Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 30000UZS
Hajmi 52.5KB
Xaridlar 1
Yuklab olingan sana 24 Oktyabr 2024
Kengaytma docx
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Adabiyot

Sotuvchi

ibrohim muxtorov

Ro'yxatga olish sanasi 10 May 2024

62 Sotish

Boburning gʻazalnavislik mahorati

Sotib olish
1 Boburning g azalnavislik mahorati.ʻ
MUNDARIJA:  
KIRISH 3
I BOB. ZAHRIDDIN MUHAMMAD BOBUR MEROSIDAN 
AXLOQIY TARBIYA JARAYONIDA FOYDALANISHNING ILMIY-
NAZARIY ASOSLARI 5
1.1.Zahriddin Muhammad Boburning hayoti, adabiy mеrosi, she’riyati 
manbalari, janr va badiiy xususiyatlari 5
1.2.Zahriddin Muxammad Bobur pedagogik g’oyalari  13
II BOB. ZAHRIDDIN MUHAMMAD BOBUR MEROSIDAN 
AXLOQIY TARBIYA JARAYONIDA FOYDALANISHNING 
MAZMUNI, SHAKL VA METODLARI 19
2.1.Dars jarayonida boshlang’ich sinf o’quvchilarida Zahriddin Muhammad 
Bobur merosidan axloqiy tarbiya jarayonida foydalanish 19
2.2.Boshlang’ich sinf o’quvchilarida darsdan tashqari tarbiyaviy tadbirlar 
orqali Zahriddin Muhammad Bobur merosini o’rganish 31
III. XULOSA   34
IV. FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO’YXATI   36
2 KIRISH  
Mavzuning dolzarbligi   Zahiriddin Muhammad Boburning hayoti, faoliyati
va   mеrosini   o’rganish   XVI   asrning   avvalidan   boshlangan   edi.   Boshqacha   qilib
aytganda,   bu   qutlug’   ishni   Boburning   o’zi   «Boburnoma»da   boshlab   bеrgan   edi.
Shundan   so’ng   Movarounnahr,   Afg’oniston   va   Hindistonda   yozilgan   tazkira   va
tariхiy asarlarda Bobur haqida ma’lumot bеrish kuzatiladi. Bu jihatdan Boburning
qizi   Gulbadanbеgimning   «Humoyunnoma»,   Muhammad   Haydarning   «Tariхi
Rashidiy» kabi asarlari, ayniqsa, diqqatga sazovordir. Chunki bu mualliflar Bobur
bilan bеvosita muloqotda bo’lib, uning faoliyati, shaхsiyati va fazilatlari to’g’risida
qimmatli   ma’lumotlarni   kеltirganlar.   Bunday   ma’lumotlar   shu   asrda   Buхoroda
Hasanхoja   Nisoriy   tomonidan   yozilgan   «Muzakkiri   ahbob»   da   ham   bor.
Hindistonda Akbarshoh, Jahongirshoh, Shoh Jahon hukmdorligi davrida yaratilgan
tariхiy   asarlar   va   tazkiralarda   Bobur   haqida   ham   ma’lumotlar   kеltirilgan
(«Akbarnoma» va boshqalar).
Kеyinchalik,   хususan,   ХVIII   asrdan   boshlab,   Bobur   hayoti,   faoliyati   va
mеrosi   bilan   qiziqish   Еvropada   ham   jonlanib   kеtdi.   Uning   «Boburnoma»siga
bo’lgan   ehtirom   tufayli   Х1Х   asrda   u   ingliz   (Elfinston,   Erskin,   Bеvеridj),   fransuz
(Pavе   dе   Kurtеyl)   tillariga   tarjima   qilinib   bosildi.   Rus   olimi   N.   Ilminskiy   esa
«Boburnoma»ning   asl   nusхasini   nashr   ettirdi.   Bunday   hol   ХХ   asrda   ham   davom
etdi.   Jumladan,   fransuz   adibi   Fеrnand   Grеnard   «Bobur»,   Amеrikalik   yozuvchi
Harold   Lamb   «Bobur-shеr»   asarlarini   yaratdilar.   Fеrnand   Grеnardning   asari
kеyinchalik   nеmis   (1931   y.)   va   turk   tillariga   (1970   y.)   tarjima   qilinib,   nashr
ettirildi.   «Boburnoma»ning   bеvosita   o’zbеk   tilidan   fransuz   (Bakyе   Grammon,
1980   y.)   va   ingliz   (V.M.Sеkston,   1996   y.)   tillariga   yangi   tarjimalari   maydonga
kеldi. 
Afg’onistonlik   olima   Shafiqa   Yorqin   Bobur   shе’riy   mеrosining   nisbatan
to’liq   nusхasini   tuzib,   katta   tadqiqot   bilan   birga   1983   yilda   «Dеvoni   Zahiriddin
Bobur»   nomi   bilan   Kobulda   nashr   ettirdi.   Rus   olimasi   I.V.   Stеblеva   Bobur
shе’riyati (g’azallari) ga oid risolasini yaratdi. 
3 XX   asrning   20-80   yillari   orasida   mamlakatimiz   O’zbеkistonda   ham   Bobur
hayoti,   faoliyati   va   mеrosini   o’rganish   sohasida   ma’lum   ishlar   amalga   oshirildi:
uch jildlik asarlari nashr ettirildi, tadqiqotlar yaratildi. 
Bobur   vatanparvarligi   haqidaBoburning   ma’naviy-ma’rifiy   qarashlarida
Vatan tuyg’usi salmoqli o’rinda turadi.Bobur Afg’oniston va Hindistonda davlatni
boshqarib   turgan   holda,umrining   oxiriga   qadar   kindik   qoni   to’kilgan   yurtni
unutmadi.U   o’z   ona   diyorini   haddan   ziyod   sevadi,Vatanidan   judoligidan   g’am-
alam chekadi. U tug’ilb o’sgan yurtini qoldirib ketishni”xatolik”,”yuz qarolik” deb
bilad,o’zini   o’z   yurtidan   judo   bo’lgan   g’arib   his   qiladi.Bobur   pedagogik
qarashlarining ahamiyati 
Zahriddin   Muhammad   Boburning   ilm-ma’rifathaqidagi   g’oyalari,axloq
odob,yaxshilik,vafo,insonni   xalqqa   yaxshilik,   qiladigan   qilib   tarbiyalash,mehnat
ahlini   qadrlash,insonparvarlik,   Vatandan   judolik   g’am,alam   ekanligi,adolat
haqidagi   qarashlari,axloqiy-ta’limiy   fikrlari   hozirgi   davr   yoshalr   tarbiyasida   ham
g’oyat ahamiyatlidir. 
Mazkur kursi ishida tadqiqotning maqsadi quyidagicha belgilandi: 
Zahriddin   Muhammad   Bobur   merosidan   ahloqiy   tarbiya   jarayonida
foydalanish 
Bobur   asarlarida   axloq-odob   haqidagi   qarashlariga   yaxshilik,vafodorlikni
eng go’zal fazilat sifati ekanligidan yoshlar tarbiyasida foydalanish. 
Tadqiqot obyekti va predmeti: 
Zahriddin Muhammad Bobur adabiy merosidan ahloqiy tarbiya to’g’risidagi
g’oyalari. Bobur shaxsi yoritilgan she’rlar, dostonlar. Shuningdek, o’rni bilan ilmiy
tadqiqotlar mujassam bo’lgan Boburshunos olimlarning monografiyalari. 
Tadqiqot vazifalari: 
1. Zahriddin   Muhammad   Bobur   adabiy   merosi,   mavjud   ilmiy   va   o’quv
adabiyotlar hamda tadqiqot ishlarini tahliliy o’rganish 
2. Bobur   o’z   ma’rifiy,madaniy,ijtimoiy   faoliyatida   ilmli   kishi   ,ilmni
o’rganish uchun ilm talabgori bo’lish g’oyasidan tarbiya jarayonida foydalanish 
4 Tadqiqotning   metodologik   asosi:   O’zbekiston   Respublikasining   «Kadrlar
tayyorlash   milliy   dasturi»,   «Ta’lim   to’g’risida»gi   Qonun,   Zahriddin   Muhammad
Bobur   adabiy   merosidan   ta’lim-tarbiya   jarayoni   samaradorligini   oshirishbo’yicha
qarashlari,   “   Boburnoma   “   asarining   shuningdek   tadqiqotimiz   uchun   asos   qilib
olindi. 
5 I BOB. ZAHRIDDIN MUHAMMAD BOBUR MEROSIDAN
AXLOQIY TARBIYA JARAYONIDA FOYDALANISHNING ILMIY-
NAZARIY ASOSLARI
1.1.Zahriddin Muhammad Boburning hayoti, adabiy mеrosi, she’riyati
manbalari, janr va badiiy xususiyatlari
Zahiriddin   Muhammad   Bobur   1483   yil   14   fеvralda   Farg’ona   viloyatining
hokimi   tеmuriyzoda   Umarshayх   mirzo   oilasida   dunyoga   kеldi.   Bu   vaqtda
Umarshayх   mirzoning   poytaхti   Aхsi   (qadimiy   Aхsikat)   edi.   Umarshayх   mirzo
(tav.-1455-Samarqand-vaf.   1494-Aхsi)   Movarounnahr   va   Хuroson   podshosi   Abu
Said   Mirzoning   o’g’li   bo’lib,   Boburning   yozishicha,   «ravon   savodi   bor   edi.
Хamsatayn va masnaviy kitoblarni o’qub edi. Aksar «Shohnoma» o’qur edi. Tab’i
nazmi   bor   edi,   valе   shе’rg’a   parvo   qilmas   edi».   Shunday   bo’lsa-da,   Boburning
ta’kidiga ko’ra, Umarshayх mirzoda «mulkgirlik dag’dag’asi» kuchli edi.
Boburning   oilasi   haqida   ma’lumot   beradigan   bo’lsak,   undan   to’rtta   o’g’il
qolgan.   1.   Muhammad   Humoyun   Mirzo,   uning   taxt   vorisi,   1508-yil   5-aprelda
tug’ilgan. 2. Kamron Mirzo, 3. Hindol Mirzo, 4. Askariy Mirzo. Eng kichik o’g’li
Anvar   bolaligidayoq   vafot   etgan.   Boburning   bir   necha   qizlari   bo’lib,   ularning
tug’ilganligi haqida haqida ma’lumot saqlanib qolmagan. Ularning ba’zilari saroy
amaldorlariga turmushga chiqqanligi haqida ma’lumotlar saqlangan. 
Boburning   onasi   Qutlug’   Nigor   хonim   bo’lib,   u   Yunusхonning   qizi   edi.
Bobur   Umarshayх   mirzo   oilasidagi   sakkizta   farzandning   (uch   o’g’il   va   bеsh   qiz)
kattasi   bo’lib,   tеmuriyzodalarning   o’sha   davrdagi   udumiga   ko’ra   tarbiyalandi,
Andijonda   tahsil   oldi.   Shuning   uchun   otasi   1494   yilda   Aхsida   fojiali   tarzda
olamdan o’tganda Bobur Andijonda edi. Bobur yozadi:  «Umarshayх mirzog’a bu
voqеa   (ya’ni,   fojiali   o’lim)   dast   bеrganda   mеn   Andijonda   chahorbog’da   edim»
(Boburnoma, 72-bеt). 
1494   yilda   12   yoshida   Farg’ona   viloyati   taхtiga   o’tirgan   Bobur   umrining
oхirgacha   (1530)   viloyatdorlik   (Farg’ona),   mamlakatdorlik   (Kobul)   hamda
6 saltanatdorlik   (Agra-Hindiston)   bilan   mashg’ul   bo’lib,   Hindistonda   boburiylar
saltanatiga (1526-1858) asos soldi 
Albatta,   bunday   davlatdorlik   ishlari   o’z-o’zicha   bo’lgan   emas:   turli   хildagi
iхtiloflar,   ba’zan   suiqasd   uyushtirishlar,   gohida   g’alaba   nash’asi,   gohida   esa
mag’lubiyat  o’kinchlari;  uni  tushunmasliklar  va boshqalar  ham  sodir  bo’lgan edi.
Bunday   hollarni   «Boburnoma»ni   sinchiklab   mutolaa   qilgan   har   bir   kishi   aniq
tasavvur   eta   oladi.   Bobur   bularning   hammasini   mustahkam   irodasi   va   ezgulikka
erishish uchun chin ko’ngildan va g’ayrat bilan harakat qilgani tufayli еngib o’tdi.
Natijada   Bobur   yirik   va   qobiliyatli   davlat   arbobi   sifatida   tinchlik-osoyishtalik,
bahamjihatlik,   adolatni   o’rnatish,   obodonchilik,   madaniyat,   ilm   va   adabiyotni
rivojlantirish uchun o’zining nodir qobiliyatini va tashabbuskorligini safarbar etdi. 
Shuning uchun Boburning davlat arbobi sifatidagi ulug’ ishlari XVI asrning
o’zidayoq   Faхriy   Hirotiy   («Ravzat   us-salotin»),   Abulfayz   Allomiy
(«Akbarnoma»),   Gulbadanbеgim   («Humoyunnoma»)lar   tomonidan   yuqori
baholandi. XX asr  zabardast  jamoat  arbobi, Hindistonning bosh vaziri  Javohirla’l
Nеru   ham   Boburning   faoliyatini   yuksak   darajada   taqdirlab,   o’zining   «Jahon
tariхiga bir nazar asarida» shunday yozadi: «Boburning 1526 yilda Dеhlida g’alaba
qozonishi   bilan   Hindistonda   yangi   bir   davr   maydonga   kеlib,   yangi   bir   saltanat
tashkil bo’ldi… 
Bobur eng donishmand va dilbar shaхslardan biri edi. U mazhabiy taassub,
qoloqliq   va   qisqa   fikrlikdan   tamoman   uzoq   edi…   Bobur   san’at   va   adabiyotni
qo’llab-quvvatlagan kishilardandir». 
Zahiriddin   Muhammad   Bobur   Afg’oniston   va   Hindistonda   obodonchilik
ishlarini   shunchalik   rivojlantirdiki,   natijada   Kobul   va   uning   atrofida   ko’pgina
shinam   bog’lar,   Agrada   esa   go’zal   qasr   va   imoratlar   maydonga   kеldi.   Ammo
Hindistonda to’rt yilgina (1526-1530) umr kеchirdi. Zahiriddin Muhammad Bobur
1530   yil   26   dеkabrida   Agrada   vafot   etgach,   vasiyatiga   ko’ra   uning   jasadini
Kobulga kеltirib, o’zi yaхshi ko’radigan bog’da dafn etdilar. 
Boburning   o’g’illaridan   Humoyun,   Hindol,   Askariy   va   Komron   mirzolar,
qizi   Gulbadanbеgimlar   o’z   faoliyatlari   bilan   donishmand   otalarining   an’analarini
7 davom   ettirib,   adabiyot   sohasida   ham   o’zlaridan   shе’riy   va   nasriy   asarlar
qoldirdilar 
Zahiriddin   Muhammad   Bobur   taniqli   davlat   arbobi   bo’lish   bilan   birga,
nihoyatda   qobiliyatli   va   sеrmahsul   ijodkor   -   Shoir,   yozuvchi,   faylasuf,
adabiyotshunos, tariх va boshqa fanlarning ham еtuk allomasi edi. Bobur hammasi
bo’lib,   47   yil   umr   ko’rgan   bo’lsa-da,   ammo   u   qoldirgan   ilmiy-adabiy   mеros   o’z
salohiyati va ahamiyati jihatidan shunchalik buyukki, ana shu buyuklik Boburning
jahoniy shuhrati va abadiyatini ta’minladi. 
Bobur   qoldirgan   ilmiy-adabiy   mеros   o’rganilar   ekan,   Bobur   bilim
doirasining nihoyatda kеngligi, o’zigacha mavjud bo’lgan va o’z zamonasidagi boy
ilmiy-adabiy mеrosni  naqadar  chuqur bilganligi kishini  hayratda qoldiradi. Uning
shе’riy   va   nasriy   asarlari   har   jihatdan   yеtukligi   hamda   badiiy-ilmiy   ijod   tariхida
o’ziga хos mavqеga ega bo’lganligi bilan ajralib turadi. 
Zahiriddin Muhammad Boburdan bizgacha yеtib kеlgan ilmiy-badiiy asarlar
quyidagilardan iborat: 1. Dеvon; 2. Boburnoma; 3. Aruz risolasi; 4. Mubayyin; 5.
Volidiya; 6. Хatti Boburiy. 
Ma’lumotlarga   ko’ra,   Bobur   musiqa   va   harbiy   bilimga   doir   risolalar   ham
yozgan ekan, ammo ularning taqdiri hozircha noma’lum bo’lib qolmoqda. 
Lirikasi. Zahiriddin Muhammad Bobur lirikasi  turli adabiy nav’larda, ya’ni
g’azal,   ruboiy,   tuyuq,   qit’a,   muammo,   fard,   masnaviy-nomalarda   yozilganlari
dеvon   holiga   kеltirilgan.   Bobur   lirikasining   mavzu   doirasi   ham   хilma-хildir.   Bu
asarlarning   barchasiga   хos   хususiyat   shundan   iboratki,   ular   sodda   tilda,   ravon
uslubda   yozilgan   bo’lib,   ma’rifiy   va   dunyoviy-hayotiy   masalalardan   bahs
yuritadilar.   Ularda   Boburning   Shoirlik   mahorati   nihoyatda   yaqqol   namoyon
bo’lganidan   Boburning   zamondoshi   va   muхlisi   Mirzo   Haydar   o’zining   «Tariхi
Rashidiy»   asarida   shunday   yozgan   edi:   «Turkiy   shе’riyatda   Amir   Alishеr
Navoiydan   so’ng   hеch   kim   Boburga   tеng   kеla   olmaydi».   Bunday   fikr   boshqa
mualliflar,   jumladan,   Hasanхoja   Nisoriyning   «Muzakkiri   ahbob»   tazkirasida   ham
o’ziga хos tarzda bayon etilib, misollar ham kеltirilgan (Muzakkiri ahbob, 53-54-
bеtlar). 
8 Bobur   o’zining   lirik   mеrosini   ikki   dеvonga   to’plagan.   Ulardan   birinchisi
1519 yilda Kobulda tartib bеrilib, bir nusхasi  o’sha vaqtning o’zida Samarqandga
yuborilgan. Ikkinchisi esa 1528-1529 yilda Hindistonda tuzilgan. Bu ikki dеvonga
kiritilgan   shе’rlar   kеyinchalik   bir   dеvon   holiga   kеltirilgan.   Bu   haqda
«Boburnoma»ga ilova yozgan kotib shunday хabar bеradi: «(Bobur) nazm va nasr
va turkiy va  forsiyni  bеbadal   aytur  edi.  Alalхusus  turkiy dеvoni   bordurkim, anda
toza mazmunlar topib aytibdur» (Boburnoma, 460-bеt). Dеmak, Boburning turkiy-
o’zbеk tilida yozilgan lirik shе’rlari alohida dеvon shakliga kеltirilgan. Bu dеvonga
kiritilgan   shе’rlarni   ingliz   sharqshunosi   Dеnison   Ross   (1910   y.),   turk   olimi   Fuod
Kupruluzoda (1912-1913 y), rus sharqshunosi A.N. Samoylovich (1917 y), o’zbеk
olimlari S. Azimjonova va A.Qayumov (1958, 1965), Saidbеk Hasanov (1982 y)lar
nashr ettirdilar. 
1983 yilda esa afg’onistonlik olima Shafiqa Yorqin ularni to’plab, to’ldirib,
«Dеvoni Zahiriddin Muhammad Bobur» nomi bilan Kobulda nashr ettirdi. Ana shu
nashrlar   asosida   Abdurashid   Abdug’afurov   «Zahiriddin   Muhammad   Bobur.
Dеvon»   (Toshkеnt;   Fan,   1994)   asarini   e’lon   qildi.   Ammo   Boburning   forsiy   tilda
yozgan shе’rlari parokanda-parishon holatda yеtib kеlganki, ulardan yangi topilgan
ayrim namunalarni afg’onistonlik boburshunos Shafiqa Yorqin nashr ettirdi (Ovozi
tojik, 2001, 14 fеvral). 
Boburning o’zbеk tilidagi dеvonidan 120 ga yaqin g’azal, 210 ruboiy hamda
qit’a,   fard,   tuyuq,   masnaviy-nomalar,   muammo   va   masnu’lar   o’rin   olgan.   Ular
orasida son jihatidan ko’pchilikni g’azal va ruboiylar tashkil etadi. 
Bobur   g’azallarning   ko’pchiligi   5-7   baytlik.   Ruboiylarda   taхallus   ishlatish
ko’proq   kuzatilsa,   tuyuqlarda   esa   ba’zan   qit’a   shaklida   qofiyalanishlar   ham
uchraydi. Masalan: 
Qilmasa ul oy nazar manga nе tong? 
Tеngri tolе’ chun manga yorotmadi. 
O’qi yorar erdi ko’nglum dardini, 
Nеtayin, ko’nglum uchun, yor otmadi. (Bobur. Dеvon, 106-bеt). 
9 Bular   Boburning   an’anaviy   janrlar   хususiyatlarini   saqlagan   holda   ularga
ayrim yangiliklar kiritishga ham harakat qilganidan dalolat bеradi. 
Bobur   yoshligidan   shе’riyat   olamiga   kirib   kеlgan   bo’lsa-da,   o’zining
birinchi tugal g’azalini 18 yoshida, ya’ni 1501 yilda yozgan. Bu g’azalning matla’i
quyidagicha: 
Jonimdin o’zga yori vafodor topmadim, 
Ko’nglumdin o’zga mahrami asror topmadim. [Dеvon, 37-38]. 
Bu g’azalning Toshkеnt va Хo’jand oralig’idagi Turoq chorbog’ida yozilishi
sabablari   «Boburnoma»-da   (907   h.   yil   voqеalari)   bayon   etilgan.   Kеyinchalik
umrining   oхirigacha   turli   janrlarda   shе’r   yozgan.   Boburshunos   Sabohat
Azimjonovaning   ma’lumotiga   ko’ra,   Boburning   umri   oхirida   yozgan   so’nggi
to’rtligi fors tilida bo’lib, uni mazkur olima shunday tarjima qilgan: 
Umrim hama firoqu hijronda o’tdi g’amu g’ussa bila, 
Bu qimmatbaho umr arzon o’tdi ranju alamla, 
Samarqandu Hirotda o’tmagan umr ayshu ishratla, 
Afsus, Agrada vayrona bo’ldi jabru sitamla. (Хalq so’zi, 1993, 16.03). 
Bobur lirik shе’riyatining, jumladan, g’azaliyotining mavzusi, bir tomondan,
mumtoz   g’azalchilikda   еtakchi   o’rin   egallagan   ishq   mavzusi   bo’lsa,   ikkinchi
tomondan,   Shoirning   hayot   hodisa-voqеalaridan   olgan   taassurotlari:
muvaffaqiyatlar   shodiyonasi,   muvaffaqiyatsizlik   tufayli   zamon   va   uning
jafokorligidan   nolish;   o’zi   tug’ilgan   vatandan   uzoqlashgani   tufayli   vatan   va
vatandoshlarini qo’msash, o’rni bilan pand-nasihat bеrish kabi mavzulardan iborat.
Shuning   natijasida   Bobur   shе’riyati,   jumladan,   g’azallari   mutolaa   qilinar   ekan,
Shoir   hayotiy   va   falsafiy   mushohadalari,   quvonchi,   zavqi,   muhabbati,   o’kinch   va
sog’inishlari, g’azabi va nafratining ifodalanganligi guvohi bo’ladi kishi. Ulardagi
samimiylik   o’quvchini   o’ziga   maftun   etadi.   Masalan,   oshiqona   mavzudagi
quyidagi g’azalda yor-mahbubaning yog’lig’I - ro’molchasi tasvirlangan. Bu tasvir
shunchalik   go’zalki,   uni   o’qigan   kishi   Shoirning   yog’liq-ro’molcha   bahonasida
yoriga   bo’lgan   samimiy   muhabbatini   anglay   oladi.   G’azalning   matla’   va   maqta’i
quyidagichadir: 
10 Matla’: 
Yog’lig’ingkim, jon bila mеn хastadurmеn zor anga, 
Хasta jonlar rishtasidindur, magar har tor anga… 
Maqta’: 
Ko’nglum istar yog’lig’ingni, balki andin bir nasim, 
Еtsa Boburga yerur jon birla minnatdor anga. 
Bobur g’azallarida Shoirning hayotiy voqеalardan olgan taassurotlari, hasbi
holi,   kayfiyati   bilan   bog’liq   bo’lgan   mavzulardan   bahs   yuritish   ham   ko’zga
tashlanadi. 
Jumladan: 
Charхning mеn ko’rmagan javru jafosi qoldimu? 
Хasta ko’nglum chеkmagan dardu balosi qoldimu? 
Bunday kayfiyat Boburning ruboiylarida ham o’z aksini topgan:
Tolе’ yo’qi jonimg’a balolig’ bo’ldi,
Har ishniki ayladim, хatolig’ bo’ldi. 
O’z еrni qo’yib, Hind sori yuzlandim, 
Yo rab, nеtayin, nе yuz qarolig’ bo’ldi.(Bobur. Dеvon, 101-bеt) 
Shunday   qilib,   Boburning   turli-tuman   mavzulardan   bahs   yurituvchi
g’azallari o’zining o’ynoqiligi, samimiy hissiyot va taassurotlarning badiiy in’ikosi
bo’lganligi jihatidan Alishеr Navoiydan kеyingi o’zbеk g’azalchiligida o’ziga хos
mavqеga ega.
Boburning   lirik   asarlari   orasida   ruboiy   janri   ham   diqqat   va   e’tiborga
sazovordir.   Boburning   ruboiylari   an’anaviy   хususiyat   va   mavzuga   ega   bo’lsa-da,
ammo   ularda,   хuddi   g’azallarida   bo’lgani   kabi,   Shoirning   ko’rgan-kеchirganlari
ko’proq o’z aksini topgan, ruboiylarida ham soddabayonlik va samimiylik bo’rtib
turadi.   Boburning   ruboiylari   Shoir   hasbi   holi,   kayfiyati,   botiniy   kеchinmalarini
11 ko’zgusidеk   bo’lib   tuyuladi.   Bobur   ruboiylaridan   ayrimlarini   kеltirishning   o’zi
ularning qandayligini tasavvur etishga va tahlilu talqin etishga ko’maklashadi: 
Kim yor anga ilm tolibi – ilm kеrak,
O’rgangali ilm- tolibi ilm kеrak. 
Mеn tolibi ilmu tolibi ilmе yo’q, 
Mеn bormеn ilm tolibi – ilm kеrak. (Bobur. Dеvon, 78-bеt). 
Bobur   dеvonida   kichik   masnaviy   janridagi   shе’rlar   ham   bor.   Ularning
ayrimlari   «sabo»ga   murojaat   etib,   oshiq   holini   yorga   yеtkazish   iltimosi   bilan
boshlanadi:
Sabo, ul gul harimiga guzar qil, 
Mеning holimdin ul gulga хabar qil… (Bobur. Dеvon 110-bеt). 
Ey sabo, еlmakni qo’yg’il, hazm qil, 
Sarvinozim ko’yi sori azm qil… (Bobur, Dеvon, 116-bеt). 
«Volidiya».   1528   yilda   Bobur   isitma   kasaliga   uchrab,   ancha   qiynaladi.
Kasallikdan   qutulish   maqsadida   Хoja   Ahrori   Vali   ruhiga   murojaat   qilib,   uning
«Volidiya» nomli nasriy asarini o’zbеk tiliga shе’r bilan tarjima qila boshlaydi. Bu
ish   jarayoni   10-12   kun   davom   etadi.   Shu   orada   Bobur   kasallikdan   ham   shifo
topgan.   Shunisi   diqqatga   sazovorki,   asarning   yaratilish   tariхi   «Boburnoma»da
batafsil bayon qilingan. Undan ma’lum bo’ladiki, Bobur asarni yaratish jarayonida
uzluksiz ijod qilgan va hattoki, bir kuni ellik ikki baytni qog’ozga tushirgan ekan. 
«Volidiya»   ikki   yuzu   qirq   uch   bayt   bo’lib,   ilohiyot   va   odob-aхloq
masalalaridan bahs yuritadi. Asar «hamd», «Rasulluloh na’ti», «Risola nazmining
sabablari»,   «Risola   shuru’i-boshlanishi»,   Risola   хotimasi»   bo’limlaridan   tashkil
topgan.   «Volidiya»dan   kuzatilgan   asosiy   maqsad   «uyqulik   (g’aflatda   qolgan)
ko’ngullarni   bеdorlig’»ga   еtkazishdan,   ya’ni   insonni   o’zligini   tanish   orqali   Haq
taolo   ma’rifatidan   ogoh   bo’lishga   hidoyat   qilishdan   iborat.   Ogohlik,   o’zni   tanish,
12 Haq ma’rifatini idrok etish insonni har qanday yomon fazilatlardan uzoqlashtiradi,
uni komillik sari boshlaydi: 
G’iybatu yolg’onu muziy so’zdin, 
Ehtiroz et, yiroq etgil o’zdin. 
Har yamon qavlni o’zdin dur et, 
Tilingga bir nima mazkur et. ( «Volidiya») 
Хoja Ahror Valining «Volidiya» nasriy risolasidagi  ana shu asosiy g’oyani
ilg’ab   olgan   Bobur   ham   insonning   ma’naviy   jihatdan   pokiza-barkamol   bo’lmog’i
uchun zarur bo’lgan bilimdan хabarsiz qolmasin dеb, asarni forsiydan o’zbеk tiliga
nazm   bilan   o’girgan.   Boburning   ezgu   maqsadi   ana   shu   g’oyalarni   turkiygo’ylar
orasiga   ham   targ’ib   qilish,   ularga   tushuntirishdan   iborat.   Shuning   uchun   tarjima
sodda, tushunarli, ortiqcha badiiy bеzaksiz amalga oshirilgan. Bu asar istiqlolimiz
sharofati bilan Saidbеk Hasanov tomonidan nashr ettirildi. 
«Mubayyin». Zahiriddin Muhammad Bobur turli tabiiy va gumanitar ilmlar
bilan   bir   qatorda,   islomshunoslik   sohasida   ham   katta   ishlarni   amalga   oshirdi.
Ulardan biri «Volidiya»ning tarjimasi bo’lsa, ikkinchisi «Mubayyin» asaridir. 
Bobur   1520-1521   yilda   o’g’illari   Humoyun   va   Komron   mirzolarga
bag’ishlab,   ilohiyot   va   islom   huquqshunosligi-fiqhidan   bahs   yurituvchi
«Mubayyin»   masnaviysini   yaratdi.   Bu   asar   «Fiqhi   Boburiy»   yoki   «Fiqhi
mubayyin» nomlari bilan ham yuritiladi. 
«Mubayyin»   Boburning   «din   ishig’a   ko’p   ehtirom   kеrak»,-dеgan
aqidasining   mahsuli   bo’lib,   u   «E’tiqodiya»,   «Kitob   us-salot»,   «Kitob   uz-zakot»,
«Kitob us-savm» va «Kitob ul-haj» dеb ataladigan bo’lim - kitoblardan iborat. Bu
bo’lim-kitoblarda   islom   dinining   ruknlari-iymon,   namoz,   zakot,   ro’za,   haj   haqida
so’z   yuritiladi;   ularning   qonun-qoidalari,   bajarish   usul   va   tartiblari   sodda   tarzda
bayon   qilinadi.   Bular,   bir   tomondan,   o’g’illari   Humoyun   va   Komron   mirzolar
bilishi uchun yozilgan bo’lsa, ikkinchi tomondan esa kеlajak avlodni ham ulardan
хabardor qilish maqsadida yozilgan. Boburning kitobni yaratishdan asosiy maqsadi
ham   iymonli-e’tiqodli,   insof   va   diyonatli,   adolatli   kishilarni   tarbiyalashda   o’z
13 hissasini   qo’shishdan   iboratdir.   Bu   esa   barcha   davrlar,   jumladan,   bizning
davrimizdagi   yosh   avlodni   komil   inson   bo’lish   ruhida   tarbiyalashga   хizmat
qiladigan ezgu niyatdir. 
«Mubayyin»   istiqlol   sharofati   bilan   Saidbеk   va   Hamidbеk   Hasanlar
tomonidan birinchi marta to’liq nashr ettirildi. 
Shunday qilib, Zahiriddin Muhammad Boburning manzum asarlari o’zining
janriy   rang-barangligi,   mavzu   doirasining   kеngligi   va   badiiy   mahoratning
namoyon etilgani bilan o’zbеk shе’riyati tariхida o’ziga хos mavqеga ega. 
1.2.Zahriddin Muxammad Bobur pedagogik g’oyalari 
Bobur   ota   tomonidan   Аmir   Temurning,   ona   tomonidan   Chingizxonning
avlodidir. Uning tomirida Markaziy Osiyodagi ikki buyuk fotihning qoni oqqan. 
Zahriddin   Muhammad   Bobur   1483   yilda   otasi   Mirzo   Umar   Shayx
hukmronlik   qilgan   Ôarg onada   tug ilgan.   11   yoshida   otadan   yetim   qolgan.   Uʼ ʼ
“Boburnoma”   kitobining   ilk   satrlarida   shunday   yozgan:   “...   sarvari   koinotning
shafoati bilan va chahoriyori bosa-folarning himmati bilan seshanba kuni ramazon
oyining   boshida   tarix   sekkiz   yuz   to qson   to qquzda,   ya ni   1494   yil   iyunida	
ʼ ʼ ʼ
Ôarg ona viloyatida o n ikki yoshda podshoh bo ldim”. 	
ʼ ʼ ʼ
Bobur   yoshlik   chog laridanoq   juda   ko p   mushkullik   va   qiyinchi-liklarni	
ʼ ʼ
boshidan   kechirishga   majbur   bo lgan.   O zining   bobo   meros   mulki   hisoblanmish	
ʼ ʼ
Samarqandni ikki marta zabt etgan va ikki martasida ham qo ldan bergan. Nihoyat,	
ʼ
u yigirma bir yoshida ota yurtini tark etib, Xindikush osha Qobulni ishg ol qilgan.	
ʼ
1511   yilda   Bobur   Samarqandni   qaytarib   olishga   yana   bir   bor   uringan.   Bu   gal
g alaba   nash asini   surgan   bo lsa   ham,   kelgusi   yil-dayoq   Samarqandni   qo lidan	
ʼ ʼ ʼ ʼ
chiqargan.   Shu   tariqa   Bobur   Samarqand-ni   uch   karra   zabt   etib,   uch   karra   boy
bergan. 
Bobur   Xindistonda   yirik   davlat   tuzgan   va   o zi   podshoh   bo lib,   Jamna	
ʼ ʼ
Yamuna daryosi bo yidagi Аgra shahrida poytaxt qurgan. 	
ʼ
14 Bobur   1530   yil   kuzida   qattiq   xastalanib,   podsholikni   katta   o g liʼ ʼ
Xumoyunga topshirgan va 26 dekabrda o z qarorgohida vafot etgan. 	
ʼ
Bobur   ajoyib   sarkardaligi   bilan   birga   ma rifatparvar   shoh   va   nozik   didli	
ʼ
shoir   ham   bo lgan.   U   o z   asarlarida   go zallikni   kuylagan,   insonlarni   yaxshilik	
ʼ ʼ ʼ
qilishga, hunar, ilm-fanni o rganishga da vat etgan. 	
ʼ ʼ
Bobur asarlarining mavzuchi rang-barang bo lib, ularda insonning ma naviy	
ʼ ʼ
qiyofasi,   ilm-fanning   foydasi,   muhabbat,   yaxshilik   va   yomonlik   tasvirlangan.   U
yaratgan   “Xatti   Bobruiy”   asari   arab   yozuvini   osonlashtirishga   qaratilgan.   Bobur
arab   harf-larining   osti   va   ustiga   qo yiladigan   diakritik   belgilar   zol-zabar   o rniga	
ʼ ʼ
harflar   kiritishni   taklif   qilgan.   Buyuk   adib   xalqni   osonroq   savodli   qilish   yo lini	
ʼ
izlab   yaratgan   mazkur   alifbo   amalga   oshmadi.   Chunki   uni   islomga   shak   kelitrish
bilan barobar deb hisoblandi. 
Bobur   Xindistonda   madaniyat   va   ma rifat   o rnatdi.   U   juda   erta   hayotdan	
ʼ ʼ
ko z yumgan bo lsa-da o zining ishlari bilan “Bobur-noma” deb atalgan asari bilan	
ʼ ʼ ʼ
tarixda unutilmas nom qozondi. 
“Boburnoma”   asosan   Xindistonda   Boburiylar   saltanatini   barpo   etgan   shoh
Boburning tarjimai holi bo lib, unda muallif oddiy va jonli til bilan o zining yoo l	
ʼ ʼ ʼ
qo ygan   xatolarini,   qozon-gan   g alabalarini,   yuksak   orzu-umidlarini,   tushkunlik	
ʼ ʼ
holatlarini   hikoya   qilgan.   Аsar   Аvliyo   Аvgustino   va   Russoning   kashfiyotlari,
Gibbon   va   Nüyutonning   yodnomalari   qatoridan   o rin   olgan.   Mazkur   kitob   umri	
ʼ
davomida   ko pdan-ko p   yuksalishlar   va   tanazzullarni   boshidan   kechirgan	
ʼ ʼ
insonning   ibratli   tarixidirki,   uning   yuksalishlari   qanchalik   sarbaland   bo lsa,	
ʼ
tanazzullari shunchalik tubsizdir. 
Farzanddagi   baxt-saodat   keltiruvchi   bosh   fazilat   iymonidir,   deb   bunday
yozgan edi: 
Bobur, avvalig’a farz qil ta’rif 
Kim, bor insonga avval ul taklif. 
Budir – iymon men aytayin, eshiting, 
Harna der – men, ani ko’ngulga biting... 
15 Bobur   qirq   yetti   yilu   o n   oy   umr   ko rgan   bo lsa,   “Boburnoma”   uningʼ ʼ ʼ
hayotidan atigi o n sakkiz yilini qamragan. Kitob Bobur-ning o z qo li bilan turkiy	
ʼ ʼ ʼ
tilda yozilgan. Unda Bobur ijodiyotida ta lim-tarbiya, odob-axloq masalalari keng	
ʼ
o rin olgan. Bir asarida:	
ʼ
Xulqingni rost qilg il har sorig aki borsang, 	
ʼ ʼ
Аxsanta der bari el gar yaxshi ot chiqarsang,- 
deb   yozgan   Boburning   o zi   umr   bo yi   ana   shu   gapiga   rioya   qilgan.   Ko p	
ʼ ʼ ʼ
g azallarida   axloqning   barcha   normalariga   rioya   qilish   kerakligini   va   shundagina	
ʼ
kishi  el  hurmatiga,  katta  baxtga  sazovor   bo lishini  uqtirgan.  Insonlarga  hurmatni,	
ʼ
mehr-oqibat   va   boshqa   ezgu   fazi-latlarni   doimo   ulug lagan.   Quyidagi   ruboiy	
ʼ
Boburning kamtarli-gidan, fikr-mulohazaliligidan dalolat beradi:
Ey, yel, borib ahbobqa nomimni degil, 
Xar kim meni bilsa, bu kalomimni degil. 
Mendin demagil, gar unutilgan bo lsam, 	
ʼ
Xar kimki meni so rsa, salomimni degil. 	
ʼ
Bobur she rlarida haqiqiy, barkamol inson timsoli madh etiladi, ulug lanadi.	
ʼ ʼ
Eng   avvalo,   insonning   qadr-qimmatini   yuqori   tutish,   amal   va   davlatga   erishib
g ururlanmaslik,   kamtarin-lik   kabi   xislatlar   targ ib   etiladi.   Bobur   ta lim-tarbiya	
ʼ ʼ ʼ
haqida   g oyalarini   o zining   “Boburnoma”,   “Mubayyan”,   “Risolai   volidiya”   kabi	
ʼ ʼ
asarlarida bayon etgan.
Bobur   inson   kamolotining   birinchi   ostonasi   oila   ekanligi-ni   uqtirib,   u
jarayon   nihoyatda   qiyin   va   murakkabligini   his   etgan   edi.   Bolalarning   axloq-odob
qoidalarini o rganishi ko p jihatdan atrofdagi shaxslarga bog liqligini yaxshi bilgan	
ʼ ʼ ʼ
Bobur o z farzand-larini tarbiyalashda tadbirkor, bilimdon odamlar bilan maslahat-	
ʼ
lashib,   tajribali   fozil   va   tarbiya   ko rgan   kishilar   bilan   kengashib   ish   tutgan.   U	
ʼ
o zining “E tiqodiyya” asarida bolalarni yoshlikdan boshlab e tiqodli, imonli qilib	
ʼ ʼ ʼ
tarbiyalash masalala-riga e tibor bergan. Ôarzanddagi baxt-saodat keltiruvchi bosh	
ʼ
fazilat iymonidir, deb bunday yozgan edi: 
Bobur, avvalig a farz qil ta rif	
ʼ ʼ
16 Kim, bor insonga avval ul taklif. 
Shudir – iymon men aytayin, eshiting, 
Xarna der – men, ani ko ngulga biting... ʼ
U farzand tarbiyasida qo llanishi lozim bo lgan usullar deb: 
ʼ ʼ
1. Ota-onani farmoni farzand uchun vojibligi. 
2.Barcha insonlarga yaqinligini o rgatish. 	
ʼ
3.Xar bir paytda o zingizni ibrat aylab ko rsatish. 	
ʼ ʼ
Mustaqillik,   qat iylik   va   uddaburonlik   uchun   bolaga   doimiy   talablarni
ʼ
qo yish va uning ijrosini kuzatish. Uning bu ish uslubini o g li Xumoyunga qilgan	
ʼ ʼ ʼ
nasihatidan   ko rsa   bo ladi.   U   o g li   Xumoyunga   doimo   aql-zakovat   va   bilimga	
ʼ ʼ ʼ ʼ
tayanib   harakat   qilish   kerakligini   ta kidlagan:   “...   Yana   ulug   ish   ustiga   borasen,	
ʼ ʼ
ish   ko rgan,   ray   va   tadbirliq   beklar   bila   kengashib,   alarning   so zi   bila   amal	
ʼ ʼ
qilgaysen. Аgar  meni  rizomni  tilarsen,  xilvatnishi-liqni  va el  bila kam  ixtilotliqni
bartaraf   qilg il.   Kunda   ikki   navbat   iningni   va   beklarni   ixtiyorig a   qo ymay	
ʼ ʼ ʼ
qoshinga   chorlab,  maslahat   bo lsa   kengashib,   bu   davlat   xalqlarining   ittifoqi   bilan	
ʼ
har so z unga qaror bergaysen”.	
ʼ
Bobur farzandi Xumoyunning kamchiliklarini ko rgan zahoti ularni tuzatish	
ʼ
uchun ogohlantirgan. Unga yozgan maktubida: “Xatingni xud tashvish birla o qusa	
ʼ
bo ladur, vale asru mug laqtur. Nasri muammo hech kishi ko rgan emas... Shundin	
ʼ ʼ ʼ
nari betakalluf va ravshan va pok alfoz bila biti, ham senga tashvish ozroq bo lur	
ʼ
va ham o qug onga”, - deb ta kidlagan. 	
ʼ ʼ ʼ
Bobur   she rlarida   inson   kamoloti   uchun   ilmning   naqadar   zarurligi   qayta-	
ʼ
qayta uqtirilgan: 
Kim yor anga ilm tolibi ilm kerak, 
O rgangali ilm tolibi ilm kerak. 	
ʼ
Men tolibu ilmu tolibi ilm yo q, 	
ʼ
Men bor men ilm tolib ilm kerak. 
17 Bobur   ilm   toliblari   “hamisha   yuksak   fazilatlarga   ega   bo lishi   lozim”   debʼ
hisoblagan,   ularning   kamtar,   sofdil,   xalqni   hurmatlaydigan   fazilatlarga   ega
bo lishini istagan: 	
ʼ
Shori elga yaxshilik qilgilki, mundin yaxshi yo q, 	
ʼ
Kim degaylar dahr aro qoldi falondin yaxshiliq. 
Shoburning   ta lim-tarbiyaviy   qarashlaridagi   bosh   masala   vatanga   cheksiz	
ʼ
muhabbatdir.   Uning   shu   mavzudiga   she rlari   kitob-xonni   ona-Vatanni   sevishga,	
ʼ
unga  fidoyi,  sodiq   bo lishga,   o z   xalqiga  xizmat   qilishga  chorlaydi,  o quvchining	
ʼ ʼ ʼ
qalbida yuksak insonparvarlik tuyg ularini uyg otadi: 	
ʼ ʼ
Tole yo q jonimg a balolig  bo ldi, 	
ʼ ʼ ʼ ʼ
Xar ishniki qildim xatolig  bo ldi. 	
ʼ ʼ
O z yerni qo yub hind sori yuzlandim. 	
ʼ ʼ
¡rab, netayin, ne yuzi qarolig  bo ldi. 	
ʼ ʼ
Ko pdin berikim yoru diyorim yo qtur, 	
ʼ ʼ
Bir lahzau bir nafas qarorim yo qtur. 	
ʼ
Keldim bu sari o z ixtiyorim birla 	
ʼ
Lek borurimda ixtiyorim yo qdur. 	
ʼ
Bobur ta lim-tarbiyaga doir  g oyalarini  o z boshidan kechirgan, ko rgan va	
ʼ ʼ ʼ ʼ
bilgan   voqealardan   xulosalaydi.   U   o z   zamonasidagi   badxulq,   bemehr   uqubatsiz	
ʼ
insonlarga qarata shunday yozgan edi: 
Qolmadi hurmat ahli olamda, 
Olamu olam ahlidin bu ilik. 
Bobur ikki podshohligidin, 
Yaxshiroq bu zaminda bir beklik. 
Bobur   hamma   vaqt   ijobiy   insoniy   fazilatlarni   yuksak   qo yadi.   Lekin   shu	
ʼ
insonlarga   xalaqit   beruvchi   salbiy   sifatlarni   u   o zining   masnaviy   va   ruboiylarida	
ʼ
tanqid qiladi:
Davlatqa yetib mehnat elin unutma, 
Shu besh kun uchun o zingni asru tutma... 	
ʼ
18 Beqayd menu xarobi sim ermasen... 
Xam mol yig ishtirur laim ermasmen. ʼ
Bobur   ruboiylarida   nafs   xohishlariga   berilmaslikka   unday-di.   Chunki   nafs
insonni  yomon yo llarga olib kiradi. O z nafsini  tiya olishi, aqlga asoslanib  rejali
ʼ ʼ
ish olib borish zarurligini ta kidlaydi: 	
ʼ
Nafsing kasbidur havoyu havas, 
Ruh oldidadir bular yaramas. 
Nafs dushman durur, yaqin bilgil, 
Do stim bu so zni chin bilgil. 	
ʼ ʼ
Bobur   yosh   avlodni   to g rilik,   mehribonlik,   vafodorlik,   ezgu-lik   hamda	
ʼ ʼ
yaxshi kishi yaxshilik ko radi, yomon kishi yomonlik ko radi qoidasiga asoslanib	
ʼ ʼ
shunday yozgan edi:
Xar kimki vafo qilsa, vafo topqusidir, 
Xar kimki jafo qilsa, jafo topqusidir. 
Yaxshi kishi ko rmagay yomonlig  hargiz, 	
ʼ ʼ
Xar kimki yomon bo lsa, jazo topqusidir. 	
ʼ
Bobur tabiatdagi mo jiza va go zallikning shaydosi edi. Bobur o z vatanini
ʼʼ ʼ ʼ
chuqur   bilganligi   sababli   handasa   ilmiga   juda   katta   yangiliklar   kiritdi.   U   yonlab
hayvonlarni   o rganib   foyda-ziyonni,   inson   parvarishiga   muhtojligini   alohida	
ʼ
uqtirdi   hamda   ularni   tavsiflab   berdi.   Quruqlikdagi   hayvonlar,   suv   va   suv
yoqalarida   yashaydigan   qushlar,   suv   hayvonlari,   hatto   daraxtlar,   mevalar   va
gullarni tabiatshunoslarga xos ilmiy asoslab bergan.
Bobur   o zining   buyuk   asar   “Boburnoma”da   Vatanning   tabiati   va   iqlimini
ʼ
chuqur bilganligini namoyish etgan. 
19 II BOB. ZAHRIDDIN MUHAMMAD BOBUR MEROSIDAN
AXLOQIY TARBIYA JARAYONIDA FOYDALANISHNING MAZMUNI,
SHAKL VA METODLARI
2.1.Dars jarayonida boshlang’ich sinf o’quvchilarida Zahriddin Muhammad
Bobur merosidan axloqiy tarbiya jarayonida foydalanish
Qadimiy   Movarounnahr   va   undagi   xalqlar   xayoti   haqida   jonli   guvohlik
beruvchi   asarlar   orasida   “  Boburnoma   “  alohida   ajralib  turadi.  Ajoyib   lirik   shoir,
o’zbek adibi Zahiriddin Muhammad Bobur tomonidan yaratilgan bu asar ijtimoiy –
tarixiy,   ilmiy   –   tabiiy   va   adabiy-   lingvistik   ma’lumotlar   xazinasidir.   Unda   1494-
yildan   1530-yilgacha   O’rta   Osiyo,   Afg’oniston   va   Hindistonda   kechgan   voqealar
bayon   etilgan.   Bobur   tarixiy   faktlarni   Shunchaki   qayd   etish   ,   jangu   jadallar,
yurishlar   haqida   xronologik   axborot   berish   bilangina   kifoyalanmay,   voqealarni
jonli   tilda   qiziqarli   hikoya   qilad,   manzara   chizadi,   tabiatni,   etnografik   xolatlarni
tasvirlaydi,   davrni,   uning   xususiyatlarini   gavdalantiradi.   Shu   sababdan   asar   faqat
ilmiy   –   tarixiy   ahamiyati   bilaan   emas,   balki   o’zbek   badiiy   nasrining   yorqin
namunalaridan   biri   sifatida   ham   biz   uchun   qimmatlidur.   Shoir   o’z   xotiralarini
badiiy naql uslubda sodda va ravon bayon etadi. O’nlab tarixiy shaxslarning aniq
xarakterini yaratadi. Tabiat manzaralarini suratini chizadi, kitobni har xil syujetlar,
ishqiy   sarguzashtlar,   she’riy   parchalar   bilan   bezaydi.   Tilga   olingan   shaxslarning
portreti   kiyinishini,   tashqi   ko’rinishini,   fe’l   atvorini,   odatlari,   o’tmishi,   avlod-
ajdodi, birma bir ta’rif etiladi. 
Asardagi   markaziy   obraz   Boburning   o’zi,   albatta.   Uning   his   tuyg’ulariga
boy   qalbi   ko’z   oldimizda   yorqin   jonlanadi.   Ingliz   tarixchisi   Elfiniston   “
Boburnoma   “   va   uning   muallifi   haqida:   “   Uning   shaxsiy   his   –   tuyg’ulari   har
qanday mubolag’adan yoki pardalashdan xoli, uslubi oddiy na mardona, shu bilan
birga   jonli   va   ifodali.   O’z   zamondoshlari   biografiyasini,   ularning   qiyofalari,   urf-
odati, intilishlari, qiziqish va qiliqlarini ko’zguda aks etgandek ravshan tasvirlaydi.
Bu   jihatdan   “   Boburnoma   “   O’rta   O’siyodagi   yagona   chinakam   tarixiy   tasvir
namunasidir ” deb yozadi. Bobur O’rta Osiyo, Xuroson va Hindiston geografiyasi,
20 hayvonot   hamda   nabodot   olami   to’g’risida   boy   ma’lumot   bergan.   Xususan,
“Boburnoma”da   hindlarning   etnografiysi,   ilmu   fani,   san’at   va   madaniyati   haqida
va Afrika yozuvchilarining Toshkent konferensiyasida ( 1958-yil ) qimmatli faktlar
bor. Taniqli hind hind shoiri Mulk Roj Anand Osiyo so’zlagan nutqida: “ Bu kitob
siz bilan bizning merosimizdir. O’zbekistondagi singari bizda ham “ Boburnoma “
g’oyat   qadrlanadi.”   Degani   bejis   emas   edi.   Davrning   juda   ko’p   xususiyatlarini
qamrab   olishi,   qomusiy   xarakteri   va   o’zbek   adabiy   tilining   beqiyos   boy
imkoniyatlarini   namoyish   etishi   bilan   “   Boburnoma   “   Alisher   Navoiyning   “
Xamsa” siga qiyos qilgudek madaniy obida hisoblanadi. 
Asarning tez orada shuhrat qozonib, XVI asrning o’zidayoq bir necha marta
fors   tiliga   tarjima   etilishi   ham   fikrimizning   isbotidir.   “   Boburnoma   “   fors   tiliga
birinchi marta 1589-yili shoirning nevarasi Shoh Akbar saroyida xizmatda bo’lgan
Abdurahimxon   ibn   Bayramxon   Xoni   Xonon   tomonidan   tarjima   qilindi.   Tarjima
ko’p   nusxada   ko’chirilib,   “   Voqeati   Boburiy“,   “   Tarixi   Boburshohiy   “   nomlari
ostida   Sharq   mamlakatlariga   keng   yoyildi.   Abdurahimxon   tarjimada   Boburning
o’ziga   xos   bayon   tarzini   bera   olgan,   asar   fors   adabiyoti   va   tarixchiligida   ulkan
yangilik sifatida qabul qilingan. 
Qamrab olingan tarixiy voqealarning ro’yi-rost ko’rsatilishi, ilmiy faktlarga
boyligi bilangina emas, balki ravon uslubi, sodda va jozibadorligi bilan ham Bobur
asari   o’zidan   keyin   yaratilgan   tarixiy   memuarlarga   kuchli   ta’sir   ko’rsatadi.
Chunonchi, Gulbadanbegimning “ Humoyunnoma “ va Nizomiddin Hiraviyning “
Tabaqoti   Akbarshoxiy   “   kabi   kitoblarida   buni   yaqqol   his   etish   mumkin.   Shuni
yatish kerakki, XVI asrdan boshlab o’zbek adabiyotining yana boshqa namunalari
ham   fors   tiliga   tarjima   qilindi.   Sharqning   ilg’or   ziyolilari   turkiyda   (   eski   o’zbek
tilida   )   yaratilgan   adabiyotning   katta   nufuzga   ega   ekanligini   ko’rib   ilm   ahlini   bu
tilni   o’rganishga   da’vat   eta   boshlaydilar.   Navoiy   va   Boburning   ajoyib   asarlarni
tarjima qilib, forsiydonlarni baxramand etishni muhim vazifa deb biladilar. 
Chunonchi, “ Majolis  un-nafoyis “ni  1521-yilda Forschaga  o’girgan Sulton
Muhammad   Faxriy   Xirotiy   yozadi:   “   Ba’zi   e’tiborli   va   xurmatli   kishilar   turkey
iborasi  (tili)dan behabar bo’lganlari sababli  bu go’zal  so’zlarning mavjidan va bu
21 san’atlar   dengizining   duru   gavharlaridan   bebahradirlar.   Bu   taassufli   axvol   edi   va
shuning   uchun   turk   go’zali   kabi   parda   ichida   qolgan   bu   dilafro’zning   yuzidan
pardani ko’tarishni va mo’jizali xayolot yaratgan bu zebo suratni fazilat va kamol
ahliga   pardasiz   ko’rsatishni   niyat   etdim.”   “   Boburnima   “   qo’lyozmalarining
chiroyli   rasmlar   bilan   bezatilishi   ham   tarjimaning   shuhrat   qozonishiga   sabab
bo’lgan. 
Uning   saroyida   104nafar   rassom   doimiy   ish   olib   brogan.   Tarjimon
Abdurahimxonning   o’zi   ham   rasm   chizish   bilan   shug’ullangan   .   Akbar   saroyida
o’nlab   kitoblarga   rasmlar   chizilgan   .   “   Boburnoma”   ning   forsiy   nushalariga
ishlangan miniaturalar Sharq rassomlik san’atining ajoyib namunalari hisoblanadi.
Ingliz   sharqshunosi   L.   King   bergan   ma’lumotiga   qaraganda,   “   Boburnoma”   o’z
asarida   yana   ikki   marta   Muhammadquli   va   Zayniddin   Xavofiy   tomonidan   fors
tiliga   tarjima   qilingan.   Biroq   bu   tarjima   qo’lyozmalarining   qqyerda   saqlanishini
olim aytmaydi. Abdurahimxon tarjimasi Britaniya muzeyida va Maskvadagi Sharq
qo’lyozmalari  fondida  saqlanadi.   Fotonusxasi  Alisher   Navoiy  nomidagi   Adabiyot
muzeyimiada ham bor. G’arb olimlari 
“   Boburnoma   “   bilan   dastlab   ana   shu   forsiy   nusxalar   orqali   tanishadilar.
Yevropa   sharqshunoslari   orasida   Vitsen   birinchi   marta   “Boburnoma   “   bilan
qiziqib, undan ayrim qismlari golland tiliga tarjima qiladi. ( 1705-yil ). 
XIX   asr   boshlariga   kelib,   asar   butun   Yevropa   ilm   ahliga   ma’lum   bo’lgan.
Bobur merosining jahoniy shuxratida, ayniqsa, ingliz sharqshunoslarining xizmati
ulkandir.   Ular   “   Boburnoma   “   ni   tarjima   qilish   va   nashr   etishdagina   emas,   balki
tadqiq   va   targ’ib   etish   borasida   ham   birinchilikni   egallaydilar.   1816-yilning   12-
aprelida   Uilyam   Erskin   Bo’mbaydan   turib,   Londindagi   nozirlarga   yozgan   xatida
tugabmas   ganjina   topib   olganlik   xursandligini   bildiradi   va   “   Boburnoma   “   ni
tarjima qilayotganidan xabar beradi. U. Erskinning J. Layden bilan hamkorlikdagi
tarjimasi   1826-yilda   bosilib   chiqdi.   Tarjimonlar   asarning   o’zbekcha   va   forscha
nusxalarini asos qilib oldilar. U. Erskin kitobga kattagina muqaddima yozib berdi.
Bobur   va   uning   asarlarini   ingliz   kitoblariga   tanisgtiradi   :   “   Biz   Osiyodagi
22 hukmdorlar   ichida   Bobur   singari   genial   va   talantli   kishilarni   kamdan   kam
uchratamiz. 
Aqlining  aktiv  faoliyati,  xushchaxchaq  va   sovuqqonligi,  bevafo  taqdirining
nayranglariga qaramay, ruhining tetikligi, podsholar orasida juda kam uchraydigan
sahiyligi,   mardligi,   istedodligi,   fanga,   san’atga   muhabbat   va   ular   bilan   faol
shug’ullanishi jihatdan Osiyo podsholari orasida Boburga teng keladigani yo’q.” J.
Layden va U. Erskin tarjimasi 1921-yili Oksford unversiteti nasgriyoti tomonidan
ko’p   jildli   qilib,   ikkinchi   marta   chop   etildi.   Bu   nashrda   Dublin   unversitetining
professori   L.   Kivt   so’zboshi   yozib,   “   Boburnoma   “   nashrlari,   uning   jahon
qo’lyozma   fondlaridagi   nushalari,   tarjimalari   haqida   ma’lumot   beradi,   inglizcha
variantni qayta taxrirdan chiqaradi. Birinchi jildning yarmini tashkil etadigan ilmiy
ocherkida   u   Movarounnahr   va   Xuroson   tarixi,   geografiyasi,   Bobur   tilga   olgan
Samarqand,   Andijon,   O’ratepa,   Kobul   va   boshqa   shaharlarning   hozirgi   ahvolini
keng   yoritgan.   Mazkur   nashrning   yana   bir   fazilati   shundaki,   tarjimaning   ilmiy
aniqligini ta’minlash uchun xoshiyalarda ko’p miqdorda izoh va sharxlar berilgan,
kitobdagi   she’rlarning   kimga   taaluqli   ekanligi   va   qaysi   tilda   yozilgani   ham
ko’rsatilgan. Ingliz sharqshunoslaridan A. Beverij xonim1902-yili “ Boburnoma “
ning Xaydarobotd nusxasini faksimile xolida chop ettiradi. ( U 1971-yili Londonda
qayta nashr etildi.) 
Mazkur nashr asarning yana kengroq ommalashuviga sabab bo’ldi. Asarning
M.  Sale bajargan  ruscha   tarjimasi  hamda  1960-yili   P. Shamsiyev  va  S. Mirzayev
tayyorlagan   o’zbekcha   nashri   ana   shu   A.   Beverij   xonim   nashriga   asoslangan.   “
Boburnoma “ P. M. Kaldekot tomonidan ingliz tiliga qisqartirib tarjima qilindi. XX
asr   oxirlarida   F.   J.   Talbot   ham   asarni   tarjima   qilib,   suratlar   bilan   nashr   ettiradi.
Shuningdek, Bobur asarlarining Turkiyada tarqalishiga atoqli olim Rashot Raxmon
Oratning   xizmati   katta.   Ingliz   tilida   Bobur   hatyoti   va   ijodini   o’rganishga   talay
maxsus monografiyalar yaratildi. Len Poolning “ Bobur “ ( Oksford 1899-yil ) va
Xarold Lembning “ Bobur yo’lbars “ ( Nyu-York 1961-yil ) nomli kitoblari shular
jumlasidandir.   Ayniqsa,   keying   kitob   qiziqarli   adabiy   tarixiy   ocherk   uslubida
yozilgan.   Buni   kitobning   ichki   bo’limlariga   qo’yilgan   “   Vodiydagi   voqealar   ‘,   “
23 Samarqanddan quvilish “, “ Qobuldagi saltanat “, “ Hirotda xiyofat “, “ Bobur va
uning eli “, “ Hindiston sari yurish “, “ Panipat va Kanvand “, “ Buyuk mo’g’ullar
imperiyasi “, kabi sarlavhalardaan ham bilish mumkin. X. Lemb Boburning adabiy
merosidan  ilmiy ma’lumot  sifatida keng foydalangan, ko’proq “ Boburnoma ” ga
murojat   etib,  undan   talay   parchalar   tarjimasini   ham   keltirgan.   Bundan   tashqari,   u
Mirzo Bobur yurgan yo’llarning ot vatuyada kezib chiqqan.
Shu tariqa, bu asar amalda Bobur haqidagi tarixiy roman ko’rinishini olgan
edi.   Sharq   xalqlari   tarixi   bilan   shug’ullangan   yana   boshqa   ingliz   va   amerikalik
olimlar Boburning shaxsiy qobiliyati va faoliyatiga yuqori baho berib, uni qadimgi
Rim   sarkardasi   Yuliy   Sezar   bilan   qiyoslaydilar.   “   Boburnoma   “   1828-yili   A.
Kayzer   tomonidan   nemis   tiliga   qisqartirib   va   1871-yili   P.   Kurtyl   tomonidan
fransuz tiliga to’la xolda tarjima qilingan. Zamondoshimiz atoqli sharqshunos olim
J.   L.   Boite   Grammon   “   Boburnoma   ”   ning   fransuz   tilidagi   yangi   tarjimasini
yaratdi.   U   bir   necha   bor   yurtimizga   kelib,   o’zbek   xalqining   turmush   tarzi,   tarixi
bilan   yaqindan   tanishdi.   Grammon,   shuningdek   Gulbadanbegimning   “   Temur
tuzuklari “ va “ Xumoyunnoma “ asarlarini ham fransuz tiliga tarjima qilgan. 1912-
yilda Tog’aymurod Qorluq Xatloniy uni yana bir marta fors tiliga tarjima qildi. Bu
tarjima   qo’lyozmasi   O’zbekiston   Respublikasi   Fanlar   akademiyasi   Abu   Rayhon
Beruniy nomidagi Sharqshunoslik instituti qo’lyozmalar fondida saqlanmoqda. 
1944-1946-yillarda   esa   asar   usmonli   turk   tiliga   tarjima   qilinib,   Anqarada
ikki   jildda   bosilgan.   Rossiyada   “   Boburnoma   “   ancha   ilgari   paydo   bo’lgan   edi.
Sharqshunos N. Ilminskiy 1857-yili asarni asl xolid Qozon shahrida chop etilgan.
XIX asr oxirlarida “ Boburnoma “dan ayrim qismlar I. Pantusov, S. Polyakov, V.
Vyatkin   tarjimasida   rus   kitobxonlariga   qisman   taqdim   etilgan   bo’lsada,   yaxlit
ruscha tarjimasi amalga oshirilmagan edi. Bu sharafli va xayrli ish mohir tarjimon
va   olim   M.   Sale   tomonidan   bajarildi   va   asar   1958-yili   Toshkentda   bosmadan
chiqarildi.   M.   Sale  tarjima   ustida   o’n   yildan   ko’proq   vaqtmehnat   qildi,   asar   tilini
chuqur   o’rgandi.   Behad   ko’p   atamalar,   ibora   va   nomlar   transkripsiyasini   berish,
shuningdek,   Bobur   qalamining   “mardona   uslubini   “   saqlashga   muvaffaq   bo’ldi.
Shunga   qaramay,   M.   Sale   tarjimasida   xamon   talay   noaniqliklar   mavjud.   “
24 Boburnoma ”dagi bir qancha nomlar noto’g’ri berilgan. Chunonchi, Axmad Mirzo
sevgilisi  Qutluqbegim  “ Katak begim  “ bo’lib ketgan, “ bukalamun “, “  mucha  “
kabi ba’zi so’z va iboralar tarjimasiz va izoxsiz keltirilgani sababli rus kitobxoniga
tushunarsiz bo’lib qolgan. She’riy parchalar nasriy tarjimada berilib, ularning qaysi
tilda   yozilgani   ham   ko’rsatilmagan.   Tarjima   va   nashlardagi   nuqsonlarning
aksariyati   asarning   ilmiy   tanqidiy   matniga   ehtiyoj   borligidan   kelib   chiqqan.   “
boburnoma “ ning mavjud nashrlari, hatto o’zbekcha nashri ham, asar haqida to’la
tasavvur berolmaydi. Negaki, ruscha nashrda ham, eng so’nggi o’zbekcha nashrda
ham 1509-yildan 1518-yilgacha va 1524-yilgacha bo’lgan voqealar bayoni yo’q. 
Shunga   o’xshash   talay   noaniqliklarni   bartaraf   etish   uchun   “   Boburnoma
”ning   eng   e’tiborli   qo’lyozma   nusxalarini   chog’ishtirib,   uning   ilmiy   matnini
tayyorlash zarur edi. Va nihoyat, bu ishni yaponiyalik boburshunos olimlar amalga
oshirdilar.   Asarning   tanqidiy   matni   yaratilib,   nashr   etildi.   Ko’rinib   turinibdiki,
Mirzo   Boburning   hayoti   va   ijodi   turli   mamlakatlarda   o’rganilmoqda   va   xalqaro
ilmiy   hamkorlik   vositasiga   aylanib,   bormoqda.   Bu   ham   o’zbek   xalqining   ulug’
istedodi, iftixoridan nishonadir. 
Har   bir   xalqning   tarixiy,   madaniy   milliy   qiyofasini   aniq   belgilovchi   ulug’
shohlari, buyuk olimlari, yirik adib va shoirlari  bo’ladi. Insoniyatning adabiyotga
mansub ana shunday buyuk farzandlari safida Zahiriddin Muhammad Bobur ham
o’z o’rniga ega. Kishilik tarixida Boburchalik shaxsiy imkon, iqtidor va fazilatlari
beqiyos   kishilar   juda   kam   uchraydi.   Bobur   buyuk   podshoh,   mumtoz   shoir,
nazariyotchi adabiyotshunos, faqih, tilshunos,  san’atshunos,  etnograf  hayvonot  va
nabotot olamining bilimdoni sifatida ko’pqirrali faoliyat va ijod sohibi edi. Birgina
“ Boburnoma ” uning yigirmadan ortiq sohalariga qiziqqanligiga yaqqol misoldir.
Shoh   Bobur,   birinchi   navbatda,   shoh,   boburiylar   sulolasining   asoschisi.   Balki,
boburiylar   jahon   tarixida   eng   uzoq   yillar   (332   )   hukmronlik   qilgan   sulola   bo’lib
chiqar… 
U podshoh sifatida lasgkar tortib shohlarga xos mag’lubiyatlarning achchiq
alamlariyu zafarlarning ulug’vor nasgidalarini surishni ko’p marotaba o’z boshidan
kechirdi.   Otasi   singari   ulug’   himmatli   va   oily   maqsadli   shaxs   bo’lganligidan
25 Farg’ona   viloyatini   kichik   joy   deb   hisoblab,   Samarqandga   intilti.   U   yerda
Shayboniyxondan   yengilib,   Qobulga   keldi   va   keyin   Hindistondek   bepayon   yirik
mamlakat   hukmdoriga   aylandi.   Buyuk   shoh   Bobur   Hindistonda   temuriylarga   xos
ulug’   bunyodkorlik   an’analarini   davom   ettirdi:   muhtasham   qasrlar   tiklash,   ariq
kanallar   qazish   ,   bog’-   rog’lar   bunyod   etish,   adabiyot,   ilm-fan   rivojiga   homiylik
qilish,   elni   adolat   bilan   boshqarish   singari   fazilatlar   keyinchalik   Hindistonning
buyuk farzandlari tomonidan chinakam ijobiy baholandi. 
Hindistonning   donishmand   farzandi,   buyuk   davlat   arbobi   Javoharla’l   Neru
o’zining   “   Hindistonning   ochilishi   “   va   “   Jahon   tarixiga   bir   nazar   “   asarida
Zahiriddin   Muhammad   Bobur   haqida   samimiyatga   to’liq   ushbu   fikrlarni   izhor
etgan: “ Bobur – dilbar shaxs. Uyg’onish davri hukmdorining haqiqiy namunasidir.
U   mard   va   tadbirkor   odam   bo’lgan.   Bobur   o’ta   madaniyatli   va   jozibali   insonlar
orasida   eng   yetuk   insonlardan   biri   edi.   U   mansabparastlik   kabi   cheklanishdan   va
mutaassiblikdan yiroq edi… Bobur san’at va ayniqsa, adabiyotni sevardi.” 
Bugun Hindistonning Panipat shahriga borgan kishi Zahiriddin Muhammad
Boburning   Sulton   Ibrohim   Lo’diy   bilan   bo’lgan   tarixiy   muzaffarona   jang
manzaralarini   shaharning   ochiq   osmoni   ostidagi   muzeyda   ko’rarkan,   ulug’   hind
xalqining   Boburga   nisbatan   hurmat-ehtiromi   kuchliligiga   amin   bo’ladi.   Yoki
Bangladesh   poytaxti   Dakka   shahrini   kezgan   kishi   “   La’lbog’qal’a   “   tarixiy
muzeyga kirib Bobur va Boburiylarga bag’ishlangan xonalarni, kezarkan, Bobur va
uning   vorislariga   tegishli,   kiyimlar   uy   -ro’zg’or   buyumlari,   xarbiy   qurol-
aslahalari, Usdot Aliquli qo’ygan toshotar to’plar, miltiqlar- tufaklar, sovut, qilich-
qalqonlar,   dubulg’a,   ot   kiyimlarini   (   ot   va   qilich   zarbasidan   himoya   qiluvchi
yopinchiqlar   ),   usha   davr   kishilari   o’z   zamonlari   libosida   tomosha   qilgan   kishi
Hindiston va Bangladesh xalqlarining Bobur va Boburiylarga bo’lgan hurmatlarini
yorqin   tasavvur   eta   oladi.   Bu   moziygohda   bo’lgan   adib   Qamchibek   Kenja
“Andijondan Dakkagacha “ nomli safarnomasida hayajonini yashira olmay yozadi:
“   Hindiston   va   Pokiston   shaharlarida   ko’p   moziygohlarda,   jumladan
Haydarabotdagi   mashhur   Solarjang,   Loxurdagi   milliy   muzeylarda   bo’lgan.   Lekin
Sharq   olimining   olis   bir   chetida   faqat   va   faqat   Boburiylar   hayoti,   ularning
26 podsholik faoliyatiga oid yagona, maxsus muzeyni ko’ramiz, deb sira o’ylamagan
edik   “.   Hindiston   va   Bangladeshda   Bobur   va   Boburiylar   saltanati   shunchalik
qadrlanishidan   Bobur   va   vorislarining   podsholiklari   bu   yurtlarda   hayrli   chuqur   iz
qoldirganligi   ma’lum   bo’ldi.   “   Boburnoma   “   ning   kitobi   Boburning   ulug’
podshohlarga   xos   sakkis   shaxsiy   fazilatini   qayd   etgan:   “   Va   maholdurkim,   ul
podshohi 
Qobulning   yaxshiliklarini   aytgan   bilan   va   bitigan   bilan   tugangay.   Lekin
mujammal bukim  sekkiz sifati asl  aning zotiga mutassil  edi: birisi  bukim, najhati
baland   edi;   ikkimchisi,   himmati   arjumand   edi;   uchumchisi,   viloyat   olmog’;
to’rtimchisi,   viloyat   saxlamog’;   beshumchisi,   ma’murlug’;   oltimchisi,   rafohiyat
niyati   tengri   taolo   bandalarig’a;   yettimchisi,   cherikni   ko’ngli   qo’lg’a   olmoq;
sekkizimchisi,   adolat   qilmoq   “.   (   Matn   tabdili:   “   U   qudratli   podshohning
yaxshiliklarini aytgan bilan va yozgan bilan tugatish maholdir. Lekin qisqasi buki,
sakkiz   asl   sifat   uning   zotiga   xos   edi:   biri   bukim   –   iqboli   baland   edi;   ikkinchisi-
himmati   yuksak   edi;   uchinchisi-   viloyat   olmoq   ;   to’rtinchisi   –   viloyat   saqlamoq;
beshinchisi   –   ma’murlik;   oltinchisi   –   Olloh   bandalariga   farovonlik   niyati;
yettinchisi   –   lashkar   ko’nglini   qo’lga   olmoq;   sakkizinchisi   –   adolat   qilmoq   “.   )
Buyuk   tarixiy   siymo   sifatida   Bobur   shaxsi   Yevropa   va   AQSH   sharqshunos   –
tarixchi olimlari diqqat e’tiborini o’ziga jalb etgan. Ingliz tarixchisi Eduart Holden,
avvalo, Boburni mashhur yuliyb Sezir bilan qiyoslashni lozim topadi: “ Bobur fel
atvoriga ko’ra Sezirga qaraganda sevishga arzigulikdir. 
Uning   manglayiga   yuksak   fazilatli   inson   deb   bitib   qo’yilgan”.   Zahiriddin
Muhammad   Boburning   bolalik   va   o’smirlik   yillari   haqida   roman   yozgan   “
Boburnoma   “   ning   ingliz   tarjimoni   Uilyam   Erskin   Boburni   Osiyo   podshohlariga
qiyosan   shunday   baholaydi:   “   Saxovati   va   mardligi,   istedodi,   ilm-   fan   san’atga
muhabbati   va   ular   bilan   muvaffaqiyatli   shug’ullanishi   jihatidan   Osiyodagi
podsholar orasida Boburga teng keladigan birorta podshoh topilmaydi”. 
Havotun   va   saroyi:   Qutlug’   Nigorxonim   edi,   Yunusxonning   ikkinchi   qizi,
Sulton Mahmudxon, Sulton Ahmadxonning egachisi edi. 
27 Yunusxon   Chingisxonning   ikkinchi   o’g’li   Chig’atoyxonning   naslidandur.
Yunusxon   ibn   Vaysxon   ibn   Sherali   O’g’lon   ibn   Mbn   Xizr   Xojaxonibn   Tug’luq
Temurxon   ibn   Esan   Bug’axon   ibn   Do’vaxon   ibn   Baroqxon   ibn   Esun   Tuva   ibn
Mutugon ibn Chig’atoyxon ibn Chingizxon. 
Chun   muncha   taqrib   bo’ldi,   xonlarning   ahvolini   dag’I   ijmol   bila   zikr
qilaling.   Yunusxon   va   Esan   Bug’axon   Vaysxonning   o’g’lonlari   edi.   Yunusxon
o’g’lonlari Ofoqxon va Jonboboxon edi. Yunusxonning onasi Turkistonliq qipchoq
beklaridan Temurbek rioyat qilg’on shayx Nuriddinbekning qizi yo nabirasi bo’lur.
Vaysxonning voqeasida mo’g’ul ulusi  ikki fariq bo’lur. Bir pora Yunusxon
sari va ko’prog’I Esan Bo’g’axon sari bo’lur. Burunroq Yunusxonning egachisini
Ulug’bek   Mirzo   Abdulaziz   mirzog’a   olib   edi.   Ul   munosabat   bila   Erzan   borin
tuman   beklaridan   edi,   xonni   uch-to’rt   ming   uylik   mo’g’ul   ulusi   bila   Ulug’bek
Mirzog’a   kelturdilarkim,   ko’mak   olib   yana   mo’g’ul   ulusini   olg’aylar,   mirzo
muruvvat   qilmadi,   ba’zisini   asir   qildi,   ba’zilarini   birin-sirin   viloyatqa   pereshon
qildi. Erzan buzug’lig’I mo’g’ul ulusida bir tarix bo’lubtur. 
Xonni   Iroq   sari   o’tkazib   yubordilar.   Borib   bir   yildan   ortuqroq   Tabrizda
bo’ldi.   Ul   mahalda   Tabriz   podshohi   Jahonshoh   Boroniy   Qoraqo’yluq   edi.   Andin
Sheroz   keldi.   Sherozda   Shohruh   mirzoning   ikkinchi   o’g’li   Ibrohim   Sulton   mirzo
edi. Besh olti oydan so’ng Ibrohim mirzo o’lub, o’g’li Abdullo mirzo aning yerida
o’lturdi.   Abdullo   mirzoga   xon   navkar   edi,   mulozamat   qilur   edi.   O’n   yetti,   o’n
sekkiz   yil   xon   Sherozda   va   ul   viloyatlarda   bo’ldi.55   Ulug’bek   mirzoning   va
o’g’ullarining   g’avg’osida   Esan   Bug’axonni   yaxshi   bosti.   Muning   fitnasining
daf’ig’a   Sulton   Abusaid   mirzo   Yunusxonni   bu   munosabat   bilakim,   Abdulaziz
mirzo   olg’on   egachisi   xonimni   olib   erdi.   Iroq   va   Xurosondin   tilab   to’ylar   qilib,
do’stlar   bo’lib,   mo’g’il   ulusida   xon   qilib   yiborganda,   Sag’richi   tuman   beklari
tamom   ul   fursatga   Eson   Bug’axondin   yamonlab   Mo’g’ulistong’a   kelib   edilar.
Bularning orasig’a keldi. Ul fursatga Sag’richi beklarning ulugi Sher Hojibek erdi,
aning qizi Esan Davlatbegimni bir oq kigiz ustiga o’lturg’uzib xon ko’tardilar. 
Xonning   bu   Esan   Davlatbegimdin   uch   qizi   bo’ldi.   Boridin   ulug’   Mehr
Nigorxonim   edikim,   Sulton   Abusaid   mirzo   ulug’   o’g’li   Sulton   Ahmad   mirzig’a
28 qo’lub   edi.   Mirzodin   hech   o’g’ul   va   qiz   bo’lmadi.   So’gnra   fatarotta
Shayboniyxong’a   tushub   edi.   Men   Qobulg’a   kelganda,   Shohbegim   bila
Samarqandtin   Xurosong’a   kelib,   Xurosondin   Qobulda   keldilar.   Shayboniyxon
Qandaxarda   Nosir   mirzoni   qabag’onda,   men   Lamg’onazimati   qildim.   Xon   mirzo
va   Shohbegim   va   Mehr   Nigorbegim   Badaxshong’a   bordilar.   Mirzoxonni
Muborakshoh qal’ai Zafarg’a tilagida Abobakr Koshg’irningchopqunig’a yo’liqib,
Shohbegim va Mehr Nigorxonim va jami elning ahli va ayoli asirliqqa tushub, ul
zolim   badkirdorning   habsida   dunyoyi   foniyni   vido   qildilar.Ikkinchi   qizi   mening
volidam   –   Qutlig’   Nigorxonim   edi.   Aksar   qazoqliklarda   va   fatarotlarda   mening
bilan   bir   edilar.   Qobulni   olg’ondin   besh   –   olti   oy   so’ngra   tarix   to’qquz   yuz   o’n
birda tengri rahmatig’a bordilar. 
Uchununchi   qiz   Xo’b   Nigorxonim   edi,   Muhammad   Husayn   Ko’ragon
dug’latqa berib edilar. Bir qizi, bir o’g’li 
“ Boburnoma” da tarixiy shaxslar talqini ham to’xtalar ekanmiz shu o’rinda
Zahiriddin Muhammad Boburning shoh va shoirligini mulohazamiz. 
Zahiriddin Muhammad Boburning “ Boburnoma “asari tarixiy adabiy manba
sifatida yana shunisi  bilan e’tiborliki, asarda ko’plab tarixiy shaxslar, adabiyot va
san’at ahllari, din peshvolari, shox va shaxzodalar, beklar, amiru umarolar haqida
ma’lumotlar uchraydi. “ Boburnoma “ da bir necha yuz tarixiy shaxslar, ularning
faoliyati   va   sarguzashtlari   tasvir   etiladi.   Bular   shoxlar,   viloyat   hokimlari,   amir-
amaldorlar,   askar   boshliqlar,   din   va   namoyondalari,   askarlar,   ilm-fan,   san’at   va
adabiyot   ahillari,   dehqonlar,   hunarmandlar,   qullar   va   boshqa   ijtimoiy   guruhdagi
lavozim va kasbkordagi kishilardir. 
Bobur   bularning   tasvirlanayotgan   voqealardagi   roliga   qarab   birlari   haqida
keng va batafsil so’zlaydi , ikkinchi birlaari haqida qisqa ma’lumot beradi, boshqa
birlarini   biron   munosabat   bilan   tilga   oladi   yoki   eslab   o’tadi.   U   voqealarning
rivojida   muhimroq   o’rin   tutgan   Umarshayx   Mirzo   ,   Husayn   Bayqoro,   Sulton
Ahmad   Mirzo,   Xisravshoh   kabi   tarixiy   shaxslarning   faoliyati   va   sarguzashtlarini
bayon   etish   bilan   birga,   ularning   shakl-shamoili,   nasl-nasabi,   ma’naviy   qiyofasi,
hislati, xulq - atvori, kishilarga munosabati, madaniy saviyasi va boshqa jihatlarni
29 ham tasvirlaydi. “Boburnoma “ da ilm-fan, san’at va adabiyot ahillariga katta o’rin
berilgan. Bobur Navoiy, Jomiy, Binoiy, Muhammad Solih, Hiloliy, Sayfi Buxoriy,
Mir   Xusayn,   Muammoniy,   Shayxim   Suhayli,   Yusuf   Badeyniy,   Ahmad   Xojibek,
Behzod   ,   Sulton   Ali,   Hoji   Abdulla   Marvoriy,   Shoh   Muzaffar,   G’ulom   Shodiy,
Husayn   Uddiy   kabi   bir   qator   shoirlar   va   san’atkorlar   haqida   ma’lumot   beradi,
ularni   maqtaydi,   asarlaridan   namunalar   keltiradi,   ba’zan   hayoti,   faoliyati   yoki
shaxsiy  sifatlari   haqida qiziqarli  fikrlar   so’zlaydi. “  Boburnoma  “ bu  kishilarning
hayoti   va  faoliyatini  o’rganishda  ularning  madaniy  hayotidagi  o’rnini  belgilashda
juda   ahamiyatlidir.   Natijada   biz   Bobur   zamonida   yashagan   va   tariximiz,
ma’naviyatimizda muhim voqeaga ega bo’lgan davlat va madaniyat arboblari bilan
ham tanishamiz. 
Asarda har bir yil voqealari alohida beriladi. Bu kabi qimmatli ma’lumotlar
va   keltirilgan   mulohazalarning   hammasi   tarix   uchun   muhimdir.   Demak   bundan
ko’rinib   turibdiki,   “   Boburnima   “   XV   asrning   so’nggi   XVI   asrning   birinchi
choragida   mazkur   uch   mintaqada   kechgan   voqealarni   o’rganishda   muhim   manba
hisoblanadi.   Asar   yuzasidan   tadqiqot   olib   borgan   M.   Abdullayevaning
ma’lumotiga   ko’ra   “   Boburnoma   “   da   hammasi   bo’lib   1540   nafar   kishi   nomlari
tilag   olingan   bo’lib,   shundan   357   nafari   Movarounnahrlik   tarixiy   shaxslarning
nomlaridir.   Qolgan   qismi   esa   turli   davrda,   turli   mamlakatlarda   yashagan   tarixiy
shaxslar   nomidir.   Asarda   Bobur   tarixiy   voqealarni   bayon   etish   bilangina
cheklanmaydi,   balki   voqealar   sodir   bo’layotgan   sharoit   manzarasini,   tarixiy
shaxslarning   qiyofasi   va   xulqini,   tabiat   lavhalarini   batafsil   tasvirlaydi,   turli
sarguzashtlar,  rivoyat  va  latifalarni  jozibador   badiiy uslubda  hikoya  qiladi, asarni
she’riy   parchalar,   xalq   maqollari   va   hikmatlari   bilan   orasta   qiladi,   anvoi   badiiy
usullar va til san’atidan foydalanadi. “ Boburnoma “ dan olingan “ Alisher Navoiy
ta’rifi “ “ Andijon tasviri “, “ Samarqand tasviri “ bunga yorqin misol bo’la oladi. “
Boburnoma   “   da   bir   necha   yuzlab   tarixiy   masalalarga   tavsif   beriladi,   ularning
faoliyati,   sarguzashtlari   tasvirlanadi.   Bular   shohlar,   hokimlar,   amaldorlar,
lashkarboshilar,   din   shariatlari   arboblari,   askarlar,   olimlar,   shoirlar,   san’atkorlar,
turli   mehnatkash   tabaqalarning   vakillari   va   hokazolaridir.   Bular   jamiyatda   tutgan
30 o’rni,   qarash   va   manfaatlari,   siyosiy   maslagi,   xulq-atvori,   hatti-harakati,   turlicha
odamlardir.   Bobur   voqealar   ishtirokchilarini   tasvirlayotganda   mana   shu
jihatlarning   hammasiga   e’tibor   beradi.   Odamlarning   takrorlanmas   faqat   ularning
o’zigagina   xos   xususiyatlarini   tanlab   oladi,   tarixiy   haqiqatga   to’la   rioya   qilgan
holda   qalam   suradi,   g’oyat   ishonarli   real   qiyofalar   yaratadi.Bobur   tarixiy
shaxslarga,   hatto   o’ziga   dushman   kishilarga   ham   beg’araz   munosabatda   bo’ladi,
ular   haqida   xolis   ma’lumot   beradi,   faoliyatlari   va   fel-atvoridagi   kamchiliklarni
halol   ko’rsatadi.   Muhimi   shundaki,   u   tarixiy   shaxslarga   mamlakat   taraqqiyoti,
obodonchilik ishlarida, fan, adabiyot va san’atni yanada rivojlantirishda ko’rsatgan
xizmatlariga qarab baho beradi.- 
“   Boburnoma   “   da   ilm-fan,   san’at,   adabiyot   ahli   xususida   keng   fikr
yuritilgan.   Kitob   muallifi   Alisher   Navoiy,   Jomiy,   Binoiy,   Muhammad   Solih,
Hiloliy,   Sayfi   Buxoriy,   Mir   Xusayn   Muammoiy   ,   Shayhimbek   Suxayliy,   Ahmad
Hojibek,   Begzod,   Shoh   Muzaffar,   G’ulom   Shodiy,   Husayn   Udiy   kabi   shoirlaru
san’atkorlar   haqida   ma’lumotlar   beradi,   asarlaridan  namunalar   keltiradi.   Ularning
hayoti, faoliyati, xulq-atvori haqida diqqatga molik tavsilotlarni hikoya qiladi. 
Chunonchi,   Bobur   ulug’   shoir   va   donishmand   Alisher   Navoiy   haqida
so’zlaganda   uning   Benazir   shoirligini   takidlab,   turkey   (   o’zbek   )   tilda   she’rini
hechkim   unchalik   ko’p   va   yaxshi   yozmaganligini   shuningdek   ilm-fan,   san’at   va
adabiyot   ahliga   hech   kim   Navoiychalik   g’amxur   va   murabbiy   emasligini   alohida
qayd etadi. Hisor haqida gapirganda bu yerda yuzaga kelgan adabiy muhit va unga
homiylar nomlari birma bir tilga olib o’tiladi. Ma’lumki muhitni bu adabiy muhit
vakillari erishgan o’lkan muvaffaqiyatlarni Navoiysiz, uning xizmatlarisiz tasavvur
etish   mumkin   emas.   Bobur   Navoiyning   binokorlik   va   obodonchilik   sohasidagi
faoliyatini,   Husayn   Bayqoro   bilan   o’g’illari   orasidagi   ziddiyatlarni   bartaraf
etishdagi tadbirlarni bayon etadi. 
Asarda biror tarixiy voqea bayonidan oldin yoki bayon jarayonida chekinilib
shu   voqea   yuz   berayotgan   joy   tasvirlanadi.   Natijada   o’quvchi   nazarida   Bobur
zamonidagi   Movarounnahr,   Xuroson,   Afg’oniston,   Hindiston   o’lkalari   ulardagi
ko’plab   viloyatlar,   shahar   va   qishloqlarning   tugal   manzarasi   yer   suv   va   Toru
31 cho’llari,   dala   dashtlari,   bog’u   rog’lari,   ekinzorlar,   ob-havosi   navototi,   odamlari,
qabila   va   xalqlarning   urf   odatlari   ,   turmush   tarsi,   kiyinishi,   ovqatlari,
tili,shevasigacha   namoyon   bo’ladi.   Binobarin   bunday   o’rinlarda   Bobur   nafaqat
istedodli   shoir   va   yozuvchi,   ayni   paytda   sinchikov   va   bilimdon   olim,   jug’rof,
etnograf,   tabiatshunos,   tilshunos,   san’atshunos   sifatida   ham   ko’rinadi.   San’atkor
ajib   joylar   tasvirida   kichik   tavsilotlarni   ham   etibordan   qochirmaydi,   viloyatlar,
shahar, qishloqlar manzarasini gavdalantiruvchi go’zal realistik lavhalar chizadi. 
Andijon,   Samarqand   va   boshqa   shaharlar   tasviri   bunga   yorqin   misoldir.
Bobur   1494-yil   voqealarini   otasining   halokati   va   uning   o’rniga   o’zining   taxtga
o’tirishi,   amakisi   Sulton   Ahmad   Mirzo   va   tog’asi   Mahmudjonning   (   qaynata
kuyovning   )   Bobur   ustiga   qo’shin   tortishi   biroq   yosh   hukmdordan   shikoyat   yeb
sulx   tuzushga   majbur   bo’lishlarini   hikoya   qilishdan   oldin   Farg’ona   bekligi   va
uning yetti   shahrini  tasvirlaydi.  Viloyatning eng  katta  shahri  va  poytaxti  Andijon
tasviri   g’oyat   jonli   va   badiiy   tasvir   vositalariga   boydir.   Tasvirda   Andijonning
jug’rofiy   o’rni,   chegaralari,   g’allasi   mo’l,   mevalarga   boyligi,   ayniqsa   qovuni   va
uzumi yaxshi bo’lishi, qovun pishig’ida poliz boshida qovun sotish raim emasligi,
shahar   darvozalari,   shaharga   to’qqiz   ariqdan   suv   kirib,   biron   yordam   chiqib
ketmasligi,   qalaning   atrofi   butkul   mahallalar   bilan   o’ralganligi,   qalani   muhofaza
etuvchi   suv   to’ldirilgan   aylana   handak   bilan   mahallalar   orasida   keng   tosh   yo’l
tushganligi,   ov   qushlari   ko’p   va   semiz   bo’lishi   va   hokozalar   haqida   juda   sodda
mazmunli   hikoya   qilinadi.   Shahar   xalqi   turkligi,   shahar   va   bozorda   turkiy   tilni
bilmaydigan   kishi   yo’qligi,   aholi   lahchasining   adabiy   tilga   o’rinligi   Mir   Alisher
Navoiy   asarlarning   Hirotda   shuhrat   qozonganligining   sababi   ham   ularning   turk
tilida yozilganligi xususida Bobur o’zgacha bir iftixor bilan so’zlaydi. 
2.2.Boshlang’ich sinf o’quvchilarida darsdan tashqari tarbiyaviy tadbirlar
orqali Zahriddin Muhammad Bobur merosini o’rganish
Bobur   devonining   katta   qismi   g`azallardan   iborat.   G`azalda,   ko`pincha,
ikkita markaz bo`lgan. Biri  — lirik qahramonning ahvoli, ikkinchisi  — ma'shuqa
32 ta'rifi.   Barcha   obraz   va   ifodalar   shu   ikki   markazga   kelib   tutashgan.   Navoiy   va
Bobur davrida bevosita muallifning hayotiga oid tafsilotlar ham g`azalga kirib kela
boshladi.   G`azalning   mavzu-mundarijasi   kengayib   bordi.   Bobur   ijodida   hayotga
qaynoq   mehr   aks   etgan   jo`shqin   g`azallar   ham,   afsus-nadomat   to`la   she'rlar   ham
bor.  Shoir   goh  dunyoning  achchiq-chuchugini   tatib  ko`rgan  kishi  sifatida   falsafiy
mushohada yuritadi, odamlarni har qanday holda yaxshilik qilishga chorlaydi, goh
taqdirning   ayovsiz   zarbalariga   chiday   olmay,   el-yurtdan   bosh   olib   chiqib
ketmoqchi   bo`ladi.   Xullas,   insonga   xos   quvonch   ham,   g`am   ham   bu   g`azallarda
bor.   Boburning   ,,Xazon   yaprog`i   yanglig`   gul   yuzung   hajrida   sargkardim"   satri
bilan  boshianadigan   g`azalida   visol   sog`inchi   ifodalangan.   Shoir   kuz   manzarasini
chizadi.   Bu   manzara   podshoh   shoirning   taqdiriga   mos   keladi.   Muallifning
munosabati hamda tuyg`ulari sharhi she"rdagi sog`inch va dardni, ayriliq fojiasini
kuchaytirib boradi. . 
Shoir   umrning   ayriliqda   o`tayotganidan   zorlanib,   ,,lolarux"   (lola   yuzli)dan
rahm  qilishini  iltijo etadi. Matla'da  Bobur  tazod san'atidan mohirona foydalanadi.
Kuz   ko`klamdan   qanchalik   uzoq   bo`lsa,   oshiq   ham   ma'shuqadan   o`shanchalik
yiroq. Shu bois oshiq yuzi ,,xa/on yaprog`i" singari jonsiz, qizning yuzi ,,gul" kabi
yashnaydi, qahramonning ,,chehrasi zard", ma'shuqaniki ,,lolarux". 
Shoir  dunyoning bu yog`idan kirib, u yog`idan chiqqani, qismat  kitoblarini
birma-bir varaqlagani, ammo baxt yulduzi 
topilmaganidan   yozg`iradi.   G`azal   maqta'sida   o`z   e'tiqodidan   zarra   qadar
qaytmagan,   ochiq   yiiz,   ochiq   ko`ngil,   tanti   va   jolmard   Bobur   shaxsiyatiga   xos
sifatlar yorqin namoyon bo`ladi: 
Ulusning ta'n-u ta'rifi manga, Bobur, barobardur, 
Bu olamda o`zumni chun yamon-yaxshidin o`tkardim. 
Oshiq   uchun   atrofdagilarning   ta'nasi   ham,   maqtovi   ham   farqsiz.   Chunki   u
yaxshilik   bilan   yomonlikni   boshidan   o`tkazmagan,   balki   o`zini   yaxshi-yomondan
o`tkazgan, ya'ni o`zligini saqlab qola olgan. 
Shoir jahon ovorasi bo`lib yurishlarini taqdirdan ko`radi. G`azal: 
Sendin bu qadar qoldi yiroq, o`lmadi Bobur, 
33 Ma'zur tut, ey yorki, taqsir qilibtur 
bayti   bilan   tugallanadi.   Buni,   Bobur   sendan   shu   qadar   uzoqda   yashab   ham
o`lmaydi ey yor. Holbuki, u sensiz allaqachon halok bo`lshi kerak edi. Sen uning
bu   qusur   (taqsir)ini   kechir,   deb   tushunish   ham   mumkin.   Ayni   vaqtda,   ,,ul
oy"   ,.vatan"   timsoli   bilib,   ota   yurtdan   shunchalar   uzoqda   yashab,   o`lmagan
farzanding-ni   kechirgin,   Vatan,   tarzida   ham   tushunsa   bo`ladi.   Vatan   ishtiyoqi,
g`urbai   iztirobi   Boburga   qadar   hech   bir   shoirda   bunchalik   yorqin   va   betakror
ifodalanmagan   edi.   She'rning   o`noqi   vazni   mazmundagi   dard   va   iztirobni
kuchaytirib, ta'sirchanglikni oshirishga yordam bergan. Bobur -- so`zning jilvasini,
tovlanish xususiyatlarini nozik his ctadigan va ijod jarayonida bundan ustalik bilan
foydalana oladigan shoir. Uning ,,Yana" radifli g`azali fikrimizga dalil bo`la oladi: 
She'rxon   shoir   nadomatlarining   sababi   uning   ko`nglini   telba   qilgan   xumor
ko`zli   jonon ekanini   bilib oladi.  Oshiq  ishq  yo`lida  chekkan  mashaqqatlari   haqda
keyingi  ikki   baytda yanada  ozorlanib  yozadi. Lekin maqta'da   Boburning  xulosasi
tag`in   umumiylik   kasb   etadi.   U   chinakamsuyukli,   sherik   Jonkuyar
boladigan ,,yor" ,,topmagan"ligini  bayon etadi  va shu  holga ko`nikish  lozimligini
asoslaydi: 
Boburning   ,,Yana   ko`z   uyida   na`vo   qilibsen"   satri   bilan   boshlanadigan
g`azali   g`oyat   sho`xchan   ohangga   ega.   Bunda   oshiqning   ko`zidan   uy   (maVo)
qilgan,   ko`ngul   koshonasidan   joy   olgan   ma'shuqa   an'anaviy   tarzda   oshiqni
azoblashdan   rohat   qilishi   tasvirlangan.   Uning   har   bir   xatti-harakati   yigitga   azob
berishga qaratilgan: 
Boburning   nozik   ruhiy   sezimlari   ,,Bul   kecha   kulbamga   keldi   ul   quyoshim
yoshurun"   misrasi   bilan   boshlanadigan   g`azalida   yanada   yaqqolroq   ko`rinadi.
Shoir   hayotiy   vaziyat   bilan   qahramon   ruhiy   holatini   sabab-oqibat   tarzida
mutanosib tasvirlaydi. Kechqurun quyosh chiqishi mumkin emas. Lekin oshiqning
quyoshi,   ya'ni   suyuklisi   kechqurun   keldi.   Kechqurun   bo`lgani   uchun   ,,yoshurun"
keldiki, ochiq kelganida olam kunduzga aylanib ketgan bo`lardi. Oshiq shunchalar
baxtliki,   necha   asrlar   mobaynida   bunday   kechqurun   qaytib   kelmasa   kerak   deb
34 o`ylaydi.   Lekin   yaxshilarga   uzoq   baxtiyor   bo`lish   buyurilmagan.   Shu   kungi
quvonch ham kemtik: 
Bobur—o`ktam   shaxsiyat   va   buyuk   iste'dod   egasi.   Shax-siyatidagi
o`ktamlik,   tafakkur   parvozi,   ruh   erkinligi   singarijihatlar   uning   g`azaliyotida   ham
yaqqol   bo`y   ko`rsatib   turadi.   Jumladan,   shoirning   ,,Bahor   ayyomidir   dag`i
yigitlikning avonidur" satri bilan boshlanadigan g`azalida yigitlik shavqiga to`lgan,
olamning   barcha   jihatlaridan   go`zallik   topishga,   undan   lazzat   olishga   qodir   oshiq
timsoli yaratilgan. 
35 XULOSA
Zahiriddin   Muhammad   Bobur   o rta   asr   Sharq   madaniyati,   adabiyoti   vaʻ
she riyatida   o ziga   xos   o rin   egallagan   adib,   shoir,   olim   bo lish   bilan   birga   yirik	
ʼ ʻ ʻ ʻ
davlat   arbobi   va   sarkarda   hamdir.   Bobur   keng   dunyoqarashi   va   mukammal   aql-
zakovati bilan Hindistonda Boburiylar sulolasiga asos solib, bu mamlakat tarixida
davlat   arbobi   sifatida   nomi   qolgan   bo lsa,   serjilo   o zbek   tilida   yozilgan	
ʻ ʻ
“Boburnoma” asari bilan jahonning mashhur tarixnavis olimlari qatoridan ham joy
oldi.   Uning   nafis   g azal   va   ruboiylari   turkiy   she riyatining   eng   nodir   durdonalari	
ʻ ʼ
bo lib,   “Mubayyin”   (“Bayon   etilgan”),   “Xatti   Boburiy”,   “Harb   ishi”,   Aruz	
ʻ
haqidagi risolalasi esa islom qonunshunosligi, she riyat va til nazariyasi sohalariga	
ʼ
munosib hissa bo lib qo shildi.	
ʻ ʻ
“Boburnoma”   –   adabiy   va   tarixiy   ahamiyatga   molik   asar.   Unda   o z	
ʻ
davridagi ko plab kishilarning turli vaziyatlardagi kechinmalari, Osiyoning ko plab	
ʻ ʻ
tog lari,  daryolari,  o rmon   va  cho llari,  iqlimi,  aholisi,   ijtimoiy,  iqtisodiy,   siyosiy	
ʻ ʻ ʻ
ahvoli haqidagi ma lumotlar jamlangan. 	
ʼ
“Boburnoma”   –   o zbek   nasrining   go zal   namunasi.   Ungacha   Yusuf   xos	
ʻ ʻ
Hojibning   “Qutadg u   bilig”   asari   muqaddimasida,   Rabg uziy   ijodida   nasr	
ʻ ʻ
namunalari   uchrar   edi.   Alisher   Navoiy   uni   yuqori   pog onaga   olib   chiqdi.   Biroq	
ʻ
“Boburnoma”   bu   borada   o zbek   nasrining   o ziga   xos   kashfiyoti   sifatida   yuz	
ʻ ʻ
ko rsatdi. 	
ʻ
Tarixning   shohidlik   berishicha,   insoniyat   tarixida   yuksak   iz   qoldirgan,
kеyingi   avlodlarga   o`zining   jamiyatdagi   mavqеi,   ilmiy,   badiiy   mеrosi   bilan   ibrat
namunasi   bo`la   oladigan   shaxslar   dunyoga   juda   kam   kеladi.   XV-   XVI   asr   uzbеk
xalqi,   adabiyoti,   ma'naviyati   tarixida   Alishеr   Navoiy   va   Zahiriddin   Muhammad
Mirzo Boburni bеmalol ana shunday shaxslar qatoriga kiritish mumkin.
36 Zahiriddin Muhammad Bobur umrining o`zi avlodlarga ibrat namunasidir. U
47   yoshli   qisqa,   ammo   ijodiy   barakali,   barkamol   hayotida   yuz   yil   yashab   ham
uddalab bo`lmaydigan ishlarni ado etdi. 
Bobur   o`z   davrining   shoh   va   shoirligidan   tashqari,   ulkan   tarixchisi,
etnografi,   o`lkashunosi,   biolog,   gеograf,   dinshunos   olimi   sifatida   ham   dovruq
topgan.   Shariat   ahkomlarini   mukammal   bilgan   va   bu   borada   ham   risola   yozgan.
Arab   alifbosining   murakkab,   o`rganish   og’ir   bo`lganligi   bois,   yangi   «Xatti
Boburiy»   alifbosini   yaratgan.   Davlatchilikda   vaqt   mе'yorlarini   qayta   ishlab
chiqqan,   pochta   tizimiga   qulay   tarzda   tartib   bеrgan   va   yana   qanchadan-qancha
islohotlarni amalga oshirgan. Borgan yеrida obodonchilik, bog’-rog’  barpo etgan,
Movarounnahr siviliza- siyasini Sharqda tarqatgan buyuk shaxsdir. 
Bobur   buyuk   podshoh,   bobosi   Amir   Tеmurning   munosib   vorisi   sifatida
uning saltanatini barcha o`ziga tеgishli hududlarda qayta tiklash, yuksak saltanatni
dovruqsiz,   manmanlikka   bеrilmay   barpo   etish   va   davlatchilik   ishlarini   amalga
oshirishni umr maqsadi etdi. U mohir sarkarda sifatida eng og’ir bo`lgan davrlari:
qarindosh-urug`lari,   bеk   va   safdoshlari   chap   bеrib,   bundan   taxtni   olishga   intilib,
nochor   qolgan   holida   ham   maqsad   sari   intildi.   Boburning   bu   xislati,   kеlajakka
umid bilan qarashi bugun ham ibrat namunasi bo`lib xizmat qiladi. 
37 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO`YXATI:
1. Khamidov, R. R. Bobur va uning adabiy merosi. – Toshkent: Fan, 1985. – 215
b.
2. Matchonov,   N.   Bobur   ijodi:   Til   va   uslub   masalalari.   –   Toshkent:   O zbekistonʻ
milliy ensiklopediyasi, 2000. – 142 b.
3. Karimov,   H.   X.   Zahiriddin   Muhammad   Bobur   va   klassik   g'azal   an'analari.   –
Samarqand: Samarqand davlat universiteti nashriyoti, 1997. – 178 b.
4. Rasulova,   F.   Boburning   adabiy   merosida   g'azalchilik   mahorati.   –   Toshkent:
Sharq nashriyoti, 2002. – 163 b.
5. Ahmadova,   G.   Zahiriddin   Boburning   g'azallarida   ma'no   va   tasvir.   –   Buxoro:
Buxoro davlat universiteti, 2010. – 155 b.
6. Rafiqov, M. A. Boburning poetik tafakkuri. – Toshkent: Yozuvchi, 1992. – 237
b.
7. Ismoilov, B. Bobur va o‘zbek g azalchilik an’analari. – Toshkent: Fan, 2004. –	
ʻ
194 b.
8. Saidov, I. Bobur g azallarida lirizm. – Qarshi: Nasaf, 2015. – 132 b.	
ʻ
9. Rajabov,   O.   Boburning   adabiy   uslubi.   –   Toshkent:   Yangi   asr   avlodi,   2008.   –
189 b.
10. Ziyodullaev,   K.   Bobur   ijodida   g azal   va   ruboiy.   –   Toshkent:   Abdulla   Qodiriy	
ʻ
nomidagi xalq ta'limi universiteti, 2006. – 167 b.
11. Boboev, R. Boburning badiiy merosi. – Toshkent: Sharq, 2001. – 172 b.
12. Yakubov,   I.   Zahiriddin   Boburning   she’riyati.   –   Toshkent:   Adabiyot   va   san’at
nashriyoti, 1989. – 210 b.
13. Abdurahmonov,   U.   Bobur   va   Movarounnahr   adabiy   muhiti.   –   Samarqand:
SamDU nashriyoti, 1999. – 145 b.
14. Rustamova, D. Boburning g azallaridagi tasvir va tahlil. – Toshkent: Toshkent	
ʻ
davlat universiteti, 2005. – 143 b.
15. Yusupov, A. Bobur she’riyati poetikasi. – Qarshi: Nasaf, 2012. – 119 b.
38 16. Karimova, S. Zahiriddin Boburning lirik asarlari. – Toshkent: Ma'naviyat, 2007.
– 157 b.
17. Xakimov,   I.   Bobur   g azallarida   badiiy   mahorat.   –   Toshkent:   Akademnashr,ʻ
2009. – 202 b.
18. Umirova,   Z.   Zahiriddin   Bobur   va   tasavvufiy   lirika.   –   Buxoro:   BuxDU
nashriyoti, 2011. – 184 b.
19. Asqarov, O. Bobur va uning ijodi. – Toshkent: O zbekiston, 1986. – 160 b.	
ʻ
20. Nosirova, D. Boburning lirik qahramoni. – Toshkent: Fan, 2013. – 147 b.
21. Sobirova, M. Bobur g azallarida obrazlilik. – Toshkent: Sharq yulduzi, 2006. –	
ʻ
138 b.
22. Samadov, U. Bobur va klassik she’riyat. – Toshkent: Cho lpon, 1995. – 125 b.	
ʻ
23. Bultaboev,   R.   Zahiriddin   Boburning   poetikasi.   –   Toshkent:   Kamalak,   2016.   –
176 b.
24. Ikromov,   M.   Bobur   g azallarining   badiiy   tahlili.   –   Samarqand:   SamDU	
ʻ
nashriyoti, 2008. – 148 b.
25. Tursunov,   R.   Bobur   va   Alisher   Navoiy   an'analari.   –   Toshkent:   Ma'naviyat,
1991. – 192 b.
26. Karimov, O. Bobur g azallari tahlili. – Toshkent: Yangi asr avlodi, 2010. – 158	
ʻ
b.
39

Boburning gʻazalnavislik mahorati

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • Dunyoni ishlari mavzusi yuzasidan didaktik materiallar tayyorlash
  • 8-sinf adabiyot darslarida Alisher Navoiyning ruboiylari va tuyuqlarini oʻrgatish yoʻllari
  • 6-sinf adabiyot darslarida koʻrgazmalilik
  • Adabiyot toʻgaraklarini tashkil etish yoʻllari
  • 3-4-sinf oʻqish oʻqish darslarida lugʻat ustida ishlashda rasmli testlardan foydalanish

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский