Odil Yoqubov-qissanavis

O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI 
OLIY  TA’LIM, FAN  VA INNOVATSIYALAR
VAZIRLIGI
__UNIVERSITETI
Ro’yxatga olindi №__________                          Ro’yxatga olindi №__________
“_____” ____________20   y.                             “_____” ____________20   y.
“___________________________ “ KAFEDRASI
“_____________________________ “ FANIDAN
KURS ISHI 
Mavzu:________________ 
Bajardi:_________________________________
Tekshirdi:_______________________________
______________ - 20___
1 Mavzu: Odil Yoqubov-qissanavis 
                                                Reja:
Kirish...................................................................................................................2
I BOB. Odil Yoqubovning   hayoti va ijodiy faoliyati…………………………..5
1.1. Odil   Yoqubov   zamonaviy   o‘zbek   nasrining   yirik   namoyandasi.   Adibning
o‘zbek adabiyotiga  qo‘shgan hissasi...................................................................5
1.2. Burch,diyonat,adolat   muammosini   yoritish   yozuvchi   ijodining   bosh
mavzusi………………………………………………………………………...10
II.BOB. Odil   Yoqubovning   asarlarida     zamonaviylikning   o‘ziga   xos   uslubi   va
obrazlar yaratishdagi badiiy mahorati.................................................................16
 2.1.   Odil Yoqubov qissalarida tasvir va talqin...................................................16
2.2.“Adolat   manzili”   asarida   Suyun   Burgut
obrazi..............................................22
Xulosa.................................................................................................................34
Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati.....................................................................35
     
2 Kirish
Mavzuning   dolzarbligi.   Hozirgi   ijtimoiy-iqtisodiy,   siyosiy   va   madaniy
hayotimizda   ulkan   o‘zgarishlar,   tub   islohatlar   amalga   oshirilmoqda.   Ushbu
jarayonda   har   bir   shaxs   buyuk   o‘tmishimizni   yaxshi   bilgan   holda   kelajagimiz
ravnaqi   uchun   eltadigan   eng   oqilona   yo‘llardan   borish   talab   qilinadi.   Bunday
oqilona   yo‘lda   Prezidentimiz   Shavkat   Mirziyoyev   ta’kidlab   o‘tganidek,
“Mamlakatimizda   mustaqillik   yillarida   amalga   oshirilgan   keng   ko lamliʻ
islohotlar   milliy   davlatchilik   va   suverenitetni   mustahkamlash,   xavfsizlik   va
huquq-tartibotni,   davlatimiz   chegalari   daxlsizligini,   jamiyatda   qonun
ustuvorligini,   inson   huquq   va   erkinliklarini,   millatlararo   totuvlik   va   diniy
bag rikenglik muhitini ta minlash uchun muhim poydevor bo ldi, xalqimizning	
ʻ ʼ ʻ
munosib   hayot   kechirishi,   fuqarolarimizning   bunyodkorlik   salohiyatini
ro yobga   chiqarish   uchun   zarur   shart-sharoitlar   yaratdi”.   O`zbekiston
ʻ
mustaqilligi   o`zbek   adiblari   oldiga   yangidan-yangi   vazifalar   qo‘ydi.   Badiiy
ijodda   qalam   tebratayotgan   ijodkorlarning   so`zi   millatning   ijtimoiy-siyosiy
ongini,   ma’naviy,   axloqiy   dunyoqarashini   shakllantirishida   muhim   ahamiyat
kasb   etadi.   Biz   atoqli   adib   Odil   Yoqubov   ijodining   o‘zbek   adabiyotida   tutgan
o‘rnini   tadqiq   qilishga   qo‘l   urar   ekanmiz,   adib   ijodiga   mansub   asarlarning
o‘zbek adabiyoti rivojiga qo‘shgan hissasini  ko ‘rsatish, bundan tashqari  ulkan
ajdodlarimiz   hayoti   va   faoliyati,   ularning   ruhiyatida   kechgan   muqaddas
tuyg‘ularning yozuvchi asarlarida qay darajada aks ettirilganligini ochib berish
kurs ishining dolzarbligini belgilaydi.
  Mavzuning   o‘rganilish   darajasi.   Odil   Yoqubov   ijodi   turli   aspektlarda
ancha   jiddiy   tadqiq   etilgan.   Ayniqsa,   adibning   portret   yaratish,   rivoyatlardan
foydalanish   mahorati,   romanlardagi   psixologizmlar   masalalari   alohida-alohida
o‘rganilgan.   Jumladan,   A.Xolmurodovning   “Odil   Yoqubov   romanlarida
psixologizm”   mavzusidagi   nomzodlik   dissertatsiyasida   uchta   masala-ijtimoiy
hayot   va   tarixiy   taraqqiyot   o‘rtasidagi   ziddiyatlarning   psixologik   tahlili,   inson
va jamiyat  munosabatlarining psixologik tahlili, zamon psixologiyasi  va uning
3 badiiy haqiqatga aylanishi muammolari adib romanlari misolida tadqiq etilgan.
Bulardan   tashqari   A.S.Ergashev   T.J.Qurbanov,   Z.Rahimov,   Sh.Isayevalarning
tadqiqotlarida   adib   ijodiga   oid   muammolar   tadqiq   qilingan.   Yuqorida   qayd
etilgan   tadqiqotlarda   adib   ijodining   o‘ziga   xos   jihatlari   ochib   berilgan.   Biz
mazkur   kurs   ishimizda   adabiyotshunos   olimlarning   Odil   Yoqubov   ijodiga
bag`ishlangan   ilmiy   ishlariga   tayangan  holda   o‘z  fikr   mulohazalarimizni   ilgari
surdik. 
  Kurs   ishining   maqsadi   va   vazifalari .   Kurs   ishimizdan   maqsad   Odil
Yoqubovning   atoqli   adib   sifatida   o`zbek   adabiyoti   rivojiga   qo‘shgan   hissasini
aniqlash,   adibning   asarlarini   tahlil   qilish   orqali   yozuvchi   uslubi   ва   adibning
tarix haqiqatini jonli, haqqoniy tasvirlash mahoratini ochib berishdir. Yuqorida
keltirilgan   maqsaddan   kelib   chiqib,   ishda   quyidagilar   asosiy   vazifa   qilib
belgilandi: 
         – Odil Yoqubovni atoqli o‘zbek adibi sifatida yangi o`zbek adabiyotining
rivojlanishiga qo‘shgan hissasini ko`rsatib berish; 
                –   Adibning   o‘zbek   romanchiligi   sohasiga   qo`shgan   hissasini   romanlari
misolida kuzatish. 
                –   Yozuvchi   ijodida   tarixiy   mavzuning   o‘rni,   tarix   haqiqatining   jonli,
haqqoniy   gavdalantirilganligi   orqali   o`tmish   saboqlarini   yodga   tushirganligini
ko`rsatish. 
         – Odil Yoqubov hikoyalarining o‘ziga xos uslubi va obrazlar yaratishdagi
badiiy mahoratini yoritish. 
  Kurs ishining obyekti .Kurs ishining obyekti bo‘lgan zabardast adib Odil
Yoqubov asarlari adabiy hayotimizdagi an’analarni o`ziga xos badiiy tajribalar
bilan boyitdi, bundan tashqari yozuvchi ijodiga mansub bo`lgan asarlari o‘zbek
adabiyoti   rivojiga   munosib   hissa   bo‘lib   qo‘shildi.   Ishda   adib   asarlarida   tarix
haqiqatining   jonli,   haqqoniy   gavdalantirish   orqali   o`tmish   saboqlarini   yodga
tushirganligi ochib berildi.
4   Kurs   ishi   predmeti:   Odil   Yoqubovning   asarlarida   tarixiylik   va
zamonaviylik  bilan tanishtirish ko‘nikmalari.
  Kurs ishining nazariy va amaliy ahamiyati.  Kurs ishi jarayonida ilgari
surilgan   fikrlardan,   yondashuvlardan   hamda   samaradorligini   ta’minlovchi,
natijalaridan   pedagogik   fanlar   bo‘yicha   ma’ruzalar   tayyorlash,   qo‘llanmalar
yaratish,   shuningdek   metodik   tavsiyanomalar   yaratishda,   ish   tajribalarini
ommalashtirishda samarali foydalanishga xizmat qiladi.
  Kurs   ishining   ilmiy   yangiligi.   Ushbu   kurs   ishining   ilmiy   yangiligi
quyidagilarda   namoyon   bo‘lgan:   Odil   Yoqubovning   tarixiy   va   zamonaviy
romanlari   haqida   yaratilgan   ilmiy-tanqidiy   maqolalarida   atroflicha   o‘rganilib,
ularga   o‘zimizning   ham   mulohazalarimizni   bildirishga   harakat   qildik.   Roman
qahramonlarini   o‘zidan   oldingi   yozilgan   asarlar   bilan   taqqoslab,   bir-   biriga
o‘xshash   va   farqli   tomonlarini   yoritishga   urindik.   Roman   yozilgan   davrni   va
asardagi   obrazlar   yashagan   payt,   u   vaqtdagi   ijtimoiy-siyosiy,   adabiy   badiiy
jarayonlar   haqida   batafsilroq   to‘xtalishga   harakat   qildik.   Yozuvchi   qalamga
olgan   davr   siyosatining   kamchiliklarini,   mustamlaka   tuzum   oqibatlarini,
millatimizga   xos   ijobiy   va   salbiy   jihatlarga   to‘xtalib   o‘tdik.   Asarning   xalq
og‘zaki ijodi na’munalariga o‘xshashi va bunday deyilishining sabablari nimada
ekaniga to‘xtalib o‘tdik. Uni ilmiy , ham asar tahlili jarayonida asoslab berishga
harakat qildik. 
Asarlar   syujeti   haqida,   syujetning   qismlarga   bo‘linishi,   hamma
ijodkorlarga   xos   umumiy   jihatlardan   qaysi   biridan   foydalanilganligi   haqida
ma’lumotlar  berdik va uni  ilmiy asoslashga  harakat  qildik. Yozuvchi  ijodidagi
o‘ziga   xoslik,   asarlardagi   g‘oyaning   mushtarakligi,   romanlaridagi   obrazlari
yangiligi xususida mulohaza yuritdik.
Kurs ishining tuzilishi:   Kurs ishi  kirish, ikki bob, xulosa va foydalanilgan
adabiyotlar ro‘yxatidan iborat .
5 I BOB. Odil Yoqubovning   hayoti va ijodiy faoliyati.
1.1. Odil Yoqubov zamonaviy o‘zbek nasrining yirik namoyandasi.
Adibning o‘zbek adabiyotiga  qo‘shgan hissasi.
Odil   Yoqubov   -   o zbek   sovet   adabiyotining   yirik   vakillariidan   biridirʻ
Dastlabki   asari   -   “Tengdoshlar”   qissasi   1951-yilda   e lon   qilingan.   Yoqubov	
ʼ
mohir   tarjimon,   munaqqid,   publitsist.   Uning   Abdulla   Qodiriy,   G afur   G ulom,	
ʻ ʻ
Oybek, Abdulla Qahhor, Hamid Olimjon, Abdulla Oripov va boshqalar ijodiga
bag ishlangan   adabiy   portret   va   maqolalari   bor.   Asarlari   chet   tillarga,	
ʻ
shuningdek, qardosh turkiy xalqlar tillariga tarjima qilingan.
Ustoz  Ozod   Sharafiddinov  Odil   Yoqubov  va  u  kishining  asarlari  haqida
quyidagi fikrlarni yozib qoldirgan:
“Men   cheksiz   mamnuniyat   bilan   ta’kidlashim   mumkinki,   do‘stim   Odil
Yoqubov   ham   o‘z   ijodi   davomida   bir   qancha   eskirmaydigan,   vaqt-   soati
o‘tganday   ko‘rinsada,   kitobxonning   koriga   yaraydigan   asarlar   yaratish
baxtiga miyassar bo‘lgan adibdir.” 1
Odil   Yoqubov   adabiyot   maydoniga   kirib   kelganiga   yarim   asrdan   oshdi.
Tabiiyki,   bu   yillardagi   ijod   nog‘ora   karnaylar   sadosi   ostidagi   g‘olibona
yurishdan   iborat   bo‘lgani   yo‘q.   Unda   xatoliklar   ham,   pasayishlar   ham   bo‘ldi,
ba’zan   esa   asarlarida   hukmron   mafkura   tazyiqida   yo‘l   qo‘yilgan   nuqsonlar
ham   mavjud.   Albatta,   bunday   nuqsonlarni   pesh   qilib   to‘ydan   keyin   nog‘ora
chalib,   xinalar   qo‘yib   Odilning   nechog‘lik   “yomon”   bo‘lgani   haqida   ham
yayrab   gapirish   mumkin.   Lekin   men   baxil   odam   emasman   –birovning
kemtikligidan   yayrab   semirib   yurish   odatim   yo‘q,   bundan   tashqari   o‘zim
farishta   emasmanki   boshqalarni   chalg‘itib   yuraversam.   Yo‘q,   men   boshqa   bir
narsaga   guvohman   –   Odil   Yoqubov   eng   og‘ir   sho‘ro   yillarida   ham   xalq   dardi
1
  Sharafiddinov O. Ijodni anglash baxti. Qaydasan, Moriko? T.; “Sharq”, 2004, 586-b.
6 bilan   yashaganini,   ona   yurtining   kelajagi   va   baxtini   orzu   qilganini   imkon
qadar shu yo‘lda qalam tebratganining guvohiman. 2
Yoqubov   ijodi   haqida   adabiyotshunoslar   Matyoqub   Qo shjonov,   Ozodʻ
Sharafiddinov,   Leonid   Terakoyan,   Umarali   Normashov,   Norboy
Xudoyberganov,   Botir Norboyev va boshqalar ilmiy tadqiqot ishlari qilishgan.
Hamza   nomidagi   O zbekiston   Davlat   mukofoti   laureati   (1977),	
ʻ
Do stlik”(1994), “El-yurt hurmati” (1998) ordenlari bilan mukofotlangan.	
ʻ
Keyinchalik  yozuvchi  “Muqaddas”,   “Tilla  uzuk”, “Bir  felyeton qissasi”,
“Larza”,   “Qanot   juft   bo ladi”,   “Matluba”,   “Izlayman”,   “Billur   qandillar”   kabi	
ʻ
pishiq qissalar e lon qildi.	
ʼ
Odil   Yoqubovning   “Er   boshiga   ish   tushsa...”,   “Oq   qushlar,   oppoq
qushlar”,   asarlari   o zbek   adabiyotida   psixologik   roman   maydonga   kelishiga	
ʻ
zamin   bo ldi.   Odil   Yoqubov   qalamiga   mansub   “Chin   muhabbat”,   “Olma	
ʻ
gullaganda”, “Yurak yonmog i kerak”, “Aytsam tilim kuyadi, aytmasam dilim”,	
ʻ
“Fotihi Muzaffar yohud bir parivash asiri”, “Bir koshona sirlari” kabi dramalar
o zbek teatrchiligi tarixida muhim ahamiyat kasb etadi.	
ʻ 3
Odil   Yoqubov   keyin   ham   samarali   ijod   qilishda   davom   etdi.   Uning
“Ulug`bek xazinasi” va “Diyonat” kabi romanlari o`zbek adabiyotining rivojiga
salmoqli   hissa   bo`lib   qo`shildi.   Adibning   ba‘zi   bir   kichik   asarlari   ham
adabiyotimiz   xazinasidan   mustahkam   o`rin   olgan.   Fikrimiz   dalili   uchun
“Muzqaymoq”   hikoyasini   keltirishimiz   mumkin.   Yarim   xotira,   yarim   hikoya
tarzida   yozilgan   bu   asarda   butun   umri   davomida   sho`roga   halol   xizmat   qilgan
va   buning   evaziga   “xalq   dushmani”   degan   unvonni   olgan   otaning   unutilmas
siymosi chizilgan. Bu odam o`z ishiga shunday fidoiylik   bilan berilganki, hatto
necha   martalab   sevimli   farzandiga   muzqaymoq   olib   berishga   ham   fursat   topa
olmagan.   Bir   insonning   bunday   alamli   taqdiri   haqidagi   sahifalarni   o`qiganda
qalbimiz   titrab ketadi.                                          
2
 Sharafiddinov O. Ijodni anglash baxti . Qaydasan, Moriko?. T.; “Sharq”, 2004, 592-b.
3
  https://uz-wikipedia-org.turbopages.org/turbo/uz.wikipedia.org/s/wiki/Odil_Yoqubov  uz.wikipedia.org 
(https://uz-wikipedia-org.turbopages.org/turbo/uz.wikipedia.org/s/wiki/Odil_Yoqubov)
7 Analitik   tasvirga   moyillik   adib   ijodida   yetuk   realizmga   xos   yana   bir
fazilatning   shakllanishiga   olib   keldi   –   uning   qahramonlari   murakkab   tabiatli
shaxslarga   aylana   boshladi.   Shaxsga   xilma-xil   tomondan   yondashish,
hodisaning   ham   musbat,   ham   manfiy   tomonlarini   yodda   tutishga   intilish,
odamni osongina “yaxshi” va “yomon” ga “ijobiy” yoki “salbiy” qahramonlarga
chiqarib qo‘yishdan o‘zini tiyish, inson qalbini his etgan holda qalam tebratish –
adib   ijodining   yo‘nalishini   ko‘rsatib   beradi.   O‘zbek   prozasi   balandda   uchib
borayotgan   bir   qush   desak,   Odil   Yoqubov   bilan   Primqul   Qodirov   uning   ikki
qanotiga   o‘xshaydi,   -   deydi.   Taniqli   adabiyotshunos   olim   va   “Sharq   yulduzi”
bosh   muharriri   Pirmat   Shermuhammedov   –   “Bularsiz   nomimiz   ko‘rimsiz,
kambag‘al va g‘arib bo‘lib qolar edi. Odil Yoqubov ijodida yana shunday o‘ziga
hos bir janr bu nutq deb atalib, ijodkor hayotida muhim o‘rin tutadi. Adibning
bu   nutqi   o‘sha   paytda   butun   Rossiya   imperiyasi   bo‘ylab   yoyilgan.   O‘zbek
adibining bunchalik g‘ayratiga kerak bo‘lsa, qahramonligiga qoyil qolingan edi.
Agar   adibning   barcha   ijod   mahsullarini,   tarozining   bir   pallasiga
qo‘yilsa   bu   nutq-tarozining   ikkinchi   pallasidan   joy   oladi.   Lekin   shunda   ham
ikkinchi   palla   og‘irlik   qiladi.   Adib   ham   buni   bor   ta’kidlab,   “Agar   barcha
asarlarimni   almashtirish   imkoni   bo‘lganda   shu   nutqqa   almashtirmoqchi
ekaligini   aytib   o‘tadilar”.   “Ba’zan   katta-katta   kitoblar   qilolmagan   ishni
jimitgina bir nutq qilishi mumkinligiga, minbardan turib aytilgan so‘z yurakdan
otilib   chiqsa,   boshqa   odamlar   qalbidan   ham   unitilmas   iz   qoldirishga   imon
keltirgan   edim”,   -   deb   yozadi.   Taniqli   ustoz   buyuk   inson   Ozod   Sharafiddinov
o‘zining  “Nutq yoxud hayotining yulduzli onlari” maqolasidir. Bu maqola Odil
Yoqubovning   mashhur   nutqiga   bag‘ishlangan   bo‘lib,   ijodkorning   qanchalik
jasorat   ko‘rsatganining   guvohi   bo‘lamiz.   Bu   nutq   ko‘pchilik   yurtdoshlarimiz
tomonidan   intizorlik   bilan   kutilayotgan   edi.   Har   kimga   ham   butun   millat
nomidan   gapirish   ishonib   topshirilavermaydi.   Odil   Yoqubovga   shunday
mas’uliyatli vazifa ishonib topshirilgan edi. 80-yillarning oxiri Rossiyaga qaram
barcha   mamlakatlardan   deputatlari   yig‘ilgan,   butun   omma   e’tiboridagi   yig‘in
8 bo‘lmoqda.   Adib   so‘zga   chiqishni   3   kun   kutdi,   nihoyat   uzoq   kutilgan   fursat
yetib   keldi.   Odil   nutqini   boshidan   boshlamadi.   Sho‘ro   zamonida   katta   kichik
gapiriladigan nutqining ichki qurilishi muayyan qolipga tushib qolgandi. Odatda
nutqni   muqaddimadan   boshlash   kerak   edi,   ya’ni   avvalo   partiyaga   qulluq
qilmoq, keyin erishilgan yutuqlarning olamshumulligini aytish va umuman, 3-4
og‘ir   bo‘lsada   xushomad   gapalarni   aytish,   hamd-u   sanolarga   o‘rin   berish,
shundan   keyingina   “ammo   tarixiy   yutuqlarimizga   qaramay”   degan   gapdan
keyingina asosiy  masalaga  mumkin edi. Odil  gapni po‘stkallasidan  boshladim.
U   o‘ziga   ajratilgan   vaqt   g‘oyatda   tig‘iz   ekaninig   aytdi-da,   to‘g‘ridan-to‘g‘ri
o‘zbek   dehqonining   ahvoli   haqida   hikoya   qila   boshladi.   Lekin   bu   gaplar
odatdagi   “oq   oltin”   yaratgan.   “Oltin   qo‘llar”   to‘g‘risida   yoxud   o‘zbek
dehqonining   bag‘ri   kengligi,   saxovat   peshaligi,   mehnat   sevarligi   haqidagi
allaqachon   medaga   tegib   ketgan   gaplar   emas.   Notiq   qisqagina   qilib,
mamlakatning   paxta   mustaqilligini   ta’minlashda   o‘zbek   paxtakorlarining   o‘ta
qashshoq   va   nochor   ahvolda   yashayotganini,   qorni   ovqatga,   usti   kiyimga
yolchimayotganini   ayta   boshladi.   Yillar   moaynida   kuniga   12   soatdan,   ba’zan
esa undan ham ko‘proq, dam olish, ta’til degan narsalarni bilmay mehnat qilgan
dehqon   bugun   o‘ta   shafqatsiz   tarzda   eksplutatsiya   qilinmoqda.   “Bir   kilo
paxtaning kamida erkaklarning ikkita ko‘ylagi” chiqadi. Bu ko‘ylaklar 50 so‘m
(o‘sha   vaqtning   narxida)   turadi.   Dehqonga   esa   1   kilo   paxtasi   uchun   atagi   50
tiyin   haq   to‘lanadi!   Notiq:   Bunaqa   haq   to‘lash   mislsiz   talonchilikdan   o‘zga
narsa   emasligini   zalda   o‘tirganlar   osongina   tasavvur   qilishi   mumkin   edi.   Bu
nutq davomida yana shunday isbot talab qilmaydigan faktlar keltirildiki, butun
zal sukutda edi.
Bu   gaplar   zaldagilarning   ko‘pchilik   uchun   mudhish   bir   yangilik
bo‘layotgani   sezilib   turar   edi.   Chunki   bizning   matubotimizda,   radio,
televideniyada   ko‘p   yillardan   beri   faqat   yolg‘on   yashiq   havoyi   gaplar   aytilar,
o‘zbek   dehqonining   “qo‘shiq   aytib   quvonch   bilan”   mehnat   qilishi   madh   etilar
edi,   lekin   haqiqiy   ahvol   to‘g‘risida   biror   og‘ir   ro‘yi-rost   gap   aytilmas   edi.
9 Minbardan   esa   borgan   sari   odamning   badanini   junjuktiradigan,   yuraklarni   zir
titratadigan haqiqatlar yog‘ilmoqda. 
        Ayniqsa,   so‘nggi   2   yil   ichida   500   ga   yaqin   kishi   o‘ziga   o‘t   qo‘yib   nobud
bo‘lgani   aytilganda   zaldagilar   larzaga   tushdi.   Bu   mashaqqatlar   yetmaganday,
so‘nggi   yillarda   “o‘zbek   ishi”   degan   narsa   o‘ylab   topilganini   qattiq   qaralib,
notiq o‘z xalqining vijdoni  pokligini, haloligini  aytdi. Xullas,  sho‘rolar  tuzumi
yetmish   yildan   beri   dehqonni   quldan   battar   ezib   kelganini   endi   esa   uning
ahvolidan   mutlaqo   xabar   olmay,   qirilib   ketishga   mahkum   etgaini   g‘azab   bilan
gapiradi.
Nutqni eshitib turib, qo ‘rqqanidan miyamda bir fikr charx urdi – men bu
nutq qurultoy arafasida besh-olti kun mobaynida tayyorlangan bo‘lsa kerak deb
o‘ylagan edim. Endi o‘ylasam, bunaqa teran mukammal nutqni besh olti kunda
tayyorlash   sira   mumkin   emas.   Albatta,   nutqni   qog‘ozga   tushirmoq   uchun,
ehtimol,   3   kun   va   hatto   2   kun   ham   kifoya   qilmog‘i   mumkin,   ammo   baribir,
bunday   nutqlar   odatda   butun   umr   davomida   yoziladi.   Odilning   butun   hayot
yo‘li,   40   yillik   ijodi,   shu   yillar   mobaynida   boshidan   kechirgan   jamini
murakkabliklar, chekilgan iztiroblari shu nutqqa olib kelishi muqarrar edi. 
Bu   nutqning   ibtidolari,   ehtimol,   olis   bolalik   yillariga   borib   tarqalgai
uchun   o‘g‘liga   muzqaymoq   olib   berolmay   armonda   ketgan   otaning
anduhlari,   “xalq   dushmanining   o‘g‘li”deb   yakka   maxov   qilib   qo‘yganlarida
murg‘ak qalbida bir umrga cho‘kib qolgan alamlari zuhur etgandir. Odil butun
ijodi davomida yaratgan katta-kichik asarlarida, romalari va qissalarida adolatni
kuyladi, zulmni nohaqlikni qoraladi butun hayotini qoplagan quyuq zulmatning
loqal   bir   chekkasini   yaratishga   intildi.   Shundoq   ekan,   qanday   qilib   o‘sha
asarlarda   ifodalangan   xalq   dardlarini   adib,   minbarga   olib   chiqmasligi   mumkin
edi?
10 1.2. Burch,diyonat,adolat muammosini yoritish yozuvchi ijodining bosh
mavzusi.
Odil   Yoqubov   turli   mavzularda   qator   hikoya,   ocherk   va   qissalar   yozib,
nasrda   muayyan   tajriba   hosil   qilgach,   o’z   kuchini   roman   janrida   sinab   ko’rdi.
Birin –ketin oltita roman yozib, katta   nasrning mohir ustasi  ekanini namoyish
etdi.  Odil Yoqubov romanlari – mavzu jihatidan rang – barang. «Er boshiga ish
tushsa…»   (1965),   «Diyonat»   (1981),   «Oq   qushlar,   oppoq   qushlar»   (1986),
«Adolat   manzili»   (1994)   romanlarida     zamonaviy   mavzular   aks   ettirilgan.
«Ulug’bek   xazinasi»   (1973),   «Ko’hna   dunyo»   (1983)   romanlarida   esa   tarixiy
o’tmish mavzulari tasvirlangan.
Odil Yoqubov tarixiy o’tmish mavzuini aks ettirish va xalqimiz orasidan
etishib chiqqan buyuk  allomalar obrazini yaratishda «Ko’hna dunyo» romanida
ham   katta   yutuqqa   erishgan.   «Ko’hna   dunyo»   -   tarixiy-falsafiy   roman.   Unga
mashhur tarixiy shaxslar – Abu Rayxon Beruniy va Abu Ali Ibn Sinoning ilm-
fan   taraqqiyotiga,   xususan,   tibbiyot   ilmining   rivojiga   qo’shgan   olamshumul
hissasi  badiiy yo’l bilan   batafsil va teran aks ettirilgan. SHuningdek, ularning
og’ir hayoti va fojiali qismati  mahorat bilan tasvirlangan. Romanda Beruniy va
Ibn   Sino   obrazlari   o’z   davrining   ijtimoiy   ziddiyatlari   va     shiddatli   voqealari
zaminida ko’rsatilgan. SHunga ko’ra asarda o’sha davr ruhi bo’rtib turadi. Asar
xalqimizning   uzoq   o’tmishi,   uning   o’sha     davrdagi   turmush   tarzi,   urf-odatlari,
milliy   xususiyatlari   haqida   boy   ma’lumot   beradi.   SHunisi   muhimki,   bu
ma’lumotlar   yalong’och   tarzda   bayon   etilmaydi,   balki   benazr   obrazli   tarzda
ko’rsatiladi.
«Ko’hna dunyo» romanining   syujeti, asosan,  rivoyatlar  negizida tashkil
topgan.   Romanda   ishlatilgan   rivoyatlarni,   ularning   asar   syujeti   tuzilishdagi
o’rniga ko’ra, uch guruhga bo’lish mumkin: 
11 1. Roman syujeti tarkibida «qistirma hikoya» sifatida berilgan rivoyatlar.
2.   Roman syujetida aks bo’lgan voqealarning badiiy to’qimasiga singdirib
yuborilgan rivoyatlar.
3. Roman syujeti tarkibidagi mif, afsona va rivoyat  motivlari.
  «Ko’hna   dunyo»   romanida,   ayniqsa,   telba   shoh   va   avom   xalq   haqidagi,
dono   to’ti       va   besabr   podshoh   haqidagi,   olam   va   uning   yaratilishi   haqidagi,
«ne’mati   ilohiy»   to’g’risidagi,   Abu   Rayxon   Beruniy   va   Mahmud   G’aznaviy
baxshiga   doir   rivoyat     asar   syujeti   to’qimasiga   ustalik   bilan   singdirib
yuborilgan. Bu rivoyatlar romanda tasirlangan tarixiy voqealik hamda obrazlar
ma’naviy   olamining   badiiy   gavdalanishiga   bevosita   xizmat   qilgan.   Zero,
romanda qo’llanilgan har bir rivoyat syujet rivoji bilan chambarchas bog’lanib,
chatishib ketgan.
«Ko’hna   dunyo»   romanida   Abu   Rayxon   Beruniy,   Abu   Ali   Ibn   Sino,
Mahmud G’aznaviy singari tarixiy obrazlar, shuningdek, Bobo Xurmo, Malikul
SHarob, Piri Bukriy, Ibn SHahvoniy, Amir Ma’sud, Ali G’azab, Abul Hasanak,
Xatlibegim, Bo’tako’zbegim, Unsuriy kabi  badiiy to’qima  obrazlar yaratilgan.
SHular   vositasida   o’sha   davrdagi   hayot   haqiqati,   xilma-xil   odamlarning   feli-
atvori   badiiy   haqiqatga   aylantirilgan   Muhim   falsafiy   fikrlar   ta’siri   va   obrazli
qilib ifodalangan. Rivoyatlarga singdiriligan xalq donishmandligining ma’no va
mohiyati ochib berilgan.
«Ulug’bek xazinasi», «Ko’hna dunyo» asarlariga xos bo’lgan yorqin badiiy
umumlashmalar   adibning   «Diyonat»,   «Oq   qushlar,   oppoq   qushlar»,     «Adolat
manzili»   romanlarida   ham   ochiq   ko’rinadi.   Bu   keyingi   uch   roman   zamonaviy
mavzularni     yoritilshda   yozuvchi   imkoniyatlarining   tobora   ko’payib,   mahorati
yanada o’sganligidan dalolat beradi. 
«Diyonat»   romanida   O’zbekistonning     XX       asr   70-yillaridagi   hayot
tasvirlangan.   Asarda   qishloq   va   shahar   hayotidagi   ibratli   jihatlar   ham,   salbiy
12 hodisalar,   illatlar   ham   ustalik   bilan   ochib   berilgan.   Kishilar   ruhiyatidagi
halollik,   poklik,   kamtarlik,   imoni   diyonat   singari   fazilatlar   ulug’lanib,   o’sha
yillarda   ancha   ildiz   otgan   mansabparstlik,   qonunbuzarlik,   ko’zbayamachilik,
manmanlik, diyonatsizlik kabi illatlar fosh etilgan.
Romanda etuk olim va kamtar inson Normurod SHomurodov, tuman rahbari
Abror SHukurov, biolog olim Siddiqjon Obidov, raisning kelini Latofat singari
obrazlar   qalbi   ham   ishi   va     niyati   ham   go’zal   bo’lgan   ajoyib   kishilar   sifatida
hurmat   bilan   tasvirlangan.   YOzuvchi   bu   qahramonlarning   har   bir   harakatini,
yurish-turishini,   o’y-xayollarini   mantiqan   asoslashga,   ularning   ichki   va   tashqi
dunyosini, fe’l-atvorini tabiiy va ishonarli qilib ko’rsatishga muyassar bo’lgan.
Kolxoz   raisi   Otaqo’zi   Umarov   «Diyonat»   romanidagi   asosiy   obrazlardan
biridir.   Adib   ilg’or   kolxozning   shuhratparst   raisi   Otaqo’zining   tashkilotchilik
qobiliyati,   ishchanligi   va     uddaburonligini     tasvirlash   bilan   birga,   undagi
manmanlik,   o’zboshimchalik,   mansabni   suistemol   qilishlik,   qo’l   ostidagi
kishilarga   jabr   qilishdan   tap   tortmaslik,   ko’zbayamachilik   kabi   yaramas
xususiyatlarni   ham   ko’rsatadi.   Romandagi   Vohid   Mirobidov,   Jamol   Bo’riboev
obrazlari   vositasida   ham   turmushda,   ayrim   shaxslarda   mavjud   bo’lgan   salbiy
sifatlarni   aks   ettiradi.   «Diyonat»   romanida   hayot   haqiqati   keng   miqyosda
tasvirlab berilgan.
«Diyonat»da   o’tgan   asrning   70-yillari   voqeligi   tasvirlangan   bo’lsa,   «Oq
qushlar, oppoq qushlar» romanida 80-yillarning boshlarida mamlakatda mavjud
bo’lgan hayot haqiqati aks ettirilgan. Odil Yoqubov o’zining bu romani haqida
fikr  yuritib:  «Deydilarki, dunyoda  oq  qishlarday  beozor,  pok beg’ubor  qushlar
yo’q   emish.   Men   ana   shunday   qushlarda   bebaho   fazilatli   mehnat   kishilarini
ko’raman. Ayrim hollarda poraxo’rlik, ig’vogarlik, mansabparstlik illatlari ildiz
otgan 80-yillar boshida ham o’zlariga gard yuqtirmay pokiza yashab, halol kun
ko’rgan   zahmatkash     bobodehqonlarimizni   o’sha   go’zal   oq   qishlarga   qiyos
13 qilgum keladi. Va shu  boisdan asarimning nomini «Oq qushlar, oppoq qushlar»
deb atadim», - degan edi.
Odil   Yoqubovning   «Adolat   manzili»romanida   1984-1988   yillarda   «paxta
ishi»,   «O’zbek   ishi»   bahonasida   O’zbekistonda   bo’lib   o’tgan   fojiali   voqealar
ro’yirost   tasvirlangan.   Adib   poroxo’rlik   va     ko’zbayamachilikka   qarshi
kurashib,   adolat   o’rnatamiz,   deb   Moskvadan   O’zbekistonga   kelgan   desantchi
tergovchilarning mudhish   kirdikorlarini,   ularning hech qanday qonun-qoidaga
va   ahloq-odobga   to’g’ri   kelmaydigan   razil   qilmishlarini   ayovsiz   ochib
tashlagan.   Ana     shu   dahshatli   voqealarni   tasvirlash   jarayonida   O’zbek   xalqiga
xos   bo’lgan   halollik,   bag’rikenglik,   saxiylik,   e’tiqodga   sodiqlik,   adolatga
ishonch,   sabr-toqat   va   fidoyilik   singari   olijanob   insoniy     fazilatlarni
umumlashtirib ko’rsatgan.
Roman   syujeti   markazida   pok   va   halol,   kamtar   va   fidoyi   bir   o’zbek
oilasining   hayoti   turadi   va   bu   oqko’ngil,   bag’rikeng   oila   hayoti   yozuvchi
tomonidan   ustalik   bilan   tasvirlab   berilgan.   Asarda   Veteran   bobo   boshliq   bu
ibratli   oilaga   mansub   bo’lgan   katta-kichik   obrazlarning   hammasi   samimiy
muhabbat va mehr bilan yaratilgan.
Asarning bosh qahramoni – Suyun Burgut.   Uning ismi   jismiga mos. Suyun
–   halol   ishlab,   halol   yashaydigan   inson.   U   –   mehr-oqibatli,   oriyatli,   mard   va
tanti.   SHoirtabiat   bu   olov     yigit   yoshligidan   maktabdoshi   Marjonoyni   sevib
qoladi   va   balog’atga   etgach,   qizni   Marjonoyni   olib   qochadi.   SHirin   –   shakar
oila   quradi.   Keyinchalik   Veteran   bobo   yordamida   o’qib,   oliy   ma’lumotli
mutaxassis bo’lib etishadi. Voqealar davomida o’sib, yirik chorvador sovxozga
direktor   bo’ladi.   Xo’jalikka   mohirlik   bilan     rahbarlik   qilib,   uning   iqtisodiy
jihatdan   taraqqiy   etishini   ta’minlaydi.   Davlat   va   adolatli   boshliq     sifatida
ko’pchilikning   hurmatiga   sazovor   bo’ladi.   Xo’jalik   a’zolarining   to’y-
14 marakasiga   ham,   tashvishli,   motam     kunlarida   ham   ular   bilan   birga   bo’lib,
qo’lidan kelgan barcha yaxshiliklarni qiladi.
Biroq   qo’qqisdan   kelgan   falokat   tufayli   Suyun   Burgut   mudhish   tuhmatga
uchraydi.   Moskvadan   «haqiqat   qilgani»   kelgan   general   SHaronovskiy   boshliq
battol   va     shafqatsiz   desantchilar   uni   asossiz   holda     ko’zbo’yamachilik   va
poraxo’rlikda   ayblab   hibsga   oladilar.   Suyun   Burgutni   ham   jismoniy,   ham
ma’naviy jihatdan behad qiynab, azoblaydilar. Lekin ular bu pok va mard inson
irodasini   buka   olmaydilar.   Bundan   g’azablangan   desanchilar   mahbusni
azoblashning     hayotda   misli   ko’rilmagan   yangi-yangi   usullarini   ishlatib,   uni
taslim ettirmoqchi bo’ladi. Biroq bunga erisha olmaydi.
Romanda   Suyun   Burgut   hamda   uning   hali   o’n   gulidan   bir   guli   ham
ochilmagan     o’g’li   Lochin   polvonning   o’limi   kitobxonlar   qalbini   larzaga
soladigan   darajada   teran   va   g’oyat   ta’sirli   qilib   aks   ettirilgan.   Bu     ikki   fojiali
o’lim   tasviri   orqali   adib   desantchi   –   tergovchilarning   yurtimizni   oyoqosti,
xalqimizni   xoru   zor   etib,   kechirilmas   va   unitilmas   gunoh,   katta   jinoyat   sodir
etganliklarini yaqqol ko’rsatib bergan.
Asarda   desantchilarning   haqiqiy   basharalarini   ochib   tashlovchi   xarakterli
voqea va asosli tasvirlar ko’p. Romanda ko’rsatilishicha, desanchilar  na qonun-
qoidaga   rioya   qiladilar,   na   xalqning   urf-odatlarini   hisobga   oladilar.   Aksincha,
o’z qora niyatlariga etish yo’lida istagan noma’qulchilikni, istagan razillikni qila
beradilar.   Aybsiz   «Aybdor»   mahbusni   xo’rlash,   haqorat   qilish,   talash,
kaltaklash,   uning   g’ururini,   nozik   insoniy   tuyg’usini   toptashdan   qaytmaydilar.
Desanchilar,   hatto   Suyun   Burgutning     ko’z   oldida     uning   jufti   haloli   Marjon
suluvni   qamoqxonadagi   bezorilarga   zo’rlatmoqchi   bo’ladilar.   Natijada   ilojsiz
qolgan   Suyun   Burgut   desantchilarni     dog’da   qoldirib,   o’zini-o’zi     o’ldirishga
majbur bo’ladi. YOzuvchi bu dahshatli holni har jihatdan asoslab bergan. Suyun
Burgutning     xatti-harakatlarida   hech   qanday   soxtalik   va   g’ayritabiiylik   yo’q.
15 Zero, oriyatli inson Suyun Burgutning o’zini o’ldirishdan bo’lak iloji qolmagan
edi. 
Romandagi Veteran bobo-fidoyi, mehribon, adolatli inson. Uning e’tiqodi –
mustahkam,   diyonatli-mahkam,   vijdoni-pok.   U   desantchi   –   tergovchilarning
jinoyatkorona qilmishlarini ko’rgach, tinch o’tira olmaydi. Adolat istab poytaxt
Toshkentdagi   tegishli   idoralarga   va   mansabdor   shaxslarga   murojaat   qiladi.
Lekin  hech qanday najot topa olmaydi. Oxir-oqibatda og’ir  hasatalikka uchrab
yotib   qoladi.   Adib   boboning   bunday   harakatlarini   va   uning   haqli   talablari
oqibatsiz   qolganini   tasvirlash   bilan   respublikamiz   hayotidagi   nozik   bir   jihatga
ishora   qiladi.   Ya’ni,   u   vaqtda   O’zbekiston   mustaqil   bo’lmagani   uchun   hamma
inson-ixtiyori Moskvaning qo’lida bo’lib, yurtimizda desanchi-tergovchilarning
ra’yini hech ham qaytara olmas edi, degan fikr o’tkazilgan.
«Adolat   manzili»   romanida   mavzu   va   mazmun   yangi   bo’laganidek,   asosiy
obrazlar   ham   betakror   va   salmoqdor.   YOzuvchi   nomlari   yuqorida   zikr   etilgan
ijobiy   obrazlarni   yaratishda   qanchalik   mahorat   ko’rsatgan   bo’lsa,   adolat
o’rnatish   niqobi   ostida   yurtimizga   bostirib   kelib,   odamlarni   qon   qaqshatgan
«adolat   posboni»   general   SHaronovskiy   yoki   o’zimizdan   chiqqan   «eshakmiya
tergovchi» Mirjalolov, sobiq sovxoz direktori Mansur mesh kabi nopok shaxslar
obrazlarini tasvirlashda ham shunchalik  yutuqqa  erishgan.
«Adolat   manzili»   romanida   xilma-xil   ramziy   obrazlar   ham   mavjud.   Lochin
polvonning     tengsiz   go’zal   va   uchqur   oti   Qaldirg’och,   bo’ribosar   it   qoplon
singari ramziy obrazlarda insoniyat va hayvonot, vafo va sadoqat olamiga doir
muhim fikrlar badiiy teranlik bilan ifodalangan.
Roman   –   tuyg’ular   tug’yoni,   shiddatli   voqealar   va   o’tkir   ziddiyatlarning
yorqin   ifodasi   bo’lgan   teran   dramatik   va   tragik   lirik   nofosat   bilan   yo’g’rilgan.
Bu     xususiyat   Suyun   Burgut   va   uning   jufti   haloli   Marjon   suluvning     yoshligi,
16 sho’xligi,   sevgi-muhabbati,   qishloqdagi   to’y-tomosha   va   o’lan-aytishuvlar
tasvirlangan sahifalarda, ayniqsa, ochiq ko’rinadi.
Umuman   olganda,   Odil   Yoqubovning   «Adolat   manzili»   romanida
O’zbekistonda o’tgan asrning 80-yillari ikkinchi yarmida bo’lib o’tgan voqealar
mohirona aks ettirilgan. Milliy mustaqillik mohiyatini chuqur anglashga xizmat
qiluvchi bu asar zamonaviy adabiyotning jiddiy yutug’idir
II Bob.  Odil Yoqubovning asarlarida  zamonaviylikning o‘ziga xos uslubi
va obrazlar yaratishdagi badiiy mahorati.
2.1.   Odil Yoqubov qissalarida tasvir va talqin
Odil   Yoqubov   suhbatlarning  birida   “Bilasizlarmi,   ijodkorda   avvalo   dard
bo‘lishi lozim. Dardi yo‘q ijodkor katta yozuvchi bo‘la   olmaydi degan edi. O‘z
tabiri  bilan  aytganda   Odil   Yoqubov  chinakam   dard  ila   yozadigan  ijodkjor  edi.
Uning “Diyonat”, “Ko‘hna dunyo”, “Ulug‘bek   xazinasi” kabi romanlarida, “Ota
izidan”,   “Matluba”,   “Qaydasan,   Moriko”   singari   qissalarida   insonni   o‘yga
toldiruvchi,   yurak   qa‘ridagi   takrorlanmas   hislarni   junbushga   keltiruvchi   nodir
tuyg‘ular   yotadi.   Adib   yozgan   deyarli   barcha   asarlardagi   badiiy   obrazlarni
o‘quvchi tez va oson tushuna oladi. Chunki har bir obraz o‘ziga xos   favqulotda
xarakter   xususiyati   bilan   ajralib   turadi.   Albatta,   o‘quvchi   ongida   yaqqol
namoyon bo‘la oladigan obrazlarni yaratish anchayin mehnat talab qiladi. Odil
Yoqubov   o‘z   qahramonlarining   metaforik   tasviriga   alohida   urg‘u   berish   yo‘li
bilan   buning uddasidan chiqa olgan yozuvchi edi.
Ma’lumki, nutq jarayonida, xususan, badiiy nutqda so‘zlar o‘z ma’nosida
ham,   ko‘chma ma’noda ham qo‘llanishi mumkin. Ko‘chma ma’noda qo‘llangan
so‘zlarning   umumiy   nomi   ko‘chim   deb   yuritiladi.   Adabiyotshunoslikda   bunga
sinonim   sifatida   trop   (yunoncha   “ko‘chim”)termini   ham   ishlatiladi.   Mumtoz
17 adabiyotda   esa   majoz   istilohi   qo‘llangan.   Ko‘chimning   badiiy   nutqdagi   eng
ko‘p va samarali qo‘llanuvchi turi istiora – metafora hisoblanadi.
Adabiyotshunosligimizda   bu   ikki   termin   sinonim   sifatida   qo‘llanadi.   Qizig‘i,
ikkala   termin   ham   avval   umuman   ko‘chim(trop)   ma’nosida   qo‘llangan   bo‘lsa,
keyincha   ko‘chimning faqat o‘xshashlik asosidagi turini anglata boshlagan.Odil
Yoqubov so‘z san’atida o‘ziga xos yo‘nalishga ega. Xususan, uning ijodida ham
o‘xshatishlardan   ko‘p   o‘rinlarda   foydalanilgan.   “Billur   qandillar”   qissasida
o‘xshatishning   go‘zal   va   takrorlanmas   na’munalarini   uchratamiz.   Misol
tariqasida   ulardan ayrimlarini keltirib o‘tsak:
1)qizil shoyiga o‘ralganday tuyulgan qirmizi rang o‘riklar;
2) oqqushning bo‘yniday nozik, oppoq qo‘llar;
3) dehqonlarning qoramtir qo‘llarini eslatuvchi o‘rik va o‘rikzorlar;
4) toshqinday jilovsiz quvonch;
5) o‘rikka yopirilgan bir gala chug‘urchiqday;
6) motam kuyiday sovuq qaytish xabari;
7) mohir usta tergan g‘ishtday bir-biriga zich terilgan oppoq yirik tishlar;
8) qilichday yarqiragan tishlar;
9) oqargan yuziga anor suvi yugurdi
10) muloyim yuzi gulxan taptida qizarganday lov-lov yondi;
11) hammomdan chiqqanday qip-qizarib ishshaymoq;
12) yirik harflarni ipga tergan sadafday termoq;
13) o‘rgimchak to‘riga tushgan pashshaday ojiz...
Yozuvchi   o‘xshatishlar   vositasida   tabiatning   rangin   manzarasini   aks
ettirishga   erishadi.   “Qizil   shoyiga   o‘ralganday   qirmizi   o‘riklar”   birikmasida
o‘riklarning qizil   rangi uni qizil shoyi kabi ko‘rinish kasb etishini ta’minlagan.
Yoki “mohir usta tergan   g‘ishtday bir-biriga zich terilgan tishlar” birikmasidagi
“tish”   va   “g‘isht”   obektlari   o‘rtasidagi   o‘xshashlik,   ya’ni   “mohir   usta   tergan
kabi zich” belgisi ular o‘rtasidagi   umumiy xususiyatni ifoda etgan va o‘zgacha
18 tasvirni yuzaga keltirgan. Yozuvchi   asarida o‘zi keltirib o‘tgan har bir istioradan
mohirona   foydalangan   holda   nafaqat   tabiat   go‘zalligini   balki   asar
qahramonlarining   ichki   ruhiyatidagi   o‘zgarishlarni   ham   ko‘z   oldimizda
gavdalantiradi. Misol uchun, “dehqonlarning qoramtir qo‘llarini   eslatuvchi o‘rik
va   o‘rikzorlar”   tasviri   atrofdagi   manzarani   yorqin   tasavvur   etishimizga   imkon
beradi.   “Muloyim   yuzi   gulxan   taptida   qizarganday   lov-lov   yondi”   birikmasi
orqali  o‘zining sobiq sevgilisi  Hikmatilloning oldida yuzi uyalgan va   hijolatda
qolgan Nilufardagi o‘zgarishni yaqqolroq tasvirlashda muhim o‘rin tutadi .   Yoki
“kiyikday   dik-dik   sakrab   turgan”,   “oqqushning   bo‘yniday   nozik,   oppoq
qo‘llarini”ini   mashq   qildirayotgan   qizlar   tasvirida   yozuvchi   obrazlarning   yosh
va   go‘zal ekanligini chiroyli ifodalashga erishgan.
Badiiy   obrazga   xos   muhim   xususiyatlardan   biri   metaforiklik   sanaladi.
Faqat   bu   o‘rinda   “metaforiklik”ni   birmuncha   keng   ma’noda   tushunish,   uni
“o‘xshashlik”   tushunchasining o‘zi bilangina bog‘lab qo‘ymaslik lozim bo‘ladi.
Ya’ni   “metaforiklik” deganda badiiy obrazning bir narsa mohiyatini boshqa bir
narsa   orqali   ochishga   intilishi,   san’atga   xos   fikrlash   yo‘sini   tushuniladi.
Chinakam,   san’atkor   nigohi   mohiyatga   qaratilgan   bo’lib,   u   voqelikdagi   narsa-
hodisalarning   barchamizga   ko‘rinib   turgan   tashqi   o‘xshashligi   emas,   bizning
nigohimizdan yashirin ichki   o‘xshashligiga tayangan holda fikrlaydi. Mohiyatga
nazar tashlagan san’atkor biqiq   muhit qobig‘ida yashayotgan odam bilan sassiq
hovuzdagi   tilla   baliqcha   yoxud   o‘zida   cheksiz   kuch-qudrat   sezgani   holda
maqsaddan   mosuvo   yashayotgan   odam   bilan   bemaqsad   uchib   yurgan   burgut
orasida   (A.Oripov),  turg‘unlikning biqiq  muhitida   yashayotgan  ziyoli   bilan  bir
izdan beto‘xtov yurayotgan tramvay (A.A’zam) yoxud   qatag‘on sharoitida ijod
qilayotgan shoir bilan vahshiy qoyalar orasida quyoshga   oppoq gul uzatgancha
nafis  chayqalayotgan   na’matak  (Oybek)   orasida  o‘xshashliklar   topadi, birining
mohiyatini ikkinchisi  orqali  ochib beradi.   “Qaydasan,  Moriko” qissasi  chindan
ham   yozuvchining   badiiy   mahorati   yuksak   ekanligini   isbotlay   oladi.   Asarda
metaforik   tasvirlar   ko‘p   o‘rinlarda   keltirilgan   va   asardagi   o‘ziga   xoslikni
19 ta’minlashda  katta ahamiyatga ega. Quyida shunday   tasvirlardan ayrimlarining
izohlarini keltirib o‘tamiz:
1.Allaqachon   yodimdan   chiqqan,   biroq   chamasi   ko‘nglimning   bir
chekkasida   mudrab   yotgan   ham   ma’yus,   ham   kuz   oftobiday   tiniq   esdaliklar
selday   yopirilib   keldi-yu,   xayolimni   olib   qochdi;   Ushbu   parchada   mudrab
yotgan, mayus kabi tasvirlar odatda insonlarga xos   holatlar hisoblanadi. Ammo
bu   o‘rinda   yozuvchi   o‘z   xotiralari   va   esdaliklarini   qalbining   tub-tubida   uzoq
muddat   saqlaganligi,   shunga   qaramay,   ularning   hamon   kuz   oftobiday   tiniq
ekanligini ifodalash maqsadida shoirona tashbexdan foydalanadi.
2.Bizlarni,   ust-boshimiz   chok-chokidan   ketgan,   kiyimlarimiz   Gobi
sahrosi   changalzorlarida   dabdala   bo‘lib,   faqat   paytavada   qolgan,   soch-
soqollarimiz   tikanday   g‘ovlab   ketgan   sho‘r   peshona   soldatlarni   shu   vodiy
bo‘ylab yana podaday haydab   ketishdi;
3.Bu yerda xuddi konservaga tiqilgan selyodka baliqday qizil vagonlarga
tiqishib   olib   ketishdi.   Odam   xuddi   g‘imirlagan   pashshaday,   ularni   qandaydir
shaharlardan (keyin bilsak bu — Mukdsi va Xarbin degan shaharlar ekan) olib
o‘tgach,   bir   hafta   deganda   haligi   qizcha   aytgan   Port-Artur   shahri   atrofida
yapasqi   qirlarga   olib   borib,   xuddi   gugurt   qutisidagi   gugurt   cho‘plariday  to‘kib
tashlashdi.
Soch-soqollarning   g‘ovlab   ketgan   tikanga   qiyoslanishi   asar   bosh
qahramonining   ayni  paytdagi  sharoiti  naqadar  og‘ir  ekanligini  yaqqol  tasavvur
etishimizga   imkon   beradi.   Konservaga   tiqilgan   salyodka   baliqday,   g‘imirlagan
pashshaday,   gugurt   donalarigay   kabi   tasvirlar   esa   ikkinchi   jahon   urushi
daxshatlarini,   uning   oqibatida   inson   qadr-qimmati   zarracha   ahamiyatga   ega
bo‘lmaganligini   ko‘z   oldimizda   gavdalantiradi.   Bundan   ko‘rinadiki,   metaforik
tasvirning qamrab olish imkoniyati   cheklanmagan. Badiiy asardagi portretlarni,
tabiat   manzaralarini,   obrazlarning   ruhiy   holatlarini   yoki   atrofda   sodir
bo’layotgan   voqea-hodisalarni   tushunarli   va   aniqroq   chizishda   metaforik
yondashuv yozuvchiga keng imkoniyatlar eshigini ochadi.
20 1.   Uning   kulgisi   ham,   rus   so‘zlarini   buzib   talaffuz   qilishi   ham   endigina
tilga kirgan go‘dakning bidirlashiday yoqimtoy edi;
2.   U   bir   talpindi-da,   xuddi   ho‘l   baliqday   sirpanib,   quchog‘imdan   chiqib
ketdi va bolalarcha sevinib kuldi;
3.   Nazarimda,   xonam,   nainki   xonam,   butun   jahon   ajib   bir   nurga
to‘lganday   tuyuldi-yu, qizning iltijosi  yodimdan chiqib, tol  chiviqday ingichka
egik belidan   quchdim;
4.   U   yana   o‘sha   bolalarcha   quvnoq   ovozda   xandon   otib   keldi-da,   tag‘in
g‘aroyib   kapalak   misol   o‘zini   eshikka   urdi;   Yuqoridagi   tasvirlarda   esa
yozuvchining   ayol   go‘zalligini   mohir   musavvir   kabi   chizganligini   ko‘rishimiz
mumkin.   Odil   Yoqubovning   deyarli   barcha   qissalarida   ayollarga   hos   bo‘lgan
nozik  jihatlarni  turli   tashbexlar  asosida  berilganligiga  guvoh   bo‘lamiz.  Chunki
xoh   nazm   bo‘lsin,   xoh   nasr   ayollar   qadimdan   tengsiz   ilohiy   joziba   sohibalari
sifatida   tasvirlanadilar.   Bu   borada   har   bir   ijodkor   o‘z   yo‘nalishiga   ega.
“Muallif  hayot  haqida nimaiki  demoqchi  bo‘lsa, shuning  hammasi  pirovardida
badiiy asarda tasvir etilgan odamlarning yashash sharoiti, xulq-atvori, ruhiyati,
ishlari,   intilishlari va o‘ylarida o‘z ifodasini topadi”.
Yozuvchi   “Qaydasan,   Moriko?”   qissasida   sofdil   va   sodda   yapon   qizi
Morikoning   tashqi   qiyofasi,   xatti-harakatlari,   o‘zini   tutishi   orqali   uning   ichki
qalb   go‘zalligini, aniqrog‘i, faqatgina ayol qalbiga xos bo‘lgan betakror tuyg‘u
–   muhabbatni   kashf   etganligini   aytishga   urinadi.   Shu   bilan   birga   asarni   o‘qish
davomida   Morikoning   asar   qahramoni   bilan   bo‘lgan   uchrashuvlari   davomida
biror   marta   ham   odob   doirasidan   chiqmaganligi   va   o‘z   sha’nini   qattiq   himoya
qilganligini,   yapon   sobiq   generalining   qizlarining   or-nomusini   naqadar   qattiq
e’zozlashini   ko‘ramiz.   Yapon   millatiga   xos   bo‘lgan   tarbiyaning   muhim
jihatlarini   o‘zbek   xalqining   sharqona   odobiga   o‘xshashlikda,   uyg‘unlikda
tasvirlash va uni o‘quvchiga   ham isbotlay olish yozuvchidan katta e’tibor talab
qiladi. Faqatgina o‘zbeklarda emas,   boshqa jamiki Sharq millatlarida or-nomus,
sadoqat   va   pok   muhabbat   ayolga   xos   eng   yuqori   fazilatlar   ekanligini   shu
21 mo‘jazgina   hikoya   orqali   anglab   yetamiz.   Odil   Yoqubov   ijodi   inson   his-
tuyg‘ularini   to‘lqinlantiradigan,   hayajonga   soladigan   tasvirlarga   boy.
Mutafakkir   adib   Chingiz   Aytmatov   yozuvchining   “Ulug‘bek   xazinasi”   romani
haqida shunday fikrlarni bildirgan: “ “Ulug‘bek”ni ancha   kechikib, ammo zavq
bilan o‘qib chiqdim. Yangi asar haqida so‘z yuritish   quvonchlidir. bu – yuksak
va  benihoya  qimmatli   asar,  o‘zining  badiiy  qiymati   bilan   ham   e’tiborga  molik
tarixiy   roman   meni   qattiq   hayajonga   soldi.   hayajonimning   asosiy   sababchisi   –
roviylikning sehri, usuli, biroq barchasidan tashqari sening asaringni   o‘qiyturib,
men ulug‘ turkiy g‘ururni his etdim. Ulug‘bek bizni hamisha oqlovchi   kuch, u
bizning dardimiz va dunyo haqida fikr yuritishga, unga to‘la hakamlik   qilishga
huquq   beradigan   yuksak   tajribaviy   iztiroblarimizdir.   Bu   yuksak   tajriba
Ulug‘bek   –   garchi   uning   kashfiyotlari   olamshumul   ahamiyat   kasb   etsa-da   –
buyuk olim bo‘lganda emas, balki ziyoli va haqgo‘y insonning fojeasi   Ulug‘bek
shaxsi   vataqdirida   kechganidadir.   ulug‘bek   menga   faqat   o‘rta   asrning   atoqli
olimi bo‘lgani  uchungina qadrli emas, aksincha, taqdir uni eng mashaqqatli va
ulug‘vor fojeani boshidan kechirishga va shunday murakkabhayot yo‘lini bosib
o‘tishga majbur etganki, u o‘z davrining qabul qilgan hamma tartib-qoidalariga
qarshi   borib,   shunga   qarshi   isyon   ko‘targan   shaxs   sifatida   ham   buyukdir.   Har
qanday davrning, hatto ma’rifatli zamonlarning ham o‘z Ulug‘beklari bor.
    Buning ustiga, Ulug‘beklarning ayanchli qismati bo‘lmaganida ularning
olim   ekanliklarini   muayyan   qatlamlardagi   mutaxassislardan   bo‘lak   hech   kim
bilmas edi.   Va shuning barobarida jahon san’ati Shekspir, Hyote, Tomas Mann
va hatto Tolstoy   singari so‘z san’atkorlarining paydo bo‘lishi ham gumon edi.”
Yozuvchini   anglash,   idrok   etishga   intilish   o‘z   xalqini   jondan   sevgan   ulug‘
adibning   bepoyon   olami   sirlaridan   voqif   etadi.   Bu   hol   Odil   Yoqubovning
beqiyos   tarixiy   asarlari,   go‘zal   qissalari,   takrorlanmas   hikoyalaridagina   emas,
balki   fikri-zikri,   o‘y   mulohazalarida   ham   aks   etganiga   shubha   yo‘q.   Zero,   o‘z
ichki   his-   tuyg‘ularidan   oziqlangan   ijod   ahli   dil   va   til   birligiga   erishibgina
samimiy   hamsuhbat   topa   oladi.   Odil   Yoqubov   suhbatlarning   birida
22 “Bilasizlarmi,   ijodkorda   avvalo   dard   bo‘lishi   lozim.   Dardi   yo‘q   ijodkor   katta
yozuvchi   bo‘la   olmaydi”   1degan   edi.   O‘z   tabiri   bilan   aytganda   Odil   Yoqubov
chinakam   dard   ila   yozadigan   ijodkjor   edi.   Uning   “Diyonat”,   “Ko‘hna   dunyo”,
“Ulug‘bek   xazinasi”   kabi   romanlarida,   “Ota   izidan”,   “Matluba”,   “Qaydasan,
Moriko”   singari   qissalarida   insonni   o‘yga   toldiruvchi,   yurak   qa‘ridagi
takrorlanmas hislarni junbushga keltiruvchi nodir tuyg‘ular yotadi. Adib   yozgan
deyarli barcha asarlardagi badiiy obrazlarni o‘quvchi tez va oson tushuna   oladi.
Chunki   har   bir   obraz   o‘ziga   xos   favqulotda   xarakter   xususiyati   bilan   ajralib
turadi.   Albatta,   o‘quvchi   ongida   yaqqol   namoyon   bo‘la   oladigan   obrazlarni
yaratish   anchayin   mehnat   talab   qiladi.   Odil   Yoqubov   o‘z   qahramonlarining
metaforik   tasviriga   alohida   urg‘u   berish   yo‘li   bilan   buning   uddasidan   chiqa
olgan yozuvchi edi.
2.2. “Adolat manzili”  asarida Suyun Burgut obrazi.
  “Adolat   manzili”   romanining   voqeasi   oddiy   –   unda   “o‘zbek   ishi”   deb
atalgan   ko‘ngilsiz   hodisaning   ayanchli   bir   ko‘rinishi   haqida   hikoya   qilinadi:
yaqindagina   sovxoz   direktorligiga   ko‘tarilgan   halol,   g‘ayratli,   shijoatkor,
tadbirkor   yigit   chaquv   orqali   mansabdorga   “pora   bergan”likda   ayblanib
qamaladi,   markazdan   kelgan   “desantchi”larning   tahdid-u   bedodliklari   tufayli
qamoqxonada o‘zini o‘ldiradi... Asardagi barcha gap-so‘zlar, voqealar mana shu
ko‘rgulikka   mubtalo   bo`lgan   shaxs   –   bosh   qahramon   Suyun   burgut   tevaragida
aylanadi, yozuvchi bu mudhish hodisaga munosabatda bir talay personajlarning
ma’naviy   qiyofasini   gavdalantiradi,   o‘zining   hayot,   uning   chigal   jumboqlari
xususidagi o‘y-mushohadalarini izhor etadi. 
Suyun burgut obrazi – yozuvchining katta yutug‘i.   Suyun Burgut barcha
roman   voqea-hodisalarini   birlashtirib   turuvchi   qahramondir.   Asar   avvalida   bu
qahramonnng   oilasi,   otasi,   sinfdoshlari   bilan   bo‘lgan   munosabatlar   Marjonoy
tilidan   hikoya   qilinadi.   Burgutning   bu   laqabni   olishi   bejiz   emas,   u   xuddi   xalq
og‘zaki   ijodi   qahramonlarini   esga   soladi.   Asarning   boshida   Burgutning
23 ertakmonand   oti   Duldul   tasviri   beriladi.   Yoshlikdan   ot   minib,   merganlikda,
uloq,   ko‘pkarilarda   toblangan   qahramonimiz   ko‘z   oldimizga   keladi.   Suyun
Burgutga yana bir odat xos bo‘lib, u o‘lan aytishni ham do‘ndiradi. Burgut o‘lan
aytganda hammani og‘ziga qaratadi. O‘rtoqlari bilan samimiy, barcha sinfdosh
qizlar   unga   zimdan  oshiq   bo‘lib  yurishadi.   E’tibor   bersak,   bu  xatti-harkatlarda
o‘zbek millatiga xos barcha urf-odatlar, an’analar, tarbiya maktabining o‘rni aks
etib turgani kundek ravshanlashadi. 
Suyun   Burgut   chin   vatanparvar   inson,   haqiqiy   o‘zbek,   o‘zi-o‘ziga   bek
bo‘lib yetishdi shu sabab hayot yo‘lida bir zum bo‘lmasin haqiqiy o‘zbekka xos
tantilik,   mardlik,   adolat   bayrog‘ini   qo‘ldan   bermaydi.   Burgut   obrazi   aks   etgan
o‘rinlarga murojaat etish mobaynida bizning yuqoridagi fikrlarimiz o‘z isbotini
topadi. Burgut Marjonoyga ko‘ngil qo‘yadi, sekin-asta bu muhabbat ikki yoshni
o‘z   og‘ushiga   oladi.   Suyun   Burgut   Marjonoyni   olib   qochadi.   U   ertaga   nima
bo‘lishini   kutadigan   qahramonlardan   emas,   oldida   bo‘lishi   mumkin   g‘ovlarni
avvaldan   o‘ylaydi.   Bu   yigit   o‘z   bo‘lajak   umr   yo‘ldoshini   begonalar   yonida
bo‘lishini   xohlamaydi.   Bu   odat   ham   azal-azaldan   ota-bobolarimizga   xos
o‘zgacha bir fazilatdir. Bu ish Marjonoyni also ranjitmaydi. U ham Burgutni sof
muhabbatini to‘g‘ri tushunadi va otaonasidan uzr so‘rab, ishongan kishi qo‘lini
tutib   katta   hayotga   yo‘l   oladi.   Inson   shaxs   jumbog‘i,   bu   jumboqni   yechishga
intilish   inson   hayoti   mohiyatini   tavtish   va   tahlil   qilishga   intilish   romanning
umuman   badiiy   adabiyotning   bosh   vazifasi:   XX   asr   davomida   shakli   ifoda
usullari   juda   ko‘p   o‘zgarishlarga   duch   kelsada,   inson   uzoq   vaqt   o‘zgarishsiz
qolib keldi. Faqat asr so‘ngiga kelibgina ijodkor insonni anglash bobida yakka
hokim dunyoqarash, mafkura tazyiqlaridan qutuldi. Shaxsni turli falsafiy estetik
qarashlar nuqtayi nazaridan badiiy talqin qilish imkoniga ega bo‘ldi. Nazarimda
so‘nggi yillarda o‘zbek romanchiligidagi o‘sish – o‘sish esa shubhasiz, mavjud
ta’min etgan eng muhim omil shu bo‘lsa ajab emas. Bir qarashda keyingi o‘n yil
mobaynida   yaratilgan   romanlarning   aksaryati,   istiqlol   arafasidagi   mustabid
24 tuzum   davridagi   hayotini   badiiy   tahlil   etishga   qaratilgan   tematik,   jihatda
torlikday,   bir   xillikday   taasurot   qoldirishi   mumkin,   ehtimol.   Biroq,   menimcha
bunda ham tabiiy, qonuniy holni ko‘rganimiz to‘g‘riroq bo‘ladi. Negaki kechagi
kunimiz   mana   endi-endi   ijodkorlarimiz   uchun   chinakam   estetik   obyektga
aylanib   bormoqda.   Zero,   ijodkor   (jumladan,   boshqalar   ham)   endigina   u   davr
hayotidan rostmana uzilib, unga tugal bir bosqich sifatida chetdan qarash xolis
va   atroflicha   chuqur   mushohada   qilish   imkoniga   bo‘ldi.   Davrdan
uzoqlashganimiz   barobari,   asrdan-asraga   uning   badiiy   talqini   chuqurlashib
borayotgani   buning   yorqin   dalili   bo‘lgandek,   hali   bu   mavzuning
“yopilmagan”idan   ham   dalolatdir.   Ikkinchi   tamonidan,   tematik   jihatdan   yaqin
yuzaki qarganda bir-biriga o‘xshash asarlarda talqinlar turfaligi ijodkor shaxsiy
nuqtai-nazarining   tobora   bo‘rtib   borayotganini   adabiyotimizning   ertasidan
xayrli   foldir.   Aytaylik,   o‘sha   davr   ijtimoiy   hayotiy   jarayonlarining,   absurd
voqelikning   shaxs   tabiati,   ruhiyatga   tasirini   o‘rgangan   adiblar   ijodida   bir
qarashda   o‘xshash,   aslida   birbiridan   jiddiy   farqlanuvchi   obrazlar   (tiblar)
yaratildi. 4
Absurd.   Bu   so‘zning   lug‘aviy   ma’nosi   “bema’nilik”   bo‘lib   shu   asosiga
qurulgan   insonlar   obrazi,   yoki   bo‘lmasam   voqea   hodisalarga   keng   o‘rin
berilgan   adabiy   janrdir.   Bugungi   kunimizda   bu   janrning   ancha   murakkab
namunalari   yaratilganini   e’tirof   etganimiz   holda,   “Adolat   manzili”   romani
shu   janr   dastlabki   nishonalari   deya   ayta   olamiz.   Asardagi   biror   gunohni
bo‘yniga olmagan shaxsni  o‘zlari to‘qigan yolg‘on tuhmat bilan qamashlari va
qilmagan   ishlarini   bilib   turib   bo‘yniga   olmaguncha   ruhiy   qiynoqqa   solishlari,
hatto   Suyun   burgutning   begunohligini   bilib   turib,   uni   yana   yangi-yangi
bo‘htonlarni   yog‘dirish   uchun   xotinidan   pora   so‘rashi,   buning   be’manilikdan
hech kam joyi yo‘qdek tuyuladi. Butun umrini, eng kuch-qudratga ega navqiron
yigitlik   chog‘larini   urushda   kechirib   hatto  80-yillarda   ham   goh   maktabda,   goh
4
    Normatov U. Ijod sehri. T;, “Sharq”, 2007, 352-b.
25 muassalarda   yoshlarnimizni   Rossiyaning   sodiq   askari   bo‘lib   va’zlar   aytganda
ham,   ko‘ragiga   shoda-shoda   orden,   medallarni   taqib   hayotdagi   eng   muhim
vazifa haqiqiy vatanparvar, yurtsevar  fidoiy, jonkuyar  siymo bo‘lib o‘tganidan
qanchalik   mamnun   bo‘lsa,   kuyovi   aybini   bilish,   aybdor   emasligini   hech
qanday   gunohsiz   qamalganini   aytish   Burgutni   ozod   qilish   yo‘lidagi   dastlabki
harakatidan   keyingi   holati   bu   obrazning   umri   qanchalik   besamar   kechgani,
bema’ni hayot kechirgani absurddan o‘zga narsa emas. 
Odil   Yoqubov   “Adolat   manzili”da   bu   qahramonlari   orqali   butun
mustamlaka   tuzumining   bemani   ekani   hech   qanday   inson   manfaatlariga   rioya
qilinmagani.   Mustamlaka   fuqarosining   kim   bo‘lishidan   qat’iy   nazar:   xoh   u
veteran   bo‘ladimi,   xoh   oddiy   bir   cho‘pon   buni   qizig‘i   yo‘q   baribir   shafqatsiz
qullardek   guvohi   bo‘lamiz.   Asar   qahramonlari   shu   juhatlarni   yuzaga
chiqarishda   o‘z   his   –  tuyg‘ulari,   xatti-harakatlari   bilan   faollik  va   o‘ziga   xoslik
kasb   etadi.Burgutga   xos   telbalarcha   rashki,   bitiruv   kechasida   to‘qigan   tush
hikoyasi   baxshilarga   xos   puxta   mahorat   sohibi   shu   bilan   birga   chuqur
bilimdon ekanini bilib olamiz. 
Asarning   asosiy   voqealari,   ya’ni   syujeti   va   kompazitsiyasini   ta’min
etuvchi   vositalardan   birinchisi   asar   tili;   ikkinchisi   hayot   oqimi   va   obrazlar;
uchinchisi   asarda   o‘ziga   xoslik   kasb   etuvchi   qahramonlar   nutqi,   muallif
hikoyasi   va   to‘rtinchisi   asar   turi   janri   kabi   to‘rt   jihatni   har   bir   asarga   har   bir
ijodkor   o‘rin   berishi   shart.   Shu   jihatdan   “Adolat   manzili”   romani   ham
uchunchi   jihati   ya’ni   o‘ziga   xosligini   ta’min   etuvchi   vosita   sifatida   obrazlar
tilidan   aytilgan   xalq   og‘zaki   ijodiga   xos   vositalar:   tush   voqealari,   o‘lanlar,
motam   qo‘shiqlari   ushbu   asarning   o‘ziga   xosligini   ta’min   etgan   desak
mubolag‘a   bo‘lmaydi.   Shu   sabab   ham   bu   asarni   tahlil   qilgan   ko‘plab
adabiyotshunos   va   tanqidchi   asr   o‘ziga   xosligini   xuddi   shu   xalq   og‘zaki   ijodi
yaqinligi   deb   baho   beradi.   Badiiy   asar   syujeti   hayot   haqiqatiga   asosida
26 kitobxonni   o‘zigatortadigan,   jozibador   qilib   qurulgandagina   muayyan   ta’sir
kuchiga egsa bo‘ldi.  5
Syujet   bir   necha   tarkibiy   qismlardan   iborat   bo‘lib.   Biz   yuqorida
to‘xtalgan   Suyun   Burgutning   yoshlik   bolalik   tasvirlari   ekspozitsiyani   tashkil
etadi.   Ekspozitsiy   Suyun   Burgutning   adolat   parvar   obraz   bo‘lib   yetishining
sabablari   nimda   ekaniga   o‘quvchini   savollariga   javob   bo‘ladi.   Bu   kitobxonda
Burgutning   va   boshqa   qahramonlarning   asar   davomidagi   hatti-harakatlariga
asos bo‘luvchi debocha qismi hisoblanadi. 
Asarning   asosiy   qismi   –   tuguni   esa   Suyun   Burgutning   xibsga   olinish
voqeasidan   boshlanadi.   Asar   deyarli   shu   tugun   va   buy   o‘ldagi
qahramonlarning   turli   psixologik   va   ijtimoiy   holatlari   bilan   kechadi.
Shu   o‘rinda   asosiy   voqealar   Burgutning   savxoz   raisi   lavozimiga
o‘tirishi   bilan   boshlanadi.   Ammo   asarga   tugun   qilib   olinadigan   ziddiyat   faqat
sanoqli   obrazlar   emas,   balki,   barcha   kitobxonni   dardi   ijtimoiy   hayot
muammosi   bo‘lishi   kerak.   Shu   sababdan   80   yillar   oxirida   avj   oldi   ”   O‘zbek
ishi”   deb   qamalgan   begunoh   vatandoshlarimizdan   achchiq   hayotini   aks
ettirish   bo‘lgan   asar   tugunini   Suyun   Burgutning   qamoqqa   olinishi   deb   talqin
qilsak maqsadga muvofaq bo‘ladi. Burgutning savxoz direktorligiga ko‘tarilishi
kutilmas   voqea   bo‘ldi,   bunday   deyilishini   sababi   nazarlarida   dunyoni   ushlab
turgan   Mansur   Mesh   va   Najmiddinovlar   ichki   ziddiyatlarini   bilsada   xotini
marjona qancha jon kuydirib bu yo‘ldan qaytarishga harakat qilsada hatto “iloyo
erimning   nomzodi   o‘tmagay”   deb   xudoga   tavallo   qilsada   avvalboshi
Najmiddinov   so‘ngra   yaxshi-yomonni   shunday   ham   ajrata   oladigan   xalq
Burgutni direktorlikka ko‘taradi. 
Burgut   ishni   to‘g‘ri   boshlab   ko‘p   savobli   ishlarni   amalgam   oshirdi.
Tez   orada   el-yurt   og‘ziga   tushadi.   Oila   a’zolari,   hamqishloq,   hamyurtlari
faxrlanib   yurishadi.   Burgutdagi   bu   ko‘rinmayotgan   qobilyatni:   tashkilotchilik,
5
  Xudoyberdiyev E. “Adabiyotshunoslikka kirish”, T;, “Sharq”, 2008, 71-b.
27 uddaburonlik muammolarni tez va oson hal qilish ko‘p holarda haqiqiy boshliq,
yurtdoshlari   mas’ulyatini   o‘z   zimmasiga   olgan  fidoiy  shaxs   timsolining  o‘ziga
xos   na’munasi   bo‘la   oladi.   Adib   har   bitta   boshliqning   shunday   xususiyatlarga
ega bo‘lishini xohlaydi. 
Ko‘p   o‘tmay   dard   ustiga   chipqon   deganlaridek   Darvesh   duduqning
qo‘rasiga   o‘t   ketadi.   Sovxoz   hisobidagi   oltiming   qo‘y   yonib   kul   bo‘ladi.
Burgutni   avvalo   yongan   qo‘ylar   emas   tasodif   falokat   tufayli   (balki   bu   Mansur
Mesh   singari   alamzada   kimsalar   ishidir)   qamalishi   mumkin   cho‘ponlar   hayoti
sarosimaga   soladi   bu   o‘rinda   inson   parvarlik   birinchi   o‘ringa   qo‘yiladi.
Qo‘ylar   esa   bir   jonivor   uning   qadri   oldida   inson   o‘rni   yer   bilan   osmoncha
farq  qiladi.  Burgut   shu  narsani   aniq  biladi,  u  hech  qachon  arzimagan   oltiming
bosh   qo‘y   uchun   umri   mehnatda   o‘tib   ham   kosasi   oqarmagan,   bolalari   to‘yib
yoki usti  but bo‘lmay ulg‘ayayotgan bitta televizorni  mo‘jizadek hang-u mang
bo‘lib   tomosha   qilayotgan   bu   insonlarni   hech   qachon   tashlab   qo‘ymaydi,
qo‘ylar o‘rnini to‘ldirish uchun kerak bo‘lsa, o‘z qo‘ylarini beradi, xalqni yig‘ib
ularni  yordamga  chaqiradi,  xullas,   hamqishloqlarini   nochor  ahvolga   tushishiga
yo‘l   qo‘ymaydi.   Bir   jihatdan   bu   voqealar   kishilarga   oddiy   ko‘ringan   bo‘lishi
mumkin   ammo   Burgutning   bu   irodasi,   matonati,   haqiqat   uchun   olib   borgan
harakati   orqali   adibimiz   har   bir   o‘zbek   boshlig‘ining   shunday   jonkuyar
masuliyatli   eng   asosiysi   adolatparvar   bo‘lishini   xohlaydi.   O‘zi   qo‘l   ostidagi
jamoaga mehr qo‘yishni har bitta yoshga alohida e’tibor berishni, ularni o‘sishi,
o‘qishi, ulg‘ayi va hayotda yaxshi natijalarga erishishiga o‘z hissasini faqatgina
Suyun   Burgutga   xos   fazilat   emas,   hamma   jamiyatning   faol   a’zosiman   degan
shaxslarga   xos   xususiyat   bo‘lishini   xohlaydi.   Agar   kishilar   o‘z   oilalariga
o‘ygan mehrni  yurtdoshlariga ham ulasha olsa, o‘zgalar taqdirini  o‘ziniki bilib
yurtimiz,   millatimiz   rivojiga   o‘z   hissasini   qo‘shsa   degan   maqsad   va   g‘oya
yotadi.
28 Shunga   qaramay,   hamma   zamonlarda   bo‘lgani   singari   yaxshiga   kun
yo‘q,   yomonga   o‘lim.   Burgut   bir   kishi   qilishi   kerak   bo‘lgan   ishni   juda   qisqa
muddatda   amalga   oshirdi.   Bu   esa   Mansur   mesh   –   sobiq   direktorning
halovatini   buzdi.   Xalqimizda   o‘tdan   tushsa   ham,   egardan   tushmaydi,   degan
naql   bor.   Bu   aynan   Mansur   mesh   uchun   topib   aytilgan   gapday   jaranglaydi.
Axir   endi   boshliqlik   kezlarida   soyasiga   salom   beradigan   va   og‘zidan   chiqqani
muhayyo   qiladigan   kimsalar   ichidan   chiqdi.   Xalqning   Burgutni   qilayotgan
ishlaridan   mamnunligi   Mansur   meshning   paytavasiga   qurt   tushuradi.   Garchi
bu   adovat   o‘rnini   Burgutga   bo‘shatganda   paydo   bo‘lgan   bo‘lsa-da,   endi   yana
ham   alamga   oladi.   O‘z   maqsadlariga   yumaloq   xatlar   yozib,   tuxmat   yog‘dirib
erishadi.
Bu   gunoh   Burgut   tergovning   dastlabki   kunlarida   tushkunlikka   tushadi.
O‘zi   yozgan   o‘lan   so‘zlari   diqqatimizni   tortadi.   Bu   so‘zlar   Burgut   qalbida
qo‘zg‘algan adalatsizliklarni isyondek taassurot qoldiradi. 
Agar kishilarning boshiga og‘ir kunlar tushsa, eng ,avvalo, o‘z yaqinlari,
tug‘ilib   o‘sgan   yurti,   hamqishloqlariga   suyanadi,   tayanadi.   Burgut   ham   o‘z
yurtiga   shunday   mehr   qo‘yadi.   Adolatsizliklar   eshik   qoqayotganda
shu mehnatsevar xalqi ko‘magiga ko‘z tutadi, undan madad kutadi.
Bu   adolatsizliklar   qanday   tog‘larni   larzaga   solmayapti,   axir,   uning
bag‘rida   o‘sib,   ulg‘aygan   farzandlarining   birma-bir   kulfatlarga   mubtalo
bo‘lmoqdaki,   yana   begunohlar   jabr   ko‘rib,   gunohkorlar   suvdan   quruq
chiqmoqdaki nechun, nimaaga… bu so‘zlar tilga ko‘chganda Burgut yuragidagi
norozilik   adolatsizlikka   qarshi   isyon   olovining   butun   tanasiga   o‘t   oldirganday
tuyuladi.   Alanga   kuchaygan   sari,   o‘lan   ham   avjiga   chiqadi.Bu
Marjontovga   emas,   butun   xalqqa   aytilgandek   xalq   tilidan   aytiladi.
Bukun senga ne bo‘ldi?
29 Inson   g‘amga   botganda,   ayniqsa,   qahramonimiz   Suyun   Burgut   singari
bu   tashvishlar   yolg‘on,   uydurma   gaplar   bo‘lganda   ruhiy   dunyosi   qaqshatqich
zarbaga   uchraganda,   yurak   dengizi   ko‘pirib,   toshganda,   qirg‘oqlarga   sig‘may
quyun   ko‘targanda   chekkan   iztirobi   o‘langa   ko‘chgan   er-u   xotinning   bu
faryodi   dilidan   otilib   chiqadiki,   hech   kim   befarq   eshitmaydigan,   katta   yosh
bolalar   ham   chumchuq   kabi   shoh-shohga   qo‘nib,   bir-birini   pinjiga   kirib,
sukut saqlagan holda quloq tutadilar. Bu manzara qahramonlarning ma’naviyatli
diyonatli obrazlarining yana bir o‘ziga xosligidir . 
Shunga qaramay, ular yashab turgan jamiyat oqni oq emas qora deb o‘z
bilganini,   o‘z   maqsadini   hech   bir   mubolag‘asiz   amalga   oshirgan.
Burgut   o‘g‘li   Lochin   bilan   xuddi   do‘stlardek   muomilada   bo‘ladi.   Ular
bir   bo‘lgandan   ochiq   oydin   gaplashib,   bahsga   munozaraga   kirisha   oladilar.
Bu   ikkovlarining   suhbati   jarayonida   namoyon   bo‘ladi.Ular   ijtimoiy   hayotda
sodir   bo‘lgan   ,bo‘layotgan   nohaqliklarni   haqiqiy   bahosini   beradilar.Lekin   ota
hukumatning   hazillashib   bo‘lmaydigan   ayovsiz   va   adolatsiz   ekaniniaytib
bunga bas keluvchi insonni toppish amri mahol ekanini qayta-qayta ta’kidlasa-
da Lochin ham ko‘p kitob o‘qigan, vatani tarixini va tarixiga aylangan kechagi
kunini yaxshi biladi.Undagi yoshlarcha qiziqqonlik, kitoblardan singgan adolat
tantanasiga ishonch dilidagi o‘y-fikrlari otasi aytgan gap asl haqiqat ekanini tan
olgisi   kelmaydi.Kitoblardan   o‘rgangan   haqiqat   ekaniga   shubha   qilmaydi.
Suyun   Suvonqulov   Sharanovskiy,   Mirjalolov   Mansur   mesh   (o‘zlaricha
adolat   va   isbotlarsiz,   hech   qanday   dalillarsiz)   qamoqqa   olinar   ekan   xatni
Marjonoydan kechirim so‘raydi. 
Kechir   meni!-   dedi   o‘pkasi   to‘lib-gunohkor   Burgutingni   kechir,xudoga
topshirdim,seni… u tomog‘i g‘ip bo‘g‘ilib, o‘zini dahlizga urdi. 6
6
  Yoqubov O. Adolat manzili. T.; “Sharq”, 2005,53-b.
30 “Gunohkor”   Suyun   Burgut   odamlar   aytganidek   pora   bergani   uchun
emas,  ayolini  el-u yurt  oldida  gapga qolishi  nohaq bo‘lsada,  besh qo‘l  baravar
emas, baribir bu tuhmat chin bo‘lib el ichida yoyilishi hamma ularga ola qarashi
mumkinligidan   xijolat   bo‘lib   kechirim   so‘raydi.   Lochinni   tarbiyasini   yolg‘iz
o‘ziga   topshirib   ketayotganidan,   kelajakda   ularni   juda   qiyin   kunlar   kutishidan
iztirib chekib kechirim so‘raydi. Vafodor umr yo‘ldosh, u ayolini hech qachon
kimlargadir   muhtoj   bo‘lishini   xohlamaydi,   lekin   ayni   vaziyatda   ular   bu
ko‘rgulikka   qaqnday   sababdan   qanday   chidaydi.   Shu   sabablardan   kechirim
so‘raydi.   Aslo   aybini   bo‘yniga   olib   emas   xotinini,   farzandini   qiyinchilik
girdobiga   solib   ketayotganidan   qattiq   o‘rtanib   kechirim   so‘raydi.   Burgut   o‘zi
oilasi a`zolaridan-da ko‘proq g‘amga qayg‘uga botadi, balki bunday deyishimiz
noo‘rindir.   Uqamoqda   ligida   butun   o‘tmishiga   nazar   tashlaydi.   Har   qancha
o‘ylamasin,   o‘rtanmasin   nega   qamoqda   yotibdi,   qayerda   xatoga   yo‘l   qo‘ydi
anglab yetolmaydi.
Bu   o‘sha   davrda   yigirma   besh   mingga   yaqin   “O‘zbek   ishi”   deb
qamalgan   vatandoshlarimizning   ko‘pini   qiynagan   savol   bo‘lishi   ular   ham
ruhiy   qiyinchiliklarning   omonsiz   yomg‘irida   sel   bo‘lganini   bugungi   kun
isbotlab turibdi. 
Suyun   Burgut   obrazi   yozuvchining,   qolaversa   butun   o‘zbek   nasrining
jiddiy   yutug‘i   undagi   isyonkor   ruh,   haq   gapni   har   qayerda   har   kimga
qo‘rqmasdan   ayta   olishi,   qamoqda   yotganda   Sharanovskiyning   savollariga
javob   berishida   boshqa   xonaga   o‘tkazishganda   ham   hech   qachon   e’tiqodini
o‘zgartirmadi.   Nohaqlik   soyasiga   salom   bermadi   Sharanovskiyning   gaplari
izzat   nafsini   qo‘zg‘atsa-da   alamlarini   ichiga   yutdi.   Aybini   atrofdan   emas   o‘z
hayot   yo‘lidan   izladi.   U   gunohi   nimada   uning   nima   uchun   bu   xo‘rliklarga
chidashga   majbur   iztiroblar   oloviga   jizg‘anak   bo‘lsa-da,   u   yashayotgan
jamiyatda   buni   isbot   qilib   bo‘lmaydi.   Ular   to   “aybdor”ni   o‘z   “aybi”ga   iqror
qilmaguncha turli-tuman sinovlarga tashlayverishadi. 
31 Burgut   uchun   keyingi   bosqich   bir   qator   xudodan   qaytgan   Levon,
Bo‘rsiq, Malikai ayyor qamalgan xonaga tashlaydilar. Ularni xattiharakatlaridan
seziladiki,   u   bekorga   bu   xonaga   kelib   qolgani   yo‘q,   bu   Burgutga   aybini
bo‘yniga   olishi   uchun   yana   bir   sinov,   ammo   yoshlikdan   chiniqqan
qahramonimizga   bu   kimsalarni   yer   tishlatish   uncha   qiyinchilik   tug‘durmaydi.
Qamoqxonadagi   to‘polondan   militsionerlar   Burgutni   tartibga   chaqirib   bu
qilmishidan uyaltirmoqchi bo‘lishdi. O‘zlaricha tanbeh ham berishdi.
Burgut bunga javoban shunday dedi:
Bir bo‘hton yetmovdi, ikkinchisini boshlamoqchimisiz? –bo‘g‘ilib dedi u
va oyoq ostida yarqirab yotgan ikkita pichoqni ko‘rsatdi. 
Avval   so‘rab-   surishtiring   bu   pichoqlar   kimniki?   Kim   qamoqxonada
yotgan   kallakesarlar   qo‘liga   pichoq   berib   qo‘ydi?   Maqsadlaring   nima?
Bo‘htonga   uchragan   halol   insonlarni   bukolmagandan   keyin   ularga   mana   shu
iflos   qimorbozlar   yordamida   tiz   cho‘ktirishmi   niyatlaring?   Meni   bu
kissavurlar   orasiga   tashlashga   kim   ruxsat   berdi   sizlarga?   Insof   bormi
sizlarda?
O‘g‘risi zo‘r kelsa, qozi muttaham bo‘lur dedi. 
–Og‘zingdan chiqqan gaplarga qara! Uyat senga, Burgut, uyat. 7
Ha   yuqoridagilar   qilayotgan   qilmishlari   bilib   turubdi,   bularning   bari
“Burgutning   tan   olishi   kerak   bo‘lgan   qilmishi   uchun”   uyushtirilgan   sinov   edi.
Uni   buy   o‘l   bilan   qo‘qitib   bo‘lmasligini   anglab   yetishdi.   Shu   o‘rinda
militsionerni   javobiga   e’tibor   beramiz.   O‘g‘ri   zo‘r   kelsa,   bu   degani
Sharanovskiy   boshliq   tergovchilar   buyrug‘ini   bajarishga   majburlar,
odamlar   ham   adolat   kim   tomonida   ekanini   yaxshi   biladilar,   ammo   na   chora
xohlasa   xohlamasa   ular   buyrug‘ini   bajarishadi.   Aybli   bo‘lmasada   barcha
7
  Yoqubov O. Adolat manzili. T.; “Sharq, 2005, 140-b.
32 nohaqliklar   ular   qo‘li   bilan   bajariladi.   Shu   sabab   ham   muttaham   kishilarga
aylanishadi.
Suyun   Burgutni   navbatda   turgan   sinov-oxirgisidan   o‘tkazishdi.   Yana
tergovqilishdi endi ular o‘ylagan maqsad amalga oshay deb turibdi. O‘sha pora
bergan   Najmiddinov   ayovsiz   azoblardan   so‘ng   aybini   bo‘yniga   olgan.
Burgutni   pora   berganini   tan   olgan   edi.   Axir,   hayvonga   bunchalar   azob
bermaydilar   va   ularni-da   bunchalar   xo‘rlamaydilar   sobiq   kotib   bu
qiynoqlarga   dosh   bera   olmadi.   Ikkita   maxbus   dialogiga   diqqat   qarataylik!
Sizga   nima   bo‘ldi   Jamoliddin   aka?   Yigirma   yildan   beri   viloyatda
dag‘dag‘a   solib   yurgan   odam   …   qanday   qilib   bu   ahvolga   tushdingiz?   Bu   …
bu   jallodlar   bilan   olishib,   uydirma   gaplarni,   kurakda   turmaydigan   g‘irt
bo‘xtonlarni   o‘z   yoqalariga   yopishtirish   o‘rniga…   olmagan   porani   oldim
deysiz?   O‘zingiz   yetmagandek   meninh   ham   boshimga   mag‘zava   to‘kasiz.
Sizga   nima   bo‘ldi,   Jamoliddin   aka?   Erkakmisiz   yo?..   Suyun   Burgut   so‘zini
tugatmagan   ham   ediki,   Najmiddinov   kalovlanib   o‘rnidan   turdi-da   mast
odamday   gandiraklab   borib   Burgutning   oyoq   ostiga   gurs   etib   yiqildi-yu   ko‘z
yoshidan   bo‘g‘ilib:   Kechir   meni,   ukajon   !   –deb   ingradi.   Ko‘rib   turibsanki
ahvolimni !
Xudo   hech   kimning   boshiga   solmasin   men   ko‘rgan   azoblarni.
Ha,   Mirjalolovlar   ularning   begunohligini   yaxshi   bilishadi.   Ammo   Burgut
Najmiddinovdan   farqli   o‘laroq   hech   qachon,   har   qanday   qiynoqlarga
solinsada   o‘z   nomiga   dog‘   tushurtirmaydi.   Burgutni   bu   y   o‘llar   bilan   mag‘lub
qilolmagandan   so‘ng   Sharanovskiy   o‘ylagan   so‘nggi   chorani   ishga   soloshadi.
U   ham   bo‘lsa,   guvoh   qilib   xotini   Marjonoyni   chaqirishgan.   Hali   bunchalik
tubanlikka borishlari  xayoliga  ham   kirib  chiqmagan burgutning oldida  so‘nggi
chora qoladi bu chora bo‘lsa, Marjonoyga hech qanday qora yuqtirmasdan, ham
o‘g‘li bir umr elu-yurt oldida izza bo‘lib yurishnini oldini oladigan kishi sifatida
o‘z   joniga   qasd   qilishga   ahd   qiladi.   U   oila   a’zolarini   bu   iflos   joyga   kelib,
33 masqara   bo‘lishini   xohlamaydi.   Razil,   olchoqlar   qo‘lida   o‘yinchoq   bo‘lishga
toqat qiloldi.
Sevimli   yoriga   xati   hech   qachon   undan   xafa   bo‘lmasligini,   Lochin   uni
kechirishini   otasi   tutayotgan   yo‘l   eng   to‘g‘ri   qaror   ekanini   yozadi,   ularni
qog‘ozga tushiradi, eng adolatli yo‘l o‘z joniga qasd qiladi. 
“Burgutning   o‘limi   –   mardona   o‘lim.   U   o‘z   insonlik   sha’nini
yuksaklikka   ko‘tarib,   sevikli   jufti   haloli   nomusini   saqlab   qolib   el-yurt
ko‘nglida   yorqin   iz   qoldirib,   odamlar   yuragiga   olov   yoqib,   beshavqat
g‘animlarni   lol   qoldirib   bu   foniy   dunyodan   ketdi.   Burgutning   dafn
marosimida   marhum   haqidagi   odatdagi   savolga   “yaxshi   odam   edi,   mard   yigit
edi.   Suyun   Burgut!”   deya   hayqiradi.   Bu   hayqiriqdan   Marjontov   ham
yig‘ladiyov, Marjontov ham silkindi-yov!..” – deb yozadi. 8
Muallif  asardagi  yana  ikkita  shaxs  –  Veteran va  Lochin  obrazlari  ustida
to‘xtab  o‘tilmasa  roman  va  uning  bosh   pafosi   haqidagi  tasavvur  kemtik  bo‘lib
qoladi.   Odil   Yoqubovning   avvalgi   romanlarida   sho‘ro   odam   bo‘la   turib,
inqilob   ideallariga   sho‘ro   hokimiyatiga   sodiq   qolgan   holda   halolligi,
rostgo‘yligi,   adolatparvarligi,   imon-e`tiqodi,   diyonati   bilan   davrga   bot-bot
duch   kelganda   ham   ahdidan   e`tiqodidan   qaytmagan.   Ko‘pni   ko‘rgan   nuroniy
qariyalar obrazi yaratilgan edi.
                                          
          
8
  Yoqubov O. Adolat manzili. T.; “Sharq”, 2005, 170-b.
34 XULOSA
Xulosa   qilib   aytadigan   bo‘lsak,   “Odamlarni,   umuman,   o‘quvchini
halollikka,   iymonga,   diyonatga   chorlagan   ijodkorning   o‘zi   halol,   iymonli
bo‘lishi   kerak.   Aks   holda,   uning   yozganlari   yolg‘on   bo’ladi.   Hech   kim
ishonmaydi,”-   degan   edi . Odil   Yoqubov.   O‘z   so‘zi   bilan   aytganda   yozuvchi
ko’nglida borini ro‘yi-rost yozgan   ijodkorlardan edi. Adibning “ko‘ngil mulki”
hisoblanmish   asarlari   hali   uzoq   yillar   o‘quvchilar   qalbida   o‘z   izini   qoldirib
yashaydi   deb   ishonch   bilan   ayta   olamiz.   Odil   Yoqubovni   ijod   sohasiga   kirib
kelishida otasi katta o‘rin tutgan. Yozuvchi bolalik   xotiralarini eslar ekan: “Har
oqshom   katta   mehmonxonamiz   odamga   to‘lib   ketadi.   Qo‘ni-qo‘shnilar,
qarindosh-urug‘lar,   qiz-kelinchaklar   yig‘iladi.   Aksariyati   yoshlar.   Dadam
taxmondagi   kitoblar   orasidan   jigarrang   jildli   qalin   bir   kitobni   olib   sekin
varaqlaydi. Men uning tizzasiga  suyanib kitobning bezaklari, ajoyib suratlarini
tomosha   qilaman.   Bu   kitob   –   “Ming   bir   kecha”ning   1905-yili   bosilgan   rus
nashri   edi.   Dadam   kitobni   o‘qimaydi,   bir   necha   betini   o‘ychan   varaqlaydi-da,
keyin   sekin   hikoya   qila   boshlaydi.   Bu   hikoyalar   aksariyat   tun   yarmigacha,
ba’zan   xo‘roz   qichqirguncha   davom   etadi,   men   ham   oyimlarning   “yot”
deyishlariga   quloq   solmay,   mijja   qoqmay   eshitaman”.Bu   xotiralar   shundan
dalolat   beradiki,   Odil   Yoqubov   yoshligidanoq   kitobga   mehr   qo‘ygan,
adabiyotning chinakam ixlosmandi edi. Uning   asarlari xuddi Pirimqul Qodirov,
Oybek, Asqad Muxtor, Shukur Xolmirzayev,   Mirkarim Osim, O‘tkir Hoshimov
kabi   yozuvchilar   asarlaridek   o‘quvchilarning   qalbidan   joy   olishga   loyiq
kitoblardir.
35 Foydalanilgan adabiyotlar ro`yxati:
1.   O zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   Farmoni.   O zbekistonʻ ʻ
Respublikasini yanada rivojlantirish bo yicha harakatlar strategiyasi to g risida.	
ʻ ʻ ʻ
O zbekiston Respublikasi qonun hujjatlari to plami, 2017 yil., 6-son, 70-modda.	
ʻ ʻ
2.  Qo`shjanov M. Qalb pokligi. Saylanma 1 jild. T.: 1982.
3. Xudayberganov N.Parvoz davom etadi. - T.: 1980. 240b
4. Sharafiddinov O.Ijodni anglash baxti. – T.: 2004. 
5.   Normatov   U.   Yangi   o`zbek   adabiyoti.   –T.:   2007   va   boshqalar.
6.   Ergashev   A.S.   Rivoyat   va   uning   badiiy   asar   syujet   –   kompozitsion
tuzilishidagi o`rni. Filologiya fanlari nomzodi. Diss. Avtoref. – T.: 1993. 
7.   Qurbanov   T.J.   O.Yoqubovning   portret   yaratish   mahorati:Filol.   Fanlari
nomzodi diss. avtoref. – T.: 1997. 
8. Rahimov Z.A. O.Yoqubovning “Ko‘hna dunyo” romani poetikasi. 
9.   Isayeva   Sh.   O‘zbek   tarixiy   romanlarida   xarakter   ruhiyatini   tasviriy   usullari.
Filol. Fanlari nomzodi diss. avtoref. – T.:2003.
11.Qosimov   B.   O‘zbek   adabiyoti   va   adabiy   aloqalari   tarixi.   T.;   “Fan   va
texnologiya”, 2008, 540 b. 
12.Normatov U. Ijod sehri. T;, “Sharq”, 2007, 400 b.
13. Izzat Sulton. Adabiyot nazariyasi. (Darslik). T.: “O‘qituvchi” 2005 y, 300 b.
14.   Karimov   N.   va   boshqalar.   XX   asr   o‘zbek   adabiyoti   tarixi.   Darslik.   T.:
“O‘qituvchi” 2004, 560 bet.
15.   Sharafiddinov   O.   Ijodni   anglash   baxti   .   Qaydasan,   Moriko?.   T.;   “Sharq”,
2004, 592-b.
16.Yoqubov O . Adolat manzili. T.; “Sharq”, 2005, 178 b.
36 17.Yoqubov O. Diyonat. “G`afur G`ulom” nomidagi nashriyot matbaa ijodiyot
uyi. T.: 1978 yil, 450 bet.
18.Yoqubov O. “Ko`hna dunyo”. T.: “Yangi asr avlodi”,2015, 280b.
19.Yoqubov O. Ulug`bek xazinasi. –T.: Adabiyot va san‘at nashriyoti, 1994.
37

Odil Yoqubov-qissanavis 

                                               Reja:

Kirish...................................................................................................................2

I BOB. Odil Yoqubovning  hayoti va ijodiy faoliyati…………………………..5

1.1.Odil Yoqubov zamonaviy o‘zbek nasrining yirik namoyandasi. Adibning o‘zbek adabiyotiga  qo‘shgan hissasi...................................................................5

1.2.Burch,diyonat,adolat muammosini yoritish yozuvchi ijodining bosh mavzusi………………………………………………………………………...10 

II.BOB.Odil Yoqubovning asarlarida  zamonaviylikning o‘ziga xos uslubi va obrazlar yaratishdagi badiiy mahorati.................................................................16

 2.1. Odil Yoqubov qissalarida tasvir va talqin...................................................16

2.2.“Adolat manzili” asarida Suyun Burgut obrazi..............................................22

Xulosa.................................................................................................................34

Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati.....................................................................35