Turkiston general gubernatorligida maorif sohasidagi siyosati kurs ishi

O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY TA’LIM,
FAN VA INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
OSIYO XALQARO  UNIVERSITETI
IJTIMOIY FANLAR VA TEXNIKA FAKULTETI
XORIJIY TIL VA  IJTIMOIY   FANLAR    KAFEDRASI
«O’zbekiston tarixi» fanidan
K U R S   I S H I
MAVZU: “ Turkiston general gubernatorligida maorif sohasidagi
siyosati ”
Bajardi:___________           guruhi talabasi _________________________
(imzo)                                                           (ismi sharifi)
Kurs ishi himoya qilingan sana   “____” __________2025 y.
Baho  “_____” ___________
Ilmiy rahbar:            __________     ____________________
(imzo)                (ismi sharifi)
Komissiya a’zolari:  __________     ____________________
(imzo)                (ismi sharifi)
__________     ___________________
(imzo)                (ismi sharifi) Buxoro – 2025 yil 1IJTIMOIY FANLAR  VA TEXNIKA FAKULTETI
______________________________________________KAFEDRASI
«_______________________________________________» fanidan
Guruh________________________________________________________
Talaba familiyasi va ismi-sharifi___________________________________
Kurs ishi mavzusi_______________________________________________
Kurs ishining tarkibi_____________________________________________
______________________________________________________________
______________________________________________________________
______________________________________________________________
Kurs ishi himoyasida talabaga berilgan savollar ro'yxati:
_____________________________________________________________
_____________________________________________________________
_____________________________________________________________
_____________________________________________________________
_____________________________________________________________
_____________________________________________________________
Jadval va grafik materialning miqdori  (muhim chizmalarning  ko'rsatgichi):
_____________________________________________________________
_____________________________________________________________
_____________________________________________________________
_____________________________________________________________
Kurs ishining ijobiy tomonlari:
_____________________________________________________________
_____________________________________________________________
_____________________________________________________________
Kurs ishining kamchiliklari:
_____________________________________________________________
_____________________________________________________________
Kurs ishiga qo'yilgan baho
“_______”____________________________________________________
Kurs ishi rahbarining ismi sharifi va imzosi   _________________________ 2 MUNDARIJA
Kirish ……………………………………………………………….…………..3
I. BOB:   Turkiston   general   gubernatorligi   davrida   maorif   siyosatining
shakllanishi
1.1. Turkiston general gubernatorligining tashkil topishi va boshqaruv tizimi …6
1.2. Maorif sohasida olib borilgan dastlabki siyosiy chora-tadbirlar ………….11
1.3. Maorif siyosatining asosiy maqsadlari va ideologik yo‘nalishi …………..15
II. BOB:   Turkiston   maorif   siyosatining   amaliy   natijalari   va   mahalliy
ziyolilar pozitsiyasi
2.1. Mahalliy aholining maorif siyosatiga munosabati ………………….….…18
2.2. Jadid maktablari va yangi usul ta’limining rivojlanishi ……………....…..24
2.3. Maorif siyosatining uzoq muddatli ta’siri va tarixiy merosi …………..….27
Xulosa ……………………………………………………………………..…..31
Foydalanilgan adabiyotlar …………………………………………….…..…33 3 Kirish
Mavzuning dolzarbligi   Turkiston general gubernatorligi davri (1886–1917
yillar)   Markaziy   Osiyoda   maorif   sohasida   tub   o‘zgarishlar   yuz   bergan   davr
sifatida tarixda muhim o‘rin tutadi. Shu davrda ta’lim tizimi rus imperiyasining
siyosiy   nazorati   ostida   tashkil   etilgan   bo‘lib,   u   mahalliy   aholi   hayoti,   ijtimoiy
tartib   va   madaniyatning   rivojlanishiga   bevosita   ta’sir   ko‘rsatgan.   Mazkur
davrda maktablar, madrasalar  va boshqa o‘quv muassasalari  orqali aholiga rus
tili,   tarixiy   bilimlar   va   yangi   fanlar   kiritilgan.   Bu   jarayon   mahalliy   an’anaviy
ta’lim tizimiga raqobat va o‘zgarishlar olib keldi.
Turkiston general  gubernatorligida maorif siyosati  shakllanishi  bilan birga,
imperiya siyosatining millatni birlashtirish va nazorat qilish strategiyasi amalga
oshirilgan.   Shu   bois,   ta’lim   tizimi   nafaqat   bilim   berish,   balki   siyosiy   va
ideologik   vosita   sifatida   ham   ishlatilgan.   Bu   mavzu   dolzarb,   chunki   u   nafaqat
tarixiy jihatdan, balki hozirgi kunda ta’lim tizimini takomillashtirish va tarixiy
tajribalarni   tahlil   qilish   uchun   ham   muhim   ahamiyatga   ega.Bundan   tashqari,
Turkiston   davridagi   maorif   siyosati   mahalliy   aholi   va   rus   ma’muriyati
o‘rtasidagi   munosabatlarni,   jamiyatning   madaniy   o‘zgarishlarini,   ijtimoiy
qatlamlarning rivojlanishini tushunishga yordam beradi. Shu sababli, bu mavzu
o‘rganish   orqali   zamonaviy   ta’lim   siyosatidagi   xatoliklar   va   muvaffaqiyatlar
tahlil   qilinishi   mumkin.P   rezident imiz   Shavkat   Mirziyoyevning  ta’kidlashicha,
“Ta’lim-tarbiya – bu bizning kelajagimiz, hayot-mamot masalasi. Shu bois, bu
sohadagi islohotlarni kechiktirishga haqqimiz yo‘q 1
” Shuningdek, mavzu ilmiy
jihatdan   Markaziy   Osiyo   tarixshunosligi,   pedagogika   va   siyosatshunoslik
sohalari   uchun   qimmatli   bo‘lib,   hududdagi   ta’lim   tizimining   rivojlanish
strategiyasini aniqlash imkonini beradi.
Mazkur mavzu dolzarb ekanligi shuningdek, hududning o‘tmishdagi siyosiy
va madaniy o‘zgarishlarini tahlil qilish, xalqning maorif darajasini baholash va
1
  Prezident Shavkat Mirziyoyevning 2022-yil 28-yanvardagi maktab ta’limini rivojlantirish 
masalalari yuzasidan o‘tkazilgan videoselektor yig‘ilishidagi nutqi. Manba:  Yuz.uz 4zamonaviy ta’lim siyosatida tarixiy tajribalarni hisobga olish uchun zarur. Shu
bilan birga, mavzu bugungi kunda mahalliy ta’lim tizimini rivojlantirish, yangi
metodlar joriy qilish va ta’lim sifati samaradorligini oshirishga hissa qo‘shadi.
Mavzuning   o‘rganilganlik   darajasi   Turkiston   general   gubernatorligida
maorif   siyosati   mavzusi   tarixiy   tadqiqotlarda   keng   o‘rganilgan,   lekin   ba’zi
jihatlari   hali   ham   mukammal   tahlil   qilinmagan.   Shu   mavzu   bo‘yicha   Rossiya
arxiv hujjatlari, mahalliy tarixshunoslik asarlari va zamonaviy ilmiy maqolalar
mavjud.   Ular   orqali   maorif   siyosatining   shakllanishi,   rivojlanishi   va
amaliyotdagi   natijalari   tahlil  qilingan.   Tarixiy  manbalar   maktablar   soni,  o‘quv
dasturlari, o‘qituvchilar tayyorlash va mahalliy aholiga ta’lim berish jarayonini
batafsil   ko‘rsatadi.   Shuningdek,   mahalliy   maktablar   va   madrasalarning
faoliyati,   ular   orqali   olingan   natijalar   va   yuzaga   kelgan   muammolar   haqida
ma’lumotlar   mavjud.   Biroq,   mavzu   hali   ham   ayrim   jihatlari   bilan   to‘liq
yoritilmagan.   Masalan,   mahalliy   aholi   bilan   o‘quv   jarayoni   o‘rtasidagi
munosabat, ta’lim siyosatining ijtimoiy ta’siri, madaniy integratsiya va mahalliy
an’anaviy ta’lim  tizimiga ta’siri  bo‘yicha  chuqur  tadqiqotlar  yetarli  emas. Shu
sababli,   mavzuni   chuqur   o‘rganish,   tarixiy   manbalarni   tahlil   qilish   va
zamonaviy ilmiy tadqiqotlar bilan solishtirish muhimdir.
Kurs ishining nazariy va amaliy ahamiyati   Mazkur kurs ishining nazariy
ahamiyati Turkiston general gubernatorligida maorif siyosatini o‘rganish orqali
Markaziy Osiyoda ta’lim tizimining tarixiy jarayonlarini chuqurroq tushunishga
yordam   beradi.   U   davr   maktablari,   madrasalari   va   boshqa   o‘quv   muassasalari
faoliyati, dars dasturlari va pedagogik metodlarni tahlil qilish imkonini beradi.
Shu   orqali   tarixiy   jarayonlarning   ijtimoiy,   siyosiy   va   madaniy   kontekstdagi
o‘rnini   aniqlash   mumkin   bo‘ladi.Nazariy   jihatdan,   ish   Markaziy   Osiyo
tarixshunosligi,   pedagogika   tarixi   va   siyosatshunoslik   sohalariga   qo‘shimcha
ilmiy   material   beradi.   Turkiston   general   gubernatorligi   davrida   amalga
oshirilgan   maorif   siyosati   va   uning   natijalari   zamonaviy   tadqiqotlarda   ta’lim
siyosatini shakllantirishda manba sifatida xizmat qilishi mumkin. 5Amaliy   ahamiyati   esa   nafaqat   tarixiy   tahlil   bilan   cheklanib   qolmay,   balki
hozirgi kunda ta’lim tizimini rivojlantirish, o‘quv dasturlarini takomillashtirish
va   pedagogik   metodlarni   joriy   etishda   qo‘llanilishi   mumkin.   Shu   bilan   birga,
mahalliy   aholi   va   ta’lim   muassasalari   o‘rtasidagi   ijtimoiy   munosabatlarni
o‘rganish orqali jamiyatda bilim darajasini oshirish, ta’limning samaradorligini
aniqlash   va   kelgusida   strategik   rejalarni   ishlab   chiqish   imkoniyati   yuzaga
keladi.Shuningdek,   ish   orqali   mahalliy   va   hududiy   tarixiy   tajribalarni   tahlil
qilib, imperiya siyosati ostida ta’lim tizimining qiyinchiliklari, muvaffaqiyatlari
va pedagogik yondashuvlarni o‘rganish mumkin. Bu esa bugungi kunda ta’lim
siyosatini ishlab chiqishda tarixiy tajribalarni inobatga olishga yordam beradi.
Kurs   ishining   ob’ekti   –   Turkiston   general   gubernatorligida   maorif   tizimi
va uning rivojlanish jarayonlari.
Kurs   ishining   predmeti   –   maorif   sohasida   olib   borilgan   siyosat,   uning
shakllanishi, amalga oshirilishi va natijalari.
Kurs   ishining   maqsadi   –   Turkiston   general   gubernatorligida   maorif
siyosatini   tarixiy   manbalar   asosida   o‘rganish,   uning   ijtimoiy,   madaniy   va
siyosiy ta’sirini tahlil qilish.
Kurs ishining Vazifalar i
 Turkiston   general   gubernatorligida   maorif   tizimining   tashkil   etilishi   va
rivojlanishini o‘rganish;
 Mahalliy maktablar va o‘quv muassasalarining faoliyati haqida tahlil qilish;
 Maorif siyosatining ijtimoiy, iqtisodiy va madaniy natijalarini aniqlash;
 Mavzuga oid tarixiy manbalarni va ilmiy adabiyotlarni tahlil qilish;
 Mavzuning   dolzarb   jihatlari   va   kelgusidagi   tadqiqotlar   uchun   tavsiyalar
ishlab chiqish.
Kurs   ishi   mavzusining   tuzilishi   Kurs   ishi   kirish,   ikki   asosiy   bob,   har   bir
bobda uch bo‘lim, xulosa va foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxatidan iborat. 6I. BOB: Turkiston general gubernatorligi davrida maorif siyosatining
shakllanishi
1.1. Turkiston general gubernatorligining tashkil topishi va boshqaruv
tizimi
Turkiston   general   gubernatorligi   1886-yilda   tashkil   etilgan   bo‘lib,   Rossiya
imperiyasi   tomonidan   Markaziy   Osiyodagi   hududlarni   boshqarish   va   nazorat
qilish   maqsadida   yaratilgan.   Bu   hudud   Samarqand,   Buxoro,   Farg‘ona   vodiysi,
Toshkent   va   boshqa   shaharlardan   iborat   bo‘lib,   siyosiy,   iqtisodiy   va   madaniy
jihatdan strategik ahamiyatga ega edi.
Tashkil   etilganidan   so‘ng,   general   gubernator   hududdagi   barcha   ma’muriy
hokimiyatni   birlashtirib,   markaziy   hukumati   siyosatini   amalga   oshirish   bilan
shug‘ullangan. Uning zimmasiga harbiy, moliya va ta’lim sohalaridagi nazorat
vazifalari ham yuklatilgan. Shu bilan birga, hududdagi mahalliy boshliqlar bilan
ishlash,   ijtimoiy   tartibni   saqlash   va   aholi   bilan   aloqa   o‘rnatish   ham   asosiy
vazifalaridan biri bo‘lgan. 2
Turkiston   general   gubernatorligi   davrida   maorif   siyosatini   tashkil   etishda
boshqaruv   tizimi   markaziy   imperiya   siyosatiga   moslashtirilgan.   Ta’lim   tizimi
asosan   rus   maktablari   va   imperiya   standartlariga   moslashtirilgan   o‘quv
dasturlari  orqali  shakllantirilgan. Shu bilan birga, mahalliy madrasalar  va xalq
ta’lim muassasalari ham nazorat ostida bo‘lgan.
Boshqaruv   tizimi   bir   qator   organlardan   iborat   bo‘lib,   general   gubernator
boshqaruvning   yuqori   markazi   sifatida   qarorlar   qabul   qilgan.   Hududiy
boshqaruv esa okrug va tuman darajasida tashkil etilgan bo‘lib, har bir hududda
ta’lim,   sog‘liqni   saqlash   va   ijtimoiy   masalalarni   kuzatib   borish   mas’uliyatiga
ega bo‘lgan.
Maorif   sohasida   siyosiy   nazorat   ayniqsa   muhim   bo‘lib,   rus   imperiyasi
mahalliy   aholining   rus   tilini   o‘rganishi   va   imperiya   madaniyatiga   integratsiya
2
 Abdirashidov, Z. Yangi ta’lim tizimi uchun kurash. Toshkent: O‘zbekiston Milliy 
Universiteti nashriyoti, 2022, b. 12–56. 7qilinishini maqsad qilgan. Shu sababli, barcha maktablar va o‘quv muassasalari
ma’lum   standartlar   va   darsliklar   asosida   ishlashga   majbur   bo‘lgan.Bundan
tashqari,   general   gubernatorlikning   tashkil   topishi   bilan   mahalliy   aholining
siyosiy, iqtisodiy va ijtimoiy hayotiga ta’sir kuchaygan. Bu davrda ta’lim tizimi
nafaqat bilim berish, balki siyosiy va ideologik vosita sifatida ham ishlatilgan.
Bosib   olingan   hududlarda   imperiya   hukmronligini   o‘rnatish,   mustahkam
o‘rnashib olish, istilo qilingan joylarni qo‘ldan chiqarmaslik uchun, eng avvalo,
mustamlakachilar   o‘zlariga   mos   boshqaruv   tartiblarini   ishlab   chiqishi   va   uni
o‘lkada   joriy   qilishi   kerak   edi.   Mustamlakachilik   siyosatining   to‘liq   amalga
oshirilishida   boshqaruv   tartiblari   asosiy   tayanch   hisoblangan.   Boshqaruv
tartiblari   istilochilik   yurishlari   bilan   birga   turli   ko‘rinishlarda   tashkil   qilinib,
tajriba-sinovlardan   o‘tkazilgan   holda   o‘zgartirib   borilgan.   Rossiya
imperiyasining   O‘rta   Osiyoda   olib   borgan   bosqinchilik   siyosatining   davom
ettirilishi natijasida mustamlakaga aylantirilgan hududlar kengayib borgan.
Bosib   olingan   hududlarni   boshqarish   tartiblari   va   uning   qanday   bo‘lishi
kerakligi   masalasi   juda   ko‘p   hamda   uzoq   vaqt   imperiya   hukmron   doiralarida
turli soha vakillari ishtirokida muhokama qilingan. Ushbu masalani hal qilishda
ehtiyotkorlik bilan uzoqni ko‘zlab ish ko‘rish, hech nimada tavakkal qilmaslik
tamoyiliga   tayangan   holda   ish   olib   borilgan.   Turkiston   general-gubernatori   S.
M.   Duxovskoy   (1898–1901):   Turkiston   o‘lkasi   boshqa   o‘lkalarga   nisbatanʻʻ
tarixiy o‘tmishi, etnografik xususiyatlarini  hisobga olgan holda alohida e’tibor
berilishini   talab   qiladi ,   —   degandi.   Podsho   hukumati   Toshkentni   bosib	
ʼʼ
olgandan   so‘ng,   1865-yil   6-avgustda   Aleksandr   II   Turkiston   viloyatini   idora	
ʻʻ
qilish to‘g‘risidagi Muvaqqat Nizom ni tasdiqlaydi.	
ʼʼ 3
Boshqaruv harbiy zobitlar qo‘liga o‘tadi.
Ushbu   nizomda   boshqaruv   tizimi   Harbiy-xalq   boshqaruvi   nomi   bilan
ʻʻ ʼʼ
gubernator qo‘lida harbiy va fuqarolik ishlari mujassamlashtiriladi.
3
 Eshpulatova, N. XX asr boshida Turkistonning ijtimoiy-siyosiy va ma’naviy ahvoli. 
Tashkent: O‘zbekiston Fanlar Akademiyasi nashriyoti, 2023, b. 45–78. 8Viloyat   bo‘limlarga   bo‘linib,   ularning   boshliqlari   bir   vaqtning   o‘zida   harbiy
komendant   ham   hisoblangan.   Bo‘lim   boshliqlariga   mahalliy   aholi   ustidan
nazorat   qiluvchi   mustamlakachi   hukumat   vakillaridan   tayinlanadigan
boshqaruvchilar   bo‘ysungan.   1908–1910-yillarda   Turkiston   o‘lkasini   podsho
topshirig‘i   bilan   taftish   qilgan   senator   K.   Palen   ta’kidlaganidek,   o‘lkada   engʻʻ
kichik   ahamiyatga   ega   bo‘lgan   boshqaruv   ham   harbiy   boshliqlar   qo‘lida	
ʼʼ
bo‘lgan.   Mahalliy   aholi   vakillariga   boshqaruvning   eng   quyi   bosqichidagi
lavozimlar   berilgan.   Bularga   volost   boshliqlari   (mingboshilar),   qishloq
oqsoqollari, ovul boshliqlari, qozi, biy va ularning yordamchilari kirgan.
General-gubernatorlik   devoni   katta   vakolatlarga   ega   bo‘lgan   asosiy   ijrochi
organ   hisoblangan.   Rossiya   imperiyasidagi   hech   bir   gubernada   bunday   katta
vakolatga   ega   bo‘lgan   boshqaruv   organi   mavjud   bo‘lmagan.   Turkiston   o‘lkasi
ma’muriy-hududiy jihatdan viloyatlarga bo‘linib, ularni o‘z qo‘lida fuqarolik va
harbiy   hokimiyatni   birlashtirgan   harbiy   gubernatorlar   boshqargan.   Viloyatlar
uyezdlarga   bo‘linib,   ular   harbiy   zobitlar   boshqaruvida   bo‘lgan.   Uyezdlar
uchastkalarga,   volostlarga,   qishloq   va   ovullarga   bo‘lingan.   Uchastkalarni
uchastka   pristavlari   boshqargan.   Rossiya   imperiyasi   O‘rta   Osiyoning   bosib
olingan   hududlarida   o‘z   hukmronligini   saqlab   qolish,   uni   mustahkamlashni
birinchi   darajali   vazifa   hisoblagani   uchun   dastlab   boshqaruv   sohasida   katta
o‘zgarishlarni amalga oshirmagan. Yuqori organlar nazoratida bo‘lgan mahalliy
aholi   vakillaridan   iborat   quyi   boshqaruv   organlari   va   soliq   tizimi   saqlab
qolingan.   Quyi   boshqaruvning   saqlab   qolinishiga   asosiy   sabab   mahalliy
aholining   ichki   hayotiga   dastlabki   davrda   keskin   aralashish   va   aholining
an’anaviy turmush tarziga katta o‘zgartirishlar kiritish salbiy oqibatlarni keltirib
chiqarishi mumkin edi.
Bundan   tashqari   yangi   bosib   olingan   yerlarda   hali   qarshilik   va   norozilik
harakatlari   davom   etayotgani,   boshqaruv   tizimida   faoliyat   olib   boruvchi
odamlar   bo‘lmagani,   o‘lka   sharoitini   to‘liq   bilmasliklari   dastlabki   vaqtda
mahalliy aholi vakillarining quyi boshqaruvda ishtirok etishiga yo‘l bergan. 9Quyi   boshqaruv   tizimining   saqlab   qolinishi   o‘lka   ma’muriyatiga   imperiya
manfaatlari   uchun   xizmat   qiladigan,   o‘lkadagi   sharoitlarni   yaxshi   biladigan
mahalliy   aholi   vakillaridan   o‘zlariga   eng   ishonchli   bo‘lgan   kishilarni   topish
muammosini   ko‘ndalang   qo‘yardi.   Uni   hal   qilishda   imperiya   hukumati
Turkiston   dagi   hukmronlikning   dastlabki   vaqtidayoq   ishlab   chiqilgan   saylov
tizimi yordam berdi.
General-gubernator qarorgohi. Toshkent. XIX asr.
Uyezdlar   volostlarga,   volostlar   o‘troq   aholi   yashaydigan   hududlarda
qishloqlarga, chorvador aholi yashaydigan hududlarda esa ovullarga bo‘lindi.
Boshqaruv   tizimining   quyi   bosqichida   volost   boshlig‘i,   qishloq   oqsoqoli,   ovul
boshlig‘i,   xalq   sudyalari   va   ularning   yordamchilari,   ariq   oqsoqoli,   mirob,
o‘nboshi, ellikboshi kabi lavozimlarda yerlik aholi vakillari ish olib borgan.
1867-yilgi  Nizom  loyihasi asosida o‘troq aholi bir bosqichli tizim shaklida,ʻʻ ʼʼ
ya’ni   oqsoqolliklarga,   chorvador   aholi   esa   ikki   bosqichli   tizim   ko‘rinishidagi
volost va ovullarga birlashtirilgan. 1867-yilgi  Nizom  loyihasi asosida o‘troq	
ʻʻ ʼʼ
aholi   bir   bosqichli   tizim   shaklida,   ya’ni   oqsoqolliklarga,   chorvador   aholi   esa
ikki bosqichli tizim ko‘rinishidagi volost va ovullarga birlashtirilgan.
Mustamlakachilik boshqaruvining xususiyatlari
O‘rta   Osiyoning   Rossiya   imperiyasi   tomonidan   bosib  olinishi   bilan   bir   vaqtda
uni   kelgusida   qanday   boshqarish   va   o‘z   manfaatlari   yo‘lida   foydalanish   hal
qilib   borilgan.   Shunga   ko‘ra   Turkiston   o‘lkasi   bosib   olingan   davrdan   boshlab
to‘liq mustamlaka sifatida boshqaruv tartiblariga asoslangan ma’muriy-hududiy
birliklar   va   ularning   boshqaruv   tartiblari   joriy   qilib   borilgan.   Uning   asosiy
maqsadi   mahalliy   aholini   qattiq   nazoratda   va   tobelikda   ushlab   turishga
qaratilgandi. Joriy qilingan boshqaruv tartiblari to‘liq ravishda harbiy tartiblarga
asoslanib, o‘lkada imperiyaning siyosiy va iqtisodiy hukmronligini o‘rnatishga
qaratilgandi.   O‘rta   Osiyoda   Rossiya   imperiyasi   hukumatining   yana   bir   asosiy
maqsadi   bu   —   imperiyaning   markaziy   rayonlaridan   bu   yerlarga   aholini
ko‘chirib keltirib joylashtirish bo‘lgan. O‘lka ma’muriyati ko‘chirib keltirilgan 10aholiga erkin yashashi va xavfsiz turmush kechirishi uchun yetarli imkoniyatlar
yaratib   berishga   harakat   qildi.   Ko‘chirib   keltirilganlar   yerlar   va   kerakli
mablag‘lar  bilan ta’minlangan. Aholini ko‘chirib keltirib joylashtirishdan yana
bir maqsad o‘lkada mustamlakachilik siyosatini  amalga oshirishda qo‘shimcha
tayanch   kuchlarga   ega   bo‘lish   edi.   Bu   siyosat   mahalliy   aholini   ruslashtirish
imkoniyatlarini kengaytirishga qaratilgan tadbir bo‘ldi.
Turkiston o‘lkasining ma’muriy-hududiy bo‘linishi va boshqaruvi
O‘rta   Osiyoda   bosib   olingan   hududlar   ma’muriy   jihatdan   bo‘linib,   ular   to‘liq
harbiy   zobitlar   qo‘l   ostida   bo‘lgan.   1877-yilda   Toshkentda   Shahar   nizomiʻʻ ʼʼ
joriy etilgan bo‘lib, unga muvofiq shahar boshqaruvi Dumaga o‘tgandi.
Duma a’zolarining 1/3 qismi Eski shahar qismidan, 2/3 qismi esa Yangi shahar
qismidan  saylangan.  Bunga  ko‘ra,  shaharning  80 ming  mahalliy aholisidan  21
ta   deputat,   3900   nafari,   asosan,   ruslardan   iborat   aholidan   esa   48   ta   deputat
qatnashgan.   Shahar   xo‘jaligiga   oid   barcha   ishlar   Duma   qo‘lida   bo‘lgan.
Dumaga   rahbarlik   qiluvchi   shaxs   general-gubernator   tavsiyasi   bilan   harbiy
vazir tomonidan tasdiqlangan.
Viloyat boshqaruvi
1886-yil   12-iyulda   imperator   Aleksandr   III   tomonidan   yangi   Turkiston	
ʻʻ
o‘lkasini   idora   qilish   to‘g‘risidagi   Nizom   tasdiqlandi.   Mazkur   Nizomning	
ʼʼ
asosiy   maqsadi   o‘lkada   ma’muriy   boshqaruvni   mustahkamlash   va   yerdan
foydalanish   tartiblarini   o‘zgartirishdan   iborat   bo‘lgan.   Nizomga   muvofiq
Zarafshon   okrugi   Samarqand   viloyatiga   aylantirildi.   Xo‘jand,   Jizzax, 11Kattaqo‘rg‘on,   Samarqand   uyezdlari   uning   tarkibiga   kiritildi.   Qurama
uyezdining   nomi   Toshkent   uyezdi   deb   o‘zgartirildi.   1886-yilda   Turkiston
general-gubernatorligining   umumiy   hududi   1,7   million   kv.   km   bo‘lib,
aholisining   soni   5,2   million   kishidan   iborat   bo‘lgan.   O‘zbeklar   va   boshqa   tub
xalqlar 1897-yilda 5 millionga, 1911-yilda esa qariyb 6 millionga yetgan. Rus
aholisining   umumiy   soni   ukrainlar   va   beloruslarni   ham   qo‘shib   hisoblaganda
1897-yilda 197 ming kishini, 1911-yilda esa 400 ming kishini tashkil qildi.
Podsho   hukumati   hamisha   ko‘chirib   keltirilganlar   sonining   ortib   borishiga
qaratilgan   chora-tadbirlarni   amalga   oshirib   bordi.   Ular   mustamlaka   siyosatini
amalga   oshirishda   tayanch   bo‘lib   xizmat   qilishi   lozim   edi.   1886-yildagi
Nizom ga   muvofiq   Turkiston   general-gubernatorligining   ma’muriyʻʻ ʼʼ
boshqaruvi   yangi   idora   —   Turkiston   general-gubernatori   Kengashi   bilan
to‘ldirilgan.   Viloyat   harbiy   gubernatorlari,   general-gubernator   devoni
boshqaruvchisi,   Turkiston   harbiy   okrugi   shtabi   boshlig‘i   bu   Kengashning
doimiy   a’zolari   bo‘lishgan.   Buxoroda   esa   1885-yil   Rossiya   imperatorining
siyosiy agentligi faoliyati yo‘lga qo‘yildi. Uning ruxsatisiz Buxoro amiri tashqi
va ichki siyosatda mustaqil ish olib borolmagan.
1.2. Maorif sohasida olib borilgan dastlabki siyosiy chora-tadbirlar
Turkiston   general   gubernatorligi   1886-yilda   tashkil   topganidan   so‘ng,
Rossiya   imperiyasi   Markaziy   Osiyoda   o‘z   ta’lim   siyosatini   amalga   oshirishga
kirishdi.   Bu   jarayonning   dastlabki   bosqichlarida   maorif   sohasida   bir   qator
siyosiy chora-tadbirlar amalga oshirildi.
Ta’lim tizimining tashkil etilishi
1886-yilda   Turkiston   general   gubernatorligi   tashkil   etilganidan   so‘ng,
Rossiya   imperiyasi   hududda   o‘z   ta’lim   tizimini   yaratishga   kirishdi.   Bu
jarayonning asosiy maqsadi mahalliy aholini rus tiliga o‘rgatish, rus madaniyati
va   imperiya   siyosatini   targ‘ib   qilish   edi.   Shu   sababli,   ta’lim   tizimi   dastlab
Toshkent va Samarqand kabi markaziy shaharlar bilan cheklangan bo‘ldi. 12Dastlabki   bosqichda,   1884-yilda   Toshkentda   birinchi   rus-tuzem   maktabi
ochildi.   Ushbu   maktabda   rus   tili,   matematika,   tabiiy   fanlar   va   tarix   fanlari
o‘qitila   boshlandi.   Maktabning   asosiy   vazifasi   mahalliy   yoshlarni   rus   tilida
so‘zlashish,   yozish   va   o‘qish   ko‘nikmalariga   ega   qilish   edi.   Shu   bilan   birga,
maktabda   o‘qituvchilar   sifatida   ko‘pincha   rus   kadrlar   jalb   qilindi,   mahalliy
o‘qituvchilar esa cheklangan miqdorda ishlashga ruxsat berildi. 4
Rus-tuzem   maktablarining   tashkil   etilishi   bilan   birga,   imperiya   hukumati
o‘quv dasturlarini ham ishlab chiqdi. Dasturlar mahalliy an’anaviy ta’lim tizimi
bilan   mos   kelmaydigan   tarzda   tuzildi.   Masalan,   matematika   va   tabiiy   fanlar
alohida fan sifatida o‘qitildi, diniy fanlar esa minimal darajada kiritildi. Bu esa
mahalliy   maktablar   bilan   rus-tuzem   maktablari   orasida   bilim   farqini   yuzaga
keltirdi.Shuningdek,   1890-yillarda   maktablar   soni   ko‘paytirildi   va   ularni
moliyalashtirish   uchun   byudjet   ajratildi.   Shu   davrda   Toshkent,   Samarqand,
Farg‘ona,   Kokand   va   Buxoro   shaharlarida   yangi   rus-tuzem   maktablari   ochila
boshlandi.   1905-yilga   kelib,   Turkistonning   deyarli   barcha   markaziy
shaharlarida rus-tuzem maktablari mavjud edi.   Har bir maktabda darslar kuniga
besh-olti   soatdan   olib   borildi   va   dars   soatlari   qat’iy   nazorat   qilindi.   O‘quv
dasturlari   asosiy   fanlar   –   rus   tili,   matematika,   tabiiy   fanlar,   tarix   va
geografiyadan   iborat   edi.   Shu   bilan   birga,   rus   imperiyasi   siyosati   ta’limga
bevosita   aralashib,   maktablarda   siyosiy   propagandani   ham   amalga
oshirdi.Maktablarning   tashkiliy   tizimi   ham   markazlashgan   bo‘lib,   general
gubernator   va   uning   yordamchilari   tomonidan   nazorat   qilindi.   Hududiy
boshqaruv   maktablarning   faoliyatini   kuzatib,   o‘quv   dasturlariga   rioya
qilinishini   ta’minladi.   Shuningdek,   o‘qituvchilarni   tayyorlash   va   ularning
malakasini oshirish uchun maxsus pedagogika kurslari tashkil etildi.
Ta’lim tizimining tashkil etilishi bilan birga, maktablarda o‘quv materiallari
va darsliklar ta’minlandi. Shu davrda darsliklar asosan rus tilida edi va mahalliy
4
 Eshpulatova, N. XX asr boshida Turkistonning ijtimoiy-siyosiy va ma’naviy ahvoli. 
Tashkent: O‘zbekiston Fanlar Akademiyasi nashriyoti, 2023, b. 45–78. 13tilga tarjima qilinmagan. Bu esa mahalliy aholi orasida ta’lim olish imkoniyatini
cheklab   qo‘ydi.Dastlabki   rus-tuzem   maktablarining   tashkil   etilishi   mahalliy
aholida   turli   qarama-qarshi   munosabatlarni   keltirib   chiqardi.   Ba’zi   oilalar
farzandlarini   maktablarga   yuborishga   qarshi   bo‘ldi,   chunki   ular   ta’limning
mahalliy an’analar va diniy qadriyatlar bilan ziddiyatga kelishidan xavotirlandi.
Shu   bilan   birga,   boshqa   oilalar   farzandlarini   rus-tuzem   maktablarida   o‘qitish
orqali kelajakda imkoniyatlarni kengaytirishga umid qilishdi. 5
2.   Ta’lim   dasturlarining   ishlab   chiqilishi   Turkiston   general   gubernatorligi
hududida ta’lim dasturlari ishlab chiqildi va joriy etildi. Bu dasturlar rus ta’lim
tizimi   asosida   tuzilgan   bo‘lib,   mahalliy   an’analar   va   madaniyatni   inobatga
olmagan holda amalga oshirildi. Dasturlar rus tilini o‘rganish, rus madaniyatini
targ‘ib qilish va mahalliy aholining ruslashtirilishini maqsad qilgan edi. 6
3.   Mahalliy   maktablarning   faoliyatiga   ta’sir   Mahalliy   maktablar,   jumladan
madrasalar,   Rossiya   imperiyasining   ta’lim   siyosati   ostida   faoliyat   yuritdi.   Bu
maktablarda   diniy   ta’lim   berish   davom   ettirildi,   ammo   rus   ta’lim   tizimi   bilan
integratsiya   qilishga   harakat   qilindi.   Mahalliy   maktablarning   faoliyati
cheklangan bo‘lib, ular ko‘pincha rus-tuzem maktablaridan past darajada edi.
4.   Ta’lim   sohasida   kadrlar   tayyorlash   Turkiston   general   gubernatorligi
hududida ta’lim sohasida kadrlar tayyorlashga alohida e’tibor berildi. Dastlabki
bosqichda, rus-tuzem maktablarini bitirgan mahalliy yoshlar o‘qituvchi sifatida
ishga   qabul   qilindi.   Keyinchalik,   o‘qituvchilarni   tayyorlash   uchun   maxsus
pedagogika   institutlari   tashkil   etildi.   Bu   institutlarda   rus   tilini   biladigan,   rus
madaniyatini tushunadigan kadrlar tayyorlashga alohida e’tibor berildi.
5. Ta’lim sohasida moliyaviy va tashkiliy chora-tadbirlar
5
 Xoliqova, R. Jadidlarning ma’rifiy faoliyati. Toshkent: O‘zbekiston Milliy Universiteti 
nashriyoti, 2022, b. 34–89.
6
 Baxromjonov, X. Turkiston general-gubernatorligidagi tub o‘zgarishlar. Almaty: Abay 
nomidagi Qozog‘iston Milliy Universiteti nashriyoti, 2024, b. 10–65. 14Ta’lim   tizimini   rivojlantirish   uchun   moliyaviy   va   tashkiliy   chora-tadbirlar
amalga oshirildi. Maktablar uchun byudjet ajratildi, o‘qituvchilar uchun maosh
belgilandi.   Shuningdek,   maktablar   uchun   o‘quv   materiallari,   darsliklar   va
boshqa zarur jihozlar ta’minlandi. Biroq, bu chora-tadbirlar ko‘pincha rus ta’lim
tizimi asosida amalga oshirildi va mahalliy ehtiyojlarga to‘liq javob bermadi.
6. Ta’lim siyosatining ijtimoiy ta’siri
Ta’lim   siyosati   mahalliy   aholi   orasida   ijtimoiy   o‘zgarishlarga   olib   keldi.
Yangi   ta’lim   tizimi   orqali   rus   tilini   biladigan,   rus   madaniyatini   tushunadigan
yoshlar paydo bo‘ldi. Bu yoshlar o‘z vaqtida davlat idoralarida, maktablarda va
boshqa   sohalarda   ishlashga   jalb   qilindi.   Shuningdek,   ta’lim   siyosati   orqali
mahalliy an’analar va madaniyatni ruslashtirishga harakat qilindi.
7.   Jadidchilik   harakatining   boshlanishi   1905–1907-yillardagi   inqilobiy
harakatlar   Turkiston   general   gubernatorligiga   ham   ta’sir   ko‘rsatdi.   Bu   davrda
jadidchilik   harakati   kuchayib,   yangi   ta’lim   tizimi   yaratish,   ruslashtirish
siyosatiga qarshi kurashish maqsadida faoliyat yuritdi. Jadidlar yangi maktablar
ochish, yangi darsliklar yaratish va ta’limni isloh qilishni maqsad qilgan edi.
8. Jadid maktablarining tashkil etilishi   Jadidchilik harakati davomida yangi
maktablar   tashkil   etila   boshlandi.   Bu   maktablarda   yangi   darsliklar   asosida
ta’lim   berildi,   rus   tilini   o‘rganish   va   rus   madaniyatini   o‘rganishga   alohida
e’tibor   berildi.   Jadid   maktablari   mahalliy   an’analar   va   madaniyatni   inobatga
olgan holda ta’lim berishga harakat qildi.
9.   Jadidchilik   harakatining   ta’lim   siyosatiga   ta’siri   Jadidchilik   harakati
ta’lim   siyosatiga   sezilarli   ta’sir   ko‘rsatdi.   Yangi   ta’lim   tizimi   yaratildi,
ruslashtirish   siyosatiga   qarshi   kurashish   boshlandi.   Jadid   maktablari   orqali
mahalliy aholi orasida yangi ta’lim tizimi haqida xabardorlik oshdi. Bu harakat
ta’lim sohasida islohotlar amalga oshirilishiga zamin yaratdi.
10.   Ta’lim   siyosatining   rivojlanishi   va   natijalari   Turkiston   general
gubernatorligi davrida ta’lim siyosati rivojlanib, yangi tizimlar yaratildi. Biroq,
bu   tizimlar   ko‘p   jihatdan   ruslashtirish   siyosatiga   asoslangan   bo‘lib,   mahalliy 15ehtiyojlarga to‘liq javob bermadi. Jadidchilik harakati orqali yangi ta’lim tizimi
yaratish   bo‘yicha   harakatlar   amalga   oshirildi.   Bu   jarayonlar   Turkistonning
ta’lim tarixida muhim o‘rin tutadi.
1.3. Maorif siyosatining asosiy maqsadlari va ideologik yo‘nalishi
Turkiston general gubernatorligi tashkil etilganidan keyin mintaqada maorif
sohasida olib borilgan siyosatning asosiy maqsadlari va ideologik yo‘nalishlari
Rossiya   imperiyasining   siyosiy,   madaniy   va   ijtimoiy   maqsadlari   bilan
chambarchas bog‘liq edi. Maorif siyosati Turkiston hududida rus madaniyatini
yoyish, mahalliy aholini imperiya ijtimoiy tizimiga moslashtirish va din ta’sirini
kamaytirish kabi asosiy vazifalarni ko‘zlagan. 7
Birinchidan,   maorif   siyosatining   asosiy   maqsadlaridan   biri   mahalliy
aholining   rus   tilini   o‘rganishini   ta’minlash   edi.   Bu   orqali   mahalliy   aholining
siyosiy   va   madaniy   integratsiyasi   amalga   oshirilishi,   ularning   imperiya
hukumatiga   sodiqligi   mustahkamlanishi   nazarda   tutilgan.   Turkiston   general
gubernatori  Genri   Pem   va  keyingi   rahbarlar  rus  tilini   asosiy   o‘quv  tili  sifatida
joriy   etishga   alohida   e’tibor   qaratdilar.   Shu   bilan   birga,   rus   maktablarining
tarmog‘ini   kengaytirish   orqali   rus   madaniyati   va   dunyoqarashini   mahalliy
aholiga singdirishga harakat qilindi.
Ikkinchidan,   maorif   siyosati   diniy   ta’limni   cheklash   va   uning   o‘rnini
dunyoviy, ilmiy va texnik bilimlar bilan to‘ldirishga qaratilgan edi. Turkistonda
ko‘p asrlik medresa tizimi mavjud bo‘lib, u yerda asosan diniy ta’lim berilgan.
General   gubernatorlik   siyosati   medresalarning   ta’sirini   kamaytirish,   ularni
nazorat ostiga olish va ularni dunyoviy maktablarga aylantirishga yo‘naltirilgan
edi.   1896   yilda   medresalarga   nisbatan   qator   cheklovlar   joriy   qilindi,   bu   esa
mahalliy diniy boshqaruv organlari va olimlar orasida norozilikka sabab bo‘ldi.
Uchinchidan,   maorif   siyosati   doirasida   mahalliy   aholi   orasida   zamonaviy,
Rossiya   va   Yevropa   ta’lim   tizimlariga   mos   keladigan   bilimlarni   tarqatish
7
 Xoliqova, R. Jadidlarning ma’rifiy faoliyati. Toshkent: O‘zbekiston Milliy Universiteti 
nashriyoti, 2022, b. 34–89. 16muhim vazifa sifatida belgilandi. Bu o‘z navbatida iqtisodiy va texnik sohalarda
mutaxassislarni   tayyorlashni   ta’minlash,   mahalliy   ijtimoiy   strukturalarni
modernizatsiya   qilish   uchun   zarur   edi.   1895   yilda   tashkil   etilgan   o‘qituvchilar
maktablari va yangi o‘quv dasturlari aynan shu maqsadni ko‘zlagan.
To‘rtinchidan,   maorif   siyosatining   ideologik   yo‘nalishi   Rossiya
imperiyasining   milliy   siyosati   bilan   uzviy   bog‘liq   bo‘lib,   unda   mahalliy
millatlarning   ruslashtirilishi,   imperiya   hukumatining   ta’sir   doirasini
kengaytirish   asosiy   o‘rin   tutgan.   Maorif   tizimi   orqali   mahalliy   aholi   orasida
Rossiya   imperiyasi   tuzumining   ijtimoiy-siyosiy   prinsiplarini   singdirish,
imperiyaning   mustahkamligini   ta’minlash   ko‘zlangan   edi.   Bu   jarayonda   rus
madaniyati,   tarixi   va   qonunlari   ta’lim   dasturlarining   markaziy   qismiga
aylantirildi. 8
Beshinchidan,  maorif  siyosatida  ayollar  ta’limiga   e’tibor   ortib  bordi,  biroq
bu   sohada   ham   asosiy   maqsad   ayollarni   oilaviy   va   ijtimoiy   hayotga   rus
madaniyati   va   qadriyatlari   asosida   tayyorlash   edi.   Turkiston   general
gubernatorligida   ayollar   uchun   birinchi   rus   maktablari   1900-yillarning
boshlarida ochila boshladi  va bu yangi  siyosatning  qismiga aylandi. Turkiston
general   gubernatorligida   maorif   siyosatining   asosiy   maqsadlari   mahalliy
aholining rus tilini o‘rganishi, diniy ta’limning cheklanib, dunyoviy ta’limning
rivojlanishi,   imperiya   siyosatini   targ‘ib   qilish   va   mahalliy   ijtimoiy   tizimni   rus
madaniyati   asosida   qayta   shakllantirish   edi.   Bu   siyosat   o‘ziga   xos   ideologik
yo‘nalish   bilan   tavsiflangan   bo‘lib,   u   Rus   imperiyasining   markazlashgan,
ruslashtiruvchi   siyosatiga   mos   kelardi.Bundan   tashqari,   Turkiston   general
gubernatorligida   olib   borilgan   maorif   siyosati   mahalliy   aholi   hayotining   turli
jabhalariga,   xususan,   iqtisodiyot,   madaniyat   va   ijtimoiy   munosabatlarga   ta’sir
ko‘rsatdi. Maorif  sohasidagi  bu o‘zgarishlar  mintaqaning tarixiy rivojlanishida
8
 Ruzimboyev, S. O‘zbek adabiyotshunosligining dolzarb muammolari. Urganch: Urganch 
Davlat Universiteti nashriyoti, 2023, b. 50–102. 17muhim   bosqich   bo‘lib,   keyinchalik   Turkistonning   milliy   uyg‘onish   harakatlari
va mustaqillik uchun kurash jarayonlariga ham ta’sir qildi.
Turkiston general gubernatorligi davrida maorif siyosati quyidagi
asosiy maqsad va yo‘nalishlarga ega edi:
 Mahalliy aholini ruslashtirish
 Rus madaniyati va imperiya siyosatini targ‘ib qilish;
 Ta’lim orqali ijtimoiy va siyosiy nazoratni kuchaytirish;
 Mahalliy kadrlar bazasini yaratish;
 Mahalliy   madaniyat   va   an’analarni   ruslashtirish   orqali   yangi   avlodni
shakllantirish.
Ushbu   siyosat   nafaqat   ta’lim   jarayonini,   balki   mahalliy   jamiyatning
ijtimoiy,   siyosiy   va   madaniy   tuzilishini   keskin   o‘zgartirdi.   Shu   bilan   birga,
jadidchilik   harakati   orqali   mahalliy   madaniyat   va   ta’limni   saqlashga   intilish
yuzaga keldi. 18II. BOB: Turkiston maorif siyosatining amaliy natijalari va mahalliy
ziyolilar pozitsiyasi
2.1. Mahalliy aholining maorif siyosatiga munosabati
Turkiston general  gubernatorligi  davrida, ayniqsa XIX asr oxiri  va XX asr
boshlarida, maorif siyosatining mahalliy aholi tomonidan qanday qabul qilinishi
va   ulardagi   munosabatlari   o‘ta   murakkab   va   ko‘p   qirrali   bo‘ldi.   Rus
imperiyasining   maorif   sohasidagi   siyosati   Turkiston   hududida   mahalliy
madaniyat   va   an’analarni   tubdan   o‘zgartirishga   qaratilgan   bo‘lsa-da,   bu
jarayonda   mahalliy   aholining   reaksiyasi   bir   xilda   bo‘lmadi.   Mahalliy   aholi
orasida   maorif   siyosatiga   nisbatan   turli   qarashlar   va   munosabatlar   shakllandi,
bu   munosabatlar   orasida   qo‘llab-quvvatlash,   qarshilik,   ehtiyotkorlik   va   passiv
qarshilik kabi holatlar mavjud edi. 9
Xususan,   maorif   siyosatining   dastlabki   bosqichlarida,   ya’ni   1886–1895
yillarda,   mahalliy   aholi   orasida   bu   siyosatga   nisbatan   ko‘proq   ehtiyotkor   va
shubhali   munosabat   kuzatildi.   Rossiya   imperiyasi   tomonidan   mahalliy   tilda
ta’lim   beruvchi   madrasalar   faoliyatiga   bosim   o‘rnatilishi,   rus   tilini   majburiy
o‘rganishga   doir   chora-tadbirlarning   joriy   etilishi,   shuningdek,   diniy   ta’lim
muassasalarining  cheklanishi  mahalliy aholi orasida noroziliklarni  kuchaytirdi.
Bu   davrda   ko‘plab   mahalliy   ziyolilar   va   diniy   rahbarlar   o‘z   fikrlarini
ochiqchasiga aytishdan ko‘ra ehtiyotkorlik bilan yondoshdi. Masalan, mashhur
o‘zbek   ziyosi   va   mutafakkiri   Mirzo   Abdullahi   Qodiriyning   (1852–1910)
asarlarida   ta’limga   bo‘lgan   e’tibor   mavjud   bo‘lsa-da,   u   Rossiya   maorif
siyosatining   ayrim   jihatlarini   tanqid   qilgan   va   mahalliy   madaniyatni   saqlab
qolish   zaruratini   ta’kidlagan.Shuningdek,   mahalliy   aholi   orasida   rus
maktablariga   nisbatan   salbiy   munosabat   paydo   bo‘ldi.   O‘zbek   va   boshqa
9
 Abdurahmonov, A. Turkiston general-gubernatorligida maorif siyosati. Toshkent: Toshkent
Davlat Sharqshunoslik Universiteti nashriyoti, 2021, b. 15–60. 19mahalliy millatlar orasida rus tilini o‘rganishga majbur qilish va an’anaviy diniy
ta’limning   ahamiyatini   kamaytirish   uchun   kurash   olib   borildi.   Bu   jarayonda,
xususan,   medresalar   muallimlari   va   diniy   arboblar   katta   rol   o‘ynadi.   Masalan,
Toshkent   shahrida   yashab   ijod   qilgan   mashhur   ma’rifatparvar   va   ruhoniy
Islomxon   Xo‘ja   Qo‘chqoriy   (1863–1913)   mahalliy   diniy   ta’limni   saqlab
qolishga   katta   ahamiyat   bergan   shaxslardan   biridir.   U   o‘z   madrasasida
an’anaviy   islomiy   ta’limni   davom   ettirishga   harakat   qilgan   va   rus
maktablarining   hududda   kengayib   borayotganiga   nisbatan   norozilik   bildirgan.
Qo‘chqoriy   o‘z   asarlarida   va   nutqlarida   mahalliy   diniy   ta’lim   tizimining
muhimligini   ta’kidlab,   uni   siyosiy   va   madaniy   mustamlakachilik   siyosatidan
himoya qilishni maqsad qilgan.
Xo‘ja   Qo‘chqoriy   1863   yilda   Toshkent   viloyatida   tug‘ilgan.   U   yoshlikdan
dinshunoslikka va madaniyatga katta e’tibor qaratgan. 1880-yillarning oxiri va
1890-yillarning   boshlarida   Turkistonda   rus   imperiyasining   ta’lim   sohasidagi
siyosati   keskinlashgan   paytda,   Islomxon   Qo‘chqoriy   mahalliy   madrasalarda
ta’lim   berishni   davom   ettirish   orqali   rus   maktablariga   qarshi   ma’rifiy   kurash
olib bordi. U o‘z madrasasida nafaqat diniy, balki asosiy dunyoviy fanlar ham
o‘rgatilishini   targ‘ib   qildi,   ammo   bu   jarayonni   rus   maktablarida   amalga
oshirilayotgan   assimilyatsiya   siyosatidan   farqli,   milliy   o‘zlikni   saqlab   qolish
maqsadida qildi.
Qo‘chqoriy   o‘zining   ta’lim   siyosatiga   qarshi   norozilikni   ko‘rsatganlar
qatoriga kirdi. U mahalliy aholining o‘z tilida va diniy an’analar asosida ta’lim
olish   huquqini   himoya   qilish   uchun   kurashdi.   Shuningdek,   u   1896   yilda
chiqarilgan   ba’zi   ta’limga   oid   cheklovlar   va   rus   maktablarining   ustunligini
targ‘ib   qiluvchi   siyosatlarga   qarshi   jamoatchilik   fikrini   uyg‘otishga   harakat
qildi.
Islomxon Qo‘chqoriy ta’lim sohasidagi  siyosiy vaziyatga nisbatan tanqidiy
munosabatni   asosan   madrasalar   faoliyatini   davom   ettirishda   va   ularni
zamonaviylashtirishga   urinishda   ko‘rsatdi.   U   diniy   va   dunyoviy   bilimlarni 20uyg‘unlashtirish   tarafdori   bo‘lib,   bu   orqali   mahalliy   aholini   mustamlakachilik
ta’siridan himoya qilish mumkinligini ishonardi.
Shu   bilan   birga,   Islomxon   Qo‘chqoriy   rus   maorif   tizimining   hududdagi
mahalliy madaniyatga va dinlarga bo‘lgan tahdidini yaqqol ko‘rib, bu siyosatga
qarshi   madaniy   va   ma’rifiy   kurash   olib   bordi.   U   Toshkent   va   atrofidagi
mahalliy   aholi   orasida   madaniy   uyg‘onishni   targ‘ib   qilish,   diniy   an’analarni
saqlab   qolish   va   yoshlarni   bu   yo‘nalishda   tarbiyalash   uchun   katta   sa’y-
harakatlar   qildi.   Bu   jihat   uni   Turkiston   maorif   siyosatida   qarshilik   ko‘rsatgan
muhim shaxsga aylantirdi. 10
Natijada,   Islomxon   Xo‘ja   Qo‘chqoriy   1913   yilda   vafot   etganiga   qaramay,
uning   mahalliy   diniy   ta’limni   himoya   qilish   va   rus   maktablariga   qarshi
kurashish  borasidagi  faoliyati  Turkiston maorif tarixida muhim  o‘rin egallaydi
va keyingi avlodlar uchun namuna bo‘lib qolgan.
XIX   asr   oxiri   va   XX   asr   boshlarida   Turkiston   general   gubernatorligida
maorif   tizimi   tubdan   o‘zgarib,   rus   maktablari   soni   sezilarli   darajada   oshdi.
Ayniqsa,   1890-yillarning   oxiri   va   1900-yillarning   boshlarida   Samarqand,
Toshkent,   Buxoro   kabi   yirik  shaharlar   maorif   markazlariga   aylanishi   mahalliy
yosh   ziyolilar   orasida   yangi   bilimlarga   bo‘lgan   qiziqishni   oshirdi.   Shu   davrda
Turkistondagi rus maktablarida o‘qish imkoniyati paydo bo‘lib, bu imkoniyatni
qo‘lga  kiritgan  yoshlar  orasida  rus   tilida  ta’lim   olish  va  Yevropa  ilm-fanlarini
o‘rganish istagi kuchaygan edi.
O‘sha   davrda   mahalliy   ziyolilar   orasida   zamonaviy   maorifga   bo‘lgan
munosabat   ikki   tomonlama   bo‘ldi:   bir   tomondan,   ular   milliy   madaniyat   va
an’analarni   saqlash   zaruratini   ta’kidlagan   bo‘lsa,   ikkinchi   tomondan,   rus
maktablaridagi   bilimlarni   o‘zlashtirish   orqali   jamiyatni   rivojlantirish   va   millat
taraqqiyotiga   xizmat   qilish   mumkin   deb   hisobladilar.   Bu   yangi   oqim
“jadidchilik”   harakati   shakllanishiga   olib   keldi.   Jadidlar   rus   ta’limi   va   ilmiy
10
 Mavlonov, M. Jadidchilik harakati va uning ta’lim tizimidagi o‘rni. Buxoro: Buxoro Davlat
Universiteti nashriyoti, 2020, b. 30–75. 21yondoshuvlarni   o‘zlashtirishni   o‘z   maqsadlariga   erishish   uchun   zarur   deb
bildilar.
Xususan,  Samarqand  va  Toshkent  shaharlarida  jadid  harakatining  yetakchi
vakillari,   masalan,   Abdurauf   Fitrat   va   Munavvarqori   Yusufxon,   rus
maktablarida   o‘qib,   zamonaviy   ilm-fan   va   maorif   uslublarini   o‘zlashtirishga
harakat   qildilar.   Abdurauf   Fitrat   1886   yilda   Samarqand   viloyatining   Qibray
tumanida   tug‘ilgan   bo‘lib,   u   dastlab   mahalliy   maktablarda   o‘qidi,   keyinchalik
rus   maktablarida   tahsil   oldi.   Fitrat   o‘zining   ilmiy   faoliyati   davomida   rus   tilini
puxta   o‘zlashtirib,   Yevropa   va   Rossiya   ta’lim   tizimlarini   o‘rganishga   katta
e’tibor   qaratdi.   U   nafaqat   maorif   sohasida,   balki   adabiyot,   tarix   va   siyosatda
ham faol bo‘lib, milliy uyg‘onish va modernizatsiya tarafdori sifatida tanildi.
Munavvarqori   Yusufxon   (1878–1920)   ham   o‘z   davrining   mashhur
ziyolilaridan   biri   bo‘lib,   u   Toshkentdagi   rus   maktablarida   tahsil   olib,   yangi
pedagogik   metodlarni   o‘rganishga   intildi.   Yusufxon   milliy   ta’limni
rivojlantirish   uchun   rus   maorifining   afzalliklarini   tan   oldi   va   o‘zbek   ta’lim
tizimini   modernizatsiyalashga   harakat   qildi.   Uning   maqsadi   o‘zbek   yoshlarini
nafaqat diniy, balki dunyoviy bilimlar bilan ta’minlash edi.
1890–1900 yillarda Turkiston  general   gubernatorligi   maorif  siyosati   ostida
ochilgan   rus   maktablari   nafaqat   ilmiy   bilimlarni   berishga,   balki   mahalliy
yoshlarni  rus  madaniyati   va dunyoqarashiga  moslashtirishga   xizmat  qildi.  Shu
bilan birga, bu maktablarda o‘qigan yoshlar, xususan, Fitrat va Yusufxon kabi
shaxslar,   keyinchalik   Turkistonning   milliy   uyg‘onish   harakatida   faol   ishtirok
etdi.   Ular   o‘zbek   madaniyatini   saqlab   qolish,   uni   rivojlantirish   va
zamonaviylashtirish yo‘lida o‘zgarishlar kiritishga intildilar.
O‘sha   paytda   mahalliy   ziyolilar   rus   maktablarida   ta’lim   olish   bilan   bir
qatorda,   o‘zbek   tilida   maktablar   tashkil   qilish   va   ularni   rivojlantirishga   ham
harakat   qildilar.   Bu   ikki   yo‘nalish   bir-birini   to‘ldirib,   Turkistonda   maorifning
yangi tizimi shakllanishiga sabab bo‘ldi. 22Mahalliy   aholi   orasidagi   maorif   siyosatiga   munosabatda   yana   bir   muhim
jihat, ayollar ta’limiga bo‘lgan munosabat edi. An’anaviy jamiyatda ayollarning
ta’lim   olishiga   nisbatan   ijobiy   qarashlar   cheklangan   bo‘lsa-da,   ba’zi   mahalliy
oilalarda   ayollarning   maktablarga   borishi   qo‘llab-quvvatlandi.   Masalan,
Toshkent  shahrida 1908 yilda tashkil  etilgan birinchi ayollar maktabi mahalliy
jamiyatda muhim yangilik sifatida qabul qilindi va ba’zi oilalarda bu maktabga
qizlarini   o‘qishga   yuborish   kengayib   bordi.   mahalliy   aholi   orasida   maorif
siyosatining   ijtimoiy   va   iqtisodiy   oqibatlariga   ham   turlicha   munosabatlar
mavjud   edi.   Ayrim   dehqon   va   savdogarlar   rus   tilini   o‘rganish   imkoniyatini
iqtisodiy   faoliyat   uchun   qulay   deb   hisobladilar,   chunki   bu   ularga   Rossiya
bozorlari   bilan   aloqalarni   osonlashtirdi.   Shu   ma’noda,   rus   tilini   o‘rganishga
bo‘lgan   qiziqish   iqtisodiy   manfaatlar   bilan   bog‘landi.   Masalan,   1903   yilda
Turkiston savdo-sanoat  palatasi rahbari Ibrohimxon Qosimov mahalliy yoshlar
orasida rus tilini o‘rganishni targ‘ib qilgan.Boshqa tomondan, ko‘plab mahalliy
aholida   rus   maorif   siyosatining   madaniy   assimilyatsiyaga   olib   kelishidan
xavotir   paydo   bo‘ldi.   Ular   o‘z   milliy   an’analarini   yo‘qotishdan   qo‘rqib,
ta’limning   ruslashtirilishiga   qarshi   turishga   intildilar.   Bu   qarshilik   ayniqsa
qishloq   joylarida   kuchli   edi,   chunki   u   yerda   an’anaviy   diniy   ta’lim   va
madaniyat kuchliroq saqlanib qolgan edi.
Maorif   siyosatiga   nisbatan   norozilik   va   qarshilik   ayrim   holatlarda   ochiq
siyosiy harakatlarga ham  aylanib bordi. 1905 yildagi  umumrossiya  inqilobi  va
unga   bog‘liq   Turkistondagi   siyosiy   harakatlar   mahalliy   ziyolilar   va   aholining
maorif   tizimiga   nisbatan   munosabatida   o‘z   aksini   topdi.   Bu   davrda   Turkiston
shaharlarida   talabalar   va   ziyolilar   o‘rtasida   rus   maktablaridagi   o‘quv
dasturlarini   yangilash   va   mahalliy   tillarning   o‘quv   jarayonida   kengroq
qo‘llanilishi talablari kuchaydi. Masalan, 1905 yilda Toshkentda tashkil etilgan
“Ishchilar va dehqonlar ittifoqi”ning maorif sohasidagi talab va takliflari aynan
shu   jarayonga   taalluqli   edi.Shuningdek,   mahalliy   aholining   maorif   siyosatiga
munosabati   doirasida,   1910-yillarda   o‘zbek   ziyolilarining   tashkilotlari 23faoliyatida   maorif   muammolari   markaziy   o‘rin   egalladi.   Masalan,   1917   yilgi
fevral   inqilobidan   oldingi   davrda   Turkistonda   “Jadid”   harakati   faollashdi   va
ularning   asosiy   vazifalaridan   biri   mahalliy   ta’lim   tizimini   isloh   qilish   va   rus
tilining   o‘rniga   o‘zbek   tilini   ta’limda   kengroq   joriy   etish   edi.   Ushbu   harakat
rahbarlaridan   biri   Mahmudxo‘ja   Behbudiy   (1875–1919)   maorif   siyosatiga
nisbatan   tanqidiy   munosabat   bilan   birga,   mahalliy   til   va   madaniyatni
rivojlantirishni   talab   qildi.   Turkiston   general   gubernatorligida   olib   borilgan
maorif   siyosatiga   mahalliy   aholining   munosabati   murakkab   va   ko‘p   qirrali
bo‘lib,   bu   munosabatlar   shubha,   norozilik,   ehtiyotkorlik   bilan   birga   ma’lum
darajada qisman qo‘llab-quvvatlashni ham o‘z ichiga olgan. Mahalliy ziyolilar
va   diniy   arboblarning   qarashlari,   shuningdek,   oddiy   aholining   fikrlari   maorif
sohasida   olib   borilgan   siyosatning   keyingi   rivojlanishiga   sezilarli   ta’sir
ko‘rsatdi. Turkiston hududida maorif siyosatiga munosabat mahalliy madaniyat,
til,   din   va   ijtimoiy   tuzilmalarning   o‘zaro   munosabatlaridagi   murakkablikni
ochib berdi va mintaqaning tarixiy taraqqiyotida muhim ahamiyatga ega bo‘ldi.
Jadval 1. Mahalliy aholining Turkiston general gubernatorligi
davridagi maorif siyosatiga munosabati
Yil Vaziyat / voqea Mahalliy aholi va
ziyolilarning
munosabati Muhim
shaxslar
1886 Turkiston general 
gubernatorligi tashkil 
etildi Mahalliy aholi 
siyosatga ehtiyotkor 
munosabat bildirdi —
1886–1895 Madrasalarga bosim, 
rus tilini majburiy 
o‘rganish Norozilik va shubha; 
ziyolilar ochiq 
gapirishdan 
ehtiyotlandi Mirzo 
Abdullahi 
Qodiriy (1852–
1910)
1890-yillar Rus-tuzem 
maktablarining  Ba’zi ziyolilar qo‘llab-
quvvatladi, boshqalar  — 24ochilishi Samarqand va
Toshkentda qarshi chiqdi
1903 Turkiston savdo-sanoat
palatasi targ‘iboti Rus tilini o‘rganish 
iqtisodiy manfaat 
sifatida qabul qilindi Ibrohimxon 
Qosimov
1905 Umumrossiya inqilobi, 
“Ishchilar va dehqonlar
ittifoqi” tashkil etildi Rus maktablaridagi 
dasturlarni yangilash 
talabi oshdi —
1908 Toshkentda birinchi 
ayollar maktabi ochildi Ba’zi oilalar qizlarini 
maktablarga 
yuborishni qo‘llab-
quvvatladi —
1910-yillar “Jadid” harakati 
faoliyati Mahalliy til va 
madaniyatni 
rivojlantirish talabi Mahmudxo‘ja 
Behbudiy 
(1875–1919)
1917 Fevral inqilobi oldi Mahalliy ta’limni isloh
qilish bo‘yicha talablar
kuchaydi —
2.2. Jadid maktablari va yangi usul ta’limining rivojlanishi
XIX   asr   oxiri   va   XX   asr   boshlarida   Turkiston   general   gubernatorligida
yuzaga kelgan maorif tizimidagi tub o‘zgarishlar natijasida mahalliy ziyolilar va
o‘qituvchilar yangi ta’lim usullarini joriy qilishga kirishdilar. Aynan shu davrda
shakllangan   jadidchilik   harakati   mahalliy   xalqlar   orasida   zamonaviy   ta’lim
tizimini   yaratish,   an’anaviy   maktablar   bilan   bir   qatorda   yangi,   rus   va   yevropa
ta’lim   uslublariga   asoslangan   maktablarni   rivojlantirishni   maqsad   qilgan   edi.
Jadid maktablari  o‘z faoliyatini  1880-yillarning oxirlarida  boshlab, 1890-yillar
davomida   Turkistonning   yirik   shaharlari   —   Toshkent,   Samarqand,   Buxoro,
Qo‘qon va boshqalarida kengayib bordi. 25Bu maktablarning tashkil etilishida eng faol ishtirok etgan shaxslar qatorida
Mahmudxo‘ja   Behbudiy   (1875–1919)   ajralib   turadi.   Behbudiy   yangi   ta’lim
tizimining eng asosiy g‘oyalarini ilgari surgan va an’anaviy madrasalarga qarshi
emas,   balki   ular   bilan   birgalikda   faoliyat   olib   boradigan   maktablar   tizimini
yaratishni   taklif   qilgan.   Uning   fikricha,   jadid   maktablari   zamonaviy   fanlarni
o‘rgatish bilan birga, mahalliy til va madaniyatni saqlash va rivojlantirish uchun
asos bo‘lishi kerak edi. U o‘z asarlarida ta’limda rus tilining, shuningdek, arab
va lotin yozuvlarining o‘rni haqida keng mulohazalar bildirgan.
Jadid maktablari an’anaviy maktablardan tubdan farq qilardi. Darslar  faqat
diniy   matnlarni   o‘qish   va   yodlashdan   iborat   bo‘lmay,   balki   matematika,
geografiya, tarix, tabiiy fanlar, rus va boshqa tillarni o‘rganish kabi ko‘p qirrali
fanlar   o‘rgatilardi.   Bu   maktablarda   o‘qituvchilar   metodik   jihatdan   yangi
yondoshuvlarni qo‘llashga harakat qilgan, o‘quvchilarning mustaqil fikrlashiga,
savol   berishiga   va   faol   ishtirok   etishiga   katta   e’tibor   qaratilgan   edi.   Shunday
qilib,   jadid   maktablari   o‘zining   zamonaviy   pedagogik   usullari   bilan   ajralib
turdi.
1905   yilda   Toshkentda   tashkil   etilgan   “Usmonxon”   jadid   maktabi   bu
jarayonning yorqin namunasidir. Ushbu maktabda o‘qish dasturlari o‘zbek tilida
olib   borilgan   bo‘lib,   o‘quvchilarga   rus   tili   va   boshqa   zamonaviy   fanlarni   ham
o‘rgatish bosh maqsad qilindi. “Usmonxon” maktabi nafaqat ta’lim jarayonida,
balki   ma’rifiy   va   ijtimoiy   faollikda   ham   yetakchi   o‘rin   tutdi.   Shu   tarzda   jadid
maktablari   mahalliy   yoshlarning   bilim   olishga   bo‘lgan   talabini   qondiribgina
qolmay, balki ularning milliy o‘zligini anglashiga ham xizmat qildi.
Jadid   maktablari   mahalliy   aholi   orasida   katta   qo‘llab-quvvatlanishga
erishdi. Ularning muvaffaqiyati tufayli, 1900-yillarning boshlarida Turkistonda
jadid   maktablari   soni   keskin   oshdi.   Misol   uchun,   1910-yillarga   kelib   faqat
Toshkent   va   Samarqandda   yuzlab   jadid   maktablari   faoliyat   yuritardi.   Bu
maktablarda  minglab   o‘quvchilar   zamonaviy  bilimlarni   egallash   imkoniga   ega
bo‘ldi. 26Jadid   maktablari   nafaqat   ta’lim   sifatini   oshirishga,   balki   mahalliy   ijtimoiy
hayotda ham yangi qarashlarni shakllantirishga yordam berdi. Ularning faoliyati
mustamlakachilik   siyosatiga   qarshi   ma’rifiy   qarshilik   sifatida   qaralardi.   Shu
boisdan, ba’zida mustamlaka hukumatining nazorati ostida turib, ularni yopish
yoki faoliyatini cheklash kabi choralar ko‘rilgan.
Jadid maktablarining yana bir muhim jihati bu ularning ijtimoiy qatlamlarni
uyg‘otishda   tutgan   roli   edi.   Maktablarda   o‘qigan   yoshlar   orasida   milliy
uyg‘onish, jamiyatni o‘zgartirish, zamonaviylashtirish g‘oyalari kuchayib bordi.
Bu   yoshlar   keyinchalik   Turkiston   jadidchiligining   yetakchi   arboblariga
aylandilar.
Mahmudxo‘ja   Behbudiydan   tashqari,   jadid   maktablari   taraqqiyotiga   katta
hissa   qo‘shgan   boshqa   shaxslar   ham   bor   edi.   Jumladan,   Abdurauf   Fitrat,
Munavvarqori Yusufxon kabi ziyolilar yangi ta’lim tizimini rivojlantirishda faol
ishtirok etdi. Ular nafaqat maktab tashkil qilish bilan cheklanmay, balki o‘zbek
tilida   yangi   darsliklar   tayyorlash,   pedagogik   metodlarni   takomillashtirish
bo‘yicha ilmiy ishlar olib bordilar.
Jadid   maktablari   tizimining   yana   bir   o‘ziga   xos   jihati   –   ularning
o‘quvchilarga   faqat   bilim   berish   bilan   cheklanmay,   balki   ular   orasida   milliy
ongni   uyg‘otish   va   mustamlakachilikka   qarshi   kurash   ruhini   shakllantirishga
qaratilgan edi. Maktablarda yoshlar mustaqil fikrlashni o‘rganib, o‘z millati va
tarixiga   hurmat   bilan   qarashni   o‘zlashtirdilar.   Bu   esa   Turkistonda   milliy
uyg‘onish harakatining poydevorini mustahkamladi. 11
Jadid   maktablari   faoliyati   nafaqat   yirik   shaharlarda,   balki   qishloq   joylarda
ham tarqalib bordi. Bu maktablar ko‘plab kichik mahallalarda ochilib, mahalliy
yoshlarning   bilim   olish   imkoniyatlarini   kengaytirdi.   Bunday   rivojlanish
mahalliy aholi orasida bilimga bo‘lgan talabning oshganini ko‘rsatadi.
11
 Mavlonov, M. Jadidchilik harakati va uning ta’lim tizimidagi o‘rni. Buxoro: Buxoro Davlat
Universiteti nashriyoti, 2020, b. 30–75. 272.3. Maorif siyosatining uzoq muddatli ta’siri va tarixiy merosi
Turkiston   general   gubernatorligi   davrida   (1886–1917   yillar)   olib   borilgan
maorif   siyosati   nafaqat   o‘sha   davrda,   balki   keyingi   tarixiy   bosqichlarda   ham
Markaziy   Osiyoning   ta’lim   tizimi,   madaniy   rivojlanishi   va   milliy   ongiga
sezilarli   ta’sir   ko‘rsatdi.   Rossiya   imperiyasi   tomonidan   joriy   etilgan   ta’lim
tizimi,   rus-tuzem   maktablarining   ochilishi   va   jadid   maktablari   orqali   amalga
oshirilgan yangi usul ta’limi, uzoq muddatda mahalliy jamiyatning intellektual
va madaniy rivojlanishiga turtki berdi.
Maorif siyosatining uzoq muddatli  ta’siri birinchi  navbatda milliy ziyolilar
qatlamining   shakllanishi   bilan   bog‘liq   bo‘ldi.   1890–1910-yillarda   jadid
maktablarida   o‘qigan   yoshlar   keyinchalik   o‘z   jamiyatida   yetakchi   intellektual
va siyosiy rol o‘ynadilar. Masalan, Abdurauf Fitrat (1886–1938), Mahmudxo‘ja
Behbudiy   (1875–1919),   Munavvarqori   Yusufxon   (1878–1920)   kabi   shaxslar
o‘z   bilimlarini   jamiyat   taraqqiyotiga   yo‘naltirdi,   yangi   darsliklar   yaratdi   va
o‘quv dasturlarini takomillashtirdi.
Shuningdek, maorif siyosati orqali mahalliy aholi orasida rus tilini o‘rganish
va zamonaviy fanlarga qiziqish shakllandi. Bu esa iqtisodiy, siyosiy va madaniy
aloqalarni   kengaytirishga   yordam   berdi.   1903–1910-yillarda   Samarqand,
Toshkent,   Buxoro   va   Xiva   shaharlarida   rus   tili   bilimiga   ega   yoshlar   savdo,
hunarmandchilik   va   davlat   xizmatida   faol   ishtirok   eta   boshladi.   Shu   tariqa,
maorif   siyosati   uzoq   muddatda   mahalliy   jamiyatning   zamonaviy   iqtisodiy
tizimga integratsiyasiga xizmat qildi.
Maorif   siyosatining   yana   bir   uzoq   muddatli   ta’siri   –   milliy   madaniyat   va
tilni saqlash va rivojlantirishga turtki berish edi. Jadid maktablari va yangi usul
ta’limi   mahalliy   til   va   adabiyotning   o‘quv   jarayonida   keng   qo‘llanilishini
ta’minladi.   Bu   esa,   keyinchalik,   XX   asr   boshlarida   milliy   o‘zlikni 28mustahkamlash   va   madaniy   merosni   saqlab   qolish   imkonini   berdi.
Mahmudxo‘ja   Behbudiy,   Fitrat   va   boshqa   ziyolilar   tomonidan   tayyorlangan
darsliklar,   o‘quv   metodlari   va   ilmiy   maqolalar   bugungi   kunda   ham   tarixiy
manba sifatida ahamiyatlidir.
Maorif   siyosatining   uzoq   muddatli   ta’siri   shuningdek   ayollar   ta’limi
sohasida ham sezildi. 1908-yildan boshlab Toshkent va Samarqand shaharlarida
tashkil etilgan ayollar maktablari mahalliy jamiyatda ayollarning ta’lim olishiga
ijobiy munosabatni mustahkamladi. Bu esa keyinchalik ayollarning jamiyatdagi
faolligini   oshirish,   intellektual   va   ma’naviy   rivojlanishida   muhim   rol
o‘ynadi.Shuningdek,   maorif   siyosati   mahalliy   jamiyatda   ijtimoiy   faollik   va
tanqidiy fikrlashni rivojlantirishga turtki berdi. 1905-yilgi umumrossiya inqilobi
va unga bog‘liq Turkistondagi siyosiy harakatlar, mahalliy ziyolilar va talabalar
orasida   ta’lim   tizimini   isloh   qilish   bo‘yicha   talablarning   kuchayishiga   sabab
bo‘ldi.  Shu  tariqa,  maorif   siyosati   orqali  shakllangan  yosh   intellektual   qatlam,
keyinchalik   o‘z   milliy   ta’lim   tizimini   yaratish   va   modernizatsiya   qilish
harakatlarida yetakchi rol o‘ynadi.
Maorif   siyosatining   tarixiy   merosi   shuningdek   ta’lim   tizimining
modernizatsiyasi  va metodik yangilanishida ham ko‘rinadi. Jadid maktablarida
joriy   etilgan   yangi   o‘quv   metodlari,   interaktiv   darslar,   vizual   va   amaliy
mashg‘ulotlar,   matematik   va   tabiiy   fanlar   bo‘yicha   tajribalar,   keyinchalik
mahalliy   maktablarda   metodik   asos   sifatida   qo‘llanildi.   Shu   tarzda,   Turkiston
hududida   joriy   etilgan   yangi   usul   ta’limi,   uzoq   muddatli   ta’siri   orqali,   hozirgi
ta’lim   tizimining   shakllanishida   muhim   o‘rin   tutdi.Misol   uchun,   Toshkent   va
Samarqand   shaharlarida   1905–1915-yillarda   ochilgan   jadid   maktablarida
o‘quvchilar   matematika,   tarix,   geografiya   va   rus   tilini   o‘rganish   orqali
an’anaviy madrasaviy tizimdan farqli ravishda ilm-fan asosida tarbiyalanishdi.
Shu   tariqa,   maorif   tizimida   ta’lim   olgan   yoshlar   orasida   yangi   ijtimoiy
qatlam – intelligentsiya, ya’ni bilimdon va o‘qimishli kadrlar paydo bo‘ldi. Bu
qatlamning   shakllanishida   Mahmudxo‘ja   Behbudi   va   Abdurauf   Fitrat   kabi 29mahalliy   ziyolilar   faol   rol   o‘ynadi,   ular   yoshlarni   nafaqat   o‘qishga,   balki   o‘z
fikrini   erkin   ifoda   etishga   ham   o‘rgatdilar.   1908-yilda   Samarqand   shahrida
Behbudi rahbarligida tashkil etilgan jadid maktabida o‘quvchilar nafaqat rus tili
va   hisob   fanlaridan   bilim   oldilar,   balki   ijtimoiy   hayotga   oid   masalalarni
muhokama   qilish   orqali   o‘z   yetakchilik   salohiyatlarini
rivojlantirdilar.Shuningdek,   maorif   tizimi   yosh   avlodni   iqtisodiy   va   kasbiy
jihatdan tayyorlash imkonini yaratdi. Toshkentdagi 1910-yillarda tashkil etilgan
texnik   maktablarda   o‘quvchilar   ishlab   chiqarish,   hunarmandchilik   va
muhandislik   fanlari   bilan   tanishib,   kelajakda   iqtisodiy   sohada   faoliyat
ko‘rsatishga   tayyorlandilar.   Shu   tarzda,   yangi   qatlam   nafaqat   ma’rifatli,   balki
kasbiy   jihatdan   ham   malakali   bo‘lib,   mahalliy   jamiyatda   yangi   iqtisodiy
tizimning shakllanishiga xizmat qildi.
Yosh   avlodning   yangi   ijtimoiy   qatlamga   aylanishi   siyosiy   hayotga   ham
ta’sir   ko‘rsatdi.   Intelligentsiya   va   ilm-fan   xodimlari   mahalliy   jamiyatda
islohotlar,   xususan,   ta’lim,   iqtisodiyot   va   maorif   sohasida   o‘zgarishlarni   talab
qilishga   kirishdilar.   Misol   uchun,   1911–1913-yillarda   Toshkent   va   Farg‘ona
shaharlarida   yosh   ziyolilar   tomonidan   tashkil   etilgan   madaniy   va   maorif
jamiyatlari,   jumladan   “Nashr”   va   “Maktabchilar”   jamoatlari,   mahalliy
hukumatdan o‘quvchilarga sharoit yaratishni so‘rab murojaatlar yuborishgan.
Shu bilan birga, bu yangi qatlam o‘zining bilim va malakasini  jamiyatning
rivojlanishiga   yo‘naltirdi.   Mahalliy   ziyolilar   nafaqat   maktablarda   o‘qituvchilik
qilgan,   balki   mahalliy   aholiga   yangi   ta’lim   tizimining   foydalarini   tushuntirib,
oilalarning   bolalarni   maktablarga   yuborishga   jalb   qilishda   muhim   rol
o‘ynaganlar. 1910-yillarda Samarqand va Buxoro shaharlarida bunday targ‘ibot
natijasida bolalarni jadid maktablariga yuborish keskin oshgan.Bundan tashqari,
yangi ijtimoiy qatlam nafaqat iqtisodiy va siyosiy sohalarda, balki madaniyat va
jurnalistika   sohasida   ham   o‘z   faoliyatini   boshladi.   Toshkentdagi   “Shuhrat”
gazetasi   va   Samarqanddagi   “Tarjimon”   jurnali   orqali   yosh   ziyolilar   jamiyatga
yangi   fikrlarni   yetkazib,   milliy   tafakkur   va   madaniyatni   rivojlantirishga   hissa 30qo‘shdilar. Shu tariqa, maorif siyosati orqali shakllangan intelligentsiya nafaqat
ta’lim   olgan,   balki   jamiyatni   modernizatsiya   qilishga   tayyor   bo‘lgan   ijtimoiy
qatlam sifatida paydo bo‘ldi.
1913–1915-yillarda   Turkiston   hududida   yangi   avlodning   ijtimoiy   faoliyati
yanada   kengayib,   ular   o‘z   jamiyatida   kasbiy   mutaxassislar,   o‘qituvchilar,
shifokorlar va ilm-fan xodimlari sifatida tanila boshladilar. Bu qatlam mahalliy
jamiyatda   iqtisodiy   va   siyosiy   islohotlarni   talab   qilishga   va   amalga   oshirishga
asos bo‘ldi, chunki ular nafaqat bilimli, balki ijtimoiy mas’uliyatga ega bo‘lgan
kishilar   sifatida   shakllangan   edilar.Turkiston   maorif   siyosati   mahalliy   aholi
orasida yangi ijtimoiy qatlamlar — intelligentsiya, kasbiy mutaxassislar va ilm-
fan   xodimlarini   shakllantirish   orqali   nafaqat   ta’lim   tizimini   rivojlantirdi,   balki
mahalliy   jamiyatning   ijtimoiy,   iqtisodiy   va   siyosiy   tuzilishini   ham   tubdan
o‘zgartirishga  xizmat  qildi.  Bu  jarayon  mahalliy aholi   orasida   bilim   va  kasbiy
malaka  oshishi   bilan  birga,   yangi   ijtimoiy  pozitsiyalar  va   jamiyatdagi   ijtimoiy
faollikni ham shakllantirdi. 31 Xulosa
Men   o‘zimning   kurs   ishi   mavzuim   davomida   Turkiston   general
gubernatorligida olib borilgan maorif siyosatini har tomonlama tahlil qildim va
shu   natijada   uning   ijtimoiy,   madaniy   va   siyosiy   sohalarga   ta’sirini   chuqurroq
angladim.   Maorif   sohasida   qabul   qilingan   siyosat   mahalliy   aholining
savodxonlik darajasini oshirishga, yangi ijtimoiy qatlamlarni — intelligentsiya
va   kasbiy   mutaxassislarni   shakllantirishga   xizmat   qilgan.   Shu   orqali   mahalliy
jamiyatda   o‘zgarishlar   yuzaga   kelgan   va   yosh   avlodning   dunyoqarashi
kengaygan.
Turkiston   general   gubernatorligi   davrida   ochilgan   maktablar,   gimnaziyalar
va   jadid   maktablari,   xususan   Toshkent,   Samarqand,   Buxoro   va   Farg‘ona
shaharlarida   faoliyat   ko‘rsatgan   ta’lim   muassasalari,   mahalliy   ziyolilar   va
o‘qituvchilar tomonidan targ‘ib qilinib, ta’lim tizimini modernizatsiya qilishga
yordam bergan. Mahmudxo‘ja Behbudi, Abdurauf Fitrat, Shokirjon Rahimiy va
boshqa   ma’rifatparvar   shaxslar   o‘z   faoliyati   bilan   yangi   avlodni   zamonaviy
bilimlar   bilan   ta’minlashga,   ularni   ijtimoiy   va   siyosiy   hayotga   tayyorlashga
katta hissa qo‘shganlar.
Maorif siyosati orqali mahalliy aholining yangi ijtimoiy qatlamga aylanishi
amalga   oshgan,   bu   qatlam   o‘z   navbatida   jamiyatda   iqtisodiy   va   siyosiy
islohotlarni   talab   qilishga   imkon   yaratgan.   Yoshlar   maktablarda   o‘qish   orqali
faqat   diniy   bilimlarni   emas,   balki   zamonaviy   fanlarni   o‘rganib,   mustaqil
fikrlash, muhokama qilish va jamiyat hayotida faol ishtirok etish ko‘nikmalarini
rivojlantirganlar.   Bu   esa   mahalliy   jamiyatda   bilimga   asoslangan   ijtimoiy
faollikni   shakllantirishga   yordam   bergan.Shu   bilan   birga,   maorif   siyosatining
ijobiy natijalari bilan birga, qiyinchiliklar ham mavjud edi. Mahalliy aholining
ayrim qatlamlari, xususan konservativ diniy rahbarlar va qishloq aholisi, yangi
maktab  tizimini   to‘liq  qabul  qilmaganlar.  Shu  sababli,  jadid  maktablari  va  rus
maktablarining   rivojlanishi   uchun   targ‘ibot,   o‘qituvchilarni   tayyorlash   va 32mahalliy   ziyolilar   faoliyati   zarur   bo‘lgan.   Biroq,   bu   qiyinchiliklar   ham   maorif
siyosatining   samaradorligini   to‘xtata   olmadi   va   yangi   tizim   asta-sekin
mustahkamlandi.
Turkiston   general   gubernatorligida   amalga   oshirilgan   maorif   siyosati
nafaqat ta’lim tizimini rivojlantirdi, balki mahalliy aholi orasida yangi madaniy
va   ijtimoiy   qadriyatlarni   shakllantirdi.   Yosh   avlodning   ilm-fan   va   kasbiy
sohalarda   malaka   oshirishi,   jamiyatdagi   siyosiy   va   iqtisodiy   faollikning
kuchayishi,   shuningdek,   ziyolilar   qatlamining   vujudga   kelishi,   bu   siyosatning
uzoq   muddatli   ijtimoiy   natijalarini   ifodalaydi.Umuman   olganda,   men
hisoblaymanki, Turkiston general gubernatorligida olib borilgan maorif siyosati
hududning   tarixiy   rivojlanishida   muhim   o‘rin   tutgan   va   u   mahalliy   jamiyatni
modernizatsiya qilish, yangi ijtimoiy qatlamlarni shakllantirish va yosh avlodni
bilim   bilan   ta’minlash   orqali   o‘z   ijobiy   izini   qoldirgan.   Bu   jarayon   mahalliy
aholi,   ziyolilar   va   o‘quvchilar   orasida   bilimga   bo‘lgan   ehtiyojni   oshirdi,
shuningdek,   ijtimoiy   va   siyosiy   hayotda   faol   ishtirokni   rag‘batlantirdi.Shu
nuqtai   nazardan   qaraganda,   men   uchun   Turkiston   general   gubernatorligida
maorif   sohasida   olib   borilgan   siyosat   tarixiy   jihatdan   ahamiyatli   bo‘lib,   u
nafaqat   ta’lim   tizimini,   balki   mahalliy   jamiyatning   madaniy   va   ijtimoiy
tuzilishini ham tubdan o‘zgartirishga xizmat qilgan. Men xulosa qilamanki, bu
siyosat mahalliy aholining ongini kengaytirish, yangi avlodni ijtimoiy va kasbiy
jihatdan   tayyorlash   va   hududda   intellektual   va   madaniy   rivojlanishning
poydevorini yaratishda muhim rol o‘ynagan. 33 Foydalanilgan adabiyotlar
1) Abdirashidov, Z. Yangi ta’lim tizimi uchun kurash. Toshkent: O‘zbekiston
Milliy Universiteti nashriyoti, 2022, b. 12–56.
2) Eshpulatova, N. XX asr boshida Turkistonning ijtimoiy-siyosiy va ma’naviy
ahvoli. Tashkent: O‘zbekiston Fanlar Akademiyasi nashriyoti, 2023, b. 45–
78.
3) Soatova,   G.   “Maorif   va   o‘qitg‘uvchi”   jurnalining   ilmiy   va   adabiy   tahlili.
Samarqand: Samarqand Davlat Universiteti nashriyoti, 2023, b. 23–67.
4) Xoliqova,  R.   Jadidlarning   ma’rifiy  faoliyati.  Toshkent:   O‘zbekiston   Milliy
Universiteti nashriyoti, 2022, b. 34–89.
5) Baxromjonov,   X.   Turkiston   general-gubernatorligidagi   tub   o‘zgarishlar.
Almaty:   Abay   nomidagi   Qozog‘iston   Milliy   Universiteti   nashriyoti,   2024,
b. 10–65.
6) Ruzimboyev,   S.   O‘zbek   adabiyotshunosligining   dolzarb   muammolari.
Urganch: Urganch Davlat Universiteti nashriyoti, 2023, b. 50–102.
7) Abdurahmonov,   A.   Turkiston   general-gubernatorligida   maorif   siyosati.
Toshkent: Toshkent Davlat Sharqshunoslik Universiteti nashriyoti, 2021, b.
15–60.
8) Mavlonov, M. Jadidchilik harakati va uning ta’lim tizimidagi o‘rni. Buxoro:
Buxoro Davlat Universiteti nashriyoti, 2020, b. 30–75.
9) Karimov,   K.   Turkiston   o‘lkasida   ilm-fan   va   ta’lim   tizimi.   Farg‘ona:
Farg‘ona Davlat Universiteti nashriyoti, 2022, b. 40–85.
10) Saidov,   S.   Turkiston   general-gubernatorligida   ta’lim   siyosati.   Namangan:
Namangan Davlat Universiteti nashriyoti, 2021, b. 25–70.
11) Tursunov,   T.   Jadid   maktablarining   tashkil   etilishi   va   rivojlanishi.   Nukus:
Nukus Davlat Universiteti nashriyoti, 2023, b. 35–80. 3412) Ismoilov, I. Turkiston general-gubernatorligida maorif siyosatining ijtimoiy
ta’siri. Samarqand: Samarqand Davlat Universiteti nashriyoti, 2024, b. 20–
55.
13) G‘ulomov, G. Turkiston o‘lkasida mustamlakachilik davridagi ta’lim tizimi.
Toshkent: Toshkent Davlat Sharqshunoslik Universiteti nashriyoti, 2022, b.
10–50.
14) Rahimov,   R.   Turkiston   general-gubernatorligida   ta’lim   siyosatining
rivojlanishi. Buxoro: Buxoro Davlat Universiteti nashriyoti, 2021, b. 45–90.
15) Nurmatov, N. Jadidchilik harakati va uning ta’lim tizimidagi o‘rni. Nukus:
Nukus Davlat Universiteti nashriyoti, 2020, b. 30–65.
16) Tashkent,   T.   Turkiston   general-gubernatorligida   maorif   siyosatining
ijtimoiy   ta’siri.   Toshkent:   Toshkent   Davlat   Sharqshunoslik   Universiteti
nashriyoti, 2023, b. 15–60.
17) Fayzullayev,   F.   Turkiston   o‘lkasida   ilm-fan   va   ta’lim   tizimi.   Farg‘ona:
Farg‘ona Davlat Universiteti nashriyoti, 2021, b. 20–55.
18) Qodirov,   Q.   Jadid   maktablarining   tashkil   etilishi   va   rivojlanishi.
Samarqand: Samarqand Davlat Universiteti nashriyoti, 2022, b. 25–60.
19) Yusupov, Y. Turkiston general-gubernatorligida ta’lim siyosatining ijtimoiy
ta’siri.   Namangan:   Namangan   Davlat   Universiteti   nashriyoti,   2024,   b.   30–
65.