Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 70000UZS
Hajmi 123.5KB
Xaridlar 4
Yuklab olingan sana 30 Noyabr 2023
Kengaytma docx
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Adabiyot

Sotuvchi

Saidmuhammadalixon Ataullayev

Ro'yxatga olish sanasi 29 Noyabr 2023

144 Sotish

Metaforaning badiiy san'at hosil qilish xususiyatlar

Sotib olish
3M   U   N   D   A   R   I J  A :
KIRISH.............................................................................................................................4
I.BOB.   BADIIY   MATNDA   METAFORANING   AHAMIYATI   .....5
1.1.Metaforaning   lisoniy   tahlili   masalasi   ................................................5
1.2.Metaforaning   mohiyati...................................................................12
1.3.Metaforaning   turlari   .......................................................................19
II.BOB. METAFORANING BADIIY SAN'AT HOSIL QILISH...............................20
2.1.Metaforaning   uslubiy   xususiyatlari................................................22
2.2.Metafora   va   so‘z   yasalishi..............................................................26
II.XULOSA.......................................................................................................................3
4
FOYDALANILGAN   ADABIYOTLAR ……………………………….….
…………... 36 4K   I R I SH
O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Sh.   Mirziyoyevning   2017-yil   7-
fevraldagi   PF-4947-sonli   “Harakatlar   strategiyasi“   haqidagi   farmonining   4-
ustuvor   yo‘nalishi   “Ijtimoiy   sohani   rivojlantirish”ga   yo‘naltirilgan.   Dasturning
4.4-bo‘limi   “Ta’lim   va   fan   sohasini   rivojlantirish”   deb   nomlangan   bo‘lib,   unda
uzluksiz   ta’lim   tizimini   yanada   takomillashtirish,   sifatli   ta’lim   xizmatlari
imkoniyatlarini  oshirish,  mehnat  bozorining zamonaviy  ehtiyojlariga mos  yuqori
malakali kadrlar tayyorlash siyosatini davom ettirish, ta’lim va ona tilini o‘qitish
sifatini   baholashning   xalqaro   standartlarini   joriy   etish   kabi   masalalari
belgilangan 1
.   O‘zbekistonda   ilm-fan   sohasida   olib   borilayotgan   tub   islohotlar,
ayniqsa,   o‘zbek   tilining   Davlat   tili   sifatidagi   maqomini   mustahkamlash,   uning
mavqeini   yanada   ko‘tarish,   jamiyat   hayotining   barcha   sohalarida   faol
qo‘llanilishini ta minlash bo‘yicha qabul qilingan qator qonun va qarorlar o‘zbekʼ
tilini   ilmiy   o‘rganishni   yangi   bosqichga   ko‘tarish   zaruratini   yuzaga   keltirdi.
“O‘zbekiston   ilm-fan,   intellektual   salohiyat   sohasida   dunyo   miqyosida
raqobatbardosh   bo‘lishi   shart”ligi 2
  o‘zbek   tilshunoslari   hal   qilishi   lozim   bo‘lgan
qator vazifalarni belgilab berdi. 
O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   2016-yil   13-maydagi   “Аlisher
Navoiy nomidagi Toshkent  davlat  o‘zbek tili va adabiyoti universiteti faoliyatini
tashkil   etish   to‘g‘risida”,   2017-yil   7-fevraldagi   PF-4947-son   “O‘zbekiston
Respublikasini  yanada rivojlantirish bo‘yicha Harakatlar strategiyasi to‘g‘risida”,
2019-yil  21-oktabrdagi  PF-5850-son “O‘zbek tilining davlat  tili  sifatidagi  nufuzi
va mavqeini  tubdan oshirish chora-tadbirlari  to‘g‘risida”, 2020-yil 20-oktabrdagi
PF-6084-son “Mamlakatimizda o‘zbek tilini yanada rivojlantirish va til siyosatini
takomillashtirish   chora-tadbirlari   to‘g‘risida”,   2020-yil   29-oktabrdagi   PF-6097-
son   “Ilm-fanni   2030-yilgacha   rivojlantirish   konsepsiyasini   tasdiqlash
1
 Ўзбекистон Республикаси Президентининг Фармони. Ўзбекистон Республикасини 
янада ривожлантириш бўйича Ҳаракатлар стратегияси тўғрисида. Ўзбекистон 
Республикаси Адлия вазирлиги. – Тошкент: “Адолат”, 2018. – 112 б.
2
  Oʼzbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat   Mirziѐevning   2017   yil   22   dekabrdagi   Oliy   Majlisga
Murojaatnomasi.–Xalqsoʼzi, 2017 yil23 dekabr, 258-son. 5to‘g‘risida”gi   farmonlari;   2019-yil   4-oktabrdagi   PQ-4479-son   “O‘zbekiston
Respublikasining   “Davlat   tili   haqida”gi   qonuni   qabul   qilinganligining   o‘ttiz
yilligini keng nishonlash to‘g‘risida”gi qarori, O‘zbekiston Respublikasi  Vazirlar
Mahkamasining   2019-yil   12-dekabrdagi   984-son   “Davlat   tilini   rivojlantirish
to‘g‘risidagi   Nizomni   tasdiqlash   haqida”gi   qarori   hamda   mazkur   faoliyatga
tegishli   boshqa   me yoriy-huquqiy   hujjatlarda   belgilangan   vazifalarni   amalgaʼ
oshirishga ushbu tadqiqot muayyan darajada xizmat qiladi.
Mustaqillik   sharofati   bilan   o zbek   tilining   sintaksisining   azaliy	
ʻ
muammolaridan   biri   fikr   almashuv   va   aloqa-aralashuvning   asosiy   birligi-
kommunikativ birlik bo lgan gapni tarkibiy qismlarga ajratish gap bo laklari va har	
ʻ ʻ
bir   bo lakning   gap   qurilishidagi   o rni,  gapning   tarkibiy  qurilishi   masalasidir.   Shu	
ʻ ʻ
boisdan,   gapning   lingvistik   xususiyatlari   bilan   bir   qatorda,   uning   psixologik
xususiyatlarini   har   tomonlama   o rganish,   ularga   har   jihatdan   e'tibor   qaratish	
ʻ
kuchaytirildi.   Xususan,   informatsiyani   to la   yoritishda   murakkablashgan   sodda	
ʻ
gaplarning   o rni   alohida   bo lib,   tuzilish   jihatdan   murakkab   tarkibga   ega   bunday	
ʻ ʻ
gaplarda   mazmun   hajmining   kengligi   kuzatiladi.   Murakkablashgan   sodda
gaplarning grammatik belgilaridan kelib chiqilsa, ularning semantik tabiati yaqqol
yuzaga chiqadi. Til belgilar sistemasi  bo lib, lisoniy belgilar qatorida gap alohida	
ʻ
mavqega   egadir,   chunki   gapda   shakl   va   mazmun   to liqligi   namoyon   bo ladi.   Bu	
ʻ ʻ
esa mavzuning dolzarbligini oshiradi.
Kurs ishining o‘rganilish darajasi.   Hozirga qadar murakkablashgan
sodda   gaplarning   o ziga   xos   xususiyatlari   muammosi   rus   va   boshqa   xorijiy	
ʻ
tilshunoslikda   birmuncha   atroflicha   o rganilgan.   O zbek   tilshunosligida   mavjud	
ʻ ʻ
darsliklarda ham murakkablashgan sodda gaplar bo limi berilgan. Ayrim ishlarda	
ʻ
bunday   gaplarning   grammatik-semantik-stilistik   xususiyatlari   tadqiq   etilgan.
Badiiy   asar   tiliga   oid   darsliklarda   murakkablashgan   sodda   gaplarning   stilistik
xususiyatlariga to xtalingan. 	
ʻ
O‘zbek   tilshunosligida   M.Ismailov,   O.Umarxo‘jayeva,   N.Sayidiraximova,
I.Azimova,   O.Saidahmedova,   G.Iskandarova   hamda   M.Qurbonovalar   tomonidan
amalga   oshirilgan   qator   tadqiqotlarda   o‘zbek   tili   ona   tili   sifatida   tadqiq   etilgan 3
.
3
 	
Ума	рхўжаева  	О.Болаларнутқининг  	баъзи  	фонет	икхус	усиятлар	и//  	Ўзб	ектил	ива  	адаби	е^ти.–Тошке	нт,	
1997.
 	–  	Б.52-53.;   6Bundan   tashqari,   L.Mirjalolova,   R.Yo‘ldoshev,   F.Umarova,   G.Muxamedjanova,
G.Аhmedova,   M.Karaxodjayeva,   S.Аdilova,   X.Muhitdinova,   D.Fattaxova,
G.Аsilova   kabi   tadqiqotchilarning   monografiya   va   dissertatsiyalarida   ta limʼ
tizimining turli bosqichlarida o‘zga tilli guruhlarda o‘zbek tilini o‘qitish masalasi
turli aspektlarda o‘rganilgan 4
. 
Kurs   ishining   obyekti   va   predmeti.   Uyushgan   gapning   badiiy   matnda
qo llanishi     tadqiqotning   asosiy   obyekti   sanaladi.  	
ʻ Ishimizning   predmeti   esa
mavzu   bo‘yicha   adabiyotlar,   maqolalar,   tezislar   va   tadqiqot   ishlari
tashkil etadi.
Kurs ishining asosiy maqsad va vazifalari.  Mazkur kurs ishining maqsadi 
uyushgan gapning badiiy matnda qo llanishini o‘rganish va tahlil qilishdan iborat.	
ʻ
  Bunda quyidagi vazifalar hal etiladi: 
 Ajratilgan boʻlaklarni tahlil qilish;	
Са	йи	дирахимова
 	Н.С.   Мактабга	ча  	е^шда	ги  	ўзбек  	бол	алар  	нутқининг  	лингвист	ик	
хусусиятлари	.Филол.фан.н	омз	...дис	.–Тошкент	,2004.–126б.;
 	
Искандарова
 	Г.Болала	рнутқига  	ои	д  баъ	зи  му	лоҳазалар  	//  Ўзб	ек  филологиясига  	оид  	тадқи	қотлар:  	Илми	й-	
ам	алий
 	анж	уманматериа	ллари.  	–  Тошке	нт:  ЎзМУ	,2009–Б.200-203.;
 	
Қурбо	нова  	М.Ўзбе	кболала	рнутқ	илексика	сининг  	социо	психолингвисти	ктадқиқ	и.  Фи	лол.фан.номз...дис.  	–	
Тошкент,
 	200	9.  	–  	154  	б.;
 	
Қурбонова  	М.  	Ўзбек  	болалар  	нутқин	инг  	прагма	тик  	хусусиятлари	.Филол.ф	ан.док...д	ис.–	
Тошке	нт,2018.–240б.
4
 	
Мирджалолова   Л.Р.Ўзбектилимашғулотларидаболаларнисавол-жавобга   ўргатишнингназарий-	
методик   асослари   (таълим-тарбия   рус   тилида   олиб   бориладиган   болалар   боғчалари   мисолида):
Пед.фан.номз. ...дис.автореф. – Тошкент, 2002. – 22 б.; Кадырова Ф.Р. Лингводидактические основы
обучения детей
дошкольного   возраста   второму   языку   (на   материале   русского   и   узбекского   языков):
Дис.докт.пед.наук. –   Тошкент,  2006.  –   360  с.;  Умарова  Ф.З.  Таълим   рус  тилида   олиб   бориладиган
мактабларнинг   ўзбек   тили   дарсларида   кўмакчи   феълли   бирикувлардан   фойдаланишни   ўргатиш:
Пед.фан.номз.   ...дис.   автореф.   –   Тошкент,2000.   –25б.;   Мухамеджанова
Г.З.Дарсданташқаримашғулотларда   русийзабонўқувчиларнинг   ўзбекча   нутқиниўстириш
методикаси(5-9синфлармисолида):   Пед.фан.номз....дис.–Навоий,2003.–162б.;   Аҳмедова   Г.М.   Ўзбек
тили   дарсларида   ўқувчилар   нутқини   ясама   сўзлар   билан   бойитишнинг   методик   асослари:
Пед.фан.номз. ...дис. – Тошкент, 2007. – 162 б.;
 Караходжаева М.Х. Нофилологик гуруҳ талабаларинингкасбийнутқинифеъласосида шакллантириш
методикаси: Пед.фан.номз....дис.автореф. – Тошкент, 2002. – 22 б.;
  Адилова   С.А.   Ўзбек   тили   машғулотларини   компьютер   технологияси   воситасида   ташкил   этиш
(олий   таълим   муассасаларининг   русийзабон   гуруҳларида):   Пед.фан.номз.   ...дис.   автореф.   –
Тошкент, 2004. – 26 б.;
  Мухитдинова  Х.С.   Таълим   босқичларида   ўзбек   тили   ўқитилиши   узлуксизлигини   таъминлашнинг
илмий-методикасосларинитакомиллаштириш: Пед.фан.док...дис.–Тошкент,2011.–347б.;
  Йўлдошев   Р.А.Ўзбек   тили   дарсларида   ўқувчиларнинг   оғзаки   нутқини   уларни   кўп   гапиртириш
орқали ўстириш методикаси. – Тошкент: Fanva texnologiya,2012.–112б.;
 Асилова Г.А.Божхонава солиқйўналишлариталабаларининг давлат тилида	касбий	мулоқот	
юритиш компетенциясини ривожлантириш (рус	гуруҳларда):   Пед.фан.док...дис.–	
Тошкент,2017.–291б. 7 Uyushiq boʻlaklarni tahlil qilish
 Undalmali gaplarni tahlil qilish;
 Kirish boʻlaklarni tahlil qilish;
 Mavzu yuzasidan xulosa bildirish.
Kurs   ishining   nazariy   va   amaliy   ahamiyati.   Mazkur   kurs   ishi
materiallaridan qo‘llanma yaratishda, oliy o‘quv yurtlari, akademik litsey va kasb-
hunar   texnikumlarida   maxsus   kurs   va   seminar   mashg‘ulotlarida   foydalanish
mumkin.
Kurs   ishining   metodologik   asosi .   O ‘ zbekiston   Respublikasining   “ Ta ’ lim
to ‘ g ‘ risida ” gi   va   “ Kadrlar   tayyorlash   milliy   dasturi ” qonunlari ,   “ Davlat   ta ’ lim
standartlari ”,  oliy   ta ’ limi   to ‘ g ‘ risidagi   nizomlar   va   me ’ yoriy   hujjatlar ,  O ‘ zbekiston
Respublikasining   Prezidenti   Sh . Mirziyoyev   asarlari ,   qarorlari ,   Oliy   ta ’ lim
vazirligining   buyruqlari   darsliklar ,   ilmiy   tadqiqot   ishlari   bo ‘ yicha   ilmiy - uslubiy
ishlar   va   metodikalar   tashkil   etadi . 
Kurs   ishining   tuzilishi .  Mazkur, kurs ishi kirish, ikki bob, to‘rt qism, xulosa
va foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxatidan iborat. 8I.BOB. BADIIY MATNDA METAFORANING AHAMIYATI
1.1.Metaforaning   lisoniy tahlili masalasi
O‘zbek   leksikologiyasi   va   uslubshunosligida   ancha   mukammal   ishlanishi   lozim
bo‘lgan   masalalardan   biri   metaforadir.   Predmetlar   orasidagi   umumiy   o‘xshashlikka
asoslangan  holda   ma‘no  ko‘chirish  metafora   bo‘lib,  bunda  asosiy  (bosh)   belgi   narsa  va
hodisalar orasidagi qaysi   bir   tomon bilan   o‘xshashlikdir.
Metafora   ancha   murakkab   ma‘no   ko‘chish   hodisasi   hisoblanib,   ayni   zamonda   ham
tilshunoslar,   ham   adabiyotshunoslar   diqqatini   o‘ziga   jalb   etib   keladi.   Bu   ma‘no
ko‘chishga   tilshunoslar   ko‘p   ma‘noli   so‘zlardagi   semema   va   semalarning   xarakterli
xususiyatlarini   ochish,   ko‘chma   ma‘no   hosil   qiluvchi   hodisalar   tahlili   nuqtai   nazaridan
yondoshsalar,   adabiyotshunoslar   esa   polisemantik   so‘zlardagi   tasvirning   turli   vositalar
(o‘xshatish, sifatlash, majoz istiora)ni   yuzaga keltiruvchi omillar deb biladilar. Har ikkala
yo‘nalishda ham maqsad bitta, u ham bo‘lsa,   so‘zning   ko‘p   ma‘noligi   va   undagi   uslubiy
imkoniyatlarni   o‘rganishdir.
So‘zning   ko‘p   ma‘noliligini   o‘rganish,   avvalo,   leksik   uslubiyat   uchun   muhim   rol
o‘ynaydi.   Chunki,   bir   so‘zning   o‘zida   turli   xil   ma‘noning   bo‘lishi   uchun   og‘zaki   va
yozma   nutqda   qo‘llashda   uslubiy   bo‘yog‘iga,   ma‘nosiga   e‘tibor   berishni   talab   qiladi.   Shu
boisdan   ma‘no   ko‘chish   ham   sinonimiya,   omonimiya   va   boshqa   leksik   vositalar   singari
hazil,   mutoyiba,   kulgi   va   turli   so‘z   o‘yinlarini   yuzaga   keltiradi.   Bunday   paytlarda
so‘zning   to‘g‘ri   va   ko‘chma   ma‘nosi   to‘qnashtiriladi,   natijada   kutilmagan   yangi   ma‘no
hosil   bo‘ladi.
So‘zlarning ana shu nozik ma‘no ottenkalari badiiy adabiyotda muhim tasviriy vosita
sifatida   keng   qo‘llanadi.
Leksema  – tilning asosiy  birligi. U bizni  qurshab  turgan olam unsurlarini   nomlash
uchun   xizmat   qiladi.   Leksema   faqat   nomlash   funksiyasi   bilangina   cheklanib   qolmay,
olam   haqidagi   bilimlarimizni   kelajak   avlodlarga   yetkazish   (kumulyativ   vazifa),   anglash 9(perseptiv),   tinglovchiga   ta‘sir   etish   (ekspressiv)   –   vazifasini   ham   bajaradi.   Bu   esa
leksemaning   naqadar   ko‘p   qirrali   hodisa   ekanligini   ko‘rsatadi.
_________________________ 
      Abdullaev   A.   O‘zbek   tilida   ekspressivlikning   ifodalanishi.   –Toshkent:   Fan, 2018 . 62-67  betlar.
Tilning   xarakterli   xususiyati   shundaki,   u   xotirada   saqlash   mumkin   bo‘lgan   sanoqli
birliklar   bilan   cheksiz   tushunchalarni   ifodalash   imkoniyatiga   ega.   Shuning   uchun   ham
yangi   paydo   bo‘lgan   tushunchalar,   asosan,   u   yoki   bu   tilning   amal   qiladigan   modellari
asosida   mavjud birliklar   yordamida  ifodalanadi.  So‘zni  ko‘chma ma‘noda  qo‘llash  ham
yangi   tushunchani   tilda   mavjud   birliklar   yordamida   ifodalashning   bir   yo‘lidir.
Metafora   asosida   nom   ko‘chishi   –   narsa,   belgi   yoki   harakatga   xos   atamaning
(so‘zning)   o‘zaro   o‘xshashligi   bo‘lgan   boshqa   belgi,   narsa,   harakat   haqidagi   tushuncha
uchun   ham   qo‘llanishi,   shu   tushunchaning   ham   nomiga   o‘tishi   (aylanishi)dir.
Metafora   asosida   nom   ko‘chishi   predmet,   belgi,   harakat,   holatlarning   keng
ma‘nodagi   o‘xshashligiga asoslanadi. Asos konkret, abstrakt bo‘lishi mumkin. Metafora
tuzilishiga  ko‘ra   sodda  va  kengaygan,   badiiy hamda  lingvistik  metaforalarga ajratiladi 1
.
Lingvistik   metafora   ekspressiv   bo‘lmagan   atama,   badiiy   metafora   ekspressivdir.   Ilmiy
adabiyotlarda   metaforani   til   va   nutq   hodisalari   sifatida   ikki turga ajratib   ko‘rsatadilar.
Ko‘chma   ma‘nolarni   atroflicha   tadqiq   etgan   M.Mirtojiyev   metaforalarning   denotat
o‘xshashligi   belgisiga   ko‘ra   uch guruhga   bo‘ladi 2
:
1) oddiy   metafora;   2)   personifikatsiya   (jonli   obyekt   jonsiz   obyektni   o‘ziga
nomdosh   qilib   olishi);   3)   sinesteziya   (sezgi   orqali   xis   etiladigan   ikkinchi   obyektni
nomdosh   qilib   olishi).   Bunda   oddiy   metafora   belgilarga   qarab   oddiy   qiyoslash,
personifikatsiya   –   jonlantirish   orqali   qiyoslash,   sinesteziyada   esa   subyektiv   holatda
qiyoslash   o‘xshatish   uchun   asos   bo‘ladi.
Metaforaga   har   doim   funksional   jihatdan   qarash   kerak.   Bunda,   bir   tomondan,   uning
shoirga   dilidagini   ifodalashga,   ikkinchi   tomondan,   she‘rxonga   ularni   his   qilishga
qanchalik   yordam berayotganini diqqat markaziga qo‘yish muhim. Zero, metafora ijodiy
faoliyat   mahsuli   ekan,   xuddi   badiiy   asar   yoki   obraz   kabi   ikkala   tomonni,   ijodkor   va
o‘quvchini   birdek   nazarda   tutishni   taqozo   etadi.   Demak,   metaforaning   she‘riyatdagi 10o‘rni   va   ahamiyatini   tasavvur   qilish   uchun   uning   she‘riy   matnda   bajarayotgan
funksiyalarini   ko‘zdan   kechirish   zarurdir.   Shulardan   kelib   chiqib,   ishda   metaforaning
poeziyada   bajaradigan   funksiyalaridan   ayrimlari   A.Oripov   she ‘ r i y a ti    misoli da  	o‘ rganild i .	
J
uml a d a n,  	― Chuv a ladi  	o‘ y l a rim  	sensi	z   she ‘ ri   mi	soli da   met a fo r a   inson   qalbidagi   atash
imkoni   bo‘lmagan   holatlarni   tasvirlab   ko‘rsatish,   shoir   uchun   his-tuyg‘uni   ifodalash,
she‘rxon   uchun   esa   qayta   his   qilib   ko‘rishga   imkon   yaratishi   ko‘rsatildi.   Poetik   metafora
–   obraz,   u   lisoniy   metafora   kabi   atashga   emas,   ifodalashga   qaratilgandir.   Zero,   poetik
metafora so‘z yoki so‘zlardan tarkib topuvchi matn bo‘lgani holda, unda ifoda so‘z (yoki
so‘z   birikmasi, gap, matn) vositasida emas, balki uning yordamida yaratilgan obraz orqali
amalga   osha d i.   Sh e ‘ r d a g i     	
― c h u v a lmo q       fe‘l - met a f o r a	si       lirik   q a h ra mon   ruh i y a tida
k ec hib     tu r g a n noaniqlik   (o‘ylarining   tagiga   yetolmaslik,   ziddiyatli   o‘ylar   girdobida
bir   xas   kabi   chirpirak   bo‘lish)   holatini   aniq   ifoda   etadi.   Metafora   holatni   atayotgani
yo‘q, jonli tasvirlamoqda. Agar   metaforik ifodalash o‘rniga holat atalganida, lirik holatni
obrazli  tasavvur   qilish  qiyin  bo‘lur   edi.   Ikkinchi   tomondan, atash   aniqlikni   talab  qiladi.
Lirik   holatni   esa,   birinchidan,   aniq   atashning   imkoni   yo‘q,   ikkinchidan,   har   qanday
aniqlik holatni chegaralab qo‘yadi. Natijada shoir uchun   ifoda imkonlari, she‘rxon uchun
tasavvur   imkonlari   cheklanib   qoladi.   Metafora   esa,   aksincha,   ayni   shu   imkonlarni
kengaytiradi.   Shu   jihati   bilan   metaforik   ifoda   ijod   jarayoni   uchun   ham,   o‘qish   jarayoni
uchun   ham   birdek   muhim ahamiyat kasb   etadi.
Tilshunoslikning   o‘rganilish   obyekti   tabiati   ikki   ziddiyatli   jihatlar   munosabatida
shakllanishi   masalasi   ancha   qadimdan   qo‘yilib   kelingan   bo‘lsa-da,   bu   qarashning
sistemalashgan   va   nazariy   asoslangan   ifodasi   XX   asrda   paydo   bo‘ldi   va   F.de   Sossyur
nomi   bilan   bog‘lanadi.
Til   ikki tarkibiy   qism   – lison va   nutqni   qamrab oladi.
Lison   muayyan   jamiyat a‘zolari   uchun   umumiy   va   tayyor qolip   va   sxemalar tizimi
bo‘lib,   ijtimoiy-chekli hodisadir.
Nutq   lisoniy   xilma-xil   yuzaga   chiqish   usullari   bo‘lgan   shaxsiy,   moddiy   hodisadir.
Har   qanday tilga xos hodisa lisoniy va nutqiy jihatlarga ega bo‘ladi. Nutqiy jihat kuzatish
uchun   qulay  (o‘ng‘ay)   va   bevositadir.   Ammo  shu   bilan   birga   o‘zgaruvchan   va   hisobsiz
hamdir. Uning   ortida – asosida nisbatan turg‘un va chegaralangan lisoniy hodisa yotadi.
Tilshunoslik   fanining   tarixiga   nazar   tashlasak,   unda   til   hodisalarining   birinchi   jihatini 11o‘rganish   an‘anasi   kuchliroq   ekanini   ko‘ramiz.   Jumladan,   metaforaning   o‘rganilishida
ham.   Uning   ikkinchi   jihati   –   lisoniy   asosini   o‘rganish   anchadan   beri   mavjud   va
dolzarbdir. 5
Har qanday hodisa – u xoh obyektiv, xoh subyektiv bo‘lsin, tashqi kuzatish imkoni
bo‘lgan   jihati   ortida   uning   mohiyati   yotadi   va   u   ko‘zdan   yashirindir.
O‘tgan davr mobaynida metaforaga ko‘plab ta‘riflar berilgan bo‘lib, shu soha bilan
shug‘ullanganlarning   hammasi,   albatta,   Arastu   ta‘rifini   bir   eslab   o‘tadilar,   shu   bilan
birga, bu   ta‘rifda   muayyan chalkashliklar borligini   qayd etadilar.
Metafora   asosida   o‘xshashlik   turishi   masalasida   shu   soha   bilan
shug‘ullanayotganlarning   hammasi   deyarli   hamfikr.   Ammo   ana   shu   o‘xshatishning
metaforadagi   o‘rni   va   mustaqil   ko‘rinishi   borasida   fikrlar ajralib   ketadi.―Met	afora	 qisqa	rgan o‘
x shatishd ir   (	A .	P oteb n y a ).   Y a ‘ni  	o‘ x shatish g a   x	os  	bo‘l	g a n	
―
k a bi,	
―
x uddi, 	― a y n a n,  	―o‘ x shamo q   va   hok a z o 	so‘	z lar   tushirils a , met a fo r a   y u za g a  k e ladi: U
gul   kabi go‘zal   va   nafis   edi   //   U   go‘zal va   nafis edi.
Demak   metafora   va   o‘xshatish   orasidagi   munosabatga   qarash   ikki   xil   ekan:
1. Metafora   –   qisqargan   o‘xshatish,   ya‘ni   ular   orasida   farq   tashqi
shakllanishidadir.
2. Metafora   va   o‘xshatish   o‘zaro   mazmuniy   (ichki)   shakllanuv   jihatidan   farq
qiladi.
Arastuning   bu   atamani   (epifora)   metafora   atamasi   o‘rnida   qo‘llaganligini
muallifning   o‘zi   ham  ta‘kidlaydi. Diafora umuman  ko‘chim  emas,  ko‘proq  simvol   yoki
undan   ham   kengroq   bo‘lgan   badiiy   tasvir   vositasini   eslatadi.   Albatta,   diaforaning   ham
lisoniy asoslari mavjudligi   shubh a	
siz .    B iroq     bu    a	soslar  	 met	aforanikid	an   	tubd	an   farq	
qil	adi.     Di	afora	da     ...  	 	―tushun	chalar  
birlashishi   o‘xshashlikka   emas,   xissiy
5
 Mirtojiev   M.   Lingvistik   metaforalar   tasnifi.   //   O‘zbek   tili   va   adabi	
е^ti.   2018. №   4. –   B. 33-37. 12mutanosiblikka   asoslanadi.
O‘zbek   tilida   metafora   leksik   ma‘no   taraqqiyot   yo‘llaridan   biri   sifatida   qaraladi   va
ko‘chimning   o‘xshashlikka   asoslangan   turi   sifatida   baholanadi.   Sh.   Rahmatullaev
metafora   ko‘chimining   boshqa   turlari   bilan   sinkretik   ishlatila   olish   imkoniyatiga   e‘tibor
qaratadi:   metaforik-funksionallik,   metaforik-metonimiya,   metaforik-sinekdoxa   va
hokazo. Samolyotning   qanoti   metaforik   birikmasida   qush   qanotiga   nafaqat   vazifa,   balki
shaklan   ham   o‘xshaydi.
Shuning uchun bu kabi holatlarni funksional-metaforik ko‘chirish desa bo‘ladi 1
_________________________ 
            Abdurahmonov   Sh.A.   O‘zbek   badiiy   nutqida   kulgi   qo‘zg‘atuvchi   lisoniy   vositalar:   Fil.   fanlari   nomzodi...   dis.
avtoref.   –   Toshkent,23-28 betlar
  O‘zbek   tilshunosligida   komponent-semik   tahlilga   e‘tibor   rivojlana   boshlagach,
metafora   tabiatini   o‘rganishga ana shu tahlil usullarini tadbiq etishga intilishlar yuzaga
kela   boshladi.   Shu   xil   yo‘nalish   namoyondalaridan   biri   Z.Tohirov   metaforani   leksema
sememasining pragmatik semasi   sifatida baholaydi. Shuningdek, metafora va o‘xshatish
orasidagi farqni (uslubda) shakldagina   ko‘radi 2
.
Har   qanday   badiiy   vositalar   lisoniy   vositalar   yordamida   moddiylashadi.   Shuning
uchun   ham metaforani lingvistik nuqtai nazardan o‘rganish zarurdir. Ayniqsa, metaforaga
ham   boshqa   lingvistik   hodisalar   kabi   sistemaviy   yondashish,   uning   sistemaviy   tabiatini
ochish muhim vazifa   sanaladi.
Binobarin,   metaforik   munosabat   ma`lum   sharoitda,   ma`lum   voqea-hodisani   "tasvir
etishda   ikki   predmet   yoki   hodisa   o‘rtasidagi   umumiylikka   asoslangan   holda   belgilanadi.
Ular   o‘rtasidagi   umumiy   ko‘rinishlar,   hislatlar   biridan   ikkinchisiga   ko‘chiriladi.   Bunda
asosan obrazli  tushunchalar yuzaga keladi. Masalan: Arslonov xafa edi!... Uning xayolida
allaqanday   ko‘kish   toshlar   qalashib   yotgan.   Ko‘ktoshda   bir   vulqon   portlashga
hozirlanayapti-yu,   oldi   olinmasa,   dahshat   yuz beradigandek!... Shahar osmonida aylangan
qora   bulutlar tarqab, baayni quyosh chiqadi. Qon, dahshat isi kelib turgan shaharda to‘y- 13tomosha   boshlanib ketadi. («Qil ko‘prik», 57-bet). Ushbu matnlarda vulqon, qora bulut,
quyosh   kabi   so‘z   va   so‘z   birikmalari   metaforik   munosabatni   ifodalash   uchun   xizmat
qilgan.   Aslida,   urush   va   tinchlik   ma`nolari   ifoda   etilgan   hamda   fikrga   badiiy   tus   berilgan.
Badiiy   nutqqa   esa   obrazlilik   va   o‘ta   kuchli   emotsiya   ifodasi   o‘z   ta`sirini   ko‘rsatgan.
Yovvoyi   qushlar,   uy   parrandalari   nomlarini   anglatuvchi   ko‘pgina   leksema-lar   ham
metaforik   ma`noni   ifodalash   uchun   xizmat   qiladi.   Ko‘pgina   holatlarda   qushlarga   xos
ba`zi   bir   salbiy   xatti-harakatlardagi   ma`no   ifodalashda   metaforik   munosabat   yuzaga
keladi.   Bunday   holatda   ma`noda   ekspressiv-emotsionalik   yanada   kuchayadi   hamda
badiiy   ta`sirchanlik   oshib   boradi.   Bunday   qo‘llashishlar   ham   yozuvchi   ijodi   uchun
xarakterli bo‘lib, buni quyida berilgan matn   orqali   ham   anglab   yetish   mumkin:
-   Chiq.   -   Qayum   kameraga   ko‘z   solib,   iziga   qaytdi.   -   Yerda   yotibsan.   Senga
ko‘rpacha   solib   bergan,   edim...   E,   qurib   ket!   Sig`sa   ichingda!   O‘zing   tuppa-tuzuk
yigitsan!...   E!   Xamrohing   qarg`a   bo‘lsa,   yeganing   axlat   bo‘ladi...   (Sh.Xolmirzayev."Og`ir
tosh   ko‘chsa",   134-bet).   Keltirilgan   matnda   qarg`a   so‘zi   semantikasida   salbiy   ma`no
ifodasi   mavjud   bo‘lib,   hamrohining   yomon   ekanligiga   ishora   qilingan.   Demak,   bu
o‘rinda   qahramonning   tinglovchiga   munosabatining   salbiyligi   ushbu   metafora   orqali
ochilgan. Ayni paytda, so‘zlovchining bu   holatdan achinayotganligi, hamrohining o‘ziga
ham yomonlik olib kelayotganligini ta`kidlash   ishorasi   bor.
Metafora   masalasi   antik   davrlardan   boshlab   o‘rganib   kelinadi.   Xususan,   Arastu
metafora  so‘	z ini     k e ng     ma ‘ no d a ,     umum a n,    	ko‘	c hma     m a‘ noli    	so‘	z     ma ‘ nosida	
qo‘ll	a
g a n.    	― Rito r	ika d a f a y l asu f     bu     fik r ni     a niq     ifod a l a y di:    	― Met a f o r a ni n g  	to‘	r tta     turi
ichida    a n a l o g i y a ga    asos l a n g a nl a ri alohida e‘tiborga molik 1
. U metaforaning poeziyadagi
o‘rniga   maxsus   to‘xtalmasa-da,   poeziya   tili   haqidagi   mulohazalaridan   buni   bilib   olish
qiyin   emas.   Arastu   fikricha,   poeziya   tili   o‘ziga   xos   so‘z   qo‘llashni   taqozo   etadi,   toki
tanlangan   so‘zlar,   bir   tomondan,   aniqlikni,   ikkinchi   tomondan,   kundalik   nutqdan
farqlanib   turishini   ta‘min   etsin.   Agar   umumiste‘moldagi   so‘zlar   poeziya   tilining
a niqli g ini    ta ‘ mi n las a ,   	
― g lo s sa l a r,    met a f or a la r ,    b e z a kl a r...    ol i y j a n o b    va   	ulug‘vo	r     e tadi,
kund a lik    nutqdan    f a rqla y d i.    Y a n a   	
― met a fo r a    y u ksak    d a r a ja d a    a niqlik,    y oqimlilik    va
o x o r li l ik jozibasiga   ega,   undan   o‘rinli   va   bilib   foydalanish   nutqni   bezaydi.   Ya‘ni,   Arastu
o‘zi   aytmoqchi	
―
noo da t i y     s o‘	z la r ni,     j u ml a d a n,     met a f o r a la r ni       po eziya „     tilini n g     b e lgi l o vc hi 14xu s u siyat i    d e b hisoblaydi   va   ularga   g‘oyat   katta   ahamiyat beradi.
A r ast u      met a f o r a ni n g      a h a m i y a tini       tushuntir a rkan,      ― bi z g a      q a n d a y dir       b i lim
b e r a digan  	
so‘	z lar     y oqimli     d e y di,     c hunki     met a f o r a     ikkita     n a rs a ni    	o‘ x shatis h     o r q a li	
―
tu r g a    x os    tushun c ha yordamida   bilim beradi va   ma‘lumotlar
yetkazadi. Ya‘ni  Arastu metaforaning badiiy tafakkur  unsuri  ekaniga diqqat  qiladi.
Shuningdek,   ishda       ho z irda       h a m       omm a lashg a n     	
― met a fo r a      –      siq iq     	o‘xshatish
d e g a n     q a r a	
sh     	Arastudan  boshlangani ko‘rsatildi. Biroq Arastu fikricha, tashbeh kamroq
yoqadi, chunki u uzunroq (ya‘ni  	
ko‘p    	so‘	z     bil a n     ifod a la n a di)     va    	― m a na     bu     –    	o‘ s h a
d e y a    tasdiql a m a y di;    ikkita    o b y e kt    o c hiq o‘xshatilganidan   ko‘ra   yashirin   o‘xshatishning
estetik   samarasi   kuchliroqdir.
Sharq mumtoz adabiyotshunosligida ham metafora – istiora talqini shunga o‘xshash
yo‘lni   bosib   o‘tgan.   Jumladan,   Rashididdin   Vatvot   har   qanday   ko‘chimni   istiora
hisoblasa,   Qays   Roziy   ko‘chimning   o‘xshashlik   asosidagi   turinigina   istiora   sanagan.
Shuningdek,   Sharqda   ham   tashbeh   va   istiora   orasidagi   yaqinlikka   e‘tibor   qaratilgan.
Jumladan, A.Husayniy tashbehi kinoya bilan   istiora orasida farq yo‘q deydi, biroq istiora
bilan   tashbeh   bir   narsa   demaydi.   Uning   fikricha,   majoz     turi     sifa tida     is t i o ra     h a qiqat
e mas,    lekin   	
― f a sohat u    b a	log‘	a t    a rb o bi    qoshinda    h a qiqattin yaxshiroqdir.
Metafora   obrazli   tafakkur   natijasi   bo‘lib   yaraladi   va,   garchi,   umuman,   til   hodisasi
bo‘lsa   ham,   bu   xususiyatini   til   estetik   funksiya   bajaruvchi   poetik   nutqdagina   to‘la
namoyon   etadi.   Zero,   metafora   narsa-hodisani   shunchaki   atab   qo‘ymaydi,   balki   uni
boshqa   narsa-hodisaga   qiyosan   tavsiflaydi,   ongimizda   atalayotgan   narsa   haqidagi   jonli
tasavvur   – obraz   yaratadi. Bu obraz   poetik nutqdagina aslicha,   ya‘ni obraz   sifatida qabul
qilinadi,   nutqning   boshqa   ko‘rinishlari   doirasida   esa   tushuncha   sifatida   qabul   qilinadi.
San‘at,   xususan,   poeziya   obrazli   tafakkur   qilish   va   obrazli   ifodadir.   Shunga   ko‘ra,
metaforani faqat nutq bezagi emas, balki badiiy tafakkur   mexanizmi   sifatida   tushunilsa,
to‘g‘ri   bo‘ladi.   Chunki   metafora   shoirga   o‘z   ichki   olamini   (tashqi   olamga   qiyosan)   va
tashqi   olamni   (ichki   olamiga   qiyosan)   anglashga yordam   beruvchi   tengi   yo‘q   vositadir.
Hozirda   badiiy   adabiyotdagi   metafora   ma‘no   ko‘lamini   ham   benihoya   kengaytirgan:
o‘xshashlik   asosida   ko‘chma   ma‘noda   qo‘llangan   birgina   so‘zni   ham,   matnning   bir
bo‘lagi   (misra,   band;   jumla,   abzats)da   ifodalanuvchi   obrazni   ham,   ba‘zan   esa   butun
boshli   asarni  	
to‘l	a li g icha   h a m   met a fora   d e b   a t a y v e r a mi z .  	To‘	g‘ ri,   k e y i n g i   ikki   holni 15b a ‘z a n  ― y o y i q   met a f o r a	  y o ki  	― met a fo r ik   obr a z   d e b   a niql asht ir a mi z ,   lekin  	ko‘p	r oq   qisqa
qilib  	
― met a fo r a   d e y mi z .   Y a ‘ni,   agar   avvaliga   metafora   terminida   ma‘no   torayishi
(umuman   ko‘chma   ma‘nodagi   so‘z   –   o‘xshashlik   asosidagi   ko‘chma   ma‘noli   so‘z)   yuz
bergan   bo‘lsa,   yangi   davrdan   boshlab   unda   ma‘no   kengayishi   jarayoni   kuzatiladi.
Natijada,   endi   metaforani   juda   keng,   ya‘ni   poeziyada   (umuman   san‘atda)gi   bir   narsa-
hodisa mohiyatini ikkinchi bir narsa-hodisa orqali ochish deb   tushunila   boshlandi.
San‘atdagi,   jumladan,   poeziyadagi   obraz   konkret   his   etiladi,   demak,   u   narsaning
aksigina   emas,   balki   uning   o‘zi   boshqa   narsadir.   Obraz   o‘zi   aks   ettirayotgan   narsani
anglash   vositasi   ekanligini   esga   olsak,   uning   o‘zi   tabiatan   metaforik   ekanligi   ko‘rinadi.
Xuddi   shunday   yondashuv  butun badiiy  asarga  nisbatan  ham   qo‘llanishi  mumkin, zero,
ma‘lumki,   estetika   va   adabiyotshunoslikda   badiiy   asarning   o‘zi   butun   holicha   bitta
obrazga   teng   degan   qarash   mavjud13. Demak, poeziyada metaforaning o‘rniga juda katta
ahamiyat berilishi, uning asosida   o‘xshashlik prinsipi yotadi deyilishiga yetarli asos bor.
Sababi, metafora prinsipi poetik asarning   barcha sathlarida, tilidan boshlab kompozitsion
qurilishigacha  amal qiladi. Faqat konkret asarda   bu prinsip sathlarning hammasida  ham
dominant xususiyat sifatida yaqqol ko‘zga tashlanmasligi   mumkin.
1.2. Metaforaning   mohiyati
Metaforaga   berilgan   ta‘riflarga   nazar   tashlasak,   ularni   asosan   uch   guruhga   ajratish
mumkinligini ko‘ramiz:
1. Metafora   nom   ko‘chishning   (deyarli)   har   qanday   usuli   (Arastu,   E.Kassirer).
2. Metafora   qisqargan   o‘xshatish   (Potebnya   va   uning   izdoshlari).
3. Metafora   nom   ko‘chishning   alohida   bir   turi   (A.Vejbitskaya,   N.D.Arutyunova
va   o‘zbek   tilshunoslari).
Metafora   nom   ko‘chishi   bilan   bog‘liq   (ya‘ni   nom   ko‘chish   turlaridan   biri   yoki
hammasi)   ekanligini   shu   soha   bilan   shug‘ullanganlardan   hech   biri   rad   etmaydi,   biroq
nom   ko‘chish   turlarini   noto‘g‘ri  talqin etish yoki, yanada to‘g‘rirog‘i, e‘tibordan chetda
qoldirish natijasida metafora   nom   ko‘chish   bilan   aloqador   bo‘lmagan   hodisalar   (simvol,
metamorfoza,   ...)   ham   qamrab   olinadi.   Nom   ko‘chish   deganda,   odatda   so‘zlarning   o‘zaro
munosabati   natijasida   semantik   qurilishning   o‘zgarishi,   semantik   vazifalarning   o‘z   so‘z
birikmasi   a‘zolari   o‘rtasida   qayta   taqsimoti,   assotsiativ   yoki   sintagmatik   qatorda
munosabatda   turuvchi   til   birliklarining   o‘zaro   ta‘sirlashuvi   natijasida   so‘z   birikmasi 16unsurlaridan   biriga   yangi   ma‘no   berilishi   tushuniladi.   Demak,   nom   ko‘chishi   so‘z
birikmasi   a‘zolaridan   birining   assotsiativ   yoki   sintagmatik   munosabatlar   natijasida   yangi
semantik   qurilish   kasb etish ekan.
Komponent   tahlil   nazariyasisiz   metaforaga   yondoshish   metaforani   sof   nutqiy
tasodifiy   hodisa   sifatida   ko‘rsatadi.   Biroq   nutqiy   hodisalarning   hammasida   ham   lisoniy
asoslar   mavjud   va   mana   shu   asoslarni   biz   komponent   tahlil   etish   natijasida   qo‘lga
kiritamiz.   Metaforik   ma‘no   nutqiy   hosila   bo‘lsa-da,   u   lisoniy   imkoniyat   va
qonuniyatlarga   tayanadi.
Lisoniy   imkoniyatlar   nutqiy   hodisalar   uchun   sabab,   mohiyat,   umumiylik   vazifasini
o‘taydi.   Sababsiz   natija,   mohiyatsiz   hodisa,   umumiyliksiz   xususiylik   bo‘lmaganidek,
lisoniy   asossiz nutqiy   hodisa   ham   bo‘lmaydi.―
...nolin g	vist ik   q a r a shlar   mas a la   moh i y a tini   o c hishda  	ko‘	r a  	ko‘p	r oq
qoro n g‘	
ilashtir	a di   va   ta‘kidlash   mumkinki,   ularning   mag‘lubiyati   ham   aynan   ularning
nolingvistikligi   bilan   belgilanadi.   Lisoniy   imkoniyat   bu   so‘zning   lisoniy   ma‘noviy
tuzilishidir.   Metafora   hosil   qiluvchi   lisoniy   qonuniyatlar quyidagicha:
Leksemaning   ma‘noviy   tuzilishidagi   ayrim   sememalarni   tushirib,   tushirilgan
semalar   hisobidan   boshqalarini   bo‘rttirish   imkoniyati.   Buning   usuli   –   leksemaning
sintagmatik   qo‘shnichilik munosabatlarini  buzish. So‘zning ma‘noviy tuzilishi  deganda,
so‘zning ma‘no   qurilishida   ikki tipdagi   semalarning   ma‘lum   tartibda joylashishi   nazarda
tutiladi.
Bu   semalar:   1)   Atash   (nomlash,   denotativ,   nominativ)   semalari.
2) Ifoda   (konnotatsiya,   uslubiy   bo‘yoq,   xoslanish)   cemalari.
Ma‘noviy   qurilishda   bu   semalarning,   asosan   ifoda   semalarining   bo‘rttirilishi
darajasiga   ko‘ra   so‘zlar   ichki   ifodali   (ingred   konnotatsiyali)   so‘zlarga,   (chunonchi,
qiblagoh,   padar,   volida,   tashrif   buyurmoq)   va   mo‘tadil   ifodali   (atrend   konnotatsiyali)
so‘zlarga (ota-ona, kelmoq, qizil,   yetim) bo‘linadi. Ichki ifodali so‘zlarda uslubiy bo‘yoq
so‘zning   ma‘noviy   tarkibida   bo‘ladi.  	
Mo‘tadil   ifodali   so‘zlarda   uslubiy   bo‘yoq   mo‘‘tadil	
befarq bo‘ladi va nutqda ko‘chma okkazional	 
qo‘llanishda hosil bo‘lishi mumkin. Shuning
uchun ichki  ifodali  so‘zdan  nominativ semalar   a jr a ti	
lsa ,     ichki     lison i y     u slub i y     m a ‘no
qoladi.    Chunon c h i ,   	
―tash	rif 	 buyurmo	q     =    y uqori    uslub,	
―Qibl	agoh
  –   ota   =  	ko‘ta rink i ,   b a di i y   uslub,   y uks a k   hurm a t.   S	o‘ z la r ni n g   m a ‘nov i y 17tu z ilishi ni   h a r taraflama   o‘rganish   shuni   ko‘rsatadiki,   leksemaning   ma‘noviy   tarkibi   atash
va   ifodalash   semalari   bilan   cheklanmaydi.   Leksemalarda,   ayniqsa,   jamiyat   a‘zolari
orasida keng qo‘llanadigan, muhim   ahamiyat kasb etadigan   narsa, buyum, belgi, harakat,
holatlarni ifodalovchi leksemalarda atash   va ifoda semalaridan tashqari qo‘shimcha yoki
ijtimoiy shartlangan semalar ham mavjud. Bu   semalar ma‘lum   bir narsa   – buyum, belgi   –
xususiyat,   harakat   –   holat   shu   jamiyat   a‘zolari   orasida   qanday   yodosh   (assotsiativ)
qo‘shimcha ma‘lumotlarga aloqadorligi bilan bog‘lanadi.   Chunon c hi,  	
o‘ z b e k   ti l ida  	―qo‘ y
–  	
mo‘	‘ tadil   ifod a li  	so‘	z  bo‘	l ib,   u y   h a y von l a rining   bir   turini   a ta b , nomlab keladi. Lekin shu
bilan   birga,   bu   so‘zda   yuvoshlik   go‘llik,   semalari   ham   mavjudki,   bular   qo‘shimcha
ijtimoiy   shartlangan   semalar   sifatida   qaralishi   kerak.   Yoki   sariq   rang   –   o‘zbeklarda
xastalik,   zaiflik,   ayriliq   belgisi.   Metaforik   ma‘no   denotativ   ma‘no   semalari   va
qo‘shimcha ma‘no   semalari asosida yaratiladi. Qo‘shimcha ma‘no hosil qilish qonuniyati
va   usuli   birdan   amal   qiladi.   Ma‘lumki,   so‘zning   ma‘nosi   nutqiy   hosilalar   –   so‘z
birikmalari   va   gaplar   tarkibida   voqelanadi.   Shunga   ko‘ra,   to‘g‘ri   (uzual)   qo‘llanishda
leksemaning   bizning   ongimizdagi ma‘noviy   qurilishi   nutqiy   voqelanishidagi   ma‘nosiga
semalar   jihatidan   mutanosib   bo‘ladi.   Chunonchi,   oltin   –   nodir   ma‘dan,   oltin   soat,   oltin
uzuk.
1-misolida   oltin   va   ma‘dan   giponimik   (tur-jins)   material   buyum   munosabatlari   bilan
2-3   misollarda   so‘zlarning   o‘zaro   aloqaga   kirishuvchi   o‘zbek   tili   uchun   me‘yoriy
sintagmatik   holatdir.   Chunki   so‘z   birikmalarida   so‘zlarning   me‘yoriy   sintagmatik
munosabatlarga   kirishi   uchun   har   ikkala   bog‘lanadigan   so‘z   orasida   o‘xshash   va   bir-
birini   talab   etuvchi   semalar   bo‘lishi   shart   va   zarur.   Masalan,   shirin   qovun,   shirin
tatiladigan   ma‘lum   predmetda   mujassam   bo‘lishni   talab   qilganidek,   qovun   ham   ta‘m-
maza   aniqlovchilari   bilan   aniqlanishi talab qiladi   va   bunday   birikish me‘yoriydir.
Bunday   birikishda   har   ikkala   so‘z   nutqiy   ma‘nolari   lisoniy   denotativ   va   konnotativ
ma‘nolarga   juda   yaqin   turadi.   Agar   o‘zaro   birikkan   so‘zlar   tarkibida   bir-birini   rad   etuvchi
semalar   bo‘lsa,   so‘zlardan   har   ikkalasi   ham   lisoniy   ma‘no   tarkibidagi   semalarni
chetlashtiradi   va   chetlashgan   semalarning   o‘rni   kuchli   konnotatsiya   bilan   to‘ldiriladi:
oltin   bosh,   oltin   qo‘l.
Material   –   buyum   so‘z   birikmalari   tipida   qurilgan   bunday   so‘z   birikmalarida
buyumning   denotativ   ma‘nodagi   materiali   bilan   aniqlovchi   atab   kelgan   material   mos 18kelmaydi.   Natijada―
oltin  	so‘	z ida g i   ma ‘ d a n  	semasi	 chetlashtiriladi.	 ―Qo‘ l   a niql a nmi	shi   ma ‘ d a nd a n   k e lib
c hiquvchi
–     y umshoq,     s a r g‘	
ish     a ttributl a rini     c h e tl a	shtir	adi.   ―Olti n     soc h     birikm a sida,
a ksinc h a ,     n a q    	
shu   ma‘no   kuchaytiriladi.   Oltin   so‘zida   ma‘dan   va   uning   belgilari   kabi
denotativ   semalar   chetlashtirilgach,   kamyoblik   denotativ   semasi   va   qadrli-qimmatlilik
kabi   semalar   kuchaytiriladi.   Yuqoridagilarni   jamlab   aytish   mumkinki,   metaforaning
yuzaga kelishi quyidagi unsurlarni talab   qiladi:
1. Obyektiv   yoki   subyektiv   borliqdagi   narsalar   orasida   (keng   ma‘noda)
o‘xshashlik.
2. Shu   o‘xshashlikning   lisoniy   aksi   bo‘lgan   mutanosib   semalar.
3. Narsalardan   birining   nomi   nutqiy   sharoit   uchun   yo‘qligi.
Ana   shu   unsurlar   ta‘minlaganda,   nomning   metaforik   ko‘chishi   yuzaga   keladi.
Demak,	
―Met	afora   	 –   	 obyektiv   	 (yoki   	 su	byektiv)   	 borli	qdagi   	 o‘	x
shashlikn ing      lison i y
a	
ksi       b o‘	lmi sh   mutanosib   semalar   asosida   bir   narsa   nomining   ikkinchi   bir   narsa   nomi
o‘rnida qo‘llanishi.   Met a fo r a ni      nom     	
ko‘c hishining      boshqa      usulla r idan      f a rqlo v c hi	
―
ob y e k t iv      va     	su	b y e ktiv o‘xshashlik   ka   asoslanish   belgisi   bir   qarashda   juda   yaqqoldek
tuyulsa-da,   uning   nazar   mohiyatiga nazar tashlash bu ancha murakkab hodisa ekanligini
ko‘rsatadi. Bu ikki omil bilan   belgilanadi.
1. Metaforada   ko‘chimning   ko‘chish   bazasi   doim   ham   to‘la,   aniq
bo‘lavermaydi.  	
Mas	a la n ,     oltin          bosh    ,          k	o‘ c h a y o t g a n     s o‘	z    	― olti n     a y n a n     q a y	si     s o‘	z	
o‘
rin d a    k e l a y a pti    –    no a niq. Balki qimmatli, aqlli, dono va hokazo so‘zlardir. Ammo bu
noaniq. Sanab o‘tilgan so‘zlarning   h a r   birida  	
― oltin   bil a n  m utanosib 	se ma   bo r .
2. O‘xshatish   subyektiv   hosil   qilinganda   esa,   hosil   qiluvchidan   boshqa   shaxs
uchun   o‘xshashlikni   tiklash   qiyin   kechadi   va   hatto   umuman   mumkin   bo‘lmaydi.
Masalan,  biron kishi  	
o‘ z i     u c hun    	su y ukli    	sh	a x	sni    	― c humchu g‘	im               d e b              a	tas	a ,
c humc h uqni       y otirm a y d i g a n, tanimaydigan   shaxs   bu   metafora asosini topa olmaydi va
bunday atash asosida mazax yoki   mehr yotganini   farqlamaydi.
Demak,   metafora   asosida   turuvchi   o‘xshatish   metafora   tabiatiga   ta‘sir   o‘tkazar
ekan. 19Shuning   uchun   ham:
Metafora      –      o‘xshatish        ochiq        bo‘lganda,        tushunarli,        o‘xshatish        hosil
qilinganda   tushunarsiz,   o‘xshatish yo‘qolganda,   sezilarsiz   bo‘ladi.
O‘xshashlikning   yo‘qolishi   metaforik   qo‘llanuvchi   so‘zlarni   oddiy   nomlarga
aylantiradi.   Qadim   Rimda   biror   mansabga   saylanayotgan   shaxs   saylovchilar   oldida   oq
kiyimda   namoyon   bo‘lgan   va   kandidat   deb   atalgan.   Hozirda   kandidat   biror   mansab
(daraja, unvon) ga da‘vogar   shaxsning,   u   qanday   rangli   kiyimda   bo‘lishidan   qat‘iy   nazar,
nomi.   Yuqoridagilardan   ko‘rinadiki,  metafora  hosil   bo‘lishi   uchun  3  ta  asos   talab  etilar
ekan. Metaforaning o‘xshatish   asosiga   qurilganligini   hisobga   olib, bu jihatni quyidagicha
belgilash mumkin:
tema   –   qiyoslanatgan   narsa,   ifoda        vositasi      –   temaga   qiyos   bo‘lgan   narsa,
qiyos   uchun   asos   –   temaga   ham,   ifoda   vositasiga   ham   tegishli   bo‘lgan   umumiy
belgi 1
.
Metaforik   ko‘chayotgan   nom   va   uning   bazasi   (ko‘chish   o‘rni)   orasidagi
munosabatlar   turli-tuman   bo‘lishi   mumkin.Met	afo	ra gapiruv	chini	ng quyid	agi eht	iyojl	arid	an kelib	 chiqadi.	 ―
...birin c hidan,   bir
n a	
rsa ni   noml a	sh ,     ikkin c hida n ,     noml a n g a n d a     h a m     nomning  	― g a pir a d i g a n    	bo‘lish
z a ru r i y a t i .    B u    y e r d a nomlash   atamasi ostida   bir-biridan mohiyatan farq   qiluvchi ikki   xil
hodisa   nazarda   tutiladi:
1. Nomsiz   narsani nomlash.
2. Nomli   narsaga   qayta   nom   berish   (ikkilamchi   nominatsiya).
Nomsiz narsani nomlash zaruriyatini tushuntirib o‘tirishga hojat yo‘q. Chunki nom
inson   bilimi   faoliyatining   eng   zaruriy   uzvidir.   Ammo   ikkilamchi   nomlash   zaruriyati
nimadan   kelib   chiqadi?   Bu   zaruriyat   mavjud   bo‘lgan   nom   so‘zlovchi   nuqtai   nazaridan
ayni   nutqiy   sharoitni   ta‘minlay   olmay   qolganda   yuzaga   keladi.   Ikkilamchi   nomlash
quyidagi   jihatlari   bilan ahamiyatlidir:
Birinchidan ,   nutqni   qisqa   va   lo‘nda   qiladi,   qiyoslang:   Saida   –  sinchalak   //   Saida  –
betinim,   nozik, shaddod qiz.
Ikkinchidan ,   nutqni   aniqlashtiradi:	
O‘razqul	 – ayiq	 // O‘razqul	 – yo‘g‘on,	 basavlat	 odam.
Ikkinchi   jumlada   uning   yo‘g‘on   va   basavlatligi   unga   berilayotgan   aniq   bahoni 20ko‘	rsa tm a y d i .    	―A y i q     e	s a     uning     bu     b e l g il a rid a n     tashq a r i ,     bu     b e l g il a rini n g
y oqim	
siz li g ini     h a m ko‘rsatadi. Agar  muayyan so‘zda jarayon (ikkilamchi  nominatsiya)
da qatnashish imkoniyati   bo‘lmasa, u bu jarayonda qatnasha olmaydi. Bunday imkoniyat
esa   so‘z  sememasi  (ma‘nosi)   ning   tarkibiy   qismlari   -   semalarining   nisbiy   mustaqillikka
erisha   olish   qobiliyatidir.   Ya‘ni   ikkilamchi   nominatsiya   uchun   zaruriy   semalar
yorqinlashadi,   mustaqillashadi   va   mutanosib   semaga   ega   bo‘lgan   boshqa   so‘z   bilan
sintagmatik (bevosita yoki bilvosita) aloqaga kirishadi.   Natijada   ikkilamchi   nominatsiya
yuzaga   keladi.   Masalan,   oyoq   so‘zi   quyidagi   semalarga   ajratiladi:
1) insonga   xos a‘zo;
2) eng   quyi;
3) tayanch.	
S
tolning    	― o y o	g‘ i     b r i k masida     1,     3     –    	se mal a r     x ir a lash g a n     va     2     –    	se m a
y o rqinl a shi b ,   nisbatan   mustaqillikka   erishgan   va   ikkilamchi   nominatsiyani   ta‘minlagan.
Demak,   so‘zning   ko‘chma   ma‘nosi   ikkilamchi   nominatsiya   natijasi   emas,   so‘zning
ko‘chma   ma‘noga   erisha   olish   imkoni   ikkilamchi   nominatsiya   asosidir.   Bundan
anglashiladiki, metafora uchun lisoniy asos   so‘zning   semantik   strukturasida   ekan.   Inson
ongida   metaforik   ko‘chim   hosil   bo‘lishi   bosqichlarini   esa   shartli   ravishda   quyidagicha
ajratish mumkin:
1. Nomsiz      (shartli)   narsa   (keng   ma‘noda)ni   nomlash   zaruriyati.
Nomning   so‘zlovchi   nazarida   ayni   nutqiy   sharoitga   mos   kelmasligi   ushbu   nom
denotatini   vaqtincha   nomsiz   qilib   qo‘yadi   va   ikkilamchi   nomlash   jarayoni   yuzaga   keladi.
(Bu   haqda   to‘xtalib   o‘tdik).   Shuningdek,   haqiqatdan   ham   nomsiz   narsani   nomlash
zaruriyati   ham   metaforaga   asos   bo‘la   oladi:   uzuk   ko‘zi ,   stol   oyog‘i ,   tog‘   etagi ,   ...
Inson   nomsiz   (yoki   nomini   bilmaydigan)   narsani   uchratganda,   o‘ziga   tanish   boshqa
narsalar  bilan qiyoslaydi  va o‘xshashining  nomi  bilan atay boshlaydi.  A.A.Potebnya bu
hodisani   tretium   komparatium deb   yuritadi.
2. Nomsiz      narsada   motivlarni   ajratish.
Yuqorida   aytib   o‘tilganidek,   inson   nomsiz   narsani   uchratganda,   o‘ziga   tanish
nomlar   bilan   qiyoslay   boshlaydi   va   albatta   qiyoslash   natijalarini   parchalaydi.   Masalan,
uzukka   o‘rnatilgan   qimmatbaho   toshda   quyidagi   motivlarni   ajratish   mumkin:   yumaloq,
yaltiroq,   chiroyli,   kosaga   joylashgan   (albatta,   bu   xil   ajratish   shartli,   har   bir   nomlovchi 21turli xil motivlarni o‘z   tasavvur   doirasiga   qarab   ajratadi).
3. Motivlarni        turli nomlar      sememasi   komponentlari   (semalar)   bilan   qiyoslash.
Unga tanish narsalardan   k o‘ z   ham shunga yaqin motivlarga ega: shakli  yumaloqqa
yaqin,   inson   yuzining   ko‘rkini   ta‘minlovchi   a‘zolardan   biri,   kosaga   joylashgan.   Bu
o‘rinda   shuni   nazarda   tutish   lozimki,   uzuk   ko‘zi   nisbatan   ibtidoiy   (primitiv)   metafora
bo‘lib, unda obyektiv   motivlar va lisoniy semalar mutanosibligi kuzatiladi. Ammo har bir
metaforada   ham   shunday  bo‘l	a v e rm a y di.       Yuqo r i d a       k e ltiril g a n      	― c humch u q c h a m
met a f o r a	
si       bil a n      q i y osla n g .     	U       x i l holatlarda   motivlar   qiyosi   semalar   bilan amalga
oshiriladi.
4. Ikkilamchi              nomlash.      Demak,   uzukka   o‘rnatilgan   toshni   ko‘z   deb   atash
mumkin   (Ammo shuni ta‘kidlab o‘tish zarurki, bu xil nomlash kamida minimal kontekt
so‘z bo‘lishini   talab   qiladi).
Xulosa   qilib   aytganda,   metaforaning   yuzaga   kelishi   to‘rt   bosqichda   borar   ekan.
Metaforani   tushunish   yoki   ochish   uch   bosqichda   olib   boriladi.   Tushunish   va   ochish
o‘zaro   bir   xil   bosqichlarda   kechsa   ham,  bu   bosqichlarning  ichki   yo‘nalish   maqsadi   bir-
biridan   farq qiladi. Tushunish shu nutq akti a‘zosi (tinglovchi) uchun ham, tadqiqotchi-
nazariyotchi   uchun   ham   ahamiyatli.   Ochish   faqat   nazariyotchi   uchun   qiziqarli   bo‘lgan
jarayondir.   Ya‘ni   oddiy   tinglovchi uchun metaforani tushunish kifoya qilsa, tadqiqotchi-
tilshunos   uchun   uni   tushunish   jarayoni   ham   e‘tiborga   sazovor.   Metaforani   tushunish
(ochish)ning   quyidagi   bosqichlarini   farqlaymiz:
Metaforani   tanish :   Matnda   uchragan   hukm   uning   obyektiv   borliqdagi   bilimlari
asosidagi   hukmlardan   farq   qila   boshlasa,   bu   uning   qandaydir   ko‘chimni   uchratganidan
darak   beradi.
Valixon so‘fi – muloyim supurgi ... Valixon so‘fi – odam, binobarin, u supurgi bo‘la
olmaydi.
Qayta   qurish.   Bu   jumboq   (odamni   supurgiga   tenglashtirish)   ni   yechish   jumlani
ko‘proq   tushunarli shaklga solib qayta qurishni talab qiladi. Valixon so‘fi xuddi muloyim
supurgi kabi   tabiatan   egilib-bukuluvchan, harom-xarishdan hazar   qilmaydigan kishi.
Tahlil   qilish .   Bu   bosqichda   ko‘chim   ostida   nima   turganligi   jihatidan   o‘rganiladi.
Masalan,   Valixon   so‘fida   quyidagi   motivlar   ajratiladi:   1-shaxs,   2-moslashuvchanlik,   3-
yumshoq so‘z,   4-laganbardor,   5-harom-xarishdan hazar   qilmaydi. 22Supurgi-narsa,   yumshoq,   harom-xarishni   tozalaydi.Va
li x on  	so‘	f i g a   x	os   3-   v a   5 -	se mal a r  	―sup	urgi  	so‘	z i g a   x	os   2 - 3 -	se mal a r   bil a n
mut a nosib o‘xshash.   Demak,   bu yerda   tinglovchi   (o‘quvchi)   metaforani   uchratgan.
Bu   uchala   bosqichni   hozirgi   (balki   boshqacharoq)   holatda   tiklash   ochuvchi-
tilshunos-   tadqiqotchiga   xos.   Tushunuvchi   ongida   bu   bosqichlar   stixiyali   ravishda
kechadi.
_________________________ 
      Abdurahmonov   X.,   Mahmudov N.   So‘z   estetikasi. -   Toshkent:   Fan,  2020 .62-67 betlar. 231.3. Metaforaning   turlari
Metafora   nihoyatda   murakkab   hodisa   bo‘lib,   uning   tasnifi   bir   necha   xil   belgiga
ko‘ra, bir   necha   xil   bosqichda   olib boriladi.
Metafora   unsurlarining   o‘zaro   munosabatiga   ko‘ra   turlari.   Bizga   ma‘lumki,
metafora   uch   unsur   –   tema,   ifoda   vositasi   va   qiyos   uchun   asosdan   tuziladi.   Masalan,
...Qishloqning   bo‘risi   ham   yuzboshi ,   tul k	isi   ham   y	uzboshi	 (A .	Qa hho r )   g a pida   q u y i d a g i
met a for a lar   a m a l   qil a di:  	
― y u z boshi   -  	bo‘	r i,    	― y u z boshi     -     tu l k i     met a fo r a sida    	bo‘ ri     va
tulki    	
so‘	z la r id a ,    	― B	o‘ ri    	so‘	z i     shav qa	tsi z ,   o c	hko‘z ,     y	ulg‘i	c h     ma ‘ n o la r ini     ifod a l a y di,	
―
tulk i     –     ifoda   vosi	tasi ,   a y y o r ,     y	ulg‘i	c h     –     tem a .    	S hu o‘rinda ta‘kidlab o‘tish lozimki,
metaforada   nom   ko‘chish   odatda   miqdoran   tenglik   asosiga   qurilavermaydi.   Faqat
mazmuniy   tenglik   zaruriy   hisoblanadi.   Shuningdek,   bu   tenglik   ham   nisbiy   aniqlanadi.
Ya‘ni   metaforik   qo‘llangan   bir   so‘z   aynan   bitta   so‘zning   o‘rnida   kelgan   deb   bo‘lmaydi.
Yuqoridagi   misolda   qiyoslang:   bo‘ri   – shavqatsiz,   ochko‘z...
Demak,  bu yerda  miqdoriy emas,   mazmuniy tenglik  nazarda tutiladi   va bu  tenglik
ham   nisb i y dir.   Chunki  	
―bo‘	r i  	so‘	z ida   q i y	oslash   u c hun   a	sos  	bo‘lg	a n  	se mal a r   bil a n
mut a nosib   motivl a r   nutqiy   sharoit   talabiga   ko‘ra   turlicha   bo‘la   oladi:   xarakter   jihati,
tabiiy   jihatlar,   tashqi   ko‘rinish   va   hokazo.   Metaforaga   xos   bo‘lgan   ana   shu   xususiyat
haqida fikr yuritib, Dj. Miller metafora   y ar a tuvchi     	
― ... a niq     	so‘	z la r ni      n a z a rda      tutg a n
h a m,      tutmag a n      h a m      b o‘	
lishi       mumkin,      ular  ishlatilmagani   tufayli   biz   buni   hech
qachon   aniqlay   olmaymiz...   deydi.   Metafora   unsurlarining   bu   xil   munosabati   yanada
chuqurlashtirilishi   mumkin.   Ya‘ni   temagina   emas,   ifoda   vositasi   ham   konkret   so‘zlar
bilan   ifodalanmaydi:   …―chiqdi   -   chiqdi   degan   gap   o‘rmaladi        (A.Qahhor).
O‘rmalash   gapga   xos   xususiyat   emas,   demak,   bu   yerda   metafora   bor.   Ammo   gap
nima   deb   tasavvur   qilinayapti?   Konkret   javob   yo‘q.   Shugina   ma‘lumki,   u   qandaydir
o‘rmalay   oladigan   jonzodga   qiyoslanmoqda,   ya‘ni   metafora   yaratuvchi   o‘z   ifoda
vositasini   konkret   a y tm a y d i ,     b a lki     met a fora     q a bul     qiluv c hini    	
― y	o‘ l l a y d i .    	M e ta f o r a ni
o x iri g a c ha     y e c hish     a d r e	
sa t   ixtiyorida   qoladi.   Kelib   chiqadiki,   metafora   unsurlari
munosabatining mutanosiblik va konkterlik   tabiatiga   ko‘ra   ikki   xil   ekan:
1. Ifoda   vositasi   tema   bilan   mazmunan   mutanosib   va   konkret   ifodalangan   (ya‘ni
metaforaning   asosiy   unsurlari mavjud)   – asos metafora.
2. Ifoda vositasi konkret ifodalanmaganligi sababli mazmuniy mutanosiblik ham 24qisman   noaniqlashgan.   Biroq   uni   aniqlashtirish   uchun   yo‘llanma   komponent   mavjud   –
yo‘llovchi   metafora . Bu o‘rinda shunga e‘tibor qaratish lozimki, yo‘llovchi metaforaning
murakkab lisoniy   tabiati   mutlaqo   ularning   keng   tarqalishiga   to‘siq   bo‘lmaydi.   Yo‘llovchi
metafora   turlari   bo‘lmish   jonlantirish   yoki   shaxslantirish   haqida   olib   borilgan   tadqiqotlar
uning   eng   ko‘p   tarqalgan   metafora   turlaridan   biri ekanligini ko‘rsatadi.
Metaforaning   sintagmatik   qatordagi   munosabat   belgisiga   ko‘ra   turlari.   Metaforik
qo‘llangan   so‘z   sintagmatik   munosabatga   kirishuvchi   so‘zni   shartli   ravishda
metaforalanayotgan  so‘	z   d e b   a t a y mi z .  	Mas	a lan,   ...	Ul	ar   ma r dikorlikka   y ubori l g a n   y u r t   –	
―sovuq	 do‘z
a x   d e y	ishi bd i ...   (A.Qahhor).   Bu   yerda   metaforik   so‘z   –   sovuq   do‘zax
(aniqrog‘i, do‘zax). Metaforalanayotgan   so‘z  yurt . Metaforalanayotgan va metaforik so‘z
o‘zaro sintagmatik munosabatda turadi. Ammo   bu   sintagmatik munosabat ikki   xil bo‘la
oladi:
1. Tor   –   bir   jumla   doirasida:   ...Valixon   so‘fi   muloyim   supurgi   bo‘lib   ...
(A.Qahhor).
2. Keng   matn   (kontekst)   doirasida   yoki   sharoit   (konsituatsiya)   doirasida:
Ayamning   odam   zavodida   tuqqani   og‘izga   tushib   ketdi.   (A.Qahhor).   Odam   zavodi
(aniqrog‘i,  zavod)   metafrik  	
so‘	z   bo g‘	la n a d i g a n  	so‘	z  	― tu g‘ ruq x on a   ( a n c ha   k e ng   matn d a n
ma ‘ lum   b o‘	
la d i ).  	Arsloni m   u y a t g a   qolm a	sin   d e b,   ikki  	sa v a t   u z um   b e rib   y ubor u vdim	
(―	S
hu   kunl a r   shidd a t i ,   11 8 - b e t).  	―Arsloni m	 sint a g matik   	bog‘l	a nuv c h i    	so‘	z    	―er    	sit u a tiv	
sin
t a g m a      ( a g a r    shund a y    t a ‘bir    mumkin   	bo‘ls	a , assotsiativ sintagma) da munosabatda
turuvchi metaforalarni shu sintagmatik munosabatlarning  	
aniqli	gi hisobi	ga ― o        c   hi    q        ,   k e ng	
sint
a g matik   munos a b a tda   turuv c hi   met a f or a la r ni   e	sa  	― y   opi    q          d e b ataymiz.
Metaforaning   nomlash   jarayoni   tabiatiga   ko‘ra   turlari.Metaforani   asosan   poetik
figura   deb   qarovchi   tadqiqotchilar   ham   unda   ekspressivlik   belgisining   muntazam
emasligini tan olib   kelganlar.   Shunga   ko‘ra   metaforaning   ikki turi:
1. Ekspressiya   mavjud   bo‘lmagan   (o‘lik   tilga   xos,   nopoetik)   metafora.
2. Ekspressiya   mavjud   (tirik,   nutqiy,   badiiy,   poetik)   bo‘lgan   metafora.
Turli   olimlarning   qarashlari   jamlanganda,   ularning   hammasi   ham   yuqorida   qayd
etilgan   holatni   metaforaning   ekspressiv,   noekspressiv   bo‘la   olishini   nazarda   tutganini
ko‘rsatadi.
Ekspressiv   metaforalar   keng   holda   (istiqlol   yo‘li,   Turkiston   –   umumiy   uyimiz), 25noekspressiv   metafora   shaxsiy   bo‘lib   qolishi   ham   mumkin.   (Bola   choynak
jo‘mragini―
c h o y n a kni n g b u rni   d e b   a tashi,   x a tto  	shu   bola   u c hun   h a m   bir   ma r talik   a kt  	bo‘lishi
mumkin).   Bu   misollar   bir   martalik   va   ko‘p   martalilik   belgisining   ham   muntazam
emasligini   ko‘rsatadi.   Ekspressivlik, metaforaning nome‘yoriyligi haqidagi qarashlar   esa
har   qanday   metafora   asosida   lisoniy   me‘yorlar   yotishini   nazardan   chetda   qoldirish
natijasidir.
Quyidagi   misollarga e‘tibor   qiling:
Ekspressiv   metafora   -   ...   hammaning   nazarida   hurriyatning   chashmasi.   Men
qishloqqa   ilm-ma‘rifat   urug‘ini   sochgani kelganman. (A.Qahhor).
Noekspressiv   metafora   -   ...eshik   og‘zida   qo‘l   bog‘lab   turgan   ...,   ayam   o‘choq
boshida   yig‘lab   o‘tiribdi.   (A.Qahhor).
Eshik   og‘zi   yoki   o‘choq   boshi   noekspressiv   metaforalarni   hurriyatning   chashmasi
ilm-   ma‘rifat   urug‘i   ekspressiv   metaforalari   bilan   qiyoslasak,   ular   noekspressiv   bo‘lib
qolgan emas,   aslida   ham   hech qachon   noekspressiv   bo‘lmagan.
Z a mo n a v i y   mualif  	
―rux	 parvozi   a tam a	sini   o‘	z   nutqi g a   olib   kir a r   e k a n,   ma q	sa d	
ko‘t	a
rinki uslubni ta‘minlash bo‘ladi, diniy qarashlarni isbotlash emas. Noekspressivlikni
isbotlash   uchun   tilga   xos   bo‘lgan   asos   qidirish   lozim.   Bizningcha,   bu   asos   juda   sodda
bo‘lib,   nomlash   jarayonida   yotadi.   Noekspressiv   metafora   shunchaki   nomlashni,
ekspressiv   metafora   nomlash   va   baholashni   nazarda   tutadi.   Shuning   uchun   ham
metaforaning   ekspressiv   va   noekspressiv   turlarini   biz   metaforaning   nomlash   jarayoni
tabiatiga   ko‘ra   turlari   deb   atadik.
_________________________  261.         M a h m u d o v    N ,    N u r m o n ov    A .    O‘ z b e k    ti l i n ing   n a z a riy    gramma tik as i. –    T.:  O‘ q i t u v ch i, 2015.   –
232  b . 27II.BOB. METAFORANING BADIIY SAN'AT HOSIL QILISH
2.1. Metaforaning   uslubiy   xususiyatlari
Yuqorida   ta‘kilab   o‘tildiki,   metafora   haqida   ko‘plab   ilmiy   asarlar   yaratilgan.
Ularning   aksariyatida   metaforaning   asosiy   mohiyatini   o‘xshatish,   qiyoslashdan   iborat
mantiqiy   amal   tashkil etishi aytilgan. Aristotel o‘zining «Ritorika» asarida metafora bilan
o‘xshatish   o‘rtasida   katta   farq   yo‘qligini,   yaxshi   o‘xshatishni   osonlik   bilan   metaforaga
aylantirish  mumkinligini,   ularning  mohiyatida yaqinlik  mavjudligini   ta‘kidlaydi.  Yunon
faylasufi   aytadiki,   agar   shoir   Axill   haqida   «U   sherdek   tashlandi»   desa,   bu   yerda
o‘xshatish voqe bo‘ladi, agar shoir shu qahramon   haqida   «Sher tashlandi»   desa,   metafora
yuzaga   keladi.
Metaforaning   ana   shunday   mohiyatini   inobatga   olgan   holda   prof.   R.Qo‘n-g‘urov
«O‘zbek   tilining   tasviriy   vositalari»   kitobida   mana   bunday   deb   yozgan:   «Metaforani
yashirin   o‘xshatish   deyish   ham   mumkin.   Ammo   u   oddiy   qiyosdan   farq   qiladi.   Agar
oddiy qiyos ham doim asosiy   ikki   a‘zodan   tashkil   topsa   (ya‘ni   nima   qiyos   qilinadi,   nima
bilan   qiyos   qilinadi   —   qiyos   qilinuvchi va qiyos qilinadigan predmet), metaforada faqat
ikkinchi   a‘zo   —   o‘xshatilgan   narsa   qoladi,   o‘xshagan   narsa   tushiriladi,   lekin   u
kontekstdan   ochiq   sezilib   turadi,   demak,   metaforada   tasvirlanayotgan   predmet   ana   shu
ikkinchi   a‘zo   orqali   idrok   qilinadi».   Bu   fikrga   qo‘shilgan   holda,   shuni   ham   aytish
kerakki,   sof   lisoniy   nuqtai   nazardan,   bizningcha,   metaforani   «yashirin   o‘xshatish»   deb
emas,   balki   «qisqartirilgan   o‘xshatish»   deb   qarash   maqsadga   muvofiqroq   ko‘rinadi.
Chunki   metaforada   o‘xshatishning   to‘rtta   uzvidan   uchtasi   (o‘xshatish   sub‘ekti,   o‘xshatish
asosi, o‘xshatishning shakliy ko‘rsatkichi) qisqartirilib, faqat o‘xshatish etalonining   o‘zi
saqlab   qolinadi.   Metafora   bevosita   ana   shu   o‘xshatish   etalonida,   yanayam   to‘g‘rirog‘i,
metaforik ko‘chma ma‘no o‘xshatish  etaloni  o‘rnidagi  so‘zning ma‘no tarkibida yuzaga
keladi.   O‘xshatish   asosidagi   belgi   yoki   harakat-holatni,   shuningdek,   o‘xshatish
subyektini   ifodalagan   va   qisqartirilgan   so‘zlarning   ma‘nolarini   ayni   o‘xshatish   etaloni
o‘ziga   xos   tarzda   o‘z   ustiga   oladi.   Ana   shu   jarayonlar   natijasida   nutqda   so‘z
semantikasida obrazlilikka juda ham boy ko‘chma   ma‘no   yuzaga   chiqadi.
Metafora   narsa-buyum,   voqea-hodisalar,   belgilar   o‘rtasidagi   o‘zaro   o‘xshashlikka
asoslangan   ma‘no   ko‘chishi,   ya‘ni   metafora   ko‘chma   ma‘no   hosil   qilishning   eng   keng
tarqalgan   usullaridan   biridir 1
.   U   mumtoz   adabiyotshunos-ligimizda   "istiora"   deb   ham 28yuritiladi. Matnga   lingvopoetik   yondashuvda   lisoniy   va   xususiy-muallif   metaforalarini  
Lisoniy   metaforalar   til   taraqqiyoti   bilan   bog‘liq   hodisa   hisoblanadi,   ular   tilda
uzuallik kasb etib   bo‘lgan. Shuning uchun   ham tadqiqotchilar to‘g‘ri ta‘kidlaganlaridek,
"bunday metaforalar,   asosan,   atash,   nomlash   vazifasini   bajarganligi   uchun   ularda   uslubiy
bo‘yoq,   ekspressivlik,   binobarin,   ular   ifodalagan   nutq   predmetiga   nisbatan   subyektiv
munosabat   aks   etmaydi".   Faqatgina   ma‘lum   bir   so‘zning ma‘no   doirasi   kengayadi   hamda
yangi   tushunchalarni   atash   uchun xizmat qiladi. Masalan:  odamning oyog‘i — stolning
oyog‘i,   odamning   ko‘zi   —   uzukning   ko‘zi,   ko‘ylakning   etagi   —   tog‘ning   etagi   kabi.
Demak, lisoniy metaforalar lingvopoetik nuqtayi   nazardan   jiddiy   qimmatga   ega   emas.
Xususiy-muallif   metaforalari   esa   yangi   va   okkazional,   kutilmagan   bo‘ladi.   Ularni
yozuvchining   o‘zi   estetik   maqsad,   ya‘ni   borliqni   subyektiv   munosabatini   ham   qo‘shib
obrazli   ifodalab   nomlash   asosida   yaratadi.   Ular   uslubiy   jihatdan   bo‘yoqdorlikka   va
voqelikni obrazli   tasvirlash   xususiyatiga   ega   bo‘ladi.   Shuning   uchun   ham   badiiy   matnda
qahramonning   his-   tuyg‘ularini   ta‘sirchan,   yorqin   bo‘yoqlarda,   aniq   va   ixcham
ifodalashga   xizmat   qiladi.   Shuning   uchun   ham   bunday   metaforalar   badiiy   matnning
lingvopoetik   tahlilida   favqulodda   muhim   o‘rin   tutadi.   Xususiy-muallif   metaforalarida
hamisha   konnotativ   ma‘no   aniq   holda   ifodalanadi.
Ayrim   tadqiqotchilar   ot,   eshak,   qo‘y,   it,   bo‘ri,   tulki,   yo‘lbars,   boyo‘g‘li,   musicha,
burgut,   lochin,   qaldirg‘och,   bulbul   kabi   so‘zlar   ko‘chma   ma‘nolarda   keng   qo‘llanishini
aytib,   shunday   muloh a z a     bildir a dil a r:    ― Otnin g     b a quv v a tli g i,     es h a kning     a qlsi z li g i,	
qo‘
y n i ng     y uvoshl i g i,     itning   vafodorligi,   mushukning   epchilligi,   tulkining   ayyorligi,
burgutning changallashdagi kuchliligi,   lochinning   ko‘zi   o‘tkirligi   kabi   tipik   xususiyatlari
boshqa   predmetlarga   nisbatan   metaforik   usulda   ko‘chiriladi,   natijada   konnotativ   ma‘no
yuzaga   keladi   hamda   matnning   ta‘sirchanligi   oshadi 1
.   To‘g‘ri,   bunday   metaforalar
asosidagi  ko‘chma ma‘nolar, albatta, konnotativ ma‘noga   ega,   shuning   uchun   matnning
ta‘sirchanligiga   yordam   beradi.   Lekin   ular   an‘anaviy   metaforalardir,   xususiy-muallif
metaforalari   emas,   ya‘ni   ko‘p   qo‘llangan,   yangi,   original   emas.   Shunga   ko‘ra   ularning
badiiy   matndagi   lingvopoetik   salmoq   darajasi   xususiy-muallif   metaforalariga   qaraganda
ancha   pastdir.   Masalan,   buqlamun   so‘zining   metaforik   ko‘chma   ma‘nosi  "o‘zgaruvchan
(odam)"   demakdir,   bu   ma‘no   lug‘atlarda   ham   qayd   etilgan.   Ayni   ma‘no   tarkibida
konnotativlik   bor,   shuning   uchun   buqalamun   bilan   uchrashuv   (S.Ahmad.)   birikmasidagi 29ifoda   ta‘sirli.   Lekin   bu   ma‘noning   yuzaga   kelishi   yozuvchiga   bog‘liq   emas,   u   oldindan
ma‘lum.   Yangi,   kutilmagan,   ijodkorning   o‘ziga   xos   metaforalar   badiiy   matnda   kuchli
darajada   poetik   ta‘kidga   ega   bo‘ladi.   Aytaylik,   yozuvchi   tomonidan   yaratilgan   kelinlar
ko‘zgoloni   (S.Ahmad.)   birikmasidagi   qo‘zg‘olon   so‘zida   yuzaga   kelgan   metaforaning
poetik   kuchi   oldingidan   ortiq.   Shuning   uchun   ham   aynan   xususiy-muallif
metaforalarining   poetik   salmog‘i   jiddiydir.
Metaforalarning   odatiy,   sinestetik   metaforalar   va   jonlantirish   tarzida   tilshunoslikda
farqlanadigan   barcha   turlari 2
  badiiy   matnda   ijodkor   mahorati   bilan   o‘ziga   xos   tarzda
yaratiladi   va   kuchli   darajada   poetik aktuallashadi,   badiiy   mazmunning   ifodalanishida   faol
ishtirok etadi.
Ijodkorning   o‘zi   tomonidan   yaratilgan   odatiy   metaforalar   juda   to‘q   obrazli   badiiy
ma‘nolarni   yuzaga   keltiradi. Masalan:
Qaqragan lablarda olovli nafas   Kechalar   kechmish in   ayladi   ko‘mir .
Parishon  sochlari yor ko‘ksi emas,   Muzdayin   bolishda   qoldi   birumr   (A.O.).
Parchadagi   kechmish,   ko‘mir,   parishon   so‘zlari   betakror   bir   tarzda   metaforik
qo‘llangan.   She‘rdagi   yaxlit   badiiy   mazmunning   tugal   ifodalanishida   bu   so‘zlardagi
metaforalar   badiiy   ustunlar   vazifasini   bajargan.   Hatto   bu   metaforalar   tufayli
reallashayotgan   badiiy ma‘nolarni   konkret   so‘zlar   vositasida   tavsiflash   ham mushkul.
Quyidagi   misollarda   ham   ana   shunday   metaforalarni   kuzatish   mumkin:
Ko‘z   uchida   qaraysiz,   ko‘z   uchida...   Yulduzchalar   cho‘kib   yotar   dil   burji da.   Oy
aylanar koinotning kulgichida,
Yurak   erir   qallig‘imning   h ovuchi da...   (I.M.).
Mana,   ustunlarga   o‘ralar   shamol,   Mana,   suv   yuziga   toshadi   sepkil   (I.M.).   Buncha
ham   qattiq   ekan,
Qismatning   bolishlari   (S.Sayyid).
Chiqing,   begim,   ko‘nglingizni   chegalab   beray,   Ko‘nglingizni   bering,   begim,
chegalab        beray      (I.M.).
Metafora   (metaforik   qo‘langan   so‘z)ning   sintaktik   imkoniyatlari   borasida
fikrlash   ikki   tomonlama   borishi lozim:
1. Sintaktik   bog‘lanish   xususiyatlari.
2. Sintaktik   pozitsiya   xususiyatlari. 30Birinchi   jihat   metaforik   qo‘llanish   natijasida   so‘zning   bog‘lanishi   (valentlik)
darajasining  o‘ z g a rishini   n a z a r d a   tut a d i .  	Mas	a la n ,  	―Olti n  	so‘	z ining  	se mem a	si   q u y id a g i	
se
mal a rd a n tu z ilg a n:
1)   metal; 2)   qimmatbaho;
3) ijtimoiy   qimmatli; 4)   sariq.
Ikkinchi   semaning   yorqinlashuvi   oltin   bosh,   oltin   qo‘l,   oq   oltin,   qora   oltin
birikmalarida,   3-4   semalarning   yorqinlashuvi   oltin   soch   kabi   birikmalarning   kira   olish
imkonini bermoqda.  	
Aslid a    	― oltin    	so‘	z i    	o‘ z     ma ‘ nosida     bu     x il     v a lentlikka     e g a     b o‘	la
olm a	
s d i .    	De ma k ,     met a fo r ik   qo‘llanish   so‘zning   sintaktik-sintagmatik   bog‘lanish
imkonini   kengaytirar   ekan.
Xulosa   qilib   aytganda,   metaforik   qo‘llanish   so‘zning   sintaktik   bog‘lanish
imkoniyatiga   (valentligiga)   ta‘sir   etadi.   Biroq   so‘zning   ko‘chma   ma‘noda   qo‘llanilishi
uchun uni muayyan   sintaktik pozitsiyaga xoslab bo‘lmaydi. Tilshunoslikning uzoq asrlik
tarixi,   aftidan,   endigi   kunda   ushbu   hodisa   ham   kam   o‘rganilgan   deyilishga   asos
qoldirmadi.   Darhaqiqat,   qaysi   sohaga   qo‘l   urilmasin,   bu   borada   qilingan   yuzlab   arzirli
kuzatishlar   va   ilmiy   xulosalar,   yana   ham   ko‘proq   amaliy   kuzatish   natijalariga   duch
kelamiz.   Metafora   borasida   ham   shu   fikrni   aytish   mumkin.   Metafora   bo‘yicha   qilingan
kuzatishlarning   asosiy   qismi   uni   nutqiy   hodisa   sifatida   baholaydi.   Ammo   har   qanday
nutqiy hodisa kabi metafora ham o‘z umumiyligiga, sabab-mohiyatiga egaligi   shubhasiz.
Metafora   asos   bo‘lgan   o‘xshatish   metaforani   tushunish   darajasiga   ta‘sir   ko‘rsatadi:
metafora   o‘xshatish   ochiq   bo‘lganda,   tushunarli,   o‘xshatish   hosil   qilinganda   –
tushunarsiz,   o‘xshatish   yo‘qolganda   sezilarsiz bo‘ladi.
Metafora amal qiluvchi sohani aniqlashda biz ayrim mualliflar tomonidan qo‘yilgan
turli   uslubiy   to‘siqlarni   olib   tashladik.   Metafora,   usluban   qat‘iy   nazar,   hamma   nutqiy
ko‘rinishlarda   ham   amal   qilaveradi.   Chunki   metaforaning   vazifasi   nomlash,   nomlashdan
turlicha   maqsad   bo‘lishi mumkin, albatta. Masalan, biror xil uslubiy bo‘yoq berish, yoki
shunchaki   nomsiz,   notanish,   noaniq   narsaga   nom   berish.   Keyingi   holat   har   qanday
uslubga xos nutqda yuzaga chiqa   oladi. 6
6
            Mirtojiev   M.   Lingvistik   metaforalar   tasnifi.   //   O‘zbek   tili   va   adabi	
е^ti.   2018. №   4. –   B. 33-37. 312.2. Metafora   va   so‘z   yasalishi
O‘zbek   tilshunosligida   metaforaga   so‘z   yasashning   bir   usuli   sifatida   qarash   ham
mavjud.   Masalan,   S.Usmonov   nima   uchundir   metaforani   ekstralingvistik   hodisa,   deb
ataydi va leksik-   semantik   usulda   so‘z   yasash   ko‘rinishlaridan   biri sifatida   ko‘rsatadi   1
.
So‘z   yasalishining   metafora   bilan   bog‘liq   tomoni   borligini   belgilovchi   asosiy   omil
shundaki,   har   ikkala   hodisa   ham   bir   narsani   nomlashni   nazarda   tutadi.   Biz   bitiruv
malakaviy   ishimiz   avvalida   obyektimizga   sinxronik   nuqtai   nazardan   yondoshish
tamoyiliga   amal   qilishimizni   aytib   o‘tgan   edik.   Shuning   uchun   tarixan   so‘z   yasalishida
metaforaning   o‘rni   qandayligi   masalasini   ochiq   qoldiramiz.   Hozirgi   o‘zbek   tili   nuqtai
nazaridan   so‘z   yasalishi   va   metaforaning   munosabati   qanday?   Aftidan,   bu   ikki
hodisaning   yaqqol   kesishuv   sohasi   semantik   ( lu g‘ a v i y )   d e b   a t a luvchi  so‘	z   y a	sa li	shi
turid a di r .  	
― S	o‘ z   ma ‘ nosining  	o‘ z g ar ishi   a	sosi da  	so‘	z  	ho	s i l qilish semantik usul bilan so‘z
yasash deyiladi 2
. Ya‘ni shaklda hech qanday o‘zgarish yuzaga   kelmaydi.   Masalan,   yupqa
(sifat); yupqa   (ot);   to‘garak   (sifat);   to‘garak   (ot).   Bu   nomlarning   kelib   chiqishi metaforik
asosda   bo‘lganligi   ko‘rinib   turibdi:   Yupqa-yupqa   qilib   (hamirdan   yoyilgan)   hamirdan
tayyorlanadi, to‘garak – doira olib o‘tiluvchi kishilar yig‘indisi, ya‘ni o‘xshash motiv   va
semalar   mavjudligini   aniqlash   qiyin   kechmaydi.   Shuning   o‘zi   hozirgi   ikki   (omonim)
so‘zning   kelib   chqishi   metaforaga   borib   taqalishini   ko‘rsatadi.   Bu   holat   metaforik
qo‘llangan   so‘zni,   balki   semantik usul bilan so‘z yasalish deb hisoblash lozimdir, degan
savol   tug‘dirishi     umkindir.   So‘z   yasalishining   lisoniy   va   nutqiy   bo‘la   olishi   masalasi
qo‘yila   boshlaganidan   keyin,   ayniqsa,   bu   savol   dolzarb   bo‘lishi   turgan   gap.   Chunki   bir
martalik va nomuntazam metaforalar ham har   holda nomlashni nazarda tutadi va, balki,
ularni nutqiy so‘z yasalishi deb hisoblash mumkindir.   Bu   savolga   javob   berish   uchun   biz
so‘z   semantik   tarkibi   tahliliga   murojaat   qilamiz.   Zero,   so‘z yasalishi   ham,   metafora   ham
so‘z   semantikasining   faoliyati   natijasidir.   So‘zni   har   qancha   shaklan   o‘zgartirmang,
ma‘no   o‘zgarmasa,   u   o‘z   mohiyatini   saqlaydi.   Semantik   usul   bilan   yasalgan   so‘zning
semantik   strukturasini qiyoslab ko‘raylik:
1. To‘garak   (sifat)   tub   so‘z.   Quyidagi   semalarga   ajraladi:
a) belgi;   b)   shaklga   oid;   v)   dumaloq.
2. To‘garak   (ot)   yasama   so‘z   quyidagi   semalarga   ajraladi:
a) narsa;   b)   kishilar   yig‘indisi;   v)   havaskorlikka,   qo‘shimcha   faoliyatga   oid. 32Ko‘rinadiki,   har   ikki   semem   struktura   tarkibi   bir   biridan   tubdan   farq   qiladi.
Metaforik   qo‘llangan   so‘z   semem   tarkibini   nometaforik   qo‘llash   holati   bilan   qiyoslaylik.
Masalan,   ko‘z   so‘zi   quyidagi   semalarga   ajraladi:
a)   mucha; b)   qobiqda joylashgan;
v)   dumaloq;   g)   ko‘ruvchi   (tashqi   dunyo   bilan   aloqada).―Uz
uk  	ko‘z i   g‘	o y a t   a j o y i b   e di   g a pid a g i  	― k o‘	z  	so‘	z i   h a m   x ud d i   shund a y  	se mal a r g a
a j r a ladi:
a)   mucha,   b)   qobiqda joylashgan;
v)   dumaloq.
Uzuk   so‘zi   bilan   bog‘lanish   unda   3-semani   kuchaytirib,   qolganlarini   esa
xiralashtiradi.   Mana   shu   bog‘lanish   bo‘lmasa,   ko‘z   –   o‘zining   to‘liq   semalarini   bir   xil
darajada   saqlab   turaveradi.   Demak,   so‘z   yasalishidan   farqli   o‘laroq,   metafora   so‘z
semantik   strukturasiga   ta‘sir   qilmas   ekan.
So‘z   yasalishi   faqat   tilga   xos,   metafora   ham   lisoniy,   ham   nutqiy   hodisa   bo‘lib,
ma‘lum   bir matniy qurshovda amal qiladi va alohida qo‘llanish imkoniyatiga ega emas.
Yasama   so‘z   esa   aksincha   yakka   holda   nomlanganda,   qo‘llanganda   ham   ma‘no
anglataveradi. Metafora uchun   ma‘lum   bir   matniy   qurshov,   ya‘ni kontekst talab qilinadi.
Metaforaga   berilgan   ta‘rif   uning   tabiatini   ko‘rsatib   bergan   bo‘lsa-da,   amalda
metaforani   ajratib   olish   ancha   qiyin.   Metaforaga   yondosh   va   o‘xshash   hodisalar
anchagina   bo‘lib,   ko‘pincha   ular   metafora   deb   atalaveradi.   Metaforaning   yondosh
hodisalardan farqi uni shu xil hodisalar   bilan qiyosan olib o‘rganganda ochiladi. Shuning
uchun   biz   quyida   metaforaning   turli   yondosh   hodisalar   bilan   munosabatini   ko‘rib
chiqamiz.
Metafora   va   ko‘p   ma’nolilik.   Metaforani   ko‘p   ma‘nolilikni   yuzaga   keltiruvchi
usullardan   biri   sifatida   baholash   an‘ana   tusiga   kirgan 1
.   Bu   bahoga   qanchalik   qo‘shilish
yoki   qo‘shilmaslik,   avvalo, ko‘p ma‘nolilik tushunchasini   baholashni  talab  qiladi. Ko‘p
ma‘nolilik   ilmiy   tilshunoslikda,   shuningdek,   polisemiya   va   polisememiya   atamalari
bilan   ham   belgilanadi 7
.
7
 Abdurahmonov   Sh.A.   O‘zbek   badiiy   nutqida   kulgi   qo‘zg‘atuvchi   lisoniy   vositalar:   Fil.   fanlari  
nomzodi...   dis.   avtoref.   –   Toshkent,  23-34 betlar 33Polisemiya atamasi bir muncha keng tarqalgan bo‘lib, masala mohiyatiga nazar tashlash bu
atamaning   o‘zi   belgilayotgan   hodisa   tabiati   bilan   mos   kelavermasligini   ko‘rsatadi.
Semalar –   ya‘ni   mazmun   sememaning   eng   kichik   bo‘laklari   deyarli   hamma   so‘zda   ham
ko‘p   bo‘ladi.   Ko‘p   ma‘nolilik   hodisasi   esa   semalarning   emas   sememalarning   ko‘p
bo‘lishini   nazarda   tutadi.   Polisemiya   atamasining   bu   kamchiligini   sezib,
Sh.Rahmatullaev   polisememiya   atamasini   qo‘llaydi   va   metaforani   polisememiyani
yuzaga   keltiruvchi   vositalardan   biri   deb   baholaydi.   Polisememiya   tildagi   eng   aktiv
hodisalardan   biri   hisoblanadi.   Sh.Rahmatullaev   hozirgi   o‘zbek   adabiy   tilidagi
leksemalarning   deyarli   yarmi   polisemantik   ekanligini   ta‘kidlaydi 2
.   Semema   so‘zning
ma‘no qismi bo‘lib, unga muayyan ifoda (shakl) qismi mos kelishi kerak. So‘zning   yangi
semema kasb etishi yangi so‘z berishi lozim. A.A.Potebnya ana shu xususiyatga e‘tibor
b e ri b ,   mas a lani   k e skin   x a l   e tadi:  ― ...  	ko‘p   ma ‘ no l ilik   y o l g‘	on   tushun c h a dir:   q ae rda   ikkita
ma ‘ no   bor,   o‘sha   yerda   ikkita   so‘z   bor 3
.   Albatta,   bu   fikrga   qo‘shilish   qiyin.   Bunday
fikrlash metaforik   qo‘llangan   so‘zlarni   ham   yangi   so‘z   deb   nomlashga   olib   kelgan   bo‘lur
edi   va   A.A.Potebnyaning   o‘zi   shu   xil yo‘l   tutadi.   Ammo   bu   fikrda   ayrim   ratsional   jihatlar
ham   yo‘q   emas.   Agar   sememani   so‘zning   mohiyati,   mazmuni   deb   olsak,   mohiyat   bir
nechta   bo‘lmaydi.   Mohiyat   yagonadir.   Yangi   mohiyat,   u   naqadar   boshqasiga
o‘xshamasin,   yangi  materiyadir. To‘g‘ri,  mohiyat  xilma-xil   ko‘rinishga  ega  bo‘la  oladi.
Biroq   bu   uning   serqirraligidan   darak   beradi,   xolos.   Uning   har   bir   qirrasini   alohida   bir
mohiyat   deb   tushunish   emprizmga   xos   bo‘lib,   nazariya   yaratuvchini   mutlaqo
qoniqtirmaydi.   Bizningcha,   metafora   haqiqatan   ham   polisemiya   (poliseme-miya)   ni
yuzaga   keltirishda   qatnashadi.   Biroq   polisememiya   –   bu   metafora   (yoki   nom
ko‘chishning bir biror   usuli) emas, yangi hodisadir. Metaforik va nometaforik so‘zlarning
komponent tahliliga nazar   tashlasak,   buni   yaqqol ko‘ramiz:
Metaforik   so‘z:   Bosh   –   1)   a‘zo;
2) yuqorigi,   birinchi;
3) miya   joylashgan qism;
4) asosiy.
Polisemik   so‘z:   Turmoq   –   1)   harakat-holat
a) tik holat;
b)	
o‘rinlashgan	 holat; 34g)   o‘rinlashmagan   holat.
Har ikki   so‘zda ham to‘rtta sema (shartli) ajratiladi. Farqi shundaki,   bosh so‘zning
semalari   alohida-alohida   ham   (metaforik   qo‘llanganda),   hammasi   birga   ham
(nometaforik)   yuzaga   chiqa   oladi.   Qiyoslang:   boshim   qattiq   og‘riyapti   –   nometaforik
ifoda,   hamma   semalarbirga   yuzaga   chiqadi.   Ko‘cha   boshida   paranjili   ayol   ko‘rindi   –
metaforik   ifoda,   2-sema   yorqinlashgan,   qolganlari   xiralashgan.   Aql   yoshda   emas,   boshda
–   metaforik   ifoda   3-sema   yorqinlashgan.   So‘zning   bosh   ma‘nosi   ...   metaforik   ifodada   4-
sema   yorqinlashgan.   Polisemantikso‘z   semalari   esa   bu   xil   imkoniyatga   ega   emas,
1-sema   bog‘lovchi,   umumlashtiruvchi   bo‘lib,   u   1   =   (v)   (yigit   daraxt   tagida   turibdi),
1=   (b)   (kitob   stolda   turgandi),   1
=   (v)   (qiz   cho‘chib   o‘rnidan   turdi)   nisbatlarida   yuzaga   chiqishi   mumkin.   Asta-sekin
shu   nisbatlardan   biri uziladi va   omonimiya   vujudga   keladi.
Xulosa   qilib   shuni   aytish   mumkinki,   metafora   polisemiya   shakllanishida   rol
o‘ynaydi.   Biroq   polisememiya   shakllanishi   bilan   bu   ikki   hodisa   orasidagi   bog‘liqlik
uziladi. Polisememiya   na   unisi va   na   bunisining   ko‘rinishi   yoki   turi emas.
Metafora   va   vazifadoshlilik.   Biror   narsaning   nomi   boshqasiga   ular   bajargan
vazifadagi  o‘ x shashli k     a	sosi da    	ko‘c hirili sh i     funksion a l    	ko‘c hirish     d e y il a di     ( lotincha
funktio    –   	
―faol	iyat ,	
―
v a z if a ).  	Funksion	al ko‘	c hirish   h a m  	o‘ x shashli k   a	sosi da  	bo‘l	a di.   B u   jih a tdan   u
met a f o ra   y	
o‘ li bilan   ko‘chirishga   juda   yaqin   turadi.   Farqi   shundaki,   metafora   yo‘li   bilan
ko‘chirishda   predmetlar   orasidagi   tashqi   ko‘rinishi   jihatidan,   material   jihatidan
o‘xshashlik   asosga   olinsa,   funksional   ko‘chirishda   vazifa   jihatidan   o‘xshashlik   nazarda
tutiladi.   Masalan,   qush   tanasida   uchish   uchun   xizmat   qiluvchi   a‘zo   qanot   deyiladi.
Shunga   o‘xshash   vazifani   bajaruvchi   qism   samolyotga   nisbatan   ham   qanot   deb
nomlangan.
Biz   metaforaning   asosida   nomsiz   narsada   mavjud   bo‘lgan   motivlar,   metaforik
qo‘llanuvchi   so‘z   semalari   orasidagi   mutanosiblik,   o‘xshashlikni
ko‘rgan   edik.   Bu   mutanosiblik   qanday   jihatlarni   (rang,shakl,   vazifa   va   hokazo)
qamrab   olishi   ahamiyatsiz.   Shuningdek,   mutanosiblik   bir   necha   jihatli   bo‘lishi   ham
mumkin.   Sh.Rahmatullaev   a na  	
shu   jih a tni   h a m   q a y d   e tadi:      	―Funksion	al ko‘	c hirishda	
ko‘pin	c
h a     shakl i y  	o‘ x shashli k   h a m qatnashadi. 35Metafora   va   metonimiya.   Metonimiya   ham   nom   ko‘chish   ususli   bo‘lib,   narsalar
orasidagi   obyektiv   bog‘liqlikka   asoslanadi.   Bog‘liqlik   asosidagi   ko‘chish   bir   necha   xil
bo‘lishi   mumkin:
1. Narsa   nomi   –   shu   narsa   asosidagi   boshqa   bir   narsa   bir   narsaga   ko‘chadi:
Dasturxon
–   stolga   yoziladigan   mato   //   dasturxon   ishtaxamni   ochib   yubordi   (dasturxondagi
ovqatlar).
2. Bir   narsaning   shu   narsaga   asoslangan   o‘lchov   birligi   nomi   bo‘lib   xizmat
qiladi: bosh,   k a lla     –    ―bos	h    	o‘ lchov     birli g i:     ikki     bosh     u z um,     bunda     met a fo r a     h a m
q a tnash a di    – shakliy   o‘xshashlik   bor.
3. Bir narsaning nomi shu predmetdan hosil bo‘ladigan predmetga ko‘chadi: til
(nutq   a‘zosi),   til   (nutq).
4. Belgining nomi shunday belgisi bor narsaga ko‘chiriladi – ko‘k (rang nomi) –
ko‘k   (osmon)	
Qorong‘u kechada ko‘kka ko‘z tikib,	 Eng	 yorug‘	 yulduzdan	 seni	 so‘rayman.
C	
ho‘lpon .  (	―Go‘ z a l	)
5. Harakatning   nomi   shu   harakat   natijasida   hosil   bo‘ladigan   narsaga
ko‘chiriladi:   to‘ymoq   –   to‘y.
Metonimiyaning   muayyan   ko‘rinishi   –   sinekdoxa   butun   va   qism   orasidagi
bog‘liqlikni   nazarda   tutadi.   Metonimiya   va   metafora   orasidagi   farq   nom   ko‘chish
asoslaridadir.   Metaforaga   o‘xshashlik,   metonimiyaga   bog‘liqlik   asos   bo‘ladi.   Bu   eng
asosiy   farq   bo‘lib,   o‘xshashlik   va   bog‘liqlik   munosabatlari   orasidagi   tafovut   bu   farqni
yanada   kuchaytiradi.
Bu   tafovut   shundaki,   o‘xshashlik   qaysidir   darajada   erkin,   ya‘ni   subyekt
o‘xshashlikni   ochadigina   emas.   Noo‘xshash   narsalar   orasida   mutanosiblikni   topish
qadimdan   iste‘dod   sanaladi.   Metaforada   qiyos   asosi   nihoyatda   murakkab   bo‘lishi
mumkin. Yuqorida ana shunday holatlar   haqida gapirib, faqat so‘zning semem tarkibiga
suyanib turib bu xil metaforalarni ochish qiyin   bo‘lishi   haqida   gapirgan   edik.
Metonimiyada   esa   bog‘liqlik   asos   bo‘ladi.   Bog‘liqlik   obyektiv   mavjud   bo‘lmasa,
uni   tiklab   bo‘lmaydi.   Darhaqiqat,   bog‘liqlik   (munosabati)   xususiyati   doimiy   bo‘lib,   uni
hamma   tan   oladi   va   qayd   etadi.   Ko‘chaning   oldingi   qismini   nima   uchun   bosh   deb 36atalishiga   umumtektologik-mantiqiy   qonuniyatlar   ko‘rsatish   qiyin.   Biroq
metonimiyaning   xususiy   ko‘rinishi bo‘lgan sinekdoxa – butunni qism, qismni butun bilan
atash   asosini   kibernetika   ham   tushuntirib   bera   oladi.   Chunki   kibernetikaning   asosiy
qonunlaridan   bo‘lmish   axborot   nazariyasi   bo‘yicha   har   qanday   butun   qism   haqida,   har
qanday   qism butun   haqida   axborot   tashiydi.
Metafora   va   o‘xshatish.   Metafora   va   o‘xshatish   orasidagi   munosabatga   qarash   ikki
xil:
1. Metafora   –   qisqargan   o‘xshatish,   ya‘ni   ular   orasida   farq   tashqi
shakllanishidadir.
2. Metafora   va   o‘xshatish   o‘zaro   mazmuniy   (ichki)   shakllanuv   jihatidan   farq
qiladi.
1. Metafora             –            qisqargan             o‘xshatish    .   Ya‘ni   ular   orasidagi   farq   shakl-lanishdadir
(Arastu,   A.A.Potebnya).
2. Metafora             va             o‘xshatish             o‘zaro             mazmuniy      (ichki)   shakllanuv   jihatidan   ham
farq   qiladi   (V.Veselovskiy,   I.Kukina, M.Shteyn,).
Ayrim   olimlar   o‘xshatishni   morfologik   yoki   lug‘aviy   emas,   balki   sintaktik
konstruksiya   deb   baholaydi.   Chunki   o‘xshatish   uchun   bittagina   so‘z   yoki   shakl   kamlik
qiladi. Lekin shuni   hisobga olish kerakki, har qanday lug‘aviy yoki morfologik mohiyat
aynan sintaktik qurshovda   namoyon bo‘ladi. Bu mutlaqo ularni mustaqil mohiyat sifatida
mavjud emas degan xulosaga olib   kelmasligi   kerak.   N.Mahmudov,   A.Nurmonov   o‘zbek
tilidagi   qiyosiy   tizimlar   uchun   quyidagicha   formula   tuzadi:   {A   [V]   V]   S}.   Bunda   A   –
qiyos   subyektining   ramzi,   V   –   qiyosning   shakliy   ko‘rsatkichi,   S   –   qiyos   asosining
ramzidir.   Qiyoslang:   Qovun   asaldayin   shirin,   Qovun   asldan   shirin.   Bunda   qovun   –   A,
asal – V, -day,   -dan-V   va   shirin-S. 1
O‘xshatish   va   metafora   orasida   shakliy   farqning   borligi   bunda   yaqqol   ko‘rinib
turadi.   Y a ‘ni   o‘ x shatishd a   	ishl a tiluvchi   	― k a bi,   	― g	o‘ y o,   	― x uddi,	―-dek    	sin g a ri
unsurl a r   metaforada   uchramaydi.   Demak,   bu   yerda   sifat   o‘zgarishlarining   miqdor
o‘zgarishlariga   aylanish   qonuni   amal qiladi.
B u    qonunni   	
o‘ z    o b y e kt i mi z g a    tadbiq     e tadi g a n   	bo‘ls	a k,   	― k a bi,   	― g	o‘ y o ,         	―-dek
va hokazolarning tushib qolishi bilan belgilanadigan shakliy farq, o‘z-o‘zidan, mazmuniy 37farqni   ham   keltirib   chiqarishi   tabiiy.   Mazmuniy   jihatdan   qanday   farq   borligini   aniqlash
uchun   o‘xshatish   va   metaforik   pozitsiyada   kelgan   so‘zning   semem   tarkibini   qiyoslash
lozim.―
Qir c h a n	g‘ i  	so‘	z ining  	s e m e m ta r k i g a   n a z a r  t a	shlas	a k
1) uy   hayvoni;
2) qari;
3) kasalmand;
4) yaroqsiz.	
O‘
x shatis h :      	―S h a vla e v       ...       y a y lo v g a       q o‘ y vo r il g a n       qir c h a n g‘	ide k ,       b	osh	
ko‘t	a
rm a y sandiroqlab   yuraveradi   (A.Obidjon).
Met	afo	ra: ―O‘
v qi r c h a n	g‘ i , b a x tin gg a   quvonib  o‘	tirm	a y s a nm i ?  (	A .	O.)
O‘xshatishda   qirchang‘i   so‘zining   hamma   semalari   yuzaga   chiqmoqda,   metaforik
qo‘llanish   esa   1-   semada   xiralashmoqda.   Xiralashgan   sema   o‘rnini   mutanosib   boshqa
sema   (bu  	
se ma     tema     ta r kibid a n     o lin a d i )     qopl a y di.     B u    	o‘ r inda     –    	―inson     ( a y ol)	
s
e mas i .    	O‘ x shatis h     va   metafora   qo‘llanishida   sema   tarkibi   va   shaklining   bu   xil   farq
qilinishi   uslubiy   jihatdan   bu   ikki   tropni   farqlaydi.   O‘xshatishda   hamma   semalarning
yuzaga   chiqishi   mazmunan,   o‘xshatuvchi   unsurlarning   ishtirok   etishi   shaklan
o‘xshatilayotgan va o‘xshayotgan narsani bir butun deb   tasavvur qilishga to‘siq bo‘ladi.
Metaforada esa go‘yo bu chegara olinadi va ular bir butundek –   bittadek   tushuniladi.
Quyidagi   misolga   e‘tibor   qilaylik:
Danakdek        qulog‘im        supra        bo‘lguncha        yashab      ...   (A.Obidjon).
O‘xshatishda   (danakdek)   quloqning   har   holda   danak   emasligi,   danakka   o‘xshashligi
sezilib   tursa,   metaforada   (supra   bo‘lguncha)   bu   xil   inkor   mavjud   emas.   Albatta   bu   shartli.
So‘zlovchi   quloqning   supra   bo‘la   olmasligini   yaxshi   tushunadi.   Biroq   uslubiy
maqsadlarda bu   hodisani ataylab yashiradi. Metaforaning bu xususiyati (ikki hodisani bir
butun   deb   bilish)   uning   qo‘llanilishida   ham   o‘ziga   xoslik   vujudga   keltiradi.   Ya‘ni
metaforik   qo‘llangan   so‘z   metaforik   y o‘	
n a lgan    	so‘	z s i z     h a m     y ol g‘	iz     k e la     oladi.	
Mas	a
lan,   	S tadionda    y a n a   	― h a y a - h a y a     boshl a ndi.  Hayda,        xo‘roz      (A.Obidjon).
O‘xshatishda   bu   xil   imkoniyat   nihoyatda   chegaralangan.   O‘xshayotgan   va
o‘xshatilayotgan   narsani   bildiruvchi   so‘zlar   muntazam   sintagmatik   aloqada   turadi:
Futbolchilarimiz   shapaloqdek   mamlakat   –   Belgiya   komandasiga   yutqazib   qo‘yishdi 38(A.Obidjon).
Danakdek        qulog‘im        supra        bo‘lguncha        yashab      ...
Yuqoridagilarni xulosalab shuni aytish mumkinki, o‘xshatish va metafora bir-biriga
juda   yaqin   keladi. Ammo bir necha   jihatdan   farq   qiladi.
1. Shaklan:   O‘xshatishda   –dek,   -day,   go‘yo   kabi   unsurlar   qatnashadi,
metaforada   esa   qatnashmaydi.
2.Mazmunan:	 O‘xshatishda	 o‘xshatilayotgan	 va	 o‘xshayotgan	 narsa	 bir-	  biridan
alohidaligi   ko‘rinib   turadi, metaforada   esa
bir   butun   deb tasavvur   qilinadi.
3. Usluban:	
O‘xshatishda	 ifoda	 vositasi	 so‘zning	 to‘liq	 semalarini	  saqlaydi,
metaforada   esa   saqlanmaydi.
4.	
Yo‘nalishi	 	– 	O‘xshatish	 	gorizontal	 	yo‘nalishni	 	nazarda	 	tutadi.	  ga   ko‘ra:
Oltindek bosh, danakdek quloq.
Metafora   esa   vertikal   yo‘nalishga   asoslanadi.
Bosh   emas,  oltin  qimmatli   narsa,  demak,   metafora   nimanidir   nomlaydi,   o‘xshatish
esa   sifatlaydi.
Metafora   va   epitet.   D.Xo‘jayeva   epitetlarni   metaforadan   farqlashga   harakat   qilib,
q u y id a g il a rni     y o z a di:    	
―Ko‘ pincha     a d a b i y otshu n	osli k     va     tilshun	osli kka     doir
a d a b i y otl a r d a     oltin   barg,   sher        yigit      kabi   birikmalardagi   oltin,   sher   so‘zlarida   sodir
bo‘lgan   ma‘no   o‘zgarishini   ba‘zan   metafora   deb,  ba‘zan   epitet   deb  talqin   etiladi.  Biroq
epitet aynan metafora bo‘lmaganidek, epitet   metaforaning   ayrim ko‘rinishi   ham emas 1
.
I.Shukurov   bu   ikki   hodisa   o‘rtasidagi   farqi   leksemalarning   semik   tuzilishi   asosida	
ko‘	r
sa tib      b e r a di.      Uning      t a ‘kidl ashicha ,     	sh   	e      r                   leks e masini n g     	se mik      struktur a	si	
―
ku c hl i ,	
―
do v y u r a k,  	― x a y von  	se mal a rid a n   ibor a t.  	A g a r  	s hu   leks e maning   mu a y y a n
kontekstda  	
se mantik strukturasidagi semalarida o‘zgarish sodir bo‘lsa, yangi ma‘no kasb
etadi   va  metafora   ro‘y   b e r a di.    	
M a	sa la n ,     Qa ni ,    	sh er lar     olg‘ a !     ...     (	H .	Ol	i mjo n ).     B u
g a pd a g i   	
sher     leks e masida   	― ku c hl i ,	
―
do v y u r a k   	se ma l a ri   	sa qlanib,   	― h a y vo n    	semasi 	 o‘ rn i g a   	― od a m    	se m a	si    	qo‘shilga	n .	
An
a    	shu  	o‘ z g a rish   met a f o ra g a  	sa b c hi  	bo‘	l g a n.      	S    h   e   r       y   i        g   it      birikm a sida   e	s a   d a	stl a b ki
ikki  	
se ma  	― ku c hl i . 39X   U   L O S A
Metafora   qadimdan   o‘rganila   boshlangan,   bu   masaladagi   nazariy   qarashlar
metaforani―
nutq     b e z a g i     d e b     tus h unishd a n     inson     ta f a kk u rining     muhim     me x a nizmla r idan
biri    	
sif	a tida   tushunish   tomon   o‘zgarib   borgan.   Xususan,   ijodiy   individuallikka
e‘tiborning  kuchayishi   bilan   poeziyada  metaforaning  ahamiyati   ham  ortib  borgan,  unga
til va tafakkur bilan bog‘liq hodisa   sifatida   qarala   boshlangan.
Metafora   atamasi   hozirda   o‘xshashlik   asosida   ko‘chma   ma‘noda   qo‘llangan   bitta
so‘zni,   matnning bir bo‘lagida ifodalanuvchi obrazni, ba‘zan esa butun boshli asarni ham
anglatadi.   Ya‘ni   keng   ma‘noda   metafora   poeziyada   (umuman   san‘at)dagi   bir   narsa-
hodisa   mohiyatini   ikkinchi   narsa-   hodisa   orqali   ochish,   fikrni   obrazli   va   bavosita
ifodalashning har qanday shaklini   anglatadi.
Metafora   badiiy   tafakkurning   asosiy   mexanizmi   bo‘lib,   badiiy   asarning   barcha
sathlarida   (tildan   boshlab   kompozitsion   qurilishigacha)kuzatiladi.   Shunga   ko‘ra,
o‘rganilish   ko‘lamidan   qat‘i   nazar   (muayyan   asar,   alohida   san‘atkor   ijodi,   u   yoki   bu
adabiy yo‘nalish, maktab avlod va   b.),   metaforani   tizim   sifatida   o‘rganish   talab   etiladi.
Metafora   aslida   nomi   yo‘q   bo‘lgan   narsa-tasavvurlarga   nom   berish,   ularni
atashning   eng   muhim   vositalaridan   biridir.   Ammo   bu   vositadan   foydalanish     faqat   ana
shu   ehtiyojgagina   bog‘liq   emasligini,   u   inson   tabiatidagi   obrazli   ifodaga   o‘chlik   bilan
aloqadorligini,   nomi   bor   narsalarni ham metaforik yo‘l bilan ifodalashga insonda ichki
bir   tabiiy   intilish   mavjudligini   mutaxassislar   alohida   ta‘kidlaydilar.
Har   qanday   lingvistik   hodisa   kabi   metafora   ham   lisoniy   asosga   ega.   Sememaga
mohiyatan mos  bo‘lgan semalarning  turlicha yaqinlashuvi   sababli   yangi-yangi   ma‘noga
egadek   tuyuluvchi nutqiy so‘z aslida yagona lisoniy mohiyatlidir. Ana shu mohiyatning
yuzaga   chiqish   imkoniyatlari   –   o‘xashashlik,   aloqadorlik   kabilar   orqali   yangi   ko‘rinish
kasb   eta   oladi.
Metafora   ana   shu   imkoniyatlardan   bittasi   –   obyektiv   (yoki   subyektiv)   borliqdagi
o‘xshashlikning   lisoniy   akti   bo‘lmish   mutanosib   semalar   asosida   bir   narsaning   nomi
ikkinchi bir   narsa nomi o‘rnida qo‘llanilishidir. Metafora – ko‘p qirrali jarayon. Shuning
uchun ham uning   tasnifi   bir   necha   jihatni   qamrab olishi   shubhasiz.
Metafora   va   so‘z   yasalishi   orasidagi   farq   aynan   semantik   strukturada   yotadi.   Ya‘ni 40metafora   so‘z   semem   strukturasini   o‘zgartira   olmaydi,   so‘z   metaforik   qo‘llanganda   uning
semalari   to‘lig‘icha   saqlanib   qoladi,   faqat   ayrim   semalar   yorqinlashsa,   ayrimlari
xiralashadi.   So‘z   yasalishi   esa   so‘z   semem   strukturasini   butunlay   yangilaydi.   Tashqi
jihatlardan   so‘z   yasalishi va metafora bir-biriga juda o‘xshaydi. Chunki har ikkalasi ham
nomlashni   nazarda   tutadi.   Ko‘p   ma‘nolilik,   metonimiya,   o‘xshatish   va   so‘z   yasalishi
metafora   bilan   lisoniy   sistem   munosabatda   turadi.   So‘z   semem   strukturasidagi
o‘zgarish   nisbatiga   ko‘ra   ko‘p   ma‘nolilik, metonimiya, metafora bitta gruppani tashkil
etib, bir tomondan so‘z semem strukturasida hech   qanday   o‘zgarishga   yo‘l   qo‘ymaydigan
o‘xshatish,   ikkinchi   tomondan   so‘z   semem   strukturasining   o‘zgarishini   nazarda   tutadigan
so‘z yasalishiga   oppozitsiyada   turadi. 41Foydalanilgan   adabiyotlar   ro‘yxati
2. Abdullaev   A.   O‘zbek   tilida   ekspressivlikning   ifodalanishi.   –Toshkent:   Fan, 2018 .
62-67 betlar.
3. Abdurahmonov   X.,   Mahmudov N.   So‘z   estetikasi. -   Toshkent:   Fan,  2020 .
4. Aliqulov   T.   Ma’nolarning   sinekdoxa   yo‘li   bilan   farqlanishi.   //   o‘zbek   tili   va
adabiе^ti   – 2019 -   №   2-B. 62-64.
5. Aristotel.   Poetika.   –   T.:   Adabi	
е^t   va   san’at,   2020.
6. Arutyunova   N.D.   Yazыkovaya   metafora   (sint.   i   leksika).   //   Lingvistika   i   poetika. –
M.,   2019. – S. 170.
7. Arutyunova   N.D.   Metafora   i   disskurs.   //   Teoriya   metaforы. –   M.,   2020.   –   S.   6-
35.
8. Axmanova   O.S.   Slovar   lingvisticheskix   terminov.   –   M.:   Sov.   Ensik,   2016.   –   606 s.
9. Abdurahmonov   Sh.A.   O‘zbek   badiiy   nutqida   kulgi   qo‘zg‘atuvchi   lisoniy   vositalar:
Fil.   fanlari   nomzodi...   dis.   avtoref.   –   Toshkent, 2017.
10. Budagov   R.A.   Metafora   i   sravnenie   v   kontekste   xudojestvennogo   selogo   //
Rus.   rech.   – 2018. -   №1.   – S. 26-31.
11. M a h m u d o v     N ,     N u r m o n ov     A .     O‘ z b e k     ti l i n ing   n a z a riy     gramma tik as i.
–    T.:  O‘ q i t u v ch i, 2015.   – 232  b .
12. Mirtojiev   M.   O‘zbek   tilida   polisemiya.   –   T.:   Fan.,   -   2019.
13. Mukarramov   M.   O‘zbek   tilida o‘xshatish. –   T.:   Fan., -   2019.
14. Mamajonov   A.,   Mahmudov   U.   Uslubiy   vositalar.   –   Farg‘ona, 2016.
15. Mirtojiev   M.   Lingvistik   metaforalar   tasnifi.   //   O‘zbek   tili   va   adabi	
е^ti.   2018. №   4. –
B. 33-37.
16. Mirtojiev   M.   Ellipsislar   va   ko‘chma   ma’no.   //   O‘zbek   tili   va   adabi	
е^ti.   –
2019. -   №   1. – B. 57-61.

Metaforaning badiiy san'at hosil qilish xususiyatlar

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • Alisher Navoiy ijodida naqshbandiylik tartib-qoidalarining poetik ifodasining ahamiyati
  • O‘tkir Hoshimov prozasida badiiy detalning polifunksional tabiati
  • Yozma nutqda tinish belgilarining qo‘llanish qoidalari (Abdulla Oripov asarlari misolida)
  • Shartlanganlik munosabatlarini ifodalovchi qo'shma gaplarning semantik -sintaktik tuzilishi.(G'afur G'ulom asarlarida)
  • Qiyosiy sodda gaplarda shakl va mazmun (Erkin Vohidov asarlari misolida)

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский