Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 40000UZS
Размер 405.0KB
Покупки 0
Дата загрузки 09 Февраль 2025
Расширение doc
Раздел Курсовые работы
Предмет География

Продавец

Benjamin Franklin

Дата регистрации 29 Октябрь 2024

80 Продаж

Dunyo okeani va uning qismlari

Купить
O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI 
OLIY TA’LIM, FAN VA INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
MIRZO ULUG‘BEK NOMIDAGI 
O‘ZBEKISTON MILLIY UNIVERSITETI
GEOGRAFIYA FAKULTETI
GEOGRAFIYA YO‘NALISHI
GEOGRAFIYA FANIDAN
KURS ISH
MAVZU: DUNYO OKEANI VA UNING QISMLARI
BAJARDI: ________________________
QABUL QILDI: ________________________
Toshkent 202 5
1 Mundarija
MIRZO ULUG‘BEK NOMIDAGI ................................................................................................. 1
Asosiy qism. Dunyo okeani va uning qismlari ....................................................................... 4
Kirish
Olimlarning   fikricha , „ okean "  atamasi   yunoncha  „ qirg ‘ oqsiz   dengiz ", „ Yerni
aylanib   oquvchi   buyuk   daryo ",   degan   ma ’ nolarni   anglatadi .   „ Dunyo   okeani "
2 atamasini   rus   olimi   Y . M . Shokalskiy   1917- yilda   fanga   kiritdi .   Yer   sharining
uzluksiz suvli qobig‘i Dunyo okeani deb ataladi.
Dunyo okeani  Yer sharining 361 mln kv.km maydonini egallaydi. Suv Yer
yuzasining   Shimoliy   yarimsharda   61   %   ini,   Janubiy   yarimsharda   81   %   ini
qoplagan. Yer Shimoliy, Janubiy, G‘arbiy va Sharqiy yarimsharlarga ajratilishidan
tashqari,   yana   okeanlar   yarimshari   va   materiklar   yarimshariga   ham   bo‘linadi.
Okeanlar yarimsharida Yer yuzining 90,5 % qismini suv qoplagan.
Dunyo   okeanining   o‘rganilish   tarixi.   Buyuk   geografik   kashfiyotlar   davri
(XV   asrning   ikkinchi   yarmi   —   XVII   asrning   birinchi   yarmi)dan   boshlanadi.   Bu
davrda X.Kolumb, J.Kabot, Vasko da Gama, A.Vespuchchi, F.Magellan, F.Dreyk,
V.Yanszon, A.Tasman va boshqalar Dunyo okeanida suzishib, muhim kashfiyotlar
qilishgan.   Shu   bilan   birga,   oqimlar,   materik   va   orollar,   quruqlik   qirg‘oqlari,   suv
ning     sho‘rligi,   harorati,   hayvonot   olami   to‘g‘risida   qimmatli   ma’lumotlar
to‘pladilar. XVII-XIX asrlarda okeanni tadqiq etish ilmiy yondashuv asosida  olib
borildi.   Jumladan,   J.Kuk,   I.F.Kruzenshtern   va   Y.V.Lisyanskiy,   F.F.Bellinsgauzen
va   M.P.Lazarev,   S.O.Makarov,   „Chellenjer"   kemasi   a’zolari   Dunyo   okeani
geografiyasi   uchun   eng   zarur   ma’lumotlar   to‘pladi.   Masalan,   „Chellenjer"
ekspeditsiyasi natijalari okeanografiya faniga asos soldi.
XX   asrdan   boshlab   maxsus   dengiz   tashkilotlari   tuzilib,   Dunyo   okeanini
xalqaro hamkorlik asosida o‘rganish ishlari tashkil etildi. 1920-yildan keyin okean
suvlari   chuqurlik   bo‘yicha   o‘rganila   boshlandi.   1960-yilda   fransuz   Jan   Pikar
Mariana   cho‘kmasini   zabt   etdi.   Endilikda   kemalar   zamonaviy   asbob-uskunalar
bilan jihozlandi, kosmik kemalardan olingan tasvirlar tahlil qilinmoqda.
Dunyo   okeanining   qismlari   dengiz,   qo‘ltiq,   bo‘g‘izlardan   iborat.   Okeanlar
bir-biridan   geografik   o‘rni,   geologik   tuzilishi,   biologik   xususiyatlari   bilan   farq
qiladigan bir butun tabiat komplekslaridir.
Dengizlar   —   okeanning   bir   qismi   bo‘lib,   ular   Dunyo   okeanidan   quruqlik
yoki   orollar,   yarimorollar   va   suvosti   relyefining   ko‘tarilgan   joylari   bilan   ajralib
turadi.   O‘zining   geografik   o‘rni   va   havzalarining   xususiyatiga   qarab   3   turga
3 bo‘linadi: 1) materiklar orasidagi dengizlar; 2) materik ichkarisidagi  dengizlar; 3)
chekka dengizlar.
Okeanning   (dengiz   yoki   ko‘lning)   quruqlik   ichkarisiga   kirib   turgan   qismi
qo‘ltiq   deb   ataladi.   Bengaliya,   Meksika,   Gudzon,   Katta   Avstraliya,   Alyaska   kabi
qo‘ltiqlar eng katta qo‘ltiqlardir.
Okeanlarni   (dengiz   yoki   ko‘llarni)   bir-biri   bilan   qo‘shib   turadigan   kambar
suv bo‘g‘iz deyiladi. Bularga Dreyk, Mozambik, Gibraltar, La-Mansh va boshqalar
misol bo‘ladi.
Dunyo okeanini  birinchi  bo‘lib niderlandiyalik olim  B.Varenius  1650-yilda
beshta   okeanga   ajratgan   (Tinch,   Atlantika,   Hind,   Shimoliy   va   Janubiy   Muz
okeanlari).   Keyinchalik,   tadqiqotchilar   uni   uchta   (Tinch,   Atlantika,   Hind),   to‘rtta
(Tinch,   Atlantika,   Hind,   Shimoliy   Muz)   okeanlarga   ajratishgan.   Hozirgi   paytda
beshinchi   —   Janubiy   Muz   okeanini   ham   ajratish   haqida   fikrlar   bor.   Dunyo
okeanida jami 67 ta, quruqlikda esa 2 ta (Kaspiy va Orol) dengiz ajratilgan.
Asosiy qism. Dunyo okeani va uning qismlari
1. Okeanlarning qisqacha tavsifi
4 Tinch   okeani.   Tinch   okean   Dunyo   okeani   maydonining   yarmini   va   Yer
yuzining 1/3 qismidan ortig‘ini egallagan. Bu okean kattaligi sababli Ulug‘ okean
deb   ham   ataladi.   Okeanni   beshta   materik   chegaralab   turadi.   Uni   shimoli-sharqda
Shimoliy   Amerika,   janubi-sharqda   Janubiy   Amerika,   janubda   Antarktida,   janubi-
g‘arbda Avstraliya, shimoli-g‘arbda Yevrosiyo materiklari o‘rab olgan. Shimoldan
janubga   qarab   qariyb   12   ming   km   va   g‘arbdan   sharqqa   qarab   17,2   ming   km
masofaga cho‘zilgan. Eng keng joyi ekvatorda va uning atrofida. Maydoni 180 mln
kv.km.
  O‘rganilish tarixi. Birinchi bo‘lib ispaniyalik V.Balboa 1513-yilda Panama
bo‘ynidan   o‘tib,   Tinch   okeanni   ko‘rgan   va   unga   Janubiy   okean   deb   nom   bergan.
F.Magellan 1520-1521- yillardagi sayohati davrida uni Tinch okean deb atagan. 
Okean  to‘g‘risidagi  dastlabki  ma’lumotlar   F.Magellan  va  J.Kuk  sayohatlari
tufayli   to‘plangan.   V.Bering   va   A.I.Chirikovlar   1741-yilda   okeanning   shimoliy
qismini   o‘rganishdi.   I.F.Kruzenshtern,   Y.V.Lisyanskiy,   S.O.Makarov   „Vityaz"
kemasida va Jak Iv Kusto Tinch okeanda mukammal tadqiqot ishlari olib bordilar.
Hozirgi   vaqtda   Tinch   okeanni   o‘rganish   yuzasidan   maxsus   xalqaro   tashkilotlar
tuzilgan.
 Geologik tuzilishi va foydali qazilmalari. Tinch okean botig‘i eng keksa va
Yer po‘stining juda katta maydonini egallaydi. Shunga asoslanib, mustaqil litosfera
plitasi   tariqasida   ajratilgan.   Ayni   paytda   Tinch   okean   litosfera   plitasi   o‘rta   okean
tizmasi   zonasida   kengaymoqda.   Tinch   okean   litosfera   plitasi   eng   serharakat   plita
ekanligi   aniqlandi.  Uning  yillik  siljish  tezligi  10  sm   dan  katta  (Atlas,  4-5-betlar).
Shuning   uchun   ham   bu   „olovli   halqa"   da   kuchli   va   halokatli   zilzilalar,   vulqon
harakatlari takrorlanib turadi.
Okean   shelfida   daryo   va   to‘lqin   yotqiziqlari,   organik   jinslar,   okean   tubida
qizil gilli jinslar eng ko‘p tarqalgan. Tinch okeanda mineral boyliklar juda ko‘p.
  Okean   tubi   relyefi.   Okean   tubi   relyefi   juda   murakkab   tuzilgan.   Bu   yerda
dengiz   sayozligi   kam,   1,7   %   maydonni   egallaydi.   Sayozlik   faqat   Bering,   Oxota,
Sariq va Sharqiy Xitoy dengizlarida mavjud. Materik yonbag‘irlari tik zinapoyalar
hosil   qiladi.   Okean   tubi   62,6   %   maydonni   egallagan.   Bu   yerda   tog‘   tizmalari,
5 cho‘kmalar,   tekisliklar,   botiqlar   ko‘p   tarqalgan.   (Ularni   xaritadan   toping).   Тinch
okeanda minglab kilometr masofaga cho‘zilib yotgan eng chuqur cho‘kmalar ham
bor. Bular Mariana (11 022 m), Тonga (10 882 m), Kermadek (10 047 m), Kuril-
Kamchatka (9 783 m), Filiрpin, Peru, Chili va boshqa cho‘kmalar.
Dunyo okeanidagi chuqurligi 5 km dan ortiq bo‘lgan 35 ta botiqdan 25 tasi,
chuqurligi   10   km   dan   ortiq   bo‘lgan   5   ta   botiqning   barchasi   shu   okeanda
joylashgan.
  Iqlimi.     Тinch   okean   eng   issiq   okean   bo‘lib,   yuzasidagi   suvning   harorati
ekvatordan   ikkala   qutb   tomon   kamayib   boradi.   Ekvatorial   mintaqalarda   suv
yuzasining   harorati   yil   davomida   28-29   °C,   Bering   dengizida   2-7   °C,   janubiy
yarimsharning o‘rta kengliklarida 12-15 °C atrofida o‘zgaradi.
O‘rtacha   yillik   yog‘in   miqdori   ekvator   atrofida   3   000   mm   bo‘lsa,   mo‘tadil
kengliklarning   g‘arbida   1   000   mm   va   sharqida   2   000-3   000   mm,   subtropikning
sharqida esa 100-200 mm atrofida yog‘in yog‘adi. Okean suvining eng sho‘r qismi
tropiklarga   to‘g‘ri   keladi   (36   ‰).   Eng   chekka   shimoliy   va   janubiy   qismlarida
sho‘rlik ancha pasayadi (32 ‰).
Okeanning   g‘arbiy   qismidagi   tropik   kengliklarda   kuchli   shamollar   —
tayfunlar     (xitoycha   „tay   fin"   —   katta   shamol)   esib   turadi.   Tayfunlarning   tezligi
soatiga 30-50, ba’zan 100 km gacha boradi va katta to‘lqinlarni yuzaga keltiradi.
  Oqimlari.Tinch   okean   g‘arbdan   sharqqa   tomon   uzoq   masofaga
cho‘zilganligi   sababli   unda   geografik   kenglik   bo‘ylab   harakat   qiladigan   oqimlar
ko‘p. Bu oqimlar okeanda issiqlikning qayta taqsimlanishiga va quruqlik iqlimiga
katta ta’sir ko‘rsatadi.
  Organik   dunyosi.   Тinch   okean   organizmlarning   turli-tumanligiga   ko‘ra
birinchi o‘rinda turadi. Dunyo okeanidagi tirik organizmlarning yarmi shu okeanga
to‘g‘ri   keladi.   Okeanning   shimoliy   qismida   losossimon   baliqlarning   95   %   i
yashaydi.   Boshqa   okeanlarga   nisbatan   hayvonlar   turi   3-4   baravar   ko‘p.   Тridakna
nomli   eng   yirik   molluskalarning   og‘irligi   30   kg   ga   boradi.   Sovuq   va   mo‘tadil
mintaqalarda,   ayniqsa,   janubiy   kengliklarda   uzunligi   200   m   bo‘lgan   gigant   suv
o‘simliklari o‘sadi.
6 Тabiat mintaqalari. Тinch okeanda barcha tabiat mintaqalari (shimoliy qutbiy
mintaqadan   tashqari)   mavjud.   Shimoldan   janubga   tomon   subarktika,   mo‘tadil,
subtropik,   tropik,   ekvatorial   tabiat   mintaqalari   tarkib   topgan.   Ular   janubiy
yarimsharda yana takrorlanadi.
  Insonning   xo‘jalik   faoliyati.   Okean   sohillari   va   orollarida   o‘nlab
mamlakatlar   joylashgan   bo‘lib,   dunyo   aholisining   yarmi   shu   joyda   yashaydi.
Insonlar   qadimdan   okean   hayvonlaridan   oziq-ovqat   mahsuloti   tariqasida
foydalanib   kelganlar.   Hozirgi   paytda   Dunyo   okeanida   ovlanadigan   baliqlarning
yarmi Тinch okeanga to‘g‘ri keladi. Тurli molluskalar,  qisqichbaqalar, krevetkalar,
krillar ham ko‘p ovlanadi.
Atlantika okeani.  Atlantika okeani Yerdagi Tinch okeanidan keyin ikkinchi
eng katta okean bo lib, bu nom yunon mifologiyasidagi titan Atlas (Atlas) nomidanʻ
yoki afsonaviy Atlantis orolidan kelib chiqqan. Barcha yarimsharlarda joylashgan,
Buyuk   geografik   kashfiyotlar   shu   okeandan   boshlangan,   qirg‘oqsiz   dengizi   bor,
meridianal   yo‘nalgan   eng   uzun   o‘rta   okean   tizmasi   bor,   eng   yirik   port-shaharlari
bor,   ichki   dengizlari   eng   ko‘p,   eng   sersuv   va   eng   uzun   daryolar   shu   okeanga
quyiladi,   eng   baland   qalqish   ham   shu   okeanda   kuzatiladi,   materiklar   dreyfi
giрotezasiga asos bo‘lgan, dengiz transportida dunyoda birinchi o‘rinda turadi.
  Geografik   o‘rni.   Atlantika   okeani   beshta   materik   orasida   joylashgan.
Shimoldan janubga 12 ming km masofaga cho‘zilgan. Okeanning maydoni 91 mln
kv km, eng keng joyi mo‘tadil kengliklarga (9 450 km) va eng tor joyi (2 620 km)
shimoliy qismiga to‘g‘ri keladi.
  O‘rganilish tarixi. Okean nomi Atlanta (yunon afsonasiga ko‘ra,   yelkasida
osmon gumbazini ko‘tarib turuvchi pahlavon) atamasi bilan bog‘liq. Dastlab 1507-
yilda   geografik   xaritaga   „Atlantika   okeani"   nomi   yozilgan.   Miloddan   oldingi
davrlarda finikiyaliklar, arablar, rimliklar okean suvlarida suzishgan.
  Buyuk geografik kashfiyotlar davrida B.Diash, X.Kolumb, J.Kabot, Vasko
da   Gama,   F.Magellan,   J.Kuk   va   boshqalar   sayohatlari   Atlantika   okeani   haqida
ko‘plab ma’lumotlar berdi.
7   Okean   tabiatini   kompleks   o‘rganish   XIX   asrning   oxiridan   boshlanadi.
„Chellenjer"   kemasidagi   ingliz   ekspeditsiyasi,   Xalqaro   geofizika   yilidagi   (1957-
1958)   tadqiqotlar,   Jak   Iv   Kusto   ekspeditsiyasi   davrida   okean   hayotiga   va   tabiat
komponentlariga taalluqli juda ko‘p ma’lumot to‘plandi.
  Geologik   tuzilishi   va   relyefi.   Gondvana   va   Lavraziya   materiklarining
gorizontal yo‘nalishdagi parchalanishi natijasida Atlantika okeani paydo bo‘lgan.
  Geologik tuzilishida turli xil yotqiziqlar qatnashadi. Jumladan, o‘rta okean
tizmalarida bazaltli va vulqonli jinslar, materik sohillarida daryolar oqizib keltirgan
qum, gil, loyqa jinslar tarqalgan.
 Materik sayozligi okeanning shimoliy qismida, Florida yarimoroli, Folklend
orollari yonida katta maydonlarni egallaydi, Afrikaning g‘arbiy sohillarida esa tor
yo‘lakni   hosil   qiladi.   Materik   yonbag‘ri   ancha   tik.   Okean   tubida   O‘rta   Atlantika
suvosti   tog‘   tizmasi   shimoldan   janubga   15   000   km   masofaga   cho‘zilgan.   O‘rta
Atlantika   tizmasi,   o‘z   navbatida,   Shimoliy   va   Janubiy   Atlantika   tizmalariga
bo‘linadi.   Bu   tizmalar   oralig‘ida   bir   nechta   botiqlar   joylashgan.   Mazkur
botiqlarning chuqurligi 3000 m dan 7000 m gacha yetadi. O‘rta okean tizmasining
tepa   qismini   ko‘ndalang   va   bo‘ylama   chuqur   daralar   —   riftlar   kesib   o‘tgan.
Okeanning   eng   chuqur   qismi   Puerto-Riko   cho‘kmasi   bo‘lib,   8742   m   chuqurlikda
joylashgan.
 Iqlimi.  Atlantika okeani yuza suvlarining harorati Тinch va Hind okeanlari
suvlariga nisbatan past (+16,5°C). Bunga Shimoliy Muz okeanidan va Antarktida
tomonidan   sovuq   oqimlarning   kirib   kelishi   sababchidir.   Termik   ekvatorda   suv
yuzasining   o‘rtacha   yillik   harorati   27-28   °C.   Okeanning   janubiy   va   shi-   moliy
qismlarida 0 –1°C gacha pasayadi.
  Okeanda   barcha   iqlim   mintaqalari   mavjud.   Uning   janubiy   o‘rtacha
kengliklarida yil davomida kuchli shamollar kuzatilsa, subtropiklarda haftalab shtil
— shamolsiz kunlar bo‘ladi.
  Okeanning   o‘rtacha   sho‘rligi   (37,5‰)   Dunyo   okeani   o‘rtacha   sho‘rligidan
yuqori.  Okeanning  shimoliy va  janubiy chegaralarida  suvning  sho‘rligi   34-35  ‰,
eng sho‘r dengizi O‘rta dengiz (37-39 ‰) hisoblanadi.
8   Oqimlari.Atlantika   okeanida   oqimlar   halqalar   hosil   qiladi.   Mashhur
Golfstrim   oqimi   okeandagi   qudratli   daryo   singari   Shimoliy   Amerika   va   Yevropa
iqlimiga  ta’sir  qilib, shimol  tomondagi  muz va muztog‘  (aysberg)larning erishiga
hamda tumanli kunlar ko‘payishiga sabab bo‘ladi.
 Okeanning tabiat mintaqalari. Atlantika okeanining o‘rta qismida ekvatorial
mintaqa joylashgan. Bu mintaqaning yillik yog‘in miqdori 1770 mm ga va suvning
o‘rtacha   sho‘rligi   35   ‰   ga   teng.   Undan   shimolda   va   janubda   tropik,   subtropik,
mo‘tadil,   subqutbiy   va   bitta   qutbiy   mintaqalarning   bepoyon   suvlari   joylashgan.
Subtropik   va   tropik   mintaqalarda   yog‘ingarchilik   kam   bo‘lganligi   tufayli   ular
suvining sho‘rligi biroz ko‘tariladi.
  Shimoliy   subtropik   mintaqada   tabiati   o‘ziga   xos   bo‘lgan   Sargasso   dengizi
joylashgan.  Dengiz   suvining  sho‘rligi   37  ‰  ga  teng,  harorati  qishda   23  °C  ni  va
yozda 28 °C ni tashkil etadi.
  Insonning   xo‘jalik   faoliyati.   Buyuk   geografik   kashfiyotlar   Atlantika
okeanidan boshlangan. Mashhur dengizchilar shu okean orqali safarga chiqqanlar.
Hozir   ham   transportdagi   ahamiyati   jihatidan   birinchi   o‘rinni   egallaydi.   O‘rta
dengiz   sohillari   dunyo   turizmida   birinchi   o‘rinda   turadi.   Suvaysh   (1869-y.)   va
Panama   (1914-y.)   kanallarining   ishga   tushirilishi   okeanning   ahamiyatini   yanada
oshirdi.
Hind okeani.   Eng sho‘r okean, eng issiq ko‘rfazi mavjud, eng katta suvosti
deltasi bor, cho‘kindi jinslar eng qalin (5,5 km, Gang deltasi), asosiy qismi janubiy
yarimsharda, o‘simlik va hayvonlarga eng kambag‘al, eng uzun bo‘g‘izi bor, neft
va gaz zaxirasi va qazib olinishi, tashiladigan neft hajmi bo‘yicha birinchi o‘rinda
turadi. Marvarid va durlar yig‘ib olishda yetakchi hisoblanadi.
 Geografik o‘rni. „Hind" so‘zi sanskritcha daryo degan ma’noni anglatadi.
  Hind   okeani   to‘rtta   materik   (Afrika,   Yevrosiyo,   Avstraliya,   Antarktida)
oralig‘ida   joylashgan.   Okeanning   asosiy   qismi   Janubiy   yarimsharda   joylashgan.
Shimoli-sharqiy   va   shimoli-g‘arbiy   qirg‘oqlari   ancha   parchalangan.   Maydoni   76
mln kv.km.
9   O‘rganilish tarixi. Dastlab arablar, shumerliklar Fors ko‘rfazi, Qizil dengiz
va   Hind   okeanida   suzishgan   (er.   av.   IV-V   asrlarda)   bo‘lsalar,   finikiyaliklar
(er.av.VI   asrda)   Hind   okeani   orqali   Afrikani   janubdan   aylanib   o‘tib,   g‘arbdan
qaytib kelganlar.
  Eramizning     boshlaridan     arablar   (ayniqsa,   VII   —   XII   asrlarda)   Hind
okeanini   o‘zlashtirdilar.   Ular   okean   qirg‘oqlarini,   orollar,   oqimlarni,   shamollarni
atroflicha  o‘rgandilar. Vasko  da  Gama  Hindistonga  dengiz  yo‘lini     ochdi    (1498-
y.). Hind okeanini birinchi bo‘lib A.Тasman (1642-1643) g‘arbdan sharq tomonga
(Avstraliya   janubiga)   suzib   o‘tgan   bo‘lsa,   J.Kuk   (1771-1775)   okean   chuqurligini
aniqladi.
 Okeanni muntazam o‘rganish XIX asrning oxiridan boshlandi. „Chellenjer"
kemasi   a’zolari,   UNESCO   tashabbusi   bilan   1960-1965-yillarda   tashkil   etilgan
Xalqaro   Hind   okeani   ilmiy   ekspeditsiyasi   okean   to‘g‘risida   mukammal   ilmiy
ma’lumotlar to‘pladi.
  Okean tubi relyefi. Hind okeani tubida uch tarmoqqa bo‘ linib ketgan tog‘
tizmalari mavjud. Bular Arabiston-Hindiston, G‘arbiy Hind tog‘lari va Avstraliya-
Antarktida   ko‘tarilmalaridir.   Okeanning   sharqiy   qismida   Markaziy   va   G‘arbiy
Avstraliya botiqlari mavjud. Ularni bir-biridan Sharqiy Hind tizmasi ajratib turadi.
Tog‘ tizmalarining kengligi 400-800 km, balandligi 2-3 km. Hind okeanining eng
chuqur joyi Yava (Zond) cho‘kmasida bo‘lib, chuqurligi 7729 m ga teng.
 Iqlimi. Okeanning shimoliy qismida suv yuzasining harorati yuqori +25 +28
°C, janubida esa ancha past. Suvining sho‘rligi Dunyo okeani o‘rtacha sho‘rligidan
yuqori. Qizil dengiz suvi eng sho‘r (42 ‰), sho‘rligi eng past Bengaliya qo‘ltig‘i
(30-34   ‰)   suvlaridir.   Yog‘inlar   miqdori   ekvatorial   mintaqada   ko‘p   (3000   mm
gacha),   qutblar   tomon   kamayib   boradi.   Eng   kam   yog‘in   shimoli-g‘arbiy   qismida
(100   mm)   kuzatilgan.   Okeanda   shimolda   subtropik,   tropik,   subekvatorial,
ekvatorial,   janubda   subekvatorial,   tropik,   subtropik,   mo‘tadil,   subantarktika   va
antarktika iqlim mintaqalari tarkib topgan.
  Organizmlari.   Hind   okeanining   tropik   mintaqalarida   planktonlar   ko‘p.
Planktonlar orasida kechasi nur sochadigan turlari bor. Okean suvlarida baliqlardan
10 sardinella, skumbriya, akula, kitlar, iliq suvlarda ulkan dengiz toshbaqalari, dengiz
ilonlari,   molluskalar   (kalmarlar)   yashaydi.   Dengiz   sayozliklarida,   marjon   riflari
atrofida organizmlar eng ko‘p tarqalgan. Bu yerlarda haqiqiy   suvosti  o‘tloqlarini
uchratish mumkin.
  Okeanning   tabiat   mintaqalari.   Okeanning   ekvatorial   mintaqasida   iqlim
sharoiti   yil   davomida   kam   o‘zgaradi.   Yuzadagi   suv   harorati   20-28   °C.   Yillik
yog‘ingarchilik   miqdori   2000-3000   mm   ni   tashkil   etadi.   Shunga   mos   tabiat
kompleksi shakllangan.
  Janubiy  subtropik  mintaqada   ikkita  yirik  kompleksni  —  iliq  va  sovuq   suv
massalaridan   tashkil   topgan   tabiat   komplekslarini   ko‘ramiz.   Mintaqaning   g‘arbiy
qismida yog‘ingarchilik ko‘p (1000 mm), iliq oqimlar  ta’sirida bo‘lganligidan  yil
davomida   suvi   iliq,   harorati   ancha   yuqori   bo‘ladi.   Sharqiy   qismida   esa   sovuq
oqimlar ta’sirida yil davomida suvning harorati past bo‘ladi, yog‘in kam (500 mm)
yog‘adi.
  Okeanning   janubida   mo‘tadil   va   subantarktika   tabiat   mintaqalari
joylashgan. Ular tabiatining shakllanishida g‘arbiy shamollar va muzli Antarktida
materigining ta’siri kuchli. Mintaqalar yuza suvi nisbatan sovuq bo‘lganligi uchun
shunga mos organizmlar yashaydi.
Shimoliy   Muz   okeani .   Okeanlarning   eng   kichigi,   shimoliy   qutb   atrofida
joylashgan,   dengizlari   okean   maydonining   yarmini   egallaydi,   shelf   egallagan
maydoniga ko‘ra birinchi o‘rinda, eng sayoz, ko‘p yillik muzlar qoplangan yagona
okean,   eng   sovuq,   iqlim   va   tabiat   mintaqalari   eng   kam,   qo‘yho‘kiz,   oq   ayiqlar
yashaydi, eng yirik oroli bor, uzoq qutb tunlari va kunlari bo‘ladi.
Geografik o'rni. Okean shimoliy qutb atrofida joylashgan. Uni ikkita materik
o‘rab turadi. Bering bo‘g‘izi orqali Tinch okean bilan, Skandinaviya yarimoroli —
Farer, Irlandiya va Grenlandiya orollari — Smit bo‘g‘izi — Kanada arxipelag lari
orqali   Atlantika   okeani   bilan   chegaralanadi.   Qirg‘oqlari   ancha   parchalangan.
Orollari ko‘p..
O'rganilishi. Okean to‘g‘risidagi birinchi ma’lumotni yunon olimi Pifey (er.
av.   325-yil)   yozgan   va   «Qayrilgan   dengiz»   deb   nom   bergan.   Keyinchalik
11 yevropaliklar Giperborey (yunoncha Borey — «shimoldagi shamollar xudosi») deb
atashdi.   1650-yilda   B.Varenius   mustaqil   okean   tariqasida   ajratdi.   XIX   asrning
boshlarida ichki dengiz sifatida Atlantika okeani tarkibiga kiritildi.
1845-yilda   London   geografiya   jamiyati,   1928-yilda   Xalqaro   gidrografik
byuro,   1936-yilda   Rossiya   geografiya   jamiyati   Shimoliy   Muz   okeanini   mustaqil
okean tariqasida ajratishga qaror qabul qildilar. Okeanni o‘rganishda Pyotr I (1733-
1743),   M.V.Lomonosov   (XVIII   asrning   ikkinchi   yarmi),   shved   olimi
N.A.Nordensheld   (1878-1879)   larning   tashkil   etgan   ekspeditsiyalari   muhim
ahamiyatga ega bo‘ldi.
Okean bundan 60 mln yil avval paydo bo‘la boshlagan. Uning tubi geologik
jihatdan Shimoliy Amerika va Yevrosiyo litosfera plitalari tarkibiga kiradi. Okean
tubida   dengiz,   daryo   va   aysberg   yotqiziqlari   katta   maydonda   tarqalgan.   Ularning
qalinligi 1000-3500 m atrofida. Shelf zonasida daryolar, dengiz oqimlari keltirgan
cho‘kindi jinslar, okean markazida esa changsimon zarrachalar, biogen yotqiziqlar
uchraydi.
Okean iqlimining o‘ziga xos xususiyati Arktika markazida joylashganligi va
yil davomida sovuq havo massalarining hukmronligi bilan ifodalanadi. Uzoq qutb
tunlari va kunlari 3-6 oylab davom etadi. Qish oylarida qahraton sovuq (-30 C, -40
C)   va   qorli   bo‘ronlar   makoniga   aylanadi.Ko‘p   yillik   muzlarning   qalinligi   3-5   m.
Suvning sho‘rligi chuqurlik tomon o‘zgarib boradi. Yuza suvlar sho‘rligi 30-32‰,
tubida 34-35‰ gacha ortadi.
2. Dunyo okeani qismlari
Dengizlar.  Dengiz - Jahon okeanining quruqlik yoki baland suv osti releflari
bilan ajratilgan qismi. Shuningdek, u Jahon okeanidan gidrologik, meteorologik va
iqlimiy   rejimlarda   farqlanadi,   bu   ularning   okeanlarga   nisbatan   chekka   joylashuvi
va ochiq qism  bilan cheklangan aloqa tufayli suv almashinuvining sekinligi  bilan
bog'liqdir.   Dengizlar   ham   o simlik   va   hayvonot   dunyosiga   ko ra   bir-biridanʻ ʻ
ajratilgan   (masalan,   Egey   dengizi   O rta   yer   dengizida).   Dengizlarning   faunasi	
ʻ
endemiklarning mavjudligi bilan tavsiflanadi.
12 Turli   mualliflarning   fikriga   ko'ra,   xususan,   Injilda   har   qanday   katta   suv
havzasini (daryolar, ko'llar, qo'ltiqlar) dengizlar deb atash mumkin; masalan, Misr
dengizi   Bibliyada,   turli   taxminlarga   ko'ra,   Nil   daryosi   yoki   Qizil   dengizning   bir
qismini anglatadi; bundan tashqari, Furot daryosi u yerda dengiz deb ataladi.
Dalning   izohli   lug'atida   dengiz   er   yuzidagi   ulkan   chuqurliklarda   yoki
yoriqlarda   achchiq-sho'r   suvlarning   to'planishi   deb   ta'riflanadi.   Shunday   qilib,   bu
o'zboshimchalik   bilan   chegaralangan   barcha   suvlar   quruqlikdan   (quruqlik,   qit'a)
farqli o'laroq dengiz deb ataladi. Odatda dengizlar dunyo okeanlari bilan bo'g'ozlar
orqali   (masalan,   O'rta   er   dengizi,   Qora   va   boshqalar)   aloqa   qiladi   va   bu   nomni
to'g'ri   oladi.   Kamroq   qonuniy   ravishda   u   sho'r   yoki   yangi   ko'llarga   beriladi
(masalan,   Kaspiy,   Orol,   O'lik   dengiz,   Baykal   -   "Ulug'vor   dengiz   -   muqaddas
Baykal"). Bundan tashqari, dengiz tubsizlik yoki tubsizlikni, cheksizlikni bildiradi.
Dengiz   deb   ataladigan   ob'ektlar   nafaqat   Yerda   mavjud:   masalan,   "Janubiy
dengiz"   Marsda   va   Oyda   (oy   dengizi   Oy   diskining   yuzasida   (vizual)   qorong'u
nuqta).
Sovutilganda   sho'r   suv   "dengiz   muziga"   aylanadi   -   bu   taxminan   -1,8   °   C
haroratda toza suv uchun muzlash nuqtasi ostida sodir bo'ladi.
Gidrologik   rejimning   izolyatsiyalanish   darajasi   va   xususiyatlariga   ko'ra
dengizlar   3   guruhga   bo'linadi:   ichki   dengizlar   (O'rta   dengizlar   va   yarim   berk
dengizlar), chekka dengizlar va orollararo dengizlar. Geografik joylashuviga ko raʻ
O rta yer dengizlari ba zan qit alararo va ichki dengizlarga bo linadi[1].	
ʻ ʼ ʼ ʻ
Geologik   nuqtai   nazardan   zamonaviy   dengizlar   yosh   tuzilmalardir.
Zamonaviylarga   yaqin   konturlarda   ularning   barchasi   paleogen-neogen   davrida
aniqlangan va nihoyat antropotsenda shakllangan. Eng chuqur dengizlar (masalan,
O'rta   er   dengizi)   er   qobig'idagi   yirik   yoriqlar   joylarida   hosil   bo'ladi   va   sayoz
dengizlar   qit'alarning   chekka   qismlari   Jahon   okeani   suvlari   tomonidan   suv
bosganida paydo bo'lgan va odatda kontinental sayozlarda joylashgan. 
1978 yilda Xalqaro dengiz tashkiloti Jahon dengiz kunini ta'sis etdi. Bu kun
BMTning   jahon   va   xalqaro   kunlar   tizimiga   kiradi.   Bundan   tashqari,   dengiz   kuni
Yaponiyada   davlat   bayrami   sifatida   nishonlanadi,   Rossiyada   esa   Boltiq   dengizi
13 kuni   nishonlanadi.   Rassomlikda   dengiz   tasvirlangan   rasmlar   alohida   janrga   -
marinaga ajratilgan.
Izolyatsiya darajasiga ko'ra dengizlar ichki, chekka, qit'alararo va orollararo
bo'linadi.
Ichki dengizlar asosan okean bilan aloqadan yopilgan va Jahon okeani bilan
cheklangan   (chekka   dengizlarga   nisbatan)   suv   almashinuviga   ega   dengizlardir.
Bunday dengizlarda ularni okean bilan bog'laydigan bo'g'ozning chuqurligi kichik
bo'lib, bu chuqur suvlarning aralashishiga olib keladigan chuqur dengiz oqimlarini
cheklaydi.  Bunday  dengizlarga O'rta  er  dengizi   va Boltiq  dengizlarini  misol  qilib
keltirish mumkin.
Dengiz   qirg oqlari   yuviladigan   materiklar   soniga   ko ra   ichki   dengizlarʻ ʻ
qit alararo   (O rta   va   Qizil   dengizlar)   va   qit alararo   (Sariq   va   Qora   dengizlar)	
ʼ ʻ ʼ
bo linadi.
ʻ
Boshqa   dengizlar   yoki   Jahon   okeani   bilan   aloqalari   mavjudligiga   qarab,
ichki dengizlar alohida (yopiq) (O'lik, Orol dengizlari) va yarim izolyatsiyalangan
(yarim yopiq) (Boltiq, Azov dengizlari) ga bo'linadi. Darhaqiqat, alohida dengizlar
ko'llardir.
Chekka   dengizlar   -   okean   bilan   erkin   aloqada   bo'lgan   va   ba'zi   hollarda
ulardan orollar yoki yarim orollar zanjiri bilan ajralib turadigan dengizlar. Chekka
dengizlar   shelfda   joylashgan   bo lsa-da,   tub   cho kindilarning   tabiati,   iqlim   va	
ʻ ʻ
gidrologik   rejimlari,   bu   dengizlarning   fauna   va   florasiga   nafaqat   materik,   balki
okean   ham   kuchli   ta sir   ko rsatadi.   Marginal   dengizlar   okean   shamollari   tufayli	
ʼ ʻ
yuzaga   keladigan   okean   oqimlari   bilan   tavsiflanadi.   Bu   turdagi   dengizlarga,
masalan,   Bering,   Oxotsk,   Yaponiya,   Sharqiy   Xitoy,   Janubiy   Xitoy   va   Karib
dengizlari kiradi.
Qit'alararo   dengizlar   (ba'zan   O'rta   er   dengizi   deb   ataladi)   -   har   tomondan
quruqlik bilan o'ralgan va okean bilan bir yoki bir nechta bo'g'ozlar bilan tutashgan
dengizlar. Bu dengizlarga O rta yer dengizi, Qizil va Karib dengizi kiradi.	
ʻ
14 Orollararo   dengizlar   -   orollarning   ozmi-ko pmi   zich   halqasi   bilan   o ralganʻ ʻ
dengizlar   bo lib,   ular   orasidagi   relyefning   ko tarilishi   bu   dengizlar   va   okeanning	
ʻ ʻ
ochiq qismi o rtasida suvning erkin almashinuviga to sqinlik qiladi.
ʻ ʻ
Orollararo   dengizlarning   aksariyati   Malay   arxipelagining   orollari   orasida
joylashgan. Ulardan eng yiriklari: Yava, Banda, Sulavesi.
Yer usti suvlari harorati bo'yicha tasnifi
Dengizlarning   er   usti   suvlarining   haroratiga   qarab   tasnifi   ham   mavjud
(tropik   dengizlar,   mo''tadil   mintaqa   dengizlari,   qutb   dengizlari),   lekin   u   amalda
qo'llanilmaydi.
Sho'rlanish   darajasiga   ko'ra,   juda   sho'rlangan   va   ozgina   sho'rlangan
dengizlar ajralib turadi.
O‘ta   sho‘rlangan   dengizlar   -   faol   bug‘lanish   tufayli   okeanga   nisbatan
sho‘rligi   yuqori   bo‘lgan   dengizlar   bo‘lib,   ularning   suv   almashinuvi   sho‘r   dengiz
suvining   quyi   qatlamlarga   chiqib   ketishi   va   okeandan   bo‘g‘ozlar   orqali   chuchuk
suvning sirt qatlamlariga oqib tushishidan iborat. . Bunday dengizga Qizil dengiz
misol bo'la oladi.
Daryolar oqimi va yog ingarchilik bilan birga chuchuk suv oqimi bug lanish	
ʻ ʻ
bilan qoplanmagani uchun okeanga nisbatan sho rligi past dengizlardir. Bunda suv	
ʻ
almashinuvi er usti qatlamlariga kamroq sho'rlangan dengiz suvining chiqib ketishi
va bo'g'ozlar orqali quyi qatlamlarga ko'proq sho'r suvning kirib kelishidan iborat.
Bunday   havzalarda   ko'pgina   biologik   turlarning   mavjudligi   uchun   zarur   bo'lgan
kislorod   miqdorini   saqlab   qolish   uchun   pastki   qatlamlar   bilan   suv   almashinuvi
ko'pincha   etarli   emas.   Bunday   dengizga   Qora   dengizni   misol   qilib   keltirish
mumkin.
Bo’g’izlar .   Bo'g'oz   -   ikki   quruqlik   o'rtasida   joylashgan   va   qo'shni   suv
havzalari yoki ularning qismlarini bog'laydigan suv havzasi. 
Bo'g'ozlar   uzunligi,   eng   kichik   va   eng   katta   kengligi   va   chuqurligi   bilan
tavsiflanadi.   Tokning   yo'nalishi   va   tezligi   ham   ko'rsatilgan.   Kema   bo'g'ozlari
uchun avtomobil yo'nalishlari tuzilgan.
15 Yer   yuzidagi   eng   uzun   bo g oz   Mozambik   bo g ozi   bo lib,   uzunligi   1760ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
km], eng keng va eng chuquri Dreyk dovoni, kengligi 950 km, chuqurligi 5840 m.
Okean havzasidagi bo'g'ozlar
 Bir   xil   okean   havzasida   joylashgan   bo'g'ozlar   (masalan,   Dardanel,
Tsugaru).
 Ikki   okean   (Bering,   Drake,   Torres)   havzalarini   birlashtiruvchi
bo'g'ozlar.
 Qit'alar bo'yicha bo'g'ozlar
 Bir   qit'aning   ikki   qismini   bir-biridan   ajratib   turuvchi   bo'g'ozlar
(Skagerrak, Hormuz).
 Qo shni   orolni   materikdan   ajratib   turuvchi   bo g ozlar   (Pas-de-Kale,	
ʻ ʻ ʻ
Tsusima (Koreya), Magellan)
 Ikki orolni ajratib turuvchi bo g ozlar (Bonifasio, Sunda).	
ʻ ʻ
 Ikki xil qit'alarni ajratib turuvchi bo'g'ozlar (Gibraltar, Bering, Bab al-
Mandeb).
Ochiq   dengiz   yoki   eksklyuziv   iqtisodiy   zonaning   qismlarini   bog'laydigan
xalqaro   navigatsiya   uchun   ishlatiladigan   bo'g'ozlar.   Bunday   bo g ozlardan	
ʻ ʻ
(Singapur   bo g ozi,   Bab   al-Mandeb   bo g ozi)   barcha   davlatlarning   kemalari   va	
ʻ ʻ ʻ ʻ
samolyotlari tranzit o tish huquqidan foydalanadilar.	
ʻ
Ochiq   dengiz   yoki   eksklyuziv   iqtisodiy   zona   va   davlatlarning   hududiy
dengizi (Xuan-de-Fuka bo'g'ozi, Kanada va AQSh) qismlarini bog'laydigan xalqaro
navigatsiya   uchun   ishlatiladigan   bo'g'ozlar.   Bunday   bo'g'ozlarda   xorijiy   kemalar
begunoh o'tish huquqidan foydalanadilar.
Xalqaro navigatsiya uchun ishlatiladigan bo'g'ozlar, ular  orqali o'tish rejimi
to'liq yoki qisman uzoq vaqtdan beri amalda bo'lgan xalqaro konventsiyalar bilan
tartibga   solinadi   (Bosfor,   Turkiya,   Bo'g'ozlar   maqomi   to'g'risidagi   Monreux
konventsiyasi).
Qo‘ltiqlar –  okean, dengiz va ko‘llarning quruq-lik ichkarisiga kirib borgan
sayoz qismlari. Masalan, Bengaliya, Fors va hokazolar.
16 Ko'rfaz   -   okean,   dengiz,   ko'l   yoki   boshqa   suv   havzalarining   quruqlikka
chuqur   kirib   boradigan,   lekin   suv   havzasining   asosiy   qismi   bilan   erkin   suv
almashinuviga ega bo'lgan qismi.
Ko rfazlar   orasida   turli   xil   turlari   mavjud:   ko rfaz   (dengiz   va   ko llar),   labʻ ʻ ʻ
(ko pincha   daryo   og izlari),   estuariy,   fyord,   estuariy,   lagun   (asosan,   qumli	
ʻ ʻ
qirg oqlar bo ylab), bandargoh va boshqalar.
ʻ ʻ
Ko'rfazning gidrologik va gidrokimyoviy sharoitlari u tarkibiga kiruvchi suv
ombori   sharoitlari   bilan   bir   xil.   Ba'zi   hollarda   mahalliy   iqlim   xususiyatlari   va
kontinental oqimlari qo'ltiqlarning sirt qatlamining gidrologik xususiyatlarini ba'zi
bir o'ziga xos xususiyatlarni berishi mumkin.
Jahon   okeanining   eng   yirik   qo ltig iga   Alyaska,   Bengaliya,   Biskay,   Buyuk	
ʻ ʻ
Avstraliya va Gvineya ko rfazlari kiradi.	
ʻ
Bir   qator   hollarda   "ko'rfaz"   nomi   gidrologik   rejimiga   ko'ra   dengizlar
(masalan, Meksika, Gudzon, Fors, Kaliforniya) bo'lgan suv hududlariga berilgan.
Shuningdek,   suv   bosgan   vulqon   kraterlari   va   atoll   lagunalari   odatda
ko'rfazlar deb tasniflanadi[1].
1982   yil   BMTning   dengiz   huquqi   to'g'risidagi   konventsiyasida   belgilangan
xalqaro   huquq   ta'rifiga   ko'ra,   "ko'rfaz   deganda   qirg'oqning   aniq   belgilangan
chuqurligi tushuniladi, u quruqlikka shu darajada - kengligiga mutanosib ravishda
chiqadi. uning kirish qismi  - u quruqlikka chiqmagan suvlarni o'z ichiga oladi  va
qirg'oqning oddiy egri chizig'idan ko'proq narsani tashkil qiladi. Biroq, agar uning
maydoni   diametri   bu   chuqurchaga   kirishni   kesib   o'tuvchi   chiziq   bo'lgan   yarim
doira maydoniga teng bo'lmasa yoki undan katta bo'lsa, chuqurcha ko'rfaz sifatida
tan olinmaydi." Boshqacha qilib aytganda, ko'rfazning suv maydonining maydoni
kirish   joyining   kengligiga   teng   bo'lgan   yarim   doira   maydonidan   kam   bo'lmasligi
kerak. 
Xulosa
Dunyo   okeani   (yun.   Okeanos   —   Yerni   aylanib   oqadigan   azim   daryo)   —
Yerning materik va orollarni o rab turuvchi suv qobig i. Gidrosferaning katta qismi	
ʻ ʻ
(94%)   ni,   Yer   yuzasining   taxminan   70,8%   ini   egallaydi.   Fizik   va   kimyoviy
17 xususiyatlari   hamda   suvining   kimyoviy   tarkibi   jihatidan   Okean   bir   butun,   lekin
miqdor jihatidan gidrologik va geokimyoviy ko rsatkichlari xilma-xildir.ʻ
Gidrologik   rejimining   tabiiy-geografik   xususiyatlariga   ko ra,   dunyo   okeani	
ʻ
alohida okeanlar, dengizlar, qo ltiqlar, buxta va bo g ozlarga ajralib turadi. 1650-	
ʻ ʻ ʻ
yilda   golland   geografi   B.   Varenius   Dunyo   okeanini   5   alohida   qismga:   Tinch,
Atlantika,   Hind,   Shimoliy   Muz,   Janubiy   Muz   Okeanlariga   bo ldi.   1845-yilda	
ʻ
London   geografiya   jamiyati   ham   buni   tasdikladi.   Keyinroq   ba zi   olimlar   Dunyo	
ʼ
okeanini faqat 3 ga ajratadilar: Tinch, Atlantika va Hind okeanlari. XX asrning 30-
yillaridan   boshlab   Arktika   havzasi   sinchiklab   tekshirilgandan   keyin,   4   alohida
okean ajratildi: Tinch, Atlantika, Hind va Shimoliy Muz Okean Yer sharida Okean
suvi va qurukliklarning taqsimlanishi turlicha. Shimoliy yarim sharda suv sathi yer
sharining   61%   ini   egallaydi.   Bu   yerda   Okean   suvlari   quruqlikkacha   ancha   kirib
borib, ko p sonli dengiz va qo ltiqlar hosil qiladi. Barcha ichki dengizlar Shimoliy	
ʻ ʻ
yarim   sharda   joylashgan.   Janubiy   yarim   sharda   suv   sathi   81%   maydonni   tashkil
etadi, lekin dengiz va qo ltikdar kam. 81° shimoliy kenglikdan shimolida Shimoliy	
ʻ
Muz okeanida va janubiy kenglikning taxminan 56° bilan 65° o rtasida Okean suvi	
ʻ
yer   sharini   uzluk-siz   qatlam   shaklida   o rab   olgan.   Suv   yoki   kurukdikning	
ʻ
ko pligiga   qarab   yer   shari   okean   yarim   shari   va   materik   yarim   shariga   bo linadi.	
ʻ ʻ
Okean   yarim   sharining   qutbi   Yangi   Zelandiyadan   janubi-sharqda,   materik   yarim
sharining   qutbi   esa   Fransiyaning   shimoli-g arbida   joylashgan.   Gidrosferaning   bir	
ʻ
qismi   bo lgan   Okean   atmosfera   va   Yer   pusti   bilan   uzluksiz   o zaro   aloqador;	
ʻ ʻ
shuning   uchun   ham   Okeanning   ko pgina   muhim   xususiyatlari   atmosfera   va   Yer	
ʻ
po stiga bog liq.	
ʻ ʻ
Okean issiqlik va namning juda katta akkumulyatoridir. Okean tufayli Yerda
temperatura juda keskin farq qilmaydi, uzoq-uzoq o lkalarga namlik yetib boradi,	
ʻ
natijada   hayot   uchun   qulay   sharoit   vujudga   keladi.   Okean   oqsil   moddalarga   ega
bo lgan   boy   oziq-ovqat   mahsulotlari   manbaidir.   Okean   energetik,   kimyoviy   va	
ʻ
mineral   boyliklar   manbai   ham   bo lib,   ularning   bir   qismidan   (suv   ko tarilish	
ʻ ʻ
energiyasi, ba zi kimyoviy elementlar, neft, gaz va boshqalardan) inson hozirdanoq	
ʼ
foydalanmoqda.   Okean   va   uning   dengizlaridan   xalqaro   aloqalar   o rnatishda   juda	
ʻ
18 kadim zamonlardan foydalanilgan. Bu esa yangi yerlarning ochilishi va madaniyat
markazlaridan   uzok,   hududlarni   o zlashtirish   uchun   sharoit   yaratdi;   transportʻ
vositalaridagi texnika taraqqiyoti bu jarayonni yanada tezlashtirdi. Dunyodagi yuk
aylanishning   4/5   qismi   Okean   yo llari   orkali   amalga   oshiriladi   (qarang   Dengiz
ʻ
transporti).
Okeanning   insoniyat   hayotidagi   roli   tez   o smoqda.   Dunyo   mamlakatlari	
ʻ
iktisodiyotining   turli   sohalarida   Okeandan   foydalanish   muammolari   (kema
qatnovi,   baliq   ovlash,   Okean   resurslaridan   ratsional   foydalanish,   shelfni
o zlashtirish,   kontinentlararo   kabellar   yotqizish,   suvni   chuchuklashtirish,	
ʻ
shuningdek,   dengizlarni   muhofaza   qilish   va   ifloslanishining   oldini   olish   va
boshqalar)   olamshumul   ahamiyatga   ega   bo lib,   muhim   iqtisodiy,   siyosiy   va	
ʻ
huquqiy masalalarni hal qilish bilan bog liq.	
ʻ
Keyingi  yillarda  Okeanda olib borilgan  tadqiqotlar  shuni  kursatdiki,  Okean
tubining relyefi murakkabligi jihatidan materiklar usti relyefidan qolishmaydi.
Tubining   geologik   tuzilishi   va   relyefi.   Okean   tubi   maydonining   kup   qismi
(73,8%)   3000   m   dan   6000   m   gacha   chuqurlikda   joylashgan.   Okean   tubining
planeta   miqyosidagi   morfostrukturalari   (eng   yirik   shaklari)   Yer   pusti   ayrim
qismlarining   tuzilishi   va   tarixiy   rivojlanishidagi   tafovutlarga   qarab   ajratiladi.
Okean   tubini   eng   yirik   relyef   shakllariga   qarab   4   qismga   bo lish   mumkin:   1)	
ʻ
materiklarning   suv   ostida   qolgan   chekka   qismlari;   2)   Okean   qa ri;   3)	
ʼ
materiklarning   suv   ostida   qolgan   chekka   kismlari   bilan   Okean   qa ri   o rtasidagi	
ʼ ʻ
oraliq zona; 4) okean o rtasidagi tog  tizmalari.	
ʻ ʻ
Okean   tubining   materiklarga   yondosh   kismlarining   Yer   pusti
materiklarnikiga o xshash bo lib, materiklarning suv ostidagi chekkasi hisoblanadi	
ʻ ʻ
va unda relyef xususiyatlariga qarab shelf, materik yon bag ri va materik etagi farq	
ʻ
qilinadi. 
Foydalanilgan adabiyotlar
1. Everything on Earth. Dorling Kindersley Limited, 2009. 
2. G‘ulomov P.N. Inson va tabiat. Toshkent, 2009. 10. Goudie A. Physische
Geographie. Germany, 2002. 
19 3. Mateo Gutierrez Elorza. Geomorfologfa. Madrid, 2008. 
4. Vahobov H. va boshqalar. Umumiy Yer bilimi. Darslik. -  Т .: Bilim, 2005. 
5.   William   Lowrie.   Fundamentals   of   Geophysics.   Cambridge   University
Press. 2007. 
6.   Гуломов   П . Н .   Умумий   ер   билими .   Маърузалар   матни.   -   Т.:
Университет, 1999. 
7.   ЗIиров   Ш.С.,   Тошов   Х.Р.   Геjрафия   тарихи.   Бухор,   “Дурдона”,
2015. 26. Кале сник С.В. Умумий Ер билими киска курси. - Т.: 1966. -300 б. 
8. Мильков Ф.Н. Общее землеведение. - М.: Высшая школа, 1990. 
9.   Марков   К.К.   и   др.   Введение   в   физическую   геjрафию.   -   М.:   Высш.
школа, 1978. 
10. Савцова Т.М. Общее землеведение. - М.: Академия, 2003.
11. Шубаев Л.П. Умумий ер билими -Т.: 1975.
12. www.referat.uz 
1 3 . http://fayllar.org
20

Dunyo okeani va uning qismlari

KIRISH.. 3

Asosiy qism. Dunyo okeani va uning qismlari 5

1. Okeanlarning qisqacha tavsifi ……………………………………..…... 5

2. Dunyo okeani qismlari ……………………………………. …..………12

XULOSA.. 18

FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR.. 20

Купить
  • Похожие документы

  • Surxondaryo tabiiy geografik okrugi
  • Quyi Zarafshon tabiiy geografik okrugi
  • O’zbekistonni iqtisodiy-geografik rayonlashtirish
  • Yer va suv resurslaridan foydalanish
  • O‘zbekiston tabiiy sharoiti va resurslarining xo‘jalikdagi ahamiyati

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha