Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 9000UZS
Размер 133.9KB
Покупки 4
Дата загрузки 22 Сентябрь 2023
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

Bohodir Jalolov

Gardiziyning Zayn al-axbor asari manba sifatida

Купить
O ZBEKISTON RESPUBLIKASIʻ
OLIY TA’LIM , FAN VA INNOVATSIYALAR  VAZIRLIGI
MIRZO ULUG’BEK NOMIDAGI O’ZBEKISTON
MILLIY UNIVERSITETI
__________________________________  fakulteti
_______________________________________yo’nalishi
____ -bosqich talabasi
___________________________________________________  
___________________________________________ fanidan
KURS ISHI
Qabul qildi: ___________________
Toshkent Gardiziyning Zayn al-axbor asari manba sifatida
Reja:
Kirish
I Bob. Muallif hamda asar haqida umumiy ma’lumot.
1.1  Abu Said Abdulhay Gardiziy haqida qisqacha ma’lumot
1.2  “Zayn al axbor asarining yaratilish va bizgacha yetib kelish tarixi
II Bob. Zayn al axbor asarida Movarounnahr va Xurosondagi 
hukmdorlar   tarixi.
2 .1 Zayn al axbor asarida Tohiriylar va Safforiylar davlati hukmdorlari 
haqida ma’lumot
2.2 Somoniylar va G’aznaviylar davlati hukmdorlarining Zayn al axbor 
asarida yoritilishi
Xulosa
Foydalanilgan adabiyotlarbetlar
2 Kirish
Kurs   ishining   dolzarbligi.   O’zbekiston   o’rta   osiyo   davlatlari   ichida
o’zining   boy   va   qadimiy   tarixiga   ega   bo’lgan   davlatlardan   biri.   Osiyodagi
insoniyat   paydo  bo’lgan   ilk   hududlardan  biri   hisoblanadi.   O’zbek   xalqi   o’z  tarixi
bilan   qancha   faxrlansa   arziydi.Bundan   tashqari   shu   yurtda   yashayotgan   har   bir
inson   o’z   tarixini   yashab   turgan   vatanida   qadimda   qanday   aholi   yashaganligi
kimlarning  avlodi  ekanligini  bilishi  burchi  deb  o’ylayman.Mustaqillik   esa   har  bir
vatandoshimizga   mana   shu   burchini   bajarishi   o’zining   haqiqiy   tarixidan   voqif
bo’lish,dunyoda hech bir xalqdan kam emasligini anglash imkonini berdi
Yurtimizda yashagan har bir bobokalonimiz tarixiga qiziqish bilan qaraymiz.
Ayniqsa o’rta osiyo tarixida ilk uyg’onish davrini boshlab bergan IX-XII asrlarda
yashab   ijod   etgan   allomalarimizning   hayot   yo’li,   asarlarini   o’rganish   har   bir
tarixchi   uchun   qiziqarli   deb   bilaman.   Kurs   ishining   dolzarbligi   ham   aynan   bu
asarning   ilk   o’rta   asrlar   tarixiga   bag’ishlanganligi   va   shu   paytgacha   hali   o’zbek
tiliga   tarjima   qilinib   o’quvchiga   tadim   qilinmaganligidir.   Shu   sababdan   ham   asar
ichidagi voqea hodisalarni o’quvchiga tushunarli tarzda yetqizib berish muhimdir.
Kurs   ishining   maqsad   va   vazifalari.   Kurs   ishining   bosh   maqsadi   o’rta
osiyo   xususan   Movarounnahr   va   Xurosonda   XI   XIV   asrlarda   mavjud   bo’lgan
davlatlar   va   ularda   hukmronlik   qilgan   sulolalar   tarixini   aniq   va   tushunarli   tarzda
yoritish,o’sha   davr   siyosiy   hayotida   muhim   rol   o’ynagan   sulola   va   undagi
hukmdorlar haqida atroflicha ma’lumot berish.
Kurs ishining obyekti va predmeti.  Tadqiqotning obyekti bu zayn ul axbor
asarining   beshinchi   bo’limi   ya’ni   Xurosondagi   arab   hokimlari,   shuningdek,
Tohiriylar   davlati,   Safforiylar   davlati,   somoniylar   davlati   va   G’aznaviylar
davlatining 1042-yilgacha bo’lgan tarixi hamda ushbu asarning yaratilib bizgacha
yetib kelishi uchun qilingan ishlar.
Mavzuni o’rganilganlik darajasi.  O’rta asrlar tarixining turli davrlariga oid
hozirgi  zamon  tadqiqotchilarining ko’pgina ilmiy va  ilmiy ommabop adabiyotlari
mavjud.   Ushbu   ilmiy   tadqiqot   ishlariga   asos   bo’lgan   manbalarni   o’quvchilar
ommasiga   tushunarli   tarzda   nashr   qilib   yetkazish   ishlari   yaxshi   yo’lga
3 qo’yilmagan.   Ushbu   asarning   ham   hozirga   qadar   o’zbek   tilidagi   nashri
yaratilmagan,   ammo   shu   paytgacha   rus   ingliz   va   boshqa   tillardagi   nusxalari
bizgacha   yetib   kelgan.   Asarni   o’rganish   asosan   XVII-XIX   asrlar   davomida   olib
borilgan.
Kurs   ishining   tuzilishi.   Kurs   ishi   kirish,ikki   bob,   to’rtta   bo’lim   va
xulosadan iborat.
4 I Bob Muallif hamda asar haqida umumiy ma’lumot.
1.1Abu Said Abdulhay haqida qisqacha ma’lumot
Gardiziy Abu Said Abdulhay XI asr fors tarixchisi.Uning hayoti haqida hech
narsa   ma’lum   emas.   Uning   nisbasidan   ko’rinib   turibdiki,   u   Gardez   shahridan
bo’lib,   G’aznadan   Hindiston   yo’lida   bir   kunlik   yo’l   hisoblanadi.Uning   «Zayn   al-
axbor»   («Xabar   ziynati»)   asari   G’aznaviy   Abd   ar-Rashid   (1049-1053)   davrida
yozilgan.Unda u o’z davri  uchun juda ajoyib bo’lgan  tarixning ochiq ko’rinishini
taqdim   etdi.Ushbu   asar   1050-1052-yillarda   yozilgan.Unda   1032-yilgacha   bo lganʻ
fors shohlari, Muhammad va xalifalar tarixi hamda Xurosonning arablar istilosidan
to   1041   yilgacha   bo lgan   tarixi   batafsil   yoritilgan.  	
ʻ Bu   yerda,   shuningdek,   yunon
ilmiga   oid   risolalar   ("Dar   maorif-i   rumiyon"),   turli   xalqlarning   xronologiyasi   va
diniy bayramlariga oid  risolalar   kiritilgan.  Oxirgi   boblar   nasl-nasab  ("Ansob")   va
ilmga  ("Maorif")   bag’ishlangan  ular  orasida  O rta  Osiyo  geografiyasi  uchun  ham	
ʻ
juda   muhim   bo lgan   turkiylar   haqidagi   bob   va   Hindiston   haqidagi   bob   mavjud.	
ʻ
Gardi ziy   tarixiy   manbalarni   keltirmaydi.   Turkiylar   bobida   Ibn   Xordodbeh,
Jayhoniy   va   Ibn   al-Mukaffaga   ishora   qiladi.   Hind   bayramlari   haqidagi   xabarlarni
Gardiziyning   so zlariga   ko ra,   u   al-Beruniydan   eshitgan,   natijada   u  
ʻ ʻ Beruniyning
shogirdi hisoblanadi.  Gardiziy Sharqdagi tarixiy an’anaga kam ta’sir ko’rsatgan va
kamdan-kam   tilga   olinadi.   “Zayn   al-axbor”   muallifi   Abu   Said   Abdalhay   Gardizi
hayoti   haqida   juda   kam   ma’lumotlar   mavjud.   Nisba   Gardizi   o zining   G ardizdan	
ʻ ʻ
kelganligini   ko rsatadi,   u   o sha   paytda   G aznadan   Hindistonga   borish   yo lida   bir	
ʻ ʻ ʻ ʻ
kunlik   yurish   masofasida.   G azna,   hozirgi   G aznadan   25   verst   shimolda   Sulton	
ʻ ʻ
Mahmud boshqaruvidagi ulkan G aznaviylar davlatining poytaxti. Aftidan, G’azna	
ʻ
Gardiziyning   doimiy   qarorgohi   bo’lgan,   chunki   u   kitobining   ba’zi   joylarida   uni
faqat   u   yerda   yashovchi   odam   qila   oladigan   tarzda   tasvirlagan.   Gardizi   ijodiga
qaraganda,   o z   davrining   yuksak   ma lumotli   shaxsi   bo lgan,   u   o zining	
ʻ ʼ ʻ ʻ
zamondoshi   va   o tgan   asrlardagi   Sharq   mualliflarining   tarixiy-geografik	
ʻ
adabiyotidan   yaxshi   xabardor   bo lgan,   “Zayn   al-axbor”   asarini   yozishda   undan	
ʻ
5 keng   foydalangan.   U   o’z   asarida   o’zi   ishlatgan   asarlarni   nomlaydi.   Bu,   birinchi
navbatda, 8-asrning mashhur muallifining ishi. Ibn Mukaffa (721-757) - to’liq ismi
Abdulloh ibn al-Mukaffa - "Rub’al-dunya" ("Tauzi al-dunya") - "Dunyoning aholi
punkti"   ("Dunyo   bo’linishi")   Keyin   arab   IX   asr   geografining   qimmatli   asari   Ibn
Xordodbeha   (taxminan   hijriy   205/802   yilda   tug’ilgan   –   taxminan   hijriy   300/912
yilda   vafot   etgan)   -   "Kitob   al-masalik   va-l-mamalik"   ("Sayohatlar   va   davlatlar
kitobi").   Ushbu   asarning   birinchi   nashri   hijriy   232/milodiy   846   atrofidagi   davrga
tegishli, ikkinchisi -hijriy 272/milodiy 885 dan oldin emas.
6 1.2“Zayn al axbor” asarining yaratilish va bizgacha yetib kelish
tarixi .
Gardiziyning  “Zayn  al-axbor”  (“Xabar   bezaklari”)   asari   ilk  o rta  asrlar   (XIʻ
asr)ning   eng   qimmatli   tarixiy   yodgorliklaridan   biri   bo lib,   unda   Yaqin   va   O rta	
ʻ ʻ
Sharq   xalqlari   tarixiga  oid   ma lumotlar,  shuningdek.   O’sha   davrdagi   O’rta  Osiyo	
ʼ
xalqlari   tarixiga   oid   bir   qancha   ma’lumotlar   keltirib   o’tilgan.   Ko’pgina   olimlar
o’zlarining tarixiy tadqiqotlarida ushbu asarga murojaat qilishadi, natijada hozirgi
vaqtda ushbu asar matnining bir qator nashrlari, shuningdek, rus va G’arbiy Evropa
tillariga tarjima qilingan parchalari mavjud. Mazkur nashrda Gardiziyning Xuroson
arab   hokimlari,   shuningdek,   Tohiriylar,   Safforiylar,   Somoniylar   va   G’aznaviylar
davlatlari   tarixi   yoritilgan   asarining   manbalar   va   muallifning   shaxsiy   kuzatishlari
asosida yozilgan bir qismi tarjimasi taqdim etilgan.
Nashr   qilingan   tarjimani   mashhur   sovet   sharqshunosi   professor   Alfred
Karlovich   Arends   eronshunoslikka   oid   ko plab   qimmatli   asarlar,   jumladan,	
ʻ
mahalliy   va   xorijiy   sharqshunoslarning   yuksak   bahosiga   sazovor   bo lgan   yangi	
ʻ
fors tilidagi ilk tarixiy yodgorliklarni o rganish muallifi. A.K.Arendsning “Zayn al-	
ʻ
axbor” asari tarjimasi 1965-yilda tugallandi, biroq nashr etilmay qoldi.Bu orada u
Abu-l-Fazl   Bayhakiyning   (“Mas’ud   tarixi”)   keng   qamrovli   asarini   nashr   etishga
tayyorgarlik ko’rishga kirishdi. "Zayn al-axbar" asari tarjimasini sharhlar va ishchi
apparat bilan ta’minlashga hamulgurmadi.A. K. Arends vafotidan keyin (1976 yil
22   iyun)   "Zayn   al-axbor"   tarjimasining   164   sahifadan   iborat   bo’lgan   mashinkada
yozilgan   matni   va   unga   tugallanmagan   qo’lyozma   so’zboshisi   topildi.
A.K.Arendsning   “Zayn   al-axbor”   asarini   tarjimasi,   Abu-l-Fazl   Bayhakiyning
“Tarixi   Mas’ud”asari   tarjimasi   bilan   bir   xil   fazilatlarga   ega.   O’zbekiston
Respublikasi   Fanlar   akademiyasi   sharqshunoslik   fakulteti   xodimlari   tarjimani
yetishmayotgan tadqiqot qismlari va ishchi apparatlari bilan to’ldirgan holda nashr
etishga   qaror   qildilar.   A.K.Arends   “Zayn   al-axbor”   asarining   tarjimasi   o sha	
ʻ
paytdagi ikkita tanqidiy nashri: Muhammad Nozim (London, 1928) va S. Nafisiy
(Tehron,   1954)   bo yicha   qilingan.   Taniqli   afg’on   olimi   Abdalxay   Habibiy	
ʻ
7 tomonidan   amalga   oshirilgan   Gardiziy   asari   matnining   to’liq   tanqidiy   nashri
keyinroq,   1968   yilda   paydo   bo’lgan   va   u   tomonidan   foydalanilmagan,   shuning
uchun “Zayn al-axbor” tarjimasini nashrga tayyorlashda, tarjimani Habibiy nashri
bilan   uzluksiz   tekshirish   amalga   oshirildi.   Barcha   qo’shimcha   ishlarni   uning
shogirdi,   institut   katta   ilmiy   xodimi,   t.f.n.   filol.   Fanlar   L.   M.   Epifanova   amalga
oshirgan.   A.   K.   Arendsning   tarjimaga   so zlagan   so zboshi   to liq   bo lmaganliginiʻ ʻ ʻ ʻ
hisobga  olib,  L.M.Epifanova   unga  o zining  muqaddimasini   qo shib,   unda  muallif	
ʻ ʻ
va uning ijodi haqidagi barcha ma lumotlarni tizimlashtirgan.	
ʼ
A.   K.   Arendsning   so’zboshisi   nashrda   o’zi   yozgan   shaklda,   hech   qanday
tuzatish   va   o’zgartirishlarsiz   saqlanib   qolingan.   To liq   bo lmaganiga   qaramay,	
ʻ ʻ
unda o tgan asrlar qo lyozmalarini o rganish va nashr etish bo yicha A. K. Arende	
ʻ ʻ ʻ ʻ
kabi   tajribali   eronshunosning   qimmatli   uslubiy   ko rsatmalari   mavjud.   Atoqli   rus	
ʻ
sharqshunosi   V.   V.   Bartold   yangi   fors   tilida   yozilgan   yodgorliklarni   o rganishni	
ʻ
eng   qadimgi   davrlardan   boshlagan.   Bu   yodgorliklarning   aksariyati   11-asrga
tegishli. Hozirda sharqshunoslarda mavjud bo’lgan avvalgi yodgorliklar soni juda
oz bo’lib, asosan turli xil hujjatlarni ifodalaydi.
Bizning   davrimizgacha   yetib   kelgan   qo’lyozma   yodgorliklar   tarixiy   asarlar
yoki   badiiy   asarlar   yoki   ilmiy   asarlardir.   Ularni   o’rganib,   V.V.Bartold   shunday
xulosaga keldiki, bugungi kungacha saqlanib qolgan va ko’rsatilgan asr davomida
yo’qolgan barcha asarlarni hisobga olsak, XI asrni “fors adabiyotining oltin davri”
deb   atash   mumkin.Bu   asrning   fors   shoirlari   va   olimlari   galaktikasi   orasida   V.V.
Zahhok   Gardiziy,   qimmatli   tarixiy   asar   muallifi   “Zayn   al-axbar”   hisoblanadi.
Nemis   sharqshunosi   Markvartning   yozishicha,   Oksforddagi   Bodleyan
kutubxonasining   sharq   qo’lyozmalarini   kataloglash   bilan   shug’ullangan   Edvard
Zaxau ilk bor bu ish bilan qiziqqan.  Uning vafotidan keyin bu ishni G. Ete davom
ettirib, Zayn al-axborga batafsil  tavsif bergan. Bodleian ro’yxatidan tashqari yana
bir   ro’yxat   Kembrijdagi   King’s   College   kutubxonasida   topilgan.   Ushbu
ro’yxatning   birinchi   sahifasida   uni   Hindiston   imperatori   Muhammad   Shoh
1158/1745   yillarda   sotib   olganligini   ko’rsatadi.   Ro’yxatdan   tashqari   yaxshi
saqlangan, namlikdan qattiq ta’sirlangan. Bodleian ro’yxatiga kelsak, u 1196 yil /
8 1782 yil   noyabr   oxirida amalga oshirildi. Ushbu ro’yxatlar ustida ishlagan olimlar
Bodleian   ro’yxati   Qirol   kolleji   kutubxonasi   ro’yxatining   nusxasi   degan   xulosaga
kelishdi.   Ikkala   qo’lyozmadagi   matn   holati   haqida   biroz   keyinroq   to’xtalib
o’tamiz.
1 Eron afsonaviy pishdat va Kayoniylar sulolalari tarixi
2 Sosoniylar sulolasi tarixi
3 Muhammad payg’ambar tarixi
4 Halifalar tarixi
5 Xuroson   arab   hokimlari,   shuningdek,   Tohiriylar,   Safforiylar,
Somoniylar va G’aznaviylar tarixi (1042 yilgacha)
Gardiziy   asarida   yuqorida   tilga   olingan   besh   qismdan   tashqari   turkiy
qabilalar   va   Hindistonga   oid   yana   ikkita   alohida   bob,   zardushtiylarning   diniy
bayramlari haqidagi boblar mavjud.
O’tgan asrning saksoninchi yillarida Gardiziy kitobidan ilmiy foydalanishga
asos   solgan   yevropalik   sharqshunos   olimlardan   birinchisi   ingliz   mayori   Raverti
bo’lib,   u   o’sha   davrda   Umar   Minhod-Jaddin   Juzjoniyning   “Tabaqat”   asarini
tarjima   qilish   ustida   ishlayotgan   edi.   Bibliotheca   Indica   uchun.   Ushbu   tarjimani
eslatmalar   bilan   ta’minlash   uchun   unga   "Zayn   al-axbor"   kerak   edi.   Raverty   bu
qo’lyozmada   qanday   qo’lyozma   ishlatganligi   noma’lumligicha   qolmoqda.   Ushbu
kitobning nashri va tarjimasining o’zini qoniqarli deb bo’lmaydi.
V.V.   Bartold   o’zining   mashhur   “Turkiston   mo’g’ullar   istilosi   davrida”
asarida   Gardiziyning   “Zayn   al-axbor”   asarini   manbalar   qatoriga   kiritgan.
Qo’lyozmani   ko’zdan   kechirgandan   so’ng,   Bartold   darhol   yangi   fors   tilidagi
qadimiy   yodgorlik   bilan   shug’ullanayotganini   aniqladi,   biroq   u   muallifning
shaxsiyati va hayoti haqidagi tafsilotlarni aniqlay olmadi. Muallifning ismi-sharifi,
uning   asari   1050-1052   yillarda   yozilgani   va   Gardizi   uni   Sulton   Abdarrashid
M as’ud   o’g’li   Maudud   vafotidan   keyin   taxtga   o’tirgan   Mahmud   G’azn av iy.V.V.
Bartold   keyingi   tadqiqotlarda   o’zini   kuchli   qo’llab-quvvatlash   uchun,   birinchi
navbatda,   “Zayn   al-axbor”ni   yaratishda   muallif   qanday   manbalardan
foydalanganligini   aniqlashi   kerak   edi.   Ma lum   bo lishicha,   Gardiziy   matni   ba ziʼ ʻ ʼ
9 joylarda   XIII   asr   tarixchisi   Ibn   al-Asirning   “Ta rih   al-Komil”   asari   bilan   mosʼ
keladi.
Bunday   tasodifni   ikkala   tarixchi   ham   bir   manbadan   –   X   asrdagi   arab
tarixchisining   asaridan   foydalanganligi   bilan   izohlash   mumkin   edi.   Bu   Abu-l-
Husayn   Ali   Sellamiy   "Ta’rih   fi   axbar   vulat   Xuroson"   ("Xuroson   hukmdorlari
tarixi") asari edi. Gardiziy o’z kitobida o’zi jalb qilgan asarlarni ham nomlaydi. Ibn
Xordodbeh   (IX-X   asrlar)   va   vazir   Abu   Abdulloh   Jayhoniyning   asarlari   shular
jumlasidandir.   Taxmin   qilish   mumkinki,   Gardizi   Abu   Abdulloh   Muhammad
Beyiyning   Nishopur   shahri   musulmon   olimlari   haqidagi   asariga   ham   murojaat
qilib,   u   yerda   o ziga   kerakli   ko plab   tarixiy   ma lumotlarni   topa   oldi.   Gardiziy	
ʻ ʻ ʼ
G’aznaviylar   davri   ta’rifiga   kelganida,   o’zini   qiziqtirgan   faktlarni   yozma
manbalardan   emas,   balki   o’zi   bilgan,   tayanishi   mumkin   bo’lgan   yoki   faqat   o’z
bilimi bilan chegaralangan kishilarning og’zidan bilib oldi.Sellamiyning “Ta’rih fi
axbar   vulat   Xuroson”i   va   boshqa   bir   qancha   tarixiy   asarlar   yo’qolganligi   sababli
Gardiziyning   asari   qisqacha,   unda   alohida   e’tiborga   loyiq   bo’lgan   narsalarnigina
qayd etgan. Birinchi nashrni tugatgandan so’ng, u uni qisqartirishga majbur boldi.
Yana bir jihati shundaki, Gardiziy Sulton Mahmudning eng muhim ishlari haqida
o’quvchiga   batafsil   ma’lumot   bermaydi,   kutilmaganda   matnga   o’quvchiga
noma’lum shaxslarni kiritadi va har qanday tanqiddan chetlanadi. Lekin, shu bilan
birga,   Gardiziy   ko’plab   tarixshunos   olimlardan   farqli   o’laroq,   u   hikoya   qilgan
voqea-hodisalar   sanasi   chiroyli   tarzda   yozilganligini   ham   ta’kidlamaslikning   iloji
yo’q.   Yuqori   bahoga   qaramay,   V.   V.   Bartold,   "Zayn   al-axbor"   asari,   ehtimol,
unchalik katta e’tiborni uyg’otmagan, degan fikrni shakllantirdi, bu XVII asrgacha
bo’lganligidan   dalolat   beradi.   birovning   kitobida   qisqacha   ham   aytilmagan.   1898
yilda   V.   V.   Bartold   Gardizi   asarining   alohida   qismlarini   o’z   kitobida   nashr   etdi.
“Turkiston” va ayniqsa turkiylar haqidagi bobning matni va to liq tarjimasi 1893-	
ʻ
yilda   O rtaOsiyoga   ilmiy   safari   chog ida   kashf   etilgan.   Bu   bob   katta   qiziqish	
ʻ ʻ
uyg’otadi,   chunki   unda   turkiy   qabilalarning   kelib   chiqishi   haqidagi   noma’lum
10 rivoyatlar va ilgari noma’lum bo’lgan ko’plab geografik joylar haqida ma’lumotlar
mavjud. 1
Bir   necha   yil   o’tgach,   Oksford   qo’lyozmasi   asosidagi   o’sha   bob   to’rt   yil
davomida   vengriyalik   olim   Geza   Kuh   tomonidan   nashr   etilgan   va   sharhlar   bilan
venger tiliga tarjima qilingan.
Shu asrning 20-yillarida hind olimi Muhammad Nozim Gardizi asarlarining
Kembrijdagi   Qirollik   kolleji   kutubxonasida   saqlanayotgan   eski   ro’yxatining
qismlarini   nashr   etishga   tayyorgarlik   ko’ra   boshladi.   Avvalo,   uning   ijrosi   uchun
to’g’ri   sana   –   hijriy   1093   yilni   belgiladi.   /1682   yil   V.   V.   Bartold   xato   bilan   930
soat / 1523 g deb o’qigan. 
Muhammad   Nozim   Tohiriylar,   Safforiylar,   Somoniylar   va   G’aznaviylar
tarixini   o’z   ichiga   olgan   bo’limlarni   nashr   etdi.   Ingliz   tiliga   tarjima   qilish   ishi
mashaqqatli bo’lib chiqdi, garchi bu sulolalar tarixi 112 sahifadan ko’p bo’lmagan
bo’lsada .
M.Nozim   tanlagan   qo’lyozma   hech   qanday   so’zboshisiz,   Pishdodlar
sulolasidan   bo’lgan   Tahmuras   haqidagi   hikoyadan   boshlanadi.   Matnni   o’qishda
ayniqsa   qiyinchilik   bo’ldi,   unda   ko’plab   bo’shliqlar   mavjud   va   ba’zi   sahifalar
singan   bo’lib   chiqdi,   ehtimol   hatto   Kembrij   nusxasi   yaratilgan   asl   nusxada   ham.
Bundan tashqari, ushbu ro’yxatni ko’chiruvchi ko’pincha asl nusxadagi ba’zi so’z
va   iboralarni   tushunmaydi   va   ularni   o’z   ro’yxatiga   shunday   buzuq   shaklda
o’tkazganki,   ularni   o’qish   mumkin   emas   edi.   M.Nozim   oddiyroq   xatolarni   o’zi
tuzatgan,   shubhali   va   muhim   holatlarda   esa   buning   uchun   Bodleyan
qo’lyozmasidan   foydalangan   holda   nomuvofiqliklarni   solishtirgan.   G aznaviylarʻ
haqidagi bo limda ularning Hindistonga qilgan yurishlari ta riflarida ko pgina hind	
ʻ ʼ ʻ
qabilalari va geografik nomlari ham ulamolar tomonidan buzib ko rsatilgan va M.	
ʻ
Nozim ularni  aniq takrorlay olmagan. Qiyin holatlarda u odamni yarashtirishning
odatiy   usullari   boshqa   manbalardan   olingan   so’zlar   va   iboralarga   murojaat   qildi
M.Nozim o’z asarini 1928 yilda Londonda nashr ettiradi. Taxminan 10 yil o’tgach,
1
  Abu   Abdulloh   Muhammad   b.   Ahmad   Jayhoniy   —   Somoniylar   vaziri,   Nasr   ibnning   go daklik   davrida   davlatni
ʻ
boshqargan. Ahmad va muallif, xususan, “Kitob al-masalik va-l-mamalik” an’anaviy sarlavhali  mashhur geografik
asar (Bartold. Turkiston. 57-bet va davomi).
11 bu   asarning   forscha   matni   unda   qolgan   barcha   xatolar   bilan   Muhammadxon
Qazviniy tomonidan Tehronda nashr etilgan. Farverdin 1325/1947 yilda jurnalning
birinchi   sonida   “Suhon”   Sodiq   Kiyo   “Zain   al-axbar”   Gardiziyning   XXI   bobidan
zardushtiylarning bayram va marosimlari haqidagi parchalar matnini chop etdi.
O’z   mutaxassisligi   bo’yicha   katta   tajribaga   ega   bo’lgan   taniqli   eronlik
filolog   va   adib   Said   Nafisiy   G’aznaviylar   tarixidan   tashqari   Gardiziy   asarining
beshinchi,   asosiy   qismini   Tehronda   nashrga   tayyorlashga   kirishdi,   chunki   u
Muhammad Nozim tomonidan ilgari nashr etilgan. S.Nafisiy nashri kichik (4 bet)
so’zboshi   bilan   birga   bo’lib,   unda   Gardiziy   ijodi   haqidagi   ma’lumotlar   juda
qisqacha   bayon   etilgan.   S.Nafisiy   “Zayn   al-axbor”   asarida   V.V.Bartold   kitobidan
boshlab, yetarlicha ko p miqdorda yordamchi adabiyotlardan foydalangan.ʻ
“Turkiston   mo g ullar   istilosi   davrida”   va   o rta   asr   tarixchilarining   bir
ʻ ʻ ʻ
qancha eski  nashrlari  o z davrida Misr,  Eron va Yevropada nashr  etilgan.  Sayyid	
ʻ
Nafisiy   o z   muammosini   hal   qilish   uchun   Kembrij   qo lyozmasidan   foydalangan,	
ʻ ʻ
chunki   u   Bodley   qo lyozmasini   birinchisining   nusxasi   deb   hisoblagan   va   unga	
ʻ
murojaat   qilishning   hojati   yo q   edi.   Sayyid   Nafisiy   qo’lyozma   yozilgan	
ʻ
qo’lyozmaning   grafikasini   yaxshi   deb   hisoblaydi,   matnni   o’qishni
qiyinlashtirmaydi.   Biroq,   butun   matn   turli   xil   yozuv   xatolariga   shunchalik
to’yinganki,   har   bir   xatoni   alohida   tuzatish   juda   qiyin   edi   va   u   matni   boshqa
o’quvchilarga   ochiq   bo’lishi   uchun   deyarli   butun   qo’lyozmani   qayta   yozishga
majbur  bo’ldi. Ammo shuni  yodda tutish  kerakki, S.Nafisiy ba’zan o’z xohishiga
ko’ra,   boshqa   manbalar   bilan   solishtirmay,   tuzatishlar   kiritgan.   Shu   bilan   birga,
S.Nafisiyga xos bo’lgan ayrim xatolarni ham qayd etmaslik mumkin emas. Demak,
matnning hindlarning bayram va marosimlari bayon qilingan qismida Gardiziy bu
ma’lumotni Abu Rayhon Beruniydan eshitganligini aytadi, Sayyid Nafisiy esa ular
G’aznada   uchrashgan   deb   hisoblaydi,   lekin   buni   hech   qanday   tarzda   qo’llab-
quvvatlamaydi.   Sayyid   Nafisiy   ham   Gardiziy   Abu   Rayhon   Beruniyning   shogirdi
bo’lganligini   e’tirof   etadi,   lekin   yana   o’zidan   oldin   M.Nozim   aytganidek,   uning
taxminini qo’llab-quvvatlamaydi. Darvoqe, Sayyid Nafisiyning fikricha, M.Nozim
nashr etgan matn qo’pol xatolarga to’la. Bu bilan bahslasha olmaysiz, lekin Sayyid
12 Nafisiy   nashrida   ham   ko’p   xatolar   borligini   o’quvchilar   e’tiborga   olishlari   kerak.
Ushbu xatolarning sabablari  quyida muhokama qilinadi. Sayyid Nafisiyning asari
1333/1954   yil   Shahrivar   oyida   Tehronda   200   risolada   nashr   etilgan.   Kembrij   va
Oksford   qo’lyozmalari   topilgan   paytdan   boshlab   Gardiziy   Zayn   al-Axborning
taqdiri   qariyb   bir   asr   davomida   qayg’uli   bo’lib   qoldi.   Bu   qimmatli   tarixiy
obidaning   butun   matnini   nashrga   tayyorlaydigan   birorta   ham   tajribali   eronlik
sharqshunos   yo’q   edi.   Zayn   al-Axborni   o’rganganlarning   barchasi   o’z   ishlarini
asarning   faqat   alohida   bo’limlarini   nashr   etish   bilan   cheklaganlar.   Buning   sababi
butun   matnni   nashr   etishga   harakat   qiladigan   har   qanday   odamni   kutayotgan   bu
ortiqcha ish edi.  
V.V.   Bartoldning   Gardizi   bayon   qilish   uslubi   juda   sodda,   lekin   ko pginaʻ
arxaik   so z   va   shakllar   uni   o qishda   qiyinchilik   tug diradi,   degan   fikrga   qo shila	
ʻ ʻ ʻ ʻ
olmaymiz, ularni tushunish ulamolarning o zlari barcha so zlarni tushunmaganligi	
ʻ ʻ
va shuning uchun ham juda murakkablashadi. Ularni butunlay tanib bo’lmaydigan
darajada   buzib   ko’rsatdi.   Unda   topilgan   bo’shliqlar   matnni   o’qish   va   tushunish
qiyinligini yanada oshirdi. O’quvchi buni yuqorida ijodi haqida so’z yuritilgan M.
Nozim   va   Sayyid   Nafisiylarning   so’zlaridan   qisman   anglab   yetgan.   Biroq,   bu
faktlar nafaqat matnni o’qishga salbiy ta’sir ko’rsatdi, balki uslubning soddaligiga
qaramay,   tarjimon   ishini   murakkablashtirmadi.   Masalan,   Minorskiyning   fikricha,
Gardizi bir oz rangga bo’yalgan fors tilini, uning fikricha, mahalliy an’anaga ko’ra,
faqat   Hudud   al-Alem   tili   bilan   solishtirish   mumkin,   ammo   qo’lyozmalardagi
bo’shliqlar va noaniq joylar uning ishini ancha  murakkablashtiradi .  Biroq  Gardiziy
asarining   bizgacha   yetib   kelgan   matni   ma’lum   darajada   qayta   tiklangan   bo’lishi
mumkin   Gardizi   ijodining   alohida   bob   va   bo’limlarini   nashrga   tayyorlashda
ishlaganlarning   hech   biri   zamonaviy   matn   tanqidiga   jiddiy   tayanmaganligi   va
shuning   uchun   ularning   nashrlari   Gardiziy   ijodining   yaratilish   va   mavjud   bo’lish
tarixiga ta’sir ko’rsatmasligi ma’lum darajada hayratlanarli. Matn tarixi bizga faqat
ba’zi   adabiy   asarlarni   to’liq   ochib   beradi.   1050-1052   yillarda   “Zayn   al-axbor”
yozilgan   kundan   boshlab   qariyb   yetti   asr   o’tdi.   1745-yilda   undan   ro’yxat   amalga
oshirilgunga   qadar,   hozirda   Kembrijda   saqlanayotgan   asar   matniga   yuz   bergan,
13 uslub   va   tilda,   hatto   mafkuraviy   mazmunda   ham   turli   o’zgarishlar   kirituvchi
voqealar ta’sir etmay qolmas edi. Muallif matni va mavjud ro’yxatlarni o’rganish
asarning   yozilish   tarixi   va   hayotini   o’rnatish   bilan   to’xtamaydi,   matndagi   barcha
o’zgarishlar   tushuntirilishi   kerak.   Yarim   asr   avval   mavjud   bo’lgan   amaliyotdan
farqli o’laroq, avvalo qadimiy qo’lyozmani bosma shaklda nashr etish, so’ngra uni
tadqiq qilish va o’rganish, bizning zamonamizda boshqa usulga amal qilish kerak.
Birinchi   navbatda,   qo’lyozma   asar   har   tomonlama   o’rganilishi   kerak,   so’ngra
“Zayn   al-axbor”   ning   nashr   qilingan   qismlarida   yo’l   qo’yilgan   kamchiliklar
ma’lum  qoidalarga  lozim  darajada  rioya  qilinmaganligi   bilan  bog’liq.  Bu   kitobda
Gardiziy asarining faqat beshinchi, asosiy qismining rus tiliga tarjimasi, fors tilini
yaxshi   bilmaydigan   tarixchilar   uchun   o rta   asrlar   Markaziy   Osiyo,   xususan,ʻ
Movarounnahr   va   Xuroson   haqidagi   ma lumotlarni   kengaytirish   maqsadida   o rin
ʼ ʻ
olgan.   Arab   hokimlari   hukmronligi   davrida   hozirgi   Afg onistonning   shimoliy	
ʻ
qismi asosiy Balx shahri, shuningdek, Marv viloyatini o z ichiga olgan. “Zayn al-	
ʻ
axbor”   kompozitsiyasi   (“Yangiliklar   ziynati”)   Abu   Said   Abdalhayy   az-Zahhoq
Mahmud   Gardiziy   tomonidan   1050-1052   yillarda   Xurosonda   fors   tilida   yozilgan.
Bu   juda   katta   hajmli   qo lyozma   turli   mazmundagi   ko plab   boblarni   o z   ichiga	
ʻ ʻ ʻ
oladi,   jumladan,   Fors   shohlarining   islomgacha   bo lgan   tarixi,   Muhammad	
ʻ
alayhissalom va xalifalar tarixi 423/1032 yilgacha, Xurosonning arablar istilosidan
to   432   yilgacha   bo lgan   batafsil   tarixi,   yunon   fani,   xronologiyasi   va   turli	
ʻ
xalqlarning   diniy   bayramlariga   oid   alohida   boblar,   turklar   (O rta   Osiyoda),	
ʻ
Hindiston   va   boshqalar   haqidagi   tarixiy-geografik   mazmundagi   boblar.   Gardiziy
o z   asarini   G aznaviylar   Zayn   al-Milla   Abdarrashid   Sulton   Mahmud   (440/1049   -	
ʻ ʻ
444/1053),   uning   nomi   Gardiziy   o’z   asarida   bir   necha   bor   tilga   olinib,   unga   duo
qo’shgan: ***” saltanatini uzaytirsin” Shunga asoslanib, yozilish vaqti 1050-1052
yillarda   "Zayn   al-axbor"   ham   tashkil   etilgan.   (Abdarrashid   1053   yilda   Sulton
Mahmudning   g’ulomi   To’g’rul   qo’lidan   vafot   etgan.   G’azna   davlatida   u   57   kun
hukmronlik qilgan ammo Gardiziy hech qayerda na To’g’rul, na uning qo’zg’oloni
haqida   gapirmaydi   va   shuning   uchun   u   o’z   asarini   1053   yilgacha   yozgan   va   uni
Abdarrashid   taxtga   o’tirgan   yili   1049   yildan   oldin   boshlagan).   Gardizi   ham   o’z
14 asariga,  aftidan,  Sulton  Abdarrashidning   lakabiga  ko’ra  -   "Zayn  al-Milla"   nomini
bergan.
Gardizi  Abu Rayxon Beruniyning (973-1048)  zamondoshi  bo’lgan shekilli,
u bilan muloqotda bo’lgan, chunki u o’zining “Hindu bayramlari tavsifi” bobidagi
inshosida   shunday   yozadi:   “Ushbu   kitobning   tuzuvchisi   Abu   Said   Abdalhay   az-
Zahhok Xoja Abu-l-Rayxon Muhammad. Ahmad al-Beruniy rahimahulloh, dedi...”
Gardiziy   “Zaynul-axborda   Beruniy   kitoblaridan   foydalangan,   “Musulmon
bayramlari”   bobida   ularni   asosiy   manba   sifatida   qayd   etgan.   Gardiziy   shunday
yozadi:   “Musulmon   bayramlari   haqida   topganlarimni   asosan   Xoja   Abu   Rayhon
kitoblaridan   oldim”   Zayn   al-axbor   ning   to’liq   matnini   nashr   etuvchi   Abdalhay
Xabibiy   bilvosita   Gardiziyning   tavallud   yilini   –   taxminan   400/1008-1009   yillarni
quyidagi   dalillar   asosida   belgilaydi.   Gardiziy   “Xuroson   amirlarining   xabarlari”
asarining   yettinchi   bobi   oxirida   Sulton   Mahmud   (998-1030)   ning   Hindiston,
Nimruz, Xorazm va Iroqqa qilgan yurishlariga guvoh bo’lganligini yozadi va agar
“Zayn al-Axbor” muallifi o’sha paytda 20 yoshda edi, keyin u taxminan 400/1008-
1009 yillarda tug’ilgan va o’z kitobini qirq yoshdan oshganida yozgan.
Zayn   al-axbor   da   10-asr   boshlaridagi   geografning   asari   keng   qo llaniladi.ʻ
Ibn  Ruste  (to liq  ism-sharifi   — Abu  Ali  Ahmad  Umar  Ruste   Isfahoniy)   “Al-alak	
ʻ
an-nafisa” (“Nafis javohirlar”) nomi bilan. Gardiziy Xuroson hukmdorlari haqidagi
bobga Abu-l-Husayn ibn. Ahmad as-Sellamiy (vafoti 300/912-913) “Tarih fi axbar
vulat Xuroson” (“Xuroson hukmdorlari tarixi”) asaridan foydalangan. V.V. Bartold
bu   asarni   yuksak   baholagan.   Uning   yozishicha,   “Egarlar”   kitobi   Xuroson   va
Moverannahr   tarixiga   oid   eng   batafsil   ma’lumotlarga   ega   bo’lgan   mualliflar,
xususan   Gardiziy   va   Ibn   al-Asir   (XIII   asr)   uchun   asosiy   manba   bo’lib   xizmat
qilgani   shubhasiz.   Zayn  al-axbor”  da   taniqli   olim,  asli   Balxlik   Abu   Zayd  Ahmad
ibnning geografik tarkibidan ham foydalanilgan. Sahlo al-Balxiy (vaf. 934) «Suvar
al-akalim»   («Iqlim   xaritalari»)   nomi   bilan,   asosan,   muallif   tuzgan   geografik
xaritalarga   sharh   bo’lgan.   «Suvar   al-akalim»   308-309/920-921   yillar   atrofida
yozilgan va boshqa nomlar bilan ham tanilgan:
 “Ashkal al-bilad” (“Mamlakatlar manzarasi”)
15  “Takvim al-buldan” (“Shaharlarni ajratish”) kabi
1895  yilning  yozida  xorijda  xizmat  safari  chog’ida  o’rganib  chiqqan   Sharq
qo’lyozmalaridan 2 tasi  Abu Said Abdulxay tomonidan G aznaviylar sultoni Abdʻ
ar-Rashidning   qisqa   hukmronligi   davrida   (1050-1053)   yozilgan   Zahhok   Gardiziy
“Xabar   bezaklari”   (Zayn   al-axbor).   Ushbu   asarning   yagona   ma’lum   qo’lyozmasi
Oksford   Bodleian   kutubxonasida   (Ouseley   240)   mavjud   va   Ete   3   katalogida
tasvirlangan,   u   yerda   batafsil   tarkib   berilgan.   Ushbu   mundarijadan,   katalog
muallifining adolatli fikriga ko’ra, qo’lyozmaning ahamiyati haqida tasavvur hosil
qilish   mumkin   va   uni   keyingi   o’rganish   bizning   umidlarimizni   to’liq   oqladi.
Arablar   istilosining   boshlanishidan   Sulton   Maudud   taxtga   o tirishgacha   bo lgan	
ʻ ʻ
davrda   (1041)   musulmon   dunyosining   sharqiy   qismi   tarixi   uchun   Gardiziyning
asari  eng muhim  manbalardan biri  bo lib, hozirgacha deyarli  hech kimda mavjud	
ʻ
bo lmagan   ma’lumotlardan   foydalanilgan.   Biz   qo’lyozmaning   bu   qismi   haqida	
ʻ
boshqa   joyda,   undan   keng   ko’chirmalar   joylashtiriladigan   joyda   batafsil   to’xtalib
o’tishga   to’g’ri   keladi.   Bu   yerda   biz   faqat   turkiy   xalqlar   haqidagi   bobga
to’xtalamiz,   unda   juda   ko’p   mutlaqo   yangi   geografik   ma’lumotlar   va   turli
qabilalarning kelib chiqishi haqidagi bir qancha qiziqarli rivoyatlar mavjud bo’lib,
mashhur tarjimon Ibn Mukaffning (VIII asr) noma’lum asari. 
Fors   shohlari   haqidagi   kitob   (Siyar   al-muluk),   hind   ertaklari   ("Kalila   va
Dimna") va Arastuning ba’zi asarlari, "Yer olamining ahamiyatsizligi" (Tavaddu’
ad-dunya) haqidagi ba’zi mutlaqo noma’lum asar va “Yangiliklar kitobi” (Kitob-i
axbar)   Ibn   Xordodbeh   (IX   asr).   Ikkinchisiga   ko’ra,   bu   yozuvchining   yo’qolgan
tarixiy   asarini   tushunish   kerak,   uning   to’liq   nomi   Forslar   va   ularning
koloniyalarining   nasabnomalari   to plami”   (Kitob   Jamharat   ansab   al-furs   va-n-	
ʻ
navakil).   Ibn   Xordodbehning   de   Gu   tomonidan   nashr   etilgan   geografik   asarida
muallifimiz   ishora   qilgan   joy   yo’q.   Janob   Raverti   Ibn   Xordodbeh   asarining   ba’zi
forscha   qo’lyozmalariga   ishora   qiladi   (uning   tarixiy   yoki   geografik   ekanligi
noma’lum)   va   undan,   darvoqe,   Barsxondan   biz   topgan   Tug’uzg’uz   mamlakatiga
boradigan yo’lni keltiradi. faqat Gardizi shahrida. Biz hozirda Ibn Xordodbehning
bunday   asari   borligi   haqida   boshqa   ma’lumotlarga   duch   kelmadik.   Aksariyat
16 hollarda   Gardizi   tilga   olgan   shaharlarning   nomlarini   Tumanskiy   qo’lyozmasida
ham uchratamiz, lekin faqat Gardisi biz hech bo’lmaganda taxminan shaharlarning
joylashishini   aniqlashimiz   mumkin   bo’lgan   yo’nalishlarni   beradi.   Gardiziy
tomonidan aytilgan turkiy qabilalar haqidagi xabar XII asrning noma’lum muallifi
tomonidan   “Solnomalar   kodeksi”   (“Mujmal   at-tavarix”)   da   qisman   takrorlangan.
Muhammad al-Avfiy 12 (XIII asr) ning “Latifalar va yorqin hikoyalar to’plamida
Sharqiy   Yevropa   xalqlariga   kelsak,   Gardiziyning   asosiy   manbasi,   aftidan,   Ibn
Ruste bo lgan, ammo u hech qayerga murojaat qilmaydi. Ibn Ruste va Gardiziy Ibnʻ
Xordodbeh   asaridan   teng   foydalangan   bo’lishlari   mumkin,   ayniqsa   Gardiziy
keltirgan ba’zi ma’lumotlarni arab muallifidan uchratmaymiz. Gardizi uslubi juda
sodda   va   bu   borada   hech   qanday   qiyinchilik   tug’dirmaydi.   Asosiy   qiyinchiliklar
qo’lyozmada kech kelib chiqishiga qaramay saqlanib qolgan ko’p sonli arxaik so’z
va shakllardadir (bu zul-hijja 1196/1782 yil noyabrga tegishli. Kotib ba’zi so’z va
shakllarni   tushunmagani   aniq,   tegishli   joylarda   matn   tanib   bo’lmas   darajada
buzilgan.   Matnni   yaratishda   men   Tumanskiy   qo lyozmasi   (T),   “Solnomalar	
ʻ
kodeksi” (M) qo lyozmasi, de Gue 13 (IR) nashridagi Ibn Ruste asari va Ravertiy	
ʻ
keltirgan   Ibn   Xordodbehdan   parchadan   foydalandim.   (R).   Tuzatishlar   va
taxminlarning   muhim   qismi   K.   G.   Zalemanga   tegishli   bo’lib,   u   hali   ham
qo’lyozmada bo’lganida men bilan butun matnni o’qishga rozi bo’ldi
17 II Bob. Zayn al axbor asarida Movarounnahr va Xurosondagi
hukmdorlar tarixi.
2.1 Zayn al axbor asarida Tohiriylar va Safforiylar davlati
hukmdorlari haqida   ma’lumot
Asarning   ushbu   bobida   to’liqligicha   xurosonda   hokimlik   qilgan   arab
hukmdorlari,   safforiylar   xonadoniga   tegishli   hukmdorlar,   tohiriylar   sulolasi,
somoniylar  va  g’aznaviylar  davlati   hukmdorlari  haqida  ma’lumot   beriladi. Ushbu
hududlarda faoliyat ko’rsatgan har bir davlat hukmdorlari nomma nom tartib bilan
sanab   o’tilgan.   Ular   davlatda   yuritgan   siyosati,   harbiy   yurishlari   va   aka   ukalar
o’rtasidagi  taxt talashuvlari masalalariga qisqacha to’xtalib o’tiladi. Men esa kurs
ishining   ushbu   qismida   aynan   tohiriylar   va   somoniylar   davlatidagi   hukmdorlarga
to’xtalib   o’tmoqchiman.   IX-   XIII   asrlar   -   rivojlangan   o’rta   asrlar   bo’lib,   o’zbek
xalqi   davlatchiligi   tarixida   turli   sulolalarning   boshqaruv   usullari   va   ma’muriy
tizimiga   xos   qonuniyatlar   hamda   xususiyatlar   rivoj   topgan.   Arab   xalifaligi
hududida mahalliy xalqning hukmron ma’murlar zulmiga qarshi qo’zg’olonlari avj
olgach, xalifalik o’zlariga sodiq mahalliy zodagonlarni tobe yerlarni boshqarishga
jalb   qila   boshladilar.   Shu   munosabat   bilan   Xurosondagi   Tohiriylar   xonadoni
kuchayadi. Sijiston (Seiston) hokimi Abdumuhammad Talxa ibn Abdulloh qo`lida
Husayn   va   Tohir   degan   farzandlari   Hirot   viloyatidagi   Bushanj   shahrini
boshqarishgan.   Ma`lumki,   Xorun   ar-Rashid   (786-809)   vafotidan   keyin   uning
o`rniga  katta  o`g’li  Amin  xalifa  bo`ldi.  Xuroson  noibi  bo`lib  turgan  uning  kichik
o`g’li   Abdulla   (keyin   Ma`mun   laqabini   olgan)   hokimiyat   uchun   kurashda   Tohir
yordamidan   foydalanadi.   So’ngra   Ma’mun   Xurosonni   ikki   yuz   beshinchi   yil
shavvol oyida Mus’ab o’g’li Husayn o’g’li Tohirga berdi.   Tohir qo`mondonligida
qo`shinlar   Amin   lashkarini   tor-mor   keltiradi.   813   -   yili   Ma`mun   Bag’dodni
egallagach,   Tohirni   sipahsolor   etib   iayinlaydi.   821-   yilda   esa   Tohir   Xuroson
viloyatiga noib bo`ladi. 822 - yili Tohir o`ldirilgach, uning o`g’li Talxa 2
 (822-828)
2
 Talha. Tohirning Xurosondagi vorisi Tohir 213/828 yilda vafot etdi (Ta'rih-i Siston, 186-bet
va keyingi; Bartold, Tohiridlar, 508-bet).
18 hokim bo`ldi. Tohir vafot etgach, uning o’g’li Talha Xurosonda hukmronlik qilib
o’tirdi.   Talha   bilan   xorijiy   Hamza   o’rtasida   ko’p   urushlar   bo’lgan   Undan   keyin
Tohirning   ikkinchi   o`g’li   Abdulloh   (824-844)   taxtga   o`tirdi.   Ma mun   Talhaningʼ
o limi   xabarini   eshitgach,   Xurosonni   Tohir   o g li   Abdullohga   berdi.   Tohir   o’g’li	
ʻ ʻ ʻ
Abdulloh   Alini   Xurosonga   noib   qilib   yubordi.   Abdulloh   Dinaverda   qolib,   Bobek
Xurramdin   bilan   urushga   qo’shin   yubordi   va   o’zi   ham   jangga   borishi   kerak   edi.
Lekin   bu   paytda   Xorijiylar   Nishopur   qishloqlaridan   biriga   hujum   qilib,   ko’p
odamlarni   o’ldirishdi.   Bu   xabar   Ma munga   yetib,   Tohir   o’g’li   Abdullohga	
ʼ
Nishopurga borib, vaziyatni to g rilashni buyurdi va Abdulloh o’zining o rniga Ali	
ʻ ʻ ʻ
o g li   Hoshimni   Dinaverga   yubordi.   Ikki   yuz   beshinchi   yilning   rajab   oyida	
ʻ ʻ
Abdulloh   Nishopurga   yetib   keldi   va   Xurosonda   xorijiylar   tomonidanbo’lgan
tartibsizliklarni   bartaraf   etdi.   Abdulloh   Xurosonni   xorijiylardan   tozalash   uchun
Nuh  o’g’li   Azizni   o’zining   avangard  polki   bilan   o’n  ming   kishi   bilan   jo’natdi   va
ularning ko’pini o’ldirdi.
Abdullohning   Nishopurdagi   hokimi   Muhammadning   o g li   edi   U   Ko’p	
ʻ ʻ
zo’ravonlik   qildi,   ko’chaning   bir   qismini   to’sib,   molxonasi   tagiga   olib   ketdi.
Abdulloh   Nishopurga   kelganlarida,   u   bu   haqda   so’radi.   Tasdiqlovchi   guvoh
bo’lgan Ahmad hoji shunday javob berdi: u ko’chaning bir qismini shiypon uchun
ajratib oldi, Tohir o’g’li Abdulloh uni vazifasidan bo’shatib, devorni musulmonlar
yo’lidan   olib   tashlashni   buyurdi.   Ma’mun   833-yili   vafot   etdi   va   Mo’tasim 3
xalifalikka o’tirdi. Mo’tasim Abdullohni yomon ko’rar edi. Sababi Abdulloh hojib
bo’lgan   bir   paytda   Mo tasim   bir   kuni   olomon   g ulomlari   bilan   noto g ri   vaqtda	
ʼ ʻ ʻ ʻ
Ma mun   huzuriga   keldi.   Abdulloh:   «Endi   sizlar   uchun   bunchalik   ko’p   g’ulomlar	
ʼ
bilan   salomlashish   vaqti   emas»,   dedi.   Mo’tasim   unga   javob   berdi:   "To’rt   yuz
g’ulom   bilan   sayohat   qilishing   to’g’ridir,   lekin   menga   shuncha   odam   bilan   birga
borish yaramaydimi? Abdulloh e’tiroz bildirdi: "Agar men to’rt ming g’ulom bilan
ketsam   ham,   men   bu   ishda   siz   to’rtta   g’ulom   bilan   bo’lganingizdek   behudalikni
ko’rsatmayman".   Mo’tasim   ortiga   o’girilib,   o’zini   tutdi.   Bu   gapni   eshitgan
3
  Moʻtasim   —   218/833   yildan   227/842   yilgacha   Abbosiy   xalifasi,   (Bosvort.   Muslim
sulolalari, 32-bet).
19 Ma mun   Abdullohni   umuman   qoralamadi   va   Mo’tasim   Abdullohga   tahdid   qilaʼ
boshladi.   Ma mun   bundan   xabar   topgach,   ikkalasini   ham   huzuriga   chaqirib,	
ʼ
yarashtirib   qo’ygan.   214-yilda   Farg’onada   zilzila   bo’lib,   ko’plab   uylar   vayron
bo’lgan.   Nishopur   va   Xuroson   aholisi   doimo   Abdulloh   huzuriga   kelib,   kariza
haqida   tortishib   turardi   va   fiqh   kitoblarida   va   Rasululloh   sallallohu   alayhi   va
sallam   haqidagi   rivoyatlarda   kariz   va   retsept   ma’nosida   hech   narsa   topilmagan.
Shuning   uchun   Abdulloh   Xuroson   va   Eronning   ba’zi   faqihlarini   to’plab,   kariza
hukmlari   kitobini   tuzdi.   Bu   kitob"Suv   quvurlari   kitobi"   deb   nomlangan   shuning
uchun bu ma’noda qabul qilingan qarorlar unga muvofiq qabul qilinadi. Abdulloh
ham Vasik xalifaligi davrida vafot etadi. Undan so’ng taxtga o’gli Tohir II o’tiradi.
Keyin Vosik Abdullohning o’g’li Tohirga kunyani berdi .  
U Tohir Abu Tayyib edi.
Abu   Tayyib   bu   vaqtda   Tabaristonda   edi.   Nishopurga   qaytib,   Abdullohning   o’g’li
Mus’abni   hokim   qilib   qo’ydi.   Vosik   232-yilning   zulhijja   oyida   vafot   etdi.
Mutavakkil xalifalikka o’tirdi   va Tohirga Xuroson uchun maqtov maktubi yubordi.
Qisqa vaqtdan keyin Mutavakkil ham o’ldirildi. Muntasir xalifa bo’ldi  
va Tohirga
Xurosonga   maqtov   maktubi   yubordi.   Tohir   uncha   ko’p   vaqt   Xurosonni
boshqarmagan Muntasir vafot etganida,   Xuroson hududini Tohirga qoldirib ketadi.
Tohir   ikki   yuz   qirq   sakkizinchi   yili   boshqa   olamga   ketish   amrini   oldi.   Tohiriylar
sulolasining   eng   oxirgi   vakili   Tohir   II   ning   o’g’li   Muhammad   bo’ldi.   U
kaltafahmligi va o’yin kulgi, sharobga berilib ketganligi uchun ham bu sulolaning
tugashiga  sababchi  bo’ldi.  Tohir   vafot  etgandan   so’ng  xalifa  Musta’in  Xurosonni
Tahir   o’g’li   Muhammadga   berdi,   Muhammad   Tohir   o’g’li   esa   beparvo   bo’ldi.   U
boshi bilan sharob ichishga sho’ng’ib, o’yin-kulguga berilib ketdi, toki Tabariston
uning beparvoligi tufayli isyon ko’tarib, ikki yuz ellik birinchi yilda Zayd Alaviy
o’g’li   Hasan   oldinga   qadam   tashladi.   Tohir   o’g’li   Abdulloh   o’g’li   Sulaymon
Tabariston   amiri   edi.   Zayd   o’g’li   Hasan   u   bilan   jang   qildi,   Sulaymon   yengildi,
Hasan Tabaristonni egalladi.
Musta’in taxtdan ag’darildi, undan keyin Muhtadiy xalifalikka o’tirdi   Xalifat
esa   o’n   besh   oyu   o’n   olti   kun   o’tgach,   taxtdan   ag’darildi.   Keyin   Mo’tamid
xalifalikka o’tirdi  
ikki yuz ellik oltinchi  yilning rajab oyida. Xuroson Tohir o g li	
ʻ ʻ
20 Muhammad   qo lida   bo lib   turgan   paytda   Tabariston   va   Gurganj   isyon   ko targan.ʻ ʻ ʻ
Muhammadning   amakisining   o’g’illari   Tohir   o’g’li   Muhammadga   hasad   qila
boshlaydilar, Lays o’g’li Ya’qub bilan do’stlashib, uni Xurosonga hujum qilishga,
Muhammadni   egallab   olishga   va   o’zi   Xurosonda   o’tirishga   undaydilar.   Natijada
ikki   orada   jang   kelibchiqadi,   tabiiyki   bu   urushda   Tohir   o’g’li   Muhammad
yengiladi va endi xurosonda hukmronlik qilish boshqa sulola vakillari qo’liga o’tib
ketadi.
Safforiylar davlati hukmdorlari
Endi   esa   Xurosonda   hukmronlik   qilgan   keyingi   sulola   vakili   haqida
ma’lumot bermoqchiman. Muaddal o’ g’li Lays o’g’li Yoqub noma’lum odam edi.
u Karnin qishlog’idan kelgan, Shaharga kelib, misgarlik hunarini tanladi, o qishga	
ʻ
kirishdi   va   oyiga   o n   besh   dirhamga   yollanma   ishchi   bo lib   ishladi.   Uning   hayot	
ʻ ʻ
yo li   to g ri   edi, chunki   u nimaga  ega  bo lmasin,  u  har  doim   saxiy  bo’lib  qolgan	
ʻ ʻ ʻ ʻ
odamlar   bilan   til   topishdi   va   bundan   tashqari,   ehtiyotkor   va   jasur   edi.   Barcha
qarindoshlari uni hurmat qilishardi, u qanday ish bilan shug’ullanmasin, o’rtoqlari
orasida yetakchi edi. Misgarlik hunaridan so’ng u sargardonlikka ketdi, keyin esa
yo’llarda   o’g’irlik   va   talonchilik   qilishni   boshladi.   Keyin   sarhang   bo’lib,   o’ziga
otryad   topib,   bora-bora   amirlik   darajasiga   yetdi.   Avval   Solihning   o’g’li   Nasrdan
oldi.   Basrada   sarhanglik   lavozimini   egallab,   Seyistonda   amirlikni   oldi.   Seyiston
o’ziniki   bo’lgach,   yana   joyida   tinchlanmadi:   “Tinchlansam,   qo’limni   bo’sh
qo’ymaydilar”   der   edi   u.   Basraga   borib,   Basrani   qo’lga   kiritdi.   U   yerdan   om
Panjvay va Teginobodga ketdi  
rootbil bilan jangda qatnashib, harbiy hiyla ishlatib,
rootbilni   o’ldirdi   va   Panjwai   Ruhadni   oldi.   U   yerdan   G’aznaga   yo’l   oldi,
Zobulistonni egalladi   va Shahristonni vayron qildi  
U Gardizga keldi, Gardiz amiri
bo lgan   Xoqon   o g li   Muhammadning   o g li   Abu   Mansur   Afloq   bilan   urushib,
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
ko p   qotilliklar   sodir   etgan,   toki   odamlar   aralashib   qolgan.   Abu   Mansur   garovga
ʻ
berib, Seyistonga har yili o’n ming dirham o’lpon jo’natishni o’z zimmasiga oldi.
U yerdan orqaga burilib, Balxga yo’l oldi. 256-yilda Bomiyonni egalladi   va Balx
Naushadni   vayron   qildi   Va   Abbos   o’g’li   Dovud,   Hoshim   o’g’li,   Baynjur   o’g’li
qurgan binolarni vayron qildi. U yerdan qaytib, Kobulga yo’l oldi, Piruzni mag’lub
21 etib   Kobulni   oldi. 4
  Basraga   borib,   Basra   aholisiga   soliq   slogan.Ammo   U   Basra
aholisidan   g’azablandi,   chunki   ular   u   ustidan   g’alaba   qozonishdi.   U   yerdan
Seyistonga   qaytib   keldi.   257-yilda   Yoqub   Hirot   va   Karruhga   boradi   xorijiy
Abdarrahmonni   qamal   qildi.   Abdarrahmon   o’sha   qamalda   mag’lubiyatga
uchragach, Muhsin o’g’li Mahdiy, Navla o’g’li Muhammad, Mujib o’g’li Ahmad,
Mujib o’g’li Tohir kabi bir qancha boshliqlar bilan rahm so’rash uchun chiqdi. U
yerdan Pushengga borib, u yerda Husayn o’g’li Tohir o’g’li Tohirni tutib, yana u
yerdan Seyistonga qaytib keldi. Abdulloh, Solih Sag’zi o’g’li va uning ikki ukasi
Fazl   Laysning   o’g’li   Yoqub   bilan   janjal   bo’ldi.   Abdulloh   Yoqubni   qilich   bilan
urib,   yarador   qildi.   Shu   sababdan   uch   aka-uka   ham   Seyistonni   tark   etib,   Tohir
o’g’li Muhammaddan  panoh so’rab Nishopurga kelishdi. Yoqub xat yozib, ularni
ekstraditsiya   qilishni   talab   qildi,   lekin   Tohirning   o’g’li   Muhammad   buni
bajarmadi. Yoqubning o’zi ular uchun Xurosonga kelib, Tohir o’g’li Muhammadga
elchi   yubordi.   Yoqubning   elchisi   paydo   bo’lib,   ekstraditsiya   qilishni   talab   qila
boshlaganida,   Muhammadning   hojisi:   “Qabul   yo’q,   chunki   amir   uxlab   yotibdi”,
dedi. Yoqub akalari bilan Gurganjga jo’nab Nishopur va Abdulloh Sakziyga hujum
qildi.   Yoqub   Nishopurdan   uch   yurish   yo’lida   Farhadonga   yetib   borgach,   Ahmad
o’g’li   Ibrohimdan   boshqa   hamma   sarxonlar   va   Muhammadning   jiyanlari   unga
ta’zim   qilishdi.   Yoqub   ular   bilan   Nishopurga   yetib   bordi   va   Tohir   o’g’li
Muhammad Yoqub huzuriga Solih Marveziy o’g’li Ibrohimni elchi  qilib yuborib:
“Agar mo’minlar hukmdorining buyrug’i bilan kelgan bo’lsang, nizomni taqdim et
xalifaning farmoni bo’ldiki, viloyatni senga o’tkazaman, bo’lmasa, ketgin”.
Yoqub namozxon gilam ostidan qilich chiqarib, dedi: “Mana mening nizom
va bayrog’im”. Yoqub Nishopurga  yetib kelib, Shodyaxgajoylashdi .
Muhammadni
ushladi,   oldiga   olib   keldi,   qattiq   tanbeh   berdi   va   barcha   xazinalarini   tortib   oldi.
Muhammadning qo’lga olinishi 259-yil shavvol oyining ikkinchi kuni sodir bo’ldi.
Tohiriylar   mulkini   olib,   Seyistonga   qaytib   keldi.   Tohirning   o g li   Muhammadʻ ʻ
yetmish   kishi   bilan   ushlandi.   Muhammad   xalifa   Muvaffaq   davrigacha   asirlikda
qoldi   Dayr   al-Aqulda   Yoqubni   yenga   olmadi   ikki   yuz   oltmish   uchinchi   yilning
4
  Piruz (Firuz), al-Husayn ibnning mijozi. Abdulloh al-Anbariy asli  zodagon  forslardan.  U Hajjoj bilan jang qildi,
favqulodda jasorat ko‘rsatdi, bu kurash epizodlari “Ta’rih-i Siston”da (61-bet; 393, 58-band) berilgan
22 rajab   oyida   Muhammad   ozodlikka   erishdi.   Keyin   Yoqub   Forsga   qarab   yo’l   oldi,
Fors   va   Ahvozni   egalladi  
va   Bag’dodga   yurish   qildi.   U   Bag’dodga   borib,
Mo’tamidni xalifalikdan chetlatib, Muvaffakni qamoqqa tashlamoqchi edi. Ammo
bu   haqda   Muvaffak   Ya’qub   Muvaffakga   yashirincha   xat   yozadi,   Muvaffak   esa
o’sha  maktublarni Mo’tamidga topshirdi, to Ya’qub Bag’dod yaqinidagi Dayr  ul-
Akulga,   Furot   daryosining   bir   kanaliga   yetib,   u   yerda   qo’shin   joylashtirdi.
Muvaffak   Dajla   suvini   uning   ustiga   ochishni   buyurdi   va   Ya’qub   lashkarining
ko’pchiligi  halok bo’ldi. U muvaffaqiyatsizlikka uchradi va orqaga qaytdi. Uning
kasali  uni sharmandalikdan asrab qoldi, Jundishopurga yetganda  
diareyadan vafot
etgan. U hech qachon dushmanlardan mag’lubiyatga uchramagan va unga nisbatan
hech   kimning   hiylasi   o’tmagan   edi.   Uning   vafoti   ikki   yuz   oltmish   beshinchi   yil
shavvol oyining o’n to’rtinchi kuni, shanba kuni sodir bo’ldi.
 Keyin Mo’tamid va Muvaffaq Xuroson, Siston va Forsni Lays o’g’li Amrga
berdilar, Jundishopurlik Amr Forsga va u yerdan Hirotga ketdilar. Lays o’g’li Amr,
eng   yaxshi   va   mukammal   tarzda   Xuroson   boshqaruvini   o’z   qo’liga   oldi   va   hech
kim   ilgari   bunday   yo’lni   o’z   zimmasiga   olmaganidek,   qoida   bo’yicha   saroy
qatag’onini   amalga   oshirdi.   Va   ular   aytadilarki,   Lays   o’g’li   Amrning   to’rtta
xazinasi   bor   edi:   bitta   qurol   xazinasi   va   uchta   pul   xazinasi   doimo   u   bilan   birga
bo’lgan. 
  Bir   diniy   sadaqa,   yillik   so’rov   va   shunga   o’xshashlardan   yig’ilgan   pul
xazinasi, armiya uchun maosh sifatida sarflangan, ikkinchisi g alla ekinlari va yer-ʻ
mulklardan yig ilgan va hovli, oshxona va shunga o xshash narsalarga sarflangan	
ʻ ʻ
o z pullari xazinasi, uchinchisi, tasodifan va dushmanlar tomoniga suyangan saroy	
ʻ
amaldorlarining   qimmatbaho   buyumlarini   tortib   olishdan   daromad   olganlar
xazinasi.   U   saroy   amaldorlari,   xabarchilar,   elchilar   va   shunga   o’xshashlarga
mukofot   sifatida   sarflangan.   Amr,   Laysning   o’g’li,   saroy   zodagonlari   va
qo’shinlari ishlarida juda tirishqoq edi va har uch oyda ularni mukofotlashga qaror
qildi.   U   nihoyatda   ehtiyotkor   edi   va   qimmatbaho   narsalarni   olib   qo’yganida,
birovning   mulkini   tortib   olgani   uchun   kechirim   so’radi.   Aytishlaricha,   bir   kuni
Amr   huzuriga   Basharning   o’g’li   Muhammad   keldi.  
Mukofotlar   xazinasida   pul
23 qolmadi, saroy zodagonlariga mukofot berish muddati yaqinlashib qoldi va Amrga
pul   kerak   edi.   Amr   Basharning   o’g’li   Muhammadga   yuzlanib,   uni   ta’na   qila
boshladi   va   dedi:   "Mening   o’rnimda   nima   qilishingni   bilasanmi?   Sen   falon
qilarding”,   deb   har   xil   gaplarni   gapirardi.   Muhammad   Amrning   maqsadini
tushundi va dedi:
“Olloh amirga yordam bersin! Mening barcha boyligim, xoh u yaxshi otlar,
xoh qullar, xoh u soqov mollar bo’lsin, – mening ellikdan ortiq badra direm bor –
bu   boylikni   vositachisiz   mendan   olib,   meni   bu   jazo   va   tahdidlardan   xalos   qilgin.
Amr:   «Men   bundan   aqlli   odamni   ko’rmaganman»,   dedi   va   Muhammadga:   «Bor,
bu   mulkni   xazinaga   topshir,   senga   hech   qanday   taqiq   yo’q»,   dedi.   Bashar   o’g’li
Muhammad esa bu mulkni xazinaga topshirdi, o’zini ko’p balolardan omonat qildi
va   do’stlarining   minnatdorchiligini   ta’minladi.   Yil   oxiri   kelganda   Amr   bu   odatga
amal qildi: ikkita nog’ora bor edi, biri “muborak”, ikkinchisi esa “muborak” edi.
 Mukofot kuni kelganini butun qo’shin bilishi uchun ikkala nog’orani ham urishni
buyurdi.   Keyin   Ariz   o’tirdi   Hamdon   o’g’li   Sahl   va   uning   oldiga   bir   dasta   diram
to’kdi, yordamchisi oldiga daftar tutdi. Birinchi ism Laysning o’g’li Amr edi. Lays
o’g’li   Amr   oldinga   chiqdi,   ariz   unga   qaradi,   hamma   narsani   kiyimini,   otini   va
qurolini   tekshirib   ko’rdi,   narsalarini   yaxshilab   ko’zdan   kechirdi,   maqtab,
ma’qulladi. Keyin u uch yuz direm tortdi, mushukchaga quydi  
va unga berdi. Amr
uni   olib,   etigining   tepasiga   qo’ydi   va:   "Allohga   hamdlar   bo’lsinki,   Alloh   taolo
meni   mo’minlar   hukmdoriga   itoat   qilish   bilan   ajralib   turdi   va   uni   yordam   bilan
ulug’ladi", dedi va orqaga qaytdi. Keyin u baland joyga ko’tarilib, o’tirdi va arizga
qaradi,   xuddi   shu   tarzda   butun   qo’shinni,   har   birini   yakka   tartibda   surishtirdi,
hamma   narsani   sinchkovlik   bilan   ko’zdan   kechirdi:   ot,   egar,   chavandozning
jabduqlari   va   jihozlari.   piyoda   askar   va   har   bir   ish   haqini   odamga   mutanosib
ravishda berdi. Amr har doim har bir maosh, sarhang va mikhtorda xabarchilarga
ega   bo’lib,   ularning   hayot   sharoitlaridan   xabardor   bo’lib   turardi.   U   juda   aqlli,
mohir, yorug’ aql egasi edi. Uning qudratini yo’qotishining sababi quyidagicha. U
yuborganida Rafining boshi  
Mu’tazidga ikki yuz sakson ikkinchi yili /118-yilda u
xalifaga   Moverannahr   uchun   nizom   yuborishni   so’radi,   bu   odatga   ko’ra,
24 Abdullohning   o’g’li   Tohir   uchun   mo’ljallangan   edi.   So’ng   Mo’’tazid
Mug’alafirning   o’g’li   Amr   Ja’farga   hojib   yubordi.   Ja’farning   hadyalar   ro’yxatini
Amr yetkazdi. Lays o’g’li Amr o’sha ro’yxatni o’qiganida, barcha sovg’alar ichida
unga   eng   ko’p   Moverannahr   mukofoti   yoqdi.   Ja’far   Muktafi   Ali   huzurlariga
borgach  
xalifa   Mo’’tazidning   o’g’li,   Sulaymon   o’g’li   Ubaydallohga,   va   Badr   al-
Kabiru  
va   o tirdi.   Va   ular   Reyda   edilar.   Ular   darrov   Moverannahrga   maqtovʻ
yorlig’i   yozib,   Abu   Sajning   g’ulomi   bo’lgan   Nasr   Muxtariy   hamrohligida   unga
jo’natdilar. Ja’far esa maqtov yorlig’i va bayrog’i bilan Amrning huzuriga bordilar.
Sovg’alar   orasida   ettita   libos   va   bitta   kesilgan   bizna   bor   edi.   marvaridlar   bilan
tikilgan   va   qimmatbaho   toshlar   bilan   qadalgan   mato,   yahontlar   va   qimmatbaho
toshlar bilan bezatilgan toj; o’n bitta ot, ulardan o’ntasi zarhal egar va ot kiyimli,
biri oltin egar, jilovli va yakhontlar va ot liboslari bilan. marvaridlar. Egar va egar
kishanining hammasi ham marvaridlar bilan bezatilgan, otning to rt oyog iga oltin	
ʻ ʻ
taqa   kiygan;   va   ko’proq   ko’p   sandiqlar.   Keyin   bu   sovg’alarning   hammasi   Ja’far
Amrga hadya qilindi va sandiqlar Amrning saroyiga yig’ilib qo’yildi. Ja’far o’sha
choponlarni   birin-ketin   Amrga   kiydi.   Birini   kiyib,   Amr   ikki   rakat   namoz   o’qib,
shukr   qildilar.   Keyin   Ja’far   unga   Moverannahrning   nizomini   qo’ydi.   Amr:   «Bu
haqda   nima   qilaman?   Axir,   bu   egalikdan   tortib   bo’lmaydi.   Ahmad   o’g’li
Ismoilning qo’llari faqat mingta silagan qilich yordamida».
“Sen shuni xohlading, – javob qildi Ja’far, – endi o’zing yaxshi bilasan. Amr
maqtov   maktubini   olib,   o’pib,   peshonasiga   qo’yib,   oldiga   qo’ydi.   Ja’far   ketdi.
Keyin Lays o’g’li Amr ilg’or polkga Bashar o’g’li Muhammad, Sharvin o’g’li Ali
va Uzun Ahmadni yubordi.   Ahmad o’g’li Ismoilga. Ahmad o’g’li Ismoil Zemmga
ketayotganda daryodan o’tib, ularning oldiga borib, jangga qo’shildi. Lenki Ahmad
Ahmadning   o’g’li   Ismoil   shafqatiga   taslim   bo’ldi,   Bashar   o’g’li   Muhammad
qochib ketdi, qo’shin uni izlashga ketdi va bu mag’lubiyatda yetti ming kishi bilan
halok   bo’ldi,   Ali   Sharvinning   o’g’li   qo’lga   olindi.   Ikki   yuz   sakson   oltinchi   yil
shavvol oyining o’n sakkizinchi kuni dushanba edi.
  Sharvin   o g li   Ali   asirga   olinganda,   Ahmad   cho qqi   uni   o ldirmaslikni	
ʻ ʻ ʻ ʻ
so rab,   o limgacha   Buxoro   zindonida   saqlaydi.   Ahmad   o’g’li   Ismoil   Buxoroga	
ʻ ʻ
25 jo’nadi   va   Siston   qo’shini   mag’lub   bo’lib,   Amrga   qaytib,   Nishopurga   keldi.   Uni
ko’rgan   Amr   vahimaga   tushdi   va   juda   xafa   bo’ldi.   Ular:   “Ey   amir,   bundan   ham
zo’r   taom  tayyorlandi. biz  hozirgacha  faqat   bitta piyola  yedik, shuning  uchun  siz
aytasiz: kim jangchi bo’lsa, qolganini borib ye! Amr oyat. So’ngra Lays o’g’li Amr
qo’shin   tuzib,   qurol-yarog’   tarqatib,   ko’plab   texnika   bilan   Nishopurdan
Moverannahrga yo’l oldi. Balxga yetib kelib, Ahmad o’g’li Ismoil bilan uchrashdi.
Ular   jang   qildilar   va   ko’p   vaqt   o’tmay,   Lays   o’g’li   Amr   mag’lub   bo’ldi   va   Amr
qo’shini qochib ketdi. Lays o g li Amrning parvozi chog ida, asirga olinib, Ahmadʻ ʻ ʻ
o’g’li   Ismoilning   huzuriga   olib   kelindi.   Amrning   bu   mag’lubiyati   287-yilning
rabiul-avval   oyining   seshanba   kuni   sodir   bo’ldi.   Ismoil   uni   darrov   Samarqandga
jo’natadi.   [Bu   haqda]   xabar   Mo’’tazidga   yetib   borgach,   u   juda   xursand   bo’lib,
Fatoh   o’g’li   Abdullohni   Xurosonga   jo’natdi.   288-yilda   Samarqanddagi   Ismoilaga
Xuroson   uchun   maqtov   yorlig’i,   bayroq,   toj   va   ko’plab   liboslar   yuboradi.   U
Ashnasni   ham   yubordi   288-yilda   Samarqandga   Ismoilaga   bayroq,   toj   va   ko’p
chopon   yuboradi.   U   Ashnasni   ham   yubordi   288-yilda   Samarqandga   Ismoilaga
bayroq, toj va ko’p chopon yuboradi. U Ashnasni ham yubordi  
Toki Ismoil Amrni
u bilan birga yuborsin. Amrni Bag’dodga kuzatib qo’yib, Mo’’tazodning huzurida
turganlarida,   Mo’tazod:   “Allohga   hamdlar   bo’lsinki,   sizlar   yomonlik   jazosini
oldilar   va   qalblar   amallar   bilan   tinchlandi   sizniki.   Va   uni   o’limgacha   qamoqda
saqlashni buyurdi. Amr ikki yuz sakson to’qqizinchi yili vafot etdi.
2.2. Somoniylar
Somoniylar   xonadoni   hokimiyatining   boshlanishi   Xamitanning   o’g’li
Saman-Xudat   deb   atalgan   edi.   U   ruhoniy   bo lib,   zardushtiylik   e tiqodiga   e tiqod	
ʻ ʼ ʼ
qilgan. Nasabnomasi:  Saman-Xudat, Xamitan o g li, Nush o g li, Tamgasp o g li,	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
Shoul   o g li,   Bahrom   Chubin   o g li,   Bahrom   o g li,   Kuzek   o g li,   Anfian   o g li,	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
Kardor   o g li,   Dirkar   o’g’li,   Jom   o’g’li,   Chor   o’g’li,   Bestor   o’g’li,   Hadad   o’g’li,
ʻ ʻ
Renjaxon o’g’li, Fir o’g’li, Feraul o’g’li, Som o’g’li, Baxrom o’g’li, Shasp o’g’li,
Kuzek   o’g’li   Jerdod,   Sefrasp   o’g’li,   Kergin   o’g’li,   Milad   o’g’li,   Milad   o’g’li
Meres, Merzvan o’g’li, Mihran o’g’li, Fadan o’g’li, Keshrad o’g’li, Sadsad o’g’li,
Beshdod   o’g’li,   Ixshin   o’g’li,   Fervin   o’g’li,   Vemam   o’g’li,   Arsatin   o’g’li,   Doser
26 Manuchihr o’g’li, Kuzek o’g’li , Irej o’g’li, Afridun o’g’li; Asqad o’g’li, Xushenga
o’g’li,   Fervak   o’g’li,   Menishi   o’g’li,   er   yuzidagi   birinchi   shoh   Gayumars   o’g’li.
Muhammad al-Amin Bag’dodda xalifa, Ma’mun Marvda bo’lgan davrda Xuroson
unga   berilgan   edi.   Bu   somon-xudot   Ma mun   huzuriga   kelib,   uning   qo li   bilanʼ ʻ
musulmon   bo ldi.   Uning   Asad   ismli   o’g’li   bor   edi,   Ma’mun   Asadni   juda   yaxshi	
ʻ
ko’rardi. Uning to’rt o’g’li bor edi: Nuh, Ahmad, Yahyo va Ilyos. Ma’mun [ham]
ularni   yaxshi   ko’rardi   va   u   zotga   yaqin   edilar,   chunki   ular   asl   zotlardan   edilar.
Ma mun Bag dodga borib, xalifa bo lib o tirgach, Xurosonni Ibod o g li Gassonga	
ʼ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
berib,   o z   qaramog iga   topshirdi.	
ʻ ʻ   Ustrushon   Asad   o’g’li   Yahyoga,   Hirot   Asad
o’g’li Ilyosga.
Tohir Xurosonda Hasan o’rniga kelganida, ularni o’sha hokimliklarda saqlab
qoldi. Barcha o’g’illardan Ahmad eng qobiliyatlisi edi. U vafot etgach, ikki o’g’il
qoldi:   Nasr   va   Ismoil.   Tohiriylar   davrida   ular   Samarqand   va   Buxoroni,   Nasr
Samarqandni,   Ismoil   esa   Buxoroni   egallab   turganlar.   Tuhmatchilar   ularni   bir-
birlariga   qarama-qarshi   qo’yib,   begonalashtirmaguncha,   ular   bir-birlari   bilan
yaxshi   edilar.   Ular   begonalashuvning   kuchayib,   moddiy   shaklga   ega   bo’lishiga
hissa   qo’shdilar,   shuning   uchun   ularning   ishlari   urushga   olib   keldi.   Ular
qo’shinlarga boshchilik qilib, 275-yilda bir-birlari bilan jang qilishdi. Ismoil Nasr
ustidan   g’alaba   qozondi.   Nasrni   qo’lga   olib,   Ismoilning   huzuriga   olib   kelishdi.
Ismoil alayhissalomning nigohi unga tushgach, otdan tushib, yoniga borib, qo’lini
o’pib,   kechirim   so’radi.   Chiroyli   tarzda,   mulozimlari   va   xizmatkorlari   bilan   uni
Samarqandga qaytarib yubordi. Shunda Ismoil Nasrni butun Movaronaxrga hokim
qilib   qo’ydi   va   ishlar   yaxshi   bo’ldi.   Lays   o’g’li   Amr   Mo’tazid   Moverannahrdan
so’rab   roziligini   olgach,   Ismoilning   huzuriga   boradi.   Ismoil   lashkarga   boshchilik
qilib,   Amrning   huzurlariga   kelib,   uning   haqini   qaytardi   va   Amrni   Bag’dodga
jo’natdi. 5
Ismoil somoniy
Xuroson   hukmdori   hokimiyati   Ismoilga   o’tib,   Mo’’taziddan   nizom   va
5
 Nasr b. Solih - boshqa manbalarda: Solih b. Nasr. Solih b. Nasr va uning Ya'qub b. Laysom qarang: Ta'rih-i Siston.
S. 39 va boshqalar; Bartold. Safforiylar tarixi haqida. S. 342 va boshqalar
27 bayroq   yetib   kelgach,   Ahmad   o’g’li   Ismoil   Horun   o’g’li   Muhammadni   yubordi.
Shunday   qilib,   u   Gurganj   va   Tabaristonni   egallaydi.   Zayd   o’g’li   Muhammadni
tutdi,   va   Ismoilga   yubordilar.   Ismoil   Gurgon   va   Tabaristonni   Horun   o’g’li
Muhammadga   berdi.   Oradan   qisqa   vaqt   o’tgach,   Horunning   o’g’li   Muhammad
isyon   ko’tardi   va   Ismoil   u   bilan   muomala   qilishga   qaror   qildi   va   Rayga   ko’chib
o’tdi.
  Horun   o’g’li   Muhammad   ikki   o’g’li   bilan   asirga   olingan.   Bu   g’alaba   ikki
yuz sakson  to’qqizinchi  yili  rajab  oyining o’n yettinchi   kuni  bo’ldi. Ismoil  ortiga
qaytib, Nishopurga keldi va Sahl o’g’li Ahmadni o’sh hududda qoldirdi. Bu vaqtda
Mo’’tazid   vafot   etdi   va   Muktafiy   xalifa   bo’lib   o’tirdi.   Xuroson   Ismoilga,   undan
keyin  o’g’li   Ahmadga   maqtov  maktubi   yo’lladi   U  Xurosonga   maqtov   yorlig’i   va
bayroqni   Abdassamad   o’g’li   Muhammad   hamrohligida   Qazvinning   Ray   shahriga
maqtov   yorlig’i   yubordi.   Zengan   uni   Xuroson   mulkiga   qo’shib   qo’ydi.
Abdassamadning   o’g’li   Muhammad   Nishopurga   yetib   kelganida,   Ismoil   uni
hurmat   qilib,   uch   yuz   ming   direm   bilan   mukofotlab,   ko’plab   sovg’alar   bilan
qaytarib yubordi. Keyin Ismoil Ray ustidan hukmron hokimiyatni Ishoq o’g’li Abu
Solih 6
 Mansurga topshirdi., Mansur esa Sahl o g li Ahmadga sarhanglik lavoziminiʻ ʻ
berib,   uni   qo riqchi   boshlig i   etib   tayinladi   va   Mansurning   boshi   og rimasligi	
ʻ ʻ ʻ
uchun   butun   qo shinni   o z   zimmasiga   olishni   buyurdi.   Ismoil   Gurganni   o g li	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Ahmadga, Tabaristonni Muhammadning o g li Abu-l-Abbos Abdullohga berdi.	
ʻ ʻ   va
o’g’liga hamma ishda  Abdulloh bilan  yarashishni  va  hech narsada unga  qarshilik
qilmaslikni   buyurdi.   Keyin   Ibn   Jaston   bilan   urushmagani   uchun   o’g’lini
Gurgandan   chetga   qo’ydi.   Ibn   Jaston   Nuh   o’g’lidan   mag’lub   bo’ldi .
  Katta   Pars
o’g’li   Ahmadga   berdi.   Ahmad   o’g’li   Ismoil   ikki   yuz   to’qson   beshinchi   yil   safar
oyining o’n to’rtinchi kuni chorshanbaga o’tar kechasi vafot etdi. Unga "Marhum"
faxriy unvoni berildi. 7
6
  Abu   Solih   Mansur     Ishoq   Ismoil   ibnning   jiyani.   Ahmad   Ismoilning   vorisi   Ahmad   b.
Ismoilo   299/911   yilda   Sistonda   hokimlikni   qabul   qildi.   (Ta’rih-i   Siston.   S.   282,   284   va
davomi).
7
  Abu-l-Abbos   Ahmad   b.   Hamaviya   -   335/946   yilda   vazir   Nuh   Abu-l-Fazl   Muhammad   qurboni   bo'lgan   harbiy
partiya rahbari (Bartold. Turkiston. B. 307)
28 Ismoil vafot etgach, uning o’g’li Ahmad   otasining tayinlashi bilan   Xuroson
taxtining vorisi bo’lib qoldi. Tohir Buxoroga kelgach, Ismoilning o’g’li Ahmad uni
yaxshi   joylashtirdi,   yaxshilik   qildi,   Shuningdek,   u   Xurosondagi   hukmron
hokimiyatni   Ismoilning   o’g’li   Ahmad   uchun   saqlab   qoldi.   Ahmad   Buxorodagi
ishni tugatib, Rayga borib, o’sha mulkni o’z qo’liga olib, u yerda ishlarni tartibga
solmoqchi bo’ldi. 
Aytishlaricha, Ismoilning o’g’li Ahmad ovni ishtiyoq bilan yaxshi ko’rardi.
Bir   kuni   u   Karorga   bordi   ovlamoq.   Buxoro   bilan   gaplashib,   harbiy   qarorgohni
yoqib   yuborishni   buyurdi.   Yo’lda   Tabariston   hukmdori   Abu-l-Abbos   Suluqdan
maktub   keldiki,   Husayn,   Ali   o’g’li,   Amr   o’g’li,   Husayn   o’g’li,   Ali   o’g’li,   Abu
Tolib  o’g’li.  ,  Husayn   Utrush   deb  atalgan  barchalaridan  Alloh  rozi   bo lsin,   isyonʻ
ko tardi.   Ismoil   o’g’li   Ahmad   maktubni   o’qib,   sarosimaga   tushib,   juda   g’amgin	
ʻ
bo’ldi.   So’ng   boshini   osmonga   ko’tarib:   “Ey   Rabbim,   agar   sening   hukming   va
samoviy inoyating shunday bo’lsaki, bu saltanat  meni tark etsa, jonimni ol”, dedi
va   u   yerdan   harbiy   lagerga   keldi.   ,   qaysi   yondirilgan.   Bu   yomon   belgi   edi.   Har
kecha   Ismoil   o’g’li   Ahmadning   eshigi   oldida   bir   sher   bor   edi,   hech   kim   o’tishga
jur’at   etmasin.   O’sha   kechada   sher   keltirilmadi,   Ahmadning   hamrohlarining
odamlari   ham   eshik   yonida   uxlamadilar.   Uning   bir   qancha   g’ulomlari   kirib,
tomog’ini kesdilar. Bu voqea uch yuz birinchi yil Jumada-l-axira oyining yigirma
birinchi   kuni   payshanba   kuni   sodir   bo’ldi.   Uning   jasadi   u   yerdan   Buxoroga   olib
ketilgan va dafn etilgan. Ular odamlarni o’sha arvohlarning orqasidan yuborishdi.
Ulardan ba’zilari qo’lga olinib o’ldirilgan. 8
NASR, AHMADNING O’G’LI
So’ngra   Ahmad   o’g’li   Nasr   muborak   uch   yuz   birinchi   yil   Jumada   Ahira
oyining yigirma birinchi kunida Xuroson viloyati ustidan hukmronlik qilib o’tirdi.
U sakkiz yoshda edi O’ttiz yilu uch oy Xuroson amiri bo’ldi. Amir Ahmad jonidan
mahrum   bo’lgach,   shayxlar   va   qo’shin   Buxoroda   to’planib,   uning   o’g’li   Ahmad
8
  Abu-l-Abbos al-Ma'mun - 399/1009 - 407 - 403/1017 yillarda Xorazm hukmdori (Bosvort. Muslim Dynasties. B.
152)
29 o’g’li   Nasrni   saylashga   bir   ovozdan   kelishib   oldilar.   .   U   vafot   etgach,   uning
qoshida   ishlarni   tuzatuvchi   maslahatchi   va   dabirlardan   hech   kim   qolmadi   va
qo’shini parchalanib ketdi
NASR O’G’LI MUHAMMAD
Ulug’vor   amir   uch   yuz   o’ttiz   birinchi   yilning   sha’bon   oyida   Xuroson
viloyatiga   hokimlik   qilib   o’tirdi.   U   o’n   ikki   yilu   uch   oy   podshohlik   qildi   va   uch
yuz   qirq   uchinchi   yilning   rabiul-axir   oyida   vafot   etdi.   U   hokimlikka   o tirgach,ʻ
boshqaruvchi   lavozimini   Ahmad   al-Hakimning   o g li   Abu-l-Fazl   Muhammadga	
ʻ ʻ
topshirdi., u Buyuk Hakim  deb atalardi. Saroy a’zolariga (Abu Muhammad  Nuh)
maoshni   qo’lda   taqsimladilar.   Abu-l-Fazl   (Muhammad)   yaxshi   qoidalar   va
odatlarni   o’rnatgan.   Abu-l-Abbos   Ahmad   Hamaviya   o’g’li  
u   shonli   amirdan
qo’rqardi,   chunki   baxtiyor   amir   hayot   chog’ida   Nasrning   o’g’li   Ismoilni   taxtga
vorisi   qilib   qo’ydi,   Hamaviyya   o’g’li   Ahmad   esa   uning   yonida   vaqtinchalik
hukmdor   edi. 9
  .   Dushmanlar   Nasr   o’g’illari   Ismoil   bilan   Nuh   o’rtalariga   nifoq
soldilar. Ismoil Nuh alayhissalomdan oldin vafot etdi va bu g’azab Ulug’ zotning
qalbida  qoldi.   Hamoviya   o’g’li   Ahmad   qo’rqib  ketdi   va  Baxtli   amir   unga:   “Agar
menga   biror   narsa   bo’lsa,   Nuh   sen   bilan   til   topishmaydi”,   dedi.   Shonli   amir
hukmronlikka o’tirgach, Hamaviya o’g’li Ahmad Jayhunni kechib, Amuiyga kelib
yashirinibdi.   Bir   yildan   so’ng   hisob-kitob   qilishdi   –   Hakim   saroy   a’yonlariga
oltmish   toq   marta   ming   ming   diram   berdi,   lekin   hech   kim   qanoat   qilmadi   va
xazinalar bo’sh bo’lib chiqdi; arboblar shikoyat qildilar.
Hakimning   ojizligi,   zaif   tushunchasi   oshkor   bo’ldi.   Uch   yuz   o’ttiz   birinchi
yilning   Zulhijja   oyida   Nasa   tumanida   zilzila   bo’lib,   ko’plab   qishloqlar   vayron
bo’ldi.   Vayronalar   ostida   besh   mingdan   ortiq   odam   halok   bo’ldi.   Shonli   Amirga
Tagi   al-Madjetning   o’g’li   Muhammadning   taqiqlangan   nutqlari   haqida   gapirib
berdi. Amir uni va o’g’lini o’ldirishni buyurdi. Amir Nuh uch yuz o’ttiz uchinchi
yili Marvga kelganida, Hamaviyya o’g’li Ahmadga [bu haqda] xabar berilmadi. U
bexosdan   uydan   chiqib   ketdi,   uni   ushlab,   Nuhning   yuziga   olib   kelishdi.   Nuh   uni
9
  Abu   Muhammad   Nuh   b.  Nasr   -   Somoniylar,   331/943   yilda   taxtga   o'tirgan,   343/954   yilgacha   hukmronlik  qilgan
(Bosvort. Muslim Dynasties, 145-bet
30 ko’rib,   undan   voz   kechmadi,   faqat   yaxshi   so’zlarni   aytdi,   yaxshi   umidlar   qildi,
sog’lig’ini so’radi va unga oylik nafaqa tayinlashni buyurdi, chunki u amaliy odam
edi.   Keyin   marvlik   amir   Ahmad   333-yilning   rajab   oyida   Nishopurga   borib,   ellik
kun   yashadi.   U   zotning   huzuriga   bir   olomon   raiyat   kelib,   Abu   Ali   (Ahmad)ning
yomonligidan   va   hokimlarining   zulmidan   shikoyat   qildilar.   Shuning   uchun
ulug’vor   amir   uni   o’z   lavozimidan   ozod   qildi.   Bir   necha   yildan   so’ng   amir
kasalikka   chalinadi   va   uch   yuz   qirq   uchinchi   yilning   rabiul-axir   oyida   o’sha
kasallikdan vafot etdi.
Nasr   o’g’li   Nuhning   to’rt   o’g’li   bor   edi:   Abdulmalik,   Ahmad,   Nasr   va
Abdulaziz.   Ularga   birin-ketin   bay’at   qilishlarini   buyurdi.   Eng   kattasi   Abdulmalik
bo’lib,   uch   yuz   qirq   uchinchi   yilning   rabi’ul-axira   oyida   hukmronlikka   o’tirdi   va
Uzayr   o’g’li   Abu   Mansur   Muhammadni   vazir   qilib   tayinladi.   Bu   to’rt   aka   uka
sulola boshqaruvidagi so’nggi hukmdorlar hisoblanishadi.
G’aznaviylar sulolasi
Bu davlatning qamal toshini Alptakin qo’ydi. Sabuqtakin davrida g’aznalilar
quyoshi   chiqqan   bo`lsa,   Mahmud   G’aznaviy   podsholigi   yillarida   eng   porloq   va
qudratli   kunlarni   o’z   boshidan   kechidi.   X   asrga   kelib   G’azna   shaxrining   mavq е i
har   tomonlama   ortdi   va   turkiy   sarkardalarning   diqqatini   o`ziga   torta   boshladi.
G’azna   mamuriy-siyosiy   jihatdan   somoniylarga   qaram   edi.   Biroq   G’azna
hukmdorlari   aloxida   mustaqil   davlat   bo`lib   ajralib   chiqish   ishtiyoqi   bilan
yashaganlar.   Bu   ishga   birinchi   marta   astoydil   kirishgan   shaxs   somoniylar
lashkarboshisi   turk   g’ulomlaridan   bo`lgan   Alptakindir.   U   962   yilda   mahalliy
hokimni   ag’darib   tashlab   G’az-nada   o`z   hukmronligini   o’rnatdi.   G’aznada,
hokimiyatni   qo’lga  olib   mustaqil   davlat   barpo  etishga   ikkinchi   marta   urinish   977
yilda   g`oyatda   qobiliyatli   va   idrokli   xukmdor   Sabuqtakin   tomonidan   amalga
oshirildi. Sabuqtakin Alptakinning g’ulomi bo’lib, uni Alptakin Nishopur shaxrida
qul bozoridan sotib olganligi ta’kidlanadi.
Mahmud   G’aznaviy   va   uning   o’g’li   Masud   d е vonxonasida   xizmat   qilgan
tarixchi   olim   Abul   Fazl   Bayhaqiy   «Masud   tarixi»   kitobida   qiziq   bir   voq е ani
k е ltiradi.   Uning   yozishicha,   bu   xikoyani   hijriy   450   (milodiy   1057)   yilning   yoz
31 faslida unga alloma Abul Muzaffar Alani aytib bergan. Bu hikoyatga ko`ra,” amir
Voziy uning bobosiga xiroj solig’ini kamaytirib, imtiyoz bergan ekan. Bobosi amir
Sabuqtakin boshchiligidagi ko’shinda xizmat qilar ekan. Bobosi amir Sabuqtakinni
ist е ’dodli sarkarda, somoniylarga Hindistonni zabt etib bergan fotih, oqko’ngil va
odil   inson” 10
  d е b   ta’riflaydi.   Abul   Muzaffar   bobosinyng   bunday   hikoyasini
k е ltiradi:   «Hirotda   janglarni   tugallab,   Nishopurga  yo`l   olganimizda   oda’tga  ko`ra
har   kuni   somoniylarning   va   xurosonliklarning   amirlari   namozdan   so`ng   adolatli
(amirsipohsolor) Sabuqtakin saropardasi (chodiri) yaqiniga k е lib, uning tashqariga
chiqishini   otda   utirgancha   kutib   turishardi.   Amir   Sabuq takin   chodiridan   chiqishi
bilan   (uning   hurmatiga)   barchamiz   otdan   tushardik   va   u   o`z   otiga   minganidan
so`nggina   biz   ham   yana   otlanar   edik.   So`ng   yana   yo`limizda   davom   etar   edik
Xokistar   d е gan   joyga   е tganimizda   amir   Sa buqtakin   to’xtam   qilib,   arzgo’ylarni
qabul   qildi   va   kambagallarga   sovg’alar   ulashdi.   Shom   nomozidan   so`ng   amir   va
hamroxlari   yana   yo`lga   otlandik.   Qirli,   adirli   bir   joyga   е tganimizda   amir
Sabuqtakip ot choptirib, aylanib, nimanidir qidira boshladi, bir  payt  Topdim!  d е b
hayqirdi.  So`ng  yomnidagi  besh-olti   nafar   g’ulomga  «Mana  shu   yer ni  kavlanglar,
d е b   amr   qildi.   G’ulomlar   birmuncha   kovlashgach,   zang   bosib   k е tgan   bir   t е mir
qoziqni   topishdi.   A’yonlari   amr   Sabuqtakindan:   «Bu   nimaq   N е   bo`lyapti   o`zi q »
d е b   so’radilar.   Amir   ularga   qullik   chog’larida   boshidan   o’tgan   qizik   bir   voqeani
gapirib   b erd i.   Aytishicha,   ularning   turkistonlik   xo’jayini   Sabuqtakinni   va   yana   u
uchta   qulni   sotish   uchun   Jayxundan   o’tib,   Shopurgon   va   G’uzg’onon   tarafga
xaydab   boribdi.   G’uzgonon   amiri   quvvat   qullardan   е ttitasini   sotib   olibdi.
Sabuqtakin   va   yana   olti   qulga   haridor   chiqmaydi.   Xoja   qullarni   boshqa   shaharga
xaydab   boribdi.   Xo’jayin   Marvarrud   va   Saraxs   bozorlarida   yana   to’rtta   qulini
sotibdi.   Sa buqtakin   bilan   ikkita   qulga   bu   bozorda   ham   haridor   chiqmaydi.
Xoistaraga   е tgunlaricha   Sabuqtakin   mingan   otlardan   uchtasi   mayib   bo’libdi.
Xo’jayin   achchiqlanib,   otlarning   egarlarini   Sabuqtakinning   е lkasiga   ortibdi.
Nishopurgacha   yayov   yurgizaman,   d е b   do’q   uribdi.   Sabuqtakin   o`zini   hech   kim
10
 (Abu-l-Fazl Bayhakiy. Tarixi Mas'ud. S. 851, eslatma 125).
32 sotib   olmagani   uchun   qayg’urib,   tol е i   pastligidan   o’kinibdi.   Shu   kuni   k е chasi
Sabuq takin   tushida   Hizr   alayxissalomni   ko’ribdi.   Hazrati   Hizr   undan   hol-axvol
so’rab:   «Qayg’urma,   yadin   orada   qullikdan   qutulasan,   ulug`   va   mashxur   odam
bo’lib k е tasan, vaqti k е lib, yana shu yerlardan o`tayotganingda katta man-sabdorlar
ham   s е nga   xizmatda   bo`lishadi,   ammo   yuksak   martabalarga   erishganingda
odamlarga   faqat   yaxshilik   qilgin,   ana   shunda   umring   uzoq   va   kuch-qudrating
ziyoda bo`ladi» d е b, duo qilibdi. Sabuqtakin yarim k е chasi uyg’onib k е tib, ko`rgan
tushidan   ta’sirlanib,   taxorat   oladi   va   xudoga   shukronalar   aytib   tonggacha   ellik
rakaat nomoz o’qib, yiglaydi. Shunda vujudi kuch-quvvatga to’ladi. So`ng karomat
mo’jiza yuz bergan joyni eslab qolish uchun otning qozig’ini adirlar orasiga qoqib
k е ladi. Ertalab, hamma uyg’onganida, otning qozig’ini yuqotgani uchun xo’jayini
Sabuqtakinni   kaltaklaydi   va   bu   noshud   qulni   endi   duch   k е lgan   odamga   so’ragan
baxosiga bervoraman, d е b tantanavor qasam  ichadi. Xo’jayin Nisho purgacha ikki
qulini   otliq   Sabuqtakinni   piyoda   xaydaydi.   Nishopurda   bu   uchchala   qulni
somoniylar   xukmdori   Nuxning   sipoxsolori   amir   Alptakin   sotib   oladi.   Shundan
so’ng Sabuqtakin jangu jadallarda va tinch paytlarda shijoati, xalolligi, adolatli ish
tutishi   tufayli   navkarlikdan   bosh   qo’mondonlik   —   sipohsolorlik   darajasigacha
etadi.   Butun   Turkiston   va   uning   buyuk   xoni   bo’lgan   Qodirxon   Qudrat   qo’lining
Jayhun   orqali   o’tganligi   haqidagi   xabarni   eshitgach,   amir   Mahmud   bilan
uchrashish,   uni   ko’rish   va   yangilash   niyatida   Qashqardan   yo’lga   chiqdi.   U
Qoshg’ardan   chiqib,   Samarqandga   yetib   keldi   va   u   yerdan   amir   Mahmud
qo’shinidan bir farsang nariga yetguncha tinchlik va do’stlik yo’lidan yurdi. O’sha
yerda to’xtab, sarapardani sindirishni buyurdi va amir Mahmud rahimahullohning
kelishi   va   uni   ko’rishga   bo’lgan   ishtiyoqi   haqida   xabar   berish   uchun   elchilar
yubordi. Amir Mahmud ham mehr bilan javob berib, uchrashadigan joyni nomladi.
Shunda amir Mahmud rahimahulloh bir qancha otliqlari bilan Qodirxon bir necha
otliqlari   bilan   yetib   kelishdi   o’sha   joyga.   Bir-birini   ko’rib,   ikkalasi   ham   otdan
tushdilar.   Amir   Mahmud,   Ollohning   rahmati   bo’lsin,   xazinachiga   oldindan   bitta
qimmatbaho   tosh   va   bir   salla   berib,   ularni   Qodirxonga   topshirishni   buyurdi.
Qodirxon qimmatbaho toshni xuddi shunday olib keldi. Ertasi kuni amir Mahmud
33 rahimahulloh   tilla   to’qilgan   shoyidan   katta   chodir   tikib,   noz-ne’mat   tayyorlashni
buyurdi. U elchi jo’natib, Qodirxonni ziyoratga taklif qildi
       Qodirxon yetib kelgach, amir Mahmud dasturxonni iloji boricha chiroyli
qilib   qo’yishni   buyuradi   va   amir   Mahmud   rahimahulloh   u   bilan   bir   dasturxonda
ovqatlanadilar.   Ichimlikni   tugatib,   ko’ngilochar   uchrashuvga   o’tishdi.   Uchrashuv
juda   ajoyib   bo’ldi.   Ular   xushbo’y   o’tlar,   g’ayrioddiy   va   mazali   mevalar,
qimmatbaho   toshlar,   oltin   va   billur   kosalar,   chiroyli   oynalar   va   nodir   narsalarni
qo’ydilar,   Qodirxon   bundan   hayratda   qoldi.   Biz   bir   oz   o’tirdik.   Qodirxon   sharob
ichmagan,   chunki   Moveronnahr   hukmdorlari,   ayniqsa,   turkiy   hukmdorlar   orasida
sharob ichish odat emas. Biz musiqa tingladik va o’rnimizdan turdik. Shunda amir
Mahmud   rahimahulloh   sovg’a-salomlarni   yetkazishni   buyurgan   bo’lishi   kerak:
oltin   va   kumush   idishlar,   qimmatbaho   yarim   qimmatbaho   toshlar,   Bag’dodning
qiziqishlari, yaxshi  matolar, qimmatbaho qurollar, zarhal egarli qimmatbaho otlar
va   qimmatbaho   toshlar   bilan   bezatilgan   tayoq,   zarhal   liboslarda   o’nta   fil,
qimmatbaho   toshlar   bilan   bezatilgan   tayoq.   ,   egar   tuyalar   jabduqli,   oltin   sharlar
bilan   bezatilgan   va   kamarli   tuya   palanquins   va   oltin   va   kumush   oylar   va
qo’ng’iroqlar,   oltin   bilan   to’qilgan   ipakdan   qilingan   o’rindiqlar;   matolar,
qimmatbaho   arman   maxfuri   gilamlari,   bo’ri   terilari,   choyshablar,   bukalmuun,
kashta   ro’mol   va   pushti   bo’yoqqa   bo’yalgan   markali   tabariston   matolari,   hind
pichoqlari,   kamar   aloe,   sariq   sandal   daraxti,   kulrang   anbergris,   yovvoyi   eshaklar,
Bsrber leopardlarining terilari, ovchi itlar, kalxatlar va burgutlar turnalar, bug’ular
va   yovvoyi   hayvonlarda   o’rgatilgan   juda   ko’p   yoqimli   narsalar   olib   keldi   va
kechirim   so’radi.   Qodirxon   o z   harbiy   qarorgohiga   kelib,   o sha   nodir   buyumlar,ʻ ʻ
qurol-yarog  va qimmatbaho buyumlarni ko zdan kechirar ekan, hayratda qoldi va	
ʻ ʻ
bularning   haqini   qanday   qaytarishni   bilmay   qoldi.   U   xazinachiga   xazina   eshigini
ochishni   buyurib,   ko’plab   qimmatbaho   narsalarni   olib   chiqib,   amir   Mahmudga
Turkiston   mashhur   bo’lgan   buyumlarni,   masalan:   tilla   jabduqli   yaxshi   otlar,   tilla
kamar va qaltirashli  turkiy gulamlar, lochin va g’irtloqlar bilan jo’natadi. , sansar
terilari,   sincap   terilari,   ermin   va   kumush   tulkilar,   hutu   shoxli   ikki   qo’chqorning
junidan tayyorlangan vino terilari, qiziquvchanliklar, xitoy ipaklari, Xitoy sovg’asi
34 jashak   va   boshqalar.   Ikkala   podshoh   ham   tinch,   yaxshi   va   mamnun   holda   bir-
biridan   ajralishdi.   Ali-tegin   bundan   xabar   topgach,   qochib,   sahroga   ketdi.   Amir
Mahmud Ali-tegin haqida xabarchilar tayinladi. Isroilga xabar yetkazdi,   bir joyga
yashirindi.   Davlatning   o’ng   qo’li   uni   u   erdan   olib   tashlash   uchun   odamlarni
yubordi. Uni G’aznaga olib ketdi va u yerdan Hindistonga surgun qildi. U erda u
asrning   oxirigacha   qoldi.   Shunda   Ali-teginning   oilasi   uning   ortidan   sahroga
ketmoqchi   ekani   xabar   qilindi.   Amir   Mahmud,   Alloh   rahimahulloh,   uning
orqasidan   Hojib   Bilga-teginni   yubordi.   U   borib,   Ali-teginning   xotini,   qizlari   va
yuklarini   tortib   olish   uchun   hiyla   ishlatib,   [ularni]   amir   Mahmud   huzuriga   olib
keladi.   Bu   to’rt   yuz   o’n   oltinchi   yilda   sodir   bo’ldi.   G aznaviylar   hukmdorlariʻ
quyidagilardan iborat bo lgan:	
ʻ
  Alptegin (962-963) Ishoq (963-966) Bilgategin (966—972) Piritegin (972-
977)   Sabuktegin   (977—997   Ismoil   (997-998),   Mahmud   G aznaviy   (998-1030),	
ʻ
Muhammad   (1030),   Mas ud   G aznaviy	
ʼ ʻ   (1030-41),   Mavdud   (1041-48),   Mas ud   II	ʼ
(1048),   Ali   Abul   Hasan   (1048-49),   Abdur   Rashid   (104953).   To g rul
ʻ ʻ
(1053),   Farruxzod   (1053-59),   Ibrohim   (1059-99), Mas ud  III   (10991114), Sherzod	
ʼ
(1114-15),   Arslon   (111518),   Bahromshoh   (1118-52),   Xusravshoh   (1152—60),
Xusrav Malik (1160—86).
35 Xulosa.
Kitob   haqida   umumiy   xulosa   beradigan   bo’lsam   ushbu   asar   o’rta   asrlar
xususan XI asrga tegishli o’rta osiyodagi davlatlar haqida qimmatli ma’lumotlarni
beruvchi manbalardan biri  hisoblanadi. Ammo fors tilida yaratilganligi  sababidan
bizga  faqatgina  rus  tilidagi   tarjimalari  yetib  kelgan  va shu  davrga  yetib kelgunga
qadar ushbu asarni tarjima qilish uchun turli davlat olimlari ter to’kkanlar. Ushbu
kurs   ishi   esa   tarixchi   eronshunos   olim   K.   Andersning   1965-yilda   nashr   qilingan
tarjimasi   asosida   yozildi.   Ushbu   asar   tarjimasining   bizgacha   yetib   kelishida
olimning   shogirdi,   institut   katta   ilmiy   xodimi,   filolog   L.   M.   Epifanovaning   ham
xizmati   katta.   Barcha   qo’shimcha   ishlar   u   tomonidan   amalga   oshirilgan.
A.K.Andersning   tarjimaga   so’zlagan   so’zboshisi   to’liq   emasligini   hisobga   olib   L
Epifanova   unga   o’zining   muqaddimasini   qo’shib   unda   muallif   va   uning   ijodi
haqidagi   ma’lumotlarni   tizimlashtirgan.Ammo  bu  tarjima  to’liq  bo’lmay  asarning
faqatgina   beshinchi   qismi   haqida   ma’lumotlar   keltirilgan.Aslida   zayn   al   axbor
ya’ni xabarlar ziynati asarining to’liq variant besh qismdan iborat bo’lib uning 1-
qismi   Eronning   afsonaviy   pishdat   va   kayoniylar   sulolasi   tarixi   haqida,2-qismi
sosoniylar   sulolasi   tarixi   haqida   3-qismi   Muhammad   payg’ambar   tarisi   haqida   4-
qism   Xalifalar   tarixi   va   so’nggi   kurs   ishida   yoritib   o’tilgan   5-qism   Xuroson   arab
hokimlari   Tohiriylar   Safforiylar   Somoniylar   va   G’aznaviylar   tarixiga
bag’ishlangan.Bu   ma’lumotlarni   o’rganish   har   bir   o’zbek   insonning   burchi   deb
bilaman   axir   o’zi   yashab   turgan   makonda   qanday   insonlar   istiqomat   qilib
kelganini,biz uchun nimalar qoldirganiyu bizgacha yetib kelolmagan narsalarning
sababinin   bilish,hozirgi   sharoitga   yetib   kelgunga   qadar   o’lkada   nimalar   sodir
bo’lganiyu   qay   tarzda   boshqarilganini   bilish   bizda   o’zligimizni   angash   uchun
yordam bo’ladi degan umiddaman.
36 Foydalanilgan adabiyotlar:
1. Abu   Abdulloh   Muhammad   b.   Ahmad   Jayhoniy   —   Somoniylar   vaziri,   Nasr
ibnning   go daklik   davrida   davlatni   boshqargan.   Ahmad   va   muallif,   xususan,ʻ
“Kitob   al-masalik   va-l-mamalik”   an’anaviy   sarlavhali   mashhur   geografik   asar
(Bartold. Turkiston. 57-bet va davomi).
2. Piruz  (Firuz), al-Husayn  ibnning mijozi. Abdulloh al-Anbariy asli zodagon
forslardan.   U   Hajjoj   bilan   jang   qildi,   favqulodda   jasorat   ko’rsatdi,   bu   kurash
epizodlari “Ta’rih-i Sistonda (61-bet; 393, 58-band) berilgan
3. Nasr   b. Solih  -  boshqa  manbalarda:  Solih  b. Nasr.   Solih b.  Nasr   va uning
Ya’qub b. Laysom qarang: Ta’rih-i Siston. S. 39 va boshqalar; Bartold. Safforiylar
tarixi haqida. S. 342 va boshqalar
4. Abu-l-Abbos   Ahmad   b.   Hamaviya   -   335/946   yilda   vazir   Nuh   Abu-l-Fazl
Muhammad qurboni bo’lgan harbiy partiya rahbari (Bartold. Turkiston. B. 307)
5. Abu-l-Abbos   al-Ma’mun   -   399/1009   -   407   -   403/1017   yillarda   Xorazm
hukmdori (Bosvort. Muslim Dynasties. B. 152)
6. Abu  Muhammad  Nuh  b. Nasr  -  Somoniylar,   331/943  yilda taxtga  o’tirgan,
343/954 yilgacha hukmronlik qilgan (Bosvort. Muslim Dynasties, 145-bet
7.  (Abu-l-Fazl Bayhakiy. Tarixi Mas’ud. S. 851, eslatma 125).
8. Abu   Solih   Mansur   Ishoq   Ismoil   ibnning   jiyani.   Ahmad   Ismoilning   vorisi
Ahmad b. Ismoilo 299/911 yilda Sistonda hokimlikni qabul qildi.   (Ta’rih-i Siston.
S. 282, 284 va davomi).
9. Mo tasim   —   218/833   yildan   227/842   yilgacha   Abbosiy   xalifasi,   (Bosvort.	
ʻ
Muslim sulolalari, 32-bet).
10. Talha. Tohirning Xurosondagi vorisi Tohir 213/828 yilda vafot etdi (Ta’rih-i
Siston, 186-bet va keyingi; Bartold, Tohiridlar, 508-bet).
37

Gardiziyning Zayn al-axbor asari manba sifatida

Купить
  • Похожие документы

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha