Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 30000UZS
Размер 101.8KB
Покупки 0
Дата загрузки 08 Октябрь 2025
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет Искусство

Продавец

Sunnatillo

Дата регистрации 11 Апрель 2025

2 Продаж

XVI-XVIII asrlarda Koreya

Купить
MUNDARIJA:
KIRISH ................................................................................................................... 3
I.BOB. XVI-XVIII asrlarda Choson davlatida siyosiy jarayonlar …………...  7
I.1. Choson davlatida tashqi siyosat …...……………………………...…… 7
I.2. So‘nggi Choson qirolligi …………………………………………..…. 11
II.BOB. XVI-XVIII asrlarda Koreyada ijtimoiy-iqtisodiy va madaniy 
hayot………………………………………………………………………..…… 17 
II.1. XVI-XVIII asrlarda Koreyada ijtimoiy-iqtisodiy munosabatlar  …….17
II.2. XVI-XVIII asrlarda Koreyada diniy munosabatlar va ilm fan 
yutuqlari……………………………………………………………………23
XULOSA ............................................................................................................. 29
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR ............................…...........................   32 KIRISH
Afrosiyob   devoriy   suratlari   orasida   VII   asrda   Osiyoning   sharqiy   hududida
joylashgan   Tinch   okean   qirg‘oqlarini   yuvib   turuvchi   uzoq   Kogoryo   mamlakati
elchilarining   Samarqand   hukmdori   saroyiga   tashrifi   ifodalanganligini   ko‘rish
mumkin.   Keyinchalik   ma'lum   muddat   bu   davlatlar   orasidagi   o‘zaro   aloqalar
uzilgan.   Biroq,   globallashuv   jarayonida   odamlar   va   sarmoyalarning   chegara
bilmasligi   natijasida   uzoq   mamlakatlar   orasidagi   o‘zaro   munosabatlar   odatiy
holatga   aylanmoqda.   Qolaversa,   kommunikatsiyaning   yangi   tizimi   -   tezyurar
transport,   internet,   uyali   aloqa   vositalari   orqali   turli   mintaqalarda   yashovchi
odamlar vaqt va makon chegarasini sezmagan holda muloqotda bo‘lmoqdalar. 
"Bugungi   globallashuv   davrida   o‘z   tarixini   chuqur   anglagan,   o‘zligini
to‘laqonli   tushungan   va   madaniy   merosiga   tayanib   harakat   qilgan   xalqgina
kelajakda   munosib   o‘rin   egallaydi" 1
.   Ushbu   dolzarb   fikr   ayni   damda   nafaqat
O‘zbekiston xalqi uchun, balki Sharqning boy tarixiga ega boshqa xalqlarning ham
taraqqiy yo‘lini belgilab beradi. Chunki har bir xalq o‘zining tarixiy kechmishini,
siyosiy   kurashlarini,   madaniy   yutuqlarini   va   tashqi   aloqalardagi   o‘rni   va   rolini
bilmasdan   turib,   o‘zining   bugungi   kunini   to‘g‘ri   baholay   olmaydi.   Ana   shunday
tarixiy   taraqqiyot   yo‘llaridan   biri   –   16–18   asrlar   oralig‘ida   Koreya   yarimorolida
yuz bergan siyosiy, harbiy va madaniy jarayonlardir. Bu davr Koreya tarixida tub
burilishlar, tashqi bosqinlar, ichki islohotlar va xalqning ma’naviy uyg‘onish davri
sifatida alohida o‘rin tutadi.
Koreya   yarimorolida   hukm   surgan   Choson   sulolasi   (1392–1897)   mamlakat
tarixida   eng   uzoq   hukmronlik   qilgan   sulola   hisoblanadi.   Aynan   16–18   asrlar
oralig‘ida bu sulolaning siyosiy barqarorligi sinovdan o‘tdi: ichki ijtimoiy qarama-
qarshiliklar,   tashqi   bosqinlar   va   diniy-ma’rifiy   o‘zgarishlar   jarayoni   Choson
Koreyasining   rivojlanishida   muhim   omil   bo‘ldi.   Davlat   boshqaruvi   konfutsiylik
mafkurasi  asosida shakllanib, ijtimoiy struktura qat’iy iyerarxiya bilan belgilandi.
Bu   davrda   yangba   (zodagonlar)   sinfining   siyosiy   nufuzga   ega   bo‘lishi,   davlat
ishlarini   yuritishda   konfutsiy   ilm-faniga   tayangan   byurokratik   tizimning
1
 Sh.Mirziyoyev,  Yangi O'zbekiston strategiyasi  . Toshkent: O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining matbuot 
xizmati, 2021, 17-bet. 
3 shakllanishi   Koreya   jamiyatining   murakkab,   ammo   muvozanatli   ijtimoiy
strukturasini yuzaga keltirdi.
Biroq,   ichki   mustahkamlik   tashqi   bosqinlar   bilan   sinovdan   o‘tdi.   Xususan,
1592–1598   yillardagi   Imjin   urushlari   (Yaponiyaning   Koreyaga   qilgan   bosqini)
Koreya   tarixida   eng   katta   halokatlardan   biri   sifatida   qayd   etiladi.   Bu   urushlar
Koreya   armiyasining   zaif   tomonlarini   ko‘rsatib   qo‘ydi   va   ayni   vaqtda   Xitoyning
Ming   sulolasi   bilan   birgalikda   yaponlarga   qarshi   harbiy   ittifoq   tuzilishiga   turtki
bo‘ldi.   Harbiy   inqiroz,   moliyaviy   tanglik,   madaniy   yodgorliklarning   vayron
qilinishi va ko‘plab insoniy talafotlar tufayli Choson davlati uzoq muddat tiklanish
davriga   yuz   tutdi.   Ammo   aynan   shunday   murakkab   davrlarda   ham   koreys   xalqi
o‘zining irodasi, bilimga chanqoqligi  va milliy qadriyatlariga sodiqligi bilan tarix
sahnasidan   tushib   qolmadi.   Bu   davrda   mashhur   qo‘mondon   admiral   Li   Sun   Sin
tomonidan   qo‘llanilgan   dengiz   harbiy   taktikasi   va   uning   “qalqonsimon   kema”
ixtirosi harbiy san’at tarixida katta iz qoldirdi.
Imjin   urushlaridan   keyingi   davrda   Koreya   tashqi   aloqalarda   ehtiyotkor   va
chegaralangan siyosat yuritdi. Bu siyosat "so‘nggi feodal izolyatsionizm" deb nom
olgan bo‘lib, xorijiy kuchlar bilan aloqalarni cheklashga qaratilgan edi. Biroq, 17-
asrning   o‘rtalaridan   boshlab   Manjuriyadan   chiqqan   Sin   sulolasining   kuchayishi
Koreya   yarimoroliga   yangi   siyosiy   bosim   keltirdi.   1636-yilda   Sin   imperiyasi
tomonidan   Koreyaga   bosqin   uyushtirilib,   Choson   davlati   Sinlarga   tobe   bo‘lishga
majbur   bo‘ldi.   Bunga   qaramay,   Choson   hukumati   o‘zining   ichki   siyosiy
mustaqilligini saqlab qolishga harakat qildi va Sinlar bilan diplomatik va madaniy
aloqalarni rivojlantirdi. Bu jarayonlar Koreya tashqi siyosatining ikki tomonlama –
ya’ni, mustaqillikni saqlab qolish va zarurat bo‘lsa, bo‘ysunish orqali barqarorlikni
ta’minlash kabi muvozanatli yo‘nalishda shakllanganini ko‘rsatadi.
XVI-XVIII   asrlar   davrida   Koreya   nafaqat   siyosiy,   balki   madaniy-ma’naviy
sohada   ham   katta   yutuqlarga   erishdi.   Konfutsiylik   asosidagi   ta’lim   tizimi,   fan   va
adabiyotning rivojlanishi, matbaa sanoatining kengayishi, tarixiy yodgorliklarning
tiklanishi   hamda   diniy   qarashlarning   chuqurlashuvi   bu   davr   madaniy   hayotining
asosiy xususiyatlaridan biridir. Ayniqsa, Silloklar deb nom olgan qirollik yilliklari
4 va   boshqa   rasmiy   hujjatlarning   muntazam   yozib   borilishi,   tarixiy   xotiraning
saqlanishida katta ahamiyatga ega bo‘ldi. Bunday hujjatlar bugungi kunda nafaqat
Koreya, balki jahon tarixshunosligi uchun muhim manba bo‘lib xizmat qilmoqda.
Bu davrni o‘rganish orqali biz Koreya xalqining irodasi, qadriyatlari, tashqi
bosqinlarga   nisbatan   qarshilik   ko‘rsatishdagi   matonati,   ichki   siyosiy   tizimdagi
muvozanatni   saqlab   qolish   bo‘yicha   harakatlari,   madaniy   va   ilmiy   taraqqiyotga
bo‘lgan intilishi bilan tanishamiz. Aynan mana shunday tarixiy tahlillar orqali biz
bugungi   Koreyaning   zamonaviy   taraqqiyotiga   asos   bo‘lgan   ildizlarni   chuqurroq
anglaymiz.   Bugungi   kunda   Janubiy   Koreya   texnologik   jihatdan   dunyodagi   eng
ilg‘or davlatlardan biri bo‘lib, uning tarixiy saboqlarga tayanib shakllangan milliy
mafkurasi taraqqiyotga asos bo‘lmoqda.
Shu   sababli,   XVI-XVIII   asrlardagi   Koreya   tarixini   o‘rganish   –   bu   faqat
tarixiy   voqealarni   eslash   emas,   balki   har   qanday   bosim,   inqiroz   yoki   tashqi
tahdidlar sharoitida millat qanday harakat qilishi, qanday o‘zgarishlarga moslasha
olishi   va   qanday   qilib   barqarorlikni   saqlab   qolishi   mumkinligini   ko‘rsatuvchi
saboqdir.   Bu   jihatdan,   o‘z   tarixini   chuqur   anglagan   xalq   kelajagini   mustahkam
asosga quradi, degan fikr to‘la isbotini topadi.
Kurs   ishining   predmeti   va   obyekti.   Mazkur   kurs   nazariy   asosini   o‘rta
asrlarda   ushbu   davrga   oid   yaratilgan   tarixiy   manbalar,   hamda   keyingi   davrlarda
nashrdan   chiqqan   adabiyotlar,   maqolalar,   ilmiy   ishlar,   mustaqillik   davrida   e’lon
qilingan   xolis   yoritilgan   tarixiy   materiallar   maqola   va   monografiyalar   shu
kabilarga qaratilgan.
Ishning   amaliy   ahamiyati.   Kurs   ishining   amaliy   ahamiyati   shundaki,
jahon   tarixidagi   bu   qisqa   davr   tarixi,   undagi   ro‘y   bergan   ijtimoiy-iqtisodiy   va
siyosiy   o‘zgarishlar,   turli   xil   nazariyalarning   vujudga   kelishini,   ularning   sabab
va   mohiyatini   chuqur   va   har   tomonlama   o‘rganish   orqali   tarixga   yangi-yangi
ma’lumotlar   olib   keladi.   Kurs   ishining   natijasiga   ko‘ra,   bayon   etilgan   faktik
materiallar va ilmiy xulosalardan kelib chiqqan holda mazkur davr yuzasidan yangi
ilmiy   ishlarni   amalga   oshirishni,   o‘rta   asr   tarixiga   oid   Jahon   tarixi   kafedrasida
to‘garak mashg‘ulotlarini olib borishda dasturi amal bo‘lib xizmat qilishi mumkin.
5 Kurs   ishining   ilmiy   yangiligi.   Biz   o‘rganishni   o‘z   oldimizga   maqsad
qilib   olgan   mavzu,   ya’ni   “XVI-XVII   asrlarda   Koreya”   mavzusiga   ko‘plab
tarixchilar   tomonidan   juda   ko‘plab   murojaat   qilinganligi   ma’lum.   Ushbu   kurs
ishini   tayyorlash   jarayonida,   biz   ko‘proq   tarixiy   material   va   manbalarga,
xrestomatik   asarlarga   va   Internet   saytlaridan   olingan   ma’lumotlarga   tayangan
holda voqea-hodisalarni qiyosiy tahlil asosida yoritishga harakat qildik.    
Kurs   ishining   tuzilishi.   Kirish,   ikki   bob,   xulosa,   foydalanilgan   manba   va
adabiyotlar ro‘yxatidan iborat.
6 I.BOB.   XVI-XVIII asrlarda Choson davlatida siyosiy jarayonlar.
I.1. Choson davlatida tashqi siyosat
Li   Son   Ge   hokimiyatga   kelgandan   so‘ng,   koreys   davlatiga   Choson   nomini
berdi   va   mamlakat   poytaxtini   Kegyondan   Xanan   (Seul)ga   ko‘chirdi.   Li   Son   Ge
hokimiyatga   kelgan   vaqtda   keksayib   qolgan   edi.   Shu   bois   taxt   uchun   uning
o‘g‘iUari   orasida   kelishmovchiliklar   bo‘lib   turdi   Uning   katta   o‘g‘li   Li   Ban   Von
yoki van Txejon (1401-1418) Choson hukmdori bo‘ldi. 
Yangi   sulolaga   asos   solinishi   bilan   Koryoning   zaiflashib   qolgan
markazlashgan   hokimiyat   boshqaruvini   mustahkamlash   borasida   qator   chora-
tadbirlar   amalga   oshirildi.   Muxolifatni   bostirish   maqsadida   avval   van   Konyan   va
uning   o‘g‘illari   hamda   eski   sulola   tarafdorlari   qatl   etildi.   Amaldorlaming   avvalgi
mansablari bekor qilindi. Faqatgina vanning eng yaqin qarindoshlarigina mansabga
erishish   huquqiga   ega   bo‘ldilar   qol   Qolganlar,   xususan   "ta'sirli   oilalar"
umumdavlat miqyosida 18-darajadagi lavozimlarnigina egallashi mumkin edi.
Davlat   boshqaruvi   faoliyatini   yaxshilash   uchun   bir   qator   hukumat
tashkilotlari tarqatib yuborildi, ba'zi davlat tuzilmalari qisqartirildi. Van tasarrufida
bosh vazir va uning ikki o‘rinbosaridan iborat oliy hukumat organi - Davlat yig‘ini
(Iychjonbu)   tashkil   qilindi.   Barcha   davlat   tashkilotlari   6   vazirlik   bo‘yicha
taqsimlandi: 1) amaldorlar bo‘yicha; 2) moliya; 3) mudofaa; 4) tantanalar;
5)   adliya;   6)   hunarmandchilik   va   jamoat   ishlari,   Vazirliklar   bilan   birga
davlat   boshqaruvida   3   ta   nazorat   devonxona   "sam   sa"   (nazorat)   tuzildi.   Birinchi
devonxona   vanning   noto‘g‘ri   harakatlari   va   qarorlarini   tanqid   qilgan,   ikkinchisi
amaldorlar   faoliyatini   nazorat   qilgan,   uchinchisi   esa   vanning   ilmiy   faoliyatiga
javob bergan va konfutsiylik ruhida rasmiy tarixni yozish uchun materiallar yig‘ish
bilan   shug‘ullangan.   Islohotlar   tufayli   samarali   davlat   boshqaruv   devonxonasi
shakilangan. Bu borada shuni aytish kerakki, mamlakat poytaxtida amaldorlar 500-
600   kishini   tashkil   qilgan.   Li   sulolasi   davrida   mamlakat   aholisi   3   milliondan   11
millionga ko‘paygan 2
.
2
  V.S.Xan “Koreya tarixi” T.:Baktria press.  2013. 6 8 b.
7 Li   sulolasining   tashqi   siyosati   -   Xitoyning   Min   sulolasi,   Yaponiya   va
manjurlar   bilan   bo‘lgan.   Garchi,   rasmiy   Xitoy   bilan   munosabatlar   vassallik
ko‘rinishiga   ega   bo‘lgan   bo‘lsa-da,   Xitoy   Chosonning   ichki   ishlariga
aralashmagan.   Ikki   mamlakat   doimiy   ravishda   o‘zlarining   do‘stona   va   rasman
mustaqil   munosabatlari   tarzida   elchilar   va   sovg‘a-salomlar   almashib   turishgan.
XVI   asr   davomida   Choson   hududiga   doimiy   ravishda   chjurchjenlar   va   yapon
qaroqchilari   hujum   qilib   turganlar,   lekin   ular   har   safar   keskin   qarshiliklarga
uchraganlar. 
XVI   asrning   80   yillari   oxirlarida   bo‘linib   ketgan   Yaponiya   Toyotomi
Xideyosi   tomonidan   birlashtirilgandan   so‘ng,   u   o‘z   oldiga   Xitoyni   bosib   olishni
maqsad   qilib   qo‘ygan.   Xideyosi   katta   armiya   yig‘ib,   Choson   hukumatiga
Xitoydagi Min sulolasi bilan bo‘ladigan jang uchun askarlarini Choson hududidan
o‘tkazishni   va   koreyslarni   bo‘lajak   jangda   yordam   berishini   so‘rab   murojaat
qilgan.   Seul   esa,   o‘z   navbatida,   bu   taklifni   rad   etgan   va   Xitoyga   Yaponiyaning
rejalari   haqida   xabar   bergan.   1592   yilning   mayida   yaponlar   200   ming   qo‘shini
bilan   Koreyaga   bostirib   kirgan   va   Imjin   urushi   (1592-1598)   boshlangan.   Garchi,
urushgacha   ko‘plab   davlat   arboblari   armiyani   tiklash   to‘g‘risida   ta'kidlashlariga
qaramay, Koreya urushga tayyor emas edi 3
. 
Yapon   qo‘shinlarining   birinchi   guruhi   2   mayda   Koreyaning   janubiga
tushirildi.   Yaponlarda   o‘qotar   qurollar   bo‘lgan.   Shu   bois   tez   orada   Pusan   shahri
qo‘lga   kiritildi.   Jiddiy   qarshilikka   uchramagan   yaponlar   Seulga   tomon
harakatlanishgan. Bu davrda Seul Min sulolasiga yordam so‘rab murojaat qilgan. 9
iyunda   esa   van   Sonjo   saroy   a'yonlari   bilan   poytaxtni   tashlab   ketgan.   Keson
shahriga   kelgan   hukmdor   va   uning   a'yonlarini   g‘azablangan   olomon   toshlar   va
balchiqli   kesaklar   bilan   qarshi   olgan.   12   iyunda   yapon   qo‘shinlari   jangsiz   Seulga
ham   kirib   kelgan.   Tez   orada   Keson   shahri   ham   bosib   olingan,   22   iyulda   esa
Pxenyan   egallangan.   Van   o‘zining   yaqin   odamlari   bilan   chegaradagi   kichik
shaharcha bo‘lgan Iydjuga yashiringan. 
3
  Удалцова З.В.,  Карпов С.П.,,История средних веков’’ (1 том).М.:История,1990. – 322. c т.
8 Saroy   a'yonlarining   qochib   ketishi   va   koreys   armiyasining   mag‘lubiyatiga
qaramay,   yaponlar   tomonidan   bosib   olingan   hududlarda   hukumat   qo‘shinlari
qarshilik   harakatlarini   davom   ettirgan.   Qolaversa,   barcha   viloyatlarda   «Iybyon»
(«Adolat   armiyasi»)   nomli   xalq   harakatlari   yuzaga   kelgan.   Koreys   qo‘shinlari
quruqlikda mag‘lubiyatga uchragan bir vaqtda, sarkarda Li Sun Sin boshchiligidagi
koreys   floti   dengizda   muvaffaqiyatga   erishgan.   Seul   mag‘lubiyatga   uchragandan
so‘ng, 1592 yil yozida kuchli zambaraklar bilan qurollangan 85 kemadan iborat Li
Sun   Sin   boshchiligidagi   flotda   dunyoda   birinchi   marta   «toshbaqa-kemalar»
(«kobuksonlar»)   ishlatilgan   bo‘lib,   ularning   borti   va   yuqori   palubasi   o‘q   o‘tm
aydigan   qatlam   bilan   qoplangan.   Li   Sun   Sin   o‘z   flotidan   unumli   foydalanib,
masofaviy jang taktikasi (abordaj, ya'ni yonm a-yon jang qilish taktikasi o‘rniga)ni
qo‘llagan 4
. 
Koreys   artilleriyasi   yapon   kemalarini   o‘qqa   tutib   yenggan   «Toshbaqa-
kemalar»ni   yaponlar   qo‘lga   tushira   olmagan.   Birinchi   yurishdan   so‘ng   o‘tgan   bir
necha kun ichida koreys floti 42 ta dushman kemasini yo‘q qilgan, oradan bir oy
o‘tgach, 2-yurishda - 72 ta, 3-yurishda (bir oydan so‘ng) - 100 dan ortiq kemalar va
4-yurishda   (40   kundan   keyin)   -   100   dan   ortiq   yapon   kem   alari   yo‘q   qilingan.
Aynan   koreyslarning   dengizda   muvaffaqiyati   quruqlikdagi   voqealarga   ham   ta'sir
qilgan. G‘alabalar odam larni kurashga undagan. Bundan tashqari, suvdagi janglar
davomida   koreys   floti   dengiz   yo‘li   orqali   ta'minot   bilan   shug‘ullanuvchi
yaponlarning transport kemalarini yo‘q qilganligi bois yaponlar o‘zlarining bazasi
va oziq-ovqat zaxirasidan uzilib, o‘ta qiyin holatda qolgan. Yaponlarning Koreyani
bosib   olishi   Xitoyga   qaratilgan   urush   uchun   platsdarm   vazifasini   bajarishi
mumkinligini   anglagan   Min   qo‘shinlari   1593   yili   yaponlarga   qarshi   jangga
kirishgan.   Birlashgan   Xitoy-koreys   qo‘shinIari   Pxenyanni   ozod   qilgan.   Yapon
qo‘shinlari Seulga chekinishgan, lekin uni ham tez orada topshirib, koreys armiyasi
va lybyon otryadi ta'qibida janubga chekinishgan. Biroq Xitoy armiyasi sarkardasi
Li Ju -sun hujumni davom ettirishni istamay sulh tuzgan. Bu davrda esa yaponlar
4
 Toshpo'latova, Dilbar. “Imjin urushlari va Koreya-Yaponiya munosabatlari tarixiy saboqlari.”  Jahon Tarixi Ilmiy 
Nashri   60- bet, jild. 5, 3, 2022 yil, 60–67-betlar.
9 janubda   mustahkamlanib   olishgan.   Garchi,   yapon   qo‘shinlari   Koreya   hududidan
butkul chiqib ketmagan bo‘lsa-da, Xitoy armiyasi mamlakatni tark etgan 5
. 
Tinchlik   sulhi   tuzilganiga   qaramay,   yaponlar   janubda   harbiy   harakatlarni
to‘xtatmagan va qattiq janglardan so‘ng Chinju shahrini bosib olgan. Xitoy-yapon
muzokaralari   4   yilga   cho‘zilgan.   1596   yilga   kelib   yapon   qo‘shini   Koreyani   tark
etgan.   Biroq   1597   yilning   bahorida   140   minglik   yapon   qo‘shini   Koreyaga   yana
bostirib   kirgan.   Yaponlar   dengizdagi   avvalgi   mag‘lubiyatni   hisobga   olgan   holda
metall   qoplamalar   bilan   yasalgan   katta   kemalarda   jang   qilganlar.   Ular   Li   Sun
Sindan   qutulish   maqsadida   o‘zlarining   ayg‘oqchisi   Yosir   ko‘magida   koreys
shtabida yapon flotining joylashgan o‘rni haqida yolg‘on ma'lumotni tarqatgan. Li
Sun   Sin   yapon   flotini   yo‘q   qilish   haqida   buyruq   olgandan   so‘ng,   pistirma
uyushtirgan   yaponlarning   hiylasini   tushungan   va   buyruqni   bajarishdan   bosh
tortgan.   Aynan   buyruqni   bajarishdan   bo‘yin   tovlagani   uchun   u   o‘lim   jazosiga
hukm   qilingan.   Lekin   mashhur   qo‘mondonning   himoyasi   uchun   qilingan   ko‘plab
murojaatlar natijasida avf etilib, oddiy askarga aylantirilgan. 
Koreys flotini Von Gyun boshqargan, unga Li Sun Sinning shuhrati tinchlik
bermaganligi   bois   ham   u   mashhur   qo‘mondonni   lavozimidan   chetlatishga
ko‘maklashib   yuborgan.   Aynan   ayg‘oqchi   Yosir   yana   bir   bora   dushman
kemalarining   katta   kechuvni   suzib   o‘tganligi   borasida   yolg‘on   ma'lumotni
tarqatgan.   Li   Sun   Sindan   farqli   ravishda   yangi   bosh   qo‘m   ondon   bu   tuzoqqa
ilingan   va   koreys   floti   tuzoqqa   tushib,   katta   yo‘qotishlarga   uchragan.   Shundan
keyingina Li Sun Sin avvalgi lavozimiga tiklangan, lekin uning qaramog‘ida atiga
12 ta kema va 100 ga yaqin matroslar qolgan edi. Yangi kemalar va ularga ekipajni
tayyorlash   m   a'lum   vaqt   talab   qilgan.   1597   yil   15   oktyabrda   Li   Sun   Sin
boshchiligidagi   jangda  dushmanning   330   ta   kemasi   bo‘lishiga   qaramay   u  g‘alaba
qozongan. 
Koreys   hukumati   avvalgi   quruqlikdagi   muvaffaqiyatsizliklardan   o‘ziga
xulosa   chiqargan.   Yapon   armiyasi   bu   gal   yaxshi   tayyorlangan   koreys   va   Xitoy
qo‘shinlari  (Xitoyning Min imperiyasi  140 ming askar  va flot  yuborgan)ni  yenga
5
 V.S.Xan “Koreya tarixi” T.:Baktria press 2013 – b. 120
10 olmagan.   Aynan   ular   dushmanni   janubga   surib   chiqargan.   1598   yil   sentyabrida
Toyotomi   Xideyosi   vafot   etadi.   Natijada   yapon   qo‘shinlari   Koreyani   tark   eta
boshlagan.   Ikki   tomon   o‘rtasidagi   to‘qnashuvning   oxirgi   nuqtasi   Noryanjin
buxtasida   bo‘lgan,   bu   yerda   Koreys-Xitoy   floti   500   kemadan   iborat   yapon
flotiliyasini  butkul mag‘lub etgan. Lekin aynan shu jangda Li  Sun Sin ham  vafot
etgan. Dushman taraflar o‘rtasida o‘zaro sulh tuzilgan. Yaponlar butkul  Koreyani
tark etishi bilan yetti yillik Imjin jangi yakuniga yetgan 6
.
II.2. So‘ngi choson qirolligi
Imjin urushi Koreya hududi xonavayron bo‘lishiga olib keldi: ko‘plab shahar
va qishloqlar vayron bo‘ldi, aholi soni sezilarli darajada kamaydi, ekin maydonlari
qisqardi,   hunarmandchilik   ham   inqirozga   yuz   tutdi.   Soliqlar   tushumi   armiyani
saqlab   turish   uchun   yetarli   emas   edi.   Markaziy   hokimiyatning   zaiflashuvi
natijasida   yer   egaligi   yana   yirik   amaldorlar   qo‘liga   o‘tdi,   bu   holat   ularga   qarshi
dehqonlar qo‘zg‘olonlariga sabab bo‘1di. Shu bilan birga, partiyalaring hokimiyat
uchun   o‘zaro   kurashlari   ham   avj   oldi.   Bularing   barchasi   tashqi   bosqin   oldida
Koreyani zaif qilib ko‘rsatayotgan edi. 
XVI   asr   oxirida   Manjuriyada   Nurxachi   boshchiligidagi   chjurchjen   nomli
tarqoq   ko‘chmanchi   qabilalar   birlashgan.   1616   yili   ular   So‘nggi   Sin   davlati
tuzilganligini   e'lon   qildi   (mazkur   davrdan   boshlab   chjurchjenlar   manjurlar   deb
atala boshlagan), 1618 yilda esa yangi tashkil etilgan mamlakat Min imperiyasiga
qarshi   urush   boshlaydi.   Van   Sonjo   vafotidan   keyin,   1608   yilda   taxtga   o‘tirgan
uning o‘g‘li Kvanxe-gun (uning ortida «Katta shimoliy partiya» turgan) betaraflik
siyosatini olib borib, urushayotgan har ikki tomonga chap berishga harakat qilgan. 
Minlar 1619 yil Koreyaga qarshi harbiy harakatlarini boshlaydi va ularga 13
ming   askar   yordamga   keladi.   Shunga   qaramasdan,   ularga   qarshilik   ko‘rsatmaslik
haqida   ko‘rsatma   berilib,   mabodo   manjurlar   taslim   bo‘lsa,   ularni   asirga   olishni
rejalashtirgan   edi,   lekin   Fuche   uchun   bo‘1gan   jangda   Min   qo‘shinlari   tor-mor
etilgan.   Biroq,   1623   yil   Kvanxe-gun   «g‘arb   «   tarafdorlari   guruhi   tomonidan   o‘z
6
  Сэмёнов В.Ф. Ўрта асрлар тарихи  Т .: Ўқитувчи 1973 . –  б .222.
11 joyidan   siljitildi,   uning   o‘rniga   taxtga   van   Injo   (1623-1649)   ni   o‘tqazishdi.
G‘arbliklarning tashqi siyosati Min tomonida edi. 
Manjurlar orqasida Min davlati kabi ittifoqchisi bo‘lgan mamlakat hududiga
qarshi urush boshlashga jazm eta olmaganlar. Shuning uchun 1627 yilning boshida
ularning   30   minglik   armiyasi   Koreyaga   bostirib   kirdi.   Van   Injo   saroy   ahli   bilan
Kanxvado   oroliga   yashirindi.   Mamlakat   bo‘ylab   harakatlanayotgan   manjurlar
xalqning   qarshiligiga   duch   keldi.   O‘sha   yilning   bahorida   mamlakatlar   o‘rtasida
«do‘stlik « bitimi im zolandi va bitim ga ko‘ra Koreya vassalga aylandi. Bu holat
mamlakatda   jiddiy   noroziliklarga   sabab   bo‘ldi.   1636   yil   Nurxachining   o‘g‘li
Abaxay   yangi   Sin   im   periyasi   tuzilganligini   e'lon   qildi   va   Koreyadan   vassal
sifatidagi   tobelikni   talab   qildi.   Mamlakatda   «g‘arbliklar»ning   tashqi   siyosatiga
qarshi   noroziliklar   kuchaydi   va   van   Injo   ulardan   ajralganliklarini   e'lon   qilib,
manjurlar elchisini  qabul qilishdan bosh tortdi. Shu yilning o‘zida m anjurlarning
100  minglik  qo‘shini   Koreyaga   bostirib   kirdi   Seul   egallanganidan   so‘ng   ular   van
Injo  yashiringan   tog‘dagi  Namxan  qalasini  qurshab  olishdi.   1637  yilning  boshida
van taslim bo‘ldi va Sinning vassalligini tan oldi 7
.
Yaponlar   bilan   bo‘lgan   Imjin   urushi   va   rivojlanish   manjurlar   bosqini
Koreyani halokat yoqasiga olib keldi. Ishlab chiqarish va iqtisodiyotda inqiroz ro‘y
berdi.   Foydalaniladigan   yer   maydonlari   2/3   qismga   qisqardi.   Natijada   hosil
miqdori   ham   halokatli   holatga   kelib   qoldi:   xususan,   1670-1671   yillarda
mamlakatda   1   mln.dan   ziyod   aholi   ochlik   natijasida   qirilib   ketdi.   Yana   bir   ofat
mamlakatga   tarqalgan   epidemiya   (1699,1708;1718   yillarda)   edi.   Hokimiyatning
zaifligi yerlarga o‘zboshimchalik bilan egalik qilinishiga olib keldi. Yerga shaxsiy
egalik qilish o‘sib bordi Amaldorlarga in'om etilgan yerlar soliqlardan ozod qilindi.
Mamlakat   g‘aznasini   to‘ldirish   maqsadida   hukumat   dvoryanlik   unvonlari   va   quyi
tabaqa lavozimlarini sota boshladi. Shu tufayli saroy amaldorligiga o‘tkaziladigan
imtihonlargacha   amaldorlarning  nomlari  ma’lum   bo‘lib  ulgurgandi.  Ularni   harbiy
xizmatga   ola   boshlashgan.   To‘lov   evaziga   nobilarga   ozodlik   va’da   qilindi.   Shu
bilan birga konfutsiylikning tabaqalashuviga asoslangan jamiyat yemirila boshladi.
7
 V.S.Xan “Koreya tarixi” T.:Baktria press 2013 – b. 122.
12 Urushsiz davom etgan uzoq vaqt mobaynida iqtisodiyot, ishlab chiqarish va
tovar-pul munosabatlari jonlandi. Hukumat yana «Dehqonchilikni rag‘batlantirish»
siyosatiga qaytdi. 1608 yilda turli xildagi to‘lovlarning o‘rniga yagona soliq tizimi
joriy   etildi.   Soliqlar   faqat   yer   egalaridan   olina   boshladi.   Mazkur   holat   dastlab
Kyongi viloyatida joriy etildi, ammo bundan m anfaatdor bo‘lmagan mansabdorlar
va yer egalari norozilik bildira boshladi. 
Mamlakatda   foydalaniladigan   yer   maydonlarining   kengayishi   sug‘orish
tizimining   ham   takomillashuviga   olib   keldi.   An'anaviy   madaniyatning   bir   bo‘lagi
sifatida   mamlakatda   jenshen   yetishtirila   boshlandi,   shuningdek,   Yaponiya   va
Xitoydan   tamaki,   qalampir,   qovoq,   pomidor   va   batat   yetishtirish   o‘zlashtirildi.
Paxta yetishtirish va bog‘dorchilik rivojlana boshladi 8
.
Yersiz   dehqonlar   o‘ziga   xos   «olovli   maydon»ni   tashkil   qilib,   tog‘lardagi
o‘simliklarni   yoqib,   daraxtlarni   kesib,   o‘rmonlarni   o‘zlashtirish   bilan
shug‘ullanishgan. Harbiy jihatdan qurollanishga alohida e'tibor berildi. Kamon va
nayzalar   o‘qotar   qurollar   orasidan   siqib   chiqarila   boshlandi.   To‘p   va   fugaslar,
shuningdek,   bir   vaqtning   o‘zida   50   ta   miltiq   o‘rnatilgan   (10   ta   miltiqdan   bir
vaqtning   o‘zida   o‘q   uzilgan)   xvachxa   («olovli   arava»)   -   arava   tayyorlana
boshlandi.   Buni   o‘sha   davrning   birdaniga   o‘q   uzadigan   zamonaviy   tizimi   deyish
mumkin edi. Shuningdek, «Toshbaqa-kema» va yengil kemalar yasala boshladi. 
Yaponlarning bosqini natijasida bir qator bosmaxonalar vayron qilingan edi.
Keyinchalik Yaponiyada kitob bosishning asosini tashkil etgan metalldan yasalgan
harflar   olib   ketilgan   bo‘lsa-da,   XVII   asrning   o‘rtalariga   kelib   bir   qancha   yuz
minglab bosma belgilar ishlab chiqarildi. Natijada kitoblar Imjin urushidan oldingi
davrdagidan ko‘proq nashr etila boshlandi .
Dehqonlar   yerlarining   egallanishi,   shafqatsiz   ekspluatatsiya,   hosilsiz
yillardagi   ochlik   tufayli   XVII-XVIII   asrlarda   dehqonlar   isyonlari   (1607,   1623,
1653,   1659,   1667,   1670,   1671   yillarda)   butun   mamlakatni   larzaga   soldi.   Siyosiy
beqarorlik   hokimiyat   uchun   partiyalarning   o‘zaro   kurashlariga   sabab   bo‘ldi.   Bu
holat, ayniqsa,  mamlakatda  hokimiyatga goh u goh bu partiyaning  kelishini  afzal
8
  Сэмёнов В.Ф. Ўрта асрлар тарихи  Т .: Ўқитувчи 1973 . –  б .228.
13 ko‘rgan van Sukchone (1674-1720) hukmronligi davrida birmuncha avj oldi. 1674
yili   hukumat   tepasidagi   «g‘arbiy   partiya»   «janubiy   partiya»   tomonidan   ag‘darib
tashlandi.   Shunday   bo‘lsa-da,   1680   yilda   janubliklar   o‘rtasida   kelishmovchiliklar
va ajralishlar ro‘y berib, hokimiyatni Son Si Ryol (1607-1689) boshliq g‘arbliklar
egalladi. O‘z navbatida   1683 yili g‘arbliklar ham yakson etildi. 
1689   yil   yana   hokimiyatga   janubliklar   keldi.   Son   Si   Ryol   va   uning
tarafdorlari qatl etildi. 1694 yilda esa janubliklar yana g‘arbliklar bilan almashdi va
hokimiyatga  goh   «qariyalar»,   goh  «yoshlar»   boshchiligidagi   hukumat   keldi 9
.  Shu
sababli hokimiyatga yangi hukumatning kelishi aksariyat holatlarda g‘alayonlar va
turli   qatllar   bilan   qarshi   olingan.   Van   Yonjo   (1724-1776   yy.)   va   Chonjo   (1776-
1800   yy.)larning   o‘z   hukmronlik   davrlarida   partiyalararo   kelishmovchiliklarni
to‘xtatishga   qaratilgan   harakatlari   (bir-birlariga   e'tiroz   bildirish   taqiqlangan,
hokimiyatga   vakillar   turli   partiya   va   viloyatlardan   taklif   etilgan,
kelishmovchiliklarning   tashkilotchilari   shafqatsiz   jazolangan   va   boshqalar)
natijasida,   garchi   mazkur   holat   butunlay   barham   topmagan   bo‘lsa-da,   birmuncha
pasaydi. 
Koreya   uchun   yana   bir   siyosiy   sinov   -   bu   Yevropa   dunyosi   bilan   tanishuv
edi.   Xitoy   orqali   bir   necha   vaqt   davomida   elchilar,   Koreya   tashqarisida   bo‘lgan
xristianlik vakolatxonalari, shuningdek, kema halokatidan jabr ko‘rgan yevropalik
dengizchilar   (1628,1653   yillar)   va   koreyslarning   o‘zlari   mamlakatga   Yevropa
yutuqlarini   olib   kira   boshladilar.   Koreyslar   Yevropa   xaritasi   bilan   tanishib,
kemalar   qatnovi,   Yevropaning   to‘p   va   miltiqlari,   astronomiyaga   oid   kitoblarni,
soatlar, kuzatish durbinlari, katolik mazhabiga oid yangi ma'lumotlami o‘rgandilar.
Yashirin   holda   cherkovlar   tashkil   qilinib,   unda   oddiy   aholiga   barchaning   Xudo
oldida tengligi g‘oyasi ilgari surila boshladi. Shuning uchun mamlakat konfutsiylik
mamlakati   deb   e'lon   qilinib,   bu   borada   xorijliklar   bilan   aloqalar   olib   borish
taqiqlandi.   1785   yilda   mamlakatga   katolik   diniga   oid   adabiyotlarni   olib   kirish
taqiqlandi, 1788 yilda esa ular musodara qilinib, yoqib yuborila boshlandi. 
9
  Удалцова З.В.,  Карпов С.П.,,История средних веков’’ (1 том).М.:История,1990. – 326. c т.
14 Koreys   missionerlariga   nisbatan   qatl   va   badarg‘a   qilish   kabi   jazolar
belgilandi.   Islohotlar   zaruriyati   chjusianlikning   hayotiy   sxolastikaga   oid
munozaralariga   sabab   bo‘ldi.   «G   'arblik»   va   «Janubliklar»   uzoq   vaqt   davomida
agar birinchi o‘g‘il emas, balki ikkinchi o‘g‘il bo‘lsa vanning o‘limi uchun uning
onasi qancha vaqt davomida motam tutishi kerak, yoki agar oilada motam bo‘lsa,
amaldor   elchi   qabulida   ishtirok   etishdan   bo‘yin   tovlashi   mumkinmi   degan   m
asalalarda   bahslar   bo‘ldi.   Turli   taqiqlar   va   chjusianlikning   ommaviy   sohalardagi
yangi v>y ravishda qat'iy intizom o‘rnatilishiga qaramasdan, unga qarshi muxolifat
ham o‘sib bordi. Chunonchi, bu davrda Xo Gyun (1569-1618)ning «Xon Gil Don
haqida  qissa»  nomli   asari  paydo  bo‘ldi.  Unda  xuddi   Robin  Gudni  esga  soladigan
oliyjanob qaroqchi qahram on Yuldo ertaklar oroliga tushib qoladi va u yerda o‘z
podsholigiga   asos   soladi.   Bu   davrda   hattoki   neokonfutsiychilik   ichida   ham
g‘alayonlar bo‘lib turgan 10
. 
Mustahkam e'tiqodli Son Si Ryoldan farq qilgan Li 1 Xan Von Chin (1682-
175fl)ning izdoshi bo‘lib, «qonunlarni o‘zgartirish» g‘oyasini ilgari surgan. Uning
fikricha,   qonunlar   ancha   eskirgan,   qadimgi   Xitoy   qonunlari   asosida   yaratilgani
bois   mazkur   qonunlarni   o‘zgartirish   kerak.   Chjusianlikka   qarshi   yangi   oqimlar
paydo bo‘ldi. Masalan, Xan ta'limi maktabi vakillari Yun Xyu (1617-1680) va Pak
Se Dan (1629- 1703)lar rad etib bo‘lmaydigan nufuzli Chju Sini mumtoz matnlar
izohlovchisi   deb,   uning   matnlari   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   Xan   sulolasi   davriga   borib
taqalishi   haqida   fikr   bildirishgan.   O‘zining   bid'atdan   iborat   qarashlari   orqali   Yun
Xyu   joniga   qasd   qilgan   bo‘lsa,   Pak   Se   Dan   esa   Chju   Siga   qilgan   tuhmati   uchun
uning asarlari yoqilib, o‘zi surgun qilinadi. Chjusianlikka ancha katta zarba bergan
«aniq   ilm   «   tarafdori   -   sirxak   maktabidir.   “Haqiqatga   yetish   uchun   aniq   dalillar
asisida   harakat”   nomli   shiorga   ega   bo‘lgan   sirxakchilar   sxolastik   chjusianlik   va
boshqa   xildagi   bid'atlarga,   irim   -sirim   larga   ishonishni   tanqid   qilishadi.   Tanqidiy
tahlil asosida mamlakatning bu davrdagi g‘oyasi uni zam onaviylashtirish bo‘lgan. 
«Sirxak» g‘oyasining yetakchilari Li Su Gvan (1563-1627), Xan Pek Kyom
(1552-1615)   va   Kim   Yuk   (1580-1658)lar   edi.   Li   Su   Gvan   Koreyaning   xalqaro
10
 Yusupov, Anvar. “Koreya tarixida Choson sulolasining roli”.  Tarix va haqiqat  , jild. 2, 1, 2019 yil, 45–52-betlar.
15 aloqalari   tarafdori   bo‘lgan   bo‘lsa,   Kim   Yuk   Xan   Pek   Kyom   bilan   birgalikda
guruch solig‘i haqidagi qonunning m ualliflari hisoblanadi. Lyu Xen Von (Pange,
1622-1673)   esa   Sirxak   maktabining   asoschisidir.   Uning   fikricha,   barcha   narsada
isbot   va   dalillarga   asoslanish   lozim.   Mazkur   talablami   mistika   va   din   qondira
olmaydi.   Chjusianlardan   farqli   ravishda   ular   jamiyatdagi   muammolar   yechimini
o‘z urug‘doshlari manfaati yo‘lida hal qilishga uringanlar 11
.
Xon   De   Yen   Xitoyga   bo‘ysunishga   qarshi   chiqqan.   Umuman,   olim   lar
chjusian   ik   ta’limotiga   qarshi   chiqishgan.   Ularnig   fikricha,   fan   aniq   bilimlarga
asoslanishi   lozi.   Xon   De   Yen   huddi   avvalgi   tarafdorlari   kabi   yerlarni   baravar
taqsilashni, yer so lig‘i esa olingan hosilning 1/10 qisid an oshib ketmasligini taklif
qilgan.   Mutafakkirlar,   mamlakat   rivojlanm   sligining   sabablarid   n   biri   –   Bu
yanbanlar   mehnatinin     qadrsizlanishi,   deb   bilganlar.   Ular   mehnat   majburiyatini
joriy   qilish   va   mehnat   qilishdan   bo‘yin   tovlaganiarni   nasl-nasabid   an   qati   nazar
jazolashni   talab   qilgan.   Bundan   tashqari,   ularning   fikricha,   «u   dehqon   yoki
savdogar   o‘g‘li   bo‘lishidan   qati   nazar,   kimki   qobiliyat   va   bilim   sohibi   bo‘lsa,
mamlakatni   boshqarish   imkoniyatiga   ega   bo   'lmog‘i   lozim   ,   agar   kim   ningdir
iqtidori va fanga qiziqishi bo‘lmasa, garchi u birinchi vazir o‘g‘li bo‘lsa ham, qora
mehnatni bajarishi lozim . 
II.BOB.  XVI-XVIII asrlarda Koreyada ijtimoiy-iqtisodiy va madaniy hayot.
II.1. XVI-XVIII asrlarda Koreyada ijtimoiy-iqtisodiy munosabatlar
11
 V.S.Xan “Koreya tarixi” T.:Baktria press 2013 – b. 124.
16 Bu   davrda   Koreya   urushlar   va   g‘alayonlarga   qaramasdan   Koryo   davrida
ishlab   chiqarish,   texnologiya,   fan   va   m   adaniyat   sohasida   ma’lum   bir   yutuqlarga
erishilgan.Metallurgiya rivojlangan: an’anaviy urush qurollari bilan birga o‘q otar
qurollar   va   zambaraklar   ishlab   chiqarilgan.   XIV   asrning   ikkinchi   yarmidan   o‘q-
dori ishlab chiqarish yo‘lga qo‘yilgan. Kemasozlik rivojlangan. Qishloq xo‘jaligida
yangi ekin turlari, masalan, paxta yetishtirish yo‘lga qo‘yildi. 
Texnologiya   va   madaniyatda   erishilgan   eng   muhim   yutuqlardan   biri   kitob
nashr   qilish   bo‘ldi.   X-XII   asrlarda   kitoblar   ksilografiya   usulida   chop   etilgan.
Aynan   bu   usulda   6   ming   jilddan   iborat   buddaviylik   sutralaridan   «Tedjangyon»,
4769 jildlik «Sokchangyon» sutralari majmui va boshqa hujjatlar chop etildi. 1996
yilda 80 ming taxtaga yozilgan sutra UNESCOning jahon madaniyati durdonalari
ro‘yxatiga kiritilgan. Koryoda mashhur nemis noshiri Gutenbergdan ikki asr avval
1234 yili dunyoda birinchi ko‘chiriluvchi metall shrift (bir necha asr avval Xitoyda
sopol shrift kashf qilingan) kashf qilindi. 
Astronomiya, matematika,  geografiya, farmakologiya  rivojlandi.  Tabobatda
igna bilan davolash usuli yuqori darajada taraqqiy etdi. 
Koryo   davrida   tarixiy   yilnomalar   yozildi,   bu   yilnomalardan   bugungi
kungacha Kim Busikning «Sam guksagi» («Uch davlatning tarixiy yozuvlari») va
Kim   Iryonning   «Sam   guk   yusa»   («Uch   davlatning   unutilgan   kunlari»)   asarlari
yetib kelgan. 
Amaliy ijod haqida gapirganda van saroylari (Manvolde) va xilxonalar (van
Konmin   va   uning   ayolining   maqbarasi),   buddaviy   haykalchalar   (Kvandokdagi   -
21,5   metrli,   Kim   gansan   tog‘idagi   -   1,5   metrli,   Tejo   ibodatxonasidagi   -   10,9
metrli), qimmatbaho toshlardan turli buyumlar, chinni idishlar yasalganligini aytib
o‘tish joiz 12
. Falsafiy qarashlarda besh unsur haqidagi ta’limot davom etdi. «Koryo
tarixi»da   u   nafaqat   olam   va   koinotning   tuzilishi,   balki   ezgulik   va   yovuzlikning
sababi   tarzida   tavsiflangan:   «Osmonga   besh   harakat,   yerga   esa   besh   unsur   xos.
Inson   hayoti   ularning   o‘zaro   aloqasi   tufayli   yakunlanadi.   Ular   insonning   beshta
ichki   organlaridan   paydo   bo‘ladi   va   o‘zini   beshta   tashqi   ko‘rinishda   namoyon
12
 V.S.Xan “Koreya tarixi” T.:Baktria press 2013 – 110 b.. 
17 qiladi. Agar ularga amal  qilinsa, barchasi yaxshi  bo‘ladi, agar amal qilinmasa, bu
yaxshilikka   olib   kelmaydi.   Birinchisi   -   yaxshi   belgi,   ikkinchisi   -   ezgulikka   va’da
bermaslik».
Shunday   qilib,   inson   to‘g‘risidagi   ta’limot,   dunyoni   bilish,   odob   axloq
to‘g‘risidagi   tasavvurlarni   o‘zida   mujassamlashtirgan   besh   unsur   haqidagi
qarashlar   yakuniy   tizimli   xarakterga   ega   bo‘lib,   bu   ta’limot   kosmogonik,
geografik-fazoviy,   ramziy,   sotsiologik,   antropologik,   gnoseologik   va   etik
ko‘rinishlarda   namoyon   bo‘lgan.   Bu   tizim   nafaqat   dunyoni   tavsiflagan,   balki
tahliliy   va   bashorat   qilish   (geomantik)   funksiyani   ham   bajargan.   Mazkur   tizimga
turli-tuman   ashyolar,   ya’ni   tabiatning   dahshatli   ko‘rinishlaridan   tortib,   makonga
ega bo‘lgunga qadar sodir bo‘lgan tarixiy voqealar ham kirgan. 
Koryo   davrida   konfutsiylik   va   buddaviylik   orasida   o‘zaro   raqobat
kuchaygan. Garchi, bu davrda buddaviylik davlat  dini  bo‘lsada , bu din - axloqiy
tarbiya manbai, konfutsiylik - davlat boshqaruvi asosi deyilgan. Biroq, buddaviylik
ibodatxonalari   tomonidan   yerlarni   tortib   olishga   qaratilgan   noroziliklar   natijasida
mazkur   dinning   ma’naviy   muxoliflari   butkul   konfutsiylik,   daotsizm   va   yeretik
sektalar   tomoniga   o‘tib   ketishi   hamda   dehqonlar   g‘alayonlari,   turli   guruhlar
orasidagi   hokimiyat   uchun   kurash   natijasida   hukmdor   sulolalarning   almashinishi
bilan   yakun   topishi   ham   g‘oyaviy   ta’limotlar   yo‘nalishining   konfutsiylikka
qaratilishiga olib kelgan 13
.
Koreyada   neokonfutsiylikka   oid   qarashlarning   dastlabki   vakili   An   Xyan
(1243-1306)   bo‘lib,   u   Xitoydan   Chju   Sining   neokonfutsiylikka   oid   qarashlarini
olib   kelgan.   Koreyada   neokonfutsiylik   2   ta   yo‘nalishga   bo‘lingan:   birinchi
yo‘nalish - sallimxakpxa (tog‘ va o‘rmonlar maktabi) bo‘lib, bu maktabning yirik
vakillari Li Sek (1328-1396) va Chon Mon Chju (1337-1392)lar bo‘lishgan. 
Li   Sek   buddaviy   ibodatxonalar   boyligini   tanqid   qilgan   Shuningdek,   uni
buddaviyiik   siyosiy   institut   sifatida   qanoatlantirmagan.   Buddaviylikning   nazariy
asoslariga   to‘xtalganda,   u   Budda   va   konfutsiylikning   ilk   sarchashmasi   va
ta’limotlar   maqsadi   umumiy   deb   baho   bergan.   Uning   fikricha,   bu   holatni
13
  Удалцова З.В.,  Карпов С.П.,,История средних веков’’ (1 том).М.:История,1990. – 320. c т.
18 buddaviylikning   «o‘zini   anglash»   va   konfutsiylikning   «o‘zlikni
takomillashtirishi»da kuzatish mumkin. 
Chon   Mon   Chju   esa   buddaviylikni   siyosiy   nuqtai   nazardan   tanqid   qilish
bilan   chegaralanib   qolmasdan,   balki   buddaviylik   yo‘lini   ham   shubha   ostiga   oldi.
Uning fikricha, ruhiy kamolotga erishish uchun faqat odamlardan va o‘z oilasidan
ajralgan   holda   g‘orda   yashab,   o‘simlik   mahsulotlarinigina   yeyishning   zarurati
yo‘q.   Konfutsiylik   yo‘li   bu   har   bir   inson   uchun   erishishi   murnkin   bo‘lgan   m
ukammal   yo‘l   hisoblanadi.   Li   Sek   va   Chon   Mon   Chjular   mo‘tadil   islohotchilik
yo‘lidan   borib,   yirik   yer   egalari   yerlarini   egallashga   qarshi   chiqadilar.   Ikkinchi
yo‘nalish   tarafdorlari   -   kvanxakpxalar   bo‘lib,   bu   yo‘nalishning   yirik
namoyondalari Chon Do Chon (taxallusi Sambon, 1337-1398) va Kvon Gin (1352-
1409)lar   buddaviylikni   keng   miqyosda   keskin   tanqid   qiladilar.   Chon   Do   Chon
abadiylik va jonning boshqaga o‘tishi bilan bog‘liq buddaviylik qarashlarini tanqid
qildi. U jonni inson bilan bog‘lab tahlil qildi va odam borki uning joni bor, agar u
vafot etsa, u bilan birga joni ham yo‘q bo‘ladi, deya ta’riflagan. Faylasuf insonlarni
uch   guruhga   bo‘lgan:   aqllilar,   komillar   va   olomon.   Insonlar   tabiatan   ezgu   ishlar
qiladi, lekin baribir yomon amallarni ham bajaradi, masalan, o‘g‘rilik qiladi. Chon
Do   Chon   buning   sababini   «ochlik   va   sovuqlik»da,   shuningdek,   «axloq»   me’yori
kabi ijtimoiy ko‘rinishlarda ko‘radi. Mutafakkirning fikricha, davlat boshqaruvida
hukmdor  podsholik  tashvishlari  bilan band bo‘Iib, dabdabali  hayot  kechirmasligi,
balki   oddiy   avom   xalqning   hayotidan   xabardor   bo‘lishi   va   odamlar   hayotining
mazmuni   bo‘lgan   dehqonchilik  mashaqqatlarini   his   qilishi   lozim.   Chon   Do  Chon
xalqning   qashshoqligini   boylarning   ish   yoqmasligida   deb   biladi   va   bu   holat   uni
hayratga   soladi:   «Bir   kishi   yerga   ishlov   berib,   ikkinchisini   boqadi 14
.   Boy   odam
kundan - kunga boyib, kambag‘al esa qashshoqlashaveradi. Odamlar shu darajaga
boradiki,   yashash   uchun   imkoniyatlari   bo‘lmasdan   dali   devonaga   aylanadi.
Qayg‘u! Yovuzlik qanday ekanligini tushuntirish uchun so‘z yetmaydi» 15
.
Li   Son   Ge   hokimiyatga   kelgandan   so‘ng,   koreys   davlatiga   Choson   nomini
berdi   va   mamlakat   poytaxtini   Kegyondan   Xanan   (Seul)ga   ko‘chirdi.   Li   Son   Ge
14
  Сэмёнов В.Ф. Ўрта асрлар тарихи  Т .: Ўқитувчи 1973 . –218 б.
15
 V.S.Xan “Koreya tarixi” T.:Baktria press 2013 –112 b.
19 hokimiyatga   kelgan   vaqtda   keksayib   qolgan   edi.   Shu   bois   taxt   uchun   uning
o‘g‘illari   orasida   kelishmovchiliklar   bo‘lib   turdi.   Uning   katta   o‘g‘li   Li   Ban   Von
yoki van Txejon (1401-1418) Choson hukmdori bo‘ldi. 
Yangi   sulolaga   asos   solinishi   bilan   Koryoning   zaiflashib   qolgan
markazlashgan   hokimiyat   boshqaruvini   mustahkamlash   borasida   qator   chora-
tadbirlar   amalga   oshirildi.   Muxolifatni   bostirish   maqsadida   avval   van   Konyan   va
uning   o‘g‘illari   hamda   eski   sulola   tarafdorlari   qatl   etildi.   Amaldorlarning   avvalgi
mansablari bekor qilindi. Faqatgina vanning eng yaqin qarindoshlarigina mansabga
erishish huquqiga ega bo‘ldilar   qolganlar, xususan «ta’sirli oilalar» umum davlat
miqyosida 18-darajadagi lavozim larnigina egallashi mumkin edi. 
Davlat   boshqaruvi   faoliyatini   yaxshilash   uchun   bir   qator   hukumat
tashkilotlari tarqatib yuborildi, ba’zi davlat tuzilmalari qisqartirildi. Van tasarrufida
bosh vazir va uning ikki o‘rinbosaridan iborat oliy hukumat organi - Davlat yig‘ini
(Iychjonbu)   tashkil   qilindi.   Barcha   davlat   tashkilotlari   6   vazirlik   bo‘yicha
taqsimlandi: 
1) amaldorlar bo‘yicha; 
2) moliya; 
3) mudofaa; 
4) tantanalar; 
5) adliya; 
6) hunarm andchilik va jamoat ishlari
Vazirliklar bilan birga davlat boshqaruvida 3 ta nazorat devonxona «samsa»
(nazorat)   tuzildi.   Birinchi   devonxona   vanning   noto‘g‘ri   harakatlari   va   qarorlarini
tanqid   qilgan,   ikkinchisi   amaldorlar   faoliyatini   nazorat   qilgan,   uchinchisi   esa
vanning ilmiy faoliyatiga javob bergan va konfutsiylik ruhida rasmiy tarixni yozish
uchun   materiallar   yig‘ish   bilan   shug‘ullangan.   Islohotlar   tufayli   samarali   davlat
boshqaruv   devonxonasi   shakillangan.   Bu   borada   shuni   aytish   kerakki,   mamlakat
poytaxtida amaldorlar 500-600 kishini tashkil qilgan. Li sulolasi davrida mamlakat
aholisi 3 m illiondan 11 millionga ko‘paygan. 
20 Markazlashgan   hokimiyatni   mustahkamlash   uchun   barcha   shaxsiy   harbiy
guruhlar   tarqatib  yuborilgan.  Umumiy harbiy majburiyat  asosiga  qurilgan doimiy
armiya   markaziy   va   viloyat   qo‘shiniariga   bo‘lingan.   Qo‘shinlarni   saqlash
zaxiradagilar   zimmasiga   tushgan   bo‘lib,   ularning   asosini   dehqonlar   tashkil   etgan.
Davlat hududini himoya qilish maqsadida mamlakat bo‘ylab gulxanli signallar va
pochta xizmati tizimi joriy etilgan. Mamlakat 8 ta ma’muriy bo‘linmaga bo‘lingan
bo‘lib,   ushbu   bo‘linmalar,   o‘z   navbatida,   okruglar,   volostlar,   uyezdlar   va
prefekturalarga   bo‘lingan.   Barcha   rahbar   amaldorlar   poytaxtdan   tayinlangan.
Rahbar va mahalliy amaldorlar orasida poraxo‘rlikning hamda ajralib ketishlaming
oldini   olish   maqsadida   rotatsiya   tizimi   joriy   etilgan:   ya’ni   amaldorlar   vaqt-vaqti
boshqarayotgan   hududlardan   boshqasiga   o‘tkazib   turilgan.   Mansabdor   shaxslar
doimiy inspeksion nazoratda bo‘lib, ularning faoliyati rasmiy va yashirin taftishdan
o‘tkazilgan.   Poytaxtda   maxsus   do‘mbira   o‘rnatilgan.   Uni   chalish   orqali
amaldorlarning   faoliyatini   suiiste’mol   qilishi   yoki   ularning   nojo‘ya   ishlari   haqida
ma’lumot berilgan. 
Eng   quyi   darajadagi   qishloq   uyushmalari   xanyak   -   mahalliy   boshqaruv
shakli   bo‘lgan.   Uning   faoliyatiga   konfutsiylik   ta’limoti   asosidagi   tartib-intizomni
saqlash,   mayda   o‘g‘riliklar   uchun   jazo   belgilash,   mablag‘   ajratish,   maktablar
tashkil qilish, jamoat ishlari va marosimlarning bajarilishini nazorat qilish kirgan.
Chosonni   boshqarganlar   sulolaviy   oqsuyaklardan   iborat   bo‘lgan
yanbanlardan   tashkil   topgan   bo‘lib,   ular   fuqaroviy   va   harbiy   zodagonlarga
bo‘lingan.   Vanbanlar   lavozim   uchun   davlat   imtihoni   topshirishgan.   Uncha   ko‘p
bo‘lmagan   yuqori   martabalilar   avlodigina   «ajdodlarga   xizmati»   yoki   «ezgu
xizmatlari»   uchun   imtihonsiz   lavozimga   ega   bo‘lishi   mumkin   bo‘lgan.   Fuqarolik
lavozimlari uchun imtihonga faqatgina yanbanlar oilasiga mansub kishilargina (bu
konfutsiylik   davlatchiligi   me’yorlariga   zid   bo‘lgan,   lekin   XVI   asrdan   boshlab
an’ana   tarzida   yozila   boshlagan)   qo‘yilgan   bo‘lsa,   harbiy   amallar   uchun   o‘rta
tabaqaga mansub va viloyatlardan kelgan kishilar qo‘yilgan. Yanbanlar darajasiga
ko‘ra   farqlangan.   Ular   barcha   majburiyatlardan   ozod   qilingan.   Yanbanlar   o‘zaro
ichki nikohni qayd etish orqali yopiq tabaqaga aylangan. 
21 Davlat lavozimlari chegaralangan bir davrda yanbanlar tabaqasining o‘sishi
hukumatni   ularga   nisbatan   qator   cheklovlar   joriy   qilishga   majbur   qildi.
Birinchidan,   ikkinchi   nikohdan   yoki   yanban   bo‘lmagan   onadan   tug‘ilgan   farzand
amaldor   bo‘la   olmagan,   yoki   viloyatlardagi   yuqori   lavozimlarga   tayinlanmagan.
Ikkinchidan,   yer   va   oylik   maoshsiz,   lekin   yanban   statusini   saqlab   qoluvchi   qator
soxta lavozimlar joriy etilgan. 
Yanbanlardan   keyingi   tabaqadada   chuninlar   («o‘rta   kishilar»)   -   tabiblar,
tarjimonlar,   hattotlar,   hisobchilar,   huquqshunoslar,   rassomlar,   munajjimlar,
geomantlar,   boshqa   mutaxassislar   va   kichik   amaldorlar   turgan.   Ular   huddi
yanbanlar   kabi   jismoniy   va   mehnat   majburiyatlaridan   ozod   qilingan.   Ko‘pincha,
ular   yanbanlaring   asir   ayollardan   tug‘ilgan   farzandlari   bo‘lib,   bu   daraja   ularing
xizmat   sohasidagi   yuqori   martabasi   bo‘lgan.   Chuninlarga   sulolaviy   kichik
amaldorlar   (sori,   xyanri,   txogimi)   -   devonxona   xodimlari   ham   kirgan.   Ular   ham
mehnat va jismoniy majburiyatlardan ozod qilingan 16
. 
Keyingi   o‘rinda   soliq   to‘lovchilar   turgan.   Bu   qatlam   saninlar   (“oddiy
odamlar”) yoki yaninlar («erkin odam lar») deb nomlangan. Ular erkin dehqonlar,
hunarmand   va   savdogarlardan   tashkil   topgan.   Bu   qatlamning   yuqorisida   badavlat
dehqonlar   yoki   xallyan   («bekorchi   oddiy   odam   lar»)   turgan   bo‘lib,   ular   o‘zlarini
yanbanlar deb atashgan. Undan quyida sinyan yokchxon - kon va davlatga qarashli
ustaxonalar   ishchilari,   daraxt   kesuvchilar,   baliqchilar,   tuz   tayyorlovchilar   kirgan.
Keyingi   o‘rinlarda   qaram   dehqon-nobilar   va   «jirkanch   kasb   egalari»   qassoblar,
mo‘ynado‘zlar,   ko‘cha   artistlari,   qom   ar   va   xoninlar   («qabih   odamlar»)   kirgan.
Aholi   orasida   soliq   to‘lovchilar   va   harbiy   majburiyatga   aloqador   kishilarning
sonini   oshirish   maqsadida   hukumat   doimiy   ravishda   nobilar   sonini   kamaytirib,
ularni davlatga qarashli dehqonlarga aylantirgan. 
Soliq   to‘lashdan   bo‘yin   tovlaganlarni   ro‘yxatdan   chiqarish   maqsadida
zamonaviy pasportlar ko‘rinishidagi maxsus taxtacha joriy etilgan.
Hokimiyatga Li sulolasi kelishi bilan neokonfutsiylik yangi davlat g‘oyasiga
aylangan   Jamiyat   taraqqiyoti   uchun   bo‘lgan   ehtiyoj   «nirvana»ga   bo‘lgan
16
 V.S.Xan “Koreya tarixi” T.:Baktria press 2013 –114 b.
22 buddaviylik   yo‘nalishi   va   hayotga   bo‘lgan   munosabat   kabi   yechilmagan
muammolarni faol va amaliy tarzda yechishni talab qilar edi 17
. Buddaviylik barcha
falokatlarning   sababchisi   deb   e’lon   qilindi.   Buddaviylik   ibodatxonalari   qaram
dehqonlaridan   mahrum   bo‘ldi   va   ularga   tegishli   yerlar   bir   necha   barobar
qisqartirildi.   Aynan   mana   shunday   sababga   ko‘ra   daotsizm   ham   o‘zining
tarafdorlaridan   mahrum  bo‘ldi   (1518  yil   Seulda  markaziy  daotsiylik  ibodatxonasi
yopilgan). 
II.2. XVI-XVIII asrlarda Koreyada diniy munosabatlar va
 ilm fan yutuqlari.
Bu   davrda   Seulda   va   viloyatlarda   konfutsiylik   maktablari   ochilgan.   Davlat
Kengashi bilan birga davlat maslahatchilari Palatasi ham joriy etilgan bo‘lib, unga
konfutsiy   olimlari   kirgan.   XVI   asrda   konfutsiy   olimlar   sharafiga   bag‘ishlangan
konfutsiylik ibodatxonalari - sovonlar tashkil qilingan bo‘lib, vaqt o‘tishi bilan ular
mahalliy siyosiy markazlarga aylangan. 
Konfutsiylikning mavqei kuchayishi natijasida Koreyada ijobiy o‘zgarishlar
yuz   berdi.   Avvalo,   qirolga   barcha   itoat   qilishi   bilan   bog‘liq   konfutsiylik   m
e’yorlari mustahkam landi, bu markazlashgan davlatning muhim sharti edi. Boshqa
tomondan,   xatolarni   e’tirof   etib,   ularni   tuzatish   yo‘li   bilan   kamolotga   erishish
qirollik   oilasiga   ham   joriy   qilinishi,   davlat   boshlig‘i   tomonidan   yaqinlari   va
olimlarni   ro‘yxatga   kiritib,   boshqaruvda   yangiliklar   joriy   etilishiga   sabab   bo‘ldi.
Koreya   qirollari   xalqqa   qilgan   murojaatlarida   o‘z   xatolarini   bir   necha   marta   tan
olgan   va   ulamri   tuzatishga   va’da   bergan.   Koreya   tarixida   qirollik   boshqaruvini
takomillashtirish   borasida   olimlar   va   amaldorlar   o‘zlarining   takliflarini
bildirganlar.
Neokonfutsiylik davlat g‘oyasi tarzida shakllanishida siyosiy kuchlar bir xil
bo‘lmagan.   Choson   davrining   dasflabki   o‘n   yilliklarida   e’tiqodli   konfutsiylar,
«xizmat   ko‘rsatgan   am   aldorlar»   -   xungular   ko‘proq   ta’sir   doirasiga   ega   bo‘lib,
17
 Sultonova, Nargiza.  Sharq mamlakatlarining o’rta asr siyosiy tarixi  . Samarqand: Samarqand Davlat universiteti, 
2017. 45 b.
23 hokimiyatga egalik qilganlar. Biroq, vaqt o‘tishi bilan jamiyat hayotida islohotlar
g‘oyasini   ilgari   surgan   neokonfutsiylar   yoki   sarimlar   («olimlar   o‘rmoni»)
yetakchilik   qilgan.   Shu   bois   Van   Sonchjon   (1469-1494)   davrida   ular   yuqori
lavozimlarni   egallaganlar.   Biroq,   1498   yilda   regent   Yonsan   Gun   (1494-1506)
davrida   xungular   tavsiyasiga   ko‘ra   ko‘plab   yuqori   martabali   sari   lar   o‘ldirilgan
yoki   surgun   qilingan.   Buning   sababi   van   Sejo   (1455-1468)   davrida   voyaga
yetmagan   van   Tanjon   (1452-   1455)ning   amakisi   noqonuniy   taxtni   egallab,   uni
viloyatga yuborgan. 1457 yili esa unga o‘zini o‘zi o‘ldirishi to‘g‘risidagi buyruqni
yuborgan.   Buddaviylikning   mavqeini   qayta   tiklashga   qaratilgan   harakati   uchun   u
uzurpal   nomini   olgan   van   Chunjon   (1506-1544)   davrida   sarim   lar   islohotlar
o‘tkazishga   harakat   qilganlar.   Aynan   mazkur   islohotlar   «xizmat   ko‘rsatgan
amaldorlar»ning   tinchligiga   birmuncha   xavf   solgan,   jumladan,   davlat   imtihonlari
orqali amaldorlarni tayinlash iqtidorli odamlarning kashf etilishiga sabab bo‘lgan.
Biroq,   1519   yilda   xungular   kurashning   yangi   ko‘rinishini   boshlagan   va   mazkur
kurashlarda   ko‘plab   islohotchilar   jon   bergan.   Van   Sonchjo   (1567-1608)   davrida
sarimlar   g‘alaba   qozonganlar.   Biroq,   ikki   o‘rtada   neokonfutsiylarga   raqobatchi
partiya   («pundan»)   paydo   bo‘lib,   dastlab   sharqiy   va   g‘arbiy,   keyinchalik   sharqiy
partiya janubiy va shimoliy guruhlarga bo‘lingan 18
. 
Shunday   qilib,   koreys   neokonfutsiyligida   qator   maktab   va   yo‘nalishlar
rivojlangan.   Chon   Gvan   Cho   (1482-1519)   qonun   asosida   markazlashgan   davlat
qurishga   qaratilgan   legistlar   maktabiga   asos   solgan.   Chon   Gvan   Cho   o‘qim   ishli
bo‘lishga e’tibor qaratgan. Uning fikricha, dunyoni bilish asosida insonda tafakkur
rivojlangan.   Aynan   bu   g‘oyadan   kelib   chiqib,   u   lavozimlar   berilishi   bo‘yicha
davlat   im   tihonlari   rasmiyatchilik   ko‘rinishini   olishiga   qarshi   chiqqan   va   uning
o‘rniga   ijtimoiy   mavqeidan   qat’i   nazar,   iqtidorli   shaxslarni   davlat   lavozimlariga
jalb etish masalasini ilgari surgan. Har bir kishi uchun kamolotga erishish imkoni
mavjud.   Aynan   axloq   va   odob,   o‘zaro   yordam   me’yorlari   bajarilishini   nazorat
qilish   orqali   qishloq   konfutsiylik   jamoasiga   yordam   berish   mumkin.   Chon   Gvan
Cho   «kuch   va   qo‘rquv»ga   asoslangan   g‘oyalarga   qarshi   «xalqqa   muhabbat»   va
18
 V.S.Xan “Koreya tarixi” T.:Baktria press 2013 –116 b.
24 «odilona   boshqaruv»ga   asoslangan   «qirollik   yo   ‘li»   nomli   konsepsiyani   ilgari
surgan. Biroq keyinchalik sarim lar quvg‘in qilingan vaqtda olim ham o‘ldirildi . 
XV -XVI asrlarda Kim Si Sip (1435 1493) va So Kyon Dok (Xvadam, 1489-
1546) yetakchiligida falsafiy materializmga asoslangan maktab paydo bo‘ldi. Kim
Si   Sip   -   ateizm   yo‘liga   kirgan   birinchi   koreys   faylasufi   hisoblanadi.   U   ruhning
abadiyligi   va   jannat   yoki   do‘zax   haqidagi   qarashlarni,   shomonlar   faoliyatini
yolg‘on   deb   talqin   qiladi.   Omad   va   omadsizlik   odamning   o‘ziga   bog‘liq.   Ruhlar
to‘g‘risidagi   tushunchalar   odamlar   ongidagi   fantaziya   mahsulidir.   Kim   Si   Sip
xalqni   «gumanistik   boshqarish»   tarafdori   bo‘lgan.   Alloma   o‘zining   asarlarida
oddiy   xalq   hayotining   azob-uqubatlari   haqida   yozib,   hukmdorlarning   hashamatli
hayotini   tanqid   qiladi.   Aynan   xalqni   shafqatsiz   boshqarish   usuli   qo‘zg‘olonlarga
sabab bo‘ladi, deydi.
Aynan   bu   davrning   mashhur   allomalaridan   biri   So   Kyon   Dokdir.   Uning
qarashlariga ko‘ra, insonga tug‘ilishidan boshlab insoniylik va adolat tushunchalari
hamrohdir.   Biroq,   havoyi   istaklari   va   ta'magirliklar   ularni   yo‘ldan   ozdiradi.
Shuning   uchun   inson   doimiy   ravishda   o‘zini   axloqiy   tarbiyalab   borishi   zarur.
Xvadam oilaviy sag‘analar uchun dehqonlar yerlarini bosib olgani sababli nafaqat
zodagonlarni,   balki   hukmdorni   ham   tanqid   qiladi.   Faylasuf   yana   maqsadsiz
an'anaga aylangan qator marosimlar borasida ham fikr bildirgan. 
Chjusianlikning   yana   bir   yirik   namoyandasi   Li   Xvan   (Txvege,   1501-1570)
bo‘lgan.  Txvege  chjusianlikning   qayta  tiklanishi  tarafdori  bo‘lib,  u  muxolifatdagi
barcha ta'limotlarni  tanqid qilgan. Li Xvan konfutsiylik asketizm  ining yetakchisi
bo‘lgan. U nafaqat hashamatli hayot tarzini, balki oddiy uylarni ham tanqid qilgan,
hatto yemakni ham «yom onlik» deb hisoblagan. 
Li   Xvan   fikricha,   konfutsiylik   qonun-qoidalariga   mamlakatning   barcha
hududlarida   birday  amal  qilinishi  lozim.  Uning  qishloq   jamoasi  loyihasi   quloqsiz
ota-onalar,   aka   so‘ziga   quloq   solmagan   ukalarga   hamda   nikoh   va   motam
marosimlari   buzilganda   jazo   berishga   qaratilgan   edi.   Shuningdek,   kimki   jamoa
tartiblari   va   an'analarini   buzsa,   qachonki   muammo   amaldagi   hokimiyat   bilan
bog‘liq   bo‘lib,   o‘rnatilgan   qonunlarga   qarshi   chiqilsa   yoki   buzg‘unchilik   ishlari
25 olib   borilib,   hokimiyat   tanqid   qilinsa   yoki   ular   bilan   tortishilsa,   olimlarga
hurmatsizliklarcha munosabat uchun ham jazo belgilanishi lozim bo‘lgan. 
Ilk   Choson   davrida   neokonfutsiylikning   yana   bir   yirik   namoyandasi   Li   I
(Yulgok,   1536-1584)   bo‘lgan.   U   Li   Xvanning   o‘quvchisi   bo‘lishiga   qaramasdan,
keyinchalik ustozi g‘oyalaridan voz kechgan. Uni Txvegening Chju Si matnlariga
bog‘lanib   qolganligi   qanoatlantirmagan.   Bu   borada   Li   I   yanada   ilgarilab   ketgan
bo‘Iib,   Chju   Sining   o‘ziga   qarshi   chiqqan.   U   neokonfutsiylarni   haqiqiy   hayoldan
yiroqlashib,   faqatgina   kitobga   bog‘lanib   qolganlikda   ayblaydi.   Uning   fikricha,
olingan bilimlarning haqiqiyligini insonlar misolida sinash lozim, jannat va do‘zax
mavjudligi,   «ajr,   mukofot»i   konsepsiyasi   to‘g‘risidagi   tasavvurlar   umuman
ishonchsizdir. 
Yulgokning   ijtimoiy   doktrinasi   konfutsiylik   axloqi,   «insonparvar
boshqaruv» va «xalqni sevish»ga asoslangan. Li Ining fikricha, jamiyatning asosiy
kamchiligi:   1)   qaytariluvchi   kafolat   tizimi   bo‘lib,   unda   to‘lanmagan   o‘lpon,   soliq
yoki majburiyatlar qarindoshlar va qo‘shnilar zimmasiga tushgan; 2) hisobsiz soliq
va   o‘lponlar;   3)   hadya,   sovg‘a   berish   amaliyoti;   4)   jamoaviy   ishlab   berish;   5)
amaldorlarning pora olishi. Aynan mazkur og‘irliklaming barchasi xalq zimmasiga
tushadi.   Aynan   xalqning   qashshoqlashishi   qo‘zg‘olon   va   jinoyatlarga   sabab
bo‘ladi.   Islohotlar   -   davr   talabi.   Davlat   boshqaruvini   alm   ashtirish   yoki   yakun
toptirish «ajdodlar qonuni» hisoblanadi.
XV-XVI asrlar - islohotlar davri bo‘lib, fan madaniy yutuqlar va madaniyat
sohasida   katta   yutuqlarga   erishilgan.   Ilmiy-texnikaviy   yo‘nalishdagi   yutuqlar
avvalo   amaliy   ahamiyat   kasb   etgan.   Bu   davrda   ob-havo   va   bulutlarni   kuzatish
rivojlangan,   yulduzlar   xaritasi,   yomg‘ir   miqdorini   o‘lchovchi   asbob,   topografik
asboblar,   aniq   taqvim,   notali   yozuv,   quyosh   va   suv   soatlari   yaratilgan.   Shu   bilan
birga   qurolsozlik,   kemasozlik   va   matbaachiilik   sohasida   ham   katta   yutuqlarga
erishilgan. 
Tibbiyot   sohasida   1445   yili   365   kitobdan   iborat   «Davolash   yo‘llari   m   ajm
uasi»(1445   y.)   va   85   kitobdan   iborat   «Mahalliy   dorilar   haqida   ma'lumotlar
majmuasi» (1456 y.) nomli fundamental ishlar chop etilgan. Aynan mazkur ishlar
26 orasida   oxirgi   kitobda   kasalliklarni   davolash   bo‘yicha   955   ta   maqola,   10706
retseptlar   va   1477   ta   igna   sanchib   davolashga   oid   tavsiyalar   berilgan.   1610   yilda
«Sharq   tabobati   xazinasi»   nomli   kitob   nashr   qilingan.   Unda   Xitoy   va   koreys
tabobatiga oid 500 dan ortiq risolalar o‘rin olgan. 
Qirol   Sejon   (1418-1450)   davrida   qishloq   xo‘jaligiga   oid   asarlar   yaratilgan
bo‘lib,   ularda   malakali   ziroatchilarning   tajribalari   umumlashtirilgan.   Seleksiya
ishlari   ham   rivojlangan   bo‘lib,   turli   iqlim   va   tuproqlarga   moslashtirilgan,
o‘simliklar (sholi, arpa, bug‘doy)ning yangi navlari yaratilgan. 
Tarixiy   tadqiqotlar   tizimli   ko‘rinish   olgan.   1450   yili   «Koreyaning   harbiy
sharhi» nomli kitob chop etilgan. 1485 yilda - «Koreyaning umumiy sharhi» e'lon
qilingan.   Maxsus   olimlardan   tashkil   topgan   guruh   1451   yili   139   kitobdan   iborat
«Koryo   sa»   («Koryo   tarixi»)ni   yozgan.   1454   yili   van   Tanjon   davrida   «Yilnoma
yoki Sejon davrining asl yozuvlari» chop etilgan bo‘iib, bu kitobga van buyruqlari,
rasmiy   maruzalar,   tekshiruvchilar   hisobotlari   kabi   rasmiy   hujjatlar   kiritilgan.
Chosonning   keyingi   barcha   tarixi   davomida   aynan   shunga   o‘xshash   yilnomalar
tuzish an'anaga aylangan 19
. 
1485   yil   «Kyonguk   tejon»   («Davlat   boshqaruvi   uchun   buyuk   tuzuklar»)   -
mamlakatning birinchi yuridik kodeksi chop etilgan. Kartografiya ishlari ham keng
yoyilgan   bo‘lib,   ko‘plab   yangi   geografiyaga   oidishlar   chop   etilgan.   1432   yili
«Sakkiz viloyatning geografik tavsifi», 1455 yili «Geografik tavsiflar va xaritalar»,
1463 yili «Koreya xaritasi», 1481 yili  «Koreya yerlari va uning diqqatga sazovor
yodgorliklari»,   1530   yilda   55   kitobdan   iborat   «Koreya   yerlari   va   uning   diqqatga
sazovor  yodgorliklariga qo‘shimcha  tavsif» nomli  geografik kitoblar  chop  etilgan
bo‘lib, uning yangi nashri 1609 yili e'lon qilingan. 
1493   yili   9   jilddan   iborat   «Musiqa   xaqidagi   fan   asoslari»   nomli   musiqiy
ensiklopediya e'lon qilingan 20
. 
Aynan bu davrdagi muhim yutuqlardan biri 1443 yil qirol Sejon tomonidan
amalga   kiritilgan   koreys   alifbosi   («xunmin   chonim»)ga   bag‘ishlangan   «To‘g‘ri
tovushlar   haqida   xalqqa   nasihat»   nomli   kitobning   chop   etilishi   bo‘ldi.   Xitoy
19
 Karimov, Aziz.  Konfutsiylik va uning Sharq jamiyatiga ta'siri  . Toshkent: Ma'naviyat, 2016 yil.  68 b.
20
 V.S.Xan “Koreya tarixi” T.:Baktria press 2013 –118 b.
27 iyerogliflaridan farqli tarzda yangi alifbo harflardan tuzilgan bo‘lib, bu iyerogliflar
qo‘llanishda oson bo‘lgan Bu esa, shubhasiz oddiy avom xalqning savodxonligini
oshirishda   muhim   ahamiyat   kasb   etgan,   Biroq,   yuqori   martabali   shaxslar   va
amaldorlar uzoq muddat Xitoy yozuvidan foydalanishgan. 
She’riyatda   kasa   (katta   she'r)   va   sichjo   (Koryo   davrida   paydo   bo‘lgan
uchbo‘g‘inlilik) janrlari rivojlangan. Unda tarixiy voqealar tasviri, taqdir haqidagi
falsafiy tasavvurlar, fuqarolar lirikasi aks etgan. Folklor, novellalar va satirik proza
hamda   povestlarning   badiiy   ishloviga   asoslangan   nasr   paydo   bo‘ldi.   Sahna
san'atida   niqob   teatri   va   qo‘g‘irchoq   teatri   paydo   bo‘lib,   unda   o‘tkir   satira
namoyish   qilingan.   Rassomchilik   dekorativ   rassomchilik,   peyzaj,   portret   va
animalistik rassomchilikka bo‘lingan. 
Agar   avvallari   me'morchilikda   ibodatxona   qurilishiga   e'tibor   qaratilgan
bo‘lsa,   XV   asrdan   boshlab   ularing   o‘rini   xalq   arxitekturasi,   o‘zining   hashamati
bilan ajralib turadigan vanlar saroylari egallay boshlagan.
28 Xulosa
XV I-XVIII   asrlar   oralig‘i   Koreya   tarixida   murakkab,   biroq   mazmunan   boy
davr bo‘lib, bu davr Choson sulolasining siyosiy, madaniy va ijtimoiy taraqqiyoti
bilan   belgilanadi.   Bu   asrlar   davomida   Koreya   xalqining   o‘zligini   saqlab   qolish
yo‘lida olib borgan kurashi, tashqi tahdidlarga nisbatan ko‘rsatgan chidamliligi va
o‘zaro   birlikni   mustahkamlash   borasidagi   harakatlari   ushbu   xalqning   tarixiy
qiyofasini   belgilab   berdi.   Ayniqsa,   yapon   bosqinlariga   qarshi   olib   borilgan
urushlar, manjuriyaliklar bilan yuzaga kelgan siyosiy munosabatlar va konfutsiylik
mafkurasi asosida olib borilgan davlat boshqaruvi Koreyaning bu davrdagi tarixini
mazmunan boyitdi.
Ushbu   davrda   yuz   bergan   eng   muhim   tarixiy   voqealardan   biri   bu   –   Imjin
urushlari   (1592–1598)   bo‘ldi.   Yaponiyaning   Hideoshi   Toyotomi   boshchiligidagi
harbiy   yurishi   Koreyani   inqiroz   holatiga   olib   keldi.   Harbiy   infrastrukturalar   yo‘q
qilindi,   ko‘plab   insoniy   yo‘qotishlar   sodir   bo‘ldi,   madaniy   yodgorliklar   vayron
qilindi.   Ammo   aynan   mana   shunday   og‘ir   davrda   koreys   xalqi   o‘zining   harbiy
qobiliyati   va   birlik   ruhini   namoyon   eta   oldi.   Admiral   Li   Sun   Sin   boshchiligidagi
dengiz   harbiy   kuchlari,   ayniqsa   uning   “turtle   ship”   deb   atalgan   temir   qoplamali
kemalari   yordamida   yapon   flotiga   qarshi   samarali   kurash   olib   borildi.   Bu   janglar
natijasida   Koreya   o‘z   mustaqilligini   saqlab   qoldi   va   tarixiy   taraqqiyotini   davom
ettirishga muvaffaq bo‘ldi.
Imjin   urushlaridan   keyingi   davr   Koreya   uchun   siyosiy   barqarorlikni   tiklash,
iqtisodiy taraqqiyotni yo‘lga qo‘yish va milliy o‘zlikni qayta mustahkamlash davri
bo‘ldi.   Hukumat   tomonidan   harbiy   va   moliyaviy   sohalarda   bir   qancha   islohotlar
amalga   oshirildi.   Qishloq   xo‘jaligi   qayta   tiklandi,   soliq   tizimi   tartibga   solindi,
aholining   ehtiyojlariga   qaratilgan   siyosiy   qarorlar   ishlab   chiqildi.   Biroq   tashqi
siyosatda Koreya o‘zining izolyatsion siyosatini tanladi. Bu siyosat, asosan, tashqi
bosqinlar xavfini kamaytirish va ichki taraqqiyotga e’tiborni kuchaytirishga xizmat
qildi. Shu tariqa Koreya “yopiq davlat” sifatida xalqaro siyosatdagi faol ishtirokni
chekladi.   Ammo   bu   tanlov   vaqt   o‘tishi   bilan   nafaqat   xavfsizlik,   balki   madaniy
mustaqillikni ham saqlab qolishda o‘z samarasini berdi.
29 XVII asrda esa Koreya yangi tahdid – Qing imperiyasi bilan yuzma-yuz keldi.
1636-yilda   yuz   bergan   Qing   bosqini   natijasida   Choson   hukumati   Qinglarga
sadoqat bildirishga majbur bo‘ldi. Ammo bu sadoqat  siyosiy bo‘ysunishdan ko‘ra
diplomatik  murosani   ifodalaydi,  chunki  Choson  ichki  mustaqilligini  saqlab  qoldi.
Qing-Koreya   munosabatlari   zamirida   "katta   ukaga   sodiq   kichik   ukalik"   tamoyili
yotar edi. Koreya bu munosabatlardan madaniy va iqtisodiy foyda olishga intildi:
savdo almashuvi, texnologik bilimlar oqimi va ilmiy almashuvlar yo‘lga qo‘yildi.
Shu   tariqa   Koreya   xalqaro   munosabatlarda   har   doim   murosaviy   yo‘lni   tanlab,
barqarorlikka erishishni maqsad qilganini isbotladi.
Ichki   siyosiy   jihatdan   Choson   sulolasi   konfutsiylik   mafkurasini   davlat
boshqaruvining   asosiy   ideologiyasi   sifatida   saqlab   qoldi.   Bu   mafkura   ijtimoiy
qatlamlarning   aniqligi,   byurokratik   tizimda   sadoqat   va   bilimni   qadrlash,   katta-
kichikka   hurmat,   oilaviy   qadriyatlar,   mehnat   va   halollik   kabi   tamoyillarga
tayangan.   Konfutsiylik   asosida   faoliyat   yuritgan   yangbanlar   (zodagonlar)   siyosiy
elitani   tashkil   etib,   mamlakat   boshqaruvida   yetakchi   rol   o‘ynagan.   Shuningdek,
konfutsiylik   ta’lim   tizimi   orqali   yangi   avlodni   tarbiyalash,   davlat   xizmatiga
malakali   kadrlardan   foydalanish   an’anasi   mustahkamlandi.   Bu   tizimda   faoliyat
yuritgan   olimlar,   yozuvchilar   va   tarixchilar   Koreya   madaniy   merosining
saqlanishiga va rivojlanishiga beqiyos hissa qo‘shganlar.
XV I-XVIII   asrlarda madaniy-ma’naviy soha ham sezilarli darajada rivojlandi.
Choson   davlati   tomonidan   tarixiy   asarlarning,   ilmiy   traktatlarning   va   adabiy
matnlarning   yaratilishi,   bosma   ishlari   rivojlanganligi   bu   davr   madaniy   yuksalish
davri   bo‘lganidan   dalolat   beradi.   Ayniqsa,   qirollik   yilliklari   –   “Choson   Sillok”
nomi   bilan   tanilgan   rasmiy   tarixiy   yilliklar   bugungi   kunda   UNESCOning   Jahon
xotirasi   ro‘yxatiga   kiritilgan.   Ushbu   manbalar   nafaqat   tarixiy   voqealarni
hujjatlashtirgan,   balki   o‘sha   davrdagi   ijtimoiy,   siyosiy   va   madaniy   hayot   haqida
keng ma’lumot bergan.
Shuningdek,   XVIII   asrda   Koreyada   Silhak   (realist   maktab)   harakati
shakllanib,   jamiyatni   real   ehtiyojlar   asosida   isloh   qilish   g‘oyalari   paydo   bo‘ldi.
Ushbu   harakat   vakillari   konfutsiylikning   qat’iy   va   idealistik   jihatlaridan   farqli
30 o‘laroq, jamiyatdagi real ijtimoiy muammolarni hal qilishga e’tibor qaratdi. Silhak
harakati   orqali   iqtisodiy   islohotlar,   texnologik   yondashuvlar,   agrar   siyosatdagi
yangiliklar   targ‘ib   qilindi.   Bu   yondashuvlar   koreys   jamiyatining   ichki   taraqqiyoti
uchun muhim intellektual asos bo‘ldi.
Bu asrlar davomida yuzaga kelgan yana bir muhim  xususiyat  – xalq orasida
milliy   o‘zlik,   madaniy   yodgorliklarga   sadoqat   va   tarixiy   xotira   bilan   faxrlanish
hissining   ortgani   bo‘ldi.   Og‘ir   sharoitlarda   yashagan   xalq   o‘zining   qadriyatlariga
tayanib,   ijtimoiy   birdamlikni   yo‘qotmagan.   Bu   jihatlar   koreys   xalqi   tarixiy
identitetining   shakllanishida   muhim   omil   sifatida   xizmat   qildi.   Aynan   shu   ruhiy
mustahkamlik   tufayli   Koreya   tashqi   bosimlarga   qarshi   turdi   va   o‘z   milliy
mustaqilligini davom ettira oldi.
Umuman   olganda,   XV I-XVIII   asrlar   Koreya   tarixining   g‘oyat   muhim
bosqichlaridan biridir. Bu davrda yuz bergan siyosiy, harbiy va madaniy jarayonlar
koreys   xalqining   shakllanishi,   taraqqiyoti   va   bugungi   zamonaviy   davlatgacha
bo‘lgan   yo‘lini   belgilab   berdi.   Harbiy   tahdidlar   davrida   vatanparvarlik   ruhi   bilan
yuksalgan,   ijtimoiy   muvozanatni   saqlab   qolgan,   madaniy   taraqqiyotda   oldinga
siljigan   Choson   Koreyasi   Sharq   uyg‘onish   davrining   yorqin   namunalaridan   biri
sifatida   tarixda   o‘z   izini   qoldirdi.   Bu   tarixiy   tajriba   bugungi   avlod   uchun   milliy
birlik,   fidoyilik   va   ma’naviy   merosni   qadrlash   bo‘yicha   beqiyos   saboq   bo‘lib
xizmat qiladi.
Shu   tariqa,   XV I-XVIII   asrlar   oralig‘idagi   Koreya   tarixini   o‘rganish   nafaqat
Koreya   xalqi,   balki   butun   insoniyat   uchun   qimmatli   saboqlarga   boy   davrni
anglatadi. Bu saboqlar orqali biz har qanday tarixiy to‘siqlar qarshisida xalqlarning
qanday   jasorat,   donolik   va   bardosh   bilan   harakat   qilganini,   ularning   o‘z
qadriyatlariga tayanib milliy mustaqillik va barqarorlik sari yo‘l olganini ko‘ramiz.
Shu   sababli,   mazkur   davr   tarixini   chuqur   o‘rganish,   tahlil   qilish   va   undan   xulosa
chiqarish   bugungi   tarixshunoslik,   siyosatshunoslik   va   madaniyatshunoslik   fanlari
uchun alohida ilmiy ahamiyatga egadir.
31 A dabiyotlar ro‘yxati
1. Mirziyoyev  Sh.M.  ,,Buyuk  kelajagimizni   mard va  oliyjanob xalqimiz  bilan
birga quramiz’’T.:,,O‘zbekiston’’ 2016.
2. Sh.Mirziyoyev,   Yangi   O'zbekiston   strategiyasi   .   Toshkent:   O‘zbekiston
Respublikasi Prezidentining matbuot xizmati, 2021.
3. Ergashev Sh.E. ,,O‘rta asrlar tarixi’’ T.:Cho‘lpon.2008
4. V.S.Xan “Koreya tarixi” T.:Baktria press 2013 
5. Salimov T.O‘. ,,Yevropa mamlakatlari V-XVasrlarda’’T.:Universitet.2014
6. Бауэр   С.У.   История   Средневекового   мира:   от   Константина   до   первых
крестовых походов. М., 2015
7. Карпов С.П.,,История средних веков’’ (1 том).  M .2000
8. Осокин  H . A .,,История средних веков’’ (1 том).  M .1988
9. Сэмёнов В.Ф. Ўрта асрлар тарихи  Т .: Ўқитувчи 1973
10.   Синова  И. В.  ,,История средних веков’’ Литера- M .2006
11.   Удалцова   З.В.,   Карпов   С.П.,,История   средних   веков’’   (1
том).М.:История,1990 .
12.  Sh.Ergashev, Jahon tarixi (Yangi davr), Toshkent. O’zbekiston, 2015 y. 
13.  Jo‘rayev, Mirzakarim.  Sharq mamlakatlari tarixi (Koreya, Japan, Xitoy)  . 
Toshkent: O'zbekiston Milliy Ensiklopediyasi nashriyoti, 2018.
14.  Rasulov, Dilmurod.  Jahon tarixi: Sharq mamlakatlari sivilizatsiyasi  . 
Toshkent: O'qituvchi, 2004 yil.
15.  Islomov, Rustam.  Osiyo mamlakatlari tarixi  .  Toshkent: Fan, 2010 yil.
16.  Yusupov, Anvar. “Koreya tarixida Choson sulolasining roli”.  Tarix va 
haqiqat  , jild. 2, 1, 2019 yil, 45–52-betlar.
17.  Toshpo'latova, Dilbar. “Imjin urushlari va Koreya-Yaponiya munosabatlari 
tarixiy saboqlari.”  Jahon Tarixi Ilmiy Nashri   60- bet, jild. 5, 3, 2022 yil, 60–
67-betlar.
18.  Sultonova, Nargiza.  Sharq mamlakatlarining o’rta asr siyosiy tarixi  . 
Samarqand: Samarqand Davlat universiteti, 2017.
32 19.  Karimov, Aziz.  Konfutsiylik va uning Sharq jamiyatiga ta'siri  .  Toshkent: 
Ma'naviyat, 2016 yil.
20.  Bahronov, Odil. “Koreya tarixi va konfutsiylikning jamiyatga ta siri”. ʼ Yangi
O'zbekiston tarixshunosligi 2- bet, jild. 1, 2, 2023 yil, 23–30-betlar.
21.  Qodirov, Jahongir.  Yangi davr Sharq mamlakatlari: siyosiy-iqtisodiy tahlil  .
Toshkent: Iqtisod-moliya, 2021.
22.  Karimova, Saodat. “Koreaning aloqa aloqalari (16–18 asrlar): tarixiy-
huquqiy tahlil.”  Sharqshunoslik Ilmiy Jurnali  , jild. 4, 4, 2020 yil, 80–88-
betlar.
Internet ma’lumotlari:
1. http: // English-vvv.hss.cmu.edu/history/.
2. http: // vvv.ukans.edu/history/VL/.
3. vvv. history.ru.
4.  http://vvv.eu.spb.ru/history/index.htm .
5. http.//library.byu.edu/-rdh/euridocs.
33

XVI-XVIII asrlarda Koreya

Купить
  • Похожие документы

  • O'zbek xalq tomosha san'ati
  • Hikoya va novella janrlar, ularning badiiy xususiyatlari” mavzusidagi
  • Televideniyeda mualliflik ko’rsatuvlari (Baxt formulasi ko’rsatuv misolida)
  • 5-7 sinf o’quvchilarini to’garak mashg’ulotlarida “Tog’ manzarasi” mavzusuda kompozitsiya ishlashga o’rgatish metodikasi
  • Xalq amaliy san’ati va milliy didi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha