Taraqqiyotning o’zbek modeli va uning o’ziga xos xususiyatlari

TARAQQIYOTNING O'ZBEK MODELI VA UNING O'ZIGA XOS
XUSUSIYATLARI 
MUNDARIJA:
Kirish ............................................................................................................................................................ 2
I.Bob.Taraqqiyotning O'zbek modeli va uning o'ziga xos xususiyatlari ........................................................ 4
1.1 O’zbekistonda bozor iqtisodiyotiga o’tish zarurati va uning o’ziga xos xususiyatlari ............................. 4
1.2 Iqtisodiyotning tarkibiy tuzilishi ............................................................................................................. 7
II.Bob. «O’zbek modeli» ning asosiy tamoyillari ........................................................................................ 13
2.1. Iqtisodiyotni tubdan o’zgartirish va isloh etishda “o’zbek modeli” ning ............................................. 13
o’rni va ahamiyati ...................................................................................................................................... 13
2.2 «O’zbek modeli» ning asosiy tamoyillari .............................................................................................. 19
Xulosa ........................................................................................................................................................ 30
Adabiyotlar ro’yxati ................................................................................................................................... 32
1 Kirish
Kurs   ishi   mavzusining   dolzarbligi:     Ma’lumki,       O’zbekiston     o’z
mustaqilligini  qo’lga  kiritganidan  so’ng  sobiq sho’ro  tuzumining  umrini  o’tab
bo’lgan   ma’muriy-buyruqbozlik,   rejali-taqsimot tizimidan   voz   kechilib,     butun
dunyoda  ―o’zbek  modeli   degan  nom  bilan  haqli ravishda  e’tirof  etilayotgan‖
o’ziga     xos     taraqqiyot     yo’li     Prezidentimiz     Islom   Karimov     tomonidan     ishlab
chiqildi  va  bugungi  kunda  o’zini  to’la  oqlamoqda. Mazkur model iqtisodiyotni
mafkuradan holiligi, uning siyosatdan ustunligi, qonun ustuvorligi, davlatning bosh
islohotchi     bo’lishi,   islohotlarning   bosqichma-bosqich   amalga   oshirishi,   kuchli
ijtimoiy siyosat olib borish kabi muhim tamoyillarni o’z ichiga oladi.
Kurs   ishi     maqsadi   va   vazifasi:   Yurtimiz     istiqloli     bizning     oldimizda
ulkan     imkoniyatlar     ochdi     va     xalqimiz   uchun     munosib     hayot     barpo     etish,
dunyo   hamjamiyatidan   munosib   o’rin egallashdek    yuksak    maqsadlar    yo’lida
mustahkam  poydevor  bo’lib  xizmat qilmoqda.
O’tgan     davr     mobaynida     amalga     oshirilgan     ulkan     ishlar     tufayli
yurtimizning   barcha     hudud     va     mintaqalari     qiyofasi     tubdan     o’zgarib,     obod
bo’lib    borayotgani,  O’zbekiston    o’zining    barqaror     iqtisodiy    o’sish     sur’atlari,
izchillik  bilan  hayotga joriy  etilayotgan keng qamrovli ijtimoiy  dasturlari  bilan
jahon   miqyosida   yuksak e’tibor va e’tirofga sazovor bo’layotgani hammamizga,
avvalambor,   shu   zaminda   unib-o’sib     kelayotgan     yoshlarga     xursandchilik     va
ertangi  kunga  ishonch bag’ishlamoqda.  Eng  muhimi,  ana  shunday  o’zgarishlar
tufayli   yurtdoshlarimizning     dunyoqarashi,     ma’naviy     olami     izchil     yuksalib,
hayotga, mehnatga munosabati keskin o’zgarib bormoqda.
Kurs   ishining   ob’ekti   va   predmeti:     Mamlakatimiz     mustaqil     taraqqiyot
yo’lida     o’z     oldiga     qo’ygan     marralarga   yetish,   ya’ni   rivojlangan   demokratik
davlatlar   qatoriga   kirish,   xalqimizning   hayot   sifati   va   darajasini   yuksaltirish   va
yurtimizning   jahon   hamjamiyatida   munosib   o’rin   egallashida     avvalo     juda     tez
o’zgarib  borayotgan  bugungi  zamon  bilan  hamnafas bo’lib,  ertaga  yo’limizda
2 paydo   bo’lishi    mumkin   bo’lgan   turli   muammo   va tahdidlarni   bartaraf   etish
haqida  doimo  o’ylab  yashash  zaruratini  hayotning  o’zi talab qilmoqda.
Shu muqaddas zaminda yashab o’tgan qancha-qancha ajdodlarimizning asriy
orzusi bo’lgan mustaqillik bundan yigirma ikki yil muqaddam Prezidentimiz Islom
Karimov boshchiligida olib borilgan mardona kurashlar natijasida ro’yobga chiqdi.
Tarixan     juda     qisqa,     biroq     mazmunan     asrlarga     teng     bu     yillar     davomida
xalqimiz   milliy     taraqqiyot     yo’lidan     izchil     va     qat’iyat     bilan     borib,     barcha
sinov     va   mashaqqatlarni   yengib   o’tib,   olamshumul   yutuq   va   marralarga   erishdi.
Hayotning o’zi  biz tanlagan yo’l juda to’g’ri ekanini ko’rsatdi. Buni bugun jahon
ahli   e’tirof   etmoqda.   Bu     yo’l     taraqqiyotning     o’zbek   modeli     sifatida   keng
o’rganilmoqda.   Bu   o’z     navbatida     xalqimizning     irodasi,     kuch-qudrati     va
bunyodkorona     mehnati   samarasiga,     davlatimiz     rahbari     tomonidan     olib
borilayotgan  siyosatga  berilgan munosib bahodir.
Kurs   ishining   nazariy-amaliy   ahamiyati:   "O’zbek     modeli"
tushunchasining  hayotimizga  shiddat  bilan  kirib  kelganiga bu yil roppa-rosa 22
yil to’ldi. O’zbekiston Respublikasi  Prezidenta Islom Karimov dastlab 1992 yilda
chop   etilgan   "O’zbekistonning     o’z   istiqlol   va   taraqqiyot     yo’li"   asarida     o’zbek
modelining     mohiyati     va     shakl-shamoyillari     hamda     tamoyillarini   belgilab
bergan     edi.     Keyinchalik     bu     g’oya     davlatimiz     rahbarining     1993     yildagi
"O’zbekiston   -   bozor   munosabatlariga   o’tishning   o’ziga   xos   yo’li"   kitobida,
"Komsomolskaya   pravda"   gazetasi   muxbiri   savollariga     bergan   javobida,
ijtimoiyiqtisodiy sohadagi asarlari, nutq va maqolalarida yanada rivojlantirildi.
3 I.Bob.Taraqqiyotning O'zbek modeli va uning o'ziga xos xususiyatlari
1.1 O’zbekistonda bozor iqtisodiyotiga o’tish zarurati va uning o’ziga xos
xususiyatlari
XX     asrning   90-yillari     boshida     O’zbekiston     ijtimoiy     -     iqtisodiy
taraqqiyotida   mutlaqo   yangi   mazmun   va   mohiyatga   ega   tarixiy   vaziyat   yuzaga
keldi.   Bu,   avvalo,   Yurtboshimiz   Islom   Karimov   rahnamoligida   xalqimizning
mustaqillikka   erishgani   bilan     bog’liqdir.     Istiqlolimiz     sharofati     bilan
iqtisodiyotimizga  bozor munosabatlarini  joriy  etish,  mavjud  ijtimoiy-iqdisodiy,
xalqaro  masalalarni  o’z milliy  manfaatlarimizdan  kelib  chiqqan  holda  mustaqil
hal     etish     imkoniyati   yaratildi.     Boshqacha     aytganda,     mamlakatimizda     bozor
iqtisodiyotiga     o’tish   jarayoni   qadimiy   milliy   davlatchiligimizni   qayta   tiklash   va
milliy iqtisodiyotimizni shakllantirish bilan uyg’unlikda olib borildi.
Ayni     paytda,     bozor     munosabatlari     xalqimiz     va     Vatanimiz     uchun
butunlay yangi tushunchalar emasdi. Osiyo va Yevropaning savdo yo’li   -   Buyuk
ipak   yo’li   chorrahasida   joylashgan   o’zbek   zamini   asrlar   osha   Sharq   va   G’arb
o’rtasida  o’ziga xos  ko’prik bo’lib  keldi. O’zbekiston  o’zining ana  shu  tarixiy va
an’anaviy o’rnini egallashi uchun yurtimizda zamonaviy bozor munosabatlarini va
aholi o’rtasida esa bozor   madaniyatini   shakllantirish   lozim   edi.   Bu   esa   oson
ish     emasdi.     Zero,   kommunistik   mafkura   hukmronlik   qilgan   sovet   zamonida     -
yetmish   yil   mobaynida   xalqimiz     haqiqiy     bozor     qadriyatlaridan     butunlay
uzoqlashtirilgan,     odamlardagi   bozor     munosabatlariga     xos     tashabbuskorlik,
izlanuvchanlik     va     tadbirkorlik   so’ndirilgan,   boqimandalik   kayfiyati   hukmronlik
qilgan.
To’g’ri,   sosializm   sharoitida   ham   «xufiyona   iqtisodiyot»,   kooperativ
faoliyat, kolxoz  bozori singari bir qarashda bozorni eslatadigan yarim ochiq, yarim
yashirin   ko’rinishdagi     unsurlar     ham     mavjud     bo’lgan.     Ammo,     sosializm
mazmunmohiyatiga    ko’ra     bozor     iqtisodiyotiga     butunlay     zid,     davlat     mulkini
eng     ustuvor   o’ringa   qo’yar   va   xususiy   mulkchilikning   har   qanday   ko’rinishini
inkor etardi.
4 Shu   bois   mulk   obyektlarini   davlat   tasarrufidan   chiqarish,   xususiylashtirish
va monopollashuvdan   qaytish   mehanizmlari   orqali   raqobat   muhitini   yaratish,
erkin tadbirkorlikka keng yo’l ochish, bozor infratuzilmasini rivojlantirish, talab va
taklif   asosida   shakllanadigan   narx   mexanizmini   joriy   etish   kabi   bozor   ustunlarini
qaror toptirish, pirovardida aralash iqtisodiyotga erishish lozim edi. Chunki, shusiz
ham   chuqur     inqiroz     girdobiga     tushib     qolgan     iqtisodiyotimizni
sog’lomlashtirishning   bozordan     boshqa     yo’li     yuq,    oldinda     ulkan     islohotlarni
amalga  oshirish  vazifasi  turardi.
Shukrki, O’zbekistonimiz jahonning tabiiy resurslarga boy mamlakatlaridan.
Yurtimizda   turli   xil   oziq-ovqat    mahsulotlarini    yetishtirish   uchun   keng   ekin
maydonlari,   yirik   industrial   baza,   malakali   kadrlar,   qisqasi,   jamiyat   a’zolari
extiyojlarini  to’la   qondirish   uchun   zarur  barcha  imkoniyatlar   mavjud   bo’lsa-
da,   eng   ayanchlisi,   ana   shunday   ulkan   imkoniyatlarga   qaramasdan,   yurtimiz
qashshoq   mamlakatlar   qatoriga   tushib   qolgan,   jamiyatda   eng   zarur   iste’mol
mollarining ham  keskin  tanqisligi  vujudga kelgan edi. Sababi  eski  tuzum  davrida
jamiyatdagi   tabiiy   muvozanat     buzilgan     —     shaxsiy     manfaat     va     mehnat
natijalari     o’rtasida     bevosita   uzviylik   yo’q   edi.   Bu   uzviylik   esa   har   qanday
jamiyatda   taraqqiyotning   lokomotivi   vazifasini   bajaradi,   mavjud   barcha
resurslardan oqilona va samarali foydalanishga xizmat qiladi.
Sobiq     SSSRda     ham     bir     qancha     iqtisodiy     islohotlar     o’tkazilganini
ta’kidlash   lozim.     1953,     1965,     1979     yillarda     o’tkazilgan     xo’jalik     yuritish
mexanizmlarini takomillashtirish,  moddiy  manfaatdorlikni  oshirishga  qaratilgan
islohotlar   shular jumlasidandir.   Lekin,   iqtisodiy   rivojlanishda   burilish   yasash
maqsadida     amalga   oshirilgan   bunday   urinishlarning   birortasi   ham   kutilgan
samarani   bermadi.   Berishi   ham     mumkin     emasdi.   Chunki,   islohotlarni     amalga
oshirishda     shaxsiy     manfaat     va   mehnat   natijalari   o’rtasidagi   bevosita   uzviylik
hisobga   olinmagan   edi.   Bu   masala   esa,     ta’kidlanganidek,     jamiyat     poydevori
hisoblanadigan     mulk       munosabatlarini   qayta     qurish     bilan     bog’liq.     Mulk
munosabatlarini     o’zgartirish     esa     bevosita   sosializmning     taqdiri     bilan    bog’liq
5 edi.     Murt     poydevor     ustiga     qurilgan     binoni   ta’mirlash     bilan     uning
ko’rkamligini  oshirish  mumkin.  Ammo  uning mustahkamligi-yu samaradorligini
oshirib   bo’lmaydi.   Shuro   zamonidan   katta   shov   shuv     va     dahmaza     bilan
boshlangan,     biroq     nihoyasiga     yetmay,     orayo’lda     qolib   ketgan     iqtisodiy
islohotlar     ham     xo’jalik     yuritishning     ayrim     bo’g’inlarini   takomillashtirishdan
nariga   o’ta   olmadi,   butun   iq tisodiyotni   jonlantirishga   ojizlik qildi.   Natijada,
yana     odatdagidek     ma’muriy-buyruqbozlik     tartibotiga     zo’r     berildi.   Bu   usul
ishlab   chiqaruvchi   va   iste’molchi   o’rtasidagi   aloqani   ekstensiv   omillardan   keng
foydalanish     orqali     naridan-beri     ta’minlash     imkonini     berdi.     Ammo     tabiiy
resurslarning ham chegarasi bor, imkoniyatlari cheklangan. Ulardan kelajak avlod
manfaatlarini  hisobga  olmasdan,  pala-partish  foydalanish  talay  muammoalarni,
jumladan, ekologik keskinlikni keltirib chiqardi.
Ekstensiv omillarning borgan sari imkoniyatlari torayib ketaverishi, intensiv
xo’jalik     yuritish     mexanizmining     mavjud     emasligi     ertami-kech     iqtisodiy
tanqislik   va   tanglikni   keltirib   chiqarishi   muqarrar   edi.   Shunday   bo’ldi   ham!
Iqtisodiy tanglik XX asr 80-yillarining oxiriga kelib yanada keskin va halokatli tus
oldi.   Bu,   avvalo,   mahsulot     ishlab     chiqarishning     butunlay     pasayib     ketishida,
ishlab     chiqarish   quvvatlarining     ish     bilan     ta’minlanmaganida,     ishsizlik
darajasining  o’sishida,   pulkredit va valyuta tizimining izdan chiqishida namoyon
bo’ldi. Xususan, 1990 yilda sobiq  ittifoq  yalpi  milliy  mahsuloti  1989  yildagiga
nisbatai     2     foiz,     ishlab   chiqarilgan     milliy     daromad     hajmi     4     foiz,     mehnat
unumdorligi  3  foiz  pasaydi. Tashki  savdo  aylanmasi  6,6  foiz  qisqarib,  tashqi
savdoning  salbiy  saldosi  9,8 millard  rublga  yetdi.  Davlat  qarzi  esa  bir  yilda
150  millard  rubl  ko’payib,  550 millard rubldan oshib ketdi.
Surunkali     inflyasiya     hammaning     tinkasini     qurita     boshladi.     Natijada
shusiz   ham   nochor   axvolda   kun  kechirayotgan   aholining  daromadlari   va   turmush
darajasi   muttasil     pasaya     boshladi.     Ishlab     chiqarish     ko’lami     va     hajmining
tinimsiz   qisqarishi,     ayniqsa,     O’zbekistondek     keskin     demografik     sharoitda
yashayotgan respublikalardagi  aholi  turmush  darajasiga   yanada  og’irroq   ta’sir
6 ko’rsatdi. O’zbekiston  aholi  jon  boshiga  milliy  daromad  ishlab  chiqarish,  real
daromadlar, ish  haqi,  mehnat  unumdorligi  ko’rsatkichlari  bo’yicha  sobiq  shuro
respublikalari  orasida eng oxirgi o’rinlardan biriga tushib qolgan edi.
Islom     Karimov     bu     ayanchli     vaziyat     haqida     shunday     ta’kidlagan     edi:
"O’zbekiston  kishi  boshiga  yalpi  ijtimoiy  mahsulot  ishlab  chiqarish  bo’yicha
mamlakatda     12-o’rinni     egallab     turibdi,     aholi     jon     boshiga     milliy     daromad
ishlab  chiqarish bo’yicha esa ittifoqdagi o’rtacha darajadan ikki hissa past".
Bu     davrda     sanoatdagi     mehnat     unumdorligi     jihatidan     O’zbekiston
o’rtacha  ittifoq ko’rsatkichidan 40 foiz, qishloq xo’jaligidagi mehnat unumdorligi
jihatidan   esa     ikki     barobar     orqada     edi.     Respublika     aholi     jon     boshiga     xalq
iste’moli     mollari   ishlab   chiqarish   bo’yicha   ittifoq   darajasining   40   foizini   tashkil
etardi.
Boz     ustiga     iqtisodiyotning     tarkibiy     tuzilishi     va     uni     tashkil     etish
shakllari amon   talablariga   mutlaqo   javob   berolmasdi.   Mamlakat   xo’jaligining
amal     qilib   kelgan     tarkibi     ekstensiv     rivojlanish     mahsuli     bo’lgan     bu     tizim
iqtisodiy     zarurat   emas,   balki   qat’iy   markazlashgan   ma’muriy   va   rejali
boshqarishga   asoslangan   edi.   Qat’iy     reja     asosiga     qurilgan     iqtisodiyot     esa
rivojlanishga  qodir  emasligi  bugun ko’pchilikka  ma’lum.  Rejali  iqtisodiyotning
tanqislik,     ishlab     chiqarish   monopolizmi     kabi     "surunkali     kasalliklar"     doimiy
hamroxidir.  Sobiq  sho’rolar mamlakatida  ijtimoiy  ahamiyati  kam  bo’lgan,  xalq
ehtiyojlarini   bevosita qondirishga emas, balki "planni to’ldirish" uchun mahsulot
chiqariladigan sohalar, korxonalar behad ko’payib ketgan edi. 1
1.2 Iqtisodiyotning tarkibiy tuzilishi
Iqtisodiyotning tarkibiy tuzilishini xalq extiyojlari tomonga burmasdan turib
tanqislikka     barham     berib     bo’lmaydi.     Ishlab     chiqarish     tarkibiga     faol     ta’sir
ko’rsatadigan     asosiy     samarali     mexanizm     bu     —     bozordir.     Chunki     bozor
1
  Milliy   istiqlol   g’oyasi:   asosiy   xususiyatlari, falsafiy   va   tarixiy   ildizlari.   Mas’ul   muharrir Q.Nazarov. Toshkent  2001 y.
7 sharoitidagina  ijtimoiy  ehtiyojlarga  mos  kelmaydigan sohalar  o’z-o’zidan  barham
topadi.  Davlat  bozor  tan  olmagan,  zarar  keltirib  ishlaydigan,  norentabel  soha
va   korxonalarni     qo’llab-quvvatlamaydi.     Xalq     ehtiyojlariga     xizmat     qiladigan,
xaridorgir,     byudjet     uchun     mablag’     beradigan     ishlab     chiqarish     turlari     esa
rag’batlantiriladi.
Tanqislikni     keltirib     chiqaradigan     shart-sharoitlardan     yana     biri     ishlab
chiqarishdagi  yakka hukmronlikdir. Monopolizm  iste’molchini  tanlash huquqidan
mahrum  qiladigan  va  shu  yo’l  bilan  bozorda  yakka  hukmronlik  imkoniyatini
qo’lga kiritadigan kuchdir. 2
Odatda,   tanqislik   qondirilmagan   talab   sifatida   vaqti-vaqti    bilan   har    qanday
bozorda     vujudga     kelishi     mumkin.     Bu     hodisaga     barham     berish     yangi
xaridorgir   mollarning   paydo   bo’lishi   bilan   bog’liq   ayrim   mollarning   miqdori
dastlab kamroq bo’lganligi  tufayli,  ularga  xarid  talabi  ma’lum  vaqtgacha  to’la
qondirilmasligi mumkin.   Bunday   sharoitda   uo’sha   tovarni   ishlab   chiqaruvchi
boshqa     shunday   tovar     ishlab   chiqaruvchi   paydo   bulgunicha     bozorda     monopol
huquqqa     ega   bo’lib   turadi.   Bu     imkoniyatdan   foydalanib,   u   vaqtincha   monopol
foyda   oladi.   Foyda   esa,   buyuk     iqtisodchilar     ta’kidlaganidek,     shunday     qudratli
va   jozibali   xoxish -istakki, xaridorgir    tovar   ishlab   chiqarish   yo’li   bilan   uni
qo’lga     kiritishni     xohlovchi   raqobatchilarni   ertami-kechmi,   albatta,   o’ziga   jalb
qilmasdan   qolmaydi.   Natijada,   raqobatchi     mahsulot     turining     paydo     bo’lishi
bilan  dastlab  yangi  mahsulot  ishlab chiqargan  korxonaning  yakka  hukmronlik
mavqyei     barham     topadi.     Bundan     esa   bozor,   iste’molchi   yutadi.   Sog’lom
iqtisodiyotda antimonopol, antitrest qonunlari, soliqlar, imtiyozlar (masalan, kredit
olish)   orqali   doimo   monopolizmning   qarshiligi   sindirilib,   tovar   ishlab
chiqaruvchilar   rag’batlantirilib   turiladi.Sosializm     xo’jalik     yuritish     sohasidagi
o’zining     dastlabki     qadamlaridan   iqtisodiyotni     qat’iy     markazlashgan     rejali
asosda     tashkil     etish     yo’li     bilan     amalda   yakkahokimlikni     qonunlashtirdi.
Xususiy   mulk   umumlashtirilib,  yagona "umumxalk  boshqacha aytganda, davlat‖
mulkiga   aylantirilishi   shuni   taqozo   etardi.   Natijada,     monopolizm     surunkali
2
  Mirziyoev Sh.M. Erkin va farovon, demokratik O’zbekiston davlatini birgalikda barpo etamiz. – Toshkent: “O’zbekiston” NMIU, 2017. – 56 b.
8 hodisaga     aylanib,     har     kuni,     har     soatda     takror   ishlab     chiqariladigan     bo’ldi.
Chunki     davlat     bozordagi     real     ahvolni     o’zida     aks   ettirmaydigan,     oldindan
belgilab   qo’yiladigan   tovar    turlari    va   ularning   narxlarini  qo’llab-quvvatlardi.
Shu  yo’l  bilan  doimo  talabning  taklifdan  ustunligi,  ya’ni  taqchillik  ta’minlab
kelindi.   Amalda   deyarli    barcha    korxonalar    doimiy   monopolistlarga   aylanib,
bozor  va  iste’molchiga  o’z  shartlarini  qat’iy  o’tkazish imkoniyatiga ega edi.
Ishlab     chiqarishni     yiriklashtirish     va     ixtisoslashtirish,     ijtimoiy     mehnat
taqsimotini  chuqurlashtirish  ayrim  tarmoq  va  korxonalarning  yakkahokimligini
yanada     kuchaytirdi.     Yiriklashuv,     markazlashuv     va     ixtisoslashuv     iqtisodiy
qonuniyat   darajasiga   ko’tarildi.   Xo’jaliklararo   kooperasiyalash   va   agrosanoat
integrasiyasi     negizida     qishloq     xo’jaligi     ishlab     chiqarishini     yanada     yi
riklashtirish   hamda   ixtisoslashtirish   tug’risida   maxsus   qarorlar   qabul   qilindi.
Yiriklashtirish va ixtisoslashtirish   iqtisodiyotning   barcha   tarmoqlariga,   moddiy
va     nomoddiy   sohalarga,     hatto     ijtimoiy-madaniy     jabhalarga     ham     keng
singdirildi.     Bu     mash’um   tajriba   shunga   olib   keldiki,   butun   mamlakat   bo’yicha
ko’pchilik   sanoat   mhsulotlari   turlarini     bir-ikki     korxona     yetkazib     beradigan
bo’ldi.  O’tgan  asrning  80-yillari oxiriga  kelib,  O’zbekistonda  100  nafargacha
ishchisi  bo’lgan  sanoat korxonalarining  umumiy  soni  to’rt  yuzdan  oshmagani
bunga  misoldir.  Hamma joyda gigantomaniya vasvasasi avj oldi. Yagona partiya,
yagona mafkura, yagona korxona, yagona tovar va yagona xalq!
Shunday   qilib,   bir   tomondan,   monopolizm   tanqislikning   kelib   chiqishi   uchun
sharoit     yaratadi.     Ikkinchi     tomondan,     ana     shu     tanqislikning     o’zi
monopolizmning keng tomir otishiga xizmat qiladi. Boshqacha aytganda, ularning
har ikkisi bir-biri bilan o’ta bog’liq hodisalardir. 3
Sog’lom     iqtisodiyotda     monopoliyalar     qattiq     raqobat     asosida     paydo     bo’ladi,
raqobatdan o’sib chiqadi. Shuning uchun ular ilg’or, yuqori samaradorlikka va kam
mehnat     xarajatlariga,     zamonaviy     texnika     va     texnologiyalarga     ega     bo’lishga
intiladilar.  Raqobatdan  xoli,  iqtisodiy  jihatdan  o’zini  oqlamaydigan,  sun’iy, 
3
  Mirziyoev   Sh.M.   Qonun   ustuvorligi   va   inson   manfaatlarini   ta’minlash   –   yurt   taraqqiyoti   va   xalq   farovonligining   garovi.   –   Toshkent:
“O’zbekiston” NMIU, 2017. – 48 b.
9 yuqoridan   turib   boshqariladigan   korxonalar   esa,   odatda,   texnik   va   iqtisodiy
jihatdan     qoloq     bo’lsa     ham,     monopolistga     aylanishi     mumkin.     Monopolizm
sharoitida  iste’molchi  ishlab  chiqaruvchining  oldida  hamisha  ta’zimda  bo’ladi.
Chunki,     tanqis     tovarni     topganiga     shukr     qiladi,     boriga     baraka,     deb     kun
ko’radi.   Monopolizm   iste’molchini   nafaqat   mol   egasiga   iqtisodiy   qaram   qilib
qo’yadi,   balki   uning     muayyan     haq-huquqlarini     ham     buzadi.     Monopolizm
sharoitida     ishlab   hiqaruvchi     (sotuvchi)     qirol     bo’lsa,     raqobat     sharoitida
iste’molchi  ana  shunday mavqyega erishadi.
Monopolizm   ham,   tanqislik   ham   jamiyatda     mas’uliyatsizlik,   iste’molchining
talab-extiyojlarini     mensimaslik     muhhitini     yuzaga     keltiradi.     Natijada     savdo
do’konlarini   sifatsiz,   behad   qimmat   va   kam   sonli   tovarlar   egallaydi.   Sanoat
reja ko’rsatkichlarini   ortig’i   bilan   bajaradi,   iste’molchi   esa   ishlab   chiqarilgan
mahsulotlardan     qoniqmay     qolaveradi.     Masalan,     1980-89     yillarda     sobiq
ittifoqda yalpi  ijtimoiy  mahsulot  ishlab  chiqarish  32  foiz,  sanoat  mahsuloti  —
46,   shu jumladan xalq iste’moli mahsulotlari  74 foiz oshgan  edi. Aholi  sonining
o’sishi   esa   bu     yillarda     26     foizni     tashkil     etdi.     Ko’riiib     turibdiki,     ishlab
chiqarish     sur’atlari,   aholining   o’sish   sur’atlaridan   ancha   yuqori.   Ammo   ahali
turmush darajasida keskin o’zgarish yuz bergani yo’q.
Bunday  sharoitda  pul  o’zining  qiymatini  yo’kotib,  keskin  qadrsizlanishi tabiiy.
Qo’lga   kiritilgan   puldan   qanday   foydalanish   muammosi   ham   pay   do   bo’ladi.
Korxona endi o’zining mahsulotini sotishga emas, balki o’ziga kerakli boshqa bir
mahsulot     turiga     ayirboshlash     —     barterga     intiladi.     Bunday     ayirboshlash
harakatlarida  taqchil  mahsulotlar  umumiy  muqobil  vazifasini  o’tay  boshlaydi. 
Shunday     qilib,     o’z-o’zidan     barterga,     ya’ni     tug’ridan-tug’ri     valyutasiz     tovar
ayirboshlashga   yo’l   ochiladi.   Iqtisodiy,   ijtimoiy   va   siyosiy   voqyealarning   bunday
tadrijiy rivoji bozor iqtisodiyotiga o’tishni muqarrar qilib qo’ydi.
Lekin     o’sha     o’ta     murakkab     sharoitda     bu     borada     bir-birini     amalda     inkor
etadigan  har  xil  nuqtai  nazarlar  mavjud  bo’lgani  ham  sir  emas.  Birinchisi  —
iqtisodiyotimizni     bozor     munosabatlariga     o’tish     halokatdan     qutqaradi,     deb
10 hisoblaydigan     uzoqni     ko’zlab,     oqilona     g’oyalar     ilgari,     surilgan     realistik
qarash.   Ikkinchisi     -     avval     ma’muriy     yo’llar     orqali     iqtisodiy     va     moliyaviy
tushkunlikka barham  berib,  undan  keyin  bozorga  o’tish  kerak,  degan  qarash.
Bunda     ikkinchi   guruh   vakillari   o’z   qarashlaridagi   ziddiyatni   anglab   yetmagani
qiziq   agar   ma’muriy   yo’llar     bilan     iqtisodiyotdagi     surunkali     xastalikni,
moliyaviy     boshboshdoqlikni,   xo’jasizlikni   bartaraf   etish   mumkin   bo’lsa,   unda
bozorga o’tishning nima zarurati bor?
To’g’ri,     bozor     iqtisodiyotiga,     Yurtboshimiz     ko’p     bor     ta’kidlaganidek,     bir
kunda   va   bir     zarb   bilan     o’tish     aslo     mumkin     emas.   Sababi     -     O’zbekistonda
bozor   munosabatlariga     o’tishning     iqtisodiy     asoslari     juda     zaif     edi.     Buning
ustiga iqtisodiyotimiz   xom   ashyoga   yo’naltirilgan   va   asosiy   ishlab   chiqarish
fondlari   g’oyat     eskirgan.     O’zbekiston     sobiq     ittifoq     davrida     amalda     arzon
mineral   hamda qishloq   xo’jaligi   xom   ashyosini   yetkazib   beruvchiga   aylanib
qolgan.     Bu   mustamlakachilik     amaliyoti     chor     Rossiyasining     O’rta     Osiyoni
bosib   olganidan keyin boshlangan,  sho’rolar  davrida esa u ixtisoslashuv,  mehnat
taqsimoti vajlari bilan yanada chuqurlashtirilgan va mustahkamlangan edi.
Respublika     nafaqat     jihozlar,  texnologiyalar     va    juda   ko’p     turdagi   xom     ashyo
mahsulotlarini, balki  birinchi darajali  ahamiyatga  ega  oziq-ovqat  mahsulotlari  
g’alla, go’sht, shakar, tuz, qandolatchilik mahsulotlari va boshqalarni, shuningdek,
yurtimizda     ishlab     chiqarish     mumkin     bo’lgan     juda     keng     doiradagi     xalq
iste’moli   mollarini   ham   tashqaridan   keltirishga   majbur   bo’lgan.   Deyarli   barcha
tarmoqlarda   tugallanmagan     siklga     ega     ishlab     chiqarish     yo’lga     qo’yilgani
sababli  ular  atayin xom  ashyoni  qazib  olish  va  dastlabki  ishlov  berish,  yarim
fabrikalar  tayyorlash bosqichida tuxtab qolar edi.
Oddiy   xalq   ommasida   agar   ishlab   chiqarish   vositalarining   asosiy   qismi   davlat
tasarrufidan     chiqariladigan     va     xususiylashtiriladigan     bo’lsa,   bundan     birinchi
navbatda,  sho’ro  zamonidan  qolgan    xufiyona  iqtisodiyot korchalonlari  yutadi,
11 o’zining     «o’lik     kapitalini»     ishga     solib     yuboradi,     degan   hadiksirashlar   ham
mavjud bo’lgan.  4
Albatta,     hyech     bir     yangilikni     hamma     ham     quchoq     ochib     kutib     olmaydi.
Tuzumni,     iqtisodiy-ijtimoiy     munosabatlarni     butunlay     yangicha     asosda
shakllantirishni   taqozo   qiladigan   bozor   iqtisodiyotini   ham   o’z   tarafdorlari   -yu,
unga   shubha     bilan     qaraydiganlari     ham     bo’lishi     tabiiy.     Ko’p     jihatdan
tavakkalchilikka   asoslangan     bozor     sharoitida     o’z     biznesi     sinishidan,     raqobat
kurashida mag’lubiyatga uchrashidan hyech kim kafolatlanmaydi. 
Bunday     munosabatlarni     chuqur     tadkiq     etganlarning     fikricha,     kapital
jamg’arilishining     tarixiy     tendensiyasi,     ya’ni     mayda     mulklarning     kimlardir
tomonidan     g’oyat     yiriklashtirilishi,     keng     xalq     ommasining     yeri,     tirikchilik
vositalari     mehnat    qurollarining    ekspropriasiya     kilinishi     kapitalizm     tarixining
muqaddimasidir.   Bevosita     ishlab     chiqaruvchilarning     ekspropriasiya     qilinishi
ko’p   mamlakatlarda     katta     yo’qotishlar,     o’pirilishlar,     ayniqsa,     aholi     kam
ta’minlangan tabaqalarini haq-huqulari hisobga olinmasdan amalga oshirildi.
Davlatimiz     rahbari     Islom     Karimov     uzoqni     ko’zlab,     oqilona     yuritayotgan
siyosati  samarasida  O’zbekistonda  bozor  iqtisodiyotiga  o’tishda  bunday  katta
yo’qotish va talotumlardan chetlab o’tildi. Ijtimoiy adolatsizlikka, aholining keskin
tabaqalanishiga     yo’l    qo’yilmadi.    Bozor     iqtisodiyotiga    o’tishning     evolyusion,
bosqichma-bosqich   yo’li    tanlandi.   Bu   borada   ijtimoiy   adolatni    ta’minlashda
davlatning  islohotchilik  roli  katta  ahamiyatga  ega  bo’ldi.  Prezidentimiz  Islom
Karimov     o’zining     iqtisodiy     siyosatga     bag’ishlangan     asarlarida     bozor
iqtisodiyotining     shakl-shamoyillari,     unga     o’tishning     zarurati,     shart-sharoitlari
va omillarini  puxta asoslab  berdi. «Biz  mustaqillikning ilk kunlaridan boshlab,    -
deb   yozadi     davlatimiz     rahbari,     -     o’z     umrini     o’tab     bo’lgan     eski     mustabid
sovet tuzumidan  voz  kechib,  jahon  tajribasini  har  tomonlama  puxta  o’rganish,
umuminsoniy  qadriyatlarni  chuqur  anglash,  milliy  urf-odat  va  an’analarimizni
asrab     avaylash     va     yanada     mustaxkamlash     asosida     ijtimoiy     yo’naltirilgan
4
  Mirziyoev   Sh.M.   Tanqidiy   tahlil,   qat’iy  tartib-intizom   va   shaxsiy  javobgarlik   –   har   bir   rahbar   faoliyatining   kundalik   qoidasi   bo’lishi   kerak.
O’zbekiston   Respublikasi   Vazirlar   Mahkamasining   2016   yil   yakunlari   va   2017   yil   istiqbollariga   bag’ishlangan   majlisdagi   O’zbekiston
Respublikasi Prezidentining nutqi. \\ Xalq so’zi gazetasi. 2017 yil 16 yanvar, №11.
12 bozor iqtisodiyotiga   asoslangan   ochiq   demokratik   davlat   barpo   etishga   azmu
qaror qildik».
Mulkni     davlat     tasarrufidan     chiqarish     va     xususiylashtirish,     raqobat
muhitini yaratish,   kichik   biznes   va   xususiy   tadbirkorlikni   rivojlantirish   bozor
munosabatlarini  qaror  toptirishning  asosiy  shart  va  yunalishlarini  tashkil  etdi.
O’tgan davr ichida iqtisodiyotga oid qabul qilingan qonunlar. Prezident farmonlari
va     qarorlari,     Vazirlar     Mahkamasi     qarorlarining     asosiy     qismi     ana     shu     uch
yo’nalishni  rivojlantirishga  qaratilganini  alohida  ta’kidlash  darkor.  Bu  yillarda
minglab     davlat     korxonalari     xususiylashtirildi,     aksiyadorlik     jamiyatlari     yoki
mulkchilikning   boshqa   nodavlat   korxonalari   sifatida   qayta   tashkil   etildi.   Natijada
nodavlat     sektorining     ulushi     1995     yilga     kelib     yalpi     ichki     mahsulot     ishlab
chiqarishda     58,4     foizni     tashkil     etdi.     2010     yilda     esa     bu     ko’rsatkich     81,7
foizga   yetdi.16     Ular     xo’jalik     birlashmalari,     qo’shma     korxonalar,     xususiy
fermer xo’jaliklari,  aholi  xususiy  mulkining  boshqa  obyektlari  sifatida  faoliyat
yurita   boshladi.Mulkni     davlat     tasarrufidan     chiqarish     va     xususiylashtirish,
kichik   biznesni rivojlantirish   samarasida   O’zbekistonda   yangi   ijtimoiy   qatlam
mulkdorlar     paydo   bo’ldi.   Qimmatli   qog’ozlar   va   kuchmaye     mulk   bozori   kabi
yangi   bozorlar   paydo   bo’ldi.O’zbekistonda     2000     yilda     bozor     munosabatlariga
xos    institusional     qayta  qurishning    tugallanishi     bilan     o’tish    davri    nihoyasiga
yetdi   va   aralash  iqtisodiyot asosan shakllanib, uning yanada jadalroq rivojlanish
bosqichi boshlandi.   5
II.Bob. «O’zbek modeli» ning asosiy tamoyillari
2.1. Iqtisodiyotni tubdan o’zgartirish va isloh etishda “o’zbek modeli” ning
o’rni va ahamiyati
Ma’lumki,   O’zbekiston   1991   yili   o’z   mustaqilligini   qo’lga   kiritganidan   so’ng
umrini   o’tab     bo’lgan     mustabid,   ma’muriy-buyruqbozlik,   rejali-taqsimot
tizimidan voz  kechib,  ―o’zbek  modeli   deb  nom  olgan  o’z  taraqqiyot  yo’lini	
‖
tanlab     oldi.   Yurtboshimiz     tomonidan     ishlab     chiqilgan     mamlakatni     ijtimoiy-
5
  Jo’raev N., Abduvoxidov F., Sotivoldieva D. Moliyaviy va boshqaruv hisobi. Darslik (lotin alifbosida). –T.: 2012 y. 480 b.
13 iqtisodiy   rivojlantirish   konsepsiyasiga   asosan,   O’zbekiston   mustaqillikka
erishganidan keyin 
ijtimoiy     yo’naltirilgan     bozor     munosabatlariga     o’tish,     mamlakatimizda     isloh
etish   va   modernizasiya   qilish   borasida   salmoqli   ishlar   amalga   oshirildi.Yaqin
o’tmishga  qarab  shuni  ta’kidlash  mumkinki,  haqiqatan  ham, mustaqillik  qo’lga
kiritilgan   davr   o’ta   murakkab   bo’lib,   u   paytda   sobiq   ittifoq parokandalikka
yuz tutgan, mamlakatimizda siyosiy, ijtimoiy va iqtisodiy vaziyat tobora keskin tus
ola   boshlagan   edi.   Shunday   qaltis   vaziyatda   o’zligimizni   anglash   va     toptalgan
milliy     g’ururimizni     tiklashga     qaratilgan     intilish     yanada     kuchaydi.   O’sha
tahlikali   va   og’ir   vaziyatda   respublika   rahbari   Islom   Karimov   bosiqlik   bilan
oqilona     ish     tutib,     qat’iy     siyosiy     irodani     namoyon     etib,     mamlakatimizni
chuqur tanazzuldan   olib   chiqishga   qaratilgan,   barqaror   ijtimoiy   yo’naltirilgan
bozor iqtisodiyotini  barpo  etishning  har  tomonlama  puxta  o’ylangan  islohotlar
strategiyasini   ishlab  chiqdi  va  uni  amalga  oshirishga  rahnamolik  qildi. 
Yurtboshimiz     rahbarligida     ijtimoiy     yo’naltirilgan     bozor     iqtisodiyotiga
asoslangan   huquqiy     demokratik     davlat     barpo     etish     va     fuqarolik     jamiyatini
shakllantirish   maqsadida   g’oyat   mashaqatli,   shu   bilan   birga,   sharafli   taraqqiyot
yo’li   bosib   o’tildi.Istiqlolimizning   ilk   yillaridayoq,   Prezidentimiz   yuksak
demokratik talablarni hayotimizga   to’liq   joriy   etish,   fuqarolik   jamiyati   barpo
qilish,     farovon     hayotga   erishish       bilan     chambarchas     bog’liq     va     uzluksiz
davom   etadigan   jarayon   ekanini ta’kidlab,   bunday   darajaga   ko’tarilish   hyech
qachon  osonlikcha  kechmasligini uqtirib o’tgan edi. 6
I.A.Karimov     ―O’zbekiston     –     bozor     munosabatlariga     o’tishning     o’ziga     xos
yo’li     risolasida     mamlakatimiz     mustaqillikka     erishganidan     keyingi     dastlabki‖
yillardagi   rivojlanish   jarayonlarini   tahlil   qilib,   O’zbekistonda   davlat   qurilishi
va   iqtisodiyotni   isloh   qilish   dasturining   o’zagi   sifatida   5   ta   asosiy   tamo   yilni
belgilab   erdi.     Ilmiy     va     amaliy     jihatdan     puxta     ishlab     chiqilgan     bu     dastur
nafaqat  o’sha davrdagi  avlod  taqdiri,   balki  kelajak  avlodlarimiz  taqdirini  ham
o’ylab  tuzilgan bo’lib,  eski  tuzumdan  meros  bo’lgan  illatlarni  tezroq  bartaraf
6
  Pardaev A.X., Pardaev B.X. Boshqaruv hisobi. O’quv qo’llanma./ - T.: G.G’ulom nomidagi adabiyot va san’at nashriyoti, 2018. 
14 etish,   mamlakatimizning     rivojlangan,     madaniyatli     davlatlar     darajasiga     chiqib
olishini ta’minlashni  ko’zda  tutgan  edi.  Bu  haqiqatan  ham  Prezidentimiz  nomi
bilan   bevosita   bog’liq   holda   jahonga   tanilgan   taraqqiyotning   o’zbek   modeli   edi.
Islohotlarning     o’zbek     modeli     bundan     oldin     dunyoda     yaratilgan     va     mavjud
bo’lgan     modellarning     birortasini     takrorlamagan     holda,     o’z     mohiyati     va
mazmuni   jihatidan     butunlay     yangi     taraqqiyot     modeli     bo’ldi.     Taraqqiyotning
o’zbek  modeli quyidagi besh tamoyilga asoslanadi:
birinchidan,   iqtisodiy   islohotlar   hyech   qachon   siyosat   ortida   qolmasligi   kerak,
ya’ni  iqtisodiyot  siyosatdan  ustun  bo’lishi  kerak.  Shuningdek,  ichki,  tashqi  va
iqtisodiy munosabatlarni mafkuradan holi etishni ta’minlash zarur;
ikkinchidan,     o’tish     davrida     davlat     asosiy     islohotchi     bo’l   ishi     lozim.  
U   islohotlarning   ustuvor   yo’nalishlarini   belgilab   berishi,   o’zgarishlar   siyosatini
ishlab chiqishi va uni izchillik bilan amalga oshirishi shart;
uchinchidan,  qonun  ustuvorligiga  erishish,  qonunlarga  qat’iy  rioya  etish lozim.
Buning     ma’nosi     shuki,     demokratik     yo’l     bilan     qabul     qilingan     yangi
Konstitusiya   va   qonunlarni   barcha   hyech   istisnosiz   hurmat   qilishi   va   ularga
og’ishmay rioya etishi lozim;
to’rtinchidan,     aholining     demografik     tarkibini     hisobga     olgan     holda     kuchli
ijtimoiy siyosat o’tkazish kerak. Aholining salkam 50 foizini 16 yoshga yetmagan
bolalar tashkil etadigan O’zbekistonda buning alohida ahamiyati bor;
beshinchidan,   bozor   iqtisodiyotiga   o’tish   iqtisodiyotning   obyektiv   qonunlarini
e’tiborga   olib, yaqin     o’tmishdagi    ―inqilobiy   sakrashlar siz,  ya’ni     evolyusion‖
yo’l bilan puxta o’ylab, bosqichma-bosqich amalga oshirilishi kerak. 
Mamlakatimiz   iqtisodiyotini   isloh   qilish   va   yurtimizda   ijtimoiy   yo’naltirilgan
bozor     iqtisodiyotini     shakllantirish     asosida     chuqur     tanazzuldan     xalos     bo’lib,
barqaror   taraqqiyot   va   aholi   turmush   farovonligiga   erishishga   qaratilgan   tub
o’zgartirishlar     siyosatining     strategik     maqsadlari     I.A.Karimov     tomonidan
quyidagicha izohlab berildi: 
15 -  ijtimoiy  yo’naltirilgan  bozor  iqtisodiyotini  bosqichma -bosqich shakllantirish,
qudratli   va   tinimsiz   rivojlanib   boradigan,   kishilar   hayoti   va   faoliyati   uchun   zarur
shart-sharoitlarni ta’minlaydigan iqtisodiy tizimni barpo etish;
-     ko’p   ukladli   iqtisodiyotni   yaratish,   insonning   mulkdan   mahrum   bo’lishiga
barham     berish,     tashabbuskorlik     va     uddaburonlikni     butun     choralar     bilan
rivojlantirish negizi bo’lgan xususiy mulkning davlat tomonidan himoya qilinishini
ta’minlash;-     korxonalar     va     fuqarolarga     keng     iqtisodiy     erkinliklar     berish,
ularning   xo’jalik     faoliyatiga     davlatning     bevosita     aralashuvidan     voz     kechish,
iqtisodiyotni   boshqarishning     ma’muriy-buyruqbozlik   usullarini   bartaraf     etish,
iqtisodiy  omillar va rag’batlantirish vositalaridan keng foydalanish; 
-  iqtisodiyotda  moddiy,  tabiiy  va  mehnat  resurslaridan  samarali foydalanishni
ta’minlaydigan     chuqur     tarkibiy     o’zgarishlar     qilish,     raqobatdosh   mahsulotlar
ishlab chiqarish, jahon iqtisodiy tizimiga qo’shilib borish;
-     kishilarda     yangicha     iqtisodiy     fikrlashni     shakllantirish,     ularning
dunyoqarashini  o’zgartirish,  har  bir  kishiga  o’z  mehnatini  sarflash  sohasi  va
shakllarini mustaqil belgilash imkonini berish.
Mustaqillikning  ilk  yillarida,  ya’ni  ijtimoiy  yo’naltirilgan  bozor iqtisodiyotiga
o’tishning     birinchi     bosqichida     quyidagi     ikki     vazifani     birdaniga     hal   qilish
maqsad qilib qo’yildi:
-     totalitar     tizimning     og’ir     oqibatlarini     yengish,     tanglikka     barham     berish,
iqtisodiyotni barqarorlashtirish;
-   respublikaning   o’ziga   xos   sharoiti   va   xususiyatlarini   hisobga   olgan   holda,
ozor munosabatlarining negizlarini shakllantirish;
Mazkur     vazifalarni     hal     qilish     uchun     birinchi     bosqichda     isloh     qilishning
quyidagi muhim yo’nalishlari aniqlab olindi va amalga oshirildi:
-     o’tish   jarayonining   huquqiy   asoslarini   shakllantirish,   islohotlarning
qonuniyhuquqiy negizini mustahkamlash;  7
7
  Karimov A., Islomov F., Avloqulov A. Buxgalteriya hisobi. Darslik.-T.: Sharq, 2014. 
16 -     mahalliy     sanoat,     savdo,     maishiy     xizmat     ko’rsatish     korxonalarini,     uy-joy
fondini xususiylashtirish, qishloq xo’jaligi va xalq xo’jaligining boshqa sohalarida
mulkchilikning yangi shakllarini vujudga keltirish;
-     ishlab   chiqarishning   pasayib   borishiga   barham   berish,   moliyaviy   ahvolning
barqarorlashuvini ta’minlash.
Respublikada  bozor  munosabatlariga  o’tishning  birinchi  bosqichida iqtisodiyot
va   ijtimoiy   sohada   yuz   bergan   tub   o’zgarishlar   uning   o’z   taraqqiyotida   keyingi
sifat   ihatdan   yangi   bosqichga   o’ta   boshlash   uchun   mustahkam   shart sharoit
yaratdi.   hu   bilan   birga,   isloh   qilishning   birinchi   bosqichi   natijalari   keyingi
bosqichning  strategik  aqsadlari  va  yo’nalishlarini  aniq  belgilab  olish  imkonini
berdi.
Ikkinchi   bosqichda   iqtisodiyotni   modernizasiya   qilish   va   isloh   etishni
yanada   huqurlashtirish,   investisiya   faoliyatini   kuchaytirish,   chuqur   tarkibiy
o’zgarishlarni amalga   oshirish,   shuning   negizida   iqtisodiy   o’sishni   ta’minlab,
bozor   munosabatlarini     to’liq     joriy     qilish     maqsad     qilib     qo’yildi.     Shu
maqsaddan   kelib chiqib,   mazkur   bosqichda   amalga   oshirilishi   lozim   bo’lgan
vazifalar  quyidagi tartibda belgilandi:
-     davlat   mulkini   xususiylashtirish   sohasida   boshlangan   ishni   oxiriga   yetkazish;   -
ishlab     chiqarishning     pasayishiga     barham     berish     va     makroiqtisodiy
barqarorlikni ta’minlash; 
-     milliy   valyuta   –   so’mni   yanada   mustahkamlash;-     iqtisodiyotning     tarkibiy
tuzilishini     tubdan     o’zgartirish,     xomashyo     yetkazib   berishdan   tayyor   mahsulot
ishlab chiqarishga o’tish.
O’tish   davrining   ikkinchi   bosqichida   aholining   kam   ta’minlangan   qatlamlarini
ijtimoiy  himoyalashni  kuchaytirish,  ularga  te gishli  yordam  ko’rsatish  borasida
birinchi   bosqichda   tutilgan   yo’l   davom   ettirildi.Mazkur     bosqichda
―erkinlashtirish   va   islohotlarni   chuqurlashtirish   nafaqat   iqtisodiy,   balki   ham
ijtimoiy,     ham     siyosiy     vazifalarni     hal     qilishning     asosiy     shartidir.     Bu     esa
17 iqtisodiyot   sohasida   quyidagi   vazifalarni   amalga   oshirishni   ko’zda   tutdi:-
iqtisodiyotning  barcha  soha  va  tarmoqlarida  erkinlashtirish  jarayonini 
izchillik   bilan   o’tkazish   hamda   iqtisodiy   islohotlarni   chuqurlashtirish;-
xususiylashtirish  jarayonini  yanada  chuqurlashtirish  va  shu  asosida mulkdorlar
sinfini shakllantirish;
-     mamlakat     iqtisodiyotiga   xorij   sarmoyasini,   avvalo,   bevosita     yo’naltirilgan
sarmoyalarni   keng   jalb   etish   uchun   qulay   xuquqiy   shart -sharoit,   kafolat   va
iqtisodiy omillarni yanada kuchaytirish;
-     kichik     biznes     va     xususiy     tadbirkorlikning     iqtisodiy     taraqqiyotda     ustuvor
o’rin egallashiga erishish;
-     mamlakatning     eksport     salohiyatini     rivojlantirish     va     mustahkamlash,
iqtisodiyotimizning     jahon     iqtisodiy     tizimiga     keng     ko’lamda
integrasiyalashuvini ta’minlash;
-  iqtisodiyotda  mamlakatimiz  iqtisodiy  mustaqilligini  yanada mustahkamlashga
qaratilgan tarkibiy o’zgarishlarni izchil davom ettirish.
Shunday   ekan,   demokratik   jamiyat   qurishdan   ko’zlangan   maqsad   yurtimizda
istiqomat     qiladigan     barcha     insonlar     uchun     munosib     hayot     sharoiti     yaratib
berish, rivojlangan  demokratik  mamlakatlar  kabi  kafolatlangan  yuksak  turmush
darajasi hamda erkinliklarni ta’minlashdan iborat. Mazkur ezgu maqsadni amalga
oshirish  uchun  birlamchi   ahamiyat  kasb   etgan,  ya’ni   ijtimoiy  bozor  iqtisodiyotini
yaratishga yo’naltirilgan iqtisodiy islohotlarga e’tibor qaratildi. 
Iqtisodiy  islohotlar  esa  o’z  o’rnida  jamiyatimizning  siyosiy,  ijtimoiy, ma’naviy
hamda   davlat    qurilishi     sohalaridagi    tub   islohotlar    bilan   chambarchas,  uzviy
bog’liqlikda amalga oshirib kelinmoqda.  8
8
  Xamdamov B.K., Islomov F.R., Avloqulov A.Z. Moliyaviy hisobot. O’quv qo’llanma./ - T.: “IQTISOD-MOLIYa”, 208. 
18 2.2 «O’zbek modeli» ning asosiy tamoyillari
Iqtisodiyotni     mafkuradan     xoli     etish     va     uning     siyosatdan     ustunligini
ta’minlashning   qanday   zarurati   bor   edi?   O’zbekiston   Respublikasi   Prezidenti
Islom     Karimov     iqtisodiyotni     mafkuradan     xoli     etish,     uning   siyosatdan
ustunligini     ta’minlash     -       demokratik     va     bozor     o’zgarishlarining   asosi,   deb
ta’kidlaydi.   Iqtisodiyot     mafkuraviy   tazyiqlarsiz,   o’ziga   xos   ichki   qonun     va
qoidalarga     muvofiq     rivojlangandagina     de   mokratik     siyosiy     va   ijtimoiy
islohotlar     uchun     mustahkam     moddiy     asos     yaratiladi.     «Birinchi   navbatda
iqtisodiy     negizni     (bazisni)     barpo     etish     va     iqtisodiy     islohotlarni   amalga
oshirish     yangi     jamiyat     qurishning     eng     muhim     shartidir.     Bunda   iqtisodiy
o’zgartirishl   ar   strategiyasi   mafkuradan   butunlay   xoli   etilishi,   ya’ni   siyosiy
maqsadlarga erishish vositasi bo’lib xizmat qilmasligi kerak».
Sho’rolar     davrida     iqtisodiyot     yetmish     yil     hukmronlik     qilib     kelgan
kommunistik  mafkuraning  siyosatning  qurboniga  aylangan  edi.  Natija ma’lum.
Iqtisodiyot     ham     bamisoli     tirik     organizm     -       erkin     harakat   qilgandagina
yuksalishi     mumkin.     Zug’um     ostida     qolsa,     o’zidagi     mavjud   imkoniyatlarni
ruyobga     chiqara     olmaydi.     Sobiq     ittifoq     -       sho’rolar     davrida   milliy
iqtisodiyotlar mehnat taqsimoti va i xtisoslashuvi kabi qator iqtisodiy qonuniyatlar
va  prinsiplar  orqali  amalda  markazga  bog’lab  qo’yilgan, hukmron mafkura va
siyosatga tamoman bo’ysundirilgan edi.
Sho’rolar   davrida   mavjud   mehnat   taqsimoti    va   ixtisoslashuviga   ko’ra, sobiq
respublikalarning     iqtisodiy     rivojlanishida,     bir     tomondan     markazdagi   yirik
sanoat birlashmalari qatnashar edi. Ularning faolligi, eng avvalo, qayta ishlash  va
konchilik     sanoati     kompleksi     tarmoqlariga     qaratilgani     ham     sir   emas.     Bu
ishtirok   milliy     respublikalar     sanoatining     muay   yan     darajada   o’sib,   nisbatan
zamonaviy     texnologiyalar,     yangi     ishlab     chikarish     tarmoklarining   paydo
bo’lishiga ijobiy ta’sir ko’rsatdi, albatta.
1990-   yillarning   boshida   O’zbekiston   sanoat   mahsuloti   umumiy   hajmida   sobiq
ittifoq   vazirlik   va   idoralariga   bo’y sunuvchi    birlashma    va   korxonalar ishlab
19 chikdradigan     mahsulotlar     hajmi     30     foizga     yetgan     edi.     Ittifoq   respublika
vazirlik   va   idoralariga   qarashli   korxona   va   birlashmalarda   esa   54   foiz     sanoat
mahsu loti   ishlab   chiqarilar   edi.   Ikkinchi   tomondan. O’zbekistonning   Rossiya
va     boshqa     respublikalardan     keltiriladigan     ishlab   chiqarish     va     iste’mol
tovarlariga  bog’liqligi  g’oyat  kuchli  edi.  Iqtisodiy o’sishning  tashqi  omillarga
bog’lanib   qolganligi   yakunlovchi   ishlab chiqarish   bosqichi   ahamiyatining   75
haddan     tashqari     o   shishiga,     maxalliy   mashinasozlikning     esa     zaifligicha
qolishiga     olib     keldi.     O’zbekistonda   barcha     sanoat     mahsulotlari     tarkibida
mashinasozlik     sanoatining     ulushi   nihoyatda     past     edi.     Bunday     taqsimot
oqibatida  sanoat  asbob - uskunalari, 
texnologiya,     fan   -   texnika     y   utuqlari     tashqaridan     olib     kelinadigan
mahsulotlarning   asosiy   yo’nalishi   bo’lib   qolaverdi.   Cheksiz   fosforit konlariga
boy o’lkamizga, hatto gugurt ham tashqaridan olib kelinar edi.
O’zbekistonda     mashinasozlikning     asosi     bo’lgan     dastgoxsozlik     ayniqsa   zaif
rivojlangan     edi.     Natijada     ishlab     chiqarish     vositalari     va     sanoat   materiallari
ishlab   chiqarish   quvvatlarini   yaratish,   zamonaviy   yirik   yalpi ishlab   chiqarish
talablariga   javob   beradigan   avtomat   va   yarim   avtomat murakkab   dastgohlar
ishlab     chiqarishni     keng     yo’lga       qo’yib     bo’lmasdi.   Bularning     barchasi
metropoliya     va     mustamlaka     xalqlar     o’rtasidagi   munosabatlarning     amaldagi
yakqol     ifodasidir.     Metropoliya     hyech     qachon   mustamlaka   o’lkaning   jadal
rivojlanishini   istamaydi.   Uni   doim   o’z   tizginida   tutib,   har   xil   yo’llar   bil   an   ipsiz
bog’lab turishdan manfaatdordir.
Iqtisodiyotning     siyosat     va     mafkuraga     bo’ysundirilgani     yirik     o’rta     va   kichik
korxonalar     o’rtasida   gi     nisbatga     ham     salbiy     ta’sir     ko’rsatmasdan   qolmadi.
Sobiq   ittifoq   vazirlik   va    idoralari    tomonidan   milliy respublikal  arda, asosan,
yirik korxona va birlashmalar qurildi. Chunki sobiq ittifokdagi   mehnat   taqsimoti
va     ixtisoslashuv     shunday     amaliyotni     taqozo   qilar     edi.     Zo’rma   -   zo’raki
tiqishtirilgan     bunday     amaliyotlar     natijasida   O’zbekiston     iqtisodiyoti     ham
"gigantomaniya"   de gan   xavfli   "xas talikka" chalindi.   Bu,   albatta,   o’lkamizda
20 sanoat     ishlab     chiqarishning     an’anaviy   turlarini     rivojlantirish,     mehnat
jamoalarining     faolligi     va     tashabbuskorligini   oshirish,   bozor   kon’yunkturasiga
tezkor moslashishga katta monelik qildi.
Xalqaro     tajribadan     ma’lumki,     bir     turdagi     mahsulot     ommaviy     ishlab
chiqariladigan  joyda  yirik  ishlab  chiqarish  yaxshi  samara  berishi  mumkin. 
Mayda     (bir     nafardan     19     kishigacha     mehnat     qiladigan)     kor   xonalar     1980   -
yillarda  AQShdagi  barcha  korxonalarning  26,1,  Yaponiyad a  49,4  va  Italiyada
43,4   foizini   tashkil   etgan.   Kichik   korxonalar   (ya’ni   yigirmadan   99   kishigacha
ishlaydigan     korxonalar)     mos     ravishda     28,4,     27,7     va     30,4     foizga   teng     edi.
O’rta  korxonalar  (bunga  yuzdan  499  kishigacha  ishlaydigan korxonalar kiradi)
24,0,   14   ,6   va   14,2   foiz,   500   nafardan   oshiq   ishchi   mehnat   qiladigan     yirik
korxonalar  21,5,  8,2  va  12,1  foizni  tashkil  etardi.  Ushbu raqamlardan  ko’rinib
turibdiki,  zamonaviy  iqtisodiyotga  ega  Yapo niyada ishchilarning  qariyb  yarmi
kichik  korxonalarda  mehnat  qilgan .  Mayda  va kichik  firmalar  ish  bilan  band
bo’lgan  yaponlarning  t o’rtdan  uch  qismini birlashtirgan.  Kichik  korxonalar  -
iqtisodiyot  poydevori,  degan  gapda hikmat ko’p.
Yirik     korxonalar     mayda    ishlab     chiqarishga     nisbatan     bozor   kon’yunkturasiga
qiyin  moslasha di ,   har  qanday  yirik  ishlab  chiqarish jarayonida  katta - kichik
bo’shliqdar   paydo   bo’lishi   tabiiy.   Yirik   korxonalar ularning   hammasini   ham
yolg’iz     o’zi     hal       etishi     qiyin.     Bunday     sharoitda   kichik     ishlab     chiqa   rish
yordamga  kelishi  va  paydo  bo’lgan  bo’shliqni to’ldirishi mumkin. Kichik ishlab
chiqarish,     o’z   navbatida,   ists’mol   bozorini   tovar     bilan     to’ldirish,     a   holini     ish
bilan  ta’minlashni  yaxshilash,  raqobat muhitini yaratishga xizmat qiladi.
Shuro   zamonida   sanoat   mahsulotlari   takibida   ishlab   chiqarish   vositalari   bilan
iste’mol     buyumlari    ishlab     chik aradigan   ishlab     chiqarish   o’rtasidagi  nisbatni
mutanosib     deb     b   o’lmasdi.     Rivojlangan     mamlakatlar     tajribasidan   ma’lumki,
iste’mol     buyumlari     ishlab     chiqarish     bunda     ustuvor     o’rin     tutishi,   jadalroq
rivojlanishi   lozim.   Qazib     oluvchi     va     qayta     ishlovchi     tarmo   qlar     rivojlanishi
o’rtasida     ham     nisbat     buzilib     keldi.     Mineral     xom     ashyolarning     katta    qismi
21 qayta ishlanmagan yoki yarim tayyor mahsulot  holida O’zbekistondan olib chikib
ketilardi.  Deyarli  barcha  kon - ruda,  metallurgiya  ko mbinatlarida  xom ashyoni
qayta     ishlash     darajasi     g’oyat     past     bo’lgan.     Buning     sababi     shuki,   konchilik
sanoati   sohasidagi    ittifoq   ahamiyatidagi   yirik   korxonalarning asosiy   faoliyati
respublikamizda  mineral  xom  ashyoni  t o’la  qayta  ishlash, vertikal  integrasiya
jarayoni,   diversifikasiyani    rivojlantirishga   emas,   balki xom   ashyo   ishlab   chi
qarish  va  markazga  yetkazib  berishga  y o’naltirilgan edi.
Bu     boradagi     salbiy     oqibatlardan     yana     birini     sa   noat     korxonalarini   mahalliy
ishchi   kadrlar   bilan   ta’minlashda   ham   ko’rish   mumkin.   Bu sohadagi   vaziyat
shunday     ayanchli     holga     olib     kelingan     ediki,     zamonaviy   korxonalar     narida
tursin,   nisbatan   ancha   past   rivojlangan   sanoat   sektorida ham   mahalliy   ishchi
kadrlarning  umumiy  mi qdori  juda  kam  edi.  50 - 60 yillarda  ishga  tushirilgan
Navo iy,   Zarafshon,   Mubora k,   Angren,   Yangiyer singari   industrial   shaharlar
sobiq     markaz     vazirlik     va     idoralariga   buysunuvchi     yirik     sanoat     korxonalari
bazasida     bo’lgani     uchun     ularga     zarur   ishchi     kadrlar     ittifo   qning     boshqa
respublikalaridan,     asosan     Rossiyadan   ko’chirib     keltirildi.     Xolbuki,
O’zbekistonning  o’zida  ishchi  kuchi, salohiyatli  kadrlar  va  mutaxassislar  kam
emasdi.     Kam     bo’lsa,     ularni   o’qitish,     tayyorlash     va     kasbga     yunaltirish     ham
mumkin.     Bu,     bir     tomondan,   mahalliy   aholiga   nisbatan   e’tiborsizlik   bilan
qarashning,   ikkinchi   tomondan,   mustamlakachilikka     asoslangan     siyosatning
natijasidir.  Bunday  yondashuv nafaqat  mahalliy  millat  vakillari  orasidan  yetuk
ishchi     kadrlar     yetishib   chiqishiga,     balki,     sanoatning     jadal     suratlarda
rivojlanishiga  ham  monelik qiladi. Nat ijada ma halliy ishchi kadrlarni tayyorlash
va   tarbiyalash   masalasi   o’tgan     asrning     20   -30-   yillarda     qanday     dolzarb     a
hamiyat     kasb     etgan     bo’lsa,   keyinchalik     ham     shundayligicha     qolaverdi.
Maxalliy     millat     vakillari   Toshkent     samolyotsozlik     birlashmasi,     va   gon
ta’mirlash   zavodida   20 -30 foizdan   oshmadi.   Konmetallurgiya,   mashinasozlik
kabi  tarmo qlarda  ham vaziyat deyarli shundayligicha  qoldi.
22 Iqtisodiyotning     mafkura     va     siyosat     qurboni     bo’lishi     respublikaning
tashqi     iqtisodiy     faoliyatida     yanada     kengro   q     namoyon     bo’ldi.     1990     yilda
O’zbekistonga     tashqaridan     olib     kelingan     ma   hsulotning     90     foizga     yaqinini
sanoat     mahsulotlari     tashkil       etardi.     Chetdan     keltiriladigan     moddiy     ishlab
chiqarish     tarmo   qlari     mahsulotining     80     foizdan     ziyodro   g’i     sobiq     ittifoq
respublikalari     ulushiga     t   o’g’r   i     kelardi.     Keltiriladigan     sanoat     mahsulotlari
tarkibida     asosiy     o’rinni     mashinasozlik     va     metallga     ishlov     berish     (27,7%),
yengil (22,7%) va oziq - ovqat (15,2%) sanoatlari egallagan.
Mahsulotlar,  asosan,  respublikalararo  ayirboshlash  b o’yicha  chiqarilar va
kiritilar  edi.  Tashqariga  chiqarilgan  sanoat  mahsulotlari  orasida  asosiy o’rinni
(59,7%) yengil sanoat mahsulotlari (paxta tolasi) tashkil etardi.
Yana     bir     ayanchli     holat     shundan     iborat     ediki,     tash   qariga     mahsulot
chiqarishga     nisbatan     tashqaridan     mahsulot     kir   itish     ko’pchilik     tarmoqlarda
ancha  yuqori  edi.  O’zbekistonning,  ayniksa,  mashinasoz lik  va  metallga ishlov
berish, kimyo va neft  - kimyo, oziq - ovqat s anoati  mahsulotlari bo’yicha tashqi
bozorga bo g’li qligi kuchaydi.
1990   yilda   xalq   iste’moli   tovarlari   b o’yicha   tash qaridan   mol   kiritish
(importni     qo’shganda)   tashqariga   mol   chi   qarishdan   (eksportni     qo’shganda)   3
barobar  ortiq  bo’lgan.  Nooziq -ovqat  mahsulotlari  (yengil  sanoat mahsulotlari,
madaniy- maishiy  va  xo’jalik  mollari)  buyicha  mahsulot kiritish mahsulot chiq
arishdan 4 barobar ko’p edi.
Oziq-   ovqat     tovarlaridan     g   o’sht     va     go’sht     mahsulotlari,     sut     va     sut
mahsulotlari,   tuxum,   un,   yorma,   makaron,   qand,   qandolatchilik mahsulotlari,
baliq,   balik   konservasi,   margarin,   konservalar,   alkogolli ichimliklar   keltirilsa,
no   oziq-ovqat     tovarlaridan     deyarli     barcha     turdagi   gazlamalar,   tikuvchilik   va
trikotaj   mahsulotlari,   charm   poyabzal,   madaniy   -   -maishiy     va     xo’jalik
tovarlaridan     mebel,     muzlatkichlar,     kir     yuvish   mashinalari,     televizorlar,
radiopriyomnik  qurilmalari,  farfor - faya ns,  shisha va  billur  idishlar,  velosiped
23 va     mopedlar     keltirilgan.     Har     yili     millionlab   tonna     paxta     yetishtiriladigan
o’lkada,  hatto  durustroq  paypoq  ishlab chiqaradigan  fabrika  ham  qurilmagan,
shoir  aytganideq  "dar yo  bo’yida qultum suvga zor" edik! 9
Mustaqi llikning  dastlabki  yillaridan  boshlab  vaziyat  o’nglana  boshladi.
Lekin, iqtisodiyotning eski  tuzumdan qolgan bunday mustamlakacha tarkibi bilan
bozor   munosabatlariga   asoslangan   mustaqil   milliy   iqtisodiyotni   barpo   etib
bo’lmasdi.  Buning  uchun  izchil,  tiziml i  va  uzo qni  ko’zlab  ish  tutish lozim
edi.   Mahalliy     sanoatni     rivojlantirish     borasida       amalga     oshirilgan     izchil     va
tizimli     chora   -tadbirlar     samarasida     o’tgan     20     yil     mobaynida     mamlakatimiz
yalpi  ichki  mahsuloti  tarkibida  sanoatning  ulushi  17,6  foizdan  24,0 foizgacha
ko’tarildi.  Kishloq  xo’jaligining  ulushi  esa  qariyb  2  barobar kamaydi. Boshqa
tarmoqlarda ham xuddi shunday sifat o’zgarishlari amalga oshirildi.
Istiqlol   yillarida   sanoat   mahsulotlari   ishlab   chiqarishning   yillik   hajmi   3
barobar,     uning     o’tmishda     juda     zaif     rivojlangan     mashinasozlik     va     metallga
ishlov     berish     tarmog’i     esa     11,6     barobar       o’sdi.     Bu     umumiy     sanoat
ko’rsatkichidan     qariyb     4     barobar     ko’pdir.     Bunday     ulkan     yuksalishga
mamlakatimizda     avtomobilsozliq     neft   -   gaz     mashinasozligi,     temir     yo’l
mashinasozligi   kabi   nisbatan   yangi   va   zamonaviy   sohalarni   barpo   etish   va
jadal rivojlantirish orq ali erishilganini alohida ta’kidlash darkor.
Istiqlol   yillarida   Prezidentimiz   Islom   Karimov   tomonidan   asos   solingan
mamlakatimiz   uchun   butunlay   yangi   tarmoq   —   avtomobil   sanoati   sohasida
hozir   18   mingdan   ortiq   kishi   ish   bilan   bandligi   alohida   ta’kidlash   o’rinlidir.
Ma’lumotlarga     ko’ra,     «O’zavtosanoat»     kompaniyasi     tizimiga     kiruvchi
korxonalarda     2011     yilning     o’zida     1,4     mingdan     ziyod     yangi     ish     o’rni
yaratilgai.   Investisiya   dasturi   doirasida   mashinasozlarimiz   avtomobillar uchun
zarur ko’plab detallarni ishlab c hiqarishni o’zlashtirish ustida ish olib bormoqda.
O’tgan     yillar     davomida     bu     borada     ulkan     yutuqlarga     erishildi.   Bamperlar.
avtoemallar, germetiklar ,  sanoat bo’yoqlari, tutun chiqargichlar. yonilg’i  baqlari,
9
  Markaziy  Osiyo:  g’oyaviy  jarayonlar va  mafkuraviy tahdid.  Mas’ul muharrir Q.Nazarov. Toshkent — 2001 y.
24 yoqilg’i  nasoslari,  avto mobil  oynalari  va  o’rindiqdari, akkumulyatorlar,  elektr
o’tkazgichlar     uchun     jgutlar,     avtomobil     salonining   ichki     qoplash     qismlari,
tashqi     yoritish     vositalari,     yonilg’i     moyi     va     havo   filtrlari,     kapsulalangan
oynalar,   generatorlar    va   kompressorlar,   g’ildirak disklari    va   shassi    uzella ri
ishlab  chiqaruvchi  korxonalar  faoliyat ko’rsatmoqda.
Mamdakatimizda     tarkibiy     qayta     qurish,     mulk     munosabatlarini
takomillashtirish     davlat     tasarrufidan     chiqarish     va     xususiylashtirish
mexanizmlari     orqali     amalga     oshirildi.     Bu     ko’p     ukladli     aralash     ijtimoiy
yo’naltirilgan  bozor  iqtisodiyotini  shakllantirishning  muhim  shartlaridan biridir.
Kichik   biznes   va   xususiy   tadbirkorlik   iqtisodiy   yuksalishning   muhim   omillaridan
biriga     aylandi.     Statistik     ma’lumotlarga     ko’ra       2010     yilda   mamlakatimiz
aholisining     har     ming     nafariga     15,2     ki   chik     biznes     va     xususiy   tadbirkorlik
subyekti  t o’g’ri  kelgan.   Bu  ko’rsatkich   Moldovada   -    12,3, Qozog’istonda   -
6,9,   Rossiyada   -     11,3,   Ukrainada   -     7,5,   Belarusda   -     7,3, Ozarbayjonda   -
1,6     tani     tashkil     etdi.Mamlakatimizda     o’tgan     20     yil     ichida     tashqi     savdo
aylanmasi   805,6 million   AQSh   dollaridan   21,8   milliard   dollarga,   ya’ni   27,1
barobar     o’sdi.   Jumladan,   eksport   hajmi   442,7   million   dollardan   13,1   milliard
dollarga, yoki 29,5, import 362,9 million dollardan 8,8 milliard dollarga yoki 24,2
barobar ko’paydi.   Ayni   paytda   tashqi   savdoning   ijobiy   saldosi    79,8   million
dollardan     4,2    milliard    dollarga,       ya’ni    53    barobar     ortdi.    Bu     oltin  -valyuta
zaxiralarimizning     muttasil     o’sishi     va     milliy     valyutamiz     barqarorligini
ta’minlashga   ham   xizmat   qilmoqda.   Eks port   va   importning   tarkibi   k eskin
o’zgardi.     Mustakillikkacha     O’zbekiston     chetga     xom     ashyo     chiqaradigan     va
tayyor     mahsulotlar,     asosan,     iste’mol     mollarini     olib     keladigan     mamlakatdan
bugun  qo’shimcha  qiymat  yuqori  bo’lgan  tayyor  mahsulotlarni  tobora  ko’p va
keng     eksport     qilayotgan,     ishl   ab     chiqarishni     texnik     va     texnologik
modernizasiya     kilishga     muljallangan     texnika     va     asbob   -uskunalarni     import
qiladigan mamlakatga aylandi. Mashina va uskunalarning im port tarkibidagi 
25 ulushi   izchil   o’smokda:   1990   yilda   12,1   foizni   tashkil   qilgan   bo’lsa,   201 0
yilda 44,1 foizgacha yetdi.
Eksportning  tarkibi  diversifikasiya  qilinishi  natijasida  paxta  tolasi ulushi
jiddiy     kamaydi.     Uning     eksportdagi     ulushi     1990     yilda     59,7     fo   izni   tashkil
etgan     bo’lsa,     2010     yilda     11,3     foizdan     oshmadi.     Oziq   -   ovqat   mahsulotlari
importa  o’tgan  davr  mobaynida  48,9  foizdan  10,9  foizga tushdi.
Tashqi     savdo     geografiyasi     ham     diversifikasiyalashdi.     Ilgari,     birinchi
navbatda,  sobiq  ittifoq  tarkibidagi  respublikalar  va  sosialistik  lagerga kiruvchi
mamlakatlar,  sosialistik  yo’nalishni  tanlagan   davlatlar  bilan  tovar ayirboshlash
va savdo - sotiq amalga oshirilishi shart bo’lgan. 
Bu   ham   mavjud   xukmron   mafkura   va   siyosatning   amaldagi   ifodasi   edi,
albatta.     Xalqimiz     mustaqillikka     erishganidan     keyin     tashqi     savdo     doira   si
keskin     kengaydi     va     uning     tarkibida     uzoq     xorij     mamlakatlari     soni     orta
boshladi.   Agar   1990   yilda   tashqi   savdo   aylanmasida   uzoq   xorij   mamlakatlari
ulushi    39,9   foizni   tashkil    etgan   bo’lsa,   2010   yilda   bu   raqam    56,9   foizga
yetdi.   Eksportda   ularning   hissasi    37 ,7   foizdan   54,8   foizga,   importda   42,6
foizdan 59,9 foizga yetdi.Haqiqiy  bozor   munosabatlari  xar   qanday  mafkuraviy
va     siyosiy   qoliplardan     xoli     va     ustun     bo’lishi     kerak     shundagina     barqaror
iqtisodiy   o’sishga     yo’l     ochiladi.     Bu     tamoyil     davlatimiz     rahbari     tomon   idan
shuning uchun   ham     bozor munosabatlariga o’tishning   muhim   shartlaridan biri
sifatida ilgari surildi.
Nima     uchun     bu   o’ta   mas’uliyatli     tarixiy     vazifa   aynan     davlatning
zimmasiga     yuklatildi?   Chunki   mustaqil   milliy   iqtisodiyotni   barpo   etish   va   ayni
paytda   bozor   munosabatlariga   o’tish   boshlanganida   mamlakatimizda   davlatdan
ko’ra   qudratliroq   kuch,   tizim   yo’q   edi.   Jamiyat   barcha   azolarining   iqtisodiy
imkoniyatlari   deyarli   bir   xil,     boshlang’ich     darajada     bo’lgan.     Bozor
islohotlarining  takdirini,  ayrim davlatlarda  bo’lgani  kabi,  davlat  korporasiyalari
qo’liga     topshirib     qo’yib     ham   bo’lmasdi. 10
  Xorijda   kuchli   diaspora   va   sahiy
10
  Mirziyoev Sh.M. Tanqidiy tahlil, qat’iy tartib-intizom va shaxsiy javobgarlik – har bir rahbar 
faoliyatining kundalik qoidasi bo’lishi kerak. – Toshkent: “O’zbekiston” NMIU, 2017. – 104 b.
26 homiylarimiz   ham   yo’q.   Boz   ustiga   ozorga     o’tishning     «shok     terapiyasidan»
farqli     o’laroq,     bosqisma-bosqich     amalga   oshiriladigan   ijtimoiy   yo’naltirilgan
modeli   tanlandi.   Bunday   sharoitda   aholining,   ayniqsa   uning   kam   ta’minlangan
qismi manfaatlarini qayta taqsimlash mexanizmi orqali   faqat   davlatgina   himoya
qila     olishi     mumkin.     Shu     bois     davlatning     kuch   qudratidan,     boy
imkoniyatlaridan  foydalanmaslik  keyinchalik  to’g’rilab  bo’lmas 
xatolarga  olib  kelishi  tayin  edi.  Prezidentimiz  tomonidan  ushbu  yo’l  yagona
va   to’g’ri     yo’l     deb   tanlandi.   Davlat   bizda     azaldan     qudratli   kuch,   boshqarish
vositasi   bo’lib     kelgan.     Islohotlardan     oldin     barcha     mulk     obyektlarining     90
foizdan   ziyodrog’i     davlat     tasarrufida     edi.     Qayd     etish     lozimki,     barcha
mamlakatlarda   iqtisodiyotning   samarali   faoliyat   yuritishida   davlat,   uning
muassasalari va tarkibiy tuzilmalarining o’rni bor. Buni hyech kim inkor etmaydi.
Lekin bo zor o’zini o’zi boshqara  oladigan  tizim,  munosabatlar  silsilasi.  Bunday
sharoitda     davlatning   iqtisodiyotga     aralashuvi     yoki     iqtisodiyotning     davlat
tomonidan     tartibga     solinishi   qanday   nisbatda,   darajada   bo’lishi   kerak?   Buning
aniq bir mezoni yoki ko’rsatkichi bormi? Bu - juda nozik masala.
O’tgan     asr     davomida     jahon     iqtisodiyoti     rivojlanishining     turli
bosqichlarida     ba’zan     bozor     qonuniyatlari,   ba’zan     iqtisodiyotni     davlat
tomonidan     tartibga     solish   usullari     ustuvorlik     qilib     keldi.   1940-70     yillarda
iqtisodiy     jarayonlarыi   boshqarish   va     tartibga     solishda     davlatning     rolini
kuchaytirish  konsepsiyasi  ustunlik  qilgan bo’lsa,  1980-90-yillarda  iqtisodiyotni
bozor     tomonidan     tartibga     solishning   cheklanmagan     imkoniyatlari
konsepsiyasini    ilgari     suruvchi    monetarizm     va    neo  liberalizm   nazariyalarining
mavqyei oshdi.
27 Iqtisodiy     adabiyotlarda     Yevropaning     yetakchi     mamlakatlari
hisoblanadigan     Fransiya     va    Germaniyada    davlatning    iqtisodiyotga    aralashuv
darajasi     48     foiz,   «superkommunistik»   Skandinaviya   mamlakatlarida   54-55   foiz
deb   ko’rsatiladi.Bu   ko’rsatkichlar   bozor   mukammal,   o’zini   o’zi   tartibga   solib
turuvchi tizim, davlatning  unga  aralashuvi  iloji  boricha  past  darajada  bo’lishi
kerak     deb   hisoblaydigan     klassik     bozor     iqtisodiyotini     ma’qul     ko’radigan
Shimoliy     Amerika   modeli     ko’rsatkichidan     ancha     yuqoridir.     4-jadvaldan
ko’rinib     turibdiki,   O’zbekistonda   davlatning   iqtisodiyotning   barcha   sohalaridagi
ulushi   va   aralashuvi   muttasil   kamayib   bormoqda.   2010     yilda     mamlakatimizda
davlat     sektorining     ulushi     yalpi     ichki     mahsulot     ishlab   chiqarishda   18,3   foiz,
sanoatda 9,0, qishloq xo’jaligida 0,1, ko’rilishda 10,4,   transportda   44,0,   aloqada
3,9,   chakana  savdo  aylanmasida  0,1,  pullik   xizmat   ko’rsatishda  20,6,  tashqi
savdoda   8,3   va   bandlikda   20,9   foizni   tashkil   etdi.   Bu   raqamlar   davlatning
mamlakat     iqtisodiyotidagi     o’rnini     to’liq     ko’rsata     oladimi?   Yo’q,   albatta.
Iqtisodiyotdagi davlat sektoridagidan hayotimizdagi davlatning urni   va roli ancha
katta va rang-barangdir. 
Ijtimoiy   yo’naltirilgan   bozor   iqtisodiyotiga   o’tish   davrida   davlat
iqtisodiyotni   tartibga     solish,     qayta     taqsimlash     mexanizmi     orqali     aholi
manfaatlarini     himoya   qilishi,   iqtisodiy   faoliyatning   huquqiy   asoslarini,   bozor
shart-sharoitlarini  yaratishi,  iqtisodiy    erkinlik    va    tenglikni     kafolatlashi,    bozor
institutlarini     shakllantirishi,   tadbirkorlik     tizimlarini     qaror     toptirish     va
rivojlantirishga     ko’maklashishi,   raqobat   muhitini     vujudga     keltirishi,     tarkibiy
qayta     ko’rishlarni     amalga     oshirishi     zarur.Bunda   davlat   tartibga   solishning
moliya,   kredit,   soliq,   valyuta   siyosati,   narx-navoni   nazorat     qilish     vositalaridan
keng   foydalanadi.   Davlat   yirik   dastur   va   loyi halarni moliyalashtiradi, chet el
investisiyalarini kiritishga kafolat bo’ladi.
O’tish     davrida     davlatning     iqtisodiyotni     tartibga     solish     roli     nafaqat
davlat sektori,  balki  xususiy  sektorga  nisbatan  ham  muntazam  kuchayib  bordi.
Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solish     davlat   institutlari     tomonidan
28 amalga   oshiriladigan   va   mamlakatni   barqaror   ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanishini
ta’minlashga qaratilgan  qonunchiliq  ijroiya  va  nazorat  harakteriga  ega  bo’lgan
chora -tadbirlar tizimini amalga oshirishdir.
29 Xulosa
Xulosa   qilib   aytish   kerakki   O‘zbekiston   mustaqillikka   erishgach,   nafaqat
o‘zining   iqtisodiy   taraqqiyot   tamoyillarini,   balki   milliy   davlatchilik   asoslarini
tiklash modelini ham ishlab chiqishi zarur edi. Shu bilan birga, milliy qadriyatlar,
xalqning   o‘zligi   va   g‘ururini   qayta   tiklash,   rivojlantirishni   ham   talab   qiladi.
Bularning   barchasi   jamiyatning   ijtimoiy-sinfiy   tuzilmasini   tubdan   yangilash   va
mustaqillik g‘oyalarini amalga oshirish uchun mutlaqo yangicha fikrlab, yangicha
ish yuritadigan kadrlarni tarbiyalash zaruratini yuzaga keltirdi.
Germaniya,   Shvetsiya,   Janubiy   Koreya,   Fransiya,   Xitoy,   yuqorida   tilga
olingan   Yaponiya   kabi   mamlakatlarning   taraqqiyot   modellari   ko‘proq   iqtisodiy
modellar edi. Ular siyosiy, ijtimoiy va madaniy hayotni tubdan yangilashni nazarda
tutgan emas. Ushbu mamlakatlarning birortasida iqtisodiy islohotlar davrida milliy
davlatchilik,   madaniy   meros   va   ona   tilini   tiklash   singari   masalalar   dolzarb
bo‘lmagan (faqat Janubiy Koreyada davlat qurilishi muhim ahamiyat kasb etgan).
O‘zbek   modeli   esa   yuqorida   aytib   o‘tganimizdek,   jamiyatning   barcha
sohalarini   birdek   isloh   etishga   qaratilgan.   U   iqtisodiy   munosabatlarni   yangicha
asosda   rivojlantirish   bilan   birga,   davlat   qurilishi,   jamiyatni   demokratlashtirish,
mulkdorlar   sinfi   va   o‘rta   biznesni   shakllantirish   kabi   davlatchilik   negizini   tashkil
etadigan   masalalarni   hal   etishni   nazarda   tutadi.   Bularning   barchasi   o‘zbek
modelining   o‘ziga   xos   ustuvor   xususiyatlaridir.   Bu   modelni   ishlab   chiqishda
taraqqiy   topgan   mamlakatlarning   bozor   munosabatlariga   o‘tish   tajribasi,
mustaqillik uchun kurash yillaridagi tarixiy sinov va saboqlar, xalqimizning o‘ziga
xos turmush tarzi va tafakkuri – barcha-barchasi  hisobga olindi. Boshqa  davlatlar
bilan bo’ladigan iqtisodiy int е gratsiya davlatning har   х il ehtiyojlarini qondirish va
samaradorligini oshirishning muhim omili hisoblanadi va fan-t ех nika taraqqiyotini
jadallashtirishga,   millatlar   va   elatlarning   yaqinlashuviga,   aholining   turmush
darajasini oshirishga yordam b е radi. 
30 Har   qanday   davlat   hoh   kichik   hoh   katta   bo’lsin,   iqtisodiy   int е gratsiyasiz
rivojlanishi   t е z   bormaydi.   Buni   ko’pgina   davlatlar   o’z   tajribalarida   isbotlashdi.
Iqtisodiy   int е gratsiyani   rivojlantirishga   qaratilgan   O’zb е kiston   R е spublikasi
siyosati   ham   iqtisodiyoti   yuksak   darajada   rivojlanishiga   erishishga   qaratilgan.
Iqtisodiy int е gratsiya iqtisodiyotga b е vosita quyidagi natijalaga erish imkoniyatini
b е radi:   tovarlar,   kapitallar,   х izmatlar   erkin   harakat   qiladi;   raqobat   kuchayadi;
ishlab   chiqarish   kuchlari   rivojlanadi;   ishlab   chiqarish   samaradorligi   ortadi;   sifatli
va   arzon   tovarlar   ishlab   chiqariladi;   ist е ’molchilarning   talabi   ortib   boradi;   taklif
qilinadigan   tovarlar   nom е nklaturasi   ko’payadi;   bozorlarning       rivojlangan
shakllari   paydo   bo’ladi   va   umumiy bozorlar tashkil qilinadi; ishsizlik darajasi
pasayadi;   milliy   iqtisodiyotdagi   farqlar   yo’qolib   boradi;   yangi   kuchli   umumiy
iqtisodiyot   shakllanadi;   milliy   iqtisodiyot   rivojlanib   boradi;   eng   muhimi   kishilar
hayoti   farovonligi   oshadi   va   h.k.   Hukumatning   tashkiliy-shtat   tuzilmasini   tubdan
qayta   ko rib   chiqish,   hujjatlar   ekspertizasi   tartibotlarini   jiddiy   ravishdaʻ
soddalashtirish,   qarorlar   qabul   qilishning   tezkorligini   ta minlash,   chet   elda   keng	
ʼ
qo llaniladigan   aniq   ko rsatkichlarga   erishishga   va   maqsadli   indikatorlarga	
ʻ ʻ
asoslangan vazirliklar, davlat qo mitalari va idoralar rahbarlari faoliyatini baholash	
ʻ
tizimini joriy etish talab etiladi.
31 Adabiyotlar  ro’yxati
1.   Milliy   istiqlol   g’oyasi:   asosiy   xususiyatlari, falsafiy   va   tarixiy   ildizlari.  
Mas’ul   muharrir Q.Nazarov. Toshkent  2001 y.
2.  G’oya va mafkura. Mas’ul muharrir Q.Nazarov. Toshkent - 2001 y.
3.  Milliy istiqlol g’oyasini xalqimiz ongiga singdirish omillari  va  vositalari.  
Mas’ul  muharrir Q.Nazarov. Toshkent  2001 y.
4.  Markaziy  Osiyo:   G ’ OYAVIY    jarayonlar va  mafkuraviy tahdid. Mas’ul muharrir 
Q.Nazarov. Toshkent — 2001 y.
Foydalanishga tavsiya etiladigan asosiy adabiyotlar ro’yxati
1. Jo’raev   N.,   Abduvoxidov   F.,   Sotivoldieva   D.   Moliyaviy   va   boshqaruv
hisobi. Darslik (lotin alifbosida). –T.: 2012 y. 480 b.
2. Pardaev   A.X.,   Pardaev   B.X.   Boshqaruv   hisobi.   O’quv   qo’llanma./   -   T.:
G.G’ulom nomidagi adabiyot va san’at nashriyoti, 2018. 
3. Karimov   A.,   Islomov   F.,   Avloqulov   A.   Buxgalteriya   hisobi.   Darslik.-T.:
Sharq, 20 1 4. 
4. Xamdamov B.K., Islomov F.R., Avloqulov A.Z. Moliyaviy hisobot. O’quv
qo’llanma./ - T.: “IQTISOD-MOLIYa”, 208. 
5. Ibragimov  A., Ochilov I., Qo’ziev I. Moliyaviy va boshqaruv hisobi    –T.:
Iqtisod-moliya. 20 1 8 y. 440 b.
6. Wan Madznah Wan Ibrahim, Mohd Rizal Palil “Fundamentals of business
accounting” Oxford university Press, 2014
Qo’shimcha adabiyotlar:
7. “ O’zbekiston   Respublikasini   yanada   rivojlantirish   bo’yicha   harakatlar
strategiyasi   to’g’risida”gi   O’zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   2017   yil   7
fevraldagi PF-4947-sonli  Farmoni .
8. Mirziyoev   Sh.M.   Buyuk   kelajagimizni   mard   va   olijanob   xalqimiz   bilan
birga quramiz. – Toshkent: “O’zbekiston” NMIU, 2017. – 488 b.
32 9. Mirziyoev   Sh.M.   Tanqidiy   tahlil,   qat’iy   tartib-intizom   va   shaxsiy
javobgarlik   –   har   bir   rahbar   faoliyatining   kundalik   qoidasi   bo’lishi   kerak.   –
Toshkent: “O’zbekiston” NMIU, 2017. – 104 b.
10. Mirziyoev   Sh.M.   Erkin   va   farovon,   demokratik   O’zbekiston   davlatini
birgalikda barpo etamiz. – Toshkent: “O’zbekiston” NMIU, 2017. – 56 b.
11. Mirziyoev   Sh.M.   Qonun   ustuvorligi   va   inson   manfaatlarini   ta’minlash   –
yurt taraqqiyoti va xalq farovonligining garovi. – Toshkent: “O’zbekiston” NMIU,
2017. – 48 b.
12. Mirziyoev   Sh.M.   Tanqidiy   tahlil,   qat’iy   tartib-intizom   va   shaxsiy
javobgarlik   –   har   bir   rahbar   faoliyatining   kundalik   qoidasi   bo’lishi   kerak.
O’zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining 2016 yil yakunlari va 2017 yil
istiqbollariga   bag’ishlangan   majlisdagi   O’zbekiston   Respublikasi   Prezidentining
nutqi. \\ Xalq so’zi gazetasi. 2017 yil 16 yanvar, №11.
13. Gadoev E. va boshqalar. Buxgalter  uchun  amaliy qo’llanma:  ikki  jildlik.
Toshkent. NORMA-2010. 
Internet saytlari
. www.sies.uz
. www.tdiu.uz
. www.lex.uz
.  www.ziyonet.uz
33