Boshlang’ich sinf ona tili va o’qish savodxonligi darslarida omonim, antonim, sinonim, paronimlarning o’qitish metodikasi.

O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI
OLIY TA’LIM ,  FAN VA INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
T ERMIZ DAVLAT UNIVERSITETI
IJTIMOIY FANLAR FAKULTETI BOSHLANG’ICH TA’LIM
KAFEDRASI (SIRTQI) “BOSHLANG’ICH TA’LIM VA SPORT
TARBIYAVIY ISH” YO’NALISHI
4-KURS 406-GURUH TALABASI
QOSIMOVA SITORANING
“ONA TILI O’QITISH METODIKASI” FANIDAN TAYYORLAGAN
KURS ISHI
MAVZU: BOSHLANG’ICH SINF ONA TILI VA O’QISH SAVODXONLIGI
DARSLARIDA OMONIM, ANTONIM, SINONIM, PARONIMLARNING
O’QITISH METODIKASI.
  Bajardi :___________________________
  Ilmiy rahbar:_______________________                                                       
                                                             
TERMIZ 2023
MAVZU: BOSHLANG’ICH SINF ONA TILI VA O’QISH
SAVODXONLIGI DARSLARIDA OMONIM, ANTONIM, SINONIM,
PARONIMLARN ING O’QITISH  METODIKASI.
1 REJA:
Kirish ……………………………………………………………………………..2
I.Bob.  Badiiy matnni shakllantiruvchi leksik vositalar
1.1.Omonim so’zlar……………………………………………………………….6
1.2 Sinonim so’zlar………………………………………………………………15
1.3  Antonim so’zlar …………………………………………………………….23
II.Bob.   Boshlang’ich   sinf   ona   tili   va   o’qish   savodxonligi   darslarida
paronimlarning o’qitish  metodikasi.
2.1 Paronimlar (talaffuzdosh so’zlar) ……………………………………………29
2.2.Tarixiy va arxaik so’zlar. ……………………………………………………33
Xulosa  …………………………………………………………………………...38
Foydalanilgan adabiyotlar ……………………………………………………..39
2 Kirish
Maktabni   bitirib   chiqqan   yoshlar   ijtimoiy,   iqtisodiy   va   madaniy   hayotning
rang   —   barang   jabhalarida,   muloqot   va   munosabatning   barcha   turlarida   o‘zbek
tilidan   bemalol   —   erkin,   samarali   va   to‘g‘ri   foydalana   olish,   uning   cheksiz
imkoniyatlaridan  to‘laqonli   bahramand bo‘lish,  zaruriy  ko‘nikma  va malakalarga
ega bo‘lishlari kerak.
«Ona tili» darslarida o‘quvchilarni mustaqil va ijodiy fikrlashga yo‘naltirish
lozim.   Shuning   uchun   ushbu   dastur   va   u   asosida   yaratilajak   darsliklarda
grammatik   qoidalarni   yodlatishdan   voz   kechish,   ijodiy   tafakkur   tarzini
shakllantirish, dars  va mashg‘ulotlarni  o‘quvchilarning nutqiy malakasini  yuzaga
keltirishga qaratish maqsad qilib olindi.
Ona tili ta'limi oldida quyidagi bosh maqsad turadi: ona tili mashg‘ulotlari
bolalarda   ijodiylik,   mustaqil   fikrlash,   ijodiy   fikr   mahsulini   nutq   vaziyatiga   mos
ravishda   og‘zaki   va   yozma   shakllarda   to‘g‘ri,   ravon   ifodalash   ko‘nikmalarini
shakllantirish va rivojlantirishga qaratilishi lozim.
Og‘zaki   nutq   madaniyatini   egallash,   unga   xos   xususiyatlarni   bilish;
o‘quvchilarni   gap   va   nutqni   grammatik,   orfografik,   stilistik   jihatdan   adabiy   til
me'yorlariga   rioya   qilgan   holda   tuzishga   o‘rgatish.   Og‘zaki   nutqni   rivojlantirish
uchun   o‘quvchilar   lug‘at   boyligini   izchil   oshirib   borish,   gapning   sintaktik
tuzilishiga   oid   bilimlarni   amaliy   jihatdan   egallash,   nutq   birliklari   o‘rtasidagi
mantiqiy   uyg‘unlikni   ta'minlashga   oid   malakalarni   rivojlantirish,   yangi   harf-
tovushga   bog‘lab   tavsiya   etilgan   so‘zlar   ma'nosini   o‘quvchilar   to‘liq   anglashiga
erishish, rasm asosida o‘zaro bog‘langan kichik hikoyalar tuzishga o‘rgatish.
Lug‘at   ustida   ishlash.   O‘quvchilar   nutqini   boyitish,   ular   nutqida   kam
qo‘llaniladigan so‘zlarni alohida yozdirib borish, dars jarayonida lug‘at daftaridagi
so‘zlarning ishlatilishiga e'tibor berish bilan qo‘shib olib borilish.
Sinfdan tashqari o‘qish uchun hajm va mazmun jihatidan 1-sinf Alifbe davri
uchun   mos   ertak,   hikoya,   masal   kabilarni   to‘g‘ri   tanlash   va   o‘qish.   O‘qigan
asarlaridagi   qahramonlar   xatti-harakatini,  she'r,   to‘ishmoq,   maqol,  tez   aytishlarni
elementar   baholay   olishi   lozim.   Har   bir   haftaning   oxirgi   o‘qish   darsidan   20
3 daqiqasi   sinfdan   tashqari   o‘qish   uchun   ajratiladi.   Sinfdan   tashqari   o‘qish
mashg‘ulotlari uchun sinf kutubxonasini tashkil qilish lozim.
O‘quvchilarni   sinfdan   tashqari   o‘quv   materiali   bilan   tanishtirishda   ifodali,
jonli   nutq   sharoiti,   pedagogik   mahorat   va   artistlik   ko‘maklarini   uyg‘un   qo‘llash
lozim.
Sinfdan   tashqari   o‘quv   mashg‘ulotlarida   o‘quvchilarning   ota-ona   yoki
o‘qituvchi   ko‘magida   o‘rgangan   she'r,   hikoya   va   ertaklaridan   namuna   aytib
berishlari, uyda bolani kitobga havas uyg‘otuvchi muhit yaratishga erishish.
Boshlang‘ich   sinflarda   ona   tilini   o‘rgatishdan   asosiy   maqsad   bolalarning
yosh   xususiyati   va   yozma   nutqini,   tafakkurni   o‘stirish,   ularda   bilim   olishga
qiziqishni   o‘stirish,   faollik,   mustaqillik,   mehnatsevarlik,   qiyinchiliklarni   yenga
olish   qobiliyatlarini   o‘stirish   hisoblanadi.   Bolalarning   aqliy   va   nutqiy
qobiliyatlarini   muvaffaqiyatli   o‘stirish   kelgusida   fanlarni   puxta   o‘zlashtirishga
imkoniyat yaratadi.
Boshlang‘ich   sinflarda   fonetika,   grammatika,   to‘g‘ri   yozish   va   nutq
o‘stirishdan beriladigan boshlang‘ich ma'lumotlar o‘rta maktablarda o‘qitiladigan
ona tili va adabiyot sistematik kurslarining materiallari bilan bog‘lanadi va o‘zbek
tilining   turli   tomonlariga   oid   keng   tushunchalarni   qamrab   oladi.   O‘quvchilar
boshlang‘ich   sinflarda   so‘zlarning   fonetik   tarkibi   bilan,   so‘zlarni   bo‘g‘inlarga   va
ma'noli qismlarga bo‘lish bilan, so‘z turkumlari va gap turlari, gap bo‘laklari bilan
Boshlang‘ich   sinflarda   olib   boriladigan   ta'limiy   ishlarning   asosiy
yo‘nalishlaridan biri o‘quvchilarning og‘zaki va yozma nutqini o‘stirish, muomala
odobini shakllantirish hisoblanadi.
O‘quvchilar   nutqini   o‘stirish   ustida   ishlash   savod   o‘rgatishning   birinchi
kunlaridanoq,   o‘qish   va   ona   tili   darslari,   atrofimizdagi   olam,   matematika   va
boshqa   fanlar,   sinfdan   tashqari   mashg‘ulotlar   bilan   bog‘liq   holda   izchillik   bilan
davom   ettiriladi.   Nutqiy   mashqlardan   bog‘lanishli   nutqqa   oid   og‘zaki   va   yozma
mashqlarga alohida ahamiyat beriladi.
O‘quvchilarni   har   bir   darsda   kitob   bilan   ishlashga   (o‘rganilayotgan
mavzuni,   kerakli   qoidani,   mashqni   tezda   to‘ishga,   mashqtopshiriqlarini   tartibi
4 bilan izchil bajarishga) bajarilayotgan mashqning maqsadini (nimaga o‘rgatishini)
tushunishga o‘rgatish kerak.
Tadqiqot   maqsad   va   vazifalari.             Umumta‘lim   maktablarining   ona   tili
darsliklarida   leksik   bilimlarning   berilishi,   ularni   taxlil   qilish   hamda   yangi
pedagogik   texnologiyalar   orqali   darslarni   tashkil   etish   orqali   barkamol   avlodni
tarbiyalash   maqsad   qilib   qo‘yilgan.   Zero,   2014-yil   qabul   qilingan   ―Sog‘lom
bola   yili   davlat   dasturining   71-bo‘limida   prezidentimiz   tomonlaridan‖
tahkidlanganidek   Boshlang‘ich   sinflarda   o‘qitish   sifatini   yaxshilash   chora-	
‖
tadbirlarini   amalga   oshirish,o‘qitishning   o‘yinli   shakllaridan   keng   foydalanish
zarur .   Shu   nuqtai   nazardan   kelib   chiqqan   xolda,   tadqiqotda   leksik   bilimlar	
‖
berishning   o‘ziga   xos   yo‘llari   turli   o‘yin   shakllari   orqali   dars   ishlanmalari
ko‘rinishida o‘z aksini to‘gan. Tadqiqotning vazifalari sifatida quyidagilar ehtirof
etilgan:
  1.Boshlang‘ich sinf ona tili darsliklariga kiritilgan badiiy matnni shakllantiruvchi
ayrim leksik vositalar xaqida nazariy mahlumot berish
2.   Leksik   vositalarni   o‘rgatish   jarayonida   didaktik   o‘yinlardan   foydalanish
o‘quvchilarni   ijodiy   fikrlashga   o‘rgatuvchi   vosita   ekanligini   ilmiy   jihatdan
asoslab berish
3.Omonim(shakldosh),   sinonim(ma‘nodosh),   antonim(zid   ma‘noli)   va   tarixiy
so‘zlarni   yangi   pedagogik   tenologiyalar   orqali   o‘qitsh   uslubiyotini   dars
ishlanmalari   shaklida   tadqiq   etish.   Shu   orqali   o‘quvchilar   lug‘at   boyligini
oshirish, ularda ravon, chiroyli nutq malakalarini shakllantirish.
      Tadqiqotning   asosiy   masalalari   va   farazlari   Tadqiqot   Muqimiy   nomidagi
Qo‘qon   davlat   pedagogika   instituti   ―Boshlang‘ich   ta‘lim   metodikasi	
‖
kafedrasining   ―Uzluksiz   ta‘limning   ilmiy   va   metodik   asoslari   ilmiy-amaliy	
‖
muammosi rejasi asosida amalga oshirilgan.
      Ishning   nazariy   va   amaliy   natijalari   Qo‘qon   davlat   pedagogika   instituti
bakalavriat   talabalari,   umumta‘lim   maktablarining   boshlang‘ich   sinf
o‘qituvchilari   uchun   nashr   ettirilgan   ―O‘quvchilarni   og‘zaki   nutqini   o‘stirish	
‖
mavzuidagi o‘quv-uslubiy qo‘llanmada o‘z aksini topgan.
5    Mavzu bo‘yicha qisqacha adabiyotlar ro‘yxati.
        Ishda   asosan   boshlang‘ich   sinflar   uchun   nashr   ettirilgan   va   amalda
qo‘llanilayotgan   ―ona   tili   darsligidan   foydalanildi.   Ishning   nazariy   tomonini‖
yoritishda   A.Nurmonov,   N.Maxmudov,   M.Asqarova   ,   SH.Raxmatullaevlarning
darsliklariga tayanib fikr yuritildi.
   Tadqiqotda qo‘llanilgan uslublarning qisqacha tavsifi.
6 1-bob.  Badiiy matnni shakllantiruvchi leksik vositalar
1.1.Omonim so’zlar
Badiiy   matnni   shakllantiruvchi   lekslk   vositalar   xilma-xil   xususiyatlarga   egadir.
Ular   asosan   omonim   sinonim     tarixiy   va   arxaik   so‘zlardan   iborat   Bu   leksik
vositalardan   3-   sinf   o‘qish   kitobi   (M.   Umarova,   SH.   Xakimov   O‘qish   kitobi
umumta‘lim   maktabiarininig   3-sinf   darslik   Toshkent.   Ma‘naviyat.   2012   yil   296-
bet)  matnlarida keng   foydalanilgan Biz ishning ushbu bo‘limida leksik vositalar
va   ularning   o‘ziga   xos   xususiyatlari   shaklida   adabiyotlardagi   fikrlarga   suyangan
holda tahlilga beramiz. 1
     Tildagi ayrim so‘zlar shakliy jihatdan, ayrimlari ma‘no jihatdan, bir xillari esa
talaffuzi  jihatidan o‘xshash bo‘ladi. Ayrim  so‘zlarning ma‘nolari  esa bir  – biriga
qarama – qarshi bo‘ladi. Ana shu xususiyatlarga ko‘ra so‘zlar quyidagi guruhlarga
bo‘linadi.
      Omonimlar (grekcha omos bir xil, onomo yoki onumo onom degani – talaffuzi
va yozilishi bir hil, ammo ma‘nosi har xil bo‘lgan so‘zlardir: yuz  (ot) – yuz (son),
tut (daraxt) – tut (harakat).
            Omonimlar   bir   xil   so‘z   turkumiga   ham,   har   xil   so‘z   turkumiga   ham   oid
bo‘lishi   mumkin:   ot   –  ism,   ot   –   hayvon.   Bunda   ikkalasi   ham   bir   so‘z   turkumiga
oiddir.   Bir   turkum   doirasidagi   omonimlar   qo‘shimchalar   qabul   qilganda   ham
omonimligini saqlab qolaveradi .
               Omonimlar  va ko‘p ma‘noli  so‘zlarni  o‘zaro farqlash zarur. Ko‘p ma‘noli
so‘zlar   qancha   ma‘noga   gea   bo‘lmasin,   bu   ma‘nolar   o‘zaro   bog‘langan   bo‘ladi.
SHu hususiyat ko‘p ma‘noli so‘zni omonimlardan farqlaydi. Omonimlar boshqa –
boshqa  so‘zlar bo‘lgani uchun ularning ma‘nolari o‘rtasida bog‘lanish bo‘lmaydi.
Ko‘p ma‘noli so‘zlar ma‘nolari  o‘rtasidagi  aloqa uzilsa, omonim vujudga keladi:
kun     -   quyosh   (ko‘chma   ma‘no   ),   kun   –   sutkaning   quyosh   bilan   yoritiladigan
yorug‘ qismi (ko‘chma ma‘no); dam – nafas (o‘z ma‘no), dam – bosqon (ko‘chma
1
  Qosimova K. Ona tili. 2-sinf uchun darslik. 10-nashr. -T.; “O’qituvchi” 
7 ma‘no   );   ko‘k   –   rang   (o‘z   ma‘no   ),   ko‘k   -   osmon   (ko‘chma   ma‘no).   hozirgi   bu
so‘zlar o‘zaro omonimdir. Omonimlarning quyidagi turlari mavjud: 1) leksik
(lug‘aviy ) omonimlar so‘zlar o‘rtasidagi omonimlikdir. Soch – a‘zo, soch –
harakat, oq – rang, oq – harakat.
2) frazeologik omonimlar iboralar, ya‘ni ko‘chma ma‘noli, tasirchanlikka ega
bo‘lgan birikmalar o‘rtasidagi omonimlikdir: boshga ko‘tarmoq – e‘zozlamoq,
boshga ko‘tarmoq – to‘polon qilmoq.
3) gramatik omonimlar ikki xil bo‘ladi: a) morfologik omonimlar qo‘shimchalar 4
o‘rtasidagi omonimlikdir: to‘kin dasturhon (sifat yasovchi ) – ekin (ot yasovchi); b)
sintaktik   omonimlar   so‘z   birikmalari   yoki   gaplar   o‘rtasida   bo‘ladi   :   so‘z
birikmalarinig   omonimligi:   yolg‘ondan   hayron   bo‘lmoq,   (yolg‘on   gapdan   hayron
bo‘lmoq) - yolg‘ondan hayron bo‘lmoq (yolg‘ondakamiga hayron bo‘lmoq).
     Til birliklarining ifoda rejasida teng kelish hodisasi omonimiya deyiladi. Bu 
hodisa nafaqat so‘zlarda, balki, grammatik birliklarda ham uchraydi.           Talaffuzi
va yozilishi bir hil, lekin ma‘nosi har xil bo‘lgan so‘zlar leksik 
omonimlardir.               Masalan:   o‘t   (olov)   –   o‘t   (o‘simlik),   kamar   (qayish,   qo‘ndan
ishlangan   belbog‘)   –   kamar   (daryo,   tog‘larda   suv   o‘yib   ketgan   chuqur   joy)   va
hokazo. 
       Leksik omonimlarning ikki hil turi mavjud: 1) Omoifodalar (omonimlar), 2) 
Omoshakllar (omoformalar).
      Omoifodalar – shakli bir hil, ma‘nolari har xil bo‘lgan so‘zlardir. Odatda, ular 
bir xil so‘z turkumiga mansub bo‘ladi, shuning uchun omoifodalar nutqda turli 
qo‘shimchalar bilan qo‘llanganda ham omonimlik hususiyatni saqlab qoladi. 
Masalan, ot (ism ma‘nosida) – otim, oting, oti, otni, otga tarzida turlansa, ot 
(hayvon ma‘nosida) ham aynan shunday turlanadi: otim, oting, oti, otni, otga. 
       Bunday omonimlar ba‘zan har xil so‘z turkumiga mansub bo‘lishi ham 
8 mumkin. Buning uchu ular Grammatik shakllanish (qo‘shimcha olish) hususiyatiga
ega bo‘lmaslik kerak. Masalan, albatta (ravish – albatta boraman) – albatta (modal 
so‘z – Albatta, boraman) yoki balki (zidlov bog‘lovchisi) – balki (modal so‘z –
Balki,   kelmas).   Tabiiy   (sifat   –   tabiiy   tola)   –   tabiiy   (modal   so‘z:   Bu   gapni   sizga
aytmasligi, tabiiy).
              Omoshakllar   –   ayrim   grammatik   shakllardangina   (ya‘ni,   biror   qo‘shimcha
olganda) teng keladigan so‘zlardir. Masalan:  soz (ot, musiqa asbobining nomi)  –
soz   (sifat,   yaxshi),   burun   (ot,   kishi   organizmining   nomi)   –   burun   (payt   ravishi,
ilgari),   tut   (ot,   daraxt   mevasi)   –   tut   (fe‘l,   ushla).   Ko‘rinib   turibdiki,   omoshakllar
har   xil   so‘z   turkumlari   doirasida   yuzaga   keladi   hamda   qo‘shimcha   qo‘shilishi
bilan o‘zining omonimlik hususiyatini  yo‘qotadi, chunki so‘zlar turkum jihatidan
har   xil   bo‘lgani   uchun   turli   qo‘shimcha   oladi.   Omoshakllar   omoleksemalar   deb
ham yuritiladi.
        Omoshakllar ot va fe‘l,  ot va sifat, ot va ravish, son va ot, (qirq – son – qirq
– marosim  nomi  ), sifat  va ot  (yupqa – sifat  – yupqa ovqatning nomi  )  o‘rtasida
yuzaga keladi. Albatta, tilimizda ot va fe‘l turkumiga mansub omoleksemalar ko‘p
uchraydi.
          O‘zbek tilida omonimlar ikkitadan tortib oltitagacha bo‘lishi mumkin. Tilda
omonimlar quyidagi yo‘llar bilan yuzaga keladi:
            1.   Tilda   azaldan   mavjud   bo‘lgan   so‘zlarning   ayrim   shakllari   tasodifan   teng
bo‘lib qoladi. Masalan: ot, yoz, yong, yot, shim, qo‘y, osh, ter kabilar.
            2.Bir   ma‘noli   so‘z   ma‘no  ko‘chish   oqibatida  ko‘p  ma‘noli   so‘zga   aylanadi,
keyinroq, ma‘nolar o‘rtasidagi bog‘lanish unutilib bir so‘z negizida ikkita leksema
paydo   bo‘ladi.   Kun   (quyosh)   –   kun   (sutka),   kengash,   sovuq,   issiq,   doira   va
boshqalar.
           3.Boshqa   tildan o‘zlashtirilgan so‘zlar o‘zaro shaklan teng bo‘lib qoladi. A)
boshqa   tildan   kirgan   so‘z   va   o‘z   qatlamga   oid   so‘z:   bog‘     (mevazor,   tojikcha)   –
bog‘   (tugun,   o‘zbekcha),   sham‘a   (imo-ishora,   arabcha)   –   sham‘a   (choy   quyqasi,
o‘zbekcha),   avra   (kiyimning   yuza   tomoni,   tojikcha)   –   avra   (bosh   ko‘zini
9 aylantirib, o‘z so‘zini o‘tkazmoq, o‘zbekcha).
      4. So‘z yasalishi natijasida omonimlar hosil bo‘ladi: otliq (ot mingan suvori) –
otliq (ismli, nomli), bo‘ydor (bo‘yi odatdan ortiq) – bo‘ydor (hidi o‘tkir), romchi
(rom   yasovchi   )   –   romchi   (folbin   ),     qirq   (son   )   –   qirq   (marosim   nomi)   va
boshqalar.
            Nutqimizda   omonimlarga   yondosh   bo‘lgan   omafon   va   omograf   sozlar   ham
mavjud.
      Omafonlar – talaffuzi bir xil yozilishi har xil bo‘lgan so‘zlardir. Masalan,  to‘n
(kiyim ) – ton  (tovush toni ), to‘rt (son ) – tort (konditer mahsuloti).
           Omograflar – yozilishi bir xil, talaffuzi har xil bo‘lgan so‘zlardir. Masalan,
tok   (uzum   )   –   tok   (elektor   toki   ),   tom   (uyning   tepa   qismi   )   –   tom   (jild   ),   ton
(bo‘yniga olmaslik ) – ton (ohang ).
             Omonimlarni  ko‘p ma‘noli  so‘zlardan farqlash kerak. Chunki  ularning har
ikkisi   shaklan   bir   hil   bo‘ladi   va   birdan   ortiq   ma‘no   ifodalaydi.   Farq   shundaki,
omonimlar   shaklan   bir   hil   bo‘lgan   alohida   so‘zlar   bo‘lsa,   ko‘p   ma‘noli   so‘zlar
aynan bir so‘zning turli ma‘nolaridir.
                Omonimlar   badiiy   adabiyotda   tajnis   san‘atini   yaratishda,   askiya   va
payrovlarda qo‘llaniladi.
Omonim – shakldosh so‘zlar
Talaffuzi va yozilishi bir xil ammo ma‘nosi har hil bo‘lgan so‘zlar
Yo   rab   ul   shahdu   shakar   yo   labdurur,   Yo   magar   shahdu   shakar
yolabdurur, Jonima payvasta novak otqali,
G‘amza o‘qin qoshig‘a yolabdurur.     ( A. Navoiy)
1. Yoki labdir-(birinchi misrada)
2. Yalabdimikan-(ikkinchi misrada )
3. Yoylabdi (o‘qni)-(to‘rtinchi misrada)
Tiyg‘i ishqi yarosidur butmagan,
Dardini har kimga aytib butmagan,
Hajr sahrosida ohim o‘tidin,
10 Onda gul yohud giyohe butmagan.        ( A. Navoiy)
1. Bitmagan – tuzalmagan- ma‘noda
2. Tugatmagan- ma‘noda
3. O‘smagan- ma‘noda
La‘lidin jonimg‘a o‘tlar yoqilur,
Qoshi qaddimni jafodin yo qilur,
Men vafosi va‘dasidin shodmen,
Ul vafo bilmanki qilmas yo qilur.              ( A. Navoiy)
1. O‘t yoqiladi- ma‘noda (birinchi misrada)
2. Qaddimni dol qiladi , egadi- ma‘noda (ikkinchi misrada ) 3. Qiladi yo qilmaydi-
ma‘noda (to‘rtinchi misrada) Yomonlikni tashlab yaxshilik sari o‘t,
Chaman kibi sahroda ham ko‘karar o‘t,
Bilib qo‘yki yoningda turgan do‘sting,
Bir kun kelib yondirar misoli o‘t.                    ( A Navoiy)
1. O‘sha tomonga o‘t- ma‘noda (birinchi misrada)
2. O‘simlik, maysa- ma‘noda (ikkinchi misrada )
3. Olov- ma‘noda (to‘rtinchi misrada)
Qil (soch tolasi) – qil (harakat)
Qo‘y (hayvon) – qo‘y (fe‘l)
Yoz (fasl) – yoz (fe‘l)
Is (hid) – is (o‘rgimchak ini)
Rasm (odat) – rasm (surat)
Dam (nafas) – dam (hordiq) – dam (bosqon)
Tush (pastga tush) – tush (pardoz ashyosi) - tush( uxlaganda ko‘riladi) Oshiq (ot) –
oshiq (sifat)
11 Och ( sifat)- och (fe‘l)
Yosh (ko‘z yoshi) – yosh ( umr o‘lchovi) 1
Tut (daraxt) – tut (harakat)
Yuz (bashara) – yuz (son)
Oq (rang ) – oq (harakat)
Soch ( a‘zo) – soch (harakat)
Omonimlar.   Omonimlar   talaffuz   va   yozilishiga   ko‘ra   bir   xil,   ammo   anglatgan
ma‘nosiga  ko‘ra turli xil  bo‘ladi. Omonim  so‘zi  grekcha bo‘lib, bir xil demakdir.
Omonimlar,   asosan,   bir   so‘zdagi   ko‘p   ma‘nolilik,   turli   so‘zlardagi   fonetik
o‘zgarishlar,   boshqa   tillardan   so‘z   o‘zlashtirish   natijasida   hosil   bo‘ladi.   Masalan:
sir – davlat siri, oynaning siri, kostrulning siri; ot – ism, hayvon, atama, fe‘l kabi.
Omonimlar   badiiy   adabiyotda,   og‘zaki   nutqda,   ayniqsa,   askiyada   so‘z   o‘yini,
qochiriq   ma‘nolarni   ifodalash   uchun   keng   qo‘llaniladi.   SHuningdek,   o‘zbek
adabiyotida   omonim   so‘zlar   qofiyasiga   asoslangan   tuyuq   janri   ham   mavjud.
Sinonimlar.   Sinonimlar   yozilishi   va   talaffuzi   jihatidan   turlicha,   anglatadigan
ma‘nolari   esa   o‘zaro   yaqin   bo‘lgan   so‘zlardir.   Sinonimlar   tushuncha   ifodalashda
bir-biriga qanchalik yaqin bo‘lsalar ham, ma‘no nozikligini ifodalashda bir-biridan
farq qiladi. Masalan:  odam, inson, kishi, kimsa, bashar, shaxs so‘zlarini har doim
ham biri o‘rnida ikkinchisini  qo‘llab bo‘lmaydi. Osmon, ko‘k, havo, falak, samo,
gardun   so‘zlari   ham   ma‘no   qirralari   va   qo‘llanish   uslubi   hamda   doirasi   jihatidan
o‘zaro farqlanadi. Sinonim  so‘zlar  majmuiga sinonimik qator  deyiladi. Sinonimik
qatorni   tuzishda   ma‘nosiga   ko‘ra   betaraf   bo‘lgan   so‘z   asos   qilib   olinadi.
SH.Rahmatullaev tomonidan tuzilgan («O‘zbek tili omonimlarining izohli lug‘ati»
(Toshkent,   1984)   dan   tildagi   mazkur   birliklar   to‘g‘risida   ham   nazariy,   ham
amaliyotda qo‘l keladigan ma‘lumotlar olishimiz mumkin. 2
Olimning   ta‘kidlashicha,   bir   til   doirasida   so‘zlarning   shakliy   o‘xshashligi,
metonimiyaga   uchrashi,   ma‘no   tarqqiyotida   o‘zgarishlar,   o‘sishlar   ro‘y   berishi,
2
  Qosimova K. Ona tili o’qitish metodikasi. -T.: «Nosir», 2009.
12 o‘zga   tillardan   birliklar   qabul   qilinishi   kabi   omillar   omonimlarning   yuzaga
kelishiga   sabab   bo‘ladi.   Masalan,   ushbu   lug‘atdan   dam   so‘zi   haqida   quyidagi
ma‘lumotlarga ega bo‘lamiz:
1. ot –  havo ; 2. ot - temirchilik atamasi; 3. ot- lahza, nafas ; 4. bog‘lovchi –  dam..,
dam. ; 5. ot- tig’, o’tkir joy, yuz;       6. predikativ so‘z –  dim  ma‘nolarida kelgan ( R
a   h   m   a   t   u   l   l   a   ye   v     SH.   O‘zbek   tili   omonimlarining   izohli   lug‘ati.-Toshkent,
1984, 49-50-betlar). Lug‘atdagi maqolalar statistikasi ham leksemalarning mazkur
turkumi   haqida   ba‘zi   fikrlarga   kelishga   asos   bo‘ladi.   «Lug‘at»da   berilgan   497
omoifodaning 372 tasi ikki omoleksemali, 93 tasi uch omoleksemali, 21 tasi to‘rt
omoleksemali, 7 tasi besh omoleksemali va 4 tasi olti omoleksemali bo‘lib, 1160
dan ortiq leksemani birlashtiradi» ( R a h m a t u l l a ye v  SH.  Yuqoridagi lug‘at,
13-14-betlar)   Tildagi   omonimlarning   ozligi   yoki   ko‘pligi,   bir   maqolada   2   tadan
tortib   6   tagacha   ma‘noning   farqlanishi   tilimiz   uchun   ijobiy   hodisami   yoki
salbiymi,   bu   haqda   shu   o‘rinda   bir   narsa   deb   bo‘lmaydi.   Ammo   ayrim   so‘z
shakllarining   ma‘nolarida   farqlanishini   ko‘rsata   olishda   mazkur   tipdagi
lug‘atlarning xizmatini e‘tirof etish maqsadga muvofiqdir.
Qo`shimchalar   omonimiyasi.   Semantik   tomondan   o`zaro   bog`liq   bo`lmagan,
turli   ma'nolarni   bildiruvchi   har   xil   qo`shimchalarning   tashqi   jihatdan   bir   xil
bo`lishi   qo`shimcha   omonimiyasi   deyiladi.   Masalan:   yotoq,   o`roq,   qo`rqoq,
qochoq   so`zlaridagi   -oq   qo`shimchasi   fonetik   tomondan   o`xshash   bo`lsa   ham,
bular to`rtta har xil qo`shimchadir.
Qo`shimchalar   omonimiyasi  turli  tipdagi  ergash   morfemalar   orasida  uchraydi:   1.
So`z yasovchi qo`shimchalarning o`z doirasida: to`plam (-m qo`shimchasi harakat
natijasi   oti   yasaydi),   o`rim   (-im   qo`shimchasi   prosess   nomi   yasaydi).   2.   So`z
yasovchi   qo`shimcha   bilan   shakl   yasovchi   qo`shimcha   orasida:   tinchi   (-i   fe'l
yasovchi   qo`shimchasi   u   tinchidi ;   uchinchi   shaxsni   ko`rsatuvchi   egalik
qo`shimchasi   -i   ham   shu   formada   bo`ladi   -kitobi).   3.   SHakl   yasovchi
qo`shimchalarning o`z doirasida:  oqish – sifat  (-ish belgining   o`zligini bildiradi),
chopish – fe`l (-ish fe'lning funksional shaklini hosil qiladi.)
4.   Omonim   qo`shimchalar   urg`u   orqali   farqlanadi:   urg`uli   -ma   qo`shimchasi   ot,
13 sifat yasaydi, urg`usiz -ma qo`shimchasi fe'l yasaydi va h.k.
Qo`shimchalar   omonimiyasi   hodisasining   o`ziga   xos   xususiyatlari   M.   Jo`raboeva
tomonidan tadqiq etilgan.
Yosh (ko‘z yoshi) – yosh ( umr o‘lchovi) 1
Tut (daraxt) – tut (harakat)
Yuz (bashara) – yuz (son)
Oq (rang ) – oq (harakat)
Soch ( a‘zo) – soch (harakat)
Omonimlar.   Omonimlar   talaffuz   va   yozilishiga   ko‘ra   bir   xil,   ammo   anglatgan
ma‘nosiga  ko‘ra turli xil  bo‘ladi. Omonim  so‘zi  grekcha bo‘lib, bir xil demakdir.
Omonimlar,   asosan,   bir   so‘zdagi   ko‘p   ma‘nolilik,   turli   so‘zlardagi   fonetik
o‘zgarishlar,   boshqa   tillardan   so‘z   o‘zlashtirish   natijasida   hosil   bo‘ladi.   Masalan:
sir – davlat siri, oynaning siri, kostrulning siri; ot – ism, hayvon, atama, fe‘l kabi.
Omonimlar   badiiy   adabiyotda,   og‘zaki   nutqda,   ayniqsa,   askiyada   so‘z   o‘yini,
qochiriq   ma‘nolarni   ifodalash   uchun   keng   qo‘llaniladi.   SHuningdek,   o‘zbek
adabiyotida   omonim   so‘zlar   qofiyasiga   asoslangan   tuyuq   janri   ham   mavjud.
Sinonimlar.   Sinonimlar   yozilishi   va   talaffuzi   jihatidan   turlicha,   anglatadigan
ma‘nolari   esa   o‘zaro   yaqin   bo‘lgan   so‘zlardir.   Sinonimlar   tushuncha   ifodalashda
bir-biriga qanchalik yaqin bo‘lsalar ham, ma‘no nozikligini ifodalashda bir-biridan
farq qiladi. Masalan:  odam, inson, kishi, kimsa, bashar, shaxs so‘zlarini har doim
ham biri o‘rnida ikkinchisini  qo‘llab bo‘lmaydi. Osmon, ko‘k, havo, falak, samo,
gardun   so‘zlari   ham   ma‘no   qirralari   va   qo‘llanish   uslubi   hamda   doirasi   jihatidan
o‘zaro farqlanadi. Sinonim  so‘zlar  majmuiga sinonimik qator  deyiladi. Sinonimik
qatorni   tuzishda   ma‘nosiga   ko‘ra   betaraf   bo‘lgan   so‘z   asos   qilib   olinadi.
SH.Rahmatullaev tomonidan tuzilgan («O‘zbek tili omonimlarining izohli lug‘ati»
(Toshkent,   1984)   dan   tildagi   mazkur   birliklar   to‘g‘risida   ham   nazariy,   ham
amaliyotda qo‘l keladigan ma‘lumotlar olishimiz mumkin.
Olimning   ta‘kidlashicha,   bir   til   doirasida   so‘zlarning   shakliy   o‘xshashligi,
14 metonimiyaga   uchrashi,   ma‘no   tarqqiyotida   o‘zgarishlar,   o‘sishlar   ro‘y   berishi,
o‘zga   tillardan   birliklar   qabul   qilinishi   kabi   omillar   omonimlarning   yuzaga
kelishiga   sabab   bo‘ladi.   Masalan,   ushbu   lug‘atdan   dam   so‘zi   haqida   quyidagi
ma‘lumotlarga ega bo‘lamiz:
1. ot –  havo ; 2. ot - temirchilik atamasi; 3. ot- lahza, nafas ; 4. bog‘lovchi –  dam..,
dam. ; 5. ot- tig’, o’tkir joy, yuz;       6. predikativ so‘z –  dim  ma‘nolarida kelgan ( R
a   h   m   a   t   u   l   l   a   ye   v     SH.   O‘zbek   tili   omonimlarining   izohli   lug‘ati.-Toshkent,
1984, 49-50-betlar). Lug‘atdagi maqolalar statistikasi ham leksemalarning mazkur
turkumi   haqida   ba‘zi   fikrlarga   kelishga   asos   bo‘ladi.   «Lug‘at»da   berilgan   497
omoifodaning 372 tasi ikki omoleksemali, 93 tasi uch omoleksemali, 21 tasi to‘rt
omoleksemali, 7 tasi besh omoleksemali va 4 tasi olti omoleksemali bo‘lib, 1160
dan ortiq leksemani birlashtiradi» ( R a h m a t u l l a ye v  SH.  Yuqoridagi lug‘at,
13-14-betlar)   Tildagi   omonimlarning   ozligi   yoki   ko‘pligi,   bir   maqolada   2   tadan
tortib   6   tagacha   ma‘noning   farqlanishi   tilimiz   uchun   ijobiy   hodisami   yoki
salbiymi,   bu   haqda   shu   o‘rinda   bir   narsa   deb   bo‘lmaydi.   Ammo   ayrim   so‘z
shakllarining   ma‘nolarida   farqlanishini   ko‘rsata   olishda   mazkur   tipdagi
lug‘atlarning xizmatini e‘tirof etish maqsadga muvofiqdir.
Qo`shimchalar   omonimiyasi.   Semantik   tomondan   o`zaro   bog`liq   bo`lmagan,
turli   ma'nolarni   bildiruvchi   har   xil   qo`shimchalarning   tashqi   jihatdan   bir   xil
bo`lishi   qo`shimcha   omonimiyasi   deyiladi.   Masalan:   yotoq,   o`roq,   qo`rqoq,
qochoq   so`zlaridagi   -oq   qo`shimchasi   fonetik   tomondan   o`xshash   bo`lsa   ham,
bular to`rtta har xil qo`shimchadir.
Qo`shimchalar   omonimiyasi  turli  tipdagi  ergash   morfemalar   orasida  uchraydi:   1.
So`z yasovchi qo`shimchalarning o`z doirasida: to`plam (-m qo`shimchasi harakat
natijasi   oti   yasaydi),   o`rim   (-im   qo`shimchasi   prosess   nomi   yasaydi).   2.   So`z
yasovchi   qo`shimcha   bilan   shakl   yasovchi   qo`shimcha   orasida:   tinchi   (-i   fe'l
yasovchi   qo`shimchasi   u   tinchidi ;   uchinchi   shaxsni   ko`rsatuvchi   egalik
qo`shimchasi   -i   ham   shu   formada   bo`ladi   -kitobi).   3.   SHakl   yasovchi
qo`shimchalarning o`z doirasida:  oqish – sifat  (-ish belgining   o`zligini bildiradi),
chopish – fe`l (-ish fe'lning funksional shaklini hosil qiladi.)
15 4.   Omonim   qo`shimchalar   urg`u   orqali   farqlanadi:   urg`uli   -ma   qo`shimchasi   ot,
sifat yasaydi, urg`usiz -ma qo`shimchasi fe'l yasaydi va h.k.
Qo`shimchalar   omonimiyasi   hodisasining   o`ziga   xos   xususiyatlari   M.   Jo`raboeva
tomonidan tadqiq etilgan.
        Boshlang‘ich     sinf     ona   tili     darsliklariga     nazar     tashlaydigan     bo‘lsak
omonimlar     uchun     juda     kam     mashqlar     ajratilgan.   2-3   sinf   darsliklarida     bu
mavzu  deyarli  ko‘zga   5
tashlanmaydi, lekin  4-sinf  ona tili  darsligida  omonim
so‘zlarni  uchratishimiz  mumkin.
Masalan: 263-mashq. Birikmalarni  o‘qing.
   ko‘m-ko‘k   o’t                          ariqdan   o’t
   minishli   ot  koptokni   ot
  Bir  xil  shakldagi so‘zlarni   ma‘nosini  ayting.  Nimasi  bilan  farq  qiladi?
      Ko‘rib     turganimizdek     omonimlar     ko‘rsatib     qo‘yilgan,     lekin     juda     sodda
omonimlar   chunki   boshlang‘ich   sinflarda omonimlarni   o‘rganish   o‘quvchida
birmuncha     qiyinchiliklarni     yuzaga     keltirishi     mumkin,   natijada     o‘quvchi
tushunmay   darsga   qiziqishi   susayishi    mumkin. SHuning   uchun   juda   sodda,
qisqa  to‘xtalib  o‘tilgan.
1.2 Sinonim so’zlar
    Sinonimlar (grekcha sinonomos yoki sinonomon – bir nomli degani) – shakli har
xil bo‘lsa ham, ma‘nolari bir – biriga yaqin bo‘lgan so‘zlardir. Sinonim so‘zlar bir
hil   predmetlarni   (ovqat,   osh,   taom),   predmetning   bir   hil   belgisini   (ishchan,
harakatchan, tirishqoq), bir hildagi harakatni (asramoq, saqlamoq) bildiradi. 
       Bunday so‘zlar ikki yoki undan ortiq so‘zdan iborat bo‘lgan sinonimik qatorni
tashkil   etadi.   Bu   qatordagi   ma‘nosi   betaraf   bo‘lgan,   ko‘p   qo‘llaniladigan   so‘z
asosiy so‘z (dominanta, bosh so‘z) deb ataladi: chiroyli, go‘zal, ko‘hliq.
     Ko‘p ma‘noli so‘zlar ko‘chma ma‘nosida boshqa so‘zlar bilan sinonim bo‘lishi
mumkin:   hayoli,   andishali,   oriyatli,   iboli   (sifat);   yuz,   bet,   aft,   bashara,   turq,
chehra, oraz, jamol (ot); gapirdi, so‘zladi (fe‘l).
16            Tildagi o‘zlashma (boshqa tildan kirgan) so‘zlar o‘zbekcha so‘zlar bilangina
emas, balki o‘zaro ham  sinonim  bo‘lishi  mumkin: Respublika – jumhuriyat. Tub
so‘zlar yasama so‘zlar bilan sinonim bo‘lishi mumkin: his (tub) – sezgi (yasama),
savol (tub) – so‘roq (yasama). Sinonimik qatordagi so‘zlar eskirishi mumkin: odat,
rasm, urf,  fan  (rasm, odat); iltimos, o‘tinch,  tavollo ; oqsoq, cho‘loq,  lang . 
     Sinonimlarning quyidagi turlari mavjud:
leksik   (lug‘aviy)   sinonimlar.   Bular   ham   ikki   xil   bo‘ladi:   a)   to‘liq   sinonimlar   har
jihatdan   teng   keladigan,   o‘zaro   farq   qilmaydigan,   birining   o‘rnidan   ikkinchisini
bemalol qo‘llash mumkin bo‘lgan sinonimlardir (bular yana leksik dubletlar ham
deb   yuritiladi,   kosmos   –   fazo,   respublika);   b)   ma‘noviy   sinonimlar   ayrim   ma‘no
nozikliklari bilan farq qiladigan, birini ikkinchisini o‘rnida har doim ham qo‘llab
bo‘lmaydigan sinonimlardir: ovqat, taom, yemish, ho‘rak; kuldi, jilmaydi, tirjaydi,
irjaydi, ishshaydi, irshaydi, hoholadi; 2) frazeologik sinonimlar: boshi osmonda –
og‘zi   qulog‘ida   –   do‘ppisini   osmonga   otmoq   (o‘ta   xursand).   3)   grammatik
sinonimlar   ikki   xil   bo‘ladi:   a)   morfologik   sinonimlar:   adabiyotchi   –
adabiyotshunos, keldilar – kelishdi. b) sintaktik sinonimlar erkin so‘z birikmalari
yoki gaplar o‘rtasidagi sinonimlikdir: dala ishlari – daladagi ishlar. Kitobni o‘qidi
–   kitob   o‘qildi.   4)   shartli   sinonimlar   ma‘lum   gap   yoki   matn   ichidagini   o‘zaro
sinonim   bo‘lgan   so‘zlardir:   Nega   kerak   edi   shu   chiroy,   shu   o‘t?   Shu   yoniq
yulduzni   ko‘zga   yashirmoq?   (Hamid.O)   Bu   misoldagi   chiroy,   o‘t,   yoniq   yulduz
so‘zlari o‘zaro shartli sinonimlar hisoblanadi. 3
      So‘zlar   doirasidagi   ma‘nodoshlik   hodisasi   leksik   sinonimiya   deyiladi.   Til
birliklari   ichida   so‘zlardan   tashqari   ibora   va   qo‘shimchalarda   ham   sinonimlik
hodisasi uchraydi.
        Shaklan,  har   xil,  birlashtiruvchi  ma‘nosi  bir   hil  yoki  umumiy  bo‘lgan  so‘zlar
sinonimlar deyiladi. Sinonimlar ma‘nodosh so‘zlar deb ham yuritiladi. Sinonimlar
ikki   so‘zdan   tortib   o‘ntagacha   so‘zni   o‘z  ichiga   oladi.   Masalan,   ish,  yumush;   in,
uya, oshyon; nur, shul‘a, yog‘du, ziyo va boshqalar.
3
  Shojalilov A. va boshq. O’qish kitobi. -T.: «O’qituvchi», 2003
17       Bir   ma‘no   atrofida   birlashuvchi   so‘zlar   yig‘indisi   sinonimik   qator   deyiladi.
Sinonimik   qatordagi   bosh   so‘zga   dominanta   deyiladi.   Dominanta   so‘z   hozirg
adabiy so‘zga mansubligi, hissiy bo‘yoq va uslubga ko‘ra betarafligi, nutqda ko‘p
qo‘llanilishi, zamonaviy qatlamga hosligi bilan harakterlanadi.
      Sinonimlar shaklan har xil bo‘lishi bilan omonimlarga o‘hshasada, ma‘noning
yaqinligi   va   har   doim   bir   xil   so‘z   turkumiga   mansub   bo‘lishi   bilan   ulardan
farqlanadi.
     O‘zbek tilida sinonimiya antonim va omonim kabi boshqa hodisalarga nisbatan
keng   tarqalgandir.   Buni   sinonimlarni   barcha   so‘z   turkumlarida   uchrashi   ham
isbotlaydi.
          Masalan,   baxt,   tol‘e,   iqbol,   saodat   (ot),   bepoyon,   poyonsiz,   cheksiz   (sifat),
hamma, barcha, bari (olmosh), gapirmoq, so‘ylamoq, so‘zlamoq (fe‘l), asta, sekin,
ohista (ravish), ammo, lekin, biroq (bog‘lovchi), kerak, lozim, darkor (modal fe‘l),
balli,   barakalla,   ofarin,   yashavor,   qoyil,   tasanno.   Sinonim   so‘zlar   ma‘nolari
o‘xshash   yoki   bir   xil   bo‘lsada,   ayrim   hususiyatlari   ya‘ni   hissiy   bo‘yoq,   nutq
uslubiga   hoslik,   zamonaviylik,   dealektal   qo‘llanilishi,   ma‘noni   ifodalash   darajasi
kabi   belgilari   bilan   bir   –   biridan   farqlanadi.shunga   ko‘ra   ular   quydagi   turlarga
bo‘linadi:
Ma‘noviy sinonimlar – ma‘noni ifodalash darajasiga ko‘ra bir – biridan farqlanadi.
Bunday   sinonimik   qatordagi   bazi   so‘zlar   belgini   me‘yoriy   darajada   ifodalasada,
boshqalari kuchli yoki kuchsiz daraja bilan ifodalaydi. Masalan, achchig‘lanmoq,
g‘azablanmoq,   qaxrlanmoq;     nam,   ho‘l,   shallabo;   yel,   shabada,   shamol,   bo‘ron
kabi   sinonimik   qatorlarda   belgining   ortib   borishi   kuzatilsa,   yaxshi,   durust,   tuzuk
sinonimik qatorida me‘yorga nisbatan kuchsizlanib borish ifodalangan.
     Uslubiy sinonimlar – so‘zning semantik takibi leksik ma‘nodan tashqari ijobiy
yoki   salbiy   bo‘yoq   bilan   qo‘langan   so‘zlardir.   Masalan,   yuz,   bet,   aft,   bashara,
chehra,   jamol   sinonimik   qatorida   yuz   so‘zi   betaraf,   bet,   aft,   bashara   so‘zlari   esa
salbiy,   chehra,   jamol   so‘zlari   esa   ijobiy   bo‘yoqqa   ega.   Lekin   bu   so‘zlarning
barchasi bir hil ―boshning old qismi  ma‘nosini ifodalaydi.‖
Nutqiy   sinonimlar   nutqning   u   yoki   bu   turiga   hoslanganligi   bilan   o‘zaro
18 farqlanadigan   sinonimlardir.   Masalan,   ozgina,   picha,   sal,   hiyol,   qittay,   jichcha
sinonimik qatorida ozgina nutqning barcha ko‘rinishlarida qo‘llanila olgan holda,
picha, sal, hiyol, qittay, jichcha kabilar faqat so‘zlashuv nutqiga hosdir. Yoki,
boshqa, o‘zga, bo‘lsa qatorida boshqa adabiy nutqda, o‘zga badiiy nutqda bo‘lak –
so‘zlashuv nutqiga hosdir.
  Shartli   (kontekstual)   sinonimlar   –   yakka   olinganda   o‘zaro   sinonim   bo‘lmay,
faqat   ma‘lum   matn   doirasida   sinonimik   munosabatga   kirishuv   so‘zlaridir.
Masalan,   chinni   va   kosa   so‘zlarining   leksik   ma‘nolari   bir   xil   emas.   CHinni
―idish   tovoq   uchun   ishlatiladigan   oq   loyni ,   kosa   esa   ―piyoladan   kattaroq‖
idish ni   ifodalaydi   va   ular   sinonim   bo‘la   olmaydi.   Biroq   ular   matn   doirasida	
‖
sinonimlikni yuzaga keltirish mumkin. Masalan, Holjonbeka hitoy chinnida moy
olib keldi. Hitoy kosalarga suzilgan ovqatning hovuri chiqib qolgan edi.
To‘liq   sinonimlar.   Leksik   (dubletlar)   –   ma‘nolari   o‘zaro   teng   bo‘lib   farqlovchi
semalari   bo‘lmagan   so‘zlardir.   Ba‘zi   adabiyotlarda   ular   absolyut   sinonimlar   deb
ham berilgan. Masalan, so‘roq, savol; nom, ot; habar, darak, agitasiya, tashviqot
va boshqalar.
         Tilda sinonimlar quyidagi yo‘llar bilan yuzaga keladi: 1) Boshqa tildan so‘z
o‘zlashtirish orqali: sevgi (o‘zbekcha) – muhabbat (arabcha), ot (o‘zbekcha) – ism
(arabcha),   yozuvchi   (o‘zbekcha)   –   adib   (arabcha),   ko‘klam   (o‘zbekcha)   –   bahor
(arabcha), o‘qituvchi (o‘zbekcha) – pedagog (ruscha), tilshunoslik (o‘zbekcha) –
lingvistika   (ruscha).   2)   mahalliy   lahja   va   shevalardan   so‘z   olish   orqali:   aka   va
og‘a, yostiq va bolish, narvon – shoti. 3) tilda mavjud so‘zlar asosida so‘z yasash
orqali: vazifa –topshiriq, hotira – esdalik, farq – ayirma. 4) so‘zning yangi ma‘no
kasb etishi  natijasida:  masalan,  o‘rin so‘zi  ma‘no taraqqiyotiga uchragani  uchun
ham joy so‘zi bilan, ham lavozim so‘zi bilan sinonimik qator hosil qiladi: o‘rin –
joy;   o‘rin   –  lavozim.   Demak   ko‘p   ma‘noli   so‘zlar   har   bir   ma‘nosi   bilan  alohida
alohida sinonim  qatorni tashkil  etadi. O‘g‘zaki va yozma nutqda sinonimlarning
katta   amaliy   ahamiyati   bor.   Sinonimlar   nutq   boyligini   oshiradi.   U   til   lug‘at
tarkibining   qanchalik   boy   va   rang   barangligini   ko‘rsatuvchi   belgilardan   biridir.
Sinonimlar   bir   so‘zni   o‘rinsiz   takror   ishlatilishiga   yo‘l   qo‘ymaydi,   uslubning
19 ravonligini ta‘minlaydi. So‘z ma‘nolarini chuqur o‘rganish imkonini beradi.
Tushum   kelishigining   o‘rin-payt,   jo‘nalish,   chiqish   kelishiklari   bilan
sinonimiyasiga ham sinchkovlik bilan qarash lozim.  Mashinani mindim –
mashinaga   mindim   misolida   ikkinchisi   –   jo‘nalish   kelishigining   qo‘llanishi,
e shakni   mindim,   otni   mindim,   mashinani   mindim,   qayiqni   mindim   va,   shu   bilan
birga,   eshakka mindim, otga mindim, mashinaga mindim, qayiqqa mindim   deyish
mumkin   bo‘lgan   holda,   poezdni   mindim,   kemani   mindim,   paroxodni   mindim,
samolyotni   mindim,   vertalyotni   mindim   deyish   odat   emas.   Nega   shunday?
Fikrimizcha,  tushum   kelishigi  ishlatilganda   minish   vositasini   so‘zlovchining  o‘zi
boshqargan,   jo‘nalish   kelishigi   qo‘llanganda   esa   bu   vositani   boshqa   bir   kishi
boshqargan   bo‘lib   chiqadi.   Binobarin,   harakatning   bajarilishida   bu   kabi   farqlar
mavjud   ekan,   ularni   kelishiklar   o‘rtasida   sinonimiya   deb   tushunish   to‘g‘ri
bo‘ladimi yoki ikki xil me‘yoriy holat, debmi? Biz ikkinchisining tarafdorimiz.
Tushum va chiqish kelishiklari munosabati ham tahlil talab:  Nonni yeng – nondan
eng,   nonni   oling   –   nondan   oling.   Nonni   yeng   –   uning   hammasini   yeng,   nondan
yeng   –   bir   qismini   yeng,   nonni   oling   –   turgan   bitta   nonni   oling,   nondan   oling   –
turgan   ko’p   nondan   bir   qismini   oling.   Demak,   ularning   har   ikki   ko‘rnishini   ham
alohida mazmun ifoda etuvchi me‘yoriy holat sifatida e‘tirof etish mumkin.
- ga  ning  tomon, sari  ko‘makchilari bilan sinonimik munosabatga kirishishi yozma
nutq   uchun   asosiy   me‘yor   sanaladi:   Xorazm   Jaloliddin   xayolidek   qiziq   tush,   /
Ta’birga par bermasa na bir pari na bir qush, / Sodda G u r l a n     s a r i   bor,
kelar   bir   bosiq  tovush   :   /"Ko’ngilni   ko’targuvchi  saboni   ko’rmoq  bo’lsang,/  Bor
Amu  b o’ y l a r i g a ,  borgin do’stginam             (O. Matjon).
     Vaqt o‘tishi bilan bu kabi sinonimik munosabatlar o‘rtasidagi ma‘noviy farqlar
tobora   oydinlasha   borayotganini   kuzatamiz:   birlashmaga   boshliq   -   biron
tashkilotning o‘ziga boshliq,  birlashmada boshliq -  tashkilot qaramog‘idagi biron-
bir   bo‘limga   boshliq,   institutda   domla   -   institutdagi   fakultetdan   birida
o‘qituvchilik   qiladi,   institutga   domla   -   ham   grammatik,   ham   uslubiy   jihatdan
me‘yorning buzilishi, shevachilik. Yana qiyoslaymiz:     institutda rektor, institutga
rektor.   Vazifa ifodalash nuqtai nazaridan   rektor  va   domla   so‘zlari bir-biridan farq
20 qilganligi   tufayli,   -ga   va   -da   o‘rtasidagi   sinonimiya   ham   o‘ziga   xos   tarzda
kechmoqda. Uslubiy g‘alizlik ikkinchi holatda sezilmaydi.   Institutni, aytaylik,
universitetdan   ajratib   ko‘rsatishga   xizmat   qilaya‘ti,   xolos.   SHu   o‘rinda   u   qiymat
jihatdan   –ning   ga   teng     kelishi   mumkin:   institutga   rektor,   institutning   rektori.
«O‘zbek   tili   stilistikasi»   kitobida   –da   ning   -   dan   va   orqali   ko‘makchisi   bilan
sinonimik munosabatga kirishishi aytib o‘tiladi va quyidagi misollar keltiriladi:  r a
d i o -d a   e ’lon qildi   –   r a d i o     o r q a l i   e ’lon qildi -    r a d i o- d a n     e’lon
qildi.  Tushunishimizcha , ikkinchi va uchinchi holatda sinonimiya bor. Birinchisi
esa   og‘zaki   nutqdagi   e‘tiborsizlik   natijasi.   Ammo   qo’lda   tarqatdi,   qo’ldan
tarqatdi, qo’l bilan tarqatdi  deyilganda sinonimiya kuzatiladi.
prof. Yo.Tojievning «O‘zbek tilida shaxs otlari yasovchi affikslar sinonimiyasi»
asari   ham   ot   so‘z   turkumi   doirasidagi   me‘yoriy   holatlarni   belgilashda   ishonchli
manba sanaladi. Masalan, birgina – chi   affiksining       – furush, -soz, -kash, -kor, -
boz,   -’az,   -shunos,   -go’y,   -xo’r,   -dor,   -navis,   -’arvar,     -do’z,   -bon,  -xon,  -’arast
kabi   qo‘shimcha   va   affiksoidlar   bilan   sinonimik   munosabatga   kirishishi
mumkinligi,   ular   qaysi   so‘zlar   qo‘shilganda   me‘yoriy   hisoblanishi   yoki
hisoblanmasligi   semantik-uslubiy   jihatdan   boy   faktik   materiallar   asosida
ko‘rsatib berilgan :   tuyachi – tuyakash – tuyabon, kirachi – kirakash, kemachi –
kemakash, mehnatchi – mehnatkash, tilchi – tilshunos, qonunchi – qonunshunos,
do’ppichi   –   do’ppifurush   –   do’ppido’z,   holvachi   –   holvafurush,   muqovachi   –
muqovasoz, tunukachi – tunukasoz, somsachi  – somsapaz, mantichi – mantipaz,
maslahatchi – maslahatgo’y, qasidachi – qasidago’y, etikchi – etikdo’z    kabilar
( T   o   j   i   ye   v     Yo.   O‘zbek   tilida   shaxs   otlari   yasovchi   affikslar   sinonimiyasi.   –
Toshkent, 1987, 12-62-betlar). Misollar tahlilidan kelib chiqib, sifat so‘z turkumi
doirasidagi   grammatik   birliklar   anchagina   me‘yorlashganligini   ayta   olamiz.
Ularda   faqat   qo‘llanishdagi   uslubiy   farqlarni   ajrata   bilish   lozim.   Masalan,   sifat
yasovchi   qo‘shimchalarning   asosiy   qismi   umumiste‘moldagi   birliklar   bo‘lib,
barcha   uslublarda   ishlatilsa-da,   -dor,   -kor,   -mand,   -omuz,   -’arast,   -’arvar,   ba-,
ser-, no- lar adabiy tilda so‘zlashuvchilar nutqida,  -iy, -viy, -gan, -simon, -on, -ik,
-iv, -al, -shunos   affikslarining ilmiy, ommabop va rasmiy  uslublarda bir muncha
21 faolligi seziladi. Badiiy uslubda esa – lik   qo‘shimchasining   –liq, -lig’, -luq, -lug’
kabi variantlari ajralib turadi ( K a r i m o v  S.  O‘zbek tilining badiiy uslubi. –
Samarqand,   1992,   53-54-betlar).   Binobarin,   vazifaviy   uslublar   nuqtai   nazaridan
ular ana shu tarzda me‘yorlashgan.
Ammo,   bu   o‘rinda   gap   butunlay   boshqa   masalada   -   ularning   o‘zaro
sinonimlashuvi   borasida   ketayapti.   «O‘zbek   tili   grammatikasi»da   «O‘zlik   daraja
formasi   asosan   - (i)n,   ba‘zan   -   (i)l   affiksi   yordamida   obektli   fe‘llardan   yasaladi:
tashlanmoq,   maqtanmoq,   qo’shilmoq   va   boshqalar.   Bir-ikkita   fe‘ldagina   o‘zlik
daraja formasining -  (i)sh  affiksi yordamida yasalishi uchraydi:  joyla - joylash, ker
– kerish   kabi» deyilgan (O‘zbek tili grammatikasi, 1 tom, 445-446-bet). Ammo til
materiallari     bunday   holatlarning   ham   anchagina   ekanligini   ko‘rsatadi:
asabiylanmoq   –   asabiylashmoq,   butunlanmoq   –   butunlashmoq,   vahshiylanmoq   –
vahshiylashmoq,   dadillanmoq   –   dadillashmoq,   yengillanmoq   –   yengillashmoq,
yovuzlanmoq   -   yovuzlashmoq,   jarangsizlanmoq   -   jarangsizlashmoq,   joylanmoq   -
joylashmoq,   jipslanmoq   -   jipslashmoq,   juftlanmoq   -   juftlashmoq,   zichlanmoq   -
zichlashmoq, loylanmoq - loylashmoq, loyqalanmoq - loyqalashmoq, moyillanmoq
-   moyillashmoq,   moslanmoq   -   moslashmoq,   muvofiqlanmoq   -   muvofiqlashmoq,
oydinlanmoq   -   oydinlashmoq,   ravshanlanmoq   -   ravshanlashmoq,   ruhsizlanmoq   -
ruhsizlashmoq,   razillanmoq   -   razillashmoq,   sog’lomlanmoq   -   sog’lomlashmoq,
suyuqlanmoq   -   suyuqlashmoq,   soddalanmoq   -   soddalashmoq,   siyqalanmoq   -
siyqalashmoq,   sekinlanmoq   -   sekinlashmoq.   taranglanmoq   -   taranglashmoq,
tetiklanmoq   -   tetiklashmoq,   takomillanmoq   –   takomillashmoq,   tezlanmoq   –
tezlashmoq,   tartiblanmoq   –   tartiblashmoq,   tartibsizlanmoq   –   tartibsizlashmoq,
ulanmoq   –   ulashmoq,   uzoqlanmoq   –   uzoqlashmoq,   uvoqlanmoq   –   uvoqlashmoq,
xastalanmoq   –   xastalashmoq,     xoslanmoq   –   xoslashmoq,   xarobalanmoq   –
xarobalashmoq   kabi.
So‘zlarning ana shu shakllari imlo lug‘atlarda o‘z ifodasini topgan va ularda o‘zlik
nisbatda qo‘llanilayotgan   –lan/-lash     qo‘shimchalarini  sinonimlar sifatida qarash,
binobarin, bunday qo‘llanishlarni me‘yoriy holat sifatida  anglash mumkin.
Ammo   ularning   qo‘llanilishida     aylanmoq   –   aylashmoq,   achchiqlanmoq   –
22 achchiqlashmoq, ishqalanmoq – ishqalashmoq, sudlanmoq – sudlashmoq    singari
holatlar borki, ularda yuqoridagi qo‘shimchalarni o‘zaro sinonim sifatida qarash
mumkin   bo‘lmaydi.   Chunki   so‘zlarning   ma‘nosidagi   va   fe‘llar   nisbatidagi   ikki
xillik   bunga   imkon   bermaydi.   Gavdalanmoq,   foydalanmoq,   shodlanmoq,
rivojlanmoq     hamda     qudalashmoq,   sizlashmoq,   rozilashmoq,   ko’maklashmoq
so‘zlarida esa mazkur qo‘shimchalarning o‘rnini almashtirish   ham mumkin emas.
Agar shunday qilinsa, me‘yor butunlay buziladi.
Ammo,   bu   o‘rinda   gap   butunlay   boshqa   masalada   -   ularning   o‘zaro
sinonimlashuvi   borasida   ketayapti.   «O‘zbek   tili   grammatikasi»da   «O‘zlik   daraja
formasi   asosan   - (i)n,   ba‘zan   -   (i)l   affiksi   yordamida   obektli   fe‘llardan   yasaladi:
tashlanmoq,   maqtanmoq,   qo’shilmoq   va   boshqalar.   Bir-ikkita   fe‘ldagina   o‘zlik
daraja   formasining   -   (i)sh   affiksi   yordamida   yasalishi   uchraydi:   joyla   -   joylash,
ker   –   kerish     kabi»   deyilgan   (O‘zbek   tili   grammatikasi,   1   tom,   445-446-bet).
Ammo til materiallari   bunday holatlarning ham anchagina ekanligini ko‘rsatadi:
asabiylanmoq – asabiylashmoq, butunlanmoq – butunlashmoq, vahshiylanmoq –
vahshiylashmoq,   dadillanmoq   –   dadillashmoq,   yengillanmoq   –   yengillashmoq,
yovuzlanmoq - yovuzlashmoq,  jarangsizlanmoq  - jarangsizlashmoq,  joylanmoq -
joylashmoq,   jipslanmoq-jipslashmoq,   juftlanmoq   -   juftlashmoq,   zichlanmoq   -
zichlashmoq,   loylanmoq   -   loylashmoq,   loyqalanmoq   -   loyqalashmoq,
moyillanmoq   -   moyillashmoq,   moslanmoq   -   moslashmoq,   muvofiqlanmoq   -
muvofiqlashmoq,   oydinlanmoq   -   oydinlashmoq,   ravshanlanmoq   -
ravshanlashmoq,   ruhsizlanmoq   -ruhsizlashmoq,   razillanmoq   -   razillashmoq,
sog’lomlanmoq - sog’lomlashmoq, suyuqlanmoq - suyuqlashmoq, soddalanmoq -
soddalashmoq,   siyqalanmoq   -siyqalashmoq,   sekinlanmoq   -   sekinlashmoq.
taranglanmoq   -   taranglashmoq,   tetiklanmoq   -   tetiklashmoq,   takomillanmoq   –
takomillashmoq,   tezlanmoq   –   tezlashmoq,   tartiblanmoq   –   tartiblashmoq,
tartibsizlanmoq   –   tartibsizlashmoq,   ulanmoq   –   ulashmoq,   uzoqlanmoq   –
uzoqlashmoq,   uvoqlanmoq   –   uvoqlashmoq,   xastalanmoq   –   xastalashmoq,
xoslanmoq – xoslashmoq, xarobalanmoq – xarobalashmoq    kabi so‘zlarning ana
shu   shakllari   imlo   lug‘atlarda   o‘z   ifodasini   to‘gan   va   ularda   o‘zlik   nisbatda
23 qo‘llanilayotgan   –lan/-lash     qo‘shimchalarini   sinonimlar   sifatida   qarash,
binobarin, bunday qo‘llanishlarni me‘yoriy holat sifatida  anglash mumkin.
1.3  Antonim so’zlar
  O‘zaro qarama – qarshi, zid ma‘no bildiradigan so‘zlar biri ikkinchisiga nisbatan
antonim   deyiladi.   So‘zlarning   bunday   bunosabatda   bo‘lish   hodisasi   anyonimiya
deb   yuritiladi.   Katta   –   kichik,   ko‘p   –   oz,   uzoq   –   yoqin,   yuqori   –   past,   qattiq   –
yumshoq,   yoz   –   qish,   to‘r   –   poyga,   tun   –   kun,   yo‘qotmoq   –   topmoq,   yonmoq   –
o‘chmoq, bog‘lamoq – yechmoq so‘zlari antonimlar jumlasiga kiradi. 
                Antonimik   munosabatda   bo‘lgan   ikki   so‘z   antonimik   juft   deb   ataladi.
Antonimik   juftlikni   hosil   qilgan   so‘zlar,   odatda,   bir   so‘z   turkumiga   mansub
bo‘ladi: og‘ir (sifat) – yengil (sifat), shimol (ot) – janub (ot), tez (ravish)   –   sekin
(ravish), kelmoq (fe‘l) – ketmoq (fe‘l) kabi.
           Antonimlar o‘ziga hos hususiyati bilan omonim va sinonimlardan farqlanadi.
Shakily   (fonetik   tuzilish)jihatidan   har   xillik;   ma‘nodagi   o‘zaro   zidlik
antonimlarning muhim belgisi hisoblanadi. Keyingi belgi, ya‘ni zidlik tushunchasi
antonimlarni belgilashda asosiy kriteteriya bo‘lib hisoblanadi.
         Tilda mavjud bo‘lgan so‘zlaning barchasi o‘z antonimiga ega bo‘lavermaydi.
Chunki   ko‘p   narsa,   hodisalar   o‘zining   ziddiga   ega   emas.   Qarama   qarshilik
ma‘nosi
ko‘proq   narsa   –   hodisalarning   belgisida   kuzatiladi.   Qalin-yupqa,   erta   –   kech,
yaxshi   –   yomon,   qattiq   –   yumshoq,   oq   –   qora,   shirin   –   achchiq,   uzoq   –   yaqin
kabilar belgi ma‘nosini ifodalovchi antonimlar hisoblanadi.
     Ikki so‘zning antonimligini belgilashda ularning semema structurasini aniqlash
juda muhimdir. Masalan, qalin va yu‘qa so‘zlarining ma‘no (semema) structurasi
quyidagicha:   yupqa   –   yon   ko‘lami   me‘yoridan   kam;   qalin   –   yon   ko‘lami
me‘yoridan ortiq. Bu so‘zlar ma‘nolari strukturasida yon, ko‘lam semalari bir xil
bo‘lib,   umumiy   semani;   kam,   ortiq   semalari   esa   faqlovchi   sema   bo‘lib,   o‘zaro
zidlik ma‘nosini bildirmoqda.
24       Keng   –   tor,   erta   –   kech,   oriq   –   semiz,   katta   –   kichik   antonimlarining   ma‘no
structurasi   tubandagicha:   keng   –   en   o‘lchami   nisbatan   katta;   tor   –   en   o‘lchami
nisbatan kam; erta – belgilangan vaqtdan biroz oldin; kech – belgilangan vaqtdan
biroz keyin; oriq – tanasidagi go‘sht – yog‘i nisbatan ko‘p, et bitgan; katta – hajm
yoki shakl o‘lchami meyoridan kam. Bu so‘zlar semamalari tarkibida zid semalar
mavjud bo‘lib, ular shu so‘zlarning antonim ekanligini yaqqol ko‘rsatib turibdi.
        Antonimlar   asosan   sifat,   ravish,   ot   va   fe‘l   turkumiga   hos   so‘zlardan   hosil
bo‘ladi. Shunga ko‘ra, ular sifat antonimlar, ravish antonimlar, ot antonimlar, fe;l
antonimlarga bo‘linadi.
      1.Sifat   antonimlar.   Sifat   turkumida   antonimlar   ko‘p.   Sifat   antonimlar   ma‘no
jihatdan   bir   necha   turga   bo‘linadi:   1)   kishilarning   harakter   –   hususiyatini
ifodalovchi   sifat   antonimlar:   sahiy   –   hasis,   botir   –   qo‘rqoq,   muloyim   –   qo‘pol,
dono   –   nodon   kabilar;   2)   kishilarning   psixologik   holatini,   iqtisodiy   ahvolini
ifodalovchi   sifat   antonimlar:   huasand   –   hafa,   dilhush   –   dilhun;   badavlat   –
qashshoq,   boy   –   kambag‘al;   3)   kishilarning   o‘zaro   munosabatini,   fiziologik
holatini   ifodalovchi   sifat   antonimlar:   ahil   –   noahil,   kuchli   –   kuchsiz,   sog‘lom   –
kasalmand;   4)   kishilarda   tabiiy   ravishda   oz   beradigan   belgilarni   bildiruvchi   sifat
antonimlar: yosh – qari, navqiron – mo‘ysafid, novcha – pakana, semiz – oriq; 5)
narsalarning   hajmini,   shaklini,   ko‘lamini   ifodalovchi   sifat   antonimlar:   katta   –
kichik, to‘g‘ri – egri, baland – past, keng – tor, chuqur – sayoz, uzun – qisqa; 6)
maza   –   ta‘m   bildiruvchi   sifat   antonimlar:   achchiq   –   shirin,   mazali   –   bemaza,
hushho‘r – badho‘r kabilar.
   2. Ravish antonimlar. Ravish turkumiga hos antonimlar: holat, tarz (tez – sekin,
zo‘rg‘a – bemalol, birga – alohida, maburan ihtiyoriy); 2) payt (avval – keyin, erta
–   kech,   bugun   -   erta);   3)   miqdor   (ko‘p   –   oz,   ortiq   -   kam);   4)   maqsad   (atayin   –
bilmasdan, jo‘rttaga - beihtiyor); 5) o‘rin (nari - beri) ma‘nolarini ifodalaydi.
      3.Ot   antonimlar.   Bunday   antonimlar   ma‘no   jihatidan   kishilarning   psihologik
holatini   (quvonch   –   alam,   rohat   –   azob,   shodlik   –   qayg‘u),   tomonlarga   oid
tushunchalarni (sharq – g‘arb, shimol – janub, kunbotar – kunchiqar, yer – osmon,
to‘r – poyga,old – orqa),yil fasllari va sutkaning qarama – qarshi tomonlarini (yoz
25 – qish, bahor – kuz, kecha – kunduz, kun – tun, tong – shom), kundalik hayotga,
urf – odatga oid tushunchalar (muhabbat – nafrat, vasl – hijron, hayot – o‘lim, to‘y
– aza) ifodalab keladi.
          4.Fe‘l   antonimiyada   fe‘l   antonimlar   ham   kattagina   o‘rin   egallaydi.   Fe‘l
antonimlar   asosan   quyidagi   ma‘nolarni   bildiradi:   1)qarama   –   qarshi   tomonga
bo‘lgan yo‘nalishni ifoda qiladi: kelmoq – ketmoq, bormoq – qaytmoq, kirmoq –
chiqmoq,   ochmoq   –   yo‘moq;   2)kishilarning   o‘zaro   aloqasini   bnldiradi:   olmoq   –
bermoq,   olmoq   –   sotmoq;   3)kishilarning   ruhiy   holatini   ifodalaydi:   kulmoq   –
yig‘lamoq,   qayg‘urmoq   –   sevinmoq,   rohatlanmoq   –   azoblanmoq;   4)   kishilaring
fizialogik   holatini   bildiradi:   semirmoq   –   ozmoq,   yosharmoq   –   qarimoq;
5)kishilarning o‘zaro munosabatini ifodalaydi: urishmoq – yarashmoq, ajrashmoq
– yarashmoq, eslamoq – unutmoq, salomlashmoq – xayrlashmoq;  6)  narsa hajmi
va   holatini   o‘zgarishini   bildiradi:   kengaymoq   –   toraymoq,   og‘irlashmoq   –
yengillashmoq, isimoq – sonumoq tezlashmoq – sekinlashmoq kabilar.
    Tilimizda   sifat   va   ravish   antonimlar   ko‘p   uchraydi.   Bu   antonimlarning
ko‘pchiligi   belgi   bildiruvchi   so‘zlardan   ekanligini   ko‘rsatadi.   Binobarin
tilimizdagi  1700 dan ortiq antonim  juftlikning 1000 dan ortig‘  sifat  va ravishdan
iboratdir.   Antonimiyada   polisemiya   hodisasini   o‘rganish   ham   juda   muhimdir.
Darhaqiqat, birdan ortiq so‘zning   o‘zaro antonimik munosabati  zidlikka asosnar
ekan,   ko‘p   ma‘noli   so‘z   har   bir   ma‘nosi   bilan   ayrim   –   ayrim   so‘zlarga   antonim
bo‘lishi   mumkin.   Masalan,   butun   so‘zi   bir   ma‘nosida   yirtiq   so‘ziga,   boshqa
ma‘nosida siniq so‘ziga antonim bo‘la oladi. Kambag‘al xalq o‘lib – tirilib mehnat
qiladiku,   qorni   to‘ymaydi,egni   butun   bo‘lmaydi.(Oybek).   Hammaning   ko‘zi
Rahimovning   tirsagi   chiqiib   turgan   yirtiq   yengiga   tushdi.   (H.Nazir).   Murabbiya
haligi   qo‘li   singan   qo‘g‘irchoqni   olib,   o‘rniga   butun   qo‘g‘irchoqni   yotqizib
qo‘yayotgan  ekan  (Oydin).  Mehmonhona  eshigi   oldidagi  su‘ada  siniq  choynak  –
piyola, keng ayvonda esa o‘q tekkan ikki otkavshanib yotardi. (SH. Toshmatov ).
Antonimlar quyidagicha yuzaga keladi:
  1.Tilning lug‘at tarkibida qarama – qarshi  ma‘noli so‘z azaldan mavjud
26 bo‘ladi: katta va kichik, keng va tor, kun vat un, kecha va kunduz, yaxshi
va yomon, bor va yo‘q kabilar.
    2.   So‘z   yasalishi   natijasida   antonimlar   hosil   qilinadi.Bunda   ikki   holat
kuzatiladi: 1) Ma‘lum bir tub so‘zga –li va –siz, ba- va be-, bar- va dor-,
no-  affikslarini  qo‘shish  orqali  yasaladi:  kuchli – kuchsiz, jonli – jonsiz,
bemani   –   bamani,   baquvvat   –   bequvvat,   batartib   –   betartib,   barqaror   –
beqaror,   vafodor   –   bevafo,   mazali   –   bemaza,   haq   –   nohaq   kabilar;   2)
o‘zaro  antonim  bo‘lgan so‘zlarga  so‘z  yasovchi   qo‘shimchalarni  qo‘shib
so‘z   yasash   orqali   yangi   antonimik   juftlar   hosil   qilinadi:     rostgo‘y     -
yolg‘onchi,   do‘stona   –   dushmanlarcha,   og‘irlashmoq   –   yengillashmoq,
kengaymoq   –   toraymoq,   tezlashmoq   –   sekinlashmoq,   xursandchilik   –
xafachilik, eskilik – yangilik, ostki – ustki, oqlamoq – qoralamoq kabilar.
3. Boshqa tillardan so‘z o‘zlashtirish natijasida antonimlar yuzaga keladi:
do‘st(tojikcha)   –   dushman   (tojikcha),   quvonch   (o‘zbekcha)   –   g‘am
(arabcha),   band   (tojikcha)   –   bo‘sh   (o‘zbekcha),   mudofaa   (arabcha)   –
hujum   (arabcha),   im‘ort   (ruscha)   –   eksport(ruscha),   badxo‘r   (tojikcha)   –
hushxo‘r (tojikcha), assimmilyatsiya (ruscha ) – dissimilyatsiya (ruscha),
analiz  (ruscha  ),  analiz  (ruscha)   –  sintez  (ruscha),   maksimum  (ruscha)   –
minimum (ruscha), manfiy (arabcha) – musbat (arabcha) va boshqalar.
Antonimlarning   tilda   ahamiyati   katta.   Antonimlar   badiy   nutqda   keng
foydalaniladi. Mumtoz adabiyotimizda antonim so‘zlarni qo‘llash asosida
tazod   sheriy   san‘ati   yaratilgan   va   undan   juda   keng   foydalanilgan.
Masalan, Lutfiyning:
Rahm qilg‘il bandag‘a, ey shoh, ul tengri uchun,
Kim etar bizni gado, ul sizni sulton aylagan
baytida banda - shoh, gado – sulton so‘zlari o‘zaro zid ma‘nolarni ifodalab, tazod
san‘ati saosida qo‘llangan.
Qo`shimchalar   antonimiyasi.   Qarama-qarshi   ma'no   bildiruvchi   qo`shimchalar
antonim qo`shimcha deyiladi. Qo`shimchalar antonimiyasi, asosan, so`z yasovchi
27 qo`shimchalar doirasida uchraydi: -li, -siz: aqlli, aqlsiz; -li, be-: suvli, besuv; be-,
ba-: bedavlat, badavlat.
Qo`shimchalar   antonimiyasining   o`ziga   xos   xususiyatlari   B.Isabekov   tomonidan
ilmiy tekshirilgan.
Maqollarda antonimlarning qo‘llanilishi:
Yaxshilik  qila olmasang yomonlik ham qilma
Yaxshi narsaning ko‘pidan yomon narsaning ozi yaxshi
Yaxshiga yondosh yomondan qoch
Yaxshiga kun yo‘q yomonga o‘lim
Yaxshidan bog‘ qoladi, yomondan dog‘ qoladi
Yaxshi otga bir qamchi yomon otga ming qamchi
Yaxshi so‘z qand yedirar yomon so‘z pand yedirar
Yomon gap bilan qilich qinidan chiqar, yaxshi gap bilan ilon inidan
Nodon   bo‘lganidan   senga   do‘st-o‘rtoq,   donodan   dushmaning   bo‘lgani   yaxshiroq
Ko‘p bil dushman agar bitta bo‘lsa ham, do‘sting mingta bo‘lsa juda kamdir kam
Ko‘proq   eshitib   kamroq   so‘zlash   uchuun   2   ta   quloq   ,   1   tagina   og‘iz   ato   etilgan
Kattaga hurmatda bo‘l,  kichikka izzatda
Uzoqdagi qarindoshdan , yaqindagi yot yaxshi
Azob ko‘rmay rohat yo‘q
Ilmsiz bir yashar, ilmli ming yashar
Oyning o‘n beshi qorong‘u, o‘n beshi yorug‘
Bolali uy bozor, bolasiz uy mozor
Tildan ham bol tomadi ham zahar
Yoshligingda qarilarga qilmading hizmat, qariganda yoshlarga bermagil zahmat
Kichik go‘dak ham katta tushlar ko‘radi
Ovsinlar do‘st bo‘lsa, og‘a - ini yov bo‘lmas
28 Qul bo‘lish oson, odam bo‘lish qiyin
Bemehr qarindoshdan,  mehribon yot yaxshi
Befoyda so‘zni ko‘p aytma va foydalig‘ so‘zni ko‘p eshiturdin qaytma
Gap ko‘p-ku shu umr oz-da
Duo olgan omondir , qarg‘ish olgan yomondir
Kech-kunduz tinmay mehnat qilganingda ham onang haqini o‘tay olmaysan.
    Boshlang‘ich  sinf  ona  tili  darslarida  antonimlardan  keng foydalanilgan  va
antonimlarni     o‘rgatish       uchun     juda     ko‘p     mashqlar     ajratilgan.   Ona     tili
darsliklaridan  ba‘zi  mashqlarni  ko‘rib o‘tamiz.
  2-snif  ona  tili  darsligida  157-mashqqa  e‘tibor  bersak,  bu  mashqda  turli  xil
hayvonlar       tasviri     berilgan     va     bu     hayvonlarni     bir     biriga     solishtirib,   qaysi
hayvon   katta yoki   qaysi   hayvon   kichik ekanligini   topish   sharti berilgan. Bu
mashqda   o‘zaro     zidlik   munosabati     juda     sodda   usulda     ko‘rsatilgan     va
o‘quvchilarning  yoshiga  mos, tushunishlari  uchun  juda qulay.
   Huddi  shunday  248- mashqqa  e‘tiboringizni  qaratmoqchiman.
248-mashq. Ikki   narsani   qarama-qarshi   belgisiga   ko‘ra   qiyoslang.   Mazmunga
mos  so‘zlarni  qo‘yib  gaplarni  yozing.
   Rangiga  ko‘ra.   Ko’mir  (qanaqa?)   qora, bo’r  esa (qanday?) …  .
   Mazasiga  ko‘ra.   Garmdori   (qanday?)  achchiq, qand  esa  (qanday?)…
  Shakliga  ko‘ra.   Qarg’a   (qanday?)  katta,  chumchuq  esa   (qanday?) …
2-snif   ona tili   darsligida     antonim (qarama-qarshi) ma‘noli   so‘zlarga bir   qator
mashqlar   berilgan.
3-snif     ona   tili     darsligida     ham     antonimlarga     oid     mashqlarni     birqanchasini
ko‘rishimiz  mumkin.
 Masalan: 266- mashq. Berilgan  sifatlarga qarama-qarshi  ma‘noli  sifatlar  tanlab,
namunadagidek  yozing.
 N a m u n a:   uzun- qisqa, …
29   Uzun,  yaxshi, katta,  achchiq,  baland,  keng, qalin, yangi.
II.BOB.  BOSHLANG’ICH SINF ONA TILI VA O’QISH SAVODXONLIGI
DARSLARIDA    PARONIMLARNING O’QITISH  METODIKASI.
2.1 Paronimlar (talaffuzdoshso’zlar)
Paronimlar (talaffuzdoshso’zlar)   – ruschapara – ―juft  va grekcha onyma yoki‖
onoma   –   ―nom   degani   bo’lib,   aytilishi   bir-biriga   yaqin,   ammo   yozilishi   va	
‖
ma‘nosi   boshqa-boshqa   so’zlardir.   Boshqacha   aytganda,   bir   harf   yoki   bir   tovush
bilan farq qiluvchi so’zlar  paronimlardir.
Paronimlar ko’pincha   bir tovushbilanbir-biridan farq qiladi:   asr – asir, shox –
shoh, amr – amir. Paronimlar bir so’z turkumi doirasida yoki turli so’z turkumlari
doirasida   kuzatiladi:   zirak  (ot)   –   ziyrak   (sifat);   asr   (ot)   –  asir   (ot).   Omonimla   va
paronimlar   haqida   aytilganda   shu   narsa   ma‘lumki,   ko’pincha     orfoepiya
qoidalariga   rioya   qilmaslik   yoki   so’z   fonetik   strukturasini   to’g‘ri   bilmaslikdan
yuzaga keladi.
Paronimlarning quyidagi  turlari  mavjud:
   lug’aviy (leksik) paronimlar:  shox – shoh, asl – asil, nufuz – nufus, dara – dala,
dadil– dalil;
   frazeologik   paronimlar:   jonikirdi   (rohatlanmoq)   –   jonkirdi   (tetiklashmoq),
og’zigaqaramoq (tinglamoq) – og’zigaqaratmoq (mahliyoqilmoq).
Uyadosh   so’zlar   bir   turdagi   narsa,   belgi,   voqea-hodisa,   harakat   ma‘nolarini
ifodalaydigan, bir mazmuniy guruhga mansub bo’lgan so’zlardir: kiyim turlari:
ko’ylak, shim, kostum, 8
 do’ppi; rang turlari: oq, qizil, sariq; ruhiy holatni
bildiruvchi harakat turlari: yig’lamoq, kulmoq, xo’rsinmoq.
Uyadosh   so’zlarni   sinonim   so’zlardan   farqlash   kerak.     Sinonimlar   bir
tushunchaning   turli   qirralarini   ifodalaydi,   uyadosh   so’zlar   esa   bir-biriga   yaqin
tushunchalarni   ifodalaydi.
Qisqacha paronim lug’ati
30 31 32 2.2.Tarixiy va arxaik so’zlar.
    Tarixiy va arxaik so‘zlar. til uzliksiz harakatda, rivojlanishda bo‘ladi, bu uning
ijtimoiy mohiyatidan kelib chiqadi. Jamiyatda bo‘lib turadigan ijtimoiy – siyosiy
hodisalar,   iilmiy   –   texnikaviy   taraqqiyot,   iqtisodiy   va   ma‘rifiy   sohalardagi
islohatlar tilning lug‘at boyligida yangi – yangi so‘z va atamalarning yuzaga
kelishini,   ayni   paytda   ma‘lum   so‘zlarning   eskirib   iste‘moldan   chiqishini   taqozo
qiladi.  9
               Til leksikasidagi so‘zlar zamonaviyligi hamda eskilik va yangilik bo‘yog‘i
borligiga   ko‘ra   3   qatlamga   ajratiladi:   1)   zamonaviy   qatlam;   2)   eski   qatlam;   3)
yangi qatlam.
          Zamonaviy qatlam. Eskilik yoki yangilik bo‘yog‘iga ega bo‘lmagan so‘zlar
zamonaviy   qatlamni   tashkil   etadi.   Zamonaviy   qatlamga   oid   bunday   so‘zlar
zamonaviy   leksemalar   deyiladi.   O‘zbek   tili   lug‘at   tarkibining   asosiy   qismi
zamonaviy   qatlamga   mansub   bo‘ladi.   Ular   barcha   kishilar   uchun   tushunarli
bo‘lishi  bilan  bir   qatorda  nutqda  faol   qo‘llaniladi:   bahor,  qish,  kuz, g‘arb, sharq,
yer,   osmon,   tog‘,   tosh,   ariq,   yomg‘ir,   qor,   daryo,   yaxshi,   yomon,   chiroyli,   tor,
chuqur,   go‘zal,   kim,   birov,   har   kim,   har   qanday,   tez,   oz,   ko‘p,   asta,   yozmoq,
ovqatlanmoq, uxlamoq, yashamoq singarilar. Zamonaviy qatlamga oid so‘zlarning
ba‘zilari   nutqda   faol   qo‘llanmasligi,   tor   mutaxasislik   doirasida   ishlatilishi
mumkin.   Masalan,   terminalogik   leksikaga   oid   so‘zlar   shunday   so‘zlardan   bo‘lib,
ularning iste‘mol doirasi chegaralangan. Lekin bundan qat‘iy nazar terminlarning
barchasi zamonaviy leksika hisoblanadi.
             Eski qatlam. Bugungi adabiy til nuqta‘iy nazaridan  eskilik bo‘yog‘iga ega
bo‘lgan   so‘zlar   asosiy   faqli   hususiyatlariga   ko‘raikki   turga   bo‘linadi:   1)   tarixiy
so‘zlar (istorizmlar), 2) arxaizmlar.
              Hozirgi   kunda   mavjud   bo‘lmagan,   yo‘q   bo‘lib   ketgan   narsa,   hodisalarning
nomi   istorizmlar   deyiladi.   Ma‘lum   davrlarda   bor   bo‘lgan   narsa     vaqtlar   o‘tishi
bilan,   hayot   taqozosiga   ko‘ra   yo‘q   bo‘lib   ketishi   mumkin.   Narsa   yo‘qolgach,
qo‘llanishdan   qolgach,   tabiiyki   uni   ifodalagan   so‘zlar   ham   iste‘moldan   chiqib
33 ketadi   va   tarixiy   so‘zga   aylanadi.   Amir,   kanizak,   cho‘ri,   mingboshi,   qalami,
qushbegi, sovut, qozi, mirshab, choriq, haram, yuzboshi kabilar tarixiy so‘zlardir.
            Istorizmlarga   odatda     uzoq   tarixiyjarayon   davomida   yuz   beradigan   eskirish
mahsuli bo‘ladi. Ular ba‘zan qisqa vaqtda ham paydo bo‘lishi mumkin. Yaqin
o‘tmishda   o‘zbek   tilining   faol   so‘zlari   bo‘lgan   ayrim   so‘zlar   (partkom,   raykom,
kolhoz.   sovxoz)   hozirgi   kunda   eskirib   istorizmlarga   qo‘shilgani   buning   yorqin
dalilidir.
            Lekin   arxaizmlar   –   hozirgi   kunda   mavjud   bo‘lgan   narsa   va   hodisalarning
eskirgan   nomi   yoki   eskirgan   ma‘nosidir.   Demak,   eskirish   jarayoni   yo   yaxlit
so‘zga, yo uning ma‘nosiga aloqador  bo‘ladi. SHunga ko‘ra leksik  arxaizm  ikki
turga bo‘linadi: 1) arxaizm leksema (so‘z), arxaizm semema (ma‘no).
              Hozirgi  paytda   mavjud  bo‘lgan  narsa   va  hodisalarning  eski   nomi   arxaizm
leksema yoki arxaizm so‘z deyiladi. Masalan, lab (odam organizmidagi a‘zoning
nomi) – dudoq (shu a‘zoning eskirgan nomi). Demak, so‘z shakli arxaiklashsada
ma‘no   saqlanyapti.   Yana,   tilmoch   (tarjimon),   salloh   (qassob),   cherik   (askar,
armiya).
       Olibmen taxti farmonimg‘a oson,
       Cherik tortmay Xitoydin to Xuroson. (A.Navoiy).
        Arxaizm semema – hozirgi tilda mavjud bo‘lgan so‘zning eskirgan ma‘nosi.
Masalan,   g‘am   so‘zi   hozirgi   o‘zbek   tilida   (qayg‘u,   alam,   tashvish,kulfat)   kabi
ma‘nolarda qo‘llanadi. O‘tmishda esa bu so‘z (ishq, muhabbat, sevgi)ma‘nolarini
ham ifodalagan. Bir yuzi gulgun g‘midin yuz turgon ko‘nglimdadir. (Bir gul yuz
ishqida   tuz   tikon   ko‘nglimdadir).   Hozirgi   g‘am   so‘zining   «ishq,   muhabbat»
ma‘nolari eskirgan bo‘lib, arxaizm semema hisoblanadi.yoki  g‘arib so‘zi hozirgi
o‘zbek tilida «bechora, nochor» degan ma‘noni anglatadi. Lekin eski o‘zbek tilida
bu   so‘z   «ajoyib»   degan   ma‘noni   ham   bildirgan.   (hozirda   g‘aroyib   shaklida
qo‘llanilishi buni isbotlaydi).  Yana yog‘och so‘zi ham qadimda hozirgi «kesilgan
daxtning tanasi» ma‘nosidan tashqari «daraxt» ma‘nosida ham qo‘llangan: Archa
yog‘och ko‘p edi.
34              Demak , arxaizm semema yuzaga kelishi uchun so‘z ko‘p ma‘noli bo‘lishi
shart, qadimda ko‘p ma‘noli bo‘lgan so‘zning ayrim  manolari hozirda unutilib, u
faqat bitta ma‘nogagina ega bo‘ladi va arxaizm ma‘nohosil bo‘ladi.
          Ba‘zan   so‘zning   o‘zi   yoki   ma‘nolaridan   biri   emas,   balki   talaffuzi   eskiradi,
natijada shu  so‘zning eskirgan talaffuz  varianti  yuzaga  keladi. Masalan,  bugun –
bukun, ka з tar – kabutar, u – ul.
            Istorizm   va   arxaizm   leksemalarning   har   ikkisi   ham   eskilik   bo‘yog‘iga   ega
bo‘lsada, ular quyidagi hususiyatlari bilan o‘zaro farqlanadi:
          1.Arxaizm   hozirgi   kunda   mavjud   bo‘lgan   narsa   –   hodisalarning   atamasi.
Istorizm esa bugungi kunda mavjud bo‘lmagan narsa – hodisalarning atamasi.
        2.   Arxaizmlarning   zamonaviy   qatlamda   o‘z   sinonimlari   bor   bo‘ladi.
Istorizmlarning esa sinonimlar bo‘lmaydi.
        3.   Arxaizmlarning   eskirganligi   uning   sinonimlariga   qiyosan   baholanadi.
Istorizmda   esa   bu   imkoniyat   yo‘q.   Istorizmlarning   eskirganligi   davrga   ko‘ra
baxolanadi.
     4. Istorizm birdan – bir, yakka nom, uning o‘rnini bosuvchi so‘z yo‘q. Arxaizm
esa bir necha nomlardan birining eskirgani; uning o‘rnini bosuvchi so‘z bor.
      5. Arxaizm asosan tilning o‘z taraqqiyoti qonunlari bilan izohlanuvchi hodisa.
Istorim   esa   jamiyatning   ijtimoiy,   siyosiy,   madaniy   taraqqiyoti   tarixiga   ko‘ra
izohlanadi.
            6.   Istorizmni   nolisoniy   omil   tug‘diradi.   Arxaizm   esa   lisoniy   omillar   asosida
vujudga keladi.
              So‘zlarning   ishlatilishi   darajasiga   ko‘ra   guruhlari   .   Bu   jihatdan   tilimizdagi
so‘zlarni ikkita guruhga bo‘lishimiz mumkin: 8
               1. Umumxalq ishlatadigan so‘zlar kundalik turmushda hammaning nutqida
tez   –   tez   qo‘llanadigan   so‘zlardir:   non,   suv,   bugun,   kim,   besh,   yaxshi,   sotdi   va
boshqalar. Bularni yana faol so‘zlar ham deyish mumkin. Ular tilning asosiy so‘z
boyligidir.
              2.Umumxalq   ishlatmaydigan   so‘zlar   turli   sabablarga   ko‘ra   kundalik
35 turmushda   hammaning   nutqida   ham   tez   –   tez   qo‘llanavermaydigan   so‘zlardir.
Bularni yana nofaol so‘zlar ham deyishadi.
            Eskirib   qolgan   so‘zlar   –   kundalik   hayotda   ishlatilmaydigan   bo‘lib   qolgan
so‘zlardir. Jamiyat to‘xtovsiz rivojlanib boradi.  Yillar o‘tishi bilan mehnat
qurollari,   kiyim   –   kechak,   uy   jihozlarining   yangi   nushalari   paydo   bo‘ladi,
eskilarining ba‘zilari ishlatilmaydigan bo‘lib qoladi, natijada ularni ifodalovchi
so‘zlar ham bora – bora juda kam qo‘llanadigan yoki iste‘moldan chiqib ketadi.
Eskirgan  so‘zlar ikkita guruhga ajratiladi:
          a)   tarixiy   so‘zlar   –   hozirda   mavjud   bo‘lmagan   narsa   –   hodisalarning
iste‘moldan butunlay chiqib ketgan nomlaridir: mingboshi, ellikboshi, kanizak,
omoch, dodhoh, mumsik, halfa, mo‘ndi….
          b)   arxaik   so‘zlar   hozirda   mavjud   bo‘lgan   narsa   –   hodisalarning   eskirib
qolgan   atamalaridir.   Bunday   so‘zlar         iste‘moldan   chiqish   arafasida   turgan,
hozirgi   tilda   sinonimi   bo‘lgan   so‘zlardir   (hozirgi   tilda   sinonimlari   berilgan):
rayon   (tuman),   ekspress   (tezyurar),   oblast   (viloyat),   vrach   (shifokor),   hirrurg
(jarroh),   injiner   (muhandis),   redaktor   (muharrir),   redaksiya   (tahririyat),   ulus
(xalq), bitik (yozuv)… 
          Arxaizmlar   (eskirgan   so‘zlar)   o‘tgan   davrda   qo‘llanib,   hozirgi   kunda
iste‘moldan chiqqan so‘z, so‘z birikmasi qo‘shimchalardir: ashu (qizil tuproq),
ashuq (temir qalpoq, dubulg‘a), aqru (sekin).
     Qadimgi tilimizda tushum kelishigining –(i)g yoki (i)g‘ shakli (sabig‘ eshitib
–   so‘zini   eshitib),   jo‘nalish   kelishigining   –ra/-   ru   shakllari   (og‘uzg‘aru   –
og‘izga) va -(i)n qo‘shimchali vosita kelishigi bo‘lgan (eligin tutdi – qo‘li bilan
ushladi).
            Tarixiy   so‘zlar   esa   yaqin   o‘tmishda   qo‘llanilib   kelingan   so‘z,   so‘z
birikmasi,   qo‘shimchalardir:   ajoyibxona   (muzey),   muxoraba   (urush),
mingboshi, qozi, faqir, arshi a‘lo kabi.
Arxaizm   bilan   tarixiy   so‘zlarning   farqi   shundaki,   arxaizm   hozirgi   davrda
qo‘llanmaydigan,   tushunarsiz   so‘zlar   bo‘lib,   tarixiy   so‘zlar   esa   ma‘nosi
tushunarli, ba‘zan yozma adabiyotda qo‘llanadigan so‘zlardir.
36      Arxaik va tarixiy so‘lar, qo‘shimchalar badiiy va ommaviy uslubni hosil qiladi. 
          Arxaizm va tarixiy so‘zlar yozma adabiyotda tarixiy davrni tasvirlash uchun,
uslubiy   ma‘noda   esa   asar   qahramonini   ta‘riflash,   uning   eskilikka   moyilligini
ko‘rsatish, mazah, kulgu mazmunida qo‘llaniladi.
     Kes rishtangniki, qilsin chapaklar otib jasta,
      Hajrida alam tortib, bo‘ldi jigari hasta. (F).
37 Xulosa
    Badiiy     matnni     boyitishda     yuqorida     berilgan     omonim,     sinonim,   antonim,
tarixiy   va   arxaik   so‘zlarni   o‘rganish   muhim   sanaladi. Ayniqsa   boshlang‘ich
siniflarda   o‘quvchilarga     bu     kabi     so‘zlar     haqidagi     malakalarini     oshirish
murakkab     jarayon     bo‘lib     bu     o‘qituvchidan     chuqur     bilim     va     yuksak
darajadagi     mahoratni     talab     qiladi.     O‘quvchilar     so‘z   boyligini     oshirishda,
ularning     og‘zaki     va     yozma     nutqini     rivojlantirishda     bu     so‘zlardan     keng
foydalaniladi.
     Omonim    so‘zlarni   o‘rganish   o‘quvchidan   ziyraklikni    talab   qiladi, chunki
omonimlar     ko‘rinishidan     o‘quvchilarga       ko‘p     ma‘noli     so‘zlarni     eslatishi
tabiiy.   Lekin     mahoratli     pedagog     buni     osongina     farqlash     yo‘llarini
o‘quvchilarga  tushuntirib  o‘tishi  lozim.
   Sinonim  (ma‘nodosh  so‘zlar)  o‘rganishda  boshlang‘ich  sinf  darsliklarida  ot,
sifat   va   fe‘l   so‘z     turkumlarini     o‘qitish     jarayonida     duch     kelamiz.   Sinonim
so‘zlarni   o‘rganish     o‘quvchilar     so‘z     boyligini     oshirishda     juda     ahamiyatli
vazifa     hisoblanadi.   Yuqorida     aytilganidek     sinonimlarni     ma‘nolari     orasidagi
yaqinliklar,   farqlar     ularning       so‘zlarni     bir-biridan     farqlashda,     mantiqiy
fikirlashga  o‘rgatishda  yordam  beradi.
      Antonim     (qarama-qarshi   ma‘noli     so‘zlar)ni     o‘rganish     o‘quvchilarda
qiyinchiliklar  yuzaga  keltirmaydi. Bu  so‘zlar  o‘quvchidan  faqatgina  ziyraklik,
izlanuvchanlikni     talab     qiladi.   Chunki     bu   so‘zlardan     birini     aytganimizda
ikkinchisi     ko‘z     oldimizda   gavdalanadi,     boshlang‘ich     sinif     o‘quvchilari     bu
so‘zlarni     o‘rganishda,   mashqlar     bajarganda     qiziqish     bilan     o‘rganadilar,
ma‘nolar  orasidagi  zidlik  munosabati  to‘g‘risida  malaka  va  ko‘nikmalar hosil
qiladilar. Antonim   so‘zlar   o‘rgatish   o‘quvchilar   lug‘at   boyligini oshirishning
eng  qulay  va oson  yo‘lidir. Chunki  bu  so‘zlarni  birini aytganimizda  o‘quvchi
uning  qarshi ma‘nolisini  osongina  topishni  o‘rganadi.
      Tarixiy     va     arxaik     so‘zlar     to‘g‘risida     aniq     ma‘lumotlar     asoslab   berilgan
bo‘lsada     bu   o‘qituvchidan     kuchli     e‘tiborni     talab     qiladi.   Boshlang‘ich     sinf
38 darsliklarida  bu  to‘g‘risida  juda  kam  mashg‘ulotlar  berilgan. O‘quvchilarda
bu   so‘zlar     haqida     ma‘lumot     berilgandan     so‘ng   ,     mashqlar     bajarishda
shoshmashosharlikka     yo‘l     qo‘ymaslik     kerak.     Tarixiy     va     arxaik     so‘zlarni
o‘rganishni  o‘qish  darslari  bilan  ham  bog‘lab  olib  borish  maqsadga muvofiq.
O‘quvchilarning     asarlarga     bo‘lgan     qiziqishini       orttiradi,   o‘zlari   uchun
noma‘lum   bo‘lgan   so‘zlarni   yaratishga   imkon yartiladi. Bu   mavzuni   tez-tez
takrorlab  turish  ularda  ko‘nikma  hosil  qilishga  yordam  beradi.
    Yuqorida   yoritib  berilgan  badiiy  matnni  boyituvchi  leksik  vositalar bolalar
nutqini     bezashda,     ularni     ma‘naviy     dunyosini       boyitishda,   ongli   fikirlashga
o‘rgatishda  muhim  vosita  bo‘lib  xizmat  qiladi.
39 Foydalangan adabiyotlar ro’yxati
1. Sh.M. Mirziyoev. - Toshkent: O‘zbekiston, NMIU, 2016.
2. Sh.M.Mirziyoevning Qonun ustuvorligi va inson manfaatlarini ta'minlash - yurt
taraqqiyoti va xalq farovonligining garovi.
3. Ikromova R. va boshq. Ona tili 4-sinf uchun darslik. - T.: «O’qituvchi», 2009.
4. Ro’ziboeva   O’.   va   boshq.   Kichik   yoshdagi   bolalar   nutqini   o’stirish.   -T.:
«O’zbekiston», 2001.
5. Umarova M. O’qish kitobi-3 sinf uchun. -T.: 2003.
6. Husanboeva   Q.   Adabiy   ta’limda   mustaqil   fikrlashga   o’rgatish   asoslari.   -   T.:
«Sharq», 2003
7. Shojalilov A. va boshq. O’qish kitobi. -T.: «O’qituvchi», 2003
8. Qosimova K. Ona tili o’qitish metodikasi. -T.: «Nosir», 2009.
9.Qosimova K. Ona tili. 2-sinf uchun darslik. 10-nashr. -T.; “O’qituvchi”  2019 
Internet saytlari
1. www.natlib.uz  internet kutubxona
2. www.ziyonet.uz   materiallari
3. www.kitob.uz
4. www.tdpu.uz
5. www.referat.arxiv.uz
6. www.testing.uz
7. www.math.com
40