Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 9000UZS
Размер 518.0KB
Покупки 0
Дата загрузки 01 Февраль 2024
Расширение docx
Раздел Рефераты
Предмет Химия

Продавец

Bohodir Jalolov

Kislotali-asosli reaksiyalarning tahlilda ishlatilishi

Купить
Kislotali-asosli reaksiyalarning tahlilda ishlatilishi
 
Reja: 
1. Kislota-asoslar to’g’risidagi klassik nazaryalar 
2. Kislota-asoslar to’g’risidagi hozirgi zamon nazaryalari 
3. Kislota-asoslar to’g’risidagi protolitik nazaryalari 
4. Kislota-asoslar to’g’risidagi elektron nazaryalar 
5. Kislota-asoslar to’g’risidagi elektralitik nazaryalar 
6. Kislota-asoslar to’g’risidagi praton, electron va gidrid nazaryalar 
Xulosa 
Adabiyotlar  Kislota-asoslar to’g’risidagi klassik nazaryalar
Kislota   va   asoslar   haqidagi   hozirgi   tasavvurlar.   Ostvald-Arrenius,   Brensted-
Louri,   Lyuis,   solvosistema   va   Kreshkov   nazariyalari.   Kislotali-asosli   reaksiyalar.
Kislota   va   asoslarning   xossalariga   erituvchi   tabiatining   ta’siri.   Suvning
dissosiasiyasi.   pH   haqida   tushuncha.   Suvning   ion   ko’paytmasi,   erituvchilarning
avtoprotoliz   konstantasi.   Lioniy   va   liat   ionlari.   Kislotalik   va   asoslik
konstantalarining   analizda   ishlatilishi.   Kuchli   va   kuchsiz   kislota   va   asoslar
eritmalarining   pH   qiymatini   baholash.   Bufer   eritmalar,   ularning   analizda
ishlatilishi.   Bufer   mexanizmi,   bufer   sig’imi,   bufer   eritmalarning   rN   qiymatini
hisoblash.   Muayyan   pH   qiymatiga   ega   bo’lgan   bufer   erit-malar   tayyorlash.
Gidroliz   va   amfoterlik,   ularning   analizda   qo’llanilishi.   Gidroliz   turlari   (kation,
anion   va   ham   kation   ham   anion   bo’yicha),   gidroliz   reaksiyalarining   qaytarligi,
gidroliz   darajasi   va   konstantasi,   ularni   hisoblash.   Gidrolizlanuvchi   tuzlar
eritmalarining pH qiymatini hisoblash. Gidrolizni kuchaytirish va susaytirish. 
Gidrolizning turli omillarga bog’liqligi. 
Kislota   va   asoslar   haqidagi   nazariyaning   asoschisi   Arrenius   bo’lib   uning
yaratgan  nazariyasiga   kura   kislatalar   deb  suvdagi   eritmalarida  vodorod  ionlari   va
kislota qoldig’iga ajraladigan birikmalarga aytiladi. Masalan: NCl =H +
+Cl -
 
H
2 SO
4  = 2H +
 +SO
4 2-
 
Kimyoning   rivojlanish   tarixida   kislota   va   asoslar   haqidagi   tasavvurlar
mukammallashib,   to’ldirilib   va   aniqlashtirilib   borildi.   Agar   ilgari   olimlar   asosan
suvdagi   eritmalar   bilan   ishlagan   bo’lsalar,   hozirgi   vaqtda   ko’plab   boshqa
erituvchilardan   foydalanmoqdalarki,   ular   bizning   odatdagi   tushunchalarimizni
tubdan o’zgaritirib yubormoqda. Hozirgi  vaqtda kislota va asoslarning  o’ziga xos
xususiyatlari   –   kislota   va   asoslik   xossalari   faqat   suvdagi   eritmalardagina   emas,
balki suvsiz eritmalarda ham mavjud ekanligi isbotlangan. 
Suvdagi eritmalarda biz kislotalar deb vodorod ionlari, asoslar deb esa 
gidroksid ionlari hosil qilib dissosilanuvchi moddalarni atar edik (OstvaldArrenius 
nazariyasi). Suvsiz eritmalarda bu tushunchalarning noaniqligi ma’lum. 
Ushbu noaniqlikni oydinlashtirish maqsadida turli nazariyalar tavsiya qilingan.  Lioniy   va   liat   ionlari.   Vodorod   ionlari   hatto   suvda   ham   erkin   holda
bo’lmaydi,   ular   gidratlar   holida   bo’ladi.   Kislotalarning   suvsiz   eritmalarda
dissosilanishi natijasida turli xil solvatlangan vodorod ionlari hosil bo’ladi. 
N +
  ionlari suvda N
3 O +
  (gidroksoniy), ammiakda NH
4 +  
(ammoniy), piridinda
C
5 N
5 NH +
  (piridiniy) ionlari hosil  qiladi. Erituvchi molekulalari bilan solvatlangan
vodorod  ioni  (proton)   lioniy   deb,  erituvchining  ionlanishi   natijasida   hosil   bo’lgan
anionlar  liat  ioni deb ataladi. Masalan: erituvchi lioniy liat 
Solvosistema nazariyasi.   Suyultirilgan ammiakda KNH
2  (kaliy amid) suvdagi
eritmada KON qanday kuchli asos bo’lsa, shunday kuchli asos hisoblanadi. Kaliy
amid   ham   kaliy   gidroksid   ham   tegishli   erituvchilar   muhitida   fenolftaleinni   qizil
rangga bo’yaydi (kuchli ishqorlarning xossasi), kislotalarni  birday neytrallaydi va
elektr   tokini   yaxshi   o’tkazadi.   Ammoniy   xlorid   suyultirilgan   ammiak   muhitida
xuddi   NSl   suvda   qanday   kuchli   kislota   bo’lsa,   shunday   kislotalikni   namoyon
qiladi. Ammoniy xlorid va xlorid kislotalarning birday kuchli kislotaligini isbotlash
uchun   ularni   tegishli   erituvchilarda   asoslar   bilan   neytrallash   kerak.   Binobarin,
kislotalik va asoslik xossalarini faqat N +
 va ON -
 ionlari namoyon qilib qolmasdan,
boshqa   gruppalar   ham   namoyon   qilar   ekan.   Kislota   va   asoslarning   ayrim
neytrallash   reaksiyalari   natijasida   erituvchi   molekulalari   hosil   bo’ladi.   Masalan,
suvda HCl + 
Solvositema  nazariyasiga   binoan  kislotalar  deb  berilgan  erituvchi   kationiga
mos kation va asoslar deb erituvchi anioniga mos anion hosil qiladigan moddalarga
aytiladi.   Masalan,   ammiak   NH
4 +
  va   NH
2 -
  ionlarini   hosil   qiladi,   suyultirilgan
ammiak eritmasida NH
4 Cl  NH
4 +
  ionini  hosil qilgani  uchun kislota, KNH
2   esa  shu
eritmada NH
2 -
 ionini hosil qilganligi uchun asosdir, HClO
4  sirka kislota eritmasida CH
3 COOH
2 +
  kationini   hosil   qilgani   uchun   kislota   va   CH
3 COONa   tegishli   asetat
ionini hosil qilgani uchun asosdir. 
Kislota-asoslar to’g’risidagi hozirgi zamon nazaryalari
Bu   nazariyaning   kamchiligi   sifatida   ionlashmaydigan   erituvchilar   muhitida
kislota va asoslikni tushuntirib berolmasligini aytish mumkin. 
 Kislota-asoslar to’g’risidagi protolitik nazaryalari 
Brensted-Louri   (proton)   nazariyasi .   Bu   nazariya   kislotalik   va   asoslikni
protonli reaksiyalar yordamida tushuntiradi. Kislota - proton donori, asos - proton
akseptori. Demak, bu nazariyaga ko’ra kislotalar vodorod ioni-protonga ega 
bo’lishlari kerak. Brensted-Louri nazariyasiga ko’ra har bir kislotaga mos bo’lgan
tutash  asos va har bir asosga mos tutash kislota to’g’ri keladi. 
Proton   donori   bo’lmish   kislota   A   ning   dissosiasiyasi   natijasida   hosil
bo’ladigan V asos, boshqa biror kislotadan proton qabul qilib kislotaga aylanadi: 
 kislota asos kislota asos 
 asos kislota asos kislota 
 kislota
1  asos
2  asos
1  kislota
2  
Bu   misollardan   ko’rinadiki,   muvozanatda   bir   juft   kislota   va   bir   juft   asos
ishtirok   etmoqda,   boshqacha   aytganda   muvozanatda   HCl/Cl -
  va   NH
4 +
/NH
3   tutash
kislota-asos   juftlari   qatnashmoqda.   Bu   juftlar   orasidagi   muvozanatni   matematik
ifodalasak, umumiy holda 
  muvozanat uchun 
K=[B
1 ] [A
2 ]/[A
1 ] [B
2 ] ni yozish mumkin. 
Mazkur   nazariyaga   asosan   kuchsiz   kislota   va   kuchsiz   asoslarning
dissosiasiya jarayoni quyidagicha ifodalanadi: 
  Kuchsiz   kislota:   Brensted-Louri   nazariyasiga   ko’ra
kislota   va   asoslarning   kuchi   erituvchining   tabiatiga   bog’liq.   Kuchli   asoslik xossalarini   namoyon   qiluvchi   suyuq   ammiak   eritmasida   hamma   kislotalar
to’lig’icha   dissosilanadi   va   ularning   barchasi   bu   muhitda   kuchli   kislota
hisoblanadi.   Ammiakka   nisbatan   akseptorlik   xossalari   kamroq   ifodalangan
erituvchilarda kislotalar to’lig’icha dissosilanmaydi. 
Brensted-Louri   nazariyasi   tarkibida   protoni   bo’lmagan   moddalarning   kislotalik
xossalarini namoyon etishini tushuntirib berolmaydi. 
 
Kislota-asoslar to’g’risidagi elektron nazaryalar 
Lyuisning (elektron) nazariyasi.   Moddalarning tuzilishi  ularning xossalarini
(shu   jumladan,   kislotalik-asoslik   xossalarini   ham)   belgilaydi.   Lyuis   nazariyasiga
ko’ra   asoslar   deb,   molekulasida   bog’lar   hosil   qilishda   ishtirok   etmagan   elektron
juftlari bo’lgan va ushbu juftlar mustahkam elektron gruppasi (oktet) hosil qilishga
moyil   bo’lgan   kimyoviy   birikmalarga   aytiladi.   Masalan,   ammiak   asosdir,   chunki
uning molekulasida erkin elektron jufti mavjud: 
  Kislota   deb,   molekulasida   barqaror   elektron   gruppasi   hosil
qilish   uchun   elektron   juftlari   bo’lmagan   va   asoslarning   shunday   gruppalari   bilan
birikib   barqaror   oktet   hosil   qilishga   moyil   bo’lgan   moddalarga   aytiladi.   Bu
nazariyaga   asosan   BCl
3   kislota   hisoblanadi,   chunki   uning   molekulasida   bir   juft
elektron   uchun   bo’sh   (vakant)   joy   mavjud.   Binobarin,   elektron   jufti   donorlariga
asoslar,   akseptorlariga   esa   kislotalar   deyiladi.   Tarkibida   protoni   bo’lmagan
kislotalar   aproton   kislotalar   hisoblanadi.   Lyuis   kislotalari   va   asoslari   orasidagi
kimyoviy muvozanatni quyidagicha tasvirlash mumkin:  Koordinasion kovalent bog’ning hosil bo’lishi kislotali-
asosli (ko’chma ma’noda, neytrallanish) reaksiyasining birlamchi jarayoni bo’lib, 
uning ketidan ionizasiya va dissosiasiya jarayonlari sodir bo’lishi mumkin: 
 
Proton-elektron-gidrid konsepsiyasi . 
Qarab   chiqilgan   barcha   kislota-asos   nazariyalari   kislotalik   va   asoslikning
tabiatini   tushuntirib   berolmadi.   Shuning   uchun   A.   P.   Kreshkov   barcha   ma’lum
nazariyalarni umumlashtirib, proton-elektron-gidrid konsepsiyasini olg’a surdi. 
Unga ko’ra proton bilan elektron orasidagi reaksiyani kislotali-asosli reaksiya deb
qarash   mumkin:   .   Vodorod   ioni   (proton)   ning   kislota
ekanligini   barcha   nazariyalar   tan   oladi,   unga   elektronning   birikib,   vodorod
elementi   atomi   hosil   bo’lishi,   vodorod   atomining   beqarorligi,   vodorod
molekulasining   esa   barqarorligi   bizga   anorganik   kimyodan   ma’lum.   Demak
. 
Binobarin,   proton   kuchli   kislota,   gidrid   esa   kuchli   asos,   gidridning   asoslik
kuchi   elektronnikidan   kattaligi   vodorod   molekulasining   atomidan   ko’ra
barqarorligi   bilan   tushuntirilishi   mumkin.   Xulosa   qilib   aytganda,   barcha   erkin
proton   tutgan   (vodorod   emas)   moddalarni   kislotalar   deyish   mumkin.   Shuni   ham
aytish kerakki sharoitga qarab, bitta moddaning o’zi ham kislota, ham asos bo’lishi
mumkin: 
  kuchli proton proton 
elektron kislota akseptori donori donori   
 asos proton proton 
elektron donori donori donori 
 kislota asos asos kislota  
kislota asos asos kislota 
  Xulosa   qilib   aytganda,   kislotalarning   asosiy   belgisi   sifatida   ularning
elektronlar bilan neytrallanishi, asoslarning asosiy belgisi  sifatida ularning yaqqol
ifodalangan   protonga   (musbat   zarracha   yoki   vakant   joyga)   moyilligi   hisoblanadi.
Asoslarning kuchi ularning protonga moyilligi ortishi bilan kuchayadi. Demak, eng
kuchli   asosning   protonga   moyilligi   eng   katta   bo’ladi.   Barcha   manfiy   zaryadli
zarralar (ionlar)ning protonga moyilligi bo’lganligi uchun ularni asoslar deb qarash
mumkin.   Xuddi   shu   negizda   barcha   kationlarning   elektronga   moyilligi   bo’lgani
uchun   ularni   kislotalar   deyish   mumkin.   Analitik   kimyoda   kislotali-asosli
reaksiyalar   keng   qo’llanilishi   yuqorida   aytib   o’tilgan   edi.   Amalda   biz   u   yoki   bu
nazariyadan   foydalangan   holda   moddalarni   tekshiramiz,   ayrim   hollarda
nazariyalarning   xususiy   hollari   qo’llaniladi.   Jumladan,   gidroliz   kislotali-asosli
ta’sirlashishning   xususiy   holidir.   Bunda   erituvchi   sifatida   suv   olinadi   va   erigan
modda bilan suv orasidagi muvozanat barcha jarayonlarni boshqaradi. 
Erituvchining erigan modda xossalariga ta’siri yuqorida ko’rib o’tilgan edi. 
Ko’pchilik moddalar suvda eriganda eritma muhiti o’zgaradi. Masalan, kuchli
asos   va   kuchsiz   kislotadan   tashkil   topgan   tuzlarning   suvdagi   eritmasi   kislotali,
kuchsiz asos va kuchli kislotadan iborat tuzlarning eritmasi  esa asosli  bo’ladi. Bu
xol   faqatgina   suv   bilan   erigan   modda   orasidagi   gidroliz   reaksiyasi   oqibati   bo’lib
qolmasdan,   erigan   modda   tarkibidagi   ionlarning   tabiatiga   ham   bog’liqligini
yuqorida aytib o’tdik. 
Suvning   dissosilanishi.   Ko’pchilik   analitik   reaksiyalar   suvda   o’tkaziladi,
shuning   uchun   ham   kuchsiz   elektrolit   bo’lmish   suvning   dissosilanish   jarayonini
ko’rib o’tish muhimdir. Kimyoviy toza suyuq suv eng oddiy gomogen sistemadir.
Suv molekulasidagi vodorod atomlari orasidagi burchak 105 0
, yadrolararo masofa  angstremni tashkil etadi, suvning dipol momenti
1,8*10 -18
  el.st. birlikka teng. Suvning dipol momentining yuqoriligi uning birikish
mahsulotlari   hosil   qilishga   moyilligi   va   ionlash   xususiyatining   kuchliligini
ko’rsatadi.   Suvning   dielektrik   o’tkazuvchanligi   80,4.   Bu   qiymat   ko’pchilik
suyuqliklarnikidan  ancha   katta.   Qiyoslash   uchun  ayrim   suyuqliklarning   dielektrik
o’tkazuvchanliklarini   keltiramiz:   formamid-109,5;   sianid   kislota-106,8;   suvsiz
sulfit   kislota-101;   suyuq   vodorod   ftorid-83,6;   chumoli   kislota-58,5;   etanol-24,3;
sirka   kislota-6,15;   dioksan-2,2.   Uy   haroratida   ham,   nol   gradusda   ham   suvning
ustida  sezilarli   miqdorda  bug’   bosimi   bo’ladi,   bu  suv  ustidagi  gazlarning  hajmini
o’lchashda   e’tiborga   olinishi   kerak.   Suyuq   holatda   suv   molekulalari   birikkan,
assosilangan  (H
2 O)  
n   holda bo’ladi. Assosiasiya bosimning oshishi  va haroratning
pasayishi   bilan   kuchayadi.   Organik   erituvchilarda   suv   to’lig’icha   dimer   molekula
(H
2 O)
2   holida   bo’ladi.   Odatda   suvning   assosiasiya   darajasi   n=2-4,   harorat   nolga
yaqinlashganda   8   ga   teng   bo’ladi.   Dimer   molekula   mustahkam   bo’ladi,   u   kuchli
vodorod   bog’lanish   tufayli   hosil   bo’ladi.   Suv   elektrolit   sifatida   kuchsiz
dissosilanadi: 
Ushbu tenglama suvning ham kislotali, ham ishqoriy 
muhitni namoyon qilishi mumkinligini ko’rsatadi. Muvozanatga massalar ta’siri 
qonunini tadbiq etsak: 
suvning
elektrolitik dissosiasiya konstantasi. 
Suvning dissosilangan molekulalarining muvozanatdagi konsentrasiyasi 
S
H2O   -   suvning   dissosilangan   va
dissosilanmagan   molekulalarining   umumiy   konsentrasiyasi   (doimiy   kattalik).
Suvning elektrolitik dissosiasiya darajasi juda kichik bo’lganligi uchun ayirmadagi
[H +
] va [OH -
] qiymatlarni tashlab yuborish mumkin, u vaqtda [H
2 O]  =C
H2O . 1 litr
suvda taxminiy hisoblashga ko’ra 1000/18=55,5 mol H
2 O bor. Bu qiymat massalar
ta’siri qonunining matematik ifodasi K
H2O =[H +
] [OH -
] / [H
2 O] ga qo’yilsa:   [H +
] [OH -
]=K
w =K
H2O *55,5=1,8*10 -16
*55,5=1*10 -14 
( 
[H +
]   [OH -
]   kattalikka   suvning   ion   ko’paytmasi   deb   aytiladi   va   uni   K
w   deb
belgilaydilar.   Bu   kattalik   suvning   elektrolitik   dissosiasiya   qiymatidan   55,5   marta
kattadir.   Suvning   ion   ko’paytmasi   kislota,   ishqor,   tuz   va   boshqa   birikmalarning
eritmalari uchun doimiydir. Biroq bu qiymat haroratga bog’liq bo’lib, haroratning
oshishi bilan tez oshib ketadi. Qaynash haroratida suvning ion ko’paytmasi deyarli
100   marta   ortadi   va   u   qariyb   10 -12  
ga   teng   bo’ladi.   O’zgarmas   haroratda   [H +
]
[OH -
]=K
w   doimiyligi   bilan   bir   vaqtda,   unda   [H +
]   va   [OH -
]   qiymatlar
o’zgaruvchandir.   Eritmadagi   [H +
]   va   [OH -
]   larning   qiymatlariga   qarab,   uning
kislotali yoki ishqoriy muhiti to’g’risida xulosa qilinadi. Neytral eritmalarda [H +
] =
[OH -
] bo’ladi, binobarin, 
 [H +
] = [OH -
]=(K
w ) 1/2
 = (10 -14
) 1/2
 =10 -7
 mol. (5) 
 [H +
] va [OH -
] qiymatlarning oshishi yoki kamayishi muhitning o’zgarishiga
olib keladi. Masalan, [OH -
] kamaysa, muhit kislotali, oshsa esa ishqoriy bo’ladi. 
Kislotali muhitda [H +
]>[OH -
]; [H +
]>10 -7
, [OH -
]<10 -7
 mol.  Ishqoriy
muhitda [H +
] < [ OH -
]; [H +
] <10 -7
, [OH -
]>10 -7
 mol. 
Muhitni   bunday   belgilash   noqulayligi   uchun   vodorod   ko’rsatkich   -   rN
tushunchasi kiritilgan. 
rN=-lg[H +
]   yoki   [H +
]   =   10 -rN
.   (6)   rOH=-lg[OH -
]   yoki   [OH -
]   =   10 -rON
.   (7)  
[H +
] kamayganda rN ortadi, [OH -
] kamayganda rON ortadi. 
  Agar   eritmadagi   [H +
]   qiymati   berilgan   bo’lsa,   suvning   ion   ko’paytmasi
(avtoprotoliz konstantasi) formulasidan foydalanib [OH -
] qiymatini, [OH -
] berilgan
bo’lsa, [H +
] qiymatini hisoblab topish mumkin. Shuningdek, bu qiymatlar asosida
eritmaning rN qiymatini baholash mumkin. 
Kuchsiz kislotalar va kuchsiz asoslar eritmalaridagi muvozanat.
Kuchli 
kislota va kuchli asoslar suvdagi eritmalarda to’la dissosilanadi, shuning uchun
ularning   rN   va   rON   qiymatlari   rN=   -lg[H +
]   va   rON=   -lg[OH -
]   formulalar
yordamida   bevosita   hisoblanadi.   Biroq,   kuchsiz   kislota   va   asoslar   suvdagi
eritmalarda   to’la   dissosilanmaydilar.   Masalan,   sirka   kislota   suvdagi   eritmada kuchsiz   kislota   ekanligi   yuqorida   ko’rsatilgan   edi,   uning   dissosiasiyasi   (suvning
hosil qiluvchi assosiati -gidroksoniy hisobga olinmaganda): 
 CH
3 COOH   H +
 + CH
3 COO -
. (8) 
Bu muvozanatga massalar ta’siri qonuni tadbiq etilsa, K = [H +
]
[CH
3 COO -
]/[CH
3 COOH] (9) 
Masalan,   faraz   qilaylik   sirka   kislotaning   suvdagi   eritmasida   uning   umumiy
konsentrasiyasi   0,01   M   bo’lsa   va   kislotaning   " x "   ulushi   dissosilangan   bo’lsa,   bu
qism   [H +
]   va   [CH
3 COO -
]   larga   teng   bo’ladi,   demak,   kislotaning   umumiy
konsentrasiyasi   ana   shu   " x "   qiymatga   kamayadi,   u   holda   uning   dissosilanmay
qolgan   qismining   konsentrasiyasi   [CH
3 COOH]   =   0,01   -   x   (10)   bo’ladi.   Hosil
qilingan qiymatlarni yuqoridagi muvozanat konstantasi formulasiga qo’ysak: 
K
a  =  x*x /(0,01- x ) bo’ladi. 
K
a -kislotaning   dissosiasiya   konstantasi,   uning   son   qiymati   1,76*10 -5
.   Ushbu
tenglama yechilsa  x =4,3*10 -4
 mol/l. 
Umumiy   holda   [H +
]   =   (K
a *c   ) 1/2
  (bu   yerda   s   -   kislotaning   umumiy
konsentrasiyasi). Kuchsiz asoslar uchun mos ravishda 
[OH -
]=(K
b *c) 1/2
 (c - asosning umumiy konsentrasiyasi). 
Bu qiymatlar asosida eritmaning rN yoki rON qiymatlari hisoblanishi mumkin:
rN= -1/2(lgK
a +lgc) va pOH= -1/2(lgK
b +lgc). 
Bufer eritmalar va ularning analizda ishlatilishi.
Agar   biror   kislota   yoki   ishqor   eritmasiga   erituvchi   -   suv   qo’shilsa,   eritmadagi
vodorod   va   gidroksil   ionlarining   konsentrasiyalari   mos   ravishda   kamayadi.
Masalan,   0,001   n.   HCl   eritmasini   10   marta   suyultirsak,   eritmadagi   kislotaning
konsentrasiyasi   10   marta   kamayadi,   ya’ni   0,001:10=0,0001   mol/l   bo’ladi.   Agar
shunday   eritmaga   teng   hajmli   kuchliroq   kislota   eritmasi   qo’shilsa,   vodorod
ionining   konsentrasiyasi   ortadi.   Agar   0,01   n.   HCl   eritmasiga   teng   hajmli   0,01   n.
NaOH   eritmasi   qo’shilsa,   eritma   neytrallanadi.   Kuchsiz   kislota   va   uning   tuzi,
kuchsiz   asos   va   uning   tuzi   aralashmasining   suvdagi   eritmasida   [H +
]   va   [OH -
]
ularning   absolyut   miqdorlariga   emas,   balki   ular   tuzlarining   o’zaro   nisbatlariga
bog’liq. Demak, [H +
] qiymati kattaligi bunday aralashmalarda suyultirishga bog’liq emas.   Agar   biror   kislota   va   uning   tuzi   eritmasi   10   marta   suyultirilsa,   eritmadagi
tarkibiy qismlar konsentrasiyalari 10 marta kamayadi, biroq aralashmadagi kislota
va   uning   tuzi   orasidagi   o’zaro   nisbat   o’zgarishsiz   qoladi   va   [H +
]   kattalik
o’zgarmaydi.   Ayrim   eritmalarni   suyultirish   natijasida   ham,   kislota   yoki   ishqor
eritmalaridan   oz   miqdorda   qo’shganda   ham   vodorod   ionlari   konsentrasiyasi
o’zgarishsiz   qoladi.   Eritmalarning   bunday   xossasi   bufer   ta’siri   deyiladi.   Bir
vaqtning   o’zida   qandaydir   kuchsiz   kislota   (asos)   va   uning   tuzi   bo’lgan   va   bufer
ta’siri ko’rsatayotgan eritmalarga  bufer eritmalar  deyiladi. 
Bufer eritmalarni bir ismli ioni bor elektrolitlar aralashmasi deb qarash mumkin.
Bufer   eritmalar   qatoriga   ammiakli   (NH
4 Cl+NH
3 ),   asetatli
(CH
3 COOH+CH
3 COONa),   karbonatli   (Na
2 CO
3 +NaHCO
3 )   va   boshqa   bufer
sistemalar kiradi. 
Bufer aralashmaga biror kislota yoki ishqordan oz miqdorda qo’shilsa, vodorod
va gidroksil ionlari o’zaro ta’sirlashadi va kuchsiz elektrolit hosil bo’ladi. 
Masalan,   SH
3 COOH   +   CH
3 COONa   ga   kislota   qo’shilsa,   kislota   CH
3 COONa
bilan reaksiyaga kirishadi: 
agar unga ishqor qo’shilsa, ishqor CH
3 COOH bilan ta’sirlashadi: 
Boshqa   bufer   aralashmalarga   kislota
yoki   ishqor   qo’shilganda   ham   xuddi   shunga   o’xshash   reaksiyalar   amalga   oshadi.
Bu xildagi reaksiyalar  bufer mexanizmi ni tasvirlaydi. Bunday reaksiyalar natijasida
eritmadagi   [H +
]   ionlari   konsentrasiyasi   sezilarli   o’zgarmaydi.   Biroq   bu
qo’shiladigan   kislota   yoki   ishqorning   miqdori   (konsentrasiyasi   va   hajmi)   ga
bog’liq.   Agar   bufer   aralashmaga   ko’p   miqdorda   kislota   yoki   ishqor   qo’shilsa,
eritmaning rN qiymati sezilarli darajada o’zgaradi. Bufer aralashmalar tarkiblariga
qarab   turlicha   bufer   ta’siriga   ega.   Binobarin,   bufer   aralashmalarni   kislota   yoki
ishqorga   ko’rsatayotgan   qarshilik   kuchi   bilan   farqlash   mumkin.   Bufer
aralashmaning   rN   qiymatini   bir   birlikka   o’zgartirish   uchun   ketgan   kislota   yoki
ishqor   miqdoriga   bufer   sig’imi   deyiladi.   Agar   ikki   xil   bufer   aralashmaga   bir   xil miqdordagi   kislota   yoki   ishqor   eritmasi   tomizilsa,   bu   eritmaning   birining   rN
qiymati   ikkinchisinikidan   kamroq   o’zgarsa,   aralashmaning   bufer   sig’imi   katta
hisoblanadi.   Bufer   sistema   eritmasining   sig’imi,   uning   tarkibiy   qismlarining
konsentrasiyasiga   bog’liq   bo’lib,   konsentrasiya   ortishi   bilan   eritmaning   bufer
sig’imi   ortadi.   Bufer   aralashmalari   eritmalaridagi   vodorod   ionlari   konsentrasiyasi
muhim kattalik bo’lganligi uchun uni  aniqlashni  quyida ko’rib chiqamiz. 
Ma’lumki, muayyan konsentrasiyali kuchsiz kislota (asos) eritmasiga shu kislota
(asos)ning muayyan konsentrasiyali tuzi eritmasidan qo’shsak, bu eritmalar o’zaro
bir-birovini suyultiradi, natijada ularning konsentrasiyalari kamayadi. 
Masalan,   30   ml   0,1   M   sirka   kislota   eritmasiga   50   ml   0,3   M   natriy   asetat
qo’shildi deylik. Bunda konsentrasiya kamayishini quyidagicha baholash mumkin:
s
HAn   =   (30/80)   *0,1=0,0375   M/l;   s
NaAn   =   (50/80)   *0,3=   0,1875   M/l,   bu   yerda   80
eritmaning   umumiy   hajmi.   Olingan   misolda   H +
  ionlari   sirka   kislotaning
dissosiasiyasi natijasida hosil bo’ladi, shuning uchun quyidagi muvozanatni ko’rib
chiqamiz: 
va   unga   massalar   ta’siri   qonunini   tadbiq
etsak: 
formula   yuzaga   keladi.   Muvozanat
tenglamasiga   ko’ra   ekanligi   ma’lum.   Dissosilanmay   qolgan
kislotaning konsentrasiyasi: [CH
3 COOH] = c
HAn  - [H +
]. (14) 
Odatda tuz to’la dissosilanadi: 
  Shuning   uchun   ham   [CH
3 COO -
]
har ikkala muvozanatda hosil bo’lganligi uchun: 
[CH
3 COO -
] = c
NaAn  + [H +
] (15) bo’ladi. 
Hosil qilingan qiymatlarni yuqoridagi (13) tenglamaga qo’ysak: 
K = {[H +
] [c
NaAn  + [H +
]}/ {c
HAn  - [H +
]} (16)  hosil bo’ladi. (16) tenglamada yig’indi va ayirmadagi [H +
] qiymatlar kichik son
bo’lganligi   uchun   ularni   tashlab   yuborib   (katta   bo’lsa,   tashlab   yuborish   mumkin
emas) ko’paytmadan [H +
] ni topsak: [H +
] =K
HAn *c
HAn /c
NaAn . (17) 
 Bundan rN topilsa: pH=pK
HAn  - lgc
HAn  + lgc
NaAn . (18) 
Xuddi shunday kuchsiz asos va uning tuzidan iborat bo’lgan bufer sistemaning
pH   qiymatini   hisoblash   mumkin,   bunda   pH+pOH=14   formuladan   foydalaniladi:
pH=14-pK
B +lgc
B -lgc
BH . 
Bufer   sistemalar   eritmaning   rN   qiymatini   aniq   qiymatda   saqlash   va
reaksiyaning   to’laligini   ta’minlash   maqsadida   ishlatiladi.   Ko’pchilik   bufer
aralashmalarning rN qiymatlari quyidagicha: 
 Asetatli bufer - 5; formiatli bufer - 2; ammiakli bufer - 9; fosfatli bufer - 8 va h.k. 
Shuni   ham   ta’kidlash   kerakki,   har   qanday   aralashma   ham   bufer   aralashma
bo’lolmaydi.   Bufer   aralashma   tarkibida   xalaqit   beruvchi   ionlar   yoki   aniqlanishi
kutilayotgan   ionlar   (moddalar)   bo’lsa,   bunday   buferni   ishlatib   bo’lmaydi.   Bufer
aralashmalar analiz qilinadigan moddaning (obyektning) tabiati, tarkibi va reaksiya
uchun zarur bo’lgan rN qiymati asosida tanlanadi. 
Gidroliz va amfoterlikning analizda ishlatilishi.   Yuqorida aytilganiday tuz
va   suv   orasida   eritmaning   rN   qiymati   o’zgarishi   bilan   sodir   bo’ladigan
reaksiyaga gidroliz reaksiyasi deyiladi. 
Tuzning   tarkibiga   ko’ra   gidroliz   kation   bo’yicha ,   anion   bo’yicha   va   ham
kation, ham anion bo’yicha  gidrolizga bo’linadi. 
Kation bo’yicha gidrolizda tuzning (kuchsiz asos va kuchli kislotadan hosil
bo’lgan)   kationi   qatnashib,   muhit   kislotali   bo’ladi,   shuning   uchun   uni   kislotali
gidroliz deb ham ataydilar: 
Bu   muvozanatga
massalar ta’siri qonunini tadbiq etsak: K
gidr  = 
Ko’p   zaryadli   kationlardan   hosil   bo’lgan
tuzlar ko’p bosqichli gidrolizlanadi.  Tajribalarning   ko’rsatishicha
gidrolizning oxirgi bosqichi amalga oshmaydi. Anion bo’yicha gidrolizda tuzning
(kuchli asos va kuchsiz kislotadan hosil bo’lgan) anioni qatnashib, muhit ishqoriy
bo’ladi, shuning uchun unga asosli gidroliz ham deyiladi: 
Ko’p zaryadli anionlardan tashkil topgan tuz ham yuqoridagiday ko’p
bosqichli gidrolizlanadi.
Kation   va   anion   bo’yicha   gidroliz   reaksiyalari   qaytar   bo’lib,   ham   kation,
ham anion bo’yicha gidroliz reaksiyasi qaytmas bo’ladi. 
Ham   kation,   ham   anion   bo’yicha   gidrolizda   kation   ham,   anion   ham
qatnashadi: 
Bunday   reaksiyaning   qisqartirilgan   shakli   bo’lmaydi,   uni   quyidagicha   ham
tasvirlash mumkin: 
Unga   massalar
ta’siri qonuni tadbiq etilsa: 
Gidroliz   reaksiyasini
boshqarish mumkin, chunki ayrim hollarda gidroliz analizga halaqit berishi, ayrim
hollarda esa analizni osonlashtirishi mumkin. 
Gidrolizni kuchaytirish yoki susaytirishning quyidagi uch usulini keltiramiz:
1) gidrolizlanuvchi tuz eritmasiga boshqa bir gidrolizlanuvchi elektrolit eritmasini,
kislota   yoki   ishqor   eritmasini   qo’shish;   2)   tuz   eritmasining   konsentrasiyasini
o’zgartirish (oshirish yoki pasaytirish); 3) tuz eritmasining haroratini oshirish yoki
pasaytirish.   Masalan,   kation   bo’yicha   gidrolizni   kuchaytirish   uchun   hosil bo’layotgan   vodorod   ionlarini   bog’lash   kerak,   buning   uchun   eritmaga   ishqor
qo’shiladi,   gidrolizni   susaytirish   uchun   esa,   aksincha   eritmaga   kislota   eritmasi
qo’shish kerak. Eritmani suyultirish va isitish gidrolizni kuchaytiradi. 
Gidroliz   jarayoni   kimyoviy   analizda   turli   xil   maqsadlarda   qo’llaniladi.
ionidan   ajratish   uchun   eritmaga   mo ’ l   ishqor
qo ’ shiladi ,   bunda   amfoterlik   tufayli   kationlar   anion   -
  shakliga
o ’ tadi ,   eritma   qaynatilganda   yana   amfoterlik   tufayli   CrO
3 3-
  ion   Cr 3+
  ionga   aylanadi
va   gidroliz   tufayli   Cr ( OH )
3   hosil   qilib   cho ’ kadi : 
Bunda AlO
3 3-
 eritmada qoladi. 
2. Eritmaning   kislotaligi   yoki   ishqoriyligini   kuchaytirish   yoki
susaytirish:   Kislotalikni   susaytirish   (ishqoriylikni   kuchaytirish)   uchun
moddalarning   suvdagi   eritmasiga   natriy   asetat   yoki   natriy   karbonat   singari
gidrolizlanganda   ishqoriy   muhit   hosil   qiladigan   tuzlar   qo’shiladi,   natijada
eritmadagi   ON -
  ionlari   konsentrasiyasi   oshib,   uning   rN   qiymati   ko’tariladi.
Masalan,   bariy   ionini   kaliy   dixromat   bilan   topishda   reaksiya   natijasida   hosil
bo’ladigan xlorid kislotani neytrallash uchun eritmaga natriy asetat qo’shiladi: 
Kislotalikni
kuchaytirish   (ishqoriylikni   pasaytirish)   uchun   moddalarning   suvdagi   eritmalariga
ammoniyning   xloridi,   nitrati   yoki   sulfati   qo’shiladi,   bu   tuzlar   kislotali
gidrolizlanganligi   uchun   eritmadagi   vodorod   ionlari   konsentrasiyasini   oshirib,
gidroksillarni bog’laydilar.  Masalan ,   Gidroliz
jarayonini   gidroliz   konstantasi   va   darajasi   shaklida   tasvirlash   uchun
yuqoridagi   konstanta   qiymatlaridan   foydalanadilar .   Masalan,   kation
bo’yicha   gidroliz   uchun   (21)   tenglamada   gidroliz   konstantasi   baholangan
edi.   Uning   yordamida   eritmaning   rN   qiymatini,   gidroliz   darajasi
qiymatlarini   aniqlash   mumkin.   (21)   tenglama   o’ng   tomonining   surat   va
maxrajini   [OH -
]   ga   ko’paytirib,  
(23) ni olish mumkin. 
Xulosa 
Kislota-asoslar   to’g’risidagi   klassik   nazaryalarning   yutuq   va   kamchiliklari
o’rganildi. 
Kislota-asoslar to’g’risidagi hozirgi zamon nazaryalari sifatida kislota-asoslar
to’g’risidagi protolitik nazaryalar, yani Bernsted-Louri nazaryasi o’rganildi. 
Kislota-asoslar to’g’risidagi elektron nazaryalardan Luyis nazaryasining yutuq
va kamchiliklari o’rganildi. 
Kislota-asoslar to’g’risidagi praton, elektron va gidrid nazaryalari sifatida 
Kreshkovning electron-proton-gidrid konsepsiyasining nazariy asoslari o’rganildi. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
   
 
 
 
 
 
 
 
 
Adabiyotlar 
1. O. Fayzullev., N. Turobov., E. Ro’ziyev., A. Quvatov., N. Muhammadiyev. 
‘Analitik kimyo” laboratorya mashg’ulotlari. “Yangi asr avlodi” T.2006. 
2. «Osnovы analiticheskoy ximii», 2 kniga pod.red. Yu.A.Zolotova, M. «Vsshaya 
shkola», 1999, 494 s. 
3. «Osnovы analiticheskoy ximii», 2 kniga 3-ye izd. dop. i pererab. pod.red. 
Yu.A.Zolotova, M. «Vыsshaya shkola», 2004, 502 s. 
4. Analiticheskaya ximiya. Problem ы  i podxod ы , 2 tomRedaktor ы  R. Kelner, i dr. 
M., Mir, AST, 2004, 729 s. 5. Mirkomilova M. «Analitik kimyo», T. 
«O’zbekiston», 1996, 335 b.

Kislotali-asosli reaksiyalarning tahlilda ishlatilishi

Купить
  • Похожие документы

  • Infraqizil spesktroskopiya
  • Suyuqlik va gaz aralashmalarini tozalash uchun adsorber va absorberlarni
  • Suyuq aralashmalarni ajratish uchun rektifikatsion kolonnalami qurilmasini hisoblash va loyihalash
  • Turli aralashmalami quyuqlashtirish, bug’latish qurilmasini hisoblash va loyihalash
  • Suyuqlik suyulik va suyuqlik qattiq jism sistemasida ekstraksiyalash

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha