Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 13000UZS
Hajmi 4.8MB
Xaridlar 0
Yuklab olingan sana 23 Sentyabr 2025
Kengaytma docx
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Botanika

Sotuvchi

Bohodir Jalolov

Yer noki, (Topinambur) - Helianthus tuberosus o'simligi tuganagini laboratoriya tahlili

Sotib olish
1 MUNDARIJA
KIRISH .............................................................................................................................................. 3
I BOB: YER NOKI (TOPINAMBUR) O‘SIMLIGI: TASHKILIY VA BIOLOGIK XUSUSIYATLARI ................... 5
1.1. Yer nokining botanik tasnifi va umumiy xususiyatlari ............................................................... 5
1.2. Yer nokining o‘sish sharoitlari va ekish texnologiyasi .............................................................. 10
1.3. Yer nokining kimyoviy tarkibi va tibbiy ahamiyati ................................................................... 12
II BOB. YER NOKI (TOPINAMBUR) O‘SIMLIGINING BIOLOGIK XUSUSIYATLARI VA AGRONOMIK 
ISHLOV BERISH TEXNOLOGIYASI ................................................................................................................. 18
2.1 Yer noki o‘simligining biotexnologik xususiyatlari va ekish texnologiyasi ................................ 18
2.2 Yer noki o‘simligining tibbiy va sanoat ahamiyati .................................................................... 21
2.3 Yer nokining tuganak materiallaridagi o‘zgarishlarni tahlil qilish ............................................. 23
III BOB. YER NOKI O‘SIMLIGINI LABORATORIYA SHAROITIDA TAHLIL QILISH ................................. 29
3.1. Topinambur o‘simligining turlari va selektsiyasi ..................................................................... 29
3.2. Topinambur o‘simligining ekotizimlarga ta’siri ....................................................................... 31
3.3. Topinambur o‘simligini samarali ishlab chiqarish va agroekologik tizimlarda qo‘llash ........... 34
XULOSA .......................................................................................................................................... 37
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR ROʻYXATI .................................................................................... 39
2 KIRISH
Topinambur   (Helianthus   tuberosus),   yoki   yer   noki,   o‘zining   yuqori   ekin
sifatlari,   bioenergetik   salohiyati,   va   qishloq   xo‘jaligida   qo‘llanish   imkoniyatlari
bilan   ekologik   barqarorlikni   ta’minlashda   muhim   o‘rin   tutuvchi   o‘simliklardan
biridir. Ushbu o‘simlik tuproq unumdorligini oshirish, suv resurslarini boshqarish,
eroziya jarayonlarini kamaytirish va qurg‘oqchil sharoitlarda muvaffaqiyatli o‘sishi
kabi   ko‘plab   ijobiy   jihatlari   bilan   ajralib   turadi.   Topinamburning   bu   xususiyatlari
uni   ekologik   va   iqtisodiy   jihatdan   foydali   qishloq   xo‘jaligi   ekiniga   aylantiradi.
Shuningdek,   uning   oziq-ovqat   va   bioenergiya   ishlab   chiqarishdagi   potensiali   uni
agrar tizimlarda keng qo‘llanishga imkon yaratadi.
Kurs ishining dolzarblig i shundan iboratki, hozirgi kunda iqlim o‘zgarishi,
tuproq eroziyasi va suv resurslarining kamayishi kabi muammolar qishloq xo‘jaligi
va agrar ishlab chiqarish uchun jiddiy tahdid solmoqda. Topinambur kabi ekologik
jihatdan   samarali   o‘simliklar   bu   muammolarni   bartaraf   etishda   muhim   vosita
bo‘lishi   mumkin.   Shuningdek,   uning   oziq-ovqat   sanoatida   va   bioenergiya   ishlab
chiqarishda   ishlatilishi,   uning   potensialini   yanada   kengaytiradi.   Kurs   ishida
topinambur o‘simligining ekologik va agronomik jihatlari, agroekologik tizimlarda
qo‘llanilishi va kelajakdagi rivojlanish imkoniyatlari tahlil qilinadi.
Kurs   ishining   maqsadi   –   Topinambur   (yer   noki)   o‘simligini   o‘rganish,
uning   ekologik   va   agronomik   salohiyatini   tahlil   qilish,   shu   bilan   birga,   uning
qishloq   xo‘jaligida   qo‘llanilishi   va   iqtisodiy   samaradorligini   baholashdan   iborat.
Topinambur   o‘simligining   tuproq   unumdorligini   oshirish,   qurg‘oqchil   hududlarda
ekin   sifatida   qo‘llanishi,   bioenergiya   manbai   sifatidagi   salohiyati   va   oziq-ovqat
sanoatidagi o‘rni batafsil o‘rganiladi.
Kurs ishining vazifalari  quyidagilarni o‘z ichiga oladi:
Topinambur   o‘simligining   biologik   va   agronomik   xususiyatlarini   tahlil
qilish.
3 Topinambur   o‘simligini   qishloq   xo‘jaligida   qo‘llanilishining   ekologik   va
iqtisodiy samaradorligini baholash
O‘simlikning   tuproq   unumdorligini   oshirish   va   eroziya   jarayonlarini
kamaytirishdagi o‘rnini o‘rganish.
Topinamburdan   oziq-ovqat   sanoatida   va   bioenergiya   ishlab   chiqarishda
foydalanish imkoniyatlarini tahlil qilish.
Kurs   ishining   obyekti   –   Topinambur   (Helianthus   tuberosus)   o‘simligining
ekologik va agronomik salohiyati va uning qishloq xo‘jaligida qo‘llanilishi.
Kurs ishining predmeti   – Topinambur o‘simligining tuproq unumdorligini
oshirish,   eroziya   jarayonlarini   kamaytirish,   bioenergiya   ishlab   chiqarish   va   oziq-
ovqat sanoatidagi o‘rni.
Tuzilmasi:   I   BOB:   Topinambur   o‘simligining   biologik   va   agronomik
xususiyatlari   1.1.   Topinamburning   biologik   xususiyatlari   1.2.   O‘simlikning
agronomik   xususiyatlari   1.3.   Topinambur   o‘simligining   o‘sish   sharoitlari   va
ekologik talablari
II BOB: Topinambur o‘simligini qishloq xo‘jaligida qo‘llanilishi 2.1. Tuproq
unumdorligini   oshirishdagi   roli   2.2.   Eroziya   jarayonlarini   kamaytirishdagi   o‘rni
2.3. O‘simlikning boshqa ekinlar bilan qo‘shma ekishdagi samaradorligi
III   BOB:   Topinambur   o‘simligini   oziq-ovqat   sanoati   va   bioenergiya   ishlab
chiqarishda   qo‘llash   3.1.   Topinamburdan   oziq-ovqat   sanoatida   foydalanish
imkoniyatlari  3.2. Topinamburdan bioenergiya ishlab chiqarishda foydalanish 3.3.
Topinamburning kelajakdagi rivojlanish istiqbollari
Kurs   ishining   tarkibi   yuqorida   keltirilgan   bo‘limlar   va   rejalar   asosida
tuzilgan   bo‘lib,   unda   topinambur   o‘simligining   qishloq   xo‘jaligida   qo‘llanilishi,
ekologik   va   agronomik   salohiyati,   oziq-ovqat   sanoatidagi   o‘rni   va   bioenergiya
ishlab chiqarishdagi imkoniyatlari tahlil qilinadi.
4 I BOB: YER NOKI (TOPINAMBUR) O‘SIMLIGI: TASHKILIY VA
BIOLOGIK XUSUSIYATLARI
1.1. Yer nokining botanik tasnifi va umumiy xususiyatlari
Yer   noki   (Topinambur),   ilmiy   nomi   Helianthus   tuberosus,   asalchigul
(Asteraceae)  oilasiga mansub bo‘lib, bu o‘simlikning eng muhim xususiyatlaridan
biri   uning   yer   osti   tuganaklarida   saqlanadigan   inulin   deb   ataladigan   ozuqaviy
moddalarning   mavjudligidir.   Topinambur   ko‘p   yillik   o‘simlik   bo‘lib,   ildiz
tizimining   rivojlanishi   va   uning   hosil   qiladigan   tuganaklari   orqali   o‘zini
ko‘paytiradi. O‘simlikning biologik rivojlanish jarayoni, o‘sish sharoitlari va uning
qishloq   xo‘jaligida   qanday   foydalanilishini   tushunish   uchun   bu   o‘simlikni   chuqur
o‘rganish zarur.
Topinambur   o‘simligining   asosiy   tasnifi   shunday:   Helianthus   turkumi,
asalchigul oilasi, o‘simliklar dunyosining Angiosperma (yopiq urug‘li o‘simliklar)
bo‘limiga mansubdir. Ushbu o‘simlik yovvoyi tabiatda Shimoliy Amerikada o‘sib
chiqgan, lekin hozirda butun dunyo bo‘ylab qishloq xo‘jaligida ekin sifatida keng
tarqalgan.   Yer   nokining   eng   keng   tarqalgan   turlaridan   biri   Helianthus   tuberosus
bo‘lib,   bu   o‘simlik   taxminan   1,5-2   metr   bo‘y   cho‘zib,   kuchli   ildiz   tizimi   bilan
ajralib turadi. Barglari katta va o‘zgacha tuzilishga ega bo‘lib, gullari sariq rangda
bo‘lib, ular asalarilarning polenini yeg‘ish uchun mo‘ljallangan.
Yer   nokining   boshqa   bir   muhim   xususiyati   bu   uning   hosilini   yer   osti
tuganaklaridan   olishidir.   Bu   tuganaklar   o‘zida   juda   ko‘p   inulin   saqlaydi,   u   esa
organizmda   xolesterin   miqdorini   kamaytirishda,   qonda   shakarni   pasaytirishda   va
ovqat   hazm   qilish   tizimiga   foydali   ta’sir   ko‘rsatadi.   Tuganaklar   shu   sababdan,
sog‘liqni   saqlash   va   tibbiyotda   ham   keng   qo‘llaniladi,   shuningdek,   oziq-ovqat
sanoatida kartoshka o‘rniga ishlatiladi.
Yer   nokining   biologik   rivojlanish   jarayoni   ikki   asosiy   bosqichdan   iborat:
vegetativ va reproduktiv. Vegetativ bosqichda, ya’ni bahor oylarida, o‘simlik ildiz
tizimi   va   barglarini   rivojlantiradi,   va   ular   yer   ostidagi   tuganaklarni   hosil   qiladi.
5 Tuganaklar o‘simlikning asosiy oziq moddalarini to‘playdigan qismlari bo‘lib, ular
keyinchalik   keyingi   yillarda   yangi   o‘simliklarni   hosil   qilish   uchun   ishlatiladi.
Reproduktiv bosqichda esa o‘simlikning gullash davri boshlanadi, va bu bosqichda
o‘simlik   urug‘lar   hosil   qiladi.   Gullar   odatda   sariq   rangda   bo‘lib,   ular   ko‘plab
polinatsiya qiluvchi hasharotlar, xususan asalarilar orqali changlanadi.
1.1.1-rasm.Yer noki (TOPINAMBUR) o`simligining ko`rinishi
O‘simlikni   parvarishlash   jarayonida   uning   o‘ziga   xos   sharoitlari   va   ekish
texnologiyasini bilish zarur. Yer noki yorug‘likka nisbatan talabchan bo‘lib, yaxshi
6 rivojlanishi   uchun  quyosh  nuriga  ehtiyoj   sezadi.   Biroq,  bu  o‘simlikning  eng   katta
afzalligi   shundaki,   u   suvga   nisbatan   kam   talabchan   va   qurg‘oqchilik   sharoitlariga
yaxshi   moslashadi.   Topinamburni   ko‘p   miqdorda   suv   talab   qiladigan   boshqa
o‘simliklardan   farqli   o‘laroq,   u   minimal   suv   miqdori   bilan   ham   o‘sishni   davom
ettirishi mumkin. Shu boisdan, yer noki qurg‘oqchilikka chidamli ekin sifatida ko‘p
joylarda, ayniqsa, iqlimi quruq hududlarda qo‘llaniladi.
Ushbu   o‘simlik,   shuningdek,   erni   tarkibiy   jihatdan   yaxshilashda   yordam
beradi.   Yer   nokining   ildiz   tizimi   erning   strukturaviy   yaxlitligini   mustahkamlaydi,
tuproqning   eroziyaga   qarshi   kurashishda   foydalidir.   Bu   o‘simlik,   shuningdek,
tuproqni boyitish va to‘yingan suv miqdorini kamaytirishda yordam beradi, chunki
uning ildizlari  o‘simlik moddalari  bilan  tuproqni  boyitib, suvni  ushlashga  yordam
beradi.
Yer   nokining   bir   qancha   turlarini   ko‘paytirish   usullari   mavjud.   Eng   keng
tarqalgan usullardan biri esa vegetativ ko‘paytirishdir. Bu usulda o‘simlikning ildiz
tuganaklaridan   foydalaniladi.   Tuganaklar   yerga   ekilganidan   so‘ng,   yangi
o‘simliklar   o‘sib   chiqadi.   Bu   o‘simlikning   ko‘payishida   yuqori   samarali   va   qulay
usul bo‘lib, ayniqsa uning mahsulotini ishlab chiqarishda sezilarli foyda keltiradi.
Ushbu   bo‘limda   yer   nokining   botanika,   tasniflash,   o‘sish   va   rivojlanish
jarayonlari,   shuningdek,   uning   qishloq   xo‘jaligi   va   agronomiya   sohalaridagi
ahamiyati   haqida   batafsil   ma’lumotlar   keltirilgan.   Yer   nokining   agrotekstil   va
ekologik   xususiyatlarini   to‘g‘ri   tushunish   bu   o‘simlikni   yetishtirish   va   uning
imkoniyatlaridan   samarali   foydalanishga   yordam   beradi.   Bu   o‘simlikni   o‘rganish
nafaqat   ilmiy,   balki   amaliy   jihatdan   ham   muhimdir,   chunki   u   yangi   turlarni
yaratishda,   ekinlarni   ekishda   va   agrar   texnologiyalarni   rivojlantirishda   katta   rol
o‘ynaydi.
Botanik tasnifi
Yer nokining ilmiy tasnifi quyidagicha:
 Bo‘limi : Spermatophyta – Urug‘li o‘simliklar
7  Sinfi : Dicotyledoneae – Ikki urug‘pallalilar
 Tartibi : Asterales – Murakkabguldoshlar tartibi
 Oilasi : Asteraceae – Murakkabguldoshlar
 Turkumi : Helianthus – Quyoshgul turkumi
 Turi :  Helianthus tuberosus L.  – Yer noki
Bu   o‘simlik   quyoshgul   turkumiga   yaqin   bo‘lib,   tashqi   ko‘rinish   jihatidan
ko‘pchilik   tomonidan   quyoshgul   (ayniqsa,   Helianthus   annuus )   bilan   adashtiriladi.
Biroq, ularning asosiy farqlari o‘sish muddati, tuganaklar hosil qilishi va vegetativ
ko‘payish xususiyatlaridadir.
Umumiy morfologik xususiyatlari
Yer   ustki   qismi :   Yer   noki   o‘simligi   odatda   1,5–3   metrgacha   balandlikda
o‘sadi. Uning poyasi tik o‘suvchi, quyuq yashil rangli, quyuq tuk bilan qoplangan,
ba’zida novdali bo‘lishi  mumkin. Poya bo‘ylab barglar joylashgan, pastki  barglari
qarama-qarshi,   yuqorilari   esa   navbat   bilan   joylashadi.   Barglari   yirik,   yurak
shaklida,   qirrasi   tishli   va   uzun   bandli.   Barg   yuzasi   qo‘pol,   ustki   tomoni   quyuq
yashil, ostki qismi esa oqish-yashil tusda.
Gullari :   Yer   nokining   guli   murakkab   savatchasimon   guldan   iborat   bo‘lib,
diametri   4–8   sm   gacha   yetadi.   Savatcha   markazida   serpistillat   qushmoq   gullar,
atrofida esa yaltiroq sariq tilsimon gullar joylashgan. Gul ochilish muddati avgust
oyining   oxiri   –   sentyabr   oyining   boshlariga   to‘g‘ri   keladi.   O‘zidan   o‘ziga
changlanadi, biroq hasharotlar vositasida ham changlanishi mumkin. Gullash davri
20–30 kun davom etadi.
Ildiz   tizimi   va   tuganaklar :   Yer   nokining   eng   muhim   botanik
xususiyatlaridan   biri   –  uning  tuganak  hosil  qilish   qobiliyatidir.  Asosiy   ildiz  uzun,
kuchli   tarmoqlangan   va   yerdan   10–20   sm   chuqurlikda   joylashadi.   Ildizning   yon
tomonlarida ko‘plab yer osti novdalari rivojlanadi va ularning uchlarida tuganaklar
shakllanadi.   Tuganaklar   o‘z   tuzilishi   va   shakli   jihatidan   kartoshkaga   o‘xshab
ketadi,   lekin   sirtida   ko‘zchalar   chuqurroq,   po‘stlog‘i   yupqaroq   va   yuzasi   silliq
8 bo‘ladi. Tuganaklarning rangi oq, sarg‘ish, binafsha yoki pushti ranglarda bo‘lishi
mumkin.
Mevasi :   Yer   nokining   mevasi   –   urug‘cha   bo‘lib,   mayda   va   yengil   bo‘ladi.
Biroq amaliyotda o‘simlik tuganaklar orqali vegetativ tarzda ko‘paytiriladi.
Biokimyoviy tarkibi va foydali xususiyatlari
Yer   nokining   tuganaklari   yuqori   oziqlanish   va   davolovchi   qiymatga   ega.
Ularning   asosiy   tarkibini   inulin   (15–22%),   fruktoza,   sellyuloza,   pektin   moddalar,
shuningdek,   kaliy,   kaltsiy,   magniy,   fosfor   kabi   mineral   elementlar   tashkil   etadi.
Ayniqsa,   inulin   moddasi   parhezbop   va   diabet   kasalligi   bo‘lgan   insonlar   uchun
muhim   hisoblanadi.   U   glyukoza   o‘rnini   bosuvchi   tabiiy   polisaxarid   bo‘lib,
oshqozon-ichak   faoliyatini   yaxshilaydi,   ichak   mikroflorasini   sog‘lomlashtiradi,
immunitetni oshiradi.
Bundan   tashqari,   yer   nokining   tuganaklari   A,   B1,   B2,   C   vitaminlariga   boy
bo‘lib, yurak-qon tomir tizimini mustahkamlash, organizmda toksinlarni chiqarish,
qon   bosimini   me’yorlashtirishda   muhim   o‘rin   tutadi.   Yer   nokining   barglari   va
poyasi ham chorvachilikda silos sifatida foydalaniladi, u yuqori energiya va protein
manbai hisoblanadi.
Ekologik moslashuvchanligi
Yer noki ekologik jihatdan juda moslashuvchan o‘simlik hisoblanadi. U turli
iqlim   sharoitlariga,   ayniqsa   mo‘tadil   va   nam   iqlimlarga   yaxshi   moslashgan.
Sovuqqa   chidamliligi   yuqori   bo‘lib,   -30   °C   haroratgacha   tuganaklar   nobud
bo‘lmaydi.   Bu   xususiyat   uni   kuzgi   yoki   erta   bahorgi   ekin   sifatida   yetishtirish
imkonini   beradi.   Bundan   tashqari,   kasalliklarga   va   zararkunandalarga   qarshi
chidamliligi   yuqori,   bu   esa   uni   kimyoviy   vositalarsiz   ekologik   toza   usulda
yetishtirishni osonlashtiradi.
Taksonomik va seleksion ahamiyati
Yer noki seleksiya va genetik tadqiqotlar uchun ham katta ahamiyatga ega. U
yer   osti   tuganak   hosil   qiluvchi   o‘simlik   sifatida,   boshqa   murakkabguldosh   turlar
9 bilan chatishtirish orqali yangi duragaylar yaratishda foydalaniladi. Genetik xilma-
xilligi   sababli   u   turli   iqlim   sharoitlariga   chidamli   navlar   yetishtirishda   genetik
resurs sifatida katta rol o‘ynaydi.
Xulosa   qilib   aytganda ,   yer   noki   o‘zining   noyob   biologik,   morfologik   va
kimyoviy   xususiyatlari   bilan   ajralib   turuvchi,   qimmatli   oziqaviy   va   texnik
o‘simlikdir.   Uning   botanika   tasnifi   va   tuzilma   xususiyatlarini   chuqur   o‘rganish,
kelajakda   yangi   navlarni   yaratish,   intensiv   agrotexnologiyalar   ishlab   chiqish   va
ekologik   toza   mahsulotlar   olish   imkonini   beradi.   Shu   boisdan,   yer   noki   nafaqat
agrar   sohada,   balki   farmakologiya,   ekologiya,   biotexnologiya   va   sog‘lom
ovqatlanish tizimida ham istiqbolli o‘simliklardan biri hisoblanadi.
1.2. Yer nokining o‘sish sharoitlari va ekish texnologiyasi
Yer   noki   (Topinambur)   o‘simligi   o‘zining   ekologik   jihatdan   keng
moslashuvchanligi   va   minimal   talablar   bilan   ajralib   turadi.   Uning   muvaffaqiyatli
o‘sishi uchun to‘g‘ri agrotexnikalar va sharoitlar kerak. Bu o‘simlik kam yoki o‘rta
unumdor   tuproqlarda   yaxshi   rivojlanadi,   lekin   eng   yaxshi   natijalar   qumloq,
chig‘anok   va   o‘rtacha   kislotali   tuproqlarda   kuzatiladi.   Tuproqning   gillik   darajasi
o‘simlikning   o‘sishiga   ta’sir   qilishi   mumkin,   chunki   ortiqcha   namlik   va   drenaj
yetishmasligi   ildizning   chirishiga   olib   kelishi   mumkin.   Shu   boisdan   yer   nokini
ekishdan oldin tuproqni tayyorlashda yaxshi drenaj tizimiga ega bo‘lishi zarur.
Topinambur   to‘g‘ri   va   samarali   o‘sishi   uchun   ko‘plab   tabiiy   sharoitlarga
moslashadi. U yuqori haroratga nisbatan chidamli bo‘lib, o‘rta haroratda (20-25°C)
yaxshi   o‘sadi.   Ajoyib   xususiyatlaridan   biri   –   u   sovuq   va   qishning   sovuqlariga
chidamli bo‘lib, -30°C gacha bo‘lgan haroratga bardosh bera oladi. Shu sababli, yer
noki   o‘rta   va   sovuq   iqlim   sharoitlariga   juda   mos   keladi.   Qishloq   xo‘jaligida   bu
xususiyat   o‘simlikni   qisqa   va   sovuq   mavsumlarda   ham   ekish   va   hosil   olish
imkonini beradi.
10 Topinambur   o‘sishi   uchun   juda   ko‘p   suvga   ehtiyoj   sezmaydi.   Buning
natijasida   u   qurg‘oqchilikka   chidamli   o‘simlik   sifatida   tanilgan.   Shuningdek,   yer
noki tuproqning erigan qismidan oziq moddalarni yutish imkoniyatiga ega, bu o‘z
navbatida   unga   qishloq   xo‘jaligi   sharoitlarida   samarali   ishlash   imkonini   beradi.
Topinamburning ildiz tizimi yuzaga chiqqan ko‘plab ildizlar bilan to‘liq yotadi, bu
esa   erni   kuchli   drenajlashtirishga   yordam   beradi.   Tabiiy   sharoitda,   yer   noki
o‘simliklari   o‘rmonlardagi   ochiq   maydonlar,   soylar   va   qumliklarda   yaxshi   o‘sadi,
shuning uchun ular shunday muhitlarda juda samarali bo‘lishi mumkin.
Yer   nokini   ekish   texnologiyasi   har   bir   qishloq   xo‘jaligi   sharoitiga   mos
ravishda   ishlab   chiqiladi.   Eng   asosiy   qadam   –   yerga   yetarlicha   tayyorlanishdir.
Tuproqni   chuqur   yumshatish,   qoldiq   o‘simliklarni   olib   tashlash   va   unga   oziq
moddalar qo‘shish kerak. Tashqi o‘simliklar yoki begona o‘simliklar bilan raqobat
qilishdan   qochish   uchun   ekishdan   oldin   tuproqni   sterilizatsiya   qilish   ham   foydali
bo‘lishi   mumkin.   Ekish   uchun   eng   yaxshi   va   qulay   vaqt   –   bahor,   tuproq   harorati
10°C dan yuqori bo‘lgan davr.
Tuganaklarni   ekishning   texnologiyasi   odatda   yerga   10-15   sm   chuqurlikda
joylashtirishdan   iborat.   Ekishning   eng   yaxshi   usuli   –  vertikal   ekish   bo‘lib,  bu   yer
noki o‘simliklari uchun eng qulay bo‘ladi. Tuganaklar orasidagi  masofa taxminan
30-40   sm   bo‘lishi   kerak,   bu   esa   o‘simliklarning   optimal   rivojlanishi   uchun   zarur
11 bo‘lgan   joyni   ta’minlaydi.   Bu   sharoitda   har   bir   tuganak   o‘zining   o‘sish   va
rivojlanish uchun yetarli maydonga ega bo‘ladi.
Topinambur   o‘simligi   uchun   sug‘orishning   o‘zi   kerak   emas,   lekin   o‘simlik
o‘sishni   davom   ettirishi   uchun   kamida   bir-ikki   marta   sug‘orish   talab   qilinadi,
ayniqsa   quruq   fasllarda.   Bahor   va   yoz   davrida   sug‘orishning   ko‘payishi,
o‘simlikning barglari  va ildizlari rivojlanishini  rag‘batlantiradi. Ayniqsa, ekishdan
oldin   tuproqni   yaxshi   sug‘orish   orqali   o‘simlikning   ildiz   tizimi   yaxshi   rivojlanadi
va o‘simlikga sog‘lom o‘sish imkoniyatini yaratadi.
Yer   nokining   parvarishi   texnologiyasi   tuganaklarning   o‘z   vaqtida   yig‘ilishi
va sifatli  hosil  olishni ta’minlaydi. Tuganaklarni yig‘ish vaqti tuproqning holatiga
va   o‘simlikning   rivojlanish   bosqichiga   qarab   o‘zgaradi.   Yig‘ish   paytida
o‘simlikdan   barcha   tuganaklarni   chiqarib   olish   zarur,   chunki   ular   boshqa
o‘simliklar   uchun   kerakli   joyni   egallashda   davom   etishi   mumkin.   Tuganaklarni
yig‘ish   uchun   maxsus   uskunalar   yoki   qo‘l   bilan   ishlash   mumkin.   Biroq,   yer   noki
tuganaklarini yig‘ishning qiyinligi yo‘q, chunki ular yer ostida, shuningdek, osonlik
bilan olinishi mumkin.
Yer nokining o‘sish sharoitlari va ekish texnologiyasini chuqur o‘rganish bu
o‘simlikdan maksimal foyda olish va uning hosilini samarali tarzda ishlab chiqarish
uchun   zarur   bo‘lgan   barcha   bilimlarni   taqdim   etadi.   Tashkilot   va   ishlab   chiqarish
samaradorligini   oshirish   uchun,   bu   o‘simlikni   o‘rganishda   har   tomonlama
yondashuv   zarur   bo‘ladi.   Shu   bilan   birga,   yer   nokining   agrotexnikaviy
xususiyatlarini   to‘g‘ri   qo‘llash,   uning   bozor   talablariga   javob   beradigan   sifatli   va
barqaror hosil olishni ta’minlash imkoniyatini yaratadi.
1.3. Yer nokining kimyoviy tarkibi va tibbiy ahamiyati
Yer   noki   (Topinambur)   o‘simligi   faqat   qishloq   xo‘jaligida   emas,   balki
tibbiyotda   ham   keng   qo‘llanilmoqda.   Uning   kimyoviy   tarkibi   va   tibbiy
xususiyatlari juda boy bo‘lib, asosan vitaminlar, minerallar va biofaol moddalarga
12 boyligi   bilan   ajralib   turadi.   Yer   nokining   ildizlari   va   barglari   o‘simlikdan
olinadigan   asosiy   mahsulotlar   hisoblanadi,   ularning   tarkibi   bir   qator   foydali
moddalarga boy.
Yer   nokining   ildizlari,   birinchi   navbatda,   o‘zining   yuqori   kraxmal   miqdori
bilan   tanilgan.   O‘simlikning   ildizlarida   15-20%   kraxmal   mavjud   bo‘lib,   bu   ularni
ozuqa   manbai   sifatida   juda   qimmatli   qiladi.   Bu   kraxmal,   odatda,   o‘zgartirilgan
shaklda   –   inulinga   aylanadi.   Inulin   –   o‘simtasi   yirik   biopolimer   bo‘lib,   u
organizmda hazm bo‘lmasdan  o‘tadi va ichak mikrobiyotasi  uchun oziq moddalar
manbai   hisoblanadi.   Inulin   shuningdek,   glyukoza   darajasini   pasaytirish   uchun
ishlatiladi,  shuning   uchun  bu  o‘simlik  xususan   diabetga  chalingan  odamlar  uchun
foydalidir.   Inulinni   foydali   probiyotik   sifatida   ham   ishlatish   mumkin,   chunki   u
ichakdagi   foydali   bakteriyalarni   qo‘llab-quvvatlaydi   va   ichakning   normal
faoliyatini yaxshilaydi.
Yer nokining kimyoviy tarkibida shuningdek, turli vitaminlar mavjud bo‘lib,
ulardan   eng   muhimi   –   vitamin   C.   Bu   vitamin   antioksidant   sifatida   ishlaydi   va
organizmni   turli   kasalliklardan   himoya   qiladi.   Yer   nokining   ildizlarida   vitamin   C
miqdori ko‘pligi sababli, bu o‘simlik immun tizimini mustahkamlashda foydalidir.
Bundan tashqari, Topinamburda B vitaminlari (B1, B2, B3, B5, B6) mavjud bo‘lib,
ular   organizmning   metabolizm   jarayonlarini   qo‘llab-quvvatlaydi   va   asab   tizimi
faoliyatini   yaxshilaydi.   Yer   noki   tarkibida   vitamin   A   ham   bor,   bu   esa   terining
sog‘lom bo‘lishini ta’minlaydi va ko‘rish qobiliyatini yaxshilaydi.
Minerallar   jihatidan,   yer   noki   magniy,   kaliy,   fosfor   va   temirga   boy.
Kaliyning yuqori miqdori yurak faoliyatini tartibga soladi va qon bosimini normal
holatda   ushlab   turadi.   Magniy   esa   mushaklarning   va   nerv   tizimining   sog‘lom
ishlashini   ta’minlaydi,   shuningdek,   uyquni   yaxshilashda   ham   yordam   beradi.
Fosfor esa suyak va tishlarning mustahkamligini ta’minlaydi va tananing energiya
13 ishlab   chiqarish   jarayonlariga   bevosita   ta’sir   qiladi.   Temir   esa   qonning   kislorod
bilan to‘lishini ta’minlaydi va anemiya kasalligidan himoya qiladi.
Yer   noki   tarkibida   boshqa   foydali   biofaol   moddalarga   ham   ega,   ular
o‘simlikning antiinflamator, antivirus va antibakterial xususiyatlarga ega bo‘lishiga
yordam   beradi.   Yer   nokining   ildizlari   va   barglarida   polifenollar   va   flavonoidlar
mavjud,   ular   hujayra   faoliyatini   yaxshilaydi   va   zararlangan   hujayralarni   tiklashda
yordam   beradi.   Shuningdek,   yer   noki   tarkibida   antioksidantlar,   shu   jumladan,
ellagik   kislota   va   quercetin   kabi   moddalarga   ham   ega   bo‘lib,   ular   organizmni
oksidlovchi   stressdan   himoya   qiladi   va   yallig‘lanishga   qarshi   samarali   ta’sir
ko‘rsatadi.
Yer nokining tibbiy xususiyatlari ham juda keng, ayniqsa, uning tarkibidagi
inulin   diabet   kasalligini   boshqarishda   muhim   ahamiyatga   ega.   Inulin   organizmda
hazm   bo‘lmasdan   o‘tganligi   sababli,   u   qon   shakarini   keskin   oshishiga   olib
kelmaydi   va   shu   sababli,   diabetga   chalingan   bemorlar   uchun   juda   foydalidir.   Yer
noki shuningdek, xolesterolni pasaytirishga yordam beradi, chunki inulin xolesterin
darajasini tartibga soladi va qon tomirlarini tozalashda yordam beradi.
1.3.1-rasm.Топинамбур шарбатининг бижғиш жараёни
динамикасида шакар миқдори камайиши ва этил спирти ҳосил бўлиши
Bundan tashqari, yer noki organizmni detoksifikatsiya qilishda ham yordam
beradi.   Uning   tarkibidagi   biofaol   moddalar   jigar   faoliyatini   yaxshilaydi   va
toksinlarni   organizmdan   chiqarishga   yordam   beradi.   Shuningdek,   yer   nokining
barglari   va   ildizlari   ovqat   hazm   qilish   tizimining   faoliyatini   yaxshilaydi,   ichakni
14 tozalaydi   va   doimiy   qabul   qilinsa,   oshqozon-ichak   tizimining   kasalliklaridan
himoya qiladi.
Yer   nokining   sog‘liq   uchun   foydalari   bilan   bir   qatorda,   o‘simlik   o‘zining
yengil   hazm   qilish   xususiyatlari   bilan   ham   tanilgan.   Uning   tarkibidagi   kaliy   va
magniy   tuzlari   hazm   qilish   tizimi   uchun   juda   foydalidir,   chunki   ular   hazm   qilish
jarayonini qo‘llab-quvvatlaydi va ichak peristaltikasini normallashtiradi. Shu bilan
birga,   Topinamburda   mavjud   bo‘lgan   taninlar   va   organik   kislotalar   oshqozonning
faoliyatini yaxshilashda yordam beradi.
Yer nokining kimyoviy tarkibi va tibbiy xususiyatlari uning nafaqat qishloq
xo‘jaligida,   balki   farmatsevtika   va   oziq-ovqat   sanoatida   ham   foydalanishga   keng
imkoniyatlar   yaratadi.   Bu   o‘simlikning   tuganaklarini   turli   shakllarda   iste’mol
qilish,   uni   oziq-ovqat   sifatida   yoki   dori   sifatida   ishlatish   orqali   ko‘plab   sog‘liq
muammolarini hal qilish mumkin. Shu bois, Topinamburning tibbiy ahamiyati ham
keng va jozibali.
Yer   noki   (Helianthus   tuberosus)   –   qandli   ildizmevalilar   turkumiga   mansub
bo‘lib,   oziq-ovqat,   farmatsevtika   va   hayvonchilikda   keng   qo‘llaniladigan   ko‘p
yillik o‘simlikdir. Uning asosiy qiymati tarkibidagi yuqori inulin moddasida bo‘lib,
bu   modda   diabet   kasalligida   parhez   sifatida,   hamda   probiotik   vosita   sifatida   juda
foydalidir.   Yer   nokining   agronomik   ahamiyati   yuqori   bo‘lganligi   sababli,   uning
yetishtirish   texnologiyasi   va   o‘sish   sharoitlari   haqida   chuqur   tahlil   qilish   muhim
hisoblanadi.
Yer   nokining   o‘sishi   va   rivojlanishi   bevosita   tuproq-iqlim   sharoitlariga,
agrotexnik   tadbirlarga   va   ekish   texnologiyasining   to‘g‘ri   bajarilishiga   bog‘liqdir.
Bu   o‘simlik   sovuqqa   nisbatan   chidamli   bo‘lib,   o‘rtacha   namlikka   ega   iqlim
sharoitlarida   barqaror   hosil   beradi.   Lekin   yuqori   hosil   olish   va   sifatli   tuganaklar
shakllanishi uchun optimal sharoitlar yaratilishi shart.
Avvalo, yer nokining o‘sishiga mos  tuproq sharoitlarini  ko‘rib chiqamiz. Yer
noki   unumdor,   g‘ovak,   havo   va   suv   o‘tkazuvchan   tuproqlarda   yaxshi   o‘sadi.
15 Qumloq   va   qumoq-tuproqlarda   uning   ildizlari   yaxshi   rivojlanadi,   bu   esa   yirik   va
sog‘lom   tuganak   hosil   bo‘lishiga   yordam   beradi.   Og‘ir,   sho‘rlangan   yoki
zichlashgan   tuproqlarda   esa   o‘sish   sustlashadi,   tuganaklar   deformatsiyalanadi   va
hosildorlik   kamayadi.   Shu   bois,   ekishdan   oldin   tuproqning   mexanik   tarkibi,
kislotali muhit (pH 5.5–7.5) darajasi va ozuqaviy moddalar miqdori tahlil qilinishi
lozim.   Shuningdek,   yer   noki   ortiqcha   namlikni   yoqtirmaydi,   shuning   uchun
pastqam joylar yoki ko‘p suv yig‘iladigan maydonlar undan tozalanishi zarur.
Yer noki fotofil o‘simlik hisoblanadi, ya’ni yorug‘lik talabchan. Soyali yoki
zich   ekilgan   joylarda   o‘simlik   barglari   yetarli   fotosintez   qila   olmaydi,   natijada
tuganaklar   sust   hosil   bo‘ladi.   Shuning   uchun   ochiq,   quyoshli   joylar   tanlanishi
lozim. Vegetatsiya davrida o‘simlik quyosh nurini to‘liq qabul qilishi uchun oraliq
masofalarni to‘g‘ri belgilash zarur.
Endi   ekish  texnologiyasi ga  to‘xtalaylik.  Yer  noki,  asosan,   tuganaklar  orqali
vegetativ tarzda ko‘paytiriladi. Bahor ekinlari orasida yer noki mart oyi oxiri yoki
aprel boshida ekiladi. Tuproq harorati 6–8 °C darajagacha isingach, ekish ishlarini
boshlash   mumkin.   Ekish   uchun   sog‘lom,   kasalliksiz,   chirimagan,   40–60   g
og‘irlikdagi,   3–5   ta   ko‘zchali   tuganaklar   tanlanadi.   Ko‘pchilik   agronomlar
tomonidan   kuzgi   yig‘ib   olingan   tuganaklarni   sovuqxonada   yoki   quruq   qumda
saqlab, bahorgi ekishga tayyorlab qo‘yish amaliyoti samarali deb topilgan.
Tuproq   ekishdan   oldin   chuqur   haydaladi   (25–30   sm   chuqurlikda),   keyin
tekislanadi  va  agrofon yaxshi  tayyorlanadi. Tuganaklar  8–10 sm  chuqurlikda, bir-
biridan 30–40 sm oraliqda, qator orasi esa 60–70 sm qilib ekiladi. Qator oraliqlari
keng   bo‘lishi   –   o‘simliklar   orasida   havo   almashinuvi,   yorug‘lik   tushishi   va
parvarish ishlarini yengillashtirish uchun muhimdir.
Shuningdek,   o‘g‘itlash   – tuganaklarning shakllanishi  va inulin to‘planishiga
sezilarli   ta’sir   ko‘rsatadi.   Yer   noki   organik   va   mineral   o‘g‘itlarga   yaxshi   javob
qaytaradi. Bahorda 1 gektarga 30–40 tonna chirigan go‘ng, 60–90 kg azot, 60–80
kg  fosfor  va  60  kg  kaliy  o‘g‘itlari   berilishi   mumkin.  Azotli  o‘g‘itlar  ko‘p  berilsa,
16 vegetativ o‘sish  kuchayib, tuganak hosildorligi  kamayadi, shuning uchun  o‘g‘itlar
me’yorida berilishi kerak.
Vegetatsiya   davomida   parvarish   ishlariga   alohida   e’tibor   qaratish   lozim.
Birinchi   navbatda,   begona   o‘tlarni   yo‘qotish,   tuproqni   yumshatish,   sug‘orish   va
zararkunandalarga   qarshi   kurash  ishlari  bajariladi.  Ayniqsa  dastlabki  bosqichlarda
begona   o‘tlar   o‘simlikni   siqib   chiqarishi   mumkin,   shu   sababli   2–3   marta
kultivatsiya qilish tavsiya etiladi. Vegetatsiya davrida 2–3 marta o‘rtacha miqdorda
sug‘orish   kifoya,   chunki   ortiqcha   suv   tuganaklarda   chirish   kasalliklarini   keltirib
chiqaradi.
Yer   noki   sentyabr-oktabr   oylarida,   yer   ustki   qismi   sarg‘aygach   va  qurigach
yig‘ib   olinadi.   Tuganaklar   yerda   qoldirilgan   holatda   ham   sovuqqa   bardosh   bera
oladi,   ammo   sog‘lom   tuganak   olish   uchun   ularni   quruq   ob-havo   paytida
ehtiyotkorlik bilan qazib olish maqsadga muvofiq. Yig‘ib olingan tuganaklar darhol
saralanadi, quritiladi va omborlarga yoki sovutkichli xonalarga joylanadi. Optimal
saqlash harorati 0–2 °C, nisbiy namlik esa 85–90% atrofida bo‘lishi lozim.
Xulosa qilib aytganda, yer nokining o‘sish sharoitlari va ekish texnologiyasi
o‘zaro bog‘liq bo‘lib, har bir bosqichda agrotexnik qoidalarga qat’iy rioya qilinsa,
yuqori va sifatli tuganak hosili olish mumkin bo‘ladi. To‘g‘ri tayyorlangan agrofon,
sifatli   ekish   materiallari,   ilmiy   asoslangan   o‘g‘itlash   va   parvarish   texnologiyalari
o‘simlikning   hosildorligini   oshiradi,   shuningdek,   tuganaklardagi   inulin   va   boshqa
foydali moddalarning to‘planishiga ijobiy ta’sir ko‘rsatadi. Yer noki kabi istiqbolli
texnik   o‘simlikni   respublika   sharoitida   sanoat,   oziq-ovqat   va   farmatsevtika
ehtiyojlariga   mos   tarzda   yetishtirish   –   iqtisodiy   samaradorlik   va   ekologik
barqarorlikka xizmat qiladi.
17 II BOB. YER NOKI (TOPINAMBUR) O‘SIMLIGINING BIOLOGIK
XUSUSIYATLARI VA AGRONOMIK ISHLOV BERISH TEXNOLOGIYASI
2.1 Yer noki o‘simligining biotexnologik xususiyatlari va ekish
texnologiyasi
Yer   noki   (Helianthus   tuberosus)   o‘simligi   o‘zining   biologik   va   agronomik
xususiyatlari   bilan   qishloq   xo‘jaligida   juda   yuqori   potensialga   ega.   U   o‘zining
soddaligi,   yuqori   hosil   berish   salohiyati   va   qo‘shimcha   ozuqa   moddalarini   ishlab
chiqarish imkoniyatlari bilan boshqa ko‘plab ekinlardan farq qiladi. Yer noki - bu
ko‘p   yillik   o‘simlik   bo‘lib,   o‘rta   va   issiq   iqlim   sharoitlariga   moslashgan   va   uzoq
vaqt davomida tuproqda mavjud bo‘lib turadigan o‘simlikdir. Ular boshqa qishloq
xo‘jalik   ekinlaridan   farqli   o‘laroq,   yuqori   rentabellikni   ta’minlaydi   va   minimal
parvarish   talab   qiladi.   Bu   o‘simlikning   ildizlari   asosiy   hosilni   beradi   va   ular
kraxmal,   inulin   kabi   ozuqa   moddalari   bilan   boy   bo‘lganligi   sababli,   ayniqsa,
tibbiyotda va oziq-ovqat sanoatida keng qo‘llaniladi.
Yer   noki   o‘simligi,   shuningdek,   o‘zining   rivojlanish   jarayonida   tuproqni
boyitadi,   bu   uning   agronomik   jihatdan   qulay   o‘simlik   bo‘lishini   ta’minlaydi.
O‘simlikning   ildizlari   tuproqning   yuqori   qatlamlariga   kirib,   organik   moddalarni
to‘playdi   va   shunday   qilib   tuproqning   unumdorligini   oshiradi.   Shuningdek,   yer
nokining   ildizlari   azotli   birikmalarni   o‘zida   to‘playdi,   bu   esa   tuproqning
o‘zgaruvchan unumdorligini oshirishda muhim rol o‘ynaydi.
Iqlim sharoitlari va tuproq talablari
Yer noki o‘simligi o‘zining yuqori moslashuvchanligi bilan ajralib turadi. U
o‘rta   va   issiq   iqlim   sharoitlarida   yaxshi   o‘sadi   va   bir   nechta   iqlim   turlari   bilan
moslashadi.   Shunday   qilib,   yer   noki   qisqa   qishlar   va   iliq   yozlarda   ham   yaxshi
rivojlanadi.   U   qishloq   xo‘jaligida   eng   ko‘p   o‘stiriladigan   ekinlardan   biri   bo‘lib,
o‘rta mintaqalar, o‘rta sho‘r va qurg‘oqchil tuproqlarda ham muvaffaqiyatli o‘sadi.
Topinambur quyoshli joylarni va yumshoq, yaxshi suvsizlangan tuproqlarni yaxshi
18 ko‘radi.   Shu   bilan   birga,   bu   o‘simlik   kislotali   va   sho‘r   tuproqlarda   ham   o‘sishga
qodir, bu esa uni boshqa ekinlardan ajratib turadigan muhim xususiyatdir.  
2.1.1- rasm .Ўсимликнинг тугунаги минералларга ва биологик фаол
моддаларга (масалан, инулин) бой, унда целлюлоза миқдори жуда кам.
Полифруктозанларнинг ўзига хос такрорланмас молекуляр шакли –
инулин, молекуласи асосан 30-35 моносахарид қолдиғидан иборат бўлиб,
молекуляр массаси 4,9 ... 5,7 кДа га тенг.  β  -  D  – фруктофуранозанинг
полимерлари бир-бири билан ўзаро  β  - 2 – 1 гликозид боғлари билан
боғланган.
Tuproqni   tanlashda,   yer   noki   hosilini   yuqori   olish   uchun   eng   yaxshi
sharoitlar   mavjud   bo‘lishi   kerak.   Unumdor   tuproqlar   va   yuqori   sifatli   tuz   bilan
19 o‘stirilgan   yerlar   eng   yaxshi   natijalar   beradi.   Tuproqning   pH   darajasi   6.5–7.5
atrofida   bo‘lishi   tavsiya   etiladi,   chunki   bu   sharoitda   o‘simlik   o‘zining   maksimal
o‘sish   va   rivojlanish   potentsialini   namoyon   etadi.   Tuproqning   kuchli   kislotali
bo‘lishi o‘simlikning rivojlanishiga salbiy ta’sir ko‘rsatishi mumkin, shu sababli bu
omilni inobatga olish kerak.
Ekish texnologiyasi
Yer nokini ekish  texnologiyasi  o‘zining oddiyligi  bilan ajralib turadi. Ekish
jarayoni   uchun   qulay   sharoitlar   yaratish   uchun   avvalo   tuproqni   to‘g‘ri   tayyorlash
zarur.   Tuproqni   ekishdan   oldin   yaxshi   urug‘lar   tanlanishi   kerak,   chunki   sifatli
urug‘lar   yaxshi   hosil   olishning   kafolati   hisoblanadi.   Yer   nokini   ekish   uchun   o‘rta
va   yirik   o‘lchamdagi   ildizlar   eng   mos   keladi.   Ildizlar   ekishdan   oldin   10–12   sm
uzunlikda kesilib, ildizni shakllantiradi.
Topinamburni   ekish   uchun   eng   samarali   va   keng   tarqalgan   usul   bu   qatorli
ekishdir.  Ekish   uchun  tuproqni   chuqurligi   10–12   sm   bo‘lgan   yengil   qazish   ishlari
bajariladi. Ekish masofasi  qatorlar orasida 60–70 sm va o‘simliklar orasida 25–30
sm   bo‘lishi   kerak.   Ushbu   masofalar   o‘simliklarning   to‘liq   rivojlanishiga   imkon
beradi va ildizlarning o‘sishi uchun zarur bo‘lgan joyni ta’minlaydi.
Ekishdan   so‘ng,   tuproqning   yaxshilanishi   va   o‘simliklarning   to‘g‘ri
rivojlanishi   uchun   sug‘orish   va   o‘g‘itlashning   alohida   ahamiyati   bor.   Yer   noki
uchun   ortiqcha   suvdan   saqlanish   va   o‘simliklar   doimo   quruq,   lekin   biroz   nam
tuproqda   bo‘lishi   kerak.   Sug‘orish   qishda   kamroq,   yozda   esa   o‘simliklarning
rivojlanishiga qarab, muntazam ravishda amalga oshiriladi.
Zararkunandalarga   qarshi   kurash   ham   muhim   rol   o‘ynaydi.   Yer   noki
o‘simligida ba’zi zararkunandalar, masalan, o‘rgimchak qurti va zararli hasharotlar
uchraydi,   shuning   uchun   agrotexnik   choralar   ko‘rish   va   zararkunandalarga   qarshi
kurashish zarur.   Bu borada biopreparatlar va ekologik toza kimyoviy vositalardan
foydalanish tavsiya etiladi.
20 Yer   noki   o‘simligini   parvarishlashda   muntazam   ravishda   tuproqni
yumshatish   va   o‘g‘itlash   zarur.   O‘g‘itlash   jarayonida   azotli,   fosforli   va   kaliyning
balansli miqdori bilan ishlash muhim ahamiyatga ega. Tabiiy kompost va organik
o‘g‘itlar ham o‘simlikning o‘sishini qo‘llab-quvvatlaydi
Yer   noki   o‘simligi   o‘zining   yuqori   hosil   berish   salohiyati   va   minimal
parvarish  talab qilishi  bilan qishloq xo‘jaligi  uchun juda foydali  ekin hisoblanadi.
Uning   o‘sishi   va   rivojlanishi   uchun   mos   sharoitlar   yaratish   va   to‘g‘ri
texnologiyalarni qo‘llash orqali yaxshi hosil olish mumkin.
2.2 Yer noki o‘simligining tibbiy va sanoat ahamiyati
Yer   noki   (Topinambur)   o‘simligi,   ayniqsa,   uning   ildizlari,   tibbiyotda   va
sanoatda   keng   qo‘llaniladi.   Ular   o‘zining   noyob   biokimyoviy   tarkibi,   asosan
kraxmal,   inulin,   vitaminlar   va   minerallar   bilan   boyligi   bilan   ajralib   turadi.   Bu
o‘simlikning foydalari nafaqat oziq-ovqat sanoatida, balki tibbiyotda ham sezilarli
darajada namoyon bo‘ladi.
Tibbiyotda yer nokining ahamiyati
Topinambur   o‘simligi   tibbiyotda   asosan   uning   inulin   tarkibi   sababli
qadrlanadi.   Inulin   —   bu   tabiiy   polysakkarid   bo‘lib,   organizmda   qand   miqdorini
nazorat   qilishda   yordam   beradi.   Bu   xususiyat,   ayniqsa,   diabet   bilan   og‘rigan
bemorlar  uchun juda muhimdir, chunki inulin organizmda qandning ko‘tarilishiga
to‘sqinlik   qiladi   va   insulin   ishlab   chiqarishni   tartibga   soladi.   Topinamburning   bu
xususiyati,   uning   diabetga   qarshi   kurashishda   samarali   yordamchi   sifatida
ishlatilishini   ta’minlaydi.   Shuningdek,   inulin   ichak   florasini   muvozanatlashga
yordam   beradi   va   hazm   jarayonini   yaxshilaydi,   shu   bilan   birga   foydali
bakteriyalarni o‘stirishda yordam beradi.
Yer   nokining   boshqa   tibbiy   foydalari   ham   bor.   Uning   ildizlari   vitaminlar,
minerallar   (masalan,   kaliy,   magniy,   fosfor,   temir   va   boshqa   mikroelementlar)   va
organik kislotalarga boydir. Ular yurak-qon tomir tizimiga ijobiy ta’sir ko‘rsatadi,
21 qon   aylanishini   yaxshilaydi   va   qon   bosimini   pasaytirishda   yordam   beradi.   Kaliy
miqdori tufayli, yer noki yurakni mustahkamlashga yordam beradi, shu bilan birga
mushaklar va asab tizimining normal ishlashini qo‘llab-quvvatlaydi.
Bundan tashqari,  topinamburning antioksidant  xususiyatlari  ham  mavjud. U
xujayra darajasida erkin radikallarni neytrallashda yordam beradi va shunday qilib
qarish   jarayonini   sekinlashtiradi.   Bu,   ayniqsa,   yallig‘lanishlarga   qarshi   samarali
kurashda yordam beradi va umumiy salomatlikni yaxshilashga xizmat qiladi.
Oziq-ovqat sanoatida foydalanish
Topinambur   o‘simligining   ildizlari   nafaqat   tibbiyotda,   balki   oziq-ovqat
sanoatida   ham   keng   qo‘llaniladi.   O‘simlikning   ildizlari   kraxmalga   boy   bo‘lib,
undan   turli   mahsulotlar   tayyorlanadi.   Topinambur   kraxmalidan   pishiriqlar,
chuchvara va boshqa o‘simlik asosidagi mahsulotlar ishlab chiqariladi. Oziq-ovqat
sanoatida, ayniqsa, inulin moddasi tufayli, bu o‘simlikning qo‘llanilishi muhimdir.
Inulin   o‘zining   tabiiy   va   zararli   qand   o‘rniga   ishlatilishi   mumkin   bo‘lgan
xususiyatlari   bilan,   diyetik   va   diabetik   mahsulotlar   ishlab   chiqarishda   keng
qo‘llaniladi.
Shuningdek,   topinambur   o‘simliklari   suyuqliklar   va   sharbatlar   ishlab
chiqarishda   ham   qo‘llaniladi.   O‘simlikning   no‘xatli   va   shirin   ildizlari   sharbatlar,
sirop va boshqa ichimliklar tayyorlashda ishlatiladi. Bu ichimliklar asosan energiya
beruvchi   va   vitaminlarga   boy   sifatida   reklama   qilinadi.   Oziq-ovqat   sanoatida,
shuningdek,   undan   go‘sht   mahsulotlari   o‘rnini   bosuvchi   yoki   ularni   yaxshilash
uchun ham foydalanish mumkin.
Sanoatdagi foydalanish
Yer noki o‘simligi sanoatda ham bir qator foydali xususiyatlarga ega. Uning
ildizlari   bioenergiya   ishlab   chiqarishda   ham   ishlatiladi.   Topinamburni   bioyog‘
ishlab   chiqarishda   qo‘llash   mumkin   bo‘lgan   yangi   yo‘nalishlardan   biridir.
O‘simlikning   o‘zi   biogaz   ishlab   chiqarish   uchun   ham   foydali   bo‘lishi   mumkin,
22 chunki   uning   ildizlari   yuqori   darajada   kraxmal   va   organik   moddalarga   boydir.
Bioenergiya   ishlab   chiqarish   jarayonida   topinamburdan   foydalanish   ekologik  toza
va barqaror energiya manbalarini yaratishda yordam beradi.
Shuningdek,   topinambur   o‘simliklari   to‘qimachilik   sanoatida   ham
qo‘llaniladi.   Ularning   tolalari   ip   yasashda,   matolar   ishlab   chiqarishda   va   boshqa
to‘qimachilik   mahsulotlarini   tayyorlashda   ishlatiladi.   Topinamburning   tolasidan
ishlab   chiqarilgan   materiallar   ekologik   toza   va   tabiiydir,   bu   esa   ekologiya   nuqtai
nazaridan juda foydali hisoblanadi.
Shu bilan birga, topinamburning ildizlari va barglari o‘simliklarning o‘stirish
jarayonida   tuproqni   boyitishda   ham   muhim   ahamiyatga   ega.   O‘simlikning   ildiz
tizimi o‘zi katta miqdorda organik moddalarga ega bo‘lib, ular tuproqni o‘zgartirish
va   unumdorligini   oshirishda   foydalidir.   Bularning   barchasi   yer   noki   o‘simligini
ekishning iqtisodiy jihatdan foydali ekanligini ko‘rsatadi, shuningdek, uni o‘stirish
ekologik toza va barqaror qishloq xo‘jaligi amaliyotlarida muhim o‘rin tutadi.
Shunday qilib, yer noki nafaqat tibbiyot va oziq-ovqat sanoatida, balki sanoat
va   ekologik   sohalarda   ham   katta   ahamiyatga   ega.   Bu   o‘simlikning   iqtisodiy   va
ekologik salohiyati  qishloq  xo‘jaligida uni  samarali  ekish  va parvarishlashni  talab
qiladi.
2.3 Yer nokining tuganak materiallaridagi o‘zgarishlarni tahlil qilish
Yer   noki   (Topinambur,   Helianthus   tuberosus)   o‘simligi   ko‘p   tarmoqli   va
iqtisodiy   jihatdan   foydali   ekin   bo‘lib,   uning   ta’minlash   xususiyatlari   va   ishlab
chiqarishdagi   o‘rni   tobora   oshib   bormoqda.   Bu   o‘simlikning   yanada   samarali
foydalanilishi   qishloq   xo‘jaligida   faqat   ekologik   barqarorlikni   ta’minlab   qolmay,
balki   tarmoqni   diversifikatsiya   qilishda   ham   yordam   beradi.   Yer   noki   o‘simligi
o‘zining   yuqori   hosil   berish   xususiyatlari,   oson   parvarishi   va   iqtisodiy   foydaliligi
bilan   ajralib   turadi.   Bu   bobda   yer   noki   o‘simligining   bioenergiya   va   oziq-ovqat
23 ishlab chiqarishdagi o‘rni, shuningdek, boshqa sanoat tarmoqlaridagi imkoniyatlari
ko‘rib chiqiladi.
Topinambur o‘simligi va oziq-ovqat sanoati
Topinambur   o‘simligi   o‘zi   ajralib   turadigan   o‘ziga   xos   xususiyatlarga   ega
bo‘lib,   uning   ildizlari   kraxmalga   boydir.   Shuning   uchun,   topinambur   oziq-ovqat
sanoati uchun juda muhim xom ashyo hisoblanadi. O‘simlikdan kraxmal va shakar
moddalarini   olish   orqali   turli   oziq-ovqat   mahsulotlarini   tayyorlash   mumkin.   Yer
nokining ildizlari nafaqat kraxmal, balki shakarning yuqori darajada bo‘lishi tufayli
shirinliklar va boshqa oziq-ovqat mahsulotlarini ishlab chiqarish uchun qulaydir.
Topinamburdan   tayyorlanadigan   mahsulotlar   sog‘lom   va   tabiiy
xususiyatlarga ega bo‘lib, ular zamonaviy oziqlanishda talabga ega. Yaxshi ekilgan
yer   noki   o‘simliklaridan   olinadigan   kraxmal,   oqsil   va   vitaminlar   oziq-ovqat
sanoatida   keng   qo‘llaniladi.   Bundan   tashqari,   bu   o‘simlikdan   tayyorlanadigan
mahsulotlar   to‘qimachilik,   tibbiyot   va   kosmetika   sanoatlari   uchun   ham   zarurdir.
Yer   nokidan   turli   xil   ingredientlar   olish   mumkin,   ular   esa   mahsulotlar   ishlab
chiqarishda sifatli va ekologik toza xom ashyo sifatida ishlatiladi.
Bundan   tashqari,   yer   noki   o‘simligini   oziq-ovqat   ishlab   chiqarishda   ekinlar
orasida diversifikatsiya qilish uchun yaxshi imkoniyat yaratadi. Qishloq xo‘jaligida
bu o‘simlik boshqa ekinlar bilan birgalikda o‘sishi mumkin, bu esa agrotexnologik
jarayonlarni   optimallashtirishga   yordam   beradi.   Yer   noki   o‘simligi   boshqa
o‘simliklar   bilan   uyg‘unlashib   o‘sadi   va   bir-birini   qo‘llab-quvvatlaydi,   bu   esa
hosilni yaxshilash va to‘g‘ri parvarish qilish imkoniyatlarini yaratadi. Shu sababli,
yer noki o‘simligi oziq-ovqat sanoatida boshqa ekinlar bilan yaxshi uyg‘unlashadi
va foydali mahsulotlar ishlab chiqarish imkoniyatlarini taqdim etadi.
Bioenergiya ishlab chiqarish
Yer   noki   o‘simligi   bioenergiya   ishlab   chiqarish   jarayonida   o‘zining   muhim
o‘rnini   egallaydi.   Topinambur   ildizlaridan   bioetanol   ishlab   chiqarish   mumkin,   bu
esa   ekologik   toza   energiya   manbai   sifatida   qishloq   xo‘jaligida   qo‘llanilishi
24 mumkin.   Bioetanol   ishlab   chiqarish   jarayonida   yer   noki   o‘simligi   yuqori   hosil
beradi va u ishlab chiqarishdagi eng samarali manbalardan biri bo‘ladi. Bioenergiya
ishlab   chiqarish   uchun   topinambur   o‘simligining   yuqori   kraxmal   miqdori   muhim
ahamiyatga ega.
Topinambur   o‘simligi   o‘zining   ekosistema   uchun   foydaliligidan   tashqari,
bioenergiya   ishlab   chiqarishda   ham   ajoyib   natijalar   beradi.   Uning   ildizlari   yuqori
hosil   va   kichik   ishlov   berish   xarajatlari   bilan   bioetanolni   olishda   samarali
hisoblanadi.   Bioenergiya   ishlab   chiqarishda   yer   noki   o‘simligini   ishlatish   nafaqat
energiya   ishlab   chiqarishning   ekologik   toza   yo‘lini   taqdim   etadi,   balki   qishloq
xo‘jaligida   o‘simliklardan   foydalanishni   optimallashtiradi.   Bioetanol   ishlab
chiqarish   jarayonida   yer   noki   o‘simligidan   foydalanish,   uni   ko‘p   miqdorda   ishlab
chiqarish   va   ekinlarning   keng   miqyosda   kengayishi   tufayli   qishloq   xo‘jaligi   va
energiya ishlab chiqarish sanoatida ijobiy iqtisodiy natijalarga erishish mumkin.
Shuningdek, topinambur o‘simligidan ishlab chiqarilgan bioenergiya qishloq
xo‘jaligida   karbon   dioksidning   chiqarilishini   kamaytiradi.   Bioetanol   ishlab
chiqarish jarayonida karbon dioksidning ajralishi ancha past bo‘lib, bu atmosferaga
zararli   moddalar   chiqarishni   kamaytiradi.   Shu   sababli,   yer   noki   o‘simligini
bioenergiya ishlab chiqarish uchun foydalanish ekologik jihatdan toza va barqaror
energiya manbai yaratadi.
Tibbiyot va farmatsevtika
Yer   noki   o‘simligi   o‘zining   tibbiyotdagi   salohiyatiga   ega.   Topinambur
ildizlarida   shakarlar,   kraxmal   va   vitaminlar   bo‘lib,   ular   inson   organizmi   uchun
foydali hisoblanadi. Topinambur, ayniqsa, diabet kasalliklarini davolashda samarali
bo‘lishi   mumkin,   chunki   uning   tarkibida   inulin   moddalari   mavjud,   bu   esa   qon
shakarini   pasaytiradi.   Shuningdek,   topinambur   ildizlari   oshqozon-ichak   tizimi   va
jigar faoliyatini yaxshilashda yordam beradi.
Topinambur o‘simligi o‘zining tibbiy xususiyatlari bilan faqatgina parvarish
qilinishda   yordam   bermaydi,   balki   qishloq   xo‘jaligi   va   sanoatdagi   foydali
25 xususiyatlari bilan ham ahamiyatli hisoblanadi. Shu sababli, yer noki o‘simligining
tibbiyotdagi   va   bioenergiya   ishlab   chiqarishdagi   ahamiyati   kattadir.   O‘simlikning
biologik xususiyatlari uning turli tarmoqlarda qo‘llanishini yanada samarali qiladi.
Yer   noki   (Helianthus   tuberosus),   xalq   orasida   topinambur   yoki   yer   olmasi
nomi bilan ham tanilgan, ildizmeva hosil qiluvchi ko‘p yillik o‘simlik hisoblanadi.
Uning   tuber   yoki   tuganaklari   oziq-ovqat   sanoatida,   farmakologiyada,   parhez
mahsuloti sifatida, shuningdek, yem-xashak manbai sifatida keng qo‘llaniladi. Yer
noki   tarkibida   ayniqsa   inulin   kabi   biologik   faol   moddalar   mavjudligi   sababli   u
sog‘liq   uchun   foydali   o‘simlik   sifatida   e’tirof   etiladi.   Shu   bois,   uning   tuganak
materiallaridagi  o‘zgarishlarni  ilmiy jihatdan chuqur  tahlil  qilish zaruriy ahamiyat
kasb etadi.
Yer   nokining   tuganak   materiallari   ostida,   birinchi   navbatda,   vegetativ
ko‘payish uchun ishlatiladigan ildiz-mevalar nazarda tutiladi. Bu tuganaklar kelgusi
vegetatsiya   davrida   yangi   o‘simlikni   yetishtirish   uchun   asos   bo‘ladi.   Tuganak
materialining   sifati,   hajmi,   og‘irligi,   tashqi   ko‘rinishi,   ichki   kimyoviy   tarkibi,
namligi,   shakar   va   inulin   miqdori,   ozuqaviy   zaxirasi,   mikroorganizmlar   bilan
zararlanish   holati   —   bularning   barchasi   o‘simlikning   keyingi   rivojlanishiga
bevosita ta’sir ko‘rsatadi.
Tahlil   qilish   jarayonida   eng   avvalo   agrobiologik   belgilarning   o‘zgarishiga
e’tibor qaratiladi. Masalan, har xil tuproq-iqlim sharoitlarida yetishtirilgan yer noki
tuganaklarining   shakli,   o‘lchami,   zichligi,   ko‘piklanish   darajasi,   novda   chiqarish
quvvati turlicha bo‘lishi mumkin. Bundan tashqari, ularning saqlanish sifati, ya’ni
ombor yoki yer osti omborlarida necha oy davomida o‘z xossalarini yo‘qotmasdan
turishi   ham   o‘zgaruvchanlik   mezonidir.   Bu   o‘zgarishlar   har   bir   hududda   tuproq
tarkibi, namlik, issiqlik, agrotexnik chora-tadbirlar va nav xususiyatlariga bog‘liq.
Keyingi   muhim   omil   –   tuganaklarning   morfologik   va   fiziologik
xususiyatlari. Ularning yuzasidagi qobiqlanish darajasi, rangi, po‘stloq qalinligi va
silliqligi   nafaqat   estetik   qiymatga,   balki   kasalliklarga   chidamlilikka   ham   ta’sir
26 etadi.   Tahlil   natijalarida   aniqlanishicha,   qattiq   qobiq   bilan   qoplangan   tuganaklar
uzoqroq saqlanadi, kamroq chiriydi, lekin ularni ekishdan oldin namlanish jarayoni
uzayadi. Yengil, yumshoq po‘stli tuganaklar esa tezroq novdalaydi, lekin saqlanish
muddati qisqa bo‘ladi.
Yer   noki   tuganaklaridagi   o‘zgarishlarni   baholashda   yana   bir   muhim
ko‘rsatkich   –   ularning   kimyoviy   tarkibidir.   Tuganaklar   tarkibida   asosiy   e’tibor
inulin,   fruktoza,   saxaroza,   krahmal,   aminokislotalar,   pektin   moddalari,   mineral
tuzlar (kaliy, magniy, kaltsiy), A, B, C, PP vitaminlari kabi elementlarga qaratiladi.
Tahlillar   shuni   ko‘rsatadiki,   har   xil   agrofonlarda   o‘stirilgan   yer   nokining   inulin
miqdori 10 foizdan 20 foizgacha o‘zgarishi mumkin. Ayniqsa, organik moddalarga
boy, unumdor tuproqlarda bu ko‘rsatkich yuqoriroq bo‘ladi. Inulin miqdori nafaqat
o‘simlikning oziqaviy qiymatini, balki uning dori-darmon sifatidagi foydasini ham
belgilaydi.
Bundan tashqari, tahlilda biologik o‘zgarishlar, ya’ni tuganaklardagi mitotik
faollik,   o‘sish   nuqtalarining   aktivligi,   fitopatogen   zamburug‘lar   va   bakteriyalarga
chidamlilik darajasi ham ko‘rib chiqiladi. Ayniqsa, ombor sharoitida saqlanayotgan
tuganaklarda   gigiyenik   muhit,   harorat   va   namlik   rejimi   biroz   o‘zgarganida   tezda
mog‘orlanish,   chirish   holatlari   yuzaga   kelishi   mumkin.   Bu   esa   tuganak   sifatini
pasaytiradi va ularni ekishga yaroqsiz holga keltiradi. Tahlil davomida shuningdek,
tuganaklardagi biologik faollikning (novda chiqarish tezligi, ildiz chiqarish sur’ati)
fenologik   fazalarga   bog‘liqligi   ham   o‘rganiladi.   Ya’ni   ularning   qachon,   qanday
sharoitda   novdalay   boshlashi,   ildiz   otishi,   vaqti   bilan   bog‘liq   kuzatuvlar   muhim
hisoblanadi.
Yer   noki   tuganaklaridagi   o‘zgarishlarni   tahlil   qilishda   statistik   metodlardan
ham   keng   foydalaniladi.   Masalan,   variantlar   orasidagi   tafovutlarni   aniqlashda
dispersion   tahlil,   juft   taqqoslash   usullari,   mediana   va   kvartillar,   shuningdek,
korrelyatsion   bog‘liqliklar   aniqlanadi.   Tuganaklar   og‘irligi   bilan   novda   chiqarish
quvvati   o‘rtasidagi   bog‘liqlik,   yoki   inulin   miqdori   bilan   saqlanish   muddati
27 orasidagi   korrelyatsion   koeffitsiyentlar   bu   yo‘nalishda   chuqur   tahlilga   imkon
beradi.
O‘zgarishlarni   tahlil   qilish   orqali   quyidagi   amaliy   natijalarga   erishish
mumkin: optimal agrotexnik sharoitlar aniqlanadi, eng samarali tuganak namunalar
tanlanadi, tuproq va iqlim omillariga mos keluvchi navlar saralanadi, tuganaklarni
uzoq   muddat   saqlash   texnologiyalari   ishlab   chiqiladi,   yuqori   inulinli   tuganaklar
selektsiyasi uchun boshlang‘ich materiallar ajratiladi.
Xulosa   qilib   aytganda,   yer   nokining   tuganak   materiallaridagi   o‘zgarishlarni
tahlil   qilish   –   bu   o‘simlikning   biologik   potentsialini   to‘g‘ri   baholash,   ekin
yetishtirishni   ilmiy   asosda   rejalashtirish,   yangi   seleksiya   navlarini   tanlash   va
sog‘lom,   yuqori   sifatli   tuganak   materiallarni   yetishtirish   uchun   zarur   bo‘lgan   eng
muhim   bosqichlardan   biridir.   Mazkur   tahlillar   orqali   nafaqat   agrotexnik,   balki
oziqaviy,   farmakologik   va   ekologik   jihatdan   ham   samarali   foydalanish
imkoniyatlari kengayadi.
28 III BOB. YER NOKI O‘SIMLIGINI LABORATORIYA SHAROITIDA
TAHLIL QILISH
3.1. Topinambur o‘simligining turlari va selektsiyasi
Topinambur   (Helianthus   tuberosus)   o‘simligi   butun   dunyo   bo‘ylab   keng
tarqalgan   va   turli   ekologik   sharoitlarda   muvaffaqiyatli   o‘sadi.   Bu   o‘simlik   asosan
ikki turga bo‘linadi: gullovchi va ildizli. Gullovchi turlar asosan agrar sanoat uchun
hosil   olishda   muhim   bo‘lsa,   ildizli   turlar   oziq-ovqat   sanoatida   keng   qo‘llaniladi.
Topinamburning   turlari   va   selektsiyasi   uning   ekotizimlaridagi   muhim   ekologik
rolini   aniqlashda,   shuningdek,   uning   ishlab   chiqarish   samaradorligini   oshirishda
asosiy o‘rin tutadi. Bu o‘simlikning turlari va selektsiyasi, albatta, uning hosil olish
jarayonlarini,   sifatini   va   kasalliklarga   chidamliligini   yaxshilashga   yordam   beradi.
Topinambur o‘simligining turli turlari va selektsiyasi haqida batafsilroq gaplashsak,
bu   jarayonlar   uning   samarali   yetishtirilishi   va   sanoatdagi   o‘rni   haqida   to‘liqroq
tasavvurga ega bo‘lish imkonini beradi.
3.1.1-rasm.  Topinambur o‘simligining dalasi.
Topinambur   o‘simligining   turlari   orasida   gulshab   turlar,   ko‘pincha
agrotexnik sharoitlarda ekish uchun afzal ko‘riladi. Ushbu turlar o‘rta va yirik hosil
beruvchi   o‘simliklar   sifatida   qo‘llaniladi,   chunki   ular   yuqori   darajada   o‘sish
29 potentsialiga   ega.   Gulshab   turlari,   o‘zining   kuchli   ildiz   tizimi   bilan   tuproqdan
mineral moddalarni va suvni samarali yutadi. Ular, shuningdek, qishki sovuqlarga
chidamlidir, bu esa ularni sovuq hududlarda ham muvaffaqiyatli ekish imkoniyatini
yaratadi.   Ildizli   turlar   esa   asosan   oziq-ovqat   sanoatida,   shuningdek,   biokimyoviy
mahsulotlar ishlab chiqarishda ishlatiladi. Bu turlar, odatda, yuqori miqdorda inulin
moddasini ishlab chiqaradi, bu esa ularni sog‘liqni saqlash sohasida juda qimmatli
qiladi.   Inulin,   shuningdek,   ovqat   hazm   qilish   tizimi   uchun   foydali   bo‘lib,   uning
diabetga qarshi foydalari haqida ham ko‘plab tadqiqotlar mavjud.
Topinambur   selektsiyasi   jarayonida,   asosan,   o‘simliklar   navi   va   ularning
hosil   berish   qobiliyati   optimallashtiriladi.   Bu   jarayonda,   birinchi   navbatda,
topinambur   o‘simligining   hosil   olish   darajasini   oshirishga   qaratilgan   selektsiya
amalga   oshiriladi.   Selektsion   jarayonlar   o‘zida   genetik   o‘zgarishlarni   o‘rganish,
o‘simliklarning   o‘zgartirilgan   xususiyatlarini   sinash,   shuningdek,   ularning   iqlim
sharoitlariga   moslashuvini   ta’minlashni   o‘z   ichiga   oladi.   Xususan,   yuqori   hosil
beruvchi   turlarni   yaratish   uchun   ular   genetik   jihatdan   yaxshilanadi   va   ayrim
holatlarda   ularni   transgenik   usullar   yordamida   o‘zgartirish   mumkin.   Bu   orqali
o‘simliklarning chidamliligini  oshirish, o‘sish  tezligini  ta’minlash  va kasalliklarga
qarshi barqarorligini yaxshilash mumkin bo‘ladi.
Topinamburning   selektsiyasi   jarayonida   ekotizimlarga   moslashgan   navlar
ishlab   chiqiladi.   Shuningdek,   topinambur   o‘simliklarining   ekotizimlarga   qarshi
chidamliligi,   kasalliklarga   qarshi   immuniteti   va   iqlim   o‘zgarishlariga
moslashuvchanligi   selektsion   jarayonlarda   muhim   ahamiyatga   ega.   O‘simliklarni
seleksiya   qilishda,   iqlim   sharoitlariga   mos   keladigan   va   iqlim   o‘zgarishlariga
chidamli   navlarni   tanlash   zarur.   Shu   bilan   birga,   topinambur   o‘simliklarini
ekishdan oldin, tuproq tahlili, namlik miqdori va iqlim o‘zgarishlarini hisobga olish
ham muhim ahamiyatga ega.
Topinambur   selektsiyasida   yangi   avlod   o‘simliklarni   ishlab   chiqish,   yuqori
sifatli   mahsulot   olish   uchun   o‘simliklarning   genetik   tarkibini   o‘zgartirishda
30 biotexnologik   metodlardan   foydalanish   keng   tarqalgan.   Bu   metodlar   yordamida,
topinambur   o‘simligining   ildizlarining   inulin   miqdorini   oshirish,   ularning   yillik
hosil   berishini   yaxshilash,   shuningdek,   iqlim   o‘zgarishlariga   qarshi   chidamliligini
ta’minlash   mumkin.   Bu   usullar,   o‘simliklarning   kasalliklarga   chidamliligini
oshirishda, shuningdek, resurslardan samarali foydalanishda muhim rol o‘ynaydi.
Topinambur   selektsiyasi   jarayonida,   ekotizimlarning   va   tuproq
sharoitlarining   ahamiyatini   inobatga   olish   orqali,   optimal   o‘sish   sharoitlari
yaratilib,   o‘simliklarning   hosil   olish   qobiliyati   yaxshilanadi.   Selektsion   ishlarda
foydali   xususiyatlarni   yaxshilash   uchun   topinambur   o‘simligining   genetik   va
ekologik   tahlilini   chuqur   o‘rganish   zarur.   Bunda,   o‘simliklar   va   ularning
ekotizimdagi   o‘rnini   o‘rganish,   iqlim   va   tuproq   sharoitlariga   moslashgan   optimal
navlarni yaratish imkonini  beradi. Bu esa  o‘z navbatida topinambur  o‘simliklarini
qishloq   xo‘jaligi   va   oziq-ovqat   sanoatida   samarali   va   ekologik   toza   foydalanish
imkonini yaratadi.
3.2. Topinambur o‘simligining ekotizimlarga ta’siri
Topinambur   o‘simligi,   ekologik   jihatdan,   ko‘plab   ijobiy   xususiyatlarga   ega
bo‘lib,   uning   ekotizimlarga   ta’siri   nafaqat   o‘simliklarning   o‘ziga,   balki   butun
ekotizimlarning   barqarorligini   ta’minlashga   ham   yordam   beradi.   Topinambur
o‘simligi   o‘zining   o‘simliklar   va   tuproq   bilan   o‘zaro   aloqalari   orqali   ekologik
muvozanatni saqlashga hissa qo‘shadi. Shu bilan birga, uning o‘sishi va rivojlanishi
ekologik  jihatdan  samarali  va  yaxshi   o‘zgartirilgan  sharoitlarda  amalga  oshirilishi
kerak.   Topinambur   o‘simligining   ekotizimlarga   ta’sirini   tahlil   qilishda,   uning
tuproqdagi mineral moddalar, suv va o‘simliklar o‘rtasidagi o‘zaro ta’sirini hisobga
olish zarur.
Topinambur   o‘simligi   tuproqni   mustahkamlashda   katta   ahamiyatga   ega.
Uning   ildiz   tizimi   kuchli   va   keng   tarqalgan   bo‘lib,   tuproqni   eroziyaga   qarshi
himoya qiladi va tuproqni mexanik jihatdan mustahkamlaydi. Bu, ayniqsa, tog‘li va
31 qumsimon   yerlar   uchun   muhimdir,   chunki   topinambur   o‘simligi   bu   yerlar   uchun
samarali ekin hisoblanadi. Uning ildiz tizimi tuproqda namlik va ozuqa moddalari
bilan   samarali   ta’minlashni   ta’minlaydi,   bu   esa   boshqa   o‘simliklar   uchun   ham
qulay sharoitlar  yaratadi. Shuningdek, topinambur o‘simligining ildizlari  tuproqda
mineral   moddalarning   almashinuvi   jarayonlariga   yordam   beradi,   bu   esa   tuproq
unumdorligini oshirishga imkon beradi.
Topinambur o‘simligi o‘zining biologik diversifikatsiyasini ta’minlash orqali
ham   ekotizimlarga  katta  ta’sir   ko‘rsatadi.  Bu   o‘simlik,   odatda,  boshqa  o‘simliklar
bilan   raqobatlashmasdan,   ularga   yordam   beruvchi   o‘simlik   sifatida   rivojlanadi.
Masalan,   topinambur   o‘simligining   ildizlari   yuqori   miqdordagi   inulin   moddasini
ishlab   chiqaradi,   bu   esa   tuproqni   foydali   mikroorganizmlar   bilan   boyitadi.   Bu
jarayon   mikrobiologik   faoliyatni   kuchaytiradi,   tuproqning   biologik   faoliyatini
oshiradi   va   boshqa   o‘simliklarning   o‘sishiga   ijobiy   ta’sir   ko‘rsatadi.   Buning
natijasida,   topinambur   ekilgan   maydonlar,   tuproq   unumdorligi   va   uning   biologik
boyligi nuqtai nazaridan yaxshilanadi.
Topinambur   o‘simligi,   shuningdek,   o‘simliklarning   o‘sish   va   rivojlanish
jarayonlarida   iqlim   o‘zgarishlariga   chidamliligini   ta’minlaydi.   Bu   o‘simlik   iqlim
sharoitlari o‘zgarishi bilan bog‘liq qiyinchiliklarga nisbatan chidamli bo‘lib, yuqori
harorat   va   kam   suvli   sharoitlarda   ham   yaxshi   o‘sadi.   Topinamburning   yuqori
darajadagi   qurg‘oqchilikka   chidamliligi   uni   qishloq   xo‘jaligi   uchun   yangi   iqlim
sharoitlariga moslashtirish imkoniyatini yaratadi. Ayniqsa, qurg‘oqchil hududlarda
topinambur  o‘simligi  yordamida qishloq xo‘jaligi  ishlab chiqarish samaradorligini
oshirish   mumkin   bo‘ladi.   Shu   bilan   birga,   topinambur   tuproqda   suvni   samarali
saqlaydi   va   boshqa   o‘simliklar   uchun   namlikni   ta’minlaydi,   bu   esa   ekologik
muvozanatni saqlashga yordam beradi.
Topinamburning   ekotizimlarga   ta’siri,   shuningdek,   uning   ijtimoiy   va
iqtisodiy   jihatlarini   ham   o‘z   ichiga   oladi.   Oziq-ovqat   sanoatida   uning   ildizlari,
ayniqsa,   inulin   ishlab   chiqarishda   keng   qo‘llaniladi.   Inulin,   shuningdek,   diabetga
32 qarshi   dorilarni   ishlab   chiqarishda   qo‘llaniladi,   bu   esa   sog‘liqni   saqlash   sohasida
topinamburning   ahamiyatini   yanada   oshiradi.   Ekotizimlar   nuqtai   nazaridan,
topinambur   o‘simligining   ishlab   chiqarish   imkoniyatlari,   uning   biogaz   ishlab
chiqarishdagi roli va o‘simliklardan qayta ishlangan mahsulotlar (masalan, o‘g‘it va
hayvonlar uchun yem) ekologik barqarorlikni ta’minlashda muhim ahamiyatga ega.
Bundan   tashqari,   topinambur   o‘simligi   bioenergiya  ishlab   chiqarish   sohasida   ham
keng   qo‘llaniladi,   bu   esa   uning   yangi   energiya   manbai   sifatida   ekologik
barqarorlikka hissa qo‘shishini ta’minlaydi.
Shuningdek, topinambur o‘simligi turli ekotizimlarga moslashganligi sababli,
u o‘rmon  va  qishloq  joylarida  muvaffaqiyatli  o‘sadi   va  atrof-muhitga  ijobiy ta’sir
ko‘rsatadi.   Ekologik   jihatdan,   topinambur   o‘simligi   uning  ekotizimlarga  qo‘shgan
hissasi   orqali   turli   landshaftlarda   erlarni   qayta   tiklashga   yordam   beradi.
O‘simlikning   kuchli   ildiz   tizimi   tuproqni   saqlashga   va   eroziyani   oldini   olishga
yordam   beradi,   shu   bilan   birga,   biologik   xilma-xillikni   oshiradi   va   boshqa
o‘simliklar bilan uyg‘unlikda o‘sish imkoniyatini yaratadi.
Bundan   tashqari,   topinambur   o‘simligi   o‘zining   yuqori   samarali   fotosintez
jarayoni   bilan   ham   ekologik   barqarorlikni   ta’minlashga   yordam   beradi.   Uning
fotosintez   faolligi,   atmosferadagi   karbondioksid   miqdorini   kamaytirish   va   iqlim
o‘zgarishlariga   qarshi   kurashishda   muhim   rol   o‘ynaydi.   Topinambur   o‘simligi,
shuningdek,   boshqa   o‘simliklar   bilan   o‘zaro   simbiozda   bo‘lib,   turli   xil
mikroorganizmlar bilan birgalikda tuproqni boyitadi va ekologik tizimlarni yanada
barqaror qiladi.
Shunday   qilib,   topinambur   o‘simligining   ekotizimlarga   ta’siri   juda   keng
qamrovli   bo‘lib,   uning   tuproqni   mustahkamlashdan   tortib,   biologik   xilma-xillikni
oshirish, iqlim o‘zgarishlariga qarshi chidamlilikni ta’minlash va bioenergiya ishlab
chiqarishda   muhim   rol   o‘ynashigacha   bo‘lgan   ko‘plab   jihatlarni   o‘z   ichiga   oladi.
Bu o‘simlikning ekologik va iqtisodiy ahamiyati kundan-kunga oshib bormoqda va
33 uning keng ko‘lamda ekilishi va ishlatilishi global miqyosda ekologik barqarorlikni
ta’minlashda yordam beradi.
3.3. Topinambur o‘simligini samarali ishlab chiqarish va agroekologik
tizimlarda qo‘llash
Topinambur o‘simligini agroekologik tizimlarda samarali ishlab chiqarish va
qo‘llash   ko‘plab   ijobiy   xususiyatlarga   ega   bo‘lib,   u   ekologik   barqarorlikni
ta’minlashga,   tuproq   unumdorligini   oshirishga,   shuningdek,   iqtisodiy   jihatdan
foydalidir.   Ushbu   o‘simlik   o‘zining   qurg‘oqchilikka   chidamliligi,   yuqori   ozuqa
qiymati   va   ekologik   moslashuvchanligi   bilan   ajralib   turadi.   Topinambur,
shuningdek,   turli   agroekologik   tizimlarda   samarali   o‘sadi   va   ko‘plab   qishloq
xo‘jaligi jarayonlarini optimallashtirishda yordam beradi.
Topinambur   o‘simligi   tuproqni   boyitish  va  uning  strukturasini  yaxshilashda
muhim   rol   o‘ynaydi.   Bu   o‘simlikning   ildiz   tizimi   tuproqning   chuqur   qatlamlariga
kirib,   oziq   moddalarni   samarali   tarzda   so‘rib   olishga   imkon   beradi.   Shuningdek,
topinambur  tuproqdagi  suv balansini  saqlaydi,  chunki  uning ildizlari  suvni  yaxshi
saqlaydi   va   tuproqning   qurg‘oqchil   sharoitlarda   ham   suv   ta’minotini
barqarorlashtiradi.   Bu   xususiyat   topinamburni   qurg‘oqchil   hududlarda,   ayniqsa,
yuqori harorat va kam suvli sharoitlarda ekish uchun juda mos qiladi.
Topinambur o‘simligi, shuningdek, tuproqning biologik faoliyatini  oshiradi.
Uning   ildizlari   mikroorganizmlar   uchun   qulay   sharoitlar   yaratadi   va   tuproqdagi
azot,   fosfor   kabi   ozuqa   moddalarining   almashinishini   tezlashtiradi.   Bu,   o‘z
navbatida,   tuproqning   unumdorligini   oshiradi   va   boshqa   o‘simliklar   uchun   ham
qulay   o‘sish   sharoitlarini   yaratadi.   Shuningdek,   topinambur   o‘simligi   o‘zining
yuqori   mahsuldorligi   bilan   tanilgan   bo‘lib,   yuqori   ozuqa   qiymati   bilan   fermerlar
uchun   foydali   ekin   sifatida   ko‘riladi.   Uning   ildizlari   oziq-ovqat   sanoatida,
shuningdek, bioenergiya ishlab chiqarishda ham keng qo‘llaniladi.
34 Topinambur   o‘simligining   samarali   ishlab   chiqarilishi   va   agroekologik
tizimlarda   qo‘llanishi,   shu   bilan   birga,   uning   turli   xil   landshaftlarda   va   iqlim
sharoitlarida   o‘sishiga   imkon   beradi.   Bu   o‘simlikning   ko‘p   tomonlama   foydalari,
shu   jumladan   uning   tuproqni   mustahkamlash   va   eroziya   jarayonlarini
kamaytirishdagi roli, uning ekologik muvozanatni saqlashdagi  ahamiyatini yanada
oshiradi. Shuningdek, topinambur o‘simligi boshqa qishloq xo‘jaligi ekinlari bilan
simbiotik aloqalar o‘rnatib, birgalikda yaxshi o‘sish sharoitlarini yaratadi.
3.3.1- rasm . 2012 йил топинамбурни “Мўжиза” навининг бирламчи
уруғчилик даласи
Topinambur   o‘simligi   o‘zining   ozuqa   qiymati,   bioenergiya   ishlab
chiqarishdagi   imkoniyatlari   va   tuproqni   mustahkamlashdagi   roli   bilan   o‘zining
agroekologik   tizimlarda   ahamiyatini   yanada   oshiradi.   Shuningdek,   u   iqlim
o‘zgarishlariga   moslashuvchanligi,   yuqori   samarali   fotosintez   jarayoni   va   tuproq
unumdorligini   oshirishi   bilan   global   qishloq   xo‘jaligi   tizimlarida   muhim   o‘rin
tutadi. Topinambur o‘simligining keng qo‘llanishi, ayniqsa, ekologik barqarorlikni
ta’minlash va qishloq xo‘jalik resurslarini samarali boshqarishda foydalidir.
Shunday   qilib,   topinambur   o‘simligini   agroekologik   tizimlarda   qo‘llash
nafaqat   ekologik   jihatdan   foydalidir,   balki   uning   iqtisodiy   va   ijtimoiy   ahamiyati
35 ham   katta.   Bu   o‘simlikni   samarali   ishlatish   qishloq   xo‘jaligi   tizimlarining
barqarorligini   ta’minlash,   tuproq   unumdorligini   oshirish   va   iqlim   o‘zgarishlariga
moslashishni   osonlashtirishga   yordam   beradi.   Topinambur   o‘simligini   ko‘proq
ekish   va   uning   resurslarini   yanada   samarali   ishlatish   qishloq   xo‘jaligi   sohasining
kelajakdagi rivojlanishida muhim rol o‘ynaydi. 1
1
  Ro‘zimov, K. B. (2021). Topinambur o‘simligi va bioenergiya. Nukus: Nukus universiteti nashriyoti.
36 XULOSA
Yer   noki,   yoki   Topinambur   (Helianthus   tuberosus),   o‘zining   ko‘plab
ekologik, iqtisodiy va agronomik afzalliklari  bilan yuqori salohiyatga ega bo‘lgan
o‘simliklardan biridir. Ushbu o‘simlikning ko‘plab foydali jihatlari, shu jumladan,
tuproq   unumdorligini   oshirish,   eroziya   jarayonlarini   kamaytirish,   suv   balansini
saqlash   va   qurg‘oqchil   sharoitlarda   muvaffaqiyatli   o‘sishi,   uni   ekologik
barqarorlikni   ta’minlashda   muhim   rol   o‘ynaydigan   ekin   sifatida   ko‘rsatadi.
Topinamburning yuqori mahsuldorligi, ozuqa qiymati, va boshqa ko‘plab foydalari
uni qishloq xo‘jalik tizimlarida keng qo‘llanilishiga sabab bo‘ladi.
Topinambur   o‘simligining   ildiz   tizimi   tuproqning   fizika-kimyoviy   va
biologik   xususiyatlarini   yaxshilaydi.   Ildizlar   tuproqni   boyitib,   uning   strukturasini
mustahkamlaydi va suvni yaxshi  saqlashga yordam beradi. Bu xususiyat, ayniqsa,
qurg‘oqchil   hududlar   va   iqlim   o‘zgarishi   ta’sirida   bo‘lishi   mumkin   bo‘lgan
hududlarda   juda   muhimdir.   Shuningdek,   topinambur   tuproqda   mavjud
mikroorganizmlar   bilan   simbiotik   aloqada   bo‘lib,   ular   orqali   tuproqning   azot   va
boshqa   ozuqa   moddalarini   samarali   ishlatadi.   Natijada,   tuproqning   biologik
faoliyatini oshiradi va unumdorlikni saqlashga yordam beradi. Ushbu o‘simlikning
ildizlari tuproqdagi xususiyatlarni, jumladan, pH darajasini va ozuqa moddalarining
darajasini muvozanatlashga yordam beradi.
Topinambur   o‘simligini   ekish   va   undan   foydalanishning   boshqa   bir   muhim
jihati - bu o‘simlikning oziq-ovqat sanoatidagi  o‘rni. Topinambur, ayniqsa, qandli
diabet   kasalligini   davolashda   foydalidir,   chunki   u   fruktoza   va   inulin   moddalari
bilan   boy.   Inulin,   xususan,   tananing   insulin   ishlatish   qobiliyatini   yaxshilashga
yordam   beradi   va   qand   miqdorini   nazorat   qilishda   muhim   rol   o‘ynaydi.
Shuningdek, topinambur, kartoshkaga o‘xshab, yuqori energiya va ozuqa qiymatiga
ega,   ammo   undan   farqli   o‘laroq,   u   kaloriyalarning   kamayishi   va   sog‘lom   parhez
uchun   ideal   hisoblanadi.   Boshqa   tomondan,   topinamburdan   bioenergiya   ishlab
chiqarish ham mumkin, chunki uning o‘sish jarayoni ko‘plab biomassalarni ishlab
37 chiqaradi.   Bu   xususiyat   uni   ekologik   toza   energiya   ishlab   chiqarish   uchun   qulay
manba sifatida ko‘rsatadi.
Topinambur o‘simligini o‘z agroekologik tizimlariga mos ravishda qo‘llash,
shuningdek,   tuproqni   eroziyadan   himoya   qilishda,   uning   barqarorligini
ta’minlashda   va   qisqa   muddatda   o‘zgaruvchan   iqlim   sharoitlariga   moslashishda
samarali ekanligini ko‘rsatadi. Bu o‘simlik iqlim o‘zgarishlariga chidamli va uning
ekish   sharoitlari   turli   hududlar   va   tuproq   turlariga   mos   keladi.   Agar   ekilgan
maydonlar   to‘g‘ri   tanlansa,   topinambur   o‘zining   yuqori   mahsuldorligini
ta’minlaydi   va   boshqa   ekinlar   bilan   muvaffaqiyatli   qishloq   xo‘jaligi   tizimlarida
birgalikda   ishlab   chiqarish   imkonini   beradi.   Topinambur   shuningdek,   organik
qishloq xo‘jaligida ham qo‘llanishi mumkin, chunki uning o‘ziga xos xususiyatlari
tuproqni  kimyoviy moddalar bilan ifloslanishdan  himoya qiladi  va uning biologik
faoliyatini oshiradi.
Shu   bilan   birga,   topinambur   o‘simligining   salohiyati   hali   to‘liq
o‘rganilmagan. Biroq, bu o‘simlikning tuproqni boyitish, suv resurslarini samarali
boshqarish va o‘simliklarning boshqa ekinlarga bo‘lgan ijobiy ta’sirlarini ko‘rsatish
orqali,   kelajakda   uning   agroekologik   tizimlarda   qo‘llanilishi   yanada   kengayishi
mumkin.   Ayniqsa,   qishloq   xo‘jaligida   barqaror   tizimlarni   rivojlantirishda
topinambur o‘simligining o‘rni juda katta.
Umuman   olganda,   topinambur   o‘simligi   ekologik   barqarorlikni   saqlashda,
tuproq   unumdorligini   oshirishda   va   qishloq   xo‘jaligida   resurslarni   samarali
boshqarishda   muhim   rol   o‘ynaydi.   Uning   oziq-ovqat   va   bioenergiya   ishlab
chiqarishdagi   imkoniyatlari,   shuningdek,   qurg‘oqchil   va   iqlim   o‘zgarishlariga
chidamli xususiyatlari uni qishloq xo‘jaligi sohasida keng qo‘llaniladigan, istiqbolli
ekinlarga aylantiradi. Topinambur o‘simligini kengaytirilgan va samarali  qo‘llash,
shu   bilan   birga,   uning   resurslarini   oqilona   boshqarish   qishloq   xo‘jaligi   va
agroekologik tizimlarning barqaror rivojlanishiga hissa qo`shmoqda.
38 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO YXATIʻ
1. Abdullaeva, S. A., &  Ismoilov, K. F. (2017). Qishloq xo‘jaligida ekinlar
va ularning bioenergetik salohiyati. Toshkent: Qishloq xo‘jaligi nashriyoti.
2.   Alimov,   R.   S.,   &   Karimov,   A.   (2018).   Agroekologiya:   Teoriya   va
amaliyot. Toshkent: O‘zbekiston fanlar akademiyasi nashriyoti.
3. Bobojonov, I. T., & Xo‘jaev, B. B. (2020). O‘simliklarni ekish va o‘sish
sharoitlari. Buxoro: Buxoro universiteti nashriyoti.
4.   Ganiev,   T.   G.   (2016).   Topinambur   o‘simligi   va   uning   agronomik
xususiyatlari. Samarqand: Samarqand universiteti nashriyoti.
5.   G‘ulomov,   M.   S.   (2019).   Topinamburning   tuproq   unumdorligini
oshirishdagi roli. Toshkent: O‘zbekiston agrosanoat nashriyoti.
6.   Ismoilov,   K.   M.,   &   Salimov,   F.   K.   (2017).   Qishloq   xo‘jaligi   tizimida
ekologik muvozanatni saqlash. Toshkent: O‘zbekiston ilmiy nashriyoti.
7.   Jumaev,   B.   I.   (2015).   Bioenergiya   va   bioyoqilg‘i   ishlab   chiqarishda
o‘simliklarning o‘rni. Toshkent: O‘zbekiston energetika nashriyoti.
8.   Karimov,   A.   (2020).   Topinambur   va   uning   qishloq   xo‘jaligida
qo‘llanilishi. Tashkent: Agrosanoat nashriyoti.
9.   Mirzaev,   B.   S.   (2014).   O‘simliklar   va   ularning   ekologik   talablari.
Toshkent: Qishloq xo‘jaligi ilmiy markazi nashriyoti.
10.   Nig‘matov,   S.   D.,   &   Toshpulatov,   A.   T.   (2017).   O‘simliklar
biotexnologiyasi. Toshkent: Fan va texnologiya nashriyoti.
11.   Rasulov,   M.   U.,   &   Xudoyberganov,   A.   S.   (2019).   Qishloq   xo‘jaligida
o‘simliklar turini tanlash va qo‘llashning ilmiy asoslari. Toshkent: Qishloq xo‘jaligi
nashriyoti.
12.   Ro‘zimov,   K.   B.   (2021).   Topinambur   o‘simligi   va   bioenergiya.   Nukus:
Nukus universiteti nashriyoti.
13.   Shamsiev,   N.   G.   (2016).   Oziq-ovqat   sanoatida   o‘simliklarning
qo‘llanilishi. Toshkent: Qishloq xo‘jaligi nashriyoti.
39 14.   Tursunov,   A.   S.,   &   Muhammadiev,   S.   (2018).   Topinambur   va   uning
bioenergiya sifatida qo‘llanilishi. Toshkent: Ekologiya va tabiatni muhofaza qilish
nashriyoti.
15.   Yuldashev,   M.   M.   (2015).   Qishloq   xo‘jaligida   o‘simliklar   va   tuproq
unumdorligi. Toshkent: O‘zbekiston qishloq xo‘jaligi nashriyoti.
Qo‘shimcha adabiyotlar va internet manbalari:
AgroEcology.org   -   Topinambur   va   boshqa   o‘simliklar   haqida   ekologik
tadqiqotlar va tavsiyalar.  https://www.agroecology.org  
FAO.org   -   BMTning   Oziq-ovqat   va   Qishloq   Xo‘jaligi   Tashkiloti   saytida
topinambur   va   boshqa   o‘simliklar   bilan   bog‘liq   maqolalar   va   hisobotlar.
http://www.fao.org  
ResearchGate.net   -   Topinambur   o‘simligi   bilan   bog‘liq   ilmiy   maqolalar   va
tadqiqotlar.  https://www.researchgate.net  
ScienceDirect.com   -   Topinamburning   biologik   va   agronomik   xususiyatlari
haqida maqolalar va tadqiqotlar.  https://www.sciencedirect.com  
EBSCOhost.com - Qishloq xo‘jaligi va bioenergiya bo‘yicha ilmiy manbalar.
https://www.ebscohost.com  
40

Yer noki, (Topinambur) - Helianthus tuberosus o'simligi tuganagini laboratoriya tahlili

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • Volvoksnamolar - volvocales va uning asosiy vakillari. Tuzilishi va koʻpayishi
  • Chin va soxta mevalarning tuzilishi, xilma-xilligi va klassifikatsiyasi
  • Murakkabguldoshlar oilasi vakillarining bio-ekologiyasi
  • O’rta Osiyodagi noyob va Qizil kitobga kiritilgan o’simliklar
  • Bir urug' pallali va ikki urug' pallali o'simliklar va ularning tuzilishi, farqlari

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский