O'simliklarni qurg'oqchilikka chidamliligini aniqlash va ularni kserofit hamda mezofitlar bilan taqqosalash

O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY 
TA’LIM, FAN VA INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
__________________________
BIOLOGIYA YO’NALISHI
Kurs ishi
Mavzu:  O’simliklarni qurg’oqchilikka chidamliligini
aniqlash va ularni kserofit hamda mezofitlar bilan
taqqosalash
Topshirdi: 
 
 
Tekshirdi:  
 
 
MUNDARIJA Kirish……………………………………………………………………….…..
I bob. Adabiyotlar tahlili………………………………………………………
II bob. Asosiy qisim.
2.1 O’simliklarni qurg’oqchilikka chidamliligi ………………….….….
2.2 O’simliklarning qurg’oqchilikka moslashuvi ……………….….….
2.3 Kserofit hamda mezofitlarning bir biridan farqli jihatlari….….….
2.4 Qurg’oqchilikka chidamli o’simliklar………………………….…..
Xulosa…………………………………………………………..…………..….
Adabiyotlar ro’yhati………………………………………………………….. KIRISH
O’simliklar   organizmlaridagi   biokimyoviy   himoya   vositalarining   asosi
shundan   iboratki,   bunda   o’simlikning,   noqulay   muhit   omiliga   javob   reaktsiyasi
natijasida   hosil   bo’lgan,   yani   yuqori   molekulyar   moddalarning   parchalanishidan
yuzaga   kelgan   ayrim   zaharli   birikmalarni   barglar   va   boshqa   organlar   orqali
ajralishi   yuz   beradi.   Masalan,   qurg’oqchilik   sharoitida   sitoplazmaning   suv   saqlab
qolish   xususiyati   uning   tarkibida   kichik   molekulyar   gidrofil   oqsillarning   vujudga
kelishi bilan ta’minlanadi. Bu gidrofil oqsillar esa anchagina suvni gidrat qobiqlar
sifatida bog’lab turadi. 
Qurg’oqchilik   vaqtida   sitoplazmada   suvning   saqlanib   turishiga   prolin
moddasi   ham   anchagina   yordam   beradi.   Shuning   uchun   ham   suv   tanqisligida
hujayradagi  prolinning miqdori   ancha  ko’payib  ketadi.  Shuningdek,  sitoplazmada
suvning   saqlanishiga   undagi   monosaxaridlar   miqdorining   ko’payishi   ham   ijobiy
ta’sir qiladi. 
O’simliklarning   qurg’oqchilikdan   so’ng   o’z   holatini   tiklashi,   suv
yetishmasligi   va   yuqori   harorat   sharoitida   hujayraning   o’z   genetik   tarkibining
saqlab   qolishiga   bog’liqdir.   Masalan,   DNK   molekulasining   qurg’oqchilikdan
himoyalanishi   uning   molekulasining   yadro   oqsillari   yordamida   qisman   o’z
faolligini   yo’qotish   xususiyati   bilan   belgilanadi.   Shuning   uchun   ham   DNK
miqdorining o’zgarishi  faqat uzoq davom etgan kuchli  qurg’oqchilik holatidagina
kuzatilishi mumkin. 
Qurg’oqchilik,   o’simliklar   gormonlar   sistemasida   ham   bir   qator   sezilarli
o’zgarishlarga   olib   kelishi   mumkin.   Shunday   o’zgarishlarga   o’simlik   o’sishini
jadallashtiradigan   auksin,sitokinin,   gibberellin   hamda   fenol   tabiatli   o’sishni
tezlashtiradigan   moddalar   miqdorining   kamayishini,   ABK   va   etilen   gormonlari
miqdorining   oshishini   ko’rsatish   mumkin.   Bunda   ayniqsa   qurg’oqchilikning
boshlang’ich   davrlarida,   o’simliklarda   o’sishni   to’xtatuvchi   gormonlar
miqdorining   oshishi   muhim   ahamiyatga   ega.   Chunki,   o’simlik   suv   bilan   muqobil
taminlanmaganda barg og’izchalarining tezda yopilish xususiyati shu o’simliklarda bir necha daqiqa davomida juda ko’p marta ko’payib ketadigan ABK gormonining
miqdoriga   bog’liqdir.   Masalan,   o’simlik   uchun   suv   yetishmasligi   juda   kam
miqdorda-0,2   MPa   bo’lgandayoq   ABK   gormonining   miqdori   bir   necha   barobar
ortib   ketadi.   Ammo,   mezofit   o’simliklarda   ABK   miqdorining   oshishiga   olib
keladigan   suv   potentsiali   har   xildir.   Masalan,   makkajo’xori   uchun   ABK
gormonining   oshishiga   olib   keladigan   suv   potentsiali   0,8   MPa   bo’lsa,   javdar
o’simligi   uchun   ushbu   ko’rsatkich   1,0   MPa.   Umuman   qurg’oqchilik   sharoitida
o’simlik   to’qimalaridagi   ABK   gormonining   miqdori   uning   suvlilik   holati   1   gr
og’irligiga   nisbatan   bir   soatda   o’rtacha   0,15   mikrogrammgacha   ortishi   mumkin.
O’simlik   tuqimalarida   ABK   gormonining   ko’payishi   natijasida   vujudga   kelgan
barg   og’izchalarining   yopilishi   holati   esa   ular   orqali   bo’ladigan   bug’lanish
natijasida   sarflanadigan   suv   miqdorini   anchagina   kamaytiradi.   Shuningdek,   ABK
prolin sintezini tezlashtiradi, bu esa oqsillarning sersuvlanishiga sabab bo’ladi. Bu
holat   ham   hujayrada   suvning   ma’lum   miqdorda   saqlanib   qolishiga   sabab   bo’ladi.
O’simlik   ildizlarida   ABK   gormonining   yig’ilishi   RNK   va   oqsillar   sintezining
to’xtashiga   olib   keladi   hamda   boshqa   bir   o’sish   gormoni   bo’lgan   sitokininning
sintezining sekinlashishiga olib keladi. 
Kurs   ishining   dolzarbligi:   cho’l   va   dasht   zonalarida   suv   kamligi   sababli
o’simlik   soni   cheklangan   yoki   vegitatsiya   davri   qisqa   bo’lsada   o’z   turini   saqlab
kelmoqda.   O ’simliklarni   qurg’oqchilikka   chidamliligini   aniqlash   dolzarb
hisoblayman.
Kurs   ishining   maqsadi   va   vazifalari:   O’simliklarning   qurg’oqchilikka
chidamliligini   hamda   o’simliklarning   qurg’oqchil   muhitga   moslashishini
o’rganishni kurs ishida o’zimga maqsad qilib oldim va quydagilarni o’zimga vazifa
qilib oldim:
 O’simliklarning qurg’oqchilikka moslashuvini  mavjuda dabiyotlardan o’qib
o’rganish.  
 Kserofit va mezofit o’simliklarning bir-biridan farqli jihatlarini o’rganishni.
Kurs ishi hajmi:  Kurs ishi times new roman 14 shirft 1.5 intervalda yozilgan  ADABIYOTLAR TAXLILI
  Qurg’oqchilik-o’simliklarni   suvga   bo’lgan   talabini   qondira   olmaydigan
meteorologik sharoitdir. Uning atmosfera va tuproq qurg’oqchiligi xillari mavjud.
Qurg’oqchilikning   asosiy   sabablari   bu   yog’ingarchilikning   bo’lmasligi,
transpiratsiya va tuproq yuzasidan suvning ko’plab bug’lanishidir. Ayniqsa kuchli
shamollar   tuproq  ildiz   qatlamining  qurishiga   olib  keladi.   Atmosfera  qurg’ochiligi
quruq   va   issiq   havo   ta’sirida   havo   namligi   juda   kam   bo’lganda.paydo   bo’ladi.
Bunda   o’simlik   o’sishdan   to’xtaydi   va   barg   sathi   kengaymaydi,   natijada
ekinlarning hosildorlik kamayadi. (1)
 O’simlikka suv yetishmasligi natijasida uning o’sishi to’xtaydi, ayniqsa barglar va
poyalarning   o’sishi   juda   sekinlashadi.   Bu   holat   hujayralaming   bo’linishining   va
ularni   tuzilishini   sekinlashishi   natijasida   ro’y   beradi.   Ildizlarning   o’sishi   esa
kuchayadi.   Masalan,   makkajo’xori,   har   xil   namlikdagi   tuproqli   idishlarda
o’stirilganda   ildiz   to’qimalari   soni   va   ildiz   uzunligi   tuproq   namligiga   teskari
tartibda bo’lishi aniqlangan, yani makkajo’xori suvda o’stirilganda tuklar mutlaqo
hosil   bo’lmagan,   tuproqda   esa   u   qanchalik   quruq   bo’lsa,   tuplar   soni   shunchalik
ko’p   bo’lgan.   Agar   tuproqda   uzoq   vaqt   suvyetishmasa,   ildizlarning   o’sishi   ham
susayadi. Shuningdek. ildizlarda po’kak hosil bo’lishi ro’y beradi va meristemadan
chiqayotgan hujayralaming differensiyalashishi kuchayadi. (2)
Evkserofitlar -issiqqa   chidamli   o’simliklar   bo’lib,   qurg’oqchilikni   bemalol
o’tkazadi. Ushbu o’simliklarning hujayra shirasi osmotik bosimi nihoyatda yuqori,
transpiratsiya   jadalligi   past   bo’lib,   ildizlari   keng   tarmoqlangan   va   ayrim   hollarda
sizot   suvlarigacha   yetib   boradi.   Evkserofitlar   juda   yuqori   issiqlikda   barg   va
novdalarni   tashlab   yuboradilar.   Ularga   yantoq,   shuvoq,   astra   kabi   o’simliklar
kiradi.(3)  
  Atoqli   fiziolog   A.A.Maksimovning   fikricha   (1953)   kserofit   o’simliklar   va
ularning qurg’oqchilikka chidamli turlari suvsizlikni sevuvchi emas. Agar kserofit
o’simliklarni ham muqobil suv bilan ta’minlasak ularda kuchli o’sish va rivojlanish
kuzatiladi.   Kserofit   o’simliklarning   qurg’oqchilikka   chidamliligi   esa   ularning   suv yo’qotishga   moslanishidir.   Mezofit   o’simliklar   ham   qurg’oqchilikka   moslashishi
mumkin. (4)
  Haqiqiy kserofitlar.  Ularga shuvoq, itgunafsha va boshqalar misol bo’la oladi. Bu
o’simliklarga   hos   xususiyatlaridan   barglarinig   nisbatan   kichik   bo’lishi   hamda
ularning   erga   osilib   turishini   ko’rsatish   mumkin.   Shuningdek   haqiqiy   kserofitlar
issiqqa   chidamli   bo’lib   barglarning   suv   bug’lantirish   darajasi   past   bo’ladi.
Shuningdek   ular   kuchli   suvsizlanish   holatiga   chidamli   bo’lib,   hujayralarida
osmotik   bosim   yuqori   bo’ladi.   Ildiz   sistemasi   uncha   chuqurga   kermagan   holda
bo’lib keng tarqalgandir. (5)
  V.R.Zelenskiy   (1904)   o’simlikda   joylashgan   barglarning   anatomik   tuzilishini
o’rganib shunday xulosaga keldiki, barg qanchalik poyada balant joylashgan bo’lsa
uning   hujayralari   shunchalik   mayda   bo’ladi.   Shuningdek   balantda   joylashgan
barglarda   parenxima   kuchli   rivojlangan   bo’ladi   hamda   bir   birlik   maydonda   barg
og’izchalarning   soni   ko’p   bo’ladi,   ammo   ularning   o’lchami   kichik   bo’ladi.
O’simlik   poyasidagi   barglardagi   bu   holat   Zelenskiy   qonuni   deyiladi.   (6)
  O’simlikning   yuqori   shohlarida   joylashgan   barglardagi   barg   og’izchalari   suv
etishmagshan   holatda   ko’proq   ochiq   holda   bo’ladi.   Bu   holat   bir   tomondan
fotosintez   jarayonini   qo’llab   tursa,   ikkinchi   tomondan   hujayra   shirasi
konsentratsiyasining   oshishiga   ta’sir   qiladi.   Bu   esa   o’z   navbatida   yuqorida
joylashgan   barglarning,   pastda   joylashgan   barglar   tarkibidan   suvni   tortib   olishiga
olib  keladi.  Yuqoridagi  holatlar  ko’pgina  kserofit  o’simliklar   barg  tuzilishiga  xos
bo’lganligi   sababli   bu   tuzilish   kseromorf   tuzilish   deb   ataladi.(7)
 Yuqori harorat hujayrada bir qancha o’zgarishlarga olib kelishi mumkin. Masalan,
hujayra   shirasi   bir   muncha   quyuqlashadi.   Shuningdek,   hujayraning
o’tkazuvchanligi   bir   qancha   moddalar   jumladan   eozin,   mochevina   va   glitserin
uchun oshadi. Hujayrada ketadigan moddalar ekzoosmosi tufayli hujayra shirasida
osmotik bosim sekin asta pasayib ketadi. Ammo 37 °C da osmotik bosimning yana
oshishi   kuzatiladi,   chunki   kraxmalning   parchalanishi   kuchayib,  birlamchi   qandlar
miqdori   ortadi.   O’simliklarda   ketadigan   jarayonlardan   eng   muhimi   bo’lgan fotosintez jarayoni, nafas olishga qaraganda yuqori haroratga ancha beriluvchandir.
(8)
Qurg’oqchil sharoitda yashashga moslashgan o’simliklardir.  Ular   dasht ,  cho ’ l  
va   chala   cho ’ l   zonalarida   keng   tarqalgan .   Kserofitlar   o ’ z   navbatida   ikki   guruhga
ajraladi :   sklerofitlar   va   sukkulentlar .   Sklerofitlar   qurg ’ oqchilikka   chidamli ,
ko ’ pyillik ,   dag ’ al ,   ko ’ pincha   barglari   reduktsiyalashgan   yoki   tikanlarga ,
tangachalarga   aylangan ,  qalin   kutikula   qavatiga   ega   va   yaxshi   rivojlangan   mexanik
to ’ qima   bo ’ ladi .   Ularga sak-sovullar, yantoq, chalov, shuvoq, betaga va boshqalar
kiradi.   O’rta   Osiyoning   qumli   cho’llarida   o’suvchi   turlar   o’z   tanasidagi   umumiy
suv miqdorini 50% gacha kamaytirishi mumkin. (9)
Qurg’oqchilik   birinchi   navbatda   hujayradagi   erkin   yoki   kuchsiz   bog’langan
suvning   kamayishiga   olib   keladi.   Bu   esa   o’z   navbatida   sitoplazma   oqsil
qobig’ining   suvsizlanishiga   olib   keladi.   Shuningdek,   ayrim   oqsil-fermentlarning
bajaradigan   ishiga   ta’sir   qiladi.   Agar   so’lish   uzoq   vaqt   davom   etsa,   sintezlovchi
fermentlarining   faolligi   kamayadi,   ammo   suv   ishtirokida   boradigan   parchalanish
hodisasi,   jumladan,   proteoliz   hodisasi   tezlashadi.   Buning   natijasida   hujayrada
kichik   molekulali   oqsil   moddalarning   miqdori   oshadi.   Shuningdek,
polisaxaridlarning   parchalanishi   natijasida   to’qimalarda   eruvchan   qandlarning
miqdori ko’payadi, ularning barglardan chiqishi susayadi. (10)
 O’simlikka suv yetishmasligi natijasida uning o’sishi to’xtaydi, ayniqsa barglar va
poyalarning   o’sishi   juda   sekinlashadi.   Bu   holat   hujayralaming   bo’linishining   va
ularni   tuzilishini   sekinlashishi   natijasida   ro’y   beradi.   Ildizlarning   o’sishi   esa
kuchayadi.   Masalan,   makkajo’xori,   har   xil   namlikdagi   tuproqli   idishlarda
o’stirilganda   ildiz   to’qimalari   soni   va   ildiz   uzunligi   tuproq   namligiga   teskari
tartibda bo’lishi aniqlangan, yani makkajo’xori suvda o’stirilganda tuklar mutlaqo
hosil   bo’lmagan,   tuproqda   esa   u   qanchalik   quruq   bo’lsa,   tuplar   soni   shunchalik
ko’p   bo’lgan.   Agar   tuproqda   uzoq   vaqt   suvyetishmasa,   ildizlarning   o’sishi   ham
susayadi.  
Shuningdek.   ildizlarda   po’kak   hosil   bo’lishi   ro’y   beradi   va   meristemadan
chiqayotgan hujayralaming differensiyalashishi kuchayadi. (11)  II bob.  Asosiy qism
2.1. O’simliklarni qurg’oqchilikka chidamliligi
Qurg’ochilikka   chidamlilik   bu-   o’simlik   hujayralari,   to’qimalari   va
organlarining   sezilarli   darajada   suvsizlanishiga   chidashidir.   Suvsizlanish
sitoplazmani   xususiyatlarini   buzadi,   oqsil   sintezi   kamayib   ketadi,   polisomalar
ribosomalarga, ular esa o’zlarining. subbirliklarga parchalanib ketadi. Shuningdek
suvsizlik   moddalar   almashinuvini   pasaytiradi.   Buning   natijasida   esa
o’simliklarning   o’sishi   to’xtaydi   va   hosildorlik   kamayib   ketadi.   Bu   asosan
generativ organlar kam hosil bo’lishi bilan ifodalanadi. 
Qurg’oqchilik-o’simliklarni   suvga   bo’lgan   talabini   qondira   olmaydigan
meteorologik sharoitdir. Uning atmosfera va tuproq qurg’oqchiligi xillari mavjud.
Qurg’oqchilikning   asosiy   sabablari   bu   yog’ingarchilikning   bo’lmasligi,
transpiratsiya va tuproq yuzasidan suvning ko’plab bug’lanishidir. Ayniqsa kuchli
shamollar   tuproq  ildiz   qatlamining  qurishiga   olib  keladi.   Atmosfera  qurg’ochiligi
quruq   va   issiq   havo   ta’sirida   havo   namligi   juda   kam   bo’lganda   paydo   bo’ladi.
Bunda   o’simlik   o’sishdan   to’xtaydi   va   barg   sathi   kengaymaydi,   natijada
ekinlarning hosildorlik kamayadi. 
Qurg’oqchilik   o’simliklar   tanasida   ketuvchi   biosintetik   jarayonlarni   keskin
kamaytiradi,   oqsillarning   parchalanishi   ro’y   berib,   organik   zahira   moddalar
miqdori   keskin   pasayadi.   Bu   esa   o’z   navbatida   o’simlik   o’sishini   sekinlashtiradi.
Ushbu va boshqa hollar tufayli barg quriy boshlaydi va undan kraxmal yo’qoladi.
Shuningdek   o’simliklar   ildiz   tizimlarida   fosfor   almashinuvi   keskin   o’zgaradi,
fosforirlanish   jarayoni   jadalligi   pasayadi.   Qurg’oqchilik   oxir   oqibatda   o’simliklar
hosildorligining o’ta pasayib ketishiga olib keladi. 
O’simliklarning   qurg’oqchilikka   chidamliligini   birmuncha   oshirish   ham
mumkin. Buning uchun P.A. Genkel o’simliklar urug’larini avvalo biroz undirish,
so’ngra unayotgan urug’ni oz-moz quritib ekishni tavsiya qilgan. Ushbu usul orqali
o’simliklar chidamliligini birmuncha oshirish mumkin. Hozirgi vaqtda ushbu ishlar
amaliyotda   keng   qo’llanib   kelinmoqda.   Shuning   bilan   birgalikda   o’simliklarning qurg’oqchilikka   chidamliligini   oshirishda   kimyoviy   uslublar   ham   qo’llaniladi.
Masalan   o’simliklar   urug’larini   0,2   foizli   kaltsiy   xlorid   tuzida   18-20   soat   ivitib
ekish   ularning   qurg’oqchilikka   chidamliligini   oshirishda   yaxshi   amaliy   natijalar
berishi mumkin. 
Qurg’oqchilik maydonlarida o’sadigan o’simliklarni   kserofitlar   ham deyiladi.
Kserofitlar   tuproq   va   atmosfera   qurg’oqchiligida   o’sishga   moslashgan
o’simliklardir.   Ularning   xarakterli   belgilaridan   biri,   bu,yer   ustki   qismining   yer
ostki qismlaridan o’lchamlari o’yicha kichik bo’lishi hamda bug’latuvcni yuzaning
ham kam bo’lishidir. 
 2.1-rasm.  Qurg’oqchilik maydonlari P.A.Genkel   ta’limoti   bo’yicha,   kserofitlarning   o’zi   ham   qurg’oqchilikka
chidamliligi bo’yicha bir necha guruhlarga bo’linadi.
Sukkulentlar -issiqga   o’ta   chidamli   o’simliklar   bo’lib,   suvsizlanishga   ham
bemalol chidaydi. Ular suv tanqisligini deyarli sezmaydi, tanasida suv ko’p, lekin
suvni   o’ta   sekin   sarflaydi.   Sukkulenlarga   kaktus   va   aloe   kabi   o’simliklarni   misol
qilib ko’rsatish mumkin. 
Evkserofitlar -issiqqa   chidamli   o’simliklar   bo’lib,   qurg’oqchilikni   bemalol
o’tkazadi. Ushbu o’simliklarning hujayra shirasi osmotik bosimi nihoyatda yuqori,
transpiratsiya   jadalligi   past   bo’lib,   ildizlari   keng   tarmoqlangan   va   ayrim   hollarda
sizot   suvlarigacha   yetib   boradi.   Evkserofitlar   juda   yuqori   issiqlikda   barg   va
novdalarni   tashlab   yuboradilar.   Ularga   yantoq,   shuvoq,   astra   kabi   o’simliklar
kiradi. 
Gemikserofitlar -suvsizlik   va   tanasining   qizishini   ko’tara   olmaydigan
o’simliklar.   Ulardagi   transpiratsiya   jarayoni   yuqori,   lekin   protoplazmaning
yopishqoqligi   va   elastikligi   yuqori   emas.   Ildizlari   anchagina   chuqur   ketgan.
Gemikserofitlarga shalfey, rezak kabi o’simliklar kiradi. 
Cho’lkserofitlari -   Bular   cho’llarning   boshoqli   va   kovil   kabi   o’simliklaridir.
Ushbu   o’simliklar   qisqa   muddatli   yomg’irlardan   yaxshi   foydalanadi   va   qizib
ketishga   chidamlidir.   Ammo   faqatgina   tuproqda   qisqa   muddatli   suv   tankisligiga
chidamlidir xolos. 
Poykilokserofitlar- o’zlarining   suv   rejimini   boshqara   olmaydigan
o’simliklardir. Ular yuqori haroratda qizishi ammo yoz yomg’irlaridan so’ng yana
jonlanib   faol   hayot   kechirishi   mumkin.   Bu   o’simliklarga   biz   lishayniklarni   misol
qilib ko’rsatishimiz mumkin 
2.2 O’simliklarning qurg’oqchilikka moslashuvi  
O’simliklar   qurg’oqchilik   ta’sirida   holsizlanadi,   bu   esa   o’simliklarga   suv
etishmaganligidan   yoki   suvsizlik   va   issiqlikning   birgalikdagi   ta’siridan   kelib
chiqadi.  Nam   kam   joylarda   o’sadigan   o’simliklar   ya’ni   kserofitlarda   qurg’oqchilik
davrini   o’tkazishga   nisbatan   moslanishlar   vujudga   kelgandir.   Umuman   olganda
o’sib asosiy himoya vositalaridan foydalanadilar. 
1.Ortiqcha suv yo’qotishning olidini olish yoki qurib qolishdan saqlanish. 
2.Nam yo’qotishni o’tqazish. 
3.O’sish   davrida   qurg’oqchilikdan   qochish.   Bulardan   ko’pgina   o’simliklar
uchun umumiysi hujayrada suv saqlashga moslashishdir. 
 2.2-rasm.Kserofit o’simliklar
Kserofit   o’simliklar   qurg’oqchilik   sharoitini   boshidan   o’tkazish   bo’yicha
kuydagi tiplarga bo’linadi.  Bu   o’simliklar   o’zlarida   nam   to’plash   qobiliyatiga   egadir.   Masalan   alog’,
kaktus   o’simliklari.   Ularda   suv   kutikulalar   va   tuklar   bilan   qoplanish   barg   va
tanalarida   yig’iladi.   Sukkelent   o’simliklarda   suv   bug’lanishi,   fotosintez   va   o’sish
juda   sekin   bo’ladi.   Ular   suv   yo’qotishga   juda   chidamsiz.   Sukkelentlarning   ildiz
sistemasi keng tarqalgan bo’ladi, ammo chuqurga ketmaydi. 
Sukkelent   bo’lmagan   o’simlilar.   Bu   o’simliklar   o’zlarida   ketadigan   suv
bug’lanish jarayonlariga qarab bir necha gruppaga bo’linadi: 
Haqiqiy   kserofitlar.   Ularga   shuvoq,   itgunafsha   va   boshqalar   misol   bo’la
oladi.   Bu   o’simliklarga   hos   xususiyatlaridan   barglarinig   nisbatan   kichik   bo’lishi
hamda   ularning   erga   osilib   turishini   ko’rsatish   mumkin.   Shuningdek   haqiqiy
kserofitlar   issiqqa   chidamli   bo’lib   barglarning   suv   bug’lantirish   darajasi   past
bo’ladi.   Shuningdek   ular   kuchli   suvsizlanish   holatiga   chidamli   bo’lib,
hujayralarida   osmotik   bosim   yuqori   bo’ladi.   Ildiz   sistemasi   uncha   chuqurga
kermagan holda bo’lib ken   g tarqalgandir.
 2.3-rasm.Haqiqiy kserofitlar
Kserofitsimonlar.   Bu   tipga   kserofitlarga   yarim   o’xshash   o’simliklar   kiradi.
Masalan   marmarak   va   boshqa   o’simliklar.   Ularda   suv   bug’lantirish   xossasi   juda
kuchli bo’lib, bu o’z navbatida juda kuchli ildiz sistemasi orqali vujudga keladi va ushlab   turiladi.   Ayrim   hollarda   kserofitsimon   o’simliklar   ildizi   er   osti   suvlariga
etib   boradi.   Bu   o’simliklarga   xos   xususiyatlardan   ularning   suvsizlikka   va   havo
qurg’oqchiligiga chidamsizligini ko’rsatib o’tish mumkin. 
 2.4-rasm. Kserofitsimon o’simliklar
Cho’l   kserofitlar.   Bu   tipga   cho’l   boshoqli   o’simliklari,   jumladan   bedacha
ko’z   va   boshqalar   kiradi.   Bu   o’simliklar   havoni   haddan   tashqari   isib   ketishiga chidamli bo’lib, yozgi yomg’ir suvlaridan juda yaxshi foydalanadilar. Ammo ular
faqat qisqa tuproq qurg’oqchiligiga dosh bera oladilar. 
Poykilokserofitlar.   Bularga   lishayniklar   misol   bo’ladi.   Ular   o’zlarida   suv
almashinuvini   idora   qila   olmaydilar   va   ko’proq   suv   etishmagan   hollarda   tinchlik
holatiga o’tishadi ya’ni anabioz xolatga. Qurib qolish davrini o’zlari uchun bezarar
o’tqaza oladilar. 
Efimer   o’simliklar.   Ularning   rivojlanish   davri   qisqa   bo’lib,   asosan   yil
fasllarining yomg’irli vaqtlariga to’g’ri keladi. Bu bilan ular qurg’oqchilik joylarda
o’sishga moslashadilar. 
Atoqli   fiziolog   A.A.Maksimovning   fikricha   (1953)   kserofit   o’simliklar   va
ularning qurg’oqchilikka chidamli turlari suvsizlikni sevuvchi emas. Agar kserofit
o’simliklarni ham muqobil suv bilan ta’minlasak ularda kuchli o’sish va rivojlanish
kuzatiladi.   Kserofit   o’simliklarning   qurg’oqchilikka   chidamliligi   esa   ularning   suv
yo’qotishga   moslanishidir.   Mezofit   o’simliklar   ham   qurg’oqchilikka   moslashishi
mumkin. 
V.R.Zelenskiy (1904) o’simlikda joylashgan barglarning anatomik tuzilishini
o’rganib shunday xulosaga keldiki, barg qanchalik poyada balant joylashgan bo’lsa
uning   hujayralari   shunchalik   mayda   bo’ladi.   Shuningdek   balantda   joylashgan
barglarda   parenxima   kuchli   rivojlangan   bo’ladi   hamda   bir   birlik   maydonda   barg
og’izchalarning   soni   ko’p   bo’ladi,   ammo   ularning   o’lchami   kichik   bo’ladi.
O’simlik poyasidagi barglardagi bu holat Zelenskiy qonuni deyiladi. 
Shuningdek o’simlik poyasidagi barglar qanchalik balandda joylashgan bo’lsa
ular shunchalik ko’p suv bilan yomon ta’minlanadi, ayniqsa baland o’simliklarda.
Ammo   balandda   joylashgan   barglarda   suv   bug’lanish   pastroqda   joylashgan
barglarga nisbatan kuchliroq bo’ladi. 
O’simlikning  yuqori  shohlarida joylashgan  barglardagi  barg og’izchalari  suv
etishmagshan   holatda   ko’proq   ochiq   holda   bo’ladi.   Bu   holat   bir   tomondan
fotosintez   jarayonini   qo’llab   tursa,   ikkinchi   tomondan   hujayra   shirasi
konsentratsiyasining   oshishiga   ta’sir   qiladi.   Bu   esa   o’z   navbatida   yuqorida
joylashgan   barglarning,   pastda   joylashgan   barglar   tarkibidan   suvni   tortib   olishiga olib  keladi.  Yuqoridagi  holatlar  ko’pgina  kserofit  o’simliklar   barg  tuzilishiga  xos
bo’lganligi   sababli   bu   tuzilish   kseromorf   tuzilish   deb   ataladi.  
Demak   barglarda   kseromorf   tuzilishning   vujudga   kelishi   bu   suv   tanqisligiga
nisbatan   barglarda   yuzaga   kelgan   anatomik   moslanishdir.   Bu   moslanish
barglarning   reduktsiyasi,   qalin   kutikula,   barglarning   osilgan   holda   bo’lishi,   barg
og’izchalarining   chuqurlashishi   bilan   birgalikda   o’simliklarning   suv   tanqisligiga
ma’lum miqdorda moslashuviga va chidamligiga olib keladi. 
Issiqlikning   fiziologik   jarayonlarga   ta’siri.   Qurg’oqchilik   paytida
o’simliklar   suvsizlanishi   bilan   birgalikda   ma’lum   darajada   qiziydi   ham.   Yuqori
harorat   (35°C   va   undan   ko’p)   tufayli   hujayra   sitoplazmasida   harxil   tipdagi
o’zgarishlar yuz beradi. Ammo, o’simlikning isishi kam vaqtda, masalan, 5 minut
davom etsa, sitoplazma o’z holiga kelishi mumkin. 
Yuqori   harorat   hujayrada   bir   qancha   o’zgarishlarga   olib   kelishi   mumkin.
Masalan,   hujayra   shirasi   bir   muncha   quyuqlashadi.   Shuningdek,   hujayraning
o’tkazuvchanligi   bir   qancha   moddalar   jumladan   eozin,   mochevina   va   glitserin
uchun oshadi. Hujayrada ketadigan moddalar ekzoosmosi tufayli hujayra shirasida
osmotik bosim sekin asta pasayib ketadi. Ammo 37 °C da osmotik bosimning yana
oshishi   kuzatiladi,   chunki   kraxmalning   parchalanishi   kuchayib,  birlamchi   qandlar
miqdori   ortadi.   O’simliklarda   ketadigan   jarayonlardan   eng   muhimi   bo’lgan
fotosintez jarayoni, nafas olishga qaraganda yuqori haroratga ancha beriluvchandir.
Shuningdek,   suvsizlik   natijasida   ro’y   beradigan   polimerlarning   parchalanishi,
chunonchi oqsillarning parchalanishi yuqori haroratda yana ham kuchayib ketadi.  
Oqsil   moddalarning   parchalanishi   ammiak   hosil   bo’lishi   bilan   boradi.   Bu   esa
yuqori   haroratga   chidamsiz   o’simliklarda   ularning   zaharlanishiga   olib   keladi.
Ayrim   yuqori   haroratga   chidamli   o’simliklarda   ortiqcha   ammiakni   bog’laydigan
organik   kislotalar   miqdori   oshadi.   Shuningdek,   sitoplazmaning   muzlash   nuqtasi
pasayib   hujayra   ichki   qismida   suv   kamayadi   va   uyerda   muz   hosil   bo’lishi   bir
muncha susayadi. 
Chiniqishning ikkinchi fazasi -10°C, -20°C gacha davom etib haroratning bir
sutkada 2-3°C gacha pasayishi bilan boradi. Bunda hujayra oraliqlarida muz hosil bo’lib  birinchi   fazada   paydo  bo’lgan  hujayrani   suvsizlanishdan  saqlovchi   himoya
vositalari ishlay boshlaydi. O’simliklarning o’ta sovuqqa chidamliligiga ham xuddi
sovuqqa   chidamlilik   kabi   mikroelementlar   katta   ta’sir   qiladi.   Masalan,   rux
hujayralarda   bog’langan   suv   miqdorini   oshirib,   qandlar   yig’ilishini   kuchaytirsa,
molibden,   mis,   vanadiy,   kobalt,   azotning   oqsildagi   va   umumiy   miqdorini
kuchaytiradi. 
Shuni   aytib   o’tish   lozimki,   er   shari   quruqlik   qismining   anchagina   qismi
namgarchilikka muhtoj  joylar  hisoblanadi, ya’ni  bu joylarda yillik suv bug’lanish
100mm   va   undan   oshiq   bo’lgani   holda   yog’ingarchilik   miqdori   250-500   mm   ni
tashkil   qiladi.   Yuqoridagi   maydonning   yarmidan   ko’prog’ida   esa   yillik
yog’ingarchilik miqdori 250 mm dan ham kam. 
Bizga   ma’lumki,   o’simliklarning   yaxshi   rivojlanishi   uchun   uning   o’sish
davrida   namgarchilik   muqobil   ravishda   bo’lishi   maqsadga   muvofiq.   Ammo
kontinental  iqlim  rayonlarida yozning eng issiq  vaqtlarida yog’ingarchilik deyarli
bo’lmaydi yoki kam bo’ladi. 
Qurg’oqchilik.   Kuchli   quyosh   nurlari   sharoitida   yuqori   issiqlikda   uzoq   vaqt
yog’ingarchilik  bo’lmagan   holda  kelib  chiqadi.  Ko’pchilik  hollarda  qurg’oqchilik
havo   muhitida   namning   kam   bo’lishidan   kelib   chiqadigan   atmosfera
qurg’oqchiligidan   kelib   chiqadi.   Agar   bu   holat   uzoq   muddat   davom   etsa,   tuproq
qurg’oqchiligi   kelib   chiqadi.   Garmsel   vaqtida   esa   tuproq   qurg’oqchiligi   yuz
bermasligi mumkin. 
Suv   yetishmasligining   o’simlikka   ta’siri.   O’simlik   to’qimalarida   suv
yetishmasligi   hodisasi   uning   barglari   va   boshqa   organlari   orqali   suv   bug’lanish
miqdori   ushbu   o’simlik   tomonidan   qabul   qilayotgan   suv   miqdoridan   oshib
ketsagina ro’y beradi. 
Suv   tanqisligi   issiq,   quyoshli   kunlarda   peshin   vaqtida   ham   ro’y   berishi
mumkin,   chunki   bu   vaqtda   barglarning   so’rish   kuchi   oshib,   uning   natijasida
suvning tuproqdan o’simlikka o’tishi ham tezlashadi. 
O’simlik   o’z   navbatida   suv   tanqisligi   ko’rsatkichini   o’z   barglaridagi   barg
og’izchalarining   o’lchamlarini   o’zgartirish   orqali   idora   qilishi   mumkin.   Agar tuproqda   o’simlik   o’zlashtira   oladigan   suv   bo’lmasa,   unda   kuchli   so’lish   paydo
bo’ladi. Bu esa o’z navbatida o’simlikning halok bo’lishiga olib keladi. 
O’simlikka   suv   yetishmaslik   belgilaridan   ular   to’qimalarida   ertalab   suvning
bo’lishi hamda poyasi kesilganda undan shira ajralishining to’xtashidir. 
Qurg’oqchilik   birinchi   navbatda   hujayradagi   erkin   yoki   kuchsiz   bog’langan
suvning   kamayishiga   olib   keladi.   Bu   esa   o’z   navbatida   sitoplazma   oqsil
qobig’ining   suvsizlanishiga   olib   keladi.   Shuningdek,   ayrim   oqsil-fermentlarning
bajaradigan   ishiga   ta’sir   qiladi.   Agar   so’lish   uzoq   vaqt   davom   etsa,   sintezlovchi
fermentlarining   faolligi   kamayadi,   ammo   suv   ishtirokida   boradigan   parchalanish
hodisasi,   jumladan,   proteoliz   hodisasi   tezlashadi.   Buning   natijasida   hujayrada
kichik   molekulali   oqsil   moddalarning   miqdori   oshadi.   Shuningdek,
polisaxaridlarning   parchalanishi   natijasida   to’qimalarda   eruvchan   qandlarning
miqdori ko’payadi, ularning barglardan chiqishi susayadi. 
O’simliklarga   suv   yetishmaganda   ular   barglarida   RNKning   hosil   bo’lishi   va
shu jarayonda qatnashuvchi ribonukleaza fermentining aktivligi kamayadi. Ammo
DNKning o’zgarishi qurg’oqchilik uzoq davom etgandagina ro’y berishi mumkin.
Suvning yetishmasligi  hujayrada ketadigan boshqa jarayonlarga ham  ta’sir  qiladi.
Jumladan,   hujayradan   ionlarning   chiqishi   yengillashganligi   sababli   ularning
tarkibiy qismida kamayish ro’y beradi. Vakuolalarda esa erkin suvning kamayishi
natijasida   vakuol   shirasining   yopishqoqligi   oshib   ketadi.   Shuningdek,   suvning
yetishmasligi   o’simliklarda   ketadigan   fotosintez   jarayoni   mahsuldorligiga,   yani
fotosintez jarayoniga ham salbiy ta’sir qiladi. Ammo ayrim hollarda o’simliklarga
suv   yetishmasligining   boshlang’ich   davrida   fotosintez   jarayoning   borishi   tezligi
qisman   oshishi   mumkin.   Fotosintez   jarayoni   tezligining   suv   yetishmasligi
natijasida kamayishiga quyidagi hollar sababchi bo’lishi mumkin. 
Suv   kam   bo’lganligi   tufayli   barg   og’izchalarining   gidrofaol   yopilishi   va
buning   natijasida   fotosintez   jarayonining   tarkibiy   qismlaridan   bo’lgan   CO
2
gazining o’simliklarga yutilishining kamayishi. 
1. Barg hujayralarida xlorofillning sintezini ishining buzilishi.  2.   Yorug’lik   fosforlanishining   va   elektronlar   tashiluvining   buzilishi.  
3.   CO
2   qaytarish   reaktsiyalarining   va   yorug’lik   ishtirokida   boradigan   ximiyaviy
reaktsiyalarning (foto ximik) o’zgarishi.
4. Xloroplastlar tuzilishining buzilishi. 
5. Assimilyatlarning barglardan chiqishining sekinlashishi yoki umuman to’xtashi. 
Qurg’oqchilik   sharoitida   nafas   olish   jarayoni .   Fotosintez   jarayonidan   farqli
o’laroq   oldin   anchagina   kuchayadi,   so’ngra   pasayadi.   Bu   holatga   avval   aytib
o’tganimizdek qurg’oqchilikda ro’y beradigan polisaxaridlarning parchalanishidan
hosil bo’ladigan qandlar miqdorining keskin oshib ketishi sabab bo’lishi mumkin.
Chunki   nafas   olish   jarayoni   uning   asosiy   tarkibiy   qismi   bo’lgan   qandlarga
chambarchas   bog’liqdir.  
O’simlikka suv yetishmasligi natijasida uning o’sishi to’xtaydi, ayniqsa barglar va
poyalarning   o’sishi   juda   sekinlashadi.   Bu   holat   hujayralaming   bo’linishining   va
ularni   tuzilishini   sekinlashishi   natijasida   ro’y   beradi.   Ildizlarning   o’sishi   esa
kuchayadi.   Masalan,   makkajo’xori,   har   xil   namlikdagi   tuproqli   idishlarda
o’stirilganda   ildiz   to’qimalari   soni   va   ildiz   uzunligi   tuproq   namligiga   teskari
tartibda bo’lishi aniqlangan, yani makkajo’xori suvda o’stirilganda tuklar mutlaqo
hosil   bo’lmagan,   tuproqda   esa   u   qanchalik   quruq   bo’lsa,   tuplar   soni   shunchalik
ko’p   bo’lgan.   Agar   tuproqda   uzoq   vaqt   suvyetishmasa,   ildizlarning   o’sishi   ham
susayadi.  
Shuningdek.   ildizlarda   po’kak   hosil   bo’lishi   ro’y   beradi   va   meristemadan
chiqayotgan hujayralaming differensiyalashishi kuchayadi. 
O’simliklarning   haddan   tashqari   isib   ketishdan   saqloychi   hollardan   biri   ularda
ketadigan   va   baquvvat   ildiz   sistemasi   orqali   ta’minlanadigan   suv   bug’lantirish
hodisasidir.  
Qishloq   xo’jaligida   o’simliklarning   issiqqa   chidamliligini   oshirish  
uchun ularni barglari va tanasi rux tuzining 0,05%li eritmasi bilan ishlanadi.
2.3 Kserofit hamda mezofitlar bir biridan farqli jihatlari.   Qurg’oqchil sharoitda yashashga moslashgan o’simliklardir.  Ular   dasht ,  cho ’ l  
va   chala   cho ’ l   zonalarida   keng   tarqalgan .  Kserofitlar   o ’ z   navbatida   ikki   guruhga  
ajraladi :  sklerofitlar   va   sukkulentlar .  Sklerofitlar   qurg ’ oqchilikka   chidamli , 
ko ’ pyillik ,  dag ’ al ,  ko ’ pincha   barglari   reduktsiyalashgan   yoki   tikanlarga , 
tangachalarga   aylangan ,  qalin   kutikula   qavatiga   ega   va   yaxshi   rivojlangan   mexanik
to ’ qima   bo ’ ladi .  Ularga sak-sovullar, yantoq, chalov, shuvoq, betaga va boshqalar 
kiradi. O’rta Osiyoning qumli cho’llarida o’suvchi turlar o’z tanasidagi umumiy 
suv miqdorini 50% gacha kamaytirishi mumkin. Bu xususiyat tsitoplazmaning 
kolloid  kimyoviy xossalariga bog’liq ravishda tushuntiriladi. Hujayra shirasining 
osmotik bosimi yuqori —4-10 Pa — 6-10 Pa. Ildiz tizimi xilma-xil, er ustki 
organlari er ostki organlariga nisbatan bir 
necha marta kichik (masalan,yantoqda 30 : 1), poyalari yog’ochlashgan.  Suvni 
nihoyatda tejab  sarflaydi hamda ba’zi bir turlar yozgi tinim davrini o’tkazgan holda
noqulay sharoitga 
moslashgan.  Sukkulentlar  —  tanasi   sersuv ,  etli ,  ko ’ p   yillik   o ’ simliklardir .  Ular  
bargida   yoki  
poyasida   suvni   jamg ’ arishi   mumkin .  Har   ikki   holatda   ham   ularda   quyidagi  
moslanish   belgilarini   ko ’ rish   mumkin :  barg   va   poyalari   odatda   tuksiz ,  epiderma , 
kutikula   va   mum   qavatlari   qalin ,  ildiz   tizimi   tuprog ’ ining   yuzasida   joylashadi , 
osmotik   bosimi   past  (3-10,5-8- Yu   Pa ),  suvni   nihoyatda   tejab   sarflaydi ,  o ’ ziga   xos  
modda   almashinish   tipiga   ega ,  bargning   et   qismi   ikki   xil   to ’ qimaga   ajralgan   va   suv  
jamg ’ aruvchi   parenxima   hujayralar   bilan   o ’ ralgan .  Ba ’ zi   bir   kaktuslar   tanasida  1-3 
tonnagacha   suv   saqlashi   mumkin .  Kaktuslar   eng   yaxshi   ma ’ lum   bo ’ lgan   kserofit  
o ’ simliklari .  Biroq ,  kserofitlarga   tegishli   bo ’ lgan   bir   nechta   kaktus   bo ’ lmagan  
turlari   mavjud . Bu   so ’ z   Yunon   tilidan   kelib   chiqqan   va   Sheriflar  =  quruq   va   fito  = 
o ’ simlik   yoki   sabzavot .
Kserofit o’simliklarining asosiy xususiyatlari: - Ular uzoq vaqt davomida suvni (parenximani) saqlashga qodir o’simlik 
tuzilmalariga ega. Shuningdek, ular o’simliklarning bug’lanishini sezilarli 
darajada kamaytiradigan tuzilmalarga ega.
- Ular ko’p miqdorda tikanlar bo’lgan o’simliklardir.
- Kserofit turlarining aksariyati gullar va mevalarni hosil qiladi.
- Bug’lanish maydonini va natijada suv yo’qotilishini kamaytirish uchun 
ozgina barglarning mavjudligi.
- Ko’p turlar tuproqning chuqur joylaridan suv olish uchun uzoq ildizlarga 
ega.
- Qisqa biologik tsikl.
- To’qimalarni suvsizlantirish va namlash uchun ajoyib qobiliyat.
Mezofit: O’rtacha namlik sharoitida yashovchi o’simliklar hisoblanadi.  Bu 
ekologik  guruhga ko’pchilik madaniy va yovvoyi holdagi o’simliklar kiradi. 
Ularning   o ’ ziga   xos   xususiyatlari   qo ’ yidagilar :
- Mezofit o’simliklarning ildiz tizimi odatda yaxshi rivojlangan, 
- Barglari ko’pincha yirik, yassi, yumshoq, etsiz, to’qimalari o’rtacha 
rivojlangan bo’ladi. Bargining eti ikki xil to’qimaga ajralgan. Barglar 
ko’pincha tuksiz, 
og’izchalari odatda bargning ostki tomonida joylashgan. Suv sarfi 
og’izchalar orqali boshqariladi., 
- Hujayra shirasining osmotik bosimi 2-10 Pa 2,5-10 Pa ga. Bu o’simliklar 2 
xil sharitda o’sadi.
Bu o’simliklarda boradigam fizalogik jaronlar yuqoridagi ma’lumotlatdan ko’rinib 
turibdiki bir biridan tupdan farq qiladi.
2.4  Qurg’oqchilikka chidamli o’simliklar
Qurg’oqchilikka chidamli o’simliklar asosan cho’l va dasht zonalarida tarqalgan.  Cho lʻ  
(tekislik)dagi o simliklar hayoti, asosan qum va gipsli tuproqlar hamda sho rxok 	
ʻ ʻ bilan bog liq. Qumli cho lga ʻ ʻ Qizilqum ,  Qashqadaryoning  quruq o zani 	ʻ
(Sandiqliqum), Surxandaryoning quyi qismidagi Kattaqum va  Xorazm  voxasidagi 
qumli massivlar kiradi. Aksariyat qumliklar o simliklar bilan mustahkamlangan. 	
ʻ
Qum uyumlarida daraxt yoki yirik butalardan oq saksovul, juzg un (qandim), 	
ʻ
cherkez; butalardan oq boyalich, quyon suyak, qizilcha kabi o simliklar o sadi. 
ʻ ʻ
Juzg’un  asosan,  cho llarda	
ʻ  o sadi. Bo yi 50 sm dan 3 m gacha.	ʻ ʻ  Barglari ketma-ket 
joylashgan, tez to kiladi. Shuningdek, bu turdagi o simlik ko rimsiz hisoblanib, 	
ʻ ʻ ʻ
uzunligi 5—7 mm, tasmasimon. O zbekistonda, asosan, Qizilqumda va Markaziy 	
ʻ
Farg ona qumlarida qora juzg un (lotincha: 	
ʻ ʻ Calligonum aphyllum ), norjuzg un 	ʻ
(lotincha:  Calligonum eriopodum ), oq juzg un (lotincha: 	
ʻ Calligonum junceum ), 
qizil juzg un (lotincha: 	
ʻ Calligonum caput-medusae ) va boshqa turlari o sadi. 	ʻ
Juzg unlar, asosan, ko chma qumlarni to xtatish uchun ekiladi. Juzg un ildizlari 	
ʻ ʻ ʻ ʻ
yon tomonga 20 m gacha o sib qumlarni ma lum darajada ushlab turadi. 	
ʻ ʼ
 2.7-
rasm. Juzg’un o’simligi.
Quyonsuyak  dukkakdoshlarga mansub buta yoki daraxt. O zbekistonda Qizilqum 	
ʻ
cho lida, Buxoro viloyatida, Qoraqalpog istonning qumli yerlarida o sadi.Bo yi 	
ʻ ʻ ʻ ʻ 0,5–3 m. Daraxtining bo yi 8 m ga yetadi. Novdalari ingichka, osilib turadi. ʻ
Barglari yaltiroq-kumushrang, mayin, uz. 2 - 3 sm.Yog ochidan har xil buyumlar 	
ʻ
tayyorlanadi, ildizidan bo yoq olinadi va ko chma qumlarni mustahkamlash 	
ʻ ʻ
maqsadida ekiladi. 
 2.8-rasm.Quyonsuyak o’simligi Gipsli cho lga Ustyurt, janubiy-g arbiy va shimoliy-g arbiy Qizilqumda joylashganʻ ʻ ʻ
ayrim hududlar (massivlar) kiradi. Gipsli cho l florasi turlarga uncha boy emas. 	
ʻ
O simliklar formatsiyasi (jamoasi)ni shakllantirishda, asosan, sho radoshlarga 	
ʻ ʻ
mansub turlar ishtirok etadi. Jumladan, yarim buta va butalardan buyurg un, 	
ʻ
boyalich hamda bir yillik  sho ralar	
ʻ  (baliqko z), shuvoq turkumiga mansub oq 	ʻ
jusan kabi turlar va efemerlarni ko plab uchratish mumkin.	
ʻ
Baliqko z	
ʻ  ( Climacoptera ) — sho radoshlar oilasiga mansub bir yillik o tlar 	ʻ ʻ
turkumi. Bo yi 5 — 50 sm, poyasi tukli. Barglari mayda, etdor, poyada 	
ʻ
qaramaqarshi joylashgan. Mevasi qizg ish yoki sarg ish pardasimon qanotchalarga 	
ʻ ʻ
ega. Iyun — iyulda gullaydi, oktabrda pishadi.O’rta Osiyo hududida cho l 	
ʻ
mintaqalarida sho r (taqir) va sho rxok tuproqlarda o sadi. 10,5% protein, 11,5% 	
ʻ ʻ ʻ
kletchatka va 1,5% moi, poya va barglarida esa 1,3% limon kislota bo ladi. 	
ʻ
O zbekistonda bir nechta 	
ʻ turi tarqalgan.
 2.9-rasm.Baliqko’z o’simligi Sho rxok tuproqlar tarkibidagi tuzlar miqdoriga qarab o simliklar turlicha bo ladi. ʻ ʻ ʻ
Nam, qatqaloqli va mayin sho rxokli tuproqlar o simlik rivojlanishi uchun juda 	
ʻ ʻ
noqulay. Lekin, shunga qaramay, Ayrim joylarda 
sarisazan , qizilsho ra	
ʻ , qorabaroq , shohilak , oqbosh , buzoqbosh , donasho r	ʻ ,  sho ra	ʻ , 
ajriq  kabi o simliklar uchrab turadi. Umuman, bunday sharoitda o sadigan turlar 	
ʻ ʻ
soni 100 dan ortiq. Sho rxoklarda keng tarqalgan o simliklarga saksovul (ikkala 	
ʻ ʻ
turi ham) kiradi. Ular cho lning og ir (issiq va quruq) sharoitda o sishga turlicha 	
ʻ ʻ ʻ
shaklda moslashgan, ya ni ayrimlarning bargi, poyasi seret bo lsa, boshqalarining 	
ʼ ʻ
bargi tikanga aylangan yoki umuman yaprog i shakllanmagan. 	
ʻ Orol dengizining 
qurishi oqibatlarini yumshatish uchun Orolbo yi mintaqasini rivojlantirish 
ʻ
bo yicha Davlat dasturi asosida 1,5 million gektardan ziyod o rmon ekinlari ekildi.	
ʻ ʻ
Ma lumotlarga qaraganda bitta saksovul to rt tonna ko chki qumini to xtata oladi
ʼ ʻ ʻ ʻ .
 2.10-rasm.Saksavullar Bir vaqtlar sayos suvlar ostida bo lgan joylar — taqirlarda o simliklar juda ʻ ʻ
kamdan-kam uchraydi. Ba zi hollardagina taqir yoriqlaridan chiqib turgan ayrim 	
ʼ
efemerlar va donni sho r kabi o simliklarni ko rish mumkin. Bunday taqirlar 	
ʻ ʻ ʻ
Qizilqum cho llarda bor.To qaylar daryo (ayniqsa, Amudaryo va Sirdaryo) 	
ʻ ʻ
qirg oqlari bo ylab turlicha kenglik hamda uzunlikda joylashgan. To qaylarda, 	
ʻ ʻ ʻ
asosan, daraxt, buta va ko p yillik o tlar keng tarqalgan. Daraxtlardan 	
ʻ ʻ turong il	ʻ  
(teraklar turkumidan),  kaptarjiyda , tol turkumining bir qancha vakillari; butalardan
yulg un	
ʻ ; ko p yillik o tlardan 	ʻ ʻ shirin miyya , yantoqning ayrim turlari,  qamish , 
erkakqamish ,  famatsiya  kabilar o sadi.Tog  oldi tekisliklarini, asosan, bir yillik va 	
ʻ ʻ
ko p yillik o tlar qoplagan. Bu yerlarda daraxtlar uchramaydi. Ayrim butalar esa 	
ʻ ʻ
bahordagi yomg ir suvlari oqadigan o zanlar atrofida uchrab turadi. Tog  oldi 	
ʻ ʻ ʻ
tekisliklarida efemer va efemeroid o simliklar keng tarqalgan bo lib, ular o ziga 	
ʻ ʻ ʻ
xos guruh hamda assotsiatsiya (qavmlar)ni tashkil etadi. Bir yillik o simliklar 	
ʻ
(efemerlar) kuzda havo iliq va sernam bo lgan paytlarda rivojlanib, qishda ob-	
ʻ
havoga qarab turli darajada o sishda davom etadi. Janubiy viloyatlarda rivojlanish 	
ʻ
ancha jadal kechadi. Mart-Aprel oylaridayoq efemerlar nisbatan qisqa vaqt ichida 
gullab, meva tugashga ulguradi. Efemeroidlar (ko p yillik o tlar) ham efemerlarga 	
ʻ ʻ
o xshab havoga mos ravishda kuzda, qishda va bahorda o sib rivojlanadi. Lekin 	
ʻ ʻ
piyozli va ildiz poyali efemeroidlar hayotiy jarayonlar kuz va qish fasllarida yer 
ostida davom etadi. Masalan, lolaning g unchalari tuproq ostidayoq 	
ʻ
shakllanadi. Qo ng irbosh	
ʻ ʻ  va  iloq  turkumiga mansub qator turlar eng keng 
tarqalgan efemeroidlardir. Bulardan tashqari yana  isriq ,  shuvoqlar ning ayrim 
turlari va  kovrak ni uchratish mumkin. XULOSA
Xulosa   qilib   aytganda,   q urg’oqchilik   bu-o’simliklarni   suvga   bo’lgan   talabini
qondira   olmaydigan   meteorologik   sharoitdir.   Qurg’oqchilikning   asosiy   sabablari
bu   yog’ingarchilikning   bo’lmasligi,   transpiratsiya   va   tuproq   yuzasidan   suvning
ko’plab bug’lanishidir. Qurg’ochilikka chidamlilik o’simlik hujayralari, to’qimalari
va   organlarining   sezilarli   darajada   suvsizlanishiga   chidashidir.   Suvsizlanish
sitoplazmani   xususiyatlarini   buzadi,   oqsil   sintezi   kamayib   ketadi,   polisomalar
ribosomalarga,   ular   esa   o’zlarining.   subbirliklarga   parchalanib   ketadi.
Qurg’oqchilik   maydonlarida   o’sadigan   o’simliklarni   kserofitlar   ham   deyiladi.
Kserofitlar   tuproq   va   atmosfera   qurg’oqchiligida   o’sishga   moslashgan
o’simliklardir.   Ularning   xarakterli   belgilaridan   biri,   bu,   yer   ustki   qismining   yer
ostki qismlaridan o’lchamlari o’yicha kichik bo’lishi hamda bug’latuvcni yuzaning
ham   kam   bo’lishidir.   P.A.   Genkel   ta’limoti   bo’yicha,   kserofitlarning   o’zi   ham
qurg’oqchilikka   chidamliligi   bo’yicha   sukkulentlar,   evkserofitlar,   gemikserofitlar,
cho’l kserofitlar, poykilokserofitlarga bo’linadi.   Sukkulentlar -issiqga o’ta chidamli
o’simliklar   bo’lib,   suvsizlanishga   ham   bemalol   chidaydi.   Evkserofitlar -issiqqa
chidamli   o’simliklar   bo’lib,   qurg’oqchilikni   bemalol   o’tkazadi.   Gemikserofitlar-
suvsizlik va tanasining qizishini ko’tara olmaydigan o’simliklar.   Cho’lkserofitlari-
Bular cho’llarning boshoqli va kovil kabi o’simliklaridir. Ushbu o’simliklar qisqa
muddatli   yomg’irlardan   yaxshi   foydalanadi   va   qizib   ketishga   chidamlidir
Poykilokserofitlar-o’zlarining suv rejimini boshqara olmaydigan o’simliklardir. F OYDALANAILGAN ADABIYOTLAR RO’YHATI
1. Burigin V.A. va b. Botanika va o’simliklar fiz. O’qituvchi.T.1972 yil
2. Nabiyev M. va boshqalar. Qiziqarli Botanika. O’zbekiston. T., 1975 yil.
3. Малкина   Л . Г . Atrof tabiat bilan tanishtirish. «O’qituvchi». 1987 yil
4. Mustaqimov G. O’simliklar fiziologiyasi. (Amaliy mash.) T.1990 yil
5. Habibov Z., Jabborov M., Sheraliyev M. Tabiatshunoslik. T., 1990
6. Haydarov Q, H.Haydarov. Tabiatshunoslik asoslaridan labaratoriya 
mashg’ulotlari. T., 1990
7. Григорьянц  A. Г  Tabiatshunoslikni o’qitish. Toshkent.1992. yil.
8. Velikanova L.L.Tuban o’simliklar. O’qituvchi. Toshkent. 1995 yil.
9. Otaboyev Sh., Nabiyev M., Inson va biosfera. Toshkent. 1995 yil.
10. Piratov O’.va b.Botanika 5-6 sinf uchun darslik. O’qituvchi.T.2001 yil.
11. Piratov O’.va b.Botanika 6 sinf uchun darslik. O’qituvchi.T.2003 yil.
12. Negmatov A. O’zbekiston Respublikasining Ekologiya huquqi. Toshkent.2003 
yil.
13. Topilova.J. O, Gofurova A.T. ‘‘Ta’lim jarayonodagi. 5-6-sinflar uchun 
Toshkent” O’zbekiston” 2003y.
14. G’afurov A. va b. Umumiy biologiya. Toshkent.2004 yil
15. Sagdiyev M., Alimova R. O’simliklar fiziologiyasi. Toshkent.2007 yil.