Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 20000UZS
Hajmi 72.4KB
Xaridlar 0
Yuklab olingan sana 27 Dekabr 2024
Kengaytma docx
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Tarix

Sotuvchi

Abbosjon Yulchiev

Ro'yxatga olish sanasi 13 Dekabr 2024

35 Sotish

Sak massagetlar tarixi

Sotib olish
MAVZU :  “ SAK MASSAGETLAR TARIXI ”
MUNDARIJA:
KIRISH.................................................................................................................3
I BOB. SAK MASSAGETLARNING  SHAKLLANISHI VA IJTIMOIY 
HAYOTI
1.1.Sak massagetlarning kelib chiqishi va etnogenezi............................................5
1.2.Saklar va massagetlarning ijtimoiy-siyosiy tuzilmasi va boshqaruv tizimi.....15
II BOB. SAK MASSAGETLAR MADANIYATI VA DUNYO TARIXIDAGI 
O‘RNI.
2.1.Sak massagetlarning madaniyati va merosi.....................................................21
2.2.Sak va massagetlarning dunyo tarixidagi ahamiyati........................................25
XULOSA...............................................................................................................30
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI.........................................31
1 KIRISH
Mavzuning   dolzarbligi.   Qadimgi   tarixda   sak   va   massaget   xalqlari   o‘ziga
xos   o‘ringa   ega   bo‘lgan.   Ular   Markaziy   Osiyo   hududida   yashagan   ko‘chmanchi
qabilalar   bo‘lib,   nafaqat   o‘z   hududlarini,   balki   dunyoning   turli   davlatlari   bilan
aloqalarni shakllantirishda muhim rol o‘ynagan. Bugungi kunda ushbu xalqlarning
tarixi va madaniyatini o‘rganish ilmiy jihatdan dolzarbdir, chunki ular Yevroosiyo
tarixining   ajralmas   qismi   bo‘lib,   o‘sha   davrning   siyosiy,   ijtimoiy   va   madaniy
rivojlanishiga ta’sir ko‘rsatgan.
Mazkur   mavzuning   dolzarbligi,   birinchidan,   sak   massagetlarning   qadimgi
tarixdagi   o‘rnini   chuqurroq   anglash   zaruratida   namoyon   bo‘ladi.   Ularning
boshqaruv tizimi, harbiy salohiyati va madaniy merosi bugungi kunda ham ko‘plab
tadqiqotchilarni qiziqtiradi. Ikkinchidan, sak va massagetlar tarixi o‘zbek xalqi va
umuman Markaziy Osiyo xalqlari madaniyati va etnogenezini o‘rganishda muhim
ahamiyat kasb etadi.
Sak massagetlar - qadimgi Markaziy Osiyo hududida yashagan ko‘chmanchi
va   yarim   ko‘chmanchi   qabilalar   ittifoqi   bo‘lib,   ular   eramizdan   avvalgi   I   ming
yillikda   tarixiy   manbalarda   tilga   olinadi.   Ular   asosan   hozirgi   Qozog‘iston,
O‘zbekiston,   Tojikiston   va   Turkmaniston   hududlarida   joylashgan   bo‘lib,   o‘z
davrida qudratli jangovar qabilalar sifatida mashhur bo‘lgan. 1
Sak massagetlar qadimgi fors va yunon manbalarida turli nomlar bilan qayd
etilgan. Masalan, qadimgi yunon tarixchisi Gerodot ularni "massagetlar" deb atab,
ularning qudratli jangchilar ekanini alohida ta’kidlaydi. Fors shohlari Doro I va Kir
II   davridagi   yozuvlarda   esa   ular   "saklar"   deb   atalgan   va   turli   hududiy
bo‘linmalarga ega bo‘lganligi qayd etilgan.
Sak   massagetlarning   asosiy   iqtisodiy   faoliyati   chorvachilik   bo‘lib,   ular   ot,
qo‘y   va   tuya   boqish   bilan   shug‘ullangan.   Shu   bilan   birga,   ular   savdo   va
dehqonchilikka ham  e’tibor  qaratgan. Ularning harbiy qudrati  ko‘chmanchi  hayot
1
  Матниёзов М., Сотлиқов А. Жаҳон тарихи ва маданиятида Хоразм. – Урганч, 1999.Б. 5.
2 tarziga   asoslangan   bo‘lib,   otliq   askarlarining   harakatchanligi   va   jangovar
strategiyalari ularni boshqa davlatlar uchun jiddiy raqibga aylantirgan.
Madaniyat   va   e’tiqod   nuqtai   nazaridan,   sak   massagetlar   o‘ziga   xos   urf-
odatlarga ega bo‘lgan. Ular tabiat kuchlariga sig‘ingan, ayniqsa quyosh va olovga
alohida   hurmat   bilan   qarashgan.   Arxeologik   topilmalar,   masalan,   oltin   va
bronzadan   ishlangan   bezaklar,   ularning   san’atga   bo‘lgan   yuksak   qiziqishini   va
o‘ziga xos didini aks ettiradi.
Sak   massagetlar   qadimgi   dunyo   tarixida,   ayniqsa,  Ahamoniylar   davlati   va
boshqa   ko‘plab   xalqlar   bilan   o‘zaro   aloqalarida   muhim   rol   o‘ynagan.   Ularning
madaniyati   va   harbiy   qudrati   Markaziy   Osiyo   tarixining   ajralmas   qismi   sifatida
muhim o‘rinni egallaydi.
Kurs ishining maqsadi  - sak massagetlar tarixini, ularning kelib chiqishini,
ijtimoiy-siyosiy   hayotini   va   madaniyatini   o‘rganish   orqali   qadimgi   davr   tarixi
haqidagi   tasavvurlarni   boyitishdir.   Tadqiqot   davomida   ular   ishtirok   etgan   muhim
tarixiy   voqealar,   arxeologik   topilmalar   va   ularning   bugungi   madaniyatga   ta’siri
tahlil   qilinadi.   Shu   orqali   sak   massagetlarning   qadimgi   dunyo   tarixidagi   o‘rni
yanada aniqroq yoritiladi.
Kurs ishida quyidagi asosiy  vazifalar  belgilangan:
1. Sak massagetlarning kelib chiqishi va etnogenezini o‘rganish;
2. Ijtimoiy-siyosiy tuzilishini o‘rganish;
3. Tarixiy voqealardagi rolini aniqlash;
4. Arxeologik topilmalar asosida ularning san’ati, urf-odatlari va diniy qarashlarini
yoritish.
5.   Sak   massagetlar   madaniyatining   hozirgi   zamon   madaniyati   va   tarixiy
tadqiqotlarga ta’sirini aniqlash.
Kurs   ishining   predmeti   Sak   massagetlar   tarixi,   ijtimoiy-siyosiy   tuzilishi,
madaniyati va qadimgi dunyo tarixidagi o‘rnini o‘rganishga bag‘ishlangan. 
Kurs   ishining   obyekti   sifatida   sak   massagetlar   qabilalarining   hayoti,
ularning tarixiy voqealarda tutgan roli va madaniy merosi ko‘rib chiqiladi.
3 Kurs ishining tuzilishi.   Kirish, 2 ta reja, 4 xulosa, xulosa va foydalanilgan
adabiyotlar ro‘yxatidan iborat.
I BOB. SAK MASSAGETLARNING  SHAKLLANISHI VA IJTIMOIY
HAYOTI
1.1.Sak massagetlarning kelib chiqishi va etnogenezi
Saklar   va  massagetlar  qadimgi   Markaziy  Osiyo  xalqlari   bo‘lib,  ular   asosan
ko‘chmanchi   chorvadorlik   bilan   shug‘ullangan.   Ularning   kelib   chiqishi   va
etnogenezi haqida turli tarixiy, arxeologik va lingvistik manbalar mavjud. 
  Saklar Eron tilli ko‘chmanchi qabilalar bo‘lib, asosan miloddan avvalgi 1-
ming yillikda Yevrosiyo dashtlarida yashagan. Ular haqida birinchi marta qadimgi
fors   yozuvlarida   "Saka"   deb   tilga   olingan.   Shuningdek,   Gerodot   ularni   "skiflar"
bilan bir guruhga kiritadi. Saklar hozirgi Qozog‘iston, O‘zbekiston, Qirg‘iziston va
Turkmaniston hududlarida yashagan. Ularning ayrim guruhlari Sirdaryo, Orolbo‘yi
va Pomir tog‘lari atrofida ko‘chib yurgan. Saklarning etnik tarkibi turli xalqlarning
qo‘shilishidan   shakllangan.   Ular   Eron   tilli   bo‘lsa-da,   keyinchalik   turkiy   xalqlar
bilan aralashib, turkiylashgan. Massagetlar ham Eron tilli xalqlar guruhiga kiradi.
Ular   miloddan   avvalgi   6-5   asrlarda   yashagan   va   asosan   Xorazm,   Sirdaryo   va
Amudaryo hududlarida joylashgan. Massagetlar ko‘pincha Orol dengizi va Kaspiy
dengizi   atrofida   yashagan.   Qadimgi   yunon   manbalarida   ularning   jangovar
qobiliyati   va   ko‘chmanchi   hayoti   haqida   ko‘plab   ma’lumotlar   keltirilgan.
Massagetlar   tarixida   To’maris   ismli   qahramon   ayol   qirolichasi   mashhur.   U   Fors
shohi   Kir   II   ga   qarshi   kurash   olib   borgan   va   uni   mag‘lub   qilganligi   haqida
afsonaviy hikoyalar mavjud.
Ikkala xalq ham ko‘chmanchi hayot tarzini olib borgan va chorvachilik bilan
shug‘ullangan.   Saklar   va   massagetlar   o‘z   jangchilik   qobiliyatlari   bilan   mashhur
bo‘lgan. Ular  otliq qo‘shinlarni mohirlik bilan boshqargan.   Asosan Eron tillarida
gaplashgan,   ammo   keyinchalik   turkiy   xalqlar   bilan   aralashgan.   Saklar   haqida
Ahamoniylar   sulolasining   Behistun   bitiklarida,   Gerodotning   "Tarix"   asarida   va
4 boshqa qadimgi yunon manbalarida ma’lumotlar uchraydi. Massagetlar esa asosan
yunon va fors tarixchilarining asarlarida tilga olinadi.
Saklar   va   massagetlar   qadimgi   dunyoning   ko‘chmanchi   xalqlari   bo‘lib,
ularning   tarixi   Markaziy   Osiyo   xalqlarining   etnogenezida   muhim   rol   o‘ynagan.
Ular  Eron tilli  bo‘lishiga qaramay, keyinchalik turkiy xalqlar  bilan  yaqin aloqada
bo‘lib, madaniy va etnik jihatdan aralashib ketgan.
Saklar   va   massagetlarning   turkiy   xalqlar   bilan   bog‘liqligi   haqidagi
nazariyalar   ilmiy   muhokamalar   va   tadqiqotlar   mavzusi   bo‘lib   kelmoqda.   Bu
masala   asosan   tarixiy,   lingvistik   va   arxeologik   dalillarga   asoslanadi.   Quyida   bu
bog‘liqlik   haqidagi   asosiy   nazariyalar   va   ularni   qo‘llab-quvvatlovchi   omillarni
ko‘rib chiqamiz:
Eron   tilli   kelib   chiqish   nazariyasi:   Saklar   dastlab   eron   tilli   bo‘lgan
ko‘chmanchi xalq sifatida qaraladi. Ular Eron tillarida gaplashgan va Zardushtiylik
kabi eroniy madaniy elementlarga ega bo‘lgan. Saklar va turkiy xalqlar geografik
yaqinlikda   yashagani   sababli,   turkiy   xalqlar   bilan   aralashuv   natijasida   saklarning
ayrim guruhlari turkiylashgan. 2
Miloddan   avvalgi   oxirgi   asrlar   va   milodiy   dastlabki   asrlarda   turkiy
qabilalarning  Yevrosiyo   dashtlariga   keng   tarqalishi   natijasida   saklar   madaniy   va
lingvistik   jihatdan   turkiy   ta’sirga   uchragan.   Ba’zi   arxeologik   qazishmalarda
saklarning   qoldiqlarida   turkiy   xalqlarga   xos   bo‘lgan   antropologik   xususiyatlar
aniqlangan.   Saklar   yashagan   hududlarda   turkiy   tillarning   keng   tarqalganligi   ular
bilan   turkiy   xalqlar   o‘rtasidagi   aloqa   bo‘lganini   ko‘rsatadi.   Saklarning   ayrim
qabilalari turkiy tilda so‘zlashgan yoki ikki tillilik holati bo‘lgan bo‘lishi mumkin.
Massagetlar   eron   tilli   xalq   sifatida   tanilgan   bo‘lsa-da,   ular   yashagan
hududlar   (Sirdaryo,   Orolbo‘yi,   Kaspiy   dengizi   atrofidagi   hududlar)   turkiy
qabilalarning   ko‘chish   yo‘nalishida   joylashgan   edi.   Qadimgi   tarixiy   manbalarda
massagetlar   ko‘pincha   boshqa   turkiy   yoki   turkiy   tillarga   yaqin   bo‘lgan   qabilalar
bilan bog‘liq holda tasvirlanadi.
2
  Бойназаров Ф. Средная Азия в античном периоде. – Т., 1991.С.242.
5 Massagetlar   tarkibidagi   ayrim   qabilalar   nomlari   turkiy   kelib   chiqishga   ega
bo‘lishi   mumkinligi   haqida   taxminlar   mavjud.   Bu,   ayniqsa,   ularning   keyinchalik
turkiy   xalqlarning   umumiy   tarkibiga   singib   ketganini   ko‘rsatadi.   Saklar   va
massagetlarning   turar-joylari,   qurol-aslahalari   va   bezak   buyumlari   turkiy   xalqlar
madaniyati   bilan   ayrim   o‘xshashliklarga   ega.   Ko‘chmanchi   turmush   tarzi,   otliq
jangchiligi   va   hunarmandchilik   uslublaridagi   o‘xshashliklar   ularning   bir-biriga
ta’sir   qilganini   ko‘rsatadi.   Ba’zi   hududlarda   eroniy   va   turkiy   madaniyatlarning
birlashuvi aniqlangan. Bu jarayonlar ayniqsa milodiy dastlabki asrlarda tezlashgan.
U   saklar   va   boshqa   eroniy   qabilalar   turkiy   xalqlar   bilan   yaqin   madaniy   va   etnik
aloqada   bo‘lganini   ta’kidlagan.   Uning   fikricha,   saklarning   ayrim   qabilalari
keyinchalik turkiy xalqlar tarkibiga singib ketgan.
"Devonu lug‘otit turk" asarida turkiy xalqlar tarixi haqida gapirarkan, ayrim
qadimgi   qabilalarning   turkiylar   bilan   aloqasini   tilga   oladi.   Bartoldning   fikricha,
Markaziy Osiyo xalqlarining ko‘pchiligi, jumladan saklar va massagetlar, turkiy va
eroniy unsurlar uyg‘unligidan shakllangan.
Ba’zi   olimlar   saklar   va   massagetlarning   eron   tilli   kelib   chiqishini   qat’iy
ta’kidlab,   ularni   turkiy   xalqlar   bilan   bog‘lashni   ilmiy   asosga   ega   emas   deb
hisoblashadi. 
Qadimgi   yozma   manbalarda   saklar   va   massagetlarning   tili   va   madaniyati
eroniy   ekanligi   aniq   ko‘rsatilgan.   Saklar   va   massagetlarning   turkiy   xalqlar   bilan
bog‘liqligi murakkab va ko‘p qirrali masala. Ko‘plab dalillar ularning dastlab eron
tilli   bo‘lganini   ko‘rsatsa-da,   keyinchalik   turkiy   xalqlar   bilan   uzoq   muddatli   aloqa
natijasida   madaniy   va   etnik   jihatdan   turkiylashganini   ko‘rsatadi.   Ushbu   jarayon
ayniqsa, Markaziy Osiyo xalqlarining shakllanishida muhim ahamiyat kasb etadi.
Saklar   va   massagetlar   qadimgi   Markaziy   Osiyoda   yashagan   ko‘chmanchi
qabilalar   bo‘lib,   ularning   geografik   joylashuvi   hududiy   jihatdan   bir-biriga   yaqin
bo‘lgan. Ular asosan keng dashtlar, daryo vodiylari va tog‘ etaklarida ko‘chmanchi
chorvachilik   bilan   shug‘ullangan.   Quyida   ularning   yashash   hududlari   haqida
batafsil ma’lumot berilgan:
6 Qozog‘istonning   janubi   va   markazi:   Saklar   Sirdaryo,   Irtish,   Chu   va   Ili
daryolari   bo‘ylab   joylashgan.   Ularning   asosiy   qismi   Qozog‘istonning   dasht
hududlarida   yashagan.   Orol   dengizi   atrofidagi   cho‘l   va   yarim   cho‘l   hududlari
saklarning   ko‘chish   hududlari   bo‘lgan.   Ba’zi   sak   qabilalari   tog‘li   hududlarda
joylashgan.
Qadimgi fors manbalarida saklar bir necha guruhlarga bo‘lingan:
Saka   Tigraxauda   (shoxli   qalpoq   kiygan   saklar):   Ular   O‘rta   Osiyo   tog‘li
hududlarida yashagan.
Saka Haumovarka (Haoma tayyorlovchi saklar): Ular Amudaryo va Sirdaryo
vodiysida yashagan.
Saka Tiay taradarayya (daryodan narigi tomondagi saklar): Bu guruh Kaspiy
dengizining sharqiy va janubiy qismida joylashgan.
Saklar keng dashtlar va cho‘l hududlarida yashab, chorvachilik uchun qulay
joylarni   tanlagan.   Ularning   yashash   joylari   uzoq   masofalarga   ko‘chib   yurishga
moslashgan edi.
Massagetlar   bu   daryolar   bo‘ylab   yashagan.   Ayniqsa,   Orol   dengizi   va
Amudaryoning   quyi   oqimlari   ularning   asosiy   joylashuv   hududlari   edi.   Kaspiy
dengizining   sharqiy   qirg‘oqlari:   Massagetlarning   katta   qismi   Kaspiy   dengizining
atrofida,  ayniqsa,  uning shimoliy  va  sharqiy qirg‘oqlarida  yashagan.  Bu  hududlar
massagetlarning   siyosiy   va   iqtisodiy   markazlari   bo‘lgan.   Massagetlar   Kaspiy
dengizining   shimolida   yashagan   skif   qabilalari   bilan   qo‘shni   bo‘lgan.   Janubiy
hududlarda massagetlar eroniy qabilalar va madaniy markazlar bilan aloqa qilgan.
Saklar   va   massagetlar   yashagan   hududlar   bugungi   Markaziy   Osiyo
mamlakatlarining   (Qozog‘iston,   O‘zbekiston,   Turkmaniston,   Qirg‘iziston)   keng
hududlarini   qamrab   olgan.   Ular   asosan   cho‘l   va   yarim   cho‘l   hududlarda
ko‘chmanchi   hayot   tarzini   olib   borgan   va   daryo   vodiylari   atrofida   joylashgan.
Ushbu hududlarning tabiiy resurslari  va strategik joylashuvi  ularning iqtisodiy va
siyosiy hayotida katta ahamiyatga ega bo‘lgan. 3
3
  Сагдуллаев А. Қадимги Ўзбекистон илк ёзма манбаларда. –Т., 1996. Б. 27.
7 Massagetlarning   eroniylar   ustidan   qozonilgan   g‘alabasi   ularning
jangovorligini   yana   bir   bor   isbotladi.  Tashqi   xavf-xatar,   bosqinchilarning   ayovsiz
hujumi O‘rta Osiyo siyosiy maydonida ko‘chmanchi qabilalarning yagona ittifoqqa
jipslashishini taqozo etgan. Muarrix Gerodotning yozishicha, qadimda turonliklar,
xususan,   massagetlar   Quyoshga,   Yerga   sajda   qilganlar.Gerodot   massagetlarning
vatanparvarlik jihatlari ustun darajada tasvirlangan. Ularda yana o‘zaro hamjihatlik
ham   yaqqol   ko‘zga   tashlanadi.   Chunki   bu   kurashda   massagetlarning   yolg‘iz   o‘zi
xarakat   qilmagan,   ularga   shu   ittifoqqa   kirgan   saklar   va   derbiklar   tezda   kelib
qo‘shilganlar.  Yunon   mualliflari   ma’lumotlarida   saklar   podshosi  Amorg   20   ming
kishilik otliq qo‘shin bilan yordamga kelganligi to‘g‘risidagi qaydlar mavjud.
Strabonning   ma’lumot   berishicha,   skiflarning   asosiy   qabilalaridan   biri   doy
(dax)lar   bo‘lib,   Janubiy   Turkmaniston   hududida,   Kaspiy   dengizining   sharqiy
qismida   yashaganlar.   Demak,   miloddan   avvalgi  VII-V  asrlarda   ularning   shimoliy
sharqida,   Orol   dengizining   janubiy   sohillarida   sak-massaget   qabilaviy   ittifoqi
harbiy   siyosiy   boshqaruv   asosida   kun   kechirmoqda   edi.  Ya’ni,   Xorazm   xududida
atasiylar,   derbiklar,  alanlar,   saklar,   xarasmiylar,   qang‘lilardan   iborat   sak-massaget
qabilalar ittifoqi (konfederatsiya) mavjud bo‘lib turgan. Bu ittifoqqa kirgan har bir
qabila   o‘z   dohiysiga   ega   bo‘lgan.   Xorazm   vohasida   istiqomat   qiluvchi   sak-
massagetlarning   ittifoqini   Xorasmiylar   boshqargan.   Mana   shu   etnik   guruhlar
Xorazm   vohasi   aholisining   qadimgi   ildizlarini   tashkil   etgan.   Xorazm   xalqining
etnogenezida   asosan   ikki   etnik   element   –   turkiy   va   forsiy-tojik   elementlari
qatnashgan. Abu Rayxon Beruniyning ta’kidlashicha, turkiy qabilalar Xorazmning
eng qadimiy etnik guruhlardan bo‘lib, Xorazm xalqi o‘sha etnosdan kelib chiqqan.
Shuning   uchun   ham   ular   qadimgi   turkiy   qabilalarni   o‘zlarining   ajdodlari   deb
hisoblaydilar. Vaholangki, cho‘l-qum zonasida yashagan aholi yarim, ko‘chmanchi,
yarim o‘troq bo‘lib, chorvachilik, ovchilik ishlari bilan shug‘ullanishgan.
Sak   ittifoqiga   mansub   aholi   esa   Iskandar   Zulqarnayn   istilosigacha
Sirdaryoning   quyi   oqimida   yashagan   bo‘lsa,   keyinchalik   Karki   Xalif,   Shimoliy
Afg‘oniston   yerlariga   ko‘chib   o‘tganlar.   Strabon   ularni,   yuqorida   qayd   qilib
o‘tganimizdek,   “dax”,   “day”,   “dev”   nomlari   bilan   ataydi.   Qadimgi   Xitoy
8 manbalarida   ular   Amudaryodan   janubda   yashovchi   “daxa”   nomi   bilan   atalgani
aytiladi. Qadimgi yunon va Eron manbalarida Parfiya, Marg‘iyona va So‘g‘diyona
saklarining ahamoniylar davlatiga boj to‘lab turganlari qayd etiladi. Saklar hozirgi
Qozog‘iston   va   Sharqiy   Turkiston,   Amudaryo   va   Sirdaryo   shimolidan   tortib   to
Janubiy   Sibir   yerlarigacha   bo‘lgan   tog‘lar,   cho‘llar   va   dashtlarda   ko‘chmanchi
holda   yashaganlar.   O‘troqlashganlari   So‘g‘d,   Baktriya   va   Parkana   xalqlari
tarkibiga singib ketganlar. Yuqorida ta’kidlab o‘tganimizdek, ko‘chmanchi qadimgi
qabilalar   tarixi   Eron   davlati   tarixi   bilan   bog‘liq   holda   o‘rganiladi.   Ahamoniy
podsho   Doro   I   (mil.avv.   522-486   yillar)   o‘z   davrining   tanilgan   davlat   arbobi   va
harbiy   sarkardasi   edi.   U   mahalliy   hukmdorlarning   mustaqil   harakatlarini   barham
toptirdi.   Tashqi   siyosatda   qo‘shni   hududlarga   istilochilik   yurishlari   uyushtirib,
imperiya chegarasini yanada kengaytirish yo‘lini tutdi.
O‘z   shohligining   uchinchi   yili   (mil.avv.519-yil)   Doro   I   saka-tigrauxadalar
ustiga   qo‘shin   tortadi.Doro   I   ning   saklarga   qarshi   yurishi   haqida   Behistun
yozuvlarida   Shunday   deyiladi:   “SHoh   Doro   ayturki:   ...keyin   qo‘shin   bilan   saklar
mamlakatiga yurish qildim. Keyin uchli o‘tkir kuloh kiyib yuruvchi saklar jangga
kirishdilar.   Men   daryodan   o‘tgach,   saklarni   tamoman   tor-mor   keltirdim,   qolgan
qismini   asirga   oldim....   Ularning   Skunxa   degan   boshlig‘ini   qo‘lga   tushurib,
huzurimga   keltirdilar...   Shunda   men   ularga   boshqa   boshliq   tayinladim.   Men
shunday bo‘lishini xohladim.”
Demak,   Doroning   O‘rta   Osiyodagi   istilochilik   yurishlari   oson   kechmagan.
Bu   gal   ham   eroniylar   hamma   joyda   erksevar   xalqining   kuchli   qarshiligiga
uchraydi. Lekin shunga qaramasdan Doro I qo‘shinlari O‘rta Osiyoning janubiy va
markaziy   viloyatlarini,   Amudaryo   va   Sirdaryo   oralig‘idagi   ayrim   joylarni   –
Parfiya,   Baktriya,   Ariana   va   So‘g‘diyonani   hamda   saklarni,   Xorazmning   bir
qismini   bo‘ysundirishga   muvaffaq   bo‘ldilar.   Ammo   jangovor   sak   qabilalarining
ko‘pchilik   qismi   va   Xorazm   davlati   bu   gal   ham   o‘z   mustaqilligini   saqlab   qola
olgan. Ular o‘z hukmdorlari tomonidan boshqarilgan. 4
4
  Асқаров А. Ўзбек халқининг этногенези ва этник таризи. – Т., 2007. Б. 139.
9 Forslarning   saka-tigrauxadamalar   ustiga   yurishi   haqida   tarixchi   Polien
(mil.avv.   II   asr)   “Harbiy   hiylalar”   asarida   to‘xtalib   o‘tdi.   Bu   asarda   yana   O‘rta
Osiyoda   yashagan   skiflar   va   sak   qabilalarining   tadbirkor   bo‘lganligi   haqida   ham
ma’lumotlar bor. SHuningdek, asardagi ma’lumotlar qaralsa, Doro birinchi bo‘lib,
qo‘l ostidagi xalqlarga o‘zini yomon ko‘rsatmaslik uchun soliq hajmini aniqlash va
uni   yig‘ishnixokimlarga   topshirganligini   guvohi   bo‘lamiz.   Doro   saklarni   darhol
yengishiga   ko‘zi   yetmagan.   Ularni   aldash   uchun   qarorgohini   o‘z   joyidan
ko‘chirmaydi. Qarorgohda necha jangchini qoldirib, ularga kechasi bir-necha joyga
gulxan   yoqishni   buyurib,   o‘zi   asosiy   qo‘shin   bilan   chekinadi.   Keyinchalik   sak
qabilalari bu Doroning hiylasi ekanligini sezishadi. Biroq endi Doroni quvib yetish
qiyin edi.
Saklarning   bir   otryadini   qo‘lga   olgan   Doro   o‘z   jangchilariga   ularning
kiyimlarini   kiydirib,   saklar   oldiga   jo‘natadi.   Bularni   saklar   yordamga   kelgan
do‘stlarimiz   deb   kutib   oladilar.   Shunday   qilib,   saklarning   qolgan   otryadi   hamtor-
mor qilinadi.
O‘zbek   xalqi   og‘zaki   ijodida   afsona   deb   nomlanadigan   “SHiroq”   hikoyati
ham   Polien   asari   orqali   bizgacha   yetib   kelgan.   Unda   hikoya   qilinishicha,   Doro
saklarni o‘ra bolganida, ularning sarkardalari Sak esfar, Omarga va Famirn so‘z aro
maslaxatga   to‘planishadi.   Shu   daularga   Shiroq   degan   otboqar   kelib,   agar   mening
balalarimga uy va ko‘p pul bersalaring Men Doro qo‘shinlarini yolg‘iz o‘zim yo‘q
qilaman,   deydi.   Saklar   bunga   rozi   bo‘lishadi.   Shiroq   shu   yerda   yoqpichoq   bilan
burnini,   qulog‘ini   va   boshqa   joylarini   kesib,   yo‘lga   tushadi   va   Doro   huzuriga
achinarli   ahvolda   kirib   kelib,   meni   shu   ahvolga   solgani   uchun   saklardan   o‘ch
olishim kerak, buning uchun sizlarga yordam beraman, deydi. Doro uning gapiga
ishonadi.Shunday   qilib,   Doro   qo‘shiniga   yo‘l   ko‘rsatuvchi   bo‘lib,   ularni   uzoq   bir
cho‘lga boshlab boradi. U yerda na bir suv, na bir daraxt  bor  edi. Harbiy boshliq
Ranosbat   SHiroqdan   “Bizni   qaerga   olib   kelding?”-   deb   so‘raydi.   Shunda   Shiroq
kulib   deydi:   “Men   sizlarni   yengdim.   Bu   bilan   ham   yurtlarim   saklarga   yordam
berdim.”   Buni   eshitgan   Ranasbat   darhol   Shiroqning   boshini   tanidan   judo   qiladi.
Shunda Doro Apollonga: “suv yetkaz”, -deb iltimos qiladi. Shundan so‘ng, cho‘lga
10 yomg‘ir   yog‘adi   va   ko‘p   jangchilar   o‘limdan   qutqariladi.   Shu   bilan   Baktriya
daryosiga yetib oladilar.
Doroning skiflar yurtiga yurishi haqida ko‘plab rivoyatlar mavjud. Ularning
deyarli   barchasida   Doroning   skiflardan   yengilgani   haqida   hikoya   qilinadi,   Polien
keltirgan   “SHiroq”   hikoyatida   Doro   qo‘shinlarning   skiflar   tomonidan   tor-mor
etilgani bayon qilinsa, Gerodot asarida esa skiflar bilan jangda Doroning bevosita
o‘zi qatnashadi. Gerodot (Gerodot, Tarix, 1, 215) va Strabon (Strabon, Geografiya,
x 1,  -8)  xorazmliklarni  massagetlar   tarkibiga  kiritadilar;  Doro  va Kir  yozuvlarida
esa xorazmliklar haqidaga pirib, ular sak va so‘g‘diylar qatorida o‘lpon to‘lovchilar
edi,   deb   aytiladi.  Aftidan,   massagetlar   ittifoqi   ko‘chmanchi   ittifoq   bo‘lmay,   ular
Xorazm podsholari hokimiyati qo‘li ostida birlashtirilgan bo‘lganlar. Bu podsholar
Farasmanning   avlodajdodlari   bo‘lib,   ular   ahamoniylar   yerlarining
kengaytirilishidan   ilgari   Baktriya   va   Midiya   bilan   qo‘shni   bo‘lgan   Janubiy
Turkmaniston vohalariga egalik qilganlar.68
Farasman   elchilari   Zariaspga   Iskandar   huzuriga   ahamoniylar   noibligi
sifatida   emas,   balki   o‘z   mustaqilligini   saqlab   qolgan   Xorazm   siyosiy   vakillari
sifatida   borganlar.   Xorazm   podsholigi   mil.avva.   IV   asrda,   podsho   Farasmanning
so‘zlariga   qaraganda   (Arrian,   Iskandar   Zulqarnayn   Anabasisi,   IV,   15),   qudratli
Ahamoniy   davlati   bilan   chegaradosh   bo‘lgan   va   chamasi   o‘z   chegaralarini
Volgabo‘yi, shimoliy Kaspiybo‘yi hududlari tomon ham kengaytirgan.
Yuqorida   aytilganidek,   janubiy-sharqiy   Yevropa   yerlarida   massagetlar
tomonidan   skiflarning   kimmeriy   yerlariga   siqib   chiqarilishi   Xorazm   –   massaget
ittifoqining   Gerodot   yashagan   davrgacha   birlashginidan   guvohlik   beradi.   Bu
siyosiy ittifoqda, aftidan, Xorazm boshchilik qilgan. Shuning uchun ham bu yerda
so‘g‘dlar   va   baktriyaliklarning   “qoyalar”   deb   ataladigan   istehkomlarga   o‘xshash
rol o‘ynagan katta magistral kanallar, katta-katta qal’alar va dehqonchilik vohalari
ichida   qurilgan   molqo‘ra   uslubidagi   shaharlar   vujudga   kelgan.   Dastlab   bu   tip
shaharlar   ikki   qator   qilib   solingan   qalindevorlar   bilan   o‘rab   olingan   katta
to‘rtburchak   shaklda   bo‘lib,   devorlar   vohaga   tez-tez   hujum   qilib   turadigan
ko‘chmanchilardan   aholini   himoya   qilgan,   harbiy   xarakatlar   vaqtida   ham   aholi
11 mana   shu   devorlar   ichkarisida   o‘zini   saqlagan.   Ko‘chmanchilarning   madaniy
an’analari   va   urf-odatlari,   ularning   xo‘jaligi   va   yashash   sharoitidan   kelib   chiqib,
bir-biridan   uncha   farq   qilmagan.   Ma’lumki,   “Avesto”da   O‘rta   Osiyoning   eng
qadimgi   chorvador   va   ko‘chmanchi   qabilalari   “tur”,   “danu”,   “xyaono”   nomlari
bilan   atalgan.   Ular   ko‘chmanchilar   orasida   harbiy-siyosiy   qabila   uyushmalari
vujudga   kelgan   davrlarda   yashaganlar.   Shudavr   “Avesto”da   tilga   olingan
bahodirlar va podsholarning ishharakatlari, harbiy yurishlari davriga to‘g‘ri keladi.
Ya’ni Kavi Vishtaspning g‘olibona jangida “xyaona yozuvi Ashtarvant “devlarnin
qadrlagan” Darshin ustidan g‘olib chiqishi shunga mos keladi.
Tarixdan   ma’lumki,   mil.avv.   II   mingiyllikdan   boshlab   chorvador
ko‘chmanchi   qabilalar   dehqonchilik   vohalari   chegaralarida   joylashib,   yangi   etnik
madaniy,   ijtimoiy-iqtisodiy   va   siyosiy   jarayonlarga   asos   solganlar.Keyingi
davrlarda   sak-massagetlarning   yerlariga   boshqa   ko‘chmanchilar   kelib
o‘rnashganlar.   Ular   yana   O‘rta   Osiyoning   o‘troq   xo‘jaliklariga   ega   joylar
(So‘g‘diyona, Xorazm, Baktriya va Parfiya) chegaralariga ham joylashganlar.
Dastlabki   ko‘chmanchilar   tarixini   o‘rganishda   Quyi   Sirdaryodagi   mil.avv.
VII asrlarga oid Pogispen maqbaralariga e’tibor berish lozim. Ular xom g‘ishtdan
bino   qilingan,   to‘rtburchak,   xalqasimon   maqbaralardir.   Unda   ko‘chmanchilarning
sardorlari,   jamoa   oqsaqollari   dafn   etilgan.Saklarning   mazor-qo‘rg‘onlari   Baktriya
yerlariga   yaqin   bo‘lgan   Pomir   tog‘larida,   So‘g‘diyona   chegaralarida,   Quyi
Zarafshonda,   Xorazm   atrofida,   quyi   Sirdaryoda   topib   tekshirilgan.Chorvador
qabilalarning   va   dehqonchilik   bilan   shug‘ullangan   aholining   tarixi   uzviy   bog‘liq
bo‘lib,   O‘rta   Osiyoxalqlarining   tarixi   va   madaniyati   yangi   asosda   rivojlanib
borgan.Tarixiy manbalarda Eron shohlari O‘rta Osiyo hududidagi yerli aholini turli
majburiyatlarini   bajarishga,   kanal   va   to‘g‘onlar,   qal’a   va   qasrlar   qurilishiga   ham
safarbar   etganlar.   Sug‘orish   tarimoqlaridan   qo‘shimcha   daromad   olishda   ustalik
bilan  foydalanib   kelganlar.  Gerodot   o‘z  asarlarida  Doroning  buyrug‘I   bilan Atrek
daryosidan   (Tajan)   beshta   ulkan   to‘g‘on   qurilganini,   yerli   aholi   suvsiz
qoldirilganligini,  fuqarolar   suv   so‘rab,  iltijo  qilganligini   yozib   qoldirgan.   So‘ngra
to‘g‘onlar   navbatma-navbatochishga   ruxsat   etiladi.   Buning   evaziga   aholidan
12 qo‘shimcha   ravishda   yig‘im   undiri   bolinadi.   Ahamoniylar   davrida   viloyatlarni
boshqarish   –   qabila   boshliqlari   va   mahalliy   hukmdorlarning   bevosita   o‘zlariga
topshirilgan.   Eron   shohlari   ularni   mumkin   qadar   o‘z   ta’siriga   olishga   harakat
qiladilar. Shu maqsadda mahalliy hukmdorlarga katta imtiyozlar berilgan edi.
Ma’lumki,   saklar   va   xorasmiylar   alohida   satraplik   asosida   Eron   davlatiga
soliqlar   to‘lab   turgan.   Doro   I   Xorazm   va   saklarning   yuzaki   qaram   ekanligini
hisobga  olib, miloddan  avvalgi  512  yilda Shimoliy Qora  dengiz bo‘yidagi  skiflar
ustiga   yurish   uyushtiradi.   Bundan   maqsad   skiflarning   orqa   tomoniga   o‘tib   olib,
so‘ngra   Kaspiy   va   Orol   dengizi   orqali   Xorazmga,   Saklar   va   derbeklarga   zarba
berish   va   shu   yo‘l   bilan   imperiya   chegarasini   Orol,   Kaspiy   va   Shimoliy   Qora
dengiz   sohillarigacha   kengaytirish   edi.   Bizga   yuqorida   keltirib   o‘tganimizdek,
Doroning   skiflar   ustiga   yurishi   natija   bermaydi.Demak,   yuqorida   keltirilgan
ma’lumotlardan   ko‘rinib   turibdiki,   sak-massaget   ittifoqiga   kirgan   qabilalarning
yashash   tarzi,   kundalik   mashg‘ulotning   o‘ziga   xosligi   hududining   geografik
jihatdan joylashuviga,  tabiiy  iqlim  sharoitiga  bog‘liq  holda yuzaga  kelgan.  Ishlab
chiqaruvchi   xo‘jalikning   mavjudligi   taraqqiy   qilib   borishi   samarasida   dastlabki
siyosiy   birlashmalar   ko‘rinishi   shakllana   boshlagan.   O‘rta   Osiyo   ko‘chmanchi
qabilalarida   qabilaviy   uyushmalarning   vujudga   kelishi   yoki   ilk   davlatchilik
muammosining   o‘rganilishi   natijalari   yuzasidan   quyidagicha   xulosalarga   kelish
mumkin:
– XX asrning 30-yillariga qadar G‘arb tarixshunosligida asosan Baqtriya va
Xorazm   davlati   masalasi   tahlil   topib,   ko‘chmanchi   qabilalarida   qabilaviy
uyushmalarning vujudga kelishi yoki ilk davlatchilik muammosiga deyarli e’tibor
qaratilmagan;
–   sovet   davri   tarixshunosligida   ushbu   masala   yozma   va   arxeologiya
ma’lumotlarining   qiyosiy   tahlili   asosida   o‘rganilgan   bo‘lib,   bir   guruh   olimlar
tomonidan   Ahamoniylar   davriga   qadar   O‘rta   Osiyoning   keng   dasht   va   cho‘l
zo‘nalarida   ko‘chmanchi   qabilaviy   konfederatsiya   tipidagi   davlatining
rivojlanganligi   tan   olingan;   –   XX   asrning   60-80-yillarida   nashr   etilgan   turli
adabiyotlarda   “Avesto”da   tilga   olingan   Franrasyon,  Ashtarvant,  Arjatasp   boshliq
13 ko‘chmanchi   “tur”   qabilalarning   siyosiy   birlashmasi   to‘g‘risidagi   ma’lumotlar
keng yoritilgan, ammo bu masala hozirgi kunga qadar bahsli bo‘lib, o‘z yechimini
topmagan;
–   sovet   davri   tarixshunosligida   O‘rta   Osiyo   hududlaridagi
ko‘chmanchilarning ilk davlatlari Qadimgi SHarq tsivilizatsiyalari  ta’sirida paydo
bo‘lgan   degan   fikrni   bildirib,   ularning   shakllanishida   bir   –   biriga   bo‘lgan
dushmanlik, qarama - qarshilik boshqaruv va davlatning vujudga kelishini  taqozo
qilganligi   qayd   etilgan.   Ammo,   Qadimgi   SHarqda   sodir   bo‘lgan   tarixiy
jarayonlarni   qiyoslash,   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   O‘rta   Osiyo   sharoitiga   ko‘chirish   tarixiy
nuqtai nazardan bahsli masala hisoblanadi;
–   XX   asrning   80-yillari   oxirlariga   kelib,   O‘rta   Osiyoning   ko‘chmanchi
chorvadorlar   hududlarida   davlatchilikning   shakllanishi   jarayoni   mintaqaning
shimoliy viloyatlarida ilk temir davrida boshlandi, deb ta’kidlandi va ilk davlatlar
rivojlanishining   davrlashtirilishi   yangi   ma’lumotlar   asosida   ko‘rib
chiqildi.Umuman   olganda,   mintaqa,   jumladan,   O‘zbekistonning   zamonaviy
tarixshunosligida qadimgi ko‘chmanchilarning boshqaruv tizimi va ilk davlatchilik
muammolari   bilan   maxsus   shug‘ullanayotgan   mutaxassis   olimlarning   miqdori
yetarli emas.
1.2.Saklar va massagetlarning ijtimoiy-siyosiy tuzilmasi va boshqaruv
tizimi.
Saklar   va   massagetlar   qadimgi   Markaziy   Osiyoda   yashagan   ko‘chmanchi
xalqlar   sifatida   o‘ziga   xos   ijtimoiy-siyosiy   tuzilishga   ega   bo‘lgan.   Ularning
boshqaruv   tizimi   ko‘chmanchi   chorvachilikka   moslashgan   bo‘lib,   urug‘-qabila
asosida  shakllangan.   Quyida  ularning  ijtimoiy  hayoti  va  siyosiy  boshqaruv  tizimi
haqida batafsil ma’lumot keltiriladi.
Massagetlar   yashagan   hududlar   asosan   yarim   cho‘l   va   dasht   bo‘lib,   ular
chorvachilik va ovchilik uchun qulay edi. Amudaryo va Sirdaryo vodiysidagi  suv
manbalari   ularning   ko‘chmanchi   hayot   tarzini   qo‘llab-quvvatlagan.   Saklar   va
massagetlar   yashash   joylarining   bir   qismi   bir-biriga   tutash   edi.   Ikkala   xalq   ham
Orol dengizi va Kaspiy dengizi atrofida joylashgan keng hududlarni egallagan. Bu
14 daryo vodiylari ikkala xalq uchun ham muhim strategik hudud bo‘lib, ko‘chmanchi
chorvachilik va savdo uchun qulay imkoniyat yaratgan. 5
Saklar  va  massagetlarning jamiyati  urug‘-qabila asosida  tashkil  topgan edi.
Har   bir   urug‘   o‘zining   boshlig‘i   yoki   sardori   tomonidan   boshqarilgan.   Urug‘lar
ko‘pincha birlashib, qabilalar ittifoqini tashkil qilgan. Ushbu ittifoqlar turli siyosiy
va harbiy maqsadlarda shakllangan.
Jamiyat uch asosiy tabaqaga bo‘lingan:
Jangchilar:   Jangchilar   qatlami   eng   yuqori   mavqega   ega   bo‘lgan.   Ular
jamiyatni himoya qilish va dushmanlarga qarshi janglarda qatnashgan.
Chorvadorlar va dehqonlar: Bu qatlam jamiyatning iqtisodiy asosini tashkil
etgan. Ular chorva boqish va ba’zan dehqonchilik bilan shug‘ullangan.
Hunarmandlar va savdogarlar: Jamiyatda qurol-aslaha, zeb-ziynat buyumlari
ishlab chiqaruvchilar va savdogarlar ham muhim o‘rin tutgan
Saklar   va   massagetlar   jamiyatida   ayollar   muhim   mavqega   ega   bo‘lgan.
Ayniqsa,   qirolicha   To’maris   kabi   tarixiy   shaxslar   ayollarning   siyosiy   va   harbiy
sohalarda faol ishtirok etganini ko‘rsatadi. Ayollar nafaqat uy-ro‘zg‘or ishlari, balki
janglarda ham qatnashgan.
Har bir qabila yoki urug‘ o‘zining sardori tomonidan boshqarilgan. Sardorlar
harbiy   qobiliyati,   jasorati   va   tajribasi   bilan   ajralib   turgan.   Qabila   sardorlari
qabilaning   ichki   ishlarini   boshqarish   va   boshqa   qabilalar   bilan   munosabatlarni
yo‘lga   qo‘yishda   muhim   rol   o‘ynagan.   Saklar   va   massagetlar   bir   necha   qabila
ittifoqlarini   tuzib,   kuchli   harbiy-siyosiy   tuzilma   yaratgan.   Ushbu   ittifoqlar   asosan
tashqi dushmanlarga qarshi himoyalanish yoki hujum qilish uchun shakllangan.
Massagetlar tarixida To’maris qirolichasi kabi kuchli siyosiy rahbarlar paydo
bo‘lgan.   Ular   faqat   ichki   boshqaruvni   emas,   balki   xalqni   birlashtirish   va
dushmanlarga   qarshi   muvaffaqiyatli   kurash   olib   borishda   muhim   rol   o‘ynagan.
Saklar   orasida   ham   kuchli   rahbarlar   mavjud   bo‘lib,   ular   qabilalar   ittifoqini
boshqarib, siyosiy va harbiy masalalarni hal qilgan. Qabila sardorlari va rahbarlari
ko‘pincha   qabila   oqsoqollari   va   boshqa   nufuzli   shaxslar   bilan   maslahatlashib   ish
5
  Абдуллаев Н. Санъат тарихи. 1-жилд.- Т.: Ўқитувчи, 1987. 5-14, 28-30, 31-38 б.
15 tutgan.   Muhim   qarorlar,   jumladan,   urush   yoki   tinchlik   masalalari   umumiy
kengashda hal qilingan.
Saklar   va   massagetlar   harbiylashgan   jamiyat   bo‘lib,  ularning   har   bir   a’zosi
jangchilik qobiliyatiga ega bo‘lgan. Harbiy qo‘shin asosan otliq askarlardan iborat
bo‘lgan.   Ular   kamon,   nayza,   qilich   va   qalqon   bilan   qurollangan.   Ular   dushmanni
yengish   uchun   tezkorlik   va   harakatchanlikdan   foydalangan.   Ko‘chmanchi   hayot
tarziga mos jang uslublari (masalan, hujum va tezda chekinish) keng qo‘llanilgan.
Massagetlar   Kir   II   (Ahamoniylar   shohi)   bilan   bo‘lgan   jangda   ana   shu
taktikalardan   foydalangan.   Qabila   ittifoqlari   shakllantirilganida   harbiy   kuchlar
birlashtirilgan va ular katta hududlarni nazorat qilish imkoniyatiga ega bo‘lgan.
Saklar va massagetlar asosan ko‘chmanchi chorvachilik bilan shug‘ullangan.
Chorva   mollari   (otlar,   qo‘ylar,   tuyalar)   ularning   asosiy   boyligi   hisoblangan.
Chorvachilik   iqtisodiyotning   asosiy   tayanchi   bo‘lib,   jamiyatni   oziq-ovqat   va
boshqa zaruriy ehtiyojlar bilan ta’minlagan. Saklar va massagetlar savdo yo‘llarida
muhim   o‘rin   tutgan.   Ayniqsa,   Ipak   yo‘lining   dastlabki   shakllanishida   ular
vositachilik   qilgan.   Ular   boshqa   xalqlar   bilan   chorva   mollari,   terilar,   qurol-
aslahalar   va   zeb-ziynat   buyumlarini   almashgan.   Harbiy   yurishlar   va   talon-taroj
o‘lja olish orqali iqtisodiy daromad keltirgan. Bu esa jamiyatni boyitishda muhim
omil bo‘lgan.
Saklar   va   massagetlarning   ijtimoiy-siyosiy   tuzilmasi   ko‘chmanchi   hayot
tarziga moslashgan edi. Ularning jamiyati urug‘-qabila tizimiga asoslangan bo‘lib,
boshqaruv   sardorlar,   qabila   rahbarlari   va   ba’zan   qirolichalar   tomonidan   amalga
oshirilgan.   Siyosiy   tizim   asosan   harbiy   kuchga   tayanib,   tashqi   tahdidlarga   qarshi
samarali   boshqaruvni   ta’minlagan.   Ushbu   tuzilma   ularning   uzoq   vaqt   davomida
mustaqil bo‘lib qolishlariga yordam bergan. 6
Saklar   va   massagetlar   ko‘chmanchi   qabilalar   sifatida   kuchli   harbiy
salohiyatga   ega   bo‘lgan.   Ularning   hayot   tarzi,   geografik   sharoit   va   iqtisodiy
faoliyati   jangovar   tayyorgarlikni   ustuvor   sohalardan   biriga   aylantirgan.   Quyida
ularning harbiy qudrati va jangovar taktikasi haqida batafsil ma’lumot berilgan:
6
  Пугаченкова Г.А., Ремпель Л.И. Очерки искусства Средней Азии. –М.:  Искусство,  1982.
16 Saklar va massagetlar jamiyatida har bir erkak jangchi sifatida tayyorlangan.
Yosh   bolalikdan   ot   minish,   kamondan   otish   va   jangovar   harakatlarga   o‘rgatilgan.
Jangchilarning   ko‘pchiligi   oilaviy   va   qabila   tuzilmasida   harbiy   mas’uliyatga   ega
bo‘lgan.   Ularning   harbiy   kuchining   asosi   otliq   askarlardan   iborat   edi.   Bu
jangchilarning   tezkorligi   va   harakatchanligi   ularga   dushmanlarni   yengishda   katta
ustunlik bergan. Otliq askarlar uzoq masofadan kamon otish va tezkor hujumlarni
amalga   oshirishda   ustun   bo‘lgan.   Sak   va   massaget   jangchilari   kamon   bilan
mohirona   ishlagan.   Ularning   o‘q-yoylari   yengil   va   uzoq   masofaga   otish   uchun
moslashtirilgan   edi.   Jangchilarning   asosiy   qurollaridan   biri   qisqa   qilich   va   nayza
bo‘lgan.   Bu   qurollar   yaqin   janglarda   samarali   ishlatilgan.   Himoya   vositalari
sifatida yog‘och, teri yoki bronzadan yasalgan qalqonlar, shuningdek, metall yoki
teridan yasalgan sovutlardan foydalanganlar
Saklar   va   massagetlar   muntazam   harbiy   mashqlar   o‘tkazib,   jangchilarning
jangovar   qobiliyatini   doimiy   ravishda   oshirib   borgan.   Geografik   sharoitlarga
moslashgan holda tog‘li hududlarda ham, keng dashtlarda ham jang qilishga qodir
edilar
Saklar va massagetlar dushmanlarni charchatish va o‘zlariga qulay sharoitda
jang qilish uchun tezkor  hujum va chekinish taktikasidan foydalangan. Ular  keng
hududlarda harakatlanib, dushmanni  o‘z hududiga chuqur kirishga majbur  qilgan,
so‘ng   esa   to‘satdan   hujum   qilgan.   Ular   tezkor   reydlar   o‘tkazib,   dushmanni
kutilmaganda   zarba   bilan   yo‘q   qilgan.   Bu   taktika   ayniqsa   ko‘chmanchi   xalqlar
o‘rtasidagi   janglarda   samarali   bo‘lgan.   Dushmanni   aldash   maqsadida   ataylab
chekinish   taktikasini   qo‘llaganlar.   Bu   usulda   dushman   sak   va   massaget
jangchilarining   ortidan   quvib,   qopqonga   tushgan.   Otliq   askarlar   tez   harakatlanib,
dushman   saflariga   bir   vaqtning   o‘zida   ko‘plab   o‘q   otib,   ularni   parokanda   qilgan.
Bu   taktika   katta   qo‘shinlarni   mag‘lub   etishda   muhim   rol   o‘ynagan.   Saklar   va
massagetlar   jangni   o‘zlariga   qulay   hududlarda   o‘tkazishga   intilgan.   Tog‘li   yoki
cho‘l   hududlarida ular  tabiiy  sharoitlardan ustalik  bilan  foydalangan.  Massagetlar
17 qirolichasi   To’maris   fors   shohi   Kir   II   bilan   bo‘lgan   jangda   o‘z   xalqining   harbiy
kuchini namoyish qilgan. 7
To’marisning   qo‘shinlari   Kirning   armiyasini   aldov   va   to‘satdan   hujum
taktikalari  yordamida  mag‘lub  qilgan.  Bu  jangda  massagetlar  o‘zining  jasorati  va
jangovar mahoratini ko‘rsatgan. Saklar Ahamoniylar imperiyasiga qarshi bir necha
marta   muvaffaqiyatli   janglar   olib   borgan.   Doro   I   davrida   saklarning   qarshiligi
ularning   harbiy   kuchi   va   mustaqillik   uchun   kurashuvchanligini   ko‘rsatadi.   Saklar
va   massagetlar   skiflar   bilan   madaniy   va   harbiy   aloqada   bo‘lib,   ko‘pincha   ittifoq
tuzgan yoki raqobatlashgan. Bu ularning harbiy tajribasini boyitgan.
Saklar   va   massagetlarning   ijtimoiy   tuzilmasida   harbiy   xizmat   jamiyatdagi
eng   yuqori   maqomlardan   biri   bo‘lgan.   Jangchilar   o‘z   qabilasining   himoyachisi
sifatida   e’tirof   etilgan.   Jangda   muvaffaqiyat   qozongan   sardorlar   va   jangchilar
qabila   boshqaruvida   muhim   o‘rin   tutgan.   Harbiy   yurishlar   natijasida   o‘lja   olish
iqtisodiy   faoliyatning   muhim   qismiga   aylangan.   O‘ljalar   chorva,   qurol-aslaha   va
boshqa   boyliklardan   iborat   bo‘lgan.   Harbiy   yurishlar   va   qo‘shni   xalqlar   bilan
janglar sak va massagetlar madaniyatiga turli elementlarni olib kirgan.
Saklar   va   massagetlar   kuchli   harbiy   salohiyatga   ega   bo‘lgan   jangovar
qabilalar edi. Ularning otliq askarlari, o‘q-yoy ustalari va tezkor hujum taktikalari
ko‘chmanchi   xalqlar   orasida   ularga   alohida   mavqe   bergan.   To‘satdan   hujum,
yolg‘on   chekinish   va   o‘q   yomg‘iri   kabi   taktikalar   ularning   dushmanlari   ustidan
g‘alaba qozonishida muhim omil bo‘lgan. To’maris va Kir II o‘rtasidagi jang kabi
tarixiy voqealar esa ularning jangovar mahoratini dunyoga namoyish qilgan. 8
Saklar   va   massagetlarning   ijtimoiy   hayoti   urug‘-qabila   tizimiga   asoslangan
bo‘lib, ijtimoiy qatlamlar o‘zaro aniq chegaralangan. Ularning madaniy hayoti esa
ko‘chmanchi  turmush tarziga, diniy e’tiqodlarga va san’atga boy bo‘lgan. Quyida
bu   xalqlarning   ijtimoiy   qatlamlari   va   madaniy   hayoti   haqida   batafsil   ma’lumot
beriladi.
7
  Ahmedov Bo‘nboy. Tarixdan saboqlar: Oliy va o‘rta maxsus o‘quv yurtlar tanx fakultetlari uchun qo‘llanma-Mas 
ul muharrir H.Ziyoev - T: O‘qituvchi, 2023, -432 bet
8
  Axmedov B. O‘zbekiston tarixi manbalari Tarix mualimlar, das (Qadingi zamon va o‘rta talabalar va yuqori sinf 
o‘quvchilan uchun qo‘llanma. -TO‘qituvchil, 2021, 352 bet.
18 Saklar va massagetlar jamiyatida ijtimoiy tabaqalanish aniq ko‘rinib turgan.
Jamiyat quyidagi asosiy qatlamlardan iborat edi:
 Jangchilar (aristokratiya)
Jangchilar   jamiyatning   eng   yuqori   qatlamini   tashkil   etgan.   Ular   jamiyatni
himoya   qilish   va   dushmanlarga   qarshi   jang   qilish   vazifasini   bajargan.   Jangchilar
o‘z boyligi va ijtimoiy mavqeiga qarab qabila sardorlari, shohlar yoki qirolichalar
qatorida bo‘lgan. Harbiy muvaffaqiyat jangchilarni nufuzli shaxsga aylantirgan.
Chorvadorlar va dehqonlar
Bu   qatlam   jamiyatning   asosiy   iqtisodiy   poydevorini   tashkil   qilgan.   Ular
ko‘chmanchi   chorvachilik   va   dehqonchilik   bilan   shug‘ullangan.   Chorvadorlar
nafaqat jamiyatni oziq-ovqat bilan ta’minlagan, balki harbiy yurishlar uchun zarur
bo‘lgan otlarni yetishtirgan. Ayrim hududlarda, ayniqsa daryo vodiysida yashagan
qabilalar dehqonchilik bilan shug‘ullangan.
Hunarmandlar va savdogarlar
Hunarmandlar   asosan   qurol-aslaha,   zeb-ziynat   buyumlari   va   maishiy
anjomlar   ishlab   chiqargan.   Savdogarlar   boshqa   xalqlar   bilan   iqtisodiy   aloqalar
o‘rnatgan. Ayniqsa, Ipak yo‘li orqali ular turli xil mahsulotlarni almashtirgan.
 Diniy rahbarlar
Diniy marosimlarni boshqaruvchi ruhoniylar jamiyatda muhim o‘rin tutgan.
Ular   diniy   e’tiqod   va   madaniy   an’analarni   saqlash   va   targ‘ib   qilish   bilan
shug‘ullangan. Ruhoniylar qabilaning ijtimoiy va ma’naviy hayotini boshqarishda
katta rol o‘ynagan.
Saklar   va   massagetlarning   madaniy   hayoti   ularning   ijtimoiy-iqtisodiy
sharoiti va diniy e’tiqodlari bilan chambarchas bog‘liq edi. Sak va massagetlarning
san’ati   asosan   hayvonot   dunyosini   tasvirlashga   qaratilgan.   Bu   uslubda   turli
hayvonlar – bo‘rilar, qushlar, otlar va yo‘lbarslar tasvirlangan. Ular oltin, kumush
va   bronzadan   turli   buyumlar   yasagan.   Bu   buyumlar   jangchilar   qurollarini,   zeb-
ziynat   buyumlarini   va   marosim   anjomlarini   o‘z   ichiga   olgan.   Kulolchilik
mahsulotlari, xususan, turli naqshlar bilan bezatilgan sopol idishlar keng tarqalgan.
Saklar va massagetlar quyosh, oy, yer va suv kabi tabiat kuchlariga sig‘ingan. Bu
19 ularning   diniy   e’tiqodida   muhim   o‘rin   tutgan.   Jangchilarning   jasorati   va
qahramonliklari   ular   orasida   alohida   hurmat   qilingan.   Ayrim   sardorlar   va
qirolichalar   ilohiylashtirilgan.   Diniy   marosimlar   hayotning   turli   jabhalariga
bag‘ishlangan bo‘lib, ular orasida jangchilarning qasamyod qilishlari va o‘liklarni
ko‘mish   marosimlari   alohida   o‘rin   tutgan.   Saklar   va   massagetlar   asosan
ko‘chmanchi   bo‘lganlari   sababli   yengil   ko‘chiriladigan   chodirlarda   yashagan.   Bu
chodirlar mato yoki teridan yasalgan.
Ularning   kiyimlari   iqlim   va   hayot   tarziga   moslashgan.   Erkaklar   jangovar
liboslar kiygan bo‘lsa, ayollar bejirim naqshli kiyimlar kiygan. Ko‘chmanchi hayot
tarziga   mos   ravishda   ular   asosan   go‘sht,   sut   mahsulotlari   va   bug‘doydan
tayyorlangan ovqatlar iste’mol qilgan. Sak va massagetlar turli musiqa asboblarini
ishlatgan,   jumladan,   kamonli   cholg‘ular   va   do‘mbira   singari   asboblar.   Ularning
folklorida   qahramonlik   eposlari,   jangchilarning   jasorati   va   tabiiy   kuchlar   bilan
bog‘liq   afsonalar   keng   tarqalgan.   Saklar   va   massagetlar   o‘z   jangchilarini   alohida
hurmat   bilan   ko‘mgan.   Ko‘pincha   ular   jangchilarni   qurollari   va   otlari   bilan   birga
dafn etgan. Ular tabiat va hosil bayramlarini nishonlagan. Bunday bayramlar turli
diniy marosimlar bilan boyitilgan.
Saklar va massagetlarning ijtimoiy hayoti qat’iy tabaqalanish asosida tashkil
etilgan   bo‘lib,   jangchilar,   chorvadorlar,   hunarmandlar   va   diniy   rahbarlar   muhim
qatlamlarni   tashkil   qilgan.   Ularning   madaniy   hayoti   esa   ko‘chmanchi   turmush
tarziga,   tabiatga   sig‘inish   e’tiqodlariga   va   boy   san’at   an’analariga   asoslangan.
Hayvonot olamini tasvirlashga yo‘naltirilgan san’at uslubi va jangchilarga alohida
hurmat madaniy hayotining muhim jihatlaridan biri bo‘lgan.
II BOB. SAK MASSAGETLAR MADANIYATI VA DUNYO
TARIXIDAGI O‘RNI.
2.1.Sak massagetlarning madaniyati va merosi.
Saklar   va   massagetlar   o‘zlarining   boy   madaniyati   va   moddiy   merosi   bilan
qadimiy   dunyo   xalqlari   orasida   alohida   o‘rin   egallaydi.   Ularning   madaniyati
ko‘chmanchi   hayot   tarzi,   diniy   e’tiqodlari   va   san’at   uslublari   bilan   chambarchas
20 bog‘liq bo‘lgan. Bugungi kunda arxeologik topilmalar orqali bu xalqlarning hayoti
va madaniyati haqida ko‘plab ma’lumotlar olinmoqda.
Arxeologik   qazishmalar   davomida   saklar   va   massagetlarga   oid   turli
yodgorliklar topilgan. Ushbu topilmalar ularning kundalik hayoti, diniy e’tiqodlari
va san’ati haqida muhim ma’lumot beradi.
Sak   va   massagetlarning   dafn   marosimlari   bilan   bog‘liq   kurqanlar   (qabr
tepaliklari)   eng   muhim   arxeologik   topilmalardan   biridir.   Bu   kurqanlar   ko‘pincha
zodagonlar yoki jangchilar uchun barpo etilgan.
Issiqqo‘l kurqani (Qozog‘iston): Bu yodgorlikda topilgan oltin buyumlar va
zeb-ziynatlar   saklarning   boy   madaniyatini   aks   ettiradi.   Ayniqsa,   "Oltin   odam"
topilmasi saklar san’ati va ijtimoiy hayotining yorqin namunasidir. Ushbu hududda
topilgan   kurqanlarda   zodagonlarning   jasadlari   bilan   birga   qurol-yarog‘lar,   zeb-
ziynatlar   va   uy   hayvonlari   qoldiqlari   aniqlangan.Qabrlarda   ko‘pincha
jangchilarning   qurollari,   otlarining   suyaklari   va   marosim   buyumlari   topilgan.   Bu
topilmalar   sak   va   massagetlarning   o‘likdan   keyingi   hayotga   ishonchlarini   aks
ettiradi. 9
Saklar va massagetlar metallga ishlov berish bo‘yicha yuqori mahoratga ega
bo‘lgan.   Oltindan   yasalgan   hayvon   tasvirlari   (zoomorf   uslub)   ular   orasida   keng
tarqalgan. Poyafzal bezaklari, qo‘l soatlari, va qurol buyumlari saklarning san’atga
bo‘lgan   yuksak   qiziqishini   ko‘rsatadi.   Qozog‘istonda   topilgan   Tilla   kiyim   (Oltin
odam) bu madaniyatning yorqin namunasi hisoblanadi.
Ko‘chmanchi hayotga mos ravishda oddiy, ammo mustahkam sopol idishlar
keng   tarqalgan.   Idishlar   ustiga   chizilgan   naqshlar   ularning   estetik   didini   va   diniy
tasavvurlarini   aks  ettirgan.  Ba’zi   sopol  buyumlarda  tabiat   va  hayvonot  olamining
tasvirlari uchraydi.
Sak   va   massagetlarning   jangovar   qurollari,   jumladan,   kamonlar,   nayzalar,
qilichlar va qalqonlar topilgan. Ular nafaqat harbiy kuch, balki badiiy ishlov berish
jihatidan   ham   yuqori   darajada   bo‘lgan.   Metall   sovutlar   va   dubulg‘alar
jangchilarning   o‘z   himoyasiga   qanchalik   e’tibor   berganini   ko‘rsatadi.   Saklar   va
9
  Amir Temur Ko‘ragon Zafar yo‘li. Nashrga tayyorlovchi B. Ahmedov - T: Nur, 2022, -40 bet.
21 massagetlarning   moddiy   madaniyati   ko‘chmanchi   turmush   tarziga   moslashgan
bo‘lib, ularning san’at, me’morchilik va kundalik hayot buyumlarida aks etgan.
Saklar   va   massagetlarning   san’atida   hayvonlar   tasviri   muhim   o‘rin   tutgan.
Ular   hayvonlarni   ramziy   ma’noda   ishlatib,   qudrat   va   kuchni   ifodalagan.   Qoplon,
bo‘ri,   ot   va   burgut   kabi   hayvonlarning   tasvirlari   oltin   va   bronzadan   yasalgan
buyumlarda   ko‘plab   uchraydi.   Liboslarda   turli   naqshlar   va   bezaklar   qo‘llangan.
Ayniqsa, zodagonlar oltin va kumushdan yasalgan buyumlar bilan bezangan. Tilla
va kumush bilakuzuklar, soch taqinchoqlari, va bo‘yin tasmalar keng tarqalgan.
Ko‘chmanchi   turmush   tarzi   tufayli   doimiy   inshootlar   kam   uchraydi,   ammo
vaqtinchalik   qo‘rg‘onlar   va   diniy   marosim   joylari   arxeologlar   tomonidan
aniqlangan.   O‘tovlar   (chodirlar)   ularning   yashash   joylari   bo‘lib,   ular   o‘zining
qulayligi   va   ixchamligi   bilan   ajralib   turgan.   Saklar   va   massagetlarning   moddiy
madaniyati   bugungi   kunda   Markaziy   Osiyo   xalqlari   madaniyati   va   san’atining
ajralmas   qismidir.   Ularning   zoomorf   uslubi   bugungi   kungacha   saqlanib   qolgan.
Markaziy   Osiyo   xalqlari   san’atida   hayvon   tasvirlari   hanuz   dolzarbdir.   Saklar   va
massagetlar qoldirgan yodgorliklar ularning turmush tarzi, ijtimoiy hayoti va diniy
e’tiqodlarini   o‘rganishda   muhim   manba   hisoblanadi.   Ularning   madaniyati
Markaziy   Osiyodagi   boshqa   qadimiy   davlatlar   va   xalqlar   bilan   aloqador   bo‘lib,
tarixiy integratsiyaning ko‘rinishi sifatida baholanadi.
Saklar   va   massagetlarning   madaniyati   boy   va   rang-barang   bo‘lib,   ularning
san’ati,   urf-odatlari   va   moddiy   yodgorliklari   orqali   namoyon   bo‘ladi.  Arxeologik
topilmalar,   jumladan,   kurqanlar,   oltin   buyumlar,   sopol   idishlar   va   jangovar
qurollar,   ularning   yuqori   badiiy   mahorati   va   rivojlangan   madaniyatidan   dalolat
beradi.   Bugungi   kunda   ularning   moddiy   madaniy   merosi   nafaqat   tarixiy,   balki
madaniy jihatdan ham qimmatli hisoblanadi.
Saklar   va   massagetlar   o‘zlarining   diniy   e’tiqodlari   va   urf-odatlarida   tabiat
bilan   uyg‘unlikda   yashagan,   tabiat   kuchlariga   sig‘ingan   va   o‘z   e’tiqodlarini
marosimlar   orqali   namoyon   qilgan.   Ularning   diniy   qarashlari   va   urf-odatlari
22 ko‘chmanchi   hayot   tarzi   va   jangovar   ruhiyat   bilan   bog‘liq   bo‘lib,   jamiyat
hayotining ajralmas qismi edi. 10
Saklar   va   massagetlar   osmon   jismlarini   muqaddas   deb   bilishgan.   Quyosh
hayot va qudratning ramzi sifatida alohida o‘rin tutgan. Yer (ona zamin) hosildorlik
va baraka manbai deb hisoblangan. Daryolar va buloqlar muqaddas sanalib, ularga
qurbonliklar   keltirilgan.   Hayvonlar   saklar   va   massagetlarning   diniy   qarashlarida
muhim o‘rin tutgan. 
Saklar   va   massagetlar   o‘likdan   keyingi   hayotga   ishonishgan   va   bu   e’tiqod
ularning dafn marosimlarida aks etgan. Ular o‘liklarni qurollar, oziq-ovqat va hatto
otlari  bilan birga dafn etgan, bu esa o‘liklarning narigi dunyoda ham  jangovar va
qudratli   bo‘lishini   ta’minlashga   qaratilgan.   Diniy   marosimlarni   boshqaruvchi
shomonlar   yoki   ruhoniylar   jamiyatda   muhim   o‘rin   tutgan.   Ular   tabiat   kuchlari
bilan bog‘lanish va ilohiy marosimlarni amalga oshirish vazifasini bajargan. Tabiat
kuchlarini rozi qilish yoki muhim voqealar oldidan muvaffaqiyat tilash maqsadida
hayvonlar, ko‘pincha otlar yoki qo‘ylar qurbonlik qilinardi.
Sak   va   massagetlarning   dafn   marosimlari   ulug‘vorligi   bilan   ajralib   turgan.
Zodagonlar   va   jangchilar   alohida   tantana   bilan   dafn   qilingan.   Dafn   etilgan   shaxs
uchun   baland   tepalik   (kurqan)   barpo   etilgan.   Bu   tepalik   o‘likning   jamiyatdagi
o‘rnini va nufuzini ifodalagan. Ko‘plab kurqanlarda marhum bilan birga otlarning
suyaklari  topilgan. Bu, otning narigi dunyoda ham  xizmat  qilishiga ishonch bilan
bog‘liq.   Sak   va   massagetlar   bahor   kelishini   yangi   hayot   va   hosildorlikning
boshlanishi  sifatida nishonlashgan. Bu bayramlarda tabiat kuchlariga qurbonliklar
keltirilgan.   Jangchilar   o‘z   jangovar   qurollarini   va   kuch-qudratini   namoyish   qilish
uchun   maxsus   marosimlar   o‘tkazgan.   Bu   marosimlar   jamoaning   birdamligini
mustahkamlashga   xizmat   qilgan.   Nikoh   marosimlari   tabiat   va   urug‘-qabila
an’analari   bilan   uyg‘unlashgan   bo‘lib,   oilaning   barqarorligi   va   farovonligi   uchun
maxsus marosimlar o‘tkazilgan.
10
  www.pedagog.uz
23 Saklar va massagetlarning diniy e’tiqodlari va urf-odatlari tabiatga sig‘inish,
hayvonlar kulti va o‘likdan keyingi hayotga ishonch asosida shakllangan. Ularning
diniy   marosimlari   jamiyatni   birlashtirish,   tabiat   kuchlariga   hurmat   ko‘rsatish   va
hayotning   muqaddasligini   ulug‘lashga   qaratilgan   edi.   Bugungi   kunda   bu   qadimiy
e’tiqodlar   va   urf-odatlarning   izlari   mintaqaning   madaniy   va   diniy   merosida
saqlanib qolgan.
Sak   va   massagetlarning   boy   madaniyati,   urf-odatlari   va   san’ati   bugungi
Markaziy   Osiyo   xalqlarining   madaniyatida   sezilarli   iz   qoldirgan.   Ularning
e’tiqodlari,   turmush   tarzi   va   estetik   qadriyatlari   zamonaviy   jamiyatda   turli
ko‘rinishlarda   aks   etmoqda.   Sak   va   massagetlarning   tabiatga   sig‘inish   an’analari
bugungi   zamon   madaniyatida   saqlanib   qolgan.   Bahor   va   yangi   hayot   boshlanishi
nishonlanadigan   bu   bayram   sak   va   massagetlarning   bahor   marosimlariga   borib
taqaladi.   Hozirgi   jamiyatda   daraxt   ekish,   hayvonlarni   himoya   qilish   kabi   odatlar
qadimiy e’tiqodlarning davomidir.
Dafn   marosimlaridagi   ayrim   an’analar,   masalan,   o‘lik   bilan   birga   muhim
buyumlarni   qo‘yish,   qadimiy   kurqan   madaniyatining   zamonaviy   ko‘rinishlaridan
biridir. Sak va massagetlarning hayvonlar tasviridan foydalanish san’ati zamonaviy
xalq   amaliy   san’atida   keng   tarqalgan.   Hayvonlar   shakllaridagi   zeb-ziynatlar,
bilakuzuk   va   tumorlar   qadimiy   sak   san’atining   davomidir.   Gilamlar,   matolar   va
sopol   idishlardagi   naqshlar   hayvon   va   tabiat   tasvirlariga   asoslangan.   Saklarning
oltin buyumlari va zargarlik san’ati zamonaviy zargarlik mahsulotlarida o‘z aksini
topgan. Ayniqsa, "Oltin odam" topilmasi bugungi kunda milliy o‘zlikni ifodalovchi
ramz sifatida talqin qilinadi.
Sak   va   massagetlar   dunyo   tarixida   muhim   ahamiyatga   ega   bo‘lgan
ko‘chmanchi   xalqlardir.   Ularning   harbiy   qudrati,   madaniyati   va   savdo   aloqalari
boshqa   sivilizatsiyalar   rivojiga   katta   ta’sir   ko‘rsatgan.   Ular   Sharq   va   G‘arb
o‘rtasidagi   aloqalarni   shakllantirgan,   ko‘chmanchi   madaniyatni   rivojlantirgan   va
tarixda o‘z nomlarini abadiylashtirgan xalqlardan biridir.
2.2.Sak va massagetlarning dunyo tarixidagi ahamiyati.
24 Sak va massagetlar Markaziy Osiyo tarixi va dunyo sivilizatsiyasida muhim
o‘rin tutgan. Ularning harbiy qudrati, madaniyati  va turmush tarzi boshqa xalqlar
va   davlatlarning   rivojlanishiga   ta’sir   ko‘rsatib,   tarixda   chuqur   iz   qoldirgan.   Ular
nafaqat   ko‘chmanchi   xalqlar   hayot   tarzining   timsoli,   balki  Yevroosiyo   hududida
madaniy va siyosiy jarayonlarni shakllantirgan muhim omil bo‘lishgan.
Saklar va massagetlar qadimgi Eron tarixida katta o‘rin tutgan. Axomaniylar
hukmdori   Kir   II   (Kambis)   massagetlar   bilan   jang   qilgan   va   bu   jangda   halok
bo‘lgan.   Bu   voqea   dunyo   tarixidagi   muhim   harbiy   to‘qnashuvlardan   biri   sifatida
e’tirof   etiladi.   Saklar   skiflar   bilan   o‘zaro   yaqin   aloqalarda   bo‘lib,   ular   orqali
Yevropa va Osiyo hududlariga ta’sir o‘tkazgan.
Sak va massagetlarning harbiy uslublari (otliq qo‘shin, o‘q-yoy va chaqmoq
kabi   qurollardan   foydalanish)   boshqa   xalqlar   tomonidan   o‘rganilgan.   Ularning
taktikasi keyinchalik ko‘plab jangovar xalqlarning strategiyalariga asos bo‘lgan.
Sak va massagetlar Markaziy Osiyodagi savdo yo‘llarini, jumladan, qadimgi
Ipak   yo‘lini   nazorat   qilishgan.   Bu   yo‘llar   orqali   madaniyatlar,   texnologiyalar   va
savdo mahsulotlari almashinuvi yuz bergan.
Saklar   va   massagetlar   ko‘chmanchi   madaniyatning   rivojlanishida   asosiy
o‘rin   tutib,   Yevroosiyo   bo‘ylab   hayot   tarzi,   san’at   va   urf-odatlarini   tarqatgan.
Ularning   san’ati   (masalan,   oltin   odam)   boshqa   xalqlarning   zargarlik   va   san’at
uslublariga ta’sir qilgan.
Sak va massagetlarning tillari va etnik merosi keyinchalik turkiy va boshqa
ko‘chmanchi   xalqlarning   shakllanishiga   ta’sir   qilgan.   Ularning   ayrim   so‘zlari   va
madaniy elementlari zamonaviy turkiy xalqlarda uchraydi.
Sak   va   massagetlar   o‘z   davrida   Markaziy   Osiyoning   qudratli   qabilalari
sifatida   tanilgan.   Ular   hududni   himoya   qilish   va   qo‘shni   davlatlarga   qarshi
kurashish orqali bu mintaqada siyosiy barqarorlikni saqlashga yordam bergan.
Ular   Sharq   va   G‘arb   o‘rtasida   madaniy   va   savdo   aloqalarini   yo‘lga
qo‘yishda   ko‘prik   vazifasini   bajargan.   Bu   hudud   Yevropa,   Eron,   Xitoy   va
Hindiston madaniyatlari o‘rtasidagi o‘zaro ta’sirlarni ta’minlagan.
25 Massagetlarning   malikasi   To’maris   Axomaniylar   imperiyasining   asoschisi
Kir II ustidan qozongan g‘alabasi dunyo tarixida o‘ziga xos o‘rin tutadi. Bu voqea
massagetlarning   harbiy   qudrati   va   malika   To’marisning   jasorati   haqida   ko‘plab
afsonalarning yaratilishiga sabab bo‘lgan.
Aleksandr   Makedonskiy   Saklar   yashagan   hududlarni   zabt   etishga   harakat
qilgan.   Bu   hududda   yashovchi   qabilalar  Aleksandrning   istilolariga   qarshi   kuchli
qarshilik ko‘rsatgan. Ipak yo‘li orqali Saklar va massagetlar Xitoy, Hindiston, Eron
va Yevropa o‘rtasida savdo va madaniy aloqalarning rivojlanishiga hissa qo‘shgan.
Ular   metallga   ishlov   berish,   jangovar   qurollarni   takomillashtirish   va
ko‘chmanchi   iqtisodiyotning   samaradorligini   oshirish   borasida   katta   hissa
qo‘shgan.   Sak   va   massagetlarning   tabiatga   sig‘inish   falsafasi   boshqa   xalqlarning
diniy   qarashlariga   ta’sir   qilgan.   Ularning   tabiatni   muqaddas   bilish   an’analari
zamonaviy   ekologik   ongni   shakllantirishga   ham   ta’sir   ko‘rsatgan.   Kurqanlar
(qabrtepaliklar)   boshqa   ko‘chmanchi   xalqlarning   dafn   marosimlariga   ham   ta’sir
qilgan va keng tarqalgan madaniy fenomen bo‘lgan.
Ma’lumki,   O‘rta   Osiyoda   yashagan   qadimgi   aholi   folklori,   xususan,   sak-
massaget   eposi   namunalarining   qadimgi   yunon   manbalaridan,   xususan,
Gerodotning   “Tarix”   asaridan   o‘rin   olgan.   Gerodot   skiflar   diyori   bo‘ylab   qilgan
sayohatlari   chog‘ida   o‘zining   mahalliy   aholining   boy   og‘zaki   ijodi,   ayniqsa,
qahramonlik va jasoratni tasvirlovchi epik asarlari bilan tanishgan. SHuning uchun
ham   u   uz   “Tarix”ida   skif   qabilalari   hayoti   bilan   bog‘liq   u   yoki   bu   rivoyatni
keltirishdan   avval   so‘zni   “aytishlaricha”,   “menga   aytib   berishlaricha”,   “hikoya
qilishlaricha”   kabi   birikmalar   bilan   boshlaydi.   Bu   esa   Gerodot   asarida   keltirilgan
skif folklori namunalari bevosita og‘zaki an’anaga borib taqalishidan darak beradi.
Gerodotning “Tarix” asarida keltirilgan “skif hikoyalari”ning negizi folklorga borib
bog‘lanishini D.S.Raevskiy va L.A.Lelekovlar ham qayd etishgan. 
  O‘zbek   xalq   ijodidagi   epik   syujetlar   va   an’anaviy   motivlarning   tarixiy
asoslarini   aniqlashda   qadimgi   yozma   manbalar   orqali   saqlanib   qolgan   arxaik
folklor namunalari yoki ularning qoldiq holidagi ko‘rinishlarini qiyosiy tahlil qilish
substrat   hodisalarning   ham   ahamiyati   kattadir.   Sak-massaget   qabilalari   eposining
26 reliktlari   O‘rta   Osiyo   hududida   istiqomat   qilgan   ko‘pgina   xalqlar   va   elatlarning
folklor   an’analari   rivojiga   kuchli   ta’sir   ko‘rsatganligiga   ilmiy   adabiyotlarda
ko‘plab   dalillar   mavjud.   Xususan,   osetin   tili   va   folklorining   tadqiqotchisi
V.I.Abaev   qadimgi   skiflar   folklorining   epik   transformasiyasi   haqida   fikr   yuritar
ekan,   shunday   yozadi:   “Osetin   xalq   qahramonlik   eposining   yetakchi
personajlaridan biri Satani obrazining genezisini aniqlash nartshunoslikning asosiy
masalalaridan   sanaladi.   Bunday   g‘aroyib   obraz   faqatgina   ijtimoiy   hayotda
ayollarning   roli   ustuvorlik   qilgan   jamiyat   og‘zaki   ijodidagina   yuzaga   kelishi
mumkin. SHunda beixtiyor skif (sak, massaget) eposida tasvirlangan ayollar obrazi
yodga   tushadi:   yengilmas   Kirga   qaqshatgich   zarba   bergan   jasur   To‘maris
(Gerodot),   Amagi   (Polien),   Zarina   (Ktesiy).   SHuningdek,   qadimgi   dunyo
muarrixlari   asarlaridagi   “ayollar   hukmronlik   qiladigan”   sarmat   qabilalari
to‘g‘risidagi   qaydnomalarni   ham   eslaymiz.   Bu   kabi   boshqa   parallelliklar   va
qiyosiy   tahlillar   asosida   shuni   ishonch   bilan   ta’kidlash   mumkinki,   osetin   xalq
qahramonlik   dostonining   tarixiy   asoslari   sarmat   va   skif   (sak,   massaget)   eposiga
borib taqaladi, binobarin, osetin epik kuychilari ana shu qadimgi qavmlarning epik
an’analarini izchil davom ettirib kelishmoqda”. 
Bugungi kunda Kavkazda istiqomat qiluvchi osetinlarning qadim ajdodlari –
os va alanlar bir zamonlar O‘rta Osiyoda, aniqrog‘i, Xorazm vohasi va Amudaryo
bo‘ylarida   istiqomat   qilganligini,   Abu   Rayhon   Beruniyning   Amudaryo   suvining
kamayishi natijasida Uzboy sohillarida yashagan os va alan urug‘i vakillari Hazar
(ya’ni   Kaspiy)   degizi   ortiga   ko‘chib   o‘tganligi,   bu   qavmlarnig   tili   xorazm   va
bijnoq (qipchoq)   tilining  aralashmasidan  iborat   bo‘lganligi   to‘g‘risidagi  dalillarga
suyanadigan bo‘lsak, osetin qahramonlik eposida qadimgi sak-massagetlar folklori
epik syujetlari  va motivlari  saqlanib qolganligini  tarixiy-vorisiy  aloqador  mahsuli
deb baholash mumkin bo‘ladi. 11
Ma’lumki,   asosan   Sirdaryo,   Zarafshon   va   Amudaryo   havzasidagi   ulkan
hududda   istiqomat   qilgan   sak,   massaget   qabilalari   O‘rta   Osiyo   turkiy   xalqlari,
11
  www.ziyonet.uz
27 xususan,   o‘zbek   xalqining   qadimgi   ajdodlari   hisoblanadi.   Asosan,   ko‘chmanchi
chorvadorlik,   yarim   o‘troq  va   o‘troq   dehqonchilik  bilan   mashg‘ul   bo‘lgan  sak   va
massaget   qabilalari   uyushmasiga   kiruvchi   aholi   o‘z   ona   yurti,   oilasi   va
qadriyatlarini   bosqinchi   dushmanlardan   mardonavor   himoya   qilgan.   Qadimgi
yunon   yozma   manbalari   orqali   saqlanib   qolgan   ma’lumotlarga   qaraganda,   saklar
juda mard, tanti va jasur bo‘lib, dushmanlariga qarshi otda ham, piyoda ham jang
qila olishgan. Ularning og‘zaki ijodida yaratilgan ko‘pgina folklor asarlari asosan
qahramonlik xarakterida ekanligining sababi ham ana shunda.  
Yuqorida   keltirilgan   iqtibosda   O‘rta   Osiyo   xalqlari   hayoti   bilan   bog‘liq
folklor   asarlarining   qadimgi   yunon   manbalari   orqali   yetib   kelgan   relikt,   ya’ni
qoldiqlarini   “sak  xalq  eposi   namunalari”  tarzida  talqin  qilish  o‘zini   to‘la  oqlaydi.
Ammo   bu   materiallar   folklorning   qaysi   janriga   mansubligini   belgilashda   muallif
fikrlari   biroz   bahstalabligi   ham   ko‘zga   tashlanadi.   Bu   o‘rinda   To‘maris,   SHiroq,
Amorg va Sparetta to‘g‘risidagi folklor namunalarining janri ikki xil tarzda, ya’ni
“afsona” va “qissa” deb belgilangan. Agar afsona xalqning qadimiy e’tiqodlari va
mifologiya   bilan   bevosita   bog‘liq   bo‘lib,   voqelikni   xayoliy   uydirmalar   vositasida
fantastik   talqin   asosida   ifoda   etuvchi   folklor   janri   ekanligini   hisobga   olsak,
qadimgi   yunon   mualliflarining   To‘maris,   SHiroq,   Amorg   va   Sparetta   haqidagi
hikoyalari   janr   nuqtai   nazaridan   rivoyat   ekanligi   ma’lum   bo‘ladi.   Qadimgi   sak-
massagetlar   folklorida   To‘maris   va   SHiroq   kabi   xalqparvar,   yurtparvar
qahramonlarning   jasoratini   tarannum   etuvchi   qahramonlik   eposi   namunalari,
shuningdek,   Amorg   va   Sparetta,   Zariadr   va   Odatida,   Strangey   va   Zarineya
to‘g‘risidagi   ishqiy-romanik   dostonlar   yaratilgan   va   xalq   orasida   keng   tarqalgan
bo‘lishi tabiiydir. Agar sak-massaget epik an’anasida bu kabi yirik epos namunalari
mavjud   bo‘lmaganida   bu   etnoslar   to‘g‘risida   so‘z   yuritgan   antiq   davr   mualliflari
yuqorida   nomlari   zikr   etilgan   epik   obrazlar   va   ularning   sarguzashtlari   bayon
etilgan rivoyatlarni keltirib o‘tmagan bo‘lishar edi. 
Sak-massagetlar folklorida tarixiy qo‘shiq, tarixiy afsona va rivoyat janrlari
bildan   bir   qatorda   qahramonlik   dostonlari   muhim   o‘rin   tutgan.   O‘zbek   xalq
dostonchiligi an’analarining arxaik davrini tashkil etadigan sak-massaget eposi o‘z
28 mohiyati   va   xarakteriga   ko‘ra   qahramonlik   dostonlaridan   iborat   bo‘lganligini
T.Mirzaev va B.Sarimsoqovlarning “qadimgi massaget va sak qabilalarining eposi
qahramonlik   eposi   xarakterida   bo‘lib,   ularda   vatanparvarlik,   mardlik,   vafodorlik
kabi   xislatlar   ulug‘langan”,     degan   fikri   ham   tasdiqlaydi.   Folklorshunos‒
M.Qo‘shmoqov   ham   “Gerodot   “Tarix”ida   ham   qahramonlik   eposining   toji   –   alp
xotun xarakteri balqib turadi”,   deb yozadi. Darhaqiqat, qadimgi O‘rta Osiyoning
‒
jo‘g‘rofiy   tuzilishiga   nazar   tashlasak,   juda   sersuv   bo‘lgan   Amudaryo   hozirgi
Uzboy sho‘rxokligi orqali Kaspiy dengiziga quyilgan paytda uning o‘ng sohilidagi
hudud   Turon,   chap   qirg‘og‘idan   boshlanadigan   yerlar   esa   Eron   deb   atalganligini
ko‘ramiz.  YUnon   mualliflarining   tarixiy   asarlarida   ham   qadimgi   turonliklar,   shu
jumladan,   sak,   massaget   qabilalarining   bosqinchilik   maqsadida   qo‘shin   tortib
kelgan   Eron   shohi   Kirga   qarshi   olib   borgan   mardonavor   kurashi   bayon   qilingan
lavhalar   ko‘p   keltirilgan.   Demak,   o‘z   yurtining   ozodligi   va   hurligini   hamma
narsadan   ustun   qo‘ygan   sak   va   massaget   qabilalarining   turmush   tarzi,   orzu-
intilishlari,   vatanparvar   o‘g‘il-qizlarining   mardligi   tasvirlangan   epik   asarlar   ham
qahramonlik eposi tarzida kuylangan bo‘lishi ehtimoldan xoli emas. 
Sak   eposi   o‘zining   mohiyati   qahramonlik   xarakteriga   ega   bo‘lgan,   degan
ilmiy farazni ilgari surgan o‘zbek folklorshunoslari T.Mirzaev va B.Sarimsoqovlar
“ana   shu   qahramonlik   xarakterining   haqqoniyligini   tasdiqlovchi   bironta   epos
namunasi   bizga   qadar   yetib   kelganmi?”   degan   savolga   shunday   javob   berar
ekanlar,   “Ha,   yetib   kelgan.   Lekin   eposga   xos   u   relikt   ham   aynan   epos   shaklida
emas,   balki   mazmunan   yetib   kelgan”,   deb   yozadilar   hamda   o‘zbek   folklorida
mavjud bo‘lgan “Oysuluv” garchi doston shaklida keyinroq yuzaga kelgan bo‘lsa-
da,   biroq   o‘zining   hayotiy-tarixiy   asoslari   bilan   To‘maris   afsonasiga   borib
taqalishini” qayd etadilar.   
Darhaqiqat, sak-massagetlar mifologiyasi va epik an’analarining izlari turkiy
xalqlar,   shu   jumladan,   o‘zbek   folklorida   ham   ko‘p   uchraydi.   “Go‘ro‘g‘li”
turkumiga   mansub   o‘zbek   xalq   dostonlarida   qahramon   o‘zining   qirq   yigitlarida
birortasini u yoki bu yumush bilan safarga jo‘natishdan avval ularga bir kosa may
tutadi.   SHunda   yigitlar   orasidan   chiqqan   eng   botir   va   jasuri   ana   shu   kosani   olib
29 ichadi va safarga jo‘naydi. Bu o‘rinda may to‘la kosa qahramon tushida yoki ovga
borganida ko‘rib, oshiq bo‘lib qolgan parini olib kelishga qodir bo‘lgan bahodirni
aiqlashnig   timsoliy   vositasi   vazifasini   bajaradi.   Bu   motiving   tarixiy   asoslari   esa
bevosita qadimgi sak-massaget eposiga borib taqaladi. 
XULOSA
Sak massagetlar qadimgi Markaziy Osiyoda yashagan eng qudratli va o‘ziga
xos qabilalar  ittifoqi  sifatida dunyo tarixida alohida o‘rin tutadi. Ularning siyosiy
va   harbiy   salohiyati,   iqtisodiy   faoliyati   hamda   madaniyati   qadimgi   dunyo
rivojlanishiga sezilarli ta’sir ko‘rsatgan. Ayniqsa, ularning Ahamoniylar davlati va
boshqa yirik davlatlar bilan bo‘lgan ziddiyatlari tarixiy voqealarning rivojlanishida
muhim rol o‘ynagan.
Ushbu   kurs   ishida   sak   massagetlarning   kelib   chiqishi,   ijtimoiy-siyosiy
tuzilishi,   tarixiy   voqealardagi   ishtiroki   va   madaniyati   chuqur   o‘rganildi.   Ularning
boshqaruv   tizimi   va   jangovar   strategiyalari   ko‘chmanchi   xalqlar   hayot   tarzining
mukammal   namunasi   bo‘lib,   o‘z   davrida   raqib   davlatlar   uchun   katta   tahdid
bo‘lgan. Shuningdek, arxeologik topilmalar va madaniy meros sak massagetlarning
boy madaniyat va san’atga ega bo‘lganini ko‘rsatadi.
Bugungi   kunda   sak   massagetlarning   tarixi   va   madaniyati   faqat   tarixiy
o‘tmishni   emas,   balki   zamonaviy   Markaziy   Osiyo   xalqlarining   etnik   va   madaniy
shakllanish jarayonlarini o‘rganishda ham muhim manba bo‘lib xizmat qilmoqda.
Ushbu   mavzuda   tadqiqotlarni   davom   ettirish   orqali   sak   massagetlar   haqidagi
tasavvurlarni   yanada   boyitish   va   ularning   tarixdagi   o‘rnini   chuqurroq   anglash
mumkin.
Mazkur tadqiqot sak massagetlar tarixining dolzarbligini ko‘rsatib, ularning
qadimgi   dunyo   tarixidagi   muhim   ahamiyatini   yoritishga   xizmat   qiladi.   Shu   bilan
birga,   bu   mavzu   bo‘yicha   yanada   keng   qamrovli   ilmiy   ishlarni   amalga   oshirish
zarurligini   ta’kidlaydi.Sak   va   massagetlarning   qahramonlik   afsonalari   zamonaviy
adabiyot,   teatr   va   kinematografiyada   aks   etgan.   Ularning   qahramonlari   milliy
30 iftixor   manbai   bo‘lib,   ko‘plab   asarlarga   ilhom   bergan.   Sak   va   massagetlar
zamonaviy Markaziy Osiyo xalqlari uchun milliy tarix va madaniyatning ajralmas
qismidir.   Qozog‘istonning   milliy   ramzlaridan   biri   bo‘lib,   saklarning   madaniy
merosini   ifodalaydi.     Qozog‘iston   va   boshqa   davlatlarning   gerb   va   bayroqlarida
burgut   tasviri   mavjud   bo‘lib,   u   kuch   va   erkinlik   ramzi   sifatida   qadimiy   sak
e’tiqodlaridan   kelib   chiqqan.   Sak   va   massagetlarning   qahramonlik   tarixlari
zamonaviy   milliy   g‘urur   va   mustaqillik   ruhini   qo‘llab-quvvatlovchi   asosiy
omillardan   biridir.   Bahor   bayramlari,   hosil   yig‘imlari   va   boshqa   an’analar   sak   va
massagetlarning   tabiatga   sig‘inish   va   mavsumiy   hayot   tarziga   asoslangan.   Bu
bayramning   ildizlari   sak   va   massagetlarning   tabiat   sikllariga   bo‘lgan   hurmatida
yotadi.
Zamonaviy   xotira   marosimlari,   jumladan,   qabrga   atir-chechaklar   qo‘yish
yoki   alohida   xotira   kunlarini   o‘tkazish   qadimiy   an’analar   izidir.   Markaziy
Osiyodagi   ba’zi   joy   nomlari   sak   va   massagetlar   davri   bilan   bog‘liq.   Masalan,
Sirdaryo   daryosi   saklarning   yashash   hududlaridan   biri   sifatida   tanilgan.   Sak   va
massagetlar   madaniyatiga   oid   arxeologik   yodgorliklar   bugungi   kunda   turizm   va
madaniy merosning ajralmas qismi hisoblanadi.
Sak   va   massagetlarning   madaniyati   hozirgi   zamon   madaniyatiga   chuqur
ta’sir   ko‘rsatib,   ularning   izlari   san’at,   e’tiqod,   folklor,   urf-odatlar   va   milliy
identifikatsiyada saqlanib qolgan. Ularning tabiatga sig‘inish, jangovar ruhiyat  va
boy   san’at   an’analari   bugungi   jamiyatda   nafaqat   tarixiy   meros   sifatida,   balki
zamonaviy madaniyatning ajralmas qismi sifatida yashab kelmoqda.
Gerodotning   yozishicha,   skiflarda   muqaddas   qadah   bo‘lib,   unda   bir   yil
davomida   jangda   dushmanlarni   mahf   etgan   kishigina   may   ichish   huquqiga   ega
bo‘lgan. Xulosa qilib aytganda, o‘zbek folklori epik syujetlarining arxaik qatlamini
qadimda Tog‘li Oltoydan Kavkazortigacha bo‘lgan ulkan hududda, shu jumladan,
mamlakatimizning   Zarafshon   vohasi,   hozirgi   Toshkent   viloyati   hamda   Farg‘ona
vodiysida istiqomat qilgan sak va massaget qabilalari eposi tashkil etadi. Jo‘g‘rofiy
jihatdan   bunday   ulkan   hududda   yashagan   sak-massaget   qabilalari   nomoddiy
madaniyatining   umumiy   jihati   ularning   rivojlangan   mifologik   tasavvurlar   tizimi,
31 fanda   “hayvon   uslubi”   deb   nom   olgan   mifopoetik   tasviriy   san’at   usulini
yaratganligi   hamda   qahramonlik,   mardlik   va   jasoratni   kuylovchi   yirik   epik
asarlarni o‘z ichiga olgan eposlar silsiga ega bo‘lganligi bilan belgilanadi.
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR:
1. Матниёзов М., Сотлиқов А. Жаҳон тарихи ва маданиятида Хоразм. – 
Урганч, 1999.Б. 5.
2.Бойназаров Ф. Средная Азия в античном периоде. – Т., 1991.С.242.
3.Толстов С.П. Древный Хорезм. – М., 1948.С.42.
4.Сагдуллаев А. Қадимги Ўзбекистон илк ёзма манбаларда. –Т., 1996. Б. 27.
5.Асқаров А. Ўзбек халқининг этногенези ва этник таризи. – Т., 2007. Б. 139.
6. O‘zbekiston Respublikasini yanada rivojlantirish bo‘yicha harakatlar 
strategiyasi. O‘zbekiston Respublikası Prezidentining farmoni O‘zbekiston 
Respublikasi qonun hujjatlari to‘plami, 6-son, 70-modda. 2017-yil.
7. Mirziyoyev Sh.M. "Qonun ustuvorligi inson manfaatlarini ta'minlash taraqqiyoti
va xalq farovonligining garovi. "O‘zbekiston", 2017-yil.
8. Абдуллаев Н. Санъат тарихи. 1-жилд.- Т.: Ўқитувчи, 1987. 5-14, 28-30, 31-
38 б.
9. Пугаченкова Г.А., Ремпель Л.И. Очерки искусства Средней Азии. –М.:  
Искусство,  1982.
10. Культура и искусства народов Средней Азии в древности и 
средневековье.-Т., 1978.
11. Ташкенбаев Н.Х., Сулейманов Р.Х. Культура древнекаменного века  
долины Зарафшан. – Т., 1980.
12. Ртвеладзе Э.В. Великий Шелковый путь. Энциклопедический 
справочиник. Древность и ранее средневековье. -Т.: Ўзбекистон миллий 
энциклопедияси, 1999. -280 с.
13. Пидаев Ш. Сирли Кушонлар салтанати. –Т., 1991.
14. Ahmedov Bo‘nboy. Tarixdan saboqlar: Oliy va o‘rta maxsus o‘quv yurtlar tanx
fakultetlari uchun qo‘llanma-Mas ul muharrir H.Ziyoev - T: O‘qituvchi, 2023, -
432 bet
15. Amir Temur Ko‘ragon Zafar yo‘li. Nashrga tayyorlovchi B. Ahmedov - T: Nur,
2022, -40 bet.
32 16. Axmedov B. O‘zbekiston tarixi manbalari Tarix mualimlar, das (Qadingi 
zamon va o‘rta talabalar va yuqori sinf o‘quvchilan uchun qo‘llanma. -
TO‘qituvchil, 2021, 352 bet.
17. Бичурин Н.Я. Собрание сведений о народах обитавших в Средней Азии в 
древние времена. В 3-х томах. М-Л.: 2015-1953.
 18.  www.pedagog.uz
  19. www.ziyonet.uz
33

Kirish,2ta bob, 4reja, xulosa , adabiyotlar

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский