Yorug’lik hodisasini o’rganish uchun mo’ljallangan laboratoriya stendini yasash

Mavzu:  Yorug’lik hodisasini o’rganish uchun
mo’ljallangan laboratoriya stendini yasash
Mundarija:
Kirish
I bob. Yorug’likni bir muhitdan ikkinchi muhitga o’tish jarayoni 
(interferensiya) ........................................................................................ 4
1.1. Yorug’lik va uning xossalari ............................................................................................................... 4
1.2. Interferensiya hodisasi .................................................................................................................... 11
1.3. Yung tajribasi .................................................................................................................................. 19
II Bob. Interferansiya hodisasi asosida ishlaydigan asboblar .......... 25
2.1. Yorug’lik interferensiyasining amaliy ahamiyati .............................................................................. 25
2.2. Fabri-Pero interferometrini tuzilishi va ishlash usuli ....................................................................... 33
Jamen interferometri ......................................................................................................................... 35
Maykelson interferometri. Interferension manzaralar hosil qiluvchi qurilmalar ko’p. Bunday 
qurilmalardan biri fan tarixida muhim rol o’ynagan Maykelson interferometridir. Maykelson 
interferometrining chizmasi 8-rasmda keltirilgan. L manbadan chiqayotgan dasta yupqa kumush 
yoki alyuminiy qatlami qoplangan Р
1  plastinkaga tushadi. Р
1  plastinka orqali o’tgan АВ nur S
1  
ko’zgudan qaytadi va yana Р
1  plastinkaga tushib, qisman undan o’tadi va qisman АО yo’nalishda 
qaytadi. АС nur S
2  ko’zgudan qaytadi va Р
1  plastinkaga tushib qisman АО yo’nalishda o’tadi. AO 
yo’nalishda tarqalayotgan ikkala (1 va 2) to’lqin L manbadan chiqayotgan ajratilgan to’lqinlar 
bo’lgani uchun ular o’zaro kogerent bo’ladi va bir–biri bilan interferensiyalasha oladi. 2 nur Р
1  
plastinkani uch marta, 1 nur esa bir marta kesib o’tgani uchun, 1 nur yo’liga Р
1  plastinka bilan bir xil 
bo’lgan Р
2  plastinka qo’yiladi: bu plastinka oq yorug’lik bilan ishlaganda muhim bo’lgan qo’shimcha 
yo’l farqini kompensatsiyalash maqsadida qo’yiladi. ......................................................................... 37
2.3. Jamen va Maykelson interferometri ............................................................................................... 45
 Bu interferometr qalinligi  d  bir xil bo’lgan ikkita yassi shisha plastinkadan iborat (2.1-rasm). 
Yorug’lik birinchi plastinkaga tushib qisman qaytadi va qisman plastinkada sinib uning ikkinchi 
sirtidan qaytadi. Nurlar yo’li chizmada ko’rsatilgan. A nuqtada nurlarning ajralishidan yo’llar farqi 
hosil bo’ladi: ...................................................................................................................................... 45
Xulosa ..................................................................................................... 52
Fabri-Pero interferometrini tuzilishi va ishlash usuli .......................................................................... 52
Foydalanilgan adabiyotlar ................................................................... 53 Kirish
Yorug’lik   insonlarni   kundalik   hayotida   muhim   rol   о’ynaydi.   Har   kuni   yorug’lik
ta’sirida   rо’y   beradigan   jarayonlar   bilan   chambarchas   bog’liq   holda   hayot
kechiramiz. Shu sababli yorug’lik xossalarini bilish doimo kishilar uni о’rganishga
va   yorug’lik   ta’sirida   yuz   beradigan   jarayonlar   sababini   bilishga,   tajriba   о’tkazib
natijalarini   tushuntirishga   intilib   kelishgan.   Ingliz   olimi   I.Nyuton   yorug’lik
difraksiyasi,   dispersiyasi   kabi   hodisalarni   tajribada   isbotlab   yorug’lik   tabiatini
tushuntirgan bо’lsa, Gyugens va Yunglar tomonidan yorug’likning yana bir ajoyib
xossasi   -   interferensiyasi   о’rganildi.   Interferension   manzara   qachon,   qay   tarzda
namoyon bо’lishini tushuntiruvchi nazariya birdaniga paydo bо’lmadi. 
  Bitiruv   malakaviy   ishning   dolzarbligi:   Yorug’lik   ta’sirida   yuz   beradigan
interferension   manzara   va   interferensiyaning   maksimum,   minimumlik   shartlari,
yо’llar   farqi,   kogerent   tо’lqinlar,   tо’lqinlarning   bir-birini   kо’chaytirishi   va
susaytirishidan yorug’lik xossalarining rolini bilish juda zarur. Shu sababli bitiruv
malakaviy   ishining   mavzusini   “Yorug’lik   interferensiyasini   o’rganish”   deb
nomladik.   Ishda   interferension   manzara   va   interferensiya   hodisasiga   asoslanib
ishlaydigan qurilmalarning tuzilishi, ishlash prinsiplari keltirilgan.
Bitiruv   malakaviy   ishning   maqsadi   va   vazifasi:   interferensiya   hodisasini   rо’y
berish   shartlari   va   interferensiyaga   asoslanib   ishlaydigan   qurilmalar   bilan
tanishish. Interferension had, kogerent tо’lqinlar, fazalar farqining о’zgarmasligini,
maksimum, minimumlik shartlari, yо’llar farqini turli usullarda tushuntirish.
Bitiruv   malakaviy   ishning   o’rganilish   darajasining   qiyosiy   tahlili:   BMI
mavzusini   yoritishda   ushbu   mavzuga   oid   adabiyotlar   va   xorijiy   jurnallarda   chop
etilgan ilmiy maqolalar o’rganildi va ular asosida qiyosiy tahlil qilindi. 
Bitiruv   malakaviy   ishning   tadqiqot   obyekti   va   predmeti:   Ishning   obyekti
sifatida   interferensiya   hodisasi   olingan.   Interferensiya   hodisasini   rо’y   berish
shartlari va interferensiyaga asoslanib ishlaydigan qurilmalar tadqiqot predmeti.
Bitiruv   malakaviy   ishning   ilmiyligi   va   ahamiyati:   Interferenysiya   hodisasidan
amalda   ishlab   chiqarish   va   sanoatda   qо’llanilish   usullari   va   amaliy   ahamiyati
aniqlangan. Bitiru   malakaviy   ishini   ilmiy   yangiligi:   Interferensiya   hodisasi   asosida
ishlaydigan qurilmalarning amalda qо’llanilishi kengroq tushuntirildi.
Bitiruv   malakaviy   ishini   tuzilishi:   Kirish,   ikki   bob,   xulosa   va   foydalanilgan
adabiyotlarni o’z ichiga oladi I  bob.  Yorug’likni bir muhitdan ikkinchi muhitga o’tish jarayoni
(interferensiya)
1.1. Yorug’lik va uning xossalari
Optika – fizikaning bo’limi bo’lib, yorug’likning fizik tabiatini va xossasini hamda
moddalar   bilan   o’zaro   ta’sirini   o’rganadi.   Bu   yorug’lik   haqidagi   ta’limot,
fizikaning boshqa bo’limlari bilan uzviy bog’lanishdadir. Optik hodisalarni chuqur
o’rganish   fizikaning   boshqa   bo’limlarini   rivojlanishi   uchun   zamin   yaratdi.
Masalan:   atom   va   molekulalar   tuzilishi   haqidagi   zamonaviy   nazariya
spektroskopiya sohasidagi kashfiyotlar natijasida yuzaga keldi. Fizikaning texnika
bilan   uzviy   aloqadorligi   tufayli   texnikaning   ko’p   sohalarida   optikadan
foydalaniladi.   Masalan:   fotografiya,   kino,   televideniye   va   h.k.,   fizikaga   yaqin
bo’lgan boshqa  tabiiy fanlar  -  biologiya, ximiya va astronomiyada ilmiy kuzatish
va analizning optik usullarini  qo’llash  natijasida  keyingi yillarda katta yutuqlarga
erishildi. Keyingi yillarda optika sohasida yirik kashfiyotlar qilindi. V.A.Fabrikant,
N.G.Basov, A.M.Proxorov, Ch.Tauns va boshqalar tomonidan yorug’likning yangi
xossalari payqaldi va uning yangi manbalari – lazerlar – optik kvant generatorlari
(OKG) yaratildi. Bu yorug’lik manbalari optikaning qo’llanilish chegarasini fizika
va texnikada yanada kengaytirdi. Yaqin kelajakda yorug’lik nuri faqat yerda emas,
balki kosmik masshtabda ham aloqaning asosiy kanali bo’lib qoladi. 
Quyosh Yerdan 150 mln km uzoqda turadi. Yerdan yulduzlargacha bo’lgan masofa
esa   undan   ham   uzoq.   Quyosh,   yulduzlar   va   yorug’lik   tarqatuvchi   boshqa
jismlardan   chiqadigan   yorug’lik   fazoda   qanday   tarqaladi?   Yorug’likning   o’zi
nima? Bu savollarning hammasi kishilikni qadimdan qiziqtirib kelgan. Boshqacha
qilib aytganda, inson aql idrokini tanibdiki  yorug’lik tabiatini, yorug’likni  modda
bilan   o’zaro   ta’sirini   va   boshqa   optik   hodisalarni   o’rganishga   harakat   qiladi.
O’rganilgan muammolarni bayon qilib kitoblar yozadi, ilmiy maqolalar chop etadi.
Ushbu   qo’llanmagacha   ham   optika   muammolariga   bag’ishlanib,   juda   ko’p   sonli
kitoblar, o’quv qo’llanmalar, ilmiy asarlar yozilgan va bundan keyin ham yoziladi.
Optikaning   rivojlanish   tarixi   bilan   bog’liq   bugungi   taraqqiyoti   yorug’lik xossalarining   bitmas-tuganmasligidan,   yangi   yanada   muhimroq   qonuniyatlar   va
kashfiyotlarning   ochilishi   to’xtamasligidan   dalolat   beradi.   Optikaning   ana   shu
yutuqlarga   olib  kelgan   uning   asosiy   qonun   qoidalarini   qarashdan   oldin  uning   fan
sifatida   rivojlanishini   tasdiqlovchi   tarixiy   faktlarga   qisqacha   to’xtalib   o’tamiz.
Yorug’likning   tabiati   va   uning   tarqalish   qonunlari   haqidagi   masala   qadimgi   grek
faylasuflari tomonidan o’rtaga tashlangan edi.
Bizning   eramizdan   300   yil   oldin   yozilgan   «Optika»   va   «Katoptrika»
(Yorug’likning qaytishi) nomli asarlarda ko’rish nurlari haqida ma’lumot berilgan.
Guyo   bu   no’rlar   ko’zdan   chiqib   xuddi   barmoqlarga   o’xshab   jismni   ushlab
ko’rgandek   bo’lar   emish   va   bizga   xabar   berar   emish.   Albatta   bunday   nazariya
tajribada isbotlanmadi va uning noto’g’riligi aniqlandi.
Yorug’likning   sinish   qonunining   aniq   ifodasini   grek   faylasuflari   topolmadilar.
Ptolomey   o’z   zamonasiga   xos   aniqlikda   tajriba   o’tkazib   yorug’likning   tushish
burchagi  α   ning   turli   qiymatlarda   sinish   burchagi   r   ning   qiymatlarini   o’lchab
quyidagi xulosaga keldi.
             (1.1)
Lekin   (1.1)   ifoda   Ptolomey   tajribalarida   yorug’likning   tushish   burchagi   katta
bo’lgan   xollarda   bajarilmaydi.   Shunday   qilib   yorug’likning   sinish   qonuni
Ptolomey   tomonidan   uzil-kesil   hal   etilmadi.   Yorug’likning   tushish   va   sinish
burchagi o’rtasidagi proporsionallikning yo’qligi XI asrda Arab olimi Haysam Abu
Ali   tomonidan   aniqlandi.   Bundan   tashqari   bu   olim   ko’rsatdiki,   tushuvchi   nur,
singan   nur   va   tushish   nuqtasidan   r   muhit   chegarasiga   o’tkazilgan   normal   (N)   bir
tekislikda yotadi.   1.1- rasm Yorug’likning sinishi
XVIII   asrning   boshida   mikroskop   va   ko’rish   trubasi   kashf   etildi.   Optik   asboblar
keng   miqyosda   astronomiya   va   boshqa   sohalarda   ishlatila   boshlandi.   Bu   optik
asboblarning   takomillashtirilishi   yorug’likning   qaytishi   (katoptrika)   va
yorug’likning   sinishi   (dioptrika)   to’g’risidagi   ta’limotlarni   ham   rivojlantirishni
talab etar edi. 
1620   yilga   kelib   golland   fizigi   Snellius   ikki   muhit   yondashgan   chegarada
yorug’likning sinish qonunini miqdoriy jihatdan asosladi. Bu qonunning quyidagi
matematik holatda yozilishi Dekartga tegishlidir. (1637)
Dekart   birinchi   bo’lib   bu   qonunni   yorug’likning   Nyuton   tomonidan   taklif   etilgan
korpuskulyar nazariyasiga asoslanib tushuntirish uchun o’rinib ko’rdi. 
Mikroskop, ko’rish trubasi, parobolik ko’zgularning kashf etilishi bu tasavvurlarni
to’ldirib   mukammallashtirib   bordi.   XVII   asrning   oxirlariga   kelib   yorug’likning
tabiati   to’g’risida   ikkita   nazariy   qarash   paydo   bo’ldi.   Birinchisining   asoschisi
I.Nyuton   bo’lib,   uning   fikricha   yorug’lik   mayda   zarralardan   ya’ni
korpuskulalardan  tashkil  topgan (korpuskulyar  nazariya). Ikkinchisining asoschisi
R.Guk   va   X.Gyuygens   bo’lib,   bularning   fikricha   yorug’lik   butun   olamni
to’ldiruvchi   gipotezik   elastik   muhit   -   olam   efirida   tarqaluvchi   elastik   to’lqin   deb
tushuntirar edi (to’lqin nazariyasi). 
Nyutonning fikricha yorug’lik juda kichik zarralar-korpuskulalardan iborat bo’lib,
ular   mexanika   qonunlariga   bo’ysunadi   va   bu   zarralar   yarqillab   chug’lanib   turgan
jismlar tomonidan chiqariladi. Ular katta tezlikda to’g’ri chiziqli trayektoriya bilan
harakat qiladilar deb tushunar edi. Yorug’likni sinishini zarralar bir optik muhitdan
boshqa   optik   muhitga   o’tganda   tezligini   o’zgartirishi   deb   tushuntiradi.
Yorug’likning korpuskulyar va to’lqin nazariyasi moddaning sindirish ko’rsatkichi
bilan  yorug’likning   moddadagi   tezligi   orasidagi   bog’lanishga   olib   keladi.  Nyuton
nazariyasiga   asosan   yorug’likning   sinishi   ikki   muhit   chegarasida   korpuskulalar         	const     	
sin
sin	
r
  tezligining   normal   tashkil   etuvchisi   shu   chegarada   ta’sir   etuvchi   kuch   tomonidan
o’zgartiriladi deb hisoblanadi (1.1-rasm). 
1.1-rasmdan quyidagilarni yozishimiz mumkin:
  (1.2)
    (1.3)
Yuqoridagi   shartga   asosan   tangensial   tashkil   etuvchisi   o’zgarmaydi.
((1x=(2x). Shuning uchun (1.2) va (1.3) dan quyidagi ifodani hosil qilish mumkin:
1.2 -rasm
     (1.3)
Sinish qonuniga asosan (1.3) ni hisobga olsak
  ;     (1.4)
bo’ladi.
Agar   yorug’lik   bo’shliq   (vakuum)   bilan   yondashgan   muhit   chegarasida   sinsa   u
holda  n
1 =1,  
1 = c ,  
2 =   deb  n
2  ni  n  deb olsak natijada quyidagi ifoda hosil bo’ladi:.	sin	
2
2

	x	r		
1
2	
1	2	
2	1	
2
2
1
1	
sin
sin	

	
		
		



	
		

			
x
x	
x
x	
r	
1
2	
sin
sin	
n
n	
r	
		
1
2	
1
2	

	
	
n
n           (1.5)
Yorug’likni   to’lqin   nazariyasi   bu   ifodaga   teskari   bo’lgan   xulosaga   olib   keladi.
Nyutonning korpuskulyar nazariyasida qandaydir ma’noda to’lqin elementlari ham
bor   edi.  To’lqin   nazariyasi,   korpuskulyar   nazariyadan   farqli   ravishda,   yorug’likni
to’lqiniy jarayon deb qaradi. Bu nazariya asosida Gyuygens prinsipi yotar edi.  Bu
prinsipga   asosan:   To’lqin   fronti   yetib   borgan   har   bir   nuqta   ikkilamchi   to’lqin
manbaiga   aylanadi.   Gyuygens   prinsipi   asosida   qaytish   va   sinish   qonunlari
tushuntirildi.   Quyidagi   1.3   -rasm   yordamida   ikki   muhit   chegarasida   singan   nur
yo’nalishini aniqlash mumkin. 
1.3   - rasm.   Singan   nur   yo’nalishini   aniqlash
uchun Gyuygens tuzilmasi 
Faraz qilaylik,  АВ  yassi to’lqin fronti vakuumda  с  tezlik bilan tarqalayotgan bo’lib,
bu   yorug’lik   vakuumga   yondoshgan   muhitga   б   burchak   ostida   tushsin   va
yorug’likning muhitdagi tezligi endi     bo’lsin ma’lum ∆ t  vaqt oralig’idan keyin  В
nuqtadan   tarqalayotgan   to’lqin   ВК=с ∆t   masofani   bosib   o’tadi   va   muhit	
c	
n	
n
n		
		
1
2  chegarasiga yetib keladi. Shu vaqtning o’zida  А  nuqtadan tarqalayotgan to’lqin  АD
=   ∆ t  masofani bosib o’tadi (1.3 -rasm).
Rasmdan ko’rinib turibdiki,  АК  tomon bir vaqtning o’zida ikkita to’g’ri bo’rchakli
АВК   va   АDК   uch   burchaklar   gipotenuzasidir.   Bundan   quyidagilarni   yozishimiz
mumkin:
  (1.6)
yoki
;  (1.7)
yoki
  (1.8)
bo’ladi.
Bizga   ma’lumki   n   muhit   uchun   hamma   vaqt   n >1   ,   shuning   uchun   korpuskulyar
nazariyaga   asosan    > c   эди.   To’lqin   nazariyasiga   asosaн   c >  ,   ekanligi   kelib
chiqadi. 
Yorug’likni   to’g’ri   chiziq   bo’ylab   tarqalish,   sinish   va   qaytish   qonunlarini   ikki
nazariya ham  tushuntirishga harakat qildi. Butun XVIII asr ikki nazariy qarashlar
o’rtasidagi   tortishuvlarga   sabab   bo’ldi.   Biroq   XIX   asrning   boshlarida   holat
butunlay o’zgardi. Korpuskulyar nazariya inkor etilib to’lqin nazariya g’alaba qila
boshladi.   Buning   asosida   yorug’likning   interferensiya   va   difraksiya   hodisalarini
o’rgangan ingliz fizigi T.Yung va fransuz fizigi O.Frenellarning katta xizmati yotar
edi.   Yorug’likning   interferensiya   va   difraksiya   hodisalarini   faqatgina   to’lqin
nazariyaci   asosida   tushuntirish   mumkin   edi.   1851   yilda   J.Fuko   va   unga   bog’liqr
t	t	c	
AK	
sin	sin	
	
	
	
	
	
	
r	
c	
sin	sin	
	
	
	
	
	c	
r	
	
sin
sin    bo’lmagan   holda   A.Fizolar   tomonidan   suvda   yorug’likning   tarqalish   tezligini
aniqlanishi c	  ni isbotlab, to’lqiniy nazariyani tajribada tasdiqladi. 
Korpuskulyar  nazariya  esa  qariyib 100  yil  davomida  esdan  chiqarildi. 1864  yilda
D.K.Maksvell   yorug’likning   elektromagnit   nazariyasini   yaratdi.   Bu   nazariyaga
asosan   yorug’lik   to’lqin   uzunligi   380   nm   ч   760   nm   oralig’ida   yotuvchi
elektromagnit   to’lqinlardan   iboratdir.   Lekin   1887   yilda   nemis   olimi   G.   Gers
tomonidan   yorug’lik   ta’sirida   metallardan   elektronlarning   ajralib   chiqish
hodisasining kashf etilishi shu hodisaning mohiyatini tushuntirishda elektromagnit
to’lqinlar alohida «porsiyalar» yoki «kvantlar» (fotonlar) shaklida nurlanadilar deb
faraz   qilishga   olib   keldi.   1900   yilda   M.Plank   elektromagnit   to’lqin   uzluksiz
ravishda emas balki diskret ravishda, ya’ni ayrim porsiyalar (kvantlar) ko’rinishida
nurlanadi   degan   xulosaga   keldi.   Rus   olimi   S.I.Vavilov   1945   yilda   yorug’lik
kvantlarini   bevosita   ko’zatishga   imkon   beradigan   asbob   yaratdi   va   natijada
yorug’likning kvant nazariyasi uzil-kesil hal etildi[2].
Yorug’likning   to’lqin   uzunligiga   qarab   uning   korpuskulyar   (zarra)   va   to’lqin
xossalari   ham   o’zgarib   turadi.   Katta   to’lqin   uzunligiga   ega   bo’lgan   yorug’lik
nurining korpuskulyar xossasini payqash qiyin bo’lsa kichik to’lqin uzunligiga ega
bo’lgan nurning to’lqin xossasini aniqlash qiyindir. 
Bir   tajribada   yorug’likning   to’lqin   xususiyati   namoyon   bo’lsa   boshqasida
korpuskula   xususiyati   namoyon   bo’lar   edi.   Masalan:   interferensiya,   difraksiya   va
qutblanishda yorug’lik o’zining to’lqin xossasini namoyon qilsa, fotoeffektda zarra
xossasini namoyon etadi. Bundan ko’rinar ediki, yorug’lik juda murakkab tabiatga
ega   bo’lib,   u   uzluksizlik   va   diskretlik   xususiyati   bilan   xarakterlanadi.   Demak,
yorug’lik   haqida   to’la   tushuncha   hosil   qiladigan   nazariya   uning   to’lqin   va   kvant
xossalarini   birgalikda   hisobga   olish   kerak.   Yorug’lik   korpuskula   va   to’lqin
xususiyatiga   ega   degan   xulosaga   kelindi.   Boshqacha   qilib   aytganda,   uzluksiz
jarayonlar ichida diskret (kvant) hodisalar yashirinib yotadi. U har doim ham, har
kimga   ham   o’z   jamolini   ko’rsatavermaydi.   Bu   jamolni   ko’rishga   birinchi   bo’lib
Maks   Plank   musharraf   bo’ldi.   Bu   jamolni   ko’rgan   Plankning   o’zi   ham   dovdirab
qolgan bo’lsa ajab emas. Yorug’lik haqidagi ta’limot va zamonaviy optikaning rivojlanishida dunyo olimlari
A.G.Stoletov,   A.Eynshteyn,   B.B.Golitsin,   V.A.Mixelson,   A.A.Belopolskiy,
I.N.Lebedev,   D.S.Rojdestvenskiy,   A.F.Ioffe,   L.I.Mandelshtam,   G.S.Landsberg,
A.M.Proxorov,   N.G.Basov,   V.A.Fabrikant,   S.E.Frish,   M.F.Vuks,   I.   Nyuton,
X.Gyuygens va boshqalar bilan bir qatorda respublikamiz olimlari - akademiklari
A.Q.Otaxo’jayev, P.Q.Habibullayev, M.Ashurov va boshqalarning hissasi kattadir.
1.2. Interferensiya hodisasi
Interferensiya   -   yorug’likni   to’lqin   tabiatini   namoyon   bo’lishining   bir   isbotidir.
Interferensiya   so’zi   lotin   tilida   interfere   –   “xalaqit   bermoq”   degan   ma’noni
anglatadi.  Bu  juda   qiziq   va  chiroyli  manzara  ma’lum   shartlar   bajarilganda,   ikkita
yoki   bir   nechta   to’lqinlarning   qo’shilishi   natijasida   kuzatiladi.   Ikki   yorug’lik
to’lqini   qo’shilib,   bir-birini   kuchaytiradi   yoki   susaytiradi.   Natijada   ekranda
markazi bir nuqtada yotuvchi yorug’ va qorong’i halqalar navbat bilan joylashadi.
Bular   interferension   maksimum   va   minimum   deb   yuritiladi.   Interferensiya
hodisasini   biz   kundalik   hayotimizda   juda   ko’p   kuzatganmiz.   Masalan,   suv   betiga
to’kilgan   neft   maxsulotlarining   har   xil   rangda   tovlanishi,   kapalaklar   qanotining
tovlanishi,   «Havoga   uchirilgan   sovun   pufagi   atrofdagi   narsalarga   xos   bo’lgan
barcha   ranglar   bilan   tovlanadi.   Sovun   pufagini   tabiatning   eng   ajoyib,   eng   nozik
mo’jizasi desa bo’ladi» deb ta’riflagan edi Mark Tven.
  Sovun   pufagining   kishiga   shunchalik   zavq   baxsh   etishiga   xuddi   ana   shu
yorug’lik   interferensiyasi   sababdir.   Ingliz   olimi   Tomas   Yung   yupqa   pardalarning
har   xil   rangda   tovlanish   sababini   biri   pardaning   tashqi   yuzasidan,   ikkinchisi   esa
ichki   yuzasidan   qaytuvchi   1   va   2   to’lqinlarning   (1.4   -rasm)   qo’shilishidan   deb
tushuntirish mumkin, degan genial fikrni maydonga tashladi. 1.4 -rasm
Bunda   yorug’lik   to’lqinlarining   interferensiyasi   sodir   bo’ladi   -   ikki   to’lqin
qo’shiladi,   buning   oqibatida   natijaviy   (yig’indi)   yorug’lik   tebranishlari   fazoning
turli   nuqtalarida   kuchayadigan   yoki   zaiflashadigan   vaqt   o’tishi   bilan
o’zgarmaydigan manzara ko’zatiladi.
Interferensiya   (yig’indi   tebranishlarining   vaqt   o’tishi   bilan   o’zgarmaydigan
manzara   ko’zatiladi.   kuchayishi   yoki   zaiflashuvi)   natijasi   yorug’likning   pardaga
tushish burchagi, pardaning qalinligi va to’lqin uzunligiga bog’liq.
Agar   singan   ikkinchi   to’lqin   qaytgan   birinchi   to’lqindan   to’lqinlar   uzunligining
butun soni qadar kechiksa, yorug’lik kuchayadi (1.5 a-rasm). Agar ikkinchi to’lqin
birinchi   to’lqindan   to’lqin   uzunligining   yarim   to’lqinlarining   toq   soni   qadar
kechiksa,   yorug’lik   zaiflashadi   (1.5   b-rasm).   To’lqinlarning   qo’shilishida   turg’un
interferension   manzara   hosil   bo’lishi   tuchun   to’lqinlar   kogerent   bo’lishi,   ya’ni
ularning to’lqin uzunliklari bir xil va fazalari farqi o’zgarmas bo’lishi kerak[3].
Pardaning   tashqi   va   ichki   yuzalaridan   qaytgan   to’lqinlarning   kogerent   bo’lishiga
sabab shuki, bu to’lqinlarning ikkalasi ham bitta yorug’lik dastasining qismlaridir.
а
b ) 1. 5  -rasm.  Interfrension manzara
Ikkita   odatdagi   mustaqil   manbadan   chiqadigan   to’lqinlarga   kelsak   ular
interferension   manzara   hosil   qilmaydi,   chunki   bunday   manbalardan   chiqadigan
ikki to’lqinning fazalari farqi doimiy emas.
Yung   rangdagi   farq   to’lqin   uzunligidagi   (yorug’lik   to’lqinlarning   chastotasidagi)
farqda ekanligini ham tushundi .
  ikkita   mustaqil   yorug’lik   manbai   chiqargan   yorug’lik   tо’lqinlari   qо’shilganda
intensivliklar qо’shilishini kuzatish mumkin, interferensiyani emas.
Yuqoridagi   mulohazalardan   kо’rinadiki,   yorug’lik   nurlarini   interferensiyasini
kuzatish   uchun   kogerent   yorug’lik   dastalarini   hosil   qilish   kerak.   Kogerent
yorug’lik manbai olishning eng mumtoz usullaridan biri yuqorida bayon 
Interferensiya olish usullarini S.I.Vavilov ikki tipga bо’ladi: 
 Frenel   tipidagi   interferensiya   (Yung,   bikuzgu,   biprizma,   bilinza   usullari   va
hokazo).
 Nyuton   tipidagi   interferensiya   (yupqa   pardadagi,   ponadagi,   Nyuton
halqal Yorug’lik   interferensiyasi   fan,   texnikada   va   ishlab   chiqarishda   juda   keng
qo’llaniladi.   Bu   hodisa   gaz   holatidagi   moddalarning   sindirish   ko’rsatkichlarini,
to’lqin   uzunliklarini,   burchaklarni   aniq   o’lchash,   yuzalarning   silliqligini   kontrol
qilish   uchun   ishlatiladi.   Interferensiyaning   bundan   tashqari   eng   muhim
qo’llanishlaridan   biri   «optik   yoritish»   deb   nom   olgan.   «Optik   yoritish»ning
mohiyati quyidagilardan iborat. Ko’pgina hozirgi zamon asboblari murakkab optik
sistemalar,   qaytaruvchi   sirtlardan   tashkil   topgan   bo’lib,   nurlarning   bu   sirtlardan
o’tishida   qaytishi   tufayli   intensivligi   va   natijada   asboblarning   yoritish   kuchi
pasayadi. Bu effektni yo’qotish uchun optik sistemalar sirtida sindirish ko’rsatkichi
optik material sindirish ko’rsatkichidan kichik bo’lgan yupqa, shaffof qatlam hosil
qilinadi.
  Ko’p hollarda sirtning qaytarish koeffitsiyentini kamaytirish bilan birgalikda
uni   oshirish   ham   talab   etiladi.   Masalan:   qaytarish   koeffitsiyenti   juda   yuqori
bo’lgan   ko’zgular   hosil   qilish   maqsadida   (lazerlarda   rezonatorlar   ana   shunday
ko’zgulardan iborat). Buning uchun ham yorug’likning interferensiya hodisasi juda qo’l keladi. Bu vaqtda sindirish ko’rsatkichi katta va kichik bo’lgan yupqa (11-13
tagacha) qatlamlar hosil qilinib, bu qatlamlardan qaytuvchi nurlar orasidagi fazalar
farqi   2    ga   teng   qilib   olinsa,   qaytgan   nurlar   bir-birini   kuchaytiradi.   Natijada
qaytarish koeffitsiyenti 0,99 bo’lgan ko’zgu hosil qilish mumkin.
Interferensiya hodisasiga asoslanib ishlaydigan qurilmalar
Interferensiya   hodisasiga   asoslanib   ishlaydigan   qurilmalarga   interferometrlar
deyiladi.   Interferometrlar   ishlash   prinsipi   va   tuzilishiga   asosan   ikki   nurli   va   ko’p
nurli   interferometrlarga   bo’linadi.   Ikki   nurli   interferometrlarga   Jamen   va
Maykelson   interferometrlari,   ko’p   nurli   interferometrlarga   Fabri-Pero
interferometrlari misol bo’la oladi[4]. 
Yorug’lik   intеrfеrеnsiyasi   hodisasi   turli-tuman   joylarda   qo’llanadi.   U,   masalan,
gazsimon   moddalarning   sindirish   ko’rsatkichini   aniqlashda,   uzunlik   va
burchaklarni   nihoyatda   aniq   o’lchashda,   sirtlarga   ishlov   bеrishning   sifatini
tеkshirishda   va   hokazolarda   q’llaniladi.Yupqa   plyonkalardan   qaytishdagi
intеrfеrеnsiya   asosida   optikaviy   sistеmalarni   ravshanlashtirish   amalga   oshiriladi.
Yorug’lik   linzaning   har   bir   sindiruvchi   sirtidan   o’tganda   tushuvchi   yorug’likning
taxminan  4%   i   qaytadi.   Murakkab  ob’еktivlarda  bunday   qaytishlar   kup  buladi   va
yorug’lik   oqimi   yo’qtishlarining   umumiy   miqdori   sеzilarli   darajada   katta   buladi.
Bundan   tashqari   linzalarning   sirtlaridan   yorug’likning   qaytishi   birliklar   hosil
qiladi.   Ravshanlashtirilgan   optikaviy   sistеmalarda   yorug’likning   qaytishini
yuqotish uchun 
Kuzatilayotgan   intеrfеrеntsion   manzara   ko’zgularning   moslanganligiga
(yustirovkasiga)   va   asbobga   tushayotgan   yorug’lik   dastasining   xususiyatlariga
bog’liq.   Agar   parallеl   dasta   tushayotgan   bo’lsa,   M
1   va   M’
2   tеkisliklar   orasidagi
burchak nolga tеng bo’lmasa, asbobning ko’rish maydonida to’g’ri chizikli bir xil
qalinlik   polosalari   kuzatilib,   ular   M
1   va   M’
2   tеkisliklarning   kеsishish   chizigaga
parallеl   joylashgan   bo’ladi.   Oq   yorug’likda,   usha   kеsishish   chizig’i   bo’yicha
joylashgan   nolinchi   tartibli   polosadan   tashqari,   hamma   polosalar   rangli   bo’ladi.
Nolinchi polosa qorabo’ladi.Chunki L nur P
1   plastinkaning sirtidan qaytadi, 2 nur
esa, ichidan qaytadi, buning natijasida п ga tеng fazalar  farqi  vujudga kеladi. Oq yorug’likda   polo salar   fakat   M
1 ,   M
2   „plastinkaning"qalinligi   juda   kichik
bo’lgandagina kuzatiladi. 
  Kadmiyning   qizil   chizig’iga   to’g’ri   kеladigan   monoxromatik   yorug’likda
Maykеlson yo’llar farqi 50000S ta to’lqin zunligitartibida bo’lganda (bu holda M
I ,
va   M’
2   ora sidagi   masofa   taxminan   150   mm   ga   tеng   bo’ladi)   aniq   intеr fеrеntsion
manzarani kuzatgan.
M
1   va   M’
2   tеkisliklar   aniq   parallеl   joylashganda   va   yoruglik   dastasi   bir   ozgina
yoyilib   boruvchi   bo’lganda   asbobning   kurish   maydonida   kontsеntrik   halkalar
ko’rinishidagi  bir xil qiyalik polosalari  kuzatiladi.. Mikromеtrik W
2   vint bo’ralsa,
halkalarning   deametri   kattalashadi   yoki   kichiklashadi.Shu   vaqtda   manzaraning
markazida   yangi   halqalar   paydo   bo’ladi   yo   kichiklashuvchi   halqalarga   nuqtaga
aylanadi va so’ngra yo’qolib qoladi.
1.6 -rasm
Manzaraning bir halqa siljishi M
2   ko’zguning yarim tulqin uzunligqadar siljishiga
to’g’ri   keladi.   P
2   plastinka   rasm   tеkisligiga"   perpendikulyar   o’q   atrofida
aylanaoladi.   Normal   holatda   u   P
1   plastinkaga   juda   yaqin   parallel   bo’ladi.
Plastinkani aylantirish interferension manzaraning siljishiga aytiladi. [6].
Bu   hol   P
2   plastinkadan   intеrfеromеtrda   vujudga   kеladigan   kichik   yo’llar   farqi
uchun   kompеnsator   sifatida   foydalanish   imkonini   tug’diradi.   Shu   tafsiya   etilgan asbob   yordamida   Maykelson   1890-1895   yilarda   kadmiyning   qizil   chizig’i   to’lqin
uzunligini
1. 7  - rаsm.
1.8 -rasm
birinchi marta normal metrning uzunligini solishtirdi. 
Bu maqsad uchun uzunlikning to’qqizta maxsus etalonlari         tayorlandi.Har bir
etalon metal asosga o’rnatilgan parallel A
1 va A
2  
ko’zgulardan   iborat   edi.   Ko’zgular   tekisliklariorasidagi   masofa   etalonning
uzunligini   aniqlar   edi.Birinchi   etalonning   uzunligi   0.39mm   edi   .Har   bir   keyingi
etalonning uzunligi o’zining oldingisining qariyib aniq ikki marta katta edi. Oxirgi
to’qqizinchi   etalonning   uzunligi   100mm   edi.   Dastlab   birinchi   etalon ning
uzunligiga joylashadigan to’lqin uzunliklari soni aniqlandi. Etalon int е rf е rom е tr da
M
1   ko’zgu   o’rniga   o’rnatiladi   sx е maning   qolgan   qismi   xuddi   1.8   -   rasmdagid е k.
Uning yaqiniga yordamchi N ko’z gu joylashtiriladi. Bu ko’zgu M’
2  t е kislikka aniq
parall е l   qilib   o’rnatiladi.   Shu   sababli   asbob   kadmiyning   qizil   chizig’iga   to’g’ri
k е ladigan   monoxromatik   yorug’lik   bilan   yoritilganda,   kurish   maydonining   N ko’zgudan   qaytgan   yorug’lik   nurlari   ishg’ol   qilgan   qismidan   xalkalar   shaklidagi
bir   xil   qiyalik   polosalari   kuzatiladi.   A
1 ,   va   A
2   ko’zgular   t е kisliklari   bilan   M’
2
t е kislik   orasidagi   burchak   noldan   bir   oz   fark   qiladi.   Asbob   oq   yorug’lik   bilan
yoritilganda va M’
2  t е kislik etalon ko’zgularidan birini k е sib utganda bu ko’zguga
tug’rilangan durbinda nolinchi qora polosa kuzatiladi).
Dastlab   M
2   t е kislik   (M
2   ko’zguni   siljitish   yo’li   bilan)   shunday   vaziyatga
k е ltiriladiki,   natijada   nolinchi   polosa   L   ko’zguning   I
k   o’rniga   monoxromatik
yorug’lik bilan yoritiladi, durbin ch е ksizlikka tug’rilanadi  va kurish maydonining
pastki   chap   qismida   halqalarurtasiga   to’g’ri   k е lsin.   So’ngra   asbob   oq   yorug’
sist е masi paydo bo’ladi.
 Mikrom е trik W
2 . vintni s е kingina   aylantirish   bilan   M
2   t е kislik   A
2   ko’zgu
tomonga   siljiydi.   Buning   natijasida   halkalar   torayib   markazga   tortilib   k е ladi   va
birin-k е tin yuqolib k е tadi. Manzaraning bir  halkaga siljishi  M
t   t е kislikning yarim
tulkin   uzunligi   kadar   siljishiga   to’g’ri   k е ladi.   Pirovardida   M
2   t е kislik   shunday
vaziyatga k е ltiriladiki, natijada oq yorug’likda A
2  ko’zguning o’rtasiga tushadigan
qora polosa ho sil bo’ladi.  Ana shu vaqtda yo’qolib ketgan halqalar
1.9 - rasm
Sonining yarmi birinchi  etalon uzunligiga joylashadigan to’lqin uzunliklari sonini
beradi. V
1  va V
2  ko’zgularning biriga tеgishli bo’ladi. M
2  ko’zguni surish bilan M
2
tеkislik   ko’zguning   ustiga   tushiriladi   va   shunday   t0’g’rilanadiki,   natijada   bu
ko’zguning o’rtasiga to’g’ri keladigan joyda nolinchi qora polosa hosil bo’ladi. M
2
tеk – likning o’rnini o’zgarmagan holda 1 etalon shunday o’rnatiladiki, natijada L, ko’zguning o’rtasiga to’g’ri kеladigan joyda ham xuddi shanday qora po losa hosil
bo’ladi. Bu xolatda A, va V, ko’zgular bitta tеkislikda joylashgan bo’ladi. So’ngra
M’
2   tеkislik   L
2   ko’zgu   bilan   ustma-ust   tushiriladi.   Shundan   kеyin   L   etalonni   L’
1 ,
ko’zgu   M
1   tеkislikning   yangi   vaziyati   bilan   ustma-ust   tushguncha   suriladi   (bu
holatda nolinchi polosa yanab rasmdagi L, kvadratda hosil bo’ladi, lеkin kvadratda
endi polosalar bo’lmaydi). Shu usul bilan L’ etalon uz uzunligiga aniq tеng bulgan
masofaga suriladi. Kеyin yana M
3  ko’zguni M’
2  tеkislik A
2  ko’zgu bilan ustma-ust
tushguncha   suriladi.   Agar   2  etalonning   G’
2   uzunligi   1  etalonning   L’,  uzunligidan
aniq   ikki   marta   katta   bo’lsa   edi,   nolinchi   polosa   A
2   va   V
2   kvadratlarning   o’rta
yеrlarida bir vaqtda paydo bo’lar edi. Biroq haqiqatda 1g uzunlik 2L’, dan ozgina
farqlanadi. Shu sababli V
2   dagi nolinchi polosa kuzguning urta siga tug’ri kеlmay,
unimg   chеtrog’iga   surilgan   buladi.   Bu   surilish   nеchta   polosata   to’g’ri   kеlishini
aniqlab, 2L’, bilan L’
2   orasidagi ayirmani topish mumkin. Shu   yo’l bilan hamma
etalonlar bir-biriga solishtirib chiqilgan. Oxirgi o’n santimеtrli etalon normal mеtr
bilan   solishtirilgan   (ish   Parij   yaqinidagi   Sеvr   shahrida   Xalqaro   o’lchovlar   va
tarozilar   Byurosida   olib  borilgan).   Etalon   yuqorida   bayon   qilingan   usul   bilan  o’n
marta   surilgan.   Etalon   ko’zgulari   bilan   normal   m е tr   shtrixlarining   ustma-ust
tushishi   mikroskop   yordamida   to’g’rilangan.   Mayk е lson   olgan   xulosalarga   ko’ra,
normal m е trning uzunligida kadmiy qizil chizig’i to’lqin uzunliklaridan 1553163,5
tasi   joylashadi.   Xalqaro   birliklar   sist е masi   (SI)   b е lgilaydiki,   m е trkripton-86
atomining   2p10   va   5d5   en е rg е tik   sathlar   orasida   o’tishiga   mos   nurlanishining
vakuumdagi to’lqin uzunliklari dan 1650763,73 tasiga t е ng uzunlikdir. 1 .3.  Yung tajribasi
Laboratoriya sharoitida interferensiya hodisasini birinchi marta kuzatishga Nyuton
muvoffaq   bo’ldi.   Bu   tajribaning   mohiyati   quyidagidan   iborat:   Linza   bilan   o’zaro
tegib   turgan   shisha   plastinkadan   yorug’likning   qaytishi   natijasida   konsentrik
halqalar vujudga keladi. Bu halqalar fanda Nyuton halqalari deb nom olgan (1.10-
rasm).   Birinchi   nur   linzadan   o’tib,   shisha   plastinkadan   qaytib   (havo   qatlamining
ichki   va   tashqi   chegarasidan)   linzaning   chegarasidan   qaytgan   ikkinchi   nur   bilan
qo’shilib interferension manzarani hosil qiladi.
1.10   -   rasm.   Nyuton   halqalarini
kuzatish .  1.11   -rasm.   Nyuton   halqalarining
yashil   va   qizil   nurlarda   hosil
bo’lishi. 
Nyuton   interferension   halqalarni   hosil   bo’lishini   korpuskulyar   nazariya
nuqtai nazaridan tushuntira olmadi, lekin Nyuton yorug’likda qandaydir davriylik
borligini   tushunardi.   Tarixda   birinchi   marta   interferensiya   hodisasi   Yung
tajribasida   (1802   yil)   to’lqin   nuqtai   nazaridan   kelib   chiqib   tushuntirildi.   1.11   -
rasmda Yung tajribasini chizmasi keltirilgan. Yorug’lik dastasi  S  tirqishdan o’tib  S
1
va   S
2   tirqishlarga   tushadi,   S
1   va   S
2   tirqishlardan   o’tgan   yorug’lik   dastalari   Э
ekranda interferension maksimum va minimumdan iborat interferension manzarani
hosil qiladi[8].  1 . 12  -rasm. Yung tajribasining chizmasi .
Ikkita bir-biriga bog’liq bo’lmagan manbalardan chiqgan yorug’lik dastalari
qo’shilgani bilan turg’un interferension manzara hosil bo’lmasligini Yung birinchi
bo’lib   tushundi.   Shuning   uchun   ham   uning   tajribasida   S
1   va   S
2   tirqishlarni
Gyuygens prinsipidagidek ikkilamchi to’lqin manbai deb hisoblash mumkin.  S
1  va
S
2   manbalardan   chiqgan   yorug’lik   Р   nuqtaga   yetguncha1r   va  	2r   masofalarni   bosib
o’tadi va natijada yo’llar farqi bo’lgani uchun ular   Р   nuqtaga har xil fazada yetib
keladi.   Yorug’   va   qorong’i   interferension   halqalarning   hosil   bo’lishi   o’zgarmas
fazalar farqida, kuzatish nuqtasida superpozitsiya prinsipiga asosan amalga oshadi.
Fazalar farqi o’zgarmas yoki bir xil bo’lgan to’lqinlar kogerent to’lqinlar deyiladi.
Kogerent to’lqinlar bir manbadan olinadi.  	
r   radius-vektor yo’nalishida tarqaluvchi
monoxromatik to’lqinni  quyidagicha yozish mumkin:
         	
		kr	t	Е					cos ,  (1.9.)	

  -   to’lqin   amplitudasi,  			/	2		k
  -   to’lqin   soni,  	   -   to’lqin   uzunligi,	
				2
aylanma   chastota,   Е   elektr   maydon   kuchlanganligi.   Р   nuqtadagi   ikkita
to’lqinning qo’shilishi natijasida hosil bo’lgan natijaviy tebranish quyidagiga teng. 	
					.	cos	cos	2	2	1	1																t	A	kr	t	kr	t	соs	Е
( 1 . 10 )
А  - natijaviy tebranish amplitudasi, 	
  - chastota, 	  - boshlang’ich fazasi. 
To’lqin amplitudasi kvadratiga teng bo’lgan kattalik  intensivlik  deb ataladi:  I~A 2
. Murakkab   bo’lmagan   trigonometrik   almashtirishlar   P   nuqtada   natijaviy   tebranish
intensivligi quyidagiga tengligini ko’rsatadi:,	cos	2	cos	2	21	2	1	21	22	21	2										k	II	I	I	k	aa	a	a	A	I
( 1 . 11 )
				1	2	r	r
  yo’llar farqi. Bu ifodadan ko’rinadiki, interferension maksimum
(yorug’   halqa)    = m	
   ( m =0,  1,  2,…)   shart   bajarilganda   kuzatiladi   va
I
max ( a
1 + a
2 ) 2
> I
1 + I
2   bo’ladi.   Interferension   minimum   (qorong’i   halqa)	
2/						т
bo’lganda   kuzatiladi   va   I
min ( a
1 - a
2 ) 2
< I
1 + I
2   bo’ladi.
Quyidagi1.13 -rasmda    yo’llar farqidan bog’liq bo’lgan interferension manzarada
yorug’lik intensivligining taqsimlanishi keltirilgan. 
1.13-rasm.   Interferension   manzarada   intensivlikning
taqsimlanishi   m   ning   butun   qiymatlari   interferension
maksimumga to’g’ri keladi . 
Agar 	
0	2	1	I	I	I		  bo’lsa ( 1.11 ifoda quyidagi ko’rinishni oladi:	
						.	cos120	k	II
( 1 . 12 )
Bu holda  I
max =4 I
0 ,  I
min =0  bo’ladi. 
( 1 . 11 )   va   ( 1.12 )   ifodalar   umumiy   hisoblanadi.   Har   qanday   interferension
sxema   uchun   qo’llash   mumkin,   ya’ni   bir   xil   chastotali   ikkita   qo’shiluvchi
monoxromatik to’lqin uchun  Р  kuzatish nuqtasida farq    yo’llar farqi tufayli hosil
bo’ladi. Agar Yung tajribasida ekran markazdan kuzatish nuqtasi   Р   gacha bo’lgan
masofani   y   deb   belgilasak   (1.13   -rasm),  	
L	d   va  	L	y   holat   uchun   (optik
tajribalarda   asosan   bu   shart   bajariladi),   yo’llar   farqi   uchun   quyidagini   yozish
mumkin: L
y	d	d						( 1.13 )
Koordinata –   у   o’qining masofaga siljishi   interferension yo’l kengligiga  	
l   teng,
ya’ni   qo’shni   maksimumlar   yoki   minimumlar   orasidagi   masofa.   Bu   vaqtda   
yo’llar farqi bir    to’lqin uzunligiga o’zgaradi. Y a ’ni	
	
L	
l	d
 yoki 	,	
						d
L	l ( 1 . 14 )	

-   burchak   Р   kuzatish   nuqtasida   S
1   va   S
2   manbalardan   kelayotgan   nurlarning
ajralish burchagi. 
Miqdoriy   baholash   o’tkazamiz.   Faraz   qilamizki,   tirqishlar   orasidagi   masofa   d =1
mm,   ekran   bilan   tirqish   orasidagi   masofa   L   =1   m,   bunda  	
001,0	/			L	d	   rad
bo’ladi.   Yashil   nur   uchun   (	
 =500   nm)   quyidagiga   ega   bo’lamiz:	
мм	нм	l	5,0	10	5	/
5							
.   Qizil   nur   uchun   (	   =600   nm)  	.	6,0	мм	l	   bo’ladi.
Shunday   qilib,   Yung   birinchi   marta   aniqligi   uncha   yuqori   bo’lmasada,   yorug’lik
to’lqin uzunligini o’lchadi. 
Shuni aytish kerakki,   geometrik optikadan farqli, to’lqin optikasida nur
tushunchasi fizik ma’nosini yo’qotadi. “Nur” tushunchasi to’lqin yo’nalishini
belgilash uchun qisqa ma’noda ishlatiladi . Kelgusida nur termini qo’shtirnoqsiz
ishlatiladi[9]. 
Nyuton   tajribasida   (1.10   -rasm)   yassi   sirtga   nur   perpendikulyar   tushganda
yo’llar   farqi   2 h   ga   teng   bo’ladi,   h   –   havo   qatlami   qalinligi.   Agar   R>>h   deb
hisoblasak quyidagiga ega bo’lamiz 	
R
r	h	2
2	

( 1 . 15 )
r  – simmetriya o’qiga nisbatan siljishi. Yo’llar farqi uchun yozadigan bo’lsak 1 va
2 nurlarning har xil sharoitlarda qaytishini hisobga olish kerak. Birinchi nur shisha
- havo chegarasidan qaytadi, ikkinchisi havo-shisha chegarasidan qaytadi. Birinchi
xolda qaytgan nur fazasi     ga o’zgaradi, bu vaqtda yo’llar farqi  	
2/  ga ko’payadi.
Shuning uchun	
2	2	
2	
2								
R
r	h
( 1 . 16 ) r= 0   ya’ni   markazda  2/ ;   shuning   uchun   ham   Nyuton   halqalari   markazida
interferension minimum - qorong’i dog’ kuzatiladi. Nyuton qorong’i halqalarining
radiusi quyidagi ifoda bilan aniqlanadi: 	
.R	m	rm		
( 1 . 17 )
Bu   ifoda   orqali   agar   linzaning   egrilik   radiusi   R   aniq   bo’lsa      to’lqin   uzunligini
tajriba orqali aniqlash mumkin.
 Interferension yo’l kengligi interferensiya tartibi ( m ) ga bog’liq bo’lmaydi. L va  λ
doimiy   bo’lganda   manbalar   orasidagi   masofa   d   ning   kamayishi   interferension
yo’lning kengayishiga olib keladi, ya’ni manzara aniqlashadi. Ko’zga ko’rinadigan
yorug’lik   uchun   λ ~10 -5
sм   bo’lganligi   sababli   kuzatish   uchun   qulay   bo’lgan   aniq,
interferension manzara 	
L	d
  da hosil bo’ladi. Mana shuning uchun ham kogerent
manbalarni   hosil   qilishning   hamma   usullarida   imkon   boricha   d   ni   kichik   olish
kerak.
Yorug’   va   qorong’i   yo’llarning   intensivliklarini  	
maxI   va   min	I
  bilan   belgilab
interferension   manzaraning   kontrastligini   xarakterlovchi   quyidagi   parametrni
kiritamiz:	
min	max	
min	max	
I	I	
I	I	V	
	
  Agar qorong’i yo’l intensivligi nolga teng bo’lsa, u holda 	
1	
min
max			I
I	V  bo’ladi,
ya’ni kontrastlik eng katta bo’ladi.
  Tekis   yoritilganlik   holida   I
m ах = I
m ин   bo’lib,   V   =   0   bo’ladi.   Shunday   qilib,
kontrastlikning mumkin bo’lgan qiymatlari  0 ≤ V≤ 1  chegarasida o’zgaradi. II Bob. Interferansiya hodisasi asosida ishlaydigan asboblar
2.1.  Yorug’lik interferensiyasining amaliy ahamiyati
Yorug’lik   interferensiyasi   fan,   texnikada   va   ishlab   chiqarishda   juda   keng
qo’llaniladi.   Bu   hodisa   gaz   holatidagi   moddalarning   sindirish   ko’rsatkichlarini,   
to’lqin   uzunliklarini,   burchaklarni   aniq   o’lchash,   yuzalarning   silliqligini   kontrol
qilish   uchun   ishlatiladi.   Interferensiyaning   bundan   tashqari   eng   muhim
qo’llanishlaridan   biri   «optik   yoritish»   deb   nom   olgan.   «Optik   yoritish»ning
mohiyati quyidagilardan iborat. Ko’pgina hozirgi zamon asboblari murakkab optik
sistemalar,   qaytaruvchi   sirtlardan   tashkil   topgan   bo’lib,   nurlarning   bu   sirtlardan
o’tishida   qaytishi   tufayli   intensivligi   va   natijada   asboblarning   yoritish   kuchi
pasayadi. Bu effektni yo’qotish uchun optik sistemalar sirtida sindirish ko’rsatkichi
optik material sindirish ko’rsatkichidan kichik bo’lgan yupqa, shaffof qatlam hosil
qilinadi.
  Ko’p hollarda sirtning qaytarish koeffitsiyentini kamaytirish bilan birgalikda
uni   oshirish   ham   talab   etiladi.   Masalan:   qaytarish   koeffitsiyenti   juda   yuqori
bo’lgan   ko’zgular   hosil   qilish   maqsadida   (lazerlarda   rezonatorlar   ana   shunday
ko’zgulardan iborat). Buning uchun ham yorug’likning interferensiya hodisasi juda
qo’l keladi. Bu vaqtda sindirish ko’rsatkichi katta va kichik bo’lgan yupqa (11-13
tagacha) qatlamlar hosil qilinib, bu qatlamlardan qaytuvchi nurlar orasidagi fazalar
farqi   2   ga   teng   qilib   olinsa,   qaytgan   nurlar   bir-birini   kuchaytiradi.   Natijada
qaytarish koeffitsiyenti 0,99 bo’lgan ko’zgu hosil qilish mumkin
Yung   nazariyasi   ikkita   bir   xil   chastotali   monoxromatik   to’lqinlarning   qo’shilishi
tufayli  hosil  bo’ladigan interferensiya hodisasini  tushuntirish imkoniyatini beradi.
Biroq har kunlik tajribaning ko’rsatishicha interferensiya hodisasini kuzatish oson
emas ekan. 
Agar   xonada   lampochka   yonib   turgan   bo’lsa   har   qanday   istalgan   nuqtada
intensivliklar   qo’shilishini   kuzatish   mumkin,   lekin   interferensiya   kuzatilmaydi.
Tebranishlar   qo’shilgan   qanday   holatda   interferensiya   hosil   bo’ladi,   -   real yorug’lik to’lqini monoxromatik bo’lmaydi degan savol to’g’iladi. Shunday savol
tug’ilmasligi   uchun   ikkita   xususiy   holni   qaraymiz.   Buning   uchun   (1.18)   ifodani
quyidagi ko’rinishda yozamiz:
 )	cos(	2	1	2	2	1	2	1								I	I	I	I	I .  (1.18)	
2	1,	
- boshlang’ich fazalar.
Elektromagnit   to’lqin   nurlanishi   atomlar   tebranishi   bilan   bog’liq   bo’lib,   bu
tebranishlar   garmonik   emas   va   har   bir   tebranish   10 -8
  sek.   vaqt   oralig’ida   amalga
oshadi. Bir atomning turli vaqtdagi va turli atomlarning bir paytdagi tebranishlari
mustaqil   ravishda   amalga   oshganligi   uchun   ular   o’zaro   faza   bo’yicha   bog’liq
bo’lmasdan   turli   fazalarga   ega   bo’ladi.   Demak,   (1.18)   bilan   aniqlanadigan
qo’shilish   natijasi   vaqtga   bog’liq   bo’ladi.   Mana   shuning   uchun   ham   (1.18)   ning
vaqt bo’yicha o’rtacha qiymatini olamiz. 
Yuqoridagi   chiziq   mos   kattaliklardan   vaqt   bo’yicha   olingan   o’rtacha   qiymatni
ko’rsatadi.	
)	cos(	2	1	2	2	1	2	1								I	I	I	I	I
   (1.19)
(1.19)   dagi   I
1 ,   I
2   lar   vaqtga   bog’liq   emasligi   tufayli   intensivlikning   o’rtacha
qiymatini aniqlash uchun fazalar farqi kosinusining bu holdagi o’rtacha qiymatini
aniqlash kifoY.	
,	)	cos(	1	)	cos(	
0	
1	2	1	2					
	
					dt
  (1.20)
bu yerda  τ  - kuzatish vaqti.
1-hol . Faraz qilaylikki: 	
const		1	2		  bo’lsin.
Bu holda (1.21) ga asosan: 	
const	dt								)	cos(	)	cos(1	)	cos(	1	2	01	2	1	2								

.
Demak, 	
)	cos(	2	1	2	2	1	2	1									I	I	I	I	I
  (1.21)
ya’ni,  2	1	I	I	I		  (1.22)
(1.22)   dan   ko’rinadiki,   qo’shiluvchi   tebranishlarning   fazalar   farqi   doimiy
bo’lganda natijaviy intensivlik ayrim tebranishlar intensivliklarining yig’indisidan
farq   qiladi.   Ya’ni   interferensiya   hodisasi   yuzaga   keldi.   Kuzatish   vaqti   davomida
fazalar   farqi   doimiy   bo’ladigan   tebranishlarning   o’zaro   qo’shilishi   interferensiya
hodisasiga olib keladi va bunday tebranishlarga kogerent tebranishlar deyiladi.
Ma’lumki   turli   chastota   bilan   tebranuvchi   tebranishlar   kogerent   bo’la   olmaydi,
ammo bir xil chastotali hamma tebranishlar ham kogerent bo’la olmaydi.
Interferensiya   (1.21)   formulada   uchinchi   hadning   mavjudligi   natijasida   amalga
oshadi, shuning uchun ham bu hadga  interferension had  deyiladi .
Interferension   had  	
)	cos(	2	1	2	2	1				I	I
  qo’shiluvchi   tebranishlarning
korrelyasiyasini  (o’zaro aloqadorligini) xarakterlaydi.
2-hol.   Qo’shiluvchi  tebranishlarning fazasi  ixtiyoriy ravishda o’zgarsin. Bu holda
xaotik   o’zgaruvchi   fazalar   teng   ehtimoliyatlar   bilan   bir   xil   musbat   va   manfiy
qiymatlarni   qabul   qiladi   va   uning   kuzatish   vaqti   davomidagi   o’rtacha   qiymati
nolga teng bo’ladi, ya’nи, 	
0	)	(	cos
12			
.
Demak:	
2	1	I	I	I		
  (1.23)
(1.23) dan ko’rinadiki, fazalar farqi xaotik ravishda o’zgarganda, intensivliklarning
odatdagi   qo’shilishi   amalga   oshadi,   ya’ni   interferensiya   hodisasi   bu   holda
kuzatilmaydi.   Bunday   tebranishlar   kogerentmas   tebranishlar   deyiladi.   Demak   bir
xil davrli ikki tebranish qo’shilishida ikki holni farq qilish kerak[10].
Elektromagnit   to’lqin   nurlanishi   atomlar   tebranishi   bilan   bog’liq   bo’lib,   bu
tebranishlar   garmonik   emas   va   har   bir   tebranish   (   1 0 - 8
  sek)   vaqt   oralig’ida
amalga   oshadi.   Bir   atomning   va   turli   atomlarning   bir   vaqtdagi   tebranishlari
mustaqil   ravishda   amalga   oshganligi   uchun   ular   o’zaro   faza   bo’yicha   bog’liq
bo’lmasdan   turli   fazalarga   ega   bo’ladi,   qo’shilish   natijasi   vaqtga   bog’liq   bo’ladi.
Yorug’lik   intensivligining   o’zgarish   chastotasi   juda   katta   (10 14  
Gs)   bo’lganligi tufayli bevosita ko’z yordamida bunday tez o’zgarishlarni kuzatish mumkin emas.
Mana   shuning   uchun   ham   fazalar   farqini   vaqt   bo’yicha   o’rtacha   qiymatini   olish
lozim.   Интерференция   kogerent   tebranishlarni   qo’shilishi   tufayli   hosil   bo’ladi.
Agar   bu   tebranishlar   bitta   manbaga   tegishli   bo’lsa,   tebranishlarning   ham   fazalari
o’zgarishi   mumkin,   lekin   bo’larni   fazalar   farqi   doimiy   bo’ladi.   Bunday   holda
superpozitsiya prinsipi amalga oshadi va turg’un interferension manzara kuzatiladi.
Kogerent   bo’lmagan   tebranishlar   qo’shilganda   tebranishlar   fazalarining   farqi
vaqtning   funksiyasi   bo’ladi.   Agar   fazalar   farqi   kuzatish   vaqti   davomida   tartibsiz
o’zgarib   tursa   natijaviy   intensivlik   I   intensivliklar   yig’indisi   I=I
1 +I
2   dan   iborat
bo’ladi.   Bunday   holda   oddiy   intensivliklarning   qo’shilishi   amalga   oshadi.   Lekin
interferensiya   kuzatilmaydi.   Shunday   qilib,   interferensiya   faqat   ikkita   kogerent
to’lqinlar   qo’shilganda   hosil   bo’ladi.   Kuzatish   nuqtasida   kogerent   tebranish   hosil
qiladigan   to’lqinlar   ham   kogerent   to’lqinlar   deb   ataladi.   Ikkita   alohida   manba
tebranishlari   kogerent   emas,   bular   ham   qo’shilganda   interferension   manzara
bermaydi.   Yuqorida   aytganimizdek   T.Yung   bitta   manbadan   kelayotgan   dastani
ikkiga   ajratish   kerak,   tirqishlar   yordamida   so’ngra   interferensiyani   kuzatish
kerakligini   angladi.   Interferension   sxemalarda   shunday   qilinadi.   Bunday   xollarda
ham interferension manzara yo’qoladi; agar yo’llar farqi    kogerentlik uzunligidan
katta bo’lsa   >с	
ког :
.	ког	ког	с	l		
l   -   kogerentlik   uzunligi   vaqti ,  	
   -   kogerentlik   vaqti.   Odatdagi   manbalar   uchun
kogerentlik   uzunligi   bir   necha   santimetrdan   ortmaydi.   Lazerlar   uchun   1000   metr
atrofida   bo’ladi.   Yorug’likning   monoxromatikligi   nurlanish   mexanizmi   bilan
bog’liqdir. Nurlanish cheksiz uzunlikga ega bo’lgan monoxromatik to’lqinning bir
parchasidir ya’ni bir parchasi shaklida nurlanadi. 2.7-rasm. Yungning interferensiya tajribasi modeli.
 
1. 14 -rasm. Nyuton halqasi. 
Yuqorida   aytganimizdek,   ikkita   mustaqil   yorug’lik   manbai   chiqargan   yorug’lik
to’lqinlari   qo’shilganda   intensivliklar   qo’shilishini   kuzatish   mumkin,
interferensiyani emas.
Yuqoridagi   mulohazalardan   ko’rinadiki,   yorug’lik   nurlarini   interferensiyasini
kuzatish   uchun   kogerent   yorug’lik   dastalarini   hosil   qilish   kerak.   Kogerent
yorug’lik   manbai   olishning   eng   mumtoz   usullaridan   biri   yuqorida   bayon   etilgan
Yung usulidir. 
Interferensiya olish usullarini S.I.Vavilov ikki tipga bo’ladi:   Frenel   tipidagi   interferensiya   (Yung,   bikuzgu,   biprizma,   bilinza
usullari va hokazo).
 Nyuton   tipidagi   interferensiya   (yupqa   pardadagi,   ponadagi,   Nyuton
halqalari va boshqalar). 
Biz   quyida   kogerent   to’lqinlar   hosil   qilishning   ayrim   usullari   bilan
batafsilroq tanishamiz.
Biye   bilinzasi.   Biye   nomi   bilan   mashhur   bo’lgan   bu   sxema   diametri
bo’yicha  kesilgan  linza  yordamida amalga  oshiriladi;  linzaning  ikkala  yarimi   bir-
biridan   ozgina   uzoqlashtiriladi,   shu   tufayli   nurlanuvchi   S   nuqtaning   ikki   S
1   va   S
2
haqiqiy tasviri hosil bo’ladi. Yarim linzalar orasidagi yoriqni   К  ekran yopib turadi
(1.15-rasm).
S
1   va   S
2   lardan kelayotgan ikkala yorug’lik oqimi ustma-ust tushgan sohada
interferensiya   yuz   beradi.   Interferension   maydondagi   М   nuqtaning   yoritilganligi
interferensiyalashuvchi ikki nurning yo’l farqiga bog’liq. Chizmadan ko’rinishicha,
interferensiyalashuvchi   yorug’lik   oqimlari      fazoviy   burchak   o’lchamlari   orqali
belgilanadi,   bu   burchaklar   kattaligi   dastalarning   ustma-ust   tushgan   qismlarini
aniqlovchi   nurlar   orasidagi  2	2	2	1	1	1	2	R	S	Q	R	S	Q			   burchakka   bog’liq   bo’ladi.   Bu
2    burchak   ustma-ust   tushgan   dastalar   aperturasi   deb   ataladi.   2    burchakning
maksimal qiymati  
2	2	1	1	Q	S	Q	S   va  	2	2	1	1	R	S	R	S   shartga mos keladi; bu holda ekran
cheksizlikda   joylashgan   bo’ladi.   Odatda   2    burchak   birmuncha   kichik   bo’ladi,
chunki   ekran   S
1   S
2   ga   nisbatan   katta   bo’lgan   chekli   D   masofada   joylashgan.   2 
aperturaning   kattaligi   interferension   maydonning   burchakli   o’lchamlarini
ifodalaydi, bu maydonning o’rtacha yoritilganligi   S
1   va   S
2   manbalar tasvirlarining
ravshanligi   va   burchakli   o’lchamlariga   bog’liq.   Interferensiya   maydoni   orqali
o’tgan   to’la   oqim   shu   maydon   yuziga   va,   demak,   2    burchakka   proporsionaldir.
Interferension   maydonda   interferensiya   tufayli   yoritilganlik   taqsimoti   o’zgaradi,
ya’ni interferension polosalar hosil bo’ladi[10].
S   dan chiqib interferometrning har bir tarmog’i orqali   М   ga kelayotgan mos
nurlar   orasidagi   2    burchak   М   nuqtadagi   interferension   effektni   aniqlovchi
nurlarning   yoyilish   burchagidan   iborat.   Amalda   bu   burchak   interferension maydonning   har   qanday   boshqa   nuqtasi   uchun   ham   o’shanday   qiymatga   ega
bo’ladi.   Bu   burchakni   biz   interferensiya   aperturasi   deb   ataymiz.   Interferensiya
maydonida   unga   2    nurlar   uchrashish   burchagi   mos   bo’lib,   uning   kattaligi   2 
burchakka tasvirlar yasash qoidalari orqali bog’langan. Ekrangacha bo’lgan masofa
o’zgarmaganda 2   qancha katta bo’lsa, 2   shuncha katta bo’ladi.
Interferensiya   aperturasining   2    kattaligi   manbaning   ruxsat   etilgan
o’lchamlariga   ko’p   bog’liq.   Nazariya   va   tajribaning   ko’rsatishicha,   interferensiya
aperturasi   ortishi   bilan   manba   kengligining   ruxsat   etilgan   o’lchamlari,   ya’ni   hali
aniq interferension manzara ko’rinadigan holdagi o’lchamlari kamayadi.
Biye   interferometrining   asosiy   xususiyatlari   har   qanday   interferension
sxemada takrorlanadi.
1-15 rasm. Biye bilinzasi.				2	2	2	2	1	11	Q	S	R	QS	R
cheksiz   uzoqdagi   ekran   holi   uchun   ustma   –   ust   tushuvchi
dastalar   aperturasi;  	
EE	PSP				2   ekranning   markaziy   M   nuqtasi   uchun
interferensiya aperturasi.
  Frenelning   biko’zgulari.   S   ning   S
1   va   S
2   mavhum   tasvirlari   kogerent
to’lqinlar   manbalari   bo’ladi   (1.16-rasm).   Ko’zgular   orasidagi      burchak   qancha
kichik   bo’lsa,   S
1   S
2 =2l   masofa   shuncha   kichikroq   va,   binobarin,   interferension
manzara   shuncha   yirikroq   bo’ladi.   Interferensiyalashuvchi   dastalar   hali   qisman
ustma-ust tushaoladigan maksimal fazoviy burchakni  2	2	1	1	1	С	О	S	С	В	S va 	'2	2	2	'1	1	С	В	S	OC	S
shartdan   topiluvchi  	
2	2	2	1	11	2	C	S	C	CS	C			   burchak   aniqlaydi.   Bunda   ekran
yetarlicha uzoqda joylashgan bo’lishi kerak[11].
Qaytish   qonunlariga   asosan,   2  = 2  ,   bu   yerda      -   ko’zgular   orasidagi
burchak. Shunday qilib, ustma-ust tushuvchi dastalar aperturasi 2   dan katta bo’la
olmaydi.   Chekli   masofada   joylashgan   ekran   uchun  	
PSP						2.	2	2
interferensiya   aperturasi   ham,   ya’ni   qaytgandan   so’ng   ancha   uzoqdagi   ekranning
biror   nuqtasida   uchrashib,   interferensiyalashuvchi   nurlar   jufti   orasidagi   burchak
ham 2    qiymatga ega bo’ladi. 1.16–rasmda   S
1   S
2   dan chekli masofada joylashgan
ekran   maydonining   markaziy   M   nuqtasi   uchun   interferensiya   aperturasi
ko’rsatilgan.
1. 16 – rasm. Frenelning biprizmasi.	
2	PSP
 	2	2	2	1	11	Q	S	R	QS	R		
Shunday   qilib,   Frenel   biko’zgularidan   ustma-ust   tushuvchi   dastalar
aperturasi   ham   (bu   apertura   interferensiyalashuvchi   oqimlarning   fazoviy
burchagini   aniqlaydi),   interferensiya   aperturasi   ham   bir   xil   qiymatga   ega   bo’lib, ko’zgular  orasidagi  (  burchak kattaligiga bog’liq. Bu aytilganlarga asosan,  Frenel
biko’zgulari   katta   o’lchovli   intereferension   manzara   hosil   qila   olmasligi   va   bu
qurilma demonstratsiya uchun uncha yaroqli emas ekanligi kelib chiqadi. Bundan
tashqari,   yetarlicha   keng   interferension   polosalar   hosil   qilish   uchun   ish   vaqtida
ko’zgular   orasidagi   burchakning   qiymatlari   kichik   bo’lishi   kerak,   ayni   vaqtda
ko’zgular   birikkan   joyda   pog’onacha   hosil   bo’lib   qolmasligini   kuzatib   borish
kerak,   aks   holda   pog’onacha   qo’shimcha   yo’l   farqi   hosil   qiladi.   Yuqorida
keltirilgan   usullardan   tashqari   ham   interferensiya   olishning   juda   ko’p   usullari
mavjud[12].
2.2. Fabri-Pero interferometrini tuzilishi va ishlash usuli
Fabri-Pero   interferometri   ko’p   nurli   interferometrlar   turiga   kiradi.   Fabri-Pero
interferometri   ko’proq   spektral   chiziq   konturini   tekshirish   uchun   ishlatiladi.
Keyingi   vaqtlarda   to’lqin   uzunligining   ma’lum   oblastida   yorug’likni   utkazuvchi
interferension   filtrlar   keng   ishlatiladi.   Bu   filtrlar   Fabri-Pero   interferometrining
ishlash prinsipiga asoslangan. [5-6]
Interferensiyaning   ikki   qo’shni   tartiblarining   ustma-ust   tushmasligi   uchun
interferometr   tomonidan   tekshirilayotgan   struktura   kengligi   ikkita   qo’shni
maksimumlar   orasidagi   masofadan   oshmasligi,   ya’ni   quyidagi   shart   bajarilishi
kerak.m
			
Eng katta ehtimolli interferensiya tartibi 	

2		m  bo’lganligi uchun 	2
2			 .
Bu yerdan plastinkalar orasidagi chegaraviy masofa  	
	

	
	
2	
2	
   bo’ladi.  	
2
2			
bilan   aniqlanadigan   to’lqin   uzunliklarining   intervali   interferometrning   erkin
dispersiya oblasti deyiladi.    = 0,5 sm, л = 5.10-5sm bo’lganda ∆л=0,25
0
A  bo’ladi.
 -ning oshishi  bilan erkin dispersiya oblasti kamayadi. Mana shuning uchun ham Fabri-Pero interferometri  ko’proq spektral chiziqlarni  tekshirish uchun ishlatiladi.
Bu interferometrning tuzilishi bilan batafsilroq tanishaylik.
Bu   asbob   odatda   havo   qatlamli   yassi-parallel   plastinkadan   iborat.   Bu   plastinka
yaxshilab silliqlangan va jilolangan shisha yoki kvars plastinkalarning ikkita yassi
sirti   orasida   hosil   bo’ladi;   shisha   yoki   kvars   plastinkalarning   bir-biriga   qaragan
sirtlari   qat’iy   parallel   bo’ladigan   qilib   o’rnatiladi   (5-rasm).   Tashqi   sirtlar   odatda
ichkilari   bilan   biror   burchak   hosil   qiladi,   bunday   qilinganda   tashqi   sirtlardan
qaytgan   yorug’lik   shu’lasi   (blik)   asosiy   manzarani   kuzatishga   halaqit   bermaydi.
Sirtlarni bir-biridan ma’lum masofada parallel o’rnatish uchun plastinkalar orasiga
invardan yasalgan halqa qo’yiladi. Bu halqaning ikkala tomonida uchtadan chizig’i
bo’lib, bularga plastinkalar uchta prujina bilan qisib qo’yiladi. Chiziqlar ko’zgular
bir-biriga   parallel   turadigan   qilib   silliqlab   ishlangan.   Bir   oz   parallel   bo’lmay
qolganda tegishli prujinani bosish bilan ko’zgular parallel holatga keltiriladi. 
Yaxshi   asboblardan   plastinkalar   sirti   1/200   to’lqin   uzunligigacha   aniqlikda   yassi
qilinadi.   Plastinkalarning   ichki   yuzlariga   (orasida   havo   qatlami   joylashgan
yuzlariga)   kumush   yoki   boshqa   metal   yalatiladi   (qoplanadi),   shunday   qilinganda
nurlarning qaytish koeffitsiyenti ancha yuqori bo’ladi. Interferension manzara teng
og’malik   halqalari   shaklida   bo’ladi,   chunki   etalonga   enlik   yorug’lik   manbaidan
yoyiluvchi  yorug’lik dastasi  tushiriladi  (5-rasmda bu dastadagi  nurlardan birining
yo’li   ko’rsatilgan).   Interferensiya   tartibi   plastinkalar   orasiddagi   masofa   bilan
aniqlanadi (bu masofa 1 dan 100 mm gacha, maxsus etalonlarda esa ancha katta - 1
m   gacha   bo’ladi).   Shuning   uchun   kuzatiladigan   interferensiya   tartiblari   juda
yuqoridir. d = 5 mm bo’lganda m    20000. 5-rasm. Fabri–Pero interferension etalonining sxemasi .
Metall   qatlamidan   qaytish   koeffitsiyenti   qancha   katta   bo’lsa,   interferension
manzaraning   aniqligi   shuncha   yuqori   bo’ladi.   Shisha   sirtiga   metall   qatlami
qoplanmaganda   R=0,04   bo’ladi.   Shisha   sirtiga   metall   qoplashning   hozirgi   zamon
usullari R ni R=0,90-0,95 ga yetkazishga imkon beradi. Keyingi vaqtlarda qoplama
bir necha qavatli qilib ishlanib, qaytarish koeffitsiyenti 0,99 ga yetkaziladi. Odatda
R ning qiymatlari to’lqin uzunligiga birmuncha bog’liq (6-rasm).
6-rasm . Fabri-Pero etalonida ko’rinadigan interferension manzara (teng
og’malik chiziqlari).
Jamen interferometri
Bu interferometr qalinligi d bir xil bo’lgan ikkita yassi  shisha plastinkadan iborat
(11-rasm).   Yorug’lik   birinchi   plastinkaga   tushib   qisman   qaytadi   va   qisman
plastinkada   sinib   uning   ikkinchi   sirtidan   qaytadi.   Nurlar   yo’li   chizmada
ko’rsatilgan. A nuqtada nurlarning ajralishidan yo’llar farqi hosil bo’ladi: 2	
cos	2	1	1	
					dn
 . 
Nurlar В nuqtada uchrashganda yo’llar farqi ortadi.	
2	
cos	2	2	2	
						dn
d   -   plastinkalar   qalinligi,   n   -   sindirish   ko’rsatgichi.   Agar   plastinkalar   bir-biriga
nisbatan   qat’iy   parallel   va   bir   xil   bo’lsa,   yo’llar   farqi   nol   (  =0)   bo’ladi.   Agar plastinkalar   orasida   juda   kichik      burchak   hosil   bo’lsa,   yo’llar   farqi   quyidagiga
teng bo’ladi:		,	sin	sin	2	cos	cos	2	1	1	2	1							nd	nd	nd							
bu yerda 	
2	
,	
2	
2	1	1	
							
		
 .
  burchak qancha kichik bo’lsa, qo’shni maksimumlar bir-biridan shuncha uzoqroq
bo’ladi. Birorta nurning tarqalish sharti o’zgarsa, interferension manzara buziladi.
Birorta   nurning   yo’liga   gaz   bilan   tuldirilgan   K   kyuvetani   joylashtirib,   uning
sindirish   ko’rsatgichini   aniqlash   mumkin.   Kyuvetadagi   bosimni   o’zgartirib,
sindirish   ko’rsatgichiga   bosimning   ta’sirini   (yoki   temperaturaning   ta’sirini)
o’rganish mumkin. 
7-rasm. Jamen interferometri.
Agar  	
	m		   bo’lsa   yoritilganlik   maksimum,  	2)1	2(					m   bo’lsa
minimum   bo’ladi.   Hosil   qilingan   interferension   yo’llar   teng   og’ishga   tegishlidir.
Nurlar   birinchi   plastinkadan   ikkinchisiga   o’tishda   ko’proq   ajralishi   uchun
plastinkalar qalin qilib yasaladi. 	
Δ'=	ℓ(n2−	n1)	

-   modda   qalinligi.   Agar  	Δ'=	mλ	0   bo’lsa   u   vaqtda   interferension   yo’llarning
hammasi   m   -   interferension   yo’l   kattaligiga   siljiydi.   m,  	
   larni   bilib,  	n2−	n1   ni bilish   mumkin.  1	1	n   ga   teng.   Havoning   sinish   ko’rsatkichi  	2n   ni   ya’ni
moddaning sindirish ko’rsatkichini aniqlash mumkin.
Bu   interferometrning   sezgirligi   katta,   shuning   uchun   u   gazlar   sindirish
ko’rsatkichini aniqlashda ishlatiladi.
Maykelson   interferometri .   Interferension   manzaralar   hosil   qiluvchi   qurilmalar
ko’p.   Bunday   qurilmalardan   biri   fan   tarixida   muhim   rol   o’ynagan   Maykelson
interferometridir.   Maykelson   interferometrining   chizmasi   8-rasmda   keltirilgan.   L
manbadan chiqayotgan dasta yupqa kumush yoki alyuminiy qatlami qoplangan Р
1
plastinkaga   tushadi.   Р
1   plastinka   orqali   o’tgan   АВ   nur   S
1   ko’zgudan   qaytadi   va
yana   Р
1   plastinkaga   tushib,   qisman   undan   o’tadi   va   qisman   АО   yo’nalishda
qaytadi.   АС   nur   S
2   ko’zgudan   qaytadi   va   Р
1   plastinkaga   tushib   qisman   АО
yo’nalishda   o’tadi.   AO   yo’nalishda   tarqalayotgan   ikkala   (1   va   2)   to’lqin   L
manbadan   chiqayotgan   ajratilgan   to’lqinlar   bo’lgani   uchun   ular   o’zaro   kogerent
bo’ladi va bir–biri bilan interferensiyalasha oladi. 2 nur Р
1  plastinkani uch marta, 1
nur   esa   bir   marta   kesib   o’tgani   uchun,   1   nur   yo’liga   Р
1   plastinka   bilan   bir   xil
bo’lgan  Р
2   plastinka  qo’yiladi:   bu  plastinka  oq  yorug’lik  bilan  ishlaganda  muhim
bo’lgan qo’shimcha yo’l farqini kompensatsiyalash maqsadida qo’yiladi.
8- rasm. Maykelson interferometri.
Bu interferension manzara S
2  ko’zgu bilan S
1  ko’zguning Р
1  plastinkadagi mavhum
S 
1   tasviri   orasida   hosil   bo’lgan   havo   qatlamidagi   interferensiyaga   mos   keladi.
Halqalarning   burchakli   diametri   interferometr   yelkalari   uzunliklarining   farqi   va interferensiyaning   tartibiga   bog’liq   ravishda   2dncosr=m    munosabatdan
aniqlanadi.   Ravshanki,   r   burchakning   qiymati   juda   kichik   bo’lganda   ko’zguning
chorak   to’lqin   uzunligi   qadar   surilishi   ko’rish   maydonida   yorug’   halqaning   qora
halqa   o’rniga   va   aksincha,   qora   halqaning   yorug’   halqa   o’rniga   tushishiga   mos
keladi.
Ko’zgular   rostlash   vintlari   vositasida   to’g’rilanadi.   Ko’pincha   ko’zgular
shunday   o’rnatiladiki,   bunda   ekvalent   havo   qatlamining   qirrasiga   parallel
joylashadigan teng qalinlik interferension polosalari ko’rinadi. Ko’zgular orasidagi
masofalar   katta   bo’lganda   interferensiyalavchi   nurlar   orasidagi   yo’l   farqi   g’oyat
katta   (106      dan   ortiq)   qiymatlarga   yetishishi   mumkin,   ya’ni   millioninchi
chamasidagi poloslar ko’rinadi.
Ravshanki, bu holda monoxromatiklik darajasi juda yuqori bo’lgan yorug’lik
manbalari   kerak.   V.   P.   Linnik   «mikrointerferometr»   yasadi,   bu   asbob
Maykelsonning kichik interferometri bo’lib, odatdagi mikroskopga kiygiziladi. Bu
asbob   sirtdagi   juda   mayda   notekisliklarni   kuzatish   va   o’lchashga   imkon   beradi
hamda sirtlar sifatini tekshirishda ishlatilishi mumkin.
Ammo   ikki   nurning   interferensiyalashishi   tufayli   vujudga   keladigan
manzaraning   bir   kamchiligi   mavjud:   ekrandagi   yoritilganlik   maksimumdan
minumumga   tomon   asta-sekin   o’zgarib   boradi.   Boshqacha   qilib   aytganda
maksimumlar   yoyilganroq   bo’lib,   umumiy   fonda   unchalik   aniq   ajralib   turmaydi.
Interferension   manzaraning   keskinligini   oshirish   uchun   ikki   emas,   balki   ko’proq
kogerent   nurlarning   interferensiyalashishidan   foydalanish   lozim.   Shuning   uchun
ham   hozirgi   vaqtda   asosan   ko’p   nurli   interferometrlar   ishlatiladi.   Shunday
interferometrlardan biri Fabri-Pero interferometridir. 
Yorug’lik   intеrfеrеnsiyasi   hodisasi   turli-tuman   joylarda   qo’llanadi.   U,   masalan,
gazsimon   moddalarning   sindirish   ko’rsatkichini   aniqlashda,   uzunlik   va
burchaklarni   nihoyatda   aniq   o’lchashda,   sirtlarga   ishlov   bеrishning   sifatini
tеkshirishda   va   hokazolarda   q’llaniladi.   Yupqa   plyonkalardan   qaytishdagi
intеrfеrеnsiya   asosida   optikaviy   sistеmalarni   ravshanlashtirish   amalga   oshiriladi.
Yorug’lik   linzaning   har   bir   sindiruvchi   sirtidan   o’tganda   tushuvchi   yorug’likning taxminan  4%   i   qaytadi.   Murakkab  ob’еktivlarda  bunday   qaytishlar   kup  buladi   va
yorug’lik   oqimi   yo’qtishlarining   umumiy   miqdori   sеzilarli   darajada   katta   buladi.
Bundan   tashqari   linzalarning   sirtlaridan   yorug’likning   qaytishi   birliklar   hosil
qiladi.   Ravshanlashtirilgan   optikaviy   sistеmalarda   yorug’likning   qaytishini
yuqotish   uchun   linzaning   har   bir   erkin   sirtiga   sindirish   kursatkichi   linzanikidan
boshqacha   bo’lgan   moddadan   yupka   plyonka   qoplanadi.   Plyonkaning   qalinligi
uning   ikkala   sirgitidan   qaytgan   to’lqinlar   bir-   birini   yo’qotadigan   qilib   tanlab
olinadi.   Agar   plyonka ning   sindirish   ko’rsatkichi   linza   sindirish   ko’rsatkichining
kvadrat   ildiziga   tеng   bo’lsa,   ayniqsa   yaxshi   natijaga   erishiladi.   Bu   shart
bajarilganda   plyonkaning   sirtlaridan   qaytgan   ikkala   tulqin   intеnsivliklari   tеng
bo’ladi. [9]
Intеrfеromеtrlar dеb ataladigan intеrfеrеntsion asboblarning bir nеcha turi bor.
3.1- rasmda Maykеlson intеrfеromеtrining sxеmasi
Yorug’lik   dastasi   S   manbadan   yupqa   kumush   qatlami   bilan   qoplangan   yarim
shaffof P plastinkaga tushadi  (bu qatlam 3.1- rasmda nuqtalar bilan ko’rsatilgan).
Tushayotgan   yorug’lik   dastasining   yarmini   P   plas tinka   L   nur   yo’nalishida
qaytaradi, qolgan yarmi esa plastin ka orqali o’tadi va 2 nur yo’nalishida tarqaladi.
L   nur   M1   ko’zgudan   qaytadi   va   Pl   ga   qaytib,   u   yеrda   ikki,   intеnsivligi   tеng
qismlarga   ajraladi.   Bu   qismlardan   biri   plastinka   orqali   o’tadi   va   L’   nurni   hosil
qiladi, ikkinchisi Stomonga qaytadi; bu nur bizni bundan kеyin qiziqtirmaydi 2 nur
M1ko’zgudan qaytib, u ham P
1  plastinkaga qaytadi va u yerda ikki qismga ajraladi:
yarim shaffof qatlamdan qaytgan 2’ nurga va qatlam orqali o’tib kеtadigan nurga; bu   kеyingisi   ham   bizni   bundan   kеyin   qiziqtirmaydi.1’   va   2’   yorug’lik   nurlari
o’zoro   kogеrеnt   va   ularning   intеnsivligi   bir   xil.   Bu   nurlar   intеrfеrеntsiyasining
natijasi   ularning   P
1   plastinkadan   M
1   va   M
2   ko’zgularga   borib,   yana   qaytib
kеlguncha   bosib   o’tgan   optikaviy   yo’llari   farkiga   bog’lik.   2   nur   P
1   plastinkaning
qalinligini uch marta bosib o’ta di, 1 nur esa, faqat bir marta bosib o’tadi. Shuning
hisobiga   har   xil   to’lqin   uzunliklari   uchun   optikaviy   yo’llar   farqi   har   xil   bo’ladi
(dispеrsiya natijasida) va uni kompеnsatsiya qilish uchun L nurning yo’lida xuddi
P
1   ga o’xshagan, lеkin kumush qoplanmagan P
2   plastinka o’rnatiladi. Shu bilan 1
va 2 nurlarning shisha ichidagi yo’llari tеnglanadi. Intеrfеrеnsion manzara T durbin
yordamida kuzatiladi. M
2   ko’zguni uning yarim shaffof P
1   plastinkadagi mavhum.
tasviri  M’
2   bilan  fikran  almashtirsak,  nurlar   uchun you’lar   farqini   baholash  qulay
bo’ladi. U holda 1’va 2’ nurlarni M
1   va M
2   tеkisliklar bilan chеgaralangan shaffof
plastinkadan   yorug’likning   qaytishi   hisobiga   vujudga   kеlgan   nurlar   dеb   qarash
mumkin.   Rostlash   vintlari   W’
1   yordamida   bu   tеkislik lar   orasidagi   burchakni
o’zgartirish   mumkin,   jumladan   ularni   bir-biriga   aniq   parallеl   qilib   o’rnatih
mumkin.
Mik romеtrik   W
2   vintni   burab,   M
2   ko’zguni,   qiyaligini   o’zgartmagan   holda   ohista
surib   borish   mumkin.   Shu   tariqa   „plas tinkaning"   qalinligini   o’zgartirish   mumkin,
jumladan M
1  va M
2  tеkisliklarni bir-birini kеsib o’tadigan qilibquyish mumkin.
Kuzatilayotgan   intеrfеrеntsion   manzara   ko’zgularning   moslanganligiga
(yustirovkasiga) va asbobga tushayotgan yorug’lik 
dastasining xususiyatlariga bog’liq. Agar parallеl dasta tushayotgan bo’lsa, M
1   va
M’
2   tеkisliklar   orasidagi   burchak   nolga   tеng   bo’lmasa,   asbobning   ko’rish
maydonida   to’g’ri   chizikli   bir   xil   qalinlik   polosalari   kuzatilib,   ular   M
1   va   M’
2
tеkisliklarning   kеsishish   chizigaga   parallеl   joylashgan   bo’ladi.   Oq   yorug’likda,
usha   kеsishish   chizig’i   bo’yicha   joylashgan   nolinchi   tartibli   polosadan   tashqari,
hamma   polosalar   rangli   bo’ladi.   Nolinchi   polosa   qorabo’ladi.     Chunki   L   nur   P
1
plastinkaning   sirtidan   qaytadi,   2   nur   esa,   ichidan   qaytadi,   buning   natijasida   п   ga
tеng fazalar farqi vujudga kеladi. Oq yorug’likda polo salar fakat M
1 , M
2  
„plastinkaning"qalinligi juda kichik bo’lgandagina kuzatiladi.    Kadmiyning   qizil   chizig’iga   to’g’ri   kеladigan   monoxromatik   yorug’likda
Maykеlson yo’llar farqi 50000S ta to’lqin zunligitartibida bo’lganda (bu holda M
I ,
va   M’
2   ora sidagi   masofa   taxminan   150   mm   ga   tеng   bo’ladi)   aniq   intеr fеrеntsion
manzarani kuzatgan.
M
1  va M’
2  tеkisliklar aniq parallеl joylashganda va yoruglik
dastasi   bir   ozgina   yoyilib   boruvchi   bo’lganda   asbobning   kurish   maydonida
kontsеntrik   halkalar   ko’rinishidagi   bir   xil   qiyalik   polosalari   kuzatiladi.
Mikromеtrik   W
2   vint   bo’ralsa,   halkalarning   deametri   kattalashadi   yoki
kichiklashadi. Shu vaqtda manzaraning markazida yangi halqalar paydo bo’ladi yo
kichiklashuvchi halqalarga nuqtaga aylanadi va so’ngra yo’qolib qoladi.
3.2-rasm
Manzaraning bir halqa siljishi M
2   ko’zguning yarim tulqin uzunligqadar siljishiga
to’g’ri   keladi.   P
2   plastinka   rasm   tеkisligiga"   perpendikulyar   o’q   atrofida
aylanaoladi.   Normal   holatda   u   P
1   plastinkaga   juda   yaqin   parallel   bo’ladi.
Plastinkani aylantirish interferension manzaraning siljishiga aytiladi. [9;10]
Bu   hol   P
2   plastinkadan   intеrfеromеtrda   vujudga   kеladigan   kichik   yo’llar   farqi
uchun   kompеnsator   sifatida   foydalanish   imkonini   tug’diradi.   Shu   tafsiya   etilgan
asbob   yordamida   Maykelson   1890-1895   yilarda   kadmiyning   qizil   chizig’i   to’lqin
uzunligini 3.3- раsm.
3.4-rasm birinchi marta normal metrning uzunligini solishtirdi. 
Bu   maqsad   uchun   uzunlikning   to’qqizta   maxsus   etalonlari       tayorlandi.   Har     bir
etalon metal asosga o’rnatilgan parallel A
1 va A
2  
ko’zgulardan   iborat   edi.   Ko’zgular   tekisliklariorasidagi   masofa   etalonning
uzunligini   aniqlar   edi.   Birinchi   etalonning   uzunligi   0.39mm   edi.   Har   bir   keyingi
etalonning uzunligi o’zining oldingisining qariyib aniq ikki marta katta edi. Oxirgi
to’qqizinchi   etalonning   uzunligi   100mm   edi.   Dastlab   birinchi   etalon ning
uzunligiga joylashadigan to’lqin uzunliklari soni aniqlandi. Etalon intеrfеromеtr da
M1   ko’zgu   o’rniga   o’rnatiladi   sxеmaning   qolgan   qismi   xuddi   3.1-   rasmdagidеk.
Uning yaqiniga yordamchi N ko’z gu joylashtiriladi. Bu ko’zgu M’
2  tеkislikka aniq
parallеl   qilib   o’rnatiladi.   Shu   sababli   asbob   kadmiyning   qizil   chizig’iga   to’g’ri
kеladigan   monoxromatik   yorug’lik   bilan   yoritilganda,   kurish   maydonining   N
ko’zgudan   qaytgan   yorug’lik   nurlari   ishg’ol   qilgan   qismidan   xalkalar   shaklidagi
bir   xil   qiyalik   polosalari   kuzatiladi.   A
1 ,   va   A
2   ko’zgular   tеkisliklari   bilan   M’
2
tеkislik   orasidagi   burchak   noldan   bir   oz   fark   qiladi.   Asbob   oq   yorug’lik   bilan
yoritilganda va M’
2  tеkislik etalon ko’zgularidan birini kеsib utganda bu ko’zguga
tug’rilangan durbinda nolinchi qora polosa kuzatiladi). Dastlab   M
2   tеkislik   (M
2   ko’zguni   siljitish   yo’li   bilan)   shunday   vaziyatga
kеltiriladiki,   natijada   nolinchi   polosa   L   ko’zguning   I
k   o’rniga   monoxromatik
yorug’lik bilan yoritiladi, durbin chеksizlikka tug’rilanadi  va kurish maydonining
pastki   chap   qismida   halqalarurtasiga   to’g’ri   kеlsin.   So’ngra   asbob   oq   yorug’
sistеmasi paydo bo’ladi.
 Mikromеtrik W
2 . vintni sеkingina   aylantirish   bilan   M
2   tеkislik   A
2   ko’zgu
tomonga   siljiydi.   Buning   natijasida   halkalar   torayib   markazga   tortilib   kеladi   va
birin-kеtin yuqolib kеtadi. Manzaraning bir halkaga siljishi  Mt  tеkislikning yarim
tulkin   uzunligi   kadar   siljishiga   to’g’ri   kеladi.   Pirovardida   M
2   tеkislik   shunday
vaziyatga kеltiriladiki, natijada oq yorug’likda A
2  ko’zguning o’rtasiga tushadigan
qora polosa ho sil bo’ladi. Ana shu vaqtda yo’qolib ketgan halqalar
3.5- rasm
Sonining yarmi birinchi  etalon uzunligiga joylashadigan to’lqin uzunliklari sonini
beradi. V
1  va V
2  ko’zgularning biriga tеgishli bo’ladi. M
2  ko’zguni surish bilan M
2
tеkislik   ko’zguning   ustiga   tushiriladi   va   shunday   t0’g’rilanadiki,   natijada   bu
ko’zguning o’rtasiga to’g’ri keladigan joyda nolinchi qora polosa hosil bo’ladi. M
2
tеk – likning o’rnini o’zgarmagan holda 1 etalon shunday o’rnatiladiki, natijada L,
ko’zguning o’rtasiga to’g’ri kеladigan joyda ham xuddi shanday qora po losa hosil
bo’ladi. Bu xolatda A, va V, ko’zgular bitta tеkislikda joylashgan bo’ladi. So’ngra
M’
2   tеkislik   L
2   ko’zgu   bilan   ustma-ust   tushiriladi.   Shundan   kеyin   L   etalonni   L’
1 ,
ko’zgu   M
1   tеkislikning   yangi   vaziyati   bilan   ustma-ust   tushguncha   suriladi   (bu
holatda nolinchi polosa yanab rasmdagi L, kvadratda hosil bo’ladi, lеkin kvadratda
endi polosalar bo’lmaydi). Shu usul bilan L’ etalon uz uzunligiga aniq tеng bulgan masofaga suriladi. Kеyin yana M
3  ko’zguni M’
2  tеkislik A
2  ko’zgu bilan ustma-ust
tushguncha   suriladi.   Agar   2  etalonning   G’
2   uzunligi   1  etalonning   L’,  uzunligidan
aniq   ikki   marta   katta   bo’lsa   edi,   nolinchi   polosa   A
2   va   V
2   kvadratlarning   o’rta
yеrlarida bir vaqtda paydo bo’lar edi. Biroq haqiqatda 1g uzunlik 2L’, dan ozgina
farqlanadi. Shu sababli V
2   dagi nolinchi polosa kuzguning urta siga tug’ri kеlmay,
unimg   chеtrog’iga   surilgan   buladi.   Bu   surilish   nеchta   polosata   to’g’ri   kеlishini
aniqlab,  2L’,  bilan  L’
2   orasidagi  ayirmani   topish  mumkin.  Shu  yo’l  bilan  hamma
etalonlar bir-biriga solishtirib chiqilgan. Oxirgi o’n santimеtrli etalon normal mеtr
bilan   solishtirilgan   (ish   Parij   yaqinidagi   Sеvr   shahrida   Xalqaro   o’lchovlar   va
tarozilar   Byurosida   olib  borilgan).   Etalon   yuqorida   bayon   qilingan   usul   bilan  o’n
marta   surilgan.   Etalon   ko’zgulari   bilan   normal   mеtr   shtrixlarining   ustma-ust
tushishi   mikroskop   yordamida   to’g’rilangan.   Maykеlson   olgan   xulosalarga   ko’ra,
normal mеtrning uzunligida kadmiy qizil chizig’i to’lqin uzunliklaridan 1553163,5
tasi   joylashadi.   Xalqaro   birliklar   sistеmasi   (SI)   bеlgilaydiki,   mеtrkripton-86
atomining   2p10   va   5d5   enеrgеtik   sathlar   orasida   o’tishiga   mos   nurlanishining
vakuumdagi to’lqin uzunliklari dan 1650763,73 tasiga tеng uzunlikdir.
Xozirgi   vaqtda   ko’pchilik   spеktral   chiziqlarning   to’lqin   uzunliklari   yuqori
darajadagi aniqlik bilan ma’lum.
Shuning   uchun   bеrilgan   uzunlikda   joylashadigan   to’lqin   uzunliklarini   bеvosita
sanab chiqish zaruriyati yo’qolgan.
                3 . 6 - r a s m  
F a b r i   — P е r o   e t a l o n i   d е b   a t a l a d i g a n   a s b o b   t a s v i r l a n g a n .   U   d u m a l o q
t r u b a n i n g   i k k i   u c h i g a   o ’ r n a t i l g a n   i k k i t a   s h i s h a   p l a s t i n k a d a n   i b o r a t .
N u q t a l a r   b i l a n   b е l g i l a n g a n   s i r t l a r g a   y u p q a   k u m u s h   q a t l a m i   q o p l a n g a n . B u   s i r t l a r   b i r - b i r i g a   a n i q   p a r a l l е l d i r .   M o n o x r o m a t i k   y o r u g ’ l i q   d a s t a l a r i
k u m u s h   q o p l a n g a n   s i r t l a r d a n   q a y t g a c h ,   i n t е r f е r е n s i y a l a s h a d i   v a   b i r   x i l
q i y a l i k   s h a k l l a r i   h o s i l   q i l a d i .   A g a r ,   m a s a l a n   i k k i t a   λ
1   v a   λ
2   t o ’ l q i n
u z u n l i k l a r i   u c h u n   m a i z a r a i i n g   m a r k a z i d a   y o r u g ’   d o g ’   h o s i l   b o ’ l s a ,
q u y i d a   m u n o s a b a g l a r n i   y o z i s h   m u m k i n  
b u n d a   I   —   e t a l o n n i n g   u z u n l i g i ,   k
1   v a   k
2   —   b u t u n   s o n l a r ,   λ
1 ,   v a  
λ 2   —   e t a l o n   i c h i g a   j o y l a s h g a n   m u h i t a g i   t o ’ l q i n   u z u n l i k l a r i   G ’ ,   X j   v a
A g a r   l , λ
1   v a   λ
2   k a t t a l i k l a r   y е t a r l i   d a r a j a d a   a n i q   m a l u m   b o ’ l s a   ( 3 . 1 )
m u n o s a b a t l a r n i   q a n o a t l a n t i r u v c h i   k
1   v a   k
2   b u t u n   s o n l a r n i   t a n l a b   o l i s h
m a s a l a s i   b i r   q i y m a t l i   h a l   q i l i n a d i . .   k
1   v a   k
2   n i   a n i q l a g a c h ,   e t a l o n n i n g
u z u n l i g i n i   λ
1 ,   v a   λ
2   t o ’ l q i n   u z u n l i k l a r i   o r q a l i   i f o d a l a s h   m u m k i n   [ 1 0 ] .
2 .3.  Jamen va Maykelson interferometri
Interferensiya hodisasiga asoslanib ishlaydigan qurilmalarga interferometrlar
deyiladi. Interferometrlar ishlash prinsipi va tuzilishiga asosan   ikki nurli   va   ko’p
nurli   interferometrlarga   bo’linadi.   Ikki   nurli   interferometrlarga   Jamen   va
Maykelson   interferometrlari,   ko’p   nurli   interferometrlarga   Fabri-Pero
interferometrlari   misol   bo’la   oladi.   Biz   quyida   shu   interferometrlarga   qisman
to’xtalamiz.
        Bu   interferometr   qalinligi   d   bir   xil   bo’lgan   ikkita   yassi   shisha   plastinkadan
iborat (2.1-rasm). Yorug’lik birinchi plastinkaga tushib qisman qaytadi va qisman
plastinkada   sinib   uning   ikkinchi   sirtidan   qaytadi.   Nurlar   yo’li   chizmada
ko’rsatilgan. A nuqtada nurlarning ajralishidan yo’llar farqi hosil bo’ladi:  2	
cos	2	1	1	
					dn
 . 
Nurlar  В  nuqtada uchrashganda yo’llar farqi ortadi.	
2	
cos	2	2	2	
						dn d   -   plastinkalar   qalinligi,   n   -   sindirish   ko’rsatgichi.   Agar   plastinkalar   bir-biriga
nisbatan   qat’iy   parallel   va   bir   xil   bo’lsa,   yo’llar   farqi   nol   (  =0)   bo’ladi.   Agar
plastinkalar   orasida   juda   kichik      burchak   hosil   bo’lsa,   yo’llar   farqi   quyidagiga
teng bo’ladi:		,	sin	sin	2	cos	cos	2	1	1	2	1							nd	nd	nd								
bu yerda 	
2	
,	
2	
2	1	1	
									 .
2.1-rasm. Jamen interferometri.
  burchak qancha kichik bo’lsa, qo’shni maksimumlar bir-biridan shuncha uzoqroq
bo’ladi. Birorta nurning tarqalish sharti o’zgarsa, interferension manzara buziladi.
Birorta   nurning   yo’liga   gaz   bilan   tuldirilgan   K   kyuvetani   joylashtirib,   uning
sindirish   ko’rsatgichini   aniqlash   mumkin.   Kyuvetadagi   bosimni   o’zgartirib,
sindirish   ko’rsatgichiga   bosimning   ta’sirini   (yoki   temperaturaning   ta’sirini)
o’rganish mumkin. 
Agar  
	m		   bo’lsa   yoritilganlik   maksimum,  	2)1	2(				m   bo’lsa
minimum   bo’ladi.   Hosil   qilingan   interferension   yo’llar   teng   og’ishga   tegishlidir.
Nurlar   birinchi   plastinkadan   ikkinchisiga   o’tishda   ko’proq   ajralishi   uchun
plastinkalar qalin qilib yasaladi. 	
Δ'=	ℓ(n2−	n1) -   modda   qalinligi.   Agar  	Δ'=mλ	0   bo’lsa   u   vaqtda   interferension   yo’llarning
hammasi  m  - interferension yo’l kattaligiga siljiydi.  m , 	
  larni bilib, 	n2−n1  ni bilish
mumkin.  	
1	1	n   ga   teng.   Havoning   sinish   ko’rsatkichi  	2n   ni   ya’ni   moddaning
sindirish ko’rsatkichini aniqlash mumkin.
Bu   interferometrning   sezgirligi   katta,   shuning   uchun   u   gazlar   sindirish
ko’rsatkichini aniqlashda ishlatiladi[13].
Interferension   manzaralar   hosil   qiluvchi   qurilmalar   ko’p.   Bunday   qurilmalardan
biri   fan   tarixida   muhim   rol   o’ynagan   Maykelson   interferometridir.   Maykelson
interferometrining chizmasi 2.2-rasmda keltirilgan.  L  manbadan chiqayotgan dasta
yupqa   kumush   yoki   alyuminiy   qatlami   qoplangan   Р
1   plastinkaga   tushadi.   Р
1
plastinka orqali o’tgan  АВ  nur  S
1  ko’zgudan qaytadi va yana  Р
1  plastinkaga tushib,
qisman   undan   o’tadi   va   qisman   АО   yo’nalishda   qaytadi.   АС   nur   S
2   ko’zgudan
qaytadi   va   Р
1   plastinkaga   tushib   qisman   АО   yo’nalishda   o’tadi.   AO   yo’nalishda
tarqalayotgan ikkala (1 va 2) to’lqin L manbadan chiqayotgan ajratilgan to’lqinlar
bo’lgani   uchun   ular   o’zaro   kogerent   bo’ladi   va   bir–biri   bilan   interferensiyalasha
oladi. 2 nur  Р
1  plastinkani uch marta, 1 nur esa bir marta kesib o’tgani uchun, 1 nur
yo’liga   Р
1   plastinka   bilan   bir   xil   bo’lgan   Р
2   plastinka   qo’yiladi:   bu   plastinka   oq
yorug’lik   bilan   ishlaganda   muhim   bo’lgan   qo’shimcha   yo’l   farqini
kompensatsiyalash maqsadida qo’yiladi.
2 .2- rasm. Maykelson interferometri . Bu   interferension   manzara   S
2   ko’zgu   bilan   S
1   ko’zguning
  Р
1   plastinkadagi
mavhum   S
1   tasviri   orasida   hosil   bo’lgan   havo   qatlamidagi   interferensiyaga   mos
keladi.   Halqalarning   burchakli   diametri   interferometr   yelkalari   uzunliklarining
farqi   va   interferensiyaning   tartibiga   bog’liq   ravishda   2dncosr=m	
   munosabatdan
aniqlanadi.   Ravshanki,   r   burchakning   qiymati   juda   kichik   bo’lganda   ko’zguning
chorak   to’lqin   uzunligi   qadar   surilishi   ko’rish   maydonida   yorug’   halqaning   qora
halqa   o’rniga   va   aksincha,   qora   halqaning   yorug’   halqa   o’rniga   tushishiga   mos
keladi.
Ko’zgular   rostlash   vintlari   vositasida   to’g’rilanadi.   Ko’pincha   ko’zgular
shunday   o’rnatiladiki,   bunda   ekvalent   havo   qatlamining   qirrasiga   parallel
joylashadigan teng qalinlik interferension polosalari ko’rinadi. Ko’zgular orasidagi
masofalar   katta   bo’lganda   interferensiyalavchi   nurlar   orasidagi   yo’l   farqi   g’oyat
katta   (10 6
     dan   ortiq)   qiymatlarga   yetishishi   mumkin,   ya’ni   millioninchi
chamasidagi poloslar ko’rinadi.
Ravshanki, bu holda monoxromatiklik darajasi juda yuqori bo’lgan yorug’lik
manbalari   kerak.   V.P.Linnik   «mikrointerferometr»   yasadi,   bu   asbob
Maykelsonning kichik interferometri bo’lib, odatdagi mikroskopga kiygiziladi. Bu
asbob   sirtdagi   juda   mayda   notekisliklarni   kuzatish   va   o’lchashga   imkon   beradi
hamda sirtlar sifatini tekshirishda ishlatilishi mumkin[14].
Ammo   ikki   nurning   interferensiyalashishi   tufayli   vujudga   keladigan
manzaraning   bir   kamchiligi   mavjud:   ekrandagi   yoritilganlik   maksimumdan
minumumga   tomon   asta-sekin   o’zgarib   boradi.   Boshqacha   qilib   aytganda
maksimumlar   yoyilganroq   bo’lib,   umumiy   fonda   unchalik   aniq   ajralib   turmaydi.
Interferension   manzaraning   keskinligini   oshirish   uchun   ikki   emas,   balki   ko’proq
kogerent   nurlarning   interferensiyalashishidan   foydalanish   lozim.   Shuning   uchun
ham   hozirgi   vaqtda   asosan   ko’p   nurli   interferometrlar   ishlatiladi.   Shunday
interferometrlardan biri Fabri-Pero interferometridir. 
Fabri-Pero   interferometri   ko’p   nurli   interferometrlar   turiga   kiradi.   Fabri-Pero
interferometri   ko’proq   spektral   chiziq   konturini   tekshirish   uchun   ishlatiladi.
Keyingi   vaqtlarda   to’lqin   uzunligining   ma’lum   oblastida   yorug’likni   utkazuvchi interferension   filtrlar   keng   ishlatiladi.   Bu   filtrlar   Fabri-Pero   interferometrining
ishlash prinsipiga asoslangan.
Interferensiyaning   ikki   qo’shni   tartiblarining   ustma-ust   tushmasligi   uchun
interferometr   tomonidan   tekshirilayotgan   struktura   kengligi   ikkita   qo’shni
maksimumlar   orasidagi   masofadan   oshmasligi,   ya’ni   quyidagi   shart   bajarilishi
kerak[15].m
		
Eng katta ehtimolli interferensiya tartibi 	

2	m   bo’lganligi uchun 	2
2		 .
Bu   yerdan   plastinkalar   orasidagi   chegaraviy   masofa  	
	

		2	
2	
   bo’ladi.  	
2
2			
bilan   aniqlanadigan   to’lqin   uzunliklarining   intervali   interferometrning   erkin
dispersiya oblasti deyiladi.      = 0,5   sm ,   λ   = 5 .
10 -5
sm   bo’lganda   ∆ λ =0,25
0A   bo’ladi.
 -ning oshishi  bilan erkin dispersiya oblasti kamayadi. Mana shuning uchun ham
Fabri-Pero interferometri  ko’proq spektral chiziqlarni  tekshirish uchun ishlatiladi.
Bu interferometrning tuzilishi bilan batafsilroq tanishaylik.
Bu   asbob   odatda   havo   qatlamli   yassi-parallel   plastinkadan   iborat.   Bu   plastinka
yaxshilab silliqlangan va jilolangan shisha yoki kvars plastinkalarning ikkita yassi
sirti   orasida   hosil   bo’ladi;   shisha   yoki   kvars   plastinkalarning   bir-biriga   qaragan
sirtlari qat’iy parallel bo’ladigan qilib o’rnatiladi (2. 2-rasm). Tashqi sirtlar odatda
ichkilari   bilan   biror   burchak   hosil   qiladi,   bunday   qilinganda   tashqi   sirtlardan
qaytgan   yorug’lik   shu’lasi   (blik)   asosiy   manzarani   kuzatishga   halaqit   bermaydi.
Sirtlarni bir-biridan ma’lum masofada parallel o’rnatish uchun plastinkalar orasiga
invardan    yasalgan   halqa   qo’yiladi.   Bu   halqaning   ikkala   tomonida   uchtadan
chizig’i   bo’lib,   bularga   plastinkalar   uchta   prujina   bilan   qisib   qo’yiladi.   Chiziqlar
ko’zgular   bir-biriga   parallel   turadigan   qilib   silliqlab   ishlangan.   Bir   oz   parallel
bo’lmay   qolganda   tegishli   prujinani   bosish   bilan   ko’zgular   parallel   holatga
keltiriladi[16]. 2.3-rasm Fabri–Pero interferension etalonining sxemasi 
2.4-rasm Fabri-Pero etalonida ko’rinadigan interferension manzara (teng og’malik
chiziqlari)
Yaxshi   asboblardan   plastinkalar   sirti   1/200   to’lqin   uzunligigacha   aniqlikda
yassi   qilinadi.   Plastinkalarning   ichki   yuzlariga   (orasida   havo   qatlami   joylashgan
yuzlariga)   kumush   yoki   boshqa   metal   yalatiladi   (qoplanadi),   shunday   qilinganda
nurlarning qaytish koeffitsiyenti ancha yuqori bo’ladi. Interferension manzara teng
og’malik   halqalari   shaklida   bo’ladi,   chunki   etalonga   enlik   yorug’lik   manbaidan
yoyiluvchi yorug’lik dastasi tushiriladi (2.4-rasmda bu dastadagi nurlardan birining
yo’li   ko’rsatilgan).   Interferensiya   tartibi   plastinkalar   orasiddagi   masofa   bilan
aniqlanadi (bu masofa 1 dan 100  mm  gacha, maxsus etalonlarda esa ancha katta - 1
m   gacha   bo’ladi).   Shuning   uchun   kuzatiladigan   interferensiya   tartiblari   juda
yuqoridir. d = 5  mm  bo’lganda m    20000.
Metall   qatlamidan   qaytish   koeffitsiyenti   qancha   katta   bo’lsa,   interferension
manzaraning   aniqligi   shuncha   yuqori   bo’ladi.   Shisha   sirtiga   metall   qatlami qoplanmaganda   R =0,04   bo’ladi.   Shisha   sirtiga   metall   qoplashning   hozirgi   zamon
usullari  R  ni  R =0,90-0,95 ga yetkazishga imkon beradi. Keyingi vaqtlarda qoplama
bir necha qavatli qilib ishlanib, qaytarish koeffitsiyenti 0,99 ga yetkaziladi. Odatda
R  ning qiymatlari to’lqin uzunligiga birmuncha bog’liq Xulosa
Bizga ma’lumki interferension manzaralar hosil qiluvchi qurilmalar kо’p. Bunday
qurilmalardan biri fan tarixida umumiy rol о’ynagan interferometri hisoblanadi. 
Interferensiya   hodisasiga   asoslanib   ishlaydigan   qurilmalarga   interferometrlar
deyilishi. Interferometrlar  ishlash  prinsipi  va tuzilishiga asosan  ikki  nurli  va ko’p
nurli   interferometrlarga   bo’linishi.   Ikki   nurli   interferometrlarga   Jamen   va
Maykelson   interferometrlari,   ko’p   nurli   interferometrlarga   Fabri-Pero
interferometrlari misol bo’la olishi haqida ma’lumotlarga ega bo’ldik.  
Fabri-Pero interferometrini tuzilishi va ishlash usuli
Fabri-Pero   interferometri   hosil   qilgan   manzara   havo   qatlamidagi   interfrensiyaga
mos   keladi.   Halqalarning   burchakli   diametri   interferometri   yelkalari
uzunliklarining   farqi   va   interferensiyaning   tartibiga   bog’liq   ravishda   aniqlanadi.
Maykelsonning   kichik   interferometri   sirtdagi   juda   mayda   notekist   о’lchash   va
kuzatishga imkon beradi, hamda sirtlar sifatini tekshirishda ishlatilishi mumkin. 
Ammo  ikki   nurning   interferensiyalashishi   tufayli   vujudga  keladigan   manzaraning
bir   kamchiligi   mavjud:   ekrandagi   yoritilganlik   maksimumdan   minimumga   tomon
asta sekin о’zgarib boradi. 
Difraksion manzaralar kо’pincha tabiiy sharoitlarda yuzaga keladi. Masalan, tuman
yoki terlagan deraza oynasi orqali kо’rinayotgan rangli halqalar yorug’lik nurining
juda kichik suv tomchilaridagi difraksiyasidan iboratdir.  Foydalanilgan adabiyotlar
1.Аtaxodjaev А.K., Tuxvatullin F.X., Muradov G i dr. // Optika i spektroskopiya. 
2016, T.80, №2. -s- 208. 
2.Аtaxadjaev А.K., Jo raev B.S. Molekulyar optika S.: 2019. –s-123.ʼ
3.А.Vebr “Spektoroskopiya v gazax i jidkoskopiyax” Moskva-2012 g.
4.А.K.Аtaxadjaev, F.X.Tuxvatullin “Cpektralьnoe raspredelenie intensivnosti 
krыli linii Reley rasseyaniya jidkostey i rastvorov” T.: Fan. 2021g.
5.А.K.Аtaxadjaev, B.S.Jo raev “Molekulyar optika” Samarqand-2016 y. 	
ʼ