Antarktida materikining geografik o’rni va o’rganilish tarixi

Antarktida materikining geografik o’rni va
o’rganilish tarixi
Mundarija:  
Kirish: 
I.bob:  1. Antarktida materigining geografik o’rni. 
   2. Antarktida materigining kashf etilishi 
   II bob  1. Antarktida materigini hozirgi kundagi o’rni 
2 bob tekshirilish tarixi bo’lishi kerak. Qaytib ko’rib chiqing! 
Xulosa: 
 Adabiyotlar 
 
 
 
 
 
  I.bob: 1. Antarktida materigining geografik o’rni. 
  Antarktika   Janubiy   qutb   о blastining   markaziy   qismini   egallagan
mat е rik.   Antarktida   janubiy   yarimshardagi   boshqa   materiklardan
minglab   kilometr   uzoqda   joylashgan.   Uning   yagona   yarim   oroli
Antarktika   yarim   orolining   chekka   nuqtasidan   Janubiy   Amerikagacha
eng   yaqin   masofa   1000   km   dan   oshadi.   Materikning   qutb   dorasining
ichida va boshqa materiklardan uzoqda joylashganligi tabiiy sharoitining
o’ziga  xos  hamda  juda  qattiq  ekanligiga  sabab  bo’lgan.  Antarktidaning
asosiy   xususiyati   uni   qalin   materik   muzligi   qoplaganligidir.   Bu   muzlik
ba’zan   kichrayib,   ba’zan   kattalashib,   neogen   davridan   buyon   mavjud.
Materikning muz qalqoni Muz Antarktida, uning tagidagi quruqlik Tosh
Antarktida deb ataladi. 
Maydoni   12,4   mln.   km 2
,   sh е lf   muzliklari   va   ular   о rqali   mat е rikka
tutashgan  о r о llar bilan birgalikda 13,975 mln. km 2
. D о imiy a хо lisi yo’q.
O’rtacha   balandligi   2040   m,   eng   baland   j о yi   5140   m   (Elsu о rt
t о g’idagi Vins о n cho’qqisi). D е ngiz s о hillari-da ayrim ilmiy stansiyalar
va   d е ngiz   hayv о nlarini   о vlaydigan   bazalar   b о r.   Antarktida   Atlantika,
Hind   va   Tinch   о k е anla-rining   janubiy   qismlari   (Janubiy   о k е an)
bilano’ralgan. Qirg’ о q chizig’i d е yarli t е kis va uzunligi qariyb 30 ming
km, ko’pincha bir n е cha o’n metr k е ladigan tik muz jarliklaridan ib о rat.
Mat е rik-ka R о ss va Uedd е ll d е ngizlari ancha kirib turadi. 
Muz q о plami va r е l е fi .  Antarktidaning 99% yuzasi qalin mat е rik
muzligi   bilanq о plangan   (ta х m.   13,0   mln.   km2).   Muzning   o’rtacha
qalinligi 1720 m, eng qalin j о yi 4300 m. Muzliklarning hajmi ta х m.   24
mln.   km 3
.   Еr   sharidagi   hоzirgi   muzliklarning   maydоni   jihatdan   87%
 
  Antarktidadadir.   Materikning   deyarli   hamma   qismi   muz   qalqoni   bilan
qoplangan.   Materikning   faqat   chekka   qismlarida   muz   bilan
qoplanmagan   ayrim   tog’   cho’qqilarini   muzlik   ustidan   ko’tarilib   turadi.
Materik   muzligi   faqat   materik   yuzasini   qoplab   yotmasdan   unga   yaqin
ko’pham qoplagan. Muz qo’shni dengizlarni ham qoplab, shelf 
muzliklarini hosil qilgan. Ba’zi joylarda muz tagi dengiz sathidan ancha
past.   (-2555   m)   da   joylashgan.   Materik   muzi   va   shelf   muzligi   tagidagi
quruqik maydoni, oqollar bilan birga 13,975 mln.km 2
 ga teng. Buning 
taxminan 10 % shelf muzliklariga to’g’ri keladi. Muz bosmagan maydon
2500 km 2
 yoki materik maydonining 0,2 % iga teng. 
Antarktidadagi   muz   qoplamining   qalinligi   o’rta   hisobda   1720   m,
lekin ayrim rayonlarda 4000 m ga yetadi. Ana shu muz qoplami hisobiga
materikning   o’rtacha   balandligi   2040   m,   bu   esa   qolgan   barcha
materiklarning o’rtacha balandligidan uch hissa ortiqdir. 
Materik   muz   qalqonining   ustiniqor   qoplagan,   qor   tagida   firn   bor,
katta chuqrlikda katta muzlik joylashgan. Muzni keng va chuqur yoriqlar
kesib   o’tgan,   odatda   bunday   yoriqlarni   zich   qor   ko’prik   kabi   qoplab
yotadi. Bunday qor ko’priklar juda xavfli, chunka katta og’irlikni ko’tara
olmaydi va ba’zan odamni ko’tara olmay o’piirilib tushadi. 
Anatarktida  muzliklari  ba’zi joylarda  dengizga qiya tushib keladi,
ba’zi   joylarda   tik   jarlik   hosil   qilib   tushib   ayrim   yerlarda   balandligi
o’nlab   metr   keladigan   to’siqlar   hosil   qiladi.   Shelf   yoki   materik
muzlarining bunday jarliklari ko’p joylarda Antarktida qirg’og’I bo’ylab
yuzlab   kilometrga   cho’zilib,   dengiz   tomondan   materikka   chiqib
bo’lmaydigan   qilib   qo’yadi.   Eng   katta   shelf   muzligi   Ross   dengizining
 
  janubiy yarmini qoplagan. Uning tik shimoliy chekkasining uzunligi 950
km ga yetadi, Ross to’sig’i deb ataladigan tik muz jarligining balandligi
ba’zi joylarda 70 m dan oshadi. 
Muzlik   osti   rel’yefining   pastlik   yerlari   orqali   muz   ichki
rayonlardan okean tomonga oqadi. Bu muzlarning harakat tezligi yiliga
1000-1500 m ga yetadi. Muz zahirasi yog’inlar hisobiga to’xtovsiz to’lib
turadi.   Muz   erishga   juda   kam   sarf   bo’ladi.   Tadqiqotlarning
ko’rsatishicha,   Antarktidaning   muz   qoplami   ilgari   o’ylanganidek
kamayotgani yo’q. balki bir xil muvozanatda turibdi. 
Muzdan   хо li   е rlar v о ha ko’rinishida uchraydi. Aksari qutbiy ilmiy
stansiyalar   shu   v о halarda   j о ylashgan.   Muzliklar   mat е rikning   markaziy
qismidan   atr о figa   siljib,   d е ngizga   tushib   b о radi   va   ko’pincha   sinib
aysb е rglar   h о sil   qiladi.   Mirniy   stansiyasi   yaqinida   muzning   yillik
harakati 30 — 40 m dan 350 — 400 m gacha Antarktida Ba’zi j о ylarda
muzliklarning uchlari d е ngizga o’nlarcha km kirib b о radi. Muz   о stidagi
r е l е f   chuqur   bo’lgan   j о ylarda   muz   ayniqsa   t е z   siljiydi.   Eng   yirik
muzliklar  Vikt о riya   Е ri t о g tizmasidadir. Birdm о r muzligining uzunligi
180   km,   eni   15   —   20   km.   Bir-biriga   yaqin   bo’lgan   muz   tillari   о rasida
siljimay-digan muzlar — sh е lf muzliklari h о sil bo’lgan. 
Antarktidada   14   ta   sh е lf   muzligi   b о r   (eng   yirigi   R о ss   muzligi   —   488
ming km 2
); bu muzliklarning umumiy mayd. ta х m. 900 ming km 2
. 
Antarktida r е l е fi Z- Х alqar о  g ео fizika yiliga qadar ya х shi o’rganilmagan
edi. R о ssiya, Angliya va Am е rika Antarktida eksp е disiyalarining ishlari
natijasida Antarktida   е r yuzasi d е ngiz sathidan («P о lyus n е d о stupn о sti»
stansiyasi   yaqinida)   800   m,   g ео fizik   qutbda   1285   m   (Amunds е n-Sk о tt
 
  stansiyasi)   balandlikda,   bir о k,   LitlAm е rika   —   Berd   stansiyalari   о raligi
d е ngiz   sathidan   1000   m   past   ekanligi   aniqlandi.   Antarktida
eksp е disiyalarining   ma’lum о tiga   qaraganda,   muz   krplamining   eng
baland j о yi ta х m. 4000 m bo’lib, 
S о v е tsk ое   plat о si   yaqinidadir.   Antarktida   —   е r   yuzasi   juda   pastbaland
mat е rik   bo’lib,   juda   ko’p   о r о llar   bilano’rab   о lingan.   G ео l о gik   tuzilishi
va   r е l е fi   х ususiyat-lariga   ko’ra,   Antarktida   Uedd е ll   hamda   R о ss
d е ngizlarining janubiy qismlarini birlashtirib turadigan chiziq 
bo’ylab Sharqiy Antarktida va G’arbiy Antarktidaga bo’linadi. 
Sharqiy   Antarktidaning   ko’p   qismi   (butun   mat е rikning   ta х m.   3/4
qismi) ya х lit bo’lib,  х amma j о yi d е yarli bir  х il. K е mbriy davridan  о ddin
payd о  bo’lgan zamin-ning kristalli jinslari (granit, gn е ys, kristall slan е s)
ustida ancha yosh cho’kindi yotkiziklar (d е v о n davridan trias davrigacha
payd о   bo’lgan   jinslar)   —   qumt о sh,   ох akt о sh   va   slan е slar   yotadi,   bu
е rlarda   katta   t о shko’mir   k о nlari   b о r   (Vikt о riya   Е ri).   B о shqa   f о ydali
qazilmalardan   t е mir   rudasi,   slyuda,   mis,   qo’rg’ о shin,   pyx,   grafit   va
boshqa   ham   kadimiy   jinslar   bilan   b о g’liq;   Yer   po’stining   sinishi   va
yorilishi  х amda yovd о sh j о ylarning ko’tarilishi va pasayishi Sharqiy 
Antarktidaning   h о zirgi   r е l е fini   h о sil   qilgan.   Е r   pusti   yorilganda   kuchli
vulkanlar   о tilib   bazalt,   tuf   q о plam-lari   (Qir о licha   M о d   Е ri)   va   vulkan
k о -nuslarini h о sil qilgan (Gaussb е rg t о g’i). Vulkan  о tilishlari h о zir ham
tingan  emas  (R о ss   о . dagi  Er е bus  vulkani  — 3794  m).  S о hillarda   muz
qalq о nini bir n е cha j о yda t о g’ tizmalari yorib chikkan: Britaniya (3209
m), Qir о licha Al е ksandra t о g’i (4572 m), Mark е m t о g’i (4350 m), Nyu-
Shvab е nl е nd t о g’lari b о r. G’arbiy Antarktida (R о ss d е ngizining g’arbiy
 
  s о hilidan   Gr е yam   Е rigacha)   ning   ko’p   qismi   t о k е mbriy   Antarktida
platf о rmasidan   ib о rat   bo’lib,   ancha   k е yin   payd о   bo’lgan   burmali   t о g’
tizmalari bilan o’ralgan. 
Muz   qoplamagan   vohalarni,   tog’larning   tik   yonbag’irlarini   va
qirg’oqdagi   jarliklarni   o’rganish,   shuningdek   gravimetrik,   seysmik   va
magnit tadqiqotlar Tosh Antarktidaning geologic tuzilishi hamda rel’yefi
haqida   fikr   yuritishga   va   un   ing   janubiy   yarim   sharning   boshqa
quruqliklari bilan bo’lgan aloqalari to’g’risida xulosa chiqarishga imkon
beradi. 
 
 
 
 
  2. Antarktida materigining kashf etilishi
1820   yilda   Antarktida   qirg’ о g’iga   F.   F.   B е llinsgauz е n   —   M.   P.
Lazar е v  b о shchiligidagi  rus   eksp е disiyasi   k е malari  yaqinlashib   b о rgan.
Mat е rikning   umumiy   qiyofasi   19-Antarktidada   х aritaga   tushirilgan.
Antarktidada 1898 — 1900 yillarda n о rv е g 
tadqiq о tchisi K. B о r х gr е vink birinchi marta (Vikt о riya  Е rida) qishlagan.
20-Antarktida   b о shlarida   qutb   tadqiq о tchilari   R.   Sk о tt   (1901   —   04,
1910   -   12),   E.   SH е klt о n   (1907   -09),   R.   Amunds е n   (1910   -   12),   D.
M о us о n (1911 — 13) va boshqamat е rikning ichki r-nlarigacha b о rdilar.
1909   yil   16   yanvarda   SH е klt о n   eksp е disiyasi   katnashchilari   Janubiy
magnit   qugbiga,   1911   yil   11   dekabrda   R.   Amunds е n,   1912   yil   18
yanvarda   esa   R.   Sk о tt   Janubiy   g ео grafik   qutbga   е tib   b о rdilar.   1928
yildan   Antarktida   sam о lyotlar   yordamida   o’rganila   b о shladi.   Ani
o’rganish   s о hasida   am е rikalik   J   G.   Uilkins   (1928   —   30),   ingliz   L.
Elsu о rt (1935 -36, 1938 - 39), am е rikalik R. E. Berd (1928 — 30; 1933
— 35; 1939 — 41; 1946 — 47) va Finn R о nn е  (1946 — 48) anchagina
ish qildilar. 
Х alqar о   g ео fizika   yili   (1957   —   58)   mun о sabati   bilanva   so’nggi
davrlarda turli mamlakatlarning ilmiy qutbiy stansiyalari qurilgan, 1991
yilga k е lib 48 ta ilmiy stansiya ishlab turdi. 
Antarktidaning   mavjudligi   haqida   geograf   va   dengizchilar   o’rta
asrlardayoq   taxmin   qilgan   bo’lsalar   ham,   lekin   u   insoniyatga   boshqa
materiklardan keyin ma’lum bo’ldi. Antarktida qirg’oqlarini va 
Antarktikaga tegishli orollarni rus denggizchilari F.Ch. bellinsgauzen va 
 
  M.P.   lazarev   boshchiligida   1819-1821   yillarda   maxsus   tashkil   etilgan
ekspeditsiya vaqtida birinchi bo’lib ko’rganlar. 
Keying   o’n   yilliklarda   Antarktika   o’zining   hal   etilmagan   ilmiy
masalalari   bilan   ham   suv  havzalarining   juda   katta   boyliklari   bilan   ham
turli mamlakatlar tadqiqotchi hamda dengizchilarining diqqatini o’zigfa
tortdi. 
1911-1912 yilllarda norvegiyalik qutb tadqiqotchisi Rual Amundsen va
ingliz   olimi   Robert   Skott   deyarli   bir   vaqtda   janubiy   qutbga   yetib
borishdi. 
Harbiy dengizchi   Faddey Faddeyevich Bellinsgauzen  1803-1806
yillarda   Kruzenshtern   rahbarligida   “Nadejda”   kemasida   suzgan   edi.
1819   yilda   u   Antarktika   ekspeditsiyasiga   rahbar   etib   tayinlanib,
“Vostok”   kemasiga   uning   o’zi,   “Mirniy”   kemalari   Kronshtadtdan
chiqadi   va   dekabrda   Janubiy   Georgiyaga   yetib   keladi.   Bu   yerda
kemalarning   harbiylari   nomiga   qo’yilgan   bir   qancha   orollarni:
Annenkov,   Leskov,   Torson,   Zavadovskiylarni   kashf   etishadi.
Janubisharqqa   suzib,   kemalar   Kuk   tomonidan   ochilgan   “Sandvich
yerlariga” yetib kelishadi. Ruslar birinchi  bo’lib, bu orollarning  boshqa
janubi-  sharqiy   Atlantika   orollari   bilan  bog’liqligini,  ularning   Atlantika
okeanining g’arbiy qismida 53 0
  va 60 0
  janubiy kengliklar oralig’ida 2,5
ming kilometr cho’zilgan vulqon orollari ekanligini aniqlashdi. 
1820 yilning 15 yanvarida ruslar Janubiy Tulaga yetib kelishdi va
bu   yerda   bir   necha   orollarni   o’rganishdi.   Sharqdan   og’ir   muzlarni
aylanib  o’tib,   26 yanvarda  ruslar   birinchi   marta  janubiy   qutb chizig’ini
kesib o’tishadi. Ular bir necha marta janubga suzishga harakat qilishadi,
 
  lekin   ob-havo   bunga   yo’l   qo’ymaydi.   Hozir   bizga   ma’lumki,   kemalar
materik qirg’og’iga juda yaqin kelishgan. 
Qisqa   Antarktika   yozi   nihoyasiga   yetadi   va   1820   yilning   mart
oyida   Hind   okeanining   janubidagi   kam   o’rganilgan   orollarni   tadqiq
etishdi.   Bu   yerda   kartaga   tushmagan   va   hali   yevropaliklar   bormagan
orollarni   tadqiq   etishdi.   Bu   yerda   kartaga   tushmagan   va   hali
yevropaliklar   bormagan   orollarni   kashf   etishib,   ularga   rus   mashhur
kishilarining   nomlarini   berishdi:   Arakcheyev,   Barklay-de-   Tolli,
Vitgenshteyn,   Volkonskiy,   Greyg,   Yermolov,   Kutuzov,   Miloradovich,
Moller,   Osten-Saken,   Rayevskiy   va   Chichagov.   Shuningdek   orollarni
ekspeditsiya   qatnaschilari   va   kema   nomi   bilan:   Lazarev,   Vostok,
Mixaylov, Simonov deb nomladilar. 
1820 yilning   yanvarida   kemalar   yana   muzli   materikka   qarab   yo’l
olib,   yana   uch   marta   qutb   chizig’ini   kesib   o’tishadi:   ikki   marta   ular
materikka   juda   yaqin   kelishadi.   Uchinchi   marta   urinishda   ular
quruqlikning   aniq   nishonalarini   ko’rishadi.   Sharqqa   burib   ruslar   68 0
50 1
janubiy   kenglik   va   90 0
30 1
  g’arbiy   uzoqlikda   quruqlikni   ko’rishadi.   Bu
haqda ekspeditsiya shunday ma’lumot beradi: “Bulutlar orasidan quyosh
chiqqanda,   uning   nurlari   qor   bilan   qoplangan,   baland   cho’qqili   orolni
yoritdi.   11-yanvar   kuni   ertalab   biz   aniq   orolni   ko’rdik,   biz   oroldan   15
mil   uzoqlikda   bo’lib,   uni   o’rab   turgan   katta   muz   tufayli   orolga
yaqinlasholmadik.   Matroslar   buni  ko’rib,  quvonchdan  uch marta   “Ura”
deyishdi.   Ochiq   orolni   rus   flotining   asoschisi   Petr   I   nomiga   nomladik
(Novosilskiy). Uning maydoni-250 kv.km, balandligi 1160 m. 
 
  1821 yilning   28   yanvarida   ochiq   ob-havoli   kunda   biz   uning
janubida baland burunni va qoyali qirg’oqni ko’rdik.   Bellinsgauzen uni
“Aleksandr I- qirg’og’i” deb nomladi”. 
“Vostok”   va   “Mirniy”   kemalari   qirg’oqqa   muz   tufayli
yaqinlasholmaydi.   Shimoldan   muzlikni   aylanib   o’tib,   Bellinsgauzen
yana   sharqqa   buradi   va   Tinch   okeanning   XX   asrda   Bellinsgauzen   deb
nomlangan   dengizidan   o’tib,   Dreyk   bo’g’oziga   o’tadi.   Bu   yerda   u
“Yangi Shotlandiyani” axtaradi. Uni tasodifan 1819 yilda ingliz Vilyam
Smit   Valparaisodan   Buenos   Ayresga   ketishda   to’fon   tufayli   janubga
surib   tashlanganda   kashf   etilgandi.   Smit   uni   janubiy   materikning
chiqqan   joyi   deb   o’ylaydi.   Rus   ekspeditsiyasi   yangi   yerni   o’rganib,   bu
orollar   xalqasi   ekanligini,   sharqiy   yo’nalishda   600   km   ga
cho’zilganligini isbotlaydi. Janubiy Shotlandiya orollariga dengizchilar 
Napoleon   I   –bilan   bo’lgan   jang   kartasiga   bag’ishlab:   Berezina,
Borodino,   Vaterloo,   Leypsig,   Maloyaroslavets,   Polotsk,   Smolensk
deb   va   rus   harbiy   dengizchilari   sharafiga:   Mixaylov,   Mordvinov,
Rojnov, Shishkov  nomlarini berishadi. 
1821   yilning   11   fevralida   “Vostok”   kemasi   ta’mirtalab   ekanligi
aniqlanadi va Bellinsgauzen kemalarni shimolga buradi. 1821 yilning 5
avgustida   751  kunlik   sayohatdan  so’ng   Kronshtadtga   qaytib   keladi.  Bu
vaqt   ichida   dengizchilar   juda   katta   jasorat   ko’rsatishdi,   biror   marta
kelishmovchiliklar   yuzaga   kelmadi,   yuqori   janubiy   kengliklarda   dunyo
aylana   sayohatni   amalga   oshirishdi,   faqat   2   ta   dengizchi   halok   bo’ldi,
birorta jiddiy kasallik bilan hech kim kasallanmadi. 
 
  Geografik yutuqlari jihatidan birinchi rus Antarktika ekspeditsiyasi
XIX asrda buyuk edi. Bellinsgauzen bu haqda 1831 yilda “Janubiy muz
okeanidagi   2   marta   qilingan   tadqiqotlar   va   “Vostok”,   “Mirniy”
kemalarida   amalgam   oshirilgan   dunyo   aylana   suzish”   deb   nomlangan
asar   yaratdi.   Bu   asar   1949   va   1960   yillarda   ikki   marta   qayta   nashrdan
chiqdi. 
1822-1823   yillarning   yozida   ingli   hayvon   ovlovchisi   Jems
Ueddell   2   ta   kemada   juda   yaxshi   ob-havoda   Janubiy   Georgiyadan
54 0
15 1  
janubiy kenglikkacha suzadi. Bu yerda yakkam dukkam orollarni
ko’radi.   Hozir   Ueddell   suzgan   dengiz   Atlantika   okeanining   eng   janubi
va Antarktika quruqligiga eng chuqur kirib boradi. 
XIX   asrning   30-40   yillarida   Antarktidaning   muzli   qirg’oqlarini
Jon   Bisko   boshchiligida   Antarktika   suvlarida   dunyo   aylana   sayohatni
amalga   oshirayotgan   londonlik   savdogarlar   ko’radilar.   U   Folklend
arxipelagidan Janubiy Sandvich yerlariga undan janubi sharqqa suzib, 
1831   yilning   yanvarida   0 0
  meridianda   janubiy   qutb   chizig’ini   kesib
o’tadi. 70- parallellarga yaqinlashganda fevral oyi oxirida 
Antarktidaning okeanga kirib kelgan qismini va keyinchalik Bisko tog’i 
(1860   m)   deb   nomlangan   cho’qqini   ko’rishadi.   Kuz   boshlanganligi
sababli   tasmaniyaga   qaytadi.   1831-1832   yilning   yozida   sayohatini
davom  ettirib,  Aleksandr   I-  yerlaridan  shimoli-sharqqa  Adelayd  orolini
va uning nomi bilan nomlangan bir qancha orollarni ochadi. Shunday 
 
  Uilks Antarktika qirg’oqlari yaqinida suzishganini va nemis olimi  Klark
Fridrix   Gauss   nazariy   jihatdan   Janubiy   magnit   qutbini   aniqlaganini
eshitadi.   Masalaga   oydinlik   kiritish   maqsadida   Ross   yanada   sharqqa
suzishga ahd qiladi. 1840 yilning oxirida u Yangi Zelandiyaning Janubiy
oroli   meridianidan   janubga   suzadi   va   1841   yilning   11   yanvarida   71 0
parallel 171 0
 sharqiy uzoqlikda qor va muz bilan qoplangan Sabin (3000
m)   tog’ini   ko’radi.   Ader   burnidan   o’tib,   Ross   bir   orolga   tushadi   va   bu
ochilgan   yerlarni   Viktoriya   Yerlari   deb   nomlab,   Angliya   mulki   deb
e’lon   qiladi.   Shundan   so’ng   yana   janubga   Ross   dengiziga   suzib,   27
yanvarda 77 parallelda  2 ta vulqon –“Erebus”  va “Terror”  vulqonlarini
ochadi. 
Qirg’oq   bo’ylab   suzib,   magnit   tekshirishlarini   Gauss   aniqlagan
kenglikda   (72 0
30 1
)   o’tkazadi   va   u   magnit   qutbi   Viktoriya   Yerlarida
qirg’oqdan 300 km masofada joylashganligini to’g’ri aniqlaydi. 
1841   yilning   noyabrida   Ross   yana   Antarktikaga   suzadi.   161 0
30 1
sharqiy uzoqlikda u qutb doirasini kesib o’tib, o’tgan safargidan 5,5 mil
ichkariga   suzadi   va   yana   Muzlik   bar’yeri   tufayli   orga   qaytadi.   Ross
janubiy materik  yo’q deb o’ylab  Viktoriya Yerlari  orol degan noto’g’ri
xulosa chiqaradi. 
Jems Ross suzishlaridan so’ng Antarktika sayohatlari XIX asrning 
90-yillarigacha   to’xtatiladi.   Bu   yillarda   Antarktikada   kit   ovlovchilar
ko’payganligi tufayli Antarktidani tadqiq etish kuchayadi. 1893-1894 yil
yozida   norvegiyalik   Karl   Anton   Larsen   “Yason”   kemasida   Ueddell
dengizining   shimoli-g’arbida   katta   shelf   muzligi-larsen   muzligini   topdi
va 68 0
10 1
 janubiy kenglikkacha boradi.  1894-1895   yillarda   norveg   Lars   Kristensen   “Antarktik”
paroxodida   Ross   dengizida   74 0
10 1
  janubiy   kenglikkacha   suzadi,   uning
kemasida yosh biolog  Karsten Borxgrevink  ham bor edi. 
Norvegiyaliklar   1895   yilning   24   yanvarida   Ader   burniga   tushib,   bu
yerda Borxgrevink lishaynikning bir turini topadi. 
1897 yilning oxiridan 1899 yilning apreligacha Antarktikada 
Belgiyaning   ilmiy-tadqiqot   ekspeditsiyasi   “Beljika”   kemasida   bo’ladi.
Uning   boshlig’i   Adrian   Jerlash   de   Gomeri,   bosh   shturmani
norvegiyalik   Rual   Amundsen ,   vrchi-   Frederik   Kuk   edi   (Keyinchalik
shimoliy qutbga borishga uringan). Ekspeditsiya birinchi Janubiy 
Shotland orollarida, keyinchalik “Palmer yerlarida” tadqiqot o’tkazdi va
bular orollar guruhi ekanligini isbotladi. Keyin “Beljika” janubi-g’arbga
suzib, Bellinsgauzen dengizida 1898 yilning 10 martida muzlar orasida
qolib ketadi. Poroxod ekipaji birinchi marta Antarktikada qishladi. 
1899   yilda   esa   Ader   burnida   Antarktida   materigida   Karsten
Borxgrevink va uning 4 ta yosh olim do’stlari qishlashdi. Qish juda og’ir
kelib, bu yerda birinchi marta Antarktikadagi qishlashdan Nikolay 
Xansen  vafot  etadi.   1899-1900 yillarda  ular   Rossning   Muzli  bar’yeriga
suzishadi.   Tadqiqotchilar   bar’yerga   chiqishga   muvaffaq   bo’lishadi   va
78 0
50 1
  janubiy   kenglikkacha   borish   imkoniyati   borligini   va   uni   amalga
oshirish Ross dengizida mumkinligini isbot qildi. 
Robert   Falkon   Skott   rahbarligidagi   ekspeditsiya   1902   yilning
yanvarida “Diskoveri” paroxodida Ader burniga yetib keladi. U 
Viktoriya Yerining barha baland qoyali sharqiy qirg’og’ini tadqiq etadi. 
Shundan so’ng Muzli bar’yerdan 700 km o’tib, u yerda Eduard VII 
 
  Yerini kashf etadi. Ross orollarida “Diskoveri” qishlashga qolib, atrofni
tadqiq etadi. G’arbda   Albert Armitedj   Viktoriya yeri platosini organib
2700 m gacha ko’tariladi. 
Bundan   tashqari   Antarktidaga   1901-1905   yillarda   ko’p   davlatlar
tomonidan   ekspeditsiyalar   uyushtirildi.   Jumladan:   1902   yilda   Erix
Drigolskiy  boshchiligidagi nemis ekspeditsiyasi 90 0
 sharqiy uzoqlikda 
Vilgelm   II   Yerlarin,   so’ngan   Gauss   vulqonini   kashf   etdi.   Otto
Nordensheld   va   Karl   Anton   Larsen   boshchiligidagi   shved
ekspeditsiyasi   Chou-Xill   orolida   2   yil   bo’lishdi.   Vilyam   Bryus
boshchiligidagi   shotland   ekspeditsiyasi   1903   yilda   janubiy   Orkney
orollarida   qishlaydi.   74 0
  parallelgacha   suzadi   va   Kots   yerlari   deb
nomlagan   materik   qirg’og’ini   ochadi   va   hayvonlarini   o’rganadi
quydagicga.   Antarktika   va   unga   yaqin   bo’lgan   mat е riklarning   qismlari
al ох ida fl о ristik  о blastga ajratiladi. 
  Quruqlikda   o’simliklardan   mat е rikning   o’zida   faqat   m ох lar,
lishayniklar   va  quyi  suv   o’tlari  uchraydi.  Lishayniklar   eng  ko’p  bo’lib,
ularning   200   ga   yaqin   turi   х is о bga   о lingan.   ularni   muzlik   q о plamagan
barcha   uchastkalarda   uchratish   mumkin.   M ох lar   ham   ancha   k е ng
tarqalgan,   ayniqsa   о r о llarda   ular   х att о   uncha   katta   bo’lmagan
t о rfz о rlarni h о sil qiladi. Hammasi bo’lib Antarktidada m ох larning 70 ga
yaqin turi mavjud. 
CHuchuk   suvli   suv   o’tlari   yozda   suv   havzalari   yuzalarida   va
shuningd е k   kuyosh   nurlari   taosiri   о stida   eriydigan   q о rlar   yuzasida
tarqaladi.   Qizil,   yashil   sariq   rangdagi   mikr о sk о pik   suv   o’tlarining
to’planishi   muzlik   yuzasidagi   rang   barang   d о g’larni   yuzaga   k е ltiradi.
 
  Mikr о sk о pik   yashil   suv   o’tlarining   to’plamlari   uz о qdan   kichik-kichik
o’tl о klarni eslatadi. 
Mat е rikda   gulli   o’simliklar   yo’q.   Yuq о ri   o’simliklarning   eng
janubiy   tarkalish   j о yi   64 0
  j.k.   dagi   Antarktika   yarim   о r о lidir.   U е rda
balandligi   atigi   bir   n е cha   santim е tr   bo’lgan   o’simliklarni   ikki   turi
b о sh о qli   shuchka   va   chinnigulli   k о l о bantus   uchraydi.   Ayrim   j о ylarda
ular kichik o’tl о kz о rlarni h о sil qiladi. 
K е rg е l е n, J.G ео rgiya va baozi b о shqa  о r о llarda o’simlik ancha b о y. 
U  е rlarda 20 dan  о rtiq gulli o’simliklar turlarini uchratish mumkin. 
Antarktida quruqlikda yash о vchi hayv о nlarga b о y emas. 
Quruqlikda   yash о vchi   sut   emizuvchilar   umuman   yo’q,   amm о   u   е rda
baozi bir, quyi kiskichbakasim о nlar va qan о tsiz  х ash о ratlar uchraydi. 
Ularning   qan о tining   yo’qligini   sababi   shundaki,   bu   о blastda   d о im о
kuchli sham о llar esib turadi va  х ash о ratlar hav о ga kutarila  о lmaydilar. 
Antarktika   о r о llarida   qo’ng’iz,   o’rgimchak,   chuchuk   suvda   yash о vchi
m о lyuskalarning   bir   n е cha   turi   va   uchmaydigan   kapalakning   bir   turi
t о pilgan.   CHuchuk   suvda   yash о vchi   baliqlar   yo’q.   Antarktika   yarim
о r о lida bitta quriqlik qushi-g’il о fli (futlyar о n о s) yashaydi. 
Ernst   Shelkton   “Nimrod”   paroxodida   1908   yil   yanvarida   Ross
dengiziga boradi va Mak-Merolo   bo’g’ozida qishlaydi. 1908 yilning 10
martida  T. Devid ,  D. Mouson  va Shelktonning boshqa yana 4 yo’ldoshi
Erebus   (4070   m)   ga   chiqishadi.   Bahorda   (oktabr   oxirida)   Shelkton   3
yo’ldoshi   bilan   Manchjuriya   ponilariga   bog’langan   chanalarda   janubiy
qutbga borishga harakat qiladi. Lekin ponilar juda ko’p oziqlanishini va
o’lgan   yoki   muzlagan   hayvonlar   go’shtini   yemasligini   e’tiborga
 
  olmagan edi. 84 0
  parallelda ponilarning barchasi o’ladi. Ular qiyinchilik
bilan   88 0
23 1
  janubiy   kenglikkacha   (qutbdan   180   km   uzoqlikda)   yetib
kelib   ortga   qaytishga   majbur   bo’ladilar.   Shelkton   yo’qligida   Tomas
Devid   va   Duglas   Mouson   1909   yilning   16   yanvarida   janubiy   magnit
qutbining   o’sha   vaqtda   joylashgan   o’rnini   topishadi.   72 0
25 1
  janubiy
kenglik, 155 0
16 1
 sharqiy uzoqlik, 2213 m balandlik. 
 
1910 yilda norveg  Rual 
Amundsen   “Fram”   kemasida   yo’lga   chiqadi   va   1911   yil   14   yanvarida
Kitli buxtasida to’xtab, “Franxeym” qishki lagerini tashkil etishadi. Rual
Amundsen   janubiy   qutbga   boorish   uchun   Shelkton
va Skottga nisbatan 
yaqin yo’lni tanlagan edi. Shuningdek juda aniq 
yo’lni hisoblab chiqqan edi. 80 0
 va 85 0
 janubiy kengliklar orasida har bir
gradusda   u   oziq-ovqat   va   yoqilg’I   saqlanadigan   omborni   oldindan
tashkil  etgan va ularga uzoqdan ko’zga tashlanish  uchun mahkam  qilib
bayroqlar o’rnatgan edi. 
Janubiy qutbga borish uchun Amundsen 1911 yilning 19 oktabrida 
 
  Rual Amundsen
  4   o’rtog’i   va   itlarga   bog’langan   chanalarda   yo’lga   chiqadi.   85
paralleldan   so’ng   Ross   shelf   muzligidan   Koroleva   Mod   tog’iga
ko’tariladigan og’ir yo’l boshlanadi. Platoda oziq-ovqat va yoqilg’i kam
qolgandan   so’ng   Amundsen   bir   nechta   itni   o’ldirib   ularning   go’shtini
yeyishadi.   Plato   ustida   ular   2300   m   dan   3300   m   gacha   ko’tarilishadi,
so’ngra   pastga   tusha   boshlaydilar.   Norveglar   Janubiy   qutbga   1911
yilning 15-16 dekabrida yetib kelishadi va Norvegiya bayrog’i 
o’rnatilgan   Palatka   qurishadi.   17   dekabrda   Shimolga   yo’nalib,   har   uch
kunda   it   o’ldirib,   yaqin   omborgacha   yetib   kelishadi.   Borish   va   qaytish
uchun   2800   km   masofani   o’tib   Amundsen   va   ortoqlari   100   kunlik
poxoddan   keyin   1912   yilning   25   yanvarida   Kitli   buxtasiga   yetib
kelishadi. 
Robert Skott  motorli chana, hind ponilari va itlarda Shelkton yo’li
orqali   janubiy   qutbga   boorish   uchun   1911   yilning   2   noyabrida   yo’lga
chiqadi.   83   parallelda   motorli   chanalarni   tashlashga,   otlarni   esa
sirpanchiqda   yurolmagani   uchun   o’ldirishga   majbur   bo’lishadi.   85 0
parallelda   Skott   4   kishini,   87 0
30 1
  da   yana   3   kishini   ortga   qaytarib
yuborishga   majbur   bo’ladi.   Janubga   5   kishi:   Skott ,   vrach- Eduard
Uilson , ofitser- Lourens Ots  va  Genri Bouers  va unter ofitser- Edgar 
Evans   boradi. Oxirgi  250 km masofani  ular juda og’ir sharoitda  oxirgi
kuchlarini   sarflab   o’tdilar.   Skott   qutbga   bir   necha   kilometr   qolganda
kundaligiga   ushbu   so’zlarni   yozadi:   “Oldinda   turgan   qora   narsani
ko’ramiz.   Yaqinlashganimizda   u   bayroq   bo’lib   chiqadi.   Lager,   kuchuk
va   chanalar   izlarini   ko’ramiz.   Norveglar   bizni   ortda   qoldirishdi.   Ular
birinchi bo’lib qutbga yetib kelishdi. Qanday dahshatli! Bizning barcha
 
  umidlarimiz yakun topdi. Ortga qaytish juda qayg’uli bo’ladi”. 1912 yil
yanvarida   ular   qutbga   kelishadi.   Inglizlar   Norvegiya   bayrog’i
o’rnatilgan   palatkani   topishadi.   Unda   Amundsenning   kapitan   Skott
nomiga   xat   bo’lib,   bu   xatni   norveg   qiroliga   yetkazish   iltimos   qilingan
edi.   Inglizlar   palatkani   suratga   olishdi,   qutbga   o’z   bayroqlarini   ham
o’rnatishib, uni ham suratga olishdi. 
Qutbga   borishda   inglizlar   10   ta   oziq-ovqat   va   yoqilg’i   qo’yilgan
oraliq omborlari tuzishgandi. Ortga qaytishda ularning maqsadi-keyingi
omborga   tezroq   yetib   olish   edi.   Lekin   qancha   ular   harakat   qilishmasin
kuchlari tobora susayib borardi. Tezda ular orasidagi eng yosh va kuchli
Evansda aqliy yetishmovchilik xislatlari ko’rina boshladi. U ortda qolib
ketar,   qo’li,   burni   va   oyoqlarini   sovuq   urdi.   17   fevralda   u   juda   ortda
qoldi.  “Evans  tizzalab  o’tirgandi,  ko’zlari  bejo. Undan nima  bo’ldi  deb
so’rasak, u javob berolmadi, hushdan ketganini aytdi. O’rnidan turg’izib
yurgizsak,   har   2-3   qadamda   hushidan   ketdi.   Uni   yaqin   palatkaga   olib
kelganimizda u 12 soatu 30 minut hushsiz yotdi vat inch o’lim topdi. 
O’rtog’ingni bunday yo’qotish juda azobli” deb yozgan edi Skott. 
Keyingi   yo’l   yana   og’ir   kechadi.   Ular   bir   necha   marta   yo’ldan
adashishadi.   Fevral   oxirida   yoqilg’i   kam   qolganda   havo   yana   soviy
boshlaydi   va   Ots   oyog’ini   muzlatib   qo’yadi.   Skottning   mart   oyidagi
yozuvlaridan   ularning   qanday   umidsizlanganini   ko’rish   mumkin.   Ular
bir-birlariga yordam berolmas, barchalarining ahvoli og’ir edi. Shunday
bo’lsada,  15  kilogramm  og’irlikdagi   geologik  kolleksiyani   o’zlari  bilan
sudrab   borishardi.   14   martHarorat   -420   gacha   tushib   ketdi,   menimcha
bizlarning oxiratimiz yaqin. Men hech qachon yilning bu oyida shunday
 
  qattiq sovuq bo’lishini o’ylamagan edim”. 17- mart “Kunlarni sanashdan
adashdim. Menimcha hayotimizning oxirgi kuni. Nonushtadan so’ng Ots
boshqa yurolmasligini aytdi. Biz uni yetaklab bir necha mil yurdik. 
Otsning oxirgi o’ylari onasi haqida edi. Kechasi uxlashdan oldin ertalab
uyg’onmaslikni   istadi,   lekin   ertalab   turdi   va   atrofni   aylanib   kelishini
aytdi. U tashqariga chiqdi va biz uni boshqa ko’rmadik. Ots o’z o’limiga
mardlarcha   bordi,   biz   ham   shunday   o’limimizni   kutib   olsak   qani   edi.
Bizning   o’limimiz   ham   yaqin!”   29-mart:   “21-sanadan   beri   quyunli
shamol   esadi,   yoqilg’imiz   oxirlab   qoldi,   har   kuni   yo’lga   chiqamiz
deymiz,   lekin   chiqolmaymiz,   omborgacha   11   mill   qoldi,   lekin   unga
yetib   borolmasak   kerak.   Biz   oxirigacha   chidaymiz.   Men   yana   yoza
olishimga ko’zim yetmaydi”. Uning oxirgi yozuvi: “Xudo haqqi bizning
yaqinlarimizni   yolg’iz   qoldirmang!”   Antarktidada   s о hillarini   istisn о
qilganda, k о ntin е ntal qutbiy iqlim hukmr о n: harorat hamma vaqt 0° dan
past   bo’ladi   va   yog’in   juda   kam   yog’adi.   Е r   yuzasi   muzlikdan   ib о rat
hamda   baland   bo’lganidan   hav о   massalari   antisikl о n   r е jimini   h о sil
qiladi. YOz, kuz paytlarida mat е rik ch е kkalarida sikl о n-lar payd о  bo’lib,
ichki r-nlarga ham kirib b о radi.  Е zda (dekabr, yanvar, f е v.) Antarktidada
bulutsiz   kunlar   ko’p   bo’ladi,   shu-ning   uchun   quyosh   nisbatan   ko’pr о q
ili-tadi,   l е kin   quyosh   nuri   muzdan   ko’p   qay-tadi   (o’rta   his о bda   90%),
о qibatda   quyosh   issiqligi   Shimoliy   yarim   sharning   х uddi   shu
k е ngliklaridagiga nisbatan 4 — 5 marta kam. Mat е rikning markaziy qis-
mida   eng   s о vuq   о ylarning   o’rtacha   haroratsi   —   60°,   —70°,   yoz
о ylariniki   —   30°   dan   —50°   gacha;   s о hidda   qishda   —   8°   dan   —   35°
gacha, yozda 0 — 5° bo’ladi. O’rtacha yil-lik  harorat  — 50° ga yaqin.
 
  Mutlaq minimum — 89,2° (V о st о k stansiyasi). Bu esa bu-tun  Е r sharida
eng   past   haroratdir.   Е r   yuzasi   s о vuq   va   atr о fdagi   d е ngizlar   iliq-r о q
bo’lganidan t е z-t е z kuchli sham о llar bo’lib turadi (ba’zan sham о l t е zligi
s е kundiga 90 m ga b о radi). 
YOg’in   eng   ko’p   (700   —   1000   mm)   yog’adigan   z о na   d е ngiz   s о hili
bo’lib, eni 15 km ga  е tadi: ichki r-nlarda yiliga atigi 30 — 50 mm yog’in
tusha-di.   Iliq   paytlarda   ham   ko’pincha   q о r   yog’adi.   Hav о ning   nisbiy
namligi o’rta his о bda 73 — 78%. 
O’simliklari.   O’simlik   turlari   (lishayniklar,   zamburug’lar,   bakt е riya   va
suvo’tlar)   kam   va   o’ziga   хо s,   amm о   ular   mat е rikning   eng   s о vuq
j о ylarida ham uchraydi. 
Hayv о nlardan tyul е nlar (uedd е ll tyul е ni, qisqichbaqa х o’r tyul е n, d е ngiz
q о pl о ni,   r о ss   tyul е ni,   d е ngiz   fillari)   va   qushlardan   p о m о rnikning   ikki
turi, ad е li va imp е rat о r ping-vinlari uchraydi. 
Antarktida   d е yarli   butunlay   Antarktida   iqlim   mintaqasida
j о ylashgan.   Bu   е rdagi   eng   s о vuq   sutkalik   o’rtacha   har о rat   х att о   yozda
ham - 30 0
S dan ko’tarilmaydi, qishda esa 70 0
S dan ham past bo’ladi. 
Bahor kelganda -1912 yilning noyabrida izlovchi otryad palatkani
topishdi.   Unda   3   ta   murda   bor   edi.   Uilson   va   Bouers   yopiq   uyquga
mo’ljallangan   qoplarda   yotardi.   Ekspeditsiya   vrachi   Eduard   Atkinson
quyidagilarni   yozadi:   “Skott   hammadan   so’ng   vafot   etgan.   U   Uilson
jasadiga   qo’l   uzatib   yotardi.   Biz   ularning   barcha   narsalarini   izlab
ko’rdik. Narsalar orasida qimmatbaho geologic toshlar bo’lib, ular oxirgi
damlarigacha bu narsalarni tashlashmagan edi. Ertasi kuni biz ular bilan
 
  butun   umrga   xayrlashdik.   Ularning   mardonavor   jasadlari   o’zlari   uchun
eng ma’qul yerga ko’mildi”. 
Bundan keyin ham sirli materikka qiziqish kamaymadi, lekin 
Antarktikani   muntazam   ravishda   o’rganish   Ikkinchi   jahon   urushidan
keyin boshlandi va hozirgi davrda ham davom etyapti. 40-50 yillarda bir
qator   davlatlar   Antarktida   materigida   ilmiy-tekshirish   stansiyalarini
bunyod etishdi. 1957 yili 3-Xalqaro geofizika yiliga tayyorgarlik va uni
o’tkazish   munosabati   bilan   tadqiqot   ishlarining   yagona   xalqaro   dasturi
ishlab   chiqarildi.   Xalqaro   dasturga   muvofiq   1957   yilda   boshlangan
tadqiqot   ishlari   ilmiy-tadqiqot   stansiyalari   va   punktlari   ishlarini,
continent   ichki   qismiga   qilinadigan   ekspeditsiyalarni   va   ilmiy-tadqiqot
kemalarining dengizdagi ekspedtsiylarini o’z ichiga oladi. 1958 yilda rus
ekspeditsiyasi   materikning   geometric   markazi-borish   qiyin   bo’lgan
qutbga   birinchi   bo’lib   yetib   bordi.   Ko’pgina   mamlakatlarning   olimlari
materikning   ichki   qismiga   uzoq   poxodlar   qilishdi,   bunga   materik
Janubiy   qutb   orqali   kesib   o’tildi.   Hozirgi   vaqtda   Antarktidada   ko’p
ilmiy-tadqiqot   stansiyalari   ishlab   turibdi,   ularda   eng   yangi   metodlar
qo’llanilib   janubiy   qutbning   tabiiy   sharoiti   majmuali   o’rganilmoqda.
Keying   yillarda   Antarktidani   tadqiq   etishda   aviatsiya   va   kosmosdan
olingan ma’lumotlar katta rol o’ynayapti. 
1961   yilning   iyunidan   1959   yil   19   dekabrda   12   ta   mamlakat
tomonidan   imzolangan   kelishuv   kuchga   kirdi.   Antarktidadan   faqatgina
tinchlik   maqsadlarida   foydalaniladi,   har   qanday   yadroviy   portlatishlar
ta’qiqlanadi, ilmiy tadqiqotlar va xalqaro hamkorlik masalalaridagina bu
hududdan foydalaniladi. 
 
   
 
 
 
 
 
   Geografik o’rni yuqorida yozilgan-ku? 
II bob 1. Antarktida materigini hozirgi kundagi o’rni
Antarktika   tarkibiga   muz   bilan   qoplangan   juda   katta   Antarktida
materigi va uni o’rab turgan janubiy qutbiy suvlar hamda unda sochilib
yotgan   orollar   kiradi.   Antarktika   yer   sharining   tabiati   eng   qattiq
qismidir. Ba’zi orollarni hisobga olmaganda unda doimiy aholi yo’q. 
Antarktika   nihoyatda   o’ziga   xos   va   qattiq   tabiiy   sharoitga   egaki,
bunga   uning   Janubiy   qutb   yaqinida   joylashganligi,   shuningdek   janubiy
yuqori kengliklardagi quruqlikbilan dengizning nisbati sabab bo’lgan. 
Hatto   Arktika   tabiati   ham   Antarktika   o’lkasi   tabiatiga   bir   oz   o’xshasa
ham, lekin har holda undan keskin farq qiladi. 
Antarktikaning   o’ziga   xos   sharoiti   juda   katta   quruqlik   va   suv
havzasida hukmron. Antarktikadagi  quruqlikda Antarktida  quruqligidan
tashqari   orollar   arxipelaglari   va   alohida   orollarni:   Aleksandr   I   Yeri,
Janubiy Shotlandiya, Janubiy Orkney, Janubiy Sandvich, Janubiy 
Georgiya,   Ballen   va   boshqa   ko’p   orollarni   o’z   ichiga   oladi.   Bu
orollarning   ba’zilari   materikning   shunday   yonginasida   joylashgan   va
tabiiy   sharoiriga   ko’ra   undan   deyarli   farq   qilmaydi,   boshqalari   keng
dengizda materikdan hamda bir-birlarida uzoqda joylashgan. 
Antarktida qirg’oqlarini Janubiy Muz okeani suvlari ytuvib turadi. 
Okean   materik   qirg’oqlarini   o’yib   kirib,   Ueddell,   Bellinsgauzen,
Amundsen, Ross, jamiyat, Kosmonavtlar dengizlarini hosil qiladi. 
 
  Antarktika   suv   havzalari   suvining   rejimi,   florasi,   faunasi   boshqa
kengliklardagi suv havazalaridan farq qiluvchi ko’p xususiyatlarga ega.
Ular yerning bu qismi tabiatiga juda katta ta’sir ko’rsatadi. 
Qutb atrofida  joylashgan  Antarktika  faqat bitta  shimoliy  chegarga
ega va bu chegara okeanlardan o’tganligidan uni belgilash qiyin. 
Antarktikaning   chegarasi   haqidagi   masala   uzoq   vaqt   munozarali   bo’ldi
va   turli   tadqiqotchilar   turlicha   hal   qildilar,   bu   chegarani   Antarktika
atmosfera   sirkulyatsiyasi   sharoiti   mo’tadil   mintaqa   atmosfera
sirkulyetsiyasi   sharoiti   bilan   almashinadigan   joydan,   ya’ni   mo’tadil
kengliklar   havo   massalarini   Antarktika   havo   massalaridan   ajratadigan
frontning   shimoliy   o’rtach   ao’rni   orqali   o’tkazish   eng   to’g’ridir.   Front
zonasida atmosferdadagina  o’zgarish  bo’lib  qolmasdan  okean havzalari
rejimida   ham   o’zgarish   ro’y   beradi.   Antarktika   konvergensiyasi   zonasi
deb   ataladigan   zona   ham   front   zonasiga   taxminan   to’g’ri   keladi.
Antarktika konvergensiyasi zonasida Antarktikaning sovuq suvlari 
mo’tadil kengliklarning iliq suvlari bilan qo’shilishadi. 
Okean suv rejimining  Antarktikaning  shimoliy  chegarasi yaqinida
keskin   o’zgarishini   hamma   tadqiqotchilar   qayd   qilishadi.   Bu   o’zgarish
shunchalik kattaki,  bu hol Duno okeanida Antarktika  o’lkasining  tabiiy
zonal   chegarasining   mavjudligiga   shubha   tug’dirmaydi.   Antarktika
o’lkasi Yerning janubiy Antarktika mintaqasiga to’g’ri keladi. 
Antarktika   konvergensiyasi   zonasi   Antarktikaning   turli   sektorida
turli   geografik   kengliklarda   joylashgan,   lekin   yil   davomida   uning   o’rni
juda   ham   o’zgaradi.   Atlantika   sektorida   va   hind   okeani   sektorining
g’arbiy   qismida   bu   zona   48-50 0
  janubiy   kengliklar   orasida   joylashgan,
 
  Avstraliyadan   janubi-g’arbroqda   u   janubga   buriladi   va   Tinch   okean
sektorida   60 0
  janubiy   kenglikka   yaqinlashadi.   Bu   zona   aysberglar
uchraydigan   yerlarning   shimoliy   chegarasi   bilan   dengiz   muzlarieng
ko’paygan   vaqtdagi   ularning   chekkasi   orasida   bo’lib,   o’rta   hisobda
olganda 53 0
05 1
  janubiy kenglikka yaqin joylashgan. Antarktikaning shu
chegaralar   ichidagi   umumiy   maydoni,   Antarktidani   qo’shib
hisoblaganda,   52   mln.   Km 2
  ga   yaqin.   Antarktika   o’lkasining   shimoliy
qismi   tabiati   uning   boshqa   qismlari   tabiatiga   qaraganda   bir   oz
yumshoqroq.   Ana   shunga   ko’ra   Antarktika   o’lkasida   shimoliy
yarimshardagiga   o’xshatib   subantarktika   mintaqasi   –Subantarktika
ajratiladi.   Aunga   Janubiy   okeanlarning   yozda   mo’tadil   kengliklarning
g’arbiy   shamollari   ta’siri   kuzatiladigan   anchagina   qismi   va   undagi
orollar kiritiladi. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  Xulosa.
  Xulosa   o’rnida   shuni   aytish   mumkinki,   maktab   geografiya   ta’limida
o’tiladigan barcha mavzularning o’ziga xos jixatlari va axamiyati bor. Maktablarda
boshlang’ich   geografiya,   tabiiy   geografiya   ta’limida   so’ng   iqtisodiy   ijtimoiy
geografiyaning tarmoqlari bo’yicha bilim beriladi. O’qitiladigan mavzular darsdan
darsga   o’tkan   sari   murakablashib   va   dolzariblashub   boradi.   Xozirgi   zamon
taraqqiyoti,   fani   rivojlanib   borayotgan   bir   paytda   maktablarda   o’ziga   xos   ta’lim
jarayonini   tashqil   etish,   o’quvchining   bilim   olish   uchun   turli   vositalardan
foydalanishga   o’rgatish   muxim   masaladir.   O’quvchining   erkin   fikirlovchi   shaxs
sifatida   tarbiyalash   va   uni   malum   bir   mutaxassisliklar   bo’yicha   yo’nalishtirishda
geografiya fanining xissasi  katta. shu bilan birga bu fanni  zamonga mos ravishda
rivojlantirish,   fan   texnika   taraqqiyoti   yutuklaridan   baxramand   etish   xar   bir
geografning   vazifasidir.   Maktablarda   o’qitilgan   xar   bir   mavzularning   maqsadi   va
maznnuni ochib berishga, noan’anaviy dars turlarini joriy etishga erishmoq zarur. 
 Men 6-sinflarda o’qitilgan “Materik va Okeanlar tabiiy” geografiya fanidagi
Shimoliy Amerika materigining relyefni oliy o’quv yurtlaridagi o’tiladigan materik
va okeanlar tabiiy geografiyasini taqoslab ancha murakabligini o’rgandim. Bu kurs
ishini   yozish   davomida   O’zbek   olimlaridan   A.   Soliev,   A.   Abdulqosimov,   A.
Soatov,   P.   Musaev,   O.   Muminov,   R.   Qayumov   R.   Qurboniyozovlarning   asarlari,
internet,   entsiklopediyalar,   prezidentimiz   I.   A.   Karimov   asarlaridan   foydalandim.
Hozirgi kunda Antarktidada olb borilayotgan tekshirish ishlari va tadqiqotlar shuni
ko’rsatadiki yo’qolib borayotgan hayvonlarni oldini olshdir. 
Xulosaga qo’shing! 
 
 
  Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati.
1. Karimov «O’zbekiston kelajagi buyuk davlat», Toshkent, «O’zbekiston» 1992 
yil. 
2. O. Muminov «Geografiya ta’limi metodikasi», Toshkent, «O’qituvchi», 1987 yil.
3. R. Qurbonniyozov. «O’quvchilarning bilim, k o’nikma va malakalrini tekshirish 
shakl va metodlari», Toshkent, 1993 yil. 
4. T. V. V. Vlasova Materiklar tabiiy geografiyasi Toshkent, «O’qituvchi», 1983 
yil. 
5. Soatov, A. Abdulqosimov “materiklar va Okeanlar tabiiy geografiyasi 
“O’qituvchi” Toshkent 2005 
6. Muminov O. Zamonaviy geografiya darsiga quyiladigan talablar T. 
7. “O’qituvchi” 1990 yil 
8. O’zbekiston milliy ensiklopediyasi “O’zbekiston milliy ensiklopediyasi”. 
9. Geografik atlaslar 5-6-9 sinflar. 
10. ZiyoNet.uz va internit ma’lumotlar. 
11. O’quv qo’lqnmalar va maruza matinlari.