O‘qish va yozish nutq faoliyatining turi

O‘Z BEKISTON RESPUBLIKASI 
OLIY TA’LIM, FAN VA INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
TOSHKENT  AMALIY FANLAR UNIVERSITETI
“PEDAGOGIKA” KAFEDIRASI
“ O‘qish va yozish nutq faoliyatining turi” mavzusida
KURS ISHI
Bajardi:  BT22-S-31A guruhi talabasi   Yo‘ldosheva Gulnora
                  Rahbar:   Kuranbayeva Xusnora Abdullayevna
_________________
(imzo)
Toshkent-2024 MUNDARIJA:
Kirish.................................................................................................................... 4
I-BOB.   Savod   o’rgatish   metodikasining   ilmiy,   psixologik   va   lingvistik
asoslari
  1.1.   O‘qish va yozish nutq faoliyatining turi…….. ........................................ 5
  1.2. Savod o’rgatish metodlarining qiyosiy-tanqidiy  tahlili…......……..... 7
II-BOB. Savod o’rgatish davrida grammatik-orfografik bilimlarni amaliy
o’zlashtirish
2.1.   Savod   o’rgatish   jarayonida   yozuvga   o’rgatish…...
…………………….. 20
2.2.   Savod   o’rgatish   davrida   o’qish   va   yozuv
darslari………………………. 24
Xulosa…….………...…………………………………………………………... 27
Foydalanilgan adabiyotlar.................................................................................. 28
2 O‘qish va yozish nutq faoliyatining turi
Reja:
1. O‘qish va yozish nutq faoliyatining turi.
2. Savod o’rgatish metodlarining qiyosiy-tanqidiy  tahlili.
3. Savod o’rgatish jarayonida yozuvga o’rgatish.
4. Savod o’rgatish davrida o’qish va yozuv darslari.
3 Kirish
O‘qish   va   yozish   nutq   faoliyatining   muhim   turlaridan   biridir,   chunki   ular
kommunikativ jarayonning asosi  bo‘lib, shaxsning rivojlanishi, ta’lim  jarayoni va
ijtimoiy   hayotda   o‘z   o‘rnini   topishda   katta   ahamiyatga   ega.   Prezidentimizning
asarlarida   ta'kidlanganidek,   ta'lim   sifatini   oshirish   va   yosh   avlodni   zamonaviy
bilimlar   bilan   ta’minlash,   ularda   o‘qish   va   yozish   ko‘nikmalarini   rivojlantirishni
talab   qiladi.   Bu   mavzu,   ayniqsa,   bugungi   kunda   globalizatsiya   va   raqamli
texnologiyalarning taraqqiy etishi sharoitida dolzarb hisoblanadi.
Mavzuni dolzarbligi.  O‘qish va yozish ko‘nikmalari insonning fikr yuritish,
muammolarni   hal   etish   va   o‘z   fikrini   ifodalashda   muhim   rol   o‘ynaydi.   Ta’lim
sohasidagi   innovatsiyalar,   shuningdek,   axborot   texnologiyalarining   rivojlanishi,
yoshlarning   bu   ko‘nikmalarga   bo‘lgan   ehtiyojini   yanada   oshirib   bormoqda.
Prezidentimizning   ta’kidlashicha,   zamonaviy   jamiyatda   har   bir   shaxs   o‘z   fikrini
erkin   va   aniq   ifoda   eta   olish   uchun   o‘qish   va   yozish   ko‘nikmalariga   ega   bo‘lishi
zarur.
Kurs   ishining   obyekti .   Ushbu   kurs   ishining   obyekti   o‘qish   va   yozish
jarayonlaridir.   Bu   jarayonlar   o‘quvchilarning   nutq   faoliyatini   rivojlantirishda,
shuningdek,   ularning   ijodiy   va   tanqidiy   fikrlash   qobiliyatlarini   shakllantirishda
muhim ahamiyatga ega.
Kurs   ishining   predmeti .   Kurs   ishining   predmeti   o‘qish   va   yozish
metodikalarini,   ularning   ta’lim   jarayonidagi   o‘rni   va   ahamiyatini   o‘rganishdir.
Shuningdek, o‘qish va yozish ko‘nikmalarini rivojlantirishga qaratilgan pedagogik
yondashuvlar va usullarni tahlil qilish ham maqsad qilinadi.
Kurs   ishining   maqsadi.   Ushbu   kurs   ishining   maqsadi   o‘qish   va   yozish
ko‘nikmalarining ta’lim jarayonida qanday o‘ringa ega ekanligini  aniqlash, ularni
rivojlantirish uchun zarur bo‘lgan metod va strategiyalarni tavsiya etishdir. Bunda
4 Prezidentimizning ta'lim va yosh avlodni rivojlantirishga qaratilgan fikrlari asosida
amaliy tavsiyalar berish rejalashtirilmoqda.
I-BOB. Savod o’rgatish metodikasining ilmiy, psixologik va lingvistik asoslari
1. 1.   O‘qish va yozish nutq faoliyatining turi.
Maktabda   o’qitish   elementar   o’qish   va   yozishga   o’rgatishdan   boshlanadi.
“Alifbe”ga   asoslangan   holda   qisqa   vaqt   ichida   o’quvchilar   o’qish   va   yozishga
o’rgatiladi, ya’ni o’qish va yozish ko’nikmasini egallaydilar. 
Savod   o’rgatish   davrida   o’qish   va   yozish   harakatini   maqsadga   muvofiq
ravishda bajara olish   o’qish va yozish ko’nikmasi   deyiladi. Bu ko’nikma bilimni
talab   qiladi,   chunki   har   qanday   ko’nikma   bilimsiz   shakllanmaydi.   Bilim
ko’nikmaga   aylanmagan   bo’lishi   mumkin.   Masalan,   bola   v     harfining
elementlarini, yozuv chiziqlari orasiga qanday joylashtirilishini bilib, uni daftarda
yoza   olmasligi   yoki   o’quvchi   harflarni   tanib,   ularni   o’qiy   olmasligi   mumkin.
Yozish   ko’nikmasini   hosil   qilish   uchun   boshqa   faoliyat   turlari,   ya’ni   yozish
jarayonida   partada   to’g’ri   o’tirish,   ruchkani   barmoqlar   orasida   tutish,   daftarni
qiyalikda qo’yish kabilar ham o’rgatiladi. 
O’qish   va   yozish   ko’nikmasi   takomillashtirila   borib,   malakaga   aylantiriladi.
Malakaning   shakllanishi   uchun   bir   faoliyat   bir   necha   bora   takrorlanishi   lozim.
Yozish   malakasida   o’quvchi   ruchkani   qanday   ushlash,   qanday   yurgizish   haqida
o’ylab   o’tirmay,   so’z   va   gaplarni   yoza   boshlaydi.   Demak,   o’qish   va   yozish
malakasi   harakatning   o’ylab   o’tirmay   amalga   oshirilish   jarayonidir.   Malaka
o’qitishning   keyingi   bosqichlarida   mustahkamlanib,   avtomatlashish   darajasiga
yetkaziladi. 
O’qish va yozish malakasi biri ikkinchisining muvaffaqiyatli amalga oshuvini
ta’minlaydi.   SHuning   uchun   ham   o’qishga   o’rgatish   bilan   yozuvga   o’rgatish
parallel olib boriladi va bu faoliyat muntazam ravishda mashq qildiriladi. SHunday
ekan, savod o’rgatish jarayonida bola juda ko’p o’qishi va yozishi zarur. 
5 O’zbek   tili   yozuvi   tovush   yozuvi,   ya’ni   fonematik   yozuvdir.   Har   bir   tovush
uchun, har  bir  fonema uchun maxsus grafik shakl  (harf) olingan. O’qishda grafik
shakllar tovushga aylantirilsa, yozuvda aksincha, tovushlar harflarga aylantiriladi.
O‘zbek tilining tovush t izim i va  yozuvi . O’zbek tili yozuvi fonematik yozuv
hisoblanadi . 1993 yil dan boshlab   o’ zbek tili yozuvi   uchun lotin grafikasi   asos qilib
olindi. Nutqning har bir tovushi uchun unga mos  grafik  shakl qabul qilindi.
O’qituvchi   savod   o’rgatish   jarayonida   o’quvchilarni   tovush   va   harflar   bilan
tanishtirishda,   ularni   sintezlab   o’qishga   o’rgatishda   o’zbek   tilining     fonetik
xususiyatlarini  hisobga olishi zarur.
Savod   o’rgatish   analitik-sintetik   tovush   metodi ga   asosan   olib   boriladi.   So’z
bo’ g’ inga   bo’lin adi, bo’g’indan kerakli      o’rganilayotgan   tovush   ajratilib olinadi,
tahlil   qilinadi,   o’rganiladigan   harf   bilan   sintezlanadi,   shu   asosda       harf   va   butun
o’qish jarayoni   o’zlashtir il ad i .  Bunda o’zbek tili grafik tizimi, tovushlarni yozuvda
belgilash   xususiyatlari   hisobga   olinadi.   Savod   o’rgatishda   o’zbek   tili   grafik
tizimining quyidagi xususiyatlarini hisobga olish muhim ahamiyatga ega.
Tutuq   belgisi   (’)   unli   tovushdan   so’ng   kelsa,   uni   cho’zib   talaffuz   qilishga,
undosh   tovushdan   so’ng   kelsa,   undoshni   unlidan   ajratib   talaffuz   qilishga   xizmat
qilishi haqida ham tushunchalar berilib, asta-sekin uni qo’llashga doir ko’nikma va
malakalar shakllantiriladi.  
O’qishning   dactlabki   bosqichida   orfografik   o’qishdan   foydalaniladi,   asta-
sekin   orfoepik   o’qish   ko’nikmalari   shakllantiriladi.   Talaffuzi   yozilishiga   mos
kelmaydigan   tovushlar   ishtirok   etgan   so’zlar   oldin   orfografik,   so’ngra   orfoepik
o’qib   beriladi   va   ularning   o’qilishi   bilan   yozilishi   taqqoslanadi.   O’quvchilar
muayyan   darajada   tushunchaga   ega   bo’lganlaridan   so’ng   orfoepik   o’qish   mashq
qilinadi.
O’qish   va   yozish   jarayonining   psixofiziologik   tavsifi.   O’qish   ham,   yozish
ham   murakkab   nutq   faoliyati   hisoblanadi.   Bu   jarayonlar   kichik   yoshdagi
o’quvchidan iroda, aql, hatto jismoniy harakatni ham talab qiladi.
Kichik yoshdagi o’quvchini o’qishga o’rgatishda quyidagilar kuzatiladi:
6 1.   Bola   o’qish   paytida   bitta   harfni   ko’radi,   uni   bilish   uchun   rasmlarni   ko’z
oldiga   keltiradi,   rasmlarni   yoki   boshqa   harflarni   eslaydi,   esga   tushirgach,   uni
aytishga   oshiqadi,   biroq   o’qituvchi   aytishga   yo’l   qo’ymaydi,   undan   bo’g’inni
aytishni   talab   qiladi.   O’quvchi   ikkinchi   harfni   eslab   olguncha,   birinchisi   esdan
chiqib qoladi yoki ularni qo’shib bo’g’in, bo’g’indan so’z hosil qilguncha,   o’qish
jarayoni sustlashadi.
2.   Ko’pincha   bola   o’qiyotgan   qatorni   yo’qotib   qo’yadi,   harfni,   bo’g’inni,
so’zni qayta o’qishiga to’g’ri keladi. O’quvchining diqqati kengaygan sari bo’g’in
va so’zni butunligicha idrok eta boshlaydi.
O’qishni   muvaffaqiyatli   egallashlari   uchun   o’quvchilarning   idroki,   xotirasi,
tafakkuri va nutqini o’stirishga katta e’tibor berish kerak. 
Fonematik   eshitish   imloviy   malakani   hosil   qilishning   muhim   shartidir.   SHu
bois savod o’rgatish davrida eshitish idrokini o’stirish uchun ham maxsus xilma-xil
mashqlar o’tkazib borish maqsadga muvofiqdir.
Yozuv   jarayonida   o’quvchilar   ruchkani   to’g’ri   ushlashni,   daftarni   to’g’ri
qo’yishni,   harfni   yozishda   yozuv   chiziqlari,   ular   bo’ylab   qo’lni   harakatlantirishni
esda   saqlashi,   harfni   harfga   qanday   ulash,   qatorga   sig’ish-sig’masligini
mo’ljallashi lozim. 
Yozuv jarayonida o’quvchi ruchkani qog’oz ustida sekin, ishonchsizlik bilan
qimirlatadi,   bir   harfni   yozib   to’xtaydi   va   namuna   bilan   solishtiradi,   ba’zan
chiziqdan chiqib ketadi, noto’g’rilarini bo’yab, to’g’rilaydi. 
1.2. Savod o’rgatish metodlarining  qiyosiy - tanqidiy  ta h lili
Eski   maktabda   o’qish   bilan   yozish   bir   vaqtda   o’rgatilmagan,   avval   faqat
o’qish   o’rgatilgan.   O’qish   hijo   (bo’g’in)   usuli   bilan   o’rgatilgan.   O’qishga
o’rgatishning   “hijjai   qadimiy”   deb   atalgan   usuli   uzoq   vaqtlar   davomida   hech
qanday o’zgarishsiz davom etib kelgan.
Hijo usulida o’qishga o’rgatishni 3 bosqichga bo’lish mumkin:
7 1-bosqich. Harflarning nomini yodlatish (“harfiy metod”).   Bu metodning
mohiyati   quyidagilardan   iborat   bo’lgan:   bir   necha   yildan   beri   o’qiyotgan   bolalar
maktabxonaga   yangi   kelgan   bolaga   bir   necha   kichik-kichik   surani   og’zaki
yodlatgan.   Bola   aytayotgan   suradagi   so’zlarining   ma’nosini   tushunmay,   suralarni
birin-ketin yodlab olgan, bu orada taxminan bir yilga yaqin vaqt o’tgan. SHundan
keyin   arab   alifbosi   yodlatila   boshlangan;   bola   uyidan   har   ikki   tomoni   randalanib
silliqlangan   maxsus   taxta   olib   kelgan.   Maktabdor   taxtaning   bir   tomoniga   qora
siyoh bilan 28 ta arabcha harfning yolg’iz shaklini alifbo tartibida bandlarga bo’lib
yozib bergan.
Maktabdor   birinchi   banddagi   harflarning   nomini   alif,   be,   te,   se   deb   aytgan.
Bola   domlaga   ergashib   takrorlagan,   ayta   olmasa,   domla   yana   aytgan   va   shuni
yaxshilab o’rganishni vazifa qilib topshirgan. Bola birinchi bandni yodlab olgach,
ikkinchi   bandni   shu   tariqa   yodlagan   va   hok.   Bolalar   28   harf   nomini   5-6   oyda
zo’rg’a bilib olganlar, ularning ko’pchiligi harflarning nomini yodlab olsalar ham,
qaysisi   be   ( ﺏ ), qaysisi   se   ( ﺙ ) ekanini ko’rsatib bera olmaganlar. Ayrim domlalar,
otinoyilar  yosh   bolalarning  eslab  qolishiga   yordam  berish  maqsadida  har   bir  harf
uchun shartli iboralar o’ylab topganlar   ( ﺍ -uzunchoqqina alif,   ﺏ   - bittagina   be ,   ﺕ   -
ikkitagina  te ,  ﺙ   - uchtagina  se  kabi).
2-bosqich.   Bo’g’in   hosil   qilish.   Harflar   nomi   yodlab   bo’lingach,   bo’g’in
hosil   qilishga,   ya’ni   “zeru-zabar”   ni   o’rgatishga   o’tilgan.   Eski   maktabda   “ zeru-
zabar ”   (zabar, zer, pesh) har  x il o’rgatilgan. Masalan, ba ’ zi domlalar   ﺏ   ( be ,  zabar-
ba) ,   be-zer-bi,   be-pesh-bu ,   te-zabar-ta   va   hok.   kabi   o’rgatsalar,   boshqalari   be
zabar   ba,   te   zabar   ta   kabi ,   yana   b irov lari   be - zabar - a;   zer - i,   pesh - u;   te-zabar - a,
zer - i, pesh - u   va hok.  deb o’rgat gan lar .
Maktabxonada   “zeru   zabar”   quruq   yodlatilgan,   nimaga   xizmat   qilishi
aytilmagan. Aslida esa bu belgilarning ma’lum xizmati bor:   zabar (fatha) -undosh
harf ustidagi urg’u belgisiga o’xshash chiziqcha bo’lib, undoshga   a   unli tovushini
qo’shib   aytish   zarurligini   ko’rsatadi;   zer   (kasra)   undosh   harf   ostidagi   chiziqcha
bo’lib,   shu   undoshga   i   unli   tovushini   qo’shib   aytish   kerakligini   bildiradi;   pesh
(zamma)   esa undosh harf ustiga qo’yiladigan belgi bo’lib, shu undosh tovushga   u
8 unlisini   qo’shib   aytish   zarurligini   ko’rsatadi.   Demak,   arabcha   matnlarni   o’qish
uchun   “zeru   zabar”ni   bilish   juda   zarur   bo’lgan,   ammo   o’qishga   o’rgatish   anglab
o’qishga asoslanmagani uchun bolalar   mim zabar ma ,   mim zer mi,   mim pesh mu
deb yodlaganlar, “zeru zabar”ning mohiyatini anglamaganlar.
3-bosqich.   Bo’g’inlarni   qo’shish.   Eski   maktabda   bo’g’inlarni   qo’shish
“abjad”   bilan   boshlangan.   Maktabdor   taxtaning   ikkinchi   tomoniga   arab   tili
alfavitidagi 28 ta harf jamlangan 8 so’zni “zeru zabar” bilan yozib bergan. Bolalar
bu 8 ta so’zni birin-ketin hijo usulida o’qib yodlab olganlar. Masalan,   abjad   so’zi
alif ga zabar qo’yib,  be ga urishtirilsa   ab ,  jim ga zabar qo’yib,  dol ga urishtirilsa   jad ,
bularning ikkisidan abjad hosil bo’lgan.
Abjaddan   keyin   eski   maktab   o’quv   kitobi   bo’lgan   “Haftiyak”ka   o’tilgan.
“Haftiyak”dagi   suralar   ham   “Abjad”dagi   kabi   hijo   usulida   o’qitilgan.   Bolalar
“Haftiyak”ning   bir   betini   hijo   usulida   o’qish   uchun   juda   ko’p   vaqt   va   kuch
sarflaganlar.
So’zni   hijo   usulida   o’qishda   avval   so’zdagi   birinchi   undosh   harfning,   keyin
ikkinchi   undosh   harfning   nomini   aytib,   unga   zarur   harakatni   qo’yib   hijo   hosil
qilingan.   SHu   usulda   navbatdagi   harflardan   ham   hijo   hosil   qilinib,   hijolarni   bir-
biriga qo’shib, bu so’z bir butunicha aytilgan. So’zni hijo usulida o’qishda tovush
emas,   balki   shu   tovushni   ifodalovchi   harfning   nomi   asos   qilib   olingan.   So’zni
tovush   jihatidan   tahlil   qilishga   oid   hech   qanday   ish   qilinmagan,   tovushlarning
qo’shilishi bolalarga tushunarli bo’lmagan, bolalar so’zdagi har bir harf ma’lum bir
tovushni   bildirishini   mutlaqo   anglamaganlar.   Hijo   usulida   o’qishga   o’rgatish,
birinchidan, mexanik ravishda bo’lib, ayni bir narsani qayta-qayta aytishga majbur
qilingan,   ikkinchidan,   bola   o’zi   aytgan   so’zining   ma’nosini   tushunmay,
maktabdordan eshitganini takrorlayvergan.
“Haftiyak”ning   keyingi   ayrim   suralari   so’zni   yaxlit   “o’qish”   usulida   olib
borilgan,   aniqrog’i   bola   o’qimagan,   eshitganini   to’tiqush   kabi   yodlagan.   Natijada
bolalar   maktabxonada   o’qiganlarini   o’zi   o’qib   yurgan   kitobidan   “o’qib   bergan”,
ammo   ularning   qo’liga   maktabda   o’qilmagan   boshqa   bir   kitob   berilsa,   uni   o’qiy
9 olmagan; eski maktabda 6-10 yil muntazam o’qigan bolalarning juda ko’p deganda
4-5 foizigina o’qish va yozish ko’nikmasini hosil qilgan.
Turkistonda   ochilgan   rus-tuzem   maktablari   savod   o’rgatishda   ma’lum
darajada   ijobiy   o’rin   tutdi.   Rus-tuzem   maktablarinnng   o’zbekcha   sinflarida
o’zbekcha   xat-savod   o’rgatish   metodi   1900   yildan   boshlab   asta-sekin   isloh
qilindi: hijo metodidan tovush metodiga o’tildi. 1900 yillardan rus-tuzem maktabi
o’zbekcha   sinflarining   peshqadam   muallimlari   tovush   metodi   asosida   tuzilgan
tatarcha alifbedan foydalana boshladilar. Bu kitobning tili va mazmuni o’zbekcha
sinflarga   mos   kelmas   edi.   1902   yilda   Saidrasul   Saidazizovning   tovush   metodi
talabiga   muvofiq   tuzilgan   ona   tili   alifbesi   “Ustodi   avval”   nashr   etildi.   “Ustodi
avval”   nashr   qilingandan   keyin   o’zbekcha   xat-savod   o’rgatishda   yangi   davr
boshlandi.   Tovush   metodi   savod   o’rgatishning   eski   usulidan   tamomila   farq   qilib,
o’qitishni   osonlashtirdi,   ta’limni   bola   tushunadigan,   anglaydigan   ta’limga,   ya’ni
faol ta’limga aylantirdi. 
“Ustodi   avval”   3   bo’limdan   iborat   edi:   1-bo’lim,   hozirgi   atama   bilan
ataganimizda, alifbe davridir. Muallif bu bo’limda arab alfavitidagi harflarni alfavit
tartibida   emas,   balki   harf   orqali   ifodalangan   tovushning   talaffuzi   oson-qiyinligini
harflarning   yozilishi   sodda   yoki   murakkabligini   e’tiborga   olgan   holda   tizib
chiqqan. Muallif har bir harfning yozuvda bir necha xil shaklda kelishi  xat-savod
o’rgatishni   qiyinlashtirishini   hisobga   olgan;   alifbe   davrining   boshida   deyarli   har
doim bir xil shaklda qo’llanadigan harflarni bergan. U shakli yozilish o’rniga qarab
turlicha bo’ladigan harflarning so’z boshida, so’z o’rtasida, so’z oxirida va alohida
yozilish   shaklini   berib,   ularga   mos   misollar   keltirgan.   Masalan,   q   harfini   tanitish
uchun   qor,   uyqu,   oq   so’zlarini,   g’   harfini   tanitish   uchun   g’or,   uyg’oq,   tog’
so’zlarini   tanlagan.   Muallif   soddadan   murakkabga   tamoyiliga   amal   qilib,   alifbe
davrini   asta-sekin   murakkablashtira   borgan.   Kitobning   alifbe   qismiga,   asosan,
o’zbek tilining lug’at tarkibidagi so’zlar tanlab olingan.
“ U st odi avval ” ning   2-bo’limi alifbedan keyingi davrdir. Bu bo’limda hikoya,
masal   va   50   maqola   berilgan.   Ularning   ayrimlarida   bilim   olish   tar g’ ib   qilinsa,
boshqalari tarbiyaviy mazmunda  bo’lgan .
10 S.   Saidazizov   kitobining   3-bo’limini   “Alifboi   qur’on”   deb   atagan   va   o’z
oldiga bolalarga “qur’on”ni tushunib olishga o’rgatishni maqsad qilib qo’ygan.
Umuman ,  tovush metodi Markaziy Osiyoga ikki manbadan yoyil gan :
1.   Rus-tuzem   maktablari   ruscha   sinflarida   xat-savod   tovush   metodi   bilan
o’rgatilar   edi.   O’zbekcha   sinf   muallimlari   tovush   metodi   oson   va   qulayligini
amalda   o’z   ko’zlari   b i lan   ko’r gan lar   va   a st a-sekin   tovush   metodini   o’z   sinflariga
tatbiq eta boshla gan lar .
2.  XIX   asrning  oxiridan  boshlab   Rossiyadan   Markaziy  Osiyoga   kelgan  tatar
muallimlari,   ya’ni   jadidlar   tovush   metodida   xat-savod   o’rgata   boshlagan   edilar,
oradan   ko’p   o’tmay,   bir   qancha   mahalliy   muallimlar   ular   kabi   yangi   maktablar
ochadilar va bolalarga xat savodni tovush metodi asosida o’rgata boshlaydilar. 
SHunday   qilib,   O’rta   Osiyoda   tovush   metodi   asta-sekin   hijo   metodining
o’rnini egallay boshlagan.
Ma’lumki,   tovush   metodi   bilan   xat-savod   o’rgatishga   Rossiyada
K.D.Ushinskiy asos solib, u sintetik tovush metodini qat’iy himoya qilgan.
Tovush  metodi  bilan savod o’rgatilganda,  so’zning eng kichik bo’lagi, ya’ni
nutq   tovushlari   asos   qilib   olinadi.   So’zning   ma’nosini   o’zgartira   oluvchi   har   bir
tovush yozuvda harf orqali ifodalanishi: so’zda tovushlar almashinishi, ortishi yoki
kamayishi   natijasida   boshqa   bir   yangi   so’z   hosil   bo’lishi   mumkinligi   bolalar
ongiga   yetkaziladi.   Keyingi   yillarda   ham   xat-savod   tovush   metodida
o’rgatilmoqda.   Atoqli   metodistlar   (S.P.Redazubov,   A.I.Voskresenskaya,   K.
Qosimova, Y.Abdullaev, O. SHarafiddinov va boshq.) tovush metodida xat-savod
o’rgatishni takomillashtirdilar.
Arab alifbosida yozuvni o’rgatish qiyin bo’lgan. Bu alifbodagi harflar so’zda
qo’llash   o’rniga   qarab,   har   xil   shaklda   yozilgan,   bu   yozuvni   o’rganishni
qiyinlashtirgan.   Shuning   uchun   ko’p   maktablarda   bolalarga   o’qish   o’rgatilib
yozuv   o’rgatilmagan,   chunki   domla   va   otinoyilarning   ko’pchiligi   o’qishni   bilib,
yozishni bilmagan.
11 Eski   maktabda   yozish   chiziqsiz   tekis   oq   qog’ozga   dastlab   yo’g’onroq
savag’ich   qalamda   o’rgatilgan;   bolalar   yozishni   ozroq   o’rganganlaridan   keyin
qamish qalamda ham yozishgan, ularga ruchkada yozishga ruxsat etilmagan.
Yozishni   o’rgatish   alifbo   tartibida   harflarning   alohida-alohida   shaklini
yozdirishdan   boshlangan.   Avval   alif ni   yozish   o’rgatilgan,   keyin   o’xshash   shaklli
harflar   bandlarga   bo’linib,   o’xshash   unsuri   bo’lmaganlari   esa   ayrim-ayrim
yozdirilgan. Ba’zi  domlalar  ayrim  harflarning elementlarini  yozishni  ham alohida
mashq qildirganlar.
Shundan keyin harflarni nusxaga qarab alifbo tartibida katta-katta qilib yozish
(bu   mufradot   (sarhad)   deyilgan:   bunday   yozish   bir-ikki   yilga   cho’zilgan)
o’rgatilgan.
S h undan   keyin   harflarni   bir-biriga   qo’shib   yozish   mashqi   boshlangan.   Bu
mashqni   murakkabbot   deyilgan.   Harflarni   bir-biriga   qo’shib   yozish   mashqi   bir
necha   bosqichga   bo’linib,   harf   birikmalarining   ma’no   anglatish-anglatmasligi
umuman   e’tiborga   olinmagan,   qanday   qo’shilish   mashq   qilinavergan.   Ko’pgina
eski maktablarda bunday mashq  “abjad yozish”  bilan tugallangan.
Murakkabbotdan   keyin   bayt,   qit’a   va   ruboiylarni   ko’chirib   yozish   mashqi
boshlangan.   Bu   mashqni   muqattaot   deyilgan.   Bu   mashqqa   ham   juda   ko’p   vaqt
sarflangan; u ma’noli so’zlarni yozish bilan boshlanib,  duoyi salom  (insho) yozish
bilan tugallangan. Bola  duoyi salom  yozishni bilsa, “xati chiqqan” hisoblangan.
Yozuvni   o’rgatish   va   husnixat   mashq   qildirishda   “Mufradot”   kitobidan
foydalanilgan.   Bu   kitobchada   har   uchala   mashq   turi ,   ba ’ zi   nashrlarda   esa   insho
namunalari berilgan.
Eski   maktabda   yozuvga   o’rgatishning   birdan-bir   yo’li   ko’chirib   yozuv   
nusxa   ko’chirish   hisoblangan,   natijada   bolada   yozma   nutq   ko’nikmasi   hosil
qilinmagan.   Bu   mashq   bolani   juda   zeriktirgan,   hech   o’ylanmasdan   yozishga
odatlantirgan.   Maktabxonada   ijodiy   ko’chirib   yozuv   mashqlarining,   shuningdek,
boshqa   usullarning   qo’llanilmaganligi   orqasida   bola   chiroyli   ko’chirib   yozish
ko’nikmasini   hosil   qilgan   bo’lsa   ham,   o’z   fikrini   yozma   ifoda   qila   olmagan,   eng
oddiy jumlalarni ham zo’r-bazo’r xato bilan yozgan.
12 Eski maktablarda, madrasalarda o’zbek tili o’qitilmagan, natijada eski maktab
bolalarigina emas, hatto madrasada bir necha yil umr o’tkazgan ba’zi bolalar ham
o’z ismini to’g’ri yozishni bilmaganlar.
Arabchada   to’g’ri,   chiroyli   yozuvga   o’rgatish   uchun   xivalik   shoir
SHermuhammad Avazbiy o’g’li Munisning (1778-1829) “Savodi ta’lim” kitobidan
foydalanilgan.
Rus-tuzem   maktablarida   o’qish   va   yozishni   o’rgatish,   odatda,   bir   vaqtda
boshlanib,   bir-biriga     bog’lab   olib   borilgan,   har   kuni   avval   o’qish,   keyin     yozuv
darsi bo’lgan; o’qish va yozish onglilik tamoyili asosida o’rgatilgan; bolalar qaysi
tovush,   bo’g’in,   so’z   yoki   gapni   o’qiyotgan   yoki   yozayotganini   aniq   tasavvur
qilgan,   ma’nosiga   tushungan,   arabcha   harfning   yolg’iz   shaklini   yoxud   biror
harfning elementini yozayotganligini ongli ravishda bilgan.
Rus-tuzem  maktablarining o’zbekcha sinfida ko’chirib yozishga va diktantga
ko’p   vaqt   sarf   etilgan.   Bulardan   tashqari,   insho   (turli   tilxat,   duoi   salom   va   savdo
ishiga oid har xil xatlar) yozishga ham o’rgatilgan. 
Savod   o’rgatishda   analitik - sintetik   tovush   metodi.   Analitik-sintetik
(tovush-tarkib)   tovush   metodiga   K.D.Ushinskiy   asos   solgan.   Bu   metod   hozirgi
kunga   qadar   ancha   takomillashdi.   SH u   bois   analitik-sintetik   tovush   metodi
an ’ anaviy   hamda   shakllanish,   tashkil   topish   jarayonida   vujudga   kel gan
tamoyillarga   ega. 
Metodning an ’ anaviy tamoyillari quyidagilar dan iborat :
1.   Savod   o’rgatishda   analitik-sintetik   tovush   metodi   shaxsni   shakllantirish
maqsadiga ko’ra ta ’ limiy va o’ st iruvchi xarakterda bo’ladi, nutqiy mashqlar orqali
aqliy o’sishini ta ’ minlaydi , o’ qishning ongli bo’lishini talab etadi.
2 .   Analitik-sintetik   tovush   metod i   tashkiliy   tomondan   quyidagi   ikki   davrga
bo’linadi .
Bunda yozuvga o’rgatish o’qishga o’rgatish bilan parallel holda olib boriladi.
3.   Analitik-sintetik   tovush   metodida   psixolingvistik   nuqtai   nazardan
quyidagilarga e’tibor qaratiladi: 
13 a)   savod   o’rgatish   bolalarning   jonli   nutqiga,   ular   egallagan   nutq   malakasiga
asoslanadi; 
b)   o’qish   birligi   sifatida   bo’g’in   olinadi,   bo’g’in   ustida   ishlashga   katta
ahamiyat beriladi.
Metodning   shakllanish   va   tashkil   topish   jarayonida   bo’lgan   tamoyillari
quyidagilardir:
1.   Ta’lim   jarayonini   tashkil   etish   nuqtai   nazaridan:   savod   o’rgatish
jarayonida   o’quvchilarga   differentsial   va   individual   yondashish   (bu   bolaning
umumiy rivojlanishi hamda o’qish va yozishga tayyorligiga bog’liq).
2.   O’qitishning istiqboli nuqtai nazaridan:  grammatika, so’z yasalishi, imlo,
leksikologiyaga oid bilimlarni nazariyasiz amaliy asosda muntazam berib borish.
3.   Psixolingvistik   nuqtai   nazaridan:   tovush   va   harfni   o’qitishning   qulay
usulini izlash, tovush va harflarning mosligini, osonligini, ta’limning tarbiyaviy va
o’stiruvchi xarakterini hisobga olish.
Ta ’ lim   jarayonida   o’quvchilarga   tarbiya   ham   berib   boriladi.   Tarbiyalash
didaktikaning   muhim   tamoyil laridandir.   Maktabda   axloqiy   tarbiya   beriladi,   ilmiy
dunyoqarash   elementlari   shakllantiriladi.   Bolalar   darsda   ommaviy   siyosiy
tushunchalarni egallaydilar.
“Alifbe” sahifalarida do’stlik, baynalmilal munosabat, bolalar mehnati, tabiat,
kattalar mehnati, bolalar o’yinlari, oila, maktab hayotiga oid rasmlar berilgan, turli
mavzularda matnlar keltirilgan. 
Bolalarning   savod   o’rgatishga   tayyorligini   o’rganish .   Savod   o’rgatishni
to’g’ri   tashkil   etish   uchun   bolalarning   unga   nutqiy   tayyorgarligini   maxsus
o’rganish talab etiladi. Maxsus o’rganish avgust oyida, hatto undan oldin bahordan
boshlanadi.   Bunda   1-sinfga   keladigan   o’quvchining   oilasiga   yoki   bolalar
bog’chasiga   boriladi,   suhbat   o’tkaziladi,   bolalarning   umumiy   bilim   saviyasi
aniqlanadi.
Tanishish   natijasini   hisobga   olish   va   nutqiy   tayyorgarlikni   o’rganish   uchun
quyidagilarni aniqlash tavsiya etiladi:
1. O’qish ko’nikmasini aniqlash.
14 a) so’zni sidirg’a o’qiydi;
b) bo’g’inlab o’qiydi;
2. Yozuv ko’nikmasi.
a) hamma harfni yozishni biladi, so’z yozadi (bosma yoki yozma);
b) ayrim harflarnigina yozishni biladi (bosma yoki yozma);
3. Tovushni tahlil qilishga tayyorgarligi.
a) so’zni bo’g’inlarga bo’ladi; 
b) so’z yoki bo’g’indagi tovushni ajratadi;
4. Og’zaki bog’lanishli nutqi. SHe’rni yoddan o’qish.
a)  3 ta  yoki undan ortiq  she ’ rni biladi, uni zavqlanib aytadi ;
b) 1-2   ta she ’ rni biladi, aytishga uyaladi ;
5.   O g’ zaki bo g’ lanishli nutq i . Ertak aytish.
a) bir yoki bir nechta ertakni biladi  va  ayti b bera oladi;
b) ertakni biladi va uni aytishga harakat qiladi, lekin ayta olmaydi;
6.   Og’zaki   bog’lanishli   nutqi.   Fikr   bayon   qilish   (“Rasmda   nimalar
ko’rayotganingni aytib ber”).
a) 20 so’zdan ortiq bo g’ lanishli hikoya, bir necha gap  tuza oladi;
b) 10   tadan 20 tagacha so’z, bir necha gap  tuza oladi;
S h uningdek,   bu   jarayonda   bola   nutqining   sintaktik   qurilishi   ham,
foydalanadigan   so’zlar   doirasi   ham   o’rganiladi,   to’plangan   materiallar   ikki
variantda yoziladi.
Ma’lumki,   o’quvchilar   1-sinfga   har   xil   tayyorgarlik   bilan   keladi.   O’quv
materiallari   1-sinf   o’quvchilari   saviyasiga   mos,   izchil   ravishda   beriladi.   S h unga
qaramay, har xil tayyorgarlik bilan kelgan o’quvchilarning o’zlashtirishlari turlicha
bo’ladi. 
O’qituvchi   sinfda   frontal   ishlash   jarayonida   3   guru h dagi   o’quvchilar   bilan
parallel   ish   olib boradi. 3 guruh uchun ham o’quv materiali  “A lifbe ”    hisoblanadi,
unga   qo’shimcha   tarzda   tarqatma   materiallardan,   jadvallardan ,   mu st aqil   ishlardan
foydala nish mumkin .
Savod o’rgatish jarayoni .
15 Analitik-sintetik (tahlil-tarkib) tovush metodida savod o’rgatish jarayoni 4 oy
davom etadi. Bu jarayon quyidagi 2 davrga bo’linadi 1
:
a) alifbogacha tayyorgarlik davri   (2 hafta);
b) alifbo  davr i  (31 dekabrgacha davom etadi).
Alifbogacha   tayyorgarlik   davri.   Bu   davrning   asosiy   vazifasi   o’quvchilarni
maktab,   sinf,   tartib-intizom   qoidalari   va   o’quv   qurollari   bilan   tanishtirish,   nutq
o’stirishga oid mashqlar o’tkazib, fonematik eshitishni o’stirishdan iboratdir. 
Alifbogacha   tayyorgarlik   davri,   o’z   navbatida,   quyidagi   2   bosqichga
bo’linadi:
1. Harf o’rganilmaydigan bosqich  (1 hafta).
2. Unli tovush va harf o’rganiladigan bosqich  (1 hafta).  
Tayanch   so’zlar   asosida   gap   tuzdirish,   “Alifbe”   sahifalaridagi   so’zlarning
talaffuzi, o’qilishi va ma’nolari ustida ishlash kabi ishlar uyushtiriladi (Bu tarzdagi
ishlar har bir darsda mavzularga bog’liq ravishda izchil davom ettirib boriladi).
Bu   bosqichdagi   yozuv   darslarida   o’quvchilar   yozuv   daftari   va   yozuv
chiziqlari   bilan   tanishtirilib,   harf   elementlarini   yozishga   o’rgatiladi,   ularda
namunaga   qarab   grafik   xatolarini   aniqlash   o’z-o’zini   tekshirish,   harf   oralarining
tengligiga rioya qilish, chamalab yozish kabi ko’nikmalar hosil qilinadi.
2-bosqichda   unli   tovush-harflar   o’rgatiladi.   Bunda   ularning   quyidagi   uch
xususiyatini o’quvchilar amaliy ravishda puxta egallashlariga erishish lozim.
Shuningdek,   bu   bosqichda   tovush   bilan   harfni   farqlashga   o’rgatish   ko’zda
tutiladi.   Ushbu   bosqichdanoq   tovush   va   harf   o’rtasidagi   chegaraga   qat’iy   rioya
qilinadi. Bolalarga tovush haqidagi ma’lumotlar kitob ochtirilmay beriladi. 
Alifbo   davri.   Bu   davr   31   dekabrgacha   davom   etib,   unda   o’quvchilar
alifbodagi barcha unli va undosh tovush-harflar bilan tanishtiriladi. 
O’quvchilarning   tovush   va   harfni   yaxshi   tanishlari,   elementar   o’qishni
muvaffaqiyatli   egallashlari  uchun  bo’g’inga  bo’lish,  bo’g’in  chegarasini   aniqlash,
1
  Баъзи   адабиётларда   бу   жараён   3   даврга   бўлинган.   Қаранг:   Ўзбекистон   Республикасида
умумий   ўрта   таълим   стратегияси   муаммолари   ва   таълим   мазмунининг   янги   моделлари,
уларни   татбиқ   этиш   йўллари/   Р.   Сафарова,   У.   Мусаев,   П.   Мусаев,   Ф.   Юсупова,   Р.
Нуржанова. – Т.: Фан, 2005. – 217-218-бетлар.
16 bo’g’indan   tovushni   ajratish,   tovush   va   harf   munosabatini   aniqlash,   kesma
harflardan   bo’g’in   tuzish   va   o’qish,   bo’g’in-tovush,   tovush-harf   tahlili   kabi
mashqlardan foydalaniladi. 
3)   o’rganilganlar   takrorlanib,   harf   birikmalari   ng,   sh,   ch,   2   tovushni
ifodalaydigan   j,   tutuq   belgisi   (’)   va   jo‘ja,   jurnal,   jirafa,   tong,   so‘ng,   bodring,
choynak, shudring  va shu kabi so’zlarni o’qishga o’rgatiladigan bosqich.
Fonetik   ishlar   sohasida   jarangli   va   jarangsiz   undoshlarni   taqqoslashga,
ularning   so’z   ma’nosini   farqlashdagi   faoliyatini   aniqlashga   oid   mashqlar
o’tkaziladi ( ziyrak-siyrak, dil-til  kabi). 
Asosiy   davrning   oxirlarida   jarangsiz   jufti   talaffuz   qilinadigan   undoshli
so’zlar:  ko’rib (ko’rip), qaytdik (qayttik), aytib (aytip), ketayotib (ketayotip), tortib
(tortip), terib (terip), olib (olip), obod (obot), borishdi (borishti). .
Yuqoridagi   kabi   so’zlarni   o’qish   bilan   bo’g’inlab   o’qish   malakasi
takomillashadi:   o’quvchilar   talaffuzi   va   yozilishida   farqlanadigan   so’zlarni   ham
to’g’ri o’qishga o’rganadilar.
Tovush   ustida   ishlash.   Tovush   savod   o’rgatishning   asosi   bo’lib   xizmat
qiladi.   Savod   o’rgatish   davrida   so’z   va   bo’g’inlarni   tovush   tomonidan   analiz   va
sintez   qilish,   tovush   va   ularning   artikulyatsiyasini   analiz   qilish   mashqlari
o’tkaziladi, diktsiya (ravshan, burro gapirish) ustida ishlanadi, logopedik ishlar olib
boriladi. 
I. Analiz mashqlari.
1.   Nutq   (gap)dan   so’zni   ajratish;   so’zni   aniq   talaffuz   qilish;
bo’g’inlarga   bo’lish   va   bo’g’inlarni   aniq   talaffuz   qilish,   urg’uli   bo’g’inni   ajratish
va uni boshqa bo’g’inlardan farqlab, kuchli talaffuz qilib o’qish, maxsus tovushni
ajratgan   holda   so’zni   bo’g’inlab   o’qish   (aaaa-na,   nooon,   iiin,   sssa-na,   ki-yyyik,
iiish).
2.   D arsda   o’rganiladigan   yangi   tovushni   ajratish.   Bunday   tovushni   birinchi
marta ajratishning bir necha usuli bor:
17 Bu jarayonda Omonashvili ishlab chiqqan usuldan ham foydalanish mumkin.
Bunda tovush emas, harf asos qilib olinadi. O’quvchilar o’rganilgan harflar ichidan
notanishini topadilar, so’ng uning o’qilishi va fonetik belgilari ustida  ishlanadi:
Darsda yangi tovush birinchi marta ajratib, talaffuz qilingandan so’ng, odatda,
shu   tovush   so’z   boshida,   o’rtasida,   oxirida   kelgan   va   aniq   talaffuz   qilinadigan
so’zlar tanlanib, o’quvchilarga talaffuz qildiriladi. 
3. So’zdagi tovushlarni sanash va ularning nomini tartibi bilan aytish, sonini
aniqlash, bo’g’inlarni sanash:  Olma    ol-ma; o-l-m-a   to’rtta tovush, to’rtta harf,
ikki   unli   tovush,   ikki   undosh   tovush,   ikki   bo’g’in   ....   Bu   usuldan   o’quv   yilining
ikkinchi yarmida va keyingi sinflarda ham fonetik tahlil sifatida foydalaniladi.
II. Sintez mashqlari.
1. Tovush  tomonidan analiz qilingan so’zni  yoki  bo’g’inni  talaffuz  qilish  va
uni kesma harfdan tuzish (yozish); shu so’z yoki bo’g’inni o’qish.
2.   O’rganilgan   undosh   yoki   unli   bilan   (na,   ni,   no;   la,   lo,   li;   ay,   uy,   oy,   ...)
bo’g’in jadvalini tuzish; bo’g’in jadvalini kitobdan yoki matndan o’qish. 
Xulosa   qilganda,   faqat   analiz   yoki   faqatgina   sintez   bilan   kifoyalanib
bo’lmaydi,   ammo   tafakkur   faoliyatining   u   yoki   bu   turi   yetakchi   o’rin   tutadi.
O’quvchi   so’zni   analiz   qilish   bilan   uni   leksik   ma’noga   ega   bo’lgan   bir   butunlik
sifatida anglaydi, bu sintezdir; so’z sintez qilinganda uning tovush tarkibiga diqqat
jalb etiladi, bu esa analizdir.
Umuman,   savod   o’rgatish   jarayonida   analitik-sintetik   ishlar   tizimi   bolaning
faol fikrlashini ta’minlaydi. Analitik-sintetik ishlar usuligina o’quvchilarning bilish
mustaqilligini   ta’minlaydi,   “muammoli”   vaziyat   yaratadi,   bolalarda
kuzatuvchanlikni, ziyraklikni o’stiradi.
Tovush-harf tomonidan analiz   va   sintezni   yengillashtiradigan   foydali
vositalar sifatida kesma harflar, kesma bo’g’inlar va harf terish taxtasi, shuningdek,
abak   (harakat   qiladigan   lentali   ko’rgazma),   kadoskop   va   shu   kabi   texnik
vositalardan   ham   foydalaniladi;   tovushlarning   talaffuzi   ustida   ishlash   uchun,
18 shuningdek, yozib olingan ifodali nutqni (asosan, badiiy asarni) takroriy eshittirish
uchun magnitafon yoki lingofon kabineti xizmat qiladi.
Boshlang’ich   ta’limning   asosiy   vazifalaridan   biri   o’quvchilar   nutqini
o’stirishdir.   Nutq  o’stirish   uch  yo’nalishda:   so’z   ustida   ishlash,   so’z   birikmasi   va
gap   ustida   ishlash,   bog’lanishli   nutq   ustida   ishlash   orqali   amalga   oshirilishi
metodik adabiyotlarda qayd etilgan.
Savod   o’rgatish   darslarida   ham   yuqoridagi   uch   yo’nalish   bo’yicha   ish   olib
boriladi. 
Bolalar   bu   davrda,   birinchidan,   kiyim-kechak,   ish   qurollari,   mevalar   kabi
predmetlar   bilan   tanishish   yordamida   so’zni   ongli   ishlatishga;   ikkinchidan,   turli
sodda yig’iq gap  (Bolalar yuguryaptilar) , sodda yoyiq gap  (Lola do’konga  bordi) ,
uyushiq   bo’lakli   gap   (Anvar   o’qidi   va   yozdi)   tuzadilar.   Ular   bu   ko’nikmalarni
amaliy-mashqlar yordamida egallaydilar.
O’qish   darslarida   o’quvchilar   rasmga   qarab   kichik   hikoyacha   tuzadilar,
o’qituvchi   savoliga   to’liq   javob   berishga   o’rganadilar.   Alifbedagi   rangli   chiroyli
rasmlar   tevarak-atrofdagi   predmet   va   hodisalar,   hayvonlar   va   o’simliklarning
nomini idrok etishga, bilib olishga yordam beradi.
Savod   o’rgatish   davrida   o’quvchilarning   talaffuzi   ustida   ishlash   ham   katta
ahamiyat  kasb etadi, chunki ko’pgina bolalar  talaffuzida kamchiliklar bo’ladi:  bir
tovush o’rniga boshqasini  ( sh   o’rniga   s, r   o’rniga   l ) talaffuz qiladilar, chuchuk til
bilan   duduqlanib   gapiradilar,   so’zdagi   ayrim   tovushni   tushirib   yoki   boshqa   bir
tovush   qo’shib   talaffuz   qiladilar,   tovushlar   o’rnini   almashtirib   qo’yadilar   va   hok.
Bu   kamchiliklarni   bartaraf   etish   uchun   logopedlar   maxsus   mashqlardan
foydalanadilar.   O’qituvchi   ham   har   bir   darsda   va   darsdan   tashqari   vaqtda
o’quvchilar   talaffuzini   kuzatib   borishi,   kamchiliklarni   aytib,   to’g’ri   talaffuz
namunasini ko’rsatishi lozim.
Savod o’rgatish davridagi har bir dars jarayonida nutq o’stirish ishiga alohida
e’tibor qaratish lozim. SHundagina o’quvchilarda adabiy nutq (shevalar  ta’sirisiz,
adabiy   me’yor   asosidagi   nutq)   ko’nikmalari   shakllanadi   va   malakaga   aylanadi.
19 SHu   o’rinda   “Alifbe”   (mualliflari:   R.   Safarova,   M.   Inoyatova,   M.   SHokirova,   L.
S h ermamatova)  darsligi asosida bir soatlik dars namunasini keltir amiz .
II BOB. Savod o’rgatish davrida grammatik-orfografik bilimlarni amaliy
o’ zlashtirish
2.1.Savod o’rgatish jarayonida yozuvga o’rgatish
Savod   o’rgatish   davridayoq   bolalar   grammatika   va   imlodan   ayrim
materiallarni   amaliy   o’zlashtira   boradilar,   ya ’ ni   ularga   mavzu   tushuntirilmaydi,
nazariy   ma ’ lumot   berilmaydi.   Bolalar   og’zaki   va   yozma   nutqni   o’zlashtirish   va
yozma   mashqlarni   bajarish   bilan   o’quv   yilining   ikkinchi   yarmida   yoki   keyingi
sinflarda o’rganiladigan mavzularni o’zlashtirishga tayyorlanadilar.
Savod o’rgatishning birinchi oylaridayoq bolalar  Omon, Tolib, Lola, Naima
kabi   juda   ko’p   ismlarni   o’qiydilar   va   kishilarning   ismlari   bosh   harf   bilan
yozilishini   amaliy   o’zlashtira   boradilar.   Bu   bilan   ular   keyinroq   o’rganiladigan
kishilarning ismi bosh harflar bilan yozilishiga doir imlo qoidasini o’zlashtirishga
tayyorlanadilar. 
Gap   ustida   ishlash.   Fikr   almashish,   aloqa-aralashuv   gap   vositasida   amalga
oshiriladi,   shuning   uchun   ham   gapni   o’qishga,   gap   tuzishga,   gap   mazmunini
20 aniqlashga,   gapni   to’g’ri   yozishga   oid   amaliy   bilimlar   savod   o’rgatish   davridan
boshlab shakllantiriladi.
O’quvchilarda   nutq,   uning   og’zaki   va   yozma   shaklda   bo’lishi,   nutqning
gaplardan   hosil   bo’lishi   va   gap   haqida   amaliy   tushuncha   darslikdagi   mazmunli
rasmlar asosida hosil qilinadi. Buning uchun o’qituvchi rasm yuzasidan 3-4 so’zli
savollar  tuzib  keladi.
Umuman,   xat-savod   o’rgatish   jarayonida   o’qish   va   yozuv   darslarida   gap,
gapning  so’zlardan   tuzilishi,   gapda   so’zlarning   alohida-alohida  yozilishi,   gapning
oxiriga mazmuniga qarab nuqta, so’roq, undov belgisi qo’yilishi, gapning birinchi
so’zi bosh harf bilan yozilishi haqida amaliy tushuncha beriladi.
Bu   jarayonda,   avvalo,   “so’z”   tushunchasi   shakllantiriladi.   O’qituvchi
mazmunli rasm asosida  hikoya tuzdiradi, hikoyadan bir qancha predmetlar tanlab
olinadi, predmetlar nomi birma-bir so’raladi. Bunda har bir aytilayotgan nom   so’z
ekanligi   ta’kidlanadi.   SHu   tariqa   “so’z”   tushunchasi   rasmlar   yoki   predmetlarning
o’zi   yordamida   tushuntiriladi.   Bu   o’rinda   gapning   so’zlardan   tuzilishi   aytib
o’tiladi.   “Bo’g’in”   mavzusi   o’tilganda   so’zlarning   bo’g’inlardan   tashkil   topishi
tushuntirib beriladi.
O’yin   tarzida   olib   boriladigan   ish   turlari   o’quvchilarning   lug’atini   boyitish
bilan   birga,   o’qishga   qiziqish   uyg’otadi,   imloviy   sezgirlikni   oshiradi   va   so’zning
tovush tarkibi haqidagi tasavvurlarni kengaytiradi. 
Savod   o’rgatish   jarayonida   o’quvchilar   o’qishga   o’rganish   bilan   parallel
ravishda   yozuvdan   ham   elementar   malaka   hosil   qiladilar.   Dasturga   muvofiq
o’quvchilar yozuvdan quyidagi malakalarni egallashlari lozim:
1.   Partada   to’g’ri   o’tirish,   daftarni   to’g’ri   qo’yish,   chiziqlarni   chamalash,
yozayotganda ruchkadan to’g’ri foydalanish, hoshiyaga rioya qilish (1-rasm).
2.   Ish   daftari   yoki   alifbe   asosida   o’zbek   alifbosidagi   barcha   katta   va   kichik
harflarni yozish, shuningdek, harflarni so’zda bir-biriga bog’lab yoza olish: bosma
matnni yozma matnga aylantirib yozish.
Grafik   malaka,   birinchidan,   qo’l-harakat   malakasidir,   bu   harakat   birinchi
qarashda   muskul   kuchiga   asoslanadi.   Ikkinchidan,   yozuv   jarayonida   nutqning
21 o’zlashtirilgan   birligi   bo’lgan   tovush   grafik   belgilarga,   ya’ni   harfga   tarjima
qilinadi. Bu yozuvga ongli faoliyat tusini beradi. Yozuvning ongliligi, birinchidan,
tovush   va   harfning   to’g’ri   nisbatini,   ikkinchidan,   bir   qancha   grafik   va   imloviy
qoidalarga   rioya   qilishni,   uchinchidan,   o’z   fikrini,   taassurotini,   istaklarini
ifodalashda yozuv malakasidan foydalanishni talab qiladi.
Shuni   ta’kidlash   kerakki,   savod   o’rgatish   davrida   bola   harflarni   yozishdan
oldin   uni   qanday   shakllantirishni   ko’z   oldiga   keltirib,   fikrlab   oladi,   ba’zan   harf
shaklini  havoda  “chizadi”, harf  namunasini  ko’chiradi, tarkibini  tahlil    qiladi, uni
qanday   yozishni   o’zicha   sekin   gapiradi;   o’qituvchi   o’quvchi   yoniga   o’tirib,
ruchkani to’g’ri ushlatadi va uning qo’li bilan harfni yozishni ko’rsatadi yoki o’zi
yozib   tushuntiradi.   Bundan   tashqari,   bola   yozuvning   texnik   tomoniga   katta
jismoniy   kuch   sarflaydi.   Savod   o’rgatish   oxirida   bola   bir   darsda   20   tacha   so’zni
yozishi mumkin. .
Yozuvga   o’rgatishning   tashkiliy   va   gigienik   shartlari.   Maktabda   asosiy
yozuv quroli sharikli ruchka bo’lib, xattaxtaga yozishda bo’rdan foydalaniladi.
Savod o’rgatish davrida bolalarni yozuvga o’rgatish uchun turli vaqtlarda turli
xil   chiziqli   daftarlardan   foydalanilgan:   dastlab   chiziqsiz   silliq   qog’oz   ishlatilgan
bo’lsa,   keyin   quyuq   yotiq   chiziqlar   bilan   kesilgan   uch   chiziqli   daftardan
foydalanilgan:  
Bunday   daftarda   yozuvga   o’rgatilgan   boladan   boshlang’ich   sinflarni
bitirguncha besh xil daftarga yozishni o’rganish talab etilar edi:
22 Hozirgi   vaqtda   yozuvga   o’rgatish   uchun   ikki   chiziqli   daftar   tavsiya   etiladi.
Xattaxta ham shunga mos bo’lishi talab qilinadi; 2-sinfdan, ba’zan birinchi sinfda
o’quv yilining ikkinchi yarmidan boshlab bir chiziqli daftarga yozishga o’tiladi.
Daftar   tutishda   bolalarni   hoshiya   qoldirishga,   daftar   chiziqlariga   rioya
qilishga, harflarni bir xil hajmda yozishga, sarlavhani aniq va to’g’ri ajratishga, xat
boshidan   yozishda   joy   qoldirishni   unutmaslikka   o’rgatib   borish   ularda   saranjom-
sarishtalikni tarbiyalaydi. Yozuv darsida o’quvchilar 
Yozuvga   o’rgatish,   birinchi   navbatda,   grafik   malaka   hosil   qilishdir.   Har   bir
malaka   ham   ta ’ lim   berish,   ko’nikmani   shakllantirish   va   shu   asosda   qator
mashqlarni bajarish natijasida hosil qilinadi.
Grafik   malaka,   birinchidan,   qo’l-harakat   malakasidir,   bu   harakat   birinchi
qarashda   muskul   kuchiga   asoslanadi.   Ikkinchidan,   yozuv   jarayonida   nutqning
o’zlashtirilgan   birligi   b o’ lgan   tovush   grafik   belgilarga,   ya ’ ni   harfga   tarjima
qilinadi.  Bu yozuvga ongli faoliyat tusini beradi. Yozuvning ongliligi, birinchidan,
tovush   va   harfning   to’g’ri   nisbatini,   ikkinchidan,   bir   qancha   grafik   va   imloviy
qoidalarga   rioya   qilishni,   uchinchidan,   o’z   fikrini,   taassurotini,   istaklarini
ifodalashda yozuv malakasidan foydalanishni talab qiladi.
Yozuv   daftarida   o’quvchilar   “Alifbe”da   o’rganilgan   harfni   yozma
shakllantiradilar. Suhbat uchun daftarning yuqori qismida predmet rasmi yoki biror
mazmunli   rasm   keltirilishi,   ayrim   predmet   nomlarini   ifodalovchi   so’z   chizmasi
katakchalarga ajratib berilishi, gap nusxalarining keltirilishi maqsadga muvofiqdir.
Ba’zi   o’rinlarda   o’quvchilar   berilgan   gap   yoki   so’z   chizmasini   o’zlari   mustaqil
tasvirlaydilar.  
23 Yozuvga   o’rgatishda   orfografik   elementlar.   Orfografiya   yunoncha   so’z
bo’lib, “to’g’ri yozuv” degan ma’noni bildiradi. Orfografiya (imlo) adabiy tilning
yozma   shakli   bilan   bog’liq   bo’lib,   to’g’ri   yozish   haqidagi   qoidalar   yig’indisidir.
Orfografiyani   bilmay   turib,   fikrni   adabiy   til   me’yorlari   asosida   yozma   ifodalab
bo’lmaydi. O’quvchilarning imloviy savodxonligi haqida g’amxo’rlik qilish tilning
aniqligi, fikrni to’g’ri ifodalash, kishilar bilan o’zaro xatosiz muomala qilish uchun
g’amxo’rlik   demakdir.   Savod   o’rgatish   davrida   bolalarda   grafik   malakani
shakllantirish bilan birga imloga oid malaka ham shakllantiriladi.
Savod   o’rgatish   davrida   o’quvchilarda   o’z-o’zini   tekshirishga   oid   malaka
shakllantiriladi:   ular   yozganlarini   namuna   bilan   solishtiradilar,   yo’l   qo’ygan
xatolarini   topadilar,   ularni   izohlashga   o’rganadilar.   SHu   davrdanoq   ko’chirib
yozish, diktant va ijodiy yozuv (insho)lardan foydalaniladi. 
Gap   va   so’zlarni   yozishdan   oldingi   tayyorgarlik   ishlari,   muntazam   o’tkazib
boriladigan   o’z-o’zini   tekshirish   mashqlari,   o’qilgan   matnning   imlosini   kuzatish
o’quvchilarda yuqori savodxonlik garovi bo’lgan orfografik ziyraklikni asta-sekin
shakllantira   boradi,   ularni   yuqori   sinflarda   o’rganiladigan   imlo   qoidalarini   puxta
o’zlashtirishga tayyorlaydi.
Yozuv   darslarida   o’quvchilar   nutqini   o’stirish.   Yozuv   darslarida   ham
o’quvchilar   nutqini   o’stirish,   fikrlashga   o’rgatish   asosiy   vazifalardan   hisoblanadi.
O’quvchilar   gap   yoki   hikoyani   og’zaki   ravishda   erkin   tuza   oladilar,   lekin   ammo
yozish   uchun   o’rganilmagan   harf   bo’lmagan   so’zni   tanlashda   qiynaladilar.   Bu
jarayonda o’qituvchi yordam berishi va yozuvni kuzatib borishi lozim.
Ijodiy   yozuv   mashqini   doimo   izchil   ravishda   o’tkazib,   asta-sekin
murakkablashtirib   borish   kerak.   Bunday   mashqlar   o’quvchilarni   insho   va   bayon
yozishga   tayyorlaydi,   o’z   fikrlarini   mustaqil   ravishda   yozma   bayon   qilishga
o’rgatadi.
Yozuv   darslarida   yuqoridagi   kabi   mashqlar   o’quvchilarning   yozma   nutqini
og’zaki nutqi bilan bog’liq holda o’stirishni ta’minlaydi.
2.2. Savod o’rgatish davrida o’qish va yozuv darslari
24 O’qish   va   yozuv   darslariga   qo’yiladigan   talablar.   Dars   ta ’ limning   asosiy
shakli  hisoblanadi.   Analitik-sintetik tovush metodi  asosida  olib boriladigan savod
o’rgatish   darslari   xilma-xil   bo’lishi,   o’quvchilarni   zeriktirmasligi   va   charchatib
qo’ymasligi kerak.
Savod o’rgatish davridagi o’qish yoki yozuv darslari va ularning ayrim turlari
uchun umumiy bo’lgan asosiy talablar mavjud:
1. Umumdidaktik talablar: 
a)   har   bir   darsning   tarbiyaviy   maqsadi   bo’lib,   unda   bironta   axloqiy   sifat
o’stirilishi lozim;
b)   darsning   ta’limiy   maqsadi,   ya’ni   o’quvchilar   darsda   qanday   yangilikni
bilishi,   nimani   o’rganishi,   qanday   ko’nikma   va   malakalar   o’stirilishi,
o’quvchilarning   mustaqil   fikrlashi   va   faolligining   qanday   bo’lishi   aniq   belgilab
olinishi kerak;
2. Maxsus metodik talablar:
a)   o’quvchilar   nutqi   uchun   qayg’urish,   darsda   adabiy   til   nuqtai   nazaridan
to’g’ri, ifodali, obrazli, aniq nutqqa erishish lozim;
b)   o’qish   darsida   ham,   yozuv   darsida   ham   o’quvchilar   nutqini   o’stirishga,
lug’atini   boyitishga,   gap tuzish  va  uni  tahlil   qilishga,   og’zaki   hqikoyalash  va  shu
kabi ish turlariga alohida ahamiyat qaratish kerak;
O’qish  va yozuv  darslarining turlari.   Savod  o’rgatish  jarayonidagi  darslar
quyidagi belgilariga ko’ra farqlanadi:
1. Ta’limning  predmetiga ko’ra:
a)   “ Alifbe ”  darsligi asosidagi o’qish darslari ;
b) “Yozuv daftari” asosidagi yozuv darslari.
2. Ta’limning davri va bosqichlariga ko’ra:
a)   alifbogacha bo’lgan davrdagi  darslar ;
b) alifboni o’rganish jarayonidagi darslar.
3. Darsda yangi mavzu o’tilishi va o’tilmasligiga ko’ra:
a)   yangi tovush-harf o’rganiladigan  o’qish darslari ;
b) yangi harfni yozish darslari;
25 v) yangi tovush-harf o’rganilmaydigan darslar.
Bulardan   tashqari,   umumlashtiruvchi   va   takrorlash   darslari   hamda   savod
o’rgatish davrining oxirida “Alifbe” bayrami o’tkaziladi.
Savod   o’rgatish   davrida   o’quvchilar   bilimi   dars   jarayonida   barcha   ishlarga
bog’lab   aniqlanadi,   bog’lanishli   nutqni   o’stirish   ham   o’qish   va   yozuv   darslariga
uzviy   bog’lanib   ketadi.   O’quvchilarning   sinfdan   tashqari   o’qishlariga   rahbarlik
qilishlariga xaftada bir marta 20 daqiqa ajratiladi.
Savod   o’rgatish   darslarida   ish   turlarini   almashtirib   turish,   vaqti-vaqti   bilan
dam olish daqiqalari o’tkazish zarur. Bu o’quvchilar toliqishining oldini oladi. 
Darslar   tizimi   deyilganda   o’quv   vaqtini   mavzularga   nazariy   va   amaliy
jihatdan   rejali   taqsimlangan,   darslarning   mantiqiyligi   va   istiqboli   bir-biri
bog’langan, dars turlari va unda o’qituvchi bilan o’quvchilar foydalanadigan asosiy
metodik vositalar xilma-xil bo’lgan izchillik nazarda tutiladi.
Savod   o’rgatish   davridagi   darslarda   ham   interfaol   usullar   qo’llaniladigan
darslardan foydalanish katta ahamiyatga ega.
Oz   komplektli   maktablarda   savod   o’rgatishni   tashkil   etishda   o’qituvchi   bir
vaqtning   o’zida   ikki   yoki   uch   sinf   bilan   ishlaydi,   ya’ni   bir   vaqtning   o’zida   bir
necha   sinf   o’quvchilari   bilan   ish   olib   boradi.   Bunday   sinflarda   dars   jadvali
integrallashtirilgan   bo’lishi   kerak   va   darslar   30   daqiqagacha   qisqartirilishi
mumkin.   Savod   o’rgatish   davridagi   yozuv   darslarini   boshqa   sinflarda   olib
boriladigan matematika,  tabiatshunoslik  va ba’zan o’qish  darslari  bilan birga olib
borish maqsadga muvofiqdir. 
Oz   komplektli   maktablarda   o’quvchilarning   mustaqil   ishlariga   alohida
ahamiyat   beriladi,   chunki   o’qituvchi   ikki   sinf   yoki   uch   sinf   bilan   ishlaganda,   bir
sinf bilan alohida ishlay olmaydi:  u bir sinf  bilan ishlashi  uchun qolgan sinflarga
mustaqil   ish   topshirib,   ularni   band   qilishga   majbur.   SHuning   uchun   maxsus
mustaqil   ishlar   tizimi   ishlab   chiqilishi   zarur.   Oz   komplektli   maktablarda   savod
o’rgatish   davrida   mustaqil   ishlarni   muvaffaqiyatli   uyushtirish   uchun   “Alifbe”ga
qo’shimcha, ishni jonlantiradigan didaktik tarqatma materiallar muhim ahamiyatga
ega.
26 Mustaqil   ish   savod   o’rgatish   jarayonida   o’qituvchining   rahbarlik   qilishini
talab   etadi:   o’qituvchi   aniq   vazifa   topshiradi,   uni   qanday   bajarishni   yaxshilab
tushuntiradi,   o’quvchi   bajargan   ishni   sinfning   o’zida   tekshiradi.   Boshqa   sinflar
bilan   ishlash   jarayonida   ham   u   1-sinf   o’quvchilarining   mustaqil   ishni   qanday
bajarayotganini kuzatib boradi.
Savod   o’rgatish   jarayonida   bajariladigan   mustaqil   ishlarga   turli   predmetlar
shaklini chizish, bir xil oraliqni mo’ljallab nuqtalar qo’yish, yotiq to’g’ri chiziqlar
chizish, ayrim harflar elementlarini yozish, rasmga qarab savollarga javob berishga
tayyorlanish, rasmga qarab gap tuzish kabi mashqlarni kiritish mumkin.
Alifbo   davrida   esa   harf   terish   kartoni   va   abak   yordamida   turli   xil   analitik-
sintetik ishlarni uyushtirish, rasm asosida suhbat, ovoz chiqarib yoki ichda o’qish,
qayta   hikoya   qilishga   tayyorlanish,   berilgan   bo’g’inlar   yordamida   so’zlar   tuzish,
gaplarni   to’ldirish,   o’qilgan   matnga   oid   rasm   chizish,   namuna   asosida   yozish,
tushirib   qoldirilgan   harf   yoki   so’zni   o’rniga   qo’yib   yozish,   berilgan   predmetlarni
ma’lum belgisiga ko’ra guruhlash va umumlashtirish kabi mashqlarni qo’llash, bu
jarayonda   texnika   vositalaridan   unumli   foydalanish   zarur.   Mustaqil   ish   sifatida
tarqatma   materialda   berilgan   so’zni   o’qish,   unli   va   undosh   harf   tagiga   chizish,
so’zni   bo’g’inlarga   ajratish   kabi   mashqlarning   berilishi   o’qituvchiga   juda   qo’l
keladi.
Oz   komplektli   maktablarda   texnika   vositalaridan   foydalanish   ham   katta
ahamiyat kasb etadi. 
Xulosa
Ushbu kurs ishida o‘qish va yozish nutq faoliyatining muhim turlari sifatida
ta’lim   jarayonidagi   o‘rni   va   ahamiyati   batafsil   tahlil   qilindi.   O‘qish   va   yozish
ko‘nikmalari nafaqat bilimlarni o‘zlashtirishda, balki shaxsning ijtimoiy hayotida,
ijodiy   fikrlashini   rivojlantirishda   ham   asosiy   rol   o‘ynaydi.   Prezidentimizning
asarlarida   ta'kidlanganidek,   zamonaviy   jamiyatda   ta’lim   sifatini   oshirish   va   yosh
avlodni   o‘qish   va   yozish   ko‘nikmalari   bilan   ta’minlash   har   qachongidan   ham
muhimdir.
27 Kurs   ishida   o‘qish   va   yozish   jarayonlarining   metodikasi,   o‘quvchilarning
nutq   faoliyatini   rivojlantirishda   qo‘llaniladigan   usullar   va   strategiyalar   ko‘rib
chiqildi.   Bu   jarayonlar   nafaqat   akademik   muvaffaqiyat   uchun,   balki   shaxsiy
rivojlanish   uchun   ham   zarurdir.   O‘quvchilarning   ijodiy   va   tanqidiy   fikrlash
qobiliyatlarini   shakllantirishda   o‘qish   va   yozishning   ahamiyati   alohida   e'tiborga
loyiqdir.
Yakuniy   natijalar   shuni   ko‘rsatdiki,   o‘qish   va   yozish   ko‘nikmalarini
rivojlantirishda   innovatsion   pedagogik   yondashuvlar   va   zamonaviy
texnologiyalardan foydalanish,  shuningdek,  o‘quvchilarni   mustaqil   fikr  yuritishga
rag‘batlantirish muhimdir. Shunday qilib, o‘qish va yozish ko‘nikmalarini o‘qitish
va   rivojlantirish   orqali   ta’lim   sifatini   oshirish   va   yosh   avlodni   zamonaviy
talablarga mos ravishda tayyorlash mumkin. 
Ushbu   ish   natijalari   kelgusi   tadqiqotlar   va   amaliyotlarda   qo‘llanilishi,
o‘qituvchilar va ta’lim muassasalari uchun foydali tavsiyalar berishi kutilmoqda.  
Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati
1. Davlat tili to’g’risidagi qonun-amalda” Qumri Abdullayeva, Boshlang’ich
ta’lim   jurnali   2007-4-son.   5-bet.32b
2. G`offorovaT,   G`ulomova   X,   Eshturdiyeva   G   “1-sinfda   savod   darslari”
Toshkent “O`qituvchi” 1996   yil,   86   bet
3. N.T.Sabirova. Interaktiv metodlar bilan o’quvchilarni boshqaramiz. - Qori
28 Niyoziy nomidagi O’zPFITI aspiranti.   Maktab va hayot jurnali  2008 yil  5-   son
46b   betlar
4. Abdullayeva  Q., Rahmonbekova S. Ona tili darslari
(qo`llanma).-   Toshkent,   1999.86b
5. Abdurahmonov   G`.   O`zbek   tili   grammatikasi.   –   Toshkent,   1996.
6. Mahmudov   N.,   Nurmonov   A.   O`zbek   tilining   nazariy   grammatikasi.   –  
Toshkent,   2002.  228   b.
7. Qosimova   K.   va   boshqalar.   Ona   tili   o`qitish   metodikasi.   Boshlang`ich  
ta`lim   fakultetlari   uchun   darslik.-   Toshkent: Noshir,   2009.   347   b.
8. Qosimova   K.,   Ne`matova   A.   1-sinfda   ona   tili   darslari.   –   Toshkent,  
2004.126   b.
9. Qudratov O., G’aniyev T. Hayotiy faoliyat
xavfsizligi. –T.:   Aloqachi,2004.-3-b.
10. Omonov   N.,   Xo`jayev   N.   va   boshqalar.   Pedagogik   texnologiyalar   va  
pedagogik mahorat.   –   Toshkent,   2009.   286   b
11. Safarova   R.,   G`ulomov   M.   va   boshqalar.   Savod   o`rgatish   darslari.-  
Toshkent,   2003.86b
12. Tursunov   M.   va   boshqalar.   Hozirgi   o`zbek adabiy   tili.   –   Toshkent,
1992.246b
13. To`xliyev   B.   va   boshqalar.   O`zbek   tili   o`qitish   metodikasi.   –   Toshkent,  
2006.   218   b
14. Xudoyberganova   M.,   Fuzailov   S.,Muxtorova   M.   3-sinfda   ona   tili
darslari.   – Toshkent,   2008.196 b.
29

MUNDARIJA:

Kirish....................................................................................................................4
I-BOB. Savod o’rgatish metodikasining ilmiy, psixologik va lingvistik asoslari 
   1.1. O‘qish va yozish nutq faoliyatining turi……..........................................5
  1.2. Savod o’rgatish metodlarining qiyosiy-tanqidiy   tahlili…......…….....7
II-BOB. Savod o’rgatish davrida grammatik-orfografik bilimlarni amaliy o’zlashtirish 
2.1. Savod o’rgatish jarayonida yozuvga o’rgatish…...……………………..20
2.2. Savod o’rgatish davrida o’qish va yozuv darslari……………………….24
Xulosa…….………...…………………………………………………………...27
Foydalanilgan adabiyotlar..................................................................................28