Amir Temur davlatning boshqaruvi tartibi

O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI 
OLIY TA’LIM, FAN VA INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
__________________________________ UNIVERSITETI
_____________________________FAKULTETI
_____________________________YO‘NALISHI
TARIX FANIDAN
KURS ISHI
MAVZU: AMIR TEMUR  DAVLATNING  BOSHQARUVI
TARTIBI
BAJARDI: ________________________
QABUL QILDI: ________________________
Toshkent 202 5 MUNDARIJA
KIRISH .. 3
II.BOB. Amir Temur davlatida boshqaruv tizimining tashkil etilishi ……….6
1.1. Movarounnahrda markazlashgan Amir Temur davlatining tashkil 
topishi va uning davlat boshqaruv tartibi ………………………………...6
1.2. «Temur tuzuklari» – muhim tarixiy-huquqiy manba………………..8 
II.BOB. Amir Temurning siyosiy maydonga chiqishi……………….…..15
      2.1. Amir Temur davlatida boshqaruv asoslarining shakillanishi………15
2.2. O’zbek davlatchiligining Amir Temur boshqargan bosqischi va uning 
jahon tarixida tutgan o’rni………………………………..22
XULOSA………………………………………………………………………....29
FOYDALANILADIGAN ADABIYOTLAR……………………………..........31 KIRISH
”Shaxsan men «Temur tuzuklari»ni har gal o’qir ekanman, xuddiki o’zimga
qandaydir ruhiy kuch-quvvat topgandek bo’laman. O’z ish faoliyatimda bu kitobga
takror-takror murojaat qilib, undagi hech qachon eskirmaydigan, inson ma’naviyati
uchun bugun ham  oziq bo’ladigan hikmatli  fikrlarning qanchalik hayotiy ekaniga
ko’p   bor   ishonch   hosil   qilganman.   Masalan,   «Tajribamda   ko’rilgankim,   azmi
qat’iy,   tadbirkor,   hushyor,   mard   va   shijoatli   bir   kishi   mingta   tadbirsiz,   loqayd
kishidan   yaxshiroqdir»,   degan   so’zlar   bugungi   kunda   ham   ma’naviy   jihatdan
naqadar dolzarb ahamiyatga ega ekani barchamizga ayon”.
I. Karimov
         O`zbekiston prezidenti I. A. Karimov ma’naviyatning shaxs va jamiyat uchun
ahamiyati   haqida   gapirib:   “Ma’naviyat   insonning,   xalqning,   jamiyatning,
davlatning   kuch-qudratidir.”[1]   –   deb   ta’kidlagan   edi.   Shu   ilmiy   mezonga
asoslansak,   Sohibqiron   Amir   Temur   bin   Muhammad   Tarag`iy   Bahodirxon   o`g`li
ulug`ligining   asosida,   uning   dunyoviy   va   islomiy   qadriyatlardan   yug`rilgan
ma’naviy salohiyati turadi. U zoti komilning bu sifatlari O`zbekiston Prezidenti I.
Karimovning   asarlari,   maqola   va   nutqlarida,   Davlatimizning   Amir   Temurga
bag`ishlangan   rasmiy   hujjatlarida,   ilmiy   adabiyotlarda   har   tomonlama   asoslab
berilgan. U   manbalarda birinchi marta “Jahom tarixidagi buyuk siymolardan biri,
Markaziy   Osiyo   xalqlarining   iqtisodiy   siyosiy   va   ma’naviy   taraqqiyotiga   ulkan
hissa   qo`shgan   ulug`   davlat   arbobi   va   sarkarda   fan   va   madaniyat   homiysi”   Amir
Temur sahxsi va faoliyati yuqori davlat darajasida hurmatlandi.
         Biroq, totalitor sovet davlatchiligi yillarida butun madaniy ma’naviy hayotda
bo`lganidek, milliy qadriyatlarimiz tarixi ham sohtalashtirildi. Jumladan, Turkiston
xalqlarining   ijtimoiy-iqtisodiy,   madaniy,   ma’naviy   hayotida   muhim   o`rin   utgan
vatandoshimiz,   yirik   davlat   arbobi   sarkarda,   ulug`   intellekt   sohibi   Amir   Temur
avlodlarga   o`z   javobini   aytib   qo`yganlar.   Shunday   ekan,   miliy   qadriyatlarimiz
tarixini   puxta   bilish   ajdodlarimiz   ruhipoklarini   xotirlash   ularning   qoldirgan
madaniy,   manaviy   meroslari   to`g`risida   haqiqatni   aytish   biz   avlodlar,   millat
farzandlari   uchun   farzdir.   Tarixiy   xotiraga   ega   inson   –   irodali   insondir.   Chunki,
tarix   xalq   ma’naviyatining   asosidir.Ulug`   ma’naiyatli   insondir   har   doim   shaxsiy
ehtiyojlarini   cheklab   o`tib,   umumxaql   manfaatlarini   ko`zlab   yirik   davlat   jamiyat ahamiyatiga   molik   tadbirlarni   amalgam   oshirishga   qodir   bo`ladilar.   Sohibqiron
Amir Temur ana shunday sharqona, islomiy aql-zakovatli, ulug` manaviyatli inson
bo`lgan.Amir   Temur   manaviyatining   ummoniyligi,   tiniqligiyu   dunyoviy,   islomiy
qadriyatlar   qorishmasida   mujassamlashganligidir.   Amir   Temurning   manaviy
komolotiga   yoshlik   va   o`smirlik   yillaridayoq   asos   qo`yilgan   edi.   Ul   zotning
ma’naviyati  toboro qudratli ijtimoiy omilga aylanib borlanganligining asoslaridan
biri   hokimiyatga   kelgunga   qadar   o`n   yilgdan   ko`proq   vaqt   davomida   hech
ikkilanmasdan   Turkistonni   xorijiy   istilochilaridan,   gayridinlardan   tozalash   va
barcha   murakkab   mayday   mulklarni   yagona   markazga   birlashtirishdek   ulug`
maqsad   sari   dadil   borganligidir.   Amir   Temur   bu   yillarda   bir   qancha   murakkab
harbiy, siyoiy vaziyatga duch keldi, istirob chekdi. Biroq hech qachon chekinmadi,
maqsaddan   qaytmadi.   Amir   Temur   ijtimoiy   faoliyatiga,   shaxsiga,   xatto   ruxiga,
xokiga   nisbatan   ham   hurmatsizlik   qilindi.   U   ulug`   zot   savotsizlikda,   johillikda,
bosqinchilikda ayblandi. Hatto qalbi pok insoniyat Sohibquron tavalludining 672-
yilligini   nishonlayotgan   hozirgi   vaqtda   ham   o`sha   eski   markazning   axborot
vositalaridan   birida   Amir   Temurga   qarshi   g`arazli   fikrlar   aytilmoqda.   Ammo,
zamonlardan-zamonlarga   o`tib   kelayotgan   bir   haqiqat   bor.   Bo`xton,   tuxmatning
umri   kasot   bo`ladi.   Zamon   har   doim   voqealarni,   g`oyalarni   tarixiy   shaxslar
faoliyatini   ijtimoiy  “elak”dan  o`tkazib turadi. Shunda  ularning  zamon  sinovlariga
bardosh   berganlariogina   omon   qoladilar.   Bobolarimiz   Amir   Temur   bin
Muhammad   Tarag`ay   Bahodirxon   o`g`ri   ham   foniyda,   ham   boqiyda   katta-katta
sinovlardan,   hatto   totalitar   qizil   mafkura   qatag`onlaridan   omon-eson   o`tib,
istiqlolga   keldilar.   O`zbeksiton   mustaqilligi   sharoitidan   nafaqat   avlodlar,   balki
Amir   Temur   singari   ulug`   vatandoshlarimiz   ham   bahramand   bo`lmoqdalar.
Binobarin,   istiqlol   manaviyati   nafaqat   kelajak   yo`limiz   yoritgan,   balki
o`tmishimizni   ham   turli   xil   g`arazli   g`oyalar,   mafkuralar   asoratidan   tozalagan.
Agar   xolis   mantiq,   qonuniyatiga   asoslanib   aytsak,   sohibquron   Amir   Temur   har
qanday   maqtovlarga   hikoyalarga   muhtoj   ham   emasdir.   Bo`xtonu,   tosh
otishmalaridan   hazar   ham   qilmaydilar.   U   ulug`   zotni   “qo`rqitib”   ham   “o`ldirib”
ham   bo`lmaydi.   Chunki   u   kishi   hayotliklaridayoq   hech   qachon   “o`lmaslik”
chorasini   ko`rib   barcha   sodiq   va   g`arazli,   uzoq   va   yaqin.   Bunday   hollarda   uning
mushohadasida   manfiy   qutblar   emas,   donoligi,   tafakkuri,   quvvai   hofizasi,   islomg bo`lgan   samimiy   e’tiqodi   g`alaba   qildi.   Amir   Temurga   podsholik   meros   qolgan
emas.   Uni   kuchlar   teng   bo`lmagan   va   uzoq   davom   etgan   kurashda   tantilik   bilan,
zukko tafakkuri, dono mushohodasiga tayanib g`alaba qilib oldi.
Amir   Temur   manaviy   salohiyati   mustaqil   Turkistonni   odora   qilib,   uning
ichki va tashqi siyosatini belgilash Movaraunnahrning qadimiy, iqtisodiy, madaniy
shuhratini   qayta   tiklash   ishlarida   yanada   kamol   topdi   va   ijtimoiy   hayotda
to`laligicha   namoyon   bo`ldi.   Ana   shuning   uchun   mamlakat   ijtimoy   hayotining
barcha   tomonlari:   davlat   idora   tizimi,   iqtisodiy,   moliyaviy,   dehqonchilik,
hunarmandchilik,   savdo,   madaniyat,   fan   memorchilik,   harbiy,   xalqaro   aloqalar,
islom dini, shariat arqonlari maqsadga muvofiq, mutonosib rivojlandi.
Amir   Temur   davlatni   boshqarishda   uning   ichki   va   tashqi   siyosatini
faollashtirish   xalq   ommasi,   mansabdor   shaxslar,   olimu   fuzalolar,   islom
rahnamolariga,   ologa   iymonga,   tafakkurga,   kitobga   va   eng   sungi   choralarda
qilichga   asoslanib   ish   yuritdilar,   hukm   chiqardilar.   Mustaqil,   qudratli   Turkiston
davlatining asoschisi  va  rahbari  Amir  Temur  manaviy salohiyatining kuchi-uning
iqtisodiy,   moliyaviy,   xo`jalik,   siyosiy,   xarbiy   huquqiy   davlatlararo   munosabatlar
faoliyatida,   fanga,   madaniyatga,   adabiyotga,   san’atga,   memorchilikka
munosabatida rang-barang mazmun va ko`rinishda yaqqol namayon bo`ladi.
Amir   Temur   ulug`   ma’naviy   salohiyat   sohibi   bo`lganligi   uning   nihoyatda
kamtar   hazil-mutoyibali   bo`lganligiga   ashiyochiligida   kamsuxan   va   o`tkir
so`zligida   muslimalar,   malikalarga   nisbatan   o`ta   iffatli   kata-kichik   muxoliflariga
kechirimliligida   bilib   bilmay   yo`l   qo`ygan   hatolarini   ko`pchilik   oldida   oshkora
e’tirof   etganligida   har   bir   toifa,   mansabdagi   insonlarga   alohida   hurmat   ehtirom
bildirganligida   hatto   shohona   qahr-g`azabi   ham   adolatga   haqiqatga
asoslanganligida   harbiy   mahorati   kabi   o`nlab   xislatlarida   amalda   namoyon
bo`lgan.Sohibqiron o`z hayotlari davomida ko`plab shaharlar, masjidu madrasalar,
maqbaralar,   xonaqolar,   qal’a-qasrlar,   bog`-rog`lar,   sug`orish   inshootlari,   ravon
yo`llar,   ko`priklar   barpo   ettirgan.   Ularning   ba’zilarini   o`g`il-nabiralari,   saroy
malikalari, islom rahnamolari nomi bilan ham atashga da’vat etgan.  I.BOB. AMIR TEMUR DAVLATIDA BOSHQARUV TIZIMINING
TASHKIL ETILISHI.
1.1. Movarounnahrda markazlashgan Amir Temur davlatining tashkil
topishi va uning davlat boshqaruv tartibi
Amir   Temur   boshqargan   davlat   haqida   ancha   batafsil   ma’lumotlar
O`zbekiston   F.A.   tarix   institute   tayyorlagan   “Temur   va   ulug`bek   davri   tarixi”
nomli fundamental asarda berilgan. Uch qismdan iborat bu tadqiqotning I qismida
Amir   Temur   va   uning   davri   tarixini   o`rganishga   oid   asosiy   manbalar   tahlil
etilgan.Amir Temur shaxsi va u boshqargan davlat haqida sohibqiron tavalludining
660 yillik tantanalari haqidagi materiallar ruhini o`zida aks ettirgan “Amir Temur
Jahon   tarixi”   asari   alohida   ajralib   turadi.   Kitobga   o`sha   davrda   YUNESKO   bosh
derektori   bo`lgan   Federiko   Mayor   muqaddima,   O`zbekiston   Respublikasi
Prezidenti I. Karimov so`zboshi yozishgan. “Insoniyat – deb yozadi I. Karimov –
jahon taraqqiyotida hal qiluvchi ahamiyatga molik shaxslarni munosib baholaydi”.
Asarni yozishda o`zbek tarixchi olimlari bilan birga xorijlik mualliflar: Liu Bazin,
F. Bressan, Lyusen Keren va boshqalar ishtirok etgan.
Sohibqiron   va   u   barpo   qilgan   davlat   haqidagi   masala   hozirgi   kunda   ham
ilmiy   jamoatchilikning   diqqat   etiborida   chunki   I.   Karimov   takidlaganidek:
“Bizning   tariximizda   Amir   Temurdek   ulug`   siymo   bor   ekan   uning   qildirgan
merosi,   pandu   o`gitlari   bugungi   kunimizga   hamohang   ekan,   bizning   bu   merosni
o`rganmasdan, tariflamasdan, targ`ibot qilmasdan haqqimiz yo`q”.
Sohibqiron va u boshqargan davlat haqidagi asarlar bizning XIV-XV asrdagi
tariximizni   chuqur   va   atroflicha   o`rganishga   imkon   beradi.   Hozirgi   va   kelajak
avlodni   ulug`  bobomizning  hayoti,  faoliyati   bilan  tanishtiradi,  uning  g`oyalaridan
bahramand   bo`lishga   imkon   yaratadi.   Amir   Temur   Vatanimiz   tarixida,   o’zbek
davlatchiligi   taraqqiyotida   beqiyos   xizmat   ko’rsatgan   shaxs.   Amir   Temur   jahon
xalqlari   tarixida   buyuk   davlat   arbobi,   mashhursarkarda   sifatida   e’tirof   topgan
yorqin   siymodir.Afsuski,   Amir   Temur   nomi   sobiq   mustamlakachilik   va   mustabid
tuzum   davrida   qoralanib,   avlodlar   nazaridan   chetga   surilib   kelindi.   Biroq   o’zbek
davlatchiligini  qayta tiklagan, buyuk davlat  darajasiga  ko’targan, jahonga shuhrat
taratgan Amir Temurning tarixiy xizmatini jahon afkor ommasi nazaridan yashirish
uni   qatag’onlik   zanjirida   ushlab   turish   vaqti   o’tdi.   Milliy   istiqlol   tufayli   o’z   ona tariximizni   xolisona   yoritish,   tarixiy   haqiqatni   qaror   toptirish   barobarida   Amir
Temur bobomizning nomini, nuroniy qiyofasini  tiklash baxtiga muyassar  bo’ldik.
Yurtboshimiz Islom  Karimov tashabbusi  bilan 1996 yilning Amir  Temur yili  deb
e’lon   qilinishi   va   shu   yili   buyuk   bobokalonimiz   tavalludining   660   yilligini
mamlakatimizda hamda YuNESKO tashabbusi bilan butun dunyo miqyosida keng
nishonlanishi   —   bu  hozirgi   minnatdor   avlodlarning,  qolaversa,   jahon   ahlining  bu
buyuk zotga, uning ulug’vor ishlariga bildirgan cheksiz hurmati va e’zozi ramzidir.
Amir Temurning shaxsiy fazilatlari Ma’rifatparvarlik, lmparvarlik, Donishmandlik,
Raiyatparvarlik,   Adolatparvarlik,   echirimlilik,   rahimdillik,   Olijanoblik,   Mardlik,
bahodirlik,   Qattiqqo’llik,   Irodalilik,   Jasoratlilik,   Sobitlik,   vazminlik,   chidamlilik,
Sabr-bardoshlik, insoflilik, Mehribonlik, muruvvatpeshalik 1 .
.
Adolat   va  insof  bilan  tangrining  yaratgan   bandalarini  o’zimdan  rozi   qildim
gunohkorga   ham,   begunohga   ham   rahm   qilib,   haqqoniyat   yuzasidan   hukm
chiqardim. Xayr-ehson ishlarim bilan odamlar ko’nglidan joy oldim. Amir Temur
«Hamisha   xalq   g’amini,   yurt   g’amini   o’ylab   yashagan   Sohibqiron   yovlar   oyog`i
ostida   toptalgan   o’lkani   dunyoning   eng   qudratli   saltanatiga   aylantirgan   edi.
Kelinglar,   aziz   do’stlar,   barchamiz   yakdil   bo’lib,   halol   mehnatimiz,   aqlu
zakovatimiz,   Vatanga   muhabbatimiz   bilan   O’zbekistonni   jahon   havas   qiladigan
buyuk davlatga aylantiraylik. Bu yo’lda bobokalonimizning: «Adolat va ozodlik —
dasturingiz,   rahbaringiz   bo’lsin»   degan   dono   o’gitlari   doimiy   shiorimiz   bo’lsin»
deb takidlaydi I.Karimov
Amir   Temur   turkiy   barlos   urug’ining   biy(urug’   oqsoqoli)laridan   bo’lmish
Muhammad Tarag’ay va Buxoro shariat qonunlarini sharhlovchisining qizi Takina
Mohbegimlarning   farzandi   bo’lib,   1336   yilda   Shahrisabzga   yaqin   Xo’ja   Ilg’or
qishlog’ida tavallud topgan. Uning to’liq ismi sharifi Sohibqiron Amir Temur ibn
Amir Tarag’ay ibn Amir Burkuldir. Temur siyosiy kurash maydoniga kirib kelgan
XIV   asrning   60-yillarida   mo’g’ullarning   Chig’atoy   ulusidagi   hukmronligi   davom
etayotgan edi. 1346 yili Chig’atoy ulusi xoni Qozonxon amir Qozog’on tomonidan
o’ldiriladi.   1358   yilda   amir   Qozog’on   ham   o’ldiriladi,   ulusda   parokandalik
jarayoni   kuchayadi.   O’lkaning   turli   hududlarida   mustaqillik   da’vosi   bilan   ish
1
  Temur tuzuklari. Ahmedov B. tahriri.- Toshkent: G'afur G'ulom, - 1991.-144 b. ko’rayotgan   10   ga   yaqin   mahalliy   bekliklar,   chunonchi,   Xorazmda   so’fiylar,
Qashqadaryoda barloslar, Ohangaron vodiysida jaloirlar, Buxoroda sadrlar, Termiz
atrofida sayidlar amirlarining va hokazo kuchlarning ajratuvchilik harakatlari yurt
butunligiga   jiddiy   havf   tug’dirayotgandi.   Ulus   o’ntacha   mustaqil   bekliklarga
bo’lingan   bo’lib,   ularning   beklari   o’rtasida   doimo   nizo,   janjal   bo’lardi.   Buning
ustiga   o’z   hukmronligini   mustahkamlash   maqsadida   1360   yilda   Movarounnahrga
katta   qo’shin   tortib   kelgan   Mo’g’uliston   xoni   Tug’luq   Temur   xuruji   ham   dard
ustiga   chiqqon   bo’lgan   edi.   Bunday   qaltis   vaziyatda   siyosiy   kurash   maydonida
hozir bo’lgan yosh Temurbek oldida nihoyatda ehtiyotkorlik, aql-zakovat bilan ish
ko’rish,   o’z   atrofiga   yurtparvar,   vatanparvar   kuchlarni   to’plash,   so’ngra   qulay
imkoniyat   tug’ilishi   bilan   yurt   dushmanlariga   qaqshatqich   zarba   berish   vazifasi
turardi.   Temurbek   uddaburonlik   bilan   o’ziga   xos   taktika   qo’llab,   o’zining   bosh
orzumaqsadlaridan   voz   kechmagan   holda,   vaziyat   taqozasi   bilan   vaqtdan   yutish,
ishonchli kuch topish uchun vaqtincha 1361 yilda Tug’luq Temur xizmatiga kiradi.
Biroq   bir   yil   muddat   o’tar-o’tmay,   Balx   hokimi,   kelib   chiqishi   Chingiziylar
nasabidan bo’lgan Amir Husayn bilan do’stlashib, u bilan birgalikda yurt birligi va
ozodligini   tiklashga   kirishadi.   U   1362-1364   yillarda   mo’g’ul   qo’shinlariga   bir
necha marta zarba beradi. Tug’luq Temurning o’g’li Ilyosxo’ja 1365 yil bahorida
Movarounnahrga yurish qiladi. Chinoz atrofida, Sirdaryo bo’yidagi «Loy jangi»da
Amir   Temur   va   amir   Husayn   1   Bu   erda   gap   Chig’atoy   ulusining   bo’linishi
natijasida   tashkil   topgan.   Mo’g’iliston   nomi   bilan   atalgan   xonlik   hukmdori
to’g’risida   borayapdi.   Qo’shininig   Ilyosxo’ja   boshliq   mo’g’ul   qo’shinidan
kutilmaganda   yengilishi   Amir   Temur   uchun   juda   katta   saboq   bo’ldi.   Ilyosxo’ja
qo’shinlari   Samarqandga   tomon   yurdi   Hokimiyatsiz   qolgan   mahalliy   aholi
(Samarqand   hokimi   qochib   ketgan   edi)   mudofaaga   ko’tarildi,   bu   harakat
sarbadorlar harakati nomi bilan mashhurdir. Samarqand uning markaziga aylandi.
Harakatga   tolibi   ilm   vakili   Mavlonozoda,   jun   tituvchilar   oqsoqoli   Abu   Bakr
Kalaviy   va   mohir   mergan   Xo’rdaki   Buxoriylar   boshchilik   qiladilar.   Jome
masjidida   to’plangan   10   mingga   yaqin   aholi   Mavlonozoda   da’vati   bilan
mo’g’ullarga   qarshi   kurashda   faol   qatnashadilar.   Ilyosxo’ja   Samaraqandda   katta
zarbaga   uchrab   Movaraunnahrdan   chiqib   ketishga   majbur   bo’ldi.   Samaraqandda
hokimiyat sarbadorlar qo’liga o’tadi. Ular xalq turmushini yaxshilashga qaratilgan tadbirlar   ko’radi,   mo’g’ullarga   tarafdorlik   qilganlarning   er   va   mulklari   musodara
etiladi.   Samarqand   sarbadorlari   g’alabasidan   xabar   topgan   amir   Husayn   va   Amir
Temur 1366 yil bahorida Samarqandga keladilar.
Amir   Husayn   hiylasi   bilan  sarbadorlar   boshliqlari   qo’lga  olinib,  o’ldiriladi.
Amir   Temurning   sa’y-harakatlari   tufayligina   Mavlonozoda   tirik   qoladi.
Movaraunnahrda   hukmronlik   amir   Xusayn   qo’liga   o’tadi.   Amir   Husayn
Movarounnahrda Amir Temurni qoldirib o’zi Xurosonga ketadi. Amir Temurning
keyingi   jo’shqin   faoliyati   davomida   uning   amir   Husayn   bilan   ittifoqi   mustahkam
bo’lolmadi.   Tabiatan   shuhratparast,   hokimiyatparast   shaxs   bo’lgan   amir   Husayn
qanday   qilib   bo’lmasin   Amir   Temurga   pand   berish,   unga   xiyonat   qilishdan
qaytmaydi.   Sharofiddin   Yazdiy   aytganidek,   «ularning   o’rtalarida   sadoqat   va
do’stlik   munosabati   yaqinlik   va   qarindoshlik   aloqasi   bilan   qat’iy   qilingan   edi.
Ammo Amir Husaynning ko’ngli makr va g’addorlik o’y-hayolidan bo’shamasdi».
Xalqimizda «birovga choh qazisang, o’zing yiqilasan» deyilganidek, amir Husayn
ham   o’zi   qazigan   chohga   o’zi   yiqildi.   Vaziyat   taqozasi   bilan   Amir   Temur   amir
Husayn o’rnashib olgan Balxga 1370 yilning bahorida qo’shin tortib boradi va uni
mahv   etadi.   Shundan   so’ng   Amir   Temur   Movarounnahrning   yagona   hukmdori
bo’lib qoldi. Samarqand mamlakat poytaxtiga aylandi. Endilikda yurtni boshqarish
jilovini qo’lga kiritgan Amir Temur oldida hali g’oyatda katta, murakkab vazifalar
ko’ndalang bo’lib turardi. Eng asosiysi, mamlakat hududlarini birlashtirish, yagona
markazlashgan davlat tuzishdan iborat bosh vazifani hal etish kerak edi. Buningsiz
mamlakat taraqqiyotini olg’a bostirish, uning dovrug’ini jahon miqyosiga ko’tarish
mumkin emasdi. Shu boisdan dastlab Sirdaryo va Amudaryo oralig’idagi hududlar
diplomatik   yo’l   bilan   birlashtirildi 2
.Amir   Temur   sharqiy   hududlarni   mo’g’ullar
ta’siridan   ozod  etish  uchun  1370  yil  oxiri   va  1371  yil   boshida  Sharqiy  Turkiston
tomon   yurish   qiladi.   Mo’g’ul   xoni   Kepak   Temurga   qaqshatqich   zarba   berilishi
orqasida   Farg’ona   mulki   va   boshqa   bir   qator   hududlar   egallanadi.   Ko’p   o’tmay
Afg’oniston shimolidagi Shibirg’on viloyati ham uning tasarrufiga olindi. Tarixiy
manbalarda Amir Temurning Mo’g’uliston tomon 7 marta harbiy yurishlar qilgani
tilga   olinadi.   Uning   qudratli   mo’g’ul   hukmdorlaridan   sanalgan   amir   Qamariddin
2
  Muiniddin Natanziy. Muntahab at- tavorix. -Toshkent, 1991.-260 b. bilan   olib   borgan   ko’p   yillik   urushlari   mamlakatining   sharqiy   hududlarini
mo’g’ullar   asoratidan   xalos   qilish,   yurt   tinchligi,   osoyishtaligini   qaror   toptirishga
qaratilgan   edi.   O’z   tasarrufida   Qoshg’ar,   Issiqko’l   va   Yettisuv   vohasini
birlashtirgan   hamda   1369   yili   Ilyosxo’jani   taxtdan   ag’darib,   Mo’g’uliston   xoni
bo’lib   ko’tarilgan   Qamariddin   bilan   1370-1389   yillar   davomida   Amir   Temur
hayot-mamot   janglari   olib   bordi.   Bu   jangu   jadallar   oqibatida   Movarounnahrga
qarashli asosiy sharqiy hududlar uning tarkibiga qo’shib olindiki, bu hol yurtimiz
hududida markazlashgan davlatning vujudga kelishida hal qiluvchi ahamiyat kasb
etdi.   Amir   Temur     tomonidan   markazlashgan     qudratli   davlatga   asos   solinishi
1361-1365   yillar   Mo’g’iliston   xoni   Tug’luq   Temur   va   uning   o’g’li   Ilyosxo’jaga
qarshi urush. 1370 yili Amir Husaynga qarshi Balxga yurish va uni bartaraf etish.
1370-1371 yillarda Farg’ona, O’tror, Yassi, Toshkent, Hisor, Badaxshon, Qunduz
bo’ysundirildi.   1381   yili   Hirot,   Seiston,   Mozandaron,   Saraxs,   Sabzavor
bo’ysundiriladi.   1371-1389   yillarda   jami   7   marta   Mo’g’uliston   hukmdori   Amir
Qamariddinga qarshi jangu jadallar olib borish va sharqiy, shimoliy hududlarning
yurtga birlashtirilishi 1371, 1373, 1375, 1379, 1388 yillarda Xorazmdagi so’fiylar
sulolasi hukmdorlari: Husayn, Yusuf va Sulaymon So’fiylarga qarshi olib borilgan
urushlar   va   Xorazmning   yurt   tarkibiga   qo’shib   olinishi   Yuqoridagi   jadvaldan
ko’rinib   turganidek,   Amir   Temur   o’z   saltanati   tarkibiga   Xorazm   mulkini   ham
qo’shib   olish   uchun   ko’p   sa’y-harakatlarda   bo’ldi.   Chingizxon     tomonidan   Jo’ji
ulusiga   berilgan   Xorazm   yerlari   Oltin   O’rdadan   mustaqil   bo’lib   ajralgan   bo’lib,
hokimiyat   tepasida   Qo’ng’irot   so’filari   turardi.   Keyinroq   ikkiga   bo’linib,   janubiy
qismi   Chig’atoy   ulusiga   bo’ysundirilgan   edi,   ammo   Qo’ng’irot   so’filari   janubiy
qismni   ham   fatx   etadi.   Amir   Temur   esa   butun   Xorazmni   o’z   ulusining   tarkibiy
qismi   deb   hisoblar   edi.   Shu   boisdan   Xorazmni   o’z   tasarrufiga   kiritish   uchun   bir
necha marta yurish qiladi 1388-yilgi so’nggi Xorazm yurishi natijasida Sulaymon
So’fiy hukmronligi ag’darilib, bu o’lka Temur saltanati tarkibiga uzil-kesil qo’shib
olindi.   Shunday   qilib,   Amir   Temur   bir   necha   yillar   davom   etgan   qonli   va   qonsiz
kurashlar,   muhim   tadbirlar,   kezi   kelganda   diplomatik   aloqalarni   muvaffaqiyatli
qo’llanish natijasida mamlakatni mo’g’ullar zulmidan ozod etdi, siyosiy tarqoqlik,
o’zaro nizolarni bartaraf qildi.               Movarounnahr   va   Xuroson   hududlari   birlashtirilib,   yagona
markazlashgan   davlat   barpo   etishga   muvaffaq   bo’lindi.   Amir   Temur   kuchli,
markazlashgan davlat barpo etish barobarida o’z qudratini jahonga mashhur qilish,
hududlarini   kengaytirish   maqsadida   XIV   asrning   80   yillaridan   e’tiboran   xorijiy
yurtlar   tomon   ko’plab   harbiy   yurishlar   uyushtiradi.   Uning   1386-1388   yillardagi
«uch   yillik»,   1392-1396   yillardagi   «besh   yillik»   va   nihoyat   1398-1404   yillardagi
«etti   yillik»   yurishlari   xuddi   shu   maqsadlarga   qaratilgandi.   Bu   harbiy   yurishlar
davomida   Eron,   Kavkaz   orti   hududlari,   shimoliy   Hindiston,   Suriya,   Iroq   yerlari,
Kichik     Osiyoning   talay   qismi   egallanadi.   Shu   tariqa,   qudratli   saltanat   vujudga
kelib,   uning   dovrug’i   butun   olamni   tutdi.   Biroq   kezi   kelganda   shuni   ta’kidlash
joizki,   Sohibqironning   ko’plab   jahongirlik   yurishlariga   faqat   bir   yoqlama   nuqtai
nazardan   baho   berib   bo’lmaydi.Negaki,   bu   yurishlar   goho   mamlakat   hududlariga
tajovuz   qilgan   ajnabiy   kuchlarga   zarba   berish,   goho   muqaddas   islom   ta’limoti
g’oyalarini,   ularning   tahqirlovchilaridan   himoya   qilish   yohud   Sohibqiron   yurtiga
muttasil dushmanlik qilib kelgan xorijiy davlatlarga nisbatan so’nggi chora sifatida
amalga   oshirilgan 3
.   Jumladan,   Amir   Temurning   Oltin   O’rda   xoni   To’xtamishga
qarshi   bir   necha   marta   (1389,   1391,   1394-1395   yy.)   olib   borgan   jangu   jadallari,
eng   avvalo,   yurt   osoyishtaligi,   uning   hududiy   yaxlitligini   ta’minlash   maqsadiga
yo’naltirilgan   edi.   Ayniqsa   To’xtamishning   Xorazm   yerlariga   da’vosi   bunda
muhim   sabablardan   biri   bo’lgan.   Amir   Temur   tomonidan   Oltin   O’rdaning   mavh
etilishi   esa,   tabiiyki,   uning   tarkibiga   kirgan   hududlarning,   chunonchi,   rus
knyazliklarining   mustaqillikka   erushuvida   deyarlicha   ahamiyatga   ega   bo’lganligi
ham tarixiy faktdir.   Shuningdek, Sohibqiron qo’shinining Turkiya sultoni Boyazid
kuchlari bilan 1402 yilda Anqara yaqinida bo’lib o’tgan hayot-mamot urushi ham,
avvalo, turk sultonining qaysarligi, manmanligi, murosasizligi, adolat talabiga qo’l
siltaganligi orqasida yuz bergan. Bu beomon jangni o’z foydasiga hal etgan Amir
Temur esa ayni paytda o’z qudratini nafaqat Sharqda, balki G’arbda ham namoyish
etishga   musharraf   bo’ldi.   Shu   buyuk   g’alabadan   so’ng   G’arbiy   Evropaning
Angliya,   Frantsiya,   Ispaniya   singari   nufuzli   davlatlari   va   ularning   hukmdorlari
Amir Temur bilan yaqindan aloqa bog’lash, hamkorlik qilish, ayniqsa savdo-sotiq
munosabatlarini o’rnatishga faol yo’l tutganliklari shundan yaqqol dalolatdir. 
3
  B.   F.   Manz,   "Tīmūr Lang" , in   Encyclopaedia of Islam , Online Edition, 2006 U   jumladan,   Frantsiya   qiroli   Karl   VI   ga   yo’llagan   maktubida   savdo
aloqalarini   yo’lga   qo’yishni   taklif   qilib   «Dunyo   savdo   ahli   bilan   obod   bo’lajak»,
degan fikrni bildirgan edi. Frantsiya qiroli 1403-yil 15-iyunda yozgan javob xatida
taklifni   mamnuniyat   bilan   qabul   qilganini   qildiradi.   Bu   davrga   kelib   Buyuk   ipak
yo’li shuhratining yanada ortishi davomida Movarounnahr va Xuroson dunyoning
turli   mamlakatlari   bilan   har   jihatdan   yaqindan   bog’lanib,   xalqaro   karvon
savdosining   eng   muhim   markaziga   aylandiki,   bu   esa   Vatanimizning   iqtisodiy,
madaniy   va   ma’naviy   yuksalishiga   katta   ijobiy   ta’sir   ko’rsatdi.Amir   Temur
qudratli   saltanatni   vujudga   keltirar   ekan   uni   omilkorlik   bilan   idora   qilish,
boshqaruv tizimini yanada takomillashtirib borishga ham alohida ahamiyat berdi.
U   o’zbek   davlatchiligining   Somoniylar,   Qoraxoniylar,   G’aznaviylar,
Saljuqiylar,   Xorazmshohlar   davrida   tarkib   topib,   rivojlanib   borgan   tizimi,   tartib-
qoidalari,   huquqiy   asoslarini   yangi   tarixiy   davrning   talab,   ehtiyojlariga   moslab
yanada takomillashtirdi, ularga yangicha ruh, mazmun va sayqal berdi.Amir Temur
o’zigacha   shakllangan   o’zbek   davlatchiligining  asoslariga   izchil   amal   qilish  bilan
birga   ularni   mazmunan   boyitishga   jiddiy   ulush   qo’shdi.   Amir   Temur   milliy
davlatchilik   asoslarini   rivojlantirishda,   jamiyat   rivojida   barcha   ijtimoiy   tabaqalar
faoliyatini   nazarda   tutish   va   ularning   manfaatlarini   ta’minlashga   alohida   e’tibor
berdi. Shundan kelib chiqib Amir Temur dunyo tarixida birinchi o’lib jamiyat 138
ijtimoiy   tarkibini   12   tabaqaga   ajratib,   ularning   har   birining   alohida   mavqei,
manfaatlarini,   shunga   muvofiq   keladigan   davlat   va   jamiyatning   o’zaro
munosabatlarini belgilab bergan.
Uning davrida boshqaruv ikki idoradan, ya’ni dargoh va vazirliklardan iborat
bo’lgan. Dargoh tepasida oliy hukmdorning o’zi turgan. Mamlakat va davlat
ahamiyatiga   molik   masalalar   uning   ko’rsatmasi   bilan   hal   etilgan   Garchand   Amir
Temur   qudratli   saltanat   barpo   etib,   uning   hududlarini   sharqu   g’arbga,   shimolu
janubga   kengaytirib,   iqtisodiy,   madaniy   va   ma’naviy   jihatlardan   yuksaltirib
dovrug’ini   olamga   mashhur   qilgan   bo’lsa-da,   biroq   uning   vafotidan   keyin
mamlakat tanazzullikka uchrab bordi. Buning asosiy boisi  avvalo shundaki, Amir
Temur   tasarrufiga   kirgan   yerlar   va  yurtlar   shu   qadar   xilma-xil,  uzoq   masofalarga
cho’zilgan   bo’lib,   ularni   yagona   bir   markazdan   turib   uzoq   vaqt   boshqarish murakkab   edi.   Buning   ustiga   ulardagi   mavjud   turli-tuman   muholifatchi   kuchlar
ertami-kech o’z hududiy mustaqilligi uchun harakat etishlari tabiiy edi.
Sohibqiron   saltanatini   zaiflashtirish   va   parchalanishga   olib   kelgan   muhim
sabablardan yana biri — ko’p sonli temuriy shahzodalar o’rtasida toj-taxt talashib
boshlanib   ketgan   va   bir   necha   yillarga   cho’zilgan   o’zaro   besamar   urushu
nizolardir.   Chunki,  Amir   Temur   vafotidan  so’ng   uning  ko’p  sonli   vorislari   uning
dono   vasiyatlari,   o’gitlariga   quloq   osmay,   markaziy   hokimiyatni   egallash   yo’lida
jangu-jadalga   kirishadilar.   Amir   Temur   Xitoy   yurishiga   otlangan   bir   paytda
O’trorda 1405 yil 18 fevralda kasallanib vafot etgan paytda uning 4 o’g’lidan 2 tasi
(Mironshoh va Shohruh Mirzolar) va 19 ta nevara, 15 chevara, shuningdek, qizlari
—   Og’a   begim,   Sulton   Baxt   begim   va   Og’a   begimning   o’g’li   Sulton   Husayn
Mirzolar qolgan edi. Amir Temur vasiyatiga ko’ra uning o’rnini Qobul, Qandahar
va   Shimoliy   Hind   yerlarini   boshqarib   turgan   nabirasi   Pirmuhammad   (Jahongir
Mirzo   o’g’li)   egallashi   kerak   edi.   Biroq   shahzoda   Halil   Sulton   (Mironshoh
o’g’li)ning o’zboshimchalik bilan Samarqandni egallab, o’zini hukmdor deb e’lon
qilishi,   tabiiyki,   boshqa   shahzodalarning   ham   qo’zg’alishiga,   saltanatning   darz
ketishiga olib keldi. Buning oqibatida tez orada g’arbiy hududlarning ancha qismi
mustaqil  bo’lib  ajralib  ketdi.  Ozarbayjon  tomonda  turkmanlarning  Oq   quyunli  va
Qora   quyunli   sulolalarining   Temur   saltanatiga   bo’ysunmaslik   va   unga   qarshi
qarshilik   harakati   kuchaydi.   Amir   Xudaydod   va   Shayx   Nuriddinlar   esa
Movarounnahrning   turli   hududlarida   bosh   ko’tardilar.   Faqat   qat’iyatli,   shijoatli
Shohruh   Mirzo   bu   qonli   nizolar,   urushlarga   barham   berib,   Xuroson   va
Movarounnahrda   hokimiyat   jilovini   qo’lga   kiritadi.   U   1409   yilda
Movarounnahrdagi   vaziyatni   o’z   foydasiga   hal   etib,   uni   katta   o’g’li   Ulug’bekka
topshiradi. O’zi esa Xuroson hukmdori bo’lib qoladi (1407-1447). 1.2.  «Temur tuzuklari» – muhim tarixiy-huquqiy manba
Mashhur «Temur tuzuklari» Amir Temur tomonidan yaratilgan bo‘lib, XVII
asrda   Hindistonda   Bobur   avlodlari   uni   turkiy   tildan   fors   tiliga   tarjima   qilganlar.
1783-yilda   fors   tilidan   ingliz   tiliga,   so‘ngra   fransuz   tiliga   va   1894-yilda   I.
Ostroumov   tomonidan   «Temur   tuzuklari»   nomi   bilan   rus   tiliga   o‘girilgan.
Tuzuklarning   asl   nusxasi   hanuzgacha   topilmagan.Temur   tuzuklari   XIV   asrning
ikkinchi   yarmi,   ya’ni   1342–1405-   yillarga   oid   ijtimoiy-siyosiy   voqealarni   bayon
etadi.   Amir   Temur   saltanati,   davlat   tuzumi,   boshqaruvi,   sud   tizimi   va   uning
boshqaruviga   oid   muhim   qoidalar   va   ma’lumotlarni   o‘zida   aks   ettiruvchi   tarixiy
hujjatdir. Qisqacha aytganda, o‘zining mazmun-mohiyati va xususiyatiga ko‘ra o‘z
davrining   harbiy-ma’muriy   huquq   kodeksi   hisoblanadi.Shu   o‘rinda   ta’kidlash
lozimki, Temur va temuriylar davrining huquq manbalari qatoriga Temur tuzuklari
bilan   birga   o‘troq   aholi   hududlarida   shariat   qonunlari   va   odat   huquqini   ham
kiritish,   ularning   ham   amal   qilganligini   eslash   o‘rinlidir.   Temur   tuzuklarini
mazmuni   va   tarkibiy   tuzilishiga   ko‘ra   ikki   qismga   bo‘lib   o‘rganish   maqsadga
muvofiqdir 4
. 
«Temur   tuzuklari»ning   birinchi   qismi   –   harbiy   yurishlar   haqidagi   tarixiy,
geografik-avtobiografik qaydlardan iborat. Shuningdek, unda Amir Temurning o‘z
davlatini   barpo   etish,   mustahkamlash,   mukammal   qurollangan   qudratli   qo‘shin
tuzish   bobidagi   rejalari   va   tatbiq  etgan   tuzuklari   hamda   maxsus   jadvallar   asosida
qo‘shinning   jangovar   saflanish   tartibi   ham   ko‘rsatib   berilgan.   Jumladan,   qo‘shin
qo‘mondonlari,   qabila   va   uluslar   boshliqlari,   vazirlar,   oliy   ruhoniy   namoyandalar
bilan   markazlashgan   davlat   tuzish   borasidagi   o‘tkazilgan   kengash   va   tadbirlar
bayon etiladi. 
Binobarin,   Amir   Temur   qo‘shinni   –   davlatning   yaxlitligi   va   qudratini
belgilovchi   tayanchi   va   kafolati,   deb   bilganligi   bois,   uni   tashkil   etish   va
mustahkamlashga asosiy e’tiborni qaratgan. 
«Temur tuzuklari»ning ikkinchi qismi – o‘ziga xos harbiy nizomdan iborat.
U   kuchli   davlatni   qurish,   qo‘shinni   tashkil   etish,   dushman   qo‘shinini   yengish
hamda tinchlik davrida va harbiy yurish paytidagi boshqaruv masalalari yuzasidan
4
  Temur tuzuklari. Ahmedov B. tahriri.- Toshkent: G'afur G'ulom. amalga oshirilgan va keyingi avlodga o‘git tariqasida aytilgan tuzuklardan tashkil
topadi. 
Chunonchi,   mazkur   davrda   feodal   tarqoqlik   va   o‘zaro   janjallarga   barham   berish,
mustahkam   hokimiyat   o‘rnatish   hamda   mahalliy   hokimlarning
o‘zboshimchaliklariga   chek   qo‘yish,   aholidan   olinadigan   soliqlar   va
majburiyatlarning aniq miqdorini belgilab qo‘yish talab etilgan. 
Natijada,   davlat   boshqaruvini   tashkil   etish   va   odil   sudlovni   amalga
oshirishga   jiddiy   ahamiyat   berilgan.   Unda   quyidagi   masalalar,   jumladan:   davlat
daxlsizligini   muhofaza   qilish;   hukmdor   hokimiyatining   cheklanmaganligi   va
mustaqilligi;   vazirlarning   majburiyati   va   vazifalari;   ulus   amirlari   va   tuman
hokimlarining   vazifalari;   davlat   kengashi;   davlat   xavfsizligi,   jamoat   tartibi   va
mamlakat osoyishtaligini saqlash; aholidan olinadigan soliq (xiroj va zakot)larning
miqdorini   belgilash;   qo‘shin   qo‘mondonlarini   tayinlash,   lavozimini   oshirish,
rag‘batlantirish   va   ularga   maosh   belgilash;   vazirlar,   amirlar   va   sipohiy   (harbiy
askar)larning   shaharlar,   viloyatlar   va   mamlakatlarni   zabt   etishda   ko‘rsatgan
jonbozliklarini  rag‘batlantirish;  qo‘shinning harbiy yurish va janglarda joylashuvi
va   uning   ajratib   turuvchi   alohida   belgilar   kabi   masalalar   bayon   etilgan.   Amir
Temurning   hokimiyat   boshqaruvi   chog'i   Temurbek   Amir   unvonini   oladi   va
Samarqandni boshshahar etib belgilaydi. 1370-yil kuzida yirik Qurultoy o'tkazadi.
1371-yil Amir Temur Jeta tomon 2 bora yurish qiladi. Hevak o'lkasi va Kot shahri
aslan   Chig'atoy   ulusining   yerlari   bo'lsada,   biroq   u   yerlar   soliqlarini   Xorazmdagi
So'fiylar   yig'ar   edi.   1372-yil   bahorda   bu   yerlarni   qaytarishni   ko'zlab   Temurbek
Xorazm tomon ilk yurishini qiladi. Temurbek Qot qal'asini qamal qiladi va qal'ani
egallaydi.   Temurbek   Qovun   arig'iining   oldida   Husayn   So'fiy   bilan   urushib
dushmanni  yengadi. Husayn So'fiy yengilishdan so'ng  Xorazmga qarab chekinadi
va   o'sha   yerda   o'ladi.   Temurbek   Yusuf   So'fiy   bilan   yarashadi   va   ortiga   qaytadi.
Qaytish   ortidan   Yusuf   So'fiy   Kotni   talaydi.   Temurbek   2-bora   Xorazm   tomon
yuradi.   Temurbek   qudachilik   qilish   uchun   bu   gal   Xorazmni   urmaydi.   1375-yil
yanvarda   Temurbek   Jeta   tomon   3-bora   yurish   qiladi.   Ili   daryosi   bo'yida   urushda
Temurbek dushmanni yengadi. 1376-yil Temurbek Xorazm tomon 3 chi yurishini
qiladi.   Biroq   bu   yurish   chog'ida   Sari   Bug'a   va   Odilshoh   yovlik   yo'liga   o'tgani
uchun ortiga qaytadi. Keyi 4-bora Jetaga yurish qiladi. Temurbek qo'shini Jeta xoni Qamariddinni   to'la   yengadi.   Shu   yili   to'ng'ich   o'g'li   Jahongir   Temuro'g'li   o'ladi.
Temurbek   5-bora   Jeta   tomon   yuradi   va   To'qtamish   o'g'lon   bilan   uchrashadi.
To'qtamishga   Sig'noq  va  Sabron  o'lkalarini  beradi.  1376-yilning o'zida  Temurbek
O'risxon tomon qo'shin tortadi. Jayron Qamishda yog'iy qo'shinini yengadi. 1377-
yilda   Samarqandga   qaytadi.   Temurbek   qaytishi   ortidan   To'qtamish   hokimiyati
yiqiladi.   Temurbek   To'qtamishni   yana   qo'llaydi   va   qurol-yaroq   bilan   ta'minlaydi.
1379-yil   Temurbek   Xorazm   tomon   4-bora   yurish   qiladi.   Xorazm   qal'a   qamalida
Yusuf   So'fiy   Temurbek   bilan   birga-bir   urushishni   so'raydi.   Temurbek   so'rovni
sharaf   bilib   yolg'iz   o'zi   qal'a   ostiga   boradi.   Biroq   Yusuf   So'fiy   tashqariga
chiqmaydi. Temurbek qal'ani  egallaydi. 1381-yilda Temurbek Eron o'lkasi  tomon
qo'shin   tortadi.   Temurbek   ketma-ket   Fushanj   qal'asini   va   Hirotni   o'z   davlati
yerlariga qo'shib oladi. Keyin Samarqandga qaytadi. 1382-yil boshlarida Xuroson
tomon   yurish   qiladi.   Kalot   qal'asi   va   Tushriz   qal'asini   egallaydi.   Ortidan
Mozandaron   Tomon   yo'l   oladi.   Biroq   Alibekning   Kalotga   yurishi   yuzidan
Temurbek   orqaga   qaytadi.   Keyin   Samarqandga   qaytadi.   1383-yil   yozida
Temurbekning   xotini   Dilshod   og'o   va   egachisi   Qutlug'   Turkon   og'o   o'ladi.   Jeta
tomon   qo'shin   jo'natgan   Amir   Temur   o'zi   Mozandaron   tomon   yuradi.   1383-yil
kuzida  Sabzavor   qal'asi  yiqitildi. Temurbek Seyiston  tomon yo'l  oladi.  Rizo  qal'a
qamalida   Shoh   Qutbiddinni   yengadi   va   Seyistonni   oladi.   Keyin   Bo'st   tomon
yuradi.Qal'ayi   Toqni   va   Bo'st   qal'asini   egallaydi.   Hirmand   daryosi   bo'ylab   yurib
Hazorbaro   qal'asi(dinsizlar   qal'asi)   va   Dahna   qal'asini   egallaydi.   Qaytishda
Afg'oniylar   bilan   urushda   dushmanni   yengadi.   Seyiston   va   Zobuliston   qo'shilishi
ortidan   Temurbek   Samarqandga   qaytib   keladi.   1384-yil   bahorida   qayta
Mozandaron   tomon   yo'l   oladi.   1385-yil   yozida   Sultoniya   shahrini   oladi.   So'ngra
Omul   va   Sori   o'lkalarini   qo'l   ostiga   kiritadi   va   Samarqandga   qaytadi.
Temurbekning   Eron   o'lkalaridan   qaytishi   ortidan   To'qtamishxon   Eronga   bostirib
kiradi va shahar va qishloqlarni talaydi. 1386-yil o'tmishda 3-yillik yurish oti bilan
ingan   yurishini   boshlaydi.   Luristonda   qaroqchilar   urilishidan   keyin   Ozarbayjon
yerlari   tomon   yo'l   oladi.   Sulton   Ahmad   Tabrizni   tashlab   qochishi   yuzidan
Temurbek   Tabrizni   oladi.   Gurjistonga   qarab   yurishda   Garni,   Sarmoluka   va   Qars
qal'alarini   oladi.   Gurjiston   boshshahri   Tiflis(Tbilisi)ni   o'zgadinlilarga   qarshi
kurashib   fath   qiladi.   Temurbek   G'oziylik   urushidan   keyin   Qorabog'ga   boradi. 1387-yil   To'qtamish   Kaspiy(Xorazm   dengizi)ning   kunbotari   oldidan   o'tgan   yo'l
orqali   Ozarbayjonga   qarab   qarab   qo'shin   jo'natadi.   Temurbek   qo'shini   ol   qo'shin
g'ajirchilari   To'qtamish   qo'shinini   uradi.   Amir   Temur   karvontalar   Turkman
qaroqchilarini  yo'qotish  uchun Oydin, Avniq va Arzirum  qal'arini  yiqitadi. Keyin
Van   va   Vaston   o'lkalari   tomon   yo'l   oladi.   Van   qal'a   qamali   20   kun   cho'ziladi   va
qal'a egallanadi.
Amir Temur davlatining markaziy hokimiyat va boshqaruv organlari
XIV   asrning   II   yarmi   -   XV   asrning   boshlarida   Amir   Temur   o'zining   buyuk
imperiyasiga   asos   soldi.   Movarounnahrda   uzoq   vaqt   hukm   surgan   feodal
tarqoqlikka   chek   qo'yilib,   nisbatan   naarkazlashgan   kuchli   davlat   tashkil   etildi.
Yakka   hokimlik   shaklida   idora   etiluvchi   mazkur   davlatning   tepasida   monarx   -
yakka hokim - amir turar edi. Davlat boshlig'i - amir hokimiyati cheklanmagan. U
qonunlar   chiqargan,   o'zi   ularni   bekor   qilgan.   Davlatdagi   hamma   mansablar   amir
tomonidan   ta'sis   etilgan.   Amir   barcha   mansabdor   shaxslarni   tayinlagan   va
bo'shatgan.   Amir   mamlakat   harbiy   qo'shinlarining   yagona   qo'mondoni
hisoblangan.   «Temur   tuzuklari»ning   «Saltanatni   o'z   erkimda   saqlash   uchun   amal
qilgan   tuzugim»   deb   nomlangan   maxsus   bobida   quyidagi   ko'rsatmalar   mavjud:
«raiyat podshosining aytgan so'zini, qilgan ishini o'zi aytadi, o'zi qiladi, hech kirn
bunga   aralasha   olmaydi...,   boshqalar   saltanat   ishlarida   podshohga   sherik,   yoxud
ustun   bo'lmasliklari   shart....   Butun   mamlakatda   buyruq-farmon   berish   ishlari,
podshoning   o'z   ixtiyorida   bo'lishi   lozim.   Podshoh   bar   ishda   o'zi   hukm   chiqarsin,
toki hech kirn lining hukmiga aralashib, o'zgartira olmasin... Podshoh hukmi joriy
etilishi   darkor,   ya'ni   qanday   hukm   chiqarishidan   qat'iy   nazar,   amalga   oshirilishi
shart...   Biron   kimsa   unga   monelik   qilolmasin...   Saitanat   ishlarida,   hukm
yurgazishda   podshoh   o'zini   yagona   bilib,   hech   kimni   o'ziga   saltanat   sherigi
qilmasin».'   Shu   tariqa,   amir   davlat   hayotining   barcha   masalalarini   mustaqil   hal
qilgan va cheklanmagan hokimiyatga ega bo'lgan 5
.
Amir   Temur   davlatni   idora   qilishda   adlu   adolat,   qonun   ustuvorligiga
asoslanib   ish   ko'rishga,   fuqaro   manfaatlarini   ko'zlab   siyosat   yurgizishga   alohida
5
  Maria   E.   Subtelny,   Timurids   in   Transition:   Turko-Persian   Politics   and   Acculturation   in   Medieval
Persia , Vol. 7, (Brill, 2007), 201. e'tibor berdi. Mamlakat hayotiga daxldor har bir katta-kichik masalada o'ziga yaqin
tutgan   xos   kishilar,   dinu   ilm   ahllari,   har   sohaning   bilimdon   vakillari   bilan
maslahatlashib,   kengashib   faoliyat   yuritdi.   Uning   aql-zakovati   va   donishmandligi
mahsuli   bo'lgan   «Tuzuklar»da   buyuk   davlatni   boshqarishning   barcha   asosiy
tamoyillari,   yo'1-yo'riqlari   har   jihatdan   asoslab   berilgan   edi.   Taniqli   xorijlik   olim
D.   Logafetning   yozishicha,   «Yevropada   konstitutsiya   haqida   oddiy   tushunchaga
ham   ega   bo'lishmagan   davrlarda   uning   davlatida   konstitutsiyaviy   qonunlar
majmuasi - «Tuzuk» mavjud bo'lgan».
«Temur   tuzuklari»da   davlat   tuzilishining   asosiy   bo'g'inlari,  ularning  vazifa,
funksiyalari,   vazirlarning   faoliyatlari,   turli   xil   ijtimoiy   guruhlar,   tabaqalarga
munosabat,   qo'shin   tuzilishi,   davlatning   moliya   va   soliq   siyosati,   mulkiy
munosabatlar   hamda   shu   singari   dolzarb   masalalar,   ularni   hal   etish   yo'llari   aniq-
ravshan   ifodalangan.   Shuningdek,   «Tuzuklar»da   har   bir   masalani   hal   etishda,
voqea,   hodisalarni   tahlil   etganda,   xolis   ko'z   bilan   yondashish,   fuqaro   ahliga   jabr
qilmaslik, yurtga xiyonat etmaslik, dinu diyonatga, qonun ustuvorligiga qat'iy amal
qilish,   adolat   va   haqiqat   mezonlari   bilan   faoliyat   yuritish   lozimligi   qayta-qayta
ta'kidlab   o'tilgan.   Bular   Sohibqironning   nechog'liq   yurtparvar,   fuqaroparvar
bo'lganligini, mamlakat xalqi, turli ijtimoiy guruhlar o'rtasidagi totuvlik, ahillikka,
ulaming   manfaatlarini   qonun   yo'li   bilan   himoya   qilishga   birinchi   darajali   e'tibor
berganligini ko'rsatadi.   Amir Temur o'z davlatini barpo qilishda o'tmishda mavjud
siyosiy   boshqaruv   tajribalaridan   keng   foydalandi.   Mazkur   davlat   o'z   tarkibiy
tuzilishiga   ko'ra   ko'pincha   harbiy-siyosiy   tartiblarga   asoslangan   edi.   Qudratli
hukmdor   tarix   faniga   ixlos   qo'yganidan   bo'lsa   kerak,   qadimgi   va   O'rta   asr   Sharq
mamlakatlaridagi   turli   davlatlar   va   ularning   siyosiy   hamda   ma'muriy   idora   usuli,
boshqaruv tizimlari haqida keng tasavvurga ega edi. Biroq, uning davlat boshqaruv
tizimi   qo'l   ostidagi   butun   hududda   yagona   markazlashgan   siyosiy   tartib   asosiga
qurilgan bo'lib, bu sohadagi tajribalar O'rta asrlardagi O'rta Osiyo davlatlarida keng
qo'llanilgan   idora   usullari   tajribasi   bilan   boyitilgan   edi.   Amir   Temuriiing
Nizomulmulk tomonidan yaratilgan «Siyosatnoma» asaridan davlat ishlarida keng
qo'llanma   sifatida   foydalanishi,   «Temur   tuzuklari»da   «Siyosatnoma»dan   fikrlar
keltirishi bunga yorqin misoldir. Amir   Temur   o'ziga   qadar   mavjud   bo'lgan   davlatchilikning   sakkizta   asosiga
amal qildi:
- davlat siyosiy jihatdan mustaqil bo'lishi;
- davlat va jamiyatning siyosiy yaxlitligi buzilmasligi;
- davlat va jamiyat muayyan qonunlar, tartiblar, mafkura asosida boshqarilmog'i;
- boshqaruv tizimini muvofiqlashtirib turuvchi qoidalar shakl-langan bo'lishi;
- jamiyatdagi ijtimoiy-iqgisodiy munosabatlar ahvoli davlat e'tiborida bo'lishi;
- fan va madaniyat ravnaqi to'g'risida doimiy qayg'urish;
-   har   bir   davr   shart-sharoiti,   tartiblariga   ko'ra   davlat   jamiyat   ichki   taraqqiyoti
masalalarini tashqi dunyodagi mavjud omillardan foydalangan holda olib borishi;
- davlat tepasidagi kuchlar o'tmish, zamona va kelajakni teran tafakkur, mustahkam
iymon, g'oyat yuksak ma'naviyat va millatparvarlik ila anglamog'i.
Amir Temur davlatchilikning bu asoslariga to'qqizinchisini, jamiyat rivoji va
barcha ijtimoiy tabaqalar, manfaatlarini ta'minlashni qo'shdi.
Temur muhim davlat ishlarini jamiyatning yuqori qatlami vakillaridan iborat
majlis   (kengash)da   ko'rib   hal   qilgan.   Majlisda   kimlar   ishtirok   etishi   va   ularning
taxtga nisbatan joylashish tartibi Temur tuzuklarining «Saltanat saroyida o'tirish va
o'rin   olish   tuzugi»   degan   bobida   batafsil   ko'rsatib   berilgan.   Unda   aytilishicha,
sayyidlar,   qozilar,   ulamo,   fuzalo,   shayxlar,   ulug'lar   va   ashrof   (sharaf   va   e'tiqodli
kishilar),   oliy   tabaqaga   mansub   kishilar   taxtning   o'ng   tomonida,   amir   ul-umaro,
beklarbegi,   amirlar,   no'yonlar,   ulus,   tumanlar   va   qo'shinlarning   sardorlari   va
amirlari,   mingboshilar,   yuzboshilar,   o'nboshilar   chap   tomonda   o'tirishlari   lozim
bo'lgan.   Devonbegi   va   vazirlar   taxtning   qarshisida,   turli   mamlakatlar,   el-
uluslarning   kalontarlari   (shahar   boshliqlari)   va   kadxudolari   (qishloq,   jamoa
oqsoqollari)   vazirlar   orqasida,   bahodirlar,   o'g'lonlar   taxtning   orqasidan   o'ng
tomonda,   qorovulbegilar   (qo'shinning   oldida   boruvchi   xabarchi   qism   boshliqlari)
esa   taxtning   orqasidan   chap   tomonda   o'tirishlari   kerak   edi.   Xirovul   (qo'shinning
ilg'or   qismi   ketidan   boruvchi   bo'linma)   amir   taxti   ro'parasidan   o'rin   olgan,   ichki
(kichik   lavozimdagi   saroy   xizmatchisi),   xususiy   yasovul   esa   katta   chodir   eshigi
oldida, dodxohlar (arz-dod bilan kelganlarning arizasini qabul qilib olib, podshoga
yetkazuvchi mansabdorlar) o'ng va chap tomonda tik turganlar. Qolgan sipohiylar
va   xizmatkorlar   o'z   martabalariga   qarab   saf   tortib   tik   turganlar.   Majlis   tantanali, bayramona   o'tgan.   Podsho   yig'ilganlarga   shohona   ziyofat   bergan.   Biroq   majlis
maslahatchi   organ   bo'lgan.   Majlisda   hal   qiluvchi   ovoz   amir-podshoning   o'ziga
tegishli bo'lgan.
Bundan   tashqari,   Temur   tor   doiradagi   kishilar   bilan   ham   kengash   o'tkazib
turgan.   Bu   davlat   kengashida   asosan   shahzodalar   va   harbiy   boshliqlar   (amirlar
ishtirok   etib,   urush   va   tinchlik   masalalarini,   ayniqsa   uzoq   mamlakatlarga   yurish
bilan   bog'liq   masalalarni   muhokama   qilganlar.   Davlat   kengashi   tinchlik   vaqtida
Samarqandda   amir   saroyida   chaqirilgan.   Unda   amirning   qarindosh-urug'lari,
ruhoniylarning   oliy   vakillari,   bosh   amir,   beklarbegi,   amirlar,   uluslar   va
tumanlarning   boshliqlari,   mingboshilar,   yuzboshilar,   vazirlar,   devonbegi   va
boshqalar ishtirok etganlar.
    II.B О B .   AMIR TEMURNING SIYOSIY MAYDONGA CHIQISHI
2.1.   Amir Temur davlatida boshqaruv asoslarining shakllanishi
Amir   Temur   Xitoy   chegaralaridan   boshlab   to   sharqiy   Rum   va   Misr
erlarigacha bo`lgan hududlarni islom bayrog`i ostida yagona davlatga birlashtirdi.
Ammo,   bu   viloyatlarning   birontaisga   ham   o`zimniki,   begona   joy   qabilida
munosabatda   bo`lmadi.Sohibqironning   da’vati   bilan   mamlakatning   barcha   uzoq-
yaqin hududlarida qururishlari, obodonlashtirish tadbirlari mehnat shijoati avj oldi.
Ularga tegishli mablag` ajratildi, mutasaddi kishilar tayinlandi.
O`zbekiston   Prezidenti   I.A.  islom   dinining  ilmiy ma’rifiy ahamiyati   haqida
gapirib:   “Biz   Sharq   davlati,   musulmon   mamlakatimiz.   Ba’zilarning   fikricha,
musulmon   mamlakati   bo`lish   g`oyoki   qaloqlik,   oqsoqlik   belgisi   emish.   Bu   fikrga
also   qo`shilib   bo`lmaydi.   Biz   musulmon   mamlakati   ekanligimizdan   sira   hijoat
chekmasligimiz,   aksincha,   doimo   faxrlanishimiz   lozim.   Chunki   sharqning   ming
yillik falsafayu islom qadriyatlari taraqqiyot uchun bebaho hazinadir”[3], — degan
adolatlifikrni   bildirgan  edi.  Agar  ana   shu  haqiqat  mezoniga   asoslanib   mushohada
qilsak,   Amir   Temur   ma’naviyatining   islom   qadriyatlari   turadi.   Amir   Temur
ma’naviyatining   islomiy   asoslari   Qur’oni   karim,   Hadisi   Sharif,   shuningdek
mabhid, tafsir, fiqh, tasavvuf ilmlari mazmunida Ollohga, Rasullohga, ma’joziy va
hayotiy pirlariga ixlosi, etiqodi negizida shakillandi, qaror topdi. U Naqshbandiya
ta’limoti talablari asosida yanada mustahkamlandi. Hayotiy mazmun oldi. Shuning
uchun   ham   Amir   Temur   o`zining   butun   ongli   hayoti   davomida   islom   diniga
sidqidildan e’tiqod qildi, ularning barcha farz, sunnat talablarini taqvodorlik bilan
bajardi.   Islom   rahnamolariga   sayyidlar,   shayxlar,   xo`jalarga   samimiyat   bilan
munosabatda   bo`ldi.   Amir   Temur   butun   hayoti   davomida   islom   dinini   xurofot,
bid’at, mutaassiblik, johillik aqidaparastlik kabi illatlardan himoya qildi 6
.
Amir   Temur   Movaraunnahr   va   Xurosonda   yashab   ijod   qilgan   tasavvuf
ilmining yirik peshqadamlari xo`ja Abduxoliq G`ijduvioniy, Ahmad Yassaviy, Ali
Hakim   at-Termiziylarning   o`zining   majoziy   pirlari   hisoblab,   ular   ruhiga   hurmat
bajo keltirdi. Shahrisabz, Termiz, Yassa shaharlarida xo`ja Ali Hakim at-Termiziy,
Sayyid   Amir   Kulol,   xo`ja   Ahmad   Yassaviy   qabrlari   ustida   maqbaralar   qurdiri.
Amir Temurning islom ma’naviyatiga etiqodini, sodiqligini va undan qudratli kuch
6
  Temur tuzuklari. Ahmedov B. tahriri.- Toshkent: G'afur G'ulom, - 1991.-144 b. olganligini   bildiruvchi   bunday   misollarni   yana   ko`plab   keltirish   mumkin.   Agar
xo`ja   Bohouddin   NAqshband   islom   talimotini   har   qanday   xurobiy   illatlardan
tozalab,   isloh   qilgan   bo`lsa   Amir   Temur   uni   himoya   va   targ`ib   qildi,   daniy
mashablarga   bo`linib   hududiy   parchalanishlarga,   o`zaro   to`qnashuvlarga   chek
qo`ydi.   Masalan,   mashhur   tarixchi   faylasuf,   fiqhshunos   olim   Sayyid   Sharif
Jurjoniyning   yozib   qoldirishicha,   XIV   asrning   80   yillarida   Eron,   Iroq,   Shom,
mayday   mulklarga   parchalanib,   o`zaro   qarama-qarshiliklar   avj   olgan   edi.   Ana
shunday   vaziyatda   Amir   Temur   manaviy   pirlarining   o`gitlariga   amal   qilib,   islom
dinining birligi uchun kurashdi. Bu vazifaning Tangri Taolloning amri-farmoni deb
qabul qildi. Amir Temurning bu tadbirlarini ma’naviy pirlari Zahiriddin Abu Bakr
Taybonxiy,   Sayyid   Bakara,   Sharif   Jurjoniylar   Olohning   xoxish-irodasi   deb   bilib
uni qo`llab-quvvatladilar. Shunday qilib, XIX asrning 80-90 yillarida Amir Temur
Sharqqa islom dinini muhofaza qiluvchi, yozuvchi sifatida namayon bo`ldi.
Amir   Temurda   diniy   bag`rikenglik   sifatlari   komillashgan   edi.   U   G`ayridin
insonlarga   ham   tavoze,   iltifot   ko`rsatdi.   U   kishi   Fransiya,   Ispaniya,   Angliya,
Italiya,   Xitoy   kabi   davlatlar   boshliqlari   bilan   yozishmalar   olib   borganligi,
mamlakatning elchilari-katolik, budda, shaman dinlari vakillari o`z huzurida qabul
qilib   shohona   iltifotlar   ko`rsatganligi   fikrimizning   tasdig`idir.   Amir   Temur
ma’naviyati   va   siyosatida   islomiy   ilmlarni   dunyoviy   fanlardan   chegaralash,
ularning birini-ikkinchisidan baland-past quyish hollari zinhor bo`lmagan. Chunki
Sohibqironning   o`zlari   taqvador   xudojoy   bo`lish   bilan   birga   tafsir   tavhid,   hadis,
fiqh,   tarix,   falsafa,   falakiyot,   tabobat   kabi   ilohiy   va   dunyoviy   ilmlarni   yaxshi
bilganlar.   Bu   xususda   XX   asrning   mashhur   olimlari   Abdurazzoq,   Samarqandiy,
Hofizi Abru, Ibn Arabshoh, Alisher Navoiylar aniq malumotlar yozib qoldirganlar.
Shuning   uchun   ham   Amir   Temur   Movaraunnahrda   fan,   madaniyat,   adabiyot,
san’at,   memorchilikning   rivojlanishiga   alohida   homiylik   va   rahnamolik   qildi.
Barcha   olimu   fuzalolarga   unumli   ijod   qilishlari   uchun   qulay   sharoitlar   yaratib
berdi. Ular bilan majlislar, munozaralar uyushtirib turdilar.
O`zbekiston   mustaqilligining   18   yilligi,   Amir   Temur   tavalludining   674
yilligi arafasida shuni milliy g`urur bilan takidlamoqchimizki, har zamonda yerda
ma’naviyat moddiy nematlar asosida yuksaladi. Ammo keyinchalik manaviyat bir
xalq,   bir   hudud   mulki   doirasidan   chiqib   umuminsoniy   qadriyatga,   jahon sivilizatsiyasiga   aylanadi.   Binobarin   Amir   Temur   manaviy   salohiyatli   bir   halqqa
xizmat   qilish   chegarasidan   chiqib   umumbashariy   ijtimoiy   omilga   aylandi.   U   har
doim   barhayot   va   umrboqiy   manaviyatdir.   “Bizning   tariximizda   Amir   Temur
Temurday ulug`  siymo bor  ekan uning qoldirgan merosi, pandu  o`gitlari  bugungi
hayotimizga   hamohang   ekan   oldimizda   turgan   bugungi   muammolarni   yechishda
bizga   qo`l   kelayotgan   ekan,   bizning   bu   merosni   o`rganmasdan,   tariflamasdan,
targ`ibor   qilmasdan   haqqimiz   yo`q…   Amir   Temur   bizning   fahrimiz,   iftixorimiz
g`ururimiz”.   Endi   ikki   og`iz   so`z   Amir   Temur   va   temuriylar   davri   fan   va
madaniyati haqida. Yuqorida biz Sohibqironning nechog`lik istedod egasi bo`lgani
haqida   takidlagandik.   “Zar   qadrini   zargar   biladi”   degan   hikmat   bor.   Bir   qator
ilmlarda   (tarix,   sheriyat,   tibbiiyot   matematika,   astronomiya,   memorchilik)
salohiyati katta bo`lgan shaxs buning ustiga yana podshoh, ulkan saltanatning oliy
hukmdori   bo`lsa   tabiiy   ravishda   ilm   va   madaniyatga,   olim   va   ijodkorga   katta
hurmat bilan qaraydi bu yo`lda barcha imkoniyatlar ishga soladi. Bundan tashqari
har  qanday  jamiyat  va  davlat   taraqqiyoti   va kelajagi  fan va  madaniyat   ravnaqisiz
tasavvur   qilib   bo`lmasligini   Amir   Temur   yaxshi   tushungan.   Shuningdek   istedod
egalari   maxsus   doimiy   etiborga   muxtoj   va   loyiq   bo`lishlari,   noyob   qobiliyat
egalarini   muhofaza   qilish   ijodlari   uchun   sharoit   yaratish   turmushlarini   ta’minlash
zarurligini   ham   u   to`gri   anglagan.   U   olimu   fozillar   o`z   maslaklari   va
dunyoqarashlari   yuzasidan   jamiyat   va   davlat   taraqqiyoti   zamonaviy   ahvoli
xususida   boshqa   ijtimoiy   tabaqalarga   nisbatan   ko`proq   bosh   qotirmalari   va   bu
orqali   tegishli   tajriba   va   bo`limlarga   ega   bo`lib   borishlarini   yodda   tutgan.   Shu
sabab ham dunyoning qaysi bir mamlakati va shahariga bormasin olimu fozillarni
bir yerga yig`ib, ular bilan uzoq suhbatlashish ularning fikrini tinglash, baxslashish
ishini kanda qilmagan. 2.2.   O`zbek davlatchiligining Amir Temur boshqargan bosqichi va
uning jahon tarixida tutgan o`rni.
Mustaqillik   bizga   boy   va   betakror   o`tmishimizni   tarixiy   va   moddiy
merosimizni   xolisona   va   ilmiy   o`rganishga   imkoniyat   yaratadi.   Sobiq   sho`ro
mafkurasi   xalqimiz,   yurtimiz   tarixining   ko`pgina   zalvorli   muammolarini   o`z
talablari   doirasida,   tarixiy   haqiqatdan   kechikkan   holda,   buyuk   davlatchilik
shohimizni g`oyalari asosida talqin qilishga majbur qildi.Ana shunday g`ayri ilmiy
talqin   etilgan   masalalardan   biri   o`zbek   davlatchiligining   tarixi   muommosidir.
Mustaqillikdan so`ng o`z milliy davlatchiligimiz shakillantirilayotgan bir sharoitda
bu masala g`oyat katta ilmiy –nazariy va amaliy ahamiyat kasb etadi.
“O`zbek   davlatchilik   tarixi   muammosini   tadqiq   qilishning   nazariy   yo`l
yurig`lari   I.Karimov   asarlarida,   maruza   va   nutuqlarida   o`z   ifodasini   topdi.
Prezident   o`zbek   davlatchilik   tarixi,   bugungi   holati,   kelajagini   yaxlit   holda   ilmiy
o`zgarishning   tashabbuskori   bo`ldi”.   Bu   umumilliy   va   umumdavlat   ahamiyatiga
molik ish edi 7
.
Prezidentimizning   ilmiy   xulosalari   davlatchilik   tarixini   yaxlit   jarayon
sifatida   qarash   lozimligini   ko`rsatadi.   Ana   shu   2700   yillik   tarixning   bir   bosqichi
bo`lgan   davlatchiligimizning   Amir   Temur   boshqargan   bosqichi   alohida   ajralib
turadi. Bu bosqichgacha o`zbek davlatchiligi ikki ming yildan ortiq tarixga ega edi.
Sohibqiron   o`zicha   bo`lgan   davlatchilik   bosqichlarining   ilg`or   tomonlarini
o`rgandi,   ulardan   foydalandi   va   ijodiy   rivojlantirdi.Sohibqironning   tarix   oldidagi
eng katta xizmati avvalo qudratli davlat barpo qurganligidadir. “Uning davatchilik
borasidagi fikrlarini nafaqat o`z davri, balki kelgusi avlodi”, — deb qayt qilgan edi
I.A. Karimov.
Amir   Temurning   hayoti,   faoliyati   u   barpo   qilgan   saltanat   haqida   ko`plab
asarlar yaratilgan. Ulug` ajdodimiz shaxsiga, faoliyatiga qiziqish kuchli bo`lib turli
soha   hodisalari,   tarixchi,   siyosatshunos,   memor,   habr   ilmining   mutaxassislari   va
boshqalar   jild-jild   kitoblar   yozganlar.O`tgan   600   yil   mobaynida   Amir   Temurga
bag`ishlab   yaratilgan   jiddiy   asarlar   soni   Yevropa   tillarida   500   dan   ziyod,   Sharq
tillarida   900   ga   yaqin   ekanini   yurtboshimiz   zo`r   qoniqish   bilan   ta’kidlagan   edi.
7
  Azamat Ziyo. O'zbek davlatchiligi tarixi.- Toshkent: Sharq, -2000.-365 b. Bunga qo`shimcha qilib shuni ta’kidlash joizki sohibquron tavalludining 660 yillik
tantanalari   davrida   va   undan   keyingi   yillrda   yana   yuzlab   ilmiy   va   badiiy   asarlar
yaratildi.   Jumladan   akademik   Rtveladze   va   prof.   Saidovlar   Yevropa   tillarida
yaratilgan   asarlarning   qisqacha   ko`rsatkichini   tuzdilar.   Mualliflarning
ta’kidlashicha   keyingi   2   yilda   Amir   Temur   va   temuriylarhaqida   300   dan   ortiq
yangi asarlar yaratilgan.
Amir   Temur   haqida   yartilgan   asarlar   orasida   arb   olimlarining   risolalari
ko`pchilikni tashkil qiladi. Badriddin al-Ayniy (1405 yil) o`zining “IQD al-Jumon”
Al-Qaldashonoliy (1418 yil) “Subh al-Ashab” al-Maqriziyning (1442 yil) “Xitob-
al Sulak” Ibn Xozi shubha (1448 yil) “Adx Dxail ala tarix al-slom”, Ibn Hojar al-
Asqaloniy  (1372-1449)  “Inbaa  al-Gumr”,  “shu  zamon  (mashur)  o`glonlari   haqida
G`ur   (kishi)larga   xabar”   Ibn   Arabshohning   “Ajoib   ul-neaqdur   fi   Tarixi   Taymur”
(1450)  Abul   Maosoniy   Tagri  berdi  (1411-1469)ning  “Ajoyib al-Manxal  as-Sofiy,
An-Nujum   az   Zahira”   (“Misr   va   Qohira   hakimlari   (tarixi)dan   porloq   yulduzlar”)
(1465-66),   Ibn   Do`qmoq   va   boshqa   muarrixlar   sohibquronning   serqirra
faoliyatining   bazi   qirralarini   o`z   ichiga   olgan   ko`plab   asarlar   yaratgan.   Afsuski,
ularning   ko`pchiligi   arab   tilida   va   bazilari   qo`lyozma   holida   bo`lganligi   uchun
bizning kitobxonlarimizgacha yetib kelmagan.
“Arab   muarrixlari   orasida   Ibn   Arabshohning   “Ajoyib   al-Maqdur   fi   tarixi
Taymur”,   “Temur   tarixida   taqdir   ajoyibotlari”   yoki   “Amir   Temur   tarixi”   nomli
asari   alohida   o`rin   tutadi”.   Bu   asar   1436-1437   yillrda   yozilgan   bo`lib,   fransuz,
lotin,   ingliz,   turk,   o`zbek   va   boshqa   tillarga   tarjima   qilingan.   O`zbek   tiliga   uni
arabshunos filolog olim U. Uvatov tarjima qilgan. Asarning g`oyat murakkab til va
nafis   uslubda   yozilganligi   uni   turli   tillarga   tarjima   qilishni   qiyinlashtirgan.
Tarjimon Ibn Arabshoh asarini mahalliy mualliflar yozgan asarlar bilan taqqoslab,
farqli   tomonlarini   izohlab   bergan.   Asrning   ko`pgina   qo`lyozmalari   bo`lib   muallif
hayotligida   ko`chirilgan   ikki   nusxasi,   yana   boshqa   nusxalari   bor.   Asar   nasriy   saj
usulida   g`oyat   nafis   va   murakkab   tilda   yozilgan.   Tarjimon   Uvatov   asarni   tarixiy
manba sifatida 4 bo`limga ajratadi.
Temur   haqidagi   muhim   manbalardan   biri   Sharafiddin   Ali   Yazdiyning
“Zafarnoma” asaridir. U talandli kishi bo`lganligi uchun Shohruh Mirzoning kichik
o`g`li   Mirzo   Ibrohis   Sulton   bobosi   Amir   Temur   haqida   asar   yozishni   unga topshirgan, o`zi unga juda ko`p malumotlar to`plab bergan. Shu tarzda 1425 yilda
forsiy   tilda   ibratli   asar   “Zafarnoma”   vujudga   kelgan.   Asar   fransuz   (1713),   ingliz
(1723), italyan va boshqa tillarga tarjima qilingan.
Amir   Temur   haqidagi   yana   muhum   manbalardan   biri   Nizomiddin
Shomiyning “Zafarnoma” asaridir. 1402 yilda sohibqiron o`zining tarixini yozishni
Nizomiddin   Shomiyga   buyurgan,   u   o`z   asarini   1402-1404   yillarda   yozib
tugallangan.   Asar   Temurning   hokimiyat   tepasiga   kelishidan   (1370),   to   1404
yilgacha bo`lgan voqealarni o`z ichiga oladi.
Sohibqiron   haqida   G`arbiy   Yevropada   ham   ko`plab   asarlar   yaratilgan.
Jumladan   Italiyalik   savdogar   Emmanuel   Piloti   arab   tilini   mukammal   bilgan   va
Amir   Temur   haqida   uning   to`plagan   malumotlari   Venetsiya   arxivida   hozir   ham
saqlanmoqda.Venetsiyaning Damashqdagi  konsuli  Paola Zane ham Temur haqida
ko`p   ma’lumotlar   to`plagan   va   sohibquron   damashqni   olmasdan   biro   y   oldin   u
Venetsiyaga chaqirib olingan. Uning malumotlari ham elon qilimagan.
Italiyalik   savdogar   Beltramus   de   Mugna   nellining   “Temurlan   hayoti”   asari
esa elon qilingan. U arab tilini yaxshi bilgan. Amir Temur Damashqni egallaganda
u   shu   yerda   bo`lgan,   so`ngra   sohibquronning   Boyazidga   qarshi   Anqara   jangini
kuzatgan   va   “Temurlan   hayoti   yoki   Damashq   xarobasi”   degan   asar   yozgan,
g`arbda   u   “Temurlan   hayoti”   deb   yuritiladi,   asar   lotin   tilida   1416   yilda   yozilgan.
Asarni   ingliz   tiliga   amerikalik   olim   Valter   J.Fishel   tarjima   qilgan.   Asarda   Amir
Temurning   shaxsiy   fazilatlariga   to`xtalib:   “Temur   juda   kelishgan   va   xushsurat
kishi   ko`rinardi.   U   haqiqatgo`y,   muloyim,   rahimdil   va   haddan   tashqari   sahiy
bo`lgan. Yoshi ulg`aygani sari uni feli ayniy boshlagan va jaxldorligi yildan-yilga
orta borgan” deb yozadi.
Amir   Temurni   ko`rgan   va   bilan   bevosita   muloqotda   bo`lgan,   hatto
sohibqiron   o`z   davlati   nomidan   Fransiya   qiroli   bilan   aloqa   qilishni   ishonib
topshirgan   monax   Ioann   Grinlo   Sultoniyadir.   U   parijda   turib   “Temur   va   uning
saroyiga   oid   xotiralar”   degan   asar   yozadi.   Sohibqiron   haqidagi   muhim
manbalardan   biri   sayyoh   va   elchi   kui   Gonsales   de   Klovexoning   “Samarqand
Temur saroyiga 1403-1406 yillardagi sayohat kundaliklari” asaridir.
Amir   Temur   haqidagi   haqiqatni   tiklashda   D.   Lagofetning   “Buxoro   tog`lari
va tekisliklarida” asarining ahamiyati kattadir. U Amir Temur haqidagi fikr yuritar ekan   “U   yarim   dunyoni   zab   etdi.   Ovropalik   tarixchilar   vaxshiy,   johil   deb
tasvirlagan   bu   odam   aslida   also   unday   emas   edi.   “Biz   esa   Osiyo   tarixiga   taluqli
ko`p narsalarni bilmay, bilishga ham qiziqmay uni yovvoyi deymiz. Ex qanchalar
noolinmiza! Achinib ketasan odam!” deb yozadi”.
Xoji   Abdurashid   taxalllusi   bilan   darvish   sifatida   Buxoroga   kelib
masjidlardan birida imomlik qilgan, yurtiga qaytgach, Pesht universiteti Shrq tillari
va   adabiyoti   professori   bo`lgan   venger   dini   N.   Vemberi   “Buxoro   yoxud
Movaraunnahr   tarixi”   asarida   chirotli   bir   haqiqatni   qayd   qiladi.   U   sohibqiron
haqidagi   turli   yolg`onlarni   fosh   etib   yozadi.   “Birobarin   Temurni   Chingiz   ila   bir
safga qo`yib, uni vaxshiy, zolim, qaroqchi deb atagan kishilarning fikrlari 2 marta
xatodir”.
Amerikalik   tarixchi   J.   Vudsning   “Temuriylar   tarixshunoligning   yuksalishi”
asarida   Amir   Temur   va   temuriylar   haqida   yozilgan   ko`pgina   asarlar   jumladan
Nizomiddin   Shomiy,   Hofiz   Abro`   Sharofiddin   Ali   Yozdiy,   M.   Natanziy   va
boshqalarning   asarlari   tahlil   qilingan.   Amir   Temur   va   temuriylar   davri   haqida
sermahsul   ilmiy   tadqiqotlar   va   targ`ibotlar   ishi   ayniqsa   Fransiyada   amalga
oshirilmoqda.   Bu   yerda   “Temuriylar   tarixi   va   madaniyatini   o`rganish   hamda
fransuz-o`zbek madaniy aloqalari asasatsiyasi” tuzilgan bo`lib uni Fredrik Bopertui
Bressan xonim tashkil etgan. Asosatsiyaning prezidenti Lyusen Kerendir. L. Keren
1961 yilda Samarqandga keladi va shu voqea uni bu yurtni sevib qolishiga sabab
bo`ladi. Uning asasatsiyasi 1989 yildan beri “Temuriy” degan jurnal chiqaradi. Bu
jurnalda   Amir   Temurning   hayoti,   faoliyati   va   temuriylar   haqida   juda   ko`p
ma’lumotlar   chop   qilinmoqda.   Lyusen   Kerenning   o`zi   “Amir   Temur   va   Temur
Xoqon saltanati” nomli tarixiy roman va 11 qism 6 pardadan iborat “Amir Temur”
degan pyesa yozgan 8
.
Sohibqiron   tavalludining   660   yillik   tantanalari   butun   dunyoda,   jumladan
AQShda ham  katta bayram  qilindi. 1996 yil aprel, may oylarida o`ziga xos Amir
Temur   oyligi   o`tkazildi.   Har   hafta   1   marta   Markaziy   Osiyo   xalqalri   tillarini
o`rganuvchi   qiziquvchilari   uchun   Amir   Temur   hayoti   va   faoliyati   haqida,   uning
8
  Rukavishnikov V. O.Politicheskiy kulturi i sotsialniye izmeneniya. Mujdunarodniye otnosheniye. – M.,
1998..82-bet. davri   to`g`risida   maruzlar   o`qidi.   Jumladan   Germaniyadan   kelgan   professor
Qovomiddin   Barlos   “Amir   Temur   qabilasi   —   Barloslar”   mavzuiga   Vashington
universiteti   aspiranti   Kenli   Botlerning   maruzasi   Klavexoning   “Kundaliklari”
tahririga bag`ishlangan.
Sobiq   podsho   Rossiyaning   generali   Ivanini   ham   “Mug`ul-totar   va   O`rta
Osiyo   xalqlarining   Chingizxon   va   Amir   Temur   davrlaridagi   harbiy   sanatlari   va
istilolari   haqida”   nomli   kitobini   1836-1845   yillarda   yozadi.   1870   yillarga   kelib   u
kitobni qayta ishlab nashrga tayyorlaydi. Ammo sog`ligi yomonlashib 1874 yil 27
sentyabrda   vafot   etadi,   kitob   esa   1875   yilda   Sank-Peterburgda   nashr   qilinadi   va
asarning   uzun   nomi   qisqartirilib   “Ikki   buyuk   sarkarda:   Chingizxon   va   Amir
Temur” nomi bilan chiqariladi.
Ulug`   bobomiz   Amir   Temur   haqida   sho`ro   zulmi   natijasida   hajga   ketib
qolgan,   ammo   vatani   uni   tarixi,   taqdiri   bilan   hamisha   qiziqqan   yurtdoshlarimiz
tomonidan   ham   ko`plab   kitob,   maqolalar   yozilgan.   Afsuski,   ularning   hammasini
taklif   qilishning   iloji   yo`q.   Birgina   yurtdishimiz   Ahmad   Zokiy   Validiy   faoliyati
misolida   bu   masala   qay   darajada   ekanligini   ko`rish   mumkin.   Amir   Temurning
hayoti, u tuzgan saltanat faoliyati haqida dunyo tan olgan sharqshunos, turkshunos
Ahmad   Zakiy   Validiy   Tug`on   ham   barakali   ish   qilgan.   Uning   bevosita   Amir
Temur   hayoti,   faoliyati,   jahon   tarixida   tutgan   o`rni   masalalariga   bog`langan.
Muallifning   “Tarixi   usul”   nomli   asarida   temuriylar   davriga   oid   18   manbaga
tarixshunoslik nuqtai nazari bilan tafsif berilgan.
Sho`ro   hokimiyati   davrida   Amir   Temur   shaxsiga   tana   toshlari   otildi.   Ming
shukurki   mustaqillik   davri   Amir   Temur   nomini   poklash   va   boshqargan   saltanat
tarixini   o`rganish   va   xolisona   ilmiy   xulosalar   chiqarishda   muhim   bosqich   bo`ldi.
Aynan mustaqillik sharofati bilan biz ulug` ajdodimiz hayotining ko`pgina qirralari
o`rganish   baxtiga   erishdik.   Ushbu   jarayonning   boshida   I.   Karimov   turganligi
tahsinga loyiqdir.
Xo`sh,   mamlakatimizda   Amir   Temur   omiliga   katta   etibor   qilinishining
sababi nimada?
Yurtboshimiz   takidlaganiudek   bu   birinchidan   podsho   Rossiyasi   vas   sho`ro
mustamlakachiligi   yillarida   bizning   ongimizdan   o`chirishga   harakat   qilingan
o`zlikni   anglash   tiklanishi   uchun   zarur   edi.   Parokanda   mamlakatni   birlashtirgan sohibqironning:   “Biz   –   kim   mulki   Turon,   amiri   Turkistonmiz.   Bizkim   millatning
eng   qadimi   va   ulug`i   –   Turkning   bosh   bug`inimiz”   degan   so`zlari   o`zligimizni
anglashda yordam beradi.
Ikkinchidan  milliy g`uru va milliy ongni  yuksaltirish uchun  intilgan tarixni
qayta   tiklash   lozim.   “Amir   Temur   esa   ana   shu   ko`hna   tarixning   buyuk
cho`qqisidir”.   Aynan mustaqillik davriga kelib, o`zbek davlatchiligi uning muhim
bosqichi   bo`lgan   Amir   Temur   boshqargan   davlat   tarixiga   bag`ishlangan   asarlar
noshr etildi. Muarrix Azamat Ziyoning “O`zbek davlatchiligi tarixi” asari ana shu
ezgu   yo`ldagi   muhim   qadamdir.   Kitobning   5-bobi   “O`zbek   davlatchiligi   Amir
Temur   va   temuriylar   davrida”   deb   nomlangan   bo`lib   unda   sohibqironning
hokimiyatga   kelganga   qadar   davrida   Movaraunnahrda   ahvol,   Amir   Temurning
hokimiyatga   kelishi   va   va   o`z   davlati   chegaralari   havfsizligini   mustahkamlash
uchun kurashi tahlid etilgan 9
.
9
  B.   F.   Manz,   "Tīmūr Lang" , in   Encyclopaedia	 of Islam ,	 Online	 Edition,	 2006 XULOSA
Xulosa qilib aytganda, Amir Temurning tarix oldidagi xizmatlari nihoyatda
buyuk   va   qimmatlidir.   Birinchidan,   u   mamlakatda   kuchayib   ketgan   feodal
tarqoqlikka barham berib, el-yurtni birlashtira oldi hamda markazlashgan yirik va
kuchli   davlatga   asos   soldi.   Ikkinchidan,   Amir   Temur   qay   maqsadda   bo‘lmasin,
qator mamlakatlar va xalqlarni mustamlakachilik zulmidan ozod bo‘lishga yordam
berdi.   O‘sha   davrning   qudratli   podsholaridan   hisoblangan   Boyazid   Yildirimni
(1389–1402-y.) tor-mor etib (1402-yil) Usmonli Turklar istibdodiga tushib qolgan
Bolqon yarim orolidagi xalqlar va mamlakatlarga ozodlik bag‘ishladi. Oltin O‘rda
xoni   To‘xtamishxonni   (1376–1395-y.)   ikki   marta   (1391   va   1395-yil)   tormor
keltirib,   Rossiyaning   mo‘g‘ullar   hukmronligidan   qutilishini   qariyb   300   yilga
tezlashtirib yubordi.
Saltanatda   markaziy   boshqaruv   organlari   vazifasini   devonbegi
boshchiligidagi.   maxsus   devonxona   amalga   oshirgan.   Devonxonada   quyidagi
vazifani   amalga   oshiruvchi   vazirlar   bo'lgan:   1)   mamlakat   va   raiyat   vaziri   -
mamlakatdagi   muhim   xo'jalik  va   qurilish   ishlarini,   raiyat   ahvolini   va  boshqalarni
kuzatib   turishgan;   2)   sipohi   vazirlari   -sipohilarning   maoshlari   va   armiyaning
holatidan   xabardor   bo'lib,   boshqarib   turganlar;   3)   davlat   daromadlarini   omonat
saqlovchi   vazir   -egasiz   qolgan,   o'lib   ketgan   va   qochganlarga   tegishli   mollarni,
savdogarlar   mol-mulkidan   olinadigan   zakot   va   bojlarni,   mamlakat   chorvalarini,
ularning   o'tloq-yaylovlarini   boshqarib,   bulardan   yig'ilgan   daromadlarni   omonat
saqlagan; 4) saltanat ishlarini yurituvchi vazir - butun saltanat idoralarining kirim-
chiqimlarini, xazinadan xarajatlarni kuzatib turgan.
Bundan   tashqari,   yana   3   vazirdan   iborat   davlat   hay'ati   (xolisa)   tuzilib,   u
sarhad   va   bosib   olingan   mamlakatlardagi   moliyaviy   ishlarni   va   keladigan
daromadlarni boshqarib turgan.
Yuqoridagi yettita vazir devonbegiga bo'ysungan. Devonbegi ushbu vazirlar
bilan   birgalikda   davlatdagi   muhim   moliyaviy   ishlarni   boshqargan   va   vazirlar
faoliyatini nazorat qilib turgan.
Devonbegi   yonida   arkbegi   ham   bo'lib,   u   davlatdagi   turli   marosimlarni
uyushtirgan va o'tkazgan. Shunday   qilib,   boshqaruv   ikki   idoradan:   dargoh   va   vazirlik   (devon)   dan
iborat bo'lgan. Dargohni oliy hukmdor boshqargan. Dargoh faoliyatini boshqarish,
uning   devonlar,   mahalliy   hokimiyat   idoralari   bilan   bog'lanib   turish   ishlari   Oliy
devon zimmasida bo'lgan.
Oliy devonda  -  ijroiya  hokimiyatda  bosh  vazir,  harbiy vazir, mulkchilik  va
soliq   ishlari   vaziri,   moliya   vaziri   turgan.   Sarhadlar   va   tobe   mamlakatlarning
boshqaruvi   bilan   shug'ullanuvchi   yana   uch   vazir   bo'lgan   va   devonbegiga   hisobot
berib turgan. Markaziy hokimiyat tizimida shayx-ul-islom, qozikalon, qoziyi ahdos
(odat   bo'yicha   hukm   chiqaruvchi   qozi),   qozi   askar,   sadri   a'zam   (vaqf   yerlari,
mulklari   mutasaddisi),   dodxoh   (shikoyatlarni   ko'ruvchi),   eshikog'a,   saroy   vaziri,
yasovul   (hukmdorning   shaxsiy   buyrug'ini   bajaruvchi),   qalakchi   (xiroj   miqdorini
aniqlovchi),   muhassil   (soliq   undiruvchi),   tavochi   (asosiy   qo'shinlarni   to'plash
ishiga   mutasaddi   amaddpr),   qorovulbegi,   qutvol   (qal'abon),   muhtasib   (shariat
qoidalari ijrosini, bozor tartiblarini nazorat qiluvchi) va boshqalar bo'lgan.
Shuningdek,   dargohda   bosh   hojib,   hojiblar,   xazinabon,   xonsolar,   jibachi,
qushchi, bakovul, kotiblar, bitikchilar, tabiblar, sozandalar, dorixonachilar bo'lgan.
Amir   Temurning   tarixdagi   xizmati   shundan   iboratki,   u   davlatchilikning
boshqaruv   tizimi,   ichki   va   tashqi   siyosatining   tartib-qoidalari,   huquqiy   asoslarini
yangi   tarixiy   sharoitda   takomillashtirdi.   Tashqi   va   ichki   favqulodda   voqealardan
voqif   etib   turuvchi   ming   nafar   piyoda,   ming   nafar   tuya   mingan,   raing   nafar   ot
mingan   choparlari   bo'lgan.   Butun   saltanat   bo'ylab   bir   kunlik   yo'l   oralig'ida
yomxonalar   tashkil   etilgan.   Har   bir   yomda   50-200   boshdan   ot-ulov
tutilgan.Sohibqiron mamlakatni boshqarishda o'z yaqinlariga suyandi.
                    Foydalanilgan Adabiyotlar rо`yxati
I.O’zbekiston Respublikasi Prezidenti asarlari:   
1. Mirziyoyev Sh. M. Yangi O’zbekiston strategiyasi. - Т .: “O’zbekiston” 
nashriyoti, 2021-yil 464 bet.  
         II. Ilmiy adabiyotlar:   
2.     Boboyev X.B. va Odilqoriyev X. T. Umumiy tahriri ostida. “Davlat va huquq
nazariyasi”. “Iqtisodiyot va huquq dunyosi”, 2000. 34-bet.
3.     “O‘zbekiston   Respublikasi   konstitutsiyaviy   huquqi”.   Mualliflar   jamoasi.
Toshkent, “Moliya”, 2002. 72-73 bet.
4.     Odilqoriyev   X.T.   va   G‘oyibnazarov   Sh.G‘.   hammuallifligida.   “Siyosiy
madaniyat”. Toshkent, IIV Akademiyasi nashryoti, 2004 42-43 bet.
5.     Odiqoriyev X.T. Konstitutsiya va fuqorolik jamiyati. – T., 2002. 75-bet.
6.       Saidov A. va Tojixonov U. hammuallifligida. “Islom Karimov Konstitutsiya
to‘g‘risida”. Toshkent, “Akademiya”, 2001. 52-bet.
7.       Sharifxodjayev M.  Formirovaniye  otkritogo grajdanskogo obshestva  v Uzbe
kistane. – T., 2002 101-bet
8.   Rukavishnikov   V.   O.Politicheskiy   kulturi   i   sotsialniye   izmeneniya.
Mujdunarodniye otnosheniye. – M., 1998..82-bet.
9.   Azamat Ziyo. O'zbek davlatchiligi tarixi.- Toshkent: Sharq, -2000.-365 b.
10.   Temur tuzuklari. Ahmedov B. tahriri.- Toshkent: G'afur G'ulom, - 1991.-144
b.
11.  Ahmedov B. Tarixdan saboqlar.-Toshkent: O'qituvchi, 1994.-432 b.
12.  Muiniddin Natanziy. Muntahab at- tavorix. -Toshkent, 1991.-260 b.
                    III. Xorijiy adabiyotlar.
13.       Maria   E.   Subtelny,   Timurids   in   Transition:   Turko-Persian   Politics   and
Acculturation in Medieval Persia , Vol. 7, (Brill, 2007), 201.
14.  B.   F.   Manz,   "Tīmūr Lang" , in   Encyclopaedia of Islam , Online Edition, 2006
15.       Encyclopædia Britannica , „ Timurid Dynasty “,  Online Academic Edition, 
2007. (Quotation: „Turkic dynasty descended from the conqueror Timur  (Tamerlane), renowned for its brilliant revival of artistic and intellectual life in Iran
and Central Asia. … Trading and artistic communities were brought into the 
capital city of Herat, where a library was founded, and the capital became the 
centre of a renewed and artistically brilliant Persian culture.“)
16.   A   History   of   the   Muslim   World   Since   1260:   The   Making   of   a   Global
Community , by Vernon Egger, p. 193
                     IV. Internet resurslari.
1. https:// www.edu.u z     
2 .https:// www.ziyo.net.u z     
3 .https:// www.performance.yedu.u z .     
4. .https:// www.arxiv.uz

Amir Temur davlatning boshqaruvi tartibi

KIRISH..3

II.BOB. Amir Temur davlatida boshqaruv tizimining tashkil etilishi ……….6

1.1. Movarounnahrda markazlashgan Amir Temur davlatining tashkil topishi va uning davlat boshqaruv tartibi ………………………………...6

1.2. «Temur tuzuklari» – muhim tarixiy-huquqiy manba………………..8 

II.BOB. Amir Temurning siyosiy maydonga chiqishi……………….…..15

      2.1. Amir Temur davlatida boshqaruv asoslarining shakillanishi………15

2.2. O’zbek davlatchiligining Amir Temur boshqargan bosqischi va uning jahon tarixida tutgan o’rni………………………………..22

XULOSA………………………………………………………………………....29

FOYDALANILADIGAN ADABIYOTLAR……………………………..........31