Norman xalqlarining geografik sayyohatlari

Norman xalqlarining 
geografik sayyohatlari Tabiiy fanlar fakulteti
Geografiya va iqtisodiy bilim asoslari yo’nalishi   
Ta’limda axborot texnologiyalari fanidanNIZOMIY NOMIDAGI  T OSHKENT DAVLAT 
PEDAGOGIKA  UNIVERSITETI    REJA:
1. Norman xalqlarining 
      hayot kechirishi.
2. Norman xalqlarining 
sayyohatlari.
3. Leyfning janubga 
sayyohatlari.           Skandinaviya yarim orolining qirg’oqbo’yida azaldan
umumiy  nom  bilan  noran  (shimol  odamlari)  bo’lgan  xalqlar 
yashaganlar.  Tog’li  yarim  orol,  kamhosil  yerlar,  tog’ 
yonbag’ridagi  qalin  ignabargli  o’rmonlar,  o’rmonsiz  va  toshli 
tog’  tizimidagi  yassi  qirralardan  iborat,  dehqonchilik  uchun 
tabiati  noqulay  bo’lgan  sharoitlar,  aholini  asosan 
qirg’oqbo’yidagi  tor  yerlarni  o’zlashtirishga,  dengiz  ovi,  va 
qisman,  chorvachilik  bilan  shug’ullanishga  majbur  qilgan. 
Tog’larning  tik  yonbag’irlari  ba’zi  joylarda  qirg’oqdan  ancha 
uzoqlashib  tor,  lekin  tabiati  go’zal  bo’lgan  ko’rfaz  –  fiordlar 
hozil  qiladi,  bu  joylar  ob-havo  ochiq  kunlari  mutloqo  xavfsiz 
bo’lib,  dengiz  tomonidan  dushman  hujum  qilganida  ham 
yashirinishga qulay edi. 
Qo’shnilar  bilan  tinchlik  paytlarida  ular  dengiz  ovi  va 
o’rmondan tushgan o’ljalarni, chorvachilik mahsuloltlari  bilan 
savdo qilib, ularni non va boshqa mollarga ayirboshlardilar.                   Yoshligidan  dengizga  va  undagi  xafv-xatarlarga 
ko’nikkan  normandlar,  vikinglar  degan  nomni  olgan  dengiz 
qaroqchilari  rahnomaligida  qo’rqmasdan  okeanga  suzib 
borishar  va  Angliya,  Gollandiya,  Fransiya  dengizbo’yi  aholisini 
talon-taroj  qilishar,  o’z  kemalarida  fransuz  daryolariga  kirib 
borib,  qal’alarga  va  ma’jusiy  bo’lganliklari  sabab, 
monastirlarga o’t qo’yib talashardi.
O’zlarining  dengiz  bosqinlari  davrida  bir  qancha 
muddatga  Angliyani  bosib  oldilar  va  shimoliy  Fransiyaning 
qirg’oqbo’yini  egalladilar,  shu  sababli  bu  yerlar  “Normandey” 
deb ataladi.                   Sharqqa  normanlar  Boltiq  dengizi  va  Shimoliy  muz 
okeani  bo’ylab  suzib  borganlar.  Misol  uchun,  dengiz 
ovchilaridan  biri  bo’lgan  Oter,  yangi  ov  maskanlarini  topish 
maqsadida  IX  asrda  Norvegiya  sohillari  bo’ylab  shimolga 
safarga  chiqgan,  keyin  sharqga  burilib,  qirg’oq  janub 
tomonga  og’ishini  sezgan.  Uning  bosib  o’tilgan  joylar 
haqidagi  ko’rsatmasi  va  uning  tavsifi,  Oter   birinchi  bo’lib 
Skandinaviya  yarim  oroli  hamda  Nordkap  burnini  aylanib 
o’tib,  Oq  dengizning  bo’g’ozigacha  suzib  borganligi  va 
Yevropaning  shimoliy-g’arbiy  qirg’oqlarini  kashf  qilganini 
tasdiqlaydi.  
Boltiq dengiziga suzgan normanlar, Sharqiy Yevropa va 
daryolarigacha  yetib  borib,  ilgari  slavyanlar  ochgan  hamda 
o’zlashtirilgan,  qadimgi  rus  salnomalaridan  ma’lum  bo’lgan 
joylarda bo’lganlar.                    Dengiz  o’ljalari  va  begona  yerlarni  bosib  olish  ilinjida 
nomanlar,  VIII  asr  boshlaridayoq  Britaniyaning  shimoliy 
qirg’oqlarida  joylashgan  Orkney,  Gebrid,  Farer  va  Shetland 
orollarini  egallaganlar  va  867-yili  Islandiyaga  yetib  borganlar. 
Farer  orollarini  bosib  olganlardan  biri,  norman  Naddodni, 
Norvegiyadan  qaytayotganda  kuchli  to’fon  ochiq  dengizga 
surib,  u  “Qorli  yer”deb  atagan  qor  bilan  qoplangan  katta 
yerga olib borgan. Tez orada bu orol ekani ma’lum bo’ldi. 870-
yili  ushbu  orolda  bir  guruh  normanlar  qishlab  qoldilar  va 
hozirgi  –  Islandiya  (Muz  mamlakat)  nomini  berdilar.  Shundan 
keyin  Islandiyaga  normanlarning  ommaviy  ko’chishi 
boshlanib,  Reykyavik  manzilgohi  barpo  qilindi.  Birinchi  bo’lib 
orolni  kashf  qilgan  Irland  kohinlarning  bir  qismini  majusiylar 
qirib  tashladilar,  qolganlari  esa  endi  himoyasiz  bo’lib  qolgan 
qarorgohlarini tashlab ketdilar.                   982-yili  Erik  (Malla)  qilgan  jinoyati  uchun  Islandiyadan 
chiqarilib yuboriladi. Quvg’inga uchragan Erik, o’sha paytlarda 
urf  bo’lgan  odatga  binoan,  yangi  joylarni  kashf  qilish 
maqsadida  begona  yurtlarga  safarga  chiqadi.  U,  kolonistlar 
Gunbernni  bo’ron  dengizga  surib  ketgan  paytda,  tasodifan 
ko’rgan  ko’rgan  katta  g’arbiy  yerni  topish  maqsadida  yo’lga 
otlanadi.  U  kam  sonli  odamlarni  ko’rsatgan  yo’nalishda  suzib 
ketdi  va  985-yili  muz  bilan  qoplangan  yangi  yerni  kashf  qildi, 
uni  g’arbiy  tomon  aylanib  o’tib,  janubiy  qismida  keyinchalik 
Farvel  degan  nom  berilgan  (60º  sh.k.si  yaqinida)  burunni 
topdi.  Bu  yerning  iqlimi  nisbatan  mo’tadil,  maysalar  o’sib 
turganligi  sabab  shu  yerning  sohil  bo’yida  o’rnashib  qoldi  va 
orolni  Grelandiya,  ya’ni  “Yashil  mamlakat”  deb  nomladi, 
vaholanki  butun  orol  uchun  bunday  nom  noo’rin  edi,  chunki 
uning 85 foiz muz qatlami bilan qoplangan.                    Taxminan  987-yili  Islandiyada  bo’lgan  norvegiyalik 
Byarni,  otasini  ko’rish  uchun  borganda,  uni  Malla  Erik  bilan 
Grelandiyaga  yo’l  olganini  eshitadi  va  o’z  navbatida  kemasida 
o’sha  joyga  yo’l  oladi.  Ushbu  mamlakatning  qayerda 
joylashganligini  yaxshi  bilmagan  Byarni,  okeanda  yo’lini 
yo’qotib  qo’yadi,  oqim  esa  uni  uzoq  g’arbga,  tepaliklarga  boy 
bo’lgan,  qalin  o’rmonlar  bilan  qoplangan  yerlarga  olib  boradi. 
Bu  sayyohatchilar  yo’l  olgan  fordlar  va  muzliklar  mamlakati 
emasligi  ma’lum  bo’ldi.  Shu  sababli  Byarni  bu  yerda 
kuzatishlar  olib  borish  uchun  uzoq  vaqtga  qolib  ketmadi  va 
shimolga  qarab  yo’l  olib,  hamroh  yordamida  10  kunda 
Grelandiyaga  yetib  oldi.  Bu  yangilikni  eshitgan  Malla  Erikning 
o’g’li  Leyf,  Byarning  aytishi  bo’yicha  Grelandiyadan  janub 
tomonda  bo’lgan,  ushbu  tomoni  topish  maqsadida 
ekspeditsiya hozirlashga qaror qildi.                    1000  yili  Leyf  janubiy  yo’nalishda  suzib  ketadi  va  bir 
necha  kundan  keyin,  taxminan  Labrador  va  Kod  burni  (42º 
sh.k.  siga  yaqin)  oraliqdagi  katta  yerning  sohiliga  yetib 
keladi.  U  bo’m-bo’sh,  toshloq  yerni  uchratib,  orolga 
X ellulend   (Toshloq  mamlakat)  deb  nom  beradi.  Janub 
tomonga  suzishni  davom  etgan  Leyf,  o’rmonlar  bilan 
qoplangan  yerga  yetib  boradi  va  bu  joyni  Merk land  
(O’rmonli  mamlakat)  deb  ataydi.  Yanada  janubroqda 
suzgan  sayyohatchilar,  yovvoyi  uzumga  boy  bo’lgan 
daryoning  quyilish  joyiga  yetib  keldilar.  Bu  mamlakat 
Vinland  (Uzumlar mamlakati) nomini oldi                   Leyvf  shimoliy-sharqiy  Amerikaning  qaysi  qirg’oqbo’yi  yerlarida  bo’lganligi 
hozir  aniq  ayish  qiyin.  Ko’rinishicha,  Helluland  –  yoki  Labrador,  yoki 
Nyufaundlendning  shimoliy  qirg’oqlari  bo’lgan ;   Markland  –  yoki  Nyufaundlendning  
janubroqdagi  qirg’og’i,  yoki  Keyp-Breton  oroli.  Vinland  masalasiga  kelganda, 
aksariyat  tarixchilarning  fikricha,  bu  mamlakat  hozirgi  Nyu-York  shahridan 
janubroqda,  taxminan  qirqinchi  kenglikda  bo’lgan,  va  shu  shimoliy  Amerikaning 
shimoliy-sharqidagi normanlar yetib brogan so’ngi nuqta bo’lgan.
Leyfning  dengiz  safaridan  keyin  normanlar,  yana  bir  kecha  ekspeditsiya 
uyishtirganlar,  va  xatto  qarorgohlar  ham  qurganlar.  Oldiniga  kolonistlar  skrelinglar 
deb  atagan  yerli  aholi,  ovchi  hindu  kabilari  bilan  narsa  almashtirib  savdo  qilganlar, 
biroq  tez  orada  tinch  munosabatlarning  o’rnini  dushmanlik  kayfiyatidagi 
munosabatlarni egallaydi. Tez-tez qonli to’qnashuvlar bo’lib turdi, natijada yerli aholi 
kolonistlarni  bu  bu  yerlardan  ketishga  majbur  qildi,  shundan  so’ng  bu  yerlarga 
umuman kelmay qo’ydilar.                       Shunday  qilib,  normanlar  tomonidan  Shimoliy 
Amerikaning  kashf  etilishi,  bu  yerlarni  koloniyaga 
aylantirilishiga  olib  kelmadi.  Grelandiyaning  o’zida  ham 
koloniyalar  asta-sekin  tushkunlikka  uchray  boshladi,  va  bu 
jarayon  Islandiya  o’z  mustaqilligini  yo’qotgach,  yanada 
jadallashdi.  Grelandiyaga  borgan  sari  kamroq  kemalar 
qatnay  boshladi ;   nihoyat  u  bilan  aloqalar  butunlay  uzildi ;  
olsida  bo’lgan  orol  madaniyat  uchun  uzilganday  bo’ldi  va 
tez  orada  butunlay  yoddan  ko’tarildi.  XV  asrning  ikkinchi 
yarimiga  kelib,  Grelandiya  va  Amerika  normanlar 
tomonidan  ochilgani  unitildi.  Grelandiyaga  oid  hujjatlar 
Rim  cherkovlarining  arxivlarida  qolib  ketdi,  Yevropada 
yaxshi  ma’lum  bo’lmagan  island  salnomachilarini  hisobga 
olmaganda,  faqat  XI  asrda  yashagan  Adam  Bremenskiygina 
uzoq  shimol  haqida  birmuncha  to’xtaldi.  Islandiya  va 
Grelandiya  haqida  gapirib,  u  dunyoning  oxiri  va  so’ngisi 
bilan qo’shni deb takidlaydi.                     O’rta  asr  kartalarida 
Grelandiya  Yevropaning  bir 
qismi  sifatida  ta’svirlangan. 
“Shubhasiz,  normanlar 
Grelandiyadan  janubroqda 
topgan  yerlarga,  “Yangi  dunyo” 
qirg’oqlari  emas,  Yevropa 
orollari sifatida qaralgan.  E´tiboringiz uchun rahmat!