Fransiya Lyudovik XV hukmronligi davrida

O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI 
OLIY  TA’LIM, FAN  VA INNOVATSIYALAR
  VAZIRLIGI
UNIVERSITETI
Ro’yxatga olindi №__________                          Ro’yxatga olindi №__________
“_____” ____________20   y.                             “_____” ____________20   y.
“___________________________ “ KAFEDRASI
“_____________________________ “ FANIDAN
KURS ISHI 
Mavzu:________________ 
                                                   Bajardi:_________________________________
                                                   ________________ fakulteti,        guruh talabasi 
                                                   Tekshirdi ;
                                                    ______________ - 20 
1 Fransiya  Lyudovik XV hukmronligi davrida
Mundarija                   
     Kirish…………………………………………………………………3
1.  XV asrda Fransiyaning siyosiy markazlashuvi va fransuz xalqining 
bosqinchilarga qarshi milliy ozodlik harakati ………………………..4
1.1.   XV asrda Fransiyadagi  milliy ozodlik harakati ...........................6
1.2.   . Fransiyada siyosiy markazlashuvining xususiyatlari va amalga 
oshirilishi……………………………………………………………….31
Xulosa……………………………………………………….................46
Adabiyotlar ro’yxati………………............................................... .....47
2                                                  Kirish.  
                  Mavzuning   dolzarbligi.  Tarix     tafakkur    mahsuli.    O’tmishda     yuz
bergan         har       bir         hodisa         ma’lum         ma’naviy         ruhiy,           ijtimoiy-   siyosat
tasirida    yuz    bergan. 
      Insoniyat    tarixida    feodal     jamiyatda     shaxsiy    erkinlik  vakolati     cheksiz
darajali    jamiyat     bo’lmagan.     O’rta     asrlarda  feodal     huquqlarining     umumiy
talablariga     bo’ysungan     vassal  o’z    xo’jaynidan    boshqa    hech    kimni    tan
olmas   edi.  
     Yurtboshimiz      takitlaganidek:      “Xalqlarning    ozodlik,  mustaqillik,     baxt –
soadatga     azaliy     intilishi    o’z,    hayotidagi  chuqur     o’zgarishlarni    harakatga
keltiruvchi     kuchdir ” . 1
        Kurs    ishning    dolzarbligi   bir    qancha    sabablar   bilan   izohlanadi:
      - birinchidan ,   XV   asrda    Fransiyadagi    milliy – ozodlik  jarayoning     borishi
va         fransuz           xalqining         bosqinchilarga           qarshi       milliy   –   ozodlik         harakati
fransuz    tarixshunosligada     alohida    o’rin    to’tadi;
     - ikkinchidan ,    Fransiyada    siyosiy      markazlashuv     jarayoning  xususiyatlari
va     amalga   oshirilishi     o’sha     davr    siyosiy  muhiti    uchun    katta    ahamiyat
kasb    ettirdi;
      - uchinchidan,     XVI    asrda     Fransiyada     siyosiy     tuzum       va    iqtisodiy
hayot       boshida       G’arbiy     Yevropa       davlatlariga     nisbatan       ancha       revojlangan
edi.
                
1
  Islom   Karimov.  O’zbekiston   mustaqillikka  erishish  ostonasida. –T: ”O’zbekiston”  NMIU. 
2011.-  416 –bet .
3  1.XV asrda Fransiyaning siyosiy markazlashuvi va fransuz xalqining
bosqinchilarga qarshi milliy ozodlik harakati.
1.1.XV asrda Fransiyadagi  milliy ozodlik harakati .
XV-XVII   asrlarda   Fransiyada   mavjud   bo'lgan   siyosiy   hokimiyatning
mazmuni qo'yidagi iborada o'z ifodasini topgan edi: «Xudoning irodasi shuki, har
qanday   qaram   bo'lib   tug'ilga   o'ylab   o'tirmasdan   bo'ysunmog'i   lozim».   Fransiyada
mutloq   monarxiya   qaror   topishi   bilan   General   shtatlar   o'zini   avvalgi   ahamiyatini
yo'qotdi.   Qirollarning   o'ziga   qolsa,   vakillik   organlarini   butunlay   yo'q   qilardilar.
Biroq   buning   iloji   yo'qligi   uchun   ularning   mamlakat   siyosiy   hayotiga   ta'sirini
kamaytirishga urinar edilar. Bunga erishganlar ham.
Angliya   parlamentidan   farqli   o'laroq,   Fransiyada   General   shtatlar   doimiy
faoliyat   ko'rsatuvchi   davlat   organiga   aylana   olmadi.  Keyinchalik   u   juda  kamdan-
kam holatlarda, faqat kuchli zarurat tug'ilgandagina chaqiriladigan bo'ldi.
1614   yildan   boshlab   butun   XV   asr   davomida   esa   biror   marta   ham
chaqirilmadi 2
. Bu hodisa Fransiyada qirol hokimiyati Angliya qiroli hokimiyatidan
ham kuchliroq boiganligini isbotlaydi.
Qirol   ayni   paytda   hukumat   boshlig'i   ham   edi.   Uning   huzurida   hukumat
kengashi   tashkil   etilgan.   Kengash   a'zolari   qirol   tomonidan   tayinlangan.   Ichki   va
tashqi   siyosatga   doir   barcha   masalalarni   shaxsan   o'zi   hal   etgan.   Shu   tariqa   butun
mamlakatda   qirolning   shaxsiy   hukmronligi   o'rnatilgan.   Shunday   bo'lsa-da,
parlament butunlay tugatilmagan. Fransiya hududida jami 17 ta viloyat parlamenti
mavjud   edi.   Mamlakat   fuqarolariga   viloyatlardagi   sudlar   ustidan   shikoyat   qilish
huquqi berilgan. Ayniqsa, Parij parlamenti kata ta'sirga ega bo'lgan. Uning vakolati
mamlakat   hududining   1|3   qismga   tarqalgan.   Parij   parlamenti   taxt   vorisi   yosh
bo'lsa, regent tayyorlash huquqiga ham ega bo'lgan. Qirol saroyi hayotining asosiy
mazmunini qirol shaxsini ilohiy deb hisoblovchi axloq tashkil etgan. 
2
 Jo'rayev U., Farmonov R., Ergashev Sh.  Jahon tarixi, T., 2006, 6-26
4 Lyudovik   XIV   bekorga   «davlat   -   bu   men»   demagan   edi 3
,   qirol
qarorgohidagi bog'larga o'rnatilgan haykallar ham uning buyukligini eslatib turishi
lozim   bo'lgan.   Hatto   Yupiter   haykali   Lyudovik   XIV   ning   yuziga   o'xshatib
ishlangan.   Fransiya   qirolligida   har   ikki   cherkov   ham   faoliyat   ko'rsata   boshlaydi.
XV asr boshlarida Lyuter ma'lumotiga mos g'oya tarqaldi. Mamlakatda «Injil»ning
fransuzcha   tarjimalari   paydo   bo'ldi 4
  .   Ibodatxonalarda   duolar   ona   tilida   o'qila
boshlanadi.   Shu   tariqa   vaqtlar   o'tishi   bilan   Fransiya   ichki   dushman   lagerga   -
katoliklar   va   protestantlar   lageriga   bo'linib   qoldi.   Fransiyada   protestantlar,
gugenotlar deb atalgan. Mamlakat shimoli va qirol xonadoni katoliklar tomonida,
Janubiy   Fransiya   esa   gugenotlarniki   bo'lib   qoldi.   Gugenotlar   hammani   o'z
dinlariga tortishga  intildilar. Ular maxfiy bosmaxonalar tashkil etib, varaqalar chop
etdilar va uni butun  mamlakat bo'ylab tarqata boshladilar. Reformatsiya Fransiyada
shu tariqa kirib keldi.
Katolik cherkovi protestantlikning tarqalishini dushmanlik bilan qarshi oldi.
1562   yilda   qirolning   qarindoshi,   katoliklar   rahnamosi   gersog   Giz   o'zining   ko'p
sonli   qo'riqchilari   bilan   Vassida   potestant   gimnini   ijro   etayotgan   protestantlariga
hujum qildi. Oqibatda 20 dan ortiq protestantlar o'ldirildi,100 dan ortig'i esa yarador
qilindi. Bu voqiya Fransiyada 32 yil davom etgan diniy urushlarning boshlanishga
turtki   bo'ldi 5
.   Bu   diniy   urush   mamlakat   boshiga   katta   kulfat   keltirdi.   Mamlakatda
yovuzlik,   jaholat   kuchaydi.   Gugenotlarga   juda   katta   talofat   keltirildi.   Shunday
bo'lsa-da   gugenotlar   qirolni   yon   berishga   majbur   etdilar.   1570-yilda   tomonlar
kelishuvga erishdilar. Qirol yarashish ediktiga imzo chekdi . Gugenotlarga katoliklar
qatorida davlat mansablarini egallash huquqi, diniy marosimlarni to'siqsiz yetkazish
erkinligi berildi. Biroq bu erishilgan tinchlik uzoqqa chuzilmadi. Chet davlatlarning
aralashuvi vaziyatni yanada chigallashtirdi . Urushning oldini olish uchun qirol Karl
IX   gugenotlar   yetakchisi   Genrixga   o'z   singlisi   Margaritani   turmushga   berishga
qaror   qildi.   To'y   marosimi     1572-   yilning         avgustiga   belgilanadi.   Biroq   katolik
mutaassiblari   shu   voqiyadan   foydalanib,   gugenotlarning   barcha   rahbarlarini   qirib
3
 Semyonov V. O'rta asrlar tarixi. T. 1973, 6-553.
4
 Semyonov V. O'rta asrlar tarixi. T. 1973, 6-554
5
 Jo'rayev U., Farmonov R., Ergashev Sh. Jahon tarixi, T., 2006, 6-27.
5 tashlashni   zimdan   rejalashtirdalar.   24   avgust   kechasi   gugenotlar   qirg'ini
uyushtirildi.   3   kunlik   qotillik   davomida   30   ming   kishi   -qurbon   boidi.   Bu   voqeya
Fransiya   tarixiga   «Varfolomey   kechasi»   nomi   bilan   kirdi.   Shu   voqealardan   keyin
Fransiyada   protestantlik   taqiqlandi   .   Rim   Papasi   bu   xabarni   quvonch   bilan   kutib
oldi.
«Vorfolomey   kechasi»mamlakatdagi   diniy   urushga   chek   qo'ymadi.
Urushning davom etishi  muqarrar edi. Chunki  gugenotlar taqdirga tan bermadilar.
Gugenotlar   Fransiyani   bo'lib   tashlashga   qaror   qildilar   va   mamlakat   janubida   o'z
davlatlarini   tuzdilar.   Bu   davlatni   qirol   xonadonining   qarindoshi,   gugenot   Genrix
qarindoshi,   gugenot   Genrix   Navarsskiy   boshqardi.   Gugenotlar   yaxshi   qurollangan
qo'shin tuzishdi. Genrix Giz esa qattiq harbiy intizom o'rnatilgan katolik liga tuzdi 6
.
Katoliklar fitna tayyorlay boshladilar. Unga ko'ra, qirol olib qochilar va majburan
monax qilinardi. Taxtni esa Genrix Giz egallashi lozim edi. Biroq qirol Genrix III
Genrix Gizni o'ldirtirishga muvaffaq bo'ldi.
Katolik cherkovi Genrix III ning bu ishini kechira olmas edi. O'ldirilganlar
«azob   chekkan   avliyolar»   deb   e'lon   qilindi.   Cherkov   dindorlarga   fuqarolarning
Genrix III ga sodiqlik qasamyodidan ozod qilinganliklarini e'lon qildi. 1589 yilda
Genrix   III   o'ldirildi.   Taxtni   protestantlikdan   chiqib,   katolik   mazhabiga   o'tgan
Genrix   Navarsskiy   Genrix   IV   nomi   bilan   egalladi   (1589-   1610).   U   katolik
mazhabini   qabul   qilmasdan   Parijga   borib   taxtga   o'tira   olmasligini   yaxshi   bilardi.
Genrix   IV   o'zining   kuchi,   qobiliyati   va   ta'siridan   har   ikki   cherkov   qavmlarini
qo'shib   tashladi.   Diniy   urushlarni   to'xtatish   va   mamlakat   yaxlitligiga   erishish
uchun   1598   yilda   Nant   ediktini   imzoladi.   Ediktda   katoliklar   davlat   dini   deb   e'lon
qilingan   bo'lsa-da   gugenotlar   quvg'in   qilinmaydigan   bo'ldi.   Mamlakatda   diniy
murosasozlikka erishildi.
XV-XVII asrlardan Fransiyada iqtisodiy rivojlanish davri boshlandi. Feodal
munosabatlari    yemirilib,    sanoat    va    qishloq    xo'jaligida    ishlab    chiqarish
munosabatlari   rivojlana   boshlandi.   Feodallarning   siyosiy   ta'siri   pasayib,   Fransiya
6
 Semyonov V. O'rta asrlar tarixi. T. 1973, b-542-543.
6 qirollarining   hukmronligi   kuchaydi.   XVII   asrga   kelib   Fransiya   G'arbiy
Yevropaning   eng   kuchli   feodal   absolyutizm   davlatiga   aylandi.   Uning
mustamlakalari   Amerikada   (Kanada,   Vest-Indiya)   va   Hindistonda   paydo   boidi.
XVIII   asrda   savdo-sotiq   va   sanoat   yanada   rivojlanishi   bilan   mahalliy   hukmdorlar
shu   qadar   mustahkamlandiki,   endi   u   dvoryanlarning   tanho   hukmronlik   qilishini
hohlamay   qo'ydi.   Feodal   tartiblar,   qishloq   xo'jaligining   rivojlanishidagi   asosiy
to'siqqa aylana boshladi, sanoatning rivojlanishini qiyinlashtirdi. (Inqilob arafasida
Fransiya aholisi 25 milionga yaqin edi . Uning asosiy qismi 84 % i qishloq aholisi.
Shaharlarda   atigi   2   million   kishi   yashardi.   Jami   daromadning   3|4   qismidan
ko'prog'ini qishloq xo'jaligi berardi.  Yerlarning deyarli hammasi dvoryanlarning va
cherkovning mulki  edi). Senyordan   ketish  yoki  uning  ustidan   hech  yerga  arz-dod
qilib   bo'lmas   edi.   Senyor   dehqonlarni   o'zi   yoki   o'zi   tayinlagan   izmiga   yuradigan
sudyalar   sud   qilardi.   Barcha   dehqonlar   cherkov   foydasiga   ko'p   miqdorda   soliqlar
to'lar   yoki   pul   va   natura   tarzida   hosilning   o'ndan   bir   qismini   berardilar.   Davlat
soliqlari   ham   haddan   tashqarii   ko'p   edi   -   har   yili   yer   hosilining   yigirmadan   bir
qismi - jon solig'i va tuz puli undirib olinardi 7
.
Dehqonlarning   feodal   to'lovlari   va   senyor   foydasiga   ishlab   berish,   davlat
soliqlari va hosilning o'ndan biri cherkovga to'lanishi dehqonlar daromadining kata
qismini   o'marib   ketar,   ularni   xonavayron   qilar,   qashshoqlikka   solar,   ekinzorlarni
kengaytirish va yaxshilash vositasidan mahrum qilar edi. Shu tariqa feodal tartiblari
qishloq   xo'jaligini   o'stirish   uchun   to'siq   bo'lib   qoldi.   (1774   yilda   qirol   Lyudovik
XIV   vafot   etgach,   o'rniga   nabirasi   Lyudovik   XVI   taxtga   o'tirdi)   Lyudovik   XVI
qirol   sifatida   o'ta   layoqatsiz   va   kamhafsala   kimsa   edi.   Uning   xotini   qirolicha
Mariya   -Antuanetta   Avstriya   imperatorining   singldisi   edi.   Qirol   Lyudovik   XVI
irodasiz   bo'lganligi   uchun   qirolicha   Mariya-Antuanetto   ta'siri   ostida   edi.
(zamondoshlarning   ma'lumotiga   ko'ra,   Lyudovik   XVI   qirolligi   davrida   oddiy
fuqarolarning, ayniqsa  dehqonlarning  ahvoli  nihoyatda  og'ir  bo'lgan.  Mamlakatda
tez-tez   ocharchiliklar   tufayli   isyonlar   bo'lib   turgan.)   1777   yilgi   hisob-kitoblarga
qaraganda,   Fransiyada   bir   million   yuz   ming   atrofida   qashshoqlar   va   gadolar
7
 Farmonov R. Sodiqov O. Jahon tarixi, T., 2001, b-28.
7 bo’lgan 8
.   Yersiz   va   kam   yerli   dehqonlarning   ahvoli   o'ta   ayanchli   boigan,   ular
dvoryanlar   va   ruhoniylarga   ko'plab   soliqlar   toiashga   majbur   boiganlar.   qirol   va
qirolicha   xazina   bo'shab   qolgach,   xalqqa   yangi-yangi   soliqlar   solganlar.   Mariya-
Antuanetta   xalq   orasida   «Defitsit   xonim»   laqabini   olgan.Lyudovik   XVI   xalqdan
pul   undirish   yo'llarini   izlab,   nima   qilishini   bilmay,   1789   yil   may   oyida   General
shtatlarini   (XIV-XVII   asrlarda   Fransiyadagi   tabaqachilar   hukumatining   oliy
organi)   chaqirishga   majbur   boidi.   O'z   tarkibiga   ko'ra   General   shtatlari   Angliya
parlamentiga   o'xshab   ketadi.   Ular   o'rtasidagi   farq   shundaki   Angliya   parlamenti
deyarli   vaqt-vaqti   bilan   chaqirilib,   bir   necha   yuz   yillardan   beri   faoliyat   ko'rsatib
kelgan, General shtatlari esa tez-tez   chaqirib turilmagan. Agar Angliya parlamenti
ikki palata - jamoa palatasi va lordlar  palatasidan iborat bo'lsa, General shtatlari bir
palatadan   iborat   bo'lib,   uch   toifa   -ruhoniylar,   dvoryanlar   va   uchinchi   -   o'rta
tabaqalarga mansub kishilardan tashkil topgan.
1789 yil 4 mayda qirol Lyudovik XVI Versalda General shtatlari majlisini
ochdi.   Ammo   uchinchi   toifaga   mansub   boigan   deputatlar   ingliz   parlamentining
qirol   Karl   I   ga   qarshi   olib   borgan   kurashi   tajribasi   hamda   Shimoliy   Amerika
Kongressining   (lotincha   «kongressus»   uchrashuv,   majlis   ma'nosini   anglatadi.   Bu
yerda   so'z   AQSH   ning   qonun   chiqaruvchi   organi,   parlamenti   to'g'risida   ketyapti)
Angliya qiroli  va parlamentiga qarshi  kurashiga  tayanib, qirol  Lyudovik XVI  dan
xalqdan General shtatlarining ijozatsiz  soliq yigishni  mann qilishni  talab qilishdi.
Bu Lyudovik XVI uchun qattiq zarba edi. Qirol General shtatlarini chaqirganligiga
pushaymon   boidi,   ammo   vaqt   o'tgan   edi.   Qirol   deputatlarni   zaldan   haydab
chiqarishni   buyurdi,   ammo   uchinchi   tabaqa   deputatlari   konstitutsiya   ishlab
chiqilmaguncha   tarqalib   ketmasligiga   tantanali   ravishda   qasamyod   qildilar.
Dvoryanlarning   ilg'or   qismi   uchinchi   tabaqaga   qo'shildi.   Iyun   oyida   uchinchi
tabaqaga mansub deputatlar o'zlarini Millat majlisi deb, ko'p o'tmay Ta'sis majlisi
deb e'lon qildilar 9
. Endilikda bu majlis ham qonunlar chiqarishga davo qilayotgan
edi.
8
 Farmonov R. Sodiqov O. Jahon tarixi, T., 2001, b-29.
9
 Farmonov R. Sodiqov 0. Jahon tarixi, T., 2001, b-30
8 Lyudovik   XVI   podsholigi   davrida   Fransiyada   absolyut   (cheklanmagan)
monarxiya   ravnaq   topib,   so'ngra   inqirozga   keta   boshlagan   edi.   Parij   yaqinida
Lyudovik   XIV   buyrug'i   bilan   hashamatli   Versal   saroyi   qurilgan   edi.   Feodal
zodagonlar   qirolga   qarshi   isyon   ko'targan   zamonlar   o'tib   ketgan   edi.   Endilikda
zodagonlar   Versalda   to'planib,   mansab-martaba,   pensiya,   mukofotlar   so'rab
olmoqda edilar va o'zlarining g'ujg'on o'ynashlari, dabdabali unvonlari, serhasham
liboslari   bilan   podshoning   qudratini   namoyish   qilmoqda   edilar.   Saroy
amaldorlarining libosi qimmatbaho narsalar bilan shu qadar bezatilgan ediki, ba'zan
uning og'irligi 20 kilogrammdan oshib ketardi. Saroydagi ko'pdan-ko'p mansablar
orasida qirol hassasining qo'riqchisi  kabi  mansablar ham bor edi. Bu mansablarni
egallagan   amaldorlar   oladigan   maosh   bilan   kichikroq   bir   shahar   aholisini   boqishi
mumkin   edi.   Saroy   hayoti   bazmlar   va   o'yin   kulgular   bilan   to'lgan   bo'lib,   ularda
qatnashuvchilarning   hashamli   zeb-ziynati   ko'zni   qamashtirardi.   Saroy
hushomadgo'ylari Lyudovik XIV ni "Quyosh qirol» deb atardilar . O'ziga juda ham
ortiq bino qo'ygan korolning o'zi esa «Davlat - bu mening o'zim der edi" 10
.
Lyudovik   XIV   podsholik   qilgan   dastlabki   o'n   yil   mobaynida   feodal
isyonlariga   xotima   bergan   korol   mutlaq   hokimiyati   Fransiyaning   iqtisodiy
yuksalishiga   yordamlashdi.   Lyudovik   XIV   ning   ministri   Kolber   yirik
manufakturalar   tashkil       etishini,       dengiz       floti       hurishni,       tashqi       savdoni
rivojlantirishni   rag'batlantirardi.   Fransiya   muvaffaqiyatli   urushlar   olib   borib,
Flandriyaning   bir   qismini   va   Elzasni   o'ziga   qo'shib   oldi.   Biroq   doimo   olib
borilayotgan   urushlar,   saroyning   aqlsizlarcha   zeb-ziynatga   berilib   ketishi
Fransiyani   zaiflashtirib   qo'ydi.   Xalq   qashshoqlasha   bordi.   Lyudovik   XIV   bir
qancha og'ir harbiy magiubiyatlarga uchradi. Korol o'lganda, xalq qahr-g'azabining
toshib   ketishidan   qo'rqib   ,   uni   shosha-pisha   dafn   etdilar.   Poytaxt   uning   evarasi
Lyudovik XV ga o'tdi.
O'zining  sinfiy  harakteri   jihatidan   absolyut  monarxiya  -  dvoryan  feodallar
sinfming diktaturasi  (kuchli hokimiyati) dir. Fransiya feodal monarxiyasi o'zining
500 ming kishilik armiyasi, Versalning dabdabasi, aristoktatlarning zeb-ziynati bilan
10
 Yefimov A. Yangi tarix. T., 1982, b-47.
9 Fransiya   xalqini,   avvalo   dehqonlarni   shavqatsiz   ekspluatatsiya   qilish   hisobiga
yashab kelardi. XVIII asrda absolyutizm Fransiya tanasida haddan tashqarii shishib
ketgan va zararli o'simtaga aylandi va bu o'simta uning madorini quritib, rivojiga
to'sqinlik qila boshladi.
Dehqon   faqat   o'z   sinorini   to'yg'izib   qolmas   edi.   U   korolni,   armiyani,
chinovniklarni   butun   feodal   davlatini   to'yg'izardi.   Korol   soliqlari   (yer   solig'i,   jon
solig'i   va   boshqalar)   dehqonlarning   senbor   foydasiga   o'taydigan   majburiyatlardan
oshiq   edi.   Tuzga   katta   soliq   solingan   edi.   Vinoga   solingan   soliq   juda   yuqori   edi.
Vinochilik   mamlakati   bo'lgan   Fransiya   uchun   bu   soliq   ayniqsa   muhim   edi.
Minglarcha   korol   soliq   yig'uvchilari   dehqonlarning   yerto'lalarini   ag'dar-to'ntar
qilib,   bochkalarni   o'lchardilar.   Agar   dehqonning   soliqni   toiashga   qurbi   yetmasa,
boqimanda uchun uning chorva mollari va uy anjomlari sotilardi 11
. Dehqonlar poli
loy   bilan   shuvalgan,   tomi   poxol   bilan   yopilgan   kulbalarda   yoki   yerto'lalarda
turardilar, bu kulbalarning derazalari ham, to'tun chiqadigan mo'rilari ham bo'lmas
edi.   Ular   uyda   to'qilgan   dag'al   matodan   kiyim,   yog'och   kavush   kiya   ryoki   oyoq
yalang yurardilar. Fransiya aholisining ko'pchiligini tashkil etgan dehqonlar sanoat
mollarini   kam   sotib   olardilar,   bu   esa   sanoatning   rivojlanishiga   to'sqinlik   qilardi.
Soliqlar   va   feodal   majburiyatlardan   qattiq   ezilgan   dehqonlar   o'z   xo'jaliklarini
yaxshilash uchun mablag'ga ega emas edilar. Hosildorlik juda pastligicha qolmoqda
edi.   qahatchilik   yillarida   dehqonlar   och   qolardilar.   XV   va   XVII   asrlarda
dehqonlarning va shahar kambag'allarining qo'zg'olonlari Fransiyani bir necha bor
larzaga   keltirdi,   bu   qo'zg'olonlarni   bostirish   uchun   eng   yaxshi   o'qchi   polklar
yuborildi.   Fransuz   qishlog'ida   dehqonlarning   tabaqalanishi   ancha   chuqurlashib
ketdi.   O'ziga   to'q   va   boy   dehqonlar   tabaqasi   paydo   bo'lib,   ular   o'zlarining
qashshoqlashgan qo'shnilarini batrak qilib ishlatardilar. 1789-yilda Fransiyada 500
dan oshiq yirik manufaktura bor edi 12
. Ularda dvoryanlar va burjuaziya uchun zeb-
ziynat buyumlari (ipak, krujeva, farfor, billur, zargarlik buyumlari), qurol, polotno,
sovun   va   shu   kabi   narsalar   tayyorlar   edilar.   Mashinalar   ishlatish   boshlandi,
11
 Narochniskiy A., Averyanov A. Yangi tarix. T., 1987. b-41
12
 Yefimov A. Yangi tarix. T., 1982, b-48
10 Toshko'mir   konlarida   ba'zi   joylarda   shaxtalardan   suvni   chiqarib   tashlash   uchun
bug' mashinalari  ishlatildi. Biroq hunarmandchilik ko'pchilikni  tashkil  etib, u hali
ham   sex   tartiblari   bilan   bo'g'ib   qo'yilgan   edi.   Sex   a'zosi   boimagan   kishi
hunarmandchilik   qilolmas   edi,   yo'qsa   unga   jarima   solinardi   yoki   turmaga
qamalardi.   Sexga   qabul   qilish   uchun   sex   foydasiga   kata   vznos   olinardi   va   yana
korol   uchun   alohida   to'lov   to'lanardi.   Shogirdlarga   hunar   o'rgatishga   sexda   7-10
ishlash   kerak   bo'lardi.   Korol   hukumati   sexlarga   daromad   manbai   deb   qarardi.
Sexlarga   solingan   soliqlarniyig'ish   ustidan   juda   ko'p   inspektorlar   nazorat   qilardi.
Sexlardagi   buyumlarning   hammasi   belgilangan   xajmda   va   sifatda   chiqarilishi
lozim   edi.   Anna   shularning   hammasi   Fransiyada   ishlab   chiqarish   rivojlanishiga
to'sqinlik qilmoqda edi.
Savdogarlar qishloqlarga buyurtmalar bera boshladilar 13
 . Ular dehqonlarga
xom-ashyo,   ba'zan   esa   dastgohlar   ham   berib,   so'ngra   ulardan   tayyor   buyumlarni
olardilar va shunday qilib dehqonlarni uyda ishlaydigan o'z yollanma ishchilariga
aylantirardilar.   Shu   bilan   birga   mehnat   taqsimoti   amalga   oshirilib,   ba'zilari   ip
yigirsalar, ba'zilari mato to'qirdilar va hokazo. Aslida bu manufaktura sanoati edi,
lekin ishchilar bir binoda to'planib ishlaydigan markazlashagan manufakturalardan
farq   qilib,   bunday   manufakturani   tarqoq   manufaktura   deb   atardilar.   Savdo-
sotiqning   rivojlanishiga   ichki   bojxonalar   xalaqit   berardi.   Bu   bojxonalar   feodal
tarqoqlik  davridan  grafliklarning chegaralarida  shahar   zastavalari   yonida  saqlanib
qolgan   edi.   Faqat   davlat   emas,   balki   yirik   sen'orlar   ham   o'z   bojxonalariga   ega
bo'lib,  ulardan  olib  o'tilgan  tovarlar  uchun  boj  olardilar.  Marsel'dan   Parijga  g'alla
olib   kelishdan   ko'ra   Xitoydan   Fransiyaga   g'alla   olib   kelish   arzon   tushadi,   der
edilar.   Yagona   uzunlik   va   og'irlik   o'lchovlarining   yo'qligi   ham   savdo-sotiqning
rivojlanishiga   to'sqinlik   qilardi.   Har   bir   viloyatda   o'z   o'lchovlari         bo'lib,   bu
o'lchovlar   o'rta   asrlardayoq   vujudga   kelgan   edi.   Masalan,   bir   qadoq   Parijda   490
grammga,   Lionda   425   grammga   ,   Marselda   esa   402   grammga   teng   edi 14
.
Sanoatning   taraqqiyotida   ma'lum   yutuqlarga   erishilganiga   qaramay,   feodal
13
 Narochniskiy A., Averyanov A. Yangi tarix. T., 1987. b-43.
14
 Yefimov A. Yangi tarix. T., 1982, b-52
11 munosabatlarning   salbiy   ta'siri   hamma   narsada   ko'rinmoqda   edi.   Masalan,
Fransiyada 1789-yilda mingta «Jeni» pryalkasi (ip yigiradigan oyoq charxi) boisa,
Angliyada bunday charxdan 20 mingta bor  edi. Fransiyada  temir  ishlab chiqarish
XV   asrda   ikki   baravar   ko'paygan   bo'lsa,   Angliyada   besh   baravar   oshgan   edi 15
  .
Feodal   tuzum   davrida   (barcha   mamlakatlarda  )   har   bir   kishi   onadan   tug'ilganidan
boshlab   muayyan   toifaga   mansub   edi.   Toifalar   o'z   huquqlari   va   majburiyatlariga
qarab   bir-biridan   farq   qilinar   edi;   birinchi   toifa   -   ruhoniylar,   ikkinchi   toifa   -
dvoryanlar,   uchinchi   toifa   —   qolgan   xalqning   hammasi.   Dastlabki   ikki   toifa   250
ming   kishi   boiib,   uchinchi   toifa   25   mln   kishi   edi.   Ruhoniylar   va   dvoryanlar
imtiyozli toifalar edi. 
Behad   boyliklarga   ega   bo'lgan   bu   toifalardagi   kishilar   deyarlibarcha
soliqlardan ozod qilingan edi. Davlatdagi hamma yuqori mansablar va armiyadagi
komandirlik   lavozimlari   dvoryanlar   qoiida   edi.   Davlat   soliqlarining   butun
og'irligini   uchinchi   toifa   tortar   edi.   Toifaga   mansublik   sinfga   mansublik   bilan
tamomila   to'g'ri   kelmaydi.   Dastlabki   ikki   toifa   o'zining   ko'pchiligi   jihatidan
feodallar   sinfiga   mansub   edi.   Uchinchi   toifaga   esa   burjuaziya,   dehqonlar,
hunarmandlar va ishchilar kirardi. Ko'p dvoryanlar savdo-sotiq bilan shug'ullanib,
manufakturalarni  ishga  solgan   Angliyadan  farqli   o'laroq, Fransiyadagi  dvoryanlar
dehqonlardan   oladigan   obrok,   korolning   pensiyalari   va   in'omlarihisobiga   yashar
edila rva feodal tuzumni saqlab  qolishga urinardilar. Dvoryanlaning aksariyat qismi
parazitlik   bilan   hayot   kechirib,   ko'p   vaqtni   ballarga,   ovga,   karta   o'yiniga   berardi.
Bekorchilik   dvoryanning   huquqi   deb   va   hatto   shon-sharafi   deb   hisoblanardi.
Savdo-sotiq   bilan   va   sanoat   bilan   shug'ullanish   dvoryan   uchun   pastkashlik
sanaladi.  Uchinchi  toifada  burjuaziya:  bankirlar, savdoganlar, manufakturalarning
egalari   rahbarlik   mavqeini   egallagan   edilar.   Boyib   ketgan   burjualar   zeb-ziynatda
dvoryanlar bilan raqobat qilishardi. Ulardan ba'zilari dvoryanlardan yer sotib olib,
dehqonlardan   feodal   obrok   olib   turardilar.   Burjualardan   eng   boylari   oladigan
daromadlarga   hatto   shahzodalar   va   gersoglar   hasad   qilib   qarardilar.   Burjuaziya
15
 Narochniskiy A., Averyanov A. Yangi tarix. T., 1987. b-44.
12 Iqtisodiy jihatdan quudratli sinf bo'lib qolgan edi-yu, lekin hokimiyatga ega emas
edi.
Lyudovik   XV   davlat   ishlari   bilan   kam   shug'ullanib,   undan   ko'ngil   ochish,
aysh-ishratni   afzal   ko'rardi.   Uning   fikricha,   Fransiya   xalqi   faqat   korolning
istaklarini   va   injiqliklarini   qondirish   uchungina   yashardi.   Versal   aysh-ishratni
davom ettirardi.  Pul hisobsiz oqib kelmoqda edi, lekin xalqdan pul undirish tobora
qiyinlashmoqda   edi.   Lyudovik   XV   aytardi:   «Bizning   umrimizga   yetadi».   Xo'sh,
keyinchi?   «Bizdan   keyin   dunyoni   to'fon   bosmaydimi?»   degan   u.   1774-yilda
Lyudovik   XV   o'rnata   uning   nevarasi   Lyudovik   XVI   korol   bo'ldi.   U   badqovoq
semiz   kishi   edi.   U   aqliy   mehnat   mening   tinkamni   quritadi   deb   zorlanardi.
Duradgorlik qilishni yoki mixlarni  qoqib, yana sug'urib olishni sevardi. U butunlay
o'z   xotini   -   Avstriya   imperatritsasining   qizi   Mariya   -   Antuanetta   ta'sirida   edi.
Nodon,   yengiltak,   aysh-ishratga   botgan,   ammo   badjahl   va   qattiqqo'l   bu   xotin
saroyning   chiqimlarini   cheklash   haqidagi   gaplarni   hatto   eshitgisi   kelmas   edi.
Katolik   cherkovi   absolyutizmning   tayanchi   edi.   Fransiyadagi   ko'zga   ko'ringan
cherkov   arboblaridan   biri:   «Karollar   -   xudoning   yerdagi   vazirlaridir»   -   deb   xitob
qilgan edi 16
.
 Cherkov hamma yerlarning o'ndan bir qismiga egalik qilar edi. Ruhoniylar
mamlakatda   fikrlar   qandayligini   kuzatib   turardilar,   ba'zan   tushib   borayotgan
cherkovning   e'tiborini   mustahkamlash   uchun   eng   vahshiyona   choralar   ko'rilardi.
Faqat   bu   yagona   hodisani   ko'rsatib   o'tamiz.   Bir   viloyat   shahrida   daryo   ustidagi
ko'prik   ustida   turgan   yog'och   butga   kimdir   zarar   yetkazgan.   Cherkov   xodimlari
butun   atrofga   qo'rquv   solish   qaroriga   kelganlar.   Ular   har   fikrliligi   bilan   mashhur
bo'lgan   kishi   deb   Labarr   degan   yosh   dvoryanni   tutib   jazolamoqchi   bo'lganlar.
Garchi bu yosh yigit kaltak ostida ham hech qanday gunohi yo'qligini aytsa-da, u
tilini   kesishga   va   tanasini   sekin   yonadigan   o'tda   kuydirishga   hukm   etilgan.
Natijada u qatl etilgan (faqat o'tda kuydirish to'xtatilgan. Cherkov ilg'or g'oyalarga
16
 Yefimov A. Yangi tarix.  T., 1982, b-53
13 qarshi   quturib   kurashardi.   Fransiyadagi   ko'p   yozuvchilar   va   olimlarning   asarlari
o'tga tashlab kuydirildi.
Fransiya Ispaniya merosi uchun olib borilgan urushda g'oyat darajada holdan
ketgan edi. Bu urushning 1713-yilda tamom bo'lishi  Fransiya absolyutizmi uchun
chindan ham halokatdan qutulish bo'ldi. Biroq darhol moliya reformalari o'tkazish
zarur edi, defitsit 2,5 milliard livrga yetib sof yillik davlat daromadidan 32 barobar
ortiq   edi 17
  .   Jamiyatdagi   kayfiyat   shu   qadar   yomon   ediki,   Lyudovik   XIV   o'lgan
vaqtda   (1715   yilda)   xalqning   o'lgan   qirolga   nafrat   bildirishidan   qo'rqib,   uni
shoshib-pishib,   dabdabasiz   dafn   qildilar.   Taxt   Lyudovik   XIV   ning   evarasi
Lyudovik   XV   ga   meros   qoldi,   bu   vaqtda   u   faqat   5   yoshda   edi.   Lyudovik   XIV
vasiyat   qilgan   bo'lishiga   qaramasdan,   Parij   parlamenti   Lyudovik   XlVning   jiyani,
gersog   Filipp   Orleanskiyni   regent   deb   e'lon   qildi,   undan   Parij   parlamentining
ilgarigi  vaqtdagi  huquqlarini   tiklashga  va'da  oldi.  Filipp  Orleanskiyning   regentlik
davri   9   yil   (1715   -   1723)   davom   etdi.   Regent   parlamentning   Lyudovik   XIV
tomonidan  bekor  qilingan  huquqlarini   tikladi.  Jamiyatdagi  vaziyat   shunday  ediki,
sinf   sifatidagi   burjuaziyaga   yon   berilmaganida   ham   loaqal   burjuaziya   orasida   o'z
ta'sirini   yo'qotmagan   amaldor   aristokratiya   doiralariga   bir   muncha   yon   berishi
kerak edi. Siyosiy avf umum e'lon etildi. 
Yansenchilarni va gugenotlani ta'qib qilish to'xtatildi. Parij parlamenti misli
ko'rilmagan   siyosiy   mavqega  ega  bo'ldi.  Davlat   apparati   shunday  bir   tarzdi  qayta
tashkil etildi-ki, hokimiyat parlamentga tobe bo'lgan oltita kengash; dengiz ishlari
kengashi,   moliya   kengashi,   tashqi   ishlar   kengashi,   ichki   ishlar   kengashi,   harbiy
kegash va savdo kengashi qo'lida bo'ldi. Davlatni idora qilish ishi asosan parlament
prezidentlari   va   maslahatchilari   qo'lida   bo'ldi.   Ammo,   1718-yildayoq
dvoryanlarning   va   saroy   zodagonlarining   tobora   g'azablanib   borishi   ta'siri   ostida,
shuningdek  monetani  buzishga  va davla  bankining  operatsiyalariga  parlamentning
qarshi   harakat  qilishi  munosabati   bilan Filipp  Orleanskiy  u  qadar  katta  bo'lmagan
17
 Yangi tarix. 1-tom. T., 1967, b-256
14 to'ntarish   o'tkazdi:   qirol   huzuridagi   tantanali   majlisda   parlamentga   uning,   qirol
farmonlariga   e'tiroz   bildirish   huquqlaridan   yana   mahrum   etilib,   1667-yildagi
holatiga   tushirilganligi   e'lon   qilindi 18
  .   Bu   tadbirga   qarshi   qilinadigan
harakatlarning oldini     olish     uchun     Parij       ko'chalarini             qo'shinlar     ishg'ol
qildi,       politsiya   parlamentning   bir   nechta   arbobini   qamoqqa   oldi.   So'ngra
kengashlar   tugatilib,   ularning   vazifalari   faqat   regentgagina   buysunadigan   stats   -
sekretarlarga   qaytarib   berildi.   Siyosiy   oppozitsiyaning   u   qadar   katta   bo'lmagan
xuruji   1718-yilning   oxirlarida   bostirildi.   Regentlik   tarixida   asosiy   siyosiy   rol   shu
vaqtdan   e'tiboran   uddabron   kardinal   Dyubua   qo'lida   edi.   Bu   odamning   Filipp
Orleanskiyga   ta'siri   juda   katta   edi.   Tashqi   ishlar   ctats   ~   sekretarligi   lavozimiga
tayinlangan   Dyubua   Fransiyani   Ispaniya   bilan   harbiy   to'qnashuvga   olib   keldi
(1719),   so'ngra   Avstriya   bilan   Fransiya   o'rtasida   urush   chiqayozdi.   Regentlik
davridan ichki siyosat sohasidagi asosiy arbob bankir Lou bo'ldi.
Jon Lou tomonidan o'tkazilgan moliya reformasining dastlabki  vaqtlardagi
ajoyib muvaffaqiyatlari, shak-shubhasiz, 1718 yilda Lyudovik XIV ning dvoryanlar
absolyutizmini   tiklashda   va   burjuaziyaga   yangidan-yangi   yon   berishlardan
qutulishda Filipp Orleanskiyda yordam berdi. G'oyat katta defitsitni tugatish uchun
regentlik   yo   davlat   sindi,   deb   e'lon   qilishi   kerak   edi   yoki   qandaydir   murakkab
vositalar   ishlatib,   puldorlar   bilan   ora   ochiq   bo'lishi   kerak   edi.   Moliya   kengashiga
boshchilik qilayotgan marshal Noayl davlat qarziga doir barcha majburiyatlarning
sud   yo'li   bilan   qayta   ko'rilib   chiqishiga   urinib   ko'rdi.   Biroq,   juda   ko'p
moliyachilarning   qamoqqa   olinishi   va   ta'qib   qilinishiga   qaramasdan,   u   pirovard-
oqibatda   qarzlarning   juda   oz   qisminigina   bekor   qila   oldi.   Monetai   buzish,   davlat
qarzlari uchun to'lanadigan protsentlarni kamaytirish va shu kabi tadbirlar o'tkazish
yo'lidagi   urinishlar   ham   yordam   bermadi.   Shu   narsa   tushunarlidirki,   boshqa
mamlakatlarda o'z loyihalarini  behuda taklif  qilgan  xalqaro ko'lamdagi  moliyachi
korchalon   va   katta   birja   tavakkalchisi   bo'lgan,   xazinani   juda   ham   boyitish   yo'lini
bilaman,   deb   e'lon   qilganshotland   Jon   Louni   Fransiya   saroyidagilar   keng   quchoq
ochib   qabul   qildilar.   Lou   "sistemasi"   nazariy   jihatdan   yerkantilistlar   g'oyalariga
18
 Yangi tarix. 1-tom. T., 1967, b-257
15 qo'shilar   edi:   mamlakat   boylig   -   puldir;   pul   faqat   o'z   qiymatigagina   emas,   balki
muomala   vositalari   sifatida   yordamchi   qiymatga   ham   ega   bo'lganligidandavlat
tegishli   miqdorda   qo'shimcha   so'mmada   oltin   va   kumush   pul   emas,   balki   qog'oz
pul   chiqarib   boyishi   mumkin.     Kredit   bergan   kishilarga   qog'oz   pul   to'lab   qarzini
uzish   imkoniyatiga   ega   bo'lgan   Fransiya   hukumatini   faqat   ana   shu   amaliy
istiqbolgina qiziqtirar edi. 
Lou davlat balki tashkil etishni taklif qildi, bu bankka fransuz puldorlari o'z
pullarini   qo'yib,   o'z   odatlari   bo'yicha,   burring   evaziga   foiz   (renta)   tarzida   ta'min
etilgan   daromad   olishlari   kerak   edi.   Bank   esa   fransuz   puldorlari
tomonidanqo'yilgan   bu   mablagiarga   monopol   savdo-sanoat   korxonalari   tashkil
etish,   ya'ni   fransuz   burjuaziyasi   kapitalni   qayerdan   olayotgan   bo'lsa,   bankka
qo'yilgan   yuqoridagi   mablagiarni   bank   ham   o'sha   sohaga   sarflash   kerak   edi.
Samarasiz   sudxo'rlik   kapitali   shu   yoi   bilan   tobora   yangidan-yangi   boylik
keltiruvchi   savdo-sanoat   kapitaliga   aylanar   edi.   Mamlakat   ichida   asosan   bank
majburiyatlari   (qog'oz   pullar)   va   mayda   moneta   yurishi   kerak   edi.   Louning   bu
"sistemasi"   hammaning   manfaatini   bab-baravar   qondiradigandek   bo'lib   ko'rindi.
Shuning   uchun   ham   bu   "sistema",   soliq   sotib   oluvchilar   va   moliyachilar   qattiq
oppozitsiyasida   bo'lishiga   qaramay,   jamiyatning   turli   tabaqalarida   birdaniga  dong
chiqardi va ishonch qozondi. 
1716   yilda   Jon   Louga   xususiy   bank   ochish   ruxsat   qilindi.   Bu   bankning
kredit   biletlari   darhol   qat'iy   qiymatga   ega   bo'lib,   hatto   muomalada   bu   biletlarni
metall pullardan afzal ko'ra boshladilar. 1717-yilda hukumat bank biletlarini davlat
soliqlarini   to'lashda   pul   bilan   baravar   qabul   qilish   haqida   farmon   chiqardi.   1718
yilda   Lou   banki   qirol   banki   deb   e'lon   qilindi 19
.   Shu   vaqtdan   e'tiboran,   davlat
qarzlari bank biletlari bilan to'plana boshladi.. shu bilan bir vaqtda Lou Vest-Indiya
savdo   kompaniyasi   aksiyalarini   chiqardi,   bu   kompaniya   tez   vaqt   ichida   boshqa
savdo   kompaniyalarining   aksiyalarini   sotib   olganidan   keyin   yagona   Hindiston
kompaniyasi   qilib   qayta   tashkil   etildi   va   katta-katta   imtiyozlarga   ega   bo'ldi.   Bu
19
 Yangi tarix. I torn. T., 1967. b-258
16 kompaniya   faoliyatining   kolonizatsiya   etish,   tamaki   yetishtirish   va   sotish
monopoliyasi   bo'ldi.   Bu   kompaniyaning   aksiyalarini   aksiyalarini   bank   biletlariga
sotib   olish   mumkin   edi.   Bu   aksiyalarga   divident   to'lanar   edi.   Tez   va   oson   boy
bo'lish vasvasasi mislsiz birja ajiotasini vujudga keltirdi. 500 livrlik aksiyalar 200
ming livrga sotila boshladi. Parijdagi Kenkampua ko'chasidagi  birja binosi oldida
ertadan kechgacha hovliqqan olomon to'planib, juda katta hayajon hukm   surar edi.
Bir necha kun ichida haddan tashqari boyib oilsh yoki xonavayron bo'lish mumkin
edi.   Zodagonlar,   dvoryanlar,   burjuaziya   -   ozgina   boisa-da   puli   boigan   barcha
kishiar   aksiya   o'yiniga   tortildi.   Aksiya   sotib   olish   uchun   pul   topish   maqsadida
mulkdorlar   yer-suvlarini,   hovli-joylarini,   qimmatbaho   buyumlarini   sotar   edilar.
Olib sotarlar bu real boyliklarni bajonidil sotib olar edilar. Fransiya viloyatlaridagi
sokin feodal turmush juda alg'ov-dalg'ov bo'lib ketdi.
  1720   yilda   bosh   moliya   nazoratchisi   qilib   tayinlangan   Lou   o'z
maqsadlariga   ma'lum   darajada   erishdi:   Fransiya   kapitali   harakatga   keldi,   kredit
berish   tiklandi,   lekin   bu   haraktalarga   kelishning   hammasi   su'niy   edi.   Louning
kredit  sistemasida  yetarli   sanoat  va savdo bazasi  yo'q edi. 1720 yilning oxirlarida
muomalada   3   milliard   livr   qog'oz   pul   bo'lsa,   bankda   hammasi   bo'lib   700   million
livrlik real boylik bor edi. Iyul oyidayoq dahshatli mish-mishlar tarqaldi, bu mish-
mishlarni  ranjigan moliyachilar   tarqatgan  edi.  Saroy  ahliga yaqin  bo'lgan  kishilar
o'z   qog'oz   pullarining   hammasini   bankdan   arava-arava   oltin   va   kmushga
almashtirishga  birinchi   bo'lib  shoshildilar. Lou bu  vahimani   juda  keskin  vositalar
bilan:   mish-mish   tarqatganlarni   qamoqqa   olish,   aholidagi   oltin   va   kumushni
maxsus politsiya yordamida zo'rlik bilan tortib olish orqali to'xtatishga urindi. Bu
tadbir   halokatni   tezlashtirishdan   boshqa   natija   bermadi.   Bu   halokat   1720   yilning
dekabrida   ro'y   berdi.   Lou   batamom   xonavayron   bo'lib,   chet   elga   qochib   ketdi.
Hamma   bank   kontoralari   bekildi,   davlat   esa   burdi   ketgan   bank   biletlarini   qabul
qilishdan bo tortdi.   Lou "sitemasi"  qanday tez vujudga kelgan bo'lsa, shunday tez
yakun   topdi.   Bu   g'oyat   katta   iqtisodiy   qaqshashning   oqibatlari   Fransiyaning
keyingi vaqtlardagi  tarixi  uchun juda katta saboq bo'ldi. Hukumat  Lyudovik XIV
dan   meros   qolgan   qarzlarning   katta   qismidan   qog'oz   pul   to'lab   qutuldi.   Bundan
17 tashqari,   mamlakatdagi   boyliklar   juda   katta   bir   xajmda   qayta   taqsimlandi.
Imtiyozli burjuaziya va dvoryanlarning boy qismi ayniqsa katta zarar ko'rdi, qarzga
botgan ko'p dvoryanlar esa, aksincha, o'z qarzlarini qog'oz pul bilan to'lab qutulib
o'z ishlarini o'ngarib oldilar. Firibgarlar, olib-sotarlar, dallollar, shuningdek yuqori
mansabdagi       saroy       zodagonlari       namoyondalari       boyib       oldilar.       Lou
"sistemasi"   Fransiyada   kreditning   va   pul   muomalasining   rivojlanishiga   sabab
bo'ldi.   Shu   narsa   ham   juda   muhimki,   feodallarninger-mulki   bu   yillarda   birinchi
marta   tovar   sifatida   ko'plab   sotildi.   Lou   "sistemasi"   yakun   topganidan   keyin   eski
moliya   tartiblari   tiklandi,   bu   tartiblar   tiklanganidan   keyin   mamlakatdan   yig'ib
olinadigan   soliqlarning   ko'p   qismi   yana   o'sha   soliq   sotib   oluvchilar   qo'lida
qoladigan bo'ldi.
1723   yilda   Lyudovik   XV   balog'atga   yetdi,   deb   e'lon   qilindi 20
.   Qirol
hokimiyatining mohiyati to'g'risidagi Lyudovik XV ning fikrlarini toia-to'kis qabul
qilgan bo'lishiga qaramasdan, Lyudovik XV o'zining mashhur bobokaloniga hech
qaysi jihatdan o'xshamas edi. Davlat ishlariga rahbarlik qilishni u o'z ministrlariga:
gersog   Burbonskiyga,   keyin   kardinal   Fleriga   (1726-1743)   va   so'ngra   qirolning
ma'shuqalari hohishi bilan hamda saroyda ro'y bergan fitnalar natijasida biri o'rniga
ikkinchisi kelib turgan boshqa bir qancha arboblarga topshirib qo'ydi. Shu bilan bir
vaqtda   Lyudovik   XV,   oliy   rahbarlik   o'z   qo'limda   deb   o'ylar   edi.   "Qora   kabinet"
yordami bilan u har kuni ministrlarning va yuqori darajadagi mansabdor kishilarning
xususiy xatlaridan parchalar olib turar edi. Hamma maxfiy rejalardan xabardorman
deb   o'ylab,   qirol   ba'zan   o'zi   fitnaga   aralashib   qolar   edi.   Qirolning   eng   ta'sirli
ma'shuqasi   bo'lgan   madam   de   Pompadur   mahfiy   mahkama   boshlig'ini   qirolga
xatlarning   Pompadur   tomonidan   ko'chirilgan   parchalarini   yoki,   yoki,   hatto
Pompadur   o'zi   to'qigan   parchalarnigina   berishga   majbur   eta   bilgan.   Tashqi
munosabatlar   sohasida   Lyudovik   XIV   tashqi   ishlar   ministrligining   rasmiy
siyosatiga   qarama-qarshi   o'laroq   o'z   mahfiy   siyosatini   olib   borgan,   ministrlarning
ixtiyoridan   tashqari   tashqi   davlatlarning   saroylari   bilan   muzokaralar   olib   borish
uchun   o'z   maxfiy  agentlarini   yuborgan  va   bu   bilan   Fransiya   diplomatiyasiga   juda
20
 Yangi tarix. I torn. T., 1967. b-260
18 katta zarar yetkazgan. Qirolning maxfiy diplomatiyasi ham oxir-oqibatda qirolning
ishongan   kishilarining   shuhratparastlik   maqsadida   uyushtirgan   fitnalari   uchun
qurol bo'lib xizmat qilgan, xolos.
Lyudovik XV haddan tashqari buzuqlikka burilib ketgan edi. Qirolning ba'zi
ma'shuqalari - Shatoru, Pompadur, dyu Barri - uzoq vaqtlar davomida qirolga ta'sir
qilib   kelganlar   va   aslida   Fransiyani   qiroldan   ko'rpa   ular   ko'proq   idora   qilganlar.
Oddiy   mansabdorning   qizi   bo'lgan,   qirol   huzuriga   qirolning   kamerdineri
tomonidan  olib kirilgan Pompadur "Qirolning maxfiy ishratlari" ni boshqarish bilan
birga,   ministrlaming   taqdirini   ham   o'z   qo'lida   tutib   turgan.   Bu   ayol   yangi
muhtasham   saroylar   qurish,   bayramlar,   sayr   tomoshalar   uchun,   o'zi   yoqtirgan
yozuvchilar   va   rassomlarga   homiylik   qilish   uchun   juda   ko'p   pul   sarflagan.
Lyudovik   XV   aysh-ishratga   mukkasidan   ketib,   halokat   yaqinlashib   kelayotgan
to'g'risidagi   dahshatli   ogohlantirishlarga   hayosizlik   bilan:   "men   hayot   ekanman,
hech  narsa   bo'lmaydi,  vorisim   bilganini  qilsin"   deb  javob  bergan.  Uning  "Bizdan
keyin   menga   desa   dunyoni   suv   bosib   ketsin"   degan   mashhur   iborasi   ham
xarakterlidir 21
.
Lyudovik XV hukmronlik qilgan gersog Burbonskiy idora qilgan dastlabki
yillardayoq,   mamlakatning   tashqi   va   ichki   siyosiy   ahvoli   g'oyat   darajada
yomonlashib   ketdi.   Fransiya   dushmanlar   blokiga   -   Ispaniya   -   Avstriya   -   Rossiya
blokiga duch keldi va bu blokka qarshi turish uchun Angliya bilan ittifoq tuzdi, bu
ittifoq   Fransiya   uchun   juda   ham   foydasiz   bo'lib,   bu   ittifoqda   Fransiya   qariyb
vassallik   holatida   bo'ldi.   Yangi   butun   Yevropa   urushi   xavfi   tug'ildi,   bu   urush
Fransiya uchun juda ham xatarli edi. Shu bilan bir vaqtda Fransiyaning o'zida diniy
ta'qiblar   yana   boshlanib,   ommaviy   muhojirlik   ruy   berishiga   sabab   bo'lgan   edi.
Xalqni   juda   ham   norozi   qilgan,   xonavayron   etuvchi   yangi   soliqlar   joriy   etildi   va
hukumat   maxfiy   ravishda   g'alla   olib-sotish   keyinroq   halqqa   qarshi   dahshatli   bir
sistemaga aylanib, xalq uni "ochlik fitnasi" deb atadi. 1725 yilda Fransiyaning turli
shaharlarida   va   Parijning   chetidagi   Sent-Antuan   qishlog'ida   ham   g'alayonlari   va
21
 Yangi tarix. I torn. T., 1967. b-261.
19 qo'zg'olonlari   ko'tarildi.   20-yillarda   dehqonlarning   va   plebeylarning   harakatlari
umuman kuchaydi.
Gersog   Burbonskiy   o'rniga   kardinal   Fieri   o'tirishi   ahvolni   birmuncha
yaxshiladi. U "ellikdan bir" soliqni bekor qildi, ayrim moliya reformalari o'tkazdi,
bu   reformalar   mamlakat   ichidagi   keskinlikni   yumshatdi.   Shu   bilan   bir   vaqtda   u
Ispaniyaning qardosh Burbonlar saroyi bilan murosaga kelinishiga erishdi, bu bilan
Avstriya-Ispaniya   ittifoqini   buzdi.   Fieri   shu   sababli   Angliyaga   nisbatan   ancha
mustaqil   pozitsiya   tutishi   mumkin   edi.   Masalan,   Fransiyaning   azaliy   dushmani
bo'lgan   Avstriya   Gabsburglari   bilan   muqarrar   ravishda   bo'ladigan   urushga
tayyorgarlik ko'rish Ishi  Fransiya uchun bir muncha yaxshi  bordi. Bu urush 1733
yilda   boshlanib,   "Polsha   merosi   uchun   olib   borilgan   urush"   degan   nom   oldi 22
.
Rasmiy   jihatdan   qaraganda,   urush   avstriyslar-ruslar   taklif   qilgan   Avgust   III
nomzodiga   qarama-qarshi   o'laroq,   1709   yilda   taxtdan   tushirilgan   va
polyaklartomonidan   yana   qirol   qilib   saylangan   Stanislav   Leshinskiy   nomzodini
Fransiya   qullab-quvvatlagani   uchun   boshlandi.   Fransiya   diplomatiyasi   Shvetsiya
bilan   Turkiyani   Polshaga   yordam   berishga   otlantira   olmadi   -   avstriys   va   rus
qo'shinlari   Polsha   taxtiga   har   hoda   o'z   kishisini   o'tqazdi.   Lekin   Italiyada   va
Germaniyada   fransuz   qo'shinlari   avstriyslar   ustidan   katta-katta   g'alabalar
qozondilar.   Fieri   Lotarengiya   Fransiyaga   qo'shib   olinadi   degan   va'da   bilan
cheklanib, urushni 1735 yida tamomlashga shoshildi (Lotarengiya Fransiyaga 1776
yilda uzil-kesil qo'shib olindi).
Shunday   bo'lishiga   qaramay,   urush   diplomatik   vositalar   bilan   davom
ettirildi:   1737   yilda   Fransiya   diplomatiyasi   ustalik   bilan   Turkiyani   Avstriyaga
qarshi   urushga  olib kirdi  va 1739 yilda Avstriya uchun eng og'ir  bo'lgan Belgrad
sulhining   tuzilishiga   yordam   berdi.   Fransiya   saroyidagilar   Avstriyaga   tugallovchi
zarba berib,   Gabsburglarni tor-mor ketirishni oxiriga yetkazmoqchi bo'lgan edilar.
Flerining   maslahatlariga   qaramasdan,   Fransiya   1740   yilda   Avstriya   merosi   uchun
boshlangan  urushga aralashdi. Xuddi kutilganidek, Angliya Avstriya imperatritsasi
22
 Yangi tarix. I torn. T., 1967. b-261.
20 Mariya -Teroziyaga yordam  berdi. Natijada ko'p frontlarda, jumladan Amerikada
va Hindistonda uzoq vaqtdan beri olib borilayotgan qattiq urush shu bilan tamom
bo'ldiki,   Fransiya   Niderlandiyada   va   Italiyada   bosib   olgan   barcha   yerlarini,
Avstriya   -   Angliya   ittifoqini   buzish   va   urush   harakatlarini   to'xtatish   uchun
Avstriyaga berdi. (1748).
Bu vaqtda kardinal Fieri o'lgan edi (1743). Mamlakatni idora qilish ishiga
turli kishilar navbatma-navbat kelib turdi, bu kishilar goh vaqtlarda reformalar
o'tkazish uchun behuda urindilar. 40-yillarning oxirlarida Fransiyaning ichki ahvoli
juda   keskinlashib   ketgan   edi.   Butun   mamlakatda   xalq   g'alayonlari   ko'tarildi.
Siyosiy   va   g'oyaviy   oppozitsiya   tez   yetilmoqda   edi.   1744-yilda   Lionda
to'quvchilarning juda kuchli stachkasi  ko'tarilib, qo'zg'olonga aylanib ketdi. 1747-
1748   yillarda   ro'y   bergan   qattiq   ochlik   janubi   -g'arbiy   viloyatlarga   Fransiyaning
g'allakor   viloyatlarga   yoyildi.   Yaqin   yillar   ichida   ko'p   joylarda   qo'zg'olonlar
ko'tarildi. 1749 yilning dekabirdan 1750 yilning may oyiga qadar Parij kuchalarida
g'alayonlar va hatto halqning qushinlarga qarshi qonli barrikada janglari bo'lib o'tdi
.  markaz   darjanson  o'sha  vaqtda  o'z   kundalik  daftariga  qo'yidagilarni  yozgan  edi,
«Birorta uy yuqki unda qirol va lining hukumati sha'niga yomon gaplar eshitmasin
kishi...Barcha   toifalar   bab-baravar   norozi   .   Bularning   hammasi   yonuvchi
matirealdir , chinakam halq notiqlari,xalq yig'ilishlari ,kamunallar saylanganlaridan
keyin   g'azab   isyonga,isyon   esa   chinakam   revalyutsiyaga   aylanib   ketishi   mumkun.
Firansiya   emas,   balki   ayni   hukumat   xavf   ostidadir.   Hukumat   revalyutsiyani   totib
kurishi   mumkun.   Biz   bir   qancha   halokatli   g'azablar   shohidi   boidik,birinchi   qulay
fursat   ro'y   berishi   bilanoq,   bu   g'azablar   yanada   kuchliroq   bo'lishi   mumkin» 23
.
Ammo   absalyutistik   rejim   yana   qariyib   40   yil   davom   etdi.   Bunday   bo'lishining
asosiy   sababi   shu   Ediki,   uning   harbiy   -   siyosiy   kuchi   katta   edi   .   Lyudovik   XV
zamonidagi   fransuz   armiyasi   Yevropa   birinchi   urinlardan   birida   turar   edi.   G'oyat
keng tarqalgan maxfiy josuslik  sistemasiga ega boigan Firansiya palitsiyasi boshqa
barcha   feodal   davlatlar   uchun   yuksak   namuna   bo'lib   xizmat   qilar   edi.   Dahshatli
qamoqxonalar,shu jumladan ,  Bastiliya qamoqxonasi , tergov vaqtidagi qiynashlar ,
23
 Yangi tarix. I torn. T., 1967. b-263
21 adolatsiz   va   shavqatsiz   sud,   xaloyiq   oldida   o'tkaziladigan   vahshiyona   jazolar   -
charhpalakka   tortib   azoblab   o'ldirish,to'rt   pora   qilish-   bularning   hammasi   kuchli
siyosiy terror sistemasi edi. 1758-yilda vazir Masho o'rniga markiza Pompadurning
odami   bo'lgan   gersog   Shuazel   tayinlandi,   bu   odam   1770-   yilgacha   Fransiya
siyosatining asosiy rahbari bo'ldi 24
  . U ma'muriyat va ekonamika sohasida kichik-
kichik   reformalar   o'tkazib,   parlamentlar   oppozitsiyasini   birmuncha   yumshatdi.
Biroq,   uning   e'tibori   asosan   xalqaro   ishlarga   qaratilgan   edi.   Ministr   Masho
tomonidan boshlangan 7 yillik urush (1756-1763) Shuazel davrida tamom boidi.
Bu urush Fransiyaning tashqi siyosatidagi bosh yoida XVIII asrning birinchi
yarmi mobaynida sekin-asta ro'y byera boshlagan burilishni tugalladi. O'tgan butun
ikki asr XVI va XVII asrlar mobaynida Fransiyaning qurshab olish xavfiga qarshi
kurashdan   iborat   bo'lgan   edi   .   Endi   umri   tugab   borayotgan   ,   lekin   hali   yo'q
qilinmagan eski ziddiyatlarga yangi antaganezm Fransiya bilan Angiliya o'rtasidagi
antanagonizm  kelib qo'shila boshladi  , bu antagonezm  butun XVIII asr  davomida
xalqaro   siyosatda   eng   katta   ahamiyatga   ega   buldi.   Avval   bu   antanezim   Fransiya-
Avstriya kurashida qo'shimcha omilgina bo'lib ko'ringan edi. Lekin XVIII-asrning
o'rtalarida   Angliya-Fransiya   antaganezmishu   qadar   kuchayib   ketdiki,   Fransiya
o'zining   butun   traditsiyalarini   buzib   ,   Avstriya   bilan   ittifoq   tuzdi   (1756   )   chunki
Avstiriyaning   dushmani   bo'lgan   Prussiya   bu   vaqtda   Angiliyadan   yordam   olib
turgan   edi.   Shunday   qilib   ,   yetti   yillik   urushning   mazmuni   Avstiriya   -Pirussiya
raqobatidan   ko'ra,   ko'proq   Angliya   -   Fransiya   kurashi   edi.   Shu   bilan   bir   vaqtda
Firansiyaning Markaziy vaSharqiy Yevropaga ta'sir qilish uchun Rossiya bilan olib
borayotgan   raqobati   ham   kuchaymoqda   edi.   Firansiyaning   yetti   yillik   urushida
Rassiya   Bilan   tuzgan   «Ittifoqi»   noilojlikdan   tuzilgan   mutlaqo   soxta   ittifoqi   edi.
Yetti yillik urushdan ilgariyoq, ayniqsa bu urushdan keyin, Firansiyaning xalqaro
ahamiyati yo'qolib bormoqda, Rossiyaning xalqoro ahamiyati esa oshib bormoqda
edi.
24
 Yangi tarix. I torn. T., 1967. b-263
22 Yetti   yillik   urushda   Rossiyaning   qatnashuvi   Prussiyani   batamom   tor-mor
bo'lishiga olib kelayozdi. Biroq Fransiya Angiliyadan qattiq mag'lubiyatga uchradi.
Fransiya   o'zining   dengiz   flotidan   ajrab   ,   1765-yilda   Parijda   tuzilgan   sulhnomaga
muvofiq   ,   o'zining   Amerikadagi   «Kanada   va   boshqalar»,   Osiyodagi   «Fransiya
Hindistoni»   va   Afrikadagi   deyarli   barcha   mustamlaka   mulklarini   Angiliyaga
berishga majbur bo'ldi . Firansiya diplomatiyasiga aloqador bo'lgan o'sha davrdagi
kishilardan biri - graf dn Segyur Fransiyaning tashqi siyosat  sohasidagi  barcha bu
muvaffaqiyatsizliklarini   qo'yidagi   so'zlar   bilan   yakunlagan   edi:   «Shunday   qilib,
hukumat   endi   moliya   sohasida   tartib   ham   o'rnashtira   olmadi,   qattiq   siyosat   ham
olib   bora olmadi. 
Fransiya   o'zining   Yevropadagi   ta'sirini   yo'qotdi:   Angliya   dengizlarda
bemalol   hukmronlik   qildi   va   ikala   Hindistonni   ham   monelikka   uchramay   bosib
oldi.   Shimoliy   davlatlar   Polshani   boiib   olishdi.   Vestfaliya   sulhi   natijasida
o'rnatilgan   muvozanat   tamom   boidi.   Fransiya   monarxiyasi   birinchi   darajali
davlavtchilikdan chiqib, bu o'rinni  Yekaterina II ga berdi   ...   «Ammo oradan ko'p
vaqt   o'tmay,  Fransiya  qasos  olishga   -   Angliyaga   qarshi   urush  ochishga   zo'r   berib
tayyorlana boshladi. Fransiyaning ichki vaziyati 60-70 yillarda tobora keskinlashib
bordi 25
.   Dehqonlarning   qo'zg'olonlari,   ishchilarning   stachkalari,   shaharlardagi
plebey elementlarning harakatlari asta-sekin, ammo to'jtovsiz kuchaya bordi.
XVIII   asrning   ikkinchi   yarmida   parlamentlar   burjuaziyadan   ancha
uzoqlashib,   hukmron   dvoryan   doiralari   Bilan   mahkam   bog'langan   bo'lsalar-da,
parlamentlarning  hukumat   tomonidan   o'tkazilayotgan   u   yoki   bu   tadbirlarga   qarshi
qaratilgan   oppozitsiyasiabsolyutizm   siyosiy   rejimidan   burjuaziya   ichidagi   ayrim
tabaqalar noroziligining namoyon bo'lishida hali hamjarchilik xizmatini o'tayotgan
edi.   Lyudovik   XV   hukmronligining   oxirgi   yillarida   shu   zxaminda   katta   voqealar
ro'y   berdi,   bu   voqealar   mamlakatda   inqilobiy   inqiroz   yetilib   kelayotganligini
ko'rsatadigan alomat edi.
25
 Yangi tarix. 1-tom T. 1967. b-264.
23 Parlament oppozitsiyasini bartaraf qilish maqsadida, Saroy 1761 yilda Parij
Parlamentini   yo'qotishga   harakat   qilib   ko'rdi,  lekin   oradan   ko'p   vaqt   o'tmay,   juda
katta ijtimoiy g'alayonlar  bo’lishidan qo'rqib, bu reformani  bekor qilishga majbur
bo'ldi.   1766   yilda   Lyudovik   XV   Parij   parlamentiga   kelib,   dahshatli   bir   nutq
so'zladi:   «Parlamentlar surbetlik bilan nojo’ya harakat qilib, o'zlarini millat organi
deb ko'rsatmoqdalar ... Ular millatni alohida, monarxga tobe bo'lmagan, mustaqil,
allaqanday   alohida   bir   asos   deb   bilmoqchi   bo'ladilar,   holbuki,   millatning
manfaatlari   va   huquqlari   -   hamma   narsa   manna   bunda,   mening   qo'limdadir».
Kansler Mopu 1771 yilda parlament oppozitsiyasini bir urib yo'qotishga ahd qildi:
Parij   parlamenti   a'zolarining   katta   ko'pchiligi   qamoqqa   olinib,   badarg'a   qilindi:
Parij   va   Ruan   parlamentlari   o'rniga   oddiy   sud   kameralari   tashkil   etilib,   ularning
a'zolari   qirol  tomonidan  tayinlanadigan   bo'ldi,  boshqa  viloyatlardagi  parlamentlar
qayta   qurildi.   Biroq,   Mopu   Reformalari   shu   qadar   ko'p   qahr   g'azab   va   mazaxga
sabab   bo'ldi-ki,   1774   yilda   Lyudovik   XVI   taxtga   o'tirayotgan   vaqtda   beobro'
kanslerni   ishdan  olishga,   parlamentlarni  esa  eski   asoslarda  tiklashga   qaror  qilindi.
Lyudovik XVI hukmronligining dastlabki yillarida islohotlar qilindi. Bu islohotlar
tezda   bekor   qilinmaganida   kapitalizmning   taraqqiy   etishiga   anechagina   yordam
bergan   bo'lar   edi.   1774   yilda   moliya   bosh   nazoratchisi   lavozimiga   yirik   davlat
arbobi,   va   mashhur   iqtisodchi   -   nazariyotchi,   fiziokrat   «Gurne   madhiyalari»
(1759),   «   g'alla   savdosi   erkinligi   haqida   maktublar»   (1770)   va   boshqa   ko'pgina
asarlarning   avtori   Tyurgo   chaqirilgan   edi 26
.   1774   yildayoq   Tyurgo   g'alla
savdosidagi   cheklashlarni   bekor   qilgan   edi:   1775   yilda   shaharga   keltiriladigan
oziq-ovqat mollaridan olinadigan boj kamaytirildi va shu yilning o'zida bu soliqlar
birinchi marta imttiyozli toifalardan ham olinadigan bo'ldi; bundan tashqari, 1775
yilda   imtiyozli   toifalardan,   yo'l   puli   ham   olinadigan   boidi,   dehqonlarning   natural
majburiyati, yo'l barshchinasi tugatildi. 1776 yil erkin vino savdosi joriy qilindi, bu
tadbir vinochi sinorlarning eng muhim banralitet huquqlarini bekor qilgan edi; Shu
bilan   bir   qatorda   1776   yilning   boshlarida   sex   korporatsiyalar   va   gildillari   ham
tugatildi.   Bu   islohotlarning   hammasi   Tyurgo   tuzib   chiqqan   juda   keng   davlat
26
 Yangi tarix. 1-tom T. 1967. b-288.
24 o'zgartirishlari   programmasining   dastlabki   tadbirlari   edi,   xolos.   Tyurgo   islohot
qilishiga kirishar ekan, qirolga: «Men o'zimni qirol qo'liga emas, balki sofdil kishi
qo'liga   topshiraman»   -   degan   edi,   «ham   to'g'ri   qilasiz»   -   deb   javob   qaytargandi
«Sofdil  kishi», ammo, u ikki  yil  o'tar-o'tmas islohotchi  ministrni  haydab yubordi.
Antuanetta   boshliq  reaksion   Saroy  ayo'nlari   Tyurgoning  hamma   isloxotlari   bekor
qilindi.
1777 yilning iyun oyida  moliya bosh  nazoratchisi  mahkamasining  haqiqiy
rahbari Nekker bo'lib qoldi. Nekker Shvetsariyalik yirik bankir edi, uning hamma
rasmiy jihatdan Fransiyada  oliy davlat  lavozimini  egallashga  xaqqi  ham  yo'q edi.
Nekker       islohotlari       Tyurgo       boshlagan       davlat       miqyosidagi
o'zgartirishlarining   karikaturasi bo'lib, bir-biriga zid yarim-yorti choralardan iborat
edi.   Nekker   monarxiyani   asosan   ikki   yo'l   bilan   :   «tejamlik»va   ichki   zayomlar
chiqarish   yoii   bilan   sinishdan   saqlab   qolmoqchi   edi.   Ammo   «tejamlik»   isrofgar
qirolicha bilan saroydagi barcha tekinxo'rlarning qattiq noroziligiga sabab bo'ldi.
Nekker   fransuz   absolyutizmi   tarixida   birinchi   marta   moliya   boshqarmasi
to'g'risida qisman hisobot e'lon qilib, o'zining qulashini (1781) tezlashtirdi 27
. Hatto
Nekkerning   to'la   bo'lmagan   va   soxtalashtirilgan   shu   hisoboti   ham   davlat
xarajatlarida   mutlaqo   kontrol   bo'lmasligidan   manfaatdor   saroy   tekinxo'rlarini
g'azabga keltirdi. Reaksiya avj olar va feodal absolyutistik tuzumning barcha ichki
ziddiyatlari keskinlashar, xalq kulfat va musibati kundan-kun oshib, xalq harakati
esa   juda   tez   kuchayib   borardi   -   Fransiyaning   XVII   asr   80   yillar   tarixining   eng
harakterli   xususiyatlari   anna   shular   edi.   G'oyat   katta   daromadga   ega   bo'lgan
toifalarni   soliqlar   to'lashdan   ozod   qilib   qo'ygan   feodal   absolyutistik   hukumatning
noto'g'ri   moliyaviy   siyosati   natijasida   Fransiya   inqiroz   bo'sag'asiga   kelib   qoldi.
Nikkerdan   keyin   bo'lgan   moliya   bosh   nazoratchisidan   biri   Kalonn   favqulodda
tadbirlar   ko'ra   boshladi:   u   tanga   pullarni   qaytadan   zarb   etdi,   hukumat   sotib
beradigan   davlat   lavozimlar   doirasini   kengaytirdi,   ko'pdan-ko'p   davlat   yerlarini
sotdi, bosh otkupshchiklardan 225 million livr pulni oldindan avans qilib oldi, ammo
27
 Yangi tarix. 1-tom T. 1967. b-288
25 shu   tadbirlarga   qaramasdan,   davlat   defitsiti   100   million   livrdan   oshib   ketdi 28
  .
Shundan   keyin   hukumat   Tyurgo   loyihasiga   qaytishga   -   soliqlarning   bir   qismini
imtiyozli toifalar ustiga yuklashga majbur bo'ldi.
1788-1789   yillarda   Fransiyada   inqilobiy   vaziyatning   bu   barcha   obyektiv
shart-sharoitlari mavjud edi. Undan tashqarii, subyektiv faktorlar - «hech bir vaqt
hatto   krizislar   davrida   ham   agar,   «tushirib   yubormasalar»   o'zi   «yiqilib
tushmaydigan»   eski   hukumatni   sindirib   tashlash   uchun   yetarli   darajada   kuchli
revolyutsion   ommaviy   harakatlarga   qobil»   inqilobiy   sinflar   ham   bor   edi.
Absolyutizmning   chuqur inqirozi,   Fransiyada hukmronlik   qilgan   feodal   sinflar
siyosatining inqirozi va «yuqori tabaqalar» o'rtasidagi ixtilof yuqorida tarif etilgan
edi. 1787 yilda boshlangan savdo sanoat inqirozi keng mehnatkashlar ommasining
muhtojligini kuchaytirdi va mushkul ahvolni yana og'irlashtirdi. 100 minglab ishsiz
qolgan   hunarmandlar   va   ishchilar   och   qoldi,   bularning   ko'pchiligi   tilanchilik
qilishga majbur bo'ldi.
Ekin   va   uzumlarning   hosili   bo'lmay   qolganligidan   jafo   chekayotgan   keng
dehqonlar   ommasi   ham   qattiq   qiyinchilik   tortayotgan   edi.   1788-1789   ochlik
yillarida  ommaning faoliyati ancha oshdi. Inqilobdan bir yil ilgariyoq Fransiyaning
butun hududida mehnatkashlar ommasi shahar va qishloq kambag'allari ilgarigiga
qaraganda kata kuch va aniq siyosiy ishtiyoq bilan qo'llariga qurol oldilar.
Hukumat   farmoni   bilan   tuzilgan   sud   palatalarining   yangi   a'zolarini   xalq
haydab   yuborardi.   1788   yilning   11-12   iyulida   Dijonda   xalqning   harbiy   qismlari
bilan   qonli   to'qnashuv   bo'ldi.   Bretan,   Beari   va   Dofine   viloyatlarida   shahar   va
qishloq aholisi qurol ko'tarib chiqdi. 19 iyunda Beam viloyatidagi Po shahrida, tog'
atrofidagi   aholi   zambaraklarni   qoiga   kiritdi.   Viloyat   hokimi   o'z   uyidan   chiqishga
jur'at eta olmadi.
Dofine   viloyatidagi   harakat   juda   kattta   ahamiyatga   ega   bo'ldi.   10   mayda
qo'shinlar   qo'mondoni   gersog   de   Klermon   -   Toner   sud   reformasi   to'g'risidagi
farmonni   ruyxatdan   o'tkazish   uchun   Grenobl   sud   palatasiga   keldi.   Grenobl
28
 Porshnev B., Zkazkin S. Yangi tarix. 1-tom. T. 1967. b-289.
26 parlament a'zolari norozilik ultimatumi Bilan javob qaytardilar: ular farmon bekor
qilinmagan   taqdirda   Dofine   viloyati   qirolga   sadoqat   saqlay   olmaydi,   dedilar.
Klermon-Tonner   norozilik   ultimatumi   tuzgshanlarni   qamoqqa   olishga   urinib
ko'rdi. Shundan keyin Grenobl shahar hokimiyati rahbarligida xalq qo'zg'aldi. 1788
yil   7   iyunda   odam   to'plash   uchun   uriladigan   qo'ng'iroqlar   chalindi.   40   dan   ortiq
hunarmand korporatsiyasi ko'chaga chiqdi 29
. bularga uyushmagan shahar aholisi va
atrof   qishloqlardagi   dehqonlar   ommasi   qo'shildi.   Klermon-Tonner   ning   uyi
qurshab olindi. Soldatlar o'z boshliqlarini mudofa soldatlaritga qarab ota boshladi.
Bolaxona   ayvoni va tomlardan cherepitsalar soldatlar ustiga do'lday yog'ilardi. bu
rkevolyutsion chiqish «cherepitsiya kuni» deb nom oldi. Qo'rqib ketgan Klermon-
Tonner   Grenobl   parlamenti   binosi   kalitini   topshirdi.   Parlament   a'zolari,   qirol
farmonini buzib, o'z joylariga qaytdilar.
Hukumat yon berishlar bilan mamlakatni tinchlantirishga urindi. 8 avgustda
hukumat   Yangi   hukumat   sud   palatalariga   boshchilik   qilgan   organ   «umumiy
palata»ni tugatdi va 1789 yil ko'klamda general shtatlarni chaqirishga va'da berdi.
1788 yil 24 avgustda Nikker moliya bosh direktorii unvoni bilan hukumatga qaytdi.
Nikkerning   hukumatga   qaytishi   yirik   burjuaziyaga   tasalli   berdi.   Ammo   xalq
ommasining mumtozlarga bo'lgan nafrati yana kuchaydi va xuddi shu vaqtda, 1788
yilning oxirida yirik burjuaziya hukumatning yon berishlaridan qanoat hosil qilgan
vaqtda xalq g'alayonlari yanada ko'proq avj oldi. Ommaning tazyiqi Bilan hukumat
Yana bir qadam tashladi, ya'ni 1788 yil 27 dekabrda qirol soveti general shtatlarda
3   toifa   vakillari   sonini   ikki   hissa   ko'paytirishga   rozilik   berdi.   General-   shtatlarga
saylovlar 1789 yilning birinchi yarmida butun mamlakatga zo'r inqiloblashtiruvchi
ta'sir ko'rsatgan iqtisodiy inqiroz va xalq g'alayonlari sharoitida o'tdi. Fransiyaning
ko'pgina qismida kambag'al dehqonlar oziq-ovqat omborlari va ot-aravalarni bosib
olish   bilangina   chegaralanmadilar.   joylarda   dehqonlar   senorlarni   feodal
huquqlaridan voz kechishga majbur etdilar.
29
 Porshnev B., Zkaskin S. Yangi tarix. 1-tom. T. 1967. b-291.
27   Feodallik   xujjatlarini   yondirdilar,   soliq   yo'g'uvchilarga   xujum   qildilar.
Uchinchi   toifa   uchun   General   shtatlarga   saylovlar   umumiy   ham,   to'g'ridan-to'g'ri
ham   bo'lmadi.   Saylovlarga   uchinchitoifadan   faqat   25   yoshga   to'lgan   soliq
to'lovchilargina qatnashtirildi. Ishchilar saylovlardan umuman chetlashtirilgan edi.
Faqat   dvoryanlargina   to'g'ridan-to'g'ri   saylandilar,   ruhoniylar   uchun   saylov   ikki
pog'onali,   uchinchi   toifa   uchun   uch   pog'onali   va   ba'zi   joylarda   esa   to'rt   pog'onali
saylov edi.
Eski   saylov   tartibiga   ko'ra   xalqning   talabi   va   hohishi   to'g'risida
saylovchilarning fikri so'ralar, o'ziga xos anketa to'ldirilardi. Har bir toifa yozuvni
alohida   olib   borar   edi.   «Talablar»   deb   atalgan   bu   yozuvlar   garchi juda
silliqlangan  bo'lsa-da,      fransuz      xalqining      turli       qatlamlarining      absolyutizm
va  feodalizm kishanlaridan qutilishiga intilishini ifoda qilgan edi.
XVIII asr oxirlarida ham Fransiyada hamon o'rta asr feodal tartiblari hukm
surardi.   U   qishloq   xo'jaligi   mamlakati   edi.   Dehqonlar   yashayotgan   va   mehnat
qilayotgan   yerlar   feodallarning   mulki   sanalgan.   Ular   ijaraga   yer   olib   kun
kechirardilar. Soliqlarning soni tobora ko'payib borardi. Biming ustiga, cherkovga
ham   soliq   to'lash   davom   etardi.   Oqibatda   qishloqlar   tobora   kambag'allashib,
dehqonlarning esa tilanchi va daydilarga aylanishi kuchaygan. Bu hoi tez-tez "non
isyonlari"ni   keltirib   chiqargan 30
  .   O'rta   asr   feodal   tartiblari   sanoat   va   savdoning
rivojiga   ham   to'siq   bo'lgan.   Mamalakatda   manufaktura   ishlab   chiqarishi   Buyuk
Britaniyaga tenglasha olmagan.
XVIII   asr   oxirida   ham   Fransiyada   hali   sanoat   inqilobi   yuz   bermagan   edi.
Manifaktura ishchilariga faqat yakshanba kunigina korxona tashqarisiga chiqishga
ruxsat  berilardi, xolos. Ichki savdo bojxona chegara siquvi  va har  bir  viloyatning
o'zlari   o'rnatgan   yo'l   solig'idan   aziyat   chekardi.   Buning   ustiga,   burjuaziya
qanchalik boy bo'lmasin, u siyosiy huquqqa ega emas edi.
Davlatni   boshqarish   amalda   mamlakat   aholisining   atigi   4   foizini   tashkil
etuvchi   ruhoniylar   va   dvoryanlar   qo'lida   edi.   Ular   soliq   to'lashdan   ozod   edilar.
30
 Jo’ayev U., Farmonov R., Ergashev Sh. Jahon tarixi T., 2006 b-58.
28 Mamlakat   qurolli   kuchlarida   zobitlik   lavozimini   faqat   dvoryanlar   egallashgan.
Butun   mamlakatni   boqayotgan   uchinchi   toifa   mamlakatni   boshqarish   ishiga
yaqinlashtirmas edi.
Mamlakatda  mutlaq  monarxiya hukm  surardi. Inson huquqlari  tushunchasi
qirollar uchun qog'ozdagi g'oyalar edi, xolos. Bundan tashqari, Fransiya XVIII asr
oxirlarida tashqi siyosatda ham muvaffaqiyatsizlikka uchradi. Bu esa uning xalqaro
obro'sini pasaytirib yubordi. Bu hodisa mamlakat sarmoyasining katta qismi ulkan
qo'shin va flotni saqlab turishga sarflanayotgan bir davrda yuz berdi. Urush va
soliqlardan   qiynalib   ketgan   xalqning   ahvoli   tobora   og'irlashib   bordi.   Yuqorida
qayd etilgan omillar Fransiyada inqilob my berishini muqarrar qilib qo'ydi.
Vaziyat   inqilob   ruy   berishining   oldini   olishni   talab   etardi.   Shunday
sharoitda   Lyudovik   XVI   1694  yildan   beri   chaqirilmay  qo'ygan   General   shtatlarni
1789   yilda   qayta   chaqirdi.   Barcha   tabaqalarga   General   shtatlarga   o'z   talablarini
yozma   ravishda   topshirish   huquqi   ham   berildi.   Qirol   bo'shab   qolgan   mamlakat
xazinasini   to'ldirish   uchun   yangi   soliqlar   joriy   etilishini   va   General   shtatlar   uni
tasdiqlash   zarurligini   ma'lum   qildi.   Biroq   uchinchi   tabaqa   yuqori   imtiyozli
tabaqalarning   mol-mulkini   soliqqa   tortishni   talab   qildi.   Oqibatda   parlamentda
bo'linish   yuz   berdi.   Parij   aholisi   uchinchi   tabaqaning   talabini   qullab-quvvatladi.
1789 yilning 17 iyunida uchinchi tabaqa deputatlari o'zlarini butun millat vakillari
deb e'lon qildilar. Shuningdek, yangi parlament - Milliy kengash tuzdilar. 9 iyulda
Milliy kengash o'zini - "Ta'sis   majlisi" deb e'lon qildi. Xalq qurollana boshladi. 14
iyul   kuni   Fransiya   mutlaq   monarxiyasining   tayanchi   Bastiliya   (davlat   turmasi)
egallandi. Qattiq qo'rqib ketgan  Lyudovik XVI yon berishga majbur bo'ldi. U Ta'sis
majlisining   qonuniyligini   tan   oldi.   Poytaxtda   hukumat   inqilobchilar   vakillaridan
tuzilgan   Parij   Kommunasi   (Parij   Kengashi)   qoiiga   o'tdi.   Shu   tariqa   Fransiyada
mutlaq   monarxiya   quladi 31
.   Hokimiyat   tepasiga   yirik   burjuaziya   -   savdo-sanoat
burjuaziyasi   keldi.   Bu   burjuaziya   Buyuk   Britaniyadagidek   cheklangan   monarxiya
tarafdori   edi.   1789   yilda   Ta'sis   majlisi   yan   bir   muhim   xujjat   -   "Inson   va   fuqaro
31
 Jo'rayev U., Farmonov R., Ergashev Sh.  Jahon tarixi T., 2006 b-60.
29 huquqlari   Deklaratsiyasi"ni   qabul   qildi.  U   "barcha   odamlar   ozod   va  teng   huquqli
boTib   tug'iladilar"   degan   so'zlar   bilan   boshlanardi.   Deklaratsiya   xalqni
"jamiyatning manbai"  deb  e'lon  qildi.  Shuningdek, feodal   va tabaqa  imtiyozlarini
bekor   qildi.   So'z,   matbuot   erkinligini   e'lon   qildi.   Fuqarolarning   qonun   qabul
qilishda   ishtirok   etish   erkinligini   hamda   xususiy   mulkning   dahlsiz   va
muqaddasligini belgilab qo'ydi. Ayni paytda qirol huquqlari cheklandi.
30 1.2. Fransiyada siyosiy markazlashuvining 
xususiyatlari va amalga oshirilishi.
XVIII   asrda   Fransiyada   ajoyib   yozuvchilar   va   olimlar   yashar   edilar.Ular
katolik   cherkovi   va   dinni,   feodal   jamiyatni,   karol   ab   -   solyutuzimini   shafqatsiz
tanqid   qiladilar.   Bu   yozuvchilar   va   olimlarni   ma'rifatchilar   deb,   ular   ifodalagan
g'oyaviy   harakatni   ma'rifat   deb   atalardi.   Ma'rifatchilar   uchinchi   toifaning,   asosan
feodal   tuzumga   qarshi   kurashga   otlangan   burjuaziyaning   manfaatlarini
ifodalardilar.   XVIII   asrda   Vol'mer   (1694   -   1778   )   g'oyat   katta   e'tiborga   ega   edi.
Yozuvchi,   shoir,   mutafakkir,   ajoyib   satrik   qobiliyatga   ega   boigan   Vol'ter   feodal
tartiblarga   va   katolik   cherkoviga   qarshi   qaratilgan   g'azabli,   otashin   nutqlari   bilan
shuhrat   qozongan   edi.   Vol'ter   zaxarxanda,   bilan,   agar   ritsarlar   tovonlarida   shipor
bilan,   dexqonlar   esa   yelkalarida   egar   bilan   tug'ulganliklarida,   men   dvoryanning
"tug'ma"   feodal   huquqlari   borligiga   ishongan   bo'lardim,   der   edi.   "   gazandani
yanchib   tashlang   "   deb   da'vat   qilgan   edi.   Vol'ter   katolik   cherkovini   gazanda   deb
atardi.   U   dinni:   uning   "dahshatli   bema'niliklari"   ni   "mo'jizalarning   kulgili
ekanligini" o'ta ketgan yolg'onchiligini fosh qilgan edi. Gersen Vol'ter to'g'risida "u
yashindek uchar va kuydirar edi " - deb yozgan edi.
Tartiblarni   o'zgartirishni   Vol'ter   revolyutsiyadan   emas,   balki   "   ma'rifatli
podsho"dan   kutar   edi.   U   podsholar   ma'rifatparvarlar   g'oyalarini   singdirib
olganlaridan keyin dvoryan va ruxoniylarning imtiyozlarini yo'q qiladi va boshqa
reformalarni   amalga   oshiradi,   deb   umid   qiladi   oxir   -   oqibatda   esa   karolning
hokimiyatini cheklaydigan kanstitutsiya barpo etishni istagan edi 32
.
Atoqli   mutafakkir   Monteskye   (   1689   -   1755   )   hokimiyatni   qonun
chiqaruvchi,   ijro   etuvchi   va   sud   hokimiyatlariga   bo'lishi   g'oyasini   himoya   qilib
chiqgan   edi.   Qonun   chiqaruvchi   hokimiyat,   yani   qonunlarni   barqaror   qilish
huquqi,   uning   fikricha,   dvoryanlar   va   burjuaziya   vakillaridan   iborat   parlamentga
qonunlarning   ijrosini kuzatib borishi,   armiyaga   chinovniklarga va shu kabilarga
buyruq   berilishi   lozim   bo'lgan   ijro   qiluvchi   hokimiyat   karolga,   sudlovchi
32
  Артомонов С. Вольтер и его время. М., 1980. Стр-51-52
31 hokimiyat   esa   axoli   tomonidan   ko'rsatilgan   sudyalarga   tobe   bo'lishi   lozim.
Moteskiyning   hokimiyatlarini   bo'lishi   xaqidagi   fikri   absalyut   monarxiyaga   qarshi
qaratilgan edi, chunki monarxiya davrida uchala hokimiyat ham karol qo'lida edi.
Monteskiy cheklangan yoki kanstitutsion monarxiyani yoqlab chiqgan edi. Vol'ter
singari, u ham Angliyaning siyosiy tuzumini ko'klarga ko'tarib maqtardi.
Jan Jak Russo ( 1712 - 1778 ) Jenevalik hunarmandning o'g'li edi. Unga ish
qidirib yurishga, muxtojlik, xolik - zorlik tortishga to'g'ri kelgan edi. Russo shuxrat
qozongan   traktatlarning   (ilmiy   asarlarning)   va   romanlarning   avtori   bo'lgach,
Fransiyadan   qochib   ketadi,   chunki   u   cherkovga   qarsi   chiqqanligi   uchun   uning
turmaga   qamalishi   xavfi   tug'ulgan   edi.   Uning   asarlaridan   ko'pi   jallod   qo'li   bilan
o'tga   tashlandi.   U   yana   darbadar   yurib,   cherkov   xodimlarining   va   xokimlarining
taqibiga duchor qilindi. Adolat va ezgulik yuragida jo'sh urgan Russo xalqqa zulm
qiluvchilarga   nafrat   bilan   qarardi   ,   huquqsiz   va   ezilgan   kishilarning   azob   -
uqubatlariga chuqur xayrixoxlik bilan qarardi 33
.
"Odam   ozod   tug'ulsa-da   xamma   joyda   uning   qoi   -oyog'iga   kishan
solingan"-   deb   yozgan   edi   Russo.   Bu   kishanlarni;   cherkov   hukmronligini,   feodal
zulmni, toifaviy zulmni, monarxiyani parchalab tashlamoq kerak. U chin qalbdan
borcha   kishilarning   tengligi   tarafdori   edi.   Russoning   buyuk   g'oyasi   boylar   xam,
kambag'allar   ham,  bo'lmaydigan   demoratik  respublika   edi.  Russo   xususiy   mulkni
bekor qilishni talab etmagan edi, lekin mol-mulkni teng baravar qilishni yoqlab fakir
bildirgan   edi,   "toki   har   bir   kimsada   yetarlicha   mol-mulk   bo'lmasin   "   Russo
xristianlikni, uning cherkovini, marosimlarni, jannat va do'zax haqidagi ta'limotini
rad etardi. "Kelgusidagi hayotda do'zax izlashning nima xojati bor? -deb so'rardi u
kinoya   bilan.   Bundagi   hayotda   u   mavjud   boiib   turibdi-ku.   Russo   istibdod   bilan
kurashning   qonuniy   yo'li   deb   inqilobni   maqullardi.   Russo   Fransiyaning   ilg'or
yoshlariga katta tasir ko'rsatdi.
33
  Верцман И. Жан Жак Руссо М., 1958, стр-60-61
32 Melyening   (1664-1729)   butun   hayoti   noma'lum   qishloq   cherkovi   xodimi
bo'lib   qoldi.   U   yashirincha   "Vasiyatnoma"   nomli   kitobini   yozib,   unda   o'zining
haqiqiy  etiqodlariga yo'l ochib  berdi."Vasiyatnoma " faqat Mele  vafotidan kiyin
mashhur   bo'ldi.   U   men   cherkov   xodimi   vazifasini   "juda   jirkanib   va   juda   pala
partish   "   bajarib   keldim   deb   etirof   qilgan   edi.   O'z   kitobida   u   xudoga,   karolga,
boylarga urush e'lon qilgan edi. Mele xudosiz sifatida maydonga chiqgan edi. "O
aziz do'stlar, deb yozgan edi u - din niqobi ostida sizlarga qanday yolg'on yashiqni
o'rgatayotganligini   bilsangiz   edi"   Mele   feodal   tartibsizliklarga   karolning,
cheklanmagan   hokimiyatiga   xujum   qilgan   edi.   Mele   xususiy   mulkni   fosh   qilib,
yerni umumxalq mulki qilmoq kerak deb taklif qilgan edi. Xususiy mulkni e'tirof
qilgan boshqa marifatchilar orasida Mele aloxida o'rin tutadi.
Melye   faqat   qishloq   kambag'allarining   orzu   -   umidlarini   ifodalagan   edi
xolos. XVIII asrning ikkinchi yarmida Fransiyada butun dunyoda shuxrat qozongan
"ensklopediya"   nashr   etilib,   u   o'sha   vaqtgacha   to'plangan   bilmlar   va   g'oyalar
majmuasidan   iborat   edi.   "Ensklopediya"   uchun   maqolalarning   Val'ter,   Russo   va
boshqa   marifatchilar   yozar   edilar,   lekin   butun   nashrning   boshlig'i   va   joni   ajoyib
yozuvchi   ba   mutafakkir   Deni   Didro   (1713   -   1784)   edi".   Biz   insoniyatga   xizmat
qilamiz,-   degan   edi   g'urur   bilan   Didro.   Bizning   ishoramiz   -   xurofotchilarga,
mutaasiblarga,   beparvolarga   va   mustabidlarga   xech   qanday   shavqat   qilmaslikdan
iborat 34
. "Cherkov peshvolari  g'azabga  keldi. "Ensiklopediya" ning yettinchi tomi
bosilib chiqqandan keyin uni Fransiyaga nashr etish taqiqlandi. "Ensiklopediya" ni
yashirin   chop   qila   boshladilar.   Hammasi   bo'lib   35   tomi   nashr   qilindi.
Ensiklopediya" ni eski tartibga xujum qiluvchi qamal mashinasi deb atardilar.
XVII   asrdagi   Fransiyani   marifatchilarini   "yaqinlashib   kelayotgan   inqilob
uchun   kishilarning   miyalarini   marifatli   qilgan"   buyuk   kishilar   edi.   Qirol
deputatlarga   nisbatan   qurol   ishlatishga   buyruq   berdi,ammo   qirol   askarlari
deputatlarga   qarshi   o'q   otishni   istamadilar.   Shundan   so'ng   qirol   Lyudovik   XVI
chekinishga va deputatlar bilan kelishishga majbur bo'ldi. Ammo zimdan xorijfagi
davlatlar   qirollari   va   monarxlari   bilan   til   biriktirib,   chet   el   qo'shinlari   yordamida
34
 Yefimov A. Yangi tarix T, 1982.  B-57
33 o'z   xalqiga   qarshi   urush   yo'llarini   qidira   boshladi.   Qirollikning   barcha   xatti-
harakatlari   xalqining   sabr-kosalarini   to'ldirdi.   1789-yil   14-   iyulda   Parij   aholisi
Bastiliya qamoqxonasini qo'lga   kiritdi va u yerdagi mahbuzlarning barchasini ozod
etdi. Bastiliyaning qulashi Fransiya tarixida katta siyosiy voqea bo'lib, u Fransiya
inqilobining  boshlanishidan   darak berar edi. Inqilob tezda butun Fransiya bo'ylab
tarqaldi.   Ammo   bir   kun   oldin,   13-iyulda   qirol   Lyudovik   XVI   Versalda,   Mariya-
Antuanetda ishtirokida katta  bayram tantanalari o'tkazdi. 
Versal  saroyida  o'yin-kulgi, xursanfchilik abjiga  chiqdi,   qirol   va  qirolicha
sharafiga   ularning   yaqin   orada   "Parijlik   g'alamislar"   ustidan   g'alaba   qozonishlar
uchun   qadaxlar   ko'tarildi 35
.   General   shtatlar   1789-yil   5-mayda   Versalda   tantanali
suratda   ochildi.   Qirol   poytaxtdagi   rivalyutsion   kayfiyatda   boigan   ommadan
qo'rqib,   general   shtatlarning   majlisini   Parijda   o'tkazni   istamasdi.   Burjuaziyaning
vakillari, shuningdek ziyolilarning vakillari olimlar, advokarlar,  vrachlar- uchinchi
toifaning   vakillari   edilar.   Ular   orasida   rahbarlik   mavqeini   yirik   burjuaziyaning
vakillari (bankirlar va katta savdogarlar ) egallagan edilar.
Qirol   taxtga   chiqib   o'tirib,   shlyapasini   kiyganida,   dvoryanlar   va   ularning
deputatlariham  eski imtiyozlaridan foydalanib bosh kiyimlarini kiydilar. Lekin shu
payt   kutilmagan   voqea   yuz   berib,   zodoganlarni   ajablantirdi   va   g'azabga   keltirdi:
uchinchi toifa vakillari qirolning nutqini tiz cho'kib va bosh yalang eshitishi kerak
edi,   biroq   qirolning   nutqini   ular   ham   bosh   kiyimlari   bilan,   tikka   turib   eshita
boshladilar. Shundan keyingi kunlarda General shtatlar  majlis qilib turgan binoni
parijliklar   to'da-   to'da   bo'lib   kelib   o'rab   ola   boshladilar.   Ular:   majlisni   qirolga
qarshi kurashga kelgan edilar. Mana 1789-yil 17-iyunda uchinchi toifa deputatlari
xalqning madadini sezib, o'zlarini mamlakatda oily hokimiyat - Millat majlisi deb
elon   qildilar.   Ular   uchinchi   toifaga   butun   millatning   96   %   kirishini   dalil   qilib
ko'rsatdilar 36
.
35
 Farmonov R. Sodiqov O. Jahon tarixi, T., 2001, b-30.
36
  Бомарше П. Драматическая трилогия. М., 1982., стр-19
34 Uch kundan keyin, 1789-yil 20-iyunda, navbatdagi majlisni o'tkazish uchun
kelgan   deputatlar   majlis   binosi   bekilib   qo'yilganini   ko'rdilar.   Qorovullar   ularning
yo'llarini to'sdilar. Qirol majlis o'tkazishga yo'l qo'ymoqchi emas edi. Ko'p xaloyiq
to'plandi. Ular deputatlarga dalda berib turdilar. Kimdir boshqa binonining koptok
o'ynaladigan bo'sh zalini ko'rsatdi. Majlis raisi skameyka ustiga chiqib, qasamyod
tekstini o'qiy boshladi, deputatlar hech nimaga qaramasdan to konstitutsiya ishlab
chiqulmaguncha   tarqalib   ketmadilar.   Hozir   bo'lganlarning   hammasi   bu   fikrni
ma'qullab qo'llarini baland ko'tardilar.
Ko'p   o'tmay   Millat   majlisi   o'zini   Ta'sis   majlisi   deb   e'lon   qildi,   chunki
uning maqsadi konstitutsiya joriy qilish, ta'sis etish edi. O'sha kunlarda Russoning
hukumatni   tuzishga   xalqning   o'zi   haqlidir,   degan   so'zlari   tez-tez   esga   olib
turilardi 37
.   Korol   Ta'sis   majlisining   bo'lishiga   roziman   dedi.   Lekin   bu   gap
shunchaki ko'z  buyash uchun aytilgan edi. Shundan keyin ruhoniylar va dvoryanlar
deputatlarning   ancha   qismi   uchinchi   toifaga   qo'shildi.   Amalda   esa   korol   kuch
ishlatishga   qaror   qilgan   edi.   Versalga   va   Parijga   qo'shinlar   keltirildi.   Bu   xabar
poytaxtda   boshlangan   g'alayonni   yanada   kuchaytirdi.   13   iyulda   butun   Parij
qo'zg'olon   ichida   qoldi.   Qo'zg'olonchilar   o't   qo'ygan   bojxona   zastavalari   lovillab
yonmoqda edi.
1789   yil   14   iyulda,   korolning   qal'a-turmasi   Bastiliyadagi   zambaraklar
shaharga   to'g'irlab   qo'yilibdi,   degan   ovoza   tarqaldi.   Bastiliyaning   balandligi   30
metr   keladigan   8   minorasi   bo'lib,   bu   minoralar   tosh   devorlar   bilan   tutashgan   edi.
Korol   va   uning   ministrlari   o'zlarining   shaxsiy   dushmanlaridan   anna   shunday   yo'l
bilan   uch   olardilar.   Bastiliya   korol   hokimiyatining   timsoli   edi.   Xalq   unga   nafrat
bilan qarardi.   Lyudovik XVI ga Bastiliya qo'ldan ketdi, deb xabar qilganlarida, u
«bu axir isyon-ku» deb xitob qilgan. Ayonlardan biri: «Yo'q, podshohim, bui syon
emas, inqilob» deb javob bergan. Korol qo'shinlariga ortiq ishonmasligidan, ularga
Versal va Parijdan chiqib ketish haqida buyruq berdi.
37
 Yefimov A. Yangi tarix T., 1982. B-63
35 Bastiliyaga   hunarmandlar,   xalfalar,   ishchilar,   mayda   savdogarlar,
boshqacha   qilib   aytganda,   shahar   «pastki   tabaqalari»,   ya'ni   sankyulotlar
(fransuzcha  «sankyulot»  so'zi   uzun pochali   demakdir)   deb atalgan  kishilar   xujum
qildilar.  Inqilobning  dastlabki   kunlaridan  boshlaboq  «pastki   tabaqalar»  uning  eng
aktiv   jangovar kuchlaridan biri bo'lgan edilar. Bastiliyaning olinishi buyuk fransuz
burjua revolyutsiyasining boshlanishidir. Korol hukumatiga qarshi ko'tarilgan xalq
ommasi   g'alaba   qozondi.   Xalq   cheklanmagan   monarxiyani   ag'darib   tashladi.
Qonunlarni   Ta'sis   majlisi   chiqarishga   korol   rozilik   berishga   majbur   bo'ldi.
Fransiyada   cheklanmagan   (konstitutsion)   monarxiya   o'rnatildi.   Ta'sis   majlisida
yirik   burjuaziya   vakillari   ko'pchilik   bo'lganidan   mamlakatda   hokimiyat   amalda
feodal   aristokratiyadan   yirik   burjuaziya   qo'liga   o'tdi,   yirik   burjuaziya   feodal
tartiblarni yemirishga kirishdi.
Bastiliyaning olinganligi  haqidagi  xabarni  Yevropa va Amerikaning ilg'or
kishilari   xursandchilik   bilan   qarshi   oldilar.   O'z   ko'zi   bilan   ko'rgan   kishilarning
aytishicha,   Parijdan   uzoq   bo'lgan   Peterburg   ko'chalarida   odamlar   «xuddi   ularni
zanjirband   qilib   turgan   og'ir   kishilardan   qutilgandek»   bir-birlarini   quchoqlab
tabriklagan   edilar.   Bastiliya   olingan   kun   (14   iyul)   fransiyaning   milliy   bayrarni
bo'lib  qoldi 38
.
Milliy majlis Ta'sis majlisiga aylangach, mamlakatdagi hokimiyat qiroldan
uchinchi  tabaqaga   mansub  bo'lgan Ta'sis   majlisiga  o'tib, Fransiyada  konstitutsion
monarxiya tuzumi o'rnatildi. Mutloq hokimiyat ag'darib tashlandi.
Inqilobning dastlabki kunlaridanoq bir qancha klublar va guruhlar vujudga
keldi.   Royalistlar   (fransuzcha   qirol   tarafdorlari   demak)   Lyudovik   XVI   ni   mutlaq
monarx  sifatida   saqlab  qolishga   urinar  edilar:   mo'tadil   liberallar  esa  konstitutsion
monarxiya   tarafdori   bo'lib,   qirolni   saqlashga   va  mamlakatni   konstitutsiya   asosida
idora   qilishga   urinmoqda   edilar;   jirondistlar   (bu   guruhning   asoschilari
Fransiyaning Jironda mavzeidan bo'lganliklari sababli shunday deb yuritilar edilar)
mo'ta'dil   respublika   tarafdorlari   edilar:   qat'iy   respublikachilar   esa   yakobinchilar
38
 Yefimov A. Yangi tarix T., 1982. b-61
36 nomini oldilar, chunki  bu klub tarafdorlari Parijdagi  muqaddas Yakob cherkovini
egallab, o'z majlislarini shu yerda o'tkazar edilar. Har bir guruh, klub o'z rahbariga
ega   bo'lib,   ularning   orqasida   olomon,   xalq   ommasi,   parijliklar   turar   edi.   Milliy
majlisda  kata rol o'ynagan va zarur iqtisodiy-ijtimoiy, siyosiy islohotlarni o'tkazgan
partiya liberallar partiyasi bo'lib, uning rahbari jasur, mashhur siyosiy arbob hamda
ulkan   notiq   Onoridi   Mirabo   edi.   Bu   partiya   1789   yildan   1791   yilgacha   Milliy
majlisda  hukmronlik qildi. Inqilob boshlanganidan 20 kun o'tgach, to'rtinchi avgust
kuni   majlisda   qiziq   bir   hodisa   yuz   berdi.   Kun   tartibida   feodal   munosabatlarni
tugatish,   feodal,   dvoryan   va   boshqa   faxriy   unvonlarni   bekor   qilish   masalasi
qo'yilgan edi.   Ko'pchilik  deputatlar   o'zlarining  barcha  imtiyozli   unvonlaridan  voz
kechish   masalasi   qo'yilgan   edi.   Majlisda   shu   unvonlarni   bekor   qilish   to'g'risida
ovoz berilar. Dehqonlar barcha qaramlikdan ozod etildilar.
Ta'sis   majlisi   yana   bir   qancha   islohotlar   o'tkazdi.   Fransiya   cherkovi
mulklari   musodara   qilinib,   davlat   ixtiyoriga   o'tkazildi.   Fransiya   yangi   80
deportamentga   bo'linib,   mahalliy   ma'muriyatlar   tashkil   etildi 39
.   Bu   idora   qilish
usuli   hozirgacha davom etib kelmoqda. Yangi sud mamlakatlari tashkil etildi, ular
oldin  ishlaridan ancha pishiq va mukammallashgan edi.
1791 yil   21   iyunda   o'tgan   hodisa   inqilobining   keyingi   taqdirini   hal   qildi.
1791   yil   sentabr   oyida   Ta'sis   majlisi   o'z   o'rnini   qonun   chiqaruvchi   majlisga
bo'shatib berodi. Bu majlis ham Ta'sis majlisi kabi mo'tadil bo'lib, ichki va tashqi
dushmanlarga nisbatan qat'iy choralar ko'rmadi.
              Yevropa   davlatlari   Fransiyadagi   bu   voqealarni   kuzatib   borishdi,   Rossiya,
Prussiya,   Avstriya,   Polshani   taqsimlab   olish   bilan   ovora   edilar.   Shu   sababli
Fransiyaning   bu   davlatlar   bilan   msunosabatlari   keskinlashdi.   1792   yilda   Fransiya
Avstriya va Prussiya bilavn urush holatida bo'lib qoldi. Belgiya Avstriya tomonidan
bosib olingani uchun Avstriya imperiyasi  Fransiya bilan chegaradosh bo'lib qoldi.
Xorijiy mamlakatlarning armiyalari Fransiyaga bostirib kirib, fransuz qo'shinlariga
zarba berdi.
39
 Farmonov R. Sodiqov O. Jahon tarixi, T., 2001, b-76.
37 1792 yilning   sentabrida   fransuz   qo'shinlari   mamlakatga   xujum   qilgan
fransiyaliklar   va   avstriyaliklar   ustidan   birinchi   g'alabani   qo'lga   kiritdilar.   Bu
to'qnashuv Valmida yuz berdi; bu jang unchalik kata bo'lmasada, ammo ahamiyati
kata   edi,   chunki   fransuzlar   o'zlarining   g'alabalaribilan   inqilob   natijalarini   saqlab
qolishga   muvaqqat   bo'ldilar.   1792   yilning   21   sentabrida   milliy   konvent   o'z
majlislarini   boshlab   yubordi.   Milliy   konvent   Ta'sis   majlisi   va   qonun   qisqaruvchi
majlisidan   ko'ra   ilg'or   va   inqilobiyroq   edi.   Konvent   o'z   faoliyatini   Fransiyani
respublika   deb   e'lon   qilishdan   boshladi.   Ko'p   qirol   Lyudovik   XVI   ustidan   sud
jarayoni   boshlandi.   Sud   qirolni   o'tmay   o'lim   jazosiga   hukm   qildi.   1793   yil   21
yanvarda gulotena (gulotena olim  va tabib Guloten tomonidan ixtiro qilgan o'tkir
tig'li mexanizm) vositasida qirol Lyudovik XVI ko'pchilik o'rtasida qatl etildi.
Fransiya   respublikasiga   Yevropaning   barcha   monarxistik   davlatlariga
qarshi   urush  olib  borishga  to'g'ri   keldi. Fransiya  respublikasi  barcha  xalqlarni   o'z
do'sti,   monarxlarini   o'z   dushmani   deb   e'lon   qildi.   Fransiya   ozodlik,   tinchlik,
birodarlik timsoliga aylandi, fransuz xalqi  dunyo mehnatkashlariga murojat  qilib,
ularni o'z mamlakatlarida istibdodli tuzumlarni ag'darib tashlashga da'vat qildi.
Ana   shunday   bir   paytda   Strasburgda   «Reyn   armiyasining   jangovar
qo'shini»   dunyoga   keldi.   Bu   qo'shiq   ilk   bor   Marsel   Milliy   gvardiyachilari
tomonidan janga kelayotib ijro etildi. Uning so'zlari ham, musiqasi ham yoki zobit
- kapitan Ruxse de Lil tomonidan yaratildi. Bu qo'shiqirgacha Fransiyaning milliy
madhiyasi hisoblanadi.
Fransuz   qo'shinlari   ochlik,   yupinlik   va   boshqa   qiyinchilikka   qaramasdan
mardonavor   jang   qilib,   dushmanlarga   qaqshatqich   zarbalar   berdilar.   Ular   birgina
Fransiyani   emas,   balki   janubiy   Niderlandiyani   ham   avstriyalik   bosqinchilardan
ozod   qildilar.   So'ngra   Ta'sis   majlisi   «Inson   va   fuqaro   huquqlari   Deklaratsiyani»
qabul   qildi.   Bu   bayonnoma   AQSH   «Mustaqillik   deklaratsiyasi»   mazmunidagi
hujjat   bo'lib,   unda   millat   oliy   hokimiyat   manbai   deb   e'lon   qilindi.   «Mustaqillik
deklaratsiyasi»   qisqa   va   soda   bo'lsa,   fransuz   deklaratsiyasi   esa   kata   hajmli   va
38 murakkabroq   tilda   yozilgan   edi 40
.   Hujjatda   inson   huquqlari,   barcha   fuqarolar
tengligi,   erkinligi   va   baxt   saodati   e'tirof   etilgan   edi.   Bu   xujjat   o'z   zamonasida
chinakam   jasurlik   va   inqilob   timsoli   bo'lib,   keyingi   yuz   yil   davomida   Yevropa
demokratlari va  liberallari uchun asosiy qonunlar majmuasi bo'lib keldi.
Millat majlisi oliy mavjudot qarshisida va uning homiyligi ostida inson va
fuqaroning qo'yidagi huquqlarini tan oladi va e'lon qiladi:
1. Odamlar erkin va huquqda teng boiib tug'iladilar. Ijtimoiy tafovutlar
faqat umumiy foydaga asoslanish mumkin.
2. Insonning tabiiy va dahlsiz huquqlarini saqlab qolish har qanday 
siyosiy
ittifoqning   maqsadidir.   Bu   huquqlarning   mohiyati   erkinlik   qilishdan
iboratdir.   Bu   huquqlarning   mohiyati   erkinlik,   mol   mulk,
xavfsizlikdan  va jabr-zulmga qarshilik qilishdan iboratdir.
3. Butun oliy hokimiyatning manbai hamisha xalqning o'zidadir. 
Bevosita
millatdan kelib chiqmagan hech qanday muassasa, hech qanday shaxs
hokimiyatni amalga oshira olmaydi.
4. Erkinlik boshqa kishiga zara yetkazmaydigan  hamma  ishni  qilish
huquqidan iborat.
5. Qonun umumiy irodaning ifodasidir  ...  qonun hamma uchun teng
bo'lishi kerak.
10. Agar e'tiqodlar, hatto diniy e'tiqodlarning ham namoyon bo'lishi qonun
bilan   belgilangan   ijtimoiy   tartibni   buzmasa,   buning   uchun   hech   kim
xavotir olmasligi kerak, bezovta qilinmasligi kerak.
40
 Farmonov R. Sodiqov O. Jahon tarixi, T., 2001, b-32 .
39 17. Madomiki, mol-mulk mustahkam vam muqaddas huquq ekan, hech kim
qonuniy tarzda guvohlantirilgan ijtimoiy zarurat ochiqdan-ochiq talab
qilgan, odilona va barvaqt haq to'lanadigan holatlardan tashqarii mol-
mulkdan mahrum etilishi mumkin emas 41
.
Yevropaning   yaxshi   qurollangan,   harbiy   ta'lim   ko'rgan   armiyalari   ham
Fransiyaning   yosh   dehqonlardan   tuzilgan   inqilobiy   armiyasiga   qarshi   kurashiga
dosh   bera   olmadilar.   Fransiya   armiyasi   urush   davomida   jangovar   harakatlar   olib
borish sifatida, strategiya va taktika sohasida ham inqilob yasadi. Urush eng yangi
usullar  asosida olib borildi. Fransiya Respublikasining armiyasi zamonaviy armiya
bo'lib,   uning   shiori   J.Danton   aytganidek:   «Vatan   dushmanlarni   yengish   uchun
jasurlik kerak» so'zlaridan iborat edi, urush tobora avj oldi. Angliya o'zining floti
tufayli   Fransiya   Respublikasining   eng   qattol   dushmanga   aylandi.   Fransiya
quruqlikda katta
armiya   tuzishga   muvaffaq   bo'ldi,   ammo   uning   dengiz   floti   kuchsiz   edi.   Britaniya
orollaridan   turib,   fransuz   muxojirlari   royalistlar   Fransiya   respublikasi   hududiga
soxta  pullar   keltirib,  davlatning iqtisodiyotiga  putr  yetkazib,  uning mag'lubiyatini
tezlashtirmoqchi edilar. Fransiyaning tashqi urushlari eng asosiy xavf- xatar bo'lib,
respublikasining barcha mablag'lari, kuchli, quvvati anna shu urushga sarflanmoqda
edi.  Mamlakat   ichkarisida   ham   isyonlar   ko'tarilmoqda   edi.   Vandeyada   -   Fransiya
g'arbida,   dehqonlar   qo'zg'oloni   bo'lib,   bir   tomondan   ular   yangi   armiyaga   xizmat
qilishdan bosh tortgan bo'lsalar, ikkinchidan bu dehqonlarroyalistlar va muhojirlik
gapiga,   va'dasiga   «uchib»,   ya'ni   hukumatga   qarshilik   ko'rsatdilar.   Parij   xalqi
barcha og'irlikni o'z gardaniga olib, inqilobga rahbarlik qildi, barcha ishlar ustidan
nazorat o'rnatdi.
Vandeyadagi isyon inqilobiy kuchlar tomonidan qattiqqo'llik bilan bostirildi.
Lionda aksilinqilobiy isyon ko'tarildi. Inqilobchilar o'rtasida «Lion ozodlikka qarshi
chiqqan bo'lsa, uni yer bilan yakson etmoq kerak» degan shior paydo bo'ldi. Biroq
41
 Farmonov R. Sodiqov O. Jahon tarixi, T., 2001, b-49-50.
40 inqilobchilarning   ko'pchiligi   bu   fikrga   qo'shilmadi.   Chunki   busiz   ham   inqilob
davomida Lion kata talofatlar ko'rgan edi.
Parij   da   esa   hamon   hokimiyat   uchun   kurash   davom   etmoqda   edi.   Milliy
konventda kurash hokimiyat tepasida turgan jirondistlar va ulargi qarshi kurash olib
borayotgan   yakobinchilar   o'rtasida   ketayotgan   edi.   Yakobinchilar   1793   yil   may
oyining   oxiri,   iyun   oyining   boshlarida   xalq   qo'zg'oloniga   boshchilik   qilib
hokimiyatni   o'z   qo'llariga   olishga   muvaffaq   bo'ldilar.   Ko'pchilik   jirondist-
deputatlar   Konvent   tarkibidan   haydab   yuborildi.   Feodal   tartiblar   yakobinchilar
qonuniga ko'ra butunlay bekor qilindi.
Konventda Yakobinchilar boshchiligida ikkita qo'mita tuzildi - Ijtimoiy najot
qo'mitasi   va   Umumiy   xavfsizlik   qo'mitasi.   Har   ikala   qo'mitaning   vakolatlari
nihoyatda keng bo'lib, ular Konventni yangi-yangi choralar ko'rishga majbur qilar
edi.   qo'rquv   va   dahshat   kishilar   ongiga   joylashib   olgan   edi.   Konvent   dushman
ko'lankasini   ta'qib   qilar,   bu   holat   barcha   kishilarni   bir-birlarini   josuslikda,
xoinlikda ayblashlari uchun bahona edi.
1793   yil   sentabr   oyida   «Shubhali   kishilar   to'g'risida»   qonun   qabul   qilindi.
Bu   qonunga   ko'ra   hech   bir   kishi   o'z   xavfsizligi   uchun   kafolat   bera   olmas   edi.
Oradan bir oy o'tgach 22 jirondist-deputat Inqilobiy tribunal sudiga berilib, o'limga
mahkum etildi. Shunday qilib, mamlakatda qatag'on boshlandi.
Har   ikala   qo'mita   o'rtasida   hokimiyat   uchun   kurash   avjiga   chiqdi.   Ularga
qarshi   chiqqan   Parij   Kommunasi,   uning   bo'limlari   rahbarlarini,   eng   avvalo   shu
mahkamalar   kishilarini   qurbon   qildi.   1794   yil   boshlaridan   boshlab   deyarli   6   oy
davomida Konvent va uning qo'mitalari xalqdan ajralgan holda ommaviy qatag'onni
amalga oshirdilar. Yakobinchilarning rahbarlari kimlar edilar?
Kamil   Demulin,   1789   yil   14   iyulda   Bastiliya   qamoqxonasiga   xujum
uyushtirgan   yosh   yigit   xoinlikda   ayblanib,   gilotinadan   o'tkazildi,   ketidan   uning
yosh   xotini   Lyusel   qatl   etildi.   Shoir   Fabr   Eglantin   va   jamoat   qoralovchisi   Fuke-
Tenveldan   barcha   qo'rqardi.   Inqilobning   eng   istedodli   rahbarlaridan   biri   Marat
41 Sharlotta Korde degan kimsa tomonidan xanjar bilan xoinlarcha o'ldirildi. Danton-
inqilob «yo'lbarsi», buyuk notiq. U ham xoinlikda ayblanib, glotinadan o'tkazildi.
U aravada qatl etishga, olib ketilayotgan kuni, arava Robesper (yakobinchilarning
rahbari,   o'sha   paytda   inqilobiy   Fransiya   hukidori)   yashaydigan   uy   yaqinidan
o'tayotganida,   Danton   uy   tomonga   qarab   qichqirdi   «Maksimilian!   Yaqin   kunlar
ichida  sen  ham   mening  izimdan»  narigi  dunyoga  borasan.  Chunki   Robesper   uzoq
ikkilanishlardan   so'ng   Dantonni   o'limga   mahkum   etuvchi   xujjatga   o'z   imzosini
chekan edi.
Robesper   so'zsiz   yakobinchilarning   eng   nufuzli   rahbari   bo'lib,   qatag'on
davomida   Konventning   mustabid   hukmdori   edi.   U   qatag'on   timsoli   sifatida   nom
qoldirdi, ammo Robesperning vatanparvarligi, halolligiga hech qanday shubha yo'q.
Robesper   qattiqqo'lligi,   bir   so'zligi,   qat'iyligi   uchun   «sotilmas»   taxallusini   oldi.
Shu   bilan   birga   Robesperning   inqilob   davomida   birga   faoliyat   ko'rsatgan
safdoshlari   uning   fikriga   qo'shilmaganliklari   uchun   inqilob   va   respublika
dushmanlari   hisoblanar   edilar.   Inqilobning   ko'pgina   rahbarlari,   ulug'   shaxslar
Robesper buyrug'i bilan qatl etildilar 42
.
Albatta,   Konvent,   lining   qo'mitalari   faqat   qatag'on   bilan   mashg'ul   edilar
desak xatoga yo'l qo'ygan bo'lamiz. Inqilob davomida juda kata ijobiy ishlar  ham
qilindi.   Ta'lim   va   maorif   tizimi   butunlay   qaytadan   tuzildi,   eski   tizim   tugatildi.
Uzunlik xajmini o'lchashdi metr tizimiga o'tildi. O'z navbatida respublika taqvimi
ishlab   chiqildi,   uning   boshlanishiga   1792   yil   22   sentabr-respublika   e'lon   qilingan
kun asos qilib olindi 43
 . Kunlar haftalarga emas, o'n kunlikka bo'linib, o'ninchi kun
dam   olish   kuni   deb   e'lon   qilindi.   Ilgarigidek   vaqtni   oichashda   12   oy   qoldirilib,
faqat   ularning   nomlari   o'zgartirildi.   Bahor   fasli   oylari   -   jerminal,   florial,   prireal,
yoz   -messedon,   termidol,   fryuktidor,   kuz   -   vandimer,   bryumer,   fremer,   qish   -
nivoz,   plyubvoz,   vantoz   nomlari   bilan   yuritiladigan   bo'ldi.   Ammo   bu   taqvimga
birinchi  respublika qulagach amal qilish to'xtatildi.
42
 Farmonov R. Sodiqov O. Jahon tarixi, T., 2001, b-37.
43
 Farmonov R. Sodiqov O. Jahon tarixi, T., 2001, b-37.
42 Inqilob   davrida   xristian   diniga   qarshi   harakat   kuchaydi   va   hatto
yakobinchilar   hukmronligi   davrida   Oliy   idrokka   e'tiqod   qilish   odat   tusiga   kira
boshladi.   Mamlakatda   haqiqat   ibodatxonalari   ochildi.   Bu   harakat   butun
mamlakatga yoyildi.
1793   yil   noyabr   oyida   Parijning   Bibimaryam   ibodatxonasida   Ozodlik   va
Idrok  e'tiqodlariga bag'ishlangan tantanali bayram boidi. Idrokni go'zal ayol o'zida
mujassamlashtirdi.   Ammo   Robesper   va   Danten   bu   harakatlarni   qo'llab-
quvvatlamadilar.   Yakobinchilarning   Ijtimoiy   najot   qo'mitasi   bu   harakatga   qarshi
chiqdi. Bu harakatning barcha rahbarlari gilotina tig'idan o'tkazildilar. Shuni aytish
kerakki,   hokimiyat   bilan   gilotina   o'rtasidagi   «masofa»   unchalik   katta   bo'lmay,
inqilob davrida har ikkalasidan birini tanlashga to'g'ri kelar edi.
M.Robesper   Oliy   idrok   e'tiqodiga   qarshi   Oliy   zotga   e'tiqod   qilish
marosimlarini   avj   oldirdi.   Konvent   bu   masalanimuhokama   qilib,   ko'pchilik   ovoz
bilan   Fransiya   Oliy   zotga   ishonadi   qabilida   qarf   qabul   qildi.   Xristian   dinining
katolik  mazhabi yana o'z mavqeini jamiyat orasida mustahkamlay boshladi.
Parij   Kommunasi   va   uning   bo'limlari   tor-mor   etilgach,   inqilobiy   harakat
o'zining   eng   yuqori   nuqtasiga   chiqdi.   Barcha   hokimiyat   tizimi   yakobinchilar
qo'lida   bo’lishiga   qaramay,   ular   o'rtasida   o'zaro   kelishmovchilik   boshlandi.   So'l
yakobinchilar   -   Eber   va   Shomett   Ozodlik   va   Idrok   e'tiqodlarini   o'tkazishda
boshchilik   qilgan   edilar.   Ularning   «o'lim   mashinasi»   -   gilotinada   qatl   etilishlari
Yakobinchilar o'rtasidagi kelishmovchilikni kuchaytirdi. Robesper va uning guruhi
hokimiyatni   saqlab   qolishgina   yagona   yo'li   terror   -   jazoni   kuchaytirishda   deb
bildilar. Qatag'on dahshatli tus oldi «o’lim aravalarining» «qatnovi» tezlashdi.
10   iyulda   maxsus   qonun   qabul   qilindi.   Bu   qonunga   asosan   yolg'on
ma'lumotlarni tarqatgan har bir kishi o'lim jazosiga mahkum etilardi. Robesper va
uning   atrofidagi   kishilarni   qo'llab-quvvatlamagan   har   bir   kishi   gilotina   tig'idan
o'tkazilar edi. Kishilar endi yakka-yakka emas, balki guruhlab sud qilinar va   o'lim
jazosiga mahkum etilar edilar. 150 nafar royalistlar, turli jinoyatchilar va boshqalar
43 bir vaqtning o'zida sud qilinib, oiimga mahkum etildilar. bu dahshatli voqealar 46
kun   davom   etdi.   Nihoyat,   9   termidor   (1794   yil   27   iyul)   kuni   u   nihoyasiga   yetdi.
Konvent   qo'qqisdan   Robesper   va   uning   tarafdorlariga   qarshi   chiqib   «yo'qolsin
zolimlar» hayqirig'i bilan Robesperga so'z ham bermadilar. Oradan bir kun o'tgach,
Robesper   sudsiz,   so'roqsiz   qatl   etildi.   Robesperning   oiimi   Bilan   mamlakatda   «oq
terror»   avjiga   chiqdi,   endi   yakobinchilarning   o'zlari   bu   qatag'onning   birinchi
qurbonlari bo'ldilar 44
. Hokimiyat tepasiga yana jirondachilar keldi. ular mulkni va
erkinlikni, tadbirkorlikni  himoya qiladigan Respublika  tarafdori  edilar. 1795 yilda
Konvent   yangi   Konstitutsiya   qabul   qildi.   U   mamlakatda   respublika   tizimini
mustahkamladi.   Inqilobning   feodal   tartiblarni   tugatish   haqidagi   barcha   qarorlarini
tasdiqladi.   Mamlakatda   2   palatali   parlament   tashkil   etildi.   ijroiya   hokimiyat   besh
kishidan iborat Direktoriyaga topshirildi.
Direktoriya   1795-1799   yillar   mobaynida   mamlakatni   boshqardi.   Bu   davrda
monarxiya   tarafdorlari   isyon   ko'tardilar.   Ularning   maqsadi   monarxiyani   qayta
tiklash   edi.   Biroq   General   Napoleon   Bonapart   Konventning   xaloskori   bo'ldi.
Uisyonchilar   kuchini   tor-mor   etdi.   Bu   xaloskorlik   unga   yorqin   kelajak   sari   yo'l
ochdi.   Direktoriya   Shimoliy   Italiyani   Avstriya   qo'shinidan   ozod   qilishi   uchun
Napoleon   Bonapartga   umid   bog'ladi.   26   yoshli   general   bu   vazifani   sharaf   bilan
uddaladi.
1797   yilda   u   Avstriyani   tinchlik   shartnomasi   tuzishga   va   Fransiyaning
g'alabasini  tan olishga majbur  qildi. shu tariqa Napoleon Italiyadan Parijga shon-
shuhratga   ko'milgan   holda   qaytib   keldi.   Endi   hukmron   tabaqalar   Fransiyada
Napoleondek qattiqqo'l siyosatchining hokimiyatini o'rnatishga fursat yetdi, degan
xulosaga keldilar va davlat to'ntarishi tayyorladilar. Napoleon Bonapart bunga rozi
bo'ldi. 1799 yil 9 noyabrda Davlat to'ntarishi amalga oshirildi. Parlament Konsullik
deb   ataluvchi   hukumat   tuzishga   majbur   etildi.   Uning   tarkibi   3   kishidan   iborat
bo'ldi   va   ularning   har   biri   «Fransiya   Respublikasining   Konsuli»   unvoniga   ega
bo'ldi. Uch   Konsuldan biri Napoleon Bonapart edi. Aslida butun hokimiyat uning
44
 Farmonov R. Sodiqov O. Jahon tarixi, T., 2001, b-39.
44 qo'lida   to'plandi 45
.   Buyuk   fransuz   inqilobining   tarixiy   ahamiyati   katta.   Uning
natijasida   Fransiyada   bozor   iqtisodiyotiga   asoslangan   Yangi   jamiyat   qurilishi
boshlandi, mutloq hukmronlikka asoslangan va ming yildan uzoq davr mobaynida
yashab   kelgan   qirollik   tuzumi   ag'darilib,   Respublika   o'rnatildi.   Fransiyada
feodalizmga asoslangan jamiyatga chek qo'yilib, huquq, qonun oldida barcha teng,
ozod   deb   e'lon   qilindi.   Buyuk   fransuz   inqilobi   demokratik   inqilob   bo'lib,   undagi
Tenglik, Ozodlik, Birodarlik g'oyalari butun Dune bo'ylab tarqaldi. Buyuk fransuz
inqilobi   feodal tartiblarni, imtiyozli unvonlarni bekor qildi hamda sanoat, savdo va
qishloq   xo'jaligini   tez   rivojlantirish   yo'lini   ochdi.   Inqilob   natijasida   «Inson   va
fuqarohuquqlari   Deklaratsiyasi»ning   1789   yilda   qabul   qilinishi,   1791   yil   qabul
qilingan   Konstitutsiyaning   ahamiyati   nihoyatda   katta.   Anna   shu   hujjatlar   asosida
mamlakatda       o'tkazilgan       saylovlar       xalqning       siyosiy       ongini       oshirdi.
Davlatni   boshqarishning   yangi   tizimi   joriy   etildi,   ularda   mahalliy   hokimiyat
organlari -munitsipalitetlarning roli osha boshladi.
45
 Jo'rayev U, Farmonov R. Ergashev Sh. Jahon tarixi. T. 2006. b-65.
45                                                    Xulosa
     XV  - XVII   asrlarda   Fransiyaning   ijtimoiy  - iqtisodiy,   siyosiy   va   
madaniy   taraqqiyoti   tarixi   yoritish   hozirgi   jahon   tarixining   muhim   va   
dolzarb   masalalaridan   biri   hisoblanadi.   Bu   masala   anchadan   buyon   
tarixchi   va   boshqa   turdagi   fanlar   bilan   shug’ullangan   olimlarning   diqqat  
markazida   turgan.
     Fransiyaning   XV  - XVII   asrlardagi   ijtimoiy  -  iqtisodiy,   siyosiy   va   
madaniy   sohasiga   bag’ishlangan   manba   va   adabiyotlarda   keltirilgan   
malumotlar   qiyosiy   tahlil   qilib,   qo’ydagicha   xulosaga   kelindi:
   - birinchidan,    XV  asrda   Fransiyadagi   milliy  -  ozodlik   jarayonining   
borishi   va   fransuz   xalqining   bosqinchilarga   qarshi   milliy  -  ozodlik   
harakati   bosqichlari   yoritib   berildi;
   - ikkinchidan,    Fransiyada   siyosiy   markazlashuv   jarayonining   xususiyatlari 
va   amalga   oshirilishi   sabablari   mavjud   manba   va   adabiyotlar   asosida   
ilmiy   tahlil   qilindi;
   - uchinchidan,    XVI  asrda   Fransiyada   siyosiy   feodal   tuzum   va   iqtisodiy 
hayot   tarixi   hozirgi   fransuz   tarixshunosligi   uchun   muhim   ahamiyat   kasb  
etishi   bayon   qilindi;
   - to’rinchidan,    Fransiyada   diniy   urushlar   va   siyosiy   diniy   guruhlar   
faoliyati   tahlil   qilinib,   ular   o’sha   davr   fransuz   tarixini   ajralmas   bir   
bo’lagi   ekanligi   yoritib   berildi;
   - beshinchidan,    XVII  asr   Fransiyada   mutloq   monarxiyaning   tiklanishi   va
uning   o’ziga   xos   xususiyatlarini   mavjud   manba   va   adabiyodlar   asosida   
yoritib   berildi;
  
46                                  Adabiyotlar ro'yxati.
     1.O’zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasi.T.: “O’zbekiston”, 2010.
2.Karimov I.A. Inson xotirasi – boqiy, qadr-qimmati – ulug‘. // “ О ‘zbekiston ovozi”
2012 yil, 10 may.
3.Karimov   I.A.   О ‘zbekiston   mustaqillikka   erishish   ostonasida.   T.,“ О ‘zbekiston”
NMIU, 2011.
4.Karimov   I.A.   Mamlakatimizda   demokratik   islohotlarni   yanada   chuqurlashtirish   va
fuqarolik jamiyatini rivojlantirish konsepsiyasi. T.,“ О ‘zbekiston”, 2010.
5.Karimov I.A. Yuksak ma’naviyat – yengilmas kuch. T.,“Ma’naviyat”, 2008.
6.Артомонов С. Вольтер и его время. М ., " Наука " 1980
7.Averyanov A., Galkin I. Yangi tarix II-qism. T. "O'qituvchi" 1982
8.Averyanov A., Galkin I. Yangi tarix. T ., " O ' qituvchi " 1991.
9.Бомарше Драматическая трилогия М., "Наука" 1982
10.Верциан И. Жон жак Руссо М., "Наука" 1958
11.   Гра   Феликс.   Марсельцы:   повесть   из   времен   французской   революции.   М.,
"Наука"1965
12.Гранин   Д.   Генерал   Коммуны.   М.   "Наука"
1975
13.Yefimov A. Yangi tarix. T., "O'qituvchi" 1982.
14.  Франция .  М ., " Наука " 1990.
15.Farmonov R. Sodiqov  О . Jahon tarixi,  Т ., "O'qituvchi" 2001
16.Jo'rayev U, Farmonov R. Ergashev Sh. Jahon tarixi. T. "Cho’lpon" 2006
17.Jahon mamlakatlari (qisqa ma'lumotnoma)  Т ., "Sharq"2006.
18.Jo'rayev N. O'zbekiston tarixi. Т., "Sharq"2003
19Жилин   П.   Гибел   Напалеонской   армии   в   Россию   М.,   «Просвещение»
1974
20. Jo ' rayev   U .,  Farmonov   R .,  Ergashev   Sh .  Jahon tarixi Т., "Cho'lpon" 2010
21.M. Lafasov., Xoliqov Y, Qodirova D., Jahon tarixi Т., "Meros" 2002.
47 22.Молок А Июньский дни 1848 г. М., "Наука" 1978
48

Fransiya  Lyudovik XV hukmronligi davrida

Mundarija                 

    Kirish…………………………………………………………………3

 

1. XV asrda Fransiyaning siyosiy markazlashuvi va fransuz xalqining bosqinchilarga qarshi milliy ozodlik harakati………………………..4

1.1.XV asrda Fransiyadagi  milliy ozodlik harakati...........................6

1.2.. Fransiyada siyosiy markazlashuvining xususiyatlari va amalga oshirilishi……………………………………………………………….31

Xulosa……………………………………………………….................46

 

Adabiyotlar ro’yxati………………....................................................47