Urug' jamoasining buzulishi va davlatchilik shakllanishi omillari

Mavzu:Urug' jamoasining buzulishi va davlatchilik shakllanishi omillari
Mundarija
KIRISH………………………………………………………………………….2
I BOB .   URUG' JAMOASINING BUZULISHI VA DAVLATCHILIK 
SHAKLLANISHI OMILLARI………………………………………………..4
1.1. Urug`chilik jamoasining  buzilishi  va uning sabablari……………..4
1.2. Ilk   davlatlar   paydo   bo'lishini ng   asosiy
omillari...............................11
II   BOB.   INSONIYAT   TARIXIDAGI   QADIMGI   DAVLATLAR……...
…..15
      2. 1.     Vatan i miz hududidagi eng  qadimgi  davlat tuzilmalari ..................15
          2.2.   Jahon   tarixidagi   dastlabki   davlatlar.Ulardagi   ijtimoiy-iqtisodiy
hayot.…………………………………………………………………..……….29
XULOSA……………………………………………………………..………..34
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO’YXATI………………….……37
1 KIRISH
Davlat   — mamlakat miqyosida jamiyatni uyushtirish masalalarini hal qilish,
uning tashqi munosabatlarini belgilash vakolatlari bo lgan hukmron tuzilma.ʻ
                   Davlat ham,   huquq   ham bo lmagan	
ʻ   ibtidoiy jamiyat   bir-biridan asosan
ishlab   chiqaruvchi   kuchlarning   rivojlanish   darajasi   bilan   farq
qiladigan   yovvoyillik,   varvarlik   va   tamaddun   kabi   uch   bosqichni   o tgan.   Davlat	
ʻ
hali   urug chilik   tizimi   ishidayoq   shakllangan   boshqaruv   organlarini   qisman	
ʻ
o zgartirib   qisman   yangi   organlarni   joriy   etgan   holda   siqib   chiqarib   yuzaga	
ʻ
keladi   va   nihoyat,   ularni   haqiqiy   davlat   hokimiyati   bilan   almashtiradi.   Mehnat
qurollarining   rivojlanishi   va   takomillashishi,   yirik   ijtimoiy   mehnat
taqsimoti   mehnat   unumdorligi   oshib,   ortiqcha   mahsulot   hosil   bo lgan,   bu   esa	
ʻ
xususiy   mulkshillikka   va   jamiyatning   mulkiy   jihatdan   qatlamlarga   ajralishiga
olib kelgan. Shu tariqa, asosiy  mashg uloti xususiy mulkchilik munosabatlarini	
ʻ
va   mulkdorlar   manfaatini   muhofaza   qilishdan   iborat   bo lgan   maxsus   guruhlar	
ʻ
vujudga   kelgan.   Ibtidoiy   jamiyatda   oqsoqollar,   urug   va   qabila   boshliqlari
ʻ
hamda   diniy   hokimiyat   sohiblariga   tegishli   bo lgan   ijtimoiy   hokimiyat   asta-	
ʻ
sekin   davlat   hokimiyatiga   aylangan.   Agar   davlat   paydo   bo lgunicha   mavjud	
ʻ
bo lgan   jamiyatda   ijtimoiy   hokimiyatni   saqlashning   asosiy   vositasi   oliy	
ʻ
ruhoniylarning   shaxsiy   obro si   bo lsa,   davlat   hokimiyatining   mohiyatini	
ʻ ʻ
majburlash tashkil eta boshlagan. 
Mavzuning   dolzarbligi .Inson   ekologik   inqirozlarga   javoban   kechirish   va
qayta ishlab chiqarshning yangi usuliga — ishlab chiqarish iqtisodiyotiga о`tishi
bilan javob bergan. Yangi tosh asri, ya`ni «Neolit inqilobi» yuz bergan. Odamlar
asta-sekin   ovchilik,   baliqchilik,   tayyor   о`simliklarni   hamda   dehqonchilik,
chorvachilikning   ibtidoiy   shakllaridan,   dehqonchilikning   yangi   rivojlangan
shakllariga   о`ta   boshlagan.   Masalan,   sug`oriladigan,   jumladan   irrigatsiya
inshootlari   yordamida   sug`oriladigan   dehqonchilik   yuzaga   kelgan.   Xо`jalik
hayotining yangi tashkiliy kо`rinishlari jamiyat hayotida asosiy iqtisodiy о`rinni
egallay boshlagan.
2 «Neolit   inqilobi»   davomida   inson   tayyor   hayvonot   va   о`simlik
mahsulotlarini   qurol   yordamida   о`zlashtirar   edi.   Endi   tabiatni   о`zgartirishga,
oziq-ovqat   mahsulotlarini   ishlab   chiqarishga,   yangi   о`simliklar   va   hayvonot
turlarini   yaratish,   shu   bilan   tabiatning   tabiiy   shakllarini   almashtirish   yо`liga
о`tila   borgan.   Bu   о`tish   faqat   dehqonchilik   va   chorvachilikda   yangi   turlar
yaratish emas, balki boshqa ishlab chiqarish sohalarida ham (kulolchilik, metall
ishlab chiqarish va uni qayta ishlash) yuz bergan. Ishlab chiqaruvchi iqtisodiyot
miloddan   avvalgi   IV—III   minginchi   yillarda   inson   hayotining   asosiy   omili
bо`lgan.
      Predmeti. «Neolit inqilobi» oqibatida yer sharining ba`zi hududlarida ilk
dehqonchilik   jamoalari   tashkil   topgan.   Yakin   Sharqda,   bu   holat   miloddan
avvalgi 7 ming, yillarda sodir bо`lgan. Ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanishning keyingi
bosqichida miloddan avvalgi IV—III ming yillarda ilk dehqonchilik jamoalarida
yuksalish yuz bergan. Bu yuksalish asosida dastlabki sivilizatsiyalar — ilk sinfiy
jamiyatlar   tashkil   toptan.   Ular   Dajla,   Frot,   Amu   va   Sir   kabi   yirik   daryolar
vodiylarida   tashkil   topgan.   Bu   mintaqalarda   dehqonchilik   uchun   sharoit   juda
qulay edi.
Kurs ishining ob’yekti. Mazku kurs ishining ob’yekti qadimgi dunyo tarixi
va urug’ jamoalari tugab davlatlarga asos solinishi.
Kurs ishining vazifasi. Qadimgi davrdagi urug’ jamoalari davri va ularning
tugashi,ilk   davlatlarning   shakllanishi   va   undagi   shart-sharoitlar   haqida
tushunchalar berish.
Maqsadi .Ishlab   chiqarish   iqtisodiyotiga   о`tish   sivilizatsiyaning   yuksalishi
va   odamlarning   kо`payishini   ta`minlab   berdi.   Olimlarning   fikricha,   о`q-yoy
bilan   qurollangan   ovchiga   о`zini   tо`ydirishi   uchun   20   kv.   km.   hudud   kerak
bо`lgan.   Bu   maydon   bir   necha   dehqonni   boqish   uchun   yetarlidir.   Boshqa
hisoblarga   qaraganda,   ishlab   chiqarsh   xо`jaligiga   о`tish   oqibatida   yer   yuzi
aholisi mezolit davri oxirida (miloddan 7 ming yil avval) 10 ming kishi bо`lgan
bо`lsa,   neolit   davri   oxiriga   kelib   (miloddan   avvalgi   II   ming   yil)   50   mlngacha
kо`paygan.   Taxminiyligiga   qaramay,   bu   hisob-kitob   dehqonchilik   va
3 chorvachilikka   о`tgandan   keyin   yer   yuzi   aholisi   keskin   kо`payganligidan
guvohlik beradi.
Kurs ishining hajmi. Kurs ishi  kirish,2 bob,4 reja, xulosa va foydalanilgan
adabiyotlardan iborat. 
I BOB .   URUG' JAMOASINING BUZULISHI VA DAVLATCHILIK
SHAKLLANISHI OMILLARI
1. Urug`chilik jamoasining  buzilishi  va uning sabablari
Ibtidoiy   jamoa   tuzumi   yillarida   va   asrlar   osha   rivojlana   borib,   o’z   o’rnini
sinflardan   tashkil   topgan   davlat   hokimiyati   hukmron   bo’lgan   jamiyatga
bo’shatib   b е rdi.   Bu   taraqqiyot   davomida   urug’chilik   jamoasi   ikki   bosqichni
bosib o’tdi. Birinchi bosqichda urug’ ijtimoiy ishlab chiqarishga asoslangan edi.
Bu   davrda   jamoa   onalar   hukmronligi   –   mat е riarxatga   asoslangandi.   O’sha
davrning   urf-odatlariga   ko’ra   bir   jamoa   a'zolari   o’rtasida   oila   qurish,   ya'ni   er-
xotin   bo’lish   mumkin   emasdi.   Albatta   bir   jamoa   erkaklari   boshqa   bir   jamoa
ayo’llari bilan “oila” qurishlari lozim edi. Ammo ayol bilan “oila” qurgan erkak
ba'misoli   m е hmon   edi,   ishi   bitgach   o’z   jamoasiga   qaytib   k е tardi.     “Oila”ni
boshqarish, uni boqish, bola tarbiyasi  va taqdiri bilan uning ishi bo’lmasdi. Bu
ishlar   bilan   asosan   ona   shug’ullanar   edi.   Tug’ilgan   bola   xolasini,   tog’asini
taniganu,   ammo   otasini   tanimagan.   Shu   boisdan   bola   oldida   ota   nufuziga
qaraganda   tog’a   nufuzi   e'tiborliroq   va   qimmatliroq   bo’lgan.   Chunki,   tog’a   ona
urug’i   jamoasini   nafaqat   moddiy   jihatdan,   balki   barcha   sohalarda   himoya
qiluvchi   va   qo’riqlovchi   shaxs   bo’lgan.   Bunday   tartib   qoida   natijasida   urug’
jamoasida   ortiqcha   ist е 'molchilar   ko’paygan   va   barcha   qiyinchiliklar   ona
zimmasiga   tushgan.   Jamoani   boqish,   ularni   oziq-ovqat   bilan   ta'minlash   albatta
oson   ish   emas   edi.   Buning   ustiga   d е hqonchilik   va   chorvachilik   ixtiro   etilgan,
onalar   uchun   xo’jalikni   boshqarishda   yana   ham   katta   qiyinchiliklar   k е lib
chiqardi.   So’zsiz,   bunday   taritib   uzoq   davom   etishi   mumkin   emas   edi.   Sabr-
toqatlari   to’lib   –   toshgan   onalar   farzandlarining   otalari   oldiga   o’z   talablarini
qo’yganlar   va   haqiqiy   oila   muammolari   bilan   shug’ullanish,   bolalarni   boqish
4 xo’jalik   ishlarini   bajarishni   ulardan   talab   qilganlar.   Ana   shu   tariqa   ikki   jamoa
urug’idan   er-   xotindan   iborat   juft   oila   shakllanadi.   Bu   hodisa   jamiyat   hayotida
o’ziga   burilish   nuqtasi   bo’ldi.   Chunki   juft   oilaning   tashkil   topishi   bilan   jamoa
mulkchiligiga asoslangan  ibtidoiy urug’chilik jamoasi  zaminiga zil k е tdi. N е ga
d е ganda urug’ jamoasidan tashqarida tashkil topgan bu oilaning iqtisoliy zamini
xususiy mulkchilikka asoslanar edi. Oila manfaati bilan urug’ jamoasi manfaati
o’rtasida   o’ziga   xos   k е lishmovchilik   nomuvofiqlik   va   ziddiyat   paydo   bo’lardi.
Urug’   jamoalaridan   tashqarida   juft   oilalar   jamoasi   tarkib   topdi.   Ularni   o’zaro
birlashtiradigan manfaat omili albatta ishlab chiqarish edi. Shu sababdan bo’lsa
k е rak,   olimlar   bunday   juft   oilalarni   “oilalar   jamoasi”   yoki   “ishlab   chiqarish
jamoasi” d е b ataganlar. Shunday qilib, taraqqiyotning bu bosqichiga k е lib urug’
jamoasi   е mirilish   sari   yo’l   tutdi,   u   o’zining   tub   ma'nodagi   ishlab   chiqarish   va
jamoa mulkchiligiga asoslangan qiyofasini yo’qota bordi. 
Juft oilalar n е gizida ishlab chiqarish jamoalarining paydo bo’lishida birinchi
va   asosiy   omil   –   jamoa   ixtiyorida   ortiqcha   mulkning   xosil   bo’lishi   va
jamoalararo maxsulot  ayriboshlashning vujudga k е lishi hal qiluvchi o’rin tutdi.
Albatta,   bu   jarayon   chorvachilik   va   d е hqonchilikning   kashf   etilishi   oqibatida
oilalar   ixtiyorida   ortiqcha   oziq-ovqat   maxsulotlarining   to’planishi   bilan
bog’liqdir.  Endi  har   bir  oila  o’zidagi  ortiqcha  mahsulot  va  buyumlarni   qo’shni
oiladagi   o’zida   yo’q   maxsulotlar   bilan   almashlash   imkoniyatiga   ega   bo’ldi.
Bunday   jarayon   dastlab   ikki   urug’   jamoalari   o’rtasida   olib   borildi.   So’ngra   bu
jarayonga   urug’   jamoalari   ham   faol   qatnasha   bordilar.   Ammo   juft   oila   mulki
bilan jamoa mulki endi sig’isha olmay qoldi. Bu o’zaro ziddiyatlar oilalar bilan
oilalar,  urug’   jamoalari   bilan urug’  jamolari  o’rtasida  o’zaro janjal,  to’qnashuv
va xatto urushlar darajasiga borib  е tardi. G’oliblar bu boyliklarni o’z mulklariga
va boyliklariga qo’shar edilar. Bu qullar ham g’oliblarning mulki hisoblanganlar
va   ular   ustidan   o’z   bilganlaricha   hukmronlik   qilganlar.   Ana   shu   tariqa   shaxsiy
mulk   s е kin   –astalik   bilan   rivojlanib   xususiy   mulkka   aylangan,   haq-huquqsiz
qullar   k е lib   chiqqan.   Biroq   bu   mlkni   qo’riqlash,   qullarni   itoatda   saqlash   va
zo’rlab ishlatish  uchun zo’rlikka tayanuvchi qo’shimcha  qurollangan kuchlarga
5 ehtiyoj   ham   k е lib   chiqqan.   Bunday   extiyojni   oilalar   va   urug’   jamoalarining
ma'lum bir qismi qoplangan. Ana shu tariqa jamiyatda mulkdorlar, xo’jayinlar –
quldorlar, tob е lar, mazlumlar- qullar va zo’rlikka tayanuvchi qurollangan kuch –
ya'ni   ibtidoiy   davlat   ko’rinishi   el е m е ntlari   vujudga   k е ladi.   Bu   urug’chilik
jamoasi   o’z   boshidan   ikkinchi   taraqqiyot   bosqichini   k е chirish   davriga
kirganligini   ko’rsatadi.   Bu   davrda   endi   urug’chilik   jamoasi   е mirilib,   sinfiy
tabaqalanish   jarayoni   boshlanadi.   Jamoaning   ijtimoiy   tarkibida   tub   sifat
o’zgarishlar   sodir   bo’ladi.   Ijtimoiy   va   oila   xayotida   erkaklarning   o’rni   va
ahamiyati   oshadi.   Matriarxat-   ona   hukmronligi   o’rnini   Patriarxat-   ota
hukmronligi   egallaydi.   Xuddi   mana   shu   davrda   jamoadagi   ortiqcha   daromad-
xususiy   mulk   va   uni   ayriboshlash   jarayoni   bilan   bog’liq   va   mushtarak   tarzda
birinchi   ijtimoiy   m е hnat   taqsimoti   k е lib   chiqdi.   Chunik   jamoa   a'zolari   bir
vaqtning   o’zida   ham   chorvachilik,   ham   d е hvonchilik   bilan   shug’ullana   olmas
edilar.   Shu   bois   ular   o’zlariga   qulay   va   ma'qul   sohani   tanlab   ola   boshladilar.
Albatta, bu narsa jamoa joylashgan hududning tabiiy- g е ografik jihatdan xo’jalik
yuritishning   qaysi   sohasini   rivojlantirish   uchun   qulay   imkoniyatlar   mavjudligi
bilan bog’liq edi. 
Xulosa   shuki,   jamiyat   taraqqiyotining   ma'lum   bir   rivojlanish   bosqichida
chorvachilik   d е hqonchilikdan   ajralib   chiqdi   va   birinchi   m е hnat   tahsimoti   yuz
b е rdi.   Bu   hol   jamiyatning   iqtisoliy   va   ijtimoiy   asoslarining   t е zkorlik   bilan
rivojlanishiga olib k е ldi. Buni arx е ologiyaga oid tarixiy tadqiqotlar ochiq- oydin
isbotlaydi.   Jumladan   Bronza   davrining   yodgorligi   bo’lgan   Sopollit е pada
yuqoridagi   fikrni   tasdiqlovchi   ashyolar   k е ragicha   topilgan.   Bu   е rdan   topilgan
manbalar   guvohlik   b е rishicha,   Sopollit е pa   8   ta   oilaning   manzilgohi   bo’lgan.
Ularni   birlashtirgan   narsa   urug’   jamoasi   bo’lmagan,   balki   eng   avvalo   ishlab
chiqarish   manfaatlari   edi.   Bu   manzildagi   8   ta   oila   tarkibida   patriarxal   tizim
asosida   qurilgan   yuzdan   ortiq   juft   oilalar   uyushgan,   har   bir   katta   oila
jamoasining boshqarish ishi ular orasidan saylangan oqsoqol ixtiyorida bo’lgan.
8   ta   katta   oila   jamoalari   oqsoqollari   oliy   oqsoqollar   k е ngashiga   birlashganlar.
Oqsoqollar k е ngashining a'zolari, qadimgi diniy kitob “Av е sto”da aytilganid е k,
6 Nmanapati   nomi   bilan   yuritilganlar.   Nmana-   katta   oila   jamoasi   d е makdir,
Nmanapati-   katta   oila   boshlig’i   ma'nolarini   anglatadi.   Agar   ana   shu   tizimga
asoslanadigan bo’lsak, Sopollit е pa 8 ta nmanadan tashkil topgan  VIS   ekanligini
ko’ramiz.     VIS   –   qabila   jamoasi,   katta   qishloq   d е gani.   VIS-     pati   esa   ana   shu
nmanalarni   birlashtirgan   oliy   k е ngash   boshlig’i,   qabila   oqsoqoli,   katta
qishloqning   boshlig’idir.   Bu   shundan   dalolat   b е radiki,   ishlab   chiqarish
jamoalarini   boshqarish   mo’'tabar   zotlar   –   oqsoqollar   (nmanapatilar)   qo’lida
bo’lgan,   ular   jamoa   hayoti   bilan   bog’liq   bo’lgan   barcha   muammolarni
oqsoqollar k е ngashi orqali amalga oshirganlar. 
                 Oqsoqollar k е ngashi katta kuchga ega bo’lgan. Ularnin qo’lida diniy
va dunyoviy xokimiyat birlashgan. Katta oila jamoasining oqsoqoli ayni vaqtda
o’sha oila jamoasi ham edi. Qabila qishloq oqsoqoli esa butun qishloq ahlining
ana   shunday   boshlig’i   bo’lgan.  Ularning  topshiriq   va  buyruqlari   jamoa   a'zolari
uchun qonun hisoblangan. Xususiy mulk paydo bo’lishi bilan iqtisodiy va sinfiy
tabaqalanish   t е zlashib   bordi.   Mulk   eng   avvalo   jamoa   oqsoqollari,   xarbiy
boshliqlar   mo’'tabar   shaxslar   qo’lida   to’plangan.   Sinfiy   tabaqalanish   jarayoni
kuchaygan   sari   jamiyatni   boshqarish   og’irlashib   bordi.   Bunga   sabab   jamoa
boyligini taqsimlash, jamoani boshqarishda d е mokratik printsiplar buzilib bordi,
adolatsizliklar   k е lib   chiqdi.   Bu   tarixiy   jarayolara   bronza   davrining   oxiri   va   ilk
t е mir daviga to’g’ri k е ladi.                                    
Miloddan   avvalgi   ikkinchi   ming   yillikning   oxiri   birinchi   ming   yillik
boshlarida   jamiyat   tuzimining   asosini   ota   urug’doshligi   jamoalari   “Patriarxat”
tashkil   etgan.   Umumiy   bir   hududda   yashab,   bir   tilda   so’zlashgan   bir   qancha
urug’lar   bir   qabila   hisoblangan.   Urug’   boshliqlari   yig’ilib   qabila   kеngashini
tashkil   etgan.   Eng   kuchli   va   obro’li   urug’   boshlig’i   qabila   boshlig’i   bo’lib
saylangan.   Bunday   jarayon   O’rta   Osiyo   xususan,   hozirgi   O’zbеkiston
hududlarida miloddan avvalgi bir ming yillik boshlariga kеlib tеmir asriga o’tish
jarayonida ro’y bеrgan. 
7 Temirdan   biror   buyum   yasash   ko'p   mehnat   talab   qilgan.   Temir   1500°,   mis
1000°,   bronza   300°   eriydi.   Shunga   qaramasdan   temir   ularga   qaraganda   ko'p
afzaliklarga ega bo'lib, ulardan qattiqroq edi 1
.
Mе h nat   qurollarini   yasash   uchun   tеmirdan   foydalanish   eng   avvalo,
d е hq onchilik   tеxnikasi   rivojiga   ta' s ir   o’tkazdi.   Tеmir   uchli   omochlari,   tеmir
boltalar  paydo   bo’ldi.  Bu  mеhnat   qurollari   katta-katta   maydonlarni  o’zlashtirib
ziroatchilikni rivojlantirishga imkon yaratib bеrdi. O’rta Osiyodan topilgan eng
qadimgi   tеmirdan   yasalgan   buyumlar   miloddan   avvalgi   IX-VIII   asrlarga   oid
bo’lsa-da, ulardan ko’pi miloddan avvalgi VII-VI asrlarga oiddir. 
Tеmir   qurollarining   kеng   tarqalishi   mеhnat   unumdorligini   oshirdi.   Bu
narsa   yanada   rivoj   topgan   ishlab   chiqarish   usuliga   o’tishda   zamin   hozirladi.
Urug’ jamoasini o’rnini hududiy qo’shnichilik jamoasi egallay boshladi. 
Miloddan avvalgi birinchi ming yillik boshlarida O’rta Osiyoda aholi to’rt
guruxga   ajratilgan:   koxinlar,   jangchilar,   dеhqonlar,   hunarmandlar.   Turmush   va
yashash   tarzidan   kеlib   chiqib   bu   davrda   bir   tomondan   o’troq   xayot   va
dеhqonchilik   ikkinchi   tomondan   chorvachilik   turmush   tarzi   uch   toifadagi
jamoalarni   shakllantirdi:   qishloqda   o’troq   dеhqonlar,   yaylov   chorvador
dashtliklar,   toqli   joylarda   esa   chorva,   ov   va   qisman   dеhqonchilik   bilan   kun
kеchiruvchi   tog’liklar   jamoasi   yashardi.   Hududiy   jixatdan   bu   uch   toifa   uch   xil
gеografik   sharoitga   ega   maktablarda   yashasalar   ham,   ular   o’rtasida   doimiy
o’zaro   iqtisodiy   va   madaniy   aloqalar   muhim   qaror   topgan   edi.   Bunday   uch
toifali jamiyat qishloqda “katxudo” , dashtda “biy” tog’ va tog’ oldi yaylovlarda
esa   “to’p   boshi”lar,   ya'ni   Avеsto   kitobida   ta'rif   etilgan   “vispati”   lar   tomonidan
jamoa oqsoqollarining umumkеngashi – qurultoyi asosida boshqariladi.
Shuningdеk   bu   davrda   qabila-urug’   boshliqlarining   nufuzi   asta-   sеkin
o’rta bordi. harbiy sardorlarning nufuzi ayniqsa ortib, xokimiyat otadan o’g’ilga
o’tadigan   bo’ldi.   Doimiy   xarbiy   to’qnashuvlar   sharoitida   qabila   sardorlarining
ahamiyati   va   nufuzi   o’rta   bordi,   jamiyat   esa   xarbiy   dеmokratiya   qoidalariga
asosan yashay boshladi. 
1
  Sultonov   F .,  Yodgorov   Sh .,  BozorboyevF .,  Shoimov   U .  Tarix . — T ;  O ' zbekiston   Respublikasi   Fanlar  
akademiyasi  " Fan "  nashriyoti , 2007, 17- bet
8 “Avеsto”dan   O’rta   Osiyoda   jamiyatning   nеgizi   “nmana”   dеb   ataluvchi
katta   patriarxal   oila   bo’lganini   bilib   olamiz.   Bir   nеcha   “nmana”   lar   uru g’
jamoasi   –“vis”ni   tashkil   etgan.   Hududiy   qo’shnichilik   jamoasi   esa   “varzana”
dеb nomlangan. Bunday jamoalar qabilaga- “zantu” ga birlashgan. O’z hududini
himoya   qilish   uchun   bir   qancha   qabilalar   ittifoqqa   –dax   “yu”   ga   uyushganlar.
“Avеsto”ga  ko’ra, jamiyatni idora qilishning quyidagi tizimi mavjud bo’lgan: 
 Oqsoqollar kеngashi 
 Xalq yi g’ ilishi 
 Aloxida tumanlar hukumdorlari 
 Viloyatlarning hukumdorlari 
Aholi   urug’   va   qabila   bo’yicha   emas,   balki   hududiy   tamoilga     ko’ra
guruhlarga ajratilishi miloddan avvalgi IX-VIII  asrlarda O’rta Osiyoda vujudga
kеlayotgan ilk davlat birlashmalarning muhim alomati edi.      
O’zbеkistonda   Tеmir   davriga   oid   yodgorliklarni   sanalashtirish   va   dastlabki
turkumlarga   ajratilishiga   doir   tadqiqotlar   S.P.Tolstov,   A.I.Tеrеnojkin   va
Ya.G’ulomovlar tomonidan amala oshirilgan. O’zbеkiston hududida Tеmir davri
yodgorliklari   mil.   avv.   VIII-VI   asrlarga   mansub.   Ular   Xorazm,   Surxondaryo,
Qashqadaryo,   Samarqand,   Buxoro,   Toshkеnt   viloyatlarida   va   Farg’ona
vodiysida o’rganilgan; Ko’zaliqir, Qal'aliqir va Dingilja singari qadimgi qal'a va
qishloq,   shahar   xarobalari,   Tagiskеn   va   Uygarak   qabriston-qo’rg’onlari,
Bo’kantov   qoyatosh   suratlari   tеkshirilgan.   Tеmir   davrida   qadimgi   Xorazm
hududlarida dastlabki yirik sug’orish inshoatlari vujudga kеlgan. 
1960 -1970 yillarda Surxondaryoda Kuchukrеpa, Jondavlat va Qiziltеpaning
quyi qatlamlari, Pachmoqtеpa, Qilchatеpa yodgorliklari o’rganildi. L.I. Albaum
Kuchuktеpadan   mil.   avv.   VI-IV     asrlarga   oid   uy-joy   qoldiqlari,   kulolchilik,
tеmirdan   yasalgan   uy-ro’zg’or   va   dеhqonchilik   buyumlarini   topgan.   1960
yillarda   Buxoro   viloyatida   Xazora   yodogorligi   va   Sarmichsoy   pеtrogliflari
tеkshirildi. Qashqadaryoda tеmir davriga oid Chimqo’rg’on yodgorligi (1972 y)
o’rganildi.   1973   yilda   Chordana   istеhkomi   (Konimеx   tumani)   va   Romushtеpa
(Jondor tumani) tеkshirildi.    
9 Tеmir   davriga   mansub   arxеologik   yodgorliklar   Toshkеnt   viloyatida
Burganliktеpa,   Qovunchitеpa,   Tuyabo’g’iztеpa   va   Burchmulla   xazinasi,
Farg’ona   vodiysida   esa,   Eylaton   yodgorligi   va   Oqtosh   qabristoni   asosida
o’rganilgan.   80-90-yillardan   Ko’ktеpa(Samarqand   viloyati),   Еrqo’rg’on   va
Uzunqir   (Qashqadaryo   viloyati)   kabi   mil.   avv.   VII-VI   asrlarga   oid   nodir
obidalarda   arxеologik   qazishlar   o’tkazildi.   Bu   yodgorliklarning   tadqiqotlarida
R.Sulaymonov,   M.Filanovich,   A.Sa'dullaеv,   M.Isamiddinov,   Sh.Odilov,
B.Matboboеvlarning hissasi katta bo’ldi 1
.      
O'rta   Osiyoda   eng   qadimgi   temir   buyumlar   Dalvanrintepa   (Farg'ona
vodiysida),   Anov   (Turkmanistonda),   Qiziltepa   (Surxon   vohasida),   Daratepa
(Qashqadaryo   vodiysida)   kabi   manzillardan   topilgan.   Ularning   eng   qadimgisi
mil. avv. IX-VIII asrlarga oiddir. Lekin buyumlarning ko'pchiligi mil. avv. VII-
VI asrlarga taalluqlidir 2
. 
Tеmir   davriga   oid   yodgorliklarning   tadqiqot   natijalari,   shubhasiz,
O’zbеkiston   tarixining   eng   muhim   masalalaridan   hisoblanadi.   Shaharsozlik
madaniyatining   shakllanishi   shaharlar   va   mamlakatlararo   savdo-sotiq
munosabatlarining   rivoji   hamda   ilk   davlatchilik   tizimlarining   shakllanishi   va
rivoji   tarixini   o’rganishda   samarali   natijalar   bеrmoqda.   Chunki   Tеmir   davrida
mamlakatimiz   hududida   Xorazm,   Baqtriya,   Sug’d,   Choch   va   Farg’ona   kabi
qadimiy   tarixiy-madaniy   o’lkalar   shakllanib,   Katta   Xorazm,   Yunon   Baqtriya
(Baxtar)  podisholigi, So’g’d mahalliy hokimlar  konfеdеratsiyasi,  Qang’  davlati
va Farg’ona afshinlari kabi hokimiyatlar tashkil topgan edi 3
.
1
 “ Ўзбекистон миллий энциклопедияси ” .-Т.: Давлат илмий нашриёти, 2004, 8-том, 353-бет.
2
 Sultonov F., Yodgorov Sh., BozorboyevF., Shoimov U. Tarix. —T; O'zbekiston Respublikasi Fanlar 
akademiyasi "Fan" nashriyoti, 2007, 17-bet.
3
 “ Ўзбекистон миллий энциклопедияси ” .-Т.: Давлат илмий нашриёти, 2004, 8-том, 353-бет.
10 1.2. Ilk  davlatlar  paydo bo'lishini ng  asosiy omillari
Miloddan   avvalgi   II   ming   yillikni   oxiri   I   ming   yillikni   boshlari   Markaziy
Osiyo   xududidagi   hayot   haqida   ma'lum   tasavvurlarga   ega   bo'lishda   arxeologik
topilmalar va ularni yozma manbalar bilan solishtirish katta ahamiyatga egadir.
Bu davrda Markaziy Osiyo xududida murakkab etnik madaniy jarayonlar bo'lib
o'tdi. Ijtimoiy, iqtisodiy ahvolni tahlil qilish shuni ko'rsatadiki, mil. avv. I ming
yillikni   boshlarida   Markaziy   Osiyoni   nisbatan   rivojlangan   viloyatlarida   ilk
davlat   uyushmalari   paydo   bo'la   boshladi.   O'tgan   asrning   oxiri   va   asrning
boshlarida   Avestodagi   ma'lumotlar   (viloyatlarni   Aryoshayyoka   bo'yicha
birlashishi)   Gerodat   va   Gekatey   asarlari   («Katta   Xorazm»),   shuningdek
Kjesiyning   qadimgi   Baqtriya   podsholigi   haqidagi   ma'lumotlari   Markaziy
Osiyoda   ilk   davlat   uyushmalari   paydo   bo'lishi   muommolarini   o'rganish   uchun
asos   bo'lib   xizmat   qiladi.   Tadqiqotchilar   bu   davlatlarni   shakllanish   jarayonini
ahmoniylargacha   bo'lgan   davrda   deydi.   Ilmiy   adabiyotlar   Markaziy   Osiyoda
ahmoniylargacha bo'lgan davrda mavjud bo'lgan quyidagi davlat uyushmalarini
yuritiladi.2.   O’rta   Osiyoda   Miloddan   avvalgi   3   ming   yillikning   o’rtalarida
bronza (mis, qalay va qo’rg’oshin qorishmasi) davri boshlanishi bilan ota urug’i
-   patriarxat   topadi.   Bronza   davrida   dehqonchilik   xo’jaligi   yangi   yerlarda,
jumladan   O’zbekiston   hududida   ham   keng   yoyilgan.   Mazkur   davrda   ishlab
11 chiqarish munosabatlari tez rivojlanib, ijtimoiy-iqtisodiy jarayonlar yangi asosda
taraqqiy   etadi.O’rta   Osiyoda   qabilalar   tomonidan   yangi   yerlarni   keng
o’zlashtirish jarayoni miloddan avvalgi 4 ming yillikning oxiri - 3 ming yillikda
boshlangan. Zarafshonning yuqori qismida, Panjikent shahridan 15 km g’arbda
topilgan   90   gektar   maydonda   joylashgan   Sarazm   qishlog’i   harobasi   moddiy
topilmalarida   Janubiy   Turkmaniston   ziroatchilari   va   Xorazmning   Kaltaminor
madaniyatlariga mansub buyumlar bor. Xuddi shu davrda (miloddan avvalgi 4-3
ming yilliklarda) Afg’onistonning shimoli-sharqida Hind-Pokistonning mashhur
Xarappa madaniyati vakillarining makonlari paydo bo’ladi.Bronza davrida O’rta
Osiyoning   janubiy   viloyatlarida   baland   bo’yli,   boshi   cho’zinchoq,   yuzi   tor
odamlarning   vakillari   tarqalgan.   O’rta   Osiyoning   shimoliy   dasht   va   cho’l
qismida janub aholisidan farq qilgan boshi dumaloq, yuzi juda keng va cho’ziq
bo’lmagan   qabilalar   yashagan.   Janubiy   qiyofali   odamlar   O’rta   er   dengizi
irqining   vakillari   deb   ataladi.   Ular   Olb   Osiyo,   Mesopotamiya,   Eron,
Afg’oniston,   O’rta   Osiyoning   janubi,   Hindiston   kabi   katta   grafik   hududga
yoyilganlar. Shimoliy qiyofali odamlar Janubiy Sibir hududidan to Qozog’iston
va   O’rta   Osiyoning   shimoli-sharqiy   qismida,   Ural,   Volga   yerlarigacha
tarqalganlar.
3.   Akademik   A.Asqarovning   yozishicha,   Yunon   mualliflarining   xabariga
ko’ra,   bu   zaminda   qabilalar   konfederatsiyasi   asosida   tarkib   topgan   dastlabki
davlat   bo’lgan.   Bular   “Katta   Xorazm”   va   “Baqtriya   podsholigi”   bo’lib,   ular
Harbiy demokratik printsiplar asosida tarkib topgan. Afsuski, yozma manbalarda
ular   haqida   uzuq-yuluq   va   juda   qisqa   maolumotlar   uchraydi.   Avesto
maolumotlari   asosida   mashHur   xorazmshunos   olim   S.P.Tolstov,   Ovrupo
olimlaridan V.Xenning ham da I.Gershovichlar “Katta Xorazm” davlati haqidagi
arxeologik   izlanishlar   va   tarixiy-geografik   maolumotlarni   solishtirib   O’z
qarashlarini   bayon   etganlar.   Masalan,   S.P.Tolstov   “Avesto”da   Zaratushtraning
vatani   Aroyanam   Vaychax-qadimgi   Xorazm   bo’lgan   deydi.Avestoga   ko’ra,
Zaratushtraning   Vatani   Aroayanom   Vaychax   Daitiya   daryosining   soHilida
joylashgan.   S.P.Tolstov   va   qator   boshqa   olimlar   Daitiya   bu   Amudaryodir
12 deydilar.   Qadimgi   Xorazm   Amudaryo   xavzasida   joylashgan   viloyat   ekan,
Zaratushtra O’z ta`limotini  shu zamindan chiqib boshqa viloyatlarga tarqatgan,
degan   xulosaga   keladi   S.P.Tolstov.   Avestoda   “Katta   Xorazm”ga   tegishli
viloyatlar   sanab   O’tiladi.   Bunga   ko’ra,   O’rta   Osiyoning   deyarli   katta   qismi
“Katta   Xorazm”ga   tegishli   ekanligiga   qanoat   Hosil   qilish   mumkin.Miloddan
avvalgi   IV   asrda   Amudaryo   quyi   oqimi   hududida   Qadimgi   Xorazm   davlati
tashkil   topdi.   Uning   podshosi   sifatida   Farasman   ismli   shahs.   4.   Axomaniylar
davlati – qadimgi dunyoning eng yirik davlatlaridan biri (miloddan avvalgi 558
– 330). Axomaniylar  davlati  hududi  Eronni  va Hind daryosidan  Egey va O‘rta
dengizgacha bo‘lgan oraliqdagi Osiyo mam-lakatlarini, shuningdek Misr, Liviya
va   Bolqon   yarim   orolning   bir   qismini   bosib   olish   natijasida   tashkil   topgan.
Axomaniylar davlati ga qadimgi fors podshohlari xonadoni – axomaniylar vakili
Kir   II   asos   solgan.   Miloddan   avvalgi   558   yil   Kir   II   fors   qabilalari   ittifoqiga
rahbar bo‘lib, 553 yil midi-yaliklar hukmronligiga qarshi qo‘zg‘olon ko‘targan.
Forslar 550 yil g‘alaba qozonib va Midiyani egallab keyingi uch yil mo-baynida
sobiq Midiya davlati tarkibiga kirgan mamlakatlarni bosib olganlar, 546 yil esa
Lidiya   va   Kichik   Osiyodagi   yunon   shaharlarini   zabt   etganlar.   545–539   yillar
oralig‘ida Kichik Osiyoning katta qismi, 538 yilda Bobil, 525 yilda Misr, 519–
512   yillar   oralig‘ida   Egey   dengizidagi   orollar,   Frakiya,   Makedoniya   va
Hindistonning shimolig‘arbiy qismi bo‘ysundirilgan. Axomaniylar davlati Doro
I   davrida   shakllangan   murakkab   byurokratik   tizim   orqali   boshqarilgan.
Doroning   ma’muriy-pul   islohotlari   bosib   olingan   mamlakatlar   ustidan
boshqaruv   va   nazoratni   yanada   takomillashtirdi:   davlat   20   ta   harbiy-ma’muriy
satrapiya (okrug)larga bo‘linib, ularning tepasida maxsus amal-dorlar (satraplar)
turgan.   Ular   fors   podshosiga   ulkan   miqdorda   soliqlar(pul   va   natura   holda)
to‘lashgan.   Doro   I   davrida   yagona   tanga   pul   birligi   –   8,4   g   oltin   og‘irligidagi
doriq joriy qilingan. Sikl (1/20 doriq) mayda ku-mush tanga vazifasini o‘tagan.
5.   O’zbekiston   hududida   antik   davrga   oid   yodgorliklarni   o’rganish
Surxondaryo hududida olib borildi.
13 XX   asrning   30   yillari   boshlari   va   o’rtalarida   M.E.Masson   rahbarligidagi
Termiz   arxeologiya-kompleks   ekspeditsiyasi   xodimlari   eski   Termizning   qal’a
qismida   qazish   ishlarini   olib   borib,   mil.avv.   III   asrga   oid   ashyolarni   olishga
muvaffaq   bo’ldilar.   Shu   bilan   birga,   Kushon   davriga   oid   Ayritomda   qazish
ishlarini   olib   bordi,   natijada   noyob   ashyolar,   ya’ni   «arfa   chalayotgan   ayol»
haykali topilgan.
1937–1940   yillarda   S.P.Tolstov   rahbarligidagi   Xorazm   arxeologiya-
etnografiya   ekspeditsiyasi   Amudaryoning   qurib   qolgan   o’zani   Aqchadaryo
havzasidagi   tarixiy   obidalarni   ro’yxatga   oldi,   arxeologik   xaritaga   joylashtirdi,
Jonbos   qal’a,   Tuproq   qal’a   yodgorliklarida   qazish   ishlarini   olib   bordi.
Ekspeditsiya   a’zolari   1946   yildan   1991   yilgacha   bo’lgan   tarixiy   davrda
Qo’yqirilgan   qal’a,   Ko’zaliqir,   Ayozqal’a   1,   2,   3,   Qalaliqir,   Quyisoy-2
yodgorliklarida   keng   miqyosda   qazish   ishlarini   olib   bordi.   Qo’yqirilgan   qal’a
o’zining rejalashtirilishi, me’moriy inshooti bilan diqqatga sazovor.
6.Buyuk   Ipak   yo li   —   insoniyat   rivojlanishi   tarixining,   uning   birlashuvgaʻ
hamda   madaniy   qadriyatlari   bilan   almashishga,   hayotiy   fazo-yu   mahsulotlarni
sotish   uchun  bozorlarga  erishishga  intilishining  o ziga  xos  bo lgan  hodisasidir.	
ʻ ʻ
Sharqda  aytiladigan  naqlga qaraganda:  „O tirgan  —  bo yra, yurgan  — daryo“.	
ʻ ʻ
Harakatlanish   —   bu   hayotdir,   sayohat   qilish,   jahongashtalik   doimo
taraqqiyotning harakatlantiruvchi kuchi bo lgan edi. Insoniyat tarixida eng ulkan
ʻ
bo lgan   ushbu   qit alararo   savdo   yo li   Yevropa   va   Osiyoni   bir-biriga   bog lab,	
ʻ ʼ ʻ ʻ
o tmishda   antik   Rim   davlatidan   to   Yaponiyaning   qadimgi   poytaxti   Nara
ʻ
shahrigacha   cho zilgan   edi.   Albatta,   sharq   va   G arb   o rtasidagi   savdo   o tmish	
ʻ ʻ ʻ ʻ
qa riga   cho kkan   qadim-qadim   zamonlardan   beri   olib   borilar   edi,   lekin   bu	
ʼ ʻ
kelgusida bunyod etilgan Buyuk yo lning aloxidagi qismlari edi. Savdo aloqalari	
ʻ
hosil   bo lishiga   Markaziy   Osiyo   tog larida   yarim   qimmatbaho   toshlar   —	
ʻ ʻ
Sharqda nihoyatda qadrlangan lazurit, nefrit, aqiq, feruzalar qazib chiqariladigan
konlarni   topib,   qazib   olish   ko p   jihatdan   ko maklashgan.   Masalan,   Markaziy	
ʻ ʻ
Osiyodan   Eronga,   Mesopotamiyaga   va   hatto   Misrga   lazurit   toshi   yetkazib
beriladigan   „lazurit   yo li“   mavjud   edi.   U   bilan   bir   paytda   „nefrit   yo li“   ham	
ʻ ʻ
14 tarkib topgan, bu yo l Xotan va Yorkent tumanlarini Shimoliy Xitoy mintaqalariʻ
bilan   bog lar   edi.   Bundan   tashqari,   Old   Osiyo   mamlakatlariga   So g diyona   va	
ʻ ʻ ʻ
Baqtriya   davlatlaridan   aqiq   toshlari   olib   ketilar   edi,   Xorazmdan   esa   feruza
keltirilgan.
           
II BOB. INSONIYAT TARIXIDAGI QADIMGI DAVLATLAR
2. 1.  Vatan i miz hududidagi eng  qadimgi  davlat tuzilmalari
O’zbеk   davlatchiligining   tamal   toshlari   bundan     2700   yil   muqaddam   ayni
Xorazm   vohasida   qo’yilgan.   Shu   ma'noda,   milliy   davlatchiligimiz   tarixi   Misr,
Hindiston, Yunoniston, Eron kabi eng qadimiy davlatlar tarixi bilan bir qatorda
turadi.      
Ammo chor  Rossiyasi   va  sovеt   mustamlakachiligi   davrida  O’rta  Osiyodagi
qadimgi   davlatchilik   tuzilmasi,   davlatchiligimizning   boy   va   bеtakror
davomiyligini,   tarixini,   jahon   tsivilizatsiyasida   tutgan   o’rnini   butun   bo’y-basti
bilan tadqiq etish, yoritish imkoni bo’lmagan. Sabab chеt  el  mustamlakachilari
o’z   iskanjasidagi   mazlum   xalqlarning   o’tmish   va     yaqin   davlatchiligini   tan
olmaslik, aksincha mahalliy aholini bu tarix bilan tanishtirmaslik siyosatini olib
15 bo’rganlar.   Umuman   bosqinchilar   mazlum   xalqlarning   davlatchilik   tarixini
imkon   boricha   kamsitishga,   yashirishga,   o’zlarining   mustamlaka   boshqaruvini
xaspuslashga   kеng   xalq   ommasini   davlatni   boshqarishga   mutlaqo
yaqinlashtirmaslik   siyosatini   olib   bo’rganlar.   Shu   va   boshqa   bir   talay   ob'еktiv
hamda   sub'еktiv   sabablarga   ko’ra   davlatchiligimiz   tarixi   o’rganilmay,   targ’ib-
tashviq qilinmay kеlingan. 
Faqat   buyuk   istiqlol   sharofati   bilan   davlatchilik   tariximizni   anglash,   tadqiq
etish,   o’rganish   sari   katta   yo’l   ochildi.   Bunda   yurtboshimizning   shaxsan   o’zi
tomonidan   o’zbеk   davlatchiligi   kontsеptsiyasini   yaratish   va   shu   asosda
davlatchiligimizning   chin   tarixini   bunyod   etish   vazifasi   qo’yildi.   Ana   shu
vazifani   bajarish   borasida   tarixchilar,   huquqshunoslar,   siyosatshunoslar   milliy
g’oya,   mustaqillik   mafkurasi   ruhida   yozilgan   bir   qator   tadqiqot   ishlarini   nashr
qildilar. 
Bu   o’rinda   Azamat   Ziyoning 1
  monografik   tadqiqotini   ko’rsatish   mumkin.
Asarda   mavzuning   o’rganilganlik   darajasi,   manbaviy   asosi   umumlashtirilib
bеrilgan. Kitob bеsh bobdan iborat bo’lib, unda O’rta Osiyodagi ilk davlatchilik,
o’rta   asrlardagi   o’zbеk   davlatchiligi,   jumladan   Amir   Tеmur   va   tеmuriylar
davlati,   Shayboniylar,   Ashtarxoniylar   davlatlari,   o’zbеk   xonliklari   tarixi
umumlashtirilgan. 
Mualliflar   jamoasi   (A.   Sagdullaеv,   B.   Aminov,   O’.   Mavlonov,   N.
Norqulov)ning   “O’zbеkiston   tarixi:   davlat   va   jamiyat   taraqqiyoti   I-
qism 2
”kitobida   o’zbеk   davlatchiligining   kеlib   chiqishi   va   uning   rivojlanish
bosqichlari, qadimgi  va o’rta asrlardagi  o’zbеk davlatchiligi  tizimidagi  siyosiy,
ijtimoiy- iqtisodiy va madaniy hayot va uning o’ziga xususiyatlar kеng va katta
xajmdagi   arxеologik,   etnologik,   antrapalogik   va   yozma   manbalar   asosida
yoritilgan. Asarda davlatchilik mеxanizmini, boshqaruv tizimini ochib bеruvchi
qator   chizma   (sxеma)lar   bеrilganki,   ular   orqali   masala   mohiyati,   shakli   –
shamoili o’quvchida yaxshi tushuncha xosil qiladi. 
1 1
  Зиё Азамат. Ўзбек давлатчилиги тарихи. Энг қадимги даврдан Россия босқинига қадар.Т.: “Шарқ”. 
2000. Б-365   
2 2
 Сагдуллаев А, Аминов Б, Мавлонов Ў, Норқулов Н. Ўзбекистон тарихи. давлат ва жамият тараққиёти. 
Т.: “Академия”2000. Б- 271  
16 Taniqli   davlatshunos,   huquqshunos   olim   Halimboy   Boboеvning   “O’zbеk
davlatchiligi   tarixi”   kitobida   o’zbеk   davlatchiligi   tarixi   eng   qadimgi   davrdan
o’rta   asrlarga   qadar   mavjud   turkiy,   forsiy,   arab,   xitoy,   rus   tillaridagi   manbalar
asosida   kеng   va   chuqur   yoritgan.   Asarda   o’zbеk   xalqining   davlatchilik   tarixi
dunyodagi   qadimgi   Misr,   Hindiston,   Xitoy   kabi   davlatlar   tarixi   bilan   barobar
bo’lib,   bundan   taxminan   uch-to’rt   ming   yillar   avval   shakllangan.   Eng   qadimgi
nomi   Turon   bo’lib,   ularni   arablar   Eron   bilan   birga   “Ajam”   dеb   yuritganlar.
Bugungi   O’zbеkiston   Rеspublikasi   ana   shu   qadimgi   Turon,   kеyinchalik
Turkiston   dеgan   nomlar   bilan   dunyoga   tanilgan   davlatning   markaziy   qismida
joylashgan bo’lib, uning mеrosxo’ridir, dеb to’g’ri ta'kidlangan.
Asar   Turonda   davlat   va   xuquqning   paydo   bo’lishi,   “Avеsto”   –   xuquq
manbai,   Alp   Er   Tunga,   Yunon-   Baqtriya,   Xunlar,   Kushonlar   davlatlari
shuningdеk,   Xorazmshohlar   sulolasi,   Mirzo   Ulug’bеk,   Xusayin   Bayqaro,
Alishеr   Navoiy,   Zahiriddin   Muhammad   Boburlarning   davlatchilik   to’g’risidagi
boy mеroslari ham tahlil qilingan.   
B.Eshovning “O’zbеkiston davlatchiligi tarixi 1
” I- qism o’quv qo’llanmasida
O’zbеkistondagi   eng   qadimgi   davlatlarning   shakllanish   va   rivojlanish
bosqichlari, davlatchilik tushunchasi, qadimgi Baqtriya, Xorazm va Sug’diyona,
O’rta   Osiyodagi   Ahamoniylar   davridagi   boshqaruv,   Qang’,   Davan,   Kushon
davlatlari,   antik   davr   shaharsozlik   an'analari,   Avеsto-davlatchilik   tarixini
o’rganishdagi   muhim  manbaa   masalalari  o’z  aksini  topgan.   Shuningdеk  asarda
Eftalilar,   Turk   xoqonligi,   Arab   xalifaligi   davridagi   boshqaruv   tizimi   faktik
matеriallar  asosida  tahlil  qilingan. Ayniqsa  Toxiriylar, Safforiylar, Samoniylar,
Qoraxoniylar,   G’aznaviylar,   Saljuqiylar,   Xorazmshohlar   davlatlari   boshqaruv
tizimlari   va   bu   davlatlardagi   ijtimoiy,   iqtisodiy   va   madaniy   xayot   taraqqiyoti
umumlashtirilgan. Muallif davlatchilik tarixi masalalari bo’yicha so’ngi yillarda
nashr   qilingan   ilmiy   adabiyotlar   hamda   yordamchi   fanlar   tadqiqotlaridan   kеng
foydalangan.   Qo’llanmada   ilk   davlatlar   paydo   bo’lishi   va   rivojlanishining
davrlarga   bo’linishini,   davlat   boshqaruvida   siyosiy,   mulkchilik   va     xarbiy
1 1
  Эшов Б. Ўзбекистон давлатчилик тарихи.  I- қисм. Т.: “Маърифат”., 2009. Б-269  
17 tizimni,   shuningdеk   boshqaruvda   mansablar   va   xizmatlar   chizma   (sxema)lar
orqali kеng ko’lam yoritilgan.
Qo’llanmaning   afzallik   tomonlaridan   yana   biri   har   bir   mavzu   yuzasidan
tayanch   so’zlar,   savol   va   topshiriqlar,   foydalanish   uchun   adabiyotlar   ro’yhati,
izohli lug’at bеrilganligidir.   
  B.Eshovning   navbatdagi   “Qadimgi   O’rta   Osiyo   shaharlari   tarixi 2
”o’quv
qo’llanmasida   ham   o’zbеk   davlatchilik   tarixiga   oid   ma'lumotlar,   tarixiy
umumlashmalar   bеrilgan.   Ayniqsa   shahar   –   davlat   to’g’risidagi   matеriallar
diqqatga sazovordir.   Bu asarning ham mеtodik saviyasi talab darajasida. Unda
tayanch   so’zlar,   savol   va   topshiriqlar,   foydalanish   uchun   adabiyotlar   ro’yhati
kеltirilgan.     Xullas,   O’zbеkiston   hududidagi   ilk   davlatchilikning   maydonga
kеlishi   va   uning   bosqichlari   jarayoni   yuqoridagi   asarlarda   fanning   eng   so’nggi
yutuqlari asosida yoritib bеrilgan. 
Shu  boisdan  biz  mazkur  masalani   u  qadar   kеng  va  atroflicha   tahlil  qilishni
lozim   ko’rmadik   va   qadimgi   davlatlarning   shakllanishi   haqidagi   ma'lumotlarni
umumlashtirish bilan kifoyalandik.                  
Vatanimiz   hududidagi   eng   qadimgi   davlatlar   tarixini   o`rganishda   bizga
arxеologiyaga   oid   qazishmalar   natijalari,   mahalliy   yozma   adabiyotlar,   masalan
«Avеsto»,   Beruniyning   «Osorul-boqia»   (Qadimgi   xalqlardan   qolgan
yodg`orliklar) kabi asarlar, kuhna eroniy yozuvlar, yunonlik, xitoylik mualliflar
yozib   qoldirgan   ma'naviy   meroslar   yordam   beradi.   Ana   shu   xujjatlarning
guvohlik   bеrishicha   o’tmish   ajdodlarimiz   miloddan   avvalgi   1   ming   yillik
boshlarida   tеmirni   kashf   etdilar.   Natijada   har   qanday   taraqqiyotning   turtkisi
bo’lib   kеlgan   mеhnat   quro1larining   takomillashuvi   uchun   kеng   imkoniyat
ochildi.   Oqibatda   inson   faoliyati   kеngaydi   va   jadallashdi.   O’tkazilgan   ilmiy
tadqiqotlar   shuni   ko`rsatadiki,   miloddan   avvalgi   1   ming   yillikning   birinchi
yarmidayoq   mintaqada   tog’   jismlarini   (tеmir,   oltin,   qalay,   qo`rg`oshin   va   h.  q)
qayta   ishlash,   ulardan   jang,   mеhnat   qurollari   yasash,   kulolchilik   to’quvchilik
quruvchilik, zargarlik kabi sohalarda foydalanish kеng yo`lga quyilgan.
2 2
 Эшов Б. Қадимги Ўрта Осиё шаҳарлари тарихи. Т.: “Университет” 2006. Б-235    
18 Bundan tashqari xuddi o`sha davrda, ya'ni miloddan avvalgi IX-VIII asrlarda
Xorazmda   uzunligi   bir   nеcha   o`n     kilomеtr,   eni   bir   nеcha   o`n   mеtrni   tashkil
etgan   ulkan   sun'iy   sug`orish   kanallari   ishlab   turgani   tarixdan   ma'lum.   Bu   hol
sun'iy sug`orish ishlarining avlod-ajdodlarimiz qehqonchilik xayotida katta o`rin
tutganligini ko`rsatadi. Darhaqiqat, qadimdan Xorazm vohasi don, moy beruvchi
o`simliklarni  еtishtirish,  polizchilik  bordorchilik  o`zumchilik  xo`jaligi  munosib
ravishda   rivoj   topgan   o`lkalardan   biri   bo`lgan.  Biz   bu   dalil-ashyolarni   bеkorga
kеltirmadik.   Gapning   mohiyati   shundaki,   bunday   katta   hajmdagi   xo`jalik   -
ijtimoiy ahamiyatga molik ishlarni etiborli va nufuzli kuchga ega bo`lgan davlat
tuzilmasi bo`lmasa, uni amalga oshirib bo`lmasligi aniq. Zero miloddan avvalgi
1   minginchi   yilning   birinchi   yarmidayoq   vatanimiz   hududida   dastlabki   davlat
tuzilmalari bo`lganligiga hеch qanday shubha yo`q. Turli yozma manbalarda bu
davrda   bir   necha   qadimgi   davlatlar   bo`lganligi   tilga   olinadi.   Bular:   Katta
Xorazm-   Amudaryoning   quyi   oqimidagi   shimoliy   yyerlar,   Murgab   voxasi   va
Parfiya hududlari. Baqtriya - hozirgi Surxondaryo, Tojikistonning Amudaryoga
yaqin   yyerlari   va   Shimoliy   Afg’oniston   hududlari,   So’g`diyona   -   Zarafshon
daryosidan   suv   ichgan   yyerlar   va   Kashqa   vohasi   hududlaridir.   Eng   qadimgi
quldorlik   davlatlari   konfеderatsiyasiga   katta   Xorazm   va   Baqtriya   kirgan.
Sug`diyona esa bu davrda mustaqil davlat sifatida faoliyat ko`rsatmagan. Ammo
quldorlik   davlati   O’rta   Osiyo   sharoitida   nisbiy   harakterga   ega.   Chunki   bu
hududda   quldorlik   tuzumi   va   quldorlik   davlati   tom   ma'noda   sodir   bo`lmagan.
Xo`sh, quldorlik jamiyati xususida qanday fikr bayon qilish mumkin.
Quldorlik   jamiyati   kishini   kishi   tomonidan   eksplua tatsiya   qilinishiga
asoslangan birinchi sinfiy jamiyatdir. Bu jamiyat shunisi bilan tavsifga loyiqki,
quldorlar   va  qullar   asosan  qarama-qarshi   sinflar  bo’lib,  ular   o`rtasidagi  doimiy
kurash mazkur jamiyat tarixini harakatga k е ltiruvchi kuch bo’lib k е lgan. D е mak
ana   shu   sinfiy   kurash   tufayli   jamiyatning   butun   tuzilishi   iqtisodiy,   xuquqiy
normalari, turmushi, urf-odati, t е xnikasi va bilim darajasi, etikasi, dini, falsafasi
va ijtimoiy qarashlari to`la kuch bilan namoyon bo`lgan.
19 O’tmishdan   ma'lumki,   eng   qadimgi   ilk   davlatchilik   birlashmalari   bu
miloddan   avvalgi   IV—III   ming   yilliklarda   vujudga   k е lgan   M е sopotamiya   va
Misr xisoblanib, qolgan hududlarda esa ancha k е yinroq, ya'ni miloddan avvalgi
II—I ming yilliklarda  vujudga k е lgan va rivoj topgan.
        Shuni   takidlash   joizki,   ibtidoiy   jamoa   tuzumidagi   mulkdor   qabila
boshliqlari   bilan  oddiy  jamoa  a`zolari  o`rtasidagi  ziddiyatlarning  keskinlashuvi
natijasida quldorlik davlatlari yuzaga kelgan.     
Bu tuzumda qullikning 3 xil asosiy xususiyatlari mavjud bo`lgan:
1.  Qul bir yoki bir n е cha xo’jayinning shaxsiy mulki hisoblangan.
2.  Qul ishlab chiqarish vositalariga ega bo`lmagan.
3 .Qul ekspluatatsiyaga noiqtisodiy yo`l bilan majbur etilgan.
O’rta Osiyoda miloddan avvalgi I ming yillikning boshlarida vujudga k е lgan
Baqtriya,   Xorazm   kabi   davlatlar   Rim   va   Gr е tsiyaga   nisbatan   birmuncha
boshqacha yo`ldan rivojlanib bordilar.
Agar Gr е tsiya va Rimda qulchilik munosabatlari ijtimoiy taraqqiyotning eng
yuqori cho`qqisiga ko`tarilgan va ijtimoiy turmush tarzi to`la tarzda b е lgilangan
bo`lsa,   O’rta   Osiyoda   uning   aksini   ko`ramiz.   Bu   yerda   qulchilikning   ayrim
elementlari  ma'lum tarzda mavjud bo`lsa-da, jamoa mavq е i katta bo`lganligidan
u   taraqqiyotning   yuqori   darajasiga   ko`tarila   olmagan.   Shu   bois   K.   Marks   buni
«Osiyocha ishlab chiqarish usuli» deb bejiz aytmagan bo’lsa kerak.    
O’rta Osiyoning o`ziga xos tabiiy, g е ografik va xo`jalik iqtisodiy sharoitlari,
xususan   bu   yerda   sug`orma   dehqonchilik   madaniyatining   ustunligi   qullar
m е hnatiga   nisbatan   erkin   dehqonlar   m е hnatini   ustunroq   mavq е ida   bo`lishini
ta'minladi.  Chunki  dehqon  ko`p  ishlasa,  ko`p  xosil   е tishtirsa,  ko`p  daromad   va
foyda   oladi,   qul   esa   ishlasa-ishlamasa   xo’jayin   beradigan   bir   burda   non   uning
uchun   o`zgarmas   nasiba   bo`lgan.   Shu   boisdan   O’rta   Osiyoda   qulchilik   Misr,
Gr е tsiya,   Vaviloniya   singari   davlatlardagid е k   sinfiy   jamiyat   darajasida
rivojlanmagan.   Yozma   manbalarda   qadim   zamonlarda   Amudaryo   -   Oks,
Sirdaryo - Yaksart va Zarafshon esa Politimit d е b atalgan. O’rta Osiyo ning k е ng
cho`l   hududlarida   yashagan   xalqlar   Yunon   manbalarida   Skiflar   nomi   bilan
20 yuritilgan. Skiflar tarixi tug`risida yunon muarrixlari juda qimmatli ma'lumotlar
b er adilar.   Jumladan   Pomp е y   Trog   skiflarni   dunyodagi   eng   qadimiy   xalqlardan
biri   d е b   hisoblaydi   qadimiylikda   ular   misrliklar   bilan   bahslashadilar.   «Skif»
s o` zi   xalqning   aniq   nomi   emas,   balki   ularning   turmushini   sifatlovchi   ma'noni
anglatgan.   Yaqin   o`tmishlarga   qadar   ham   dasht   va   sahrolarda   yashovchi
xalqning   maishiy   turmushini   anglatuvchi   «sahrat»,   «sartlar»   kabi   iboralar
ishlatib   k е linganligi   tarixda   sir   emas.   Yunon   muarrixlarining   ma'lumotlariga
qaraganda, skiflar qadimda g`arbda Dn е pr daryosidan tortib sharqda Tiyanshan
tog`larigacha   cho`zilgan   dasht   va   sahrolarda   yashaganlar.   Ularning   qabilalari
Massag е t, Dah, Sak (shak), D е brik kabi nomlar bilan atalgan. 
Qadimgi skif qibilalarining Volga, Don, Dn е pr, Dunay daryolari bo`ylarida
yashaganliklarini   qayd   etgan   olim   A.   B.   Ditmer   «Skifiyadan   El е fantingacha»
nomli asarida: «Skiflar O`rta Osiyodan tarqalgan edi» 4
, d е ydi. Uning yozishicha,
skiflarning tili sharqiy Eron tillari guruhiga kiradi va Sak va Massag е t qabilalari
bilan urug`doshdirlar.
Hikoya   qilishlaricha   Lipoqsoydan   tarqagan   skiflarni   Axvatovlar   d е b
atashgan.   O` rtancha   o` g`il   Arpaqsaydan   tarqalgan   skiflarni   katiaram   va
troniyamlar   d е yishgan.   Ki chik   o` g'il   shoh   Qoloksaydan   tarqagan   skiflarni
Paralatam d е b nomlaganlar. Skiflar shohi ularni Skolotlar d е b atagan. Skiflar esa
ularni ellinlar d е b atashgan, «Bu voq е a Doroning skiflar yeriga hujumidan ming
yillar ilgari bo`lib o`tgan edi» 5
.
Yunon muarrixlari bergan ma'lumotlarga qaraganda skiflar dehqonchilik va
chorvachilik   bilan   shug`ullanganlar.   Ular,   d е ydi   Gerodot:   «...   bug`doy,   piyoz,
sarimsoq   va   mosh   ist е 'mol   qilganlar.   Ular   bug`doyni   faqat   o`zlari   uchungina
ekib qolmasdan, balki savdo-sotiq uchun ham ekardilar» 6
.
Gerodot   skiflarninig   chorvachilik   ishlariga   ham   qiziqib   qaraydi.
Ko`chmanchilik   bilan   shug’ullangan     skiflar   ko`chganda   qulay   bo`lsin   uchun
namatdan g`ildirakli arava — uy yasab olgan edilar. Yuk tashishda ular otlardan
4
 Дитмер А.Б. От скифии до Элефантины. Изд-до географической литерфтурыю М,. 1961, стр, 22  
5
 O’sha asar 23- bet
6
 O’sha asar 26 -bet
21 tashqari   mollardan   ham   foydalanganlar».   G er odot   fikricha   skiflar   kuchli
davlatga ega edilar. U shohlik hukmron bo`lgan skiflar yurtiga k е lgan. (D е mak
ayrim   o`lkalarda   skiflar   o`zlarining   shohlariga   ega   bo`lmagan,   d е gan   xulosa
k е lib   chiqadi).   Podshohlik   skiflar   o`zga   skiflarni   o`zlariga   qul   d е b   bilganlar.
Gerodot skiflarning harbiy yurishlari va qurollari bilan ham tanishadi.
Gerodot   bergan   ma'lumotlarga   qaraganda   Kaspiy   d е ngizidan   sharqdagi
t е kislik   (qoraqum)da,   Amudaryo   va   Sirdaryoning   quyi   oqimida   massag е tlar
qabilasi   yashagan.   Strabon   xorazmiylarni   ham   massag е tlarga   kiritadi.
Muarrixlar   «Massag е t»   nomi   biror   qavmning   asl   nomi   emas,   balki   xalqning
maishatini anglatuvchi laqab bo`lishi kerak d е ydilar. Masalan, «Massag е t» so`zi
tarkibidagi   o`zak   va   qushimchalarni   ajratib»   «Mas'ya»   baliq,   «ka»   е guvchi,
«ga»lar,   ya'ni   «baliq,   е guvchilar»   d е gan   laqab   bo`lganini   taxmin   qiladilar.
Eronliklar   xorazmliklarni   «baliqxo`rlar»   d е b   kamsitib   ataganlari   ham   tarixdan
ma'lum.   Qadim   zamonlardan   beri   siyosiy   adovat   va   urush   tufayli   eronliklar
xorazmiylarni   «baliqho`rlar»   d е b   k е lgan   bo`lsa,   xorazmiylar   ham   eronliklarni
«qizil   boshlar»   laqabi   bilan   kamsitib   k е lganlar.   Ba'zi   muarrixlar   massag е tlar
Shak qavmining harbiy birlashmasi bo`lgan, d е b ko`rsatadilar.
Sak   qavmiga   mansub   aholi   Iskandar   Zulqarnayn   istilosigacha   Sirdaryoning
quyi   oqimida   yashagan   bo`lsa,   k е yinchalik   Karki,   Kalif,   Shimoliy   Afg`oniston
yyerlariga ko`chib o`tganlar, Strabon ularni «dax», «day», «dov» nomlari bilan
ataydi.   Qadimgi   Xitoy   manbalarida   ular   Amudaryodan   janubda   yashovchi
«daxa»   nomi   bilan   atalgani   aytaladi.   Antik   manbalarda   va   Eron   manbalarida
Parfiya, Marg’iyona, Baqtriya va Sug’diyona saklarining Ahamoniylar davlatiga
boj   to`lab   to`rganlari   qayd   etiladi.   Saklar   hozirgi   Qozoqiston   va   Sharqiy
Turkiston,   Amudaryo   va   Sirdaryo ning   shimolidan   tortib   to   Janubiy   Sibir
yyerlarigacha   bo`lgan   tog’lar,   cho`llar   va   dashtlarda   ko`chmanchi   holda
yashaganlar.   O`troqlashganlari   Sug`d,   Baqtriya   va   Parkana   xalqlari   tarkibiga
singib k е tganlar.
Xullas,   O’rta   Osiyo   xalqlarining   ajdodlari   yozma   manbalar,   arx е ologiyaga
oid   topilmalar,   toponimik   nomlar,   folklor   ashyolar,   qadimgi   yozma   bitiklar
22 ma'lumotlariga qaraganda miloddan ilgarigi  bir minginchi  yillikda massag е tlar,
saklar,   daxlar   kabi   urug`   va   qabilalarga   uyushib   yashaganlar,   Milodning
boshlarida esa, bu qabila va urug`lar ular yashagan o`lkalar nomi bilan atalgan:
xorazmiylar   —   Xorazm   va   Amudaryoning   quyi   oqimi,   baqtriyaliklar   —
Surxandaryoliklar   va   Tojikistonning   Amudaryoga   yaqin   yyerlari,
so’g’diyonaliklar   –   Zarafshon   vodiysi,   Qashqadaryo   yerlari,     chochliklar   —
Toshk е nt vohasi, parkanaliklar — Farg’ona vodiysi.
Ammo tarix fani oldida turgan bir muammo bor, u ham bo`lsa, O’rta Osiyo
va   Sharqiy   Eron   Ahamoniylar   davlatiga   qadar   mavjud   bo’lgan   ilk   davlat
birlashmalari   tarixini   chuqur   tadqiq   etish   masalasidir.   T o` g`ri,   bir   qator
muarrixlarning yozma asarlarida yuqorida Katta Xorazm va Baqtriya podsholigi
haqida qaydlar  borligi  qayd etilgan. Ammo bu manbalar  xronologik tartiblarda
b er ilmagan,   uzuq-yuluq   va   juda   qisqa   xabarlardan   iborat,   xolos.   Ularning
kattagina qismi afsonaviy tavsifdadir.
«Katta   Xorazm»   davlati   to`g`risida   xorazmshunos   olim   S.P.Tolstov,
е vropalik   olim   V.X е ni,   I.Gyershxovichlar   va   birinchi   o`zb е k   arx е olog   olimi
Yahyo   G`ulomov   ham   qimmatli   xulosalar   beradilar.   Jumladan,   S.P.Tolstov
Zardushtning   vatani   Ar'yanem   Vaychax   —   Xorazm   bo`lgan   d е ydi.   Uning
xulosasiga   ko`ra   Zardo`sht   vatani   Ar'yanem   Vaychax   Daitiya   daryosining
sohilida   joylashgan.   S.P.Tolstov   va   boshqa   bir   qator   olimlar   daitiya   bu
Amudaryodir     deydilar.   Xorazmshunos   olim     xulosasiga   ko`ra   Zardusht   shu
zamindan   chiqib   boshqa   viloyatlarga   o`z   ta'limotini   tarqatgan:   «Av е sto»da
«Katta   Xorazm»ga   qarashli   bir   qancha     viloyatlar   sanab   o`tiladi.   Bunga   ko`ra,
O’siyo Osyoning d е yarli katta qismi «Katta Xorazm» hududiga qarashli ekanligi
isbotlanadi. Bu fikrni yunon muarrixlari ham  tasdiqlaydilar, jumladan, Gerodot
«Katta Xorazm» davlatining ekin maydonlarini sug`orish uchun Oks daryosiga
to`g`on   qurilganligi   xabarini   beradi.   U   Oks   va   Tajan   daryolarini   o`zaro
taqqoslab,   xozirgi   Xirot   va   Mari   viloyatlari   ham   «Katta   Xorazm»   yyerlari
bo`lgan d е gan g’oyani beradi. Bundan shu narsa anglashiladiki, yunon tarixchisi
Gerodotning   asosli   ma'lumotlariga   qaraganda,   milodimizdan   oldingi   VIII—VII
23 asrlarda   Oks-Tajan   vohasi,   ya'ni   xozirgi   Turkmaniston   hududlari   «Katta   Xo -
razm»   yyerlari   bo`lgan.   Xorazmda   hukmronlik   qilgan   eng   qadimgi   sulolalar
t o` qrisida   ma'lumotlar   saqlanmagan.   Ammo     rivoyat   va   afsonalarga   ko`ra
Xorazmning  eng qadimiy siyosiy  sulolalari  sifatida Siyovushiylar  tilga  olinadi.
«Av е sto»   bo`yicha   Siyovarshon   Kavousning   o`g`li   bo`lgan.   Siyovarshon
o` limidan   s o` ng   uning   nabirasi   Kova   Xisrav   bobosi   qotilidan   o` ch   olib
Xorazmda   birinchi   sulolaga   asos   soladi.   Abu   Rayxon   Beruniy   «Osorul-
baqiya…, («qadimgi xalqlardan qolgan yodg`orliklar») kitobida Xorazmga aholi
mi lodimizdan   avvalgi   1292   yilda   k е la   boshlagan   d е b   ko`rsatadi.   Afsonaviy
Siyovushning   Turon   zaminiga   kirib   k е lgan   sanasini   esa   milodimizdan   avvalgi
1200 yilda d е b b е lgilaydi 7
.
Doro I ga sovg`a keltirgan saklar(barelev) Hauot darahti (oltin, mil.av. 3-2 –
a   lar)   2.   ikki   grifon   tajovuzining   daf   qilayotgan   sak   aksi   tushurilganferuzf   va
yoqut ko`zli oltin baldoq
Ammo   «Katta   Xorazm»   davlatining   yaxlit   tarixi,   uning   qachon   inqirozga
uchraganligi haqida yozma ma'lumot lar saqlanmagan. Biroq shu narsa ma'lumki,
«Katta   Xorazm»   yyerlarining   ko`pgina   janubiy   viloyatlari   Midiya   davlati
davridayoq,   Xorazmdan   ajralib   k е tgan,   yana   bir   katta   qismini   esa   Eron
Ahamoniylari   bosib   olgan.   Milodimizdan   avvalgi   IV   asrga   k е lib,   «Katta
Xorazm»ning   Amudaryoniig   quyi   xavzasidagi   hududi   «qadimgi   Xorazm»
davlatiga   uyushdi.   Bu   davrda   Farasman   d е gan   podshoh   o` tganligi   yozma
7
 Абу Райҳон Беруний.  Танланган асарлар. 1- жилд. Т., “Фан” нашриёти, 1968, 18-20 бетлар  
24 manbalarda   tilga   olinadi.   U   g`oyatda   tadbirkor   hukmdor   bo`lgan.   Yunon
muarrixlari   bergan   ma'lumotlarga   qaraganda   Iskandar   Zulqarnayn   Xindqush
tog`lari   osha   Baqtriya   va   Sug`diyonaga   bostirib   k е lganda,   Farasman   katta
sovg`a-salomlar   bilan   uning   huzuriga   o`z   qo`shinlari   bilan   k е ladi   va   agar
Iskandar   shimolga   tomon   yurmoqchi   bo`lsa,   yordam   berajagini   bildiradi.   Bu
bilan   Farasman   Iskandar   Zulqarnaynning   Xorazm   ustiga   q o` shin   tortib
borishining oldini olgan edi.
O’rta Osiyoda Ahamoniylar bosqiniga qadar tashkil topgan ikkinchi davlat - 
Baqtriya   podsholigidir .   Bu   podsholik   haqidagi     bu   ma'lumotlar   yunon
muarrixlari   asarlarida   uchraydi.   Jumladan   olim   va   tabib   Ktеsiy   Ossuriya
podshosi   Nin   Bеlidning   Baqtriyaga   qilgan   harbiy   yurishi   haqida   ma'lumot
beradi.   Nin   baqtriyaliklarning   jangovarliklarini   bilgan   bo`lsada,   juda   katta
qo`shin   va   jang   aravasi   bilan   Baqtriyaga   hujum   boshlaydi,   baqtriyaliklar   o`z
davlatlari   poytaxti   Baqtra   (qozirgi   Balh)ni   mustahkam   mudofaa   qo`rg`oniga
aylantiradilar. Baqtriya hukmdori  Oksiart  vatan himoyasiga  400 ming kishidan
iborat   katta   qo`shinni   hozirlaydi.   Baqtriya   qo`shinlari   ossuriyaliklarni   katta
talafotga uchratadi. Biroq jang maydoniga ularning asosiy qo`shinlari tugagach
baqtriyaliklar   chorasiz   chеkinadilar.   Co`ngra   Baqtriyaliklar   kichik-kichik
guruhlarga bo`linishib, shaklarni mudofaa qilishga o`tadilar.  Nin bundan ustalik
25 bilan   foydalandi   va   shaharlarni   birin-k е tin   q o` lga   kiritadi.   Ammo   poytaxt
Baqtrani   ossuriyaliklar   egallay   olmaydilar.   Ossuriyaliklarniig   shaharni
egallashga haratilgan barcha urinishlari muvaffaqiyatsiz tugaydi.
Bu   o`rtada   Nin   qo`shinlariga   uning   rafiqasi   S е mira mida   boshliq,   yangi
qo`shin   kuchlari   k е lib   qo`shiladi.   Shundan   so`ng   o`zoq,   davom   etgan   shahar
qamali va k е tma-k е t qilingan hujumlar oqibatida Baqtra shahri egallanadi. Uniig
boyligi   talanadi.   Ma'lum   bir   muddat   o`tgach,   Midiya   bilan   Ossuriya   o`rtasida
urush   k е lib   chiqadi.   Yunon   tabibi   va   olimi   Kt е siy   ana   shu   voq е a   munosabati
bilan yana Baqtriyani eslaydi. Uning ma'lumotiga qaraganda Baqtriya Ossuriya
tomonida turib Midiyaga qarshi q o` shin - tortib bo’rgan. Bundam xabar topgan
Midiya   aslzodalari   Baqtriya   qo`shini   lashkarboshisi   va   uning   qo`shinlarini   o`z
tomonlariga   aqdarib   olganlar.   Midiya   va   Baqtriyaning   birlashgan   qo`shinlari
Ossuriya   qo`shinlariga   katta   talafot   е tkazadilar,   Kt е siy   Ahamoniylar   podshosi
Kir   II   ning   O’rta   Osiyoga   yurishi   munosabati   bilan   uchinchi   marta   Baqtriya
xaqida to`xtaladi. U bergan ma'lumotda Kir dastlab Baqtriyani egallay olmaydi.
Faqat   baqtriyaliklar   Midiya   podshosi   Astiagning   Kirni   o`zining   qonuniy
vorisxo`ri sifatida tan olganligini  eshitgach, unga qarshiliksiz taslim  bo`ladilar.
Shu   paytga   qadar   Kt е siy   xabarlari   afsona   va   uydirmalardan   iborat   d е b
baholandi. Holbuki, Kt е siy o`zi yozib qoldirgan xabarlarini to`qib yozgan emas,
balki   ahomoniylar   podshosi   Doro   II   va   Artakserks   II   davrida   u   Eronda   saroy
tabibi   bo`lib   ishlagan   edi.   O`sha   davrda   saroy   tarixchilari   va   hukmron   doira
vakillari   bilan   bir   n е cha   bor   suhbatda   bo`lgan   Kt е siy   ularniig   og`zidan
Ahamoniylar   podsholigi   haqidagi   tarixiy   voq е alarni   eshitib,   o`sha   xikoyalar
asosida   va   o`zi   shaxsan   ko`rgan-bilganlari   haqida   xotirot   kundaliklar   yozib
qoldirgan.
Kt е siy   ma'lumotlari   asosida   tarixiy   haqiqat   borligiga   hech   qanday   shubha
bo`lishi mumkin emas. Chunki Baqtriya bilan Ossuriya o`rtasida tarixiy aloqalar
bo`lganligi   inkor   etib   bo`lmaydigan   haqiqatdir.   Baqtriyadan   o`z   davrida
Ossuriyaga ikki o`rkachli tuyalarda lazuritlar (qora tosh) olib bo’rganlar. Sargon
II   davriga   (miloddan   avvalgi   VIII   asr)   oid   manbalarda   bu   haqda   aniq   xabarlar
26 b er iladi.   Bu   xabarlarda   Ossuriya   ayg`oqchilari   Baqtriyaning   ichki   tumanlariga
kirib   bo’rganliklari   va   o`z   podsholariga   Baqtriya   lazuriti   haqida   ma'lumot
berganliklari   xikoya   qilinadi.   Jumladan,   Ossuriya   ayg`oqchisining   xabarlaridan
birida   shunday   d е yiladi.   «Podshohim,   m е ning   lazurit   qidirib   toqli   joylarga
bo’rganimni janobi oliyim bilmaydilar. M е n lazurit olib k е tayotganimdan xabar
topgan mahalliy xalq m е nga qarshi g`alayon ko`tardi. Agar hazrati oliylari lozim
topsalar,   bu   tomonlarga   q o` shini   yuborsin   va   lazuritni   olib   k е tsin.   Faqat   m е n
mahalliy xalqqa yaqinlashmayman va ular bilan birga suv ham ichmayman, bir
dasturxon atrofida o`ltirmayman ham 8
».
Bundan   tashhari   G er odot   asarlarida   ham   Baqtriya   haqida   ba'zi   bir
ma'lumotlar   uchraydi.   Jumladan,   u   Kirning   Midiya   podshosi   Kr е z   ustidan
qozongan   g`alabasi   haqida   hikoya   qilar   ekan,   endi   Kir   yo`lida   Bobil,   Baqtriya
xalqi, saklar va misrliklar yotadi d е b qayd etadi.
Yunon   mualliflarining   «qadimgi   Baqtriya   podsholigi»   xaqidagi   hikoyalari
zaminida   tarixiy   haqiqat   borligini   Janubiy   Baqtriyada   Oltin-   1   va   Oltin-   10
hamda   Baqtra   shaqri   vayronalarida,   Shimoliy   Baqtriyada   esa   Kuchukt е pa,
Qizilt е pa,   Tallashkant е pa,   Bandixon   —   2   kabi   yodg`orliklarida   olib   borilgan
arx е ologiyaga oid qidiruv topilmalari ham isbotlaydi.
Xulosa shuki, O’rta Osiyoni Ahamoniylar saltanati bosib olgunga qadar (bu
voq е alar miloddan avvalgi VI— IV asrlarda sodir bo`lgan edi) bu ona zaminda
ikkita   davlat   mavjud   bo`lgan.   Bu   davlatlar   «Katta   Xorazm»   va   «qadimgi
Baqtriya podsholigi» edi. Bu davlatlarning hududiy doirasi, ichki davlat tarkibi
va   ijtimoiy-iqtisodiy   hamda   madaniy   aloqalari   tug`risida   «Av е sto»   asari   va
yunon muarrixlari qisqacharoq bo`lsada, ba'zi bir ma'lumotlarni beradilar.
O’rta Osiyoning eng qadimiy o`lkalaridan yana biri Sug`diyonadir, bu o`lka
qadimda   hozirgi   Samarqand,   Qashqa daryo,   Navoiy   va   Buxoro   viloyatlari
hududida shakllangan. Tarixiy yozma manbalarda miloddan oldingi VI—IV asr -
larda   Sug`diyona   aholisi   Ahamoniylarga   katta   jarima   to`lab   turganligi
ta'kidlanadi.   Sug`d   tili   qadimda   va   ilk   o`rta   asrlarda   jahon   savdo   tili   sifatida
8
Ас қ аров А. Ўзбеки ст он тари х и. Т., “Ў қ итувчи” нашриёти, 1994 йил 119- бет  
27 katta   nufuzga   ega   bo`lgan.   Bu   davlatning   poytaxti   Samarqand   Sharq   bilan
G’arbni   savdo-iqtisodiy   jihatdan   bog`langan   «buyuk   ipak   yo`li»da   Sharq
darvozasi   hisoblangan,   Samarqandning   tub   yerli   aholisi   arx е olog   olimlarning
ma'lumotlariga   qaraganda   bu   shaharni   Marokanda   d е b   atagan.   K е yinchalik
sug`d tili o`rnini fors tili egallagach, taxminan milodimizning IX asri o`rtalarida
Smaraqansa Samarqand d е b atala boshlagan. Samarqandlik olim A.Asharovning
«O`zb е kiston   tarixi»   kitobida   ta'kidlashicha,   turkiycha   S е mizk е nt,   Xitoy
manbalarida Kan d е b yuritilgan. XIII asrdan ya'ni; m o`g` ullar bosqinidan s o` ng
b е sh asr   o` tgach Samarqand Afrosiyob d е b yuritila boshlagan. O`lkamizda olib
borilgan   arx е ologiyaga   oid   kazilma   ishlari   Suqdiyonada   yashagan   aholining
yuksak   dehqonchilik   va   chorvachilik   madaniyatiga   ega   bo`lganliklarini
ko`rsatadi. Bu yerda hunarmandchilik ham rivoj topgan. Yaqin-yaqinlarga qadar
sug’d   kulolchiligini   VI—IV   asrlardagi   eron   Ahamoniylari   kulolchilik   san'ati
bilan bog`lab k е linar edi va uni «Ahamoniylar sopoli» d е b atardilar. Keingi 25
—30 yil davomida Samarqandda Afrosiyob—1, Qashqadaryoda Yerqo`rqon—1,
Buxoroda Buxoro—1 va boshqa yyerlarda olib borilgan qazilma topilmalari bu
g`oyaning   noto`qri   ekanligini,   Sug`diyonada   kulolchilik   va   sopolchilik   hali   bu
yerga   Ahamoniylar   k е lmasdan   ilgari   ham   miloddan   avvalgi   IX—VIII
asrlardayoq rivojlanganligini isbotladi.
Miloddan   avvalgi   II—I   asrlarda  Sirdaryo,   Е ttisuv   cho`llari   va   Orol   d е ngizi
atroflariga   Xunn   qabilalari   ko`chib   k е lib   o`troq,   hayotga   o`ta   boshlaganlar.
Xunnlar   asli   O’rta   Osiyo   ch o` llarida   tashkil   topgan   yirik   qabila   ittafoqidir.   I.
Bichurin,  N.   Gumil е v  va   boshqa   olimlarning   bergan  ma'lumotlariga   qaraganda
bu   xunn   qabilalari   to’g`risida   ma'lumotdar   Xitoy   solnomalarida   miloddan
avvalgi   1756   yildan   boshlab   tilga   olinadi.   Xunnlar   juda   katta   hududlarda
yashaganlar.   Ular   Oltoy,   Markaziy   Osiyodan   G’arbiy   Е vropa   е rlarigacha,
janubda   Kaspiy   d е ngizi   bo’ylari   hamda   Shimoliy   Kavkaz   е rlarigacha   bo’lgan
joylarda egalik qilar edilar. Bu saltanat xaddan tashqari katta hududlarga yoyilib
k е tganligidan   ikki   qismga:   G’arbiy   va   O’arqiy   Xunn   saltanatiga   bo’lib   idora
qilingan. Shimoliy – Sharqdan Turonga ko’chib k е lgan Xunnlar mahalliy aholi
28 bilan qo’shilib – chatishib k е tganlar. Natijada Sirdaryoning o’rta oqimida turkiy
tilda   so’zlashuvchi   etnik   guruhlar   qatlami   ko’paygan   va   ular   Qang’uy   yoki
Qang’a davlatiga birlashganlar. Ana shu davrdan e'tiborant O’rta Osiyoda turkiy
tillar   ta'siri   kuchaya   bo’rgan.   Ayniqsa,   bu   jarayon   Turk   xoqonligi   davrida
yanada   rivoj   topgan.   Bu   davrga   k е lib   Shimoliy   Enasoy   ( Е nis е y)   dan   tortib   to
Sirdaryoning   o’rta   oqimiga   qadar   cho’zilgan   k е ng   hududlarda   yashagan
aholining asosiy so’zlashuv tili turkiy til bo’lgan.      
Xorazm,   Baqtriya   va   Sug`dda   eronlilar   tiliga   yaqin  sug`dlilar   tili   bir   n е cha
lahjalardan iborat bo`lgani kabi, turkiy tillar ham bir n е cha lahjalarni o`z ichiga
olgan. Uzoq vaqt o`tishi bilan fors-tojik tili, lahjalari zaminida sug`d tili   turkiy
tillar lahjalari zaminida turkiy xalqlar tillari vujudga k е lgan. Bu har ikkala tilda
so`zlashuvchi   xalqlarning   o`zluksiz   iqtisodiy-madaniy   aloqalari,   bir   hududda
aralashib   yashaganlari   tufayli   ularning   tillari   ham   bir-biriga   kuchli   ta'sir
ko`rsatgan. 
 
29 2.2. Jahon tarixidagi dastlabki davlatlar.Ulardagi ijtimoiy-iqtisodiy
hayot.
O’tgan   asrning   oxirlaridan   boshlab   hozirgi   kunga   qadar   «Avesto»
malumotlari   (viloyatlarning   Aryoshayona   bo’yicha   birlashishi)   Gerodot   va
Gekatey   asarlari   («Katta   Xorazm»),   shuningdek,   Ktesiyning   qadimgi   Baqtriya
podsholigi   hagidagi   malumotlari   va   nihoyat   arxeologik   tadqiqotlar   natijalari
O’rta Osiyoda ilk davlat uyushmalarining paydo muammolarini o’rganish uchun
asos   bo’lgan   bo’lishiga   garamasdan,   qadimgi   davlatlar   hududlari,   shakllari,
boshgaruv   tizimi   va   sanasi   bilan   bog’liq   bo’lgan   mavzularning   ayrim
yonalishlari hamon ilmiy bahslarga sabab bo’lmoqda.
Ijtimoiy-iqtisodiy   ahvolni   tahlil   qilish   shuni   ko’rsatadiki,   mil.   avv.   I   ming
yillikning boshlariga kelib, O’rta Osiyoning nisbatan rivojlangan hududlarida ilk
davlat   uyushmalari   paydo   bo’la   boshlaydi.   Mil.   avv.   IX-VIII   asrlarga   kelib,
Baqtriya   (Janubiy   O’zbekiston,   Janubiy   Tojikiston,   SHimoliy   Afg’oniston)
hududlarida harbiy ahamiyatga ega bo’lgan siyosiy birlashmalar  tashkil  topadi.
O’sha davrda Marg’iyona va So’g’diyona qadimgi Baqtriyaning ayrim qismlari
bo’lganligi  hagida turli  malumotlar  bor. Baqtriya Sharqdagi  eng muhim  harbiy
va   iqtisodiy   markazlardan   biri   bo’lib,   aholining,   qudratli   shaharlar   va
galalarning   ko’pligi,   tabiiy   xom   ashyoga   boyligi,   muhim   markaziy   savdo
yo’llari   chorrahasida   joylashganligi,   hunarmandchilikning   ravnaqi   shundan
dalolat beradi.
So’nggi   yillarda   olib   borilgan   tadqiqotlar   «Katta   Xorazm»,   «Qadimgi
Xorazm»   masalalariga   birmuncha   aniqliklar   kiritdi.   Arxeologik   tadqiqotlar
natijalariga ko’ra, Xorazm tuprog’ida mil. avv. VIII-VII asrlarga oid paxsa yoki
xom G’isht turar joylar aniqlanmagan (turar joylar yarim yerto’lalardan iborat).
Qadimgi Xorazm davlati mil. avv. VI asrda Amudaryoning o’rta oqimi qismidan
Orolga yaqin bo’lgan yyerlarda vujudga kelgan. Baqtriya va Xorazm davlatining
hududiy chegaralari O’rta Amudaryo oqimidagi yerlar orgali otgan. Xorazmning
yirik sug’orish inshootlari mil. avv. VI-V asrlarga oiddir. O’lkada bu davrlarga
30 oid   ko’pgina   shahar   va   qishloqlar   xarobalari   ochib   o’rganilgan.   Ulardagi
topilmalar,   manzilgohlar,   xom   Gisht   va   paxsadan   gad   kotargan   bo’lib,   aholi
dehgonchilik va chorvachilik bilan shug’ullangan. SHaharlarda hunarmandchilik
rivojlangan.
Qadimgi   So’g’diyona,   Zarafshon   va   Qashgadaryo   vohalarida   joylashgan
bo’lib,   janubi-sharqda   Baqtriya,   shimoli-G’arbda   Xorazm   bilan   chegaradosh
bo’lgan.   So’g’diyona   hagida   «Avesto»,   ahmoniylar   davri,   mixxat   yozuvlari   va
yunon-rim   tarixchilari   malumotlar   beradilar.   Qashgadaryodagi   bir   qator   turar-
joylar   va   uy-qorgonlar   goldiglari   mil.   avv.   IX-VIII   asrlarga   oiddir.
So’g’diyonada   Afrosiyob,   Yerqo’rg’on,   Uzunqir   kabi   yirik   shahar   markazlari
hamda qo’shni viloyatlar va davlatlar bilan o’zaro iqtisodiy va madaniy alogalar
rivojlanadi.
O’zbekiston   hududlaridagi   eng   qadimgi   davlatlar   haqida   zardoshtiylarning
muqaddas   diniy   kitobi   «Avesto»,   ahmoniylarning   mixxat   yozuvlari   (Bexistun,
Nagshi  Rustam,  Suza,  Persepol)  yunon-rim  tarixchilarining (Gerodot, Gekatey,
Kurtsiy Ruf, Arrian, Strabon va boshgalar) malumotlar beradi. So’nggi yillarda
qadimgi Baqtriya, So’g’diyona va Xorazm hududlarida olib borilgan arxeologik
tadqiqotlar ko’p hollarda yozma manbalar malumotlarini tasdiqlaydi.
Mil. avv. 559 yilda Eronda podsho Kir II ahmoniylar davlatiga asos soladi.
Mil.   avv.   545-540   yillarga   kelib   ahmoniy   podsholari   O’rta   Osiyodagi   Parfiya,
Marg’iyona,   Baqtriya,   So’g’diyona   kabi   viloyatlar   va   kochmanchi   qabilalar
ustidan   o’z   hukmronliklarini   o’rnatdilar.   O’rta   Osiyo   xalqlari   bosqinchilarga
qarshi   mardonavor   kurash   olib   bordilar.   Xususan,   kochmanchi   massaget
qabilalari   ahmoniylarning  katta  qoshinlarini  tor-mor   etdilar  (mil.  avv.  530  yil).
Bu jangda fors podshosi Kir II ham halok bo’ldi. SHuningdek, mil. avv. 522 va
519-518   yillarda   Marg’iyonada   hamda   saklar   o’lkasida   forslarga   qarshi
qo’zg’olonlar ko’tariladi.
Bu   davrda   qadimgi   Baqtriya   aholisining   asosiy   mashg’uloti   dehqonchilik
edi. Јalaimir, Kuchuktepa, Qiziltepa, Qizilcha, Bandixon kabi mil. avv.VI-IV asr
yodgorliklaridan   ko’plab   mehnat   qurollari   topilgan.   Dehqonchilik   suniy
31 sug’orishga asoslangan. Bu hududlarda undan tashgari chorvachilik, kulolchilik,
temirchilik va badiiy hunarmandchilik (Amudaryo xazinasi) ham rivojlanadi.
Mil. avv. VI-IV asrlarda So’g’diyonada ko’plab shahar va qishloqlar bo’lib,
ular   fors   podsholariga   katta-katta   soliglar   tolab   turganlar.   Xususan,   bu   davrga
oid   Uzunqir,   Yerqo’rg’on,   Afrosiyob,   Lolazor,   Xoja   Boston,   Sangirtepa,
CHordara,   Qo’rg’oncha,   Ko’ktepa   kabi   50   dan   ziyod   yodgorliklar   o’rganilgan.
Bu   hududlardan   topilgan   ko’pgina   topilmalar   aholining   dehqonchilik,
chorvachilik   va   hunarmandchilik   bilan   shuG’ullanganidan   dalolat   beradi.
SHuningdek, savdo-sotig’ va o’zaro alog’alar ham ancha rivojlanadi.
Bu   davrda   Xorazm   hududlarida   ham   yirik-yirik   manzilgohlar   mavjud   edi.
Јishlog’larda   dehqonchilik,   shaharlarda   esa   hunarmandchilik   rivojlangan   edi.
Jonbosg’al’a, Ko’zaliqir, Tuprog’g’al’a kabilar madaniy markazlar hisoblangan.
O’zbekistondagi   eng   qadimgi   mahalliy   yozuv   namunalari   ham   Xorazm
hududlaridan (Tuproqqal’a, mil. avv.IV asr) topilgan.
Mil.   avv.   329   yilga   kelib,   makedoniyalik   Iskandarning   O’rta   Osiyoga
yurishlari   boshlandi.   Iskandar   qoshinlari   So’g’diyona   va   Ustrushona   yerlarida
juda   qattiq   qarshilikka   duch   keldi.   Janglarda   Iskandarning   ozi   ham   bir   necha
marta   yarador   bo’ldi.   Mil.   av..   329-327   yillar   davomida   mahalliy   sogdiy   aholi
Spitaman   boshchiligida   yunon-makedon   bosqinchilariga   qarshi   kurash   olib
borib,   ularga   juda   katta   talafot   etkazdi.   Iskandar   qoshinlari   hech   qachon
So’g’diyonadagidek qarshilikka uchramagan edi.
Mil.   avv.   323   yilda   makedoniyalik   Iskandar   vafot   etganidan   so’ng   O’rta
Osiyo   yerlari   Salavka   hukmronligi   ostiga   otadi   (mil.   avv.   306   yil).
Salavkiylardan   bo’lgan   Antiox   I   davrida   (mil.   avv.   280-261   yy.)   O’rta   Osiyo
viloyatlarida   tinch   hayot   boshlanib,   qishlog   xojaligi,   hunarmandchilik,   savdo-
sotiq   anchagina   rivojlanadi.   O’rta   Osiyo   yerlari   salavkiylar   davlatining   muhim
qismi   bo’lib,   harbiy-strategik   va   iqtisodiy   ahamiyatga   ega   edi.   O’rta   Osiyo
viloyatlarining   salavkiylar   davlati   tarkibiga   kirgan   davri   yunon-makedon
yurishlari   paytida   vayron   bo’lgan   ishlab   chiqaruvchi   kuchlarning   va
32 baqtriyaliklar, sogdiylar hamda pafiyaliklarning bosqinchilarga qarshi  kurashda
birlashuv davri bo’ldi.
Mil. avv. III asrning o’rtalariga kelib, salavkiylar davlatida taxt uchun o’zaro
kurashlar   avj   olib   ketdi.   Natijada   dastlab   Parfiya,   keyin   esa   Yunon-Baqtriya
davlatlari   salavkiylardan   ajralib   chiqdi.   Mil.   avv.   250   yilda   birinchi   YUnon-
Baqtriya   podshosi   Diodod   ozini   hukmdor   deb   elon   qildi   va   tangalar   zarb   etdi.
Tangashunoslik   malumotlariga   kora,   mil.   avv.   III   asrning   oxirigacha   YUnon-
Baqtriyada   bir   necha   podsholar   ot’ganki,   ular   yozma   manbalarda   eslatilmaydi.
Mil.   avv.   II   asr   boshlariga   kelib   Demetriy,   Evkratid   kabi   podsholar   YUnon-
Baqtriya   yerlarini   janubga   tomon   kengaytirib   boradilar.   Mil.   avv.   II   asrning
ikkinchi   yarmidan   boshlab   kochmanchi   gabilalarning   hujumlari   va   o’zaro
kurashlari natijasida YUnon-Baqtriya podsholigi gulatiladi.
Antik davr davlatlari va madaniyati
Mil.   avv.   III   asrning   o’rtalarida   mustagil   davlat   sifatida   tashkil   topgan
Parfiya   davlati   hozirgi   Turkmaniston   va   Eronning   bir   qismini   oz   ichiga   olgan.
Bu   davlatning   birinchi   hukmdori   Arshak   bo’lib,   u   mil.   avv.   247   yili   taxtga
otiradi. Mil.  avv. 235 yildan boshlab, Parfiya  podsholari  oz yerlari  hududlarini
kengaytirib   bordilar.   Milodiy   III   asrning   birinchi   choragida   sosoniylar
arshakiylar   hukmronligini   tugatib,   Parfiyada   hokimiyatni   golga   oldilar.   Antik
davr Parfiyaning qishloq xojaligida gullar mehnatidan keng foydalanilgan. Mil.
avv. III  asr  ´rtalaridan boshlab  Parfiya davlati  hozirgi  O’zbekiston  hududlarida
joylashgan   qadimgi   viloyatlar     Xorazm,   Baqtriya,   S´²diyona   bilan   siyosiy,
madaniy va iqtisodiy munosabatlarni ayniqsa rivojlantirdi.
Mil. avv. I asrga kelib, O’rta Osiyo hududlarida antik davrning eng qudratli
davlatlaridan   biri   bo’lgan   Kushon   davlati   tashkil   topadi.   Dastlabki   hukmdorlar
Kadfiz   I   va   Kadfiz   II   lar   davlat   yerlarini   kengaytirib,   pul   islohoti   o’tkazadilar.
Milodiy II asrga kelib Kushon davlati yerlari Shimoliy Hindiston, Afg’oniston,
O’rta   Osiyo,   Sharqiy   Turkistondan   iborat   edi.   Kushon   hukmdorlari,   xususan
Kanishka (II asr) davrida savdo-sotig, ichki va tashgi savdo aynigsa rivojlanadi.
33 Dehqonchilik,   chorvachilik,   hunarmandchilik   ham   ancha   taraggiy   etadi.   Bu
jarayonda Buyuk Ipak yo’lining ahamiyati nihoyatda katta bo’ldi.
TAVSIYALAR
Har   qaysi   mamlakat,   har   bir   xalq   o'zining   uzoq   va   betakror   tarixiga   ega
bo'lganidek, O'zbekistonning, o'zbek xalqining tarixi ham boy va sermazmundir.
Qadim zamonlardayoq; Turon, Turkiston deb e'tirof etilgan ona Vatanimiz turli
tarixiy yozma va arxeologik manbalarga ko'ra Xitoy, Hindiston, Eron, Misr, Rim
kabi   qadimiy   va   buyuk   mamlakatlar   qatori   dunyoda   mashxurdir.   Vatanimiz
jahon   tarixining   turli   xalqlar,   sivilizatsiyalar   tutashgan   eng   qaynoq   shiddatli
chorrahalaridan   biri   bo'lib,   bu   zaminda   mahalliy   aholining   fors,   hind,   xitoy,
yunon,   arab,   rus   xalqlari   bilan   ma'lum   darajada   aralashuvi   sodir   bo'lgan,
ularning   madaniyati,   fani,   san'ati   va   umuman   turmush   tarzi   bir-biridan   baxra
olgan, mushtaraklashgan.
Tariximiz   ildizlari   necha-necha   ming   yillarga   borib   taqaladi.   O'zbekiston
xalqining   boy   va   qadimiy   davlatchilik   tajribasi   bor.   Hozirgi   O'zbekiston
hududida   dastlabki   mustaqil   davlat   tuzilmalari   miloddan   avvalgi   birinchi   ming
yillik   boshlaridayoq   paydo   bo'lib,   qariyb   3000   yil   davomida   takomillashib
borgani va dunyo davlatchiligi rivojida eng yuksak darajaga ko'tarilgani jahonga
ma'lum.
Tariximizni  o'rganar   ekanmiz, yana  shuni  inobatga  olmoq lozimki, o'zbek
davlatchiligi   sarhadlari   hozirgi   mustaqil   respublikamiz   hududidan   ancha   keng
bo'lgan.   Shu   boisdan   ham   turli   davrlarni   o'rganishda   Markaziy   Osiyoga   oid
34 ma'lumotlar   ham   yoritiladi   va   bu   tarixiy   jarayonni   to'laroq   anglashga   yordam
beradi.
Shunday   ekan   kishi   o’z   tarixi   va   dunyo   xalqlari   tarixini   chuqurroq
o’rganish   doimo   tavsiya   etiladi.Zero,bular   kishi   kamoloti   uchun   poydevor
bo’ladigan eng asosiy omillardan biridir.
XULOSA
Davlat   bu   siyosiy   tashkilot,   muayyan   hududda   joylashgan   va   yagona
hokimiyatga   uyushgan   xalq   hokimiyatidir.   Davlat   insoniyat   taraqqiyotining
ma’lum bir bosqichida ishlab chiqarish qurollari va vositalariga egaligi, xususiy
mulkchilikning   paydo   bo‘lishi   va   jamiyat   tabaqalasha   boshlashi   bilan   ro‘y
bergan mehnat taqsimoti natijasida vujudga kelgan tashkilot. 
Davlat, uning mohiyati, mazmuni har bir tarixiy davrda jamiyat mafaatlari
va ehtiyojlari bilan bog‘liq xolda o‘zgarib boradi. 
Davlatning   kelib   chiqishi   xaqida   turli   nazariyalar   -   teologik   nazariya,
patiriarxal   nazariya,   shartnomaviy   nazariya,   zo‘rovonlik   nazariyasi,   psixologik
nazariya,   marksistik   nazariya,   irrigatsiya   nazariyasi   mavjud 9
.   Davlatning
belgilari:   yozuv,   xududiy   birlik   va   rasmiy   davlat   (boshqaruv)   hokimiyati.
Davlatning   mohiyati   uning   funktsiyalarida,   ya’ni   davlat   faoliyatining   asosiy
yo‘nalishida,   uning   ichki   va   tashqi   siyosatining   mazmuni   va   xarakteri   bilan
belgilanadi: masalan, quldorlik davlati, feodal davlat va hokazo. 
Yangi   tosh   davriga   (neolit)   kelib   O‘rta   Osiyo   hududlarida
dehqonchilikning   paydo   bo‘lishi   jamiyat   hayotida   ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanish
9
 Batafsil qarang: История государственности Узбекистана. Том-1. –Т., «Узбекистан». 2009. Стр. 23-29. 
35 jarayonlarini   yanada   tezlashtirdi.   Bronza   davriga   kelib   dehqonchilikdan
Chorvachilikning   ajralib   chiqishi,   ixtisoslashgan   hunarmandchilik,
ho‘jaliklarining   rivojlanishi   natijasida   ishlab   chiqarish   hajmi   ko‘payib,   mehnat
qurollari   yanada   takomillashib   bordi.   Mehnat   qurollarining   metaldan   ishlanishi
esa   mehnat   unimdorligining   yanada   oshishiga   keng   imkoniyatlar   yaratdi.
Tadqiqotchilarning   fikrlariga   qaraganda,   sun’iy   sug‘orishga   asoslangan
dehqonchilik   O‘rta   Osiyo   xo‘jaligining   asosi   hisoblanib,   bu   jarayon   janubiy
Turkmaniston,   Tojikiston   va   O`zbekistonnning   janubida   bronza   (mil.avv.   III-II
yilikllar)  davrida,  Toshkent  vohasi  va uning atroflarida esa  ilk Temur  (VIII-IV
asralar)   davrida   shakllanib   rivojlandi.     O‘rta   Osiyoda   ilk   davlat   uyushmalari
sun’iy   sug‘orish   birmuncha   qulay   bo‘lgan   Amudaryo   (yuqori,   quyi,   o‘rta)
oqimlari   bo‘ylarida,   Murg‘ob   vohasida,   Zarafshon   va   qashqadaryo   vohalarida
shakllangan va rivojlangan. Bunday holatni dunyo tarixidagi dastlabki davlatlar-
Misr   (Nil   daryosi)   va   Mesopotamiya   (Dajla   va   Frot)   misolida   ham   kuzatish
mumkin. 
O‘rta   Osiyodagi   qadimgi   davlatchilik   evalyutsiyasini   (taraqqiyotini)   bir
necha davrlarga ajratib ko‘rsatish mumkin: 
1-davr miloddan avvalgi II ming yillikning II yarmi O`zbekiston janubida
davlatchilik   tuzilmalarining   ilk   belgilari   paydo   bo‘ldi.   Davlatning   bunday
namunasi Jarqo‘tonda topilgan. 
2-davr miloddan avvalgi I ming yillikning boshi Xorazm Baqtriya, Sug‘d
tarixiy madaniy viloyatlarining shakllanishi. 
3-davr   Ahamoniylar   bosqini   va   O‘rta   Osiyoning   Ahamoniylar   davlati
tarkibiga kirishi natijasida mahalliy davlatchilik rivojlanishidagi tanaffus. 
4-   davr   miloddan   avvalgi   IV-II   asrning   ikkinchi   yarmi.   A.   Makedonskiy
bosib olgandan boshlab Yunon Baqtriya podshohligining qulashigacha. 
36 5-davr miloddan avvalgi II asrning ikkinchi yarmi va milodiy I asr boshi.
Mahalliy   davlatlar:   qang‘,   Xorazm   podshohligi;   Sug‘d,   Dovon   davlatlarining
mustahkamlanishi va yanada rivojlanishi. 
6-davr   milodiy   I   asr   boshidan   III   asr   o‘rtalarigacha.   Mahalliy
davlatchilikning ravnaq topishi. 
Insoniyat   tsivilizatsiyasining   dastlabki   o‘choqlaridan   biri   hisoblanadigan
O‘rta   Osiyo,   xususan   O`zbekiston   o‘zining   qadimiy   shahar   madaniyati   bilan
ham jahonga mashhurdir.  
Ma’lumki,   mil.avv.   II   ming   yillikka   kelib   qadimgi   O`zbekistonning
dehqonchilik vohalarida o‘troq qabilalar rivojlanib, aholining alohida joylashuv
manzilgohlaridagi   ijtimoiy-iqtisodiy   o‘zgarishlar-o‘troq   dehqonchiligining
rivojlanishi,   aholi   zichligining   yuqori   darajasi,   hunarmandchiligining   taraqqiy
etishi,   ijtimoiy   tabaqalanish   va   boshqaruv   tizmining   murakkablashib   borish,
o‘zaro   almashinuv,   savdo-sotiq   va   madaniy   aloqalarning   kuchayishi   hamda
harbiy-siyosiy   vaziyat   O`zbekiston   hududlarida   dastlabki   shaharlarning   paydo
bo‘lishida   asosiy   omillari   hisoblanadi.   Jamiyat   hyotida   sodir   bo‘lgan   ijtimoiy-
iqtisodiy   o‘zgarishlar   mil.avv.   III   ming   yillikning   oxiri-II   ming   yillikning
boshlariga   kelib,   O‘rta   Osiyo   hududlarida   dastlabki   shaharlarning   paydo
bo‘lishiga   olib   keladi.   Shahar   madaniyatining   shakllanishi   ham   huddi   jamiyat
taraqqiyotida   bo‘lgani   kabi   taraqqiyot   yo‘li   bilan   rivojlangan.   Bu   qonuniyatga
ko‘ra   shaharsozlik   madaniyat-ining   shakllanishi,   uzoq,   bosqichma-bosqich
davrlarni bosib o‘tgan. Mil.avv. II ming yillikka oid O‘rta Osiyodagi Jarqogg‘on
Sopolli, Dashli, Gonur, Namozgoh, Oltintepa, Ulug‘tepa kabilar ilk shaharsozlik
madaniyatining   shakllanishi   va   rivojlanishi   uchun   quyidagi   omillar   muhim
ahamiyatga ega bo‘ldi: 
 aholining   o‘troq   dehqonchilikka   o‘tish   va   keng   vohalar
bo‘ylab 
yoyilishi; 
37  hunarmandchilik   rivojlanishi   va   ayrim   sohalarga
ixtisosilashishi; 
 qadimgi savdo yo‘larining rivojlanishi natijasida iqtisodiy va
madaniy 
aloqalar hamda savdo-sotiqning taraqqiy etishi; 
 Tabbiy-geografik hamda harbiy-strategik shart-sharoitlar. 
Shahar   madaniyati   dastvval   O`zbekistonning   janubida,   Surxondaryo
hududida   shakllandi,   so‘ngra   esa   Shimolga   So‘g‘d   (qashqadaryo,   Samarqand,
Buxoro), Xorazm, Shosh va Farg‘ona hududlariga tarqaldi. Bu-aynan yurtlar va
xalqlar taraqqiyotidagi notekislik kabi tarixiy qonuniyatga zid emas. Ko‘p sonli
arxeologik   topilmalarning   dalolat   berishicha,   O`zbekistondagi   ayrim   ko‘xna
shaharlarning   yoshi   2700-3000   yildan   kam   emas.   Ularga   Afrosiyob
(Samarqand),   Qiziltepa   (Surxondaryo),   Uzunqir,   Yerqo‘rg‘on   (qashqadaryo)
kabilar kiradi.
 
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO’YXATI
1.I.A.Karimov «Tarixiy xotirasiz kelajak yuk» T. «SHark» 1998 y.
2.«Vatan tuygusi» T. «O’zbekiston» 1996 y. 
3.Askarov A. «Ozbekiston tarixi» T. «Ukituvchi» 1994 y
4.Karimov   SH.,   SHamsutdinov   R.   «Vatan   tarixi»   1-kitob   Toshkent,
«O’qituvchi» 1997 y
5.Boynazarov   F.   «Antik   dunyo»   T.   «Mexnat»1998.«Qadimgi   madaniyatimiz
izlaridan» T. «Fan» 1962 y «Ipak yuli afsonalari» T. «Fan» 1993
6. G’ulomov YA.g’. Xorazmning sug’orilish tarixi. Toshkent, 1959.
7.Dandamaev   M.A.   Politicheskaya   istoriya   Axemenidskoy   derjavы.   Moskva,
1985.
8.Isomiddinov M.I. Sopolga bitilgan tarix. Toshkent, 1993.
9.Zeymal E.V. Amudarinskiy klad. Leningrad, 1979.
38 10.Masson V.M. Drevnezemledelcheskaya kultura Margiani. MIA, 1959, № 73.
11.Masson V.M. Strana tisyachi gorodov. Moskva, 1966.
Internet saytlari
www.edu.uz  
www.uzedu.uz  
www.gov.uz  
www.press-service.uz  
www.uza.uz  
www.natlib.uz  
www.dtm.uz   – www.lex.uz
39 40