Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 20000UZS
Hajmi 288.5KB
Xaridlar 0
Yuklab olingan sana 04 Iyun 2025
Kengaytma docx
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Adabiyot

Sotuvchi

Azizbek Oripov

Ro'yxatga olish sanasi 20 Dekabr 2024

2 Sotish

Badiiy asar qahramonlarini yaratish

Sotib olish
 2MUNDARIJAKIRISH	………………………………………………………………………	...........
3
I   BOB. BADIIY   ASAR   QAHRAMONLARINI   YARATISH ……………….5
1.1 Badiiy   asar   qahramonini   yaratish   vositalari ……………………………… .. . . 5
1.2 Badiiy   asar   qahramonini   baholash   nima   uchun   kerak? ................................... 9
II BOB. BADIIY ASAR QAHRAMONLARI BADIIYATLARI VA
QAHRAMONLAR   OBRAZLARINI   SIFATLARINI   BAHOLASH ………17
2.1 Asar   qahramonlari   o ’ rtasidagi   badiiyatlari ………………………………… 17
2.2 O ’ zbek   va   jahon   adabiyoti   qahramonlari   obrazlarining   ta ’ siri   va   o ’ rganilish	
asoslari	........................................................................................................................
24
XULOSA ............................................................................................................ 30
Foydalanilgan   adabiyotlar ................................................................................... 32 3KIRISH
Mavzuning   dolzarbligi .   O ’ zbekiston   Respublikasida   shaxsni   intellektual,
ma ’ naviy-axloqiy,   ijtimoiyiqtisodiy   rivojlantirishning   muhim   shartlaridan   biri,
ta ’ lim   tizimini,   ayniqsa,   umumiy   ta ’ limni   shaxsga   yo ’ naltirilgan   ta ’ lim   konsepsiyasi
va   kompetensiyaviy yondashuv   asosida   tashkil   etishdan   iboratdir.   Ta ’ lim   tizimidagi
rivojlanish   jamiyat   taraqqiyotining   negizini   tashkil   etadi.   Buning   uchun   muntazam
tarzda   umumta   ‘ lim   tizimida   qo ’ llaniladigan   innovatsion   texnologiyalarni
o ’ zlashtirish,   shu   orqali   o ’ quvchilarning   kompetensiyalarni   egallash   jarayonlarini
jadallashtirish,   ularni   rivojlanayotgan   jamiyat   talablariga   moslashtirish   taqozo
etiladi.   Sifatli   ta   ‘ lim   olish   ehtiyojining   kuchayishi   O ’ zbekiston   fuqarolarining
muhim   hayotiy   qadriyati   sifatida   tobora   dolzarblashmoqda.   Chunki   sifatli   ta ’ lim
ijtimoiy-siyosiy   barqarorlik   va   haqqoniylikning   asosiy   omilidir.
Rivojlanib     borayotgan     zamonimizda     o ’ sib    kelayotgan     yosh     avlodongini
rivojlantirishda   badiiy   asarning   ahamiyatini   oshirish   lozim.   Ma ’ lumki   kitob   o ’ qigan
bola   ruhan   va   manan   yetuk,   barkamol   bo ’ lib   yetishadi.   Buning   uchun   har   bir
o ’ qituvchi     yelkasida     og ’ ir    mas ’ uliyat     yuklatilgan.     Negaki,     agar    o ’ quvchi     asar
qahramonlarining     ijobiy     va    salbiy     jihatlarini     farqlay     olmasa     uning     miyyasida
bo ’ shliq   paydo   bo ’ ladi,   natijada salbiy   xarakterga   ega   obrazni   o ’ zining
ideali
sifatida   qaray   boshlashi   mumkin.   Bu   esa   bir   insonning   hayoti   barbod   bo ’ lishiga
yoki   aksincha   ijobiy   qahramonga   qarab   intilsa   yetuk   inson   sifatida   shakllanishi
mumkin.   Shu   sababdan   badiiy   asar   qahramonlarini   baholashga   o ’ rgatish   kata
ahamiyatga   ega.   Kurs   ishining   maqsadi.   Mazkur   kurs   ishi   maqsadi   o ’ quvchi
yoshlarda   badiiy   asarni   tahlil   qilish   va   qahramonlarni   oson   tahlil   qilish   uchun
yo ’ nalish   berish.   Bu   orqali     obrazlarni     to ’ g ’ ri     tasniflash     va    asarning     mazmunini
to ’ g ’ ri    tushunishga
yo ’ naltirish.
Kurs   ishining   vazifasi.   Ushbu   kurs   ishining   vazifasi   quyidagicha:
 Badiiy   asar   qahramonini   yaratish   vositalari;
 Badiiy   asar   qahramonini  baholash   nima   uchun   kerak?
 Asar   qahramonlari   o ’ rtasidagi   badiiyatlari   ; 4 O ’ zbek   va   jahon   adabiyoti   qahramonlari   obrazlarining   ta ’ siri   va  
o ’ rganilish   asoslari.
Kurs   ishining   predmeti.   Badiiy   asar   qahramonlarining   shaxsiy   sifatlari,
ularning   xarakterini,   tabiatini   va   muvaffaqiyatlarini   belgilaydi.   Badiiy   asarlarni
o ’ qitish   orqali   o ’ qiluvchilarga   insoniy   xususiyatlarni   rivojlantirish,   adolat   va
hurmatni   o ’ rgatish   yoki   insoniy   qadriyatlar   orqali   hikoya   yozishni   maqsad   qilgan
mualliflar   tomonidan   qo ’ llaniladi.
Kurs   ishining   obyekti .   Badiiy   asarlar   va   obraz   vositalari   tadqiqotning   asosiy
obyekti   sanaladi.
Kurs   ishining   nazariy   va   amaliy   ahamiyati.   Mazkur   kurs   ishi
materiallaridan   qo`llanma   va   lug`atlar   yaratishda,   oliy   o`quv   yurtlari,   akademik
litsey   va   kasb-hunar   kollejlarida   maxsus   kurs   va   seminar   mashg`ulotlarida
foydalanish   mumkin.   Adabiyot   fanini   o`qitishda   zamonaviy   yondashuvlar
muhim   ahamiyat   kasb   etadi.Jumladan,   badiiy   asarni   tahlil   etishda   ko`pgina
o`quvchilar,   hattoki   o`qituvchilarimiz   ham   oqsaydilar.   Badiiy   tahlil   adabiy
asarning   hayotiy   va   badiiy   mantig`i   hamda   estetik   jozibasini   anglashga
yo`naltirilgan   ilmiy   faoliyatdir.   Metodist   olimlar,xususan,   A.Zunnunovning
adabiy   ta ’ lim   metodlarini   tasniflashga   oid   qarashlarida   obrazlar,   lavhalarni
taqqoslash,   asar   yoki   uning   biror   bo`limi   qurilishi,uslub   xususiyati,   unda
ifodalangan   lavha   va   tabiat   manzaralari,   qahramonlarni   qiyosiy   o`rganish   rejasini
tuzish   izlanish   metodi;   ikki   yoki   bir   necha   asarni   mavzu   bo`yicha,   g`oyaviy,
adabiy-nazariy,   tarixiy-adabiy   reja,   sahnalashtirilgan   nusxasi   bilan   taqqoslanishi
tadqiqot   metodi   doirasida   bajariladigan   faoliyat   turlari   ekanligi   ta ’ kidlanadi.
Adabiy   tahlilga   shu   tariqa   ta ’ rif   berilganda   hodisaga   xos   deyarli   barcha   asosiy
xususiyatlar   qamrab   olinadi,   deyish   mumkin.
. 5I   BOB. BADIIY ASAR   QAHRAMONLARINI   YARATISH.
1.1 Badiiy asar   qahramonini   yaratish   vositalari.
1. Portret-   qahramonning   tashqi   ko ’ rinishi   tasviri.   Ta ’ kidlanganidek,   bu
xarakterni   individuallashtirish   usullaridan   biridir.   Yozuvchi   portret   orqali   ko ’ pincha
qahramonning   ichki   dunyosini,   xarakterining   xususiyatlarini   ochib   beradi.
Adabiyotda   portretning   ikki   turi   mavjud   -   kengaytirilgan   va   yirtilgan.   Birinchisi,
qahramonning   tashqi   qiyofasini   batafsil   tavsiflash   (Gogol.   Turgenev,   Goncharov   va
boshqalar),   ikkinchisi,   xarakter   rivojlanishi   jarayonida   portretning   xarakterli
detallari   ajralib   turadi   (L.   Tolstoy   va   boshqalar).   L.   Tolstoy   batafsil   tavsifga   keskin
e ’ tiroz   bildirdi,   uni   statik   va   unutilmas   deb   hisobladi.   Shu   bilan   birga,   ijodiy
amaliyot   portretning   ushbu   shaklining   samaradorligini   tasdiqlaydi.   Ba ’ zida
qahramonning   tashqi   ko ’ rinishi   haqidagi   g ’ oya   portret   eskizlarisiz   yaratiladi,   lekin
qahramonning   ichki   dunyosini   chuqur   ochib   berish   yordamida,   xuddi   o ’ quvchi   uni
o ’ ziga   tortadi.   "Hack,   Pushkinning   "Yevgeniy   Onegin"   romantikasida   Onegin   va
Tatyananing   ko ’ zlari   yoki   chiziqlari   rangi   haqida   hech   narsa   aytilmagan,   ammo
o ’ quvchi   ularni   tirik   sifatida   taqdim   etadi. 1
2. Amallar...   Hayotda   bo ’ lganidek,   qahramonning   xarakteri,   avvalo,   qilayotgan
ishlarida,   harakatlarida   namoyon   bo ’ ladi.   Asar   syujeti   qahramonlar   xarakterini
ochib   beradigan   voqealar   zanjiri.   Inson   o ’ zi   haqida   gapirgani   uchun   emas,   balki
uning   xatti-harakati   bilan   baholanadi.
3. Nutqni   individuallashtirish...   Bu,   shuningdek,   qahramon   xarakterini
ochishning   eng   muhim   vositalaridan   biridir,   chunki   nutqda   odam   o ’ zini   to ’ liq   ochib
beradi.   Qadim   zamonlarda   shunday   aforizm   bor   edi:   "Gapla,   men   seni   ko ’ raman".
Nutq   qahramonning   ijtimoiy   mavqei,   xarakteri,   ma ’ lumoti,   kasbi,   temperamenti   va
boshqalar   haqida   tushuncha   beradi.   Nosirning   iste ’ dodi   qahramonni   nutqi   orqali
ochib   bera   olishi   bilan   belgilanadi.   Barcha   rus   klassik   yozuvchilari   personajlar
nutqini   individuallashtirish   san ’ ati   bilan   ajralib   turadi. 61  
1. Адабиёт   назарияси.   Икки   томлик.   1   том.   Адабий   асар.   –Т.:   Фан,   1978.   –   416   б. 74. Qahramon   biografiyasi...   Badiiy   asarda   qahramonning,   qoida   tariqasida,
ma ’ lum   bir   davrdagi   hayoti   tasvirlanadi.   Muayyan   xarakter   xususiyatlarining   kelib
chiqishini   ochib   berish   uchun   yozuvchi   ko ’ pincha   uning   o ’ tmishi   bilan   bog ’ liq
biografik   ma ’lumotlarni   keltiradi.   Xullas,   I.Goncharovning   “Oblomov”   romanida
qahramonning   bolaligi   haqida   hikoya   qiluvchi   “Oblomov   orzusi”   bobida   Ilya   Ilyich
nima   uchun   dangasa,   hayotga   mutlaqo   yaroqsiz   bo ’ lib   o ’ sgani   o ’ quvchiga
oydinlashadi.   Chichikov   xarakterini   tushunish   uchun   muhim   bo ’ lgan   biografik
ma ’ lumot   N.   Gogol   tomonidan   "O ’ lik   jonlar"   romanida   keltirilgan.
5. Muallifning   o ’ ziga   xos   xususiyati...   Asar   muallifi   hamma   narsani   biluvchi
sharhlovchi   sifatida   ishlaydi.   U   nafaqat   voqea-hodisalar,   balki   qahramonlarning
ma ’ naviy   olamida   sodir   bo ’ layotgan   voqealarga   ham   izoh   beradi.   Dramatik   asar
muallifi   bu   vositadan   foydalana   olmaydi,   chunki   uning   bevosita   ishtiroki   dramaning
o ’ ziga   xos   xususiyatlariga   mos   kelmaydi   (uning   mulohazalari  qisman   ijro   etiladi).
6. Qahramonning   boshqa   belgilar   tomonidan   o ’ ziga   xos   xususiyatlari...   Ushbu
vosita   yozuvchilar   tomonidan   keng   qo ’ llaniladi.
7. Qahramonning   uyg ’ unligi...   Har   bir   insonning   o ’ ziga   xos   dunyoqarashi,
hayotga   va   odamlarga   o ’ z   munosabati   bor,   shuning   uchun   yozuvchi   qahramonni
to ’liq   tavsiflash   uchun   uning   dunyoqarashini   yoritadi.   I.Turgenevning   “Otalar   va
o ’ g ’illar”   romanidagi   Bazarov   o’ zining   nigilistik   qarashlarini   ifodalaganiga   tipik
misol   bo ’ la   oladi.
8. Odatlar,   odatlar...   Har   bir   insonning   o ’ ziga   xos   odatlari   va   xulq-atvori   bor,
bu   ularning   shaxsiy   xususiyatlarini   yoritadi.   A.Chexovning   “Ishdagi   odam”
qissasidagi   o ’qituvchi   Belikovning   “nima   bo’lsa   ham”   tamoyiliga   amal   qilgan
holda   har   qanday   ob-havoda   soyabon   va   galosh   kiyish   odati   uni   qotib   qolgan
konservativ   sifatida   tavsiflaydi.
9.   Qahramonning   tabiatga   munosabati...   Inson   tabiatga,   bizning   “kichik
birodarlar”   hayvonlarimizga   munosabat   bildirar   ekan,   uning   xarakterini,
insonparvarlik   mohiyatini   baholash   mumkin.   Bazarov   uchun   tabiat   "ma ’ bad   emas,
balki   ustaxona,   balki   ishchi   sifatidagi   odam".   Dehqon   Kalinichning   tabiatga
munosabati   boshqacha  (I.  Turgenevning   "Xor  va  Kalinich"). 810. Mulk   xususiyati...   Insonning   atrofi   uning   moddiy   boyligi,   kasbi,   estetik
didi   va  boshqalar   haqida   tasavvur   beradi.  Shuning   uchun   yozuvchilar   bu   vositadan
keng   foydalanadilar,   badiiy   detallar   deb   ataladigan   narsalarga   katta   ahamiyat
beradilar.   Xullas,   er   egasi   Manilovning   (N.   Gogolning   o ’ lik   jonlari)   yashash
xonasida   mebellar   bir   necha   yildan   beri   ochilmagan,   stolda   esa   14-betdagi   bir
xil   yillar   davomida   ochilgan   kitob.
11. Psixologik   tahlil   vositalari:   orzular,   xatlar,   kundaliklar,   qahramonning   ichki
dunyosini   ochib   berish.   Tatyana   orzusi,   A.S.Pushkinning   "Yevgeniy   Onegin"
romanidagi   Tatyana   va   Oneginning   maktublari   o ’ quvchiga   qahramonlarning   ichki
holatini   tushunishga   yordam   beradi.
12. Muhim   (ijodiy)   familiya...   Ko ’ pincha,   qahramonlarni   tavsiflash   uchun
yozuvchilar   o ’ zlarining   qahramonlarining   mohiyatiga   mos   keladigan   familiya   yoki
ismlardan   foydalanadilar.   Rus   adabiyotida   bunday   familiyalarni   yaratishning   buyuk
ustalari   N.   Gogol, M.   Saltikov-Shchedrin,   A.  Chexovlar   edi.   Ushbu   familiyalarning
aksariyati   umumiy   otlarga   aylandi:   Derjimorda, Prishibeev,  Derunov   va   boshqalar.
Zamonaviy   adabiy   tanqidda   ular   aniq   farqlanadi:   1)   biografik   muallif-
badiiydan   tashqari,   asosiy   empirik   voqelikda   mavjud   bo ’ lgan   ijodiy   shaxs   va   2)
muallif   o ’ z  mos   ravishda,  badiiy   timsoli.
Birinchi   ma ’ noda   muallif   o ’ z   biografiyasiga   ega   bo ’ lgan   yozuvchidir
(yozuvchining   ilmiy   biografiyasining   adabiy   janri   ma ’ lum,   masalan,
S.A.Makashinning   M.E.   Saltikov-Shchedrin   tarjimai   holiga   bag ’ ishlangan   to ’ rt
jildlik   asari,   h.k.),   kim   yaratadi,   bastalaydi   boshqa   voqelik   -   o ’ zi   yaratgan   matnga
egalik   huquqini   da ’ vo   qiluvchi   har   qanday   turdagi   va   janrdagi   og ’ zaki   va   badiiy
so ’ zlar. 2
San ’ atning   axloqiy   va   huquqiy   sohasida   quyidagi   tushunchalar   keng   tarqalgan:
Mualliflik   huquqi(fuqarolik   huquqining   a dabiyot,   fan   va   san ’ at   asarlarini   yaratish
va   ulardan   foydalanish   bilan   bog ’ liq   huquqiy   majburiyatlarni   belgilovchi   qismi);
mualliflik   kelishuvi(mualliflik   huquqi   egasi   tomonidan   tuzilgan   adabiyot,   fan   va 92  
2. Адабиёт   назарияси.   Икки   томлик.   2   том.   Адабий-тарихий   жараён.   –Т.:   Фан,   1979.   –   448   б. 1
0san ’ at   asarlaridan   foydalanish   to ’ g ’ risidagi   shartnoma);   muallifning
qo ’ lyozmasi(matnshunoslikda   berilgan   yozma   materialning   aniq   muallifga
tegishliligini   tavsiflovchi   tushuncha);   ruxsat   etilgan   matn(nashr   qilish,   tarjima   qilish
va   tarqatish   uchun   muallifning   roziligi   berilgan   matn);   muallifning
korreksiyasi(tahririyat   yoki   nashriyot   bilan   kelishilgan   holda   muallifning   o ’ zi
tomonidan   amalga   oshiriladigan   korrektoriya   yoki   matn   terish);   muallif
tarjimasi(asl   muallif   tomonidan   asarning   boshqa   tilga   tarjimasi)   va  boshqalar.
Badiiy   asar   ustida   ishlash   va   uning   asosiy   bosqichlarini   belgilashda
o ’ qituvchi   badiiy   asarning   san ’ at   asari   sifatida   o ’ ziga   xos   xususiyatlari   va
o ’ quvchilarning   tayyorgarlik   darajasini   nazarda   tutadi.
Badiiy   asarda   barcha   qismlar   (g ’ oyaviy   asos,   kompozitsiya,   syujet,   tasviriy
vositalar)   o ’ zaro   bog ’ liq   bo ’ ladi.   Syujet  rivoji   asosida   asar  qahramonlarining   yangi-
yangi   qirralari   ochila   boradi.   Bu   xususiyatlar   asar   ustida   ishlashda   uni   yaxlit   o ’ qish
va  idrok   etishni  talab   etadi.
O ’ quvchilarni   badiiy   asar   ustida   ishlashga   o ’ rgatish   ularda   adabiy-estetik   tahlil
malakasini   shakllantirish   va   o ’ stirish   orqali   ta ’ lim-tarbiya   berishni   nazarda   tutadi.
Asar     matnini   tahlil     qilish     muallif     fikrini ,     hissiyoti     va    xulosalarini     tushunishga
yordam   beradi,   asarda   ifoda   etilgan   voqealarga   munosabat   uyg ’ otadi.   Asar   tahlili
o ’ qituvchidan   o ’ quvchilar   faoliyatini   ma ’ lum   maqsadga   yo ’ naltirishni   taqozo
qiladi.   O ’ quvchi   asarning   mazmuni   bilan   uni   mutolaa   qilish   paytida   tanishsa ,
tahlil   qilishda   uning   poetik   vositalariga   murojaat   qiladi.   Mutolaa   hissiyotni   boyitib,
aqlni
peshlasa,  tahlil   asar   zamiridagi   ma ’ noni   chuqur   o ’ rganishga   yordam   beradi.
Boshlang ’ ich   sinflarda   badiiy   asar   ustida   ishlash   uch   asosiy   bosqichga
bo ’ linadi:
Birinchi   bosqich   (birinchi   sintez).   Bu   bosqichning   asosiy   vazifasi   matnni   yaxlit
idrok   etish   asosida   asarning   aniq   mazmuni   va   tasviriy   ifoda   vositalari   bilan
tanishtirishdan   iborat.
Ikkinchi   bosqich   (analiz).  Bu   bosqichning   vazifasi   va   ish   mazmuni   voqealar
rivojining   bog ’ lanishini   belgilash ,   ishtirok   etuvchi   shaxslarning   xulq-atvori   va 1
1ularning   asosiy   xususiyatlarini   aniqlash   (nega   shunday   qildi   va   bu   uning   qanday 1
2xususiyatini   ochadi),   asar   kompozitsiyasini   ochish   (tugun,   kuliminatsion   nuqta,
yechim),   asarning   aniq   mazmunini   tasviriy   vositalar   bilan   birga   tahlil   qilish   va
qahramonlar   xulq-atvorini   baholash   (muall if   nimani   tasvirlagani ,   qanday
tasvirlagani, nima   uchun   u   yoki   bu   dalilni   tanlagani)dan   iborat.
Uchinchi   bosqich   (ikkinchi   sintez).   Bu   bosqichning   ish   mazmuni   ishtirok
etuvchi   shaxslarning   muhim   xususiyatlarini   umumlashtirish ,   qahramonlarni
taqqoslash   va   baholash,   asarning   g ’ oyasini   aniqlash ,   badiiy   asarni   hayotni   bilish
manbai   va   san ’ at   asari   sifatida   baholash   (qanday   ma ’ lumotlarga   ega   bo ’ ldik,   asar
nimaga   o ’ rgatadi,   muallif   o ’ z   fikri   va   taassurotlarini   qanday   qilib   aniq,   ravshan   va
ta ’ sirli   tarzda   yetkazadi   va  hokazo)dan   iboratdir.
Asar   maqsadga   muvofiq   tahlil   qilinsa ,   o ’ quvchilar   faolligi   ortadi,   chunki
asarni   tahlil   qilish   ular   uchun   ijodiy   jarayondir.Badiiy   asarlarda   tasvirlangan
hodisalarning   barchasi   ham   hayotdan   ko ’chirma   emasligi   aniq.   Voqelik   badiiy
asarda   “qayta   ishlanib”,   ma’ lum   bir   badiiy   —   estetik   konsepsiya   asosida   tashkil
qilingani   tufayli   turmushning   o ’ zidagidan   ko ’ ra   ta ’ sirchanroq,   jozibaliroq   tuyuladi.
1.2 Badiiy asar   qahramonini   baholash   nima   uchun   kerak?
Adabiyotshunoslikda   tahlil   va   talqin   tushunchalari   juda   kеng   qo`llanilib,
ular   badiiy   asarni   tushunish   jarayonining   bir-biriga   bog`liq   jihatlaridir.   Badiiy
asarni   tushunish,   uning   mazmun   mohiyatini   anglash   jarayonida   tahlil   va   talqin
amallari   har   vaq t   hozirdir.   Tahlil   atamasi   odatda   ilmda   "analiz"   dеb
yuritiladigan   istilohning   sinonimi   sifatida   tushuniladi.   Analiz   esa,   ma ’ lumki,
butunni   anglash   uchun   uni   qismlarga   ajratishni,   qismning   butun   tarkibidagi
mohiyatini,   uning   boshqa   qismlar   bilan   aloqasi   va   butunlikning   yuzaga
chiqishidagi   o`rnini   o`rganishni   ko`zda   tutadi.   Ayrimlar   badiiy   asarni   tirik
organizmga   qiyos   etishadi-da,   "uni   qismlarga   ajratish   jonsiz   tanaga   aylantirishdan
boshqa   narsa   emas"   dеgan   qarashga   tayanib,   tahlilga   qarshi   chiqadilar.   Biro q   bu
xil   qarash   asossizdir.   Zеro,   adabiyotshunoslikdagi   tahlil   ham   —   o`qish,   faqat
bunda   badiiy   asarni   tadqiqotchi   sifatida  o`qish   tushuniladi.   Bu   xil   o`qish   jarayonida
tadqiqotchi   badiiy   asarni   qismlarga   ajratarkan,   uning   badiiyat   hodisasi     sifatidagi
mavjudligini,     undagi     o`quvchi     ongi     va     ruhiyatiga     ta ’ sir 10qilayotgan,   uning   u   yoki   bu   tarzda   tushunilishiga   asos   bo`layotgan   omillarni
o`rganadi.
Talqin   atamasini   biz   "intеrprеtatsiya"   istilohining   sinonimi   sifatida
tushunamiz.   Talqin badiiy asarni sharhlash,uning mazmun
mohiyatini,	
undagi badiiy   konsеpsiyani   idrok   etish   dеmakdir.
Kеng   ma’ noda   "talqin"   so`zi   o`zga   tomonidan   aytilgan   gap   yoxud   yozilgan   asar
(ilmiy,   falsafiy,   diniy,   badiiy   va   h.)   mazmunini   anglash,     uni     ma ’ lum     yaxlitlikda
tushunish     va    tushuntirish     (adabiyotshunosning   maqsadi   tushunishning   o`zigina
emas,   tushuntirish   hamdir)   ma ’ nolarini   anglatadi.   Shu   ma ’ noda   qaralsa,   mumtoz
adabiyotshunosligimizda,   umuman,   o`tmish   ilmida   "talqin"   so`zining   ma ’nosi
qisman   "sharh",   "tafsir"   atamalari   bilan   ham   bеrilga n.   Yana   ham   aniqroq   aytsak,
talqin   badiiy   asardagi   "obrazlar   tili"ni   "mantiq   tili"ga   o`girmoq,   obrazlar
vositasida   ifodalangan   mazmunni   tushunish   va   tushuntirmoqdir. 3  
Yuqorida
aytdikki,   badiiy   asarni   tushunish   jarayonida   tahlil   va   talqin   amallari
har   vaqt   hozir,   ular   tushunish   jarayonining   ikki   qirrasidir.   Aytaylik,   "o`quvchi
badiiy   asarni   tushundi"   dеgani,   mohiyatan,   "o`quvchi   asarni   o`zicha   talqin   qildi"
dеganidir.   Ayni   paytda,   uning   asarni   tushunishida   tahlil   unsurlari   ham   mavjud,
zеro,   oddiy   o`quvchi   ham   tushunish   jarayonida   asar   qismlarini   (mas.,   alohida
epizodlarni,   pеrsonajlarni,   ularning   turli   holatlardagi   xatti -harakati,   gap-so`zlarini
va   h.),   ularning   o`zaro   mazmuniy   aloqalarini   tasavvur   qiladi.   Ilgari   ham
aytganimizdеk,   konkrеt   badiiy   asar   turli   o`quvchilar   tomonidan   turlicha
tushunilishi   mumkin.   Biroq   shunisi   ham   aniqki,   o`quvchilar   ongidagi   minglab
talqinlarni   umumlashtiradigan   mushtarak   nuqtalar   ham   mavjud.   Dеmak,   konkrеt
asar   talqinlari   nеchog`li   turfa   bo`lmasin,   ularning   chеgaralarini   bеlgilab   bеruvchi
muayyan   asos,   dеylik,   yadro   (javhar)   mavjudki,   barcha   talqinlar   shu   yadro
atrofida   hosil   bo`ladi.   Bu   yadro   esa   —   badiiy   asarning   o`zi,   badiiyat   hodisasini
o`zida   moddiylashtirgan   badiiy   matndir.   Ayon   bo`ldiki,   badiiy   asarni   tushunish
jarayoni   ob yеktiv   va   subyеktiv   ibtidolardan   tarkib   topar   ekan:   agar   bu   o`rinda
talqin   qilayotgan   shaxsni   subyеktiv   ibtido   dеb   olsak,   badiiy   matn   obyеktiv
ibtidodir. 103  
3. Тўхта   Бобоев.   Адабиётшунослик   асослари.   –Т.:   Ўзбекистон,   2002.   –   560   б. 11Bundan   shunday   xulosa   kеlib   chiqadiki,   agar   talqin   qiluvchi   shaxs   badiiy
matnni   yеtarli   darajada   bilmasa,   asar   qismlarini,   ularning   o`zaro   aloqalarini   yеtarli
tasavvur   qilolmasa,   uning   talqini   subyеktivlik   kasb   etadi.   Boshqa   tomondan, badiiy
adabiyotning   obrazlar   orqali   fikrlashi,   obrazning   esa   assotsiativ   tafakkur   mahsuli
ekanligini   e ’ tiborga   olsak,   talqi nning   subyеktsiz   mavjud   emasligi   ayon   haqiqatdir.
Chunki   ijodkorning   assotsiativ   fikrlashi   mahsuli   o`laroq   yaratilgan   va   asarda   aksini
topgan   obrazning   mazmun   qirralari   faqat   subyеkt   ongidagina   (ya’ ni,   uning   ham
assotsiativ   fikrlashi   asosida)   qayta   tiklanishi  mumkin   bo`ladi.   Aytilganlar   tushunish
jarayonida   tahlil   va   talqin   har   vaqt   hozirligining   yorqin   dalilidir.   Oddiy   o`quvchidan
farq   qilaroq,   adabiyotshunos   badiiy   asarni   talqin   qilarkan,   tahlilga   tayanadi,   uning
talqini   tahlil   asosida   yuzaga   kеlgani   uchu n   ham   ilmiy   sanaladi.   Shu   ma ’ noda   tahlil
badiiy   asarni   tadqiqotchi   sifatida   o`qish   va   uqish   dеmakdir.
Yuqoridagilardan   ma ’ lum   bo`ladiki,   badiiy   asar   tahlilining   maqsadi   -   asarni
tushunish   (asarni   baholash   ikkilamchi   maqsad).   Xo`sh,   "asarni   tushunish"   dеgan da
nima   nazarda   tutiladi?   Bu   masalada   ham   adabiyotshunoslikda   turlichalik   mavjud:
ayrimlar   asarga   muallif   tomonidan   yuklangan   mazmunni   tushunishni   nazarda
tutsalar,   boshqalari   asarda   tasvirlangan   narsalardan   (obyеktiv   ibtidodan)   kеlib
chiqadigan   mazmunni   tushunishni   nazarda   tutadilar.   Bu   qarashlarning   birinchisiga
ko`ra   tushunish   jarayonida   tahlil   yеtakchilik   qilsa,   ikkinchisida   talqinning   mavqеi
ustunroq   ekanligi   tayin;   birinchisi   badiiy   asarni   uning   ichki   va   tashqi   aloqalarini
birlikda   olib   o`rganishni   (k ontеkstul   tahlil)   taqozo   etsa,   ikkinchisi   badiiy   asarga
alohida   mavjudlik   sifatida   qarab,   uning   ichki   aloqalarini   o`rganish   (immanеnt
tahlil)   bilan   chеklanadi.   Biroq   mazkur   qarashlarning   ikkisini   ham   mutlaqlashtirib
bo`lmaydi,   bu   o`rinda   "oraliq"   mavqеning   egallangani,   har   ikki   yo`sindagi
tahlilning   ham   mavjudligini,   ularning   bir-biridan   ko`zlagan   maqsadi   va
ahamiyati   jihatidan   farqli   ekanligini   tan   olingani   to`g`riroq   bo`ladi.
Tushunish   jarayonining   nazariy   muammolarini   o`rganuvchi   soha   —
gеrmеnеvtikaning   asosiy   qoidasi   shuki:   qismni   butun,   butunni   qism   orqali   tushunish
darkor.   Bu   qoida   yuqoridagi   tahlil   yo`sinlarining   ikkisiga   ham   birdеk   aloqador.
Faqat   bu   o`rinda   immanеnt   tahlil   "kontеkst"   tushunchasini   asar   doirasi   bilan 11chеklab 12olsa,   kontеkstual   tahlilda   "kontеkst"   tushunchasining   ko`lami   kеngayib   boradi
(konkrеt   asar   "yozuvchi   biografiyasi",   "muallif   yashagan   davr   shart -sharoitlari",
"muallifning   ijodiy   mеrosi",   "asar   yaratilgan   davr   adabiyoti",   "milliy   adabiy
an ’analar"   kabi   kontеkstlar   doirasiga   kiradi).   Kontеkstual   tahlil   asarga   muallif
tomonidan   yuklangan   mazmunni   tushunishga   yo`l   ochsa,   immanеnt   tahlil   asarda
tasvirlangan   narsalarga   (va,   albatta,   undagi   muallif   obraziga)   tayangan   holda
o`quvchiga   o`z   mazmunini   shakllantirish   imkonini   bеradi.   Mutaxas sisdan   farqli
o`laroq,   oddiy   o`quvchilarning   asarni   tushunishida   immanеnt   tahlil   unsurlari
yеtakchilik   qiladi   (shu   bois   ham   o`quvchilar   ongida   konkrеt   asarning   turfa   talqinlari
mavjud).   Zеro,   aksariyat   o`quvchilar   uchun   konkrеt   asarning   qay   maqsadda,   qanda y
omillar   ta ’ sirida   yozilgani   ahamiyatsiz   -   ular   asarning   o`zinigina   taniydilar,   uning
o`zidangina   zavq   oladilar.   Aksincha,   adabiyotshunos   uchun   bularning   bari   muhim,
chunki   asarni   tarixiylik   tamoyiliga   tayanib,   biografik   yoxud   sotsiologik   mеtodlar
(kontеkstual   tahlil)   asosida   tеkshirib   chiqarilgan   xulosalar   adabiy -nazariy   tafakkur
rivojida   hal   qiluvchi   ahamiyat   kasb   etadi.   Ular,   tabiiyki,   badiiy   adabiyot   rivoji
hamda   badiiy   did   tarbiyasiga   ham   bilvosita   ta ’ sir   qiladilar,   bu   xil   xulosalar   bilan
badiiy   didga   bеvosita   ta’sir   qilishga   urinishning   esa   adabiyotga   ziyon   kеltirishi
ehtimoli   ko`proq.   Buni   qanday   tushunmoq   kеrak?   Gap   shundaki,   o`zining   ijtimoiy
hayoti   davomida   badiiy   asar   turli   talqinlarga   duch   kеladi,   zеro, har   bir   konkrеt   davr
uning   mazmun   qatlamlaridan   birini   aktuallashtiradi.   Ikkinchi   tomondan,
kitobxonlardagi   ijodiy   o`qish   imkoniyatlari   turlicha,   shunday   ekan,   kitobxonlar
ichida   chinakam   badiiy   asarning   hali   hеch   kim   e’ tibor   qilmagan   mazmun   qirralarini
ochishga,   uning   hali   hеch   kim   ilg`amagan   voqеlik   bilan   aloqalarini   ko`rishga
qobillari   har   vaqt   bo`ladi.   Agar   biografik   yoki   boshqa   xil   mеtodlarga   tayanib
amalga   oshirilgan   talqinni   yagona,   eng   to`g`risi   dеb   bilib,   shu   talqinni   barcha
o`quvchilarga   singdirmoqchi   bo`lsak,   bu   bilan   ijodiy   o`qish   imkon iyatlarini
chеklagan,   badiiy   didga   jiddiy   zarar   yеtkazgan   bo`lib   chiqamiz.   Masalan,
aksariyat   kishilarda   sho`ro   davrida   yozilgan   asarlarning   o`sha   davrda   amalga
oshirilgan   talqinlari   o`rinlashib   qolgan.   Bu   esa   davr   adabiyoti   haqida   muayyan
tasavvur,   munosabatga   asos   bo`ladiki,   yuqoridagi   mulohazalardan   kеlib   chiqilsa, 13ularni   ilmiy   jihatdan   to`g`ri   dеb 13bo`lmaydi.   Dеmak,   talqinlar   yangilanishi   zarur.   Zеro,   adabiyotshunosning   vazifasi
ham   mavjud   talqinlarni   bilish   emas,   balki   ularga   tayangan   (ularga  ba ’ zan   qo`shilib,
ba ’ zan   inkor   etib)   holda   asarni   bugungi   kun   nuqtayi   nazaridan   talqin   qilish   va
baholashdir.   Xulosa   qilib   aytsak,   badiiy   asarni   alohida   butunlik   sifatida   ham,
kontеkst   doirasida   ham   tushunish   (tahlil   va   talqin   qilish)   mumkin,   faqat   har
ikkisining   ham   o`z   o`rni,   vazifasi   va  maqsadi  tayinli   ekanligini unutmaslik   darkor.
Badiiy   asarni   kontеkstual   tahlil   qilishda   unga   turli   jihatlardan   yondashish
mumkinki,   shu   asosda  bir   qator   tahlil   mеtodlari   haqida   gapirish   mumkin   bo`ladi.
Sotsiologik   tahlil   mеtodi   tadqiqotchini   badiiy   asar   voqеligi   bilan   rеal   voqеlik
munosabatlari,   uning   tarixan   haqqoniylik   darajasi,   hayot   haqiqati   bilan   badiiy
haqiqat   munosabati   kabi   masalalarni   o`rganishga   yo`naltiradi.   Bu   xil   yondashuv
asarning   g`oyaviy-mafkuraviy   tomonlarini   tahlil   qilarkan,   qahramonlarning   xaraktеr
xususiyatlari,   asardagi   konfliktlar   tabiati,   obrazlar   tizimi   va   h.   badiiy   unsurlarning
ijtimoiy   ildizlarini   ochib   bеradi.   Hayot   haqiqatining   badiiy   haqiqatga   aylanish
jarayoni,   xaraktеr   va   prototip,   tarixiy   shaxs   obrazi   va   rеal   tarixiy   shaxs   munosabati
kabi   ijod   jarayoni   bilan   bog`liq   muammolarni   o`rganishda   ham   sotsiologik
yondashuv   asos   vazifasini   o`taydi.   Sotsiologik   mеtod   adabiyotshunoslikda   muhim
ahamiyatga   molikligi   shubhasiz,   biroq   uni   boshqalardan   ustun   qo`yishlik,   unga
ayricha   e ’tibor   bеrishlik   adabiyot   uchun   zararli   oqibatlarga   olib   kеlishi   mumkinki,
bunga   yorqin   misollarni   sho`ro   adabiyotshunosligidan   istalgancha   topishimiz
mumkin   bo`ladi.   Masalan,   sho`ro   adabiyotshunosligidagi   vulgar   sotsiologizm
ko`rinishlari   ayni   shu   mеtodning   mavqеini   mutlaqlashtirilishining   natijasi   edi.
Badiiy   asar   tahlilida   shu   mеtodgagina   tayangan   va   shuning   asosidagina   baholagan
tanqidiy   maqolalar   kеyincha   ularning   mualliflarini   qatag`on   qilish   uchun   dastakka
aylandigina   emas,   o`quvchi   ommani   o`sha   ijodkorlarni   "xalq   dushmani",   asarlarini
"zararli"   dеb  tushunishga   tayyorladi.
Tarixiy- madaniy   tahlil   mеtodi   badiiy   asarni   milliy   madaniy   an’ analar,
shuningdеk,   davr   adabiy - madaniy   kontеkstida   o`rganishga   qaratilgandir.   Ma’ lumki,
badiiy   asar   madaniy-adabiy   an ’analar   zaminida   dunyoga   kеladi,   uning   qator   badiiy
xususiyatlari   shu   kontеkstdagina   yorqin   namoyon   bo`ladi,   anglashiladi.   Masalan, 14Cho`lponning   qator   shе’ rlari   borki,   ularning   mazmun   mohiyati   mumtoz
adabiyotimiz,   xususan,   tasavvuf   shе’riyati   kontеkstidagina   o`zining   ramziy
ma ’ nolarini   ochishi,   tushunilishi   mumkin   bo`ladi.   Yoki   "O`tgan   kunlar"dagi   bir
qator   xususiyatlar   (Otabеkning   oshiqligi   sahnalari, sujеt   motivlari, maktublar  va h.)
folklor   va   mumtoz   dostonchilik   an ’ analari   zaminida   y еtishgani   shundoq   ko`zga
tashlanadi.   Mazkur   yondashuv   badiiy   asarga   umummilliy   madaniyatning   vakili
sifatida   qarashi   diqqatga   molikki,   bu   xil   yondashuv   adabiy   jarayondagi   yangi
hodisalarning   tub   omillarini   anglash   imkonini   bеradi. 4
Qiyosiy   mеtod   badiiy   as arni   boshqa   asar(lar)   bilan   qiyosan   tahlil   qilishni
ko`zda   tutadi.   Konkrеt   asarni   o`tmishda   yoki   u   bilan   bir   paytda,   boshqa   milliy
adabiyotda   yoki   o`zi   mansub   adabiyotda   yaratilgan   asarga   qiyoslab   tadqiq   etish
mumkin.   Qiyoslash   obyеkti   tadqiqot   maqsadidan   kеlib   chiqqan   holda   bеlgilanadi.
Dеylik,   asarni   o`tmishda   yaratilgan   asar   bilan   qiyoslash   undagi   an’ ana   va   yangilik
nisbati,   ayrim   badiiy   unsurlar   gеnеzisi   haqida   tasavvur   hosil   qilish   imkonini
yaratadi;   boshqa   milliy   adabiyot   vakili   bilan   qiyoslash   asosida   esa   adabiy   aloqa   va
ta ’ sir,   milliy   adabiyotlar   rivojidagi   tipologik   umumiylik   kabi   masalalarni
o`rganishga   kеng   imkoniyat   yaratiladi.   Misol   uchun   Navoiy   va   Nizomiy
"Xamsa"larini   qiyosiy   tahlil   qilish   har   ikkala   san ’ atkorning   ijodiy   o`ziga   xosligi,
ularning   dunyoqarashidagi   o`ziga   xos   jihatlarni   yorqin   tushunish   va   tushuntirish,
Navoiy   dahosini   xolis   baholash   imkonini   beradi.
Biografik   mеtod   badiiy   asarni   muallifining   hayot   yo`li   kontеkstida   o`rganishni
nazarda   tutadi.   Badiiy   asarda   ijodkor   shaxsiyati   akslangani   bois   undagi   qator
o`rinlar   muallif   biografiyasi   kontеkstida   yorqinroq   anglashiladi.   Shunga   ko`ra,
biografik   mеtod   asarga   muallif   tomonidan   yuklangan   mazmunni   anglashda
yеtakchi   ahamiyat   kasb   etadi.   Masalan,   A.Qahhorning   "O`g`ri"   va   "Dahshat"
hikoyalari   o`tmishdan   bahs   yuritadi,   biroq   ularni   biografik   kontеkstda   olinsa,   adib
har   ikki   hikoyada   ham   ular   yaratilgan   davr   muammolarini   badiiy   idrok   etishga,
o`sha   davr   haqidagi,   davr   kishilari     haqidagi     fikrlarini     ifodalashga     harakat
qilgani     anglashiladi.     Biografik 154  
4. Қозоқбой   Йўлдош,   Муҳайё   Йўлдош.   Бадиий   таҳлил   асослари.   –Т.:   Камалак,   2016.   –   464   б. 16mеtodning   qanchalik   samarali   bo`lishi   ko`p   jihatdan   tadqiqotchi   qo`l   ostidagi
biografik   matеrialga   bog`liq   bo`lib   qoladi.   O`zbеk   adabiyotshunosligida   biografik
mеtodning   yеtarli   darajada   samara   bilan   qo`llanilmay   kеlayotgani   ayni   shu   narsa   —
biograf ik   matеrialning   yеtarli   emasligi   bilan   izohlanadi.
Ijodiy-gеnеtik   mеtod   biografik   mеtodga   yaqin   va   u   bilan   birlikda   qo`llanib,
badiiy   asarning   ijodiy   tarixini   o`rganishni   maqsad   qiladi.   Bu   mеtod
adabiyotshunosga   hayot   matеrialining   badiiy   obrazga   aylanish   jarayoni,   badiiy
matnning   sayqallanish   yo`lini   kuzatish   imkonini   bеradi.   Mazkur   mеtod
tadqiqotchining   asar   qoralamalari,   uning   turli   nashr   variantlari,   tarixiy   hujjatlar   va
shu   kabilarni   chuqur   o`rganishini,   konkrеt   faktlar   asosida   asarning   yaratilish   tarixi
va   omillarini   ochib   bеrishini   taqozo   etadi.   Adabiyotshunosligimizda   ijodiy-gеnеtik
yondashuv   samara   bilan   qo`llangan   tadqiqotlardan   biri   sifatida   R.Qo`chqorning
A.Qahhor   romanlarining   ijodiy   tarixi   haqidagi   ilmiy   ishini   ko`rsatish   mumkin.
Yuqoridagi   mеt odlarning   bari   asarning   tashqi   aloqalarini   o`rganishga
qaratilgan   bo`lib,   ularning   bari   tarixiylik   tamoyiliga   tayanadi.   Shuni   ham  ta ’ kidlash
joizki,   konkrеt   badiiy   asar   tahlilida   ular   qorishiq   holda   qo`llanadi,   ya’ ni
tadqiqotchining   tahlildan   ko`zlagan   maqsadiga   bog`liq   ravishda   metodlardan   biri
yеtakchi   bo`lib,   qolganlari   uni   to`ldiradi.   Ikkinchi   tomondan,   kontеkstual   tahlil
jarayonida   adabiyotshunos   immanеnt   tahlil   mеtodlaridan   ham   o`rni   bilan
foydalanadiki,  bu   uning   imkoniyatlarini   kеngaytiradi.
Immanеnt   tahlil   mеtodlari   sifatida   struktural,   stilistik   va   sеmiotik   mеtodlarni
ko`rsatish   mumkin.   Struktural   mеtod   badiiy   asarning   ichki   qurilishi,   undagi   qismlar
va   ularning   o`zaro   aloqalari,   qismlarning   butunlikka   birikish   yo`llarini,   xullas,
asarning   tashkillanishini   o`rganadi.   Bu   o`rinda   tadqiqotchi   badiiy   matnning
tashkillanishini   (bunda   tahlil   ko`proq   tilshunoslik   aspеktida   bo`ladi)   yoki   badiiy
voqеlikning   tashkilanishini   diqqat   markaziga   qo`yishi   mumkin   bo`ladi.   Stilistik
tahlil   matnning   uslubiy   o`ziga   xosligi,   til   unsurlari   vositasida   badiiy
informatsiyaning   qanday   yеtkazilayotgani,   qo`llangan   uslubiy   vositalarning
funksionallagi   kabi   masalalarga   diqqatni   jalb   etadi.   Sеmiotik   yondashuvda   badiiy
asarga   bеlgilar   tizimi,   badiiy   obrazga   esa   bеlgi   dеb   qaraladi,   shu   bois   sеmiotik   tahlil 17badiiy   asardagi   obraz- bеlgilarning   ma’ no   qirralarini   o`rganishni   maqsad   qiladi.
Tahlilning   bu   usuli   ramziylik   darajasi   yuqori   bo`lgan   asarlar   talqinida,   ayniqsa,
samaralidir.
Bulardan   tashqari,   badiiy   asarni,   aniqrog`i,   uning   ijtimoiy   mavjudligini,
shuningdеk,   adabiy   jarayonning   muayyan   muammolari,   kitobxonlar   ommasining
qiziqishlarini   o`rganishda   konkrеt   sotsiologik   tadqiqot   mеtodlaridan   ham
foydalaniladi.   Ijodkorlar   yoki   o`quvchilar   orasida   sotsiologik   so`rovlar   o`tkazish,
matbuot   sahifalarida   o`tkaziluvchi   so`rovlar,   ayrim   masalalar   bo`yicha   tashkil
etiluvchi   davra   suhbatlari,   alohida   asarlarga   bag`ishlangan   kitobxonlar   anjumanlari
bunga   misol   qilinishi   mumkin.   Shuningdеk,   konkrеt   asarning   ijtimoiy   hayotini
o`rganishda   u   haqda   yaratilgan   tanqidiy   asarlarni   o`rganish   ham   muhim   ahamiyat
kasb   etadi. 18II   BOB.   BADIIY   ASAR   QAHRAMONLARI   BADIIYATLARI   VA
QAHRAMONLAR   OBRAZLARINI   SIFATLARINI   BAHOLASH.
2.1 Asar   qahramonlari   o’rtasidagi   badiiyatlari.
Badiiy   asarlar   o ’ rtasida   qahramonlarning   badiiyatlarini   ta ’ riflash   o ’ z
mavzusini   o ’ z   ichiga   oladi.   Bu   badiiyatlar,   ularning   xususiyatlari,   tinchlik   yoki
jasorat,   ilm-fan,   adolat,   sevgi   yoki   unutilmagan   odamlarni   himoya   qilishga
qaratilgan   sabablar   va   boshqa   qobiliyatlarini   o ’ z   ichiga   oladi.   Qahramonlar
badiiyatda   o ’ zgaruvchanliklar   bilan   yuzma-yuz   qolmoqda,   ularning   hayotiy   tarixi
va   xarakteri   esa   o ’ qiluvchilarga   qiziq,  taassurotli   va   o ’ rgatuvchi   bo ’ ladi.
Personaj   xarakterini   ochish   psixologik   tasvirning   birlamchi   muhim   vazifasidir.
Yuz-ko ’ z   ifodasi,   mimika,   imo-ishora,   gavda   holati   kabi   noverbal   xatti-harakatlar
ko ’ pincha   personaj   ko ’ nglida   kechayotgan   hislardan   guvohlik   beradi.   U.Hamdam
“Isyon   va   itoat”   romanida   Akbarning   nafaqat   tashqi   iyofasini,   balki   tashqining
nuqsi   orqali   shakllangan   ruhiy   olami   –   qalb   dramatizmini   chizishga
bag`ishlaydi.   Yozuvchi   ayniqsa,   qahramonlarining   ahvoli-ruhiyati,   ichki   holati
yuzaga   toshgan   paytini   mohirlik   bilar   tasvirlaydi:
“Akbarning   oyoq -qo ’ llari   qaqshab   og`rirdi.   Ular   kaltak   zarbidan   chunonam
bo ’ lmasdi.   Garchi   zo ’ ravonlar   ketgan   kezda,   yarim   yo ’ lda   fikrini   o ’ zgartirib   qaytib
kep   qolsa   nima   bo ’ ladi?   Ustiga-ustak   Akbarga   mardlik   qilib   bir   bog`lam   pul   tashlab
ketishgan   bo ’ lsa...   Akbar   tishini   tishiga   qo ’ yib   harakatga   keldi,   nariroqda   turgan
stul   oldiga   bordi-da,   unga   suyanib   o ’ rnidan   turib   oldi   va   shunda   chap   qo ’ lidagi
kuchli,   chidab   bo ’lmas   og`riqqa   duch   keldi:   u   singan   edi...”   5
Tashqi ko ’ rinish   ba`zida   personaj   xarakteriga   ishora   qiladi.   Muallif   Akbarning
portretini   chizar   ekan,   uning   haqiqiy   o ’ zbekligini,   soddaligini,   pokdomonligini
ko ’ rsatish   uchun   boshqalardan   ayricha   ekanligiga   shama   qiladi.   Uning   ko ’ nglidagi
isyon   hech   narsadan   qoniqmaslik   va   buning   ortidan   kelib   chiqadigan   xatti-
harakatlardan   iborat   edi.   Kitobxon   roman   boshidayoq   qahramonning
g`ayrioddiyligidan   voqif   bo ’ ladi. 195  
5. Дилмурод   Қуронов.   Адабиёт   назарияси   асослари.   –Т.:   Навоий   университети,   2018.   –   478   б. 20Personaj   portreti   –   bu   uning   tashqi   ko ’ rinishi:   yuzi,   jussasining   statik   yoki
dinamik   (yuzdagi   ifoda,   ayniqsa   ko ’ z,   mimika,   xatti-harakat,   qiliq   va   yurishidagi
o ’ ziga   xoslik)   tasviridir;   personaj   libosi   –   portretning   bir   qismidir.  Portretning   ba`zi
bir   tabiiy   qirralari   badiiy   asarda   muhim   o ’ rin   tutadi.   Ular   kitobxonda   personajning
qaysi   millatga   mansubligi   va   ijtimoiy   kelib   chiqishi   haqida   dastlabki   tasavvurlarni
uyg`otadi.   Bunda   uning   liboslari,   ma`naviyatidan   dalolat   beruvchi   manerasi   katta
ahamiyat   kasb   etadi:
“Ulkan   chuqurlikda   joylashtirilgan   va   chor   tomoni   panjara   bilan   o’ ralgan   bu
mashina   go ’sht   maydalaydigan   bahaybat   “myasorubka”   ekanligini   Akbar   endi
angladi.   Tiliga   duo   ko ’ chib   chiqdi.   Ko ’ z   oldida   o ’ g`li   va   qizi   namoyon   bo ’ ldi.
So ’ ng   ular   achchiq   yoshga   to ’ ldi.
Hali   vaqt   bor,   tiz   cho ’ kib   yolborsang,   tirik   qolishing   mumkin,   o ’ zbek!..   –
orqadan   “Boss”ning   ovozi   eshitildi.   O’ zbekligimdan   tashqari   yana   men
erkakman!!..
–  baqirdi   Akbar   unga   behuda   hamla   qilib”
Ushbu   sahnadan   ko ’ rinib   turibdiki,   o ’ lim   yoqasida   turgan   Akbarning   portreti
dinamik   tarzda   chizilgan:   uning   qiliqlari,   o ’ zini   tutishidagi   alohidalik   psixologik
tasvir   orqali   amalga   oshirilgan.   Aynan   shu   qilig`i   va   so ’ zlaridan   so ’ng   “Boss”ning
“erkak”ligi   tutib   qoladi   va  uni   o’ ldirmasdan, qo ’ yib   yuborishni  buyuradi.
Qahramon   portretining   o ’ ziga   xosligi   asarning   qaysi   adabiy   janrga
mansubligiga   ham   bog`liqdir.   Dramada   muallif   asosan   personajning   yoshi,
harakatdagi   shaxslar   ro ’ yxatida   tutgan   mavqei,   o ’ zini  tutishi   bilan   bog`liq   detallarni
remarkada   ko ’ rsatib   o ’ tish   bilan   cheklanadi.   Personajni   mayda   tafsilotlari   bilan
tasvirlash   eposga   xos   xususiyat   bo ’ lib,   aynan   epik   asarlarda   qahramon   portreti
favqulodda   batafsil   ko ’ rinish   oladi,   uning   jamiyatdagi   mavqei   va   xarakteri   haqida
mufassal   taassurot   uyg`otadi.
Adabiy   qahramon   zamonaviy   nazariyotchilar   nazdida   “harakat,   kechinma,   fikr
sub`ekti”   (L.V.   Chernets),   odat   va   qiliqlar,   mulohaza   va   noverbal   xulq -atvor
jamuljamidan   tug`iladigan   ko ’ ptarkibli   mukammal   strukturadir.   Badiiy   asar
dunyosining   portret,   peyzaj,   interer   kabi   komponentlari   syujetni   tashkil   etadigan 21voqealar     va    personajlarni     tasvirlash     bilan     turli     darajada     aloqadordir.     Portretni 22tasvirlash   yo ’ llari,   yo ’ sinlari   ham   rang-barang.   Epik   asarlarda   portretlarni
ekspozitsion   (saraxbor)   va   dinamik   (o ’ suvchan,   rivojlanuvchan)   portretlarga
ajratish   mumkin.   Ekspozitsion   portret   –   bu   odatda,   asarda   ilk   marta   ko ’ rinish
bergan   qahramon   tashqi   ko ’ rinishidagi   detallarning   birma-bir sanab   o ’ tilishidir.
Ekspozitsion   portret   qator   tipiklashgan   xarakteristikalar   yig`indisidan   iborat
bo ’ lib,   personaj   ruhiy   holatining   qandayligidan   qat`iy   nazar,   o ’ zida   shaxsning
o ’ zgarmaydigan,   barqaror   sifat   va   xislatlarini   aks   ettiradi.   U   badiiy
umumlashtirilgan   bo ’ lib,   ayni   paytda,   asosiy   qahramonlar   taqdiriga   ta`sir   etuvchi
kuchlarning   alomatlarini   ham   o ’ zida   ifodalaydi.   Bunga   romandagi   Tabib   portretini
misol   qilib   keltirsa   bo ’ladi:   “Tabiblik   o’ zi   shunaqa:   bir   kun   bemorga   qo ’ shilib
yig`lasang,   boshqa   kun   u   bilan   birga   kulasan.   Tursunboy   jontalashning   o ’ limi
tabibni   qanchalik   ezgan   bo ’ lsa,   Nigina   qizning   kundan-kunga   sog`ayib
borayotganligi   shuncha   quvontirardi.   Ha,   tabib   shunaqa   edi.   Har   bitta   kasalni
davolay   boshlqar   ekan,   o ’ sha   bemordagi   dardga   qarshi   o ’ zi   jangga   kirishar,   yengib
chiqqanda   hammadan   ko ’ ra   ko ’ proq   sevinar,   yengilganda   esa   o ’ zini   qo ’ ygani   joy
topolmay   qiynalar, o ’ zini   –  insonni   ojiz   sezib   tipirchilardi”   (59 -bet).
Asliy-psixologik   portret   nafaqat   qahramon   tashqi   qiyofasini,   balki   uning   shaxs
sifatidagi   tadrijiy   dinamikasini   ham   aks   ettiradi.   Bunday   portret   badiiy   asarlarning
markaziy   qahramonlari   uchungina   xos.   Tavsiflanish   yo ’ siniga   qarab   psixologik
portret   pinhoniy   yoki   ochiqdan-ochiq   tasvirga   ega   bo ’ lishi   mumkin.   Umuman,
portretlarni   tasvirlash   usullari   turli-tuman   bo ’ lib,   unda   muallifning   xolis
xarakteristikasi   ham,   qahramonning   nutqida   anglashiladigan   taassurotlari   ham,
ichki   sub`ektiv   idroki   ham   ko ’ zga   chalinadi.   Akbarning   roman   oxirlagani   sayin
shaxs   sifatida   intensiv   shakllanib   borishi   yozuvchi   tomonidan   ochiqdan-   ochiq
ruhiy   tahlil   orqali   tasvirlangan-ki,   alal   oqibat   uning   o ’ zi   Ustozlik   maqomiga
ko ’ tariladi,   Iskandarga   yo ’ l   ko ’ rsatadi.   6
Psixologik   portretda   muallifning   asosiy   diqqat-e`tibori   qahramon   xarakterini
ochadigan,   o ’ y-kechinmalarini   ifodalaydigan   qabariq   (noyob)   detalga   qaratiladi. 236  
Dobin,   E.S.   Syujet   va   haqiqat;   Tafsilotlar   san’ati. -   L.:   Sovet   yozuvchisi,   1981   yil.   -   432   b. 20Obrazni   ruhiy   va   axloqiy-ma`naviy   mazmun   bilan   to ’ ldiradigan   bunday   detal`
portretda   o ’ ziga   xoslik   kasb   etadi.   U   orqali   qahramonning   ruhiy   belgilari   aniq-
ravshan   ko ’ rinadi:
“Odamga ruh hayotidan judayam oz ilmberildi”, deyiladi muqaddas
kitoblarda.
“Ehtimol   shu   bexabarlikdadir   inson   iztiroblarining   bir   uchi,   tag`in   kim   biladi
deysiz”,   -   deb   yashadi   butun   umr   Akbar.   Endi...   qachonki   uning   bag`rida   gurillab
yongan   isyon   gulxani   o ’ chgach,   g`ofillik   ham   uni   qiynamay   qo ’ ydi. Qaytaga,  isyon
o ’ rnida   tug`ilgan   o ’ sha   kayfiyat   –   o ’ sha   itoat...   ruhida   qandaydir   bir   ma`rifat   bor
edi.   Ma`rifatki,   g`ofillikni,   uning   alamini   yuvib   yuborishga   qodir...   Ma`rifatki,
butun   umr   jizg`anagi   chiqib   kuygan   ko ’ ngilga,   qio ’ ib   ketgan   ko ’ ngilga   bir   yengil,
bir   sarin,   bir   yoqimli   shabbodaday   ta`sir   qiladigan...”  (133 -   bet.)
Razm   solinsa,   shu   birgina   parchadan   inson   qalbi   evrilishlarining   tasviri
personaj   xarakteristikasida   qanchalik   katta   ahamiyat   kasb   etishini   sezish   mumkin.
Personaj   nutqida   anglashilayotgan   muallifning   xolis   xarakteristikasi   ham,
Akbarning   ichki   sub`ektiv   idroki   ham   portretda   yaqqol   namoyon   bo ’ layotir.   Muallif
birgina   itoat   detalidan   foydalanib   qahramon   ruhiyatining   iqlimini   tahlilga
tortmoqda.
Dinamik   portret,   asarda   qahramon   tashqi   qiyofasining   batafsil   tasviriga   yetarli
o ’ rin   ajratilmagan   hollarda,  roman   bo ’ ylab   sochilib   ketgan   alohida   detallar   shaklida
bo ’ y   ko ’ rsatadi.   Yozuvchi   qahramonni   yangi   qirralar   bilan   boyitish,   tashqi
ko ’ rinishi   va   o ’ zini   tutishidagi   o ’ zgarishlarni   qayd   etish   maqsadida   portretga
qayta-qayta   murojaat   etishi   mumkin.   “Isyon   va   itoat”   romanining   avvalida   yosh,
qiziqqon   Akbarning   qamoqqa   tushib   qolishi   tasvirlansa,   syujet   siljishi   davomida   u
ulg`ayadi,   farzandli   bo ’ ladi,   asar   so ’ ngiga   kelib   ustozi   –   Tabib   qatori   bo ’ lib   qoladi.
Muallif   o ’ z   qahramonini   shunchalik   chuqur   biladiki,   tasvir   va   portret   bir   yo ’ la
berib   borilaveradi.   Portretni   bu   tarzda   berish   xarakter   tabiiyligini   belgilaydi,
uni   jonlantirib   yuboradi.
Ayrim   hollarda   portret   boshqa   bir   personaj   nigohlari   orqali   ham   berilishi
mumkin.   U   holda   portret   o ’ zlashtirma   taassurotlarni   uzatadi.   Bunday   portret   shunisi 21bilan   ahamiyatliki,   u   bir   vaqtning   o ’ zida   personajni   ham,   unga   qarab   turganlarni   ham
xarakterlaydi:
“ Diana   Akbarning   quloq   chakkasida   paydo   bo ’ lgan   bir-ikki   oq   tolalarni
payqadi-yu,   o ’ zida   –   shaxsiyatida,   qarashlarida   qittay   bo ’ lsa-da   bir   cho ’ kishni,
qartayishni,   taqdirga   tan   berishni   ko ’ rmadi,   sezmadi.   Aksincha,   ayol   bu   g`alati
sehrga   ega   erkakning   dunyosiga   qanchalik   kirgani   sayin   unga   shunchalik
yaqinlashib,   bog`lanib,   mehr- muhabbati   ortib   borardi”   (108 -bet).Adabiy   portretlar   –
xarakterlar   badiiy   tasvirining   asosiy   vositalaridan   biri   sifatida   muhim   ifodaviy
funktsiyalarni   bajaradi:   xarakt erga   “kirish”   hisoblanadi;   uning   muhim   qirralarini
belgilaydi;   xarakter   to ’ laligiga,   butunligiga   aniqlik   kiritadi;   birgina   personajning   bir
yoki   bir   nechta   portreti   orqali   xarakterning   jonsiz   yo   dinamikligi   ko ’ rinadi.
U.Hamdam   qahramon   haqidagi   to ’ la   tasavvurni   kitobxon   fantaziyasiga   ishonib
topshiradi-da,   uni   tasvirlash   bobida   bor-yo ’ g`i   bir   nechta   yorqin   detal   bilan
cheklanib   qo ’ ya   qoladi.   Yozuvchining   diqqati   personajning   alohida   qirralariga
qaratilgan   bo ’ lishi   mumkin,   qolganini   esa   o ’ zimiz,   xayolimizda   tiklaymiz,   chizib
olamiz.
Xullas,   psixologik   tasvir   orqali   qahramonning   ma`naviy   dunyosi   aniq-   ravshan
ko ’ rinadi.   San`atkor   obrazning   qalbini,   ichki   dunyosini   chuqur   yoritish   uchun
portretni   harakatda   berishga   tirishadi.
Barchamizga   ma`lumki,   keyingi   yillarda   yaratilayotgan,   xususan   epik   janrlar
orasida   ikmoniyati,   mavzu   doirasi   anchayin   keng   romanda   ramziy-   majoziy   talqin
yetakchi   unsurlar   sirasiga   kirib   bormoqda.   Aslida,   avvalliga   nazmiy   asarlarda,   ya`ni
jadid   adabiyotigagacha   bo ’ lgan   davr   oralig`ida   hissiy   kechinmani   (bu   hol   ko ’ proq
lirikada)   hayotiy   ma`no   va   falsafiy-ruhiy   tasavvurlarni   tabiat   jonzotlari   timsolida,
ba`zan   uyg`un   ravishda   idrok   etish   ana`nasi   kuchaygani   barchamizga   oydek
ravshan.   Buning   yorqin   misolida   Gulhaniy   masallari,   Turdi   Farog`iy,   So ’ fi
Ollohyor   lirikasida   ko ’ rishimiz   mumkin.   Adabiy   tadrij   davom   etgani   bois,   XX   asr
ibtidosida   nasriy   asarlar   urf   bo ’ la   boshlagan   bir   davrda   Qodiriy,   Cho ’ lpon   kabi
zabardast   nosirlar   ijodida   bunga   o ’ zgacha   yondashildi.   Xususan,   shakllangan
adabiy   an`analar   istiqlol   davriga   kelib   o ’zgacha   mohiyat   kasb   etdi.   «Bizdagi 22adabiy -ilmiy   talqinlar   va 22tahlillar   doirasi   kengaymoqda;   jahon   adabiyotshunosligidagi   o ’ tkinchi   va   etakchi
tamoyillarga   qiziqish   kuchaydi»   (B.Karim).   Ayni   ushbu   e`tirofda   jon   bor.   Endilikda
badiiy   shakl   (roman)   butun   murakkabligicha   ramz   va   majozga   yo ’ g`irilib,   aynan
shu   kechinma   orqali   inson   ruhiy   borlig ’ ini   jamiyat   hayotini,   odamzod   tabiatini
tasvirlashga   alohida   e`tibor   berilmoqda.   Bu   borada   «tadrijiy   epik   ko’lam»   desak
to ’ g`riroq   bo ’ lar,   negaki   har   qanday   yangilik   avvalida   o ’ sha   davr   kayfiyatidan  kelib
chiqib   iste`molga   kiritiladi.   Demak,   badiiy   talqinlarda   real   hayotning   qaynoq
nafasini   ramzlarda   aks   ettirish   ham   bir   san`at   ekanligi   ayonlashadi.   Bu   xildagi
fikrlarni   o ’ rtoqlashishdan   maqsad   shuki,   adiblar   ijodida   tamomila   ramziy-majoziy
tasvir   shartliligi,   yaxlitligi   o ’ ziga   xos   tarzda   ifoda   etila   boshlandi.
X.Do ’ stmuhammad,   O.Muxtor,   U.Hamdam,   T.Rustam   kabi   romannavislar   badiiy
izlanishlarida,   N.Eshonqul,   E.A`zam,   S.Vafo   kabi   iste`dodli   qissanavislar   ijodida   u
yoki   bu   darajada   ramziy-majoziy   talqin   orqali   inson   va   davr   kayfiyati,   bir   so ’ z   bilan
aytganda   o ’ y-kechinmalarini   tasvirlash   jiddiy   ko ’ zga   tashlanadi.   Aynan,   yuqoridagi
adiblar   qatorida   yozuvchi   U.Hamdam   «Isyon   va   itoat»   romanida   davr   ka yfiyati   va
inson   ruhiyatini   real   hayot   va   ramziy-majoziy   talqinni   –   sinkretik   (qorishiq)   holda
tasvirlaydi.   Davr   muammolarining   tub   ildizi   –   isyon-u   itoatning   ibtidosi   Odam   Ato
va   Momo   Havo   davriga   borib   taqalishini,   ildizi   ana   shu   oraliqda   bo ’ y   ko ’ rsatishini
xilma-   xil   personajlar   tabiati,   taqidiri,   qismati   asosida   chizishga   musharraf   bo ’ ladi.
Roman   janri   bo ’ yicha   jiddiy   tadqiqotlar   olib   borayotgan   olimlarimizdan   biri
Islomjon   Yoqubov   e`tiroficha   «Roman   olamning   o’ ziga   xos   siqiq   manzarasini
mujassamlashtira   boshladi.   Ko ’ p   planli   mazmun,   sertarmoq   sujet,   kompozitsion
rang-baranglik,   jahon   epik   tajribasiga   xos   tasviriy   vosita   va   usullarni   qo ’ llash,
shakliy   ixchamlikka   intilishni   o ’zlashtira   bordi»1.   Darvoqe,   olimning   ushbu   fikrini
«Isyon   va   itoat»   romaniga   ham   mengzash   mumkin   bo’ ladi.   Shu   jihatidan   olib
qaraydigan   bo ’lsak,   U.Hamdam   romanlarida   «kompozitsion   rang -   baranglik»ning
mantiqiy   tadriji   ko ’ zga   tashlanadi.   Binobarin,   romanda   o ’ zligini,   tabiatini,   ojizligini
anglash   sari   intilayotgan,   umuminsoniy   muammolar   xususida   mulohaza
yuritayotgan   Tabib,   yolg`izligidan   siqilib,   real   hayotda   ham   ko ’ plab   odamlar   –
do ’ st-u   birodarlari   orasida   dili   kemtikligidan   iztirobga   tushayotgan   Larisa   xola, 23umrini   mehnatga   bag`ishlagan,   o ’ zini   asrab-avaylamagan   Tursunboy   jontalash,
boylik,   rohat-farog`at   quchog`ida   yashashni   maqsad   qilgan   Mahkam,   o ’ z
go ’ zalligiga   shaydo   bo ’ lib,   guldek   umrini   xazonga   aylantirgan   va   bu   yo ’ ldan
qaytishga   jazm   etgan   Diana   kabi   personajlar   asar   komponentlarida   etakchilik   qiladi.
Bularning   taqdirini,   kelajagini,   hayotdagi   o ’ rnini,   jonli,   real   lavhalarda   tasvirlagan
yozuvchi   har   biriga   alohida   mehr   bilan   yondashadi.   Chunki   bani   inson   baxtli
yashash   uchun   intiladi,   bu   borada   o ’ zligidan   kechishga   ham   tayyor   yashaydi.
Sababki,   xatolardan   xulosa   chiqarib   yashash,   shu   yo ’ l   bilan   o ’ z   hayotini   o ’ nglashga
intilish   har   bir   ojiz   bandaning   am`molidir.   Biroq   ba`zan   qismatga   ko ’ nikish   uchun
qanchadan- qancha   zahmatlar   chekilishi   «Isyon   va   itoat»da  o’ z  tajassumini   topgan.
U.Hamdam   romanlari   uslubi   bo ’ yicha   jiddiy   tadqiqot   olib   borgan   yosh   olima
Manzura   Pirnazarova   qayd   etishicha:   «Bizning   adabiyotshunosligimizda,
fikrimizcha,      «Isyon      va     itoat»      romanidagi      badiiy -falsafiy      xulosalar      ko ’ lami
«Muvozanat»   asaridagi   kabi   keng   va   salmoqdor   emas.   Biroq,   muallif   roman da
o ’ ziga   xos   shakliy-uslubiy   yo ’lni   tanlagan.   «Quroni   Karim»   sura   va   oyatlari,   diniy -
ilohiy   mazmundagi   rivoyatlarni   romanning   asosiy   kechayotgan   zamon   va
makondan   mustaqil   tarzda,   ya`ni   yondosh   bayon   qilgan.   Shunga   qarmasdan,   ular
romanning   badiiy   maqsadini   ochishda   o ’ziga   xos   uyg`unlikni   yuzaga   chiqaradi»2.
Darhaqiqat,   olimaning   ushbu   fikriga   yana   shuni   qo ’ shimcha   qiladigan   bo ’ lsak,
romanga   kiritilgan   ilohiy-diniy   kiritmalar   asar   kompozitsiyasida   muhim   o ’ rin
egallaydi,   xarakter   ruhiyatini,   uning   isyon   qilib   itoat   yo ’ liga   tashlagan   qadamining
ASL   sababi   qay   o ’ rinda   boshlanganiga,   Odam   Ato   va   Momo   Havoning   bilib-
bilmay   Adan   bog`idan   chiqarilishini,   hamda   o ’ z   ma`naviy-ruhiy-ijtimoiy
muvozanati   sari   qadam   tashlashida   qanday   tarixlarni   boshdan   kechirishi,
iztiroblarga   mubtalo   bo ’ lishi   holatlarini   anglashga   yaqindan   yordam   beradi.
Chunki   ayni   shu   kabi   badiiy   kiritmalar   orqali   yozuvchi   badiiy   niyati   ham,   davr
kayfiyati   ham   uyg`unlikda   yuzaga   chiqadi.  7 247  
Esin,   A.B.   Rus   klassik   adabiyoti   psixologiyasi:   o’quv   qo’llanma.   -   M   .:   Flinta,   2011   .--   176   b. 25Demak, yozuvchi   odamzotning   kuchli   va   ojiz   jihatlarini   turli   rakurslarda   ifoda
eta   olganligida   ko ’ rinadi.   Jumladan,   Akbarning   bir   tarsaki   deb,   uch   yil   ozodlikdan
mahrum   etilishi   va   belgilangan   koloniyada   jazosini   o ’ tashi,   keyinchalik   ustozi
Komil   tabibning   maslahatiga   ko ’ ra   uzoq   o ’ lkaga   sayohatga   chiqishi,   butun   umri
davomida   qilgan   gunohini   isyon   yo ’ li   bilan   yuvib,   Xudodan   mag`firat   so ’ rab   va
nihoyat   itoatga   kelishdagi   xilma-xil   hayotiy   manzaralar   real   ifoda   etilgan   hamda
roman   voqeasining   izchillikda   bayon   etilishi   yozuvchining   jiddiy   falsafiy   g`oyani
ilgari   surishidan   bu   borada   inson   xususidagi   ilmlarni   teranroq   anglab   etganligidan
darak   beradi.
2.2 O ’ zbek   va   jahon   adabiyoti   qahramonlari   obrazlarining   ta ’ siri   va
o ’ rganilish   asoslari.
Obrazlar   inkor   etib   bo ’ lmaydigan   haqiqat,   nima   sodir   bo ’ lgan   yoki   sodir
bo ’ lgan.   Yuqorida   iqtibos   keltirilgan   she ’ rda   Pushkin   she ’ riyatni   erkin   va   munosib
"musalarning   xizmati"   sifatida   qabul   qilishdan   so ’ z   san ’ atini   ma ’ lum   bir   ijod   turi
sifatida   anglashgacha   bo ’ lgan   psixologik   murakkab   o ’ tishni   qamrab   oldi.   ish.   Bu
alohida   alomat   edi   professionallashtirish   XIX   asr   boshidagi   rus   adabiyotiga   xos
bo ’ lgan   adabiy   asar.
Og ’ zaki   jamoaviy   xalq   ijodiyotida   (folklor) muallif   toifasi   she ’ riy   ifoda   uchun
shaxsiy   javobgarlik   maqomidan   mahrum.   Matn   muallifining   o ’ rni   o ’ sha   erda
bo ’ ladi   ijrochi   matn   -   qo ’ shiqchi,  hikoyachi, hikoyachi   va   boshqalar.   Ko ’ p   asrlar
davomida   adabiy   va   ayniqsa,   adabiyotgacha   bo ’ lgan   ijodda   muallifning   g ’ oyasi
turli   darajadagi   ochiqlik   va   ravshanlik   bilan   asrlar   hikmati   bilan   muqaddaslangan
ilohiy   hokimiyat,   bashoratli   ibrat,   vositachilik   haqidagi   universal,   ezoterik
tushunchaga   kiritilgan.   va   an ’ analar   1.   Adabiyot   tarixchilari   asta-sekin   o ’ sib
borayotganini   ta ’ kidladilar   shaxsiy   adabiyotda   boshlanib,   xalq   adabiy
taraqqiyotida   muallif   individualligi   rolining   deyarli   sezilmaydigan,   ammo   tinimsiz
kuchayishi   2.   Qadimgi   madaniyatdan   boshlangan   va   Uyg ’ onish   davrida   aniqroq
namoyon   bo ’ lgan   bu   jarayon   (Bokkachcho,   Dante,   Petrarka   ijodi),   asosan,
muqaddas   kult   ta ’ limotining   pafosi   bilan   muqaddaslangan   badiiy   va   me ’ yoriy
qonunlarni   yengish   uchun   asta-sekin   paydo     bo ’ ladigan       tendentsiyalar     bilan 26bog ’ liq.     She ’ riy     adabiyotda     bevosita 27mualliflik   intonatsiyalarining   namoyon   bo ’ lishi,   birinchi   navbatda,   ruhiy   lirik,   intim
shaxsiy   motivlar   va   syujetlar   nufuzining   o ’ sishi   bilan   bog ’ liq.
Muallif   ongi   gullagan   davrda   o ’ zining   eng   yuqori   cho ’ qqisiga   chiqadi
romantik   san ’ at   insonning   o ’ ziga   xos   va   individual   qadriyatiga,   uning   ijodiy
va   axloqiy   izlanishlariga,   yashirin   harakatlarni   tasvirlashga,   inson   qalbining
kechinmalarini   ifodalash   qiyin   bo ’ lgan   o ’ tkinchi   holatlar   timsoliga   e ’ tiborni
kuchaytirishga   qaratilgan.
Keng   ma ’ noda,   muallif   hissiy   va   semantikaning   tashkilotchisi,   inkarnatori   va
ko ’ rsatuvchisi   sifatida   ishlaydi.   yaxlitlik,   berilgan   badiiy   matnning   muallif-ijodkor
sifatida   birligi.   Muqaddas   ma ’ noda,   ijodning   o ’ zida   muallifning   jonli   borligi  haqida
gapirish   odat   tusiga   kiradi   (Pushkinning   "Men  qo ’ l  qo ’ ymagan   yodgorlik   o ’ rnatdim
..."     she ’ riga     qarang:   "...   Qadrdonda     jon.   lira    /    Mening     kulim     omon     qoladi     va  
parchalanish   qochib   ketadi   ...").
Muallifning   matndan   tashqaridagi   munosabati   va   qo ’ lga   kiritilgan   muallif
matnda,   ta ’ riflash   qiyin   bo ’ lgan   sub ’ ektiv   va   hamma   narsani   biluvchi   muallifning
roli   g ’ oyalarida   aks   ettirilgan;   muallif   niyati,   muallif   tushunchasi   (g ’ oyasi,   irodasi),
hikoyaning   har   bir   “hujayra”sida,   asarning   har   bir   syujet -kompozitsiya   birligida,
matnning   har   bir   komponentida   va   asarning   badiiy   butunligida   topiladi. 8
Shu   bilan   birga,   ko ’ plab   mualliflar   adabiy   qahramonlar   o ’ zlarining   yaratilish
jarayonida   o ’ z   organiklarining   yozilmagan   qonunlariga   ko ’ ra,   mustaqil   ravishda
yashashni   boshlaydilar,   ma ’ lum   bir   ichki   suverenitetga   ega   bo ’ lishadi   va   asl
nusxaga   zid   ravishda   harakat   qilishadi.   muallifning   taxminlari   va   taxminlari.   Lev
Tolstoy   (bu   misol   uzoq   vaqtdan   beri   darslikka   aylangan)   bir   paytlar   Pushkin   o ’ z
do ’ stlaridan   biriga   shunday   tan   olganini   esladi:   “Tatyana   men   bilan   qanday
qochib   ketganini   tasavvur   qiling!   U   turmushga   chiqdi.   Men   undan   buni
kutmagan   edim   ».   Va   u   shunday   davom   etdi:   “Anna   K arenina   haqida   ham   shuni
aytishim   mumkin.   Umuman   olganda,     mening     qahramonlarim     va
qahramonlarim     ba ’ zan    men    xohlamagan 288  
Kormilov,   S.I.   Interer   //   Atamalar   va   tushunchalar   adabiy   ensiklopediyasi   /   Ch.   ed.   A.N.   Nikolyukin.   -   M   .:   2001   .-- 
1600   b. 29narsalarni   qilishadi:   ular   men   xohlagan   narsani   emas,   balki   haqiqiy   hayotda   va  
haqiqiy   hayotda   bo ’ lgani   kabi   qilishlari   kerak   bo ’ lgan   narsani   qilishadi   ...  "
Subyektiv   muallifning   xohishi, asarning   butun   badiiy   yaxlitligida   ifodalangan,
muallifni   heterojen   tarzda   talqin   qilishni   buyuradi.   boshiga   matn,   unda   empirik-
kundalik   va   badiiy-ijodiy   tamoyillarning   bo ’ linmasligi   va   birlashtirilmasligini   tan
oladi.   A.A.Axmatovaning   "Hunarmandlik   sirlari"   turkumidagi   to ’ rtligi   ("Menga
odik   nisbatlar   kerak   emas   ..."   she ’ ri)   umumiy   she ’ riy   vahiy   bo ’ ldi:
Bilsang   nima   axlatdan   /   She ’ rlar   o ’ sadi   uyat   bilmay,   /   Sarg ’ ish   momaqaymoq
to ’ siqda,  /   Dulavratotu, kinoya   kabi.
Ko ’ pincha   "qiziqishlarning   cho ’ chqachilik   banki"   -   afsonalar,   afsonalar,
afsonalar,   muallifning   hayotiga   oid   latifalar,   zamondoshlari,   so ’ ngra   avlodlari
tomonidan   qunt   bilan   to ’ ldirilib,   o ’ ziga   xos   kaleydoskopik   markazlashtirilgan
matnga   aylanadi.   Noaniq   muhabbat,   oilaviy   ziddiyat   va   tarjimai   holning   boshqa
jihatlariga,   shuningdek,   shoir   shaxsiyatining   g ’ ayrioddiy,   ahamiyatsiz
ko ’ rinishlariga   qiziqish   kuchayishi   mumkin.   A.S.Pushkin   P.A.Vyazemskiyga
yozgan   maktubida   (1825   yil   noyabr   oyining   ikkinchi   yarmi)   o ’ z   manzilining
"Bayron   eslatmalarining   yo ’ qolganligi"   haqidagi   shikoyatlariga   javoban   shunday
dedi:   "Biz   Bayronni   etarlicha   bilamiz.   Biz   uni   shon-shuhrat   taxtida   ko ’ rdik,   biz   uni
buyuk   bir   qalb   azobida   ko ’ rdik,   biz   uni   tiriltiruvchi   Yunonistonning   o ’ rtasida
qabrda   ko ’ rdik.-   Siz   uni   kemada   ko ’ rmoqchisiz.   Olomon   e ’ tiroflarni,   eslatmalarni
va   hokazolarni   ishtiyoq   bilan   o ’ qiydi,   chunki   ular   baland   bo ’ ylilarning
xo ’ rlanishidan,   kuchlilarning   zaif   tomonlaridan   xursand   bo ’ lishadi.   Barcha
jirkanch   narsalarning   kashf   etilishidan   u   xursand   bo ’ ladi.   U   biz   kabi   kichik,   biz
kabi   jirkanch!   Siz   yolg ’ on   gapiryapsiz,   haromlar:   u   ham   kichkina,   ham   jirkanch   -
siz   kabi   emas   -   aks   holda."
Aniqroq   "shaxslashtirilgan"   muallifning   matn   ichidagi   ko ’ rinishlari
adabiyotshunos   olimlarni   sinchiklab   o ’ rganishlari   uchun   jiddiy   sabablar   beradi.
muallif   obrazi   badiiy   adabiyotda   muallifning   matnda   mavjudligining   turli
shakllarini   aniqlash.   Ushbu   shakllar   quyidagilarga   bog ’ liq   umumiy   mansublik
uning   asarlari   janr,   lekin   umumiy   tendentsiyalar   ham   mavjud.   Qoida   tariqasida, 30muallifning   subyektivligi     aniq     namoyon     bo ’ ladi     matnning     ramka
komponentlari:     sarlavha, 31epigraf,   boshlanish   va   tugash   asosiy   matndan.   Ayrim   asarlarda   ham   bor
bag ’ ishlanish,   mualliflik   huquqi   eslatmalari("Eugene   Onegin"   da   bo ’ lgani   kabi),
so ’ z,   so ’ z,   birgalikda   bir   tur   hosil   qiladi   meta-matn,   asosiy   matn   bilan   bir   butunni
tuzish.   dan   foydalanish   taxalluslar   ekspressiv   leksik   ma ’ no   bilan:   Sasha   Cherny,
Andrey   Bely,   Demyan   Bedny,   Maksim   Gorkiy.   Bu   ham   muallif   obrazini
shakllantirish,   o ’ quvchiga   maqsadli   ta ’ sir   o ’ tkazish   usulidir.
Eng   dahshatlisi,   muallif   o ’ zini   o ’ zi   e ’ lon   qiladi   Qo ’ shiq   so ’ zlari,   bayonot
biriga   tegishli   bo ’ lgan   joyda   lirik   mavzu,   uning   kechinmalarini,   uning   "ta ’ riflab
bo ’ lmaydigan"   (VA   Jukovskiy)   ga,   tashqi   dunyoga   va   qalb   dunyosiga   bo ’ lgan
munosabatini   ularning   bir-biriga   o ’ tishlarining   cheksizligida   tasvirlaydi. 9
V   drama   muallif   asosan   qahramonlari   soyasida   qoladi.   Ammo   bu   erda   ham
uning   mavjudligi   ko ’ rinadi   sarlavhalar,   epigraf(agar   u   bo ’ lsa),   aktyorlar   ro ’ yxati,
har   xil   turlarda   bosqich   yo ’ nalishlari,   oldindan   ogohlantirishlar(masalan,   N.V.
Gogolning   "Bosh   inspektor"   asarida   -   "Qahramonlar   va   kostyumlar.   Janob   aktyorlar
uchun   eslatmalar"   va   boshqalar),   izoh   tizimida   va   har   qanday  boshqa   bosqich
yo ’ nalishlari,   in   yon   tomonga   ishora   qiladi.   Muallifning   og ’ zi   qahramonlarning   o ’ zi
bo ’ lishi   mumkin:   qahramonlar   -   rezonatorlar(D.I.Fonvizinning   “Kichik”
komediyasidagi   Starodum   monologlariga   qarang),   xor(qadimgi   yunon   teatridan
Bertold   Brext   teatrigacha)   va   hokazo..   Muallifning   niyatliligi   dramaning   umumiy
tushunchasi   va   syujetida,   personajlar   joylashuvida,   konflikt   tarangligi   xarakterida
va   hokazolarda   namoyon   bo ladi.ʻ   Klassik   asarlarni   dramatizatsiya   qilishda
ko’ pincha   "muallifdan"   personajlar   paydo   bo ’ ladi   (adabiy   asarlar   asosidagi
filmlarda   ovozli   "muallif"   ovozi   kiritiladi).
Asar   hodisasiga   ko ’ proq   jalb   qilingan   holda,   muallif   o ’ xshaydi   epik.   Faqat
avtobiografik   hikoya   yoki   avtobiografik   roman   janrlari,   shuningdek,   avtobiografik
lirizm   nuri   bilan   qizdirilgan   fantastik   qahramonlar   bilan   bog ’ liq   bo ’ lgan   asarlar
muallifni   ma ’ lum   darajada   to ’ g ’ ridan-to ’ g ’ ri   taqdim   etadi   (J.-J.   Russoning
"E ’ tiroflar"   da,   "   She ’riyat   va   haqiqat”   IV   Gyote,   A.I.Gersenning   “O’ tmish   va 329  
1. Skiba,   V.A.,   Chernets,   L.B.   Badiiy   obraz   //   Adabiyotshunoslikka   kirish.   -   M.,   2004   yil.   -   25-32-betlar 33fikrlar”,M.E.Saltikov- Shchedrinning “Poshexonskaya antikligi”,
V.G.Korolenkoning   “Mening   zamondoshim   tarixi”da   va  b.).
Ko ’ pincha,   muallif   sifatida   harakat   qiladi   hikoya   qiluvchi,   dan   yetakchi   hikoya
uchinchi   partiya,   sub ’ ektiv   bo ’ lmagan,   shaxssiz   shaklda.   Gomerdan   beri   ma ’ lum
bo ’ lgan   shaxs   hamma   narsani   biladigan   muallif,   o ’ z   qahramonlari   haqida   hamma
narsani   va   hamma   narsani   biladi,   bir   vaqt   tekisligidan   boshqasiga,   bir   fazodan
boshqasiga   erkin   o ’ tadi.   Hozirgi   zamon   adabiyotida   eng   shartli   (rivoyatchining
hamma   bilimliligi   turtki   bo ’ lmagan)   bu   bayon   usuli   odatda   sub ’ ektiv   shakllar   bilan,
kirish   so ’ zi   bilan   birlashtiriladi.   hikoyachilar,   Rasmiy   ravishda   hikoya   qiluvchiga
tegishli   nutqda   uzatish   bilan,   nuqtai  nazarlari   u   yoki   bu   qahramon   (masalan,   "Urush
va   tinchlik"   da   Borodino   jangida   o ’ quvchi   Andrey   Bolkonskiy,   Per   Bezuxovning
"ko ’ zlari"   bilan   ko ’ radi).   Umuman,   dostonda   hikoya   misollar   tizimi   juda   murakkab,
ko ’ p   bosqichli   bo ’lishi   mumkin,   “birovning   nutqi”ni   kiritish   shakllari   ham   juda
xilma-xildir.   Muallif   o ’ z   syujetlarini   o ’ zi   yaratgan   xayoliy   Hikoyachiga   (voqea
ishtirokchisi,   yilnomachi,   guvoh   va   boshqalar)   yoki  o ’ z   hikoyasida   qahramon   bo ’ la
oladigan   hikoyachilarga   ishonib   topshirishi   mumkin.   Hikoyachi   boshqaradi   birinchi
shaxs   bayoni;   Muallifning   dunyoqarashiga   yaqinligi   /   begonalashishiga,   u   yoki   bu
lug ’ atdan   foydalanishiga   qarab,   ba ’ zi   tadqiqotchilar   alohida   ta ’ kidlashadi.   shaxsiy
hikoyachi(I.S.   Turgenevning   "Ovchining   eslatmalari")   va   hikoyachi   o ’ ziga   xos,
naqshli   ertak   bilan   (N.S.   Leskovning   "Jangchi").   XX   asrning   ikkinchi   yarmida.
"O ’ quvchiga   qaratilgan"   nuqtai   nazar   o ’ zining   haddan   tashqari   chegarasiga   surildi.
Roland   Bart   adabiyot   va   filologiya   fanida   poststrukturalizm   deb   ataladigan   narsaga
e ’ tibor   qaratgan   va   e ’ lon   qilish   matn   o ’ quvchiga   asosan   o ’ ynoqi   zavq   va   qoniqish
olib  kelishi   mumkin   bo ’ lgan   eksklyuziv   lingvistik   manfaatlar   zonasi  bo ’ lib,   og ’ zaki
va   badiiy   ijodda   "bizning   sub ’ ektivligimiz   izlari   yo ’ qoladi",   "barcha   o ’ ziga   xoslik
va   birinchi   navbatda,   yozuvchining   tana   o ’ ziga   xosligi   yo ’ qoladi",   "ovoz   o ’ z
manbasidan   uziladi,   muallif   uchun   o ’ lim   keladi".   Badiiy   matn,   R.Bartning   fikricha,
sub ’ ektdan   tashqari   tuzilma   bo ’ lib,   matnning   o ’ ziga   tabiiy   bo ’ lgan   ega-
boshqaruvchi   o ’quvchidir:   “...o’ quvchining   tug ’ ilishi   bilan   to ’ lanishi   kerak.
Muallifning   o ’ limi".   O ’ zining   xudbinlik   va   isrofgarchilikka   qaramay, 34kontseptsiya   muallifning   o ’ limi, 35R.B art   tomonidan   ishlab   chiqilgan   bo lib,ʻ   tadqiqot   filologik   e tiborini	ʼ
kuzatilayotgan   matndan   oldingi   va   uning   muallif   ongida   mustahkamlanmagan
nasabnomasini   tashkil   etuvchi   chuqur   semantik-assotsiativ   ildizlarga   qaratishga
yordam   berdi   (“matndagi   matnlar”,   beixtiyor   adabiy   xotiralarning   zich   qatlamlari.
va  ulanishlar,  arxetipik   tasvirlar   va  boshqalar). 30Xulosa
Ma ’ lumki,   har   qanday   davlat   va   jamiyatning   ijtimoiy-iqtisodiy   ma ’ naviy-
madaniy   rivojlanishida   mazkur   davlatdagi   ta ’ lim-tarbiya   tizimi   va   undagi   ta ’ lim
sifati   muhim   o ’ rin   tutadi   .Shu   tufayli   yosh   avlodni   savodxon,   har   tomonlama   yetuk
shaxs   qilib   tarbiyalash   masalasi   davlatimiz   siyosatining   ustivor   yo ’ nalishlaridan
hisoblanadi.
Bugungi   tezkor   rivojlanish   zamonida   raqobatbardosh   kadrlar   yetishtirish   bosh
masaladir.Jahon   hamjamiyati   doirasida   o ’ z   bilim-salohiyatini   namoyon   etish   uchun
bugungi   kunda   yoshlar   chet   tillarini   mukammal   egallash   bilan   shug ’ ullanayotgan
ayni   paytda,   o ’ z   ona   tilida   yuksak   imloviy   savodxonlikka   ega   bo ’ lishi   muhim   va
tabiiy   zaruratdir.   Xulosa   o ’ rnida   shuni   aytish   lozimki,   o`quvchilarning   badiiy
asarlarni   idrok   etishlari   muammosini   nazariy   tahlil   qilish   va   qayta   yaratuvchi
tasavvurlarini   rivojlantirish   shart-sharoitlarini   aniqlash   natijasida   adabiy
materiallarni   o`qishga   doir   bilim,   ko`nikma   va   malakalarni   shakllantirish
metodikasini   ishlab   chiqish   uchun   asos   bo`la   oladigan   xulosalarga   keldik;   bu
xulosalar   badiiy   asarni   idrok   etish   jarayonini   quyidagi   tadbirlar     shaklida
ifodalash   imkonini   beradi:
1) asarni   o`qish   jarayonida   o`quv-biluv   orqali   undan   ma`lumotlar   olish
asosiy   maqsad   bo`la   olmaydi;   o`quvchi   voqeaviy   syujet   aloqalari   (matn   mazmuni)
darajasida   qolib   ketmasligi,   aksincha,   badiiy   obrazlarni   idrok   etish   darajasiga
ko`tarilishi   kerak;
2) asarni   ilk   bor   o`qish   paytida   unda     tasvirlangan     obrazlar     o`quvchining
ko`z   o`ngida   gavdalanib,   esda   saqlab   qolinadi,   lekin   ular   hali   to`liq   anglanmaydi,
shu   bois   o`qishning   bu   bosqichi  dastlabki   idrok   etish   deb   nomlanadi;
3) badiiy   obrazning   to`liq   anglab   olinishi   uchun   tahlil   usuli   qo`llanadi,
bunda   badiiy   obrazning   umumlashma   tavsifi   ochiladi,   dastlabki   tasavvur
“stabillanadi”;
4) tahlil   usulining   yashirin   shakli   o`quvchining   o`z     tasavvuriga     ko`chgan
asar   mazmuni   asosida   rasm   chizishidir;   bunda   og`zaki   rasm   chizish   ham   qo`l
keladi; 31rasm   chizish     asarni     chuqurroq     o`rganishga     undaydigan     usul     sanaladi,     chunki  
o`quvchi tasvirda   noaniq   bo`lib   turgan   jihatlarni   yana   asardan   qidiradi;
5) badiiy   matn   ustidagi   tahliliy   ishlar   natijasida   nutq   o`stirish   bilan   birga
badiiy   obrazlarni   qayta   yaratish   jarayoni   kechadi,   bunda   o`quvchi     o`zi     chizgan
rasm   bilan   asarni   taqqoslaydi,   o`z   munosabatini   qatnashtirib   mushohada
yuritadi,   o`z   turmush   tajribasini   ishga   soladi,   sintezlash   jarayoni   yakunida
o`quvchining   asardagi   obraz   haqidagi   tasavvuri   sub`ektiv   obraz-tasavvurga
aylanadi,   unga   o`quvchining    shaxsiy   mulohazalari  qo`shilgan   bo`ladi.
6) o`quvchi   fikran   (xayolan)   qayta   yaratgan   badiiy   obraz   sub`ektiv   obraz-
tasavvurni   o`zida   aks   ettirib,   idrok   etish     jarayonining     mukammallikka
erishganidan   dalolat   beradi;
7) badiiy   asarni   idrok   etish   jarayoni   ikki   bosqichli   strukturani   ifoda   etib,
birinchisida   badiiy   obraz   bir   butun   idrok   etiladi,   ikkinchisida   analitik-sintetik
faoliyat   yakunida   obrazning   umumlashgan   ma`nisi   (ma`no-mazmuni)     qabul
qilinadi.
8) Kitobxonlik   idroki   quyidagi   me`yorlar   (ko`rsatkichlar)   asosida
baholanadi:   tasavvurlarning   aniqlik   darajasi;   badiif   umumlashmagan   kirib   borish
darajasi.   Bunda   kitobxonning   analitik-sintetik   faoliyati   ham   hisobga   olinadi:   obrazli
konkretlashtirish;   obrazli   umumlashtirish. 32FOYDALANILGAN   ADABIYOTLAR
1. Адабиёт   назарияси. Икки   томлик.  1   том.   Адабий   асар.   –Т.:   Фан,
1978.  –  416   б.
2. Адабиёт   назарияси.   Икки   томлик.   2   том.   Адабий - тарихий
жараён.   –Т.:   Фан, 1979.   –  448   б.
3. Тўхта     Бобоев.     Адабиётшунослик     асослари.     –Т.:     Ўзбекистон,
2002.  –  560   б.
4. Қозоқбой   Йўлдош,   Муҳайё   Йўлдош.   Бадиий   таҳлил   асослари.   –
Т.:  Камалак,   2016.   –   464   б.
5. Дилмурод   Қуронов.   Адабиёт   назарияси   асослари.   –Т.:   Навоий
университети , 2018.   –  478   б.
6. .   Dobin,   E.S.   Syujet   va   haqiqat;   Tafsilotlar   san ’ ati.   -   L.:   Sovet
yozuvchisi,   1981   yil.  -  432   b.
7. .   Esin,   A.B.   Rus   klassik   adabiyoti   psixologiyasi:   o ’ quv   qo ’ llanma.   -
M  .:   Flinta, 2011   .--   176   b.
8. .   Kormilov,   S.I.   Interer   //   Atamalar   va   tushunchalar   adabiy
ensiklopediyasi   /   Ch.   ed.  A.N.  Nikolyukin.   -   M  .:   2001   .-- 1600   b.
9. .   Skiba,   V.A.,   Chernets,   L.B.   Badiiy   obraz   //   Adabiyotshunoslikka
kirish.  -  M., 2004   yil.   -  25-32-betlar
10. .   Chernets,   L.   V.,   Isakova,   I.   N.   Adabiyot   nazariyasi:   Badiiy   asar
tahlili.  -  M., 2006   .--   745   b.
11. .   Chernetz,   L.V.   Adabiy   asardagi   xarakter   va   xarakter   va   uning
tanqidiy   talqinlari   //   Adabiy   asar   tahlili   tamoyillari.   -   M   .:   Moskva   davlat
universiteti, 1984   .--   83   p
12. Наим   Каримов   ва   б.   XX   аср   ўзбек   адабиёти   тарихи.   Т.   Ўқитувчи,
1999.  –  544   б.
13. Ҳакимжон   Каримов.   Ўзбек   романларининг   тараққиёт
тамойиллари.   Алишер   Намоий   номидаги   Ўзбекистон   Миллий
кутубхонаси   нашриёти.   Т.:   2008.   –   124   б. 3314. Умида   Расулова.   XX   аср   ўзбек   қиссалари   тадрижи.   Фан,   Т.:
2012.  –  60   б.

Badiiy asar qahramonlarini yaratish

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • 5-sinflarda ruboiy janrini o‘rganishga qaratilgan didaktik o‘yin texnologiyalarini ishlab chiqish kursa ishi
  • Tabiat tasviri va badiiy asar tuyg'ulari ifodasi o'rtasidagi uyg'unlik (Yulduzli tunlar romani misolida) kurs ishi
  • Modulli ta'lim texnologiyasi xususiyatlari va adabiyot o'qitishda undan foydalanish kurs ishi
  • Didaktik o’yinlar texnologiyasi va uning adabiy ta’limdagi o’rni
  • Ona tili o‘qitishda fanlararo integratsiyani amalga oshirish metodikasi kurs ishi

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский