Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 10000UZS
Hajmi 49.4KB
Xaridlar 3
Yuklab olingan sana 18 Fevral 2024
Kengaytma docx
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Adabiyot

Sotuvchi

orazaliyeva shaxnoza

Ro'yxatga olish sanasi 15 Fevral 2024

31 Sotish

Badiiy matnda dialektal so’zlarning qo’llanilishi

Sotib olish
O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY VA O’RTA MAXSUS TA’LIM
VAZIRLIGI
TOSHKENT AMALIY FANLAR UNIVERSITETI 
O’ZBEK TILI VA ADABIYOTI KAFEDRASI
1- fakultet -____guruh talabasi
_________________________________________ 
“ Badiiy matnda dialektal so’zlarning qo’llanilishi ’’ mavzusidagi
KURS ISHI 
Ilmiy rahbar: __________________________
TOSHKENT -2024
KURS ISHI MABZUSI; “ BADIY MATNDA DIALEKTAL SO’ZLARNING QO’LLANILISHI’’
MAVZUNING TAXMINIY REJASI
Kirish. Kurs ishining umumiy tavsifi
I BOB.  Dialektal matnlarning leksik tahlili metodi
1.1.  Badiiy     matnda     qo’llanilgan    shevalarni     mavzuiy       guruhlarga     ajratish  
1.2.  Dalekt so zlarining yasalishiʻ
II BOB. B adiiy matnning morfologik xususiyatlari
2.1. Badiiy adabiyotda shevali so zlardan foydalanish	
ʻ
2.2. Dialektizmlarning adabiy tilga kirishi
2.3.  allalar matnidagi dialektal so’zlarning tuzilishiga ko’ra turlari
                             MUNDAREJA;
KIRISH……………………………………………………………………..
I BOB Dialektal matnlarning leksik tahlili metodi
1.1.  Badiiy     matnda     qo’llanilgan    shevalarni     mavzuiy       guruhlarga     ajratish   …
1.2. Dalekt so zlarining yasalishi………………………………….ʻ
II BOB. BADIIY MATNNING MORFOLOGIK XUSUSIYATLARI
2.1. Badiiy adabiyotda shevali so zlardan foydalanish……………………	
ʻ
2.2. Dialektizmlarning adabiy tilga kirishi…………………
2.3. A llalar matnidagi dialektal so’zlarning tuzilishiga ko’ra 
turlari………………………………………………………………
Umumiy xulosa ……………………………………………………….
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR …………………………….
                                       KIRISH
Kurs   ishning   dolzarbligi.   XX   asrning   60-90-yillarida   ziyoliylar   sheva
so’zlarini   ehtiyotkorlik   bilan   qo’llashgan.   Chunki   sho’ro   davrida   juda   ko’p
ziyolilar   til   (hamda   sheva)   va   adabiyot   masalalarida   o’z   fikrlarini   aytib,   ijtimoyi
hayotda   faol   qatnashishgani   uchun   millatchi   sifatida   jazolanganligi   tarixdan
ma’lum.   Hatto,   bu   davrda   faoliyat   yuritgan   ustozlarimizning   “So’zlaganda   tutun
qaytarmaydigan so’zlarni ayting”, degan jumlalari hali-hali  esimizdan chiqmaydi.
Ayni   vaqtda   “O’zbek   dialektologiyasi”   muammo   hamda   masalalarini   atroflicha
yoritib,   ularning   yechimini   qidirish,   topish   va   dialektal   materiallarga   asoslanib,
amalga   oshirish   vaqti   keldi.   Shuning   uchun   ham,   bizningcha,   “O’zbek
dialektologiyasi” sohasida quyidagi muammo va masalalar mavjud: 1) ona tilimiz
va   uning   boyish   manbai   bo’lgan   sheva(lar)ning   ahamiyati;   2)   bu   sohaning
o’qitilishi   hamda   rivojlanishida   dialektologik   amaliyotning   zarurligi;   3)   dialektal
so’z   tushunch аси   va   uning   ham   amaliy,   ham   nazariy   ahamiyati;   4)   dialektal   so’z
hamda   uning   turlari   masalasining   talqini   va   tavsifi;   5)   dialektal   so’z   va
dialektizmlarni   farqlash   zarurligi;   6)   dialektal   leksikografiya   va   o’zbek   dialektal
leksikografiyasi   masalalari;   7)   o’zbek   dialektal   leksikografiyasining   tamoyillari
masalasiga   oydinlik   kiritish;   8)   sohaga   tegishli   dialektal   leksika   materiallarini
yig’ib,   ularni   o’zbek   dialektal   leksikografiyasining   tamoyillari   nuqtai   nazaridan
tadqiq   etib,   nisbatan   mukammal   dialektal   lug’atlarini   tuzish;   9)   bu   sohaga   oid
bo’lgan   ilmiy   maktablar   tavsifi;   10)   mazkur   sohada   ilmiy   tadqiqot   manbalarini
ilmiy  va   amaliy  tadqiq  etish  metodologiyasining   ilk  tavsifi  va   talqini;  11)   o’zbek
shevalarining   dialektologik   atlaslarini   tuzishning   nazariy   va   amaliy   masalalarini
asoslash;   12)   “O’zbek   dialektologiyasi”   sohasida   erishilgan   yutuq   va
kamchiliklarning   talqini;   13)   “O’zbek   dialektologiyasini   o’qitish   metodologiyasi
va   metodikasi”   muammolarini   ilmiy   asoslash;   14)   “Dialektal   kvalametriya”
muammolarini   talqin   etib,   yechimini   dalillash;   15)   “Tarixiy   dialektologiya”
masalalarini   yozma   manbalar   asosida   talqin   etish;   16)   “Dialektal   leksikografiya”
masalalarıni   “Leksikografiya”   fanining   nazariy   va   amaliy   umumlashmalari   bilan
tavsiflash;   17)   “O’zbek   dialektologiyasi”,   “Lingvistik   geografiya”   va   “Areal lingvistika”ning   o’zaro   munosabatlari   masalasini   dalillar   bilan   ko’rsanish;   18)
“Oltin   bitiklar”   hamda   ulardan   ba’zilarining   kelib   chiqishini   doimiy   ravishda   4
tahlil   etib   borish   va   boshqalar.   Bu   monografiyada   yuqoridagi   muammo   hamda
masalalarga   qisman   bo’lsa   hamki,   ma’lum   darajada   to’xtalindi   Mazkur
masalalarning   ilgari   surilishiga   sabab   shuki,   hali   hanuz   ko’pchilik   dialektologlar
dialektal   so’z   turlaridan   faqat   sof   leksik   dialektal   so’zlarga   tayanishgani;
o’rganilayotgan   sheva   materiallarini   dialektal   matnlar   sifatida  yozib  olishmasdan,
“Maxsus anketa” 1 , “Alohid а   bir dialektal  so’zni  yozib olish”, “Anketa”, “Jomli
suhbat   yo’li   bilan   materiallar   to’plash”(“Dala   usuli”)   va   “Savol-javob”   kabi
individual metodlariga bog’lanib qolishganidir2 . 1971-yilda nashr etilgan “ Ўзбек
халқ   шевалари   луғати ”da   sof   leksik   dialektal   so’zlar   qisman   yig’ilgani   uchun
dialektal   so’z   turlari   masalalari   e'tibordan   qolib   ketgan.   “Dialektologik   amaliyot”
hamda   “Dialektologik   ekspeditsiyalar”ni   tashkil   etib,   dialektal   materiallar   yig’ish
va ulari dialektal leksik tahlil talablari bilan aniqlab ajratish yuqorida tilga olingan
muammo hamda  masalalarning  yechimiga  yo’l   ochadi. Shular  bilan  birga  oldingi
dialektologik   tadqiqotlarni   e’tiborga   olgan   holda   zamonaviy   va   tarixiy   o’zbek
dialektal   leksikografiyasi   masalalarini   yoritish   zaruriyati   ham   o’ziga   xos
dolzarblikni   tashkil   qiladi.   “Dialektologiya   milliy   tilning   quyi   bosqichini
o’rganadigan   fan   bo’lishi   bilan   xarakterlanadi,   shu   bilan   birga   boshqa   tillardagi
dialektologiyadan   farqlanadi”       .   Agar   shevalardagi   mavjud   dialektal   so’zlarni
ularning   turlari   bo’yicha   to’plash   uchun   har   bir   aholi   punktidagi   yoshi   ulug’
insonlardan   dialektal   matnlarni   yozib   olishni   amalda   qo’llasak,   ayni   vaqtdagi
ma'lumotlarga   ko’ra   83000   (sakson   uch   ming)   atrofidagi   aholi   punktining   har
biridan   turli   mavzuda   yuzta   dialektal   matnni   yozib   olinsa4   ,   taxminiy   hisoblarga
ko’ra   eng   kamida   ikki-ikki   yarim   million   dialektal   so’zlarni   bemalol   yig’ib   olish
mumkin bo’ladi.  
Kurs   ishining   o’rganilganlik   darajasi   .   Adabiy   tilimizning   ichki   boyish
manbai bo’lgan “O’zbek dialektologiyasi” (yoki Shevashunoslik) fanining buguni,
ertasi   va   kelajagi   to’g’risida   ba’zi   bir   qaydlarimizning   bayonini   berishga   quyida
harakat   qildik1   ...   O’zbek   adabiy   tili   o’zbek   xalq   shevalaridan-da   o’ziga   kuch oladi,   chunki   sheva   va   lahjalar   bo’lmasa,   adabiy   tilimizning   kelajagi   bo’lmaydi.
Hayotiy   ozuqa   olib   turadigan   asosi   bo’lmasa,   har   qanday   adabiy   til   o’lik   til
hisoblanadi.   Shuning   uchun   sheva   va   lahjalar   har   qanday   adabiy   tilning   asosiy
hamda   rivojlanish   poydevoridir.   U(lar)ni   ilmiy   adabiyotlarda   dialekt   va   sheva,
shevalar   yig’indisini   lahja   terminlari   bilan   ataladi.   Biz   u(lar)ni   sheva   deb   atashni
o’rinli hisoblaymiz.  
Shuningdek,   “O’zbek   dialektologiyasi”   sohasiga   “O’zbek   nomshunosligini”ni
ham   kiritilishi   tabiiy   holdir,   chunki   nomlarni   ham   xalq   vakillari   sheva
so’zliklaridan biri sifatida ishlatadi va kerakli o’rinlarda izohlab beradiki, bu ham
umuman   nomlar   dialektal   so’zlar   jumlasiga   kirishini   asoslaydi.   Qarang,   dialektal
so’zlar qanchalik katta hajmda va bebaho qimmatga egayu biroq.
  Shu   o’rinda   shoirlarnng   shoiri   hazrat   Alisher   Navoiyning   “Emas   oson   bu
maydon   ichra   turmoq”   degan   misralari   kishini   beixtiyor   xushyorlikka   da’vat
etadiki,   natijada,   shevashunoslikning   buguni,   ertasi   hamda   kelajagi   haqida
dialektologiya   sohasidagi   ustoz   hamkasblarning   mulohazalari   va   ilmiy   ishlariga
beg’araz   tanqidiy   yondashib,   bugungi   iln-fan   talablaridan   kelib   chiqqn   holda
mazmun-mohiyatida   o’zbek   xalq   shevalarining   leksikasi   va   dialektal
leksikografiya   tadqiqiga   innovasion   yondashuvli   ushbu   fikr-mulohazalarni   bayon
etishga   harakat   qildik.   Albatta,   DL   (dialektal   lug’at)   tuzish   uchun   shevalardan
maxsus so’roqlik yoki savolnoma asosida yig’ilgan va yangi-yangi sheva so’zlarini
topib,   ulardan   lug’at   maqolalar   tayyorlashga   asos   bo’ladigan   manba   -   dialektal
materiallar   kerak.   Biroq   shevalarni   o’rganmasdan   tayyorlangan   so’zliklardan
ehtiyot   bo’lish   shart.   Sababi,   bugungacha   shevalarni   o’rganish   metodlari;
shevalarni tadqiq etish metodikasi; lahja va shevalarni ilmiy-nazariy hamda ilmiy-
amaliy   asoslardagi   tadqiqining   metodologiyasi   kabi   dolzarb   masalalariga   e’tibor
juda   kam   bo’lgan.   Bizningcha,   shevashunoslikning   tarixi   XI   asarning   mashhur
tilshunosi   Mahmud   Koshg’ariyning   lug’atchilik   faoliyatiga   borib   taqaladi.   Mana
shu   lug’at   tufayli   turkiy   qabila-urug’larning   tillari   bir   ona   tildan   rivojlanganligi
haqidagi   ilmiy-nazariy   qarash   dalillar   asosida   tasdiqlanganki,   bu   hol   ona
tilimizning   o’ziga   xos   nufuzini   va   tarixiy   taraqqiyotini   tasdiqlab   turibdi.   Hazrat Alisher Navoiy ham bundan sal kam olti asr oldin mana shu turkiy tilda, ya’ni eski
o’zbek adabiy tilida she’rlar yozib, olam ahlini qalam bilan egallagan allomalardan
biri sanaladi. Ilm-fan hamda she’riyat ahillari, xususan, Mavlono Lutfiy, mashhur
shoir   va   shayx   Abdurahmon   Jomiy   kabi   ziyolilar   Nizomiddin   mir   Alisher
Navoiyning turkiy she’riyatdagi o’rnini alohida e’tirof etishgan. Xonliklar davrida
ham   tilimiz   ijtimoiy   hayotda   o’z   mavqeini   saqlay   olganligi   tarixda   o’z   ifodasini
topgan.   Sho’ro   davrida   tilimizga   katta   huquqlar   berilmagan   bo’lsa   hamki,   rus
sharqshunos olimlari sayi-harakatlari bilan o’zbek xalq shevalarini ilmiy asoslarda
o’rganishni   boshlashgan.   Bu   olimlarning   shevalar   haqidagi   ilmiy   ishlari   bilan
o’zbek   adabiy   tili   haqida   gapirish   uchun,   so’zsiz,   uning   shevalarini   bilish,
o’rganish lozimligi masalasi ko’tarilgandi. Rus olimlari XIX asrning 80-yillaridan
to   XX   asrning   20-   10   yillarigacha   o’zbek   tilini,   xususan,   o’zbek   xalq   shevalarini
o’rganishda   rus   tilini   vosita   qilib   olishgan:   “Ma’lum   bo’ladiki,   N.   Ostroumov
asaridan   boshqa   barcha   asarlar   harbiy   maqsadlarda   va   ijtimoiy   talablari   bilan
yaratilgan”1   .   Bu   yangi   til   sifatida   o’zbek   tilini,   shu   jumladan,   o’zbek   xalq
shevalarini   o’rganish   jihatidan   yaxshi   va   o’rinli   jarayondir.   Biroq   o’zbek   tili   va
uning   shevalarini   tadqiq   etilishi   jihatidan   noto’g’ri   ilmiy   yo’nalish   edi.   Aslida,
ularni turkologik ilmiy tadqiqotlar zaminda tadqiq etish lozim edi. Shu bilan birga
E.   D.   Polivanov,   K.   K.   Borovkov,   I.   I.   Zarubin,   K.   K.  Yudaxin   kabi   olimlarning
o’zbek   xalq   shevalarining   fonetikasi,   morfologiyasi   va   tasniflash   to’g’risidagi
tadqiqotlari yaratildi va ular bugungi kunda shevalarni o’rganish bo’yicha bebaho
ilmiy manbalar qatoridan o’rin olgan. 
Xullas,   o’zbek   tili   grammatikasida   ham,   o’zbek   xalq   shevalarini   ilmiy
tadqiqida   ham   rus   tili   grammatikasining   ta’siri   XX   asrning   90-yillarigacha
kuchayganligini hamma biladi. Rus olimlarining shevalarimiz haqidagi tadqiqotlari
natijasida   XX   asrning   30-yillaridan   O’zFA  qoshida  A.S.Pushkin   nomidagi  Til   va
adabiyot   instituti   ish   boshlagan.   Bu   yerda   o’zbek   shevalarini   o’rganish   va   ilmiy
asoslarda tadqiq etish uchun maxsus  Dialektologiya bo’limi  tashkil  etilgan. Unda
V. V.  Reshetov,   F.  Abdullayev,   Sh.  Shoabdurahmonov,  A. Aliyev,   B.   Jo’rayev,   X.
Doniyorov,   Yo.   G’ulomov,   Yu.   Jumanazarov,   N.   Rajabov,   Q.   Muhammadjonov kabi dialektolog olimlarning bebaho ahamiyatga ega bo’lgan ilmiy ishlari yuzaga
keldiki,   bu   holni   jahonning   dialektolog   olimlari   ham   e’tirof   etishgan.   Hatto,   bu
davrda   dialektologiya   masalalari   bo’yicha   ilmiy   anjumanlar   ham   o’tkazilgan.
O’zbek shevashunosligining dolzarb masalalari ilgari surilgan bir paytda, ya’ni XX
asrning   20-yillaridan   to   80-yillarigacha   bo’lgan   davrdagi   ushbu   sohada   amalga
oshirilgan   ilmiy   ishlar   dialektologiya   metodologiyasiga   asoslanmay,   qattiy   bir
tartibda   olib   borilmagan,   tadqiqotchilarning   tashabbuslari   asosidagi   faoliyat
stixiyali   tarzda,   ya’ni   kim   qaysi   shevani   o’rganishni   o’zi   hal   qilgan,   sho’ro
manfaatlariga xizmat qilgan rahbariyat ularni tasdiqlab, ro’yxatdan o’tkazishgan2 .
Bor   haqiqat   shuki,   soha   mutaxassislari   juda   kam   bo’lishgani   uchun   sheva   va
shevashunoslarga   e’tibor   kamayib   bormoqda.   Hozirgi   kunda   universitet   va
institutlarda   shevashunoslikdan   dars   berayotganlarning   juda   ko’pchiligi
tilshunoslikning   boshqa   sohalarida   ish   olib   borib,   keyin   bu   fandan   dars   berishni
boshlab   yuborishgan-da!   Shevashunos   mutaxassislar   esa   boshqa   soha   va
tashkilotlarda   ishlashga   majbur   bo’lishmoqda.   Mazkur   fan   va   sohaga   bo’lgan
e’tiborsizliklar   esa   o’z   natijasini   ko’rsatmoqda   –   boshqa   soha   mutaxassislarini
qo’yavering, hatto, o’zbek filologlarining ba’zi birlari ham umumiste’mol so’zlari
bilan birga dialektal so’zlarni, ya’ni sheva so’zlarini farqlashmayapti. Ayni vaqtda
shevashunoslikda   dialektologiya   metodologiyasi   bo’yicha   shevalarning   bebaho
bo’lgan lug’aviy boyligini xalq vakillari nutqidan bittalab yozib olib, saqlab qolish
uchun   yangi   ilmiy   tadqiqot   va   monografik   ishlarni   olib   borish   zaruriyati
sezilmoqda.   Chunki   oldin,   ya’ni   XX   asrni   20-80-yillarida   o’rganilganda   ham
shevalar hududiy jihatdan atroflicha holda to’liq tadqiq etilmagan. Turli sharoit va
sabablar   tufayli   o’sha   vaqtda   shevalar   tizimidan   bir   qancha   shevalar   ilmiy   va
amaliy   jihatlardan   o’rganilmasdan   qolib   ketgan.   Bular   bilan   o’zbek   shevalari
bo’yicha jiddiy ilmiy ishlar qilinmayapti degan fikrdan yiroqmiz. Ular kam bo’lsa
ham bir necha yo’nalishda yaratilmoqda. Masalan, professor Samixon Ashirboyev1
va   Nigora   Murodovalarning   “O’zbek   dialektologiyasi”   nomli   darsliklari,   Tolib
Enazarov   va   boshqalar   hammuallifligidagi   “O’zbek   dialektologiyasi”   o’quv
qo’llanmasi ilmiy hamda amaliy yo’nalishda yaratigan. Shuningdek, oz bo’lsa ham ilmiy   jurnal   hamda   ilmiy   to’plamlarda   shevalar   tadqiqiga   doir   ilmiy   maqola   va
tezislar   nashr   etilmoqda.   Ilmiy   amaliy   yo’nalishda   bu   sohada   dialektal   lug’atlar
nashr etilib, ilmiy tadqiqot ishlari amalga oshirilmoqda. Ushbu fikimizga quyidagi
ilmiy   ishlarni   misol   sifatida   ko’rsatish   o’tish   o’rinli:   “ Ўзбек   тили
лексикологияси ”   nomli   kitobda   o’z   qatlam,   qadimiy   turkiy   til   so’zlari     deb
berilgan   leksik   birliklarning   juda   ko’pchiligi   hozirgi   o’zbek   shevalarida
qo’llaniladi. Shu kitobning “Og’zaki nutq leksikasi” nomli bo’limida sheva so’zlari
og’zaki nutq leksikasi deb berilgan.
Kurs ishining maqsadi  va  vazifalari .   Dialektal so’z va dialektal matnlar masalasi
ham   bugungi   kunda   jiddiy   e’tibor   beriladigan   dolzarb   masalalardan   biti
hisoblanadi.   Bular   ham   “O’zbek   dialektologiyasi”ni   o’qitish   metodologiyasi   va
metodikasiga     aloqador   masalalardan   biri   hisoblanadi.   Oldinlari   faqat   sheva
so’zlarini   yig’ishga   e’tibor  qaratilmagan.  Shuning  uchun  ham  XX  asrning  40-70-
yillarida sheva vakillari nutqidan yozib olinib, yig’ilgan dialektal matnlar tahlil va
talqinsiz,   ya’ni   o’rganilmasdan   kitoblarda   va   qo’lyozmalarda   qolib   ketgan.
Shuningdek, sheva so’zlarining asosiy qismlaridan biri bo’lgan onomastik birliklar,
ya’ni   xalq   tilida   faol   qo’llanadigan   atoqli   otlar   va   joy   nomlari   oldin   dialektal
so’z(lar)   hisoblanmagan.   Dialektal   so’zlarni   farqlaydigan   tamoyillarni   ishlab
chiqish   uchun   ham   shevalar   va   lahjalarimiz   to’liq   o’rganilgan   holda   bunday
so’zlarning   anchagina   jamlanmasi   bo’lishi   kerakligi   ushbu   qollanmaning
yaratilishiga   ilk   turtki   bo’ldi.   Keyingi   turtki   yesa   bo’lajak   filologlarni
“Dialektologik amaliyot”ga tayyorlash mas’uliyatidir. Odatda, dialektal so’zlar bir
necha xil bo’lishini e’tiborga olib, turli dialektal lug’atlar tuzish uchun mukammal
ko’rsatmali   (dialektal   leksikografik)   qo’llanmalar   tayyorlashni   amalga   oshirish
lozim2   .   Ular   uchun   mukammal   ko’rsatmali   qo’llanmalar   tayyorlansa,   bunday
dialektal   lug’atlarni   turli   mavzularda   yaratish   ham   mumkin.   Har   bir   davrning
me'yor   va   tamoyillari,   ya’ni   o’z   talablari   ham   bo’lgani   singari   shevalarimizni
o’rganish   jarayonida   ham   o’ziga   xos   me’yor   va   tamoyillar   mavjudligini   hisobga
olish   lozim   bo’ladi.   talablardan   biri   shevalarimizni   tadqiq   yetuvchi   tajribali   va
bilimli   filolog   mutaxassislarni   tayyorlab   yetishtirish   bo’lsa,   ikkinchisi   esa   sheva materiallarini   yozishga   oid   bo’lgan   transkripsiyani   talaba,   magistrant   va
tadqiqotchilarga singdirish hisoblanadi. Quyida shevalarimizning dialektal jihatdan
ilmiy   va   amaliy   ahamiyatga   ega   bo’lgan   leksik,   fonetik,   morfologik,   sintaktik
xususiyatlar   saqlangan   sheva   materiallarini   yig’ish   so’roqligini   bayon   qilamiz.
Mana shu maqsaddan kelib chiqqan holda “Dialektologik amaliyot”ning quyidagi
vazifalari   bor1   :   1.Talabalarga   o’rganilayotgan   sheva   vakillari   bilan   shevani
o’rganish   uchun   maxsus   tuzilgan   savollar   majmui   asosida   suhbatlashishning
malaka   va   ko’nikmasini   berish   hamda   talabalar   sheva   vakillarining   nutqini   yozib
olib, transkripsiyada qayta yozish malakasini shakllantirish va kuchaytirish
Kurs   ishi   predmeti .   Men   shevalarimizni   o’rganish   bo’yicha   amalga
oshirilgan   tadqiqotlarni   tanqidiy   o’rganib,   “O’zbek   xalq   shevalarini   ilmiy   va
amaliy   tadqiq   yetish   konsepsiyasi   (metodologiya)”ni   tayyorladim.   Unda
shevalarimizni ilmiy va amaliy o’rganishning asosiy masalasi endi faqat sof leksik
dialektal   so’zlargagina   yopishib  qolmasdan,   balki   avval   dialektal   matnlarni   yozib
olish zarurligini asoslashga harakat qildim.
Kurs   ishining   tuzilishi   va   hajmi. Kurs   ishi   kirish   ,   ikki   bob   ,   xulosa   va
foydalanilgan   adabiyotlar   ro’yxatidan   iborat   .   Kurs   ishining   umumiy   hajmi   24
sahifan tashkil qiladi
   I BOB Dialektal matnlarning leksik tahlili metodi
1.1.  Badiiy     matnda     qo’llanilgan    shevalarni     mavzuiy       guruhlarga  
  ajratish
“Hozirgi o’zbek adabiy tilining o’zbek dialekt, shevalari asosida shakllangani
ma’lum.   Shuningdek,   adabiy   til   leksikasining   rivojlanishi,   takomillashuvida
shevalarning   o’ziga   xos   rol   o’ynashi   ham   lingvistik   adabiyotlarda   qayd   etilgan.
Bunda umummilliy tilga shevadan olinadigan so’zlar ikki xususiyatga ega bo’lishi
mumkin:   1)   ma’lum   territoriyadagina   mavjud   bo’lgan   narsalarni   ifodalovchi
so’zlar. Masalan, bir joyda yilqichilik rivojlangan bo’lsa, boshqa joyda baliqchilik
rivojlangan.   Ana   shu   joylarda   yilqichilik   va   baliqchilikka   oid   tushunchalarni
ifodalovchi   oid   tushunchalarni   ifodalovchi   so’zlar   ham   bo’ladi1   .   Umumadabiy
tilda   yilqichilik   va   baliqchilikka   oid   biror   tushunchani   ifodalash   talabi   tug’ilsa,
uning ifodachisi bo’lganso’z ana shu joydagi xalq tilidan, ya’ni shevadan olinadi;
2)   ma’lum   bir   territoriya   bilan   chegaralanmagan   narsa-hodisani   ifodalovchi   so’z
barcha   shevalardan   emas,   balki   ulardan   ayrimlarida   bo’lishi   mumkin.   Bunday
so’zlar   ham   vaqti   kelib   adabiy   tilga   qabul   qilinadi.   Masalan,   ruscha   skvoznyak
so’zi bildirgan hodisani bildiradigan so’z 50–yillargacha o’zbek adabiy tilida yo’q
edi.   R.   Abdurahmonov   tahririda   1954-yilda   nashr   etilgan   “Ruscha-o’zbekcha
lug’at”da   skvoznyak   so’zi   “g’urillagan   shamol”   (“bir   yoqdan   kirib,   ikkinchi
yoqdan   chiqadigan   shamol”)   deb   tarjima   etilgan.   Keyinchalik   shevalarda   bu
hodisani bildiradigan yelvizak so’zi borligi ma’lum bo’ldi va u adabiy tilga kiradi.
Demak, shevalarda bor bo’lgan har ikki tipdagi so’zlar hisobiga adabiy til leksikasi
boyib   boradi2   .   Lekin   shuni   alohida   qayd   etish   kerak   bo’ladiki,   adabiy   til
leksikasining   boyishiga   dialekt   va   shevalar   yuqorida   ko’rib   o’tilgan   yo’llarga
nisbatan,   masalan,   affiksatsiya   usuli   bilan   va   kalkalash   orqali   so’z   hosil   qilishga
nisbatan   u   qadar   rol   o’ynamaydi.   Shunday   bo’lishi   ham   tabiiy.   Chunki   dialektal
so’zlar   ma’lum   teritoriyadagi   narsahodisalarni,   ularga   oid   tushunchalarni
ifodalovchi so’zlar bo’ladi. Hayotda (dunyo miqyosida) paydo bo’layotgan yangi-
yangi   narsahodisalarni   ifodalash   uchun   dialektal   so’zlarni   qo’llash   imkoni
bo’lmaydi.   Bunday   holatlarda   yangi   paydo   bo’lgan   tushunchani   ifodalash   uchun tilning o’z imkoniyatlari asosida yangi so’z yaratiladi yoki boshqa tilda shu narsa,
tushunchaning   ifodachisi   bo’lgan   so’z   o’zlashtiriladi.   Xuddi   shu   boisdan   bundan
buyon,   leksikaning   boyishida   shevalarning   adabiy   tilga   ta’siridan   ko’ra   adabiy
tilning   shevalarga   ta’siri   ko’proq   bo’ladi.   Demak,   hozirgi   o’zbek   adabiy   tili
leksikasining   boyishida   o’zbek   shevalarining   roli   haqida   gap   borganida   yuqorida
ko’rib   o’tilgan   holat(faktor)larni   aniq   hisobga   olish   va   bu   hodisa(jarayon)ni
ob’ektiv baholash kerak bo’ladi. Biroq o’zbek tili leksikasining rivojlanishiga oid
ishlarda   ana   shu   jarayonning   ob’ektiv   baholamaslik   hollari   kuzatilyapti1   .  Ayrim
shevalarda bu faktor, ya’ni adabiy til leksikasining rivojlanishida shevalarning roli
juda   orttirib   ta’riflansa,   ayrim   ishlarda,   aksincha,   unga   yetarli   (ob’ektiv)   baho
berilmaydi.   Masalan,   sovet   davrida   o’zbek   tili   leksikasining   rivojlanishi   bilan
maxsus   shug’ullangan   filologiya   fanlari   kandidati   N.   G’.   G’ulomovaning   bu
haqidagi qarashlariga e’tibor beraylik. 
Avtor o’zbek adabiy tilida malina so’zining qo’llanishini nortativ hodisa deb,
ayrim   shevalarda   bu   ma’noda   xo’jag’at   (yoki   maymunjon)   so’zi   qo’llanishini
aytadi va shundan kelib chiqib, “malina” so’zini xo’jag’at so’zi bilan almashtirish
mumkinmi   ?”,   degan   savol   qo’yadi   va   faqat   rad   javob   berilishi   mumkin   deydi.
Buni   asoslash   uchun   xo’jag’at   so’zining   barcha   sheva   vakillari   uchun   tushunarli
emasligini   va   bu   ma’noda   hammaga   tushunarli   bo’lgan   malina   so’zi
qo’llanayotganini   aytadi.   Qorag’at   –   smoradina   so’zlari   haqida   ham   avtor   xuddi
shunday   fikr   bildiradi,   ya’ni   qarog’at   emas,   smorodina   so’zini   adabiy   tilga   qabul
qilishni to’g’ri deb biladi . 
Lekin bu fikr haqida bir emas, bir necha e’tiroz aytish mumkin. Birinchidan,
xo’jag’at   so’zini   emas,   malina   so’zining   adabiy   tilda   qo’llanishini   nima   bilan
isbotlash   mumkin?   Ikkinchidan,   barcha   sheva   vakillari   uchun   xo’jag’at   so’ziga
nisbatan   malina   so’zining   tushunarli   ekanini   nima   bilan   dalillash   mumkin?
Nahotki, o’zbekning o’zida bor bo’lgan narsani atavchisi (ya’ni xo’jag’at so’ziga)
nisbatan o’zbek tiliga bo’lmagan so’z (malina)ni hamma tushunsa? Malina so’zini
adabiy   norma   deb   majburiy   qabul   qilgan   bilan   shu   meva   o’sadigan   joydagi   xalq
ikki   dunyoda   ham   malina   so’zini   qo’llamaydi   (qo’llash   xayoliga   ham   kelmaydi). Uchinchidan,   o’z   tilida   narsa-hodisani   aniq   ifodalovchi   so’z   bo’lgani   holda   uni
chetga surib. Shu vaqtgacha qo’llanmagan, eshitmagan o’zga tilga oid so’zni qabul
qilishga   ehtiyoj   bo’ladi   ?!   Bunday   yo’l   tutish   tilning   tabiatiga,   tilning   taraqqiyot
qonuniyatlariga   tamomila   ziddir.   Xullas,   ming   yillardan   biri   o’zingda   bor
narsaning ifodachisi bo’lgan so’zni chetga chiqarib (talabga javob bermaydi deb),
u   narsani   o’zga   tilga   oid   so’z   bilan   atashni   tavsiya   etish   o’ta   kulgulidir”1   .
Natijada,   adabiy   tilimiz   bilan   shevalarimiz   o’rtasida   ko’zga   ko’rinmas   katta   g’ov
paydo bo’ldi. Ayni vaqtda bu holni ko’pchilik e’tiborga ham olmaydi, ammo ular
sheva   so’zlari   adabiy   tilga   o’zlashtirilmayotganligini   aytib   ham   charchashmaydi.
Va   yana   boshqa   turkiy   tillarning   adabiy   tillari   ularning   o’z   shevalariga
moslashganki,   o’zbek   adabiy   tilini   ham   ma’lum   darajada   shu   holatga   olib   kelish
milliy   manfaatlarimiz   nuqtai   nazaridan   ham   zarur.   Zero,   biz   (ya’ni   o’zbek   xalqi)
sho’ro davridan ham va yana ruslashtirish davridan ham o’tdik, mamlakatimizning
mustaqilligi davrida yashayapmiz. Mamlakatimiz hududini areal metodda ma’lum
hududlarga   bo’lib   o’rganishni   boshlash   lozim.   Ammo   shevalarni   o’rganuvchi
mutaxassislarni   bu   masalani   yechimiga   jalb   qilish   metodikasini   o’ylab   ko’rish
vaqti keldi. Buning yechimi quyidagi ko’rinishdadir: 1) “O’zbek dialektologiyasi”
fanini   o’qitish   jarayonida   ma’ruza,   amaliy   mashg’ulot   va   seminar   mashg’ulotlar
bilan   birga   bir   oyga   mo’ljallangan   dialektologik   amaliyotni   asosli   ravishda   qayta
tiklash   kerak;   2)   shevashunoslarni   tayyorlaydigan   o’quv   rejani   bakalavriyat
davrdayoq   ishlab   chiqib,   universitetlarning   o’zbek   filologiyasi   bor   fakultetlariga
qat’iy   amal   qildirish   yo’llarini   izlab,   o’zbek   shevalarining   materiallarini   yig’ish
uchun   mutaxassislarning   XX   asrning   60-70-   yillardagi   maxsus   dialektologik
ekspeditsiyasini tiklab, yillik reja asosida ma’lum hududlarga borishning doimiy va
qat’iy talab qilinadigan hisobotli dasturini tuzish lozim; 3) shevalarni o’rganadigan
dialektologik   ekspeditsiyaning   yilmayil   rejalashtirilgan   maxsus   dasturini
mamlakatimizdagi har bir qishloq va qishloq kengashi qolib ketmaydigan darajada
qat’iy  tartibda  tuzish   va  amalga  oshirishni  jiddiy  nazorat  asosida  amalga   oshirish
kerak. Shunda “Dialektologiya laboratoriyasi” yoki “Dialektologiya bo’limi”ni va
maxsus   “Dialektologik   fond”ni   ochish   maqsadga   muvofiq;   5)   dialektologik materiallar bo’yicha topshiriq olganlarni olib kelgan shunday materiallari bo’yicha
hisobotlarni   materiallari   bilan   birga   olib,   rag’batlantirish   ham   lozim.   Bunday
tajriba   “O’TIL”ning   materiallarini   tayyorlash   jarayonida,   ya’ni   XX   asrning   90-
yillarida   amalga   oshirilgan:   mutaxassis   o’zbek   tili   so’zlarining   ma’lum   bir
matnlarda   ishlatilishi   asosida   misollar   to’plab  kelsa,   undan  hisobot   olingan   holda
moddiy rag’batlantirilgan; 6) O’zR FA OAKsi qoshida ushbu fan sohasida ma’lum
bir   mavzuda   ilmiy   izlanishlar   olib   borib,   mutaxassis   sifatida   shakllangan
tadqiqotchilarning   ilmiy   ishlarini   himoya   qiladigan   ma’lum   shifrga   ega   bo’lgan
ixtisoslashgan   himoya   kengashini   “O’zbek   dialektologiyasi”   nomi   bilan   tuzish
kerak. Unda o’zbek dialektologiyasi va o’zbek nomshunosligi bo’yicha nomzodlik
hamda   doktorlik   ilmiy   ishlarini   himoya   qilinishini   amalga   oshirish   kerak.  Ammo
bu fikrga turli sharoit, holat va narsalarni bahona qilib, ba’zi birlar o’zi ilmiy ishini
himoya   qilib   olgani   uchun   raddiya   ham   aytilishi   mumkin.   To’g’risi,   bugungi
kunning fidoiy dialektolog tadqiqotchilarini busiz topib bo’lmaydi... Yuqoridagilar
amalga   oshirmasa,   shevalarning   to’liq   tadqiq   qila   olinmaganidek,   shevalarning
leksik   boyligini   ham   saqlay   olmagan   bo’lamiz.   Bu   fikr-mulohazalarimiz
kimlargadir noo’rin, erish tuyilayotgandir, biroq ozroq vaqtdan so’ng avlodlarimiz
shevalarimiz   boyligini   saqlab   qolishning   ishonchli   va   hayotiy   dasturini   amalga
oshira   olmaganimiz   uchun   ma’naviy   qashshoqlikda   ayblashadi.   Chunki
shevalarning   boyligi   bo’lgan   dialektal   leksika   xalq   ma’naviyati,   ma’rifatini
ko’rsatgani kabi uning bebaho salohiyatini ham asoslab turadi. Shu bilan birgalikda
ilmiy   tadqiqotlar   asosida   tayyorlanadigan   kitob   va   o’qimishliligi   Mahmud
Koshg’ariy   uslubida   shakllantirilgan   dialektal   lug’atlar   esa   sarflangan   moddiy
harajatlarni ortig’i bilan qoplaydi. Ayni vaqtda talabalar tugul olimlar ham negadir
umumiste’mol   so’zlari   bilan   dialektal   so’zlarni   farqlashmaydigan   holga   kelib
qoldik   desak,   xato   bo’lmaydi.   Aniqrog’i,   Mustaqim   Mirzayev,   Do’stmurod
Abdurahmonov, Ahmad Ishayev kabi olimlar bu masala doirasida bir necha marta
salmoqli   va   mazmunli   maqolalar   yozishgan,   ammo   nashr   vaqtida   jiddiy
o’zgartirilgan   yoki   nashr   etilmagan.   Shu   bilan   birga   quyidagi   ilmiy   nazariy
yo’nalishlarda sheva va lahjalar doirasida dialektologik ilmiy tadqiqotlar amalgan oshirilgan:   1.   Arab   lug’atchili   an’analari   asosida   yaratilgan   M.   Koshg’ariyning
“Debonu   lug’at-it   turk”   asarida   XI   asrdagi   turkiy   tillarning   shevalari,   shu
jumladan,   o’sha   vaqtdagi   o’zbek   shevalari   ham   leksik,   ham   leksikografik
jihatlardan   o’rganilagan.   2.   An’anaviy   ilmiy   nazariy   yo’nalishda,   ya’ni
shevalarning qisman leksik, asosan fonetik va grammatik xususiyatlarini o’rganish
asosida yaratilgan ilmiy ishlar1 (XX asrning 20-yillaridan to bugungi kungacha). 3.
Lingvistik geografiya ilmiy nazariy yo’nalishida shakllangan ilmiy tadqiqotlar (rus
dialektolog   olimlarining   lingvistik   geografiyaga   bag’ishlangan   asarlari   ta’sirida
XX   asrning   80-yillaridan   boshlangan)2   .   4.   Areal   lingvistik   ilmiy   nazariy
yo’nalishda   yuzaga   kelgan   ilmiy   ishlar   (rus   olimlari   hamda   etarchi   ilmiy   xodim,
f.f.d. Q. Muhammadjonov3 va professor Aziz Jo’rayevning mazkur sohadagi ilmiy
izlanishlari asosida yuzaga kelgan4 . Ayni paytda TDO’TAUda bakalavriat (4-kurs)
va   Folklorshunoslik   va   dialektologiya   mutaxassisligi   magistraturasi   2-kursida
“Areal   lingvistika”   fani   o’qitilmoqda.   Bu   sohaga   tegishli   “O’zbek
dialektologiyasi”   fanning   dolzarb   masalalarini   guruhlab,   bir   necha   fanga   jamlash
lozim.   Ular   quyidagilar:   “O’zbek   dialektal   leksikologiyasi”,   “O’zbek
dialektologiyasiga   kirish”,   “Tarixiy   dialektologiya”,   “Tavsifiy   dialektologiya”,
“Qiyosiy   dialektologiya”,   “Dialektologik   kvalametriya”,   “Areal   lingvistika”.   Shu
o’rinda   quyidagi   fikrni   maxsus   ta’kidlash   lozim,   hozirgacha   qilingan   o’zbek
dialektologiyasiga oid ilmiy tadqiqotlar bajarilishi lozim bo’lgan ishlarning uchdan
biri   hisoblanadi.   Bizningcha,   bu   sohada   quyidagi   ishlarni   bajarish   kerak:   1)
dialektologiyaga   oid   e’lon   qilingan   nashrlarni   yig’ish;   2   )   avval   nashr   etilgan
ishlardagi   dialektal   so’zlarni   bittalab   yig’ish;   3)   shevalarning   dialektal   so’zlarini
yig’ishni   dialektal   matnlar   asosida   amalga   oshirishni   boshlash;   4)   to’plangan
dialektal   materiallarni   jamlab,   guruhlab,   lug’at   maqolalarini   tayyorlash.   Lekin
bajarilgan   ishlar   bizning   nazarimizda   qancha   ko’p   bo’lsa,   fan   va   soha   nuqtai
nazaridan shunchalik kamligini tan olish ham keyingi ishlarni bajarishga imkoniyat
yaratadi-da. Shu bilan birga universitetda 
      “O’zbek   shevashunosligi   markazi”ining   jamoatchilik   asosida   tashkil   etilishi,
“O’zbek xalq shevalarining lingvogeografik tadqiqi” nomli laboratoriya faoliyatini boshlagani   ham   e’tiborga loyiq.  Bular  ham   mazkur  sohaning  tarixi  va  taraqqiyoti
mavjudligini   asoslaydi.     “O’zbek   dialektologiyasi”ning   o’ziga   xos   tarixi   ham,
rivojlanish taraqqiyoti ham bo’lganligi rad etilib bo’lmagani kabi uning mustaqillik
davridagi   taraqqiyoti   o’zbek   adabiy   tili   taraqqiyotiga   mos   bo’lishi   lozim.   Bularni
amalga   oshirish   uchun   “Dialektal   fond”   va   “Dialektal   arxiv”ni   ishga   tushirish
kerak   bo’ladi.   Bu   imkoniyatlardan   samarali   foydalanib,   zamon   talabini   his
etmasdan, eskicha ishlashga endi hech birimizning haqqimiz yo’q. 1.2.  Dalekt so zlarining yasalishiʻ
Rus   tilining   leksik   tarkibi   xilma-xil   va   juda   qiziqarli.   U   faqat   tor   doiradagi
odamlarga   ma'lum   bo'lgan   ko'plab   original   so'zlarni   o'z   ichiga   oladi.
Leksikologiyada   ular   cheklangan   qo'llanish   deyiladi   va   maxsus   guruhlarga
bo'linadi. Bularga professional, eskirgan va dialekt so zlari kiradi. 	
ʻ
Oxirgisi   ko pincha   qishloq   joylarda   eshitiladi.   Ular   asosan   jonli   so'zlashuv	
ʻ
nutqida mavjud bo'lib, odatda u erda mavjud bo'lgan voqelikni aks ettiradi. Bundan
tashqari, bir xil ob'ekt nomi uchun rezidentlar turli xil variantlardan teng ravishda
foydalanishlari mumkin: ikkalasi ham "mahalliy", tez-tez ishlatiladigan.
DIALEKTIZMLAR   (dialekt)   —   adabiy   tildagi   dialektlarning   o’ziga   xos
hududiy   unsurlari.   Dialektizmlarlar   tilshunoslikning   barcha   sohalari   (fonetika,
leksika,   morfologiya,   sintaksis   va   boshqalar)   ga   taalluqli.   Badiiy   ijodda
Dialektizmlar narsa, voqea va hodisaga mahalliy tus berish maqsadida qo’llanadi,
bundan   tashqari   personaj   nutqini   individuallashtirish   uchun   foydalaniladi.   Biroq,
bunday   qo’llash   tufayli   Dialektizmlar   adabiy   tilga   oid   bo’lib   qolmaydi.
Dialektizmlarni qo’llash uslublararo ham cheklangan. Badiiy uslubda ancha keng,
publitsistik   uslubda   qisman   qo’llangani   holda   ilmiy,   rasmiy   uslublarda   deyarli
uchramaydi.   Ba’zi   so’zlar   adabiy   til   va   dialektda   qullangani   holda   boshqa
dialektda   boshqa   ma’noni   ifodalaydi.   Masalan,   «shoti»,   «tovoq»   Farg’ona   til
shevalarida   «narvon»,   «lagan»ni   bildirsa,   adabiy   tilda   «arava   shotisi»   «kosaga
uxshash   idish»ni   anglatadi.   Xorazm   shevasiga   xos   «g’o’ch»   so’zi   —   «mard»,
«Botir»,   «nishatamiz»   —   «nima   qilamiz»   degan   ma’noni   bildiradi.
Dialektizmlardan   o’rinli   foydalanish   badiiy   ijodning,   umuman   nutqning
badiiyligini, uslubning fazilati, ta’sirchanligini oshiradi.
  Bir   o’inda   “dialektal   xususiyatli   so’z”   degan   jumla   uchradi3   .   Bu   esa
dialektal so’zlarga e’tibor kam bo’lsa ham borligini isbotlab turibdi. Sheva so’zlari
uslubiy xususiyatlarga ko’ra takroriylikning oldini olish uchun ikkinchi nom bilan dialektal   so’z   deyiladi.   Ularning   ikkinchi   bir   ko’rinishi   esa   dialektizmlar
deyiladiki,   ular   sheva   so’zlarining   badiiy   asarlarda   qo’llanishidan   shakllangan1   .
Bundan   anglashilib   turibdiki,   so’zning   maqomi   uning   boshqa   so’zlar   o’rtasidagi
mavqei   va   ahamiyatidir.   Dialektal   so’zlar   maqomi   esa   bu   –   o’ziga   o’xshagan
boshqa so’zlar ichidagi, ham  adabiy tildagi  so’zlarga nisbatan dialektal  ma’nolari
bilan   ma’no   munosabatlari   strategiyasidagi   betakroriy   mavqei   nazarda   tutiladi.
Shuning   uchun   ham   “Jonli   shevalar   leksikasining   adabiy   til   leksik   qatlamlariga
munosabati   masalasi   tekshiruvchilarning   diqqatini   o’ziga   jalb   qilish   tabiiydir”     .
Xullas,   dialektal   so’z   maqomi   sheva   so’zlari   ichida   uning   leksiksemantik   va
semantik (dialektal ma’no) xususiyatlari bilan farqlanishi, adabiy tildagi so’zlarga
nisbatan   orfoepik   va   orfografik   me’yorlari   bilan   adabiy   til   me’yori   va   talablariga
bo’ysunmasligi,   unda   kam   ishlatilishi   yoki   umuman   qo’llanmasligi,   ularning
tarkibidagi   leksik   ma’no   esa   ma’nolar   tizimida   kam   uchraydigan   dialektal   ma’no
ekanligi   bilan   adabiy   tildagi   leksik   birliklardan   farqlanishi   jihatlari   bilan   ajralib
turadi. Ushbu fikrni misollar tahlilida ham ko’rish mumkin. 
Albatta,   bunda   “ Ўзбек   халқ   шевалари   луғати ”da   berilgan   dialektal
so’zlarning lug’at maqolalari bilan birga o’zimiz tayyorlagan dialektal so’zlarning
lug’at maqolalari bilan qiyoslab olib boramiz Bilamizki, istalgan fanni terminlarsiz
tasavvur etib bo’lmaydi. Ushbu fanda ham quyidagi terminlar ham faol qo’llanadi:
dialektal   ma’no(lari),   dialektal   so’zlarning   ma’no   munosabatlari   strategiyasidagi
betakroriy mavqei, bir  sheva  lug’ati  metodi, sheva,  oraliq sheva, shevalar  guruhi,
lahja, dialektal lahja masalasi, dialektal  lahjaga xos xususiyatlar, dialektal lahjaga
xos   xususiyatlar   masalasi,   lahjalararo   munosabat,   dialekt,   dialektal   so’zlik,
dialektal   so’zlik   tamoyillari,   tasnif,   shevalar   tasnifi,   lahjalar   tasnifi,   dialektal
leksika, dialektal leksika tamoyillari, dialektal leksika tamoyillari tadqiqi, dialektal
leksika   tamoyillari   tadqiqi   metodologiyasi,   dialektal   leksikadagi   onomatsiologik
xususiyatlar,   dialektal   leksikaning   onomastik   xususiyatlari,   dialektal   leksikadagi
onomatsiologik   xususiyatlar   tadqiqi,   dialektal   leksikadagi   onomatsiologik
xususiyatlar   tadqiqi   metodologiyasi,   dialektal   leksika   masalalari,   dialektal
leksikografiya masalalari, dialektal leksikografiya tadqiqi metodologiyasi, dialektal fonetika   masalalari,   dialektal   fonetika   masalalari   tadqiqi,   dialektal   fonetika
masalalari tadqiqi metodologiyasi, dialektal lug’at, sof dialektal lug’at, morfologik
dialektal   lug’at,   morfologik   dialektal   o’quv   lug’ati,   leksik-derivatsion
dialektalizmlar   lug’ati,   leksik-derivatsion   dialektalizmlarning   o’quv   lug’ati,
leksikfonetik   dialektal   lug’at,   leksik-fonetik   dialektal   o’quv   lug’ati,   dialektal
frazeologik   lug’at,   dialektal   frazeologizmlarning   o’quv   lug’ati,   leksiksemantik
dialektal lug’at, leksik-semantik dialektal o’quv lug’ati, etnografik dialektal lug’at,
etnografik  dialektal  o’quv lug’ati, chappa  dialektal  lug’at, chappa  dialektal   o’quv
lug’ati,   dialektal   sinonimlar   lug’ati,   dialektal   sinonimlarning   o’quv   lug’ati,
dialektal   omonimlar   lug’ati,   dialektal   omonimlarning   o’quv   lug’ati,   dialektal
antonimlar   lug’ati,   dialektal   antonimlarning   o’quv   lug’ati,   dialektal   paronimlar
lug’ati, dialektal paronimlarning o’quv lug’ati, dialektal  laqablar lug’ati, dialektal
laqablarning   o’quv   lug’ati,   badiiy   asarlardagi   dialektizmlar   lug’ati,   maxsus
dialektal-toponimik   o’quv   lug’at,   maxsus   dialektal-toponimik   lug’at,   maxsus
dialektal   (antroponimik)   lug’at,   maxsus   dialektalantroponimik   o’quv   lug’ati,
dialektizmlarning   etimologik   lug’ati,   dialektizmlarning   etimologik   o’quv   lug’ati,
dialektal so’zlik turlari, leksik dialektizm, dialektal lug’at maqola, dialektal lug’at
maqola   tayyorlash, dialektal  zona,  dialektal  azonal  hudud, dialektal  fokus  nuqta,
dialektal   fonemalar,   dialektal   imkoniyat,   fonetik   dialektizm,   dialektal   leksika,
dialektal   arxaizmlar,   dialektal   istorizmlar,   dialektal   antonimiya,   dialektal
sinonimiya,   dialektal   omonimiya,   dialektal   paronimiya,   dialektal   frazeologizm,
dialektal   maqtovlar,   dialektal   olqishlar,   dialektal   qarg’ishlar,   dialektal   maqollar,
dialektal   polesemiya,   dialektal   polesemiya   masalalari,   dialektal   monosemiya,
dialektal   monosemiya   masalalari,   dialektal   so’z-gaplar,   dialektal   farq,   dialektal
xususiyatlar,   dialektal   xususiyatlar   talqini,   dialektal   xususiyatlar   tahlili,   dialektal
xususiyatlar dialektikasi, dialektal aytishuv, dialektal qo’shiq, dialektal etnografiya,
dialektal   nutq,   dialektal   so’zlashuv,   dialektal   so’zlashuv   me’yori,   dialektal
so’zlashuv   latofati,   leksik-semantik   dialektizm,   leksikmorfologik   dialektizm,
dialektizimlarning leksik-semantik turlari, tarixiy metod, tavsifiy metod, tasniflash
metodi,   areal   metod,   areal   tadqiq   metodi,   lingvogeografik   metod,   geografik lingvistika   metodi,   savol-javob   metodi,   matnga   dialektal   yondashuv   masalalari,
izoleksema, izofonema, izoglassa, dialektal atlas, dialektal atlas tuzish tamoyillari,
singarmonizm,   labial   singarmonizm,   palatal   singarmonizm,   dialektal   tadqiqotlar
o’tkazish metodikasi, dialektal tadqiqotlar o’tkazish metodologiyasi, transkripsiya,
fonetik   transkripsiya,   fonologik   transkripsiya,   gibirdizatsiya   hodisasi,   metitsasiya
hodisasi,   transliteratsiya,   xalqaro   fonetik   transkripsiya,   rus-krill   yozuviga
asoslangan   transkripsiya,   yangi   o’zbek   yozuviga   asoslangan   transkripsiya,
dialektal   turlanish,   dialektal   tuslanish,   dialektal   so’z   yasalishi,   dialektal   forma
yasalishi,   dialektal   sintaksis,   dialektal   sintaksis   masalalari,   dialektal   sintaksis
masalalari  tadqiqi  metodologiyasi, dialektal  so’z birikma, dialektal  so’z birikmasi
masalalari,   dialektal   gap,   dialektal   gap   masalalari,   dialektal   sodda   gap,   dialektal
qo’shma   gap,   dialektal   matn,   dialektal   fonetika,   dialektal   morfologiya,   dialektal
morfologiya   masalalari,   dialektal   morfofonologiya   masalalari,   dialektal
morfologiya   masalalari   tadqiqi,   dialektal   morfologiya   masalalari   tadqiqi
metodologiyasi,   dialektal   leksika,   dialektal   leksikaga   xos   xususiyatlar,   dialektal
birlik,   dialektal   ma’no,   dialektal   tarbiya,   dialektal   ta’lim,   dialektal   xulq,   dialektal
madaniyat,   dialektal   odob,   dialektal   qadriyat,   dialektal   an’ana,   dialektal   xato,
dialektal   muomala,   dialektal   muloqot,   dialektal   adabiyot,   dialektal   umumiylik,
dialektal   birlik,   dialektal   matn,   dialektal   ma’no,   dialektal   leksika,   dialektal
leksikikografiya,   dialektal   so’z   maqomi,   o’zbek   dialektologiyasining
metodologiyasi   va   metodikasi,   o’zbek   dialektologiyasining   falsafasi,   o’zbek
dialektologiyasiga   xos   metodlar,   o’zbek   dialektologiyasiga   xos   metodlar   tavsifi,
o’zbek   dialektologiyasining   talqini,   o’zbek   dialektologiyasining   tavsifi,   o’zbek
dialektologiyasining   o’qitilishi,   o’zbek   dialektologiyasining   o’qitilishi   masalasi,
o’zbek   dialektologiyasining   o’qitish   metodikasi,   o’zbek   dialektologiyasining
dolzarb  masalalari  tadqiqi,  o’zbek  dialektologiyasining  dolzarb  masalalari   tadqiqi
metodologiyasi,   o’zbek   dialektologiyasining   o’qitish   metodologiyasi,   o’zbek
dialektologiyasining   o’qitilishi   metodologiyasi   masalasi,   o’zbek
dialektologiyasining tarixi masalasi, o’zbek dialektologiyasining tarixining tadqiqi
masalasi,   o’zbek   dialektologiyasining   tarixining   tadqiqi   metodologiyasi,   o’zbek dialektologiyasining   kelajagi,   o’zbek   dialektologiyasining   kelajagi   masalasi,
o’zbek dialektologiyasining so’zlik fondi (yoki o’zbek dialektologiyasining leksik
fondi),   o’zbek   dialektologiyasining   buguni,   o’zbek   dialektologiyasini   o’qitish
metodikasi,   o’zbek   dialektal   leksikografiyasi,   o’zbek   dialektal   leksikografiyasi
talab(tamoyil)lari, o’zbek dialektal  leksikografiyasi  muammolari, o’zbek dialektal
leksikografiyasi   muammolari   talqini,   o’zbek   dialektal   leksikografiyasi
muammolari   tahlili,   o’qimishliligi   Mahmud   Koshg’ariy   uslubida   shakllantirilgan
dialektal   lug’atlar,   dialektal   mat(lar)nning   tahlili,   umumiy   metod,   xususiy   metod,
dialektal   lekcikaning   tahlili   talabi,   lug’at   tuzishning   talab   va   me’yorlari,   lug’at
tuzish   tamoyillari   va   boshqalar.   Lekin   ularning   sohaga   doir   ilmiy   ishlarda
qo’llanishi masalasi negadir tadqiqotchilarning e’tiboriga tushmayapti. Cababi, bu
sohaning   terminlari   bo’yicha   haligacha   izohli   lug’at   tuzilmagan   va,   hatto,   bu
masalaga munosabat ham bildirilmagan.
Haligacha dialektal so’z turlari qancha degan savolga aniq javob berilmagan.
Shuning   uchun   biz   o’ttiz   yil   davomida   “O’zbek   dialektologiyasi”   bo’yicha   bir
qancha nazariy va amaliy xarakterdagi ilmiy adabiyotlar bilan tanishib, ularni ham
tanqidiy,   ham   qiyosiy   o’rganib,   shevalarda   dialektal   so’z   turilarning   quyidagi
turlari   borligini   aniqladik.   Bular   dialektolog   olimlarning   asarlarida   u   yoki   bu
darajada   qayd   etilganligini   manbalar   asosida   kuzatib,   quyidagi   turlari   borligini
ta’kidlab o’tmoqchimiz1 : 
sof leksik dialektal so’zlar; 
2) leksik-semantik dialektal so’zlar; 
3) leksik-fonetik dialektal so’zlar; 
4) morfologik-fonetik dialektal so’zlar; 
5) morfologik-leksik dialektal so’zlar; 
6) leksik-derivatsion dialektal so’zlar; 
 frazeologik-dialektal iboralardan iborat dialektal so’zlar;
atoqli ot (toponim) hamda joy nomlari shaklidagi dialektal so’zlar; 
9) etnografik dialektal so’zlar;  10)   ba’zi   bir   umumistemol   so’zlarining   dialektal   ma’noga   ega   bo’lishidan
shakllangan dialektizmlar. 
Bular   shevalarning   benihoya   katta   lug’aviy   boyligini   ko’rsatuvchi   asos
hamda dalillar majmuidir. Chunki sheva vakillari bormi, demak, nutqda bir qancha
so’zlar konnotativ ma’noda, ya’ni dialektal ma’noda qo’llanadiki, bu holatga ham
haligacha   jiddiy   e’tibor   berilgani   yo’q.   1971-yilda   nashr   etilgan   “ Ўзбек   халқ
шевалари   луғати ”dagi   so’zlardan   ko’rinib   turibdiki,   hozirgacha   sof   leksik
dialektal so’zlar va qisman fonetik o’zgarishga uchragan so’zlar o’rganilgan, xolos.
Qolgan   dialektal   so’zlar   esa   xalq   shevalarida   turganicha   qolmoqda...   Shu   yerda
quyidagi holatlarga e’tibor berish lozim: 1) dialektal so’zlar termini sheva vakillari
nutqida qo’llanadigan sheva so’zlariga nisbatan ishlatiladi; 2) dialektizmlar termini
badiiy asarlarda ishlatiladigan sheva so’zlariga nisbatan qo’llanadi. Ayni vaqtda bu
sohada   qilinmagan,   biroq   qilinishi   lozim   bo’lgan   ilmiy   ishlar   mavzulari   majmui
jumlasiga   dialektal   lug’at(DL)larni   tuzish   masalasi   oid.   Hozirgacha   o’zbek
shevalari bo’yicha 1977-yilda bitta dialektal lug’at tuzib, nashr etilgan, xolos. Shu
bilan   birga   ba’zi   bir   shevalarning   lug’atlari   ham   mualliflarning   tashabbusi   bilan
kam nushada nashr etilgan. Masalan, Saidmuso Rahimovning “ Сурхондарё   ўзбек
шевалари   луғати ” (ikki mingga yaqin dialektal so’z bor). Ancha oldin, ya’ni XX
asrda   himoya   qilingan   o’zbek   dialektologiyasiga   oid   ilmiy   ishlarda   ham   sheva
so’zlari   lug’at   ko’rinishida   berilgan.  Ammo   ular   o’zbek   xalq   shevalarining   ayni
vaqtda ham o’rganilmay qolayotgan so’zligi (ya’ni dialektal leksikasi) oldida kam.
Bizningcha,   shevalarning   dialektal   lug’atlarini   quyidagi   ko’rinishlardagi   dialektal
so’z turlaridan tuzishni lozim deb bilamiz: 1. Odatda dialekt а l so’zlar bir necha xil
bo’lishini   e’tiborga   olib,   turli   dialektal   lug’atlar   tuzish   uchun   mukammal
ko’rsatmali   (dialektal   leksikografik)   qo’llanmalar   tayyorlashni   amalga   oshirish
lozim.   2.   Sof   leksik   dialektal   so’zlar.   Sheva,   dialektlarda   qo’llanadigan,   faqat
ularga   xos   leksikani   ifodalaydi.   Ularni   adabiy   til,   xususan   sheva   va   adabiy   til
uchun   mushtarak   leksikadan   farqlash   maqsadida   sof   leksikdialektal   so’zlar   deb
atagan   ma’qul.   Ularning   yig’ib   o’rganilmaganlarining   miqdori   anchagina.
Bizningcha,  tuzilishi   lozim  34  bo’lgan  bu lug’at  hajman  1971  yilda  nashr   etilgan shunday   lug’atdan   bir   necha   barobar   katta   bo’lishi   aniq.   3.Leksik-semantik
dialektal   so’zlar.   Sheva,   dialektlardagi   so’zlar   adabiy   tildagi,   shuningdek,   boshqa
biror sheva, dialektdagi xuddi o’sha xil  so’zlardan ma’nosiga ko’ra farqlanadigan
bo’lsa,   ular   leksiksemantik   dialektal   so’zlar   guruhini   tashkil   etadi.   Ushbu   guruh
so’zlari o’ichida alohida ikkita qismga bo ‘linadi. Ular quyidagilar: 1) bir so’zning
sheva(lar)da   boshqa,   adabiy   tilda   boshqa   ma’nolarda   ifodalaydi;   2)   faqat
sheva(lar)da   qo’llanadigan   dialektal   so’zlar   majmuiyning   leksik-semantik   tasnifi.
Masalan,   adabiy   til   va   shevalarda   mavjud   bo’lgan   aka   so’zi   ayrim   shevalarda:
“ota” va hatto, “pochcha” ma’nolarida qo’llanadi. Shuningdek, ayrim so’zlar sheva
va   adabiy   tilda   o’z   ma’nolaridan   boshqa   ma’nolarni   ham   anglatishi   mumkin.
Masalan,   birgina   yomon   so’zini   olsak,   u   shevalarda   ham,   adabiy   tilda   ham
ishlatiladi.   Bu   so’z   adabiy   tilda   salbiy   ma’noda   ishlatilsa,   shevalarimizda   esa
yaxshi,   juda   yaxshi   ma’nolarini   anglatib,   ijobiy   ma’noda   qo’llanadi:   yomonam
qiziq   ish   bo’ldi,   yomonam   zo’r,   yomonam   aqlli   odam.Bunday   so’zlar   shevalarda
ko’p   uchraydi.   Yoki   adabiy   tildagi   va   shevalardagi   dars   so’zi   Xorazm   va
Qoraqalpog’istondagi   o’zbek   shevalarida   “mahalliy   o’g’it,   go’ng”   ma’nosida
uchraydi.   Ko’pchilik   hollarda   bu   xildagi   so’zlarning   har   ikkalasi   ham   sheva
vakillari   tomonidan   qo’llanadi   va   ularning   ma’nolari   nutqda   tushinarli   bo’ladi.
Qoloq   so’zi   adabiy   tilda   ham,   shevalarda   ham   bor.   Biroq   shevalarda   bu   so’zning
yuqoridagi   ma’nosidan   tashqari:   “podadan   qolib   ketadigan   mol”;
“cho’milayotganda bir bolaning boshqa bolalarni quvib, birortasining boshiga qo’l
tekizib,   quvish   navbatini   unga   berib   keta-digan   o’yin”;   “qorig’ich;   kurakcha;
kichik   o’qlog’;   andava;   katta   eshak”   kabi   ma’nolari   bor.   O’zbek   shevalarida
qo’llanadigan   turli   xil   sanash   tizimlariga   oid   hisoblashlar   ham   leksik-semantik
dialektal so’zlardir, chunki bu hisoblarda ishtirok qiladigan son bildiruvchi so’zlar
adabiy   tilda   bor:   besh   y’gme   (Namangan)   –   yuz;   omb’r   yus   –   bir   ming   bir   yuz.
Bunday so’zlarni yig’ib olish uchun sheva vakillari nutqidan bir qancha matnlarni
yozib   olish   va   tahlil   qilish   lozim   bo’ladi.   Shu   sababli   mazkur   lug’atda   sonning
shevalarda   qay   tarzda   aytilishi   ko’rsatilgan   holda   ular   gap   tarkibida   berilishi
o’rinlidir.   Bunday   so’zlar,   albatta,   DLdan   o’z   o’rinlarini   olishi   shart.   Faqat shevalarda   qo’llanadigan   dialektal   so’zlar   majmuining   leksik-semantik   tasnifi   T.
Enazarovning   kitobida   berilgan1   .   4.Leksik-fonetik   dialektal   so’zlar.   Ma’lumki,
o’zbek shevalaridagi ko’pchilik so’zlar xilma-xil fonetik o’zgarish-larga uchraydi.
Masalan,   so’z   boshida   qo’llanadigan   adabiy   tildagi   y   undoshi   o’rniga   qipchoq
lahjasiga   oid  dj-lashgan   sheva   vakillari,   ko’pincha,   jd  undoshini   talaffuz   etadilar:
djaman-yomon,   djoq-yo’q;   o’sha   shevalarda   ayrim   unlilar   so’z   boshida
diftonglashadi;   tari(q),  sari(q)   kabi   so’zlar   oxiridagi  q  undoshi   talaffuz   etilmaydi;
ayrim undoshlar tushurilib talaffuz etilgani tufayli ikkinchi darajali cho’ziq unlilar
vujudga   keladi.   Bu   xildagi   fonetik   o’zgarishlarga   uchragan   so’zlar   bo’yicha
yuzlab, minglab misollarni keltirish mumkin. Shuning uchun ham F. A. Abdullayev
“...fonetik   o’zgalik   ma’nodagi   o’zgalik   bilan   bog’liq   bo’lsa,   bunday   so’zlar
lug’atga  kiritilishi  kerak”2  , -  deydi.  Shu o’rinda  quyidagi  mulohaza  ham   o’rinli:
“Haqiqatan   ham,   «semantik,   leksik   dialektizmlar   olinadi,   fonetik   o’zgarishga
uchragan so’zlar lug’atga kiritilmaydi», deyish bilan cheklanishimiz mumkin, lekin
o’sha   fonetik   o’zgaliklarning   ayrimlarida   shunday   ma’no   farqlari   uchraydiki,
unday   so’zlarning   e’tibordan   chetda   qoldirish   mumkin   emas.   Masalaning   boshqa
tomonini   olaylik:   so’z,   shundoq   qaraganda,   fonetik   jihatdan   deyarli   hech
o’zgarishga uchramagan, ma’noda ham farq yo’qdek. Lekin shu so’z frazeologizm
girdobiga   tushdimi   –   shevalararo   ba’zan   farq   juda   sezilarli   bo’ladi,   yoki   so’zni
yasash planida ko’rilsa ham, adabiy til bilan shevalar orasida ayirma ozmi-ko’pmi,
albatta,   topiladi.   Biz   yuqorida   oyoq   (ayaq)   so’zini   frazeologiya   planida   ko’rib
chiqqan   edik   (ayaq   achmaq,   ayaq   almaq,   ayaq   qa:sma:q,   ayaq   chalmaq,   ayaq
cha:kma:k   va   boshqalar),   xuddi   shu   so’zni   yasash   planida   ko’raylik.   Masalan,
ayaqlashmoq (ayaq+la+sh+maq): 1) oyoq uzatmoq, oyoqni cho’zib yotmoq; 2) ikki
kimsa bir-biriga oyoq uzatishib yotmoq; 3) bo’lishmoq, taqsim qilmoq: bir maln ы
uch kishi ayaqlasht ы q (Xiv); ayaqlamaq (ayaq+la+maq): 1) tamomlamoq, oxiriga
yetkazmoq; 2) ayaqlanmoq: 1)) ayaqqa turmoq, isyon ko’tarmoq; 2)) o’ng’almoq,
oyoqqa bosmoq, tuzalmoq.
.   Shu   o’rinda   “Dialektologiya   metodologiyasi”   nomli   bu   monografiyaning
mazkur   bobida   yoritilishi   mo’ljallangan   masalalarga   e’tibor   qaratsak,   o’rinli bo’ladi.   Metodologiya   umumiy   va   xususiy   holatlarda   bo’ladi.   Umumiy
metodologiyada barcha fanlarga oid xususiyat va qonuniyatlar o’rganiladi. Xususiy
metodologiya   oid   alohida   fanga   oid   metodologiyadir.   Bunga   “O’zbek
dialektologiyasi”   faniga   oid   dialektologiya   metodologiyasi   misol   bo’ladi.   Chunki
“…«metodologiya»   yunoncha   atama   bo’lib,   ikki   so’z   birikmasidan   hosil   bo’lgan
ilmiy-amaliy   tushuncha.   «Metod»   —   «usul»   (yo’l-yo’riq),   «logiya»   esa   «fan»,
«nazariya»,   «g’oya»,   «bilim»   va   «ta’limot»   degan   ma’nolarni   anglatadi.   Demak,
metodologiya   —   keng   ma’noda   insoniy   faoliyat,   jamiyat   va   fanlar   taraqqiyotiga
yo’l-yo’riq   ko’rsatuvchi   ta’limotlar,   nazariya   hamda   g’oyalar,   usul   va   tamoyillar,
mezon   va   konsepsiyalar,   din   va   dinlar   majmui.   Shuningdek,   metodologiya   —
insoniy ongli maishiy hayot va ilmiy faoliyatni aniq bir maqsad sari yo’naltiruvchi
va ularning samara bilan yakun topishini ta’minlay oluvchi zaruriy ilmiy nazariya,
g’oya,   mafkura,   ta’limot,   qonuniyat,   an’ana,   mezon,   konsepsiya,   usul   va
tamoyillarning oliy darajada o’zaro uyg’unlashgan bir butun majmui — tizimidan
iborat fan” 1 . Albatta, metodologiya va fan inson ongida, uning mutaxassisligiga
oid   innovatsion   faoliyatda   yaratiladi:   “«Fan   osmondan   tushgan   emas,   u   tabiiy   va
ijtimoiy   jarayonlarning   odam   miyasidagi   in’ikosidir...   Fanning   o’zini   mana
shunday murakkab bir «dunyo» deyilsa, yanada tushunarli bo’ladi. Shunday ekan,
bu   soha   (fan)   haqida   fan   bormi?   Bor.   Uning   nomi   fan   metodologiyasidir»”   2   .
Inson(tadqiqotchilar)ning   bilishga   bo’lgan   intilishi,   bilish   usullari,   shu   jumladan,
o’zbek   xalq   shevalarini   bilish   va   ularni   fonetik,   leksik   hamda   grammatik
jihatlardan tadqiq etish, o’zbek shevalari leksikasi va leksikografiyasi masalalariga
jiddiyroq e’tibor berib, xalq tilida o’rganilmasdan qolib ketayotgan eng kami ikki-
ikki   yarim   milliondan   ortiq   so’z   boyligimizni   yig’ish,   umumlashtirish   asosida
dialektal   lug’at   maqolalar   tayyorlab,   yuz   jilddan   ortiq   dialektal   lug’atlarni
shakllantirish   jarayonlari   majmui   ham,   bugungi   kunda   tanqidiy   tahlil   asosida
qilingan   ilmiy   tadqiqot   ishlariga   beg’araz   tanqid   bilan   baho   berish   ham
metodologiya   jumlasiga   kiradi.   Zero,   «Metodologiya   —   nazariy   va   amaliy
faoliyatni   tashkil   etish...   tamoyillari,   usullari   tizimi,   shuningdek   mazkur   tizim
to’g’risidagi  ta’limot»dir, degan hamda  «Metodologiya — bilish  faoliyati  yo’llari haqidagi   ta’limot»   1   .   Bular   shevalar   tadqiqi   tarixiga   oid   ilmiy   maktab   va   ilmiy-
amaliy   metodologiyalar   ham   o’zbek   shevalari   yuzasidan   bugungi   ilm-fan
talabalaridan   kelib   chiqqan   holda   tadqiqotlar   olib   borishga   asosligi   aslida
dialektologiya   metodologiyasining   bir   bo’lagi   ekanligini   tasdiqlaydi.   Aslida
metodologiya quyidagi to’rtta turga bo’linadi: “1.Insonning ijtimoiy-maishiy hayot
faoliyati,   ya’ni   yashash   tarzining   metodologiyasi.   2.Davlat   va   jamiyat
boshqaruvining   metodologiyasi.   3.Ta’lim-tarbiya   va   o’qitish   tizimining
metodologiyasi.   4.Fan   va   fanlar   metodologiyasi”   2   .   Мана   шулардан ,   “ Фан   ва
фанлар   методологияси ”   бизнинг   соҳага   даҳлдор .   Yuqoridagilarni   e’tiborga
olgan   holda   ushbu   bobda   o’zbek   shevalari   tadqiqi   tarixini   o’rganish   asosida
dialektal   metodologiyaning   quyidagi   jihatlari   shu   bobning   qismlsri   sifatida
birmabit yoritildi: 1) O’zbek dialektologiya”si tarixida ilmiy maktablar; 2) o’zbek
xalq   shevalarini   o’rganishning   ilmiy   metodologiyasi   (yoki   ilmiy   nazariy
konsepsiyalari)   haqida;   3)   o’zbek   xalq   shevalarini   ilmiy   va   amaliy   tadqiq   etish
metodologiyasi (yoki ilmiy nazariy konsepsiyasi). II BOB.  BADIIY MATNNING MORFOLOGIK XUSUSIYATLARI
1.1.  Badiiy   adabiyotda   shevali   so ʻ zlardan   foydalanish
Asar   ustida   ishlayotgan   yozuvchilar   mos   muhitni   yaratish   va   qahramonlar
obrazlarini   ochish   uchun   barcha   mavjud   vositalardan   foydalanadilar.   Bunda
shevalar   muhim   rol   o'ynaydi.   Ulardan   foydalanish   misollarini   A.   Pushkin,   I.
Turgenev,   S.   Yesenin,   M.   Sholoxov,   F.   Abramov,   V.   Rasputin,   V.   Astafiev,   M.
Prishvin   va   boshqa   ko plab   ijodkorlar   misolida   keltirish   mumkin.   Ko'pinchaʻ
bolaligi qishloqda o'tgan yozuvchilar dialekt so'zlariga murojaat qilishadi. Qoidaga
ko ra, mualliflarning o zlari so zlarning talqini va qayerda ishlatilishini o z ichiga	
ʻ ʻ ʻ ʻ
olgan izohlarni taqdim etadilar.                                
Badiiy asardagi dialektizmlarning vazifasi har xil bo’lishi mumkin. Lekin har
qanday   holatda   ham   ular   matnga   o’ziga   xoslik   bag’ishlaydi   va   muallif   g’oyasini
amalga oshirishga yordam beradi.Masalan, S. Yesenin -shoir, uning uchun qishloq
hayotini   qayta   tiklashning   asosiy   vositasi   aniq   Ryazan   lahjasi   so'zlari.   Ulardan
foydalanishga  misollar:  “eski  uslubdagi  eskirgan shushunda” - ayollar  kiyimining
bir turi, “ostada kvas kosasida” - xamir uchun yog'och vanna.
V. Korolenko landshaft eskizini yaratishda mahalliy so'zlardan foydalanadi: "Men
… padiga qarayman" - daralar. Yoki I. Turgenev: "oxirgi … kvadratchalar (katta
butalar)   yo'qoladi."   “Qishloq”   deb   ataluvchi   yozuvchilarda   adabiy   obraz   yaratish
usullaridan   biri   –   qahramon   nutqi   shevali   so’zlardan   iborat.   Misollar:   "Xudo
(Rabbiy)   sizga   yordam   berdi   (yordam   berdi)"   V.   Astafiev,   "ular   (ular)   …   erni
talon-taroj qiladilar" - V. Rasputin tomonidan.
Dalekt   so'zlarining   ma'nosini   lug'atda   topish   mumkin:   tushuntirishda   ular
mintaqa sifatida belgilanadi. - mintaqaviy yoki terish. - dialekt. Eng katta maxsus
lug'at rus xalq shevalari lug'atidir.  2.2. Dialektizmlarning adabiy tilga kirishi
Ba'zida   ma'lum   bo'lishicha,   bir   vaqtlar   faqat   ma'lum   bir   guruh   odamlar
tomonidan qo'llanilgan so'z keng tarqalgan. Bu, ayniqsa, "mahalliy" so'zlarda uzoq
davom etadigan jarayon, ammo bu bizning davrimizda sodir bo'ladi. Shunday qilib,
juda mashhur  "shitirlash"  so'zining  kelib chiqishi  dialekt  deb o'ylashlari  mumkin.
Buni   I.   S.   Turgenevning   "Ovchining   eslatmalari"   dagi   eslatmasi   ko'rsatadi:
"qamishlar   shitirladi,   biz   aytgandek",   ya'ni.   Orel   viloyatida.   Yozuvchi   bu   so’zni
birinchi marta onomatopeya sifatida ishlatgan   Yoki kamroq tarqalgan - zolim, A.
Ostrovskiy davrida Pskov va Tver viloyatlarida dialekt bo'lgan. Dramaturg tufayli
u ikkinchi marta tug'ildi va bugun hech kim savol bermayapti. Bu alohida misollar
emas. Ilgari dialekt so’zlari boyo’g’li, tues, grip so’zlari edi.
Oxirgi   yillarda   mamlakat   ichidagi   migratsiya   jarayonlarining   kuchayishi
tufayli hozirda dialektlarda asosan keksa avlod vakillari so zlashadi. Sababi oddiyʻ
-   ularning   tili   Rossiyaning   ayrim   mintaqalarida   xalqning   yaxlitligi   kuchli   bo'lgan
sharoitda   shakllangan.   Bugungi   kunda   rus   xalqining   etnografik   va   madaniy
rivojlanishini,   o'ziga   xosligini   o'rganish   usullaridan   biriga   aylanib   borayotgan,
uning   o'ziga   xosligi   va   o'ziga   xosligini   ta'kidlaydigan   dialekt   so'zlarini
o'rganadigan   odamlarning   ishi   qanchalik   ahamiyatli.   Zamonaviy   avlod   uchun   bu
o'tmishning tirik xotirasi. 2.3. A llalar matnidagi dialektal so’zlarning tuzilishiga ko’ra turlari
Bizga   ma’lumki,   so’zlar   shakliga   ko’ra   sodda,   qo’shma,   juft   va   takroriy
ko’rinishga   ega.   Ma’no   munosabatiga   ko’ra   esa   so’zlar   tilshunoslikda   sinonim,
antonim,   omonim   va   paronim   so’zlar   guruhlariga   bo’lib   o’rganiladi.   Dialektolal
so’zlar ham shaklan sodda, qo’shma, juft va takroriy ko’rinishga ega bo’lib, ma’no
munosabatiga   ko’ra   sinonim,   antonim,   omonim   va   paronim   kabi   turlarga   bo’lib
o’rganish   maqsadga   muvofiq.   Shevashunos   olimlarimiz   tomonidan   o’tkazilgan
ilmiy   tadqiqotlarda   dialektal   so’zlarning   shakl   jihatdan   har   bir   turiga   mansub
so’zlarni   uchratdik.   Ushbu   maqolamizda   Toshkent   viloyati   Yangi   yo’l   tumani
Ajiniyoz ota qishlog’i yaqinidagi Sayt ata mahallasidan yozib olgan allalarimizda
uchragan dialektal so’zlarning shakliga ko’ra turlari yuzasidan tahlil qildik.
Bizga   ma’lumki,   so’zlar   shakliga   ko’ra   sodda,   qo’shma,   juft   va   takroriy
ko’rinishga   ega.   Ma’no   munosabatiga   ko’ra   esa   so’zlar   tilshunoslikda   sinonim,
antonim,   omonim   va   paronim   so’zlar   guruhlariga   bo’lib   o’rganiladi.   Dialektolal
so’zlar ham shaklan sodda, qo’shma, juft va takroriy ko’rinishga ega bo’lib, ma’no
munosabatiga   ko’ra   sinonim,   antonim,   omonim   va   paronim   kabi   turlarga   bo’lib
o’rganish   maqsadga   muvofiq.   Shevashunos   olimlarimiz   tomonidan   o’tkazilgan
ilmiy   tadqiqotlarda   dialektal   so’zlarning   shakl   jihatdan   har   bir   turiga   mansub
so’zlarni   uchratdik.   Ushbu   maqolamizda   Toshkent   viloyati   Yangi   yo’l   tumani
Ajiniyoz ota qishlog’i yaqinidagi Sayt ata mahallasidan yozib olgan allalarimizda
uchragan dialektal so’zlarning shakliga ko’ra turlari yuzasidan tahlil qildik.  Bu alla
matnida   dialektizmlarning   bir   nech   turlari   mavjud.  Atang,   avitib,   anang,   ishlerim
kabi   so’zlar   fonetik,   sodda   dialektizm   sanaladi.  Almatr-morfologik   dialektal   so’z
bo’lib,   bunda   –yotirhozirgi   zamon   qo’shimchasi   tarkibidagi   unlilar   tushib   qolishi
natijasida   –trshaklini   olgan.   Bu   ham   sodda   shaklga   ega   dialektizmdir.Qilalmam-
bunda so’z eliziya hodisasiga uchragan bo’lib, qila olmayapman so’zlari birlashib
shu   ko’rinishga   kelib   qolgan.   bu   dialektizmimiz   qo’shma   dialektal   so’z
hisoblanadi.     Uxlab   katta   bo’lgin-ey,Bir   kunimga   engine-ey,Beshlikbersam
qo’lingga,Pichankashimbo’lgin-ey,Alla balam, alla.Engin-sof dialektal so’z bo’lib,
yaramoq,   foyda   keltirmoq   degan   ma’noni   bildiradi.   Sodda   dialektizm.Beshlik- somon   yoki   xashakni   bir   joydan   ikkinchi   joyda   kotarib   olib   o’tadigan   mehnat
quroli.   Sof   dialektal   so’z.  Tuzilish   jihatdan   sodda   so’z.Pichankashim-bu   ham   sof
dialektizm   bo’lib,   pichan   so’ziga   –kash   fors   tojik   tilidan   o’zlashtirilgan
qo’shimchani   qo’shishda   hosil   bo’lgan.   Pichan-xashak   yig’ishda   yordamchim
degan   ma’noni   bildiradi.   Bilamizki,   qishloq   aholisi   chorvachilik   bilan
shug’ullanadi. Chorva boqqan odamga albatta yegulik zarur. Shu bois ham qishloq
aholisi   yozning   ko’p   qismini   pichan-chorva   mollariga   yegulik   yig’ish   bilan
o’tkazadi.Mana shu jarayonda yordamchi kuchning o’rni bilinadi. Ona bolasini eng
og’ir yumushlaridan biriga katta yordam berishi mumkinligiga ishora qilmoqda. bu
so’z   ham   tuzilish   jihatdan   sodda   ko’rinishga   ega.   Pichan,   tirmaqo’limda Sarig’
saman yo’limda,Umid bag’ladimsenga,
Alla   so’zi   tilimda.Men   alla   aytayin,Uxla   balam,   alla.Pichan-chorva   mollari
uchun   yegulik,   o’simliklarni   quritilgani   xalq   orasida   pichan,   bichan   shaklida
qo’llanadi.   Sof   dialektal   so’z   bo’lib,   sodda   dialektizm.   Tirma-qurigan   somon,
xashaklarni   sidirib   yig’ib   olish   ichun   ishlatiladigan   mehnat   qurolini   bildiradi.   Bu
ham   sof,   sodda   dialektizmdir.   Bundan   tashqari   ushbu   alla   matnida   bag’ladim,
balam   kabi   fonetik   dialektal   so’zlar   ham   qo’llangan.   Sho’tim   qaldidalada,Alla
balam,   alla.Anang   ko’yni   yara-da,Janim   balam,   alla.Uxlasang   uxla   endi,Alla
balam,   alla.Armannijo’linbag’la,Erkam   balam,   alla.Sho’t-sodda,   sof   dialektizm
bo’lib, ekinlarni chopiq qilish, makka, mosh, noxot kabi donli o’simliklarni ekish
uchun   qo’llanadigan   mehnat   quroli.   Tuzilish   jihatdan   sodda   ko’rinishga   ega.
Shuningdek,   ushbu   alla   matnimizada   bir   qator   fonetik   o’zgarishga   uchragan
fonetik   dialektizmlar   ham   uchraydi.   Qaldi,   armanni,   jo’lin,   bag’la   va   balam   kabi
so’zlar   shevaning   ichkiqonun-qoidalariga   asosan   turli   fonetik   o’zgarishlarga
uchragan   va   sodda   so’z   hisoblanadi.Tashlamadan   suv   ichma,                           Hayatdi
to’nin bichma.                
Bala baqib ulg’aytib,   
 Jag’lab jurmagin, alla.                     Tashlama-sof   dialektizm.   Ushbu   shevada   oqava   ariq-zovurni   bildiradi.   Bu
matnda   ham   tashlama-oqava   ariqda   yaroqsiz   suv   bo’lishiga   ishora   bor.   Tuzilish
jihatdan   sodda   ko’rinishga   ega.   Shuningdek   ushbu   matnda   hayat,   jag’lab   jurma
kabi   fonetik   dialektal   so’zlar   ham   bor.   Ular   ham   sodda   tuzilishga   ega.
Ul γ ajtï:bso’zi-ulg’aytirib   holat   ravishini   ifodalanishi.   Uchinchi   bo’g’indagi   i
unlisining   cho’ziq   tallaffuz   qilinishi   natijasida   r   undoshi   tushib   qolgan.Jag’lab
jurma-ushbu     alla     matni     qipchoq     shevasi     vakilidan     yozib     olinganligi   uchun
“j”   lashish    kuzatiladi.       Bu     alla    matni     orqali    farzand    ulg’ayib     ota-onasiga
quvonch bag’ishlaydigan, ularni hafa qilmaydigan oqil bo’lishiga duo qilinmoqda.
Bala   baqsang   birlashib,Adabiga   yandashib,Miradinga   yetarsan,Onday-
bondayqo’llashib,   alla.Onday-bondayfonetik   dialektizm   bo’lib,   shunday   qilib
degan ma’noni bildiradi. Tuzilishiga ko’ra juft dialektizmdir. Ko’rib choqgan alla
matnlarimiz   tahlilidan   kelib   chiqib   ayta   olamizki,   alla   matnlarida   dialektal
so’zlarning   shakliga   ko’ra   barcha   turlarini   uchratishimiz   mumkin.   Ammo   shuni
ham   aytib   o’tish   joizki,   dialektizmlarning   sodda   turi   alla   matnlarida   o’ta   faol
bo’lib, ko’plab alla matnlarida uchraydi Xulosa
Bugungi kunda tilshunoslikda “til” tu shunchasining aniq ta’rifi yo’q. Bunga
sabab   —   turli   xalqlarda,   turli   davlatlarda,   umuman   odamlar   orasida   til   har   xil
tushuniladi,   jahon   tilshunosligida   qabul   qilingan   tillarning   chegaralari   turli
kriteriylar   asosida   belgilangan   va   aniq,   konkret   ilmiy   omillarga   asos lanmagan.
        Ko’pchilik   tilshunoslar   bugungi   kunda   tilni   siyosiy   hodisa   deb   biladi.   Ya’ni
muayyan   til   ma’lum   siyosiy   chegaralar   ichida   shakllanadi   va   uning   atrofdagi
qardosh   til-shevalardan   farqi   biologik   emas,   siyosiy   bo’ladi.   Bu   haqida   birinchi
bo’lib amerikalik germanist Maks Vaynrayx 1945-yili Yahudiy ilmiy institutining
Nyu-Yorkda   bo’lib   o’tgan   XIX   xalqaro   konferensiyasida   hazilomuz   aytib   o’tgan
edi.   “Til   armiyasi   va   floti   bor   shevadir”,   degandi   u.   Uning   bu   ta’rifi   bugun   ham
eslab turiladi.
Shu bois ba’zi davlatlarda bir-biridan ancha uzoqlashib, o’zaro tushunarsiz bo’lib
qolgan   shevalar   jamlanmasi   yagona   til   deb   hisoblanadi,   ba’zi   joylarda   esa,
aksincha,   bir-biridan   farq   qilmaydigan   tillar   alohida   til   hisoblanadi.   Bu   holat
tilshunoslikda “til — sheva” muammosini keltirib chiqargan. Ya’ni til bilan sheva
o’rtasida aniq chegara, ularni farqlovchi aniq ilmiy kriteriylar yo’q. 
Demak,   til   til   bo’lishi   uchun,   avvalo,   uning   yozma   me’yori   bo’lishi   kerak.
Lekin   yozma   me’yor   so’zlashuv   tilidan   uzoq   bo’lishi   mumkin.   Bu   holda   nima
qilish   kerak?   Til ning   qaysi   variantini   “to’g’ri”   deb   qabul   qilish   lozim?   Buning
uchun,   avvalo,   adabiy   tilning   funksiyalarini   tushunib   olishimiz   zarur.
                Dialektal  so’zlar o’zbek xalq sheva va lahjalarida faol qo’llanib, adabiy til
sathida   kam   yoki   umuman   qo’llanmaydigan   leksik   birliklar   hisoblanadi.   Ular
adabiy   tildagi   so’zlardan   dialektal   ma’no(lar)ga   egaligi   hamda   faqat   shevalarda
faol   qo’llanishi  bilan  turadi.  Ularning ayni   vaqtdagi  miqdori  va  turlari  to’g’risida
fikr   bildirilgan.   Dialektal   leksika   va   dialektal   leksikografiya   sohasida   qilingan
ishlar   bu   sohaning   dolzarbligi   oldida   juda   kamdir.   Ayni   vaqtda   ilm-fanning
vazifalaridan kelib chiqqan holda “Qarluq, qipchoq va o’g’uz lahjalari materiallari
asosida   elektron   lug’at   va   atlas   yaratish”   bilan   shevalarning   betakror   lug’aviy boyligini   saqlab   qolish   mumkin.   Dialektal   so’zlarni   yig’ish   bo’yicha   “Savol-
javob”,   “Anketa”   usullari   kabi   bir   necha   amaliy   usullar   borligi   e’tirof   etilgan.
Ammo ularning hech biri “dialektal matnlarning leksik tahlili” usuli kabi natijador
usullar   emas.   Chunki   bunda   sheva   vakillaridan   yozib   olingan   matnlar   tarkibini
leksik   tahlil   qilish   asosida   dialektal   so’zlarni   aniqlab   olish   mumkinligi
dialektologik   amaliyotlar   vaqtidagi   amaliy   tajribalarda   qo’llanilgan.   Sheva
vakillari   nutqini   dialektal   matnlar   sifatida   yozib,   transkripsiya   qilib,   undagi
dialektal   so’zlarni   aniqlash   jarayoni   “dialektal   matnlarning   leksik   tahlili”   usuli
deyilishi   maqolada   bayon   etilgan.   Aytilgan   fikrlarning   isboti   sifatida   sheva
vakillaridan   yozib   olingan   dialektal   matnlar   ham   berilgan.   Dialektologik
kuzatishlar   jarayonida   ilgari   surilayotgan   dialektal   matnlar   tahlili   metodining
tarkibiy qismlari bo’lgan quyidagi xususiy metodlardan ham foydalanish maqsadga
muvofiq:   1)   dialektal   matn(lar)ni   yozish   metodi;   2)   u(lar)ni   transkripsiya   qilish
metodi; 3) dialektal matnlarni leksik tahlil talablari asosida dialektal so’z turlarini
aniqlash   metodi;   4)   dialektal   so’z   turlarini   dialektal   matnlar   asosida   tahlil   etib
o’qitish   metodi;   5)   “Bir   sheva   lug’ati”ni   tayyorlash   orqali   sheva   materiallarini
yig’ish metodi.
Agar   bu   metoddan   faol   foydalanilsa,   shevalarning   leksik   boyligi   bo’lgan
dialektal so’zlarning eng kami ikki yarim-uch milliontasini bemalol topish, ularga
lug’at   maqolalar   tayyorlab,   zamonaviy   tipdagi   elektron   lug’at   hamda   atlaslarini
yaratish   imkoniyati   paydo   bo’ladi.   Shuningdek,   dialektal   so’z   turlari   haqida
to’xtalib,   ular   o’nta   ekanligi   dalillab   berilganligini   ta’kidlash   lozim.   Bu   ilgari
surilgan   hamda   dialektologik   amaliyotlar   davomida   sinalgan   dialektal   matnlar
tahlili metodi va uning tarkibidagi quyidagi xususiy tadqiq metodlardan kelajakda
faoliyat   ko’rsatishi   mumkin   bo’lgan   “Qarluq,   qipchoq   va   o’g’uz   lahjalarining
materiallari   asosida   elektron   lug’at   tuzish   va   atlas   yaratish”   nomli   innovatsion
loyihada  bemalol   qo’llanishi   maqsadga   muvofiqligi   ham   bir   qancha   mulohaza   va
dalillar bilan ko’rsatib o’tilgan                 Foydalanilgan adabiyotlar 
Asosiy adabiyotlar
1. Yo’ldoshev Q., Yo’ldosheva M. Badiiy tahlil asoslari. (O’quv qo’llanma) – T., 
Kamalak. 2016.
 2. Izzat Sulton Adabiyot nazariyasi. –T., O’qituvchi. 2005 yil. 
2. Boboyev T. Adabiyotshunoslik asoslari. – T.: “O zbekiston”, 2000 yilʻ
4.  Jamolxonov H. Hozirgi o’zbek adabiy tili. –Toshkent : O’zbekiston milliy 
ensiklopediyasi , 2013.
5. Sapayev Q. Hozirgi o’zbek adabiy tili. - Toshkent, 2009.
6.  Sayfullayeva R.,  Mengliyev B., Boqiyeva G., Qurbonova M., Yunusova M.,
  7.  Abuzalova M. Hozirgi o’zbek adabiy tili. –Toshkent: Fan va texnologiyalar, 
2009.
8. Mаhmudov N., Nurmonov А. O’zbek tilining nаzаriy grаmmаtikаsi. - Toshkent, 
1995.
9.  Rаhmаtullа ye v S h . Hozirgi аdаbiy o’zbek tili. - Toshkent: Universitet, 2006.
Qo’shimcha adabiyotlar
1. Jamolxonov H., Jamolxonova M. Hozirgi o’zbek tili. Metodik qo’llanma.
- Toshkent, 2007.
2. Jamolxonov   H.,   Sapa y ev   Q.   Imlo   muammolari.   O’quv   qo’llanma.   –
Toshkent, 2008.
3. Saparniyozova M., Ahmedova N. Hozirgi o’zbek adabiy tilidan amaliy va
laboratoriya mashg’ulotlari. –Toshkent, 2010.
4. Rаhmаtullа ye v   S h .   O’zbek   tilining   yangi   аlifbosi   vа   imlosi.   –  Toshkent:
Universitet,  2002.
5. Hojiyev А. O’zbek tili so’z yasаlish tizimi. – Toshkent: Fаn, 2007.
6. Hojiyev   А.O’zbek   tili   morfologiyasi,   morfemikаsi   vа   so’z   yasаlishining
nаzаriy mаsаlаlаri. -Toshkent: Fаn, 2010.
                I nternet saytlari
1.http:/www.gov.uz/  Alisher Navoiy  nomidagi TD O’TAU  sayti.
2. http:/www.pedagog.uz/ Pedagogik a  muassasalari portali .

Badiiy matnda dialektal so’zlarning qo’llanilishi

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • “Mehr va Suhayl” hikoyatida bosh qahramonlar
  • Alisher Navoiy ijodida naqshbandiylik tartib-qoidalarining poetik ifodasining ahamiyati
  • O‘tkir Hoshimov prozasida badiiy detalning polifunksional tabiati
  • Yozma nutqda tinish belgilarining qo‘llanish qoidalari (Abdulla Oripov asarlari misolida)
  • Shartlanganlik munosabatlarini ifodalovchi qo'shma gaplarning semantik -sintaktik tuzilishi.(G'afur G'ulom asarlarida)

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский