2–sinf o’quvchilarida insoniylik fazilatlarini shakllantirishda xalq ogzaki ijodi janrlaridan foydalanish metodikasi.

O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI
OLIY TA’LIM ,  FAN VA INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
T ERMIZ DAVLAT UNIVERSITETI
IJTIMOIY FANLAR FAKULTETI BOSHLANG’ICH TA’LIM
KAFEDRASI (SIRTQI) “BOSHLANG’ICH TA’LIM VA SPORT
TARBIYAVIY ISH” YO’NALISHI
4-KURS 406-GURUH TALABASI
ABLAYEVA LAYLONING
“ONA TILI O’QITISH METODIKASI” FANIDAN TAYYORLAGAN
KURS ISHI 
MAVZU: 2–sinf o’quvchilarida insoniylik fazilatlarini shakllantirishda xalq
ogzaki ijodi janrlaridan foydalanish metodikasi.
  Bajardi :___________________________
  Ilmiy rahbar:_______________________                                                       
                                                             
TERMIZ-2023
1 Mavzu: 2–sinf o’quvchilarida insoniylik fazilatlarini shakllantirishda xalq
ogzaki ijodi janrlaridan foydalanish  metodikasi.
Reja:
Kirish ............................................................................................................3
I.Bob. Xalq og`zaki ijodi va uning o`ziga xos xususiyatlari
1.1.Boshlang’ich sinflarda xalq  og’zaki ijodidan
 foydalanish mazmuni ....................................................................................4
1.2 Xalq og`zaki ijodi janrlari ......................................................................13
II.Bob. 2–sinf o’quvchilarida insoniylik fazilatlarini shakllantirishda xalq 
ogzaki ijodi janrlaridan foydalanish  metodikasi.
2.1 Boshlang`ich sinf  o`qish kitoblarida vatan, vatanparvarlik mavzusidagi 
maqollar va ularning variantlari ..................................................................21
2.2 Mehnat, odob-axloq to`g`risidagi xalq og’zaki ijodi ............................27
Xulosa .........................................................................................................31
Foydalanilgan adabiyotlar ........................................................................33
2 Kirish
Mavzuning   dolzarbligi.   Bugungi   kunda   barkamol   shaxs   tarbiyasi   davlat
siyosati   darajasiga   ko`tarilganligi   sababli   har   tomonlama   yetuk   erkin
fikrlovchi,go`zal   xulqli   ,   barcha   axloqiy   fazilatlarga   ega   barkamol   shaxsni   kamol
toptirish ta`lim-tarbiya jarayoninig asosiy maqsadi etib belgilandi.
Bu o`rinda milliy qadriyatlarimizning ajralmas qismi sanaladigan xalq og`zaki
ijodi   namunalarini   o`quvchilarga   tanishtirish,   ularga   boy   tariximiz,   ota-
bobolarimizning hayotiy tajribalari, o`lmas ijodiy asarlari orqali bolalar kamolotiga
hissa   qo`shish   dolzarb   vazifalardan   biriga   aylandi.   Boshlang`ich   sinf
darsliklaridagi   maqollarni   o`rganish   va   ularning   variantlarini   topish,   ularni
o`quvchilarga   o`rgatish   usullarini   tadqiq   etish   ushbu   ishning   dolzarbligini
belgilaydi.     
Mavzuning   obyekti:   Ishning   tadqiq   obyektini   boshlang`ich   sinf   O`qish
darsliklari
Mavzuning     predmeti:   Boshlang`ich   sinflarda   maqollarni   o`rganishning
asosiy   usul   va   vositalari,   ularni   qo`llashda   versiyalilik   va   milliy   koloridning   aks
ettirilishi. 
Mavzuning maqsadi.   Ushbu kurs ishning asosiy maqsadi  boshlang`ich sinf
o`quvchilari   ongida   maqol,   metal,   doston,   tex   aytish   tushunchasini   shakllantirish,
maqollarning  kelib chiqishi,  mazmun  mohiyati  va  qo`llanilishini  hayotiy  misollar
va maqollarning mavjud versiyalari yordamida tushuntirishdan iborat.
Mavzuning vazifalari.
1) boshlang`ich sinf o`qish  darsliklaridagi maqol va matallarni  mohiyatini o`rganish;
2) boshlang`ich sinf darsliklarida uchraydigan maqollarning variantlarini topish;
3) boshlang`ich   sinf   o`quvchilariga   notanish   maqollarning   mazmunini   anglashga
yo`naltirish malakasini shakllantirish;
Kurs ishining tarkibiy tuzulishi.   Kurs ishi kirish, asosiy qism, 2 bob, 4 ta 
reja, xulosa va foydalanilgan adabiyotlar ro’yixatidan iborat.  
3 I.Bob. Xalq og`zaki ijodi va uning o`ziga xos xususiyatlari
1.1.Boshlang’ich sinflarda xalq  og’zaki ijodidan foydalanish mazmuni
Yurtimiz   mustaqil   respublika   sifatida   shakllanib   rivoj   topayotganiga   25   yil
bo`lib  qoldi.  O`tgan  vaqt   mobaynida  xalq  xo`jaligining  hamma   sohalarida  keskin
sifat   o`zgarishlari   ro`y   berdi.   Madaniyat,   san`at,   adabiyot,   xalq   ijodiga   bo`lgan
munosabat   davlat   maqomi   darajasiga   ko`tarildi.   O`zbekiston   radio   va
televideniyasi,   gazeta,   jurnallarda   millatimiz   og`zaki   ijodi   namunalari   va   ular
haqidagi ma`lumotlar muntazam ravishda yoritilmoqda. 1
O`zining   dastlabki   yaratilish   davridanoq   xalq   og`zaki   ijodi   xalqning
yozilmagan   tarixiga   aylandi.   “Og`zaki   ijod”,   “xalq   og`zaki   ijodi”,   “og`zaki
adabiyot” kabi nomlar bilan   atalgan badiiy adabiyotning   ilk namunalari ikkinchi
tomondan   turmush,   hayot   darsligi   sifatida   yosh   avlodni   tarbiyalashdek     muhim
vazifani bajarib keldi.  Keyinchalik , yozuv madaniyati paydo bo`lgach, o`zida so`z
san`ati     asarlarini   yaratish   iqtidorini   his   qilgan,   xalq   orasidan   chiqqan   odamlar
bevosita xalq og`zaki adabiyotiga suyangan holda individual – yakka shaxs ijodini
yaratdilar.   Badiiy   adabiyotning   bu   yo`nalishi   shakllanib   rivojlangach,   yozma
adabiyot tushunchasi paydo bo`ldi. Yaratilish uslubiga ko`ra farq qiluvchi  og`zaki
va   yozma   adabiyot   bir-birini   inkor   qilmadi,   balki   ijodiy   hamkorlikni   davom
ettiraverdi. Ammo shu bilan birga har bir adabiyot o`ziga xos xususiyatlarini ham
yo`qotmadi.  Bu  jihatdan xalq  og`zaki  ijodi  jahon  folklorshunosligi  fani  tan  olgan
beshta xususiyatga ega. 
Ayni   paytda   yillar   davomida   xalq   og`zaki   ijodi   asarlari   bilan   yaqindan
munosabatda bo`lish yana bir xususiyatni  namoyon bo`lishini   tasdiqlamoqda. Bu
xususiyatni shartlilik deb atash mumkin.
An`anaviylik   xalq   og`zaki   ijodining   xos   xususiyatlari   qatorida   asosiy   belgi
sifatida   ularning   har   biriga   bildirishi   mumkin   bo`lgan   munosib   bahoni   inkor
etmagan   holda,   avvalgidek   jamoaviylikni   emas,   an`anaviylikni     ko`rsatish
maqsadga   muvofiqdir.   Chunki   butun   dunyo   xalqlari   ijodida   bo`lganidek,
1
  Umumiy o’rta ta'limning Davlat ta'lim standartlari va o’quv dasturi. Boshlang’ich ta'lim. // O’zb е kiston R е spublikasi Xalq ta'limi vazirligining 
Axborotnomasi. 7-maxsus son. –T.: «Sharq», 480 b.
4 o`zbeklarda   ham   og`zaki   ijod   asarlarining   yaratilishi   va   ijrosi   asrlar   davomida
shakllangan va bugungi kungacha davom etib kelayotgan an`analarga suyanadi.
Xalq   og`zaki   ijodidagi   an`anaviylikni   uch   yo`nalishda   tahlil     qilish   lozim.
Birinchidan,   ming   yillardan   beri   maqol   va   topishmoqqacha,   qo`shiqdan
dostonlargacha   bo`lgan   asarlar   og`zaki   an`anada   yaratilmoqda,   og`zaki   tarzda
yashab kelmoqda.   Ikkinchidan, folklor   asarlarining ijrosi va ijro qilinish vaziyati
va ijro usuli jihatidan an`anaga ega. Uchinchidan, an`anaviylik og`zaki asarlarning
matnida namoyon bo`ladi.
Og`zakilik.   Xalq   og`zaki     ijodining   ikkinchi   muhim   jihati   uning   og`zaki
yaratilishidadir.   Jahon   folklorshunosligi   ilmida   oddiy   haqiqat   sifatida
5X
a
lq
 o
g
`z
a
k
i ijo
d
i x
u
s
u
s
iy
a
t
la
r
i	
An`anaviylik	
Og`zakilik va badihago`ylik
Jamoaviylik va ommaviylik
Variantlilik va versiyalilik	
Anonimlik (asarni yaratgan 	
insoning noma`lumligi) takrorlanadigan   eng   muhim   fikrlardan   biri   folklorning   og`zaki   yaratilishi   va
og`zaki yashashi hisoblanadi. 
Chunki   butun   xalqlarning   og`zaki   ijodi   shu   yo`singa   bo`ysunadi   shu
qonuniyat   asosida   yaratiladi,   yashaydi.   Haqiqatdan   ham,     o`zbek   xalq   og`zaki
ijodidagi   hamma   janrlarning   inson   ruhiga,   ongiga,   tabiatiga   ta`siri,   ko`pincha,
uning   og`zaki   ijrosi   bilan   belgilanadi.   Xatto,   shunday   asarlar   borki,   ularning
yozma,   qolaversa,   nashr   qilingan   matnini   o`qish   mazkur   asar   haqida   haqiqiy
tasavvur   hosil   qilmaydi.   Xususan,   askiya,   latifa,   tez   aytish,   topishmoq   kabi
janrlarni ma`lum bir muhitdagi asar ijrosi ta`siri, ulari jonli vaziyatda eshitish, shu
holat   ishtirokchisis   sifatida   his   etish   bilan   uning   matnini     yakka   holda   o`qish
o`rtasida   o`qish   o`rtasida   yer   bilan   osmoncha   farq   bor.   Og`zaki   ijro   folklor
asarining yaratilishida ikki oqibatni taqozo qiladi. 
Xalq og`zaki ijodi asarlarini og`zaki ijroda eshitish mazkur asarning matnini
o`qishdan   afzal   hisoblanadi.   Og`zaki   ijro   folklor   asarining   yaratilishi,   yashashida
ikki   oqibatni   taqozo   etadi.   Birinchidan,   og`zaki   ijro   yozma   adabiyotda
kuzatilganidek,   jiddiy   mas`uliyatdan   xoli   bo`ladi:   yozma   adabiyot     vakili   ijod
qilayotgan asariga to`liq mas`ul hisoblanadi. Og`zaki ijroda esa bunday munosabat
aynan   og`zaki   asar   og`zaki   ijro   etilayotgani   uchun   nisbatan   zaiflashadi.   Xalq
latifalarida muayyan ijtimoiy hayotda ro`y bergan va berayotgan hodisalar  keskin
satirik tarzda tanqid qilinishi mumkin. Ammo yaratuvchi shaxsining mavhumligi –
anonimligi   eng   ashaddiy   tanqidiy   latifalarda   ham   “emish”   shiori   ostida   asarning
yashashini taminlayveradi. Og`zaki ijro ayni paytda asarning ommalashuvida ham
ijobiy ahamiyat kasb etadi. Chunki har bir ertak, doston, maqol, topishmoq, latifa
ijro  etilgani  zahoti   tinglovchilar   orasidagi   ma`lum   iqtidorga  ega shaxs  tomonidan
qayta hikoya qilinishi mumkin. Qayta hikoya qilayotgan ijrochi esa asarni og`zaki
eshitgani   va   og`zaki   ijro   etayotgani   uchun   har   bir   so`z,   jumlani   o`zgarishsiz
takrorlash   lozimligidan   o`zini   xoli   hisoblaydi.   Natijada,   asarning   mazmuni,
g`oyasi,   qahramonlari   tavsifi   asosan   saqlangani   bilan   yangi   ijrochi   o`z   asarida
shaxsiy hayotiy kuzatishlarini, tajribalar xulosasini ifodalash imkoniga ega bo`ladi.
“Alpomish” dostonini Fozil Yo`ldosh qahramonli aytgan, Ergash shoir muhabbatli
6 aytgan   kabi   mashhur   mulohazalar   bevosita   og`zakilik   fazilatlaridan   hisoblanishi
mumkin.
Ammo,   ikkinchidan,   og`zaki   ijro   asari   yozib   olinmagani   taqdirda   oxir
pirovard o`limga mahkum etilish ehtimoli bor. Uzoq o`tmishda millatimiz baxtiga
yozib   qo`yilgan   o`nlab   asarlar   taqdiri   fikrimizni   tasdiqlaydi.   Oqilona   fikr   yuritib
faraz   qilaylik,   Gerodot,   Polien   kabi   mashhur   tarixchilar   To`maris,   Shiroq   haqida
ma`lumot     bermaganlarida,   bu   rivoyat   bizgacha   yetib   kelarmidi?!   Mahmud
Koshg`ariy   hazratlari   tomonidan   meros   qilib   qoldirilgan   “Devonu   lug`otit-turk”
asarida 300 ga yaqin go`zal maqollar yozib qoldirilgan. Ular orasida “Osh totug`i
tuz”,   “Kishi   alasi   ichtin,   yilqi   alasi   tashtin”   kabi   bugungi   kunda   hali
foydalanilayotgan va “Tulki o`z uyasiga qarab hursa, qo`tir bo`ladi”, “Yayov oti –
choriq,   kuchi   -   oziq” 2
  kabi   unutilgan   maqollar   ham   bor.   Devondagi   ko`pgina
maqollarning ma`nosi saqlangan, ammo ular tarkibidagi so`zlar o`zgargan. Xullas,
zamonlar   o`tishi   bilan   millat   tilida   ro`y   bergan   o`zgarishlar,   ijtimoiy,   maishiy
hayotdagi   yangiliklar,   ayniqsa,   og`zaki   ijod   namunalarini   yoddan   biladigan
insonlarning   vafot   etishlari   oqibatida   ko`p   ajoyib   asarlar   yashashdan   to`xtashi
tabiiy bir holdir. Ayniqsa, XX asrimizning o`rtalarida xalq og`zaki ijodiga bo`lgan
munosabat   sovugani   oqibatida   bir   qator   ajoyib   asarlar   yo`qolib   ketdi   va   ularni
qayta tiklash mumkin bo`lmay qoldi.  
Albatta, og`zakilik haqida fikr yuritganda, xalq asarlariga jon ato etib turuvchi
improvizatsiya   –   badihago`ylikni   unutish   mumkin   emas.   Improvizatsiya   hamisha
ijroga   shukuh,   fayz   bag`ishlagan.   Qirq   yildan   ortiq   vaqt   mobaynida   xalq   og`zaki
ijodi   fanidan   ma`ruza   qilish   davomidagi   tajriba   shuni   ko`rsatadiki,   oliy   o`quv
yurtida   dars   beruvchi   ustoz,   o`rta   ta`limda   mashg`ulot   o`tkazuvchi   o`qituvchi
nutqiga tinglovchilar kayfiyati doimiy ta`sirini o`tkazar ekan. Ilhom kelgan paytda
oddiy   mavzuni   o`quvchilarga   tushuntirish   jarayonida   qiziq-qiziq   fikrlar   bostirib
keladi, keyinchalik esa bu fikrlar maqolalarga aylanadi. G`ulom Karimov, Subutoy
Dolimov,   Muhammadnodir   Saidov,   Ozod   Sharafiddinov   tajribasida   bu   holatning
muttasil   davom   etganiga   sanoqsiz   ravishda   guvoh   bo`lganmiz.   Aynan   shunday
2
  M.Koshg`ariy  “Devonu lug`otit-turk”. Indeks-lug`at. Toshkent 1967-yil. 534-536-betlar
7 vaziyat   iste`dodli   qo`shiqchilar,   laparchilar,   askiyabozlar,   lofchilar,   topishmoq
aytuvchilar, ertakchilar va baxshilar hayotida ham ro`y beradi.
  Improvizatsiya   ijrochining   ilhomiga   bog`liq.   Mashhur   Sulton   kampirning
qozoq   oqiniga   tog`ning   yoshini   bilmoqchi   bo`lsang,   og`zini   ochib,   tishini   ko`r
qabilidagi   javoblari,   baxshilarning   tanish   tinglovchilar   fazilatlari,   yoki
kamchiliklari   haqida   doston   ijrosi   davomida   hikoya   qilib   ketishlari   ijro   fayziga
fayz   qo`shgan.   Tinglovchilarning   hayqiriqlari   ostida   ijro   etilayotgan   doston
o`chmas   taassurotlar   qoldirgan.   Ustoz   Hodi   Zarif   bo`lajak   Chori   baxshi   bilan
tasodifan birinchi uchrashgan paytlarida undan mashina to`xtagan joyning nomini
so`raganlar.   Baxshi   “Qora   buloq”   qishlog`ining   ta`rifini   qiyomiga   yetkazib   aytib
bergan   ekan.   Hodi   og`a   shu   zahoti   notanish   Choriga:   “Sen   baxshimisan?”   –   deb
savol bergan ekanlar. Bu tanishuv keyinchalik bir necha yillik ijodiy hamkorlikka
aylangani   sir   emas.   Xalqimiz   og`zaki   ijodining   bebaho   go`zal   janri   askiyani-ku
improvizatsiyasiz   tasavvur   qilib   bo`lmaydi.   Mashhur   askiyabozlar   Yusuf   qiziq,
Erka qori, G`anijon Toshmatov, Qayum  askiyaboz,  Ubaydulla Abdullaev, Ma`ruf
Rahimov kabilarning ijodi to`liq improvizatsiya hisobiga gullagan.
Xullas,   xalq   og`zaki   ijodidagi   og`zakilik   xususiyati   asrlar   davomida
millatimiz tajribasidan o`tgan va muhim ahamiyatga ega belgi sifatida baholanishi
mumkin.
Jamoaviylik.   Jamoavilik   deganda,   muayyan   ish   jarayonining   bir   guruh
odamlar   ishtirokida   birgalikda   bajarilishi   nazarda   tutiladi.   Xalqimizda   hashar
uyushtirish an`anasi bor. Bu an`anaga binoan bir-ikki kunda xo`jalik imoratlarining
asosi   jamoa   bo`lib   qurib   bitkazilgan.   Bugungi   kunda   yurtimiz   aholisi   turli
bayramlar munosabati bilan hasharga chiqadi va mahalla jamg`armalariga qilingan
ish   hisobidan   mablag`   o`tkazadilar.   Xullas,   jamoa   bo`lib   imorat   qurish,   hashar
o`tkazib   joylarni   tartibga   solish,   ekin   ekish,   hosil   yig`ish   mumkin.   Ammo   san`at
asarini hashar yo`li bilan yaratib bo`lmaydi. To`g`ri, tarixda ikki, ba`zan uch kishi
uyushib san`at asari yaratilgan holatlar kuzatilgan. Lekin buning uchun hammuallif
shaxslar   bir-birlariga   ruhan,   ma`nan,   dunyoqarash   jihatdan   o`ta   yaqin   bo`lishlari
shart   edi.   Xo`sh,   u   holda   xalq   dostonlari,   ertaklari,   qo`shiq   va   boshqa   janr
8 asarlarini   qanday   qilib   jamoa   ijodi   mahsuli   deyishimiz   mumkin.   Gap   shundaki,
xalq   og`zaki   ijodi   asarlari,   u   asar   qaysi   janrda   ekanidan   qat`i   nazar,   bitta   shaxs
tomonidan yaratiladi. U shaxs, shubhasiz, badiiy ijod qilish, so`z san`atiga oid asar
yaratish   iqtidoriga   ega   bo`lgan.   Ammo   vaziyat   taqozosi   bilan   bu   odamning   asar
yaratgani   hujjatlashtirilmagan.   Yana   ham   aniqroq   aytsak,   hujjatlashtirishning
hojati ham bo`lmagan. Asar muallifining o`zi buni xohlamagan. Qolaversa, og`zaki
asarni   qanday   qilib   rasmiylashtirish   masalasi   o`ylab   ham   ko`rilmagan.   Natijada,
doston, ertak, qo`shiqlar yaratilavergan, bironta odam bu asarni men yaratdim, deb
da`vo   qilmagan.   Ustiga   ustak   asar   og`zaki   bo`lgani   uchun   tinglovchilar   orasidagi
iqtidorli yurtdoshlar uni zudlik bilan qayta ijro etganlar. Bu ijro ikkinchi, uchinchi
shaxslar   iqtidoriga   ko`ra   qator   o`zgarishlarga   duch   kelgan   va   badiiy   jihatdan   yo
mukammallashgan,   yo   zaiflashgan.   Ayni   paytda,   mazkur   namunaning   xalq   ijodi
qatoridan   o`rin   olishi   uchun   xizmat   qilgan.   Birinchi   muallif   esa   o`zi   yaratgan
namunani   yurtdoshlari   tomonidan   ijro   etilganini   bilib   faxrlangan.   Shunday   qilib,
bugungi kunda milliy qadriyatlarimizning munosib tarkibiy qismi hisoblangan xalq
og`zaki ijodi xazinasi vujudga kelgan.
Og`zaki   ijod   asarining   badiiy   jihatdan   mukammallashib   borishida,   hatto
yangi-yangi   asarlarning   paydo   bo`lishida   oddiy   tinglovchi   ommasining   bevosita
ishtirok etishini ham nazarda tutish kerak. Mirzo Ulug`bek nomidagi O`zbekiston
Milliy   universitetida   2009   yilda   O`zbekiston   xalq   baxshisi   Qahhor   baxshi   bilan
Jurnalistika   va   O`zbek   filologiyasi   fakultetlari   talabalarining   uchrashuvi   o`tdi.
Dostondan   parcha   aytayotgan   baxshi   to`satdan   voqea   tizimiga   tinglovchilarni
qo`shib yubordi. Muhimi, bu yangilikni hamma tabiiy hol deb qabul qildi. Aslida
tinglovchi   baxshiga   hurmatini   izhor   etishi   oqibatida   yangi-yangi   misralarning
tug`ilishiga sabab bo`lgan edi.
Matn   an`anasida   doimiy   ravishda   qolip   shaklida   qo`llanadigan   parchalar,
tasvir   vositalari   bor.   Ertakchi,   dostonchi,   qo`shiqchi   ijro   davomida   ulardan
foydalanadi.   Yaratilgan   asar   yangi   bo`lsa-da,   unda   ana   shu   an`anaviy   o`rinlar
saqlanib qoladi. Natijada, o`z-o`zidan yangi doston to`qigan baxshi birinchi marta
aytgan dostonini to`liq ravishda o`ziniki deb ayta olmaydi. Chunki u yaratgan asar
9 an`anaviylik   belgisi   bilan   avvalgi   namunalardan   jiddiy   ozuqlangan   bo`ladi.
Demak, jamoaviylik xalq og`zaki ijodining yaratilishi nuqtai nazaridan qadimiyligi
asosida   vujudga   kelgan   xususiyat   ekan.   Eng   muhimi,   jamoaviylik   deganda,
o`tmishda   ijod   qilish   iqtidoriga   ega   yakka   shaxs   –   ajdodlarimiz   xizmatini
unutmasligimiz lozim.
Variantlilik   va   versiyalilik.   Bir   asarning   syujet   va   kompozitsiyasida   muhim
o`zgarishlar   bilan  bir   necha   nusxalarga   ega   bo`lishi   varinatlilik  xususiyatini   hosil
qiladi.   Og`zaki   ijodda   esa   variantlilik   asarni   og`zaki   ijro   etish   usulidan   vujudga
keladi.
Doston   va   ertakni   aytayotgan   ijrochi   ziyraklik   bilan   tinglovchilarni   kuzatib
boradi.   Yuqorida   ham   qayd   etganimizdek,   tinglovchi   auditoriyasining   asarni
eshitishga bo`lgan munosabatiga qarab yo`l-yo`lakay qo`shimchalar bilan boyitish
yoki qisqartirib yuborish mumkin. Bu o`rinda ijrochining kayfiyati, sog`lig`i ham
muhim   ahamiyatga   ega.   Ayniqsa,   hayotiy   muammosi   yechilgan   baxshi   o`z
ehtirosini   do`mbirani   chertish,   dostonni   qayta   aytish   orqali   ifodalaydi.   Natijada,
tinglovchi   alohida   mehr   qo`shib   ijro   etilgan   doston   bilan   tanishadi.   Qolaversa,
odatda, har bir baxshi o`zini el orasidagi hurmatini biladi. Ijro etayotgan dostonini
boshqa   baxshilardan   farqli   qilib   aytishga   harakat   qiladi.   Iqtidori,   hayot   tajribasi,
baxshilik mahoratini uyg`un qilib, imkoniyati darajasida asarni boshqacha lavhalar
bilan boyitish yo`llarini izlaydi. Masalan, Fozil Yo`ldosh o`g`li aytgan “Alpomish”
dostonida   zakot   muammosi   Hakimbekning   taklifidan   kelib   chiqadi.   Professor
Muhammadnodir   Saidov   bu   vaziyatni   dostondagi   otalar   va   bolalar   tamoyili   bilan
bog`lagan.   Boysarining   zakot   to`lashdan   bosh   tortib,   qalmoq   yurtiga   ko`chishiga
Barchin   qarshi   chiqadi.   Muhammadnodir   Saidov   Barchinning   harakatini
dostondagi   yoshlar   vakili   sifatida   Hakimbekni   qo`llash   bilan   bog`laydi.
“Alpomish”ning   Xushboq   Mardonaqul   o`g`li   variantida   Boybo`rining   xotini
Kuntug`mishni   cho`rilar   xizmatini   ko`rish   uchun   Boysarinikiga   jo`natadi.
Boysarining xotini cho`rilarga ovsinini urishni buyuradi. Aka-uka o`rtasidagi bosh
kelishmovchilik   shu   lavhadan   boshlanadi.   Saidmurod   Panoh   o`g`li   variantida   esa
zakotni   to`g`ridan-to`g`ri   Boybo`rining   o`zi   o`ylab   topadi.   Bir   qarashda   bu
10 farqlarning   alohida   muhim   ahamiyati   yo`qdek   tuyiladi.   Aslini   olganda,   Fozil
Yo`ldosh   o`g`li   ijrosidagi   “Alpomish”   dostonida   aks   etgan   davlatchilik   jarayoni
asosli   ravishda   o`z   ifodasini   topgan.   Hakimbek   bo`lg`usi   davlatning   paydo
bo`lishida   yetakchi   vazifani   bajardi,   Boysun-Qo`ng`irotda   zakotni   joriy   qildi,   bu
qarorga qarshi chiqqan Boysarini keyinchalik qalmoqdan qaytarib keldi va yurtini
birlashtirishga erishdi. Oxir oqibatda o`zining davlat boshlig`i sifatidagi hurmatiga
sazovor   bo`ldi.   Fozil   shoir   “Alpomish”ni   qahramonli,   Ergash   shoir   muhabbatli
aytgan, deyishda ham variant tushunchasini qayd etish mumkin.
Variantlilik   maqollarda   ham   uchrab   turadi.  “Yaqindagi   qo`shnidan   uzoqdagi
qarindosh   yaxshi”   yoki   “Uzoqdagi   qarindoshdan   yaqindagi   qo`shni   yaxshi” 3
maqoli vaziyatga ko`ra aytilaveradi.
Yozma adabiyotda ham variant tushunchasi bor. Lekin bu tushuncha juda tor
ma`noda qo`llanadi. Chunki biror romanning varianti haqida gap aytish uchun bir
yozuvchining o`zi asarni boshqa-boshqa nusxalarda yozib chiqishi kerak. Xususan,
badiiy   adabiyotda   Said   Ahmadning   “Ufq”   romani   “Sharq   yulduzi”   jurnali
variantida   va   alohida   kitob   ko`rinishida   nashr   ettirilgani   ma`lum.   Shuningdek,
Yoqub Yakvalxo`jaevning “Qaytar dunyo” romanining “Yoshlik” jurnali va kitob
varianti borligi ma`lum.
Versiya ham variantlilikning bir ko`rinishidir. Faqat variantlilik tor ma`noda,
versiyalilik  keng   mahnoda   tushuniladi.   Asar   nomi   bir   xil   bo`lsa,   undagi   voqealar
tizimi   bir-biriga   yaqin   bo`lsa,   qahramonlar   xatti-harakatida   muayyan   o`xshashlik
saqlansa, variantlilik; asarning umumiy mazmunida qandaydir umumiylikka ishora
sezilsa,   versiya   vujudga   keladi.   Masalan,   “Alpomish”   dostonining   o`zbek   xalqi
doirasida   30   ga   yaqin   varianti   bor.   Ammo   bu   dostonning   Qo`ng`irot,   Oltoy,
Qipchoq,   O`g`uz   versiyalari   mavjudki,   u   versiyalar   bilan   tanishganimizda   ayrim
lavha va voqealarda umumiylikdan boshqa o`xshashlikka duch kelmaymiz. “Tohir
va Zuhra” dostonining qozoqlarda “Qo`zi Ko`rpesh va Bayan Suluv” versiyasi bor.
3
  Sh.Shomaqsudov, Sh.Shorahmedov “Hikmatnoma”. Toshkent 1990-yil. 408-bet.
11 Xullas,   variant   deganda,   asar   syujeti   va   kompozitsiyasidagi   qisman   farqlar
borligi,   versiya   deganda,   bir   asarning   katta   o`zgarishlar   bilan   bir   necha   xalqlar
og`zaki ijodidagi alohida-alohida nusxalari tushuniladi.
Anonimlik.   Anonimlik   asar   muallifi   nomining   ma`lum   emasligi   demakdir.
Xalqimiz   og`zaki   ijodidagi   yuzlab   ertak   va   dostonlarni   birinchi   bo`lib   aytgan
ijodkor   nomi   anonimdir.   Xalq   qo`shiqlari,   maqollari,   topishmoqlari   ham   bizga
ma`lum   bo`lmagan   bobo-momolarimiz   tomonidan   yaratilgan.   Ammo   ular,   biz
avval   aytganimizdek,   o`z   ismlarining   saqlanib   qolishini   xohlamaganlar.
Keyinchalik   esa   asarni   birinchi   yaratgan   va   aytgan   shaxs   nomining   yoddan
ko`tarilishi ham an`anaga aylangan. Ammo xalq og`zaki ijodidagi anonimlik bilan
yozma   adabiyotdagi   asar   muallifi   nomining   ma`lum   emasligi   mutlaqo   boshqa-
boshqa   tushunchalardir.   Og`zaki   ijodda   anonimlik   oddiy   holat   bo`lsa,   yozma
adabiyotda   adib   nomining   yo`qligi   tasodif   hisoblanadi.   Masalan,   “Yusuf   va
Zulayxo”, “Gul va Navro`z” dostonlarini yozgan shoirlar nomi ma`lum bo`lmagan
taqdirda   ham,   bu   asarlar   og`zaki   ijod   namunasi   hisoblanmaydi.   Chunki   ularning
matni og`zaki adabiyot an`anasiga mos kelmaydi.
Shunday qilib, og`zaki ijoddagi anonimlikni xalq farzandlarining o`z millatiga
xolis va beminnat xizmat qilishi namunasi sifatida qadrlash maqsadga muvofiqdir.
Xalq og`zaki ijodining yana bir xususiyatini shartlilik deb belgilash mumkin.
Bu   xususiyat   foklorshunoslar   tomonidan   yetarli   tadqiq   etilmagan.   Shartlilik   xalq
og`zaki   ijodi   asarlarida   ijrochilar   tomonidan   aytilgan   fikrni   muhokamasiz   qabul
qilish   bilan   bog`lanadi.   Bunday   tasvirlarda   tinglovchi   “Nega?”   degan   savolni
bermagan, yoki xayoliga ham keltirmagan. Tinglovchi baxshidan dostonni mahorat
bilan ijro etishni kutgan, talab qilgan, ammo shu bilan birga baxshining ham inson
ekanligini,   uni   ba`zan   kechirish   lozimligini   ham   unutmagan.   Bunday   paytlarda
tinglovchi   baxshini   ortiqcha   savollar   bilan   qiynamagan.   Masalan,   Muhammadqul
Jonmurod o`g`li Po`lkan aytgan dostonning nomi “Temirxon Poshsho” deb ataladi.
Dostondagi   voqealar   davomida   esa   Temirxon   poshsho   deyarli   ishtirok   etmaydi.
Yoki   Jo`ra   Eshmirza   o`g`li   ijro   etgan   “Malla   savdogar”   dostonida   ham   Malla
savdogar   voqealar   tizimida   yetakchi   qahramon   sifatida   namoyon   bo`lmaydi.
12 Ammo baxshiga “Nega dostonning nomini shunday atadingiz?” – deb savol berish
odobdan hisoblanmagan va doston shartli ravishda shunday atalavergan. Go`ro`g`li
turkumi   dostonlarida,   ko`pincha,   G`irot,   G`irko`k   nomlari   chalkash   keladi.   Lekin
buning   sababi   ham   aniqlanmaydi.   “Alpomish”   dostonida   Hakimbek   Qalmoq
yurtida   yetti   yil   zindonda   yotadi.   Oxirgi   muddatdagina   Kayqubod   unga   qo`y
tashlab   turadi.   Ammo   yetti   yil   zindonda   inson   ovqatsiz,   suvsiz   qanday   yashashi
mumkin   degan   savolni   hech   kim   bermaydi.   Bu   o`rinda   ham   voqea   baxshi
tomonidan qanday bayon etilsa, shundayligicha qabul  qilinaveradi. Natijada, xalq
og`zaki   ijodi   asarlarining   ijrosidan   tinglovchi   ma`naviy   lazzat   olgan,
qahramonlarning   xatti-harakatlarini   baholagan,   muhokama   qilgan,   o`ziga   namuna
deb   bilgan,   ammo   ayrim   masalalarga   ortiqcha   sinchkovlik   bilan   ahamiyat
bermagan.   Ehtimol,   shartlilik   belgisi   xalq   og`zaki   ijodi   asarlarini   e`zozlashda
o`ziga xos o`lchov bo`lib xizmat qilgan bo`lishi ham mumkin.
1.2 Xalq og`zaki ijodi janrlari
Har   bir   fan,   sohaning   muhim   nazariy   masalalari   bo`ladi.   Badiiy   adabiyotni
o`rganuvchi   fan   adabiyotshunoslik   deb   ataladi.   Xalq   og`zaki   poetik   ijodini
o`rganish   sohasini   folklorshunoslik   deymiz.   Folklorshunoslik   adabiyotshunoslik
tarkibidagi mustaqil fan hisoblansa-da, o`rganish obyekti badiiy adabiyot bo`lgani
sabab   bir   qator   umumiy   va   mushtarak   jihatlari   bor.   Xususan,   janrlar   masalasi
adabiyotshunoslik   uchun   ham,   folklorshunoslik   uchun   ham   muhim   hisoblanadi.
Faqat   adabiyotshunoslikda   yozma   adabiyot   vakillari   qalamiga   mansub   g`azal,
ruboiy, doston, noma kabi (mumtoz adabiyot); she`r, hikoya, roman, drama kabilar
(zamonaviy   adabiyot)   ning   janr   xususiyalari   o`rganiladi.   Folklorshunoslikda   esa
xalq   og`zaki   adabiyotidagi   maqol,   qo`shiq,   ertak,   doston   kabi   janrlarning   o`ziga
xoslik tomonlari tadqiq etiladi. Ammo qaysi shaklda yaratilgan adabiyot ekanidan
qat`i   nazar   har   bir   yo`nalishdagi   yutuqlar   va   kashfiyotlar   adabiyotshunoslik   ilmi
taraqqiyotiga   qo`shilgan   hissa   sifatida   baholanaveradi.   Avvalo,   badiiy   asarlar
yaratilish jinsi yoki turiga ko`ra uch xil bo`lishini esga olaylik. Jahon adabiyotida
uchta   jinsning   mavjudligi   (epos,   lirika,   drama)   qayd   etilgan,   tan   olingan.   Janr
deganda,   ana   shu   uchta   jinsdagi   asarlar   tarkibini   tashkil   qiluvchi   kichik   turlar
13 tushuniladi.   Masalan,   yozma   adabiyotda   epik   asarlar   turini   roman,   qissa,   hikoya
janrlari,   og`zaki   adabiyotda   ertak,   doston,   latifalar   tashkil   etadi.   Ya`ni   jins   nomi
saqlanishi,   tarkibi   esa   asar   yaratilish   usuliga   ko`ra   (og`zaki   yoki   yozma)   boshqa-
boshqa janrlardan iborat bo`lishi mumkin.
Epos   –   yunoncha   “epos”   –   rivoya,   hikoya,   qo`shiq   so`zidan   iborat   bo`lib,
badiiy   adabiyotda   voqea,   hodisani   bayon   qilish,   hayotiy   lavhaning   tafsilotlarini
ifodalash ma`nosini anglatadi. Ta`rifdagi “qo`shiq” so`ziga ajablanish kerak emas,
chunki   qadimgi   yunonlar   nazarda   tutgan   qo`shiqlar   so`zning   hozirgi   paytda
tushunilishidan   farqli   ravishda   voqea-hodisani   bayon   qilish   xususiyatiga   ega   edi.
Badiiy adabiyotdagi epik jinsda biron voqea badiiy so`z vositasida hikoya qilinadi.
Xalq   og`zaki   ijodida   bunday   jinsga   mansub   janrlar   afsona,   naql,   rivoyat,   ertak,
doston,   ayrim   termalar,   latifa,   loflardan   iboratdir.  Mazkur   nazariy   masalani   ilmiy
asosda   o`rgangan   olim   Bahodir   Sarimsoqov   avval   qayd   etilgan   uch   jins   qatoriga
to`rtinchisini  ham  qo`shgan  va   “maxsus   tur”   deb  atagan.  Bu   tur  tarkibini:  “oddiy
o`tirish   olqishlari,   qarg`ish,   so`kish,   maqol,   matal,   topishmoq   va   boshqa   xildagi
yumuq   iboralar”,   -   deb   belgilagan.   Haqiqatan   ham,   qayd   etilgan   janrlarda   bir
tomondan muayyan vaziyat, voqea-hodisa haqida tasavvur hosil qilish uchun aniq
ma`lumot,   axborot   mavjud   bo`lishiga   qarmay,   aytilgan   matnning   hajm   jihatdan
o`ta ixchamligi alohida ko`zga tashlanadi.  
Taniqli folklorshunos olimlardan V.M.Jirmunskiy va H.T.Zarifov o`zbek xalq
og`zaki   ijodidagi   dostonlarni   “Qahramonlik   eposi”   deb   ataganlar.   1947-   yilda
Moskvada e`lon qilingan katta hajmdagi kitobni “O`zbek xalq qahramonlik eposi”
deb   ataganlar   va   unda   “Alpomish”,   Go`ro`g`li   turkumiga   oid   dostonlar,
“Kuntug`mish” kabi ishqiy-romanik dostonlar tahlil etilgan.              
Lirika – lira deb atalgan qadimgi yunon musiqa asbobining nomidan olingan
bo`lib,   badiiy   adabiyotda   inson   his-tuyg`usini,   ichki   kechinmalarini   ifodalovchi
asarlar nazarda tutiladi. Ma`lumki, hayotda turli voqea-hodisalar ro`y beradi. Lirik
asarlarda   ana   shu   turmush   lahzalari   ta`sirida   shaxs   qalbida   paydo   bo`lgan
kechinmalar   ifodalanadi.   Ana   shu   xususiyati   bilan   lirika   eposdan   farqlanadi.
Chunki  bunday asarlarda bosh maqsad sodir bo`lgan hayotiy voqeani  emas, balki
14 ana   shu   voqeaga   nisbatan   ichki   munosabat   tarzida   ifodalanuvchi   ruhiy
taassurotlarning   namoyon   bo`lishini   izohlaydi.   Shuning   uchun   lirik   asarlarda   aks
etgan   voqea   bayonini   aynan   emas,   nisbiy   tushunish   lozim.   Masalan,   “Alpomish”
dostoni “Burungi o`tgan zamonda, o`n olti urug` Qo`ng`irot elida Dobonbiy degan
o`tdi.   Dobonbiydan   Alpinbiy   degan   o`g`il   farzand   paydo   bo`ldi.   Alpinbiydan
tag`in ikki o`g`il paydo bo`ldi: kattakonining otini Boybo`ri qo`ydi. Kichkinasining
otini   Boysari   qo`ydi”,   -   deb   boshlanadi.   O`z-o`zidan   ma`lumki,   Fozil   Yo`ldosh
o`g`li   dostonni   tinglovchiga   aytilajak   asardagi   voqealar   qanday   boshlangani
yuzasidan ma`lumot bermoqchi. Matnda baxshi Qo`ng`irot, Dobonbiy, Alpinbiylar
bilan tinglovchini tanishtirmoqda. Aslini olganda, dostonning to`liq mazmuni ana
shunday xabarlar tizimidan iborat. Endi lirik qo`shiqdan bir namuna keltiraylik:
“Tolga chiqib tol bo`ldim,
Tusholmay behol bo`ldim.
O`z tengimning ichida
Muncha betole bo`ldim”. 4
       
Qo`shiq   aytayotgan   qizmi,   yigitmi   tolga   chiqqani,   tushgani   haqida   xabar
berayotgandek   tuyiladi.   Vaholanki,   uning   maqsadi   bizga   qilgan   harakatini   aytish
emas.   Balki   o`z  tengini   topa  olmay   qalban  iztirob  chekayotganini   izhor   qilishdir.
Tol   esa   shunchaki   bir   vosita,   xolos.   Odatda,   qo`shiqlarning   dastlabki   misralari,
ko`pincha,   tinglovchini   chalg`itish   yoki   nimanidir   ifodalash   maqsadida   to`qiladi.
Asosiy   maqsad   oxirgi   misrada,   ba`zan   3-4-misralarda   ifodalanadi.Inson   qaysi
vosita bilan bo`lmasin, o`zining his-tug`usini, ichki kechinmalarini, ruhiy holatini
izhor   qilar   ekan,   lirik   asar   namunasi   vujudga   keladi.   Shuning   uchun   ham   ayrim
iqtidorsiz   shaxslarning   ma`nosiz   qofiyalar   yig`indisidan   iborat   she`riy   asarlarini
lirika   namunasi   deb   bo`lmaydi.   Haqiqiy   ma`nodagi   lirik   asar   insonni   loqayd
qoldirmaydi, unga ma`naviy huzur bag`ishlaydi, estetik rohat beradi.
Xalq og`zaki   ijodidagi  har  bir  lirik qo`shiq  qachonlardir   dil  so`zlarini  aytish
bilan   ruhiy   olamidagi   o`zgarishlarni   bildirmoqchi   bo`lgan   yigit-qizlarning   qalb
daftaridagi   muhrlangan   misralardan   iborat.   Hatto   bolalar   folkloriga   mansub
4
  D.Yusupova “Adabiyot”. Toshkent 2014-yil. 111-112-betlar. 
15 allalarni   olasizmi,   “Boychechak”,   “Oftob   chiqdi   olamga”   qo`shiqlarini   olasizmi,
lirik asarlar talabiga javob berishi shart deb hisoblash kerak.
Xullas,   lirik   qo`shiqlar   asrlar   davomida   xalq   og`zaki   ijodidagi   qalb   izhorini
ifodalovchi asosiy janr sifatida yashab kelgan so`z durdonalaridir.
Drama.   Yunoncha   “drama”   so`zidan   olingan   bo`lib,   harakat,   tanglik,
mushkullik   ma`nolarini   bildiradi.   Badiiy   adabiyotda   “drama”   so`zidagi   harakat
ma`nosi   asos   qilib   olingan   va   muayyan   voqea-hodisani   sahnada   harakat   orqali
ifodalash   tushunchasi   nazarda   tutiladi.   Shubhasiz,   mazkur   harakat   orqali   so`z
vositasining   yetakchiligini   inkor   qilish   mumkin   emas.   Dramatik   asarlarda   vaqt,
makon cheklangan bo`ladi. Voqeaning mohiyati drama ishtirokchilarining nutqlari
bilan ochiladi.
Xalq og`zaki ijodida dramatik janrlarni, Bahodir Sarimsoqov fikricha, og`zaki
drama, kulki – hikoya, qo`g`irchoqbozlik, askiya janrlari tashkil etadi. Bu asarlarni
ijro   qiluvchilar   faqat   og`zaki   nutqlari   bilangina   emas,   tovush   tovlanishi   –
intonatsiya,   yuz,   ko`z,   bosh,   qo`l   harakatlarini   ishga   solib   ham   obraz   yaratadilar.
Oqibatda,   tomoshabin   tinglovchilarni   o`ziga   jalb   qiladigan   teatrlashgan   tomosha
ko`rinishi   vujudga   keladi.   Misol   uchun   Yo`ldosh   A`zamov   rejissyorlik   qilgan
“O`tkan   kunlar”   badiiy   filmidagi   Xudoyorxon   va   Musulmonqul   qiyofalari   bilan
o`ynalgan   qo`g`irchoqbozlikni   eslashingiz   mumkin.   Xalq   dramasi   haqida
yaxshiroq tushunchaga ega bo`lishni istasangiz, Abdulla Qodiriyning “Mehrobdan
chayon”   romanidagi   “Xon   ko`ngil   ochmoqchi”   va   “Qiziqlar”     bobini   o`qib
chiqishingizni maslahat beramiz.    
Xalq   dramasi   qatnashchilari   asar   mazmunini   o`zlari   o`ylab   topadilar.
Tomoshaga   yig`ilgan   odamlar   o`rtasida   qallob   qozi,   jinoyatchi,   jabrlanuvchi,
sho`rpeshona ona yoki xotin, baxtsiz ota, landovur farzand kabi rollarni bajaradilar.
Uzoq   o`tmishdan   tortib   o`tgan   asrning   o`rtalarigacha   bozorlarda,   guzarlarda
qiziqchilarning sahna ko`rinishlarini uyushtirishlari oddiy odat edi.
Askiya   esa   maxsus   so`z   o`yini   musobaqasi   tarzida   to`ylarda,   sayillarda,
yig`inlarda   o`tkazilgan.   Askiyabozlar   ikki,   ba`zan   uch-to`rt   guruhga   bo`linib
tanlangan   mavzu   doirasida   so`z   asos   bo`lgan   bellashuvlarda   kuch   sinashganlar.
16 Bunday anjumanlarda askiya ishtirokchilarining turgan joylari o`z-o`zidan sahnaga
aylanib   qolar   edi.   Tinglovchilar   esa   askiya   jozibasiga   mast   bo`lib,   qayerda
o`tirganlarini   ham   bilmay   qolar   edilar.   Shuning   uchun   yuqorida   qayd   etilgan
janrlar dramatik tur tarkibini tashkil etgan.
Shunday   qilib,   xalq   og`zaki   ijodidagi   asarlarning   jins   va   turlari,   ulardagi
janrlar  tarkibi haqida umumiy fikrga ega bo`ldik. Endi  mazkur janrlarning o`zaro
munosabati   yuzasidan  eng  muhim  tushunchalar  haqida  to`xtab  o`tamiz.  Avvalroq
qayd   etganimizdek,   badiiy   adabiyot   yaratilish   usuliga   ko`ra   og`zaki   va   yozma
ijoddan iborat. Og`zaki ijod yozuv madaniyati shakllanishidan ancha oldin vujudga
kelgan. Ammo og`zaki ijodning o`zi paydo bo`lishida qadimgi miflarning o`rni va
ahamiyati   beqiyosdir.   Filologiya   fanlari   doktori,   professor   B.Sarimsoqovning
chuqur ilmiy tadqiqotida mif xalq og`zaki ijodi asosini tashkil etashi aytiladi . Mif
badiiy   ijod   turiga   kirmaydi.   Chunki   unda   badiiylik   darajasi   nihoyatda   past
bosqichda   namoyon   bo`ladi.   Binobarin,   mif   xalq   og`zaki   ijodi   tarkibidan   o`rin
ololmaydi. Lekin og`zaki ijod asarlarining shakllanishida diffuzion jarayon amalga
oshgan.   Diffuziya   –   lotincha   “diffusion”   –   so`zidan   olingan   bo`lib,   singish,
tarqalish   ma`nolarini   beradi.  Molekulalar,   atomlar,  ionlar   va  kolloid  zarralarining
tartibsiz   issiqlik   harakati   natijasida   bir   moddaning   ikkinchi   moddaga   o`z-o`zidan
o`tishi,   birining   ikkinchisiga   “singib   ketishi”.   Qarangki,  aniq   fanlardagi   diffuzion
jarayon mifdan xalq og`zaki ijodi janrlarining paydo bo`lishida bosh omil bo`lgan
ekan.   Xususan,   B.Sarimsoqov   shunday   yozadi:   “Folkloristikada   diffuziya   termini
biror janr, motiv yoki obrazning ikkinchi bir janr, motiv yoki obrazga kirib borishi,
singishi   natijasida   ularning   tabiatida   sodir   bo`ladigan   struktural,   semantik   hamda
funksional o`zgarishlarga nisbatan qo`llaniladi” . Soddaroq qilib aytganda, mifdan
voqea   tasviri,   yaxshilik   va   yovuzlik   o`rtasidagi   murosasiz   kurash,   obrazning
dastlabki elementlari tarkibida asta-sekin afsona; afsona tarkibida ertak; ertak rivoji
natijasida doston janrlarining shakllanishi va alohida janr sifatida mustaqil taraqqiy
etishini og`zaki ijoddagi diffuziya jarayoni bilan izohlash mumkin bo`ladi. Taniqli
folklorshunos olimlar V.Ya.Propp, Ye.M.Meletinskiy, Z.P.Sokolova xalq ertaklari
bevosita mifdan vujudga kelganligini to`liq tasdiqlaganlar.
17 Taxmin qilish mumkinki, diffuziya tizimi asosida xalq og`zaki ijodidagi yirik
hajmdagi epik asarlar shakllangan. Lirik janr qo`shiq, maqol, matal, topishmoq va
boshqa kichik janrlar og`zaki  ijodning badiiy ijod sifatida shakllanishi  jarayonida
asta-sekinlik   bilan   paydo   bo`lgan.   Maqol   va   topishmoqlar   janri   yuzasidan
ma`lumot berganimizda ertak va dostonlardan parcha keltirish bejiz emas. Bugungi
kunda   har   bir   asar   mustaqil   janr   namunasi   sifatiga   ega   bo`lsa   ham,   umuman,
og`zaki ijodimiz asarlari matni bilan tanishganimiz sari janrlar o`rtasidagi aloqalar
qanchalar uzviy ekaniga ishonch hosil qilib boramiz.
Z.Husainova maqol va topishmoq o`rtasidagi yaqinlik haqida to`xtab shunday
deydi:   “Topishmoq   ma`no   va   aytilishi   jihatdan   maqol   bo`lib   kelishi   mumkin.
Bunday   maqollar   dastlab   topishmoq   tarzida   vujudga   kelib,   keyinchalik   maqolga
aylangan.   Til   haqidagi   “Birovni   suydirar,   birovni   kuydirar”;   “Asaldan   shirin,
zahardan achchiq” topishmoqlari, “Suydirgan ham til, kuydirgan ham til”, “Shirin
so`z – shakar, achchiq  so`z – zahar” shaklida  maqol  sifatida qo`laniladi” . Olima
bolalar qo`shig`i topishmoq bo`lib kelishi mumkinligini aytib misol keltiradi:
Yomg`ir yog`aloq,
Tarvuz yumaloq,
Jaladan qo`rqmas,
Laqqa baqaloq .
Janrlar   o`rtasidagi   yaqin   aloqani   bir   asarning   doston   va   ertak   varianti
borligidan   bilsa   ham   bo`ladi.   Jumladan,   “Tohir   va   Zuhra”ning   doston   va   ertak
variantlari   mashhur.   Qizig`i   shundaki,   ertakdan   Tohir   va   Zuhraning   qo`shiq
tarzidagi aytishuvi ham o`rin olgan:
Tohir:
Suv kelar axta-axta,
Sandig`im temir taxta,
Sendan boshqa yor qilsam,
Qon yutay laxta-laxta.
Zuhra:
Suv kelar tosh ustida,
18 Ro`molim qosh ustida.
Tohir esimga tushsa,
Yig`layman osh ustida .
Dostonlarning   xalq   qo`shiqlari   bilan   uzviy   aloqasini   “Alpomish”   dostonida
aniq ko`rish mumkin. Hakimbek Barchin bilan Ultontoz to`yi  kuni  yurtiga qaytib
keladi   va   to`yda   Qultoy   qiyofasida   qatnashadi.   Shunda   u   avval   Bodombekach
bilan, keyin Barchin bilan yor-yor aytishadi:
Qultoy:
Oy Barchinim yor-yor,
Gul Barchinim yor-yor,
Aqling bo`lsa, o`yla-da,
Bil Barchinim yor-yor.
Ultontozga tekkancha,
O`l, Barchinim yor-yor.
Barchin:
Uy demayin qaynag`a,
Buy deysana, yor-yor,
Bulbul qo`nar to`qayning
Jiydasina yor-yor.
Ultontozga tekkancha,
Qora yerga teg deysana yor-yor .
Doston va ertaklardagi tasviriy mushtaraklik ham alohida tadqiqot yuritishga
arziydigan   mavzudir.   Qahramonlarning   tashqi   qiyofasi,   qiz   –   malikalarning
go`zalligi   tavsifi   shu   qadar   o`xshash   tasvirlanadiki,   ba`zan   matnni
o`qiyotganimizda   asar   doston   yoki   ertak   ekanini   unutib   qo`yamiz.   Masalan,
“Malika   ayyor”   dostonida   Shozargar   vaziyat   taqozosi   bilan   sichqonga,   uzukka,
tishi   olmos   kalamushga,   boshi   olmos   o`q   ilonga,   va   nihoyat,   kal   qiyofasidagi
qimorbozga   aylanadi.   Dostonning   bu   sahifalari   ko`proq   ertaklardagi
transfiguratsiya (bir qiyofadan boshqa qiyofaga o`tish) usulini eslatadi.
19 Bundan tashqari afsona, rivoyat, ertak, doston matnlarida o`nlab maqollarning
qo`llanilishiga   guvoh   bo`lamiz.   “Alpomish”   dostonining   o`zida:   “Sulton   suyagini
xo`rlamas”;   “G`amli   qulning   o`ylaydigan   o`yi   bor”;   “Kuchuk   bosmas   yo`lbars,
sherning   izini,   esi   bor   biladi   gapning   tuzini”;   “O`zingdan   chiqqan   baloga,   qayga
borasan   davoga”;   “Do`stga   zor   aylama,   dushmanlarga   xor”;   “Elakka   borgan
xotinning ellik og`iz gapi bor” 5
  kabi  bir  qator maqol, matal, hikmatli so`zlar  asar
matnini bezab turibdi.
Xalq   og`zaki   ijodi   janrlari,   ularning   tarkibi,   avvalo,   ularning   jins,   tur,
janrlarga   bo`linishidan   tashqari   bir   butun   meros   ekanini   tasdiqlaydi.   Janrlararo
yaqinlik   og`zaki   ijodning   asrlar   davomida   dunyoqarashi   jihatidan   yaqin
ijodkorlarning iqtidori mahsuli natijasi sifatida baholanishi mumkin. Og`zaki asar
qaysi janrga taalluqli ekanidan qat`i nazar yosh avlodning barkamol farzand bo`lib
yetishishini    ta`minlash maqsadini amalga oshirishda xalq xizmatida bo`lgan.
5
  Sh.Shomaqsudov, Sh.Shorahmedov “Ma`nolar mahzani”. “O`zbekiston” 2001-yil. 80, 173, 380-betlar
20 II.Bob.  2–sinf o’quvchilarida insoniylik fazilatlarini shakllantirishda xalq
ogzaki ijodi janrlaridan foydalanish  metodikasi.
2.1 Boshlang`ich sinf  o`qish kitoblarida vatan, vatanparvarlik
mavzusidagi maqollar va ularning variantlari
Kishiga necha kelsa mushkul hol 
Hikmatu aql anga erur hallol.
Kimniki bilay desang maqolin angla,
Aslin desang anglayin fiolin angla
Dunyoda   hikmat   durdonalarini   yaratmagan,   ularni   asrlar   osha   ko`z
qorachig`idek   asrab-avaylab,   sayqal   berib,   dilida,   tilida   saqlab,   avlodlardan
avlodlarga meros qilib qoldirmaydigan xalq bo`lmasa kerak. 
Yo`l   yurib   ketayotgan   insofli   odam   behosdan   chuqurlikka   toyib   ketsa,
o`rnidan turib, etak qoqib ketavermaydi. Men yiqildim, boshqalar yiqilmasin, deb
chuqurni tekislab qo`yadi, yo bo`lmasa, birorta tayoqni suqib belgi qo`yib ketadi.
Bu, ey yo`lovchi ehtiyot bo`l, bu yerda chuqur bor, degan ishora bo`ladi. Bobolar
hikmati ana o`sha tayoqdir. Hikmatli so`zlar, maqollar biz uchun asrlarning sadosi,
uzoq o`tmish  bilan hamnafaslik  hissini  uyg`otuvchi  mangu  chaqiriq, zamonlararo
ko`prikdir.
Maqollar   –   noma`lum   shoirlarning   yurak   satrlari,   xalq   iste`dodining   masofa
bilmas   shu`lalari,   zulm,   adovat,   haqsizlik   ko`ksiga   sanchiluvchi   adolat   tig`idir.
Hikmatli so`zlar, maqollar – hech bir podsho e`lon qilmagan farmon, hech qayerda
muhrlanmagan   qonun,   hech   bir   davlat   tomonidan   bitilmagan   konstitutsiyadir.
Maqol   so`z   ko`rkigina   emas,   dilning   ham   umrning   ham   ko`rkidir.   O`z   qadrini
bilgan   odam   so`zni   pala-partish   ishlatmaydi,   uning   asl   ma`nosini   qidiradi,   bilib
o`rniga qo`yib gapiradi. 
Maqol   —   xalq   og zaki   ijodi   janri;   qisqa   va   lo nda,   obrazli,   grammatik   vaʻ ʻ
mantiqiy   tugal   ma noli   hikmatli   ibora,   chuqur   mazmunli   janr.	
ʼ 6
  Muayyan   ritmik
shaklga   ega.   Maqollarda   avlod-ajdodlarning   hayotiy   tajribalari,   jamiyatga
munosabati,   tarixi,   ruhiy   holati,   etik   va   estetik   tuyg ulari,   ijobiy   fazilatlari	
ʻ
6
  D.Yusupova “Adabiyot”. Toshkent 2014-yil. 10-bet
21 mujassamlashgan.   Asrlar   mobaynida   xalq   orasida   sayqallanib,   ixcham   va   sodda
poetik shaklga kelgan.
Yuqorida   ta`kidlaganimizdek,   maqollar   mavzu   jihatdan   nihoyatda   boy   va
xilma-xil.   Vatan,   mehnat,   ilm-hunar,   do stlik,   ahillik,   donolik,   hushyorlik,   til   vaʻ
nutq madaniyati, sevgi va muhabbat kabi mavzularda, shuningdek, salbiy hislatlar
xususida   rangbarang   maqollar   yaratilgan.   Maqollar   uchun   mazmun   va   shaklning
dialektik   birligi,   ko p   hollarda   qofiyadoshlik,   ba zan   ko p   ma nolilik,   majoziy	
ʻ ʼ ʻ ʼ
ma nolarga  boylik kabi   xususiyatlar   harakterli.  Maqollarda  antiteza  hodisasi  ko p	
ʼ ʻ
uchraydi (masalan, "Kattaga hurmatda bo l, kichikka izzatda bo l" va boshqalar).	
ʻ ʻ
Turkiy   xalqlarning   maqollaridan   namunalar   dastlab   M.   Koshg ariyning	
ʻ
"Devonu lug otit turk" asarida keltirilgan. Bu maqollarning bir qanchasi hozir ham	
ʻ
o zbek xalqi orasida turli variantlarda ishlatiladi. Masalan,  M. Koshg ariy asarida	
ʻ ʻ
"Kishi olasi ichtin, yilqi olasi tashtin"; "Odam olasi ichida, mol olasi tashida" kabi.
Maqollar   ba zan   maye   al,   zarbulmasal,   naql,   hikmat,   hikmatli   so z,   tanbeh,	
ʼ ʻ
mashoyixlar   so zi,   hikmatli   maqol,   donishmandlar   so zi,   otalar   so zi   kabi   nomlar	
ʻ ʻ ʻ
bilan ham yuritiladi. Maqollarning ijtimoiy-siyosiy va tarbiyaviy ahami-yati g oyat	
ʻ
katta. Matallarda narsa tasviri, uning harakteristikasi beriladi, maqollarda esa to la	
ʻ
tugallangan fikr-xulosa ifodalanadi.
Ana   shu   ota-bobolarimizning   hayotiy   faoliyatlari   davomida   chiqargan
xulosalarini   avlodlarga   o`rgatish   har   bir   pedagogning   burchidir.   Shu   maqsadda
boshlang`ich   sinf   darsliklarining   1-sinfidan   boshlaboq   xalq   maqollari
o`quvchilarga berib boriladi. Bu maqollar sinfdan sinfga ortib boradi. Masalan, 1-
sinf O`qish darsligida 27 ta xalq maqollari berilgan. 2-  sinf O`qish darsligida esa
36   ta,   3-sinf   O`qish   darsligida   48   ta   maqol   berilgan.   Ular   Vatan,   ilm,   yaxshilik,
hunar,   mehnat,   do`stlik   mavzularidadir.   Ularning   asosiy   qismini   vatanparvarlik,
vatan   mavzusidagi   maqollar   tashkil   etadi.   Maqollarimizda   o`zbek   xalqining   ona
vataniga bo`lgan cheksiz muhabbati, sadoqati, hurmati o`z ifodasini topgan. Ularda
Vatan – el-yurt ulug`lanadi, har kim o`z elida nafas olishi, izzat-hurmatda yashashi
ko`rsatilib,   vatanni   sevish,   unga   hamisha   sodiq   bo`lish   kerakligi   uqtiriladi:
22 “Bulbul chamanini sevar, odam - Vatanini” 7
. Mazkur maqolda inson ruhiy olamida
Vatan   tushunchasining   ahamiyati   qayd   etilgan.   Maqoldagi   Vatan   so`zida   faqat
muayyan   hudud,   manzil,   o`rin-joy,   tabiat   aks   etgan,   desak   yanglish   bo`ladi.   Bu
so`z   ma`no   jihatdan   ajdodlar   ruhi,   ma`naviy   meros   obidalari,   qadriyatlar,   millat
birligi,   mentalitet   xususiyatlari   bilan   uyg`unlashadi.   Bulbul   chamanda   qanchalar
yayrasa,   inson   o`z   vatanida   shunchalar   erkin   his   qiladi.   Bulbulni   bog`larsiz,
gulzorsiz,   chamansiz   tasavvur   etib   bo`lmaganidek,   odamni   o`z   ona   diyorisiz
tasavvur qilib bo`lmaydi. Bu maqolni aytganimiz zahoti Furqatning chet ellardagi
azobini ta`riflab o`z vatanini sog`ingani yodga tushadi:
“G`amingda kecha – tong otquncha yig`lar,
Tong otg`och, dag`i kun botquncha yig`lar”.
Ma`lum bo`ladiki, bu maqol avvalgi namunadagi mazmunni chuqurlashtiradi.
Moddiy   ta`minotdan   ko`ra   ma`naviy   ehtiyoj   muhimroq   ekani   ifodalanadi.
Tajribasiz   odam   hayotdagi   hamma   muammoni   iqtisod   bilan   o`lchaydi.   Uning
uchun   turmush   to`kinligi   har   qanday   tushunchadan   afzaldek   tuyiladi.   Lekin
Boburdek   shoh   o`z   diyorini   eslab   azoblanganidan   xulosa   chiqarsak,   maqoldagi
fikrning qanchalar aniq va ibratli tarzda berilgani ma`lum bo`ladi.
Endi boshqa bir maqolga murojaat qilaylik:
Ona yurting omon bo`lsa,
Rangi-ro`ying somon bo`lmas.
Bu   maqolda   shaxsning   ona   yurtida   yashashi   va   istiqomat   qilishi   undan
ma`lum burchni ham talab qilishi ifodalangan. Inson o`z yurtida bemalol yashashi
mumkin. Ammo bu yurt  omon bo`lsa,  ya`ni  tinch bo`lsa,  erkin-ozod bo`lsa. Yurt
tinchligi,  erkinligi,   ozodligi   esa   xalqning  o`z  yurtiga   bo`lgan   iymonli   munosabati
oqibatida   vujudga   keladi.   Agar   xalq   og`zaki   ijodi   asarlarini   tahlil   qilsak,   Vatan
mavzuiga   alohida   e`tibor   berilganiga   guvoh   bo`lamiz.   Tarixiy   ma`lumot   va
hujjatlar   bevosita   xalq   farzandlarining   ajdodlar   vasiyatiga   sodiq   ekanliklarini
tasdiqlamoqda.   Qayta-qayta   ko`p   namunalarda   vatan   ozodligi,   erkinligi   haqidagi
ta`kidning   kuchayishi   bejiz   emas.   Ko`pincha,   bu   maqollarda   vatan   va   el
7
  Q.Abdullayev, M.Yusupov, S.Rahmonbekova 2-sinf “O`qish kitobi”. Toshkent 2010. 3-bet
23 tushunchasi   uyg`unlashadi:   “Eling   omon   bo`lsa   –   sen   omon”;   “Eling,   yurting
bo`lmasa,Oying kuning bo`lmasin”
Vatanparvarlik   ruhidagi   maqollarning   bir   qancha   variantlari   va   versiyalari
ham   mavjud:     “Onaga   bo`lgan   muhabbat   –   Vatanga   bo`lgan   muhabbatning
kurtagi”; “Har kimning o`z elati o`ziga shirin”; “Ona yurting omon bo`lsa, rangi-
ro`ying somon bo`lmas”; “Ona yerning tuprog`i ona sutidek aziz”; “Vatani borning
– baxti bor, mehnati borning - taxti”; “Har kimning yurti – o`ziga Misr” (o`tmishda
sharq yozma, og`zaki adabiyotida Misr kishilar bir borib ko`rishni orzu qiladigan,
taraqqiy etgan, gullab-yashnagan, boy mamlakat sifatida tasavvur etilgan. Mazkur
maqolda ham  Misr  so`zi shu ma`noda keltirilib, “har kimning o`z tug`ilgan yurti,
yeri,   Vatani,   u   qayerda   qanday   bo`lishidan   qat`iy   nazar,   o`zi   uchun   nihoyatda
qadrli,   go`zal   va   ardoqlidir”   deyilmoqchi);   “Yurtim   –   ko`ksim,   elim   -   iligim”;
“Tog` gulining tog`da o`sgani yaxshi”; “Tuqqan yerdan oyoq uzulsa ham, ko`ngil
uzulmas”;   “Oydan   yorug`   narsa   yo`q,   qora   bulut   bosmasa,   odamdan   g`arib   narsa
yo`q   qaytib   yurtin   topmasa”;   “Vatan   gadosi   –   kafan   gadosi”;   “Vafosizga   Vatan
yo`q” (Bu kabi maqollarda unib-o`sgan yurtini noshukurchilik qilib tashlab ketish
juda   yomon   va   xunuk   oqibatlarga   olib   borishi   ta`kidlanadi);   “O`lsang   o`l,
Vataningda bo`l!”; “Vataning tinch – sen tinch”; “Eling omon bo`lsa – sen omon”;
“Vatanga   falokat   –   o`zingga   halokat”;   “Vatanning   vayronasi   –umrning
g`amxonasi”. Bu kabi bir turkum maqollarda Vatanning tinchligini saqlash, uning
daxlsizligini,   ozodligi   va   mustaqilligini   ta`minlash,   ona   tuproqni   dushman   oyog`i
ostida   toptatmaslik,   vayron   bo`lishiga   yo`l   qo`ymaslik   –   oliy   burch   ekanligi
uqtiriladi.
Vatan haqidagi maqollarda qiyoslash, taqqos yetakchidir: “Kishi yurtida shoh
bo`lguncha,   O`z   yurtingda   gado   bo`l”;   “Ona   yurting   –   oltin   beshiging”;   “Vatan
gadosi – kafan gadosi”; “Ona yerning tuprog`i ona sutidek aziz”; “Vatani borning
–   baxti   bor,   mehnati   borning   -   taxti”   kabi   vatanparvarlik   mavzusidagi     maqollar
shular jumlasidandir.
Xullas,   xalq   maqollarida   qaysi   mavzu,   hayotning   qaysi   sohasi   haqida   fikr
yuritilmasin,   tanlangan   muammo   har   tomonlama,   atroflicha   yoritiladi.   Bularning
24 hammasi   o`zbek   xalqining   asrlar   davomida   naqadar   dono   va   aqlli   ijodkor
farzandlarga ega ekanini dalillaydi.
Yuqorida boshlang`ich sinf O`qish dasliklarida berilgan Vatan, vatanparvarlik
to`g`risida maqollarning variantlari ham keltirib o`tildi. O`quvchilarga bir maqolni
berganda uning variantlarini ham berib o`tish bolalarda bu maqolni yaxshiroq eslab
qolishiga   yordam   beradi.   Bundan   tashqari   bolalar   bir   yo`la   bir   necha   bir
turkumdagi maqollarni o`rganadilar.   Birgina “Kishi yurtida shox bo`lguncha, o`z
yurtingda   gado   bo`l”   maqolining   bir   qancha   variantlarini   ko`rish   mumkin.   Bu
maqol   bilan   vatanni   sevish,   unga   sodiq   bo`lish   zarurligi   uqtiriladi,   ona   yurtning
o`zga   yurtlardan   har   tomonlama   afzalligi   ko`rsatiladi.   Variantlari:   “Kishi   yurtida
poshsho   bo`lguncha,   o`z   yurtingda   podachi   bo`l”;   “O`zga   elning   sultoni
bo`lguncha,   o`z  elingning   cho`poni   bo`l”;   “O`zga   yurtning   boshi   bo`lguncha,   o`z
elingning   toshi   bo`l”;   “badavlat   elning   begi   bo`lguncha,   bedavlat   elingning   quli
bo`l ”; “Uzoqning qozisi  bo`lguncha,yaqinning tozisi  bo`l”; “Yot yurtning donosi
bo`lguncha, o`z yurtingning nodoni bo`l”; “Chet yurtning gulidan o`z yurtingning
tikoni   yaxshi”;   “O`zganing   toqu   ravoqidan   o`zingning   ayvoning   yaxshi”;   “O`z
elim   o`zimga   –   guliston,   o`zga   eli   ko`zimga   –   go`riston”;     “O`zga   yurtning   yuz
bahori – o`z yurtingning bitta qori”.
“Vataning tinch – sen tinch” maqolining variantlari esa u darajada ko`p emas:
“Vatanga   falokat   –   o`zingga   halokat”;   “Vatanning   vayronasi   –   umrning
g`amxonasi”;  “Eling omon bo`lsa – sen omon”;  “Ona yurting omon bo`lsa, rangi
ro`ying somon bo`lmas”.
“Vatan  gadosi   – kafan  gadosi”  maqoli  esa   “Vatansiz  inson  –  kuysiz  bulbul”
variantiga   ega.   Bundan   ko`rinib   turibiki,   ba`zi   maqollar   bir   nechta   variantga   ega
bo`lsa,   ba`zilari   sanoqli   variantga   ega   yoki   ularning   variantlari   umuman
uchramaydi. 
Boshlang`ich sinf O`qish darsliklarida maqollar bo`lim va biror bir mavzuga
oid   matn,   she`r   yoki   hikoyadan   so`ng   keltirilgan.   Bu   bejizga   emas   albatta.
Qadimdan maqollar biror bir voqea , hodisadan so`ng  xulosalovchi fikr vazifasini
ham o`tagan. O`z navbatida darslikda berilgan   hikoya, she`rdan keyin keltirilgan
25 maqollar   bolalarda   maqolni   qanday   holatlarda,   vaziyatlarda   aytilishini,   ishlatilish
ko`nikmalarini   shakllantiradi.   Bolalarga   Vatan,   vatanparvarlik   mavzusidagi
maqollarni   tanishtirayotganda   darslikdagi   materiallar   bilan   cheklanib   qolmay,
dunyoda bo`layotgan voqea hodisalardan ham hayotiy misollar keltirish maqsadga
muvofiqdir.   Bu   ularning   dunyoqarashini   o`stirish   bilan   birga,   ularda   vatanga
bo`lgan   muhabbat,   vatanparvarlik   tuyg`ularini   ham   shakllantiradi.   Masalan:
“Vataning tinch – sen tinch”; “Eling omon bo`lsa – sen omon”; “Vatanga falokat –
o`zingga   halokat”;   “Vatanning   vayronasi   –umrning   g`amxonasi”;   “Kishi   yurtida
shoh   bo`lguncha,   O`z   yurtingda   gado   bo`l”   kabi   maqollarga   bugungi   kunda
Afg`oniston,   Suriya   kabi   mamlakatlarda   bo`layotgan   urushlar   natijasida   minglab
begunoh odamlar halok bo`layotgani, norasida bolalar ota- onasidan ayrilayotgani,
o`z   yurtidagi   urushlar   tufayli   ko`chmanchilarday   hayot   kechirishayotgani,   oziq-
ovqat,   toza   suvga   zor   ekanliklari,   ularga     O`zbekiston   bolalariga   o`xshab   tinch,
osuda mamlakatda,  ota-ona  bag`rida yashab  ilm  olish  muhimi  tinch  yashash  orzu
ekanligini     qisqacha   hikoya   qilib   berish   bolada   shu   Vatanda   yashayotganiga,
Vatanimizning tinch ekaniga  shukronalik xissini ham uyg`otadi.
Bundan   tashqari   vatanparvarlik   mavzusidagi   maqollar   bilan   bolalarni
tanishtirishda   ajdodlarimizning   Vatan   oldidagi   buyuk   xizmatlari,   ularning
ko`rsatgan   jasoratlarini,   qahramonliklarini   ham   ta`kidlab   o`tish   maqsadga
muvofiqdir.
Maqollarni   o`rganishni     o`yin   tarzida   tashkillashtirish   ham   yaxshi   samara
beradi. Masalan: bolalar guruhlarga ajratilib ularga uyga vazifa tarzida kattalardan
vatan,  vatanparvarlik  mavzusidagi   maqollarni   so`rab, yod  olib kelish  topshiriladi.
Qaysi guruh a`zolari ko`proq maqol aytsalar o`sha guruh a`zolari rag`batlantiriladi.
Natijada   bolalar   bu   mavzudagi   maqollarni   yod   olish   bilan   birgalikda,   yangidan-
yangi darslikda berilmagan maqollarni ham o`rganib oladilar.
26 2.2 Mehnat, odob-axloq to`g`risidagi xalq og’zaki ijodi
Xalqimiz   azal-azaldan   mehnatsevar   xalq   bo`lgan.   Asrlar   osha   xalq   orasida
mehnatsevarlik hislatlari qadrlanib bizgacha mehnat, mehnatsevarlik tushunchalari,
maqollar,   hikmatli   so`zlar,   masallar   tariqasida   yetib   kelgan.   Boshlang`ich   sinf
O`qish darsliklarida mehnat, mehnatsevarlik mavzusidagi maqollar ham talaygina.
“Ish   ishtaha   ochar,   dangasa   ishdan   qochar”;   “Halol   mehnat   –   yaxshi   odat,   berar
senga   saodat”;   “Kuzda   qilingan   harakat,   hosilga   berar   barakat”;   “Yer   hadasang,
kuz   hayda,   kuz   haydamasang,   yuz   hayda”;   “Mehnat,   mehnatning   tagi   rohat”;
“Odam mehnatda, oltin o`tda bilinar”; “Daryo suvini bahor toshirar, odam qadrini
mehnat   oshirar”;   “Gapni   kam   so`zla,   ishni   ko`p   ko`zla”;   “Tekinning   –   minnati
ko`p, mehnatning – ziynati ko`p”; “Daraxt yaprog`i bilan ko`rkam, odam mehnati
bilan;   “Inson   qo`li   –   gul”;   “Mehnat   baxt   keltirar”;   “Erinchoq   ikki   ishlar,   oxiri
barmog`in  tishlar”;   “Elga  xizmat   –  oliy   himmat”;   “Qimirlagan  qir   oshar”;   “Yosh
kelsa ishga, qari kelsa – oshga”; “Erinchoqlik boshga balo keltirar”; “Hunar bo`lsa
qo`lingda, non topilar yo`lingda” kabi maqollar shular jumlasidandir. 
Insoniyat   bosib   otgan   uzundan-uzoq   yo`l   mehnat   jarayonidan   iborat.   Inson
o`zining   jamiki   boyliklarini   mehnat,   faqat   mehnat   tufayli   yaratadi.   Shu   boisdan
kishilar   mehnatni   qadrlaydilar,   ulug`laydilar,   yosh   avlodni   mehnatsevarlik   ruhida
tarbiyalashga   harakat   qiladilar.   Shu   boisdan   jahondagi   barcha   xalqlarning
maqollarida   bo`lgani   kabi   o`zbek   maqollarida   ham   mehnat   va   mehnatsevarlik
g`oyasi   yetakchi   o`rinlardan   birini   egallaydi.   Quyida   boshlang`ich   sinf
darsliklarida   berilgan   maqollarning   biz   izlangan   variantlari   keltiriladi:   “Yetmish
go`zallikning   biri   –   mehnat”;   “Go`zallik   husnda   emas,   mehnatda”;   “Mehnat   –
rohatning poydevori”; “Obro`ning onasi – mehnat, otasi – sa`yi harakat”; “Odamni
ish tanitadi”; “Yuk ko`targan – yuzaga chiqar”; “Intilgan elga yoqar”; “Mehnatdan
do`st   ortar,   g`iybatdan   –   dushman”;   “Halol   mehnat   –   huzur-halovat”;   “Halol
mehnat   –   mo`l   daromad”;   “Halol   mehnat   –   yaxshi   odat,   berur   senga   saodat”;
“Suvsiz hayot bo`lmas, mehnatsiz – rohat”; “Mehnat qilmay rohat ko`rmas, urug`
sepmay   ekin   o`rmas”;   “Hurmating   –   savlating,   mehnating   –   davlating”;   “Hazina
g`oyibdan emas, mehnatdan”; “Mehnati ozning – rohati oz”; “mehnatiga yarasha -
27 rohati”;   “Tekinning   bir   kun   minnati   bor,   mehnatning     bir   kun   ziynati   bor”;
“Mehnatdan   qo`rqma,   minnatdan   qo`rq”;   “Mehnatsiz   topilgan   molning   qadri
bo`lmas”;   “Mehnatsiz   umr   –   chirigan   ko`mir”;   “Odamzotni   ish   ovutadi”;   “Ko`p
ishlagan   –   ko`p   yashar”;   “Mehnatga   sabr   qilgan   –   rohatning   taxtiga   minar”;
“Yoshlikdagi mehnat qarilikda davlat keltirar”; “mehnat bilan qarisang, rohat bilan
yasharsan”.
O`qish   darsliklarida   berilgan   bu   kabi   maqollarning   ayrimlari   pedagogdan
tushuntirishni   talab   qiladi.   Masalan:   “Ish   ishtaxa   ochar,   dangasa   ishdan   qochar” 8
maqolini   olaylik.   Mehnat   qilgan   odam   organizmi     ishlash   jarayonida   energiya
yo`qotadi   va   toliqadi.   Natijada   energiya   o`rnini   to`ldirishi   uchun   ovqat   yeyishga
majbur   bo`ladi   ya`ni     qorni   och   qoladi.   Qorni   och   odam   esa   o`z-o`zidan   ishtaxa
bilan   ovqatlanadi.   Xalqimiz   o`zining   bir   qancha   maqollarida   ishyoqmaslik   va
dangasalikni   eng   yomon   illat   sifatida   qattiq   qoralaydi,   ishyoqmaslikning   oqibati
yomon   bo`lishini   ko`rsatadi.   “Eringan   ikki   ishlar,   oxiri   barmog`in   tishlar”;
“Dangasaning  kosasi  oqarmas”;   “Ishyoqmas  –  rohat   topmas”;  “  Ishchanlik to`rga
tortar,   yalqovlik   go`rga   tortar”;   “Dangasaga   rahm   qilsang,   dangasa   ko`payar”;
“Ishyoqmasni   qoldirma,   obro`yingni   oldirma”   kabi   maqollarda   ham   dangasalik
qoralanadi.
Boshlang`ich   sinf   o`qish   darsliklarida   odob-axloq   mavzusidagi   maqollar
alohida o`ringa ega.  Ular bolalar ongida  odob- axloq qoidalarini shakllantirishga,
bolalani   milliy   qadriyatlarimiz,   mentalitetimizga   mos   tarzda   tarbiyalashga   xizmat
qiladi.
Birgina 1-sinf O`qish kitobida berilgan  “Yaxshi so`z boldan shirin” maqolini
olaylik.   Bizning   ota-bobolarimiz     so`zlash   odobiga   qat`iy   rioya   qilish   zarurligini
uqtirib,   ko`pdan   -     ko`p   maqollar   yaratishgan.   Quyida   keltiriladigan   bir   turkum
maqollarda   yuqoridagi   maqol   kabi   yaxshi   so`z   bilan   yomon  so`z   orasida   “osmon
bilan   yercha   farq   bor”ligi,   yaxshi   so`zning   kishiga   tegadigan   sharofati,   yomon
so`zning kasofati turli xil misollarda ko`rsatiladi: “Yaxshi so`z -  jon ozig`I, yomon
so`z   –   bosh   qozig`i”,   “Yaxshi   so`z   –   ko`ngil   podshosi”;   “Shirin   so`z   shakardan
8
  T.G`afforova, E.Shodmonov, G.Eshturdiyeva 1-sinf “O`qish kitobi”. Toshkent 2011-yil. 86-bet
28 shirin”;   “Shirin   so`z   o`likni   ham   tiriltiradi”;   “Issiq   so`z   –   shakar,   sovuq   so`z     -
zahar”; “Tilingda bo`lsa boling, kulib turar iqboling ”; “Yaxshi og`izga osh kelar,
yomon   og`izga   -   tosh”;   “Yaxshi   so`z   tosh   eritar,   yomon   so`z   bosh   chiritar”;
“Yaxshi   so`zga   quloq   sol,   yomon   so`zga   uloq   sol!”(Yaxshi   so`zdan   qochma,   jon
qulog`ing bilan eshit, ammo yomon, dilga ozor beruvchi, asabni buzuvchi, g`iybat,
ig`vo qo`zg`ovchi so`zlarni aytadigan odamga also rahm – shavqat    qilma, darxol
uning   “og`ziga   qoqib”   ,   javobini   ber   yoxud   ovozini   o`chirishga   harakat   qil
deyilmoqchi ) . 
2-sinf O`qish darsligidagi “Bola aziz, odobi undan aziz ” maqolida esa odob
odamni   bezagi,   odobli   bola   ota-onani   xursand   qilishi,   hammaga   manzur   bo`lib
suyukli   bo`lishi   uqtiriladi.Variantlari:   “Bolaning   o`zi   aziz,   o`zidan   odobi   aziz”;
“Odobli bola – orli bola, odobsiz bola - sho`rli bola”; “Bola bezori – kishi ozori”;
“Odobli   bola   elga   manzur”;   “Odobli   o`g`il   –   ko`kdagi   yulduz,   odobli   qiz   –
yoqadagi qunduz”.
“Maqtanma   g`oz   –   hunaring   oz”   maqolida   esa   O`z   –   o`zini   maqtash   yomon
narsa   ekanligi   uqtiriladi.   Xalqimiz   azaldan   maqtanchoqlikni   qoralab   kelgan,
maqtanchoqlar ustidan istehzo ila kulgan, maqtanishning oqibati  xunuk bo`lishini
tushuntirgan.   Bu   narsa   xalqning   bir   qancha   maqollarida   o`z   izini   qoldirgan:
“Maqtanchoqda   aql   bo`lmas,   aql   bo`lsa   ham,   naql   bo`lmas”;   “Xaddidan   oshgan
kishi,   maqtanish   bo`lar   ishi”;   “Maqtanchoqning   moti   chiqar,   jom   qozonning   toti
chiqar”; “Maqtanchoq gapning tagi chirik”; “Ozingni o`zing maqtama, o`zga seni
maqtasin”.
3-sinf o`qish darsligidagi “Avval o`yla, keyin so`yla” maqoli ham so`zlashuv
odobidagi   qoida   sifatida   qabul   qilingan.   Ya`ni   odam   jamiyatdagi   odamlar   bilan
muloqotga   kirishar   ekan,   so`zlashish   odobiga   qat`iy   rioya   qilishlari   kerakligi
ta`kidlanadi.   Kishi   aytadigan   har   bir   so`zini,   gapini   avval   o`ylab   olishi,   so`ng
so`zlashi lozim. O`ylamay aytilgan so`z kishini ko`pchilik orasida uyalib qolishiga,
yoki     boshqa   odam   ko`nglini   og`rishiga,   xafa   bo`lishiga,   xatto   fojeaviy   axvolga
tushishiga   sabab   bo`lishi   mumkin.   Bu   haqda   Navoiy   bobomizning   “So`zni
ko`ngilda   pishqarmaguncha   tilga   kelturma,   Ba   har   nekim   ko`ngulda   bor   –   tilga
29 surma”   degan   purma`no   baytlari   bor.   Variantlari:   “O`ylamaguncha   so`ylama”;
“Ko`p   o`yla,   oz   so`yla”;   “O`ynab   gapirsang   ham,   o`ylab   gapir”;   “Tez   so`zlagan,
tez   pushmon   bo`lar   ”;   “Anglamay   aytgan   tinglamay   o`lar,   chaynamay   yutgan
kavshamay o`lar”.
  “Saxiy   topsa,   bo`lib   yer,   baxil   topsa,   bosib   yer”   maqolida   esa   saxiylik
naqadar oliyjanob fazilat bo`lsa, buning aksi  baxillik, ziqnalik, qizg`anchiqlik esa
shu   qadar     tuban,   yaramas,   yomon   illatligi   turli   timsollar   vositasida   ifoda   etib,
saxiylikni   ulug`laydi,   baxillikni   qoralaydi,   har   ikkisining   yaxshi   va   yomon
oqibatlarini ko`rsatadi: “Baxilda bor bo`lsa ham – yo`q, saxiyda yo`q bo`lsa ham –
to`q”;   “Saxiy   bulut   bog`ga   yomg`ir   quyadi”;   “Saxiy   berganin   aytmas,   er
aytganidan qaytmas”; “Saxiy bilan baxil bir buloqdan suv ichmas”; “Toshni toshga
ursa,   o`t   chiqadi,   baxilni   saxiyga   qo`shilsa   o`ti   chiqadi”(“o`ti   chiqadi”   iborasi   bu
yerda   “yuragi  yoriladi” ma`nosida);  “Saxiyning hayriga, baxilning boshi  og`rir”;
“Saxiy bo`lmasa, baxil xarom o`lar”.
Bundan   tashqari   darsliklarda   “Yaxshidan   bog`   qolar,   yomondan   dog`”;
“Yaxshi bilan yursang yetarsan murodga, yomon bilan yursang qolarsan uyatga ”;
“Yaxshiga   yondosh,   yomondan   qoch”;   “Rahmat   olgan   omondir,   La`nat   olgan
yomondir”, “Maqtangan pand yeydi, kamtarin qand yeydi”; “Sabrning tagi – sariq
oltin”; “Kamtarga – kamol, manmanga - zavol”; “Chaqqon chora topar, beparvo -
bahona”; “Odobmni beodobdan o`rgan”; “Osmon - oftobi bilan, inson - odobi bilan
go`zal”   ;   “Odob   -   kishining   zebu   ziynati”       kabi   bir   qancha   odob   –   axloqqa   doir
maqollar ham keltirib o`tilgan. 
30 Xulosa
Davlatimiz   mustaqillikka   erishganidan   so`ng   o`z   milliy   qadriyatlarimiz,
tariximiz, madaniyatimizga bo`lgan e`tibor yanada kuchaydi. Lekin shu bilan birga
zamon   bilan   hamnafas   bo`lish,   rivojlangan   davlatlar   darajasiga   ko`tarilishni   ham
unutganimiz   yo`q.   Zero,   “Xalqning   boy   intelektual   merosi   va   umumbashariy
qadriyatlar   asosida,   zamonaviy   madaniyat,   iqtisodiyot,   fan,   texnika   va
texnologiyalarning   asosida   kadrlar   tayyorlashning   mukammal   tizimini
shakllantirish O`zbekiston taraqqiyotining eng muhim shartidir”.
Ma`lumki,   maqollar   til   fondining   qimmatli   materiali   hisoblanadi.   Ular   xalq
ijodiyotining   bebaho   namunasi   bo`lib,   o`sha   xalqning   milliy-madaniy
xususiyatlarini,   dunyoqarashi   va   millatning   ruhiyatini   ifodalaydi.   Mashhur
tilshunos Dal aytganidek, “maqollar to`plami – bu xalq tilidan, tajribadan olingan
hikmatlar   majmuasi,   sog`lom   aql   sarasi,   xalqning   hayotda   orttirgan   haqiqati”.
Demak,   xalq   maqollari   xalqning   mentalitetidan   kelib   chiqib   yaratilgan,   desak
mubolag`a   bo`lmaydi.   “Mentalitet”   tushunchasi   tilshunoslik   paradigmasiga
kiritilganiga   hali   ko`p   bo`lmagan   bo`lsada,   hozirda   juda   keng   doirada
qo`llanilmoqda.   Tor   ma`noda   mentalitet   “fikrlash   doirasi,   dunyoqarash”
mazmunida   foydalanilsa,   keng   ma`noda   esa   “xalqning   axloqi,   tarbiyasi   va
tasavvuri”   tushuniladi.       Tilshunos   olimlardan   biri     V.V.Kolesov   “mentalitet”   va
“dunyo   tasviri”   tushunchalari   orasiga   tenglik   belgisi   qo`yadi   va   uni   “intelektual,
ma`naviy   va   irodaviy   xususiyatlarni   o`zida   mujassamlashtirgan   ona   tili   doirasida
olamni anglash”, deb aytib o`tadi.
Mentalitet   tushunchasini   tilshunos   V.   fon   Gumbolt   qarashlarida   ham
ko`rishimiz mumkin. Uning fikricha, mentalitet – bu “xalqning nafaqat tilida, balki
adabiyoti,   dini   va   boshqa   ma`naviy   jabhalarida   ham   o`z   aksini   topgan
xarakteridir”.     Shunday   ekan,   yuqorida   aytib   o`tilganidek,     bu   “milliy   xarakter
xalqning dini, siyosati, urf-odatlari, ijtimoiy qatlami, turmush tarsi, tarixi va xatto
geografik o`rni bilan ham chambarchas bog`liq”.
31 Xalqimizda   hatto   shunday   qadimiy   odat   bor:   qo`shnilar   biror   tansiq   taom
pishirsalar, shuni ozgina bo`lsa ham emizikli ayol bo`lgan xonadonga uzatadilar.);
“Onaning ko`ngli bolada, bolaning ko`ngli dalada”; “Bolali uy – bozor, bolasiz uy
– mozor” (farzand – oilaning boyligi, quvonchi, ota-onaning tayanchi. Farzandning
dunyoga   kelishi   birgina   ota-ona   uchun   emas,   balki   atrofdagi   kishilar,   qarindosh-
urug`,   yor-birodar,   qo`ni-qo`shni,   tanish-bilishlar   uchun   ham   olam-olam   quvonch
bag`sh etadi. Ko`pgina o`zbek xalq maqollarida shu narsa o`z aksini topgan. Bolali
uyda   bolani   gapga   solib,   shirin-shirin   gaplari   va   qiliqlaridan   zavqlanib,   u   bilan
ovunib   g`iybatga   ehtiyoj   qolmaydi).   Xalqimiz   o`rtasida   shunday   bir   olqish   so`z
ham borki, birovga: Rizq-nasibangiz kamimasin, bola-chaqangiz ko`paysin degan
ma`noda yaxshi tilaklarni tilaganlarida: “Qozon to`la osh bolsin, yostiq to`la bosh
bo`lsin” deydilar. 
Uyat,   andisha,   hayo   kabi   mavzular   ham   faqat   o`zbek   xalq   maqollarida
uchraydi   desak   yanglishmaymiz.   Isbot   uchun:   “Andishaning   oti   qo`rqoq”;
“Sharmsizlik   sharmandalik   nishoni”.   O`zbek   xalqi   nonni   e`zozlaydi   va   buni
maqollarda   ham   kuzatamiz:     “Non   mo`lligi   –   el   to`qligi”;   “Nonga   hurmat   –   elga
hurmat”; “Non – asli don”.
Maqollardagi   milliy   koloritni   ta`minlaydigan   yana   bir   obraz   bu   o`sha   xalq
taomlaridir.   Isbot   uchun:   “Har   kuni   yema   palovni,   har   kuni   yoqqil   olovni”;
“Kuningdan   bir   kuning   qolsa   ham   osh   ye” 9
.   Rus   tilida:   “ Щ i   da   kasha   –   pi щ a
nasha” (shi va kasha – bizning ovqatimiz).
Xulosa   qilib   aytganda,   maqollar   bu   xalqning   madaniy   me`rosidir.   Ularda
o`sha   xalqning   barcha   o`y-fikrlari,   dunyoqarashi,   turmush   tarzi,   fe`l-atvori   va
e`tiqodi   aks   etadi.   Har   bir   millat   o`ziga   xos   tavsiflarga   ega   ekan,   bu   ularning
maqollariga   ham   ta`sir   etmay   qolmaydi.   Xatto   maqollardagi   mavzular   o`xshash
bo`lsada,   ulardagi   obrazlar   takrorlanmasligi   bilan   ajralib   turadi.   Aynan   o`sha
tasvirlar maqollardagi milliy bo`yoqdorlikning ta`minlaydi. 
9
  Sh.Shomaqsudov, Sh.Shorahmedov “Ma`nolar mahzani”. “O`zbekiston” 2001-yil. 189-bet
32 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1. Sh.M.   Mirziyoyev   “Erkin   va   farovon   demokratik   O’zbekiston   Davlatini
birgalikda barpo etamiz” –T.: “O’zbekiston” 2016-y 56-b.
2. Sh.M.   Mirziyoyev   “Tanqidiy   tahlil,   qat’iy   tartib-intizom   va   shaxsiy
javobgarlik   –   har   bir   rahbar   faoliyatining   kundalik   qoidasi   bo’lishi   kerak”.     –T.:
“O‘zbekiston” 2017 y. -104-b.
3. Sh.M.   Mirziyoyev   “Qonun   usutuvorligi   va   inson   manfaatlarini   ta’minlash   –
yurt taraqqiyoti va xalq farovoniligining garovi”–T.: “O‘zbekiston” 2017 y. -48-
4. Sh.M.   Mirziyoyev   “Buyuk   kelajagimizni   mard   va   olijanob   xalqimiz   bilan
birga quramiz”–T.: “O‘zbekiston” 2017 y. -488-b.
5. Sh.M. Mirziyoyev “Milliy taraqqiyot yo’limizni qat’iyat bilan davom ettirib,
yangi bosqichga ko’taramiz”. –T.: “O‘zbekiston” 2017 y. -592 b.
6.Abdullayeva   Q.   Va   b.   O’qish   axborot   vositalarii.   (Bilim   bog’i)   2-sinf.   –   T.:
O’qituvchi, 2003 y., 192
7. Adizov   B.   R.   Boshlanqich   ta'limni   ijodiy   tashkil   etishning   nazariy   asoslari.
13.00.01. — pеdagogika nazariyasi va tarixi. — T.:2003 y, 44 b. 
11.Umumiy   o’rta   ta'limning   Davlat   ta'lim   standartlari   va   o’quv   dasturi.
Boshlang’ich   ta'lim.   //   O’zbеkiston   Rеspublikasi   Xalq   ta'limi   vazirligining
Axborotnomasi. 7-maxsus son. –T.: «Sharq», 480 b.
Internet saytlari
1. www.natlib.uz      internet kutubxona
2. www.ziyonet.uz      materiallari
3. www.kitob.uz   
4. www.tdpu.uz   
5. www.referat.arxiv.uz   
6. www.testing.uz   
7. www.math.com   
33