O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishi: sabab va oqibat

O‘ZBEKISTON XALQARO ISLOM AKADEMI 
“ISLOMSHUNOSLIK” FAKULTETI
“ISLOM TARIXI VA MANBASHUNOSLIGI IRCICA” 
                  “MANBASHUNOSLIKKA KIRISH” FANIDAN
KURS ISHI
Mavzu:  MANBALARGA DASTLABKI ISHLOV BERISH
MALAKASI
Bajardi:  “ Tarix(islom tarixi va manbashunosligi)”
yo‘nalishi 1-kurs guruh 23-11 3 -guruh talabasi
Abdullayev Sanjar
Ilmiy rahbar :  t.f.n., dots. N.Muhamedov
Taqrizchi:  PhD. S.G`aybullayev
                                               Toshkent – 2024
                                                  O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishi: sabab va oqibat
MUNDARIJA:
KIRISH……………………………………………………….…….………..…3
I-BOB. O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishining tutgan o`rni va 
uning mohiyati……………………………………………………………..6
1.1.  O‘rta Osiyoga arab tilining kirib kelish ………………………..………….6
1.2. O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishi  va uning mohiyati.........15
II-BOB. O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishining turlari va analizi 
………………………………………..…..…….….............................................24
2.1.  O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishining turlari..…………..24
2.2.  O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishining tahlili……………  29
XULOSA…………………….………………..…………………..……….….. 37
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR VA MANBALAR RO’YXATI……..41
2 KIRISH
               Kurs ishining dolzarbligi.   Eng qadimgi arab yozuvi haqida bizgacha
yetib kelgan lixyan, semud, saf, annimar (eramizning 328-yili), zabad (eramizning
512-yili)   yozuvlari   hisoblanadi.   Uning   adabiy   formasi   islom   dini   paydo
bo‘lmasdan avval shakllangan. 1
 
Arab   tilining   O'rta   Osiyo   xalqlari   tillariga   ta'siri,   uning   rasmiy   tilga
aylanishining   jihatlarini   aniqlash   va   ko'rsatishga   bog'liq.   Bu   mavzu,   O'rta   Osiyo
xalqlari   tillarining   arab   tilidan   ko'plab   so'zlarini   va   iboralarini   qabul   qilish   va
ularning   adabiyotida   o'ziga   xos   o'rniga   ega   bo'lishini   kuzatishga   yordam   beradi.
Bundan   tashqari,   arab   tilining   Islom   dini   va   madaniy   hayotda   o'ziga   xos   o'rnini
ko'rsatish,   shuningdek   Alisher   Navoiyning   ham   arab   tilidan   foydalanishi   ham
ko'rsatiladi.
Mavzuni   izlanayotgan   har   bir   shaxs,   arab   tilining   O'rta   Osiyo   xalqlari
tillariga,   ularning   adabiyot   va   madaniy   hayotiga   ta'siri,   shuningdek   arab   tilidan
O'rta Osiyo xalqlari tillariga kelib chiqgan so'zlar, terminlar  va iboralar haqidagi
tushunchalarni   chuqurroq   tushunishga   yordam   beradi.   Bu   esa   arab   tilining   bu
hududdagi   madaniy   va   adabiy   hayotda   qanday   o'rni   egallaganligi,   shuningdek
o'rta   asrlarda   o'rta   Osiyo   xalqlarining   madaniy   va   ilmiy   hayotida   arab   tilining
ahamiyatini ko'rsatadi.
Bu  mavzuni  o'rganish  va  tahlil  qilish  va  kurs  ishining  muqobil  uslublarini
ko'rsatish mumkin. Bu kurs ishining asosiy maqsadi quyidagilarga alohida e'tibor
berishni o'z ichiga oladi:
Arab   tilining   O'rta   Osiyo   xalqlari   tillariga   ta'siri,   uning   rasmiy   tilga
aylanishi   va   adabiyotdagi   o'z   o'rni   haqida   o'qituvchilar   va   o'rganuvchilarga
tushunchalarini bajarish uchun ta'limiy dastur tuzilishi talab etiladi.
O'rganuvchilarga   arab   tilining   O'rta   Osiyo   xalqlari   tillariga   ta'siri   va
ularning   adabiyotida   o'ziga   xos   o'rniga   ega   bo'lishini   tushunish   va   ko'rish   uchun
amaliy mashg'ulotlar o'tkazish maqsadida kurs ishi tayyorlanadi.
1
 Ibn Xalqon: Mashhurlarning o'limlari. Buloq: 2020 yil. 
3 O'rganuvchilar   arab   tilining   O'rta   Osiyo   xalqlari   tillariga  ta'sirini,   ularning
adabiyot   va   madaniy   hayotida   o'ziga   xos   o'rnini   chuqurroq   tahlil   qilish   va
tadqiqotlar olib borish orqali mavzuni tushunishga yordam beradi.
Kurs   ishida   aralashgan   materiallar,   dars   kitoblari,   maqolalar   va   boshqa
manbalardan foydalanish, arab tilining O'rta Osiyo xalqlari tillariga ta'siri  haqida
boshqa ta'lim materiallarini tuzish uchun foydali bo'ladi.
Kurs   ishida   arab   tilining   O'rta   Osiyo   xalqlari   tillariga   ta'siri,   rasmiy   tilga
aylanishi  va   adabiyotdagi   o'z  o'rni   haqida  tahlil  va  tadqiqotlar   olib  borish   uchun
tashqi manbalardan, masalan, ilmiy jurnallardan ham foydalanish muhimdir.
Kurs   ishining   oxirida,   o'rganuvchilar   uchun   arab   tilining   O'rta   Osiyo
xalqlari   tillariga   ta'siri,   uning   adabiyot   va   madaniy   hayotdagi   o'ziga   xos   o'rnini
qanday   tushunish   va   ko'rishlariga   oid   natijalarni   ko'rsatish   lozim.   Bu   esa
o'rganuvchilarning   o'zlarining   o'rganganlarini   bahramandlik   bilan   baholashlariga
imkon beradi.
Shunday   qilib,   kurs   ishi   arab   tilining   O'rta   Osiyo   xalqlari   tillariga   ta'siri   va
uning   rasmiy   tilga   aylanishi   jihatlarini   tahlil   qilish,   o'rganish   va   o'zlashtirishni
maqsad   qiladi.   Bu   esa   o'rganuvchilarni   arab   tilini   chuqurroq   tushunish   va
ishlatishga yo'l qo'ymoqda.
Kurs  ishining  maqsadi.     Arab  tilining O'rta  Osiyo  xalqlari   tillariga  ta'siri
va   uning   adabiyot   va   madaniy   hayotdagi   roli,   tarixiy   jarayonlar   bo'yicha   tahlil
qilinadi.   Bu   tarixiy   tashabbuslar   O'rta   Osiyo   xalqlari   tillarining   arab   tilidan
ko'plab   so'zlarini   va   iboralarini   qabul   qilish   va   ularning   adabiyotida   o'ziga   xos
o'rniga ega bo'lishini kuzatishga yordam beradi. 
Arab   tilining   islom   dini   va   madaniy   hayotda   o'ziga   xos   o'rnini   ko'rsatish
uchun, arab tilidan kelib chiqgan so'zlar, deyimlar va iboralar tahlil qilinadi. Bu,
O'rta   Osiyo   xalqlari   madaniy   hayotida   arab   tilining   muhim   o'rin   egallaganligini
ko'rsatishga yordam beradi.
Kurs ishining maqsadi arab tilining O'rta Osiyo xalqlari tillariga ta'siri, arab
tilidan   kelib   chiqgan   so'zlar   va   iboralar,   Islom   dini   va   madaniy   hayotda   arab
tilining   o'rnini   tahlil   qilishga   yordam   berishdir.   Bu   esa   arab   tilining   O'rta   Osiyo
4 xalqlari   tillariga   ta'siri   va   uning   rasmiy   tilga   aylanishining   turli   jihatlarini
tushunish va ko'rsatishda yordam beradi.
Kurs   ishining   vazifalari.   Kurs   ishining   oldiga   qo‘ygan   vazifalari
quyidagilardan iborat:
● O‘rta   Osiyoda   arab   tilining   rasmiy   tilga   aylanishining   mohiyatini
yoritib berish;
● O‘rta   Osiyoda   arab   tilining   rasmiy   tilga   aylanishining   hozirgi   holati
va uni tahlil qilish;
● O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishini ko’rib chiqish;
Kurs   ishining   obyekti   va   predmeti.   O‘rta   Osiyoda   arab   tilining   rasmiy
tilga   aylanishini   tahlil   qilish   kurs   ishining   obyekti   bo’lib,   predmetini   ushbu
jarayon haqidagi ma’lumotlar tashkil qiladi.
Kurs   ishining   metodik   asosi   :     O‘rta   Osiyoda   arab   tilining   rasmiy   tilga
aylanishiga   oid  hozirgi   zamon  nazariy   qarashlari,  o zbek   va  chet   el   olimlariningʻ
shu   boradagi   qarashlari,   O zbekiston   Respublikasi   Konstitutsiyasi,   O zbekiston	
ʻ ʻ
Respublikasi   Prezidentining   farmon   va     qarorlari   va   boshqalar   ishimizga
metodologik asos bo lib xizmat qiladi.	
ʻ
          Kurs   ishining   tuzilmasi:   Kirish,   asosiy   qism,   xulosa   va   foydalanilgan
adabiyotlar ro'yxatidan iborat.
5 I-BOB. O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishining tutgan
o'rni va uning mohiyati
1.1. O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishining ahamiyati
Turkiy tillarga, jumladan, o'zbek tiliga, ko'proq uning lug'at tarkibi boyishiga 
arab tili ham sezilarli ta'sir ko'rsatdi. Mahalliy xalqlarning tillariga arab tilining 
ta'miri bevosita YIII asr boshlarida arablarning O'rta Osiyoni bosib olish, arab 
xalifaligi hukmronligining boshlanishi va bu yerdagi xalqlarning musulmonlikni, 
islom dinini qabul qilishi bilan bog'langan. Arab xalifaligining O'rta Osiyoni istilo
qilishi bu yerdagi mahalliy xalqlarning iqtisodiy va madaniy taraqqiyotiga katta 
putur yetkazdi, ular ko'p 10 asrlik madaniy boyliklari yemirib tashlandi, yozuvlari 
yo'q qilib yuborildi. O'rta Osiyo xalqlari Islom dini bilan birga arab yozuvini ham 
qabul qildilar. Arab tili esa mamlakatning ijtimoiy-madaniy hayotida asosiy 
o'rinni egallay boshladi. Arab tili faqat Islom dinini targ'ib qilish, islom falsafasi 
va aqidalariga doir g'oyalar, fikr va tushunchalarni ifodalash va diniy ibodat 
majburiyatlarini bajarish sohasidagina emas, balki davlat idora ishlarida, 
mamlakatning ilmiy-madaniy hayotida ham hukmron til sifatida qo'llanar edi.       
Arab tilining fan va adabiyotida keng ishlatilishga uning islom dini bilan 
birga va uning tili sifatida juda katta xududda tarqalishi va umumiy tilga aylanishi 
ham sabab bo'ldi. Bu tarixiy xodisalar mahalliy xalqlarning ijtimoiy-siyosiy hayoti
va madaniyatiga katta ta'sir ko'rsatdi. Bu davrlarda diniy aqidalarni targ'ib 
qiluvchi, shuningdek turli fanlarga oid ilmiy asarlar aasosan arab tilida yozilar edi.
Jumladan, O'rta Osiyo xalqlari orasidan yetishib chiqqan yirik olimlar – Al-
Xorazmiy, Abu Nasr Farobiy, Abu Ali Ibn Sino, Abu Rayxon Beruniy,Maxmud 
Qoshg'ariy kabilar o'z asarlarini ona tilida emas, balki arab tilida yozishga majbur 
bo'ldilar. Yuqorida ko'rsatilgan tarixiy jarayon natijasida mahalliy xalqlarning 
tillariga arab tilidan ko'plab so'z va iboralar qabul qilindi. Arab tilidan kirib kelgan
yangi o'zlashtirmadan dastlabki paytlarda ko'proq islom bilan, diniy-axloqiy 
aqidalar bilan bog'liq tushunchalarni ifodalovchi so'zlardan iborat bo'lgan: hikmat,
ummat, ro'zimashhar, hadis, oyat, qur'on haq, iymon, payg'ambar, lomakon, 
arvoh, bashorat, taqdir, qudrat, avliyo, xoliq, xidrat, ibodat, mo''min, musulmon 
arafot kabi. Bu kabi so'zlar bir tomondan, Qur'on va hadislar singari bevosita 
6 islom diniga doir kitoblarning tarjimalari, tavsiflar orqali mahalliy tillarga, 
jumladan o'zbek tiliga qabul qilindi. Ikkinchi tomondan esa, diniy mavzularga 
bag'ishlangan asarlarning (Yassaviy «Hikmat»lari, «Qissai Rabg'uziy» kabi) 
yaratilishi ham o'zbek tilidan arab tiliga xos chuz va iboralarning ko'payishiga olib
keldi. Keyinroq esa adabiyot, fan va madaniyatning rivojlanishi bilan bog'liq 
ravishda adabiyot, amaliyot, maslahat, javob, ijodiy, madaniyat, imlo, abjad, 
idora, alifbo, bino, bo'z, vazifa, kitob, maktab, ilova, lug'at, iymon, mustaqil, 
masofa, nafaqa, raqam, vaqt, nizom, dune, vazn, ijobiy, luqma, zuxra, iroda, 
kamolot kabilar. Shuni eslatish kerakki, arab tilining O'rta Osiyo xalqlari tillariga, 
shu jumladan, o'zbek tiliga bo'lgan ta'siri asosan lug'at tarkibi bilan chegaralanadi. 
O'zbek tili leksikasiga arab arab tilidan kirib kelgan so'zlarning ko'pchiligini 
predmet ma'nosini, ayniqsa mavhum predmetini va belgi ma'nosini bildiruvchi 
iboralar tashkil qiladi. O'zbek tilining fonetik tuzilishi va grammatik qurilishiga 
esa arab tili sezilarli ta'sir ko'rsata olmadi. VII asr boshlarida Arabiston yarim 
orolida imon, tinchlik, ahillik va xayrixohlik g´oyalariga tayangan islom dini 
paydo bo`lib, qisqa muddatda keng yoyildi. Bu dinning yoyuvchisi muqaddas 
Makkadagi quraysh qabilasidan bo`lgan Muhammad ibn Abdulloh (570—632) 
edi. Uning payg´ambar sifatidagi faoliyati 610- yildan boshlandi. U bir vaqtlar 
Hazrati Odam sig´ingan, Ibrohim alayhissalom iymon keltirgan islom dinini 
yangiladi. Unga yangi ruh , yangi mazmun berdi. Ayniqsa, 622- yilda Muhammad 
alayhissalom o`z tarafdorlari bilan Makkadan Madinaga hijrat etgandan keyin 
adolatli bu g´oyalar katta kuch-qudrat kasb etdi. Hijrat musulmonlarning hijriy 
yilini boshlab berdi. 630- yilda Makka musulmonlarning ustunligini tan oldi. 
Muhammad alayhissalom rasululloh — Allohning elchisi sifatida e'tirof etildi. 
Payg´ambarimiz vafot etganlaridan so`ng haq dinni qabul qilganlar yagona 
xalifalikka birlashdilar. Uni boshqaruvchi kishi esa „xalifatu rasululloh" (Alloh 
elchisining o`rinbosari) deb atala boshlandi. Xalifalik hududlari qisqa vaqt ichida 
Ispaniyadan buyuk Xitoy devorigacha yoyildi. Muhammad alayhissalomdan so`ng
xalifalikni Abu Bakr (632-634), Umar (634-644), Usmon (644-656), Ali (656-
661) boshqardilar. Milodning VII asri oxiri VIII asri boshlarida qadim 
Turkistonga islom dini kirib kela boshladi. Arablar O`rta Osiyoga siyosiy va 
7 harbiy yo`l bilan kirib keldilar. Bunga qarshi o`z vaqtida Gurek, Divashtich, 
Sharik, Muqanna qo`zg´olonlari bo`lib o`tdi. Arablar Turkistonda shu vaqtgacha 
mavjud bo`lgan madaniyat va ilm-fan ildizlarni qo`porib tashladilar. Biroq, shu 
bilan birga, insonni komillikka yetaklovchi Islom dinini olib kirdilar. Turkiy 
xalqlarning ko`pchiligi musulmonchilikni qabul qildilar. Bu hodisa 
ajdodlarimizning ijtimoiy-siyosiy hayotidagina emas, madaniy va ma'naviy 
hayotida ham muhim ahamiyat kasb etdi.  8-12 asrlar davri . tarixida   arab tili    
birlashishi, standartlashuvi, adabiy va yozma janrlar va uslublarning rivojlanishi, 
klassik she'riyat, badiiy va ilmiy nasrning rivojlanishi bilan ajralib turadi. Yaqin 
va O'rta Sharqda arab tili adabiyot va fanning xalqaro tiliga aylanib bormoqda. 
Ularda O'rta asrlarning eng yirik olimlari o'zlarining asarlarini yaratmoqdalar: al-
Forobiy (870-950) Tupkistondan, Avitsena (Ibn Sino, 980-1037) dastlab 
Buxorodan, al-Beruniy (973-c. 1050) Xorazmdan, Averroesdan (Ibn Rushd, 1126-
1198), Andalusiyada tug'ilgan. 
Rivojlanish va modernizatsiyaning keyingi davri   arab tili  bo'ldi   18-19 asrlar 
chegarasiArab Sharqining G'arb bilan iqtisodiy aloqalari kuchaygan paytda. 
Bosmaxonaning rivojlanishi, matbuotning paydo bo'lishi va shunga mos ravishda 
jurnalistikaning yangi janrlari, yangi badiiy adabiyot, dramaturgiya va she'riyat 
paydo bo'lishi taraqqiyotning muhim omiliga aylanmoqda.   arab tili  va uni 
ijtimoiy, madaniy va ilmiy hayotning yangi talablariga moslashtirish. 20-asrda 
yangi ommaviy axborot vositalari va kommunikatsiyalarning rivojlanishi keyingi 
modernizatsiya qilishga yordam beradi. 
Zamonaviy davr G'arbiy Evropa texnik terminologiyasining arab lug'atiga faol 
kirib borishi bilan tavsiflanadi. Ko'plab mamlakatlarda arab tili akademiyalarining
puristik faoliyatiga qaramay,   zamonaviy arab yangi xalqaro ilmiy-texnik atamalar 
kirib bordi, matbuot va ommaviy axborot vositalariga xos bo'lgan standart iboralar
va burilish izlari izlari paydo bo'ldi. 
Zamonaviy so'zlashuvchi arabcha Lingvistik nuqtai nazardan aslida alohida tillar 
bo'lgan 5 ta dialekt guruhiga bo'linadi: 
Mag'rib tillari guruhi (bular Misrning g'arbiy qismida: g'arbdan sharqqa: 
Mavritaniya, G'arbiy Sahara, Marokash, Jazoir, Tunis, Liviya. Al-Mag'rib arab 
8 tilidan tarjima qilinganida “quyosh botadigan mamlakat” yoki “G'arb” degan 
ma'nolarni anglatadi). 
Misr-Sudan lahjalari guruhi; 
Syro-Mesopotamiya lahjalari guruhi; 
Arab lahjalari guruhi; 
O'rta Osiyo lahjalari guruhi; 
Birinchisi g'arbiy guruhga, qolganlari arab tillari / lahjalarining sharqiy guruhiga 
tegishli. 
Ammo "tushunchalari"   og'zaki arabcha"(PARADISE) mavjud emas, lekin" Arab 
adabiy tili "tushunchasidan foydalaning (   ALA ) ALA aloqa va yozish tilidir, radio
va televidenie orqali eshittirishlar olib boriladi, gazetalar nashr etiladi, kitoblar 
chop etiladi (Tunis, Marokash va Jazoirda, frantsuz tilida, shuningdek), bu 
ziyolilarning tili. Usiz madaniyatli arab jamiyatini tasavvur qilib bo'lmaydi. 
Ko'pincha turli mamlakatlardan kelgan arablar bir-birlari bilan suhbatda 
tushunmovchilikka yo'l qo'ymaslik uchun ALA-ga borishadi. ALA grammatikasi 
formulalarga asoslangan. Ba'zi bir sa'y-harakatlar bilan arab yozuvini o'rganish 
mumkin, va ALA grammatikasi ko'pgina G'arb tillariga qaraganda sodda va 
mantiqiydir, ayniqsa Fin-Fin tillari oilasi: Fin, Venger).   O'qish asosiy afzallik 
ekanligini bilishingiz kerak   ALA  Bu har qanday arab davlatida tushunarli 
ekanligidadir. Qaysi arab davlatida bo'lmasligingizni har doim tushuntirib bera 
olasiz. ALA yoki arab tilining har qanday dialektiga ega bo'lgan kishi ona tilida 
so'zlashuvchilarga katta hurmat bilan qaraydi. ALA ideal shaklda deyarli uyda 
yoki oilada, do'stlar o'rtasida yoki norasmiy vaziyatlarda nutqda ishlatilmaydi; bu 
maydon deyarli faqat mahalliy lahjaga tegishli. ALA asosan yozma til bo'lib 
qoladi, og'zaki nutqda uning variantini ko'rib chiqish mumkin   Suhbatdosh standart
arab (PARADISE) (arabcha ismlardan biri  اع my لا ة lm ث qfyn  ammiyat al- ʻ
"makkaqqafin apt." Ma'lumotli lahjalar "). Atamaning o'zi arabshunoslikda hali 
aniqlanmagan. Bu xilma-xillik ba'zi mahalliy lahjalarning elementlari bo'lgan 
ALAning grammatik jihatdan soddalashtirilgan versiyasidir. Fors ko'rfazi va 
Lavantan mamlakatlarida keng tarqalgan (Levant tillari laqablari ALAga juda 
yaqin), lekin ba'zida ma'lumotli misrliklar va Magreb aholisining nutqi ham 
shunday deyiladi. Tomoshabinlar e'tiboriga olgan holda ba'zi bir maxsus radio 
9 dasturlari, televidenie, kinematografiya PARADISE-ga aylanadi. 
Madaniy va tarixiy ta'sir   arab tili Osiyo va Afrikaning ko'plab tillarida uchraydi. 
Islom dinining yoyilishi va ALAning yuqori madaniy holati bunga yordam berdi. 
VII asr o'rtalariga kelib xalifalik e'tibori O'rta Osiyo yerlarini bosib olishga 
qaratiladi. 651— yilda arablar jangsiz   Marv shahrini egallaydilar, so'ngra 
Amudaryogacha bo'lgan hududlar istilo qilinadi. Arablar bu hududlarni Xuroson 
deb ataydilar. Bu viloyat Arab xalifasi tomonidan tayinlanadigan noib orqali 
boshqariladi. Noib qarorgohi Marvda joylashgan edi. Arablar Amudaryodan 
shimoldagi boy viloyatlarni istilo etishga tayyorgarlik ko'radilar. Bu yerlarni 
arablar Movarounnahr, ya'ni daryoning narigi tomoni deb ataganlar. Vatanimiz 
sarhadlarida arablar istilosi jarayoni ikki bosqichda amalga oshirilganligini 
ta'kidlab o'tmoq joizdir. Uning birinchi bosqichi -VII asrning ikkinchi yarmiga 
to'g'ri keladi. Bu davrda ayrim arab lashkarboshilari qo'shini Amudaryo atrofidagi 
hududlarga bir necha bor hujumlar uyushtirib, bu yerlarning boyliklarini talab, 
ma'lum o'ljalarni qo'lga kiritib, ortga qaytganligini kuzatish mumkin. Bundan 
ko'zda tutilgan asosiy maqsad - bu hududlarni yaqin kelajakda bosib olishga 
tayyorgarlik ko'rish edi. Masalan, arab lashkarboshilari Ziyod ibn Abu 
So'fiyonning 654—yilda Maymurg'ga, 667— yilda Chag'oniyonga, 673—yilda 
uning o'g'li Ubaydulla ibn Ziyodning Amudan o'tib Poykand, Romiton yerlarini 
egallashi, so'ngra Buxoro hukmdorini yengib, o'z foydasiga sulh tuzib, katta 
xazina, boyliklarni qo'lga kiritishi va nihoyat, 675-676— yillarda Said ibn 
Usmonning yangidan Buxoro va Samarqand tomon qo'shin tortib kelishi va 
mahalliy hukmdorlarni yengib, katta boylik va ko'p sonli asirlar bilan Arabistonga
qaytib ketishi - bular O'rta Osiyo hududlarini egallash borasidagi dastlabki 
urinishlar edi. O'lkamizni bosib olishning ikkinchi, hal qiluvchi bosqichi VIII 
asrning birinchi choragiga to'g'ri keladi. Xususan, 704—yilda Qutayba ibn 
Muslimning Xuroson noibi etib tayinlanishi bilan uning zimmasiga butun O'rta 
Osiyo hududlarini uzil-k`esiJ bosib olish vazifasi yuklanadi. Qutayba 707—yilda 
Amudaryodan o'tib Poykandni egallash sari harakatlanadi. Arablar mahalliy xalq 
qarshiligini yengib shaharni qo'iga kiritadilar, uning boyliklarini talaydilar. Kesh, 
Nasaf ham og'ir janglar bilan fath etiladi. 710—yilda Qutayba mahalliy hukmdor-
larning o'zaro kelishuvi va ittifoqiga izn bermay, So'g'dning bosh shahri - 
10 Samarqandni bosib olishga tayyorgarlik ko'radi. Shu orada Xorazm shohi Chag'on
o'z ukasi Nurzod boshchiligida ko'tarilgan xalq qo'zg'olonidan qo'rqib, 711—yilda
yordam so'rab Qutaybaga murojaat qiladi. Qutayba qulay vaziyatdan foydalanib 
Xorazmga yurish boshlaydi. Nurzod tormor qilinadi va o'Idiriladi. Biroq 
Xorazmshoh bundan hech narsa yutmaydi.   Aksincha, u o'z mustaqilligini yo'qotib,
xalifalikka tobe bo'Iib, uning bojdoriga aylanadi. Chag'onning qo'shini 
Qutaybaning harbiy yurishlarida ishtirok etishga majbur etiladi. 
712—yilda Qutayba Samarqandga hujum qiladi. Bu paytda Samarqand hukmdori 
G'urak edi. G'urak arab qo'shinlariga qarshi jang qiladi, ammo kuchlar teng 
bo'lmaganligi sababli yengiladi. Qutayba bilan G'urak (709-738) o'rtasida tuzilgan
Shartnomaga binoan u arablarga bir yo'la 2 ming, yiliga esa 200 ming dirxam 
hisobiga boj to'lash, 30 ming baquvvat yigitlarni qul o'rnida berishi ko'zda tutilgan
edi. Buning ustiga Samarqandning eng gavjum mavzesi - Afrosiyob kelgindi arab 
aholisi uchun turarjoy sifatida beriladi. Uning tub aholisi esa o'z joyidan mahrum 
etiladi. Arab qo'shini 713—yilda Sirdaryo orqali yurish boshlab O'rta Osiyoning 
sharqiy hududlarini egallashga kirishadi. Qutayba shu yurishi davomida Choch 
viloyati, Farg'ona vodiysini egallaydi, ko'p o'tmay o'lkaning boshqa hududlari ham
birin-ketin ishg'ol qilinadi. Shu tariqa, qirg'inbarot janglar oqibatida arablar 
Movarounnahr deb nom bergan Vatanimiz hududlari bosib olindi. Bosib olingan 
hamma viloyatlarga arablardan amirlar tayinlandi.
Ko‘plab   saqlangan   adabiy   yodgorliklar   klassik   davrga   to‘g‘ri   keladi.   Bu
davrda, ya’ni klassik davrda yaratilgan ko‘plab asarlar asosan islomgacha poeziya
(she’riyat)   hisoblanib,   u   uzoq   vaqt   og‘zaki   shaklda   saqlangan   va   faqat   VIII-IX
asrlarda arab filologlari tomonidan yozib olingan.  2
Klassik davr adabiy merosi Qur’oni Karim hisoblanadi. Yuqoridagi adabiy
yodgorliklarda arab tili o‘zining grammatik tizimiga ega bo‘lgan, boy leksikaga,
qadimgi arab tiliga va arab qabilalari lahjalariga asoslangan tilga aylangan edi. 
Klassik arab tili O‘rta va Yaqin Sharq tillarining rivojlanishiga katta ta’sir
ko‘rsatdi.   Arab   istilosi   sababli   va   islom   dinining   tarqalishi   bilan   arab   tilining
ahamiyati   Sharqda   yanada   kuchaydi.   Bu   davrda   arab   tili   O‘rta   va   Yaqin   Sharq
xalqlarining madaniy hayotida xalqaro til rolini o‘ynadi. Arab tili O‘rta va Yaqin
2
 Bulgakov B. G.: Al-Beruniy hayoti va kitoblari. Toshkent: 2022. (rus tilida) L
11 Sharqning   ko‘plab   tillariga   leksika   sohasida   juda   katta   ijobiy   ta’sir   ko‘rsatdi.
Turk, fors, afg‘on (pushtu) va boshqa tillar lug‘at boyligining 50-60 foizini arab
so‘zlari tashkil etadi. 
Hozirgi kunda Afrika qit’asining shimolida, Arabiston yarim orolida va Old
Osiyodagi 22 ta arab davlatlarida – Mavritaniya, Marokash, Jazoir, Tunis, Liviya,
Misr, Sudan, Jibuti, Somali, Qamar orollari, Saudiya Arabistoni, Yaman, Ummon
Sultonligi, Birlashgan Arab Amirliklari, Bahrayn, Qatar, Quvayt, Iordaniya, Iroq,
Falastin,   Livan,   Suriyada   arab   tili   davlat   tili   hisoblanadi.   Arab   adabiy   tili   XIX
asrda   shakllana   boshlagan.   Hozir   arab   adabiy   tili   bilan   bir   qatorda   ko‘plab
mahalliy   dialektlar   ham   mavjud.   Eng   ko‘p   tarqalgan   dialektlardan   Saudiya
Arabistoni,   Iroq,   Suriya,   Misr   va   Mag‘rib   lahjalaridir.   Arab   adabiy   tiliga   eng
yaqini Suriya dialekti hisoblanadi. Arab adabiy tilidan katta farq qiluvchi dialekt
– bu Mag‘rib dialektidir. 
Har  bir  dialekt  o‘z navbatida bir  necha she’valarga  bo‘linadi. Lahjalar  arab
adabiy tiliga qaraganda tor mahalliy, hududiy ahamiyatga egadir. 
Arab   adabiy   tili   –   davlat   tili,   OAV,   adabiy   asarlar,   fan,   yagona   yozuv
hamda barcha arab mamlakatlari uchun rasmiy til hisoblanadi. Bu til arab xalqlari
birligining   timsolidir.   Lekin   arablar   turmushda   asosan   lahjadan   foydalanadilar.
Turli   arab   mamlakatlarining   xalqlari   suhbatga   kirishganlarida   bir-birlarini   juda
qiyin   tushunadilar.   Arablarning   xalq   tili   –   ةيماعلا   (lahja)   kundalik   aloqa   vositasi
hisoblanib qolmasdan, u kino, teatr, radio, televideniyada ham keng qo‘llaniladi. 
Arab tili somiy tillar guruhiga kiradi, unga yana Efiopiyaning amhar, tigre,
qadimgi   yahudiy,   ivrit   (Isroil),   Malta   tillari   ham   kiradi.   Somiy   tillari
grammatikasida,   lug‘at   tizimida   bir   xillik,   o‘xshashlik   mavjud.   Bu   tillarning
barchasining so‘zlari asosan uch undoshli bo‘lib, ularda affiksatsiya rivojlangan. 
Arab   yozuvining   VII   asrdan   XIV   asrgacha   shakllangan   va   mashhur
nazariyotchi   xattotlar   tomonidan   e’tirof   etilgan   –   kufiy,   suls,   nas’h,   muhaqqaq,
rayhoniy,   tavqe’,   riqo   deb   atalgan   yetti   uslubi   mavjud.   Ayrim   xattotlar   kufiyni
asosiy   uslublar   qatoriga   kiritmaydilar.   Chunki,   ular   keyingi   olti   uslub   kufiydan
o‘sib   chiqib   shakllangan,   deb   hisoblaydilar.   XIV   asr   oxirlarida   yuzaga   kelgan
nasta’liq va XVIII asrda paydo bo‘lgan shikasta xatlarini ham ba’zi xattotlar arab
yozuvining asosiy uslublariga qo‘shadilar. 
12 Islom   dini   va   arab   tilining   VII   asr   ikkinchi   yarmidan   boshlab   Yaqin   va
O‘rta   Sharqdagi   qator   o‘lkalarga,   keyinroq   esa   Afrika,   janubiy   Yevropa   va
Osiyodagi  ko‘p joylarga tarqalishi  bilan arab yozuvi  ham  birgalikda  kirib bordi.
Natijada   arab   yozuvi   o‘sha   o‘lkalardagi   xalqlar   tomonidan   o‘zlashtirildi   va
mahalliy tillarga moslashtirilgan holda qo‘llana boshlandi. 
Arab   yozuvi   Movarounnahrga   VII   asrning   ikkinchi   yarmida   kirib   keldi.
VIII   asr   boshlarida   arab   xatida   yozilgan   hujjatlar   saqlangan.   Bunga   misol   qilib
Panjikent   hokimi   Divashtichning   Arab   xalifaligining   Xurosondagi   noibiga
yo‘llagan maktubini keltirish mumkin.  
Arab yozuvi Movarounnahrga kirib kelgandan boshlab XIII asrlarga qadar
bu yozuvda bitilgan birorta turkiy tildagi hujjat, manba hozirgacha ma’lum emas.
XIII asrga qadar mazkur yozuvdagi barcha manbalar asosan arab tilida va qisman
fors-tojik tilida kitobat qilingan [13, 4-6 b.]. 
Ma’lumki,   bir   yarim   ming   yildan   buyon   og‘zaki   va   yozma   manbaalarda
saqlangan arab tili, garchi o‘z normalarini saqlab qolgan bo‘lsada, biroq u leksik
o‘zgarishlarga  uchramay  qolmadi. Chunki  iqtisodiy, siyosiy,  madaniy taraqqiyot
sohasidagi   o‘zgarishlar   birinchi   o‘rinda,   albatta,   tilda   aks   etadi,   ya’ni   bir   xil
qadriyatlar   qadrsizlanib   yo‘q   bo‘ladi   va   ularni   anglatgan   so‘zlar   ham   bir   chetga
surilib  arxaiklashadi,  uning  o‘rnini  yangicha  qadriyatlar   egallaydi.  Bu   hodisalar,
albatta, o‘z davrida yaratilgan lug‘atlarda o‘z aksini topgan.  
Shuningdek   ba’zi   so‘z   turlari   borki,   iqtisodiy   formatsiyalar   almashinuvi,
ijtimoiy-siyosiy-madaniy   o‘zgarishlar   bilan   bog‘liq   holda   amalda   qoladi   yoki
kuchga   kiradi.   Demak,   ularni   anglatuvchi   so‘zlar   ham   bularni   aks   ettiradi.
Masalan,   islomgacha   bo‘lgan   shirk   va   budparastlik   bilan   bog‘liq   bo‘lgan
oylarning nomlari va kunlar kabi atamalar ana shunday so‘zlar sirasidandir. Yangi
yaratilgan so‘zlar 
, “ aٌَّةِيل ِم	ُسْأaر ”, “	ٌ َّةي ِكا	ِرت	ْشإ  ”, “ 	aٌَّةي ِعوي	aش”, “	ٌ َّةي ِع	ْجaر”, “	ٌ َّةي ِعوض	ْوaم”, “	ٌ َّةِيتا	aذ”,  jumlasiga   
masalan“ة	
aراض	aح”, 	aٌَّةِيقلا	ْحأ ٌ  kabilar “kapitalizm”, “sotsializm”, “kommunizm”, 
“reaksiya”, “obyektivlik”, “subyektivlik”, “sivilizatsiya”, “axloq” kabi so‘zlar 
bildirgan tushunchalarning ifodasi o‘laroq yuzaga keldi  .
“Paroxod” -   ٌ	
ةaر ِخاب
  , “gerb” -  
ٌ	ر  اع ِش , “madmuazel” -   ة	ِaسنآ
ٌ	  , “restoran” -   
ٌ	مaعْطaم ,
“kongress”   –  
ٌ	
ر  	aaمتْؤُم   ,   “fojea”   –   ة	aمْaسأ	aم
ٌ   kabi   so‘zlar   ham   yuqoridagi   turlardandir.
13 Shuningdek   texnik   revolyutsiya   sababli   kirib   kelgan   yangi   tushunchalarni   kalka
qilish orqali, tarjima qilish yoki qilmasdan yoki iqtibos qilish uchun 1892-yildan
buyon   faoliyat   ko‘rsatayotgan   Qohira   Akademiyasi   bu   borada   sezilarli   natijaga
erishmadi.  
Arab   tili   somiy   tillarning   orasida   iqtibosga   boy   til   hisoblanadi.   Iqtibos
( iqtibos   –   yangi   so‘zlarning   o‘zlashish   jarayoni)   arab   tiliga   kirgan   so‘zlarning
turli davrlarni bosib o‘tganidan darak beradi. Iqtibos hodisasiga turli davrlardagi
turlicha   sharoit,   o‘ziga   xos   uslublar   bilan   ta’sir   etganligi   sabab   bo‘lgan.   Iqtibos
qilingan   so‘zlardan   to‘la   o‘zlashgan,   yarim   o‘zlashgan,   o‘zlashib   ulgurmagan
yoki chala o‘zlashganlari mavjud. Semantik mohiyatiga ko‘ra to‘laqonli buzilmay
qabul   qilingan,   buzib   qabul   qilingan   so‘zlar   bilan   bir   qatorda   iqtibos   qilingan
mazmunlarni   ifodalovchi   yangi   so‘zlarni   ham   tushunish   mumkin.   Masalan:   “
aaنف	ْaلت
” - “qo‘ng‘iroq qilmoq” fe’li misolida ko‘rish mumkinki, yangi o‘zlashtirilgan
so‘zlar   yozma   adabiyot   orqali   qabul   qilinganiga   qaraganda   og‘zaki   nutq   orqali
o‘zlashishi tezroq singadi. 
Iqtibosda 4 ta davrni ajratib ko‘rsatish mumkin. Birinchi eng qadimiy davr
bo‘lib, yozuvgacha bo‘lgan davrni o‘z ichiga oladi. Bu davrdagi so‘zlar butunlay
arablashib   bo‘lgan.   U   davrda   kirgan   so‘zlar   odatda   arablarning   idroki,
dunyoqarashi  ortib borayotgan davrning mahsuli  bo‘lib, uning tarkibiga ko‘proq
atrof muhitga oid, oddiy hayot, maishiy ashyolar bilan bog‘liq so‘zlar kiradi. Bu
jarayonda   o‘rta   fors   tili   muhim   o‘rin   egallaydi,   undagi   hunarmandchilik,
dehqonchilikka oid o‘troq hayotni aks ettiruvchi yangi so‘zlar ko‘proq joy olgan.
Masalan: “   ٌ	
قيربإ
”  –  qo‘lli va burunli ko‘za, “ ٌ	ة  َّرaج
”  –  suv tashiydigan ko‘za, sopli,
lekin   burunsiz   ko‘za,   “   ٌ	
ت	ْ??ش ِط
”  yoki   “   ٌ	ت	ْ??س ِط
” –  taz,   “   a	ٌق??بaط
” –  tarelka,   “ ة	aع	ْa??صق
ٌ	 ” –
yog‘ochdan   yasalgan   tovoq,   “   ٌ	
نا	??جِْنف
” –  chashka,   “   ٌ	نِجا	??ط
” –  tava,   “   ٌ	نُوا??ه
” –
hovoncha,   “ ٌ	
ن او	??ُخ
” –  xontaxta,   “ ٌ	ف ا	??شُخ
” –  kompot,   “
ٌ	ب لا	ُج ” –  shirin   ichimlik,   “
ٌ	
نا	aدaعْمaش
” –  shamdon, “ 
ٌ	جار ِس ” –  chiroq, “  ٌ	نا	ُبتْشُك
” –  angishvona, “ 
ٌ	سي ِك ” –  halta, “
ٌ	م ا	ِجل ”
–  yugan,   “  
ٌ	
جْرaس ” –  egar,   “  
ٌ	رaجْنaخ ” –  hanjar,   “ ة	aرو	?سام
ٌ	 ” –  truba,   “
ٌ	ر يج	ْنِز ” –  zanjir,   “
ٌ	
ناد	ْن ِس
” –  sandon, “  ٌ	ذلا	ُوف
” –  po‘lat, shuningdek, uy va xonaga taalluqlilari: “  ٌ	زيل	ْهِد
” –
dahliz,   “ ٌ	
ق  ِدار	ُ??س
” –  amirlar   va   davlat   boshliqlari   uchun   mo‘ljallangan   ayvonli
ko‘chma   koshona   chodir,   “   ٌ	
قaد???ْنaخ
” –  qazilgan   joy,   material,   gazlamalardan
ba’zilarining   nomlari:   “  
ٌ	
مa?سْيaرْبإ ” –  barhat,   duhoba,   “  
ٌ	جا	?بيِد ” –  parcha,   “   ٌ	قaرْaبت	ْ?سإ
” –
14 dag‘al parcha, ba’zi hayvonlarning nomlari “ 
ٌرو	ُّمaس ” –  sobal (suvsarning bir turi), “
ٌ	
باج	ْن ِس ” –  olmaxon, “  ُ	ٌمقaاق
” –  oq sichqon, oq suvsar, “ 
ٌ	ب	aرْوaج ” –  paypoq, “  ٌ	شوب	ْaرط
” –
feska   (turkcha   bosh   kiyim),   shuningdek   qimmatbaho   tosh   va   minerallarning
nomlari: “  a	
ٌره	ْوaج
” –  gavhar, “  ٌ	توقاي
” –  yoqut, “ 
ٌ	ءاب	aرْهaك ” –  yantar, “  a	ٌقب	ْئِز
” –  simob, “
ٌ	
ص اص	aر ” –  qo‘rg‘oshin; musiqa asboblarining nomlari: “ ة	aجْنaمaك
ٌ ” –  kamon, “ 
ٌ	جْنaص ” –
chang,   “   ف 	
ُد ” –  doira,   “   ٌ	نونا	??ق
” –  qonun   (barmoqqa   kiyiladigan   nohin   bilan
chalinadigan   musiqa   asbobi),   “  
ٌ
يٌا??ن ” –  nay,   shuningdek   ko‘katlar,   sabzavot   va
poliz   ekinlarining   nomlari:   “  
ٌ	
سيج	ْaر??ن ” –  nargiz,   “  
ٌ	ج	a??سْaفِنب ” –  binafsha,   “   ٌ	نيم	ْ??ساي
” –
jasmin, “  a	
ٌجنوباب
” –  romashka, “ 
ٌ	راي ِخ ” –  bodring, “  ٌ	لُوف
” –  bobi – loviyaning bir turi. 
Quyidagi   so‘zlar   ham   fors   tilidan   o‘tgan   bo‘lib,   ularning   orasida
ba’zilarining ma’nosi siljigani ham uchrab turadi. Masalan: “  ٌ	
ذات	ْسأ
” –  murabbiy, “
ٌ	
جaمان	ْaرب  ” –  dastur, “  ٌ	نات	ُْسب
” –  bog‘, “  ٌ	ش	ٌيو	ْرaد
” –  darvesh, “ 
ٌ	رaكْسaع ” –  qo‘shin, “ 
ٌ	جaزو	aمن ” –
namuna, “   ٌ	
ت	ْسير	ِْهف
”  –  mundarija, “   ٌ	نا	aجaرْه ِم
”  –  tantanali bayram, festival, “   ٌ	ناد	ْي  aم
”  –
maydon, “ 
ٌ	
ريز	aو ” –  vazir. 
Arab tilida, shuningdek, fors tili orqali boshqa tillardan kirgan yangi so‘zlar
ham uchraydi. Masalan: “ a	
ةقا ِطب
ٌ	 ”  –  kartochka, “   a	ٌرت	ْفaد
”  –  daftar, “   ز  	ُرأ ”  –  guruch, “
a	
ٌجنيتار
”  –  saqich,   “  
ٌ	رَّكُس ”  –  shakar,  “  
ٌ	جْنaرْط	aش ”  –  shaxmat  kabi   so‘zlar.  Abu   Mansur
Javolikiy   o‘zining   “ ىمجعلا ملاكلا نم بر
??????	عملأ ”  asarini   iqtibos   masalalariga
bag‘ishlagan bo‘lib, unda klassik shoirlar qofiya uchun forscha so‘zlarni ishlatib
o‘z   arab   so‘zlarini   qo‘llashmaganligi   haqida   kuyinib   yozadi.   O‘z   davrida   buyuk
so‘z ustasi bo‘lmish mashhur filolog olim al-Johiz ham bu haqda “  ٌ	
خي	ِaطب
” –  tarvuz
so‘zi turib “   ها	
aخْس ِم“  ,”	ٌِزب	ْرِه
ٌ ”  –  bel (lopata) so‘zi turib shu ma’nodagi “   ب”,  “  	ٌقو	ُس
ٌ	
لaٌا
” –  bozor   so‘zi   turib   “  
ٌ	رٌاaز??ب  ”  so‘zini,   shuningdek   “
ٌ	ء َّا??ِثق ” –  bodring   so‘zining
o‘rniga shu ma’nodagi “ 
ٌ	
رaٌاي 	ِخ ”  so‘zining ishlatilishini qattiq tanqid qiladi.  
15 1.2. O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishi  va uning mohiyati
Arab   tilining   O‘zbekiston   madaniyati   tarixida   tutgan   o‘rni   beqiyosdir.   O‘n
to rt asr davomida diyorimiz tarixi arab tili va yozuvi bilan bog‘liq bo‘lib kelgan.ʻ
Ma’lumki, arablar O‘rta Osiyoga VII asrdayoq kirib kelganlar. Imom Tabariyning
qayd etishicha, o‘sha davrlarda 40 ga yaqin arab urug‘ va qabilalari O‘rta Osiyoga
ko‘chib   kelgan[1].   Arablar   bu   mintaqada   o‘rnashib   shaharlarda   o‘z   mahallalari,
vohalarda   esa   o‘z   qishloqlarini   barpo   etdilar.   Bu   qishloqlar   hozirgacha   Buxoro,
Samarqand,   Qashqadaryo   viloyatlarida   o‘z   eski   nomlarini   saqlab   qolgan,   ular:
Arabxona,   Arabqishloq,   Arabon,   Arabshoh,   Labi   Arab,   Arab   Asos,   Katta   Arab,
Jeynov,   Jug‘ari   va   boshqa   120ga   yaqin   arab   qishloqlaridir.   Aholi   hamon   arabcha
so‘z va iboralarni muloqot chog‘ida istifoda etadi. Shuning barobarida ayrim eski
arab udum va odatlari ham turli marosimlarda qo‘llaniladi 3
.
                  Arab-islom   madaniyati   yoyilishi   bilan   mintaqada   arab   yozuvi   ham
tarqala   boshladi.   Garchi   arab   yozuvi   mintaqa   xalqlari   tillarini   to‘liq   aks   ettira
olmasa   ham,   asta-sekin   mahalliy   yozuvlarni   siqib   chiqardi.   Bu   yozuvda
turkiylarning   klassik   asarlari   ham   yozila   boshladi.   Mahmud   Koshg‘ariyning
«Devonu lug‘otit turk» va Yusuf Xos Hojibning «Qutadg‘u bilik» kabi XI asrga oid
asarlari   arab   yozuvida   ifoda   etilgan   qadimiy   turkiy   manbalar   sirasiga   kiradi.
Mintaqa   xalqlari   o‘n   to rt   asr   davomida   arab   yozuvini   hayotning   turli   sohalarida	
ʻ
qo‘llab keldi, 1930 yili esa lotin va 1940 yil kirill yozuviga o‘tilishi oqibatida arab
xati   mahalliy   xalqlar   iste’molidan   chiqib   keta   boshladi.   Arablar   bu   yurtlarni   fath
qilganlarining ilk kunlaridanoq masjidlar barpo etishga e’tibor qaratdilar. Masjidlar
bir   vaqtning   o‘zida   ham   ibodat,   ham   ta’lim   dargohi   vazifasini   o‘tadi.   Asta-sekin
arab tili rasmiy yozishmalar, ilm-fan va madaniyat tiliga aylana bordi.O‘rta asrlarda
quyidagi ko‘rinishdagi ta’lim muassasalari faoliyat yuritgani qayd etiladi:
-   Boshlang‘ich   diniy     maktablar   (maktabxona)   –   diyorimizda   keng   tarqalgan
maktablardan   biri   –   boshlang‘ich   diniy   maktab   edi.   Shahar   maktabxonalarida
o‘quvchilar   soni   20-30   taga,   qishloq   joylarida   esa   10-15   taga   yetar   edi.
Maktabxonalar   asosan   o‘qish,   xat-savod   chiqarishga   ixtisoslashgan   bo‘lib,   ularda
3
 Nosirova M. O‘rta asrlar arab nahvidan namunalar (Mahmud Zamaxshariyning “Unmuzaj fi nahv” risolasi
asosida). – T.: ToshDShI nashriyoti. 
16 quyidagi fanlar bo‘yicha ta’lim berilgan: Alifbe, Haftiyak (Qur’onning 7 dan biri),
Chor kitob (to‘rt kitob), So‘fi Olloyorning «Sabotu-l-ojizin»[4].
-   Daloilxona   –   asosan   kattalarga   ixtisoslashgan   maktab   bo‘lib,   u   yerda
talabalar   domla   rahbarligida   arab   tilini   o‘rganar   edilar.   Bunday   maktablar   uchun
asosiy   darslik   –   Muhammad   ibn   Sulaymon   Jazuliyning   «Dalo'il   al-xoyrot»   kitobi
(Muhammad a.s. ga atab o‘qiladigan salovotlar to‘plami) hisoblangan. Bu to‘plamni
o‘qib-o‘rganish   muddati   bir   yilgacha   bo‘lib,  bunday   maktablar   kam   tarqalgan  edi.
Daloilxona   bitiruvchilari   ko‘chalarda,   bazmlarda,   jamoat   joylarida   diniy   targ‘ibot
ishlarini o‘tkazar edi.
-   Madrasa   –   oliy   ma’lumot   beruvchi   ta’lim   muassasasi   bo‘lib,   unga
maktabxona bitiruvchilari qabul qilingan. Sufiy shayxlar qoshida xonaqo, zoviya va
takyaxonalarda tashkil etilgan maktablar. Bunday dargohlarda boshqa maktablarda
o‘qitilgan   predmetlar   bilan   bir   qatorda   tariqat   zikr   amaliyotlari   ham   o‘rgatib
borilgan.[5].
Madrasalarda arab tili quyidagi darslik-kitoblar orqali o‘qitilgan:
-   «Bidon»   –   ushbu   kitob   forscha   «bidon   –   bilgin-ki»,   degan   so‘z   bilan
boshlanadi. Unda arab tili morfologiyasi fors-tojik tilida sharhlanadi.
-   «Mu’ziy»   –   fors-tojik   tilida   yozilgan   bo‘lib,   arab   tilidagi   fe’l   boblari   va
ularning tuslanishiga bag‘ishlangan.
-   «Zanjoniy»   –   fors-tojik   tilida   yozilgan   bo‘lib,   arab   tili   morfologiyasining
davomi   hisoblanadi.   Kitobning   asl   nomi   «al-Mabadi'   fi-t-tasrif»   bo‘lib,   uning
muallifi Iziddin Abul Fazoil Zanjoniy.
-   «Avomil»   –   Abdulqodir   Jurjoniy   (1010-1078)   tomonidan   arab   tili
sintaksisiga bag‘ishlab arab tilida yozilgan kitob.
-   «Harakot»   –   Mahmud   Zamaxshariy   (1075-1144)   tomonidan   arab   tili
sintaksisiga bag‘ishlangan kitob.
Shulardan so‘ng «ibn Hojib» nomi bilan mashhur Usmon ibn Umarning 
«Kofiya» hamda ushbu kitobga Abdurahmon Jomiy tomonidan o‘z o‘g‘li uchun 
17 yozilgan «Sharhi Mullo Jomiy» kitobi asosida arab tilining grammatik qoidalari 
o‘rgatilgan. Mana shu kitoblar asosida arab tilini o‘zlashtirgan talabalar fiqh, aqida, 
tafsir, hadis ilmlari bo‘yicha arab tilidagi klassik manbalarni o‘zlashtirganlar. 
Ushbu ta’lim o‘ta konservativ xarakterga ega bo‘lib, uning mazmuni, dasturlari 
asrlar davomida deyarli o‘zgarmay kelganini kuzatish mumkin. Fiqh fani – 
Burhoniddin Marg‘inoniyning «Hidoya», Mahbubiyning «Muxtasar al-viqoya», 
Lutfullo Fozil Kaydoniyning «Fiqhi Kaydoniy», hadis ilmi – Xatib Tabriziyning 
«Mishkot al-masobih», tafsir – qozi Baydoviyning «Anvor at-Tanzil» hamda 
Nasafiyning «Madorik at-Tanzil» asarlari orqali o‘rgatib borilgan[6].
           Garchi mazkur an’anaviy uslub orqali arab tilini o‘zlashtirish uzoq vaqt
talab   etsada,   u   mahalliy   aholi   tomonidan   sinovdan   o‘tgan   ishonchli   uslub   sifatida
ijobiy qabul qilingan. XIX asrga kelib esa, arab tilini tezroq o‘rgatishga qaratilgan
dasturlar asosida tatar mualliflari yaratgan kitoblar Turkistonga kirib kela boshladi.
XIII   asrdan   beri   tub   o‘zgarishlarga   uchramagan   va   mahalliy   aholiga   ma’qul   kelib
qolgan an’anaviy uslub XIX asrga kelib yangilanish jarayonlariga uchradi. 1884 yili
Qrimdagi Boqchasaroy shahrida Ismoilbek Gaspirali «usuli jadid» («usuli savtiya»)
degan yangi  o‘quv usuliga asos  soldi.  90-yillarda bu yangi  usul  Turkistonga yetib
keldi. 1893 yili  Ismoilbek  Gaspralining o‘zi  Buxoroga  kelib, amir  bilan uchrashdi
va yangi maktab ochishga muvaffaq bo‘ldi. U bilan birga kelgan shirvonlik Majid
G‘anizoda esa  Samarqandda qirq kun qolib, «usuli  savtiya»dan saboq berdi. Tatar
ma’rifatparvarlarining   maktablari   chor   hukumatining   maqsad   va   intilishlariga   zid
o‘laroq Toshkent, Andijon kabi shaharlarda ham ochila boshladi. Hatto hozirda ham
ko‘plab   o‘zbekistonlik   arab   tili   muxlislari   o‘sha   maktablarda   joriy   bo‘lgan   tatar
olimlari   –   Ahmad   Hodiy   Maqsudiyning   (1868-1941)   «Muallimi   soniy»,
«Shifohiya»,   San’atulloh   Bekpo‘latning   (1886-1948)   «Mabdal   qiroat»   kabi   o‘quv
adabiyotlarini   qunt   bilan   o‘rganadilar.   Ushbu   uslub   Turkiston   jadidlari   tomonidan
ham   tez   o‘zlashtirilib,   uning   asosida   arab   tili   o‘quv   adabiyotlari   yaratildi.   Usuli
jadidning mohiyati shundaki, unda harflar «alif», «sod», «kof», «qof» tarzida emas,
balki   «a»,   «s»,   «k»,   «q»   shaklida   beriladi.   Bu   uslub   o‘z   davrida   ancha   samarali
hisoblanib, talabalar xat-savodini tezroq chiqarishga xizmat qilgan. 
18               Arabshunoslar   uyushmasi   o‘z   faoliyatida   chor   Rossiyasi   manfaatlariga
xizmat   qilgan   rus   sharqshunosligining   yutuqlari   va   erishgan   natijalariga   ham
tayandi.   Zero,   rus   sharqshunoslari   uzoq   vaqtlar   davomida   O‘rta   Osiyoda
sharqshunoslik   markazini   tashkil   etish   haqida  bosh   qotirganlari   ma’lum.  Xususan,
Toshkent   shahrini   sharqshunoslik   ilmiy   markaziga   aylantirish   g‘oyasi   chor
Rossiyasi   paytidayoq   shakllangan   edi.     1918-yil   noyabr   oyida   Toshkentda
«Turkiston   sharq   instituti»   tashkil   topdi.     Institutning   birinchi   rahbari   etib   Mixail
Stepanovich   Andreyev   tayinlandi.   O‘quv   yili   yakunida   institutda   to‘rt   ming   jild
kitobga   ega   kutubxona   faoliyati   yo‘lga   qo‘yildi.   1920-1922   yillar   davomida
malakali   mutaxassislar   hisobiga   professor-o‘qituvchilar   sonini   ko‘paytirishga
erishildi.   Natijada   to‘liq   o‘quv   jarayonini   yo‘lga   qo‘yish   imkoniyati   yaratildi.
O‘quv   jarayonida   sharq   tillari,   geografiya,   etnografiya,   tarix,   huquq   va   boshqa
fanlarga e’tibor qaratilgan holda arab tiliga ham alohida urg‘u berildi. 
                   Urush va undan keyingi  davrlarda O‘zbekiston arabshunosligida  turli
omillar   ta’sirida   muhim   siljishlar   kuzatildi.   Jumladan,   1943   yil   O‘zbekiston   FA
qoshida   Sharq   qo‘lyozmalarini   o‘rganish   instituti   tashkil   topdi,   shuningdek,   Sovet
Ittifoqida   mavjud   to‘rt   musulmon   diniy   nazorat   muassasalari   uchun   kadrlar
tayyorlash   maqsadida   1945-yil   Buxorodagi   Mir   Arab   va   1956-yil   Toshkentda
(1971-yildan   Oliy   ma’hadga   aylantirilgan)   madrasalar   qayta   ochildi.   Albatta,   bu
yerda ham arab tili ta’limiga katta e’tibor qaratildi.
Sharq   qo‘lyozmalarini   o‘rganish   instituti   arabshunoslari   klassik   asarlarni
tarjima   qilish   ishiga   katta   e’tibor   qaratdilar.   Arabshunoslar   Ibn   Sinoning   «Tib
qonunlari», «Solomon va Absol», «Tayr», «Davo' al-qulub», «Hayy ibn Yaqzon»,
Beruniyning «Saydana», «Qonuni Mas’udiy», «Tahdid», Mahmud Koshg‘ariyning
«Devonu lug‘otit turk» asari hamda Forobiy, Roziy, Saolibiyning asarlarini o‘zbek
va rus tillariga tarjima qildilar.
                      O‘zbekiston   arabshunoslari   tomonidan   zamonaviy   arab   adiblarining
asarlarini o‘zbekchaga tarjima qilish ishlari ham yo‘lga qo‘yildi. Misr hikoyanavisi
Mahmud Taymur hikoyalari to‘plami 1958-yili o‘zbek tilida nashr etildi. 1957-yili
esa «Arab hikoyalari» to‘plamida Misr, Suriya, Livan va Iroq respublikalaridan o‘n
19 yozuvchining   26   hikoyasi   o‘zbek   tilida   kitobxonlarga   taqdim   etildi.   Shuni   ham
alohida   qayd   etish   lozimki,   atoqli   o‘zbek   adiblarining   asarlari   ham   arab   tiliga
tarjima qilina boshlandi. Bular bilan bir qatorda 1959-1963 yillar orasida «Ming bir
kecha»   qissalar   majmuining   arab   tilidan   o‘zbekchaga   o‘girilgan   8   jildlik   to‘liq
tarjimasi   bosilib   chiqdi.   Bu   tarjimani   o‘zbek   arabshunoslari   Solih   Muttalibov,
Abdufatttoh   Rasulov,   Ubaydulla   Karimov,   Yunusxon   Hakimjonov,   Abdusodiq
Irisovlar   amalga   oshirdilar.   Asardagi   she’rlarni   Sobir   Abdulla   va   Shoislom
Shomuhamedovlar o‘zbekchalashtirganlar. 
                    Arab   tilini   noan’anaviy   uslublar   bilan   o‘qitish   masalasi   ham   hozirda
dolzarblik   kasb   etib   bormoqda.   An’anaviy   dars   o‘tish   usullari   o‘zining   tarixiy
vazifasini   bajardi,   –   deb   hisoblaydi   «Arab   tili   darslarida   noan’anaviy   usullar»
o‘quv-uslubiy   qo‘llanmasi   mualliflari.   Ularga   ko‘ra,   «XX   asrda   ta’lim   olgan
o‘quvchilar   ongiga   radio,   televideniye,   kompyuter,   internet   kabi   texnik
vositalarning   ta’siri   bo‘lmagan.   Hozirga   kelib   yuqoridagi   texnik   vositalarning
yoshlarimiz   ongiga   beixtiyor   ta’siri   sezilyapti.   Bunday   sharoitda   maktabda   dars
berayotgan   o‘qituvchi   ham,   oliy   dargohlarda   ta’lim   berayotgan   muallimlar   ham
o‘zlarining   dars   berish   vositalarini   yangilashlariga,   usullarini   esa   zamonaviy
usullarga almashtirishlariga to‘g‘ri kelyapti» Bu yo‘nalishdagi ilk urinishlardan biri,
deb hisoblangan mazkur qo‘llanmada arab tilini interfaol usulda o‘qitishga alohida
o‘rin   ajratilgan.   Noan’anaviy   tarzda   dars   o‘tishning   ayrim   nazariy   va   amaliy
jihatlari yoritib berilgan. Mazkur yo‘nalishlar bilan bir qatorda O‘zbekistonda arab
tili ta’limi jarayonida xorijiy til o‘qitish kurslarining o‘rni ham oshib bormoqda. Bu
borada   Misr   fan   va   ta’lim   markazida   shu   vaqtgacha   tashkil   etilgan   arab   tili
kurslarida   foydalanilgan   «arab   tilini   noarablarga   o‘qitish   metodikasi»   boshqa   til
o‘qitish   kurslari   tomonidan   ham   o‘zlashtirilgan.   Bu   metodikaning   asosida
«Umumarab ta’lim-tarbiya va madaniyat tashkiloti»ning «Islom arab madaniyatini
rivojlantirish   xalkaro   hamkorlik   bo‘limi»   tomonidan   tayyorlangan   «Noarablar
uchun arab tilini o‘qitishda Asosiy kitob» qo‘llanmasi turadi. Qo‘llanma uch jilddan
iborat bo‘lib, nutqni tezroq chiqarishga qaratilgan usullar asosida alifbodan boshlab
zamonaviy arab matbuot tili  va klassik  matnlarini  o‘zlashtirishga  doir  mavzularini
qamrab oladi. 
20                            Klassik arab tili takomilida arab qabilalari lahjasida eng e’tiborlisi
quraysh   lahjasi   hisoblangan.   Chunki   ularning   zamini   Makkai   mukarrama   bo‘lgan.
Makkai  mukarramada esa,  ulug‘  Qur’oni  karim  nozil  bo‘lgan. Qur’oni  karim  arab
tilida,   quraysh   lahjasida   nozil   bo‘lgan.   Uning   arab   tilida   nozil   bo‘lganiga   Alloh
taoloning kalomida bir necha o‘rinlarda zikr qilingan. Alloh taolo Shuaro surasi 7-
oyatida shunday marhamat qiladi:
  ِةَّنaجْلا يِف 	ٌقي	ِرaف  ِهيِف 	aب	ْيaر 	aلا ِعْمaجْلا 	aمْوaي ?aرِذ	ْنُتaو ا	aهaلْوaح 	ْنaمaو ى	aرُقْلا 	َّمُأ aرِذ	ْنُتِل ا	ًّيِبaرaع 	?اًنaآْرُق aكْيaلِإ اaنْيaحْوaأ aكِل	aذaكaو
ِ	
ري ِع	َّسلا يِف 	?ٌقي	ِرaفaو
  (Barcha)   shaharlar   onasi   (Makka   ahlini)   va   uning   atrofidagi   kishilarni
ogohlantirishingiz   uchun   va   shubhasi   yo‘q   «to‘planish   kuni»   (qiyomat   kuni)dan
ogohlantirishingiz   uchun   Biz   Sizga   mana   shunday   arab   tilidagi   Qur’onni   vahiy
qildik.   (U   kunda)   bir   guruh   jannatda   bo‘lsa,   bir   guruh   do‘zaxdadir.   Shu   bois,
Muqaddas   Kitobni   to‘g‘ri   tushunish,   uni   anglash   uchun   arab   tilini   o‘rganishnish,
xususan sarf va nahv qoidalarining ahamiyati beqiyosdir. Zero, arab tilini bilmaslik
emas, aksincha bilib, unda xato qilgan insonlar malomat qilingan.
Abu   Tib   aytadilar:   “Bilginki,   arablarning   kalomiga   xalal   yetkazgan   va
o‘rganishi eng ehtiyoj sezilarli narsa bu e’robdir. (E’rob bu – kalimaning oxiridagi
harakat)   Rivoyat   qilinadiki,   bir   kishi     Rasululloh   salallohu   alayhi   vasallam
huzurlarida so‘zlayotib, lahn (xato) qiladi. Shunda u zot: 
َّ	
ل	aض 	ْدaقaف ْمُكا	aخأ او	ُد ِش	ْرaأ
  Ya’ni,   “Birodaringizni   to‘g‘ri   yo‘lga   yo‘llab   qo‘ying,   batahqiq   u   adashdi”,
dedilar. Yoqut aytadilar: “Umar ibn Xattob raziyallohu anhuning oldilaridan kamon
otishni   yaxshi   bilmaydigan   bir   qavm   o‘tib   qoldi.   Ularga   tanbeh   berdilar,   ular
aytishdi:   “Biz   ta’lim   oluvchi   qavmmiz”.   Umar   raziyallohu   anhuning   g‘azablari
keldi   va   dedilar:   “Albatta,   sizlarning   tilingizdagi   xatolaringiz   kamon   otishdagi
xatolaringizdan ko‘ra yomonroqdir”. Sababi, haligi kamon otayotgan qavm arab tili
qoidasiga zid qilib gapirishgan. Shu bois, Hazrat Umarning jahllari chiqadi.
21           Hazrat   Umar   davrlarida   u   zotga   voliylardan   biri   maktub   yozadi   va   unda
lahn   qiladi.   Bu   Umar   raziyallohu   anhuga   xush   kelmaydi.   Ibn   Qutayba   aytadilar:
“Bir a’robiy bir muazzinning bunday deyayotganini eshitib qoladi:
َّلَّلها لو	ُسaر ا	َّدَّمaحُم 	َّنأ 	ُدaهْشأ
 
       Muazzin   ُ	
لو	ُسaر
  so‘zini nasb (fatha harakati)da o‘qiydi. Haligi eshitib turgan
kishi   a’robiy   bo‘lsada,   ajablanib:   “Sho‘ri   qurigur,   bu   nima   qilyapti   o‘zi?”,   deydi.
Bir   a’robiy   bozorga   kirib   bozorchilarni   lahn   qilayotganini   eshitib   qoladi   va
“Subhanalloh,   lahn   qilishyapti.   Biz   esa   lahn   ham   qilmaymiz,   foyda   ham
ko‘rmaymiz”,   deydilar.   Ya’ni   ular   shuncha   xato   qilishsa   ham,   foyda   ko‘rib
yotishibdi. Biz esa to‘g‘ri so‘zlab, foyda ko‘rishni bilmaymiz deyishgan.
     Asmoiy aytadilar: “To‘rt kishi na hazlida ham va na jiddiy gapida ham lahn
(xato)ga yo‘l qo‘ymagan. Ular Sha’biy, Abdulmalik ibn Marvon, Hajjoj ibn Yusuf
va   Ibni   Fariadir.   Ularning   ichida   eng   fasohatlisi   Hajjoj   hisoblanadi”.   Bundan
bilinadiki,   bu   insonlar   hazil   va   jahl   holatida   ham   arab   grammatikasiga   amal   qilib
so‘zlagan.
         Bir kuni Hazrat Ali raziyalohu anhu bir kishining Tavba surasini noto‘g‘ri
e’rob bilan o‘qiyotganini eshitib qoladilar va Abu Asvad ad-Dualiyni chaqirib qoida
yozishga   buyuradilar.   Boshqa   rivoyatda,   aytadilarki,   Abu   Asvad   hazrat   Alining
huzurlariga   kiradi,   Hazrat   Alining   qo‘llarida   siyoh   bor   edi.   Abu   Asvad   aytadilar:
“Ya amiral mu’miniyn! Qo‘lingizdagi nima? Ali raziyallohu anhu: “O‘ylab qoldim,
mana bu qizillarni arablarga aralashishi oqibatidab tili buzilyapti. Men bu bilan bir
narsa o‘rnatmoqchimanki, arablar ularga murojaat qilsin va unga suyansinlar. So‘ng
qo‘llaridagi   haligi   narsani   Abu   Asvad   tomon   tashlaydilar   .   Unda   quyidagicha
yozilgan edi:
  ى	
aنْعaم aدaافأ ا	aم 	?ُف	ْرaحلا	aو . ِه	ِب aءى	ِبْنأ ا	aم 	ُلْعِفلا	aو .ى	َّمaسُملا 	ِنaع 	aءاaبْنأ ا	aم ?ُمْسلا	aف .	ٌف	ْرaحaو 	ٌلْعِف 	aو 	ٌمْسإ 	ُهُّلُك ُمaلاaكلا
  Ya’ni:   “Kalomning   barchasi   ism,   fe’l   va   harfdan   iboratdir.   Ism   nomlangan
narsadan xabar beradi. Fe’l esa u bilan xabar beriladi. Harf esa ma’no anglatmaydi”.
So‘ng aytadilar: “Mana shu 3 narsadan keyin xayolingga nima kelsa, yozavergin”.
22             Shundan   so‘ng   arab   tili   qoidalariga   katta   e’tibor   beriladigan   bo‘ldi.
Birinchi   bo‘lib   bu   sohada   Abu   Asvad   ad-Dualiy   arab   tiliga   doir   qonun-qoidalarni
ishlab   chiqaradilar.   Bu   sohada   eng   muvaffaqiyat   qozongan   shaxs   bizning
vatandoshimiz   Mahmud   Zamaxshariy   hazratlari   hisoblanadilar.   Bu   olim   o‘z
kitobida arablarning o‘zi o‘rganishga muhtoj bo‘lgan qimmatli ma’lumotlarni yozib
qoldiradi.   Hatto   arablardan   ba’zilari   aytadi:   “Agar   bu   inson   shunday   buyuk   ishni
qilmaganda biz o‘zimizning sof tilimizdan ayrilib qolardik”.
            Biroq   arab   tilining   grammatik   normalari   esa   milodning   XII-IX   asrida
ishlab   chiqildi.   Qur’oni   karimning   nozil   bo‘lishi,   payg‘ambarimiz   Muhammad
alayhissalom   hadislarining  yuzaga   kelishi   arab  adabiy  tilining  yanada  rivojlanishi,
ta’sir   doirasining   kengayishi,   arab   bo‘lmagan   boshqa   xalqlar   tomonidan   ham   arab
tilini   keng   o‘rganilishiga   yo‘l   ochib   berdi.   Ayniqsa,   Bag‘dod   xalifaligida   tashkil
etilgan   ilmiy   markaz   va   unda   arab   olimlari   bilan   bir   safda   ko‘plab   musulmon
o‘lkalardan   kelgan   ajam   olimlarining   tadqiqot   ishlari   olib   borishgani   arab   tilining
ilm-fan   sohasidagi   mavqeyini   yanada   yuqori   ko‘tardi.   Natijada   bu   til   butun
musulmon   sharqi   hududida   yevropadagi   lotin   tili   kabi   fan   tiliga   aylandi.   Bundan
tashqari,   u   ko‘plab   musulmon   sharq   mamlakatlarida   uzoq   vaqt   davlatlararo
muomala tili bo‘lib ham xizmat qildi.
23 II-BOB. O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishining turlari va
analizi
2.1.  O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishining turlari.
Ma’lumki, arab grammatikasining paydo bo‘lishi Basra, Kufa, Bag‘dod, Misr
va   Andalusiyada   vujudga   kelgan   va   taraqqiy   etgan   bir   qancha   grammatik
maktablar orqali uning rivojlanishi va takomillashuvi bilan bog‘liq bo‘lgan .  
Fath qilingan Movarounnahr va Xorazm o lkalarining xalqi ilk o rta asrlardaʻ ʻ
haqiqiy islom dinini qabul qilgandan so ng arab tilida fanlar paydo bo la boshladi.	
ʻ ʻ
O'sha   dastlabki   bosqichning   rivojlanishi   insoniy   fanlarning   turli   sohalarini   o'z
ichiga   olgan   erkin   rivojlanishni   va   arab   tilida   yozilgan   kitoblar   orqali
umuminsoniy   axloqiy   qadriyatlarni   almashishni   o'z   ichiga   olgan   bo'lib,   bu
Movarounnahr   bo'ylab   taniqli   olimlarning   paydo   bo'lishiga   imkon   berdi.   arab
islom   fanlari   va   madaniyatini   boyitish.   Bu   turk   va   forslardan   ilm-fan,   she’riyat,
falsafa va tarixdagi daholarning chiqishi edi. 
Movarounnahr o‘lkasida ham nahv va sarf ilmi borasida zabardast allomalar
yetishib chiqqan va bu sohada qimmatli asarlar yozib qoldirganlar. Jumladan, Az-
Zamaxshariyning   “al-Mufassal   fi   nahv”,   “Al-Harokot”,   “Asasul   balog‘a”,   Umar
Jundiyning “Al-Iqlid” asari, tarixda Zamahshariyning izdoshi nomi bilan tanilgan
Al-Mutorriziyning   “Al-Misbah   fi   nahv”,   “Al-Iqna’u   fil   lug‘at”,   Muhammad
AlMuiziyning   “Tasriful   af’al”,   Hamididdin   Doririyning   “Muqaddimatu   Ad-
Doririy”   va   Abdurahmon   Al-Jomiyning   “Sharh   Mulla”   asarlari   shular
jumlasidandir. Bu asarlar Islom olamidagi bebaho asarlar sirasiga kiradi. 
Arab   tilining   qonun-qoidalari   tizimi   –   nahv   ilmini   yaratgan   va   kamolga
yetkazgan   olimlar   orasida   bizning   bobokalonimiz   Mahmud   Zamaxshariy   muhim
o rin   egallaydi.   Alloma   haqidagi   ma lumotlar   asosan   O rta   asr   arab   manbalarida	
ʻ ʼ ʻ
keltirilgan.   Abul   Qosim   Mahmud   ibn   Umar   Zamaxshariy   467-1075   yil   27   rajab
oyi   19 - martda Xorazmning Zamaxshar qishlog ida tavallud topgan. Otasi unchalik	
ʻ
badavlat  bo lmasa-da,  savodli,   taqvodor,  diyonatli  kishi  bo lgan  va  aksar   vaqtini	
ʻ ʻ
ibodat   bilan   o tkazib,   Zamaxshardagi   bir   masjidda   imomlik   ham   qilgan.   Onasi	
ʻ
ham   xudojo y  bo lgan.  Sharqda  allomani   chuqur   hurmat  va  mehr   bilan  “Ustozul	
ʻ ʻ
arab   val   ajam”   (“Arablar   va   g ayri   arablar   ustozi”),   “Faxru   Xorazm”   (“Xorazm	
ʻ
24 faxri”)   kabi   sharafli   nomlar   bilan   ataganlar.   Zamaxshariy   hayoti   davomida   ilm
o rganish   maqsadida   tinmay   dunyo   kezgan.   Buyuk   alloma   Xuroson,   Eron,ʻ
Arabiston,   Iroq,   Yaman,   Shom   (Suriya)   kabi   davlatlarning   Marv,   Nishopur,
Isfahon, Bag dod, Hijoz, 	
ʻ
Damashq   va   Makka   kabi   shaharlarida   bo lib,   asarlari   uchun   boy   manba	
ʻ
to plagan. 	
ʻ
Ma lumotlarga   ko ra,   olim   o zining   ko plab   asarlarini   Makkada   yozgan   va	
ʼ ʻ ʻ ʻ
xuddi   shu   yerda   buyuk   olim   sifatida   e tirof   etilgan,   shuhrat   qozongan.	
ʼ
Zamaxshariy   o z   davrining   zabardast   olimlaridan   biri   bo lib,   fanning   turli	
ʻ ʻ
sohalariga   oid   yetmishga   yaqin   asar   yozgan.   Afsuski,   bizga   shulardan
ba zilarigina   yetib   kelgan,   xolos.   Allomaning   asarlari   ro yxati   turli   manbalarda	
ʼ ʻ
turlicha   keltiriladi.   Nemis   sharqshunos   olimi   K.Brokkelman   o zining   “Arab	
ʻ
adabiyoti   tarixi”   nomli   asarida   Mahmud   Zamaxshariyning   31   ta   asari   bo lgani	
ʻ
haqida   ma lumot   bergan   bo lsa,   doktor   Ahmad   Muhammad   Xufiy–“	
ʼ ʻ
Zamaxshariy”   nomli   risolasida   uning   48   asari   borligini   aytib   o tadi.   Arab	
ʻ
olimlaridan   Jurji   Zaydon,   Ahmad   Muhammad   Xudiy,   Ali   Bajoviy,   Bahija   Boqir
Husniy,   Muhammad   Abul   fazl   Ibrohim,   Husni   Abdujalil   Yusuf,   Ibrohim
Samaroiy,   Muhammad   Bosil   Uyun   Sud   va   boshqalar   alloma   ijodini   har
tomonlama   o rganishga   harakat   qilgan   va   bugungi   kunda   ham   ko pgina   olimlar	
ʻ ʻ
Mahmud Zamaxshariy asarlari ustida tadqiqotlar olib bormoqda. 6
 
  Akademik   A.Rustamovning   “Mahmud   Zamaxshariy”   kitobida   allomaning
39ta   asari   bo lgani   haqida   ma lumotlar   bor.   B.Z.Xolidov   o z   maqolasida
ʻ ʼ ʻ
Zamaxshariy   55   ta   asar   yozganini   ta kidlaydi.   Mahmud   Zamaxshariy   ilmiy	
ʼ
merosining   yana   bir   tadqiqotchisi   U.Uvatov   “Nozik   iboralar”   nomli   kitobida
allomaning   34   ta   asariga   oid   ma lumot   bergan.Mahmud   Zamaxshariy   qomusiy	
ʼ
olim sifatida tilshunoslik, adabiyot, geografiya, tarix va boshqa qator yo nalishlar	
ʻ
bo yicha   maktab   yaratgan.   Alloma   200   dan   ortiq   shogirdi   bo lgan.   Asarlarini	
ʻ ʻ
bevosita o rganib, ilm-u fanning sirlarini egallagan 100 dan ortiq olim g oyibdan	
ʻ ʻ
o zini   Zamaxshariyning   shogirdi   deb   hisoblagan.  	
ʻ Buyuk   allomaning   bebaho
merosi   durdonalari   orasida   tilshunoslikka   oid   eng   mashhur   asarlaridan   “Sharh
abyat kitob 
25 Sibavayh”   (“Sibavayh   kitobining   sharhi”),   “Al-Mufassal”,   “Al-Unmuzaj”
(grammatikaga   oid)   alohida   ahamiyatga   ega.   Arablarda   ham   bunday   maqol   bor:
“Agar   Zamaxshariy   bo lmaganida,   arablar   o z   tilini   bilmas   edi”.   Shunga   ko ra,ʻ ʻ ʻ
allomaning   bunday   tahsin-maqtovlarga   erishishi   va   butun   dunyoga   mashhur
tilshunos,   grammatik   olim   bo lib   tanilishiga   sabab   arab   tili   grammatikasiga	
ʻ
bag ishlab   yozilgan   “Al-Mufassal   fin   nahv”   –   “Nahv   (grammatika)   haqida	
ʻ
mufassal   kitob”   asari   bo lsa,   ajab   emas	
ʻ 7
.   “Al-Mufassal”   arab   tili   nahv   sarfini
o‘rganishda   yirik  qo‘llanma  sifatida   azaldan   Sharqda  ham,   G‘arbda   ham   shuhrat
topgan   asarlardan   hisoblanadi.   Ko‘pchilik   olimlar   o‘z   ilmiy   qimmati   jihatidan
azZamaxshariyning   bu   asari   taniqli   arab   tilshunosi   Sibavayhning   (796   yili   vafot
etgan)   arab   grammatikasiga   oid   yozgan   “Al-kitob” idan   keyin   ikkinchi   o‘rinda
turadi, deb ta’kidlaganlar. O‘sha davrning o‘zidayoq arablar orasida ham bu asar
katta   e’tibor   qozongan   va   arab   tilini   o‘rganishda   asosiy   qo‘llanmalardan   biri
sifatida keng tarqalgan. 
Iroqlik   olim   Fozil   Solih   Samariy   ma lumotiga   qaraganda,   Zamaxshariy	
ʼ
qoldirgan  boy  ilmiy  merosni  quyidagicha  tasniflash  mumkin:   diniy  ilmlar,  islom
ulamolari   va   fiqhga   oid   asarlar;   lug atshunoslik,   arab   tili   grammatikasi   (sarf   va	
ʻ
nahv);   aruz   va   adabiyot   nazariyasi;   badiiy   adabiyot   (she riy   devonlar   va   nasriy	
ʼ
asarlar); mantiq va falsafaga oid asarlar; jo g rofiya va etnografiyaga oid asarlar. 	
ʻ ʻ
Quyida alloma qalamiga mansub tilshunoslikka oid asarlar bilan tanishamiz.
“Al-Mufassal fi san atil e rob” – “E rob san ati haqida mufassal kitob”, “Asosul-	
ʼ ʼ ʼ ʼ
balog a”   –   “Balog at   asosi”   ,“Al-Harokot”,     “Al-Mufrad   val   muallif   fin   nahv”  –	
ʻ ʻ
Arab   tilida   birlik   va   ko plik”.“Al-AmoliyM   fin   nahv”   –   “Grammatik   qoidalarda	
ʻ
orfografiya”.“Al-Mufrad   val   murakkab   fil   arabiya”   –   “Arab   tilida   birlik   va
ko plik”.	
ʻ 4
  Imom   Zamaxshariy   qarindosh-urug‘larining   qistovlariga   qaramasdan,
hayotida   biror   marta   ham   uylanmaganlar.   Ilmiy   asarlar   yozish   va   munosib
shogirdlar   tayyorlashni   farzand   o‘stirishdan   a’lo   deb   hisoblagan.   Imom
Zamaxshariy   qaysi   shaharga   borsalar   ko‘plab   kishilar   u   kishiga   shogird   tushib   u
kishidan ilm olishga jiddu-jahd qilgan, ulardan Abu Umar Omir ibn al-Hasan as-
4 4
  Nosirova   M.   O‘rta   asrlar   arab   nahvidan   namunalar   (Mahmud   Zamaxshariyning   “Unmuzaj   fi   nahv”
risolasi asosida). – T.: ToshDShI nashriyoti, 2004. 6-bet  
26 Samsar,   Abul-Maxosin   Ismoil   ibn   Aliy   atTubla,   Aliy   ibn   Iydo   ibn   Xamza   ibn
Vahhos ibn Abdul Muttolib. 
Zamaxshariy   oxirgi   marta   Makkadan   qaytib,   Xorazmda   bir   necha   yil
yashaydilar   va   hijriy   538   yilda,   arafa   kechasi   (1144-yil   14-aprel)   vafot   etadilar.
Alloh taolo Imom az-Zamaxshariyni oxiratlarini obod etsin, qiyomat kuni Firdavs
jannati   bilan   mukofatlasin,   bizga   qoldirgan   oltin   meroslarini   o‘qib   manfaat
olishimizni nasb etsin. 
  Jomiy   (Abdurahmon   Jomiy ), (taxallusi;   asl   ism-sharifi   Nuriddin
Abdurahmon   ibn   Ahmad)   (1414.7.11,   Jom—   1492.8.11,   Hirot)   —   fors-tojik
shoiri,   naqshbandiylik   tariqatining   yirik   vakili.   Asarlari   o‘zbek   tiliga   tarjima
qilinib,   bir   necha   marta   nashr   etilgan.   “Kofiya   sharhi   risolasi”,   “Sharhi   Mullo”
(yoki   “Mullo   Jomiy”)   Markaziy   Osiyo   va   Idil   (Volga)   bo‘yi   tatarlari
madrasalarida arab tili grammatikasidan darslik sifatida o‘qitilgan. O‘zbekiston va
Tojikistonning   bir   qancha   jamoa   xo‘jaliklari,   ko‘chalar,   maktablar   Jomiy   nomi
bilan ataladi. 
Abu   Ali   ibn   Sino   Ovrupoda   Avitsenna   nomi   bilan   mashhur   bo’lgan   va
Sharqda   ulug`lab  ,”Shayxur   rais”  nomi  bilan  atalgan  vatandoshimiz  Abu  Ali  ibn
Sino (9801037) turli sohalarda, shu jumladan, tilshunoslik bobida ham bir qancha
asarlar yaratdi.  “Kitobi al milh finnahv” (“O`tkirlik sintaksisda ekanligi kitobi”) 
 “Kitob  lisonul  arab”(“Arab  tili  kitobi”),“Asbobi  xudut 
xuruf” 
(“Tovushlarning   chegaralanish   sabablari”)   kabi   tilshunoslikka   oid   qator
asarlar   qoldirdi.   Shu   kungacha   “Asbobi   xudut   al   xuruf”   asarining   to`rtta   nashri:
Qohira (2),Tiflis nashri va Toshkent nashrlari ma`lum.Asarning Toshkent nashrini
tayyorlashda professor A.Mahmudov va professor Q.Mahmudovlarning xizmatlari
katta  bo’ldi. 
Al-Qosim   Al-Xorazmiy   (555-617   hijriy   -   1160-1220   milodiy)   U   Al-Qosim
bin   Al-Husayn   bin   Muhammad   Al-Xorazmiy,   Xorazmda   tug'ilgan.   U   arab   tili
grammatikasi   va   morfologiyasi   bo yicha   mashhur   olim   bo lib,   “Sadru-l-Afzal”ʻ ʻ
laqabli.   U   huquqshunos,   grammatikachi,   yozuvchi,   shoir,   nosir,   edi.   Uning
asarlaridan:   “Grammatikada   rivoyatlar   kitobi”,   “Grammatika   bo‘yicha   Al-
27 Mufassal   kitobi”ning   izohi.   Az-Zamaxshariyning   “Al-Unmuzaj”   sharhi   sarlarini
yozgan. 5
 
Muhammad   al-Buxoriy   (895   hijriy-   1490   milodiy)   Shamsuddin,
Abdulhamid, Muhammad bin Muhammad  al-Buxoriy ar-Ramatoniy, grammatika
va huquqshunos, 
Makka   hanafiy   mazhabining   imomi   bo‘lgan.   Kitoblari   orasida:
“Arjumiyaning   muqaddimasi   tafsiri”,   “Taqnih   al-lubobning   izohi”.   asarlarini
yozgan. 6
 
Inoyatulloh Oxund bin Abdulloh Al-Vobkandiy Al-Buxoriy Al-Hanafiyning
grammatikaga doir asari: “Al-Kofiya sharhiga  izoh”, asarini yozgan 7
 
Muhammad   al-Xorazmiy   al-Barqiy   (Imom   Abu   Abdulloh)   Muhammad   ibn
Ahmad   ibn   Yusuf   bin   Ismoil   bin   Shoh   al-Xorazmiy   al-Barqiy   fasohatli   olim   va
voizlardan   biri   bo lib,   Iroqqa   safar   qilib,   Baytul   Muqaddasni   ziyorat   qilgan.ʻ
So‘ngra 
Buxoroda yashab, fiqh, she’r, til, grammatika ilmlarida imomlik qilgan 8
. 
Abu Bakr Ahmad ibn Muhammad bin Mansur bin Al-Hayot, grammatik olim 
(hijriy   320-yil,   932-yilda   vafot   etgan)   samarqandlik   bo lib,   u   yerdan	
ʻ
Bag dodga   safar   qilgan   grammatik,   tilshunos,   shoir,   tarixchi   sifatida   kelgan.	
ʻ
Uning   asarlari,   jumladan,   “Katta   grammatika   kitobi”,   “Al-Muqniy   kitobi”,   “Al-
Mujjaz kitobi”ni qoldirdi. U “Qur’on ma’nolari” kitobini ham yozgan. Abu Bakr
ibn Xayyat Basrada vafot etdi.  9
 
Abu al-Fath Nosir bin Al-Makarim Abdul-Sayyid bin Ali, Al-Matraziy (538-
610   hijriy   -   1143-1213   milodiy)   nomi   bilan   mashhur.   U   az-Zamaxshariy   vafot
etgan   yili   shu   shaharda   tug'ilgan.   Shuning   uchun   unga   “xalifa   Az-Zamaxshariy”
unvoni berilgan. Az-Zamaxshariy vafotidan keyin u “Grammatika imomi” sharafli
unvonini   oldi.  Al-Matraziy  grammatika,  til   va  adabiyotga  oid  bir   qancha  foydali
asarlar   yozgan,   jumladan:   “Al-Misboh   fi   grammatika”,   “Al-Muqaddima   al-
5
 Salah Ravi: Arab tili grammatikasi: kelib chiqishi, rivojlanishi, maktablari va olimlari. Misr: Dar al-G'arib,
2003yil. 
6
 Arablarning grammatik tizimidagi tadqiqotlar. Sankt-Peterbork: 1873. (rus tilida) 
7
 Mazen al-Muborak: Arab grammatikasi. Grammatikaning  kelib chiqishi va rivojlanishi. Bayrut: 1971 yil 
8
 Tilshunoslik ta’limoti tarixi. O'rta asrlarda. Leningrad: 1981. (rus tilida) 
9
 Hoji Xalifa: Gumonlarni oshkor qilish. C.6. Bayrut: 1981 yil 
28 Matraziya”,   “AlIqno’   fi   al-lug‘ah”,   “Qisqacha.   Al-Iqna'   fi   al-Lugah”,   “Al-
Mag‘rib” va “Al-Mu’arab fi Sharh”.  10
 
O rta   Osiyo   fan   va   madaniyati   tarixi   bo yicha   taniqli   rus   tadqiqotchisiʻ ʻ
Bulgakov shunday yozgan edi: “O rta Osiyo olimlarining nomlarining ko pligi va	
ʻ ʻ
ularning   faoliyati   uzoq   vaqt   davomida   tabiat   va   adabiyot   fanlari   tarixiga   chuqur
ta sir   ko rsatdi.   Faoliyatining   buyukligi   tufayli   shuhrati   O rta   Osiyo   yerlaridan	
ʼ ʻ ʻ
tashqariga  ham  tarqaldi. Balki,  Markaziy  Osiyo  olimlarining nomlari  ko‘pligi   va
ularning   ilmfan   oldidagi   xizmatlari   ilm-fanni   taraqqiyot   sari   harakatlantirgan   va
ko‘p sahifalarni egallagan buyuk kuchdir”. 
Qolaversa,   Movarounnahrlik   olimlar   grammatika   va   arab   tilini   o‘rganish
uchun Shom, Iroq va Hijoz arab mamlakatlariga ham borganlar. Ulardan: Ibn al-
Hayyat, Yusuf al-Barqiy, Ahmad al-Barqoniy va boshqalar. 11
 
  XI   asrda   shakllangan   Movarounnahr   arab   tili   maktabi   haqida   ma’lumot
berdim,   degan   umiddaman.   Mening   ishonchim   komilki,   bitta   ma`lumot   paydo
bo'lishidan to shakllanishigacha bo'lgan barcha bosqichlarni va hatto yagona ilmiy
maktabning to'liq rivojlanishini qamrab olmaydi. Lekin biz keltirgan ma’lumotlar,
shubhasiz, Movarounnahr arab maktabiga oydinlik kiritib, Basra, Kufa, Bag‘dod,
Misr   va Andalusiyadagi   boshqa  arab maktablari   qatorida  uning to‘liq va  sharafli
huquqini beradi. 
 
2.2.  O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishining tahlili
Dunyo xalqlari tadrijiy rivojlanish mobaynida olgan bilimi, ma’lumotlarini
o‘z   tilida   saqlaydi,   til   vositasidagina   milliymadaniy   merosini   ajdodlardan
avlodlarga   yetkazadi.   Aynan   til   odamlar   guruhini   bir   millat   sifatida   biriktiradi. 12
Yusuf Xos Hojib “Qutadg‘u bilig”da til haqida ta’kidlashicha:  
Til arslān turur kör ešikda yatür,
10
  Abdul  Karim  Samoniy:  Nasablar    kitobi. C.1. Bayrut:
1988 yil.  
11
  Yoqut al-Hamaviy: Yozuvchilar lug'ati.  C.2. Misr: 1924-yil. 
29 Aya   ewlüg   orsiq   bašïŋni   yeyür   (Til   arslondir,   qara,   u   seni   doim   eshikda
poylab   yotadi.   Ey   mag‘rur   uy   xo‘jasi,   hushyor   bo‘lki,   agar   tilingga   ortiqcha
erkinlik   bersang,   o‘ylamasdan   so‘zlasang   —   u   bir   kun   emas,   bir   kuni   o‘z
boshingni yeydi....)”  yoki til aql va bilimning tarjimonidir. Bilki, kishini nuroniy
qiluvchi vosita (uning) ochiq va mazmundor tilidir. Til kishini izzatli qiladi, kishi
tili bilan baxtli bo‘ladi, mazmunida tilni ta’riflaydi (14, 60). Bugungacha insoniyat
tafakkurida yashab kelayotgan har bir ong-shuurdagi bilim uchun so‘zga/tilga har
qancha ta’rif berilsa ham oz. Alisher Navoiy, Ko‘ngil qulfi maxraning qulfi til va
gulfin   kalitin   so‘z   bil,   deganida   tilning   nainki   muloqot,   balki   dillarni   bog‘lovchi
vosita   ekanligiga   e’tibor   qaratib,   inson   qalbi   xazina   bo‘lsa,   uning   kaliti   so‘zdir
(15),   deb   ta’kidlagan.   Qisqa   aytganda,   xalqimizning   necha   asrlik   boy   tarixi,
ko‘hna va serqirra madaniyati ona tili ta’sirida shakllangan va shakllanmoqda.  
V.   Kolesov   fikricha,   biz   ajdodlarimiz   qachonlardir   o‘zi   uchun   nimani   va
qanday   kashf   etganligini   tushunib,   ularning   olamni   bilishga   oid   tasavvurlarini
hech   bo‘lmaganda   umumiy   jihatdan   tiklashimiz   va   bu   yutuqlarni   o‘zimiz   uchun
tamaddun   va   inson   ruhining   milliy   shakllaridagi   muvaffaqiyati   sifatida   anglab
yetishimiz   lozim   —   chunki   har   qanday   madaniyat   milliy   shakllarda   tug‘iladi   va
rivojlanadi (16, 9). 
O‘zbek   xalqining   taraqqiyot   bosqichlarida   ilm-fan   rivoji,   san’at   va
madaniyatning   betakror   namunalari,   buyuk   siymolarning   ilm-fan   va   ilmiy
faoliyatda   erishgan   yutuqlari   jahon   tamaddunining   rivojiga   olamshumul   hissa
bo‘lib   qo‘shilgan.   Abu   Nasr   Forobiy,   Abu   Ali   Ibn   Sino,   Abu   Rayhon   Beruniy,
Muhammad  al-Xorazmiy  kabi   mutafakkirlar   yashab  ijod  etgan Somoniylar  davri
birinchi   renessans   davri   deb   atalmoqda.   Zotan,   ushbu   davrda   tibbiyot,
astronomiya,   kimyo,   matematika,   geografiya,   tarix   va   h.k.ga   oid   ilmiy-falsafiy
asarlar va olamshumul kashfiyotlar yaratildi. 
Amir   Temur   va   temuriylar   davri   dovrug‘ini   tavsiflashga   hojat   yo‘q.   Zero,
ilm-fan, madaniyat va san’at sohalari hamda tafakkur doirasining keng yuksalgan
bu   davri   o‘zbek   tarixining   ikkinchi   renessans   davri   deb   nomlandi.   Ushbu
rivojlanishlar   davrida   o‘zbek   tilshunosligi   ham   taraqqiy   etdi,   u   mutafakkirlar
ijodida   yuksaldi,   bugun   lingvistikada   eng   yangi   oqim   deb   nomlanayotgan
30 antropotsentrizm,   lisoniy   shaxs   (tildagi   shaxsiyat),   qiyosiy   va   chog‘ishtirma
tilshunoslik Mahmud Koshg‘ariy, Mahmud Zamaxshariy, Abu Nasr Farobiy, Abu
Rayhon Beruniy, Alisher Navoiy singari olimlar ijodida o‘z aksini topdi. O‘zbek
tarixiy   tilshunosligi   turli   nomlar   ostida   birlamchi   va   ikkilamchi   renessans
davrlarini   o‘z   boshidan   kechirdi.   Xo‘sh,   ‘renessans’   terminining   etimologik
mazmunida   nima   tushuniladi?!   Renessansning   kelib   chiqishi   lotincha   renasci
so‘ziga   borib   taqaladi.   Bu   so‘z   italyanchada   Rinascimento,   ispanchada
Renacimiento,   fransuzchada   Renaissance   shaklida   namoyon   bo‘lib,   “qayta
tug‘ilish, uyg‘onish” degan ma’noni ifodalaydi (17). Yevropa madaniyatida O‘rta
asrlardagi   rivojlanish   va   ma’rifatparvarlik   davri   shunday   nomlandi.   O‘rta
asrlardagi bu uyg‘onish davrining o‘ziga xos xususiyati madaniyatning dunyoviy
tabiati,   uning   insonparvarligi   va   antropotsentrizmlik   xususiyatga   ega
bo‘lganligidadir.   Hozirgi   tilshunoslikda   ham   yangi   davrga   xos   etnik   renessans
shunga   olib   keldi-ki,   ilm-fanda   eng   dolzarb   va   munozarali   masalalar   muayyan
xalq   va   ijtimoiy   o‘ziga   xoslik   hamda   o‘zini   o‘zi   anglash   masalalaridan   iborat
bo‘lib qoldi.  
Ilmiy izlanishga xos mantiq lisoniy identiklik, tilning etnogenez jarayonidagi
o‘rni   muammosiga   e’tibor   qaratishni   talab   qildi.   Shu   bilan   bir   vaqtda   lisonning
ahamiyatini etnik madaniyatga murojaatsiz aniqlash mumkin emasligini ko‘rsatdi.
Demak,   muayyan   madaniyatga   xoslikni   o‘rganish   o‘sha   madaniyatga
tegishli tilning qirralarini ochib beradi. Bu sohada amalga oshirilgan izlanishlarni
o‘rganib,   tilning   etnoijtimoiy   jarayonlardagi   rolini   quyidagicha   talqin   etish
mumkin:  
1) til — etnomadaniy rivojlanishning asosiy sharti;  
2) til — taraqqiyot hosilasi;  
3) til — etnik madaniyatning mazmuni tashuvchisi;  
4) til — insonning ijtimoiy tabiatini ifodalash vositasi; 
5) til — madaniyat kodlovchisi; 
6) til — madaniyatning ochqich kaliti yoki dekodirovkasi va h.k.  
31 Ushbu   qarashlarni   milliy-madaniy   holatdan   turib   tizimlaganda,   u   tilni
madaniyat   fenomeni   va   avvalo,   ajdoddan   avlodga   tashuvchi   omil   sifatida   ko‘rib
chiqish imkonini beradi.  
Shu bois tilning etnik madaniyat bazaviy elementi sifatidagi har tomonlama
lingvistik   tahlili,   uning   o‘sha   xalqqa   xos   barcha   belgilar   tizimidagi   o‘rnini
anglashda   zarur   hisoblanadi.   Ona   tilimizga   o‘zlashgan   so‘zlarning   etimologik,
tarixiy-semantik   xususiyatlarini   o‘rganish   davomida   ularning   qiziqarli   jihatlari
yuzaga chiqdi, ayniqsa, bir tilda muayyan ma’noga ega bo‘lgan so‘z o‘zga tillarga
“sayohati” davomida boshqa mazmun “yuki” bilan qaytib kelishi etimologiyaning
qiziqarli faktlaridandir. 
O‘zbek   tilining   izohli   lug‘atida   o‘zlashma   so‘zlarning   qaysi   tilga   tegishli
ekani alohida shartli qisqartmalar asosida ko‘rsatilgan bo‘lib, ularning o‘z tilidagi
lug‘aviy   ma’nosi   va   tilimizga   o‘zlashganidan   keyingi   monosemantik   yoki
polisemantik xususiyati alohida ko‘rsatib berilgan. O‘zbek tilining izohli lug‘atida
tuzuvchilar   tomonidan   o‘zlashma   so‘z   olib   kirgan   vositachi   va   bevosita   tillar
sifatida   20   ga   yaqin   tillar   ko’rsatilgan   va   har   bir   leksemaning   qaysi   tilga
mansubligi izohlab ketilgan. Bular sirasiga lotin, yunon, arab, fors-tojik, mo‘g‘ul,
fransuz,   ingliz,   ispan,   italyan,   nemis,   rus,   golland,   hind,   polyak,   xitoy,   chex,
portugal, skandinaviya kabi tillar kiritilgan. 
Shu   o‘rinda   ta’kidlash   kerakki,   fikrimizcha,   o‘zbek   tili   izohli   lug‘ati
(O’TIL)ning so’nggi nashrida ko‘rsatilgan 20 ga yaqin tillardan o‘zlashgan so‘zlar
o‘zbek tiliga to‘g‘ridan-to‘g‘ri kirib kelmagan. 
Bizningcha, o‘zbek tiliga boshqa tillardan o‘zlashgan so‘zlarni ikki guruhga
ajratib   ko‘rsatish   maqsadga   muvofiq:   birinchi   guruhga   to‘g‘ridan-to‘g‘ri
o‘zlashgan   so‘zlar   (arab,   fors-tojik,   mo‘g‘ul,   rus   va   ingliz   tillaridan   o‘zlashgan
so‘zlar), ikkinchisiga ma‘lum bir uchunchi til orqali o‘zlashgan so‘zlar (masalan,
rus   tili   vositasi   orqali   yevropa   tillari   —   fransuz,   ispan,   italyan,   nemis,   golland,
polyak,   chex,   portugal,   skandinaviya   tillaridan   o‘zlashgan   so‘zlar).   Umuman
olganda,   tillar   lug‘at   boyligini   tashkil   etuvchi   leksikaning   etimologiyasini
o‘rganish,   xalqning   madaniy  konnotatsiyalarini   bilish   olamning   turli   manzara  va
32 konseptlarini tadqiq etishda muhim  ahamiyat  kasb etadi. Bir  tildagi  ba’zi milliy-
madaniy   konseptlar   boshqa   konseptual   tizimga   tarjima   qilinganda   o‘sha
madaniyatning   shunga   mos   konseptiga   almashtiriladi   (1,   48).   Tillardagi
nomlarning   etimologik   kelib   chiqishi   ko‘pincha   etnoslarning   rivoyatlariga   borib
taqaladi. Demak, olamning mifologik manzarasi turli xalqlarda turlicha terminlar
paydo   bo‘lishi,   ularning   ba’zilari   ilm-fan   tomonidan   tan   olinib,   ilmiy   termin
sifatida   qo‘llanilayotganligi   terminologiyaning   qiziqarli   faktlaridandir.   Bunda
mifologik   manzara   terminini   ilmiy   manzara   terminiga   o‘zlashtirilishigacha
bo‘lgan   misolni   ko‘rish   mumkin.   Ushbu   maqolada   tildan   tilga   sayohat   qilish
mobaynida asl ma’nosi o‘zgargan so‘zlar taraqqiyotiga to‘xtalamiz. 
Asosiy qism. Tahlil va metodologiya Ma’lumki, tarixda turkiy xalqlar fors
yoki   chinlar   bilan   qo‘shnichilik   va   o‘zaro   urushlar   ta’sirida,   shuningdek,   arab
xalifaliklarining bosqini, mo‘g‘ul va ruslar tomonidan Markaziy Osiyo hududlari
istilo   qilinishi   natijasida   siyosiy,   diniy,   ijtimoiy-iqtisodiy   va   madaniy   terminlar
kirib   kelgan  va   mahalliy   aholi   so‘zlashuv   tiliga   o‘z   ta’sirini   ko‘rsatgan   (2,   448).
Natijada   fors-tojik,   arab,   mo‘g‘ul   va   rus   tillaridagi   so‘zlar   o‘zbek   tiliga   hech
qanday   qarshiliksiz   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   o‘zlashtirilgan.   Ammo   sho‘rolar   davrida
olib borilgan siyosat oqibatida o‘zbek tiliga rus tilining ta’siri juda katta bo‘lgan,
rasmiy   ish   yuritish   tili,   savdosotiq,   ilmiy   izlanishlarning   deyarli   barchasi   rus   tili
orqali   amalga   oshirilgan.   Yevropa   xalqlarining   ilm-fan   sohasida   erishgan
yutuqlarini   o‘rganish   va   boshqa   siyosiy-iqtisodiy   masalalar   tufayli   rus   tiliga
ko‘plab   so‘z   va   terminlar   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   va   moslashtirish   asosida
o‘zlashtirilgan   (5,  29).  Keyinchalik  yuqorida  ta’kidlangan   sababga   ko‘ra,  deyarli
bir   asr   mobaynida   nafaqat   ruscha,   balki   rus   tili   vositasida   yevropa   tillaridan
so‘zlar   o‘zbek   tiliga   kirib   keldi   va   adabiy   tilga   qabul   qilindi.   Bundan   tashqari,
o‘sha davrlardagi siyosat natijasi hamda olimlarning tadqiqotlarida ruscha so‘z va
iboralardan   o‘z   holida   va   kalka   usulida   foydalanganliklari   ham   o‘z   ta’sirini
ko‘rsatgan.   Bunga   misol   tariqasida   o‘sha   davrda   yaratilgan   minglab   ilmiy
ishlanma, kitob va lug‘atlarni ko‘rsatish mumkin. Masalan: “alkogol” so‘zi o‘zbek
tili   izohli   lug‘ati   (2006-yil,   A   harfi)da   (12,   71)   arabcha   لحكلا   al-kuh?l     —   mayin
kukun,    لوحكلا   al-ku	
h?ūl  — spirt  ma’nolarini bildirishi  bilan birgalikda aroq, vino
33 va   spirtli   ichimliklar     ma’nolarini   ham   beradi”   deb   yozilgan.   Biz   ushbu   arabcha
so‘zni   o‘zbek   tiliga   rus   tiliga   g‘arb   tillari   (asosan,   ispan   tili)   orqali   kirib   kelgan
алкоголь   so‘zi deb hisoblaymiz. Asos sifatida arabcha alkuh?ūl so‘zidagi /	h?/ harfi
o‘zbekchada   /g/   harfi   tarzida   talaffuz   qilinishi   rus   tili   qoidalariga   to‘g‘ri   keladi,
deb ko‘rsatish mumkin, Humboldning Gumbold o‘qilishi  kabi. Shuningdek, arab
tilidan   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   kirib   kelgan   boshqa   so‘zlar,   jumladan,   ةنسح   h	
?asana   va
ظفاح   h	
?āfi	z?  (qarang:   “O‘zbek   tili   izohli   lug‘ati”   2006-yil,   H   harfi)   (12,   513–553)
so‘zlaridagi   /	
h?/   harfi   o‘zbek   tiliga   ham   /h/   harfi   bilan   hasana,   hofiz   tarzida
o‘zlashtirilgan.  
Turki   tillarga,   jumladan,   o`zbek   tiliga,   ko`proq   uning   lug`at   tarkibi
boyishiga arab tili ham sezilarli ta`sir ko`rsatdi. Mahalliy xalqlarning tillariga arab
tilining ta`miri bevosita YIII asr boshlarida arablarning O`rta Osiyoni bosib olishi,
arab   xalifaligi   hukmronligining   boshlanishi   va   u   xalqlarning   musulmonlikni,
islom dini qabul qilishi bilan bog`langan. Arab xalifaligining O`rta Osiyoni istilo
qilishi   bu   erdagi   mahalliy   xalqlarning   iqtisodiy   va   madaniy   taraqqiyotiga   katta
putur etkazdi, ular ko`p asrlik madaniy boyliklari emirib tashlandi, yozuvlari yo`q
qilib   yuborildi.   O`rta   Osiyo   xalqlari   Islom   dini   bilan   birga   arab   yozuvini   ham
qabul   qildilar.   Arab   tili   esa   mamlakatning   ijtimoiy-madaniy   hayotida   asosiy
o`rinni egallay boshladi. Arab tili faqat Islom dinini targ`ib qilish, islom falsafasi
va   aqidalariga   doir   g`oyalar,   fikr   va   tushunchalarni   ifodalash   va   diniy   ibodat
majburiyatlarini   bajarish   sohasidagina   emas,   balki   davlat   idora   ishlarida,
mamlakatning   ilmiy-madaniy   hayotida   ham   hukmron   til   sifatida   qo`llanar   edi.
Arab tilining fan va adabiyotida keng ishlatilishiga uning islom dini bilan birga va
uning   tili   sifatida   juda   katta   hududda   tarqalishi   va   umumiy   tilga   aylanishi   ham
sabab bo`ldi. Bu tarixiy hodisalar mahalliy xalqlarning ijtimoiy-siyosiy hayoti va
madaniyatiga katta ta`sir ko`rsatdi. Bu davrlarda diniy aqidalarni targ`ib qiluvchi,
shuni   ngdek   turli   fanlarga   oid   ilmiy   asarlar   asosan   arab   tilida   yozilgan   edi.
Jumladan,   O`rta   Osiyo   xalqlari   orasidan   etishib   chiqqan   yirik   olimlar   –   Al-
Xorazmiy, Abu Nasr Farobiy, Abu Ali ibn Sino, Abu Rayhon Beruniy, Mahmud
Qoshg`ariy kabilar o`z asarlarini ona tilida emas, balki arab tilida yozishga majbur
bo`ldilar.
34 Yuqorida   ko`rsatilgan   tarixiy   jarayon   natijasida   mahalliy   xalqlarning
tillariga   arab   tilidan   ko`plab   so`z   va   iboralar   qabul   qilindi.   Arab   tilidan   kirib
kelgan   yangi   o`zlashtirmadan   dastlabki   paytlarda   ko`proq   islom   bilan,   diniy-
axloqiy   aqidalar   bilan   bog`liq   tushunchalarni   ifodalovchi   so`zlardan   iborat
bo`lgan:   hikmat,   ummat,   ro`zimahshar,   hadis,   oyaat,   qur`on   haq,   iymon,
payg`ambar, lomakon, arvoh, bashorat, taqdir, qudrat, avliyo, xoliq, xidrat, ibodat,
mo`min,   musulmon   arafot.   Bu   kabi   so`zlar   bir   tomondan,   qur`on   va   hadislar
singari bevosita islrm diniga doir kitoblarning tarjimalari, tavsiflar orqali mahalliy
tillarga,   jumladan   o`zbek   tiliga   qabul   qilindi.   Ikkinchi   trmondan   esa,   diniy
mavzularga   bag`ishlangan   asarlarning   (Yassaviy   «Hikmat»lari,   «Qissasi
rabg`uziy» kabi,) yaratilishi ham o`zbek tilida arab tiliga xos so`z va iboralarning
ko`payishiga  olib keldi. Keinroq esa adabiyot,  fan va  madaniyatning rivojlanishi
bilan   bog`liq   ravishda   adabiyot,   amaliyot,   maslahat,   javob,   ijodiy,   madaniyat,
imlo,   abjat,   idora,   alifbo,   bino,   bo`z,   vazifa,   kitob,   maktab,   ilova,   lug`at,
iymo,mustaqil, masofa, nafaqa, raqam, vaqt, mezon, duniy, vazin, ijodiy, luqma,
zuxta, iroda, kamolot kabilar.
      Shuni     eslitash     kerakki,  arab   tilining   O`rta   Osiyo   xalqlari   tillariga,   shu
jumladan,   o`zbek   tiliga   bo`lgan   ta`siri   asosan   lug`at   tarkibi     bilan
chegaralanadi.O`zbek   tili   leksikasiga   arab   tilidan   kirib   kelgan   so`zlarning
ko`pchiligi   predmet   ma`nosini   ayniqsa   mavhum   predmetini   va   belgi   ma`nosini
bildiruvchi   iboralar   tshkil   qiladi.   O`zbek   tilining   fanetik   tuzilishi   va   grammatik
qurilishiga esa arab tili sezilarli ta`sir ko`rsata oladi.
Navoiy   o`zining   butun   adabiy   va   ijtimoiy-   siyosiy   faoliyati   davomida   ona
tilida katta adabiyot fors- tojik tili bilan musobaqa qila oladigan darajada yuksak
badii   asarlar   yaratish  turk-  o`zbek  tilini   rivojlantirish    uning  boy  imkoniyatlarini
ochib   berish   uchun   harakat   qildi.   U   «yuqori»   bayon   uslubi   talablaridan   kelib
chiqqan holda arab va fors - tojik tillari unsurlaridan kelib chiqqan holda arab va
fors-tojik   tillari   unsurlaridan,   ayniqsa   lug`at   boyligidan,   shuningdek   grammatik
shakllari,   badiiy   ta`sir   vositalaridan   keng   foydalandi   va   o`zbek   adabiy   tilini
boyitdi.
  Navoiy   ijodidan   arab   tili   muhim   o`rin   tutadi.   Shuni     eslatish   kifoyaki,
Navoiy asarlarining ko`pchiligi arabcha nom bilan, so`z va iboralar bilan ataladi:
35 «Xozoyin-ul maoniy», «Navodir-ish shabob», «Hayrat-ul abror», «Lison-ut tayr»,
«Majolis-un nafoyis», «Arbain», «Mezon-ul avzon», «Mahbub-ul qulub»kabi.
Navoiy asarlarida juda ko`p so`zlar, lug`aviy birliklardan tashqari, ko`plab
arabiy iboralar, birikmalar va alohida gaplar keng ishlatilgan: holloq - ul maoniy-
ma`nolar yaratuvchi,shayx-ul mashoyix-shayxlar shayxi, ayn-ul hayot chashmasi,
baxr-un   najot-qutilish   dengizi,   alas-sabiya-bab-barobar,   as-sayohatu   bil   qulubi-
sayohat   dil   bilan   bo`ladi,   doma   hayotuxu-uning   umri   uzoq   bo`lsin,   kash   shamsi
nisfan-nahor-kun   o`rtasida   peshin   quyoshidek   kabi.   Navoiy   bunday   arabiy   ibora
va birikmalardan turlicha uslubiy maqsadlarda samarali foydalanadi.
Navoiy   asarlarida   arab   tiliga   xos   qator   grammatik   shakllar   ham   uchraydi.
Jumladan, otlarda ko`plikning quyidagi adabiy shakllari qo`llanadi:
1. –ayn   affiksi   orqali   yasalgan   juft   ko`plik   shaklli:   fid   dorayn-ikki
dunyoda,   qurratu   ayninli   -   ikkimizning   ko`zimiz   nuri,   lug`atayn
(Muxokat-ul   lug`atayin)-ikki  lug`at  muhokamasi,  zulfayan-ikki  soch
o`rimi kabi.
2. –in   affiksi   bilan   ifodalangan   ko`plik   shaklli:   salotin,   muslimin,
mutaxayyirin.
3. ot   affiksi  orqali   yasalgan   ko`plik  shaklli:   harakot,  kalimot,  maqolot,
xayolot,   zulumot,   muqaddimot,   barokot   kabi.   Bu   shakllar   ko`plik
affiksini   (-lar)   ham   olib   keladi:   harakotlar,   maqolotlar.   Harakatlari
tuzuksiz so`zlaridek va kalimotlari xashviv  maxalsiz nozlaridek.
4. Arab tiliga xos suzlarning ichki  fleksiyasi  vositasida va qo`shimcha
harflar   orttirish     orqali   yasalgan   «siniq   kuplik»   shakllari     shuaro,
vuzaro,   fuqaro   (fakirlar),   xukamo,   ash`or,     asob   (dustlar),   madoris
masojid,  atibbo, kulub, af`ol kabi.
   
Navoiy   fors-tojik tilida va adabiyotiga   chukur xurmat bilan munosabatda
buladi,   uning   boy   tajribalaridan     o`rganadi,   undagi     chiroyli   tasviriy   vositalar,
ixam,   ravon,   badiiy     kucho`li   iboralar   va   birikmalaridan     o`z   asarlarida
36 foydalanadi ularni o`zbek adabiy tiliga olib kiradi. Navoiyning bir  qancha asarlari
forscha-tojikcha   yoki     arabcha-tojikcha   shakldagi   atamalar   bilan     yuritiladi:
«Xolotoi   aid   Xasvan   Arbasher»,   «Tarixi     mulki   Ajam»,   «Tarixi   anbiyo   va
xukamo»   kabi.   Uning   asarlarida   qo`llangan   juda   ko`p   forscha-tojikcha   lug`aviy
birikmalar turlicha uslubiy vazifalarni bajaradi.
Xirmani ruxsoriga solmish mayi gulnori o`t,
Uylakim, gul xirmaniga otashin ruxsori o`t. 
(G`aroyib) 
  Navoiy   asarlarida,   ayniqsa   she`riyatda   qo`llangan   aniqlovchili
birikmalarning aksariyati  forscha-tojikcha izofalardan iborat:  nasimi  subx, shoim
xijron,buti shirin kalom, xoli mushkin, vodiyi xajr, bodayi vasl, sokiyi gulandom,
asiri g`am, shaxzodai nomdor kabi.
Olimda tabibi chorasozim ham yo`q, 
Yonimda rafiqi dilnavozim yo`q.
  Navoiy   asarlarida   naxlqomat,   abrmonaod,   balandmaqom,   devonaqirdor,
parishonro`zg`or,   baxrtimsol,   darinasad,   jahonpahlavon,   bolqo`shoy,   daroznafas
sirgari qo`shma so`z va iboralarni shu so`zlar asosida hosil qilingan mardafkanlin,
dostonorolik,   gavharnisorlik,   dalilovarlik,   girixkushoylig,   barkgomllik,
diramposhlik,   jahonso`zlik,   mubarizafkanlik   kabi   yangi   so`zlar   murakkab
yasamalarni ko`plab uchratish mumkin. 
«Alisher   Navoiy   asarlari   tilining   izohli   lug`ati»   ning   YI   jildida   Navoiy
asarlarida qo`llangan barcha so`zlarning indeksi beriladi. Vu indeksda jami 15052
so`z va ibora keltiriladi. (210 ta arabiy birikmalar va iboralar bunga kirmaydi).
Navoiyning   ona   tilida   katta   adabiyot   yaratish   yo`lidagi   buyuk   maqsadni
amalda ijro etish, shubhasiz yozuvchidan «oliy uslub» da asarlar yozish zarurligini
talab   qilar   edi.   Bu   esa   ona   tilinig   boy     xazinasidan   tashqari,   arab   va   fors-tojik
tillarning boyliklaridan go`zal tasviriy ifoda vositalaridan samarali foydalanishni,
chiroyli istiora, kinoya va o`xshatishlarni turlicha uslubiy maqsadlarda qo`llanish
lozimligini   ham   taqazo   etar   edi.   Arab   va   fors-tojik   tillarini,   ularning   boyligi   va
nozik   qirralarini   mukammal   va   chuqur   bilgan   Navoiy   bu   talablarni   yaxshi
37 tushunar   edi.   Demak,   Navoiy   asarlarida   arab   va   fors-tojik   tillari   unsurlarining
ko`p  va   xo`b  qo`llanishi  avvalo  adabiy-badiy  uslub   bilan,   «katta  adabiyot   uchun
munosibroq   hisoblangan»   «yuqori   uslub»da   badiiy   jihatdan   yuksak   asarlar
yaratish   talablari   bilan,   shuni   ngdek   uning   bu   tillarni   juda   chuqur   va   yaxshi
bilganligi kabilar bilan izohlanadi.
Buyuk   shoir   va   adib,   mutafakkir   olim   Alisher   Navoiyning   adabiy,   ilmiy,
ijtimoiy-siyosiy   faoliyatida   umuman   tillarda,   xususan   ona   tiliga   munosobati
alohida   o`rinni   egallaydi.   U   deyarli   barcha   asarlarida   o`zining   til   haqidagi
qarashlarini,   ona   tilini   rivojlantirish,   uning   boyligi   va   go`zalligi   haqidagi,   o`z
xalqini ana shu tilda yozilgan g`oyaviy-badiiy yuksak asarlardan bahramand etish
haqidagi g`oyalarini, fikr-mulohazalarini bayon etadi. Umring oxirida esa o`zining
bu     sohadagi   butun   faoliyatini   umumlashtiradi   va   ilmiy-tarixiy   jihatdan   katta
qimmatga   ega   bo`lgan   «Muhokamat-ul   lug`atayn»   («Ikki   til   lug`at   haqida
muhokama») asarini yozadi.
Navoiy   so`z   shakllari   yasalishi   sohasida   quydagilarni   qurish   mumkin:   1.
arab  tiliga   xos   mutoala   shakli-ikki   va  undan     ortiq  shaxslar   harakatini   anglatgan
birgalik shakli  fors-tojik tilida  yo`q, o`zbek tilida esa  bir  «shin»  harfim  qo`shish
orqali   ifodalanadi:   chopishmoq,   topishmoq,   quchushmoq,   o`pishmoq   kabi.   2.
Arabiy   ikki   mavhumlik   fe`llar   (vositali   ob`ektli   buyruq   ma`nosi)   ham   sortlarda
yo`q, turklar bir harf qo`shish orqali bu ma`noni juda qisqa va aniq ifodalaydilar:
kildur, yashurt, chiqart kabi.
                
38 XULOSA
Arabshunos   olim   V.M.   Belkinning   yozishiga   ko‘ra,   oromiy   tilidan   Suriya
shevasi  orqali bir  qancha yangi so‘zlar arab tiliga kirib kelgan. Ular o‘simliklar,
hayvonot olami, dahqonchilik, hunarmandchilikka oid so‘zlardir 12
  [28, 65-68 b.].
Masalan: 
“ ٌط 	ّوaلب
” –  dub daraxti, “
ٌ	ب 	ْلُد ” –  chinor, “  ٌ	فاص 	ْف	aص
” –  majnuntol, “ 
ٌ	س	ٌآ ” –  oq
gulli, hushbo‘y hidli, doim yashil buta o‘simligi, “   ٌ	
زْيaمُج
”  –  sikomora, “   ٌ	ناح	ْي  aر
”  –
rayhon,   “   ٌ	
نِيت
 ” –  anjir,   “  
ٌ	جُرْتأ ” –  limon,   “   ٌ	ت	ُو??ت
” –  tut,   “  
ٌ	س	ٌاَّجإ ” –  nok,   “   ٌ	قو	??قْaرب
” –
olho‘ri, “
ٌ	
ح  	ّاُفت ”  –  olma, “   ٌ	نا	َّمُر
”  –  anor, “   ٌ	خي ِ	ِّطب
”  –  tarvuz, “   ٌ	لaجْaرف	aس
”  –  behi, “   ٌ	زْaول
”  –
bodom, “ ٌ	
ق 	aوت	ُْسف
” –  pista, “ 
ٌ	حْaم ق ” –  bug‘doy, “  ٌ	نَّاaتق
” –  zig‘ir, “  a	ٌَّبِنق
” –  kanop. 
Ba’zi   so‘zlar   arab   tiliga   grek   va   oromiy   tillari   orqali   kirgan.   Ular
quyidagilar:   “   ٌ	
لْaبت 	ْسإ
”  –  oshxona,   “   ?	ٌر	ْa??صق ”  –  qasr,   “ طار 	ِص
ٌ	 ”  –  yo‘l,   “ ٌ	ن ا	??aكُْرب
”  –
vulqon, “ ة	
aaرط	ْaن ق
ٌ	 ”  –  ark, “ 
ٌ	ر	aص	ْaيق ” –  sezar (podshoh). 
Xulosa sifatida shuni aytib o‘tish kerak-ki, arab tili va uning yozuvi o‘zbek
xalqi   uchun   doimo   qadrli   bo‘lib   kelgan.   Zero,   lug‘at   zaxiramizning   kattagina
qismi ham aynan arabiy asosga ega. Bu til yurtimizda asrlar davomida o‘rgatiladi
va o‘rganiladi. Hozirda ham yurtimizdagi ta’lim sohasida arab tiliga berilayotgan
e’tibor kam emas. Unga sarflanayotgan kuch yanada samarali bo‘lishiga erishish
maqsadida turlicha uslub va yondashuvlar ishlab chiqilgan. Yurtimizdagi arab tili
ta’limini   shartli   ravishda   uch   yo‘nalishga   ajratib   ko‘rsatish   mumkin.   Bu   shartli
uch   yo‘nalish   jamiyatdagi   ehtyoj   yuzasidan   shakllangan,   deyish   mumkin.
Shulardan biri – arab tilini o‘rganishda din bilan bog‘liq ehtiyojlar ustuvorligi. Bu
yo‘nalish   uzoq   tarixiy   yo‘lni   bosib   o‘tgan   va   asosan   diniy   matnlarni
o‘zlashtirishga   qaratilgan.   Ikkinchi   yo‘nalish   –   «rus   akademik   sharqshunosligi»
asosida   shakllangan   ta’lim   berish   yo‘li.   Bu   yo‘nalish   klassik   va   keyin   paydo
tezkor   til   o‘rganish   usullari   o‘rtasida   turadi.   Bunda   arab   tili   o‘zbek   tili
grammatikasiga   qiyoslangan   holda   o‘rgatiladi.   Keyingi   yo‘nalish   arab   tilini
yangicha tezkor uslublarda ta’lim berish.
______________________
12
  Bulgakov   B.   G.:   Sharq   mamlakatlarida   chet   tillarining   rivojlanishi   (urushdan   keyingi   davr).     Moskva.   1983   (rus
tilida)
39 Bu   uslub   grammatikaga   katta   urg‘u   bermasdan,   o‘rganuvchining   xorijiy
tilda tezroq so‘zlashuv jarayoniga kirib borishiga qaratilgan. Mazkur uslub asosan
xorijiy   til   o‘qitish   kurslarida   tatbiq   etiladi.   Yuqorida   sanab   o‘tilgan   shartli   uch
yo‘nalishning o‘z yutuq va kamchiliklari bor: kutilgan natijaga erishish borasida
ularning   ayrimlari   uzoq   vaqt   talab   etadi,   ayrimlari   esa   tezkor   samara   bersada,
ammo   shunga   yarasha   fundamental   bilim   berilmaydi.   Ba’zilari   mumtoz   yoki
siyosiy matnlar doirasida chegaralanib qoladi, ayrimlarida bunday matnlar chetlab
o‘tiladi.   Shuningdek,   ona   tili   grammatikasiga   tayanib   arab   tili   o‘qitilgani   bois,
arab   grammatikasi   to‘liq   o‘zlashtirilmaydi.   Boshqa   jihatdan   esa   faqat   arab
grammatikasiga urg‘u berilgani bois, uning ona tilidagi muqobili nazardan chetda
qoladi.   Albatta   bu   yo‘nalishlarning   qaysi   birida   tahsil   berish   ta’lim   muassasasi
ixtisosligi,   maqsad   va   vazifalari   hamda   o‘qituvchi   va   auditoriyaga   ham   bog‘liq.
Ammo   shunisi   aniqki,   bugungi   globallashuv   davrida   xorijiy   tillarni
o‘zlashtirishga intilayotgan har qanday talabani til o‘qitishdagi samarali uslublar,
texnik   vositalar,   ko‘rgazmali   dasturlar   qiziqtiradi.   Bu   esa   har   bir   arab   tili
o‘qituvchisidan   davr   talablariga   mos   keladigan   yangi   uslublarni   ishlab   chiqish,
ta’lim jarayoniga zamonaviy texnologiyalarni tatbiq qilishni taqozo etadi.
40 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO'YXATI:
1. Ibn Xalqon: Mashhurlarning o'limlari. Buloq: 2020 yil. 
2. Bulgakov B. G.: Al-Beruniy hayoti va kitoblari.  Toshkent: 2022. (rus tilida) 
3. Nosirova M. O‘rta asrlar arab nahvidan namunalar (Mahmud Zamaxshariyning
“Unmuzaj fi nahv” risolasi asosida). – T.: ToshDShI nashriyoti. 
4. Abdul Karim Samoniy: Nasablar  kitobi.  C.1. Bayrut: 2020 yil. 
5. Yoqut al-Hamaviy: Yozuvchilar lug'ati.  C.2. Misr: 2021 yil. 
6. Arablarning   grammatik   tizimidagi   tadqiqotlar.   Sankt-Peterbork:   1873.   (rus
tilida) 
7. Tilshunoslik ta’limoti tarixi. O'rta asrlarda.  Leningrad: 1981. (rus tilida)  
8. Qodirov   T.Sh.,   Aliyev   D.I.   Arab   tili   leksikologiyasi.   ToshDShI,
2010.110 b.  
9. Ковалев   А.А.,   Шарбатов   Г.Ш.   Учебник   арабского   языка.   М.,
1998. 
10. Белкин   В.М.   Общие   тенденции   развития   арабской   научно-
технической   терминологии   в   послевоенный   период.     “Развитие   языков   в
странах   зарубежного   Востока   (послевоенный   период)”,   М.,   “Наука”,   1983.
164 б 
Internet resurslari:
1. https://tdpu.uz     
2. https://pedagog.uz     
3. https://ziyonet.uz       
4. https://edu.uz   
41

MUNDARIJA:
KIRISH……………………………………………………….…….………..…3
I-BOB. O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishining tutgan o`rni va uning mohiyati……………………………………………………………..6
1.1.  O‘rta Osiyoga arab tilining kirib kelish ………………………..………….6
1.2. O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishi  va uning mohiyati.........15
II-BOB.O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishining turlari va analizi ………………………………………..…..…….….............................................24
2.1.  O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishining turlari..…………..24
2.2.  O‘rta Osiyoda arab tilining rasmiy tilga aylanishining tahlili…………… 29
XULOSA…………………….………………..…………………..……….….. 37
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR VA MANBALAR RO’YXATI……..41