Amir Temur va Temuriylar davrida gʻarb bilan munosabati

O ZBEKISTON RESPUBLIKASI ʻ
OLIY TA’LIM FAN VA INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
MIRZO ULUG BEK NOMIDAGI 	
ʻ
O ZBEKISTON MILLIY UNIVERSITETI	
ʻ
TARIX YO‘NALISHI
“Tarix”  fanidan
KURS ISHI
Mavzu: Amir Temur va Temuriylar davrida g arb bilan munosabati	
ʻ
    Bajardi:  ________________
Ilmiy raxbar: ________________ 
Toshkent – 2024
1 MUNDARIJA
KIRISH …………………………………………………………………………….3
I BOB. AMIR TEMUR DAVLATINING TASHQI SIYOSATI VA 
DIPLOMATIYASI……………………………………………………….…….…5
1.1. Amir Temur davlati diplomatik yozishmalarining davlatchilikdagi o‘rni….…5
1.2. Temuriylarning g arb davlatlari bilan siyosiy diplomatik ʻ
munosabatlari…………………………………………………………………..
….12
II BOB. XIV-XV ASRLARDA TEMURIYLARNING YEVROPA 
DAVLATLARI BILAN DIPLOMATIK ALOQALARI……………………...17
2.1. XIV-XV asr Temuriylar saltanati tashqi diplomatik aloqalari tarixida sulton 
Mironshoh va Ulug bekning tutgan o rni va roli……..	
ʻ ʻ
…………………………...17
2.2.Temur   davlati   tashqi   siyosatining   asosiy   yo‘nalishlari…………………….
….25
XULOSA ………………………………………………………………………….3
1
FOYDALANILGAN   ADABIYOTLAR
RO‘YXATI …………………………..33
2 KIRISH
Kurs   ishining   asoslanishi   va   mavzuning   dolzarbligi .   Bugungi   kunda
yangi O‘zbekiston Uchinchi Renessans poydevorini barpo etish, inson manfaati va
erkinliklarini   ta'minlash   maqsadida   keng   miqyosli   islohotlar   izchil   davom
ettirilmoqda. Ana shu islohotlar va o zgarishlar bilan bir qatorda el-yurt, xalqningʻ
porloq   kelajagining   kafolati   bo‘lgan   barkamol   avlod   tarbiyasiga   katta   e'tibor
qaratilgan. Shu bilan birga, mamlakatimiz xalqining ko‘p ming yillik madaniyati,
milliy   qadriyatlari   va   urf-odatlarini   tiklash   hamda   fuqarolarda   o‘zlikni   anglash
xalqimizning  boy   moddiy  va   ma'naviy   merosini   tiklashb   asrab-avaylash   bo‘yicha
ulkan   ishlar   amalga   oshirilmoqda.   "Milliy   o‘zligimizni   anglash,   Vatanimizning
qadimiy va boy tarixini o‘rganish, bu borada ilmiy-tadqiqot ishlarini kuchaytirish,
gumanitar soha olimlari faoliyatini har tomonlama qo‘llab-quvvatlashimiz lozim".
       Yuqorida keltirilganidek, bugungi kunda O‘zbekiston davlatchilik tarixi va
uning   muhim   taraqqiyot   bosqichlari   nihoyatda   dolzarb   mavzulardan   biri
xisoblanadi.   O‘zbekiston   Respublikasi   prezidenti   Shavkat   Mirziyoyev   tariximiz
haqida   quyidagilarni   aytadi   "Hamma   o‘z   tarixini   ulug‘laydi.   Lekin   bizning
mamlakatimizdagidek   boy   tarix,   bobolarimizdek   buyuk   allomalar   hech   qayerda
yo‘q.   Bu   merosni   chuqur   o‘rganishimiz,   xalqimizga,   dunyoga   yetkaza   bilishimiz
kerak.   Bu   markazga   kelgan   odam   tariximiz   haqida   to‘la   tasavvurga   ega   bo lishi,	
ʻ
katta ma'naviyat olib ketishi zarur" 1
.
Tadqiqot   obyekti.   Temuriylar   davri   diplomatik   munosabatlarning
rivojlanishi va G arb davlatlari bilan munosabatlari.	
ʻ
1
 Mirziyoev Sh.M. Erkin va farovon, demokratik O'zbekiston davlatini birgalikda barpo etamiz. - T.: "O'zbekiston", 
2016.- 56 b.
3 Tadqiqot   maqsadi.   Amir   Temur   va   temuriylarning   diplomatik
munosabatlari   va   elchilik   natijasida   Yevropa   davlatlari   bilan   munosabatlarning
yo lga qo yilishi hisoblanadi.ʻ ʻ
Tadqiqot vazifalari. 
- Amir Temur davri diplomatik munosabatining o rganilishi,	
ʻ
- Amir   Temur   va   Temuriylarning   Yevropa   davlatlari   bilan   olib   borgan
elchilik munosabatlari,
- Amir Temur davrida qurilgan karvonsaroylar,
- Temuriylar davri g arb davlatlari diplomatik munosabatlari,	
ʻ
- Ulug bek tomonidan diplomatik munosabatlar tariximizda tutgan o rni va	
ʻ ʻ
ro li,	
ʻ
- Temuriylarning xalqaro maydondagi o rni,	
ʻ
Tadqiqot   predmeti.   Amir   Temur   va   Temuriylarning   diplomatik   aloqalari,
elchilik   munosabatlarining   yo lga   qo yilishi,   g arb   davlatlari   bilan   munosabatda	
ʻ ʻ ʻ
Mironshohning faoliyati.
Tadqiqot   mavzusi   yangiligi.   Amir   Temur   va   Temuriylar   diplomatik
munosabati namunalarini o rganish orqali quydagi yangiliklar o rganildi;	
ʻ ʻ
Amir   Temur   davrida   elchilik   munosabatlarining   keng   olib   borilganligi
natijasida rivojlangan iqtisodiyotning ahamiyati hisoblanadi.
Temuriylar   davri   elchilik   munosabatlarining   o ziga   xos   yangi   tizimni   va	
ʻ
ipak yo lining xavfsizlikini ta minlashi.	
ʻ ʼ
Temuriylar   davrining   g arb   davlatlari   bilan   munosabatida   keng   miqyosda	
ʻ
tavar pul munosabatining rivojlanishi.
Tadqiqot   mavzusi   bo‘yicha   adabiyotlar   sharhi   (tahlili).   Amir   Temur   va
Temuriyler tarixini o rganishda ilmiy asarlarning o rni katta hisoblanadi jumladan,	
ʻ ʻ
B.Ahmedov 2
,   A.Ziyo 3
,   Sh.Karimov,   R.Shamsutdinov 4
,   G.A.Hidoyatov 5
.
2
 Ahmedov B. O’zbekiston tarixi manbalari, Toshkent, 1991. 341-b
3
 Azamat Ziyo. O’zbek davlatchiligi tarixi. Toshkent, 2000. 234-b
4
 Karimov Sh., Shamsutdinov R. Vatan tarixi, Toshkent, 1997. 213-b
5
 Hidoyatov G. A. Mening jonajon tarixim. T, 1992.
4 A.Muhammadjonov 6
, B.Ahmedov 7
  kabi ilmiy asarlar beqiyosdir. 
A.Ziyo   “O‘zbek   davlatchiligi   tarixi”   asarida   Temuriylar   davri     elchilik
aloqalari va davlatning diplamatiyasi haqida ko plab ilmin ma lumotlar berilgan.ʻ ʼ
B.Ahmedov   “O‘zbekiston   tarixi   manbalari”   asarida   Amir   Temur   davri   va
uning davrida keng miqyosda diplamatik munosabatlarning olib borilishi ularning
tariximizda tutgan o rni haqida keng ma lumotlar keltirilgan.	
ʻ ʼ
Sh.Karimov,   R.Shamsutdinov   “Vatan   tarixi”   asarida   ham   Temuriylarning
elchilik   aloqalari,   Mironshoh,   Ulug bek   davrlarida   olib   borilgan   diplamatik	
ʻ
munosabatlar haqida ko plab ma lumotlar olishimiz mumkin.	
ʻ ʼ
Tadqiqotning   usullari.   tarixiylik,   tizimlashtirish,   qiyosiy,   muammoviy-
xronologik hamda fanlararo yondashuv kabi ilmiy tadqiqot usullari hamda xolislik
tamoyillaridan foydalanildi.
       Tadqiqot   natijalarining   nazariy   va   amaliy   ahamiyati .   Mavzu   doirasida
olib borilgan tadqiqotlar va olingan natijalar o‘zbek davlatchiligi tarixini, xususan,
Temuriylar   davridagi   g arb   davlatlari   bilan   o zaro   elchilik   munosabatlari   haqida
ʻ ʻ
keng   fikr   yuritiladi.   Temuriylardan   Ulug bek   davrida   diplamatik   munosabatlar,	
ʻ
Amir Temur faoliyati kabi masalalarni yoritishda muhim o‘rin tutadi.
Kurs   ishida   keltirilgan   ma'lumotlar   va   ilmiy   xulosalar.   O zbekiston	
ʻ
tarixining   tegishli   bo‘limlarini   yozishda,   shuningdek,   O zbekiston   tarixi   va	
ʻ
Markaziy   Osiyo   yirik   tarixiy   shaxslar   faoliyati   tarixi   bo‘yicha   oliy   o‘quv   yurtlari
va umumta'lim muassasalari uchun darsliklar va boshqa turdagi o‘quv adabiyotlari
yaratishda foydalanish mumkin.
Kurs ishi tarkibining qisqacha tavsifi.   Tadqiqot ishi kirish, 2 ta bob, 4 ta
paragraf, xulosa, foydalanilgan manbalar va adabiyotlar ro‘yxatidan iborat bo‘lib,
tadqiqot umumiy 35 betni tashkil etadi.
6
 Muhammadjonov. A. O’zbekiston tarixi, Toshkent, 1994.
7
 Ahmedov B. Tarixdan saboqlar. T, 1994. 215-b
5 I BOB. AMIR TEMUR DAVLATINING TASHQI SIYOSATI VA
DIPLOMATIYASI
1.1. Amir Temur davlati diplomatik yozishmalarining davlatchilikdagi o‘rni.
Mavzuni   tadqiq   etish   asnosida   XIV   asr   oxiri   va   XV   asrning   boshlarida
halqaro  munosabatlar,  har   bir  davlat  rahbarining  o‘ziga   xos  diplomatik  salohiyati
va strategiyasi mavjudligi, bu aloqalarda Amir Temur kuchli taktikalar qo‘llagani,
ushbu   omillar   saltanatning   xalqaro   maydonda   obro‘   qozonishiga   xizmat
qilganligini tushunib yetish mumkin.
Bu   davrda   Amir   Temur   Turkiya   bilan   bilan   bo‘lajak   to‘qnashuvda
Trapezund  (Turkiya,  hoz.Trabzon   sh.)   va  Konstantinopolning  harbiy  kemalaridan
foydalanish maqsadida Genuya va Venetsiyaga sovg‘a-salomlar hamda maktublar
bilan elchilar yuborgan.
Ispaniya   elchisi   Klavixoning   kundalik   daftaridagi   ma’lumotlariga
qaraganda, o‘zaro yordam masalasida Amir Temur Konstantinopol noibi Ionn VII
Paleolog   bilan   ham   yozishmalar   olib   borgan.   Amir   Temurning   1402-yil   15-may
kuni   Ionn   VII   Paleolog   nomiga   yo‘llangan   xatining   mazmuniga   qaraganda,
Konstantinopol noibi va Genuyaning Peradagi hokimi Boyazidga qarshi kurashda
Amir  Temurga  xizmat  qilish,  xatto unga “odamlar  va har  qaysisi  20 ta dan 40 ta
harbiy kema bilan” yordam berish majburiyatini o‘z zimmasiga oladilar1.
Bu davrda Amir Temur Fransiya qiroli Karl VI (1360–1422), Angliya qiroli
Genrix IV (1399 –1413), Kastiliya va Leon qiroli Genrix III (1390-1407) lar bilan
diplomatik   aloqalar   o‘rnatib,   yozishmalar   olib   borgan.   Bu   davlatlar   orasida,
ayniqsa   Fransiya,   Vizantiya   imperiyasi   taqdiriga   befarq   qaray   olmas   edi.   Shu
boisdan   Fransiya   fuqarolari   hisoblangan   genuyaliklarning   yer   va   mulklarini,
ayniqsa   Galatadagi   mustamlakalarini   himoya   qilish   uchun   Karl   VI   o‘z   navbatida
Amir Temurdan madad kutar va u bilan diplomatik aloqalar o‘rnatishga intilar edi.
Amir   Temur   va   Karl   VI   diplomatik   yozishmalarida   qayd   etilishicha,   Sohibqiron
qirolni   jiddiy   qo‘llab-quvvatlaydi.   Shunday   qilib,   Amir   Temurning   Kichik   Osiyo
va G‘arbiy Yevropa davlatlari bilan olib borgan dastlabki diplomatik yozishmalari
va   elchilik   aloqalari   uning   G‘arbda   –   Turkiya   ustiga   yurishi   munosabati   bilan
6 boshlanib,   ulardan   asosan   Sulton   Boyazidga   qarshi   birgalikda   kurashish   rejalari
ko‘zda   tutiladi.   Biroq   Anqara   yaqinida   turklarning   160   minglik   qo‘shini   ustidan
qozonilgan   buyuk   g‘alabadan   so‘ng   Amir   Temurning   G‘arbiy   Yevropa   davlatlari
bilan   aloqalarining   mazmuni   tubdan   o‘zgaradi.   Endilikda   u   ular   bilan   do‘stona
munosabatlarni   mustahkamlash   va   o‘zaro   savdo-sotiq   aloqalarini   yo‘lga   qo‘yish
kabi masalalarga ahamiyat qaratadi.
Vizantiya   imperatoridan   boj   olib,   uni   bevosita   bo‘ysundirish   bilan
kifoyalangan   Amir   Temur   1402-yilning   yozida   Fransiya   va   Angliyaga   maxsus
elchilar   orqali   Karl   VI   va   Genrix   IV   nomlariga   maktublar   yo‘llaydi.   Elchilar
Parijga   1403-yilning   may   oyida   yetib   boradilar.   Elchilar   ikki   mamlakatning
savdogarlari   uchun   erkin   savdo   munosabatlari   olib   borilishini   ta’minlash   va   agar
qirol   hamda   gertsoglar   rozi   bo‘lsalar,   bu   erkin   savdoni   tegishli   bitim   yoki
shartnoma bilan mustahkamlashni taklif etadilar. SHuning uchun ham Amir Temur
1402-yilning 1-avgustida Fransiya qiroli Karl VI ga yo‘llagan maktubida bu haqida
quyidagilarni   alohida   ta’kidlaydi:   “Bundan   keyin   sizning   (odamlaringiz)   bizning
yerlarimizga   va   bizning   (kishilarimiz)   sizning   o‘lkangizga   o‘tgan   ajdodlarimiz
davridagidek,   borib-kelib   tursalar,   sizning   va   bizning   nomimizni   hamma   joyda
olqishlab   tursalar,   mamlakatimiz   savdogarlari   uchun   qoyda   keltirishsa,   ko‘p
xursand   bo‘lar   edik.   Shuni   aytish   kerakki,   endilikda   bizning   yurtimizda
savdogarlaringizning xavfsizligi ta’minlanadi” 8
.
Fransiya   qiroli   Karl   VI   1403-yilning   15-iyunida   Amir   Temurga   yo‘llagan
javob maktubidan ma’lum bo‘lishicha, Amir Temur takliflari Fransiya tomonidan
mamnuniyat   bilan   qabul   qilingan.   Xuddi   shu   davrda   u   buyuk   g‘arbiy   viloyatlar
hokimi   Mironshoh   (1366-1408)   bilan   Angliya   qiroli   Genrix   IV   o‘rtasida   olib
borilgan   diplomatik   yozishmalarda   ayniqsa   faol   qatnashadi.   1393-yilda   SHimoliy
Eron,   Iroq,   Tabriz   va   Sultoniyani   o‘z   ichiga   olgan   xulagular   tasarrufidagi
mulklarga   hokim   qilib   tayinlangan   Mironshoh   Amir   Temurning   keksayib   qolgan
davrida   G‘arbiy   Yevropa   hukmdorlarining   diqqat-e’tiborini   o‘ziga   jalb   etadi.   Bu
davrda u Yevropa davlatlari bilan o‘zaro savdo aloqalarini jonlantirish maqsadida
8
  Azamat Ziyo. O’zbek davlatchiligi tarixi. Toshkent, 2000. 234-b
7 xristian ruhoniylariga xayrixohlik bildirib, savdogarlarning daxlsizligini ta’minlash
borasida   chora-tadbirlarni   amalga   oshiradi.   Shu   sababli   G‘arbda   Mironshoh   tez
orada “katolik dinining homiysi” sifatida shuhrat topadi. Amir Temur, Mironshoh
va   Genrix   IV   larning   o‘zaro   diplomatik   yozishmalaridan   ma’lum   bo‘lishicha,
Angliya   bilan   elchilik   aloqalarini   o‘rnatib,   savdo-sotiqni   jonlantirish   yo‘lida   olib
borilgan harakatlarda, ayniqsa Mironshohning tashabbusi  katta bo‘lgan. Bu tabiiy
hol bo‘lib, Amir Temur saltanatining G‘arbiy davlatlar bilan olib borgan aloqalari
– xoh u elchilar qatnovi, xoh savdo karvonlari bo‘lmasin, dastavval Mironshohning
tasarrufidagi o‘lkalar orqali o‘tar edi. Bundan eng avvalo ushbu viloyatning noibi
manfaatdor edi 9
.
Amir Temur Osiyo va Yevropa mamlakatlari hukmdorlariga murojaat qilib,
xalqaro   savdo   aloqalarini   rivojlantirishga   alohida   e’tibor   berdi.   Markaziy   Osiyo
orqali   o‘tadigan   Buyuk   ipak   yo‘lida   karvonlarning,   yo‘lovchilarning   xavfsizligini
ta’minladi.
Misr  Arab Respublikasi  arab  olamining ajralmas  qismidir. Markaziy  Osiyo
davlatlari   va   arab   olami   musulmon   sivilizatsiyasiga   aloqador   bo‘lib,   ularning
qadimiy madaniy birliklari mavjud.
Sohibqiron   Amir   Temur   va   Misr   sultonlari   Barquq   (1382-1399)   va   Nosir
Faraj (1399-1412) hamda ularning suriya noiblari bilan 20 martadan ortiq elchilar
ayirboshlagan   va   xat   yozishgan.   Amir   Temur   boshlagan   aloqalar   temuriylar
davrida ham davom etgan.
XIV asr oxiri XV asrda yashab ijod etgan Ibn Xaldun, Ibn Do‘qmoq, Ibn al-
Frot,   al-Maqriziy,   al-Asqoloniy,   al-Ayniy,   Ibn   Arabshoh,   as-Suyutiy   kabi   Misr
tarixchilari   asarlarida   Amir   Temurga   tegishli   ma’lumotlar   ko‘plab   uchraydi.
Ularning   zamonasida   eng   yirik   mutafakkir   deb   e’tirof   etilgan   Ibn   Xaldun   (1332-
1406)   Amir   Temur   bilan   bir   necha   bora   uchrashgan.   U   sohibqiron   haqida   “
Vatanparvarlik bobida yer yuzidagi hech qaysi hokim, na Xusrav, na Yuliy Sezar,
na Iskandar van a Buxtanasar (Valtasar) unga teng kelolmaydi ”, deb yozgan.
Sohibqironning   Yaqin   Sharq   mamlakatlariga   qilgan   yurishlari   va   Amir
9
 Ahmedov B. O’zbekiston tarixi manbalari, Toshkent, 1991. 341-b
8 Temurga   uyishtirilgan   ittifoqqa   to‘xtalib   o‘tsak:   Sohibqiron   Amir   Temurning
1393-1394-yillarda   Kichik   Osiyoda   Usmoniylar,  Qaysari-Sevas   hududlarida   Qozi
Burhoniddin Ahmad hamda usmoniylarga tobe bo‘lgan Qaraman o‘g‘illari bekligi
va   Misrda   Barquq   hukm   surgan   davrda   Arab   Iroq   hududlariga   yurish   qilgani
ma’lum.
Amir   Temurning   Kichik   Osiyo   va   Misrliklar   sultonligi   qal’a   va   shaharlari
yaqiniga   kelishi   qo‘shni   davlatlarni   qattiq   havotirga   soladi.   Arab   va   Turk
manbalarida   yozilishicha,   bu   katta   siyosiy   xatarni   yo‘qotish   uchun   Sevas   va
Qohirada jiddiy harakatlar boshlanadi.
Shom   shaharlarining   hokimlari   Qohiraga   yo‘llagan   maktublarida   xalq
tahlika   ichida   qolgani   aytilib,   shoshilinch   yordam   so‘ralgan.   Vaziyat   qaltisligini
anglagan Barquq ham mashvarat o‘tkazadi.
Amir Temur mazkur hududlarda harbiy harakatlar boshlar ekan, diplomatik
tashabbuslarni   ham   unutmadi.   Bag‘dodni   olgach,   shimolga   yurib,   Tekritga
kelganida   Al-Jazoira   hukmdorlari   bilan   Mutahhartin,   Qaraman   o‘g‘li   Aloviddin,
Dulqodirali   Suli,   Qoraquyunli   va   Oqquyunlilarning   beklariga,   shuningdek,   Qozi
Burxoniddin   Ahmadga   maktublar   yo‘llab,   itoat   etishlarini   so‘raydi.   Misr
mamlakatlar sultoni Barquqqa ham elchilar hay’ati yuboriladi.
Mana   shunday   siyosiy   vaziyatda   Qozi   Burxoniddinning   faol   harakati   va
tashabbusi  bilan mintaqada Amir  Temurga qarshi  kuchlar  birlasha  boshladi.  Misr
sultoni   ham   bu   harakatga   qo‘shildi.   Bu   harakatlardan   zimdan   xabardor   bo‘lgan
Amir Temur mazkur ittifoqni parchalab tashlash uchun qat’iy harakatga o‘tadi. U
bilan   bu   yo‘lda   asosiy   raqib   sifatida   dastlab   Qozi   Burxoniddin   Ahmadni   ko‘radi.
Sohibqiron   1394-yilning   yoz   oylarida   unga   maktub   yo‘llab,   o‘z   elchisi
Qutlug‘shohning qaytarilishini talab qiladi. Mintaqaviy ittifoqqa orqa qilgan Qozi
Burxoniddin bu odil taklifni rad etadi.
Amir   Temur   bu   qat’iy   javobdan   keyin   Kichik   Osiyo   ichkarisiga   yurish
boshlaydi va Sharqiy Anatoliyaning kuchli qal’alaridan Arjinni zabt etib, Sevasga
qarab harakat qiladi.
Amir Temur mintaqaga ikkinchi marta kelishi bilanoq o‘ziga qarshi harakat
9 qilayotgan   kuchlarni   bartaraf   etishga   kirishdi.   Birinchi   bo‘lib,   Qozi   Burxoniddin
bilan Qoraquyunlilarga zarba berdi.
Manfaatdor   tomonlar   qanchalik   urunmasin   mintaqiy   mudofaa   ittifoqining
faoliyati uzoqqa bormadi. Uning tarqalib ketishiga eng avvalo, To‘xtamishxonning
mag‘lubiyati sabab bo‘ladi. Endi Kichik Osiyo va Shomda Sohibqiron kuchlariga
qarshi tura oladigan hech qanday to‘siq qolmagan edi.
Xulosa   qilib   aytish   mumkinki,   Sohibqiron   Amir   Temur   nafaqat   buyuk
harbiy   sarkarda   va   lashkarboshi,   ayni   zamonda   davlat   arbobi   va   mohir   diplomat
edi. U o‘z imperiyasida maxsus diplomatic korpus joriy etgan bo‘lib, bu xizmat har
tomonlama yetuk, bir necha tillarni o‘zlashtirgan kishilardan iborat bo‘lgan. Amir
Temurning   shaxsan   o‘zi   qo‘l   ostidagilarni   xalq   tomonidan   tan   olib   kelinayotgan
diplomatik   tamoyil-   “   Elchiga   o‘lim   yo‘q”   tamoyilini   buzmaslikka   qat’iy   nazorat
joriy etgan. Sohibqironning 1393-1398- yillar davomida Yaqin Sharq mintaqasiga
qilgan yurishlari davomida mintaqadagi mamlakatlarning amir va sultonlariga o‘z
fikr va maqsadlarini to‘g‘ri yetkazish uchun dastlab diplomatiyaga tayangan.
Avvalo Amir Temurning insonparvarligi, mard, jasur, tashabbuskor, strateg,
tadbirkorligi   va   ahloqiy   fazilatlari   uning   kuchli   shaxs   bo‘lganligi   kelgusidagi
yutuqlariga   asos   bo‘lib   xizmat   qilgan.   Uning   diplomatiyasida   bugun
ko‘tarilayotgan   yagona   makon   barpo   etish   va   integratsiyani   kuchaytirish
maqsadlari   mavjud   bo‘lgan.Amir   Temurning   qat’iyati,   tirishqoqligi,   maqsadga
intiluvchanligi   va   imkoniyatdan   maksimal   foydalanganligi,   tezkorligi,   diplomatik
yutuqlarining   muhim   omillaridan   hisoblanadi.   Muzokaralar   orqali   nizolarni
bartaraf   etish   Amir   Temur   diplomatiyasining   muhim   yutug‘i   bo‘lib,   uning
strategiyasi  diplomatiyasini kuchaytirishga xizmat qildi. Sohibqiron o‘z davrining
boshqa   hukmdorlaridan   farqli   ravishda   maslahat   va   kengashga   asoslanib,
diplomatik asoslarni kuchaytirgan 10
.
U nizoli masalalarda vaqtni cho‘zib, diplomatiya yo‘lini tutgan va raqibining
to‘g‘ri   xulosaga   kelishiga   imkon   bergan.   Amir   Temur   kechiruvchan   diplomat
bo‘lib, pastkashlikka qarshi  saxiylik, sabr-toqat, kechiruvchanlik va bag‘rikenglik
10
  Azamat Ziyo. O’zbek davlatchiligi tarixi. Toshkent, 2000. 234-b
10 yo‘lini   tutgan.   Har   qanday   sharoitda   ham   uning   diplomatiyasida   yutqizishsiz   va
talofatsiz   maqsadga   erishish   bosh   g‘oya   bo‘lgan.   Amir   Temur   vaziyatlarga   qarab
diplomatiyaning   nasihat,   ogohlantirish,   qo‘rqitish   va   ovoza   tarqatish   kabi
usullaridan foydalangan. U raqiblarining zaifliklaridan ustalik bilan foydalangan va
g‘alabalarga diplomatiyada qo‘llagan to‘g‘ri tadbirlari orqali erishgan.
Amir   Temur   saltanatida   elchi   tanlash   masalasiga   alohida   e’tibor   berilib
ularga   yurt   ramzi   qaralgan.   Shunga   monand   saroydagi   diplomatiya   kor’usi
mukammal   tuzilgan   bo‘lib,   u   muntazam   ravishda   faoliyat   yuritgan.   Diplomatik
munosabatlar shaxsan Amir Temur nomidan olib borilgan.
Xulosa   qilib   aytish   mumkinki,   Sohibqiron   Amir   Temur   nafaqat   buyuk
harbiy   sarkarda   va   lashkarboshi,   ayni   zamonda   davlat   arbobi   va   mohir   diplomat
edi. U o‘z imperiyasida maxsus diplomatik korpus joriy etgan bo‘lib, bu xizmat har
tomonlama yetuk, bir necha tillarni o‘zlashtirgan kishilardan iborat bo‘lgan. Amir
Temurning   shaxsan   o‘zi   qo‘l   ostidagilarni   xalq   tomonidan   tan   olib   kelinayotgan
diplomatik   tamoyil-   “   Elchiga   o‘lim   yo‘q”   tamoyilini   buzmaslikka   qat’iy   nazorat
joriy etgan. Sohibqironning 1393-1398- yillar davomida Yaqin Sharq mintaqasiga
qilgan yurishlari davomida mintaqadagi mamlakatlarning amir va sultonlariga o‘z
fikr va maqsadlarini to‘g‘ri yetkazish uchun dastlab diplomatiyaga tayangan.
Shunisi   e’tiborliki,   xalqaro   uchrashuvlar,   rasmiy   marosimlar   aniq   va
san’atkorona   ishlab   chiqilgan   qoidalar   asosida   olib   borilgan.   Bu   qoidalarning
yuksak me’moriy-badiiy yechim, etika, estetika yutuqlari bilan boyitilganligi ham
davlatning obro‘ e’tibor qozonishida muhim rol o‘ynagan.
Amir   Temur   davlati   diplomatik   yozishmalarining   davlatchilikdagi   o‘rni
xususida   shularni   aytish   mumkinki,   sho‘rolar   davrida   Amir   Temurning   Yevropa
davlatlari   bilan   olib   borgan   diplomatik   yozishmalari   I.I.   Umnyakov   tomonidan
o‘rganilgan,   ammo   bu   diplomatik   aloqalarda   Sohibqironning   tutgan   o‘rni   va   roli,
halqaro munosabatlarni muvofiqlashtirishdagi faoliyati tahlil etilmagan 11
.
Davlatimizning   mustaqillikka   erishuvi   tom   ma’noda   Amir   Temur   davrida
bitilgan   yozishma-maktublarning   tadqiq   etilishiga   katta   imkoniyat   yaratdi.
11
 Ahmedov B. O’zbekiston tarixi manbalari, Toshkent, 1991. 341-b
11 Jumladan,   di’lomatik   yozishmalar   tarixi   tadqiqotchilar   tomonidan   xolisona
o‘rganila   boshlandi.   Jumladan,   Amir   Temurning   660   yillik   yubileyi   munosabati
bilan   matbuot   sahifalarida   diplomatik   yozishmalarga   doir   tadqiqotlar   e’lon
qilindi1.   Maktublar   mazmuni   xalqaro   munosabatlarning   rivoji   va   nizolarning
sabablari, shuningdek,  munosabatlarda kim  diplomatiya normalariga amal  qilgani
yoki   unga   xilof   ish   tutganini   haqida   atroflicha   bilishimizda   bizga   yordam   beradi.
Turli davlatlar bilan olib borgan yozishmalarida Amir Temur yaxshi qo‘shnichilik,
o‘zaro   yordam,   iqtisodiy   hamkorlik   g‘oyalarini   targ‘ib   qilish   bilan   birga   o‘zining
amalga   oshirishi   lozim   bo‘lgan   geostrategik   maqsad   va   vazifalarini   amalga
oshirishni istagan 12
.
Yozishmalar   Amir   Temur   o‘z   davridagi   boshqa   musulmon   hukmdorlardan
farqli   o‘laroq   g‘ayridin   qirollarga   nisbatan   do‘stona   munosabatda   bo‘lgani   va
ularni   istiqbolli   hamkor   sifatida   qabul   qilganiga   shohidlik   beradi.   Yevropa
davlatlari   bilan   aloqalarda   tez-tez   elchilar   almashinib   turishi   va   ular   orqali
do‘stlikning mustahkamlanishi  hamda har ikki mamlakat taraqqiyotiga katta hissa
qo‘shuvchi   savdogarlar,   tadbirkorlar   toifasiga   katta   imkoniyatlar   yaratilishi
tomonlar o‘rtasida kelgusida do‘stlik aloqalari rivojlanishiga sabab bo‘lgan. Amir
Temur   tarixda   ilk   marotaba   musulmon   sharqidan   nasroniy   g‘arbga   do‘stona   va
hamkorlik   yo‘lida   qo‘l   uzatgan,   mashriqu   mag‘rib   o‘rtasidagi   g‘ovlarni   olib
tashlashga   intilgan   jahongir   sifatida   tarixga   kirgan.   Maktublar   mazmuni   Amir
Temur   tomonidan   savdogarlarga   katta   imkon   yaratish,   bu   orqali   mamlakat   va
xalqning iqtisodiy ahvolini yaxshilash maqsadlari sharq va g‘arb o‘rtasida birinchi
marta rasmiy masala sifatida hal etishga intilganini ko‘rsatadi.
Shuningdek,   o‘zaro   yozishmalardan   Amir   Temurning   xalqaro
munosabatlarda sulh, tinchlik va hamkorlik tarafdori bo‘lganini anglash mumkin.
12
  Karimov Sh., Shamsutdinov R. Vatan tarixi, Toshkent, 1997. 213-b
12 1.2. Temuriylarning g arb davlatlari bilan siyosiy diplomatik munosabatlariʻ
Amir Temur — buyuk davlat asoschisi. U Hindiston hamda Xitoydan Qora
dengizga   qadar,   Sirdaryo   va   Orol   dengizidan   Fors   qo ltig iga   qadar   g oyat   katta	
ʻ ʻ ʻ
hududni   qamrab   olgan   markazlashgan   ulkan   saltanatga   asos   soldi.   Amir   Temur
1402-yil   yozida Fransiya  va  Angliyaga  maxsus  elchilar  orqali   Karl   VI   va  Genrix
IV   nomlariga   maktublar   yo`llaydi.   Elchilar   Parijga   1403-yil   may   oyida   yetib
boradilar.   Elchilar   ikki   mamlakatning   savdogarlari   uchun   erkin   savdo
munosabatlari   olib   borilishini   ta'minlash   va   agar   qirol   hamda   gersoglar   rozi
bo`lsalar,   bu   erkin   savdoni   tegishli   bitim   yoki   shartnoma   bilan   mustahkamlashni
taklif  etadi.  Shuning  uchun  ham  Sohibqiron  Amir  Temur  Fransiya   qiroli   Karl   VI
ga yo`llagan maktubida bu haqda quyidagilarni alohida ta'kidlaydi: "Bundan keyin
sizning   (odamlaringiz)   bizning   yerlarimizga   va   bizning   (kishilarimiz)   sizning
o`lkangizga   o`tgan   ajdodlarimiz   davridagidek   borib-kelib   tursalar,   sizning   va
bizning   nomimizni   hamma   joyda   olqishlab   tursalar,   mamlakatimiz   savdogarlari
uchun foyda keltirishsa, ko`p xursand bo`lar edik. Shuni aytish kerakki, endilikda
bizning   yurtimizda   savdogarlaringizning   xavfsizligi   ta'minlanadi.   Fransiya   qiroli
Karl   VI   1403-yil   15-iyunida   Amir   Temurga   yo`llagan   javob   maktubidan   ma'lum
bo`lishicha,   Amir   Temur   takliflari   Fransiya   tomonidan   mamnuniyat   bilan   qabul
qilingan.  Xuddi   shu  davrda  Amir   Temurning  Angliya  qiroli  Genrix  IV  bilan   olib
borilgan   diplomatik   munosabatlarida   g`arbiy   viloyatlar   hokimi   Mironshoh   faol
qatnashdi.   Shimoliy   Eron,   Iroq,   Tabriz   va   Sultoniyani   o`z   ichiga   olgan   mulklar
hokimi   Mironshoh   Amir   Temurning   keksayib   qolgan   davrida   G`arbiy   Yevropa
hukmdorlarining diqqat-e'tiborini o`ziga jalb etadi. Bu davrda u Yevropa davlatlari
bilan   o`zaro   savdo   aloqalarini   jonlantirish   maqsadida   xristian   ruhoniylariga
xayrixohlik   bildirib,   savdogarlarning   daxlsizligini   ta'minlash   borasida   chora-
tadbirlarni   amalga   oshirdi.   Shu   sababli   G`arbda   Mironshoh   tez   orada   katolik
dinining homiysi sifatida shuhrat qozondi. Bundan tashqari Amir Temur davlatiga
Kichik   Osiyo,   Suriya,   Misr   va   shim.-g arbda   Quyi   Volga,   Don   buylari;   shim.-	
ʻ
sharqda Balxash ko li va Ili daryosigacha; jan.-sharqda esa Shim. Hindistongacha	
ʻ
bulgan   mamlakatlar   buysundirildi.   Amir   Temur.   davlatni   aql-zakovot   va   huquqiy
13 asos bilan idora etgan. Uning "... davlat ishlarining to qqiz ulushini kengash, tadbirʻ
va   mashvarat,   qolgan   bir   ulushini   qilich   bilan   amalga   oshirdim",   degan   so zlari	
ʻ
buning yorqin dalilidir. Sohibqironning bunyodkorlik sohasidagi tarixiy xizmatlari
beqiyosdir.   Tarix   bu   qo hna   dunyoda   o tgan   ko p   jahongirlarni   biladi.   Ularning	
ʻ ʻ ʻ
aksariyati   faqat   buzgan.   Amir   Temurning   ulardan   farqi   shundaki,   u   umr   buyi
bunyodkorlik   bilan   mashg ul   bulgan.   Uning   "Qay   bir   joydan   bir   gisht   olsam,	
ʻ
o rniga   un   g isht   qo ydirdim,   bir   daraxt   kestirsam,   o rniga   unta   kuchat   ektirdim"	
ʻ ʻ ʻ ʻ
degan   so zlari   buning   yorqin   isbotidir.   Amir   Temurga   har   bir   zafarli   voqea   va	
ʻ
sevinchli hodisani muhtasham me morlik obidasi barpo etish bilan nishonlash odat	
ʼ
bo lgan.   Shu   maqsadda   Hindiston,   Sheroz,   Isfahon   va   Damashqning   mashhur	
ʻ
ustahunarmandlari mamlakatda hashamdor imoratu inshootlar bino qilganlar. Amir
Temur   zabt   etgan   mamlakatlarning   bir   qator   shaharlari   (Bag dod,   Darband,	
ʻ
Baylaqon)   ni   qayta   tikladi.   Amir   Temur   Tabrizda   masjid,   Sherozda   saroy,
Bag dodda   Madrasa,   Turkistonda   mashhur   shayx   Ahmad   Yassaviy   qabri   ustiga	
ʻ
maqbara   qurdirgan   bo lsada,   lekin   asosiy   e tiborini   ona   shahri   Kesh   va   poytaxti	
ʻ ʼ
Samarqandga   qaratdi.   Keshda   otasining   qabri   ustiga   maqbara,   o g li   Jahongirga	
ʻ ʻ
maqbara   bilan   masjid   qurdirdi.   Amir   Temur   hukmronligining   ilk   davrida   Kesh
shahrini   poytaxtga   aylantirish   niyatida   bo lib,   uning   obodonchiligiga   katta	
ʻ
ahamiyat   berdi,   bu   yerda   mashhur   Oqsaroy   qad   ko tardi.   Amir   Temur   Keshni	
ʻ
Movarounnahrning madaniy markaziga aylantirishga harakat qildi. Shu boisdan bu
shahar "Qubbat ul-ilm val-adab" unvoniga ega bo ldi. Saltanat poytaxti Samarqand	
ʻ
Amir   Temur   davrida   ayniqsa   gullab   yashnadi.   Shaharda   Isfahon,   Sheroz,   Halab,
Xorazm,   Buxoro,   Qarshi   va   Kesh   shaharlarining   me moru   binokorlari   qo li   bilan	
ʼ ʻ
saroylar, masjidlar, madrasalar, maqbaralar quriladi. Shahar tashqarisida esa bog -	
ʻ
rog lar   va   bo stonlar   barpo   etiladi   (qarang   Amir   Temur   bog lari).   Xususan	
ʻ ʻ ʻ
Shohizinda me moriy majmuasiga mansub Shodimulk og o maqbarasi, Shirinbeka	
ʼ ʻ
og o   maqbarasi   va   boshqa   quriladi.   Shaharda   Bibixonim   jome   masjidi,   Amir	
ʻ
Temurning   qarorgohi   Ko ksaroy   va   Bo stonsaroylar   qad   ko taradi.   Umuman	
ʻ ʻ ʻ
olganda   Samarqand   sh.   Amir   Temur   davrida   o zining   qad.   o rni   Afrosiyobyaan	
ʻ ʻ
birmuncha   janubroqda   butunlay   yangitdan   qurildi.   Shahar   tevaragi   mustahkam
14 qal a devori bilan o ralib, Ohanin, Shayxzoda, Chorsu, Korizgoh, So zangaron vaʼ ʻ ʻ
Feruza   kabi   nomlar   bilan   ataluvchi   6   ta   darvoza   o rnatildi.   Movarounnahrning	
ʻ
dehqonchilik vohalarida, xususan Zarafshon vodiysida o nlab sug orish tarmoqlari	
ʻ ʻ
chiqarilib,   dehqonchilik   maydonlari   kengaytirildi.   Yangi   qishloqlar   barpo   etildi 13
.
Ibn Arabshohning yozishicha, Amir  Temur  Samarqand atrofida qad ko targan bir	
ʻ
qancha   yangi   qishloqlarni   Sharqning   mashhur   shaharlari   Dimishq   (Damashq),
Misr, Bag dod, Sultoniya va Sheroz nomlari bilan atadi. Amir Temurning fikricha,	
ʻ
Samarqand kattaligi, go zalligi hamda tevarak-atrofining obod etilganligi jihatidan	
ʻ
dunyodagi eng yirik shaharlardan ham ustunroq turmog i lozim edi.	
ʻ
Fan   va   rassomlikning   rivojlantirilishi   Temurning   1402-yildagi   Fransiya
qiroli Karl VI ga maktubi Hofizi Abro ning yozishicha, Amir Temur turk, arab va	
ʻ
eronliklar   tarixini   chuqur   bilgan.   U   davlat   ahamiyatiga   ega   bo lgan   har   bir	
ʻ
masalani   hal   etishda,   shu   sohaning   bilimdonlari   va   ulamolari   bilan
maslahatlashardi.   Odatda   u   tibbiyot,   riyoziyot,   falakiyot,   tarix,   adabiyot,
tilshunoslik   ilmi   namoyandalari,   shuningdek   ilohiyot   va   din   sohasidagi   mashhur
ulamolar   bilan   suhbatlar   o tkazardi.   Amir   Temur   saroyida   ulamolardan   mavlono	
ʻ
Abdujabbor   Xorazmiy,   mavlono   Shamsuddin   Munshi,   mavlono   Abdullo   Lison,
mavlono   Bahruddin   Ahmad,   mavlono   Nu monuddin   Xorazmiy,   Xo ja   Afzal,	
ʼ ʻ
mavlono   Alouddin   Koshiy,   Jalol   Xokiy   va   boshqa   xizmat   qilardi.   Alisher
Navoiyga Amir Temurning ilm va ma naviyat aqliga ko rsatgan g amxo rligi juda	
ʼ ʻ ʻ ʻ
yoqar   edi.   Bu   haqda   Navoiy   shunday   degandi:   "Agar   Temur   qayerda   fan,
madaniyat va san at ahlini uchratsa, ularni o z homiyligiga olar, ularga izzat-ikrom	
ʼ ʻ
ko rsatar,   ularning   tarbiyasiga   ahamiyat   berar   hamda   bu   zotlardan   o z   oliy	
ʻ ʻ
majlisida nadim (maslahatchi) sifatida va boshqa lavozimlarda foydalanardi". Amir
Temur   davrida   savdo   va   hunarmandchilik   g oyatda   rivojlanadi.   Yangi   bozorlar,	
ʻ
savdo   rastalari   barpo   qilinadi.   Klavixo   Samarqand   bozorlarida   bug doy   va	
ʻ
guruchning   mo lligi   va   arzonligi   haqida   gapirib,   shahar   hunarmandchiligi	
ʻ
mahsulotlarini   —   atlas,   kimxob,   har   xil   ip   va   jun   to qima   mollar,   mo ynali   va	
ʻ ʻ
ipakli   po stinliklar,   attorlik   mollari,   ziravor   va   dorivorlar,   zarhal   va   lojuvardlar	
ʻ
13
  Karimov Sh., Shamsutdinov R. Vatan tarixi, Toshkent, 1997. 213-b
15 hamda boshqa mollarning serobligini ham ta kidlaydilarʼ 14
. Bu davrda Amir Temur
va uning joy Sulton Mahmudxon asir olingan noiblari Xitoy va Hindistondan O rta	
ʻ
Osiyo   orqali   Yaqin   Sharq   va   Yevropa   mamlakatlariga   yo nalgan   asosiy   xalqaro	
ʻ
savdo   yo li   —   "Buyuk   ipak   yo li"ni   nazorat   qilib,   savdo   karvonlari   qatnovi	
ʻ ʻ
xavfsizligini   ta minlashda,   rabotlar,   qal alar,   ko priklar   qurish   yo lida   muhim	
ʼ ʼ ʻ ʻ
chora-tadbirlar   ko rdilar   va   Sharq   bilan   G arb   o rtasida   savdo-sotiq   va   elchilik	
ʻ ʻ ʻ
aloqalarini   har   tomonlama   rivojlantirishga   g oyat   katta   e tibor   berdilar.   Amir	
ʻ ʼ
Temur eng muhimi, Eron, Ozarbayjon va Iroqdagi  mayda hukmdorlar o rtasidagi	
ʻ
tarqoklik   va   boshboshdoqlikka   barham   berib,   bu   bilan   nafaqat   Movarounnahr,
balki Uzoq va Yaqin Sharq mamlakatlarining iqtisodiy va madaniy taraqqiyotiga,
xalqgar va mamlakatlarni bir-biri bilan yaqinlashtirishga ulkan hissa qo shdi. Amir	
ʻ
Temur   Yevropaning   Fransiya,   Angliya   va   Kastiliya   kabi   yirik   kirolliklari   bilan
bevosita   savdo   va   diplomatik   aloqalar   o rnatdi.20Toshkentdagi   Temuriylar   tarixi	
ʻ
milliy  muzeyi   va uning  1000 so mlik kupyuradagi   tasviriAmir   Temurning harbiy	
ʻ
yurishlari,   jangu   jadallarining   oqibatlariga   baho   berilar   ekan,   shuni   alohida
ta kidlash   kerakki,   uning   faoliyati   qo yilgan   maqsad   va   rejalari   jihatidan   ikki	
ʼ ʻ
bosqichga   bo linadi.   21   Birinchi   bosqich   (1360   —   86)da   Amir   Temur	
ʻ
Movarounnahrda   markazlashgan   davlat   tuzish   yo lida   kurashdi,   Movarounnahrni	
ʻ
birlashtirishdan   manfaatdor   bo lgan   mahalliy   zodagonlardan   iborat   ijtimoiy	
ʻ
kuchlar   (mulkdor   dehqonlar,   harbiylar,   hunarmandlar,   savdogarlar   va   ruhoniylar)
yordamida tarqoq mulklarni birlashtirish uchun kurash olib bordi. Amir Temurning
bu davrdagi faoliyati O rta Osiyo xalqlarining ijtimoiy-iqtisodiy va madaniy hayoti	
ʻ
taraqqiyoti   yo lida   shubhasiz   ulkan   ijobiy   ahamiyat   kasb   etadi.   Mamlakatda	
ʻ
tarqoqpik   tugatilib,   markazlashgan   davlatning   tashkil   topishi   ijobiy   oqibatlarga
olib   keldi.   Mamlakat   ichki   kuchlarini   va   mo g ullarning   bir   yarim   asrlik	
ʻ ʻ
hukmronligi   natijasida   bo hronga   uchragan   iqgisodni   tiklash   uchun   qulayroq	
ʻ
sharoit   vujudga   keldi.   Ayni   vaqnda   xo jalikning   asosi   bo lgan   dehqonchilikda	
ʻ ʻ
muayyan   siljishlar   ro y   berdi.   Yangi-yangi   ariq   (kanal)lar   qazilib,   dehqonchilik	
ʻ
maydonlari   kengaydi.   Hunarmandchilik,   ichki   va   tashqi   savdo   rivojlandi,   fan   va
14
  Azamat Ziyo. O’zbek davlatchiligi tarixi. Toshkent, 2000. 234-b
16 madaniyat ravnaq topib, shaharlar obodlashdi va gavjumlashdi. Amir Temur biror
mamlakatni   tasarrufiga   olishdan   avval   albatta   o sha   joy   aholisiga   tinchlik   yo liniʻ ʻ
taklif etgan, bu yo l inkor etilgan holdagina harbiy kuch ishlatgan.Shahrisabzdagi	
ʻ
Temur   o g illari   Jahongir   va   Umarshayxning   maqbarasiAmir   Temur   hayotligi	
ʻ ʻ
chog idayoq   saltanatni   asosan   to rt   qism   (ulus)ga   bo lib,   o g il,   nabiralariga	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
taqsimlab   bergan:   Xuroson,   Jurjon,   Mozandaron   va   Seyiston   (markazi   Hirot)
Shohruxga,   G arbiy   Eron,   Ozarbayjon,   Iroq   va   Armaniston   (markazi   Tabriz)	
ʻ
Mironshohga,   Fors,   ya ni   Eronning   jan.   qismi   (markazi   Sheroz)   Umarshayxga,	
ʼ
Afg oniston   va   Shim.   Hindiston   (markazi   G azna,   keyinchalik   Balx)	
ʻ ʻ
Pirmuhammadga suyurg ol qilib berilgan. O zbekiston mustaqillikka erishganidan	
ʻ ʻ
so ng   bunday   qarashlarga   barham   berildi.   Amir   Temurning   jahon   tarixida   tutgan	
ʻ
o rni o z joyiga qo yila boshlandi. O zbekistonda uning faoliyatini o rganishga va
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
uni   ommalashtirishga   keng   yo l   ochildi	
ʻ 15
.   Uning   nomi   O zbekistonda	ʻ
abadiylashtirildi.   Ko plab   shahar   va   qishloqlardagi   shoh   ko chalar,   maydonlar,	
ʻ ʻ
jamoa xo jaliklari, maktablar, kinoteatrlar va boshqa uning nomi bilan ataldi. Islom	
ʻ
Karimov tashabbusi va rahnamoligida Toshkent, Samarqand, Shahrisabz va boshqa
shaharlarning   markaziy   maydonlarida   Amir   Temurga   haykal   o rnatildi,	
ʻ
Toshkentdagi   Amir   Temur   xiyobonida   Temuriylar   davri   muzeyi   barpo   etildi.
(1996),   "Amir   Temur"   ordeni   ta sis   etildi   (1996)   va   Xalqaro   Amir   Temur	
ʼ
jamg armasi   tashkil   qilindi   (1995).   Toshkent,   Samarqand   va   xorijiy	
ʻ
mamlakatlarda22.
15
 Ahmedov B. Tarixdan saboqlar. T, 1994. 215-b
17 II BOB. XIV-XV ASRLARDA TEMURIYLARNING YEVROPA
DAVLATLARI BILAN DIPLAMATIK ALOQALARI
2.1. XIV-XV asr Temuriylar saltanati tashqi diplomatik aloqalari tarixida
sulton Mironshoh va Ulug bekning tutgan o rni va roliʻ ʻ
Mironshoh   Mirzo   dunyoning   zamondosh   hukmdorlarining   e'tiborini   o`ziga
jalb etibgina qolmay, balki jahon siyosiy hayotiga ham  ta'sir ko`rsatdi. Ma'lumki,
bu   davrda,   bir   tomondan,   sulton   Boyazidning   Bolqon   yarim   oroli   davlatlariga
nisbatan   tazyiqi   kuchayib,   butun   Yevropaga   xavf   solayotgan   edi.   Ikkinchi
tomondan, Boyazidning o`zi G`arbga tomon shiddat bilan siljib borayotgan xavfli
raqib   -   AmirTemurning   kuchli   tazyiqiga   duchor   bo`lgan   edi.   Bunday   siyosiy
vaziyatda   Boyazidga   qarshi   kuchlarning   ma'lum   darajada   birlashuvi   tabiiy   edi.
Avvalambor Boyaziddan yengilib, o`z yer va mulklaridan mahrum bo`lgan Kichik
Osiyo   mamlakatlarining   hukmdorlari   Amir   Temurdan   madad   istab,   uning
Qorabog`dagi   o`rdugohiga   borib,   qaror   topadilar.   Hatto   Vizantiya   va   G`alatadagi
Genuya   hokimining   noibi,   Fransiya   qiroli   hamda   Sultoniya   shahrining   katolik
missionerlari   yordam   so`rab   Amir   Temurga   murojaat   qiladilar.   Buning   evaziga
ular harbiy yurish vaqtida unga yordam berish hamda Konstantinopol va Peraning
Boyazidga   to`lab   kelgan   bojini   bundan   buyon   Amir   Temurga   to`lashga   va'da
qiladilar.   Bunday   taklif   Amir   Temurga   maqbul   tushadi.   Chunki   Turkiyaning
dengiz   sohilidagi   tayanchidan   ajratish   uchun   unga   dengizdan   madad   zarur   edi.
Shunday qilib, XIV asr oxiri va XV asr boshlarida sulton Boyazidga zarba berish
uchun   qulay   siyosiy   vaziyat   vujudga   keladi.   Bu   vaziyatdan   Amir   Temur   ustalik
bilan   foydalanadi.   Bu   davrda   Amir   Temur   Boyazid   bilan   o`zaro   diplomatik
yozishmalar   olib   borish   bilan   bir   qatorda,   bo`lajak   to`qnashuvda   Trapezund   va
Konstantinopolning   harbiy   kemalaridan   foydalanishga   harakat   qiladi.   Shu
maqsadda   u   Genuya   va   Venetsiyaga   sovg`a-salomlar   hamda   maktublar   bilan
elchilar   yuboradi.   O`zaro   yordam   masalasida   Amir   Temur   Konstantinopol   noibi
Ioann VII Paleolog bilan ham yozishmalar olib boradi. Amir Temurning 1402-yil,
15-may kuni Ioann VII Paleolog nomiga yo`llagan xatining mazmuniga qaraganda,
Konstantinopol noibi va Genuyaning Peradagi hokimi Boyazidga qarshi kurashda
18 Amir   Temurga   xizmat   qilish,   hatto   unga   odamlar   va   har   qaysisi   20   ta   dan   40   ta
harbiy   kemalar   bilan   yordam   berish   majburiyatini   o`z   zimmalariga   oladilar23.
Mironshoh   Mirzo   o‘z   poytaxtini   Ozarbayjonning   Sultoniya   shahariga   o‘rnatgan
edi. U keyingi paytlarda maishatga berilib, tez-tez ovga chiqardi. 1396-yil kuzida
navbatdagi ovda otdan yiqilib shikastlanadi 16
.
Tarixiy   manbalarda   yozilishicha,   ana   shu   jarohatdan   song   unda   bir   oz
miyaning   chalg‘ish   alomatlari   vujudga   kelgan.   Ammo   Klavixoning   yozishicha,   u
Mironshohda   hech   qanday   savdoyilik   alomatini   ko‘rmagan.   Aksincha   Mironshox
Kastiliyalik   elchilarni   oz   zamonasining   qonun-qoidalariga   muvofiq   tarzda   qabul
qilgan va qirolning sog‘ligini soragan.
Tarixiy   manbalarning   guvohlik   berishicha,   keyingi   vaqtlarda   Mironshoh
ayshu   ishratga   berilib   ketib,   davlat   ishlariga   qaramay   qoyadi.   U   shar’iy   va   no
shar’iy   xotinlar   olishni   kopaytiradi.   Uzluksiz   davom   etgan   bazmlar   va   har   xil
kongul   ochar   o‘yinlar   xazinaga   sezilarli   ravishda   zarba   beradi.   Bundan   tashqari,
Sultoniya   shaharida   eng   chiroyli   va   hashamatli   binolardan   birini   buzdiradi.
Shuningdek   Tabriz   shaharidagi   mashhur   tarixchi   Rashididdinning   maqbarasini
buzdirib,   marhumning   suyaklarini   yigdirib,   shahardagi   yahudiylar   qabristoniga
olib komishni buyuradi. Ozining bunday xatti-harakatiga tarixchi Rashididdinning
yahudiy mazhabiga mansub ekanligini asosiy sabab qilib korsatdi.
Mironshoh oz haramidagi xotinlariga ham har xil tuhmat va bohtonlar qilib,
jabr-zulmni   haddan   oshiradi.   Nihoyat,   1399   yilda   Mironshohning   katta   xotini
Xonzoda   begim   eridan   yashiriqcha   Samarqandga-qaynotasi   Temurning   huzuriga
borib,   Mironshohning   kirdikorlaridan   shikoyat   qiladi.   Temur   sevikli   kelinidan   bu
ahvolni   eshitib,   kattik   iztirobga   tushadi.   Usha   davr   tarixchilarining   yozishicha,
Temur   bir   hafta   davomida   yiglab,   hech   kimga   korinish   hech   bermagan.   Nihoyat,
Temur   mashhur   etti   yillik   yurishga   bel   bog‘lab,   yol-yolakay,   qoqqisdan
Ozarbayjonga   bostirib   kiradi.   Temur   Sultoniyaga   kirgach,   darxol   Mironshoh   va
uning hamtovoqlari - arkoni davlatini tutdirib, zindonga tashlatadi 17
.
16
  Azamat Ziyo. O’zbek davlatchiligi tarixi. Toshkent, 2000. 234-b
17
 Ahmedov B. O’zbekiston tarixi manbalari, Toshkent, 1991. 341-b
19 Ertasi   kun   Temur   o‘zining   eng   nufuzli   kishilarini   toplab,   Mironshox
masalasini  ortaga tashlaydi. Ulug devonga yig‘ilgan amaldorlardan Mironshoh va
uning hamtovoqlariga berilajak jazo nimadan iborat bo‘lishi kerakligini aytishlarini
talab   qiladi.   Biroq   yigilganlardan   sado   chiqmaydi.   Nihoyat   Temurning   ozi
Mironshoh va uning arkoni davlatiga o`lim jazosini e’lon kiladi. Temurning diniy
rahnamosi,   piri   Sayid   Baraka   va   ayrim   amaldorlar   bu   hukmga   qat’iyan   qarshi
turadilar. Lekin Temur  oz sozida  mahkam  turavergach,  amir  Shoh Malik  ornidan
turib, «Oz oglingiz-ku, davlatpanoh»-deydi. Temur  tortishib utirishni  yoktirmasdi
binobarin, g‘azabi qaynab ketadi va ornidan turib, amir Shox Malikka g‘azab bilan
tikiladi.   Shoh   Malik   esa   yana   «shahzoda   sizning   farzandi   arjumandingiz   erur,
davlatpanox,   qatl   qildirsangiz   Islom   qilichiga   farzandkushlik   isnodi   dog‘   bolib
tushmogi muqarrardur»,- deydi. Temurning yanada g‘azabi avjga chiqarkan, «Men
ahkomi   shariatda   emas,   o‘z   saltanatimda   tartib   ornatmog‘im   lozim!»   -   deydi.
Shunda   Sayid   Baraka   o‘rnidan   turib.   -   «Baribir,   har   bir   ishdan   Allox-taolo
voqifdur,   hukmdor»,-   deydi.   Shundan   so‘ng   Temur   ozi   bir   qarorga   keladi-da,
g‘azabdan tushib oz orniga otirgach, kengash tugaganligini ma’lum qiladi.
Shimoliy Eron, Iroq, Tabriz va Sultoniyani o`z ichiga olgan mulklar hokimi
Mironshoh   Amir   Temurning   keksayib   qolgan   davrda   G`arbiy   Yevropa
hukmdorlarining   diqqatlar-e`tiborini   o`ziga   jalb   etadi.   Bu   davrda   u   Yevropa
davlatlari   bilan   o`zaro   savdo   aloqalarini   jonlantirish   maqsadida   xristian
ruhoniylariga   xayrixohlik   bildirib,   savdogarlarning   daxlsizigini   ta`minlash
borasida   chora-tadbirlarni   amalga   oshirdi24.   Shu   sababli   g`arvda   Mironshoh   tez
orada   kotolik   dinining   homiysi   sifatida   shuhrat   qozonadi.   Kastiliya   (Ispaniya)
qiroli   Genrix   III   sharq   bilan   juda   qiziqib   qolgan   edi.   1402-yil   bahorida   dastlab
Ispaniya   elchilari   Amir   Temurning   Kichik   Osiyodagi   qarorgohiga   yuboriladi.
Elchilarga Amir Temur va Boyazidning kuch qudrati, boyligi va qo`shining sonini
bilish   hamda   ular   qo`l   ostida   yashayotgan   xalqlarning   urf-odatlari,   dini   va
qonunlari   haqida   aniq   ma`lumotlar   to`plash   topshiriladi.   Sharq   va   G`arb
davlatlarining   elchilari   qatorida   Ispaniya   elchilari   ham   Amir   Temur   tomonidan
qabul qilinib, qirol nomiga yozilgan maxsus maktub va in`omlar bilan kuzatiladi.
20 Ularga   qo`shib   Amir   Temur   Muhammadqozi   ismli   vakilini   ham   Ispaniyaga   elchi
qilib yuboradi. Genrix III 1403-yilda Amir Temur huzuriga ikkinchi marta maxsus
elchilarni   yuboradi.   Unga   Klavixo   boshliq   qilib   tayinlanadi.   1403-yil   27-mayda
Ispaniyadan   jo`nab   ketgan   elchilar   Samarqandga   keladilar.   Ispaniya   elchilari
samarqandda Amir Temur tomonidan tantanovor qabul qilinib ularga katta e`tibor
va   zo`r   hurmat   ko`rsatdilar.   Klavixo   boshliq   Ispaniya   elchilari   1404-yilning
sentabr-noyabr oylarida Samarqandda bo`ladilar. Amir Temurning Xitoyga yurishi
munosabati bilan boshqa ko`pgina davlatlarning elchilari bilan bir qatrda Ispaniya
elchilari   ham   1404-yilning   27-noyabrida   Samarqanddan   jo`natib   yuboriladi.
Klavixo   Ispaniyaga   1406-yilning   mart   otida   qaytib   keladi.   Klavixoning   safar
tasavvurotlari   “Buyuk   Temur   tarixi”   va   “Temur   qarorgohi”,   “Samarqanddan
sayohat kundaligi” nomlari ostida ispan tilida bir necha bor nashr qilinadi.
Sohibqiron Amir Тemurning sevimli nevaralaridan biri, riyoziyot, falakiyot,
musiqashunoslik   va   tarix   ilmlari   sohasida   qalam   tebratgan   davlat   arbobi   Mirzo
Ulug`bek 1394 yilda Sultoniya shahrida dunyoga kelgan. Amir Тemur yetti yillik
(1399—1404   yillar)   urushdan   g`alaba   bilan   qaytar   ekan,   Sultoniyadan   Тabrizga
tug`ruqni   chaqirtirib   Saroymulk   xonim,   Тuman   og`o,   Cho lpon   Malik,   Qonzodaʻ
begim   kabi   malikalar   va   boshqa   shahzodalar   bilan   uchrashgan   edi.   Ular   orasida
Ulug`bek   ham   bo lgan.   Sohibqiron   sevimli   nevarasi   Mirzo   Ulug`bekni   bag`riga	
ʻ
bosib,   unga   Damashqning   mohir   qilichsozlari   yasagan   oltin   dastali   shamshirni
tortiq   qiladi.   Sohibqiron   Тermiz   va   Kesh   orqali   o z   poytaxti   tomon   otlanadi.	
ʻ
«Keshda faqat bir necha tunadi va ertalab piri Shamsiddin Kulol, ulug` otasi, onasi,
o g`li Jahongir va boshqa qarindosh-urug`larining hokipoylarini ziyorat qilgandan	
ʻ
keyin to xtovsiz yana yo lga tushdi».	
ʻ ʻ
Sohibqiron   Samarqandga   kelgach,   ikkinchi   kuni   shahar   hokimi   Argunshoh
Bog`i Chinorda Amir Тemur sharafiga katta ziyofat uyushtiradi. Ziyofat  chog`ida
Sohibqironning   xotirasiga   ug`ruq   tushib,   ularning   kelmaganligiga   xavotir   bo lib:	
ʻ
«Axir, u Хurosonda, Feruzkuhda, ancha orqada qolgandi-ku! Mahdulyo Saroymulk
xonim va Тuman og`olar, Mirzo Ulug`bek, Ibrohim Mirzo va boshqa shahzodalar
ham   o sha   ug`ruqda   edi-ku!»Amir   Тemur   darhol   ularning   istiqboliga   Argunshoh	
ʻ
21 boshliq qirq yigitni yuboradi. Ular o g`ruq bilan Buxoroi sharifda uchrashadilar vaʻ
ularni Sohibqiron sabrsizlik bilan kutayotganligini bildiradi. Bu haqda Sharafuddin
Ali   Yazdiy   «Zafarnoma»da   quyidagicha   guvohlik   beradi:   «...Buxoroga   yetib
tushub   erdigim,   Sohibqironning   yubargon   elchisi   keldi.   Saroymulk   xonim   keyin
erdi,   uch   kun   anda   turdikim,   barcha   og`olar   yetishdilar.   Andin   og`olar   ug`ruqdin
ilgari   bo lib,   ta’jil   bila   yuridilar.   Raboti   Malikdan   o tib,   Chahor   Minorga   kelib	
ʻ ʻ
tushtilar, andin Тotgant va kucha Malikka kelib tushtilar» 18
.
Sohibqiron   1405   yilning   18   fevralida   Хitoyga   yurish   paytida   O trorda	
ʻ
olamdan   ko z   yumgach,   uning   tobutini   24   fevral   kuni   amirlar   Samarqandga   olib	
ʻ
ketishga ravona bo ladilar. Samarqand sari otlangan amirzodalar orasida Ulug`bek	
ʻ
ham   bor   edi.   U   endigina   11   yoshga   kirgan   edi.Ular   Samarqandga   yaqinlashgach,
Amir   Arg`unshoh   shaharga   faqatgina   Amir   Тemurning   tobuti   ortilgan
taxtiravonnigina kiritadi. Qolganlarga esa Sohibqironning vasiyatini ro kach qilib:	
ʻ
«Borliq   shahzodalar   ittifoq   bo lib   amirzoda   Pirmuhammad   Jahongirni   podshoh	
ʻ
kutarmagunlaricha   biror   zot   qal’aga   doxil   etilmaydir»,   deb   hech   kimni
Samarqandga kiritmaydi 19
.
Barcha   amiru   amirzodalar   Samarqand   yaqinidagi   Aliobodda   zudlik   bilan
kengash   o tkazib,   Ulug`bekni   dastlab   Buxoroga,   u   yerda   turish   imkoni   bo lmasa,	
ʻ ʻ
Хurosonga,   otasi   Shohrux   Mirzo   oldiga   yuborishni   rejalashtiradilar.Ulug`bekka
ayniqsa uni voyaga yetgazgan ulug` siymo — Saroymulk xonim bilan xayrlashish
juda   og`ir   botadi.   1405   yilning   5   mart   kuni   Ulug`bek   va   Ibrohim   Sulton   hazrati
oliyalari  —  Saroymulk  xonim   bilan   xayrlashadilar   va  Shayx  Nuriddin  bilan  amir
Shohmalik boshchiligida Buxoro tomon ravona bo ladilar. Ular Dabusiya qal’asiga	
ʻ
yetib   kelgach,   hali   dam   olishga   ulgurmasdanoq   Samarqanddan   chopar   kelib,
Saroymulk   xonimdan   Ulug`bek   Mirzoga   muhrlangan   maktubni   uzatadi.   Unda:
«Ulug`jon jigargo sham! Mirzo Qalil Sultonning niyati buzuq ko rinadir. Va yana	
ʻ ʻ
oning   Buxoroda   ham   odamlari   borga   o xshaydir.   Qarholda   o zingizga   ehtiyot	
ʻ ʻ
bo ling.   Menga   qolsa,   o sha   yerdin   tezroq   ixroj   bo lib,   ulug`   otangizning   oldiga,	
ʻ ʻ ʻ
18
 Ahmedov B. Tarixdan saboqlar. T, 1994. 215-b
19
  Karimov Sh., Shamsutdinov R. Vatan tarixi, Toshkent, 1997. 213-b
22 Qiriyga   shoshilganingiz   ma’qul...»   degan   so zlar   bitilgan   edi.   Bu   maktub   bilanʻ
Saroymulk   xonim   Samarqand   taxti   Хalil   Sulton   qo liga   o tganligi   va   notinchlik	
ʻ ʻ
davri   boshlanganligini   bildirgandi.   Ulug`bek   atrofidagilar   bilan   Dabusiya
qal’asidan   chiqib,   Shohruhiyaga   —   Buyuk   Ipak   yo liga   tushadilar.   Bu   yo l   bilan
ʻ ʻ
Buxorogacha yigirma sakkiz farsaxlik (168—196 km) yoki 8—9 kunlik yo l edi.	
ʻ
Ulug`bek   va   Ibrohim   Sultonlar   yo lini   turli-tuman   parrandalar   kesib,	
ʻ
uyoqdan-buyoqga   o tardilar.   Amirzodalar   esa   g`amgin   va   notinch   ravishda	
ʻ
Buxoroi   sharif   tomon   oshiqardilar.   1406   yil   fevralida   Хalil   Sultonga   qarshi
janglarda   Shohmalik   va   Pirmuhammadlar   yengilgach,   Ulug`bek   Shohmalik   bilan
otasi   Shohrux   huzuriga   jo nab,   davlatni   boshqarish   ilmi   bilan   shug`ullana	
ʻ
boshlaydi. Shohrux o g`li Ulug`bekni Samarqand hukmdori etib tayinlaydi. Mirzo	
ʻ
Ulug`bek ilm-fan rivojiga katta e’tibor  berib, 1417 yilda Buxoroda katta madrasa
qurdiradi   va   har   safar   madrasa   qurilishlaridan   xabar   olib   turadi.   Mirzo   Ulug`bek
bobosi   Amir   Тemur   an’analarini   davom   ettirib,   turli   davlatlar   bilan   diplomatik
munosabatlarni   yaxshilashga   harakat   qiladi.   Bu   davrda   Хitoy   va   Hindiston   bilan
diplomatik munosabatlar o rnatiladi.1420 yilda Shohrux va Ulug`bek 530 kishidan	
ʻ
iborat   elchilik   karvonlarini   Хitoyga   yuboradi.   1421   yilda   Тibetdan   Buxoro   va
Samarqandga elchilar keladi.
Ulug`bek   va   Shohrux   Hindistonga   Vijoyanagar   saroyiga   tarixchi
Abdurazzoq   Samarqandiy   boshchiligida   elchilar   yuboradi.   Muarrix   Abdurazzoq
Samarqandiy (1413—1483 yillarda yashagan) «Matla’ us-sa’dayn va majma’a ul-
baxrayn»   “Ikki   saodatli   yulduzning   chiqishi   va   ikki   dengizning   qo shilish   o rni”	
ʻ ʻ
kitobida   temuriylar   va   shu   jumladan   Mirzo   Ulug`bekning   Karmanada   bo lganligi	
ʻ
haqidagi   voqealarni   Hofizi   Abro ning   «Majmu’a   at-tavorix»   kitobidan   olingan	
ʻ
manbalar   asosida   bayon   etgan.   Unda   ko rsatilishicha,   Mirzo   Ulug`bek   1419	
ʻ
yilning   18   noyabrida   Karmana   orqali   Buxoroga   borib,   Хorazmdan   Shohmalik
yuborgan  vakillarni  qabul   qiladi. Ular  Ulug`bekka  sovg`a  tariqasida  bir  necha  ov
qilishga   o rgatilgan   qushlarni   taqdim   etadilar.1419   yilning   28   noyabrida   esa   o zi	
ʻ ʻ
qurdirgan   Buxorodagi   madrasaga   tashrif   buyurib,   mullavachchalar   va   ularning
domlalariga sovg`alar in’om etadi hamda ular bilan qizg`in suhbatlar quradi.«XIX
23 asr oxirlarida bu madrasada 80 hujra bo lib, unda 200 dan ortiq talaba tahsil olgan.ʻ
Ularning har biri yiliga 3,5 tilladan stipendiya olishgan, bu mablag` tirikchilik va
kitob   harajatlarini   to la   ta’minlagan.   Bu   haqda   1841—1842   yillarda   Buxoroga	
ʻ
kelgan rus tarixshunosi N.V.Хanikov o zining 1843 yilda Sankt-Peterburgda chop	
ʻ
etgan «Buxoro xonligining tasviri» kitobida guvohlik beradi», deb yozadi tarixchi
olim   Farhod   Qosimov.   Mirzo   Ulug`bek   Buxorodan   Samarqand   sari   otlanar   ekan,
unga Qashqardan kelgan amirlar ham hamroh bo ladilar.	
ʻ
Hofizi   Abro ning   «Zubdat   ut-tavorixi   Boysung`uriy»   asarida	
ʻ
ko rsatilishicha, 1419 yilning noyabridan 1420 yilning 8 yanvarigacha rosa 40 kun	
ʻ
Ulug`bek   Хatirchi   atrofidagi   Kufiyn   qal’asida   to xtab   ov   qilgan.   Bu   joylarning	
ʻ
havosi tozaligi, buloqlarga boyligi, sero t tog` yaylovlari, ayniqsa, hayvonot olami	
ʻ
Mirzo   Ulug`bek   va   uning   sheriklarini   maftun   etgan,   hayvonot   olamiga   juda   ham
boy   joylar   hisoblangan.   Bu   o simliklarning   aksariyati   ko pyillik   bo lib,   yovvoyi	
ʻ ʻ ʻ
hayvonlar va chorva mollari uchun tuyimli ozuqa hisoblanadi.
O rta   Osiyo   tarixi   tadqiqotchilaridan   biri   G.A.   Pugachenkova   Amir   Тemur	
ʻ
va   temuriylar   davrining   miniatyura   maktabi   haqida   fikr   yuritar   ekan,   bugun
Amerika   Qo shma   Shtatlarining   Vashington   shahridagi   Frir   galereyasida	
ʻ
saqlanayotgan   Ulug`bek   hayotida   davrida   chizilgan   bir   ov   manzarasining   tasviri
tushirilgan   miniatyura   to g`risida   yozadi.   Unda   Тarag`ay   Bahodirning   tabiat	
ʻ
qo ynida   o z   oila   a’zolari   bilan   dam   olayotgani   tasvirlanib,   o rtada   Mirzo	
ʻ ʻ ʻ
Ulug`bek,  atrofidagi   gilamchalarda ayollari   — begimlarga xos  anvoyi   kiyimlarda
savlat   tukib   o tirgani,   boshlaridagi   ro mol   ostidan   bezakli   taqinchoqlari   ko rinib	
ʻ ʻ ʻ
turganligi,   yonlarida   kichkina   shahzodalar   o tirgani   chiroyli   chizilgan.   Sal	
ʻ
nariroqda   esa   amirlar,   beklar,   saroy   a’yonlari   Ulug`bekka   iltifot   bajo   qilib
turibdilar.   Хizmatkorlarning   qo llarida   esa   burgutsimon   ovchi   qushlar,   o q   to la	
ʻ ʻ ʻ
sadoq, ayrimlari esa anvoyi taomlarni uzatish taraddudida tasvirlangan 20
.
Bu   miniatyurada   Ulug`bekka  alohida   e’tibor   berilgani,   ranglarga   nihoyatda
boy,   yam-yashil   o tloq   va   osmonning   zarrin   yog`dusida   odamlar   ustidagi   rang-	
ʻ
barang   kiyim-kechagi   ov   manzarasini   juda   ham   boyitishga   xizmat   qilganligi
20
 Ahmedov B. Tarixdan saboqlar. T, 1994. 215-b
24 ko rsatiladi.   Quddi   shunga   o xshash   yana   bir   miniatyura   Londondagi   Geyrʻ ʻ
kolleksiyasida   saqlanayotgani   ham   xabar   qilinadi.   Bu   miniatyuralar   Mirzo
Ulug`bekning   Zarafshon   daryosi   bo ylariyu   Sarmish,   Nurota   tizma   tog`lari	
ʻ
atrofidagi   ovlarini   eslatmasmikan?   Ulug`bek   Samarqanddan   G`ijduvon   va
Buxoroga   o tishda   bir   necha   marta   Karmanada   to xtab   o tganligi   ham   ma’lum.	
ʻ ʻ ʻ
Ulug`bek   XV   asrning   30—40-yillarida   otasi   Shohrux   Mirzo   bilan   Dashti
Qipchoqning   Sharqiy   qismida   tashkil   topgan   O zbek   ulusi   xoni   Abulxayrxonga	
ʻ
qarshi   muttasil   janglar   olib   borishga   majbur   bo ladi.   Ko chmanchilar   qish	
ʻ ʻ
fasllarida Movarounnahr  hududlariga tez-tez bostirib kirar, shahar  va qishloqlarni
talab   ketar   edilar.   Karmana   ham   bundan   mustasno   emas   edi.   Ayniqsa,   1431   va
1435   yillardagi   Abulxayrxon   hujumi   Samarqanddan   Хorazmgacha   bo lgan	
ʻ
hududni   qamrab,   jumladan,   Karmana   va   uning   atroflarida   Shohrux   Mirzo   bilan
birga o g`li Ulug`bek ham bu jangu jadallarda ishtirok etgan.	
ʻ
25 2.2. Temur davlati tashqi siyosatining asosiy yo‘nalishlari.
Bir   tomondan   hali   Chingiziy   mo‘g‘ullarning   xavfi   kuchli   ekanligi,
chegaralar   xavfsizligini   ta’minlash,   Chig‘atoy   ulusiga   egalik   qilish,   ikkinchi
tomondan,   Buyuk   Ipak   yo‘li   ustidan   nazoratni   qo‘lga   olish   muammosi   Amir
Temurdan to‘g‘ri tashqi siyosat yo‘nalishlarini belgilashni talab etdi.
Sohibqiron   Amir   Temurning   mo‘g‘ul   zulmiga   zarba   berishi   unga   yangicha
muammolarni   tug‘dirdi.   Vaziyat   Amir   Temurdan   Xorazm,   Oltin   O‘rda,
Mo‘g‘uliston,   Eron,   Xuroson   kabi   o‘z   davrining   kuchli   davlatlari   bilan   yangicha
bir-biridan farqlanuvchi tashqi siyosat yo‘nalishlarini belgilashni taqozo qildi.
Amir   Temur   avvalo   Chig‘atoy   ulusining   tarkibiy   qismi   bo‘lgan   Xorazmni
o‘z   davlati   xududiga   qo‘shib   olish,   shu   orqali   shimoliy   chegaralarni
mustahkamlash,   mazkur   hududda   kuchli   mudofaa   makonini   yaratish,   Oltin
O‘rdaning   Eron   va   Ozarbayjonda   hukmronlik   qilishiga   yo‘l   qo‘ymaslik,   uni
ikkinchi   darajali   mamlakatga   aylantirish,   Dashti   Qipchoqning   shimoliy   qismiga
o‘z ta’sirini o‘tkazish kabi maqsad va vazifalarni qo‘ygan edi.
Amir   Temur   o‘z   davlati   chegaralarini   mumkin   qadar   kengaytirishga
kirishadi.   Avvalo   u   Audaryo   va   Sirdaryo   oralig‘idagi   yerlarni,   shuningdek
Farg‘ona va SHosh viloyatlarini, so‘ngra Xorazmni o‘z tasarrufiga oladi.
Shunday qilib, Amir Temur Movarounnahr va Xorazmda feodal tarqoqlik va
o‘zaro   nizolarga   chek   qo‘yib,   Sirdaryo   bo‘ylaridan   Orol   dengizigacha   bo‘lgan
yerlarda yashovchi xalqlarni yagona davlat tasarrufiga birlashtirdi.
Sohibqiron   davlati   uchun   Oltin   O‘rdaning   birlashishi   va   kuchayishi
nihoyatda   xavfli   edi.   Buni   yaxshi   tushungan   Amir   Temur   Oltin   o‘rdani   tor-mor
qilib,   nafaqat   Movarounnahr,   balki   Rossiya,   Sharqiy   Yevropa,   jahon   tinchligini
yuzaga keltirdi. Ayniqsa, bu hol Rossiyaning mo‘g‘ullar zulmidan ozod etilishini,
madaniy   tomondan   taraqqiyotini   kamida   300   yilga   tezlashtirdi.   Shuningdek,
Sharqiy Yevropa xalqlarining ham mo‘g‘ullar hukmronligi ostiga tushib qolishi va
tsivilizatsiyasi   pasayib   ketishining   xavfini   bartaraf   qildi.   Bundan   tashqari,   Oltin
O‘rda,   Turkiya   va   Misr   o‘rtasidagi   harbiy-siyosiy   ittifoqning   shakllanishiga   yo‘l
qo‘ymadi. Buning bilan katta jahon xalqlari urushining hamda jahon tsivilizatsiyasi
26 tanazzulga uchrashining oldi olingan edi, deyish mumkin.
Haqiqatdan   ham,   Sohibqiron   Amir   Temur   davlatining   tashqi   siyosat
yo‘nalishida   Oltin   O‘rda,   Usmoniylar   davlati   hamda   Misr   davlati   katta   o‘rin
tutgan.   Amir   Temurning   rejalariga   dunyoda   yetakchi   mavqega   ega   bo‘lgan
davlatlarning   rahbarlari   -   Misr   sultoni   Barquq,   Usmoniylar   sultoni   Boyazid
Yildirim   halaqit   berayotgan,   buning   ustiga   ular   Oltin   O‘rda   bilan   birga   Amir
Temurni   yanchib   tashlashga   intilgan.   Manfaatlar,   xududlar   ustidagi   tortishuvlar
ham   yirik   davlatlar   orasidagi   ziddiyatlarning   keskinlashishiga   katta   ta’sir
ko‘rsatgan.
Halqaro   maydonda   vaziyatlar   keskinlashayotgan   bir   paytda   Amir   Temur
to‘g‘ri   diplomatik   tadbir   va   usullar   orqali   o‘z   oldida   turgan   murakkab   to‘siqlarni
yengib   o‘tdi.   Masalan,   qariyb   yigirma   yillik   ziddiyatlarga   qaramay   Misr   bilan
Amir Temur davlati o‘rtasida yirik janglar sodir bo‘lmagan 21
.
Haqiqatdan   ham,   Amir   Temur   davlati   va   uning   hukmdori
zamondoshlarining   e’tiborinigina   o‘ziga   jalb   etib   qolmay,   balki   jahon   siyosiy
doiralarida yuz bergan voqealarga ham ta’sir ko‘rsatgan. Ma’lumki, bu davrda, bir
tomondan, harbiy qudrati tobora oshib borayotgan Turkiyaning Bolqon yarim oroli
davlatlariga   nisbatan   tazyiqi   kuchayib,   butun   Yevropani   xavf   ostiga   solayotgan
bo‘lsa, ikkinchi tomondan bu qudratli davlatning o‘zi G‘arbga tomon shiddat bilan
bosib   kelayotgan   xavfli   raqib   Amir   Temur   davlatining   kuchli   tazyiqiga   duchor
bo‘lgan edi.
Shunday   qilib,   Kichik   Osiyoda   ikki   fotixning-o‘sha   vaqtda   harbiy   qudrati
jihatidan eng yuksalgan AmirTemur bilan G‘arbiy Yevropaga dahshat solib turgan
Yildirim   Boyazidning   manfaatlari   to‘qnashadi.   Bunday   siyosiy   vaziyatda
Turkiyaga   qarshi   vujudga   kelgan   dushman   kuchlarining   ma’lum   darajada
birlashuvi   tabiiy   edi.   Avvalambor   turk   sultoni   Boyaziddan   yengilib,   o‘z   yer   va
mulklaridan   mahrum   bo‘lgan   Kichik   Osiyo   mamlakatlarining   hukmdorlari   Amir
Temurdan   madad   so‘rab,   uning   Qorabog‘dagi   o‘rdugohiga   borib   qaror   topadilar.
Xatto   Vizantiya   va   Galatadagi   Genuya   hokimining   noibi   Frantsiya   qiroli   hamda
21
  Azamat Ziyo. O’zbek davlatchiligi tarixi. Toshkent, 2000. 234-b
27 Sultoniya   shahrining   katolik   missionerlari   yordam   so‘rab   Amir   Temurga   murojat
qiladilar.   Buning   evaziga   ular   harbiy   yurish   vaqtida   yordam   berish   hamda
Krnstantinopol   va   Peraning  Sulton  Boyazidga   to‘lab   kelgan  bojini   bundan  buyon
Amir Temurga to‘lashga vada qiladilar. Bunday taklif shubhasiz Temurga maqbul
tushadi. Chunki, Turkiyani dengiz sohillaridagi tayanchidan mahrum qilish uchun
unga   dengizdan   madad   zarur   edi.   Shunday   qilib,   XIV   asr   oxiri   va   XV   asr
boshlarida   Turkiya   sultoni   Yildirim   Boyazidga   zarba   berish   uchun   qulay   siyosiy
vaziyat   yuzaga   kelgan   edi.   Bu   imkoniyatdan   Amir   Temur   ustalik   bilan
foydalanadi.
Sohibqiron   Amir   Temur   jahonning   yigirma   yettita   mamlakatini   o‘ziga
bo‘ysundirib,   o‘z   davlatini   jahonning   buyuk   imperiyalri   qatoriga   olib   chiqdi.
Uning   hukmronligi   davrida   Movarounnahr   dunyo   taraqqiyoti   bilan   bevosita
bog‘lanib, jahonning katta madaniyatiga ega mamlakatlaridan biriga aylandi.
Shuningdek,   u   Yevro‘pa   davlatlari   bilan   ham   do‘stona,   hamkorlik   va
diplomatik   aloqalarni   o‘rnatishga   erishgan.   Bu   esa   saltanatning   nainki   sharqda
balki g‘arbda ham obro‘si oshishiga sabab bo‘lgan.
Jumladan,   Amir   Temur   davri   tarixini   o‘rganishda   Ispaniya   elchisi   Rui
Gonsales   de   Klavixoning   “Dnevnik   puteshestviya   v   Samarkand   ko   dvoru
Timura”(M,1990)   asari   katta   ahamiyat   kasb   etadi.  Klavixo   o‘z   davrining  qudratli
davlati sanalgan Ispaniyaning elchisi sifatida 1403–1406 yillarda Movarounnahrga
kelgan.   U   diplomatik   munosabatlarning   ishtirokchisi,   rasmiy   vakil   sifatida
Movarounnahrda  ko‘rgan  bilganlari,  unga   ko‘rsatilgan   yuksak   ehtirom   va   boshqa
taassurotlari   haqida   ma’lumotlar   qoldirgan.   “Kundalik”   Amir   Temur   davlatining
kuch –qudrati, ichki va tashqi siyosati, rasmiy marosimlar, oilaviy munosabatlari,
ilm – fan taraqqiyoti, urf –odatlar, me’morchilik va boshqa milliy an’analar haqida
bizga   ko‘plab   qimmatli   ma’lumotlarni   beradi.   Sohibqiron  Amir   Temurning  jahon
sivilizatsiyasini rivojlantirish faoliyatini ikki davrga bo‘lish mumkin:
Birinchisi,   1360-1386   yillarda   Amir   Temurning   Movarounnahrda
markazlashgan   davlat   qurish   yo‘lidagi   kurashi   va   o‘lkani   madaniy   tomondan
28 rivojlantirish uchun qilgan sayi harakati 22
.
Ikkinchisi, 1386-1402 yillar. Bu davrda Sohibqiron davlatlararo iqtisodiy va
madaniy aloqalarni hamda sivilizatsiyani mustahkamlashni amalga oshirdi.
Umuman   olganda,   Amir   Temurning   tashqi   siyosatda   qo‘llagan   tadbirlari
davlatning   siyosiy,   mudofaa   va   iqtisodiy   qudratini   kuchaytirishga   xizmat   qildi.
Amir   Temur   saltanat   boshqaruvida   ijtimoiy   sohaga   katta   e’tibor   qaratilgan.
Mamlakatda   ijtimoiy   guruhlarning   o‘n   ikki   toifaga   ajratilishi   va   ularning
manfaatlariga   mos   davlat   boshqaruvini   olib   borilishi   davlatchilikning   o‘ziga   xos
xususiyatlaridandir.   Davlat   hokimiyatini   amalga   oshirishda   ijtimoiy   tizimlar,
ularning talab va ehtiyojlari inobatga olingan.
Amir   Temur   davri   ijtimoiy   tizimida   urug‘-qabilachilik   an’analari   ham
jamiyat va davlat boshqaruvida katta ahamiyat kasb etgan.
Davlat   tomonidan   bu   sohani   rivojlantirishga   e’tibor   qaratilishi   saltanatda
ijtimoiy   qatlamlarning   ko‘’ayishi,   ular   o‘rtasida   toifalashuv   jarayonlarining
tezlashishiga ko‘mak bergan. Masalan qishloqda, savdogarlar orasida turli bir soha
vakillarining yangi toifalari yuzaga kelishiga zamin yaratilgan. Savdogarlar orasida
xalqaro   savdo   ishlari   bilan   shug‘ullanuvchi   eng   nufuzli   -   tujjorlar,   shuningdek
mamlakat   savdosida   muhim   o‘rin   tutgan   ahl-i   bozor-   sotuvchi   savdogarlar,   olib
sotarlar va boshqa guruhlar ham mavjud bo‘lgan.
Yirik   va   mayda   xususiy   yer   egalari,   ijarachilar,   erkin   dehqonlar,   qullar
qishloq xalqining o‘ziga xos tabaqalarini tashkil  etar edi. Amir Temur saltanatida
ishlab   chiqarish   va   savdoning   taraqqiy   etishi   qishloq   boylarining   shahar   hayoti
ya’ni tadbirkorlik faoliyati bilan bog‘lanib ketishiga olib kelgan.
Bu   davrda   yer   egaligi   to‘rt   xilda:   1-davlat   mulki   (mamlaka);   2-xususiy
yerlar; 3-vaqf yerlari; 4- jamoa yerlariga bo‘lingan bo‘lib oddiy xalqning ba’zilari
u yoki bu qismida ishlar edilar.
Bu   davrda   hunarmandchilik   rivojlangan,   bu   esa   ishlab   chiqarish   va   tashqi
savdoning   kelgusi   taraqqiyotiga   katta   ijobiy   ta’sir   ko‘rsatgan.   Saltanatda   ijtimoiy
himoya   yaxshi   yo‘lga   qo‘yilgan   bo‘lib,   kam   ta’minlangan,   nogiron,   yetim   –
22
  Karimov Sh., Shamsutdinov R. Vatan tarixi, Toshkent, 1997. 213-b
29 yesirlar   davlat   himoyasida   bo‘lgan.   Kambag‘al   kishilarning   tadbirkorlik,
dehqonchilik bilan shug‘ullanishlari, uy – joy qurilishlari uchun davlat xazinasidan
moliyaviy   va   moddiy   yordamlar   ko‘rsatilgan.   Umuman   olganda,   Amir   Temur
davlatida shakllangan bu tizimni boshqaruvning muhim ijtimoiy konsepsiyasi  deb
baholash   mumkin.   Amir   Temur   saltanatining   markaziy   va   mahalliy   boshqaruv
tizimini   taxlil   etadigan   bo‘lsak,   bu   masala   hali   alohida   mavzu   sifatida   tahlil
etilmagan   bo‘lsa-da,   olimlar   o‘z   asarlarida   muammoga   qisqacha   to‘xtalib
o‘tganlar1.   Azamat   Ziyo   Amir   Temur   davrida   boshqaruv   ikki   idora   -   dargoh   va
devonlarga   (vazirliklarga)   bo‘linganligi,   ularning   vazifalari,   «soxta   xon»lar
Suyurg‘atmish va Mahmudxon haqida fikr – mulohazalar bildirib o‘tadi.
Amir   Temur   rasman   saltanatni   o‘zi   va   avvalo   Suyurg‘atmish,   keyinchalik
Mahmudxon kabi xonlar bilan boshqargan, ularning nomi bilan birgalikda tangalar
zarb   qilgan   bo‘lsa   ham   amalda   barcha   hokimiyat   uning   qo‘lida   to‘langan   edi.   U
cheklanmagan hokimiyatga ega bo‘lib, amr-farmonlari so‘zsiz ijro etilgan.
O‘zi   barpo   etgan   markazlashgan   mamlakatda   hokimiyatni   amalga   oshirish
masalasida hamda bu hokimiyatni amalga oshiradigan shaxslar xususida ham Amir
Temur o‘z tuzuklarida alohida ko‘rsatmalar beradi. Sohibqiron hokimiyatni amalga
oshiradigan   shaxslarni   alohida   e’tibor   va   sinchkovlik   bilan   tanlash   kerak,   deb
hisoblar   edi.   Shuning   uchun   ham   o‘z   tuzuklarida   “Vazir   tutish   tuzugi”   degan
alohida bir bo‘lim ajratishni zarur deb topgan.
Amir   Temur   vazirda   to‘rtta   zarur   fazilat   bo‘lishligini   talab   qilgan:   asllik,
toza   nasllik;   o‘tkir   va   sezgir   aql;   askar   va   fuqaro   ahvolidan   xabardorlik;   sabr-
chidamlilik va tinchliksevarlik. “Qaysi  vazir soflik, to‘g‘rilik bilan vazirlik ishiga
kirishib, davlatning moliya, mulkiya ishlarini diyonat, savob bilan, nafsi buzuqlik
qilmay, omonatga xiyonat qilmay bajarar ekan, u eng oliy martabaga munosibdir”.
Bunday   vazir   Amir   Temurning   fikricha,   “davlatning   sherigi”   deb   atalishi   kerak,
unga   ko‘rsatilayotgan   hurmat   uning   xizmatlariga   mos   keladi,   uning   so‘zlariga
qo‘rqmay ishonsa bo‘ladi, chunki uning hamma gaplarida donolik bor.
Sarkardalikka   tayinlashga   ham   Amir   Temur   alohida   e’tibor   qaratgan.   U
amirlarning   zoti   baland   bilan   bo‘lishligi   bilan   bir   qatorda   ko‘ngli   toza,   aql-
30 farosatli,   bahodir   va   dovyurak,   ehtiyotkor   va   tadbirkor,   sergak   va   mulohazali
bo‘lishligini talab qilgan.
Amir Temur yigirma yetti davlatni o‘z ichiga olgan saltanatni yetti vazirlar
yordamida   boshqargan1.   Ulardan   to‘rt   vazir   oliy   dargoh   ishlarini   yuritsa,   uchta
vazir   viloyatlar   ishlari   bilan   mashg‘ul   bo‘lgan.   Vazirlar   Devonbegiga
bo‘ysunganlar   va   bu   oliy   tashkilot   Oliy   devon   deyilgan.   Unga   Devonbegi
boshchilik qilgan 23
.
Beatris   Mants   Amir   Temur   bosh   mahkamasi   Devoni   a’lo   va   Devoni
buzurgdan   tashkil   to‘ganligi,   bu   ikki   Devon   ‘arallel   ravishda   Amir   Temur
markaziy boshqaruvida mavjud bo‘lganligi, Devoni a’lo fuqarolik ishlari bo‘yicha
forsiy an’analar bilan boshqarilgani haqida fikr-mulohazalar bildirilgan. U Devoni
buzurg oliy tabaqa  zodagonlar   hisoblanmish  chig‘atoy amirlari  va  shoh  xonadoni
a’zolari masalalari bilan shug‘ullanadigan oliy tribunal sud ekanligini aytib o‘tgan.
U   saltanatini   to‘rt   ulusga   bo‘lib,   ularga   o‘z   o‘g‘il   va   nabiralarini   hukmdor   etib
tayinlagan.
Amir   Temur   davlatni   mahalliy   ma’muriy   hududlarni   tashkillashtirishda
mamlakatni   mo‘g‘ullar   kabi   ulus,   viloyat   va   tumanlarga   bo‘lgan.   Shuningdek,
viloyat   va   tumanlarga   ham   asosan   temuriy   shahzodalar   va   harbiy   lashkarboshilar
rahbarlik qilgan.
Amir   Temur   viloyat,   tumanlarga   ko‘pincha   mamlakat   hayotida   katta   o‘rin
tutgan   olimlar,   janglarda   sinalgan,   baxodirlik   ko‘rsatgan   harbiylarni   tayinlagan.
Harbiy   zodagonlarning   davlat   boshqaruvida   ishtirok   etishi   o‘rta   asrlarda   harbiy
feodalizm   bosqichi   rivojlanganligini   ko‘rsatadi.   Bunda   harbiy   va   fuqarolik
hokimiyati   uyg‘unligi   yaratilgan   edi.   Amir   Temur   janglarda,   davlat   ishlarida
toblangan,   sadoqatli,   tadbirkor,   olim   kishilarni   o‘z   o‘g‘illariga   maslahatchi   qilib
tayinlagan   va   ular   orqali   ma’muriy   hududlarda   boshqaruvning   xolislikini
ta’minlashga   intilgan.   Saltanat   boshqaruvida   tashkil   etilgan   davlat   nohiya-
okruglarga,   o‘nmingliklar-tumanlarga,   mingliklar-   hazora,   yuzliklar-sada   va
o‘nliklar -dahalarga bo‘lingan. Bundan ko‘rinib turibdiki, mahalliy boshqaruvning
23
  Azamat Ziyo. O’zbek davlatchiligi tarixi. Toshkent, 2000. 234-b
31 o‘nliklar   tizimi   mavjud   bo‘lib,   uning   asosiga   belgilangan   tartibda   Amir   Temur
qo‘shini   uchun   askar   yetkazib   berish   vazifasi   qo‘yilgan1.   Amir   Temur   davrida
mahalliy boshqarish ishlari yaxshi tashkillashtirilgan bo‘lib, har bir viloyat shahar,
tumanlarning o‘z hokimi, moliya devoni, qozisi, muftisi, mutavallisi va muxtasibi
bo‘lgan. Har bir shahar va qishloqqa kutvol, ya’ni komendant tayin etilgan. 
32 XULOSA
Xulosa   o‘rnida   shuni   ta’kidlash   joizki,   temuriylar,   ayniqsa   Amir   Temur
davri   tashqi   siyosiy   aloqalari   va   diplomatiyasi   hech   bir   mubolag asiz   xalqaroʻ
munosabatlar   tariximizning   eng   yorqin   sahifalaridan   deya   olamiz.   Sohibqiron
Amir   Temur   ham   o z   navbatida   qudratli   saltanat   shakllantirgach,   o sha   davrning	
ʻ ʻ
deyarli barcha yirik davlatlari va ularning hukmdorlari bilan faol diplomatik aloqa
o rnatgan.   Turli   davlatlarga   shu   jumladan,   G arbiy   Yevropa   davlatlariga   o z	
ʻ ʻ ʻ
elchilarini   yuborgan,   shuningdek,   uning   huzuriga   G arbiy   Yevropa   hukmdorlari	
ʻ
tomonidan yuborilgan elchilarini qabul qilgan. Amir Temur 1402-yilning bahorida
Kastiliya va Leon qiroli (Ispaniya) qiroli Genrix III, 1402- yilning yozida Fransiya
va   Angliya   hukmdorlari   Karl   VI   va   Genrix   IV   saroyiga   elchilar   yuborgan   va   bu
davlatlar   Amir   Temur   maktubida   yo llagan   takliflarni   mamnuniyat   bilan   qabul	
ʻ
qilgani, o z navbatida, ispaniyalik, fransiyalik, angliyalik va boshqa bir qator jami	
ʻ
20   dan   ortiq   xorijiy   davlat   elchilarini   o z   poytaxti   Samarqandda   qabul   qilgani	
ʻ
haqida   atroflicha   bayon   etilgan   ko plab   tarixiy   va   ilmiy   asarlar   bu   fikrni   yaqqol	
ʻ
tasdiqlaydi.
Temuriylar   diplomatiyasining   o ziga   xos   tomonlaridan   biri   u   temuriy	
ʻ
hukmdor   o zining   barcha   murojaatlarida,   hatto   qat’iy   talab   shaklida   yozilga	
ʻ
nomalarida   ham   Sharq   diplomatiyasiga   rioya   qilgan.   Amir   Temur   Yevropa
davlatlariga   yuborgan   elchilariga   Qirollar   bilan   olib   boriladigan   muzokaralar
uchun keng huquqlar bergani holda, ularga diniy masalalar yuzasidan fikrlashishni
mutlaqo man etgan. Masalan: Amir Temurning 1402-yilda Farangiston (Fransiya)
qiroli   Karl   VI   ga   yo llagan   maktubida   shunday   satrlarni   o qiymiz:   “Buyuk	
ʻ ʻ
hukmdorlar   va   do stlar   o rtasidagi   ulug   ishlar   haqida   bir-birlarini   ogoh   etish	
ʻ ʻ ʻ
odatiga bo ysinib, mazkur arxiyepiskop Janni siz janoblarining huzuriga jo natsak,	
ʻ ʻ
toki   ul   kishi   bizning   mamlakatimiz   va   hozirgi   ahvolimiz,   shuning   birla,   so nggi	
ʻ
paytlarda   bu   o lkalarda   sizning   g animlaringizga   nisbatan   sodir   bo lgan   voqealar	
ʻ ʻ ʻ
to g risida sizni xabardor etsinlar, batafsil so zlab bersinlar. Ul zotni ham sizning,	
ʻ ʻ ʻ
ham   bizning   odamimiz   tariqasinda   tavsiya   etmoqdamiz.   Ul   kishini   diniy
masalalardan   tashqari   boshqa   barcha   masalalarda   ishonchli   vakil   deb
33 tinglag aysiz”.   Ushbu   maktubdagi   so nggi   jumla   bilan   Amir   Temur   o ziningʻ ʻ ʻ
musulmon   imperiyasi   hukmdori   sifatida   diniy   masalalar   yuzasidan   muzokaralar
olib  borish   niyati   yo qligini   bildirishi   bilan  bir   qatorda,   nasroniyni   e’tiqodiga   oid	
ʻ
o z  xizmatkorining bu  sohada  umuman hech  qanday  haq-huquqga ega  emasligini	
ʻ
ham alohida qayd etgan.
Xulosa   qilib   aytganda,   Amir   Temur   va   Temuriylarning   G arb   va   Sharq	
ʻ
davlatlari bilan diplomatik aloqalari juda yaxshi rivojlangan. G arbiy Yevropaning	
ʻ
bir   qator   davlatlari   bilan   savdo-sotiq   munosabatlarida   doimiy   tarzda   yo lga	
ʻ
qo yilgan   bo lib,   savdoda   asosan   shoyi,   qimmatbaho   madanlar,   toshlar   G arb	
ʻ ʻ ʻ
davlatlari   hukmdorlari,   zodagonlari   va   aholi   tomonidan   juda   qadrlangan.   Shu
sababli   Sharq   va   G arb   o rtasida   savdo   aloqalari   rivojlangan.   Fransiya,   Angilya,	
ʻ ʻ
Ispaniya va boshqa 20 ga yaqin G arbiy, Markaziy va Sharqiy Yevropa davlatlari	
ʻ
bilan   elchilik   aloqalari   ham   rivojlangan.   Elchilik   aloqalarida   ham   asosan   savdo-
sotiqni   rivojlantirishga   qaratilgan.   Chunki,   savdo-sotiq   mol   ayirboshlash
rivojlansa,   davlatlar   ham   rivojlangan.   Shu  jihatdan  ham   Amir  Temur  bilan  G arb	
ʻ
davlatlari o rtasida diplomatik aloqalarni rivojlanganini ko rishimiz mumkin	
ʻ ʻ
34 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI
I. Raxbariy adabiyotlar
1.Mirziyoev   Sh.M.   Erkin   va   farovon,   demokratik   O‘zbekiston   davlatini
birgalikda barpo etamiz. - T.: "O‘zbekiston", 2016.- 56 b.
2. Mirziyoev Sh.M. Qonun ustuvorligi va inson manfaatlarini ta'minlash - yurt
taraqqiyoti va xalq farovonligining garovi. - T.: "O‘zbekiston", 2017. - 48 b. 
3.   Mirziyoev   Sh.M.   Buyuk   kelajagimizni   mard   va   olijanob   xalqimiz   bilan
quramiz. - T.: «O‘zbekiston», 2017.-488 b. 
II. Asosiy adabiyotlar
1. Asqarov   A.   O‘zbekiston   tarixi   (eng   qadimgi   davrlardan   eramizning   V
asrigacha) T, 1994.
2. Ahmedov B. O‘zbekiston tarixi manbalari, Toshkent, 1991.
3. Ahmedov B. Tarixdan saboqlar. T, 1994.
4. Azamat Ziyo. O‘zbek davlatchiligi tarixi. Toshkent, 2000.
5. Muhammadjonov. A. O‘zbekiston tarixi, Toshkent, 1994.
6. Karimov Sh., Shamsutdinov R. Vatan tarixi, Toshkent, 1997.
7. Hidoyatov G. A. Mening jonajon tarixim. T, 1992.
8. Temurning me’moriy merosi. T. 1996   y.
9. Temur va temuriylar saltanati. T. 1996   y.
10. Sagdullayev A.S., Aminov B.B., Mavlonov O‘.M., Norqulov N.
11. O‘zbekiston tarixi: davlat va jamiyat taraqqiyoti. - T., 2000 yil.
12. J.   Eshov,   A.   A.   Odilov   O zbekiston   tarixi   II   kitob   (XIV   asr   o‘rtalaridan   -ʻ
XIX asr ikkinchi yarmigacha)    2020-yil. 358-b
13. Qodirov T. “Istiqlol bergan imkoniyat”. “Hidoyat” jurnali. 2018 - yil 8 -son.
20-bet
14. Jumayeva   Nilufar   "Sharq   allomalari   ilmiy   merosi"   qo llanma   "Buxoro",	
ʻ
2022.
15. SHirinov   T.   O zbek   davlatchiligining   teran   ildizlari.//Ma rifat,   2001,   5	
ʻ ʼ
dekabr.
35 III.internet manbalar
1. http://www.kutubxona.uz
2. http://www.literature.uz
3. http://www.ziyonet.uz
4. http://www.alishernavoiy.uz
36

MUNDARIJA

 

KIRISH…………………………………………………………………………….3

I BOB. AMIR TEMUR DAVLATINING TASHQI SIYOSATI VA DIPLOMATIYASI……………………………………………………….…….…5

1.1. Amir Temur davlati diplomatik yozishmalarining davlatchilikdagi o‘rni….…5

1.2. Temuriylarning gʻarb davlatlari bilan siyosiy diplomatik munosabatlari…………………………………………………………………..….12

II BOB. XIV-XV ASRLARDA TEMURIYLARNING YEVROPA DAVLATLARI BILAN DIPLOMATIK ALOQALARI……………………...17

2.1. XIV-XV asr Temuriylar saltanati tashqi diplomatik aloqalari tarixida sulton Mironshoh va Ulugʻbekning tutgan oʻrni va roli……..…………………………...17

2.2.Temur davlati tashqi siyosatining asosiy yo‘nalishlari…………………….….25

XULOSA………………………………………………………………………….31

FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI…………………………..33