Yumshoq to’qimalarning shikastlanishi

Yumshoq to’qimalarning shikastlanishi
MUNDARIJA:
I.BOB. YUMSHOQ TO’QIMALARNING SHIKASTLANISHI ……………..
1.1 Lat yeyish, klinik belgilari,davolash usullari………………………………..
 1.2. Ezilish sindromi. Sabablari, klinik belgilari, davoalsh usullari……………
II.BOB. MUSHAKLAR CHO’ZILGANDA YOKI UZILGANDA 
BIRINCHI YORDAM KO’RSATISH……………………………………………
2.1  Mushaklar cho’zilganda yoki uzilganda birinchi yordam ko’rsatish…….  
2.2. Paylarning cho’zilishi, sababalari davolash usullari………………………
  Xulosa …………………………………………………………………………….
Foydalanilgan adabiyotlari……………………………………………………… KIRISH
SHikastlanish   deb   odam   organizmiga     to‘satdan   turli   tashqi   omillar   ta’siri
natijasida   to‘qimalarda,   organlarda   anatomik-funksional   o‘zgarishlar   vujudga
kelib,   maxalliy   va   umumiy   reaksiyalar   bilan   davom   etadigan   patologik   holatga
aytiladi.
SHikastlanishlarning quyidagi turlari ma’lum:
1) ishlab chiqarish bilan bog‘liq bo‘lgan,
2) ishlab chiqarish bilan bog‘liq bo‘lmagan,
3) harbiy,
4) qasddan etkazilgan.
Ishlab chiqarish bilan bog‘liq SHikastlanish korxona, tashkilot v.b. ish jarayonida
sodir bo‘ladi. Bunga qishloq xo‘jaligi bilan bog‘liq SHikastlanish ham kiradi.
Ishlab chiqarish bilan bog‘liq bo‘lmagan SHikastlanish korxona, tashkilot v.b.
ish  jarayonida  sodir   bo‘lmaydi.  Bunga  uy sharoitida,  transportda,  ko‘chada,  sport
bilan shug‘ullanganda bo‘ladigan SHikastlanishlar kiradi.
Harbiy   SHikastlanish   esa   harbiy   xizmat   bilan   bog‘liq   SHikastlanishlarni   o‘z
ichiga oladi.
Qasddan   SHikastlanishga   esa   o‘zgalar   tomonidan     ataylab   etkaziladigan
SHikastlanishlar  kiradi.  SHikats  etkazadigan  omillar-mexanik,  fizik,  kimyoviy  va
b. bo‘lishi mumkin.
Ko‘rinishi   bo‘yicha   yopiq   va   ochiq;   kelib   chiqishi   bo‘yicha   bevosita   va
bilvosita   SHikastlanishlar   farqlanadi.   YOpiq   SHikastlanishlarda   teri   butunligi
saqlanadi, teri ostidagi to‘qima va a’zolar shikatslanadi. Ochiq SHikastlanishda esa
teri   jarohatlanadi.   Bevosita   SHikastlanishda   tashqi   omil   ta’sir   etgan   joyda
o‘zgarishlar   kuzatiladi.   Bilvosita   SHikastlanishda   esa   ta’sir   joyida   o‘zgarishlar bo‘lmay, boshqa joylarda o‘zgarish kuzatiladi. SHikatslovchi  omil  bir  marta yoki
uzoq vaqt atsa-sekin ta’sir etishi mumkin (o‘tkir va surunkali SHikastlanishlar).
SHikastlanishlarning   maxalliy   belgilariga   og‘riq,   teri   rangini   va   butunligini
o‘zgarishi,   SHikastlangan   a’zo   faoliyatini   buzilishi   va   b.   kiradi.   Umumiy
belgilarga  xushdan ketish, shok, kollaps kiradi.
I.BOB. YUMSHOQ TO’QIMALARNING SHIKASTLANISHI
1.1.Lat yeyish, klinik belgilari,davolash usullari
Turli   favqulodda   vaziyatlarda   shikastlanganlarning   ko’pchiligini   yopiq
shikastlanishlar tashkil qiladi. Yopiq shikastlanishlarda teri va shilliq qavatlarning
butunligi   buzilmaydi.   Lekin   zaralanish   turli   organ   va   to’qimalarga,   yumshoq
to’qimalarga, ko’krak va qorin bo’shlig’i organlariga, bosh miyaga, bo’g’imlarga,
siydik tanosil organlariga tarqalishi va ularda lat yeyish, paylarning cho’zilishi va
uzilishi, bo’g’imlarning chiqishi, yumshoq to’qimalarni tuproq, buzilgan binolar va
inshootlarning bo’lak-lari bilan ezilishini vujudga keltiradi.
Lat yeyish - yopiq shikastlanish bo’lib, qattiq jismlar bilan urish yoki qattiq
jismga urilish natijasida vujudga keladi va yumshoq to’qima-larni qorin va ko’krak
bo’shliqdagi turli organlarni zararlanishi bilan xarakterlanadi. Lat yeyish natijasida
vujudga   keladigan   o’zgarishlar   xarakteri   va   og’ir   yengilligi   urilish   kuchiga
jismning kattaligiga, og’ir-ligiga, shakliga, shikast beruvchi jismning yo’nalishi va
davomiyligiga,   tananing   zararlangan   joyini   kattaligiga   va   ahamiyatliligiga   va
shikast   berish   vaqtidagi   anatomo   –   fiziologik   xususiyatlariga   bog’liq.   Lat   yeyish
vaqtida   teri   osti   yog’   qavatidagi   limfatik   va   qon   tomirlar   u   yoki   bu   darajada
zararlanib,   lat   yeyish   belgilarini   kelib   chiqishiga   sabab   bo’ladi.Lat   yeyishning
belgilari unchalik ko’p emas, lekin ular shunday aniq va ravshan yuzaga keladiki,
tashxis   qo’yish   juda   oson   bo’lib   qoladi:   og’riq,   shish,   ko’karish   (   qon   quyilishi, gemotoma) funksiyaning buzilishi.Og’riq - har xil intensivlikda bo’lib, zararlanish
zonasi   va   nerv   va   qon   tomirlari   bilan   ta’minlanganligiga   bog’liq.   Ba’zan   kuchli
og’riqlar   travmatik   shokka   olib   kelishi   mumkin   (oyoq   yoki   qo’lning   yumshoq
to’qimalarini   ezilishi,   qorinni   lat   yeyishi,   yirik   nerv   tolalarining   yopiq
shikastlanishi)   Og’riqning   xarakteri   organizmning   og’riqqa   shaxsiy   moyilligiga
ham bog’liq. 
Shish   -   yumshoq   to’qimalarga   qonning   shimilishi   va   aseptik   yallig’lanish
natijasida   ro’y   beradi.   Shishning   kattaligi   yog’   qavatini   kattaligiga   bog’liq:   yog’
qavati qancha katta bo’lsa shish ham katta bo’ladi. Qon quyilish va ko’karish - qon
tomirlarining urilish zahoti yoki bir necha soat keyin uzilishi natijasida ro’y beradi.
Uning   kattaligi   uzilgan   tomirning   kalibiriga,   qonning   ivishiga,   teri   osti   yog’
qavatiga   bog’liq.   Teri   qavatlari   dastlab   to’q   ko’kimtir   rangga,   keyinchalik
gemoglabinni parchalanishi  natijasida yashil  va sariq rangga kiradi. Funksiyaning
buzilishi   dastlab   organizmning   shikastlanishga   qarshi   himoya   reaksiyasi   bo’lib
hisoblanadi   va   uni   lat   yeyish   joyiga,   shikastlangan   odamni   og’riqqa   bo’lgan
reaksiyasiga   va   shikastlanish   natijasida   ro’y   bergan   o’zgarishlar   xarakteriga
bog’liq.   Organning   funksiyasini   buzilishi   uning   to’qimala-rida   qon   va   limfaning
shimilishi natijasida ro’y beradi. Mahalliy va umumiy haroratning ko’tarilishi katta
gematomaning   so’rilishi   yoki   uning   yiringlashi   natijasida   ro’y   beradi.   Birinchi
tibbiy yordam ko’rsa-tish – lat yeyish ro’y bergan zahoti o’sha joyga siqib turuvchi
bog’lam qo’yish, iloji bo’lsa, lat yegan joyga dam – badam sovuq jismlar bosish,
muz   xaltasini   qo’yish   40-50   minutdan   keyin   10-15   minut   dam   beriladi.   Yana
qaytariladi.   Sovuqning   qo’llanilishi   qon   quyilishini   kamaytiradi,   to’xtatadi,
og’riqni   kamaytiradi.   Siqib   bog’lash   natijasida   zararlangan   teri   osti   qon   tomirlari bosilib, shishni kamaytiradi. Katta miqdordagi lat yeyishlarda bemorni harakatlari
chegaralanib, (immobilizatsiya) og’riqni qoldiruvchi vositalar beriladi.
  Davolash – lat yegan vaqtdan 2-3 kun o’tgach issiq muolajalar qo’llaniladi
(iliq   isitgich   qo’llash,   isituvchi   kompress,   suv   vannalari)   massaj   (   uqalash),
davolash gimnastikasi  qo’llaniladi. Katta o’lchamli lat yeyishlarda, rentgen orqali
tekshirib,   suyaklar   sinishi   bor   yo’qligini   aniqlash   kerak.   O’zicha   so’rilib
ketmaydigan   katta   gematomalarni   punksiya   qilinib,   ketidan   antibiotiklar
yuboriladi, ba’zan jarrohlik yo’li bilan ivigan qon olib tashlanadi.
Paylarning cho’zilishi va uzilishi. Simptomlari.        Birinchi tibbiy yordam va   
davolash. Paylarning   cho’zilishi   tashqi   kuch   ta’sirida   to’qimalarning   haddan   tashqari
zo’riqishi natijasida ro’y beradi. Tashqi kuch ta’sirida bo’g’im yuzalari vaqtincha
fiziologik   me’yordan   chiqqan   holda   bir-biridan   uzoqlashadi   va   bunda   bo’g’im
xaltasi va uni ushlab turuvchi pay va muskullar zararlanmaydi. Ko’pincha boldir-
tovon bo’g’imi paylari cho’ziladi. Paylar cho’zilganda ularning anatomik butunligi
buzilmaydi,   qon   tomirlar   uzilishi   mumkin.   Natijada   bo’g’im   atrofida   shish   va
aseptik   yallig’lanish   ro’y   beradi.   Dastlabki   vaqtlarda   qon   quyilishi   bilinmasligi
mumkin,   keyinchalik   esa   tqq   ko’kimtir   dog’lar   paydo   bo’ladi.   Bo’g’im   harakati
yo’qolmasa   ham,   harakat   vaqtida   og’riqni   zo’rayishi   harakatni   chegara-laydi.
Birinchi   tibbiy   yordam   xuddi   lat   yeyishdagiga   o’xshash   bo’lib,   qon   quyilishini
kamaytirish   maqsadida   dastlab   (muz   xaltasi,   sovuq   jismlar,   sovuq   kompress)
bosiladi. Uchinchi kundan boshlab, iliq muolajalarga o’tiladi. Bemor tinch yotgan
holatda   oyoqlari   ko’tarilgan   bo’lib,   siqib   turuvchi   bog’lam   qo’yiladi.   Ko’rilgan
choralar taxminan 10 kunlardan keyin bemor yurishiga imkon yaratadi. 
Muskul,   pay   va   boylamlarning   uzilishi   to’satdan   bo’ladigan   keskin   harakat
natijasida   ro’y   beradi.   Muskul,   pay   va   boylamlarning   uzilishi   qisman   yoki   to’liq
bo’lishi mumkin, boylamlar suyak to’qimasining bo’laklari bilan uzilib ketishi ham
mumkin. Muskul, pay va boylam-larning uzilish belgilari yengil, o’rta darajada va
og’ir   formada   namoyon   bo’lishi   mumkin.   H amma   darajaga   xos   bo’lgan   umumiy
belgilar: 
- boylam   va  paylarning  suyakka   birikkan  joyida  va  muskulning   uzilgan
joyida kuchli og’riqni bo’lishi;
- bo’g’imni   o’rab   turgan   to’qimalarga   qon   quyilishi,   yoki   bo’g’im
bo’shlig’iga   qon   quyilishi   (   gemartroz)   oqibatida   shikastlanish   joyi   atrofida
gematoma va shish paydo bo’lishi; - bo’g’im   qo’l   yoki   oyoq   harakati   funksiyasini   buzilishi,   shikast-langan
muskulning funksiyasini buzilishi.
Ko’pincha   bloksimon   bo’g’imlarning   (boldir-tovon,   tizza,   bilak-panja)
kamroq  sharsimon  bo’g’imlarning  boylamlari  zararlanadi.  Birinchi   tibbiy  yordam
shikastlangan   joylarni   tinchlantirgan   holatda   siqib   bog’lash,   shina   yoki   qo’l
ostidagi   materiallar   bilan   harakatni   chegaralab,   qimirlatmaslik   (immobilizatsiya
qilish),   kuchli   og’riq   bo’lganda   shprits   yordamida   og’riq   qoldiruvchi   vositalarni
in’eksiya   qilish,   shikastlangan   joyga   sovuq   jism   yoki   muzqo’yish   va   o’z   vaqtida
tibbiy muassasalarga evakuatsiya qilish. 
Tibbiy muassasada shikastlangan joyga tinch  h olat yaratib beriladi. I darajali
uzilishda 7-10 kun, II  darajada 21 kun, III  darajada 4-6   h aftacha  immobilizatsiya
qilish   tavsiya   etiladi.   Shikastlangan   joyni   immobilizatsiya   qilish   shinalar,
ma h kamlovchi   bo g’ lamlar   va   gipsli   longetlar   yordamida   amalga   oshiriladi.
Muskul,   pay   va   b o’g’ imlarning   t o’ liq   uzilishi   r o’ y   berganda   jarro h lik   y o’ li   bilan
tikib q o’ yiladi. Keyinchalik davolash gimnastikasi, uqalash (massaj), fizioterapiya
(quruq issiq, parafin va balchiqli applikatsiyalar) tavsiya etiladi.
  Muskullarniig   yirtilishi.
muskullarninig     shikastlanishi       yopiq     va     ochiq     bi`lishi       mumkin.     Muskul
qattiq       cho`zilganda       va     unga       zo`r       kelganda,     masalan,       og`ir       yuq
ko`tarilganda     u     yirtilishi     mumkin.   Qorin     muskullari   va   oyoq -     qo`llarni
yozuvchi       muskullar       eng       ko`p       yirtiladi.     Muskullar       qisman     va     to`liq
yirtilishi  mumkin.
  Yirtilgan     zonani      paypaslab  kurishdi,   ayniqsa    muskul       nuqsoni    aniqlanadi.
Keyinroq       gematoma           xosil   bo`lish     hisobiga       usmasimon       tuzilna       paydo
bo`ladi.   Odatda       shu     muskul       funksiyasi       pasayadi       yoki       butunlay   yo`qoladi.
boylamlarning     cho`zilishi       va       yirtilishi.   Bug`imda       uniing     hajmidan       oshib
ketadigan  xarakat   bulganda   uni  maxkam   ushlab   turadigan   boylam   apparati
cho`ziladi.       Ba`zan     esa     yirtiladi.       Bug`im       sohasida     og`riq,     va     shish
xarakatlarninig       cheklanish       kuzatiladi.       Boylamlar       yirtilganda       gematoma
paydo   bo`ladi va  xarakat    keragidan    ortiqcha    bo`ladi.  Oyoq  - qo`lga    orom
berish     zarur.     Bug`im         soxasiga       bosib     turadigan       bog`lam       bog`lanadi.
Dastlabki   kunlari   sovuq,   keyinchalik  issiq   muolajalar   mahalliy   qullaniladi.
Boylam     yirtilganda     gips     bog`lam     quyiladi,     konservativ     davoalsh     yahshi
natija  bermaganda  operatsiya   yo`li   bilan   davo  qilinadi.
1.2 Ezilish sindromi. Sabablari, klinik belgilari, davoalsh usullari
  Oyoq -   qullar      tananing   boshqa   qismlari      yumshoq     tuqimalarninig     zilzila
vaqtida,   bosib     qolishda   va     boshqalarda   uzoq     muddatgacha     turli     narsalar
(daraxt,      toshlar,     beton      plitalar,      uta   og`ir       buyumlar    va   hokazo)       ostida
bosilishi  oqibatida   yuz  beradigan   ma`lum   simptomlar   kompleksi               e
z i l i sh     sindromi   deyiladi.   yoki   shikastlanish     taksikozi     deyiladi.       Bunda
muskullar     teri   osti     yog`     kletchatkasi     tomirlar     va     nervlar         suyaklar
majaklanadi  va  sinadi.
Uzoq     vaqt       ezilish       natijasida       muskullar     va       boshqa     tuqimalar       qonga
yolchimay   qoladi  natijada   bu  tuqimalarda  nekroz   boshlanib   tuqimalar   o`la
boshlaydi       va     uzidan       zaharli       moddalar         ajratadi.       So`ng       to`qimalarda
yig`ilgan   toksinli   moddlar,  shuningdek    og`riq   impulslari  oqimi   organizmga
tushadi   va  shokni   eslatuvchi  klinik   manzarani   keltirib   chiqaradi.
Ezilish     sindromining   belgilari.   bemorning     umumiy     ahvoli     dastlab     ancha     yahshi     bo`ladi     u   umuman
beholligidan   ezilgan   joyi  og`rishidan    shikoyat  qilmaydi.   Oradan  6-8  soat
o`tgach       shikastlangan         oyoq-     qo`lda       shish     paydo   bo`ladi.     Bu       soxaning
terisi   avalgiga    qaraganda  oqaradi, so`ngra   qizg`ish-  ko`kimtir   tusga  kiradi.
Terida       ichi       suyuqlikka       to`la       pufakchalar     paydo   bo`ladi   ,   oyoq-   qo`lini
qimirlatib     bol`may     qoladi.       Bemorning     umumiy     ahvoli     og`irlashadi.     Tana
harorati  39 / 40   ga   ko`tariladi.    boshi  qattiq  og`riydi ,   qon  bosimi  avvaliga
ko`tarilib  keyin  tushadi   pulsi  tezlashadi ,  buyrak  ishi  buziladi , oldin   siydik
ajralishi  kamayadi   so`ngra  siydik  umuman  ajralmay  qoladi – anuriya. II.BOB. MUSHAKLAR CHO’ZILGANDA YOKI UZILGANDA BIRINCHI
YORDAM KO’RSATISH
2.1  Mushaklar cho’zilganda yoki uzilganda birinchi yordam ko’rsatish         
Harakat   a`zolari   tizimining   faol   qismi   bo`lgan   mushaklar   tolalarining
qisqarishi hisobiga tanani harakatga  keltiradi.
Mushak-   musculus ,   lotincha   mus -   sichqon   degan   ma`noni   anglatadi,   asosiy
tarkibiy   qismi   bir-biriga   parallel   yonalgan   mushak   tolalarining   tutamlaridan
tuzilgan. Tuzulishi va vazifalariga ko`ra barcha mushaklar uch turga bo`linadi:
1.Odam   ixtyoriga   buysunib   qisqaradigan   ko`ndalang   -   targ`il   (skelet)
mushaklar   jumlasiga   kirib,   qorin,   bo`yin,   bosh,   qo`l   va   oyoq   mushaklari   misol
bo`la oladi.
2.Odam   ixtiyoriga   buysunmay   qisqaradigan   silliq   mushaklarga   oshqazon,
ichak va qon-tomirlari devorlaridagi mushaklar misol bo`la oladi.
3.Yurak   mushaklari   tuzilishi   jixatidan   ko`ndalang   -   targ`il   mushak
tolalaridan iborat bo`lib, vazifasiga ko`ra odam ixtiyoriga bo`ysunmay qisqaruvchi
o`ziga   xos   mushak   tolalaridan   tuzilgan.   Mushaklar   bir-biriga   bo`g`imli,   ikki
bo`g`imli   va   ko`p   bo`g`imli   bo`lishi   mumqin.   Agar   mushak   bir   bo`g`im   ustidan
o`tsa ikki bo`g`imli deyiladi. 
Odam skeletini o`rab turuvchi 600 dan ortiq mushaklar tana og`irligining 2/5
qismini   egallaydi,   aniqrog`i   o`rta   yashar   odamda   tana   og`irlig`ining   40%   ini,
qariyalarda 30% ini, yosh bolalarda esa 25% ini mushaklar tashkil etadi.
Mushaklarning tuzilishi.
Skelet   mushaklari   ko`ndalang   targ`il   mushak   tolalarining   yig`indisidan
tuzilgan, ular qisqarish qobiliyatiga ega. Aksariyat mushaklarda qisqaruvchi  qismi (tanasi) va ikki uchi (paylar) bor.
Tanadagi mushak qismining har-bir tolasi yupqa nozik biriktiruvchi to`qima bilan
qoplangan     bo`lib,   endomysium   deyiladi.   Mushak   tolalarining   tutamini   o`rab
turuvchi   parda   esa   perimysium   deyiladi.   Har   bir   mushakni   o`rab   turuvchi
mustahkam biriktiruvchi to`qima pardasi  epimysium yoki  fassiya  deyiladi.
Fassiya   bir   mushakni   ikkinchisidan,   ba`zida   bir   gurux   mushakni   ikkinchi
gurux   mushaklardan   ajratib   turadi,   shu   bois   bir   mushak   yoki   mushaklar   guruxi
qisqarishiga imkon beradi.
Yuqorida   zikr   etilgan   biriktiruvchi   to`qima   pardalari   (endomysium,
perimysium  va epimysium) bir-biriga bog`liq holda mushak qinini hosil  qiladi va
mushaklar qisqarmaydigan pay qismni hosil qiladi va tugaydi.
Ba`zi   mushaklarda   pay   qismi   serbar   bo`lib,   (masalan   qorinning   qiyshiq
mushagi yoki boshdagi peshona, ensa mushaklarida)  aponevroz  deb ataladi.
Mushaklar   fiziologiyasi   o`rganish   uchun   mushakdagi   ikki   uchining   suyaklariga
birikishini   o`zlashtirish   lozim.   Birinchi   nuqtaga   boshlang`ich   yoki   tanaga   yaqin
qismi   bo`lib,   harakatsiz   yoki   kamharakat   uchi   deb   ataladi,   ikkinchi   nuqta   oxirgi
yoqi tanadan uzoqdagi pay uchi bo`lib, harakatchan qismi hisoblanadi.
Mushaklar bajarayotgan ishiga qarab, 2 guruxga bo`linadi:
1.Antogonist   (zid)   mushaklar.   Bunday   mushaklar   bir   sohada   joylashib   bir-
biriga qarama -qarshi ish bajaradigan mushaklardir.
2.Sinergist (hamkor) mushaklar bir sohada joylashib bir-birga yordam berib,
qisqaradigan mushaklar guruxini hosil qiladi.
Gavdaning harakati mushaklarning joylashishi va bajaradigan ishiga bog`liq
bo`ladi.   Mushaklar   bajaradigan   vazifasi   jihatidan   bukuvchilar,   yozuvchilar,
yaqinlashtirish  va  uzoqlashtiruvchi   mushaklaga   bo`linadi.  Mushaklardagi   ana  shu xususiyatlar   borligi   tufayli   odam   yugurish,   yurish,   o`tirish,   turish   va   hokazo
vazifalarni ongli ravishda sodir etadi.
Gavda mushaklari.
Gavdvning ko`krak, qorin va orqa mushaklari gavdani hosil qiladi.
Gavdaning   orqa   ( dorsum )   sohasi   keng   qismi   bo`lib,   tepadan   ensa   suyagining
do`mbog`i   va   surg`ichsimon   o`sig`i,   pastdan   chanoq,   dumg`aza   va   dum
suyaklarining, ikki yon tomonida qo`ltiq` osti sohasiga o`tkazilgan o`rta (vertikal)
chiziq   (linia   axillaris   media)   gavdani   oldingi   va   orqa   sohasiga   bo`lishidan   hosil
bo`ladi.  
Gavdaning orqa mushaklari joylashishiga qarab ikki guruxga: orqaning yuza
va chuqur mushaklariga bo`linadi.
Orqaning yuza mushaklari .
Orqaning   yuza   mushaklari   quyidagilar:   trapesiyasimon,   orqaning   serbar
mushagi, rombsimon va kurakni ko`taruvchi mushaklar. Bular gavdadan boshlanib
qo`l suyaklariga va yelka kamari suyaklariga birikadi.
1. Trapesiyasimon mushak   ( m.trapezius ) ensa suyagi do`mbog`idan pastga
qarab   bo`yin   ko`krak   umurtqalarining   o`tkir   o`simtalaridan   ikki   yonga   qarab,
yo`naladi   va   ko`krakning   yelka   o`sig`i     ( akromion )ga   birikadi.   O`ng   va   chap
tomondagi uchburchak shakldagi mushaklar qo`shilib trapesiya shaklini anglatadi. 
Vazifasi :   Ko`krakni   yuqoriga   ko`taradi,   ikkala   kurakni   umurtqaga
yaqinlashtiradi va boshni oraga yozadi.
2. Orqaning   serbar   mushagi   (m.   latissiumus   dorsi ).   Gavdaning   pastki
qismida   pastki   ko`rak   va   barcha   bel   umurtqalarining   o`tkir   o`simtalaridan
boshlanib, mushak tolalaridan orqadan oldinga, yuqoriga va qo`ltiq sohasiga qarab
yo`naladi, yelka suyagining proksimal uchidagi kichik do`mboqqa birikadi. Vazifasi:  yuqoriga ko`tarilgan qo`lni pastga tushiradi, yelka suyagini pastga
tanaga  yaqinlashtiradi, ichkariga buradi, shu bilan birga qo`ltiq osti chuqurchasini
orqa devorini hosil qiladi.
3. Rombsimon   mushak   ( m.   rhomboideus )   trapesiyasimon   mushakning
ostida   joylashgan   bo`lib,   bo`yin   va   ko`krak   umurtqalarining   o`tkir   o`simtalaridan
boshlanadi.   Bu   mushak   tolalari   yuqoridan  pastga   va   yonga   qarab  yo`nalib,  kurak
suyagining medial chetiga birikadi.
Vazifasi:  kurakni umurtqaga yaqinlashtiradi va yuqoriga ko`tarib turadi.
4. Kurakni   ko`taruvchi   mushak   (m.   levator   scapulae)   trapesiyasimon
mushakning   ostida   bo`lib,   bo`yin   umurtqalarining   ko`ndalang   o`simtasidan
boshlanadi, mushak tolalari yuqoridan pastga yo`nalib kurakni yuqorigi burchagiga
birikadi.
Vazifasi:  kurakni ko`taradi. 
Organning chuqur mushaklari.
Organning   chuqur   xususiy   mushaklari   qatoriga   yuqori   va   umurtqa
pog`onasini rostlovchi va umurtqa pog`onasiga taaluqli kalta mushaklar kiradi. Bu
mushaklar     gavdadan   boshlanib   suyakka   birikadi,   shuning   uchun   bu   gurux
mushaklari xususiy mushaklar deyiladi.
5. Organning yuqori tishli mushagi   ( m. serratus posterior superior ) ikkita
bo`yin va ikkita ko`krak umurtqalarining o`tkir  o`simtalaridan boshlanib, mushak
tolalari   yuqoridan   pastga   va   yonga   yo`nalib,   2-5   qovurg`alarning   orqa   yuzasiga
birikadi. 
Vazifasi:  qovurg`ani ko`tarib nafas olishda ishtiroq etadi. 6. Organning   pastki   tishli   mushagi   ( m.serratus   posterior   inferior)   ikkita
bel   va   ikkita   ko`krak   umurtqalarining   o`tkir   o`simtalaridan   boshlanib,   mushak
tolalari   pastdan     yuqoriga   va   yonga   yo`nalib,   9,10,   11   12-   qovurg`alarning   orqa
yuzasiga birikadi.
Vasifasi:  qovurg`alarni pastga tortadi va nafas olishda ishtrok etadi.
7. Tasmasimon   mushak   ( m.   splenius )   bo`yin   va   bosh   qismidagi
mushaklarga   bo`linadi.   Ko`krak   va   bo`yin   umurtqalarining   ko`ndalang
o`simtalaridan boshlanib, ensa chizig`i va so`rg`ichsimon o`simtaga birikadi. 
Vazifasi:   mushakning  ikki  tomonlama  qisqarishi   boshni  orqaga  yozadi,  bir
tomonlama qisqarishi boshni chap yoki o`ng tomonga buradi.
8. Umurtqa   pog`onasini   rostlovchi   mushak   (m.   erector   spinae)   umurtqa
pog`onasini   asosiy   va   kuchli   mushagi   hisoblanib   bir   qancha   mushaklarning
yig`indisidan tashkil topgan. Bu mushak tolalari chanoq
suyaklarinig   tashqi   yuzasidan   boshlanib,   ensa   suyagi   tashqi   yuzasiga   qarab
tortilgan.
Vasifasi:  umurtqa pog`onasini rostlaydi.
9.Umurtqa   pog`onasining   kalta   mushaklari   o`tkir   o`simtalararo   (m.
interspinalis)   va   ko`ndalang   o`simtalararo   mushak   (m.   intertrnsevrsaria)   tolalari
har   bir   umurtqalararo   o`simtalarni   to`ldirib   turadi   va   umurtqaning   harakatiga
yordam beradi.
Fassiyasi:   trapesiyasimon   va   orqaning   serbar   mushaklari   alohida   yuza
fassiya bilan qoplangan. Orqaning bel soxasiga kelib, fassiya qalinlashadi va orqa
aponerozini hosil qiladi. Uning bevosita davomidan qorin mushaklari boshlanadi. Gavdaning old tomonidagi
mushaklar.
Gavdaning   old   tomonidagi   mushaklar   ko`krak   va   qorin   mushaklariga
bo`linadi.   Ko`krak   mushaklari   joylashishiga   qarab   yuza   va   chuqur   joylashgan
mushaklar guruxiga bo`linadi.
Yuza   mushaklari:   (ko`krakning   katta   va   kichik   o`mrov   osti,   ko`krakning
oldingi tishli mushaklari) ko`krak qafasidan boshlanib, qo`l suyagiga birikadi. 
Chuqur (xususiy) mushaklarni qovurg`alararo ichki va tashqi
(m. Intercstalis interna et externa) mushaklar guruxi tashkil etadi.
1.Ko`krakning   katta   mushagi   (m.   pectoralis   major)   to`sh   va   o`mrov
suyagidan boshlanib, yelka suyagining katta do`mbog`iga birikadi.
Vazifasi:   qo`lni   pastga   tushirib   tanaga   yaqinlashtiradi,   qo`ltiq   osti
chuqurchasining oldingi devorini hosil qiladi.
2.Ko`krakning   kichik   mushagi   (m.   pectoralis   minor)   ko`rakning   katta
mushagi   ostida   2-5   qovurg`aning   oldingi   (to`shga   yaqin)qismidan   boshlanadi.
Mushak   tolalari   yuqori   va   yonga   yo`nalib   ko`krakning   tojsimon   o`simtasiga
birikadi.
Vazifasi:  ko`krakni yuqoriga yo`naltirib qovurg`alarga yopishtiradi.
3.O`mrov   osti   mushagi   (m.   subclavius)   o`mrov   suyagi   bilan   birinchi
qovurg`a oralig`ini to`ldirib  turuvchi kalta mushakdir.
4.Ko`krakning   oldingi   tishli   mushagi   (m.   serratus   anterior)   ko`krak
qafasining   ikki   yonboshidagi   keng   mushak   bo`lib,   yuqoridagi   8ta   qovurg`alardan
tishlar   hosil   qilib   boshlanadi,   mushak   tolalari   oldindan     orqaga   yo`nalib,
ko`krakning   medial   chetiga   yopishadi.   Qo`ltiq   osti   chuqurchasini   yuzasini   hosil
qilishda  ishtiroq etadi. Vazifasi:  ko`krakni pastga tortadi, qo`lni yuqoriga ko`taradi.
5.Ichki   va   tashqi   qovurg`alararo   mushaklar   (m.   Itercostales   interna   et
externa)  barcha qovurg`alar oralig`ini to`ldirib turadi.
Vazifasi:   mushak   tolalarining   qisqarishi   ko`krak   qafasining   kengayib
torayishiga yordam beradi, ya`ni nafas olishda qatnashadi.
6.Ko`krak qorin   (Diaphagma)   to`sig`i gumbaz shaklida bo`lib, ko`krak va
qorin   bo`shlig`ini   bir-biridan   ajratib   turganligi   bois   ko`krak   qorin   to`sig`i   deb
izohlanadi.   Diafragma   oldindan   to`sh   suyagi,   yon   tomondan   qovurg`alardan   va
orqa   tomondan   bel   umurtqalaridan   boshlanadi.   Uning   markaziy   qismidagi   uchta
teshik va tirqishlar orqali aorta, qizilo`ngach va pastki g`ovak vena o`tadi.
F assiyalari:   ko`krak   sohasida   yuza,   chuqur   va   ko`krak   ichi   fassiyalari
mavjud. Yuza  fassiya   -  ko`krakni  va  tishli   mushaklarni  o`raydi. Chuqur   fassiya   -
ko`krak  qafasining  kichik  va   qovurg`alararo  mushaklarini  o`raydi.  Ichki  fassiya  -
ko`krak qafasining ichki satxini qoplaydi.
Qorin mushaklari.
Qorin   mushaklari   tashqi,   ichki   qiyshiq   va   ko`ndalang   mushaklar   qorinning
yon   devorini   hosil   qiladi.   Qorinning   to`g`ri   mushagi   qorin   bo`shlig`ining   oldingi
tomonidan, kvadratsimon mushagi esa orqa
tomondan qoplab turadi.
1.Qorinning tashqi qiyshiq mushagi   (m. Obliquus abdominis externus)  8ta
pastki   qovurg`alardan   boshlanib,   mushak   tolalari   yuqoridan   pastga   va   oldinga
qarab, yonbosh suyagining qanotidagi tashqi  qirrasiga birikadi. Mushakning payli
qismi   esa   qov   suyagiga   birikib,   chov   boylamini   hosil   qiladi.   To`g`ri   mushakning laterial   chetidagi   keng   payi   qarama-qarshi   tomondagi   mushakning   payi   bilan
qo`shilib qorinning oq chizig`ini hosil qiladi.
2.Qorinning   ichki   qiyshiq   mushagi   (m.   Obliquus   abdominis   internus)
qorinning tashqi qiyshiq mushagi ostida joylashgan. Uning tolalari tashqi   qiyshiq
mushak tolalariga nisbatan qarama-qarshi   yo`nalgan. U yonbosh suyagining katta
qanotidagi oraliq chizig`idan va chov boylamidan boshlanadi, pastdan yuqoriga va
oldinga yo`nalib qovurg`alarga birikadi.
Pay qismi (aponevroz) qorinning oq chizig`ini hosil qiladi.
3.Qorinning   ko`ndalang   mushagi   (m.   transversus   abdominis)   qorining
ichki qiyshiq mushagi ostida joylashgan. Yonbosh suyagi katta qanotlarning ichki
qirralaridan, orqa mushaklar aponevrozi va pastki
qovurg`alardan   boshlab   mushak   tolalari   orqadan   olinga   qarab   yo`naladi.   Uning
aponevrozi oq chiziq yuzasini hosil qilishda  ishtiroq etadi.
4.Qorinning   to`g`ri   mushaklari   (m.   rectus   abdominis)   qorinning   o`rta
chizigi   (linea   alba)   ning   yonboshida   joylashgan.   U   to`sh   suyagining   xanjarsimon
o`simtasi hamda 7-8 qovurg`alarning tog`ay qismidan
boshlanib, tolalari pastga qarab yo`naladi va qov birlashmasi (simfiz)ikki yoniga ,
aniqrog`i qov suyagining yuqori butog`ini taroqsimon chizig`iga birikadi.
5.Belning   kvadratsimon   mushagi   (m.   Quadratus   lumborum)   qorin
bo`shlig`ining   orqa   qismida   joylashgan   ,   uning   tolalari   yetim   qovurg`alardan
boshlanib pastga qarab yo`naladi va yonbosh suyagi
hamda umurtqa suyaklariga birikib, buyrak ko`rpachasini hosil qiladi.
Vazifasi:   Qorin   mushaklarining   qisqarishida,   uning   nafas   olishida,   tug`ruq
vaqtida   tulg`oqda,   siydik   va   najas   chiqarishdagi   fiziologik   jarayonlarda
qatnashishini   ta`minlaydi.   Qorinning   oldingi   va   yon   gurux   mushaklari   qisqarishi umurtqa   pog`onasini   egadi   va   ko`krak   qafasini   chanoqqa   yaqinlashtiradi.   Yon
gurux   mushaklarining   qisqarishi   gavdaning   chap   yoqi   ung   tomonga   burishiga
yordam beradi. 
Qorin   fassiyasi.   Qorinning   tashqi   qiyshiq   mushagi   yupqa   fassiya   bilan
o`ralgan.   Qorin   devoridagi   mushaklarning   ichki   satxi   ko`ndalang   fassiya   bilan
qoplangan.
Chov   kanali:   (canalis   inguinalis).   Qorin   devorining   chov   sohasida   hosil
bo`lgan nay bo`lib, uzunligi 5-6 sm, diametri 0,3-0,8 sm ga teng. Erkaklarda kanal
ichida   urug   tizimchasi,   ayollarda   esa   bachadon   ushlab   turuvchi   yumaloq   boylam
joylashadi. 
Uning   4ta   devorini   bilish   tibbiyotda   muhim   ahamiyatga   ega,   bular
quyidagilar:
1.Oldingi devori qorining tashqi qiyshiq mushagining payidan hosil bo`lgan.
2.Orqa devori qorinning ko`ndalang mushagi fassiyasidan hosil bo`lgan.
3.Pastki devori qorinning tashqi qiyshiq mushagining pastki sathidan yuzaga
kelgan chov boylamining tarnovidan hosil bo`lgan.
4.Yuqori devorini qorinning ichki qiyshiq mushagi hosil qiladi.
Chov kanali ichkaridan tashqariga va yuqoridan pastga  yo`nalib joylashgan.
Uning   ichki   teshigini   qorinning   ichki   (ko`ndalang)   fassiyasi   hosil   qiladi,   tashqi
teshigi chov boylamining ikkiga ayrilib qov suyagiga birikishidan hosil bo`ladi.
Qorinning   oq   chizigi   (linia   alba).   qorinning   ikki   yon   guruhidagi
mushaklarning   aponevrozlari   qorinning   to`g`ri     mushaklarini   o`rab   o`rta   chiziqda
bir-biri   bilan   birikishidan   hosil   bo`ladi.   Qorinning   oq   chizigi   to`sh   suyagining
xanjarsimon   o`simtasidan   boshlanib,   uning   pay   tolalari   pastga   yo`naladi   va   qov
birlashmasi   (simfiz)   gacha   boradi.   Qindik   qorin   devoridagi   oq   chiziqning o`rtalarida   joylashgan.   Embrional   davrda   ona   qornidagi   bola   kindik   tomir   orqali
ona organizmi  bilan aloqada bo`ladi. Bola tug`ilgandan so`ng qindik kesilgach,  1
hafta   davomida   tomir   quvrab   (kurib)   uning   qoldig`idan   kindik   paydo   bo`ladi.
Kindik, oq chiziq va chov kanallaridan ichki a`zolar (masalan ichakning bir qismi)
teri   ostiga   chiqib   churra   hosil   qilish   extimoli   bor,   shuning   uchun   bu   joylar   qorin
devorining zaif (bush) joylari hisoblanadi.
2.2.Paylarning cho’zilishi, sababalari davolash usullari.
Paylar   mushaklarni suyaklar bilan birlashtirib turadi. Ular mushakni bir necha
qismga bo’ladigan ayri shaklida bo’ladi. Shuningdek kalta, uzun, keng, tor paylar
ham mavjud. Shakli bo’yicha uzunchoq, yumaloq, yassi va plastinkasimon paylar
farqlanadi. Ba’zi mushaklarda ikkita qorincha orasida joylashgan oraliq paylar ham
uchraydi   (masalan   ikki   qorinli   mushakda).   Ular   mushak   tanasining   lateral   yuzasi
bo’ylab o’tib, uning ichiga kiradi.
Odam   anatomiyasi   —   mushak   va   paylarning   ko’rininshi,   kishi   yiqilishi   tufayli
jarohatlanishlar Mushaklar   kabi   paylar   ham   parallel   tolalardan   iborat.   Birinchi   qavat   tolalar
bo’sh   biriktiruvchi   to’qima   qatlami   bilan   o’ralgan   va   ikkinchi   qavat   tolalarni   o’z
ichiga   oladi.   Ikkinchi   qavat   tolalar   guruhini   uchinchi   darajali   tolalar   hosil   qiladi.
Paylar   zich   tolali   biriktiruvchi   to’qimadan   tashkil   topgan,   ularda   hujayralarga
nisbatan tolali elementlar ko’proq.
Buning evaziga ularning ajralib turadigan xususiyati — yuqori mustahkamligi
va   past   cho’ziluvchanligi   ta’minlanadi.   Mushaklarning   payli   qismi   15-25   yosh
oralig’ida mushak qorinchalariga nisbatan tezroq o’sa boshlaydi. 15 yoshga qadar
paylar   yaxshi   rivojlanmagan,   ularning   o’sishi   mushaklar   o’sishi   bilan   bir   xil
tezlikka   ega   bo’ladi.   Keksalar   tanasida   to’qimalar   o’zgarishi   ro’y   beradi,   paylar
elastikligi buziladi va ko’pincha jarohatlarga olib keladi.
Payni   keskin   xarakatlar   va   zo’riqishlar   vaqtida   yorilishi   va   uzilishidan   pay
to’qimasining   uzunasiga   bo’lgan   elastiklikligi   himoya   qiladi.   Shuning   uchun   pay
jarohatini oldini olish uchun ularni faollashtirish, rivojlantirish va mustahkamlash
kerak,   maxsus   mashqlar   muntazam   sport   bilan   shug’ullanish   paylarga
mustahkamlik va elastiklik bag’sh etadi.
Mushaklarni   rivojlantirish   uchun   jismoniy   kuch   talab   etilsa,   paylarni
rivojlantirish   uchun   statik   mashqlar   talab   qilinadi.   Jismoniy   mashqlar   tufayli   pay
kislorodga to’yinadi, elastikligi, chidamliligi va mustahkamligi ortadi.
Paylar   elastik   bo’lishi   kerak,   bu   xususiyatning   yo’qilishi   natijasida   ichki
organlar   siljishi,   tabiiy   shakllarining   o’zgarishi,   tugun   va   zichlanishlar   hosil
bo’lishi kuzatiladi.
Pay   patologiyasini   aniqlash   palpatsiya,   termografiya,   ultrasonografiya,
biopsiya, rentgenografiya usullarii yordamida amalga oshiriladi. Bo’g’im   ichidagi   pay   jarohatlarida   artroskopiyani   qo’llash   samarali   bo’ladi.
Paylarning   anomal   shakllanishi   tayanch-harakat   tizimi   nuqsonlari,   ularning
noto’g’ri birikishi yoki atipik yurish oqibatida yuz beradi.
 Paylarning yallig’lanishi
 Pay cho’zilishi
 Bilak payining uzilishi va jarohatlari
 Barmoq paylari uzilishi va jarohatlari
 Oyoq panjasi paylari cho’zilishi va uzilishlari
 Oyoq paylarining cho’zilishi va uzilishi
 Paylardagi og’riq
Paylarning yallig’lanishi
Tayanch-harakat tizimidagi buzilishlar bilan kechadigan pay yallig’lanishining
bir necha turlari bor.
1.   Tendinit   —   bu   yallig’lanish   jarayoni   tez-tez   uchraydi.   Uning   rivojlanish
sabablari   har   doim   bir   xil   va   shuning   uchun   bu   kasallikni   tashxislash   nisbatan
osondir.   Tendinit   uzoq   muddat   surunkali   zo’riqish   natijasida   payda   degenerativ
o’zgarishlar   va   uzilishlar   hosil   bo’lishi   tufayli   rivojlanadi.   Bunday   yallig’lanish
payni mustahkamligini kamaytiradi va uning uzilish xavfini oshiradi.
Tendinit   shuningdek   infektsion   tabiatli   bo’lishi   mumkin.   Distrofik   turidan
asosan   mushaklar,   bo’g’imlar   va   paylariga   doimiy   yuk   tushadigan   sportchilar
aziyat   chekadi.   Bunday   yallig’lanish   turli   revmatik   kasalliklar   oqibatida   ham
rivojlanishi mumkin.
2.   Paratenonit   —   bu   pay   atrofi   kletchatkasining   aseptik   yallig’lanishi.   Bu
bo’g’imning qaytalnagan jarohatlanishi bilan yuzaga keladi. Bu holatda fastsiya va pay   orasidagi   biriktiruvchi   to’qimada   qon   ketish   va   shish   paydo   bo’lishi
natijasida   fibroz   to’qima   paydo   bo’ladi.   Ushbu   tugunchali   zichlanishlar   og’riq
paydo bo’lishiga, harakatni cheklanishi va faollikning pasayishiga olib keladi.
Kasallik axill payi, bilakni yozuvchi va boldirning pastki qismiga ta’sir qiladi.
Paratenonit   o’tkir   va   surunkali   shaklda   kechishi   mumkin.   Pay   yallig’lanishini
davolash   qo’l   yoki   oyoqning   immobilizatsiyasi   (qimirlamaydigan   qilib   qotirib
qo’yish)   hisoblanadi.   Bundan   tashqari   an’anaviy   fizioterapevtik   muolajalar   ham
samara beradi.
Pay   o’tkir   yallig’lanishini   (tendinit)   davolash   antibakterial   va
umummustahkamlovchi   usullarni   qo’llashni   nazarda   tutadi.   Aseptik   tendinit
holatida nosteroid yallig’lanishga qarshi preparatlar qo’llaniladi.
Mahalliy davolash kasallangan tana qismini immobilizatsiya qilishni o’z ichiga
oladi.   Kasallikning   o’tkir   alomatlari   bartaraf   bo’lganidan   keyin   fizioterapiya
tayinlanishi mumkin. Issiq qo’yish kasallikning o’tkir shakli o’tib ketganidan keyin
amalga oshirilishi kerak.
Bunday muolajalarga UVCH-terapiya (to’liq tarjima qilinganda — ultrayuqori
chastotali terapiya), mikroto’lqinli terapiya, ultratovush, ultrabinafsha nurlar ta’siri
kiradi.   Shuningdek   maxsus   terapevtik   mashqlar   ham   foydalidir.   Biroz   issiqlik   va
magnit   maydon   ta’siri   ostida   qon   aylanishi   yaxshilanadi,   yallig’lanish,   shishlar
kamayadi va payning shikastlangan sohalari tezroq tiklanadi.
Pay cho’zilishi
Pay cho’zilishi — eng keng tarqalgan jarohatlardan biri bo’lib, odatda to’piq va
tizzada   kuzatiladi   va   pay   amplitudasidan   oshuvchi   keskin   harakatlar   natijasida
yuzaga   keladi.   Pay   mushaklarni   suyak   bilan   bog’laydi,   boylamlar   esa   faqat
suyaklarni   birlashtiradi.   Bu   ikki   tushuncha   ko’pincha   adashtiriladi.   Boylamning cho’zilishi aslida juda kichik bo’lgan uzilishlardan iborat,     jarohat o’rtacha bo’lsa,
alohida kollagen tolalar uzilishi sodir bo’lishi, jarohat jiddiy bo’lsa, butun boylam
uzilib ketishi mumkin.
Yuqori regeneratsiya qobiliyatga ega bo’lgan boylamlar har qanday jarohatlar
darajasidan keyin ham qayta tiklanadi. Insonning eng kuchli mushaklari oyoqlarda
joylashgan.   Bu,   shuningdek,   pay   oyoqlar   mushagiga   tushadigan   jiddiy   yuklarga
bardosh   bera   olishi   kerakligini   ham   anglatadi.   Ammo,   afsuski,   muvaffaqiyatsiz
harakatlar tufayli oyoqlarda pay cho’zilishi yuz beradi.
Axill paylarining cho’zilishi mashg’ulotlardan oldin qizinib olmaslik, noqulay
poyabzal   kiyish,   notekis,   toshli   yuzalarda   yurganda   oyoqning   qayrilib   ketishi
natijasida   yuz   beradi.   Pay   cho’zilishini   uch   darajadagi   murakkablikka   bo’lish
mumkin:
 Birinchi daraja — jarohatdan so’ng yengil og’riqlar sezilib, u jismoniy ta’sir
natijasida kuchayadi.
 Ikkinchi daraja — kuchli og’riq, jarohatlangan pay ustida terining shishishi.
Mushaklarning zaifligi va jismoniy faoliyat natijasida kuchayib boradigan og’riq.
 Uchinchi   daraja   —   payning   to’liq   yoki   qisman   uzilishi,   mushaklarning
tortilib   qolishi.   Uzlish   paytida   o’ziga   xos   qarsillash   eshitiladi,   keskin   va   o’tkir
og’riq va shish kuzatiladi.
Odatda   pay   cho’zilishining   uchinchi   darajasi   jarrohlik   usuli   bilan   tiklanadi.
Birinchi   va   ikkinchi   darajali   jarohatlarga   ko’plab   kishilar   e’tibor   bermaydi   va
noto’g’ri qilishadi. Buning oqibatida mushak kuchsizligi, pay va pay xaltachalarida
yallig’lanish   jarayonlari   paydo   bo’lishi   mumkin.   Asosan   bu   hodisa   oyoq
mushaklarining paylarida kuzatiladi va   tenosinovit   deb ataladi. Surunkali yallig’lanish pay tolasining ingichkalashishiga ta’sir qiluvchi atrofik
jarayon   bilan   murakkablashadi,   bunda   pay   osonlikcha,   kichik   kuch   ta’sirida   ham
uzilishi   mumkin.   Oyoqdagi   paylar   cho’zilganda   birinchi   yordam   ko’rsatishda
oyoqlarni   qimirlamaydigan   qilib   qotirish   va   tana   sathidan   baland   qilib   o’rnatish
kerak. So’ngra jarohatlangan sohaga 20-30 daqiqa   muz qo’yish (kuniga 4-5 marta
takrorlanadi), muz olingach, shish tarqalishini cheklash uchun har safar elastik bint
bilan bosib turadigan bog’lam qo’yish kerak.
Muz shuningdek shikastlangan qon tomirlaridan qon ketishini to’xtatadi. Qattiq
og’riqni   to’xtatish   uchun   diklofenak,   analgin,   keton   kabi   dorilar   berish   mumkin.
Ikkinchi   kuni,   yallig’lanish   va   shish   ketgach,   gematoma   (ko’karish)   kuzatilmasa,
issiqlik qo’yish samarali  bo’ladi. Issiqlik ta’sirida qon aylanishi  normallashadi  va
jarohat   tiklanishi   tezlashadi.   Shuningdek   yallig’lanishga   qarshi   malhamlardan
foydalanish ham samarali bo’ladi.
Hayvon   va   o’simlik   oqsillariga   boy   oziq-ovqat   mahsulotlarini   iste’mol   qilish
natijasida pay yanada tezroq tiklanadi. Bir hafta o’tgach, mutaxassis nazorati ostida
bir   qator   mashqlarni   bajarish   orqali   asta-sekin   mushaklar   mashq   qildiriladi.
Mexanik   jarohatlar   shikastlantiruvchi   omilning   bevosita   yoki   bilvosita   ta’siri
tufayli kelib chiqadi.
Bevosita ta’sir   — o’tmas  jism  bilan zarba.   Bilvosita ta’sir   — mushaklarning
keskin   qisqarishi.   Yopiq   shikastlanishlar   ham   mavjud,   ular   o’rtasida   yoriqlar   va
juda   kam   chiqishlar   mavjud.   Yopiq   jarohatlarga   o’z-o’zidan   uzilishlar   kiritiladi,
odatda ular  surunkali  shikastlanishlarda  va pay tuzilishidagi  distrofik o’zgarishlar
natijasida yuzaga keladi. Shuningdek, pay uzilishining sababi infektsion-toksik va
zaharli-metabolik   omillar   natijasi   bo’lishi   mumkin,   masalan,   qandli   diabet ,   artrit,
infektsion kasalliklar. Teriga zarar yetkazilmagan holda teri ostida qisman yoki to’liq uzilishlar ham
uchraydi.  Boylamlarning   uzilishi   tufayli   pay   siljishi   qon   ketish,   shish   va   bo’g’im
harakatlantirilganda   kuchli   og’riq   paydo   bo’lishi   bilan   yakunlanadi.   Payning
joyidan   siljishi   shu   darajada   kuchli   bo’ladiki,   bu   nuqsonlarni   oddiy   tekshirish
orqali   ko’rish   ham   mumkin.   Ayniqsa,   bu   qo’lning   egiluvchi   barmoqlari   bilan
bog’liq bo’lsa. Pay chiqishini davolashda uni joyiga tushirish, gipsli bog’lam bilan
3-4   hafta   muddatga   immobilizatsiya   qilish   (harakatsizlantirib   qo’yish)   amalga
oshiriladi.
Ancha   muddat   oldin   siljigan   va   odatiy   pay   chiqishlarida,   og’riq   doimiy
ravishda   kuzatilganda   jarrohlikka   ko’rsatma   beriladi.   Pay   uzilishi,   odatda,   o’ziga
xos   qarsillagan   ovoz,   chidab   bo’lmas   og’riq   va   jarohatlangan   payga   tegishli
mushakning kuchsizligi bilan kechadi. Ochiq jarohatlar zarbali, kesilgan, ezadigan
va jiddiy jarohatlarda kuzatiladi. Jarohat darajasi:
 Payni birikkan joyidan ajralishi.
 Payning butun uzunligi bo’ylab uzilishi.
 Payning   mushakka   o’tadigan   sohasidagi   uzilishi.   Bunday   hodisalar
ko’pincha   katta   yoshdagilarda,   kasbi   mushaklarning   doimiy   zo’riqishi   bilan
bog’liq yoki sportchilarda ro’y beradi.
Bilak payining uzilishi va jarohatlari
Ochiq   jarohatlar   (urilgan,   kesilgan,   qiymalangan)   jiddiy   shikastlanishlarda
kuzatiladi,   masalan,   bilakni   ishlab   chiqarishda   ishlatiladigan   mashinalarga   kirib
qolishidan   so’ng.   Umuman   olganda,   ko’pincha   tirsak   va   bilak   bukiluvchi
mushaklar   paylari   jarohatlanadi.   Pay   faqat   o’zi   jarohatlanishi,   shuningdek   yaqin
atrofdagi tomirlar va nervlar ham shikastlanishi mumkin. Agar   qo’l   harakatlanuvchi   qismlar   orasida   qolgan   bo’lsa,   uning   qiymalanishi
sodir bo’ladi, olingan jarohatlar ochiq bo’ladi, mushaklar qisqaradi va pay uchlari
ajraladi. Kesuvchi jarohat tufayli pay to’liq uzlib ketadi. Bunday hollarda jarrohlik
o’tkazilishi   kerak,   tiklash   operatsiyasi   juda   murakkab   va   uzoq   muddatli   bo’ladi,
chunki   bilak   vazifasini   normallashtirish   uchun   barcha   zararlangan   paylarni   tikib
chiqish   kerak.   Yozuvchi   dinamik   shina   o’rnatilsa   pay   tiklanishini   yanada
tezlashadi.
Barmoq paylari uzilishi va jarohatlari
Barmoq   paylari   uzilishi   bilan   qo’lning   distal   falangalararo   bo’g’imlarida   faol
bukilishning   yo’qligi   kuzatiliadi.   Bu   chuqur   bukuvchilarning   zararlanganligidan
dalolat   beradi.   Falangalaro   bo’g’imlarda   faol   harakatlarning   yo’qligi   aniqlansa,
qo’l   barmoqlarining   yuzaki   va   chuqur   paylari   jarohatlangan   bo’ladi.   Ammo   kaft-
barmoq falangalari bo’g’inlarda faol bukilishni  ta’minlaydigan chuvalchangsimon
mushaklarining funktsiyasi saqlanib qolishi mumkin.
Tirn
oq falangasi bo’g’inidagi pay uzilishi Barmoqlarning   sezgirligini   tekshirib,   asab   zararlanganligi   aniqlanadi.
Qiymalangan   va   ezilgan   jarohatlarda   rentgenografik   tasvirlar   suyak   va
bo’g’imlarning   jarohatlanish   darajasini   ko’rsatadi.   Ko’pincha   bilak   barmoqlar
bukuvchi   paylarining   ochiq   jarohati   uchraydi.   Distal   falangalararo   bo’g’im
jarohatlansa,   tirnoq   falangasini   60   °   ga   egish   mumkin,   lekin   yozib   (tekis   ushlab)
bo’lmaydi.
Paroksimal   falangalararo   bo’g’im   darajasidagi   barmoqlarni   yozuvchi
aponevrotik   pay   cho’zilishida,   uning   markaziy   qismining   yaxlitligini   buzilgan
bo’lsa   ham,   tirnoq   falangasini   bukilish   ehtimoli   mavjud,   ba’zida   o’rta   barmoq
egilgan   holatda   bo’ladi.   Juda   keng   tarqalgan   hodisa   —   barmoqning   uchta   qismi
ham   jarohatlanganda   tirnoq   va   o’rta   falangalar   egilgan   holatda   bo’ladi.   Barmoq
bukuvchilari   asosoiy   falanga   sohasida   jarohatlangan   bo’lishi   mumkin,   bunda
qolgan falangalarni bukish mumkin, lekin asosiy falanga bukilmaydi.
Barmoqlarni   bukuvchi   va   yozuvchilari   jarohatlarini   davolash   uchun   jarrohlik
qo’llaniladi.   Istisno   —   distal   falangalaro   bo’g’imning   yangi   jarohatlari,   bunday
holatda tirnoq falangasini giperekstenziya va o’rta falangani to’g’ri burchak ostida
1 — 1,5 oyga qimirlamaydigan qilib qotirib qo’yish samarli yordam beradi.
Ochiq   jarohatlarda   esa   birinchi   yordam   qon   ketishini   to’xtatish,   so’ngra
jarohatni   steril   bog’lam   bilan   bog’lash   va   iloji   bo’lsa   shina   qo’yishni   o’z   ichiga
oladi.   Travmatologik   punktda   shifokorlar   jarohat   tashxisiga   oydinlik   kiritiladi,
jarohat   sohasiga   ishlov   beradi,   payni   bir-birga   biriktirsh   uchun   chok   qo’yadi.
Biroq,   chok   qo’yish   bo’g’imlar   jarohati,   suyak   sinishlari,   ochiq-ezilgan
jarohatlarda qarshi ko’rsatmaga ega. Zamonaviy jarrohlar bukuvchi va paylarning
uzoq muddatli jarohatlarida plastik operatsiyalarni qo’llashni tavsiya qiladi. Oyoq panjasi paylari cho’zilishi va uzilishlari
Oyoq paylarining jarohatlanish darajasi:
 Birinchi   daraja   —   biroz   og’riqlar,   to’piqda   yengil   shishish.   Qadam   bossa
bo’ladi.   Og’riq   va   boshqa   noqulayliklar   maxsus   malham   va   kompresslar   qo’llash
natijasida bir necha kun o’tgach yo’qoladi.
 Ikkinchi   daraja   —   shikastlangan   bo’g’imning   o’rtacha   shishishi,   oyoqni
harakatlantirganda o’tkir og’riq yuzaga kelishi.
 Uchinchi   daraja   —   payning   uzilishi,   kuchli   va   tinmaydigan   og’riq,
bo’g’imning jiddiy shishishi.
To’piq   va   axill   paylari   to’piq   do’mboqchasiga   birkkan   va   juda   qalin   bo’ladi,
ular   faqat   juda   kuchli   zo’riqish   natijasida   jarohatlanadi.   Odatda   ushbu   hududdagi
uzilish   to’liq   bo’ladi.   Jarohat   sabablariga   qattiq   jism   bilan  kuchli   zarba  berish   va
boldir uch boshli mushagining keskin qisqarishini kiritish mumkin.
Oyoq payi jarohatlari — axillaning uzilishi tasviri Xavf guruhiga asosan sportchilar kiradi, masalan yengil atlikada joyidan birdan
tezlikda   yugurib   ketish,   balandlikdan   sakraganda   oyoqqa   yuk   tushishi.   Axill
payining   qisman   jarohatlanishi   to’g’ridan-to’g’ri   kesuvchi   jarohat   ta’sirida   yuz
beradi.   Jabrlangan   kishida   o’tkir   og’riq,   payga   zarba   tushgani   kabi   tuyg’ular
seziladi.
Boldirning pastki orqa qismida shish va qon ketishi kuzatiladi. Uzilish sohasida
chuqurcha   ko’rinadi.   Bemor   barmoqlari   uchida   tura   olmaydi,   oyoq   panjasini
qimirlatib bo’lmaydi. Bunday holatda birinchi yordam bemorga og’riq qoldiruvchi
berish va travmatologiya bo’limiga yetkazishdan iborat.
Yangi   jarohatlarni   (ikki   haftadan   ko’p   bo’lmagan)   davolash   —   teridan   o’tib
yopiq   chok   qo’yish   yordamida   amalga   oshiriladi.   Jarohatlangan   sohaga   4   hafta
muddatga gips bog’lam qo’yiladi, oyoq bir holatda qotiriladi. Chok olingach, oyoq
boshqa holatda yana 4 hafta davomida gipslanib qo’yiladi.
Agar   jarohat   eski   bo’lsa   (2   haftadan   ortiq),   odatda,   pay   uchlarida   chandiq
to’qima   hosil   bo’lgan   bo’ladi.   Bunda   jarrohlik   o’tkazilishi   talab   qilinadi,   teri
kesilib, chandiq to’qima olib tashlanadi va payning ikki uchlari Tkachenko usulida
chok qo’yish orqali tikib qo’yiladi. Agar to’qimada nuqson mavjud bo’lsa,   plastik
jarrohlik o’tkaziladi   va   6   xaftaga   gips   bog’lam   qo’yiladi.   Maxsus   mashqlar   va
fizioterapiya yordamida to’liq tiklanish kafolatlanadi.
Axill   payi   juda   mustahkam   pay   bo’lib,   u   barmoq   uchida   turish   va   sakrash
imkonini   beradi.   Jarohatlarni   tashxislash   uchun   oshiq-boldir   bo’g’imining   yon
tomondan   rentgenografiyasi,   magnit-rezonans   tomografiya   (MRT)   va   UT
tekshiruvidan foydalaniladi. Jarohatni shuningdek  an’anaviy palpatsiya bilan ham
aniqlash mumkin. Oyoq paylarining cho’zilishi va uzilishi
Oyoqlarda sonning to’rt boshli mushagi paylari uzilishi mumkin. Sonning to’rt
boshli mushagi paylari tizza kosachasi yuzasi va yonlariga, shuningdek katta boldir
suyagiga  birikib  turadi.  Paylar  juda  mustahkam   birikkan  bo’ladi,  biroq,  shu  bilan
birga, mushak ham kuchli bo’lib, uning keskin qisqarishi  natijasida payning tizza
kosachasiga birikishidan biroz pastroq qismining eniga uzilishi yuz beradi. Uzilish
paytida qarsillagan ovoz va tizza ustida o’tkir og’riq seziladi.
Jarohat   sohasida   chuqurlanish   hosli   bo’ladi,   qon   ketishi,   to’qimalarning
shishishi   kuzatiladi.   To’rt   boshli   mushaklar   tonusini   yo’qotadi,   uni   qisqarishi
muchak   sohasida   yarimshar   kabi   bo’rtib   qolishga   olib   keladi.   Tizzani   bukish
urinishlari   muvaffaqiyatsizlikka   uchraydi.   Birinchi   yordam   shina   o’rnatish   va
kasalxonaga   yetkazishdir.   To’rt   boshli   mushak   payi   uzilishini   davolashda
og’riqsizlantirish   va   o’zi   so’rilib   ketuvchi   chok   bilan   pay   uchlarini   tikib   qo’yish
qo’llaniladi.   Gipsli   bog’lam   6   hafta   muddatga   qo’yiladi.   Keyinchalik   maxsus
jismoniy mashqlar va fizioterapiya muolajalari buyuriladi.
Paylardagi og’riq
Oyoq   va   qo’llar   paylari   og’riqlari   ko’pchilikda   seziladi.   Shifokorlar   o’z
amaliyotida bu kabi shikoyatlar bilan har kuni to’qnashishini aytadilar.
Tendinit,   tendinoz   va   tenosinovit   kabi   pay   patologiyalari   ko’p   uchraydi.
Tendinit   qomatni   noto’g’riligi,   uzoq   vaqt   davomida   noqulay   holatda   o’tirish,
mashg’ulotlardan   oldin   qizinib   olmaslik   tufayli   rivojlanadi.   Yuqumli   kasalliklar,
bo’g’im   artriti   va   suyak-skelet   tizimining   kasalliklari,   turli   uzunlikdagi   oyoqlar
mushaklar va paylarga tushadigan yukini oshiradi.
Agar og’riq payda bo’lsa, u qo’shni to’qimalarda ham seziladi. Og’riq     birdan
yoki   asta-sekin   rivojlanishi   mumkin.   Chidab   bo’lmas   og’riq   kaltsiy   yig’ilb qolganida, yelkaning kapsuliti va harakatchanligining buzilishida kuzatiladi. O’tkir
og’riq   tendinoz   bilan   kuzatiladi,   chunki   u   payning   uzilishi   bilan   bog’liq.   Paylar
tenosinovitda   ham   og’riydi.   Og’riqning   sababi   organning   haddan   tashqari
zo’riqishi bo’lishi mumkin. Uzoq muddatli zo’riqishlar natijasida, to’qimalarining
distrofiyasi rivojlanadi, modda almashinuvi buziladi. XULOSA
Shikastlangan   joyi   (teri,   shilliq   parda,   ko pincha   muskul,   nerv,   yirik   tomir,ʻ
suyak,   bo g im,   ichki   a zo   va   gavda   bo shliklarining   butunligiga   putur   yetishi).	
ʻ ʻ ʼ ʻ
To qimaning og rishi, qonashi  va ochilib qolishi  J.ning  asosiy  belgilaridir. Paydo	
ʻ ʻ
bo lish   sharoitiga   qarab   xirurgik   (operatsion)   J.,   jangda   yaralanish   va   tasodifiy   J.
ʻ
ajratiladi;   jarohatlovchi   qurol   qanday   shikact   yetkazganligiga   qarab,   kesilgan,
sanchilgan,   chopilgan,   yirtilgan   (yulingan),   lat   yegan,   ezilgan,   tishlangan   va   o q	
ʻ
(snaryad   parchasi)   tekkan   J.   farq   qilinadi.   Zaharlovchi   moddalar   J.ga   tushganda,
zaharli   jonivorlar   (qoraqurt,   ilon)   chaqqanda   zaharlangan   J.   paydo   bo ladi.	
ʻ
Quturgan   hayvonlarning   tishlashi   (qopishi)dan   vujudga   kelgan   J.   ayniqsa   xavfli.
J.lar tanadan ayrim bo shliqlarga (miya, ko krak, qorin, bo g in) nisbatan ularning	
ʻ ʻ ʻ ʻ
devoridan o tgan va o tmagan turlarga ham bo linadi. Mac, ko krak bo shlig idagi	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
J. o tuvchi harakterda bo lsa, u holda ko krak bo shlig idagi a zolar (yurak, o pka,	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʼ ʻ
ko krak bo shlig i a zolari, traxeya, qizilo ngach, aorta va h. k.) shikastlanishi yoki
ʻ ʻ ʻ ʼ ʻ
shikastlanmasligi   mumkin.   A zolar   shikastlanganda   bemor   zudlik   bilan   xirurgik	
ʼ
bo limlarning murakkab shikastlarga ixtisoslashgan  markazlarida (neyroxirurgiya,	
ʻ
kardioxirurgiya   va   h.   k.)   davolanishi   kerak.   U   yerda   nozik   a zolar   (miya,   ko z,	
ʼ ʻ
yurak va b.) mikroskop orqali nihoyatda takomillashgan asboblar bilan operatsiya
qilinadi.
Tasodifiy   J.ga   mikroblar   (asosan,   yiring   tug diruvchi   mikroblar)   tushgan	
ʻ
bo ladi.   Tasodifiy   yoki   jangovar   J.   jarohatlanish   paytida   yoki   keyin   (bog lab	
ʻ ʻ
qo yilmasa)   ifloslanishi   mumkin.   Mikroblar   (streptokokk,   stafilokok   va   b.)   J.ga
ʻ
jarohatlovchi   quroldan,   tevarak   atrofdagi   teri,   kiyim,   tuproq   va   b.dan   o tib,	
ʻ
tomirdan   chiqqan   qonda,   majaqlangan   to qimalarda   rivojlanadi   va   uni	
ʻ
yallig lantiradi, sepsis,  qoqshol, gazli  gangrena kabi infeksion kasalliklarga sabab	
ʻ bo ladi. Jarohatlangan kishiga o z vaqtida yordam berib, mikroblar rivojlanishiningʻ ʻ
oldini olsa bo ladi.	
ʻ ASOSIY ADABIYOTLAR.
1. Bemorlarni uyda va shifoxonada parvarish qilish. F.G`. Nazirov. Toshkent-2003.
2. Odam anatomiyasi. E.Qodir ov. Toshkent-2003.
3. Anatomiya. A.SKELETGusev. Moskva-1970.
4. Hamshiralik ishi asoslari. Q.Inomov. Toshkent-2007.
5. Xirurgiya. A.J.Hamrayev. Toshkent-2002.
6. Xirurgiya va reanimatsiya asoslari. A.J. Hamrayev. Toshkent-2002.
7. Bolalar kasalliklari. A.N.Buraya. Toshkent-1988.
8. Sog`lom va kasal bola parvarishi. A.N.Buraya. Toshkent-1988.
9. Klinikagacha bo`lgan xirurgiya. R.M.Axmedov.  Toshkent-2001.
10. Инфекционные болезни. К.В. Бунин. Москва-1980.
11. Курс гражданской защиты. В.Ф.Зубков Тошкент-2004
12. Avariyno-spasatelnыe rabotы / O.R.YUldashev, O.T. Xasanova, 
13. U.X.Djalolov i dr. Uchebnoe posobie-Tashkent ,2008-139s.
14. .Tadjiev, Ne’matov  I.i dr. Fav q ulotda vaziyatlarda fu q ora  mu h ofazasi-
T o shkent,2003 – 260s
15. 1.R.A.Ramazanova,X.A.Sodiqova.“Favqulodda vaziyatlar uchun tibbiy 
hamshiralar tayyorlash”.Toshkent-2006.
16. O’zbekiston Respublikasi Qonuni: "Aholini va hududlarni tabiiy va  tehnogen  
hususiÿtli  favqulodda  vaziytlardan  muhofaza  qilish  to’g’risida", 20.08.1999.   
17. O’zbekiston  Respublikasi  Qonuni: "Fuqaro  muhofazasi  to’g’risida",  
20.05.2000. 
18. O’zbekiston  Respublikasi  Qonuni: "Radiatsiyaviy  havfsizlik  to’g’risida", 
31.08.2000. 19. O’zbekiston  Respublikasi  Vazirlar  Mahkamasining  Qarori:  "O’zbekiston 
Respublikasi favqulodda vaziytlarda ularni oldini olish  va harakat qilish davlat 
tizimi to’g’risida", 23.12.1997, ¹ 558.  
20.  Rahmonov I va boshqalar “ Favqulotda xolatlarda shikastlanganlarga birinchi 
tibbiya yordam “ Fan. nashr., T.,2004
Elektron ta’lim resurslari:
1.  www    .   tdpu    .   uz     
2.  www    .   pedagog    .   uz     
3.  www    .   ziyonet    .   uz     
4.  www    .   edu    .   uz

Yumshoq to’qimalarning shikastlanishi

 

MUNDARIJA:

 

I.BOB. YUMSHOQ TO’QIMALARNING SHIKASTLANISHI ……………..

1.1 Lat yeyish, klinik belgilari,davolash usullari………………………………..

 1.2. Ezilish sindromi. Sabablari, klinik belgilari, davoalsh usullari……………

II.BOB. MUSHAKLAR CHO’ZILGANDA YOKI UZILGANDA 

BIRINCHI YORDAM KO’RSATISH……………………………………………

2.1  Mushaklar cho’zilganda yoki uzilganda birinchi yordam ko’rsatish…….           

2.2. Paylarning cho’zilishi, sababalari davolash usullari………………………

  Xulosa …………………………………………………………………………….

Foydalanilgan adabiyotlari………………………………………………………


 

KIRISH

SHikastlanish deb odam organizmiga to‘satdan turli tashqi omillar ta’siri natijasida to‘qimalarda, organlarda anatomik-funksional o‘zgarishlar vujudga kelib, maxalliy va umumiy reaksiyalar bilan davom etadigan patologik holatga aytiladi.

SHikastlanishlarning quyidagi turlari ma’lum:

  1. ishlab chiqarish bilan bog‘liq bo‘lgan,
  2. ishlab chiqarish bilan bog‘liq bo‘lmagan,
  3. harbiy,
  4. qasddan etkazilgan.

Ishlab chiqarish bilan bog‘liq SHikastlanish korxona, tashkilot v.b. ish jarayonida sodir bo‘ladi. Bunga qishloq xo‘jaligi bilan bog‘liq SHikastlanish ham kiradi.

Ishlab chiqarish bilan bog‘liq bo‘lmagan SHikastlanish korxona, tashkilot v.b. ish jarayonida sodir bo‘lmaydi. Bunga uy sharoitida, transportda, ko‘chada, sport bilan shug‘ullanganda bo‘ladigan SHikastlanishlar kiradi.

Harbiy SHikastlanish esa harbiy xizmat bilan bog‘liq SHikastlanishlarni o‘z ichiga oladi.

Qasddan SHikastlanishga esa o‘zgalar tomonidan  ataylab etkaziladigan SHikastlanishlar kiradi. SHikats etkazadigan omillar-mexanik, fizik, kimyoviy va b. bo‘lishi mumkin.

Ko‘rinishi bo‘yicha yopiq va ochiq; kelib chiqishi bo‘yicha bevosita va bilvosita SHikastlanishlar farqlanadi. YOpiq SHikastlanishlarda teri butunligi saqlanadi, teri ostidagi to‘qima va a’zolar shikatslanadi. Ochiq SHikastlanishda esa teri jarohatlanadi. Bevosita SHikastlanishda tashqi omil ta’sir etgan joyda o‘zgarishlar kuzatiladi. Bilvosita SHikastlanishda esa ta’sir joyida o‘zgarishlar bo‘lmay, boshqa joylarda o‘zgarish kuzatiladi. SHikatslovchi omil bir marta yoki uzoq vaqt atsa-sekin ta’sir etishi mumkin (o‘tkir va surunkali SHikastlanishlar).

SHikastlanishlarning maxalliy belgilariga og‘riq, teri rangini va butunligini o‘zgarishi, SHikastlangan a’zo faoliyatini buzilishi va b. kiradi. Umumiy belgilarga  xushdan ketish, shok, kollaps kiradi.

I.BOB. YUMSHOQ TO’QIMALARNING SHIKASTLANISHI

1.1.Lat yeyish, klinik belgilari,davolash usullari

Turli favqulodda vaziyatlarda shikastlanganlarning ko’pchiligini yopiq shikastlanishlar tashkil qiladi. Yopiq shikastlanishlarda teri va shilliq qavatlarning butunligi buzilmaydi. Lekin zaralanish turli organ va to’qimalarga, yumshoq to’qimalarga, ko’krak va qorin bo’shlig’i organlariga, bosh miyaga, bo’g’imlarga, siydik tanosil organlariga tarqalishi va ularda lat yeyish, paylarning cho’zilishi va uzilishi, bo’g’imlarning chiqishi, yumshoq to’qimalarni tuproq, buzilgan binolar va inshootlarning bo’lak-lari bilan ezilishini vujudga keltiradi.

Lat yeyish - yopiq shikastlanish bo’lib, qattiq jismlar bilan urish yoki qattiq jismga urilish natijasida vujudga keladi va yumshoq to’qima-larni qorin va ko’krak bo’shliqdagi turli organlarni zararlanishi bilan xarakterlanadi. Lat yeyish natijasida vujudga keladigan o’zgarishlar xarakteri va og’ir yengilligi urilish kuchiga jismning kattaligiga, og’ir-ligiga, shakliga, shikast beruvchi jismning yo’nalishi va davomiyligiga, tananing zararlangan joyini kattaligiga va ahamiyatliligiga va shikast berish vaqtidagi anatomo – fiziologik xususiyatlariga bog’liq. Lat yeyish vaqtida teri osti yog’ qavatidagi limfatik va qon tomirlar u yoki bu darajada zararlanib, lat yeyish belgilarini kelib chiqishiga sabab bo’ladi.Lat yeyishning belgilari unchalik ko’p emas, lekin ular shunday aniq va ravshan yuzaga keladiki, tashxis qo’yish juda oson bo’lib qoladi: og’riq, shish, ko’karish ( qon quyilishi, gemotoma) funksiyaning buzilishi.Og’riq - har xil intensivlikda bo’lib, zararlanish zonasi va nerv va qon tomirlari bilan ta’minlanganligiga bog’liq. Ba’zan kuchli og’riqlar travmatik shokka olib kelishi mumkin (oyoq yoki qo’lning yumshoq to’qimalarini ezilishi, qorinni lat yeyishi, yirik nerv tolalarining yopiq shikastlanishi) Og’riqning xarakteri organizmning og’riqqa shaxsiy moyilligiga ham bog’liq. 

Shish - yumshoq to’qimalarga qonning shimilishi va aseptik yallig’lanish natijasida ro’y beradi. Shishning kattaligi yog’ qavatini kattaligiga bog’liq: yog’ qavati qancha katta bo’lsa shish ham katta bo’ladi. Qon quyilish va ko’karish - qon tomirlarining urilish zahoti yoki bir necha soat keyin uzilishi natijasida ro’y beradi. Uning kattaligi uzilgan tomirning kalibiriga, qonning ivishiga, teri osti yog’ qavatiga bog’liq. Teri qavatlari dastlab to’q ko’kimtir rangga, keyinchalik gemoglabinni parchalanishi natijasida yashil va sariq rangga kiradi. Funksiyaning buzilishi dastlab organizmning shikastlanishga qarshi himoya reaksiyasi bo’lib hisoblanadi va uni lat yeyish joyiga, shikastlangan odamni og’riqqa bo’lgan reaksiyasiga va shikastlanish natijasida ro’y bergan o’zgarishlar xarakteriga bog’liq. Organning funksiyasini buzilishi uning to’qimala-rida qon va limfaning shimilishi natijasida ro’y beradi. Mahalliy va umumiy haroratning ko’tarilishi katta gematomaning so’rilishi yoki uning yiringlashi natijasida ro’y beradi. Birinchi tibbiy yordam ko’rsa-tish – lat yeyish ro’y bergan zahoti o’sha joyga siqib turuvchi bog’lam qo’yish, iloji bo’lsa, lat yegan joyga dam – badam sovuq jismlar bosish, muz xaltasini qo’yish 40-50 minutdan keyin 10-15 minut dam beriladi. Yana qaytariladi. Sovuqning qo’llanilishi qon quyilishini kamaytiradi, to’xtatadi, og’riqni kamaytiradi. Siqib bog’lash natijasida zararlangan teri osti qon tomirlari bosilib, shishni kamaytiradi. Katta miqdordagi lat yeyishlarda bemorni harakatlari chegaralanib, (immobilizatsiya) og’riqni qoldiruvchi vositalar beriladi.