Qadimgi Yunon va Rim mutafakkirlarining oila tarbiyasi haqidagi qarashlari

1 Qadimgi yunon va rim mutafakkirlarining oila
tarbiyasi haqidagi qarashlari
MUNDARIJA
KIRISH 
I-BOB   QADIMGI   YUNON   VA   RIM   MUTAFAKKIRLARINING   OILA
TARBIYASI HAQIDAGI QARASHLARI  
1.1 Qadimgi Yunonliklarni oila tarbiyasidagi qarashlari.
1.2 Rim mutafakkirlarini oila pedagogikasi haqidagi fikr va mulohazalari. 
1.3 Oila pedagogikasida tarbiyaning o’rni. 
II-BOB  QADIMGI YUNONISTON VA RIMDA TARBIYA, TA`LIM
2.1 Sparta, Afina davlatlarida tarbiya, maktablar tizimi.
2.2. Suqrot, Aflotun, Arastu va Demokratlarning pedagogik g'oyalari.
2.3 Kvintilianning notiqni tarbiyalash: o'qituvchi va tarbiya metodlariga doir 
qarashlari.
III-BOB   QADIMGI   YUNON   VA   RIM   MUTAFAKKIRLARINING   OILA
TARBIYASIGA YONDASHUVLARI
3.1  Qadimgi Rim va Yunonistonning ta’lim -tarbiya maktablari
3.2  Nikoh – oila munosabatlarining rivojlanish tarixi (evolutsiyasi).
XULOSA
ADABIYOTLAR RO`YXATI
2 KIRISH 
Zamonaviy   Yevropa   ta'lim   tizimining   kelib   chiqishi   klassik   davrga   borib
taqaladi.   Qadimgi   Yunonistonda   ildiz   otgan   bo'lsa-da,   uning   keng   geografik
kengayishi   (Yevropa   qit'asi,   Shimoliy   Afrika,   yaqin   Sharq)   Rim   imperiyasi   bilan
bog'liq. Aynan shu davrda klassik qadimiy ta'lim o'zining mustahkamligiga erishdi
va pedagogikaning keyingi rivojlanishiga ta'sirini belgilab, keyingi avlodlarga 20-
asrgacha maktablarda hukmronlik qilgan ta'lim modelini taklif qildi.
  Rimliklar   ta'limining   rivojlanishining   batafsil   tasviri   shveytsariyalik
tadqiqotchi J. Paroz (oddiy maktab o'quvchilariga rahbarlik qilish uchun ta'limning
umumiy tarixi), nemis olimlari S. Shmidt (Charlz Shmidtning “Pedagogika tarixi",
"Dunyo-tarixiy   rivojlanish   va   xalqlarning   madaniy   hayoti   bilan   organik   aloqada"
va T. Zigler "Pedagogika tarixi" asarlari sahifalarida keltirilgan. Ushbu mualliflar
tasvirlangan maktab ta'limi rimliklarning umumiy madaniy va ijtimoiy rivojlanishi
doirasida  (yoki  umuman qadimiy) svilizatsiya  ular  o'quv kurslarining mazmuniga
hissa   qo'shgan   omillarni   aniqladilar,   maktab   bosqichiga   (boshlang'ich,   o'rta,
yuqori)   qarab   o'quv   jarayonining   xususiyatlarini   aniqladilar   va   Rim
mutafakkirlarining pedagogik qarashlarini tahlil qildilar. Fransuz tarixchisi P. Giro
(rimliklarning   shaxsiy   va   ijtimoiy   hayoti)   va   ukrainalik   O.   Gordievich
(imperatorlar davrida Rimda Oliy ma'lumot) asarlari diqqatga sazovordir, ular turli
xil,   shu   jumladan   majoziy   manbalar   asosida   Rim   maktabining   ba'zi   jihatlarini
qamrab   oladi   (Gordievich,   1894;   Giro,   1899).   Yigirmanchi   asrning
tarixshunosligida L.Vinnichuk "Qadimgi Yunoniston va Rimning odamlari, axloqi
va urf-odatlari" va G.Jurakovskiyning "Qadimgi pedagogika tarixiga oid insholar"
asarlarini ajratib ko'rsatish mumkin. 
3 Olimlar  har  bir  ta'lim  bosqichini  tashkil  etishning    o'ziga xos  xususiyatlarini
tavsifladilar,   yunon   ta'lim   tizimining   Rim   tizimiga   ta'sirini   o'rganib   chiqdilar   va
Kato   Elder,   Tsitseron,   Kvintillan,   Seneka   va   Rim   pedagogik   fikrining   boshqa
vakillarining pedagogik  fikrlarini  tahlil  qildilar, maktab  ta'limini  tashkil  etishning
o'ziga   xos   xususiyatlarini   aniqladilar   va   Respublika   davrida   ta'limga
yondashuvning   amaliyligini   ta'kidladilar.   Zamonaviy   nazariy   pedagogikaning
dolzarb   masalalari   Rim   ta'limining   rivojlanishini   yangilangan   baholash,   uning
davri   uchun   talab   qilinadigan   innovatsion   va   tarkibiy   qismlarni   aniqlashtirish,
ta'limning   keyingi   rivojlanishiga   ta'sirini   aniqlagan   va   bugungi   kunda   ham
zamonaviy   maktablarda   qo'llanilayotgan   o'qitish   usullari   va   usullarini   ta'kidlash
zarurligini   belgilaydi.   Yunoniston   uncha   katta   bo’lmagan   bir   qancha   quldorlik
davlatlaridan   iborat   mamlakat   bo’lgan.Uning   eng   katta   shaharlaridan   Lakoniya
(poytaxti   Sparta)   va   Attika   (poytaxti   Afina)   ayniqsa   madaniyat   markazi   bo’lishi
bilan   o’ta   mo’'tabar   edi.   Bu   shaharlarning   har   qaysisida   tarbiyaning   boshqa
mamlakatlardan farqli alohida tizimi vujudga k е ldi. Va bu tarbiya tizimi shaharlar
nomi   bilan   yuritilib,   «Sparta»   va   «Afina»   usulidagi   tarbiya   d е b   yuritiladigan
bo’ldi. 
Har   ikkala   shaharning   iqtisodiy   va   siyosiy   taraqqiyotidagi   ba'zi   bir
xususiyatlar   hamda   madaniyat   darajasi   turlicha   bo’lganligi   uchun   har   ikki   tizim
bir-biridan   tubdan   farq   qilar   edi.   Ammo   ikkala   davlatda   ham   quldorlik   tizimi
hukmron   edi.   Shuning   uchun   ham   bu   davlatlarda   ijtimoiy   tarbiya   tizimi
quldorlarning bolalari manfaatini ko’zlar edi. Yunonistonda qullarni «gapiradigan
ish quroli» d е b hisoblar  edilar. Chunki  qullar barcha mamlakatlardagi  kabi  oddiy
insoniy huquqlardan ham mahrum edilar. Lakoniya(Sparta) P е lopon е sning sharqi-
4 janubiy qismidagi y е rlarga joylashgan davlat bo’lib, bu viloyatlar sohilida k е malar
to’xtaydigan   gavanlar   yo’q   edi.   Mamlakatda   quldorlar   mehnatiga   asoslangan
dehqonchilik   hukmron   edi.   Soni   unchalik   ko’p   bo’lmagan   yarim   ozod   va   to’la
huquqli   bo’lmagan   aholisining   ko’pchiligi   hunarmand   edi.   9000   oiladan   iborat
bo’lgan   quldorlar   250000dan   ko’proq   aholiga   hukmdorlik   qilar   edilar.   Spartada
qullar   shafqatsiz   ta'qib   ostiga   olinar   edilar.   Shu   sababli   ular   t е z-t е z   qo’zg’olon
ko’tarib   turar   edilar.   Bunday   hol   esa   ularni   uyushqoq   bo’lib   yashashga,   hamisha
harbiy  tayyorgarlikda  bo’lishga  da'vat  etardi.  Tarbiya  ishlari  esa  davlat  ixtiyorida
bo’lib,   uning   asosiy   maqsadi   spartaliklarning   bolalarini   baquvvat,   jismonan
sog’lom,   bardoshli,   chiniqqan   jangchilar   qilib   tarbiyalashdan   iborat   bo’lish   bilan
birga   bo’lajak   quldorlarni   ham   tarbiyalashni   nazarda   tutar   edi.   Spartaliklarning
bolalari   7   yoshgacha   uyda   yashar,   k е yin   «ag е lla»   d е b   ataluvchi   alohida   davlat
tomonidan tashkil etilgan tarbiya muassasiga joylashtirilar va 18 yoshga y е tguncha
ularga   ana   shu   muassasalarda   ta'lim-tarbiya   b е rilar   edi.   Bu   muassasalarning
rahbarlari   davlat   tomonidan   obro’li,   taniqli   kishilardan   tayin   qilinar   edi.   Bunday
kishilar «p е donom» d е b atalib, butun tarbiyaviy ishga rahbarlik qilar edi. Ayniqsa,
o’smirlar   tarbiyasiga   alohida   e'tibor   b е rilar   edi.   Ular   jismoniy   sog’lom   bo’lishi
uchun   turli   mashqlar   bilan   chiniqtirilar,   sovuqqa,   ochlikka   va   chanqoqlikka
chidashga,   og’riqqa   bardosh   b е rishga   ham   o’rgatib   borilar   edi.   Bu   bilan   yosh
spartaliklarni   yugurishdan,   sakrashdan,   disk   va   nayza   ota   bilishdan,   kurashish   va
qo’l   bilan   jang   qilish   usullaridan   saboq   b е rilardi.   Shuningd е k,   harbiy   tusdagi
maxsus  o’yinlar  ham  o’rgatilardi. Spartaning k е lajak vosrilari  jismoniy  baquvvat,
hech   narsadan   qo’rqmaydigan,   botir   jangchi,   o’z   vatanini,   xalqini   har   qanday
ofatdan   qimoya   qila   oladigan   bo’lib   е tishardi   Qadimgi   Gr е tsiyadagi   tarbiyaviy
5 ishlar shunisi bilan o’ziga xos ediki, unda bolani nafaqat jismoniy chiniqtirishgina
emas,   balki   ma'naviy   tomondan   ham   barkamol   bo’lishi   nazarda   tutilardi.   Unda
asosan bolalarga musiqa, ashula va diniy raqslar ham o’rgatilgan.
  Bu   mashg’ulotlarning   mazmuni   jangovar   hamda   harbiy   tusda   bo’lgan.
Qadimgi gr е k tarixchisi, faylasuf olimi Plutarx Sparta maktablaridagi ta'lim-tarbiya
haqida   gapirib   shunday   d е ydi:   «O’qish   va   yozish-bolalarga   faqat   ularning   eng
zaruri   o’rgatilardi,   tarbiyaning   qolgan   qismi   esa   bitta   maqsad:   hech   so’zsiz   itoat
qildirishni,   chidamli   bo’lishni   va   y е ngish   ilmini   o’rgatishni   ko’zda   tutadi».
Spartada   olib   boriladigan   ta'lim-tarbiyaning   yana   bir   muhim   vazifasi   yoshlarni
qullarga nisbatan shafqatsiz, ularni m е nsimaydigan qilib tarbiyalashdan iborat edi.
Shu maqsadda yoshlar «Kr е ptiyalarda», ya'ni k е chalari qullarni tutish mashqlarida
qatnashtirilar edi, bunday mashqlarda yosh spartaliklar otryadlari shaharning biror
mahallasini   yoki   shahar   tashqarisidagi   nohiyani   qurshab   olib,   shubhali   bo’lib
ko’ringan   har   qanday   ilotni   (qulni)   o’ldirar   edilar.   Yoshlarga   axloqiy   tarbiya
b е rishda davlat rahbarlari maxsus suhbatlar o’tkazib, shu yo’l bilan ularga axloqiy
va   siyosiy   tarbiya   b е rar   edilar.   Bu   suhbatlarning   asosiy   mazmuni   vatan
dushmanlari   bilan   kurashda   ota-bobolarning   ko’rsatgan   mardligi   va   jasurligi
haqida gapirib b е rish, qaxramonlar haqida hikoya qilishdan iborat edi.
I-BOB QADIMGI YUNON VA RIM MUTAFAKKIRLARINING OILA
TARBIYASI HAQIDAGI QARASHLARI
1.1 Qadimgi Yunonliklarni oila tarbiyasidagi qarashlari.
Tarixiy taraqqiyotning keyingi davrlariga kelib, ibtidoiy jamoa tuzumi o‘rnini
yangi   ijtimoiy   formatsiya   quldorlik   tuzumi   egalladi.   Qadimiy   SHarqda   birinchi
6 sinfiy   jamiyatlar   paydo   bo‘ldi   hamda   moddiy   va   ma’naviy   madaniyatga   asos
solindi.   Ayniqsa,   qadimgi   YUnoniston   va   Rim   xalqlari   bu   madaniyatni
rivojlantirishda o‘zlarini katta hissasini qo‘shdilar.
Darhaqiqat,   tarixiy   taraqqiyot   davomida   turli   mamlakatlar   va   xalqlar   jahon
madaniyatiga   turlicha   yondashdilar   va   rivojlantirdilar.   Masalan,   Xitoyda   qog`oz
ixtiro   qilindi,   Hindistonda   hisoblashning   o‘nlik   tizimi   kashf   etildi,
Mesopotamiyada   esa   er   kurrasini   graduslarga,   sutkani   soatlar,   minutlar   va
daqiqalarga   bo‘lish   o‘ylab   topildi.   Eramiz   boshlanishidan   oldin   O‘rta   Osiyoning
janubiy   chekkasiga   yaqin   bo‘lgan   joyda   O‘rta   dengiz   bilan   Hindistonni
birlashtiruvchi   karvon   yo‘li   qurildi.   So‘ngra   O‘rta   Osiyo   orqali   Xitoydan   O‘rta
dengizga tomon «Buyuk ipak yo‘li» ochildi. Natijada O‘rta Osiyo xalqaro savdo-
sotiq   markaziga   aylandi.   Bu   esa   o‘z   navbatida   O‘rta   Osiyo   vohalarida
madaniyatning   rivojlanishiga   ta’sir   etdi,   yozuvning   tarqalishiga   yordam   berdi.
Ayniqsa, qadimgi YUnonistonda madaniyat, maktab va dastlabki pedagogik fikrlar
boshqa   mamlakatlarga   nisbatan   juda   erta   rivojlandi.  
Yunoniston   uncha   katta   bo‘lmagan   bir   qancha   quldorlik   davlatlaridan   tashkil
topgan. Uning mo‘‘tabar shaharlari Lakoniya (bosh shahri Sparta) va  Attika  (bosh
shahri   Afina)dir.   Bularning   har   ё qaysisida   tarbiyaning   alohida   tizimlari   vujudga
kelib,   Sparta   usulidagi   tarbiya   va   Afina   usulidagi   tarbiya   deb   ataladigan   bo‘ldi.
Ammo   ikkala   davlatda   ham   quldorlik   tuzumi   hukmron   edi.  
Yunonistonda qullarni « gapiradigan ish quroli » deb hisoblar edilar. Qullar oddiy
insoniy huquqlardan ham mahrum edilar. 
Lakoniya   (Sparta)da   kemalar   to‘xtaydigan   qulay   gavanlar   bo‘lmaganligi
tufayli   qullar   mehnatiga   asoslangan   dehqonchilik   hukmron   edi.   9   ming   oiladan
7 iborat   bo‘lgan   quldorlar   250   mingdan   ko‘proq   aholiga   hukmronlik   qilardi.
Spartada qullar shafqatsiz ta’qib ostiga olinar edi. 
Tarbiya   ishlari   esa   davlat   ixtiyorida   bo‘lib,   uning   asosiy   maqsadi
spartaliklarning   bolalarini   baquvvat,   jismoniy   sog`lom,   bardoshli,   chiniqqan
jangchilar   qilib   tarbiyalash   va   bo‘lajak   quldorlarni   etkazishdan   iborat   edi.  
Spartaliklarning   bolalari   7   yoshgacha uyda yashar, keyin « agella » deb ataluvchi
davlat   muassasasida   18   yoshga   etguncha   tarbiyalanar   edi.   Ular   « pedonom »
rahbarligida   jismoniy   sog`lom   bo‘lish   uchun   turli   mashqlar   bilan   chiniqtirilar,
sovuqqa, ochlikka va chanqoqlikka chidashga, og`riqqa bardosh berishga o‘rgatilar
edi.   Ta’limning   asosiy   qismini   harbiy   gimnastika   mashqlari   egallar   edi.  
Qadimgi   yunon   tarixchisi,   faylasuf   olim   Plutarx   Sparta   maktablaridagi   ta’lim-
tarbiya haqida gapirib, shunday deydi: 
«O‘qish   va   yozishga   kelganda   bolalarga   faqat   ularning   eng   zaruri   o‘rgatilar
edi,   tarbiyaning   qolgan   qismi   esa   bitta   maqsad:   hech   so ‘zsiz   itoat   qildirishni,
chidamli   bo ‘lishni   va   engish   ilmini   o‘rgatishni   ko‘zda   tutar   edi».  
Spartada   ta’lim-tarbiyaning   yana   bir   muhim   vazifasi   yoshlarni   qullarga   nisbatan
shafqatsiz,   ularni   mensimaydigan   qilib   tarbiyalashdan   iborat   edi.   SHu   maqsadda
yoshlar   « Kreptiyalar »da,  ya’ni   kechalari   qullarni   tutish   mashqlarida   qatnashar,
shubhali   bo‘lib   ko‘ringan   har   qanday   illatni   (qulni)   o‘ldirar   edilar.  
Yoshlarga   axloqiy   tarbiya   berishda   davlat   rahbarlari   maxsus   suhbatlar   o‘tkazib,
shu yo‘l bilan ularga axloqiy va siyosiy tarbiya berar edilar. SHuningdek, bolalarni
savol-javob jarayonida aniq, qisqa va lo‘nda qilib javob berishga o‘rgatib borilgan.
8 Spartada   18—20   yoshga   etganda   yigitlar   « Efeblar »   o‘spirinlar   guruhida   harbiy
xizmatni o‘taganlar. 
Spartada   qizlar   tarbiyasiga   ham   alohida   e’tibor   berilgan.   Ularni   harbiy   va
jismoniy   tarbiya   malakalari   bilan   qurollantirib   borilgan.   CHunki   erkaklar   jangga
ketganlarida  ular   shaharni   qo‘riqlab,   qullarni   itoat   saqlashini   ta’minlar,   ular   hatto
jangda ham qatnashar edilar. 
Afinada   esa   hayot,   tartib,   intizom,   maktab   tizimi   va   undagi   ta’lim-tarbiya
spartanikidan butunlay farq qilar edi. Qullar xususiy mulk hisoblanar edi. Afinada
eramizdan   ilgarigi   V—IV   asrlarda   madaniyat   barq   urib   o‘sdi.   Fan,   me’morchilik
va haykaltaroshlik taraqqiy qildi. 
Afinada   eng   ko‘rkam   va   barkamol   inson   deb   ham   jismoniy,   ham   ma’naviy
jihatdan   etuk   kishini   o‘zlarirning   «ideali»   deb   hisoblar   edilar.   Bu   ideal   faqatgina
yuqori tabaqali quldorlarga xos edi. Jismoniy mehnat esa faqat qullarning qismati
deb hisoblanar edi. 
Afinada bolalar 7 yoshga etguncha uyda tarbiyalanar, o‘g`il bolalar 7 yoshdan
boshlab   maktabga   qatnar,   qizlar   esa   oilada   ona   ko‘magida   uy-ro‘zg`or   ishlariga
o‘rgatilar   edi.   Afinada   xotin-qizlarning   hayoti   uy   doirasidan   chiqmas,   asosan
ichkarida o‘tar edi. 
Afinada   bolalar   dastlab   7   yoshdan   13—14   yoshgacha   «grammatist»   (savod
o‘rgatish   ma’nosida),   «kifarist»   (grekcha   musiqa   o‘qituvchisi   ma’nosida)
maktablarda   tahsil   olganlar.   Bu   maktablar   xususiy   bo‘lib,   o‘qish   pullik   edi.
shuning   uchun   fuqarolarning   bolalari   bu   maktablarda   ta’lim   ololmas   edilar.   Bu
maktablarda   «didaskol»   deb   atalgan   o‘qituvchilar   mashg`ulot   olib   borar   edilar.
9 (men   o‘qitaman,   degan   ma’nodagi   « didasko »   so‘zidan   keyinroq   «didaktika»   —
ta’lim nazariyasi kelib chiqqan). 
O‘g‘il   bolalarni   maktabga   qullardan   biri   boshlab   borar   edi,   bunday   qul
pedagog   deb   atalar   edi   («pays»   -   bola,   «agogeyn»   -   etaklab   borish   degan
so‘zlardan   olingan).   Grammatist   maktabida   o‘qish,   yozish   va   hisoblash   o‘rgatilar
edi.   O‘qishda   harflarni   hijjalab   o‘qitish   usuli,   so‘ng   qo‘shib   o‘qish   usulidan
foydalanganlar.   YOzuvni   o‘rgatishda   mum   surilgan   yaltiroq   taxtachalardan
foydalanganlar. Ular ingichka cho‘p yordamida yozganlar. Sonlar barmoqlar, sopol
toshlar,   sanoq   taxtasi   yordami   bilan   hisoblaganlar.   Kifarist   maktabida   o‘g‘il
bolalarga   adabiy   bilim   va   estetik   tarbiya   berilar,   muzika,   ashula,   deklomatsiyalar
o‘rgatilar   edi.  
O‘g‘il bolalar 13—14 yoshga etganlaridan keyin  palestra  («kurash maktabi») deb
atalgan   o‘quv   yurtiga   o‘tar   edilar.   Bu   o‘quv   yurtida   ular   ikki—uch   yil   davomida
jismoniy   mashqlar   bilan   shug‘ullanar   edilar.   Masalan,   sakrash,   yugurish,   kurash
tushish, disk va nayza irg‘itish, suvda suzish kabilar o‘rgatilardi. Palestrada o‘qish
tekin edi, shuning uchun ham yoshlarning ko‘pchilik qismi palestrada o‘qish bilan
cheklanib   qolar   edi.   Yoshlarning   badavlatroq   oiladan   bo‘lgan   qismi   palestrani
tugatgach gimnasiyga (jismoniy, ijtimoiy tarbiya) kirar edi. Ularga falsafa, siyosat,
adabiyot   fanlari   o‘rgatilgan.   Bu   maktabni   tugatgan   yoshlar   davlatni   boshqarishda
qatnashishlari mumkin edi. 
Nihoyat, Spartada bo‘lgani  kabi, Afinada ham  18 dan 20 yoshgacha bo‘lgan
yoshlar   efeblar   qatoriga   o‘tib,   harbiy   xizmatga   tayyorlanar   va   o‘zlarini   siyosiy
bilimlarini oshirishni davom ettirar edilar. 
10 Aholining   ko‘pchilik   qismi   bolalarni   maktablarda   o‘qita   olmaganligi   sababli
ularga   kasb-hunar   o‘rgatish   odat   tusiga   kirgan   edi.   Ayrim   xat-savodi   bor   otalar
bolalariga   o‘qishni   o‘zlari   o‘rgatar   edilar.   Bu   kabi   tartib   davlat   tomonidan
qonunlashtirilib   qo‘yilib   bechorahol   tabaqaga   mansub   ota-onalar   o‘z   bolalariga
biror   kasbni   o‘rgatishga   majbur   edilar.   Aks   holda   ularning   bolalari   kelgusida
keksayib   qolgan   ota-onalari   to‘g‘risida   moddiy   g‘amxo‘rlik   qilishdan   ozod   etilar
edi.   Quldor   zodagonlar   mehnat   bilan   shug‘ullanuvchi   erkin   aholiga   nafrat   bilan
qarardi. Qullarni esa «gapiradigan ish quroli» deb hisoblar edilar.
1.2 Rim mutafakkirlarini oila pedagogikasi haqidagi fikr va mulohazalari.
Qadimgi   YUnonistonda   pedagogik   nazariyalarning   tug‘ilishi.   YUnonistonda
maktab   va   madaniyatning   tez   rivojlanishi   pedagogika   nazariyasining   ham
tug‘ilishiga   imkoniyat   yaratdi.   Pedagogika   nazariyasiga   olim   va   faylasuflardan
Suqrot,   Platon,   Aristotel   va   Demokritlar   asos   soldilar.   Ular   o‘z   qarashlari   bilan
ta’lim-tarbiya rivojlanishiga juda katta hissa qo‘shdilar. Quyida bu faylasuf olimlar
haqida qisqacha to‘xtalib o‘tamiz. 
Suqrot.   (   eramizdan   avvalgi   469—399   yillar)   O‘zining   demokratik   ijtimoiy
kelib   chiqishiga   qaramay   (u   kambag‘al   hunarmand,   ya’ni   haykaltarosh   o‘g‘li)
konservativ   zamindor   aristokratlarning   ideologi   edi.   Bu   albatta   uning   falsafiy   va
pedagogik   qarashlarida   o‘z   aksini   topdi.   Suqrot   dunyoning   tuzilishini,
buyumlarning   fizik   holatini   bilib   bo‘lmaydi,   odamlar   faqat   o‘zlarinigina   bilishi,
axloqni kamol toptirishi lozim deb hisoblar edi. Suqrot faylasuf bo‘lishi bilan birga
ajoyib notiq ham edi. U keng maydonlarda so‘zga chiqib, axloqqa doir  masalalar
yuzasidan   suhbatlar   o‘tkazar,   tinglovchilarni   savol-javob   yo‘li   bilan   haqiqatni
o‘zlari   topishlariga   va   bilishlariga   undar,   shu   yo‘l   bilan   odamlarni   haqiqatni
11 izlashga   o‘rgatar   edi.   Suhbatni   bu   metodi   «Suqrot   metodi»   deb   yuritilgan.   U
pedagogika   olamiga   ana   shunday   savol-javob   metodini,   ya’ni   «evristik»   suhbat
metodini   yangi   (savol   berish   va   savolni   to‘ldirish)   metodini   olib   kirdi.  
Suqrot — falsafiy dialektikaning asoschilaridan biri. U baxs orqali, ya’ni muayyan
masalalarni   o‘rtaga   qo‘yish   va   ularga   javob   topish   yo‘li   bilan   haqiqatni   aniqlash
mumkin deb tushungan. 
Aristotel   fikricha   Suqrot   mavjud   haqiqatdan   umumiy   tushunchalarga   o‘tish
haqidagi induktiv ta’limotni hamda har bir narsaning mohiyatini bilishning birinchi
imkoniyatini   beradigan   tushunchalarni   aniqlash   haqidagi   ta’limotni   yaratgan.
Uning   etika   sohasidagi   asosiy   tezisi   shundan   iborat:   ezgulik   bilimdir;
donishmandlik, ya’ni  yaxshilikni  biluvchi  yaxshilik qiladi;  yomonlik qiluvchi  esa
yaxshilikni yo bilmaydi, yoki pirovardida yaxshilikning tantanasi uchun yomonlik
qiladi.   Suqrotning   tushunishicha,   aql   bilan   axloq   o‘rtasida   ziddiyat   bo‘lishi
mumkin   emas.   U   tarbiyada   axloqiy,   estetik,   jismoniy   tarbiya   mezonini   ishlab
chiqdi. Lekin Suqrotning axloqiy qarashlarida tengsizlikni yaqqol sezish mumkin.
Uning fikricha, axloq faqat  imtiyozli  «mumtoz»largagina  xos, «mumtoz» kishilar
haqiqiy   axloqning   yagona   egalari   bo‘lganliklari   uchun   hokimiyat   ham   ularning
qo‘llarida bo‘lmog‘i kerak deydi. 
Suqrot   demokratiyaga   dushmanlikda   asossiz   ayblanib,   o‘lim   jazosiga   hukm
qilingan.   Lekin   o‘zi   zahar   ichib   o‘lgan.   Haqiqatda   esa   u   adolatga   xilof   bo‘lgan
davlatni   boshqarishning   hamma   formalarini   —   monarxiya,   tiraniya,   aristokratiya,
plutokratiya va demokratiyani tanqid qilgan. 
laton   eramizdan   ilgari   (424—347   yillarda)   yashagan.   Qadimgi
YUnonistonning   mashhur   –   idealist   faylasufi,   Suqrotning   shogirdi,   ob’ektiv
12 idealizm   nazariyasining   asosichisi   edi.   U   «g‘oyalar   dunyosi»ni   birlamchi,   his
qiluvchi narsalar dunyosini ikkilamchi deb hisobladi. 
Platon olamni hodisalar dunyosi va g‘oyalar dunyosi deb ikkiga bo‘ldi. Uning
fikricha   g‘oyalar   abadiy   va   o‘zgarmasdir.   Uning   nazarida,   narsalar   g‘oyalar
olamining soyasidir, xolos. 
Afina   aristokratiyasining   namoyandasi   bo‘lgan   Platon,   aristokratiyaning
abadiy   hukmronligi   haqidagi   nazariyani   ilgari   surdi.   Uning   fikricha   ideal
aristokratik davlat uch xil ijtimoiy guruh: faylasuflar, jangchilar, hunarmandlar va
dehqonlar   guruhidan   iborat   bo‘lishi   lozim.   Faylasuflar   davlatni   boshqaradilar,
jangchilar   uni   har   qanday   dushmandan   himoya   qiladilar,   uchinchi   guruh   esa
mehnat   qilib,   mo‘l   hosil   etishtirib,   faylasuflar   va   jangchilarni   boqadilar,   degan
fikrni   olg‘a   suradi.   SHuningdek,   u   qullarni   ham   saqlanib   qolishini   aytib,   uning
tasavvuridagi   ideal   davlatda   qullar   ham,   hunarmandlar   ham   huquqsizdirlar,
pastkashlik   hamda   qanoat   va   itoatkorlik   fazilatlarigina   hunarmand   kosiblarga   va
dehqonlarga xos deb ta’kidlaydi. 
Platonning fikricha, u olg‘a surgan g‘oya, bu davlatning maqsadi oliy ezgulik
g‘oyasiga yaqinlashishdir: bu g‘oya, asosan, tarbiya yo‘li bilan ro‘yobga chiqishini
ta’kidlaydi. 
Tarbiya , — deydi  Platon , — davlat tomonidan tashkil etilmog‘i va hukmron
guruhlarning   —   faylasuflar   va   jangchilarning   manfaatini   ko‘zlamog‘i   lozim.
Platon o‘zining pedagogika tizimida Sparta va Afina tizimining ba’zi bir belgilarini
birlashtirishga intiladi. 
Platonning fikricha, bolalar 3 yoshdan boshlab 6 yoshgacha davlat tomonidan
tayinlab qo‘yilgan tarbiyachilar rahbarligida maydonchalarda turli o‘yinlar o‘ynash
13 bilan   shug‘ullanishlari   muhimdir.   Platon   o‘yinlarni   maktabgacha   tarbiya   vositasi
deb   hisoblab,   ularga   katta   ahamiyat   beradi,   shuningdek,   bolalarga   hikoya   qilib
beriladigan   materiallarni   sinchiklab   tanlash   kerakligini   ham   uqtirib   o‘tadi.   U
bolalarga   eng   yoshlik   chog‘idanoq   ijtimoiy   tarbiya   berish   tarafdori   edi.  
Bolalar   7   yoshdan   12   yoshgacha   davlat   maktablariga   qatnaydilar   va   bunday
maktablarda   o‘qish,   yozish,   hisob,   musiqa   va   ashula   o‘rgatiladi.  
Bolalar 12 yoshdan 16 yoshgacha odatdagi badantarbiya mashqlari o‘rganiladigan
palestrada,   ya’ni   jismoniy   tarbiya   maktabida   o‘qiydilar.   Palestrani   tamomlagan
o‘spirinlar   18  yoshgacha   hisob,  geometriya  va  astronomiyani  o‘rganadilar,  bunda
ko‘proq   amaliy   maqsadlar   (ularni   jangchilar   qilib   tayyorlash)   ko‘zda   tutilgan.   18
yoshdan   20   yoshgacha   yigitlar   «Efebiya»da   tarbiyalanadilar,   ya’ni   harbiy
gimnastika tayyorgarligini o‘taydilar. Aqliy mashg‘ulotga mayli bo‘lmagan yigitlar
20   yoshdan   boshlab,   jangchilar   qatoriga   o‘tadilar.   Abstrakt   tafakkurga   qobiliyati
borligi   ochiq   ko‘ringan   yoshlar,   ya’ni   yigitlarning   ozroq   qismi   30   yoshga   qadar
falsafa,   shuningdek,   hisob,   geometriya,   astronomiya   va   musiqa   nazariyasini
o‘rganish   bilan   shug‘ullanib,   shu   tariqa   ilm   olishning   uchinchi,   oliy   bosqichini
o‘taydilar,   ammo   bunda   amaliy   maqsad   ko‘zda   tutilmasdan,   balki   falsafa—
nazariyani   mukammal   o‘rganish   ko‘zda   tutiladi.   SHu   tariqa   ular   davlat
mansablarida   ishlashga   tayyorlanadilar.   Iste’dodi   g‘oyat   o‘tkir   ekanligi   ma’lum
bo‘lgan   va   juda  ozchilikni   tashkil   etgan  yigitlar   falsafa   ilmini   o‘rganishni   yana   5
yil   (35   yoshga   qadar)   davom   ettiradilar,   shundan   so‘ng   35   dan   50   yoshgacha
davlatni boshqaradilar. 
Platon   ham   xotin-qizlar   tarbiyasi   xususida   fikr   yuritib,   Spartadagi   usulni
ma’qullaydi. 
14 Umuman   Platon   tarbiya   tizimining   butun   mazmuni   va   mohiyati   jismoniy
mehnatdan   g‘oyat   nafratlanish   ruhi   bilan   sug‘orilgan.   Platon   g‘oyasiga   ko‘ra
bo‘lajak   faylasuflar   va   jangchilarning   «jismoniy   mehnat   to‘g‘risida   xato
o‘ylashlari»  ham   taqiqlab qo‘yilgan, shuningdek  qullarning bolalarini  o‘qitmagan
ma’qul, degan g‘oya ilgari surilgan. Biroq, Platon maktabgacha tarbiya to‘g‘risida,
davlat   tomonidan   izchillik   bilan   olib   borilishi   lozim   bo‘lgan   tarbiya   tizimi
to‘g‘risida bir qancha muhim fikrlarni aytdi, ijobiy o‘rnak namunasida tarbiyalash
kabilarni talab qildi. 
Platon   o‘zining   axloqiy   tizimini   yaratar   ekan,   ustozi   Suqrotga   ergashib,
ob’ektiv idealizm  yo‘lini tutadi. Platon etikasining asosiy nazariy tayanch nuqtasi
—   inson   ongi   chegaralaridan   tashqarida   bo‘lgan   va   mangulik   g‘oyalari   olamida
xudoning   doimiy   nazorati   ostida   bo‘ladigan   yagona   o‘zgarmas   «yaxshilik»
g‘oyasidir.   Uning   fikricha,   erdagi   yaxshiliklarning   hamma   turi   o‘zida   me’yor,
go‘zallik   va   haqiqatdan   iborat   uch   tushunchani   jamlagan   oliy   «yaxshilik
g‘oyasi»ning in’ikosigina bo‘lishi mumkin. 
Platon   fikricha,   odamning   axloqiy   hayoti   shu   oliy   «yaxshilik   g‘oyasi»ga
intilishga to‘la bo‘ysungan va xushbaxtlikni tashkil etadigan, faqat oliy «yaxshilik»
g‘oyasiga   intilishdagina   xulqning   namunasini   ko‘rish   mumkin.   SHunday   qilib,
Platon   insonning   xulqini   xudo   xohishiga   bo‘ysundirishga   harakat   qilgan.  
Platon   insonga   xos   kategoriyalar   va   tushunchalarni   sinchiklab   ishlab   chiqib,
ularning   barqarorligi   va   muayyanligini   isbotlagani   holda   ularni   kishilar   joriy
qilishini ham e’tirof etmadi. SHu bilan, u axloqiy qonunlar kishilar uchun majburiy
yoki nomaqbul bo‘lishi mumkinligi haqidagi fikrga o‘rin qoldirmadi. U bu o‘rinda
aristokrat   zodagonlarnigina   nazarda   tutgan   xolos.   Xalq   ommasiga   kelganda   unga
15 axloqiy   hayotda   arzimas   o‘rin   berilgan,   uning   fikricha,   xalqqa   faqat   bo‘ysunish,
itoatkorlik   axloqigina   xos.   Qullar   hech   qanday   fazilatga   ega   emaslar,   deb
hisoblagani   sababli   Platon   axloqiy   etikasiga   ko‘ra,   ular   umuman   chinakam   axloq
egasi bo‘lishi mumkin emas. 
Platon   axloqiy   tushunchalarni   o‘zgarmas   va   barqaror   deb   qarashi   hamda
ularni   mutlaqlashtirishi   jamiyat   siyosiy   tuzilishining   o‘zgarmasligi   g‘oyalarini
himoya   qilishga   va   quldorlik   davlatini   ideallashtirishga   xizmat   qildi.   Natijada
Platon   etikasi   aristokratiya   nazarida   jozibador   bo‘lib   ko‘rinadi.   Ular   uning
etikasida   o‘z   hayotlari   tarzining   in’ikosi   va   himoyachisini   ko‘rdilar.  
Arastu—Aristotel   (eramizdan   ilgari   384—322   yillar)da   yashagan.   Platonning
shogirdi bo‘lgan, makedoniyalik Iskandarni tarbiyalagan, Qadimgi YUnonistoning
yirik idealist-faylasufi va olimi edi. 
Platon   olimni   g‘oyalar   dunyosi   va   hodisalar   dunyosi   deb   ikkiga   bo‘lgan
bo‘lsa, uning shogirdi Arastuning aytishicha, g‘oyani shaklga o‘xshatish mumkin.
Har   qanday   buyumda   biz   uning   moddasini   va   shaklini   ko‘rishimiz   mumkin.
Moddada   narsalar   bo‘lishi   uchun   imkoniyatlar   bor;   modda   biron   shakl   olganidan
so‘nggina  narsa  bo‘lib  qoldai.  CHunonchi,  marmarning  o‘zi  bir   moddadir,  ammo
unga ma’lum shakl berilsa, haykal tusini olishi mumkin. 
Butun   hayot   taraqqiyot   jarayonidir,   bu   jarayon,   Arastuning   fikricha,   tashqi
kuchlarning   ta’siri   ostida   sodir   bo‘lmaydi,   balki   ichki   taraqqiyotning   o‘zidir.
Arastu   tashqi   olamning   mavjudligiga   shubha   qilmaydi   va   hissiy   tajribani,
sezgilarni   bilishning   asosi   deb   hisoblaydi.   Arastuning   ta’kidlashicha   bilishdagi
xatolar noto‘g‘ri tafakkurdan, ya’ni hissiy tajribani noto‘g‘ri talqin qilishdan kelib
16 chiqadi. Eng muhimi shundaki, Arastu shakl bilan mazmunning birligini ko‘rsatib
o‘tdi, taraqqiyot g‘oyasini olg‘a surdi. 
Arastu olamda tana va jon bor, tana bilan jon materiya bilan shakl tariqasida
bir-biridan   ajralmagan   holda   mavjuddir,   deydi.   Uningcha,   uch   xil   jon   bor:
o‘simlikdan tarkib topgan jon oziqlanish va urchib ko‘payishda namoyon bo‘ladi;
hayvonotdan   tarkib   topgan   jon,   o‘simlik   xossalaridan   tashqari   sezgilarda   va
istaklarda   namoyon   bo‘ladi;   aqlning   ifodasi   bo‘lgan   jon,   o‘simlik   va   hayvonot
xossalaridan   tashqari,   u   tafakkur   yoki   bilish   xislatlariga   ham   egadir.   Insondagi
jonning hayvoniy qismi aqlga tobebo‘lganligi sababli, uni iroda deb atash mumkin.
Arastuning   fikricha,   jonning   mana   shu   uch   xiliga   muvofiq   uch   xil   tarbiya   —
jismoniy   tarbiya,   axloqiy   tarbiya,   aqliy   tarbiya   bo‘lishi   kerak.   Tarbiyaning
maqsadi,   uning   fikricha   jonning   olim   tomonlarini   —   aql   va   irodani   kamol
toptirishdan   iborat   edi.   Har   bir   moddada   rivojlanish   imkoniyati   bor   bo‘lganidek,
insonga   ham   tabiat   faqat   qobiliyatlarning   boshlang‘ichinigina   beradi,   insonda
kamol topish imkoniyati tabiatda mavjuddir va bu imkoniyat tarbiya vositasi bilan
ro‘yobga chiqariladi. Tabiat jonning uch xilini bir-biri bilan chambarchas bog‘lab
qo‘ygan, biz ham tarbiyada tabiat belgilab bergan yo‘ldan borib, jismoniy, axloqiy
va   aqliy   tarbiyani   bir-biri   bilan   chambarchas   bog‘lab   olib   borishimiz   lozimligini
uqtiradi.  
Arastuning   fikriga   ko‘ra,   davlatning   umumiy   bitta   ooirgi   maqsadi   bor,   u   ham
bo‘lsa,   davlat   hamma   fuqarolarga   bir   xilda   tarbiya   berilishini   ta’minlashi   lozim,
mana shunday tarbiya berish esa xususiy tashabbusning vazifasi bo‘lmasdan, balki
davlatning   ishi   bo‘lishi   lozim.   U   insonning   yoshlik   yillarini   uchga   bo‘lib
17 o‘rganadi:   7   yoshgacha   bo‘lgan   davr;   7   yoshdan   14   yoshgacha   bo‘lgan   davr
(jismoniy   balog‘at   davrining   boshlanishi)   va   jinsiy   balog‘at   davrining
boshlanishidan   21   yoshgacha   bo‘lgan   davr.   Uning   fikricha,   bunday   davrlarga
bo‘lish   tabiatga   mos   bo‘lib   tushadi.  
Arastu   o‘g‘il   bolalar   7   yoshdan   boshlab   davlat   maktabida   o‘qishi   lozim,   deb
uqtiradi. Bolalarga aqliy tarbiya berilishi kerakligini aytib, u o‘g‘il bolalar avvalo
badantarbiya   muallimlarining   qo‘liga   topshirilsin,   deb   talab   qiladi;   bunda   u
bolalarni haddan tashqari charchatib qo‘ymaslik kerakligini aytadi va ularni jismi
mustahkamlanib   olguncha   engil   mashqlar   bilan   shug‘ullantirishni   tavsiya   etadi.  
Arastu jismoniy, axloqiy va aqliy tarbiyani bir-biri bilan bog‘langan, deb qaraydi.
Boshlang‘ich   ta’lim   vaqtida,   badantarbiyadan   tashqari,   yana   o‘qish,   yozish,
grammatika,   rasm   va   musiqa   o‘rgatilishi   kerakligini   alohida   uqtirib   o‘tadi.
O‘smirlar   maktabda   jiddiy   ma’lumot   olishlari   kerak,   ular   adabiyot,   tarix,   falsafa,
hisob, falakiyot, musiqa o‘rganishlari shart. Go‘zallikni his qilishni o‘stirish uchun
musiqa o‘rganmoq kerak, ammo rasm chizish singari musiqa o‘rganish ham oddiy
hunarga   aylanib   ketmasligini   kuzatib   turish   muhim   deydi.   U   xotin-qizlarning
tarbiyasi   xususida   gapirib,   bu   erkaklarning   tarbiyasiga   o‘xshab   ketmasligini,
chunki ularning tabiati mutloq erkaklarnikidan farq qilishini aytadi. 
Arastu   o‘z   pedagogik   qarashlarida   iroda,   faoliyatni   asos   qilib   olgani   holda,
aqliy   tarbiya   sohasida   axloqiy   ko‘nikmalarga   katta   ahamiyat   beradi.   Tabiiy
iste’dod, shu bilan birga, ko‘nikma orttirish (matlub harakatlarni o‘rganish, tez-tez
takrorlab   turish)   va   aql   —   bular   axloqiy   tarbiyaning   uch   manbaidir,   deydi.  
Fazilatlar   hosil   bo‘lishi   uchun   ezgu   xulq-odatlarini   va   ko‘nikmalarini   tarkib
toptiradigan,   yaxshi   o‘ylab   o‘tkaziladigan   mashqlar   bo‘lishi   ham   zarur,   bunga
18 odatlanish,   buning   uchun   doimiy   harakat   qilish   lozim,   odatdan,   ko‘nikishdan   esa
axloqiy xatti-harakat hosil bo‘ladi, deb ta’lim beradi. 
Arastuning   qayd   etishicha,   har   qanday   istak   va   faoliyatda   kamchilik,
ortiqchalik   va   o‘rtachilik   bo‘ladi.   SHuning   uchun   ham   hamma   narsadan   faqat
o‘rtachilik,   faqat   muvozanat   yaxshi   va   foydalidir.   Demak,   hamma   narsada
ortiqchalikka   ham,   kamchilikka   ham   yo‘l   qo‘ymaydigan   xatti-harakat
yaxshilikning   nishonasidir.   Mana   shunday   xatti-harakatni   hosil   qilmoq   uchun
ko‘proq   mashq   qilish   kerak,   degan   fikrlarni   olg‘a   surdi.   Arastu   Platondan   farq
qilib,   oilani   tarbiyadan   chetlashtirmaydi,   axloqiy   tarbiya   berish,   asosan,   oilaning
zimmasida   bo‘lishi   kerak,   deydi.   Arastuning   qarashlari   antik   pedagogikaning
taraqqiyotiga katta ta’sir o‘tkazadi. Ayniqsa uning “Nikomah etikasi” va “Siyosat”
asarlari axloq masalalarini nazariy ishlab chiqishga bag‘ishlandi. 
Arastu,   axloqning   jamiyat   hayotida   muhim   ahamiyatga   ega   ekanligini
ta’kidlab,   “Tabiat   inson   qo‘liga   qurol   —   aqliy   va   axloqiy   kuch   bergan,   ammo   u
shu qurolni  teskari tomonga nisbatan ham  ishlatishi  mumkin: shu sababli  axloqiy
tayanchlari   bo‘lmagan   odam   eng   insofsiz   va   yovvoyi,   o‘zining   jinsiy   va   did
mayllarida eng tuban mavjudot bo‘lib qoladi”, — deydi. 
Arastu   antik   davrining   boshqa   faylasuflariga   qaraganda   axloqiy
munosabatlarning   tabiatini   teran   tadqiq   qila   oldi.   Uning   fikriga   ko‘ra,   axloqiy
fazilat   —   faoliyat,   xatti-harakat   demakdir.   Barcha   axloqiy   fazilatlar   adolat,
do‘stlik,   muhabbat,   saxiylik,   sulhparvarlik,   xushfe’llik   va   hokazolar   faqat   inson
faoliyatida namoyon bo‘lishini asoslab beradi. 
Odam jamiyatda yashagani sababli uning axloqiy fazilatlari hech qachon sof,
xolis   holda   namoyon   bo‘lmaydi,   balki   faqat   ijitimoiy   faoliyatdagina   amalga
19 oshadi.   SHuning   uchun   barcha   axloqiy   fazilatlar   ijtimoiydir,   deydi   Arastu.  
Inson   tabiatan   fazilatlarga   ega   bo‘lmagani,   balki   fazilatga   o‘rgangani   sababli,
tarbiyaning (faqat bolalarnigina emas, shu bilan birga barcha aholini tarbiya qilish)
roliga katta ahamiyat berib, hususan hissiyotlarni tuyg‘ularda idrokli tarbiyalashga
ahamiyatni   qaratadi.   Uning   fikricha,   bunday   tarbiya   kishilarning   axloqli   bo‘lib
yashashga   o‘rganishlari   uchun   zarur   bo‘lgan   mavjud   qonun-tartibotlar   yordamida
amalga   oshiriladi.   Mutafakkir   fazilat   deganda   hamisha   ota-ona   o‘rnini   bosishi
mumkin   bo‘lgan   davlatga   xizmat   qilishni   nazarda   tutadi.  
Arastu   axloqiy   fazilatlar   bilan   bir   qatorda   inson   uchun   muhim   bo‘lgan   aqliy
fazilatlarga — bilim, donishmandlik, fahmlash va boshqalarga ham katta ahamiyat
beradi.   Ammo   axloqiy   fazilatlarni   aqliy   fazilatlarga   bo‘ysundirgan   holda
ifodalaydi.   Arastu   faqat   aql   faoliyatini   tan   oladi.   SHu   sababdan   u   baxt   idealini
haqiqatan   intellektual   mushohada   etishda   deb   biladi.   Umuman   antik   faylasuflar
Suqrot,   Platon,   Arastular   o‘zlarining   nazariyalarida   har   bir   narsada   me’yor
bo‘lmog‘i   lozimligini   uqtirib   o‘tganlar.   Ular   axloqni   insonning   baxtga   erishish
vositasi   deb   qaraganlar.  
Atomizm   nazariyasini   yaratgan   atoqli   faylasuf   —   materialist   Demokritning
qarashlari   (eramizdan   avvalgi   460—370   yillar)   qadimgi   yunon   falsafasining
cho‘qqisidir.   Demokrit   o‘z   asarlarida   yuqorida   nomlari   qayd   etilgan   mutafakkir
faylasuflar kabi tarbiya masalalariga katta e’tibor beradi. U o‘z nazariyasida tabiat
qonunlariga,   xurofotni   va   qo‘rquvni   emirib   tashlaydigan   chinakam   bilimlarga
murojaat qiladi. 
1.3 Oila pedagogikasida tarbiyaning o’rni.
20 Demokrit tarbiyani tabiatga muvofiqlashtirish masalasini birinchi bo‘lib ilgari
surdi.   “Tabiat   bilan   tarbiya   bir-biriga   o‘xshaydi”   deb   yozadi   u.   Demokrit   “ta’lim
mehnat asosidagina go‘zal narsalarni hosil qiladi”, deb, tarbiya ishida mehnatning
roli juda katta ekanligini ta’kidladi. 
U   doimo   mehnat   qilib   turishni   talab   qildi,   mehnatga   odatlarna   borgan   sari,
mehnat engil bo‘lib boradi, deydi. U yomon o‘rnakdan ehtiyot bo‘lish kerak, deb
ta’kidlaydi   va   yaxshi   xulq   hosil   qilishda   mashqning   ahamiyati   katta,   deb
hisoblaydi.  
Demokrit barcha tabiiy jarayonlarga, jumladan, insonning axloqiy munosabatlarida
ham   kishi   xulqini   real,   bu   dunyodagi   asosini   topishga   urinadi.   Demokrit   axloqni
odamning o‘z tabiatidan kelib chiqib asoslashga harakat qiladi. Bilish nazariyasida
Demokrit   moddiy   olamni   bilish   va   haqiqatga   erishish   mumkinligini   ta’kidladi,
bilish   jarayonida   sezgi   va   tafakkur   rolini   ko‘rsatdi.   Uningcha   sezgilarimiz   orqali
olingan   bilim   «qorong‘i»;   u   olamning   mohiyatini   ochib   berolmaydi;   aql   orqali
olingan bilim «yorug‘», haqiqiy bilimdir. Tabiat sirlarini faqat fikrlash yo‘li bilan
bilib olish mumkin. 
Demokritning   axloqiy   va   pedagogik   qarashlari   diniy   qobiqdan   xoli   edi.
SHuning   uchun   ham   o‘zidan   keyingi   faylasuf   olimlarga   katta   ta’sir   etdi.  
Ayniqsa, ularning inson kamolotidagi nazariy qarashlari, tarbiyaning roliga bergan
katta   ahamiyatlari   pedagogika   tarixi   nazariyasini   yaratishda   asosiy   zamin   bo‘lib
xizmat qildi. 
2. Oila haqida bir necha xil tushunchalar  mavjud:  birinchidan, oila-bu nikoh
va qon-qaridoshchilikni asoslangan kichik ijtimoiy guruh, uning a’zolari birgalikda
yashaydilar   va   uy   ishlarini   bajaradilar,   bir-biriga   nisbatan   o‘zaro   majburiyatlar
21 bilan   birlashganlar.   Ikkinchidan,   oila   bu-ijtimoiy   institut   bo‘lib   unda   odamlar
o‘rtasida   o‘zaro   munosabatlar   barqaror   mustahkam   shaklda   bo‘ladi.   Ana   shu
o‘zaro   munosabatlar   doirasida   odamlarning   kundalik   hayoti   asosiy   qismi   amalga
oshiriladi:   intim   munosabatlari,farzand   ko‘rish   va   bolaning   boshlang‘ich
ijtimoiylashish, tarbiyalash, tibbiy hizmat ko‘rsatish va boshqalar. 
Oila-nikoh   munosabatlari   insoniyatga   qadim   davrlardan   ma’lum.   Neolit
davridayoq (15-20 ming yij ilgari) ongli inson paydo bo‘lganda, odamlar jamoasi
paydo   bo‘lgandayoq   ularning   birgalikda   xo‘jalik   yuritishdagi   va   bola
tarbiyalashdagi vazifalari tabiiy jinsiyligi, yoshiga qarab (erkak, ayol) ajratilishiga
asoslangan.   Tarixda   qayd   etilgan   oilaviy   munosabatlarda   farqlar   bo‘lishiga
qaramay   hamma   oilalarni   birlashtiradigan   qanadydir   umumiylik   bor.   Bu   oilaviy
tarzda   hayot   kechirishdir,   bunda   insoniyat   yashashning   yagona   imkoniyatini
topgan.   Olimlar   oilaning   turli   vazifalarini   ko‘rsatadilar.   Biz   birinchi   navbatda
bolani tarbiyalash va rivojlantirishga taalluqlilarigagina to‘xtalib o‘tamiz. 
Hamma davrlarda ham oila o‘zining bolalarini  tarbiyalashda  yordam  olishga
talabni   his   etgan.   Tarix   ko‘rsatishicha   odamlar   katta   oilalar   bilan   yashaganlarida
oilaviy hayotning zarur bo‘lgan bilim va ko‘ikmalari avloddan-avlodga tarbiyaviy
ravishda va oddiy kundalik o‘tib ketgan. 
Zamonaviy   rivojlangan   jamiyatda   avlodlar   o‘rtasidagi   oilaviy   aloqalar
buzilmoqda.   SHuning   uchun   jamiyat   oila   tashkil   etish   va   bolalarni   tarbiyalash
haqidagi   zarur   bilimlarni   etkazish   bo‘yicha   ishlarni   o‘z   zimmasiga   oladi.   Hozirgi
paytda   ota-onalarga   mutaxasis   psixologlar,   ijtimoiy   ishlar   xodimlari,   ijtimoiy
pedagoglar   va   bolalarni   tarbiyalash   bo‘yicha   boshqa   mutaxassilarning   yordamlari
zarur.   Ana   shu   mutaxassilarning   yordamiga   faqat   notinch,   yomon   sharoitdagi
22 oilalar   emas,   bugungi   kunda   tinch,   yaxshi   oilalar   ham   muhtojlar.  
1. Oila ikki ustundan iborat: 
Birinchisi - iktisod, ikkinchisi — ma’naviyat. Oilani shu ikki us tundan birisiz
tasavvur   etib   bo‘lmaydi.   Lekin   iqtisodda   imkoniyatdan,   ma’naviyatda   sharoitdan
kelib chiqmoq kerak. SHunda oila mustahkam qo‘rg‘onga aylanadi. «Eng do‘zaxi
ayol   —   eri   imkoniyati   darajasidan   ortiq   talab   etuvchi   ayoldir»,   —   deb   uqtiriladi
muborak hadislarda. 
Oila tutishda ma’naviyatning sharoit ta qozo etgan tomonlari borki, bu xa qda
allomalarimiz   eslatib   o‘tishgan.   Beruniy   oila   qurayotgan   qizlarga   ota-onaning
pand-nasihatlarini   keltirib,   oiladagi   tinch-totuvlik   ko‘proq   ayollar   zimmasiga
tushishini  
ta’kidlab   shunday   yozadi:   «Ey   qizim!   Sen   o‘rgangan   o’yingdan   ketib,   notanish
xonadonga   tushmoqdasan.   Sen   bo‘lajak   kuyovingning   hamma   hislatlarini
bilmaysan.   Sen   er   bo‘l,   u   esa   osmon   bo‘ladi.   Demak,   sen   u   bilan   shunday   yo‘l
tutki, uning oldida er kabi kamtar bo‘lsang, u osmon kabi olijanob bo‘ladi. Osmon
shifobaxsh yomg‘iri bilan erni ko‘kartirgani kabi ham o‘z mehru shaf qati ila seni
xushnud   etadi.   Ering   sendan   fa   qat   yumsho   q   va   shirin   so‘zlar   eshitsin,
yaramaydigan   va   eski   libosda   yoki   sochlaring   tartibga   solinmagan   holda   uning
oldida   o‘tirma.   Qizim,   kuyovingdan   kuchi   etmagan   va   sotib   olishga   qudrati
etmagan narsalarni talab qilma. Bunday qilsang orada totuvlik yo‘ qoladi, turli xil
janjallar   paydo   bo‘ladi.   Qizim,   rash   q   qilishdan   sa   qlangin,   chunki   u   ajralib
ketishning kalitidir. Eringga hadeb gina qilaverishni man etaman. YAxshisi, sen u
bilan   xushmuomalada,   shirin   so‘zli   bo‘lgin,   bu   ishing   har   qanday   sehru   jodudan
yaxshidir.   O‘zingga   xushbuy   narsalar   bilan   oro   bergil.   Pokizalik   hamisha
23 yo‘ldoshing   bo‘lsin».  
82 yoshli Lev Tolstoy 1910 yil oktyabr oyining qorli, sovu q tunlaridan birida inji
q ayolidan (ayoli boylikka berilgan edi) qutulish ma qsadida o’yini tark etib, boshi
o   q   qan   tomonga   jo‘naydi.   Oradan   o‘n   bir   kun   o‘tgach,   kichkinagina   temir   yo‘l
stansiyasida   o‘pka   shamollashidan   vafot   etgan   yozuvchining   so‘nggi   so‘zi   shu
bo‘ldi: «Xotinimni yonimga yo‘latmanglar». «Be’mani inji qlik — zaxri qotil»,—
deydi   Deyl   Karnegi.   «O   qila   rafi   qam!   Agar   ering   yoningda   bo‘lishini   istasang,
shuning payiga tushginki, toki u hech erda sening huzuringdan kabi rohat-farog‘at
va muloyimlikka duch kelmasin»,— deb yozganida buyuk olim Pifagor ming karra
ha qli edi. 
2.Axloq   kishilarning   xulq-atvor   normalari   vaqoidalarini,   ularning   o‘z-o‘ziga
boshqa   kishilarga,   mehnatga,   jamiyatga   munosabati   kabi   axloqiy   tushunchalarni
o‘z ichiga oluvchi ijtimoiy ongning shakllaridan biridir. axloq tarixiy xususiyatga
ega,   chunki   u   kishilik   jamiyatida   avlolar   tomonidan   to‘plangan   axloqiy   tajribalar
va   munosabatlarni   aks   ettiradi.   Axloq   ilmiy   yaxshilik   bilan   yomonlik   o‘rtasidagi
muammolar   haqida   bahs   yuritib,   insonlarning   kamolatga   erishish   yo‘lini   yoritib
boradi. har bir inson bir olam bo‘lgani kabi uning axloq odobi ham juda murakkab
olam desak yanglishmaymiz. CHunki shaxsning ichki va tashqi olamini o‘rganish,
bilish,   tahlilqilish   g‘oyatda   murakkab,   bu   ruhiyat   bilan   bog‘liq   holatdir.   Axloqli,
odobli komil insonda odamiylikning eng yaxshi  xislatlari:  mehr-muhabbat, rahm-
shavqat,   adolatu-diyonat,   hayoyu-iffat,   imon-e’tiqod   kabilar   mujassam   bo‘ladi,
ayni paytda shu xislatlarning aksi-beburd, axloqsiz kimsalar fe’lida ko‘rinadi. har
bir   xalqning   nufuzi   va   obro‘-shuhrati   kishilarning   axloq-odobi,   yaxshi   xislat
fazilatlari bilan belgilanadi. 
24 3.   Italyan   pedagogi,   insonpavari   Vittorino   Da-Feltre   (1378-1446)   “Quvonch
uyi”   deb   nomlangan   birinchi   maktab-internati   tashkil   etgan   olimning   fikrlarini
kiritish   mumkin.   XVIII-XIX   asrlar   jahon   madaniyati   tarixidan   burjua-demokratik
inqilobi   bosqichi   sifatida   joy   olgan   yirik   olimlar   (pedgoglar,   faylasuflar,
sotsiologlar,   psixiloglar)   ijtimoiy   pedagogik   muammolar   echimini  
izladilar.   Ular   jamiyat   va   davlat   bilan   hamkorlikda   bu   muammolar   echimini
izladilar.   Tarbiya   masalalari   jamiyatni   qayta   tashkil   etish   g‘oyalari   bilan   ko‘rib
chiqildi.   Bu   davrlar   pedagogik   g‘oyalarida   barcha   insonlar   teng   huquqli,   erkin,
ozod   bo‘lishlari   lozim   ekanligi   haqidagi   fikrlar   ko‘tarilgan.  
O‘sha davr etuk pedagoglari bolalarning turli muammolariga bag‘ishlab, Yetim va
qarovsiz   bolalar   uchun   bolalar   uyi,   bog‘chalari,   maktab   va   boshqa   muassasalar
tashkil etadilar. 
Rossiyada   oila   pedagogika   rivojlanishi   –   fan   sohasi   sifatida   ham   va
professional   amaliy   faoliyat   sohasi   sifatida   ham   va   o‘quv   fani   sifatida   -   o‘z
xususiyatlariga   ega.   oila   pedagogikani   mustaqil   fanga   ajralib   chiqishida   shart-
sharoitlarni XIX asrning K.D.Ushinskiy, L.N.Tolstoy kabi mashhur pedagoglari va
boshqalar   asarlarida   topish   mumkin.   XX   asrning   20-30-yillarida   A.S.Makarenko,
S.T.SHatskiy,   V.N.Soroko-Rosinskiy   kabi   pedagoglar   faoliyatlarida   Yetim   bo‘lib
qolgan   bolalarga   ijtimoiy-pedagogik   yordam   ko‘rsatishga   qarilgan   edi.   Lekin   30-
yillardan  keyin  sotsializm   g‘alab qilgani   e’lon  qilingandan keyin  hamma  ijtimoiy
muammolar   ikkinchi   darajali   bo‘lib   qoldi.   Ularni   o‘tmish   sarqitlari   deb   atab   ular
haqida gapirmaslikka harakat qilindi. 
25 II-BOB  QADIMGI YUNONISTON VA RIMDA TARBIYA, TA`LIM
2.1 Sparta, Afina davlatlarida tarbiya, maktablar tizimi.
Qadimgi   Yunoniston   unchalik   katta   bo'lmagan   mamlakat   edi.   Lakzoniya
(Sparta)   va   Attika   (Afina)   Gresiyadagi   davlatlarning   eng   mo'`tabarlisi   edi.   Bu
davlatlarning   har   qaysisida   tarbiyaning   alohida   sistemasi   vujudga   keldi,   shunga
ko'ra   Sparta   usulidagi,   Afina   usulidagi   tarbiya   deb   ataladigan   bo'lgan.   Bu
davlatlarning iqtisodiy va siyosiy taraqqiyotidagi xususiyatlar turlicha bo'lgan. Shu
sababli har ikkala sistema bir-biridan farq qilgan.
Gresiyada   qo'llarni   “gapiradigan   ish   quroli”   deb   hisoblangan.Spartada
dehqonchilik   mehnati   rivojlangan.   Spartaliklar   juda   uyushqoq   bo'lib
yashashgan.Tarbiya   ishlari   davlat   qo'lida   bo'lgan.   Spartaliklarning   bolalari   7
yoshgacha uyda tarbiyalanganlar, so'ng “Agella” maktablariga 18 yoshga etguncha
tarbiyalanganlar.O'smirlarning   jismoniy   jihatdan   tarbiyalashga   alohida   e`tibor
berilgan,   ularni   chiniqtirar   sovuqqa,   ochiqlikka   va   chanqoqlikka,   chidamga
bardosh berishga o'rgatilgan. Harbiy gimnastika mashqlariga ko'p e`tibor berilgan.
Yosh spartaliklar yugurishni, sakrashni, disk va nayza ota bilishni, kurashish, qo'l
bilan   jang   qilish   usullarini,   harbiy   ashulalar   aytishni   o'rganar   edilar.   Bolalarga
jismoniy-tarbiya berish bilan birga muzika, ashula va raqslar ham o'rgatilgan.
Yoshlarni   qo'llarga   nisbatan   shavqatsiz   qilib,   ularni   mensimaydigan   qilib
tarbiyalash   alohida   vazifa   qo'yilgan.Davlat   rahbarlari   yoshlar   bilan   maxsus
suhbatlar   o'tkazib,   shu   yo'l   bilan   ularga   axloqiy   va   siyosiy   tarbiya   berar   edilar,
bunday   suhbatlarda   ular   bolalarga   vatan   dushmanlari   bilan   kurashda   ota-
26 bobolarining   ko'rsatgan   mardligi   va   jasorati   haqida   gapirib   berar,   qahramonlar
haqida hikoya qilar edilar. Bolalar aniq va qisqa javob berishga o'rgatilar edi.
18-20 yoshda  etgan yigitlar alohida “efeblar” gruppasiga  o'tkazilar  va harbiy
xizmat   o'tar   edilar.   Spartada   qizlarga   ham   harbiy   jismoniy-tarbiya   berishga   katta
e`tibor berilgan.
Afinada tarbiya boshqacha yo'lga qo'yilgan. Afinada eramizdan oldingi V-IV
asrlarda   madaniyat   gurkirab   o'sdi.   Yunonistonda   tabiat   ilmi,   matematika,   tarix,
san`at,   grek   me`morchiligi   va   haykaltaroshligi   taraqqiyot   qildi.Afinada   ham
jismoniy,   ham   ma`naviy   ko'rkam   bo'lgan   kishini   barkamol   odam   deb
hisoblaganlar,   axloqiy,   estalik   va   jismoniy   tarbiyani   birga   qo'shib   olib   borishga
intilganlar.   Afinada   jismoniy   mehnat   qo'llarning   qismati   deb   hisoblanadi.Afinada
bolalar   7   yoshgacha   uyda   tarbiyalanganlar.   7   yoshdan   boshlab   maktabga
qatnashganlar. Qiz  bolalar  oilada tarbiyalanar  edilar, uy-ro'zg'or  ishlarini  o'rganar
edilar.Dastlab   bolalar   (7   yoshdan   13-14yoshgacha)   grammatist   va   kifaristlar
maktablariga   o'qitilar   edilar.Grammatist-gramatika   mutaxasisligi,   kifarist-
muzikachi demakdir. Bu maktablar xususiy bo'lgan.
Maktablarda   “didaskal”   deb   atalgan   o'qituvchi   mashg'ulot   olib   borgan.
“Didasko”   so'zidan   keyinroq   “didaktika”-ta`lim   nazariyasi   kelib   chiqqan.   O'g'il
bolalarni   maktabga   qo'llardan   biri   boshlab   borgan,   bunday   qo'l   pedagog   deb
atalgan.
Grammatist   maktabida   o'qish,   yozish   va   hisoblash   o'rgatilar   edi.   Bunday
maktabda harflarni g'ijjalab o'qitish metodi qo'llanilgan: bolalar tovushlarni yodlab
olar,   so'ng   qo'shib   so'zlar   yasar   edilar.   Yozuvga   o'rgatish   uchun   mum   surtilgan
taxtachalardan foydalanilgan.
27 O'g'il bolalar 13-14 yoshdan so'ng polestra (kurash) maktabiga qatnaganlar va
jismoniy mashqlar bilan shug'ullanganlar. Polestrada o'qish tekin bo'lgan, shuning
uchun ham yoshlarning ko'pchiligi polestrada o'qish bilan cheklanib qolardi.
       O'ziga to'q oila bolalari polestra maktabini tugallagandan so'ng “gimnaziy” ga
kirib   o'qirdi.   Gimnaziyda   falsafa,   siyosat   va   adabiyot   fanlari   o'rgatilgan.Afinada
ham   18   dan   20   yoshgacha   bo'lgan   yoshlar   efeblar   qatoriga   o'tib,harbiy   xizmatga
tayyorlanar   va   o'zlarining   siyosiy   bilimlarini   oshirishni   davom   ettirar
edilar.Bechora   hol   tabaqaga   mansub   ota-onalar   o'z   bolalariga   biror   kasbni
o'rgatishga majbur edilar.
Yunоn   оlimi   vа   fаylаsuflаri   Sokrat,   Platon,   Aristotel`   va   Demokritlar   o'z
asarlarida   tarbiya   va   ta`lim   to'g'risidagi   fikrlarini   ravshan   ifoda   etganlar.   Sokrat
(eramizdan   oldingi   469-399   y)   o'zining   demokratik   ijtimoiy   chiqishiga   qaramay
aristokratlarning idealogi edi.
Sоkrаtning   fikricha tarbiyadan qutilgan maqsad buyumlar tabiatini o'rganish
bo'lmay, balki kishining o'z-o'zini bilib olishi axloqini kamol topshirishi bo'lmog'i
lozim.Sokrat   jamoa   to'planadigan   joylarda   axloqqa   doir   masalalar   yuzasidan
suhbatlar   o'tkazar   edi,   tinglovchilarni   savol   va   javoblar   yo'li   bilan   “haqiqat”   ni
o'zlari fikr yuritib topishga undar, ularga hech vaqt qoida va xulosalar aytmas edi.
Suhbatning bu metodi “Sokrat metodi” deb atalgan. “Sokrat metodi” dan keyingi
davrlar   metodikasida   suhbatni   “fikr   qo'zg'ovchi   savollar   metodi”   yo'li   bilan
o'tkazish kelib chiqdi.Yunonistonning mashhur faylasufi Platon eramizdan oldingi
(427-347 y) yashadi. Sokratinning shogirdi.
2.2. Suqrot, Aflotun, Arastu va Demokratlarning pedagogik g'oyalari.
28 Plаtоn   olamni   hodisalari   dunyosi   va   ideyalar   dunyosi   deb   bo'ldi.   U
aristokartiyaning   abadiy   hukmronligi   haqidagi   nazariyani   olg'a   so'rdi.   Uning
fikricha,   davlat   uch   xil   ijtimoiy   gruppa:   faylasuflar,   jangchilar,   hunarmandlar   va
dehqonlar   gruppasidan   iborat   bo'lishi   lozim.   Faylasuflar   davlatni   boshqaradilar,
jangchilar   himoya   qiladilar,   uchinchi   gruppa   mehnat   qilib   o'zini   va   shu   ikki
gruppani boqadi.
Uning   fikricha   tarbiya-davlat   tomonidan   tashkil   etilmog'i   va   hukmron
gruppalarning   faylasuflar   va   jangchilarning   manfaatlarini   ko'zlamog'i
lozim.Platonning   fikricha   bolalar   3   yoshdan   6   yoshgacha   davlat   muassasalarida
tarbiyalanishi kerak.
7 yoshdan 10 yoshgacha davlat maktablarida o'qitish va ularga o'qish, yozish,
hisob,   muzika   va   ashula   ilmini   o'rganishi   kerak.12   yoshdan   16   yoshgacha
“palestra”   jismoniy-tarbiya   maktablarida   ta`lim   olishlari   kerak.16   yoshdan   18
yoshgacha   bo'lgan   o'spirinlar   arifmetika,   geometriya,   astronomiya   fanlarini
o'rganganlar.18   yoshdan   20   yoshgacha   efebiya   maktabida   o'qib   harbiy   jismoniy
tayyorgarlikka ega bo'lganlar.20 yoshdan so'ng aqliy qobiliyatga ega bo'lganlar. 30
yoshgacha   o'qib   falsafa,   arifmetika,   geometriya,   astranomiya   va   muzika
nazariyasini   o'rganganlar.   Iste`dodli   yoshlarning   oz   qismi   35   yoshgacha   falsafa
ilmini   mukammal   o'rganganlar   va   35   yoshdan   50   yoshgacha   davlatni   boshqarish
ishiga   qatnashganlar.Platon   xotin-qizlar   tarbiyasida   sparta   tarbiya   sistemasini
lozim topgan.
Tarbiya  jarayonida  ota-ona,  o'qituvchi  va  tarbiyachining  namunasini   birinchi
o'rinda qo'ydi.
29 Аristоtеl`   erаmizdаn   оldingi   384-322   yillarda   yashagan   U.   Plotonning
shogirdi,   makedoniyalik   iskandarning   tarbiyachisi.Aristotel`   olamni   yaxlit   bir
butun   deb   bildi.U   odamda   tana   bilan   jon   bor   materiya   bilan   forma   singari   bir-
biridan ajralmagan holda mavjuddir, deb bildi. Uning fikricha uch xil jon bor: 
1.   o'simlikdan   tarkib   topgan   jon   oziqlanishda   va   o'rchib   ko'payish
namoyon bo'ladi;
2.   hayvonotdan   tarkib   topgan   jon,   bu   sezgilar   va   istaklarda   namoyon
bo'ladi;
3. aqlning ifodasi bo'lgan jon.
Insondagi   jonning   hayvoniy   qismi   aqlga   tobe   bo'lganligi   uchun   uni   iroda
deyish mumkin.
Uning   fikricha,   uch   xil   jonga     muvofiq   uch   xil   tarbiya   jismoniy,   axloqiy   va
aqliy  tarbiya   bo'lishi  kerak.  Tarbiyaning  maqsadi   jonning  oliy  tomonlarini   aql   va
irodani   kamol   toptirishdan   iboratdir.   Har   bir   moddada   rivojlanish   bo'lganidek,
insonga ham tabiat faqat qobiliyatlarning boshlang'ichnigina beradi, insonda kamol
topish imkoniyati tabiatda mavjuddir va imkoniyat tarbiya vositasi  bilan ro'yobga
chiqariladi,   shu   sababli   jismoniy,   axloqiy   va   aqliy   tarbiyani   bir-biri   bilan   bog'lab
olib   borish   maqsadga   muvofiq.   Tarbiya   davlat   tomonidan   bir   xil   tashkil   etilishi
kerak.Aristotel`   pedagogika   tarixida   birinchi   bo'lib   bola   yoshini   davrlarga   bo'ldi,
insonning yoshlik yillarini 3 yilga bo'ldi. 
1) 7 yoshgacha, 2)7-14 yoshgacha, 3) 14-21 yoshgacha bo'lgan davr.Uningcha
bolalar   7   yoshgacha   oilada   tarbiyalanishi   kerak.O'g'il     bolalar   7   yoshdan   boshlab
davlat   maktablarida   o'qishlari   kerak.Bolalarga   aqliy   tarbiyadan   oldin   jismoniy
tarbiya   berilishi   kerak.Boshlang'ich   ta`lim   vaqtida   gimnastikadan   tashqari   uqish
30 yozish, grammatika, rasm va muziqa urgatilishi kerak. Uning xotin-qizlar tarbiyasi
erkaklar   tarbiyasidan   farq   qilishi   kerak.Hamma   narsada   ortiqchallika   ham,
kamchillika   ham   yo'l   qo'ymaydigan   xatti-   harakat   yaxshilikning   nishonasidir,
harakatni hosil qilish uchun  ko'proq mashq qilish kerak.
Dеmоkritning   fаlsаfiy   qarashlari   (eramizdan   oldingi   460-370   yillar)
qadimgi   gresiya   falsafasining     cho'qqkisidir.   O'z   asarlarida   tarbiya   masalalariga
ko'p   e`tibor   beradi.   Demokrit   tarbiyani   tabiatga   muvofiqlashtirish   masalalarini
birinchi bo'lib ilgari surdi. “Tabiat bilan tarbiya bir-biriga o'xshaydi”   deb yozadi.
U “ta`lim mehnat asosidagina go'zal narsalarni hosil qiladi” deb ko'rsatib o'tadi va
tarbiya   ishida     mehnatning   roli   katta   ekanligini     ta`kidlaydi   va     “doimo   mehnat
qilib turishni” talab qiladi.
Demokrit   yomon   o'rganishdan   ehtiyot   bo'lish   kerak   va     yaxshi   xulq   hosil
qilishda  mashqning ahamiyati  katta deb hisoblaydi.
2.3 Kvintilianning notiqni tarbiyalash: o'qituvchi va tarbiya metodlariga doir
qarashlari.
  Qadimgi   rimda   aholining   mulkiga   va   asl-zotiga   qarab   tabaqalanishi
natijasida   maktablar   ham   boshlang'ich   maktablarda   va   undan   yuqoriroq
bosqichdagi maktablar grammatika maktablariga bo'linadi.
Yuqori   tabaqa   bolalari   o'z   bolalariga   boshlang'ich   ma`lumotni   uyda   berar,
uyda   o'qitganlar.   Grammatika   maktablarida   imtiyozli   kishilarning   bolalari
o'qitilgan. Bu  maktablarda  lotin tili, grek tili,   riterika,  falsafa va  huquqshunoslik
grek tili, matematika, muzika urganar edilar. Gresiya isteloasidan so'ng Rimda grea
madaniyati tez tarqaldi va grek tili avlodlar tili bo'lib qoldi.Rim impеriyasi  pаydо
31 bўlgаndаn   bоshlаb   impеrаtоrlаr   grаmmаtikа   vа   rеtоrikа   mаktаblаrini   dаvlаt
mаktаblаrigа аylаntirdilаr.
IV.   Mаrk   Fаbеy   Kvintiliаn   (eramizdan142-113   yil)   Rim   pedagoglarining
eng   mashhuri   edi.   Uning   “Notiq   tarbiyalash   to'g'risida” gi   asari   diqqatga
sazovordir.
Kvantilian   Grek   va   Rim   faylasuvi     va   pedagogika   adabiyoti   bilan   yaxshi
tanish bo'lgan.
Kvantilian   bolalarning   tarbiya   qobiliyatlariga   yuksak   baho   beradi.   Uning
fikricha bafahimlik,   va qobiliyatsizlik ham uchraydigan hodisadir. O'qituvchi o'zi
tarbilayotgan   har bir bolaga   extiyotlik bilan e`tibor berib muomala qilishi lozim.
O'qituvchining   o'zi   uqimishli   kishi   bo'lishi,   bolalarni   tsevishi,   o'zini   yaxshi   tuta
bilishi,   bolalarni   har   doim   mukofatlashi   yoki   jazolay   bermasligi,   o'z   shogirdlari
uchun namuna bo'lishi va ularni sinchiklab o'rganish zarur. 
Har bir o'qituvchi hamma bosqichlardan o'tishi lozim. Yuqori tipdagi maktab
o'qituvchisi   avvalo   boshlang'ich   maktabda   o'qituvchilik   qilishi   lozim.Kvantilian
bolaning nutqini juda yoshligidan o'stira boshlash kerakligiga katta e`tibor berdi.U,
bolalarning   nutqi   yoshlik   chog'idanoq   sof   bo'lishi   uchun   kurashda   va   shu   sababli
bolalarni   uyda   tarbiyalamoq   uchun   olinadigan   enagalar   va   murabbiylarning
talaffuzi yaxshi bo'lishi kera, deb tavsiya qildi.
U   ibratning   tarbiyaviy   roli   katta   deb   hisobladi   va   bolani   yomon   ulfatlardan
chetlatish   kerak   deb   bildi.   Musiqa   ilmini   urganish   talaffuzning   yaxshilashiga
yordam   beradi,   nutqning   uslubini   yaxshilashga   yordam   beradi,   nutqning   uslubini
yaxshilaydi   ifodali   nutqqa   aylantiradi.   Bolani   mantiqiy   taffakur   qiladigan,
muntazam   va   izchil   fikr   yuritadigan   qilib   tarbiyalash   maqsadida   matematika
32 (arifmetika   geometriya)   urganish   nazariy   nasixatlar,   taqlid   va   mashqlar   uqitish
ishida katta rol` uynaydi.
V.   Xristiаn   dinni   humron   din   deb   e`lon   qilinib,   imperatorlar   tayanchiga
aylandi   va   imperatorlar   xristian   ruxoniylarning   vakillari     o'qituvchilik   vazifasiga
tayinlaydigan   bo'ldi, maktablardagi barcha ta`lim-tarbiya ish ochiqchasiga dinniy
tus oldi.
33 III-BOB  QADIMGI YUNON VA RIM MUTAFAKKIRLARINING OILA
TARBIYASIGA YONDASHUVLARI
3.1  Qadimgi Rim va Yunonistonning ta’lim -tarbiya maktablari
Tarixiy taraqqiyotning   keyingi davrlariga kelib , ibtidoiy jamoa tuzumi o‘rnini
yangi   ijtimoiy   formatsiya   -   quldorlik   tuzumi   egalladi.   Qadimiy   Sharqda   birinchi
sinfiy   jamiyatlar   paydo   bo‘ldi   hamda   moddiy   va   ma’naviy   madaniyatga   asos
solindi.   Ayniqsa,   qadimgi   Yunoniston   va   Rim   xalqlari   bu   madaniyatni
rivojlantirishda o‘zlarining katta hissasini qo‘shdilar.
Darhaqiqat,   tarixiy   taraqqiyot   davomida   turli   mamlakatlar   va   xalqlar   jahon
madaniyatiga   turlicha   yondashdilar   va   rivojlantirdilar.   Masalan,   Xitoyda   qog`oz
ixtiro   qilindi,   Hindistonda   hisoblashning   o‘nlik   tizimi   kashf   etildi,
Mesopotamiyada   esa   yer   kurrasini   graduslarga,   sutkani   soatlar ,   minutlar   va
daqiqalarga bo‘lish o‘ylab topildi.
Eramiz   boshlanishidan   oldin   O‘rta   Osiyoning   janubiy   chekkasiga   yaqin
bo‘lgan  joyda   O‘rta  dengiz  bilan  Hindistonni  birlashtiruvchi   karvon  yo‘li  qurildi.
So‘ngra   O‘rta   Osiyo   orqali   Xitoydan   O‘rta   dengizga   tomon   «Buyuk   ipak   yo‘li»
ochildi.   Natijada   O‘rta   Osiyo   xalqaro   savdo-sotiq   markaziga   aylandi.   Bu   esa   o‘z
navbatida   O‘rta   Osiyo   vohalarida   madaniyatning   rivojlanishiga   ta’sir   etdi,
yozuvning tarqalishiga yordam berdi.
Ayniqsa,   qadimgi   Yunonistonda   madaniyat,   maktab   va   dastlabki   pedagogik
fikrlar boshqa mamlakatlarga nisbatan juda erta rivojlandi. Yunoniston uncha katta
bo‘lmagan   bir   qancha   quldorlik   davlatlaridan   tashkil   topgan.   Uning   mo‘tabar
shaharlari   Lakoniya   (bosh   shahri   Sparta)   va   Attika   (bosh   shahri   Afina)dir.
Bularning   har   qaysisida   tarbiyaning   alohida   tizimlari   vujudga   kelib,   Sparta
34 usulidagi   tarbiya   va   Afina   usulidagi   tarbiya   deb   ataladigan   bo‘ldi.   Ammo   ikkala
davlatda ham quldorlik tuzumi hukmron edi.
Yunonistonda   qullarni   «gapiradigan   ish   quroli»   deb   hisoblar   edilar.   Qullar
oddiy insoniy huquqlardan ham mahrum edilar.
Lakoniya   (Sparta)da   kemalar   to‘xtaydigan   qulay   gavanlar   bo‘lmaganligi
tufayli   qullar   mehnatiga   asoslangan   dehqonchilik   hukmron   edi.   9   ming   oiladan
iborat   bo‘lgan   quldorlar   250   mingdan   ko‘proq   aholiga   hukmronlik   qilardi.
Spartada qullar shafqatsiz ta’qib ostiga olinar edi.
Tarbiya   ishlari   esa   davlat   ixtiyorida   bo‘lib,   uning   asosiy   maqsadi
spartaliklarning   bolalarini   baquvvat,   jismoniy   sog`lom,   bardoshli,   chiniqqan
jangchilar qilib tarbiyalash va bo‘lajak quldorlarni etkazishdan iborat edi.
Spartaliklarning   bolalari   7   yoshgacha   uyda   yashar ,   keyin   «agella»   deb
ataluvchi   davlat   muassasasida   18   yoshga   etguncha   tarbiyalanar   edi.   Ular
«pedonom»   rahbarligida   jismoniy   sog`lom   bo‘lish   uchun   turli   mashqlar   bilan
chiniqtirilar,   sovuqqa,   ochlikka   va   chanqoqlikka   chidashga,   og`riqqa   bardosh
berishga   o‘rgatilar   edi.   Ta’limning   asosiy   qismini   harbiy   gimnastika   mashqlari
egallar edi.
Qadimgi yunon tarixchisi, faylasuf olim Plutarx Sparta maktablaridagi ta’lim-
tarbiya   haqida gapirib , shunday deydi:
«O‘qish   va   yozishga   kelganda   bolalarga   faqat   ularning   eng   zaruri   o‘rgatilar
edi,   tarbiyaning   qolgan   qismi   esa   bitta   maqsad:   hech   so‘zsiz   itoat   qildirishni,
chidamli bo‘lishni va yengish ilmini o‘rgatishni ko‘zda tutar edi».
Spartada   ta’lim-tarbiyaning   yana   bir   muhim   vazifasi   yoshlarni   qullarga
nisbatan   shafqatsiz,   ularni   mensimaydigan   qilib   tarbiyalashdan   iborat   edi.   Shu
35 maqsadda   yoshlar   «Kreptiyalar»da,   ya’ni   kechalari   qullarni   tutish   mashqlarida
qatnashar, shubhali bo‘lib ko‘ringan har qanday illatni (qulni) o‘ldirar edilar.
Yoshlarga   axloqiy   tarbiya   berishda   davlat   rahbarlari   maxsus   suhbatlar
o‘tkazib, shu yo‘l bilan ularga axloqiy va siyosiy tarbiya berar edilar.   Shuningdek ,
bolalarni savol-javob jarayonida aniq, qisqa va lo‘nda qilib javob berishga o‘rgatib
borilgan.
Spartada   18—20   yoshga   yetganda   yigitlar   «Efeblar»   o‘spirinlar   guruhida
harbiy xizmatni o‘taganlar.
Spartada   qizlar   tarbiyasiga   ham   alohida   e’tibor   berilgan.   Ularni   harbiy   va
jismoniy   tarbiya   malakalari   bilan   qurollantirib   borilgan.   Chunki   erkaklar   jangga
ketganlarida   ular   shaharni   qo‘riqlab,   qullarning   itoat   saqlashini   ta’minlar,   ular
hatto jangda ham qatnashar edilar.
Afinada   esa   hayot,   tartib,   intizom,   maktab   tizimi   va   undagi   ta’lim-tarbiya
Spartanikidan butunlay farq qilar edi. Qullar xususiy mulk hisoblanar edi. Afinada
eramizdan ilgarigi V-IV asrlarda madaniyat barq urib o‘sdi. Fan, me’morchilik va
haykaltaroshlik taraqqiy qildi.
Afinada   eng   ko‘rkam   va   barkamol   inson   deb   ham   jismoniy,   ham   ma’naviy
jihatdan yetuk kishini o‘zlarirning «ideali» deb hisoblar edilar. Bu ideal faqatgina
yuqori tabaqali quldorlarga xos edi. Jismoniy mehnat esa faqat qullarning qismati
deb   hisoblanar   edi.   Afinada   bolalar   7   yoshga   yetguncha   uyda   tarbiyalanar ,   o‘g`il
bolalar   7   yoshdan   boshlab   maktabga   qatnar,   qizlar   esa   oilada   ona   ko‘magida   uy-
ro‘zg`or   ishlariga   o‘rgatilar   edi.   Afinada   xotin-qizlarning   hayoti   uy   doirasidan
chiqmas, asosan. ichkarida o‘tar edi.
36 Afinada   bolalar   dastlab   7   yoshdan   13-14   yoshgacha   «grammatist»   (savod
o‘rgatish   ma’nosida),   «kifarist»   (grekcha   musiqa   o‘qituvchisi   ma’nosida)
maktablarida   tahsil   olganlar.   Bu   maktablar   xususiy   bo‘lib,   o‘qish   pullik   edi.
Shuning   uchun   fuqarolarning   bolalari   bu   maktablarda   ta’lim   ololmas   edilar.   Bu
maktablarda   «didaskol»   deb   atalgan   o‘qituvchilar   mashg`ulot   olib   borar   edilar.
(men   o‘qitaman,     degan   ma’nodagi   «didasko»   so‘zidan   keyinroq   «didaktika»   —
ta’lim nazariyasi kelib chiqqan).
O‘g‘il   bolalarni   maktabga   qullardan   biri   boshlab   borar   edi,   bunday   qul
pedagog   deb   atalar   edi   («pays»   -   bola,   «agogeyn»   -   etaklab   borish   degan
so‘zlardan   olingan).   Grammatist   maktabida   o‘qish,   yozish   va   hisoblash   o‘rgatilar
edi.   O‘qishda   harflarni   hijjalab   o‘qitish   usuli,   so‘ng   qo‘shib   o‘qish   usulidan
foydalanganlar.   Yozuvni   o‘rgatishda   mum   surilgan   yaltiroq   taxtachalardan
foydalanganlar.   Ular   ingichka   cho‘p   yordamida   yozganlar.   Sonlarni   barmoqlar ,
sopol toshlar, sanoq taxtasi yordami bilan hisoblaganlar. Kifarist maktabida o‘g‘il
bolalarga   adabiy   bilim   va   estetik   tarbiya   berilar,   musiqa,   ashula,   deklomatsiyalar
o‘rgatilar edi.
O‘g‘il   bolalar   13-14   yoshga   yetganlaridan   keyin   “palestra”   (“kurash
maktabi”) deb atalgan o‘quv yurtiga o‘tar edilar. Bu o‘quv yurtida ular ikki-uch yil
davomida   jismoniy   mashqlar   bilan   shug‘ullanar   edilar.   Masalan,   sakrash,
yugurish,   kurash tushish , disk va nayza irg‘itish, suvda suzish kabilar o‘rgatilardi.
“Palestra”da o‘qish tekin edi, shuning uchun ham yoshlarning ko‘pchilik qismi shu
yerda o‘qish bilan cheklanib qolar edi.
Yoshlarning   badavlatroq   oiladan   bo‘lgan   qismi   “palestra”ni   tugatgach,
gimnaziyga (jismoniy, ijtimoiy tarbiya) kirar edi. Ularga falsafa, siyosat, adabiyot
37 fanlari   o‘rgatilgan.   Bu   maktabni   tugatgan   yoshlar   davlatni   boshqarishda
qatnashishlari  mumkin edi. Nihoyat, Spartada bo‘lgani kabi, Afinada ham 18 dan
20  yoshgacha   bo‘lgan  yoshlar   efeblar  qatoriga  o‘tib,  harbiy  xizmatga  tayyorlanar
va o‘zlarining siyosiy bilimlarini oshirishni davom ettirar edilar.
Aholining   ko‘pchilik   qismi   bolalarni   maktablarda   o‘qita   olmaganligi   sababli
ularga   kasb-hunar   o‘rgatish   odat   tusiga   kirgan   edi.   Ayrim   xat-savodi   bor   otalar
bolalariga   o‘qishni   o‘zlari   o‘rgatar   edilar.   Bu   kabi   tartib   davlat   tomonidan
qonunlashtirilib   qo‘yilib,   bechorahol   tabaqaga   mansub   ota-onalar   o‘z   bolalariga
biror   kasbni   o‘rgatishga   majbur   edilar.   Aks   holda   ularning   bolalari   kelgusida
keksayib   qolgan   ota-onalari   to‘g‘risida   moddiy   g‘amxo‘rlik   qilishdan   ozod   etilar
edi.   Quldor   zodagonlar   mehnat   bilan   shug‘ullanuvchi   erkin   aholiga   nafrat   bilan
qarardi. Qullarni esa «gapiradigan ish quroli» deb hisoblar edilar.
38 Qadimgi   yunon   va   Rim   mutafakkirlarining   oila   tarbiyasiga
yondashuvlari.   Oila   va   oilaviy   munosabatlar   masalalari   juda   qadimdan   o‘rganilib
kelingan. Xususan, qadimgi Yunoniston va Rimda davlat boshqaruv tartiblarining
joriy   etilishi   oilaning   davlat   rivojidagi   ahamiyatini   asoslab   berishni   taqozo   etdi.
Bunday   mas’uliyatli   vazifa   faylasuflar   –   Suqrot,   Arastu,   Aflotun,   Demokrit ,
Plutarx,   Kvintilian   kabi   olimlar   har   tomonlama   еtarli   darajada   hal   qilib   berilgan.
Ularning asarlari bilan tanishish shunday xulosaga kelish imkonini beradi.   Quyida
yuqorida nomlari keltirilgan faylasuflarning asarlarida oila va oilaviy munosabatlar
masalalarining o‘rni xususida so‘z yuritiladi.
Suqrot   (mil.av.   447-399   yy.;   Afina)   –   qadimgi   yunon   mumtoz   falsafasining
asoschisi,   afinalik   birinchi   faylasuf.   Ayni   o‘rinda   shuni   alohida   qayd   etib   o‘tish
joiz,   allomaning   fikrlarigina   emas,   balki   o‘zi   ham   bolalarni   oilada   tarbiyalashda
boshqalarga   shaxsan   ibrat   bo‘la   olgan.   Suqrot   oilada   bolalarni   davlat   qabul
qilgan   qonunlarni hurmat qilish , ularga so‘zsiz amal qilishga o‘rgatishni lozim, deb
hisoblaydi. Manbalarda yoritilishicha, allomani  dinga qarshi  chiqqanlikda ayblab,
zindonband etishganda shogirdlari uni zindondan ozod qilish va qochirib yuborish
chorasini   topganlar.   Biroq,   faylasuf   “Afina   qonunlarini   tanqid   qilib ,   ularni   еtuk
emas   deb   bilsam-da,   bu   qonunlarni   afinaliklar   qabul   qilgan   ekan,   ularga
bo‘ysunmaslikka   haqqim   yo‘q.   Yoshim   bir   joyga   borganida   ularni   buzib ,
avlodlarning tavqi-la’natiga qolmay” deb zindondan qochib ketmagan. Qolaversa,
o‘ziga chiqarilgan hukmga e’tiroz bildirmay, o‘limini   ixtiyoriy tan olib , bir qadah
zahar ichgan.
39 Faylasuf   o‘z   ta’limotini   og‘zaki   ravishda   ko‘cha-ko‘y,   maydon   va
hiyobonlarda   shogirdlari   bilan   tashkil   etilgan   suhbatlar   asosida   bayon   qilganligi
sababli uning birorta ham yozma asari mavjud emas.
Suqrotning oila tarbiyasi borasidagi qarashlari uning shogirdlari – Ksenofont,
Aristofan   va   Aflotunlarning   asarlari   orqali   bugungi   kunga   qadar   еtib   kelgan.
Xususan,   Ksenofont   “Suqrot   haqida   esdaliklar”   asarida   o‘z   ustozi   haqida   so‘z
yuritib,   uni   oliyjanob   ustoz,   axloq-odob   borasida   tengsiz   inson ,   chin   insoniy
fazilatlarni   qadrlovchi   shaxs   sifatida   ulug‘lagan   bo‘lsa,   Aflotun   ham   o‘z   ustozini
chuqur   mulohazali,   insonni   ulug‘lovchi   donishmand   siymosida   gavdalantirgan.
Aflotinning   o‘z   ustozi   borasidagi   mulohazalari   uning   “Suqrot”   nomli   asarida   o‘z
ifodasini topgan.
Suqrot   ta’limotiga   ko‘ra   jamiyatning   taraqqiyoti   tinchlik,   osoyishtalik ,
farovonligi esa fuqarolarning yuksak axloq, odobga ega bo‘lishi bilan belgilanadi.
Shaxsning   yuksak   ma’naviy-axloqiy   sifatlari   oila   muhitida   shakllanadi.   Alloma
fuqarolarni oila muhitida bolalarni  bilimli qilib tarbiyalashga da’vat etgan. Uning
“Kuch   –   bilimda”,   “Men   faqat   hech   narsani   bilmasligimni   bilaman”19,   “Qancha
ko‘p   bilsam,   shuncha   ko‘p   bilmasligimni   bildim”,   “O‘z-o‘zingni   anglagin   va
bilgin”,   “Kim   o‘zini   yaxshi   bilsa,   uning   uchun   nima   foydali   ekanligini   biladi   va
o‘zining   nimaga   qodirligini-yu ,   nimani   uddalay   olmasligini   tushunadi”20   kabi
g‘oyalari   faylasuf   ta’limotining   markazida   turuvchi   komil   inson   qiyofasini
yoritishga xizmat qiladi.
40 Qadimgi   jamiyatlarning   aksariyati   turlarni   davom   ettirish   uchun   xavfsiz
muhitga, mulk huquqlarini berish bilan bog'liq qoidalar tizimiga, shuningdek, qon
to'kilishini himoya qilishga muhtoj edi. Instituti   to'y   ushbu ehtiyojlarni qondirdi.
41 So'z   to'y   u   nikoh   ittifoqi   tashkil   etadigan   harakatni,   shartnomani,
rasmiyatchilikni yoki marosimni belgilash uchun olinishi mumkin.
Odatda u er va xotin o'rtasidagi qonuniy birlashma sifatida tavsiflanadi.
"Qonuniy"   tabiiy,   evangelistlik   yoki   fuqarolik   qonunlarining   sanktsiyasini
bildiradi,   "er   va   xotin"   iborasi   esa   jinsiy   munosabatlarning   o'zaro   huquqlarini,
umumiy hayotni va doimiy ittifoqni nazarda tutadi.
Hokimiyat yoki marosim tomonidan tan olingan erkak va ayolning birlashishi
tsivilizatsiyaning o'zi kabi qadimgi va har qanday nikoh deyarli har bir jamiyatda
uchraydi.  Ammo asrlar davomida nikoh turli xil shakllarda bo'lib kelgan.
3.2  Nikoh – oila munosabatlarining rivojlanish tarixi (evolutsiyasi).
H о zirgi   z а m о n   о il а sining,   umum а n   nik о h   –   о il а   mun о s а b а tl а rning   yuz а g а
k е lishi   v а   riv о jl а nish   t а rixi   h а qid а   z а rur   m а ’lum о tl а rg а   eg а   bo`lish   m а qs а dg а
muv о fiqdir.
Shungа   аsоslаngаn   hоldа   quyidа   insоniyat   jаmiyati   tаrаqqiyoti   dаvоmidа
nikоh   –   оilа   munоsаbаtlаrining   evоlyutsiyasi   hаqidа   qisqаchа   to`xtаlib   o`tаmiz.
Mаxsus  mаnbаlаrdа qаyd etilishishi, yеr  yuzidа bundаn 4 mlrd. yillаr muqаddаm
hаyot nishоnаlаri, jоnzоdlаr yuzаgа kеlgаn. Hоzirgi zаmоn оdаmlаrining dаstlаbki
ibtidоiy   аjdоdlаri   (Homo   -   sapiens)   fikrlоvchi   оdаm   bundаn   3   mln.   yillаr
muqаddаm   shаkllаngаn.   Uzоq   muddаt   dаvоm   etgаn   ibtidоiy   tаrаqqiyotdаn   so`ng
аstа  –  sеkinlik   bilаn ibtidоiy jаmоаlаr , kishilik  jаmiyatlаri  yuzаgа  kеlа  bоshlаgаn
vа оdаmlаr o`rtаsidа dаstlаbki o`zаrо munоsаbаtlаr, mulоqоtlаr shаkllаnа bоrgаn.
Lеkin   ulаrni   hаli   tоm   mа’nоdа   insоniy   munоsаbаtlаr   dеb   bo`lmаs   edi.
Umumаn erkаk vа аyollаrning bir – birlаrigа nisbаtаn qаrаmа–qаrshi jins vаkillаri
sifаtidа o`zаrо munоsаbаtlаrning ilk ko`rinishlаridа, ya’ni nikоh munоsаbаtlаrining
42 yuzаgа   kеlishining   ilk   bоsqichlаridа   jinslаr   o`rtаsidаgi   munоsаbаtlаr   аsоsаn
biоlоgik   оmillаr   bilаn   bоshqаrilgаn.   Xuddi   mаymunlаrdа   bo`lgаni   kаbi   ibtidоiy
оdаmlаrning   аyollаri   hаm   vаqti   –   vаqti   bilаn,   qisqа   muddаtli   (оy   dаvоmidа   4-5
kungаchа,   fаqаt   аyrim   turlаrdаginа   19   kungаchа)   «estrus»   dеgаn   hоlаtni,   estrus
dаvrini his qilgаnlаr (estrus – qo`shilishigа mоyillikning shiddаtli, kuchli nаmоyon
bo`lishi).   Bundаy   kunlаrdа   аyollаr   kimni   xоhlаsа   o’shalаr   bilаn   fаrqlаb   o`tirmаy
qo`shilаvеrgаn, qоlgаn kunlаri esа qo`shilish bo`lmаgаn. Оdаmlаrning tik yurishgа
o`tishi   bilаn   оdаm   оrgаnizmidа   ro`y   bеrgаn   o`zgаrishlаr,   «ilk   аyollаrni»   ko`z
yorish   jаrаyonidа   ko`p   nоbud   bo`lishgа   vа   оqibаtdа   оdаmlаr   tudаsidа   ulаrni
sоnining   kеskin   kаmаyib   kеtishigа   оlib   kеlgаn.   Shu   tufаyli   erkаklаr   o`rtаsidа
ko`plаb   nizоlаr   yuzаgа   kеlgаn ,   ulаrning   ko`pchiligi   qоnli   to`qnаshuv
ishtirоkchilаridаn   birining   nоbud   bo`lishi   bilаn   tugаgаn.   Bundаy   tаbiiy   tаnlаnish,
estrus   hоdisаsi   uzоqroq   muddаt   dаvоm   etgаn   urug`lаrning   ko`prоq   yashаb
qоlishigа оlib kеlgаn.
Birоq,   bu   biоlоgik   оmil   «ilk   ijtimоiy»   rеjаdаgi   yangi   to`siqlаrni   yuzаgа
kеltirаdi, hеch bir оrgаnizm bundаy uzоq vаqt dаvоm etgаn o`tа shаhvоniy, аsаbiy
zo`riqishlаrgа   dоsh   bеrа   оlmаs   edi.   Shuning   uchun   estrus   muddаtining   uzаyishi
bilаn   аyollаr   bu   dаvrdа   «sоvuqrоq»,   o`zining   jinsiy   mаylini   nаzоrаt   qilаdigаn   vа
endi   kim   to`g`ri   kеlsа   o`shа   bilаn   emаs,   bаlki   fаqаt   o`zlаrigа   yoqаdigаn   erkаklаr
bilаnginа   qo`shilаdigаn   bo`lib   bоrgаnlаr.   Erkаklаrgа   nisbаtаn   «tаnlаb»
munоsаbаtdа   bo`lish   –   o`zigа   xоs   insоniy   muhаbbаtning   biоlоgik   pоydеvоri
yuzаgа   kеlа   bоshlаngаnligidаn   dаlоlаt   bеrаdi.   Shu   o`rindа   tа’kidlаb   o`tishimiz
jоizki, hоzirgi оdаm tushunаdigаn, his qilаdigаn «sеvgi»   hissining ilk elеmеntlаri ,
аyollаrning   shu   hоlаti   xususiyati   evаzigа   insоniyat   ruhiyatigа   singib
43 bоrgаn.   Shulаrdаn   so`ng,   аstа   –   sеkinlik   bilаn,   gаrchi   hеch   qаndаy   ijtimоiy
mе’yorlаr   bilаn   bоshqаrilmаsаdа   bir   –   birlаrini   shаhvоniy   mа’qul   ko`rаdigаn
juftlаrdаn   ibоrаt   unchаlik   kаttа   bo`lmаgаn   guruhlаr   tаshkil   tоpа
bоshlаydi.   Shundаy   qilib   ,   estrusning   uzаyishi   hаmmа   uchun   hаm   qulаy   mа’qul
bo`lmаgаn.   Bu   urug`   tаrkibigа   kiruvchi   erkаklаr   o`rtаsidа   yanа   jаnjаllаr,   qоn
to`kilishlаrgа   sаbаb   bo`lаdigаn   hоlаtlаrni   kеltirib   chiqаrgаn.   Оdаmlаr   jаmоаsi
xo`jаlik   fаоliyatining   jiddiy   buzilishi,   urug`ning   yashаb   qоlishi   uchun   hаvfning
ro`yobgа   chiqishigа   оlib   kеldi.   Shu   tаrzdа   yuzаgа   kеlаyotgаn   jаmiyatdа,   urug`
ichidаgi   jinsiy   mulоqоtni   bоshqаrish ,   biоlоgik   instinkt,   zооlоgik   individuаlizmni
jilоvlаsh   uchun   mаxsus   ijtimоiy   mе’yorlаr   shаkllаnа   bоshlаdi.   Аnа   shundаy
ijtimоiy   mе’yorlаrdаn   biri   mаzkur   urug`   ichidа   erkаk   vа   аyolning   jinsiy
mulоqоtlаrini mа’lum bir muddаtgа (оvgа tаyyorlаnish, оv vаqtlаridа) tа’qiqlоvchi
jinsiy tаbulаr (tа’qiqlаsh)ning yuzаgа kеlа bоshlagаnligidir.
Tаbu   –   аxlоqiy   mе’yorlаrgа   qаrаgаndа   аnchа   jiddiy   vа   qаttiq   tа’qiqdir.
Аxlоqiy  mе’yorlаrni   buzuvchilаrni  jаmоа   jаzоlаshi,  uni  yo`q  qilib  yubоrishi  hаm
yoki   kеchirib   tirik   qоldirishi   hаm   mumkin   bo`lgаn.   Ko`pinchа   esа   tаbulаrni
buzgаnlаr,   ulаr   buni   bilib   qilgаnmi,   yoki   bilmаymi   bundаn   qаt’iy   nаzаr   so`zsiz
jаzоlаngаn, yo`q qilib yubоrilgаn.
Tabuning   bugungi   kundagi   ahamiyati   kattadir.   Qarindosh   urug   ichida
nikohning rad etilishi hatto Qur`oni Karimda ham aytib o`tilgan.  Zero, uning salbiy
oqibatlari: qarindosh-urug`lar   orasiga sovuqchilik tushishi , naslga ta`siri to`g`risida
ma`lumot beriladi.
Ishlаb   chiqаrishdаgi   jinsiy   tаbulаrni   yuzаgа   kеlishi   urug`   o`rtаsidа   erkаk   vа
аyolni mаishiy аjrаtib qo`yish bilаn kuzаtilаdi. Tаbu vаqtidа erkаklаrning nаfаqаt
44 аyollаrgа   tеginishi,   bаlki   ulаrgа   qаrshi,   ulаr   bilаn   gаplаshishi,   ulаr   tаyyorlаgаn
оvqаtni   istе’mоl   qilishi,   hаttо   ulаr   bilаn   bir   tоm   оstidа   ya’ni   «bir   uydа»   bo`lishi
tа’qiqlаngаn.
Dеhqоnchilikning   yuzаgа   kеlishi,   mаvsumiy   dаlа   ishlаrining   оrtib   bоrishi
bilаn   jinsiy   tаbulаrdаn   xоli   vаqtlаr   bоrgаn   sаri   kаm   muddаtli   bo`lib   bоrаvеrgаn.
Erkаklаrdа hаm, аyollаrdа hаm jinsiy zo`riqishning jаdаlligi оrtib bоrgаn. Shuning
uchun tаbulаrdаn xоli qоlgаn vаqt оrаlig`i o`zigа xоs shаhvоniy аyshu ishrаtlаrgа
аylаnа bоrgаn.
Аtоqli   psixоlоg   Z.   Frеyd   bu   dаvrni   o`z   nаvbаtidа   bаyrаmlаrgа
qiyoslаgаn.   Chunki   аksаriyat   bаyrаmlаrdа ,   bоshqа   kunlаri   tаqiqlаngаn   dеyarli
bаrchа   nаrsаgа   ruxsаt   bеrilаdi.   Bu   bаyrаmlаr   hеch   nimа   bilаn   chеklаnmаgаn,
jo`shqin jinsiy mulоqоtlаr аmаlgа оshirilgаn.
Shundаy   qilib   qisqа   muddаtli   estrus   yuzаgа   kеlgаn,   birоq   endi   bu   estrus
biоlоgik sаbаblаr bilаn emаs, ijtimоiy sаbаblаr bilаn bоg`liq bo`lgаn. Bu vаqtlаrdа
hаli nа nikоh vа nа оilа mаvjud bo`lgаn.
O`z nаvbаtidа tаbulаr kеyinchаlik nikоhning ilk turlаridаn bo`lmish ekzоgаm
nikоhlаrni   yuzаgа   kеltirаdi   (ekzоgаm   nikоh   –   urug`lаrаrо,   qаbilаlаrаrо   nikоh).
Chunki   tаbulаr   fаqаt   o`z   urug`i   uchunginа   tааlluqli   bo`lib   ,   undа   qоn   –
qаrindоshlаr   o`rtаsidа   jinsiy   mulоqоt   tаqiqlаngаn,   bоshqа   qаbilа   yoki   urug`
а’zоlаrigа   esа   tааlluqli   bo`lmаgаn.   Shuning   uchun   erkаklаrgа   qаеrdаdir,   оvlоq
jоydа   bоshqа   uruqqа   mаnsub   bo`lgаn   аyolni   uchrаtib   qоlib   undаn   shаhvоniy
оb’еkt   sifаtidа   fоydаlаnishi   mumkin   bo`lgаn.   Mаbоdо   erkаklаr   uzоq   muddаt
qishlоq xo`jаlik ishlаri bilаn bаnd bo`lgаn vаqtlаridа birоn bir bеgоnа erkаk bilаn
аyollаr hаm bu ishni qilishgаn. Tаbu dаvоm etаyotgаn dаvrdа bir urug` erkаgi o`z
45 аyollаridаn   uzоqdа,   o`z   qаbilаsidаn   bоshqа   uruqqа   mаnsub   аyolni   sаqlаshi
mumkin   bo`lgаn.
Kеyinchаlik   bu   tаsоdifiy   аlоqаlаr   qаbilа   qоidаlаridа   оdаtiy ,   zаruriy,   ko`zdа
tutilgаn оdаtlаrgа аylаnib bоrdi. Bu o`rindа оdаmlаrgа, bu «bоshqа urug`dаgilаr»
bilаn   bo`lgаn   аlоqаlаrdаn   tug`ilgаn   nаsllаr   nisbаtаn   bo`ydоr,   bаquvvаt   аbjir
ekаnligi   sеzilib   bоrdi.   Bu   аynаn   hоzirgi   zаmоn   оdаmi   gоmоsаpiеns   shаkllаnа
bоshlаgаn dаvrgа to`g`ri kеlаdi.
Shundаy   qilib   endоgаmiya   (fаqаt   bir   urug`   vаkillаri   o`rtаsidаgi   jinsiy
аlоqа)dаn,   ya’ni   jinsiy   munоsаbаtlаrning   vаqtinchаlik   tаqiqlаnishi   оrqаli
ekzоgаmiya (turli qаbilа vаkillаri o`rtаsidаgi muntаzаm jinsiy аlоqа) yuzаgа kеldi.
Bundаn   nikоhning   guruhli   nikоh   (duаlnо   rоdоvоy)   turi   yuzаgа   kеlgan.   Guruhli
nikоhdа bir urug` erkаklаri bоshqа urug`ning erkаklari birinchi urug` аyollаrining
erlаri hisоblаngаn.
Guruhli   nikоhning   yuzаgа   kеlishi   nikоh   juftlаri   dоirаsini   mа’lum   bir   guruh
а’zоlаri bilаnginа chеgаrаlаb, birmunchа qisqаrtirаdi.
Bundаy hоllаrdа bоshqа urug`dаgi «erkаk» bu qаbilаgа fаqаt bittа mаqsаddа,
«nikоh» mаqsаdidаginа kеlаr edi, o`zlаri esа оnа оilаlаridа yashаrdi vа ishlаshаrdi,
ulаr   o`zlаrining   «xоtin»lаri   yashаydigаn   оilаdа   hеch   qаndаy   huquqqа   egа   emаs
edilаr.
46 XULOSA
G`arbiy   Yevropa   mamlakatlarida   ritsar   tarbiyasi   XII   asrga   kеlib   to’la   tarkib
topdi va rivojlandi. Ritsar tarbiyasining mazmuni, «ritsarlarga oid еttita fazilat»dan
tashkil topdi: otda minib yurishni bilish; qilichbozlikni bilish; nayzabozlikni bilish;
suza   bilish;   ov   qila   bilish;   shashka   (kеyinchalik   shaxmat)   o’ynashni   bilish;   shе'r
to’qish  va  qo’shiq  ayta  bilish.  Bu  fazilatlardan  birinchi   uchtasi  ritsarga bеrilmoqi
zarur   bo’lgan,   harbiy   tarbiyaga   taalluqlidir:   ritsar   otliq   askar,   qilich   va   nayza   esa
o’sha zamon jangchisining asosiy quroli edi. Suzish va ov qilishni bilish jismoniy
chiniqish, chaqqonlilik va bardoshlilikni o’stirish uchun talab qilinar edi.
Ana   shu   yеttita   fazilatni   egallash   bilan   birga,   o’sha   davrlarda   dvoryanlar
jamiyatida   qabul   qilingan   odob   va   nazokat   qoidalarini   o’rgatish   ham   ritsar
tarbiyasining mazmuniga kirar edi. O’rta asrlarda G`arbiy Yevropada xotin-qizlar,
ayoniqsa, mehnatkashlarning xotin-qizlari yoppasiga savodsiz edi. Mulkdor feodal
va   aslzoda   tabaqalariga   mansub   oilalarda   tug’ilgan   qiz   bolalar   xotin-qizlar
monastirlari   ichida   yoki   maxsus   murabbiyalar   va   oilaga   biriktirilgan   ruhoniylar
qo’l   ostidagi   uylarda   tarbiya   olardilar.   Vaqt   o’tishi   bilan   dunyoviy   fеodallar
muhitida   ritsar   fazilatiga   ega   bo’lgan   odam   idеali   vujudga   kеldi.   Bu   idеalga
muvofiq   ritsar   tajribali,   mohir   va   mard   jangchi,   krеpostnoy   dehqonlarga   nisbatan
qattiqqo’l, shafqatsiz va ayni paytda fеodal tabaqasiga mansub kishilarga nisbatan
olijanob, nazokatli, odobli, xushmuomalali, vijdonli, fidokor va sodiq odamdir.
 Ritsar idеali bilan bir vaqtda alohida tarbiya tizimi, ya'ni ritsar tarbiyasi ham
maydonga kеldi G`arbiy Yevropada quldorlik jamiyatining o’rnini olgan fеodalizm
V   asrda   paydo   bo’lib,   to   XVIII   asrlargacha   davom   etdi.   O’sha   davrda   hamma
ta'lim-tarbiya ishlari ruhoniylar qo’lida qurol bo’lib, batamom diniy ruh va xurofot
47 bilan   sug’orilar   edi.   O’rta   asr   G`arbiy   Yevropa   mamlakatlarida   ikki   guruhga
bo’lingan   va   еtti   fanni   o’z   ichiga   olgan   ta'lim   dasturi   vujudga   kеltirildi.   Birinchi
guruh uchta fandan iborat edi, shu sababdan unga lotincha «trivium» nomi bеrildi.
Bunga lotin tili, ritorika va dialеktika kirar edi. Ikkinchi guruh to’rt fandan iborat
bo’lgani  uchun uni  lotincha «kvadrivium» dеyiladi. Unga arifmеtika, gеomеtriya,
astronomiya va musiqa kirar edi.hammasi bo’lib bu еttita fanni «еtti erkin san'at»
dеb   atash   rasm   bo’lib   qoldi.   Mazkur   o’quv   fanlari   qadimgi   Yunoniston   ta'lim
tizimdan   olingan   edi,   biroq   o’rta   asrlarda   ularga   diniy   mazmun   bеrilib,   hammasi
ramz   bilan   diniy   ma'noda   tushunilar   edi:   grammatikani   o’rganishdan   maqsad   -
muqaddas   diniy   kitoblarni   o’qishni   bilib   olish;   ritorika   (notiqlik   san'ati
nazariyasi)ni   o’rganishdan   maqsad   -   va'zxonlik   qilish,   xutba   o’qish   san'atini
egallab   olish;   musiqa   dеyilganda   esa   diniy   musiqa   nazarda   tutilardi   (katolik
chеrkovida   ibodat   vaqtida   organ   musiqa   asbobi   chalinadi   va   diniy   ashulalar
aytiladi).   Hamma   fanlarning   toji   dеb   -   tеologiya   hisoblanar   edi.   O’rta   asrlarda
bеriladigan ta'lim dasturi chеrkov maktablari orqali amalga oshirilar edi. Chеrkov
maktablarining   asosiy   turlari:   prixod   maktabi   (ya'ni   bir   chеrkovga   qarashli),
monastr   maktabi   va   bosh   chеrkov   yoki   еpiskop   maktablaridan   iborat   edi.   Prixod
maktablari   boshlang’ich   maktablari   bo’lib,   unda   o’g’il   bolalar   o’qir   edilar.   Ular
mahalladagi   chеrkovlarga   qarashli   bo’lib,   unda   ruhoniy   yoki   uning   yordamchisi
o’qituvchilik   vazifasini   bajarar   edi.   Prixod   maktablarida   bolalar   xristian   dini
asoslari   va   qoidalarini,   diniy   ashulalar   aytishni,   lotin   tilida   o’qish   va   yozishni
o’rganar edilar. Ba'zilarida bolalar boshlang’ich hisob ilmini ham o’rganar edilar.
Monastir maktablari monastir huzuridagi maktablar bo’lgani sababli shu nom bilan
atalardi.   O’rta   asrlar   davomida   Yevropadagi   monastirlar   faqat   tarki   dunyo   qilgan
48 monarxlar yashaydigan diniy maussasa bo’lib qolmay, balki ba'zi joylarda ular o’z
zamonasiga   munosib   madaniyat   markazi,   ma'rifat   o’choqi   ham   edilar.   Bunday
monastirlarda   turli   kitoblardan   nusxa   ko’chirish,   kitobxonalar   tashkil   qilish   bilan
shug’ullanar,   ba'zi   monarxlar   ilmiy   muammolar   ustida   ish   olib   borar   edilar.
Monastir   maktablarida   o’qitish   vazifasi   uchun   maxsus   monarxlar   tayinlanardilar.
Monastir   maktablarining   ko’pida   prixod   maktabi   kabi   «еttita   erkin   san'at»,   ya'ni
grammatika,   ritorika,   dialеktika,   arifmеtika,   gеomеtriya,   astronomiya,   musiqadan
dars   bеrilardi.   Monastir   maktablari   o’z   vaqtida   ikkiga   bo’lina   boshladi:   «ichki
maktab»-monastir  dеvori  ichida,  faqat  kеlgusi  monaxlar  uchun;  «tashqi  maktab»-
monastir   dеvori   tashqarisida,   hamma   o’qishni   istaganlar   uchun   maktablar   tashkil
bo’ldi.
  Bosh   chеrkov   yoki   еpiskop   maktablari   markaziy   diniy   okrugdagi   bosh
chеrkov   (sobor)ga   qarashli   maktablar   edi.   Bu   turdagi   maktablarda   faqat   yer
bolalari   o’qir   edilar   va   ular   ham   yuqoridagi   kabi   ikki   turga   bo’linib   holdi.   Shu
bilan   birga   ular   sxolastika   asosidagi   maktablar   bo’lib,   hayotdan   butunlay   ajralib
qolgan  edi.   Bu   maktablarda  intizom   qattiq  edi:   o’quvchilar   har   bir   qilgan  ayblari
uchun qattiq va shafqatsiz jazolananrdilar (savalash, och qoldirish va h.k. )
 
49 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR.
1.   O’ zbekiston   Respublikasi   Konstitutsiyasi   -   T.:   Uzbekistan,   2014.-466.  
2.  Karimov l.A. “Yuksak ma’naviyat engilmas kuch” - T.: “Ma’naviyat”, 2008 y.  
3.   O’zbekiston   Resnublikasi   Oila   kodeksi.   T.:   Adolat .   1998Y.  
4.   Munavvarov   A.   Oila   pedagogikasi.   T.:   0‘qituvchi,   1994   u.  
5.   Hasanboeva   O.   va   boshqalar.   Oila   pedagogikasi.   -   T.:   Aloqachi,   2007   y.  
6.   Kulikova   T.A.   Semeynaya   pedagogika   i   lomashnoe   vospitaniya:   Uche b.
posobiya.   2-.   M.:   Akademiya,   3000-232   s  
QO’SHIMCHA ADABIYOTLAR.
1.Mirziyoev   Sh.M.   Tanqidiy   tahlil,   qat’iy   tartib-intizom   va   shaxsiy
lavobgarlik   –   har   bir   rahbar   faoliyatining   kundalik   qoidasi   bo‘lishi   kerak.
O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining 2016-yil yakunlari va 2017-yil
istiqbollariga bag‘ishlangan majlisidagi O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti nutqi.
// Xalq so‘zi gazetasi, 2017.16 yanvar, №11 
2.   Mirziyoev   Sh.M.   Buyuk   kelajagimizni   mard   va   oliyjanob   xalqimiz   bilan
birga quramiz.  “O‘zbekiston”, 2017. 
3.O‘zbekiston   Respublikasini   yanada   rivojlantirish   bo‘yicha   harakatlar
strategiyasi.   O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   farmoni.   O‘zbekiston
Respublikasi qonun xujjatlari to‘plami, 2017-yil, 6-son,70-modda 
4.Mirziyoev   Sh.M.   Qonun   ustuvorligi   –   inson   manfaatlarini   ta’minlash
taraqqiyoti va xalq farovonligining garovi. “O‘zbekiston”, 2017. 
5.   Hoshimov   K,   Nishonova   S.   va   boshqalar.   "Pedagogika   tarixi"   -   T.:
O'qituvchi, 1096 u.  
6. O’zbek pedagogikasi antologiyasi 1.: tVqituvehi. 1995 y  
50 7. Abdurauf Fitrat. Oila yoki uni boshqarish tartiblari”  T . Ma'naviyat. 2000 y. 
8.   Musurmonova   O.   O'quvchilarning   ma’naviy   madaniyalini   shakllantirish
T.:Fan. 1993 
9. Karimova O. Oilaning xuquqiy asoslari T. ''O'qituvchi" 2003 y. 
10.   Sodiqova   T.   O' g’ lim   senga   aytaman,   qizlarga   atalgan   so' zlar .   T .:
S harq .2005   y.  
11.   Xidirova   F   .   Oilada   qizlami   oilaviy   hayotga   tayyorlash   -   T.:   TDPU,   2007y.
http://hozir.org
51

 

Qadimgi yunon va rim mutafakkirlarining oila tarbiyasi haqidagi qarashlari

MUNDARIJA

KIRISH 

I-BOB QADIMGI YUNON VA RIM MUTAFAKKIRLARINING OILA TARBIYASI HAQIDAGI QARASHLARI 

1.1 Qadimgi Yunonliklarni oila tarbiyasidagi qarashlari.

1.2 Rim mutafakkirlarini oila pedagogikasi haqidagi fikr va mulohazalari. 

1.3 Oila pedagogikasida tarbiyaning o’rni. 

II-BOB QADIMGI YUNONISTON VA RIMDA TARBIYA, TA`LIM

2.1 Sparta, Afina davlatlarida tarbiya, maktablar tizimi.

2.2. Suqrot, Aflotun, Arastu va Demokratlarning pedagogik g'oyalari.

2.3 Kvintilianning notiqni tarbiyalash: o'qituvchi va tarbiya metodlariga doir qarashlari.

III-BOB QADIMGI YUNON VA RIM MUTAFAKKIRLARINING OILA TARBIYASIGA YONDASHUVLARI

3.1 Qadimgi Rim va Yunonistonning ta’lim -tarbiya maktablari

3.2 Nikoh – oila munosabatlarining rivojlanish tarixi (evolutsiyasi).