Relyefni tasvirlash usullari. (umumiy talablar, shtixlar, gorizontallar, gorizontallar bilan ifodalab boʻlmaydigan relyef shakllarini tasvirlash)

O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI
OLIY TA’LIM, FAN VA INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
__________________ UNVERSITITETI
TABIIY FANLAR FAKULTETI
“EKALOGIYA VA GEOGRAFIYA KAFEDRASI”
“ Himoyaga ruxsat etilsin ”
Tabiiy fanlar fakulteti dekani
___________________
“___”_____________2024
“5110500 – Geografiya va iqtisodiy bilim asoslari’’ ta’lim yo‘nalishi
______ guruh talabasi  _____________ning
“______________________________________________”
mavzusidagi
KURS ISHI
Ilmiy rahbar:
_________o’qit. ______________
“Himoyaga ruxsat etilsin”
“Ekalogiya va geografiya”
Kafedra mudiri.__________________
__________________
“____”__________________2024
GULISTON-2024
1 MUNDARIJA:
KIRISH ......................................................................................................................................................................... 11
I BOB. RELYEF ........................................................................................................................................................... 12
1.1. Relefni tasvirlash usullari ...................................................................................................................................... 13
1.2. Relyefni tasvirlashga belgilar va chiziqli belgilar usuli ......................................................................................... 21
1.3. Relyefni tasvirlashga boshqa usullar ..................................................................................................................... 25
XULOSA ...................................................................................................................................................................... 28
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR ...................................................................................................................... 29
2 3 4 5 6 7 8 9 10 KIRISH
Kurs   ishining   dolzarbligi:   Relef   umumgeografik   kartalarda
tasvirlanadigan   eng   murakkab   element   hisoblanadi.   Oddiy   shakllar   eni   va
bo’yi   masshtab   asosida   kichraytirilib   tasvirlansa,   relefni   uchinchi   bir
ko’rsatkichi — balandligi ham tasvirlanishi talab etiladi.
Relef   geologik   jarayon   bilan   bog’liq   bo’lib,   uning   shakllanishida   roli
katta.   Yer   yuzasidagi   gidrografik   elementlarning   shakllanishida,   o’simlik   va
tuproqlar   tarqalishida,   ekologik   vaziyat   rivojlanishida,   muhandislik
inshootlarni   loyihalashda,   aholi   yashaydigan   shahar   va   posyolkalar
qurilishida,   dehqonchilikda   relefning   roli   katta   hisoblanadi.   Yer   yuzasining
relefi   xilma-xilligidan   ularni   tasvirlash   ham   har   xil   bo’ladi.   Relefi   tekis
bo’lgan   hududlar   bilan,   relefi   baland-pastliklardan   iborat   bo’lgan   hududlarni
bir   xil   usulda   tasvirlab   bo’lmaydi.   Masalan,   tekislik   hududlar   gorizontallar
bilan tasvirlansa aniqlik darajasi yuqori bo’lsa-da, o’quvchanligi past bo’ladi.
Relefi   balandliklar,   tog’liklar   bo’lgan   hududlarda   gorizontallar   bilan
tasvirlanganda   ham,   relefning   xususiyatlari   to’liq   ifodalanmaydi.   S h uning
uchun   gorizontallar   oralig’i   ranglar   bilan   bo’yab   ko’rsatiladi.   Ba’zi   relef
shakllari   borki,   ularni   gorizontallar   bilan   tasvirlab   bo’lmaydi.   Masalan,
jarliklar, karstlar, osilib turgan tog’ jinslari, g’orlar va boshqalar.
Kurs   ishining   maqsadi:   Relyefni   tasvirlash   usullari.(umumiy
talablar,shtrixlar,gorizontallar   ,gorizontallar   bilan   ifodalab   bo lmaydiganʻ
relyef shakllarini tasvirlash)
Kurs ishining vazifalari:
- Relefni tasvirlash usullarini o’rganish;
- Relyefni tasvirlashga belgilar va chiziqli belgilar usulini tahlili;
- Relyefni tasvirlashga boshqa usullarni o’rganish;
Kurs   ishining   tarkibiy   qismi:   Ushbu kurs ishi kirish, bir bob, xulosa va
foydalanilgan adabiyotlardan iborat. Birinchi bobda uchta reja mavjud.
11 I BOB. RELYEF
Relyef   ( fransuzcha :   relief ,   lotincha :   relevo   —   ko taraman)   (ʻ geografiyada )
—   yer   yuzasi,   okean   va   dengiz   tubidagi   tashqi   ko rinishi,   o lchamlari,   kelib	
ʻ ʻ
chiqishi, yoshi va rivojlanish tarixiga ko ra turlituman notekisliklar:  	
ʻ tog	ʻ ,   tekislik ,
payettekislik ,   adir ,   yassitog	
ʻ ,   tepalik,   qir ,   vodiy ,   botiq ,   soylik ,   jarlar   va   boshqa
pastbalandliklar majmui. Relyef kattaligiga ko ra quyidagi toifalarga ajratiladi: 	
ʻ
megarelyef   ( materik   do ngliklari,   okeanlar   tubi),   shuningdek,   bir   qadar	
ʻ
kichikroq bo lgan shakllar (tog  sistemalari, tekisliklar); 	
ʻ ʻ
makrorelyef   (tog   tizmalari,   tog lar   oralig idagi   botiqlar,   qirlar,	
ʻ ʻ ʻ
pasttekisliklar); mezorelyef (jarliklar,  suv osti kan onlari	
ʼ , tepaliklar); 
mikrorelyef   ( karst   chuqurliklari,   jarlar,   do ng   tepa,  	
ʻ dasht   tepaliklari   va
boshqalar); 
nano   relyef   (juda   kichik   chuqurchalar,   do ngchalar   va   boshqalar).   Bu
ʻ
bo linish   shartli   ravishda   ajratilgan.   Muhim   orografik   birliklarni   tavsiflovchi	
ʻ
Relyefning   tashqi   yoki   morfografik   belgilari,   shuningdek,   uning   miqdoriy
xususiyatlari   Relyefni   kompleks   baholash   uchun   har   doim   ham   ishonchli   asos
bo la olmaydi, chunki bir xil tashqi ko rinishga ega shakllarning kelib chiqishi va
ʻ ʻ
rivojlanishi turlicha bo lishi mumkin.	
ʻ
Relyef  endogen (ichki)  va ekzogen (tashki)  kuchlarning birgalikda hamda
muntazam   o zaro   ta siri   natijasida   vujudga   keladi.   Shuningdek,   Yer   yuzasining	
ʻ ʼ
shakllanishiga gravitatsiya   jarayonlari , inson faoliyati ham o z ta sirini ko rsatadi.	
ʻ ʼ ʻ
Endogen jarayonlar ( Yer po stining	
ʻ   tektonik harakatlari ) ta siri natijasida nisbatan	ʼ
yirik   mikyosdagi   —   kuru   klik,   dengiz   va   okeanlar   tubida   strukturali   R.   shakllari
hosil bo ladi. Yirik Relyef shakllarining vujudga kelishi (sayyoraviy masshtabda),	
ʻ
shuningdek, kosmik kuchlar — Yerning aylanishi, QuyoshOy tortilishi va boshqa
bilan ham bog liq. 	
ʻ
12 1.1.  Relefni   tasvirlash   usullari
Kartalarda   har   xil   obektlar   (predmet,   hodisa,   jarayon   va   h.k.),   ularning
sifat va miqdor ko’rsatkichlarini ifodalash uchun qo’llaniladigan grafik belgilarga
kartografik shartli belgilar deyiladi.   Bu   belgilar   mumkin   qadar   sodda,   ko’p   joy
egallamaydigan   va   shu   bilan   birga   bir-birlaridan   aniq   ajralib   turadigan   va
oson chiziladigan hamda o’qiladigan bo’lishlari lozim.
Alohida   obektlarning   kartografik   belgilari   ikkita   asosiy   vazifani
bajaradi:   birinchidan   -   obektlarning   turini   ko’rsatadi   (quduq,   shosse,
botqoqlik)   va   ularni   ayrim   miqdor   va   sifat   tavsiflarini   (masalan,   quduqdan
ma’lum   vaqtda   olinadigan   suv   miqdori),   shosse   qatnov   qismining   eni   va
ustiga   yotqizilgan   qurulish   materialining   turi,   botqoq   kechib   o’tishga
yaroqliligini;   ikkinchidan   —   obektning   fazoviy   holatini   aniqlaydi,   ushbu
obektlarning   planli   o’lchamlarini   va   shakllarini   yoki   ular   “fazosini”
modellashtiradi.
Ko’pincha   belgilar   hodisaning   vaqt   mobaynida   o’zgarishini   (shaharlar
o’sishi,   daryolar   toshishi,   ko’chkilar),   ko’chib   yurishini   (ekspedisiyalar
marshruti, tsiklonlar yo’nalishi) va boshqa jarayonlarni aks ettiradi.
Kartalarda   belgilar   umumiy   jamlangan   holatda   k atta   vazifalarni
bajaradi.   Ular   obektlarning   o’zaro   uyg’unligini   va   aloqadorligini   ko’rsatadi,
hodisalarning   fazoviy   obrazlarini   shakllantiradi,   ular   joylanishidagi
qonuniyatlarni   va   xususiyatlarini   aniqlash   imkonini   beradi.   Natijada   karta
alohida belgilarda mujassamlashgan in dikats iyalar yig’indisidan ortiq bo’lgan
yangi   bilimlar   beradi.   Bundan   tashqari   belgilarni   guruhlarga   ajratish
hodisalar   holati,   farqlanishi,   o’zaro   bir-biriga   ta’siri   va   vaqt   mobaynida
o’zgarishini fazoviy tavsiflash uchun keng imkoniyat ochadi.
  Qadimgi   kartalarda   voqea   va   hodisalar   perespektiv   suratlar   bilan
ko’rsatilgan   va   ular   rasmli   tarzda   alohida   izohlarsiz   tushunarli   tarzda
ko’rsatib berilgan.
13 1 –rasm.  Joyni perespektiv usulda tasvirlash (Seleziya kartasining bir
qismi, Martin Xelvig, 1561 y)
Kartada   obektlarni   planli   geometrik   xususiyatlarini   berish   nuqtai
nazaridan   kelib   chiqib,   kartografik   shartli   belgilar   o’z   xususiyatlari   va
vazifalariga   ko’ra   masshtabsiz,   maydonli   (konturli)   va   chiziqli   shartli   belgilarga
bo’linadi (1-rasm).
2-rasm.   Topografik kartalarning  ayrim masshtabsiz, chiziqli va
maydonli shartli b elgilari:
14 1-davlat   geodezik   shaxobchalarining   punktlari;   2-radiomachtalar,
televizion machtalar; 3-benzokolonkalar; 4-neft va gaz vishkalari; 5-meteorologik
stansiyalar;   6-haykallar,   monumentlar;   7-davlat   chegaralari;   8-davlat
qo‘riqxonalarining   chegaralari;   9-yaxshilangan   shosse;   10-metali   va   temirbeton
asosli   elektr   uzatish   liniyalari;   11-yer   ostidan   о'tkazilgan   quvurlar;   12-daryo   va
soylar;   13-tikonli   tutash   butazorlar;   14-tutash   saksovulzorlar;   15-sochilgan
holdagi   toshlar   va   shag'ali   yerlar;   16-o'tib   bo‘ladigan   sho'rxok   yerlar;   17-
barxanlar bilan qumloq yerlar; 18-mohli botqoqlik.
Masshtabsiz   shartli   belgilar   bilan   konturlarini   karta   masshtabida
ko’rsatish   mumkin   bo’lmagan   obektlar   tasvirlanadi.   Masalan,   alohida   turgan,
orientir   ahamiyatiga  ega   bo’lgan  daraxtlar,  buloq,  quduq,  tegirmon,  zavod  va
fabrikalar,   neft   va   gaz   ishlab   chiqarish   markazlari,   yodgorliklar   va   boshqa
shu   kabi   obektlar   masshtabsiz   shartli   belgilar   bilan   ko’rsatiladi.   Bunda
obektlarning   tashqi   ko’rinishi   (qiyofasi)   saqlanmaydi.   Obektning   joydagi
o’rni   esa,   odatda   shartli   belgining   markaziga   yoki   tagiga   to’g’ri   keladi   (2-
rasm).
Maydonli shartli belgilar  bilan karta masshtabida konturini saqlab qolish
mumkin   bo’lgan   obektlar   tasvirlanadi.   Masalan,   o’rmon,   botqoqlik,   o’tloq,
bog’,   poliz,   ko’l   va   boshqalar   maydonli   shartli   belgilar   bilan   ko’rsatiladi,
obektlarning   tashqi   ko’rinishi   (qiyofasi)   saqlanadi.   Ularning   konturlari   turli
rangga   bo’yaladi   yoki   boshqa   maydonli   grafik   vositalar   bilan   to’ldiriladi.
Botqoq   va   sho’rxok   yerlarning   konturlari   ichiga   turli   xil   shtrixlar   chiziladi.
Bu   belgilar   uchun   “konturli   belgilar”   yoki   “masshtabli   belgilar”   terminlari
qo’llanilgan.
Chiziqli shartli belgilar   bilan   uzunligi   karta   masshtabida   ifodalanadigan
va   uzunasiga   davom   etgan   obektlar   —   daryo,   ko’l   va   dengizlarning   qirg’oq
chiziqlari,   siyosiy-ma’muriy   chegaralar,   yo’llar,   telefon   hamda   telegraf
tarmoqlari   va   boshqa   shu   kabi   chiziqli   obektlar   tasvirlanadi   (2-rasm).   Ular
obektlarning o’xshashlik  belgilarini  saqlab qoladi, lekin obektning kengligini
orttirib   yuborishi   ham   mumkin   (mayda   masshtabli   kartalardagi   yo’llar
15 belgilari).
Kartografik   shartli   belgilar   shakli,   katta-kichikligi,   rangi,   kengligi,
orientirovkasi,   tiniqligi   va   ichki   tuzilishi   (rasmi)   bo’yicha   bir-biridan
farqlanadi (3, 4 va 5-rasmlar).
Kartografik belgilarni o’rganishda, tahlil qilishda, takomillash-tirishda
va   yangilarini   ishlab   chiqishda   ularni   kartografik   tasvirlash   usullari   bo’yicha
farqlash   qulay.   Chunki   ular   kartaga   olinayotgan   voqea   va   hodisalarning
joylanish   xarakterini   va   mohiyatini   hisobga   oladi.   Foydalanilayotgan   va
foydalanishi mumkin bo’lgan kartografik belgilar ko’p bo’lishiga qaramasdan
kartografik tasvirlash usullarining soni unchalik ko’p emas. 
3 - rasm.  Belgilarni bir-biridan farqlash:
a — shakli bo’yicha; b — katta-kichikligi bo’yicha; d — orientirovkasi
bo’yicha; e — rangining och-to’qligi (tiniqligi) bo’yicha; f — ichki tuzilishi
bo’yicha.
4 - rasm .  Chiziqli belgilarni bir-biridan farqlash:
a — kengligi bo’yicha; b — shakli bo’yicha; d — rangi bo’yicha.
16 5 -rasm. Maydonli belgilarni bir-biridan farqlash:
a — rangining och-to’qligi (tiniqligi) bo’yicha; b — strukturasi bo’yicha;
d — to’ldiradigan belgilar rasmi bo’yicha; e — shtrixovkalarining orientirovkasi
bo’yicha.
Asosiy   kartografik   usullar   bo’lib   quyidagilar   hisoblanadi:   belgilar,
chiziqli   belgilar,   izoliniyalar   (teng   chiziqlar),   sifatli   va   miqdorli   ranglar   (fonlar),
joylashtirgan   diagrammalar,   nuqtalar,   areallar,   harakatdagi   belgilar   (vektorlar),
kartodiagrammalar   va   kartogrammalar .   Kartalardagi   yozuvlar   ham   kartografik
belgilar rolini bajarishi mumkin.
Relefni   shtrix   chiziqlar   bilan   tasvirlash   1800   yillardan   boshlangan,   uni
birinchi   marta   1799   yilda   nemis   harbiy   xizmatchisi   Iogan   Georg   Leman
amalga kiritgan. A.N.Bolotov tomonidan yaratilgan topografik kartalar harbiy
sohada keng qo’llanilib kelingan. Shtrixlar usulidan foydalanishda ishlatilgan
chiziqlarni   yo’g’onligi   bilangina   chegaralanmay,   ularning   uzun   va
ingichkaligiga ham e’tibor berilgan.   
17 6-rasm.  Relefni shtrixlar bilan tasvirlash sxemasi.
a) gorizontallarning ko’rinishi va qiyaliklarni ko’rsatuvchi chiziqlar; b) shtrixlarni
joylashtirilishi; d) qiyaliklarning shtrixlar bilan ko’rsatilishi; e) shtrixlarning soyalaridan
foydalanish.
Shtrixlar   relefning   plastikasini   (yuzini)   yaxshi   ko’rsatib   qolmay,   uning
morfologik   xususiyatlarini   ham   ko’rsatib   beradi,   lekin   nuqtalarning   mutloq
va nisbiy balandliklarini aniq bermaydi. Undan tashqari, bu usuldan relefning
barcha shakllarini to’liq tasvirlab bo’lmaydi .  
Gorizontallar.   Perspektiv,   shtrixlar   va   boshqa   usullarda   tasvirlangan
relefni   o’qish   oson   ko’rinsa-da,   nisbiy   balandliklarni   to’g’ri   aniqlab
bo’lmaydi.   Shuning   uchun   XIX   asr   oxirlariga   kelib   gorizontallar   usulidan
foydalanila   boshlandi.   Gorizontallar   —   bir   xil   balandlikli   chiziqlardir.   Ular
dengiz   tekis   sathi   yuzasiga   qabul qilingan kesim balandligida   relef   kesmalarini
proeksiyalashda   qoldirgan   iz   kabi   tasavvur   etiladi.   Gorizontallar   hozirgi
vaqtda   topografik,   umumgeografik,   tabiiy   va   gipsomertik   kartalarda   relefni
tasvirlovchi   asosiy   usul   hisoblanadi.   Gorizontal lar   yordamida   karta lar ning
istal gan   joyi   balandligini   aniqlash ,   joy   relefining   raqamli   modelini   tuzish   va
morfometrik   ko’rsatkichlarini   olish   mumkin.   Relefni   tasvirlashda   asosiy
muammo   gorizontallar   oralig’ini   tanlashdir.   Topografik   kartalarda   maxsus
qabul   qilingan   standartlardan   foydalaniladi,   u   karta   masshtabiga   va
tasvirlanayotgan hududga bog’liq bo’lib quyidagi jadvalda ko’rsatilgan.
Agar   asosiy   gorizontallar   bilan   relefning   o’ziga   xos   xususiyatlarini
ko’rsatish mumkin bo’lmasa,  yarim gorizontallardan  foydalaniladi. O’rta Osiyo
hududidagi Qizilqum va Qoraqum cho’llarida relefni, ya’ni to’p-to’p, ko’chib
yuruvchi   va   barxan   qumlarni   asosiy   gorizontallarda   tasvirlaganda,   qum
relefini   to’liq   ifodalab   bo’lmaydi,   shuning   uchun   yarim   gorizontallardan
foydalaniladi.   Ba’zan   relefni   yanada   aniqroq   va   to’laroq   tasvirlash   uchun
yordamchi gorizontal lardan  ham ishlatiladi. Katta va har xil relefga ega bo’lgan
hududlarni   mayda   masshtabli   tabiiy   va   gipsometrik   kartalarini   tuzishda
18 (pasttekislik,   tekislik   va   baland   tog’liklar)   har   xil   balandlikdagi   gorizontallar
ishlatilishi   mumkin.   Avval   yaratilgan   va   o’sha   davrlarda   eng   yuqori
baholangan 1:2 500 000 masshtabli gipsometrik kartada quruqlik uchun qabul
qilingan   balandlik   va   pastlik   shkalasida   0-300   gacha   bo’lgan   balandlikni
tasvirlash   uchun   har   50   metrdan   gorizontal   o’tkazilgan.   300-600   metrgacha
har   100   m   dan,   600—750   metrgacha   150   metrdan,   undan   yuqori   4500
metrgacha   250   metrdan,   6000   metrgacha   har   500   metrdan,   undan   balandlari
1000   metr   balandlik   shkalalari   tanlangan.   Gorizontallarning   qiymatlarini
tanlashda balandlik mintaqalarini hisobga olish kerak. Masalan, 200 m shkala
pasttekislik   chegarasi   bo’lsa,   1000   m   (ba’zan   750   m)   esa   baland   tekislik
chegarasi,   2000   m,   gorizontal   esa   tog’   va   baland   tog’   shkalasi   deb   qabul
qilingan.
Geografik   kartalarda   dengiz   va   okeanlarning   suv   osti   relefi   ham
ko’rsatiladi,   ularni   izobatalar   deb   yuritilib,   mayda   masshtabli   gipsometrik
kartalarda tasvirlanadi va chuqurliklar shkalasi har xil bo’ladi. Masalan, shelf
zonasi (200 m gacha) — 50 m dan, kontinental chuqurlik (2500 m gacha) 100
va   250   m   dan,   chuqur   tekisliklar   va   cho’kmalar   500   m   va   1000   m   dan
o’tkaziladi.
Gorizontallar bilan ifodalab bo’lmaydigan relef shakllari va elementlari
uchun   shartli   belgilar   qo’llaniladi.   Bu   yer   yuzasining   bir   tekisda   o’zgarishi
buzilishidan dalolat  beradi, masalan,  jarliklar, cho’qqilar, chuqur  daralar, suv
o’yib   ketgan   joylar   va   boshqa   relefning   tabiiy   shakllarida   tasvirlanishi
mumkin.   Bunday   vaqtda   gorizontallar   bilan   to’g’ri   keladigan   jigar   rangli
shartli   belgilar   ishlatiladi.   Relefning   suniy   shakllarini   tasvirlash   zarur
bo’lganda,   masalan,   kar’erlar,   tuproq   uyumlari,   oqava   ariqlar,   terrikonlar   va
boshqalar uchun belgilarning qora rang ishlatiladi.
Geomorfologik   kartalarda   relef   shakllarini   tasvirlashda   areallar
belgilaridan   foydalaniladi.   Shu   yo’l   bilan   karstli   g’orlar,   tuzli   tepaliklar,
poligonal   relef,   barxanli   va   to’p-to’p   qumliklar   tizmasi   va   boshqa   relef
shakllari   tasvirlanadi.   Yer   usti   va   okean   osti   relefining   tarkibini   tasvirlash
19 asosiy   mazmuni   hisoblangan   orografik   kartalarda   chiziqli   belgilar
cho’qqilarni, o’yiq va chuqur joylarni, havzalarni, daralarni tasvirlashda keng
qo’llaniladi.
20 1.2. Relyefni tasvirlashga b elgilar  va chiziqli belgilar  usuli
Alohida   tasvirlash   usuli   sifatida   odatda   karta   masshtabida
ifodalanmaydigan   obektlar   o’rnatilgan   joyini   ko’rsatish   uchun   va   umuman
aniq punktlarga joylashgan  hodisalarni tasvirlab berish uchun qo’llaniladi (6-
rasm).
Masalan,   topografik   kartalarda   belgilar   bilan   joydagi   predmetlar,
kilometr   va   yo’l   ko’rsatkichlari,   yakka   o’sgan   orientir   ahamiyatiga   ega
bo’lgan daraxtlar, radiomachtalar va boshqalar. 
Mayda   masshtabli   mavzuli   va   umumgeografik   kartalarda   belgilar
obektlarning   o’rnashgan   joyini   va   turini   ko’rsatishdan   tashqari   ko’pincha
boshqa vazifalarni ham bajaradi. Masalan, obektning miqdor ko’rsatkichlarini
(katta-kichikligini),   ahamiyatini,   uning   vaqt   mobaynida   o’zgarishini   va
hokazolarni tavsiflaydi (6-rasm).
Aholi   punkti   belgisi   shu   punktdagi   aholi   joylanish   tipini   (shahar,
shaharcha,   qishloq),   aholi   sonini,   shuning dek   ushbu   punktni   ma’muriy
ahamiyatini   ko’rsatishi   mumkin.   Shu ningdek,   belgilarni   sanoat   va   qishloq
xo’jalik   korxonalarini,   foydali   qazilma   konlarini   tasvirlash   uchun   ham
qo’llaniladi.   O’zining   shakliga   ko’ra   ular   uchta   turga   —   geometrik ,   harfli   va
ko’rgazmali belgilarga  bo’linadi.
Geometrik   belgilar   aylana   (doira),   kvadrat,   uchburchak,   romb,
to’rtburchak va boshqa shu kabi geometrik shakllarga ega bo’ladi (6-rasm, 1).
Ular   kartalarda   chizish   uchun   qulay,   oddiy,   legenda   bo’yicha   yaxshi   tanib
olinadi,   nisbatan   kam   joyni   egallaydi,   obektlarning   joylashgan   o’rnini   aniq
ko’rsatadi,   o’lchami   bo’yicha   oson   taqqoslanadi.   Elementar   geometrik
shakllarning soni  unchalik  ko’p emas,  lekin belgilar  uchun har  xil  ranglardan
foydalanib   va   ularning   ichki   tuzilishini   o’zgartirib   ularni   sonini   ko’paytirish
mumkin (43-rasm).
Harfli belgilar   —   bu   tasvirlanayotgan   obekt   yoki   hodisalarning   nomini
bitta  yoki   ikkita   boshlang’ich   harflari   yoki   kimyoviy   belgilaridir   (6-rasm,   2).
21 Masalan,   temir   ( Fe )   va   fosfor   (P)   rudalari   uchun   va   boshqalar .   Harfli
belgilarni   qo’llash   nisbatan   chegaralangan,   chunki   ular   obektlarning
joylashgan   o’rnini   aniq   ko’rsatmaydi,   kartani   har   xil   harflar   bilan   to’ldirib
yuboradi, o’lchami bo’yicha yomon taqqoslanadi.
7 -rasm. Belgilar usuli va ularning turlari.
1-geometrik; 2-harfli; 3-Badiiy (simvolik); 4-strukturali; 5-alohida ajratib
berilgan; 6-o’sinini ko’rsatuvchi
Agar   harflar   birorta   geometrik   figurani,   masalan,   kvadrat   ichiga   olib
yozilgan   bo’lsa,   ularni   o’lchami   bo’yicha   bir-biriga   taqqoslash   va
joylashtirish   ancha   yengil   bo’ladi,   bunday   holda   ikkala   tipdagi   belgilarning
yaxshi tomonlari uyg’unlashadi.
Ko’rgazmali   belgilar   —   rasmi   bo’yicha   tasvirlanayotgan   obektlarni
belgilaydi.   Ularning   ichidan   ramziy   va   asliga   qarab   olinganlar   ajratiladi   (6-
rasm,   3).   Ramziy   belgilarning   shakli   tasvirlanayotgan   obekt   bilan   bir-birini
eslatadigan   o’zaro   bog’lanish   borligini   ko’rsatadi.   Masalan,   shahar   planida
teatr   binosi   joylashgan   yerni   maska   bilan   belgilash   va   h.k.   Naturalistik
22 belgilar,   masalan,   avtomobil   ishlab   chiqaradigan   zavodlarni   ko’rsatish   uchun
avtomobil   rasmidan   (surati)   foyda laniladi.   Bunday   belgilar   obektlarni
taqqoslash va joylashtirish uchun qulay emas, lekin ular ommaviy nashrlarda,
masalan   targ’ibot   va   tashviqot   maqsadlarida   ishlangan   karta-plakatlarda
tasvirlanadi.   Tanlangan   belgilar   uzoqdan   ko’zga   tashlanib   turishi,   tushunarli
va uzoq masofadan turib idrok qilinadigan bo’lishi lozim.
Obektlarning   nisbatlarini   belgilar   o’lchami   (katta-kichikligi)   orqali
berish har xil asosda amalga oshirilishi mumkin (6-rasm, 4,5,6).
Chiziqli belgilar usuli.   Bu usul alohida tasvirlash usuli sifatida uzunasiga
davom   etgan,   kengligi   karta   masshtabida   ifodalanmaydigan,   chiziq   bo’ylab
joylashgan   obektlarni   tasvirlash   uchun   qo’llaniladi.   Bu   usulda   suvayirg’ich
chiziqlari,   siyosiy   va   ma’muriy   chegaralar,   yo’llar,   daryo,   ko’l   va   dengizlarning
qirg’oq chiziqlari tasvirlanadi (8-rasm).
8 -rasm. C h iziqli belgilar usuli
a -viloyat chegaralari,  b -temir yo’llar,  d - daryolar,  e - neft quvurlari,  f -gaz
quvurlari
Izoliniyalar (teng chiziqlar) usuli .   “ Izos”   grekcha — teng, bir xil degan
ma’nolarni anglatadi.   Izoli niyalar  - kartada voqea va hodisalarning birorta miqdor
ko’rsatkichi   asosida   bir   xil   qiymatga   ega   bo’lgan   nuqtalar   bo’yicha   o’tgan   yoki
ularni birlashtiruvchi egri chiziq tushuniladi.
Odatda   bu   usul   bilan   uzluksiz   tarqalgan   (yoyilgan)   va   fazoda   asta-
23 sekin   o’zgaradigan   voqea   va   hodisalar   tasvirlanadi.   Topografik   kartalarda
relefni   tasvirlashning   asosiy   usuli   bo’lgan   gorizontallar   yoki   izogipslar,
izoliniyalar   misol   bo’ladi   (9-rasm). Kartalarda dengiz  sathidan  bir  xil   mutloq
balandlikda   joylashgan   nuqtalarni   birlashtiruvchi   egri   chiziqlarga
gorizontal(lar)   deyiladi.   Shuningdek,   masalan,   izotermalar   —   bir   xil   havo
haroratiga   ega   bo’lgan   nuqtalarni   tutashtiruvchi   egri   chiziqlar;   izobaralar   —
bir   xil   havo   bosimiga   ega   bo’lgan   joydagi   nuqtalarni   birlashtiruvchi   egri
chiziqlar;   izogietalar   —   bir   xil   yog’in-sochin   tushadigan   yerlarni   (nuqtalarni)
tutashtiruvchi egri  chiziqlar;   izobatalar   bir  xil  chuqurlikka ega bo’lgan dengiz
osti   yerlarini   tutashtiruvchi   egri   chiziqlar   va   boshqalar.   Iqlim   kartalarini
tuzishda izoliniyalar asosiy usul hisoblanadi.
24 1.3. Relyefni tasvirlashga boshqa usullar
Sifatli rang (fon)  usuli.   Bu usul  bilan kartada tasvirlanayotgan hudud
chegarasida   tasvirlanayotgan   voqea   va   hodisalarni   u   yoki   bu   ma’lum   sifat
belgisi   bo’yicha   qismlarga   bo’lish   va   ularning   har   birini   maydonli   grafik
vositalar   yordamida   qoplash   yoki   to’ldirish   yo’li   bilan   sifat   farqlari
tasvirlanadi. Hududni qismlarga bo’lish tasvirlanayotgan voqea va hodisaning
sifat   ko’rsatkichlari   bilan   uzviy   bog’langan   bo’ladi.   Masalan,   tuproq
kartalarida   ushbu   qismlar   orasidagi   chegara   qaerda   bitta   tuproq   tipi   (kichik
tipi, turi) boshqasi bilan almashinsa, o’sha yerda o’tkaziladi 
Miqdorli   rang   (fon)   usuli .   Bu   usul   bilan   kartada   tasvirlanayotgan   hudud
chegarasida   tasvirlanayotgan   voqea   va   hodisalarni   u   yoki   bu   ma’lum   bir   miqdor
ko’rsatkichi   bo’yicha   qismlarga   bo’lish   va   ularning   har   birini   maydonli   grafik
vositalar   yordamida   qoplash   yoki   to’ldirish   yo’li   bilan   o’sha   hodisaning   miqdor
farqlari   tasvirlanadi.   Hududni   qismlarga   bo’lish   tasvirlanayotgan   hodisaning
miqdor   ko’rsatkichlari   bilan   uzviy   bog’langan   bo’ladi.   Ushbu   qismlar
orasidagi   chegaralar   aks   ettirilayotgan   voqea   va   hodisalar   bilan   uzviy
bog’langan   belgilar   bo’yicha   o’tkaziladi   va   har   bir   qism   uchun   u   yoki   bu
raqamli   ma’lumotlar   bo’yicha   aks   ettirilayotgan   hodisaning   miqdor   tavsifi
ko’rsatiladi.
Joylashtirilgan   diagrammalar   usuli.   Bu   usul   uzluksiz   va   chiziqli
tarqalgan   mavsumiy   va   boshqa   davriy   voqea-hodisalarni   ularning   rivojlanishi,
miqdori,   davom   etishi,   qaytalanishini   tavsiflash   uchun   keng   ishlatiladi.   Bu   usul
bilan   odatda   iqlimga   tegishli   mavzular:   havo   haroratining   yil   davomida
o’zgarishi,   oylar   bo’yicha   yog’in-sochin   miqdorining   taqsimlanishi,   qor
qoplamining   dinamikasi,   daryolarning   yillik   oqimi   oylar   bo’yicha
taqsimlanishi, shamollarning yo’nalishi, kuchi va boshqalar tasvirlanadi.
25 9 -rasm. Joylashtirilgan diagrammalar usuli
Nuqtalar   usuli.   Bu   usul   bilan   kartada   keng   maydonlarda   joylashgan
voqea   va   hodisalarni   bir   xil   miqdor   birliklarida   belgilaydigan   va   uni
joylanishi   hamda   to’planishiga   mos   joylashtiriladigan   bir   xil   o’lchamdagi   bir
necha   nuqtalar   bilan   tasvirlanadi.   Kartada   voqea   va   hodisalarni   tasvirlashdan
oldin   nuqtaning   “og’ir”   ligi   (vazni)   aniqlaniladi,   ya’ni   bitta   nuqta   qaysi
o’lchamdagi   miqdor   ko’rsatkichiga   mos   keladi   (masalan,   bitta   nuqta   500
kishiga   yoki   10   000   gektar   ekin   maydoniga   to’g’ri   keladi).   Bu   usulda   voqea
va   hodisani   kartada   tasvirlashda   nuqtalar   obyektni   haqiqiy   geografik
joylanishini eng yaxshi aks ettiradigan qilib joylashtiriladi. 
Areallar   usuli.   Bu   usul   kartografiyada   keng   ishlatiladi   (lotincha   “area”   -
maydon,   makon,   hudud   degan   ma’noni   anglatadi).   Areallar   usuli   bilan   tuzilgan
kartalar   ham   umumgeografik   va   mavzuli   kartalardir.   Topografik   va   mavzuli
kartalarda o’rmonzorlar, ekinzorlar, qum bosgan yerlarni tasvirlashda areallar usuli
ko’p ishlatiladi. Areallar usuli ko’proq maydon va makon bilan bog’liq bo’lganligi
uchun   ko’proq   o’simlik   (geobotanik),   zoogeografik,   landshaft,   geomorfologik   va
tarixiy kartalar (masalan, g’o’za ekiladigan areal)ni tuzishda ishlatiladi. 
belgilar   usuliga  o’xshab  ketadi, ammo  ular  bir-biridan o’zining xususiyati
bilan   farq   qiladi.   Areallar   usulida   miqdor   ko’rsatgichlar   berilmaydi,   bazan   sifatli
rang usuli va teng chiziqlar usuli bilan tuzilgan kartalar areallariga o’xshab ketib,
ularni   farq   qilish   juda   qiyin.   Ayrim   hollarda   areal   ichiga   miqdor   ko’rsatgich
26 berilishi ham mumkin, bu holatda bu boshqa usulga aylanib qolmaydi.
Harakatdagi   belgilar   usuli .     Harakatdagi   belgilar   alohida   tasvirlash
usuli   sifatida   kartalarda   har   xil:   tabiiy,   ijtimoiy-iqtisodiy   voqea   va
hodisalarga   tegishli   fazoviy   o’rin   almashinishlarni   ko’rsatish   uchun   xizmat
qiladi.   Masalan,   dengiz   va   okean   oqimlari,   qushlarning   ko’chib   yurishi,
sayohatlarning   marshruti,   aholi   migratsiyalari,   yuk   tashishlar   va   boshqalar.
Ko’pincha   ulardan   harbiy   operatsiyalarning   rejasi   va   borishini   ko’rgazmali
qilib tasvirlash uchun ham foydalaniladi.
Kartodiagrammalar usuli .   Kartada biror hodisaning jamlangan mutloq
raqamli   qiymatini,   kartada   ko’rsatilgan   ma’muriy-hududiy   birlik   bo’yicha
taqsimlanishini   diagrammalar   yordamida   tasvirlash   usuliga   kartodiagramma
deyiladi.
Kartodiagrammalardan   alohida   tasvirlash   usuli   sifatida   ayniqsa
ijtimoiy-iqtisodiy   mavzudagi   kartalarni   (masalan,   aholi,   sanoat,   qishloq   va
o’rmon   xo’jaligi,   fan,   maorif   va   madaniyat   kartalari)   tuzishda   keng
foydalaniladi,   chunki   ko’pchilik   statistik   (raqamli)   ma’lumotlar   alohida  aholi
punktlari   yoki   obektlar   bo’yicha   qayta   ishlanmaydi   va   chop   etilmaydi,   balki,
mamlakatning   ma’muriy   bo’linishiga   mos   holda   (viloyatlar,   tumanlar
bo’yicha)   yoki   boshqa   hududiy   birliklar   bo’yicha   to’planadi   va   chop   etiladi.
Bunday   birliklar   bo’lib,   masalan,   o’rmon   zahiralari   kartodiagrammasida   -
o’rmon   xo’jaliklari,   baliq   sanoati   uchun   -   alohida   dengiz,   ko’l   yoki   daryo
havzalari xizmat qiladi.
Kartogrammalar usuli .   Kartada biror hodisaning o’rtacha intensivligini
ko’rsatilgan   ma’muriy-hududiy   birlik   doirasida   har   xil   ranglar   bilan   yoki   har
xil   zichlikda   shtrixlab   tasvirlash   usuliga   kartogramma   deyiladi.   Masalan,
viloyat   yoki   tumanlar   bo’yicha   aholining   har   bir   km 2
  maydonga   to’g’ri
keladigan zichligi, qishloq xo’jalik ekinlarining o’rtacha hosildorligi, har 100
gektar   qishloq   xo’jaligiga   yaroqli   yerdan   qancha   go’sht,   sut,   jun   va   boshqa
mahsulotlar olinishi va boshqalar tasvirlanadi.
27 XULOSA
Relyef   —   yer   yuzasi,   okean   va   dengiz   tubidagi   tashqi   ko rinishi,ʻ
o lchamlari,   kelib   chiqishi,   yoshi   va   rivojlanish   tarixiga   ko ra   turlituman	
ʻ ʻ
notekisliklar:   tog	
ʻ ,   tekislik ,   payettekislik ,   adir ,   yassitog	ʻ , tepalik,   qir ,   vodiy ,   botiq ,
soylik ,  jarlar  va boshqa pastbalandliklar majmui. 
Kartalarda   har   xil   obektlar   (predmet,   hodisa,   jarayon   va   h.k.),   ularning
sifat va miqdor ko’rsatkichlarini ifodalash uchun qo’llaniladigan grafik belgilarga
kartografik shartli belgilar deyiladi.   Bu   belgilar   mumkin   qadar   sodda,   ko’p   joy
egallamaydigan   va   shu   bilan   birga   bir-birlaridan   aniq   ajralib   turadigan   va
oson chiziladigan hamda o’qiladigan bo’lishlari lozim.
Shakli   bo'yicha   birinchi   turdagi   relyef   elementlari   tekis,   qavariq,   botiq   va
birlashtirilgan   (qavariq-qavariq,   botiq-qavariq,   to'lqinli,   pog'onali   va   boshqalar)
bo'lishi   mumkin.   Tikligi   (qiyalik)   bo yicha   birinchi   turdagi   elementlar   gorizontal	
ʻ
(0°, Yer quruqligining 5% i), subgorizontal (0° dan 2° dan ortiq, yer maydonining
15% i) va qiyaliklarga bo linadi. 2° dan ortiq, Yerning 80% quruqlik maydoni).	
ʻ
Relyefning chiziqlari yoki qirralari, turli yo'nalishlarda tushadigan alohida
sirtlar (talveg, suv havzasi) yoki bir yo'nalishda tushadigan har xil tiklikdagi sirtlar
(qirra, orqa tikuv (taglik, oyoq).
Relyef   nuqtalariga   tog   'cho'qqilari   va   konus   shaklidagi   voronkalarning
tublari kiradi.
Relyef   shakli   -   uch   o'lchovli   hajmli   jismni   o'rab   turgan   va   relyef
elementlari   yoki   oddiyroq   relyef   shakllaridan   iborat   sirtni   ifodalovchi   er
yuzasining o'ziga xos notekisliklari. Relyef shakllari oddiy va murakkab, ijobiy va
salbiy, ochiq va yopiq bo'lishi mumkin.
28 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1. Evseeva N.S. Ekzogen jarayonlar. – Tomsk, 2000. – 122 b.
2. Neklyukova   N.P.   Umumiy   geografiya.   Litosfera.   Biosfera.   Geografik
konvert. – M.: Ta’lim, 1975. – 224 b.
3. Yerning   relyefi   (morfostruktura   va   morfoskulptura)   /   Ed.   I.P.   Gerasimova,
Yu.A. Meshcheryakova. – M.: Nauka, 1967. – 332 b.
4. Leontyev,   O.K.   Umumiy   geomorfologiya   /   O.K.   Leontyev,   G.I.
Imkoniyatlar. – M .: Yuqori. maktab, 1988. – 319 b.
5. Lyubushkina,   S.G.   Umumiy   geografiya:   darslik.   talabalar   uchun   yordam
yuqoriroq   darslik   maxsus   maqsadlar   uchun   muassasalar   "Geografiya"   /   S.G.
Lyubushkina, K.V. Pashkang; tomonidan tahrirlangan A.V. Chernova. – M.: Ta’lim,
2004. – 288 b.
6. Milkov   F.N.   Umumiy   geografiya:   darslik.   talabalar   uchun   geograf.
mutaxassis. universitetlar / F.N. Milkov. – M .: Yuqori. maktab, 1990. – 335 b.
29

Relyefni tasvirlash usullari. (umumiy talablar, shtixlar, gorizontallar, gorizontallar bilan ifodalab boʻlmaydigan relyef shakllarini tasvirlash)