XIX asrning 80-90 yillarida O'zbekiston SSR da Paxta ishi

MUNDARIJA
Kirish……………………………………………………………………2-3
I  BOB. Paxta ishining o’zbeklar ishiga aylantirilishi va uning oqibatlari. 
1.1 SSSR va O’zbekiston SSR siyosiy rahbaryatidagi o`zgarishlar…….4-10
1.2 Paxta ishi O’zbek nomli kompaniyalar…………………………….11-17
II BOB. Paxt ishi – sovet rejimining O’zbekistondagi so’ngi qatog’on siyosati.
1.1. Paxta ishi va uning oqibatlari……………………………………..18-26
1.2. O’zbekiston ekologiyasining buzilishi……………………………27-32
Xulosa…………………………………………………………………33-34
Foydalanilgan adabiyotlar ro`yxati…………………………………35-36
1 KIRISH
Mavzuning   dolzarbligi.   О ‘zbekiston   Respublikasi   mustaqillikka
erishgandan   keyin   Vatan   tarixini   о ‘rganish   va   tadqiq   etish,   о ‘zlikni   anglashga
qiziqish   ortdi.   Zero,   О ‘zbekiston   Respublikasi   birinchi   Prezidenti   Islom   Karimov
ta’kidlaganidek,   “ О ‘z   tarixini   bilmaydigan,   о ‘tgan   kunini   unutgan   millatning
kelajagi   y о ‘q.   Bu   haqiqat   kishilik   tarixida   k о ‘p   bora   о ‘z   isbotini   topgan” 1
.
Shubhasiz,   tarix   shohidligi   shaxs   kamoloti   uchun   saboq   b о ‘lib,   insonga   tegishli
ta’lim-tarbiya beradi. Tarix saboqlari esa xalqni  о ‘z ozodligi hamda istiqlolini k о ‘z
qorachig‘idek   asrashga,   uning   mazmun-mohiyatini   chuqur   anglab   yetishga
undaydi. XXI asrga kelib sobiq sovet hukmronligi yillarida kommunistik mafkura
tazyiqi   bilan   soxtalashtirilgan   tarixni   qayta   о ‘rganish,   tarixiy   haqiqatni   tiklash
muhim   ahamiyat   kasb   etmoqda.   О ‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Islom
Karimov 1994 yil  22 sentabrda Parlament minbaridan yaqin tariximizdagi dardli-
iztirobli voqealar t о ‘g‘risida t о ‘xtalib shunday degan edi: 
“-   Ba’zi   bir   g‘oyat   qiyin,   lekin   tabiiy   savollarga   javob
beraylik:  -   О ‘zingiz   о ‘ylab   k о ‘ringlar,   aziz   d о ‘stlar,   mustabid
tuzum, mustamlakachilik davrida biz kim edik? 
- Taqdirimiz, erkimiz kimlarning q о ‘lida edi? 
-   Yurtimiz   qanday   va   qancha   beqiyos   boyliklar
xazinasi ekanidan qay birimiz xabardor edik? 
-   Guyo   milliy   iftixorimiz   b о ‘lmish   paxta,
haqiqatda   milliy   g‘urur   о ‘rniga   b о ‘yinturuq   b о ‘lib,   xalkimizni   yalang‘oyoq
qilishdan, boshimizga azob-uqubat, ta’na-malomatdan boshqa nima keltirdi?
Respublika   taraqqiyotida   О ‘zbekistonning
geografik   joylashuvi   qadimdan   qishloq   x о ‘jaligi   sohasini   ijtimoiy   taraqqiyotining
muhim   omillaridan   biri   sifatida   belgilab   q о ‘ygan.   Shuning   uchun   ham   hozirda
aholining qatta qismi, ya’ni 60 foizga yaqinini qishloq aholisi tashkil etadi. Bundan
kelib   chiqadigan   xulosa   shuki,   Respublika   Prezidenti   I.Karimov   ta’kidlaganidek,
“Yurtimizning   yanada   obod,   xalqimiz   hayotining   yanada   farovon   b о ‘lishi   va
1
 Каримов И.А.Юксак маънавият-енгилмас куч. – Тошкент: Маънавият, 2008. Б. 4.
2 oldimizda   turgan   yuksak   vazifalarning   bajarilishi,   hech   shubhasiz,
qishloqlarimizning   taqdiri   va   kelajagi   bilan   bog‘liq   ekanini   barchamiz   yaxshi
anglaymiz.   Shuning   uchun   Vatanimiz   taraqqiyotida   tutgan   о ‘rni   va   ahamiyati
beqiyos b о ‘lgan qishloq ahlining hayotini zamonaviy mezonlarga javob beradigan
darajaga   k о ‘tarish   va,   umuman,   qishloq   x о ‘jaligi   sohasi   rivojiga   rivoj   q о ‘shish,
uning   samaradorligini   oshirish   bugungi   kunda   eng   dolzarb,   hayotning   о ‘zi   talab
qilayotgan muhim bir vazifaga aylanmoqda”.
Mavzuning   maqsadi   O’zbekistonda   XX   asrning
so’ngi choragida Paxta ishi siyosatining o’rganilishi etib bergilandi.
Mavzuning vazifalari  
-   Paxta   ishining   o’zbeklar   ishiga   aylantirilishi   va
uning oqibatlari ni o’rganish; -   SSSR va O’zbekiston SSR siyosiy rahbaryatidagi
o`zgarishlarni yoritib berish; 
- Paxta ishi O’zbek nomli kompaniyalarni o’rganish; 
-   Paxt   ishi   –   sovet   rejimining   O’zbekistondagi   so’ngi
qatog’on siyosati ni tahlil qilish; 
-   O’zbekiston   ekologiyasining   buzilishini   yoritib
berishdir. Mavzuning predmeti   O’zbekiston   SSRda   XX
asrning so’ngi choragida bo’lib o’tgan paxta ishi siyosatining yoritib berilishi etib
bergilandi. Mavzuning obyekti  esa  Ilmiy   tadqiqotlar,   ushbu
davrni   yoritib   bergan   monografik   kitoblar,   arxiv   materiallaridan   foydalanib
mavzuni o’rganishdir. Kurs ishining tarkibiy tuzilishi  Kirish, ikkita bob,
to’rtta paragraf, xulosa va foydalanilgan adabiyotlardan ibort.
I BOB. Paxta ishining o’zbeklar ishiga aylantirilishi va uning oqibatlari
3 1.1 SSSR va O’zbekiston SSR siyosiy rahbaryatidagi o`zgarishlar
Turg‘unlik   yillarida   O‘zbekistonda   xalqni   chalg‘itish   maqsadida   “paxta
ishi”,   “o‘zbeklar   ishi”   degan   bahonalar   o‘ylab   topildi.   Natijada ,   80- yillarning
o ‘ rtalaridan   O ‘ zbekistonda   qonunsizlik ,   yashirin   qatag ‘ onlik   harakatlari
kuchaydi . Sobiq   SSSR   prokuraturasi ,  Xavfsizlik   komiteti   tashabbusi   bilan   bir   necha
tergov   guruhlari   tuzildi .1983-1989   yillarda   T . Gdlyan   va   N . Ivanovlar   rahbarligida
tuzilgan   tergov   guruhlari   respublika   huquqni   muhofaza   qilish   organlari   bilan
hamkorlikda   O ‘ zbekistonda   paxta   etishtirishda   qo ‘ shib   yozish   bilan   bog ‘ liq   800
dan   oshiq   tergov   ishlari   olib   bordilar . Shu   ishlar   bo ‘ yicha   5   ming   kishi   qamoqqa
olindi ,   ularning   600   dan   oshig ‘ i   rahbar   xodimlar ,   10   tasi   sotsialistik   mehnat
qahramonlari   edilar .
Qamoqa   olinganlarning   ko ‘ pchiligi   qonunga   xilof   ravishda   sudsiz ,  belgilanganidan
oshiq   muddatlarda   qamoqxonalarda   ushlab   turildi . Bu   o ‘ zbek   xalqining   mavjud
tuzumga   nisbatan   ishonchsizligini ,   rahbar   xodimlar   va   huquq - tartibot   organlariga
nisbatan   noroziligini   kuchaytirdi 1
.   O ‘ zbekistonda   qo ‘ pol   tarzda   inson   huquqlari
poymol   etildi .
Qatag ‘ onlik   siyosatining   oqibatida   xususiy   mulk ,   asriy   an ’ analar   yo ‘ q
qilindi .   Davlat   hukmronligi ,   partiya   yakka   hokimligi   o ‘ rnatildi .   Sovet   tuzumiga
qarshi   bo ‘ lgan   xalqning   ilg ‘ or   qatlamlarini   davlat   boshqaruviga   yaqinlashtirmaslik
siyosati   olib   borildi .  Hukumatga xalaqit bermasligi uchun ziyolilar tag-tomiri bilan
yo‘qotildi.   Har   qanday   yo‘l   bilan   sovet   davlatining   kuch   qudratini   saqlab   turish
asosiy   maqsad   edi.   Ilg‘or   g‘oyalar   yo‘qotildi.   Ko‘zga   ko‘ringan   olimlar,   shoir   va
davlat   arboblari   shafqatsiz   yo‘q   qilingan.   Milliy   g‘urur   va   o‘zlikni   anglash
g‘oyalarini   ildizi   bilan   quritishga   intilgan 2
.   Xalqlarning   tili,   dini   va   asriy
an’analariga   tajovuz   qilingan.   Diniy   qadriyatlar   toptalgan.   Pirovard   natijada
yagona   sovet   xalqini   tashkil   etishga   harakat   bo‘ldi.   Fikrlash,   so‘z   va   e’tiqod
erkinligi   cheklangan.Sovet   xalqini  boshqa  xalqlardan  ajratib  iskanjada  ushlangan,
1
  Голованов   А.А.   Саидов   И.М.   «Узбекское   дехканство   на   историческом   повороте   второе   половини   ХIХ-
первой трете ХХ века». Самарканд. 2006.  C .59.
2
 Зиеmев Х. «Ўзбекистонда пахта яккахокимлиги учун кураш ва унинг оқибатлари (ХIХ асрнинг охирлари ХХ 
аср бошлари)». Тошкент. 1999.  B .23.
4 zo‘rlik orqali kamchiliklar yashirilgan.
1980-yillarning boshlarida sovet siyosiy tizimi, xo‘jalik yuritish usuli
o‘zining   rivojlanish   imkoniyatlarini   batamom   tugatdi.   Ma’muriy-siyosiy   biqiqlik
kuchaydi, jamiyat a’zolari mehnat intizomi pasaydi,   loqaydlik , befarqlik kuchaydi.
1980-yillar   o‘rtalarida   sovet   jamiyatida   «qayta   qurish»   boshlandi.Qayta   qurish
haqida M. S. Gorbachev KPSS MK ning aprel (1985 yil) plenumida taklif kiritdi.
Unda   mahsulot   ishlab   chiqarish   uchun   2   marta   ko‘p   tabiiy   resurslar,   energiya,
inson   mehnati   sarf   etilishi,   temir,   po‘lat,   stanoklar   ishlab   chiqarish   bo‘yicha
dunyoda   1-o‘rinni   egallashiga   qaramasdan   mamlakatda   raqobatbardosh
mahsulotlar ishlab chiqarishning yo‘lga qo‘yilmaganligi qayd etildi.
1980-yillarning   o‘rtalarida   SSSRning   ijtimoiy-siyosiy,
iqtisodiy, ma’naviy hayotida inqirozli vaziyatning yanada keskinlashuvi  ro‘y bera
boshladi.   Qayta   qurish   konsepsiyasi   cheklangan   bo‘lib,   u   SSSRni   taraqqiyotini
ta’minlay   olmas   edi.   Qayta   qurish   yillarida   O‘zbekistonda   ijtimoiy-siyosiy   hayot
yomonlashdi.   Respublikada   milliy   urf-odatlar,   an’analar,   qadriyatlar   toptaldi,
buning   oqibatida   xalq   orasida   loqaydlik,   ishonchsizlik   va   norozilik   kuchaydi.
Farg‘ona fojeasi  yuz berdi. Milliy o‘zlikni  anglash boshlandi.O‘zbek tiliga davlat
tili   maqomini   berilishi,   paxta   yakkahokimligini   tugatilishi,   ekologik   holatni
sog‘lomlashtirilishi O‘zbekistonda dolzarb masala sifatida ko‘tarildi 1
.
Iqtisodiyotda   turg‘unlikning   chuqurlashuvi
O‘zbekistonning   1985-1991-yillardagi   iqtisodiy   holati   sovetlar   hukmronligi
davrining   bevosita   va   mantiqiy   davomini   o‘zida   ifodaladi.   1985-   yil   aprelidan
so‘ng   markaziy   iqtisodiy   organlarni   qaytadan   tuzish,   bank   tizimini   qayta   qurish
siyosatini   ishlab   chiqish   yuzasidan   chora-tadbirlar   amalga   oshirildi.   SSSRda
etishtiriladigan   paxtaning   65%,   pillaning   60%   dan   ortig‘i,   kanopning   80-90%,
qazib olinadigan oltin, simob, volframning salmoqli miqdori O‘zbekistonda ishlab
chiqarilardi.   O‘zbekiston   aholisini   tabiiy   gaz   bilan   ta’minlash   miqyosi   20%   ga
yaqinini   tashkil   etdi ,   xolos.Paxtaning   atigi   10%   O‘zbekistonda   qayta   ishlanardi.
1
 Абдуллаев А.Н. Совет даврида пахтачиликдаги «кимеmвий зарбалар»нинг оқибатлари // Илм сарчашмалари. 
- Урганч, 2002. - № 4. - Б. 25.
5 1981-1985 yillarda yalpi ichki mahsulot 3,4% ortgan bo‘lsa, 1986-1990 yillarda bu
2,2%ni   tashkil   etdi.   80-yillarning   o‘rtalaridan   milliy   daromad   ishlab   chiqarish
bo‘yicha O‘zbekiston boshqa respublikalardan ortda qoldi.Iqtisodiy islohotlar 1987
yildan   e’lon   qilindi.1986-1987   yillarda   iqtisodiyotni   barqarorlashtirish   bo‘yicha
birorta   samarali   yo‘l   izlanmadi.   1990   yilgacha   qayta   qurishning   maqsadi   sun’iy
«rejali bozor» tizimini tashkil qilishdan iborat bo‘lib qolaverdi.
1980-yillarning   ikkinchi
yarmida   O‘zbekiston   iqtisodiyotiga   jiddiy   salbiy   ta’sir   etgan   holatlardan   biri   -
1984-1989 yillardagi qatag‘onlar, «desant»lar, «Paxta ishi» oqibatlari bo‘ldi. 1990-
yil   o‘rtalaridan   boshlab   O‘zbekistonning   yangi   rahbariyati   respublikani   chuqur
iqtisodiy   inqirozdan   olib   chiqish   uchun   jiddiy   harakat   boshladi.   M.S.Gorbachyov
hokimiyati   davrida   (1985—1991)   qatag’onga   uchragan,   zo’rlab   ko’chirilgan
xalqlar taqdiri masalalari yuzasidan bir qator komissiyalar tashkil etilgan bo’lsa-da,
aslida   vaziyat   deyarli   o’zgarishsiz   qolaverdi.   Bir   necha   o’n   yillar   davomida
yechilmay,   turg’un   holda   qolib   kelgan   muammolar   millatlararo   munosabatlar
zamirida ham o’z aksini topdi.  O’zbekistonda   bu   holatni
«Farg’ona   voqealari»   va   boshqa   voqealar   jarayonida   ko’rish   mumkin   bo’ladi.
O’zbekistonning   birinchi   Prezidenti   I.A.Karimov   Farg’ona   fojialari   haqida
shunday   degan   edi:   «Farg’onadagi   voqealar   va   undan   keyingilar   turli   millat
kishilari   o’rtasida   ishonchsizlik   tug’dirdi.   Bularning   hammasini   kimlar   boshladi?
Imonim komilki, ushbu voqea-hodisalarning markazi respublikadan tashqaridadir.
Bozor   munosabatlariga   o’tish   davrida   ittifoqdosh   respublikalarning   ahvoli   tang
bo’lishi   kimlargadir   juda   zarur.   Ana   shunday   vaziyatda   istalgan   paytda   ularning
ichki   ishlariga   aralashish   va   masalani   xohlagan   tarafga   qarab   hal   etish   mumkin
bo’ladi».
1989- yilning may-iyun oylarida Farg'onada fojiali voqealar sodir bo'ldi. 45
yil   muqaddam   Stalin   bedodligi   natijasida   o'z   yeridan   badarg'a   qilingan   mesxeti
turklarini   o'zbek   xalqi   o'z   bag'riga   olgan,   ularga   mehribonlik   qilgan   edi.   Tub   joy
aholi bilan mesxeti turklari o'zaro qardoshlik rishtalarini bog'lab, inoq yashardilar.
Biroq   1989-yil   20-mayda   Quvasoyda   mahalliy   aholi   bilan   mesxeti   turklari
6 guruhlari   o'rtasida   mushtlashuv   sodir   bo'ldi.   Respublika   rahbariyatining   voqeani
to'g'ri   baholay   olmaganligi   va   tezkorlik   bilan   zarur   choralar   ko'rmaganligi
oqibatida vaziyat murakkablashdi  va etnik mojaroga aylanib, qon to'kilishiga olib
keldi. 3 iyun kuni kechqurun Toshloqda, so'ng Marg'ilonning mesxeti turklari zich
yashaydigan «Komsomol» suv xo'jaligi quruvchilari posyolkasida ur-yiqit, uylarga
o't qo'yish, qotillik, vaxshiylik sodir bo'ldi. Keyingi kunlarda beboshlik harakatlari
Farg'ona shahri, uning atrofiga tarqaldi. Olomon tomonidan sanoat korxonalariga,
temir yo'l stansiyasiga, aloqa uzeliga, militsiya binosiga hujum qilindi. 
Boshboshdoqlik   partiya   va   sovetlarga   qarshi   tus   olib   bordi.   Ana
shunday  favqulodda  vaziyatda   respublika  hukumat  komissiyasi  tuzildi.  4-iyundan
boshlab   komendantlik   soati   joriy   etildi.   Farg'onaga   shoshilinch   ravishda   SSSR
ichki ishlar vaziriigi ichki qo'shinlarining 13 ming kishilik bo'linmasi keltirildi. Ur-
yiqit   7-   iyun   kuni   yana   takrorlandi   va   tez   orada   Qo'qon   shahriga,   Rishton,
O'zbekiston va Kirov (hozirgi Beshariq) tumanlariga tarqaldi. 8- iyunda Qo'qonda
aholining tinch namoyishi SSSR ichki ishlar vaziriigi qo'shinlari tomonidan o'qqa
tutildi, 50 dan ortiq kishi halok bo'ldi, 200 dan ortig'i yarador qilindi. Ommaviy tus
olgan   tartibsizlik,   ur-yiqitlar   natijasida   jami   103   kishi   halok   bo'ldi.   1011   kishi
jarohatlandi  va mayib bo'ldi. SSSR ichki ishlar vaziriigi ichki qo'shinlarining 137
xizmatchisi, 110 militsiya xodimi yarador bo'ldi, militsiya xodimlaridan biri vafot
etdi. 757 ta uy,  27   ta davlat binosi , 275 ta avtotransport vositasi yondirildi va talon-
taroj qilindi. Voqealarning   keng   miqyosda   va   fojiali   tus   olganligi   sababli
sovet   va   ma'muriy   organlar   mesxeti   turklarini   Farg'onadagi   harbiy   qism
poligonidagi   lagerga   hamda   Tojikistonning   Leninobod   viloyati   Asht   tumanidagi
Novgarzon   posyolkasiga   shoshilinch   ko'chirildi.   Minglab   odamlarni   bunday
lagerlarda   uzoq   saqlab   bo'lmas   edi.   Shuning   uchun   16.282   kishi   Farg'ona
viloyatidan   Rossiyaning   Smolensk,   Orlovsk,   Kursk,   Belgorod   va   Voronej
viloyatlariga   ko'chirib   olib   borib   joylashtirildi.
Farg'ona   fojiasining   sabablari,   uni   harakatga   keltirgan   kuchlar   kimlar   edi?
O'zbekiston   Kompartiyasi   MQning   1989-yil   23-iyunda   bo'lgan   XIV   Plenumida
Farg'ona   fojiasi   bilan   bog'liq   masalalarni   o'rganish   uchun   maxsus   komissiyasi
7 tuzildi.   Komissiyaning   O'zbekiston   Kompartiyasi   MQning   1989-   yil   29-iyulda
bo'lgan XV Plenumi tomonidan ma'qullangan axborotida fojiani keltirib chiqargan
sabablar ochib berildi.
Farg'ona viloyati, shahar, tuman partiya va sovet tashkilotla-rining, huquqni
himoya   qilish   organlarining   tashkilotchilik,   siyosiy   ishidagi   jiddiy   xatolar   fojiali
voqealarga   sabab   bo'ldi.   Ular   viloyatdagi   keskin   ijtimoiy,   siyosiy   vaziyatni
kuchayishi   xavfini   o'z   vaqtida   anglab   yetmadilar,   millatlararo   adovatni   keltirib
chiqarishga   uringan   ekstremistlarga,   poraga   sotilganlarga   o'z   vaqtida   zarba
berolmadilar 1
.
Farg'ona   viloyatida   o'n   yillar   davomida   ijtimoiy-iqtisodiy   keskinlik   ortib
bordi.   Xo'jalik   strukturasi   buzilgan,   tarmoqlar   xom-ashyo   yetishtirish,   yarim
fabrikatlar   ishlab   chiqarishga   moslashib   qolgan   edi,   ishsizlar   soni   tobora   oshib
borar,   odamlarni,   yoshlarni   ish   bilan   ta'minlash   tadbirlari   ko'rilmasdi.
Kadrlar   tanlash,  munosib  ish  bilan ta'minlash   ishlari  buzilgan , poraxo'rlik, xizmat
mavqeyini suiste'mol qilish avj olgan edi.Ana shunday keskinlikdan, respublikada
ijtimoiy-siyosiy   beqarorlikni   keltirib   chiqarishdan   manfaatdor   siyosiy   kuchlar
allaqachon   ishlab   chiqilgan,   puxta   tayyorgarlik   ko'rilgan   reja   asosida   jg'vogarona
harakat   qildilar,   olomonga   oldindan   tayyorlangan   varaqalar   tarqatdilar.
Farg'onada   sodir   bo'lgan   siyosiy   ig'vogarlik   Tbilisi,   Tog'li   Qorabog',   Bokuda
tashkil etilgan ig'vogarliklardan biri edi. 
Keyinchalik,   1990-   yil   fevral-mart   oylarida   Bo'ka   va   Parkent,   1990-yil
iyunda   O'sh   va   O'zganda   ham   shunday   urinishlar   bo'ldi.   Yovuz   kuchlar   o'z
maqsadiga erisha olmadilar. O'zbekistonning yangi rahbariyati tomonidan ko'rilgan
chora-tadbirlar   natijasida   keskinlik   bartaraf   qilindi.   O’zbekistonda   bu   fojialarni
tekshirish   uchun   1989-yil   23-   iyunda   tashkil   etilgan   komissiya   xulosalarida   esa
Farg’onada   yuz   bergan   voqealar   yoshlar   o’rtasida   kelib   chiqqan   mojarolarning
tasodifiy   natijasi   emas,   balki   ijtimoiy,   iqtisodiy   ildizlarga   ega   bo’lganligi
ta’kidlandi,   uning  sabablari   qatorida  partiya   tashkilotlarining  aholi   o’rtasida   keng
1
  Абдуллаев   А.Н.   Ўзбекистонда   совет   ҳокимияти   янги   иқтисодий   сиеmсатининг   амалга   оширилиши   ва
пахтачилик (1921-1924 й.й.)//Ўзбекистон тарихи. - Тошкент, 2008. - № 1. - Б. 35.
8 ko’lamda   tarbiyaviy,   tashkiliy   ishlar   olib   bormagani,   xalqlar   do’stligini
mustahkamlashga e’tibor bermagani, ma’muriy organlar xodimlari esa sarosimaga
tushib, mojaro boshlangan birinchi kundanoq janjalning oldini olish uchun chora-
tadbirlar   ko’rmagani   ko’rsatildi.   SHuningdek,   nizolar   mahalliy   millat   o’rtasida
kuchaygan   «ashaddiy   millatchilik»   kayfiyatining   natijasi   bo’lib,   bu   respublikada
yashayotgan   xalqlarni   bir-biriga   qarama-qarshi   qo’yishga   qaratilgani   ham   qayd
qilib   o’tilgani   holda,   «vodiyda   turk   mesxetilari   xatti-harakatlariga   nisbatan   ancha
befarqliklar   bo’lgani,   ular   orasidagi   ayrim   shaxslar   Gruziya   SSRning   janubiy
rayonlariga   tezroq   qaytish   muammosini   hal   etish   maqsadida   vaziyatni
keskinlashtirishga   uringani,   bu   esa   vaziyatni   ancha   chigallashtirib
yuborgani»  
ko’rsatib   o’tiladi.   Shubhasiz ,   bu   xulosa   tarixiy   haqiqatga   birmuncha
mos   kelsa-da,   mesxeti   turklari   o’z   talablaridan   «kelib   chiqqan   mojarolar»da
O’zbekiston   rahbariyati,   O’zbekiston   SSR   Prokuraturasi,   Ichki   ishlar   vazirligini
mojarolarning   oldini   ololmaganlikda   ayblash   markazning   yordami   hamma   vaqt
kerak bo’lishini «isbotlab» qo’yish uchun qulay imkoniyat ham edi. 1989-
yil   15-   iyunda   respublika   partiya   xo ’ jaligi   faollari   yig ’ ilishida   harbiy   mashq
zonasiga   joylashgan   mesxeti   turklarini   boshqa   yerlarga   ko ’ chirish   masalasi   ko ’ rib
chiqildi .   SSSR   Ministrlar   Sovetining   Raisi   N.I.Rijkov   ma’ruzasida   «Farg’ona
yaqinidagi   qochoqlar   lagerida   yashayotgan   turk   millatiga   mansub   grajdanlarga,
ularning oila a’zolariga agar ixtiyor qilsalar, Rossiyaning noqoratuproq rayonlariga
jo’nab ketish imkoniyati berilganligi» va bu «vaqtincha tadbir» ekanligi, ko’chirish
uchun   zarur   bo’lgan   barcha   choralar   boshlangani   ta’kidlab   o’tildi.
XX   asr   90-yillariga   kelib   jahon   va   sobiq   Ittifoqdagi   o‘zgarishlar,   hamda   yuzaga
kelgan   vaziyat   o‘zbek   xalqining   mustaqillik   uchun   bo‘lgan   kurashini   tezlashtirib
yubordi. Mana shunday jarayonda o‘zbek xalqiga munosib yo‘lboshchi  zarur edi.
1989-yil   23-iyun   kuni   bo'lib   o'tgan   O'zbekiston   Kompartiyasi   MQning   XIV
Plenumida   Islom   Abdug'aniyevich   Karimov   O'zbekiston   Kompartiyasi   MQning
birinchi   kotibi   etib   saylandi.   I.A.Karimov   boshliq   yangi   rahbariyat   tomonidan
o'zbek   xalqining   milliy   o'zligini   anglashi   kuchayib   borayotganligi   birinchi   bor
etirof   etildi.   Xalqning   shon-shuhrati,   qadr-qimmatini   himoya   qilish,   milliy
9 mustaqillikka erishish tomon yo'l olindi.
Respublikada   kadrlarni   tanlash,   joy-joyiga   qo'yish   va
tarbiyalash   masalalarida   milliy   manfaatdorlik   ustivorligi   ta'minlandi.   Markazdan
yuborilgan   «kadrlar   desanti»   o'z   mavqeyini   yo'qotdi.   Anishev,   Ogarek,   Satin   va
boshqa   «kazo-kazolar»   respublikadan   chiqarib   yuborildi.   Mahalliy   kadrlar
rahbarlik   lavozimlariga   ko'tarildi.   Kadrlar   siyosatidagi   jiddiy   ijobiy   o'zgarish
shundan iborat bo'ldiki endi O'zbekistonda partiya, sovet, davlat, huquqni himoya
qilish   organlarining   boshliqlarini   Moskva   orqali   hal   qilish,   Moskva   belgilagan
xodimlarni   ko'tarish   amaliyotiga   chek   qo'yildi,   bu   masalalarni   hal   qilishni
respublika rahbariyati o'z qo'liga oldi.
Bu   vaziyatni   teran   anglagan   rahbarning   jasorati
bo'lib,   siyosiy   mutelikdan   qutilish   tomon   tashlangan   muhim   qadam
bo'ldi.O'zbekistonda   adolatni   tiklash   chora-tadbirlari   ko'rildi,   to'qib   chiqarilgan
«o'zbek ishi», «paxta ishi»ga tamomila chek qo’yildi. Bu bilan bog'liq ishlar qayta
ko'rildi,   aybsiz   qamalgan   minglab   kishilar   oqlandi,   o'z   oilasiga   qaytdi,   adolat
tiklandi.   XX   asrning   80   –   yillari   oxirlariga   kelib   SSSRning   parchalanishi   real
obektiv   haqiqatga   aylanib   qoldi.   Bu   jarayonni   о ‘zbek   tiliga   davlat   tili   maqomi
berilishi   ayniqsa   tezlatib   yubordi.   1989-   yil   21-   oktabrda   О ‘zbekiston   Oliy
Sovetining XI sessiyasi « О ‘zbekiston SSRning davlat tili haqida»gi Qonunni qabul
qildi.  О ‘zbek tili davlat tili deb e’lon qilindi. Ish yuritish sekin – asta  о ‘zbek tiliga
о ‘tkazila   boshlandi,   uni   о ‘rganishni   yaxshilash   yuzasidan   aniq   chora   –   tadbirlar
belgilandi.   Ayni   vaqtda   rus   tilini   va   respublikada   yashovchi   boshqa   xalqlarning
tillarini   о ‘rganish uchun shart – sharoitlar   yaratilishi lozim edi , tilni   о ‘rganishning
ixtiyoriyligi va uni tanlash huquqi qonunda belgilab q о ‘yildi. Bu qonunning qabul
qilinishi  о ‘zbek xalqi, shu xalq milliy  о ‘z- о ‘zini anglashining  о ‘sishi, respublikada
millatlararo   hamjihatlikning   saqlanib   qolishi   uchun   juda   katta   ahamiyatga   ega
b о ‘ldi. Davlat tili haqidagi qonun qabul qilinganidan s о ‘ng milliy  о ‘zlikni anglash,
milliy   davlatchilikni   tiklash   y о ‘lida   respublikada   yana   bir   tarixiy   ahamiyatga   ega
b о ‘lgan muhim siyosiy qadam q о ‘yildi.
10 1.2 Paxta ishi O’zbek nomli kompaniyalar
1990   yil   23   martda   О ‘zbekiston   Kompartiyasi   Markaziy   Komitetining
Plenumida   respublika   siyosiy   tizimi   t о ‘g‘risidagi   masala   k о ‘rib   chiqildi.   Unda
О ‘zbekistonda   hokimiyatning   Prezidentlik   boshqaruvi   shakliga   о ‘tishi   respublika
suvereniteti   va   davlatchiligida   mohiyatan   yangi   bosqich   ekanligi   ta’kidlandi.
1990 yil 24 mart kuni  О ‘zbekiston SSR Oliy Sovetining XII chaqiriq 1 – sessiyasi
SSSR   doirasida   birinchi   b о ‘lgan   siyosiy   hujjatni   —   « О ‘zbekistonda   Prezidentlik
boshqaruvi   ta’sis   etish   t о ‘g‘risida»gi   qarorni   qabul   qildi   va   О ‘zbekiston
Kompartiyasi   MK   birinchi   kotibi   Islom   Abdug‘aniyevich   Karimov   О ‘zbekiston
SSR   Prezidenti   etib   saylandi.   Shu   tariqa,   О ‘zbekiston   —   SSSR   respublikalari
ichida birinchi b о ‘lib  о ‘zining milliy huquqiy va demokratik davlatiga mustahkam
zamin yaratdi 1
.
О ‘zbekistonning   mustaqillikka   erishishida   q о ‘yilgan   navbatdagi   muhim
qadamlardan   biri   bu   –   1990   yil   20   iyunda   respublika   Oliy   Soveti
tomonidan   «Mustaqillik   Deklaratsiyasi»ni   qabul   qilinishi   edi.   Mazkur   hujjat
О ‘zbekiston qonunlarining Ittifoq qonunlaridan ustuvorligini ta’minladi. Shu bilan
birga,   «Mustaqillik   Deklaratsiyasi»   О ‘zbekistonning   1991   yil   31   avgustga   qadar
mavjud b о ‘lgan boshqaruv, huquqiy faoliyatini ta’minladi, barcha sohada mustaqil
siyosat  olib borish  imkonini  berdi. Deklaratsiyada  har  bir  millatning   о ‘z taqdirini
о ‘zi   belgilash   huquqidan   kelib   chiqqan   holda,   xalqaro   huquq   qoidalariga,
umumbashariy qadriyatlariga va demokratiya tamoyillariga asoslanib   О ‘zbekiston
SSRning davlat suvereniteti e’lon qilindi.
Deklaratsiyaning   qabul   qilinishi   bilan   О ‘zbekistonda   respublikaning   iq -
tisodiy   va   siyosiy   h ayotiga   doir   masalalar   musta qil   tarzda   hal   q ilina   boshlandi.
1
  Абдуллаев   А.Н.   Бухоро   Республикасининг   ижтимоий-иқтисодий   аҳволи   (1920-1924   й.й.)   //Бухоро   давлат
университети илмий ахбороти. - Бухоро, 2009. - № 1. - Б. 17.
11 Shunday  bir  tarixiy  sharoitda  sobiq  SSSRdagi  siyosiy  vaziyat   keskinlashib   bordi.
XX   asrning   90   –   yillari   boshlarida   Ittifoq   tarkibidagi   k о ‘pchilik   respublikalar
mavjud   vaziyatni   о ‘zgartirishni   talab   qilisha   boshladi.   1990   yil   bahorida   Sovet
Sotsialistik Respublikalari hisoblangan Boltiqb о ‘yidagi Litva (11 mart), Latviya (4
mayda),   Estoniya   (8   may),   keyinroq   Gruziya   (oktabr)   va   Ozarbayjon   (1991   yil
fevral)   Ittifoq   tarkibidan   chiqqanligini   e’lon   qildi.   Bu   holat   SSSRning   davlat
butunligiga jiddiy ta’sir k о ‘rsatdi.
1991   yil   aprelda   Kiyevda   Ukraina,   Rossiya,   Belorus,   О ‘zbekiston,
Qozog‘iston respublikalari rahbarlarining uchrashuvi b о ‘ldi. Uchrashuvda mustaqil
respublikalar   manfaatlariga   mos   keladigan   Ittifoq   shartnomasini   tuzishga
yondashish   y о ‘llari   ishlab   chiqildi   va   tegishli   bayonot   imzolandi.   Bu   hujjatni
Qirg‘iziston,   Tojikiston,   Turkmaniston   Respublikalari   ham   imzolashga   rozilik
bildirdi. Markaz yon berishga majbur b о ‘ldi.
1991   yilga   kelib   О ‘zbekistonda   respublikaning   davlat   mustaqilligiga   doir
mutlaqo   yangi   davlat   ramzlari   tayyorlash   va   qabul   qilish   borasida   dadil   ishlar
qilina   boshlandi.   1991   yil   15   fevralda   О ‘zbekiston   Oliy
Kengashi   « О ‘zbekistonning davlat  ramzlari  t о ‘g‘risida»   maxsus  qaror  qabul  qildi.
О ‘zbekistonning   о ‘z   suvereniteti   uchun   kurashi,   avvalo,   respublikada   qabul
qilingan   har   bir   qonunning   mazmuni   va   mohiyati   jihatidan   sobiq   Ittifoq
qonunlaridan   tubdan   farq   qilishida,   bundan   tashqari,   har   bir   qonun   avvalgidek
Ittifoq   qonuniga   moslashtirib   emas,   balki   respublika   manfaati   ifoda   etilganligi
bilan ajralib tura boshladi.  Xususan,   1991   yilning   22
iyo’lida   О ‘zbekiston   SSR   Oliy   Kengashi   Prezidiumining   « О ‘zbekiston   SSR
hududida   joylashgan   Ittifoqqa   b о ‘ysunuvchi   davlat   korxonalari,   muassasalari   va
tashkilotlarini   О ‘zbekiston   SSRning   huquqiy   tobeligiga   о ‘tkazish»   t о ‘g‘risida
qabul   qilgan   qarori   ham   О ‘zbekiston   SSR   Prezidenti   I.A.   Karimov,   О ‘zbekiston
SSR Oliy Kengashi va hukumati   О ‘zbekistonning siyosiy – iqtisodiy mustaqilligi,
uning   milliy   suvereniteti   uchun   dadil   qadamlar   tashlaganligining   isboti   edi.   1991
yilning aprel oyiga kelib, Markaz  о ‘zining ta’sir doirasini saqlab qolish maqsadida
mustaqil davlatlar ittifoqini tuzishga intildi. 1991 yil aprelda Novo – Ogoryovoda
12 SSSR   Prezidenti   M.S.   Gorbachevning   9   respublika   rahbarlari   bilan   uchrashuvi
b о ‘ldi.   Ishtirokchilar   tomonidan   «Mamlakatdagi   vaziyatni   barqarorlashtirish   va
tanglikni   bartaraf   etishga   doir   kechiktirib   b о ‘lmaydigan   choralar
t о ‘g‘risida»   q о ‘shma   Bayonot   imzolandi.   Bu   hujjat   «9 +	 1»   (9   respublika   +
Markaz)   degan   nomni   oldi.   Uning   mazmuni   markazning   yon   berganini,   Kiyevda
bildirilgan fikr – mulohazalarga rozi b о ‘lganini k о ‘rsatadi.
1991   yil   3   iyunda   Novo   –
Ogoryovoda   SSSR   Oliy   Soveti   vakillari   bilan   Respublika   rahbarlari   о ‘rtasida
uchrashuv   b о ‘ldi.   Uchrashuvda   Mustaqil   davlatlar   ittifoqi   (MDI)   tuzish   masalasi
muhokama   qilindi.   Mulk,   til   va   yangi   shartnomani   tasdiqlash   tartibi   t о ‘g‘risida
keskin munozara b о ‘ldi. Uchrashuvda ishtirokchilarning fikr – mulohazalari asosan
inobatga olingan «Mustaqil davlatlar ittifoqi t о ‘g‘risida shartnoma» loyihasi ishlab
chiqildi.   Loyiha   barcha   Respublikalar   Oliy   Sovetlariga   muhokama   uchun
j о ‘natildi.   Mazkur   shartnoma   loyihasi   О ‘zbekiston   Oliy   Sovetida   1991   yil   14
iyunda   muhokama   qilindi.   Kengash   Federatsiya   tamoyillari   asosida   Mustaqil
Davlatlar   Ittifoqini   tuzish   tarafdori   ekanligini   bildirdi.   Shu   bilan   birga   u
Respublikalar vakolatlarini yanada kengaytirishga doir takliflarni ilgari surdi. 1991
yil iyul  oyining oxirlarida Novo – Ogoryovoda yangi  shartnoma loyihasini  uzil  –
kesil   tayorlash   uchun   Markaz   vakillari   va   Respublika   rahbarlarining   uchrashuvi
b о ‘ldi.   Markazni   ham,   Respublikalar   rahbarlarini   ham   qanoatlantiradigan
«Mustaqil   Davlatlar   Ittifoqi   t о ‘g‘risida   shartnoma»   loyihasi   tayyorlandi.   Ammo
hamma rozi b о ‘lgani holda   «Mustaqil Davlatlar Ittifoqi t о ‘g‘risidagi shartnoma»ni
imzolash   1991   yil   20   avgust   kuniga   qoldirildi.   SSSR   Prezidenti   M.S.   Gorbachev
Qrimga dam olish uchun j о ‘nab ketdi 1
.
Biroq   ittifoqning   kompartiya   va   markaziy   davlat
apparatidagi   bir   necha   nufuzli   rahbarlar   markazning   yakka   hokimligini
cheklaydigan   va   kamida   olti   respublikani   Ittifoqdan   chetda   qoldiradigan   bu
shartnomaga q о ‘shila olmadi. Bu rahbarlar oliy hokimiyat mahkamalaridagi asosiy
lavozimlarni   egallab   turar   edi.   Prezident   M.   Gorbachev   dam   olishga   ketganidan
1
 Абдуллаев А.Н. Асорат // Қонун ҳимоясида. - Тошкент, 2005. - № 5. - Б. 36.
13 foydalanib,   ular  1991  yil  18  avgust   kuni   tayyorlangan  va   19  avgustda  matbuotda
e’lon   qilingan   «Sovet   rahbariyatining   Bayonoti»da   M.S.   Gorbachevning
salomatligi yomonlashdi, shu sababli uning SSSR Prezidenti vazifalarini ijro etish
imkoniyati   y о ‘q,   degan   soxta   axborot   bilan   chiqdilar.   Bayonotda   Prezident
vakolatlari   vitse   –   prezident   G.I.   Yanayevga   о ‘tkazilganligi   e’lon   qilindi.   Aslida
esa   Prezident   M.S.   Gorbachyov   sog‘   –   salomat   edi,   ammo   о ‘zini   himoya   qila
olmadi.   Fitnachilar   noqonuniy   ravishda   uni   о ‘z   vazifasidan   chetlashtirdi   va
mamlakatdan,   xalqdan,   dunyodan   ajratib,   barcha   aloqa   vositalarini   uzib,   72   soat
qamal qilib q о ‘ygan edi.  Fitnachilar   tomonidan
mamlakatni   idora   qilish   uchun   SSSRda   Favqulodda   holat   davlat   q о ‘mitasi
(GKCHP) tuzildi. 1991 yil 18 avgustda mamlakatda favqulodda holat e’lon qilindi.
Favqulodda holat davlat q о ‘mitasi faoliyatiga qarshi B.N. Yelsin boshchilik qildi.
Uning farmoni bilan 1991 yil 22 avgustda KPSS faoliyati t о ‘xtatiladi, keyinchalik
taqiqlab   q о ‘yiladi.   Ammo   KPSS   Markaziy   Q о ‘mitasi   joylardagi   partiya
q о ‘mitalaridan   t о ‘ntarishni   q о ‘llab   –   quvvatlashni   talab   qildi.   Moskva   va   boshqa
bir   necha   yirik   shahar   k о ‘chalariga   q о ‘shinlar,   shu   jumladan   tanklar   kiritildi ,
deyarli   barcha   markaziy   gazetalar   ta’qiqlab   q о ‘yildi,   markaziy   televideniyaning
birinchi   kanalidan   boshqa   barcha   kanallari,   deyarli   barcha   radiostansiyalar   ishi
t о ‘xtatildi. Shuni ta’kidlash lozimki, mamlakat aholisining k о ‘pchiligi Favqulodda
holat davlat q о ‘mitasidan yuz   о ‘girdi, armiya payt poylash pozitsiyasida turdi. 20
avgustdayoq   qarshilik   markaziga   aylangan   RSFSR   Oliy   Kengashi   binosi   atrofida
barrikadalar paydo b о ‘ldi, ularda  о ‘n minglab kishilar himoyada turdi. 
Harbiy   b о ‘linmalarning   bir
qismi mudofaachilar tarafiga   о ‘tdi. 21 avgustda fitnachilar mag‘lubiyatga uchradi,
22   avgustda   esa   Favqulodda   holat   davlat   q о ‘mitasi   (GKCHP)   a’zolari   qamoqqa
olindi.   Shundan   s о ‘ng   t о ‘ntarishni   q о ‘llab   –   quvvatlagan   KPSS   rahbariyati   bu
partiyaning obr о ‘sini uzil – kesil yerga urdi. Favqulodda holat davlat q о ‘mitasining
mag‘lubiyatidan   s о ‘ng   mamlakatda   kommunizmga   qarshi   ommaviy   namoyishlar
b о ‘lib  о ‘tdi. KPSSning faoliyati t о ‘xtatib q о ‘yilgach, partiyaning qariyb 15 million
a’zosidan birontasi bu qarorga qarshi norozilik bildirish uchun k о ‘chaga chiqmadi.
14 Bu, mazkur partiya 1991 yil yozidagi qiyofasida umri tugaganidan dalolat beruvchi
ramziy   holat   edi.
Moskvada fojiali hodisalar r о ‘y bergan paytda  О ‘zbekiston birinchi prezidenti I.A.
Karimov   rasmiy   safar   bilan   Hindistonda   edi.   U   1991   yil   19   avgustda   safardan
qaytib  keldi   va  shu   kuni   kechqurun  Toshkent   shahrining  faollari   bilan   uchrashib,
qat’iy tarzda  О ‘zbekiston nuqtai nazarini ma’lum qildi. 
Respublika   rahbariyati   Markazdan   beriladigan   qonunga   xilof   b о ‘lgan   har
qanday   k о ‘rsatmalarni   bajarishni   man   etdi.   20   avgustda   О ‘zbekiston   SSR   Oliy
Kengashi   Rayosati   va   О ‘zbekiston   SSR   Prezidenti   huzuridagi   Vazirlar
Mahkamasining   Qoraqalpog‘iston   Respublikasi,   viloyatlar   va   Toshkent   shahri
rahbarlari ishtirokida q о ‘shma majlisi b о ‘ldi. Unda fitna munosabati bilan vujudga
kelgan   vaziyat   muhokama   qilinib,   О ‘zbekistonning   mustaqillikka   erishish   y о ‘li
о ‘zgarmasligi  haqida Bayonot  qabul  qilindi. 1991 yil 21 avgust  kuni   О ‘zbekiston
birinchi   prezidenti   I.   Karimovning   Farmoni   bilan   Favqulodda   holat   davlat
q о ‘mitasining   О ‘zbekiston   Konstitusiyasi   hamda   qonunlariga   zid   keladigan
qarorlari   va   farmonlari   noqonuniy   deb   e’lon   qilindi.   Islom   Karimov   Favqulodda
holat   Davlat   Q о ‘mitasi   faoliyatiga   о ‘z   munosabatini   bildirmagan,   q о ‘rqoq   va
prinsipsiz   mavqeda   turgan   KPSS   Markaziy   Q о ‘mitasi   Siyosiy   Byurosi   va
Kotibiyati yuz minglab kommunistlarning sha’ni va qadr – qimmatini zarba ostiga
q о ‘yganini   qoraladi.   Buning   ustiga   respublika   kommunistlarini   chalg‘itishga   va
davlat   t о ‘ntarishini   q о ‘llab   –   quvvatlashga   majbur   qilishga   urinish   b о ‘lganini
oshkora   aytdi.   I.   Karimov   bundan   buyon   KPSS   Markaziy   Q о ‘mitasi   Siyosiy
Byurosining tarkibida qola olmasligi t о ‘g‘risida bayonot berdi. Mazkur bayonotni
О ‘zbekiston   Kompartiyasi   Markaziy   Q о ‘mitasi   byurosi   va   Markaziy   nazorat
komissiyasi rayosati ma’qulladi.
О ‘zbekiston   birinchi   Prezidentining   1991   yil   25
avgustdagi   Farmoniga   binoan   Respublika   ichki   ishlar   vazirligi   va   Davlat
xavfsizligi   q о ‘mitasi   qonuniy  ravishda   О ‘zbekiston  tasarrufiga   olindi.  Respublika
hududida   joylashgan   SSSR   ichki   ishlar   vazirligining   ichki   q о ‘shinlari   bevosita
О ‘zbekiston   Prezidentiga   b о ‘ysundirildi.   Respublika   ichki   ishlar   vazirligi,   Davlat
15 xavfsizlik   q о ‘mitasi,   prokuraturasi,   adliya   organlari,   ichki   q о ‘shinlar,   Turkiston
harbiy   okrugi   qismlari   va   q о ‘shilmalari   partiyadan   butunlay   xoli   qilindi.
O’zbekiston   Respublikasining   birinchi   prezidenti   I.   Karimov   Oliy   Kengash
sessiyasini  chaqirish va unda O’zbekiston mustaqilligi haqida Qonun qabul qilish
masalasini   keskin   qo`ydi.   Chunki   har   bir   milliy   respublikaning   chinakam   teng
huquqliligi   va   mustaqilligi   ta'minlangandagina   tanazzuldan   chiqish   mumkin   edi.
Buning   uchun   mustaqillik   yolidagi   barcha   to‘siglar   olib   tashlanishi,   har   bir
respublika   so`zda   emas,   balki   amalda   tenglar   orasida   teng   lozim   edi.   Ayni   shu
maqsadlarni   ko`zlab,   O’zbekistonOliy   Kengashining   XII   chaqiriq   navbatdan
tashqari   sessiyasi   1991-yil   31-avgustda   o`z   ishini   boshladi.   O`zbekistonning
mustaqil   davlat   deb   e'lon   qilinishida   mazkur   sessiya   katta   tarixiy   ahamiyat   kasb
etishini   alohida   ta'kidlash   lozim.   Unda   «O`zbekiston   Respublikasining   davlat
mustaqilligi  to`g`risida»gi   hamda  «O`zbekiston   Respublikasining  Davlat  bayrog`i
to'ggrisida»gi masalalar kun tartibiga qizg`in muhokama qilindi 1
. 
O’zbekiston   Respublikasining   davlat
mustaqilligi   to`g`risida   birinchi   prezident   I.   Karimov   ma'ruzasi   tinglandi.   U   o`z
nutqida   1991-yil   o`rtalarida   markaziy   hukumat   olib   borayotgan   ichki   siyosatni
tahlil   19-21-avgust   kunlari   Moskvada   Favqulodda   Holat   Davlat   Komiteti
a'zolarining   fuqarolar   boshiga   azob-uqubatlar   solishga   intilishganini,   butun-butun
xalqlarning   ozodligini,   respublikalar   mustaqilligini   yana   kishanlamoqchi
bo'lganliklarini   ro`yi   rost   ochib   tashladi.   Alg`ov-dalg`ovli   kunlarda   ham
O`zbekistonning   o`z   yo`li   va   maqsadi   borligini,   bu   xalq   manfaatiga   mos   yo'l
ekanligini, qan-day qilib bo'lmasin, undan qaytmaslik lozimligini aytdi.  
Shuningdek , ma'ruzada mustaqil
davlatlar   maqomiga   to`xtalib:   «Bo`lajak   Mustaqil   davlatlar...   erkin,   mustaqil   va
teng   huquqli   bogib   qolishlari,   o'ziarining   milliy   davlat   tuzish,   tashqi   bozorga
chiqish, o'zi ma'qul topgan barcha mamlakatlar bilan xalqaro munosabat o`rnatish,
diplomatik   va   konsullik   alogalari   masalalarini   mustaqil   hal   etishlari   kerak.   Yana
1
  Ўзбекистоннинг  янги   тарихи.  II-   китоб.  Ўзбекистон   совет  мустамлакачилиги   даврида.  Тошкент.  «Шарқ».
2000.  B . 237.
16 ta'kidlab   aytaman,  bu   hech   kimning  buyrug'isiz   va   aralashuvisiz   mustaqil   amalga
oshirilishi   kerak.   Mana   shu   sharoitga,   sabablarga   asoslanib,   xalqimiz   xohish-
irodasini bajo keltirib, Oliy Kengash diqqatiga faqat bir masalani qo`ymoqchiman:
O`zbekistonning   mustaqilligi   haqidagi   Qonunni   muhokama   etish   va   uni   qabul
qilishni   taklif   etaman.   Bu   qonunda   qadimiy   va   yangilanayotgan   diyorimizda
istiqomat   qilayotgan   barcha   kishilarning   xohish-irodasi   o`z   ifodasini   topgan.
Xalqimizning   bu   ezgu   xohish-irodasi   biz   uchun   muqaddasdir»,   —   degan   fikr
bildirildi.  Oliy   Kengash   deputatlari
moddama-modda   muhokamadan   so`ng   «O`zbekiston   Respublikasining   Davlat
Mustaqilligi   to`g`risida»gi   qonunni   qabul   qildilar.   So`ngra   Respublika   Davlat
Mustaqilligi   to`g`risidagi   Bayonot   qabul   qilindi.   O’zbekiston   SSRning   nomi
O’zbekiston   Respublikasi   deb   o`zgartirildi.   Mustaqillik   e'   lon   qilingan   kun   1-
sentabr   1991-yildan   boshlab   milliy   bayram   va   dam   olish   kuni,   deb   e'lon   qilindi.
O’zbekiston Respublikasi mustaqilligi haqidagi bu hujjatlar o`zbek xalqining asriy
orzusi ro`yobga chiqqanligining huquqiy ifodasi bo'ldi. O‘zbekistonda “O‘zbeklar
ishi”,   “paxta   ishi”   deb   atalgan   jinoiy   ishlar   to‘qib   chiqarildi.   Moskvadan
yuborilgan   Gdlyan   va   Ivanov   guruhi   O‘zbekistonning   boshiga   tushgan   kulfat
bo‘ldi. Guruh a’zolari hech kim bilan hisoblashib o‘tirmay odamlarni qamash bilan
shug‘ullandilar.   Oddiy   dehqondan   tortib   O`zKP   MQ   kotiblari   va   hukumat
a’zolarigacha   bo‘lgan   xodimlarni   qamash   uchun   birovlardan   zo‘rlab   yozdirib
olingan bir parcha qog‘ozning o‘zi kifoya edi. O‘zbekistonda   qonunchilik buzildi ,
o‘zboshimchalik   va   qatag‘onchilikning   yangi   davri   avj   oldi.   Ming-minglab
iqtidorli,   rahbarlik   mahoratini   puxta   egallagan   rahbar   kadrlar,   mirishkor
paxtakorlar, ter to‘kib mehnat qilgan halol kishilar qamoqqa olindi. Hibsga olingan
respublika partiya va davlat organlarining rahbarlari esa Moskva qamoqxonalariga
tashlandi. Tergov xodimlari 30-yillarda ishlatilgan yaramas usullardan foydalanib,
hibsga   olinganlarni   qiynab,   boshqalar   ustidan   to‘qilgan   aybnomalarni   ularning
qo‘li bilan qaytadan yozdirib olardi va “aybnoma” tobora ko‘p begunoh odamlarni
qamashga asos bo‘lib xizmat qilardi.
17 II BOB. Paxt ishi – sovet rejimining O’zbekistondagi so’ngi qatog’on siyosati
2.1. Paxta ishi va uning oqibatlari
Butun   SSSRda   bo‘lganidek,   O‘zbekistonda   ham   kamchiliklar,   qo‘shib
yozishlar, poraxo‘rlik illatlari va boshqa jinoyatchiliklar bor edi, albatta. Lekin bu
illatlarni   O‘zbek   xalqi   emas ,   balki   sovet   hokimiyatining   ijtimoiy-siyosiy   tuzumi
keltirib chiqargan edi. O‘zbekiston fuqarolari o‘z haq-huquqlarini himoya qilishni
so‘rab tuman, viloyat va respublika partiya va sovet organlariga murojaat qildilar.
Yuz   minglab   fuqarolar   O`z   KP   MQga,   mahalliy   hokimiyat   organlariga   o‘z   haq-
huquqlarining,   qonuniy   manfaatlarining   buzilganlagini   shikoyat   qilib   koridorma-
koridor,   eshikma-eshik   turtinib   yurdilar.   Norozilik   ayniqsa   xotin-qizlar   orasida
ko‘paydi.   1986-1987   yillarda   respublikada   270   nafar   ayol   o‘zini-o‘zi   yondirib
yubordi.   Bu   holat   ularning  sha’ni   qadr-qimmatining  toptalishi,   haq-huquqlarining
buzilishiga nisbatan songgi norozilik ifodasi edi 1
.
Xalqning   juda   boy   tarixi   va   madaniyatini,   o‘lkaning   o‘ziga   xos   noyob
xususiyatlarini   bilmagan   va   bilishni   istamagan   kelgindilar,   ularga   laganbardorlik
qilgan   ayrim   mahalliy   amaldorlar   xalqning   urf-odatlari,   an’analarini   oyoq   osti
qildi.   Xalqimizning   boy   madaniyati   va   ma’naviy   qadriyatlari   kamsitildi.   Ona
tilimizning   qo‘llanish   doirasi   sun’iy   tarzda   yanada   cheklab   qo‘yildi.   Hatto   milliy
libos kiyib yurish ham qoralandi. Milliy an’analar bo‘yicha to‘y qilgan yoki vafot
etgan   qarindosh-urug‘larni   milliy,   diniy   qadriyatlar   asosida   dafn   qilganlar   tanqid
ostiga olindi, shafqatsiz jabzolandi. Bunday vaziyat  xalqni  ranjitdi,   hafsalasini  pir
qildi ,   siyosiy   loqaydlikni   kuchaytirdi 2
.   Ko‘plab   olimlar,   yozuvchilar   va   boshqa
ijodiy   xodimlar   mislsiz   aziyat   chekdilar.   Ularning   ko‘pchiligi   mahalliychilikda,
milliy   cheklanganlikda,   xurofot-bid’atga   berilganlikda,   sinfiy   va   partiyaviy
1
 Раззоков А. «Ўзбекистон пахтачилиги тарихи». Тошкент. «Ўзбекистон». 1994.  B .46.
2
  Аминова   Р.Х.   «Қайта   қуриш   шароитида   Ўзбекистонда   социал   ривожланишнинг   долзарб   муаммолари».
Тошкент. «Фан». 1991.  B .77.
18 tamoyillardan   og‘ishlikda,   o‘tmishni,   xonlar   va   amirlar   hayotini   bo‘rttirib
ko‘rsatishda   ayblandilar.   Respublika   matbuoti   xalq   turmushiga   doir   masalalarni,
noxush   holatlarni,   xalq   dardi,   orzu-armonlarini   oshkoralik   bilan   yorita   boshladi,
xalqning o‘zligini anglashga ko‘maklashdi.
Siyosiy   va   mafkuraviy   zug‘umlarga   qaramasdan   ijtimoiy   ong
o‘zgara   boshladi.   O`tmish   va   hozirgi   zamon   muammolari   to‘g‘risida
munozaralar,   turli   qarashlar ,   nuqtai   nazarlar   bildiriladigan   bo‘lib   bordi.
Jamoatchilik   paxta   yakkahokimligini   tugatish,   O‘zbek   tiliga   davlat   tili   maqomini
berish,   ekologik   holatni   sog‘lomlashtirish   kabi   masalalarni   ko‘tara   boshladi.
Norasmiy   guruhlar   va   tashkilotlar   paydo   bo‘la   boshladi.   Bularning   norasmiy
deyilishiga sabab, hali mamlakatda tashkilotlarni ro‘yxatga olish va ularga qonuniy
maqom   berishga   asos   bo‘ladigan   qonun,   huquqiy   hujjatlar   yo‘q   edi.   Norasmiy
harakat asta-sekin siyosiy tusga kira boshla di. 1989-yilda tashkil topgan “Birlik”
xalq harakati respublikadagi dastlabki norasmiy harakat edi.
“Paxta   ishi”   “O‘zbek   ishi”   nomli
kompaniyalar.   “O‘zbekiston   erkin   yoshlar   ittifoqi”,   xotin-qizlarning   “To‘maris”
nomli tashkiloti, rusiyzabon ziyolilarning “Intersoyuz” deb atalgan harakati tuzildi.
Bu   harakatlar   dastlabki   paytlarda   xalqning   ma’naviy   qadriyatlarini   tiklash,   Orol
fojeasining  oldini   olish,  O‘zbek  tiliga davlat  tili  maqomini   berish,  boshqaruvning
ma’muriy-buyruqbozlik usulidan voz kechish kabi dolzarb masalalarni ko‘tardilar,
biroq,   bu   harakatlar   g‘oyaviy,   siyosiy,   tashkiliy   jihatdan   yetarli   darajada   uyusha
olmadi.   “Birlik”   xalq   harakati   rahbarlari   mamlakat   manfaatlari   dan   kelib
chiqadigan   dasturlar   ishlab   chiqish   va   aniq   maqsadlarni   amalga   oshiriash   yo‘lida
siyosiy kurash olib borish. “Paxta   ishi”,
“qo‘shib   yozishlar”   masalasi   ham   aslida   1983-yilda   boshlangan.   O‘zbekiston
Kompartiya   MQsining   XVI   Plenumi   va   unda   Inomjon   Usmonxo‘jayevning
Markazdan   O‘zbekistonga   kadrlar   bilan   “yordam   berish”ni   so‘rab   qilgan
murojatidan   so‘ng   bu   ish   avj   oldi.   O‘zbekistonga   yuzlab,   minglab   kadrlar
yuborildi.   Bular   –   Anishchev,   Ogarok,   Klepikov,   Satin,   Nesterenko ,   Buturlin,
O.Gaydanov,   E.Didarenko,   Lyubimov,   Kalinichenko,   Korolyov,   Maydanyuk,
19 Mavrin,   Litvinenko,   Ivanov,   Galkin,   Kartashyan   va   boshqalardir.   “Paxta   ishi”
bo‘yicha   juda   ko‘p   guruhlar   tashkil   qilindi.   Mahalliy   xalqning   “harakter   va
psixologiyasi”ni   yaxshi   bilgan   amaldorlar   bu   guruhlarga   tub   yerlik   prokuror   va
tergovchilarni   bosh   qilib,   ularga   “yaxshi   konsultatsiya”lar   berdilar   va   shu   tariqa
sopini o‘zidan chiqardilar. Yuqori saviyada “maslahat” olgan guruh a’zolari amaliy
ishga   tushib   ketdilar.   Ular   70-80-yillarda   mamlakatda   keng   tus   olgan   qo‘shib
yozishlar bo‘yicha jinoyatchilarni aniqlab berishlari kerak edi. Haqiqatan ham shu
yillarda   paxta,   chorva   va   boshqa   sohalar   bo‘yicha   qo‘shib   yozishlar   davlat
rejalarini sun’iy ravishda bajarish usuli bo‘libgina qolmay, millionlab so‘m davlat
mablag‘larini suiste’mol qilish va talon-taroj etishning sinalgan usuli edi. 
Poraxo‘rlik   avjiga   mingandi.   Bunday   qo‘shib   yozishlar,   poraxo‘rliklarning
asosiy   ilhomchisi   va   tashkilotchisi   Moskvaning   o‘zi   bo‘lib,   respublika ,   viloyat,
tuman   rahbarlari,   davlat   xo‘jaligi   direktorlari,   jamoa   xo‘jaligi   raislari,   paxta
tayyorlash  korxonalari  va   paxta  tozalash   zavodlari   rahbarlari   bu  ish  bilan  bog‘liq
edilar. Ular asosli ravishda jinoiy javobgarlikka tortildilar va sudlandilar. Shu bilan
bir   qatorda,   qo‘shib   yozishlarga   bevosita   aloqador   bo‘lmagan,   bu   ishga   ongsiz
sur’atda   yoki   tasodifan   o‘ralashib   qolgan,   rahbarlarning   ta’siri   va   tazyiqi
ko‘zbo‘yamachiliklarga   noiloj   qo‘shilib   qolgan,   undan   shaxsan   hech   qanday
moddiy   manfaatdor   bo‘lmagan   yuzlab   va   minglab   gunohsiz   kishilar   ham   jabr
ko‘rib, aziyat chekdilar. “O‘zbeklar ishi”, “Paxta ishi” bo‘yicha qancha odamning
qamoqqa olinganligi to‘g‘risida turlicha ma’lumotlar bor 1
. 
Ba’zi manbalarda 22 ming, boshqasida 30 ming, hatto 48 ming
odam   hibsga   olinganligi   ko‘rsatiladi.   O‘zbekiston   janubida   shu   jumladan,   Qarshi
cho‘li,   Surxon   -   Sherobod   cho‘llarini   o‘zlashtirib,   Respublikaning   janubida
joylashgan Qashqadaryo  va Surxondaryo viloyatlaridan XX asrning 80 -  yillariga
kelib,   o‘rtacha   1   million   tonna   paxta   yetishtirish   vazifasini   kun   tartibiga   qo‘ydi.
Gektaridan   olinishi   lozim   bo‘lgan   hosildorlik   yildan   -   yilga   ortib   borib,   uni
bajarishning iloji bo‘lmagandan keyin, qo‘shib yozish degan bir illat paydo bo‘ldi.
Shu yo‘sinda O‘zbekistonda “paxta ishi”, “o‘zbeklar ishi” degan uydurma vujudga
1
 Абдуллаев А. «Пахта яккахокимлиги: оқибат ва сабоқлар (1917-1991й)». Тошкент. «Истиқлол» 2006.  B .61.
20 keldi. Bu ishning yaqqol ko‘zga tashlangani 1981- yilga to‘g‘ri keladi. 
O‘zbek   xalqining   fidokorona   mehnatiga   qaramasdan,
Markaz   o‘ylab   topgan   «paxta   ishi»,   «o‘zbeklar   ishi»   siyosatining   asorati   XX
asrning   80-yillaridan   boshlab   Qashqadaryoda   yaqqol   ko‘zga   tashlandi.   Birgina
1981-83 yillarda Qashqadaryoda halol mehnat qilib obro ‘   topgan mashhur  kolxoz
raislari ,   sovxoz   direktorlaridan,   viloyat   rahbarlari   36   kishi   ishdan   bo‘shatilib,
ma’muriy   yo‘l   bilan   jazolandi   .   Ular   orasida   shahrisabzlik   mashhur   raislar
A.Turopov,   Qurbonov,   sovxoz   direktori   N.Sharopov,   Kasbi   rayon   xalq   kontroli
qo‘mitasinig raisi Ziyod Arabov, O‘zbekiston KP Bahoriston tuman qo‘mitasining
ikkinchi kotibi R.Suyarov, Qarshi tuman paxta tozalash zavodi direktori Tohirovlar
bor   edi   «Paxta   ishi»   bo‘yicha   surishtirish   ishlariga   jalb   etilgan   «malakali»
tergovchilar   «talon-taroj»   qilingan   boyliklarni   undirib   olish   bilan   ovora   bo‘lib
ketib, qishloq–xo‘jalik va sanoatdagi qo‘shib yozishlarning tub mohiyatini tabiiyki,
ochib bera olmaganlar.  Mamlakatda   yuzaga   kelgan   ijtimoiy-siyosiy
sohadagi   inqiroziy   holatlar,   avvalo,   sovet   hukumatining   ma’muriy-buyruqbozlik
siyosati   natijasi   ekanligini   tergov   guruhi   mutlaq   anglab   yetmas   edi.   Shahrisabz
tuman partiya qo‘mitasining birinchi kotibi X.Xoliqov S.Jo‘rayev bilan birgalikda
4.651.000   ming   so‘m   pulni   paxtaga   qo‘shib   yozish   hisobiga   pora   sifatida
olganliklarida   ayblanganlar.   Aslida,   bu   miqdordagi   pulning   3.100.000   so‘mi
Serpuxovo, Kutaisi, Boku, Orexovo-Zuevo va boshqa shaharlardagi to‘qimachilik
korxonalariga qabul qilinmagan xomashyo uchun pora sifatida berilgan edi. 
Xullas,   “paxta   ishi”,   “o‘zbeklar   ishi”
siyosati   markazning   SSSR   inqirozi   kuchayib   ketib,   tanazzul   topishi   muqarrar
bo‘lgan davrdagi uydurmasi edi. Ushbu o‘zbek xalqiga qaratilgan nohaq siyosat va
ayblovdan   O‘zbekiston   xalqi,   jumladan,   uning   janubiy   viloyatlari   ahli   juda   og‘ir,
tuzatib   bo‘lmaydigan   moddiy   va   ma’naviy   zararga   duchor   bo‘ldilar.
Nohaq   ayblangan   kishilarni   oqlash ,   adolatni   qaror   toptirish   uchun   o‘zbek   xalqiga
mustaqillik   zarur   edi   va   mustaqillik   tufayli   nohaq   ayblangan   kishilarning   yuzlari
yorug‘bo‘lib,   mustabid   tuzum   qamoqxonalariga   bardosh   berib,   sog‘–omon
qolganlari   o‘z   oilalariga   qaytib   kelishga   muvaffaq   bo‘ldilar.   Azob-uqubatlarga
21 chiday olmay olamdan o‘tganlari esa, qatag‘on qurbonlari singari oqlanib, ularning
farzandlari oldidagi munosib nomlari tiklandi, insoniy qadriyatlari o‘rniga qo‘yildi.
1990-yil   boshlarida   “Birlik”   harakati   faollarining   Muhammad   Solih   boshliq   bir
guruhi siyosiy partiya tuzishga kirishdilar.  1990-
yil   30-aprelda   “Erk”   demokratik   partiyasining   ta’sis   qurultoyi   bo‘lib   o‘tdi.
Qurultoy   “Erk”partiyasi   tuzilganligi   haqida   qaror   qabul   qildi,   partiyaning   dasturi
va nizomi qabul qilindi. Biroq “Erk” partiyasi rahbarlari jamiyatni yangilash uchun
bir   tuzumdan   ikkinchi   tuzumga   o‘tish   zaruriyatini,   qanday   islohotlar   o‘tkazish
kerakligini   va   uning   mazmun-mohiyatini,   odamlar   ongi   va   psixologiyasini
o‘zgartirish   lozimligini,   buning   uchun   mashaqqatli   o‘tish   davrini   bosib   o‘tish
lozimligini anglab, tushunib yetolmadilar. Iqtisodiyot tobora tanglik holatiga tushib
bordi.   1985-yilda   iqtisodiy   rivojlanishning   negizi   sifatida   qabul   qilingan
jadallashtirish   konsepsiyasi   asossiz   ekanligi   ma’lum   bo‘lib   qoldi.
Respublikada   sanoat   korxonalarini ,   qurilish   va   transport   sohalarini,   ko‘pgina
kolxoz   va   sovxozlarni   xo‘jalik   hisobiga   yoki   jamoa   pudratiga   o‘tkazish   hech
qanday samara bermadi. 1987-yilda iqtisodiy tuzilmalarni qayta qurish, xo‘jalikni
boshqarish   va   xo‘jalik   mexanizmini   isloh   qilish,   ma’muriy  rahbarlikdan  iqtisodiy
rahbarlikka o‘tish yuzasidan ko‘rilgan tadbirlar ham natija bermadi 1
. 
Ma’muriy-buyruqbozlik usuli bilan ishlaydigan vazirliklar va idoralar
iqtisodiy   islohotlarni   yo‘qqa   chiqarish,   iqtisodiyot   taraqqiyotiga   to‘g‘anoq   bo‘lib
qolaverdi.   Respublikaning   tog‘-kon,   metallurgiya,   mashinasozlik,   elektrotexnika,
kimyo   sanoatiga   qarashli   korxonalar   Ittifoq   vazirliklari   va   idoralariga   tobe   bo‘lib
qolaverdi.   Ijtimoiy   va   iqtisodiy   ko‘rsatkichlarni   avvalgidek   Markaz   belgilab
berardi,   aholining   ijtimoiy   ahvoli   nochor   edi.   Maktab   va   maorif   ishlarini   isloh
qilish va o‘rta maxsus ta’limni qayta qurish borasidagi sa’y-harakatlar ham behuda
ketdi.   Oliy   va   o‘rta   maxsus   o‘quv   yurtlarida   ham   mutaxassislar   tayyorlash   sifati
pasayib   ketgan   edi.   Ijtimoiy   hayotning   barcha   sohalarida   muammolar   toplanib
bordi ,   ularni   ma’muriy-buyruqbozlik   usullari   bilan   hal   qilishga   urinishlar   hech
1
  Аминова   Р.Х.   «Қайта   қуриш   шароитида   Ўзбекистонда   социал   ривожланишнинг   долзарб   муаммолари».
Тошкент. «Фан». 1991.  B .46.
22 qanday   natija   bermadi.   Xalq   orasida   pinhona   o‘sib   borayotgan   ishonchsizlik,
loqaydlik   kayfiyatlari   asta-sekin   yuzaga   chiqa   boshladi.   Ruxsat   etilmagan
mitinglar,   namoyishlar   o‘tkazish   hollari,   hatto   noxush   voqealar   ham   sodir   bo‘la
boshladi.
XX   asrning   90   yillarida   O'zbekiston   ekologiyasining   buzilishini   quyidagi   tabiiy
holatlar belgilaydi:
XX   asrning   80-yillarda   tumanning   katta   qismiga,   boshqa   hududlarda
bo‘lganidek   paxta   ekilar   edi.   Va   shuningdek,   bu   yerning   aholisini   ―paxta   ishi‖
kabi   qatag‘on   qilichi   chetlab   o‘tmadi   –   bu   ish   tufayli   100   lab   gunohsiz,   sobiq
sho‘rolar   davrida   mehnatkashligi   hamda   harakatlari   tufayli   el-yurt   orasida
hurmatga   sazovor   insonlardan   tortib,   endigina   o‘z   faoliyatini   boshlagan   yosh
kadrlargacha, oqsoqollardan tortib, mehnatkash xotin-qizlargacha jabr chekkanligi
rost.   1980-yillarning   gdlyan   boshchiligidagi   qatag‘on   qilichi   Yakkabog‘dagi   bir
nechta   fidoiy   insonlarni   ham   chetlab   o‘tmadi   -   sobiq   sho‘rolar   davlatining   jon
talvasidagi tubanliklari doirasida "paxta" deb nomlangan o‘zbek xalqining - gohida
rizqi, gohi fojiasiga aylangan qadriyatidagi adolatsizligi tufayli jazoga tortildilar. 
Shunday  jafokash   insonlardan   biri   Rustam   Jo‘rayev   edi.  U   ishlagan   hamda
rahbarlik   qilgan   davrlarni   shunday   xotirlaydi   "Biz   yashagan   tuzumning   qanday
ekanligiga, malomatga qolgan odam o‘zini o‘nglab olish oson emasliga guvohman.
Ammo   hech   qachon   qo‘limga   kishan   tushadi,   zindonlarda   inson   bolasi   toqat
qilolmaydigan   qiynoqlarga   duchor   bo‘laman,   bir   og‘iz   haqiqat   so‘z   non,   havo,
suvdek   arzanda   bo‘lib   qoladigan   kunlarni   ko‘raman,   deb   hayolimga   ham
keltirmaganman. O‘sha yillarning butun sir-asrori endi hammaga ayon bo‘lmoqda.
Ammo   o‘sha   paytda   shu   muqaddas   yurtga   qo‘lidagi   kishan   bilan   yopirilib
kelganlarning  haqiqiy  maqsadi,  kirdikorlarini   yaxshi  bilishmas  edi.  Boshqa  joyda
bo‘lgani   singari   Yakkabog‘da   ham   ham   tergovchilar   jon-jahdlari   bilan   ishga
kirishib ketdilar. Yakkabogda ularning boshlig‘i resublika (jumhuriyat) Ichki ishlar
vazirligining tergovchisi mayor Samuq Ibragimov edi. 
Ummonimiz   quridi,   zamin   siynasi   zaharlardan   tilkalandi,   boyliklarimiz
talon-taroj   qilindi.   Zamonlar   evrilib,   haqsizlik   va   xo‘rlik   suyak-suyagiga   yetgan
23 xalqlar   ko‘zga   ko‘rinmas   kishanlarni   yechishga   intila   boshlaganda   misli
ko‘rilmagan bedodliklar avjlandi. Qo‘rqitishga, ezib tashlashga yo‘naltirilgan jazo
mashinasi   butun   qudrati   ila   ishga   tushurib   yuborildi.   Menimcha,   gdlyanchilar   bir
jafokash   xalqqa   qarshi   uyushdilar.   Odamlarning   qo‘llarini   qayirib,   zindonband
qildilar   –   haq-huquqlarini   toptab   tashlashdi.   Odamlar   shunday   qiynoqlarga
solindiki, ayrim yoshi ulug‘larning aytishicha, mustabid Stalin qamoqxonalari ham
bunchalik   bo‘lmagan.   Umuman,   olganda   manfur   gdlyanchilar   yurtimizda
talonchilik   qilish,   boylik   orttirishdek   iflos   maqsad   bilan   kelishgandi.   Bunga
erishish uchun ularning qo‘lida hokimiyat, kishan va zindon bor edi. 
Rustam   Jo‘rayev   tuxmatlar   bilan   qilingan   ayblov
fikrini   tan   olmadi.   Buning   uchun   inson   zoti   chidashi   dargumon   bo‘lgan
qiynoqlarga giriftor bo‘ldi. Rustam Jo‘rayev kabi o‘z sha‘ni va g‘ururini mustabid
tuzum,  uning   muttaxam   hamda   tuban   vakillarining   insoniylikdan   yiroq  ijrochilari
hamlasidan   himoya   qila   olgan,   oriyatini   saqlanishini   o‘limdan   afzal   deb   bilgan
insonlarning hayot yo‘li - yosh avlodlarga ibratdir. Murtoza Avlayev ishi doirasida
yana   bir   mehnatkash   –   Qo‘ldosh   Tilovov   edi.   Q.Tilovov   1950-yilda   tavallud
topgan.   4   nafar   farzandi   bilan   Yakkabog‘   shahri   sobiq   K.Marks   (hozirgi   Paxta
zavod)   ko‘chada   10   uyda   istiqomat   qilib   keladi.   Ayblangunga   qadar   Yakkabog‘
tuman   Paxta   tozalash   zavodi   qoshidagi,   sobiq   Kalilin   j/xo‘jaligiga   qarashli   paxta
tayyorlash punktida ishchi bo‘lib ishlagan edi. Hozirda   nafaqada.
Q.Tilovov   asosiy   mehnat   faoliyati   Paxta   punktida   o‘tdi:   dastlab   ishchi,   II-zona
klassifikatori   (tarozibon),   goh   qabul   qiluvchi   va   saralovchi   lavozimlarda   ishladi.
Ayniqsa,   paxta   mavsumi   boshlanadigan   sentyabr   oyidan   kech   qishgacha   bo‘lgan
davrda kunni kun, tunni tun demay ishladi. Paxta punktining har bir qadami unga
yot   bo‘lgan,   paxta   topshiruvchilar,   traktorchilar   bilan   qadrdonlardek   bo‘lib   qoldi.
Oddiy,   mehnatkash   –   o‘zbek   harakteri   mujassam   inson.   Sovet   davrining
targ‘ibotiga,   uning   naqadar   ulug‘   davlat   ekanligi   haqidagi   gapso‘zlarni   juda   ko‘p
eshitgan.   Ba‘zan   bu   haqiqatligiga   ishondi,   farovonlik   haqidagi   gaplar   esa   atrofda
urchigan   davrlar   edi.   1984-yilning   ayni   qish   chillasida,   qahratonda   gdlyanchilar
uni   soxta   ayblovlar   bilan   xibsga   olishadi.   Q.Tilovov   butun   O‘zbeklar   diyorida
24 bo‘layotgan   xunrezliklar   haqida  tez-tez  eshitib   turar,  lekin  o‘zining  ushbu  domga
tortilishini o‘ylagan emas edi.  1987-yilning   27-
dekabrigacha uni biz xabardor bo‘lgan barcha yo‘llar bilan xususan, qo‘shib yozish
hamda   suistemolliklar   ayblovlarni   bo‘yniga   qo‘ydirishmoqchi   bo‘ladi   esa
kutilgandek   bo‘ldi   –   soxta   dalillar,   guvohliklar   natijasida   prokuror   tomonidan
ayblov fikri yoziladi. 1986-yilning 10- sentyabr kuni M.Avlayev va boshqalar, shu
jumladan,   Q.Tilovovning   ishi   Qashqadaryo   viloyati   sudi   jinoiy   ishlar   bo‘yicha
sudlov   kallegiyasining   ochiq   sud   majlisida   ko‘rib   chiqiladi.   Sud   gdlyanchi
tergovchilarning taziyq bilan qo‘lga kiritilgan va soxta dalillarini inobatga olib, 10
yil ozodlikdan mahrum qilinadi. Jazo kuchaytirilgan tartibda axloq tuzatish-mehnat
koloniyasida o‘tash belgilab qo‘yiladi.  1987-yilning   10-fevral
kunida   O‘zR   Oliy   sudi   Jinoyat   ishlari   bo‘yicha   sudlov   kollegiyasida   yuqoridagi
hukm   ustidan   kassatsiya   tartibida   yuborilgan   shikoyat   sud   majlisida   ko‘rib
chiqiladi.   Tuxmat   va   bo‘xtonlarga   to‘la   ayblov   fikriga   ko‘ra   chiqarilgan   1-
instansiya   sudining   ba‘zi   kamchiliklarga   yo‘l   qo‘yganligi   alohida   ta‘kidlanadi
hamda   hukmni   boshqa   tarkibda   qayta   ko‘rib   chiqish   uchun   Qashqadaryo   viloyat
sudiga qaytarib jo‘natiladi. 1991 yilning 7 iyunda O‘zSSR Oliy sudi jinoyat ishlari
bo‘yicha   sudlov   hay‘atining   qaroriga   ko‘ra,   Q.Tilovovning   harakatlarida   jinoyat
alomatlari bo‘lmaganligi sababli unga ochilgan jinoyat ishi tugatilgan. 
M.Avlayev   ishi
doirasida   ayblangan   va   nohaq   jazolangan   kishilardan   biri   Salomov   Majid
Xasanovich   edi.   M.Salomov   1948-yilda   Yakkabog‘   tumanida   tug‘ilgan
M.Salomov   Qarshi   Xalq   xo‘jaligi   texnikumini   tamomlab,   Yakkabog   tumani,
xususan,   sobiq   xo‘jaligida   turli   lavozimlarida   faoliyat   yuritdi.   Jumladan,   1971-
1980-yillar davomida Qarshi Suv qurilish tashkilotida quruvchi, Yakkabog‘ tumani
mahsulot ishlab chiqarish tashkiloti(RayPO) ning xo‘jaligi bo‘limida qassobchilik
qiladi,   1980-1984-yillarda   j-xo‘jalikning   mahsulotlarni   davlatga   topshiruvchi,
tuman matlubot jamiyatida mudirlik lavozimlarida faoliyat yuritgan.
D.Tojiyevning   7  nafar   farzandi   bo‘lib,  u   xibsga   olingan  paytda   katta   o‘g‘li
SSSR   armiyasi   safida   Afg‘onistondagi   urushda   qatnashayotgan,   2   nafar   farzandi
25 turmushga   chiqqan   hamda   qolgan   4   nafar   farzandi   esa   maktab   o‘quvchilari   edi.
D.Tojiyevning   turmush   o‘rtog‘i   Xasanova   Salomat   ham   o‘z   mehnatlari,   ayniqsa
pillachilik   borasida   katta   namuna   ko‘rsatgan   ayollardan   biri   bo‘lgan.   1974-yilda
pillachilik   rejasini   oshig‘i   bilan   bajarganligi   uchun   unga   ―Jiguli   avtomobilini‖
sovg‘a   qilishgan.   Ish   faoliyatida   j/xo‘jaligida   katta   obro‘   qozonadi   –   bosiqligi,
keng mulohazali, har qanday yordamga tayyor inson sifatida sifatida odamlar  uni
hurmat   qiladi.   Kimning   uyida   biron   bir   marosim:   to‘y   bo‘ladimi,   ma‘raka
bo‘ladimi, qassobchilik bo‘yicha beminnat yordamga shoshilardi. El orasida Majid
qassob bo‘lib tanildi – hurmat qozondi. 
O‘zbekning o‘z qadriyatlari, el-ulus oldida yuksak e‘tirof etiladigan jihatlari
bor.   Halollik,   ro‘stgo‘ylik   hamda   mehr-muruvvat,   darddoshlik   ushbu
qadriyatlarining   ustunidir.   M.Salomov   ham   hech   qachon   o‘zganing   haqqiga
hiyonat   qilgan   emas:   gdlyanchilar   tomonidan   shaxsiy   va   umummilliy
xususiyatlarga   zarba   berilayotgan   paytda   ham   M.Salomov   oddiy   o‘zbek   sifatida
insonlarga   yordami,   tuman   Matlubot   jamiyatida   mudir   sifatida   vijdonan   faoliyat
yuritayotgan   edi.   1980-yillarning   mash‘um   qatag‘on   siyosati   ana   shunday
insonlarni   ham   o‘z   domiga   tortdi.   M.Salomovni,   ayni   qish   avjida,   1984-yil   14-
dekabrida   Yakkabog‘da   uya   qurib   olgan   S.Ibragimov   boshliq   tergovchilar   guruhi
xibsga   olishadi.   2   yilga   yaqin   muddat   davomida,   aniqrog‘i,   1986-yilning   4-mart
kunigacha   bo‘lgan   muddatda   qamoq   va   uning   gdlyancha   tergov   usullari   bilan
yo‘g‘rilgan   azobini   tortadi.   Unga   M.Avlayev   ishi   doirasida   paxta   qo‘shib   yozish,
talon-tarojlik qilgan kabi ayblovlarini qo‘yishadi. 
26 2.2. O’zbekiston ekologiyasining buzilishi
1986-yilning   10-sentyabrida   Qashqadaryo   viloyati   sudi   jinoyat   ishlari
bo‘yicha   sudlov   kollegiyasida   M.Salomovga   nisbatan   6   yil   muddatda
kuchaytirilgan   tartibda   –   mehnat-axloq   tuzatish   koloniyasida   o‘tash   belgilab
qo‘yiladi.   Mol-mulki   musodara   qilinib,   davlat   ixtiyoriga   topshirish   belgilab
qo‘yiladi.   1991   yil   7   iyunda   O‘zbekiston   Respublikasi   Oliy   sudi   Jinoyat   ishlari
bo‘yicha sudlov kollegiyasining yig‘ilishida M.Salomovning harakatlarida jinoyat
alomtlari   bo‘lmaganligi   sababli   harakatdan   to‘xtatilgan.   Ushbu   to‘zonli   yillarda
sobiq   Talimarjon   tumani   eski   xo‘jaligi   bosh   injener   lavozimida   faoliyat   yuritgan
G‘ofur   Misiriddinov   alam   bilan   yodga   oladi.     Men   1980-1985-yillar   davomida
sobiq   faoliyat   yuritganimda   M.Sharopov   rais   edi.   1984-yilning   o‘rtalarida
gdlyanning   gumashtalari   M.Sharopov   boshchiligida   sovxozning   deyarli   barcha
lavozimdagilarini   xibsga   olishgan   edi   –   bir   o‘zim   barcha   ishlarni   zimmamga
olganman.   Ex,   qancha   to‘zonli   yillar   edi-ya,   M.Sharopovdek   halol,   hammaning
birdek ko‘radigan, xalq ichidan chiqqan salobat egasini qamashgan edi 1
. 
Yana  qanchadan   qancha  kuchga
to‘lgan,   yonib   turgan   yigitlarni   qamashdi.   “Paxta   ishi”dan   bevosita   jabr   ko‘rgan
insonlar   haqida   gapirilsa,   juda   ko‘plab   achchiq   xulosalarga   kelasiz   –   millatga   –
bag‘rikeng   xalqqa   qilingan   xunrezliklarga   nisbatan   nafratingiz   oshadi.   Bu   haqida
Yakkabog‘   tumani   sobiq   bir   necha   yillar   chorva   buxgalter,   bosh   buxgalter
lavozimlarida   samarali   faoliyat   yuritgan   va   “Paxta   ishi”   doirasida   nohaq   jabr
1
  Абдуллаев   А.   «Ўрта   Осиеmда   пахта   яккахокимлигининг   пайдо   бўлишидаги   илк   босқичлар».   Услубий
қўлланма.Тошкент. 2000.  B .49.
27 chekkan   insonlardan   biri   Qulmurat   Suyarov   so‘zlari   diqqatga   sazovor.   Qulmurat
Suyarov   1946-yil   Yakkabog‘   tumani   “Cho‘l”   qishlog‘ida   tug‘ilgan.   1973-yilda
Toshkent   Xalq   xo‘jaligi   institutini   tamomlab,   o‘sha   yildan   boshlab   sobiq   chorva
buxgalteriligidan   ish   faoliyatini   boshlab   1980-yildan   1986-yilgacha   bosh
buxgalterlik   lavozimlarida   faoliyat   yuritgan.   Gdlyanchi   tergovchilarning   nohaq
ayblovlari   tufayli   2   yildan   ziyod   vaqt   davomida   Qarshidagi   turmada(hozirda
“Qatag‘on   qurbonlar   xotirasi”   muzeyi),   suddan   keyin   Jizzaxdagi   mehnat
koloniyasida   nohaq   jazoni   o‘taydi,   Oliy   sud   orqali   aybsizligi   isbotlanib,
oqlangandan keyin – 1988-yilda sobiq Taftish komissiyasi raisi, keyinchalik 1989-
2004-   yillarda,   to   tugatilib   fermer   xo‘jaliklari   boshlangunga   qadar   yana   bosh
buxgalterlik lavozimida faoliyat yuritadi. 
Q.Suyarov   a‘zolari   tomonidan   hurmati   baland   edi,   hisob-kitob   ustasi
bo‘lganli   uchun   yon-atrofdagi   insonlar   hali   ham   “usta”   deb   chaqirishadi.
Q.Suyarov   bizga   “paxta   ishi”   haqida   gapirar   ekan,   yuzlarida   ba‘zida   achchiq
nodomat,   ba‘zi   haqiqatni   gapirayotganligidan   dadillik   seziladi:   -   “Men
ular(Yakkabog‘   tumani   hamda   butun   Qashqadaryo   viloyatidagi   “Paxta   ishi”
doirasida   xibsga   olingan,   nohaq   ayblangan,   jazoga   tortilganlar)ni   ko‘pini   yaxshi
tanirdim.   Ko‘pchiligi   ushbu   ishdan   nohaq   va   hech   sababsiz,   hatto   birovlarning
o‘rniga   qamalgan   bo‘lsa-da,   o‘zlarini   go‘yoki   aybdordek   his   qilishga   majbur
bo‘ldilar   –   shu   tufayli   tushkunlikka   tushdilar,   ko‘p   o‘ylab,   kasallik   ortirdilar.
Ulardan   biri(safdoshini   nazarda   tutmoqda)   bilan   gaplashganimda   ko‘zida   yosh
bilan gapirgan edi:   “Qulmurat uka, nahotki shuncha yillar xo‘jalikda qamalish va
xo‘rlanish   uchun   ter   to‘kdik,   kechalari   paxta   dalalarida   qolib,   uni   sug‘ordik,
xotinlarga qo‘shilib chopiq qildik, uni zararlanmasligi uchun o‘zimiz uchun zararli
bo‘lgan kimyoviy dorilarni  sepdik  – terim  boshlanganda  deyarli  uyga bormasdik,
uxlamasdik.   Bizga   yoshligimizdan   paxtani   sevishimizni   o‘rgatishdi:   Paxta
rizqimizligini, uni hatto muqaddas tushunchalarga aylantirishdi. Xalq har narsadan
voz   kechishi   mumkin   edi,   paxtadan   emas.   Alal-oqibat   paxta   nomidan   milliy
fojiamimizni   yaratishdi   –   bunaqa   qamashlar,   azoblar,   el-yurt   orasidagi
sharmandagarchiliklarga sabab  qilishdi  – fojiamiz bo‘ldi. Hayot haqiqati  shunday
28 ekanki, inson erksiz hech qachon chinakam  baxtli bo‘lolmas ekan – baxtlar faqat
gazetada, televizorda va yalg‘onlar aralashgan gurunglarda bo‘larkan. Mehnat qilib
rohat   ko‘rmaslik   insonni   ichidan   yemirarkan,   ustiga   ustak   seni   qilmagan   ishingni
qildi deb qamashsa,  jinoyatchi  deb e‘lon berishsa…. “. Uni har  qancha yupatsam
ham alami kuchli edi  Yakkabog‘da eng katta ish sifatida ko‘riladigan M.Avlayev‖
ishi hisoblanadi.  M.Avlayev
1980-1982-yillarda Yakkabog‘ Paxta tozalash zavodi direktori lavozimida faoliyat
yuritgan. Usbu ishni  Gdlyan tomonidan Yakkabog‘da ―paxta ishi ga ma‘sul  etib	
‖
tayinlangan   Somuq   Ibragimov   olib   borgan.   U   tomonidan   1985-yil   7-10-sentyabr
kunlari yozilgan ayblov fikrida jami 26 nafar turli lavozimdagi xo‘jalik hodimlari
bor   edi.   Ushbu   jinoyat   ishi   materiallari   1984-yil   9-iyul   Qashqadaryo   viloyati
Yakkabog‘   tumani   prokuraturasi   tomonidan   Yakkabog‘   paxta   tozalash   zavodida
o‘tkazilgan   buxgalterlik   tekshiruviga   asosan   zavodning   moddiy   javobgar
shaxslarga nisbatan qo‘zg‘atilgan edi. Va albata, umumiy va o‘ziga xos harakterli
ushbu   Jinoyat   ishida   yuqorida   sanab   o‘tilgan   kishilardan   tashqari   yana   10   lab
gunohsiz insonlarga tuxmat toshlari otilgan edi, kimlarningdir hayotini ostun-ustun
qilib   yuborgan   edi.   Yakkabog‘   tumanidagi   zavodning   sobiq   rahbari   M.Avlayev
ham mavjud mustabid tuzum jabrini chekishga, uning manfur siyosatidagi qarama-
qarshiliklardagi ba‘zi jarayonlarga sherik bo‘lishga majbur edi. Shunday bo‘lmasa,
qo‘yishmasdi – yalg‘onlar oddiy holga aylangan jamiyatda oddiy— haqiqatlar ham
tan olinmaydi 1
.  Mustabid   tuzumda   yalg‘onni
yalg‘on,   haqiqatni   haqiqat   deguvchi   odamlar   o‘smaydi   –   undirishmaydi.   Bizga
ma‘lum bo‘lgan, ya‘ni bir tomondan sobiq sho‘rolar davlatining iqtisodiy tanazzuli
avjiga chiqqan, ikkinchi tomondan esa sobiq sovet davlatining ulug‘vorlik haqidagi
zo‘raki targ‘iboti tufayli hamma joyda hujjatlashtiriladigan suistemoliklar urchigan
vaziyatni   vujudga   keltirgan   edi.   M.Avlayev   ham   ana   vaziyatda   rahbar   bo‘lib
Yakkabog‘   Paxta   zavodida   ishlagan   hamda   hodimlar   orasida   ancha-muncha
hurmat qozondi. gdlyanchi tergovchilar unga o‘z mansabini suistemol qilgan holda
1
  Голованов   А.А.   Саидов   И.М.   «Узбекское   дехканство   на   историческом   повороте   второе   половини   ХIХ-
первой трете ХХ века». Самарканд. 2006.  C .31.
29 1982-yilda   paxta   hosilini   qabul   qilish   va  qayta   ishlash   davrida   Yakkabog‘   tuman
partiya   qo‘mitasi   birinchi   kotibi   Sami   Boqiyev   hamda   zavodga   qarashli   barcha
puktlardagi   hodimlar   bilan   kelishgan   holda   aslida   yo‘q   paxta   rejaga   qo‘shib
yozishda ayblashadi.  M.Avlayev   ishi   1986-yilning
Qashqadaryo   viloyati   sudi   Jinoyat   ishlari   bo‘yicha   sudlov   kollegiyasida   ko‘rib
chiqiladi.   Sud   hukmiga   muvofiq   M.Avlayev   bir   nechta   ayblovlar:   mansab
vakolatlarini suistemol qilish, qo‘shib yozish, katta miqdorda davlat mulkini talon-
taroj   qilish   kabi   ayblar   qo‘yiladi.   M.Avlayevga   nisbatan   favqulodda   jazo  –   o‘lim
tayinlanadi.  Mol-mulki   musodora   qilinadi.   Ushbu
xunrezliklardan   tuman   partiya   qo‘mitasining   birinchi   kotibi   Sami   Boqiyev   ham
chetlab   o‘tmadi   –   1926-yil   Yakkabog‘   tumani   Yakkabog‘   qishlog‘ida   tug‘ilgan.
Tumanda xalq xo‘jaligining turli soharida samarali mehnat qilganligi uchun 1973
hamda   1981-yillarda   “Mehnat”   ordeni   bilan,   shuningdek   turli   yillarda   turli
nomdagi   medallar   bilan   taqdirlangan.   Qamoqqa   olingunga   qadar   ya‘ni   1985-
yilning   19-iyulgacha   Qashqadaryo   viloyati   Pillachilik   ishlab   chiqarish
boshqarmasida boshliq bo‘lib ishlagan. 1986-yilning 10-sentyabrdagi Qashqadaryo
viloyati   sudi   Jinoyat   ishlari   bo‘yicha   sudlov   kollegiyasida   bo‘lib   o‘tgan   sud
yig‘ilishida unga nisbatan unga nisbatan ham qo‘yilgan ayblovlar kabi edi: qo‘shib
yozish,   suistemollik,   davlat   mulkini   talon-taroj   qilish.   Unga   nisbatan   axloq
tuzatish-mehnat   koloniyasida   o‘tash   belgilanib,   uzil-kesil   10   yil   muddatga
ozodlikdan   mahkum   etiladi.   Shafqatsiz   qatag‘on   qilichi   12-yoshida   ya‘ni   1942-
yilda   –   ikkinchi   jahon   urushi   avjiga   chiqqan   yildan   hayotini   Yakkabog‘   Paxta
tozalash zavodi bilan bog‘lagan, kattalar urush domiga tortilganli sababli ularning
ishini   qilib   suyagi   qotgan   –   urushdan   keyin   ham   deyarli   butun   kuchga   to‘lgan
davrini   zavod  bilan bog‘lagan,  o‘zi   shu  zavodning bir  bo‘lagi   deb bilgan  inson  –
Berdiyev Razzoqni ham o‘z domiga tortgan edi.  R.Berdiyev   1930-
yilda   Yakkabog‘   stansiyasida   tug‘ilgan.   Shavqatsiz   qatag‘on   Paxta   zavodini
ikkinchi   uyi   deb   bilgan,   ko‘plab   yaxshi   kunlari   hatto,   bolaligi   hamda   yoshligi
o‘tgan   R.Berdiyevni   zavoddagi   hamkasblari,   shogirdlari   oldida   yuzini   yerga
qaratdi.   Unga   jinoyatchi   –   talon-taroj   qiluvchi   sifatida   ayblov   qo‘yilib,   1984-
30 yilning   ayni   qahraton   payti   18-dekabrida   xibsga   olishadi.   1986-yilning   10-
sentyabrga   qadar   aybi   isbotlanmay   turib,   turma   va   gdlyanchi   tergovchilarning
azoblashlariga giriftor bo‘ladi 1
. Umrining katta qismini  Yakkabog‘ paxta tozalash
zavodida o‘tkazgan R.Berdiyev o‘z faoliyati xususida quyidagicha xotirlaydi: - “12
yoshimdan – 1942- yildan boshlab ushbu zavodga ishchi bo‘lib kelganman. Urush
yillaridagi   mashaqqatlar   –   bolalik   orzularidan   vos   kechgan   meni   erta   ulg‘aytirdi.
1946-yilda   konorlovchi   ishchilarga   boshliq,   1959-yildan   torozibon   (2-zona
klassifikatori)   lavozimiga   tayinlandim.   Paxta   g‘arami   ikki   yil   tursa   bir-biriga
yopishib   ketar   edi   –   ajratish   va   konorga   tiqish   mashaqqat,   isrofgarchilikka   yo‘l
qo‘yilmas   edi.   Unutib   bo‘lmaydi   o‘sha   yillarni.   Konor   uchun   kelgan
matolar(surp)dan kuylak-ishton tikdirib kiyardik. Faqat ishdan gapirardik, mehnat
qilardik   –   jonimizni   qadrini   bilmay....   Keyin   bu   ishlar   boshga   tushdi,   hayot
shunaqa   ekan,   har   soniyalar   sizga   tuxfa   etilgan   baxt   ekan....”.   Berdiyev
Razzoqning   o‘zini   himoya   qilish   nutqiga   ko‘ra,   Berdiyev   Razzoq   tergovchilar
tomonidan   qo‘yilgan   barcha   ayblovlarni   o‘z   bo‘yniga   oladi,   qilgan   ishidan
pushoymonlik bildiradi hamda bundan ko‘zlangan maqsad – tergov va sud davrida
inobatga olinadi – yengillik beriladi deb, umid birdirgani edi. Lekin bunday bo‘lib
chiqmadi.  R.Berdiyevning rostgo‘yligi ham inobatga olinmadi
–   gdlyanchi   tergovchilar   uni   yanada   ko‘proq   ayblovlarni   bo‘yniga   olishi   uchun
qo‘rqitishib,   haqorat   qilib,   urib-do‘pposlashadi.   R.Berdiyevning   quyidagi   so‘zlari
diqqatga   sazovordir:   -   Menga   yuklatilgan   ayb   haqiqatdan   ham   katta,   men   nima
ham qila olar edim – katta daryo oldida xas edim, xolos. Mening o‘rnimda boshqa
kishi bo‘lganida ham ushbu jinoyatlarni sodir qilgan bo‘lar edi. Chunonchi viloyat
va   tuman   partiya   tashkilotlari,   Paxta   topshirish   rahbarlari   shaxsan   o‘zlari   paxta
topshirish ishlarini nazoratga olishgan edi. Har qanday ularning ruxsatisiz bo‘lmas
edi. Biz faqat buyruqlarni bajarar edik, xolos. Bu ishlar, nafaqat Yakkbog‘ tumani
balki butun O‘zbekiston (barcha sobiq sho‘rolar davlati N.S.)da bo‘lgan edi. Nima
qilishim   holi-jonimga   qo‘yishmadi,   oxiri   majbur   bo‘lganimdan   shu   ishga   qo‘lga
1
  Абдуллаев   А.Н.   XX   аср   иккинчи   ярми   Ўзбекистон   пахтачилигида   ирригация-мелиорация   ишларини
интенсивлаштиришдаги   муаммо   ва   ечимлар   ҳақида   //   СамДУ   илмий   тадқиқотлар   ахборотномаси.   -
Самарқанд, 2005. - № 5. - Б. 17.
31 urdim. Hayotim davomida shu paxta zavodda og‘ir mehnatlar qildim: oddiy ishchi,
yuk   tashuvchilik   qilib   qiyin   paytda   zavodning   og‘irini   yengil   qildim.   Qarigan
chog‘imda   tashqi   ta‘sirdann   qo‘rqib   bir   ayb   qildim.   O‘z-o‘zidan   savol   tug‘iladi:
shuncha  yillar  davomida halol  ishlab  kelgan inson o‘z qo‘shnilari, zavod jamoasi
oldida   jinoyat   sodir   qilishi   mumkinmi   –   mumkin   emas,   buni   aqlga   sig‘dirib
bo‘lmaydi.  Doim   halollikni   kasb   qilib   olgan   R.Berdiyev   11
nafar   farzandni   tarbiylab   jamiyatga   yetkazdi.   1986-yilning   10-sentyabrida
Qashqadaryo   viloyati   sudi   Jinoyat   ishlari   bo‘yicha   sudlov   kollegiyasining   sudlov
kollegiya   yig‘lishida   R.Berdiyev   –   15   yil   muddatda   ozodlikdan   mahrum   qilish
jazosini   kuchaytirilgan   tartibda   –   mehnat   axloq   tuzatish   koloniyasida   o‘tash
belgilab   qo‘yilgan   edi.   Jazoni   o‘tab   bo‘lgandan   so‘ng   5   yil   muddatda   moddiy
javobgarlikdagi   ishlarda   ishlash   taqiqlanadi,   mol-mulki   musodara   qilinadi.   Biz
yuqorida   mamlakatimiz   tarixida   eng   qora   kunlardan   bo’lgan   sobiq   sho’rolarning
jon talvasiga tushgan va shu boisdan ichi bo’sh iqtisodiy siyosatini qutqarib qolish
maqsadida   to’qib   chiqargan   va   butun   O’zbekiston   xalqi,   shu   jumladan   boshqa
millat vakillariga qilgan xunrezliklaridan ba'zilarigagina to’xtab o’tdik. 
Aslida,   ikkinchi   jahon
urishi   yillarida   isbotlangan   –   rad   etib   bo’lmas   haqiqat   o’zbek   xalqining   milliy
totuvligi,   bag’rikengligiga   Gdlyan   va   Ivanov   boshchiligidagi   manfur   ijrochilar
hiyonat qilishdi. 1930-yillardagi qatag’onlardanda ortiq ma'naviy zarba berishdi –
butun   boshli   O’zbek   millati   va   O’zbekiston   xalqiga   nisbatan   sobiq   mustamlaka,
balki   butun   dunyoda   notog’ri   tushuncha   paydo   bo’lishiga   zamin   yaratishdi.
Insoniyat anglab yetgan buyuq qadriyat – insonning ulug’ qadriyat ekanligi, uning
nomi,   sha'ni,   nomusi   dunyo   yaralgandan   buyon   har   ne'matdan   narsadan   ustun
ekanligini   inkor   etmoqchi   bo’lishdi.   Ammo,   zabardast,   ulug’   tarix   sohibi   bo’lgan
O’zbek   millati  va   xalqi   qurbonliklar   va  xo’rliklar   evaziga  ushbu   tarixiy  sinovdan
ham o’tib oldi. Ulug’ ne'mat – mustaqillik tufayli ushbu ishlarga xolis baho berildi.
Nohaq   ayblanganlar   nomlari   oqlandi,   bu   bilan   insoniy   sha'ni   va   qadr-qimmati
tiklandi. 
32 XULOSA
O‘zbekistonda   paxta   yakkahokimligi   eng   kuchaygan   davri   bu   II   jahon
urushidan   keying   yillarga,   XX   asrning   60-80-yillariga   to‘g‘ri   keladi.   O‘zbekiston
markazni   hom   ashyo   bazasiga   aylanishi   juda   ko‘plab   o‘lkada   yechimini   topishi
zarur   bo‘lgan   iqtisodiy,   siyosiy,   ijtimoiy   muammolarni   keltirib   chiqardi.   Bunday
hol   deb   ta‘kidlagan   edi   Muhtaram   Prezidentimiz   I.A.Karimov   -   avvalo,   butun
sovet   tuzumiga   xos   bo‘lgan   markazlashtirilgan   usulda   rejalashtirish   va
taqsimlashdek   illatlarning   ta‘siri   edi.   O‘zbekiston   iqtisodiyati   asasan   hom   ashyo
tayyorlashga   yo‘naltirildi   va   paxta   yakkahokimligi   yurtimizdagi   vaziyatni   og‘ir
ahvolga olib keldi 1 Magistrlik dissertasiyasining yakuniy xulosa qismida shunday‖
xulosaga   keldikki,   Sovet   totalitarizm   davrida   O‘zbekistonda   amalga   oshirilgan
paxta   yakkahokimligi,   paxta   maydonlarining   yildan-yilga   oshib   borishi,   ko‘plab
yechimini topishi lozim bo‘lgan muammolarni keltirib chiqargan. 
Urushdan   keyin   paxta   maydonlarining   ortib   borishi,birinchi   navbatda   oziq-
ovqat   ekinlarining,   ayniqsa   donli   mahsulotlarning,   poliz   ekinlarining   hamda
yaylovlarning  hisobidan   ortib  brogan.Buning  oqibatida   respublikada   aholining  bu
mahsulotlarga talabi ortib borgan, yaylovlar qisqarib chorva mahsulotlari, ayniqsa
aholi   o‘rtasida   go‘sht   va   go‘sh   mahsulotlari,poliz   ekinlari   iste‘moli   yildan-yilga
kamayib   brogan.   Respublika   aholisi   1988-yilda   rejadagi   51.6   ming   tonna   poliz
mahsulotlari,   126.4   ming   tonna   ho‘l   meva,   132.9   ming   tonna   uzumni   kam
yetishtirdi.   Oqibatda   bozorlarda   go‘sht   1988-yili   1977-yilga   nisbatan   8%
33 ga,kartoshka   22%ga,   ho‘l   meva   14%ga,   sabzavot   0.5%   ga   ko‘tarildi.Bozorlarda
o‘rtacha narxlar Qo‘qonda 18.5% ga, Farg‘onada 14%, Buxoroda 8%, Toshkentda
4.6%   ga   oshdi.   Bunday   holning   bosh   sababi,avvalambor   respublikada   paxta
maydonlarining markaz buyurtmasiga ko‘ra oshib borishi edi. 
Respublikadagi bu ijtimoiy ahvolni bilib, sezib turgan o‘sha davr rahbarlari
markazga   o‘z   e‘tirozini   bildira   olmagan.   Statistik   ma‘lumotlarga   qaraganda
O‘zbekistonda asosiy mahsulotlari iste‘moli darajasi markazga nisbatan ancha past
bo‘lgan.   Masalan   go‘sht   va   go‘sht   mahsulotlari   aholi   jon   boshiga   iste‘moli   bizda
29-30   kg   ni   tashkil   etsa,   Sobiq   Ittifoqda   62-64   kgni,   xo‘l   meva   va   sabzavot
iste‘moli   bizda   170-173   kg   ni   Ittifoqda   esa   260-270   kg   dan   to‘g‘ri   kelgan.
Respublikadagi   bunday   ahvolning   sababi,qishloq   xo‘jaligi   bir   tomonlama
rivojlanishi   yani   Markazning   asosiy   hom   ashyo   yetkazib   beruvchi   o‘lka   bo‘lib
qolganligidadir.   Shularni   hisobga   olib   bu   dissertasiyada   dissertant   milliy
mustaqillik ruhida quyidagi xulosalarga keldi: 
-   Sovet   totalitar   tuzumining   zo‘rlashi
oqibatida   katta   maydonlarga   paxta   homashyosini   ekilishi,   o‘lkani   hom   ashyo
yetkazib beruvchi hududga aylantirdi  -   Uning   oqibatida   yerga   ishlov
berishning   ko‘p   yillik   tajribasi   buzilib   oqibatda   asosiy   sug‘oriladigan   yerlarda
doimiy   ravishda   paxta   ekildi,   almashlab   ekish   tajribasi   susaydi.   Tadqiqot
qilinayotgan davrda sug‘oriladigan yerlarga paxta o‘rniga beda makkajo‘xori,poliz
ekinlari   almashlab   ekish   atigi   14%   ni   tashkil   etdi   xolos;   Demak   80-85%   yerga
tanaffussiz paxta ekilib kelingan.  Xulosa   qilganda,-
O‘zbekistonda   yer-suv   munosabatlarida   ularni   asrash,   avaylash,   tartibga   solish
qishloq   infratuzilmasini   yaxshilash,tabiat   in‘om   qilgan   barcha   ne‘matlarni   asrab
avaylash maqsadida maktablarda, o‘rta –mahsus ta‘lim yurtlarida, oliy ta‘limda bir
nechta mahsus kurslar tashkil etilib yoshlarni o‘qitish lozim deb o‘ylaymiz
34 Foydalanilgan adabiyotlar
1. Каримов   И . А . Юксак   маънавият - енгилмас   куч .   –   Тошкент :   Маънавият ,
2008.
2. Абдуллаев   А .   « Пахта   яккахокимлиги :   оқибат   ва   сабоқлар   (1917-
1991 й )».  Тошкент . « Истиқлол » 2006. 
3. Абдуллаев   А .   « Ўрта   Осиеmда   пахта   яккахокимлигининг   пайдо
бўлишидаги   илк   босқичлар ».  Услубий қўлланма.Тошкент. 2000.
4. Акрамов   Э.   «Повишине   использования   арошаемих   земель».
«Коммунист Узбекистана». Тошкент. 1988. 
5. Алимова   Д.А.   ва   бошкалар.   «Ўзбекистон   тарихи».   (1917-1991).
Дарслик. Тошкент. 2000. 
6. Аминов   Р.Х.   «Возвращаясь   к   истории   коллективизации   в
Узбекистане». Тошкент. «Фан». 1995. 
7. Аминов   Р.Х.   «Истории   совхозов   Узбекистана   1917   -   1960   г».   Опитъ,
проблеми, уроки. Тошкент. «Фан». 1993. 
8. Аминова   Р . Х .   « Қайта   қуриш   шароитида   Ўзбекистонда   социал
ривожланишнинг   долзарб   муаммолари ».  Тошкент. «Фан». 1991.
9. Голованов  А.А.   Саидов   И.М.   «Узбекское   дехканство   на   историческом
повороте   второе   половини   ХIХ-первой   трете   ХХ   века».   Самарканд.
2006. 
35 10. Зиеmев   Х .   « Ўзбекистонда   пахта   яккахокимлиги   учун   кураш   ва   унинг
оқибатлари  ( Х I Х   асрнинг   охирлари   ХХ   аср   бошлари )».  Тошкент . 1999.
11. Раззоков   А.   «Ўзбекистон   пахтачилиги   тарихи».   Тошкент .
« Ўзбекистон ». 1994.
12. Абдуллаев   А . Н .   Совет   даврида   пахтачиликдаги   « ким	
еmвий
зарбалар » нинг   оқибатлари  //  Илм   сарчашмалари . -  Урганч , 2002. - № 4. 
13. Абдуллаев   А . Н .   Бозор   муносабатларига   ўтиш   шароитида
Ўзбекистоннинг   аграр   си	
еmсати   //   Ўзбекистонда   ижтимоий   фанлар .   -
Тошкент , 2003. - № 5. 
14. Абдуллаев   А . Н .  Оқ   пахта   юзидаги   доғлар  //  Мулоқот . -  Тошкент , 2003.-
№6.
15. Абдуллаев   А . Н .   Пахтачилик :   турғунлик   йиллари   манзаралари   //   Қонун
ҳимоясида . -  Тошкент , 2003. - № 11. 
16. Абдуллаев   А . Н .   Тикланишнинг   илк   босқичида   //   Ҳа	
еmт   ва   қонун .   -
Тошкент , 2004. - № 6. 
17. Абдуллаев   А . Н .   Кечаги   кун   дардлари   //   Қонун   ҳимоясида .   -
Тошкент ,2005.- №1.
18.   Абдуллаев   А . Н .  Асорат  //  Қонун   ҳимоясида . -  Тошкент , 2005. - № 5.
19.   Абдуллаев   А . Н .   XX   аср   иккинчи   ярми   Ўзбекистон   пахтачилигида
ирригация - мелиорация   ишларини   интенсивлаштиришдаги   муаммо   ва
ечимлар   ҳақида   //   СамДУ   илмий   тадқиқотлар   ахборотномаси .   -
Самарқанд , 2005. - № 5. 
36