdan   Buyuk   Ipak   yo‘lining   o‘tishi   ham   tasodifiy   hol   emas   edi.   Buyuk
Ipak   yo‘li   turli   sivilizatsiyalararo   madaniy   uyg‘unlikni   vujudga   keltiradi.
Qadimdan to XII asrga qadar Markaziy Osiyoda uchta yetakchi etnos muhim o‘rin
tutgan.   Bular   xitoylar,   turklar   va   sug‘dlardir.   Ushbu   uch   etnos   o‘rtasida   kechgan
siyosiy,   ijtimoiy   va   madaniy   munosabatlar   orasida   turk   va   sug‘d   etnoslararo
munosabatlar   keyingi   asrlardagi   etnik   shakllanishlarga   ham   kuchli   ta’sir
ko‘rsatgan.   Tadqiqotchilar   tarixda   miloddan   avvalgi   IV-III   asrlardayoq
7
 O‘zbekiston davlatchiligi tarixi ocherklari -T.: Sharq, 2001. 13. Abulg‘ozi Bahodirxon. Shajarai Turk. T., 1992.
8
 Azamat Ziyo. O‘zbek davlatchiligi tarixi.-T.: Sharq, 2000.
4 sug‘dlarning   xitoylar   va   prototurk   qabilalari   bilan   munosabatlarga   kirisha
boshlaganliklarini ta’kidlaydilar 9
.
Deyarli   bir   yarim   ming   yillik   tarixiy   davr   ichida   sug‘dlar   va   turklar   bir
mintaqada   yashab   o‘zaro   hamkorlik   qilganlar.   Qiyosiy   tipologik   tahlil   sug‘d   va
turklarning jamiyatlari deyarli tengdosh ekanligini ko‘rsatmoqda 10
Bu holat etnik munosabatlar uchun muhim hisoblangan. Haqli ravishda VI –
VIII   Markaziy   Osiyo   “turk-sug‘d”   davri   nomini   oldi.   Mintaqada   yagona   tarixiy
madaniy makon 11
 vujudga kelishiga asos soldi. Aynan shu davr turk-sug‘d simbiozi
davri   sifatida   baholanadi.   Bu   jarayon   Markaziy   Osiyoning   deyarli   barcha   tarixi
geografik   o‘lkalarida   kechgan.   Jumladan,   bizning   mintaqa   uchun   akademik
K.Shoniyozov ta’kidlaganidek; miloddan avvalgi II-I asrlarda vohalardan dehqon,
hunarmand   va   savdogar   aholi   bilan   shu   hududga   kirib   kelgan   chorvador   etnik
qatlam madaniyati aralashib, o‘ziga xos sinkretik – madaniyat hosil qilgan.
So g d  hunarmandchiligi   markazi   va   savdo   yo llari   –   Samarqand,   Panjikent,ʻ ʻ ʻ
Paykent,   Buxoro   va   Varaxsha   xavfsizligini   ta minlash   ehtiyoji   kuchli   davlatlar	
ʼ
bilan ittifoq tuzishga qaratilgan siyosiy yo nalishni belgilab bergan. 	
ʻ 12
VI   asrda   So g d   Eftaliylar   davlati,   keyinchalik   Turk   xoqonligi   tarkibiga	
ʻ ʻ
kirgan,   630-yildan   buyon   esa   Chinning   Tan   sulolasi   hukmdorligini   tan   olgan.
Xoqonlik yuksalishi davrida so g dlar turkiylarning Xitoydan o lpon sifatida olgan	
ʻ ʻ ʻ
shoyi   bilan   savdo   qilish   imkoniyatiga   ega   bo lishgan.   VI   asr   70-yillarida   turkiy	
ʻ
hukmdorlar   farmoni   bilan   so g d   savdogari   Maniax   savdo   kafolatlari   yuzasidan	
ʻ ʻ
muzokaralarni avvaliga Eron Shahanshohi, so ngra Vizantiya imperatori bilan olib	
ʻ
borgan.   O rta   asrlarda   so g d   tili   Buyuk   ipak   yo lidagi   asosiy   muloqot   tiliga	
ʻ ʻ ʻ ʻ
aylangan. 13
9
  H enning W.B. The date of the Sogdian Ancient Letters // BSOAS, 1948, vol.  XII. Pt. 3-4, p. 601-615; Чугуевский
Л.И.   Новые   матералы   к   истории   согдийской   колонии   в   районе   Дуньхуана   //   СНВ,   вып.   X,   1971,   с.   147;
Лившиц В.А., Хромов А.Л. Согдийский язык. В кн. Среднеиранские языки. –М.: Наука, 1981, с. 348
10
    Гюль   Э.Ф.   Проблема   этнокультурных   взаимодействий   в   античном   и   средневековом   исскустве   в
Узбекистана. /АР., док.степ.искус. –Т.: 2002, с.16
11
  Бернштам А.Н. Среднеазиатская древность и ее изучения за 30 лет НВДИ, 1947, №3, с. 91
12
 Z. Saidboboyev, Sh. Choriyev. “Maxsus tarixiy fanlar asoslari”.Toshkent.2010-
yil.
13
 Sagdullayev A. va boshqalar. O‘zbekiston tarixi: davlat va jamiyat taraqqiyoti. O‘quv qo‘llanma -T.: Akademiya,
2000.
5 Buddaviylar, nasroniylar, manixeylar o zlarining diniy matnlarini so g d tiligaʻ ʻ ʻ
tarjima   qilishgan.   Bunda   ular   o zlarining   yozma   an analaridan   foydalanishgan:	
ʻ ʼ
buddistlardan   hind   alifbosi,   manixeylardan   arameys   bosmasi,   nasroniy-
suriyaliklardan   dastlabki   umumiy   maktubot,   nestoriyan   va   yakovitlardan   diniy
e tiqod alifbolarini o zlashtirishgan.	
ʼ ʻ 14
  Ammo   ular   oromiy   alifbosiga   asoslangan   va   keyinchalik   uyg urlar	
ʻ
tomonidan foydalanilgan ilk so g d yozuvi  o rnini  egallay olmadi. Mazkur yozuv	
ʻ ʻ ʻ
namunalari   bilan   Dunxuandagi   mulkiy   hududlardan   yo llangan   „ko hna	
ʻ ʻ
maktublar“   va   Zarafshon   vodiysidagi   Mug   tog ida   topilgan   hujjatlar   yordamida	
ʻ
tanishish mumkin.
  Sug‘d   konfederatsiyasi   tarixiga   bevosita   aloqador   manbalarni   aniqlash   va
ma’lumotlarning   ishonchlilik   darajasini   belgilashda   ularning   qanday   muhitda
yaratilganligi   ham   muhimdir 15
.   Sug‘d   konfederatsiyasi   tarixiga   oid   nisbatan   keng
ma’lumot   keltirilgan   sug‘diy,   xitoy,   arab-fors,   qadimgi   turkiy   tilidagi   manbalar
tahliliga   bag‘ishlangan   bir   qator   tadqiqotlar   amalga   oshirilgan.   Boshqa   tillar,
xususan, baqtriy (“Baqtriya” iborasi geografik ma’noni ifodalash uchun ishlatilgan.
Geografik   ma’nodan   farqli   bo‘lishi   uchun   yozuv   va   tilni   ifodalash   maqsadida
“baqtriy”   atamasini   ishlatish   ma’qul   deb   topildi)   tilidagi   manbalar   tahlili
tadqiqotchilar nazaridan birmuncha chetda qolgan. Ushbu manbalarni tadqiq etish
Sug‘d   konfederatsiyasi   tarixining   ba’zi   xususiyatlarini   o‘rganishda   muhim
ahamiyatga ega. 16
Chunki   shu   asosda   Sug‘d   tarixining   birlamchi   va   yordamchi   manbalari
aniqlanadi   hamda   ma’lumotlarning   real   tarixiy   jarayonlarga   bog‘liqligi   qay
darajada   ekanligi   o‘z   aksini   topadi.   Qolaversa‚   turli   tillardagi   manbalar
mualliflarning u yoki bu jihatdan (masalan, etnik yoki siyosiy jihatdan) mansubligi
tarixiy jarayonlarni qanchalik darajada xolis aks ettirilganligini aniqlashda muhim
omil   sanaladi.   Sug‘d   konfederatsiyasi   tarixining   ba’zi   qirralari   aks   ettirilgan
14
 Ziyo.uz
15
 https://www.samdu.uz/uz/news/32696
16
 Shaydullayev Sh.B. O‘zbekiston hududida Davlatchilikning paydo bo‘lishi
va rivojlanish bosqichlari (Baqtriya misolida). Dokt. Diss. Avtoref.
Samarqand.2009.
6 baqtriy   tillardagi   manbalarning   rus   tilidagi   nashrlari   asosida   muammoni   tadqiq
etishga   harakat   qilish   ham   muhim   hisoblanib,   ushbu   manbalarda   Sug‘d
konfederatsiyasi   tarixiga   maxsus   bob  yoki   bo‘lim   ajratilmagan   bo‘lsa-da,   ulardan
muammoning ba’zi qirralarini yoritishda unumli foydalanish mumkin. 17
Baqtriy   tili   va   ushbu   til   asosidagi   yunon   yozuvi   (keyinchalik   mil.   avv.   II-I
asrlarda   yunon   alifbosi   asosida   baqtriyaliklar   o‘z   yozuvlarini   ishlab   chiqqanlar),
sug‘diy   til   tarqalgan   hududga   qo‘shni   bo‘lgan   mintaqalardan   biri   hisoblanadi.
Geografik   joylashuviga   ko‘ra,   Sug‘dning   janubiy   hududlari   ilk   o‘rta   asrlarda
Toxariston (tarixiy Baqtriya) bilan chegaradosh bo‘lib, ushbu mintaqalar tarixi bir-
biri bilan bog‘liq. 18
Ammo   Sug‘d   tarixi   bilan   bog‘liq   ma’lumotlar   ko‘pgina   baqtriy   manbalarda
uchramaydi. Masalan, 1905-yil A. fon Le Kok tomonidan Tuyok daryosi (Turfon /
Sharqiy Turkiston) vohasidan topilgan “Berlin eftalit parchalari” deb nomlanuvchi
baqtriycha hujjatlar, Andre Marik tomonidan 1957 – 1959-yillarda Surx-Kotaldan
topilgan   kushonlar   davriga   oid   baqtriycha   diniy   hujjatlar,   1962-yil   Eski
Termizning   Qoratepa   ibodatxonasi   xarobalaridan   topilgan   diniy   mazmundagi
hujjatlar,   sovet-afg‘on   ekspeditsiyasi   tomonidan   1973   –   1974-yilda   Shimoliy
Afg‘onistondagi   Dilberjin   shahar   xarobasidan   topilgan   baqtriycha   yozuv   mashqi
namunalarida   Sug‘d   konfederatsiyasi   xususidagi   ma’lumotlar   uchramaydi.
Ularning aksariyati diniy mazmunda.  19
Tarixiy   Toxariston   hududidan   XX   asrning   90-yillari   davomida   topilgan
baqtriy   tilidagi,   mutaxassislar   tomonidan   asosan   milodiy   III-VII   asrlarga   oid   deb
taxmin   qilingan   hujjatlarning   topilishi   muhim   voqea   bo‘ldi.   Eronshunos   N.   Sims
Villyams   tomonidan   o‘rganilgan   mazkur   manbalar‚   asosan   ingliz,   qisman   rus
tillariga tarjima qilingan baqtriy hujjatlari boshqa tillarga to‘liq tarjima qilinmagan.
Baqtriy   tilli   hujjatlarning   ingliz   tili   tarjimalarining   ayrimlari   o‘zbek   tilida   ham
e’lon   qilindi.   Mutaxassislar   mazkur   baqtriy   hujjatlar   639,   678,   681,   702-yillarda
17
  Raimqulov A.A.  Katta  Sug‘d  –  Sug‘diyona:   tarixiy jarayonlar  chorrahasidagi   o‘lka. T.:   “Iqtisod-Moliya”.  2017.
208 B.
18
 Jo‘rayev N., Azizov A. Ijtimoiyot asoslari. Sivilizatsiyalar – ijtimoiy-madaniy jarayon. – Toshkent: Fan, 2003.
19
  Аскаров  А.А.,  Ширинов  Т.Ш. Ранняя  городская  культура  эпохыбронзы  юга  Средней  Азии. –  Самарканд:
Институт археология АН РУз, 1993.
7 tuzilganligini   keltirib   o‘tishadi.   Hujjatlar   oldi-sotdi,   ijaraga   berish,   majburiyat,
kafolat   xati   kabi   huquqiy   masalalarni   qamrab   olgan.   Baqtriy   tilli   hujjatlarning
tuzulishi   ham   Mug‘   tog‘i   sug‘diy   hujjatlariga   o‘xshashligi   bilan   diqqatni   tortadi.
Ularda   ham   hujjatning   kirish   formulasi,   maqsadi,   hujjat   tuzilganda   guvohlik
qilganlar,   tuzilgan   sanasi   kabi   tarkibiy   qismlari   mavjud.   Balki,   xoqonlik
tasarrufidagi   devon   va   mahkama   ishlarining   bir   xilda   yuritilishi   markaziy
hokimiyat tomonidan nazorat qilinganidir. 20
 
Baqtriya   hujjatlaridan   Sug‘d   konfederatsiyasi   hukmdorlari   unvoni   bilan
aloqador   ba’zi   ma’lumotlar   keltirilgan.   Masalan,   hujjatlarda   keltirilgan   xar   yoki
xār unvoni qadimgi eroniy tildagi xšā θ riya – “hukmdor” ma’nosini berib, sug‘diy
tilda   [ ә xšē θ ]   deb   talaffuz   etiladigan   “ixshid”   so‘ziga   o‘xshash.   Bu   ikki   atama
yozilishiga qaramay, bir xil ma’no anglatish uchun ishlatilganligi tarixiy haqiqatga
to‘g‘ri keladi. Ushbu masalada olimlarning ham fikri bir joydan chiqqan. Masalan,
M.Is’hoqovning   fikriga   ko‘ra,   ilk   o‘rta   asrlarda   Toxariston   hukmdorlari   unvoni
sifatida   ixrid   deb   tushunib   kelingan   unvon   paleografik   jihatdan   manbalarda
chindan ham shunday o‘qiladi. Biroq, bu unvonning tarkibidagi  -r- harfi  Janubiy
Sug‘d   mintaqasida   -sh-   deb   o‘qilishi   lozim.   Bunday   noyob   paleografik   hodisa
Janubiy   Sug‘dga   qo‘shni   Toxariston   (Baqtriya)da   amal   qilgan   yunon-baqtriy
yozuvidagi   me’yor   ta’sirida   yuzaga   kelgan.   Baqtriy   yunon   yozuvida   resh   harfi
shin uchun ishlatilgan. Buning fonologik ma’nosi ushbu tovushlarning o‘zgarishi
o‘rni   birligi,   talaffuzda   esa,   biri   tor   oraliq   shovqinli,   ikkinchisining   talaffuzi
titroqligi   bilan   belgilanadi.   Baqtriy   yunon   yozuvida   esa   shin   uchun   resh   dan
foydalanish   kabi   qabul   qilingan   paleografik   usul   bir   muddat   “milliy”   sug‘diy
yozuvning janubiy mintaqa amaliyotiga ta’sir qilgan ko‘rinadi. 21
 
Biroq,   bu   amaliyot   keng   tarqalmagan.   Shu   sababli,   ixrid   atamasi   tarixan
ixshid atamasining mahalliy varianti deb hisoblanishi  lozim. Baqtriya hujjatlarida
bir   necha   mahalliy   hukmdorlarga   Turk   xoqonlari   tomonidan   unvonlar   taqdim
qilinishi   bilan  bog‘liq  ma’lumotlar  o‘rin  olgan.   Ushbu  hujjatlarda  Turk  xoqonlari
20
  Shaydullayev   Sh.B.   O‘zbekiston   hududida   Davlatchilikning   paydo   bo‘lishi   va   rivojlanish   bosqichlari   (Baqtriya
misolida). Dokt. Diss. Avtoref.Samarqand.2009.
21
 Eshov B.J. O‘rta Osiyoning qadimgi shaharlari tarixi. – Toshkent: Fan va
texnologiya, 2008.
8 tomonidan   xoqonlik   tasarrufida   bo‘lgan   hukmdorlarga   taqdim   qilingan   eltabar
unvoni‚   bundan   tashqari,   xoqonlikning   joylardagi   nazoratchi   noiblari   bo‘lgan
tudun   kabi,   xoqon,   tarxon   va   boshqa   o‘nlab   qadimgi   turkiycha   unvonlar   aks
etgan. 22
Manbada   ushbu   unvonlarning   xoqonlik   boshqaruvida   ishlatilganligi   tilga
olinadi. Bu esa mazkur unvonlarning Sug‘d konfederatsiyasi tarixi bilan bog‘liqligi
masalasini   kuchaytiradi.   Baqtriy   tilida   yozilgan   bir   necha   hujjatlar   Sug‘dning
o‘zidan ham topilgan. Xususan, Panjikent xarobalaridan yorliq va bir qancha sopol
parchalarda   bitilgan   so‘zlar,   Afrosiyob   devoriy   suratlaridagi   baqtriycha   yozuv
namunalari   topib   o‘rganilgan.   Mazkur   baqtriycha   manbalarning   aksariyat   qismi
xo‘jalik   va   oldi-sotdi   mazmunida   bo‘lib,   ularda   faqat   konfederatsiya   tarixini
yoritishda yordamchi ma’lumot sifatida foydalanish mumkin.  23
Xullas,   Sug‘d   tarixi   aloqador   baqtriy   tilidagi   yozma   yodgorliklarning
manbashunoslikdagi   ahamiyati   yuqori.   Ularning   mualliflari   voqealar   jarayonini
yoritish asnosida  Eftaliylar, Turk xoqonligi  kabi davlatlarning tasarrufida bo‘lgan
xalqlar   va   mamlakatlarni   sanash   asnosida   Sug‘d   tarixiga   to‘xtalishgan.   Ularda
konfederatsiyaning   shakllanishi,   undagi   tanga   zarbi,   davlat   ramzlari   kabi   asoslar
xususida   so‘z   yuritilmaydi.   Baqtriy   tilida   biror   tarixiy   asar   yetib   kelmagan.
Baqtriya hujjatlari hali ilmiy jamoatchilikka kam tanish bo‘lib, ularning rus, ingliz
va  boshqa   dunyoviy  tillarga  to‘liq  tarjima  qilinishi  natijasidagina   o‘rganilayotgan
muammoning ba’zi xususiyatlarini tadqiq etish mumkin. 24
Mavzuning   dolzarbligi.   Respublikamizda   istiqlolning   dastlabki
kunlaridanoq   ijtimoiy   fanlar   sohasi   olimlari   oldida   xalqimiz   tarixini,   shuningdek
boshqa   xalqlar   tarixini   haqqoniy   va   to‘laqonli   o‘rganish   masalasi   dolzarb   vazifa
etib  qo‘yildi.
O‘zbekiston   hududida   yuzaga   kelgan   qadimgi   Baqtriya   (mil.av.   VII   asr),
Xorazm   (mil.  av.   VII   asr),   So‘g‘d  (mil.av.  VII   asr),  Kushon   (mil.av.  I   asr),   Turk
xoqonligi   (VI   asr),   Amir   Temur   saltanati   (XIV   asr   oxiri   -   XV   asr   boshlari)   kabi
22
 Ziyonet.uz
23
 Z. Saidboboyev, Sh. Choriyev. “Maxsus tarixiy fanlar asoslari”.Toshkent.2010-yil.
24
  h   ttps://www.samdu.uz/uz/news/32696     iLK o‘RTA ASRLARDA SUG‘DIYONA
9 davlatlar   tariximizda   alohida   o‘rin   tutadi.   Ularda   o‘ziga   xos   davlat   boshqaruv
asoslari   yaratilgan   bo‘lib,   o‘z   davrida   davlat,   xalq   va   jamiyatning   tinchligi,
taraqqiyoti hamda farovonligini ta’minlashga xizmat qilgan. 25
 
O‘zbekiston   tuprog‘ida   mil.   avv.   II   ming   yillikka   oid   madaniyat   bir   xilda
taraqqiy   topgan   emas.   Bu   bosqichda   Surxondaryo,   Zarafshon   va   Qashqadaryo
vohalari va Xorazmdan iborat uchta o‘lkada eng qadimgi madaniyat izlari topilgan.
Har   qaysi   o‘lkaning   madaniy   taraqqiyotida   o‘ziga   xos   xususiyatlar   bo‘lgan.
Bu madaniyatlar dehqonchilik, uy chorvachiligi va chorvachilik-dehqonchilik bilan
shug‘ullangan   qabilalarga   mansub   bo‘lishgan.   Ular   bir-biridan   ajralgan   holda
taraqqiy etgan emas, qabilalar o‘rtasida keng madaniy aloqalar o‘rnatilgan edi. 26
 
Xitoy  manbalari   ham   sug‘dlar  va   ularning  mintaqadagi  o‘rni  haqida   ko‘plab
ma’lumotlar beradi. Xitoy muarrixlari sug‘dlarning mintaqadagi ishtirokiga yuqori
baho   berganlar.   Li   Minvey   yozadi:   “Ma’lum   darajada   o‘ziga   xos   mustaqil   yoki
yarim   mustaqil   bo‘lgan   Xesida   doimo   tinchlik   barqaror   edi.   Shu   boisdan   sug‘d
savdogarlari   bu   yerda   uzoq   yashab   qolganlar.   Mahalliy   bozorlar   ham   ularning
manfaatlariga ma’qul kelgan”. Bu yerdagi sug‘dlar turli mamlakatlardan keltirilgan
mollarni Markaziy Xitoy bozorlariga yetkazganlar. 27
Boshqa bir xitoy tarixchilari Vang Chenchya, Guan Lyanji kabilar “miloddan
avvalgi   V   asrdan   to   milodiy   X   asrgacha   bo‘lgan   taxminan   1500   yillik   davr
davomida   sug‘diylar   Ipak   yo‘li   orqali   olib   borilgan   aloqalarning   rivojiga   beqiyos
hissa   qo‘shganlar”,   deb   yozadilar.   Shu   kabi   ma’lumotlarga   asoslangan
E.G.Pulleyblenk   “ular   (sug‘dlar)   nafaqat   mohir   savdogar,   balki   musavvir,
hunarmand   va   yangi   din   targ‘ibotchisi   edilar.   Sug‘dlar   Markaziy   Osiyoga   Ipak
yo‘li   bo‘ylab   o‘rnashdilar,   ko‘chmanchilar   orasiga   kirib   bordilar.   Shulardan   biri
sug‘dlarning turklarga sivilizatsion ta’siri ma’lumdir”, deb, ta’rif bergandi. 28
Mavzuning   dolzarbligi   sifatida   jahon   tamadduni   tizimiga   Zarafshon   va
Qashqadaryo   oralig‘idagi   hududda   yashagan   qadimiy   aholining   o‘ziga   xos
25
  Eshov B.J. Qadimgi O‘rta Osiyo shaharlari tarixi. Darslik. -T., Fan va texnologiya, 2008.
26
 Sagdullayev A. Qadimgi O‘rta Osiyo tarixi. O‘quv qo‘llanma -T.: Universitet, 2004.
27
  Хўжаев   А .  Суғдийларнинг   Хитойга   бориб   қолиши  //  Мозийдан   садо , 2002, №2, 42- б
28
  Гюль   Э.Ф.   Проблема   этнокультурных   взаимодействий   в   античном   и   средневековом   исскустве   в
Узбекистана. /АР., док.степ.искус. –Т.: 2002, с.16
10 madaniyatni   yaratganligi   haqida   yozma   va   arxeologik   ma’lumotlarni   to‘plash,
o‘rganish, ularni tizimga solish va tahlil qilish asos qilib olindi. 
Kurs ishining o‘rganilganlik darajasi:  Mazkur mavzu yuzasidan izlanishlar
asosan   Sug‘d   davlatining   miloddan   avvalgi   davri   bilan   bog‘liq   bo‘lib   ushbu
yo‘nalishda   ko‘plab   olimlar   tadqiqot   o‘tkazgan.Bunga   misol   qilib  A.Sagdullayev
va   N.I.Krasheninnikovaning   ,,Qadimgi   O‘rta   Osiyo   tarixi”   kitobini   misol   qilish
mumkin.Bundan   tashqari   ushbu   kurs   mavzusini   to‘liq   yoritishda   B.B.Bartold,
M.Y.Massonning   Zarafshon   daryosining   tarixi   bo‘yicha   bahs   munozaralari,
Istaxriyning Nasaf tarixi haqida bildirgan fikrlari, Sug‘dning markaziy va janubiy
qismi   haqidagi   ma’lumotlar,   Sug‘d   tarixini   o‘rganishda   XIX-XX   asr   boshlaridagi
sayyohlarining   ma’lumotlariga   asoslangan, 29
  XIX   asrning   80-yillaridan   boshlab
So‘g‘d   hududida   olib   borilgan   keng   miqyosli   arxeologik   tadqiqotlar   haqida
malumotlar berib o‘tilgan.
Bundan   tashqari   mavzu   yuzasidan   Sulaymonov.R.Hning   Naxshab-unutilgan
tamaddun   sirlari   asaridan   qadimgi   Yerqo‘rg‘onning   o‘rganilishi   haqida   va
M.H.Isomiddinovnin   gsopolga   bitilgan   tarix   asaridan   Sug‘d   hududia   tarqalgan
kulolchilik   haqida   ma’lumotlar   keltirildi.   N.A.Egamberdiyevaning   Arxeologiya
asariadan ham ba’zi ma’lumotlar uchraydi.
Sug diylarʻ ,   sug dlar   —  	ʻ Zarafshon   vodiysi   va   Qashqadaryo   vohasining
qadimiy aholisi. Sharqiy   eroniy tillar ga oid   sug‘d tili da gaplashgan. Bu mintaqada
Sug‘dlar   etnik   xalq   sifatida   miloddan   avval   7-6-asrlarda   paydo   bo lgan   va   11-14	
ʻ
asrlarga kelib o zbek va tojiklar tarkibiga singib ketgan.	
ʻ 30
Avesto   kitobida   Gava   nomli   yurtda   Sug‘dlar   yashaydi   deb   ko rsatilgan	
ʻ
("Videvdat",   I   fragard).  Ahamoniylar   qoyatosh   bitiklaridagi   Suguda   nomli   qaram
satraplik aholisi Sug‘dlar bo lgan.	
ʻ 31
Sug‘dlar har 2 vohada dehqonchilik va shahar madaniyatining shakllanishida
muqim   rol   o ynagan.   Mil.avv.   8—7-asrlarda   Ko ktepa,   Afrosiyob,   Uzunqir,	
ʻ ʻ
29
  Wikipedia . uz
31. Ziyo . uz
30
  Ishoqov M., Sug diyona tarixi chorrahasida, T., 1990;
ʻ
31
  Sogdiyskiye dokumentov s gory Mug, vyp. 1—3, M., 1962-63.
11 Sangirtepa, Yerqo rg on sh. harobalari o rnida bo lgan qad. shaharlar Sug d xalqiʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
shaharsozligining   ilk   yirik   markazlari   edi.   Sug‘dlar   uzoq   muddat   turli   saltanatlar
tarkibida bo lib kelgan. 	
ʻ
Xususan,   ahamoniylar ,   yunonlar ,kushonlar,   xioniylar ,   eftaliylar ,   kidariylar ,
Turk   xoqonligi   tarkibida   bo lgan.	
ʻ 32
  Gerodot   esa   so‘g‘diylarni   ikki   marotaba   –  
Ahamoniylar   davlatining   XVI   satrap   o‘lkasidagi   xalqlarni   sanab   o‘tganda   va  
forslarning qo‘shinlari safida jangchi – so‘g‘diylarning o‘rnini ko‘rsatib berganda  
tilgan   olgan.   Ammo   tarixchi   So‘g‘d   shaharlari,   daryolari,   tog‘lari,   hududiy
chegaralari haqida bizga hech qanday ma’lumotlar qoldirmagan.  33
 
So‘g‘diyonadagi   alohida   joylarda,   viloyatlar,   qal’alar   –   Nautaka,
Ksenippa,Maroqanda,   Bagi,   Basileya   –   “podsho   shahri”,   Politemet-Zarafshon,  
“Oksiart, So‘g‘d qoyasi” va boshqa xabarlar shular jumlasidandir. Bu ma’lumotlar 
asosida turli fikrlarga ega bo‘lish mumkin.  34
Dastavval,   mill.   avv.   IV   asrga   kelib,   sug‘diylarning   hududiy   joylashuvi,
ularning yashash uchun foydalangan asosiy yerlarining chegaralari, daryo vohalari
va   viloyatlari   aniqroq   ko‘rinadi.   Ammo,   bu   jarayonning   tarixiy   an’analari   –
sug‘diylarning   yoyilishi,   o‘troq   vohalarining   paydo   bo‘lishi   va   shu   joylarda   yirik
shahar markazlariga asos solinishi yanada qadimgi davrlarga borib taqaladi.
Ilk temir davri  Sug‘diyonada, alohida hududiy tartib guruhida bo‘lib markaz
vazifasini   bajargan   bir   necha   manzilgohlar   turlari   mavjud   edi.   Bular   maydoni   5
gektardan   15   gektargacha   bo‘lib,   tuman   –   voha   markazi   vazifasini   bajaruvchi
markazlar – Daratepa, Konimex, Chordara; maydoni 20 gektardan 80 gektargacha
bo‘lgan   viloyat   markazlari   vazifasini   bajarishi   mumkin   bo‘lgan   shaharlar   –
Uzunqir,   Yerqurg‘on,   Xo‘ja   Bo‘ston;   bir   necha   viloyatlar   markazi   vazifasini
bajaruvchi   shaharlar   –   Afrosiyob   (Maroqanda)   va   Buxoro   kabilardir.  
Arxeologik   ma’lumotlarga   qaraganda,   hunarmandchilik   muassasalari   yirik  
manzilgohlar ichida markazlashib boradi. 35
32
  Ishoqov M., Unutilgan podsholikdan xatlar, T., 1992;
33
  Sanayev I. XIX asrning 2-yarmi va XX asrning boshlarida Zarafshon vodiysi  adabiy muhiti. S. :Fan, 2001
34
 Eshov B.J. Qadimgi O‘rta Osiyo shaharlari tarixi. Darslik. -T., Fan va texnologiya, 2008.
35
 https://kun.uz/uz/03856730
12 Bu manzarani Afrosiyob topilmalari tasdiqlaydi. Bunday manzilgohlar asta –
sekinlik bilan hunarmandchilik, savdo va madaniy markazlarga aylanib boradi. Bu
jarayonda   qadimgi   yo‘llar   nihoyatda   katta   ahamiyatga   ega   bo‘lganligini   ta’kidlab
o‘tishimiz   joizdir.   Afrosiyob,   Uzunqir,   Yerqo‘rg‘on   kabi   ko‘hna   shaharlar   O‘rta
Osiyo shimoliy dasht hududlardan keluvchi yo‘llar ustida joylashgan. Tadqiqotchi
SH.Odilov   Sug‘diyonada,   xususan   Buxoro   va   Zarafshon   vohalarida   topib
tekshirilgan ilk temir davriga oid arxeologik ma’lumotlarni boshqa hududlar bilan
solishtirib chuqur tahlili etadi. 36
Arxeologiya fanida Sug‘d — Sug‘diyona shartli ravishda bir necha vohalarga
bo‘linadi. Samarqand viloyati hududi — Markaziy Sug‘d, Qashqadaryo vohasi —
Janubiy   Sug‘d,   Buxoro   vohasi   esa   G‘arbiy   Sug‘d   deb   yuritiladi.   Qarshi   va   Kesh
vohalarining   o‘ndan   ortiq   yodgorliklarida   arxeologik   qazishma   ishlari   olib
borilgan 37
.   Shu   ma’lumotlar   asosida   2017   yilda   «Katta   Sug‘d   –   Sug‘diyona»   deb
nomlangan,   ilmiy-ommabop   kitob   nashr   etildi.   Bu   kitobda   hozirgi   Payariq   va
Qo‘shrabot  tumanlari  hududini  o‘z ichiga olgan va o‘rta asrlar  davri  manbalarida
Sug‘udi   Kalon,   ya’ni   Katta   Sug‘d   nomi   bilan   tilga   olingan   tuman   tarixini
yoritishga harakat qilndi 38
Madaniy meros va arxeologiya obektlarini muhofaza qilish borasida 2001 yil
30   avgustda   qabul   qilingan   «Madaniy   meros   obektlarini   muhofaza   qilish   va
ulardan   foydalanish   to‘g‘risida»,   2009-yil   13-oktyabrida   qabul   qilingan
«Arxeologiya   merosi   obektlarini   muhofaza   qilish   va   ulardan   foydalanish
to‘g‘risida»   kabi   qonunlar   mavjudligiga   qaramasdan   arxeologiya   obektlarini
buzish keng masshtabda davom etmoqda. Tadbirkorlik, qurilish materiallari ishlab
chiqarish   keng   yo‘lga   qo‘yilgan   hozirgi   kunlarda   arxeologiya   obektlarini   buzish
yanada   kuchaydi.   Tumanlar   hokimlari   arxeologik   yodgorliklar   mavjud   bo‘lgan
hududlarda   ishlab   chiqarish   korxonalari   qurish   uchun   Madaniy   meros
departamentining viloyatlardagi inspeksiyalarini yoki arxeologiya mutaxassislarini
xabardor   qilmasdan,   ularning   ishtirokisiz,   ruxsatisiz   tadbirkorlarga   qarorlar
36
 O‘zbekiston davlatchiligi tarixi ocherklari -T.: Sharq, 2001. 13. Abulg‘ozi Bahodirxon. Shajarai Turk
37
Sagdullayev A.S. Qadimgi O‘rta Osiyo tarixi. – Toshkent: Universitet,2004.
38
 https://kun.uz/uz/03856730
13 chiqarib   bermoqdalar.   Holbuki,   bunday   qarorlar   chiqarish   yuqoridagi   qonunlarga
zid ekanligi o‘sha qonunlarda to‘la aks ettirilgan. 39
Kurs ishning maqsad va vazifalari.  Markaziy Osiyo sivilizatsiyasida 
umumso‘g‘d madaniyatining tutgan o‘rni va rolini ochib berish maqsad qilib 
olindi. 
- O‘rta Osiyoda ilk shaharsozlik va davlatchilik madaniyatining ildizlarini 
yozma va arxeologik manbalar asosida tahlil qilish; 
- Qadimgi yozma manbalarda So‘g‘d haqidagi ma’lumotlarning aks etishini 
man-balar asosida tahlil qilish; 
- Qadimgi So‘g‘d hududida olib borilgan arxeologik izlanishlarni tahlil qilish;
- Markaziy So‘g‘d shaharsozligi va madaniyatining o‘ziga xos xususiyatlarini 
tahlil qilish; 
- Janubiy va G‘arbiy So‘g‘dda shaharsozligi va madaniyat taraqqiyotini 
manbalar asosida tahlil qilish. 
Ishning amaliy qiymati va ahamiyati  quyidagilardan iborat: 
-  Markaziy  Osiyoda  ilk shaharsozlik   va davlatchilik  madaniyatining  ildizlari
yozma va arxeologik manbalar asosida tahlil qilindi; 
-   Qadimgi   yozma   manbalarda   So‘g‘d   haqidagi   ma’lumotlarning   aks   etishi
manbalar asosida tahlil qilindi; 
-   Qadimgi   So‘g‘d   hududida   hususan   Afrosiyobdagi   kulolchilik   bo‘yicha
izlanishlar tahlil qilindi; 
- Qadimgi Sug‘d hududida qurilish va me’morchilik tahlil qilindi;
Kurs ishi tuzilishi:  Ushbu kurs ishi ikki bobdan iborat bo‘lib Kirish qismlari,
xulosa   va   fotoalbom   bilan   boyitilgan   tartibda   malumotlar   taqdim   etilgan.   Ushu
kurs ishi 47 sahifadan iborat.
39
  Abdisobir A'zamovich Raimqulov bilan o‘tkazilgan intervyudan qisqartma
14 I BOB QADIMGI SUG‘DNNG O‘RGANILISH TARIXI VA
GEOAGRAFIYASI
1.1. Markaziy Sug‘dning shaharsozlik madaniyati shakllanish jarayonlari
   
         O‘rta Osiyodagi eng qadimgi davlat uyushmalari haqida so‘z borar ekan, eng
qadimgi   shaharlarni   ifodalovchi   mustahkamlangan   markazlarga   alohida   e’tibor
qaratish   lozim   bo‘ladi.   Chunki,   eng   qadimgi   shaharlar   dastlabki   davlatlarning
markazlari   sifatida   shakllanadi   va   bu   masala   ko‘pgina   tadqiqotchilar   tomonidan
maxsus   ko‘rib   chiqilgan,   hamda   rivojlanish   taraqqiyotining   turli   davrlari   bilan
belgilangan.
  Hozirgi   kunga   kelib   olingan   yangi   ma’lumotlar   asosida   bu   masalaga
birmuncha aniqliklar kiritildi. Hususan, shuni alohida ta’kidlash lozimki, Qadimgi
Baqtiriya va Sug‘diyona hududlarida I ming yillikning boshlariga oid eng qadimgi
rivojlangan   shahar   harobalari   uchramaydi,   ilk   temir   davri   shaharlarining
rivojlanishi esa mil. avv. VII-II asrlarga oiddir. 40
     
    Mil.   avv.   VIII   asrning   oxiri   –   VII   asrga   kelib   qadimgi   O‘zbekiston
hududidagi   manzilgohlar   rivojlanishida   jadallik   bilan   o‘zgarishlar   boshlanib,
Baqtriya,   Marg‘iyona   va   Sug‘diyona   hududlarida   o‘zida   shaharsozlik   belgilarini
(mustahkam devorlar, saroylar, burjlar, xandaqlar, devorlardagi o‘q otish yo‘laklari
va   boshqa)   aks   ettiruvchi   manzilgohlarning   soni   20   tadan   ziyodroq.   Asosiy
manzilgohlar   esa   (maydoni   5   gektardan   kam)   qishloq   qo‘rg‘onlari,   uncha   katta
bo‘lmagan alohida qal’alar va dehqonchilik qishloqlaridan iborat. Shaharlar turiga
kiritish   mumkin   bo‘lgan,   kattagina   qo‘rg‘onli   mustahkamlangan   manzilgohlar
ayrim   qadimgi   dehqonchilik   vohalarida   (Surxon,   Qashqadaryo,   Zarafshon
havzalari va boshqa) bitta yoki ikktadan ko‘p bo‘lmagan.
Ilk temir davri  Sug‘diyonada, alohida hududiy tartib guruhida bo‘lib markaz
vazifasini   bajargan   bir   necha   manzilgohlar   turlari   mavjud   edi.   Bular   maydoni   5
gektardan   15   gektargacha   bo‘lib,   tuman   –   voha   markazi   vazifasini   bajaruvchi
markazlar – Daratepa, Konimex, Chordara; maydoni 20 gektardan 80 gektargacha
bo‘lgan   viloyat   markazlari   vazifasini   bajarishi   mumkin   bo‘lgan   shaharlar   –
40
  Rtveladze   E.V.   va   boshq.   Qadimgi   O‘zbekiston   sivilizatsiyasi:   davlatchilik   va   huquq   tarixidan   lavhalar.   –
Toshkent. Adolat, 2001. – 10-58 bb;
15 O‘zunqir,   Yerqurg‘on,   Xo‘ja   Bo‘ston;   bir   necha   viloyatlar   markazi   vazifasini
bajaruvchi shaharlar – Afrosiyob (Maroqanda) va Buxoro kabilardir. 41
         Qadimgi davrda O‘zbekiston hududida ijtimoiy, iqtisodiy va madaniy jihatdan
katta   o‘zgarishlar   sodir   bo‘ldi.   O‘zbekiston   tarixining   qadimgi   davri   mil.avv.   VI
asrdan   -   mil.   IV   gacha   davom   qilgan.   Bu   davrda   O‘zbekistonning   moddiy
madaniyati   rivojiga   yunon-makedonlar   kushonlar   madaniyati   sezilarli   ta’sir
ko‘rsatgan.
                Shaharlaming   tarkib   topishi   insoniyat   taraqqiyotidagi   asosiy   bosqich
hisoblanadi. Insonlar yashagan hududlar makon, manzilgoh, qishloq va shahar kabi
turlariga   ajratilib,   ular   bir-biridan   o‘ziga   xos   xususiyatlari   va   tashqi   ko‘rinishlari
asosida   farqlanadi.   A.Asqarov   shaharning   quyidagi   beshta   alomatini   ko‘rsatib
o‘tgan:
  1. Shahar maydonida arki a’lo va shahristonni tarkib topgan bo‘lishi; 
        2. Mudofaa devorlari bilan o‘rab olingan bo‘lishi;
              3.Shaharning   ark   qismida   monumental   mahobatli   bino   ya’ni   shahar
hokimining o‘rdasi-qarorgohi bo‘lishi; 
        4. Shahar maydonida ibodatxona:
        5. Shaharda hunarmandchilikning turli tarmoqlari mavjud bo‘lishi kerak.
              Markaziy   Osiyoda   ilk   shaharlar   dehqonchilik   vohalari   markazlaridagi
ibodatxonalar   atrofida   shakllangan.   Shahariarda   hunarmandchilik,   savdo,   diniy
e’tiqod   va   boshqaruv   bilan   bog‘liq   bo‘lgan   binolar   bunyod   qilingan.   Ilk
shahariarda davlatchilik elementlari shakllana borgan.
                Markaziy   Osiyoda   ilk   shaharlar   Anov   madaniyatining   Nomozgoh   V
bosqichidan   vujudga   kela   boshlagan.   Shaharsozlik   Markaziy   Osiyoning   shimoli-
sharqiy   hududlariga   tomon   kengayib   borgan.   Dastlab   Marg‘iyonada,   keyinchalik
Baqtriyada   Qadimgi   Sharq   sivilizatsiyasi   ta’siri   natijasida   vujudga   kelgan.
Qadimgi   Baqtriyada   shakllangan   ilk   shahar   Jarqo‘ton   yodgorligi   hisoblanadi.   U
mil.   avv.   11   ming   yillikning   birinchi   yarmida   shakllangan.   O‘rta   Osiyoda
41
  L.Oranski y I.M., Vvedeniye v iranskuyu filologiyu, M., 1960; Diringer D., Alfavit, Per. s angl., M., 1963; Fridrix
I., Istoriya pisma, Per. s nem., M., 1979.
16 shaharlarning shakllanishidagi keyingi bosqich - ikkinchi sivilizatsion taraqqiyot -
mil.avv.   VIII-VI   asrlarda   yuz   bergan.   Bu   davrda   yirik   shaharlar   Sug‘diyona
hududida   Ko‘ktepa,   Afrosiyob,   Yerqo‘rg‘on   yodgorliklari   vujudga   kelgan.   Ular
dastlab   qishloq   sifatida   o‘zlashtirilib,   yirik   shaxarlarga   aylangan.   Bu   qadimiy
shaharlar atrofida aholi bugungi kungacha yashashda davom qilib kelmoqda.
                    KO‘KTEPA.   Samarqand   Sug‘didagi   ilk   shahar   Ko‘ktepa   yodgorligi
hisoblanadi. U Samarqanddan 30 km. shimolda, Chelak shahri yaqinida joylashgan
bo‘lib,   1988-yilda   topilgan.   Yodgorlik   Shamot   va   Chandir   qishloqlari   oralig‘ida
Bulung‘ur   kanalining   o   ‘ng   tomonidagi   tabiiy   tepaliklar   ustida   joylashgan.
Ko‘ktepa   noto‘g‘ri   kvadrat   shakliga   o‘xshash   bo‘lib,   2   ta   mudofaa   devori   bilan
o‘ralgan.   Birinchi   mudofaa   devori   hududi   23   ga.ni,   ikkinchi   mudofaa   devori
hududi 100 ga.ni tashkil etgan. Tashqi shahar hududi asosan bo‘sh yerlardan iborat
bo‘lib, ba’zi joylardagina imoratlarning izlari topilgan.
                  Ko‘ktepa   yodgorligining   to‘rtta   qurilish   bosqichi   aniqlangan.
M.lsamiddinovning   davriy   sanasiga   ko‘ra,   Ko‘ktepa   I   davri   mil.avv.   IX-VIII
asrlarga   oid.   2006-2008-yillarda   olib   borilgan   tadqiqotlar   natijasida   Ko‘ktepa   I
davrining   3   ta   fazasi   va   2   ta   inqroz   davri   aniqlangan.   Birinchi   faza   davriga   oid
madaniy qatlamlarda bir necha o‘rasimon chuqurchalar topilgan. Ularning diametri
1,2   metr   bo‘lib,   chuqurligi   3   m.   gacha   bo‘lgan.   Lekin   bu   o‘ralarning   funksiyasi
aniq   aytilmagan.   Lekin   ikkinchi   fazada   bu   o‘ralarga   yaqin   20-30   sm.   qalinlikda
paxsadan   va   guvalasimon   g‘ishtlardan   devor   bilan   qurilgan   xona   va   yo‘lakning
izlari   aniqlangan.   Lekin   qurilmaning   tarhi   aniqlanmagan,   chunki   qurilmalar   suv
ostida qolgan. Uchinchi fazada ilgari qurilgan binoning ustidan qurilgan bir necha
qurilmalar topilgan. Devordan sharq va g‘arb tomonidan katta 5 ta o‘ra aniqlangan.
O‘rganilgan   o‘raning   chuqurligi   2,50   m.,   diametri   1,50   m.   bo‘lgan.   O‘raning
devorlari   bo‘ylab   turli   hajmdagi   toshlar   o‘rnatih   chiqilgan.   Boshqa   bir   o‘raning
hajmi   3.50x2.50   m   bo‘lib.   chuqurligi   1,50   m.ni   tashkil   qilgan.   Tadqiqotchilar
fikricha. bu o‘ralardan devor tiklash uchun toy olingan. Keyinchalik esa, faqat shu
o‘ra   oxiq-ovqat   saqlash   uchun,   qolganlari   axlat   uchun   ishlatilgan.   Bu   davrga   oid
bir necha yertoialarning izlari aniqlangan.
17                     Ko‘ktepa   I   bosqichida   3   ta   qurilish   fazalari   aniqlangan.   Bu   davrga   oid
yorg‘uchoq,   tosh   o‘roq   va   qayroqtoshlarning   topilishi,   aholining   dehqonchilik
bilan,   niayda   va   yirik   shoxli   hayvon   suyak   qoldiqlarining   aniqlanishi   esa,
aholisining   yaylov   chorvachiligi   bilan   shug‘ullanganligidan   dalolat   beradi.
Ko‘ktepa   I   qatlamlaridan   bronza   quyish   qoliplari   va   shlaklarining   topilishi
nietallsozlik   bilan   shug‘ullanganliklarini   ko‘rsatadi.   2006-2008-yillarda   olib
borilgan   tadqiqotlar   natijasida   Ko‘ktepa   I   da   ikki   xil   keramik   komplekslar
mavjudligi aniqlangan. Tadqiqotchilar fikricha, sopol idishlarning tashqi ko‘rinishi,
o‘ra,  yarim   yerto‘lalarning mavjudligi  Ko‘ktepa  I  ni  Toshkent   vohasida  tarqalgan
Burg‘uluk   va   Farg‘ona   vodiysidan   tarqalgan   Chust   madaniyati   vodgorliklariga
o‘xshashligini ko‘rsatadi.
                      Demak,   M.lsamiddinovning   ta’kidlashicha.   Ko‘ktepa   I   davrida,   ya’ni
mil.avv.   IX-VIII   asrlarda   Ko‘ktepa   yodgorligida   yashagan   aholi   dastlab   paxsa   va
guvalasimon   g‘ishtdan   bunyod   etilgan   binoda   iste’qomat   qilib.   keyingi   vaqtlarda
uni mustaxkam mudofaaga ega bo‘lgan qal’a-shaharga aylantirganlar. Ko‘ktepa II
davrida ijtimoiy turmush tarzida o‘zgarishlar yuz bergan. Yirik binolar, ibodatxona
va   hokim   qarorgohi   qurilgan.   Hokim   qarorgohi   mil.avv.   VII   asrning   boshlari
bunyod   etilgan.   Ark   qismining   pastki   qatlamidan   radiokarbon   analiz   olinib,
Fransiya   Milliy   markazi   laboratoriyasida   tahlil   qilinganda.   u   2690+-50   yoshni
bergan.   Qurilgan   mudofaa   devorining   qalinligi   6   m.ni   tashkil   qilgan.   Ibodatxona
70x70   m.   hajmda   qurilgan   bo‘lib.   u   yerdan   guvalasimon   g‘ishtlar   topilgan.
G‘ishtlarda  "O" va "F” ko‘rinishida  tamg‘alar  bosilgan.  Ko‘ktepa  II  bosqichining
asosiy   xususiyati   aksariat   sopol   idishlarning   charxda   ishlana   boshlanganligi   bilan
xarakterlanadi.   Sopol   buyumlarning   40-50   foizi   qo‘lda   yasalgan.   Lekin   naqshli
sopollar   uchratilmagan.   Tadqiqotchilar   fikricha.   inqrozga   yuz   tutgan   Sopolli
madaniyati   an’analari   qayta   tiklangan.   Ilgaridagidek,   yupqa   ishlangan   sharsimon
ko‘za   va   xumchalar   paydo   bo‘ladi.   Silindr-konik   shaklidagi   sopol   idishlar   ishlab
chiqariladi.
                Ko‘ktepa   III   davrida   tashqi   mudofaa   devori   qurilgan.   Uning   yil   sanasi
mil.avv.   VII   asrlarga   tegishli.   Uning   qalinligi   9   m.ni   tashkil   qilgan.   Devor
18 qurilishida   guvalasimon   va   to‘g‘ri   to‘rtburchakli   (45x25x10,   45x27x9,   50x34x9
sm)   xom   g‘ishtlardan   foydalanganlar.   G‘ishtlarda   oldingi   davrga   xos   tam   g‘alar
bosilgan.   Hokim   qarorgohida   yangi   binolar   bunyod   qilingan.   Yodgorlikda
ibodatxona,   ark,   aholining   turar-joylari,   hunarmandchilik   ustaxonalarining   izlari,
ko‘chalar   topilgan.   Ko‘ktepa   mustahkam   mudofaa   devorga   ega   bo‘lib,   handak
bilan   himoyalangan.   Qadimgi   shahar   ichki   va   tashqi   mudofaa   devorlariga   ega
bo‘lib,   devorlar   o‘rtasida   bo‘shliq   bo‘lgan.   Mudofaa   ko‘tarma   devor   (val)   bilan
ham   mustahkamlangan.   Shahar   darvozasi   egarsimon   tarzda   bo‘lib,   ichki
shaharning devorlarining markazida qurilgan. Janubiy devor markazidagi darvoza
boshqa   darvozalarga   nisbatan   katta   hajmda   qurilgan.   Tadqiqotchilar   fikricha,   bu
darvoza   orqali   markaziy   binoga   kirilgan.   Shuningdek,   janubiy   va   shimoliy
devorlarning   yon   tomonlarida   kichik   hajmdagi   darvozalar   ham   bo‘lgan.   Bu
darvozalar   piyodalar   uchun   mo‘ljallangan   bo‘lishi   ehtimoldan   holi   emas.   Ichki
shaharning markaziy qismida ark joylashgan. Uning ikki yon tomonida kichik bino
izlari   topilgan   bo‘lib,   tadqiqotchilar   uni   ibodatxona   bo‘lishi   mumkin   deb
hisoblaydilar.   Aholining   turar   joylari   ichki   shaharning   devorlari   bo‘ylab
joylashgan. Shimoliy devor tomondan shaharni suv bilan ta’minlovchi — akveduk
qurilgan.   Shaharga   suv   Zarafshon   daryosidan   chiqqan   Bulungur   kanalidan   sopol
quvurlar orqali olib kirilgan. 
                Tadqiqotchilar   Ko‘ktepani   Sug‘diyona   hududidagi   eng   katta   qadimgi
shaharlardan   biri,   Sug‘d   hukmdorlarining   rezidensiyasi   bo‘lgan   deb   ko‘rsatadilar.
Ko‘ktepa   tadqiqotchilar   fikricha,   qadimgi   mualliflar   tilga   olgan   sug‘dyonadagi
“Basileya”,   ya’ni   “podsho   shahri”   bo‘lishi   mumkin.   Mil.avv.   328-yilda   Spitamen
Maroqanda   qamalidan   so‘ng   Sug‘diyonanining   shimoliga,   ya’ni   basileyiya   -
Ko‘ktepaga chekingan. 
                Ko‘ktepa   IV   ilk   ellinistik   davrga   oid   bo‘lib,   Aleksandr   Makedonskiy
hujumidan   keyin   vayron   etilgan   qal’ada   qayta   qurilish   ishlari   olib   borilgan.   Bu
davrda   mudofaa   devori   orasida   yo‘lak   qurilgan.   Ta’mirlash   ishlarida   kvadrat,
to‘g‘ri   to‘rtburchak   shakldagi   g‘ishtlardan   foydalanganlar.   Ko‘ktepa   yodgorligi
mil.avv. III asrlarda tashlab ketilgan, qayta tiklanmagan.
19         AFROSIYOB.  Afrosiyob Samarqand Sug‘dning makaziy shahari hisoblangan.
Uning   eng   quyi   madaniy   qatlamlarni   o‘rganish   jarayonida   yer   sathidan   10-15   m.
chuqurlikda   miloddan   avvalgi   IX-VII   asr   o‘rtalariga   oid   qo‘lda   yasalgan   rangli
naqshli sopol idishlarning parchalari va 7 metr qalinlikdagi guvalasimon g‘ishtdan
tiklangan   mudofaa   devor   qoldiqlari   topilgan.   Devor   monolit   tarzda   qurilgan.
Guvalasimon   g‘ishtlar   Ko‘ktepadagi   guvalasimon   g‘ishtlardagi   tamg‘alarga
o‘xshash bo‘lsa-da, bu yerda chizilgan rasmlar turli xil bo‘lib, asosan 8 raqamiga
o‘xshash   belgilar   keng   tarqalgan.   Ushbu   namunalar   Fransiyada   radiokarbon
tadqiqot usulida o‘rganildi va ular miloddan avvalgi VIII asr. ya’ni Samarqandning
2750 yoshga ega ekanligi isbotlangan. Demak, Afrosiyob mil.avv. VIII asrda yirik
shaxarga   aylangan.   Afrosiyobning   turli   joylarida   olib   borilgan   arxeologik
izlanishlar davomida Lolazor, Ko‘ktepa I va Ko‘ktepa II bilan bir davrda mavjud
bo‘lganligini asoslangan. Afrosiyob ikki qismdan iborat bo‘lgan. Ichki shahar - ark
19 gektardan  iborat   bo‘lib,  uning sharqiy  tomonida saroy,  g‘arbida  diniy majmua
qurilgan.   Ular   mustahkam   mudofaaga   ega   bo‘lgan.   Quyi   shahar   200   gektarni
egallagan. Quyi shaharning keng qismida hech qanday qurilma aniqlanmagan. Bu
qismida   aholi   chorvalarini   bosqinlar   davrida   saqlagan   bo‘lishi   mumkin.
Afrosiyobdan   mil.avv.   VI-V   asrlarga   oid   monumental   saroyning   izlari   topilgan.
Tadqiqotchilar   fikricha,   bu   Kvint   Kursiy   Ruf   asarida   tilga   olingan   Samarqand
saprapining   saroyi   bo‘lishi   mumkin.  Axamoniylar   davrida  Afrosiyobning   tarhida
o‘zgarishlar   qilinmagan,   lekin   qayta   ta’mirlangan.   Mil.avv.V   asr   oxirlarida
Afrosiyobning   mudofaa   devorlari   tashlandiq   holga   kelgan,   bu   unga   ehtiyoj   bo
‘lmaganligini ko‘rsatadi. Bu esa, axamoniylar imperiyasi siyosati natijasida o‘zaro
urushlar kamayganligidan dalolat beradi. 
              Afrosiyob haqidagi yozma ma’lumotlar mil.avv. IV asrning oxirlariga, ya’ni
Sug‘diyonaga  Aleksandr   Makedonskiy   hujumi   davriga   oiddir.  Yunon   tarixchilari
asarida   Sug‘diyonaning   markaziy   shahri   “Maroqanda”   deb   nomlanib,   u   ikki
qismdan   “akropol”   -   yuqori   shahar   va   “quyi   shahar”   dan   iborat   bo‘lganligi
yozilgan.   "Akropol”   mustahkam   mudofaa   devori   va   handak   bilan   himoyalangan.
Darvozasi janubiy tomonda bo‘lgan. Tashqi devorning uzunligi 70 stadiy, ya’ni 13
20 km.ni   tashkil   qilgan.  Yozma   manbalardagi   bu   ma’lumotlar   arxeologik   tadqiqotlar
natijasida o‘z isbotini topgan. Shuningdek, ark hududidan katta miqdorda yongan
don   qoldiqlar   topilgan.   Bu   mil.avv.   IV   asrning   uchinchi   choragi   davriga   oidligi
aniqlangan.   Tadqiqotchilar   fikricha,   bu   don   ombori   yunon-makedonlarga   tegishli
bo‘lib,   mil.avv.   329-yilda   Maroqandni   Spitamen   qamal   qilgan   paytda   yoqib
yuborilgan   bo‘lishi   mumkin.   Ellinizm   davrida  Afrosiyobning   qayta   ta‘mirlanishi
jarayonida   bir   qator   o‘zgarishlar   qilingan.   Birinchi   navbatda   baland   fundament
qurilib,   uning   ustiga   ikki   yo‘lakli   mudofaa   devor   kvadrat   shaklidagi   g‘ishtlardan
qurilgan.   Yirik   minoralar   o‘rniga   simmerik   shakldagi   pilyastrlar,   o‘q   shaklidagi
shinaklar, ba’zida yolg‘on shinaklar o‘rnatilgan. 42
              YERQO‘RG‘ON.   Qadimgi  Sug‘d madaniyatining arxeologik yodgorliklari
uzoq   vaqt   qariyb   o‘rganilmay   kelindi.   Gap   shundaki   Sug‘dlarning   Samarqand   va
Buxoro   kabi   asosiy   madaniy   markazlari   ming   yillar   mobaynida   o‘z   joyini
o‘zgartirmay yangi sharoitlarga moslashib keldi. Shahar qurilishi  va obodonchilik
ishlari   jadal   sur’atlar   bilan   olib   borilgan   amaliyot   o‘rta   asrlarda   bu   shaharlar
asosida   yotgan   antik   me’moriy   inshootlar   va   madaniy   qatlamlarning   vayron
etilishiga olib keldi.
                  Yerqo‘rg‘on   harobalari   joylashgan   yerda   bir   paytlar   ko‘rk   to‘kib   turgan
qadimiy   shahar   Naxshab   yoki   Qarshi   vohasining   eng   birinchi   poytaxti   bo‘lgan.
Yerqo‘rg‘on   ikki   qator   mustahkam   devor   qurshab   turgan.   Qazishmalar   natijasida
ushbu   shahar   birinchi   devori   dastlab   mil.avv.  VI   asrlarda   tiklangan,   demakki,   bu
shaharning   Yoshi   ikki   yarim   ming   yildan   kam   emasligi   aniqlandi.   Aleksandr
Makedonskiy   yurishlaridan   keying   davrda   shaharning   ikkimnchi   tashqi   devori
qurilgan.
                Ko‘p   yillik   qazishmalar   natijasida   bu   joydan   shahar   va   butun   voha
hukmdorining   saroyi,   shahar   ehromo,   dahma,   maqbara,   kulollar,   temirchilar   va
boshqa   mahallalar   qoldiqlari   topildi.   Bu   qadimiy   shahar   ko‘pgina   obyektlarining
hozircha faqat ustki qatlami ochilgan. 43
 
42
 Eganberdiyeva.N.A. Arxeologiya darslik. Toshkent-2022. B-117
43
 R.H.Sulaymonov. Naxshab-unutilgan tamaddun sirlari. T.: ,,Ma’naviyat” 2004.  B-10- 11
21          Naxshabning antik davri yirik shahar markazi bo‘lgan Yerqo‘rg‘on yodgorligi
arxeologik   jihatdan   yaxshi   o‘rganilgan.   Ko‘hna   shahar   ikki   kator   devor   bilan
muhofaza   qilingan.   Ichki   devor   40   ga,   tashqari   devor   150   ga   maydonni   o‘rab
olgan. Shaharistonning shimoliy qismida alohida mudofaa devoriga ega ark (90x60
m) joylashgan. Shaharning devori burj va jangavor shinaklar bilan kuchaytirilgan.
Yerqo‘rg‘ondan mil. avv. III-IV asrlarga oid saroy majmuasi va IIIIV asrlarga oid
ibodatxonaning   o‘rni   ochilgan.   Ibodatxonaning   toatibodat   amallari   bajariladigan
mahobatli   markaziy   xonasi   yog‘och   ustunlar   yordamida   yopilgan.   Devorlarini
haykalchalar   va   rang   tasvir   lavhalari   bezab   turgan.   Ibodatxonadan   tutatqidonlar,
oyna,   ilon   va   qurbaqa   shaklli   haykalchalar   topilgan.   Ibodatxonada   olov   va   suv
muhim   o‘rin   egallagan.   Undan   topilgan   moddiy   ashyolar   orasida   ayol   ma’budiga
tegishli   haykalchaning   bo‘laklari   topilgan.   Sulaymonov.R.Hning   fikriga   ko‘ra
ibodatxona   shahar   va   uning   atrof   hududidan   iborat   vohaga   homiylik   qilgan   ayol
ma’budi sharafiga barpo etilgan. Mazkur ibodatxona zardushtiylik diniy doirasiga
kiruvchi   Spenta  Armaiti   yoki   Spandarmat   (hayot   ato   etuvchi   zamin   ma’budi)   va
Anaxita   Xaraxvati  Ardvisura   (suv,   hayot   va   sevgi   ma’budi)   ma’budlaridan   biriga
tegishli bo‘lgan. 
                  Qarshi   shahrida   Qalai   Zaxoki   Maron   manzilgohi   joylashgan.   O‘ziga   xos
me’moriy-qurilish   usuliga   ega   manzilgohning   umumiy   maydoni   225   ga.   Ko‘hna
shahar   uch   qismdan   iborat   bo‘lib,   ularning   har   biri   alohida   mudofaa   devori
bilano‘rabolingan.Mudofaadevorlaridaburjlaruchramaydi.   Ma’lumki,   mil.   avv.   II
asrda   qurg‘oqchilik   natijasida   Sirdaryoning   quyi   oqimidagi   o‘zanlarida   faoliyat
yuritgan  Chirikrabot   va  Babishmulla  madaniyatlari  inqirozga  uchraydi. Aholi   suv
zaxirasiga ega bo‘lgan yangi yerlarga ko‘chishga majbur bo‘lgan. R.H.Suleymanov
Chirikrabot  madaniyatiga oid dax qabilasining bir  qismi mil. avv. II asrda Qarshi
vohasiga   kelib,   Qalai   Zoxaki   Maron   manzilgohiga   asos   solgan,   deb   hisoblaydi.
O‘zaro   yaqin   joylashgan   Yerqo‘rg‘on   va   Qalai   Zoxaki   Maron   o‘rnida   faoliyat
yuritgan   shaharlardan   qaysi   biri   Janubiy   So‘g‘dning   ma’muriy   markaziga
bo‘lganligi noma’lum.
22                     Janubiy So‘g‘d Kesh va Nahshab vohalaridan tashkil topgan. Kesh vohasi
hududiga   Sho‘robsoy,   Tanxozdaryo,   Qizildaryo,   Qayrag‘och,   Guldaryo
mikrovohlari   kirgan.   Naxshab   vohasiga   Yerqo‘rg‘on   va   Nishon   mikrovohalari
kirgan.   Har   biri   mikrovohaning   markaziy   manzilgohi   atrofida   bir   nechta   o‘troq
dehqonchilik qishloqlari mavjud bo‘lgan. 
                Kesh   vohasida   ilk   dehqonchilik   madaniyati   dastlab   Sho‘robsoyning   quyi
oqimi hududida shakllangan. Bu hududda ilk temir davri Uzunqir, Podayotoqtepa
va   Sangirtepa   yodgorliklarda   saqlanib   qolgan.   Sangirtepa   va   Uzunqir
yodgorliklarining   quyi   qatlamidan   ilk   temir   davrining   dastlabki   bosqichiga   oid
qo‘lda   yasalib   sirtiga   naqsh   chizilgan   sopollar   topilgan.   Bunday   turdagi   sopollar
Chiroqchitepa va Chimqo‘rg‘on yodgorliklarida ham uchraydi.
                Ilk   temir   davrining   boshida   Shurobsoyning   quyi   oqimida   joylashgan
Podayotoqtepa, Uzunqir va Sangirtepa yodgorliklari o‘rnida dastlabki dehqonchilik
qishloqlari   vujudga   kelgan.   Hozirgi   paytda   uzunligi   450   m   joyda   saqlangan
Uzunqir   yodgorligining   quyi   qatlamida,   taxminan   mil.   avv.   VIII–VII   asrlarda
guvaladan   mudofaa   devori   qurilgan.   Shurobsoyning   chap   sohilida   joylashgan
Podayotoqtepa   manzilgohining   atrofidagi   70   ga   maydonni   o‘rab   olgan   ushbu
devorning   qurilishi   qadimgi   shaharning   shakllanishiga   asos   bo‘lgan.   Keyingi
bosqichda   guvala   devor   ustidan   yirik   o‘lchamli   xom   g‘ishtdan   yangi   devor   va
mudofaa burjlari barpo qilingan. 44
    Uzunqir manzilgohning mudofa devorini o‘rganish davrida qo‘lga kiritilgan
topilmalar janubiy So‘g‘dning ilk temir davri mudofaa me’morchiligiga doir yangi
ma’lumotlar   berdi.   Uzunqirni   maydoni   70   gektarga   teng   bo‘lib   mil.avv.VIII-VII
asrlarga ta’luqligini aniqlangan. 45
Sangirtepa markaziy tepaligining shimoliy-g‘arbiy qismida amalga oshirilgan
shurf   bu   yerda   madaniy   qatlamning   qalinligi   6.85   metrga   teng   bo‘lganligini
ko‘rsatadi.   Strategrafiya   markaziy   tepaning   ushbu   qismida   hayot   murakkab
kechganligi   va   to‘rtta   qurilish   davri   mavjudligini   ko‘rsatadi.Tepalikka   chiqish
44
 I brogimov.R., Arxeologiya, T.: ,, Fan” 2022;  
45
  Yangiboyev M., Qashqadaryo viloyati geografiyasi, Qarshi, 1993;
23 joyida uning g‘arbiy va shimoli-g‘arbiy tomonlarida amalga oshirilgan shurf ishlari
natijasida   biror   bir   yangi   malumot   qo‘lga   kiritilmagan,   lekin   ularning   natijasida
yodgorliklarning   ushbu   qismida   yashash   joylari   bo‘lganligi,   gumus   va   kul
qatlamlar   esa   ushbu   joydan   mol   saqlash   uchun   qo‘ra   sifatida   foydalanganligini
ko‘rsatadi.   Sangirtepadagi   arxeologik-strategrafik   tadqiqotlar   natijasida
manzilgohning shakllanish  tarixi,  uning o‘zlashtirilishi   va tashlandiq holga  kelish
bosqichlari aniqlandi. 46
  Sangirtepa   mustahkam   va   qalin   devorlar   bilan   o‘ralib,   mahalliy   hukumdor
qarorgohiga aylanadi. Arexologik ma’lumotlarning dalolat berishicha mil.avv IVIII
asrlarga   kelib   Sangirtepada   hayot   to‘xtaydiki,   tashlandiq   va   tushkunlik   holatlari
ham   buni   ta’sdiqlaydi.   Bu   turdagi   yodgorliklar   ilk   temir   davrida   Marg‘iyona,
Baqtriya   va   So‘g‘diyonada   keng   tarqalgan   ko‘p   xollarda   ular   uncha   katta
bo‘lmagan hududlari egallagan, lekin ularning mudofa devorlari bilan o‘ralganligi
kuzatiladi   bu   belgi   harbiy   strategik   ahamyatini   bildiradi.   Xuddi   shunday   belgilar
Sangirtepada ham xos bo‘lib, uni ham yirik shahar qo‘rg‘oni bo‘lgan yodgorliklar
toifasiga kiritish mumkin. 
A.Sagdullayev   va   N.I.Krasheninnikovalarning   fikriga   ko‘ra   o‘z   davrida
Uzunqir va umuman viloyatning nomi Nautaka deb atalgan. 47
Bu   hududlarda   olib   borilgan   arxeologik   tadqiqot   ishlarining   natijasini
quyidagicha xulosa qilishimiz mumkin:
Qashqadaryo vohasi antik davri madaniyatining tadrijiy taraqqiyotida muhim
ma’muriy   iqtisodiy, siyosiy-madaniy markaz bo‘lib kelgan. Uning tarixiy ildizlari
ilk   temir   asriga   –   mil.avv.   VIII   –   VII   asrlarga   tutash   bo‘lib,   Uzunqir,
Podayotoqtepa,   Sangirtepa,   Yerkurg‘on   shaharlari   kengroq   o‘rganilib,
O‘zbekistonning   janubiy   viloyati   bo‘lgan   Qashqadaryo   vohasi   tarixi   kengroq
yoritildi.
46
  Qadimgi   Qarshi,   O rta   Osiyo   shaharsozligi   va   madaniyati   tarixi,   Drevpiy   Karshi,   Istoriya   kulturt   i   Iʻ
radostroitelstva Sredney Azii, Karshi, 1999;
47
 Sagdullayev A. Qadimgi O‘rta Osiyo tarixi. O‘quv qo‘llanma -T.: Universitet, 2004.
24 Antik   davrda   Qashqadaryo   hududidagi   tipologik   umumiy   qonuniyatlar
asosida o‘z rivojlanishining yangi bosqichiga kirgan. Bu tadqiqotchilar tomonidan
moddiy va yozma manbalar asosida o‘rganilib, tarix sahifalariga kiritildi.
Qadimgi   va   o‘rta   asrlar   taraqqiyot   bosqichlari   davomida   Kesh   o‘z   bag‘rida
Sharq   shaharsozlik   va   ijtimoiy   shaharchilik   alomatlarining   barcha   xos
xususiyatlarini   o‘zida   mujassam   etdi.   Bu   hol   ayniqsa,   qadimgi   shaharlarda   ilk
shahar tuzilishi, o‘rta asrlar davridagi shaharsozlik hususiyatlarida o‘z aksini topdi.
Olib   borilgan   tadqiqot   ishlari   natijasida   bu   hududda   ilk   shahar   ko‘rinishidagi
manzilgohlarning   paydo   bo‘lishi   va   antik   davrida   rivojlanishi   Yerqurg‘on,
Sangirtepa,   Uzunqir,   hozirgi   Kitob   shahri   o‘rnidagi   Qalandartepa   misolida   ko‘rib
chiqildi. 48
              Manbalarni   o‘rganish   asosida   ilk   temir   davrida   Kesh   Uzunqir   manzilgohi ,
antik   davrda   hozirgi   Kitob   shahri   o‘rnidagi   Qalandartepa   manzilgohi   o‘rniga
to‘g‘ri   kelsa,   Naxshab   voxasida   bu  Yerqo‘rg‘on   arxeologik   yodogorligiga   to‘g‘ri
keladi. 49
48
  Zaxarov S.M., Sabirjanov A.S., Karshi, T., 1978;
49
 Lunin B.V. Istoriya  Узбекистана   в   источниках .  Т ., 1990.
25 1.2. Qadimgi Sug‘d shaharsozliginin o‘rganilish tarixi
 
Tarixiy-huququy   va   arxeologik   tadqiqotlar   sug‘orma   ziroatchilik,
metallurgiya,   hunarmandchilik,   dastlab   ayirboshlash,   so‘ngra   pul,   quyma
shaklidagi   savdoda   o‘z   aksini   topgan   yetarlicha   rivojlangan   iqtisodiyot   paydo
bo‘lganda,   tegishli   ijtimoiy   guruhlar   va   sinflar   ajralib   chiqqan   holda   mulkiy
tabaqalashuv   yuzaga   kelganda,   monarx   boshchiligida   jamiyatning   murakkab
iyerarxiyasi,   meros   qilib   qoldirish   huquqi   qaror   topgach   va   davlatni   boshqarish
uchun   har   xil   huquqiy   hujjatlar   tuzishga   ko‘maklashuvchi   yozuv   paydo
bo‘lgachgina   davlatchilikning   birlamchi   shakllari   paydo   bo‘lishi   to‘g‘risida   so‘z
yuritish mumkinligini ko‘rsatadi. 50
Quyi   Mesopotamiya   (Shumer   va   Akkad),   Misr   va   Sharqiy   O‘rta   dengizning
miloddan avvalgi IV mingyillik oxiri - miloddan avvalgi IV mingyillik boshlarida
paydo   bo‘lgan   eng   ilk   davlat   tuzilmalarini   tavsiflovchi   uncha   to‘liq   bo‘lmagan
asosiy belgilar mana shulardan iborat 51
 . 
Eng   qadimgi   shahar   davlat   birlashmalarining   birlamchi   namunalari   hi-
soblanadi.   Egallab   turgan   xududiga   ko‘ra   juda   oz   joyga   joylashgan   Shahar-
davlatlar   ho‘jalik,   siyosiy   va   diniy   markazlar   hisoblangan.   Masalan:   Quyi
Mesopotamiyada   atigi   1000   kv.km   maydonda   bir   nechta   shahar-davlatlar:   Uruk,
Larsa,   Lagash,   Ur   joylashgan.   Uruk   bilan   Lagash   o‘rtasidagi   masofa   atigi   24
kilometrni   tashkil   etgan.   Keyinchalik   bosqinchilik   urushlari   natijasida   ushbu
shahar-davlatlarning  despotik   hokimiyat   tizimi   o‘rnatilgan,  bir   necha   yuz   kvadrat
kilometrga   yoyilgan   yagona,   nisbatan   katta   podshohliklarga   birlashtirilishi   yuz
bergan.   Ushbu   ilk   podshohliklar   so‘ngra   qo‘shni   podshohliklarning   zo‘rlik   bilan
bosib olishi natijasida juda katta hududni egallagan monarhiyalarga aylangan. 
Davlat   taraqqiyoti   mantig‘i   va   muayyan   sharoitlar   ularning   ba’zilarini   bir
necha   qit’alar   hududiga   yoyilgan   ulkan   jahon   imperiyalarga   aylantirgan.   Buning
yorqin   misoli   Ahamoniylar   imperiyasidir.   Ushbu   imperiya   tarkibiga   Osiyo,
50
  Sogdiyskiye tekstysgory Mug. Chteniye, perevod, kommentariy. Vypusk II. Yuridicheskiye dokumenty i pis’ma.
Chteniye, perevod i kommentarii V. A. Livshitsa. M., 1962
51
  Azamat Ziyo. O‘zbek davlatchiligi tarixi. – T., 2001;  Афрасиаб .  Вып . 1. –  Т ., 1969;  Афрасиаб .  Вып. 2. – Т., 
1973; Афрасиаб. Вып. 3. – Т., 1974; Афрасиаб. Вып. 4. – Т., 1975; Бёрнс А. Путешествие в Бухару. – М., 
1850; Древнейшие государства Кавказа и Средней Азии // Отв. Ред. Г.А. Кошеленко. – М., 1985;
26 Yevropa   va   Afrika   mamlakatlari   kirgan.   Yaqin   va   O‘rta   Sharqda   kelib   chiqqan
davlat   birlashmalari   evolyusiyasining   asosiy   yo‘li   mana   shundan   iborat.   O‘rta
Osiyodagi   ikki   dars   oralig‘idagi   davlat   birlashmalari   genezisi   va   evolyusiyasi
jarayoni garchi muayyan tarixiy sabablarga ko‘ra yuqorida aytib o‘tilgan hududlar
ayni   bir   davlatlar   tarkibiga   kirgan   bo‘lsa   ham   (Ahamoniylar   imperiyasi,
Salavkiylar podsholigi) ulardan farq qiladi. 52
O‘rta   Osiyodagi   ikki   daryo   oralig‘i   -   alohida   tarixiy-geografik   va   tarixiy-
madaniy   xududdir,   uning   sivilizatsiyasi   ikki   buyuk   daryo:   Amudaryo   (qadimgi
Oks)   va   Sirdaryo   (qadimgi   Yaksart)   tufayli   ko‘plab   ming   yilliklar   mobaynida
mavjud   bo‘ldi.   Bu   joyda   yuzaga   kelgan   davlatlar   qadimgi   davrlarda   ham,   o‘rta
asrlarda   ham   umumiy   belgilar   bo‘lishiga   qaramay,   o‘rta   Osiyoning   boshqa
qismlaridagi davlatlardan ko‘plab belgilariga ko‘ra ajralib turgan O‘rta Osiyodagi
ikki   daryo   oralig‘i   hududi   doirasining   o‘zida   shimoliy   viloyatlar   (Xorazm)   va
janubiy   viloyatlar   (Baqtriya)   ayniqsa   qadimgi   davrlarda   etnik   va   madaniy,   til   va
yozuv, davlat qurilishi tizimi jihatidan bir-biridan farq qilgan. Bu har bir viloyatga
xos   bo‘lgan   madaniy-genetik   tiplar,   darajasi   har   bir   viloyatda   turlicha   bo‘lgan
o‘troq va ko‘chmanchi xalqlarning rag‘batlashuvi bilan belgilangan.  53
Butun qadimgi davr mobaynida O‘rta Osiyodagi ikki daryo oralig‘ida davlat
birlashmalarining   har   xil   tiplari   mavjud   bo‘lgan.   Genetik   belgisiga   ko‘ra   ular
orasida   avtoxton,   ya’ni   maxalliy   substrat   asosida   paydo   bo‘lgan   va   izchil
rivojlangan   davlat   birlashmalari   (Qang‘,   Xorazm)   va   yot,   ya’ni   O‘rta   Osiyodagi
ikki daryo oralig‘i to‘g‘idan-to‘g‘ri harbiy bosqin natijasida tarkibiga kiritilgan va
keyinchalik   bo‘ysundirilgan   davlatlar   (Ahamoniylar   imperiyasi,   Baqtriyaning
Yunon davlati) ajralib turadi 54
 . 
Ushbu   o‘rinda   mustahkam   va   uzoq   vaqt   o‘rnashib   qolgan   va   muayyan
darajada   substrat   aholi   bilan   aralashib   ketgan   kelgindi   bosqinchilar   simbiozi
52
  Ishoqov M., Sug diyona tarix chorrahasida, T., 1990;ʻ
53
 M.Ishoqov, R.Alimova“Arxivshunoslik”.Oquv qollanma.Toshkent.2017-yil.
54
  Azamat Ziyo. O‘zbek davlatchiligi tarixi. – T., 2001;  Афрасиаб .  Вып. 1. – Т., 1969; Афрасиаб. Вып. 2. – Т., 
1973; Афрасиаб. Вып. 3. – Т., 1974; Афрасиаб. Вып. 4. – Т., 1975; Бёрнс А. Путешествие в Бухару. – М., 
1850; Древнейшие государства Кавказа и Средней Азии // Отв. Ред. Г.А. Кошеленко. – М., 1985; 
Исамиддинов М.Х. Истоки городской культуры Самаркандского Согда. – Т., 2002.
27 natijasida   paydo   bo‘lgan   davlat   birlashmalarini   ajratib   ko‘rsatish   mumkin.   O‘rta
Osiyodan   chiqqan   yuechjilar   tomonidan   milodiy   II   asr   oxirida   -   milodiy   I   asr
boshida   So‘g‘d   va   Shimoliy   Baqtriyada   barpo   etilgan   davlat   birlashmalari   mana
shunday aralash tipdagi davlatlarga tegishlidir. «Shimoliy qasrlar - Beyshilar tarixi
(VII   asr)»ga   muvofiq   Buxoro   va   Samarqand   So‘g‘di   bilan   aynan   deb
qaraladiganAn hukmdorlarining Chjaovu xonadoni, ya’ni dastlab O‘rta Osiyodagi
hozirgi   Gansu   muzofoti   hududidagi   Silanshan   qoyasining   shimoliy   tomonida
istiqomat   qilgan   yuechjilar   bilan   umumiy   kelib   chiqishga   ega   edilar.   Biroq
So‘g‘dga   kelib   chiqishi   yuechji   bo‘lgan   barcha   sulolalarning   ko‘chib   kelishi,   bu
yerda,   shu   jumladan   Samarqand   va   Buxoroda   o‘rnashishi   bilan   ular   «Chjaovu
laqabini   saqlab   qoldilar».   Ushbu   sulolalar   bu   yerda   VII-VIII   asrlargacha
hukmronlik   qilgan.   55
  Jumladan,   buxorolik   hukmdor   Alinga   627   yilda   tan
imperatori   Txatszunga   yozgan   xatida   bunday   degan:   ««Uning   xonadoni   yigirma
ikkinchi   tirsakda   avloddan   avlodga   podsholik»   qilgan.   Agar   har   bir   podsholikka
o‘rtacha   20-30   yil   ajratiladigan   bo‘lsa,   Aminganing   yuechji   xonadoni   taxminan
400-600 yil, ya’ni milodiy I asr boshidan boshlab podsholik qilgan. 
Kelib   chiqishi   Chjaou   xonadoni   bilan   bog‘lanadigan   Xorazm   hukmdorlari
sulolasi   barqaror   tusga   ega   edi.   Ushbu   sulola,   numizmatik   ma’lumotlarga   ko‘ra,
Xorazmda milodiy I asrdan boshlab milodiy VIII asrning o‘zini ham ichiga olgan
davrgacha  hukmronlik  qilgan.  Davlat   ramzlari  bundan  dalolat  beradi:  qadimgi   va
o‘rta   asrlar   Xorazm   tangalarining   barchasida   ular   zarb   qilingandan   boshlab
tugallangunga qadar otliq suvoriy va o‘zgartirilgan tamg‘a tasviri bor. Bu nafaqat
O‘rta   Osiyoda,   balki   Sharqning   boshqa   davlatlarida   hukmronlik   qilgan   barcha
sulolalar uchun o‘ziga xos hodisadir. 
Demak, musulmonchilikkacha O‘rta Osiyoda hukmronlik qilgan sulolalarning
genetik   tabiatini   tipologik   aniqlash   bilan   chegaralandik   xolo   Samarqand   Endi
bevosita davlat birlashmalari tipologiyasi va shaklini ko‘rib chiqamiz. 
1. Davlat tipi - podsholik. Boshqaruv shakli - mutlaq monarxiya. 
55
28 O‘zbekistonning   qadimgi   tarixida   u   bunday   tipdagi   va   boshqaruv   shaklidagi
davlattarkibiga   kirgan   bir   necha   davrlar   bo‘lgan.   Miloddan   avvalgi   539   yildan
boshlab   miloddan   avvalgi   330   yilgacha   Ikki   daryo   oralig‘idagi   deyarli   butun
hudud,   Farg‘ona   va   Chochdan   tashqari,   Ahamoniylar   sulolasidan   bo‘lgan   Eron
shohlari humkronligiga bo‘ysungan. Xorazm, So‘g‘d, Baqtriya, shuningdek saklar
muayyan   ma’muriy   birliklar-satrapliklarni   tashkil   etgan.   Ularga   Ahamoniylar
podsholari   tomonidan   tayinlanadigan   satraplar   boshchilik   qilgan   va   ular   davlat
raznasiga ma’lum miqdorda o‘lpon to‘lagan 56
Yunon-Baqtriya   podsholigi   muayyan   mustaqillikdan   foydalanuvchi   tizimli
mutlaq   monarxiya   edi.   U   miloddan   avvalgi   III   asr   o‘rtasida   barpo   etilgan   bo‘lib,
miloddan   avvalgi   II   asrning   ikkinchi   yarmi   boshigacha   mavjud   bo‘lgan.   Butun
ushbu   davr   mobaynida   Shimoliy   Baqtriya   va   muayyan   bosqichlarda   –   So‘g‘d
uning   tarkibiga   kirgan.   Biroq   podsholar   hokimiyati   ushbu   davlatda   hamma   vaqt
ham   meros  qilib  qoldirilmagan:  uning  birinchi   shohlari   -Diodot  I   va  Diodot   II  ni
hokimiyat zo‘rlik bilan egallab olinishi natijasida ular bilan qarindoshlik rishtalari
bilan   bog‘lanmagan   Yevtidem   almashtirdi.   Shimoliy   Baqtriya   va   So‘g‘d   ham
miloddan   avvalgi   IV   asr   oxiridan   miloddan   avvalgi   III   asr   o‘rtasigacha   boshqa
yunon   ellinistik   podsholigi   -   Salavkiylar   tarkibiga   kirgan.   Ushbu   sulolaning
ikkinchi   humkdori   Antikox   I   (miloddan   avvalgi   280-261-yillar)   Salavka   bilan
so‘g‘dlar   yo‘lboshchisining   qizi   Apam   o‘rtasidagi   nikohdan   tug‘ilgan   yarim
so‘g‘diy edi. Binobarin, miloddan avvalgi I asr o‘rtasigacha mavjud bo‘lgan ushbu
sulolaning barcha vakillarida so‘d koni bor edi. 
Milodiy I asr dan boshlab milodiy III asr o‘rtasigacha mavjud bo‘lgan Kushon
podsholigi   mutlaq,   yorqin   ifodalangan   teokratik   monarxiya   edi.   Butun   shu   davr
mobaynida,   birinchi   shoh   Kudzula   Kadfiz   hukmronligi   davridan   tashqari,   Ikki
daryo oralig‘ining janubiy viloyatlari ushbu davlat tarkibiga kirgan. Ushbu davlat
ham   muayyan   satrapliklarga   bo‘lingan   bo‘lib,   ularning   hukmdorlari   Kushon
shohlariga   to‘liq   qaram   edi.   Bundan   tashqari,   Kushon   podsholigida   markgfalikka
o‘xshash   alohida   chegara   viloyatlari   mavjud   edi.   Ularning   tepasida   Baqtriyacha
56
  Eshov B. Qadimgi O‘rta Osiyo shaharlari tarixi. – T., 2006.
29 qaralrago deb ataladigan kanaranglar - harbiy sarkardalar turgan. O‘zbekistonning
hozirgi Surxondaryo viloyati, ehtimolki, mana shunday viloyat edi. 57
Markaziy   Sug‘dning   asosiy   shaharlari   asosan   Samarqand   va   Qashqadaryo
viloyatlarida hisoblanadi. Bu shaharlar Afrosiyob, Ko‘ktepa, Yerqo‘rg‘on, Uzunqir
va   boshqa   bir   qancha   shaharlar   bo‘lib   bu   shaharlarni   o‘rganish   XIX   asr   oxiridan
ya’ni Rossiya imperiyasi bosqinidan keyin boshlandi.
Dastlabki   o‘rganishlar   asosan   Samarqand   hududidagi   Afrosiyob   shahar
harobalaridan   boshlandi.   Afrosiyob   va   uning   topilmalariga   qiziqish   1868-yilda
Chor Rossiyasi Samarqandni bosib olgandan keyin boshlandi. Afrosiyobni dastlab
qazish   ishlari   bilan   mayor   Borzenkov   (1874),   podpolkovnik   V.V.   Krestovskiy
(1883),   sharqshunos   olimlar   N.I.   Veselovskiy   (1884-85,   1895),   V.V.   Bartold
(1904)   va   V.L.Vyatkin   (1905;   1912   –   13)lar   shug‘ullaanishdi.919-yilda
M.Y.Masson,   V.L.Vyatkin   tadqiqot   boshlagan   joylarda   qazish   ishlarini   davom
ettirib,   somoniylar   saroyi   (9-asr)   xarobalarini   ochdi.   1925,1929   –   1930-yillarda
V.L   Vyatkin   Afrosiyobda   qazish   qazish   ishlarini   davom   ettirdi   va   uning   turli
davrdagi   tarixiga   oid   ko‘plab   materiallar   to‘playdi.   Ammo   1930-yillarga   qadar
Afrosiyobda   olib   borilgan   arxeologik   qazishmalar   qadimgi   Samarqand   tarixiga
doir   juda   kam   materiallar   bergan.   Urushdan   keyin   O‘zbekiston   FAning   Tarix   va
Arxeologiya   instituti   olimlarida   I.Terenojkin   tomonidan   Afrosiyobda   jiddiy   dala
tadqiqotlari   o‘tkazildi.   Natijada   uning   eng   pastki   qatlamidan   mil.avv.   VI   –   V
asrlarga   taalluqli   buyumlar,   uy-joy   xarobalari   topildi.   V.Shishkin   (1958-66)   va
Y.G‘.G‘ulomov (1967-70) lar rahbarligida olib  borilgan keng ko‘lamli arxeologik
qazishlar   natijasida     qadimgi   madaniy   qatlam   materiallari   Afrosiyobning   boshqa
joylaridan   ham   topildi.   1966-yil   13-iyulda   Afrosiyobni   arxeologik   jihatdan
kompleks   o‘rganishni   tashkil   etish   maqsadida   Respublika   hukumatining   maxsus
qaroriqabul   qilindu.   Unga   ko‘ra,   Afrosiyob   ,,arxeologik   qo‘riqxona”   deb   e’lon
qilindi,   uni   o‘rganish   ishiga   Toshkent   va   Samarqand   davlat   universitetlari   hamda
Madaniyat vazirligining San’atshunoslik instituti ham safarbar etildi.  58
 
57
  Ahmedov B.A. O‘zbekiston xalqlari tarixi manbalari. T., 1991.
58
 https://oefen.uz/uz/documents/referatlar/umumiy/shaharsozlik-va-ilk-davlatchilik-tarixida-o-zbekiston-
arxeologiyasi-yutuqlarii
30 Yerqo‘rg‘on   shahri   mil.avv.   VIII   asrlarda   janubiy   Sug‘dning   markaziy   yirik
shahri   hisoblangan.   Shahar   o‘ziga   xos   uslubda   bunyod   etilgan   bo‘lib,   Qarshi
vohasida   bunday   qurilish   uslubida   qurilgan   shahar   hozirgacha   qayd   etilmagan.   U
Qashqadaryo   daryosi   havzasi   shakllangan   bo‘lib,   uning   atroflarida   va   daryo
bo‘ylarida   qishloqlarning   izlari   aniqlangan.   Bu   ham   vohada   markaziy   shahar
bo‘lganligini   aks   ettiradi.   Tadqiqotchilar   Yerqo‘rg‘onning   to‘rtta   qurilish
bosqichini aniqlaganlar: 
1. Mil.avv. 1X-VIII asrlarda mudofaalangan qishloq sifatida shakllangan. 
2.   Mil.avv.   VI   asrlarda   ichki   mudofaa   devori   qurilgan.   35   gektar   maydonni
egallagan. 
3. Mil.avv. III-II asrlarda mudofaa devori qayta qurilib, tashqi mudofaa devori
qurilgan.   U   noto‘g‘ri   to‘rtburchak   shaklda   qurilib,   150   gektar   hududni   tashkil
qilgan. Bu davrda daxma xam bunyod etilgan. 
4.   Milodiy   III   asrda   shahaming   ichki   va   tashqi   mudofaa   devorlari   qayta
tiklangan.   Ark,   ibodatxona   majmuasi,   maqbara   bunyod   etilgan.   Shaharda   hayot
milodiy VI asrgacha davom etgan. 
Yerqo‘rg‘on yodgorligi XX asrning boshlarida qayd qilingan bo‘lsa-da, 1973
yilda   keng   tadqiqot   ishlari   boshlangan.   Keyingi   yillarda   olib   borilgan   tadqiqot
ishlari   natijasida   yodgorlikning   topografiyasi,   stratigrafiyasi,   moddiy   manbalari
keng   o‘rganilgan.   Bu   natijalar   R.X.Sulaymonovning   2000   yilda   nashr   qildirgan
“Qadimiy Naxshab" nomli yirik monografiyasida o ‘z aksini topgan.
Yerqo‘rg‘onning   ichki   shahar   mudofaa   devorining   balandligi   8   metr   bo‘lib,
har   10-12   metrdan   minoralar   qurilgan.   Ark   ichki   shaharning   shimoliy   qismida
to‘g‘rito‘rtburchak   g‘ishtdan   qurilgan   platforma   ustiga   qurilgan.   Ichki   shahaming
janubida   ibodatxona   bo‘lgan.   Shimol   va   janub   tomonida   shahar   darvozasi
o‘rnatilgan.   Shaharning   sharqiy   tomonidagi   devorlar   bo‘ylab   kulolchilik
ustaxonalari   joylashgan.   Tashqi   shaharning   janubida   daxma,   shimolida   maqbara
qurilgan.   Janubi-sharqiy   tomonida   aholining   turar   joylari   aniqlangan.   Aholining
uylari   va   qo‘rg‘oniari   to   Qashqadaryo   havzasi   bo‘ylarigacha   borgan.   Bu
31 hududlarda   bog‘lar   va   dalalarning   izlari   aniqlangan.   Bu   esa,   aholining
bog‘dorchilik, dehqonchilik bilan shug‘ullanganliklaridan darak beradi.
Uzunqir   qal’asi   Qashqadaryo   viloyatidagi   Sho‘robsoy   sohilida   joylashgan.
Uzunqir Janubiy Sug‘dning ilk shaharlaridan biri bo‘lib, Nautaka viloyatining yirik
harbiy istehkomi bo‘lgan. Uzunqirda uchta qurilish bosqichi aniqlangan. Uzunqir I
davri   mil.   avv.   IX   asrning   oxiri-VIII   asrlarni   o‘z   ichiga   oladi.   Bu   davr   sopol
idishlarning   faqat   qo‘lda   yasalganligi   bilan   ajraladi.   Uzunqir   II   mil.   avv.   VII-VI
asrlarga to ‘g‘ri keladi. Bu davrda charxda ishlangan sopol idishlar paydo bo‘lgan.
Silindrokonus   shaklli   xum   va   xumchalar,   tog‘ora   va   bikonik   shakldagi   kosalar
topilgan. B a’zida ularning gardishi aylanasi bo‘ylab tiniq.
Uzunqir   III   mil.   avv.   V-IV   asrlar   bilan   belgilangan.   Bu   davrda   mudofaa
devori   qayta   tiklangan.   Uning   qalinligi   4,65   m.   bo‘lgan.   Qal’a   devorlari   bo‘ylab
aholi turar joylarning izlari aniqlangan. 59
II BOB QADIMGI SUG‘DNING MODDIY MADANIYATI
2.1. Sug‘d kulolchiligi
      
59
 Egamberdiyeva.N.A., Arxeologiya., Toshkent-2022
32                     VII–VIII asrlarda Sug‘d siyosiy va ijtimoiy tuzilmada katta o‘zgarishlarni
boshdan   kechiradi,   bu   moddiy   madaniyatda,   ayniqsa   kulolchilikda   o z   ifodasiniʻ
topgan. Asosan qazishmalardan olingan sopol majmualar bilan ifodalangan oldingi
davrdan   (V-VII   asrlar)   farqli   o‘laroq,   keyingi   davr   ma’lumotlari   badiiy   va
hunarmandchilik an’analari evolyutsiyasini batafsilroq kuzatish imkonini beradi.
               VII-VIII  asrlardagi  kulolchilik Sug‘d jamiyatidagi  o‘zgarishlarning muhim
ko‘rsatkichiga   aylanadi.   KKulolchilik   va   haykaltaroshlikni   o‘rganish   maishiy   va
hunarmandchilik   ishlab   chiqarishining   o‘zaro   ta’sirini   tahlil   qilishga,   shuningdek,
kulolchilik   shakllarining   shakllanishiga   an’ana   va   modaning   ta’sirini   ochib
berishga   yordam   beradi.   Masalan,   idishlar   shaklidagi   o‘zgarishlar   aholining   didi
qanday   o‘zgarganligini   va   ularning   yangi   iqtisodiy   sharoitlarga   qanday
moslashganligini ko‘rsatishi mumkin.
                     Muhim  jihati shundaki,  ayrim  hududlarda bozor munosabatlariga tobora
ko‘proq   singib   ketgan   uy   kulollari   saqlanib   qolgan.   Bu   mahalliy   urf-odatlar
mavjud   bo‘lganligidan   dalolat   beradi,   lekin   ayni   paytda   tashqi   omillar   ta’sir
ko‘rsatdi. Keramika tobora bezakli bo‘lib boradi: ilgari boylik belgisi bo‘lgan qizil
angob   o‘z   ahamiyatini   yo‘qota   boshlaydi   va   metall   buyumlarga   taqlid   qiluvchi
yanada murakkab naqsh va shakllarga o‘z o‘rnini bosadi.
         VII asr oxiriga kelib, Sug‘dda yangi uslubga o‘tish kuzatiladi, u yerda diqqat-
e tibor   bezaklilik   va   shakllarning   murakkabligiga   o‘tadi.   Piyolalar   choynaklarga	
ʼ
almashtiriladi,   va   naqsh   tobora   ko‘proq   hashamatli   bo‘lib   boradi.   Bu
sug‘diylarning   madaniy   ufqlarining   kengayishi   va   amaliy   san atda   turlichalikka	
ʼ
intilishini   ko‘rsatadi.   Shunday   qilib,   keramikani   o‘rganish   nafaqat   Sug‘dning
material   madaniyatidagi   o‘zgarishlarni   kuzatishga,   balki   mintaqada   VII–VIII
asrlarda ro‘y bergan kengroq ijtimoiy va iqtisodiy jarayonlarni tushunishga imkon
beradi. 60
                Miloddan   ilgarigi   ming   yillik   boshlarida   O‘rta   Osiyoning   asosiy   yirik
dehqonchilik   vohalari   –   Farg‘ona   va   Toshkent   vodiylari   Zarafshon,   Qashqadaryo
vodiylari,   Surxondaryo   va   Shimoliy   Afg‘oniston,   Janubiy   Turkmaniston   va
60
 https://society.uz/uz/news/detail/news/2101
33 Eronning anchagina qismlarida qo‘lda yasalib ustiga rangda naqsh berilgan sopol
idishlar uchraydi. 
                  Shu   davr   sopollari   va   madaniyatini   maxsus   o‘rgangan   Sankt-Peterburglik
olim   Y.A.Zadneprovskiy   O‘rta   Osiyo   mintaqasida   huddi   shu   madaniyat   tarqagan
vohalarning o‘zi 10 dan oshiq ekanligini ta’kidladi.
                Yerqo‘rg‘onning   ostki   qatlamlaridan   qo‘lda   ancha   qo‘pol   yasalgan   va
ayrimlariga   qizil   rangda  naqsh   berilgan   idishlar   chiqdi.   Qizig‘i   shundaki,   idishlar
ustiga   berilgan   naqsh   suv   bilan   yuvilsa   yuvilib   ketar   edi.   Huddi   shu   holat   juda
ko‘plab o‘sha davr yodgorliklarida kuzatildi. 
                  Bu   davr   sopollari   Samarqand   vohasida   faqat   bir   yerda   –   u   ham   bo‘lsa
Afrosiyobning   g‘arbiy   qismida,   mudofaa   devorlari   o‘rganilayotgan   bir   paytda
topildi.
        Bu sopol parchasini topgan M.To‘rabekovning fikriga ko‘ra, topilma mil.avv
IX   –   VIII   asrlarga   oiddir.   Bu   sopol   yasalgan   paytda   Afrosiyob   o‘rnida   hali   hech
qanday shahar yo‘q edi. 
              Shunday   qilib,   Samarqand   vohasida   Afrosiyobdan   boshqa   yerda   bu   davr
sopollari   topilmagan.   Faqat   Sarazmning   yuqori   qatlamlaridagina   shu   davr
sopollariga o‘xshash sopollar uchrab turgan. Lekin Zarafshonning o‘rta va yuqori
oqimlarida bu davr qatlamlari bo‘lmagan degan fikrga bormaslik kerak, faqat ular
ancha keying davr qatlamlari ostida qolib ketgan, xolos.
              Afrosiyobning   shimoliy   qismida   shahr   hokimining   qasri,   saroyi   hamda
ibodatxona   alohida   devor   bilan   shaharning   boshqa   qismlaridan   ajratib   o‘rab
olingan. 
              Bu   davrga   kelib   qadimgi   shahar   elementlaridan   eng   muhimi   hisoblangan
kulolchilikning alohida kasb sifatida ajrab chiqayotganini ko‘ramiz. Afrosiyobdan
13 km uzoqlikda juda katta kulollar mahallasi topib o‘rganildi.
              Shunisi   e’tiborga   molikki,   20   ga   yaqin   yirik   kulolchilik   humdolari   topildi.
Humdonlarning diametric 3 metrdan ziyod, ishi ikki yarusli. Ostki olovxonasining
markazida   loydan   yasalgan   ustun   bo‘lib,   olovxona   bilan   sopol   kuydiriladigan
xonaning  orasidagi  polni   tutib  turadi.  Olovxona  bilan  sopol   pishiriladigan  xonani
34 olov   o‘tkazgich   kanallari   tutashtirib   turadi.   Bu   kanallarning   diametri   8   –   12   sm
kattalikda. Shu davrga kelib bunday humdonlarning paydo bo‘lishi sopol pishirish
texnologiyasida   shu   qadar   katta   to‘ntarish   yasadi-ki   o‘sha   davrda   yaratilgan
xumdonlarni   ishlash   texnologiyasiga   hozirga   qadar   birorta   ham   yangilik
kiritilmadi. Bu sopol pishirish jarayonida sodir bo‘lgan katta inqilob edi. 61
 
               Samarqand Sug‘dning markaziy shahari hisoblanib uning eng quyi madaniy
qatlamlarni   o‘rganish   jarayonida   yer   sathidan   10-15   m.   chuqurlikda   miloddan
avvalgi IX-V1I asr o‘rtalariga oid qo‘lda yasalgan rangli naqshli sopol idishlarning
parchalari va 7 metr qalinlikdagi guvalasimon g‘ishtdan tiklangan mudofaa devor
qoldiqlari topilgan.
               Uzunqirda uchta qurilish bosqichi aniqlangan. Uzunqir I davri mil. avv. IX
asrning oxiri-VIII asrlarni o‘z ichiga oladi. Bu davr sopol idishlarning faqat qo‘lda
yasalganligi bilan ajraladi. Uzunqir II mil. avv. VII-VI asrlarga to ‘g‘ri keladi. Bu
davrda charxda ishlangan sopol idishlar paydo bo‘lgan. Silindrokonus shaklli xum
va   xumchalar,   tog‘ora   va   bikonik   shakldagi   kosalar   topilgan.   Ba’zida   ularning
gardishi   aylanasi   bo‘ylab   tiniq   jigarrang   angob   berilgan.   Xum   va   xumchalar
to‘lqinsimon yoqali ishlangan. 62
                      Sug d   kulolchiligi,   O rta   Osiyo   hududidagi   qadimgi   sug diyliklarʻ ʻ ʻ
madaniyatining   bir   qismi   sifatida   ajralib   turadi.   Sug d,   hozirgi   O zbekistonning	
ʻ ʻ
Samarqand,   Buxoro   va   Toshkent   viloyatlarini   qamrab   olgan   hududda   joylashgan
qadimiy madaniyat bo‘lib, miloddan avvalgi 6-5 asrlarga borib taqaladi. Sug diylar	
ʻ
kulolchilik va keramika san’ati bilan mashhur bo‘lgan.
                    Sug d   kulolchiligida   asosan   tabiiy   materiallar,   masalan,   loy,   shag‘al   va	
ʻ
boshqa   tabiiy   minerallar   ishlatilgan.   Ularning   mahsulotlari,   asosan,   kundalik
hayotda foydalanish uchun yaratilgan idishlar, chashkalar, kosalar, suzish idishlari
va dekorativ buyumlar bo‘lgan. Sug d kulolchiligida ishlatilgan texnikalar, asosan,	
ʻ
hunarmandlarning o z vaqtida rivojlangan texnologiyalari asosida yuzaga kelgan.	
ʻ
61
 Isomiddinov.M.X. Sopolga bitilgan tarix. T.: ,, FAN”., 1993
62
 Egamberdiyeva.N.A., Arxeologiya. Toshkent-2022
35                         Sug d   keramika   mahsulotlarida   maxsus   bezaklar   va   tasvirlar,   masalan,ʻ
hayvonlar, o‘simliklar va geometrik shakllar keng qo‘llanilgan. Shuningdek, sug‘d
kulolchiligida ko‘plab rang-barang va yuqori sifatli shisha ishlov berish metodlari
ham   mavjud   bo‘lgan.   Ba’zi   arxeologik   topilmalar,   sug‘d   keramikasining   yuqori
sifatini va rivojlangan san’atini ko‘rsatadi.
            Sug d kulolchiligini o‘rganish nafaqat hunarmandchilikning rivojlanishini,	
ʻ
balki   qadimgi   sug‘d   madaniyatining   iqtisodiy   va   madaniy   hayotini   ham   yoritib
beradi.   Kulolchilik   sanoati,   shuningdek,   sug‘diylarning   boshqa   xalq   bilan   savdo-
sotiq aloqalarida muhim rol o‘ynagan.
     
2.2.Sug‘dda qurilish va me’morchilik
36 Tarixdan   ma’lumki,   Samarqand   Sug‘dida   Afrosiyob,   Quldortepa,   Kofirqal’a,
Ishtixon,   Qushoniya,   Robinjon   va   Dobusiya   kabi   katta-kichik   qadimgi   shaharlar
mavjuddir. Bu shaharlarning ichida Kofirqal’a shaharchasining alohida o‘rni bor.
Kofirqal’a shaharchasi – Darg‘om kanalining chap qirg‘og‘ida, Afrosiyobning
janubiy   tomonida,   Samarqanddan   18   kilometr   janubda   joylashgan.   Shaharning
umumiy maydoni 16 gektar bo‘lib, ark, shahriston va raboddan iborat. Ark kvadrat
shaklida   bo‘lib,   o‘lchamlari   76x76   metr,   balandligi   25   metrni   tashkil   etgan.
Shahriston ham to‘rtburchak shaklida bo‘lib tomonlari 360 metrdan. 63
Rabodning   katta   qismi   hozirda   ekin   maydoniga   aylantirilganligi   uchun   uning
aniq   hajmi   noma’lumdir.   Ushbu   yodgorlikda   1991-yildan   buyon,   dastlab
Y.G‘ulomov   nomidagi   arxeologiya   institutining   arxeologik   otryadi,   so‘ngra
O‘zbekiston-Italiya xalqaro qo‘shma ekspeditsiyasi, hozir esa O‘zbekiston-Yaponiya
xalqaro   qo‘shma   ekspeditsiyasi   olimlari   hamkorlikda   qazishma   olib   bormoqda.
Hozirgacha   asosiy   arxeologik   qazishmalar   shahar   arkida   olib   borildi.  Ark   uncha
baland bo‘lmagan tabiiy tepalik ustida joylashgan bo‘lib, atrofi mustahkam mudofaa
devorlari bilan o‘ralgan, to‘rt burchagida 4 ta minorasi bo‘lgan. 
Qariyb o‘n yildan ortiq vaqt mobaynida Arkning ichidan ayvon, hashamatli zal,
hukmdor o‘tirishiga mo‘ljallangan taxtxona va boshqa inshootlar o‘rganildi. Arkda
saqlangan madaniy qatlamlar asosan uch davrga mansub bo‘lib, birinchi  davr VII-
VIII   asrlarga,   ikkinchi   davr   VIII   asrning   ikkinchi   yarmiga,   uchinchi   davr   X-XII
asrlarga oiddir. 64
Arkning   birinchi   qurilish   davri,   yuqorida   aytganimizdek   VII   asr   oxiri   -   VIII
asrning birinchi yarmiga mansub. Bu davrda Kofirqal’a Arki gumbazsimon yo‘lakli
devor bilan o‘ralgan saroy tarzida, o‘ta mustahkam monumental inshootga aylangan.
Kofirqal’a Arkining birinchi qurilish davrini qazish paytida juda ko‘plab noyob
osori-atiqalar   qo‘lga   kiritildi.   Shulardan   biri   loydan   yasalgan   bullalardir   (bulla   –
muhr,   hukmdor   yoki   amaldor   muhrining   loydagi   nusxasi).   Bullalar   o‘ta   noyob
63
  Ishoqov M., Unutilgan podsholikdan xatlar, T., 1992;
64
  Eshov B., Sug diyona tarixidan lavhalar, T., 2002.ʻ
37 arxeologik   topilma   bo‘lib,   ular   ko‘pincha,   hukmdor   yoki   yirik   amaldorlarga
aloqador yodgorliklarda uchraydi.
Odatda,   teri   yoki   qog‘ozga   yozilgan   hujjat   rulon   shaklida   o‘ralib,   ma’lum
joyidan   teshilgan.   Teshikdan   ip   o‘tkazib,   ipning   ikki   uchi   pishitilgan   xom   loyda
birlashtirilgan.   So‘ngra   loyga   muhr   bosilgan.   Loy   qurigach   esa   hujjat   kerakli
manzilga jo‘natilgan. Har bir bullada muayyan tasvir bo‘lgan. 
Kofirqala’adan   topilgan   bullalarda   odamlar   tasviri,   hayvonlar   va   qushlar
tasviri, tamg‘a yoki har xil geometrik tasvirlar tushirilgan. Odam boshi tasvirlangan
bullalarda yozuv bitilgan bo‘lib, tasvir anchayin aniq ifodalangan. Ushbu bullalarni
tahlil   qilgan   olimlarning   fikricha,   bu   tasvirlarda   hukmdor,   vazir   va   yirik
amaldorlarning qiyofasi aks ettirilgan.
Samarqand qadimiy tarixiy va me’moriy yodgorliklari tufayli butun dunyo tan
olgan haqiqiy muzey shahriga aylandi. Shu bois respublika hukumati qarori bilan
1982   -yilda   Samarqandning   Afrosiyob   shahristoni,   o‘rta   asrlarda   bunyod   etilgan
me’moriy yodgorliklar va XIX-XX asrlarda qurilgan ―Yangi shahar dagi binolar,‖
tarix va o‘lkashunoslik  muzeylari asosida  ―Samarqand davlat  birlashgan tarixiy-
me’moriy   muzey   qo‘riqxonasi   tuzildi.   O‘sha   yili   shaharning   tarixiy   qismini	
‖
muhofazalash chegaralari belgilandi.  65
Samarqandda   73   ta   yirik   tarixiy-me’moriy   yodgorliklar   mavjud   bo‘lib,
bulardan:   Registon   ansambli,   Shohi   Zinda   ansambli,   Amir   Temur   maqbarasi,
Ulug‘bek   rasadxonasi,   Bibixonim   jome   masjidi,   Ruhobod   maqbarasi,   Abdidarun
majmuasi,   Hoja   Ahror   masjidi,   Hazrati   Xizr   masjidi   va   boshqalar   saqlangan. 66
Sho‘rolar davrida shaharning yevropaliklar yashaydigan qismi obod qilindi, aholisi
ham   ko‘chib   keluvchilar   hisobiga   ortib   bordi.   Eski   shahar   qismi   esa   o‘z   holicha
tashlab   qo‘yildi,   ko‘p   me’moriy   yodgorliklar   qarovsiz   qolib,   xaroba   holiga   kelib
qoldi. 
O‘zbekiston   Prezidenti   I.A.   Karimov   tashabbusi   bilan   Abu   Mansur   al-
Moturidiy as-Samarqandiy dafn etilgan Chokardiza qabriston hududida Moturidiy
65
 Исамиддинов М.Х. Истоки городской культуры Самарқандского Согда. – Т., 2002.
66
 Wikipedia.uz
38 yodgorlik   majmui   mozoriga   maqbara   qurildi,   qabriston   obod   etildi.   Ko‘hna   va
navqiron   zaminda   joylashgan   va   ikkinchi   Ka’ba   nomini   olgan   Xartang
qishlog‘idagi Xoja Ismoil al-Buxoriy manzilgohi etti iqlimdan kelayotgan odamlar
uchun ziyoratgoh bo‘lib qoldi.
Shahardagi   tarixiy   obidalar   Xitoy,   Hindiston,   Yunoniston   (Afina),   Italiya
(Rim)   yodgorliklari   kabi   o‘zining   go‘zalligi,   betakrorligi   bilan   e’tiborni   o‘ziga
tortadi. Bugun Samarqandga kelgan har qanday mehmon ayniqsa, xorijlik sayyoh,
eng avvalo Go‘ri Amir maqbarasi ni ziyorat qiladi. Bibixonim, Hazrati Xizr tarixiy
qanchalik   lol   qolsa,   Shohi   Zinda   yodgorlik   majmuasi   ziyoratida   shunchalik
hayratga   tushadi.   Dunyo   donishlari   tomonidan   ―Insoniyat   tafakkurining   shoh
asari   deya   baholangan   Shohi   Zinda   ansambli   o‘tgan   davrlarda   necha   bor‖
toptalmadi,   necha   bor   himoyaga   olinmadi.   Mustaqillik   yillarida   Shohi   Zinda
gumbazlarida   qayta   nur   jilolana   boshladi.   2004   yilda   Vazirlar   Mahkamasining
―Shohi     Zinda yodgorlik majmuasida qayta tiklash va obodonlashtirish ishlarini
tashkil   etish   to‘g‘risida gi   qarori   qabul   qilingach   esa   uning   umrboqiyligiga   yana	
‖
zamin yaratildi.  67
Majmuadagi   qadimiy   obidalarni   tiklash,   qayta   ta’mirlash,   asl   holatiga
qaytarish ishlariga respublikamizning barcha hududlaridagi tajribali me’morlar jalb
etildi. 
Tarixiy   yozma   manbalarda   Samarqandning   yoshi   qadimiyligi   to‘g‘risida
ma’lumotlar bor. Muha.mmad  sh-Nasafiy «al-Qand fiy zikri ulamoi  Samarqand»,
Haydar   as-Samarqandiy   (12-a.)   «Qandiyai   Xurd»,   Abu   Tohirxoja   Samarqandiy
«Samariya»,   Xitoy   tarixchisi   Chjan   Syan,   yunon   va   rimlik   tarixchilar   Arrian,
Kursiy   Ruf   ko‘plab   mualliflarning   asarlarida   bu   haqda   yozib   o‘tilgan.   68
Shu   bois
o‘rta   asrlardan   Sharqda   ommalashib   ketgan   maqollardan   birida   «G‘arbda   Rim,
Sharqda   Samarqand»   deyilgan.   Samarqand   va   Rim   insoniyat   taqdiridagi   buyuk
xizmatlarini   nazarda   tutib   «Boqiy   shaharlar»   nomini   olganlar.   Xalq   iborasi
67
 Sagdullayev A.S. Qadimgi O‘rta Osiyo tarixi. – Toshkent: Universitet,
2004.
68
 Kopaysinov.I. “Orta Osiyoda paleografiya, epigrafika va memorchilik tarixi”
39 «Samarqand   sayqali   ro‘yi   zaminast»   [Samarqand   yer   yuzining   sayqali   (jilosi)]
behuda aytilmagan. 
Amir   Temur   Samarqandni   o‘zgacha   mehr   bilan   qadrladi,   obod   qildi,
dunyoning   sayqaliga   aylantirdi.   «Samarqand»   so‘zining   kelib   chiqishi   to‘g‘risida
bir qancha taxmin va gipotezalar mavjud. Sharq mualliflari «Samarqand» so‘zining
birinchi qismi, ya’ni «Samar» so‘zi shu shaharga asos solgan yoki shaharni bosib
olgan kishining nomi deb hisoblab, bir qancha sun’iy ta’riflarni taklif etdilar.
  Biroq   tarixda   bunday   ismli   kishi   to‘g‘risida   ma’lumotlar   aniqlanmagan.
So‘zning   ikkinchi   qismi   «kent»   (qand)-   qishloq,   shahar   degan   ma’noni   bildiradi.
Ba’zi   yevropalik   olimlar,   bu   nom   qadimdan   qolgan,   sanskritcha   «Samarya»ga
yaqin,   ya’ni   «yig‘ilish,   yig‘in»   so‘zidan   kelib   chiqqan   deb   izohlaydilar.   Antik
mualliflarning asarlarida shahar Marokandadeb atalgan. Bu haqiqatga ancha yaqin
bo‘lib, Marokanda - Samarqand  atamasining yunoncha aytilishidir. 69
69
  5  Самарканд  2750. –  Т ., 2007.
40 XULOSA
Qadimgi   So‘g‘d   tarixi   haqidagi   bilim   va   ma’lumotlar,   tarixiy   dalillar   uzoq
yillar   mobaynida   to‘plangan.   Ularning   aksariyati   qadimiy   Sharq   va   G‘arb
manbalariga, XIX-XX asr boshlaridagi sayyohlarining ma’lumotlariga asoslangan.
XIX   asrning   80-yillaridan   boshlab   So‘g‘d   hududida   olib   borilgan   keng   miqyosli
arxeologik   tadqiqotlar   bu   shaharning   qadimiy   va   ilk   o‘rta   asrlar   tarixi,
madaniyatini butunlay yangicha yoritish, uning shakllanish va rivojlanish tadrijini
kuzatish imkonini berdi. Arxeologik tadqiqotlar jarayonida So‘g‘d haqidagi yozma
manbalarda   keltirilgan   ma’lumotlar   bilan   arxeologik   topilmalar   qiyoslanib,
quyidagicha xulosaga kelindi. 
Birinchidan,   So‘g‘d   tamadduni   Zarafshon   va   Qashqadaryo   daryolari
oralig‘ida   vujudga   kelgan   O‘rta   Osiyodagi   madaniyat   o‘choqlaridan   biri   bo‘lgan
hamda ko‘p asrlik taraqqiyot yo‘lini bosib o‘tdi. 
Ikkinchidan,   Zarafshon   daryosining   yuqori   oqimidagi   dastlabki   manzil-
gohlar   tosh   davridayoq   vujudga   kelib,   bu   yerda   qadimdan   insonlar   yashay   bosh-
laganligini mintaqada olib borilgan arxeologik tadqiqotlar tasdiqlaydi. 
Uchinchidan,   Mil.avv. IX-VIII  asrlardan ilk shaharsozlikka  xos bo‘lgan xu-
susiyatlarni   o‘zida   jam   qilgan   va   qadimiy   tarixiy   manbalarda   viloyat   yokishahar
nomlari   bilan   kirgan,   baland   mudofaa   devori   va   keng   xandaq   bilan   o‘rab   olinadi
(bu xil manzilgohlar mil.avv. I ming yillik boshidan O‘rta Osiyoning dehqonchilik
qilinadigan viloyatlariga xosdir). 
To‘rtinchidan,   umumso‘g‘d   madaniyati   deb   atalgan   madaniyat   yaratgan
qadimiy so‘g‘diylar hozirgi uch viloyat hududida – Samarqand (Markaziy So‘g‘d),
Qashqadaryo   (Janubiy   So‘g‘d),   Buxoro   (G‘arbiy   So‘g‘d)   da   o‘zaro   birlashib   va
to‘xtovsiz taraqqiy etib borib, o‘z davrida kattagina tarixiy viloyatga aylangan. 
Beshinchidan,  So‘g‘dning Buyuk ipak yo‘li chorrahasida joylashganligi ilk 
davrlardan boshlab hunarmandchilik tarmoqlari (kulolchilik, temirchilik, 
misgarlik, zargarlik, zardo‘zlik, shishasozlik, kandakorlik, badiiy kashtachilik va 
h.k.) va savdo-sotiq ishlarining rivojlanishiga turtki bo‘ldi. 
41 Qadimgi Sug‘d haqidagi manbalarni o‘rganish jarayonida O‘rta Osiyodagi ilk 
shaharlar aynan Zarafshon vohasi va Qashqadaro vohasi hududida paydo 
bo‘lganligini bilishimiz mumkin. Bu hududda eng yirik hisoblanadigan Afrosiyob, 
Ko‘ktepa va Yerqo‘rg‘on kabi shahar qoldiqlari Sug‘ddagi eng qadimgilari va ilk 
temir davridagi shaharlashishning yorqin namoyondalari edi.
Shunday   qilib,   ajdodlarimiz   tomonidan   yaratilgan   umumso‘g‘d   madaniyati
nafaqat   O‘zbekiston,   balki   butun   O‘rta   Osiyoning   qadimgi   madaniyati   xazinasi
durdonasi   sifatida   tarixda   qoldi.   Bu   madaniy   merosini   o‘rganish   va   ularni   himo-
yalash masalalari bilan bugungi kunda keng ko‘lamli tadbirlar olib borilmoqda.
42 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR :
I. Normativ huquqiy hujjatlar va metodologik ahamiyatga molik
nashrlar:
1. Mirziyoyev. Sh. M. Buyuk kelajagimizni mard va oliyjanob xalqimiz bilan
birga quramiz. -T.: O‘zbekiston, 2017.
2. Mirziyoyev   Sh.   M.   Qonun   ustuvorligi   va   inson   manfaatlarini   ta’minlash
yurt taraqqiyoti va xalq farovonligining garovi. O‘zbekiston, 2017. T.:
3. SH.   Mirziyoev.   Erkin   va   farovon,   demokratik   o‗zbekiston   davlatini
birgalikda barpo etamiz .  Toshkent - «O‗zbekiston» - 2016 
4. SH. Mirziyoev. Buyuk kelajagimizni mard va olijanob xalqimiz bilan birga
quramiz. Toshkent - «O‗zbekiston» - 2017 
5. Fuqarolar   O‗zbekiston   xalqining   tarixiy,   ma’naviy   va   madaniy   merosini
avaylab   asrashga   majburdirlar.   Madaniyat   yodgorliklari   davlat
muhofazasidadir.  O„zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasi, 49-modda.
II. Ilmiy tadqiqotlar va adabiyotlar:
1. Abdulazim Somiy. Tarixi salotini mangitiya. "Sharq yulduzi". 1993
2. Egamberdiyeva.N.A. Arxeologiya darslik. Toshkent-2022.
3. Eshov   B.J.   O‘rta   Osiyo   qadimgi   shaharlari   tarixi.   O‘quv   qo‘llanma.   -
Toshkent, 2006.
4. Eshov   B.J.   Qadimgi   O‘rta   Osiyo   shaharlari   tarixi.   Darslik.   -T.,   Fan   va
texnologiya, 2008
5. Eshov   B.J.   O‘zbekiston   davlatchiligi   tarixi.   O‘quv   qo‘llanma.-   Toshkent,
Ma’rifat. 2009.
6.   Is’hoqov M., Unutilgan podsholikdanxatlar, T., 1992;Eshov B., Sug diyonaʻ
tarixidan lavhalar
7. Ibrogimov.R., Arxeologiya, T.: ,, Fan” 2022
8.   Isomiddinov.M.X. Sopolga bitilgan tarix. T.: ,, FAN”., 1993
43 9. Muhammadjonov A. Quyi Zarafshon vohasining sug`orilish tarixi. T. :Fan, 
1972. -142-bet.
   10.  Muhammadjonov A. Qadimgi Buxoro. -T.: Fan, 1991.
   11.  Muhammadjonov A. Qadimgi Toshkent. -T.: Fan, 1988.
      12.   Toshev   X.   XIX   asr   oxiri-XX   asr   boshlarida   Zarafshon   o‘zbeklarining
xo‘jaligi va ish turmushi. T. : Fan, 1987. -4 –bet. 
   13. Samarqand tarixi [ 1-tom] T. :Fan, 1971. -214-bet.
   14. Sanayev I. XIX asrning 2-yarmi va XX asrning boshlarida Zarafshon vodiysi 
adabiy muhiti. S. :Fan, 2001. -8-bet
      15.   Sagdullayev   A.   Qadimgi   O‘rta   Osiyo   tarixi.   O‘quv   qo‘llanma   -T.:
Universitet,  
        2004.
      16.   Sagdullayev   A.   va   boshqalar.   O‘zbekiston   tarixi:   davlat   va   jamiyat
taraqqiyoti.  
         O‘quv qo‘llanma -T.: Akademiya, 2000.
18.   Sobirov Q. Xorazm qishloq va shaharlari mudofaa inshootlari (mil. avv. VI
asrdan milodiy IX asrgacha). -T., Fan, 2009.
19. Sulaymonov.R.H.   Naxshab-unutilgan   tamaddun   sirlari.   T.:   ,,Ma’naviyat”
2004 
20. O‘zbekiston   davlatchiligi   tarixi   ocherklari   -T.:   Sharq,   2001.   13.  Abulg‘ozi
Bahodirxon. Shajarai Turk. T., 1992.
21. Ханыков Н.В. Описание Бухарского ханства. – СПб., 1843. 
22. Бёрнс А. Путешествие в Бухару. – М., 1850. 
23. Маев Н.А. Очерки Бухарского ханства. – Т., 1875. 
24. Крестовский В.В. В гостях у эмира Бухарского. – СПб., 1887. 
25. Фрейман   А.А.   Описание   публикации   и   исследование   документов   с
горы 
26. Муг. – М., 1962 
27. Афрасиаб. Вып. 1. – Т., 1969. 
28. Афрасиаб. Вып. 2. – Т., 1973.
44 29. Массон М.Е. Столичные города в области низовьев Кашкадарьи с
30. древнейших времен. – Т., 1973. 
31. Афрасиаб. Вып. 3. – Т., 1974. 
32. Афрасиаб. Вып. 4. – Т., 1975 
33. Кабанов С.К. Нахшаб на рубеже древности и средневековья. – Т., 1977.
34.   Мухемаджанов   А.Р.   История   орошения   Бухарского   оазиса   (с
древнейших времен до начало ХХ в.). – Т., 1978.
35. Kабанов С.К. Культура сельских поселений Южного Согда III-VI вв.Т.,
1981. 
36. Исамиддинов   М.Х.,   Сулейманов   Р.Х.   Еркурган   (стратиграфия   и
периодизация). – Т., 1984
37.   Henning   W.B.   The   date   of   the   Sogdian   Ancient   Letters   //   BSOAS,   1948,
vol.  XII. Pt. 3-4, p. 601-615; Чугуевский Л.И. Новые матералы к истории
согдийской колонии в районе Дуньхуана //  СНВ, вып. X, 1971, с. 147;
Лившиц   В.А.,   Хромов   А.Л.   Согдийский   язык.   В   кн.   Среднеиранские
языки. –М.: Наука, 1981, с. 348
III. Internet saytlar va resurslar:
     1.   https://society.uz/uz/news/detail/news/2101
2. https://www.krugosvet.ru/enc/kultura_i_obrazovanie/religiya/AVESTA.html   
3.    https://cyberleninka.ru/article/n/avesto-da-ta-lim-tarbiyaga-oid-fikrlar-
4.   https://www.samdu.uz/uz/news/32696   iLK   o‘RTA   ASRLARDA
SUG‘DIYONA 
45 FOTOALBOM
Yerqo‘rg‘on yodgorligi
Afrosiyob yodgorligi
Uzunqir yodgorligi
46 Sug‘d hududi
Sug‘d podshohining saroyi
Sug‘d podshohi saroy harobasi
47 48 49 50 51 52 53

Qadimgi Sug‘d arxeologiyasi

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский