Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 15000UZS
Hajmi 154.8KB
Xaridlar 0
Yuklab olingan sana 20 Iyun 2023
Kengaytma docx
Bo'lim Diplom ishlar
Fan Tarix

Sotuvchi

Behruz Temirov

Ro'yxatga olish sanasi 11 May 2023

46 Sotish

Xiva xonligining davlat tuzumi va huquq manbalari

Sotib olish
O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI   OLIY  VA  O’RTA  MAXSUS  
TA’LIM    VAZIRLIGI
QARSHI  DAVLAT  UNIVERSITETI
TARIX VA IJTIMOIY FANLAR FAQO`LTETI
T ARIX KAFEDRASI  
 “5120300  Tarix  (m amlakatlar va mintaqalar  bo’yicha ) ”   ta’lim
yo’nalishi  bo’yicha bakalavr  darajasini olish  uchun   
“ Xiva xonligining davlat tuzumi va huquq manbalari ”  mavzusida  yozgan   
                                                                       
Qarshi 
1  Bitiruv  malakaviy    Bitiruv  malakaviy   ishiishi  M U N D A R I J A
Kirish …………………………………………………………………………….3  
I-bob.  Xiva xonligining vujudga kelishi va rivojlaninshining bosqichlari
I.1.   Xiva   xonligining   vujudga   kelishi   shakllanishining   tarixiy-siyosiy   shart-
sharoitlari…………………………………………………………………………..7
I.2. Xiva xonliging vujudga kelishi va rivojlanishining asosiy bosqichlari………18
II-bob. Xiva xonligining davlat tuzumi 
II.1. Oliy davlat hokimiyati organlari va ularning vakolatlari……………………32
II.2. Mahalliy davlat hokimiyati organlari tizimi, tuzilish tartibi va faoliyati…….46
III-bob. Xiva xonligining huquq tizimi
III.1.   Xiva   xonligi   huquq   tizimida   shariat   normalari   asosiy   huquq   manbai
sifatida…………………………………………………………………………….52
III.2. Odat normalari va ularning jamiyat hayotida tutgan o`rni………………….62
Xulosa …………………………………………………………………………….74
Foydalanilgan adabiyotlar ………………………………………………………77
2 KIRISH
Mavzuning dolzarbligi.   O`zbekistonda demokratik huquqiy davlatni barpo
etish   o`zbek   davlatchiligi   tarixiy   taraqqiyotini   tadrijiy-tahliliy   o`rganishni   taqozo
etadi.   O`zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Islom   Karimov   ta’kidlaganidek,
«mustaqillikka   erishganimizdan   keyin   xalqimizning   o`z   yurti,   tili,   madaniyati,
qadriyatlari   tarixini   bilishga,   o`zligini   anglashga   qiziqishi   ortib   bormoqda.   Bu   -
tabiiy   hol.   Odamzod   borki,   avlod-ajdodi   kimligini,   nasl-nasabini,   o`zi   tug`ilib
voyaga yetgan qishloq, shahar, xullaski, Vatanining tarixini bilishni istaydi» 1
.
Haqiqiy   tarixni   bilmasdan   turib,   o`zlikni   anglash   mumkin   emas.   Zero,
o`zbek davlatchiligi uzoq o`tmish qa’riga borib taqaladigan boy tarixiy taraqqiyot
yo`lini   bosib   o`tdi.   Bu   yo`lning   notekis   va   ziddiyatlarga   to`la   bo`lganligini
O`zbekiston   hududida   ko`plab   davlatlarni   qamrab   olgan   imperiyalar,   tarqoqlik
tufayli   kichik-kichik   davlatlar   mavjud   bo`lganligi   isbotlab   turibdi.   Boshqacha
aytganda,   davlatchiligimiz   tarixi   turli   ijtimoiy-siyosiy   jarayonlar   zaminida   davlat
qurilishi   va   huquqiy   rivojlanishning   turli   bosqichlarini   boshidan   kechirdi.   Milliy
davlatchilikni   barpo  etishda  ajdodlarimizning  davlatchilik  borasida  to`plagan  boy
tajribasi   nihoyatda   qo`l   keladi.   Bugungi   kunda   ilm-fanning   vazifasi   ana   shu
jarayonlarga   qayta   nazar   tashlab,   ularga   haqqoniy   ravishda   siyosiy-huquqiy   baho
berish, davlatchilik va huquqiy tizimni birlamchi manbalar asosida tahlil etishdan
iboratdir.
Xiva   xonligi   mustaqil   davlat   sifatida   shakllanish,   feodal   tarqoq   va
markazlashgan   davlat   tariqasida   taraqqiy   etish,   shuningdek   boshqa   davlatlarga
1 Karimov   I.   A.   Tarixiy   xotirasiz   kelajak   y o`q   //Biz   kelajagimizni   o` z     qo` limiz   bilan   q uramiz.   T.   7.   -   T.:
O `zbekiston, 1999. - 232-254-b .
3 mustamlaka   bo`lish   kabi   o`zgarishlarni   boshdan   kechirgan.   Bu   jarayonlar   guvohi
bo`lgan   muarrixlar,   keyingi   davr   o`zbek,   G`arb   va   Sharq   olimlari   Xiva   xonligi
tarixiga  oid  asarlar  yaratganlar.  Xonlikning  vujudga  kelishi,  shakllanishi  va   unda
yuz bergan siyosiy jarayonlar tadqiqotchilar tomonidan qisman o`rganilgan. Biroq
xonlikning   mustaqil   davlat   sifatida   shakllanishi,   tarixnavislikda   talqin   etilish
holati,   siyosiy   tuzumi,   davlat   hokimiyati   organlari,   ularning   vakolatlari,   huquq
tizimi   va   uning   xususiyatlari   shu   kunga   qadar   kompleks   tadqiqot   obyekti
bo`lmagan.
Xiva   xonligi   davlati   va   huquqi   tarixini   tadqiq   etishda   muhim   manba
vazifasini   o`taydigan   arxiv   materiallari   -   xonlarning   farmon-yorliqlari,   qozixona
hujjatlari,   huquq-tartibot   va   davlat   xavfsizligi   xizmatiga   oid   nodir   hujjatlar,
Turkiston   general-gubernatorlari,   Turkiston   va   Kavkaz   harbiy   okruglari,
Amudaryo bo`limi boshliqlari, sulxparvar sudlar va Samarqand okrug sudlari bilan
Xiva   xoni   o`rtasidagi   yozishmalar,   yurtimizda   va   xorijda   yangi   nashr   qilingan
elchilar   xotiralarining   ko`p   qismi   ilmiy   ishlar   tahlili   doirasiga   tortilmagan.
Vaholanki,   ularni   o`rganish   va   ilmiy   muomalaga   kiritish   bilan   Xiva   xonligining
o`zbek   davlatchiligi   tarixida   tutgan   o`rnini,   davlat   tuzumi   va   huquq   manbalarini
to`laroq yoritish mumkin.
Xiva   xonligi   nomi   ostida   to`rt   asrdan   ko`proq   vaqt   faoliyat   ko`rsatgan
davlatning siyosiy tarix sahnasida vujudga kelishidan tortib, tashqi siyosiy kuchlar
ta’sirida   barham   topishigacha   kechgan   davrdagi   siyosiy   shart-sharoitlar,   davlat
qurilishi, siyosiy va huquqiy tizimini ilk marotaba maxsus o`rganish ushbu ishning
dolzarbligini belgilaydi.
Mavzuning   o`rganilganlik   darajasi .   Xiva   xonligi   ilk   marotaba   rus
sharqshunos olimlari V. V. Bartold, N. I. Veselovskiy, V. I. Dal, M. I. Ivanin, A.
L.   Kun,   N.   S.   Likova,   O.   Shkaskiy   va   boshqalar   tomonidan   birlamchi   manbalar
asosida o`rganilgan 2
.
2 Бартольд В. В.   История Туркестана (Труды Туркестанского гос. ун-та. Вып. 2). - Ташкент, Туркестанское
гос. изд-во, 1922. - 50 с.;   Бартольд В. В.   Хорезм. Соч. Том 3. - М.: Наука, 1965. - 549 с.;   Веселовский Н. И.
Очерк   историко-географически   сведений   о   Хивинском   ханства.   -   СПб,   1877.   -   327   с.;   Иванин   М.   И.
Сведения о Хивинском ханстве //Журнал мануфактура и торговля.
- Санкт-Петербург,   1843.   -   С.   27-35;   Даль   В.   Известия   о   Хиве,   взятые   из   рассказ   портупей   прапорщика
Медянкина, бывщего в плену у хивинцев. - М.: Лит газ, 1840. - 14 с.
4 Sho`ro davri olimlaridan Z. Aksakov, A. K. Borovkov, L. V. Dmitriyeva, P.
P.   Ivanov,   S.   P.   Ivanov,   A.   N.   Kononov,   A.   M.   Muginov,   A.   N.   Samoylovich,
T.To`xtametovlar manbashunoslik va boshqa yo`nalishlarda tadqiq etganlar 3
.
Xiva   xonligining   davlat   va   huquq   masalalari   A.Axmedov,   B.A.Axmedov,
S.A’zamxo`jayev, H.Bobobekov, H.Boboyev, Z.Ziyoyev, A.Ziyayev, I.B.Zokirov,
A.I.Ishanov,   M.Y.Yo`ldoshev,   S.Kamolov,   B.Mannonov,   S.Matkarimova,
M.Matniyazov,   Q.Munirov,   O.Mutalov,   Z.Muqimov,   G.Nepesov,   K.Normatov,
J.Raximov,   S.Saburova,   A.X.Saidov,   X.Samatova,   O.S.Sodiqov,   J.Toshqulov,
M.M.Xayrullayev,   A.Shayxova,   U.X.Shalekenov,   Sh.Z.Urazayev,   M.Qayumov,
M.Quldashev,   Y.F.G`ulomov   kabi   mamlakatimizning   yetakchi   huquqshunos   va
tarixshunos olimlari tomonidan o`rganilgan .
Jumladan, Yahyo G`ulomov o`z asarlarida XIX asr Xiva xonligining tashqi
va   ichki   siyosati,   ijtimoiy-iqtisodiy   islohotlarni   yoritish   barobarida,   davlat
tuzumiga qisman to`xtaladi. Akademik M.Yo`ldoshev «Xiva xonligida feodal yer
egaligi va davlat tuzilishi» nomli asarida yer egaligi masalasini soliqlarga oid arxiv
xujjatlari   bo`yicha   o`rganarkan,   siyosiy-ijtimoiy   masalalar   qatori   huquq-tartibot,
xarbiy   ishlar   va   sud   tizimiga   maxsus   o`rin   ajratmagan   .   G.Nepesov,
O.Sodiqovlarning   siyosiy,   huquqiy   masalalarni   qamrab   oluvchi   asarlarida   Xiva
xonligining   qisqa   davr   mobaynidagi   siyosiy   hayotiga   baho   beriladi.   Shuningdek,
yosh   olima   S.Saburovaning   Xiva   xonligi   davlat   tizimi   tahliliga   bag`ishlangan
ilmiy   ishida   tadqiqot   obyekti   sifatidagi   mavzuning   davri   XIX   asr   va   XX   asr
boshlari hisoblanadi 4
.
Biroq   unda   davlat   tuzumi,   saroy   boshqaruvi,   boshqaruv   lavozimlari   va
unvonlari,   sudlov   tizimi,   huquq-tartibot   organlari   Xiva   xonligini   ilk   marotaba
o`rgangan   o`zbek   olimi   akademik   M.Yo`ldoshev   keltirgan   ma’lumotlar   bilan
qiyosiy   ravishda   tadqiq   etilmagan.   M.Matniyozov   va   Y.Ollamovlar
xammuallifligidagi   «Xorazm   davlatchiligi   tarixi»   nomli   o`quv-uslubiy
qo`llanmada   qadim   zamonlardan   to   xozirgacha   bo`lgan   davrdagi   Xorazm
3   Иванов П. П.   Архив Хивинских ханов XIX в. - Л., 1940. - 289 с.;   Тухтаметов Т. Г.   Россия и Хива в конце
XIX - начале XX в. Победа Харезмской народной революции. - М., 1969. - 144 с.
4 Сабурова С. А.   XIX аср ва XX аср бошларида Хива хонлигининг давлат тизими: Тарих фан. номз. ... дис.
автореф. - Т., 2002. - 9-15-б.
5 davlatchilik   tarixi,   jumladan,   uning   rivojlanish   bosqichlaridan   biri   sifatida   Xiva
xonligi   davlatchiligi   ham   qiyosiy-huquqiy   nuqtai   nazardan   o`rganilgan.   Ammo
unda   xonlik   davri   keng   yoritilmaganligi   hamda   uning   huquqiy   tizimiga   maxsus
o`rin ajratilmaganligini ko`rishi mumkin 5
.
Yuqorida   keltirilganidek,   Xiva   xonligining   siyosiy-huquqiy   hayotiga   turli
davrlarda muayyan hodisa va jarayonlar yuzasidan ozmi-ko`pmi nazar tashlangan.
Biroq o`zbek davlatchiligi tarixida Xiva xonligining tutgan o`rni, uning davlat va
huquq   masalalari   to`laligicha   va   yetarlicha   ilmiy   tadqiq   etilmagan,   shuningdek
siyosiy-huquqiy   tahlil   doirasiga   tortilmagan.   Bu   esa,   ilmiy   tadqiqot   ishida   ushbu
vazifani to`laqonli bajarishni taqozo etadi.
BMIning   maqsadi   va   vazifalari:   Xiva   xonligining   davlat   oliy
hokimiyati, ijroiya va mahalliy boshqaruv tizimi hamda huquq manbalarini  ilmiy
tahlil etishdan iborat.
Xiva   xonligining   vujudga   kelishi   va   rivojlanishining   asosiy   bosqichlari
hamda shakllanishining tarixiy shart-sharoitlarini o`rganish;
qo`ng`irotlar   sulolasining   hokimiyatni   egallashi   va   davlatning   boshqaruv
tizimini taxlil etish;
Xiva   xonligining   chor   Rossiyasi   protektorati   davrida   boshqaruv   tizimi
xususiyatlarini o`rganish;
oliy hokimiyat organlari, ularning shakllanishi, hokimiyat tizimida tutgan
o`rni va vakolatlarini yoritish;
markaziy davlat boshqaruvi organlari, ularning tizimi, tuzilishi, vazifalari
hamda davlat tuzumidagi o`rnini yoritish;
maxalliy   davlat   hokimiyati   organlari   tizimi,   tuzilishi   hamda   boshqarilishi
tartibi va faoliyatini taxlil etish;
xonlikning sudlov tizimini, uning xususiyatlarini tadqiq etish;
huquq-tartibot   va   davlat   xavfsizligini   ta’minlovchi   organlar,   qo`shinning
tuzilishi va maqomini o`rganish;
xonlikda   amal   qilgan   huquq   tizimi,   soxalari,   institutlari   va   ularning   o`ziga
5 Matniyozov M., Ollamov Y. Xorazm davlatchiligi tarixi. - Urganch, 2008. - 127-172-b.
6 xos jixatlarini o`rganish; 
BMIning   tuzilishi .   Bitiruv   malakaviy   ishi     kirish,   uchta   bob   va   sakkizta
paragraf,     xulosa,   foydalanilgan   adabiyotlar   ro’yxatidan   tarkib   topgan.   Ishning
umumiy hajmi  83 sahifani tashkil etadi.
I-bob. XIVA XONLIGINING VUJUDGA KELISHI VA
RIVOJLANISHINING ASOSIY BOSQICHLARI
I.1. Xiva xonligining vujudga kelishi va shakllanishining tarixiy-siyosiy shart-
sharoitlari
XVI   asr   boshlarida   siyosiy   jarayonlarning   jadallashuvi   Xorazmda
hokimiyatning   tez-tez   o`zgarishiga   olib   keldi.   Temuriy   Sulton   Xusayn   davlati
(Samarqand)   tarkibida   bo`lgan   va   uning   noibi   Chin   So`fi   tomonidan   yarim
mustaqil   holda   idora   etib   kelinayotgan   Xorazmda   1505-1510   yillarda
Shayboniyxon   hokimiyati   o`rnatiladi.   Bu   davrda   Xorazm   Shayboniyxon   noibi
(dorug`asi) Kupak Qo`shchi tomonidan idora etiladi.
1511   yil   fevral   oyida   shayboniylardan   Temur   sulton   bin   Shayboniy,
Ubaydullo   sulton   va   shox   Ismoil   Safaviy   o`rtasida   tuzilgan   sulx   bitimi 6
ga   ko`ra
Xorazm   ham   Xuroson   o`lkalari   qatori   eronliklar   qo`liga   o`tadi.   Mamlakat   Eron
shoxi dorug`alari tomonidan boshqariladi.
O`zga   mazxabdagi   Eron   shoxi   va   xokimlari   boshqaruviga   xamda
Abulxayrxon   oilasiga   qarshi   kurash   davomida   Jujixon   avlodidan   Elbarsxon   bin
Yedgorxon   Vazir   shaxri   oqsoqollari   maslaxati   hamda   mahalliy   xalq   tashabbusi
bilan   hokimiyatni   egallaydi.   Ta’kidlash   joizki,   maxalliy   ulamolar   amaldagi
udumlarga   ko`ra   uni   mamlakatni   boshqarishga   haqli   deb   xisoblaydi.   Dastlab
siyosiy-harbiy markaz xisoblangan Vazir shaxriga taklif etilgan Elbars Vazir xalqi
tomonidan   Xorazm   xoni   deb   e’lon   qilinadi.   U   qisqa   vaqt   ichida   Xorazmning
barcha shaxarlarida hokimiyatni egallaydi.
Shu   o`rinda,   «Shajarayi   turk»   ma’lumotlariga   suyanib,   eronlik
dorug`alarning   Xorazmda   qancha   muddat   xokimlik   qilganligi   masalasi   va
6  Qatagan, Muuammadyor ibn Arab. Musaxxiril bilod. - Texron, 2007. - 101-b.
7 Elbarsning xon saylanishi, Xorazmning to`la ravishda dashti qipchoqliklar qo`liga
o`tishi sanasiga aniqlik kiritish lozim.
Abulg`oziyxonning   yozishicha,   eronliklar   kelgach,   ularga   qarshi   tashviqot
ishlari   boshlanib,   bu   jarayon   bir-ikki   yil   davom   etadi.   Shundan   so`ng       gina
Elbarsxon   xuzuriga   vakil   yuborib,   dashtlik   o`zbeklarni   chaqiradilar.   Demak,   bu
voqea   1513   yil   boshida   sodir   bo`lgan.   «Shajarayi   turk»   asarining   Toshkent
nashrida   esa,   Elbarsning   xon   saylanishi   sanasi   «xijriy   911   sana,   qo`y   yili» 7
shaklida  berilgan. Fikrimizcha,  mazkur   nashrga  asos  bo`lgan asarning  qo`lyozma
nusxasidagi   bu   sana   kotib   tomonidan   xato   ko`chirilgan.   Chunki   xijriy   911   yil
milodiy   1505   yilni   bildiradi   va   bu   tarixiy   xaqiqatga   sira   to`g`ri   kelmaydi.   O`sha
nusxa   asosida   bo`lsa   kerak,   tarixchi   Munis   xam   «Firdavs   ul-iqbol»   asarida   bu
voqeani  1911 xijriy yilda bo`lganligini ta’kidlaydi 8
.
V.   V.   Bartold   esa,   bu   xato   sanani   to`g`rilab,   o`zbeklarning   hokimiyat
tepasiga   kelishini   milodiy   1511   yilga   nisbat   beradi.   Shundan   keyin   boshqa
tadqiqotchilar   tomonidan   faqat   shu   ikkinchi   sana   qo`llanadigan   bo`lib,   unga
tanqidiy   qaralmaydi   va   voqeaning   1511,   1512,   1513   yillarda   ro`y   bergani   qayd
etiladi.
O`zbek   olimlaridan   akademik   Y.G`ulomov,   M.Yo`ldoshev,   G.Xidoyatov,
B.Axmedov (masalan, B. Axmedov «safaviylar Xorazmda qisqa vaqt - 1510-1512
yillar   hukmronlik   qildilar» 9
  deb   yozadi),   tadqiqotchilar   I.Bekjonov,
K.Xudoyberganov,   F.Ernazarov   xam   o`z   maqola   va   dissertatsiyalarida   shu   fikrni
takrorlab,   mazkur   voqeaning   1511-1512   yoki   1513   yilda   bo`lib   o`tganligini
ta’kidlaydilar .
Endi,   ikkinchi   masala   shundaki,   «Shajarayi   turk»dagi   boshqa   bir
ma’lumotga   qarasak,   muallif   yuqoridagi   «bir-ikki   yil»dan   so`ng       gi   izoxlarida
safaviy   dorug`alarining   Elbarsxon   kelguncha   Xorazmda   «bir   necha   yildan   beri»
yoki yana bir o`rinda «to`rt-besh yildan beri» xokimlik qilib kelayotgani 10
ga ishora
7 Abulgozi Bauodirxon. Shajarayi turk. - T., 1990. - 121-b.
8   Axmedov B.  Историко-географическая литература Средней Азии  XVI - XVIII  вв. - Т.: Fan, 1985. - С. 120-
126.
9 Axmedov B. Tarixdan saboqlar. - T.: O`qituvchi, 1994. - 105-b.
10  Abulgozi Bauodirxon. Shajarayi turk. - T., 1990. - 121-b.
8 qiladi.   Bundan   eronliklarning   Xorazmda   1514   yoki   1515   yilgacha   turganliklari
anglashinadi. Demak, Elbarsxon Xorazm xonligiga 1514 yil saylangan, uch oydan
so`ng         birin-ketin   Urganj,   Xiva   va   Xazoraspni   qo`lga   kiritish   voqeasi   1514   yil
oxiri   va   1515   yil   boshiga   to`g`ri   keladi.   Biroq   boshqa   birlamchi   manbalarda   bu
fikrni tasdiqlovchi ma’lumotlar uchramaydi.
Yuqoridagi   xolatlardan   kelib   chiqib,   mustaqillik   uchun   kurashlarning
boshlanishi   va   xonlikning  jug`rofiy  jixatdan   shakllanish   davri   sifatida  1512-1515
yillarni ko`rsatish maqsadga muvofiqdir.
Xullas,   Xorazm   1512-1515   yillarda   ana   shunday   siyosiy-ijtimoiy   zaminda
dashti   qipchoqlik   Elbarsxon   boshlik   o`zbek   xonlari   tasarrufiga   va   ular   voxada
an’anaviy   davlatchilikka   mos   boshqaruv   tizimini   joriy   etadi.   Xalqaro   maydonda
siyosiy vaziyatning o`zgarishi, ya’ni Eron shoxi Ismoilning vafot etishi (1524 yil)
va   sulolaviy   janglarning   boshlanib   ketishi   o`zbek   xonlarining   Xorazmda
mustaxkam o`rnashib olishiga imkon beradi.
Xonlik   davlatchilik   tarixi   saxnasida   avval   «Urganj   xonligi»,   keyinchalik
«Xiva   xonligi»   nomi   ostida   faoliyat   ko`rsata   boshladi.   Bu   davlat   bosh`aruvidagi
o`lkani «Xorazm mamlakati» va davlat tepasida turgan xukmdorlarni gox «Urganj
р okimi»,   «Urganj   voliysi»,   «Xiva   xoni»   deb   atashgan.   1873   yil   chor   Rossiyasi
istilosidan   so`ng         xam   ichki   mustaqillik   shartiga   ko`ra   xonlik   rasmiy   ravishda
«Xorazm   mamlakati»   deb   qaralgan.   Muxammad   Raximxon   Ikkinchining   ajdodi
rasmida   yana   Xiva   shaxri   poytaxt   sifatida   tanilgan.   Tangalarga   «dor   us-salom
Xorazm   (Xorazm   barqarorlik   mamlakati)»   va   farmonlar   so`z   boshisi   «Xorazm
mamlakati xoni so`zimiz... » tarzida yozilgan .
XIX asr birinchi o`n yilligida dashti qipchoqlik o`zbek xoni Elbarsxon asos
solgan   Xorazm   davlati   nega   bunday   turli   nomlar   bilan   atab   kelingan?   Ayrim
tadqiqotchilar aytganidek, haqiqatdan xam «Xiva shaxri Do`stxon bin Buchg`axon
davridan   boshlab   xonlik   poytaxtiga   aylanib,   bu  ish   Arab   Muxammadxon   davrida
tugallangan»mi?   Nega   bu   davlat   «Arabshoxiylar   davlati»   nomi   ostida   xam   tilga
olinadi?   «Xiva   xonligi   XVII   asrning   birinchi   yarmida   ashtarxoniylar   davlatining
parchalanishi natijasida» paydo bo`lganmi?
9 Mavzuni tadqiq etishga kirishishdan oldin bu kabi turli xil fikrlarga aniqlik
kiritishga,   umuman,   Xiva   xonligi   vujudga   kelishidagi   tarixiy   siyosiy   shart-
sharoitlarini   o`rganishda,   avvalo,   XVI   asr   boshida   Xorazmda   Elbarsxon   boshliq
mustaqil   o`zbek   davlati   vujudga   kelishidagi   siyosiy-ijtimoiy   omillar,   yuz   bergan
shakllanish,  yuksalish   va  siyosiy  inqiroz  sabablarini   qiyosiy  taxlil   etishga  extiyoj
tug`iladi. Shu maqsaddan kelib chiqib, tarixiy xodisalar yozma manbalardagi yangi
ma’lumotlar taxlili asosida tadrijiy o`rganildi.
O`zbek   sulolasi   idora   etayotgan   mamlakat   1512-1516   yillarda   ma’muriy-
xududiy   jixatdan   shakllanib   bo`lgan   edi.   XVI   asr   boshida   xududiy   jixatdan
shakllangan bo`lsa, shu asrning o`rtalariga kelib uning xududi Xuroson etaklaridan
Eron   shoxligiga   qarashli   Astrobodgacha   cho`ziladi.   XVI   asrning   oltmishinchi
yillarida   esa   kichik   ma’muriy   xudud   va   kuchsiz   boshqaruv   ostida   qoladi.   Shu
davrdan e’tiboran yana siyosiy va iqtisodiy saloxiyati osha boshlaydi.
Xonlik ilk tashkil topgan davrda «Xorazm xonligi» deb atalgan bo`lsa, Xiva
shaxri poytaxt sifatida faoliyat ko`rsatgan davrlardan boshlab «Xiva xonligi» deb
atala boshlangan. Chunonchi, xonlikka nisbatan «Xiva xonligi» degan nom o`zga
xududlarda,   rus   va   g`arb   olimlarining   asarlarida   qo`llanilgan   bo`lib,   maxalliy
nomlanishi   «Xorazm   davlati»   bo`lgan.   Maxalliy   aholi   tomonidan   «podsholik»,
«xonlik», davlat boshlig`i esa «podsho» deb xam yuritilgan.
Odatda,   xonlar   yurtni   xon   ko`tarilgunga   qadar   o`zi   idora   etib   kelgan
sultonligi   yoki   sobiq   xon   qarorgoxidan   turib   boshqargan.   Ma’muriy-siyosiy   va
xarbiy markazlar Vazir, Urganch (Kuxna Urganj), Xiva shaxarlari bo`lgan.
Bu   o`rinda   shuni   aytib   o`tish   lozimki,   Munis,   Ogaxiy,   Bayoniy,   Tabibiy
ma’lumotiga   ko`ra,   «xijriy   964   (1556)   yil   Xivak   dorussaltanasida   taxtga   chiqqan
birinchi  kishi  Do`stxon bin Buchg`axon (1557-1558 y.y.) bo`lib, u 3 yil Xivakda
xon   bo`lgan».   Bu   ma’lumotga   nisbatan   shunday   fikr   bildirish   joiz   ko`rinadi:
bilganimizdek, bu paytda Urganj yoki boshqa biron shaxar poytaxt makomiga ega
bo`lmay, balki istalgan shaxar, ko`pincha, yuqorida eslatganimiz kabi, farovonlik
va   kattalik,   obodlik   mavqeidan   kelib   chiqib,   Urganj   qal’asi   xonlar   qarorgoxi
bo`lgan   va   Do`stxonni   bosh   xon   ko`targanlarida   ana   shu   Urganjga   yo`latmaslik
10 maqsadida Xivada qoldirganlar. Do`stxon esa bunga norozilik tariqasida Urganjda
turishga   intilgan.   Demak,   bu   paytda   Xiva   xech   bir   jixatdan   mamlakat   poytaxti
mavqeida tan olinmagan va u juda qisqa vaqt bosh xon Do`stxon uchun qarorgoh
vazifasini utagan.
Yuqoridagi muarrixlar fikriga suyangan Y. Gulomov 1941 yili e’lon qilgan
«Памятники   г.   Хиви»   asarida   «Do`stxon   Buchg`axon   o`g`li   1556   yili   Xiva
mulkini   o`ziga   poytaxt   qilib   oldi» 11
  degan   bo`lsa,   1959   yili   chop   etilgan
«Xorazmning   sug`orilish   tarixi»   kitobida   «Arab   Muxammad   xonlik   markazini
Xivaga   ko`chirdi,   shu   davrdan   boshlab,   xonlik   Xiva   xonligi   nomini   oldi» 12
  deb
yozadiki, bu baxsli fikr bo`lib, quyida bu masalaga xam to`xtalamiz.
Sultonliklar   (xonlar   sulolasi   vakillari)   davri,   ya’ni   sulolaviy   boshqaruv
tizimi amal qilgan davrda xon oilasida uchrab turgan o`zaro ichki nizo va urushlar
hokimiyat boshqaruv tizimiga bevosita ta’sirini ko`rsatgan. Buni 1558 yil oktabrda
Vazirda   xonlik   qilayotgan   Xrjimxon   bilan   shu   qal’ada   uchrashgan   ingliz
tijoratchisi Antoni Jenkinson xam qayd etgan 13
.
Biroq buning asosiy  sabablari  manbalarda yetarli  darajada taxlil  etilmagan.
Bu   borada   shuni   aytish   lozimki,   dastlabki   davrlarda   xon   sulolasi   (Yodgorxon
o`g`illari)   qarama-qarshi   3   gurux   (birinchi   gurux   -   Elbarsning   o`g`illari,   ikkinchi
gurux - Beliqachning o`g`illari, uchinchi gurux - Amnakning o`g`illari)ga ajralgan.
Har   bir   gurux   o`z   vakilini   hokimiyatni   boshqarishga   xaqli   xisoblagan   va   shunga
intilgan.   Bu   esa   ichki   beqarorlikka   olib   kelgan.   Sulola   vakillari   va   zodagonlar
o`rtasida kechgan o`zaro kurashlar xijriy 944 (milodiy 1537) yilga kelib mamlakat
siyosiy, ijtimoiy-iqtisodiy xayotini va mudofaa qobiliyatini izdan chiqargan.
Bu   xol   shu   davrdagi   eronlik   tarixnavis   Xdsanbek   Rumluning   «Axsan   at-
tavorix»   asarida   quyidagicha   baxolangan:   «Har   bir   sultonning   boshida   xonlik
qilish   savdosi   bor   edi.   Har   burchakda   zulm   qo`li   ko`tarilgan,   gadolar   vazirlik,
tubanlar   raislik   da’vosini   qilar   edi.   Xalq   axvoli   kundan-kunga   og`irlashib
11 Вамбери А.  Путешествие в Среднию Азию. - Т., 2007. - С. 72.
12  G`ulomov Y. Xorazmning sug`orilish tarixi. - T.: UzFAN, 1959. - 207-b.
13 Ахмедов Б.  Историко-географическая литература Средней Азии   XVI - XV III  вв. - Т.: ФАН, 1985. - С. 196-
197. 
11 borardi» 14
.   Abulg`oziy   Baxodirxon   bu   holatga   munosabat   bildirarkan,
hukmdorlarning   qarindosh-urug`chilikka   berilishini   qoralab,   yaxshisi,   ular
yonidagi navkarlari, oddiy xalqqa suyanishi, ularga mexribon bo`lishi lozim, degan
xulosaga keladi 15
.
Anushaxon   (Abulg`oziyxonning   o`g`li,   1664   -   taxminan   1687)   vag`otidan
keyin yuzaga  kelgan  siyosiy  inqiroz  sababli,  davlat  boshqaruvida  yuqori  nufuzga
ega bo`lib kelgan inoq, ya’ni xonlar shajarasiga mansub arboblar roli oshadi.
XVIII asrning boshlarida siyosiy hokimiyatning detsentralizatsiya qilinishi,
ya’ni   markaziy   hokimiyatning   ba’zi   vakolatlari   maxalliy   hokimiyatlarga   berilishi
mamlakatning   kuchsizlanishiga   olib   keladi.   Turli   guruxlarning   hokimiyat   uchun
o`zaro kurashi boshlanishi natijasida siyosiy inqiroz davri kuzatiladi .
1714   yili   esa   Buxorodan   chaqirilgan   sultoyetoziylar   vakili   Sherg`oziyxon
Xiva   taxtiga   chiqariladi.   Davlat   asoschisi   Elbarsxon   sulolasidan   chiqqan   bu   xon
mamlakat   xududini   yana   Xuroson   yerlari   xisobiga   kengaytiradi.   Oz   fursatda
Mashxad,   Nishopur   kabi   Eron  shaxarlarida   o`z  hokimiyatini   o`rnatib,  aholisining
bir qismini Xorazmga ko`chiradi. Turkman qabilalari xonlikka bo`ysundiriladi.
Orol   dengizi   bo`yidagi   qo`ng`irot   urug`i   vakillari   Xiva   xonligidan   ajralib
chiqishi   oqibatida   uzoq   yillar   davom   etgan   ikki   hokimiyatchilikka   zamin
yaratiladi.   Orol   bo`yi   o`zbeklari   Sherg`oziyga   qarindosh   xisoblangan   Shox
Temurg`oziy   bin   Musoxonni   Buxorodan   chaqirib   hokimiyatga   taklif   etishadi.
Natijada   keyingi   Xiva   xonlarining   mamlakatni   markazlashtirishga   qaratilgan
xarakatlari   XIX   asrning   o`rtalariga   qadar   davom   etadi.   Tabiiyki,   bu   davlat
zaiflashuvi sabablaridan biri sifatida o`z ta’sirini ko`rsatib keladi. Jumladan, Orol
bo`yi xonligi davlat zaiflashishi bilanoq uning ta’siridan chiqishga. intilib kelgani
bois   1715,   1728,   1735,   1859   yillarda   Sherg`oziyxon   (1714-1727/28   y.y.),
Elbarsxon   (1728-1740   y.y.)   va   Sayyid   Muxammadxon   (1856-1864   y.y.)lar
tomonidan qayta bo`ysundiriladi 16
.
1727   yili   otaliqlar   tashabbusi   bilan   Elbars   bin   Shoxniyoz   xonlik   taxtiga
14 Ахмедов Б.  Историко-географическая литература Средней Азии  XVI - XV III  вв. - Т.: ФАН, 1985. - С. 44-45.
15   Abulg`ozi Bahodirxon. Shajarayi turk. - T., 1990. - 123-b.
16 Ахмедов Б.  Историко-географическая литература Средней Азии  XVI - XVIII  вв. - Т.: ФАН, 1985. - С. 216. 
12 o`tiradi.   Uning   davrida   siyosiy   barqarorlik   birmuncha   qaror   topadi.   Xonlikning
xarbiy qudrati oshiriladi. Masalan, u siyosiy muxoliflaridan kuchli chiqib, 1737 yil
baxorda Eron qo`shiniga qarshi jangda Buxoro xoniga yordamga yetib boradi, shu
yil dekabrda Xurosonga yurish qiladi .
Biroq   1740-1747   yillarda   Xiva   xonligi   xarbiy   saloxiyati   kuchayib   ketgan
Eron   davlati   ta’siriga   tushib   qoladi.   Shu   davrdan   boshlab   tez-tez   o`zgarib   turgan
xonlarning   davlat   boshqaruvidagi   mavqei   to`sha   boshlaydi.   Mustaqilligini   qo`lga
kiritsa-da, mamlakatda yana siyosiy beqarorlik kuzatiladi. Ta’kidlash joizki, ilmiy
adabiyotlarda ushbu davr yetarli darajada taxlil etilmagan. Bu borada shuni aytish
mumkinki,   mamlakat   Eron   ta’siri   ostida   bo`lgan   davrda   rasmiy   xon   sulolasi
vakillari tomonidan emas, Nodirshox xomiyligi ostida uning ishonchli, biroq ilgari
jamiyatda eng yuqori mavqega ega bo`lmagan, maxalliy tan olinmagan kichik juz
vakili   Shoxniyoz   va   Abulxayr,   noyib   Toxirxon   ashtarxoniy,   Abulxayrning   o`g`li
Nurali,   noyib   Abulmuxammad   sulton   bin   Elbars,   noyib   Baxodir   (Botir)xonning
o`g`li   Goyib   (Koyip)   tomonidan   idora   etiladi.   Bu   esa   vorisiy   xonlarning   amalda
hokimiyatdan   chetlashishiga   olib   keladi.   Mazkur   xodisalarning   guvoxi   bo`lgan
eronlik muarrix Muxammad Kozim  «Nomayi  olam  oroyi  Nodiriy» nomli  asarida
mustaqillik kurashlari va siyosiy axvol xaqida ma’lumotlar yozib qoldirgan.
Bu   davrda   hokimiyat   amalda   inoq   va   otaliqlar   qo`lida   to`planib,   ular
o`rtasida ziddiyatlarning kuchayib borishi kuzatiladi. Eronlik noyiblar soliqlarning
ko`payishi va xalqning isyon ko`tarishi natijasida o`z mavqeini yo`qotadi. Pirovard
natijada Orol bo`yi va Xiva o`zbeklari o`rtasida hokimiyat uchun kurash avj oladi.
Xijriy   1170   (1756)   yili   taxtga   chiqqan   Sultoyetoziy   avlodidan   Temurg`oziy   bin
Muxammad Raxim  sulton isyonlarni bostirsa-da, o`zbek urug`larining mansabdor
vakillari   o`rtasidagi   nizoni   bartaraf   qila   olmaydi.   Xijriy   1176   (1762-1763)   yili
Temurg`oziyxon suiqasdchilar tomonidan zaxarlab o`ldirilgach, siyosiy beqarorlik
va   etnik   guruxlar   o`rtasidagi   ziddiyatlar   yanada   kuchayadi.   Jumladan,   G`oziylar
sulolasidan 4 ta, 8 ta qozoq xoni, 2 qoraqalpoq vakili Xiva xonligi taxtida inoqlar
tashabbusi bilan qisqa muddat faoliyat yuritadi 17
.
17 Ахмедов   Б.   Историко-географическая   литература   Средней   Азии   XVI - XVIII   вв.   -   Т.,   1985.   -   С.   111-112;
O `zbekiston tarixi:  Q is q acha ma’lumotnoma. - T.: Shar q , 2000. - 139 -b.
13 Natijada   esa   jamiyatda   udumga   ko`ra   rasman   xonlikni   boshqarishga   xaqli
xisoblangan   xonlarning   mavqei   tushib,   turli   etnik   va   sulolaviy   guruxlar   xam
hokimiyatga da’vogarlik qila boshlaydi. XVI asrdan buyon amal qilib kelayotgan
sulolaviy   boshqaruv   tizimi   xududiy   (qabilaviy)   boshqaruv   tizimi   bilan   to`qnash
kelishi   bois   markaziy   hokimiyat   zaiflashadi.   XVIII   asr   birinchi   yarmining
oxirlarida   urug`lar   va   qabilalar,   etnik   guruxlar   o`rtasidagi   o`zaro   urushlar   tufayli
siyosiy vaziyat izdan chiqadi. Shu urinda aytish kerakki, qo`ng`irot xonlari sulolasi
asoschisi Muxammad Amin inoqning siyosiy faoliyati aynan shu davrdan e’tiboran
faollashganini ko`ramiz.
Xonlik tarkibidagi etnik guruxlar o`rtasida XVIII asr  boshlaridayoq yuzaga
kelgan ziddiyatlarning avj olishi, tarqoqlikning kuchayishi kabi omillar davlatning
inqirozga   yuz   tutishiga   olib   keldi.   Tashqaridan   xonlikning   ichki   ishlariga
aralashuvlar   esa   siyosiy   inqirozning   yanada   avj   olishiga   sabab   bo`ldi.   XVIII
asrning   60-yillarida   amalda   hokimiyatni   turkman   yovmut   qabilasi   aslzodalari
boshqaradi. Yetakchi qabilalar va ittifoqchi guruxlar, jumladan yovmut va chovdar
turkman   qabilalari,   uyg`ur   va   qo`ng`irot   o`zbek   qabilalari   o`rtasida   hokimiyat
uchun   keskin   kurash   kechadi.   Mamlakat   ichkarisida   qiyin   iqtisodiy-demografik
axvol ro`y berib, xalq Orol buyi va Buxoroga ko`chib ketadi.
Hokimiyatga   da’vogar   guruxlar   O`rtasida   kechayotgan   o`zaro   kurashlar
jarayonida   1768-1769   yillarda   rasmiy   hokimiyat   an’anaga   ko`ra   chingiziy   xonlar
qo`lida   qolgan   bo`lsa-da,   o`zbek   qo`ng`irot   urug`i   inoqlari   kuchli   ta’sirga   ega
o`zbek   feodallari,   savdogar   va   ruxoniylarga   tayanib   hokimiyatni   egallashga
erishadi.   Amalda   qo`ng`irot   inoqlari   boshqaruviga   asos   solinadi 18
.   Darvoqe,
asrning   ikkinchi   yarmiga   kelib   Xivada   qo`ng`irotlar,   Buxoroda   mang`itlar
hokimiyatni   egallaydi.   Shayboniylar   sulolasi   orasidagi   xamjixatlik   yo`qligi   Xiva,
Buxoro   va   Qo`qon   davlatlarining   vujudga   kelishiga   sabab   bo`ldi.   Boshlangan
yangi davr xonlik taraqqiyotining aloxida bosqichini tashkil etadi.
1763-1770   yillarda   hokimiyat   qo`ng`irot   sulolasidan   Muxammad   Amin
(inoq)   qo`lida   mujassamlashib,   1763-1790   yillarda   davlat   u   tomonidan
18   Камалов С.  Завоевание каракалпаков Хивинскими ханами в конце XVIII - начале XIX вв. - Нукус, 1958. -
С. 25;  Иванов ПП.  Архив Хивинских ханов XIX в. - Ленинград, 1940. - С. 9.
14 boshqariladi.   Biroq   uning   hokimiyatiga   1782   yildan   so`ng       gina   xech   kim
da’vogarlik   qilmaydi   .  Shu   davrdan  boshlab   Xivada   yangi   hukmron   sulola,   ya’ni
qo`ng`irotlar   faoliyati   boshlanadi.   Mazkur   sulola   vakillari   keyingi   davrlarda   xon
unvonini   olib,   xonlik   tugatilgunga   qadar   mamlakatni   idora   etib   keladi.
Tarixshunoslikda   ularning   «xon»   unvonini   olishigacha   bo`lgan   davr   «inoqlar
davri» 19
 deb xam yuritiladi.
Amalda hokimiyatni qo`ng`irot inoqlarining vakillari boshqargan 1763- 1806
yillarda ular o`z mavqeini yetarli darajada mustaxkamlab olgan. Ular umume’tirof
etilgunga   qadar   rasmiy   davlat   boshlig`i   xisoblangan   va   jamiyatda   mavqei   ustun
bo`lib,   barcha   etnik   guruxlar   tomonidan   davlat   boshlig`i   sifatida   tan   olingan
chingiziy xonlardan Ortig`ozixon, Yodgorxon, Abulg`ozixon IV va Abulg`ozixon
V qabilarni taxtga o`tkazib kelganlar 20
.
Bilamizki,   Amir   Temur   va   uning   avlodlari   Yasok   qoidalariga   sodiq   qolib,
o`zlarini   xon   emas   «amir»,   «mirzo   (amirzoda)»   deb   yuritganlar   va   shunga   ko`ra
ular   Amir   Temurdan   to   Ulug`bek   davrigacha   bironta   mug`ul   chingiziyzodani
«xaqiqiy»   xon   sifatida   taxtga   o`tkazib   qo`yishgan.   Bobur   esa   Qobulni   olgach,
oshkora   ravishda   yasaga   sodiq   temuriylar   qoidasini   buzib,   o`zini   «mirzo»   emas
«podshox» deb e’lon qildi  . Shundan keyingi taxtga chiqqan boburiyzodalar  xam
«sulton» yoki «mirzo» atalmay, «podshox» unvoni bilan hukmronlik qiladi.
Bunday qoidaga rioya qilgan Muxammad Amin inoq va o`g`li Avazbiy inoq
xam o`zlarini «xon» deb e’lon qilmadilar va xonlik taxtiga chingiziylarni munosib
ko`rdilar. Biroq 1804  yili  Eltuzar   bin Avazbiy  bin  Muxammad  Amin inoq  o`zini
Xorazm   (Xiva)   xoni   deb   e’lon   qildi.   Keyingi   davrlarda   esa   «xon»   unvoni   va
hokimiyati   meros   tariqasida  o`tishini   ko`rishi  mumkin.  Xivada  hokimiyatni  idora
etgan   ushbu   ikkinchi   xonlar   sulolasi   tarixshunoslikda   o`z   urug`i   nomi   bilan
(Qo`ng’irot   xonlari   sulolasi)   atalgan.   Shu   bilan   birga,   bu   sulola   vakillari   sobiq
sulola   xonlari   kabi   taxtga   rasman   egalik   qilish   uchun   ilgarigi   an’analarga   amal
qilishgan.
19 O ` zbekiston   xalqlari   tarixi .  II   jild . -  T ., 1994. - 51- b .
20   Камалов С.  Завоевание каракалпаков Хивинскими ханами в конце XVIII - начале XIX вв. - Нукус, 1958. -
С. 29.
15 Xivada davlat va shaxarlar mudofaasi va xavfsizligiga katta e’tibor berilgan.
XVI asrlardayoq barcha xududlar o`z mudofaa qal’alariga, qal’alar esa kuzatuv va
qo`qiqlash   joylariga   ega   bo`lgan.   Keyingi   davrlarga   kelib   xonlikning   barcha
chegara   xududlarida   mudofaa   inshootlari   qurilgan.   Jumladan,   Orol   bo`yida
Xo`janiyoz   qal’asi   va   Sirdaryo   bo`yida   Jana-qal’a   qo`rg’onlari   mavjud   bo`lgan.
Muxammad Raximxon butun qo`shni xududlarda markaziy Xiva hokimiyatini tan
oldirish   xisobiga   barcha   chegara   xududlarni,   Olloqulixon   esa   1842-1843   yillarda
poytaxtni   mudofaa   devori   va   darvozalari   bilan   mustaxkamlaydi.   1858   yillarda
Amudaryoning   bir   nechta   o`tish   yo`llari   baland   to`siqlar   bilan   tusiladi.   Bundan
tashqari,   aholi   xududlarining   deyarli   barchasi   uz   mudofaa   inshootlariga   ega
bo`lgan 21
.
Pul daromadlari saroy xazinasida, natura daromadlar esa davlat omborlarida
saqlangan.   O`z   navbatida,   xazina   va   omborlarda   qat’iy   nazorat   yo`lga   qo`yilgan
bo`lib,   xar   bir   xolat   belgilangan   tarzda   qayd   etilgan.   Davlat   xarajatlari   xon   va
yuqori   mansabdor   shaxslar   tomonidan   ajratilgan.   Yurt   boshlig`i   xisoblangan
xonlar   xam   o`z   shaxsiy   mabla`i   xisobidan   saroy,   ark,   xaram   faoliyati   va   o`zlari
raxbarlik qilayotgan ishlarga ta’minot  ajratganlar .
Xonlik   ijtimoiy   tuzumi   ruxoniylar   (ikki   toifa:   birinchi   toifa   -   davlat
xizmatida faoliyat   kursatuvchi  ruxoniylar, ya’ni  shayx  ul-islom,  kozi, rais,  mufti,
mutavali, mudarris, imom; ikkinchi toifa - diniy ruxoniylar, ya’ni darvesh, shayH
eshon   va   boshk.),   xunarmandlar 22
;   yirik,   O`rta   va   kichik   yer   egalari   (dexkonlar);
chorvadorlar va ijarachi yersiz dexkon (bevatan, batrak, koranda, chorikor, vakfchi
yoki vaqfkor)lardan tashkil topgan.
Xonlikning   shakllanishi   va   rivojlanishi   bir   tomondan   uning   etnik   xolatiga
bog`liq   bo`lgan.   Xonlikdagi   aholi   etnik   (milliy)   jixatdan   xam,   madaniy-iqtisodiy
jixatdan   xam   bir-biridan   fark   qiluvchi   uch   guruxga   bulingan:   birinchi   guruu   -
dexkonchilik   va   chorvachilik   bilan   shug`ullanuvchi   maxalliy   o`zbeklar,   ikkinchi
guruu - chorvachilik va qisman dexkonchilik bilan shug`ullanuvchi qoraqalpoqlar,
21   Abulg`ozi   Bahodirxon.   Shajarayi   turk.   -   T.,   1990.   -   155-156-b.   ZiyoyevX   Turkistonda   Rossiya   tajovuzi   va
hukmronligiga qarshi kurash. - T.: Sharq, 1998 . 
22 Тураева   С.   Р.   История   ремесла   Хивинского   ханства   во   второй   половине   VIII   -   70-х   годах   XIX   века.
Автореф. дисс. ... канд. ист. наук. - Т., 2010. - С. 10.
16 turkmanlar,   qozoqlar   va   uyg`urlar,   uchinchi   guruh   Elbarsxon   bilan   birga   Dashti
Qipchoqdan   kelgan   ko`chmanchi     o`zbeklardan   iborat   bo`lgan.   Aholi   boy   yoki
kambag`alligiga   ko`ra   oliy,   o`rta   va   quyi   toifaga   mansub   bo`lgan.   Umumiy
aholining asosiy qismi oliy va o`rta toifani tashkil etgan.
Ta’kidlash   kerakki,   milliy   davlatchilik   tarixida   xonlikning   tutgan   o`rnini
to`laroq yoritishda tashqi siyosiy aloqalar o`rganilishi lozim bo`lgan soxa sifatida
ahamiyatga   egadir.   Binobarin,   o`zbek   davlatchiligi   tarixida   XVI   asrdan   XX   asr
boshigacha   faoliyat   yuritgan   Xiva   xonligining   chet   ellar   bilan   tashqi   siyosiy
aloqasi maxsus tadqiq qilinmagan mavzulardan biri xisoblanadi.
Y о zma manbalar va tarixiy xujjatlarda ko`rsatilishicha, davlatchilik tizimida
tashqi   ishlar   vazirligi   faoliyat   ko`rsatmasa-da,   tashqi   siyosatda   Rossiya,   Angliya,
Turkiya,   Eron,   Afg`oniston,   Buxoro   amirligi   va   Qo`qon   xonligi   bilan   diplomatik
aloqalar   elchilar   va   missiyalar   orqali   amalga   oshirilgan 23
.   Davlatlararo   tashqi
aloqalar o`sha davrdagi siyosiy vaziyat, ichki va tashqi siyosatning tez-tez o`zgarib
turishi   bilan   izoxlanadi.   Shunday   qilib,   Xiva   xonligi   XVI   asr   ikkinchi   o`n
yilligining boshlarida O`rta Osiyo siyosiy saxnasidagi o`zgarishlar tufayli vujudga
keldi.   Uning   shakllanishi   va   taraqqiyoti   O`rta   Osiyo   davlatlarining   xalqaro
munosabatlari,  xonlik  aholisining  mustaqillik  uchun   kurashi,   davlat   boshlig`ining
shaxsiy qobiliyati va layoqati, aholining etnik tarkibi bilan bog`liq xolda kechgan.
23    Madirimov   X .  R .  Xiva   xonligida   diplomatik   munosabatlar  /  Xalqaro   munosabatlar .
- 2006.   -   №   2   -   B.   82-87;   MadirimovX.   R.   Xiva   xonligining   Avgoniston   va   Eron   bilan   diplomatik   aloqalari   /
Respublika yosh olimlarining an’anaviy ikkinchi ilmiy konferensiyasi materiallari to`plami. - T., 2010. 
17 1.2. Xiva xonligining vujudga kelishi va rivojlanishining asosiy
bosqichlari
Xiva   xonligining   mustaqil   davlat   tuzilmasi   sifatida   shakllanish,   taraqqiy
etish va tugatilish tarixini o`rganish tizimli yondashishni taqoza etadi.
Xonlik tarixini siyosiy, huquqiy va boshqa mezonlarga ko`ra 5 ta bosqichga
ajratish, shuningdek sulolaviy boshqaruv tizimi, siyosiy tuzum va huquqiy tizimda
yuz bergan o`zgarishlarga ko`ra nisbatan yirik 3 ta bosqichni  ko`rsatish  mumkin.
Masalaga   bunday   yondashuv   uni   tizimli   o`rganishni   ta’minlashi   shubxasiz.
Birinchi tasnifga ko`ra bosqichlarga quyida qisqacha tavsif keltiriladi:
Birinchi   bosqich   xonlikning   vujudga   kelishi   va   shakllanish   davrlarini
(1512/1515-1621 y.y.) uz ichiga oladi. XVI asr boshlarida siyosiy jarayonlarning
jadallashuvi   Xorazmda   hokimiyatning   tez-tez   o`zgarishiga   olib   keldi.   1512-1515
yillarda   Xorazm   o`zbek   xonlari   hukmronligidagi   mustaqil   davlat   bo`lib     qoladi.
Poytaxt   Xiva   shaxriga   ko`chirilishi   natijasida   tarixshunoslikda   «Xiva   xonligi»
nomi bilan atala boshlandi 24
.
Ikkinchi bosqich - bu davrda barqarorlik yuzaga kelib, davlat markazlashadi
va mustahkamlanadi. Biroq bu - qisqa davrni o`z ichiga olgan bosqich xisoblanadi.
U   1621/1623-1687   yillarni   o`z   ichiga   oladi   va   unda   mamlakatni   xududini
kengaytirish,   ichki   tarqoqlikni   tugatish,   davlat   hokimiyatini   markazlashtirishga
qaratilgan isloxotlar amalga oshiriladi.
Uchinchi bosqich - bu davr (1687-1770 y.y.)da Anushaxon vafotidan so`ng
ichki bekarorlik, XVIII asr birinchi yarmida yuz bergan siyosiy inqiroz sharoitiga
to`g`ri   keladi.   Bu   davrda   xonlikning   ichki   qudrati   juda   zaiflashadi.   1740-1747
yillarda xonlik Eron, undan so`ng   qisqa muddatda Buxoro davlati ta’siriga tushib
qoladi.   Shu   vaqtdan   boshlab   Xivada   tez-tez   o`zgarib   turgan   xonlar   davlatda   xal
qiluvchi   kuchga   ega   bo`lmay   qoladi.   Natijada   Shayboniylar   sulolasi   hokimiyatni
qo`ldan boy beradi.
To`rtinchi   bosqich   -   bu   bosqich   1770-1873   yillarni   o`z   ichiga   oladi.   Bu
24 Мамлакатнинг «Хива хонлиги» деб аталиши асосан гарб манбаларида кузатилади.
18 davrda   Xivada   o`zbeklarning   qo`ng`irot   urug`idan   bo`lgan   inoqlar   hokimiyatni
egallaydi.   1770   yili   Xorazmda   hokimiyat   amalda   qo`ng`irot   sulolasi   vakili
Muxammad   Amin   inok   qo`lida   mujassamlashadi.   Shunday   qilib,   XVIII   asrda
Xivada taxtning meros tarikasida egallanishi, ya’ni «xon ko`tarish uyini» tugaydi
xamda yangi hukmron sulola - sunzirotlar faoliyati boshlanadi. Muxammad Amin
o`g`li   Eltuzar   inok   qo`ng`irot     urug`idan   birinchi   bo`lib     o`zini   xon   deb   e’lon
qilgan   va   rasmiy   ravishda   mamlakatni   boshqargan.   Muxammad   Raximxon   I
davrida xonlik markazlashadi va mustaxkam davlatga aylanadi. Davlat boshqaruvi
soxasida   ko`pgina   isloxotlar   amalga   oshiriladi.   Olloqulixon   davlatni
mustaxkamlashga   erishadi.   Uning   davrida   mamlakatda   ichki   va   tashqi   savdo
aloqalari   rivojlanadi.   Shu   bosqichning   oxirida   chor   Rossiyasi   davlatining
Xorazmga mustamlakachilik xarakatlari boshlanadi.
Beshinchi   bosqich   -   1873-1920   yillarni   o`z   ichiga   oladi.   1873   yilda   chor
qo`shinlari   Xivaga  yurish  qilib, shu  yilning  12 avgustida  chor   Rossiyasi  va  Xiva
xonligi O`rtasida sulx tuziladi. Xiva xonligi chor Rossiyasiga karam mamlakatga
aylanadi.   1920   yil   2   fevralda   Xivaning   oxirgi   xoni   Said   Abdullaxon   taxtdan   voz
kechadi. 1920 yil fevralida bolsheviklar tomonidan Xiva xonligi tugatiladi.
Birinchi   bosqichda   yuzaga   kelgan   ichki   beqarorlik,   siyosiy   inqiroz   tufayli
mamlakat   1536/37,   1593-1596   yillarda   shayboniylar   (Ubaydulloxon)   ta’siriga
tushib   qoladi 25
.   1596-1598   yillarda   esa   Xorazm   Abdullaxon   shayboniyning   noibi
Xudoynazar Chuxra Og`ochi tomonidan (Urganj) boshqariladi 26
.
Biroq ko`p utmay mahalliy hukmron sulola vakillari ilgari o`zlari ishonmay
kelgan maxalliy turkmanlar  bilan ittifoq tuzib, Durun xokimi  Dinmuxammad bin
Avanish (Amnakxonning o`g`li, 1525/26-1538 y.y.) boshchiligida Xorazm xududi
yana kayta qo`lga kiritiladi va Ubaydulloxon (1533-1539 y.y.) bilan O`rtada sulx
tuziladi.   Xorazmda   yana   mazkur   sulola   vakillari   hokimiyat   tepasiga   keladi.   Shu
davrdan   boshlab   Xuroson   yerlari   xorazmlik   o`zbek   xonlari   nazorati   ostidan
chiqadi.
25 Убайдуллохон   бошлик   шайбонийларнинг   Хоразмга   бостириб   келиши   Хдсанбек   Румлунинг   «Ах,сан   ат-
таворих»ида х,ам муфассал баён килинган.
26   Абулгози Бауодирхон.  Шажарайи турк. - Т., 1990. -143, 150-158-б.
19 Shu   o`rinda   aytish   mumkinki,   Hojimxon   (Hoji   Muxammadxon,
Akatoyxonning o`g`li, 1559/60-1602 y.y.) Xivaga ko`chib kelgan paytdan boshlab
Xiva   bosh   xonlar   karorgoxi   mavqeiga   erishadi.   Bu   yerda   taxtga   o`tirgan   xonlar
«Xiva   xoni»   nomi   ostida   ham   tilga   olinadi.   Uning   hukmronligi   vaqtida   yer-   suv
isloxotlari   amalga   oshiriladi.   Yuqorida   ta’kidlanganidek,   xonlikning   iqtisodiy-
siyosiy nufuzi oshishiga erishiladi.
XVIII asrning o`rtalaridan boshlab, to`g`rirog`i, shu asr boshlarida sulolaviy
boshqaruv   tizimi   urnini   mavkei   ustun   bo`lgan   qabila   va   urug`   boshliklari
boshqaruvi (vassal boshqaruv) tizimi egallaydi. Natijada markazlashgan boshqaruv
yuzaga   keladi.   Yangi   boshqaruv   tizimining   vujudga   kelishi   katta   yer   egaligining
shakllanishi bilan xam bog`liq bo`lib , joylarda hokimiyati katta yer egalari qo`lida
to`plana boradi. Yangi boshqaruvning ba’zi belgilari ilgaridan mavjud bo`lib , kam
sonli qabila va urug` oqsoqollari (xon maslaxatchilari xisoblangan 5 ta inoq, qabila
aslzodalaridan   2   va   undan   ortiq   otaliqlar)   saroyda   xon   taxti   atrofida   o`rin
egallagan.
Arab   Muxammadxon   (Xoji   Muxammadxonning   o`g`li,   1602-1621   y.y.)
hokimiyatni boshqargan davrda ma’muriy, iqtisodiy va yer-suv isloxotlari amalga
oshiriladi.   Xonlikning   chegara   xududlarida   yashovchi   qalmiq   va   qozoq
urug`larining xujumi bartaraf etilishi barobarida ular xonlik tarkibiga kiritiladi 27
.
Ikkinchi   bosqichda,   ya’ni   Asfandiyorxon   (Arab   Muxammadxonning   o`g`li,
1623-1643   y.y.)   davrida,   aynan   1629   yilda   Xiva   xonligi   Eronga   tobe   yerlarni
egallaydi.   Ichki   siyosatda   uz   hokimiyati   tayanchi   bo`lgan   turkman   qabilalariga
katta   imtiyozlar   berishi   sababli,   etnik   ziddiyatlar   va   siyosiy   beqarorlik   yuzaga
keladi.   Tashqi   siyosatda   ashtarxoniylar   va   Eron   shoxi   bilan   yaxshi   do`stona
munosabat o`rnatiladi . Shuning uchun xam u vafot etgach (1643 yil), ashtarxoniy
Nadr   Muxammadxon   1645   yil   oxirigacha   uning   tarafdori   sifatida   Xivani   o`z
ta’sirida ushlaydi. Shundan so`nggina Abulg`oziy to`la ixtiyorli bosh xon sifatida
Xivada taxt tepasida o`tiradi 28
.
27  Узбекистон тарихи: Кискача маълумотнома. - Т.: Шарк, 2000. -136-б.
28 Бекжонов   И.   Абулгозийхон   такдирининг   номаълум   сахифаси   //   УзАС.   -   2007.   -   окт.   -   №   32;   Абулгози
Бауодирхон.   Шажарайи   турк.   -   Т.,   1990.   -   179-181-б;   Худойберганов   К.   Хива   хонлари   шажараси.   -   Хива,
1996. - 15-б.
20 Abulg`ozi Baxodirxon (1644-1663 y.y.) va Anushaxon (1663-1686/87 y.y.)
hokimiyatni   boshqargan   davrda   vaziyatni   unglash,   o`zaro   kurashlar   natijasida
og`irlashgan   ijtimoiy-siyosiy,   iqtisodiy   axvolni   barqarorlashtirish,   ichki
tarqoqlikni tugatish, xon hokimiyatini mustaxkamlash va davlat qudratini oshirish,
kuchli mudofaa tizimini  yaratishga qaratilgan qator islohotlar  o`tkazishga  majbur
bo`ldilar.   Xususan,   siyosiy-huquqiy,   ma’muriy-xarbiy,   pul   va   suv   isloxotlari
amalga   oshiriladi.   Mamlakat   siyosiy,   iqtisodiy   va   xarbiy   soxalarda   ancha
yuksaladi,   hokimiyat   markazlashtiriladi.   Xonlikka   nisbatan   amalga   oshirilgan
barcha yurishlar bartaraf etilibgina qolmay, bir necha bor qarshi yurishlar qilinadi.
Abulg`ozi   Baxodirxon   etnik   ziddiyatlarni   bartaraf   etish   va   barqaror   ichki
muxitni   yaratish   yo`lida   birinchilardan   bo`lib   ,   etnik   guruxlarga   aloxida   xudud
xamda   boshliqlar   tayinlaydi.   Yuqori   mavqe   va   imtiyozlarga   ega   bo`lgan   va   eron
tobeligiga   o`tib   amalda   hokimiyatni   boshqargan   turkmanlar   ustidan   uz   ta’sirini
o`rnatib,   ularni   yana   xonlik   tarkibiga   kiritadi.   Orol   xonligi   xam   Xiva   xonligi
tarkibiga   qo`shiladi.   Balx   xoni   (Subhonqulixon)   elchi   yuborib,   Xiva   xonligi
tobeligiga utadi. Anushaxon Mashxad (Xuroson)ni  egallab «shox» unvonini olib,
1684 yilda Buxoro va Samarqandda hokimiyatni egallaydi .
Ushbu   bosqich   xususida   shuni   aytish   mumkinki,   bu   davrda   xonlik   ancha
taraqqiy   etgan.   Abulg`ozixon   davrida   boshlangan   isloxotlar   Anushaxon   davrida
xam davom ettirilib, pul va suv isloxotlari o`tkaziladi.
Anushaxonga   nisbatan   suiqasd   uyushtirilgandan   so`ng       qisqa   muddat
siyosiy   beqarorlik   kuzatiladi.   Otasi   Anushaxon   o`rniga   taxtga   o`tirgan
Xudoydodxon ikki yildan so`ng   ukasi Arangxon tomonidan o`ldirilib, hokimiyat
egallanadi.   Mazkur   davrdan   boshlab   siyosiy   beqarorlik   yuzaga   keladi   xamda
Sherg`ozixon   (1714-1727/28   y.y.)   va   Elbarsxon   (1728-1740   y.y.)   hukmronligi
yillaridan   tashqari,   xonlikning   eronga   tobe’   bo`lgan   davri   xamda   undan   keyin
hokimiyat qo`ng`irot  inoqlari qo`liga utgunicha davom etdi 29
.
Shu   vaqtlarda   mamlakatda   davlat   inqirozi   uz   chukkisiga   chikib,   «xonlar
tankisligi»   boshlanadi.   Otaliqlar   va   inoklar   tashabbusi   bilan   Buxoroga   surgun
29   Веселовскаго Н.   Очерки историко-географических сведений о Хивинском ханстве - Спб, 1877. - С. 194-
213.
21 kilingan xorazmlik sultonlar, chingiziylar avlodlari sanalgan dashti kipchoklik xon
va   sultonlar   Xorazm   taxtiga   taklif   etiladi.   Mazkur   xodisalar,   shuningdek   inoklar
tomonidan   rasmiy   xonlarning   chingiziy   shaxzodalar   orasidan   tanlanib,   taxtga
utkazilganligi sababli «xon-xon uyini», «soxta xonlar», «kUFirchok xonlar» 30
 deya
baxo   berilgan.   Biroq   ushbu   xonlar   merosiyligi   nuktai   nazaridan   taxtga   egalik
kilgan   xakikiy   xonlar   xisoblanadi.   Amalda   hokimiyatni   boshqarishda   uz   ta’siriga
ega bulmaganligi yuzasidan soxta yoki kalbaki xonlar, deya ta’riflanadi. Ularning
huquqiy xolati shunday bo`lganki, yiliga uch marta xalq oldiga chikishgan, boshqa
vaqtlarda nazorat ostida bo`lganlar.
To`rtinchi, ya’ni  keyingi  bosqichda  Muxammad Amin (1770-1790 y.y.)  va
Avaz inok (1790-1804 y.y.)lar chingiziy xonlar nomidan hokimiyatni inok unvoni
bilan   boshqargan.   Muxammad   Amin   davrida   etnik   guruxlar   O`rtasida
yakdillikning   yukligi   tufayli   XVIII   asrning   ikkinchi   yarmidan   boshlab   markaziy
hokimiyat   mavkeini   mustaxkamlash,   xonlik   xududini   kengaytirishga   karatilgan
isloxotlar   amalga   oshiriladi 31
.   Binobarin,   1767-1805   yillar   xonlik   tarixida
mamlakatning   markazlashtirilishi   bilan   tavsiflanadi.   Jumladan,   shu   asrning
oxirlarida xonlikning shimoliy va shimoli-sharkiy xududlari uning tarkibiga kushib
olinadi.   Yukoridagi   xolatlarga   asoslangan   xolda,   qo`ng`irot   lar   sulolasi   davlat
boshqaruviga isloxotchilik xarakatlari bilan kirib kelgan, deyish mumkin.
Eltuzarxon   davri   vokealari   Munis,   Ogaxiy,   Bayoniy   va   Komyob   kabi
xorazmlik muarrixlar asarlarida bayon etilgan bo`lib , uning xonlikka mamlakatda
xarbiy, iqtisodiy isloxotlar utkazgani kayd etiladi 32
.
Eltuzarxon   1806   yilda   vafot   etgach,   ukasi   Muxammad   Raxim   ilgarigi
koidaga   binoan   chingiziylardan   Abulg`oziyxon   Beshinchini   taxtga   utkazadi.
O`zbek urug`lari boshliklari  tashabbusi  bilan besh oydan so`ng     uzi Muxammad
Raximxon Birinchi nomi bilan Xiva taxtiga chiqadi.
Uning   davrida   xonlik   markazlashtirilib,   barqaror   va   mustaxkam   davlatga
aylanadi. Ma’muriy, xarbiy, yer, soliq, pul va moliya isloxotlari amalga oshiriladi.
30 ЙулдошевМ  Хива хонлигида феодал ер эгалиги ва давлат тузилиши - Т.: Уздавнашр, 1959. -90-б.
31  Уша жойда. - 10-б.
32   Комёб.  Таворих ул-хавонин. - Т.: Академия, 2002. - 98-б.
22 Ta’kidlash   kerakki,   manbalarda   Muxammad   Raximxon   Birinchining   davlat
siyosatini  ishlab  chikishida  1807  yilgi   dexkonlar  qo`zg`oloni   muxim  urin tutgani
kayd etiladi. U hokimiyatni boshqargan davrda davlat boshqaruvini takomillashtira
borib,   feodal   tarqoqlikning   ijtimoiy   tayanchi   bo`lgan   kentlar   orqali   boshqaruvni
bekor   qiladi.   Ma’muriy   isloxotlar   natijasida   ular   xon   tomonidan   tayinlangan
xokimlar orqali boshqariladi. Feodal urug`chilik davridan meros kolgan boshqaruv
lavozimlari bekor kilinib, yangi maxalliy boshqaruv organlari va lavozimlari ta’sis
etiladi. Yirik mansabdor shaxslardan tashkil topgan «Oliy Kengash» joriy etiladi.
Chegaralar   bosqichma-bosqich   mustaxkamlanadi.   Orolbuyi   xududlari   xonlikning
shimoli-g`arbidagi kuchli xarbiy karorgoxga aylantiriladi. Bu davrga kelib xonlik
xududi   Sirdaryoning   Orol   dengiziga   kuyadigan   joydan   to   Turkmanistondagi
Kushkagacha bo`lgan katta bir xududni uz ichiga olgan.
Xulosa   qilib   aytganda,   Muxammad   Raximxon   qo`ng`irot   xonlari
sulolasining   asoschisi   Muxammad   Amin   davrida   boshlangan   hokimiyatni
markazlashtirish va xonlik xududini kengaytirishga karatilgan isloxotlarni ma’lum
ma’noda   yakunlaydi.   O`rta   Osiyo   xonliklari   O`rtasidagi   chegara   sarxadlariga
aniklik kiritilib,  tashqi   munosabatlar   ijobiy  tomonga uzgaradi   va  barqarorlashadi.
Manbalarda ushbu isloxotlar natijasida «uning butunlay yangi davlat barpo kilgani
va   endilikda   bu   davlat   O`rta   Osiyodagi   eng   kuchli   xonliklar   jumlasiga   kirishi»
xususida fikrlar bildiriladi.
1826   yili   Sayyid   Muxammad   Raximxon   Birinchi   vafot   etib,   urniga   o`g`li
Olloqulixon   (1825-1842   y.y.)   taxtga   chiqadi.   Bu   xon   XVI   asr   O`rtalaridagi
Xorazm   xonligi   davlat   chegaralarini   kayta   tiklash   yulida   mamlakat   xududini
Buxoro,   Eron   viloyatlari   xisobiga   kengaytiradi.   Davlatni   mustaxkamlash   va
hokimiyatni   markazlashtirish   ishlariga   katta   e’tibor   karatib,   18   yil   davomida
Xorazm   davlati   qudratini   tinimsiz   oshirib   boradi   .   Aholini   kuchirish   va   yer
isloxotlari   (1830   y)   amalga   oshirilib,   yersiz   dexkonlar,   yarim   ko`chmanchi   va
ko`chmanchi  aholiga yerlar ajratiladi .
Shuningdek, chor Rossiyasining ekspansiyachilik xarakatiga karshi Angliya
davlati   Xiva   bilan   aloqani   yaxshilashga   intiladi   .   Chunki   Xiva   xonligi   ruslar
23 qo`liga   utsa,   ular   uchun   Hindiston   sari   yul   ochilib,   Angliya   manfaatlari
Afg`oniston   va   Hindistonda   xavf   ostida   kolishi   mumkin   edi.  Buning   oldini   olish
maqsadida   Angliya   1840-1842   yillarda   xonlikning   Buyuk   Britaniya   ximoyasi
ostiga utishi yoki xarbiy ittig`ok tuzish xususidagi muzokaralarni olib boradi. Uz
kuchli   davlatchilik   siyosatiga   tayangan   Olloqulixon   Xiva   xonligi   siyosiy   erki   va
xududiy   yaxlitligini   uzi   ximoya   kilishga   kodirligini   bildirib,   bu   zayl   takliflarga
xech   kachon   xech   qanday   shart   asosida   moyil   emasligini   ta’kidlaydi.   Shu   bilan
birga,   u   Devkora   nomli   joyda   rus   boskiniga   karshi   xarbiy   chegara   istexkomini
qurdiradi.   Rus   davlatining   oshkora   taxdidiga   karshi   Eron   bilan   muzokaralar   olib
boradi .
Xarbiy   mojarolarga   karamay,   Xiva   va   Rossiya   O`rtasidagi,   shuningdek
Eron,  Qo`qon  xonligi  va  Buxoro  amirligi   O`rtasidagi   diplomatik  aloqalar  davom
etadi. Qo`shnichilik munosabatlari va iqtisodiy aloqalar jonlanadi 33
.
Raximqulixon   vag`otidan   so`ng,   1846   yili   an’anaga   ko`ra,   Xazoraspdagi
inoq,   ya’ni   valiaxd   Muxammad   Amin   to`ra   (1845-1855   y.y.)   taxtni   egallaydi.
Manbalarga   ko`ra,   u   Xorazm   o`zbek   xonlarining   mashxurlaridan   bo`lib,
mamlakatning   400   yil   oldingi   shuxratini   qayta   tiklagan.   Mamlakat   taraqqiy   etib,
soliq   va   suv   isloxotlari   utkazilgan 34
.   Uning   davrida   Marv   qayta-qayta   qo`lga
kiritilgan. Turkmanlarning kup sonli urug`i buysundirilgan. Tashqi siyosatda xam
yana   jonlanish   ruy   berib,   Buxoro   amiri   Nasrulloxon   bilan   turli   bitimlar
imzolangan 35
.   Shuningdek,   Rossiya,   Turkiya,   Eron   davlatlari,   Qo`qon   xonligi,
Xirot va Qobul xukumatlari elchilar almashinilgan .
1855-1856 yillarda Muxammad Aminxon vafotidan so`ng     siyosiy bekaror
vaziyat   xukm   suradi.   Davlatda   siyosiy   turFunlik   va   tarqoqlik   boshlanadi.   Bu
davrda   hokimiyat   vazir   Yokub   mextar   qo`lida   tuplanadi.   Yuzaga   kelgan   siyosiy
bekaror   vaziyatda   xonlikning   Sirdaryo   buyida   joylashgan   Jana-kal’a   qo`rg`oni
ilgari   Sirdaryo   buylarida   yashagan   va   rus   tobeligiga   utgan   qozoqlar,   Orolbuyida
33 Муниров Ц.   Хоразмда  тарихнавислик. - Т.:  Адабиёт ва  санъат, 2002. - 113-б;   Мууаммад  Алихон Fафур.
Хоразм сафари кундалиги. - Т.: ФАН, 2004. - 43-б . 
34   Худойберганов К.  Хива хонлари шажараси. - Хива: 1996. - 61-65-б.
35   Баёний.  Шажарайи хоразмшохий. - Т., 1991. - 203-204-б.
24 joylashgan   Xujaniyoz   kal’asi   esa   ruslar   tomonidan   bosib   olinadi.   Fikrimizcha,
O`rta Osiyoga, xususan Xivaga nisbatan rus podsholigi boskini ayni shu davrdan
boshlanadi, desak mubolag`a bo`lmaydi.
1856   yil   martida   Sayyid   Muxammad   bin   Muxammad   Raximxon   Birinchi
Xiva   xonligi   taxtiga   kutariladi.   U   Muxammad   Aminxonning   tuFishgan   akasi
bo`lib   ,   Muxammad   Aminxon   siyosatini   davom   ettiradi.   Markaziy   hokimiyat
mavkeini   kuchaytirish   xamda   siyosiy   tarqoqlikni   tugatishga   karatilgan   kator
isloxotlarni   amalga   oshiradi.   Jumladan,   1859   yilda   mustaqil   deb   e’lon   qilingan
Orolbuyi xududi markaziy hokimiyatga buysundiriladi.
XVIII   asrning   ikkinchi   yarmidan,   ya’ni   Sayyid   Muxammad   hokimiyatga
kelgan   vaqtdan  boshlab,   mamlakatni   iqtisodiy   yuksaltirishga   karatilgan   isloxotlar
jadallashtiriladi. Qishloq xo`jaligi, iqtisodiy va madaniy soxalar yuksaladi.
Sayyid Muxammad davlat siyosatiga xos narsa shu bo`ldiki, u otasi utkazgan
siyosiy isloxotlarni davom ettirdi. Tashqi siyosatda kushni davlatlar bilan tinchlik
yulini   tanladi.   Bu   davrga   kelib,   Rossiya   podsholigi   uz   chegaralarini   Qo`qon
xonligi   va   Buxoro   amirligi   xududlaridan   tashkari,   Xorazmga   karashli   Farbiy
Orolbuyi   yerlarigacha   kengaytirib,   u   yerlarning   qozoq,   qoraqalpoq   aholisini   uz
tomoniga OFdirib olayotgan edi. Shu jixatdan
Sayyid   Muxammadxon   tashqi   siyosatda   avvalambor,   Rossiya   davlati   bilan
yaxshi kushnichilik aloqalarini davom ettirdi .
Sayyid   Muxammadxon   vag`otidan   so`ng,   1864   yil   22   sentabr   kuni   uning
O`g`li Muxammad Raximxon Soniy (1863-1910 y.y.) taxtga chiqadi. Muxammad
Raximxon Ikkinchi xonligi davrining boshlanishi Rossiya davlatining O`rta Osiyo
mamlakatlariga   nisbatan   boskinchilik   siyosatining   amalda   ruy   berishga   kirishgan
of’ paytga to`g`ri keldi. Kolaversa, 1870 yilga kelib, Xiva xonligi shark, Farb va
shimoldan   xam   fakat   Rossiya   davlati   bilan   qo`shni   bo`lib     koldi.   Chor
Rossiyasining   O`rta  Osiyoni  bosib   olishiga  iqtisodiy  manfaat  sabab  bo`lganligini
o`sha   davr   rus   va   Yevropa,   keyinchalik   sovet   davri   olimlari   xam   ta’kidlagan.
Mavzuga   oid  manbalarni   urgangan  xolda,   ushbu  fikrga  kushilish  mumkin.  O`sha
vaziyatdagi   ichki   va   tashqi   siyosiy   vokealarni   aks   ettiruvchi   Ogaxiy,   Bayoniy,
25 Komyob   kabi   maxalliy   muarrixlarning   asarlari   kimmatli   tarixiy   manba
xisoblanadi.
Beshinchi   bosqich   xususida   tuxtaladigan   bulsak,   Xiva   xonligining
Rossiyaga karam bulishini kursatib bergan ilk huquqiy xujjat 6 iyun (18 iyun) kuni
Muxammad Raximxon Ikkinchining Rossiya davlatiga itoat etish xakidagi OFzaki
roziligi buyicha Xiva xukmdori bo`lib   kolishi va rus qo`shini Xorazm xududidan
ketgungacha   xonlikni   boshqarish   yuzasidan   Devon   (kengash)   tuzish   xaqidagi
Kaufmanning   buyruFi   bo`ldi.   1873   yil   12   (24)   iyunda   yetti   nafar   a’zosidan   uch
nafari Rossiya tarafdori bo`lgan Devon karori yuzasidan mamlakatda qo`lchilikni
bekor   kilish   va   barcha   tutkunlarni   ozod   kilish   to`g`risidagi   xon   farmoni   e’lon
kilindi.
Xiva   xonligi   va   Rus   podsholigining   o`zaro   munosabatlari   1873   yilda   ular
O`rtasida   tuzilgan   «Dustlik»   («Tinchlik»,   «Xanduman»)   shartnomasi   (sulH
traktat)   asosida   amalga   oshirilgan.   1873   yil   12   avgustda   ikki   davlat   O`rtasida
tuzilgan 18  moddadan  iborat   ushbu  sulx  bitimi   Xiva shaxriga  yakin  Gandimiyon
kishloFida   imzolangan.   Sayyid   Muxammad   Raximxon   Ikkinchi   uzining   Butun
Rossiya imperatoriga sodik mulozimligini rasman tan olarkan, chor xukumatining
O`rta   Osiyodagi   oliy   vakillari   xabarisiz   va   ruxsatisiz   kushni   davlatlar   bilan
bevosita yoki boshqa dustona aloqa urnatmaslik, ularga karshi xarbiy xarakatlarni
amalga oshirmaslik xakida majburiyat olishi 36
 Xiva xonligining yarim mustamlaka
sifatida   tashqi   siyosiy   nufuzi   va   faoliyatini   qo`ldan   berganini   anglatdi   (Xivaning
bosib   olinish   jarayonlari   va   Gandimyon   sulxi   xakidagi   fikrlar   tarixshunoslikda
keng   yoritilgani   va   ishimiz   asosan   siyosiy-huquqiy   taxlil   yunalishida   bo`lgani
uchun bu tarixiy urinlarga tuxtalmadik).
Mazkur   sulx   chor   Rossiyasi   davlati   va   Xiva   xonligi   O`rtasida   tuzilgan
asosiy huquqiy xujjat sifatida quyidagilarni xam belgilab berdi:
birinchidan, ular O`rtasidagi chegara xududlarni (2-band);
ikkinchidan,   rus   davlati   va   Xiva   xonligi   xududlari   (Amudaryoning   ung
KirG`OFidagi   yerlar)   (76   000   kv.km)   Rossiya   xukumati   ixtiyoriga   utib,   xonga
36   Тухтаметов Т.  Курсатилган асар. - 29-б.
26 fakat chap kirG`Okka (62237,2 kv.km.) egalik kilish huquqi berilishini (3-band);
uchinchidan,   rus   imperatori   xoxlagan   vaqtda   ung   tomon   kirG`Okdagi
yerlarni Xiva xoni boshqaruvidan olib quyish huquqiga egaligini (4-band);
to`rtinchidan, Amudaryoda rus xukumati va fukarolariga tegishli paroxodlar
va   kemalarning   erkin   xarakatlanishi   va   bu   huquqdan   Xiva   kemalari   O`rta
Osiyodagi   yukori   turuvchi   rus   xukumatining   ruxsati   bilan   g`oydalanishi
mumkinligini (5-band);
beshinchidan,   rus   xukumati   Amudaryoning   chap   tomonida   inshootlar   kurit
huquqiga   egaligi   va   Xiva   xonligi   bu   joylarda   shart-sharoit   va   xavfsizlikni
ta’minlash bilan bog`liq majburiyatlarni uz zimmasiga olishini (6-7- bandlar);
oltinchidan, Xiva xonligining barcha xududlarida rus savdosi, uni yuritish va
tashkillashtirish   erkinligini,   rus   savdogarlarining   xonlikka   kirish-chikishda   boj,
mamlakat   ichkarisida   esa   zakot   tulamasliklari   va   barcha   turdagi   savdo
majburiyatlaridan ozod etilishi  xamda rus karvoni va omborlari xavfsizligi uchun
xon xukumati mas’ulligini (8-11-bandlar);
yettinchidan, rus fukarolarining xonlik xududida kuchmas mulkka ega bulish
huquqini,   ular   tomonidan   kilingan   murojaatlarning   Xiva   xukumati   tomonidan   va
ularga   nisbatan   maxalliy   fukarolarning   kilgan   arz   va   shikoyatlarining   Rus
xukumati tomonidan kurilishi tartibini (14-15- bandlar);
sakkizinchidan,   rus   fukarolarining   Xivaga   kelish   tartibi   va   Xiva   xukumati
rus fukarolardan bo`lgan jinoyatchilarni ushlab, yakin atrofdagi rus amaldorlariga
topshirish majburiyatini olganligini
Chunonchi, mazkur sulx Xiva xukumati zimmasiga yiliga 5 g`oiz kushimcha
quyish   xisobiga   8   yil   muxlat   bilan   2   200   000   rubl   mikdorida   tovon   tulash
majburiyati   yuklanadi.   Tovon   mikdorining   bir   qismi   (300   000   rubl)ni   tulash
majburiyati turkman qabilalari zimmasiga yuklanadi.
Shunday   qilib,   bu   davrda   Xiva   xonligi   Rus   davlatiga   karam   davlatga
aylantiriladi.   Rus   podsholigi   uz   ta’sir   doirasini   yanada   kengaytirish
(Amudaryogacha)   va   suv   yulidan   (Samarqand-Buxoro-Kerki-Amudaryo-Kundus)
erkin g`oydalanish yulida mustamlaka boshqaruv tizimini urnatadi.
27 Gandimyon   shartnomasi   moddalariga   binoan   iqtisodiy-siyosiy   huquqlari
kamsitilgan   Xiva   xonligi   1873   yildan   boshlab,   mustaqilligi   va   nomi   saklanib
kolgan   bulsa-da,   amalda   dunyo   siyosiy-iqtisodiy   maydonida   Rossiya   tarkibidagi
ulka sifatida namoyon bo`ldi. Zero, Rossiyaning  Turkiston general-gubernatorligi
tomonidan   joriy   etilgan   karor,   yuriknoma   va   shartnoma   kabi   normativ-xujjatlari
xonlik boshqaruviga xam daxldor edi.
Aytib utish joizki, bu bosqichda, rus xukumati tomonidan mustamlakachilik
siyosati olib borilayotgan bir vaqtda hokimiyatni boshqargan. Sayyid Muxammad
Raximxon   uz   faoliyatida   markaziy   hokimiyat   mavkei   va   xonlikning   xarbiy
qudratini saklashga xarakat qiladi 37
.
Turkiston   general-gubernatorligi   rus   mollari   kiritiladigan   bozor   va   xom
ashyo (paxta, buFdoy, teri...) manba sifatida xonlikning siyosiy, ijtimoiy-iqtisodiy
xayoti   chukur   urganib   chiqadi.   Natijada   isloxotlar   dasturi   ishlab   chiqiladi.   Unda
xon vakolatlarini qisqartirish va majburiyatlar yuklash, pul, soliq, pochta-telegraf,
irrigatsiya, boshqaruv, yer, ta’lim, sud-huquq isloxotlarini amalga oshirish nazarda
tutiladi.
1910   yilda,   ya’ni   Muxammad   Raximxon   II   vag`otidan   so`ng,   taxt   vorisi
xisoblangan   Asfandiyor   ushbu,   ya’ni   «imperator   xukumatining   13   ta   banddan
iborat   zaruriy   isloxotlar   dasturini   amalga   oshirish»   sharti   bilan   xon   sifatida   tan
olinadi.   Mazkur   dastur   tula   amalga   oshirilmagan   bulsa-da,   Asfandiyorxon   uning
asosiy bandlarini hokimiyatga kelgan yili uz manifestida aks ettiradi.
XVIII   asr   ikkinchi   un   yilligining   oxirlari   (1917-1919   y.y.)   Xiva   xonligida
siyosiy, xarbiy bekaror davr bo`lib   xisoblanadi. YA’ni, bu davr siyosiy xayotida
ayrim   xukumat   a’zolari,   yirik   savdogar   va   ruxoniylardan   iborat   Yesh   xivaliklar
tashkiloti   xamda   ularga   kushilmagan   turkman   yovmut   qabilasining   junaid   urug`i
vakili   Junaidxon   (Kurbon   Memed)   boshchiligida   xon   xukumati   va   feodal   davlat
tarafdori bo`lgan aloxida kuchlar shakllanadi.
Yesh   xivaliklar   dastlab   xalq   hokimiyatiga   asoslangan   davlat,   keyinchalik
konstitutsion   monarxiya   kurish   yulida   xarakat   qiladi.   Natijada   1917   yil   apreldan
37   Баёний.  Шажараи Хоразмшохий. - Т., 1991. - 175-266-б.
28 1918   yil   yanvargacha   Xiva   xonligida   rus   askarlari   deputatlari   shurosi   va   yosh
xivaliklar tazyiki ostida rasman konstitutsiyaviy monarxiya boshqaruv shakli amal
qiladi. Konun chikaruvchi (Muvakkat kumita, Maxkamai adliya, Adliya kumitasi)
va ijroiya (Muvakkat xukumat) organlar shakllantiriladi.
Yuz   berayotgan   o`zgarish   jarayonida   vakf,   xususiy   mulk   va   davlat
yerlarining   daxlsizligi   saklangani   xolda,   xazinaning   kirim   va   chikimlari   ustidan
nazorat   urnatilib,   shariat   sudlari   davlat   ta’minotiga   o`tkaziladi.   Poytaxtda   300   ta
navkardan   iborat   militsiya   xizmati   tashkil   etiladi.   Nozirlar   kengashining   raisi
lavozimi urnida Bosh vazir (Xusainbek) lavozimi tashkil etiladi.
Bu davrdan to xonlik tugatilgunga kadar Xiva davlatchiligiga oid masalalar
Rossiya   Muvakkat   xukumati   tomonidan   kurib   chikilgan.   Jumladan,   Muvakkat
xukumat   Turkiston   kumitasining   1917   yil   11   avgustdagi   yiFilishida   «Xiva
xonligidagi Rossiya komissariga yuriknoma» va Xiva xonligi uchun konstitutsiya
loyixasi   ishlab   chiqiladi.   Ular   siyosiy   vaziyat   takozosi   bilan   amalga   kiritilmay
qoladi.   Moxiyati   jixatdan   mazkur   konstitutsiya   Muvakkat   xukumatning   rus
hukmron   doiralarining   millatlararo   siyosatini,   jumladan,   davlat   oliy   organlarini
tarkatib yuborish va unga yangi saylovlar utkazishni belgilash fakat rus xukumati
vakillari   bilan   kelishilgan   xolda   amalga   oshirilishi   mumkinligi   va   boshqa
masalalarni aks ettirgan.
1920   yil   fevral   oyida   Sovet   Turkistoni   va   bolsheviklar   kizil   armiyasi
tomonidan Junaidxon boshlik Xiva qo`shini yengildi. Gox mustaqil va gox vassal
sifatida   xukm   yurgizgan   Xiva   xonligi   tashqi   siyosiy   kuch   xisoblangan   Rossiya
kommunistik partiyasi raxbarligidagi Sovet davlati tazyiki ostida butunlay barxam
topdi.   Xususan,   1920   yil   2   fevral   kuni   Xiva   xonligining   oxirgi   xoni   Sayyid
Abdullaxon   (1918-1920   y.y.)   taxtdan   voz   kechadi   va   xonlik   tuzumi   tugatiladi.
1920 yil 27-30 aprelda Xiva shaxrida bo`lib  utgan I Butunxorazm Kurultoyi Xiva
xonligining bekor etilgani va uning urnida Xorazm Xalq Respublikasi  tuzilganini
e’lon qiladi.
Shunday   qilib,   turt   asr   davomida   faoliyat   kursatgan   Xiva   xonligi   tarixan
murakkab   ijtimoiy,   iqtisodiy,   siyosiy   va   xalqaro   shart-sharoitlar   ta’siri   ostida
29 rivojlandi.   Xonlikda   ichki   tarqoqlik   va   o`zaro   urushlar   davrini   yengib
markazlashgan,   kuchli   davlat   tuzishga   intilish   ustuvor   bo`lgan.   Xonlik
faoliyatining   so`ngi   davrida   mustamlakachi   davlatlarning   sa’y-   xarakati   bilan
barxam topdi.
Xorazm   voxasida   eronlik   xokimlar   boshqaruviga   chek   quyish   va   mustaqil
davlatga   asos   solish   maksadida   maxalliy   xalq   sa’y-xarakati   bilan   Xiva   xonligi
davlatchilik   saxnasiga   kirib   keldi.   Uning   shakllanishi   va   xon   hokimiyatining
mustaxkamlanishi   siyosiy-huquqiy   shart-sharoitlardan   kelib   chikib,   bosqichma-
bosqich   amalga   oshib   bordi.   Kuchmanchi   o`zbeklar   tomonidan   asos   solingan
mamlakatda utmish davlatchilik an’analari rivojlantirib kelindi.
Elbarsxon   Xorazmda   urnatgan   davlatning   mintakada   siyosiy-ijtimoiy   jixatdan
mavkei mustaxkamlangan. U ulkada uz davlatchilik an’anasiga ega bo`lib  kelgan
chingiziylar,   temuriylar,   shayboniylar   davlat   tuzumidan   deyarli   fark   kilmagan.
Chingiziylar dasturi buyicha, bu davrda xonlik taxti bosh xon sulolasi ichida yoshi
uluF vakilga utgan. Mamlakat dastlab markazlashmagan, uluslarga bulingan xolda,
sulola   vakillari   sultonlar   tomonidan   yarim   mustaqil   xolda   amalga   oshirilgan.
Uluslar   xon   hokimiyatiga   tobe   xisoblansa-   da,   xon   mamlakatda   mutlak
hokimiyatga ega bulmagan. Xududlar uz kushiniga, kabila boshliklari esa mustaqil
mavkega ega bo`lgan. Bu xol tuxtovsiz ravishda ziddiyatlarning kelib chikishiga,
uzaro nizo va urushlarga, ba’zi xollarda esa, hokimiyat almashinuviga olib kelgan.
Umuman   olganda,   davlatchilikning   shakllanishida   mamlakatdagi   ichki
omillar   kuprok   rol   uynagan.   Ular   mamlakatning   mustaxkamlanishi   va   inkirozga
yuz   tutishiga   sabab   buluvchi   tarqoqlik,   markaziy   hokimiyatga   karshi   siyosiy
guruxlarning   faoliyat   yuritishiga   zamin   yaratgan.   Tashqi   omillarning   ta’siri   esa,
mamlakatdagi oliy boshqaruv tizimi xamda xududiy tuzilishi, davlat makomining
belgilanishida namoyon buladi. Shu bilan birga, davlat boshl’i xonlarning mavkei,
kobiliyati va xarbiy maxorati davlatning shakllanishiga bevosita bog`liq bo`lgan.
Xiva   xonligi   taraqqiyoti   davomida   davlat   boshqaruvini   yaxshilash   va
mustaxkamlash   maksadida,   AbulG`OZi   Baxodirxon   davrida   markaziy
boshqaruvga   asoslangan   ma’muriy-xududiy   boshqaruv   tizimi   yulga   quyildi.
30 Muxammad   Raximxon   oliy   boshqaruv   tizimida   Oliy   kengash   joriy   etib,
davlatchilikni mazmunan boyitdi.
Xonlik   siyosiy   tuzumida   chor   Rossiyasi   hukmronligi   davrida   tub   o`zgarish
yuz   bermaydi.   Fakat   xon   va   xonlikning   huquqiy   makomi,   xududini   belgilash,
ommaviy huquq normalarini joriy etish kabi o`zgarishlar amalga oshiriladi.
Xiva   xonligi   davlatining   kushni   Buxoro   davlati   bilan   tuknashuvlari   xamda
Eronga mustamlaka davlatga aylantirilishida xududiy da’volar sabab bo`lgan. Chor
Rossiyasining   vassalliga   aylantirilishida   esa,   uning   maxalliy   tabiiy   boyliklarga
bo`lgan kizikishi  asosiy  sababdir. Bu  xol  manbalarda  ta’kidlab utilgan va bu fikr
asoslidir.   Mamlakatning   mustamlaka   boshqaruvidan   chikish   va   uz   mustaqilligini
qo`lga   kiritishida   uzga   davlat   vakillari   boshqaruvidagi   uzboshimchalikka   karshi
xalq   noroziligi   xamda   maxalliy   xonlar   boshqaruvini   tiklash   va   ularni   qo`llab-
kuvvatlash xarakatlari xal qiluvchi rol uynagan.
II-BOB. XIVA XONLIGINING DAVLAT TUZUMI
2.1. Oliy hokimiyat organlari va ularning vakolatlari
Xiva   xonligining   davlat   tizimi   kam   urganilgan   mavzulardan   bo`lib   ,
akademik M. Yuldoshev ta’kidlaganidek, tarixnavislarning bizgacha  yetib kelgan
31 asarlarida   bu   mavzuga   maxsus   urin   berilmagan.   Bu   xakda   AbulG`Ozi
Baxodirxonning   «Shajarayi   turk»   asarida,   shuningdek   o`sha   davrda   Xorazmga
kelgan   ingliz,   rus,   eronlik   mualliflar   asarlarida   xam   mavzuga   oid   ma’lumotlar
uchramaydi.   Munis,   Ogaxiy,   Komyob,   Bayoniy   kabi   muarrixlar   uz   asarlarida   bu
davr ma’lumotlarini AbulG`OZi Baxodirxon asaridan iktibos keltirish bilan birga,
ularni   uz   davri   nuktai   nazaridan   talkin   etadilar.   Jumladan,   X.   Vamberi   oliy
hokimiyat   organi   va   ma’muriy   apparatni   quyidagi   tartibda   kursatadi:   «xon,   inok
(4)   -   xonning   2   tuFishgan   ukasi   va   2   karindosh-   urug`idan,   nakib   -   paYFambar
avlodidan sanalgan ruxoniy ota» 38
.
M. Yuldoshev ilmiy istifodaga olib kirgan arxiv materiallari asosida keyingi
davr   ilmiy   ishlarida   davlat   tizimining   XIX   asr   va   XX   asr   boshiga   tegishli   shakli
barcha   davrlar   uchun   bir   xil   tatbik   kilingan.   Mavzu   keng   va   anik   yoritilmasdan
kolgan.   Mazkur   ilmiy   ishning   yunalishi   XVI-XX   asr   birinchi   choragini   tula
kamrab   olgani   uchun   Xiva   xonligi   davlat   boshqaruviga   oid   fikrlarni   davriy
jixatdan bayon kilishga xarakat kilindi.
Davlat   boshlig`i,   konun   chikaruvchi   va   ijro   etuvchi   hokimiyat   egasi   xon
xisoblangan. U xonlikdagi oliy mansabdor  shaxs va oliy hokimiyat egasi  bo`lib ,
uz navbatida oliy kumondon sifatida xarbiy soxani idora etgan.
M. Yuldoshev asarida «Xiva xonligi mutlak yakka xokimlik davlati bo`lgani
uchun   oliy   sud   hokimiyati   xon   ixtiyorida   bulsa-da,   birok   shunga   karamay,   kozi
kalon   xam   bor   edi» 39
  deyiladi.   Bu   borada   shuni   ta’kidlaymizki,   islom   axkomiga
suyangan   oliy   sud   hokimiyati   rasman   xon   vakolatida   bo`lgan   emas.   Mutlak
xokimlik   imtiyozlaridan   foydalangan   xon   millat   otasi   sifatida   fakat   oliy   jazo
to`g`risidagi   xukmlarni   kurib   chikkan   va   unga   uzgartishlar   kiritgan.   Kozilarning
muxim   ishlar   yuzasidan   xukmlarini   tasdiklash   va   bekor   kilish   vakolatiga   ega
bo`lgan.
Oliy   hokimiyatni   shakllantirish   jarayonini   an’ana   va   odatlar   bilan   tartibga
soluvchi  muayyan tartib amal kilgan. Jumladan, mamlakatni boshqarayotgan xon
38   Вамбери А.  Путешествие по Средней Азии. - Т., 2007. - С. 348-349.
39 Уша жойда. - 276-б.
32 vafot   etgan   takdirda,   dastlab   butun   mamlakatga   sobik   xonning   vafot   etganligi
e’lon kilingan va so`ng   yangi xon saylangan 40
.
Barqaror   vaziyat   xukm   surgan   davrlarda   aksariyat   xollarda   fikrlar   xilma-
xilligi   asosida   yangi   xonni   saylash   marosimi   utkazilgan.   Xonlikka   nomzod
shaxsga   quyiladigan   talablar   mamlakatdagi   vaziyatga   karab   belgilangan.   Taxtni
egallashga   asosan   hokimiyatni   boshqayotgan   xon   oilasi   vakili,   sobik   xonning
avlodidan taxt vorisi bo`lgan shaxzoda xakli xisoblangan.
Xon   hokimiyati   barcha   davrlarda   xam   meros   tarikasida   utgan.   Xususan,
dastlabki davrlarda xonlik taxti sulolaviy an’anaga ko`ra uzaro kengashgan xolda
xon sulolasining yoshi uluF vakiliga utgan. Yangi xon saylangunga kadar an’anaga
muvofik   mamlakat   yoshi   uluF   yoki   katta   siyosiy   va   xarbiy   tajriba   xamda
saloxiyatga   ega   sulton   tomonidan   idora   etilgan.   Jiddiy   boshqaruv   karorlari   esa,
sulola   a’zolaridan   iborat   kengash   tomonidan   chikarilgan.   Xoji   Muxammadxon
(Akatoyxonning   uFli,   1559/60-1602   y.y.)   davriga   kelib,   taxt   meros   tarikasida
otadan katta uFilga utgan. Chunonchi, bu davrga kadar uzaro nizolar okibatida xon
sulolasi vakillari xalok bo`lib , hokimiyatga da’vogarlar keskin kamaydi.
Qo`ng`irot lar sulolasi hokimiyatni boshqargan davrda xon kengash tartibida
sulola   a’zolari   tomonidan   emas,   balki   yukori   dunyoviy   va   diniy   mansabdor
shaxslardan   iborat   kengash   tartibida   saylangan.   Shuningdek,   bu   davrda   xon
farzandlari   orasidan   taxt   vorisini   belgilash   masalasi   xon   va   yukori   mansabdor
shaxslar  maslaxatida  xal  etilgan.  So`ngra taxt   vorisiga  «valiaxd»  unvoni  berilgan
va   bu   xakda   mamlakatga   e’lon   kilingan.   Oliy   hokimiyatni   shakllantirish   bilan
bog`liq ushbu odatlar xonlik tugatilgunga kadar saklanib kolgan.
Darvoke, shu urinda ta’kidlash lozimki, sulola ichida vorislik huquqi orqali
taxtga chikishga navbatda turganlar xam inok deb atalgan. Merosxurlik huquqidan
ayrilganlar   xam   inoklikda   kolganlar.   Ularga   karindosh   sifatida   katta   lavozim
berilgan va davlat xisobidan ta’minot ajratilgan. Ular saroy kengashlarida ishtirok
etishgan.   Muxammad   Amin   inok   shuning   uchun   xam   taxtga   intilsa-da,
xukmdorlikni qo`lga olishiga karamay, uzini xon deb e’lon kilmagan. Masalaning
40 Йулдошев М.  Хива хонлигида феодал ер эгалиги ва давлат тузилиши. - Т.: Уздавнашр, 1959. - 279-280-б.
33 bu   tomonlarini   xisobga   olmagan   N.   Muravyev   va   akademik   M.   Yuldoshev
inoklarning   Xiva   xonligidagi   urniga   to`g`ri   baxo   va   ta’rif   bermaganlar.   Shunday
ekan,   valiaxd-inoklarni   taxtga   vorislikdan   uzoklashgan   karindosh-inoklar   bilan
almashtirmaslik lozim (masalan, 1841 yildan to Olloqo`lixon vafoti, ya’ni 1842 yil
4 dekabrga kadar Xazorasp valiaxd-inok Raximqo`li tura tomonidan idora etilgan).
Yangi   saylangan   xonning   taxtga   utirishiga   baFishlangan   marosim   «xon
kutarish»   deb   atalgan.   U   kadimgi   turkiy   xalqlarga   oid   boshqaruv   udumi
xisoblanib, an’anaviy tarzda davom etgan. Unda barcha oliy, markaziy va maxalliy
mansabdor   shaxslar   ishtirok   etgan.   Dastlabki   davrlarda   mazkur   xon   kutarish
marosimida   yangi   xon   ok   kushma   kigizning   O`rtasiga   utirgan,   kigizning   turtta
uchini   xon   oila   a’zolari   (tuFishgan   aka-ukalari   va   karindoshlari)dan   iborat   turt
kishi,   keyingi   davrlarda,   ya’ni   qo`ng`irot   lar   davrida   albatta   chiFatoy   (o`zbek
urug`i)dan turt kishi (inoklar) tutib, uch marta «Xon! Xon! Xon!» deya osmonga
otgan  va   taxtning  oldiga   kadar   kutarib  borib  taxtga   utirFizgan.   Bu   an’ana   xonlik
tashkil   topishidan   oldingi   davrda   xam   amal   kilgan.   Xususan,   XV   asrda
Yodgorxonni   otasi   Temur   Shayxning   xududida   ok   kigizga   utkazib,   «xon»
kutarganlar.
Yangi xon saylanganidan so`ng   mavjud an’analarga ko`ra, butun xalqka jar
chakirilib, yangi xon davri e’lon kilingan 41
. So`ngra yangi xonning taxtga utirishi
munosabati   bilan,   xon   oilasining   barcha   a’zolari,   diniy   va   dunyoviy   amaldorlar,
jamoat   arboblari   ishtirok   etishi   shart   bo`lgan   rasmiy   marosim   -   kabul   (salom
berish) utkazilgan 42
.
Xon   uz   vakolati   doirasida   nishon   (oliy   nishon),   farmon,   yorlik,   buyruk
chikarish huquqiga ega bo`lgan. Ushbu xujjatlarning kanday masalalar  yuzasidan
kabul kilinganligini xavola kilamiz. Jumladan, O`zbekiston Respublikasi Markaziy
Davlat   arxivida   saklanuvchi   xujjatlardan   biri   Ano`sha   Muxammad   bin
AbulG`OZiyxon   tomonidan   Mullo   Maxmud   shayx   farzandlarining   soliqlardan
ozod   kilinishi   xakida   x.   1075   (m.   1664)   yil   berilgan   oliy   nishondir   .   Farmon   va
41   Азизов   Б.   Т.   Хоразм   навозандалари.   -   Т.:   Адабиёт   ва   санъат,   1994.   -   27-б;   Баёний.   Шажараи
Хоразмшохий. - Т., 1991. - 189-б.
42  Уша жойда. - 189-258-б.
34 buyruklar,   odatda,   kurilish,   iktisodiy   jazolar   qo`llash,   lavozimga   tayinlash   va
singari ishlar yuzasidan chikarilgan .
Yerliklar   asosan   maxalliy   lavozimga   tayinlash,   jangni   tuxtatish   xususida,
fukarolarga   imtiyozlar,   xususan   tarxon   unvonini   berish   yuzasidan
rasmiylashtirilgan.   Nishon   yorloti   sobik   xonlar   tomonidan   berilgan   mulkning
yangi   xon   tomonidan   konuniyligini   tasdiklashda,   suyurG`Ol   buyicha   mansabga,
xususan kozi va raislikka tayinlash va mansab vazifalarini belgilashda chikarilgan.
Xonlar davlat boshqaruvi, ijtimoiy-iktisodiy va moliyaviy soxalarda xamda
xalqaro soxalarda keng vakolatlarga ega bo`lgan. Taxliliy umumlashtirish asnosida
mamlakatni   boshqarish,   davlat   hokimiyati   organlari   tizimini   shakllantirish,
boshqarish va  nazorat  kilish,  xonlikning ma’muriy-  xududiy tuzilishini  belgilash,
xalqaro   aloqalarni   yulga   quyish   va   olib   borish   kabi   vakolatlarini   ko`rsatish
mumkin.
1886   yilda   kabul   kilingan   «Turkiston   ulkasini   boshqarish   to`g`risidagi
Nizom»ga   muvofik,   Amudaryo   bulimi   boshliFi   Xiva   xukumati   ustidan   nazorat
kilish   vakolatiga   ega   bo`lib   ,   uning   ruxsatisiz   biror-bir   katta   tadbir   utkazilishi
mumkin   emasligi   belgilab   quyildi.   Ushbu   mansabdor   shaxs   zimmasiga   chor
xukumati   yuriknomasiga   muvofik,   Xiva   xonligining   ichki   siyosiy   xolati   uchun
javobgarlik majburiyati yuklatildi.
Xon bevosita Turkiston general-gubernatoriga, bilvosita Rus podsholigining
xarbiy va  tashqi  ishlar  vaziri  xamda imperatorga  buyso`ngan bulsa-da, ular  bilan
Amudaryo   bulimi   orqali   aloqa   kilgan 43
.   Xususan,   Xiva   va   Rossiya   O`rtasidagi
diplomatik,   ijtimoiy,   iktisodiy,   xarbiy   va   boshqa   munosabatlar   fakat   Amudaryo
bulimi orqali amalga oshirilgan.
Xonlar   adolat   nazoratchisi   sifatida   oldindan   butun   xalqka   e’lon   kilingan
xolda   xalq   arz-dodini   eshitib,   bevosita   mulokotda   bo`lgan.   Fukarolar   asosan
kunduzi poytaxtda kabul kilingan bo`lib , bu vaqt - «arz-dod vaqti» deb atalgan .
Ayrim xollarda xon farmoniga binoan, xon nomidan taxt vorisi - shaxzoda-valiaxd
joylarga   borib   fukarolarni   kabul   kilish   vakolatiga   ega   bo`lgan.   Unda   maxalliy
43   Азизов Б. Т.  Хоразм навозандалари. - Т., Адабиёт ва санъат, 1994. - 27-б.
35 boshliklar,   xar   bir   fukaro   uz   arzi   bilan   murojaat   etishi   mumkin   bo`lgan.
Fukarolarning   arzlari   eshitilib,   kilingan   karorning   ijrosini   ta’minlash   choralari
kurilgan.
Xon   oliy   davlat   boshqaruvini   saroy   boshqaruviga   tayangan   xolda   amalga
oshirgan.   Yukorida   qisman   kursatilganidek,   saroyda   davlat   ishlarida   muxim   rol
uynovchi, xususan, xon topshiriklari ijrosini amalga oshiruvchi va lavozimi meros
tarikasida   utuvchi  mansablar  joriy  etilgan.  Ular   ruyxati   akademik  M.  Yuldoshev,
K.  Munirov,   S.  Saburova  kabi   olimlar   ishlarida   kursatib   utilgan.   Shakllantirilishi
va   vakolatlari   kabi   masalalar   esa   chukur   urganilmagan.   Xonlik   boshqaruvida
barcha   davrlarda   oliy   mansabdor   shaxs   xisoblangan   xon   bilan   birga,   oliy   organ
sifatida   «kengash»   xam   faoliyat   kursatgan.   Uning   yotilishlari   «mashvarat»,
«majlis»   deya   nomlangan.   Tarkibi   turli   davrlarda   o`zgarib   turgan.   AbulG`OZi
Baxodirxonning   yozishicha,   davlat   asoschisi   Elbarsxon   karor   kabul   kilishda   qo`l
ostidagi   barcha   urug`   oqsoqollari   bilan   kengash   utkazgan 44
.   Keyinchalik
AbulG`OZiyxon bu kengashning tartibini mukammallashtirgan (bu borada Munis
kengash  tarkibida Elbarsxon  davridan  buyon mavjud  bo`lgan  saroy  lavozimlarini
xam kursatgan). Qo`ng`irot lar sulolasi asoschisi Muxammad Amin xam «maxsus
kengash»ga   tayanadi.   Birok   u   qisqa   muddatgagina   Avaz   inok   (1790-1804   y.y.)
tomonidan   tugatilgan.   Sayyid   Muxammad   Raximxon   Birinchi   (1806-1825   y.y.)
davrida doimiy, yangicha tartib kasb etgan oliy davlat organiga aylangan. U oliy
va   markaziy   boshqaruvni   amalga   oshiruvchi   mansabdor   shaxslardan   iborat   oliy
ijroiya boshqaruv organi xisoblangan.
Ushbu   kengash   xakida   tarixchi   Munis,   xonlikka   kelgan   N.   Muravyev,   akademik
M. Yuldoshevlar asarida, tarixshunos olima S. Saburovaning  tadqiqot ishida  ayrim
baxsli   fikrlar   bildiriladi.   Zero,   kengash   maslaxat   organi   bo`lib   ,   unda   mamlakat
ichki va tashqi ishlari yuzasidan zarur xukumat karorlari kabul kilingan. Unga XIX
asr   O`rtasidagi   chet   ellik   mexmonlar   nazari   bilan   karash   ilmiylikdan   yirok
yondashish xisoblanadi.
Xonlar   keng   vakolatlarga   ega   bulmagan   sulolaviy   boshqaruv   tizimi   davrida   oliy
44   Абулгози Бауодирхон.  Шажарайи турк. - Т., 1990. - 123-б.
36 boshqaruv buyicha davlat va jamiyat xayotiga molik masalalar yuzasidan quyidagi
doiralarda  uchta  bosqichli  kengash   utkazilgan:  xon  va  xon oila  a’zolari   (xon  oila
a’zolarining umumiy yotin maslaxatlari); xon va uning otaloti; mansabdor shaxslar
kengashi.
Xududiy   boshqaruv   davrida,   ya’ni   XVII   asrga   kelib,   xon   mamlakatda
mutlak   oliy   hokimiyatga   bulishi   bilan   oliy   boshqaruv   ishlari   kuriluvchi   kengash
fakat poytaxt saroyida faoliyat kursatadi. Shu nuktai nazardan, u manbalarda «oliy
kengash»   deb   xam   atalgan.   Mazkur   kengash   tarkibi   xon,   oliy   va   markaziy
mansabdor   shaxslar,   kotibdan   iborat   bo`lgan.   Ayrim   xollarda   maxalliy   xokimlar
xam katnashgan. Uning y’inlarida boshqaruv soxasida faoliyat yuritmaydigan xon
oila a’zolari katnashmagan . Ma’lumotlarning guvoxlik berishicha, mayetit xonlari
boshqargan   Buxoro   amirligi   va   kuyetirotlar   Xorazm   xonligining   markazlashgan
davlat   tuzumidagi   mansablarning   muximlik   darajasi   amaldorlarning   kengash
majlislarida xon utirgan joyga nisbatan urin olishiga karab belgilangan.
Masalan,   Osiyo   va   Yevropalik   sayyox   va   rus   xarbiylari   tomonidan
bildirilgan   fikrlarini   olaylik.   Xiva   tarixchisi   Xudoyberdi   ibn   Kushmuxammad
«Dili   Faroyib»  asarida   1807  yili  xalqning  Muxammad  Raximxon  Birinchi  oldiga
kuygan talabi  xakida  yozar  ekan,  Oliy kengashdagi   oqsoqollar  orqali   yetkazilgan
ushbu  talablarda soliqlarning  davlat  uchun  ishlatilishi,  jinoiy jazoning  esa  shariat
asosida   amalga   oshirilishi   lozimligi,   aks   xolda   xon   hokimiyatini   tan   olmasliklari
ta’kidlanadi 45
.
Oliy kengashning faoliyatiga bevosita tuxtaladigan bulsak, uning yotilishlari
joriy  yil  boshida   va  oxirida,  shuningdek   lozim   topilgan  xollarda,   odatda  ish  kuni
tugagandan   so`ng       chakirilgan.   Odatda,   majlisning   muxokama   jarayonida   fikr
erkinligi tamoyili amal kilib, tegishli masala yuzasidan xar bir mansabdor shaxs uz
fikrini   bildirish   huquqiga   ega   bo`lgan.   Kengash   a’zolari   yakdil   karorga   kela
olmagan   xollarda,   xon   muayyan   masalaga   aniklik   kiritish   va   bu   xakda   karor
chikarish   huquqiga   ega   bo`lgan.   Bunda   majlis   so`ngida   kelingan   tuxtam   xonga
ma’lum kilingan va xon lozim topilgan u yoki bu karorni qo`llab-kuvvatlagan.
45 Ахмедов Б.  Историко-географическая литература Средней Азии  XVI - XV III вв. - Т.: ФАН, 1985. - С. 148.
37 Xonlikdagi  bu  oliy organ va  mansabdor   shaxslar  faoliyati  va  vakolati   XIX
asr   70-yillarigacha   tula   mazkur   asos   va   yusinlar   buyicha   amalga   oshdi.   Xiva
xonligi   yarim   mustamlakaga   aylangan   1873   yildan   boshlab   esa,   chorizmning
Rossiya   ichki   va   tashqi   siyosatini   ifodalovchi   oliy   organlari   vakolatining   Xivada
xam ustun mavkega egaligi va davlat tuzumining o`zgarishi xon va oliy boshqaruv
organlari   vakolatini   chegaralab   kuydi.   Xiva   xonligining   Bojxona   ittifokiga
kushilishi,   Amudaryo   bulimining   nazorati,   Rossiya   talablari   buyicha   xonning
manifestlar chikarishi (garchi, ular xayotga tulik tatbik kilinmasa xam), Turkiston
general-gubernatorligiga   karashli   sulxparvar   sudlarning   Xorazm   xududida   sodir
etilgan   jinoyatlarni   xam   tekshirish   huquqiga   egaligi   yoki   xonlikdagi   Rossiya
fukarolarining   (bunday   fukarolikni   kuplab   xorazmliklar   xam   ola   boshlagan   edi)
ishlari fukarolik sudlarida kurilishi kabilar ana shunday cheklashlar xisoblanadi.
Aytib   utish   lozimki,   ba’zi   manbalarda   chorizm   boshqaruv   tizimi
urnatilgandan   so`ng       oliy   boshqaruvda   oliy   konun   chikaruvchi   va   ijro   etuvchi
hokimiyat organi sifatida kengash (devon) joriy etildi 46
, degan fikrlar mavjud. Bu
borada   yukoridagi   fikrlarga   tayanish   urinlidir.   Jumladan,   birinchi   gurux
manbalarda   boshqaruv   idorasi   (Devon)ga   rus   xukumati   vakili   polkovnik   Ivanov
(Amudaryo bulimi boshlig`i) raislik kilgan deyilsa, ikkinchi bir gurux manbalarda
devonni   boshqarish   xon   zimmasiga   yuklatilganligi   kayd   etiladi   .   Fikrimizcha,
keyingi   davrlarda   Amudaryo   bulimi   boshl’i   uz   vakolati   doirasida   xon   xukumati
faoliyatini   nazorat   etishi   nazarda   tutilsa,   ikkinchi   ma’lumot   xakikatga   to‘g‘ri
keladi.
Rus mustamlakachiligi davrida rus xukumati tomonidan kengashning asosiy
vazifasi   ikki   tomonlama   munosabatlarni   muvofiklashtirish   xamda   xon   xukumati
ustidan   doimiy   nazoratni   olib   borish   etib   belgilangan.   Qisqa   muddat   ichida
vaqtinchalik   vakolatlarni   amalga   oshirish   maksadida   tuzilgan   Kushma   kengash
tugatiladi. 
Shunday   kilib,   davlat   oliy   hokimiyati   xon   va   Oliy   kengash   tomonidan
amalga   oshirilgan.   Sulolaviy   boshqaruv   tizimi   davridagi   xon   vakolatlari   va
46   Саидов А., Тошцулов Ж.  Узбекистон давлати ва хукуки тарихи. - Т., 1995. - 68-71 -б.
38 kengash   tarkibi,   oilaviy   an’ana   amal   kilgan   davrga   kelib   uzgargan.   Bu   xolat
mamlakatning   markazlashuvi   xolati   bilan   bog`liq   xolda   kechgan.   Markaziy
boshqaruv   (ijroiya)   organlari   tizimi   va   vakolatlari   Xiva   xonligining   o`zbek
davlatchiligi   taraqqiyotidagi   urnini   o`rganishda   markaziy   boshqaruv   organlari
tizimi,   ularning   davlat   tuzumidagi   ahamiyati   va   tutgan   urni   masalasi   muxim
ahamiyatga   ega.   Turli   mualliflar,   tadkikotchilar   tomonidan   Xiva   xonligining
davlat   tuzumini   o`rganish   borasida   ilmiy   izlanishlar   olib   borilgan   bulsa-da,
markaziy boshqaruv organlari aloxida o‘rganilgan emas. Xiva xon boshqaruvidagi
feodal   tuzumga   xos   davlat   bo`lib   ,   davlat   hokimiyatining   uziga   xos   tizimi   amal
kilgan.   Ilk   davrlardan   boshlab,   yuz   bergan   o`zgarishlar   jarayonida   yangi
lavozimlar   joriy   etilib,   ba’zi   mansablarning   mavkei   va   vakolati   doirasi   nisbatan
o`zgarib borgan bulsa-da, siyosiy tuzumda jiddiy o`zgarishlar ruy bermagan. O`rta
asr   shark   va   Farb   davlatchiligiga   xos   xususiyat   shundaki,   xarbiy   yurish   yoki
boshqaruvda   lavozimidan   kat’i   nazar,   barcha   amaldorlar   safarbar   kilingan.   Uz
mavkei   va   vakolat   doirasidan   kelib   chikib,   taxtning   ung   va   chap   tomoniga
bulingan   xolda   uz   urinlarida   utirganlar.   AbulG`OZIy   uzining   «Shajarai   turk»
asarida xonlikning tashkil topgan davrlari, ya’ni ajdodlari davrida amal kilgan va
keyingi davrlarda xam  tulik saklanib kolgan boshqaruv an’analarini  yoritar ekan,
markaziy   mansabdor   shaxslarning   mavkeiga   ko`ra   xon   atrofida   joylashishi
masalasi   muFul   udumiga   asoslanganligini,   yurak   inson   tanasining   chap   qismida
joylashganligi   bois   sul   (chap)   ungdan   ustun   turishini   va   bu   ramziy   ma’noga
egaligini bayon etadi 47
.
Markaziy   mansabdor   shaxslar   unvonli   va   unvonsiz   mansabdor   shaxslarga
bulingan.   Ular   xazinadan   xon   tomonidan   kat’iy   belgilangan   maosh   bilan
ta’minlanganlar.   Davlatda   xondan   keyingi   mansabdor   shaxslar   Vaziri   jumlat   ul-
muluk, mextar, kushbegi, devonbegi, shayx ul-islom, bosh mutavalliy, rais, a’lam,
mirobboshi   xisoblangan.   Yukorida   ta’kidlab   utganimizdek,   markaziy-ijroiya
boshqaruvida   kuchmanchi   aholi   nomidan   ish   kuruvchi,   uz   xalqi   boshqaruvi
buyicha yukori mansabdor shaxslar xam bevosita ishtirok etgan.
47   Абулгози Бауодирхон.  Шажарайи турк. - Т., 1990. - 114-116-б.
39 Afsuski, XVI-XVIII asr yarmigacha xukm surgan shayboniy, ashtarxoniy va
to   XX   asr   boshigacha   Buxoroda   taxt   tepasida   utirgan   ma’itlar   davlatidagi   bosh
vazir   va   soxa   vazirliklari   nomlarini   bilgan   xolda,   Xorazm   xonligida   faoliyat
yuritgan   yukori   mansabdor   shaxslar   lavozimining   XVI-XVIII   asrlardagi   anik
nomlanishi,   ta’sis   etilish   davri   xakida   birlamchi   manbalarda   ma’lumotlar
uchramaydi.   Jumladan,   AbulG`OZiyxon   va   boshqa   mualliflar   xondan   keyingi
yukori   mansabdor   shaxsni   «vazir»   nomi   ostida   tilga   oladilar.   Tarixchi   Munis
«mextar»   atamasi   vazir   nomi   urnida   XIX   asr   boshidan   qo`llanganiga   ishora
kiladi 48
. Ba’zi xorijiy manbalarda esa devonbegi lavozimi XIX asrda ta’sis etilgan,
degan fikr ilgari suriladi .
Ma’lumotlarning   taxlili   asosida   ko`rsatish   mumkinki,   Bosh   vazir   (Vaziri
jumlat   ul-muluk,   Vaziri   akbar,   Vaziri   buzruk)   mansabi   XIX   asr   boshi   va
O`rtalarida   mextar,   keyin   esa   devonbegi,   XX   asr   boshlarida   vaziri   a’zam   deb
atalgan.   Bu   atamalar   yoniga   eski   an’ana   buyicha   «jumlatul   mulk»   iborasi   xam
kushib   ishlatilgan.   Bu   xolatni   mansabdor   shaxslarning   davlat   boshqaruvidagi
tajribasi   asosida   xon   tomonidan   keng   vakolatlar   berilganligi   va   yukori   mavkega
ega bo`lganligi bilan baxolash urinlidir.
Avvalo   shuni   ta’kidlash   lozimki,   mextar,   kushbegi   va   devonbegi
lavozimlari   ilgaridan   mavjud   bulsa,   vaziri   jumlat   ul-muluk,   ya’ni   bosh   vazir
lavozimi Sayyid Muxammad Raximxon tomonidan (1882-1883 y.y.) joriy etiladi.
XX   asr   ikkinchi   un   yilligining   boshlarida     bu   mansab   bush   koladi   va   keyingi
davrlarda   xech   kim   tayinlanmaydi   .   Mazkur   lavozim   mextar   va   kushbegi
vakolatlarining   qisqartirilishi   xisobiga   joriy   etiladi.   Boshqacha   aytganda,
xonlikning   shimoliy   va   janubiy   xududlar   boshqaruvi   buyicha   yurt   daftarlarini
yuritish   yakka   mansabdor   shaxs   (Ibroximxuja)   vakolatiga   utishi   bilan   bevosita
boFlik.   Chunonchi,   bu   davrga   kadar   mamlakatning   janubiy   va   shimoliy   qismi
uzaro  bulingan   xolda  mextar   va  kushbegi   tomonidan   boshqarib  kelingan   bo`lib   ,
ular umumiy boshqaruvni amalga oshirish vakolatidan foydalanmaganlar. Natijada
mavkei   yukori   yangi   lavozim   tomonidan   xukumat   ishlari   boshqaruvi,   ya’ni
48   Ахмедов Б.  Историко-географическая литература Средней Азии  XVI - XVIII  вв. - Т.: ФАН, 1985. - С. 124.
40 umumiy ijroiya boshqaruvi amalga oshira boshlanadi. Ayni shu davrdan mextar va
kushbegilarning vakolatlari ancha qisqaradi.
Ayrim   manbalarda   keltirilishicha,   XX   asr   boshida   (1901   y.)   amaldagi
devonbegining   vafoti   tufayli   lavozimi   bush   kolishi   va   unga   xech   kim
tayinlanmaganligi   munosabati   bilan   Vaziri   jumlat   ul-mulukning   zimmasiga
kuchmanchi   aholi   va   xonlik   O`rtasidagi   munosabatlarni   muvofiklashtirish,
soliklarni   yigish   va   yiFim   daftarini   yuritish   vazifalari   xam   yuklatiladi.   Bundan
tashkari,   xon   safarga   ketgan   vaqtlarda   xukumat   ishlariga   mas’ul   kilib
biriktirilgan   .   Bosh   vazir   Islom   xuja   Sayyid   Muxammad   Raximxon   (1863 1910
y.y.)   vafotidan   so`ng       Asfandiyorxon   (1910-1918   y.y.)   taxtga   utirgunga   kadar
davlatni boshqargan.
Kushbegining   vakolatlari   doirasiga   xonlikning   janubiy   qismidagi   aholini
boshqarish,   mamlakat   janubiy   qismidan   ulpon   yotish   va   irrigatsiya   ishlariga
umumiy   raxbarlik   kilish,   saroyda   saklanayotgan   otlar   saklanishini   nazorat   kilish
va boshqalar kirgan.
Devonbegining asosiy vakolatlari saroy kotibiyati, davlat  devoni va arxivi,
bojxona   (gumrikxona)ni   boshqarish,   xazina   va   omborlar   xisobini   yuritish,   xon
farmonlarining   joylarga   yuborilishini   ta’minlash,   soliklar   va   yotimlarni   undirish
ishlarini boshqarish va umumiy nazoratini olib borish kabilardan iborat bo`lgan 49
.
Ushbu   mansabdor   shaxslarning   vakolatlari   to`g`risida   1854-1864   yillarda
Xivada   asirlikda   bo`lgan   eronlik   xarbiy   -   general   Ismoil   Mirpanjiy   shunday
yozadi:   «Mamlakat   ishlarini   boshqarishga   xonlarga   uch   vazir   yordam   beradi:
birinchisi   Meutar,   ikkinchisi   Kushbegi,   uchinchisi   Devonbegi.   Mextar   solFut
yotadi.   SolFit   katta   moliyaviy   ulushning   yarmi   bo`lib   ,   u   xarbiy   ishlarga,   chet
mamlakatlarga   elchi   tayyorlash   va   yuborish,   elchilarni   kutib   olish   kabi   davlat
ishlariga xarj qilinadi. Agar moliyaviy ishlarda kamomad chiksa, mextar javobgar
xisoblanadi. U kunda bir marta xon oldiga kiradi. Zarur ish chikkanda istagancha
va navbatsiz  kiraveradi. Kushbegi  moliya mablaFining ikkinchi yarmiga karaydi.
U   ichki   va   tashqi   ishlar,   rasmiy   marosimlar,   sovg‘a-salom   va   in’omlarni   uz
49 Азизов Б. Т.  Хоразм навозандалари. - Т.: Адабиёт ва санъат, 1994. - 10-б;  Баёний.  Шажараи Хоразмшохий.
- Т., 1991. - 205-б.
41 zimmasiga   olgan.   Xizmat   yuzasidan   xon   oldiga   kira   oladi.   Devonbegi   elatlar,
savdogarlardan   bojxona   va   zakot   pullarini   undiradi.   U   bevaqt   xon   oldiga   kira
olmaydi.   Xonga   arzi   bulsa,   mextar   yo   kushbegi   orqali   amalga   oshiradi.   Asirlik
paytim   Muxammad   Aminxon   davrida   bu   uchta   vazir   quyidagilar   edi:   Yokub
mextar, Muxammad Karim Kushbegi va Xdsanboy devonbegi» .
Ushbu   mansabdor   shaxslarga   xos   umumiy   xususiyat   shundaki,   ular   uz
davrida   vaziyat   takozo   etsa,   doimiy   vakolatidan   tashkari   xon   farmoniga   binoan
davlat nomidan ish kurish, xon poytaxtda yukligida mamlakatni boshqarish, uzga
davlat elchilarini kutib olish xamda muzokaralar utkazish va boshqa faoliyatlarni
xam   olib   borganlar.   Ayrim   xollarda   muayyan   boshqaruv   vakolati   bir   mansabdor
shaxs zimmasidan olinib, ikkinchi bir mansabdor shaxs zimmasiga yuklatilgan. Bu
fikrning isbotini kupgina maxalliy va xorijiy manbalarda xam kurish mumkin.
Mavjud tartibga ko`ra, yukori mansabdor  shaxslar  xonlikda bulayotgan xar
bir vokeadan, xususan, mextar va kushbegi uz boshqaruvidagi xududlardagi aholi
va   u   yerdagi   vaziyatdan   xabardor   bo`lib     turishi   shart   bo`lib   ,   uz   faoliyati   va
kundalik kilingan ishlar yuzasidan devonbegi orqali xonga xisobot berib turganlar.
Xon   bilan   yakka   tarzda   maslaxatlashganlar.   Ba’zi   xollarda   saroyda   kundalik
kilingan   ishlar   muxokamasi   yukori   mansabdor   shaxslardan   iborat   tor   tarkibli
majlisda   kurib   chikilgan.   Bunda   ularning   xisobotlari,   taklif   va   e’tirozlari
eshitilgan.
Bu   davrgacha   bo`lgan   250   yil   davomida   Xiva   xonligining   Xurosondagi
shimoliy   xududlarni   uz   tasarrufi   ostida   saklashga   intilib   kelgani   va   Kobul,   Xirot
xukumati  bilan  ittifokdosh  bo`lgani  sababli,  mazkur   axborotning  zarurligi  xakida
tuxtalishning xolati yuk. Qo`limizdagi xatdan keyingi vokealar manzarasini tiklash
mumkin.   Axborotdan   ma’lum   bulishicha,   1866   yilga   kelib,   jamshidiylar   axvoli
battar   Og‘irlashgan.   Kojor   shoxining  taka   turkmanlar   ustiga   lashkar   junatgani   va
ular   yengilgani,   shoxga   karashli   Xuroson   yerlarida   iktisodiy-ijtimoiy   axvol
tangligi xam bir paytlar Astrobod kabi yerlarni uz tarkibiga kiritgan Xiva xonligi
uchun kimmatli axborot edi.
Chunonchi, ushbu mavzuga oid xat bilan 1854 yili Okosiy degan axborotchi
42 tomonidan Muxammad Avazbek ismli  amaldorga Eron va AfG`Oniston urushiga
Angliya   vositachiligida   chek   quyilayotgani,   Xirotni   afG`Onlarga   berishga
kelishilgani   va   Dust   Muxammadxonning   uFli   xokim   etib   tayinlangani   xabar
kilingan.
Markaziy mansabdor shaxslarning navbatdagisi Shayx ul-islom xisoblanadi.
Shayxulislom   kengashda   musulmon   aholining   xukmdori   -   xon   taxtining   ung
tomonida   utirgan.   Ruxoniylarning   faoliyatiga   boshchilik   kilgan   va   eng   yukori
martabali   ruxoniy   xisoblangan.   Siyosiy-diniy   marosimlardan   tashkari,   xarbiy
yurishlarda   fatvo   beruvchi   muftilar   boshlig`i,   xarbiylarni   ma’naviy-ruxiy
raFbatlantiruvchi ruxoniy, kozi askar nazoratchisi va goxida biror xarbiy bulinma
boshliFi   sifatida   katnashgan.   Raislarni   lavozimga   tayinlash   buyicha   nomzodlarni
xon tasd’iga kiritgan.
Keyingi mansabdor shaxs - mutavalli mansabining mavkei vakf yerlarining
kupayib   borishi   bilan   oshib   borgan.   Bosh   mutavalli   vakf   buyicha   masjid,
madrasalar   faoliyatini   boshqargan   va   nazorat   kilgan.   Saroyda   xon   taxtining   chap
tomoni   (turt   va   beshinchi   urin)da   vakf   ishlari   va   yerlari   ustidan   markaziy
boshqaruvni amalga oshiruvchi 2 ta mutavalliy joy egallagan.
Bosh   mirob,   ya’ni   mirobboshi   xonlikda   katta   kanallar   kazish,   ularning
faoliyatini ta’minlash va bosh qismini tartibga solish, yangi kurilayotgan kanallar
uzunligi va kengligini belgilash, xar bir irrigatsiya inshootini (kanal va xk.) kurittt
buyicha   anik   loyixalar   ishlab   chikish   va   boshqa   vazifalarni   amalga   oshirgan.   U
suvdan   foydalanish   ishlari   maxkamasiga   boshchilik   kilgan.   Xonning   chap
tomonidan joy egallagan.
Tabibboshi   (sarvari   atibbo,   tabiblar   sarvari)   butun   xonlik   xududida   tibbiy
xizmat   ko`rsatish   faoliyatini   olib   boruvchi   tabiblar   ustidan   umumiy   boshqaruvni
amalga oshirgan.
Shoirlar boshligi   xonlikda faoliyat olib boruvchi shoirlar ustidan boshqaruv
va   nazoratni   amalga   oshirgan.   Sozandalar   boshlizi   asosan   saroyda   faoliyat
kursatuvchi sozandalar faoliyatini boshqargan.
Markaziy   ijroiya   boshqaruv   tizimini   yoritish   jarayonida   yangicha
43 yondashgan xolda kuchmanchi aholi boshqaruvini xam yoritishga xarakat kilindi.
Binobarin,   kuchmanchi   aholi   boshqaruvini   olib   boruvchi   mansabdor   shaxslar   bir
vaqtning uzida xon maslaxatchilari xisoblangan.
Kabila   va   urug`lar   xon   nomidan,   kengashilgan   xolda   bevosita   uz   vakillari
tomonidan   idora   etilgan.   Ular   xon   tomonidan   lavozimga   tayinlangan   va
lavozimidan   ozod   etilgan.   Lavozimlar   jamoa   fikri   va   xon   tasdoti   asosida   meros
tarikasida   utgan.   Kuchmanchi   o`zbek   kabilalari   boshliklari,   ya’ni   yukori
mansabdor   shaxslari   «inok»   (jami   4   ta),   qoraqalpoq   xalqlarida   esa   «biy»   deb
atalgan.
Ba’zi   manbalarda   turkmanlar   ustidan   boshqaruvni   yurituvchi   mansabdor
shaxs   lavozimlari   «biy»   deb   atalganligi   kayd   etiladi 50
.   Birok   biror-bir   tarixiy-
maxalliy   manbada   bu   fikrni   tasdiklovchi   ma’lumot   uchramaydi.   Aksincha,
turkman   oqsoqollari   xon   bilan   bevosita   muzokara   utkazib,   butun   xalq   nomidan
xonga murojaat kilib, ish olib borganlar. Uz navbatida, uz xalqi bilan kengashgan
xolda ish yuritganlar va ularning roziligi bilan bunday vakolatga ega bo`lganlar.
Kuchmanchi   aholi   boshqaruv   tizimida   inots,   otalits,   biy,   beklar   begi
lavozimlari va unvonlari bo`lgan. Jumladan, kuchmanchi o`zbek urug` (kabila)lari
xisoblangan   Ma’it,   UYFur,   Kipchok   otaliqlari   bo`lgan   .   Unvonlar   tizimida   eng
kattasi inok bo`lib , so`ngra otaliq va biy unvonlari turgan. Biy xizmatni uddalay
borsa,  otaliq va inok darajasiga  kutarilishi  mumkin bo`lgan. Chunonchi, XIX asr
oxirlariga   kelib   biy   va   otaliq   lavozimlari   tugatilib,   fakat   faxriy   unvon   sifatida
saklanib koladi.
XVIII   asrning   oxirlariga   kelib,   qo`ng`irot     inoklari   sulolasi   hokimiyatini
mustaxkamlagunga kadar inok unvoni (inokiyat instituti) uz ahamiyatini yukotadi.
XIX   asrning   ikkinchi   yarmiga   kelib,   yana   inok   mavkeining   oshishi   kuzatiladi.
Ularning asosiy  va faxriy burchi udumga ko`ra «xon kutarish» marosimida xozir
bulish, xonni ok kigizga utkazib kutarish va taxtga utkazish xisoblangan 51
.
Muxammad Amin inok (1770-1790 y.y.) va Sayyid Muxammad Raximxon
50 Тухтаметов Т. Г.   Россия и Хива в конце XIX - начале XX в. Победа Харезмской народной революции. -
М., 1969. - С. 10-11.
51 Маткаримов М. М.  Феруз - йирик давлат арбоби // Феруз - шох ва шоир: Туплам. - Урганч: Хоразм, 1994. -
3-13-б.
44 (1863-1910   y.y.)   hokimiyatni   boshqargan   davrda   qoraqalpoq   (ulusi)   biylarini
boshqarish   vakolati   berilgan   «biy»   yoki   «oga   biy»   (maxalliy   biylar   Oydust   va
Yerejep)   lavozimi   joriy   etiladi.   Undan   oldingi   va   keyingi   davrlarda   esa,   ushbu
lavozimga   xech   kim   tayinlanmaydi   .   Sayyid   Muxammadxon   (1856-1864   y.y.)
qoraqalpoqlar   ma’muriy   boshqaruv   tizimiga   kator   uzgartishlar   kiritib,   biy
lavozimidan yukori turuvchi otalits (dastlab 2 ta, so`ngra 6 ta), beklar begi (2 ta),
noyib (2 ta) lavozimlari joriy etiladi.
Shunday   kilib,   jamiyatdagi   turli   soxalar   boshqaruvi   xon   tomonidan
lavozimga   tayinlanuvchi   va   ozod   etiluvchi   mansabdor   shaxslar   tomonidan   olib
borilgan.   Davlat   tizimida   vaziri   jumlat   ul-mulk,   mextar,   kushbegi   va
devonbegining   mavkei   yukori   va   vakolatlari   nisbatan   keng   bo`lgan.   Ushbu
mansabdor shaxslar, odatda, muayyan soxaning boshqaruvini yuritsalar-da, u yoki
bu kushimcha vazifalarni xam amalga oshirganlar.
2.2. Maxalliy davlat hokimiyati organlari tizimi, tuzilish tartibi va faoliyati
Xiva   xonligi   ilk   tashkil   topgan   davrlardan   boshlab   ma’muriy-xududiy
tuzilishi   va   maxalliy   boshqaruviga   ko`ra   kushni   davlatlar   xisoblangan   Buxoro
amirligi   va   Kukon   xonligidan   fark   kilgan.   Jumladan,   ularda   ma’muriy-   xududiy
45 birliklarga   nisbatan   «beklik»   atamasi   qo`llanilgan.   Xivada   esa   utrok   va
kuchmanchi aholi istikomat qiluvchi ma’muriy-xududiy birliklar barcha davrlarda
«viloyat»,   «shaxar»   va   «tuman»   deb   yuritilgan.   Bir   vaqtning   uzida   maxalliy
boshqaruv lavozimlari, ya’ni «xokim» va «sulton» mansabi nomidan kelib chikkan
xolda, dastlabki davrlarda «sultonlik» va «xokimlik» deb xam yuritilgan.
AbulG`OZiyxon,   eronlik   tarixchilar,   rus   elchilari   ma’lumotlari   va
Asfandiyor   sulton,   Sharif   Muxammad   sulton   yorliklarida   kurganimizdek,   XVI
asrda  maxalliy  davlat  hokimiyati  markazdan  boshqarilmay,  chingiziylarning  ulka
taksimoti   koidasiga   binoan,   xar   bir   sulton   uz   yeriga   egalik   huquqini   qo`lga
kiritgan. Joylarda xon (AbulG`OZiyxon xatto «Nisoyda podshoxlik kildi», «Marv
xoni»   degan   iborani   ishlatadi)   sanalib,   maxalliy   davlat   apparatini   vujudga
keltirganlar.   Xududlarni   uzlari   tayinlagan   xokim,   kengash   va   maxalliy   ma’muriy
davlat   tuzilmasi   orqali   boshqarganlar.   AbulG`OZiyning   «Shajarayi   turk»   asarida
va ingliz savdogari Antoni Jenkinson uz xotiralarida yozishicha, poytaxtdan uzok
Niso,   Obivard   va   Marvdagi   sultonlar   aloxida   xonlik   da’vosi   bilan   bosh   xon
ruxsatisiz   Eron   xududlariga   yurishlar   uyushtirganlar.   Uz   nomlaridan   elchilik
aloqalarini yulga quyib, tashqi siyosatda mustaqil ish kurganlar.
XVI asr Xorazm xonligi davlatchiligi uchun oliy xukmdor xisoblangan bosh
xonning   konun   chikarish,   markaziy   ijroiya,   nazorat   va   bosh   kumondonlik
huquqlari cheklangan. Tabiiyki, bu xolat maxalliy davlat boshqaruvi emas, aloxida
davlat tartibida bo`lgan.
Manbalarda   bu   davr   davlat   boshqaruvida   otaliq,   xokim,   nakib,   xazinachi,
parvonachi, miroxur, bojbon (muxassili, solik va ulpon yiFuvchi), mirob, yasovul,
kozi, rais, mufti, mutavvali, poshshab (turma boshlig`i, jallod), oqsoqol, chuxra va
boshqalar xizmat kilganligi kayd etiladi. Chunonchi, ushbu lavozimlar xonlikning
keyingi davrida xam mavjud bo`lgan.
Sultonlik  davriga  xos   jixatlar  shundaki,   barqarorlik  xukm   surgan  davrlarda
mamlakat   xon   tomonidan   ug‘li   sultonlarga   in’om   tarikasida   berilgan.   Ayrim
xollarda   bitta   sultonlik   sobik   bosh   xonning   farzandlari   ixtiyoriga   berilgan.   Bir
nechta   ma’muriy-xududiy   birlik   bir   sulton   tomonidan   idora   etilishi   mumkin
46 bo`lgan.
1644   yildan   so`ng       maxalliy   boshqaruv   endi   bosh   xon   tomonidan
tayinlangan   inoklar,   yer-suv   va   moliyaviy   vakolatlar   otaliqlar   ixtiyoriga   utgan.
XVIII-XIX asr birinchi yarmida viloyat va uluslar inoklar xamda biylar tomonidan
boshqarilgan. Valiaxd-inok asosan mamlakatning muxim strategik va katta viloyat
sanaluvchi   Xazoraspni   boshqargan.   XIX   asr   60-yillaridan   boshlab,   to   xonlik
tugatilguncha maxalliy boshqaruv kobiliyatli xujalar avlodi va xon oilasi yakinlari,
shuningdek ishonchli kishilar tomonidan yuritildi.
Sulolaviy   boshqaruv   tizimi   urnini   xududiy   boshqaruv   tizimi   egallagan
davrlarga   kelib,  yirik  ma’muriy-xududiy  birliklar   uzaro  bulingan   xolda,  sultonlar
tomonidan   emas,   balki   maxalliy   mansabdor   shaxs   -   xokimlar   tomonidan
boshqarilgan.   Noiblik   xisoblangan   Marv   viloyatiga   xon   tomonidan   lavozimga
tayinlanadigan   va   undan   ozod   etiladigan   noib   tayinlangan.   Xiva   tarkibiga
kiritilgan Xuroson yerlariga aloxida xokimlar tayinlagan. Ilgarigi davrlar singari to
xonlik tugatilgunga kadar poytaxt va unga tutash xududlar bevosita xon tomonidan
boshqarilgan.
Xokimlar   xon   tomonidan   lavozimga   tayinlangan   va   lavozimidan   ozod
etilgan.   Ayrim   xollarda   xonlar   joylarga   borganda   shu   yerlik   aholi   orasidan
maxalliy   mansabdor   shaxslarni   lavozimga   tayinlagan,   shuningdek   munosiblarini
uz  lavozimida   koldirgan  va   takdirlagan.   Uz   navbatida,   xokimlar   ustidan   kilingan
arzlar   xon   tomonidan   kurib   chikilgan   .   An’anaga   ko`ra,   joylarga   xokim   sifatida
baxodir, otaliq, maxram, xuja, devon kabi mansab va unvon egalari tayinlangan.
Maxalliy   boshqaruv   organlarida   devon   mavjud   bo`lib   ,   uz   budjetiga   ega
bo`lganlar.   Mansabdor   shaxslar   ta’minoti   mazkur   budjet   xisobidan   amalga
oshirilgan.
Ba’zi   manbalarda   maxalliy   hokimiyat   organlarida   kam   sonli   maxram
lavozimlari   xam   mavjud   bo`lganligi   xakida   ma’lumotlar   uchraydi 52
.   Fikrimizcha,
maxramlar  fakat  saroyda faoliyat  kursatgan va  xon maxrami  deb yuritilgan. Ular
xon topshiriklarini ijro etishgan.
52   Камалов С. К.  Каракалпаки в  XVIII - XIX  веках. - Т.: Фан, 1968. - С. 127.
47 Maxalliy   manbalarda   keltirilishicha,   xokimlar   koshida   yollanma   kushin
xozir   bo`lgan.   Zarur   xollarda,   xon   farmoniga   binoan   xokim   boshchiligida
xarakatlangan.
Kuchmanchi  aholi  xududlarining barcha  davrlardagi  xokimlari  xisoblangan
kabila   boshl’ining   vakolat   doirasi   utrok   aholi   xokimlarining   vakolatidan   fark
kilgan.   Ularning   ta’siri   aholi   (masalan,   qoraqalpoq   ulusi),   kabila   yoki   urug`i
mikyosi   bilan   cheklangan.   Biylar   va   oqsoqollar   kabila   yoki   urug`   ichidagi
muzokaralarni,   yer-suv   va   boshqa   masalalarni   xal   etish,   odat   huquqi   normalari
asosida   urug`ning   ekzogamikasi   va   ichki   leviritini   buzish,   kalin   tulamaslik
xolatlari yuzasidan sud ishlarini yuritish vakolatiga ega bo`lgan.
Kuchmanchi aholi vakillari utrok aholi xududlari singari bir vaqtning uzida
masjid-kavmlar   (bir   masjidga   yotiluvchi   aholi   yashash   joyi)ga   uyushgan   bo`lib   ,
etnik   tuzilishiga   ko`ra   nisbatan   farklanuvchi   ichki   boshqaruv   tizimlari   xam   amal
kilgan.   Xar   bir   etnik   guruxga   mansub   aholi,   avvalo,   kabilani   tashkil   etuvchi
urug‘larga bulinib urug‘ boshliklari tomonidan idora etilgan. Kishloklar oqsoqollar
tomonidan boshqarilgan. Oqsoqol masjid-kavm fukarolari tomonidan saylangan va
nomzodi   xon   tasdotidan   utgan.   Manbalarda   keltirilishicha,   oqsoqollar   jamoat
tartibotiga oid ishlarni xam amalga oshirgan .
Aytish joizki, kuchmanchi aholi ichida quyi boshqaruvni amalga oshiruvchi
mansabdor  shaxslar  «oqsoqol» deb  yuritilgan. Kushimcha  tarzda  xar  bir  aholi  uz
tilida   ularni   turlicha   atagan.   Jumladan,   turkmanlar   va   qoraqalpoqlarda   ular
«katxudo» deyilgan. Birok ayrim manbalarda oqsoqol lavozimi «baxshi», «vakil»
deb xam atalgan, degan fikrlar kayd etilgan. Bu urinda, istisno tarikasida, oqsoqol
lavozimiga   jamoa   ichida   yukori   obru-   e’tiborga   ega   shaxslar   katorida   akobir,
baxodur,   baxshi   va   boshqalar   tayinlanganligi,   kuchmanchi   xalqlarning   ijtimoiy
tuzumi   chukur   urganilmagan   xolda   anglashmovchilikka   yul   quyilgan,   deyish
mumkin.   Umuman   olganda,   barcha   aholi   xududlarida   xuddi   bugungi   kundagi
singari «oqsoqol» deb yuritilgan.
Oqsoqollar   uz   vakolati   doirasida   uzaro   ichki   nizolarni   xal   etish   huquqiga
ega   bo`lgan.   Lekin   ularning   karorlari   majburlov   kuchiga   ega   bulmagan.   Urug`
48 oqsoqollari muxrini saklovchi va olib yuruvchi - «muxrdor» deb atalgan. Urug`lar
ichidagi mansablar xam meros tarikasida utgan bo`lib , buning uchun albatta xon
tasdoti shart bo`lgan.
Qoraqalpoq xalqi ichida katta ovullarni biy (shajara boshlig`i’ar, katta ovul
ichidagi   tuzilma   -   koshe   (kucha)larni   oqsoqol   yoki   xon   tasdiFi   shart   bulmagan
kushe   biylar   boshqargan.   Urug‘lar   kabilalar   mikyosida   kabila   oqsoqollari
xisoblangan   biylar   tomonidan   boshqarilgan.   Biylar   otaliq   (urug`   boshliFi)ka,
otaliqlar esa saroyda faoliyat kursatuvchi xon tomonidan tayinlanadigan va butun
xalq   -   ulus   nomidan   ish   ko`radigan   beklar   begiga   buyso`ngan 53
.   Biylar   kabila
xamda urug‘  boshlig`i  xisoblangan  biylarga bulinib, kabila a’zolari  soniga karab,
soni  turlicha bo`lgan. Xususan,  qoraqalpoqlar  boshqaruvi buyicha 16 biy faoliyat
kursatgan bo`lib , 4 ta biy bitta otaliqka, 4 ta otaliq esa markaziy apparatdagi 2 ta
beklarbegiga   buyso`ngan.   Bitta   beklarbegi   qo`ng`irot   ,   ikkinchisi   mayetitlar
boshqaruvini   olib   borgan.   Biy   mansabi   jamoa   fikri   va   xon   tasdoti   asosida   meros
tarikasida utgan.
Darvoke,   maxalliy   mansabdor   shaxslar   xam   xonga   xatlar   orqali   turli
masalalar  yuzasidan  murojaat   etish  huquqiga  ega   bo`lgan.  Masalan,   Xiva  xonlari
arxivi xujjatlaridan birida Qozoqiya ulusidagi Eshniyoz biy «xazrati xorazmshox»
Sayyid   Muxammadxonga   ariza   junatib,   bobosi,   otasi,   akasi   ega   bo`lgan   biylik
mansabini utgan yil xon (Sayyid Muxammadxon) tomonidan unga berilgani, birok
xokim Yormuxammad ellarni birlashtirishi natijasida mansabsiz kolganini va iloji
bulsa, yana uz eli va urug`iga biy kilib tayinlashni iltimos kilganligi kayd etilgan.
Ayrim   manbalarda   xon   yorl’iga   binoan   lavozimga   tayinlangan   va   ozod
etilgan   «mingboshi»   va   «yuzboshi»   maxalliy   boshqaruvni   amalga   oshiruvchi
mansabdor shaxslar bo`lib , xarbiy xarakatlar jarayonida kushin boshqaruviga jalb
etilgan, degan fikrlar keltiriladi 54
. Bu urinda biz kushin boshqaruvi soxasi xududiy
mikyosda   xam   amalga   oshirilgan   bulishi   mumkin   degan,   uz   farazimizni   ilgari
suramiz.
53 Саидов А., Тошцулов Ж.  Узбекистон давлати ва хукуки тарихи. - Т., 1995.
54 МаткаримовМ. М.  Феруз - йирик давлат арбоби // Феруз - шох, ва шоир: Туплам. - Урганч: Хоразм, 1994. -
11-12-б.
49 Xon   tomonidan   shaxar   va   katta   kishloklarga   diniy-axlokiy   normalarning
bajarilishini   nazorat   etuvchi   raislar   tayinlangan.   Odatda,   ular   mufti   va   oxunlar
orasidan tanlash yuli bilan tayinlangan.
Raislar   joylarda   odamlarning   xatti-xarakatlarini   diniy-sha’riy   koidalarga
mosligini   tekshirish,   ya’ni   musulmon   aholining   kundalik   turmushda   (uylarda)
shariat   koidalariga   rioya   etishlarini,   diniy   an’ana   va   marosimlarni   utkazish
tartibiga  rioya  etilishi   yoki  anik  bajarilishini  nazorat   kilish,  masjidlarda  namozga
kelgan-kelmaganlarni   aniklash,   ota-   onalarning   bolalarni   maktabga   junatishlari
ustidan   nazoratni   olib   borish,   shaxarlar   tozaligi,   obodonchiligi   va   xavfsizligini
kuzatish,   yullar   va   uning   tevarak-atrofini   ta’mirlanganlik   xolati   va   savdo-sotik
koidalariga   rioya   kilinishini   nazorat   kilish,   bozorlardagi   ulchov   vositalari   va
tarozilarning   tug‘riligini   tekshirish,   madrasalar   faoliyatini   tekshirish   va   boshqa
vakolatlarni   amalga   oshirgan.   Uz   navbatida,   diniy-sha’riy   koidalarning   buzilish
xolatlari   yuzasidan   intizomiy   va   jinoiy   jazo   choralarini   qo`llash   vakolatiga   ega
bo`lgan. Shuningdek, mullo, imom va muftilar kursatma berib borgan.
Suv   xujaligi   soxasiga   ushbu   soxani   mukammal   bilgan   «mirob»lar   tanlab
olingan.   Miroblar   xon   tomonidan   tegishli   xududning   maxalliy   aholi   vakillari
orasidan   suFormachilik   ishlariga   yaxshi   tushunadigan   kishilardan   tayinlangan.
Ular katta va kichik miroblarga bulingan. Katta mirob suvni tashqi katta kanallar
orqali, kichik miroblar esa, ichki kanallar orqali suv taksimotini amalga oshirgan.
Suv   yullari   va   inshootlarini   kurish   va   ta’mirlash   ishlariga   aholini   safarbar   etish
kabi vazifalarni bajarishgan.
Shuning   uchun   xam   Xerman   Vamberi   miroblarni   huquq-   tartibotchilar
sifatida   tilga   olgan.   Aytib   utish   joizki,   kattik   chora   kurish,   jazo   berish   vakolati
miroblar ixtiyorida bulmagan. Mirob uzini ijobiy jixatdan namoyon etsa, maxalliy
xududlarga xokim etib tayinlanishi mumkin bo`lgan.
Maxalliy-ma’muriy   hokimiyat   tizimida   faoliyat   kursatuvchi   mansabdor
shaxslar vazifasiga muvofik tarzda aloxida unvonlar bilan takdirlab borilgan. Kup
xollarda ushbu unvonlar faxriy unvon sifatida namoyon bo`lgan. Bundan tashkari,
50 jamoat arboblari belgilangan unvonlar bilan takdirlanganlar 55
.
Ma’lumot   urnida   arxiv   materillariga   tayangan   xolda   aytib   utish   joizki,
joylarda   kungilli   fukarolarning   jamoat   tartibotini   saklash   borasida   xalqka   ozor
yetkazgan   bir   nechta   uFrini   ushlab   kelish   xakida   xon   oldida   uz   xoxishi   bilan
majburiyat olganligi xolati uchraydi. Bu xolni esa, jamoat tartibotini ta’minlashda
fukarolar xam jonbozlik ko`rsatishi, deyish mumkin.
III-BOB. XIVA XONLIGINING HUQUQ TIZIMI
3.1. Xiva xonligi huquq tizimida shariat normalari asosiy huquq
manbai sifatida
55   МаткаримовМ. М.  Феруз - йирик давлат арбоби // Феруз - шох, ва шоир: Туплам. - Урганч, 1994. - 9-б.
51 Ma’lumki,   O`zbekiston   xududida   arablar   hukmronligi   urnatilishi   bilan
ulkada musulmon huquqi joriy etiladi. Bu davrga kadar esa O`zbekiston xududida
huquqning kadimgi manbai odat va zardushtiylik dinining mukaddas kitobi Avesto
bo`lgan 56
.   Keyingi   huquqiy   taraqqiyot   bosqichlarida,   xususan   XIII   asrga   kelib
Movoraunnaxr   fikx   maktabi   shakllangan.   Musulmon   huquqining   barqarorligiga
esa 1000 yillar davomida erishilgan.
Xiva   xonligining   huquq   tizimi   tarixan   turli-tuman   huquq   manbalarining
amal   kilishi   natijasida   shakllangan.   Odat   huquqi   huquqning   asosiy   manbalaridan
biri   bo`lib     kolavergan.   Sharkshunos   P.   Geissning   ta’biri   bilan   aytganda,   «azaliy
odat huquqi shariat bilan almashtirilmagan.
Utrok   aholi,   shuningdek   qisman   yarim   kuchmanchi   aholi   xududlarida
ijtimoiy   munosabatlar   maxalliy   an’ana   va   urf-odatlar   bilan   uYFunlashgan   islom
huquqi normalari asosida tartibga solingan.
Maishiy   huquq   islom   huquqi   normalariga   tayangan.   Xususan,   xonlikning
shaxar   va   kishloklarida   ijtimoiy   xayot   islom   konunlariga   asoslangan.   Shariat
normalari   xonlikda   yashovchi   barcha   xalqlarda   oila-nikox,   meros   bilan   bog`liq
ishlarni kurib chikishda muxim rol uynagan. Kuchmanchi aholi orasida nikoxdan
keyingi   oilaviy   munosabatlar   aynan   odat   asosida   kurilgan.   Maxalliy   aholi
musulmon   bulsa-da,   davlat   boshqaruvi,   taxt   vorisligi,   oila-   nikox   munosabatlari,
xarbiy   kurilish   soxasi,   suvdan   foydalanish   masalalari   musulmon   huquqi   bilan
birga odat huquqi bilan xam belgilangan.
Xiva   xonligi   huquqiy   tizimi   mustaqil   davlat   sifatida   tashkil   topgan   ilk
davrlardan boshlab, to chor Rossiyasi davlati bilan ikki tomonlama sulx tuzilgunga
kadar, ya’ni mustamlakachilik tuzumi urnatilgungacha bir xil maromda bo`ldi.
Chor   mustamlakasi   davrida   maxalliy   aholi   va   rus   fukarolari   O`rtasidagi
munosabatlarni tartibga soluvchi normalar yaratildi, mavjudlari esa uzgartirildi va
bekor   kilindi.   Natijada   mintakada   imperiya   huquqi,   kolonial   huquq   (maxalliy
aholining   huquqlarini   cheklovchi   turli   kushimcha,   tuzatish   va   uzgartishlar)
shakllandi.   Boshqaruvga   bevosita   aloqasi   bulmaganligi   tufayli,   xususiy   huquq
56   Мукимов З.  Основные исторические источники права в Узбекистане ( VIII - XIX  вв.): Автореф. дисс. ... д-
ра. юрид. наук. - Т., 1997. - С. 6.
52 soxasi jiddiy o`zgarishlarga uchramadi.
Xonlik   huquqiy   tizimiga   mamlakatda   amal   kilgan   asosiy   huquq
manbalarining bir  shakli  sifatida  musulmon va  odat   huquqlari   katorida  xonlik va
boshqa   davlatlar   O`rtasida   tuzilgan   shartnomalarni   xam   kiritish   maksadga
muvofikdir. Zero, Xiva xonligi huquqiy taraqqiyotida davlatlararo ikki tomonlama
tuzilgan xujjatlar xam muxim urin tutgan. Jumladan, AbulF0Zi Buxodirxon (1662
y.)   va   Raximqo`lixon   (1842-1846   y.y.)   hokimiyatni   boshqargan   davrda   Xiva   va
Buxoro   O`rtasida   uzaro   urush   kilmaslik   xakidagi   sulx,   chor   Rossiyasi   (rus
imperatori   vakili   G.   I.   Danilevskiy)   bilan   1842   yilda   tashqi   savdo,   xarbiy
munosabatlar   va   qo`lchilik   masalalariga   oid   ikki   tomonlama   bitim,   Muxammad
Aminxon   (1845-1855   y.y.)   davrida   Buxoro   amiri   bilan   uzaro   urush   kilmaslik   va
ikki   tomonlama   munosabatlarni   yaxshilash   to`g`risida   imzolangan   sulx   (ushbu
xujjatning   imzolangan   anik   vaqti   manbalarda   kursatilmagan),   chor   Rossiyasi
mustamlakachilik   tuzumi   urnatilishi   natijasida   chor   imperiyasi   va   Xiva   xonligi
O`rtasida   xonlik   huquqiy   makomini   belgilash   maksadida   1873   yil   avgustda
tuzilgan ikki tomonlama shartnoma (ushbu sulx so`nggi davrlarga kadar ommaviy
va xususiy huquq soxalarida asosiy huquq manbai sifatida amal kildi), 1900 yil 16
aprel, 1903 yil 1 oktabrda rus imperatori Nikolay II tomonidan tasdiklangan Xiva
manotlarini   tushirilgan   narxda   rus   pullariga   almashtirilish   xakidagi   nizom   va
boshqalarni ko`rsatish mumkin.
Shuningdek, asosiy normativ-huquqiy xujjat sifatida xonlik huquqiy tarixida
XX asr boshlarida, ya’ni 1917 yilda Yosh xivaliklar va xon O`rtasida imzolangan
manifest,   1919   yil   aprelda   RSFSR   va   Junaidxon   O`rtasida   imzolangan   Xiva
xonligining «chor davlati vassali» makomidan chikkanligi va 1873 yil 12 avgustda
chorizm   bilan   Xiva   O`rtasida   tuzilgan   sulx   shartnomasi   rasman   uz   kuchini
yukotganligi xakidagi sulxlar karalishi mumkin.
Mamlakatda shariat normalari orqali huquqiy munosabatlarni tartibga solish,
huquq   normalarini   amalga   oshirish   va   qo`llashda   musulmon   huquqi   manbalari,
ya’ni Kur’on, sunna, ijmo va kiyosga tayanilgan. Islom dini va huquqining asosiy
manbalaridan   biri   xisoblanuvchi   Kur’oni   karim   Allox   taolo   tomonidan
53 PaYFambarimiz  Muxammad  alayxissalomga   23 yil   mobaynida sura,  oyat   tarzida
farishta   -   Jabroil   orqali   iloxiy   vaxiy   kilingan.   Bakara   surasi   213-oyatda   «Allox
paYFambarlar   bilan   birga   odamlar   orasida   chikkan   kelishmovchiliklarni   xal
etadigan   xukmlarni   chikarsin   deb   (iloxiy)   Kitob   xam   nozil   kildi» 57
,   deyiladi.
Ushbu   oyat   mazmunidan   shariatning   asosiy   manbai   Kur’oni   Karim   ekanligiga
yana bir ikror bulish mumkin.
Huquqiy   qo`llanma   tarzida   amalda   keng   foydalanilgan,   tarixan   uzining
ijobiy tasdigini topgan va tan olingan, XIII asrda Imom Burxoniddin Abul- Xasan
Ali   Ibn   Abu   Bakr   Ibn   Abduljalil   Ad-FarG`Oniy   Ad-MarFinoniy   tomonidan
yaratilgan   «Al-Xidoya»   asari   xisoblanadi   .   Ushbu   Xanafiy   fikx   mazxabiga   oid
qo`llanma   islom   dunyosidagi   mashxur   ikkita   asardan   bittasi   bo`lib   ,   undan   Xiva
xonligida   xam   asosiy   huquqiy   manba   sifatida   foydalanib   kelingan.   Jumladan,
ushbu   asar   musulmon   huquqshunoslari,   kozilik   idoralarida   to   1928   yilga   kadar
dasturi amal bo`lib  xizmat kilgan.
Uzga   davlatlarga   yuborilgan   elchilar   xonlik   nomidan   ish   kurish   huquqiga
ega bo`lganlar 58
. Siyosiy boshpana surab murojaat etilgan xollarda, istisno qiluvchi
xolatlar  bulmasa,  imkon kadar kondirilgan. Masalan,  Buxoro amiri  Muzaffarning
uFli Abdumalikka nisbatan Xivada siyosiy boshpana berilib, shoxona shart-sharoit
yaratiladi.
Chor Rossiyasi vassalligi urnatilgandan keyin xam xonlik qisman bulsa- da,
Rossiya davlati bilan ikki tomonlama munosabatlarni yuritgan. Jumladan, xon rus
imperatoridan   Xiva   mudofaasida   jiddiy   karshilik   kursatgan   va   so`ngra   surgun
kilingan   devonbegi   (Muxammadmurod)   va   yasovulboshi   (Raxmatulla)ni   avf
etishni,   ularni   Xivaga   kaytarishni   surab   murojaat   kiladi.   So`ngra   uz   vakolati
doirasida ularni oldingi lavozimlariga tayinlaydi .
Xonlar   mamlakatni   boshqarishda   uz   vakolati   doirasida   nishon,   farmon,
yorlik,   buyruk   chikarganlar   (ba’zi   manbalarda   farmon   va   yorlik   bir   xil   ma’noda
keltiriladi). Joriy oliy yuridik xujjatlar chikarilgan, yangi me’yoriy koidalar orqali
57 Куръони Карим маънолари таржимаси. - Т.: Ислом университети, 2001. - 33-б.
58 : Узбекистон халклари тарихи. II жилд. - Т.: Фан, 1994. - 71-б.
54 mamlakat   idora   etilgan.   Jumladan,   xon   farmoniga   binoan,   joylardagi   muayyan
etnik guruxlarga nisbatan turli xil jazolar (suv yulini tusish) qo`llanilgan.
Oila-nikox   munosabatlarida   utrok   va   kuchmanchi   aholi   xududlarida   xam
kup   xotinlilik   amal   kilgan.   Jumladan,   4   tagacha   xotin   olish   mumkin   bo`lgan.
Turkman xalqlarida nikox yoshi uFil bolalar uchun 15 yosh, kiz bolalar uchun 12
yoshdan   boshlangan.   Qoraqalpoq   urug`larida   kizlarga   nisbatan   13-14   yosh,   uFil
bolalarga   nisbatan   17-18   (15)   yosh   belgilangan   .   Farzandlar   voyaga   yetmagan
davrda nikox ota-onalar tomonidan tuzilishi mumkin bo`lgan.
Nikox kurishda cheklovlar voyaga yetmagan kizlarga nisbatan amal kilgan.
Erkak   kishi   uylansa,   ayolni   uz   uyiga   olib   ketgan.   Voyaga   yetmagan   kizlarga
turmush kurgunga kadar bulgusi eri bilan birga yashashga ruxsat etilmagan. Bunga
kadar   ota-onasi,   karindoshlari   va   vasiyning   uyida   yashashi   lozim   bo`lgan.
Turkman   xalqlarida   kiz   12   yoshga   yetgandan   keyin   bulgusi   eri   tomonidan   olib
kochilib,   ota-onasi   yoki   vasiyning   roziligi   bulmasa-da,   kizning   roziligi   asosida
kurilgan nikox xam xakikiy xisoblangan.
Nikox   ogzaki   shaklda   mulla   va   kamida   2   ta   musulmon   erkak   kishi
guvoxligida tuzilgan. Agar kelin shia mazxabida bulsa, u sunniy mazxabiga utishi
va undan so`ng   mulla nikox marosimini utkazish mumkin bo`lgan.
Oilaviy   munosabatlarda   ayollar   uchun   huquqlar   uz   me’yorida   erkaklar
huquqi   bilan   tengdir.   Ayollarga   nisbatan   erkaklarda   bir   daraja   ziyodlik   bor.   Bu
ularning oila boshligi ekanligi bilan ta’kidlanadi . Nikoxning bekor bulish asoslari
shariat normalariga tayanadi. Nikox er tomonidan, shuningdek xotinning murojaati
asosida   sud   orqali   bekor   kilinishi   mumkin.   Nikox   davrida   er   yetarli   ta’minot
(nafaka)   ajratmasa   xotin   arz   kilgan   va   sud   orqali   er   xotiniga   zaruriy   sharoit
yaratishga majbur kilingan, aks xolda nikox bekor kilingan. Bedarak ketgan erning
karindoshlari   bilan   kelishilgan   xolda   belgilangan   muddat   tugagach,   xotin   erini
kutmasdan turmushga chikishi xolati shariatda takiklangan.
Utrok va kuchmanchi xalqlarda xam ota-onalar uz farzandlari ustidan keng
vakolatlarga ega bulishgan. Ota-onaning majburiyati balogatga yetmagan bolalarni
15   yoshgacha   bokish   va   tarbiyalash,   uFilni   sunnat   kilish   va   imkoniyatidan   kelib
55 chikib   kalin   puli   tulashda   yordam   berish,   kiz   bolani   esa   turmushga   berish
xisoblangan.   15   yoshga   yetgan   bolalar   mulkiy   munosabatlarda   voyaga   yetgan
xisoblanadi. 15 yoshga tulmagan va otasi vafot etgan bolalarga vasiy tayinlangan.
Agarda   yer   maydoni   3   yil   davomida   karovsiz   kolsa,   uning   egasi   yerga
bo`lgan   huquqini   yukotgan   va   istalgan   fukaro   uni   talab   kilib   olish   huquqiga   ega
bo`lgan. Birok agarda yerning sobik  egasi  utgan vaqt  uchun  oshirilgan  mikdorda
solik   tulasa,   yangi   boshqaruvchi   yerni   oldingi   egasiga   kaytarishi   shart   bo`lgan.
Xonlikda   shafoat   instituti   mavjud   bulsa-da,   kuchmanchi   aholi   xududlarida   u
uzgacha   tartibda   amal   kilgan.   Jumladan,   turkmanlarda   amalda   mulkni   tasarruf
etmokchi   bulsa,   shafoat   (shifat,   shepe,   shepelik)   huquqi   buyicha   imtiyoz   sifatida
avvalo kushniga tavsiya etilgan. Shafoatning ustunligi shundaki, kushniga kushnisi
tomonidan   mulkni   unga   sotilishini   talab   kilish   huquqini   beradi.   Shafoat
imtiyozidan foydalanishni xoxlovchi uzining huquqi buzilganini bilgan zaxotiyok
xalq sudiga murojaat etishi va uz huquqini tiklanishini talab kilishi shart bo`lgan.
Albatta,   buning   uchun   begonalashgan   mulkni   kiymatini   tulash   imkoniga   ega
bulishi lozim. 
Fuqarolik   munosabatlarida   oldi-sotdi   (shartli   va   shartsiz),   ijara   (shaxsiy
ijara),   buyurtma,   muzrabat   (sheriklikda   ish   yuritish   uchun   tuzilgan),   muzrab
(xomiylik),   karz   shartnomalari   amal   kilgan.   Og‘zaki   shartnomalar   tuzishda
tomonlar musulmon dinining mukaddas kitobi Kur’oni karimni ushlab ont ichgan.
Yozma   shakldagi   shartnomalar   3   nusxada   kozixonada   (ayrim   xollarda   xon
ishtirokida) tuzilgan. Shartnomalarning bitta nusxasi kozida, kolgan ikkita nusxasi
tomonlarda   saklangan 59
.   Ularning   predmeti   yer   va   boshqa   moddiy   kiymatga   ega
turli   predmetlardan   iborat   bo`lib   ,   taraflarning   xoxishi   bilan   tuzilgan   va   kozi
tomonidan tasdiklangan.
Jismoniy   shaxslar   xususiy   yer   egasi   sifatida   bitim   (vasika)   tuzish   orqali
sotish   huquqiga   ega   bo`lgan.   Shuningdek,   xunarmand   0Fzaki   shartnoma   asosida
fukarodan   uy-ruzg‘or   buyumlari   va   boshqa   maxsulotlarni   tayyorlash   to`g`risida
buyurtma olishi, uz maxsulotini sovg‘a kilishi, qo`lning egasi esa uz qo`lini sotish
59   Иванов П. П.  Архив Хивинских ханов XIX в. - Л., 1940. - С. 24-25.
56 va qo`llikdan ozod kilishi mumkin bo`lgan.
Kupgina manbalarda Xiva xonligining solik tizimi majburiyatlar tizimi bilan
birgalikda keltirilgan bo`lib , aloxida urganilmagan. Jumladan, A. A. Gordiyenko
uz   asarida   umumiy   tarzda   «rasman   belgilab   quyilgan   55   ga   yakin   solik   va
majburiyat   turi   mavjud   bo`lgan»   deya   kayd   etadi.   Jumladan,   solik   va   tulovlar
kayta   kurib   chikilgan   xollarda,   yangi   belgilangan   mikdor   rasman   tasdiklangunga
kadar xar bir solik tulovchi subyekt tegishli joylarga shikoyat kilish huquqiga ega
bo`lgan. Solik tulamaslik - shariat koidalarini buzish, solik tulash va olish - shariat
xukmi, deb karalgan.
Xonlikda   amal   kilgan   majburiyatlarni   quyidagi   ikkita   guruxga   ajratish
mumkin:   birinchidan,   ijtimoiy,   ya’ni   natura   majburiyatlar   (ariklar   va   katta   suv
yullarini kazish, tug‘on va kupriklar kurish xamda ta’mirlash); ikkinchidan, davlat
majburiyati   «begar»,   ya’ni   davlat   va   jamiyat   ahamiyatiga   molik   inshootlarni
kurish   va   ta’mirlash;   «xarbiy   majburiyat»,   boshqacha   aytganda,   «xarbiy
chakiruv»,   u   xarbiy   yurishlar   vaqtida   xon   farmoniga   binoan   joylarda   e’lon
kilingan, aholi soni va xususiyatini inobatga olgan xolda ixtiyoriy-majburiy tarzda
amalga   oshirilgan.   Natijada   fukaro   yollanma   navkar   sifatida   navkarlik   xizmatiga
jalb   etilgan.   Jumladan,   qoraqalpoqlar   uz   xisobidan   xonlik   kushini   uchun   2000
navkar   saklashi,   shuningdek   uz   vakillarini   ariklarni   tozalash   va   boshqa   kator
majburiyatlarni bajarish uchun yuborishlari shart bo`lgan.
Ba’zi   manbalarda   «navkarlik   xizmati   xon   va   uning   yakinlariga   nisbatan
bo`lib   ,   u   feodal   majburiyat   xisoblangan»   deyiladi.   Manbalarni   o`rganish
jarayonida   yukorida   kursatib   utilgan   «xarbiy   chakiruv»   majburiyati   orqali
navkarlik   xizmati   kelib   chikishini   inobatga   olsak,   uni   aloxida   majburiyat   tarzida
keltirish   urinlidir.   Shunday   ekan,   doimiy   kushin   tarkibidagi   navkarlar   faoliyatini
vaqtinchalik navkarlik majburiyati, deb bo`lmaydi.
Chunonchi,   ibrat   tarikasida   kozi   xukmidan   tashkari   jazo   turlarining   xam
qo`llanishi   maxalliy   sharoit,   konun   tusiga   ega   urf-odatga   karab   amalga   oshgan.
Bular   shariat   bilan   birga   amal   kilgan   gayriinsoniy   xarakatlardir.   Ulardan   sud
amaliyotida   qo`llanilgan   ayrimlarini   sanab   utamiz:   aybdorning   bugzidan   pichok
57 tortib uldirish, umurtka pogonasini falaj kilib, kattik kiynokka solib uldirish, dorga
osish, bugib uldirish, minoradan tashlash, otga sudratish, tup ogziga solib otish va
xakozo.
Darra   yoki   kamchi   bilan   urish   jazolari   intizomiy   jazo   tarikasida   xam
qo`llanilgan. Farki esa, ularning sonida bo`lgan. Jumladan, qo`llarning kochishga
tayyorgarlik   kurishi,   kochishga   suikasd   kilishi,   shuningdek   kochishi   ogir   jinoyat
xisoblangan   va   jinoiy   jazo   sifatida   kup   marta   darra   urishga   xukm   etilgan.
Intizomiy   jazo   sifatida   kamchi   urish   jazosining   qo`llanilishiga   misol   keltiradigan
bulsak,  davlat   ahamiyatiga molik  yolgon xabar  yetkazganlik  uchun  aybdor  shaxs
xon buyrugiga binoan kaltaklangan.
Ozodlikdan   maxrum   etish   jazosining   turlari   asosan   zindonda   saklash,   uy
kamoFi,   kabristonlardagi   jinnixonalarda   tutkin   xolatda   jazolash   kabilardan   iborat
bo`lgan. Zindonlar koroli va zax, u yerdagi bandilar sodir etgan jinoyati darajasiga
karab oyok-qo`li va buyniga yog‘och kunda yoki zanjir solingan xolda saklangan.
Oliy amaldor va jamiyat xamda davlat xayotida yukori martaba va mavkega
ega   bo`lgan   mansabdor   shaxsni   lavozimdan   ozod   etish   bilan   bog‘lik   farmonda,
agarda   amaldor   o‘z   xizmat   vazifalariga   lokaydlik   kilgan   yoki   mansab   vakolatini
suiiste’mol   kilgan   bo‘lsa,   u   xolda   unga   nisbatan   qo`llaniladigan   jazo   turi   xam
kursatilgan.   Ular   tomonidan   jinoyat   sodir   etilgan   xollarda,   obrulirok   xisoblangan
jinoiy  jazo  turlari,  ya’ni   «tunda   xos  xovlida  boshini  kesish»,   «kunduzi   orkasidan
xanjar   sanchish»,   «orkadan   kelib   bug‘ish»   kabi   jazolar   qo`llanilgan.   Ularga
nisbatan   keng   qo`llanilgan   jazo   turlaridan   biri   -   bu   mol-mulkni   musodara   kilish
jazosi   bo‘lgan.   Ushbu   jazoni   tayinlashda   dastlab   aybdorning   ayni   vaqtdagi   va
davlat   xizmatiga   kelishidan   oldingi   moddiy   axvoli   urganilgan   xamda   kelingan
xulosalar   asoslantirilgan.   Mansabdor   shaxsga   nisbatan   intizomiy   jazoga   tortish
xaoid xon buyruFi uning xuzurida ijro etilgan 60
.
Joylardagi   poshshobxonalar   xam   tergov   kilish   xonasi,   xam   zindonxona
vazifasini  utagan. Kozixonalarda esa guvoxlik berish, yuzlashtirish, kasam  ichish
singari   sudlov   ishlari,   vaqtincha   garovda   ushlab   turish   amalga   oshirilgan.
60  Каранг:  Азизов Б. Т.  Хоразм навозандалари. - Т., 1994. - 11-16-б.
58 Saroydagi   maxsus   xona   yoki   mazkur   poshshobxonalarda   kiynashning   urish,
oyokni falakka solib burash, darra bilan tovonga urish va uning yorilgan joyiga tuz
sepish,   boshga   kizigan   kozonni   kiydirish,   kopga   mushuk   bilan   birga   solib   urish
kabi   turlari   qo`llanilgan.   Bunda   gumondor   ulib   kolsa,   javobgarlik   yuzaga
kelmagan.
Xiva   xonligida   ishning   kozixonalarda   kurilib,   jazo   tayinlashidan   tashkari,
mukaddas   avliyolarni   O`rtaga   quyib   kasam   ichirish,   masalan,   turkman,   qozoqlar
uchun   xam   pir   sanalgan   Paxlavon   Maxmud   makbarasidagi   kasam   marosimi   eski
udum va axlokiy-majburiy huquq mezonlaridan biri bo`lgan. Xususan, xijriy 1324
yil (1906) rabi’ ul-oxirda «Xiva xonligidagi kaltamonlarni ruyxat kilish kitobi»da
kayd   etilgan   xatda   yovmut   kaltabon   (bezori,   mardumozor,   buzuki,   yultusar
kishilar)ning   Xivaga   olib   kelinayotgani,   Ukuz   xalqi   (turkmanlar)   kaltabonlarini
Xivaga olib borilgani va ularning Polvon pir makbarasida kasam ichish marosimi
bo`lib  utgani 61
 xakida yozilgan.
Ma’lumki,   jinoyat   kidiruv,   jinoyat   ishlari,   sudlov,   aybdorni   oklash
masalalari   buyicha   Amudaryo   bulimi   va   Xiva   xonligi   O`rtasida   kuplab
yozishmalar   olib   borilgan.   Ulardan   biri   -   polkovnik   Ivanovning   1875   yil   7
noyabridagi   xatida   1873   yilgi   «Gandumiyon»   sulxi   shartidagi   tovon   (jarima
ulponi)   xaliga   kadar   tulik   tulanmagani,   kirgiz,   qozoqlardan   tulanmagan   zakot,
tutun puli, solgut akchasini undirishga yordam bersalar, uni mazkur jarima ulponi
xisobiga kiritib yuborilishi aytilgan 62
.
Quyidagi   1874   yil   27   iyundagi   xatda   xonning   Xivadagi   turkistonlik
kochoklarni   topishda   yordam   berishi   ,   1902   yildagi   yarashtiruvchi   sudning   Xiva
fukarosi xakidagi karori , 1892 yilgi vakilnoma (vakolatnoma) egasi Xiva fukarosi
Avaz   bin   SHermuxammadning   meros   taksimi   buyicha   bo`lib   ,   shtab   xodimi
kapitan Markov tomonidan imzolangan 63
.
Xujjatlar   orasida   Samarqand   okrugi   sud   prokurorining   1903   yili   Gurlan,
61 Каранг: Книга учета калтаманов в Хивинское ханстве // УзМДА ф. 125, р. 1, ж. 576. - 1-2-в.
62 Каранг: Переписка с Мадраим - ханом II по вопросу хив. подданных //УзМДА ф. 125, р. 1, ж. 5. -1-в.
63 Каранг: Вакалат. Доверенности, оформленные в канцелярии казий // УзМДА ф. 125, р. 2, ж. 584. - 1-16-в.
59 Xonka,   Urganch,   Kuna   Urganch   xokimliklari 64
  va   Shuraxon   (Amudaryo   bulimi)
volosti boshliklari va kozi, sudyalariga yuborgan xati xam mavjud 65
.   Уларда   хам
jinoyat ishlari bilan bog`liq masalalar kutarilgan.
Islom   mamlakatlarida   inson   huquqlari   islom   dinining   shar’iy   huquqlariga
asoslangan.   Birok   Xiva   jamiyatida   inson   huquqlari   tula   amalda   bulmagan.
Masalan,   shariatda   inson   uzi   olloxning   qo`li,   qo`lning   esa   qo`l   saklashga   xakki
yuk, deyilishiga karamay, Xiva xonligida qo`l oldi-sotdisi  amal kilgan. XV asrda
Turkiston   va   Buxoroda   qo`l   bozorlari   rivoj   topgan   bo`lib   ,   XVII   asrga   kelib   bu
gayriinsoniy xolat Xiva xonligida xam avj oldi.
XVI asrdan to chor Rossiyasi  istilosi kadar xonlikda qo`l makomidagi asir-
tutkunlar  mikdori   tarixiy  manbalarda  turlicha  kursatilgan 66
.  Kozi   xujjatlarida   esa,
ularning oldi-sotdisi, uzlari va xujayinlari tomonidan tovon puli tulab ozod etilish
jarayonlari rasmiylashtirilgan 67
.
Umuman   olganda,   qo`llar   mavzusi,   inson   huquqlarining   kay   darajada
poymol   etilganligi   M.   Yuldoshev,   Y.   Gulomov,   K.   Munirov   kabi   olimlarning
asarlarida,   kozixona   xujjatlari,   arxiv   materillari,   xotira,   elchilik   xisoboti   singari
yozma   manbalar   asosida   maxsus   urgangan   T.   Fayziyev,   M.   Koriyeva,   O.   Jalilov
asarlarida   xam   yoritilgan   .   Ma’lumki,   Gandumiyon   sulxiga   Xivada   qo`l   oldi-
sotdisi man kilinishiga oid shart kiritiladi 68
.
Shunday   kilib,   maxalliy   aholining   butun   xayoti   shariat   koidalari   bilan
belgilangan.   Oila-nikox,   fukaroviy   masalalarni   tartibga   solishda   bevosita
musulmon   huquqi   manbalari   va   odatga   tayanilgan.   Oliy   hokimiyatni
shakllantirishda odatga, davlat boshqaruvi faoliyatida esa, shariat va odatga xavola
etilgan.   Jinoiy   jazoning   ba’zi   turlari   islom   huquqshunosligida   yukligi,   ayrim
64 Каранг: Переписка с Мадраим - ханом II по вопросу хив. подданных // УзМДА ф. 125, р. 1, ж. 5. - 4-10-в.
65 Каранг: Переписка о взыскании долгов с разных лиц по исполнительным листам // УзМДА ф. 125, р. 1, ж.
66.   -   1-10-в;   О   розыске   лиц,   обвиняемых   в   кражах   скота   в   переделах   Хивинского   ханства,   о   вручении
повесток,   о  вызрве  в  суд   и  т.п.  //   УзМДА   ф.  125,  р.  1,  ж.  90.  -  13-в;  Переписка   об   ограблении   Хивинских
купцов и об убийствах // УзМДА ф. 125, р. 1, ж. 112. - 1-12-в; Переписка о взысканиях по исполнительным
листам и выдаче постановлений суда Хивинско подданным // УзМДА ф. 125, р. 1, ж. 140. - 9-11-в.
66 Каранг:   Тухтаметов   Т.   Россия   и   Хива   в   конце   XIX   -   начале   XX   в.   Победа   Харезмской   народной
революции. - М., 1969. - С. 8;  Комёб.  Таворих ул-хавонин. - Т.: Академия, 2002. - 97-98-б.
67 Каранг:   Айний С.   Куллар. - Т. - Сам.: 1935;   Файзиев Т.   Кулчилик хакида хужжатлар // Шаркшунослик. -
Тошкент, 1990. - № 1. - Б. 102-107.
68 Каранг:  Баёний.  Шажараи Хоразмшохий. - Т., 1991. - 233-234-б.
60 xollarda,   xon   tomonidan   aybdorning   afv   etilishi   huquq   me’yorlarining   buzilishi
sifatida   talkin   kilinib,   xon   va   kozilarga   nisbatan   salbiy   munosabatni   keltirib
chikargan.   Mansabdorlik   jinoyatlari   yuzasidan   asosiy   jazo   turlaridan   tashkari,
kushimcha jazolar xam qo`llanilgan.
3.2. Odat normalari va ularning jamiyat  hayotida tutgan urni
Ma’lumki,   odat   huquqi   insoniyat   tarixining   jamiyatda   jamoa-urug`chilik
61 tuzumi   amal   kilgan   davrda   vujudga   kelgan.   Professor   Z.   Mukimovning   kayd
etishicha,   odatning   ba’zi   normalari   yaratilishi   eramizdan   avvalgi   2000   yilliklarga
borib   takaladi 69
.   So`nggi   davrlarda   odat   huquqi   shariat   ta’sirida   ayrim
o`zgarishlarga   uchragan.   Shariatda   ta’kiklanmagan   normalari   xonlik   tugatilgunga
kadar saklangan.
Shariat   normalari   odat   huquqi   yukori   mavkega   ega   kuchmanchi   aholi
xududlarida asosan umumiy boshqaruv extiyojlari (huquq-tartibot va xk.)dan kelib
chikkan   xolda   tatbik   etilgan.   Xususan,   oila-nikox,   meros   va   soliklar   borasida
shariat   normalariga   tula   tayanilgan.   Bu   borada   rus   olimi   I.   V.   Pogorelskiyning
«xonlikdagi   barcha   huquqiy   munosabatlar   musulmon   huquqi,   shariat   asosida
shakllangan»1   degan   fikrini   xam   keltirish   mumkin.   Birok   bu   xususda   aytish
kerakki,   shariat   va   odat   normalari   tashqi   tomondan   uxshash   bulsa-da,   bir-biridan
uzlashtirilgan deb karab bo`lmaydi.
Ta’kidlash   joizki,   Xiva   xonligi   odat   huquqi   tarixshunoslikda   deyarli
urganilmagan   bo`lib   ,   u   bilan   boglik   ma’lumotlar   manbalarda   kam   uchraydi.
Odatning   ijtimoiy   munosabatlarni   tartibga   soluvchi   vosita   sifatida   ko`radigan
bulsak,   uni   ijtimoiy   xayot   soxalari   yoinki   ommaviy   va   xususiy   huquq   tasniflab
o`rganish maksadga muvofikdir. Davriy nuktai nazardan esa ulkani rus podsholigi
tomonidan bosib olinguniga kadar bo`lgan xamda undan keyingi davrdagi odatga
ajratish   mumkin.   Chunonchi,   sharkshunos   A.   Lomakin   odat   huquqini   turkman
xalqi misolida protsessual va moddiy huquqka
ajratadi .
Birinchidan, uning tizimlashtirilmaganligi amalda qo`llashda kiyinchiliklarni
keltirib   chikargan.   Bu   esa   uni   qo`llovchi   maxsus   mansabdor   shaxslarga   kaysidir
ma’noda ixtiyoriy tarzda sharxlash imkonini bergan.
Ikkinchidan,   odat   huquqi   tarkibiga   azaliy   odat   normalaridan   tashkari,   kup
takrorlanishi natijasida yuzaga kelgan huquqiy urf-odatlarni, shuningdek kundalik
ijtimoiy xayotda yuzaga kelgan masalalar buyicha oqsoqollar kengashining huquq
ijodkorligi faoliyati natijasida shakllantiriluvchi ba’zi yangi odatlarni xam kiritish
69 Погорельский   И.   В.   Очерки   экономической   и   политической   истории   Хивинского   ханства   конце   XIX   и
начала XX в. - Л., 1968. - С. 31.
62 mumkin (bu xakda quyida ma’lumot beriladi).
Uchinchidan,   odat   amal   kilgan   xududda,   ya’ni   kuchmanchi   aholi   vakillari
orasida   jamoatchilik   fikri,   «huquqiylik»   va   «nohuquqiylik»   tushunchalari   muxim
urin   tutgan.   Uz   navbatida,   jamoatchilik   fikri   mazkur   «huquqiylik»   va
«nohuquqiylik»   tushunchalarini   tula   kadrlagan.   Masalan,   ruspodsholigi   boskini
jarayonida   xonlikka   kelgan   ingliz   muxbiri   Mak   Gaxan   O`rta   Osiyo   xalqlari
xayotini o`rganish asosida quyidagi fikr va xulosalarni keltiradi: 1) maxalliy utrok
va   kuchmanchi   xalqlarning   madaniyat   uchoFi   bir   bo`lgan   va   buning   belgilari
saklanib kolgan; 2) xalq xayotida axlok normalarining ta’siri kuchli va unga imkon
kadar amal qilinadi 70
.
Maxalliy   manbalarda   keltirilishicha,   odat   huquqi   utrok   aholi   orasida   xam
yukori   nufuzga   ega   bo`lgan 71
.   Yukoridagi   mazkur   umumiy   jixatlar   odat
huquqining ahamiyati va moxiyatini aks ettiradi.
Ma’lumki,   davlat   boshqaruvi   soxasida   qo`ng`irot     inoklari   hokimiyatga
kelgunga   kadar   sulolaviy   boshqaruv   tizimi   amalda   bo`lgan.   Ushbu   boshqaruv
tizimining   ildizi   uzok   davrlarga   borib   takalishi   bois,   asosan   tarixan   shakllangan
mavjud   an’ana   va   udumlardan   iborat   odatga   tayanilgan.   Chunonchi,   kuyetirot
inoklari   rasman   «xon»   unvoniga   ega   bo`lib   ,   qo`ng`irot     xonlari   sulolaviy
boshqaruv   tizimiga   asos   solingan   davrda   xam   ilgarigi   davrlardan   rioya   etib
kelingan   an’ana   va   udumlar   saklanib   koldi.   Binobarin,   ularga   rioya   etilgan
xollardagina xon hokimiyati xalq va amaldorlar tomonidan tan olingan, aks xolda,
xon   yukori   mavkeiga   ega   bulmagan   yoxud   u   kuchli   ta’sirga   ega   bulmasdan,
vakolat muddati xam uzok davom etmagan.
Jumladan,   1)   Yodgoriylar   sulolasi   davri   (XVI-XVIII   asrlar)da   mugullar
udumiga ko`ra sul  (chap) ungdan ulug xisoblangan 72
. Saroyda xon taxtining chap
tomonida ung tomondagi amaldorlarga nisbatan jamiyat va davlat xayotida yukori
mavkega   amaldor   (xususan,   nakib   -   kushin   kumondoni,   shayx   ul-islom   -   diniy
ishlar   boshligi   va   boshk.)lar   urin   egallagan.   Ushbu   koidaga   kungirot   sulolasi
70 Каранг: Военныя дейсгая на Оксусе и падаше Хивы. - М., 1875. - С. 230-250.
71 Каранг:  МатниязовМ., ОлломовЯ.  Хоразм давлатчилиги тарихи. - Урганч, 2008. - 172-186-б.
72 Каранг:  Абулгози Бауодирхон.  Шажарайи турк. - Т., 1990. - 118-б.
63 vakillari   hokimiyatni   boshqargan   davrlardan   to   xonlikning   tugatilish   davrlariga
kadar rioya etildi; 2) dastlabki davrlarda xon kutarish marosimida bulgusi xon ok
kigizning   O`rtasiga   utirgan   va   turt   uchini   turtta   xon   oilasi   a’zosi   (tugishgan   aka-
ukalari   va   karindoshlari)dan   turt   kishi   tutib   kutargan   va   taxtga   olib   kelib
utirgizgan 73
.
Norasmiy   tarzda,   ya’ni   oila   a’zolari   (Kengash)   roziligisiz   taxtni   egallagan
xon, xatto u xon oilasidan bulsa-da, mamlakatda oliy hokimiyat egasi sifatida tan
olinmagan.   Mazkur   udum   kungirot   xonlari   sulolasi   davrida   biroz   boshqacha
kurinish olgan. Unda turtta xon oila a’zosi emas, balki turtta inok (urug boshligi)
kigizning turt uchidan tutib kutargan.
Xonlik davrida xukumat tomonidan umumiy boshqaruv extiyojlaridan kelib
chikkan   xolda   odat   normalarining   qo`llanilishi   xolatini   u   yoki   bu   xalqlar
buysundirilganda yoki xonlik tarkibiga ixtiyoriy kirganda kelishuv dastlab yer-suv
masalalari   xakida   olib   borilgani,   lozim   topilsa,   mamlakat   xududidan   muayyan
yerlar   ajratilganida   xam   kurish   mumkin.   Binobarin,   davlat   boshliklari   uzining
huquqni qo`llash faoliyatida odat huquqi normalari asosida aloxida davlat-huquqiy
isloxotlarni   amalga   oshirganlar.   Jumladan,   odat   huquqining   «tarxon»   institutini
muayyan shaxsga nisbatan xon tomonidan qo`llanilgan .
Kuchmanchi aholi xisoblanuvchi xonlik xalqlarida urug`-kabilalarning ichki
ishlari odat huquqi (konuni)ga asoslangan 74
.
Odat   huquqining   yer   va   suvdan   foydalanish   bilan   bog`liq   me’yorlari
kadimiy   xisoblanadi.   Odatdagi   yer   huquqiga   ko`ra   yaylovdan   tashkari
suForilmaydigan yerlar kadrsiz yerlar sifatida karalgan.
Suv inshooti  va yuliga egalik kilish huquqi, kim  ularni  ta’mirlash va  ishga
tushirishda ishtirok etgan bulsa, unga tegishli xisoblangan 75
.
Suvdan   foydalanuvchi   va   suv   egasining   uz   vaqtida   suvdan   foydana   olish
huquqini kafolatlashga xarakat kilingan. Xalqning kupchilik qismi sun’iy suForish
tizimiga ega bo`lgan. Odat huquqida yer-suvdan foydalanishning quyidagi 3 ta turi
73 Каранг :  Курсатилган   асар . - 150- б .
74 Каранг : Geiss P. G. Pre-tsarist and tsarist Central Asia. - London, 2003. - 145-p.
75 Каранг:  Камалов С. К.  Каракалпаки в  XVIII - XIX  веках. - Т.: Фан, 1968. - С. 89.
64 amal   kilgan:   jamoaviy   (sanashik),   tula   egalik   kilish   huquqi   asosida,   ijara   huquqi
asosida (karanda) 76
.
Turkmanlar   orasida   yer-suvdan   foydalanishning   birinchi   shakli   keng
tarkalgan.   Chunki,   sun’iy   suForish   inshootlarini   kurishda   jamoa   mexnati   talab
etilgan.   Bu   esa   suvdan   foydalanishda   jamoaviy   tartibni   keltirib   chikargan.   Yer-
suvga tula egalik kilish huquqi jamoa bilan kelishuv yoki shaxsiy tashabbus bilan
suv   yullarini   kurish   orqali   yoxud   jami   jamoa   kanallari   va   yerlarini   yoki   ularning
bir   qismini   tozalashdagi   xizmatlari   uchun   aloxida   shaxslarga   berilgan   huquq
natijasida kelib chikkan. Uchinchi shakli esa keyingi davrlarda vujudga kelgan.
Kupgina   kuchmanchi   aholi   ovullarida   aholi   jamoa   huquqi   buyicha   suv
inshootlari   orqali   keluvchi   suvdan   foydalanilgan.   Bunda   arikdan   suForish
maksadida   belgilangan   suv   mikdorini   olish   huquqidan   foydalanishda   jamoaning
roziligi   talab   etilgan.   Odatda,   ovul   jamoasining   xar   bir   a’zosi   suvni   umumiy
xajmidan kelib chikkan xolda olishi mumkin bo`lgan suv (su) xajmi belgilangan.
Yer egalari sonini inobatga olgan xolda navbat asosida suvdan foydalanganlar.
Odatga   ko`ra   xar   yili   kuzda   (ba’zi   joylarda   kuzda   va   baxorda)   jamoa
tartibida   suvdan   foydalanuvchi   aholi   O`rtasida   yer   va   suv   taksimoti   amalga
oshirilgan. Unda barcha oilalar, jumladan yangi oilalarga xam suv va yer maydoni
ajratilishi lozim bo`lgan. Bevalar va yetimlarga xam suvdan foydalanishga ruxsat
etilgan.
Odat   huquqida   mulk   masalasi   borasidagi   karashlar   shariatdan   fark   kilgan.
Jumladan,   mulk   xisoblanuvchi   yer   maydoni   meros   tarikasida   utishi   yoki   uzgaga
berish   natijasida   begonalashib  ketishi   mumkin.  Shariatda  esa  bu  xolatlar   nazarda
tutilmagan.
Odatga   ko`ra   kuduk,   koriz,   bulok   suvlaridan   tula   mulkiy   huquq   asosida
ularni uziga ajratilgan mulk yerida kazgan shaxsgina foydalangan.
Odat   huquqi   amal   qiluvchi   xalqlarda   yer   va   suvni   mulk   sifatida   ogzaki
kelishuv   asosida   ijaraga   berish   odati   amal   kilgan.   Shu   asosda   yer-suvdan   ijara
huquqi   asosida   foydalanish   mumkin   bo`lgan.   Jumladan,   ma’lum   shartlar   evaziga
76 Каранг:  Ломакин А.  Обычное право туркменъ. - Асхабадъ, 1897. - С. 106-107.
65 yer maydonlari foydalanish uchun ijaraga berilgan. Xiva xonligida ijaraga olingan
mulkdan foydalanuvchi «karanda» deb atalgan. Kup xollarda karanda xosilning bir
qismini   mulk   egasiga   berishi   shart   bo`lgan.   Urnatilgan   koidaga   ko`ra   ijarachi
ijaradorning xarajatisiz yerga ishlov berishi, ekinga tayyorlashi va sugorishi lozim
bo`lgan.
Kadimiy   turkman   odatiga   ko`ra   bugdoy   xosilining   undan   bir   qismidan
yarmigacha   bo`lgan   ijara   xakini   tulaganlik   uchun   ragbatlantirishning   muayyan
anik   mikdori   belgilanmagan.   Odatda   u   mulk   yerdan   olingan   xosil   xisobidan
amalga   oshirilgan.   Keyingi   vaqtlarda   yer   va   suvlarni,   jumladan   sanashik   yer   va
suvlarni   xam   ma’lum   vaqtga   yoki   umrbod   muddatga   ijaraga   berish   odati   amal
kilgan. Ijara xaki pul yoki uy xayvonlari xisobida xam berilishi mumkin bo`lgan.
Ijara   shartnomasini   xosil   olingunga   kadar   uzrli   sabablarsiz   buzish   mumkin
bulmagan.   Bu   odatni   buzgan   tomon   ikkinchi   tomonga   shartnoma   buzilishi
natijasida kelib chikkan zararni koplashga majbur xisoblangan.
Ba’zi   sabablarga   ko`ra   (masalan,   kasallik   tufayli   va   xk.)   ijarachi   ma’lum
shartlar   evaziga   ijaraga   olingan   yerni   boshqa   shaxsga   berishi   mumkin.   Buning
uchun yer egasining roziligi shart bulmagan, birok ijara xakini yer egasiga birinchi
ijarachi tulashi lozim bo`lgan 77
.
Odatga   ko`ra   xayotiy   tajribasi   katta   dexkonlar   tashabbusi   bilan   jamoa
extiyojidan ortikcha yer va suv xisobidan kungilli ravishda yotilgan urug` asosida
ekilgan   yer   maydonlari   tashkil   etilgan.   Ushbu   yerlardan   olingan   xosilning   katta
qismi   yetim-yesirlar,   beva-bechoralar   va   umuman   kambag`al   oilalar   foydasiga
bo`lib  berilgan. Xrsilning kolgan oz qismi esa sotilib, undan tushgan mablaFga 1
ta kuchkor sotib olingan. So`ngra uning gushtidan palov tayyorlanib, bobo-dexkon
yeriga   ishlov   bergan,   suForgan   va   xosilni   yiFib   olishda   ishtirok   etgan   jamoa
a’zolariga tortik kilingan.
Odat   huquqida   suvdan   uzboshimcha   foydalanishni   mumkin   emas,   degan
koida urnatilgan. Xalq suForiladigan yerlarga suv taksimotini amalga oshirish, suv
inshootlarini   boshqarish   uchun   kishlok   xujaligi   bilan   yaxshi   tanish   bo`lgan
77 Каранг: Уша манба. - 143-б.
66 shaxslarni saylab kuygan. Ular «mirob» deb yuritilgan.
Miroblar   uz   vakolati   doirasida   irrigatsiya   tarmoklarini   tozalash   buyicha
natura   majburiyatni   bajaruvchilarga   raxbarlikni   xam   olib   borgan.   Miroblar
faoliyatini   moliyaviy   ta’minlash,   raFbatlantirish   xamda   vakolatini   su’istemol
kilganligi   uchun   lavozimidan   chetlashtirish   masalalari   jamoa   tomonidan   xal
etilgan 78
.
Kuchmanchi   aholi   vakillari   solik   va   tulovlarni   shariat   xamda   odat   asosida
utrok   aholi   vakillari   kabi   bir   xilda   tulashlari   lozim   bo`lgan.   Ular   ijtimoiy
majburiyatlarga uzlari  yashaydigan  xududlardagina jalb etilgan 79
. Majburiyatlarni
tashkillashtirish va tartibga solish jarayoni utrok aholi xududlari singari deyarli bir
xil bo`lgan. Bu xakda 3.1-paragrafda batafsilrok tuxtalingan.
Oila   boshligi   va   xotinning   huquqiy   makomi,   er-xotin   O`rtasidagi
munosabatlar odat asosida belgilangan. Odat oilada ayolning oila boshligi va eriga
buysunishi,   ularning   talablarini   suzsiz   bajarishini   talab   etadi.   Oila   a’zolari
xisoblanuvchi   ayollar   oila   boshligining   xotini   tomonidan   boshqarilgan.   Er
xotinning fel’-atvorini  tuzatish choralarini  kurishga  xakli  bo`lgan. Uydagi  barcha
narsalar   erning   shaxsiy   mulki   xisoblangan.   Xotin   ulardan   shikast   yetkazmaslik
sharti   bilan   foydalanishi   mumkin   bo`lgan.   Erning   roziligisiz   xotin   tomonidan
tuzilgan   mulkiy   shartnomalar   kuchga   ega   bulmagan.   Umuman   olganda,   xotin
uzining ba’zi huquqlaridan foydalanishi uchun erining roziligi talab etilgan. Ushbu
koidalarga   asoslangan   xolda   patriarxal   oilaning   kator   jixatlari   saklanib   kolgan,
deyish mumkin.
Uziga xotin olmokchi bo`lgan xar bir turkman kelinning otasi, agar u vafot
etgan bulsa karindoshlari, vasiysi, umuman kelinni tarbiyalagan va uni turmushga
chikargan shaxsga sotib olish shaklida ma’lum mikdorda kalim (kalin puli) tulashi
lozim. Turkmanlarda kalin puli kelinning foydasiga olinmagan. Bu taomil buyicha
turkmanlarning odati shariatdan tashkari. Shariatda esa tulov olinishi va sarflanishi
aynan kelinning xoxish-istagi bilan boglik.
78 Каранг: Уша манба. - 145-146-б.
79 Каранг:   Иванов П. П.   Архив Хивинских ханов XIX в. - Л., 1940. - С. 143; Документы архива Хивинских
ханов по истории и этнографии каракалпаков. - М.: Наука, 1967. - С. 293-297.
67 Kalin   puli   bilan   boglik   odat   XIX   asrning   oxirlariga   kelib   o`zgarishga
uchragan.   Ilgari   kalin   puli   tulik   xolda   tanga   shaklida   tulangan   bulsa,   endi   uning
yarmi   natura  shaklda   (kora  mol)   tulash   koidasi   urnatilgan.  Kalin   puli   masalasida
bir tuxtamga kelishda va unga oid odatlarga rioya etilishida kabilaning faxriylari,
yukori obruga ega fukarolar va aholining fikri muxim urin tutgan. Agarda shartlar
bajarilmasa, kalin olish huquqiga ega tomon sudga murojaat kilgan 80
.
Turkmanlar   orasida   amaliyotda   kalin   pulisiz   kelin   almashish   xollari
kamdan-kam   uchragan.   Qoraqalpoqlarda   kalimsiz   uylanish   mumkin   bulmagan.
Uning mikdori imkoniyatga karab 60 bosh koramolgacha borgan 81
.
Nikox   tuzish   marosimi,   nikoxni   xakikiy   va   xakikiy   emas,   deb   topish
mumkin   bo`lgan   xolatlar   odatda   uz   aksini   topgan 82
.   Nikoxning   xakikiyligi
to`g`risidagi   baxs,   munozaralar   ulkaning   rus   podsholigi   tomonidan   bosib
olingunga kadar kozilar tomonidan kurib chikilgan va xal kilingan.
Keyingi davrda esa eskpert-kozi va mulla ishtirokida xalq sudlari tomonidan
xal   kilingan.   Kozi   tomonidan   yozilgan   ajrashish   akti   (talok   xati)   guvoxlarning
ismi-sharifi   kursatilgan   xolda   imzolangan   va   muxr   bosilgan.   Ushbu   ajrashish
aktida sobik er va xotinning undan keyingi davrdagi majburiyatlariga oid koidalar
kayd kilingan.
Turkmanlarning   odati   xalqning   axlokiy   kadriyatlarini   saklash   uchun   er   va
otaga   xotini   va   kizini   buzukchilik   kilayotgan   vaqtda   ushlasa   sherigi   bilan   birga
uldirish huquqini beradi. Bu xolatda buzukchilik kilayotganlar bir vaqtning uzida
uldirilgandagina   er   yoki   otaga   nisbatan   xech   kanday   javobgarlik   xolati   kelib
chikmagan, xun olishga olib kelmagan.
Odatga ko`ra beva ayol marxum erining aka-ukasi, agar ular bulmasa uning
yakin   karindoshiga   turmushga   chikkan.   Urug`   tarkibidagi   oila   uz   oilasining
bevasini   begonalashishiga   yul   kuymagan.   Bu   koidagi   agarda,   bevaning   farzandi
bulsa   kat’iy   rioya   etilgan.   Shu   bilan   birga,   beva   ayol   bolalarini   marxum   erining
80 Каранг:  Ломакин А.  Обычное право туркменъ. - Асхабадъ, 1897. - С. 6-8.
81 Каранг:   Толстова Л. С.   Каракалпаки за пределами Харезмского оазиса в XIX - начала XX века. - Нукус-
Ташкент: Каракалпакгиз, 1963. - С. 156-157.
82 Кизни мажбурлаб турмушга бериш, эрлик аёлнинг эри билан ажралмасдан туриб бошка эрга чикиши, бир
вактнинг узида бешинчи хотин олиш х,олатларида никох, хакикий эмас деб топилган.
68 oilasiga   berib,   erining   oilasi   roziligi   bilan   turmushga   chikishi   mumkin.   Bu   odat,
patriarxal-urug`chilik tarzi saklangan kupgina xalqlarda amal kilgan.
Turmushga   chikkan   kizi   vafot   etsa,   kizning   ota-onasi   vafot   etgan   katta
kizining urniga kichik kizini turmushga berish odati mavjud bo`lgan. Birok ushbu
odat   majburiy   xarakterga   ega   bulmagan.   Agarda   nikoxga   kadar   katta   kizi   vafot
etsa,   ota-ona   rozi   bulmasa,   kichik   kizini   uning   urniga   turmushga   uzatmagan   va
kalimni   kaytargan.   Nikoxdan   so`ng       bu   xolat   yuz   bersa,   marxumaning   singlisi
turmushga uzatilgan va kalim olinmagan 83
.
Xonlik   xududida   yashovchi   qoraqalpoq   kabilalarida   (mangit   kabilasidan
tashkari)   urug   ichidagi   uzaro   nikoxga   kurishga   salbiy   karalgan   va   ruxsat
berilmagan.   Buxoro   qoraqalpoqlarida   uz   urugidan   7   avlod   almashgandan   so`ng
kiz   olish   mumkin   bo`lgan.   Qoraqalpoq   xalqlarida   kamdan-kam   xollarda   boshqa
xalqlar bilan nikoxga kirilgan.
Odat   huquqida   balogatga   yetmagan   bolalarga   nisbatan   shariatda   mavjud   3
turdagi vasiylikdan fakat bir turi «vasi» instituti amal kilgan.
Odat huquqida xos marosimlar sifatida oilada ugil farzand, ayniksa tungich
ugil   tugilishi   munosabati   bilan   katta   tuy   marosimlari   utkazilishini   ko`rsatish
mumkin 84
.   Unda   mexmonlar   tashrif   buyurgan   va   kurash,   ot   poygasi,   baxshilar
kuylashi bo`lib  utgan.
Patrialxal   oila   asosiga   tayanuvchi   odat   ota-onalar   uz   farzandlaridan   suzsiz
buysunishi   va   xurmat-extirom   ko`rsatishini   talab   kilish   huquqini   bergan.   Bu
majburiyat nafakat bolalarning ota-onalariga bo`lgan munosabati, umuman barcha
yoshlarning   kattalarga,   xususan   keksalarga,   xattoki   boshqa   urugning   yukori
mavkega   ega   shaxslariga   bo`lgan   munosabatida   xam   talab   etilgan.   Otasiga
buysunmagan farzand so`nggi chora sifatida oqsoqollar maslaxati  bilan jamoadan
xaydalishi mumkin bo`lgan 85
. Bunday xolatda ota farzandidan rasman voz kechishi
muxim rol uynaydi.
83 Каранг:   Толстова Л. С.   Каракалпаки за пределами Харезмского оазиса в XIX - начала XX века. - Нукус-
Ташкент: Каракалпакгиз, 1963. - С. 152-153.
84 Каранг: Уша манба. - 154-б.
85 Каранг:  Ломакин А.  Обычное право туркменъ. - Асхабадъ, 1897. - С. 41.
69 Odatga   binoan   turkman   xalqlarida   farzandlar   kelib   chikishi   buyicha
farklangan.   Jumladan,   turkman   millatiga   mansub   er   va   xotin   nikoxidan   tugilgan
(ig),   turkman   ayoli   bilan   turkman   bulmagan   erning   (eronlik,   avgon)   nikoxidan
(qo`l,   kirnak)   xamda   nokonuniy   nikoxdan   tuFilgan   bolalar   (xaromzoda,   valadi
zino).   Birinchi   toifa   ikkinchi   toifa   bilan   meros   olishda   tenglashtirilgan.   Kolgan
barcha xollarda birinchi toifa ustunlikka ega bo`lgan. Xususan, uziga tuk turkman
kizlari   xech   kachon   qo`lga   turmushga   berilmagan.   Uchinchi   toifaga   mansub
bolalarning   voyaga   yetgandan   keyingi   mulkiy   huquqlari   (yer-suvdan   foydalanish
huquqi) ikkinchi toifaning mulkiy huquqlariga tenglashgan.
Kuchmanchi   aholining   odat   huquqida   bola   asrab   olishga   oid   kadimiy   odat
mavjud bo`lgan. Kup xollarda farzandi yuk O`rta xol va badavlat oilalar vafotidan
keyin   merosiga   egalik   qiluvchi   sifatida   uFil   bolalarni   asrab   olishgan.   Kiz   bolalar
juda   kamdan-kam   xollarda   asrab   olingan.   Asrab   olingan   UFil   bola   «kiyomatlik
uFil» 86
  deb   atalgan.   Bola   asrab   olish   huquqidan   uzining   aloxida   rUzForiga   ega
katta   yoshli   fukarolar   foydalanishi   mumkin.   Bu   xolat   xujjat   orqali
rasmiylashtirilmagan. Asrab olinuvchilar soni cheklanmagan.
Kuchmanchi aholi xududlarining sud jarayonida kasam ichish xolati shariat
asosida tartibga solingan. Mustamlaka davriga kadar sud jarayonida ma’lum tulov
evaziga   kasam   ichishdan   ozod   kilinishi   mumkin.   Bu   xolatda   aybdor   tomon   uzini
xak deb xisoblasa va rozi bulsa, sudning kelishuvi asosida ma’lum tulovni berishi
lozim   bo`lgan.   Masalan,   1896   yil   xalq   sudlarining   favqo`lodda   syezdi   uzining
yozgi sessiyasida Atek pristavligidagi Muxammad Uroz ovulida yashovchi ayolni
uz   ovuldoshini   uning   nomusiga   tajovuz   kilgani   uchun   uldirishi   bilan   bog`liq   ish
kurilayotganda xunning yarim mikdorini tulab kasam ichishdan ozod etiladi 87
.
Odatga   ko`ra   kotillik   va   tan   jaroxati   uchun   konli   kasos   olishga   ruxsat
etilgan. Kotillik uchun marxumning karindoshlari, tan jaroxati uchun jabrlanuvchi
va   karindoshlari   kasos   olgan.   Konli   kasos   odati   barcha   kadimiy   xalqlarda   uzaro
bog`liq bulmagan xolda urnatilgan. Keyingi vaqtlarda bu odat tulovsiz narsa berish
86   Ломакин А.  Обычное право туркменъ. - Асхабадъ, 1897. - С. 39.
87 Каранг: Курсатилган асар. - 92-б.
70 bilan almashtirilgan. Konli kasosni pul mablaFi bilan almashtirish Xiva xonligida
yashovchi   turkman   kabilalarida   amal   kilgan.   Bu   shariatda   nazarda   tutilmagan.
Turkman   xalqlarida   kuprok   konli   kasos   urnida   aybdorga   nisbatan   xun   -   tulov
belgilanib,   pul   yoki   koramol   shaklida   tulangan.   Xun   mikdori   ishni   xolati   va
yetkazilgan jaroxat darajasiga ko`ra belgilangan.
Nomusga   tegish   yoki   nomusga   tegishga   suikasd   kilganlik   uchun
jabrlanuvchining   eri   yoki   karindoshlari   sharmandalik   xolati   yuzasidan   ma’lum
tulov   olish   uchun   da’vo   kilgan.   Agarda   ayblanuvchi   uziga   quyilgan   aybni   inkor
etsa,   dalil   talab   kilingan.   Bunda   bitta   kasam   ichgan   yoki   ikkita   kasam   ichmagan
ishonchli   guvoxning   kursatmasi   dalil   sifatida   kabul   kilingan.   Ayblanuviga   esa
guvoxlar intirokisiz kasam ichdirilgan.
Odat   huquqida   uFrilik   xolatiga   nisbatan   karashlar   jiddiy   bo`lgan,   deyish
mumkin.   Utrilik   va   talonchilik   xolatlarini   xar   tomonlama   kurib   chikishni   talab
kilgan. Xalq sudlarida kuriluvchi jinoyatlar orasida uFrilik va talonchilik birinchi
urinda turgan.
Odat   huquqiga   ko`ra   uFrilar,   uFirlangan   narsalarni   uzlashtirib   olgan   shaxs
va   jamoalar   uFrilik   bilan   bog`liq   quyidagi   xollarda   javobgarlikka   tortilgan:   uFri
uFrilik kilayotganda ushlansa, agar jabrlanuvchi uFrilikning bevosita guvoxi bulsa
va   uFri   yashiringa   ulgursa,   uFrilik   xolatining   guvoxlari   bulmasa-da,   yukolgan
narsalar   topilsa   va   x   k.   Ushbu   xolatlar   uz   navbatida   isbotlanishi   lozim   bo`lgan.
Birinchi xolatda uFrilangan mulkni egasi kaytarib olgan va ugri tovba kilib boshqa
ugrilik kilmaslikka suz bersa javobgarlikdan ozod etilgan 88
.
Uzganing   mulkini   uzlashtirish   uchun   jazo   belgilanmagan.   Agar   da’vogar
xalq   sudida   uz   mulkiga   javobgar   tomonidan   shikast   yetkazilgan   bulsa,   unga
mulkini butun xolda, agar u yoki uning bir qismi yukolgan bulsa, uning kiymatini
koplash   majburiyati   yuklangan.   Jazoning   mikdori   mulkning   egallangan   yoki
uzlashtirilgan vaqtdagi xolati bilan boglik bo`lgan.
Ijtimoiy xavfi katta bulmagan jinoyatlar va huquqiy bulmagan xulk- atvorlar
yuzasidan   odat   buyicha   aloxida   savollar   nazarda   tutilmagan.   Birok   jabrlanuvchi
88 Каранг:  Ломакин А.  Обычное право туркменъ. - Асхабадъ, 1897. - С. 93-103.
71 tomonidan   shikoyat   tushsa   ularga   nisbatan   uz   vaqtida   tegishli   jazo   tayinlangan.
Ijtimoiy   xavfi   katta   bulmagan   jinoyatlar   va   huquqbuzarliklarga   tinchlikni   buzish,
xakorat kilish, aldash, firibgarlik, mushtlashish, janjal kilishni ko`rsatish mumkin.
Ta’kidlash   kerakki,   odat   huquqi   amal   qiluvchi   kuchmanchi   aholi
xududlarida tan jazosi qo`llanilishi nazarda tutilgan jamoatchilik kengashi karorini
ijro   etish   uchun   biy,   juz   basi,   otaliq   va   boshqalar   koshidagi   navkarlar
chakirtirilgan 89
.
Darvoke,   xonlik   jazo   tizimida   jamoaviy   javobgarlik   prinsipi   xam   amal
kilgan.   Jumladan,   katta   mikdorda   talonchilik   kilgan   aybdor   shaxs   kochib   ketgan
takdirda, uning oila a’zolariga nisbatan katl etish va uyini yokib yuborish kabi jazo
tayinlangan   .   Bu   xolatni   esa   odat   huquqining   bitta   instituti   sifatida   ta’kidlash
mumkin.
Jinoyat   sodir   etilishi   xolatida   tayinlanadigan   oliy   jazo   tugrisidagi   xukmga
xon   tasdigining   shartligini   inobatga   olib,   uning   chor   mustamlakasi   davridagi
ijrosiga tuxtalib utmokchimiz. Xiva xonlari arxivida saklanuvchi ba’zi xujjatlarda
Amudaryo   bulimi   xududida   jinoyat   kilganlar   Buxoroga   kochgani   va   bunda
xonlikning   aloqador   tashkilotlari   Amudaryo   bulimi   mutasaddilariga   yordam
berganliklari kayd etiladi. Quyidagi xujjat matnini namuna sifatida kurish mumkin.
U   Amudaryo   bulimidan   Xiva   xoni   nomiga   kelgan.   Xat   rus   tilida   yozilgan   va
o`zbek   tilidagi   tarjimasi   bilan   bulimning   ilgarigi   xatiga   xon   javobi   yuzasidan
yuborilgan:  «H.  1294  yil  17  shavvol.   «O`zbek   Baxodur   va  Xoja  Nafas   va  Pukan
degan taka (turkman)larning yaxshi odamlar erkanligi menga burundan ma’lumdir
va Yomgur degan eroniy dugma (qo`l)ni chopkon ermastur» deb yozgon erkansiz.
Albatta, alarning Sizga aytkan suzlari rost bulsa alarni tutmok darkor ermas. Lekin
guvoxlar   bilan   urinikli   bilmak   lozim   erdi.   Shul   uchunkim,   mazkur   eroniy
aytadurkim,   alar   bizlardin   chopib   olgon   mollarimiz   ushbu   vaqtda   uzlarining
qo`linda Xivada bor, deb. Albatta, bu ishni yaxshilab  surasangiz. Umuman, ishni
shariat konuni asosida kurish lozim erdi. [Chunki] ugirlikda gumondor va da’vogar
89 Каранг:  Камалов С. К.  Каракалпаки в  XVIII - XIX  веках. - Т.: Фан, 1968. - С . 133.
72 musulmon   va   Xiva   fukarolaridir» 90
.   Demak,   ushbu   xujjatidan   kurinadiki,
kuchmanchi   xalqlarning   huquqiy   muxofazasi   bevosita   davlat   tomonidan
ta’minlangan.
Xulosa   sifatida   shuni   ta’kidlash   mumkinki,   odat   normalari   yer-suv
munosabatlari   va   fukaroviy   munosabatlar   (oldi-sotdi   shartnomalarni   tuzish   va   x
k.)ni   tula   tartibga   solgan.   Shariat   normalari   esa   nikox   va   meros   masalalarini   xal
kilishda   asos   bo`lib     xizmat   kilgan.   Normativ   huquqiy   xujjatlar   ommaviy   huquq
manbai  sifatida nufuzi  yukori  bo`lgan. Umuman olganda, odat  kuchmanchi  aholi
xududlarida   asosiy   huquq   manbai   sifatida   amal   kilgan.   Kuchmanchi   xalqlarning
deyarli butun ijtimoiy xayotini kamrab olgan. Jamiyat xayotida muxim urin tutgan
va nufuzi yukori bo`lgan.
XULOSA
1. Xiva xonligi O`rta Osiyoda mavjud bo`lgan boshqa xonliklar - Buxoro va
90  Переписка о перекочёвка киргиз в хивинское ханство // УзМДА ф. 125, р. 1, ж. 16. - 30-в.
73 Kukon   xonligi   kabi,   Temuriylar   saltanatining   tanazzulga   yuz   tutishi,   maxalliy
xukmdorlarning   markazga   nisbatan   mustaqil   siyosat   yuritishi   natijasida   Kadimgi
Xorazm va Xorazmshoxlar mamlakati zaminida 1512 yilda tashkil topgan.
2. XVI   asr   boshida   Markaziy   Osiyo   mintakasida   ruy   bergan   siyosiy-
ijtimoiy xodisalar ta’sirida dashti kipchoklik kuchmanchi o`zbek xonlarining Xiva
xonligi   barpo   etilgan.   Elbarsxon   asos   solgan   kuchmanchi   o`zbeklar   davlati   ilk
davrdagi   tarqoq   davlat   boshqaruvidan   1630   yillarga   kelib,   markazlashgan   davlat
boshqaruviga   erishgan.   Oliy,   markaziy   va   maxalliy   boshqaruv   tizimi   vujudga
keltirilgan.
3. Xiva xonligi murakkab, keskin va uziga xos taraqqiyot yulini bosib utib,
milliy davlatchilik an’analarini uzida mujassam etgan davlat tuzilmasi xisoblanadi.
Xonlik   uzining   ijtimoiy   tuzumi,   aholisining   etnik   tuzilishi   va   diniy-mafko`raviy
nuktai nazaridan O`rta Osiyo xonliklariga uxshash bo`lgan.
4. Buxoro   va   Kukon   xonliklari   kabi   dastlabki   davrlarda   sulolaviy
boshqaruv   tizimiga   amal   kilgan.   Odatga   ko`ra,   xonlikdagi   asosiy   mansablar
xonning   karindosh-uruglari,   ishonchli   kishilar   tomonidan   egallangan.   Ma’muriy-
xududiy boshqaruv xam shu kurinishda tashkil etilgan.
Sulolaviy   boshqaruv   tizimi   davrida   xon   sulolasi   uchta   guruxga   bulinib,
ularning   huquqiy   makomini   belgilovchi   yagona   koida   bulmagan.   Shu   sababli
sulolaning   xar   bir   vakili   yoki   maxalliy   xudud   boshliklari   kuchayib   ketgan
vaqtlarda   uzlarini   taxtga   da’vogar   deb   xisoblashgan.   Bu   esa,   uz   navbatida,
mamlakatda bekarorlik kelib chikishiga sabab bo`lgan.
Xiva   xonligining   shakllanish   jarayoniga,   xonlarning   davlatni
mustaxkamlash,   tarqoqlikni   tugatish   va   aholini   birlashtirishga   karatilgan
faoliyatiga tashkaridan bulayotgan xujumlar xamda mamlakat ichkarisidagi uzaro
urushlar, etnik ziddiyatlar uzining katta ta’sirini kursatgan. Xonlik taraqqiyotining
barcha   davrlarida   mamlakat   iktisodiy   inkirozga   uchrashi   bilanok,   etnik   guruxlar
O`rtasida ziddiyatlar, kushni davlatlarning uning ichki ishlariga aralashish xolatlari
yuz bergan.
5. Taxtni   egallashda   «soxta   xon   kutarish»   xollari   uchrab   turgan.
74 Hokimiyatni   uzok   vaqtlardan   buyon   egallab   kelayotgan   sulola   vakili   bulmagan
shaxslar xukmdor bo`lganda, u uzini ma’naviy jixatdan kuvvatlantirish, shu orqali
uz hokimiyatiga konuniy tus berish maksadida, o`sha sulolaning biror- bir vakilini
rasman   taxtga   utkazgan.   Amalda   hokimiyat   va   mamlakat   boshqaruvi   xukmdor
qo`lida bo`lgan.
Xonlikning   iktisodiy-siyosiy   barqarorligi,   siyosiy   tuzumi,   xududiy
chegaralari,   etnik   guruxlar   O`rtasidagi   aloqalar,   tashqi   munosabatlar   aksariyat
xollarda   davlat   boshlig`ining   shaxsiy   sifatlari,   bilimi,   ukuvi,   boshqaruvchilik
kobiliyati,   uzokni   ko`ra   bilish   xislati   xamda   irodasiga   kup   jixatdan   bog`liq
bo`lgan.
6. Xonlik   davlat   boshqaruvi   O`rta   asrlarga   xos   xususiyatni   saklab   kolib,
davlat   idoralarining   tashkil   etilishi,   faoliyat   ko`rsatishi,   lavozimga   tayinlash   va
ozod   etish,   mansabdor   shaxslarning   vakolatlari,   vazifalari   anik   belgilab
quyilmagan.   Davlat   boshqaruvida   vujudga   keluvchi   munosabatlar   asosan,   shariat
normalaridan tashkari odat va an’ana normalari bilan tartibga solingan.
7. 1873   yilda   Xiva   xonligi   ustidan   Rossiya   protektoratining   urnatilishi
bilan   davlat   mustaqilligiga   barxam   berilgan.   Xonlik   mustaqil   tarzda   tashqi
munosabatlarni yuritish huquqidan maxrum bo`lgan.
8. Bolsheviklar   va   muxolifatchi   kuchlar   -   Yosh   xivaliklar   partiyasi   Xiva
xonligida   xon   hokimiyatining   tugatilishi   va   Xorazm   Xalq   Sovet   Respublikasi
urnatilishini amalga oshirganlar. Inkilobiy organlar kurinishidagi yangi boshqaruv
organlari shakllantirilishi bilan xonlik tuzumi barxam topgan.
9. Xonlikda   sudlov   ishlari   shariat   konunlari   asosida   olib   borilgan.   Sud
tizimida kozilar, kozikalon va koziaskar faoliyati fukarolar huquqini ta’minlashda
muxim   urin   tutgan.   Xonlar   jazo   choralarini   qo`llashda   mutlak   xukm   chikaruvchi
ovozga ega bo`lgan. Uta muxim va muammoli ishlarni kurish jarayonida ishtirok
etgan.
10. Huquq-tartibot   va   davlat   xavfsizligi   organlari   faoliyati   davlatchilik
talablariga javob bergan. Huquq-tartibot soxasida maxsus amaldorlar, shuningdek
maxalliy mansabdor shaxslar faol ishtirok etishgan.
75 Xarbiy soxa mamlakat xavfsizligi va mudofaasini ta’minlovchi muxim omil
bo`lgan.   Xarbiy   kushin   boshqaruvi   bosh   kumondon   nakib   tomonidan   amalga
oshirilgan.   Kushin   mikdori   va   ixtisosligidan   kelib   chikkan   xolda   qismlarga
ajratilgan. Yollanma kushin asosan mudofaa janglarida maxalliy aholi vakillaridan
jamlangan.
11. O`zbek xalqi  tarixida mavjud bo`lgan Xiva xonligining huquqiy tizimi
boy huquqiy tajriba va meros sifatida namoyon buladi. Xiva xonligi uzining katta
tarixiy tajribasiga xam ega bo`lgan. Xonlik aloxida mustaqil davlat sifatida faoliyat
kursatgan   barcha   davrlarda   yagona   huquqiy   manbaga   tayanilmagan.   Uning
huquqiy   tizimi   turli-tuman   huquq   manbalarining   amal   kilishi   natijasida
shakllangan.   Agarda   utrok   aholi   O`rtasidagi   ijtimoiy   munosabatlar   islom   huquqi
normalari asosida tartibga solingan bulsa, kuchmanchi aholi O`rtasida asosan odat
normalari amal kilgan.
Mamlakatda   yagona   tartibotni   yaratish   maksadida,   kuchmanchi   aholi
xududlarida   kamdan-kam   xollarda   shariat   normalari   qo`llanilgan.   Davlat   oliy
hokimiyatini shakllantirish jarayonida an’ana va udumlar amal kilgan bulsa, davlat
boshqaruvida   asosan   shariat   normalariga   tayanilgan.   Huquq   normalarini   tatbik
etishdagi   muammoli   xolatlarda   joriy   konunchilik   xujjatlari   chikarilib,   yangi
huquqiy me’yorlar urnatilgan.
76 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO`YXATI 
1. Karimov   I.   A.   O`zbekiston:   milliy   istiqlol,   iqtisod,   siyosat,   mafkura.   T.1.   -   T.:
O`zbekiston, 1996. - 364 b.
2. Karimov I. A. Bizdan ozod va obod Vatan qolsin. T.2. - T.: O`zbekiston, 1996. -
380 b.
3. Karimov I. A. Vatan sajdagox kabi muqaddasdir. T.3. - T.: O`zbekiston, 1996. -
366 b.
4. Karimov I. A. Bunyodkorlik yo`lidan. T.4. - T.: O`zbekiston, 1996. - 349 b.
5. Karimov I. A. Yangicha fikrlash va ishlash - davr talabi. T.5. - T.: O`zbekiston,
1997. - 384 b.
6. Karimov I. A. Xavfsizlik va barqaror taraqqiyot yo`lida. T.6. - T.: O`zbekiston,
1998. - 429 b.
7. Karimov   I.   A.   Biz   kelajagimizni   o`z   qo`limiz   bilan   quramiz.   T.7.   -   T.:
O`zbekiston, 1999. - 413 b.
8. Karimov   I.   A.   Ozod   va   obod   Vatan,   erkin   va   farovon   xayot   -   pirovard
maqsadimiz. T.8. - T.: O`zbekiston, 2000. - 525 b.
9. Karimov   I.   A.   Vatan   ravnaqi   uchun   xar   birimiz   mas’ulmiz.   T.9.   -   T.:
O`zbekiston, 2001. - 439 b.
10. Karimov   I.   A.   Xavfsizlik   va   tinchlik   uchun   kurashmoq   kerak.   T.10.   -   T.:
O`zbekiston, 2002. - 432 b.
11. Karimov   I.  A.   Biz   tanlagan  yo`l   -   demokratik   taraqqiyot   va   ma’rifiy   dunyo,
hamkorlik yo`li. T.11. - T.: O`zbekiston, 2003. - 336 b.
12. Karimov   I.   A.   Tinchlik   va   xavfsizligimiz   o`z   kuch-qudratimizga,
hamjihatligimiz va qat’iy irodamizga bog`liq. T.12. - T.: O`zbekiston, 2004. - 400
b.
13. Karimov I. A. O`zbek xalqi hech qachon, hech kimga qaram bo`lmaydi. T.13.
- T.: O`zbekiston, 2005. - 448 b.
14. Karimov  I. A.  Inson,  uning  huquq va  erkinliklari  -  oliy  qadriyat.  T.14. -  T.:
O`zbekiston, 2006. - 334 b.
15. Karimov   I.   A.   Jamiyatimizni   erkinlashtirish,   islohotlarni   chuqurlashtirish,
ma’naviyatimizni   yuksaltirish   va   xalqimizning   xayot   darajasini   oshirish   -   barcha
ishlarimizning mezoni va maqsadidir. T.15. - T.: O`zbekiston, 2007. - 320 b.
16. Karimov   I.   A.   Mamlakatni   modernizatsiyalash   va   iqtisodiyotni   barqaror
rivojlantirish yo`lidan. T.16. - T.: O`zbekiston, 2008. - 368 b.
17. Karimov I. A. Yuksak ma’naviyat - yengilmas kuch. - T.: Ma’naviyat, 2008. -
171 b.
18. Karimov   I.   A.   Vatanimizni   bosqichma-bosqich   va   barqaror   rivojlanishini
ta’minlash - bizning oliy maqsadimiz. T. 17. - T.: O`zbekiston, 2009. - 280 b.
77 19. Karimov   I.   A.   Jahon   inqirozining   oqibatlarini   yengish,   mamlakatni
modernizatsiya qilish va taraqqiy topgan davlatlar darajasiga ko`tarish sari. T.18. -
T.: O`zbekiston, 2010. - 280 b.
20. Karimov   I.A.   Demokratik   isloxotlarni   yanada   chuqurlashtirish   va   fuqarolik
jamiyatini shakllantirish - mamlakatimiz taraqqiyotining asosiy mezonidir. T.19. -
T., 2011. - 360 b.
21. Karimov I.A. O`zbekiston mustaqillikka erishish ostonasida. - T., 2011. - 440
b.
Kitoblar, monografiyalar, darsliklar, to`plamlar
1. Abbosqulixon. Buxoro safarnomasi. 1844 yil. - T.: Maxpirat nomidagi O`rta 
Osiyo xalqlari tarixi instituti, 2007. - 94 b.
2. Abdurasulov A. Xiva: tarixiy-etnografik ocherklar. T.: O`zbekistan, 1996. - 144 
b.
3. Abu Toxirxoja va boshq. Samariya / Abu Toxirxoja. Buxoro tarixi / Narshaxiy. 
Shajarai Xorazmshoxiy / Bayoniy. Fargona tarixi / Ibrat. / Tarixiy esse / Taxrir 
xay’ati: B. Axmedov va boshq. // («Meros» turkumi / Mas’ul muxarrir, so`zboshi 
muallifi Xurshid Davron). - T.: Kamalak, 1991. - 336 b.
4. Azizov B. T. - Xodim. Xorazm navozandalari: XIX asr oxiri - XX boshlarida 
Sayid Muxammad Raximxoni Soniy davrida yashagan shoirlar xaqida esdaliklar 
(1965 y). -T.: Adabiyot va san’at, 1994. - 96 b.
5. Ayniy S. Qullar. - T.: O`zdavnashr, 1952. - 471 b.
6. Аминов А. М., Бабаходжаев А. Х. Экономические и политические 
последствия присоединения Средней Азии к России. - Т.: Узбекистан, 1966. - 
212 с.
7. Atoqli   shoir ,  tarixnavis ,  tarjimon :  Ogaxiy   xaqida   maqolalar  /  Taxrir   xay ’ ati :  A . 
Abdug ` afurov ,  T .  Mirzayev ,  B .  Nazarov   va   boshq .:  Mas ’ ul   muxarrir :  A . 
Abdug ` afurov . -  T .:  Xalq   merosi , 1999. - 152  b .
8. Ахмедов Б. Историко-географическая литература Средней Азии XVI- 
XVIII вв. - Т.: ФАН, 1985. - 262 с.
9. Axmedov   B .  Tarixdan   saboqlar  /  Mas ’ ul   muxarrir   X .  Ziyoyev . -  T .:  O ` qituvchi , 
1993. - 432  b .
10. Baxodirxon A. Shajarayi turk / Mas’ul muxarrir va so`z boshi muallifi B. A. 
Axmedov. - T.: Cho`lpon, 1990. - 192 b.
11. Bobojonov P., Otayev A. Xiva tarixiga bir nazar: xonlik xukmdorlar 
shajarasi va xayot faoliyatidan ayrim lavxalar. - Urganch: Xorazm, 1997. - 24 b.
12. Boboyev X., Normatov K. Milliy davlatchilik xaqida. - T.: Yozuvchi,- 48 b.
13. Boboyev X. O`zbek davlatchiligi tarixi. - T.: Fan, 2004. - 294 b.
14. Boboyev X B., Xidirov Z.M., Shodiyev J.M., Axmedova M.T. O`zbek 
davlatchiligi tarixi. II kitob. - T.: Fan, 2009. - 425 b.
78 15. Bobur Zaxiriddin Muxammad. Boburnoma: Nashrga tayyorlovchi P. 
Shamsiyev; muxarrir A. O`ktam. - T, 1989. - 368 b.
16. Борба трудяшихся Каракалпакии против социалного и колониалного 
гнета (1873-февраль 1917 г.) / Отв. ред. С. К. Камалов. - Т., Фан, 1971. - 156 с.
17. Вамбери Арминий. Путешествие по Средней Азии. Институт истории 
народов Средней Азии имени Махпират. - Т., 2007. - 488 с.
18. O`zbekiston tarixi: yangi nigox. Jadidlar xarakatidan milliy mustaqillikka 
qadar: Davra suxbati materiallari. - Toshkent, 1998. - 94 b.
19. Do`simov Z. Xorazm toponimlari / Mas’ul muxarrir prof. A.P. Xojiyev. - T, 
1995. - 104 b.
20. Jabborov S. I. Musulmon huquqi va odat normalari (etnoyuridik lavxalar): 
O`quv qo`llanma / Mas’ul muxarrir prof. A. X. Saidov. - T.: O`zbekiston 
Respublikasi IIV Akademiyasi, 2001. - 116 b.
21. Jumaxo`ja Nusratullo. Feruz madaniyat va san’at xomiysi. - T.: Fan, 1995. - 
92 b.
22. Ziyoyev A. O`zbek davlatchiligi tarixi: eng qadimgi davrdan Rossiya 
bosqiniga qadar / Mas’ul muxarrir B. Axmedov. - T.: Sharq, 2000. - 368 b.
23. Ziyoyev X. Turkistonda Rossiya tajovuzi va xukmronligiga qarshi kurash 
(XVIII-XX asr boshlari) / Jamoatchi muxarrir M. Sa’diy. - T. : Sharq, 1998. - 480 
b.
24. Ziyoyev X- O`zbekiston mustaqilligi uchun kurashlarning tarixi: (Miloddan 
oldingi asrlardan to 1991 yil 31 avgustgacha). - T.: Sharq, 2001. - 448 b.
25. Гулямов Й. Памятник г. Хиви. - Т.: УзФАН, 1941. - 80 с.
26. Гулямов Й. История орошения Хорезма с древнейших времен до наших
дней. Т .:  УзФАН , 1957. - 314  с .
27. Исхаков Ф. Б. Националная политика саризма в Туркестане. - Т., 1997. -
204 с.
28. История Бухари с древнейших времен до наших дней. - Т.: Фан, 1976. - 
383 с.
29. История Узбекской ССР. Т.1. Книга первая. - Т.: Фан, 1955. - 520 с.
30. История Узбекистана. Т. 3. (ХВИ-первая половина ХИХ века). - Т.: 
Фан, 1993. - 476 с.
31. История Харезма. С древнейших времен до наших дней. Под ред. акад. 
АН УзССР И. М. Муминова. - Т.: Фан, 1976. - 316 с.
32. Yuldoshev   M .  Y .  Xiva   xonligida   feodal   yer   egaligi   va   davlat   tuzilishi . -  T .: 
O ` zdavnashr , 1959. - 364  b .
33. Камалов С. Завоевание каракалпаков Хивинскими ханами в консе- 
начале XIX вв. - Нукус, 1958. - 48 с.
34. Камалов С. К. Каракалпаки в  XVIII - XIX  веках (К истории 
79 взаимоотношений с Россией и среднеазиатскими ханствами) / Отв. ред. д-р 
ист. наук Х. Ш. Иноятов). - Т.: Фан, 1968. - 328 с.
35. Каримов Э. Регести казийских документов и ханских ярликов 
Хивинского ханства  XVII  - начала  XX  в. - Т.: Фан, 2007. - 224 с.
36. Католог хивинских-казийских документов  XIX  - начало  XX   vv . - 
Ташкент-Киото, 2001. - 725 с.
37. Komyob Sayyid Xomid tura. Tavorix ul-xavonin. - T.: Akademiya, 2002. - 
98 b.
38. Маннонов Б. Из истории русско-иранских отношений в консе XIX - 
начале ХХ века. - Т., 1964. - 156 с.
39. Matniyozov M., Ollamov Y. Xorazm davlatchiligi tarixi. - Urganch: 
Xorazm, 2008. -342 b.
40. Mirpanjiy I. Asirlikdagi xotiralar. - Urganch: Xorazm, 1997. - 43 b.
41. Munirov K. Xorazmda tarixnavislik (XVII-XIX va XX asr boshlari). T.: 
Adabiyot va san’at, 2002. - 192 b.
42. Mutribiy. Xind safari. - T.: Maxpirat, 2004. - 35 b.
43. Muxammadyor ibn Arab Qatagon. Musaxxir al-bilod / Fors tilidan Ismoil 
Bekjonov, Dilorom Sangirova tarjimasi. - T.: Yangi asr avlodi, 2009. -430 b.
44. Muqimov Z. O`zbekiston davlati va huquqi tarixi: Oliy o`quv yurtlari 
talabalari uchun darslik. - T.: Adolat, 2003. - 203 b.
45. Muxammad Yusuf Bayoniy. Shajarayi Xorazmshoxiy. - T.: Adabiyot va 
san’at, 1994. - 104 b.
46. Muxammad Alixon Gafur. Xorazm safari kundaligi. 1842 yil. - T.: FAN, 
2005. - 50 b.
47. Непесов Г. Из истории Хорезмской революции. - Т., 1962. - 70 б.
48. Ne’matov T. Xiva va Rossiya munosabatlari tarixidan (XIX asrning 20-50 
yillari). - T.: O`zbekistoni Surx, 1959. - 40 b.
49. Низамутдинов И. Из истории Среднеазиатско-индийских отношений. 
T .: Узбекистан, 1969. - 144 б.
50. Nurjonov K., Yoqubov X- Xazorasp tarixi. - Urganch: Xorazm, 1998. - 105 
b.
51. Ogaxiy Muxammad Rizo Mirob Erniyozbek o`g`li. Asarlar: 6 jildlik / 
Nashrga tayyorlovchi S. Dolimov, mas’ul muxarrir F. Karimov. - T.: Adabiyot va 
san’at, 1978. 5 jild: tarixiy asarlardan parchalar. - 216 b.
52. Ogaxiy Muxammad Rizo. Asarlar: 6 jildlik. Nashrga tayyorlovchi F. 
Karimov; Mas’ul muxarrir S. Dolimov - T.: Adabiyot va san’at, 1980. Jild
53. Tarixiy asarlardan parchalar. - 208 b.
54. Описание действий Туркестанского отряда в Хивинскую экспедитсию 
1873 года (под редаксию генералного штаба генерал-лейтенант В.Н. 
80 Тротского). - Т., 1882. - 246 с.
55. Orifjonov   E .  K .  Chor   Rossiyasining   O ` rta   Osiyodagi   mustamlakachilik  
siyosati   va   uning   oqibatlari :  O ` quv   qo ` llanma . -  T :  O ` zbekiston   Respublikasi   IIV  
Akademiyasi , 1995. - 40  b .
56. Rajabova M. A. Shariatda jinoyat va jazo / Mas’ul muxarrir prof. F. A. 
Axmedov. - T.: Adolat, 1996. - 134 b.
57. Ризаев Г. Р. Аграрная политика Советской власти в Туркестане (1917 -
1965). - Т.: Узбекистан, 1967. - 186 с.
58. Садиков А. Экономические связи Хиви с Россией во второй половине -
начале ХХ вв. - Т.: Наука, 1965. - 183 с.
59. Садиков А. Россия и Хива во второй половине XIX и в начале ХХ в. - 
Т.: ФАН, 1972. - 211 с.
60. Saidaxmedov   i .  Davlat   va   huquq   tarixi :  O ` quv   qo ` llanma . -  T ., 2007. - 310  b .
61. Saidov   A .,  Toshqulov   J .  O ` zbekiston   davlati   va   huquqi   tarixi . -  T .: 
O ` zbekiston   Respublikasi   IIV   Akademiyasi , 1995. - 136  b .
62. Saidov A. X, Juzjoniy A. Sh. Sharq va inson huquqlari: tarixiy- huquqiy 
lavxalar. - T.: Ijtimoiy fikr, 1998. - 142 b.
63. Siyosiy va huquqiy ta’limotlar tarixi: Oliy o`quv yurt. huquqshunoslik 
mutaxassisligi bo`yicha ta’lim olayotgan talabalar uchun darslik / Mas’ul muxarrir 
X. B. Boboyev va boshq. - T.: TDYUI, 2003. - 205 b.
64. Solix Muxammad. Shayboniynoma: Doston / Taxrir xay’ati A. Qayumov va 
boshq.; nashrga tayyorlovchi va suz boshi muallifi E. Shodiyev. - T.: Adabiyot va 
san’at, 1989. - 336 b.
65. Толстова Л. С. Каракалпаки за пределами Харезмского оазиса в XIX - 
начала ХХ века. - Нукус-Ташкент: Каракалпакгиз, 1963. - 228 с.
66. Tuxtaxonov U. Sovet-Xiva munosabati va uning rivojlanishi (1917 1920 
yillar). - T.: O`zbekistoni Surx, 1960. - 50 b.
67. Федоров Е. Очерки национално-освободителного движения в Средней 
Азии. -Т.: Госиздат, 1925. - 82 с.
68. Feruz - shox va shoir / Mas’ul muxarrir S. R. Ruzimboyev. - Urganch: 
Xorazm, 1994. - 58 b.
69. Xiva davlat xujjatlari. XIX asr. Tom II. / O`zbekiston SSR Fanlar 
akademiyasining korrespondent a’zosi M. Y. Yuldoshev taxriri ostida. - T.: FAN, 
1960. - 404 b.
70. Xudoyberganov K. Xiva xonlari shajarasi. - Xiva, 1996. - 104 b.
71. Xudoykulov M. Rivoyatlar va xikoyatlar. - T.: O`zbekiston, 1998. - 368 b.
72. Юлдашев М. К истории крестян Хиви ХИХ века. - Т.: Фан, 1966. - 136 
с.
73. O ` zbekiston   tarixi . 4  tomlik . /  Bosh   taxrir   xay ’ ati :  R .  X .  Aminova   va   boshq .;
81 mas ’ ul   muxarrir   Y .  F .  G ` ulomov ,  bosh   muxarrir :  I .  M .  Muminov .  T.1. Qadimiy 
davrlardan XIX asrning birinchi yarmigacha. - T.: Fan, 1970. - 774 b.
74. O`zbekiston tarixi va madaniyati: Ma’ruzalar to`plami / Tarix fanlari 
nomzodi, dotsent Sh. Karimov raxbarligi va taxriri ostida. - T.: O`qituvchi, 1992. - 
296 b.
75. O`zbekiston xalqlari tarixi. II jild. / O`zbekiston Respublikasi FA akademigi 
A. Asqarov taxriri ostida. - T.: Fan, 1994. - 256 b.
76. O`zbekiston tarixining dolzarb muammolariga yangi chizgilar: Davriy 
to`plam. № 2 / Taxrir xay’ati: D. Alimova (mas’ul muxarrir) va boshq. T.: Sharq, 
1999. - 208 b.
77. O`zbekiston tarixi: qisqacha ma’lumotnoma / X. Bobobekov, Sh. Karimov, 
M. Sodiqova va boshq.; mas’ul muxarrir: Sh. Karimov. - T.: Sharq, - 400 b.
78. O`zbekiston tarixi: ma’ruzalar to`plami. I kism / E. K. Arifdjanov, B. V. 
Xasanov, B. A. Irmuxamedov va boshq. - T.: O`zbekiston Respublikasi IIV 
Akademiyasi, 2000. - 159 b.
79. O`zbekistonning yangi tarixi. K. 2. O`zbekiston Sovet mustamlakachiligi 
davrida. M. Jo`rayev, R. Nurillin, S. Kamolov va boshq. Taxrir xay’ati: A. 
Azizxo`jayev (rais) va boshq. - T.: Sharq, 2000. - 688 b.
80. O`zbekistonda urbanizatsiya jarayonlari: tarix va xozirgi zamon // Xalqaro 
ilmiy-amaliy anjuman materiallari (2-qism). - T., 2007. - 226 b.
81. O`zbekiston tarixining dolzarb masalalari yosh olimlar tadqiqotlarida: asosiy
yo`nalishlar va yondashuvlar // Respublika yosh olimlarining an’anaviy ikkinchi 
ilmiy konferensiyasi materiallari to`plami. - T., 2010. - B. 286.
82. O`zbekiston tarixi: O`zbekiston Respublikasi Ichki ishlar vazirligi tizimidagi
oliy ta’lim muassasalari uchun darslik / D. D. Baxronov, I.R. Igamberdiyev, E.K. 
Arifdjonov, Sh.K. Alimov, F.S. Kubayev, D.F. Xoshimova, A.V. Narbekov, N.K. 
Yorazbayev, KB. Qodirov. Mas’ul muxarrir tarix fanlari nomzodi D.D. Baxronov.:
- O`zbekiston Respublikasi IIV Yong`in xavfsizligi oliy texnik maktabi, 2011. - 
524 b.
83. Qur’oni Karim ma’nolarining tarjimasi // Tarjima va izoxlar muallifi 
Abdulaziz Mansur. Mas’ul muxarrir X. Karomatov. - T.: Islom universiteti, 2001. -
617 b.
84. Xasanov B. V., Arifdjanov E. K., Alimov Sh. K. O`zbekiston tarixi: 
Ma’ruzalar to`plami. II kism. - T.: O`zbekiston Respublikasi IIV Akademiyasi, 
2003. - 182 b.
85. Xofiz Tanish ibn Mir Muxammad Buxoriy. Abdullanoma (Sharafnomai 
shoxiy) / Mas’ul muxarrir Uz SSR fan. akad. akademigi Y. F. Gulomov. Fors. filol.
fan. nomz. S.Mirzayev tarj. 2-t.- T.: Fan, 1969. - 392 b.
82

Xiva xonligining davlat tuzumi va huquq manbalari

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • XI-XV asrlarda Xitoyning siyosiy rivojlanishi va tashqi siyosati test savollari 25
  • Shaybonixon tomonidan Toshkentni egallanishi
  • Amir Temur va temuriylar davrida yer egaligi turlari. kurs ishi
  • XVI-XVII asrlarda Afrika
  • Amir Temur vafotidan so‘ng hokimiyat uchun kurash

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский