Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 100000UZS
Hajmi 175.7KB
Xaridlar 0
Yuklab olingan sana 20 Sentyabr 2025
Kengaytma docx
Bo'lim Diplom ishlar
Fan Tarix

Sotuvchi

Bobomurod Abdishukurov

Ro'yxatga olish sanasi 01 Iyun 2024

44 Sotish

Temur va temuriylar davrida madaniy-ma’rifiy hayot

Sotib olish
  “ TEMUR VA TEMURIYLAR DAVRIDA MADANIY MA’RIFIY HAYOT ”
MAVZUSIDAGI
BITIRUV MALAKAVIY ISHI 2M U N D A R I J A
Kirish ................................................................................................................. ... 3
I  BOB.   MOVAROUNNAHR   VA   XUROSONDA   AMIR   TEMUR   VA  
TEMURIYLAR   DAVRI   MADANIYATINING   RAVNAQ I .. ............................ 1 2 -
42
1.1.  Amir   Temur   davri   madaniyatining   o‘ziga   xos   xususiyatlari ............................... .. 1 2
1.2.  Mirzo   Ulug‘bek   davrida   ilm-fan   ravnaqi ............................................................. ... 3 0
II  BOB.   TEMUR   VA   TEMURIYLAR   DAVRIDA   MOVAROUNNAHRDA  
MODDIY- MA’NAVIY   MADANIYAT   RAVNAQI   VA   UNI   O‘RGANISHNING 
AHAMIYATI …… ....................................................................... ……………….… . 43-
60
1.3.  Temuriylar   Renessansi   davrining   jahon   madaniyati   va   san’ati   tarixidagi   o‘rni .....
.. 4 3
1.4 . Temur   va   temuriylar   davri   madaniyatini   o‘rganishning  hozirgi   davr   uchun  
ahamiyati……………………………………………………………………………... .. 5
5
Xulosa   va  
tavsiyalar …………………………………………………………… . . ..61-64
Foydalanilgan   adabiyotlar  
ro‘yxati …………………………………….............. . 65-68
Ilovalar …………………………………………………………………………… 3..… 69 4K I R I SH
Mavzuning   dolzarbligi .   Mamlakatimiz   tarixida,   jumladan,   madaniyat   va   san’at
tarixida   ham   Amir   Temur   va   temuriylar   davri   alohida   ajralib   turadi.   Amir   Temur
o‘zining   buyuk   ishlari,   yaratuvchiligi,   milliy   davlatchilikni   shakllantirishdagi,   ilm-fan
va madaniyatni rivojlantirishdagi xizmatlari bilan mamlakatimizni, millatimizni jahonga
tanitgan   tarixiy   shaxsdi r .   Avvalambor   shuni   ta’kidlashimiz   kerakki,   Amir   Temurdek
buyuk siymolar tarix sahnasiga tasodifan chiqmaydi. Bu kabi ulug‘ siymolarni hayotga
keltiradigan   –   bu   zamonning   o‘zi,   xalqning   buyuk   orzu-intilishlari,   tarixiy   zaruratdir.
Prezidentimiz Shavkat Mirziyoyev ta’kidlaganidek: “Amir Temur nafaqat o‘z davrining
qudratli sarkardasi, balki yuksak tafakkur egasi, xalqni ulug‘ maqsadlar sari boshlagan
donishmand   davlat   arbobi   bo‘lgan.   U   zotning   jasoratli   ishlari,   davlat   boshqaruvi   va
adolatli siyosati bugungi kunda ham biz uchun bebaho ibrat maktabidir” 1
.
Sohibqiron davlatchilik falsafasi  tarixida yangi  dunyoqarashga asos  soldi va uni
amalga   tadbiq   etdi.   Jahon   madaniyati   va   sivilizatsiyasida   munosib   o‘rin   egallagan
“Temur va temuriylar davri madaniyati” deb nomlanadigan alohida davr mavjudki, bu
uning   keng   qamrovli   davlat   arbobi,   madaniyat,   fan,   adabiyot,   tarix,   san’at   kabilar
rivojlanishiga   katta   hissa   qo‘shganligidan   dalolat   berib   turibdi.   “Amir   Temur   va
temuriylar   davrini   mubolag‘asiz   nafaqat   o‘zbek   xalqining,  balki   butun  Yaqin  va  O‘rta
Sharf   ellarining   musiqa   san’atlari   uchun   jadal   ravnaq   topgan,   kamolot   cho‘qqisiga
erishgan,   chinakam   uyg‘onish   davri   bo‘lgan,   deyish   mumkin.   Zero,   bu   xalqlar   yagon
davlatni tashkil etib, o‘zaro samarali madaniy aloqalar o‘rnatibgina qolmay, ayni vaqtda
Osiyo   va   Yevropaning   eng   yirik   mamlakatlari   bilan   ham   ma’naviy   bog‘lanish
imkoniyatiga ega bo‘lgandilar” 2
.
Mustaqillik   buyuk   tariximizni   xolisona   yoritishga,   haqiqatni   borligicha   ochib
berishga   zamin   yaratdi.   Tarixda   o‘tgan   buyuk   shaxslar   va   ular   yaratgan   mislsiz   ishlar
asrlar osha avloddan avlodga o‘tib boraveradi. Amir Temur va u yaratgan buyuk davlat,
uning vorislari davridagi mislsiz ishlar biz yuqorida aytib o‘tgan ishlarga misol bo‘ladi.
Amir   Temur   lashkar   tortib   borgan   mamlakatlarning   olimlari   va   adiblari   ham   uning
1
 Shavkat Mirziyoyev. Buyuk sarkarda va davlat arbobi Amir Temur tavalludining 685 yilligi munosabati bilan yo‘llangan 
tabrik. // Xalq so‘zi gazetasi, 2021-yil 9-aprel.
2
 Amir Temur va Temuriylar davrida madaniyat va san’at. – T.:Sharq, 1996. 5faoliyati   va   jahongirligiga   xolisona   va   adolatli   baho   berdilar.   Jumladan,   rus   tarixchisi
V.V.Bartold   shunday   fikrlarni   yozib   qoldirgan:   “Temur   bir   vaqtning   o‘zida   ashaddiy
buzg‘unchi va tashabbuskor quruvchi edi. U buyuk imoratlar barpo etdi va ularni ulkan
bog‘u-bo‘stonlar bilan o‘radi, shahar va qishloqlarni tikladi, suv inshootlari qurdirdi va
buzilganlarini   tuzatdi.   Temurning   ijodkorlik   faoliyati   ham   uning   qilgan
vayronagarchiligi   kabi   kishini   hayratda   qoldiradi.   Musulmon   me’morchiligidagi   eng
yaxshi   davr   Temur   va   uning   avlodlari   nomi   bilan   bog‘liq” 3
,   deb   ta’kidlab,   katta   va
yuksak baho bergan.
G‘arbiy   Yevropaning   ko‘plab   olimlari   ham   Amir   Temurga   xolislik   bilan   baho
bergan,   uni   “ Ye vropa   xaloskori”   deb   baholaganlar.   Fransuz   olimi   Lyusen   Keren
“Temurlang   yohud   Temur   hoqon   saltanati”   asarida:   “Bir   tomonda   qattiqqo‘l   Temur
tursa,   ikkinchi   tomonda   ilm   ahlini   qo‘llab,   himoyasiga   olgan   Temur   turgan,   bir
tomondan   butun   bir   shaharlarni   ishg‘ol   qiluvchi   Temur   bo‘lsa,   ikkinchi   tomondan
obidalar,   madrasalar,   anhorlar   quruvchisi   va   bog‘lar   barpo   etuvchi   Temur   turadi.   Bu
murakkab   shaxs   muarrixlar   uchun   hali   ham   jumboq   bo‘lib   qolmoqa”,   deb   yozgan   .
Sohibqiron   Amir   Temur   1370   yilda   Movoraunnahr   hukmdori   bo‘lib   taxtga   o‘tirgach
Samarqand,   Kesh   va   Qarshi   shaharlarini   tiklashga   kirishadi.   Sohibqiron   o‘z   huzuriga
o‘sha  davrning mashhur  va mohir  me’morlarini  chaqirib shaharlar  hamda qo‘riladigan
inshootlarning   loyihalarini   chizishni   buyuradi.   Me’morlar   yaratgan   loyihalarini   Amir
Temur   o‘zi   har   tomonlama   o‘rganib   chiqib   lozim   bo‘lgan   o‘zgarishlarni   kiritadi.
Loyihalar har tomonlama pishiq, puxta bo‘lgach qurilish ishlari boshlanadi. Shu tariqa
Samarqand, Kesh va Qarshi shaharlari bosh reja asosida qurilgan shaharlar hisoblanadi.
Shaharlarda   qurilgan   har   bir   inshootning   o‘rni   maxsus   tanlangan.   Shamolning   qaysi
tomondan esishi. Oqova suvning oqib ketishi va ichimlik suvining qay tariqa kiritilishi
har tomonlama puxta o‘ylangan. Shaharlarning havosi mo‘tadil bo‘lishi uchun ularning
ichiga va tashqarisiga so‘lim bog‘lar barpo qilingan.
Birgina   Samarqandning   ichi   va   atrofiga   Amir   Temur   tomonidan   12   bog‘-   saroy
bunyod   qilingan   edi.   Shaharliklarga   qulay   bo‘lishi   uchun   keng,   ravon   ko‘chalar,
3
 Millat faxri. //Sohibqiron yulduzi. 2010. №1. 9-13 b . 6maydonlar   barpo   etilgan.   Savdo-sotiqni   rivojlantirish   uchun   rastalar,   tomlar,   bozolar,
karvonsaroylar   hamda   hunarmandlar   uchun   ustaxonalar   qurilgan.   Albatta,   bu
inshootlarsiz   sharq   shaharlarini   tasavvur   qilish   qiyin.   Bulardan   tashqari   tolibu   ilmlar
uchun madrasalar, xonaqohlar qurilgan.
Amir Temur davridagi an’anaga ko‘ra har bir amaldor malika yoki amirzoda o‘z
mablag‘i   evaziga   shaharda   masjid,   xonaqox,   karvonsaroy,   madrasa   yoki   ko‘prik
qurdirgan.   Bu   davrda   shaharlarning   tozaligiga   katta   e’tibor   berilgan.   Maxsus
tayinlangan amaldorlar ko‘cha va bozorlarning tozaligini hamisha nazorat qilib turgan.
Bir necha o‘nlab katta yoki kichik xammomlar shaharlarning xizmatida bo‘lgan. Tarixiy
manbalarda   aytilishicha,   Sohibqiron   tomonidan   tayinlangan   muxtasiblar   bozorlardagi
narx   navoni,   tarozi   toshlarini   hamisha   tekshirib   turganlar.   Bu   tadbirlarning   barchasi
shaharliklar hayotining farovon bo‘lishiga xizmat qilganligi shubhasiz.
Prezident imiz   Shavkat   Mirziyoyev   ta’kidlaganidek,   “Amir   Temur   merosi   bizning
bebaho   boyligimizdir,   u   yoshlarimiz   uchun   ibrat   maktabi   bo‘lib   xizmat   qilmoqda.”
Sohibqironning jonbozligi va tadbirkorligi bilan qayta qurilgan Samarqand “Er yuzining
sayqali”, Kesh, Shaxrisabz esa “Ilm va adab qubbasi” degan nomlariga sazovar bo‘lgan.
Amir   Temur   davri   madaniyatini   o‘rgangan   ayrim   olimlar   Sohibqiron   maxobatli
inshootlarini   maqtanish,   o‘z   qudratini   namoyon     qilish   uchun   qurdirgan   degan   fikrni
aytgandilar.   Ularning   bu   fikrlariga   qo‘shilib   bo‘lmaydi.   Amir   Temur   Samarqand,
Turkiston,   Shaxrisabz   va   boshqa   joylarda   barpo   qilingan   ko‘rkam   inshootlarni   o‘z
xalqiga   faxr   va   g‘urur   berish   uchun   bunyod   etgan.   Chunki,   g‘ururi   baland   bo‘lmagan
xalq bunyodkorlik va g‘olibona ishlarga yaramasligini sohibqiron yaxshi anglagan.
Shuningdek,   jahon   madaniyati   va   san’ati   tarixida   Temuriylar   Renessansi   davriga
doimo yuksak baho berib kelinmoqda. Ana shu Renessans – Uyg‘onish davrida Mirzo
Ulug‘bek,   Huqayn   Boyqaro,   Zahiriddin   Muhammad   Bobur,   Alisher   Navoiy,
Kamoliddin  Behzod  va   boshqa  zabardast   fan  va  madaniyat  allomalarimiz  yetishganki,
ular   Movarounnahr   va   xuroson   ravnaqiga   o‘zlarining   katta   ulushlarini   qo‘shganlar.
Xullas,   hozirgi   kunda   Amir   Temur   va   Temuriylar   davri   madaniyati,   san’ati,
shaharsozligi jahon me’morchiligi tarixida eng yorqin sahifa ekanligini hisobga olib, bu
davr   madaniyatini   o‘rganish,   xalqimiz   qudratini   yoshlar   ongiga   yetkazish   dolzarb 7mavzulardan hisoblanadi.
Mavzuning   o rganilish   darajasi.ʻ   Amir   Temur   va   Temuriylar   davri   tarixi
mustaqilligimiz sharofati bilan bir qator mualliflar tomonidan yoritilgan bo‘lib, ularning
asarlarida   asosan   bu   davrning   ijtimoiy-siyosiy,   iqtisodiy   hayoti   haqida   gap   ketadi.
Madaniyat haqida umumiy ma’lumotlar va qisqacha tavsif beriladi. Masalan, akademik
I.Mo‘minovning “Amir Temurning Osiyo tarixida tutgan o‘rni va roli” 4
 nomli mashhur
risolasida,   “Amir   Temur   va   Temuriylar   davrida   madaniyat   va   san’at” 5
  nomli   o‘quv
qo‘llanmasida,   “Madaniyatshunoslik” 6
  fanidan   ma’ruzalar   matnida,   Sh.Karimov   va
R.Shamsutdinovlarning   “Sohibqiron   Amir   Temur   va   uning   saltanati” 7
  qo‘llanmasida,
A.Muhammadjonovning   “Temur   va   temuriylar   saltanati” 8
  nomli   monografiyasida   va
boshqa   qator   adabiyotlarda   Amir   Temur   va   temuriylar   davri   tarixi   yoritilishi   bilan   bir
qatorda madaniy hayotdgi yutuqlar haqda ham ma’lumotlar keltiriladi. Amir Temur va
Temuriylar   davri   me’morchiligi   G.Pugachenkova,   L.Rempel,   P.Zoxidov,
B.Ya.Tuyakbaeva, M.A.Bulatov va boshqalarlar tomonidan maxsus o‘rganilgan bo‘lib,
san’atshunoslik nuqtai nazaridan yuksak baho berilg a n 9
. Albatta, bu davr me’morchiligi
hozirgi kun olimlari nigohida yuksak baholarni olmoqda. Buni bir qator mualliflarning
Amir   Temur   va   Temuriylar   qurdirgan   binolarga   bergan   tavsiflaridan   ham   ko‘rishimiz
mumkin 10
.
Temuriylar   davri   madaniyati   masalalari   bir   qator   ilmiy   maqolalarda   ham   o‘z
aksini   topgan.   Bularni   sovet   va   mustaqillik   davriga   oid   maqolalarga   ajratish   mumkin.
“Bularni   sovet   va   mustaqillik   davriga   oid   maqolalarga   ajratish   mumkin.   Zero,
Prezidentimiz   Shavkat   Mirziyoyev   ta’kidlaganlaridek,   “Milliy   tarixni   milliy   ruh   bilan
4
 Mo‘minov I. Amir Temurning O‘rta Osiyo tarixida tutgan o‘rni va roli – T.:Fan, 1968
5
 Amir Temur va Temuriylar davrida madaniyat va san’at. – T.:Sharq, 1996 .
6
  Gulmetov E.,   Qobiljonova   T.,    Ernazarov Sh.,   Mavrulov   A. Madaniyatshunoslik. Ma’ruzalar matni. – T., 2000.
7
 Karimov Sh., Shamsutdinov R. Sohibqiron Amir Temur va uning saltanati. – Andijon, 1995
8
 Muhammadjonov A. Temur va temuriylar saltanati. – T.:Qomuslar bosh tahririyati, 1994.
9
  Пугаченкова   Г.А.   Зодчество   Центральной   Азии.   15   век.   Ведущие тенденции и черты. –   Т., 1976 ; 
Пугаченкова Г.А, Ремпель Л.И. Выдающиеся памятники архитектуры Узбекистана. – Т., 1958; Ремпель Л.И. 
Архитектурный орнамент  Узбекистана. История развития и теория построения. – Т., 1961; Zoxidov P.Sh. Zeb 
ichra ziynat. – T., 1985; Туякбаева Б.Т. Эпиграфический  декор архитектурного комплекса Ахмеда Яссави. – 
Алма-Ата, 1989; Булатов М.А. Геометрическая гармонизация в архитектуре Средней Азии. X-XV вв. – М., 
1978.
10
Amir Temur davrining me’moriy kahqashoni. – T., 2006 ; Aleskerov Yu.N.Samarkand. – T., 1975;  Де Клавихо Руи 
Гонсалес. Дневник путешествия в Самарканд ко двору Тимура (1403-1406). Пер. И. С. Мироковой. –   М., 1990 ; 8yaratish   kerak.” 11
  Bu   fikr,   ayniqsa,   mustaqillikdan   keyingi   Temuriylar   davrini
o‘rganishdagi   yangicha   ilmiy   yondashuvlarga   asos   bo‘lmoqda.   Jumladan,   P.Zohidov,
M.E.Masson   va   G.A.Pugachenkova,   K.A.Shishkinlarning   maqolalari   sobiq   sovet
tuzumi   yillarida   yozilgan   bo‘lsa,   mustaqillik   yillarida   ham   bir   qator   maqolalar   chop
etilgan 12
.
Mavzuga   doir   tarixiy   mabalar :   Amir   Temur   davriga   oid   manbalardan   biri
Nizomiddin Shomiy (1409 yilda vafot etgan) qalamiga mansub “Zafarnoma” asaridir. U
Amir   Temurning   topshirig‘iga   asosan   1402–1404   yillarda   yozilgan.   Nizomiddin
Shomiy   Amir   Temurning   hokimiyat   tepasiga   kelishidan   to   1404   yilga   qadar   kechgan
tarixiy   voqealarni   sodda   va   ravon   tilda   yozgan.   Bu   kitobga   1404   -   1405   yillardagi
voqealar  –  Amir Temurning vafotiga qadar bo‘lgan davr tarixi Hofizi Abro‘ tomonidan
qo‘shimcha ilova sifatida kiritilgan va u tugallangan mazmun kasb etgan.
Amir   Temur   davri   tarixini   o‘rganishda   Ispaniya   elchisi   Rui   Gonsales   de
Klavixoning   “Dnevnik   puteshestviya   v   Samarkand   ko   dvoru   Timura”   asari   katta
ahamiyat   kasb   etadi 13
.   Klavixo   o‘z   davrining   qudratli   davlati   sanalgan   Ispaniyaning
elchisi   sifatida   1403–1406   yillarda   Movarounnahrga   kelgan.   Klavixo   o‘z   elchiligi
davomida   Movarounnahrda   ko‘rgan-bilganlari,   unga   ko‘rsatilgan   yuksak   ehtirom   va
boshqa   tassurotlari   haqida  malumotlar   qoldirgan.  “Kundalik”   Amir   Temur   davlatining
kuch-  qudrati, ichki   va tashqi  siyosati,   rasmiy  marosimlar, oilaviy  munosabatlari,  ilm-
fan   taraqqiyoti,   urf-odatlar,   memorchilik   va   boshqa   milliy   an’analar   haqida   bizga
ko‘plab qimmatli malumotlarni beradi.
Amir Temur davriga oid yana bir mashhur manba Sharafiddin Ali Yazdiy (1454
yilda   vafot   etgan)   qalamiga   mansub   “Zafarnoma”   hisoblanadi 14
.   Bu   asar   qahramonlik,
11
 Mirziyoyev Sh.M. Tarix fanini rivojlantirishga bag‘ishlangan yig‘ilishdagi nutq. 2021-yil 20-yanvar. // 
https://daryo.uz/2021/01/20/shavkat-mirziyoyev-ijtimoiy-gumanitar-fanlar-rivoji-zamondan-ortda-qolmoqda
12
  Захидов   П.Ш.   Мавзолей   Биби-Ханум.   //   «Архитектурное   наследие Узбекистана». – Т.1960 ;   Массон 
М.Е., Путаченкова Г.А. Шаҳрисабз при Тимуре и Улугбека. // Тр. САГУ, Т., 1953;   Массон М. Е. Самарканд 
времени Улугбека. // Звезда Востока, 1958, №5;   Пугаченкова Г.А. Садово-парковое искусство Средней Азии в
эпоху Тимура и тимуридов. // Тр. САГУ. История. Новая серия. Вып. 23. Т., 1951; Шишкин К.А. Медресе 
Улугбека в Гиждуване. // Материалы Узкометариса. Вып.23, Ташкент, 1933; Шишкин В.А. Мазары в Занги-
ата. // В кн.: В.В. Бартольду, Туркестанские друзья и почитатели. – Т., 1927.
13
  Де   Клавихо   Руи   Гонсалес.   Дневник   путешествия   в   Самарканд   ко   двору   Тимура   (1403-1406).   Пер.   И.   С.
Мироковой. –   М., 1990.
14
  Sharofiddin Ali Yazdiy. Zafarnoma.- T., 1994. 9yuksak optimistik ruhda yozilgan. Sharafiddin Ali Yazdiyning bu asarida Amir Temur
tavallud   topgan   davrdan   to   Xalil   Sulton   davrigacha   yuz   bergan   tarixiy   voqealar
yoritilgan.   Unda   ahamiyatga   molik   bazi   to‘ldirish   va   qo‘shimchalar   mavjud.   Bu   asar
fors   hokimi   temuriyzoda   Ibrohim   Sulton   rahbarligi   va   topshirig‘i   asosida   1425   yilda
yozilgan. Ibrohim Sulton bu asarning haqqoniy va ishonchli chiqishida unga juda katta
yordam   bergan.   Shuning   uchun   Sharafiddin   Ali   Yazdiyning   “Zafarnoma”si   manbalar
orasidagi eng ishonarli va haqqoniysi hisoblanadi 
Ibn   Arabshoh-Shihobiddin   Ahmad   ibn   Muhammad   ibn   Ibrohim   (1389   -
1450)ning “Ajoyib al-maqdur fi axbori at-Taymur” (“Temur haqidagi xabarlarda taqdir
ajoyibotlari”)   yoki   qisqacha   “Amir   Temur   tarixi” 15
  asari   Amir   Temur   davriga   oid
muhim   manbalardan   biri   hisoblanadi.   1401   yilda   Amir   Temur   Damashqni   zabt   etgan
vaqtda Ibn Arabshoh 12 yoshda edi. U 1401 yilda asir sifatida Samarqandga keltirilgan,
bu   yerda   1408   yilgacha   yashagan   va   o‘z   vataniga   qaytgach,   1419   yilda   Amir   Temur
davri   tarixini   yozib   qoldirgan.   Bu   asar   Amir   Temurga   nisbatan   salbiy   va   dushmanlik
munosabatida,   manba   va   dalillarga   kam   asoslanib,   o‘zining   ichki   subektiv   tassurot   va
munosabatlari   asnosida   yozilgan   bo‘lsa   ham   undagi   bazi   ma’lumotlar   saltanat   tarixini
o‘rganishda alohida ahamiyat kasb etadi.
Amir   Temur   davri   davlatchilik   tarixiga   oid   yana   bir   eng   muhim   asar   “Temur
tuzuklari”dir 16
.   Asl   nusxasining   topilmaganligi   uchun   uning   yozilish   davri   sanasi
olimlar tomonidan aniqlanmagan bo‘lsa-da, ammo unda tavsiflangan tarixiy jarayonlar,
voqealarning   aksariyati   Amir   Temur   davrida   yozilgan   boshqa   ma’lumotlar   bilan   mos
keladi,   unda   mavjud   bazi   qimmatli     dalil     va     voqealar     boshqa     manbalarda
uchramaydi.   “Tuzuklar”   o‘zining   siyosiy-falsafiy,   manaviy-axloqiy   mazmunining
boyligi bilan mashhur bo‘lgan va turli davrlarda ko‘plab tillarga tarjima qilingan, davlat
boshqaruvida   undagi   g‘oyalardan   foydalanilgan.   “Tuzuklar”   Amir   Temur   davlatchilik
tarixini   o‘rganishda   muhim   ahamiyat   kasb   etadi   va   uning  mazmun-mohiyatini   alohida
mavzularda ochib berish dolzarb masaladir.
Shahobiddin   Abdulloh   ibn   Lutfulloh   ibn   Abdurashid   al-Havofiy   –   Hofizi   Abru
15
  Ibn Arabshoh. Amir Temur tarixi. – T.:Mehnat, 1991 .
16
  Temur tuzuklari. – T., 1991 10(1431   yilda   vafot   etgan)   ham   Amir   Temur   davrining   zabardast   tarixnavislaridan   biri
hisoblanadi.   U   “Majmu’ai   Hofizi   Abro‘”,   “Zubdat   ut–tavorixi   Boysung‘uriy”
(“Boysung‘ur Mirzoning saralangan tarixi”) kabi bir necha asarlar muallifidir. “Zubdat
ut-tavorixi   Boysung‘uriy”   asarida   olamning   yaralishidan   to   1426   yilgacha   bo‘lgan
tarixiy voqealar yozilgan. Hofizi Abru o‘z davri tarixiy voqealarini shohid sifatida tahlil
etadi va uning malumotlari ham milliy davlatchilik tariximizni o‘rganishda muhim o‘rin
tutadi.
Amir Temur davri tarixnavislaridan biri Fasih Ahmad ibn Jaloliddin Muxammad
al-Xavofiydir.   Uning   “Mujmali   Fasihiy”   (“Fasihiy   to‘plami”)   nomli   asari   1441 - 1442
yillarda   yozilgan.   Bunda   tarixiy   voqealar   qisqa   va   lo‘nda   yilma-yil,   davriy   ketma-
ketlikda berilgan va u ortiqcha mubolag‘a, maqtov va subektiv hissiyotlardan holi asar
hisoblanadi.   U   Amir   Temur   davridagi   tarixiy   voqealarga   aniqliklar   kiritishda   katta
ahamiyat kasb etadi.
Amir   Temur   davrida   bo‘lib   o‘tgan   voqealarni   yozgan   tarixchilardan   biri
Kamoliddin   Abdurrazzoq   ibn   Mavlon   Jaloliddin   Is’hoq   as-   Samarqandiy   (1413 - 1483)
bo‘lib,  “Matlai   sadayn   va  majmai   bahrayn”  (“Ikki  saodatli   yulduzning  chiqish  va   ikki
dengizning   qo‘shilish   joyi”)   asari   uning   tomonidan   1470   yilda   yozilgan.   Unda   Amir
Temur,   Shohruh   Mirzo,   Ulug‘bek   va   boshqa   temuriy   hukmdorlarning   ichki   va   tashqi
siyosati, iqtisodiy, manaviy hayotiga oid qimmatli malumotlar uchraydi.
“Rauzat   us-safo”   (“Musaffolik   bog‘ i ”)   nomli   asar   muallifi   mashhur   tarixchi
Mirxond   (1433-1498)   va   uning   nabirasi   G‘iyosiddin   ibn   Humomiddin   Xondamirning
(1475 - 1535) “Habib-us-siyar fi axbor va afroz ul-bashar” (“Inson xabarlari va farzlarida
do‘stning tarjimai holi”) va boshqa asarlari ham Amir Temur davri manbashunosligida
alohida o‘rin tutadi. Bu asar 1524 yilda yozib tamomlangan bo‘lsa ham qo‘shimchalar
kiritilishi natijasida u 1529 yilda oxiriga yetkazilgan.
Amir   Temur   va   temuriylar   davrida   Davlatshoh   Samarqandiy   (1435-1495),
Zahiriddin   Muhammad   Bobur   (1483-1530)   kabi   ko‘plab   davlat   arboblari,   sayyoh
tarixnavislarning   asarlari   yaratilgan   bo‘lib,   ularni   barchasiga   batafsil   to‘xtalish
imkoniyati   bo‘lmasa-da,   ish   yozish   jarayonida   ular   blan   tanishib   chiqildi.   Tahlillar
natijasida   Amir   Temur   tarixiga   tegishli   manbalarda   o‘xshash   malumotlar   uchragani 11bilan, ular  bir-biridan  davrida,  sifatida,  yozilish  uslubi, dalil   – malumotlarning boyligi
va boshqa jihatlarida farqlar  mavjudligi  seziladi. Ularning barchasi  ham  o‘ziga xosligi
va qimmati bilan ajralib turadi.
Temur   va   Temuriylar   davri   madaniyati   tarixi   oid   ma’lumotlar   bir   qator   internet
saytlarida ham uchraydi.
                    Tadqiqot   metodlari.   O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat
Mirziyoyevning  madaniy  meros  va  tarixiy  xotirani  asrash  borasidagi   nutqlari  va  Amir
Temur   shaxsiyatini   chuqurroq   tadqiq   qilish   haqidagi   fikrlari,   ilmiy   ishning   uslubiy
asosini belgilashda muhim omil bo‘lib xizmat qildi. Prezidentimiz o‘z nutqlaridan birida
ta’kidlaganlaridek:   “Biz   xalqimizning   madaniy   merosini   saqlashimiz   va   kelajak
avlodlarga yetkazishimiz kerak” 17
.
Mazkur   yondashuvdan   ilhomlanib,   tadqiqotda   ilmiylik,   xolislik,   tanqidiy   va
qiyosiy   tahlil   usullariga   tayanildi.   Shuningdek,   uzviylik   va   davomiylik   tamoyillariga
amal   qilindi,   bugungi   kunda   xalqaro   ilmiy   doiralar   tomonidan   e’tirof   etilayotgan
sivilizatsion yondashuv usuli ham tadqiqotda qo‘llanildi.
Ishning   maqsadi   va  vazifalari.   Amir   Temur   va   Temuriylar   davri   madaniyatini
o‘rganishning  hozirgi  davr   uchun  ahamiyatiga  har  tomonlama  baho  berish  maqsadida,
quyidagi vazifalarni o‘z oldimizga qo‘ydik:
- Amir Temur va Temuriylar davri bunyodkorligiga baho berish;
- XIV-XV   asrlarda   Movarounnahrda   moddiy-ma’naviy   madaniyat   ravnaqini
tahlil qilish;
- Amir   Temur   va   Temuriylar   davriga   oid   islomiy   obidalar   haqida   tushuncha
berish;
- Amir   Temur   va   Temuriylar   davri   san’ati   va   me’morchiligining   o‘ziga   xos
xususiyatlarini tavsiflab berish;
- Mirzo Ulug‘bek davrida ilm-fan ravnaqini tahlil qilish;
- ma’naviyat   asoslari,   O‘zbekiston   madaniyati   va   san’ati   tarixi,   O‘zbekiston
tarixi   darslarida   mavzuni   yoritish   va   mustahkamlashda   interfol   usullar,   pedagogik   va
17
  Mirziyoyev Sh.M. O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti Shavkat Mirziyoyevning parlamentga murojaatidagi nutqi. 2020-
yil 29-dekabr. //  https://www.gazeta.uz/oz/2020/12/29/culture/ 12axborot-kommunikativ texnologiyalardan foydalanishning ahamiyatini tushuntirish.
Ishning yangiligi va erishilgan natijalar.   Yuqorida aytganimizdek, Amir Temur
va Temuriylar davri madaniyatini o‘rganishning hozirgi davr uchun ahamiyati bugungi
kunga   kelib   umumlashtirilgan   holda   maxsus   o‘rganilmagan.   Biz   o‘z   ishimizda   ham
Amir Temur davri, ham Temuriylar davri madaniyati va san’atini xolisona baholashga,
ular   haqida   ma’lumot   berishga   harakat   qildik.   Ayniqsa,   me’morchilikda   qo‘llanilgan
uslublar   haqidagi   ma’lumotlar,   me’morlar,   hunarmandlarning   ustaligi,   mahoratini   aks
ettirganimiz   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Shuningdek,   mavzuni   o‘rganish   bobida
tavsiyalar ishlab chiqishga harakat qildik.
Ishning   amaliy   ahamiyati.   Bitiruv   malakaviy   ishimizda   keltirilgan
ma’lumotlardan   “Ma’naviyat   asoslari”,   “Madaniyatshunoslik”,   “O‘zbekiston   tarixi”,
“O‘zbekiston   madaniyati   va   san’ati   tarixi”   fanlaridan   referat,   kurs   ishlari,   ma’ruzalar
yozishda, seminarlarga tayyorgarlik ko‘rishda, mustaqil ishlarni bajarishda foydalanish
mumkin. Amir Temur, Bobur, Mirzo Ulug‘bek yubileylariga bag‘ishlab o‘tkaziladigan
ma’naviy tadbirlarda ham qo‘llash tavsiya etiladi.
Ishning   tuzilishi.   Bitiruv   malakaviy   ish i   kirish,   adabiyotlar   tahlili,   tanlangan
ob’ektlar   va   tadqiqotlar   metodlari,   asosiy   qism   boblari,   xulosa   va   tavsiyalar,
foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati va ilovalardan iborat. 13I  BOB. MOVAROUNNAHR VA XUROSONDA AMIR TEMUR VA
TEMURIYLAR DAVRI MADANIYATINING RAVNAQI
1.1. Amir Temur davri madaniyatining o‘ziga xos xususiyatlari
Ma’lumki,   Amir   Temur   o‘z   siyosatini   mamlakatda   markazlashgan   kuchli
mustaqil   jamiyat   o‘rnatish,   har   bir   ishda   qonun   va   tartib   joriy   qilish,   yurtda
osoyishtalikni   jonlantirish,   xunarmandchilik,   savdoni   rivojlantirish,   islom   aqidalariga
rioya   qilishdan   boshladi.   Temurning   amaliy-ijtimoiy   faoliyati   uning   avval   o‘tgan
podshohlarga   nisbatan   qanday   ijobiy   yangiliklarni   amalga   oshirganligiga   qarab
baholanishi   zarur.   Ana   shu   nuqtai   nazardan   aytishimiz   mumkinki,   Amir   Temur   va
temuriylarning   faoliyati,   shubhasiz   ilmu-fan   taraqqiyoti   va   ma’naviyati   bilan
sug‘orilgandir.
Amir   Temur   o‘z   zamonasining   qanday   buyuk   jahongiri   bo‘lsa,   shunday   ulkan
ilmu-fan   bunyodkori,   madaniyat   rivojining   buyuk   yo‘lboshchisi   ham   edi.   Muhimi
shundaki, u o‘zining keng bunyodkorlik ilmu-fan va ma’murchilik ishlarini nafaqat ona
Vatani   –   Turonda,   balki   undan   uzoq   bo‘lgan   o‘zga   yurtlarda   ham   muvaffaqiyatli   olib
bordi. U buzilgan va talofatga yuz tutgan Bog‘dod shahrini qayta tiklash va obod etish,
Qobul   vodiysi   va   Mug‘on   shahrini   qayta   tiklash   va   obod   etish,   Qobul   vodiysi   va
Mug‘on   cho‘llariga   suv   chiqarish,   Ozarbayjondagi   Darband   qal’asi   va   Boylakon
shaharlarini qayta tiklash, yangi jamoa binolarini qurish, Ozarbayjonning Ars daresidan
chulga kanal qazib suv chiqarish (uzunligi 60-70 km). Xuroson hududiga Balx shahrini
qayta   tiklash   va   obod   etish.   Xitoy   chegaralarida   joylashgan   uzoq   Ampara   shahri   va
Bosh   Xumra   qal’asini   ma’mur   etish   kabi   ulkan   bunyodkorlik,   ta’mir   va   obodonchilik
ishlarini   amalga   oshirdi.   Hozircha   mavjud   Isfaxondagi   katta   ko‘prikni   qurdirdi.
Temurning nigohi mehri tushgan,  ta’mir va  ma’murchilikka muxtoj bo‘lgan yerlar xoh
Turkistonda bo‘lsin, xoh o‘zga yurtlarda Temur himmati va e’tiboridan chetda qolmadi.
Oddiy   xalq   tili   bilan   aytganda,   Amir   Temur   o‘z   hayoti   davomida   ming   bir   xayrli   va
mo‘tabar ishlarga qo‘l urdiki, ularni qoyilmaqom qilib uddaladi. U nafaqat davlatchilik
salohiyatni,   ijtimoiy   adolatni,   balki   ma’naviy   madaniyatni,   diniy   haqiqatni   ham
rivojlantirib uni mustahkamladi.
Islom   sharqi   dunyosida   el-yurt   farovonligi,   mamlakat   obodonchiligi   va 14osoyishtaligi   uchun   bunyodkorlik   sohasida   fidoyilik   ko‘rsatgan   allomalar   oz   emas.
Biroq,   bu   borada   Amir   Temur   va   temuriylarning   o‘rni   alohida   ahamiyatga   molikdir.
Vatan va millatning fahri uchun butun xalq kuchini ezgu ishlarga yo‘llashda ma’naviy
madaniyatni,   ilmu-fanni   rivojlantirishda   temuriylarga   Amir   Temurning   o‘zi   bosh
bo‘lgan  edi.  Sohibqiron o‘zining barcha  ishlariga  musulmonchilik deb  atalmish  buyuk
bir axloq-odob va qadriyat bayrog‘ini baland ko‘tarishga harakat qildi va bunga erishdi
ham.   Hazrat   Amir   Temurning   islom   olamida   har   yuz   yilda   bir   marotaba   beriladigan
“Qutbiddin”   unvoniga   sazovor   bulishligi   ham   bejizdan   emas   edi.   Amir   Temur   islom
ta’limoti   va   tasavvuf   an’analariga   tamoman   mos   keluvchi   hayriya   binolari   va
inshootlarini ilmu-fan markazlarini, madaniyat maskanlarini qurishni davlat tomonidan
amalga oshirilishi  shart  bo‘lgan ishlar  qatoriga kiritib, ularni  o‘zi  amal  qilgan ijtimoiy
adolatning,   siyosiy   qudratning,   diniy   haqiqatning   muhim   tamoyillaridan   biri   deb   bilar
edi.
Temur   davrida   Markaziy   Osiyoda   shaharsozlik,   me’morchilik,   san’ati,   dinu-
islom, madaniyat va ilmu-ma’rifat tengsiz rivoj topdi. O‘rta Osiyo shaharsozligida bino
va inshootlarni  qurishda  yangicha ansambl  uslubi, yangidan-yangi  jamoa  binolari, usti
berk savdo rastalari, maxsus bozorlar vujudga keldi, ilmu-fan markazlari tashkil topdi 18
.
Me’morchilik   san’atining   rivojlanishi   yangi   pog‘onaga   ko‘tarildi.   Peshtoq   va
gumbazlar   binolarga   mahobat   bahsh   etuvchi   asosiy     shakllarga   aylantirildi.   Bino
shakllari   va   qismlarini   bir-biriga   hamohang   va   uyg‘un,   miqyosiy   ulchovlarda
shakllantirish avj oldirildi. Bu esa, o‘z navbatida, bino qismlari ulchovlarini mutanosib
nisbatlarda   bo‘lishligini,   bino   tarzini   esa   me’moriy   jihatdan   shaklan   mukammal   va
go‘zal   chiqishini   ta’minladi.   Muhandislik   san’atidagi   yutuqlar   ham   me’morchilikning
yanada   ravnaq   topishiga   yaqindan   yordam   berdi.   Temur   davrida   yaratilgan   o‘zaro
kesishuvchi   ravoq   g‘ishtli   qurilmalar   keng   xonalarning   tomlarini   yopishda,   ularning
ichki   va   tashqi   ko‘rinishlarini   mahobatli   qilib   ishlashda   qo‘llanildi.   Me’morchilikka
tadbiq   etilgan   hattotlik   san’atining   rivoj   topishi   esa   bino   va   inshootlarning   yanada
mukammal   va   serjilo   yaratilishini   tashkil   etdi.   Naqshinkorlikda   girix,   islimiy   va
18
  Ahmedov B. Ulug‘bek. Esse. – T.:Yosh gvardiya, 1989.  36-b. 15husnixat   bezaklaridan   tashqari   muqarnas   va   kundal   uslubi   keng   qo‘llanildi.   Binolar
yaqindan   va   uzoqdan   ko‘rishga   mo‘ljallangan   naqshlar,   yozuvlar   bilan   bezatildi.
Tasviriy   san’atda   kitob   nafis   naqqoshligi   (miniatyura)   bilan   bir   qatorda   ilgarilari   (XI-
XIII)   asrlarda)   din   peshvolari   tazyiqi   ostida   amaldan   qolgan   mahobatli   devoriy
(monumental)   rang-tasvir   san’ati   shoxona   saroy   va   qushk   hashamatlaridan   yangitdan
rivoj topib qo‘llanila boshlandi 19
.
Bu   holatlar   Amir   Temurning   bunyodkorlik   faoliyatida   nafaqat   me’morchilik,
qurilish   san’ati,   balki   ilmu-fanning   hamma   sohasini   rivojlantirishning   sardori,
yo‘lboshchisi bo‘ldi. O‘zi esa ilmu-fanning yirik bilimdoni sifatida o‘zgalarga na’muna
bo‘lib   davlat   siyosati   islom   haqiqati   bilan   o‘yg‘unlashtirib   olib   bordi.   Uning   ashaddiy
raqibi ibn Arabshoh: “Temur podshohlar va xalqlar siyratlarida bilimdon, Sharqu- G‘arb
tarixining otasi va onasi edi”  –  deb bejiz tan olmagan edi.
G‘arb   yepiskopi   monax   Ioann   Grinlo   Temur   xaqida   yozib,   uning   turk,   fors   va
arab   tillarida   bemalol   so‘zlasha   olganligini,   ilmu-fandan   bilimdon     ekanligini
ta’kidlaydi.   “Ilmu   Qur’on   va   ilmu     fikhda shunchalik zabardast  ediki,   –   deb xabar
beradi   u   Temur   haqida,   –   har   qanaqa   musulmon   olimi   u   bilan   bu   mavzuda   bellasha
olmagan” 20
.
Sultoniya   yepiskopi   monax   Ioann   Grinlo   o‘zining   Amir   Temur   haqidagi
xotiralarida: “Temurbekning bunyod etgan qasrlari ikki yuzdan ziyod edi: Samarqandda
o‘n sakkiz, Kesh shahrida yigirma, Bog‘dodda o‘n besh, Isfaxonda o‘n ikki, Sherozda
yetti   qasri   bor   edi”,   –   deb   yozadi.   Ioann   Grinlo   ushbu   qasrlarning   aynan   qanday
imoratlar ekanligini yozmasada, ularning sonini keltirgani Sohibqironning bunyodkorlik
ishlariga juda katta e’tiborni qaratganligidan dalolat beradi 21
.
Ayniqsa   uning   o‘zga   yurtlarda   bunyod   etgan   bino   va   inshootlari   Temur
ma’naviyatidagi yangi qirralarni ochib berishga hizmat qiladi. O‘nlab shaharlar va bog‘-
saroylar, masjidu-madrasalar, savdo va tijorat inshootlari, kasalxonalaru langarxonalar,
xonakohlar, hammomlar, ko‘priklar, kanallaru bo‘g‘onlar Buyuk Ipak yuli bo‘ylab bino
19
  Amir Temur davrining me’moriy kahqashoni. – T., 2006 .  7-8-b
20
  Karimov Sh., Shamsutdinov R. Sohibqiron Amir Temur va uning saltanati. – Andijon, 1995 .56-b.
21
 Karimov Sh., Shamsutdinov R. Sohibqiron Amir Temur va uning saltanati. – Andijon, 1995 . 57-58-b. 16etilgan   son-   sanoqsiz   rabotu-karvonsaroylar,   sardobalar   Amir   Temur   bunyodkorlik
faoliyatining ko‘p qirralari va rang-barangligidan dalolat beradi.
Bir   so‘z   bilan   aytganda   Amir   Temur   davrida   Turkiston   va   Xurosonda   amalga
oshirilgan   keng   bunyodkorlik   ishlarida   o‘ziga   xos   “Temur   uslubi”   yaratilgan   edi.
Keyinchalik   temuriylar   bu   uslubni   rivojlantirib   davom   ettirdilar   va   Shimoliy
Xindistonda   Bobur   Mirzo   va   boburiylar   hukmronligi   davrida   ham   bu   uslub   o‘zining
sezilarli ta’sirini ko‘rsata oldi.
Temur   davri   madaniy-ma’naviy   hayoti   bilan   bog‘liq   masalalar   orasida   ushbu
davrdagi mahobatli, ya’ni monumental devoriy tasviriy san’at rivoji masalasi o‘ziga xos
tadqiqotga muxtojdir. Markaziy Osiyo madaniyatiga qadimdan xos bo‘lgan, biroq Islom
tazyiqi ostida X-XIII asrlarda amaldan qolgan monumental tasviriy san’atning devoriy
uslubi aynan Amir Temur va temuriylar davrida yangidan jonlandi, rivoj topdi. Nega?
Tirik     jonzotlarni   tasvirlash,   yirik   o‘lchamdagi     devorlardagi   rangtasvirlarda   ifodalash
islomu   shariat   talablariga   tamoman   qarshi   edi-   ku!   Nega   temuriylar   bunga   amal
qilmadi? Bu kabi savollarga javob berish temuriylar davri tasviriy san’ati turli qirralarda
tadqiq   qilishni,   bu   davrda   islom   va   tasviriy   san’at   munosabatlarini   o‘rganishni   taqozo
etadi.
Temur ilmu-fan rivojiga rahnamolik qilgan, o‘zi esa tarix, jug‘rofiya, tib ilmlarini
yaxshi   bilgan,   adabiyot   va   shaxmatni   sevgan.   U   ulamo   va   shoirlarni   behad   hurmat
qilgan, e’zozlagan. Sababi uning o‘zi ham o‘z davrining olimi va donishmandi bo‘lgan.
Uning   mug‘oliblaridan   biri   Ibn   Arabshoh   Temurni   “Sharqu   G‘arb   tarixining   otasi   va
onasi   edi”,   deganda   to‘g‘ri   baho   berib,   mubolag‘a   qilmagan   edi.   Temurning   qadami
qaerga   yetgan   bo‘lmasin,   u   o‘sha   yerdagi   olimu   ulamolar,   shoirlar,   san’atkorlar,
me’morlar,   hunarmandlar,   kasbkorlarni   yig‘ib   suhbat   aylagan,   ularga   topshiriqlar   va
vazifalar  bergan, osoyishta  ijod, bunyodkorlik bilan  shug‘ullanishga imkoniyat  yaratib
bergan,   moddiy   yordam   berib   xomiylik   qilgan.   Chunonchi,   u   Damashqda   islom
ulamolarini  yig‘ib,  Qur’on  haqida  katta  munozara  o‘tkazdi.  Ozarbayjonning  Boylaqon
shahrida   ham   olimlar   bilan   kengash   o‘tkazib,   ular   oldiga   katta   vazifalar   qo‘yadi.
Rumning   Basra   shahridagi   eng   katta   kutubxonadagi   nodir   kitoblarini   Samarqandga
keltirib bu yerdagi kitoblar bilan qo‘shib Ko‘ksaroyda ulkan bilim maskani  –  kutubxona 17tashkil   etadi.   Bu   kutubxona   xazinasidan   minglab   kishilar   bahramand   bo‘lgan,   yetuk
olimlar yetishib chiqqan. Fahmlash mumkinki, Temurning kutubxonasi o‘z davrida yer
yuzidagi ulkan va eng boy kutubxonalardan biri bo‘lgan. Negaki poytaxt Samarqandga
nafaqat   kitoblar,   balki   Temur   saltanati   hududidagi   eng   nufuzli   olimlar   ham   yig‘ilgan
edilar.   Temurning   bevosita   g‘amhurligida   yuzlab   olimlar   ilmu-   fanda   ijod   qilganlar.
Ular   qatorida   Sa’uddin   at-Taftazoniy,   Mavlono   Ahmad,   Sayid   Sharif   Jurjoniy,
Shamsiddin Muhammad ibn al-Jazariy, Xoja Muhammad al-Buxoriy, Xoja Abdulmalik
Samarqandiy, Tojiddin as-Salmoniy,  Mavlono  Ubayd,  Mavlono  Abdujabbor,  Ahmad
Kirmoniy, Xofizu Abru, G‘iyosiddin Ali, Nizomiddin Shomiy, Hofiz Sheroziy, Kamol
Xujandiy va boshqalar edi 22
.
Umuman   olganda   Amir   Temur   saltanatida   zamonasining   taniqli   allomalari
hisoblangan   dunyoviy   fanlarning   hamma   tarmoqlari   bo‘yicha   ilmiy-tadqiqotlari   olib
borgan qariyib 100 dan ortiq olimlar, Islom tasavvufchiligi sohasida ham Sharqda nomi
mashhur   bo‘lgan   o‘nlab   avliyoyu-   pirlar   ilohiyat   yo‘lida   samarali   ibodatda   bo‘lganlar.
Samarqand o‘sha davrda ana shunday buyuk zotlarning ijod markaziga aylangan edi. Bu
iborani   o‘sha   davrning   guvohi   bo‘lgan   Ibn   Arabshoh   shunday   ta’riflaydi:   “Temur   har
bir   jonni   (olimu-ulamolarni...)   yig‘ib,   nimaiki   narsa   bo‘lsa   sarasini   Samarqandga
keltirdi.   Natijada,   Samarqandda   har   bir   ajib   fan   ahli   namoyondasidan   va   san’atlar
g‘aroyib uslubidan fazilati peshonasida nishona bo‘lib, o‘z tengqurlaridan ustun turgan
o‘z   sohasida   alloma   kishilar   yig‘ilgan   edi”.     U   davom   etib:   “Darhaqiqat   Samarqand
fozillar jam bo‘lgan va fazilat ahlining kelib qunadigan joyi erdi” 23
.
Ushbu   olimlar   Temur   tashkil   etgan   Ko‘ksaroy   kutubxonasida   ishlash   va
foydalanish xuquqiga ega edilar. Har bir olimning o‘rni va vazifasi aniq edi.
Ular   ilmu-fanning   turli   sohalarida   ilmiy   izlanishlar   olib   borib,   Turoni-zamin
ilmu-fan, madaniyatini jahon sivilizatsiyasi darajasiga ko‘tarib, Samarqandda o‘ziga xos
ilmiy markazni  tashkil  etib, nevarasi  Ulug‘bek davrida fanning keng taraqqiy etishiga,
ilmiy laboratoriya va Samarqand fanlar akademiyasining vujudga kelishiga asos solgan
22
  Ahadov Sh.A., Egamov Sh.S. Amir Temur va Temuriylar davrining intellektual salohiyati. – Samarqand, 2004.  11-
12-b
23
  Ibn Arabshoh. Amir Temur tarixi. – T.:Mehnat, 1991 . 87-b. 309-b. 18edi.
Temur   davriga   kelib   Samarqand   olimlar   maskaniga   aylanishi   bilan
madrasalarning   vazifalari   ham   kengaya   borib,   ular   yuqori   saviyasi   ilm-fan
muassasalariga aylana bordi.
Ushbu olimlarning ko‘pchiligi, ayni  paytda, Temur  davrida va  Temurdan   oldin
barpo  etilgan  va  obod  xolga  keltirilgan  Samarqand madrasalarida talabalarga ta’lim
berar  edilar. Ularda endi  diniy qadriyatlardan tashqari  davlat  xizmatchilari  va iqtidorli
yosh   olimlar   xam   tayyorlana   boshlandi.   O‘sha   davrda   Damashkdan   keltirilgan   yosh
tolibi ilm Ibn Arabshoxning Samarqanddagi Idiku Temur madrasasida taxsil olib taniqli
tarixchi olim bo‘lib yetishganligi fikrimizning dalilidir.
Undan     tashqari   Amir   Temurning   bevosita   ustozligida   Temuriylardan   tashqari
qariyib 80-dan ortiq mashhur davlat arboblari, talantli sarkardalar, ikki ta’limotda ham
bilimga   ega   bo‘lgan   yirik   siyosatchilar   yetishib   chiqadi.   Jumladan,   Tojuddin   as-
Salmoniy,   Ma’sud   as-   Simnoniy,   Muhammad   as-Sogirjiy,   Ahmad   as-Tusiy,   Mavlono
Qutbiddin,   Xoja   Abdumalik,   Mavlono   Ubayd,   Fazlulloh   Mavlono,   Jamoliddin,
Muhammad   Kovchin,   amir   Xamza,   Maxmud   Shoxob   Xurosoniy,   Nasriddin   Maxmud,
Amir Shox Malik, Amir Joku, Sayfitdin Borlos, Amir Sulaymonshox, Amir Abu Sayid,
Amir Usmon Abbos, Amir Sariq Atko, Amir Jalolitdin kabilar shular jumlasidandir.
Temur   davrida   qurilgan   va   obod   etilib   faoliyati   ijobiy   yo‘lga   qo‘yilgan
madrasalar   masalasiga   kelsak   faqat   birgina   Samarqandning   o‘zida   ularning   soni   unga
yaqin   edi.   Temurning   suyukli   nabirasi   Muhammad   Sulton   madrasasi,   Bibixonim
madrasasi,   Feruzshoh   madrasasi,   Idiku   Temur   madrasasi,   Amir   Shoxmalik   madrasasi,
Qutbiddin Sadr madrasasi va boshqalar shular jumlasidan edi.
Bundan   tashqari,   Shahrisabzda,   Buxoroda,   Xirotda   ilm-fan   axllari,   ko‘plab
adiblar,   shoiru-bastakorlar,   musavvirlar,   me’moru   muxandislar,   binokor   naqqoshlar,
mohir xunarmandlar ijod bilan band edilar. Bu davrda Temurning ota yurti Shahrisabz
esa o‘zi o‘qigan madrasa qayta ta’mirlanib, kengaytirilib, ilmiy tarbiya markaziga, ya’ni
“Adab   ilmining   gumbazi”ga   aylangan   edi.   Undagi   Temur   bunyod   etgan   “ Dor   ut-
tilovat ” da   nafaqat   adab   ilmi,   balki   diniy   va   dunyoviy   bilimlar   ham   o‘rganilar   edi.
Xirotda  esa  Shoxrux   Mirzo   ham   Temurning    ilm-fan   va   ma’rifat sohasidagi sa’y- 19harakatlarini   olib   butun   Xurosondagi   eng   katta   kutubxonani   tashkil   etadi.   Temur
saltanatining   har   ikkala   ulkan   kutubxonasida   nafaqat   arab   va   turk   tillarida,   balki   fors,
lotin   va   yunon   tillaridagi   eng   nodir   asarlar   to‘plangan   ediki,   bu   asarlardan   foydalanib
ishlagan  olimlar   keyinchalik  Samarqandda  Mirzo  Ulug‘bek  shakllantirgan  ulkan  ilmiy
akademiyaning a’zolari bo‘lib, ilmu faoliyatlari bilan jahonga tanilgan yirik va mashhur
olimlar bo‘lib yetishadi.
Xirotda   esa   ana   shu   sa’y-xarakatlarning   davomi   va   Xirot   kutubxonasining
tarkibiy   qismi   tarzida   pirovardda   Husayn   Boyqaro   va   Alisher   Navoiy   davrida
Kamoliddin   Behzod   rahbarlik   qilgan   “San’at   akademiyasi”   –   “Nigoriston”   vujudga
kelgan edi.
Yuqorida   keltirilgan   dalil   va   mulohazalarga   asoslanib   Temurning   xayotda   amal
qilgan   tartib   e’tiqodlaridan   biri,   bu   –   kitob   bitiklar   kutubxonasini   tashkil   etish   edi.
Chunki uzoq Bursa shahridan Samarqandga yaxlit bir kutubxonani kuchirib kelish faqat
Temur   ma’naviyatiga   xos   tafakkur   edi.   Temurning   fikricha,   “kitob   barcha
bunyodkorlik,   yaratuvchanlik   va   aql-idrokning,   ilmu   donishning   asosi,   xayotni
o‘rnatuvchi   murabbiydir”.   Garchi   bu   satrlar   Temur   nomidan   xalq   tilida   aytilgan
rivoyatlarda keltirilgan bo‘lsa-da, u Temur ma’naviyatiga tamoman mos keladi. Chunki
uning   ugitlarida   “yozilgan   narsa   avlodlar   xotirasida   qoladigan   ishlardan   ham   uzoqroq
yashaydi”, degan hikmatli satrlar mavjud 24
.
Amir   Temurning   ilm-ma’rifatga   qaratgan   katta   e’tiborini   uning   “ Tuzuklari ” da
ham   kurish   mumkin.   Unda,   jumladan   shunday   satrlarni   o‘qiymiz:   “Musulmonlarga
diniy masalalardan ta’lim berib, shariat aqidalar va Islom dini ilmlaridan dars bersinlar
deb, har bir shaharga olimlar va mudarrislar tayin qildim... Yana amr qildimki, har bir
shaharda masjid  va madrasalar  bino qilsinlar, kasallar  uchun  shifoxonalar  qursinlar  va
ularda   ishlash   uchun   tabiblar   tayinlasinlar” 25
.   Darhaqiqat,   Amir   Temur   zamonasida
ulamo   va   mudarrislarga   katta   moddiy   yordam   ko‘rsatilib   ilgarigidan   ham   ortiqroq
maosh va ish haqi olib mudarrislik qilar edilar.
24
  Amir Temur o‘gitlari. – T., 1992 . 59-b .
25
  Temur tuzuklari. – T., 1991 20Ular   esa   davlat   va   uning   boshlig‘i   tomonidan   olimu-ulamolarga   qilgan
salohiyatni   moddiy   va   ma’naviy   yordami   tufayli   o‘sha   davrlarda   yaratilgan   ilmu-fan
natijalari   hozirgi   kunda,   kelajakda   ham   o‘z   qiymatini   yo‘qotmaydi.   Jumladan,   hozirgi
kunda   Samarqandda   Amir   Temur   saroyida   hizmat   qilgan   olimlardan   biri   Muhammad
Ibn   Umar   Sa’didin   at-Taftazoniyning   ilmu-hisob,   handasa   va   mantiqqa   doir   bir   necha
risolasining   qadimgi   qo‘lyozma   nusxalari   mavjud.   Shulardan   biri   tug‘ri   chiziqlarning
paralelligiga   bag‘ishlanadi.   Unda   Taftazoniy   Yevklidning   mashhur   5-postulatini   isbot
qilishga   harakat   qiladi   va   bunda   ikki   to‘g‘ri   chiziqni   uchinchi   to‘g‘ri   chiziq   kesganda
hosil   buluvchi   bir   tomonli   ichki   tashqi   burchak   yig‘indisining   ikki   to‘g‘ri   burchakka
teng bo‘lishi zarur ekanini ko‘rsatadi. Shu jarayonda u burchaklarning boshqa bir qator
hossalarini   ham   isbot   qiladi.   Ularning   tatbiqi   sifatida   ikki   masalaning   yechimini   ham
keltiradi.
Amir   Temurning   ilmu-fan,   ma’naviy-madaniyati   xaqida   fikr   yuritar   ekanmiz
Sohibqironning o‘zi  ham fan bilan shug‘ullangan, tarixni  sevgan, tarix xaqida kitoblar
yozgan.   Uning   “Manzumoi   Turk”,   “Tuzuklari”   shular   jumlasidandir.   Yuqorida
ta’kidlaganimizdek jahon xalqlari tarixini yaxshi bilgan, o‘z faoliyati to‘g‘risida siyosiy
xulosalar chiqargan. Shu bilan bir qatorda Amir Temur tabobat ilmining rivojiga katta
sharoit   yaratib   beradi   va   xalq   meditsinasini,   tabobat   ilmiy   markazlari,   binolarini
vujudga keltiradi.
Temurning   alohida   bino   tarzida   shifoxona   qurdirganligi   xaqida   adabiyotlarda
ma’lumot yo‘q. Biroq bizga Amir Temur davrida Samarqanddagi Ark-qal’ada dor ush-
shifo,   ya’ni   shifoxona   xizmati   tashkil   etilganligi   ma’lum.   Zamonasining   ulug‘
ulamolaridan   bo‘lmish   Mir   Sayid   Sharif   Jurjoniy   (1330-1414)   avval   Sherozda
mudarrislik   qilib,   1387   yilda   Amir   Temurning   taklifi   bilan   Samarqandga   kelib   ushbu
dor ush-shifoda o‘z faoliyatini davom ettirganligi xaqida ma’lumotlar mavjud.
Temur   “Tuzuklari”ga   amal   qilib   kasallar   uchun   shifoxonalar   qurgan   temuriylar
haqida gapiradigan bo‘lsak, unda Xuroson hukmdori Sulton Shoxruh Mirzoning xotini
Milkat og‘a (u oldin Umarshayx Mirzoning xotini bo‘lib, 1394 yilda u o‘lgandan keyin
Temur idorasiga bo‘ysunib, Shoxruh Mirzo oladi, u kishi  Xirot shahrida dor ush-shifo
quradi) hamda Shoxruh Mirzoning nabirasi   Mirzo   Alouddavlatni     (u   ham   Xirotda 21shifoxona   qurgan)   va   Husayn   Boyqaroni   (Xirot   yaqinidagi   Gerirud   tog‘idan   chiqqan
shifobaxsh   issiq   suvga   shifoxona   qurdiradi)   ko‘rsatib   o‘tish   mumkin.   Xullas,   Amir
Temurning   nafaqat   diniy   ilmlar,   balki   dunyoviy   ilmlar   hamda   tabobat   ilmini   rivoj
toptirishda ham hizmatlari katta  bo‘lgan.
Temuriylar   davrida   ilm-ma’rifat   faqat   Ulug‘bek   davridan   boshlab   rivoj   topgan,
deb tushunilar edi. Yuqorida keltirilgan ma’lumotlardan ayon bo‘ldiki, Temur nevarasi
Ulug‘bekka   qadar   ham   o‘z   saltanatida   ilm   -   ma’rifat   taraqqiyotiga   alohida   e’tibor
bergan   va   shunday   xulosa   qilish   mumkinki,   Ulug‘bek   akademiyasidek   ulkan   ilm
maskanining poydevoriga ham aslida Temurning o‘zi asos solib ketgan edi.
Shuni   aytib   o‘tish   kerakki,   Buyuk   Soxibqiron   nafaqat   yirik   davlat   arbobi,
markazlashgan   yirik   Turon   davlati   va   milliy   o‘zbek   davlatchiligining   asoschisi,
mashhur   xarbiy   sarkarda,   ilmu-fan,   madaniyat   homiysi,   balki   orastalik,   go‘zallik,
landshaft-madaniyatining   ham   takrorlanmas   ijodkori-rahnamosidir.   Amir   Temurning
asosiy   maqsadi   Markaziy   Osiyo   xalqlarini   nafaqat   chingiziylar   zulmidan   ozod   etish,
mustaqillikni   qo‘lga   kiritish,   qudratli   davlatni   tashkil   etish,   xalqni   birlashtirish   bilan
cheklanib qolmasdan xorijiy bosqinchilar zulmi va vahshiyona siyosati oqibatida vayron
bo‘lgan  va   xarobaga   aylangan  shaharlar,  qishloqlar,  me’moriy-tarixiy  obidalar,  yo‘l-u,
ko‘priklar, ma’naviy- madaniy makonlar, maschitu-madrasalarni qayta tiklashdan iborat
edi.
Amir   Temur   o‘z   “Tuzuklari”da:   Saltanatim   ishlarini   qonun-qoida   va   intizomga
solib, saltanatim martabasiga zebu-ziynat berdim”, “...Xamisha mamlakat   to‘kinchiligi
va  obodonchiligi  uchun  xarakat  qildim...”,   “Muxandislar bilan ittifoqda oliy imoratlar
barpo etib, bog‘i bustonlarning loyixa-tarhini chizdirdim”, - deb asosiy istak-niyatlari va
maqsadlarini   amalga   oshirib   yirik   o‘zbek   milliy   davlatchiligini   tashkil   etibgina
qolmasdan, balki uni sharqona orasta, go‘zal uslubda bezashga ham muvaffaq bo‘ladi.
“Zafarnoma”   muallifi   Sharofiddin   Ali   Yazdiyning   xabar   berishicha   Ozarbayjonda,
Boylakon  shahrini  Amir   Temur  yangidan  bino  etadi  va   bu  shaharda  ushbu   munosabat
bilan o‘tkazilgan kengashda:  “Agar oldin bizning diqqat  e’tiborimizni  harbiy yurishlar
tortgan   bo‘lsa,   endilikda   mamlakatda   xotirjamlik   o‘rnatishga   qaratilgan   tadbirlarni
amalga   oshirish   bosh   vazifamizdir.   Bu   olijanob   ishda   menga   yordam   berishlaringizni 22iltimos   qilaman”,   -   deb   ilmu-fan   axliga   va   arbobu-   xeshlarga   murojaat   qiladi 26
.   Shu
maqsadda   butun   mamlakatni   orasta,   ko‘rkam   qilishga   butun   kuch   qudratini   safarbar
etishga qaror qiladi.
Amir   Temur   o‘tkazgan   mashvaratlarida   mamlakat   obodonchiligi,   orastaligi
haqida   mutasaddi   kishilar   hisobotini   eshitib,   o‘z   fikr   mulohazalarini   berib   turgan.
Qurilayotgan jamoa binolari, shaharu- sarhadlar, ko‘prigu-yo‘llar, kanallarni va boshqa
qurilishlarni   borib   o‘zi   ko‘rgan.   Ularning   orasta,   sharqona   uslubga   muvofiqligini
tekshirib,   qimmatli   fikr-mulohazalarini   bergan,   o‘ziga   yoqmaganlarini   esa   boshqatdan
qurdirgan.   Bu   haqda   Kastiliya   (Ispaniya)   elchisi   Ryui   Gonzales   de   Klavixoning
Samarqandga 1403-1406 yillarda qilgan sayohati haqidagi kundaligida ajoyib hikoya va
qimmatli   ma’lumotlar   mavjud   bo‘lib,   uning   mazmuni   qo‘yidagicha.   Uning   yozishicha
Samarqand shahri Amir Temurgacha xaroba xolida bo‘lgan. Uning   davrida bu shahar
sharqona   bezatiladi,   ko‘rkamlashadi,   go‘zallashadi.   “Bu   ishni   podshoh   o‘zining   ikki
mirossiga (Mirzosiga) topshirdi. Podshoh ko‘rsatib bergan yerdan ko‘cha-rasta qurishga
kirishildi.   Rasta   o‘tadigan   yerlarda   uchraydigan   uy-joylar,   ular   kimniki   ekanligidan
qat’iy  nazar  buzila   boshlandi.  Bir  gurux  kishilar   buzish  ishlari,  boshqa   guruh  odamlar
kelib   qurilishni   tezlatib   yubordilar.   Ko‘chani   juda   keng   (orasta)   qilib   oldilar.
Ko‘chaning   har   yer,   har   yerida   hovuzlar   kovlangan   bo‘lib   ularga   suvlar   to‘ldirilib
qo‘yilgandi   va   uzluksiz   yangilanardi.   Bu   ishga   qo‘lida   hunari   bor   ishbilarmonlar
tanlanar   edi.   Kunduz   kuni   ishlaganlar   ketishi   hamona   kechasi   ishlovchilar   kelardilar.
Ular   kechayu-kunduz   shavqin-suron   bilan   ishlar   edilar.   Natijada   kishini   hayratga
soladigan   ishlar   qilindi,   Samarqand   go‘zal,   orasta   shaharga   aylanmoqda”–   deb   yozib
qoldirgan   Klavixo 27
.   Albatta   Ispaniya   elchisi   Klavixo   bu   voqealarni   o‘z   ko‘zi   bilan
ko‘rib,   hammasi   haqiqiy   guvoh   bo‘lgan,   bo‘rttirib   ko‘rsatishdan   xoli   bo‘lgan   xorijlik
kishidir.
Shuni  ham  ta’kidlash  lozimki, Samarqand haqiqatda   m . a . VI-V asrlarda mavjud
Zarafshon   vodiysining   ko‘rkam,   go‘zal   va   orasta   shahri   bo‘lgan.   Xatto   Aleksandr
26
  Sharofiddin Ali Yazdiy. Zafarnoma.- T., 1994.
27
 Де Клавихо Руи Гонсалес. Дневник путешествия в Самарканд ко двору Тимура (1403-1406). Пер. И. С. 
Мироковой. –   М., 1990 23Makedonskiy-Zulqarnay   m . a .   329   yilda   Samarqandni   bosib   olib   uning   orastaligi   va
mustahkam   ekanligiga   qoyil   qolgan.   Bu   shaharning   dahshatli   vayronaligi   arab   va
chingiziy   bosqinchlari   davrida   yuz   bergan.   Ular   qadimiy   Samarqand-Afrosiyobni
tomoman   xarobaga   aylantirgan.   Hatto   chingiziy   amaldori   Amir   Temur   hukmronligiga
qadar   nafaqat   Samarqandda,   balki   butun   Movaraunnaxrda   ko‘zga   tashlanarli   bironta
jamoat binolari qurmaganlar.
Amir   Temur   davrida   Samarqandning   qiyofasi   tamoman   o‘zgartirilib   yuboriladi.
Samarqanddagi   hamma   qurilishlarga   Sohibqironning   yaqin   safdoshi   va   qobiliyatli
sarkarda Oq Buqo (Oq Bug‘o ham  deyiladi)  boshchilik qiladi. 1371 yildayoq Sharqda
eng go‘zal, orasta oltita Ohanin, Shayxzoda, Chorsu, Qorizgoh, So‘zangaron va Feruza
nomli darvozalar quriladi va ular mustahkam  qal’a devori bilan o‘rab olinadi. Shu yili
Samarqandda eng   go‘zal bino hisoblangan davlat Mahkamasi-Arki Oliy quriladi. Uning
ichida Amir Temurning qarorgohi, to‘rt qavatli Ko‘k Saroy va Bo‘stonsaroylar qurilib,
ular   orastalikda   tabiat   bilan   jil’a   talashgan   koshinkor,   naqshinkor   va   guldorparchinlar
bilan   bezatilgan   edi.   Osmon   o‘par,   bag‘oyat   go‘zal   minbaru-minoralar,   g‘aroyib
ustunlar, chiroyli  va  orasta,  peshgohli  gumbazlarga ega  bo‘lgan shahar  Jome’  masjidi,
Go‘ramir   majmuasi   va   Saroymulkxonim   madrasalari,   mashhur   shayx   Burxoniddin
Sog‘arjiy   xilxonasi,   Ruxobod   maqbarasi,   Shoxizinda   majmuasidagi   maqbaralar
ta’mirlandi.   Orasta,   ko‘rkam   bu   binolar   va   uning   atroflari,   ko‘chalari   xorijdan   kelgan
mehmonlarni   o‘z   go‘zalligi,   ko‘rkamligi,   toza   va   ozodaligi,   orastaligi   bilan   rom   etib,
hayratda qoldirgan. Shahar ahli esa ana shu orastalikni ko‘z qorachig‘iday e’zozlagan 28
.
Shu   bilan   birga   Movaraunnaxr   va   Xuroson   shaharlarida   Sohibqiron   va   undan
keyin   temuriylar   davrida   yangicha   usul,   Sharqona   nafosat,   ruhiy   orastalik   tafakkuri
vujudga   kelib,   bu   orastalik   rassomlik,   naqqoshlik,   maishiy   buyumlarda,   tengi   yo‘q
hashamatli, salohiyatli rang-barang bezakli binolarda o‘z aksini topadi.
Amir   Temur   nafaqat   Samarqandni,   balki   butun   Movaraunnaxr,   Xurosonni,
temuriylar davlati tasarrufida bo‘lgan, keyinchalik mamlakatga qo‘shib olingan hamma
xududlarni   reja   asosida   orasta,   ko‘rkam,   xushmanzara   maskanlarga   aylantiradi.
Zarafshon,   Sirdaryo,   Amudaryolarda   ko‘priklar   quradi.   Samarqand,   Toshkent
28
  Булатов   М.А.   Геометрическая   гармонизация   в   архитектуре   Средней Азии. X-XV вв. – М., 1978 . 24atroflarida   Sirdaryodan   Ohangarongacha   bo‘lgan   xududni   ho‘shmanzara   joyga
aylantiradi, kanallar qozdirib suv chiqaradi. Buxoro, Farg‘ona, Shahrisabz, Turkiston va
boshqa   shaharlarda   karvon   saroylar,   cho‘llarda   sardobalar,   shaharlarda   hammomlar,
madrasalar   qurish   ishlari   ham   keng   ko‘lamda   olib   beriladi.   Jumladan,   uning   amri
farmoni   bilan   Xuroson   va   Ozarbayjonda,   Kavkazu-Eronda,   hozirgi   Turkmaniston,
Afg‘oniston va boshqa xududlarda qanchadan-qancha shaharlar, qal’alar qayta tiklandi,
ko‘priklar     quriladi,   kanallar     qoziladi.   Mo‘g‘ullar    hujumi   oqibatida  vayron bo‘lgan
Banokat   shahri   Shoxruxiyat   nomi   bilan   1392   yilda   qayta   quriladi.   Amir   Temurning
farmoni   bilan   Xuroson   bo‘ysundirilgach,   1381   yili   Murg‘ob   daryosidan   chiqarilgan
kanalllar   orqali   Marv   voxasi   obod   bo‘ladi.   Kavkazda   1403   yilda   Baylakon   shahri   qad
ko‘taradi,   shahar   mavzeida,   ya’ni   Baylakon   vohasiga   Araks   daryosidan   uzunligi   70
km.gacha cho‘zilgan, eni 10 metrli, chuqurli gi 4 metrga teng Barlos nomli kanal qozib,
suv chiqaradi. Shu tariqa bu mavze go‘zal, orasta vodiyga aylanadi 29
.
Sohibqiron   farmoni   bilan   taniqli   sarkardalar,   davlat   ma’muriyati   rahbarlarining
har biri alohida-alohida reja asosida atroflari go‘zal, orasta, bog‘u-chorboqlar, gulzoru-
maysalar   bilan   bezatilgan   kanallar   qozdirib   suv   chiqarishga,   chulu-sahrolarni   obod,
orasta  vohaga  aylantirishga   boshchilik  qilgan.  Bu   xabarlar  tarixiy  haqiqat   bo‘lib  Amir
Temur   butun   mamlakatni   geografik   jihatdan   tamoman   o‘zgartirilgan,
obodonlashtirilgan,   obod,   orasta   yurtga   aylantirish   uchun   nafaqat   o‘zini,   butun   davlat
arboblarini,   sarkardalarni,   taniqli   amirlarni,   ma’muriy   rahbarlarni,   balki   butun   ahli-
jamoani   jalb   qiladi.   Sharofiddin   Ali   Yazdiy   “Zafarnoma”   asarida   yozishicha   bu   ishlar
doimo va uzluksiz Qarshida, Qorabog‘da (Ozarbayjon), Samarqandda rejali o‘tkazilgan
Qurultoylarda   muhokama   qilinib   borilgan.   Mamlakatni   orasta,   ko‘rkam,   go‘zal
maskanlarga,   obod,   osoyishta   mahallalarga   aylantirish   ishlarini   davlat   siyosati   va
faoliyati darajasiga ko‘targan 30
.
Shubhasizki,   Sohibqiron   boshlab   bergan   bunday   bunyodkorlik   ishlari   an’anaga
aylanadi   va   keyingi   davrlarda   Amir   Temur   vorislari,   nufuzli   davlat   arboblari,   amirlar
tomonidan davom ettiriladi.
Amir Temur Samarqand atrofida bunyod ettirgan bog‘lar sanog‘i turli manbalarda
29
  Amir Temur davrining me’moriy kahqashoni. – T., 2006
30
 Пугаченкова   Г.А.   Зодчество   Центральной   Азии.   X V век.   Ведущие тенденции и черты. –   Т., 1976 . 25turlicha:  bir o‘rinda 7ta, boshqa joyda 12-ta, deb keltiriladi. Mutaxassislar  keyinchalik
aniqlashlaricha, ularning soni 14 ta bo‘lib, qo‘yidagicha atalgan va ko‘rinish kasb etgan:
BOG‘I S H AMOL.   Bu bog‘ 1397 yili bino qilingan. Sharafuddin Ali Yazdiyning
qayd   etishicha,   bu   manzil   ilgaridan   so‘lim   bir   joy   ekan.   Yazdiy   yozadi:   “Hazrati
Sohibqiron   obod   Samarqandning   shimoliy   tomonidan   barpo   etgani   “Bog‘i   Shamol”
nomi   bilan   mashhur   boqqa   ko‘chib   o‘tib,   jahon   ahli   sig‘gudek   o‘lkan   saroparda
(shohona chodir) qurdirdi.
Uning   darvozasi   oldidagi   chodir   hamda   podshoh   qabulxonasi   (boroxgoh),
bazmlar   uchun   tikilgan   katta   va   kichik   chodirlar   ko‘kka   bo‘y   cho‘zib,   oyga   tekkudek
tuyulardi.   Bu   Eram   bog‘i   yanglig‘   orom   maskanini   jannatning   bazm   saroyi   xasad
qiladigan darajada orasta, salobatli qilib bezatdilar. …Devorlari sathini lojuvard va oltin
bilan   shunday   ajoyib   va   hayratomuz   darajada   go‘zal   etib   naqshladilarki,   ularning
tarovatidan   Moniy   rasmlari   va   ChIN   nigorxonasini   uyatu   xijolat   g‘ubori   qopladi.
Qasrning sahniga marmar  toshlardan va Qo‘hi  Nur (Nurota) dan keltirilgan toshlardan
chiroyli   qilib   yotqizdilar...   Tashqi   devorning   ich   tarafidagi   izorasini-koshin   bilan
bezadilar  31
.
BOG‘I BIHIS H T.   Samarqandning g‘arbiy tarafida malika Tuman og‘o sharafiga
1378   yilda   bino   qilingan.   Bu   bog‘   Bog‘i   Shamolning   janubi-   g‘arbida   joylashgan.
Sharafuddin   Ali   Yazdiy   “Zafarnoma”da   yozishicha,   bog‘dagi   saroy   atrofini   suv   bilan
to‘ldirilgan chuqur  xandak  o‘ragan bo‘lib, bir  necha  ko‘prik saroy bilan bog‘ni  o‘zaro
bog‘lab turgan. G‘oyat ko‘rkam saroy oq marmardan tiklangan.
Bog‘i   Bihishtning   bir   tomonida   qo‘riqxona   bo‘lib,   undagi   jonivorlar   qafaslarda
emas,  atrofi   o‘ralgan  maydonchalarda erkin  holda  saqlangan.   Shuning  uchun bir  qator
tadqiqotchilar Amir Temurni ilk qo‘riqxona asoschisi deb hisoblaydilar.
BOG‘I   BALAND.   U   shaharning   shimolidagi   Cho‘ponota   tepaligi   yonbag‘rida
barpo etilgan. Bog‘ Amir Temurning eng go‘zal oromgohlaridan bo‘lib, uni yaratishda
Eron,   Iroq,   Ozarbayjon   va   boshqa   mamlakatlardan   keltirilgan   usta   me’morlar
qatnashganlar. 
31
Sharofiddin Ali Yazdiy. Zafarnoma.- T., 1994.   224-227- b .
  26Bog‘dagi Tabriz marmari bilan tiklangan saroy binosi uchta xonadan iborat
bo‘lib,   unda   qimmatbaho   buyumlar,   nodir   san’at   asarlari   saqlangan.   Bu   bog‘
Sohibqironning   suyukli   nabirasi,   Mironshohning   qizi   Oqabegimga   atab   qurdirilgan.
Samarqand  shimolidagi  balandlikda barpo etilgani  sababli  Bog‘i  baland  nomini  olgan.
Hozirgacha   ham   ushbu   nom   bilan   atalgan   bu   manzil   o‘zining   to‘kin   anjirzorlari   bilan
mashhur.
BOG‘I   DILKUS H O.   Samarqand   sharqidagi   bog‘.   Shahardan   taxminan   olti
kilometr   masofada,   Panjakent   yo‘lining   o‘ng   tomonida   bo‘lgan.   Sharufiddin   Ali
Yazdiyning   yozishicha,   Bog‘i   Dilkushoni   bino   qilish   davomida   oldindan   mavjud
bo‘lgan   o‘n   ikkita   bog‘   birlashtirilib   mukammallashtirilgan.   Bog‘   qurilishi   1396   yilda
boshlangan.   Bog‘da   gumbaz   shaklida   tiklangan   qasr   bo‘lib,   uning   uch   tomonidan
minoralar yuksalib turgan. 1398 yil bahorida – Hind yurishi arafasida shu yangi bog‘da
Amir   Temur   mislsiz   tantanalar   o‘tkazib,   Amir   Hizrho‘janing   qizi   To‘qolxonimga
uylangan va bog‘dagi qasrni yosh malikaga atagan.
Sharafiddin Ali Yazdiy yozadi: “Bog‘ nihoyatda dilkusho va go‘zal tarzda barpo
etilgan   bezavol   iqbol,   uning   ismi   jismiga   monand   bo‘lgani   uchun   “Bog‘i   Dilkusho”
deya atadi.
Bog‘i   Dilkusho   to‘rtburchak   shaklida   bo‘lib,   har   tomoni   bir   yarim   ming   tazga
barobar   kelgan.   To‘rt   tomondagi   toki   rangli   koshinlaru   naqshi-   nigorlar   bilan
ziynatlangan   darvozalari   bo‘lgan.Bog‘ning   to‘rt   burchagida   baland   minoralar   qad
ko‘targan.   Bog‘   o‘rtasida   yuksak   go‘mbazli   qasr   tiklanib,   uning   uch   peshtoqi   va   uch
minorasi   bo‘lgan.   Oq   marmardan   tiklangan   bu   saroy   devorlari   oy   nurida   tovlanib
turgan. Muarrixlar  Sohibqiron uzoq muddat  bu bog‘da to‘xtab, suyukli nabirasi  Mirzo
Ulug‘bek   bilan   suhbatlar   qurganini   yozadilar.   Peshtoqlarda   osmonu   yulduzlarning   aks
ettirilishi   nafaqat   Amir   Temurning   ilmi   falaqiyotga   qiziqqani,   shuningdek   nabirasinng
ko‘ngil havasidan xabardorligiga ishoradir.
Qasr   devorlarida   Amir   Temurning   1399   yilda   Hindistonga   yurishi   voqealari
rangin  tasvirlangan.   “Boburnoma”da  “ko‘shkga   Temurbekning  Hindiston  urushi  tasvir
qilibturlar”, deyilishi mazkur holatni yana bir karra tasdiqlaydi.
Amir Temur 1401 yilning 8 sentyabrida Kastiliya qiroli elchisi Rui De Klavixoni 27Bog‘i   Dilkushoda   qabul   qilgan.   Klavixo   bog‘dagi   favvoradan   otilib   turgan   suvning
tepadagi   oltindan   yasalgan   olmalarga   urilib   sochilishini   ko‘rib,   bu   go‘zal   manzaradan
beqiyos hayratga tushganini yozadi. Keyinchalik bog‘ o‘rni Xonchorbog‘ deb atalgan.
BOG‘I   C H INOR.   Samarqand   janubida   Darg‘om   arig‘i   yoqasida   bino   etilgan.   U
yerda   chinorlar   haddan   ziyod   ko‘p   bo‘lgani   sababli   “Bog‘i   Chinor”   deb
atalgan.Sharafiddin ali Yazdiy uni Kesh shahridan kelishda yaqin birinchi bog‘dir, deb
xabar beradi.
BOG‘I   ZOG‘ON.   Samarqandning   sharqiy   tomonida,   shahardan   taxminan   20
kilometr   masofada   Ko‘chan   Xiyobon,   ya’ni   Samarqandning   Xiyobon   mavzesiga   olib
boradigan yo‘l  ustida – “Samariya” muallifi yozganidek,
“ Shovdor   tumanining   shimol   tomonida ”   bo‘lgan.   Bu   bog‘   o‘rnida   bugun   Bog‘izag‘on
qishlog‘i mavjud.
BOG‘I   NAV .   Samarqand   janubidagi   Lolazor   qishlog‘i   yaqinida   1404   yili   barpo
etilgan.   Bog‘   Amir   Temurning   barcha   oromgohlari   kabi   to‘rtburchak   shaklida   bo‘lib,
baland   devor   bilan   o‘ralgan.   Bog‘ning   har   burchagida   minoralar   tiklangan,   o‘rtasida
gumbaznamo   qasr   qurilgan,   uning   oldida   katta   hovuz   ham   bo‘lgan.   Qasr   xonalari
qimmatbaho buyumlar  bilan bezatilgan.  Sharafiddin Ali  Yazdiyning yozishicha,  Bog‘i
Nav bilan Bog‘i Dilkusho har tomoni bir yarim ming gaz, ya’ni tomonlari mingga ming
metrlik ko‘rinishda bo‘lgan. Klavixo o‘z sayoxatnomasida Bog‘i Nav haqida deydi: “Bu
bino biz  avval   ko‘rgan binolarga  qaraganda  ancha  katta  bo‘lib,  oltin va  lojuvard  bilan
ziynatlangan. Bu bog‘ va saroylar shahardan tashqarida bo‘lib, mazkur bog‘ Bog‘i Nav
deb ataladi ” 32
.
BOG‘I JAHONNAMO.   Bu bog‘ Samarqand janubidagi Taxti Qoracha davoniga
yaqin,   shahardan   24-25   chaqirim   uzoqdagi   Qoratepa   qishlog‘ida   bino   qilingan.
Bog‘ning   yonida   katta   qal’a   ham   bo‘lgan.   Bog‘   va   qal’a   Amir   Temurning   harbiy
yurishlari arafasida va jangdan qaytishida hordiq oladigan maskani hisoblangan.
BULBOG‘.   Samarqandning   janubiy   tomonida,   Taxti   Qoracha   davoni   yaqinidagi
bog‘.   Oromgoh   o‘rtasida   qasr   joylashgan   va   uning   yonidan   tog‘dan   tushgan   jilg‘a
32
  Де Клавихо Руи Гонсалес. Дневник путешествия в Самарканд ко двору Тимура (1403-1406). Пер. И. С. 
Мироковой. –   М., 1990 28oqqan. Sharafiddin Ali Yazdiyning ma’lumotiga ko‘ra, bog‘ 1388 yilda barpo qilingan.
Hozir shu bog‘ o‘rnida Gulbog‘ qishlog‘i mavjud.
BOG‘I   BO‘LDU.   Samarqand   sharqidagi   maskan.   Bobur   Mirzo   yozadiki:
(“Temurbek”)   Samarqandning   sharqida   ikki   bog‘   solibtur,   birikim   yiroqrog‘i,   Bog‘u
Bo‘ldudur,   yovuqrog‘i   (yaqinrog‘i)   “Bog‘i   Dilkusho”dir.   V.Vyatkin   qadimiy
Samarqand   topografiyasiga   oid   maqolasida   Bog‘i   Bo‘lduni   Bog‘i   Dilkushoga   yaqin
yerdagi Qo‘rg‘oncha qishlog‘ida bo‘lgan, deb ma’lumot beradi.
Afsonalarning   birida   aytilishicha,   Bog‘i   Bo‘ldu   darvozalari   peshtoqiga
o‘rnatilgan marmartosh kechasi o‘zidan yog‘du taratib, atrofni yoritib turar ekan. Xalq
to‘qigan bu afsonada jon bor. Chunki  saroy darvozasi  peshtoqidagi  zarhal  naqshlar  oy
nurida shu’lalanib turgan.
BOG‘I   NAQS H I   JAHON.   Cho‘ponota   tepaligining   janubiy   etaklarida   bunyod
etilgan.   Ayrim   tadqiqotchilar   Bog‘i   Naqshi   Jahon   Amir   Temur   qurdirgan   dastlabki
bog‘larning   biri,   deb   hisoblaydilar.   “Naqshi   Jahon”   so‘zi   “dunyo   bezagi”     ma’nosini
bildiradi. Mirzo Bobur yozadi:
“(Temurbek)   yana   Pushtai   Ko‘xak   domonasida,   Konigilning   qora   suyining   ustidakim,
bu suyni Obi Rahmat derlar, bir bog‘ buzulib erdi”.
BOG‘I DAVLATOBOD.   Samarqand janubida, Termiz yo‘lining yoqasida, Bog‘i
Dilkusho bilan Bog‘i Jahonnamo oralig‘ida barpo etilgan bog‘. Temuriylar davriga oid
vaqf   xujjatlariga   ko‘ra,   bog‘   Darg‘om   arig‘i   yaqinida   bo‘lgan.     Harbiy     yurishlardan
qaytgan     Jahongir   shu   bog‘da   tantanali   marosimlar   o‘tkazgan,   elchilarni   qabul   qilgan.
Sharafiddin Ali   Yazdiy  Amir   Temur  1399  yili  Hindiston  yurishidan   qaytayotib, Bog‘i
Jahonnamoda   orom   olgandan   so‘ng,   Davlatobod   bog‘idan   o‘tib   Bog‘i   Dilkushoga
kelganini   hikoya   qiladi.   Klavixo   esa   bog‘ni   shunday   ta’riflaydi:   “…Bog‘da   po‘rtahol
(apelsin) va limu (limon) dan tortib har xil mevali daraxtlar bor edi. Bog‘da oltita hovuz
bo‘lishiga qaramay, bog‘ni kesib o‘tgan anhor oqib turadi…Tepalik ustida ajoyib saroy
qad   ko‘targan.   Saroy   oltin,   lojuvard   va   yaltiroq   koshinlar   bilan   to‘kis   ziynatlangan,
mazkur   tepalik   suvga   tula   xandak   bilan   o‘ralgan.   …Bog‘da   shox   (Temur)   topshirig‘i
bilan   erkin   qo‘yilgan   kiyiklar   va   tustovuqlar,   tovuslar   ham   mavjud.   ..Mazkur   bog‘   va
saroy Davlatobod deb ataladi”. 29BOG‘C H A . Samarqand shahrining ichida, amirzoda Muhammad Sulton madrasasi
va dahmasi (bu yer Go‘rimir deb ataladi) yonida barpo etilgan kichik bog‘.
BOG‘I MAYDON . Samarqand shimolida, Afrosiyob bilan Cho‘ponota tepaliklari
oralig‘ida barpo etilgan bog‘. Bobur Mirzo Ulug‘bek barpo etgan deb yozsa-da, boshqa
qator   asarlar   bog‘   Amir   Temurdan  qolganini   va   Sohibqiron  nabirasi   uni   ta’mirlatgani,
ko‘shk solgani haqida yozdilar.
” Boburnoma ” dan   “ Yana pushtayi  Ko‘hakning domanasida g‘arb sari bog‘ solibtur. Bu
bog‘ning o‘rtasida bir oliy imorat qilibtur. Chilsugun derlar, shu oshyona (ikki qavatli),
ustunlari   tammom   toshdan.   Bu   imoratning   to‘rt   burchida   to‘rt   minoradek   burjlar
ko‘tarib turibdilarkim, yuqorida chiqar yo‘llar bu to‘rt burjundur. O‘zga tamom yerlarda
toshdan ustunlardur. Ba’zini morpech-xiyora qilibturlar”. Bog‘da chiroyli ayvon qurilib,
unda qimmatbaho toshdan taxt yasalgan. Bu joyni Mirzo Ulug‘bek tiklagan saroy nomi
bilan  “ Chilustun ”  deb ham ataganlar 33
.
Yozma   manbalarda   qayd   etilishicha,   Temur   Kuragon   davrida   faqat   keng
Samarqand shaharlari yoki Movarounnahrning azaliy xududida emas, balki mamlakatga
keyin   qo‘shib   olingan   amirliklarda,  masalan,   uning   amri farmoni bilan Xuroson va
Ozarbayjonda   bir   qancha   shaharlar   va   qal’alar   qayta   tiklandi.   Jumladan,   mo‘g‘ullar
bosqini   oqibatida   tamom   vayron   bo‘lgan   Sirdaryo   sohilidagi   qadimgi   Banokat   1392
yilda   qayta   quriladi   va   tevarak-atrof   aholisi   ko‘chirilib,   unga   joylashtiriladi.   Daryo
bo‘yida   qayta   qad   ko‘targan   bu   yangi   shahar-qal’a   Sohibqironning   kenja   o‘g‘li   nomi
bilan Shohruhiya deb ataladi.
Shubhasiz, Temur boshlab bergan bunyodkorlik an’anaga aylanib, bunday ishlar
vorislari   tomonidan   davom   ettiriladi.   Temuriy   shahzodalardan   tortib   nufuzli   amirlaru
vazirlar,   viloyat   va   ulus   hokimlari   o‘z   shaxsiy   mulk   va   mablag‘larining   kattagina
qismini   markaziy   shahar   va   ularning   tevarak-atrofida   shohona   ko‘shku   saroylar
qurishdan   tashqari,   hayriya   ishlariga-masjidu   madrasalar,   xonakohu   shifoxonalar,
hammomu   bozor   rastalari,   rabotu   karvonsaroylar,   suv   inshootlariyu   bog‘-   rog‘lar   va
bo‘stonlar barpo etishga sarf qiladilar. Ayniqsa ular e’tiqod, ilm va ma’rifat maskanlari-
33
  Bobur Z.M. Boburnoma – T.:Yulduzcha, 1992. 30masjidlar   va   madrasalar,   shifoxona   va   xonakohlarning   sarfu   xarajati   uchun   katta-katta
ekin   yerlari,   tegirmon,   objuvoz,   moyjuvoz   va   do‘konlar   kabi   qo‘zg‘almas   mulklarni
vaqf   qilib,   mudarris   olimlaru   tolibi   ilmlar,   zohidlar   va   obid   mashoyixlarga   maoshlar
belgilaydilar.
Hozirgi kunda yurtimizni orasta, go‘zal, ko‘rkam yurtga aylantirish ishlari butun
mamlakatimiz bo‘yicha boshlab yuborildi. Ayniqsa obodonlashtirish ishlari Samarqand
viloyatining tumanlarida, jonajon muqaddas shahrimizda ham yuksak ko‘tarinkilik bilan
olib   borilmoqda.   Haqiqatdan   ham   tarixiy   binolar   sharqona   orastalik   bilan
ta’mirlanmoqda,   yangi   ko‘rkam   binolar   qad   ko‘tarmoqda,   bulvar-parklar,   guzaru-
go‘shalar,   mahallayu-jamoat   joylari,   oromgoh-lar,   ko‘llar,   ariqu-kanallar
ta’mirlanmoqda,   yangilari   qurilmoqda.   Ko‘chalar,   mahallalar,   go‘zarlar   atroflari
tozalanib,   gullar,   maysalar,   nihollar   ekilmoqda,   turli   rangdagi   favvoralar     qurilmoqda.
Bu  salohiyatli,  fazilatli  ishlarda  nafaqat o‘qituvchiyu-talabalar, rahbar-xodimlar, balki
Vatan   ishqida   yongan   g‘ururli,   iftixorli,   o‘z   shahriga   jon   fido   qilishga   tayyor   har   bir
fuqaro   ishtirok   etmoqda.   Przidentimiz   ta ’ kidlaganidek   ,   “ Obod   va   fayzli   muhitda
yashash   har   bir   insonning   tabiiy   ehtiyoji .   Bunday   muhitni   yaratish   esa   barchamizning
muqaddas   burchimizdir .” 34
  Bu   fikr ,   yurtimizda   olib   borilayotgan   obodonlashtirish
ishlarning   har   bir   fuqaro   uchun   qanday   ahamiyatga   ega   ekanligini   yana   bir   bor
tasdiqlaydi .   Har   bir   fuqaro   hech   bo‘lmasa   bittadan   nihol,   gul   ekishi,   o‘z   uyi,   hovlisi,
ko‘chasi,   go‘zari,   bozori,   savdo   maskanlarini,   mahallasini   toza,   ko‘rkam,   ozoda
saqlashni o‘z vazifasi deb bilishi zarur. Bu esa yurt, Vatan oldidagi har bir fuqaroning
muqaddas   burchi   va   mas’uliyatidir.   Shundagina   hammamizdan   shahrimizdan   o‘tgan
ulug‘ zotlar, avliyo-yu-pirlarimizning ruhlari qo‘llab-quvvatlaydi, ularning ruhlari shod
bo‘ladi,   ishimizga   omad   beradi,   oilamizga   qut’u-baraka   ato   etadi.   Shundagina   ulug‘
Sohibqironning   Vatan   muqaddasligini   e’zozlab,   orastalik,   ko‘rkamlik,   go‘zallikni
saqlashdek   orzu-umidlarni   amalga   oshirishdek   maqsadlariga   o‘zimizning   munosib
hissamizni qo‘shgan bo‘lamiz.
1.2. Mirzo Ulug‘bek davrida ilm-fan ravnaqi
34
  Mirziyoyev   Sh . M .  Prezident   Yangi   O ‘ zbekiston   ko ‘ chasidagi   qurulish   va   obodonlashtirish   loyihalari   bilan   tanishdi . 
2024- yil  10-  sentyabr . 31Insoniyat tarixida shunday ajoyib kishilar yetishib chiqqanki, ularning nomi tarix
sahifasida   abadiy   o‘rin   olib   kelayotir.   Bular   orasida   Muhammad   Xorazmiy,   Beruniy,
Abu   Ali   Ibn   Sino,   Forobiy,   Ulug‘bek,   Kopernik,   Jordano   Bruno,   Galiley,   Lomonosov
kabi   buyuk   siymolar   bor.   Bu   olimlarning   tabiat   to‘g‘risidagi   fanlarni,   xususan,
matematika, meditsina, astronomiyani vujudga keltirish va rivojlantirishdagi xizmatlari
beqiyosdir.
Ushbu siymolar ichida ulug‘ vatandoshlarimiz ham borki, bugungi o‘tish davrida
ularning   hayoti   va   ijodiy   faoliyatiga   xalqimizning   yangicha   dunyoqarash   bilan   -
madaniy  merosimiz  va  kechmish   tariximizni  o‘rganish  ruh  bilan   qiziqishi   tobora   ortib
bormoqda.
Keyingi   yillarda   mamlakatimizda   falakiyot   sirlarini   ochish   va   undan   hayotda
foydalanish   sohasidagi   tadqiqotlar   jadal   sur’atlar   bilan   avj   oldirildi.   Bu   ilmlarga   asos
solgan   va   yaratgan   kishilar   hayoti   va   faoliyatini   o‘rganish   sham   chuqurlashdi.
Falaqiyotga   birinchilardan   bo‘lib   “darcha”   ochganlar   orasida   faxrli   o‘rinni   buyuk
vatandoshimiz   Mirzo   Ulug‘bek   egallaydi.   Shuning   uchun   ham   hayoti   va   uning
yaratuvchilik faoliyatini o‘rganish muhim ahamiyat kasb etadi.
Buyuk   sohibqiron   Amir   Temurning   nabirasi   Mirzo   Ulug‘bek   yoshligidanoq
bilimga zo‘r ishtiyoq hissi bilan voyaga yetdi. Yoshlik chog‘ida Ulug‘bek bobosi Temur
va   bibisi   Saroymulkxonim   bilan   Armaniston,   Kavkazorti,   Hindiston   va   Qobulda,
shuningdek, Eron va Kichik Osiyoning ko‘pgina shaharlarida safarda bo‘ldi. Ulug‘bek
Samarqandda   boshqa   nabiralar   qatorida   davlat   kengashlarida   bobosining   elchilarni
qabul qilish marosimlarda qatnashar edi. Bunday marosimlar odatda tez-tez bo‘lib turar
edi.   Ayniqsa,   Temur   saroyidagi   olimlar   va   shoirlar   anjumani   juda   maroqli   o‘tar   edi.
Ulug‘bek   ushbu   anjumanlarga   qatnashib,   olimlar   va   shoirlar   bilan   muloqotda   bo‘lib
turardi. Bu uchrashuvlar yosh Ulug‘bekning madaniy va, ayniqsa, ilmiy jihatdan yanada
kamol topishiga katta ijobiy ta’sir ko‘rsatardi. Ulug‘bek kitob mutolaa qilishdan vaqtini
ayamas,   bobosining   Ko‘ksaroydagi   podsholikka   xos   kuubxonasi   ham   uning   uchun
doimo   ochiq   bo‘lardi.   Unda   ilohiyot,   hadis,   tarix,   jug‘rofiya,   falsafa,   fikh,   tibb,
falakiyot, riyoziyot va boshqa fanlarga oid kitoblar saqlanardi 35
 .
35
  Sharofiddin Ali Yazdiy. Zafarnoma.- T., 1994. 26- b . 32Ulug‘bek o‘n bir yoshga to‘lay deganda (1405 - yil 18 fevral), uning bobosi Temur
vafot   qiladi.   Shundan   so‘ng   Temurning   ulkan   saltanati   sulolaviy   kurashlar   iskanjasiga
tushib   qoladi.   O‘sha   kezlari   (1405 - yildan   to   1409 - yilgacha)   Ulug‘bek   otasi   Shohrux
Mirzo huzurida bo‘ladi va bir necha bor uning harbiy yurishlarida qatnashadi. Shohrux
Mirzoning kitobga, ayniqsa nodir qo‘lyozmalarga qiziqishi zo‘r bo‘lib, Hirotda u ulkan
kutubxona   yaratga   edi.   Ulug‘bek   bo‘sh   vaqtlarida   ushbu   kutubxonada   bo‘lar,   undagi
nodir   kitoblarni   mutolaa   qilar   edi.   O‘z   zamonasi   va   o‘tmishdagi   ko‘p   olimlarning
asarlarini   Ulug‘bek   dastlab   Samarqandda,   so‘ngra   otasining   ushbu   kutubxonasida
o‘qishga   muyassar   bo‘ldi.   Jumladan,   yunon   olimlari   –   Aflotun,   Arastu,   Gipparx,
Ptolemeylarning   klassik   asarlari   bilan   yaqindan   tanishdi.   Vatandoshlari   Ahmad   Bin
Muhammad   al-Farg‘oniy,   Muhammad   al-Forobiy,   Abu   Rayhon   Beruniy,   Abu   Ali   ibn
Sino,   Muhammad   ibn   Muso   al-Xorazmiy   va   boshqa   olimlarning   ilmiy   asarlarini   qunt
bilan o‘rganib chiqdi.
Ulug‘bek   Movarounnahr   hukmdori   deb   e’lon   qilinganida   endigina   15   yoshga
to‘lgan   edi.   Shuning   uchun   Samarqandagi   haqiqiy   hokimiyat   Ulug‘bekning   vasiyi
(otalig‘i)   amir   Shohmalikka   ishonib   topshirilgandi.   U   Ulug‘bek   17   yoshga   to‘lguncha
Shohruh   Mirzoning   ko‘magida   Samarqandni   Ulug‘bek   nomidan   boshqarib   turdi.
Ulug‘bek   vasiydan   xalos   bo‘lgach,   Movarounnahr   va   unga   yondosh   viloyatlarning
haqiqiy   hukmdori   bo‘lib   qoldi.   Ulug‘bek   o‘z   hukmronligi   davrida   harbiy   bosqinchilik
yurishlari   olib   bormaydi.   U   faqat,   zarurat   tug‘ilganda,   mamlakat   xavf   ostida   qolgan
hollardagina tegashli choralar ko‘radi. Masalan, 1425 yil boshida Mo‘g‘uliston tarafidan
shunday xavf-xatar tug‘ilganda Ulug‘bek ularga qarshi qo‘shin tortishga majbur bo‘ladi.
U   so‘nggi   safar   1427   yili   Oq   O‘rda   xoni   Baroq   o‘g‘longa   qarshi   qo‘shin   tortgan   edi.
Shundan keyin o‘tgan yigirma yil mobaynida Ulug‘bekning o‘zi o‘zga yurtlarga qarshi
harbiy   yurishlar   o‘tkazmagan 36
.   Ulug‘bek   harbiy   yurishlar   bilan   emas,   balki   ma’rifat,
ilm-fan hamda obodonchilik ishlari bilan shug‘ullangan. Xullas, Ulug‘bek davlat arbobi
tarzida emas, balki jasur olimlik hamda yaratuvchilik faoliyati bilan shuhrat qozongan.
Lekin   u   davlat   ishlarini   butunlay   tashlab   qo‘ya   olmas   edi.   Chunki   hokimiyat   tepasida
turish   xayrli   va   fozillik   ishlarini   amalga   oshirishda   Ulug‘bekka   yordam   va   madad
36
 Qori-Niyoziy T.N. Ulug‘bek va uning ilmiy merosi. – T.:O‘zbekiston, 1971. 65- b . 33berardi.
Ulug‘bek   shaxsiy   hayotida   va   siyosiy   faoliyatida   otasi   Shohruh   va   bobosi
Temurga   nisbatan   butunlay   boshqacha   yo‘l   tutdi.   Amir   Temur   va   Shohruhlar   shariat
qonunlariga   berilib,   o‘zlariga   madadkor   bo‘lgan   musulmon   ruhoniylari   ta’siriga
suyangan holda, ko‘proq diniy muassasalar uchun zarur binolar, ya’ni masjid, maqbara
va   xonaqohlar   qurdirgan   bo‘lsa,   Ulug‘bek   o‘z   faoliyatida   ulardan   o‘zgacha   yo‘lni   –
ko‘proq   madaniy   va   ilmiy   muassasalar   qurish,   madaniyatni   taraqqiy   ettirish,
obodonchilik, ma’murchilik va ijtimoiy taraqqiyot yo‘lini tanladi.
Ulug‘bek o‘z davlatining nufuzli va madaniy markazlari bo‘lmish Buxoro (1417 -
yili),   Samarqand   (1420 - yili)   va   keyinchalik   G‘ijduvonda   (1433 - yili)   madrasalar
qurdirib, ilmiy va ijtimoiy taraqqiyotga katta ahamiyat berdi.
Ulug‘bek   qurdirgan   madrasalar   o‘z   davrining   dorilfununlari   hisoblanib,   ularda
mashhur   olimlar   ilohiyot   ilmlari   (qur’on,   hadis,   tafsir)dan   tashqari   riyoziyot
(matematika),   handasa   (geometriya),   ilmiy   hay’at   (astronomiya),   tibbiyot   (meditsina),
tarix, jug‘rofiya, ilmi afruz (poeziya) kabi fanlardan ham dars berishgan. Madrasalarda
o‘qib   tahsil   ko‘rgan   va   olimlar   sinovidan   muvaffaqiyatli   o‘tgan   talabalarga   sanad
(shahodatnomalar   berilgan.   Ulug‘bekning   Samarqanddagi   madrasasida   sharqning
mashhur   shoiri   Abdurahmon  Jomiy   ham   tahsil   ko‘rib,  o‘qishni   tugatgandan   so‘ng   shu
madrasada   mudarrislik   qilgan.Buxorodagi   Ulug‘bek   madrasasi   darvozasiga   Qur’ondan
olingan   bayt   –   “Talab-ul   ilma   farizatun   alo   kullimuslimin   va   muslima”,   ya’ni   “ilmga
talab   –   har   bir   musulmon   erkak   va   ayol   uchun   farzdur”   degan   so‘zlar   naqsh   etilgan.
Bunday   hikmatni   madrasa   peshtoqiga   yozdirish   Ulug‘bekning   fuqaroni   ijtimoiy
taraqqiyotga chorlashining guvohi edi. Ulug‘bek qurdirgan madrasalar orasida, ayniqsa
Samarqand   madrasasi   qurilishi   va   faoliyati   jihatidan   alohida   e’tiborga   sazovordir.   U
Ulug‘bek  Buxoroda qurdirgan madrasadan  keyin (1417-1420 - yillarda)  qurilgan  bo‘lib,
tarhi, tarzi va ichki ko‘rinishi, muhandislik yechimlarini o‘ziga xosligi bilan Temuriylar
davrida   qurilgan   ko‘pgina   boshqa   madrasalardan   ham   farq   qiladi.   Ayniqsa,   bosh
peshtoqining   tarzi   va   me’moriy   tuzilishi   g‘oyat   salobatli   va   mahobatlidir.   Madrasaga
kiraverishdagi  peshtoq  yuzlarida  yulduzlarga  to‘la  osmon  tasviri ifodalangan. Atoqli
olim,   akademik   Toshmuhammad   Qori-Niyoziy   bu   holni   “madrasada   o‘qitilgan   fanlar 34ichida   falakiyotga   alohida   ahamiyat   va   faxrli   o‘rin   berganligidan”,   deb   tushuntiradi   .
Madrasa   o‘z   vaqtida   ikki   qavatli   bo‘lib,   to‘rt   burchagida   to‘rta   baland   gumbazli
darsxonalar, har  ikki  yonida  hovliga  qaragan  qator  hujralar  bo‘lgan. Har  bir  hujra uch
xonadan:   qaznoq,   yotoqxona   va   darsxonadan   iborat   bo‘lgan.   Madrasa   devorlarining
naqshlari   asosan  moviy,  lojuvard  va oq  ranglarda  fazoviy girixlar   bilan gilam   xusnida
terilgan.
Mirzo   Ulug‘bek   qurgan   madrasalarga   mudarris   tayinlashda   ham   iboratli   ish
tutgan. Bir kuni Ulug‘bekdan uning Samarqand madrasasi yo‘sinida: “Shohim, bu ulkan
ajoyib   madrasa   qurilishi   tugay   deb   qoldi.   Unga   kimni   mudarris   tayinlamoqchisiz?”   -
deb so‘rashganlarida Ulug‘bek: “Bu madrasa mudarrisi jame’ ilmlarga mohir va barcha
fanlardan   bahramand  va   komil   kishi   bo‘lg‘ay”,   deb   javob  bergan   ekan.   Shunda   ushbu
madrasa qurilishida ko‘p ko‘maklashib, ustod binokorlar qo‘liga g‘isht uzatib turgan va
ancha   muddatdan   beri   Samarqandga   kelib,   jiddu-jahd   bilan   tahsil   ko‘rgan   mavlono
Muhammad   Havofiy:   “Bu   martabag‘a   men   loyiqdurmen”,   deb   qoladi.   Shundan   so‘ng
Ulug‘bek   uni   yoniga   chaqirib,   tanishadi   va   imtihon   aylaydi.   Nimaniki   so‘ramasin,
ma’qul va maqbul javob oladi. Keyin uni izzat-hurmat qilib, Qozizoda Rumiy huzuriga
olib boradi va o‘ziga hamsaboq qiladi.
Madrasa   ochilgan   kuni   to‘qson   nafar   olimlar   yig‘ilib,   Mavlono   Havofiydan
“ochiq   dars”   o‘tkazishni   so‘raydi.   Havofiy   darsiga   Mirzo   Ulug‘bek   va   Qozizodayi
Rumiy ham tashrif buyurishadi. Havofiy darsni ilmiy jihatdan o‘ta teran bayon qiladiki,
uning   ma’nosini   Ulug‘bek   va   Qozizoda   Rumiydan   bo‘lak   hech   kim   to‘la   fahmlab
ololmaydi 37
. O‘sha kuni olimlar kengashi bilan mavlono Muhammad Havofiy Ulug‘bek
madrasasining   yetakchisi   qilib   tayinlanadi.   Bobomiz   Ulug‘bekning   XV   asrdayoq   olim
va fozillar  ichida bunday  oshkoralik tarzida  ish tutish bugungi  kunda ham  o‘rnak olsa
arzigudek   ahamiyat   kasb   etadi.   Mashhur   adib   Abdurahmon   Jomiyning   ham   Ulug‘bek
madrasasiga mudarrislik qilinishi buning isbotidir.
Taniqli   olim   va   me’mor   Po‘lat   Zohidovning   fikricha,   Ulug‘bek   madrasasi
imoratining g‘arb tomonida, ya’ni orqa qismida Ulug‘bek xonaqohi joylashgan bo‘lib, u
o‘zaro   birlashgan   uchta   katta   baland   gumbazli   xona   (zal)lardan   iborat   bo‘lgan.
37
  Zayniddin Vosifiy. Badoe’ ul vaqoe’. – T.:Fan, 1979. 18-19- b . 35Madrasaning   hozirgi   xolatini   va   tarxini   o‘rganar   ekanmiz,   Po‘lat   Zohidovning   ushbu
talqini   to‘g‘ri   ekanligiga   ishonch   hosil   qilamiz.   Haqiqatdan   ham,   madrasaning   orqa
qismida   ikki   burchda   bittadan   baland   gumbazli   xonalar,   o‘rtada   ular   hamda   madrasa
hovlisiga chiquvchi baland ayvon bilan bog‘langan mehrobli cho‘zinchoq zal – masjid
joylashganki, bular xonaqohga tegishli xonalardir  38
.
Po‘lat Zohidov Temuriylar davrini yorituvchi yozma manbalarga tayanib hamda
arxeologik   tekshirishlar   natijalariga   asoslanib,   Temur   va   Ulug‘bek   davridan   boshlab
turli   vazifalarga   mo‘ljallangan   imoratlarni   kompleks   yoki   ansambl   tarzida   ubshtirish
an’anasi   keng rivoj  topgan,  degan  xulosaga  keladi.  Demak,  madrasa   va xonaqohni   bir
imorat   tarkibida   qurish   Ulug‘bek   davrida   ham   yo‘l   qo‘yilishi   mumkin   bo‘lgan
me’moriy   uslub   hisoblangan.   Buning   ustiga   shunday   bo‘lganda   ancha   qulaylik
yaratilganki,   xonaqoh   madrasaga   kelgan   shoirlar,   olim   va   talabalar   uchun   yotoqxona
rolini   ham  bajargan.  Musofir  darveshlar   uchun  esa  katta  va kichik  alohida xonaqohlar
qurilgan.
Ulug‘bekning   Buxoro   va   G‘ijduvondagi   madrasalari   ham   Samarqand
madrasasidek   to‘g‘ri   to‘rtburchak   tarxga   va   chorsu   hovliga   ega.   Hajmiy   tuzilishi   va
tarxining   o‘lchovlari   jihatidan   Samarqand   madrasasiga   nisbatan   kichik   bo‘lsada,   ular
ham ancha mukammal ishlangan. Hovlilar ikki muqobil ayvonli, Buxoro madrasasi ikki
qavatli hujralar bilan, G‘ijduvon madrasasi esa bir qavatli qilib qurilgan. Madrasalarda,
darsxonalar, masjid, kitobxonalar, hujralar, ayvonlar, minoralar bor. Madrasalar hovlisi
berk, lekin o‘ziga jozibador qilib bezatilgan. Madrasa tarzlari serhasham, puxta va teran
kompozitsiyalarda,   go‘zal   va   mahobatli   qilib   ishlangan.   Shunisi   diqqatga   sazovorki,
Ulug‘bek   madrasalaridagi   koshinkoriy   bezaklar   bir-birida   hech   takror   ishlatilmagan.
Ma’lumotlarga   ko‘ra,   Buxorodagi   Ulug‘bek   madrasasining   bosh   me’mori   isfaxonlik
me’mor   usta   Tohir   o‘g‘li   Ismoil   bo‘lgan.   Ushbu   me’mor   keyinchalik   o‘z   o‘g‘li   bilan
Ulug‘bek rasadxonasi qurilishida ham bosh me’mor bo‘lgan ekan.
Ulug‘bek   madrasasi   asrlar   davomida   musulmon   Sharqida   dong   taratgan   oliy
bilim maskani bo‘lib keldi. Madrasa binosi ta’lim-tarbiya, ma’rifat va ilm maqsadlarini
ko‘zlab   bunyod   etilganligi   uchun   ham   uni   yaratgan   me’morlar   talabalarga   bilim   va
38
  Zoxidov P.Sh. Zeb ichra ziynat. – T., 1985 36tarbiya   berish   masalasini   kompleks  hal  qilishdi:   ta’limot   va  ilm   maskani  go‘zal  san’at
asari tarzida - g‘oyat maftunkor me’moriy maskani ko‘rinishida yaratilgan. Oddiy rangli
sirlangan g‘ishtlar, mozaika va o‘yma marmarlar omixta bo‘lib, ana shu yagona badiiy
g‘oyani   ifodaladi.   Naqshlardagi   yulduzsimon   girixlar   va   arab   imlosidagi   yozuvlar
Ulug‘bekning   ma’rifatparvarligi   va   “falakiyot”   faniga   cheksiz   muhabbatni   asrlar   osha
hikoya qilib turadi.
Ulug‘bek   faqat   madrasalar   –   dorilfununlar   qurish   bilan   cheklanib   qolmadi.   U
umuman   Samarqandni   obod   qilishga   va   Movarounnahrni   boshqa   shaharlarni   ham
obodonlashtirishga  katta  hissa  qo‘shdi.  Ayniqsa,  u Samarqandda,  Registon  maydonida
katta qurilishlar qildi. O‘zi qurdirgan madrasa yoniga 1424 yili Mirzoyi karvonsaroyini
soldirtirdi (hozirgi Tillakori madrasasi ushbu karvonsaroy o‘rniga XVII asrda qurilgan).
Shu   yerda   madrasa   va   xonaqohga   yaqin   joydan   ajoyib   bir   hammom   ham   qurdirdi.
Madrasaning   janub   tomonidan   Muqatta’   nomli   masjid   ham   soldirdiki,   u   haqda   Bobur
keyinchalik:   “…Bu   jihattin,   Muqatta’   derlarkim   qat’a-qat’a   yig‘ochlarni   tarosh   qilib,
islimiy va xitoiy naqshlar  solibturlar, tamom  devorlari  va saqfi  ushbu  yo‘sinluqtur”,   –
deb   yozadi.   Tarixchi   olim   B.Ahmedovning     fikricha,     ushbu     masjid     va     Ulug‘bek
madrasasi     uning   rasadxonasi   bitkazilib   ishga   tushganga   qadar,   o‘zining   asosiy
vazifasidan tashqari, o‘ziga xos rasadxona vazifasini ham bajargan ekan.
Ulug‘bek bobosi Amir Temur davrida qurilish boshlanib, ayrim sabablarga ko‘ra
bitmay qolgan bir talay muhim binolarni ham qurib bitkazadi. Samarqandda Bibixonim
masjidi, Go‘ri  Mir  maqbarasi  va Shohizinda ansambli  qurilishi  nihoyasiga yetkaziladi.
Marvda   Xayriya   muassasalari,   shuningdek   Shahrisabzdagi   Ko‘kgumbaz   masjidi   va
Gumbaz   maydon,   Yassidagi   Hoji   Ahmad   Yassaviyning   qabri   ustiga   qo‘yilgan   binolar
tugallanadi.   Bulardan   tashqari,   Ulug‘bek   farmoyishi   bilan   Movarounnahr   shaharlarida
ko‘plab chorsu,  savdo rastalari, karvonsaroylar, hammomlar, sardobalar. Samarqandda
Obirahmat suvi yoqalab bir qancha ko‘rkam bog‘- rog‘lar barpo etiladi.
Ulug‘bek   1424 - yili   Go‘ri   Mir   kompleksida,   uning   kunchiqish   tarafidan   eshik
ochtiradi   va   undan   to   maqbaraga   qadar   yopiq   ayvon   qurdirtiradi.   Maqbara   eshigining
tepasi,   yon   taraflari,   shuningdek,   yopiq   ayvon   naqshin   bo‘yoqlar   bilan   bezatiladi.
qabrlar atrofidagi jimjimador marmar panjaralarni ham Ulug‘bek qo‘ydirgan bo‘lib, ular 37maqbaraning ichki   ko‘rinishiga  alohida husn  qo‘shib  turibdi.  Ulug‘bek  davrida Temur
qabri uchun kattakon to‘q yashil nefritdan tosh yo‘nilib, unga Temurning shajarasi o‘yib
yoziladi.
Afrosiyobning janub tarafida joylashgan va Shohizinda nomi bilan ma’lum silsila
Samarqandning ajoyib me’morchilik yodgorliklaridan hisoblanadi. Shohizinda XI asrda
qurila boshlanib, Temur va Ulug‘bek davrida poyoniga yetkaziladi. Xususan Ulug‘bek
hozirgi   ansamblning   quyi   qismini   tashkil   qiluvchi   binolar   guruhini   norasida   o‘g‘li
Abdulaziz   nomidan   qurdirtiradi.   Dastlabki   u   bu   yerda   qo‘sh   gumbazli   ko‘rkam
maqbara, so‘ngra yuqori va quyidagi imoratlarni bog‘lovchi serbar zinapoya va rango-
rang serjilo g‘ishtlar bilan bezalgan baland peshtoqli darbozani (1434-1435) qurdiradi.
Bu bilan Ulug‘bek asrlar bo‘yi bino etib kelingan Shohizinda ansamblini kompozitsion
jihatdan   nihoyasiga   yetkizadi.   Qo‘sh   gumbazli   maqbaraning   me’moriy   qurilish   uslubi
boshqa maqbaralardan tubdan farq qilib, u bir  o‘qda joylashgan alohida  ikki  xonadan:
go‘rxona va ziyoratxonadan iborat.
Ulug‘bek   qurdirgan   binolar   haqida   gapirar   ekanmiz,   uning   Registon   maydoni
atrofida   soldirgan   hammomining   o‘rni   xususidagi   muammoga   to‘xtalib   o‘tmoqchimiz.
Gap   shundaki,   bu   hammom   bizgacha   yetib   kelmagan,   adabiyotlarda   hatto   uning
joylashgan o‘rni haqida ham aniq ma’lumotlar yo‘q. Bobur Ulug‘bekning Samarqandda
qurdirgan imoratlari haqida yoza turib: “Ulug‘bek Mirzoning imoratlaridan Samarqand
qal’asining   ichida   madrasa   va   xonaqohdir…   Ushbu   madrasa   va   xonaqohga   yovuq   bir
yaxshi   hammom   solibtur.   Mirzo   hammomiga   mashhurdir,   har   bir   nav’   toshlardan
farshlar qilibtur. Xuroson va Samarqandga oncha hammom ma’lum emaskim bo‘lg‘ay.
Yana   bu   madrasaning   janubida   masjid   solibtur,   masjidi   Muqatta’   derlar… ” ,   deb
tushuntiradi 39
.
Ulug‘bek hayotida eng katta o‘rin tutgan, Yevropada “Samarqand akademiyasi”
deb   shuhrat   topgan,   Ulug‘bek   va   u   homiylik   qilgan   olimlarning   ilmiy   kashfiyotlari,
laboratoriyasi   va   oliy   mahkamasi   hisoblangan,   Samarqandda   bunyod   etilgan   mashhur
binolardan   biri   Ulug‘bek   rasadxonasidir.   U   1424-1429   yillari   hozirgi   Cho‘ponota
39
  Bobur Z.M. Boburnoma – T.:Yulduzcha, 1992. 38tepaligida,   Obirahmat   arig‘i   bo‘yiga   yaqin   joyda   quriladi.   Rasadxonaning   hajmiy
yechimi,   bezak   va   jihozlari   haqida   hali   juda   oz,   afsuski,   faqat   umumiy
ma’lumotlargagina   egamiz,   xolos.   XVII   asrgacha   saqlanib,   keyinchalik   vayron   bo‘lib
ketgan rasadxona qoldiqlarini rus olimi V.L.Vyatkin 1908 yili  tarixiy hujjatlar  asosida
topdi.   Shundan   keyin   rasadxona   o‘rganila   boshlandi.   1948   yili   qazish   va   o‘rganish
ishlarini   arxeolog   olim   V.A.Shishkin   davom   ettirdi.   Sovet   davrida   olib   borilgan   uzoq
tekshirishlardan   so‘ng   bino   ustuvon   (silindr)   ko‘rinishida   bo‘lganligi   aniqlandi.
Olimlardan  V.Vyatkin,  M.Masson,  V.Shishkin,  B.Zapiski, T.Qori-Niyoziy, V.Nilsen,
G.Pugachenkovalar   hamda   keyingi   yillarda   M.Bulatov   rasadxona   ko‘rinishini,   shaklu
shamoyilini ilmiy asosda aniqlab berishga harakat qildilar.
Rasadxona   uch   qavatli,   g‘oyat   hashamdor   va   pishiq   g‘ishtdan   ishlangan   ulkan
bino bo‘lgan. Mutaxasislarning fikricha, bino balandiligi 30,4 metr, aylanasini diametri
esa   46,4   metrga   teng.   Binoning   asosiy   qismini   radiusi   40,2   metrli   suds   (sekstant)   deb
atalgan ulkan kuzatish asbobi tashkil qilgan. Sudsning saqlanib qolgan qismi yer ostida
joylashgan   bo‘lib,   qolgan   qismi   yer   sathidan   30   mertcha   baland   bo‘lgan.   Rasadxona
binosi   kattaligi,   qurilish   uslubining   originalligi   va   uskunalanishi   jihatidan   Sharq   va
Yevropa mamlakatlaridagi barcha boshqa astronomik inshootlardan ustun turgan. Suds
astronomiyaning   asosiy   doimiyliklari   –   muaddil   (ekvator)   va   falak   al-burj   (ekliptika)
tekisliklari   orasidagi   burchakni   o‘lchash,   yilik   protsessiya   doimiysini   va   boshqa
fundamental   astronomiy   doimiyliklarni   aniqlashga   imkon   bergan.   Rasadxonada
sayyoralar, oy harakati tekshirilgan. Kichik o‘lchamli asboblar: amilyar sfera, 2,4 va 7
xalqadan iborat o‘lchash asboblari, quyosh va yulduz soatlari, usturlob (astrolyabiya) va
boshqalar bo‘lgan. Rasadxona ichida katta zallar, turli katta- kichik xonalar, qariyb 15
ming kitobga mo‘ljallangan kutubxona ham bo‘lgan .
Rasadxona binosining sirti koshin va sirli parchinlar bilan bezatilgan. Rasadxona
xonalariga   Ulug‘bek   o‘zi   va   o‘zidan   oldin   o‘tgan   olimlarning   astronomiya   sohasidagi
muhim   yutuqlarini   turli  shakllar,   tasvir   va  raqam-naqshlar   bilan   chizdirtiradi.  U  huddi
shunday   uslubni   ilgari   o‘zining   Samarqanddagi   madrasasida   ham   qo‘llangan   edi.
Chunonchi, Ulug‘bek madrasa ravog‘iga sayyoralarning Quyosh atrofida ma’lum tartib
bilan   joylashishini,   boshqacha   aytganda,   falak   burji   (Zodiak)   tasvirini   soldirgandi. 39Ushbu  tasvir  madrasaga  kiraverishda  bino  peshtoqiga   ishlangan  o‘n  ikki   burchli  shakl
va   uning   ichidagi   inson   ko‘zi   va   qorachig‘ini   eslatuvchi   naqsh   sifatida   hozirgacha
saqlanib qolgan. Shakl ichiga, aftidan, asosiy maqsadni shariat peshvolaridan niqoblash
uchun, Qur’ondan olingan axloq haqidagi suralar yozilgan.
Falak   burji   kabi   ilmiy   ma’no   anglatuvchi   tasvirlar   madrasa   binosining   boshqa
peshtoqlari   va   ichkari   hovli   bezaklarida   ham   uchraydiki,   ular   kelajakda   o‘rganishga
loyiq   bo‘lgan   zarur   tarixiy   ma’lumotlardir.   Huddi   shunday   tasvirlar:   falakiyot,   yer
kurasi,   yetti   iqlim   bilan   bog‘liq   bo‘lgan   kashfiyotlar,   muhim   belgi   va   ramzlar   bilan
rasadxona   bezaklari   sifatida   uning   ichki   devorlari   va   shiplariga   ham   tushirilgan   edi.
Ularni o‘z ko‘zi bilan ko‘rgan muarrix Abdurazzoq Samarqandiy yozishicha: “… u oliy
bunyod   va   ulug‘sifat   imoratning   xonalari   ichiga   to‘qqiz   falakning   hay’atiyu   to‘qqiz
(osmon)  doiralari   shakllarini   darajalar,  daqiqalar,  soniyalardan   tortib  to  oshiralargacha
(cho‘zildi) hamda aylanuvchi  falaklar, yetti sayyora, sobita yulduzlar  ko‘rinishi  va yer
kurasi   hay’atiyu   iqlimlar   suratlarini   tog‘lar,   biyobonlar…   dilpazir   naqshlaru   benazir
raqamlar bilan” chizildi.
Ulug‘bek   nazdida   madrasa   va   rasadxonaga   ishlangan   bunday   benazir   naqsh   –
tasvirlar ushbu binolar bilan uzoq saqlanishi va kelajak avlodlarga yetib borishi, savodli
insonlar   uchun   kelgusida   muhim   dastur   bo‘lib   xizmat   qilishi   lozim   edi.   Tasvirlarning
madrasa   va   rasadxonaxonalariga   chizilishi   esa   ulardan   hamma   savodli   kishilarning
barobar   foydalanishi   imkonini   tug‘dirardi.   Ulug‘bek   vaqt   o‘tishi   bilan   ilmiy   yutuqlar
majmu bo‘lgan ushbu tasvirlarning xalq mulkiga aylanajagiga ishongan edi.
Rasadxonaning   bunyod   etilishida   uning   joyini   tanlashdan   tortib   to   jihoz-
uskunalarini   hozir   qilgunga   qadar   o‘z   zamonasining   mashhur   olimlari   (matematik   va
astronom   Qozizoda   Rumiy,   G‘iyosiddin   Jamshid   Koshoniy,   Ali   Qushchi   va   taniqli
me’morlar   usto   Ismoil   va   uning   o‘g‘li)   Ulug‘bekka     hamkor     bo‘ldilar.     Rasadxona
yaratilishida   Sharq   va   G‘arbda yig‘ilgan boy ilmiy meros, bilan va amaliy tajribalar
asos qilib olindi. Marvon II (744-750) zamonasida Damashqda qurilgan rasadxona, IX
asrning   boshlarida   ishga   tushgan   Bog‘dod   rasadxonasi,   Nosiriddin   Tusiy   nomi   bilan
bog‘liq bo‘lgan Marog‘a (XIII asr) rasadxonalarining ilmiy ishlari va qurilish tajribalari,
mashhur   yunon   olimlari   Aflotun,   Arastu,   Gipparx,   Ptolemey   ta’limotlari,   ulug‘ 40vatandoshlarimiz Ahmad Farg‘oniy, Abu Nasr Farobiy, Abu Rayhon Beruniy, Ibn Sino,
Muhammad Xorazmiy va boshqalarning ajoyib ilmiy asarlari va tajribalariga tayanib ish
ko‘rildi. Har qalay rasadxona qurilishi juda murakkab bo‘lganligi sababli, u besh yilga
cho‘zildi 
Rasadxona   etagida   Ulug‘bek   ikkita   mumtoz   chorbog‘   ham   qurdirgan   edi.   Biri
Bog‘i   maydon,   ikkinchisi   esa   Chinnixona   nomini   olgandi.   Bog‘i   maydonga   ikki
oshiyonli   chilstun   nomli   go‘zal   va   mahobatli   ko‘shk   qurilgan   bo‘lib,   uning   devor   va
ustunlariga   marmardan   sayqal   berilgandi.   Chinnixona   bog‘idagi   ikki   imoratning   biri
toshdan,   yana   biri   rangli   Xitoy   chinnisidan   ishlangandi.   Imoratgina   emas,   hovuzi,
quvurlari,   zinapoyalari,   ayvonlarigacha   chinnidan   edi.   Bu   bog‘lar   Ulug‘bek
rasadxonadan   chiqib   dam   olar,   mutolaa   qilar,   ilmiy   munozara   va   davlat   kengashlarini
ham o‘tkazar edi.
Rasadxona bitgach, Ulug‘bek va uning homiyligidagi taniqli va mashhur olimlar
fan  ishlarini   qizitib   yuboradilar.   Shogirdlar   ilmiy  kuzatishlarda,   jadval   tuzishda   hisob-
kitob   ishlari   bilan   mashg‘ul   bo‘ladilar.   Ulug‘bek   boshchiligidagi   ushbu   “akademiya”
olimlari   o‘sha   davr   mezoni   bilan   olganda,   astronomik   kuzatishlarda   ajoyib
muvaffaqiyatlarga erishganlar. Jumladan, ekliptikaning og‘maligini, beshta sayyoraning
–   Zuhra   (Venera),   Zuhal   (Saturn),   Mirrih   (Mars),   Mushtariy   (Yupiter)   va   Utorud
(Merkuriy)ning   yillik   harakatini,   yulduz   yilining   uzoqligini,   1018   yulduzni   o‘z   ichiga
olgan   jadval   va,   nihoyat,   aholi   yashaydigan   punktlardan   683   tasining   geografik
koordinatalarini tuzganlar. 1437 yili ko‘p yillik kuzatish va ilmiy mulohazalardan so‘ng
Ulug‘bek   va   uning   shogirdlari   “Samarqand   akademiyasi”da   ishlangan   buyuk   asar   –
“Ziji jadidi Ko‘ragoniy” (“Ulug‘bek Ko‘ragoniyning yangi astronomik jadval”)ni yozib
tugatdilar.   Bu   asar   keyinchalik   Sharq   klassik   astronomiyasining   nazariy   va   amaliy
masalalarini   o‘zida   mujassamlashtirgan,   uni   yangi   dalillar   bilan   boyitgan   ulkan
kashfiyot sifatida butun dunyoga tanildi.  “ Zij ”  da berilgan ilmiy natijalarning aniqligi va
mukammalligi   pirovardida   jahon   olimlarini   hayratda   qoldirdi.   Ushbu   shohona   asar
mazmunini   vatandoshimiz,   taniqli   olim   va   mutafakkir   Toshmuhammad   Qori-   Niyoziy
o‘zining   “Ulug‘bek   va   uning   ilmiy   merosi”   degan   kitobida   Ittifoqda   birinchi   bo‘lib 41kitoxonlarimizga tahlil va talqin qilib berdi 40
.
“Zij”ning dunyodagi yoyilishida dastlab Ulug‘bekning sodiq shogirdi, matematik,
astronom   Ali   Qushchi   va   Miram   Chalabiy   hamda   Abdullali   Birjandiylarning   hissasi
katta   bo‘ldi.   Samarqand   astronomik   maktabida   Ulug‘bekning   ushbu   shohona   asaridan
bosh   qator   ajoyib   ilmiy   ishlar   yaratildiki,   ular   Samarqand   maktabining   yetuk   olimlari
G‘iyosiddin Jamshid, Qozizoda Rumiy va Ali Qushchilar qalamiga mansubdir.
Jahon   fani   tarixida   Mirzo   Ulug‘bek   faoliyati   kamdan-kam   uchraydigan   hodisa
bo‘lganligi   endilikda   keng   miqyosda   tan   olinmoqda.   U   faqat   tabiiy   qobiliyatlari
bilangina   emas,   shu   bilan   birga,   ilm-fanga   nihoyatda   mehr-muhabbat   qo‘ygan   va
progressiv g‘oyalarga qattiq ishonganligi, horib-tolmasligi va serqirra hayotining barcha
jabhalarini bir zaylda olib borganligi tufayli shunday darajada erishgandi.
Mirzo   Ulug‘bek   zamonida   Muvarounnahrda   dunyoviy   fanlardan   tashqari   tarix,
adabiyot   va   san’at,   ayniqsa,   tasviriy   san’at   taraqqiy   etgandi.   Ulug‘bekning   ukasi
Boysunqur   bilan   o‘zaro   yozishmalarida   ham   ilmiy   adabiyot   mavzularida   mubohasa
borgani   ma’lum.   Ulug‘bek   she’riyatda   ozarbayjon   shoiri   buyuk   Nizomiy   Ganjaviy
uslubi  va maktabini  ustun deb isbotlamoqchi  bo‘lsa, Mirzo Boysunqur  genial shoir  va
mutafakkir   Amir   Xusrav   Dehlaviy   ijodiyotining   haqiqiy   mahsuli   sifatida   bahs   qilardi.
Ulug‘bek   o‘z   ona   tili   (o‘sha   davrda   chig‘atoy-turkiy   tili)dan   tashqari   arab   va   fors
tillarini   mukammal   bilardi.   Muhammad   Haydar   o‘zining   mashhur   ” T arixi   Rashidiy”
asarida Mirzo Ulug‘bek “tarixnavis donishmand edi va “To‘rt ulus” tarixini ham yozib
qoldirgan edi”, deb yozadi. Bu asar Ulug‘bekning “Tarixi arba’ ulus” kitobi bo‘lib, unda
bir   vaqtlar   Chingizxon   bosib   olgan   mamlakatlarning   XIII   asr   –   XIV   asrning   birinchi
yarmidagi siyosiy hayoti aks ettirilgan edi 41
.
Shuni   alohida   ta’kidlash   zarurki,   buyuk   olim   va   jamoat   arbobi   Mirzo   Ulug‘bek
davrida  Samarqandda  faqat   O‘rta  Osiyodagina  emas,  balki   Sharqda  ma’lumu mashhur
bo‘lgan   sozandalar,   bastakorlar,   xonandalar   va   raqqosalar   ijod   etardilar.   Ulug‘bekning
o‘zi   ana   shu   iste’dod   egalarining   birinchi   muxlisi   va   homiysi   ham   edi.   Tarixchi
G‘iyosiddin   ali   kundaliklarining   dalolat   berishicha,   Samarqandga   kelgan   chet   ellik
40
 Qori-Niyoziy T.N. Ulug‘bek va uning ilmiy merosi. – T.:O‘zbekiston, 1971
41
  Ahmedov B. Ulug‘bek. Esse. – T.:Yosh gvardiya, 1989. 30- b . 42elchilar ham saroy qabul  marosimlarida qatnashib, bu yerda musiqa tinglar  va tasviriy
san’at asarlarini tomosha qilardilar.
Buyuk   Alisher   navoiyning   ta’rifiga   ko‘ra,   Ulug‘bek   ajoyib   shoir   ham   bo‘lgan.
“ Tuxfatu   surur ”   kitobi   esa   uning   buyuk   musiqa   bilimdoni   ekanligidan     dalolatdir.
“Muhit  attafviq”  kibtobida  Ulug‘bekning “Bilujiy”  “Shodiyona”  (bu  asar  bizgacha
yetib     kelgan),     “Axloqiy”,   “tabriziy”,   “Usuli   ravon”,   “Usuli   bahriy”   singari   katta
musiqa   asarlarini   ijod   etganligi   ko‘rsatilgan.   Ulug‘bek   homiyligida   Samarqandda
Darvesh Ahmad Samarqandiy, Sulton Ahmad Noiy, Hosimi Abuvafo, Muhammad Ali
G‘aribiy,   Yusuf   Burxon   Naqqorachi   (Navoiyning   amakisi),   Mavlono   Sohib   Balxiy,
Abul  baraka  va  boshqa  san’atkorlar   ijod bilan  band bo‘lganlar. Shuningdek,  Ulug‘bek
madrasasining   ko‘zga   ko‘ringan  mudarrislari   –   qomusiy  olimlar   Mavlono  Muhammad
Havofiy,   Said   Imomiddin,     mashhur     tib     olimi     Hoja     Burhoniddin     Nafis,     yirik
adabiyotshunos   va   tilshunos   olim   Hoja   Fazlulloh   hamda   Abulqosim   Samarqandiy
zamonasining peshqadam olimlari sifatida dong taratdilar.
Ayrim  manbalarga ko‘ra, Ulug‘bek tabobat  sohasida  ham anchagina  mukammal
bilimga ega bo‘lgan. U tib ilmiga doir   “ Nafis ”   nomli risola yozib, u sohada to‘plangan
bilimlarni   unda   ifodalagan.   Yozuvchi   Tohir   Malik   xalq   og‘zaki   ijodiga   asoslanib
Ulug‘bekni Samarqandda “Dor ush-shifo”   –   shifoxona qurdirishga ham jazm qilganligi
haqida yozadi.
Afsuski,   Ulug‘bek   qisqa   umr   ko‘rdi.   Uning   ilg‘or   tadbirlari   va   ilmiy   faoliyati
reaksion musulmon-ruhoniylari tomonidan qattiq qarshilikka uchradi. Shariat peshvolari
va   vatan   xoinlari   rahnamo   bo‘lgan   fitna   natijasida   Ulug‘bek   1449 - yil   25   oktyabrda
vaxshiylarcha   o‘ldirildi.   Biz   Ulug‘bek   haqida   fikr   yuritar   ekanmiz,   u   nimalar   qilishga
ulgurolmagani   xususida   emas,   balki   nimalarni   ro‘yobga   chiqarganligi   uchun   olimni
fahrlanib   eslaymiz   va   uning   o‘chmas   xotirasini   e’zozlaymiz.   Akademik   V.V.Bartold
ta’biri   bilan   aytganda,   musulmon   olamida   uningdek   zahmatkash   odil   podshoh
bo‘lmagan. Ulug‘bekning zamondoshlari ham huddi shu fikrda edilar. Uni Abdurazzoq
Samarqandiyning quyidagi misralaridan ham qiyos qilish mumkin:
Chun ulug‘ Mirzo dar ilmi handasa,
Notavon yoft dar hazoron madrasa. 43Ma’nosi:   geometriya   ilmida   minglarcha   madrasalarda   ham   Ulug‘bekdek   olimni
topa olmaysan.
Alisher   Navoiy   esa   o‘zining   “Farhod   va   Shirin”   dostonida   Ulug‘bekning
sayyoralar haqida yaratgan shohona asariga yuksak baho beradi: 
Temurxon naslidin Sulton Ulug‘bek,
Ki, olam ko‘rmadi sulton aningdek.
Aning abnoi jinsi bo‘ldi barbod,
Ki davr ahli biridin aylamas yod.
Va lek ul ilm sori topdi chun dast,
Ko‘zi ollinda bo‘ldi osmon past.
Rasadkim bog‘lamish zebi jahondur,
Jahon ichra yana bir osmondur .
Bilib bu nav’ ilmi osmoniy,
Ki ondin yozdi “Ziji Ko‘ragoniy”.
Qiyomatga deganda ahli ayyom,
Yozarlar aning ahkomidan ahkom.
Ulug‘bek   hayoti   va   faoliyati   haqida   gapirar   ekanmiz,   buyuk   olimning   ilmiy
merosini   asrlar   g‘uboridan   tozalab,   madaniyatimiz   tarixining   ulkan   va   yorqin   bir
sahifasini   ko‘zimiz   oldiga   keltirgan   zotlarni   ham   eslamay   ilojimiz   yo‘q.   Biz   yuqorida
ularni qisman eslab o‘tdik. Ular orasida Ulug‘bek ilmiy va tarixiy muhitiga hammadan
ko‘ra   keng   yondoshib   chuqur   kirib   borgan,   Ulug‘bek   boshliq   astronomlar   maktabi
merosini keng ko‘lamda yoritib bergan zabardast olimlar borki, Toshmuhammad Qori-
Niyoziy   va   Bo‘riboy   Ahmedovlardir.   Agar   Qori-Niyoziy   bizga   Ulug‘bekning   o‘zini
kashf   qilib   bergan   bo‘lsa,   Bo‘riboy   Ahmedovning   tadqiqotlari   ushbu   kashfiyotga
uzukka qo‘yilgan ko‘zdek ajoyib chiroy baxsh etdi.
Ulug‘bek   boshlab   bergan   fayzli   ishlarni   sovet   olimlari   va   astronomlari   samarali
davom   ettirmoqdalar.   1928 - yilda   O‘zbekistonda   astronomik   kenglik   stansiyasi   –
observatoriya   tashkil   qilinib,   unga   Ulug‘bek   nomi   berildi.   Qazib   topilgan   Ulug‘bek
rasadxonasi   qoshida   1964   yili   Ulug‘bek   muzeyi   ochildi.   1966   yili   Toshkentda 44O‘zbekiston Fanlar akademiyasi qoshida Astronomiya instituti tashkil qilindi. O‘sha yili
Samarqandda   me’morchilik-qurilish   instituti   ochilib,   unga   ham   Mirzo   Ulug‘bek   nomi
berildi.   Zotan,   Ulug‘bek   bobomizning   o‘zi   ta’riflaganidek,   podsholiklar   yemirilib,
o‘tmish   dunyo   o‘tib   ketmoqda,   ammo   olimlarning   ishi   abadul-abad   qolajak.   Buyuk
alloma Mirzo Ulug‘bek abadiyati ham hamisha shunday barhayotdir.
II  BOB. TEMUR VA TEMURIYLAR DAVRIDA MOVAROUNNAHRDA
MODDIY-MA’NAVIY MADANIYAT RAVNAQI VA UNI O‘RGANISHNING
AHAMIYATI
1.3. Temuriylar Renessansi davrining jahon madaniyati va san’ati tarixidagi o‘rni
Amir   Temurning   ijtimoiy-siyosiy   qarashlari,   davlatni   qurish   va   boshqarish,
xalqaro   diplomatik   munosabatlar,   qo‘shnichilik,   barqaror   hamkorlik,   sulhparvarlik
siyosati,   urushlarning   oldini   olish,   mamlakatning   iqtisodiy   farovonligi,   qonunchilik,
qonun   ustuvorligi,   qonun   oldida   barchaning   tengligi,   qonunning   insonparvar
bo‘lishining   ahamiyatini   Uzoq   Sharq   –   Xitoy,   Fransiya,   Ispaniya,   Italiya   kabi
davlatlarning  siyosatchilari,  elchilari,  sayohatchilari,  shuningdek   ilm-fan  va  madaniyat
arboblari yuksak baholagan.
  Bu   jihatlar   nafaqat   tarixiy   manbalar   orqali,   balki   bugungi   davrda   ham   yuqori
darajada   e’tirof   etilmoqda.   Xususan,   O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat
Mirziyoyev   ushbu   ulug‘   ajdod   merosini   yuqori   qadrlab,   shunday   deydi:   “Buyuk
sarkarda, yirik davlat arbobi, ilm-fan va madaniyat homiysi Sohibqiron Amir Temur va
avlodlari   qoldirgan   boy   merosning   qadri   va   tarovati   asrdan-asrga   tobora   oshib
bormoqda, yangi davr va zamonlarga ham munosib xizmat qilmoqda” 42
.
Amir   Temur   davrida   Markaziy   Osiyoning   mustaqil   davlat   qilib   birlashtirilishi
mamlakatning iqtisodiy-madaniy taraqqiyotiga ijobiy ta’sir ko‘rsatadi. Ilm-fan, adabiyot
va   san’at,   hunarmandchilik   va   me’morchilik   ravnaq   topdi.   Mamlakat   va   poytaxt
Samarqandning   obodonchiligi   yo‘lida   mahalliy   chet   mamlakatlardan   ko‘plab   fan   va
san’at ahllarini, hunarmand me’morlarni va musavvirlarni to‘pladi.
42
 Mirziyoyev Sh.M. “Amir Temur – dunyo olimlari va adiblari nigohida” xalqaro ilmiy-amaliy anjumanidagi nutqi. 2021-
yil 28-sentabr. //  https://oyina.uz/kiril/posts/773 45Temur   markazlashgan   davlat   tuzish   jarayonida   ishlab   chiqarishga,   xususan
qishloq xo‘jaligiga alohida e’tibor berdi. Markaziy Osiyoda esa qishloq xo‘jaligi sun’iy
sug‘orishga   bog‘liqligini   yaxshi   tushungan   Temur   Angor   kanalini   qazdirdi,   Murg‘ob
vodiysida sug‘orish ishlarini yo‘lga qo‘ydi. Samarqand, Shahrisabz, Xuroson o‘lkalarini
suv   bilan   ta’minladi.   Obodonchilik,   yangi   yerlar   ochish,   bog‘lar   barpo   etish   kabi
tadbirlarni   amalga   oshirdi.   O‘nlab   kanallar,   ariqlar   qazildi,   daraxtzorlar,   ekinzorlar,
bog‘-   rog‘lar   yashnab,   to‘kin-sochinlik   yuzaga   keldi.   Dehqonchilikda   donli   ekinlar,
paxta,   zig‘ir   ekilgan.   Bo‘yoq   uchun   ro‘yan   o‘simligi,   shuningdek   pillachilikda   tutlar
ko‘p ekilgan. Uzum, limon yetishtirilgan. Xorijdan kelgan sayyohlar, elchilar mamlakat
go‘zalligidan   xayratga   tushganlar.   Bunday   tadbirlar   nafaqat   bizning   yurtda,   balki
saltanat   tarkibidagi   boshqa   mamlakat   va   makonlarda   ham   amalga   oshirilganligini
ta’kidlash lozimdir.
Bu haqda taniqli tarixchi Sharafiddin Ali Yazdiy shunday guvohlik beradi: “Olam
ravnaqi   va   ro‘shnoligi   yo‘lida   hafsalasi   nihoyatda   baland   bo‘lgan   Amir   Temur
obodonchilikka yaraydigan biron parcha yerning zoe bo‘lishini ravo ko‘rmasdi” 43
.
Amir   Temur   Ozarbayjonda   ham   sun’iy   sug‘orish   tizimlarini   bunyod   etish
ishlariga   katta   axamiyat   berganini   bilamiz.   Chunonchi,   Qorabog‘da   bo‘lib   turgan
paytida   Sohibqiron   o‘sha   atrofda   uzunligi   60-70   km   keladigan   Barlos   kanalini,
shuningdek, uzunligi 35-40 km keladigan Boylaqon kanalini qazdirgani ma’lumdir.
Umuman,   Amir   Temur   qazdirgan   kanallardan   bizlarga   ma’lumlari   deb
quyidagilarni   aytib   o‘tish   mumkin:   Dilkusho,   Ganjravon,   Darband,   Ganjxona,   Umar
Tabon,   Oqbug‘a,   Qutluq   Xotun,   Shayx   Ali,   Davlatshoh   Jondor,   Gulbog‘on,   Qutlug‘
Temur,   Xasan   Jondor,   Amir   Alovuddin,   Navro‘z,   Navbatxon,   Kepanchi,   Ali   Malik
kanallari.   Yuqorida   tilga   olingan   Qutluq   Xotun   kanali   aftidan   Amir   Temur   opasi
Qutlug‘ Turkon Og‘o nomiga berilgan bo‘lishi kerak  44
.
Temur hayotlik davrida uning saroy devorlarida shoh va shahzodalar soy bo‘yida
tasvirlanib,   haqiqiy   portret   janrini   Kamoliddin   Bexzod   shakllantirdi.   Umuman,   Temur
va   temuriylarning   qiyofalari   tasvirlangan   ko‘plab   miniatyuralar   dunyoning   turli
43
  Sharofiddin Ali Yazdiy. Zafarnoma.- T., 1994.
44
  Azamat Ziyo. O‘zbek davlatchiligi tarixi. – T.: Sharq, 2000 . 192-b. 46kutubxonalarida saqlanmoqda. Ularning aksariyatida rasm  chizilgan davr yoki rassom,
joy,   maktab   ko‘rsatilmagan.   Biroq,   tabiat   tasvirida   to‘q   yashil   va   jigarrang   ko‘pligi,
kiyimlar   turkiy   millatga   xos   bo‘lganligidan   bu   miniatyuralar   Samarqand
miniatyurachilik maktabiga mansub deyish mumkin.
Ulug‘bek davrida Samarqand maktabiga xos bo‘lgan 18 miniatyura Nizomiyning
“Xamsa”   asariga   va   49   miniatyura   “Shohnoma”   asariga   ishlangan.   Sharq
miniatyurachiligida   oddiy   xalq   hayoti   mavzui   temuriylar   davrida   paydo   bo‘lgan.
Masalan,   “Samarqand   masjidini   qurish”,   “Iskandar   devorini   bunyod   etish”,
“Ko‘chmanchilar turmushi”, “Jamshidning oddiy xalqqa hunar o‘rgatishi” mavzusidagi
miniatyuralar   bunga   misoldir.   Umuman,   Samarqand   miniatyurachilari   manzarani
tasvirlashda mahoratlidirlar 45
.
Kamoliddin   Bexzod   (taxm.   1455-1535   y.)   Hirotda   tug‘ildi.   O‘z   iste’dodi   bilan
Alisher Navoiy diqqatini o‘ziga tortdi. Keyinchalik uning xomiyligida buyuk san’atkor
darajasiga   ko‘tarildi.   Bexzod   Hirotda   tug‘ilib,   Alisher   Navoiy   davrasida   ijod   qilgan
bo‘lsa   ham,   temuriylar   inqirozga   yuz   tutgach,   u   ham   ko‘pgina   san’atkor   va   rassomlar
qatori   Buxoroga   ko‘chib   o‘tdi.   O‘zining   mashxur   asarlaridan   biri   Shayboniyxon
portretini   ham   shu   yerda   yaratdi.   Keyinroq   qisqa   vaqt   Tabrizda,   so‘ng   qolgan   umrini
Hirotda o‘tkazdi. U shoirlar asarlariga illyustratsiyalar chizdi, portretlar ishladi. Jang va
ov manzaralarini, jumladan  Sa’diyning  “Bo‘ston”,  “Guliston”,  Nizomiyning  “Xamsa”,
Dehlaviyning   “Xamsa”,   Sharafiddin   Ali   Yazdiyning   “Temur   zafarnomasi”   asarlariga
rasmlar   ishlagan.   Alisher   Navoiyning   ko‘pgina   dostonlarini   ham   o‘z   suratlari   bilan
bezagan.   Navoiy,   Jomiy,   Husayin   Boyqaro   va   Shaybonixonning   Behzod   tomonidan
ishlangan   portretlari   mavjuddir.   Maxmud   Muzahib   Bexzod   ta’sirida   kamol   topdi.   U
Shayboniylar,   Ubaydullaxon   va   Abdulaziz   saroyida   xizmat   qilgan.   Bu   musavvir
o‘zining   kitob   bezash   va   miniatyura   ishlash   borasidagi   yuksak   mahorati   uchun
“Muzahib”   -   “oltin   suv   yurituvchi”   taxallusiga   loyiq   bo‘ldi.   Uning   ilk   asari   Alisher
Navoiyning   hassaga   tayanib   turgan   holatini   tasvirlovchi   portretdir.   Uning   asarlari
orasida   ayniqsa,   “Sulton   Sanjar   va   to‘quvchi   qari   kampir   uchrashuvi”   rasmi   diqqatga
45
  Gulmetov E., Qobiljonova T., Ernazarov Sh., Mavrulov A. Madaniyatshunoslik. Ma’ruzalar matni. – T., 2000.136-
137- b . 47sazovordir.
Markaziy   Osiyoning   yana   bir   yirik   musavvirlaridan   biri   Muhammad   Murod
Samarqandiydir.   U   qahramonlik   temalarida   qator   miniatyuralar   yaratdi.   Xiva   xoni
uchun tayyorlagan “Shohnoma” qo‘lyozmasiga 115 miniatyura ishlangan.
Amir   Temur   ilm-fan   rivoji   uchun   g‘amxo‘rlik   qilishi   tufayli   Samarqand
dunyoning ma’rifiy markaziga aylandi. Mashhur olimlar Samarqandga keldi. Masalan,
Qozizoda Rumiy, tabib Xisomiddin Kermoniy, falakshunos Mavlono Ahmad, Ulug‘bek
davrida   turli   mamlakatlardan   kelgan   100dan   ortiq   olimlar   ilmiy   va   ijodiy   faoliyat
ko‘rsatgan.
Falakiyotshunoslik   fanida   Ulug‘bek,   Qozizoda   Rumiy,   G ‘iyosiddin   Jamshid   va
Ali   Qushchilar   yangi   kashfiyotlar   qildi.   Tarix   ilmida   Sharafiddin   Ali   Yazdiy,   Hofizi
Abro‘, AbdurazzoqSamarqandiy, Mirxond, Xondamir, Zayniddin Vosifiy va boshqalar
qimmatli   asarlar   yaratdi.   Badiiy   ijod   va   tilshunoslikda   Jomiy,   Navoiy,   Davlatshoh
Samarqandiy, Qoshg‘ariy kabi ijodkorlar yuksak san’at asarlari bilan mashhur bo‘ldi 46
.
Mirzo   Ulug‘bek   davrida   Samarqandda   birinchi   akademiyaga   asos   solindi.   Yer
kurrasini   o‘lchash   va   falakiyotshunoslik   jadvallarini   tuzish   ishlari   amalga   oshirildi.
Ulug‘bek   matematikaga   doir   “Bir   daraja   sinusni   aniqlash   haqida   risola”,
falakiyotshunoslikka   oid   “Risolai   Ulug‘bek”   va   musiqa   haqida   “Musiqa   ilmi   xaqida
risola”   kabi   asarlar   yozdi.  Agar   yana  Amir   Temur   davriga  qaytsak,   Temur   dunyoning
qaysi bir mamlakati va shahariga bormasin olimu-fuzalolarni bir yerga yig‘ib, ular bilan
uzoq   suhbatlashish,   ularning   fikrini   tinglash,   bahslashish   ishini   kanda   qilmagan.
Masalan,   Ibn   Arabshohning   yozishicha:   “Amir   Temur   olimlarga   mehribon   bo‘lib,
sayyidu-sharaflarni   o‘ziga   yaqin   tutardi.   Ulamolar   va   fozillarga   to‘la-to‘kis   izzat
ko‘rsatib, ularni har qanday kimsadan batamom muqaddas ko‘rardi. Ularning har birini
o‘z martabasiga qo‘yib, o‘z ikromi hurmatini unga izhor etardi...” 47
.
Amir   Temur   Chingiziylardan   so‘ng   o‘lib   borayotgan   fan   va   madaniyatni
46
 Gulmetov E., Qobiljonova T., Ernazarov Sh., Mavrulov A. Madaniyatshunoslik. Ma’ruzalar matni. – T., 2000. 
138- b .
47
 Ibn Arabshoh. Amir Temur tarixi. – T.:Mehnat, 1991.  69-b. 48yaxshilash borasida o‘nlab farmon va farmoyishlar bergan. Masalan, uning buyrug‘iga
ko‘ra   oliy   o‘quv   yurtlari   bo‘lmish   madrasalar   va   ularning   o‘quvchilarini   moddiy
jixatdan ta’minlab, stipendiyalari oshirilishi ko‘zda tutilgan.
Ilm va madaniyatga bunday munosabatni Sohibqiron umrining oxirigacha saqlab
qoldi. Bu yo‘ldan uning avlodlari  ham  yurdilar. Natijada temuriylar  zamonida ko‘plab
madrasalar,   kutubxonalar,   maktablar   barpo   etildi.   Ularda   o‘qish   va   o‘qitish   uchun
dunyoning turli burchaklaridan yetuk olimlar taklif etildi. Bizga ma’lumki Chingizxon
bosqinidan   so‘ng   juda   ko‘p   olimlar,   shoirlar,   hunarmandlar,   san’atkorlar   jon   saqlash
niyatida   Kichik   Osiyo,   arab   o‘lkalari,   Hindiston   tomonga   qochib   ketgan   edilar.
Endilikda esa, chingiziylar davrida ta’qibu-siquvlar, siyosiy ostin- ustunliklar natijasida
ilm   va   madaniyat   nuqtai   nazaridan   huvillab   qolgan   Markaziy   Osiyo   Amir   Temur
zamoniga kelib yana jonlanish imkonini qo‘lga kiritdi.
Natijada   turli   mamlakatlardagi   Markaziy   Osiyoliklar   o‘z   mamlakatlariga   qayta
boshlaganlar.   Shuningdek,   Samarqand,   Buxoro,   Shahrisabz,   Hirot   shaharlarining
madaniyat  va  ilm   markaziga  aylanishi,   bu  yerlarda  boshqa   joylardan   ko‘ra  ijod  uchun
sharoitning yaxshiligi o‘z-o‘zidan xorijiy olimlar, shoirlar, san’atkorlarning bu o‘lkaga
“oqib kelishi”ga sabab bo‘lgan.
Aslini   olganda   Amir   Temur   ham,   uning   avlodlari   ham   ijod   qilish   borasida
iste’dodli insonlar bo‘lgan. Temuriylardan 22 tasi ijodkor – san’atkor shoir bo‘lganlar.
Bular:   Xalil   Sulton,   Mirzo   Ulug‘bek,   G ‘iyosiddin   Boysung‘ur,   Abdulqosim   Bobur,
Abdulattif   Mirzo,   Boysung‘ur   Mirzo,   Sulton   Xusayn   Boyqaro,   Budiuzzamon   Mirzo,
Shoh ¢arib Mirzo, Muxammad Xusayn Mirzo, Mo‘min Mirzo, Zaxiriddin Muxammad
Bobur va boshqalar nozik didli shoir bo‘lganlar.
Shuningdek,   Amir   Temur   davrida   musiqa   san’ati   ham   yangi   bosqichga   chiqdi.
Yangi kuy va qo‘shiqlar, cholg‘u asboblari va musiqa nazariyasiga oid asarlar yaratildi.
Mahoratli sozanda, bastakor va hofizlar yetishdi. Ulug‘bek, Jomiy, Navoiy va Binoiylar
musiqa ilmiga oid asarlar yozib, yangi kuy ijod qildilar IX - XII asrlarda shakllangan 12
maqom bu davrda takomillashdi.
Markaziy   Osiyoda   Temur   va   temuriylar   davrida   madaniyat   rivojlandi   va   kamol
topdi. XIV - XV asrlardagi Movarounnahr va Xurosondagi madaniy taraqqiyotni buyuk 49sohibqiron Amir Temur gullatib yashnatdi.
XV   asrda   metall   buyumlar   –   uy-ro‘zg‘or   buyumlari,   asbob-uskunalar,   qurol-
yarog‘lar ko‘plab ishlab chiqilgan. Shaharlarda mis va jezdan buyumlar va mis chaqalar
zarb qilingan.
Shu   o‘rinda   temuriylar   davridagi   pul   muomalasiga   to‘xtalsak.   Amir   Temur
zamonida   6   gramm   og‘irlikdagi   kumush   tangalar   va   uning   to‘rtdan   biriga   teng   1,5
grammlik   kumush   pullar   zarb   qilingan.   1,5   grammlik   kumush   pullar   “miri”   deyilgan.
Shuningdek   muomalada   mis   pullar   –   chaqalar   ham   bo‘lganini   bilamiz.   Tangalar
Samarqand, Buxoro, Ardabil, Astrobod, Darband, Tabriz, Sheroz va boshqa shaharlarda
zarb qilingan.
Amir Temur fan va madaniyat sohasida, san’at va me’morchilik yo‘nalishlarida,
bog‘-rog‘lar yaratish olamida ham ko‘plab ishlar olib borgan. Masalan, faqatgina bog‘-
rog‘chilikning o‘zida ko‘plab bog‘lar barpo etgan. Birgina Samarqand atrofida Behisht,
Shamol,   Dilkusho,   Baland,   Chinor,   Zog‘on,   Bog‘inav,   Jahonnamo,   Naqshi   jaHon,
Gulbog‘,   Bo‘ldu,   Davlatobod,   Amirzoda   Shoxrux   kabi   bir   qator   bog‘larni   qad
ko‘tartirgan. Ular nafaqat bog‘dorchilik, balki ichidagi qasrlari bilan me’morchilikning
nafis namunalari ham edilar.
Temuriylar   davlatining   qudrati   ayniqsa   me’morchilikda   namoyon   bo‘ladi.   Bu
davrda   Movarounnahr   shaharlari   qurilishda   istehkomlar,   shoh   ko‘chalar,   me’moriy
majmualar keng ko‘lam kasb etadi.
Shaharlar   esa   mahallalardan   iborat   bo‘lib,   guzarlarga   birlashgan.   Shaharlarda
me’moriy   majmualar   shakllanishi   Temur   va   temuriylar   davrining   eng   katta   yutug‘i
bo‘ldi. Me’morchilik taraqqiyoti yangi bosqichga ko‘tarildi, inshoatlar soni bilan birga
ularning   shakli   va   hajmi   ham   kattalashdi.   Bu   jarayon   muhandislar,   me’morlar   va
naqqoshlar   zimmasiga   yangi   vazifalar   qo‘ydi.   Aniq   fandagi   yutuqlarni   me’morchilik
yodgorliklarida   ko‘rishimiz   mumkin.   Inshoatlarning   ichki   va   tashqi   tomonlarini
rejalashtirishda geometrik tuzilmalardan keng foydalanilgani ko‘rinadi.
Temuriylar   davrigacha   va   undan   keyin   ham   Movarounnahr   va   Xuroson
me’morchiligida   bezak   va   naqsh   bu   qadar   yuksalmagan.   Temur   va   Ulug‘bek   davri
me’morchiligida   bezakda   ko‘p   ranglilik   va   naqshlar   xilma-xilligi   kuzatiladi.   Albatta, 50rangli   bezak   Markaziy   Osiyo   an’anaviy   me’morchiligining   ajralmas   qismi   bo‘lgan.
Lekin,   XIV   asrga   kelib,   binoning   ichki   va   tashqi   pardozi   alohida   o‘rinni   egallay
boshladi.   Markaziy   Osiyo   me’morchiligida   sodir   bo‘lgan   o‘zgarishlar   ilk   bor   qo‘hna
Urganchdagi   To‘rabek   xonim   maqbarasida   namoyon   bo‘ldi.   Xorazm   ustalari   yaratgan
bu   ajoyib   yodgorlik   an’analari   keyinroq   Temur   farmoyishi   bilan   Samarqand   va
saltanatning boshqa yerlaridan keng foydalanilgan.
XIV   asr   oxiri   va   XV   asr   boshlarida   Samarqandda   katta   qurilish   ishlari   olib
borilgan, hashamatli va go‘zal binolar vujudga kelgan. Shahar qalin devor bilan o‘ralib,
olti   darvoza   orqali   kirilgan.   Shaharda   baland   qo‘rg‘on  bo‘lib,  uning  saroylari   bo‘lgan.
Bu   davrda   pishgan   g‘ishtdan   qurilgan   va   moviy   rangli   koshinlar   bilan   bezatilgan
machit,   madrasa   va   maqbaralar   ko‘p   bo‘lgan.   Shunday   yodgorliklardan   biri   masalan,
Bibixonim jome’ masjitidir (XIV-XV asrlar).
Umuman,   shuni   alohida   ta’kidlab   o‘tish   lozimki,   Amir   Temur   va   temuriylar
davrida   binolar   bezagida   ko‘k   va   sarg‘ish,   yashil   va   ayniqsa,   moviy   rang   asosiy   o‘rin
egallaydi.
Markaziy Osiyo me’morchiligining xaqiqiy durdonasi bo‘lmish “Shohi-zinda”ga
to‘xtalmasdan ilojimiz yo‘q. Bino qurilishi sodda, qirrali bo‘lib, ko‘k-moviy gumbazdan
tashkil   topgan.   Ichki   qismi   serjilva,   devorlari   marmar   bilan   pardozlangan.   Afsonaviy
Afrosiyob   yonbag‘riga   joylashgan   Shohizinda   XI   -   XII   asrlarda   bu   yerda   qurila
boshlagan maqbaralar o‘rniga qurilgan bo‘lib, bu joy islom diniga qadar ham muqaddas
sig‘inish   joyi   bo‘lgan.   Afsonalarga   ko‘ra,   shu   yerda   keyinroq   musulmonlar   avliyosi
bo‘lgan Qusam  ibn Abbos maqbarasi  bo‘lib, go‘yo u shu yerda tirilib, yer ostiga kirib
ketgan   va   oxiratgacha   shu   yerda   yashashga   qaror   qilgan   ekan.   “Shoxizinda”   (tirik
podsho, tirik shoh) nomi ham shundan olingan.
Hozirgi   “Shohi-zinda”   ansambli   esa   Ulug‘bek   tomonidan   1434-1435   yillarda
qurdirilgan.   “Shohi-zinda”   peshtoqlaridan   biriga;   “Bu   yer   jannat   bog‘i,   bu   yerda   baxt
yulduzlari ko‘milgan”, - deb yozilgan so‘zlarda butun ansamblning g‘oyaviy-badiiy va
falsafiy mazmuni o‘z ifodasini topgan.
Shahrisabzdagi   Oqsaroy   peshtoqlarida   esa   Sher   bilan   Quyoshning   juft   tasviri
uchraydiki, bu ham ramziy ma’noga ega. Oqsaroy devor va shifti, gumbazi naqsh bilan 51ziynatilgan.   Temur   davrida   qurilgan   binolarda   ko‘k   va   zarhal   ranglar   ustun   bo‘lib,
dabdabali   naqshlar   ishlangan.   Ulug‘bek   davrida   esa   Xitoy   chinnisiga   o‘xshash   oq
fondagi ko‘k naqshlar ko‘p uchraydi.
Shuni ta’kidlab o‘tish lozimki, Temur va temuriylar davrida qurilgan har bir bino
o‘zining   g‘oyaviy-falsafiy   mazmuniga   egadir.   Shunga   qaramay   bu   davrda   qurilgan
saroylar asosan ikki xil yo‘nalishda xizmat qilishgan.
Birinchisi   –   ma’muriy-siyosiy   maqsadda   bo‘lib,   qal’a   yoki   shahar   ichida
qurilgan.
Ikkinchisi   -   shahar   tashqarisidagi   tog‘larda   qurilgan   qarorgohlarda   qabul
marosimlari majlislar o‘tkazilgan va xordiq chiqarilgan.
Temur   va   Ulug‘bekning   asosiy   qarorgohi   Samarqanddagi   Ko‘ksaroy   va
Bo‘stonsaroylardir.
Amir Temur va Temuriylar davrida Markaziy Osiyo, Movarounnahr va Xuroson
xududlarida   o‘ndan   oshiq   inshootlar,   binolar,   masjid   va   madrasalar,   maqbaralar,   turli
me’morchilik   komplekslari   vujudga   keldi.   Bularga   quyidagilarni   kiritish   mumkin:
Shohi-zinda,   Ahmad   Yassaviy,   Ulug‘bek   madrasasi,   Samarqand   jome’   masjidi,
Oqsaroy,   Ko‘ksaroy,   Bo‘stonsaroy,   Registon   maydonidagi   madrasalar,   Buxorodagi
katta Jome’ masjidi va Mir Arab madrasasi, Samarqand Registonida Ulug‘bek, Sherdor,
Tilla   qori   madrasalari,   Toshkentda   Zangi   ota   maqbarasi,   Shayxontoxur   majmuasi,
Qaldirg‘ochbiy   maqbarasi,   Ko‘kaldosh   madrasasi,   Samarqanddagi   210   gumbazli
Ko‘kaldosh   jome’   masjidi,   Buxoroda   Chashmai   Ayub   yodgorligi,   Shahrisabzda
“Chilustin”,   “Chinnixona”   saroylari,   Shirinbeka   opa,   Tuman   opa   obidalari   va
boshqalardir.
Amir   Temur   va   temuriylar   davrida   qurilgan   o‘nlab   masjid   va   madrasalar   bilan
birgalikda bu sulola vakillari honaqohlar qurilishiga ham katta e’tibor berganlar. Ilmiy
adabiyotlarga   murojaat   qilsangiz   xonaqoh   atamasi   tez-tez   uchrab   turuvchi,   ammo   biz
uchun   mazmuni   aniq,   ravshan   bo‘lmagan   tushuncha   sifatida   ma’lumdir.   Tarixiy
adabiyotlarga   murojaat   qilsangiz     bu     atama     to‘g‘risidagi     ilk     ma’lumotlar
Qoraxoniylar,   g ‘aznaviylar     davri       madaniy     xayotiga       doir     asarlarda,     shuningdek,
Jaloliddin   Rumiy,   Sharafiddin   Ali   Yazdiy,   Zaxiriddin   Muxammad   Bobur,   Alisher 52Navoiy, Xondamir yozgan asarlarda uchratish mumkin.
Avvalo xonaqoh o‘zi nima deyilganda, uning maxsus qurilgan me’moriy majmua
ekanligi   ma’lum   bo‘ladi.   Lekin   biz   buni   nihoyasiga   yetgan   xulosa   deb   ham
aytolmaymiz.
“Temur tuzuklari”da bayon qilinishicha Amir Temur har bir shaharda masjidlar,
madrasalar   qurishni,   yo‘lovchi   musofirlar   uchun   yo‘l   ustiga   rabotlar   bino   qilishni,
daryolar ustiga ko‘priklar bilan bir vaqtda xonaqohlar qurishni ham buyuradi.
Amir   Temurning   Samarqandda   bunyod   ettirgan   obidalaridan   biri   –   Go‘ri   Amir
maqbarasidir.   Dastlab   bu   yerda   Temurning   nabirasi   Muxammad   Sulton   nomidan
madrasa   va   xonaqoh   qurildi.   Madrasa   aslzoda   xonadonlarning   farzandlariga   dunyoviy
ilmlardan ta’lim berishga moslashgan bo‘lsa, xonaqoh esa dongdor ziyoratchilarni qabul
qilishga   mo‘ljallangan 48
.   Shu   xududda   joylashgan   Shohizinda   majmuasida   esa   Amir
Temurning   rafiqasi   Tuman   og‘oning   ham   qurdirgan   inshoati   mavjud.   Bu   inshoat
mulozimxona, masjid, xonaqoh va Tuman og‘o maqbarasidan iborat.
Ispaniya   elchisi   Klavixo   qoldirgan   ma’lumotlarga   ko‘ra   Temurning   katta   xotini
Bibixonim   ham   Samarqanddagi   Temurning   jome’   masjidi   qarshisida   madrasa   va
xonaqoh   binolarini   bunyod   ettiradi.   1408   yili   Bibixonim   hayotdan   ko‘z   yumgandan
so‘ng,   o‘zining   madrasasi   yonidagi   xonaqohga   mo‘miyolanib   dafn   etiladi.
Saroymulkxonim dafn etilgan bino uning o‘zi qurdirgan xonaqoh bo‘lib, aynan shu yer
tanlanganligiga sabab esa xonaqohning Bibixonim madrasasi  yonida joylashganligidan
deyish mumkin. Demak, Saroymulkxonim xonaqohi uning o‘limidan keyin maqbaraga
aylantirilgan va keyinchalik “Bibixonim maqbarasi” deb nomlangan.
Shuningdek, Amir Temur farmoyishiga ko‘ra qurilgan Xo‘ja Axmad Yassaviy va
Zangiota   maqbaralarida   ham     xonaqoh   mavjud   bo‘lgan.   Demak,   xonaqoh   nafaqat
alohida inshoat  bo‘libgina qolmay, balki  biror  bir  yirik diniy-ma’rifiy majmuaning bir
qismi bo‘lgan, deyish mumkin.
Xo‘ja   Axmad   Yassaviy   maqbarasi   o‘z   davrida   ulkan   xonaqoh,   masjid-   madrasa
vazifasini ham bajargan. O‘sha davrda u yerda katta kutubxona bo‘lgan. Tabrizlik usta
48
  Karimov Sh., Shamsutdinov R. Sohibqiron Amir Temur va uning saltanati. – Andijon, 1995 . 53Abdulaziz   ibn   Sarvariddin   ishlagan   “Qirq   quloqli   qozon”   esa   xonaqohning   eng   katta
zali   –   qozonliqqa   o‘rnatilib,   uning   o‘ng   va   chap   tomonidan   boshqa   bo‘lmalar
joylashgan.
Amir   Temurning   kichik   o‘g‘li   Shohruh   Mirzo   ham   bir   qator   qurilishlar   qilib,
Hirotda   Shoxruhiya   madrasasi   va   xonaqosini   bunyod   ettiradi.   Shoxruhning   bunday
“Qo‘sh   -   egizlik”   uslubida   inshoat   bunyod   etishi   madrasa   va   xonaqohlar   hamisha
“egizak” bino sifatida barobar va birga qurilgan, degan xulosani ham berishi mumkin.
Abdurazzoq   Samarqandiyning   guvohlik   berishicha   Shohruh   Mirzo   xonaqohning
shayxlik lavozimiga Xo‘ja Alouddin Ali Chishtiyni tayinlaydi. Keyinchalik Abdurazzoq
Samarqandiyning   o‘zi   ham   Shohruhiya   xonaqosida   shayxlik   qiladi   va   shu   yerda
o‘zining “Matlai sa’dayn va majmai bahrayn” asarini yozib tugatadi. Umuman olganda,
Shohruh otasi Amir Temurning yo‘lini tutib Hirotda ko‘plab madrasa, masjid, maqbara,
karvonsaroy, xammom va shifoxonalar bunyod ettirish qatorida xonaqohlar qurilishiga
ham alohida e’tibor qaratadi.
Amir   Temurning   nabirasi   Ulug‘bek   ham   otasi   va   bobosining   izidan   ketib   ilmu-
ma’rifatni rivojlantirish uchun madrasa va xonaqoh qurilishga katta ahamiyat beradi. U
15   yil   avval   qurilgan   Temurning   jome’   masjidi   va   Bibixonim   madrasasi   qurilishidagi
“egizaklik”   uslubini   tanladi.   Ulug‘bek   madrasasining   boshqa   madrasalardan   farqi
shunda   ediki,   u   Samarqand   madrasasi   qoshida   o‘zga   shaharlardan   kelgan   mashhur
fozilu-ulamo va ilmtalab yoshlar uchun alohida xonaqoh ham qurdirtiradi. Madrasa va
xonaqoh   uchun   joyni   Ulug‘bekning   o‘zi   tanlab,   “Sarduvonik”   mavzesida   (Registon
maydoni)   to‘xtaydi.   Mashhur   adib   Zayniddin   Vasifiyning   xabar   berishicha,   Ulug‘bek
madrasasi va xonaqohiga o‘n nafar mudarris tayin qilingan ekan 49
. 
Markaziy   Osiyoda   temuriylar   bilan   bir   qatorda   o‘z   davrining   yetuk   fozilu-
ulamolari, badavlat xokimlaru mirzolari ham o‘z yurtlarini har tomonlama rivojlantirish
uchun xissalarini qo‘shishga harakat qilganlar.
Bu   haqida   biz   mavlono   Sharafiddin   Ali   Yazdiy,   Lutfiy,   Abduraxmon   Jomiy,
tarixchilar Mirxond, Xondamir, Alisher Navoiy asarlaridan ham bilishimiz mumkin. Bu
49
  Zayniddin Vosifiy. Badoe’ ul vaqoe’. – T.:Fan, 1979. 17- b . 54ulug‘   zotlar   ilmu-ma’rifatni   nafaqat   o‘z   asarlari   bilan,   balki   o‘zlarining   hulq-atvorlari,
qilgan   amallari   bilan   ham   boyitib   borganlar.   Masalan,   Alisher   Navoiy   fuqaro   va
darveshlarning farovonligi, g‘arib hamda musofirlarning farog‘ati uchun ko‘plab jamoa
binolari, va inshoatlari: honaqoh, masjid, madrasa, karvonsaroy, xammom, rabot, hovuz
va   ko‘priklar   qurdirgan.   Tarixchi   Xondamir   Navoiy   qurgan   ba’zi   imoratlarni   sanab
o‘tadi: 52 rabot, 18 masjid, 3 madrasa va xonaqoh, 16 ko‘prik, 19 hovuz, 9 hammom va
boshqa bir qancha inshoatlar.
Alisher   Navoiy   xalqparvar   va   ibratli   kishilarning   qabrlari   ustida   ham
yodgorliklar,   saqanalar,   honaqohlar   qurdirgan.   Masalan,   “Jamoatxona”   honaqohi   –
Hirot   hiyobonida   bo‘lgan   Mavlono   Shamsiddin   Muhammad   Tabodqoniy   sarmozorida
joylashgan.   Honaqohi   Ziyoratgoh   –   bu   yerda   esa   Navoiy   faqir   va   miskinlarga   ovqat
berganlar.
Xonaqoh haqida zamonamizning yetuk olimlari ham o‘z asarlarida, izlanishlarida
fikr va mulohazalarini bildirib o‘tishgan. Xonaqoh muayyan tasavvuf tariqati peshvosi -
shayxning   muridlari   yashaydigan   va   pir-   murshidlar   tarbiyalanadigan   joy   –   deb   ta’rif
beradi taniqli olim, filologiya fanlari doktori, professor Najmiddin Komilov.
Xonaqoh   qalb   quvvatini,   xissiy   bilish   kuchini   oshirishga   yo‘naltirilgan,   tizimiy
asoslarda   faoliyat   yurituvchi   ta’lim   muassasasi   hamdir.   Shuningdek,   obro‘-e’tiborli
shaxslar,   ulamolar   tomonidan   qabristonlar,   azaldan   muqaddas   joylar   hamda
ziyoratgohlarga   yaqin   joylarda   barpo   etiladigan   diniy-ma’rifiy,   me’moriy   majmua
hamdir. Xonaqohlarda yashash ma’rifat va tarbiya olish, pir bilan birga targ‘ibot ishlari
bilan shug‘ullanish imkoniyatlarini yaratadi.
Xullas, milliy ma’naviyatimizning muxim markazlardan bo‘lib, xalqimiz tarixida
chuqur iz qoldirgan xonaqoh quyidagi ijtimoiy mohiyatni kasb etib kelgan:
 Xonaqohlar ma’naviyat tarqatuvchi ijtimoiy institut hisoblangan.
 Xonaqohlar   ma’rifiy   muassasa   hisoblangan   va   madrasalar   qoshida
tashkil etilgan.
 Xonaqohlar islomiy mazxablar tahlili, diniy talqinlar muhokamasi uchun
maxsus qurilgan demokratik baxslar maskani ham hisoblangan.
 Xonaqohlar   tasavvuf   aqidasi   tarafdorlari   uchun   muhim   ijod   etish 55mumkin bo‘lgan boshpana vazifasini bajargan.
 Xonaqohlarda   kutubxonalar   mavjud   bo‘lgan   va   ilmiy,   diniy   ijodiyot
uchun moddiy va ma’naviy shart-sharoitlar hozirlangan.
 Xonaqohlarda   shayxlarda   bilan   bir   paytda   mudarrislar   ham
mashg‘ulotlar o‘tkazganlar.
 Xonaqohlarda diniy ta’limotlar bilan birga dunyoviy ijodiyotga, xususan,
she’riyat,   tarix,   kolligrafiya   janrlarida   izlanishlar   qilish   uchun   ham   imkoniyatlar
berilgan.
Me’morchilik   va   ilmiy   markazlar   bilan   birgalikda   shuningdek,   Amir   Temur   va
Ulug‘bek davrida tasviriy san’at turli yo‘nalish bo‘yicha yuksaldi. Islomda jonli narsalar
tasviri   rag‘batlantirilmaganligi   sababli   tasviriy   san’atda   naqshning   ravnaqiga   sabab
bo‘ldi.   Markaziy   Osiyoda   arablar   bosqini   tufayli   to‘xtab   qolgan   devoriy   suratlar   va
umuman tasviriy san’at Temur davrida yangi shakl va mazmunda tiklandi. Xattotlik
-   qo‘lyozma   adabiyotining   ajralmas   bir   qismi   hisoblangan.   Miniatyura   –   tasviriy
san’atga   avvalo   naqsh   sifatida   qaralgan.   Ayniqsa   Temur   va   temuriylar   davrida   “rasm
chizish”   san’ati   ravnaq   topgan.   Samarqanddagi   temuriylar   saroy-qarorgohlarida   qabul
marosimlari, jang voqealari, ov manzaralari, xalq bayramlari tasviri tushirilgan devoriy
suratlar   bo‘lgan.   Ulug‘bek   davrida   ham   devoriy   suratlar   mavzu   jixatidan   rang-barang
bo‘lib, uslubi  jihatidan miniatyuraga yaqin   bo‘lgan. Samarqand rasadxonasida to‘qqiz
falak   ko‘rinishi,   yettigardish,   yetti   yulduz,   vaqt   bo‘limlari,   Yer   yuzining   yetti   iqlimi
tasvirlangan.
Amir Temur davrida Samarqandda miniatyura rassomchilik maktabi tashkil topdi.
Miniatyura   rassomchiligi   adabiyot   bilan   bog‘liq   ravishda   rivojlangan.   Musavvirlar
asosan   Firdavsiy,  Nizomiy,  Dehlaviy, Jomiy  va  Navoiy asarlariga  rasmlar  ishlaganlar.
Ayrim   hollarda   Makka   va   Madina   tushirilgan.   XV   asr   miniatyuralarining   aksariyatida
qahramonlar – Layli va Majnun, Xusrav va Shirin, Rustam, jang lavhalari tasvirlanadi. 50
50
  Gulmetov E., Qobiljonova T., Ernazarov Sh., Mavrulov A. Madaniyatshunoslik. Ma’ruzalar matni. – T., 
2000.134-135- b . 561.4.Temur va temuriylar davri madaniyatini o‘rganishning hozirgi davr uchun
ahamiyati
Amir   Temur   yirik   davlat   arbobi,   ikki   ta’limot   bilimdoni,   komil   insonlik   xislati,
fazilatlariga,   yuksak   ma’naviy   barkamollikka   ega   bo‘lgan   shaxsdir.   Prezidentimiz
Shavkat   Mirziyoyev   uni   chuqur   hurmat   bilan   tilga   olar   ekan,   shunday   deydi:   “Amir
Temur   bobomizning   tarixiy   siymosi   va   boy   merosini   chuqur   o‘rganish,   uni   har
tomonlama   targ‘ib   etish   –   bu,   avvalo,   yoshlarimizni   vatanparvarlik,   milliy   g‘urur   va
yuksak ma’naviyat ruhida tarbiyalashning eng muhim omilidir” 51
.
Haqiqatda   ulug‘   bobokalonimiz   Amir   Temur   ulug‘ligida   o‘ziga   xos   ma’naviy
sifatlar yotadi. Ana shunday ta’rif bir qator temuriyzodalarga ham xos bo‘lib qariyib 35-
tadan ortiq Amir Temur farzandlari, nevalari, chevaralari nafaqat podshohlar, balki yirik
ilmu-fan   arboblari   bo‘lib,   xalqimiz   ma’raviy   madaniyatiga   munosib   hissa   qushgan
fazilatli   zotlar   edi.   Amir   Temur   va   temuriylarning   ma’naviy-madaniy   fazilatlari
haqidagi   bilimlarimiz   faqat   xalqimiz   o‘z   mustaqilligini   qulga   kiritgandan   keyin
o‘rganishlikka kiritildi. Sobiq chor Rossiyasi va sobiq sovetlar davrida soxtalashtirilgan
tariximiz,   milliy   qadriyatlarimiz   qayta   tiklandi.   Uni   chuqur   va   atroflicha   o‘rganib
xalqimizga   yetkazishga   imkoniyat   yaratildi.   Yangi-yangi   tarixiy   kitoblar   chop   etilib,
Amir Temur haqidagi bilimlarimiz kengayib bormoqda. Shu jumladan, Amir Temur va
temuriylar davri tarixi, milliy qadriyatlar qayta o‘rganilmoqda. Shu davrning saloxiyati,
tarixiy saboqlari qancha chuqurroq o‘rganilishga harakat qilingan sari yangi-yangi boy
tarixiy   ma’lumotlarning   guvoxi   bo‘lmoqdamiz.   Bu   davrning   tarixiy   saboqlari,   hozirgi
va   kelajak   avlod   uchun   namunaviy   ma’naviy   tarbiya   rolini   bajarishda   zaruriy,   kerakli
manba bo‘ladi.
Ana shu maqsadda Vatanimizda yaratilayotgan yangi avlod adabiyotlari qatorida
Amir   Temur   va   Temuriylar   davri   madaniyati   tarixiga   bag‘ishlangan   kitoblar   chop
ettirilsa,   yosh   avlodga,   ayniqsa,   talaba   yoshlarga   ta’lim-tarbiya   berishda,   ularda
xalqimiz, Vataniiz haqida milliy davlatchiligimiz, milliy urf-odatlar, qadriyatlar haqida,
buyuk   olimu-ulamolar,   mashhur   sarkardalar,   davlat   arboblari,   milliy   qaxramonlar,   shu
51
 Shavkat Mirziyoyev. Amir Temur tavalludining 684 yilligi munosabati bilan yo‘llangan tabrik. // Xalq so‘zi gazetasi, 
2020-yil 9-aprel 57jumladan,   Amir   Temur,   temuriylar   haqida   yangi   bilimlarga   ega   bo‘ladigan   tarixiy
haqiqat   asosida   ularga   nisbatan   to‘g‘ri   tushuncha   paydo   bo‘lishi   muqarrar   degan
xulosaga kelamiz.
Amir   Temur   va   temuriylarning   moddiy   va   ma’naviy   madaniyati   o‘quvchi   va
talaba   yoshlarga   o‘rgatilar   ekan,   ulardan   kutiladigan   asosiy   maqsad   yoshlarimiz
kelajakda   ma’naviyatli,   komil   inson   bo‘lishidir.   Chunki   yuksak   ma’naviyatli   inson
umumxalq manfaatini kuzlab, davlat va jamiyat uchun o‘z taqdirini Vatan taqdiri bilan
bog‘laydi, Vatan uchun kuyib-yonadi, Vatan ruxi bilan yashaydi. Vatan kuch-qudratini
oshirishga, mustahkamlashga bor kuchi, imkoniyati va bilimini sarf qiladi. Amir Temur
va temuriylar ana shunday aql-zakovatli ma’naviyatli insonlar bulganlar. Ana shunday
tarbiyani   Amir   Temur   yoshligida   ota-onasidan   olib   temuriylarga   ham   shunday   ruxda
tarbiya berdi.
Amir   Temurning   4-o‘g‘li,   2-ta   qizi   bor   edi.   o‘g‘illaridan:   G‘iyosiddin   Jahongir
Mirzodan 2-ta o‘g‘il, 10-ta nevara, 1-ta chevara; Umarshayx Mirzodan 5-ta o‘g‘il, 18-ta
nevara,   14-xevara;   Jaloliddin   Mironshoh   Mirzodan   –   6-ta   farzand,   4-ta   nevara,   11-ta
chevara, 8-ta xevara, Shoxrux Mirzodan – 7-ta o‘g‘illari, 13-ta nevarasi bo‘lib, ularning
hammasi qobiliyatli siyosiy-davlat arbobi, sarkarda, ilmu-fanga qiziqqan, xalqiga sodiq
kishilar   bo‘lganlar,   ularning   har   biri   yosh   avlod   uchun   munosib   namuna   bo‘ladigan
kishilar bo‘lib, tarixda o‘z nomlarini qoldirishga erishganlar.
Xullas,   Amir   Temur   va   temuriylar   davri   Vatanimiz   xalqlari   tarixida   o‘ziga   xos
muhim   ahamiyatga   ega   bo‘lib,   hozirga   qadar   bu   davr   tarixi   tulaligicha   o‘rganilgan
emas. Bu davrning tarixini qanchalik chuqurroq va tula atroflicha o‘rganilishiga xarakat
qilinsa   shunchalik   yangidan-yangi   tarixiy   voqea   va   xodisalarni   ma’naviy-madaniy
merosimizga  bog‘liq qimmatbaho va  noyob tarixiy xujjatlarning mavjudligiga  ishonch
hosil   qilamiz.   Ular   nafaqat   Vatanimiz   xalqlarining,   balki   jahon   xalqlari   madaniyatida
ham muhim rol uynaydigan tarixiy voqealarni eslatadigan xujjatlar ekanligining guvohi
bo‘lamiz.
Amir   Temur   va   temuriylarga   doir   hozirgi   kunda   mavjud   dastlabki   manbalardan
usha   davrning   ma’naviy   va   madaniy   tafakkurini   tuliq   tasvir   va   tavsiflar   beradigan
xujjatlar galereyasi mavjud bo‘lib, ularni atroflicha va chuqurroq  urganilishiga xarakat 58qilinmoqda.   Ayniqsa   bu   borada   Toshkentdagi   Temuriylar   davlat   muzeyi   jamoasining,
Xalqaro Amir Temur jamg‘armasining o‘rni kattadir. 
Endi esa maktabda yoki oliy o‘quv yurtida mavzu yuzasidan dars o‘tish usulini
tavsiya etamiz.
Mavzu: Mirzo Ulug‘bek davrida Movarounnahr, uning ilm-fan va 
madaniyatga qo‘shgan hissasi
Dars maqsadi:
A)   ta’limiy   maqsad:   o‘quvchilarga   Mirzo   Ulug‘bek   davridagi   tarixiy   voqea-
hodisalarni   tahlil   qilish,   Mirzo   Ulug‘bek   hukmronligi   davrida   Movarounnahrdagi
ijtimoiy-siyosiy   va   iqtisodiy   ahvolni   tushuntirish,   Mirzo   Ulug‘bekning   ilm-fan   va
madaniyatga   qo‘shgan   hissasini   ochib   berish,   Ulug‘bek   Akademiyasining   o‘rni   va
ahamiyatini ko‘rsatish;
B)   tarbiyaviy   maqsad:   o‘quvchilarning   Ona   Vatanimizga,   milliy
qadriyatlarimizga,   ajdodlar   merosiga   va   o‘tmish   tariximizga   hurmat-   e’tibori   va
muhabbatini o‘stirish, ularni vatanparvarlik, insonparvarlik ruhida tarbiyalash;
V)   rivojlantiruvchi   maqsad:   o‘quvchilarda   mustaqil   fikrlash,   tarixiy   voqealarni
qiyoslash asosida xulosalar chiqarish va ilmiy tafakkur salohiyatini o‘stirish.
Darsning   jihozi:   rasmlar   xronologik   jadval,   tarqatma   material,   xarita,   texnik
vositalar (kompyuterxonada seminar o‘tish mumkin), Internet ma’lumotlari.
Dars   uslubi:   interfaol   usullar:   lahzalik   savolqjavob   uslubi,   aqliy   hujum,   hikoya
qilish   metodi,   “klaster”   metodi,   test   sinovi,   psixologik   o‘yin,   sinkveyn   metodi,   “Kim
topqir” o‘yini.
Darslararo   bog‘lanish:   Vatan   tuyg‘usi,   matematika,   astronomiya,   geografiya,
adabiyot,     ma’naviyat     asoslari,     Milliy     istiqlol     g‘oyasi,   manbashunoslik,
tarixshunoslik, tarixiy geografiya, o‘zbek davlatchiligi tarixi.
Darsning oltin qoidalari:
 o‘ng qo‘l qoidasiga rioya qilish;
 o‘zaro hurmat va ahillik; 59 o‘zgalar fikrini tinglay bilish;
 faollik;
 vaqtga rioya qilish. 
Darsning borishi:
A) salomlashish;
B) navbatchi hisoboti va davomat;
V) o‘quvchilarni darsga tayyorlash; takrorlash;   G) o‘qituvchi bayoni;
D) mavzuni mustahkamlash.
Dars quyidagicha o‘tishi mumkin:
Assalomu alaykum. “Bizga maktab bitiruvchilari emas, balki kuchli bilimga ega
bo‘lgan,   tarbiya   ko‘rgan   yoshlar   kerak”,   degan   Yurtboshimiz   Shavkat   Mirziyoyev.
Prezidentimizning   ushbu   gaplariga   “Labbay”   deb   javob   bergan   holda,   bugungi
darsimizni boshlaymiz.
Marhamat,   so‘z   navbatchiga,   davomat   haqida   ma’lumotni   eshitaylik   (Navbatchi
hisobot beradi).
Darsimiz   Mirzo  Ulug‘bekning  tariximizda   tutgan   o‘rniga   bag‘ishlangan   bo‘lib,
darsda quyidagi guruhlar bilan ish olib boramiz:
 qator – tarix
 qator – madaniyat
 qator – ilm-fan
 Aqliy hujum.   Har bir guruh o‘z nomini tarixiy jihatdan izohlaydi. Ya’ni 1 qator
Mirzo Ulug‘bek davri  tarixi, 2-qator  – madaniyati, 3 - qator  ilm-fan ravnaqini izohlab
beradi. Vaqt 2-3 minutdan.jami 6-9 minut ketadi.
 Hikoya   qilish   metodi.   O‘qituvchining   yoki   o‘quvchining   hikoyasi   tinlanadi.   5
minut.
 O‘tilgan mavzuni mustahkamlash maqsadida  “ Klas s ter ’  metodiki qo‘llaymiz.
Mana   bu   varaqlarda   (Varaqlar   o‘qituvchi   tomonidan   oldindan   tayyorlanadi)
novdasiz   daraxt   ekilgan.   U   qatorlar   nomlari   bilan,   yoki   “ Mirzo   Ulug‘bek ”   deb
nomlanishi   mumkin.   Siz,   aziz   o‘quvchilarim,   uni   shunday   parvarish   qilingki,   undan
serhosil novdalar unib chiqsin. Masalan bunday daraxt hosil bo‘lishi mumkin: 60Ulug‘bek Akademiyasi
Rasadxona Ziji  K uragoniy
Shogirdlar To‘rt ulus tarixi
(Javoblar taqdimoti o‘tkaziladi, g‘olib guruh aniqlanadi. Vaqt 5 minut.)
 Test   sinovi.   Guruhlarga   test   savollari   yozilgan   kartochkalar   beriladi.   Ularda   10
tadan   test   savol-javoblari   bo‘lishi   mumkin.   To‘g‘ri   javoblar   belgilanadi.   (Vaqt   3-5
minut).
 Psixologik o‘yin. Sirli sandiqchada sirli bir jumboq bor. Bu 12 burjning biri. Uni
yegan   kishining   ko‘zi   o‘tkir   bo‘larmish,   quruqlikni   o‘ziga   dushman   bilarmish   –   bu
nima? (Savollar 2-3 ta bo‘lishi mumkin. Javob: Bu – baliq. Vaqt 2-3 minut)
Lahzalik savol-javob metodi:
1) Mirzo Ulug‘bek qachon tug‘ilgan?
2) Mirzo Ulug‘bek kimning o‘g‘li bo‘lgan?
3) Mirzo Ulug‘bekni mashhur qilgan asari qanday nomlanadi?
4) “ To‘rt ulus tarixi ”  qachon yozilgan?
5) Mirzo Ulug‘bekning ustozi kim bo‘lgan?
6) Ulug‘bek rasadxonasi qachon qurilgan?
7) Ulug‘bek rasadxonasini qaysi olim topib o‘rgangan?
8) Mirzo Ulug‘bek necha yil hukmronlik qilgan?
9) Uni kim o‘ldirgan?
10) Ali Qushchi kim bo‘lgan? Kabi savollar beriladi.
 Sinkveyn metodi . Dastlab varaqda gapning ma’nosini ifodalovchi so‘zlar 
tushirilgan gaplar beraman. Kerakli so‘zlarni qo‘yib, gap hosil qilgach, metod asosiga 
o‘tamiz. 61Yil _____________________ yilda tug‘ilgan
Ism Uning to‘la ismi ___________________ bo‘lgan
Asar   nomi   Uning   mashhur   asari ___________________ bo‘lib,
__________ yilda yozilgan
Har bir guruh doskada taqdimot o‘tkazadi. Baholanadi. ( Vaqt 5 minutdan 
beriladi)
 “ Kim   topqir ”   o‘yini.   Xarita   tarqatiladi.   O‘quvchilarga   turli   savollar   bilan
murojaat qilaman. Masalan: Mirzo Ulug‘bek davrida poytaxt qaysi shahar bo‘lgan, uni
ko‘rsating (Samarqand, ko‘rsatiladi) va hk. (Vaqt 5-10 minut)
 Bilimlarimizni sinab, mustahkamlab oldik. Bugungi  yangi mavzumizni 
boshlaymiz.
 Yangi mavzuning bayoni (10-15 minut)
 U yga vazifa. Savol-topshiriqlar. Adabiyotlar. Dars so‘ngidagi xulosa.
Mazkur metodikaga tegishli o‘zgartirishlar kiritib, uni maktabda va oliy o‘quv 
yurtlarida qo‘llash mumkin. 62XULOSA VA TAVSIYALAR
Amir   Temur   va   Temuriylar   davrida   Movarounnahrda   madaniy   taraqqiyot   o‘z
rivojining   yuksak   cho‘qqisiga   chiqdi.   Bu   davrni   bexuda   G‘arb   olimlari   “Temuriylar
Renessansi   davri”   deb   atashmaydi.   Odatda   madaniyat   haqida   gap   borganda,   ko‘p
hollarda xonlr, amirlar va sultonlar, olimu fuzalo, yozuvchiyu mutafakkirlar tomonidan
yaratilgan tarixiy obidalar, osmono‘par binolar, ilmiy-badiiy asarlar, xalq amaliy san’ati
namunalariva   shu   singari   tashqi   belgilarga   qarab   bir   tomonlama   baho   beradilar.   O‘z
hukmronliklari   davrida   moddiy   va   ma’naviy   madaniyatning   rivojlanishi   va   ravnaqiga
homiylik   qilgan   davlat   arboblarining   shaxsiy   sifatlari,   ularning   ichki   ma’naviy
dunyoqarashlari   va   madaniyatlarig   unchalik   e’tibor   berishmaydi.   Hozirgi   kunda   bu
o‘lchov   madaniylik   tushunchasining   eng   nozik   va   o‘ta   muhim   ko‘rinishi,   tomonidr.
Shuning   uchun   ham   Amir   Temur   va   Temuriylar   davri   tarixini,   jumladan   bu   davr
madaniyati va san’ati tarixini o‘rganish bugungi kunda ham nihoyatda dolzarb ahamiyat
kasb etmoqda.
Temuriylar   sulolasining   yalovbardori   Sohibqiron   Amir   Temurni   tarixda   shu
paytgacha   o‘tgan   jahongirlarning   birortasi   bilan   ham   qiyoslab   bo‘lmaydi.   Bu   fikrni
ulug‘ bobomiz qoldirgan madaniy va moddiy yodgorliklargina emas, balki jahon fani va
ma’naviy   madaniyatida   salmoqli   hissa   qo‘shgan   Ulug‘bek,   Alisher   Navoiy,   Bobur   va
boshqalarning Temuriylar sulolasi  va   davrida  bo‘lganligi ham isbotlaydi.
Ayrim   g‘arb   olimlarining   ta’kidlashicha,   Sohibqiron   Amir   Temur   Osiyoning
hamma qismidan hadsiz, hisobsiz xazina va boylik yig‘diyu Bu albatta, to‘g‘ri. Zamona
zayli   bilan   o‘zga   hududlarni   bosib   olgan   jahongir   katta   o‘lja   olib   Vataniga   qaytardi.
Lekin   shuni   ham   bilish   kerakki,   akademik   Ibrohim   Mo‘minov   o‘zining   “Amir
Temurning O‘rta Osiyo tarixida tutgan o‘rni  va roli” risolasda yozishicha, ularni  xassi
odamlar   kabi   saqlamadi:   “Buni   birinchidan,   uning   saroyining   boy   hashamatliligi,
ikkinchidan   esa,   ham   o‘z   rezidensiyasini   (ya’ni   qarorgohini),   ham   o‘z   shahrini   bezab
turuvchi   g‘oyat   ulkan   va   muhtasham   binolari   isbotlaydi.   Shuning   uchun   Temurni
Chingizxon   blan   bir   qatorga   qo‘yib,   uni   yovuz,   o‘zboshimcha   mustabid   hokim   deb
atovchilarning   fikrlari   ikki   tomonlama   xatodir.   U   avvalo   o‘zining   holibona   qurolini
zamonasining   odatiga   ko‘ra   ishga   solgan   osiyolik   hokim   edi.   Uning   dushmanlari 63ta’kidlagan   qabih   ishlari   va   vayrogarchiliklari   ham,   hatto   biror   jinoyat   uchun   olingan
uch edi, xolos. To‘g‘ri, bu uch juda qattiq, lekin shu bilan birga adolatli edi”.
Manbalardan   ma’lum   bo‘lishicha,   mo‘g‘ullar   hukmronlik   qilgan   davrda,   1220-
1360   yillar   ichida   Samarqandda   ko‘zga   ko‘rinarli   birorta   ham   bino   qurilmagan   edi.
Amir   Temur   saltanat   taxtiga   o‘tirgandan   so‘ng   Samarqandni   o‘zining   poytxtiga
aylantirgach,   shaharni   mutlaqo   o‘zgartirib   yubordi.   Samarqand   Ko‘ksaroy,   Bibixonim
masjidi,   Shohi   Zinda   maqbarasi,   Go‘ri   Amir   qurdirdi,   bog‘lar   barpo   etdi.   Yo‘llar   va
ko‘priklar   qurdirdi.   Boshqa   shahar   va   qishloqlarda   bozorlar   va   karvonsaroylar,
hammomlar, madrasalar va maqbaralar qurdirdi. Kanallar o‘tkazdi. Amir Temur davrida
Samarqandda,   Toshkentda,   Buxoroda,   shahrisabz,   Qarshi   va   Turkistonda,   Hirot,
Mashhad,   Qobul,   Nishopur   va   boshqa   shaharlarda   ulkan   yaratuvchilik   ishlari   olib
borilgan.   Umuman,   Amir   Temur   davrida   Movarounnahrda   madaniyat   va   san’at   shu
darajada   rivojlangan   ediki,   bugungi   kunda   O‘rta   osiyo   san’atining   ko‘zga   ko‘ringan
tadqiqotchilari – san’atshunoslik fanlari doktorlari L.I.Rempel va G.A.pugachenkovalar
o‘sha   davr   san’atini   har   tomonlama   keng   tahlil   qilib,     olib   borilgan   tekshirishlari
natijasida
XIV   asr   oxiri   –   XV   asr   boshlarida   umuman   Movarounnahr,   Xuroson,   Samarqandda
yangicha   san’at   yuzaga   kelganini   qayd   etdilar.   Amir   Temur   va   Temuriylar
davridaMolvarounnahr   O‘rta   Osiyoning   original,   o‘ziga   xos   me’morchilik   san’ati
xususiyatlarini   hamda   O‘rta   va   Yaqin   Sharqda   rivojlangan   badiiy   tafakkur   asosini
ifodalagan edi, deb ta’riflaydilar. 
       Bumualliflar o‘sha davrda Movarounnahr Yaqin va O‘rta Sharq ijodiy kuchlarining
bosh   markaziga   aylanganini,   san’atda   yangi   yo‘nalish   paydo   bo‘lganligini
ta’kidlaydilar.   Bu   fikrni   Amir   Temurning   zamondoshlari   ham   o‘z   asarlarida   yozib
qoldirishgan.   Masalan,   Ibn   Arabshoh   Amir   Temurning   shahar   atrofidagi   saroylari
haqida   hikoya   qilib,   ular   yangi   uslubda   qurilganligini   ko‘rsatib   o‘tgan.
Me’morchilikning yangi tasviriy vositalarini izlash o‘sha davrda butun Sharqda tengsiz
hashamat   va   dabdabaga   erishgan,   rang-barang   bezaklarda   o‘z   aksini   topganligi   qayd
qilinadi. 
Amir   Temur   va   Temuriylar   davrida   O‘rta   Osiyoda   me’morchilik   bilan   bir 64qatorda,   rassomchilik,   naqqoshlik,   zardo‘zlik,   sopolchilik   kabi   ko‘plab   badiiy
hunarmandchilik   sohalari   rivoj  topdi.  Bu  sohalarning   rivojlanishi   me’morchilik,  bezak
san’ati   va   amaliy   san’at   turlari   bilan   uzviy   bog‘liq   tarzda   shakllandi.   Har   xil   san’at
turlarining o‘zaro uyg‘unlashuvi   –   yog‘och va toshga uyib naqsh solish, gilam to‘qish,
qo‘lyozma   kitoblarni   bezash,   sopol   va   metall   idishlarga   naqshlar   tushirishda   o‘zining
yaqqol ifodasini topdi. 
Sharqda doimiy urushlar  bo‘lib turganiga qaramay, Temuriylar davrida diniy va
dunyoviy   fanlarga   e’tibor   yuqori   bo‘lgan.   Xususan,   Ulug‘bek   davrida   astronomiya,
matematika,   tibbiyot   va   boshqa   tabiiy   fanlar   yuksak   cho‘qqilarga   ko‘tarilgan.   Bu
borada, Prezidentimiz Shavkat  Mirziyoyevning quyidagi fikri  ayni muddaodir:   “Amir
Temurdek   tarixiy   shaxslarni,   sarkarda   va   sohibqironlarni   tarix   taqozasi,   shu   zamon
talablari,   kerak   bo‘lsa,   zamon   ehtiyoji   hayotga   olib   keladi   va   ul   zotlarning   fazilat-
xususiyatlarini   namoyon   qilishga   zamin   yaratadi...   Kimki   Amir   Temur   qadimiy
Turkiston zaminida tasodifan paydo bo‘lgan desa, xato qiladi. Nega deganda hech narsa
to‘satdan paydo bo‘lmaydi.”
Gumanitar   fanlar   sohasda   katta   yutuqlarga   erishildi.   Sharofiddin   Ali   Yazdiy,
Nizomiddin   Shomiy,   Xofizi   Obro‘,   Abdurahmon   Samarqandiy,   Xondamir,   Zayniddin
Vosifiy va boshqalar tarix sohasida barakali ijod qildilar.
YuNESKOning   sobiq   bosh   direktori   Federiko   Mayor   janoblarining   tashabbusi
bilan   1996-yilda   YuNESKO   qarorgohida   “Temuriylar   davrida   fan,   madaniyat   va
maorifning   gullab-yashnashi”   mavzusida   o‘tkazilgan   xalqaro   konferensiya   va
ko‘rgazma   mamlakatimiz   tarixida   muhim   voqea   bo‘lgan.   Ushbu   tadbirlar   orqali
O‘zbekiston   Amir   Temur   siymosida,   u   homiylik   qilgan   madaniy   va   ma’naviy   meros
vositasida jahon hamjamiyatiga tanitilgan edi. Bugungi kunda esa ushbu tarixiy merosni
chuqur   o‘rganish   va   jahon   miqyosida   targ‘ib   etish   borasida   izchil   ishlar   olib
borilmoqda.   Prezidentimiz   o‘z   nutqlarida   bu   boradagi   aniq   strategik   yo‘nalishlarni
belgilab   bergan.   Jumladan,   u   kishi   ta’kidlaganidek:   “Amir   Temur   avlodlari   yaratgan
bebaho   ilmiy   va   madaniy   meros   –   bu   bizning   milliy   faxrimiz,   xalqimizning   bebaho
boyligi.   Temuriylar   davrini   Sharq   Uyg‘onishining   cho‘qqisi   sifatida   chuqur   o‘rganish
va yoshlarimizga yetkazish   –   bizning muqaddas burchimizdir”. Shu bilan birga, 2020– 652023 yillar oralig‘ida O‘zbekistonda Temuriylar tarixiga oid ko‘plab ilmiy anjumanlar,
xalqaro   ko‘rgazmalar,   akademik   izlanishlar   o‘tkazilib,   YuNESKO   bilan   hamkorlikda
Amir Temur va temuriylar merosini jahon miqyosida keng targ‘ib qilish bo‘yicha qator
loyihalar amalga oshirildi.
Xulas,   Amir   Temur   va   Temuriyl a r   tomonidan   yaratilgan   qadriyatlarni
o‘rganishimiz,   u   ulug‘   zotlardan   qolgan   ma’naviy   va   madaniy   merosni   asrab-
avaylashimiz yo‘lida bor kuch va imkoniyatlarimizni safarbar qilishimiz lozim. 66FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI:
O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI PREZIDENTI
SH . M . MIRZIYOYEVNING   SO ‘ ZLAGAN   NUTQLARI   VA   ME’YORIY
HUJJATLAR:
1. Shavkat Mirziyoyev. Amir Temur tavalludining 684 yilligi munosabati bilan 
yo‘llangan tabrik. // Xalq so‘zi gazetasi, 2020-yil 9-aprel.
2. Shavkat Mirziyoyev. Temuriylar merosi – bizning bebaho boyligimizdir. // 
O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining nutqi, O‘zbekiston tarixi akademiyasi 
yig‘ilishi, 2022-yil, may.
3. Mirziyoyev Sh.M. Tarix fanini rivojlantirishga bag‘ishlangan yig‘ilishdagi nutq. 
2021-yil 20-yanvar. //  https://daryo.uz/2021/01/20/shavkat-mirziyoyev-ijtimoiy-
gumanitar-fanlar-rivoji-zamondan-ortda-qolmoqda
4. Mirziyoyev Sh.M. O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti Shavkat Mirziyoyevning 
parlamentga murojaatidagi nutqi. 2020-yil 29-dekabr. // 
https://www.gazeta.uz/oz/2020/12/29/culture/
5. Mirziyoyev   Sh . M .  Prezident   Yangi   O ‘ zbekiston   ko ‘ chasidagi   qurulish   va  
obodonlashtirish   loyihalari   bilan   tanishdi .  2024-yil 10- sentyabr.
6. Mirziyoyev Sh.M. “Amir Temur – dunyo olimlari va adiblari nigohida” xalqaro 
ilmiy-amaliy anjumanidagi nutqi. 2021-yil 28-sentabr. //  https://oyina.uz/kiril/posts/773
7. Mirziyoyev Sh.M. “Sharq Uyg‘onish fenomeni: davlatlar, dinlar, shaxslar va 
sivilizatsiyalar” xalqaro konferensiyadagi nutqi. 2024-yil. // 
https://oac.dsmi-qf.uz/index.php/oac/article/download/1912/1911/1851
KITOBLAR, MONOGRAFIYALAR, RISOLALAR:
8.    Amir Temur o‘gitlari. – T., 1992
9. Amir Temur va Temuriylar davrida madaniyat va san’at. – T.:Sharq, 1996.
10. Amir Temur davrining me’moriy kahqashoni. – T., 2006
11. Aleskerov Yu.N.Samarkand. – T., 1975
12. Ahmedov B. Ulug‘bek. Esse. – T.:Yosh gvardiya, 1989.
13. Azamat Ziyo. O‘zbek davlatchiligi tarixi. – T.: Sharq, 2000 6714. Ahadov Sh.A., Egamov Sh.S. Amir Temur va Temuriylar davrining intellektual 
salohiyati. – Samarqand, 2004.
15. Bulatov M.A. Geometricheskaya garmonizatsiya v arxitekture Sredney Azii. X-
XV vv. – M., 1978
16. Bobur Z.M. Boburnoma – T.:Yulduzcha, 1992.
17. Gulmetov E., Qobiljonova T., Ernazarov Sh., Mavrulov A. Madaniyatshunoslik.
Ma’ruzalar matni. – T., 2000.
18. Dadaboev H. Amir Temurning harbiy mahorati. – T., Yozuvchi, 1996
19. Де Клавихо Руи Гонсалес. Дневник путешествия в Самарканд ко двору 
Тимура (1403-1406). Пер. И. С. Мироковой. –   М., 1990
20. Zoxidov P.Sh. Zeb ichra ziynat. – T., 1985
21. Zayniddin Vosifiy. Badoe’ ul vaqoe’. – T.:Fan, 1979.
22. Ibn Arabshoh. Amir Temur tarixi. – T.:Mehnat, 1991 .
23. Искусство   зодчих   Узбекистана.   Вып.   1.   –   Т.,   1967.
24. Karimov Sh., Shamsutdinov R. Vatan tarixi. – T., 1997.
25. Karimov Sh., Shamsutdinov R. Sohibqiron Amir Temur va uning saltanati. – 
Andijon, 1995.
26. Muhammadjonov A. Temur va temuriylar saltanati. – T.:Qomuslar bosh tahririyati,
1994.
27. Mo‘minov I. Amir Temurning O‘rta Osiyo tarixida tutgan o‘rni va roli – T.:Fan, 
1968 .
28. Пугаченкова   Г.А.   Зодчество   Центральной   Азии.   15   век.   Ведущие 
тенденции и черты. –   Т., 1976 .
29. Пугаченкова Г.А, Ремпель Л.И. Выдающиеся памятники   архитектуры 
Узбекистана. – Т., 1958 .
30. Ремпель   Л.И. Архитектурный орнамент Узбекистана. История 
развития и теория построения. –   Т., 1961
31. Тамерлан.   Эпоха,   личность,   деяния.   –   М.,  1992 .
32. Temur tuzuklari. – T., 1991 .
33. Туякбаева   Б.Т.   Эпиграфический    декор   архитектурного   комплекса  Ахмеда  68Яссави. – Алма-Ата, 1989 .
34. Sharofiddin Ali Yazdiy. Zafarnoma.- T., 1994.
35. Eminov A.M., Qarshiboev H.Q. Bakalavriat ta’lim yo‘nalishi bitiruvchilari uchun 
bitiruv malakaviy ishlarni tayyorlash va himoya qilishga oid uslubiy ko‘rsatma. – 
Guliston, 2011.
36. Qori-Niyoziy T.N. Ulug‘bek va uning ilmiy merosi. – T.:O‘zbekiston, 1971
ILMIY TO‘PLAM, GAZETA VA JURNALLARDAGI MAQOLALAR:
37. Ziyoev H. Tarixiy shaxslar xususida. // Muloqot. №11. 69-75 b.
38. Захидов   П.Ш.   Мавзолей   Биби-Ханум.   //   «Архитектурное   наследие 
Узбекистана». – Т.1960..
39. Zohidov P. Sohibqiron jamoli. // O‘zbekiston ovozi. 1996 yil 9 aprel.
40. Массон М.Е., Путаченкова Г.А.   Шаҳрисабз при Тимуре и Улугбека. //Тр. 
САГУ, Т., 1953.
41. Массон   М.   Е.   Самарканд   времени   Улугбека.   //   Звезда   Востока,   1958,
№5.
42. Пугаченкова   Г.А. Садово-парковое искусство Средней Азии в эпоху Тимура 
и тимуридов.   // Тр. САГУ. История. Новая серия. Вып. 23. Т.,  1951
43. Shavkat Mirziyoyev. Buyuk sarkarda va davlat arbobi Amir Temur tavalludining 
685 yilligi munosabati bilan yo‘llangan tabrik. // Xalq so‘zi gazetasi, 2021-yil 9-aprel.
44. Шишкин К.А. Медресе Улугбека в Гиждуване. // Материалы Узкометариса. 
Вып.23, Ташкент, 1933.
45. Шишкин В.А. Мазары в Занги-ата. // В кн.: В.В. Бартольду, Туркестанские 
друзья и почитатели. – Т., 1927 .
46. Юсупова   М.А.   Архитектура   хонако   эпохи   Темуридов.   //   ОНУ.   1997.
№3-4.   С.51- 58 .
47. Qilichev   A.   Amir   Temurning   davlat   boshqaruvi.   //Jamiyat va   boshqaruv.   2009.
№1. 19-20 b.
48. Millat faxri. //Sohibqiron yulduzi. 2010. №1. 9-13 b. 69                                
  ІNTERNET RESURSLARI:
49. www.ziyo net .uz
50. www.wikipedia.ru        
51. www.google.uz        
52. www.doc.uz        
53. www.ferghana.ru        
54. www.allbest.ru         70Tavsiyalar
Amaliy mashg‘ulotda ta’lim texnologiyasi
Mashg‘ulot   vaqti -
2  soat Talabalar   soni :   20   –   35  nafargacha
Mashg‘ulot   shakli Bilimlarni   kengaytirish   va   mustahkamlash
buyicha seminar mashguloti
Amaliy   mashg‘ulot
rejasi 1. Temur va temuriylar davlatining  ijtimoiy-
iqtisodiy,madaniy-maishiy taraqqiyoti
2. Me’morchilik, tasviriy san’at va amaliy  san’at
3. Ilm-fan   va  adabiyot.
4. San’at,   falsafa   va   din
O‘quv   mashg‘ulotining   maqsadi: Temur   va   Temuriylar   davri  
madaniyati
haqidagi   nazariy   bilimlarni   chuqurlashtirish   va   mustahkamlash.
Pedagogik   vazifalar :
 Temur davridagi madaniy hayot
haqidagi   bilimlarni mustahkamlash;
 Temuriylar davridagi madaniy
hayot to‘g‘risidagi tasavvurlarni
kengaytirish;
 Temur va Temuriylar davri o‘zga
xos Sharq Renessansi ekanini  asoslash O‘quv   faoliyati   natijalari:
 Amir Temur davrida ma’naviy- madaniy
hayot rivojlanishidagi asosiy voqealar haqida
aytib beradi;
 Ulug‘bekning ilm-fan va madaniyat
ravnaqiga qo‘shgan hissasini ochib   beradi;
 Temur         va         Temuriylar         davri
madaniyatining madaniyat tarixidagi
o‘rni va rolini tushuntiradi.
Ta’lim   berish   usullari suhbat,   tushuntirish,   tezkor   so‘rov,
zigzag (arra) texnikasi,guruhlarda
ishlash  texnologiyasi
Ta’lim   berish   shakllari Ommaviy,   guruhlarda   ishlash
Ta’lim   berish   vositalari O‘quv   qo‘llanma,   proektor,   flipchart,
markerlar,   o‘quv   topshiriqlari
Ta’lim   berish   sharoiti
Texnik   ta’minlangan,   gurhlarda 71 ishlash
uchun   mo‘ljallangan   auditoriya
Monitoring   va   baholash Og‘zaki   nazorat:   savol- javob 72“Temur va Temuriylar davri madaniyati” mavzusi bo‘yicha amaliy
mashg‘ulotning texnologik xaritasi
Ish
bosqichlari  va
vaqti Faoliyat   mazmuni
Ta’lim   beruvchi Ta’lim   oluvchilar
Tayyorlov
bosqichi Mavzuni aniqlaydi, ta’limiy   maqsadni
belgilaydi va kutilayotgan natijalarni
shakllantiradi. Mavzu bo‘yicha tayanch
konspektlar ishlab  chiqadi.  Belgilangan
ta’limiy maqsadlarga  erishishni
ta’minlovchi   o‘quv  topshiriqlarini ishlab
chiqadi .  Kichik guruhlarda samarali
faoliyatni ta’minlash uchun yozma
yo‘riqnomalarni tayyorlaydi  (1-ilova).
Ekspert   guruhlar   faoliyat  natijalarini
baholash mezonlarini ishlab chiqadi
(2-ilova).
1. O‘quv
mashg‘ulotiga
kirish
bosqichi  (10
daqiqa) 1.1. Mashg‘ulot mavzusi, uning maqsadi
va kutilayotgan natijalarini e’lon kiladi,
ularning ahamiyatliligi va dolzarbligini
asoslaydi.
1.2. Mavzu bo‘yicha asosiy
tushunchalarga ta’rif berishni taklif qiladi
va shu asosda tezkor-so‘rov o‘tkazib
talabalar bilimlarini faollashtiradi  .
1.3. Faoliyat kichik guruhlarda o‘quv
topshiriqlarini bajarish orqali amalga
oshirilishini e’lon qiladi  (2-  ilova).
1.4. Qo‘shimcha ma’lumotlar aks etgan
tayanch konspektlarni tarqatadi.
1.5. Ekspert guruhlar faoliyati
natijalarini       baholash     mezonlarini
e’lon   qiladi. Tinglaydilar.
Savolni   muhokama
qilib, ularga javob
beradi.
2.   Asosiy
bosqich 2.1. Talabalarni to‘rtta kichik guruhga
bo‘ladi. Mashg‘ulotning o‘tkazilish tartibini Kichik   guruhlarga
bo‘linadilar. 73(60   daqiqa) yana      eslatadi.	      O‘quv
mashg‘uloti «o‘zi o‘rganib, o‘zgaga
o‘rgatish»,	
  ya’ni	  hamkorlikda	  o‘rganish
prinsipi   asosida   o‘tkazilishini   aytadi
(Zigzag.).
2.2. Guruhlarga e kspert varaqlarini,
shu bilan birga, har bir talabaga
geometrik   shakl tarqatadi va
faoliyatlarini tashkil qiladi (geometrik
shakllarni vaqtincha bir  joyga
q o‘yishlarini,   vakti kelganda  ulardan
foydalanishlarini aytadi) .  Guruhlarda   ishni
tashkil   kiladi.  (matnni o‘rganib, muhokama
kilishga 15 daqiqa beradi).
2.3. Doira shaklini olgan talabalar 1- stol,
uchburchak   shaklini   olganlar   2-stol va
to‘rtburchak olganlar 3-stol atrofiga
o‘tirishlarini aytadi. Har xil guruhlardan
to‘plangan talabalar o‘z savollarini boshqa
talabalarga yoritishini tushuntiradi. O‘zaro
o‘rgatish jarayoni boshlanadi (15  dakika).
Talabalar faoliyatini kuzatadi, ularni
yo‘naltiradi, maslahatlar beradi.
2.4. Talabalarni o‘zlarini dastlabki
joylariga, stol atrofiga kelib o‘tirishlarini
aytadi.
2.5. Taqdimot boshlanishini e’lon qiladi.
Har bir guruhdan 3 nafardan talaba chiqib,
faoliyat natijalarini taqdim qilishlarini
aytadi. Taqdimot uchun xar bir guruhga 8
daqiqadan vaqt ajratadi. Yo‘naltiruvchi,
maslahatchi sifatida ishtirok etadi.
Javoblarni aniqlashtiradi, to‘ldiradi, izoh
beradi va tuzatishlar kiritadi.
2.6. Har   bir   gurux   taqdimoti   oxirida
ekspert savollari bo‘yicha xulosalar  qiladi. Topshiriq   bo‘yicha
faoliyat boshlaydilar.
Matnlarini   o‘qib,
savollarga javob
topadi.
Ma’lumotni
muhokama   kilib, fikr
almashib,
sistemalashtiradi.
Format kog‘oziga
sxema tarzida
tushiradi,
taqdimot   uchun
materiallar
tayyorlaydilar.
Faoliyat natijasini
taqdimot qiladilar.
3–Yakuniy
bosqich 3.1. Mavzu   yuzasidan   umumiy   xulosalar
qiladi. Tinglaydilar. Guruhlarda ishlash qoidasi
Sherigingizni diqqat bilan tinglang.
Guruh ishlarida o’zaro faol ishtirok eting,berilgan topshiriqlarga ma’suliyat bilan yondashing.
Agar yordam kerak bo’lsa, alabatta murojat qiling. 
Agar sizdan yordam so’rashsa albatta yordam qiling.
Guruhlar faoliyatini baholashda hamma ishtirok etishi shart. 
          Aniq tushunishimiz lozim:
Boshqalarga tushuntirish orqali o’zimiz o’rganamiz;
Biz bittsa kemadamiz: yoki birgalikda suzib chiqamiz: yoki birgalikda chukib ketamiz.
74(15   daqiqa) 3.2. O‘quv mashg‘ulotini natijalarini
sharhlaydi, guruhlar faoliyati
bahosini e’lon qiladi.
3.3. Mustaqil ishlashlari uchun vazifa
beradi: amaliy mashg‘ulotga tayyorlanib
kelish;       nazorat     savollariga     og‘zaki
javob   berish
1- ilova
2- ilova
Guruhlar faoliyatini baholash mezonlari
Guruhlar Ma’lumotning
to‘liqligi
(1,0) Ma’lumot
mazmunining
aniq
tushuntirilshi
(0,5) Taqdimotning
ko‘rgazmali
berilishi   (0,5) Umumiy   ball  751-guruh
2-guruh
3-guruh
4-guruh
Guruhlar faoliyati natijalarining umumiy bahosi
Guruh O‘zaro baholash  natijalari
Jami
1 2 3 4
1 *
2 *
3 *
4 * 76

Temur va temuriylar davrida madaniy-ma’rifiy hayot

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • Imperator Konstantinning islohotlari
  • G‘aznaviylar davlati
  • Tunis, Misr, Marokashda Fransiyaning mustamlakachilik siyosati
  • Sharafiddin Ali Yazdiyning Zafarnoma asari
  • O'zbekiston va Jahon hamjamiyati

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский