Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 9000UZS
Размер 544.0KB
Покупки 2
Дата загрузки 21 Ноябрь 2024
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет Педагогика

Продавец

ALLAMBERGANOVA HULKAR

Дата регистрации 01 Ноябрь 2024

15 Продаж

Ilk o`rta asrlarda Hindiston

Купить
                                MUNDARIJA
KIRISH…………………………………………………………………………3
I.BOB. Ilk o`rta asrlarda Hindistondagi siyosiy vaziyat ……………………5
1.1. Hindiston mahalliy sulolar hukmronligi davrida ……………..…………….5
1.2. Hindistonga chet-elliklarning hujumi  ……………………………………...8
II.BOB. Hindistonda ijtiomoiy- iqtisodiy va madaniy hayot …………...….12
2.1. Hind jamiyati va kasta tizimi ………………………………………………12
2.2.Hind shaharlari va ularning iqtisodiyoti  ........................................................15
2.3. Hindistonda  madaniy va diniy xilma-xillik ……………………………..…18
XULOSA………………………………………………………………………..22
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR……………………………………....24
ILOVALAR…………………………………………………………………..…25
 
 
                                                KIRISH
O‘rta   asrlarning   dastlabki   davri   Hindiston   tarixida   alohida   ahamiyatga   ega
bosqich bo‘lib, taxminan VI asrdan XIII asrgacha bo‘lgan davrni o‘z ichiga oladi.
Bu   davr   Hindistonning   siyosiy,   ijtimoiy,   madaniy   va   iqtisodiy   hayotida   muhim
o‘zgarishlar   sodir   bo‘lgan   vaqt   sifatida   tarixga   kirgan.   O‘sha   davrda   Hindiston
hududida   bir   qancha   yirik   sulolalar   hukmronlik   qilgan,   jumladan,   Guptalar
imperiyasining   so‘nggi   bosqichlari,   Chalukyalar,   Rashtrakutalar,   Pratiharlar,
Cholalar   va   boshqa   ko‘plab   mahalliy   davlatlarning   siyosiy   faoliyati   bu   davrni
shakllantirgan[1].
  Siyosiy jihatdan Hindistonning o‘rta asrlarning dastlabki davri ko‘p qirrali
bo‘lib,   markaziy   hokimiyatning   zaiflashishi   natijasida   mahalliy   sulolalarning
mustaqil kuchga aylanishi kuzatilgan. Bu davrda xorijiy bosqinchiliklar, jumladan,
arablarning   Sindhga   bostirib   kirishi   va   Markaziy   Osiyo   xalqlarining   ta’siri
Hindiston   tarixiga   yangi   qirralarni   qo‘shgan.   Mahalliy   hukmdorlarning   bu
bosqinlarga qarshi ko‘rsatgan qarshiligi mamlakatning hududiy bo‘linishlariga olib
kelgan, ammo bu mahalliy madaniyat va an’analarni yanada mustahkamladi.
Ijtimoiy   jihatdan   bu   davr   Hind   jamiyatining   murakkab   tuzilmasi,   kastalar
tizimining   kuchayishi,   shuningdek,   diniy-falsafiy   qarashlarning   rivojlanishi   bilan
ajralib   turadi.   Hinduizm,   buddizm   va   jaynizmning   yangi   shakllari,   shuningdek,
Bhakti   va   Tantrizm   harakatlarining   paydo   bo‘lishi   bu   davrning   diniy   hayotini
boyitgan.   Shu   bilan   birga,   ilm-fan   va   ta’lim   sohasida,   masalan,   Nalanda   kabi
markazlarning   rivojlanishi,   bu   davrning   ilmiy   va   madaniy   merosini
mustahkamladi.
Iqtisodiyot   sohasida   qishloq   xo‘jaligining   rivojlanishi,   savdo-sotiqning
kengayishi   va   shaharlarning   iqtisodiy   markaz   sifatida   paydo   bo‘lishi   Hindiston
iqtisodiy   hayotida   muhim   o‘rin   tutgan.   Hindistonning   Janubi-Sharqiy   Osiyo   va
Yaqin Sharq davlatlari bilan olib borgan xalqaro savdosi o‘zaro madaniy aloqalarni
kuchaytirgan.
Madaniy   va   san’at   sohasida   bu   davr   Hindiston   me’morchilik,
haykaltaroshlik va adabiyot sohasida katta yutuqlarni namoyon qilgan davr bo‘ldi.
2 Nagara   va   Dravida   uslublaridagi   ibodatxona   me’morchiligi,   Ajanta   va   Ellora
g‘orlaridagi   san’at   asarlari   bu   davrning   yorqin   namunalaridir.   Adabiyotda   esa
sanskrit   va   mahalliy   tillarda   yaratilgan   asarlar   Hindiston   madaniyatining   o‘ziga
xosligini   aks   ettiradi.   Mazkur   kurs   ishi   Hindistonning   o‘rta   asrlarning   dastlabki
davridagi   siyosiy   voqealar,   ijtimoiy   tuzum,   iqtisodiyot,   madaniy   rivojlanish   va
san’atning o‘ziga xos xususiyatlarini tahlil qilishni maqsad qilib qo‘yadi . 
3 I.BOB. Ilk o`rta asrlarda Hindistondagi siyosiy vaziyat. 
1.1. Hindiston mahalliy sulolar hukmronligi davrida.
                    Ilk   o'rta   asrlarda   Hindiston   yarimorolida   turli   madaniyatlar,   tillar,   yozuv
tizimlari   va   dinlarni   o'z   ichiga   olgan   40   dan   ortiq   turli   davlatlar   mavjud   edi.
Vaqtning   boshida   buddizm   butun   hududda   hukmronlik   qilgan,   Hind   Gang
tekisligidagi   Pala   imperiyasi   buddist   dini   institutlariga   homiylik   qilgan.   Bunday
muassasalardan   biri   hozirgi   Bixar   (Hindiston)   shahridagi   buddist   Nalanda
mahavixara   bo'lib,   ilmiy   markaz   bo'lib,   bo'lingan   Janubiy   Osiyoni   global
intellektual   sahnaga   olib   chiqdi.   Davrning   boshlanishi   odatda   Gupta
imperiyasining sekin qulashi sifatida qabul qilinadi, taxminan 480 dan 550 gacha,
"klassik"  davr   va  "qadimgi  Hindiston"   bilan   yakunlanadi,  ammo  bu  ikkala  atama
ham   bir-biridan   farq   qiladigan   davrlar   uchun   ishlatilishi   mumkin   ayniqsa,   san'at
yoki din tarixi kabi maxsus sohalarda. Romila Thaparning so'zlariga ko'ra, oldingi
davr uchun yana bir muqobil  "eramizdan avvalgi VI asrdan eramizning VI  asriga
qadar"   cho'zilgan   "Erta   tarixiy".   Hech   bo'lmaganda   Shimoliy   Hindistonda   Dehli
sultonligi   yoki,   albatta,   Mug'allar   imperiyasigacha   kattaroq   davlat   yo'q   edi,   lekin
uzoq   vaqt   davomida   katta   hududlarni   boshqargan   bir   nechta   turli   sulolalar,
shuningdek,   kichikroq   hududlarni   boshqargan   ko'plab   boshqa   sulolalar   bor   edi,
ular ko'pincha ma'lum bir shaklda pul to'laydilar. yirik davlatlarga hurmat. Jon Kiy
har qanday vaqtda subkontinentdagi  sulolalarning odatiy sonini mahalliy rajalarni
hisobga olmaganda 20 dan 40 gacha deb hisoblaydi. Bu davlatlar 
kichik   podsholar   -   rojalar   tomonidan   boshqarilgan.   Ular   hukmron   tabaqalar   —
brahman   (kohinlar)   va   kshatriylar   (harbiy   zodagonlar)ga     suyanganlar.   320-yilda
shimoliy   Hindistonning   shunday   rojalaridan   biri   Chandra   Gupta   I   (320-340)
atrofidagi   rojalarni   bo'ysundirib,   Gang   daryosi   havzasida   VI   asr   boshlarigacha
yashagan   Guptalar   davlatini   tuzgan.   Chandra   Gupta   I   ning   vorislari,   ayniqsa
Samudra   Gupta   (340-380)   va   Chandra   Gupta   II   (380-414)   o'zlarining   istilochilik
yurishlari   bilan   mashhur   bo`lgan.   Guptalar   davlati   Gang   daryosining   dengizga
quyiladigan   joyigacha,   shuningdek,   Dekan     yassi   tog`larining   bir   qismidan   to
Narbat daryosigacha bo`lgan yerlami o 'z ichiga olgan. Davlat poytaxti Pataliputra
4 shahri   bo`lgan.   Guptalar   hukmdorlari   sosoniylar   Eroni   bilan   savdo-sotiq   hamda
madaniy   aloqalarni   olib   borgan.   Ulaming   yordamida   Hindistonning   shimoliy
chegaralarini   O'rta   Osiyodan   kelgan   qabilalar   hujumi   xavfidan   uzoq   vaqtgacha
himoya   qilganlar.   Guptalar   davrida   Hindiston   iqtisodiy   va   madaniy   jihatdan
yuksalgan.   Hozirgi   Hindistonda   eng   keng   tarqalgan   hinduiylik   dinining   vujudga
kelishi ham o'sha davr bilan bog`liq. 1
            Guptalar   davlati   VI   asming   boshlariga   kelib   qulagan.   U   V   asrdayoq
tushkunlikka   uchray   boshlagan   bo`lib,   buning   asosiy   sababi,   mehnatkash   omma
ahvolining   og'irligida   bo`lgan.   Hukmronlar   haddan   tashqari   zeb-ziynat   ichida
yashaganlar, dehqonlarga og'ir soliqlar solingan, ular o'zlari yetishtirgan hosilning
ko‘p qismini 
soliq   uchun   to'lashga   majbur   bo`lgan.  Aholi   davlat   foydasiga   uzluksiz   ravishda
turli   ishlami   bajarishga   majbur   qilingan.   Mana   shu   kabi   omillar   hind
dehqonlarining   ahvolini   og‘irlashtirgan.   Mehnatkashlar   o'rtasida   norozilik
tugMlganligi   alomatlari   Guptalar   zamonidan   qolgan   adabiy   yodgorliklarda   ko‘p
uchraydi.   Guptalar   podsholigiga   uzil-kesil   zarba   bergan   narsa   ko'chmanchi
eftaliylar, ya’ni oq xunnlarning bostirib kirishi boTgan. Ular V asr oxiri — VI asr
boshlarida   Shimoliy   chegarani   buzib   o'tib,   Shimoliy   Hindistonning     ko'pgina
shahar va qishloqlarini vayron qilganlar. 530-yilda oq xunnlar Guptalarning vassali
roja   Yasodharma   tomonidan   mag'lub   qilingan.   Xunnlarni   mag'lubiyatga
uchratganidan so'ng Yasodxarma guptalar sulolasiga itoat qilishdan bosh tortib, o'zi
maxaroja   unvonini   olgan.   Lekin,   unga   Guptalar   davlati   hududining   faqat   bir
qismigina bo'ysungan. VII asrning boshlarida Xarsha (606-647) davlati birmuncha
vaqtgacha yuksalib borgan. Xarsha Kanauja viloyatiningrojasi bo'lib, keyinchalik u
butun   Shimoliy   Hindistonni   o'ziga   bo'ysundirgan.   Xarsha   davlati   Gang   daryosi
vodiysi   bo'ylab  Sharqiy  Panjobdan   to  Bengaliya   qo'ltig'igacha   bo`lgan   hududni   o
‘z ichiga olgan. Markaziy 
1
  Jahon tarixi_Sarimsokov.A.A. Dehkanov.N.B
5 Hindistonning   40   tacha   rojasi   Xarshaga   vassal   bo`lgan.   Xarsha   imperiyasi   uzoq
umr   ko'rmagan.   Uning   hokimiyati   feodallashuv   jarayonining   kuchayishi,   o‘z
vassallari —rojalar qudratining tobora ortib borishi natijasida zaiflashgan. Natijada
rojalar   butunlay   mustaqil   bo`lib,   markazga   itoat   qilmay   qo'yganlar.   Xarsha
vafotidan keyin 
uning davlati parchalanib ketib, uzoq vaqtgacha Hindiston chet el bosqinchilariga
qarshilik   ko'rsata   olmaydigan   tarqoq   bir   mamlakat   bo'lib   kelgan.   Kanauja   shahri
VIII-X   asrlarda   ham   Shimoliy   Hindistonning   poytaxti   bo'lgan.   Ammo,   uning
maxarajalari mana shu yuz yilliklar davomida Hindistonga doimiy ravishda hujum 
qilib   kelayotgan   tashqi   dushmanlarning   shimolda   yashovchi   turli   xildagi
qabilalarning   bosqinini   qaytarish   o'rniga,   ko'proq   Hindiston   ichidagi   o'z
raqobatchiiariga qarshi kurash olib borish bilan ovora bo `l ganlar.
               Hindiston janubidagi  tamil  sulolasi Cholas Rajaraja I  (947—1014)  davrida
yirik davlat sifatida paydo bo ldi. Ular Hindiston yarim orolining janubiy qisminiʻ
egallash   uchun   Chalukya   sulolasi   bilan   kurashgan   va   13-asr   boshlarigacha   uni
boshqargan. Rajarajaning vorisi Rajendra I (1014—44) davrida kuchli Chola floti
Shri-Lanka   va   Janubi-Sharqiy   Osiyo   qirg oqlarini   Birmadan   Vetnamgacha   (shu	
ʻ
jumladan   Sumatra   va   Malay   yarim   orolini   ham)   egallab,   Shrivijaya   imperiyasini
yengdi.   Cholas   davrida   janubiy   Hindiston   san'at,   arxitektura   va   adabiyotda   yangi
yuksaklikka erishdi. 2
 
 
2
 https://www.q-files.com/history/india/india-in-the-middle-ages
6 1.2.Hindistonga chet-elliklarning hujumi.
                           Milodiy 712 yilda Hind daryosida muhim voqea yuz berdi: Sind jangi.
Muhammad bin Qosim  boshchiligidagi  arab musulmon kuchlarini  hind hukmdori
Raja   Dahirga   qarshi   qo ygan   bu   to qnashuv   asrlar   davomida   aks-sado   berib,ʻ ʻ
Janubiy   Osiyoning   diniy   va   madaniy   manzarasini   o zgarmas   tarzda   shakllantirdi.	
ʻ
O'sha   paytda   islom   olamida   hukmron   kuch   bo'lgan   Umaviylar   xalifaligi   hududiy
kengayish   istagidan  kelib  chiqqan  edi.  Shuhratparast  xalifa  Abd  al-Malik   davrida
ko'zlar sharqqa, hozirgi Pokistondagi Sind viloyatining boyligi va strategik joyiga
qaratildi.   Mintaqaning   dengiz   savdo   yo'llariga   yaqinligi,   unumdor   erlari   va
Hindistondagi   qo'shimcha   boyliklarga   ega   bo'lishi   bu   ambitsiyani   kuchaytirdi.
Xalifa   tomonidan   tayinlangan   yosh   general   Muhammad   bin   Qosim  Arab   dengizi
bo'ylab   taxminan   6000   askardan   iborat   bo'lgan   qo'shinni   boshqargan.   U   kattaroq,
ammo   kamroq   harakatlanuvchi   armiyaga   qo'mondonlik   qilgan   Raja   Dahirning
qattiq qarshiligiga duch keldi. Jangning o'zi shafqatsiz va uzoq davom etdi, ikkala
tomon   ham   o'z   davri   uchun   murakkab   harbiy   taktikalarni   qo'llagan.   O'zining
strategik   yorqinligi   bilan   tanilgan   Qosim   oxir-oqibat   g'alaba   qozondi   va   hindu
kuchlarini   engib   o'tish   uchun   o'zining   yuqori   otliq   qo'shinlari   va   dengiz
kuchlaridan   foydalangan.Sind   jangidagi   g'alaba   juda   katta   oqibatlarga   olib   keldi.
Birinchidan,   bu   Janubiy   Osiyoda   islomiy   boshqaruvning   boshlanishini   belgilab
berdi,   bu   jarayon   asrlar   davomida   davom   etib,   mintaqaning   ijtimoiy,   siyosiy   va
madaniy   tuzilishini   o'zgartiradi.   Sindda   musulmon   ma muriyatining   o rnatilishi	
ʼ ʻ
islom   dinini   qabul   qilish   va   assimilyatsiya   qilish   yo li   bilan   tarqalishiga   zamin	
ʻ
yaratdi.Ikkinchidan,   istilo  natijasida   Umaviylar   xalifaligi   va   Hindiston   yarimoroli
o rtasida   yangi   savdo   yo llari   ochilib,   iqtisodiy   aloqalar   mustahkamlandi.   Ushbu	
ʻ ʻ
tovarlar va g'oyalar oqimi har ikki mintaqada yangi texnologiyalar, badiiy uslublar
va   intellektual   oqimlarning   rivojlanishiga   hissa   qo'shib,   jonli   almashinuvni
kuchaytirdi.   Sind   jangidan   keyin   shiddatli   madaniy   o'zaro   ta'sir   va   o'zgarishlar
davri   guvohi   bo'ldi.   Mahalliy   aholining   ba'zi   qatlamlari   musulmonlar
hukmronligiga   qarshilik   ko'rsatgan   bo'lsa,   boshqalari   asta-sekin   islomni   qabul
qilib, uning tenglik tamoyillari va ma'naviy amalga oshirish va'dalariga jalb qilindi.
7 Bu   jarayonda   so‘fiy   missionerlari   hal   qiluvchi   rol   o‘ynab,   o‘zlarining   xarizmatik
shaxslari   orqali   islom   ta’limotlarini   yoyish   va   shaxsiy   taqvoga   e’tibor   berishdi.
Sind jangi merosi murakkab va ko'p qirrali. Bir tomondan, bu Janubiy Osiyo uchun
islom   va   mahalliy   an'analarning   uyg'unlashuvi   bilan   ajralib   turadigan   yangi
davrning   boshlanishi   edi.   Ushbu   sintez   mintaqaning   me'morchiligi,   musiqasi,
oshxonasi va adabiyotida yaqqol namoyon bo'lgan o'ziga xos madaniyatni keltirib
chiqardi.  Boshqa   tomondan,   fath  ham  ijtimoiy  keskinlik  va  siyosiy  to'ntarishlarni
keltirib chiqardi, chunki  musulmon hukmdorlar  boshqaruv, diniy bag'rikenglik va
turli   aholining   integratsiyasi   bilan   bog'liq   muammolar   bilan   kurashdilar.   Shuni
ta'kidlash   kerakki,   Sind   jangining   tarixiy   talqinlari   juda   xilma-xildir.   Ayrim
tarixchilar   Muhammad   bin   Qosimning   harbiy   mahoratiga   urg‘u   berishsa,
boshqalari   hind   qirolliklari   ichidagi   mahalliy   ittifoqlar   va   ichki   bo‘linishlarning
rolini ta’kidlaydilar. 3
         Sinddagi arablar bosqinidan so'ng, 11-asrda Hindistonga kirib kelgan turklar
edi.   Turklar   Hindistonda   musulmonlar   hukmronligini   o'rnatdilar.   963-yilda
Somoniylar   shohi  Amir-Abu-Bakr   Lovikning   trukish   quli  Alptigin   G aznaviylarʻ
sulolasini   tuzdi.   Poytaxti   G‘azna   bo‘lgan   Jobul   podshohligini   zabt   etdi.   Uning
o'rniga   uning   kuyovi,   qobiliyatli   va   shijoatli   hukmdor   Subuktigin   keldi.   U
hindushahi   hukmdori   Jayapaladan   Lamghan   va   Peshovar   o rtasidagi   barcha	
ʻ
hududlarni   bosib   olishga   muvaffaq   bo ldi.   Natijada,   hindushohlar   saltanati	
ʻ
G‘aznaviylarning   sharqqa   tomon   kuchayib   borayotgan   kuchini   jilovlay   olmadi.
Biroq,   uning   reydlari   uzoq   muddatli   ta'sir   ko'rsatmadi.   Subuktigin   o rniga   o g li	
ʻ ʻ ʻ
Ismoil   taxtga   o tirdi,   u   998-yilda   ukasi   Mahmud   tomonidan   taxtdan   tushirildi.   U	
ʻ
tarixda   Mahmud   G azni   nomi   bilan   mashhur.   Mahmud   G‘aznaviy   birinchi   bo‘lib	
ʻ
hindushaylar hukmdori Jaypay bilan uchrashdi. Milodiy 1004-06 yillarda Mahmud
G'aznaviy   Multan   hukmdorlariga   hujum   qildi.   Ko p   o tmay   Panjob   ham	
ʻ ʻ
G aznaviylar   qo liga   o tdi.   Milodiy   1014–1019   yillar   oralig ida   Mahmud	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Nagarkot,  Tanesar,   Mathura   va   Kannauj   ibodatxonalarini   talon-taroj   qilish   orqali
3
  Jahon tarixi_Shuhrat Ergashov_1-qism 
8 o z   xazinasini   boyitgan.   Milodiy   1008   yilda   Nagarkotga   qilingan   hujum   uningʻ
birinchi   buyuk   g'alabasi   sifatida   tasvirlangan.   Miloddan   avvalgi   1025-yilda
Saurashtradagi Somnath ibodatxonasiga qilingan hujum Mahmudning hindlarning
eng   shijoatli   yurishi   edi.   50   000   dan   ortiq   himoyachi   halok   bo'lgan   shafqatsiz
kurashdan   so'ng   Mahmud   shaharni   egallab   oldi.   Mahmud   Gujarat   qiroli   Bhima-I
unga   qarshi   turish   uchun   tayyorgarlikni   tugatganini   bilib,   ikki   haftadan   keyin
Somnathni   tark   etdi.   Uning   Hindistonga   bosqinlari   faqat   Hindistonning   mashhur
boyligini   qo'lga   kiritish   uchun   edi.  Bu   boylik   unga  O‘rta   Osiyoda   o‘zining  ulkan
hukmronligini   mustahkamlashga   yordam   berar   edi.   U   Hindistonda   imperiya
qurishni istamagan.
Biroq,   uning   bosqinlari   hind   qirolliklarining   zaif   mudofaasini   fosh   qildi.   Ular
kelajakda turklar tomonidan hujum qilish ehtimolini ham ochib berishdi.
                  Milodiy   1173-yilda   G‘azni   taxtiga   Shahobiddin   Muhammad,   G‘oriy
Muhammad   deb   ham   ataladi.   Muhammad     milodiy   1175   yilda   Multanga   qarshi
yurish   qildi   va   uni   hukmdoridan   ozod   qildi.   Xuddi   shu   yurishda   u   Bhatti
Rajputlardan   Uchchni   egallab   oldi.   Uch   yil   o'tgach,   milodiy   1178   yilda   u   yana
Gujaratni   zabt   etish   uchun   yurish   qildi,   ammo   Gujaratning   Chalukya   hukmdori
Bhima   II   uni  Anxilvara   jangida   mag'lub   etdi.   Muhammad   G aznaviy   mulklariga	
ʻ
qarshi   yurish   boshladi.   Natijada   milodiy   1179–80-yillarda   Peshovar,   1186-yilda
Lahor bosib olindi. Keyinchalik Sialkot va Debol qal alari qo lga kiritildi. Shunday	
ʼ ʻ
qilib,   eramizning   1190-yiliga   kelib,   Multan,   Sind   va   Panjobni   qo'lga   kiritgan
Muhammad   Gang   Doabga   yana   bir   qadam   tashlash   uchun   yo'l   ochdi.
Muhammadning Panjobga egalik qilishi va Gangetik Doabga borishga urinishi uni
Rajput hukmdori Prithivaraja Chauxan bilan to'g'ridan-to'g'ri ziddiyatga olib keldi.
Mojaro   Bhatindaning   da'volari   bilan   boshlandi.   Muhammadning   qo shini   tor-mor	
ʻ
qilindi  va   u  o limdan  arang  qutulib  qoldi.  Prithviraj  Bhatindani   zabt  etdi,  lekin  u	
ʻ
uni samarali qo'riqlash uchun hech qanday harakat qilmadi. Bu Muhammadga o'z
kuchlarini   qayta   yig'ish   va   Hindistonga   navbatdagi   yurishga   tayyorgarlik   ko'rish
imkoniyatini   berdi.   Ikkinchi   Tarayn   jangi   (milodiy   1192):   Bu   jang   Hindiston
tarixidagi burilish nuqtalaridan biri hisoblanadi. Hind qo shinlari soni ko proq edi,	
ʻ ʻ
9 lekin turk qo shinlari  tez  harakatlanuvchi   otliqlar   bilan yaxshi  tashkil  etilgan  edi.ʻ
Zamonaviy   otliq   texnikalar   bilan   turk   armiyasi   hind   qo‘shinlarini   mag‘lub   etdi.
Ko‘p   sonli   hind   askari   halok   bo‘ldi.   Prithviraj   qochishga   harakat   qildi,   lekin
Sarsuti  yaqinida qo'lga olindi. Turk qo shini  Xansi, Sarsuti  va Samana qal alarini	
ʻ ʼ
egalladi. Keyin ular  oldinga qarab Dehli  va Ajmer  ustidan yugurishdi. Tarayndan
keyin   Muhammad   Hindiston   ishlarini   o zining   ishonchli   quli   general   Qutbiddin	
ʻ
Aybak   qo liga   topshirib,   G aznaga   qaytib   keldi.   Chandvar   jangi:   Milodiy   1194	
ʻ ʻ
yilda   Muhammad     yana   Hindistonga   qaytib   keldi.   U   Yamunadan   o'tib,   Kanauj
tomon   yurdi.   U   Kannauj   yaqinidagi   Chandvarda   Jay   Chandni   mag'lubiyatga
uchratdi.   Shunday   qilib,   Tarayn   va   Chandvar   jangi   Shimoliy   Hindistonda   turk
hukmronligiga asos soldi. 4
4
 https://vajiramandravi.com/quest-upsc-notes/foreign-invasions-during-the-medieval-period/
10 II.BOB. Hindistonda ijtiomoiy- iqtisodiy va madaniy hayot 
2.1. Hind jamiyati va kasta tizimi.
       Guptalar    davrida Hindistonda qullar mehnatidan turli sug'orish inshootlari va
qurilish ishlari, qishloq xo'jaligi hamda uy-ro‘zg‘or ishlarida   keng foydalanilgan.
Qullar   asosan   Osiyo   va   Afrikadan   keltirilgan.   Hind   jamiyatida   quldorlikka   xos
alomatlarning   mavjudligi   aholining   kastalarga   (tabaqalarga)   boMinishida   ham
namoyon   bo`ladi.   Ushbu   bo'linish   tizimi   Guptalar   davriga   kelib   yanada
rivojlangan.   Qadimiy   kastalarning   to'rtta   asosiy   turi   -   braxmanlar   (kohinlar),
kshatriylar   (jangchilar),   vayshiyalar   (dehqonlar,   hunarinandlar,   savdogarlar)   va
shudralar (sobiq qullarning va har toifadagi qaram  kishilarning eng past  tabaqasi)
qadim   zamonlarda   tarkib   topgan   Hind   jamiyati   ijtimoiy   tuzilmasining   turli
bosqichlarini ifoda etgan. O'rta asr boshlarida hind kastalari birmuncha rivojlanib,
brahmanlar   va   kshatriylar   kohin   va   harbiy   tabaqalarga   aylanib   ketgan.   Davlat
hokimiyati   ulaming   qo'lida   boMgan   va   shu   bilan   birga   ular   juda   ko'p   qullari
bo`lgan   25eng   yirik   yer   egalari   ham   edilar.   O'rtacha   va   past   darajadagi   kastalar
vaqt   o'tishi   bilan   maydalashib   borgan.   Guptalar   davrida   kastalarning   miqdori
anchagina ortgan. Jamiyatning shudraga oid 
eng   tuban   kastasi   «hazarli   kishilar»   deb   atalgan   bo'lib   ular   oliy   kasta   vakillariga
yaqinlashsa, go‘yo bu oliy zotlami ham harom qiladi, deb hisoblaganlar.  Eng past
kastalarning   haq-huquqsizligi,   xo'rlanishi,   quldorlik   tuzumi   mafkurasining   eng
yorqin   ifodasi   bo‘lgan.   Quldorlik   tuzumi   davrida   kishi   lar   bir   tomondan,
to'lahuquqlierkinquldorhukmronlarga,   ikkinchi   tomondan,   butunlay   haq-huquqsiz,
xo'rlangan,   zadalangan   qullarga   yoki   shularga   o   ‘xshab   ketadigan   kishilarga
bo`lingan.   Ammo,   Hindistondagi   quldorlik   tuzumining   yana   bir   xarakterli
xususiyati   shunda   ediki,   rivojlangan   quldorchilik   va   ekspluatatsiyaning   quldorlik
tizimi   bilan   bir   qatorda   g'oyat   katta   iqtisodiy   ahamiyatga   ega   bo'lgan   jamoa
dehqonchiligi   ham   doim   mavjud   bo`lib,   hamon   yashab   kelayotgan   edi.   Qishloq
jamoasi   quldorlik   tuzumi   davrida   ham,   feodal   munosabatlar   davrida   ham   hind
jamiyatining   quyi   ijtimoiy-iqtisodiy   bo‘lagi   bo'lib   xizniat   qilgan.   Mazkur   jamiyat
shu   boiak   ustiga   qurilgan.   Hindiston   ijtimoiy   hayotida   qishloq   jamoalarining
11 ahamiyatini   kichik   markazlar   tashkil   qilib,   shu   markazlar   sanoat   bilan   qishloq
xo‘jaligi   o‘rtasidagi   xonaki   aloqa   asosida   yashagan.   Har   bir   qishloqning   ma’lum
miqdorda   ekinzor   yeri   va   yaylovi   bo‘lgan.   Har   bir   qishloq   oqsoqol   va   bir   necha
mansabdorlar   tomonidan   boshqarilgan.   Qishloq   jamoasi   bir   necha   yoki   bir   necha
yuz oiladan iborat bo'lib, hunarmandchilikning qishloq xo'jaligi bilan qo'shilishiga
asoslangan   boshlang'ich   ishlab   chiqarish   guruhini   tashkil   qilgan.   Bu   oilada
jamoalar xonaki sanoatga asoslangan bo'lib, unda qo'lda to'qish, qo‘lda yigirish qo'l
kuchi bilan yerga ishlov berish usulidan foydalanilgan. Guptalar hukmdorlarining
iqtisodiy   qudrati   birinchi   navbatda   xuddi   ana   shu   behisob   dehqon   jamoalari
mehnatidan   foydalanishga   asoslangan.   Biroq,   Guptalar   davri   quldorlik   tizimining
tushkunlikka   yuz   tuta   boshlaganligi   bilan   tavsiflanadi.   G'arbiy  Yevropa   va  Arab
xalifaligi   mamlakatiarida   ko'rganimizdek,   feodal   jamiyatning   negizi   bo'lgan   juda
ko'p   sonli   jam   oa   dehqonchiligining   mavjudligi   hind   jamiyatida   quldorlik
tuzumidan   feodal   tuzum   igao‘tishniyengillashtirdi.   Guptalar   davrida   qulchilik
tugatilib,   katta   yer   egaligi   tug`ila   boshlaganligini   bir   qancha   dalillarda   ko'rish
mumkin. Qullar tez-tez erkin qo'yib yuboriladigan va muayyan xizmatlarni o'tash
sharti bilan ularga uncha katta bo'lmagan yerlar ajratib beriladigan bo`lgan. Podsho
xo'jaligidagi yerlaming hammasida ham qullar ishlamagan, bu ycrlarning ko‘pgina
qismi   hosilning   bir   qismini   podsho   xo‘jaIigiga   topshirish   sharti   bilan   ijaraga
berilgan.   Mayda   ijarachilikka   olinishiga   sabab   manbalarda   ko‘rsatilishicha,
qullarning  yetishmasligi  bo`lgan. Shu  bilan  bir  vaqtda  qishloq  jamoalarining  o ‘z
ichida   muhim     jarayonlar   yuz   bergan.   Ishlab   chiqaruvchi   kuchlaming   o‘sishi   va
ishlab   chiqarish   qurollarining   takomillashishi   natijasida   kichikroq   oilaning   kuchi
bilan   ham   xo‘jalik   yuritish   mumkin   bo`lib   qolgan.   Katta   oilalar   mayda   oilalarga
bo`linib, katta oilaga qarashli chek yerlar ham parchalanib ketgan. Bunda to'ng`ich
o   ‘gilga   ukalariga   qaraganda   yer   ko'proq   ajratib   berilgan.   Oddiy   jamoachilarning
bir   qismi   xonavayron   boMib,   jamoaning   ancha   boyroq   a   ’zolariga   qaram   holga
tushib   qolgan.   Bularning   juda   ko'p   mol   hayvonlari   va   mehnat   qurollari   bo`lib,
12 xonavayron   bo`lgan   jamoachilarni   shafqatsizlarcha   ishlatishgan.   Natijada   feodal
qaramligi munosabatlari o'rnatilgan. 5
                  Vl-VII   asrlarda   Hindistonda   katta   yer   egaligi   munosabatlari   yanada
rivojlangan.   Katta   yer   egaligi   jarayonining   tezlashuvi   natijasida   Shimoliy
Hindiston   (Guptalar   davlati   qulagandan   va   ikkinchi   marta   Xarsha   davlati
tugagandan   keyin)   siyosiy   jihatdan   parchalanib   ketib,   o'nlab   mayda   viloyatlar
vujudga kelgan. Ularning rojalari yirik yer egalari bo`lib, ular qishloq jamoalarini
o'zlariga   bo'ysundirganlar.   Rojalar   maharajalarga   vassal   bo'lgan.   Rojalaming
maxsus   jangchilari   bo'lib,   ularga   harbiy   xizmat   o'taganliklari   uchun   yerlar   in`om
qilingan. Jamna bilan Gang daryolari o'rtasida bu xildagi hind harbiy zodagonlari
ko‘p   bo'lgan.   Shimoldan   hujum   qilib   bostirib   kirish   xavfi   bu   yerda   ancha   kuchli
bo'lgan. Bu yerlarda vujudga kelgan 
juda ko'p sonli harbiylar tabaqasi rajputlar (shah farzandlari) degan nom olganlar.
Keyinchalik rajputlar qadimiy harbiy tabaqa bo`lgan kshatriylardan ajralib ketgan. 
Katta   yer   egaligining   rivojlanishida   hind   ibodatxonalari   katta   ahamiyatga   ega
bo`lgan.   Hind   kohinlari   juda   katta   yerlarga   ega   bo'lganlar,   Ularning   qo'llab-
quvvatlashiga muhtoj bo`lgan rojalar juda ko'plab yer ulashib berganligi uchun bu
yerlar   keyingi   yuz   yilliklarda   yanada   ko'payib   borgan.   Ba’zi   ibodatxonalaming
1000,   hatto   1500   tagacha   qishloq   bo`lgan.   Jamoachi   dehqonlar   hosilning   katta
qismini   ibodatxonalarga   to`lganlar   va   ibodatxona   ularni   sud   qilish   huquqiga   ega
bo`lgan.
5
  Jahon tarixi_Sarimsokov.A.A. Dehkanov.N.B
13 2.2.Hind shaharlari va ularning iqtisodiyoti.
           Hindistonning o'rta asrlardagi eng muhim shaharlari Thanjavur, Vijayanagar,
Kalikut,   Agra,   Kochin,   Bijapur,   Fatehpur   Sikri,   Lahor,   Patna,   Shohjahanobod
(Dehli),   Madurai,   Xampi,   Surat,   Somnath,   Kanchipuram,  Ajmer   va   Masulipattan
edi.   Biroq,   yana   ko'plab   shaharlar   ma'muriy   markazlar,   ziyorat   markazlari   va
ibodatxonalar   shaharlari   sifatida   o'z   ahamiyatiga   ega   edi.   Ma'muriy   markaz   -   bu
markaziy ma'muriyatning barcha vazifalari boshqariladigan shahar yoki joy. O rtaʻ
asrlarda   Hindistonda   Kaveri   daryosi   bo yida   joylashgan   Tanjavur   ma muriy	
ʻ ʼ
markaz   bo lgan.   Thanjavur   Chola   sulolasining   poytaxti   ham   edi.[2]   Thanjavur	
ʻ
nafaqat   ma'muriy   markaz,   balki   u   ibodatxonalar   shahri   va   ziyoratgohlar   markazi
ham   edi.   Qirol   Rajaraja   Chola   tomonidan   qurilgan   mashhur   Rajrajeshvara
ibodatxonasi   Thanjavurda   joylashgan.   Bundan   tashqari,   Thanjavur   podshoh
tomonidan   armiya   uchun   sudlar   va   kazarmalarni   saqlash   uchun   foydalanilgan
pavilyonlardan   iborat   edi.   Thanjavur   va   Urayyur   shaharlarining   yuqori   sifatli
to'quvchilari, odatda Saliya to'quvchilari deb nomlanuvchi, Cho'la sulolasida mato
ishlab chiqarishga asosiy hissa qo'shgan. Ma'badlar bayroqlari uchun mato, shohlar
uchun   yuqori   sifatli   paxta   kiyimlari   va   sub'ektlar   uchun   qo'pol   paxta   kiyimlari
Saliya   to'quvchilari   tomonidan   tayyorlangan.   Svamimalay   nomi   bilan   tanilgan
Tanjavur   yaqinidagi   yana   bir   shaharda   stapatislar,   ya'ni   haykaltaroshlar   yashaydi.
Sthapatis mashhur bronza butlar, qo'ng'iroqlar va bezaklarni yasashda foydalangan.
Chola sulolasidagi bronza haykallar va qo'ng'iroqli metall lampalar Yo'qolgan mum
texnikasi yordamida, ya'ni eritilgan mum va loydan foydalangan holda yaratilgan.
Thanjavur buyuk shahar hisoblangan, chunki u ziravorlar, donlar, kiyim-kechak va
zargarlik   buyumlari   savdo   markazi   edi.   Shahar   Chola   sulolasining   barcha
byurokratik,   ma muriy   va   xo jalik   faoliyatini   nazorat   qilgan.   Ma'muriy   markaz	
ʼ ʻ
uchun   suv   ta'minotining   asosiy   manbalari   tanklar   va   quduqlar   edi.   Ma'muriy
markaz   kichik   shaharlardan   tortib   to   katta   shaharlargacha   turli   xil   badiiy
mahsulotlarning   savdo   tarmog'ini   ta'minlash   uchun   javobgar   edi.   Thanjavur   o'rta
asr   Hindistonidagi   yagona   ibodatxona   shahri   emas   edi;   Bxillasvamin,   Somnath,
Kanchipuram,   Madurai   va   boshqalar   kabi   ko'plab   boshqa   ma'bad   shaharlari   bor
14 edi.   Ma'badlar   shaharlarda   o'zlarining   hukmdorlari   yoki   podshohlari   tomonidan
ma'lum   bir   xudoga   bo'lgan   sadoqati,   e'tiqodi   va   e'tiqodini   namoyish   qilish   uchun
qurilgan.   Shuningdek,   ular   ibodatxonalarni   kundalik   diniy   amallarni   bajarish,
marosimlarni   bajarish   va   bayramlarni   nishonlash   uchun   erlar,   grantlar   va
mablag'lar   bilan   ta'minlaganlar.   Ibodatxonalar   markaziy   iqtisodiyot   va   jamiyat
rivojlanishi   uchun   muhim   moliyaviy   ahamiyatga   ega   edi.   Ibodatxonalarga
to'g'ridan-to'g'ri   hukmdorlar   tomonidan   mablag'lar   ajratilgan   va   bir   nechta
dindorlar   va   ziyoratchilarning   xayr-ehsonlari   orqali   ibodatxonalarda   katta
miqdorda pul to'plangan. Bu pul ma'bad ma'murlari tomonidan savdo va bank bilan
bog'liq   ishlarni   amalga   oshirish   uchun   ishlatilgan.   Moliyaviy   o'sish   ko'lamini
ko'plab   ruhoniylar,   hunarmandlar,   rassomlar,   savdogarlar   va   ishchilar   guvohi
bo'ldilar,   shuning   uchun   ular   ibodatxonalar   yaqinida   joylasha   boshladilar.   Bu
ma'bad   shaharlarining   evolyutsiyasi   va   o'sishiga   olib   keldi.   Ibodatxona   shaharlari
butun   sulola   yoki   qirollikning   modernizatsiyasi   va   rivojlanishining   vakillari   edi.
Bu sulola  xalqining farovonligi, farovonligi  va farovonligini  namoyish etdi. O'rta
asr Hindistonining shaharlari ham ziyorat markazlarining evolyutsiyasi va o'sishiga
guvoh   bo'lgan.   O'rta   asrlardagi   Hindistonning   eng   mashhur   ziyorat   markazlari
Vrindavan,  Tiruvannamalay   va  Ajmer   edi.  Ajmer   shahri   diniy  hamkorlikning  eng
ajoyib  namunalaridan   biri   edi. Avvaliga   u  Chauxan   sulolasining   poytaxti   bo'lgan,
keyin   esa   Mug'allar   sulolasining   poytaxti   bo'lgan.   Ajmerda   istiqomat   qilishni
tanlagan   mashhur   so'fiy   avliyo   Xoja   Moinuddin   Chishti   barcha   din   va
mazhablarning   dindorlarini   o'z   bilimiga   jalb   qilishda   katta   rol   o'ynagan   va   shu
tariqa   Ajmerning   ziyoratchilar   uchun   ahamiyatini   oshirgan.   Ajmer   yaqinida
Pushkar   nomli   ko'l   bor   edi,   u   ham   juda   ko'p   ziyoratchilarni   o'ziga   tortdi.   Hampi:
Bu   Vijayanagar   imperiyasining   bosh   qarorgohi   edi.   Krishna-Tungabhadra
havzasida   joylashgan   Hampi   15-16-asrlarda   eng   gavjum   savdo   va   san at   markaziʼ
bo lgan.   U   boy   haykallar,   me'morchilik   va   gumbazlar   bilan   o'ralgan   va   o'zining	
ʻ
doimiy   o'sib   borayotgan   madaniy   va   diniy   faoliyati   bilan   mashhur   edi.
Masulipatnam:   O'rta   asrlarda   Gollandiya   to'qimachilik   savdogarlari   uchun   asosiy
savdo markazi bo'lgan va to'qimachilik, ziravorlar va rassomchilikning boy eksport
15 savdosiga   ega   edi.   17-asrda   Masulipatnam   Mo`g`ullar   tomonidan   bosib   olindi,
buning   natijasida   golland   va   ingliz   savdogarlari   yaxshi   savdo   imkoniyatlarini
izlash   uchun   Bombey,   Madras   va   Kalkuttaga   ko'chib   o'tishni   boshladilar,   bu
Masulipatnam   savdo   monopolistik   imperiyasining   tanazzuliga   olib   keldi.   O'rta
asrlar Hindistoni bir nechta shaharlarning yuksalishi va pasayishiga guvoh bo'lgan.
Shaharlarning   aksariyati   geografik,   ijtimoiy,   madaniy   va   iqtisodiy   sharoitlariga
ko'ra   ma'muriy   markaz,   ibodatxona   shaharlari   va   ziyorat   shaharlariga   bo'lingan.
O'rta   asr   Hindistonining   muhim   shaharlarining   aksariyati   hozirgi   Janubiy
Hindistonda   joylashgan   bo'lib,   hozirgi   Shimoliy,   Sharqiy   va   G'arbiy   Hindiston
shaharlari o'rtasidagi morfologik farqlar ularning kamayib borayotgan omili bo'lib
chiqdi.   Biroq,   o'rta   asrlarda   Hindistonda   tashkil   etilgan   shaharlar   va   shaharlarni
tushungandan so'ng, Hindiston o'sha paytdagi eng ilg'or va modernizatsiya qilingan
hududlardan biri bo'lgan degan xulosaga kelish mumkin. 6
6
 https://unacademy.com/content/upsc/study-material/ncert-notes/history-class-7-medieval-towns/
16 2.3. Hindistonda  madaniy va diniy xilma-xillik
                    O'rta   asrlarning   dastlabki   davrida   Hindiston   diniy   hayoti   rang-barang   va
murakkab   bo'lib,   turli   dinlar   bir   vaqtda   rivojlangan.   Rajputlar   qat'iy   va   taqvodor
hindular   edi.   Ular   hatto   o'z   hayotlarini   xavf   ostiga   qo'ygan   holda   hind   dini   va
madaniyatini   himoya   qilishdi.   Ular   Siva,   Vishnu   va   boshqa   hind   xudolariga
sig'inishdi.   Rajputlar   davri   bir   qator   ajoyib   ibodatxonalarning   qurilishiga   guvoh
bo'lgan.   Puranalar   diniy   jihatdan   tahrirlangan   va   Rajputlar   musulmon
bosqinchilariga   o'jar   qarshilik   ko'rsatdilar   va   hind   dini   va   madaniyatini   saqlab
qolish   uchun   qahramonona   harakatlar   qildilar.   Ularning   jangovar   ruhi   va
zo'ravonlikdan   nafratlanishi   Jaynizm   va   Buddizmni   qabul   qilish   yo'lida   to'sqinlik
qildi. Hinduizm: Bhakti harakati: Hinduizmning soddaligi va ixlos bilan ilohiyatni
sevishga asoslangan bu oqim janubda paydo bo‘lib, keyinchalik butun Hindistonga
tarqaldi.   Bhakti   shoirlari   Shiva,   Vishnu   va   Devi   kabi   ilohlarga   bag‘ishlangan
qo‘shiqlar   yozdilar.  Tantrizm:   Bu   diniy   yo‘nalish   marosimlarda   va   maxfiy   ilmlar
orqali   ruhiy   kamolotga   erishishga   asoslangan.   U   hinduizm   va   buddizmga   chuqur
ta’sir   ko‘rsatdi.   Puranalar:   Mahabharata   va   Ramayana   epik   asarlaridan   tashqari,
Vishnu  Purana,  Shiva  Purana  kabi   yangi  diniy  matnlar   paydo  bo‘ldi.  Budda  dini:
Hindistonning   sharqiy   hududlarida   tantrik   buddizm   rivojlandi.   Xitoy,   Tibet   va
Janubi-Sharqiy   Osiyoga   buddizmni   tarqatishning   boshlang‘ich   markazi   edi.
aynizm: Jaynlar asosan savdogar va hunarmandlar sinfidan chiqqan edi. Ularga xos
ahloqiy me’yorlar va zohidlik urf-odatlari jamoada muhim rol o‘ynadi. Sindhdagi
musulmonlar:   711-yilda   Muhammad   bin   Qosim   Sindhni   egalladi,   bu   orqali
Islomning   dastlabki   ta’siri   boshlandi.  Arablar   hindular   va   buddistlar   bilan   savdo
aloqalari orqali madaniy almashinuvga kirishdi.
                      Ilm-fan   va   ta’lim.   Matematika.   Noldan   foydalanish   va   trigonometrik
qoidalar bu davrda ishlab chiqilgan. Aryabhatta va Brahmagupta kabi matematiklar
ishlagan.   Bu   davrda   matematika   sohasida   bir   qancha   asarlar   yaratildi.   Narsimha
Dayvajnaning   o'g'li   Narayana   Pandit   o'zining   matematikadagi   asarlari   -
Ganitakaumudi   va   Bijaganitavatamsa   bilan   mashhur   edi.   Gangadxara,   Gujaratda,
Lilavati Karamdipika, Suddhantadipika va Lilavati Vyakhyani yozgan. Bular sinus,
17 kosinus tangens va kotangent kabi trigonometrik atamalar uchun qoidalarni bergan
mashhur   risolalar   edi.   Nilakantha   Somasutvan   Tantrasamgraha   ishlab   chiqardi,
unda   trigonometrik   funktsiyalar   qoidalari   ham   mavjud.   Ganesa   Dayvajna
Buddhivilasini yaratdi - lilavati haqida sharh - bir qator rasmlarni o'z ichiga olgan.
Valhalla   oilasidan   Krishna   olib   chiqdi.   Bxaskara-II   Bijaganitida   Navankura   va
birinchi   va   ikkinchi   darajali   noaniq   tenglamalar   qoidalarini   ishlab   chiqish.
Nilakantha   Jyotirvida   ko'p   sonli   forscha   texnik   atamalarni   kiritib,   tojikchani
tuzgan.   Fayzi,  Akbarning   buyrug'i   bilan   Bxaskaraning   Bijaganitini   tarjima   qildi.
Tibbiyot:   Ayurveda   davolash   usullari   rivojlangan,   tibbiyotning   yog‘   va
o‘simliklardan foydalanuvchi usullari keng tarqalgan edi. Ayurveda tibbiyot tizimi
qirollik   homiyligining   yo'qligi   sababli   qadimgi   davrdagi   kabi   kuchli   rivojlana
olmadi.   Biroq,   Ayurveda   bo'yicha   ba'zi   muhim   risolalar,   masalan,   Sarangdhara
Samhita   va   Vangasena   tomonidan   Chikitsasamgraha,   Yagaratbajara   va
Bhavamisraning   Bhavaprakasalari   tuzilgan.   13-asrda   yozilgan   Sarangdhara
Samxita   diagnostik   maqsadlarda   o'zining   moddiy   dori   vositalarida   va   siydikni
tekshirishda   opiydan   foydalanishni   o'z   ichiga   oladi.   Qayd   etilgan   dorilarga
rasachikitsassistemaning   metall   tayyorlanishi   va   hatto   import   qilingan   dorilar
kiradi.   Masofaviy   ta'lim   maktabi.   Rasachikitsa   tizimi   asosan   simobli   va   simob
bo'lmagan   ko'plab   mineral   dorilar   bilan   shug'ullangan.   Sidda   tizimi   asosan  Tamil
Naduda keng tarqalgan bo'lib, mineral dori-darmonlarga boy hayotni uzaytiruvchi
ko'plab   kompozitsiyalarni   ishlab   chiqqan   taniqli   Siddhalarga   tegishli   edi.   O rtaʻ
asrlarda   Hindistonda   Unani   Tibb   tibbiyot   tizimi   rivoj   topdi.Ali-binRabbon
“Firdausu-Hikmat”   kitobida   butun   yunon   tibbiyoti   tizimini   hamda   hind   tibbiyot
bilimlarini   umumlashtirgan.Unani   tibbiyot   tizimi   Hindistonga   musulmonlar   bilan
birga   kelgan.   Taxminan   XI   asrga   kelib,   tez   orada   uning   o'sishi   uchun   homiylik
topdi. Fors va Ayurveda tibbiy bilimlari. Firoz Shoh Tug‘aloq “Tibbe Firozshahi”
kitobini yozgan. Aurangzebga bag‘ishlangan “Tibbiy Aurangzebi” kitobi Ayurveda
manbalariga   asoslangan.   Nuruddin   Muhammadning   Darashikohga   bag'ishlangan
Musalajati-Darshikohi yunon tabobati bilan shug'ullanadi va oxirida deyarli butun
Ayurveda   materiallarini   o'z   ichiga   oladi.    Astronomiya:   Samarqand   va   Hindiston
18 o‘rtasidagi  astronomik bilim  almashinuvi  bo‘lib o‘tgan. San’at  va musiqa:  Rangli
naqshlar   va   haykaltaroshlik   rivojlandi.   Ajanta   [3]   va   Ellora   g‘orlaridagi   san’at
namunalarida   budda   diniy   tasvirlari   uchraydi.   Musiqa:   Hind   klassik   musiqasi
(Carnatic va Hindustani uslublari) shakllandi. Musiqiy asboblar va raqslarda din va
madaniyatning uyg‘unligi aks etgan. Shimoliy Hindiston (Nagara uslubi): Dehli va
G‘arbiy   Hindistonda   ko‘plab   minorali   ibodatxonalar   qurildi.   Nagara   uslubidagi
ibodatxonalar geometrik va o‘ymakor naqshlar bilan bezatilgan. Rajputlar mo'l-ko'l
quruvchilar   edi.   Ular   me'moriy   faoliyatga   juda   ko'p   pul   sarfladilar.   Ularning
sug'orish   ishlari,  sun'iy  ko'llar,  g'alaba  minoralari  va  kemerli  darvozalari   ularning
me'morchilikdagi   mahoratidan   dalolat   beradi.   Shuningdek,   ular   ko'plab   ulug'vor
qal'alar   qurdilar.   Chittor,   Ratnambhor,   Mandu   kabi   yirik   qal'alar.   ,   Gvalyar   va
boshqalar   me'morchilik   mahoratining   yorqin   namunalari   edi.   Rajput   davri
ibodatxonalar   me'morchiligining   mukammalligiga   guvoh   bo'lgan.   Saurastradagi
mashhur   Somanat   ibodatxonalari,   Bhuvanesvar,   Konark   [4]   va   Orissadagi   Puri.
Abuin Rajestan tog i ularning me moriy yuksakligining eng yaxshi namunalari edi.ʻ ʼ
Ratha   namunasida   qurilgan   KonarSun   ibodatxonasi   noyob   qurilish   edi.
Kashmirdagi   Martand   ibodatxonasi   o'sha   davr   me'morchiligining   yana   bir   qismi
edi.   Janubiy   Hindiston   (Dravida   uslubi):   Cholalar   davrida   qator   ulkan
ibodatxonalar, jumladan, Tanjordagi Brihadisvara ibodatxonasi barpo etildi. Ushbu
ibodatxonalarning   gopuramlari   (darvozalari)   o‘zining   ulug‘vorligi   bilan   mashhur.
Ajanta va Ellora g‘orlari buddaviylar va hindular tomonidan bezatilib, ularda diniy
voqealar   haykal   va   freskalarda   aks   ettirilgan.  Arab   savdogarlarining   ta’siri   bilan
musulmonlarning oddiy, lekin geometrik naqshlarga asoslangan uslublari mahalliy
an’analar bilan uyg‘unlashdi.
            Adabiyot. Kalidasa kabi shoirlarning "Shakuntala" asari bu davrda mashhur
edi.   "Puranalar",   "Mahabharata"   va   "Ramayana"ning   qayta   talqinlari   o‘z
ahamiyatini   saqlab   qoldi.Tamil   tilida   yozilgan   Sangam   adabiyoti:   bu   janubiy
Hindistonning   ijtimoiy   va   diniy   hayotini   yoritib   bergan.   Bhakti   harakati   diniy
she’rlarga katta e’tibor qaratdi. Tarixiy yozuvlar va falsafa: Rajatarangini (Kashmir
tarixi)   Kalhana   tomonidan   yozilgan.   Adi   Shankaracharya   Vedanta   falsafasi
19 bo‘yicha   ko‘plab   asarlar   yaratgan.   Kannada,   Telugu,   Tamil   va   boshqa   tillarda
yozilgan   asarlar   Hindiston   madaniyatini   boyitgan. 7
  Adabiyot,   she’riyat   va   drama
sohasida   Guptalar   davri   o'zidan     keyingi   ko'pgina   avlodlar   uchun   taklif   bo'lib
xizmat qiladigan  juda yuksak namunalarni qoldirgan. IV asr oxiri va V asr birinchi
yarmida   o'tgan   iste’dodli   hind   shoiri   Kalidasaning   asarlari   ayniqsa   katta
ahamiyatga   ega   bo`lgan.   Kalidasa   qahramonlik   mavzularida   bir   nechta   doston
hamda   mifologik   va   tarixiy   mavzularda   ko‘plab   dramalar   yozgan.   Ayniqsa,
«Olqishlangan Shakunlala» dramasi 
mashhur  bo'lib,  bu  asarda  nihoyatda nazokatli  va  shu  bilan bir  vaqtda  o‘z yo'lida
juda   og'ir   mashaqqatli   to'siqlarni   yenga   olgan   jo‘shqin   jasoratli   oddiy   hind
ayolining   ajoyib   obrazi   berilgan.   Ushbu   asar   G'arbiy   Yevropaga   1789-yilda
ma’Ium   boiishi   bilanoq   qadimiy   hind   adabiyotiga   juda   katta   qiziqish   uyg‘otgan.
Kalidasa   o'z   qahramonlarini   qisman   klassik   kitob   tilida-   sanskritda,   qisman   turli
mahaliiy lahjalarda gapirtirgan,  bu esa o'sha davrdagi  Hindiston aholisining  etnik
jihatidan   xilma-xil   bo'lganligini   ko'rsatadi.   Kalidasanining   asarlari   hozirgi   vaqtda
dunyodagi asosiy tillarga tarjima qilingan.
   
7
  Medieval india: society, culture and religion_Dr.N.Padmanabhan
20                                         XULOSA 
Hindistonning   o‘rta   asrlarning   dastlabki   davri   (VI-XIII   asrlar)   bu   mamlakat
tarixida muhim bosqich bo‘lib, unda siyosiy, diniy, madaniy va iqtisodiy sohalarda
sezilarli o‘zgarishlar yuz berdi. Bu davrda Hindiston turli sulolalar va madaniyatlar
ta’siri ostida rivojlandi, bu esa uning o‘ziga xosligiga va boy tarixiy merosiga katta
ta’sir ko‘rsatdi. Siyosiy jihatdan, Hindistonda markazlashmagan davlat tuzilmalari
hukm   surdi.   Har   bir   mintaqada   o‘ziga   xos   hukmdorlar   faoliyat   yuritgan,   bu   esa
turli xil madaniy va siyosiy jarayonlarning yuzaga kelishiga olib kelgan. Shimolda
Guptalar va Pratiharlar, janubda esa Cholalar va Pallavalar kabi sulolalar Hindiston
tarixida muhim rol o‘ynagan. Shuningdek, xorijiy bosqinlar, masalan, arablarning
Sindhga yurishi va boshqa hududiy urushlar mamlakatning siyosiy geografiyasiga
katta   ta’sir   ko‘rsatgan.   Diniy   sohada   hinduizmning   mavqei   kuchayib,   Bhakti
harakati   orqali   inson   va   iloh   o‘rtasidagi   yaqinlik   g‘oyasi   keng   ommalashdi.
Buddizmning ta’siri kamaygan bo‘lsa-da, Sharqiy Hindistonda tantrik yo‘nalishlar
rivojlandi.   Jaynizm   savdogarlar   va   zohidlar   orasida   o‘z   mavqeini   saqlab   qoldi.
Islomning   Sindhga   kirib   kelishi   Hindistonning   diniy   va   madaniy   mozaikasiga
yangi   qirra   qo‘shdi.   Ushbu   davrda   shakllangan   diniy   harakatlar   jamiyatning
ijtimoiy   va   madaniy   hayotiga   sezilarli   ta’sir   ko‘rsatdi.   Madaniyat   sohasida
Hindistonning boy san’ati va me’morchiligi dunyo miqyosida e’tirof etildi. Nagara
va   Dravida   uslubidagi   ibodatxonalar,   Ajanta   va   Ellora   g‘orlari,   shuningdek,
Dravida   va   Mug‘al   uslublari   bir-birini   boyitdi.   Me’morchilik   faqat   diniy   jihatdan
emas,   balki   ijtimoiy   va   iqtisodiy   tuzilmalarda   ham   muhim   ahamiyat   kasb   etdi.
Adabiyot sohasida sanskrit tili asosiy mavqeini  saqlab qolgan bo‘lsa-da, mahalliy
tillar – tamil, kannada va telugu tillarida ham ko‘plab asarlar yaratilgan. Puranalar,
Mahabharata   va   Ramayana   singari   epik   asarlarning   qayta   yozilishi,   shuningdek,
Bhakti   shoirlarining   ijodi   diniy   va   falsafiy   qarashlarni   yanada   ommalashtirdi.
Tarixiy   yozuvlar,   masalan,   Kalhananing   Rajatarangini   asari   Hindistonning   tarixiy
merosi   uchun   muhim   ahamiyatga   ega.   Iqtisodiy   jihatdan   Hindiston   qishloq
xo‘jaligi,   savdo   va   hunarmandchilik   sohalarida   katta   yutuqlarga   erishdi.   Janubi-
Sharqiy Osiyo va Yaqin Sharq davlatlari bilan savdo aloqalari kuchayib, Hindiston
21 xalqaro   savdo   va   madaniy   almashuv   markaziga   aylandi.   Umuman   olganda,
Hindistonning o‘rta asrlarning dastlabki davri tarixida diniy, madaniy va iqtisodiy
rivojlanishning   yangi   bosqichlarini   ko‘rish   mumkin.   Bu   davrning   merosi   nafaqat
Hindistonning   o‘zida,   balki   butun   dunyo   sivilizatsiyasi   tarixida   ham   katta
ahamiyatga   ega   bo‘ldi.   Ushbu   davrni   o‘rganish   Hindistonning   ko‘p   qirrali   va
murakkab   tarixini   tushunish   uchun   zarur   bo‘lib,   uning   boy   madaniyati   va   tarixiy
merosini qadrlashga imkon beradi.
22                              FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1.   Jahon tarixi_Sarimsokov.A.A. Dehkanov.N.B
2. Jahon tarixi_Shuhrat Ergashov_1-qism 
3 .  Medieval india: society, culture and religion_Dr.N.Padmanabhan
                                   
                                  INTERNET SAYTLARI
1.  https://www.q-files.com/history/india/india-in-the-middle-ages
2. https://vajiramandravi.com/quest-upsc-notes/foreign-invasions-during-the-
medieval-period/ 
3. https://unacademy.com/content/upsc/study-material/ncert-notes/history-class-7-
medieval-towns/ 
23                               ILOVALAR
Ilova 1.
1- Hindistondagi o`rta asrdagi sulolar xaritasi 
24 Ilova 2.
2- Thanjavur shahrining hozirgi ko`rinishi
25 Ilova 3.
3- Ajanta ibodatxonasi
26 Ilova 4.
4- Kanark  quyosh ibodatxonasi
27
Купить
  • Похожие документы

  • Ona tili darslarida oʻquvchi tasavvurini rivojlantirish metodikasi. 5-sinf
  • 3-sinfda ona tili va o’qish savodxonligi darslarida o’quvchilarning yozuv malakalarini shakllantirish usullari.
  • Boshlangʻich sinf oʻquvchilarining ijodiy fikrlashini rivojlantirishni STEAM taʼlimi orqali amalga oshirish usullari kurs ishi
  • Elektron darsliklar va ularga qo‘yiladigan talablar
  • 1–2-sinf o‘quvchilarining matematik madaniyatlarini shakllantirish

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha