Аbu Rаyhоn Bеruniyning «Оsоr ul-bоqiya» asarining o‘rganilishi tarixi (XIX-XXI asrlar)

АBU RАYHОN BЕRUNIYNING «ОSОR UL-BОQIYA» ASARINING
O‘RGANILISHI   TARIXI (XIX-XXI ASRLAR)
MUNDARIJA
KIRISH ………………………………………………………………………………………………………. 2-3
I.BOB. ABU RAYHON  BERUNIY VA UNING ASARLARI …………………… 4-13
1.1. Abu Rayhon Beruniy va uning hayoti ……………………………………..……………….. 4-8
1.2.   «Osоr   ul-bоqiya»   asarining   adabiyotimizdagi   o rniʻ …………………….……………. 9-
13
II.BOB.   XIX-XXI   ASRLARDA   B Е RUNIYNING   « О S О R   UL-B О QIYA»
ASARINING O‘RGANILISHI TARIXI ……………………..…………………………… 14-23
2.1.   Asarning   tarixiy   ahamiyati ………………………………………….………………………… 14-
17
2.2.  Asardagi ayrim tarixiy antroponimlarning tahlili ……………………...…………... 17-23
XULOSA ……………………………………………………………...………………………………..… 24-25
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO YXATI	
ʻ .………………………………...…. 26
1 KIRISH
Mavzuning   dolzarbligi.   Tariximiz   bizning   milliy   g‘ururimiz,   shonli
sharafimizdir.   O zbekiston   Respublikasi   birinchi   Prezidenti   Islom   Karimovʻ
о zining   «Yuksak   ma’naviyat   -   yеngilmas   kuch   kitobida»   «o z   tarixini	
ʻ ʻ
bilmaydigan,   kechagi   kunini   unitgan   millatning   kelajagi   yo q»	
ʻ 1
,   -   deb   ta’kidlashi
bilan   birga   har   qanday   inson   jahon   tarixini,   umumbashariy   taraqqiyot   yo lini	
ʻ
chuqur   idrok   etishi   zararligini   ham   uqtirganlar.   Darhaqiqat,   mustaqillik   sharofati
bilan biz jahon tarixini haqqoniy  о rganish imkoniyatiga ega bo ldik. 	
ʻ ʻ
O zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat   Mirziyoyev   ta’kidlaganlaridek:	
ʻ
«Milliy   tarixni   milliy   ruh   bilan   yaratish   kerak.   Biz   yoshlarimizni   tarixdan   saboq
olish,   xulosa   chiqarishga   o rgatishimiz,   ularni   tarixiy   tafakkur   bilan	
ʻ
qurollantirishimiz  zarur.  Tarix insititutini   bu fanni  rivojlantirish  bo yicha tayanch	
ʻ
muassasa  etib  belgilash  kerak». O zbekistonning  eng  yangi  tarixi  va  biz erishgan	
ʻ
olamshumul yutuqlar mard va matonatli xalqimiz, har qanday to siq va sinovlarni	
ʻ
o z   kuchi   va   irodasi   bilan   еngib   o tishga   qodir   deb   baralla   aytishga   to la   asos	
ʻ ʻ ʻ
beradi 2
.
O‘rta   Osiyo   qadimdan   svilizatsiyalar   chorrahasida   joylashganligini   tarix
orqali   bilamiz.   Bu   svilizatsilar   esa   еrli   xalq   hayotida   ham   o‘z   ta’sirini
o‘tkazmasdan qolmagan. Jumladan O‘rta osiyo hududida hozirgi davrgacha dunyo
tan   olgan   ikki   marta   renaseans   (uyg‘onosh)   davri   b’lgan.   Bular   IX-XII   asrlar   va
XIV-XV   asrlardir.   Shulardan   birinchi   renaseans   davrida   ijod   qilgan   va   hozirgi
zamon   ilm-fani   uchun   g‘oyat   qimmatli   bo‘lgan   asarlar   bitib   ketgan   olimlar
ko‘pchilikni   tashkil   qiladi.   Ularning   asarlari   esa   o‘zining   qimmatliligi   bilan   va
qadrliligi bilan ajralib turadi. 
Jumladan   Beruniyning   «Osоr   ul-bоqiya»   asari   ham   o‘z   davrida   balki   hozir
ham o‘z ahamiyatini yo‘qotmagan. Bu asarda Beruniy turli xalqlarning etnogenezi
va etnik tarixiga oid ham diqqatga sazovor fikr-mulohazalar bildirgan.  Shuningdek ,
asarda   qadim   xalqlarning   taqvim   tizimi   hamda   alohida   kunlari   haqida   ham   juda
qiziqarli ma’lumotlar keltirib o‘tilgan.
1
 Karimov I.A.Yuksak ma’naviyat-yengilmas kuch. –Toshkent: Ma’naviyat, 2008. – b. 176 .
2
 Sh.M.Mirziyoyevning “Erkin va farovon demokratik O zbekiston davlatini birgalikda barpo etamiz”- T.: 2016,-B.5	
ʻ
2 Mavzuning   o‘rganilganilish   darajasi.   Beruniy   va   uning   asarlariga   bo‘lgan
qiziqish   hozir   ham   yuqoriligicha   qolmoqda.   «Al   osor   al-boqiya   an   al-   qurun   al-
xoliya»   asarini   juda   ko‘plab   yurtimiz   va   jahon   olimlari   o‘rgangan.   Jumladan:
O‘zbek   olilari:   I.Abdullaev.   Beruniy   va   uning   «Qadimgi   xalqlardan   qolgan
yodgorliklar»   ,   A.Irisov,   Boqiev   F.   Beruniy   ruhlarning   qaytishi   haqida ;   Nemis
olimlari K. Garbers va I. Fyukk Zaxau va boshqalar tadqiqotlar olib borishgan. 
Undan tahqari rus olimlari ham bu asar haqida o‘z fikrlarini bildirib o‘tishgan:
«Hozir   ham   butun   sharq   ilmiy   adabiyotida   bu   kitobga   teng   keladigan   ilmiy   asar
yo‘qdir»-deb   yozgan   edi   akademik   I.Y.Krachkovskiy 3
,   Akademik   S.P.Tolstov   bu
asar   haqida   shunday   degan   edi:   «Bu   asar   Yaqin   va   O‘rta   Sharq   xalqlarining
birinchi   navbatda,   O‘rta   Osiyo   xalqlarining   xo‘jalik   hayoti,   urf-odatlari,
marosimlari ,   e’tiqodlari   haqidagi   o‘ziga   xos   bir   qomusdir.   «Yodgorliklar»   faqat
o‘tgan   asrning   buyuk   yodgorligi   emas,   balki   hozirgi   kunning   ham   qimmatbaho
boyligidir».
Kurs  ishining maqsad va vazifalari .Mavzuni o‘rganish orqali Beruiyning bu
asari ga   to‘laqonli,   aniq,   xolisona   fikr   bildirish   va   shu   asnoda   asar   haqida   yangi
yangi   ma’lumotlarga   ega   bo‘lishdir.   Undan   tahqari   asarning   tarixiy   taraqqiyot
jarayonida o‘z holida asl ko‘rinihida bizgacha еtib kelganmi yo‘qmi degan savolga
ham javob olish.
Kurs ishining ilmiy yangiligi.   Kurs ishining ilmiy yangiligi  shundan iboratki
asarning еvropada ham o‘z mashxurligini saqlab qolgani holda hozirgi davr uchun
qimmatli   ma’lumotlarni   еtkazib   kelganligini   biz   nafaqt   o‘zbek   olimlari   balki,
olmon va rus olimlari ilmiy tadqiqotlari orqali ham bilib olganimiz bo‘ldi.
Kurs   ishining   amaliy   ahamiyati.   Biz   o‘quvchi   talaba   yoshlar   o‘z
bobokalonlarimizning   qadimda   qilgan   ilmiy   yangiliklarini   bilib   olishimiz   bilan
birga   u   haqida   to‘laroq   ma’lumot   olishdir.   Bu   yoritilgan   asar   ham   ayni   shu
maqsada   yaratildi.   Yani   talabalarda   muayyan   bir   tushunchalarni   shakllantirish
orqali   Beruniyning   faqat   bu   asari   emas   boshqa   asarlarini   ham   ilmiy   jihatdan
o‘rganishning foydalarini ko‘rsatishdir.
3
  A.Rasulov, Yu.Hakimjonov,G’. Jalolov tarjimasi. Beruniy –O’rta asrning buyuk olimi. To’plam. T. «Fan»,1950, - b.
538.
3 I.BOB. ABU RAYHON BERUNIY VA UNING ASARLARI
1.1. ABU RAYHON BERUNIY VA UNING HAYOTI
Sharqda   Uyg‘onish   davrining   qomusiy   olimlaridan   biri   Abu   Rayhon
Muhammad   ibn   Ahmad   Al-Beruniy   (973-yil   4   Sentabr,   1048-yil   11-Dekabr)dir.
Uning   dunyoqarashi   X   asrning   ikkinchi   yarmi   XI   asrning   boshida   Markaziy
Osiyoda   rivojlangan   feodalizm   qaror   topayotgan   g‘oyat   murakkab ,   jushqin
voqealarga   boy   bo‘lgan   vaziyatda   shakllandi.Birinchi   ustozi   bo‘lmish   Abu   Nasr
Mansur   ibn   Ali   ibn   Iroq   uni   Evkiled   geometriyasi   va   Ptolomey   asarlari   bilan
tanishtiradi.   Ibn   Iroq   unga   Xorazmning   turli   shaharlaridagi   madrasalarda   va
mashhur ustozlaridan ta’lim olishga yaqindan yordam bergan. 
Shuningdek, Abu Rayhon Beruniyning tabiiy-ilmiy va ma’rifiy-pedagogikasi
hamda   psixologik   qarashlarining   shakllanishida   qomusiy   olimlardan   Muhammad
al-Xorazmiy (780-850), Abu Abbos Ahmad Farg‘oniy (IX asr), Marvoziy (IX asr),
Javhariy   (IX   asr),   Abu   Nasrir   Forobiy   (870-950),   Abul   Vafo   Buzrukhoniy   (840-
938),   Abu   Said   as-Sijiy   (951-1024)   hamda   yunon   olimlaridan   Fales,   Arximed,
Galen,   Gippokrat,   Evkiled,   Ptolomey,   Platon,   Aristotel   va   boshqalarning   asarlari
ta’lim va tarbiya maktabi vazifasini o‘tadi. Beruniy bu olimlarning asarlarini o‘qib
bilish   uchun   yoshligidanoq   arab ,   fors,   yunon,   sanskrit,   yahudiy   tillarini   puxta
o‘rgandi.Astronomia, astrologia, falsafa, matematika, fizika, geodeziya,  geologiya ,
farmasevtika,   mineralogiya,   tarix,   adabiotshunoslik,   tarjimonlik,   lug‘atshunoslik
kabi sohalarda  tadqiqotlar olib borib , badiiy asarlar yaratdi. 
Buyuk   asari   «Qonuni   Mas’udiy»   asarini   yozib,   uni   Masud   nomiga
bag‘ishladi. Shuningdek, olim shu davrda yaratilgan «Joylar chegaralarini aniqlash
uchun   turar   joylarning   masofalarini   belgilash»   («Geodeziya»)   asarida   Quyosh   va
Oyning   tutilish   sabablarini,   joylarning   jug‘rofik   kengliklarini   aniqlash,   yo‘llarini
aniqlashda   ham   juda   katta   yutuqlarga   erishdi.   «Javoxirlarni   bilish   va   umumiy
kitob» («Mineralogiya») asarida qimmatbaho   tosh va minerallarni , ularning xossa
va hususiyatlarini, solishtirma og‘irligi, qattiqlik darajasi, rangi, tiniqligi va boshqa
fizik   hossalarni   bayon   qilgan.   998-yil   Beruniy   Jurjonga   keldi.   U   Jurjonda   1004-
yilgacha yashaydi. O zining o n beshga yaqin asarini shu еrda yaratdi. ʻ ʻ
4 Jumladan, olimning «Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar» asari 1000-yil
atrofida   shu   еrda   yozilgan.   1004-yilning   bahorida   Beruniy   Xorazmga   qaytdi.   Bu
vaqtda   Xorazmning   poytaxti   Urganj   edi.   Urganjda   u   Oy   tutilishini   kuzatdi.
Saroyda   al-Masihiy,   tabib   al-Hammar ,   Ibn   Iroq   va   boshqalar   ishlar   edilar.
Urganjda   Beruniy   matematika,   astronomiya   bilan   bir   qatorda   fizika   va
mineralogiyaning ba zi masalalari bilan shug ullandi. Minerallarni aniqlash, ularniʼ ʻ
tizimga solishda solishtirma og irliklardan foydalanish g oyasi ham mana shu еrda	
ʻ ʻ
tug ildi.1017-yil   yozida   turkiy   podsho   Mahmud   G aznaviyning   buyrug iga   ko ra	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Beruniy asir  sifatida  G aznaga   olib  ketildi. U  еrda og ir   sharoitda  yashadi.  1019-	
ʻ ʻ
yildan keyin ilmiy ish bilan shug ullanish sharoitiga erishdi. 	
ʻ
1022-1024-yillarda   Mahmud   Hindistonga   qilgan   yurushida   Beruniyni   o zi	
ʻ
bilan   olib   ketdi.   Safarda   ham   Beruniy   ilm   bilan   shug ullandi.   U   Panjobdagi	
ʻ
Nandna qal asi yonida еr shari meridianini bir gradusining uzunligini o lchadi va u	
ʼ ʻ
110,895   km.   ekanini   aniqladi.   Bu   ma lumot   hozirgi   zamon   o lchashlari   natijasi   -	
ʼ ʻ
111,1 km   bilan taqqoslansa,  Beruniy  o lchashlarining  aniqligi  qay  darajada  ekani
ʻ
ko rinadi.U   Hindistonda   bo lajak   asari   «Hindiston   tarixi»   uchun   ma lumot   yig di	
ʻ ʻ ʼ ʻ
va uni 1030-yil yozib tugatdi. O sha yili Mahmud vafot etdi va uning o rniga o g li	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Mas ud   taxtga   chiqdi.   Mas ud   Beruniyga   ko p   iltifotlar   ko rsatdi.   Shu   sababli,	
ʼ ʼ ʻ ʻ
Beruniy o zining shoh asarini Mas udga bag ishlab «Qonuni Mas udiy» deb atadi.	
ʻ ʼ ʻ ʼ
Bu   asar   asosan   astronomiyaga   oid   bo lsa   ham  	
ʻ Beruniyning   matematikaga   oid ,
ya ni «Trigonometriya va Sferik Trigonometriya»da qilgan anchagina kashfiyotlari	
ʼ
shu asarda bayon etilgan. 
Beruniyning   matematikaga   va   fanning   boshqa   sohalariga   qo shgan   hissasini	
ʻ
yozib qoldirgan 100 dan ortiq asaridan ham ko rish mumkin. Ulardan eng yiriklari	
ʻ
-   «Hindiston»,   «Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar»,   «Qonuni   Mas udiy»,	
ʼ
«Geodeziya»,   «Mineralogiya»   va   «Astronomiya»dir.   Qolganlarini   quyidagicha
taqsimlash mumkin: Matematikaga doirlari - 22 ta; Astronomik asboblar haqida -
10 ta; Astrologiklari - 21 ta; turli fanlar (Fizika, Mineralogiya, Adabiyot, Tarix va
boshqalar) - 38 ta; turli tillardan tarjima asarlar - 21 ta. Beruniyning bu asarlaridan
atigi   30   ga   yaqini   bizning   kunlargacha   еtib   kelgan.   Beruniy   yoshligidayoq   ko p	
ʻ
5 vaqtini   turli   kuzatishlar   bilan   o tkazgan.   U   «Bolali   astronomik»   asbob   yasagan.ʻ
Xorazmning turli joylari koordinatalarini aniqlash bilan shug ullangan va 995-996-	
ʻ
yillarda   Kat   shahrida   diametri   15   ziro   (Ziro   -   qadimgi   o lchov   birligi,   49	
ʻ ʻ ʻ
santimetr chamasida) bo lgan doira va boshqa asboblar bilan astronomik o lchash	
ʻ ʻ
ishlarini   olib   borgan.   U   50   yoshida   qadimiy   sanskrit   tilini   o rgandi,   bundan	
ʻ
tashqari,   fors,   arab,   yahudiy,   grek   tillarini   ham   bilar   edi.»Saidana»
(«Farmologiya»)   asarida   Beruniy   qadimgi   yunon   va   o‘rta   asr   Sharqi,   Markaziy
Osiyo , Eron, Hindiston va Arab mamlakatlarining madaniyat tarixini tadqiq qilish
ishiga ham ulkan hissa  qo‘shdi. Olimning olamga mashhur  asarlaridan biri «Osor
ul-boqiya»   (Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar)   dir.   Beruniy   150   dan   ziyod
bebaho   asarlar   yozib   qoldirdi.   Ulardan   bizgacha   30   dan   ortiq   asar   etib   kelgan,
xolos. Beruniy o‘z asarida xalqlar etnografiyasi, yil taqvimlari haqida yozar ekan,
har   bir   oy   va   unda   nishonlanadigan   Hayit   hamda   bayram   kunlari   to‘g‘risida
to‘xtalib  o‘tadi.  Jumladan,  olim  xalqlarning  bayramlari  sabablarini   turli   vaqtlarda
kelib   chiqqan   afsona   va   rivoyatlari   orqali   misollar   keltirish   yo‘li   bilan
tushuntirishga harakat qiladi. Uning yozishicha yilning birinchi   oyi farvardin moh
hisoblanib , ushbu oyning birinchi kuni Navro‘z bayrami shonlanadi. Olim Navro‘z
haqida   yozar   ekan   eronliklar   orasida   ushbu   kun   bilan   bog‘liq   turli   afsonalar
mavjudligini,   u   o‘z   asarida   faqat   haqiqatga   yaqin   deb   bilganlari   keltirib
o‘tayotganini ta’kidlaydi 4
.
Beruniy   turli   xalqlarning   etnogenezi   va   etnik   tarixiga   oid   ham   diqqatga
sazovor fikr-mulohazalar bildirgan. Shuningdek, asarda qadim xalqlarning taqvim
tizimi   hamda   alohida   kunlari   haqida   ham   juda   qiziqarli   ma’lumotlar   keltirib
o‘tilgan.   Muallif   asarida   o‘ziga   ma’lum   bo‘lgan   xalqlarning   yil   taqvimlari,rasm-
rusumlari,   hayitlari   va   mashhur   kunlarini   mufassal   tasvirlab   beradi.   Jumladan,
rimliklarda   achchiq   va   sho‘r   narsalarni   faqatgina   belgilangan   ma’lum   kunlarda
tanovvul   qilinishi,   qon   olishishlari   sovuq   kunlarda   amalga   oshirilmasligi,   Dumat
at-Jantal  shahridagi  bir bozorda savdo ishlari  toshlar  orqali  amalga oshirilishi, al-
4
  Beruniy.   Tanlangan   asarlar.   I   tom.   Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar.
(«Osor ul-boqiya»).T. «Fan», 1968. – b. 67.
6 Mashakkar   shahridagi   bozorda   esa   faqatgina   quloqqa   gapirib   savdo   qilinish
mumkinligi   to‘g‘risidagi   ko‘plab   qiziq   ma’lumotlarni   bayon   qilgan.   Bayram   va
marosimlar   to‘g‘risida   yozar   ekan,   Xorazmliklarning   hayitlari   ikki   hil
bo‘lganligini,   ya’ni   birinchisi ,   tabiat   voqea   xodisalari   bilan   bog‘liqlari:   yil   boshi
bayrami, gulxanda isinish bayrami, yog‘liq non еyish kuni, Mina kechasi  kabilar,
ikkinchisi   esa   Islom   dini   kirib   kelgunga   qadar   o‘tkazilgan   diniy   marosimlar:
arvohlar   uchun   qabrlarga   ovqat   qo‘yish   marosimi   va   shu   kabilar   to‘g‘risida
ma’lumotlar bergan. Beruniyning shaxsan o‘zi ham hayitlarni ikki guruhga bo‘lish
lozimligini   yozib   o‘tgan:   bular   diniy   va   dunyoviy   hayitlar.   Olim   dunyoviy
hayitlarni   mukarram   hayitlar   deb   ataydi.   Manbalarga   ko‘ra   ushbu   hayit   kunlari
podshoh   va   raislar   o‘zlari   uchun   marosimlar   o‘tkazganlar   hamda   ular   orqali
nafslarini   sevintirishga,   ruhlarini   shodlantirishga   erishganlar,   maqtov   va   madhga
sazovor bo‘lganlar, o‘z xalqlarining muhabbatini jalb qilganlar, duolar olganlar. Bu
kunlarni   nishonlash   oddiy   xalq   uchun   ham   bir   marosimga   aylangan.   Ana   shu
hayitlar   faqir   va   kambag‘allar   fikricha   hayotlarining   torligini   kenglikka
aylantiruvchi, umid va orzularini yuzaga chiqaruvchi, halokatga yaqinlashganlarida
ularni xatar va balodan qutqaruvchi sabablarning biri bo‘lgan.
Diniy   hayitlarga   kelganda ,   ularni   davlatning   shariat   arboblari,   imomlari,
faqihlari   va   dindorlari   keltirib   chiqarganlar,   deydi   Beruniy.   Bunday   bayramlarni
ijro etishdan maqsad yuqorida sanab o‘tilgan sabablarga o‘xshash, lekin bu asosan
oxirat   kuni   uchun   o‘tkazilgan.   Bayramlarning   eng   ulug‘i   Navro‘z   hisoblanib,   u
deyarli   hamma   xalqlarda   nishonlangan.   Olimning   yozishicha   ushbu   bayramning
nishonlanish sabablari turli xalqlarda turli xil afsonalar bilan bog‘langan. Qadimgi
Eron afsonalariga ko‘ra quyosh bilan farishtalar shu kuni yaratilgani va ushbu kun
hayotning   birinchi   kuni   hisoblangani   uchun   podshohlar   ham   bu   kunni
ulug‘laganlar.   Eron   afsungarlari   esa   «Navro‘z   kuni   tong   otganda   birov   gap
gapirishdan   oldin   uch   qoshiq   asal   yalab,   uch   bo‘lak   mum   tutatsa,   bu   ko‘p
kasalliklarga shifo bo‘ladi» deb hisoblashgan.
Abu   Rayhon   Beruniyning   «Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar»   asari
qadimgi   tarix   kalendar   sistemasini   o‘rganishda   ham   muhim   va   birinchi   darajali
7 manba   hisoblanadi.   Ammo   bu   asar   olim   uchun   yot   bo‘lgan   sof   arab   tilida
yozilganligi,   hamda   arab   imlosi   bo‘yicha   qisqa   unli   tovushlari   ko‘pgina   hollarda
belgilanmaganligi   uchun   ham   mavjud  tekstlarda   bu  oylarning   nomlari   juda   buzib
berilgan.   Asaring   1968   yilgi   o‘zbek   tilida   chop   etilgan   nusxasida   yozilishicha,
mavjud materiallar bo‘yicha ularni to‘g‘ri talaffuzini aniqlash imkoni bo‘lmagan 5
.
Shuning   uchun   ham   kitobda   oy,   kun   nomlari   shartli   ravishda   yozib   ko‘rsatilgan.
Shubhali   o‘rinlarda   esa   unli   tovushlar   o‘rniga   chiziqcha   yoki   umuman   undosh
harflarni   yozish   bilangina   kifoyalanilgan.   Asarda   qadim   xalqlarning   taqvim
sistemalari , ulardagi  ba’zi  muammolar va ularning hal qilinish yo‘llari  to‘g‘risida
ham bir qancha ma’lumotlar berib o‘tilgan. Olim asarni yozar ekan, barcha xalqlar
sistemasida bir yil 12 oydan iborat ekanligini ta’kidlab o‘tadi. Jumladan, u yozadi:
«Xudo   osmon   va   еrni   yaratgan   kundan   beri   oylar   soni   12   ta   Xudoning   kitobida
shu». Eron taqvimi  ham  xuddi  shu  tartibda:  bir  yil  12 oydan, kunlar  majmui  365
kundan iborat bo‘lgan. Asarda keltirilishicha har 120 yilda yil oylari 13 ta bo‘lib,
bu   yil   «kabisa   yili»   deb,   ortiqcha   oy   kunlarini   esa   qolgan   navbatdagi   oylar
(kunlari) nomi bilan ataganlar.
Beruniy   o‘z   asarida   xalqlar   etnografiyasi,   yil   taqvimlari   haqida   yozar   ekan,
har   bir   oy   va   unda   nishonlanadigan   Hayit   hamda   bayram   kunlari   to‘g‘risida
to‘xtalib  o‘tadi.  Jumladan,  olim  xalqlarning  bayramlari  sabablarini   turli   vaqtlarda
kelib   chiqqan   afsona   va   rivoyatlari   orqali   misollar   keltirish   yo‘li   bilan
tushuntirishga harakat qiladi.
5
  Beruniy.   Tanlangan   asarlar.   I   tom.   Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar.
(«Osor ul-boqiya»).T. «Fan», 1968. – b. 69.  
8 1.2. «Osоr ul-bоqiya»   asarining adabiyotimizdagi o rniʻ
Bugungi   kunda   buyuk   allomalarimizning   juda   ko plab   buyuk   asarlari,	
ʻ
jumladan, badiiy, tarixiy, falsafiy, didaktik asarlari o zbek olimlarimiz tomonidan	
ʻ
barmoq   bilan   sanarli   darajada   o rganilyapti.   Bu   esa   juda   achinarli   holat   desak	
ʻ
mubolag a   bo lmaydi.   Negaki   bunday   asarlarimizda   biz   uchun   kerak   bo lgan	
ʻ ʻ ʻ
ma lumot va isbotlangan faktlar talaygina. Ushbu asarlar nainki o zbek adabiyoti,	
ʼ ʻ
balki tarix uchun ham bebaho xazina desam adashmayman. Mana shunday asarlar
qatoriga Ibn Sinoning «Hay Ibn Yaqzon», Rashididdin Hamadoniyning «Jome ut-
tavorix»,   Beruniyning   «Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar»   va   boshqa
ko plab   asarlarni   misol   qilib   keltirish   mumkin.   Bular   to g risida   еtarlicha
ʻ ʻ ʻ
ma lumotlarga ega bo lmas ekanmiz yosh avlodga еtkazishda turli qiyinchiliklarga
ʼ ʻ
duch kelaveramiz. To g ri izlanishlar еtarlicha dermiz, ammo eng xorijlik olimlar	
ʻ ʻ
tomonidan   o rganilgan.   Oliy   ta lim   dasturlariga   kiritilganligi   bois   juda   ko p	
ʻ ʼ ʻ
talabalarda   asarlarni   o rganishda   muammolarga   duch   kelganliklarini   kuzatdim.	
ʻ
Ushbu   muammolarni   bartaraf   etish   uchun   bunday   ilmiy   izlanishlarni
ko paytirishimiz   lozim.   Shunga   ko ra   Abu   Rayxon   Beruniyning   «Qadimgi	
ʻ ʻ
xalqlardan qolgan yodgorliklar» asari haqida o z izlanishlarimni bayon qilaman.	
ʻ
«Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar» asarida Beruniy fanning hamma
sohalariga   qiziquvchi   buyuk   olim   ekanligini   yana   bir   bor   ko‘rsatdi   va   unga   bu
asari juda katta shuhrat keltirdi. Hatto bugungi kunga kelib ham, ushbu kitob O‘rta
Osiyo   xalqlari,   ularning   madaniyati   va   tarixini   o‘rganishda   juda   muhim
ahamiyatga   egadir.   Beruniy   turli   xalqlarning   kelib   chiqishi,   ya ni   etnogenezi   va	
ʼ
etnik   tarixiga   oid   ham   diqqatga   sazovor   fikr-mulohazalar   bildirgan.   Shuningdek,
asarda   qadim   xalqlarning   taqvim   tizimi   hamda   alohida   kunlari   haqida   ham   juda
qiziqarli   ma’lumotlar   keltirib   o‘tilgan.   Beruniy   o‘z   asarida   xalqlar   etnografiyasi,
yil   taqvimlari   haqida   yozar   ekan,   har   bir   oy   va   unda   nishonlanadigan   Hayit,
Navro z   hamda   turli   bayram   kunlari   to‘g‘risida   to‘xtalib   o‘tadi.   Jumladan,   olim	
ʻ
xalqlarning   bayramlari   sabablarini   turli   vaqtlarda   kelib   chiqqan   afsona   va
rivoyatlari orqali misollar keltirish yo‘li bilan tushuntirishga harakat qiladi. Uning
yozishicha   yilning   birinchi   oyi   farvardin   moh   hisoblanib,   ushbu   oyning   birinchi
9 kuni   Navro'z   bayrami   nishonlanadi.   Olim   Navro'z   haqida   yozar   ekan   eronliklar
orasida   ushbu   kun   bilan   bog‘liq   turli   afsonalar   mavjudligini,   u   o‘z   asarida   faqat
haqiqatga yaqin deb bilganlari  keltirib o‘tayotganini  ta’kidlaydi.  «Aytishlaricha,»
– yozadi  olim,-  «shu kuni Xudo quyi olamni  yaratib, unga yaratilgan ilk odam  –
Qayumarsni   podshoh   qilgan»   Ba’zi   afsonalarga   qaraganda   esa   Navro'z   Xudo
maxluqotni   yaratgan   6   kunning   birinchisidir.   Hashviyaliklar   afsonalariga   ko‘ra
Sulaymon   ibn   Dovud   uzugini   yo‘qotib   shoxligi   qo‘lidan   ketdi.   40   kundan
o‘tgandan keyingina uzugi o‘z qo‘liga qaytib keladi. Bu bilan birga unga ravnaqi,
sehri   ham   qaytadi.   Butun   odamzod   yig‘ilib,   uni   qutlab   «Navro'z   muborak»   –
«Yangi   kun   keldi»,   -   deganlar.   Va   shundan   boshlab   bu   kun   Navro'z   deb   ataldi.
Sulaymon   shamolga   buyurdi,   shamol   uni   ko‘tarib   osmonga   uchdi.   Qarshisidan
qaldirg‘och chiqib uyamni bosib o‘tma, ichida tuxumlarim bor bor,dedi. Sulaymon
Qaldirg‘ochga rahmi kelib uning uyasini aylanib o‘tdi. Shamol uni еrga qo‘ygach,
qaldirg‘och   minnatdorchilik   sifatida   tumshug‘ida   suv   keltirib   unga   suv   sepdi
hamda  chigirtkaning  bir   oyog‘ini   hadya qildi.  Olim   fikricha  eronliklar   Navro'zda
arg‘imchoqlar   uchishgani,   havoga   varraklar   uchirishgani,   bir   birlariga   shakar
hadya qilishlarining sababi mana shu afsona bilan bog‘liq bo‘lishi ham mumkin 6
.
Abu   Rayxon   Beruniyning   «Osor   ul-boqiya»   asari   tarkibidagi   afsona   va
rivoyatlar ma lum bir tarixiy voqeani dalillash yoki rad qilish uchun emas, zotan,ʼ
bu   asarning   yozilish   sabablarini   ko rsatadi,   ammo   amalda   oshirish   nihoyatda	
ʻ
murakkab   bo lganini   yozadi.   Ayniqsa,   qadimgi   xalqlar   va   ularning   yil   hisoblari	
ʻ
haqidagi rivoyatlar chalkashib ketgani, yolg on afsonalar va asossiz ma lumotlarga	
ʻ ʼ
to lib- toshib ketganini ta kidlaydi. Ayni paytda, Beruniy rivoyat va afsonalarning	
ʻ ʼ
haqiqiylarni ajratib, saralab olish uchun imkon boricha harakat qiladi. Beruniyning
bu   tamoyili   ham   tarixiylik,   ham   haqqoniylikka   asoslanganini   sezish   qiyin   emas.
Yolg on   va   soxta   rivoyatlar   qadimgi   Sharq   xalqlarining   hisoblari   haqidagi   aniq	
ʻ
ilmiy xulosalarga xalaqit berishi, ayniqsa, yolg on xulosalarga olib kelishi haqida	
ʻ
yozadi. Beruniyning asosiy maqsadi turli xalqlardagi yil hisobiga aniqlik kiritish,
ularda   ilgari   tadqiqotchilar   yo qolgan   kamchiliklarni   tuzatish   edi.   Beruniy   yil	
ʻ
6
 Abdullayev.H.D.O zbek adabiyoti tarixi.O quv qo llanma.-T.: Cho lon nomidagi NMIU,2019.- b. 152.	
ʻ ʻ ʻ ʻ
10 hisobi  uchun  rivoyat   va  afsonalar,  hikoyatlarning  nihoyatda  muhim   dalil   ekaniga
ishonadi, ularga suyanadi, ishonchsiz, shubhali rivoyatlar va afsonalarni rad qiladi.
Uning   rivoyat   va   afsonalarni   tanlashda   o zi   tayangan   asoslangan   usul   haqidaʻ
shunday yozadi:  «Men tutgan yo l  va belgilangan usul  oson emas,  balki  uzoq va	
ʻ
qiyin   yo ldir.   Xabar   va   rivoyatlarga   ko plab   kirib   qolgan   yolg on   so zlarning	
ʻ ʻ ʻ ʻ
hammasi   ham   ravshan   emas.   Boshqa   dalillar   bo lmaganda   ba zilarining	
ʻ ʼ
yolg onligini   bilib   bo lmasdi.   Odamlar   hozir   ham,   o tgan   zamonlarda   ham	
ʻ ʻ ʻ
shunday   tabiiy   hodisalarga   duch   kelgan,   agar   o shanday   hodisalar   uzoq	
ʻ
zamonlarda   yuz   bergan   deb   hikoya   qilinsa,   albatta,   biz   unga   ishonmasdik.
Xalqlardan   biriga   tegishli   xabarlarning   hammasini   aniqlab   bilishga   inson   umri
kifoya   qilmaydi-yu,   hamma   millatlar   haqidagi   xabarlarni   bilishga   qanday   kifoya
etsin?! Bu mumkin emas!»Ushbu asarda ilmning ulug lanishi haqidagi rivoyatlarni	
ʻ
ham   uchratishimiz   mumkin.   Xususan   qadimda   ilmga   juda   katta   e tibor	
ʼ
qaratishgan.   Har   bir   ilmni   o rganish   uchun   o sha   davrda   asosiy   talablardan   biri	
ʻ ʻ
qilib tinimsiz mehnat va sabr-qanoatni qo yishgan. Ilmni muqaddas deb bilishgan.	
ʻ
Buning   yorqin   misolini   quyidagi   «Suqrotning   javobi»   parchasida   ko rishimiz	
ʻ
mumkin: «Qadimgi yunonlarda teriga yozish odati bo‘lmagan edi. 
Keltirilishicha,   Suqrotdan   bu   haqda   so‘rashganda:   «Ilmni   tirik   kishilar
qalblaridan   o‘lik   qo‘ylarning   terilariga   ko‘chirmayman»,   -degan   ekan.
Beruniyning  rivoyat  va   afsonalarga   bunday  yondashuvidan   o zining  pozitsiyasini	
ʻ
aniqlashtiradi:   u   mazkur   asarida   nafaqat   etnograf   tarixchi,   balki   adabiyotshunos
olim   sifatida   namoyon   bo ladi.   Dunyo   xalqlari   adabiy   jarayonidan   yaxshi	
ʻ
xabardor,   o z   davridagi   va   o zidan   oldingi   adabiy   jarayonning   qonuniyatlarini	
ʻ ʻ
biladi.   Rivoyat   va   afsonalar   xalqqa   yaqin   adabiy   janri   bolgani   uchun   ham
Beruniyning   diqqatini   ko proq   tortgan.   Beruniy   o z   davriga   yaqin   bo lgan	
ʻ ʻ ʻ
rivoyatlarga   murojaat   etish   tarafdori   bo lgan.   Xo sh   nima   uchun?   Negaki	
ʻ ʻ
rivoyatlar   zamondan   uzoqlashgani   sari   asliyatdan,   haqiqiyligidan   uzoqlashadi.
Beruniy   bu   hodisaning   qonuniyat   ekanini   adabiyotshunos   sifatida   yaxshi   biladi.
Beruniyning   afsonalarni   saralab   olish   tamoyilini   quyidagicha   bayon   qiladi:   «Ish
shu   yo ldan   boradigan   bo lgach,   u   rivoyatlarning   davrimizga   eng   yaqin   va   eng	
ʼ ʻ
11 mashhurini,   songra   yaqinroq   va   mashhurog ini   olishimiz   lozim.   Ularningʻ
ba zilarini   o z   arboblaridan   qabul   qilib,   tuzatish   mumkin   bo lganini   tuzatamiz,	
ʼ ʻ ʻ
boshqalarini   o z   holicha   qoldiramiz.   Shunda   biz   keltirgan   rivoyatlar   haqiqatni	
ʻ
qidiruvchi   va   hikmatni   sevuvchining   boshqa   rivoyatlar   ustida   ish   yurgizishga
yordamchi   va   bizga   muyassar   bo lmagan   narsalarga   erishish   uchun   yo lovchi	
ʻ ʼ
bo ladi.   Biz   xudoning   xohishi   va   yordami   bilan   shunday   qildik».   Ko ryapmizki,	
ʻ ʻ
Beruniy   rivoyat   va   afsonalarni   tanlash   metodlarini   ishlab   chiqib   bizga   taqdim
qilmoqda.   Bu   metod   esa   yana   bir   bor   tarixiylik   prinsipi   badiiy   asarni   tanlash,
o rganish   va  undan  foydalanishga  alohida  e tiborni   tortadi.  Abu  Rayhon   Beruniy
ʼ ʼ
rivoyatni   haqiqatni   qidiruvchi   deb   ataydi.   Beruniy   bu   gapi   bilan   rivoyatlaming
asardagi   o‘rniga   baho   beradi.   Beruniy   uchun   tarixiylik   tamoyili   bilan   haqiqatni
qidiruvchi   rivoyat   bitta   vosita,   bu   rivoyatlar   ma’lum   bir   voqelikni   yoki   detalni
isbotlash   uchun   keltirilgan   yagona   dalil.   Rivoyatlar   boshqalar   uchun   yo‘l
ko‘rsatuvchi   ekanini   Beruniy   ta’kidlar   ekan,   bundan   rivoyatlaming   tarbiyaviy
ahamiyatiga   ham   ishora   qilganini   anglash   mumkin.   Ayni   paytda   rivoyatlar   ilmiy
tafakkur,   fikr-qarashlar   va   xulosalar   uchun   muhim   zamindir.   Ammo   bunda   ham
Beruniy tarixiylik tamoyilidan chekinmaydi, chunki tarixiylik tamoyili ishonchlilik
va   haqqoniylikning   isboti.   Beruniy   asarining   boshidayoq   adabiy   jarayonning,
xususan,   rivoyatlaming  ijtimoiy,  ma’naviy   hayot   uchun   nihoyatda   ishonchli   omil
ekanini   ham   dalillaydi.   Beruniy   rivoyatlami   asariga   kiritganda,   albatta,   saralash
tamoyiliga   ham   rioya   qiladi.   Shu   bois   rivoyatlarga   tanqidiy   nuqtai   nazardan
yondashadi.   O zi   tanlagan   tamoyillar   asosida   o‘zidan   oldin   o‘tgan   olimlaming	
ʻ
tarixiy   asarlarini   qo‘rqmasdan   tanqid   qiladi.   Uning   saralash   tamoyili   shundan
iborat   ediki,   manbalarni   tahlil   qilganda,   rostday   ko'ringan,   lekin   isbotsiz
rivoyatlami o‘zi tekshirib ko‘rmaguncha ularga ishonmaydi. Beruniyning zukko va
sinchkov   adabiyotshunos,   tarixchi   ekanligi   mana   shu   asarida   yaqqol   namoyon
bo ladi.   Buning   ustiga,   Beruniy   har   bir   manbaga,   dalilga   xolis   qaraydi.   Uning	
ʻ
uchun   diniy   aqidalar   to‘siq   emas,   uning   uchun   aqlning   va   bilimdonlikning   o‘zi
kifoya   emas.   Beruniyning   o‘z   oldiga   qo‘ygan   vazifasi   va   amal   qilgan   tamoyili
shuki,  u  dalillami  saralab   olish   va  qiyoslash  yo‘lidan   ketadi   va  buni   quyidagicha
12 izohlaydi:   «...mendan   so'ralgan   narsaga   еtkazuvchi   vositalaming   eng   muhimi   -
qadimgi   millatlar   haqidagi   rivoyatlar,   о ‘tmish   avlodlar   to‘g‘risidagi   xabarlarni
bilishdir,   chunki   bularning   ko‘pchiligi   u   millatlar   avlodidan   va   ularning   rasm-u
rusum va qoidalaridan iboratdir. Aqliy dalil keltirish, kuzatilganlarga qiyos qilish
yo‘li   bilan   u   xabarlami   bilib   bo'lmaydi.   Buni   faqat   «kitob   ahllari»   va   turli   din
arboblariga,   e’tiqodlarga   amal   qiluvchi   har   bir   maslak   va   ishonch   egalariga
ergashish, ulaming tushunchalarini hamisha asos tutish bilan bilinadi. So‘ngra buni
ko‘pchilik  kishilaming   tabiatini  pastkashlashtiradigan   yomon  axloqdan,  haqiqatni
ko‘rishga imkon bermaydigan omillardan o‘zni tozalagandan keyin, ulaming isbot
uchun keltirgan so‘z va e’tiqodlarini bir-biriga solishtirish bilan bilinadi. Ana shu
aytib   o‘tganim   haqiqiy   maqsadga   еtkazuvchi   eng   yaxshi   yo‘l   va   bunga   dog‘
tushiruvchi shak-shubhani  yuvib tashlash uchun eng kuchli  yordamchidir. Garchi
qattiq urinib zo‘r mashaqqat cheksak ham, o‘shandan boshqa yo‘l bilan maqsadga
erisholmaymiz»   (Beruniy.   40-b. 7
).   Beruniy  bu   asarni   yaratayotgan  vaqtda   har   bir
voqea-hodisa   haqidagi   afsonlarga   xolis   baho   berish   va   ishonchli   bo lgan   hamdaʻ
dalil va isbotlari aniq bo lganlarinigina qabul qilganligini asarida keltirilgan ushbu	
ʻ
gaplaridan   ham   bilish   mumkin:   «…   Shubhani   aniq,   noma’lumni   ma’lumga
qo‘shish biz yurgan yo‘lga loyiq emas». «Qiyos qilinuvchi narsa bilan qiyos uchun
olinuvchi   narsa   orasini,   isbotlanuvchi   narsa   bilan   isbot   orasini   birlashtiruvchi   bir
sabab   bo‘lmasa,   u   dalil   va   misollar   qabul   etilmaydi».   Umuman,   Abu   Rayhon
Beruniyning   «Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar»,   «Mineralogiya»
asarlarida keltirilgan afsonalar, rivoyatlar, hikoyatlar XI asrdagi adabiy janrlar va
adabiyotshunoslik   haqida   to‘laqonli   tasavvur   beradi.   Beruniy   har   bir   detalga
alohida   e tibor   bilan   to xtalib   ham   ilmiy,   ham   adabiy   asar   yaratishga   erishadi.	
ʼ ʻ
Ushbu asarni har gal qayta va qayta o‘qigan kitobxon o‘zi uchun ko‘proq yangilik
topib boraveradi.
7
  Nasimxon Rahmonov. O‘zbek adabiyoti tarixi (Eng qadimgi davrlardan XV asrning birinchi yarmigacha). O quv	
ʻ
qo‘llanma. -  Т .: «Sano-standart» nashriyoti, 2017. – b. 556.
13 II.BOB.  XIX-XXI ASRLARDA B Е RUNIYNING « О S О R UL-B О QIYA»
ASARINING O‘RGANILISHI TARIXI
2.1. Asarning tarixiy ahamiyati
«Osori   boqiya»   («Al-osor   al   boqiya   an   al-qorun   al-holiya»   –   Qadimgi
xalqlardan   qolgan   yodgorliklar»).   taxminan   1000-yilda,   Abu   Rayhon   Jurjonda
(Kaspiy   dengizining   janubiy   sharqidagi   shahar)   yashaganida   yozib   tamomlagan.
Bu   asar   Abu   Rayhon   Beruniyning   birinchi   yirik   asari   bo‘lib,   Beruniy   uni   27
yoshida   yozgan.   «Hozir   ham   butun   sharq   ilmiy   adabiyotida   bu   kitobga   teng
keladigan   ilmiy   asar   yo‘qdir»-deb   yozgan   edi   akademik   I.Y.Krachkovskiy
«Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar»da   Beruniy   o‘ziga   ma’lum   bo‘lgan
xalqlar:   yunonlar,   rumliklar,   eroniylar,   sug’diylar,   xorazmliklar,   harroniylar
(yulduzga   topunuvchilar),   qibtiylar,   xristianlar,   yahudiylar,   islomgacha   bo‘lgan
arablar   va   musulmonlarning   butun   yil   hisoblari,   turli   bayramlari   va   mashhur
kunlarining mufassal tasvirini bayon etgan.
Akademik S.P.Tolstov bu asar haqida shunday degan edi: «Bu asar Yaqin va
O‘rta   Sharq   xalqlarining   birinchi   navbatda,   O‘rta   Osiyo   xalqlarining   xo‘jalik
hayoti,   urf-odatlari,   marosimlari,   e’tiqodlari   haqidagi   o‘ziga   xos   bir   qomusdir 8
.
«Yodgorliklar» faqat o‘tgan asrning buyuk yodgorligi emas, balki hozirgi kunning
ham   qimmatbaho   boyligidir.   «Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar»ning   arab
tilidagi nusxasi birinchi marta nemis sharqshunos olimi Eduard Zaxau (1845-1930)
tomonidan 1878-yili Leypsigda izohlar bilan chop etilgan. Bir yildan keyin Zaxau
asarning   ingliz   tilidagi   tarjimasini   Londonda   nashr   etdi.   Tarjimaga   Beruniyning
tarjimayi   holi   va   izohlar   ilova   qilingan.   Bu   bilan   Zaxau   «Yodgorliklar»ni
o‘rganishga   keng   yo‘l   ochib   berdi.   Zaxauni   nashr   etgan   arabcha   nusxasi   va
ingilizcha   tarjimasi   XVII-   XVIII   asrlarda   ko‘chirilgan   to‘rtta   qo‘lyozma   asosida
amalga   oshirilgan   edi.   Bu   nusxalarning   hammasi   deyarli   bitta   qo‘lyozmadan
ko‘chirilgan bo‘lib, ularda juda ko‘p tushub qolgan joylar bor. 
Bu   o‘rinlarni   to‘ldirish   uchun   «Yodgorliklar»ning   yangi   nusxalarini   topish
zarur   edi.   1912-yili   asarning   ikkita   ancha   qadimgi   qo‘lyozmasi   topildi.   Ulardan
8
 Karimov SH., R.Shamsutdinov.Vatan tarixi. T.:  О ‘qituvchi.1997. – b. 11.
14 bittasi Tehrondagi rus diplomatik vakolatxonasining vakili L. Bagdanov tomonidan
qo‘lga   kiritildi.   Hozir   bu   qo‘lyozma   Rossiya   FA   Sharqshunoslik   institutining
Sankpetrburg   bo‘limida   saqlanmoqda.   Bu   nusxa   1219-1220   yillarda   ko‘chirilgan
bo‘lib   «Yodgorliklar»ning   eng   qadimgi   qo‘lyozmasi   hisoblanadi.   Ikkinchi
qo‘lyozma Istanbulda topilgan va hozir Istanbul xalq kutubxonasida saqlanmoqda.
Zaxau   nashr   etgan   arabcha   nusxa   asosida   1943-yili   «Yodgorliklar»   Eron
sharqshunosi   Akbar   Dono   Sirisht   Sayrafiy   tomonidan   fors   tiliga   tarjima   qilindi.
Nenis  olimlari   K.  Garbers   va  I.  Fyukk  Zaxau  matnining  tushib   qolgan   o‘rinlarini
Istambul nusxasi asosida to‘ldirilib, 1952-yili qo‘shimcha nashr etdilar. K. Garbers
va   I.   Fyukklarning   qilgan   nashrini   1959-yili   A.B.   Xolidov   tomonidan   rus   tiliga
tarjimasi bilan qo‘shib nashr etildi. 
Abu   Rayhon   Beruniy   o‘z   ijtimoiy   qarashlari   aks   ettirilgan   maxsus   asar
qoldirmagan.   Ammo,   shunga   qaramay,   olimning   ko‘pgina   qomusiy   asarlarida
faqatgina   qimmatli   tarixiy   ma’lumotlar   keltirilmagan,   balki   muallif   ishning
borishiga   qarab   u   yoki   bu   ijtimoiy   masalalar   bo‘yicha   o‘zining   nuqtayi   nazarini
e’tirof   etishga   yoki   ular   yuzasidan   tanqidiy   fikrlar   aytishga   harakat   qilgan.   Bu
uning ijtimoiy qarashlari to‘g’risida xulosa chiqarish imkoniyatini beradi. Beruniy
ilmiy faoliyatining dastlabki davridanoq ijtimoiy – tarixiy masalalarni zo‘r qiziqish
bilan o‘rgana boshladi. Masalan  «al-osor al- boqiya» asaridan ilgari, Beruniyning
o‘zi   e’tirof   etishicha,   «Oq   kiyimliklar»   va   qarmatiylar   xabarlari   haqida   kitob»
nomli asarlarini yozgan. Mazkur asar o‘rta asr sharqida eng ilg’or, taraqqiyparvar
ijtimoiy   harakatlardan   biri   bo‘lgan   qarmatiylarga   bag’ishlangan.   Beruniy
shuningdek,   xorazm   tarixiga   oid   maxsus   asar   yaratgan.   Bayhaqiy   undan   parcha
ham   keltirgan.   Afsuski,   uning   tarixiy   -   ijtimoiy   masalalarga   oid   maxsus   bu   va
boshqa   asarlari   bizgacha   еtib   kelmagan.   Lekin   ularning   tematikasining   o‘ziyoq
Beruniyning qiziqish doirasini ifoda etadi. 
Tadqiqotlar natijasida tarixchilar shuni aniqlashdiki, Abu Rayhon Beruniy o‘z
davrining yirik siyosiy arbobi ham bo‘lgan. To‘gri, Beruniy Farobiy kabi o‘zining
ijtimoiy   qarashlari   bo‘yicha   bir   butun   yaxlit   ijtimoiy   ta’limot   yaratmagan.   Biroq
uning   fikr   mulohazalari   va   umumlashmalari   shuning   uchun   ham   qimmatliki,
15 olimning   fikrlari,   bir   tomondan,   O‘rta   Osiyo,   qadimgi   yunon   va   hind
mutafakkirlarining   ilg’or   ananalarini   ijodiy   rivojlantirgan   bo‘lsa,   Ikkinchi
tomondan,   еtukligi   va   tafakkur   doirasining   kengligidan   dalolat   beradi.   Garchand
qur’ondan   misollar   keltirgan   bo‘lsa   ham   Beruniy   fikrlarining   mazmuni   tarixiy
xolislik   va   aniqlikka   asoslangan.   Davrning   o‘ziga   xos   xususiyati,   o‘sha   davrdagi
ijtimoiy   shart   –   sharoit   dinni   ijtimoiy   hayotning   turli   sohasiga   kirishiga,   diniy
aqidalarga rioya qilishga majbur qildi. Beruniy tomonidan «sabablarning sababi» –
inson   va   insoniyat   jamiyatining   yuzaga   kelishi   masalasining   qo‘yilishi   diqqatga
sazovordir,   «Qadimgi   tarixlarning   eng   avvalgisi   va   eng   mashhuri   bu
bashariyatning boshlanishidir 9
.
Kitob ahllari bo‘lmish yahudiylar, xristianlar, otashparastlar va boshqa xalqlar
orasida   bashariyatning   boshlanishi   va   uning   tarix   boshi   qilib   olinishi   xususida
shunday   ixtiloflar   borki,   tarixlar   haqida   bu   kabi   xilma-   xillik   bo‘lishi   mumkin
emas.   Beruniy   inson   va   kishilik   jamiyati   xudo   tomonidan   yaratilgan   degan
afsonani chuqur tahlil qilib, quyidagi xulosaga keladi: «Yaratilishning boshlanishi
va   o‘tmish   asrlar   ahvoli   orqali   bilinadigan   har   bir   narsa   uydirma   gaplar   va
afsonalar   bilan   qorishgandir,   chunki   bu   ishlar   juda   uzoqda   qolib   biz   bilan   ular
orasida   ko‘p   zamon   o‘tib   ketgan».   Bu   еrda   Beruniy   kishilik   jamiyatining   paydo
bo‘lishi   haqida   «Ratsionalizm»   pozitsiyasida   turganini   ko‘ramiz.   U   bu   voqealar
sodir   bo‘lgan   davr   noma’lum,   bu   haqda   olim   ega   bo‘lgan   ma’lumotlar   mazkur
savolni   еchishga   еtarli   emas   deb   biladi;   bunday   pozitsiyada   turishning   o‘zi
Beruniyning   bu   masalaga   tabiiy   ravishda   yondashganligidan   dalolat   beradi.   Ana
shu   nuqtai   nazardan   u   payg’ambarlar   va   muqaddas   kitoblarda   inson   qanday
yaratilganligi to‘g’risidagi rivoyatlarni rad etgan. Olamning mavjudligi mavzusiga
kelganda   Beruniy   ehtimol   u   bir   necha   ming   million   yillardan   beri   mavjud
bo‘lgandir, degan taxminlarni aytgan. Beruniy turli xalqlarning etnogenezi va etnik
tarixiga oid ham diqqatga sazovor fikr-mulohazalar bildirgan. Shuningdek, asarda
qadim xalqlarning taqvim tizimi hamda alohida kunlari haqida ham juda qiziqarli
ma’lumotlar   keltirib   o‘tilgan.   Muallif   asarida   o‘ziga   ma’lum   bo‘lgan   xalqlarning
9
 Irisov. A, Nosirov. A, Nizomiddinov. I – «O’rta osiyolik qiriq olim».1961.
16 yil   taqvimlari,rasm-rusumlari,   hayitlari   va   mashhur   kunlarini   mufassal   tasvirlab
beradi.  
Jumladan,   rimliklarda   achchiq   va   sho‘r   narsalarni   faqatgina   belgilangan
ma’lum   kunlarda   tanovvul   qilinishi,   qon   olishishlari   sovuq   kunlarda   amalga
oshirilmasligi, Dumat  at-Jantal   shahridagi   bir   bozorda  savdo  ishlari   toshlar  orqali
amalga oshirilishi, al-Mashakkar shahridagi bozorda esa faqatgina quloqqa gapirib
savdo qilinish mumkinligi to‘g‘risidagi ko‘plab qiziq ma’lumotlarni bayon qilgan.
Bayram   va marosimlar  to‘g‘risida  yozar  ekan,  Xorazmliklarning hayitlari  ikki   hil
bo‘lganligini,   ya’ni   birinchisi,   tabiat   voqea   xodisalari   bilan   bog‘liqlari:   yil   boshi
bayrami, gulxanda isinish bayrami, yog‘liq non еyish kuni, Mina kechasi  kabilar,
ikkinchisi   esa   Islom   dini   kirib   kelgunga   qadar   o‘tkazilgan   diniy   marosimlar:
arvohlar   uchun   qabrlarga   ovqat   qo‘yish   marosimi   va   shu   kabilar   to‘g‘risida
ma’lumotlar bergan. Beruniyning shaxsan o‘zi ham hayitlarni ikki guruhga bo‘lish
lozimligini   yozib   o‘tgan:   bular   diniy   va   dunyoviy   hayitlar.   Olim   dunyoviy
hayitlarni   mukarram   hayitlar   deb   ataydi.   Manbalarga   ko‘ra   ushbu   hayit   kunlari
podshoh   va   raislar   o‘zlari   uchun   marosimlar   o‘tkazganlar   hamda   ular   orqali
nafslarini   sevintirishga,   ruhlarini   shodlantirishga   erishganlar,   maqtov   va   madhga
sazovor bo‘lganlar, o‘z xalqlarining muhabbatini jalb qilganlar, duolar olganlar. Bu
kunlarni   nishonlash   oddiy   xalq   uchun   ham   bir   marosimga   aylangan.   Ana   shu
hayitlar   faqir   va   kambag‘allar   fikricha   hayotlarining   torligini   kenglikka
aylantiruvchi, umid va orzularini yuzaga chiqaruvchi, halokatga yaqinlashganlarida
ularni xatar va balodan qutqaruvchi sabablarning biri bo‘lgan 10
. 
10
 Xayrullayev. M – «Ma’naviyat yulduzlari». T:. 2001.
17 2.2.  Asardagi ayrim tarixiy antroponimlarning tahlili
Kishi   ismlari   tilimiz   lug aviy   boyligining   tarkibiy   qismi.   O zbek   tili   tarixiyʻ ʻ
davrlarda   yuzaga   kelgan   xilma-xil   ismlarga   juda   boy   bo lib,   bu   nomlar   o zbek	
ʻ ʻ
xalqining uzoq madaniy va ma’naviy qadriyatining ajoyib durdonalaridan biri. 
Chunki   bu   nomlarda   xalqimiz   bosib   o tgan   ziddiyatli   tarixiy   yo l,   keng	
ʻ ʻ
ommaning turli-tuman orzu-umidlari, armonlari, falsafiy, diniy, ma’naviy-axloqiy,
tarbiyaviyestetik   qarashlari,   qadimiy   o tmishdan   guvohlik   beruvchi   e’tiqodlari,	
ʻ
o ziga xos rasm-rusumlari, insonga bo lgan hurmat-ehtiromi, farzandiga qaratilgan	
ʻ ʻ
mehrmuhabbati o z ifodasini topgan. 	
ʻ  
Ma’lumki, antroponim (yunoncha: antropos - antropos + onoma - atoqli ot) -
kishi   atoqli   oti   (ism,   familiya,   laqab,   taxallus,   patronim   va   boshqalar).   Atoqli   ot
tiplaridan biri. Ma’lum bir tilda mavjud bo‘lgan barcha kishi atoqli otlari majmui,
fondi   antroponimiya   deb   yuritiladi.   Antroponimika   yoki   ismshunoslik   esa
onomastika   (nomshunoslik)ning   kishi   atoqli   otlari   (antroponimlar)ning   paydo
bo‘lishi, rivoji va vazifaviy xususiyatlarini o‘rganuvchi bo‘limidir.  
Antroponimik tadqiqotlarning o’zbek tilshunosligidagi dastlabki tadqiqotchisi
professor  E.Begmatov hisoblanadi. Undan keyingi tilshunosligimiz  taraqqiyotida,
xususan,   antroponimik   izlanishlar   borasida   N.Oxunov,   S.Qorayev
antroponimlarning   lisoniy   tadqiqiga   oid   ishlar   sirasida   G’.Sattorov,   S.Rahimov,
S.Kenjayevalar tomonidan amalga oshirilganligini ta’kidlash lozim. 
Abu Rayhon Beruniyning «Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar» asarida
juda ko‘plab  shaxs  nomlari  tilga olingan.Mazkur  antroponimlar  bir  vaqtda va  bir
hududda yashagan hamda turli davrlarda, turli huddudda yashaydigan kishilarning
atoqli oti bo‘lib, ular, eng avvalo, ichki va tashqi xususiyati bilan bir-biridan farq
qiladi.   Abu   Rayhon   Beruniyning   «Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar»
asarida     kishi   nomlari   (antroponimlar)   alohida   guruhni   tashkil   etadi.   Ular   o‘ziga
xos xususiyatlarga ega. Beruniyning ushbu asaridagi antroponimlar ham odatdagi
nomlar   kabi   biror   shaxsni   boshqasidan   farqlab,   ajratib   ko‘rsatish   vazifasini
bajaradi.   Ammo   ular   o‘zidagi   voqealar   silsilasi   bilan   turli   tarixiy-etnografik,
tarixiy-lingvistik va stilistik ma’nolarni mujassamlashtirgan. 
18 Tarixiy   shaxslar   nomlari   hayotda   yashagan   aniq   shaxslardir.   Nomlarda
Beruniy   asari   bilan   bog‘liq   davr,   xalqlarning   urf-odatlari,   yashash   tarzi,   eski   til
unsurlarining ham ifodalanishini anglash qiyin emas. Beruniy asari antroponimlari
tizimida   tarixiy   shaxslar   sifatida   talqin   qilinishi   mumkin   bo‘lgan   davlat
boshqaruvidagi   shaxslar(podshohlar),   olimlar,   shoirlarning   ismlari   ham   mavjud.
Quyida ana shunday tarixiy shaxs nomlaridan ayrimlari haqida to‘xtalamiz.  
Abu   Nasr   ibn   Mansur   ibn   Iroq   -   Beruniyning   ustozi   bo‘lib,   astronomiya
geometriya,   matematika   fanlariga   oid   bir   qancha   asar   yozgan   mashhur   olim.   Ibn
Iroq taxminan XI asr boshlarida vafot etgan. Abu arabcha(kunya) - «ota», Nasr  -
arabcha -g‘olib, mansur - arabcha ustun turuvchi, g‘olib ma’nosida keladi. Bu nom
Beruniyning «Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar» asarida uchraydi.  
Qadimgilarning   avjni   hisoblashdagi   usuli   mana   bunday.   Ammo   hozirgi
astronomlar   Quyosh   turishining   ikkala   vaqtini   aniqlash   juda   qiyin   va   buning
imkoni deyarli yo‘qligini bilgach abcd doirasidagi nuqtalarni aniqlashda choraklar
o‘rtalarini   ya’ni   «turg‘un»   burjlarning   nisflarini   tanladilar.   Ustozim   Abu   Nasr
Mansur   ibn   Ali   ibn   Iroqning   -   amiralmo‘minning   ozod   quli   -   yuqorida   aytilgan
hisoblarni chiqarishda tutgan yo‘li Quyosh yili miqdorini belgilab olgandan keyin
burjlar falakidan uch nuqtani kuzatishga ehtiyoj tug‘diradi 11
. 
Al-Ja’far   ibn   Abdul   malik   az-   Zayyot   -   (arabcha   -   ja’far   -   oqim,   ko‘l,
Abdulmalik   -   xo‘jayinnig   quli)   abbosiy   xalifalardan   Al-Mu’tasimning   vaziri.
AlMu’tasim   vafotidan   keyin   uning   o‘g‘li   Al-Vosiq   zamonida   ham   vazirlikda
qoldirilgan.   Bu   nom   Beruniyning   «Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar»
asarida uchraydi. 
Havo shu kunlarda oldingi va keyingi kunlardagidan issiqroq bo‘lib, shundan
keyin kechalar yoqimli bo‘ladi. Bu ko‘pchilikka mashhur  bir narsa bo‘lib, qariyb
sira xato kelmaydi.Muhammad ibn Abdul-Malik ibn az-Zayyot shunday degan: 
Suv   sovib   kecha   uzayib,   sharob   lazzatli   bo‘ldi,   Haziron,   tammuz,   ob   oylari
o‘tib ketdi 12
.
Zardusht  - majusiylar(otashparastlar) dinining yarim afsonaviy asoschisi. 
11
 Беруний. Танланган асарлар. I том. –Т.: Фан, 1968. – Б.21. 
12
  Беруний. Танланган асарлар. I том. –Т.: Фан, 1968. – Б.51.
19 (Zaratushtra Avesto tili bo‘yicha Zoroastr(yunoncha)m.a.taxminan 618, Xorazm -
m.a.554, Balx). Naql  qilinishicha, eramizdan avvalgi VII  - VI  asrlarda yashagan.
U va uning dini  haqida Beruniy bu nomga o‘zining «Qadimgi  xalqlardan qolgan
yodgorliklar» asarida mufassal to‘xtalgan.  
Avvalo,   biz   mana   shu   [bashariyatning   boshlanish]   tarixiga   nazar   solsak.   Bu
haqda   u   millatlar   orasida   ko‘pgina   ixtiloflarni   uchratamiz.   Ixtiloflar
shularki,eroniylar va otashparastlar olamning umri burjlar va oylar soniga muvofiq
o‘n   ikki   ming   yil,   deb   da’vo   qilganlar.   Ular   shariatining   asoschisi   Zardusht   esa,
olam   paydo   bo‘lishidan   to   o‘zi   yuzaga   chiqqunicha   chorak   kunlar   qo‘shilib,   uch
ming yil o‘tdi, deb da’vo qilgan 3
.  
Kurush(Kir )   -   Ahamoniylar   sulolasi   podshohi(e.a.558   -   529).Kurush   -
qadimgi   forschada   -   quyosh,   shoh,   hukmdor   ma’nolarida,   turkchada   kurush   -
mayda   tanga   ma’nosida   keladi . Beruniy   bu   nomga   o‘zining   «Qadimgi   xalqlardan
qolgan yodgorliklar» asarida mufassal to‘xtalgan. 
Ularning   bayonicha,   Kursh   podshohligidan   ikki   yil   o‘tgach,   birinchi   oyning
yigirma   to‘rtinchi   kuni   Doniyol   Bobil   zaminida   xudoga   atab   namoz   o‘qigandan
keyin tush ko‘rdi, bu vaqtda Bani Isroil[shular jumlasidan Doniyol ham]eronliklar
qo‘lida asir edi 13
. 
Nabonassar   -   Bobil   podshohlaridan   biri(eragacha   747   -   734).Nabonassar   -
arabcha   -   Nabunasir,   Nabu   -   himoyachi   ma’nolarida   kelgan.Beruniy   bu   nomga
o‘zining «Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar» asarida mufassal to‘xtalgan. 
Bobil va Kalda olimlari shu uchrashuvlar ishiga e’tibor bilan qarab, shulardan
keying   yillarni   tuzatganlarida,   to‘fon   bilan   Nabonasar   birinchi   podshohligining
boshlanishi o‘rtasidagi muddatni ikki ming olti yuz to‘rt yil, Nabonassar bilan 
Iskandar o‘rtasidagi muddatni to‘rt yuz o‘ttiz olti yil topganlar 14
. 
Undan keyin, biz bayon etgan tarixlardan Nabonassar  birinchi erasi  keladi.U
forscha   Buxtnarsiy   deb   ataladi.   Bu   nomni   ko‘p   yig‘lab   nola   qiluvchi   kishi   deb
izohlashadi.   Yaxudiycha   u   «Buxanassor»   nomi   bilan   yuritilib,   uning   tafsiri
«so‘zlovchi Merkuriy» deyishadi, chunki Nabonassar ilmni sevib, olimlarni o‘ziga
13
  Беруний. Танланган асарлар. I том. –Т.: Фан, 1968. – Б.53.
14
  Беруний. Танланган асарлар. I том. –Т.: Фан, 1968. – Б.61.
20 yaqin   tutgan.   Bu   ism   arabchalashtirilib   va   еngillashtirilib,   «Buxtanassar»
deyilgan 15
. 
Fisog‘ur   - (Pifagor - qadimgi grekcha - Pifiya tomonidan bashorat qilingan;
ishonarli   nutq;   Pifiya   tomonidan   e’lon   qilingan).Eramizdan   avvalgi   VI   asrda
Qadimgi 
Gretsiyada   yashagan   mataematik   va   faylasuf   olim.Beruniy   bu   nomga   o‘zining
«Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar» asarida mufassal to‘xtalgan.  
Fisog‘urning ikkita shogirdi bo‘lib, birini Qaloyus, ikkinchisini Faylaqus deb
atashar ekan. Qaloyus Hindiston mamlakatiga borib, Barahmanlar ta’limoti nisbat
beriladigan Barahmash unga еti yil shogird bo‘lgan va undan Fisog‘ur ta’limotini
o‘rgangan.   Qaloyus   o‘lgach,   Baraxmash   yangi   fikrlar   ijod   etib,   bularni   Fisog‘ur
ta’limotiga qo‘shgan. 
Faylaqus esa Bobilga borgan. U bilan Purushosfning o‘g‘li Safid Tumon deb
mashhur   bo‘lgan   va   Zardusht   nomi   bilan   tanilgan   Vortush   uchrashgan   va   undan
ta’lim olgan 16
. 
Masalan,   misrlik  Hirmis,  Ag‘odimun, Volis,  Fisog‘ur, Bobo  va  Aflotunning
ona tomonidan bobosi bo‘lmish Suvor va shunga o‘xshashlar.  
Daqlityonus -  (Diokletian - qadimgi grekcha,ikki marta saylangan, tanlangan
ma’nolarni   beradi)   -   284-yildan   305-yilgacha   hukm   surgan.   284-yil   Daqlityonus
erasining   birinchi   yili   hisoblanadi.   Xalq   orasida   tarqalgan   «falon   narsa
Daqlityonus zamonidan qolgan» iborasida ana shu Daqlityonus nazarda tutiladi.Bu
nom Beruniyning «Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar» asarida uchraydi.
Keyin   Daqlityonus   tarixi   keladi.   U   sanamlarga   ibodat   qiluvchi   Rum
podshohlarining oxirgisidir. Podshohlik unga o‘tgach, uning avlodida qoldi 17
. 
Batlimus   (Klavdiy   Ptolomey   -   qadimiy   grekcha   ptolomos   -   urush,   jang
ma’nolarini   beradi.)   -   mashhur   yunon   astronomi   va   geografi.   168-yillarda   vafot
etgan.   127   -   151-yillarda   Iskandariya   shahrida   kuzatishlar   olib   borgan.   Bu   nom
Beruniyning «Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar» asarida uchraydi. 
15
 Беруний. Танланган асарлар. I том. –Т.: Фан, 1968. – Б.63.
16
 Беруний. Танланган асарлар. I том. –Т.: Фан, 1968. – Б.237. 
17
 Беруний. Танланган асарлар. I том. –Т.: Фан, 1968. – Б.65.
21 Endi   aytamanki:   Quyoshning   burjlar   falakidagi   harakati   ulkulga   qarshi
harakat qilib, qaysi nuqta bo‘lsa ham uning harakatining boshlangan joyi deb faraz
etilgan   nuqtaga   qaytib   kelgunicha   o‘tgan   muddatga   yil   deyiladi.   Yil   to‘rt   fasl-
bahor,   yoz,   kuz,   qishni   va   ularning   to‘rt   xil   tabiatlarini   o‘z   ichiga   olib,   qayerdan
boshlangan bo‘lsa, shu еrda tamom bo‘ladi.  
Bu aylanish Batlimus fikricha, (tez yo sust emas), bir-biriga tengdir, chunki u
Quyosh   avjida   (hech   qanday)   harakat   topmagan.   Ammo   Batlimusdan   boshqa
Sindhindga   ergashuvchilar   va   shu   davrdagi   ba’zi   (astronomlar)   fikricha,
Quyoshning   aylanishi   bir-biriga   teng   emas,   chunki   ularning   kuzatishida   Quyosh
avji   uchun   harakat   topilgan.   Quyosh   aylanishining   teng   yoki   noteng   bo‘lishidan
qat’iy nazar, yillar to‘rt fasl va ularning tabiatlarini tamom o‘rab oladilar 18
. 
Batlimusning ma’nosi «askar» demakdir 19
. 
Qollib   ( Kalipp   -   qadimgi   grekcha   chiroyli   ot,   tulpor   ma’nosni   beradi )   -
eramizgaca   III   asrda   yashagan   yunon   astronomi.   U   940   qamariy   yil   uchun   441
«noqis»   va   499   «to‘la»   kunlardan   iborat   76   yillik   davrani   taqdim   etgan.   Birichi
davra   boshlanishi   eramizgacha   330   yil   hisoblanadi.   Qollib   davrasidan   Batlimus
ham   o‘zining   «al   Mujastiy»   asarida   foydalangan,   ammo   u   oy   va   kunlarni   Misr
kalendari bo‘yicha belgilagan. Bu nom Beruniyning «Qadimgi xalqlardan qolgan
yodgorliklar» asarida uchraydi.
Bu Qallib davrlarini bilmaydigan kishi «Al Mijastiy» kitobida bayon etilgan
davrlarni ko‘rib, ularni qibtiy davrlari deb, dalil keltiradi 20
. 
Ibbarx   (Gipparx   -   qadimgi   grekcha)   eramizgacha   II   asrda   yashagan   buyuk
yunon astronomi. U ham  yil  sikllarini  hisoblagan va uniki  Qollibnikidan aniqroq
bo‘lgan. Bu nom Beruniyning «Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar» asarida
uchraydi. 
U   davrlarning   har   biri   еtmish   olti   Quyosh   yildir.   Bu   Qallib   davrlarini
bilmaydigan   kishi   «Al   Mijastiy»   kitobida   bayon   etilgan   davrlarni   ko‘rib,   ularni
qibtiy davrlari deb, dalil keltiradi; chunki Ibbarx va Batlimus kuzatish vaqtlarini,
18
  Беруний. Танланган асарлар. I том. –Т.: Фан, 1968. – Б.46.
19
 Беруний. Танланган асарлар. I том. –Т.: Фан, 1968. – Б.66. 
20
 Беруний. Танланган асарлар. I том. –Т.: Фан, 1968. – Б.63. 
22 qutbiy   kechalari,   kunlari   va   oylari   bilan   bayon   etib,   keyin   ularni   Kallibnikiga
muvofiq keladigan davrlarga bog‘laydi 21
. 
21
 Беруний. Танланган асарлар. I том. –Т.: Фан, 1968. – Б.63. 
23 XULOSA
Xulosa   qilib   aytadigan   bo‘lsak   Beruniy   asarlari   qadimgi   xalqlar,   shu
jumladan, o‘zbek  xalqi, uning qadimgi  madaniyati  va etnografiyasini  o‘rganishda
muhim   manba   bo‘lib   xizmat   qiladi.   Qolaversa,   «Osor   al   boqiya»   uzoq   o‘tmish
tariximizning   buyuk   yodgorligi   hisoblanib,   bugungi   kun   kitobxoni,   albatta,
tanishib   chiqishi   va   ilm   ahli   tomonidan   yanada   chuqurroq   o rganilishi   lozimʻ
bo‘lgan   manbalardan   biri   hisoblanadi.   Yanada   chuqurroq   o rgana   boshlasak,
ʻ
bundan   ham   ko p   bo lgan   muhim   ma lumotlatni   o zimiz   uchun   topa   olishmiz,	
ʻ ʻ ʼ ʻ
shubhasiz.   O rganish   ishlari   ko payaversa,   talabalarga   ham   bu   mavzularnining	
ʻ ʻ
mohiyatini ochib berish oson kechadi.  
«Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar»   asarida   Beruniy   fanning   hamma
sohalariga qiziquvchi buyuk olim ekanligini yana bir bor ko‘rsatdi va unga bu asari
juda   katta   shuhrat   keltirdi.   Hatto   bugungi   kunga   kelib   ham ,   ushbu   kitob   O‘rta
Osiyo   xalqlari,   ularning   madaniyati   va   tarixini   o‘rganishda   juda   muhim
ahamiyatga egadir.
Beruniy   turli   xalqlarning   etnogenezi   va   etnik   tarixiga   oid   ham   diqqatga
sazovor fikr-mulohazalar bildirgan. Shuningdek, asarda qadim xalqlarning taqvim
tizimi   hamda   alohida   kunlari   haqida   ham   juda   qiziqarli   ma’lumotlar   keltirib
o‘tilgan.   Muallif   asarida   o‘ziga   ma’lum   bo‘lgan   xalqlarning   yil   taqvimlari,   rasm-
rusumlari,   hayitlari   va   mashhur   kunlarini   mufassal   tasvirlab   beradi.   Jumladan ,
rimliklarda   achchiq   va   sho‘r   narsalarni   faqatgina   belgilangan   ma’lum   kunlarda
tanovvul   qilinishi,   qon   olishishlari   sovuq   kunlarda   amalga   oshirilmasligi,   Dumat
at-Jantal  shahridagi  bir bozorda savdo ishlari  toshlar   orqali  amalga oshirilishi , al-
Mashakkar   shahridagi   bozorda   esa   faqatgina   quloqqa   gapirib   savdo   qilinish
mumkinligi to‘g‘risidagi ko‘plab qiziq ma’lumotlarni bayon qilgan.
Abu   Rayhon   Beruniyning   « Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar »   asari
qadimgi   tarix   kalendar   sistemasini   o ‘ rganishda   ham   muhim   va   birinchi   darajali
manba   hisoblanadi .
Ammo   bu   asar   olim   uchun   yot   bo ‘ lgan   sof   arab   tilida   yozilganligi ,   hamda
arab   imlosi   bo ‘ yicha   qisqa   unli   tovushlari   ko ‘ pgina   hollarda   belgilanmaganligi
24 uchun   ham   mavjud   tekstlarda   bu   oylarning   nomlari   juda   buzib   berilgan .   Asaring
1968   yilgi   o ‘ zbek   tilida   chop   etilgan   nusxasida   yozilishicha ,   mavjud   materiallar
bo ‘ yicha   ularni   to ‘ g ‘ ri   talaffuzini   aniqlash   imkoni   bo ‘ lmagan .
Shuning   uchun   ham   kitobda   oy,   kun   nomlari   shartli   ravishda   yozib
ko‘rsatilgan. Shubhali o‘rinlarda esa unli tovushlar o‘rniga chiziqcha yoki umuman
undosh harflarni yozish bilangina kifoyalanilgan.
Asarda   qadim   xalqlarning   taqvim   sistemalari ,   ulardagi   ba’zi   muammolar   va
ularning hal qilinish yo‘llari to‘g‘risida ham bir qancha ma’lumotlar berib o‘tilgan.
25 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI
I. Rahbariy  adabiyotlar :
1. Karimov   I.A.Yuksak   ma’naviyat-yengilmas   kuch.   –Toshkent:   Ma’naviyat,
2008. – b. 176 .
2. Sh.M.Mirziyoyevning   “Erkin   va   farovon   demokratik   O zbekiston   davlatiniʻ
birgalikda barpo etamiz”- T.: 2016,-B.5 
II. Asosiy adabiyotlar:
1. Beruniy. Tanlangan asarlar. I tom. Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar.
(«Osor ul-boqiya»).T. «Fan», 1968.
2. Tarjimon   A.Rasulov.   Beruniy.   Tanlangan   asarlar.   II   tom.   Hindiston.   T.
«Fan», 1965.
3. A.Rasulov,   Yu.Hakimjonov,G‘.   Jalolov   tarjimasi.   538b.   Beruniy   -O‘rta
asrning buyuk olimi. To‘plam. T. «Fan»,1950.
4. Aflotun.   Qonunlar.   T.   «Yangi   asr   avlodi»,   2002.   Aristotel   Poetika.
T.G‘.G‘ulom nom. Adabiyot va san’at nashriyoti. 1980.
5. Arastu. Poetika. Axloqi kabir. T. «Yangi asr avlodi», 2004.
6. I.Abdullaev.   Beruniy   va   uning   «Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar»
asari. Beruniy .  Tanlangan asarlar , I tom. T. «Fan», 1968.
7. A.Irisov.   Abu   Rayhon   Beruniyning   «Hindiston»   asari.   Beruniy.   Tanlangan
asarlar. II tom. T. «Fan», 1965.
8. Boqiev   F.   Beruniy   ruhlarning   qaytishi   haqida.   («Hindiston»   asarida   estetik
tafakkur durdonalari.) O‘zMU ilmiy to‘plami. T.2004.
9. Abu Rayhon Beruniy biografiyasi.T.1968.
10. Ahmed, Akbar S. (1984). «Al-Beruni: The First Anthropologist». RAIN(60):
9-10.
11. Pirmat   Shermuhamedov.   «Dahoning   tug ilishi   yoxud  Abu   Rayhon   Beruniy	
ʻ
qismati». Toshkent sh.
12. Абу   Рейкҳан   Бируни.   Избраннййе   произведения,   И.   Ташкент.   АН
УзбССР. 1957, с.87-89.
26