Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 29000UZS
Hajmi 52.5KB
Xaridlar 3
Yuklab olingan sana 10 Dekabr 2024
Kengaytma docx
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Adabiyot

Sotuvchi

orazaliyeva shaxnoza

Ro'yxatga olish sanasi 15 Fevral 2024

31 Sotish

Mumtoz adabiyot taraqqiyotida qur'oni karim va hadisi sharif g’oyalari

Sotib olish
MUMTOZ ADABIYOT TARAQQIYOTIDA QUR'ONI KARIM VA HADISI
SHARIF G‘OYALARI.
 
MUNDARIJA
KIRISH. ......................................................................................................................................................... 2
I BOB. QUR’ONI KARIM VA HADISI SHARIFNING ISLOM MA’DANIYATI VA ADABIYOTDAGI O‘RNI. .............. 6
1.1. . O‘zbek mumtoz adabiyotining shakllanishi va taraqqiyot bosqichlari, asosiy yo‘nalishlari ................. 6
1.2. Mumtoz adabiyotda diniy manbalar asosida shakllangan axloqiy tamoyillar. ...................................... 9
Mumtoz adabiyotda axloqiy tamoyillarning shakllanishi: .................................................................... 9
 Mumtoz adabiyotda diniy manbalar asosida shakllangan axloqiy tamoyillar, insonni yaxshilikka, 
adolatga, o‘zini va boshqalarni hurmat qilishga, va ilohiy haqiqatni anglashga chaqiradi. Bu 
tamoyillar orqali insonlar o‘z hayotini ma'naviy jihatdan rivojlantirish, jamiyatni yaxshilash va ilohiy 
maqsadlarga erishish yo‘lida yurganlar. ............................................................................................. 10
II BOB. MUMTOZ ADABIYOT TARAQQIYOTIDA QUR'ONI KARIM VA HADISI SHARIF G‘OYALARI. .............. 11
2.1. Аlisher Navoiy ijodida hadis va “Аrbain”ning yaratilishiga turtki bergan omillar. ............................... 11
2.2. Alisher   Navoiy ijodida hadislarning o‘rni ............................................................................................. 20
XULOSA ...................................................................................................................................................... 27
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI ................................................................................................ 29 “Agar jamiyat hayotining tanasi iqtisodiyot bo‘lsa, uning joni va ruhi
ma’naviyatdir. Biz yangi O‘zbekistonni barpo etishga qaror qilgan
ekanmiz, ikkita mustahkam ustunga tayanamiz. Birinchisi – bozor
tamoyillariga asoslangan kuchli iqtisodiyot. Ikkinchisi –
ajdodlarimizning boy merosi va milliy qadriyatlarga 
asoslangan kuchli ma’naviyat” 1 
                                                                               Shavkat Mirziyoyev  
KIRISH.
O‘zbek mumtoz adabiyoti uzoq tarixiy-tadrijiy taraqqiyot yo‘lini bosib o‘tdi.
Xalq og‘zaki  ijodi, fors-tojik va arab  adabiyotlari  ta’sirida ushbu  adabiyotda turli
yo‘nalishlar   paydo   bo‘ldi.   Qur’oni   karim   va   Hadisi   sharifdagi   axloqiy-ta’limiy
qarashlar   ham   adabiyotga   ta’sir   ko‘rsatib,   unda   nasihat   ruhining   kuchayishiga
sabab   bo‘ldi.   Bugungi   kunda   yosh   avlod   o‘zbek   mumtoz   adabiyotining   milliy
madaniyatimiz   tarixi   va   takomilidagi   o‘rni,   adabiy   hodisalar,   badiiy   va   ilmiy
asarlarning   jamiyat,   millat   va   shaxs   hayotidagi   ahamiyatiga   asosiy   e’tiborni
qaratgan   holda   mumtoz   adabiyot   taraqqiyotining   asosiy   bosqichlari,   mumtoz
adabiy   janrlarning   shakllanishi   va   takomili,   adabiyot   tarixini   o‘rganishning
metodologik   asoslari   va   uni   davrlashtirish   tamoyillari,   o‘zbek   mumtoz   adabiyoti
tarixi davrlarining o‘ziga xos jihatlarini ham o‘rganishi lozim.  
Shuningdek,   janrlar   poetikasi,   she’r   sistemasining   umumiy   qonuniyatlari,
badiiy   san’atlarning   hosil   bo‘lish   yo‘llari   va   mumtoz   she’riyatda   qo‘llanish
usullari,   mumtoz   sheriyatda   qofiya   va   radifning   tutgan   o‘rni,   mumtoz   nazmiy
asarlar   matni   ustida   ishlash,   mumtoz   asarlar   uchun   tuzilgan   lug‘atlardan
foydalanish,   tasavvufiy   istilohlar   ma’nosini   tushunish,   o‘zbek   adabiyoti   tarixida
qo‘llangan timsollar va ramzlar mohiyatini anglash ham bo‘lajak mutaxassis uchun
juda zarur ko‘nikmadir. 
_____________________  Sh.   Mirziyoyevning   ma`naviyatni   yuksaltirish   bo`yicha   yog`ilishi   http://isrs.uz/oz/ozbekiston-
yangiliklari/shavkat-mirziyoyev-jamiyat-hayotining   tanasi-iqtisodiyot-bolsa-uning-joni-va-ruhi-
manaviyatdir  O‘zbek mumtoz adabiyotining shakllanib, taraqqiy etishida forsiy adabiyot,
arab adabiyoti va boshqa manbalar o‘z ta’sirini o‘tkazgan. Qur’on g‘oyalari, Hadisi
sharifda   bayon   etilgan   fikrlar   badiiy   asarlarga   ko‘chgan.   Forsiy   va   turkiy
adabiyotlar o‘zaro aloqador, ularning ildizlari ham mushtarak. Diniy mazmundagi,
jumladan,   payg‘ambarlar   tarixiga   bag‘ishlangan   kitoblar,   avliyo   va   shayxlar
hayotini   aks   ettiruvchi   tazkiralar   ushbu   adabiyotlar   taraqqiyotida   muhim   o‘rin
tutadi.
Mumtoz   adabiyotda   Qur'oni   Karim   va   Hadisi   Sharif   g‘oyalarining
o‘rganilishi   bugungi   kunda   juda   dolzarbdir.   Birinchidan,   zamonaviy   jamiyatda
diniy   va   axloqiy   qadriyatlar,   madaniyat   va   adabiyot   o‘rtasidagi   aloqalar   tobora
muhim   ahamiyat   kasb   etmoqda.   Qur'oni   Karim   va   Hadisi   Sharifning   diniy
g‘oyalari va axloqiy tavsiyalari, nafaqat musulmonlar uchun, balki butun insoniyat
uchun o‘zining ahamiyatini yo‘qotmagan universal qiymatlarga ega.
Ikkinchidan,   so‘nggi   yillarda   diniy   va   axloqiy   ta'limotlarni,   shuningdek,
Islom   madaniyatining   adabiyotdagi   o‘rnini   o‘rganishga   qiziqish   ortmoqda.   Shu
sababli,   Qur'oni   Karim   va   Hadisi   Sharif   g‘oyalarining   mumtoz   adabiyotdagi   aks-
sadosi,   diniy   adabiyot   va   axloqiy   qarashlarning   qanday   rivojlanganini   o‘rganish
nafaqat   tarixiy   ahamiyatga   ega,   balki   zamonaviy   jamiyatda   ham   bu   g‘oyalar   va
qadriyatlarning o‘rni va roli haqida yangi tushunchalar ishlab chiqishda muhimdir.
Bundan   tashqari,   mumtoz   adabiyotdagi   Qur'oni   Karim   va   Hadisi   Sharif
g‘oyalarining o‘rganilishi, ilmiy tafakkurda tasavvuf va diniy fikrlarni yangi nuqtai
nazardan   tahlil   qilish   imkonini   beradi.   Bu,   ayniqsa,   hozirgi   kunda   axloqiy   va
ijtimoiy   masalalarga   e'tibor   qaratilgan   bir   davrda,   ijtimoiy   muammolarni   hal
etishda, insoniyatning ruhiy va ma'naviy kamolotini ta'minlashda katta ahamiyatga
ega.
Shu   bilan   birga,   bu   mavzu   adabiyotshunoslikda   yangi   tadqiqotlar   uchun
imkoniyat   yaratadi,   chunki   Qur'oni   Karim   va   Hadisi   Sharif   g‘oyalari   zamonaviy
mumtoz   adabiyotga,   shu   jumladan,   She'riyat   va   proza   janrlarida   qanday   ta'sir
ko‘rsatganligi haqida ilmiy xulosalar chiqarishga yordam beradi. Kurs   ishining   maqsadi   —   Qur'oni   Karim   va   Hadis   Sharif   g‘oyalarining
mumtoz   adabiyot   taraqqiyotidagi   ta'sirini   o‘rganish.   Shu   bilan   birga,   bu   diniy
ta'limotlarning   adabiyotdagi   axloqiy,   ma'naviy   va   ijtimoiy   qadriyatlarning
shakllanishiga   qanday   hissa   qo‘shganini   aniqlash.   Kurs   ishida   Qur'on   va   Hadis
g‘oyalarining   adabiy   asarlarda   aks   etishi,   adabiy   rivojlanishda   diniy   g‘oyalar   va
ta'limotlarning o‘rni o‘rganiladi.
Kurs ishining v azifasi:
 Qur'oni   Karim   va   Hadis   Sharif   g‘oyalarining   mumtoz   adabiyotga
ta'sirini tahlil qilish va ularning adabiy rivojlanishdagi o‘rnini aniqlash.
 Diniy g‘oyalar va qadriyatlarning adabiyotda qanday tarzda aks etishi,
qanday axloqiy va ma'naviy motivlar bilan bog‘lanishini o‘rganish.
 Qur'oni   Karim  va  Hadis  Sharif  ta'limotlarining  mumtoz   adabiyotdagi
muhim asarlarga qanday ta'sir ko‘rsatganini misollar orqali ko‘rsatish.
 Adabiyotda   diniy   g‘oyalar   orqali   insoniyatni   tarbiyalash   va
ma'naviyatni yuksaltirishning qanday usullari qo‘llanilganini tushuntirish.
Kurs ishining  o bekti:
Qur'oni   Karim   va   Hadis   Sharif   asarlari   va   ularning   mumtoz   adabiyotdagi
ta'siri. Mumtoz adabiyotdagi diniy g‘oyalar va axloqiy qadriyatlarning ifodalanish
shakllari.   Qur'oni   Karim   va   Hadis   Sharif   g‘oyalarining   adabiyotda   aks   etgan
obrazlar va motivlarni o‘rganish 
Kurs ishining p redmeti:
 Qur'oni   Karim   va   Hadis   Sharif   g‘oyalarining   mumtoz   adabiyot
asarlarida ifodalanganligi va ta'siri.
 Diniy va axloqiy qadriyatlarning mumtoz adabiyotdagi  obrazlarda va
motivlarda aks etishi.
 Qur'on   va   hadisning   asarlardagi   ko‘rsatilgan   ma'naviy-ta'limiy
vazifalari va insonlar ruhiyatini shakllantirishdagi roli.
 A.Navoiy asarlarda diniy va axloqiy g‘oyalarning o‘zaro bog‘liqligi.
Kurs ishining   tuzilishi.   Kurs ishi kirish, asosiy qism, 2 bob, 4 bo‘lim, 
xulosa va foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxatidan iborat. I   BOB.   QUR’ONI   KARIM   VA   HADISI   SHARIFNING   ISLOM
MA’DANIYATI VA ADABIYOTDAGI O‘RNI.
1.1. . O‘zbek mumtoz adabiyotining shakllanishi  va taraqqiyot  bosqichlari,
asosiy yo‘nalishlari
      O‘zbek mumtoz adabiyoti, yurtimizning o‘ziga xos tarixiy, madaniy va til
rivoji   bilan   bog‘liq   holda   shakllangan   va   rivojlangan   adabiyotdir.   Bu   adabiyot
o‘zining boy tarixi va xalqimizning qadimiy an’analari bilan chuqur bog‘liq bo‘lib,
ko‘p   asrlar   davomida   shakllanib   kelgan.   Mumtoz   adabiyotning   shakllanishi   bir
qancha davrlar va jarayonlar orqali yuz berdi.  
1. Eslatma va ilhom
O‘zbek mumtoz adabiyoti juda qadimiy tarixga ega bo‘lib, uning boshlanishi
miloddan avvalgi davrga borib taqaladi. U paytlarda turk xalqlari o‘zining dastlabki
yozma   yodgorliklarini   yaratgan.   Bu   yodgorliklar   orasida   turklarning   qadimgi
yozuvlari, misol uchun,  "O‘g‘uznoma"  kabi asarlar mavjud.
2. Islomning kirib kelishi va arab yozuvi
Islomning   VII   asrda   o‘zbek   yurtiga   kirib   kelishi,   bu   davrning   adabiyotiga
yangi nafas olib keldi. Islom ta’siri ostida arab yozuvi o‘zbek tilida ommalashdi va
qadimiy turk yozuvlaridan ancha farq qilgan yangi adabiy shakllar vujudga keldi. Bu
davrda   o‘zbek   mumtoz   adabiyoti   ayniqsa,   diniy   va   axloqiy   mavzularni   o‘zida
mujassam etgan asarlar bilan boyidi.
3. O‘rta asrlar va o‘zbek mumtoz adabiyotining gullash davri
IX-XI asrlarda arab tilida yaratilgan adabiy asarlar, masalan,   "Fozilnoma"   va
"Mantiq   ut-Tayr"   kabi   asarlar   o‘zbek   adabiyotining   rivojiga   katta   ta’sir   ko‘rsatdi.
Lekin,   ayniqsa,   XII-XVI   asrlar   o‘zbek   mumtoz   adabiyotining   eng   yuqori
cho‘qqisiga   chiqdi.   Bu   davrda   o‘zbek   adabiyotining   to‘liq   shakllanishi   va   keng
tarqalishi kuzatildi.
4. Temuriylar davri va adabiyotning eng yuqori cho‘qqisi
Temuriylar   davrida   adabiyotda   yuksalish   yuz   berdi.   Bu   davrda   Samarqand,
Buxoro, Xiva va boshqa shaharlarda adabiyot va ilm-fan rivojlandi. Ajoyib shoirlar va mutafakkirlar paydo bo‘ldi. Xususan,   Alisher Navoiy   va   Zahiriddin Muhammad
Bobur   kabi   buyuk   shaxslar   o‘zbek   mumtoz   adabiyotining   eng   yirik   vakillaridan
hisoblanadi.
Alisher Navoiy o‘zining lirik, falsafiy va diniy asarlari bilan o‘zbek mumtoz
adabiyotining   shakllanishida   katta   rol   o‘ynadi.   Uning   "Xamsa"   (besh   kitob)   asari
o‘zbek adabiyotining eng muhim va ulkan yodgorliklaridan biridir.
5. Mumtoz adabiyotida shakllangan janrlar
O‘zbek mumtoz adabiyotining tarkibida bir nechta asosiy janrlar mavjud:
 She’r   (poeziya) :   Bu   janr   o‘zbek   mumtoz   adabiyotida   alohida   o‘rin
tutadi.   Alisher   Navoiy,   Zahiriddin   Muhammad   Bobur,   Maxtumquli,   Abdurahmon
Jomiy   kabi   buyuk   shoirlar   o‘zlarining   she’rlarida   insoniy   tuyg‘ular,   axloqiy
falsafalar, muhabbat va yurt sevgisini tasvirlashgan.
 Nasr   (proza) :   Nasr   asarlarida   diniy,   axloqiy   va   ijtimoiy   mavzularni
ko‘rish mumkin.  Navoiy va Jomiyning nasriy asarlari adabiyotda keng tarqalgan.
 Drama : O‘zbek mumtoz adabiyotida drama janri ham rivojlangan, lekin
u o‘zining to‘liq shaklini Navoiydan keyingi davrda topgan.
6. O‘zbek mumtoz adabiyotining o‘ziga xos xususiyatlari
O‘zbek   mumtoz   adabiyotining   o‘ziga   xos   xususiyatlari   uning   xalqchilligi ,
axloqiy ma’naviy yuksalish ga qaratilganligi va  maktab  (o‘qituvchi-shagird an’anasi)
tizimining  rivojlanishidir.  Mumtoz  adabiyotda  nafaqat  shaxsiy,   balki  jamoa,  millat
va o‘lkamizni sevish, uning ravnaqi uchun intilish g‘oyalari ham aks etadi.
7. Yangi davr va mumtoz adabiyotning o‘rni
XX   asrda   o‘zbek   mumtoz   adabiyoti   yangi   shakllar   va   janrlar   bilan   boyidi.
Ayniqsa,   Mustafa   Cho‘lpon ,   Abdulla   Qodiriy ,   Sadri   Maksudiy   kabi   yozuvchilar
o‘zbek   adabiyotining   yangi   bosqichini   boshladilar.   Shu   bilan   birga,   mumtoz
adabiyot   o‘zining   klassik   shakllarida   davom   etdi   va   zamonaviy   adabiyotga   ta’sir
ko‘rsatishda davom etdi.
  O‘zbek   mumtoz   adabiyoti   o‘zining   boy   tarixi,   ulkan   ma’naviy   merosi,
muhim   va   abadiy   asarlari   bilan   xalqqa   katta   ta’sir   ko‘rsatgan   va   bugungi   kundagi
adabiyotning   shakllanishida   muhim   rol   o‘ynagan.   Adabiyotdagi   shakllar   va janrlarning   xilma-xilligi,   mazmunning   chuqurligi   va   xalqning   ma’naviyati   bilan
uzviy bog‘liqligi mumtoz adabiyotning alohida ahamiyatini ta’kidlaydi.
   Asosiy yo‘nalishlari
a) She'riyat
O‘zbek   mumtoz   adabiyotining   eng   asosiy   va   yirik   yo‘nalishi   she'riyatdir.
She'riyatda,   asosan,   ma'naviyat,   sevgi,   axloq,   dunyoqarash   va   falsafiy   masalalar
yoritiladi.   Boshqa   madaniyatlar   ta’siri   ostida   o‘zbek   shoirlari   o‘zining   she'riy
uslubini yaratdilar, bunda arab, fors va turk she’riyati elementlari o‘zaro birlashdi.
b) Doston va epopeya
O‘zbek   adabiyotida   doston   janri   ham   alohida   o‘rin   tutadi.   Bu   janrda   asosan
xalqning   tarixiy   voqealari,   yirik   qahramonlar   va   jangu-jadallar   tasvirlangan.
"Alpomish"   dostonidan   tortib,   "Barchinoy",   "Rustam"   kabi   dostonlar   o‘zbek
adabiyotida keng o‘rganilgan.
c) Nasr (proza)
Nasr   shakli   o‘zbek   mumtoz   adabiyotida   tez   rivojlangan.   Xususan,   tarixiy
asarlar, badiiy hikoyalar, nasrning falsafiy tahlillari, ilmiy asarlar va diniy tafsiyalar
ham   muhim   ahamiyatga   ega   bo‘lgan.   Alisher   Navoiy,   Abdurahmon   Jomiy   va
boshqa adiblar nasrda ham ko‘plab yirik asarlar yozgan.
d) Falsafa va axloqiy adabiyot
O‘zbek mumtoz adabiyotida axloqiy va ma’rifiy qarashlar ham keng yoyildi.
O‘zbek   mutafakkirlarining   asarlari,   ko‘pincha,   insoniyat,   axloq,   adolat   va   baxt
haqida bo‘lgan.
  O‘zbek mumtoz adabiyoti o‘zining boy merosi, chuqur ma’naviyati va xilma-
xil   janrlari   bilan   xalqimizning   tarixiy,   madaniy   va   ma’naviy   qadriyatlarini
ifodalovchi   yirik   madaniy   xazina   sifatida   qoladi.   U,   o‘z   navbatida,   milliy
adabiyotning   shakllanishi   va   taraqqiyoti   uchun   mustahkam   asos   bo‘lib   xizmat
qilgan. 1.2. Mumtoz   adabiyotda   diniy   manbalar   asosida   shakllangan   axloqiy
tamoyillar.
Mumtoz adabiyotda diniy manbalar asosida shakllangan axloqiy tamoyillar
—   bu,   asosan,   musulmon   jamiyatlarining   madaniyatida   va   adabiyotida   diniy
manbalardan,   ayniqsa   Qur'on   va   Hadisdan   olingan   axloqiy   tushunchalar   va
qadriyatlar orqali shakllangan ma'naviy asoslar  va prinsiplarni anglatadi. Mumtoz
adabiyotda   diniy   tamoyillar   ko‘plab   asarlar   orqali   ifodalangan   va   ular   odatda
insonning axloqiy, ma'naviy, va shaxsiy taraqqiyotiga qaratilgan bo‘ladi.
Mumtoz adabiyotda axloqiy tamoyillarning shakllanishi:
1. Qur'on va Hadislarning roli :
Qur'on   va   Hadis   musulmon   jamiyatida   axloqiy   prinsiplarning   asosiy
manbalari   hisoblanadi.   Qur'onda   insonlarga   to‘g‘ri   yo‘lni   ko‘rsatadigan   ko‘plab
oyatlar mavjud. Hadislar esa, Payg‘ambarimiz Muhammad (s.a.v.) ning so‘zlari va
amallari orqali axloqiy tamoyillarni tasdiqlaydi va rivojlantiradi.
Mumtoz   adabiyotda,   masalan,   Fuzuliy,   Navoyi,   Alisher   Navoiy,   Sa'diy
Sheroziy va boshqa shoirlar o‘z asarlarida axloqiy fazilatlar, xususan sabr, adolat,
yaxshilik, vafodorlik kabi qiymatlarni ulug‘laganlar.
2. Insonparvarlik va ahloqiy fazilatlar :
Mumtoz   adabiyotda   axloqiy   tamoyillar   ko‘pincha   insonparvarlik   va
boshqalar   bilan   aloqada   bo‘lishning   ahamiyatini   ta'kidlaydi.   Musulmon
adabiyotida   "rahm-shafqat",   "adolat",   "tovba"   va   "tahorat"   kabi   tushunchalar
markaziy o‘rin tutadi. Ushbu tamoyillar orqali insonlar o‘zini, jamiyatni va Xudoni
anglashga intilishadi.
Misol   uchun,   Navoyi   "Mahbubul-qulub"   asarida   sevgi   va   mehr-oqibatning
ahamiyatini, insonning xulqini va niyatini pok tutish zarurligini ta'kidlaydi.
3. Tafakkur va ilohiy ma'rifat :
Mumtoz   adabiyotda   diniy   axloqiy   tamoyillar   insonning   tafakkuriga,
ma'rifatga   bo‘lgan   intilishiga   ham   taalluqlidir.   Shuningdek,   ma'rifatga   erishish orqali   inson   o‘z   xulqini   tuzatishi,   ilohiy   haqiqatni   anglashga   harakat   qilishi
kerakligi haqida ta'lim berilgan.
Diniy   manbalar,   ayniqsa,   tasavvuf   adabiyotida,   insonni   o‘zini
yomonliklardan tozalash, gunohlardan yiroq bo‘lishga chaqiradi. Bu o‘z navbatida
axloqiy fazilatlar rivojiga xizmat qiladi.
4. O‘zini o‘zgartirish va o‘zgarish jarayoni :
Mumtoz   adabiyotdagi   axloqiy   tamoyillar,   ko‘pincha   insonning   o‘zini
o‘zgartirish,  yomonlikdan  yaxshilikka   intilish   va  ma'naviy  poklanishga   chaqiradi.
Bu jarayon diniy tushunchalar asosida amalga oshiriladi.
Masalan,   Sa'diy Sheroziy ning "Guliston" va "Bustan"  asarlarida insonning
o‘zgarishi,   dunyoviy   ehtiroslardan   yiroq   bo‘lish,   jahonning   o‘tkinchiligini
tushunish va axloqiy poklikka erishish haqida hikoya qilinadi.
5. Zamonaviy dunyoqarash bilan bog‘liqligi :
Mumtoz adabiyotdagi diniy axloqiy tamoyillar zamonaviy jamiyatlarda ham
o‘z   ahamiyatini   yo‘qotmagan.   Bugungi   kunda,   bu   tamoyillar   odatda   hayotning
ma'naviy,   psixologik   va   axloqiy   muammolarini   hal   qilishda   yordam   beradi.   Bu
adabiyotlar   insonning   ichki   ma'naviy   holatini   yaxshilash,   jamiyatni   barqaror   va
tinch qilish uchun diniy axloqiy tushunchalardan foydalanishni o‘rgatadi.
  Mumtoz adabiyotda diniy manbalar asosida shakllangan axloqiy tamoyillar,
insonni   yaxshilikka,   adolatga,   o‘zini   va   boshqalarni   hurmat   qilishga,   va   ilohiy
haqiqatni anglashga chaqiradi. Bu tamoyillar orqali insonlar o‘z hayotini ma'naviy
jihatdan rivojlantirish, jamiyatni yaxshilash va ilohiy maqsadlarga erishish yo‘lida
yurganlar. II   BOB .  MUMTOZ ADABIYOT TARAQQIYOTIDA QUR'ONI KARIM VA
HADISI SHARIF G‘OYALARI .
2.1.  А lisher Navoiy ijodida hadis va “ А rbain”ning yaratilishiga turtki bergan
omillar.
Alisher   Navoiy   ijodida   hadis   va   "Arbain"   (yani   40   hadis)   asarining
yaratilishiga   turtki   bergan   omillar,   asosan,   uning   diniy   bilimlari,   tasavvufga
bo‘lgan   qiziqishi   va   axloqiy   qadriyatlarni   targ‘ib   qilishga   bo‘lgan   intilishidir.
Navoiy, Qur'on va Hadisda ifodalangan g‘oyalarga chuqur hurmat bilan qaragan va
ularni   o‘z   asarlarida   keng   qamrovda   aks   ettirgan.   "Arbain"   asarida   hadislarning
o‘rni   va   ahamiyati   alohida   ko‘rinadi,   chunki   Navoiy   bu   asar   orqali
musulmonlarning   hayotida   va   jamiyatda   axloqiy   fazilatlarni   rivojlantirishga,
adolat, sabr, rahm-shafqat kabi qadriyatlarni ulug‘lashga intilgan.
Navoiy   asarlarida   tasavvufiy   yo‘nalish,   ma'naviy   kamolotga   intilish   va
ijtimoiy   hamda   diniy   mas'uliyatga   e'tibor   qaratilgan   bo‘lib,   bu   uning   hadislarni
o‘rganishga,   ulardan   amaliy   saboqlar   olishga   bo‘lgan   qiziqishini   yanada
kuchaytirgan.   Shunday   qilib,   "Arbain"   asari   Navoiy   ijodida   diniy   axloqiy
qadriyatlarning   o‘rnini   mustahkamlash,   shuningdek,   musulmon   jamiyatida   to‘g‘ri
xulq-atvor va yaxshi amallarni targ‘ib qilish maqsadida yaratilgan.
Navoiy asarlarining an anaviy muqaddimalariga kirgan hamd, munojot, na tʼ ʼ
qismlari,   shoirning   diniy   mavzudagi   asarlari   to‘laligicha   yigirma   jilddan   iborat
“Mukammal asarlar to‘plami” nomi bilan nashr etildi. Navoiyning dinga, tasavvuf
ta limotiga   munosabatiga   doir   o‘nlab   maqolalar,   ilmiy   risolalar   e lon   qilindi.	
ʼ ʼ
Uning asarlarini o‘rganish shoirning dunyoqarashini to‘g‘ri tushunishga, asarlarini
xolis   baholashga   yordam   beradi.   Ulug‘   mutafakkir   asarlarini   istiqlol
ma naviyatining   tarkibiy   qismi   sifatida   targ‘ib   qilish   barkamol   avlodni
ʼ
tarbiyalashda ham muhim ahamiyat kasb etadi.  
А lisher Navoiyning boy va serqirra ijodi faqat o‘zbek adabiyotidagina emas,
balki   jahon   adabiyotida   ham   salmoqli   o‘ringa   ega.   Navoiy   lirik,   epik   va   falsafiy
asarlari   bilan   XV   asr   adabiyotida   chuqur   iz   qoldirdi.   Ulug‘   adibning   asarlari hayotlik   davridayoq   Xitoydan   tortib   Kichik   Osiyogacha   yetib   bordi   va   hozirda
butun   dunyo   xalqlari   ham   sevib   o‘qishmoqda.   Buyuk   mutafakkir   А lisher   Navoiy
ijodida Islom diniga doir ko‘plab asarlarga duch kelamiz.   А niqroq qilib aytadigan
bo‘lsak,   turkiy   xalqlar   tarixida   hali   hech   kim   o‘z   tilimizda   Islomni   Navoiychalik
targ‘ib qilgan emas. Tan olishimiz kerak bobokalon shoirimiz asarlaridagi islomiy
talqinlarni hanuzgacha to‘liq o‘rganganimiz yo‘q.
Alisher   Navoiy   10–12   yoshlaridan   she’r   yoza   boshlagan.   Tarixchi
Xondamirning yozishicha, yosh Alisher Navoiyning iste’dodidan mamnun bo‘lgan
mavlono Lutfiy, uning:  
“Orazin yopqach, ko‘zimdin sochilur har lahza yosh,
Bo‘ylakim, paydo bo‘lur yulduz, nihon bo‘lg‘och quyosh”
matla’li g‘azalini tinglab: “Agar muyassar bo‘lsa edi, o‘zimning o‘n-o‘n ikki
ming   forsiy   va   turkiy   baytimni   shu   g‘azalga   almashtirardim...”   degan.   Alisher
Navoiy 15 yoshida shoir sifatida keng tanilgan. She’rlarini turkiy va forsiy tillarida
yozadi.
                        Alisher   Navoiy   13-14   yoshdaligida   otasi   hayotdan   ko‘z   yumadi.   Uni
Abulqosim   Bobur   o‘z   tarbiyasiga   olib,   katta   badiiy   iste’dodi   uchun   g‘oyat
e’zozlaydi.   1456-yil   oktyabrda   mamlakat   poytaxti   Hirotdan   Mashhadga
ko‘chiriladi,   Abulqosim   yosh   Alisherni   ham,   o‘z   xizmatida   bo‘lgan   Husayn
Boyqaroni   ham   Mashhadga   olib   ketadi.   1457-yilning   bahorida   to‘satdan
Abulqosim   Bobur   ham   vafot   etadi.   Alisher   Navoiy   uchun   bu,   otasi   vafotidan
keyingi, ikkinchi og‘ir judolik bo‘ldi. U Mashhad madrasalaridan birida o‘qishini
davom   ettiradi.   Do‘sti   Husayn   Boyqaro   esa   Marv   va   Chorjo‘y   tomonlarga   omad
qidirib ketadi. Xurosonni temuriylarning yana bir vakili, Movarounnahr hukmdori
Sulton Abu Said egalladi va poytaxtni Samarqanddan Hirotga ko‘chiradi. Husayn
Boyqaroning   taxtni   egallash   yo‘lidagi   birinchi   raqibi   –   Abu   Said   edi.   Alisher
Navoiy   oilasining   xohish-rag‘bati   Husayn   tomonda   bo‘lib,   bu   avvalo,   ularning
oilaviy   yaqinliklari   bilan   izohlanardi;   bundan   esa   yangi   hukmdor   ham   yaxshi
xabardor edi. O‘rtadagi vaziyat esa Alisher Navoiy hayotini murakkablashtirgan. Husayn   Boyqaro   taxtga   kelgach,   1472-yilning   fevral   oyida   uni   o‘z
saroyining   bosh   vaziri   qilib   tayinlaydi   va   unga   “Amiri   kabir”   unvonini   beradi.
Alisher   Navoiy   yangi   lavozimda   butun   kuchini   mamlakatda   tinchlik   va
osoyishtalik   o‘rnatishga   qaratdi.   Vaqf   ishlarini   tartibga   solishga   kirishdi.
Shaharlarda   savdo-sotiqni,   hunarmandchilikni   rivojlantirishga   katta   ahamiyat
beradi.   Alisher   Navoiy   sa’y-harakati   bilan   qishloqlarda   dehqonchilik   madaniyati
o‘sib   boradi.   Shaharlar,   xususan   Hirot   kun   sayin   obod   bo‘la   boshlaydi.   Buyuk
insonparvar Alisher Navoiy o‘rta asrdagi Uyg‘onish davrining boshqa ulug‘ zotlari
singari   butun   hayoti   bilan   haqiqiy   inson   qanday   bo‘lishi   lozimligini   ko‘rsatdi.   U
o‘z   davridagi   nohaqlikka,   adolatsizlikka   qarshi   kurashdi,   amaldorlarning   o‘z
vazifalarini   suviste’mol   qilishlarini   va   ta’magirliklarini   fosh   etdi,   ojiz,   muhtoj
kishilarni o‘z himoyasiga oldi. Sulton Husayn Boyqaro podshohlik qilgan, Alisher
Navoiy hukumatda bosh vazir vazifasini egallaganida hech bir mamlakatga qarshi
bosqinchilik   urushi   olib   borilmadi.
                      Xondamirning   qayd   qilishicha,   80   yillar   davomida   Alisher   Navoiy   o‘z
mablag‘lari   hisobidan   Hirotda   va   mamlakatning   boshqa   shaharlarida   bir   necha
madrasa,  40 ta rabot, 17 masjid, 10 xonaqoh, 9 hammom, 9 ko‘prik, 20 ga yaqin
hovuz qurdirgan va ta’mirlattirgan. Ular orasida Hirotdagi “Ixlosiya”, “Nizomiya”
madrasalari, “Xalosiya” xonaqohi, “Shifoiya” tibgohi, Qur’on tilovat qiluvchilarga
mo‘ljallangan   “Dorulhuffoz”   binosi,   Marvdagi   “Xusraviya”   madrasasi,
Mashhaddagi   “Dorul-huffoz”   xayriya   binosi   va   boshqa   noyob   me’morlik
yodgorliklari bor.
Alisher   Navoiyning   o‘zbek   tilidagi   dastlabki   yirik   asarlaridan   “Hiloliya”
qasidasi   Sulton   Husayn   Boyqaroga   bag‘ishlangan   bo‘lsa,   forsiy   tildagi   birinchi
yirik   asari   “Tuhfat   ul-afkor”   qasidasi   Jomiyga   bag‘ishlangan   edi.   1470-yillarning
oxirlarida   Alisher   Navoiy   o‘zining   o‘zbek   tilida   yozgan   she’rlaridan   iborat   ilk
devoni – “Badoye’ ul-bidoya”ni tuzdi. Mazkur devonda 777 g‘azal, 85 ruboiy, 52
muammo,   46   qit’a,   53   fard,   10   tuyuq,   10   lug‘z,   3   mustazod,   5   muxammas,   3
tarje’band,   2   musaddas   bo‘lib,   bunday   mukammal   devonni   tuzish   Navoiygacha
kamdan-kam  o‘zbek  shoiriga nasib  bo‘lgan. Alisher  Navoiy  “Badoye’   ul-bidoya” tuzilgandan   keyingi   davrda   yozilgan   o‘zbekcha   she’rlari   asosida   1480-yillarning
oxirida   “Navodir   un-nihoya”   devonini   tuzdi.   1481-1482   yillarda   Alisher   Navoiy
“ А rbain” - “ Chihl hadis” asarini yozadi. Bunda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi
vasallamning   qirq   hadisi   to‘rtlik   bilan   she’riy   ifodalab   berilgan.  
Alisher Navoiy mansub adabiy hayotda she’riy janrlardan g‘azal, qasida, ayniqsa,
muammo   yozishga   qiziqish   kuchli   edi.   Alisher   Navoiy   forsiy   devoniga   373
muammo   kiritgan.   Shunday   adabiy   mayllar   tufayli   1485-yil   muammo   yozish
qoidalari   haqida   maxsus   “Mufradot”   asarini   yaratdi.   Alisher   Navoiyda   o‘zbek
tilida “Xamsa” – besh doston yaratish maqsadi yoshligidan bo‘lgan. Bu maqsadini
1483-1485-yillarda   amalga   oshirdi.   Asar   o‘zbek   adabiyoti   shuhratini   olamga
yoyib,   jahon   adabiyotining   durdonalaridan   biriga   aylandi.   “Xamsa”dan   keyin
Navoiy   yana   bir   qancha   asarlar   yaratdi.   1485-yil   o‘zining   mashhur   “Nazm   ul-
javohir” asarini yozdi, bunda birinchi xalifalardan bo‘lmish Hazrat Alining 266 ta
hikmatli   gapi   ruboiy   tarona   (to‘rt   misrasi   ham   qofiyalangan)   shaklida   bayon
etilgan. O‘sha davr kitobxonlari, shu jumladan, tarixchi Xondamir bu asarni g‘oyat
yuksak   baholagan.   Alisher   Navoiyning   insonparvarlik   faoliyati,   ilg‘or   qarashlari,
uning   obro‘-e’tibori   xalq   orasida   tobora   ortib   borishi   o‘z   manfaatlarini   ko‘zlagan
saroy   ayonlari   orasida   norozilik   tug‘dirdi.   Ular   shoir   bilan   podsho   orasiga   nifoq
solishga   urindilar.   Natijada,   1487-yilda   Husayn   Boyqaro   Alisher   Navoiyni
vazifasidan   bo‘shatadi,   bosh   vazir   vazifasini   Muhammad   Majdiddin   egallaydi.
Navoiy esa Astrobodga hokim qilib tayinlanadi.
Alisher   Navoiy  hamisha   ko‘proq  ijodiy  va  ilmiy  ishlar   bilan   shug‘ullanish,
bu   boradagi   rejalarini   amalga   oshirish   xayoli   bilan   yashardi.   Hayot   esa   uning
rejalariga   o‘z   tuzatishlarini   kiritar   edi.   1488-yil   Sayyid  Hasan   Ardasher,   1492-yil
Jomiy,   1493-yil   olim   va   shoir   Pahlavon   Muhammad   birin-ketin   hayotdan   ko‘z
yumdi. Navoiy o‘zi uchun qadrdon bo‘lgan bu insonlar xotirasini abadiylashtirish,
ularga o‘z hurmatini izhor etish uchun “Holoti Sayyid Hasan Ardasher”, “Xamsat
ul-mutahayyirin”,   “Holoti   Pahlavon   Muhammad”   nomli   risolalarini   yozdi.
Astrobodda   yoza   boshlagan   “Tarixi   mulki   Ajam”   asarini   tugalladi.   1490-yil   u
o‘ziga   zamondosh   shoirlar   haqida   Jomiyning   “Bahoriston”,   Davlatshoh Samarqandiyning   “Tazkirat   ush-shuaro”   asarlari   shaklida   “Majolis   un-nafois”
tazkirasini   tuzishga   kirishib,   1492-yilda   tugalladi.   Shu   vaqtning   o‘zida   Alisher
Navoiy   o‘zbek   tilida   she’riyat   nazariyasi,   aniqrog‘i,   aruz   vazni   qoidalari   haqida
“Mezon   ul-avzon”   ilmiy   qo‘llanmasini   yaratdi.   1494-yilda   turkiy   tildagi
maktublarini   to‘plab   “Munshaot”   majmuasini   tuzdi.   1495-yil   Jomiyning
“Nafahotul-uns”   asarini   “Nasoyim   ul-muhabbat”   nomi   bilan   tarjima   qilib,   uni
qayta   ishlab,   turkiy   mashoyixlar   haqidagi   yangi   ma’lumotlar   bilan   boyitdi.   Shu
boisdan   “Nasoyim   ul-muhabbat”ga   Alisher   Navoiyning   mustaqil   asari   sifatida
qarash mumkin. Alisher Navoiy 1491-1492-yillardan boshlab turkiy tilda yozilgan
hamma   she’rlaridan   yangi,   yig‘ma   devon   tuzishga   kirishdi   va   bu   ish   1498-1499-
yilda   nihoyasiga   yetdi.   Devonning   umumiy   nomi   “Xazoyin   ul-maoniy”   bo‘lib,   4
qismdan  iboratligi   uchun “Chor   devon”  deb ham  atalgan.  Devon  shoirning butun
hayoti   davomida   yozilgan   she’rlarini   qamrab   olgan,   ularda   Alisher   Navoiyning
barcha   davrlaridagi   kayfiyati,   dunyoqarashi,   orzu-umidlari   ifodalab   berilgan.
Taxminan shu yillarda Alisher  Navoiy forsiy she’rlaridan tashkil  topgan “Devoni
Foniy”ni,   forsiy   tildagi   2   qasidalar   majmualarini   tuzib,   forsiy   she’riyat
taraqqiyotiga   ham   o‘zining   munosib   hissasini   qo‘shdi.   Xurosonda   forsiyzabon
xalqlar   ko‘pchilikni   tashkil   etgani   inobatga   olinsa,   Alisher   Navoiyning   bu   tilda
ham   samarali   ijod   qilgani   mamlakat   ma’naviy   ehtiyojini   yaxshi   his   etganini
bildiradi.
Alisher Navoiyning she’riy dahosi XV asr oxirlariga kelib yana jo‘sh urdi. U 2 yil
mobaynida   ikkita   yirik   asar   –   “Lison   ut-tayr”   dostonini   va   “Muhokamat   ul-
lug‘atayn”   nomli   ilmiy   asarini   yaratdi.   Alisher   Navoiyning   so‘nggi   buyuk
asarlaridan yana biri nasriy pandnoma yo‘sinda yozilgan “Mahbub ul-qulub”dir. U
Sharq   adabiyoti   tarixida   Shayx   Sa’diyning   “Guliston”,   Kaykovusning
“Qobusnoma”,   Nizomiy   Aruzi   Samarqandiyning   “Chor   maqola”   kabi   asarlari
qatorida   turadi.   Bu   asarida   Alisher   Navoiy   o‘zining   hayot   yo‘lini,   boshidan
kechirgan   turmush   mashaqqatlarini   yorqin   tasvirlab   bergan.   Alisher   Navoiyning
adabiy va ilmiy merosini 4 faslga bo‘lish mumkin: 
1. Devonlari;  2. Dostonlari;
 3. Forsiy tildagi she’riy merosi; 
4. Ilmiy-filologik, nasriy va tarixiy asarlari.
Alisher   Navoiyning   o‘zbek   tilida   yaratgan   she’riy   merosi   asosan   “Xazoyin
ul-maoniy”   devoniga   jamlangan.   Asar   to‘rt   qismdan   iborat.   Devonning   birinchi
qismiga   “G aroyib   us-sig‘ar”,   ikkinchi   qismiga   “Navodir   ush-shabob”,   uchinchiʻ
qismiga “Badoe’ ul-vasat” va nihoyat, to‘rtinchi qismiga “Favoyid ul-kibor” degan
nomlar   berildi.   “Xazoyin   ul-maoniy”dagi   4   devonning  har   birida   650  tadan   2600
g‘azal, umuman 4 devonda 210 qit’a, 133 ruboiy, 86 fard, 52 muammo, 13 tuyuq,
10 muxammas, 10 chiston, 5 musaddas, 4 tarje’band, 4 mustazod, 1 musamman, 1
tarkibband, 1 qasida, 1 masnaviy, 1 soqiynoma mavjud bo‘lib, sharq she’riyatining
16 turi namoyondir.
“Lison   ut-tayr”   –   Alisher   Navoiyning   so‘nggi   dostoni   “Xamsa”dan   14   yil
keyin 1498-1499-yilda yaratilgan. Bu asarini shoir “Foniy” taxallusi bilan yozgan.
Chunki bu davrda uning hayoti keksalikka yuz o‘girgan, aniqrog‘i, bu dunyosidan
ko‘proq u dunyosini o‘ylay boshlagan edi. Mazkur asar bolaligida sevib o‘qigani –
Farididdin Attorning “Mantiq ut-tayr” dostoniga javob tarzida, shoirning o‘z ta’biri
bilan   aytganda,   “tarjima   rasmi   bila”   yuzaga   keltirgan   she’riy   mo jizasi   edi.	
ʻ
Mustaqillik   bizga   barcha   qadriyatlarimiz   qatori   Alisher   Navoiy   merosini
o‘rganishning   keng   ufqlarini   ochdi.   Endilikda   uning   ijodini   aslicha,   mohiyatini
tushunib   o‘rganish   imkoniyati   yuzaga   keldi.   1991-yilda   Alisher   Navoiy
tavalludining   550   yilligi   tantanali   nishonlandi.   Alisher   Navoiy   nomidagi
O‘zbekiston Respublikasi Davlat mukofoti ta’sis etildi. Toshkentda Alisher Navoiy
nomidagi   O‘zbekiston   Milliy   bog‘i   barpo   etildi   va   bu   bog‘   o‘rtasida   shoirning
salobatli haykali qad ko‘tardi. Shoirning 20 jildli mukammal asarlar to‘plami nashr
etila   boshlandi.   Mamlakatimizda   Alisher   Navoiy   xotirasi   yuksak   darajada
e’zozlanadi.
Alisher Navoiy ijodiyotiga qiziqish, uni o‘rganish Yevropa va Rossiyada ham katta
tarixga   ega.   Fransuz   sharqshunosi   Katrmer   1841-yilda   bosilgan   xrestomatiyasida
Alisher   Navoiyning   “Muhokamat   ul-lug‘atayn”   va   “Tarixi   mulki   Ajam”ini   e’lon qilgan, I.N. Berezin “Turk xrestomatiyasi”da uning bir necha asarlaridan parchalar
bergan.   M.   Nikitskiy   1856-yilda   birinchi   manbalar   asosida   “Amir   Nizomiddin
Alisher.   Uning   davlat   va   adabiyot   sohasidagi   ahamiyati”   mavzusida   magistrlik
dissertasiyasini yozadi.
Alisher   Navoiyning   “ А rbain”ini   o‘rganar   ekanmiz,   unda   asosan   Islom
axloqiga   doir   hadislar   jamlanganini   ko‘ramiz.   Muallif   unda   ustozi   Abdurrahmon
Jomiy   “ А rbain”ida   keltirilgan   hadislarning   ayrimlarini   olib,   ayrimlari   o‘rniga
boshqa   hadislarni   tanlagan   va   avval   har   bir   hadisning   arabcha   matnini   keltirib,
ketidan   uning   mazmunini   she’riy   to‘rtlik   shaklida   ifoda   etgan.   Bunda   hadislar
so‘zma-so‘z   tarjima   qilinmay,   ularning   umumiy   mazmuni   aks   ettirilgan.   Zero,
hadislarni nazmda so‘zma-so‘z tarjima qilishning umuman imkoni yo‘q. Shu bois,
muallif   avval   hadisning   matnini   berib,   ketidan   uning   umumiy   mazmunini   badiiy
uslubda   bayon   qilgan.   Navoiy   “ А rbain”ini   yaratilishiga   bir   necha   omillarni
keltirish mumkin. 
Masalan:
–Ushbu uslubda asar yaratish islom olamida yaxshi bir an’anaga aylangan. Bunga
Nabiy   sollallohu   alayhi   vasallamning   quyidagi   hadislari   asos   va   turtki   bo‘lgan:
لاق لوسر للها ىلص للها هيلع مل^^سو :نم ظفح ىلع يت	^^مأ نيعبرأ اثيد	^^ح يف رمأ اهنيد هثعب للها اهيقف و تنك هل
موي ةمايقلا ا	
ًعفاش و ا	ًديهش
“Rasululloh   sollallohu   alayhi   vasallam   shunday   dedilar:   “Kim   ummatimga
din   ishlari   borasida   qirqta   hadisni   muhofaza   qilib   bersa,   Alloh   uni   qiyomat   kuni
faqih   qilib   tiriltiradi   hamda   qiyomat   kuni   men   unga   shafoatchi   va   guvoh
bo‘laman”.
–   Albatta,   Allohga   itoat   qilish   Qur’onga   itoat   qilish   bilan   bo‘ladi.   Payg‘ambar
sollallohu alayhi vasallamga itoat qilish, hayotlik damlarida shaxslariga itoat qilish
bilan   bo‘lsa,   U   zot   vafotlaridan   keyin   esa,   sunnatlariga,   hadislariga   amal   qilish
bilan bo‘lib kelmoqda.
–   Abdurahmon   Jomiy   “ А rbain”   asarini   1481-yili   arabchadan   forschaga
tarjima qiladi va ko‘zdan kechirib chiqish uchun Navoiyga taqdim etadi. Ustoz va
shogird   o‘rtasidagi   bu   ajoyib   an’anaga   atrofdagilar   qoyil   qolar   edi,   zotan Navoiyning   ham   yangi   asarlarining   birinchi   o‘quvchisi   Jomiy   bo‘lar   edi.   Alisher
Navoiy “ А rbain” asarini nazardan o‘tkazar ekan, uni turkiyga tarjima qilish niyati
paydo   bo‘ladi:   “hamul   “ А rbain”ga   turkicha   til   bila   tarjima   orzusi   ko‘ngulga
tushti”.   Alisher   Navoiy   buning   uchun   ustozi   Jomiydan   izn   so‘raydi,   natijada
“ А rbain”ning turkiy tildagi tarjimasi  vujudga keladi  va avlodlarga arzigulik tuhfa
tortiq etiladi. Alisher Navoiy qalamiga mansub “ А rbain” ham Jomiyning “ А rbain”
asari kabi o‘sha 1481-yilning o‘zida yozib tugatilgan.
–Asar   yozilishiga   ayrim   ulamolarning   “Yetarli   bilimga   ega   kishilar
hadislarning   ma’nolarini   naql   qilishlari   mumkin”   degan   fikrlariga   asoslangan
ishdir…”.
–Navoiy   ijodiga   nazar   tashlasak   u   faqatgina   o‘zbek   tili   imkoniyatlari   bilan
chegaralanib   qolmagan,   balki   boshqa   tillardan   ham   unumli   foydalangan.   O‘tkir
Hoshimov bu borada quyidagilarni qayd etadi:
“Olimlar hisoblab chiqishgan. Pushkin o‘z asarlarida 21197 ta betakror so‘z
ishlatgan,  Shekspir  salkam  20  mingta,  Servantes  mingtaga  yaqin.  Alisher   Navoiy
esa 1 million az ming 660 ta betakror so‘z ishlatgan. Boisi, buyuk bobomiz faqat
turkiy   emas,   forsiy,   arabiy,   urdu,   xitoy,   mo‘g‘ul   va   boshqa   tillardagi   so‘zlardan
ham mahorat bilan foydalangan”.
–   Musulmon   sharqi   mumtoz   adabiyotida   А rbain   yozish   an anasiʼ
Navoiygacha ham  bo lgan.  	
ʻ А rbain arabcha “arba ” ya ni, “qirq” so zidan olingan	ʼ ʼ ʻ
bo lib,   qirqta   mashhur,   sahih   hadis   mazmunini   she riy   vaznda,   aniqrog i,   bir	
ʻ ʼ ʻ
ruboiyda ifodalash san atini anglatgan. Bunday asarlar oddiy xalq vakillari hadislar	
ʼ
mazmunini oson tushunishi va xotirasida uzoq saqlab qolishi uchun xizmat qilgan.
Navoiy   zamonida   ham   butun   ulus,   xususan,   oddiy   xalq   ommasi   arab   tilini
bilmagan va bu tilda yozilgan manbalarni tushunmagan.  
Navoiy asarning yozilish sababini quyidagicha izohlaydi:
Forsiydonlar aylabon idrok,
Oriy erdi bu nafdin atrok.
Istadimki, bu xalq ham bori,
Bo‘lmag‘aylar bu nafdin oriy. Men demakni chu muddao aylab,
Ul ijozat berib duo aylab.
-   Ulug‘   shoirning   “ А rbain”   asari   nashri   annotasiyasida   aytilishicha,   “Navoiyning
“ А rbain” asari Abdurahmon Jomiyning shu nomdagi ta’lifining turkiy tarjimasidir.
Jomiy   solihona   hayot   uchun   zarur,   ammo   sharh   talab   bo‘lgan   qirqta   hadisi
nabaviyni   tushunish   va   yodlash   oson   bo‘lshi   uchun   forschaga   nazm   yo‘li   bilan
tarjima  qilgan  va   asli  bilan  birgalikda  bir  kitobcha  holiga  keltirgan.  Navoiyga  bu
kitobcha   ma’qul   bo‘lib,   Jomiyning   ruxsati   bilan   uni   turkiylashtirgan.   Bu
aytilganlardan   ma’lum   bo‘ladiki,   Alisher   Navoiy   butun   ijodida   diniy   ilmlardan
oziqlangani, ularning ko‘pchiligini Qur’oni  Karim va Hadislar  hikmatiga tayanib,
ilhomlanib bitgan va buning yorqin dalili mutafakkirning “ А rbain” asaridir.
   Abdurahmon Jomiydek piri murshid nafaslarila “nizomul  millati vad-din”
muborak   unvoniga   molik   bo‘lgan   Navoiyning   she’riy   kulliyotini   kudsiy   oyatlar,
hadislar   bilan   munavvar   shohbaytlarsiz   aniq  va   to‘liq   tasavvur   etish,   uning  fikriy
teranliklarini, fasohat sirlarini tahqiq qilish imkonsiz. Afsuslar bo‘lsinki, necha o‘n
yilliklar mobaynida ilohiy muqaddimot (hamdu na’t, sanoyu munojot) matni kabi
ularning   talqini,  tahlili   hukmfarmo  dahriy  mafkura  ta’qibi   va   tazyiqiga   uchragan,
tahqirlangan edi. Shuning uchun ham muqaddas oyat, hadis kalimalari bevosita –
ayniyatda   yo   bilvosita   –   harfi   o‘zgargan,   ruhi   saqlangan   holda   “so‘z   lavhi”   –
she’riy satrlar qatiga joylangan, biri biridan zarif-u daqiq baytlar haqida lom-mim
deyilmay,   beparvo   munosabatda   bo‘lindi.   Bugun   turli   tabaqot-tariqotga   mansub
shoirlarning   islomiy   falsafa,   axloq,   fasohat   tajallisi   bo‘lgan   boqiy   satrlari   singari,
Navoiy she’riyatining ham  bugungi  istiqloliyat  va amniyat  havosidan  erk va  safo
topdi. Bas, ularni baholi imkon sharhlab berish, qay darajada bo‘lmasin, tahqiq va
tahlil qilish vaqti keldi.   2.2. Alisher   Navoiy ijodida hadislarning o‘rni
Alisher   Navoiy,   o‘zining   faoliyatida,   asarlarida   va   dunyoqarashida,
hadislarni   katta   ahamiyat   bilan   qaragan.   Uning   ijodida   hadislar   nafaqat   diniy
tushunchalar   va   axloqiy   qadriyatlar,   balki   insoniyatning   ma’naviy   hayotiga   oid
chuqur   ta’limotlarning   manbai   sifatida   ham   ko‘rinar   edi.   Navoiyning   asarlarida
hadislarning o‘rni bir necha jihatdan muhimdir:
1. Ma’naviy va axloqiy qo‘llanma sifatida
Navoiyning   asarlarida   hadislar   ko‘p   hollarda   axloqiy   masalalarda,
insonni   yuksak   ma'naviyatga   chaqirishda   qo‘llanilgan.   Masalan,   «Xamsa»
asarlarida, ayniqsa, «Fardus ul-Iqbol» va «Maqomat» kabi asarlarida hadislarning
muhim   axloqiy   maslahatlari   ta'kidlangan.   Bu   hadislar   insonni   do‘stlik,   sabr,
kamtarlik va haqiqatni izlashga undaydi.
2. Diniy va ma’naviy ta’limotlar
Navoiyning   diniy   e'tiqodini   shakllantirishda   hadislarning   o‘rni   katta.   U
hadislarni diniy bilimlarining asosiy manbai sifatida qabul qilgan va o‘z asarlarida
islomiy   qadriyatlarni   tarqatishda   ulardan   keng   foydalanib,   jamiyatni   ma'naviy
yuksaltirishga harakat qilgan.
3. Ilmiy tafakkur va ijtimoiy haqiqat
Navoiyning   ilmiy   asarlarida,   masalan,   «Mahbub   ul-qulub»   kabi
asarlarda,   hadislarning   ilmiy   tafsiri   va   ularning   ijtimoiy   hayotga   ta’siri   haqida
gapiriladi.   U,   hadislarni   faqat   diniy   ma'lumotlar   sifatida   emas,   balki   insonning
ruhiy   va   ijtimoiy   rivojlanishiga   yordam   beradigan   ulkan   ilmiy   manba   sifatida
ko‘rgan.
4. Hadislarning shakli va tili
Navoiyning   asarlarida   hadislar   ko‘pincha   o‘zbek   tilida   va   sodda   tilda
keltirilgan,   bu   esa   ulardan   kengroq   auditoriya   uchun   tushunarli   bo‘lishini
ta’minlagan.   U   hadislarni   aniq,   sifatli   va   samimiy   ifodalagan.   Bu   hadislarning
o‘rni,   shuningdek,   ulardan   foydalanish   usulida   ham   ko‘rinadi,   chunki   Navoiy hadislarni   faqat   sitata   sifatida   keltirmay,   balki   ularni   ijodiy   ravishda   o‘z   asariga
uyg‘unlashtirgan.
5. Aqliy va ruhiy mukammallik
Navoiyning   asarlarida   hadislar   ko‘pincha   insonning   aqliy   va   ruhiy
mukammallikka  erishishi  uchun  yo‘l   ko‘rsatadi.   U  hadislarni  hayotga  tatbiq  etish
orqali   insonning   ruhiyatini   to‘g‘ri   shakllantirishga,   dunyo   va   oxirat   baxtiga
erishishga yordam beruvchi bir vosita sifatida ishlatgan.
6. Hadislarning tasavvufiy o‘rni
Alisher Navoiy tasavvufni chuqur anglagan va tasavvuf ta'limotlari bilan
chambarchas   bog‘liq   edi.   Tasavvufdagi   ko‘pgina   asosiy   g‘oyalar   hadislar   bilan
bog‘liq   bo‘lib,   ular   "to‘g‘ri   yo‘l"ni   ko‘rsatadi.   Navoiyning   asarlarida   tasavvuf   va
hadislarning   birlashtirilishi   inson   ruhini   yuksaltirish,   haqiqiy   ma'naviy   o‘sishga
erishish uchun zarur vosita sifatida ko‘rilgan.
7. Hadislar va adabiy yaratuvchanlik
Navoiy   hadislarni   faqat   diniy   tushunchalarni   ifodalashda   emas,   balki
adabiy   badiiy   asarlarda   ham   ulug‘laydi.   Uning   she’riy   asarlarida   hadislarning
go‘zal   va   ma'noli   ifodalari   ko‘plab   qaytarilgan   va   ular   uning   adabiy   merosida
chuqur   iz   qoldirgan.   Hadislarning   matnlari   badiiy   ifodalar   bilan   uyg‘unlashib,
uning asarlarini yanada boyitgan.
  Alisher   Navoiy   ijodida   hadislarning   o‘rni   juda   katta   bo‘lib,   ularning
ta’limoti,   ma'naviy   yuksalish,   axloqiy   qadriyatlar   va   jamiyatni   yaxshilashdagi
rolini   alohida  ta’kidlagan.   Hadislar   uning   asarlarida,   nafaqat   diniy,  balki   axloqiy,
ilmiy va tasavvufiy o‘ylashni  rivojlantirishda, insoniyatni  yaxshilikka chaqirishda
muhim vosita bo‘lib xizmat qilgan.
      «Navoiyning   «Arba’iyn»,   «Chil   hadis»   va   «Qirq   hadis»   deb   atalib
kelinayotgan   asari   Abdurahmon   Jomiyning   shu   nomdagi   ta’lifining   turkiy
tarjimasidir.   Jomiy   solihona   hayot   uchun   zarur,   ammo   sharhtalab   bo‘lgan   qirqta
hadisi   nabaviyni   tushunish   va   yodlash   oson   bo‘lsin   uchun   forschaga   nazm   yo‘li
bilan tarjima qilgan va asli bilan birgalikda bir kitobcha holiga keltirgan. Navoiyga
bu kitobcha ma’qul bo‘lib, Jomiyning ruxsati bilan uni turkiylashtirgan. Bu   aytilganlardan   ma’lum   bo‘ladiki,   Alisher   Navoiy   butun   ijodida   diniy
ilmlardan oziqlangani, ularning ko‘pchiligini Qur’oni Karim va Hadislar hikmatiga
tayanib,   ilhomlanib   bitgan   va   buning   yorqin   dalili   mutafakkirning   «Arba’iyn»
asaridir.
«Arba’iyn»da   xalq  orasida   mashhur,   eng   sahih   hadislardan   40  tasini   saralab
olinib, ularning mazmunini ruboiy shaklida bayon etilgan. 2
                  Hadis   (arab.   –   xabar,   gap,   yangilik)   —   Payg‘ambarimiz   Muhammad
(s.a.v) aytgan so‘zlari, qilgan ishlari, iqrorlari to‘g‘risida rivoyat. Hadislar e’tiborga
olinishi jihatdan 3 qismga bo‘linadi: 1) sahih (ishonchli); 2) hasan (yaxshi); 3) zaif.
Qur’oni Karimda barcha masalalar umumiy tarzda bayon etilgani uchun oddiy
xalqqa   tushuntirish,   aniqlik   kiritish   va   izohlash   maqsadida   Payg‘ambarimiz
Muhammad (s.a.v) o‘z hadislarini aytganlar.
Navoiy   davrida   oddiy   xalq   arab   tilini   bilmagan,   arab   tilida   yozilgan
manbalarni   tushunmagani   bois,   turkiy   tilda   so‘zlovchi   aholi   ham   hadislarning
mazmun-   mohiyatini   oson   tushinishi   va   yodida   saqlab   qolishi   uchun   hadislarni
she’rga solganini aytib o‘tadi:  
Forsiydonlar aylabon idrok,
Oriy erdi bu naf’din atrok.
Istadim, bu xalq ham bori  
Bo‘lmag‘aylar bu naf’dan oriy.
Navoiyning   diniy   mavzularda   yozgan   asarlari   talaygina   va   ularning   kirish
qismi   Allohga   hamd-sanolar,   payg‘ambarlarga   salovatlar,   aziz-avliyolar   ruhiga
duolar bilan boshlanishini ko‘rishimiz mumkin.
«Arba’iyn» asarida bugungi turmush tarzimizga oid ko‘plab foydali hadislarni
ruboiy tarzida sharhlangan. Masalan:
Hadis :   Lo yu’minu ahadukum hatta yahibbu la ahihi ma yuhibbu li nafsihi. 3
_____________________ 
2.Saidov, Sh.  (2001).  Alisher Navoiy va uning diniy axloqiy g‘oyalari . Toshkent: Fan.
3. Alisher Navoiy – "Arbain" (40 hadis). Mo‘min ermastur, ulki iymondin
Ro‘zgorida yuz safo ko‘rgay,
Toki qardoshig‘a ravo ko‘rmas –
Har nekim o‘ziga ravo ko‘rgay.
Ma’nolar   tarjimasi:   Sizlardan   hech   biringiz   o‘ziga   ravo   ko‘rgan   narsani
birodariga ravo ko‘rmaguncha, chin mo‘min bo‘lolmaydi.
Bugungi   kunda   ayrim   kimsalarning   birodari   u   yoqda   tursin,   farzandlar   ota-
onasidan,   ota-onalar   o‘z   farzandidan   kechib,   yaxshilik   qilish   o‘rniga   yuz   ko‘rmas
darajada   bo‘layotgani   hech   kimga   sir   emas.   Vaholanki,   qo‘lidan   yaxshilik   qilish
kelmas ekan, hatto tili bilan ham ozor berish musulmon kishiga joiz emas ekanligini
quyidagi hadisda keltirilgan:  
Hadis:   Al-muslimu man salim al-muslimuna min yadihi va lisonihi 
Kim musulmonlig‘ aylasa da’vo
Chin emas gar fido qilur jonlar.
Ul musulmondururki, solimdur.
Tiliyu ilgidin musulmonlar.
Ma’nolar   tarjimasi:   Qo‘lidan   va   tilidan   musulmonlarga   ozor   yetmaydigan
kishigina haqiqiy musulmondir.
Baxillik   va   axloqsizlik   kabi   illatlar   ham   oramizda   uchrab   turgani   inson
ko‘nglini   xira   qiladi.   Baxillik   va   axloqsizlik   bilan   haqiqiy   komil   inson   bo‘la
olmasligini quyidagi hadisdan ko‘rishimiz mumkin:  
Hadis:   Xislat a’ni lo yajtami’ani fi mo‘minin al-buxlu va su  ul-xulqi.ʼ
Mo‘min ersang qilib durringni nisor,
El bila ravshan o‘l nechukkim sham .	
ʼ
Negakim, Tengri hech mo‘minda,
Buxlu badxo‘yluqni qilmadi jam .	
ʼ
Ma’nolar   tarjimasi:   Mo‘min   kishida   ikki   xislat   jam   bo‘lmaydi:   baxillik   va	
ʼ
yomon xulqlilik. Pul uchun, molu-davlat uchun, murg‘ak qalb sohiblarini sotib yuborishgacha
qilinayotgan   pastkashliklarga   inson   yuragining   chidashi   qiyin.   Keyingi   o‘rinda
kelgan ushbu hadisni hazrat juda chiroyli tarzda sharhlaganliklariga guvoh bo‘lamiz.
Hadis:   Lu’ina abd ud-dinari va lu’ina abd ul-dirhami.
Rahmat ozodag‘aki ul olmos,
Dahr dinoru dirhamin g‘amg‘a.
Lek la’nat angaki qul bo‘lg‘ay:
Xoh dinoru xoh dirhamg‘a.
Ma’nolar tarjimasi: Dinor va dirhamga qul bo‘lganlarga la’nat bo‘lsin.
Omonatga   xiyonat   qilmaslik   kerakligini   barchamiz   bilamiz.   Hatto   eshitgan
so‘zingiz   ham   sizga   omonat   ekanligidan   xabaringiz   bormi?   Hadisda   keltirilishicha
hatto   biror   yig‘inda   eshitgan   so‘zlaringizni   ham   o‘rinsiz   begona,   yoki   yig‘inga
aloqasi bo‘lmagan kishiga aytish ham xiyonatligi uqtirilgan.      
Hadis:   Al-majolisu bil-amonati.
Qaysi majlisdakim eshitsang so‘z,
Bilgil ul so‘z sanga amonatdur.
Gar ani o‘zga yerda naql etsang,
Ul amonatg‘a bu xiyonatdur.
Ma’nolar tarjimasi: Majlislarda eshitganing – omonat.
Hadis:   Kafa bilmar’i isman an yuhaddisa bikulli ma yasma’u.
Bu yozuq bas kishigakim, eldin
Har na so‘zkim eshitti fosh etti.
Tog‘ eshitganni der, gunohidin
Go‘iyo Tengri oni tosh etti.
Ma’nolar tarjimasi: Eshitgan gaplarini o‘zgalarga aytish – insonning gunohga
botishi uchun kifoyadir.
Hayot   tashvishlarini   deb   inson   qanday   qabih   ishlarga   qo‘l   urmaydi.   Urf-
odatlarimiz shunaqa, deb hashamatli yig‘inlar qilinadi. Shu bilan birga ta’ma qilish
ham   odatiy   holga   aylanib   borayotganday.   Kimgadir   havas   qilish   o‘rniga,   bilib-
bilmay hasad qilib qo‘yamiz. Haqiqiy boylik esa kimningdir qo‘lidagiga hasad bilan emas,   havas   bilan   qarashda   ekanligini   yodimizdan   chiqaramiz.   Keyingi   o‘rinda
kelgan hadislar fikrimizga isbot bo‘ladi:
Hadis:   Al-g‘inal-ya’su mimma fi aydin-nasi.
Boylig‘ istar esang el ilgidin
Har na ko‘rsang boridin o‘l navmid,
Bul g‘ino, baski, xalqdin kechibon
Tutsang ummid haqdin-o‘q jovid.
Ma’nolar   tarjimasi:   Haqiqiy   boylik   –   bu   odamlar   qo‘lidagi   narsalardan
noumid bo‘lish, tama  qilmaslikdur.ʼ
Hadis:   Lays al-g‘aniyu an kasrat il arzi innamal-g‘a-niyu nafsi.
Boy emas ulki, mol kasratidin
Ko‘rmagay foqau talab ranjin.
Oni bilkim, xudoy bermish anga
Nafsi ammora tarkini ganjin.
Ma’nolar   tarjimasi:   Boylik   –   molu   dunyoning   ko‘pligi   bilan   emas,   balki
nafsning to‘qligi bilan o‘lchanadi.
Ilm   olish   va   uni   kimgadir   yetkazish   qanchalik   xayrli,   savobli   ish   ekanligi
barchamizga   ayon.   Ilmda   baxillik   qilish   uni   tanazzulga,   botqoqqa   yetaklovchi
ekanligini,   noo‘rin,   asossiz   ishlatilgan   so‘z   esa,   o‘rni   kelganda   insonni   falokatga
yetaklashi mumkinligini quyidagi hadislarda ko‘rishimiz mumkin:
Hadis:   Al-ilmu la yahillu man’hu.
Ey xiradmand olimeki, sanga
Ilmdin ro‘ziy ayladi sone’.
Kishi o‘rgansa qilmag‘il mahrum,
Yoki naf  olsa bo‘lmag‘il mone’.	
ʼ
Ma’nolar tarjimasi: Ilmda baxillik yo‘q.
Hadis:   Al-balou muakkalun bin-nutqi.
Dedi ko‘p so‘zlagan xato ko‘p etar,
Ulki derlar ani valiyulloh.
Har balokim yetar-erur so‘zdin, Buyla hukm ayladi nabiyulloh.
Ma’nolar tarjimasi: Hamma balo – tildandur.
    Alisher   Navoiyning   «Arba’iyn»   asarida   keltirilgan   barcha   hadislarning
ruboiy shaklidagi  ko‘rinishi bugungi kun uchun dolzarb ekanligiga amin bo‘lamiz.
Qaysi   bir   soha   bo‘lishidan   qat’iy   nazar,   xoh   u   ta’lim-tarbiya   bo‘lsin,   ma’naviy-
ma’rifiy   soha   bo‘lsin,   barchasini   qamrab   ololganligi   ayni   haqiqat.   Shu   boisdan,
buyuk   shoirning   ko‘plab   badiiy   va   ilmiy-ma’rifiy   asarlari   qatorida   bu   asari   ham
insoniyatning ma’naviy kamolotiga asrlar davomida xizmat qilishiga shubha yo‘q. XULOSA
Mamlakatimiz   mustaqil   taraqqiyot   yo‘liga   qadam   qo‘ygach,   barcha
sohalarda ko‘plab o‘zgarishlar amalga oshirildi. Shu jihatdan olganda din, xususan
islom   dinini   asl   manbalar   asosida   ilmiy   o‘rganish,   keng   yoritib   berish   uchun
imkoniyat   yaratib   berildi.   Ma lumki,   adabiyot   asrlar   osha   insonning   ma naviyʼ ʼ
qiyofasini yuksaltirishga, go‘zal axloqlarni shakllantirishga, ularda kelajakka umid
va   ishonchni   tarbiyalashga   xizmat   qilgan.   Mustaqillik   davridagina   adabiyotga
xolisona   baho   berila   boshlandi.   Mustaqilligimizning   dastlabki   kunlaridanoq
ajdodlarimiz   tomonidan   ko‘p   asrlar   mobaynida   yaratib   kelingan   g‘oyat   ulkan,
bebaho ma naviy va madaniy merosni tiklash davlat siyosati darajasiga ko‘tarilgan	
ʼ
nihoyatda muhim vazifa bo‘lib qoldi.
Mumtoz  adabiyotda  diniy  manbalar  asosida  shakllangan  axloqiy  tamoyillar
insonning   ruhiy   va   ma'naviy   kamolotini   targ‘ib   qilishga   xizmat   qiladi.   Qur'on   va
Hadisda   o‘z   ifodasini   topgan   axloqiy   qadriyatlar,   shuningdek,   tasavvuf
adabiyotidagi   sabr,   adolat,   rahm-shafqat,   yaxshilik,   tozalik   kabi   tushunchalar
mumtoz   adabiyotda   markaziy   o‘rin   egallaydi.   Bu   tamoyillar   orqali   insonlar   o‘z
xulqini   poklash,   ma'naviy   yuksalishga   intilish   va   jahonning   o‘tkinchiligini
tushunish   yo‘lida   harakat   qilishadi.   Shunday   qilib,   diniy   axloqiy   tamoyillar
mumtoz   adabiyotning   hayotiy   kuchi   sifatida,   insonning   yaxshilik   va   poklik   sari
yo‘naltirilishini ta'minlab, jamiyatni barqaror va ahillikda tutishga yordam beradi.
Mumtoz adabiyot taraqqiyotida Qur'on va Hadis g‘oyalari insonning axloqiy
va   ma'naviy   kamolotiga   katta   ta'sir   ko‘rsatgan.   Ushbu   diniy   manbalar   asarlarida
adolat, sabr, rahm-shafqat, vafodorlik, tozalik va boshqa axloqiy fazilatlar ko‘plab
yozuvchilar   tomonidan   targ‘ib   qilingan.   Qur'on   va   Hadisda   ifodalangan   g‘oyalar
mumtoz   adabiyotda,   xususan,   Alisher   Navoiy,   Fuzuliy,   Sa'diy   kabi   mashhur
shoirlar ijodida yaqqol aks etgan. Bu g‘oyalar insonlarni o‘z xulqini yaxshilashga,
ilohiy   haqiqatni   anglashga   va   jamiyatda   tinchlik   hamda   adolatni   ta'minlashga
undagan.   Shunday   qilib,   Qur'on   va   Hadis   g‘oyalari   mumtoz   adabiyotda   nafaqat
diniy, balki ijtimoiy va axloqiy qadriyatlarni rivojlantirishda muhim rol o‘ynagan. Alisher   Navoiy   ijodi,   Qur'on   va   Hadis   g‘oyalariga   asoslangan   axloqiy
tamoyillarni chuqur o‘zida aks ettirgan. Uning asarlarida Xudoning birligi, adolat,
sabr,   rahm-shafqat,   ijtimoiy   mas'uliyat   va   ma'naviy   poklik   kabi   diniy   va   axloqiy
qadriyatlar   markaziy   o‘rin   tutadi.   Navoiy   bu   g‘oyalarni   insonlarning   ma'naviy
kamolotiga,   ijtimoiy   barqarorlikka   va   axloqiy   poklikka   erishish   yo‘lida   amaliy
ko‘rsatmalar sifatida taqdim etgan. Shu tariqa, uning ijodi nafaqat adabiyot, balki
diniy va axloqiy tarbiya uchun ham muhim manba bo‘lib, Qur'on va Hadisda aks
etgan g‘oyalarning jamiyatdagi ahamiyatini yuksaltirgan. FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI
 Siyosiy adabiyotlar
1. Sh.   Mirziyoyevning   ma`naviyatni   yuksaltirish   bo`yicha   yog`ilishi
http://isrs.uz/oz/ozbekiston-yangiliklari/shavkat-mirziyoyev-jamiyat-hayotining
tanasi-iqtisodiyot-bolsa-uning-joni-va-ruhi-manaviyatdir. 
2.   Mirziyoev  Sh.M.   Erkin va farovon, demokratik O‘zbekiston davlatini 
birgalikda barpo etamiz. – Toshkent, 2016.
3.  Mirziyoev Sh.M. Qonun ustuvorligi va inson manfaatlarini taminlash – yurt 
taraqqiyoti va xalq farovonligining garovi. – Toshkent: 2017.
                                           Asosiy adabiyotlar
1. Shayx Abdulaziz Mansur. Qur’oni Karim ma’nolarining tarjima va tafsiri. –
Toshkent.:   Toshkent   Islom   universiteti   nashriyot-matbaa   birlashmasi,     2004.  
2.     Shamsiyev   P.   (to‘plovchi),   Abdurahmon   Jomiy   va   Alisher   Navoiy,   Toshkent,
1966.
3.     Alisher   Navoiy   –   "Xamsa"   (Muhim   asarlari:   "Layli   va   Majnun",   "Xiroj",
"Saddi Iskandariy", "Farhod va Shirin", "Tavahhum" va boshqalar).
4. Alisher   Navoiy   –   "Mahbubul-qulub"   (Navoiy   va   uning   diniy-axloqiy
qarashlari).
5. Alisher Navoiy  – "Arbain" (40 hadis).
6. Fuzuli   –   "Divan"   va   "Leyli   va   Majnun"   (Fuzuliy   va   Navoiy   o'rtasidagi
adabiy aloqalar).
7. Said Nursi  – "Risale-i Nur" (Islomda tasavvuf va hadislar).
8. Qur'on al-Karim  (Tafsiri va hadislar asosida).
9. Hadisi Sharif  (Hadislarning islom adabiyotidagi o'rni va ahamiyati).
10. Sa'diy Sheroziy  – "Guliston" va "Bustan" (Islom axloqiy g'oyalari).
11. Shayx   Abdulqodir   Jilani   –   "Futuhul-ghayb"   (Tasavvuf   va   axloqiy
qadriyatlar).
12. Ravshan   I.   –   "Alisher   Navoiy   va   uning   diniy-axloqiy   g'oyalari"   (Ilmiy
maqolalar va tadqiqotlar). 13.      Sharhul muslim: Nabaviy. Bayrut: Dorul ihya, 1392. B: 11/ 23
Internet ma’lumotlari
1. www.o‘zbek.adabiyoti.com     
2.   www.Ziyonet.uz  
3. www.Ziyouz.com       
4. http://bibliofonf.ru   
5.   http://allbest.ru
6.   http://wikipedia.org

Mumtoz adabiyot taraqqiyotida Qur'oni karim va hadisi sharif g'oyalari

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • “Mehr va Suhayl” hikoyatida bosh qahramonlar
  • Alisher Navoiy ijodida naqshbandiylik tartib-qoidalarining poetik ifodasining ahamiyati
  • O‘tkir Hoshimov prozasida badiiy detalning polifunksional tabiati
  • Yozma nutqda tinish belgilarining qo‘llanish qoidalari (Abdulla Oripov asarlari misolida)
  • Shartlanganlik munosabatlarini ifodalovchi qo'shma gaplarning semantik -sintaktik tuzilishi.(G'afur G'ulom asarlarida)

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский